Cr.Pic [Pinterest]
ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์ไม่ขออะไรมาก คอมเมนต์ให้กำลังใจกันหน่อยก็ดีจ้า
อย่าเป็นนักอ่านเงาเลย คนแต่งหมดกำลังใจเนอะ❈ ❈ ❈ 100% ❈ ❈ ❈
“คนเก่งของแด๊ดดี๊ ตื่นแล้วเหรอคะ” ควอตซ์เอ่ยทักเมื่อเดินมาที่เปลนอนของน้องเลิฟแล้วเห็นเจ้าตัวน้อยนอนลืมตาแป๋วอยู่ ดวงตาของน้องเลิฟถอดแบบมาจากคนเป็นแม่อย่างกับพิมพ์เดียวกัน พ่อสินธรเองก็บอกว่าน้องเลิฟหน้าเหมือนน้ำเหนือตอนเด็ก ๆ ไม่มีผิด
“แอ้...” เจ้าตัวน้อยยิ้มหวานทันทีที่เห็นใบหน้าของแด๊ดดี๊ สองแขนสองขาขยับไปมาเป็นท่าทางที่แสดงออกเวลาอยากจะให้อุ้ม
“อยากให้อุ้มเหรอ นอนอยู่ในนี้มันน่าเบื่อใช่ไหม” ก้มลงไปอุ้มน้องเลิฟขึ้นมา “ไปปลุกใครก่อนดี ไปปลุกพี่ชายดีไหม ป่านนี้ยังไม่ตื่นแน่เลย”
ควอตซ์อุ้มน้องเลิฟออกจากห้องนอนตรงไปยังห้องของลูกชายฝาแฝดที่คาดว่าเวลานี้น่าจะยังไม่ตื่นกัน ช่วงนี้เป็นช่วงปิดภาคเรียนฝาแฝดเลยได้รับอนุญาตให้นอนดึกกว่าปกติ และตื่นสายได้กว่าปกติ แต่ถึงอย่างนั้นฝาแฝดก็ไม่เคยนอนตื่นสายกว่าเก้าโมงเช้าเลย อาจจะเพราะชินกับการตื่นเช้าเวลาไปเรียน
จริงอย่างที่คิดเอาไว้ ทั้งสองคนยังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนหลังใหญ่ น้องเดียร์นอนขดตัวอยู่ข้างพี่ชาย ส่วนพี่ฮาร์ทก็นอนกอดน้องเอาไว้ เห็นแล้วก็ได้แต่ยิ้มเอ็นดู
“หอมแก้มปลุกพี่เขาหน่อยนะคะ” ควอตซ์อุ้มน้องเลิฟไปใกล้พี่ชายคนโต ให้ปากเล็ก ๆ นั้นสัมผัสกับแก้มของพี่ฮาร์ท มีบริการเสริมเป็นมือน้อย ๆ ที่แปะไปตามใบหน้าของพี่ชาย
“แอ้~” ส่งเสียงเรียกอีกอย่าง ควอตซ์จับน้องเลิฟให้นั่งบนตัวพี่ชายคนโต เจ้าตัวน้อยก็เริ่มปลุกพี่ชายอีกรอบ
มือเล็กแปะไปตามตัวคนเป็นพี่ รวมไปถึงใบหน้าพร้อมกับส่งเสียงออกมาไม่หยุด “แอ้ ๆ แอ้!”
ใบหน้าจิ้มลิ้มเริ่มยู่เข้าหากันเมื่อพี่ฮาร์ทไม่ยอมตื่นสักที หันมามองหน้าแด๊ดดี๊เหมือนต้องการฟ้อง ก่อนจะหันไปตีพี่อีกรอบ
“แอ้!”
ควอตซ์รีบจับมือลูกสาวเอาไว้ทันทีเมื่อเห็นว่าเจ้าตัวเล็กง้างมือขึ้นอีกรอบ “ไม่เอา ไม่ตีพี่สิ ไม่น่ารักเลยนะคะ”
คราวนี้พี่ฮาร์ทที่โดนน้องสาวตีไปก็สะดุ้งตื่น เจ้าตัวทำหน้างอแงเหมือนจะร้องไห้แล้วแต่พอเห็นหน้าของน้องสาวที่นั่งมองมาอยู่ก็ชะงัก
“แอ้...” น้องเลิฟยิ้มร่าเมื่อเห็นว่าพี่ฮาร์ทตื่นแล้ว
“น้องเลิฟ... แด๊ด ๆ” เรียกทั้งสองคนก่อนจะชูมือคว้าตัวน้องไปกอด คนน้องก็น่ารักไม่ดิ้นไม่งอแง ปล่อยให้พี่กอดอยู่แบบนั้น
ควอตซ์มองภาพนั้นแล้วก็ยิ้ม หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดถ่ายรูปเอาไว้ ก่อนจะถามลูกชายคนโต “ยังง่วงอยู่ไหม อยากนอนต่อหรือเปล่า”
“แอ้...” คนตอบไม่ใช่พี่ฮาร์ทแต่เป็นน้องเลิฟที่เอนซบหน้ากับอกของพี่ชายแล้วหลับตาพริ้มให้ทั้งแด๊ดดี๊แล้วก็พี่ฮาร์ทยิ้มเอ็นดู
“ดูท่าน้องอยากจะนอนด้วย ดูน้องได้ไหม”
“ครับ พี่ฮาร์ทดูน้องได้ ดูเลิฟ ดูเดียร์เลย” พี่ฮาร์ทพยักหน้ารับ
“โอเคครับ อย่างนั้นเดี๋ยวแด๊ดไปดูมัมก่อน นอนเล่นกับน้องไปก่อนนะ”
แด๊ดดี๊เดินออกจากห้องไปแล้ว ตอนนี้เลยเหลือพี่ชายคนโตที่ขยับตัวน้องเลิฟให้ลงนอนกับเตียงดี ๆ ส่วนตัวเองก็นอนหันข้างเข้าหาน้อง น้องเดียร์ยังคงนอนหลับสนิทอยู่อีกข้างของน้องเลิฟ
พี่ฮาร์ทนอนมองหน้าน้องสาวตัวเองที่เจ้าตัวน้อยก็มองตอบพี่ชายตาแป๋ว ยิ้มร่าอย่างน่าเอ็นดูให้พี่ฮาร์ทยิ้มรับ กดจมูกลงที่แก้มยุ้ย ๆ ของน้องสาวไปฟอดใหญ่ ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักชอบใจจากเจ้าหญิงน้อยของบ้าน เจ้าตัวคงชอบใจที่พี่ชายเล่นด้วย พี่ฮาร์ทเลยจัดการหอมแก้มน้องย้ำ ๆ อยู่แบบนั้น
เสียงของน้องเลิฟคงดังพอที่จะปลุกพี่ชายอีกคนให้ตื่น พี่ฮาร์ทที่เห็นว่าน้องชายฝาแฝดทำท่าจะตื่นก็ยื่นมือไปสะกิดเรียก
“เดียร์ น้องมา น้องนอนอยู่ข้าง ๆ นี่” บอกเอาไว้ก่อนกันไม่ให้น้องชายกลิ้งมาทับน้อง
“น้องเหยอ น้อง...” น้องเดียร์ยังคงงัวเงียอยู่ แต่ก็เอ่ยเรียกน้องสาวไปด้วย “เลิฟ”
“แอ้ ๆ” น้องเลิฟคอแข็งแล้ว แถมยังขยับพลิกตัวคว่ำหงายได้แล้ว พอได้ยินเสียงพี่ชายคนรองเรียกชื่อตัวเองก็ร้องแอ้ออกมาทันที ก่อนจะหันหน้าไปมองพี่ชาย ยิ้มหวานให้เมื่อเห็นว่าพี่เดียร์กำลังมองอยู่
น้องเลิฟหัวเราะเอิ้กอ้ากชอบใจ เมื่อโดนทั้งพี่ชายคนโตแล้วก็พี่ชายคนรองระดมหอมแก้มยุ้ย ๆ หอม ๆ ไปหลายฟอด
พวกเด็ก ๆ ไม่รู้ตัวเลยว่าแด๊ดดี๊กับมัมมี๊กำลังยืนมองภาพเหล่านั้นด้วยรอยยิ้ม มองเสียงหัวเราะ มองรอยยิ้มของเด็ก ๆ เป็นภาพที่ทำให้ทั้งสองคนรู้สึกว่ามันเต็มตื้นไปหมด มันคือความสุข ความสุขที่หาอะไรมาทดแทนไม่ได้ เป็นความสุขเล็ก ๆ ที่มีผลที่ยิ่งใหญ่ยิ่งกว่าอะไร
“เช้านี้คุณตาเข้าครัวเองด้วยนะ ทำเส้น ๆ สปาเก็ตตี้ให้ มีใครอยากหม่ำบ้าง” น้ำเหนือส่งเสียงออกไป ให้สามพี่น้องที่ยังนอนเล่นกันอยู่บนเตียงหันมามอง
“พี่ฮาร์ทครับ!” พี่ฮาร์ทยกมือเป็นคนแรก
“น้องเดียร์ด้วยครับ” ตามมาด้วยน้องเดียร์
“แอ้!” แล้วก็เสียงสุดท้ายของน้องสาวคนเล็กที่อยากร่วมวงกับพี่ ๆ ด้วย
“น้องหม่ำไม่ได้ มันติดคอได้นะ” พี่ฮาร์ทหันไปพูดกับน้องสาวด้วยสีหน้าจริงจัง มีน้องเดียร์พยักหน้ายืนยันอีกคน
“ช่าย ๆ น้องหม่ำไม่ได้ น้องหม่ำนมเนอะ หร่อยเหมือนกันเลย”
“แอ้...” เจ้าหญิงน้อยส่งเสียงเหมือนราวกับว่าเข้าใจในสิ่งที่พี่ชายทั้งสองคนพูด
“ถ้าอย่างนั้นใครอยากกินก็ต้องรีบลุกไปแปรงฟัน อาบน้ำเลย” ควอตซ์พูดขึ้นมา พอได้ยินแบบนั้นสองแสบก็รีบลุกจากเตียงทันทีก่อนจะพากันเดินเข้าไปในห้องน้ำ ควอตซ์หันมาหาคนรัก “เดี๋ยวพี่จัดการฝาแฝดเอง เราพาเลิฟไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเถอะ”
“ครับผม อย่าให้แฝดเล่นน้ำกันนานไปนะครับพี่ควอตซ์”
“ครับ เข้าใจแล้วครับ” ควอตซ์ยีผมคนรักเบา ๆ อย่างเอ็นดูก่อนจะเดินไปดูฝาแฝดในห้องน้ำ
น้ำเหนือเดินมาที่เตียงก่อนจะช้อนตัวเจ้าหญิงน้อยขึ้นอุ้มแล้วพากลับไปที่ห้องหมือนเดิมเพื่อจัดการอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้กับลูกสาว ใช้เวลาไม่นานเจ้าหญิงตัวน้อยก็ตัวหอมฟุ้งจนมัมมี๊ต้องอุ้มมาฟัดแก้มฟัดพุงไปชุดใหญ่ แบบที่เจ้าตัวน้อยก็หัวเราะชอบใจ
“วันนี้ใส่ชุดไหนดีคะ เอาสีฟ้าไหม หรือว่าสีเขียวดี” น้ำเหนืออุ้มน้องเลิฟไปเปิดลิ้นชักที่เก็บชุดของเจ้าตัวน้อยเอาไว้ “อ่ะ... อันนี้ชุดเต่าทองคุณย่าซื้อมาให้ ใส่ชุดนี้ดีกว่าเนอะแม่แมลงเต่าทอง”
ชุดแมลงเต่าทองสีดำแดงถูกสวมให้กับน้องเลิฟ มีฮู้ดเข้าชุดกันด้วย น้ำเหนือมองลูกสาวตัวน้อยในชุดแสนน่ารักแล้วก็ยิ้มชอบใจ หยิบโทรศัพท์มากดถ่ายรูปลูกสาวไปหลายรูปก่อนจะอุ้มพาน้องเลิฟลงไปข้างล่าง ป้อนนมให้กับน้องเลิฟระหว่างรอควอตซ์แล้วก็ฝาแฝด
“วันนี้เป็นเจ้าแมลงเต่าทองเหรอคนสวยของตา” พ่อสินธรที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่นร้องทักเมื่อเห็นน้ำเหนือกำลังป้อนนมจากขวดให้น้องเลิฟอยู่
“ใช่ครับ แมลงเต่าทอง... ชุดนี้คุณแม่ซื้อมาให้” น้ำเหนือบอก ก้มลงพยักหน้าหยอกล้อกับลูกสาวไปด้วย “พ่อทำสปาเก็ตตี้เสร็จแล้วเหรอครับ”
“เสร็จแล้วล่ะ นี่แฝดตื่นกันหรือยัง” ถามไปถึงหลานชายทั้งสองคน
“ตื่นแล้วครับ พี่ควอตซ์กำลังอาบน้ำแต่งตัวให้อยู่ อีกเดี๋ยวก็คงจะลงมากันแล้ว” น้ำเหนือตอบ “พอรู้ว่าพ่อทำสปาเก็ตตี้ให้ก็ตื่นเต้นใหญ่ รีบลุกไปอาบน้ำเลยครับ”
“พ่อไม่เคยเห็นเจ้าแฝดไม่ตื่นเต้นกับอาหารเลยสักครั้ง จะทำอะไรให้กินก็ตื่นเต้นตลอด แค่ข้าวไข่เจียวก็ตื่นเต้น” พ่อสินธรพูดไปก็หัวเราะไป นึกไปถึงหลานชายทั้งสองคนที่มักจะตื่นเต้น ตื่นตาตื่นใจกับอาหารต่าง ๆ เสียเหลือเกิน แม้ว่าอาหารจานนั้นจะเป็นเมนูธรรมดา ๆ ก็ตาม
“ไม่รู้อีกหน่อยจะตัวพองกันหรือเปล่า กินกันเก่งเหลือเกินครับ ตอนเด็ก ๆ พี่ฮาร์ทว่ากินเก่งแล้วยิ่งโตมายิ่งกินเก่ง น้องเดียร์ก็ด้วย”
“ไม่น่าอ้วนหรอก กินกันเสร็จก็ไปวิ่งเล่นกับแพนเค้กเหงื่อท่วม อีกอย่างพวกผัก พวกผลไม้แฝดก็กิน ไม่ได้กินแต่ของไม่มีประโยชน์เสียหน่อย” พ่อสินธรส่ายหน้ากับคำพูดของลูกชาย
ฝาแฝดทานเก่ง ทานอาหารได้หลากหลายรวมถึงผักได้หลายชนิด น้ำเหนือรู้สึกโชคดีที่ลูกชายทั้งสองคนไม่เลือกทาน ทานได้เกือบทุกอย่าง ยกเว้นพวกผักที่มีรสขมเอาไว้หน่อย อีกทั้งพวกบรรดาขนมคบเคี้ยวก็ไม่ค่อยทาน แต่ถ้าเป็นพวกขนมเค้ก แพนเค้กล่ะก็ เมนูโปรดเลย
ไม่นานหลังจากน้องเลิฟอิ่มฝาแฝดกับควอตซ์ก็เดินลงมาจากชั้นบน น้ำเหนือเลยส่งลูกสาวต่อให้กับสาลี่ ส่วนพวกเขาก็ย้ายไปยังห้องอาหารเพื่อทานมื้อเช้ากัน
สปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศถูกยกมาเสิร์ฟให้กับทุกคน ฝาแฝดที่เห็นก็ยิ้มร่าชอบใจใหญ่เพราะเมนูนี้ถือเป็นอีกหนึ่งเมนูโปรดเลย
“ขอบคุณคุณตาก่อนครับ คุณตาตื่นมาทำให้ตั้งแต่เช้าเลย” น้ำเหนือเอ่ยเตือนฝาแฝด
ทั้งสองคนยกมือไหว้คุณตา “ขอบคุณครับคุณตา”
“ไม่เป็นอะไรครับ กินเถอะ เดี๋ยวจะไม่อร่อย” พอได้ยินคุณตาพูดแบบนั้นฝาแฝดก็หยิบส้อมมาม้วนเส้นสปาเก็ตตี้เข้าปากทันที
ทั้งสองคนดูดเส้นเข้าปากจนเกิดเสียง เรียกรอยยิ้มขบขันจากทุกคนได้เป็นอย่างดี สองข้างแก้มและก็รอบปากเปื้อนไปด้วยสีแดงของซอสมะเขือเทศ ดูตลกไม่น้อย
“เปื้อนหน้าหมดแล้วลูกชายมัม หมดหล่อเลย” น้ำเหนือว่า จับใบหน้าของพี่ฮาร์ทให้หันมาหาก่อนจะใช้กระดาษทิชชูเปียกเช็ดคราบซอสแดง ๆ ให้
น้องเดียร์เองก็ได้ควอตซ์เช็ดให้อยู่เหมือนกัน เจ้าตัวหัวเราะชอบใจกับคำพูดของมัมมี๊
“หมดหล่อเลย หมดหล่อ”
“อิ่มแล้วไปนั่งพักก่อนครับ อย่าเพิ่งออกไปวิ่งเล่นเดี๋ยวจุกหมด” ควอตซ์บอกพลางอุ้มน้องเดียร์ลงจากเก้าอี้
“แพนเค้กอยู่ไหนครับ” ร้องถามถึงเพื่อนเล่นทันทีที่ยืนบนพื้นได้
“แพนเค้กกินข้าวอยู่ครับ แต่เมื่อกี้แด๊ดบอกว่าอย่าเพิ่งออกไปวิ่งเล่นไง ไปนั่งดูการ์ตูนก่อนครับ อีกสักพักค่อยออกไปเล่นกับแพนเค้ก” น้ำเหนือตอบ
“ให้แพนเค้กดูตูนด้วยได้ไหมครับ” พี่ฮาร์ทถาม
น้ำเหนือหันมองควอตซ์กับพ่อสินธรอย่างต้องการถามความคิดเห็น
“เมื่อเช้าพ่อเห็นว่าพวกเด็ก ๆ จับแพนเค้กอาบน้ำอยู่ แล้วก็น่าจะยังไม่ได้ออกไปวิ่งเล่นข้างนอก คงไม่เป็นอะไรหรอก เลิฟเองก็แข็งแรงมากแล้วนี่ หมอก็บอกว่าไม่เป็นไร” พ่อสินธรพูดเพราะรู้ว่าลูกชายกังวลเรื่องอะไร
“ครับพ่อ อย่างนั้นก็ได้ครับ ไปพาแพนเค้กมาดูการ์ตูนด้วยได้ แต่ถ้าจับแพนเค้กแล้วจะมาจับน้องพวกหนูต้องไปล้างมือก่อนนะครับ” น้ำเหนือหันมาพูดกับฝาแฝด
“ครับ!” ทั้งคู่รับคำก่อนจะจูงมือพากันเดินไปหาแพนเค้กที่ด้านหลังบ้าน ไม่นานเจ้าซามอยด์ตัวขาวก็วิ่งเข้ามาในห้องนั่งเล่น เจ้าตัวขาววิ่งวนรอบตัวเองอยู่สองสามรอบก่อนจะวิ่งออกไปตรงประตูเพื่อยืนรอเพื่อนเล่นทั้งสองคน
พี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์วิ่งจับมือตามมาก่อนจะโถมตัวกอดเจ้าขนปุยจนเอนล้มไปด้วยกันทั้งสองคนหนึ่งตัว แต่ดูแล้วจะไม่มีใครเจ็บเพราะเอาแต่หัวเราะชอบใจ เจ้าตัวขาวก็เห่ารับเหมือนกับว่าสนุก
แพนเค้กขยับลุกขึ้นยืนเจ้าตัวหันมาทางน้ำเหนือที่อุ้มน้องเลิฟอยู่บนตักก่อนที่มันจะเดินเข้ามาหา แพนเค้กกับน้องเลิฟเล่นจ้องตากันเพราะไม่มีฝ่ายไหนหันหน้าหนีไปเลย มือน้อยยื่นออกมาข้างหน้าหวังอยากจะจับขมนุ่มมือของเจ้าตัวขาว
“แพนเค้ก... มานี่มา” น้ำเหนือตบที่ตักตัวเอง เจ้าตัวขาวเลยเดินเข้าไปหาก่อนจะวางหน้าตัวเองบนหน้าขาของเจ้านายสุดที่รักรองจากเพื่อนเล่นอย่างฝาแฝด
“แอ้ ๆ แอ้” น้องเลิฟส่งเสียงไม่หยุดเมื่อเห็นเจ้าแพนเค้กใกล้ ๆ ตากลมโตวาววับอย่างถูกใจก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองมัมมี๊ “แอ้ ๆ”
“ลองจับแพนเค้กสิคะ นี่ไง” น้ำเหนือจับมือของลูกสาววางบนหัวของแพนเค้กที่หลับตาพริ้มรออยู่แล้ว
“อู้... แอ้...” น้องเลิฟร้องเหมือนกับชอบใจ ริมฝีปากยิ้มเป็นรอยยิ้มกว้าง ก่อนจะขยับมือไปมาบนขนนุ่มสีขาวของแพนเค้ก ดูท่าจะชอบเจ้าซามอยด์ตัวนี้มากจริง ๆ
น้ำเหนืออดคิดอย่างตลก ๆ ไม่ได้ว่ามันอาจจะเป็นความผูกพันตั้งแต่น้องเลิฟยังอยู่ในท้อง เพราะตอนที่ท้องน้องเลิฟและเขาต้องอยู่บ้านคนเดียวก็มีเจ้าแพนเค้กนี่แหละอยู่เป็นเพื่อน บางครั้งก็ขึ้นมานอนขดอยู่ใกล้ ๆ บางครั้งก็มานอนซบท้องของน้ำเหนือ
“ฮาร์ทมาพาแพนเค้กไปได้แล้วล่ะ” ควอตซ์เรียกลูกชายคนโต เมื่อเห็นว่าลูกสาวเล่นกับแพนเค้กได้พักใหญ่แล้ว แด๊ดดี๊หันไปหยิบเจลล้างมือส่งให้กับคนรักเพื่อล้างมือให้น้องเลิฟ ป้องกันเวลาเจ้าตัวน้อยเอามือเข้าปาก เพื่อขนของเจ้าแพนเค้กจะหลุดติดมือมา
“แพน ๆ มานี่มา” พี่ฮาร์ทหันมาเรียกเจ้าแพนเค้ก ซึ่งเจ้าตัวขาวก็รีบเดินไปหาฝาแฝดที่นั่งดูการ์ตูนอยู่กับพ่อสินธรทันที
แพนเค้กที่ตอนนี้ตัวโตขึ้นมากนอนฟุบอยู่ข้าง ๆ ฝาแฝด เอาจมูกดุนพ่อสินธรเล่นบ้าง แฝดเล่นบ้าง ก่อนจะนอนนิ่งให้ฝาแฝดได้พิงได้ซบอย่างสบายใจ
ในตอนบ่ายทุกคนย้ายจากการนั่งอยู่ในห้องไปนั่งรบลมที่เฉลียงบริเวณสระว่ายน้ำ เพราะบริเวณตรงนี้เป็นช่องลมพอดี อีกทั้งตัวบ้านยังช่วยบังแดดได้เป็นอย่างดี ทำให้ไม่ร้อน ตอนนี้ฝาแฝดก็เปลี่ยนไปใส่ชุดว่ายน้ำแล้วนั่งเล่นน้ำอยู่ตรงบริเวณสระเด็กของสระว่ายน้ำ ความลึกของน้ำก็ประมาณช่วงเอวของฝาแฝดเวลานั่ง เจ้าตัวเลยสนุกกันใหญ่
ตอนแรกน้ำเหนือก็พาน้องเลิฟลงไปเล่นน้ำด้วยกัน แต่ไม่นานก็พาขึ้นเพราะกลัวจะไม่สบาย แต่ฝาแฝดภูมิคุ้มกันดีแล้วเลยปล่อยให้เล่นกันต่ออีกสักพัก มีแด๊ดดี๊กับคุณตาช่วยดูอยู่ใกล้ ๆ ส่วนน้ำเหนือก็จัดการเช็ดตัวแล้วก็เปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ให้กับลูกสาว นั่งมองลูกชายฝาแฝดเล่นน้ำ ก่อนจะเอ่ยเรียกทุกคนในสระให้ขึ้นมาข้างบนได้แล้วเพราะเล่นกันนานแล้ว
ฝาแฝดงอแงนิดหน่อยเพราะยังอยากเล่นน้ำอยู่แต่พูดแค่ครั้งสองครั้งก็ยอมห่อตัวด้วยผ้าขนหนูขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดใหม่
เสียงแพนเค้กเห่าเรียกสายตาของน้ำเหนือกับน้องเลิฟที่ยังนั่งเล่นอยู่ตรงเฉลียงริมสระให้หันไปมอง เจ้าตัวขาวยืนอยู่อีกฝั่งของสระว่ายน้ำ คงวิ่งหายไปหาอะไรลงท้องมาแน่นอน
“แพนเค้ก... มานี่มา” น้ำเหนือเอ่ยเรียก ตบที่ว่างข้างตัวเบา ๆ เป็นเชิงเรียก เจ้าตัวขาวเห็นก็สะบัดหางดีใจก่อนจะรีบวิ่งอ้อมสระว่ายน้ำมาหาทันที
แพนเค้กนอนหมอบอยู่ข้าง ๆ น้ำเหนือให้น้องเลิฟลูบขนนุ่ม ๆ เล่นอย่างชอบใจ มีบ้างที่เงยหน้าขึ้นมาเลียมือเล็ก ๆ นั้นอย่างหยอกล้อแล้วก็นอนหมอบต่อเหมือนเดิม
เจ้าหญิงน้อยดูจะอารมณ์ดีชอบใจใหญ่ที่วันนี้ได้เล่นกับแพนเค้กถึงสองครั้ง มีหลายรอบที่เจ้าตัวตั้งท่าจะโน้มตัวไปกอดคอเจ้าตัวขาวแต่น้ำเหนือก็รั้งเอาไว้ก่อน แค่ให้ลูบขนเล่นเท่านั้นพอ
“มัม ๆ มัม” เสียงของฝาแฝดดังมาก่อนที่ตัวจะถึง และเมื่อวิ่งมาเห็นเจ้าแพนเค้กก็ร้องเรียกเพื่อนรักยกใหญ่
เจ้าซามอยด์ตัวขาวที่ได้ยินเสียงของเพื่อนเล่นก็หันไปมอง ขยับลุกขึ้นยืนแล้วเห่ารับก่อนจะพากันนั่งเล่นอยู่ตรงนั้นสองคนหนึ่งตัว
“วันนี้คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ได้มากินข้าวด้วย” ควอตซ์ที่เพิ่งเดินตามลูกชายมาถึงพูดกับคนรัก
“อ้าว... ทำไมล่ะครับ”
“มีนัดทานข้าวกับลูกค้า เมื่อกี้คุณแม่เพิ่งจะโทรมาบอกพี่” ควอตซ์ตอบ รับลูกสาวมาอุ้มเอาไว้เอง
“อย่างนั้นวันนี้เราก็กินข้าวเย็นเร็วหน่อยก็แล้วกันลูก” พ่อสินธรที่เดินมาทันได้ยินพูดขึ้น “วันนี้แฝดเล่นทั้งวันคงง่วงเร็วน่าดู พลังเหลือล้นกันเหลือเกิน”
“จริงอย่างที่พ่อสินธรว่าเลยครับ เดี๋ยวค่ำ ๆ ได้เจอเด็กงอแงง่วงนอนแน่เลย” ควอตซ์เองก็เห็นด้วยกับที่พ่อสินธรพูด
“อย่างนั้นอีกเดี๋ยวก็แล้วกันนะครับ ผมไปบอกในครัวไว้ก่อนดีกว่าจะได้เตรียมตั้งโต๊ะกันได้” น้ำเหนือพูดก่อนจะลุกเดินเข้าไปในครัวเพื่อบอกเรื่องให้ตั้งโต๊ะเร็วกว่าปกติ
ไม่ผิดจากที่คิดกันเอาไว้สักเท่าไหร่ เพราะหลังจากที่ทานมื้อเย็นเสร็จนั่งย่อยอยู่ในห้องนั่งเล่นได้สักพักใหญ่ฝาแฝดก็เริ่มงอแงง่วงนอนเข้ามากอดมาอ้อนมัมมี๊กันใหญ่ เวลางอแงเพราะง่วงนอนทีไรฝาแฝดจะเข้ามาอ้อนมัมมี๊ ให้มัมมี๊พาไปเข้านอน
“ผมพาแฝดไปนอนก่อนดีกว่า ฝากน้องเลิฟด้วยนะครับ” น้ำเหนือหันไปบอกพ่อสินธรที่อุ้มน้องเลิฟเล่นอยู่ ส่วนควอตซ์ออกไปคุยโทรศัพท์ด้านนอกเลยไม่ได้อยู่ในห้องด้วย
“โอเค ลูกไปจัดการเจ้าแสบเถอะ เลิฟเดี๋ยวพ่อดูให้เอง”
น้ำเหนือเอ่ยขอบคุณก่อนจะหันไปจับมือฝาแฝดคนละข้างเพราะเขาไม่สามารถอุ้มเจ้าตัวแสบพร้อมกันสองคนได้ แม้จะงอแงแต่แฝดก็ยอมเดินตามแรงจูงของมัมมี๊แต่โดยดี พี่ฮาร์ทน้องเดียร์ปีนขึ้นไปบนเตียงคนละด้านหลังจากที่น้ำเหนือพาไปล้างหน้าแปรงฟันมาแล้ว ก่อนจะทิ้งตัวลงนอน มือตบเตียงแปะ ๆ เป็นการเร่งให้มัมมี๊ขึ้นมานอนด้วยกัน
“มัม ๆ นอน ๆ นอน”
“มาแล้วครับ มาแล้ว” น้ำเหนือพูดขยับไปกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียงกับฝาแฝด
พอมัมมี๊ขึ้นมาบนเตียงเรียบร้อยแล้วเจ้าตัวแสบก็ขยับมากอดซุกมัมมี๊ทันที พี่ฮาร์ทขยับมาอีกฝั่งเพื่อให้มัมมี๊อยู่ตรงกลาง จะได้กอดกันถนัดทั้งพี่ทั้งน้อง แขนน้อย ๆ ของฝาแฝดกอดอยู่ที่เอวของมัมมี๊หนึ่งคน กอดรอบคอมัมมี๊อีกหนึ่งคน
มือทั้งสองข้างของน้ำเหนือก็กอดพาดตัวลูกชายเอาไว้ ลูบผม ลูบหลังกล่อมเจ้าตัวแสบให้หลับ ร้องเพลงคลอตามเพลงที่เปิดเอาไว้ในห้อง
เมื่อได้นอนซุกตัวกับอ้อมกอดอุ่น ๆ ของมัมมี๊ ไม่นานฝาแฝดจอมงอแงก็หลับสนิทโดยที่ยังกอดมัมมี๊ไม่ปล่อย น้ำเหนือรอจนแน่ใจว่าฝาแฝดหลับสนิทดีแล้วจึงค่อย ๆ แกะมือทั้งสองคนออก
“พี่ควอตซ์...” เอ่ยเรียกคนที่ยื่นมือมาช่วยอุ้มน้องเดียร์ที่นอนกอดคอ
“พ่อสินธรบอกว่าเราพาแฝดขึ้นมานอน พี่เลยขึ้นมาดู หลับกันนานแล้วเหรอ” ควอตซ์พูด
“ครับ ก็สักพักแล้วผมเลยจะจับให้นอนดี ๆ นี่แหละครับ” น้ำเหนือตอบ พลางจัดท่าทางการนอนของลูกชายคนโตให้เรียบร้อยแล้วก้าวลงจากเตียง
ขยับถอยออกมาให้ควอตซ์วางร่างของลูกชายคนเล็กข้าง ๆ พี่ชายของเขา จัดผ้าห่มขึ้นคลุมตัวทั้งสองคนให้ หยิบตุ๊กตาแมวน้ำที่แด๊ดดี๊ซื้อให้ตั้งแต่ตอนยังเป็นเด็กวางไว้ใกล้มือเอาไว้ให้หยิบไปนอนกอด
“แล้วน้องเลิฟล่ะครับ”
“หลับแล้ว พ่อพาไปนอนที่ห้องให้แล้ว พี่แวะมาดูเราก่อน ไปเถอะให้ลูกนอน” ควอตซ์วางมือบนสะโพกของน้ำเหนือ แตะเบา ๆ เพื่อให้อีกฝ่ายเดินตาม น้ำเหนือหันกลับไปมองลูกชายจนแน่ใจว่านอนหลับเรียบร้อยดีแล้วจึงกดปิดไฟแล้วเดินตามคนรักออกไป
พอดีกับที่พ่อสินธรเดินออกจากห้องนอนของควอตซ์และน้ำเหนือพอดี “แฝดหลับแล้วใช่ไหมลูก”
“ครับพ่อ”
“เลิฟก็นอนอยู่ในห้องน่ะ พ่อกำลังจะไปเรียกพอดีเลย ถ้าอย่างนั้นพ่อไปนอนก่อนแล้วกันนะ” พ่อสินธรพูด
“ครับ ขอบคุณพ่อนะครับ” น้ำเหนือพูด “พ่อไปนอนเถอะครับ วันนี้ช่วยผมดูแฝดกับเลิฟทั้งวันคงเหนื่อยแย่ พรุ่งนี้เจอกันครับพ่อ”
“พรุ่งนี้เจอกันลูก”
น้ำเหนือเดินเข้าไปกอดคนเป็นพ่ออย่างที่ทำเป็นประจำ ก่อนจะปล่อยให้พ่อสินธรได้ไปนอนพักบ้าง เขากับควอตซ์เข้าไปในห้อง แวะดูเจ้าตัวน้อยที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียงเด็ก ก้มลงจูบหน้าผากลูกสาวเบา ๆ
ควอตซ์ช้อนตัวคนรักขึ้นอุ้มก่อนจะวางบนเตียงนอนหลังใหญ่แล้วจึงตามขึ้นไปนอนข้าง ๆ เอื้อมมือไปกดเปิดเพลงเพื่อใช้ขับกล่อมลูกสาวตัวนอนให้นอนหลับสนิท รวมไปถึงกล่อมคนรักให้ผ่อนคลายด้วย
“ฝันดีนะน้ำเหนือ”
“ฝันดีครับพี่ควอตซ์”
คนตัวสูงกดจูบเบา ๆ ที่หน้าผากมน กระชับกอดคนในอ้อมแขน ลูบหลัง ลูบผมนุ่มเพื่อกล่อมให้เจ้าตัวได้นอนหลับ
คราวนี้ก็ถึงเวลาพักผ่อนของพวกเขาบ้างแล้ว...
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
Merry Christmas นะคะทุกคน ขอให้ทุก ๆ คนมีแต่ความสุขแล้วก็รอยยิ้มเหมือนกับครอบครัวบริสตันนะคะ เหลือลงอีก 2 ครั้งนิยายเรื่องนี้ก็จะจบแล้วน้า ใจหายเหมือนกันเนอะ ใกล้แล้ว แต่มันยังมาไม่ถึง เราก็จะยังไม่พูดถึงเนอะ ตอนนี้ก็ไม่รู้จะพูดถึงอะไรอ่ะ เขามีความสุขกันสุด ๆ ไปแล้วอ่ะ ก็เลยอยากให้คนอ่านของฟางมีความสุขบ้างจ้า แค่นั้นแหละ!
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ไม่อยากจะขออะไรมาก แต่ขออย่างเดียวอ่านแล้วเมนต์หน่อยน้า ไม่งั้นพี่ควอตซ์น้องเหนือน้อยใจแย่เลย รักพี่ควอตซ์เมนต์ รักน้องเหนือเมนต์ รักคนแต่งเมนต์ ไม่รักกันก็เมนต์ค่า
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤... อุ้มรัก ' S ...❤ #Mpreg [Yaoi , Boy's Love] ► ตรวจสอบสถานะการโอนเงิน l P.45 (อ่าน 242808 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก