★… ◤ ห้องลับ ห้องรัก ◥ …★ —— เปิดโอนเงินวันนี้ - 25 ธันวา 62 // ตอนพิเศษ 100%
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ★… ◤ ห้องลับ ห้องรัก ◥ …★ —— เปิดโอนเงินวันนี้ - 25 ธันวา 62 // ตอนพิเศษ 100%  (อ่าน 165341 ครั้ง)

ออฟไลน์ G_wa

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1961/-23
    • https://www.facebook.com/Gwa.Novel/
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฎเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฎจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิ์ส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรูปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ
หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสต์กระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทู้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพสต์ หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเว็บแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล์ บอกเมล์ แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสต์นิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insert quote ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เว็บ http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม้อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเว็บ แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสต์จนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสต์ในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรื่องบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสต์นิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสต์ให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเว็บบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เว็บไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสต์ชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเว็บไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสต์อ้างอิงชื่อผู้โพสต์หรือเว็บไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเว็บไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสต์และเว็บไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสต์ค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเว็บไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสต์ได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพสต์
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฎการซื้อขายของเล้าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสต์เรื่องสั้นให้มาโพสต์ที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสต์แรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฎ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฎทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฎข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฎข้อ 17



เว็บไซต์แห่งนี้เป็นเว็บไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฎหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเว็บไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเว็บไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเว็บไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม




•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•*´¨`*•.¸¸.•


สารบัญ

1.งานใหม่ (1|2)     2.คืนรัง     3.โรคจิต? 1 |2     4. โจ๊ก
5. ของฝาก      6. คนดัง     7. ดินเนอร์       8. แฟนเก่า 1 | 2
9. ขอโอกาส     10. ทำบุญ     11. ช่างแม่ง     12.20
13.โดนอีกแล้ว     14.หึง     15. ใครเอ่ย 1|2     16. ใครเอ่ย2
17. ข่าวลือ     18. พยู     19. Miss You



—¤÷(`[ ♌ ♡ ▽ ]´)÷¤—



วงจรชีวิตของคนปกติทั่วไป คือ เกิด เรียนหนังสือ เรียนจบ ทำงาน แต่งงาน จากนั้นสร้างผลผลิตป้อนเข้าสู่วงจรเดิม หรือไม่ก็แต่งกับงานแล้วเก็บเงินไว้เลี้ยงตัวเองยามแก่ เขาเองก็เป็นอีกคนที่มีชีวิตสุดแสนจะธรรมดา ไม่หวือหวาทั้งสมัยเรียนหรือทำงาน ด้วยสภาพคล่องของครอบครัวมีจำกัดทำให้ไม่ค่อยได้ร่วมกิจกรรมกับคนอื่นเท่าไร อันที่จริงก็ไม่เคยเลย หลังจากเรียนจบคณะบริหารจากมหาฯลัยก็เข้าทำงานฝ่ายบุคคลของบริษัทขนาดเล็กแห่งหนึ่ง เล็กมากๆ จนทำได้ไม่ครบปีบริษัทก็ปิดตัว จากนั้นย้ายไปทำงานบริษัทใหญ่ขึ้น มั่นคงขึ้น เงินเดือนเพิ่มขึ้น แต่ค่าใช้จ่ายก็มากตามไปด้วย เงินเดือนก็สมกับคำว่าเงินเดือน ไม่เคยเหลือใช้เกินเดือนเลยสักครั้ง ฝืนทนเดินทางไปกลับจากบ้านอยู่ได้ครึ่งปีจึงลดรายจ่ายค่าเดินทางโดยการเช่าห้องพักใกล้ที่ทำงาน ใครจะรู้ว่าบรรลัยกว่าเดิม ค่าห้องก็ต้องจ่าย ค่ากับข้าวทุกมื้อต้องซื้อกินเอง ค่าน้ำ-ไฟ จิปาถะ หนักว่าค่ารถแต่ละเดือนอีก ถูๆ ไถๆ อยู่ได้ครึ่งปีก็หอบข้าวของกลับมาซุกตักพ่อแม่ มองหางานใหม่ใกล้บ้าน เงินเดือนดี หว่านใบสมัครครอบคลุมแทบทุกอาชีพที่ใกล้บ้าน งานใหม่เป็นพนักงานต้อนรับโรงแรม ซึ่งได้มายังไงก็ไม่รู้ แต่ใกล้บ้าน เดินทางสะดวกก็เอาไว้ก่อน จนลืมคิดไปว่าพนักงานโรงแรมต้องทำงานเป็นกะ และทุกครั้งที่เลิกดึกต้องเรียกแท็กซี่กลับบ้านก็ทำเอาใจฝ่อ เรียก 5 คัน แก๊ซหมด 3 คัน อีก 1 คันรอรับแขกต่างชาติของโรงแรม เหลือคันเดียวที่หน้าตาไม่น่าไว้ใจบวกคำพูดแปลกๆ แทบทุกครั้งที่เจอกัน

“เลิกดึกอีกแล้วเหรอน้อง หิวข้าวมั้ย มีร้านเด็ดอยู่ใกล้ๆ เดี๋ยวพี่พาไป น้องผอมไปนะ อวบๆ หน่อยจะดี”

“ไม่เป็นไรครับพี่ ที่บ้านเตรียมข้าวรอแล้ว” ตากลมๆ แทบถลนมองคนอายุคราวพ่อเรียกพี่เรียกน้อง เคยเรียกน้าก็โดนตัดพ้อต่อว่า ร่ำๆ จะเลี้ยวเข้าซอยเปลี่ยวจนต้องเปลี่ยนคำเรียก

“ใจร้ายจัง ชวนกี่ครั้งไม่เคยไปเลย กินข้าวกับพี่สักมื้อสิ แล้วเดี๋ยวพี่พาไปส่งบ้าน ฟรีเลย”

“เอาไว้ครั้งหน้านะพี่ วันนี้รีบกลับจริงๆ แม่ไม่สบายอยู่คนเดียวทั้งวันผมเป็นห่วง พี่ส่งผมที่เดิมเลยนะ” นิ้วไขว้กันแอบๆ บาปที่แช่งบุพการีจะได้เบาลง ส่วนอีกมือกำปากกาไว้แน่น ถ้าตุกติกเอามือเอื้อมมาแตะเหนือเข่าเมื่อไรพ่อแทงให้พรุนจริงๆ คนอะไรวะมือยาวยิ่งกว่าแม่นาค นั่งหลังเบียดประตูจนแทบทะลุยังเอื้อมมือมาแตะได้

“เด็กดีนะเนี่ย พี่ชอบเด็กแบบนี้ น่ารักน่าดูเอ็น เอ้ย เอ็นดู”

“แหะๆ ครับ” บทสนทนาชวนกระอักกระอ่วนดำเนินอยู่สิบกว่านาทีก็ถึงที่หมาย ยิ่งกว่าความน่ากลัวตลอดทางคือการจ่ายเงินเต็มเม็ดเต็มหน่วยไม่เอาเงินทอนให้มันหลอกลูบมือนี่แหละ นั่งทีไรเปลืองทั้งตัวเปลืองทั้งเงิน


กลับถึงบ้านพ่อแม่ตื่นเตรียมทำข้าวแกงขายพอดี บ้านของน่านนทีเป็นทาวเฮาส์สามชั้น ชั้นล่างเป็นห้องครัวล้วนๆ เพราะที่บ้านขายข้าวแกง ต้องใช้พื้นที่เยอะไม่มีที่สำหรับจอดรถ พ่อเลยต้องเอามอเตอร์ไซท์จอดในบ้าน หน้าบ้านตอนเช้าจะขายข้าวแกง มีทั้งใส่ถุงและตักราด แต่เราไม่ได้มีโต๊ะดีๆ ให้นั่ง แค่มีโต๊ะพับสองตัว เก้าอี้พลาสติกแปดตัว แบ่งๆ กันนั่งไป ส่วนใหญ่ก็เป็นคนในซอยนี้ที่ต้องไปทำงานหรือเรียนตอนเช้า โชคดีที่อยู่ใกล้หอพักเลยมีลูกค้าประจำหลายคน ชั้นสองเป็นห้องนั่งเล่นดูทีวี ห้องนอนพ่อกับแม่ แล้วก็ห้องพี่สาวซึ่งแต่งงานไปอยู่โคราชแล้ว ชั้นสามเป็นห้องนอนของเขาคนเดียว กับห้องนอนของพี่ชายที่ไม่ค่อยได้กลับเพราะทำงานที่แท่นขุดเจาะอยู่กลางทะเล ทำงานเดือนเว้นเดือน แต่ที่ไม่ค่อยกลับเพราะติดแฟน พอมีวันหยุดก็อยู่กับแฟน พอใกล้หมดวันหยุดถึงกลับมาให้พ่อแม่เห็นหน้าตามประสาลูกชายคนโปรด เมื่อก่อนบ้านเขาขัดสนกว่านี้มาก โชคดีที่ทุกคนเรียนจบมีงานดีๆ ทำ พ่อแม่เลยไม่ต้องทำงานหนักเหมือนเมื่อก่อน แต่บอกให้หยุดทำก็ไม่ยอม ขายของก็เหมือนเขามีสมาคมยามเช้า มีเพื่อนคุยไม่เหงา


“ไข่ยัดไส้เสร็จพอดี จะกินก่อนนอนมั้ย” แม่ตะโกนถามจากในครัว ได้กลิ่นเหมือนแกงเขียวหวานของโปรดเลย

“แกงยังไม่เสร็จเหรอแม่”

“ยัง เพิ่งใส่กะทิ”

“งั้นไม่เอาอะ เดี๋ยวตื่นมาค่อยกิน พ่อไปไหนล่ะแม่”

“ไปซื้อถุงแกง ไม่กินก็ไปนอนเถอะไป๊ หน้าเหี่ยวหน้าแห้งอุบาทว์จริง”

“โหหหห แม่น่ะ ยิ่งหงุดหงิดอยู่ จะชมลูกรักหน่อยก็ไม่ได้ ลูกต้องการกำลังใจ”

“ทำไม แขกโรงแรมทำอะไรอีก”

“เจอไอ้แท็กซี่โรคจิตอีกแล้ว”

“อะไรวะ มันยังไม่เลิกยุ่งกับเอ็งอีกเรอะ มันเมายาหรือเปล่า” เสียงพ่อนำเข้าบ้านก่อนเห็นตัวซะอีก

“ไม่รู้มัน เงินทอนตั้งยี่สิบก็ไม่ได้เอาด้วย เดี๋ยวมันหลอกจับมืออีก ขนลุก”

“มันจะไหวเหรอปิง เกิดวันดีคืนดีมันขับไปที่อื่นจะทำยังไง” แม่บ่นเสียงเบาด้วยความเป็นห่วง แต่พ่อออกแนวโมโหมากกว่า พ่อบอกว่าผมไม่ได้หน้าตาเหมือนผู้หญิง หน้าก็บ้านๆ หุ่นก็ธรรมดา ทำไมมันจ้องจะฟันลูกพ่อ พ่อไม่เข้าใจจิตใจคนโรคจิต

“กำลังมองๆ งานใหม่เหมือนกันแม่ รอเขาเรียกสัมภาษณ์อยู่ ผู้จัดการเขาแนะนำไปทางนั้น แต่เป็นนิติบุคคลคอนโดฯ นะแม่ ไม่ใช่โรงแรม เงินน้อยกว่าเดิมเพราะไม่มีทิป”

“พออยู่พอกินก็พอ บ้านไม่มีหนี้ไม่ต้องทนลำบาก” พ่อพูดเบาๆ เสมอเวลาจะพูดอะไรที่มันซึ้งกินใจ เขากับแม่แอบยิ้มให้ผู้ชายพุงพลุ้ยขี้อายที่ไม่กล้าบอกตรงๆ ว่าเป็นห่วง

“ไม่กินข้าวก็ไปนอนไป มานั่งให้ตาสว่างอยู่ได้” แม่พูดจบก็ง่วนกับกระทะเตรียมทำกับข้าวอีกเมนู ส่วนพ่อก็รับไม้ต่อในการปรุงรสแกงเขียวหวาน ไม่อยากจะคุย ผู้ชายบ้านนี้ทำกับข้าวเก่งกว่าผู้หญิงอีก แม่ก็ทำเก่งแต่พ่อปรุงรสออกมาถูกปากมากกว่า


เสียงโทรศัพท์ข้างหมอนดังสักพักก่อนมือขาวจะคลำหาแล้วกดรับโดยไม่ดูว่าใครโทรมา

“สวัสดีครับ” น่านนทีหยีตามองนาฬิกา เขาเพิ่งนอนได้สี่ชั่วโมงกว่า ตายังลืมไม่ขึ้น ไม่ต้องพูดถึงหัวเลยว่ายกขึ้นจากหมอนไหวหรือเปล่า

“สวัสดีค่ะ คุณน่านนทีหรือเปล่าคะ”

“ใช่ครับ น่านนทีพูดสายครับ”

“ค่ะ โทรจากบริษัท xxx นะคะ ที่คุณน่านนทีส่งใบสมัครงานมาในตำแหน่งนิติบุคคลคอนโด xxx ทางผู้จัดการพอใจในประวัติการทำงานมากนะคะ แต่ต้องขอสัมภาษณ์อีกรอบก่อน ไม่ทราบสะดวกวันไหนคะ” เสียงหวานปลายสายที่พอข่าวดีทำให้ตาเริ่มสว่าง หลังจากทบทวนตารางวันหยุดตัวเองก็นัดวันเวลาสัมภาษณ์งานเรียบแล้ว วางสายแห่งความหวังลงพร้อมรอยยิ้มบางแต้มริมฝีปากก่อนจะหลับต่อพร้อมความหวังครั้งใหม่…หวังว่าจะได้งาน หวังว่างานจะดีและทำได้นานๆ


------------- 50%----------


ไม่ได้อัพนิยายมานาน ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ  :mc4: :mew1:





Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-11-2019 15:33:46 โดย G_wa »

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2384
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
Re: ★… ◤ Secret Room ◥ …★ —— ep.1 -50% (9/03/18)
«ตอบ #1 เมื่อ09-03-2019 21:03:26 »

ขอต้อนรับคุณจีกับนิยายเรื่องใหม่ แค่ตอนแรกก็น่าสนใจแล้วค่ะ เอาใจช่วยให้น้องน่านนทีได้งานใหม่ดีๆ ที่เหมาะกับตนเองนะคะ

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3378
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4

ออฟไลน์ pukpra

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1997
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-0
คิดถึงมากค่าคุณจี มาลงเรื่องใหม่แล้ว เย้ๆ

ออฟไลน์ kawisara

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1586
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-7
คุณจี

กลับมาแล้ว

เย้ๆ

ออฟไลน์ Mint

  • นิสัย!!
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2114
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +881/-17
 :katai2-1: :katai2-1:

รออ่านๆๆ

ออฟไลน์ nutgen

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 355
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
คิดถึงที่สุดเลยค่ะ จุ๊บๆ :mew1: :mew1:

ออฟไลน์ PCRYA_OK

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ดีใจที่สุดเลยค่ะ เมื่อเห็นว่าชื่อผู้แต่งเป็นคุณ ดีใจที่จะได้อ่านนิยายของคุณอีก เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ออฟไลน์ Patsz

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 165
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
เรื่องใหม่ ติดตามจ้า

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
รอติดตามค่า   :3123:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4825
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
ห้องไหนนะ ที่เป็นห้องลับ ห้องรัก  :hao3:

ออฟไลน์ Monkey D lufy

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1349
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +245/-4
ปักหมุดรอคุณจีค่าาา

ออฟไลน์ JaikOrn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
ดีใจสุดๆ คุณจีที่คิดถึงมาพร้อมกับน่านนที .. ไม่รู้ยังงัยแต่ทิชชู่พร้อมค่ะ รอดูน้องน่านไปสัมภาษณ์งานใหม่ :katai2-1:

ออฟไลน์ G_wa

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1961/-23
    • https://www.facebook.com/Gwa.Novel/


บ๊ายบายแท็กซี่โรคจิต...ชีวิตช่วงนี้ของน่านนทีมีความสุขมาก งานใหม่อยู่ใกล้บ้านมากกว่าเดิม แถมไม่ต้องทำงานเป็นกะเลิกดึกๆ แม้เงินเดือนจะน้อยลงแต่อย่างที่พ่อบอก ในเมื่อไม่มีหนี้ก็ไม่ต้องทำงานหนักเหมือนคนมีหนี้ก็ได้ นิติบุคคลคอนโดก็คล้ายๆ ตอนทำงานฝ่ายบุคคลรวมกับพนักงานต้อนรับ เนื่องจากคอนโดฯ นี้ค่อนข้างหรูหรากว่าที่คิด ดังนั้นการแต่งกายเลยแทบไม่ต่างจากทำงานโรงแรม ห้องทำงานมีพนักงานรวมกันหกชีวิต คือฝ่ายนิติบุคคลและบัญชี แต่ก็ยังมีพนักงานฝ่ายอื่นๆ ที่ไม่ได้ประจำในห้องนี้อีก ทั้งพนักงานขับรถรับ-ส่ง พนักงานรักษาความปลอดภัย แม่บ้าน พนักงานบริการหรือ Concierge ซึ่งเป็นคนที่คอยให้ความช่วยเหลือลูกค้าไม่ต่างจากระบบโรงแรมเลย พี่ที่ทำตำแหน่งนี้ชื่อพี่ฝ้าย เป็นสาวสวยพูดเก่งยิ้มเก่งเหมาะกับหน้าที่ ตั้งแต่ที่พบกันวันแรกก็แทบจะตกหลุมรัก เสียดายที่ท้องป่องๆ ช่วยเบรกอาการใจง่ายเอาไว้

“แล้วตกลงพี่จะไม่หยุดจริงสิ เกิดคลอดระหว่างปฎิบัติหน้าที่จะทำยังไง” ปกติมื้อกลางวันจะสลับกันพัก ในห้องนิติฯ จะต้องมีพนักงานประจำอยู่ตลอดเวลา วันนี้เป็นเวรเขาเฝ้าห้องตอนเที่ยง ได้พักทานข้าวตอนบ่ายโมงครึ่ง พี่ฝ้ายเลิกงานบ่ายสองเลยออกมากินข้าวพร้อมกัน

“ก็ให้แกทำคลอดให้พี่ไง จองเป็นพ่อทูนหัวไม่ใช่เหรอ”

“พูดเป็นละคร เกิดคลอดจริงๆ ปิงชิงเป็นลมก่อนบอกเลย กลัวเลือด หลอน ขนลุก” เขายกแขนให้ดูขนอ่อนที่ตั้งชัน จริงๆ ก็ไม่ได้กลัวเลือดอะไรขนาดนั้น แต่ไม่เห็นจะดีกว่า ขนาดดูละครฉากคลอดลูกยังกลัวเลย อะไรจะร้องโหยหวนขนาดนั้น จำได้ว่าตอนมัธยมครูเคยเปิดคลิปแม่คลอดลูกให้ดูเพื่อกระตุ้นให้รักแม่มากขึ้น แต่กลายเป็นกระตุ้นความกลัวของเขาขึ้นมาแทน

“เออน่ะ เดี๋ยวหาคนใหม่ได้ก่อนก็ไปเอง นี่ยังหาไม่ได้ไง”

“ทำไมละ เงินดีกว่าปิงอีกนะ” ตำแหน่งพี่ฝ้ายแทบจะเหมือนผู้กอบกู้โลกสำหรับลูกบ้านหรือคนเช่าคอนโดฯ เลย ใครต้องการอะไรเพียงโทรมา คอนเซียซช่วยท่านได้ น้ำไม่ไหล ไฟไม่ติด ไม่มีข้าวกิน อยากจัดปาร์ตี้ จองตั๋วเครื่องบิน หารถรับ-ส่ง อยากไปเที่ยว หาแม่บ้าน พี่เลี้ยงเด็ก ล้างรถ ทุกความต้องการคอนเซียซช่วยท่านได้ แต่ไม่ใช่ว่าจะต้องลงมือทำเองนะ แค่คอยประสานหรือกระจายงานต่อเท่านั้น อย่างต้องการช่างซ่อม แม่บ้าน คนขับรถ หรือพนักงานที่ทางคอนโดฯ มีบริการอยู่ คอนเซียซจะช่วยรับเรื่องแล้วติดต่อไปแผนกนั้นๆ แต่ถ้านอกเหนือจากนั้นเช่นการจองตั๋วรถ หรือเครื่องบิน ทัวร์ คอนเซียซจะให้ความช่วยเหลือเอง หรือให้คำแนะนำเท่าที่ทำได้ ซึ่งพี่ฝ้ายคือที่หนึ่งในโลก ไม่เคยพูดคำว่าไม่ได้หรือไม่ทราบ ทำให้ได้รับคำชมเสมอ แน่นอนว่าเงินเดือนและโบนัสก็มากตาม การหาคนมาทำงานแทนก็ยากตามไปด้วย

“พี่ลาคลอดแค่สามเดือนนะ ใครจะอยากทำงานชั่วคราวแล้วต้องตกงานละ ถ้าคุณสมบัติถึงเขาไปหางานประจำถาวรไม่ดีกว่าเหรอ”

“พี่โจควบกะไม่ไหวจริงๆ เหรอพี่” พี่โจทำตำแหน่งเดียวกับพี่ฝ้ายแต่จะเข้างานบ่ายโมงเลิกสามทุ่ม ส่วนพี่ฝ้ายจะเข้างานหกโมงเช้าถึงบ่ายสอง หยุดวันจันทร์แต่ต้องสลับกันหยุด ส่วนฝ่ายนิติฯ ของผมทำงานเก้าโมงเลิกหกโมงเย็น หยุดวันอาทิตย์วันเดียว

“ไหวน่ะไหว แต่เขาจะจ่ายเงินสองเท่าให้มันมั้ยละ ถ้าให้มันก็เอา นี่เขาไม่ให้ไง”

“งานมันยากมั้ยพี่” จริงๆ เขาสนใจนะ แต่ถ้าไปทำแทนพี่ฝ้ายแล้วอีกสามเดือนเขาจะย้ายกลับมาตำแหน่งเดิมได้มั้ยเนี่ยสิ

“ไม่ยากหรอก แค่ต้องใจเย็นมากๆๆๆ มีสติ ทำไม ปิงสนใจเหรอ พี่ว่าปิงทำได้นะ”

“เอาจริงๆ ก็สนนะพี่ แต่พอพี่กลับมาแล้วปิงจะกลับมาตรงนี้ได้มั้ยล่ะ”

“อืม พี่ก็ไม่แน่ใจ เดี๋ยวลองถามผู้จัดการให้เอามั้ย นี่พี่ว่าปิงเหมาะจริงๆ นะ แกเคยทำโรงแรม ทำทั้งจัดซื้อ บุคคล บัญชี ต้อนรับ ความรู้แกถึง ภาษาก็ได้ ง่ายกว่างานโรงแรมเยอะ พี่จะบอกอะไรให้ อันนี้อย่าไปบอกใครนะ แฟนพี่เขาอยากให้ออกไปเลี้ยงลูกเลย แต่พี่ลังเลว่ะ เพิ่งสามสิบเองต้องไปเป็นแม่บ้านแล้วเหรอ พี่กลัวเหงา กลายเป็นยายเพิ้งอยู่บ้าน พี่เลยต่อรองเขาไว้ก่อนว่าคลอดก่อนค่อยว่ากัน หยุดงานตั้งสามเดือนเผื่อจะได้รู้ว่าอยู่ได้ไม่ได้ แต่ไม่อยากออกนะบอกตรงๆ แต่ก็ห่วงลูก สองจิตสองใจ ถ้าผู้จัดการเขาโอเคปิงต้องเอานะ เผื่อพี่ไม่กลับมาทำแกจะได้ทำต่อเลย ดีกว่านั่งอยู่ในนี้ตั้งเยอะ” พี่ฝ้ายกระซิบเบาๆ เพราะพี่เขาไม่ค่อยชอบบางคนในแผนกนี้ คือบางคนก็ทำงานแบบไม่กระตือรือร้น ต้องคอยให้พี่ฝ้ายโทรตามงานตลอด อย่างบางทีลูกบ้านแจ้งว่าไฟช่องจอดรถเขาเสีย จริงๆ หน้าที่เกี่ยวกับส่วนกลางคนดูแลคือนิติฯ แต่ก็เข้าใจได้ว่าพื้นที่ค่อนข้างกว้าง อาจหลุดรอดสายตาไปได้ แต่พอมีคนแจ้งพี่ฝ้าย แล้วพี่ฝ้ายแจ้งต่อก็ควรให้ช่างประจำคอนโดฯ ไปแก้ไขทันที ไม่ใช่ให้เขาโทรมาต่อว่าพี่ฝ้ายอีกรอบ บางคนเขาไม่ชอบฟังคนอื่นสั่งงาน ถือว่าคนละแผนก หาว่าพี่ฝ้ายทำตัวเป็นผู้จัดการมาสั่งเขา แต่จริงๆ มันคือหน้าที่ ไม่มีใครทำตัวล้ำเส้นใครสักหน่อย แต่พูดไปก็เท่านั้น แค่เห็นเขาสนิทกับพี่ฝ้ายยังพากันกีดกันเขาเลย ปกติเวลาพักไม่ต้องเหลือคนเฝ้าแค่คนเดียวก็ได้ ทีเวรคนอื่นเฝ้าก็เห็นเฝ้ากันสองคนบ้าง สามคนบ้าง แต่ถึงเวรเขาทีไรได้นั่งเฝ้าคนเดียว แล้วก็ไปกินข้าวคนเดียวทุกที เรื่องกินข้าวด้วยกันก็น้อยครั้งมาก ต่อให้พักพร้อมกันก็ไม่มีใครชวนจริงจัง ส่วนใหญ่น่านนทีเลยห่อข้าวที่บ้านไปนั่งกินกับแม่บ้านแทน งานดี เงินดี แต่ใช่ว่าเพื่อนร่วมงานทุกคนจะดี นี่คืออีกเหตุผลที่อยากลองเปลี่ยนตำแหน่ง



ไม่รู้ว่าพี่ฝ้ายไปพูดกับใครยังไง สุดท้ายผู้จัดการคอนโดฯ เลยเรียกเขาไปคุยพร้อมพี่ฝ้ายพี่โจ พี่ฝ้ายบอกผู้จัดการว่าเคยคุยกับเขาแล้วเรื่องประสบการณ์งานเก่าๆ สามารถนำมาปรับใช้ได้ เดี๋ยวพี่ฝ้ายพี่โจจะช่วยเทรนงานให้ ผู้จัดการเลยคุยเรื่องเวลาทำงานใหม่ว่าอยากให้ทำถึงสี่ทุ่มจะไหวมั้ย ถ้าเป็นผู้ชายสองคน ขยายเวลางานอีกหน่อย ปรับเงินเดือนอีกนิด พี่โจตกลงทันที ส่วนเขาไม่มีปัญหา พี่โจบอกว่าในเมื่อเป็นผู้ชายเหมือนกัน อย่างนั้นสลับกะกันทำงานรอบละเจ็ดวันได้ไหม เขาก็ไม่มีปัญหาอีกเช่นเดิม ฉะนั้นงานใหม่ในที่ทำงานเดิมจึงเริ่มต้นขึ้น

“งานพี่ฝ้ายตกลงปิงได้ทำจริงๆ ด้วย ไม่รู้พี่ฝ้ายไปพูดยังไงเขาเลยให้ปิงลองทำดู แต่ต้องไปอบรมก่อน”

“แล้วมันดีมั้ยล่ะ มันจะเหมือนตอนทำโรงแรมมั้ย กลับดึกๆ เดี๋ยวเจอไอ้พวกโรคจิตอีก”

“ถ้าพี่ฝ้ายกลับมาแล้วปิงจะกลับไปได้เหรอลูก ไหนว่าไม่ค่อยสนิทกับใครเขาเลย” พ่อแอบบ่นด้วยความเป็นห่วง ส่วนแม่ห่วงว่าหลังครบกำหนดลาคลอดเขาจะยังกลับไปทำตำแหน่งเดิมได้ไหม ถึงผู้จัดการจะบอกแล้วว่าได้แต่บรรยากาศในห้องทำงานยังต้องลุ้นกันอีกที

“ก็ต้องลองดูก่อน เงินมันดีนะแม่ ถ้ากลับไปทำนิติฯ ไม่ไหวจริงๆ ลาออกไปสมัครที่อื่นก็ยังดีกว่า เงินมันดีกว่าเยอะเลย ปิงก็เพิ่งรู้ว่าคอนโดฯ หรูๆ ที่นี่เขาเริ่มเน้นบริการหลังการขายแบบนี้แล้ว อย่างที่ปิงทำงานอยู่พี่ฝ้ายบอกว่าก่อนเริ่มสร้างยอดจองก็เกินครึ่งแล้วเขาถึงเริ่มสร้าง เพิ่งสร้างเสร็จสองปีได้มั้ง คนที่เขาซื้อไว้ปล่อยเช่ายังปล่อยห้องกันไม่ครบก็มี พวกรวยน่ะเนอะ บางทีเขาก็เก็บห้องทิ้งไว้รับรองแขกของเขา มันส่วนตัวกว่าไปพักโรงแรมอีก”

“เอาไงก็เอา แต่ถ้าเขาเรียกขึ้นห้องดึกๆ อย่าไปล่ะ เดี๋ยวเจอพวกโรคจิตแบบไอ้แท็กซี่คันนั้นจะไม่มีใครช่วยทัน”

“โหพ่อ ปิงคงไม่ดวงซวยขนาดนั้นมั้ง ขอเจองานดีๆ ทำได้ยาวๆ บ้าง อยากซื้อรถไว้ให้พ่อแม่ใช้แต่ไม่กล้าซื้อสักที กลัวตกงานก่อนเดี๋ยวไม่มีเงินผ่อน”

“จะซื้อมาทำไมเปลืองเงินเปล่าๆ บ้านเราก็ไม่มีที่จอด เก็บๆ ไว้เงินน่ะ” พ่อบ่นแต่แอบอมยิ้ม เขารู้หรอกว่าพ่อปลื้มใจเวลาลูกๆ ซื้ออะไรให้

“ศุกร์นี้พี่หมุดจะมานะ ได้โทรคุยกันรึยัง” แม่พูดถึงหมุด หรือสมุทร พี่ชายคนกลางที่ไม่เห็นหน้ามาเดือนกว่าแล้ว

“ไลน์มาบอกอยู่ว่าให้ไปซื้อของให้หน่อย ไปอยู่กับแฟนตั้งหลายวันไม่รู้จักไปซื้อเอง”

“ก็ไปซื้อให้พี่เขาหน่อย ซื้อของให้จนรู้ใจกันแล้ว คนอื่นจะไปรู้ใจเท่าได้ยังไง” แม่มีความห่วงพี่หมุดมากกว่าพี่ธารหรือเขานิดหน่อยเพราะทำงานไกลบ้าน อีกอย่างสมัยเรียนค่อนข้างเกเรทะเลาะกับพ่อบ่อย โดนตีบ่อย แม่ก็เลยโอ๋มากกว่า อีกอย่างคือแม่ไม่ค่อยชอบแฟนพี่หมุดคนนี้ เพราะไม่ค่อยเข้าหาผู้ใหญ่ พอพี่หมุดได้พักก็ต้องไปหาก่อน แล้วพอพี่หมุดกลับมาบ้านก็น้อยครั้งมากที่จะแวะมาหาพ่อกับแม่ แต่พี่หมุดชอบเขา พ่อแม่ก็เลยไม่อยากพูดอะไรมาก แต่พี่ธารนี่ไม่ได้เลย พูดถึงเป็นบ่นเป็นด่า ส่วนเขาคุยก็ได้ไม่คุยก็ดี เฉยๆ ไม่ได้สนิทอะไร


ก่อนย้ายตำแหน่งต้องไปอบรมคอร์สพิเศษที่สถาบันฝึกสอนก่อน แต่เป็นคอร์สระยะสั้นไม่ได้เต็มเวลาเหมือนคนอื่น จากนั้นก็ให้พี่ฝ้ายพี่โจช่วยสอนงาน ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี คอนเซียซสนุกมาก ความหงุดหงิดเดียวที่มีคือการเจอลูกบ้านที่เข้าใจยากเปลี่ยนใจง่าย นอกนั้นไม่มีปัญหาอะไร ถ้ามีส่วนไหนที่ยังไม่รู้ว่าต้องทำยังไงติดต่อใครที่ไหนก็ถามพี่ๆ ได้ทันทีโดยไม่มีใครหน้าหงิกหน้างอใส่

“พี่ฝ้ายบัตเลอร์ไม่มีทำไงดีล่ะ คิวเต็มทุกคนเลย” ลูกบ้านจะจัดงานปาร์ตี้ส่วนตัวที่ห้อง แต่บัตเลอร์ที่คอยดูแลประจำมีคิวจองไว้เต็มหมดแล้ว พี่โจบอกว่าปกติสิ้นเดือนหรือวันหยุดยาวจะเกิดเหตุการณ์นี้บ่อย ถ้าคืนนั้นเข้างานพอดีต้องคอยรับสถานการณ์เฉพาะหน้าให้พร้อม โดยเฉพาะรถรับ-ส่งแขกของลูกบ้าน

“โทรหาคุณเกียรติได้เลย ที่ปิงไปอบรมกับเขาจำได้มั้ย เดี๋ยวเขาจัดคนมาให้เอง ปกติถ้าเมดหรือบัตเลอร์ไม่พอเราโทรใช้บริการทางนั้นเสมอนะ จะไม่แชร์เวลาให้บัตเลอร์วิ่งไปวิ่งมาเด็ดขาด ให้คนขับรถอยู่โอทีคืนนั้นสองคนนะ เผื่อขับรถส่งแขกกลับ” เรื่องพวกนี้จะอยู่นอกเหนือจากหน้าที่นิดหน่อยเพราะลูกบ้านไม่ได้แจ้งความจำนงไว้ แต่พี่โจทำงานมานาน เคยอบรมบัตเลอร์ด้วย พี่โจสอนพี่ฝ้ายและเขาว่าทำงานนี้ต้องคิดให้รอบด้าน นอกจากความสะดวกสบายแล้วต้องคำนึงเรื่องความปลอดภัยเผื่อให้ด้วย เรื่องความเอาใจใส่เล็กน้อยๆ ตรงนี้สำคัญไม่น้อยกว่าการทำตามหน้าที่

“แล้วถ้าคืนนั้นไม่ต้องใช้คนขับรถล่ะพี่ เขายังจะจ่ายโอทีให้เหรอ”

“กรรมการบริหารชุดนี้จ่ายนะ ที่อื่นหรือคนอื่นเป็นยังไงพี่ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่นี่เราต้องรักษาระดับให้เทียบเท่าโรงแรมให้มากที่สุด ไม่มีคำว่าไม่ออกจากปากพวกเรา” ประโยคสุดท้ายของพี่ฝ้ายปลุกความฮึกเหิมอันน้อยนิดในหัวใจ นิสัยส่วนตัวเขาไม่ใช่คนเรื่องมาก เน้นทำมากกว่าพูด และหัวรั้นนิดๆ ช่างเหมาะกับตำแหน่งนี้เหลือเกิน นี่คืออาชีพในฝัน



“สวัสดีครับ คอนเซียซยินดีรับใช้ครับ”

“แถวนี้มีคลินิกน้องหมาใกล้สุดตรงไหนคะ น้องพูม่าไม่ค่อยสบาย นอนซึมทั้งวันเลย”

“ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ มีโรงพยาบาลและคลินิกรักษาสัตว์สองแห่งใกล้ๆ นี้ ไม่ทราบว่าต้องการรถรับ-ส่ง หรือต้องการทราบเส้นทางเท่านั้นครับ”

“ขอโลเคชั่นก็พอค่ะ ขอบคุณนะคะน้องปิง”

“ยินดีครับ สักครู่จะส่งโลเคชั่นให้ทางไลน์นะครับ”




“ฮัลโหลคุณปิง เดี๋ยวจะมีร้านลูกโป่งไปที่ห้องผมนะ วันนี้วันเกิดมุก คุณปิงช่วยพาคนจากร้านไปเซ็ทลูกโป่งไว้ในห้องนอนให้ผมหน่อยสิ”

“ได้ครับ ไม่ทราบคุณวินด์เจาะจงให้ทางร้านเซ็ทรูปแบบไหนไว้หรือเปล่าครับ ผมจะได้ช่วยดูให้ตรงตามความต้องการ”

“มีครับๆ ผมระบุว่าเอาสีชมพูกับเงิน เดี๋ยวผมส่งรูปตัวอย่างให้ดูนะครับ ถ้าเสร็จแล้วคุณปิงส่งรูปให้ผมเช็คอีกทีนะ ขอสวยๆ นะครับ”

“รับทราบครับ หากทางร้านมาแล้วผมจะติดต่อคุณวินด์อีกครั้งนะครับ”



“พี่ปิงคะ ส้มรบกวนนิดนึง พอดีต้องปริ้นกระดาษขนาด A3 แถวคอนโดมีร้านปริ้นเปิดอยู่บ้างมั้ยคะ ต้องส่งพรุ่งนี้เช้าด้วย กลัวไม่ทันน่ะค่ะ”

“ตอนนี้ดึกมากแล้ว ร้านแถวนี้น่าจะปิดหมดแล้วนะครับ แต่สามารถใช้เครื่องปริ้นที่ห้องนิติบุคคลได้เป็นกรณีพิเศษครับ”

“โอ้ยยย ดีจังเลยค่ะ เดี๋ยวส้มลงไปหานะคะ ขอบคุณพี่ปิงมากๆ เลยค่ะ”



“ฮัลโหลคุณปิงงงง ผมโทรจากญี่ปุ่นนะ เครื่องน่าจะลงสุวรรณภูมิเที่ยงคืนครึ่ง ขอรถมารับด้วยนะครับ”

“รับทราบครับคุณชวิน ขอทราบรายละเอียดเที่ยวบินอีกครั้งนะครับ”



“พี่ปิงงงง น้องส้มส่งรายงานเรียบร้อยแล้วค่ะ ได้ B+ ด้วย วันนี้เลยชวนเพื่อนมาทำหม้อไฟกินกัน แต่หมูหมดแล้วน่ะค่ะ หนูกินกันดุไปหน่อย พี่ปิงหาคนไปซื้อของให้หนูหน่อยได้มั้ยคะ”

“ได้ครับ บอกรายการมาได้เลยครับ”

“โอเคค่า เดี๋ยวหนูจดแล้วเอาลงไปให้นะคะ ลุงคนขับรถไปซื้อให้เหมือนเดิมใช่มั้ยคะ”

“ใช่ครับ ยังไงแนะนำซื้อยาลดกรดมาด้วยก็ดีนะครับ ทานมื้อดึกหนักๆ เดี๋ยวจะนอนไม่สบายตัวครับ”

“รับทราบค่ะ เดี๋ยวลงไปหานะคะ”



ย้ายตำแหน่งใหม่ได้เดือนกว่าพี่ฝ้ายก็ลาคลอดซึ่งอายุครรภ์เกือบเก้าเดือนพอดี หลังจากไม่มีพี่ฝ้ายคอยช่วย งานที่เข้ามาก็มีขลุกขลักนิดหน่อยจากความกังวลส่วนตัว แต่ไม่กี่วันก็ปรับตัวได้ เนื่องจากห้องพักที่นี่มีบางส่วนที่ปล่อยเช่าโดยเจ้าของห้องให้ทางนิติฯ คอนโดเป็นคนดำเนินการ การบริการเลยแทบจะไม่ต่างจากตอนทำงานโรงแรม หลังจากพี่ฝ้ายลาคลอดได้สองเดือนก็เกริ่นกับเขาก่อนว่าจะลาออกมาเป็นแม่บ้านเต็มตัวตามประสาคุณแม่มือใหม่ที่หลงลูกสาวสุดๆ จากนั้นก็แจ้งกับผู้จัดการให้ทราบเพราะไม่อยากเอาเปรียบบริษัทฯ เราจากลากันด้วยน้ำตาเพราะต่อจากนี้คงไม่ค่อยได้เจอกัน แต่น่านนทีก็รับปากว่าจะไปเยี่ยมบ่อยๆ เพราะรักพี่สาวคนนี้เหลือเกิน จากนั้น...ปัญหาก็เกิด

ก่อนอื่นต้องยอมรับว่า Concierge Service ทำหน้าที่คล้ายๆ เลขาส่วนตัว เมื่อนึกถึงเลขาก็จะมีภาพสาวสวยหุ่นดียิ้มง่ายคุยเก่งทำงานเก่งตามมา เมื่อพี่ฝ้ายลาออกไปจึงเหลือหนุ่มวัยฉกรรจ์สองคน ทำเอาลูกบ้านผู้ชายบางคนแอบบ่นว่าไม่เจริญตาเจริญใจ ก็ไม่รู้ว่าบ่นจริงหรือเล่น แต่ผู้จัดการต้องเร่งหาพนักงานเพศหญิง 2 ตำแหน่งทันที เมื่อมีพนักงานเพิ่ม วันและเวลาทำงานจึงต้องเปลี่ยนตามเพราะผู้บริหารเห็นว่าคอนเซียซควรจะให้บริการ 24 ชั่วโมงแข่งกับร้านสะดวกซื้อ


“เมื่อก่อนมีแค่ฝ้ายกับโจ ผมเลยไม่ได้แบ่งตำแหน่งชัดเจน ตอนนี้คอนเซียซมี 4 คนแล้ว โจจะเลื่อนเป็นหัวหน้านะ หน้าที่โจเพิ่มขึ้นคือต้องจัดตารางทำงานให้ทุกคนรวมถึงตัวเองด้วย ผมไม่บังคับให้ผู้ชายต้องทำกะดึกอย่างเดียวเพราะตอนสัมภาษณ์งานระบุไว้แล้วว่าทำงานเป็นกะได้ เพราะงั้นโจจัดการได้ตามสบาย” ผู้จัดการพูดประโยคสุดท้ายจบ เขาแอบมองพี่โจอมยิ้ม คนกำลังอินเลิฟก็แบบนี้ ก่อนนี้ทำงานเลิกดึกตลอดไม่มีเวลาจีบสาว พอสลับเวลากับเขาเลยมีสาวๆ มาหลงกล ชื่อน้องไหมเด็กมหาฯลัยปี 2 แต่หน้าอกหน้าใจน่าจะปริญญาโทแล้วล่ะ


หลังจากประชุมกับหัวหน้าเสร็จพี่โจก็กลับเลยเพราะหมดเวลาทำงาน พนักงานใหม่อีกสองคนก็กลับด้วยเพราะวันนี้แค่เข้ามาเซ็นสัญญาก่อนเริ่มงานเท่านั้น เหลือเขานั่งคิดถึงอนาคตที่จะถึง ตอนทำงานในห้องนิติฯ ที่มีหลายคน ถึงจะอึดอัดแต่ก็ไม่เงียบเหงา บางคนก็อัธยาศัยดีคอยชวนคุยบ้าง พอมาทำคอนเซียซต้องนั่งที่ Main Lobby ก็แอบขาดความเป็นส่วนตัวไปบ้าง ตอนพี่ฝ้ายยังอยู่ก็ดีที่มีเพื่อนคุย แต่พอเหลือเวียนกะกับพี่โจสองคนวันๆ ได้เจอกันแค่ชั่วโมงเดียวก็รู้สึกเหมือนเด็กขาดความอบอุ่น อารมณ์เขาตอนนี้เหมือนตอนรู้ว่าแม่จะมีน้องใหม่ ทั้งตื่นเต้นและแอบกังวลว่าจะเข้ากันไม่ได้ แต่ที่คุยผ่านๆ วันนี้ก็ดูน่ารักดีทั้งคู่ ขอให้ทุกอย่างผ่านไปด้วยดี...เพี้ยง


“คุณชวินใจดีเนอะปิง ซื้อขนมมาฝากตลอดเลย เมื่อวานมีเพื่อนนั่งรอที่ล็อบบี้ตั้งนาน หล่อมาก หน้าเหมือนดาราเลย” ออมพนักงานใหม่ อายุรุ่นเดียวกับน่านนที เป็นคอนเซียซมือใหม่เหมือนกัน แต่ด้วยความอัธยาศัยดีและช่างกระตือรือร้นเลยเรียนรู้งานได้รวดเร็วแม้บางครั้งจะผิดพลาดบ้างแต่ก็พออภัยได้ ข้อเสียอย่างเดียวที่เห็นตอนนี้คือความช่างพูด หรือพูดมากเกินไป ทุกครั้งที่เห็นผู้ชายหน้าตาดีจะต้องแอบสะกิดเขาให้มองตลอด กับลูกบ้านบางคนก็ช่างฉอเลาะจนเหมือนสนิทกันมานาน พี่โจเคยเตือนนิดหน่อยว่าสนิทได้แต่อย่าลืมมารยาท ในเวลางานไม่ควรเรียกใครว่าพี่ว่าน้องต่อให้เราคิดว่าสนิทกับเขาก็ตาม

“ตอนไหนเหรอ ปิงไม่เห็นเจอ” เมื่อวานเขาก็เข้ากะเช้ารอบเดียวกับออม ปกติถ้าเจอคนหล่อต้องสะกิดแล้ว

“ตอนปิงไปดูห้องมีตติ้งน่ะ แต่เขานั่งมุมๆ เราก็ส่องไม่ค่อยชัดหรอก แต่ออร่าความหล่อมันทะลุทะลวงเลยไม่พลาด” พอออมพูดขึ้นมาเขาเลยนึกออกว่ามีช่วงหนึ่งเขาขึ้นไปช่วยช่วยห้องมีตติ้งให้ลูกบ้าน ที่นี่มีพื้นที่ส่วนกลางหลากหลายรูปแบบให้บริการ หนึ่งในนั้นคือห้องมีตติ้งซึ่งต้องติดต่อเพื่อจองห้องก่อน ส่วนความต้องการอื่นๆ ค่อยระบุภายหลังได้ เช่นเมื่อวานที่ลูกบ้านต้องการให้จัดคอฟฟี่เบรคโดยสั่งมาจากร้านคอฟฟี่ช็อปใกล้ๆ เขาแค่นำมาจัดใส่จานเสิร์ฟให้เท่านั้น

“เออพรุ่งนี้ปิงเปลี่ยนกะกับพี่โจนะ พี่โจบอกยัง”

“ยังนะ หรือบอกในไลน์ เราไม่ได้เช็ค อ้อ นี่ไง พี่โจบอกในกรุ๊ปไลน์แล้ว ทำไม ไปไหนกับใครคะ”

“จะเปลี่ยนประตูบ้านใหม่ ช่างเขาจะมาทำพรุ่งนี้เลยจะอยู่คุมเอง เดี๋ยวแม่รู้ราคาจะบ่นอีก”

“แพงเหรอ”
“มากกว่าที่คิด ตอนนี้เป็นบานเฟี้ยมแบบเวลาเปิดก็ดันตรงกลางไปชิดข้างบ้าน มันก็มองเห็นเหล็กที่ดันๆ ไปไง พี่ชายมันมาแล้วบ่นว่าไม่สวย เสียพื้นที่หน้าประตูไปตั้งเยอะ เก่าแล้วด้วย เลยจะเปลี่ยนเป็นแบบม้วนๆ ขึ้นไปเก็บเหนือประตู ติดต่อช่างเรียบร้อยแล้วไม่อยู่จ่ายตังค์ด้วยนะ”

“ฮ่าๆๆ พี่ปิงแม่งแสบ ไม่จ่ายจริงดิ”

“จริงๆ ก็ช่วยจ่ายแหละ แต่ไอเดียมันเองก็น่าจะออกเองทั้งหมดมั้ยละ อยู่ดีๆ ให้หารแบบไม่บอกไม่กล่าวเลย เกิดช็อตอยู่จะทำไง”

“อย่างปิงนี่นะช็อต วันๆ ไม่เห็นไปเที่ยวไหนเลย แต่งตัวก็ไม่แต่ง เสื้อผ้าแพงสุดคือสูททำงานนี่ล่ะมั้ง”

“เออน่า เก็บตังค์ผ่อนรถอยู่นี่ไง อยากดาวน์เยอะจะได้ผ่อนน้อยๆ เขาทำงี้ไม่ใช่เหรอ”

“ไม่อะ ออมดาวน์ 0% แล้วผ่อนยาวๆ ไม่อยากตึงมือเกินไป รู้นะว่าดอกเบี้ยมันเยอะแต่ถ้าไม่คิดก็ไม่เครียด ขอใช้ชีวิตวันๆ แบบสบายๆ ดีกว่า”

“อยากทำแบบนั้นเหมือนกันแต่พี่ๆ ไม่ให้นี่ดิ พูดมากๆ จะออกเงินดาวน์ให้อีกเลยไม่เอาดีกว่า” จริงๆ พี่หมุดกับพี่ธารนั่นแหละจะออกเงินดาวน์ให้ แต่เขาโตแล้วจะให้มาออกเงินแบบนี้ได้ไง ถ้าของชิ้นเล็กๆ จะไม่ปฎิเสธเลย อย่างโทรศัพท์เครื่องนี้พี่หมุดก็เป็นคนซื้อให้ เขาก็รับด้วยความเต็มใจ แม้จะแอบเซ็งตอนที่รู้ว่าไม่กี่วันต่อมาพี่หมุดต้องซื้ออีกเครื่องให้แฟนที่บ่นน้อยใจที่ตัวเองไม่ได้

“เออแกมันคนแปลก ของแพงล่ะไม่ชอบ ทีของกินล่ะแย่งชั้นตลอดเลย อย่านึกว่าไม่รู้นะว่านมกล้วยขวดสุดท้ายหายไปในพุงแกหมดแล้ว” ออมแกล้งทำเสียงดุใส่ ก็จริงของออม ของฝากของคุณชวินที่อยู่ในตู้เย็นห้องพักพนักงานได้ลงไปอยู่ในกระเพาะเขาตั้งแต่เช้าแล้ว

“วันนี้เรามาตั้งใจทำงานกันเถอะ เริ่มต้นวันสดใสด้วยพลังงานความหอมหวานจากนมกล้วยกัน” พูดจบฝ่ามือพิฆาตจากสาวร่างบางก็ฟาดหลังดัง ผั๊วะ...สดใสดีจริงๆ

:: จบตอน ::

 :pig4:


: เรื่องนี้คิดว่าไม่เศร้านะคะ มีความอึนๆ ซึ้งๆ บางช่วง ไม่ถึงกับต้องเตรียมทิชชู่เน้อ น่าจะต้องเตรียมอย่างอื่นมากกว่า  :hao7:

ออฟไลน์ mypink801

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1600
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
เย้ๆๆๆ ติดตามมม ขอไม่เศร้าจริงๆน้าาาาาาาา  :hao6: :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ MimoreQ

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 118
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ปักรอค่า

ออฟไลน์ fammykiki

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 329
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
สนุกดีค่ะ

ออฟไลน์ JaikOrn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
งานน้องปิงน่าสนุกจังค่ะ เจอลูกบ้านมากมาย นี่มาลุ้นว่าหนึ่งในลูกบ้านคือพระเอกรึเปล่านะคะ  :impress2: / ดีใจที่คุณจีว่าไม่ต้องเตรียมทิชชู่แต่ให้เตรียมอย่างอื่น อยากจะขอเตรียมยาดมจัง  :z1:

ออฟไลน์ วายซ่า

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2224
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-6
สู้ๆ นะน้องปิง

ช่างเป็นคอนโดที่มีบริการยิ่งกว่าโรงแรมซะอีกนะเนี่ย

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ iNklaNd

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 663
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
ตายล้าวววว น้องปิงจะถูกล่วงไปห้องไหนยังไงเนี่ย คึคึคึ

ออฟไลน์ fullfinale

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 687
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-0
กริสสส คิดถึงคุณจีค่ะ

ออฟไลน์ Ta_ii

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 329
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
ตามค่ะ

ออฟไลน์ areenart1984

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4825
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +167/-7
จะใกล้เข้าห้องลับยังเอย  :hao3:

ออฟไลน์ warin

  • รถไฟขบวนนั้น ได้แล่นผ่านไปแล้ว
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1938
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +60/-1
    • -
ติดตามค่าคุณจี
ดีใจมากนะคะที่คุณจีกลับมาลงนิยายให้ชาวเล้าเป็ดอ่านกันนะคะ

ออฟไลน์ Ryze

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1003
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-1
กีสสสส เรื่องใหม่!

ออฟไลน์ LadySaiKim

  • ▫▪□Dezine'Kim□▪▫
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1705
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0

ออฟไลน์ ซีเนียร์

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 778
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
ติดตามจ้า  :L2:

ออฟไลน์ สีหราช

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 320
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +200/-1

ออฟไลน์ ป่ามป๊ามป่ามปาม

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
 :pig2: คิดถึงคุณจี

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด