บทที่47 วันเบาๆ 80%
โนtalk
ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึง
สอบเสร็จแล้ว!!!
ในที่สุดความเครียดที่สะสมมาตลอด1สัปดาก็หายไปเป็นปริบทิ้ง ผมเลยย้ายร่างกายที่แสนจะเหนื่อยล้าไปที่หน้าตึกเรียน พอเดินไปถึงก็เห็นสหายแสนรักนั่งหน้าสเล่อนหัวเราะเอ็กอ๊ากอย่างสุขใจ
“ช้าสัส มึงกะเอาเต็มเลยไง”มาถึงสหายนัดก็ตอนรับด้วยถ้อยทีที่สุภาพ
“เต็มเหี้ยอะไร กูหลับ สัส แม่งไม่ปลุกเลย”ก็เลยสวนกลับพร้อมประเคนฝ่ามืออรหัรเข้าที่กระหม่อมทีหนึ่ง
“โอ๊ย!”ตบเบาๆมันร้อนซะเวอร์ไอ้นิวที่นั่งอยู่ข้างๆก็เลยช่วยให้มันเจ็บสมใจ
“แหมๆๆ มีติวเตอร์ดีนี่เนอะ หลับอย่างสบายใจเลย”นี่เสียงไอ้แพนครับ
“อะไร ไอ้เหี้ยโนนี่นะไปติว กูว่าแค่มันอ่านหนังสือออกพ่อแม่ก็น้ำตาไหลแล้ว”ไอ้สัสนิว
“พ่องมึงดิ แล้วติวเตอร์เหี้ยอะไร”จัดการกับไอ้นิวเสร็จก็หันไปหาไอ้ตัวจุดประเด็นเลยครับ
“ไม่ได้เหี้ยโว้ย เขาเรียกแบดบอย”
“อะไรของมึง มึงเมาแล้ว ไอ้แนวจูนๆๆๆ”ไอ้คีย์พูดเสร็จไอ้แนนก็หันไปนวดขมับไอ้แพนแบบเร็วๆ
“จูนๆๆๆๆๆ”ไอ้แนนมันมันส์ใหญ่เลยครับ
“พอแล้ว เดี๋ยวกูเอาให้ลุกไม่ขึ้น”ไอ้แนนหยุด ผมหยุด ทุกคนหยุด แม้แต่คนตายยังหยุดหายใจ
“ถ้ามึงจะพูดขนาดนี้ปี้กูตรงนี้เลยดีกว่า”แนนมึงแน่นใจหรอว่านี่ ประชด5555
“ไอ้สัสไปตายให้หนอนแดกไปพวกมึง เรทเกิ๊น มึงดูด้วยเยาวชนของชาติยังไม่บรรลุนิติภาวะกี่คน”
“แหมๆไอ้เหี้ย ทำยังกับมึงไม่เคย”ไอ้นิวครับตบหัวไอ้นัดแล้วพูด แต่เหมือนผมกำลังจะได้ฟังเรื่องที่สำคัญสุดๆเข้าซะแล้ว
“อะไรๆๆ พวกมึงอะไรกันมีความลับหรอ”ไอ้คีย์ลุกขึ้นไปแทรกกลางระหว่างไอ้นัดกับไอ้นิวแล้วเอาแขนสั้นๆของมันไปกอดคอพวกมันไว้
“เหี้ยไรครับเตี้ย ปล่อยเลยกูขี้เกียจก้ม”เจ็บแทน พวกมันนั่งอยู่ครับแต่ไอ้คีย์ยืนกอดคอพวกมัน
“อย่าเปลี่ยนเรื่องๆ อย่าบอกนะว่าพวกมึงมีซัมติ้งอะไรกัน”มันกำลังเปลี่ยนเรื่องครับ ต้องรีบดึงมันกลับมา กูอยากรู้
“ใช่ๆนัดดูสวย เฮ้ย ไม่ใช่ซิเขาเรียกว่าอะไรว่ะ ที่แบบพวกผู้หญิงมีผัวแล้วสวยขึ้นอะ”แนนน้อย พยายามคิดหาคำมาเปรียบเปรย พร้อมทำหน้าคุ้นคิดแอ๊บแบ๊วไปด้วย อันหลังนี้ไม่ต้องใช้ความพยายามครับ ถ้าไม่เคยอาบน้ำกับมันแล้วเห็นว่ามันมี ปิกาจูเหมือนผม ผมพันธงเลยว่ามันเป็นผู้หญิงชัว
“มีน้ำมีนวล”แล้วก็เป็นที่รักมันที่สามารถเข้าใจมันได้ดีที่สุด
“เออๆๆ นั้นแหละๆๆ ดูอวบขึ้นแล้วก็ผิวใสอะไรแบบนี้”
“เฮ้ยๆๆ มัวแล้วไอ้แนน กูว่าแม่งอ้วนขึ้นก็ไม่แปลกหรอกแดกชิพหาย มึงดูในกระเป๋ากางเกงแม่งมีแต่เปลือกขนม”ไอ้คีย์ว่าแล้วก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงไอ้นัด พอขวักออกมาก็มีเปลือกขนมเต็มเลย พวกขนมห่อละ5บาทอ่ะครับ กูว่าแล้วทำไมกระเป๋ากางเกงมันตุงๆ
“สกปรกครับ มึงเห็นโน้นไหมสหายรัก ที่กรุงเทพเขาเรียกว่าถังขยะ สรรพคุณของมันคือ สามารถเอาขยะทุกอย่างทิ้งลงไปเท่าที่
มึงอยากจะทิ้ง”
“ไอ้เหี้ยสหายนิวครับ ที่โรงเรียนอนุบาลครูมึงไม่สอนไงว่ากินแล้วเก็บ ครูไม่ได้บอกให้ทิ้ง”ก็จริงของมัน
“ถุย โง่ขนาดนี้ไปนั่งคุยกับขี้ไป๊”ไอ้พวกที่เหลือก็พากันหัวเราะ ชอบใจ
แต่เอ๊ะ เหมือนจะลืมเรื่องสำคัญไปบ้างอย่าง...
“โน้นไปโน้นได้แล้ว ผอมอ มารับแล้ว”
“อะไรว่ะผอมอ”อย่าว่าแต่ไอ้คีย์เลยนัด กูก็งง
“ผอมอ ก็ผัวมึงไง ไปๆๆชิ้วๆๆ”พูดเสร็จก็ทำมือไล่ไอคีย์
“เหี้ยบนัดกูไม่ใช่หมา แล้วอีกอย่างมึงรู้ได้ไงว่ามันเป็นผัว กูก็ผู้ชายนะโว้ย”ถึงจะพูดแบบนั้นแต่มันก็หยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย
“ถุยอย่างมึงกูไม่นับว่าสายพันธ์เดียวกับพวกกูหรอก”
“ไอ้โนทำเป็นปากดีอย่างกับมึงไม่โดนพี่แท็คแทงไง”อ้าว ไปๆมาๆ ไหงวนว่าที่ผมอ่ะ
“สันตีนครับเอาอะไรมาพูด อย่างกูนะจะโดนแทง นี่โนเทคนิคxครับ แทงอย่างเดียว “
“ปากดี เดี๊ยวกูจะไปเล่าให้พี่แท็คฟัง”รู้จักมันดีขนาดนั้นเลย
“กูสงสัยมานานแล้วมึงกับไอ้แท็คเป็นไรกัน กูเห็นชอบทำท่าส่งซิกให้กันตลอด”ไอ้แพนหน้าถอดสีเลยครับ เหมือนมันเพิ่งถูกจี้จุด เอาแล้วๆๆๆๆๆ
“อะไรของมึง กูก็รู้จักดิ เห็นเกาะมึงอย่างกับลิง ใช่ไหมนัด”รีบหาตัวช่วยเลยนะมึง
“ฉันไม่รู้ ฉันเมา”ไอ้นัดไม่รับมุขไอ้แพนครับพูดน้ำเสียงเนอๆแล้วหันหน้าหนีไปทางอื่นเลย
“เฮ้ย แพนอย่าบอกว่าตัวมีชู้อ่ะ”ทั้งโต๊ะร่วมไปถึงโต๊ะข้างๆหันมามองพวกผมกันยกใหญ่เลย คือไอ้แนนอ่ะมันมีดีที่เสียงครับ เห็นตัวแค่นี้แต่มันอ่ะจอมโวยวายแล้วก็เสียงดังมาก แล้วเมื่อกี้มันไม่ได้พูดครับแต่มันตะโกน
“เฮ้ยจะบ้าไง มีที่ไหนเค้าก็อยู่กับแนนตลอด25ชั่วโมงต่อวันเลยนะ”มันรีบกอดเอวไอ้แนนไว้เลยครับ ต้องรีบยืนยันครับ ไอ้แนนเป็นพวกที่ขี้วีนขี้หึงมาก แล้วแม่งก็งี่เง่าสุดๆ ผิดกับหน้าตามันเลยครับ ผมเห็นโกรธขึ้นมาทีไอ้แพนตามง้อจนโทรมอ่ะ ไม่รู้มันง้อกันกี่ท่า เฮ้ย ไม่ใช่ อีท่าไหนตั้งหาก แฮะๆๆ
“24เหอะ สัส”ไอ้คีย์ที่เตรียมตัววิ่งไปหา ผอมอ ก็หันมาด่าก่อนที่จะโบกไม้โบกมือแล้ววิ่งหูตั้งห่างกระดิกไป
“แล้วไปอย่าให้รู้นะ”ไอ้แนนมันก็ทำท่าชี้หน้าคาดโทษไอ้แพนไว้ ไอ้แพนนี่ก็หันไปโอ๋เมียมันใหญ่ ก่อนที่จะหันมาทำสายตาอาฆาตผม นี่สรุปกูผิด
“ฮัลโหล รร.....ไม่อยากไป....เพิ่งสอบเสร็จเหนื่อย....ถ้าซื้อไนท์กี้ให้จะไป....โอเคเดี๋ยวไปรอหน้ารร..”ไอ้นัดครับ มันคุยโทรศัพ
“ใครว่ะ ทำไมต้องซื้อไนท์กี้ ทำอย่างกับมีป๊าเลี้ยง”ช่วงนี้ ไอ้นัดมันมั่งคลั่งครับ เห็ยได้โน้นนี่ใหม่มาตลอด
“ป๊าที่ไหน เด็กกู555 หล่อก็งี้แหละ”
“ลูกคุณหนูที่ไหนเขาหลงผิดวะ”
“หึหึหึ กูว่าคุณชายว่ะ”พวกผมหันไปมองไอ้นิวเลยครับอะไรคุณชายอะไรของมึง
“ตลกแระๆ ไปแระ เออ กูฝากแทงบาร์เย่น5000”
“เอ่อๆไปเหอะมึง ได้มามากระวังเขาเอาคืนเท่าตัวแลวจะหนาว”
“บ่อยั้น”แล้วไอ้นัดก็ไปอีกคน พวกผมก้เลยได้แต่นั่งมองตากันปริบๆ
“พวกมึงสองคนทำไรกันว่ะ”แล้วก็เป็นไอ้แนนที่เก็บต่อมความเสือกไว้ไม่อยู่
“กูทำอะไร กูก็อยู่ของกู”มันกอดอกพูดแบบไม่สะทกสะท้าน
“กลับยัง”ก่อนที่ไอ้แนนจะเอ่ยปากคาดคั้นไอ้นิวต่อ ไอ้แท็คมันก็โผล่มาจากด้านหลังผมซะก่อน
“อืม”ถึงจะถามผมแบบนั้น แต่หน้ามันดูอิโรยพอตัว ผมก็เลยจำใจต้องกลับ
ล่ำลาไอ้พวกที่เหลือพอเป็นพีธีก็พากันเดินมาที่bmw z4 ของมัน มึงจะเด่นไปไหนครับ ขี่วีออสธรรมดาแบบชาวบ้านเขาไม่ได้หรือไง ไปไหนมาไหนทีมีแต่คนหันมอง
“หิว”แล้วอยู่ๆหมาแท็คก็หิว
“แวะกินก่อนไหม”รู้สึกเหมือนเรากำลังเอาใจมันอยู่เลยแฮะ
“ซื้อไปทำที่ห้อง”
“อืมๆแล้วแต่”แล้วเราก็ไม่ได้ไปไหนครับ ซื้อของจากท็อปซุปเปอร์ข้างล่างแล้วก็เอาขึ้นไปข้องบน
รู้สึกเหมือนคู่แต่งงานใหม่เลยครับ ซื้อแก้วคู่มั้งล่ะ จานมั้งล่ะ กับข้าวของสดมั้งล่ะ นี่ผมหนีตามมันมาป่าวว่ะเนี่ย
จะว่าไปตั้งแต่วันที่มันบอกว่าไปหาพ่อกับแม่ผมที่บ้านผมก็ไม่กล้ากลับบ้านอีกเลย
ก็คิดดูซิครับว่าถ้าเป็นคุณคุณจะทำยังไง แค่คิดว่าพ่อกับแม่จะถามผมก็เข่าอ่อนแล้ว
“จะทำอะไร”ยิ่งมองมันก็ยิ่งอดกังวลไม่ได้
“ข้าวผัดไหมง่ายดีเร็วด้วย ข้างก็หุ้งไว้ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว”มีลูกบอกลูกมีหลานบอกหลานนะครับ ว่าไอ้โนเป็นแม่ศรีเรือนตัวจริง อานาถแท้ชีวิตกู
“อืมเอาไข่เจียวด้วย”คุณชายเขาก็แดกอะไรง่ายๆเป็นนะเอ่ง
“อืม”และแล้วพ่อครับหัวทะเล อย่างผมก็จัดการทำข้าวผัดหมู พอดีซื้อหมูมาจากท็อปเมื่อกี้ 15นาทีต่อมาข้าวผัดหมู2จานดาวเทียม(มันเยอะมากครับข้าวหมดหม้ออ่ะ)กับไข่เจียวที่ใช่4ใบก็บานเต็มโต๊ะกระจกหน้าทีวี ที่จริงในห้องมนก็มีโต๊ะกินข้าวให้ครับแต่มันเป็นหมันเพราะมันมองไม่เห็นทีวี
“กินดิมองอะไร”มองข้าวกูแล้วจะอิ่มไหมครับ
“มึงทำเอง?”อ้าว
“เปล่า ไอ้แกะข้างห้องมาทำ”ไอ้แกะคือหมาพุดเดิ้นข้างห้องครับชั้นที่พวกผมอยู่มีแค่2ห้องเพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกที่เราจะสนิทกันเพราะเจ้าของไอ้แกะนั้นแหละครับ ป้าแกเป็นผู้หญิงที่อยู่คนเดียวครับ ใจดี แล้วก็มีแต่ไอ้แกะ(เป็นหมาแต่เสือกชื่อแกะ)เป็นเพื่อนแกเคยเอาแกงมาให้ครับ บอกว่าเห็นมีคนมาอยู่เพิ่ม หมายถึงผมนั้นแหละ ไอ้แท็คมันก็บอกว่าชอบเอามาให้ตลอด แต่มันไม่ชอบ บอกไม่รู้จะทำหน้ายังไง เหอะๆแค่ดีใจมันยังทำไม่ได้อ่ะครับ
“....”จ้อง
“อะไรล่ะ”
“กวนตีน”ด่าด้วยน้ำเสียงนิ่งครับ แต่มันเจ็บที่สุด เพราะหน้ามันจริงจังมาก
“....”เอาเหอะ กูหิวไว้ค่อยเอาคืน
TBC…..
ซัมเมอร์ทำเราใกล้ตาย
พยยายามอย่างที่สุดที่จะลงได้แค่นี้จริงๆ
ไว้ถ้ามีเวลาหายใจอีกจะเอามาลงอีก20%ที่เหลือมาลงให้
รวมไปถึงเรื่องเมียเก็บด้วย
อีกเดี๋ยวก็เปิดเทอมอีกแล้ว
เรียนตลอดปี เฮ้ย ทำงานเรียนทำงาน ทุกวันนี้มีเวลานอน6ชั่วโมงเอง
หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57 (อ่าน 563099 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก