Cr.Pic [Pinterest]
ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์ไม่ขออะไรมาก คอมเมนต์ให้กำลังใจกันหน่อยก็ดีจ้า
อย่าเป็นนักอ่านเงาเลย คนแต่งหมดกำลังใจเนอะเสียงอ้อแอ้ของลูกสาวคนเล็กดังมาจากห้องนั่งเล่น ดู ๆ ไปแล้วก็เหมือนกำลังคุยอยู่กับพี่ชายคนเล็ก บางช่วงก็เสียงเบาเหมือนตอบรับคำพูดของพี่ชาย บางทีก็เสียงแข็งขึ้นมาอย่างกับว่ากำลังเถียงสู้พี่ชายอยู่อย่างนั้น เรียกรอยยิ้มจากมัมมี๊ได้เป็นอย่างดี
“น้องเสียงดัง” น้องเดียร์ทำคิ้วขมวด ดุน้องสาวที่อยู่ ๆ ก็เสียงดังขึ้นมาเสียอย่างนั้น “มัม ๆ น้องเสียงดังครับ”
“สงสัยน้องจะน้อยใจ เห็นพี่ชายไม่คุยด้วยก็เลยเสียงดังขึ้นมา น้องเดียร์บอกน้องสิครับว่าทำการบ้านอยู่ เสร็จแล้วจะเล่นด้วย” น้ำเหนือพูดกับลูกชายคนเล็ก ก่อนจะนั่งมองทั้งสองคน
น้องเดียร์พยักหน้ารับ ก่อนจะหันกลับไปหาน้องสาวอีกครั้ง เอานิ้วชี้แตะที่ปากตัวเองทำเสียงจุ๊ ๆ ให้เบา “พี่ชายทำการบ้านอยู่ น้องห้ามเสียงดัง เอาไว้พี่ชายทำการบ้านเสร็จแล้วจะมาเล่นด้วยนะ โอเคไหม”
น้องเลิฟที่นอนมองพี่ชายตาแป๋วไม่ส่งเสียงตอบรับ สองมือสองขาถีบไปมาไม่หยุด
“โอเคไหม” น้องเดียร์ถามย้ำอีกรอบ
“แอ้!” คราวนี้ยอมตอบรับง่าย ๆ
“น้องน่ารักมาก” พูดจบก็ก้มลงไปหอมแก้มน้องสาวหนึ่งทีแล้วจึงกลับมานั่งทำการบ้านต่อ
น้ำเหนือได้แต่ยิ้มกับการกระทำทั้งพี่ชายน้องสาวคู่นี้ รู้สึกว่าลูกชายคนเล็กโตขึ้นแล้วหลังจากมีน้อง บางครั้งที่น้องเลิฟร้องไห้งอแงก็จะเข้ามาช่วยดู แม้จะยังอุ้มน้องไม่ได้แต่ก็จะมาแตะ ๆ จับ ๆ ที่ตัวน้อง พอน้องดื้อก็จะดุ แล้วก็ดูเหมือนว่าน้องเลิฟเองก็จะเข้าใจคนเป็นพี่ พอโดนดุก็ยอมเงียบ ทั้ง ๆ ที่มัมมี๊กับแด๊ดดี๊ปลอบกันยังไง อุ้มพาเดินแค่ไหนก็ไม่ยอมหยุด
ว่าน้องเดียร์ก็ดุแล้ว พี่ชายคนโตอย่างพี่ฮาร์ทก็ไม่ต่างกัน แถมยังคอยดูแลน้องเป็นอย่างดีด้วย ใครที่จะเข้าใกล้น้อง หรือจะจับน้องก็เป็นอันต้องโดนห้ามเอาไว้ก่อน ก่อนที่พี่ฮาร์ทจะวิ่งไปหยิบเจลล้างมือมาให้ ยืนมองทุกคนล้างมือจนสะอาดถึงจะยอมให้เข้าใกล้น้องสาวได้ เรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากทุกคนที่เห็นได้เป็นอย่างดี ถึงแม้จะห่วงน้องมาก บ้างครั้งก็ดุน้องด้วย แต่ก็เป็นคนที่ตามใจน้องเก่งยิ่งกว่าใคร ดูแววแล้วในอนาคตน้องเลิฟคงจะเหนื่อยหน่อย เพราะมีพี่ชายสองคนที่หวงมาก รักมาก แล้วก็ดุมากด้วย
“มัม ๆ นมของน้องครับ” พี่ฮาร์ทเดินเข้ามาในห้องพร้อมกับขวดนมของน้องเลิฟ
เมื่อครู่พี่ชายคนโตของบ้านตามสาลี่เข้าไปในครัวเพื่อไปหยิบนมของน้องเลิฟเพราะใกล้ได้เวลาให้นมกับเจ้าตัวเล็กแล้ว
“ขอบคุณครับ” น้ำเหนือรับขวดนมมา
“มีนมของเดียร์ด้วย เดี๋ยวพี่ฮาร์ทหยิบให้” พูดจบเจ้าตัวก็วิ่งออกจากห้องนั่งเล่นไปอีกรอบ คราวนี้มีน้องชายฝาแฝดวิ่งตามออกไปด้วย
“เดียร์หยิบนมให้พี่ฮาร์ท”
น้ำเหนือยิ้มขำกับลูกชายฝาแฝด ก่อนจะขยับมาใกล้สาวน้อยของบ้านที่พอเห็นขวดนมในมือของมัมมี๊ก็มองไม่วางตา น้ำเหนืออุ้มลูกสาวขึ้นมาก่อนจะป้อนนมให้ สุขภาพร่างกายของน้องเลิฟในวัยสามเดือนแข็งแรงขึ้นมาก ตัวโตขึ้นเรื่อย ๆ แต่ถ้าเทียบกับเด็กวัยเดียวกันที่คลอดตามกำหนดก็ยังตัวเล็กกว่า แล้วก็ไม่สบายได้ง่ายกว่า
“หิวแล้วล่ะสิ... ใช่ไหม กินเก่ง ๆ แบบนี้นะคะ จะได้แข็งแรงแล้วก็โตไว ๆ เนอะ มัมไม่อยากเห็นหนูป่วยเลยรู้ไหมคะ” น้ำเหนือพูดกับเจ้าตัวน้อย มองริมฝีปากน้อย ๆ ขยับดูดน้ำนมจากขวดไม่หยุด
“มัม ๆ ครับ น้องเดียร์ไปเล่นกับแพนเค้กกับพี่ฮาร์ทนะครับ” น้องเดียร์วิ่งเข้ามาในห้องนั่งเล่นก่อนจะพูดกับมัมมี๊ “พี่ฮาร์ทออกไปข้างหน้าแย้ว กับแพนเค้ก”
“การบ้านเสร็จหรือยังครับ”
“เสร็จแล้วครับ มัม ๆ ดูได้” พูดจบก็เดินไปหยิบสมุดการบ้านมาให้มัม ๆ ดู พร้อมกับช้อนตามองตาแป๋ว
“ถ้าเสร็จแล้วก็เก็บให้เรียบร้อยแล้วก็ไปเล่นกับแพนเค้กได้ครับ”
“เย่ ขอบคุณครับ” ร้องออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะรีบเดินไปเก็บของจนเรียบร้อย วิ่งมาหอมแก้มมัมมี๊อีกทีแล้ววิ่งดุ๊ก ๆ ออกจากห้องนั่งเล่นไป
“ว่ายังไงเรา มองตามพี่เลยนะ” น้ำเหนือพูดแหย่น้องเลิฟที่ปล่อยขวดนมออกจากปากแล้วหันมองตามพี่ชาย ก่อนจะหันมามองหน้ามัมมี๊แล้วส่งเสียงอ้อแอ้เหมือนจะฟ้อง “ฟ้องมัมเหรอคะ ฟ้องเก่งนะเราเนี่ย มากินนมต่อก่อนค่ะ จะหมดขวดแล้ว เดี๋ยวมัมพาออกไปดูพี่ ๆ เล่นข้างนอกนะ”
น้ำเหนือป้อนนมจนหมดขวด จับเจ้าตัวน้อยให้เรอก่อนจะพาออกมาข้างนอกตามที่บอกเอาไว้ น้ำเหนือนั่งลงกับเก้าอี้หวายทรงกลมที่ตั้งอยู่ตรงเฉลียงริมสระว่ายน้ำ มองดูลูกชายฝาแฝดวิ่งเล่นกับแพนเค้ก เสียงคนเสียงเห่าดังไปทั่ว
“มัม ๆ คร้าบ” พี่ฮาร์ทที่หันมาเห็นมัมมี๊ก็ตะโกนเรียก มีแพนเค้กเห่ารับ
“เล่นกันระวัง ๆ นะครับ ระวังล้มกันไปนะ” น้ำเหนือร้องบอก จับมือลูกสาวตัวน้อยโบกไปมา
“แอ้ ๆ แอ้” น้องเลิฟทำมือกำ ๆ แบ ๆ ร้องอ้อแอ้ไม่หยุด คงอยากจะลงไปเล่นด้วย
จริง ๆ แล้วน้องเลิฟชอบแพนเค้กมาก เห็นเจ้าตัวขาวทีไรก็ส่งเสียงร้องไม่หยุดเหมือนอยากจะเล่น แต่น้ำเหนือก็ยังไม่กล้าปล่อยให้ลูกน้อยเล่นกับแพนเค้ก แม้จะมั่นใจว่าเจ้าซามอยด์สะอาดเพราะได้รับการดูแลอย่างดี แต่น้ำเหนือกลัวว่าขนของแพนเค้กจะเข้าปากเข้าคอน้องเลิฟแล้วจะส่งผลต่อระบบทางเดินหายใจ เอาไว้ให้โตกว่านี้ก่อนแล้วค่อยว่ากันอีกที
“เอาไว้ให้มัมมั่นใจก่อนว่าหนูจะไม่ป่วยง่าย แล้วมัมจะให้เล่นกับแพนเค้กนะคะ อดทนก่อนนะคนเก่ง”
“แอ้...” น้องเลิฟส่งเสียงออกมาก่อนจะนั่งมองพี่ ๆ เล่นกัน
แต่ดูเหมือนว่านั่งมองไปได้สักพักเจ้าตัวน้อยก็เริ่มเบื่อเลยขยับแขนขยับขาไปมาเพื่อเรียกความสนใจจากมัมมี๊ให้ก้มลงไปมอง น้องเลิฟส่งเสียงอยู่ในลำคอไม่หยุดเหมือนกำลังพูดหรือบ่นอะไรสักอย่าง
“อะไรหือ บ่นเก่งจริง ๆ เลยนะ ง่วงนอนหรือยัง มัมพาไปนอนดีกว่านั่งข้างนอกนานแล้วเดี๋ยวไม่สบายเนอะ” น้ำเหนือพูด อุ้มน้องเลิฟขึ้นให้เจ้าตัวน้อยซบหน้ากับไหล่ “พี่ฮาร์ท น้องเดียร์ครับ มัมพาน้องไปนอนนะ เล่นกันอีกสักพักก็เข้าบ้านนะครับ”
“คร้าบ” ทั้งสองคนหันมาตอบรับ
น้ำเหนืออุ้มน้องเลิฟเข้าไปในบ้าน แวะบอกสาลี่ว่าให้ไปตามเด็กแสบอีกสองคนเข้าบ้านด้วย ก่อนจะพาน้องเลิฟขึ้นไปบนห้อง น้ำเหนือขยับไปนั่งตรงกลางเตียง จับเจ้าตัวน้อยให้นอนซบอยู่ที่กลางอกพลางใช้แขนประคองเอาไว้
มือข้างหนึ่งเอื้อมไปเปิดเพลงกล่อมเด็ก เขาร้องเพลงคลอตามไปด้วย มือก็ลูบหลังน้องเลิฟเบา ๆ เพื่อกล่อมให้เจ้าตัวน้อยนอนหลับ
ควอตซ์ที่เพิ่งกลับจากบริษัทค่อย ๆ เปิดประตูห้องนอนเพราะรู้มาจากเมดในบ้านว่าน้ำเหนือพาลูกสาวขึ้นมานอนบนห้อง เขาเลยไม่อยากส่งเสียงดังรบกวน คนตัวสูงระบายยิ้มเมื่อเห็นว่าไม่ใช่แค่ลูกตัวน้อยที่นอนหลับ มัมมี๊เองก็หลับเหมือนกัน
แด๊ดดี๊ลูกสามเดินไปช้อนตัวลูกสาวคนเล็กขึ้นอุ้มไปนอนที่เปล ห่มผ้าให้เรียบร้อยก่อนจะหันกลับมามองน้ำเหนือที่นอนหลับสนิทอยู่บนเตียง ก้มลงจูบเบา ๆ ที่หน้าผากของคนรักก่อนจะดึงผ้าขึ้นมาคลุมตัวให้ ปล่อยให้นอนพักไปก่อนแล้วกัน คงเหนื่อยจากการเลี้ยงลูกมาทั้งวัน
เสียงขยับตัวพร้อมกับแอ้ดังมาจากในเปลให้ควอตซ์หันไปมอง ลูกสาวที่เขาเพิ่งอุ้มมานอนที่เปลตื่นเสียแล้ว และตอนนี้ก็กำลังมองแด๊ดดี๊ตาแป๋วเลย
“ว่ายังไงคะเจ้าหญิง ตื่นแล้วเหรอ แด๊ดเพิ่งอุ้มหนูมานอนที่เปลเองนะ” ควอตซ์ก้มลงไปคุยกับลูกสาวเสียงเบา จะได้ไม่รบกวนน้ำเหนือ “หรือว่าไม่ได้นอนใกล้ ๆ มัมมี๊เลยตื่นเหรอคะ”
ท่าทางของน้องเลิฟไม่ได้มีอาการงอแงเพราะง่วงนอน น่าจะนอนหลับเต็มอิ่มแล้ว เจ้าตัวขยับขาถีบอากาศไปมาพร้อมยิ้มร่าอย่างอารมณ์ดี
“นอนหลับเต็มอิ่มก็อารมณ์ดีเลยนะ แด๊ดอุ้มเอาไหม อยากให้อุ้มไหม” เขายื่นมือไปในเปลเพื่อดูปฏิกิริยาของลูกสาว
น้องเลิฟขยับดิ้นกว่าเดิมพร้อมกับส่งเสียงเหมือนต้องการบอกว่าให้อุ้ม ควอตซ์เห็นก็ยิ้มขำก่อนจะอุ้มลูกสาวขึ้นมา แก้มป่อง ๆ ของเจ้าตัวน้อยเบียดอยู่กับไหล่ ท่าทางขี้อ้อนเหมือนกับมัมมี๊ไม่มีผิด
“ขี้อ้อนนะเรา”
“แอ้...”
ควอตซ์ใช้ปลายจมูกแตะที่แก้มนิ่มของลูกสาวเบา ๆ หลายที อยากจะฟัดให้หนักแต่ก็ทำไม่ได้เพราะกลัวว่าลูกสาวจะเจ็บ ยิ่งตัวเล็ก ๆ อยู่ด้วย “วันนี้ทำอะไรบ้างคะ ไหนบอกแด๊ดสิ ดื้อหรือเปล่าหือ”
“แอ้”
“หือ อะไรนะ ดื้อมากเลยเหรอ”
“แอ้...” คราวนี้ลูกสาวเสียงแข็งขึ้นมาอีกหน่อย
“ฟังรู้เรื่องเหรอเรา นี่กำลังเถียงแด๊ดใช่ไหม บอกว่าดื้อมากก็ไม่ยอมด้วย เถียงเก่งแบบนี้น่าจะดื้อมากเลยนะ”
“แอ้... บู้...” เป่าปากเล่นจนน้ำลายเยิ้มให้ควอตซ์หัวเราะ เดินไปหยิบผ้าอ้อมมาเช็ดปากให้
มือหนาค่อย ๆ เช็ดไปรอบปากเล็กนั้นอย่างแผ่วเบา ระวังไม่ใช้แรงมากเกินไปเพราะกลัวว่าผิวขาวของลูกสาวจะแดงช้ำขึ้นมา
“โอ๊ะ... นั่นดูสิ มัมตื่นแล้ว เห็นไหม” ควอตซ์พูดหมุนตัวไปทางเตียงเพื่อให้น้องเลิฟได้มองมัมมี๊ที่ขยับตัวตื่น “มัม ๆ ตื่นแล้ว”
น้ำเหนือที่นอนหลับอยู่บนเตียงเริ่มขยับตัวตื่นเพราะได้ยินเสียงอยู่ในห้อง เจ้าตัวใช้เวลาตั้งสติอยู่ไม่นานก็หันมองไปรอบห้อง ก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นควอตซ์อุ้มน้องเลิฟยืนอยู่ข้างเตียง “พี่ควอตซ์... กลับมานานแล้วเหรอครับ”
“ใช่ครับ นานแล้วล่ะ อยู่เล่นกับฝาแฝดข้างล่างสักพักใหญ่ถึงได้เดินขึ้นมานี่แหละ”
“แล้วแฝดล่ะครับ ทำอะไรอยู่” น้ำเหนือขยับตัวลุกขึ้นนั่ง “ตอนแรกตั้งใจว่าจะลงไปดูแฝดหลังจากน้องเลิฟหลับ ไม่รู้ไป ๆ มา ๆ ทำไมผมถึงได้หลับไปได้”
“พ่อสินธรอยู่ครับ” ควอตซ์ตอบ เอื้อมมือข้างหนึ่งไปปัดปอยผมของน้ำเหนือให้ “เราคงเหนื่อย เลี้ยงลูกทั้งวันเลย”
“ผมมีความสุขครับ”
“พี่รู้ครับ ไปล้างหน้าเถอะครับเดี๋ยวลงไปข้างล่างกัน เย็นแล้วล่ะ เดี๋ยวพวกคุณแม่คงมากันแล้ว” ควอตซ์บอก
หลังจากที่พาน้องเลิฟกลับมาอยู่บ้าน ทุกคนก็เปลี่ยนจากการทานมื้อเย็นที่บ้านใหญ่มาเป็นที่บ้านของควอตซ์กับน้ำเหนือแทน ให้เหตุผลว่าจะได้ไม่ต้องอุ้มน้องเลิฟเดินไปเดินมา เผื่อโดนละอองฝนบ้าง ละอองฝุ่นบ้าง
รอน้ำเหนือล้างหน้าเรียบร้อยก็พากันเดินลงไปข้างล่าง ได้ยินเสียงแฝดพูดคุยเจื้อยแจ้วไม่หยุด คงจะคุยโม้อะไรให้คุณตาฟังอีกแล้ว
“อ้าว... คุณพ่อคุณแม่ มาเร็วจังครับ” ควอตซ์ทักเมื่อเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นแล้วเห็นคุณหญิงมรกตกับคุณโทมัสนั่งอยู่แล้ว รวมไปถึงลาพิสที่กำลังนั่งฟังหลานชายทั้งสองคนโม้อยู่ด้วย
“มัม ๆ” ฝาแฝดที่หันมาเห็นมัมมี๊ก็วิ่งเข้ามากอดอ้อนใหญ่ กอดจนพอใจแล้วนั่นแหละถึงได้เดินกลับไปหาคุณอาคนสวยต่อ
“ไงเรา อยากอุ้มหลานบ้างไหม” ควอตซ์ทักเมื่อเห็นน้องสาวมองหลานตัวน้อยไม่วางตา
ลาพิสส่ายหน้าไปมาทันที “ไม่เอาค่ะ ๆ พิสกลัวทำหลานเจ็บ เอาไว้โตกว่านี้ก่อนค่อยกว่ากัน พิสเล่นกับเจ้าแสบดีกว่า วัยกำลังฟัดได้” พูดจบก็หันไปจับตัวหลานชายทั้งสองมาฟัดทันที ฝาแฝดหัวเราะลั่นเมื่อโดนแกล้ง
“น้ำเหนือ... พ่อว่าเราดูซูบ ๆ ไปหน่อยนะ จะไม่สบายหรือเปล่า” คุณโทมัสเอ่ยทักเมื่อเห็นใบหน้าของลูกสะใภ้ชัด ๆ คำทักนั้นเรียกสายตาของทั้งควอตซ์ คุณหญิงมรกตแล้วก็พ่อสินธรให้หันมามองน้ำเหนือทันที
“ไม่หรอกครับ ไม่ได้รู้สึกป่วยหรืออะไร” น้ำเหนือส่ายหน้า
“แต่พ่อว่าเราดูเหนื่อย ๆ นะ” พ่อสินธรพูดบ้าง
“คงเพราะเลี้ยงน้องเลิฟนั่นแหละครับ ไม่ได้ป่วยอะไรจริง ๆ ครับ”
“พี่ควอตซ์ ช่วงนี้งานที่บริษัทยุ่งมากไหมลูก” คุณหญิงมรกตที่นั่งฟังอยู่หันไปถามลูกชาย
“ไม่ยุ่งเท่าไหร่ครับ มีอะไรหรือเปล่าครับคุณแม่”
“อย่างนั้นพี่ควอตซ์พาน้องไปพักผ่อนสักคืนสองคืนดีไหมลูก ไปกันสองคนนั่นแหละเดี๋ยวแฝดกับน้องเลิฟพวกแม่ช่วยกันเลี้ยงช่วยกันดูเอง” คุณหญิงมรกตเสนอความคิดเห็น “ตั้งแต่คลอดเลิฟมาเราก็เอาแต่เลี้ยงลูก ไม่ได้ออกไปไหนมาไหนเลย”
“ผมกลัวว่าไปแล้วจะไม่สนุกน่ะสิครับ เป็นห่วงลูก อีกอย่างผมเกรงใจพวกคุณแม่ด้วย ฝาแฝดก็ซน น้องเลิฟอีกคน” น้ำเหนือส่ายหน้า
“แต่พ่อว่าไปพักสักหน่อยก็ดีนะลูก” พ่อสินธรเห็นด้วยกับคำเสนอของคุณหญิงมรกต
แต่ดูเหมือนน้ำเหนือจะไม่เห็นด้วย ถ้าหากไปพักผ่อนแล้วใจมัวแต่กังวลเรื่องลูกก็คงไม่ได้พักผ่อน เผลอ ๆ อาจจะเครียดก็ได้
“ถ้างั้นไปเช้าเย็นกลับดีไหม พี่ว่าก็ดีนะ ไปพักสักหน่อยเอาแต่เลี้ยงลูกจนจะผอมหมดแล้วเนี่ย” ควอตซ์เองก็เห็นด้วยกับคุณแม่ แต่ก็เข้าใจคนรักถ้าต้องปล่อยลูกเอาไว้ เพราะเขาเองก็คงกังวลเหมือนกัน แม้จะมั่นใจว่าลูก ๆ ทั้งสามคนมีคนเลี้ยงแน่นอนแต่ก็ยังเป็นห่วงอยู่ดี ถ้าอย่างนั้นไปเช้าเย็นกลับอาจจะเป็นหนทางที่ดีในตอนนี้ “ไปเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง จะได้ผ่อนคลายหน่อย”
“ครับ ถ้าเป็นไปเช้าเย็นกลับผมก็ว่าได้ครับ” น้ำเหนือเองก็ยอมรับได้กับข้อเสนอนี้
พวกเขานั่งคุยเล่นกันอีกสักพักก่อนจะพากันไปยังห้องอาหาร ควอตซ์ส่งน้องเลิฟให้สาลี่ช่วยดูให้ระหว่างมื้อเย็น ฝาแฝดยังคงครองบทสนทนาบนโต๊ะ ไม่รู้ว่าไปสรรหาเรื่องมาคุยจากที่ไหนได้เยอะแยะขนาดนี้ ยิ่งมีคุณอาคนโปรดอย่างลาพิสอยู่ด้วย ก็เข้าคู่กันได้ดีเลยเชียว
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
มาอัปแล้วค่ะ นิยายเรื่องนี้นี่ดีต่อใจทุกตอน ทุกคนเลยจริง ๆ ฝาแฝดก็น่ารัก น้องเลิฟก็น่าเอ็นดู พี่ควอตซ์ก็แสนดี๊แสนดี แต่ละคนในเรื่องคงเป็นคนในฝันของหลาย ๆ คนที่อยากจะเจอในชีวิตจริงเนอะ ฮ่า ชีวิตจริงหายากนักก็มามโนกันต่อไปในนิยายของฟางค่ะ!
ใกล้จบแล้วนะเรื่องนี้ อีกไม่กี่ตอนเอง แอบใจหายเล็ก ๆ ที่จะต้องแต่งตอนจบ เพราะอยู่กับเรื่องนี้มานานมากเลย ฟางก็หวังว่าคนที่ได้อ่านภาค 2 นี้จะชอบกับทุกเรื่องราวที่ฟางถ่ายทอดออกมานะคะ ^^
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ไม่อยากจะขออะไรมาก แต่ขออย่างเดียวอ่านแล้วเมนต์หน่อยน้า ไม่งั้นพี่ควอตซ์น้องเหนือน้อยใจแย่เลย รักพี่ควอตซ์เมนต์ รักน้องเหนือเมนต์ รักคนแต่งเมนต์ ไม่รักกันก็เมนต์ค่า
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤... อุ้มรัก ' S ...❤ #Mpreg [Yaoi , Boy's Love] ► ตรวจสอบสถานะการโอนเงิน l P.45 (อ่าน 246211 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก