:: บทที่ 12 ฝากตัวเป็นลูกเขย ::
“งั้นมึงก็อย่ายั่วกูสิ”
“กูไม่ได้ยั่ว”
ผมหัวเราะหึๆ พลิกมันลงไปนอนด้านล่างแล้วกดจูบทันที
ไม่ได้คิดหื่นหรอกครับ แต่อยากจูบมันแบบหวานๆ
…รสจูบของเราสองคน…
ฝุ่นนอนเคลิบเคลิ้มตอบรับรสจูบโรแมนติกจากผม ผมค่อยๆ ถอนปากออกเมื่อปากชาได้ที่ มองตาคนด้านล่าง
ผมจับมือมันขึ้นมาจุมพิต แล้วเลื่อนมาวางไว้ตรงตำแหน่งหัวใจตัวเอง ทาบวางไว้เฉยๆ
“หัวใจกู กูยกให้ ถึงมันจะเคยเจ้าชู้เลวทรามชาติชั่วมาขนาดไหน แต่ถ้าได้คนดูแลดีๆ หัวใจดวงนี้ก็พร้อมจะเป็นหัวใจคุณภาพที่ดีได้นะ”
มันมองตาผม แล้วก้มมองมือตัวเองบนอกผม
“เชื่อไม่ได้”
“ไม่ต้องเชื่อก็ได้ แต่ให้พิสูจน์ด้วยตัวเอง”
มันเม้มปากแน่น ไม่ตอบอะไร เสหลบสายตา ก่อนเลื่อนขึ้นมาสบตาผมอีกรอบ น้องผมกระตุกตื่นวูบ
ผมถอนหายใจแรงอย่างอ่อนอกอ่อนใจกับความต้องการอันล้นหลามของตัวเอง ดูซิ จะทำโรแมนติกกับมันซะหน่อยก็หื่นขึ้นมาอีก
มันจ้องตาผมไม่เคลื่อนไม่ไปไหน ยิ่งมองผมยิ่งตื่น ยิ่งตื่นผมยิ่งอดทนไม่แสดงออก ยิ่งอดทนมากเท่าไหร่ หน้าผมยิ่งเบี้ยว มันทำหน้าฉงนกับปฏิกิริยาแปลกๆ ของผม ฝุ่นยังไม่รู้ครับ เพราะน้องผมมันตื่นขึ้นมาชนที่นอนไม่ใช่ส่วนใดในร่างกายของมันอย่างเคย
“…ฝุ่น” ผมทำหน้าจะร้องไห้
“เป็นไร” มันถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ผมหน้าเบี้ยวยิ่งกว่าเดิม
“น้องกูตื่น”
“ไอ้บ้า! พลลุกเลย ลุกๆ” มันพยายามผลักผมออก
“ลุกแล้ว โด่เลย” ผมจับมือมันเลื่อนไปด้านล่าง
ฝุ่นตาโต
“ห้องน้ำเลย”
“ไม่เอา อยากลองทำที่นี่ ห้องล็อกแล้ว จะทำเบาๆ”
“ไม่ได้นะพล ห้องไม่เก็บเสียง”
“ก็จะทำเบาๆ ไง”
“พล!” มันเรียกเสียงตื่น ผมไม่พูดอะไร ก้มปิดปากมันทันที จูบกึ่งเร้ากึ่งหวาน เน้นโรแมนติกครับวันนี้ ฝุ่นมันพยายามขัดขืนอยู่พักหนึ่ง แต่ผมให้เครดิตรสจูบหวานๆ ของผมละกันที่ทำให้ฝุ่นระทวย มือไม้มันอ่อนแรง มองผมตอบตาเชื่อม ผมเคลื่อนหน้าต่ำลงไปด้านล่าง เลิกเสื้อมันสูง ตวัดกัดหัวนมมันก่อนเลย ฝุ่นผวาเฮือก กอดหัวผมแน่น น้ำตามาก่อนเลย สองเท้าสไลด์จิกที่นอน
ความกดดันคงทำให้มันเกิดอารมณ์มากกว่าเดิม
ผมไม่รีบร้อน ค่อยๆ เลีย ค่อยๆ เม้ม ค่อยๆ เลื่อนปากซุกซอกคอ เงยหน้ากระซิบแผ่ว
“กูรักมึงนะ” ผมปิดปากมันอีกรอบ มันโอบกอดรอบลำคอผมแน่น ผมถอดกางเกงฝุ่นออก
“อย่าพล เดี๋ยวเสียงเล็ดลอด”
“กูจะทำเบาๆ” ผมไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรอีก ดึงน้องออกมาจากกางเกง คุ้ยน้ำบ่อน้อยมาแตะแล้วใช้น้องสอดเข้าไปทันที ไม่ต้องเบิกทางก่อนละครับ ฝุ่นกอดผมแน่น แนบหน้ากับลำตัวราวกับจะผสานร่างกับผม ผมบดขยี้เน้นไปที่จุดกระสัน ทำเบาๆ ชนิดแทบไม่เกิดเสียงกระทบกันของเนื้อ แต่เสียวได้ใจ เน้นเนื้อแนบเนื้อ เน้นบดขยี้ เน้นช้าๆ
…แต่แม่เจ้า…
ผมตัวสั่น สั่นพอๆ กับขาฝุ่น ผนังนุ่มของมันบีบรัดผมแน่น สองขาโอบมารอบเอว ผมซี้ดปากพอๆ กับฝุ่น เราจึงต้องปิดปากกันและกันกันเสียงออก ผมขยับเร็วและแรงขึ้น แน่นอนว่าเน้นเก็บเสียงไม่ให้ดัง
“พล อย่าเสร็จบนที่นอน เดี๋ยวเลอะ” ฝุ่นมันยังมีสติบอก ผมเกือบพุ่งแล้วถ้ามันไม่เตือน ผมขยับลุก พาฝุ่นไปยืนค้ำกับกำแพงใกล้ห้องน้ำ มุมนี้ห่างไกลประตูห้องหน่อย เผื่อใครมาแอบฟัง (ผมก็คิดได้) ถอดกางเกงฝุ่นทิ้ง เหลือไว้เพียงเสื้อยืดที่มันใส่อยู่
ผมเลียริมฝีปากกับภาพสวยตรงหน้า ฝุ่นที่สีหน้าเต็มเปี่ยมไปด้วยแรงอารมณ์มันก็ยั่วอยู่แล้ว ขามันสั่นหน่อยๆ เรี่ยวแรงจะยืนยังแทบไม่มี ท่อนล่างเปลือยเปล่า ชายเสื้อระอยู่รอบเอว เผยก้อนเนื้อขาวๆ สองก้อนน่ามอง ผมยังไม่ได้สอดใส่ จับมือมันข้างหนึ่งที่ค้ำกำแพงไว้ อีกมือคลึงเนินเนื้อมันเล่น แทรกนิ้วเข้าไปหยอกล้อช่องนิ่มด้านหลัง
“อย่าเล่นพล เดี๋ยวมีคนมา” มันบอกเสียงสั่น เครือครางในลำคอ ช่องน้อยบีบรัดนิ้วผมแน่น ผมหัวเราะหึๆ เลื่อนมือลงมาประคองจับสองเนื้อค่อยๆ ขยายแยกเพื่อนำพาท่อนเอ็นของผมแทรกเข้าไป ผมก้มจูบแก้มมันเบาๆ มันขยับแยกขาให้ผมเข้าไปได้ง่ายๆ
“ตั้งแต่เอาคนมา ไม่มีใครทำให้กูใจเต้นได้เท่าเอากับมึงอีกแล้วฝุ่น มึงโคตรน่ารัก” ผมชมอีกที มันบีบรัดแน่นรับคำ ใช้เวลาไม่นานหรอกครับ ร่างผมก็ผสานเป็นหนึ่งเดียวกับมันอีกครั้ง
ผมขยับช้าๆ ขยับเบาๆ แต่เน้นลึก และเข้าให้ถูกจุด ฝุ่นมันสั่นยิ่งกว่าเดิม ครางเสียงดังมากขึ้น ผมปิดปากฝุ่นไว้เพราะชักจะเสียงดังมากไป น้ำตามันไหลอาบแก้ม ทำมือเดียวไม่ถนัดครับ ไหนจะต้องเก็บเสียงฝุ่น ไหนจะขยับ ผมจับฝุ่นพลิกหันมาเผชิญหน้า
“ให้ตาย หน้าตามึงเอ็กซ์สุดๆ ฝุ่น คณะมึงสอนวิชายั่วผู้ชายด้วยเหรอวะ”
มันต่อยผมปั้กแบบคนไม่เหลือแรง
ผมจับมันขึ้นมาคล้องเอวไว้ ฝุ่นครางดังขึ้น เพราะท่านี้มัน‘ลึก’สุดๆ ผมซี้ดปาก แต่เป้าหมายที่ผมหันหน้ามาเพราะงี้แหละ
“…ฝุ่น” ผมเรียก มันเงยหน้ายั่วๆ มอง
‘มองตาก็รู้ใจ’
เคยได้ยินคำนี้ไหมครับ เราผสานปากกันทันที ผมชอบจูบมัน ไม่ว่าจะเป็นจูบแบบเร่าร้อนหรือโรแมนติกก็ตาม ผมถอนปากออกเมื่อใกล้จะไปถึงปลายทาง
“ไปพร้อมกันนะ ถ้าไม่ไหว กัดไหล่กูเลย” ผมอนุญาตและมันก็ทำตาม อ้าปากงับไหล่ผมแรง ผมเลียริมฝีปาก ยิ่งรู้ว่าฝุ่นเกิดอารมณ์ ผมเกิดยิ่งกว่า ขยับสะโพกกดกลืนฝุ่นแนบแน่นลึกล้ำ ฝุ่นกอดผมแน่น ผมกัดกรามพยายามไม่ส่งเสียงอะไรออกมา เจ็บไหล่ตรงที่ฝุ่นกัด แต่ไม่เท่าความเสียวซ่านเหมือนขึ้นสวรรค์เวลาได้ปลดปล่อยไปพร้อมๆ กัน ผมฉีดพ่นน้ำรักเข้าไปในตัวฝุ่น ในขณะที่มันปลดปล่อยให้เลอะเสื้อผ้าผม อันนี้ไม่ซีเรียส ทำความสะอาดได้
ผมปล่อยฝุ่นให้ลงไปค้ำกำแพงอีกรอบ รีดเร้นน้องผมเข้าไปภายใน ก่อนค่อยๆ ถอนน้องออกช้าๆ เมื่อคิดว่าลูกผมคงหมดคลังแล้ว
น้ำสีขาวๆ ไหลเยิ้มออกมาเป็นระลอกตามจังหวะบีบรัดและคลายตัวของฝุ่น ค่อยๆ ไหลลงมาผ่านขาแต้มลงสู่พื้น ฝุ่นยังยืนหอบอยู่ที่เดิม ผมแทรกนิ้วเข้าไป
“จะทำอะไร” มันถามเสียงอ่อน
“ช่วยให้มันออกมาง่ายขึ้น”
“ครั้งหน้าปล่อยข้างนอกหรือใส่คอนดอมนะ”
ผมส่ายหัว
“กูชอบข้างใน กูอยากให้มึงครอบครองกูและกูครอบครองมึงด้วย เวลาที่น้ำกูไหลออกมาแบบนี้ กูว่ามันสวยดีออก”
“โรคจิต”
ผมหัวเราะหึๆ ตอบรับ มันพยายามสูดลมหายใจเข้าปอดลึก
“พอแล้ว เดี๋ยวกูล้างเอง”
“กูล้างให้”
“ไม่ต้อง เดี๋ยวตื่นอีก” มันพูดอย่างรู้ดี ซึ่งผมไม่เถียง ขยับห่าง มันเดินขาสั่นๆ ไปหยิบทิชชูมายื่นให้ เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป ผมทำความสะอาดน้องตัวเองและพื้นที่เลอะ เก็บน้องเข้ากางเกง ไปทิ้งตัวลงนอนอีกรอบ
ผมยิ้มให้เพดาน ได้ยินเสียงน้ำดังซู่ ผมนอนขวางเตียง พลิกคว่ำพยายามมองผ่านประตูเข้าไป
ความคิดลามกเกิดขึ้นในหัว ฝุ่นมันอาบน้ำหรือว่าแค่ล้างท่อนล่าง เวลามันยืนล้าง ท่ายืนมันจะเอ็กซ์ขนาดไหน แค่คิดน้องผมก็ตื่นอีกรอบ ผมนอนหงาย น้องชี้เด่ขึ้นฟ้า
ผมพ่นลมหายใจแรง หรือว่าผมจะผิดปกติวะ ตื่นง่ายจริงๆ
ผมเม้มปาก คิดหาทางออกกับน้องที่ตื่นขึ้นมาดี๊ด๊าอีก เสียงน้ำยังคงดังอยู่ ผมขยับย่องลงจากเตียง กะว่าถ้าฝุ่นมันล็อก ผมจะว่าวเอา แต่ถ้าไม่ล็อก จะเข้าข้างตัวเองว่าฝุ่นมันอ่อยครับ จริงไม่จริงไม่รู้ ผมเข้าข้างตัวเองก่อน
ผมจับลูกบิด ค่อยๆ หมุนเปิด ฝุ่นมันไม่ได้ล็อกครับ หัวใจผมเต้นแรง ค่อยๆ หมุนเปิด ไม่รู้จะเจอสบู่บินหรือเปล่า เสียงน้ำยังดังอยู่ ประตูค่อยๆ แง้มเปิดออกกว้าง
ผมผิวปากทันทีกับภาพสวยภายในนั้น
สายน้ำไหลลงมาเป็นทางจากฝักบัวแบบสายฝนทรงกลม ฝุ่นยืนนิ่ง มือหนึ่งค้ำกำแพง อีกมือจับอยู่ที่บั้นท้าย คล้ายกับจะให้สายน้ำล้างลูกๆ ผมออกมา หรือไม่ก็ยืนเพื่อรอเวลาให้ลูกผมไหลออกมาเอง หรือไม่ก็ยืนเพื่อผ่อนคลาย
น้องผมแข็งยิ่งกว่าเดิม ผมขยับห่างออกมาจากประตูนิดหนึ่ง พรากเสื้อผ้าออกจากตัวทิ้งลงพื้น เดินน้องชี้โด่ย่องเงียบเข้าไปหาคนที่ยังยืนเพลิน
มันสะดุ้งอีกรอบเมื่อผมเข้าไปชิด และก่อนที่มันจะได้พูดอะไร น้องผมก็เข้าสู่เป้าหมายเรียบร้อยแล้วครับ ผมปิดปากฝุ่นไว้ด้วยสามนิ้วที่แทรกเข้าไปเกี่ยวลิ้น ขยับท่อนล่างทันที กระตุ้นให้มันเกิดอารมณ์ก่อนเลยกันมันขัดขืน
ไม่ยากหรอกครับ
แผล็บเดียวฝุ่นก็มีอารมณ์ร่วม แหม ไม่ยักกะรู้ว่าทำกันใต้ฝักบัวแบบนี้ก็ได้อารมณ์ดีเหมือนกัน
สมกับเป็นควายถึกของผม โดนไปอีกสองรอบหนักๆ ในห้องน้ำ มันก็ยังเดินปร๋อเหมือนไม่เป็นอะไร (หรือไม่ก็ฝืนอยู่) ทุกอย่างปกติยกเว้นหน้าที่บูดสนิท
เราพากันเดินตัวหอมลงมาจากห้องนอนเพราะท้องพากันร้องแล้ว บ่ายโมงกว่าแล้ว
“นอนกลางวันกันเหรอลูก” แม่ถามมา ฝุ่นหลบตาวูบ ผมฉีกยิ้ม
“ครับ สงสัยต้นไม้บ้านพ่อจะผลิตออกซิเจนเยอะกว่าที่อื่น เข้าไปถึงก็ตาปรือเลย หรือไม่ก็เพราะกล้วยบวชชีแม่หรือข้าวผัดน้องฝัน” ผมชมรวดเดียวยกครัว ทุกคนหัวเราะ
“หิวกันแล้วใช่ไหม อยากกินอะไร เดี๋ยวแม่ทำให้กิน” แม่ดีดตัวลุก ผมยิ้มกรุ้มกริ่ม
“ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ผมได้ทานกล้วยบวชชีฝีมือแม่แล้ว ทานข้าวผัดแสนอร่อยฝีมือน้องฝันแล้ว มื้อเที่ยง ผมขอให้ฝุ่นเป็นคนทำได้ไหมครับ อยากลองทานฝีมือมันดู อยากรู้ว่าศิษย์แม่คนรองจะทำอาหารได้เท่าศิษย์เอกน้องฝันหรือเปล่า”
“กูไม่อยากทำ” ฝุ่นรีบออกตัวทันที “อยากกินข้าวฝีมือแม่”
“น่าฝุ่น ไปทำให้เพื่อนลองทานซะหน่อย”
“ฝุ่นไม่อยากทำแม่ นานๆ ทีอยากกินฝีมือแม่มากกว่า”
“มื้อเย็นละกัน มื้อนี้ทำให้พลกินก่อนป่ะ” แม่กระตุ้น ฝุ่นหน้างอ แต่ก็ยอมลุก ผมฉีกยิ้มดีใจ ยกมือไหว้ผู้ใหญ่
“ขอบคุณครับ ไงเตรียมยาแก้ท้องร่วงไว้ให้ผมด้วย”
“เชี่ยพล!” ฝุ่นหันมาว้าก ผมหัวเราะ ฝุ่นเดินลิ่วเข้าห้องครัวไป ผมรีบวิ่งตามทันที
“ตามมาทำไม อยู่ข้างนอกไปสิ”
“ไม่อะ อยากเห็นภาพหายาก” ผมไม่พูดเปล่าหยิบมือถือออกมาเตรียมถ่ายด้วย
“ไม่ถ่ายพล กูไม่ชอบถ่ายรูป”
“ไม่ต้องเกร็งน่า ทำไปเถอะ หิวแล้ว ท้องร้องแล้วเนี่ย”
มันหน้าบูด แต่ก็ยอมหันไปหยิบผ้ากันเปื้อนมาสวม รัดเอวไว้หลวมๆ ผมถ่ายมันไปหนึ่งแชะ และอีกหลายๆ แชะ พยายามหามุมสวยๆ ถ่าย มันเดินไปเปิดตู้เย็น หยิบผักคะน้าจากช่องใส่ผักมาวางบนเคาน์เตอร์ ต่อด้วยไก่จากช่องฟรีซ
มันล้างไก่ก่อนลวกๆ วางลงบนเขียงหันเป็นชิ้นเล็กๆ ตามด้วยคะน้า คว้าหยิบกระเทียบมาแยกกลีบ บดด้วยมีด พริกสดสีเขียวสองเม็ด บดด้วยมีดเช่นกัน มันทำได้อย่างคล่องแคล่วจนผมยังทึ่ง
ผมกดถ่ายรูปมันรัวๆ มันหยิบกระทะมาตั้งไฟ เทน้ำมันลงไป ยืนหายใจคอยน้ำมันร้อนไม่กี่เฮือกฝุ่นมันก็โยนพริกกับกระเทียมลงไปก่อน พอกระเทียมหอมกรุ่นมันก็เทไก่ลงไป ใช้ทัพพีคั่วจนไก่เหลืองกรอบหอมเตะจมูก มันเบาไฟลง เทผักใส่ลงไป เติมน้ำเปล่าลงไปเล็กน้อย คว้าผงปรุงรส ซีอิ๊วขาว เร็วมากจนผมมองตามแทบไม่ทัน คนๆ ให้เข้ากันอีกสองสามทีก็ดับไฟ
“สุดยอด” ผมครางชม มันทิ้งผัดค้าน้าใส่ไก่ไว้บนกระทะ เดินไปตักข้าวมาสองจาน จานหนึ่งพูนหน่อย ให้เดาคงของผมนั่นแหละ แล้วตักกับข้าวราดลงไป ของผมจะเยอะกว่าของมันเกือบเท่า วางไว้บนเคาน์เตอร์ เดินไปล้างกระทะ เช็ดเก็บเข้าที่ ถอดผ้ากันเปื้อนแขวน หยิบช้อนกับส้อมมาจัดวางบนจาน
“ยกออกไปสิ กูจะเตรียมน้ำ”
ผมมองหน้าฝุ่นอึ้งๆ ฉีกยิ้มกว้าง
“ขอหอมหน่อยได้ไหม”
“อยู่นู่น” มันชี้ไปยังตะกร้าใส่หอมหัวแดง ผมหัวเราะ นี่มันเข้าใจว่าผมอยากได้หอมจริงๆ หรือว่าแค่มุก
“กูอยากหอมแก้มมึงไม่ใช่หัวหอม”
“รุ่มร่ามน่าพล เร็วเถอะหิวแล้ว”
“โอเค” ผมรับปาก แต่ในระหว่างที่กำลังจะหยิบจานข้าวก็เฉียดปากผ่านแก้มมันเบาๆ ฝุ่นผงะถอย
“…หอม” ผมทำหน้าชื่นใจประกอบ แก้มมันแดงเถือก ผมหัวเราะหึๆ ถือจานข้าวไปยังโต๊ะกินข้าวอีกห้อง ฝุ่นถือแก้วน้ำสองใบตามมา บนตะกร้าผลไม้มีผลไม้เพิ่มเข้ามาอีกอย่างคือแก้วมังกร ส้มที่ดูเหมือนจะเยอะขึ้นด้วย
ผมตักเข้าปากทันที ตาโต
“อร่อยว่ะฝุ่น”
มันไม่พูดอะไร ตักกินเงียบๆ ผมกินไป จ้องหน้าฝุ่นด้วยสายตาชื่นชมสุดๆ เรื่องบนเตียงก็สุดยอด ทำกับข้าวก็เก่ง
แม่ครับ…ต่อให้ลูกสะใภ้แม่มีหลานให้ไม่ได้ แต่รับรองได้ว่าเราไม่อดตายแล้ว
“เลิกมองกูได้แล้วพล” มันปรามเมื่อผมเอาแต่มองมัน
“มึงทำอาหารอร่อย”
“เวอร์ มึงหิวมากกว่า”
“ลิ้นกูไม่เคยโกหก” ซึ่งข้อนี้มันคงไม่เถียง ถ้าผมบอกว่าอร่อย นั่นคืออร่อยจริงๆ
ผมแทบจะเลียจาน แม่เดินเข้ามาตอนผมกำลังกวาดเศษพริกเศษกระเทียมเข้าปาก
“เป็นไงบ้างพล ฝุ่นทำอร่อยไหม”
“ถ้าเลียจานนี่จะเสียมารยาทไปไหมครับ” ผมไม่ตอบตรงๆ แต่แสดงออกด้วยการกวาดเอาน้ำผัดเข้าปากตบท้าย
“ขนาดนั้นเลย” แม่ยิ้มหน้าบาน ฝุ่นเปิดกล่องที่วางอยู่บนโต๊ะออก ในนั้นมีมีด มันหยิบแก้วมังกรมาหั่นเป็นสี่ชิ้น ยื่นชิ้นหนึ่งให้ผม เวลากินก็เหมือนปอกกล้วยนั่นแหละครับ คลี่เปลือกออกแล้วกินได้เลย
“หวาน”
“มีรถเข็นมาขายทุกวัน บ้านเราจึงได้ทานผลไม้สดทุกวัน น้องฝันกับแม่ชอบทานผลไม้”
“มิน่าล่ะ ผิวสวยทั้งแม่ทั้งลูก”
“ปากหวานนะตาพล ค้างหรือเปล่าฝุ่น”
“ค้างครับ”
อ้าว ฝุ่นมันไม่เห็นบอกว่าจะค้าง มันไม่มองหน้าผม แกะส้มกินต่อ สงสัยมันจงใจหาเรื่องหนีผมแน่
แต่คิดเหรอว่าจะพ้น
พออิ่มฝุ่นก็ทำหน้าที่เก็บกวาดจานชามตามเดิม แน่นอนว่าผมยืนมองแทบจะทุกขั้นตอน
“ฝุ่น” ผมเรียกเมื่อมันล้างมือเสร็จ มันเงยหน้ามอง ผมดึงมันมายืนตรงหน้า ยื่นกล้องไปห่างๆ “ยิ้มหน่อย”
ผมไม่รอให้มันยิ้ม แค่มองจอว่าผมหล่อและมันดูดีแล้วก็กดถ่ายทันที
ผมก้มดูผลงาน
“ลบเลยพล”
“รูปคู่แรกของเรา ลบทำไม” ผมเปลี่ยนภาพหน้าจอจากน้องเอมิกลายมาเป็นรูปคู่ของเราสองคนทันที ผมยื่นให้มันดู
“ลบเลยพล”
ผมทำเป็นไม่ได้ยินเสีย เสียบมือถือลงกระเป๋ากางเกง เดินนำออกไป ครอบครัวนี้เป็นครอบครัวนักอ่านกันจริงๆ พอออกไปก็เห็นพ่อแม่ลูกอยู่กันคนละมุมแล้ว พ่ออยู่บนเก้าอี้โยกที่ทำจากไม้สัก สวมแว่นตกลงมาแถวๆ ปลายจมูก แม่เอนตัวนั่งอ่านบนโซฟา รองขาด้วยหมอน ส่วนน้องฝันระเห็จไปแหมะอยู่ข้างตู้หนังสือ นอนอยู่บนถุงบีน
“อ่านหนังสือไหมลูก”
ผมยิ้มแหะ
“ผมยังไม่อยากหลับกลางวันอีกรอบครับ หนังสือกับผมไม่ค่อยถูกกัน หน้าเดียวก็หลับแล้วล่ะครับ” ผมสารภาพตามตรง แม่หัวเราะ
ฝุ่นเดินผ่านผมไปทางตู้หนังสือ ทุกคนเลิกสนใจ ก้มหน้าอ่านหนังสือของตัวเอง ผมเดินไปใกล้ๆ มัน
“นี่กิจกรรมปกติของคนในบ้านมึงเหรอ” ผมชี้ไปด้านหลัง ฝุ่นพยักหน้า ดึงหนังสือออกมาดูทีละเล่ม “สรุปจะค้างเหรอ”
มันหันมามอง พยักหน้าอีกที
“งั้นกูจะค้างกับมึงด้วย”
มันมองตาผม “ไม่ให้ค้าง”
ผมมองกลับกรุ้มกริ่ม ไม่เถียงต่อ เดาสุ่มหยิบหนังสือจากชั้นออกมาดู
“กูจะอ่านเล่มนี้” ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไร แต่หยิบมาแล้วครับ มันจับแขนผมไว้ดึงเข้าไปชิด พูดให้ได้ยินกันสองคน
“ไม่ให้ค้างนะพล”
“ทำไมใจร้ายจัง มึงยังเคยไปนอนบ้านกู แค่นี้ทำหวง”
“เพราะมึงไม่คิดจะนอนเฉยๆ น่ะสิ”
ผมยิ้มในดวงตาใส่คนตรงหน้า เลียริมฝีปาก
“นั่นแหละเป้าหมายกูเลย กูชอบกลิ่นเตียงมึง ดึกๆ น่าจะเสียงดังได้”
“พล!”
“แลกกับให้กูกลับ แล้วบอกพ่อกับแม่ทิ้งท้ายไว้ว่ากูกับมึงเป็นแฟนกัน” เรากระซิบพูดกันเบาๆ ฝุ่นแทบจะกินหัวผม มันกระฟัดกระเฟียด เดินหน้ามุ่ยไปยังโซฟา
บ้านนี้มีที่อ่านหนังสือหลายจุดครับ เหมือนเขาเซตที่ไว้ให้พร้อมสำหรับการอ่านหนังสือโดยเฉพาะ ไม่มีใครสนใจใครอีก ผมเดินไปนั่งข้างๆ มัน ฝุ่นหันมามองเขวี้ยงๆ ผมเลิกคิ้วถามด้วยสายตาว่า…‘มีปัญหา?’… มันไม่สนใจ เปิดหนังสืออ่าน ผมดูหนังสือที่ตัวเองหยิบมาบ้าง เบ้หน้าแรง
“อะไรวะ เจ้าหญิงซินเดอเรลล่า”
ได้ยินเสียงหัวเราะหึๆ จากฝุ่น ผมเหลือบมอง เมื่อหยิบมาแล้วก็ต้องอ่าน ผมเปิดไปหน้าแรกแล้วเริ่มต้นอ่าน
เอ่อ..อืม…งือ..ครอก….
สบายดีจัง ไม่รู้ว่าผมหนุนอะไรอยู่ รู้แต่ว่ามันนุ่มๆ เหมือนตักแม่ แต่กลิ่นมันคุ้นๆ ผมพลิกหันไปอีกด้าน ตวัดวงแขนโอบรอบเอว ถ้าเป็นแม่จริง ผมต้องโอบได้
ได้จริงๆ ครับ ผมซุกหน้ากับพุงน้อยๆ นั้น อืมแม่เปลี่ยนไปแฮะ ผมมุดหน้ายิ่งกว่าเดิม ไซ้ไปมา
“พล” ได้ยินเสียงเรียกมาแต่ไกลพร้อมแรงเขย่าที่ไหล่
“พล!” เสียงเรียกนั้นดังขึ้น ผมลืมตา ค่อยๆ ดูสภาพที่เกิดขึ้น สิ่งแรกที่ผมเห็นคือพุงของใครบางคน ผมนอนอยู่ หัวหนุนตัก พอ
เงยหน้ามอง ตักที่คิดว่าเป็นของแม่กลับกลายเป็นของฝุ่นไป
“ตื่น” มันดันผมออกแรง ผมขยับลุก ทุกคนยังสิงอยู่ในโลกของตัวเอง เจ้าของตักหน้าแดงก่ำ
“โทษที”
“ถ้าง่วงขึ้นไปนอนบนห้องก็ได้”
“ถ้ามึงขึ้นไปด้วย กูจะไป”
“งั้นไปนั่งห่างๆ”
ผมหัวเราะ ขยับหันไปใกล้ๆ ฝุ่นแทน
“ตักมึงนุ่มจัง”
มันผลักหน้าผมออกแรง แก้มแดงเถือก
เมียผมอายโคตรน่ารัก
(อ่านต่อหน้าถัดไป)
หัวข้อ: ►Love me #จับเพื่อนทำเมีย : ตอนที่ 24 บทส่งท้าย 100% [23-8-18] (ตอนจบ) (อ่าน 332441 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก