Cr.Pic [Pinterest]
ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์ไม่ขออะไรมาก คอมเมนต์ให้กำลังใจกันหน่อยก็ดีจ้า
อย่าเป็นนักอ่านเงาเลย คนแต่งหมดกำลังใจเนอะ อุ้มรัก’S l “18”เช้าวันสุดท้ายของการพักผ่อนของครอบครัวบริสตันที่เขาใหญ่ น้ำเหนือตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ขาทั้งสองข้างวาดลงจากเตียงพร้อมกับหยิบชุดคลุมมาสวมทับเพื่อปกปิดร่างกายของตัวเองที่สวมเพียงเสื้อตัวเดียวที่ควอตซ์สวมให้ก่อนจะหลับ ก่อนจะเดินเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ
พอเดินออกจากห้องน้ำก็ตั้งใจจะเดินไปปลุกคนที่ยังหลับสบายอยู่บนเตียงแต่ก็เปลี่ยนใจเมื่อเห็นแสงสีส้มทองทอประกายอยู่ด้านนอก
พระอาทิตย์กำลังจะขึ้น...
ขาที่ตอนแรกจะก้าวไปที่เตียงก็เปลี่ยนเป็นเดินออกไปที่ระเบียงแทน สายลมเย็นพัดมาให้ต้องกระชับเสื้อคลุมที่สวมเอาไว้แน่นขึ้น สายตาทอดมองดวงอาทิตย์ที่กำลังเลื่อนขึ้นสู่ท้องฟ้าอันกว้างใหญ่
“ทำไมตื่นเร็วจังเลย หือ...” เสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับอ้อมแขนที่สอดมากอดรัดรอบเอวบางของน้ำเหนือ แผ่นหลังแนบไปกับอกกว้างของคนที่ตัวสูงกว่า “ทำไมไม่นอนให้พี่กอดต่ออีกหน่อย”
“ไม่เอาหรอกครับ เดี๋ยวพี่ควอตซ์จะไม่ใช่แค่กอดอย่างเดียว” น้ำเหนือว่า พลางย่นจมูกใส่คนรัก
ควอตซ์หัวเราะชอบใจ หอมแก้มใสไปฟอดใหญ่อย่างเอ็นดูปน ๆ กับมันเขี้ยว “จะว่ารู้ใจหรือว่ารู้ทันกันแน่นะ”
“ผมรู้ทันพี่หรอก”
คนโดนรู้ทันพยักหน้ารับ “คงจะจริง เมียพี่นี่เก่งจริง ๆ เลยนะ”
น้ำเหนืออดไม่ได้ที่จะหน้าแดงกับคำพูดของคนรัก เลยต้องหันไปตีแขนอีกฝ่ายแก้เขิน เขินแล้วต้องลงไม้ลงมือตลอดคนนี้...
“เข้าไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเลยครับ” น้ำเหนือเอ่ยไล่คนที่ยังยืดกอดเขาเอาไว้อยู่
“อีกเดี๋ยวสิ ดูพระอาทิตย์ขึ้นก่อน” ควอตซ์พาเขาเดินไปนั่งที่เก้าอี้ตรงระเบียงก่อนจะรั้งน้ำเหนือให้ลงมานั่งตักแล้วกอดเอวอีกฝ่ายเอาไว้
น้ำเหนือเองก็ไม่ได้ขัดอะไรปล่อยให้ควอตซ์กอดตัวเองเอาไว้แบบนั้นระหว่างนั่งมองภาพธรรมชาติอันแสนสวยงามตรงหน้า ท้องฟ้าเวลานี้ทอประกายสีส้มทองสวยงาม ตัดกับสีเขียวของต้นไม้ อากาศเย็นสบายเพิ่มความโรแมนติกเข้าไปอีก
ควอตซ์กระชับกอดแน่นขึ้นอย่างกลัวว่าน้ำเหนือจะหนาว นั่งพูดคุยกันไปพลางซึมซับบรรยากาศตรงหน้าไปด้วย
“ไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวจะได้เตรียมตัวกลับบ้านกันด้วย” ควอตซ์พูดพลางอุ้มคนรักขึ้นก่อนจะตรงไปยังห้องน้ำ
ใช้เวลาไม่นานเท่าไหร่เพราะคนตัวสูงไม่เกเร ทั้งสองคนเดินออกมาแต่งตัวพร้อมกับเก็บกระเป๋าสำหรับเดินทางกลับกรุงเทพฯ เมื่อเรียบร้อยแล้วควอตซ์กับน้ำเหนือก็เดินไปที่บ้านพักของพวกคุณพ่อคุณแม่ ได้ยินเสียงสองแสบตั้งแต่ยังไม่เปิดประตูเข้าไป ทั้งคู่หันมองหน้ากันเล็กน้อยก่อนจะหลุดยิ้มออกมา
ควอตซ์เคาะประตูเรียก รออยู่ไม่นานประตูก็ถูกเปิดออกโดยคุณโทมัส ก่อนที่จะมีเสียงเล็ก ๆ ของฝาแฝดดังตามหลังมาเมื่อหันมาเห็นแด๊ดดี๊กับมัมมี๊
“แด๊ด ๆ มัม ๆ อรุณสวัสดิ์ครับ” ทั้งสองคนวิ่งเข้ามาหาแด๊ดดี๊กับมัมมี๊ทันที ให้ทั้งสองคนย่อตัวลงไปรับกอดและปล่อยให้เจ้าตัวแสบทั้งสองคนหอมแก้มซ้ายขวาจนพอใจ
“ชื่นใจ อิอิ แก้มมัม ๆ ห๊อมหอม หอมชื่นใจเยย” น้องเดียร์ยกมือปิดปากหัวเราะคิกคัก มีการแอบมองแด๊ดดี๊ด้วย
เคยเห็นแด๊ดดี๊หอมแก้มมัมมี๊บ่อย ๆ แล้วก็บอกหอมชื่นใจ เจ้าตัวเลยจำมาบ้างก็เท่านั้น น้ำเหนือหัวเราะกับคำพูดของลูกชายคนเล็ก หอมแก้มยุ้ยไปหลายทีอย่างเอ็นดู ไม่ลืมที่จะคว้าตัวพี่ฮาร์ทมากอดมาหอมด้วย จะได้ไม่น้อยใจกัน
“น้องตื่นหรือยังครับ” น้ำเหนือถามไปถูกลูกสาวคนเล็ก
“ตื่นแย้วครับ น้องพลิก ๆ กลิ้ง ๆ อยู่บนเตียง น้องเดียร์กับพี่ฮาร์ทก็เล่นกับน้องด้วย” น้องเดียร์พูด ทำท่าจะลงไปนอนกลิ้งให้ดูน้ำเหนือเลยคว้าตัวเอาไว้ก่อน
“ไม่ต้องทำให้ดูครับ มัมเข้าใจ”
“โอเคครับ!”
“พวกคุณพ่อจะกินข้าวที่ไหนครับ จะไปที่ห้องอาหารหรือว่าจะสั่งมาที่นี่ดีครับ” ควอตซ์หันไปถามพ่อของตนเอง พลางอุ้มน้องเลิฟที่พอได้ยินเสียงมัมมี๊แด๊ดดี๊ด็พงกหัวขึ้นมองแล้วยิ้มร่าดีใจ
“สั่งมาที่นี่แหละค่ะ เมื่อกี้แม่โทรสั่งไปแล้ว รอลาพิสกับคุณธรก่อน ไม่รู้เจ้าพิสตื่นหรือยัง”
“อย่างนั้นไปนั่งรอข้างนอกก็ได้ครับ เดี๋ยวผมแวะไปดูพ่อก่อนด้วย” น้ำเหนือบอก
ทุกคนเลยย้ายไปนั่งเล่น นั่งคุยกันที่เฉลียงด้านนอกแทน ส่วนน้ำเหนือก็แยกไปอีกห้องเพื่อไปดูพ่อสินธรว่าตื่นหรือยัง
หลังจากทานมื้อเช้ากันเรียบร้อยก็ได้เวลาเดินทางกลับบ้านบริสตัน กระเป๋าเสื้อผ้าและถุงของฝากถูกยกเก็บบนรถจนเรียบร้อย ควอตซ์แยกไปทำเรื่องเช็คเอาท์ ก่อนที่รถตู้คันสวยของครอบครัวจะแล่นออกจากที่พักมุ่งหน้ากลับกรุงเทพฯ
แวะเที่ยวสวนดอกไม้ระหว่างกลับ ตอนแรกตั้งใจจะแวะฟาร์มแกะแต่กลัวว่าจะทำให้เด็ก ๆ โดยเฉพาะน้องเลิฟไม่สบายเลยตัดสินใจว่าจะไปเที่ยวสวนดอกไม้กันแทน
ตอนกลางวันก็หยุดพักที่ร้านอาหารบรรยากาศดีติดอันดับทุกการรีวิวที่ลาพิสเปิดดู พวกเขาเลยตัดสินใจเลือกร้านนี้
บรรยากาศดีสมกับที่มีการรีวิวเอาไว้ เรียกว่าของจริงตรงปกเลยทีเดียว มองเห็นทิวเขาเรียงตัวอยู่ไกล ๆ พอมองต่ำลงด้านล่างก็มีสวนดอกไม้ที่ทางร้านจัดเอาไว้ ข้าง ๆ ก็มีทั้งสวนอังกฤษ สวนญี่ปุ่น หลากหลายสไตล์เลยทีเดียว
รสชาติอาหารก็ดี ฝาแฝดเลยเจริญอาหารทานได้เยอะกว่าทุกทียิ่งเจอเมนูกุ้งชุบแป้งทอดของโปรดด้วยแล้ว แย่งกันใหญ่จนเหล่าผู้ใหญ่ต้องยกจานให้ทั้งจาน
นั่งกินลมชมวิวพร้อมอาหารอร่อย ๆ ร่วมชั่วโมงก็ถึงเวลาเดินทางกลับกันต่อ เพราะคล้อยบ่ายแล้วเลยไม่ได้แวะเที่ยวที่ไหนอีกกลัวว่าจะถึงค่ำจนเกินไป แล้วก็กลัวจะเจอรถติดในเมืองกรุงด้วย
รถตู้คันใหญ่เลี้ยวเข้าสู่รั้วบ้านของตระกูลบริสตันในเวลาที่พระอาทิตย์ตกดินพอดี คนงานพากันออกมาช่วยยกกระเป๋าไปเก็บ คุณหญิงมรกตแจกแจงเรื่องของฝากและให้ไปจัดสรรแบ่งกันเอง
ควอตซ์ น้ำเหนือ และพ่อสินธรแยกกลับไปที่บ้าน พาฝาแฝดแล้วก็เจ้าหญิงน้อยไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเพื่อที่จะได้สบายตัวก่อนทานมื้อเย็น
“ถ้าอาบน้ำให้เลิฟเสร็จแล้วมาฝากพ่อเอาไว้ก่อนก็ได้ เราน่าจะต้องไปช่วยควอตซ์เขาจัดการแฝด” พ่อสินธรพูด พยักเพยิบไปทางลูกเขยแล้วก็หลานชายฝาแฝดที่นึกคึกไม่หาย ชวนแด๊ด ๆ เล่นไม่หยุด พูดเจื้อยแจ้วว่าจะเล่นน้ำ แช่น้ำ
น้ำเหนือหัวเราะขำ ตอบรับคำของพ่อสินธรอย่างไม่อิดออด “ได้ครับ ยังไงฝากพ่อด้วยนะครับ”
“ไม่เป็นไร ๆ พ่อไปอาบน้ำก่อนล่ะ เดี๋ยวจะได้มาช่วยดูเลิฟได้ อีกสักพักพวกคุณหญิงก็คงมาบ้านนี้กัน” พ่อสินธรยิ้มให้ลูกชายก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องนอน
น้ำเหนือเลยพาลูกสาวขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่ จนเนื้อตัวหอมฟุ้งน่าฟัด เลยต้องก้มลงฟัดพุงป่อง ๆ ขาว ๆ ของลูกสาวไปทีอย่างมันเขี้ยว น้องเลิฟก็น่ารักไม่งอแงอีกทั้งยังหัวเราะชอบใจ สองมือยกขึ้นปรบแปะ ๆ อีกด้วย
“ใส่ชุดไหนดีคะเย็นนี้ ใส่ชุดนี้ดีไหม” น้ำเหนือชูชุดแบบบอร์ดี้สูทให้ลูกสาวดูก่อนจะหัวเราะเมื่อเห็นลูกสาวเป่าปากเล่นน้ำลายพร้อมหันหน้าหนี พอยื่นชุดไปใกล้ ๆ ก็ปัดทิ้งทันที
“อะไรกัน คุณปู่ซื้อมาให้เลยนะ คุณปู่รู้เสียใจแย่เลย” พูดไปก็ขำไป มองชุดในมือแล้วก็ส่ายหน้า
คุณปู่โทมัสเห็นว่าคราวนี้ได้หลานสาวก็เลยซื้อชุดบอร์ดี้สูทสีชมพูมีระบายมาให้ แต่หลานสาวกลับไม่ชอบเสียอย่างนั้น ตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นก็ยกมือปัดทิ้ง แล้วพอเห็นทุกครั้งก็ทำแบบเดียวกันตลอด ทำเอาคุณปู่น้อยใจไปสองวันเลยทีเดียว
“อย่างนั้นชุดนี้ล่ะคะ” หันไปหยิบอีกชุดมาชูให้ดู คราวนี้ลูกสาวไม่มีอาการงอแง แสดงว่าใส่ได้ น้ำเหนือเลยจัดการจับตัวลูกสาวมาใส่ชุดสีฟ้ามีฮู้ดเป็นรูปพี่ปลาฉลามอ้าปากเห็นฟันขาว ๆ
แต่งตัวให้ลูกสาวเสร็จก็อุ้มพาน้องเลิฟไปฝากเอาไว้กับพ่อสินธร ก่อนจะขึ้นมาข้างบนอีกรอบ แค่เปิดประตูห้องนอนของฝาแฝดเข้าไปก็ได้ยินเสียงสองแสบดังออกมาจากห้องน้ำแล้ว สองขาก้าวตรงไปที่ห้องน้ำ
“ยังอาบน้ำกันไม่เสร็จอีกเหรอครับคุณพ่อคุณลูก” น้ำเหนือถามเสียงเข้มให้ทั้งคุณพ่อคุณลูกที่แช่น้ำเล่นกันอยู่ในอ่างอาบน้ำสะดุ้ง
“มัม~” ฝาแฝดลากเสียงอ้อน น้องเดียร์ใช้ดวงตาที่ถอดมาจากมัมมี๊มองมาอย่างอ้อน ๆ ส่วนพี่ฮาร์ทก็ใช้ดวงตาสีสวยจากแด๊ดดี๊มองมาเหมือนกัน
“มัม ๆ อาบน้ำกัน อาบน้ำ” น้องเดียร์กวักมือเรียกมัมมี๊ที่ยืนอยู่ตรงประตูห้องน้ำ
“เลิกเล่นกันได้แล้วครับ อาบน้ำกันมาครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว” มัมมี๊ไม่ยอมตามใจแถมดุด้วย สายตาดุ ๆ ไม่ได้มองที่ฝาแฝดแต่มองแด๊ดดี๊คนที่นำทัพพาฝาแฝดมาอาบน้ำ “เดี๋ยวลูกไม่สบายครับแด๊ดดี๊”
“เด็ก ๆ ยังสนุกอยู่เลย” แด๊ดดี๊พูด ชี้ให้ดูฝาแฝดที่พยักหน้ารับคำพูดของแด๊ดดี๊
“มัมมี๊นับหนึ่ง...”
“แด๊ดว่าเราเลิกเล่นกันดีกว่าเนอะ” พอได้ยินมัมมี๊นับหนึ่งเท่านั้นแหละ แด๊ดดี๊ก็รีบเปลี่ยนคำทันที เด็ก ๆ ก็คงรับรู้เพราะพร้อมใจกันลุกขึ้นยืน
“มัมมี๊นับสอง...”
ควอตซ์คว้าตัวพี่ฮาร์ทขึ้นก่อนจะปล่อยให้ยืนนอกอ่างตามด้วยน้องเดียร์ ก่อนจะจูงมือสองพี่น้องไปยังโซนชาวเวอร์ หยิบฝักบัวมาเปิดน้ำล้างตัวให้เด็ก ๆ รวมถึงตัวเองด้วย
ล้างทีละคนดูจะช้าเกินไป แด๊ดดี๊เลยจัดการรวบตัวลูกชายฝาแฝดมาใกล้ ๆ แล้วเปิดน้ำล้างตัวทีเดียวพร้อมกันสามคน หยิบผ้าขนหนูห่อตัวให้จนเรียบร้อย ยืนเรียงแถวหน้ากระดานหันไปยิ้มหวานให้มัมมี๊กันพร้อมหน้าพร้อมตา
“มาแต่งตัวครับเด็ก ๆ” น้ำเหนือเรียกสองพี่น้องที่เดินดุ๊กดิ๊กไปหามัมมี๊อย่างว่าง่าย “แด๊ดดี๊ชอบเล่นเลยตามเลยกับลูกทุกที ต้องให้มัมมี๊มาดุก่อนใช่ไหมครับ”
“แด๊ด ๆ ดื้อเยยมัม ๆ มัม ๆ ตีแด๊ด ๆ ได้เลยครับ” ตอนแรกก็ว่าอยู่ทีมเดียวกัน แต่ทำไมตอนนี้แด๊ดดี๊โดนทิ้งก็ไม่รู้สิ
“แด๊ด ๆ ดื้อใช่ไหมครับ ต้องโดนตีใช่ไหม” น้ำเหนือถามระหว่างเช็ดตัวให้ลูกชาย “แด๊ด ๆ ดื้อเรื่องอะไรครับ”
“แด๊ดดื้อ... ดื้อ...” สองแสบเอียงคอมองกัน นึกไม่ออกว่าแด๊ด ๆ ดื้อเรื่องอะไร
“แด๊ดดื้อที่พาพวกหนูอาบน้ำนานใช่ไหมครับ” น้ำเหนือถาม ซึ่งฝาแฝดก็พยักหน้ารับ “อาบน้ำนานจะทำให้ไม่สบายใช่ไหมครับ”
“ใช่ครับ!”
“แล้วทำไมพวกหนูไม่บอกแด๊ด ๆ ครับ เวลาพวกหนูดื้อ มัมกับแด๊ดก็บอกทุกครั้งใช่ไหมครับว่าพวกหนูดื้อนะ พวกหนูดื้อแบบนี้ไม่ได้ ไม่ดี ถูกต้องไหมครับ”
ฝาแฝดพยักหน้ารับกับคำพูดของมัมมี๊
“ครั้งนี้แด๊ดดื้อ พวกหนูต้องเตือนนะครับ พวกหนูก็รู้ว่าถ้าอาบน้ำนานไปจะทำให้ไม่สบายได้ พวกหนูก็ไม่เตือนแด๊ด ๆ แบบนี้แด๊ด ๆ ดื้อคนเดียวหรือเปล่าหือ” น้ำเหนือใช้น้ำเสียงอ่อนโยนในการพูดทุกประโยค หลายครั้งที่น้ำเหนือมักจะบอกว่าแด๊ดดี๊ดื้อและเกเร พาเด็ก ๆ ดื้อด้วย หลายครั้งที่น้ำเหนือแกล้งลงโทษควอตซ์ เพราะแต่ละเรื่องไม่ใช่เรื่องใหญ่โตที่ทำให้เกิดอันตรายได้
แต่เขาก็ไม่อยากทำแบบนั้นทุกครั้ง เขาอยากให้ฝาแฝดได้คิดด้วยจึงได้เอ่ยเตือน แต่ไม่อยากให้ฝาแฝดรู้สึกไม่ดี น้ำเหนือเลยพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนเวลาคุยกันแทนที่จะทำเสียงดุให้เด็ก ๆ ใจเสีย
ฝาแฝดได้ฟังก็ส่ายหน้าหลังจากที่คิดตามที่มัมมี๊พูดแล้ว
“พวกฮาร์ทก็ดื้อครับ...” พี่ฮาร์ทพูด “ไม่บอกแด๊ด ๆ”
“น้องเดียร์ก็ดื้อ” น้องเดียร์ทำหน้าหงอยโน้มตัวมากอดมัมมี๊ที่นั่งคุกเข่าอยู่
พี่ฮาร์ทเห็นน้องโน้มตัวมากอดมัมมี๊ก็ทำตามบ้าง ตอนนี้มัมมี๊เลยมีลูกลิงสองตัวกอดคออยู่คนละข้าง
น้ำเหนือยกมือขึ้นโอบลูกชายเอาไว้ หอมแก้มทั้งสองคน “มัมมี๊ไม่โกรธครับ แต่คราวนี้รู้แล้วนะครับว่าครั้งหน้าต้องไม่เล่นน้ำเวลาอาบน้ำนาน ๆ แบบนี้อีก เดี๋ยวพวกหนูจะไม่สบาย ครั้งหน้าต้องช่วยกันเตือนนะครับ”
“ครับ” ทั้งสองคนพยักหน้ารับ
“เก่งมาก มาครับแต่งตัวกันต่อ แล้วแด๊ด ๆ ก็ไปแต่งตัวได้แล้วครับ เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอก” น้ำเหนือพูดกับแฝดจบก็หันไปบอกใครอีกคนที่ยืนกอดอกมองมาอย่างยิ้ม ๆ
“ครับผม แด๊ด ๆ จะไม่ดื้อแล้วครับ” เจ้าตัวพูดเสียงอ่อนเหมือนโดนดุก่อนจะเดินออกจากห้องลูกชายเพื่อกลับไปแต่งตัวที่ห้อง
น้ำเหนือลุกไปเลือกชุดนอนมาให้ฝาแฝด เป็นชุดสีฟ้าลายปลาฉลามลายเดียวกับน้องสาว “ใช่ชุดนี้เนอะ น้องเลิฟก็ใส่พี่ฉลามเหมือนกัน”
“ครับ!” ฝาแฝดรับชุดจากมัมมี๊ไป
ยืนมองฝาแฝดแต่งตัวเอง เพราะชุดเป็นแบบสวมหัวแล้วก็กางเกงขอบยางยืดไม่ได้แต่งยากอะไรน้ำเหนือเลยให้ทั้งสองคนแต่งเอง แม้จะทุลักทุเลนิดหน่อยตอนใส่เสื้อแต่ทั้งสองก็ทำได้สำเร็จ
หัวกลม ๆ ที่โผล่มาจากคอเสื้อส่งยิ้มให้กับน้ำเหนือหลังจากหาทางเอาหัวออกมาอยู่สักพัก
เมื่อแต่งตัวเรียบร้อยแล้วน้ำเหนือก็พาฝาแฝดลงไปข้างล่าง ทุกคนรวมอยู่ที่ห้องอาหารกันหมดแล้วทั้งพ่อสินธร ควอตซ์ คุณหญิงมรกต คุณโทมัสและลาพิส รวมไปถึงน้องเลิฟที่นั่งอยู่บนเก้าอี้เสริมกำลังส่งเสียงอ้อแอ้ ๆ คุยกับน้าสาวอยู่
ควอตซ์ลุกมาช่วยน้ำเหนืออุ้มฝาแฝดนั่งบนเก้าอี้ของตัวเอง ก่อนที่จะเริ่มทานอาหารมื้อเย็น เรื่องนู้นเรื่องนี้ถูกหยิบยกขึ้นมาพูดคุยเพื่อสร้างสีสันระหว่างมื้อ คุณโทมัสกับพ่อสินธรนัดออกรอบกันในวันหยุดสุดสัปดาห์ ผู้หญิงสองคนอย่างลาพิสและคุณหญิงมรกตก็นัดกันเข้าร้านเสริมสวย ส่วนฝาแฝดก็เอาแต่ชวนไปเที่ยวในช่วงปิดเทอมตลอด ควอตซ์กับน้ำเหนือเลยทำหน้าที่รับฟังเสียส่วนใหญ่พร้อมกับคอยดูแลฝาแฝดจอมซนกับน้องเลิฟช่างฟ้องไปด้วย
พวกคุณหญิงมรกตนั่งคุยเล่นต่อเป็นชั่วโมงหลังจากมื้อเย็นจบลงก่อนจะเดินกลับกันไปที่บ้านใหญ่ น้ำเหนือให้ฝาแฝดเล่นเกมกับแด๊ดดี๊แล้วก็คุณตา ระหว่างที่น้ำเหนือพาน้องเลิฟขึ้นไปนอน ตกลงกันว่าถ้ามัมมี๊ลงมาอีกรอบก็จะเลิกเล่นเกมแล้วไปนอนแต่โดยดี ก็ได้แต่หวังว่ารอบนี้จะไม่มีผู้ใหญ่คนไหนพาฝาแฝดเล่นจนเพลินอีก
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
ครอบครัวสุขสันต์ แฮปปี้กันจริง ๆ เลยน้าบ้านนี้ ผู้ใหญ่ก็น่ารัก เด็ก ๆ ก็น่าเอ็นดูไปหมดเลย~~~
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ไม่อยากจะขออะไรมาก แต่ขออย่างเดียวอ่านแล้วเมนต์หน่อยน้า ไม่งั้นพี่ควอตซ์น้องเหนือน้อยใจแย่เลย รักพี่ควอตซ์เมนต์ รักน้องเหนือเมนต์ รักคนแต่งเมนต์ ไม่รักกันก็เมนต์ค่า
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ