พิมพ์หน้านี้ - ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: เต่าตุ่น ที่ 04-01-2013 00:56:12

หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 04-01-2013 00:56:12
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


♥ บทที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2251547#msg2251547),
♥ บทที่ 2 เผชิญหน้า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2252506#msg2252506),
♥ บทที่ 3 โทษของมึงคือชดใช้ด้วยร่างกาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2252619#msg2252619),
♥ บทที่ 4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2252961#msg2252961),
♥ บทที่ 5 เรื่องปกติของแก๊งซอย13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2253786#msg2253786),
♥ ประวัติตัวละคร (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2254251#msg2254251),
♥ บทที่ 7  เก้า VS จิม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2256002#msg2256002),
♥ บทที่ 8 ตายทั้งเป็น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2256914#msg2256914),
♥ บทที่ 9 ฆ่าตัวตาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2257935#msg2257935),
♥ บทที่ 10  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2259828#msg2259828),
♥ บทที่ 11 เปลี่ยนไป (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2260878#msg2260878),
♥ บทที่ 12 เกิดเรื่อง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2261419#msg2261419),
♥ บทที่ 13 ประธานซอย 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2262753#msg2262753),
♥ บทที่ 14  เป็นแฟน(กู)กัน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2262765#msg2262765),
♥ บทที่ 15 จับตัว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2264897#msg2264897),
♥ บทที่ 16 เลือก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2265786#msg2265786),
♥ บทที่ 17 ประชุม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2266743#msg2266743),
♥ บทที่ 18 ชิงตัว  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2267574#msg2267574),
♥ บทที่ 19 หวานๆ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2270039#msg2270039),
♥ บทที่ 20 ล้างพิษกับหมอเก้า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2272014#msg2272014),
♥ บทที่ 21 วุ่นวายจนได้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2273104#msg2273104),
♥ บทที่ 22 หึง! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2274908#msg2274908),
♥ บทที่ 23 งานกีฬา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2279437#msg2279437),
♥ บทที่ 24 เสร็จมันจนได้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2280443#msg2280443),
♥ บทที่ 25 ทายา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2283438#msg2283438),
♥ บทที่ 26 แข่งบอล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2285748#msg2285748),
♥ บทที่ 27 น้องโน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2288420#msg2288420),
♥ บทที่ 28 ข้อเสนอ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2291454#msg2291454),
♥ บทที่ 29 วันเบาๆของเหล่าเคะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2293981#msg2293981),
♥ บทที่ 30 ซื้อของ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2297740#msg2297740),
♥ บทที่ 31 ไปภูเก็ต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2300224#msg2300224),
♥ บทที่ 32 จูบกู! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2304306#msg2304306),
♥ บทที่ 33 โอ้ทะเลแสนงาม (มีแถลงการณ์เล็กน้อย) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2306944#msg2306944),
♥ บทที่ 34 ง้อ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2310546#msg2310546),
♥ ตอนพิเศษ แท็คโน 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2313688#msg2313688),
♥ บทที่ 35 รักนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2317689#msg2317689),
♥ บทที่ 36 โดนจับตัว (อีกแล้ว) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2321372#msg2321372),
♥ บทที่ 37 แตกสลาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2327334#msg2327334),
♥ บทที่ 38 หัวใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2331312#msg2331312)

By Hackz!
 
ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก็รักจริงนะโว้ย


สายแล้วๆๆ
สายจนได้ไอนาฬิกาเวรเอ้ย รถแม่งก็ติดจังเลยว่ะ วันนี้อจ.ประวัติมหาโหดด้วย  กูจะโดนเล่นอีกไหมว่ะเนี่ย
อ่ะมาแนะนำกันหน่อยเนอะว่าใครแม่งมันมาบ่นโน้นบ่นนี่อยู่ได้ ตั้งแต่เริ่มเรื่อง ผมชื่อคีย์ครับ หาได้ใช่คีย์จากวงนักร้องเกาหลีโด่งดังอะไรน่ะไม่ถึงหน้าตาจะคล้ายกันก็เถอะ(- -) เรื่องนั้นชั่งมันเถอะครับ  เพราะตอนนี้ผมกำรีบบบบ แบบมหารีบเลยอ่ะครับรีบกว่าตาลุงหัวเม่งที่นั่งเป็นอึ่งอ่างในรถเบนซ์สุดหรูที่กำลังแซงหน้าผมอยู่เนี่ย ใครก็ได้ช่วยไปบอกลุงเข้าที่ว่าผมอ่ะโคตรรีบอยู่ครับ
เอาก็เอาว่ะไปทางลัดก็ได้ว่ะ สายนั้นปานนี้ไอพวกรุ่นพี่มันคงไม่อยู่หรอก
และเมื่อคิดได้ดังนั้นคีย์น้อยก็เหลียวรถเข้าซอย ซึ่งเป็นทางลัดไปรร.เทคนิดชื่อดังแห่งหนึ่ง ที่ขึ้นชื่อเรื่อง เอ่อ... ชั่งมันเถอะเนอะ เอาเป็นว่ามาภาวนาไม่ให้ผมเจอพวกรุ่นพี่มหาโหดที่เป็นคุ้มซอยนี้ เหอะไม่ต้องสงสัยครับว่ามันเกี่ยวอะไรกันไว้ว่างๆแล้วผมจะเล่าให้ฟังนะครับ
ปรี๊นนนนนนนน
เชี่ยบีบอยู่ได้ใครฟระกวนตีนกูแต่เช้าเลย เมื่ออวยพรไอ้คนที่บีบแตรรถไล่หลังผมได้สมใจแล้วก็เห็น รถ BMW Z4คันงามกำลังไล่ตูด(รถมอไซด์)ผมมา แล้วมันก็ไม่รอให้ผมด่ามันเสร็จอีกสักนิดมันก็เบียดผมเลย แล้วคิดดูนะครับ ซอยแต่ล่ะซอยในกรุงเทพความกว้างมันเท่ากับแมวดิ้นตาย แล้วมันเบียดผมอ่ะเฉพาะรถมันความใหญ่ก็แทบจะเต็มซอยแล้วอ่ะ ผมก็เลยขี่แทบจะเอามอไซด์ตัวเองฝั่งเข้าไปในกำแพงกันเลย
“เชี่ยเอ๊ย!อย่าให้กูเจอนะมึง”ตะโกดด่ามันไล่หลัง แต่มันก็ไปเกือบครึ่งกิโลแล้วล่ะแล้วเหตุการณ์ที่ผมไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
ปึก!!!
เมื่อกี้เสียงอะไรอ่ะ ผมคงไม่ได้ไปชนรถมอไซด์ใครแถวนั้นหรอกนะ แบบเข้าจะเอารถมาจอดหน้าบ้านกันอ่ะฮะ คิดภาพตามให้ออกนะฮะ และผมก็หันหลังไปดูก็มี ผู้ชายประมานห้าหกคนวิ่งออกมาดูรถ ชิพหายแล้วใส่เสื้อคุมเหมือนกูดเลย เรียนโรงเรียนเดียวกับกูหรอว่ะผมก็เลยรีบหันกลับมา เอาเป็นว่ากูหนีก่อนแล้วกัน
และเหตุการณ์ครั้งนี้ก้ผ่านไปด้วยดีครับ เมื่อเช้าผมเข้ารร.ได้ก่อนจะสายก็เลยลอดตัวไป ส่วนไอ้เรื่องที่ผมไปเชี่ยวรถเด็กรร.ผมเองก็ดูไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพราะผมใส่หมวกกันน็อค555+ขอดีของมันก็คือป้องกันการเอาหน้าไปวัดความทนทานของถนนได้แล้ว เวลาไปชนใครเขาก็จำไม่ได้5555+ แล้วก็ธรรมดาอ่ะครับรถของเด็กรุ่นราวคราวเดียวกับผม ก็จะเป็นแบบตลายๆกัน รถก็จะเป็นรถแต่งซะส่วนใหญ่อ่ะ ก็จะไม่มีทะเบียนอยู่แล้ว เพราะแบบนั้น พวกมันคงจับผมไม่ได้หรอก
“เฮ้ยคีย์ส่งแผงวงจรมาให้กูหน่อยดิ๊”ไอ้กิตครับ มันเป็นเพื่อนสนิทของผมเอง
“กูยังทำไมเสร็จ”ตอบไปพลางจี้โน้นนี่ในแผงวงจร เอ่อที่จริงผมเรียนชั่งอิเล็กทรอนิคอ่ะครับ
“ช้าเชี่ยๆๆ”ด่ากูอีก”เอ่อ เมื่อเช้ามึงมาทันได้ไงวะ กูโทรไปตอนนั้นมึงยังไม่ตื่นเลย”กูว่าจะไมนึกถึงมันแล้วนะมึงก็เสือกจุดประเด็นขึ้นมากูก็เลยจะสนองให้
“กูก็มาซอย13ไงล่ะ”ตอบไปอย่างภาคภูมิใจ
“เฮ้ยจิงดิ เชี่ยมึงไม่กลัวหรือไงว่ะ”มันพูดพร้อมหันมามองหน้าผมอย่างตกอกตกใจ
“โหยไม่เห็นจะเท่าไหร่เลย ข่าวลือแหม่งมั่วไม่มีใครกล้าผ่านซอยนั้น กูนี่ไงผ่านมาแล้ว”พูดพร้อมยักคิวกวนตีนใส่มัน
“ระวังไว้เถอะมึง ทำเป็นปากดีไป”มันพูดพร้อมหันไปทำงานของมันต่อสงสัยไหมครับ ว่ากะอีกแค่ซอยนั้นมันอะไรกันหนักหนา คือ เรื่องมันเป็นแบบนี้ครับในรอบๆรร.ผมเนี่ยมันจะมีซอยที่เป็นทางลัดอยู่ทั้งหมด7ซอยครับก็จะมี ซ.1   3  5  7  9   11   และซอย13  ในแต่ล่ะสายเนี่ยก็จะมีแต่ล่ะสายคุ้มอยู่ มันเหมือนกับแบ่งหน้าที่คุ้มหัวเมืองอ่ะครับเพื่อให้รู้อนาเขตอ่ะครับ พอเข้าใจใช่ไหมครับ รวมๆ7ซอยที่ล้อมรอบรร.ก็กินอนาเขตไปเกลือบๆ10กิโลๆได้อ่ะ แล้วมันเป็นทางลัดทั้งนั้นครับแต่มันเสืยกมีปัญหาอยู่ว่าห้ามให้เด็กที่ไม่ได้คุ้มซอยใช้เส้นทางนี้เด็ดขาดรวมทั้งเด็กซอยอื่นด้วย  เพราะใครคุ้มซอยไหนก็จะผ่านได้แค่ซอยนั้น เพราะถ้าใช้ซอยอื่นมันก็เหมือนข้ามเขต ไอ้ผมเองก้ไม่ใช่เด็กคุ้มซอยไหนเพราะพวกที่จะเป็นเด็กคุ้มซอยได้นั้นต้องผ่านการคัดเลือกจากหัวหน้าของแต่ละซอยเท่านั้น แล้วแบบบททดสอบมันก็โครตๆๆ  เขาว่ากันว่ากว่าจะเข้าได้บ้างคนต้องไปนอนรพ.เป็นสิบๆรอบ เพราะฉะนั้นพวกที่เป็นคนคุ้มซอยก็จะเจ๋งโครตๆๆสาวนี้ติดตรึง แต่ผมไม่สน เพราะกลัวเจ็บ จบป่ะ
“ใครมันขี่โซนิคขาวโฉ้คน้ำเงินว่ะ”และอยู่ๆก็มีเสียงเอะอ่ะอะไรหนาห้องไม่รู้ผมจับใจความไม่รู้เรื่องหลอก  รู้ตัวอีกทีก็ตอน
“มึงใช่ไหมที่เฉี่ยวรถกูแล้วหนีมาเมื่อเช้า”เสียงรุ่นพี่ดูจากเข็มที่หน้าอกคงประมาณปวส.ปี1มาถามคำถามที่ทำให้ผมอยากตาย

TBC.
เพิ่งลองมาลงที่เล้านะฮะผิดพลาดอะไรก็ช่วยชี้แนะด้วยนะครับ :call:

เขียนแก้เพิ่มให้แล้ว พอดีว่างๆว่าจะทำตั้งนานเเล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย
เริ่มหัวข้อโดย: Love_ewan ที่ 04-01-2013 01:42:17
มาเจิมเรื่องใหม่  รออ่านตอนต่อไปจ้้า  :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 04-01-2013 09:09:57
ท่าทางจะโหดอะ จะน่วมไม่เนี้ย
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่2 เผชิญหน้า
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 04-01-2013 23:31:06
บทที่2 เผชิญหน้า
“กูถามว่ามึงใช่ไหม”มันตะคอกเสียงดัง ตอนนี้หน้าไอกิตเวอมากแล้วมันก็ค่อยลุกออกจากเก้าอี้แล้วไปยืนอยู่ห่างๆอย่างห่วงๆๆ มึงรักกูมาก ไอ้เพื่อนเลว
“มีเรื่ออะไรครับพี่”เอาว่ะแกล้งโง่ ปฏิเสธไปก่อน
“มึงอย่ามาควาย  กูถามว่ามึงใช่ไหมที่เฉี่ยวรถกูเมื่อเช้า”ครั้งนี้ไม่พูดเปล่าครับตรงเข้ามากระชากคอเสื้อผมเลย
“อ่ะ เอ่อ พี่ผมไม่รู้เรื่องเฉี่ยวอะไรพี่ตอนไหน”ปฏิเสธต่อคือแบบกูไม่ได้หน้าด้านนะ แต่ถ้ากูยอมรับตอนนี้คือกูต้องตายคาตีนมึงแน่น ทุกคนในห้องจากที่นั่งกันกระจายทั่วห้องตอนนี้หลบกันไปกองอยู่มุมห้องกันหมด พวกมึงช่วยกูบ้างก็ได้นะ คือพวกรุ่นพี่มันว่าแค่5คนแต่พวกมึงอ่ะเกือบ40!!!
“นี่มึงยังไม่ยอมใช่ไหม มึงลองกับกูหรอห๊ะ”ไม่พูดเปล่าหมัดตรงพุ่งเข้าหน้าผมอยากจังจนลงไปกองกับพื้นซีเม้นนิ่มๆ(คิดเองว่ามันนิ่ม)
ผมหน้าชาเลยครับหัวหมุนติ้วๆ แบบพื้นเอียงเลยจากความรู้สึกชากลายเป็นเจ็บโคตรๆแค่ขยับหัวนิดเดียวก็ปวดร้าวไปทั้งหน้าเลย
“นี่กูแค่เตือน อย่ามาลองดีกับกู กูไม่ชอบให้ใครมาโกหกกู !!!”มันก้มลงมากระชากคอเสื้อผมอย่างแรงอีกทีหน้ามันกับหน้าผมห่างกันแค่คืบพอตะโกนด่าเสร็จก็พลักผมที่นั่งยันตัวขึ้นกับพื้นลงพื้นอย่างแรง
“พี่เก้า อ.มาทางนี้แล้วพี่”แล้วอยู่ก้มีไอ้ เอ่อ ใครไม่รู้ไม่ได้มองแต่รู้สึกเหมือนจะเป็นคนดูต้นทางตะโกนเข้ามา
“เรื่องมันยังไม่จบ ถ้ามึงไม่อยากเจอหนักกว่านี้ เย็นนี้ไปหากูที่ช็อปช่างยนต์ ถ้ามึงไม่มากูเอามึงตายแน่น”มันพูดทิ้งท้ายไว้แล้วก็ลุกออกไป
“เฮ้ยไอคีย์มึงเป็นไงมั้งว่ะ”พอพวกมันไปไอกิตก็รีบมาประคองผมทันที
“พวกเธอมั่วทำอะไรงานที่ครูสั่งเสร็จแล้วหรอ”แล้วอ.ก็เข้ามาในห้องทุกคนที่เมื่อกี้กรูกันอยู่ที่มุมห้อง ก็กลับเข้ามานั่งประจำที่พร้อมส่งสายตาเวทนามาทางผมเป็นระยะๆ
“ไม่เป็นไรว่ะ”กูพูดไปงั้นแหละตามมารยาท แต่จริงๆแล้วกูเจ็บมากกกก 
“เชี่ยพูดไม่ทันขาดคำเป็นไงมึง ปากดีดีนัก” พอกูบอกว่าไม่เป็นไรมึง มึงก็รีบซ้ำกูเลยนะ ผมก็เลยส่งสายตาพิฆาตไปให้มันหนึ่งดอก
 “อุ้ย! แหะๆๆ”มันก้ทำเป็นสะดุ้งแล้วส่งยิ้มมาให้ผมแบบแห้งๆ”เออ แล้วมึงจะเอาไงว่ะถ้ามึงไม่ไปมันเอามึงตายแน่น” เชี่ยนี่ย้ำกูจังถ้ากูไม่เจ็บหน้านะกูด่าพ่อมึงไปแล้ว
“กูไม่รู้ว่ะ”คือแบบกูไม่ได้คิดไว้จริงๆไง”ทำไมมึงจะไปเป็นเพื่อนกูหรอ”ถามไปงั้นคนอย่างไอ้กิตไอแว่น4ตา
“เหอะๆๆ กูรักมึงนะเพื่อน แต่มันไม่ใช่เรื่องของกูว่ะ มึงทำตัวมึงเอง แล้วถ้าเป็นคนอื่นกูคงช่วยมึงว่ะ แต่นี่พี่เก้าหัวหน้าคุ้มซอย13เลยนะโว้ย โหดสุดๆ”มันร่ายยาวเลย ตอนนี้ผมรู้สึกเครียดจริงๆเข้าแล้วครับ    ไม่ใช่ผมไม่รู้เรื่องของพี่แกหรอกก็หัวหน้าซอย13อ่ะโหดสุดๆ  แต่จะทำไงได้อ่ะ ผมพลาดเอง นี่ถ้าผมไม่ไปหามันล่ะก้อ มันต้องตามผมไม่เลิกแน่น เรียนก็เรียนที่เดี่ยวกันไม่รู้จะไปหลบพวกมันยังไง เอาว่ะ เคยได้ยินว่ามัน จะลากพวกที่มันไม่ชอบขี้หน้าไปซ้อมเอาแบบปางตาย แต่อย่างมากก็คงแค่นะ เจ็บครั้งเดียวให้มันจบๆไปผมก็ยอม  เพราะถ้าผมไม่ไปผมก้ไม่รู้ว่ามันจะทำอะไรผมบ้าง เอาว่ะตายเป็นตาย
ณ ช็อปช่างกล
ตอบนี้ผมกำลังจะเดินลงนรกด้วยขาของผมเองเมื่อเช้าอ่ะ ผมหมั้นใจนะว่าแค่เจ็บครั้งเดียวก็จบ แต่ตอนนี้กูอยากจบแต่กูไม่อยากเจ็บ ผมก็ถ้ำๆมองอยู่หน้าประตูช็อปเห็นมีซีกโครงเล็กเต็มไปหมด ได้กลิ่นน้ำมันเครื่องแบบอบอวลสุดๆ แต่ไม่เห็นมีเงาใครอยู่เลยอ่ะ หรือพวกมันจะลืมว่า นัดผมไว้งั้นผมกลับเลยดีกว่าไหม หรือพวกมันแอบอยณู่ว่ะ
“เฮ้ย!มึงอ่ะ มาทำลับๆล่ออะไรแถวนี้ว่ะ”
แล้วอยู่ก็มีไอเด็กช่างกลที่ไหนก็ไม่รู้ อ้าวรร.กูนี่หว่า
“เอ่อ คือผม..”ผมพูดตะกูตะกัก
“มึงมานี่เลย”ไม่พูดเปล่ามันลากแขนผมเข้าไปในช็อปเฉยเลย
TBC.

ที่จริงจะลงต่อๆกันไปเลย แต่แบบไม่เคยเล่นเวปนี้อ้ะปกติอ่านอย่างเดียวเลยไม่รู้ว่าจะลงตอนที่สองยัง เหอๆๆ :z3:

ฉบับเขียนแก้นะ :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่2เผชิญหน้า
เริ่มหัวข้อโดย: U_Ton ที่ 05-01-2013 00:00:06
 o22 โอ้... เจอขาโจ๋คุมซอยซะเเล้ว... อิอิ พี่เก้านี่พระเอกเเม้นบ่???... หนูคีย์(Shinee :-[ ) หนูเล่นผิดคนซะเเล้ว

จะเจอกับอะไรล่ะเนี่ย... ถ้าหนีไม่ไป พี่เก้าเเกจะตามรังควานยังไงอ่ะ :เฮ้อ: หนูคีย์ตายเเน่ๆ

อ่ามีคำผิดด้วย คุ้ม... หมายถึงเเบบคุ้มขุนเเผน คุ้มครอง หรือเป็นคำว่า คุม แบบคุมบ่อน คุมซอย???

โฉ้ค... คือคำว่า โช๊ค ใช่มั้ย???  อจ. ... อาจารย์ ย่อว่า อ. จ้า
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่2เผชิญหน้า
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 05-01-2013 00:16:12
สนุกมากค่ะ ต้อนรับเรื่องใหม่
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่3 โทษของมึงคือชดใช่ด้วยร่างกาย
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 05-01-2013 01:08:23
บทที่3โทษของมึงคือชดใช้ด้วยร่างกาย
”พี่เก้าไอนี่มันมาลับๆล่อๆอยู่หน้าช็อปอ่ะ”

ไอ้คนที่ลากผมพูดกับไอ้เก้า(เห็นมันเรียกว่าอย่างนั้น)ที่นอนเอาหนังสือปิดหน้าอยู่ที่เก้าอี้ไม้ตัวยาวๆ ในช็อป ไอ้เก้ายกหนังสือออกจากหน้าแล้วแล่ตามาดูผมนิดนึง แล้วก็ทำท่าจะหลับต่อ

“มึงเป็นใคร”จู่ๆมันก็ถามขึ้น

“เอ่อ ชื่อคีย์ครับ “ในเวลานี้ไม่รู้จะตอบว่าไงดี

“กูถามชื่อมึงหรอ?” อ้าว  แล้วกูจะรู้ไหม”กูอยากรู้ว่ามึงเป็นใครกูถึงต้องมารอมึง!”

แล้วก็ลุกพรวดขึ้นมาตะโกน ผมตกใจถอยหลบไปชนกับไอ้คนที่มันลากผมมา แล้วมันก็ผลักผมไปใกล้ๆไอ้เก้าอีก

“ก็พี่บอกให้ผมมาตอนเย็น”ผมตอบกลับไปเสียงเบา

“สัส มึงปีนเกรียวกูหรอ”

 หมัดตรงสวนเข้าที่หน้าผมอยากจังจนล้มตึงลงไปกองกับพื้น ผมได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปหมดตอนผมกลัวจริงๆนะครับแต่ก็ไม่เป็นไรลูกผู้ชายมันก็ต้องมีเรื่องแบบนี้บ้างอีกไม่นานก็จบ

“แค่เรื่องที่มึงทำรถกูเป็นลอย กูจะไม่ได้เอาเรื่องมึงเลย มึงยังจะปีนเกรียวกูอีกหรอ”มันพูดขึ้นพร้อมเข้ามากระชากผมให้ลุกขึ้น

“ผะ ผมจะรับผิดชอบ” ผมบอกออกไปอย่างยากลำบาก

“มึงได้รับผิดชอบแน่น แต่มันไม่ง่ายอย่างที่มึงคิดหรอก ถ้ามึงจอดรถมึงแล้วลงมาดูรถกู มันก็คงไม่ขนาดนนี้ กูอาจจะแค่ซัดมึงสัก5-6ที่แล้วมันก็คงจบ แต่มึงเสือกหนี มันทำให้กูโกรธมากเพราะมึงไม่มีความรับผิดชอบ!!”

พูดจบก็เวียงผมเข้ากับกำแพงอย่างเต็มแรง แล้วก็ เดินมาต่อยผมอีกหมัด ตอนนี้หัวผมหมุนไปหมด เจ็บจนชาไปทั้งหน้า แล้วก็ปวดบริเวณซีกโครงสุดๆ

”นี่สำหรับที่ผมทำเหี้ยๆกับรถกูแล้วหนี”มันพูดพร้อมถอยหลังเล็กน้อยแล้วยืนมองผมด้วยสายตาเหยียดหยามเต็มที่
ผมพยายามจะลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล ยิ่งขยับตัวร่างกายผมมันก็ปวดร้าวไปทั้งตัว

“แค่นี้ใช่ไหมครับ”ผมถามมันเพราะคิดว่าคงสมใจมันแล้วล่ะ

“เอ่อ เรื่องที่มึงทำเหี้ยกับรถกูอ่ะนะ”

มันพูด พอได้ยินแบบนั้น ผมก็พยายามจะเดินออกไปจากที่นี่ทันที รู้สึกว่าอยากนอนเต็มที่แล้ว

“ใครบอกให้มึงไป!!”

มันพูดพร้อมออกแรงกระชากผมให้กลับไปชนกับกำแพงที่เดิม ผมได้แต่เอามือกุมท้องเพราะแรงกระแทกเมื่อกี้มันทำให้ผมจุกมาก ผมเงยหน้ามองมันแล้วอยากถามมันว่า”มีเหี้ยอไรอีกครับ”แต่ก็ได้แค่คิด

”แต่เรื่องที่มึงปีนเกลียวกูแล้วกล้าเข้าไปเยียบซอย13ทั้งๆที่มึงกูรู้ว่ามันห้าม แต่มึงก็ยังจะกล้ากับกู เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่น!!”

ห๊า กูยังต้องโดนซ้อมอีกหรอ    คิดได้แค่นั้นจริงๆตอนนั้น แต่มันกลับไม่เป็นย่างที่ผมคิดเมื่อมันพูดขึ้นว่า

“มึงต้องมาเป็นขี้ข้ากู จนกว่ากูจะพอใจ ไม่ว่ากูจะสั่งให้มึงทำอะไรมึงกูต้องทำ ถ้ากูบอกให้มึงมาหา กูจะต้องเห็นหน้ามึงภายใน3นาที หรือถ้ากูสั่งให้มึงไปตายมึงก็ต้องทำ  โทษของมึงคือต้องชดใช้ด้วยร่างกายของมึง! และถ้ามึงไม่ทำกูจะเล่นงานแต่ไม่ใช่แค่มึง แต่กูจะเล่นทั้งห้องมึง! กูไม่ได้ขู่แต่กูเอาจริง!”

ตอนนี้ผมหัวตือเลยครับแบบมีหลายอารมณ์เข้ามาเต็มไปหมดไม่รู้ว่าจะทำไงเลย ถ้าผมไม่ยอมมันกลายเป็นไม่ใช่แค่ผมที่จะต้องเดือดร้อน แต่คนอื่นๆในห้องก็ต้องโดนด้วย และมันคงทำจริงแน่เพราะผมแค่ได้ยินว่ามันทำเรื่องแบบนี้มาก่อน แล้วผมจะทำไงได้ดี แต่ก็คงไม่พ้นต้องทำตามที่มันต้องไปก่อนค่อยหาทางออกที่หลัง

“ปล่อยข่าวว่าไอ้เหี้ยนี่อยู่แก๊งค์เรา”

มันหันไปพูดกับไอ้คนที่ลากผมเข้ามา

“หึ เอางั้นเลยหรอพี่”มันดูตกใจ “พวกในแก๊งค์เราล่ะมันจะว่าไงไหนจะพวกซอย11อีก”

“กูรู้ไง เพราะช่วงนี้พวกมันวางแผนที่จะเล่นกูอยู่ มึงก็รู้ว่าคนในซอยเราที่เป็นสายให้พวกมันก็มี ถ้ามันปล่อยข่าวไปว่า มีไอ้ เหี้ยปี1กล้าปีนเกรียวกูพวกมันต้องยิ่งมีเรื่องเล่นกูอีก ตอนนี้กูต้องเอาแบบนี้ไปก่อน มึงไปบอกพวกมันถ้าพวกมันถามว่าไอ้เหี้ยนี่อยู่แก๊งค์เราได้ไง บอกพวกมันไปว่าเหี้ยนี่เด็กกู”

 ผมฟังคำสนทนาเงียบๆ แต่ไม่รู้เรื่องหรอกว่ามันพูดอะไรกัน


“ไมพี่ไม่ซ้อมมันให้หนักแล้วให้ปล่อยข่าวว่าพี่เล่นเด็กปี1ที่มันปีนเกลียวมันจะได้รู้ว่าพี่ยังเจ๋งอยู่”


“มันเรื่องของกู กูบอกให้มึงทำแบบนี้มึงก็ทำไป อย่ามามีปัญหา หรือมึงจะปีนเกลียวกูอีกคน”

 แล้วโลกก็ดับมืดไป
TBC.

ตอนนี้มีเเต่เพิ่มเติมนิดหน่อยไม่เหมือนกับเวปอื่นที่เอาลง

ขอบคุณ สำหรับคำชี้เเนะนะฮะ จะพยายามเอาไปใช้นะฮะ :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่3โทษของมึงคือชดใช้ด้วยร่างกาย up 3!
เริ่มหัวข้อโดย: U_Ton ที่ 05-01-2013 01:27:35
 :o8: คิดอะไรกับคีย์แน่ๆเลยพี่เก้า... เอิ้กๆ คิดไกลเเล้วววววว ที่ไม่ซ้อมนี่เก็บไว้เป็นภรรเมียใช่ป่ะ???

โหดๆนะพี่เก้าเนี่ย ดูเฮียเเกศัตรูเยอะดีจังนะ... คีย์จะเผชิญชะตากรรมอะไรบ้างเนี่ย ให้ความรู้สึกเหมือนดู

นางทาสแน่เลยงานนี้... คีย์เป็นทาสให้พี่เก้า กลับมาอีกทีกลายเป็นอีเย็น555(ทาส+เมีย)  :-[

 :man1: ฟินเเปลกๆ พี่เก้านี่ให้ความรู้สึกลึกๆเหมือนไม่โหด แต่มองๆก็ว่าโหด รูปแบบพระเอกในดวงใจ :laugh:

+เป็ดให้จ้าาาาา อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่3โทษของมึงคือชดใช้ด้วยร่างกาย up 3!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 05-01-2013 01:45:26
อ้างถึง
“กูก็มาซอย13ไงล่ะ”
แต่นี่พี่เก้าหัวหน้าคุ้มซอยเก้าเลยนะโว้ย โหดสุดๆ”
 ไม่ใช่ผมไม่รู้เรื่องของพี่แกหรอกก็หัวหน้าซอย13อ่ะโหดสุดๆ
สรุป ซอยไหนอ้ะ

อ้างถึง
แต่มึงเสือกหนี้
”นี่สำหรับที่ผมทำเหี้ยๆกับรถกูแล้วหนี้”
หนี้ >> หนี

อ้างถึง
ผมเงยหน้ามองมันแล้วอยากถามมันว่า”มีเหี้ยอไรอีกครับ”แต่ก็ได้แค่คิด
อไร >> อะไร

อ้างถึง
”แต่เรื่องที่มึงปีนเกลียวกูแล้วกล้าเข้าไปเยียบซอย13ทั้งๆที่มึงกูรู้ว่ามันห้าม แต่มึงก็ยังจะกล้ากับกู เรื่องนี้ไม่จบง่ายๆแน่น!!”
ทั้งๆที่มึงกูรู้ว่ามันห้าม กู >> ก็ ?

อ้างถึง
ห๊า กูยังต้องโดนซ้อมอีกหรอ    คิดได้แค่นั้นจริงๆตอนนั้น แต่มันกลับไม่เป็นย่างที่ผมคิดเมื่อมันพูดขึ้นว่า
ย่าง >> อย่าง

อ้างถึง
“เปลี่ยวข่าวว่าไอเหี้ยนี่อยู่แก๊งค์เรา”
เปลี่ยว >> เปลี่ยน?

อ้างถึง
มันหันไปพูดกับไอคนที่ลากผมเข้ามา
ไอ >> ไอ้

อ้างถึง
“มันเรื่องของกู กูบอกให้มึงทำแบบนี้มึงกูทำไป อย่ามามีปัญหา หรือมึงจะปีนเกลียวกูอีกคน”
กูบอกให้มึงทำแบบนี้มึงกูทำไป
มึงกูทำไป >> มึงก็ทำไป


สนุกๆๆๆ ต่อ อีกๆๆ
 o13 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่3โทษของมึงคือชดใช้ด้วยร่างกาย up 3!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 05-01-2013 10:47:02
 o18
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่3โทษของมึงคือชดใช้ด้วยร่างกาย up 3!
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 05-01-2013 11:01:15
รุนแรงกันจริ๊ง
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่3โทษของมึงคือชดใช้ด้วยร่างกาย up 3!
เริ่มหัวข้อโดย: gngane ที่ 05-01-2013 11:11:03
สนุกๆ

มาต่อไวๆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่3โทษของมึงคือชดใช้ด้วยร่างกาย up 3!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 05-01-2013 12:25:08
สนุกอ่ะ เก้าโหดอ่ะ แอบชอบแล้วล่ะซิ ถึงไม้ยอมปล่อย
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 05-01-2013 13:28:54
บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 :z2:


บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13


ผมลืมตื่นขึ้นมาก็พบว่าเวลามันเลยมาจะตีสองแล้วสถานที่ก็ที่เดิมก่อนที่ผมจะสลบไป ผมลืมตาขึ้นพร้อมกับความปวดร้าวไปทั่วทั้งร่างกาย ลาก สังขานกลับมาห้องกินยาแก้ปวดเสร็จก็หลับยาวเลยครับ


ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวสุด เพราะเสียงโทรศัพท์ดัง ปลายสายไม่ขึ้นชื่อเป็นเบอร์แปลก


“ฮันโหล”รับด้วยน้ำเสียงที่เบามากจนตัวเองยังไม่ได้ยิน พยายามพูดเต็มที่


“มึงอยู่ไหน”น้ำเสียงไม่คุ้นถามด้วยความโมโห ก็เพราะว่ามันเล่นตะคอกกลับมาซะ ทำเอาผมตกใจ


“ใครครับ “ถามกลับไปอย่างสุภาพเพื่อเขาโทรผิด


“ผัวมึงมั้งครับ กูเก้าเจ้านายมึงไง”ผมตาสว่างเลยครับ


“ครับ มีอะไรครับ”พยายามตอบมันไปดีๆ


“เป็นเหี้ยไรไม่มาโรงเรียน”มันถาม


“เพิ่งตื่นครับ ทำไม”แล้วมึงเอาเบอร์กูมาจากไหนว่ะ


“มาเจอกูในสามนาทีที่ซอย13มึงไม่มากูเล่นไอ้เหี้ยแว่นนี่ก่อนคนแรก”มันพูดเสร็จก็กดว่างไปเลย กูไม่สงสัยแล้วว่ามึงเอาเบอร์กู
มาจากไหน ผมเลยรีบแต่งตัวแล้วขับโซนิคไปที่ซอย13สุดชีวิตซอยที่จริงมันไม่ได้บอกหรอกครับว่าอยู่ไหน แต่เดาๆเอา เลยคิดถึงที่นี่เป็นอันดับแรก


“สาย”พอจอดรถตรงบ้านสถานที่เมื่อวานผมเฉี่ยวรถมันยังไม่ทันได้ลงจากรถมันก็ยืนกอดอกมองผมอยู่ที่น้าประตูพร้อมกับคำทักทายที่ทำเอาผมเสียวหลังวาบ


“แต่ผมรีบสุดๆแล้ว”ผมตอบ3นาทีซุปเปอร์แมนเปลี่ยนชุดยังไม่ทันเลย


“กูให้มึงพูดหรอ”มันรีบเดินมาหาผมแล้วกระชากแขนอย่างแรง


“โอ๊ย! “ร้องไปแบบไม่ทันตั้งตัว จากเหตุการณ์เมื่อวานมันทำให้ผมระบมไปทั้งตัว แล้วมันยังมากระชากผมอีก


“สำออย!”แล้วมันก็สลัดมือมันออกจากแขนผม”มึงมานี่”มันพูดแล้วเดินนำเข้าไปในบ้าน(หน้าจะบ้านเพราะมันเป็นตึกไม่รู้จะเรียกอะไร) ผมก็เดินตามไป ข้างในก้ไม่มีอะไรมาก ก็พวกโต๊ะบิลเลียด3-4โต๊ะ พร้อมกับกลิ่นบุรี่ตลบอบอวล


“เฮ้ยคนนี้หรอเฮีย เด็กใหม่อ่ะ”อยู่ๆก็มีเอ่อ...คงเป็นเด็กรร.ผมแหละเพราะชุดมันมีตรารร.ผมอยู่บนเสื้อช็อปมัน แต่ไม่รู้ว่ามันเป็น
รุ่นพี่หรืออะไรเดินตรงเข้ามาจับผมหันซ้ายหันขวาแล้วถามขึ้น


“เอ่อ เมื่อวานกูบอกให้มันมารายงานตัวแต่มันดันไม่รู้ว่าฐานอยู่ไหน แล้วมีรถเบียดมัน มันเลยเฉี่ยวรถกู” มันแต่งเรื่องบอกไปไอ้คนนั้นออกไป มึงจะจับกูหมุนอีกนานไหม- -*


“อ้าวแล้วมันหนีทำไม”อีกคนนึ่งถามต่อ พวกมึงจะถามมันทำมะเขืออะไรกูยิ่งเสียวๆอยู่


“ถามมันดูดิ”ไอเก้าบอกบัดพร้อมไปนั่งบนเกาอี้นวมตัวใหญ่ที่มีโต๊ะกระจกวางด้านหน้า สบายจริงนะมึงโยนขี้มาให้กูเลย


“เอ่อ  คือ ผมตกใจ”ตบไปแบบหาทางรอดที่จริงกูไม่ได้ตกใจหรอกแต่กูกลัวเหอๆ


“5555ตุ๊ดป่าวมึง”พากันหัวเราะดังลั่น แต่ไอ้เก้ายังมองมาที่ผมอย่างไม่วางตา ตุ๊ดพ่องมึงดิ แต่ก็ด่ามันได้แค่ในใจ


“นั้นดิเฮีย ตัวแม่งก็เล็กอย่างกับชิวาว่า บางขนาดนี้จะใช้การอะไรได้ว่ะ”มันพูดแล้วหันมามองผมแบบหยามๆ


“สัส พวกมึงเงียบกูจะนอน”ไอ้เก้าพูดพร้องเอาขาขึ้นพาดโต๊ะกระจกแล้วเอามือหนุนหัวแล้วหลับตา


“มานี่”อยู่ๆก็มีมือปริศนา มาดึงแขนผมจากข้างหลัง พอหันดูก็ไอ้คนเมื่อวานที่มันลากผมเข้าในช็อปนี่เอง”ทำเองได้ใช่ไหม”มัน
พาผมมานั่งที่โต๊ะไม้ยาวๆเก่าๆพร้อมกับเครื่องมือปฐมพยาบาล ผมมองมันแบบงงแล้วก็พยักหน้า


“กูชื่อวีมึงล่ะ”มันถาม


“คีย์”เงยหน้าจากกล่องปฐมพยาบาลตอบมัน


 “อืม”มันตอบแค่นั้นแล้วก็นั่งดูผมทำแผล ช่วยบางนิดหน่อย ถึงมันจะเป็นอะไรที่แบบช่วยธรรมดานิดๆหน่อยๆแต่ใน ณ ที่นี่มันดูเป็นคนดีที่สุดแล้วถึงเมื่อวานมันยืนดูผมถูกซ้อมก็เถอะ


“ไม่ไปเรียนหรอ”ดูเหมือนผมจะเริ่มคุ้นๆกับมันนิดหน่อยแล้วเลยชวนมันคุย ไม่อยากให้มันเอาแต่จ้องผมคืดกูอึดอัดเข้าใจไหม


“ยุ่ง เอ้ากินยานี่ซะ”มันยื่นแผงยาพารา(น่าจะใช่)มาตรงหน้าผม ผมรับแล้วก็กิน”เรื่องเมื่อวานอย่าให้ใครรู้เด็ดขาดถ้ามึงยังไม่
อยากมีปัญหา ถ้ามึงทำตัวดีๆว่างานๆเดี๋ยวมึงก็ดีขึ้นเอง”มันร่ายยาวเสร็จก็ลุกออกไป ถึงผมจะยังไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรมากนักแต่ถ้าแค่ทำตามที่พวกมันบอกซะก็คงไม่มีปัญหาอะไร



“แรดจริงนะมึง”ในขนาดที่ผมกำลังง้วนอยู่กับการเก็บยาเข้ากล่องอยู่ๆก็ได้ยินประโยคด่าที่ทำให้ผมต้องเลิกสนใจกล่องยาทันที่แล้วเงยหน้ามองเจ้าของเสียทันที ไอ้เชี่ยเก้านั้นเอง


“อะไร”ถามไปแบบเคืองๆแต่ก็รู้ตัวเองดีว่าคงทำอะไรมันไม่ได้ เลยได้ระงับอารมณ์ไว้เต็มที่


“หึ!”ไม่มีคำตอบที่ผมต้องการมีเพียงเสียหัวเราะในคอแล้วไอ้เก้ามันก็เดินออกนอกช็อปไป”มึงจะนั่งโง่ตรงนั้นอีกนานไหม”มัน
ตะโกนพลางหันมาจองหน้าผมอย่างหาเรื่องแล้วกูจะรู้ไหมว่ากูต้องตามมึงออกไปด้วย ผมเลยต้องลุกเดินตามมันไปอย่างเลี่ยงไม่ได้


“อย่าให้ถึงที่กูมั้งนะมึง”พูดกับตัวเองเบาๆ ตอนนี้ถ้าจัดอันดับคนที่ผมเกียดขี้หน้าที่สุดก็ต้องเป็นไอเหี้ยเก้านี่แหละ


“มึงว่าไงนะ”มันหยุดเดินแล้วหันมาถามผมอย่าเอาเรื่อง หูมึงดีไปไหม ขนาดกูพูดกับตัวเองกูยังแทบไม่ได้ยินเลย


“อะไร”ผมก็ถามกลับทำทีไม่รู้ไม่ชี้


“อย่าให้กูรู้นะมึงว่าแอบด่ากู”มันว่าพลางเอานิ้วชี้หน้าผม


“ถ้าในใจล่ะ”ผมแค่คิดเล่นๆแต่ปากมันไวกว่าความคิดดันถามมันออกไป


“ไม่ได้! จะในใจหรือนอกใจก็ไม่ได้ มึงกวนตีนกูหรอ”มันถามแต่ดูสีหน้าเรียบเฉย สร้างความงงงวงแก่ผมไม่น้อย นึกว่าจะมีหมัด
ตรง เข้ามาประทับที่หนังหน้าซะอีกก็เลยหลับตาปี๋ แต่พอลืมตาขึ้นมาดันเดินมายืนเท้าเอวมองมาแบบหน้าตาธรรมดาซะงั้น
ไป”ขึ้นมา”มันว่าพลางขึ้นไปนั่งบนKSRสี่ม่วงดำของมัน
“ไปไหน”ผมถาม


“เอารถไปทำสี มึงจะถามเหี้ยอะไรจู่จี้จุกจิกอย่างกับผู้หญิงว่ะ กูรำคราญ กูบอกให้มึงทำอะไรก็ทำดิ กวนตีนกูจัง”มันด่ายาวเลย
ก็มันจริงไหมล่ะคนปกติเขาก็ถามกันทั้งนั้นแหละ กูไม่ง่ายนะที่จะลากกูไปไหนกูก็ไป แต่ก็ทำได้แค่ด่ามันในใจ


“ผมเอารถมา”ไปก็ได้ว่ะแต่กูก็เอารถมามึงจะให้กูซ้อนรถมึงทำเหี้ยอะไร


“เหี้ยนี่ซะทีดีไหม กูบอกให้มานี่”มันพูดแล้วทำท่าจะลุกจากKSRมาหาผม ผมผงะไปด้านหลังเล็กน้อยแต่ก็ต้องจำใจเดินไปนั่งซ้อนมัน แล้วคิดดูนะKSRมันคันแค่นิดเดียวแค่ไอเก้าคนเดียวก็แทบจะเต็มแล้วผมนี่นั่งได้ครึ่งตูดเอง


“พี่เบาๆ”ผมบอกไปแบบขอร้องเพราะผมแทบจะล่วงรถหลายทีแล้ว คือถ้ากูนั่งได้เต็มที่กูก็คงไม่มีปัญหาหรอก แต่กูนั่งได้แค่ครึ่งตูดแค่นั่งเฉยๆกุก็แทบจะร่วงอยู่แล้ว


“มึงเป็นใครมาสั่งกู แล้วนี้จับเสื้อกูถ้ายับนะมึง”มันว่า แต่ผมรู้สึกว่าความเร็วมันก็ลดลงเยอะ”เหี้ย!”จู่ๆรถก็เบรกกะทันหันผมนี่แทบ
จะลอยหลุดไปข้างหน้าเลย อะไรของมึงว่ะ


“เฮ้ย เป็นไงมาไงว่ะเฮียเก้าแห่งซอย13ถึงเหยียบมาแถวนี้ได้”อยู่ก็มีผู้ชาย เอ่ยน่าจะเป็น10คนได้อ่ะ คะแนนจากสายตามายืนขว้างหน้ารถ แล้วพูด พร้อมอาวุธครบมือ(พวกไม้โปร ไม้ทีอ่ะ) รางสังหรณ์ไม่ดีเริ่มเข้ามาแล้วล่ะครับ


TBC.

ถือว่าเป็นฉบับรีไรท์ได้เลย เพราะเขียนเพิ่มเยอะอยู่


ช่วงแรกๆมันอาจจะสั้นไปนิดแต่หลังจะเขียนให้มันยาวขึ้นแล้วกันนะฮ :bye2:

ฉบับเขียนแก้ :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 05-01-2013 13:53:32
 o13

อยากบอกว่า ชอบแนวเด็กช่างอ่ะ 5555

อัพบ่อยๆนะจ้าาา
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 05-01-2013 14:26:22
คำว่า หนี อย่าใส่ไม้โทสิ

อ่า คำไหนอีก นึกไม่ออก
คำว่า บ้าง ต้องมี ไม้โท

ระวังคำผิดนะ บางคำผิดนิดเดียวความหมายก็เปลี่ยนแล้ว

เนื้เรื่องก็สนุก มาก

มาต่อ อีกๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 05-01-2013 16:59:13
ผมว่าคีย์นิสัยผู้หญิงไปนะ ไม่เหมาะกับการเรียนช่างเลยอะ แถมดูไม่มีศักดิ์ศรียังไงไม่รู้ ดูท่าคงจะเป็นที่รองมือรองตีนเขาเปล่าๆ ดูท่าไม่ตายก็ค้างเหลืองอะ ถ้าเขาใช้ไปสืบเนี้ยคงไม่รอด สงสัยคงจะมีแต่ร่างกายเท่านั้นมั้งที่จะมีประโยนช์เอาไว้ปู้ยี่ปู้ยำเล่นแก่เซ็งซะละมั้ง ชักหงุดหงิดคีย์ชั่งน่าสงสารซะจริงๆ แอบประชดซะตากรรมของคีย์
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 05-01-2013 18:08:24
เก้า คิดไรก่ะคีย์ป่ะเนี้ย
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 05-01-2013 19:16:00
 :really2: o22
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 05-01-2013 19:27:35
ว้าว....น่าติดตามครับ ผมก็เด็กช่างคนนึง เอิ้กส์ๆ รอติดตามนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 05-01-2013 19:29:13
เรียน จขร. ทราบ

โปรดให้ความร่วมมือแก้ไขชื่อเรื่องให้ปราศจากคำไม่สุภาพด้วยนะคะ

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับความร่วมมือ

เจ้สอง  โมดุฯห้องนิยาย
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 05-01-2013 19:33:30
มาจิ้มไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่านต่อค้าบ
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 05-01-2013 21:17:31
รอตอนต่อไปนะ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 05-01-2013 21:51:20
รอยช้ำจากที่โดนเก้าต่อยยังไม่หาย ยังมาเจอแก๊งค์อื่นอีก ซวยจริงๆๆเลยนายคีย์

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกูจะเป็นเด็กช่างแต่กูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 05-01-2013 22:44:40
อ้าวจบซะแล้วคะ

กำลังตื่นเต้นเลยอ่ะ ><

รอตอนต่อไปนคะ เก้าหึงก็ไม่บอกปากไม่ตรงกับใจ 555

 :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13
เริ่มหัวข้อโดย: U_Ton ที่ 05-01-2013 22:51:25
 o22 เก้าปากเสียมากอ่ะ มาว่าคีย์ว่าเเรดได้ไง... ยังไงคีย์ก็เป็นผู้ชาย ไม่มีผู้ชายคนไหนชอบหรอกที่ไปว่าเค้าเเบบเนี้ย

แอบหมันไส้ก๊วนสมาชิกซอย 13 นิดหน่อย... คราวที่เเล้วใจร้ายมาก เห็นคีย์โดนยำไม่ช่วย มาคราวนี้เก้าก็ดีแต่ว่าคีย์

ยังมีวีที่ไม่ช่วยทำแผล ทำเเค่นั่งดู ชวนคุยก็ดุอีก... โหด โฉด จริงๆ... แต่ก็ชอบอ่ะเเบบนี้555 :-[

นี่เรียกว่าเป็นการพาคีย์มาเปิดตัวรับน้อง หรือว่าเป็นการเปิดตัวว่าที่ภรรยาในอนาคตอ่ะเก้า อิอิ แอบคิดไว้เป็นเด็กหัวหน้าซอย 13

อะไรประมาณนั้น  :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย13
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 06-01-2013 01:25:08
บทที่5 เรื่องปกติของแก๊งซอย13


“หนังหัวพ่อมึงหรอ”


ไอ้เก้าตอบออกไปอย่างหัวเสีย ส่วนผมเริ่มมีรางสังหรณ์ไม่ดีมาแต่นั่งซ้อนท้ายมันแล้ว


“อ้าว พูดงี้ก็สวยซิว่ะ”


ไอดำ(ตัวมันดำๆอ่ะนะ)พูดพร้อมเดินมาทางผมที่นั่งเป็นใบ้อยู่ (พอดีไม่ใช่เรื่องของกูไง)


”เหี้ย เปลี่ยนสก้อยหรือมึงเป็นทอมซะด้วย”


มันพูดพร้อมจับหน้าผมหันไปหันมา พูดงี้ก็ปรี๊ดดิครับมึงว่าใครเป็นทอมกูอ่ะบึกบึนขนาดนี้ ทอมพ่อมึงดิ แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้อ้าปากด่ามันไอ้เก้าก็สวนขึ้นมาแทน


“แล้วหนักหัวพ่อมึงอีกคนไง”มันพูดพร้อมหันมาปัดมือไอ้เหี้ยนั้นทิ้ง


“สัสนี่”ไม่พูดเปล่าไปดำนั้นมันยังปล่อยหมัดตรงเข้าหน้าไอ้เก้า แต่ไอนี่มันไวครับ รับได้ทัน


   ผมนี่นั่งเงียบเลยครับ อยู่ในระหว่างจะนั่งดูต่อไปดีหรือหนีมันดี(ไม่มีความคิดที่จะช่วยสักนิด) ไอ้เก้าปัดหมัดไอ้ดำนั่นทิ้งแล้วลงรถไปยืนประจันหน้ากับพวกนั้นผมก็ได้แต่ประครองKSRอยู่แบบนั้น ไม่รู้จะทำอะไรดี


“มึงกลับไปก่อน”มันบอกผม แต่ตายังคงจองไอ้ดำนั้น


“กลับยังไง”


คือกูอย่างรู้ว่าจะให้กูเดินไปหรือขี่รถมึงไปอ่ะ เพื่อมึงจะใช้รถขับกลับตอนที่ตีกันเสร็จแล้ว


“ควายนี่!มึงนั่งอยู่บนรถแท้ๆมึงยังถามกูอีกว่าจะกลับยังไง”มันหันมาด่าผม


มึงตอบไม่ตรงคำถามนี่หว่า(คือตอนนี้ผมซื่อครับ) ไม่รู้แหละเอารถแหม่งไปเลย กูไม่ค่อยชอบเรื่องแบบนี้ชะด้วย แล้วกูก็ไม่ได้เป็นอะไรกับมึง ถ้าให้กูพูดจากใจจริงคือกูไม่อยากช่วยเพราะกูเกียดมึง!  แล้วผมก็ขับKSRออกมาเลย ทิ้งมันไว้แบบนั้นแหละ10รุ่ม1แฟร์ออกจริงป่ะ


ผมก็ขี่รถกลับมาที่ฐาน(ก็พวกมันเรียกงั้นอ่ะ)พอผมจอดรถทุกคนก็หันมามองผมเป็นตาเดียว มันคงสงสัยว่าไปสองไมกลับมาแค่หนึ่ง  เอ่อกูไม่ได้ตีเฮียพวกมึงแล้วลักรถมาหรอกนะมันให้กูมาเอง


“ไอ้อ่อน”หนึ่งในนั้นเรียกก็หน้าจะเรียกผมนั้นแหละ”เฮียล่ะ”


“ตีกับเด็กรร.อื่นอยู่”ผมตอบแล้วลงจากKSR


“เฮ้ย แล้วมึงกลับมาก่อนว่ะ”


อีกคนเสริม มันต้องหาว่าผมหนี้ไอ้เก้ากลับมาแน่เลยอ่ะ แล้วกูจะโดนไอพวกนี้กระทืบแทนไอพวกนั้นซะล่ะมั้งเนี่ย


“เอ่อว่ะ ไมมึงไม่นั่งถ่ายคลิปว่ะของแบบนี้ไม่ได้หาดูกันได้ง่ายๆนะเว้ย” อีกคนตอบ ตอนนี้ผมเริ่มงงๆกับเหตุการณ์


“เอ่อ ...”

อยากจะถามว่ามึงไม่ตกใจอะไรกันเลยหรอ แล้วไม่ไปช่วยไอ้เก้าหรอลูกพี่พวกมึงนะ(ไม่ได้เป็นห่วงมันนะครับสงสัยเฉยๆ)


“แล้วกี่คนว่ะ”นี่ไอวีถาม  อะไรของมึงกี่คน ผมก็ทำหน้างงๆไป มันก็คงรู้ว่าผมไม่เข้าใจคำถามเลยอธิบายอีกที”กูถามว่าไอเด็กรร.อื่นมีกี่คน”แล้วทำไมมึงไม่พูดให้รู้เรื่องตั้งแต่ทีแรกล่ะ


“10”ผมพูดเสียเรียบ(ก็มันแฟร์ออก10ต่อ1อ่ะ)


“ห๊า!!!!”นี่เป็นเสียงพวกมันยกเล้า


”ไอ้เหี้ยนี่แล้วมึงก็ไม่บอกให้เร็วๆ”


หนึ่งนั้นพูดเสร็จก็พากันจับมอไซด์ของแต่ละคนแล้วก็ขับออกไปทางที่ผมกลับมา ส่วนผมมองพวกมันแบบงงๆแล้วเข้าไปในฐาน ด่ากูขอให้มึงโดนกระทืบตายสาธุ แล้วผมซึ่งไม่รู้จะทำอะไรก็เดินเข้าไปในตึก


“เฮ้ย!”


ตกใจครับเพราะคิดว่าทั้งเล้าออกไปหมดแล้ว แต่ยังมีคนนอนอยู่ เอ๋หรือมันไม่รู้เรื่องว่ะ แต่ก็ไม่หรอกไอ้พวกที่ออกไปเมื้อกี้มันเสียงดังออกจะตาย หรือว่าไอ้นี่มันหลับว่ะ


“มองอะไร”


อยู่มันก็พูดขึ้นทั้งๆที่ยังไม่ได้ลืมตา นี่มึงเป็นอับดุนหรอ ไม่มองก็รู้ว่ากูมองมึงอยู่


“เปล่า”ผมพูดพลางเดินไปนั่งที่เดิมที่ผมทายากับไอ้วีเมื่อเช้า


“เตรียมกล่องยาไว้ อยู่ว่างๆไม่ใช่หรอ”


ไออับดุนมันบอกพร้อมลืมตาแล้วแหงนหน้ามามองผม ก็หล่อดี แต่น้อยกว่าผม5555


ผมก็ทำตามที่มันบอก  ที่จริงไม่ได้ทำอะไรหรอกกล่องยาเมื่อเช้ามันก็ว่างอยู่ตรงหน้าผมอยู่แล้ว


“ไม่ไปด้วยหรอ”ผมถามเพราะมันมองผมแล้วเอาแต่เงียบอึดอัดอ่ะ


   แต่ก็สงสัยมากเหมือนกัน ก็แบบคนอื่นเขาออกไปช่วยไอ้เก้าแล้วมันก็ไม่ได้หลับไม่งั้นคงไม่บอกให้ผมเต็มกล่องยาหรอก แล้วก็พวกเด็กช่างปกติเวลาเพื่อนมีเรื่องก็ต้องไปช่วยแต่ทำไมไอ้อับดุนเนี่ยมันไม่ไปว่ะ


“ขี้เกียจ”ตอบสั้นๆง่ายๆพลางลุกขึ้นนั่งแล้วหันมามองผม


“อืม”ไม่รู้จะตอบว่าอะไร


“ก็จริง มันเป็นเรื่องปกติอยู่แล้วล่ะเรื่องตีกันน่ะ แต่ถ้าจะให้ออกไปทุกรอบที่มีเรื่องวันทั้งวันก็ตีกันไปกันมาแบบนี้แหละ”


มันอธิบาย เรื่องปกติเลยหรอ แล้วกูจะต้องมาทำแบบนี้กับพวกมึงไหมเนี่ย


“เป็นเรื่องปกติ?”ผมถามแบบยังไม่ค่อยแน่นใจอ่ะ เพื่อฟังผิด มีที่ไหนตีกันเป็นเรื่องปกติ


“อ่าฮะ ว่าแต่นายน่ะเป็นเด็กพี่เก้าเลยหรอเนี่ย แถมหน้าตาก็ยังน่ารักซะด้วยเลือกเรียนผิดรร.หรือเปล่า”


มันพูดพลางเท้าคางจองหน้าผม ไอคำว่าน่ารักเนี่ยมันชักยังๆอยู่นะเขาใช้กับผู้ชายกันหรอ


“ผมไม่...”ยังไม่ทันพูดจบประโยคก็มีเสียงหนึ่งแทรกขึ้น


“คุยเหี้ยไรกัน”

เสียไอเก้านั้นเอง เดินมาในท่าทีที่ค่อนข้างสะบักสะบอมพอดู


“หว้า  พี่เก้ากล้ามาช้าจังนะ”


ไออับดุนพูดแต่ยังคงนั่งอยู่ท่าเดิม ช้าหรอ ไม่ถึง10นาทีเลยนะ เร็วเวอร์อ่ะ


“ก็ไอ้พวกเหี้ยนั้นมันมีพวกซุ่มอีกเป็น10เลยนี่หว่าลอบกัดชิพหาย”


ไอ้เก้าพูดแล้วเดินมานั่งโต๊ะไม้ตัวยาวฝั่งตรงข้ามผม (ก็ที่ไอวีนั่งเมื่อเช้าแหละ)หน้าตายับเยื้อนพอดูไอ้หัวทองเนี่ย(ไอ้เก้ามันย้อมผมสีทองครับ เคยถามเพื่อนเหมือนกันที่เป็นเด็กแว้นอ่ะมันบอกเป็นแนวเด็กแว้น คือถ้าหัวมึงหัวไม่ทองมึงแว้นไม่ได้หรอว่ะ)


“หรอ”อับดุนว่าพรางล้มตัวลงนอนที่เดิมก่อนหน้านี้ 


ผมเลยไม่รู้จะทำอะไรดี เลยนั่งหยิบยาโน้นนี่ส่งให้คนอื่นๆที่ตามกลับมาแต่ล่ะคนก็ได้แผลกันทั้งนั้น


“นี่มึงจะส่งให้คนอื่นอีกนานไหมแล้วกูล่ะ”


ไอ้เก้าว่าพลางมองหน้าผมอย่างเคืองๆผมก็เลยส่งแอลกอฮอร์ แล้วก็พลาสเตอร์ยาวางตรงหน้ามัน มันก็หยิบพลาสเตอร์มาแล้วแปะลงบนแผลเลย ขอย้ำแปะเลยอ่ะแบบยังเห็นเศษขี้ดินติดอยู่บนแผลอยู่เลย


ผมเกียดพวกอะไรสกปรกมากๆเลย(ถึงเรียนพวกชั่งอิเล็กทรอนิคไงมันไม่ค่อยเปลือนอ่ะ)แล้วก็เกียดเชื่อโรคด้วย ไม่ใช่คุณหนูอะไรหรอกนะแต่ผมเคยดูสารคดีเกี่ยวเชื่อโรคอ่ะแล้วแบบยี๋มันมาก เหอๆ แล้วดูไอ้เก้าดิ ผมเห็นแบบนั้นก็ขยะแขยงแทนเลยไปดึงพลาสเตอร์ยาออก


“ทำเชี่ยอะไรของมึง”มันด่า  ด่ากูอีกแระกูเห็นแกที่มึงให้กูขี่KSRหนี้มาหรอกนะ


“เถอะน่า”


แล้วผมก็จัดการใช้แอลกอฮอร์ล้างแผลให้มัน มันก็ว่าง่ายกว่าที่คิดครับ เพราะยอมอยู่เฉยๆให้ทำแผลแบบง่ายๆเลย


”เสร็จ”


แล้วผมก็เก็บขยะใส่ถุงพลาสติกแถวนั้น


“มึงเป็นตุ๊ดหรอว่ะ”ไอเก้าที่นั่งเงียบอยู่นานอยู่ๆก็พูดขึ้น


“ห๊า!!”


ผมแทบสำลักน้ำลายเลย กูอุตส่าห์ทำแผลให้มึงนะ ผมเลยขมวดคิ้วใส่มันแบบเคืองๆ แต่มันกลับหัวเราะในคอแล้วลุกไปนั่งที่โซฟาของมัน กูเกียดมึงว่ะ


TBC.

มาต่อให้แล้วนะ   ยังมีคนไม่นอนไหมเอ่ย 555  o22

ถ้าไม่นอนก้อ่านกันก่อนนะ ส่วนผมไปนอนล่ะ ฝานดีผีรอบเตียงนะฮะทุกคน :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: -Blackcloud- ที่ 06-01-2013 01:56:53
ไม่ได้เป่นตุ๊ด แต่เป่นเกย์ o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: REFICUL ที่ 06-01-2013 02:07:48
คึคึ เขาชอบบบบบบบ ติดตามอ่านอยู่น่า
อยากรู้ว่าแต่ละคยสูงเท่าไรอ่ะ จะได้จิ้นถูก~~
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: zodiacniing ที่ 06-01-2013 08:45:10
ไม่ได้เป่นตุ๊ด แต่เป่นเกย์ o18

ท่าจะจริง -,.-
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 06-01-2013 10:02:15
โดด เรียกตุ๊ดอีกแล้ว แม่งนายเอกกูทำไมมัน เฮ้อ หงุดหงิดชิบอะ คุณหนูสัดๆอะ เฮ้อ รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 06-01-2013 10:26:40
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-01-2013 11:09:07
อืม เป็นตุ๊ด


 :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 06-01-2013 11:46:17
เก้า 20 ต่อ 1 เจ๋ง!!!

มีทำแผลให้กันด้วย อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 06-01-2013 12:42:58
แหมๆเก้าคุงหลงีรักเข้าให้แล้วดิ

นายเอกเรื่องนี้แมนมาก ทิ้งสามีให้โดนซ้อม 555

รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 06-01-2013 12:43:58
รอจ้าาาา :oo1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 06-01-2013 13:31:43
อย่าบอกนะว่าพี่ก้าวสนใจ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 06-01-2013 16:09:56
ประวัติตัวละคร

นาย เก้ากมล วงค์สานุวงค์

ชื่อเล่น เก้า

อายุ19

กรุ๊ปเลือดAB

สูง182ซม.  หนัก 73กิโลกรัม

ระดับชั้น ปวส.ปี1สาขาช่างกลเครื่องยนต์

ผมสีทองประกายขาว  ผิวสีแทน(ที่จริงขาวแต่มันแว้นบ่อย)




นายคีย์ยวัต พาศรีพิทักษ์

ชื่อเล่น คีย์

อายุ15ปี

กรุ๊ปเลือดB

สูง167ซม. หนัก50 กิโลกรัม

ระดับชั้น ปวช.ปี1 สาขาชั่งอิเล็กทรอนิคโปรแกรม

ผมสีดำผิวขาวเหลือง


บทที่6 หัวหน้าซอย1


“เฮ้ย คีย์หมู่นี่กูได้ข้าวว่ามึงเป็นเด็กหัวหน้าซอย13หรอ”

ไอกิตที่นั่งกินข้าวมันไก้เต็มปากถาม

“มั้ง”

ผมอยู่ในแก๊งค์นี้มาจะสองอาทิตย์แล้วครับ ก็ปกติครับไม่ค่อยทำอะไรนอกจากสุมหัวแล้วก็ตีกัน ส่วนผมไม่เคยได้แผลหรอกครับเพราะผมหนี้ตลอด5555   ก็ผมไม่ชอบเรื่องพวกนี้เท่าไหร่นี่  อีกอย่างนะถึงไม่มีผมพวกนั้นก็ ชนะทุกครั้งอยู่ดี แล้วจะช่วยมันทำไมจริงป่ะ

“มั้งห่าอะไรเอาดีๆดิ”มันยังเค้นไม่เลิก
   
“มึงมองปากกูนะ”ผมว่าแล้วชี้มาที่ปาก

“อืมแดงชิบหายอย่างกับทาอุทัยทิพย์”ผมเลยตบหัวมันไปที่หนึ่งโทษฐานกวนตีน

“กวนตีน! กูหมายถึงให้มึงตั้งใจฟัง “

“แล้วก็ไม่บอก”มันตอบ  ก็กูไม่คิดว่ามึงจะโง่ขนาดนี้ไง

“กูไม่รู้”ผมบอก

ก็จริงอ่ะ   ผมไม่ได้ยินยอมที่จะเข้าไปอยู่ในซอยบ้าอะไรนี่สักหน่อย  ส่วนพวกไอ้เก้ามันก็ไม่อยากให้ผมเข้าแก๊งค์มันอยู่แล้ว ที่ตอนนี้อยู่ก็เพราะมีเหตุผลบ้างอย่าง ซึ่งผมก็รู้มาบ้างแล้วล่ะว่ามันคืออะไร แล้วจะให้บอกไปว่าอะไรล่ะ

“ไรว่ะ”

มันบ่นแล้วก้มลงกินข้าวต่อ ผมก็กินต่อเหมือนกัน สักพักก็มีเสียเอะอะดังเจี้ยวแจ่ว คงเป็นเรื่องปกติแหละครับก็มันโรงหาอาหารนี่

“สวัสดีครับ”อยู่ๆก็มีคนเดินมานั่งข้างๆผมแล้วพูดขึ้น ผมก็เลยหันไปมอง

“คับ” ตอบกลับไปแบบสุภาพเพราะดูมันจะเป็นรุ่นพี่ผม เรียนสาขาเดียวกันด้วยหน้าคุ้นๆแหะ

“เอ่อ คีย์กูอิ่มแล้ว เดี๋ยวกูไปก่อนนะเว้ย”ไอกิตดูรนๆยังไงไม่รู้  แล้วก็เดินไปเก็บจานตรงที่ไว้เก็บ

“เฮ้ย”ไม่ทันครับมันเดินไปเรียบร้อยแล้วอะไรของมัน

“น้องคีย์ซินะครับ”ไอรุ่นพี่มันถาม”ผมชื่อจิมนะ”แนะนำทั้งๆที่ไม่ได้ถาม เหอๆ

“ครับ”ไม่รู้จะตอบกลับไปว่าอะไร

“ได้ข่าวว่าเป็นสมาชิกของซอย13หรอ”มันถามพรางตักข้าวในจานมันกิน

“เอ่อ คงงั้นมั้งครับ”ผมตอบไป อยู่ต่อหน้าคนอื่นต้องบอกเป็นไว้ก่อน

“แย่จังนะไม่เคยมีเด็กอิเล็กไปอยู่ซอยอื่นนอกจากซอย1ซะด้วย”

ผมหยุดกินแล้วหันไปมองไอพี่จิม

”พี่เรียนอิเล็กเหมือนนายแหละเป็นหัวหน้าซอย1ได้ข่าวว่ามีเด็กในสาขาไปอยู่ซอยอื่นพี่เลยมาเช็คให้แน่นใจ”

มันว่าพลางหันมายิ้มหวานให้ผมก็คงตกหลุมพรางมึงอยู่หรอกถ้ากูไม่ใช่ผู้ชายอ่ะ แต่เมื่อกี้ว่าอะไรนะ หัวหน้าซอยหนึ่งหรอ

“แล้วไงครับ”

รักษาฟอมร์ไว้ก่อน  แต่อยากรู้จริงๆว่าสรุปเรื่องที่มันจะมาคุยกับผมจริงๆคืออะไรกันแน่น

“เข้าใจง่ายดีนี่ ย้ายซอยซะ”

มันว่าแล้วหยุดกินหันมามองหน้าผมอย่างจริงจัง

”ย้ายมาซอยพี่”มันว่า

“แล้วผมจะได้อะไร”ลองเชิงมันดู

“กล้าดีนี่หว่าแค่มาอยู่ซอย1คงไม่พอซินะงั้นเอาไงดีล่ะให้เป็นคนสนิทเลยไหม”

มันว่าพลางเขี่ยเส้นผมผมที่ปกอยู่ที่หน้าไปมาแล้วทำสายตาแบบมีเล่ห์นัย

”หรือว่าหวานใจดี”มันพูดเสียงเรียบ  หวานใจพ่อมึงดิกูเป็นผู้ชาย

ยังไม่ทันที่ผมจะตอบอะไรกลับ  อยู่ๆก็มีมือปริศนามาจับมือของพี่จิมที่เล่นหัวผมอยู่ออก   แล้วกระชากผมให้ลุกจากเก้าอี้อย่างแรง จนต้องเซไปชนกับอกมันเข้า

“มึงมาทำอะไรเด็กกู”


TBC.

ตามมาติดๆอีกตอน

หนูคีย์เราโดนกระทำตลอดเรื่องเเระฮะ555 :laugh: เพราะ วางคาเล็คเตอร์ให้เป็นเคะในฝัน(ของพี่เก้า) :-[

แต่ไม่ต้องห่วงครับตอนนี้เป็นนางทาส อีกไม่นานก็จะได้เป็น ราชีนี o18

สะสมความแค้นเอาไว้  ไว้เอาคืนเฮียเก้าอย่างสาสม(หรือปล่าว)

ขอบคุณทุกคอมเม้นนะฮะ o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่5 เรือ่งปกติของแก๊งซอย13 up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 06-01-2013 16:21:01
กำลังสนุกเรยย รีบมาต่อนะ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 06-01-2013 16:31:51
555555 เอาไว้แก้แค้นเก้าทีหลังๆๆ

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 06-01-2013 16:32:37
ตอนนี้รู้สึกว่าน้องคีย์ทำอะไรก็เป็นจุดสนใจไปซะหมดเลยอ่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: -Blackcloud- ที่ 06-01-2013 16:50:13
กำลังสนุกกก ต่อๆๆๆ :mc4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: Pa'veaw ที่ 06-01-2013 17:01:20
สนุกกก

รออ่านตอนต่อไป

 :z2: :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 06-01-2013 17:23:40
มาต่อไวๆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 06-01-2013 17:28:48
เรื่องนี้สนุกดีคะ เราก็เด็กอิเล็กเหมือนกัน ^.^  เขาว่าเด็กอิเล็กฯ หงิมสุดไม่รู้คนอื่นคิดอย่างนี้รึเปล่า???    :fire:
นักเขียนมาต่อไวไว เป็นกำลังใจให้เน้อ   q(O^@^O)p
ปล. หนี ไม่ใ่ช่ หนี้ //เดียวตีเลย ...เผ่น  :mc4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 06-01-2013 17:48:52
นี่ซอย1ออกโรงแล้ววว

ต่อไปทุกซอยจะมาแย่งชิง คีย์รึป่าวเนี่ยยย ???
55555

กิตทำไมดูลนๆ มีไรป่ะ ?
ต่ออีกกกกกกกกกๆๆๆ >< ~
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 06-01-2013 18:50:15
แหม่ๆๆๆ พี่เก้า ห่วงนะสิ แน่ๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 06-01-2013 21:29:30
มาต่อสั้นจังเรยยย
กำลังสนุกเรยยยย รอๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 06-01-2013 21:44:23
คีย์เป็นเคะในฝันไอ้เก้าหรอเป็นตุ๊ดที่ไอ้เก้าว่าอยู่ทุกวันเนี้ยนะที่ว่าเคะในฝัน แถมเคะราชินีซะด้วย แต่ก็ทำใจรออ่านต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 06-01-2013 21:46:21
คีย์เป็นเคะในฝันไอ้เก้าหรอเป็นตุ๊ดที่ไอ้เก้าว่าอยู่ทุกวันเนี้ยนะที่ว่าเคะในฝัน แถมเคะราชินีซะด้วย แต่ก็ทำใจรออ่านต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 06-01-2013 21:48:05
คีย์เป็นเคะในฝันไอ้เก้าหรอเป็นตุ๊ดที่ไอ้เก้าว่าอยู่ทุกวันเนี้ยนะที่ว่าเคะในฝัน แถมเคะราชินีซะด้วย แต่ก็ทำใจรออ่านต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 06-01-2013 21:50:19
คีย์เป็นเคะในฝันไอ้เก้าหรอเป็นตุ๊ดที่ไอ้เก้าว่าอยู่ทุกวันเนี้ยนะที่ว่าเคะในฝัน แถมเคะราชินีซะด้วย แต่ก็ทำใจรออ่านต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: Love_ewan ที่ 06-01-2013 22:04:09
รอตอนไปจ้า :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 06-01-2013 22:25:58
งิ มาต่อด่วนค้างงงงงงงงงงงง โคตรอ่ะ

แง่งงง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 07-01-2013 09:28:03
อ้อ ซอย1 คิดว่าตอน 1

มีการแย่งตัวด้วย ศักดิ์ศรี สินะ

 มาต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: caffe-ine ที่ 07-01-2013 12:16:55
ชอบคำพูดตัวละครอ่ะ ดูเป็นชีวิตจริงดี :z6:
แม้ว่าจะเขียนผิดอยู่ แต่เราก็อ่านรู้เรื่องอ่ะ 555

ลุ้นๆ ตามอยู่น้าา
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่6 หัวหน้าซอย1 Up!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 07-01-2013 15:40:53
ค้างคา คาราคาซังมาก !!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าVSจิม
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 08-01-2013 00:59:57

บทที่7  เก้าVSจิม
ไอ่เก้าที่ไม่รู้โพล่มาจากไหนดึงให้ผมไปหลบหลังมัน


“กูถามว่ามึงมายุ่งอะไรกับเด็กกู”

ถามถามเสียงเย็น หน้าเรียบเฉย แต่ผมดูออกว่ามันกำลังของขึ้น


“แล้วมึงจะทำไม กูจะคุยกับรุ่นน้องในสาขากูทำไมกูจะคุยไม่ได้”


ไอพี่จิมว่าพลางลุกขึ้นยื่นประจันหน้ากับไอเก้า”


ไว้คุยกันนะน้องคีย์ส่วนเรื่องนั้นไว้หาเวลามาคุยกันส่วนตัวตอนที่ไม่มีหมา ไม่ใช้ซิ กขคนะครับ”มันพูดพลางจะเอื้อมมือมาทางผมแต่ไอเก้ามันปัดออกไปแล้วมันก็หัวเราะชอบใจแล้วเดินไป แล้วลูกน้อง(น่าจะใช่)ที่กระจายตัวนั่งอยู่โต๊ะต่างเกือบ10คนลุกเดินตามหลังไป


ไอเก้าที่ดูท่าทางจะโกรธมาก มันหันมามองผมตาขวางเลยครับ แล้วจู่มันก็ออกแรงกระชากแขนแล้วออกแรงลากไปตามทางเดินของโรงอาหารไอเจ็บน่ะไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่โคตรอายเลย คิดดูนะ โรงอาหารของโรงเรียนตอนกลางวันคนเยอะขนาดไหน แล้วมีผู้ชายตัวโตๆลากกันไปมาอ่ะ ถ้าเป็นคุณคุณจะมองไหมล่ะ


มันลากผมจนมาถึงช็อปชั่งยนต์สถานที่ที่ผมโดนซ้อมปางตายเมื่อคราวก่อนไงครับ แล้วก็เหวี่ยงผมเข้ากับกำแพงเต็มแรง จุกเหี้ยๆเลย


“กูบอมมึงแล้วใช่ไหมว่ามึงเป็นคนของกูแล้วมึงไปคุยกับเหี้ยนั้นทำไม”มันพูดแล้วตรงดิ่งเข้ามากระชากคอเสื้อผมแล้วดันให้ติดกำแพงมากขึ้น”หรือมึงจะหักหลังกูห๊า!”ตะคอกใส่ผมพร้อมเพิ่มแรงกำคอเสื้อผมให้รัดมากยิ่งขึ้น จนรู้สึกเจ็บรอบๆคอ


“ปะเปล่า..นะกูยัง..”ผมพูดอย่างยากลำบากเพราะเริ่มหายใจไม่ออก


“มึงกูกับใครห๊ะ”นั้นหาเรื่องกูอีกแระ


“ปะเปล่า ผมไม่ได้ไปยุ่งกับมัน มะมันมายุ่งกับผมเอง”ผมบอกไปตามจริงตอนนี้รู้สึกแสบๆรอบคอมาก


“แล้วถ้ามึงไม่แรดไปอ่อยมันแล้วมันจะมาหามึงหรอ”


ไอเก้าตะคอกใส่หน้าผม พอได้ยินประโยคนี้ผมฟิวชาดเลยครับ แค่เเรดอย่างเดี่ยวไม่พอมันยังหาว่าผมไปอ่อย ไอบ้านั้นอีก นี่มันเห็นผมเป็นอะไร ถึงได้หาว่าผมแรดร่านอะไรแบบนี้ แล้วที่สำคัญที่สุด คือผมเป็นผู้ชาย ผมไม่ใช่ผู้หญิงบ้าผู้ชายที่จะเที่ยวไปอ่อยใครต่อใคร


ผมรวบรวมแรงที่มีทั้งหมดผลักไอเก้าออกจากตัว และมันก็ได้ผลเมื่อไอเก้าผละออกจากตัวผม ผมก็รีบเข้าไปคว้าคอเสื้อมัน แล้วสวนหมัดเข้าไปที่หน้ามันทันที ด้วยแรงความโกรธ และระยะแค่นี้ทำให้ไอเก้า มีเลือดเล็กน้อยที่มุมปาก


“คำก็แรดสองคำก็ร่าน นี่กูเป็นผู้ชายนะไอเหี้ย ไม่ใช่กระหรี่ที่มึงจะมาหาว่ากูร่านไปอ่อยใครต่อใคร”ตะโกนด่ามันไปอย่างบ้าคลั่ง ความรู้สึกของผมตอนนี้คือเกียดมันเข้ากระดูกดำ ไม่อยากจะเห็นหน้ามันอีกต่อไป


“กูบอกมึงแล้วว่ามันมาหากูเอง แล้วมึงอย่างรู้ไหมมันพูดอะไรกับกู”


ไอเก้าจองหน้าผมแบบไม่กระพิบ


”มันชวนกูเข้าแก็งค์มัน ตอนแรกกูก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะถึงกูจะอยู่กับมันหรือกับมึง กูก็รู้สึกไม่ต่างอะไรจากนรก! แต่ตอนนี้กูรู้แล้วว่านรกมันก็มีหลายขุม และขุมที่มีมึงมันยิ่งกว่านรกซะอีก! ยัดเหยียดกูให้ไปหามันนักใช่ไหม ได้! กูจะไปตามที่มึงบอกเอง”


พูดเสร็จผมก็ปล่อยคอเสื้อมันแล้วมุงหน้าจะไปหาไอจิมทันที เกือบจะพ้นประตูช็อปอยุ่แล้ว แต่ไอเก้ามันดันคว้าแขนผมได้ทันแล้วออกแรงกระชากกลับเข้าไปในช็อป แล้วเหวี่ยงผมลงพื้น พร้อมกับเข้ามาตรึงแขนผมทั้งสองข้างให้ติดพื้นทัน แล้วพูดประโยคที่เริ่มทำให้ผมมีรางสังหรณ์ที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต


“เสียใจว่ะ ของๆกูกูไม่ยกให้ใครง่ายๆหรอกถ้า กูยังไม่ได้ลอง!”


TBC.

 มาดึกกันเลยที่เดียว

ตอนหน้าห้ามพลาดเลยนะขอบอก :angry2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 08-01-2013 01:35:23
 :z6: :z6: กระโดดถีบหมาหวงก้างงงง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: U_Ton ที่ 08-01-2013 01:43:42
 :m31: เก้าปากเหรอนั่นน่ะ... ยัดเยียดจังให้คีย์เป็นอย่างนั้นเป็นอย่างนี้ ว่าเค้าไม่ดีเเต่รั้งไว้ให้เป็นของตัวเอง

เจ็บใจเเทนคีย์ ถ้าเเข็งเเกร่งกว่านี้ คงซัดเก้าหมอบไปแล้ว...

 o22 เก้านิสัย จะทำไรคีย์อ่ะ ทำไมเป็นคนเเบบนี้ ไม่งั้นให้คีย์ไปอยู่กลุ่มอื่นเถอะ ถ้ามีไว้เพื่อกดขี่ข่มเหงคะเนงร้าย

เเบบนี้... ไหนว่าเเมนไง ทำไมทำร้ายคนตัวเล็กกว่า คนที่ไม่ได้คิดสู้กับตัวเอง... สงสารคีย์  :impress3: แบบนี้มันร้ายเกินไป

ใครก็ได้ช่วยคีย์ด้วย!!!!!!...  :serius2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: LEksUp ที่ 08-01-2013 02:54:26
 เก้า ย้อมผมดำเหอะ

เด็กช่าง โหดๆ ผมทอง ไม่แม๊ทอ่ะ :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 08-01-2013 06:34:57
มาไวๆนะ :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: illzeaRo ที่ 08-01-2013 07:25:08
รอจ้าาา :oo1: :oo1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 08-01-2013 07:36:01
เชี่ยยย แล้ว

เด๋วก็ทะเลาะกันใหญ่โต

ลองแล้วระวังติดใจ นะจ๊ะ

อิอิ

ต่อ ด่วน!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Peachnoii ที่ 08-01-2013 08:52:08
แอร๊ยยยยยยยยยยย น้องคีย์สู้ๆๆ :pighaun:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 08-01-2013 10:55:06
นิยายดี แต่เขียนผิดกระหน่ำเลยค่ะคุณขาาาาาาาา
ปวดตา ปวดใจ ปวดจิต แก้หน่อยนะ คำง่ายๆทั้งนั้น
ไม่แน่ใจกูเกิ้ลเถอะค่ะ เค้าขอร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 08-01-2013 11:08:58
 :serius2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 08-01-2013 11:17:10
เก้าจะทำไรนายคีย์น้อ ยังไม่ลองเลย หรือว่า !!

รอติดตามอย่างใกล้ชิดอยู่นะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 08-01-2013 11:29:37
 o22

"...... กูยังไม่ได้ลอง"

เด็ดเลยย
เห็นลางๆล่ะว่าจะเกิดไรขึ้น
หึหึ

ระวังลองแล้วติดใจน้าาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 08-01-2013 11:53:22
สั้งจุง  :z3:

ลองเลยเก้า 555555555555

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่7 เก้าvsจิม up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 08-01-2013 13:42:39
กำลังสนุกเรรยยย รีบมาต่อนะๆ ขอแบยาวๆเรยนะ อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น Up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 08-01-2013 23:06:57
บทที่8 ตายทั้งเป็น


“เสียใจว่ะ ของๆกูกูไม่ยกให้ใครง่ายๆหรอกถ้า กูยังไม่ได้ลอง!”


สิ้นเสียงนั้น ไอ้เก้าก็รวมข้อมือผมทั้งสองข้าง แล้วตรึงไว้ เหนือหัวผม แล้วใช้ โซ่เหล็กเส้นเล็กๆ ที่อยู่แถวนั้นมาล่ามผมไว้ ตอนนั้นผมตกใจมากครับ กลัวสุดไม่รู้ว่ามันคิดจะทำอะไรกันแน่


“เหี้ยเอ้ย มึงจะทำอะไรปล่อยกู”


ผมตะโกนด่ามันเต็มที่เลยครับ ใช้แรงที่มีทั้งหมดพยายามดิ้นรนขัดขืนมัน  แต่ด้วยขนาดตัวผมและมันที่แตกต่างกันมากเกินไปเลยส่งผลให้แรงผมมีไม่สามารถทำอะไรมันได้มากนัก


”ไอเหี้ยเก้ามึงปล่อยกูนะ! เหี้ยมึงจะทำอะไรกู”ตอนนั้นกลัวสุดๆเลยครับ แต่ก็ทำได้แค่ตะโกนด่านมัน แล้วมันก็ล่ามผมสำเสร็จ


“กูก็จะทำให้มึงไม่กล้าไปแรดที่ไหนอีกไง”มันพูดเสียงเย็น เล่นเอาผมเสียวสันหลังวาบเลย


“ปล่อยกูไอเหี้ยเก้ากูบอกให้มึงปล่อยกู!”


ดิ้นรนขัดขืนเต็มกำลังที่ยังมีอยู่ แต่ไอ้เก้าแทบไม่สะเทือนเลย มันเข้ามาทับขาผมที่กำลังถีบมันแล้วใช้มือมันกดไหล่ผมให้ติดอยู่ที่พื้น


“จะดิ้นหาพ่อมึงหรือไง กูกำลังจะช่วยให้มึงเลิกร่านอยู่นี่ไม่ต้องสะดิดสะดิ้งทำเป็นเล่นตัวหรอก หรือมึงกลัวว่ากูจะไม่ถึงใจพอ มึง
ไม่ต้องห่วง ชื่อกูกับของกูมันก็พอๆกันแหละ รับรองถึงใจมึงจนแรดไม่ออกเลยล่ะ”


มันว่าพร้อมดึงเน็คไทป์ผมออกมามัดปากผมที่กำลังจะด่ามัน ผมเลยได้แต่ร้องอู้อี้ไม่เป็นภาษาพร้อมกับความแค้นที่มีให้มันจนถ้าผมหลุดออกไปตอนนี้ได้ล่ะก็ผมจะฆ่ามันแบบไม่ต้องคิดแน่!


ไอเก้ามันเริ่มจากการก้มลงมาดูดที่ซอกคอของผม ทั้งดูด ทั้งกัดจนเจ็บไปหมดทั้งรอบคอ ได้กลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้งออกมา ผมพยายามดิ้นรนสุดชีวิต  แต่มันก็นั่งทับตัวผมอยู่แถมมือก็ยังถูกมันล่ามไว้อีก ผมเลยได้แต่กรี๊ดร้องเพราะความเจ็บที่อยู่บริเวณรอบๆคอ  เสื้อนักเรียนตัวบางถูกกระชากฉีกออกอย่างไม่ใยดีตามมาด้วยฟันคมที่ขบกัดที่ยอดอกจนเจ็บระบมไปหมด ไม่ใช่แค่ยอดอกแต่ยัง รู้สึกไปทั่วทั้งตัว ได้กลิ่นคราวเลือดลอยเด่นชัดยิ่งขึ้น  เรี่ยวแรงที่มีเริ่มลดน้อยลง เจ็บคอจนไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้อีก ได้แต่ตะโกนด่าสาปแช่งมันในใจ มองดูการกระทำที่แสนจะโหดร้ายที่สุดในชีวิตที่เจอมาที่มันกำลังมอมให้อย่างเหี้ยมโหด


ไอ้เก้าเริ่มปลดเข็มขัดแล้วกระชากกางเกงนักเรียนขายาวที่เดียวให้หลุดออก เหลือเพียงบ็อกเซอร์ที่มีชั้นในตั้วจิ๋วที่กั้นขวางอยู่ ไม่รอช้ามันจัดการกระชากทั้งกางเกงในและบ๊อกเซอร์ให้หลุดติดมือมันออกไปอย่างง่ายด้าย


  ผมกลัวสุดชีวิตเริ่มรู้ว่าเหตุการณ์ข้างหน้าจะต้องเจอกับอะไรในไม่ช้า  รวบรวมแรงที่มีฮึกสุดท้ายดิ้นรนขัดขืน แต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อไอเก้ายกขาของผมทั้งสองข้างขึ้นพร้อมกดให้มันติดกับแผ่นอกของผมแล้วตามมาทาบทับทันที


ไอ้เก้าปลดตะขอกางเกงรูดซิบแล้วเอาน้อยชายของมันออกมารูดขึ้นลงจนมันเริ่มแข็งตัวอย่างเห็นได้ชัด  ผมกรี๊ดร้องอย่างสุดเสียง ภวนาอย่างสุดชีวิตให้ใครสักคนเข้าช่วย แต่มันก็ไม่เป็นผลเมื่อไอเก้าเอาน้องชายของมันมาจอที่ประตูหลังผมพร้อมกับออกแรงพยายามจะกดมันเข้าไป


“เหี้ยเอ้ยทำไมไม่เข้าว่ะ”


มันสะถบอย่างหัวเสียพร้อมพยายามดันเข้าไปอีกผมเกร็งตัวแน่น แต่ก็ดูจะไม่เป็นผล เพราะไอเก้ามันส่งน้องชายของมันเข้ามาในตัวผมได้สำเร็จ ผมเจ็บจนรู้สึกเหมือนตัวจะขาดออกจากกัน  รู้สึกเจ็บปวดมากๆจากช่องทางด้านหลังที่ฉีกขาดเกร็งตัวแน่นพร้องผมส่งเสียงกรี๊ดร้องในลำคอสุดชีวิต พร้อมกับหยาดน้ำตาที่ไหลทะลักออกมาอย่างไม่ขาดสายเล็บจิกเข้ากับฝ่ามือจนรู้สึกเจ็บหวังเพียงระบายความเจ็บปวดจากช่วงล่างให้น้อยลงเพียงนิดก็ดี แต่ผิดถนัดความรู้สึกเจ็บจนตัวจะขาดออกจากกันนั้นยิ่งหนักขึ้นกว่าเดิมเมื่อมันดันน้องชายมันเข้ามาให้ลึกกว่าเดิม


“แน่นชิพหายเลย อย่าเกร็งซิว่ะ”


มันพูดพร้อมออกแรงขยับ ยิ่งเพิ่มความเจ็บปวดแสนสาหัสให้ผมอีกหลายเท่าตัว


 “ซี๊ดด เสียวชิพหายเลยแน่นกว่าผู้หญิงอีกรัดซะก็แทบแตกตั้งแต่เสียบเลย”มันพูดออกมาอย่างได้ใจ


    แต่ตอนนี้นี้ผมกำลังจะตายเรี่ยวแรงที่มีทั้งหมดหายวับไปกับตา มีเพียงแค่หยาดน้ำตาที่ไหลเพราะความเจ็บปวดสุดหัวใจอย่างไม่ขาดสาย ภาพที่มองเห็นจากม่านน้ำตาชั่งเลือนรางแต่แรงที่กระแทกกระทั้นอยู่เบื้องร่างนั้นชั่งชนเจน ความรู้สึกเจ็บปวด สิ้นหวัง และเสียใจอย่างแสนสาหัสเด่นชัดยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดไหลพรั่งพลูเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย พร้อมกับสติที่ดับวูบไปกับเหตุการณ์เลวร้ายที่เผชิญอยู่ไม่ต่างอะไรจากตายทั้งเป็น  หลังเพียงแค่ให้เหตุการณืเลวร้ายนี้จบลงสักที


TBC.

กว่าเราจะเขียนตอนนี้จบ เรานั่งงมครึ่งวัน ไม่อยากให้มันโดร้ายเกินอ่ะ

แต่พอเริ่มเขียนแล้วก็อารมณ์พาไปอ่ะ  :a5:

พอมานั่งอ่าน สงสารน้องคีย์อ่ะT^T :o12: :o12:

เห็นคอมเม้นที่บอกว่าเราเขียนผิดบ่อยๆ คือไม่ได้แก้ตัวนะ  แต่เราพยายามตรวจแล้วอ่ะ  :z3:

ขอบคุณนะฮะที่เตือน เดี๋ยวเราจะพยายามให้มันผิดน้อยลงนะ ขอบคุณทุกคอมเม้น รักพวกเธอจัง :man1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: illzeaRo ที่ 08-01-2013 23:48:13
 รุนแรงดีอะชอบ :laugh: :laugh: (เถื่อนจังกู)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: caffe-ine ที่ 09-01-2013 01:06:00
อ้างถึง
ชื่อกูกับของกูมันก็พอๆกันแหละ รับรองถึงใจมึงจน...
555
ตอนนี้โอเคมากอ่ะ อิอิ
ปล.ผมชอบคำพูดตัวละครมาก(ชมครั้งที่สองแล้ว แต่ขอชมอีก) แต่ละคนคำพูดมันต่างกันชัดเจนจนรู้สึกว่าตัวละครมีอยู่จริงๆเลยครับ นักเขียนเขียนเก่งแล้วครับ แต่ตอนนี้มีเขียนผิดอีกนิดหน่อยเช่น กรี๊ดร้อง น่าจะเป็น กรีดร้อง (?)
ตามอยู่นะคับ
 :really2: :really2: :really2: :really2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 09-01-2013 01:14:44
เก้าหึงโหดมาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 09-01-2013 01:20:00
สั้นง่ะ

นายเอกเรา เสร็จ พระเอก ซะแล้ว :oo1: :oo1: :oo1:

ฟื้นมาจะเป็นไงน้อ

ต่อๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: LEksUp ที่ 09-01-2013 01:25:01
ถนอมหน่อยเน้อ เครื่องมันใหม่

มันยังฟิตอยู่ 5555 :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: U_Ton ที่ 09-01-2013 01:34:10
 :m16: ทำอะไรไม่คิดถึงใจคนอื่นบ้างเลยเก้า... ถ้าไม่รักไม่ชอบก็อย่ายัดเยียดความผิด อย่ายัดเยียดตัวเอง

มาให้คนอื่นเเบบนี้... สงสารคีย์จริงๆที่ต้องมาตกเป็นเบี้ยล่างให้คนเเบบเก้า  :sad4: จิตใจทำด้วยอะไร...

จำเป็นเหรอที่จะต้องทำแบบนี้กับคนที่เค้าเเค่อยากไปให้พ้นจากตัวเอง ก็ดูทำตัวเข้าสิ... ปากก็ร้าย นิสัยก็เถื่อน

(ถึงปกติจะชอบเถื่อนๆก็เถอะ) แต่เลวร้ายที่สุดก็การกระทำเลวร้ายเเบบที่ทำกับคีย์นี่เเหละ คนอะไรใจยักษ์จริงๆ :m31:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 09-01-2013 02:13:07
พี่เก้าหึงโหด ดิบเถื่อนไ้ด้ใจมาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 09-01-2013 05:18:24
 :z6:  มาขาคู่อีกรอบ  เออว่ะสงสัยเราจะซาดิสวะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: Peachnoii ที่ 09-01-2013 06:16:17
ไอเก้าทำไมต้องข่มขืนน้องคีย์ด้วยหนิ สงสารจัง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 09-01-2013 06:27:58
ชอบแบบเถื่อนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 09-01-2013 07:40:40
 :z13:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: seaz ที่ 09-01-2013 08:11:21
โหดไปป่ะเนี่ยนายเก้า? สงสารน้องคีย์สุดชีวิต หวังว่าจะมีตอนที่นายเก้าต้องเจ็บบ้างนะ o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 09-01-2013 10:38:15
เถื่อนไปนะเก้า  :z3:

:pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 09-01-2013 14:20:42
สมกับชื่อตอนจริงๆ ตายทั้งเป็น คงจะทั้งชีวิตนั้นแหละคีย์ ทำใจซะเถอะ อยากแช่งใครชอบแบบนี้ ก็ขอให้เจอะแบบที่คีย์นะครับ ชอบกันนักนิเนอะ จะได้รู้ซึ้งถึงความเจ็บปวด ชาตินี้คีย์จะมีความสุขกับเขาไหม มีแต่คนเข้าข้างแต่ไอ้เหี้ยเก้ามัน ทรมารแทนคีย์ว่ะ จะมีน่าไปเจอใครไหมเนี้ย ไม่ใช่เป็นเบี่ยล้างให้ไอ้เชี้ยเก้าย่ำยีเล่นไปตลอดชีวิตหรอกนะ กูอยากฆ่าคนโว้ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 09-01-2013 17:01:31
อย่างนี้นี่ของชอบบบบเลยยย  :haun4:

แต่อย่ามาติดใจคีย์ภายหลังนะ เก้า!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: -Blackcloud- ที่ 09-01-2013 17:05:20
ชอบแนวนี้ๆ555 o13



รอต่อค่ะ  :mc4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 09-01-2013 17:39:49
แง ตัดกันงี้เลยอ่ะ

เก้าใจร้ายย ><

รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 09-01-2013 22:13:42
สนุกๆ ชอบๆ รอตอนต่อไปนะ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 09-01-2013 22:47:19
ติดตามต่อค่ะ   ค้างงงงงงงงงงงงงงง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 09-01-2013 23:12:09
โหดจิง  :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 09-01-2013 23:13:18
แค่ยังไม่ได้รักกันยังหึงโหดขนาดนี้เลยนะเนี้ย

ซิงคีร์ถูกนักเลงชิงไปซะเเล้ว(ก็เป็นนายเอกนี่เนอะ o18 )
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 09-01-2013 23:51:27
:sad4: สงสารคีย์อ่ะ เก้าโหดเถื่อนไปไหม!!! ทำแบบนี้คงไม่มีใครรู้สึกดีหรอกนะ พาลแต่จะเกลียดมากขึ้น

ต่อให้เป็นพระเอกก็เถอะ คนอ่านก็คงรับไม่ได้เพราะมันไม่ได้เกิดจากความรัก หึงหรือหวงอะไรเท่าไรเลย
เนื้อเรื่องที่ผ่านมาอ่านแล้วไม่รู้สึกเจออ่ะ เจอแต่ความไม่พอใจ แต่ถ้าทำแล้วจะตกหลุมรักก็อย่าดีกว่า เพราะยังไงมันก็ยังคงรู้สึกแย่เหมือนเดิม :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่8 ตายทั้งเป็น up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-01-2013 00:30:39
เก้าไม่น่าทำรุนแรงขนาดนี้เลยนะ
มันยิ่งทำให้คีย์เกียจมากขึ้น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 10-01-2013 00:37:36
บทที่9 ฆ่าตัวตาย


ผมลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองอยู่ในห้องใครก็ไม่รู้ พอลืมตาขึ้นมาอันดับแรกที่รู้คือความเจ็บปวดที่แล่นไปทั่วทั้งร่างกายจนไม่สามารถขยับได้ ทำได้แค่นอนนิ่งๆ และคิดถึงเหตุการณ์อันเลวร้ายที่พามา


ผมโดนข่มขืนจากผู้ชายชั่วคนหนึ่ง ใช่ไอ้เหี้ยนั้น มันทำร้ายผมไม่ใช่แค่จิตใจแต่ร่างกายก็ด้วย ผมรู้สึกสิ้นหวังมากๆในชีวิตไม่รู้ว่าตัวเองจะทำอะไร และควรทำอะไรต่อไปดี หมดแล้วศักศรีของลูกผู้ชายคนหนึ่ง


 รู้สึกขยะแขยงร่างการที่ยังคงมีสัมผัสจากไอ้เก้าไม่จากหาย พาให้หยดน้ำตาของลูกผู้ชายต้องไหลออกมาอีกครั้งอย่างห้ามไม่ได้ เจ็บที่ร่างกายอีกไม่นานมันก็คงหาย แต่ที่หัวใจ ถึงวันตายผมก็คงจะไม่ลืม


 ผมร้องไห้อยู่แบบนั้นไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ไม่รู้ว่าร้องออกไปมากแค่ไหนร้องจนน้ำตาไม่มีให้ไหลแต่ภาพความทรงจำเลวร้ายไม่ได้ลดเลือนไปกับหยดน้ำตาเลยสักนิด แล้วก็เผลอหลับไปอีกครั้ง
   

ผมลืมตาขึ้นมาอีกที ก็พอว่ามีเสียงลอดจากผ้าม่านมายังเตียงที่ผมใช้นอนอยู่


 รู้สึกเหมือนร่างกายจะดีขึ้นกว่าเมื่อวานมาก  ตอนนี้เริ่มขยับได้แล้ว ลุกขึ้นนั่งอย่างลำบากเพราะอาการเจ็บยังคงแล่นมาเมื่อขยับตัว โดนเฉพาะที่สะโพก ตอกย้ำให้ภาพความทรงจำเลวร้ายเมื่อวานถาโถมเข้ามาให้หัวอีกครั้ง


 ถึงจะผ่านมาอีกวัน แต่ความรู้สึกเจ็บซ้ำที่จิตใจไม่ได้ลดน้อยลงไปเลย  กลับกัน  กลับมีมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อกระจกตู้เสื้อผ้าบานโตสะท้อนให้เห็นร่างกายขาวซีดที่เต็มไปด้วยรอยช้ำจากการขับกัดไปทั่วทั้งลำคอและแผ่นอก เมื่อเห็นภาพนั้นกลับทำให้ผมรังเกียจตัวเองมากกว่าเดินอีกหลายเท่าตัว


มุ่งตรงไปในห้องน้ำ ไร้สติ  จิตใจตอนนี้คิดเพียงอยากจะหนี้ให้พ้นจากเรื่องพวกนี้ แต่ก็ไร้ซึ่งทางออก


 ใบมีดโกนโกนหนวดที่ว่าอยู่ขอบอ่างเป็นเหมือนหนทางสุดท้ายที่มีในตอนนี้


ลืมเลือนเรื่องดีๆในชีวิต ลืมเรื่องคนที่ตัวเองรัก ลืมเรื่องคนที่รักตัวเอง ไร้สติ รู้เพียงแค่ตอนนี้อยากจะหนีจากปัญหาเล่านี้ให้พ้น  หนีให้พ้นจากร่างกายน่ารังเกียจและสัมผัสน่าขยะแขยงพวกนี้


อยากจะหนีให้พ้น ความผิดชอบชั่วดีที่เคยมีในจิตใต้สำนึกถูกปิดกั้นจดหมด


มองภาพที่ใบมีดบางคมค่อยจมเข้าไปกับข้อมือข้างซ้ายทีละนิด  ของเหลวสีแดงสดเริ่มล้นทะลักออกมาจากข้อมือ  กรีดลึกที่สุดเท่าที่ใบมีดเล่มเล็กจะทำได้ ลากยาวเป็นทางจนสุดข้อมือ


ไร้ซึ่งความเจ็บปวด นั่งมองภาพที่ของเหลวสีแดงไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย ด้วยแววตาที่ไร้ความรู้สึก


สายตาเริ่มพร่ามัว อากาศโดยรอบเย็นลงอย่างเห็นได้ชัด เลือดยังคงไหลไม่หยุด จนขยะวงกลางไปรอบตัว


มันกำลังจะจบแล้วซินะ พ่อครับม่าม๊ายกโทษให้คีย์ด้วยที่ไม่มีโอกาสตอบแทนพระคุณ หวังว่าพ่อกับม่าม๊าจะยกโทษให้คีย์ คีย์รักม่าม๊ากับพ่อมากนะครับ  จิตใต้สำนึกของแรงเฮือกสุดท้ายร่ำร้องอยู่ในใจ ก่อนที่สติจะดับวูบไป


พอดีกับร่างของชายหนุ่มผมสีทองที่เข้ามาเจอ เมื่อเห็นร่างที่จมกองเลือดถึงกับช็อค รวบรวมสติที่มี รีบเข้าไปเอาเน็คไทด์รัดห้ามเลือดก่อนที่จะช้อนร่างไร้สติลมหายใจรวยรินแล้วพาออกมายังนอกห้อง


“ออกรถ”ตะโกนบอกคนขับรถอย่างร้อนลน  ไม่ต่างอะไรกับเหล่าแม่บ้านที่พากันกรี๊ดวี๊ดว๊าย เมื่อเห็น
คนในอ้อมแขนของคุณชายที่มีเลือดไหลตลอดทางที่คุณชายเดินผ่าน


“เฮ้ยมึงอย่าเป็นอะไรนะคีย์”ร้องบอกเสียงดังหวังแค่เพียง ร่างที่ไร้สตินั้นจะได้ยิน”เร็วกว่านี้อีก”ออกปากบอกคนขับรถให้เพิ่มความเร็วให้มากขึ้น ก่อนที่ร่างในอ้อมแขนจะหลับไปตลอดกาล


รพ.เอกชน.....


“ญาติรอด้านนอกนะค่ะ”เสียงพยาบาลร้องบอกก่อนที่จะประตู้ห้องฉุกเฉินปิดลงพร้อมกับร่างบนเตียงที่หายเข้าไปทันที
ชายหนุ่มผู้นำคนเจ็บมาส่ง ทำได้เพียงเกาะประตูอยู่แบบนั้นและหวังให้คนที่หายเข้าไปเกือบจะครึ่งชั่วโมงนั้น ออกมาสักที เดินไปเดินมาอย่างร้อนลน


กำปั่นแกร่งซัดเข้ากำแพงเต็มแรงอย่างนึกโทษตัวเองเดือดร้อนให้คนขับรถที่มองอาการของคุณชายของบ้านอยู่นั้นต้องรีบมาห้ามไว้


เป็นเพราะเค้า ถ้าร่างบางเป็นอะไรทั้งหมดเป็นเพราะเค้า เค้าที่เหยียบย่ำสักศรีของคนตัวเล็กอย่างไม่ใยดี เป็นเพราะอารมณ์แค่ชั่ววูบถึงทำให้คนตัวเล็กนั้นต้องมาทำเรื่องแบบนี้ ถ้าเกิดคนตัวเล็กเป็นอะไรไปเค้าจะไม่มีวันให้อภัยตัวเองเด็ดขาด


“หมอ”พอประตูห้องฉุกเฉินเปิดออกเก้าก็รีบพุ่งตรงไปยังหมอที่เดินออกมาจากห้องฉุกเฉินทันที”เป็นไงมั้งครับหมอ”ถามอย่างร้อนรน


“คนไข้พ้นขีดอันตราแล้วครับ แต่เสียเลือดมากหมอคงต้องให้เลือดแล้วรอดูอาการอีกสองสามวันนะครับ”คุณหมอพูดพร้อมกับเดินจากไป พร้อมๆกับที่เตียงคนไข้ที่มีร่างแสนคุ้นตานอนหลับอยู่ออกมา


“เดี๋ยวญาติเชิญทางนี้ก่อนนะ”พยาบาลสาวเดินมาบอก เพื่อให้ไปจัดการเรื่องประวัติคนไข้ เก้ารู้สึกโล่งใจอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ดีใจจริงๆที่ไอ้ตัวเล็กของเค้าปลอดภัย


TBc.

ดร่าม่ากันเลยทีเดียวตอนนี้ คนเขียนเจ็บปากมากเพราะพึ่งไปติดเหล็กดัดฟันเปวดปากมาก :z3:

แต่ขะพยายามลงทุกวัย ถ้าทำได้

ขอบคุณที่ติดตาม อย่าไปว่าเฮียเก้าเลย เขากะมีข้อดีอยุ่นะ(หรอ) o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 10-01-2013 01:14:47
 :เฮ้อ:  น้องคีย์..
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 10-01-2013 01:32:55
+1 ให้ ไม่ค่อยมีคำผิดละ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 10-01-2013 01:35:18
 :serius2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: LEksUp ที่ 10-01-2013 01:39:24
แล้วก็จะมี คีย์นิน

มาแก้แค้นให้ คีย์ตา

น้องของเธอ

555 (ขำได้ทุกตอน)  :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 10-01-2013 01:44:03
ไม่น่าคิดสั้นเลยคีร์ เพราะอารมณ์ชั่ววูบแท้ๆ  :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 10-01-2013 05:55:56
สงสารคีย์อ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 10-01-2013 06:19:28
โอ๊ย..น้องคีย์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: maewmheaw ที่ 10-01-2013 07:49:04
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 10-01-2013 08:00:38
รู้สึกแย่เนอะ คีย์จะเป็นไงต่อ ไอ้ตัวเล็กของฉันพูดมาได้เนอะ คงจะดราม่าอีกนาน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: nOsTrAdamUsz ที่ 10-01-2013 08:40:24
กรี๊ดดดด ดราม่าอีก  :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 10-01-2013 10:09:41
คีย์  :o12: :o12: :o12: :o12:

มาต่ออีกไวๆน้าาาาาาาาาาาาาา  :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 10-01-2013 10:17:12
 :L2:ชอบพล็อตนะ
คำผิดน้อยลง ฟิลอารมณ์ได้แล้ว ความรู้สึกอยากฆ่าตัวตายแบบนี้แหล่ะ ใช่เลย
แต่มาหงายเงิบตรงพระเอก  :a5:มันแทนตัวเองว่า "เค้า"
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 10-01-2013 10:26:35
สั้นจังเลยอ่าาาา

ต่อๆๆๆๆ

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 10-01-2013 11:06:10
ต้องทำดีอีกนานแหละพี่เก้า !!!
กว่าคีย์จะให้ภัย  :z6:

แต่สงสารคีย์อ่ะ  :o12:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: pangBoo ที่ 10-01-2013 12:08:43
อยากอ่านต่อเร็วๆจังเลย ต่อเร็วๆนะคะ :sad4: :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: pandaticket ที่ 10-01-2013 13:06:31
ง่ะ เก้าหึงโหดไปมั้ย

สงสารคีย์อ่ะ

ดราม่า TTwTT
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 10-01-2013 14:11:47
น่าสงสารน้องคีย์จัง  หายไวๆนะ รอตอนต่อไปนะๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 10-01-2013 14:11:59
หึๆ ที่แท้ก็แอบชอบเขาเหรอ คุณเก้า!!! โอ๊ย...พึ่งจะสำนึก ไอ้ตอนทำเนี้ยะไม่มียั้งอะไรเลย :m31:
ถ้าคีย์ฟื้นแล้ว เก้าจะทำยังไงต่อไปและจะอธิบายว่ายังไง เหอะ!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 10-01-2013 14:32:26
พยาบาลพูดไม่เพราะ ไม่มีหางเสียงเลย

น่าจะอาการหนักกว่านี้ ให้เก้าช้ำใจไปอีก เอาแบบ ไม่ฟื้นสักอาทิย์นึงเงี้ย

เก้าแม่ง หมั่ยไส้มัน

ต่อๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: Inamning ที่ 10-01-2013 15:49:10
สงสารคีย์อ่าาาาา :o12: :o12: :o12:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 10-01-2013 15:53:02
จาก 0 กลายมาเป็น -100 และกว่าจะมาเป็น 1 แทบทรมานนะนั่น เหอะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 10-01-2013 17:12:11
มาต่อไวๆๆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: -Blackcloud- ที่ 10-01-2013 21:44:25
สั้นอ่ะๆๆๆ อยากอ่านต่อๆๆ

มาต่อไวๆๆน้อ :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-01-2013 22:01:32
เพราะความคิดชั่ววูบจึงทำให้คีย์คิดสั้น
เพราะความใจร้อนและหึงหวงของเก้าจึงทำให้เกิดเรื่องเลวร้าย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: topphy ที่ 11-01-2013 00:52:53



   สงสารคีย์นะ :o12: แต่แบบว่าเราชอบพระเอกโหดๆแบบนี้อ่ะ กรี๊ดดดดด  มันดูเป็นผู้ชายอ่ะ(หรือเราเป็นโรคจิตแล้ว)

สนุกอ่ะมาต่อไวๆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่9 ฆ่าตัวตาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 11-01-2013 02:11:10
คีย์ต้องเอาคืนนะ ฟื้นขึ้นมาต้องทำให้เก้ามันสำนึกและไม่กล้าทำอะไรแบบนี้กับคีย์อีก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 12-01-2013 01:06:47
บทที่10
เก้าTalk
สองวันเต็มๆแล้วครับที่ไอคีย์หลับไม่ยอมตื่น ไม่รู้มันจะนอนหาพระอินท์ที่ไหนของมัน และก็สองวันแล้วที่ผมไม่ได้นอนเลย  อย่าคิดว่าผมห่วงอะไรมันนะครับผมก็แค่รู้สึกผิดที่ทำให้มันต้องอยู่ในสภาพแบบนี้เฉยจริงๆนะ  แต่ก้นะเป็นครั้งแรกที่ผมทำร้ายใครแล้วรู้สึกผิด เพราะครั้งนี้มันเกือบตายล่ะมั้ง ยอมรับครับว่าเมื่อสองวันก่อนที่ผมเข้าไปเจอมันจมกองเลือดในห้องน้ำมันทำให้ผมตกใจมาก และผมรู้เพียงว่าถ้ามันเป็นไรไปผมคงต้องตายตามมันไปแน่น ทั้งๆที่เพื่อนก็ไม่ใช่ น้องก็ไม่ใช่ แต่ก้ไม่รู้เหมือนว่าทำไมผมถึงห่วงมันขนาดนั้น อาจเป็นเพราะผมเกือบจะเป็นคนฆ่ามันก็ได้มั้ง สรุปเอาแบบนี้แหละ ผมจะได้เลิกปวดหัวเรื่องที่ผมกำลังเจอกับความรู้สึกบ้าๆนี่ซะที

“ไอคีย์มึงจะนอนอีกนานไหมว่ะ กูก็ง่วงนะ”


ผมพูดออกไป ไม่ได้หวังให้มันได้ยินหรอครับ แค่ระบายอ่ะ


”กูลูกพี่มึงนะ มึงเล่นมานอนบนเตียง แล้วให้กูนอนโซฟาแบบนี้มึงทำถูกหรอว่ะ”


ยิ่งมองมันที่ยังหลับไม่รู้เรื่องผมก็ยิ่งหงุดหงิด เมื่อไหร่มันจะตื่นสักทีว่ะ


”เหี้ยเอ้ย มึงเป็นใครให้กูมานั่งเฝ้าว่ะ”

หมดความอดทนเลยด่าแหม่งไปเลย หมั้นใส้จริงๆเลยมึง


“กูไม่ได้ขอนี่”


แต่ผมก็ถึงกับสะดุ้งเลยครับอยู่ๆก็มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นมา แต่ผมมองมันมันก็ยังหลับอยู่อ่ะ


“ไอตุ๊ด มึงตื่นแล้วหรอ”

ผมถามไปแบบมันยังอยู่ท่าเดิมเลย กูก็เริ่มกลัวขึ้นมาแล้วล่ะซิ


”เหี้ยมึงตื่นแล้วก็ลืมตาดิ”ผมพูดแล้วเอานิ้วจิ้มๆตัวมัน


“กูไม่อยากเห็นหน้ามึงไงกูเลยไม่ลืมตา มึงก้ออกไปสักทีกูจะได้ลืมตา”


มันพูดครับ ผมเห็นเต็มตาว่าปากมันพูดขนาดเสียงแทบไม่มีมันยัง กวนตีนผมเลย แต่แอบซึมๆครับนี่มึงไม่อยากเห็นหน้ากูขนาดนั้นเลยหรอว่ะ


ผมก็ไม่ได้พูดอะไรหรือด่ามันกลับไปหรอกครับ แต่มองมันแบบใช้ความคิด แต่ตัวผมเองก็ไม่รู้หรอกครับว่าคิดอะไร เหอๆเข้าใจอารมณ์ผมไหมครับ


แล้วมันก็ลี่ตามามองผมแล้วก็รีบหลับตาปี๋หนี้เลย มึงเป็นเด็กสามขวบหรือไงว่ะ ไอการกระทำแบบนี้ที่บ้านกูเรียกกำลังงอลว่ะ แล้วคนที่งอลอ่ะก็อยากให้คนง้อ ใช่ป่ะ


 คีย์Talk


ตอนนี้ผมกำลังทำสงครามกับไอ้เหี้ยเก้าอยู่ครับ ไอเลวที่มันทำระยำกับผมไว้  ผมไม่เข้าใจว่ามันจะมานั่งเฝ้าผมทำไม ที่จริงผมตื่นตั้งแต่ เมื่อเช้าแล้วล่ะครับ แต่ผมเห็นมันนั่งเฝ้าผมอยู่ผมเลยแกล้งหลับครับตอนแรกก็คิดว่าอีกไม่กี่นาทีเดี๋ยวมันก็ต้องออกไปข้างนอก แต่นี่มันจะ5ชั่วโมงแล้ว มันก็ยังนั่งจ้อมผมอยู่แบบนี้ แล้วก็ค่อยมาเขี้ยผมที่ปกหน้าผมออกบาง เอาสำลีชุบน้ำมาแตะๆที่ปากเพื่อให้ผมได้กินน้ำบ้าง แล้วมันก็ค่อยจับโน้นจับนี่อยู่แบบนั้น  บอกตามตรงเลยนะ กูโคตรอึดอัด จากตอนแรกนะแบบอยากจะฆ่ามันมากๆเลย ไม่อยากเห็นหน้ามัน แต่พอรู้สึกแบบนั้นนานเข้ามันก็เปลี่ยนเป็นรำคราญมันแทนไม่รู้มันจะหยิบจับอะไรของมันหนักหนา จนมันด่าผมนั้นแหละ ตอนแรกก็คิดว่ามันคงสำนึกผิด ที่ทำเลวๆกับผมไว้ บอกตามตรงนะครับตอนที่ผมหลับไป เหมือนผมได้พักผ่อน ไม่ใช่แค่ร่างกาย แต่ใจผมด้วย ผมคิดอะไรได้หลายอย่างเลยล่ะ ก็เลยไม่รู้สึกแย่เหมือนก่อนที่ผมจะหลับเท่าไหร่นัก แต่ก็ไม่ใช่ไม่รู้สึกนะครับ ยังไงผมก็ยังเกียดมันอยู่


“เรื่องอะไร ห้องนี้กูจ่ายตังค์มึงดิต้องออกไป มีสิทธิอะไรมาไล่กู”


มันที่เงียบไปสักพักก็พูดขึ้นมา ผมโกรธเลยครับ นี่มึงทำให้กูเป็นแบบนี้มึงยังไล่กูอีกหรอ


”ไปๆๆลงไปได้แล้วกูจะนอน”


มันว่าพร้อมกับขึ้นมาที่เตียงแล้วเบียดๆผมไปข้างๆเกือบตกลงผมเลยเผลอลืมตาขึ้นมาแล้วหันมองมันแบบโกรธๆ แต่แปลกครับมันไม่หันมามองหน้าผมด้วยซ้ำแล้วหลับตา ผมก็เลยคิดว่าจะลุกออกจากเตียงไปที่อื่น ไม่อยากเห็นหน้ามันอ่ะ แต่พอผมขยับจะลุกอยู่มันก็คว้าเอาวผมแล้วออกแรงดึงให้ลงไปนอนท่าเดินผมนี่ปรี๊ดเลยครับ ไม่รู้มันจะทำอะไร แต่เข้าใจไหมกูไม่อยากอยู่ใกล้ๆมึง


“ปล่อย กูจะออกไปแล้วนี่ไง”


ผมพูดแล้วเอามือเกะมือมันออกจากเอว แต่ยังรู้สึกเสียวๆที่แผลที่ข้อมืออยู่ เลยทำอะไรมากไม่ได้


“ชู่ส์ นอนเถอะกูง่วง”


มันพูดแล้วดึงผมให้ไปนอนบนอกมันผมก้พยายามดิ้นนะ แต่ไม่หลุดเพราะเพิ่งฟื้นด้วย เลยไม่มีแรง


“มึงก่อนนอนไปดิ ปล่อยกู”


ผมบอกมันแต่มันกลับไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยเลย ผมก็เลยดิ้นอยู่สักพักก้หมดแรงเพราะไม่ได้กินอะไรเลย แล้วเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนพยาบาลก็มาฉีดยาอะไรไม่รู้เข้าที่น้ำเกลือเห็นไอ้เก้ามันถาม เขาบอกว่าเป็นยาที่ทำให้ผมพักผ่อนได้มากขึ้น ก้เลยรู้สึกเพลียๆขึ้นมาบ้าง แถมมาเจอไอบ้านี่ มันลากมานอนอีก ผมเลยหมดแรงเลย


“กูไม่ได้นอนมาสองวันแล้วกูขอนอนสักชั่วโมงเหอะ”มันว่า


ตอนนั้นผมใจกระตุกเลยครับ แอบรู้สึกผิดที่ต้องให้มันมานั่งเฝ้า เพราะผมมันเลยอดนอน เห็นแล้วก็สงสารครับ ไอ้เก้ามันกระชับแขนมันที่รัดเอวผมแน่นขึ้นแต่ไม่อึดอัดนะ ผมก็แหงนหน้ามองมัน ที่มันพูดท่าจะจริงครับ เพราะ เห็นมีหนวดขึ้นเป็นไรๆแล้วตามันก็ ยังดูช้ำๆอีก แล้วผมก็หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้สึกตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงพยาบาลหัวเราะคึกคักกัน


พอลืมตาขึ้นมา ก็เห็นพยาบาลสองคนยื่นจ้องผมแล้วหัวเราะคลิคักกันใหญ่ ผมก็งงเลยมองไปรอบๆปรากฏว่าไอ้เก้ามันนอนกอดผมอยู่อ่ะ แถมหลับสบายเลย


ผมเลยตีหน้าอกมันแรงพอดู ไอ้เก้ามันลืมตาขึ้นมาครึ่งเดียวแล้วเอามือผมที่ตีมันไปจับไว้แล้วหลับต่อเฉยเลย ผมนี่จะดึงมือออกก็ดึงไม่ออกจะลุกก็ลุกไม่ได้


“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพักอีกสักนิดเถอะ น้องคนนั้นก็ไม่ได้นอนมาสองวันแล้ว เอาแต่นั่งเฝ้าน้องแหละข้าวปลาก็ไม่กิน ถ้าน้องนอนด้วยเขาคงได้พักผ่อนอย่างสบายใจ”


นางพยาบาลร่ายยาวเลยแล้วเดินกันออกไป เล่นเอาผมอายกับคำพูดของพวกเธอเลย


และผมก็นอนไม่หลับเลยได้แต่นอนท่าที่ไอ้เก้ามันจับไว้แล้วรอว่าเมื่อไหร่มันจะตื่นสักที พอดีกูหิว!

TBC.

ผิดหวังกันล่ะซิ เหอะๆๆ

ให้เรื่องนี้หวานบ้างอะไรบ้างเนอะ

เด๊๋ยวมันจะกลายเป็นนิยายสงคราม มากกว่านิยายรัก สักตอนสองตอน

แล้วค่อยกลับเข้าเรื่อง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 12-01-2013 01:18:55
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เก้า แน่ๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 12-01-2013 01:28:25
 :-[ โอ๊ย...คนอ่านว่าแบบนี้ก็ดีแล้ว ถ้ากลับไปโหดแบบเดิมอีก ตาย!!กันพอดี แล้วเมื่อจะได้เป็นแฟนกันล่ะทีนี้ :o11:
เก้าก็นะ...ห่วงเขาเฝ้าเขาขนาดนี้ยังจะแถไปนู้นไปนี่ แล้วมีการแอบนอนกอดคีย์อีก เฮ้ยๆๆ :m12:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 12-01-2013 02:54:02
 :z6:  ถีบมันตกเตียงเลยคีย์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 12-01-2013 04:11:18
 :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 12-01-2013 07:53:53
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 12-01-2013 08:45:13
 :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 12-01-2013 09:49:06
เก้าน่ารัก อร๊ายๆๆๆๆ :-[ :-[ :-[ #ตรงไหน หรือฉัน SM
เเต่เก้าก็เฝ้าคีย์นะ! หนุ่มซึนจริงๆ เฮียเก้าเนี่ย
 :call: :call:โอมๆๆๆ จงมา 5 ตอนรวด #เพ้อ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 12-01-2013 10:19:43
เหอะๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: pandaticket ที่ 12-01-2013 11:10:14
แอบหวาน อิอิ

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: akira334 ที่ 12-01-2013 11:17:08
ตอนแรกว่าจะโกรธเก้า ที่ทำร้ายคีย์ :angry2:


แต่ตอนนี้โกรธไม่ลง  :-[ :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 12-01-2013 12:02:42
555+ น่ารักเลยตอนนี้ นายเก้านานพลาดแล้วล่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 12-01-2013 12:09:35
เอาหวานๆๆๆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 12-01-2013 12:10:47
น่ารักจังเลย  :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 12-01-2013 12:59:31
5555

เก้ารักแล้วไม่รู้น่าจับไปขึงนะคะ คิคิ

รอตอนต่อไปนคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: phakajira ที่ 12-01-2013 13:57:38
น่ารักมากกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 12-01-2013 15:42:13
แล้วแต่จะเป็นไป เหมือนตบหัวแล้วลูบหลังไงไม่รู้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 12-01-2013 16:46:15


     :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: U_Ton ที่ 12-01-2013 17:52:55
 o18 เก้ามาอ้อน สำนึกผิดล่ะสิ... ทำคีย์สลบเหมือด ให้น้ำเกลือ หยอดน้ำข้าวเลยนะนั่น...

 ทำเป็นมากอดคีย์ ชิ... เก้านี่น้า ก่อนหน้านี้ล่ะทำไมไม่รู้จักทำดีดีกับคนอื่นเค้าบ้าง :angry2:

สำนึกผิดเยอะๆเลย... อ้อนเข้าไป จนกว่าคีย์จะใจอ่อนนั่นเเหละ ทำนิสัยไม่ดีดีนักนะ :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 12-01-2013 18:40:48
เก้าเลวอะ คีย์อย่าไปตามใจ ยอมอะไรง่ายๆนะ

แค่ไม่ได้นอนก็ไม่ได้ทำให้ความผิดมันหมดไปได้หรอกนะ

สงสารคีย์จะตาย ไม่ได้ทำอะไร แต่ดันเป็นที่ระบายอารมณ์เก้าซะงั้น

เล่นมันเยอะๆเลยคีย์ เอาให้เก้ารักหลงไปเล้ย กร๊ากกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 12-01-2013 20:59:49
งอลกันไปงอลกันมา ชอบๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 12-01-2013 21:07:38
 :เฮ้อ:

รีบๆรักกันเร็วน่ะ

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 12-01-2013 21:38:49
เก้าช่างคิดหาเหตุผลมาอ้าง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 12-01-2013 22:04:45
กว่าจะรักกันได้ สงสัยคีย์ตายก่อน  :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่10 ลืมตาขึ้นมาก็กวนตีน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 12-01-2013 23:50:07
ทำมาเป็นโวยวายที่จริงอยากอยู่ใกล้คีร์ใช่มั้ยเก้า  :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11 เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 13-01-2013 01:09:32
บทที่ 11 เปลี่ยนไป


 กว่าไอ้เก้ามันจะตื่น ก็ตอนที่พยาบาลเอาข้าวเย็นมาให้ ซึ่งก็เหมือนเดินเข้าก็แซวบ้างอะไรบ้าง  แถมยังซื้อข้าวมาฝากให้ไอ้เก้าอีก หมั่นไส้  มันว่ะ 


“มองทำไม”


ไอเก้าที่ก้มหน้าก้มตากินสุกกี้ที่พยาบาลเขาซื้อมาฝากอยู่ๆก็เงยหน้าขึ้นมา พูด เล่นเอาผมหลบตามันแทบไม่ทัน


“ใครมองมึง”

ผมพูดพร้อมเปิดฝาถาดข้าวของตัวเองดู


 “อะไรว่ะเนี่ย” ผมพูดกับตัวเอง


ก็ดูซิฮะ ข้ามผมคือ ข้ามต้มกุ๋ยหนึ่งถัวย กับไข่เค็ม แล้วก็ ผักกาดดอง แถมไม่มีทั้งซอส ทั้งน้ำปลา แค่เห็นเท่านั้นแหละครับ ผมปิดฝาลงเลย ก้เข้าใจนะว่าคนป่วยต้องกินของอ่อนๆ แต่นี่เจ็บแค่มือนะครับ ไม่ใช่ ที่ท้อง เห็นแล้วหมดอารมณ์อยากเลย แทนที่ตื่นขึ้นมาจะได้กินอะไรที่แบบ ทำให้มีแรงขึ้นมาหน่อย แต่นี่กินไม่กินก็ไม่ต่างกันหรอก!


“ไมไม่กิน”


ไอ้เก้าเดินเข้ามาหาผมที่เตียงแล้วเปิดฝาพวกชามข้าวดู


“เรื่องของกู” เรื่องของกูมีอะไรไหม


“มึงอย่ามากวนตีนกู เห็นกูยอมนิดยอมหน่อย เหลิงเลยนะมึง”


มันว่าผมเสียงดุๆ ทั้งๆที่ก็โดนออกจะบ่อยๆ แต่ทำไมวันนี้พอเห็นมันพูดแบบนี้แล้วมันจุกที่อกยังไงไม่รู้ แล้วก็ตาผมก็ร้อนเหมือนจะร้องไห้ยังไงอย่างงั้น


ผมเลยล้มตัวลงนอนแล้วเอาผ้าห่มมาคุมโปรงเลย รู้สึกเสียใจยังไงไม่รู้ ผมเสียใจเรื่องอะไรหรอครับ แค่ที่มันด่าผมเมื่อกี้ ผมถึงกับจะร้องไห้เลยหรอ บ้า! มันไม่ใช่แบบนั้นแน่!


และอยู่ๆไอเก้าก็ ดึงผ้าห่มไม่ใช่ดึงดิ เรียกกระชากมากกว่าจนผมนี้ตัวแทบลอยไปติดผ้าห่มเลยครับ


“เชี่ย มึงร้องไห้หรอ”


ไอ้เก้าพูดอย่างตกอกตกใจ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร เลยเอาผ้าห่มเมื่อกี้มาคุ้มโปร่งใหม่


เจ็บใจยังไงไม่รู้ ทำไมผมต้องร้องไห้ล่ะ แค่โดนมันว่าแค่นี้ ไอคีย์มึงเป็นลูกผู้ชายนะ มาร้องไห้แยอะแยะ แบบนี้ไม่ได้นะโว๊ย!


บอกตัวเองในใจไป  และก็ได้ยินเสียงคนเปิดประตู้ผมก็เลยคิดว่าไอ้เก้ามมันคงออกไปแล้วล่ะ ก็เลย เปิดผ้าห่มออกมานั่ง มันไปแล้ว ไอ้เก้ามันไปแล้ว


“ไปซะได้ก็ดี กูแค่ตาแดงๆ น้ำตากูยังไม่ไหล กูไม่ได้ร้อง เหี้ยเอ้ย”


หงุดหงิดยังไงไม่รู้ ปวกหัวว่ะ ทำไมวันนี้มันแปลกๆว่ะผมที่เริ่มฟุ่งซ่าน ก็เลยเดินรากเส้าน้ำเกลือมาเปิดทีวี ดู  แล้วก็เปิดเจอวันพีช ที่ช่องการ์ตูนคลับ พอดีเลยไปนั่งที่เตียงดูอย่างเมามัน ดูเพลินจนลืมไปเลยว่าไอ้เก้ามันออกไปข้างนอก


จนกระทั่งมันกลับเข้ามาพร้อม ถุงเหี้ยอะไรไม่รู้เต็มมือไปหมด ผมก็หันไปดูแวบนึ่งครับ แล้วก็หันมาสนใจ ลูฟี่ต่อ (เคยดูไหมสนุกเวอร์ๆเลยอ่ะ) มันก็เดินมาบังที่หน้าทีวีผม ผมเลยเอนไปข้างๆเพื่อดูที่นี่มันเดินไปปิดเลยครับ โคตรเคืองเลยอ่ะเลยมองหน้ามันแบบเอาเรื่อง แต่ก่อนที่จะเอ่ยปากด่ามัน มันก็เอาของในถุงออกมาวางที่วางถาดอาหารหน้าเตียงผม มันก็คือ สปาเก็ตตี้ไวท์ซอสครีมนั้นเอง แล้วก็ สเต็ก ผักขมอบชีส พิซ่า แล้วก้ไก่ สวรรค์มาโปรดไอ้คีย์แล้ว


ผมก็มองไป น้ำลายหกไป จนไปเก้าแกะ ถุงออกหมด อาหารทุกอย่างก็วางอยู่ตรงหน้าผม


เอ่อคือมึงซื้อมาให้กูกินใช่ไหม อยากจะถามมันจริงๆแต่เดี๋ยวเสียพอมร์หมด เลยทำเป็นนิ่งไม่สนใจ


“อย่าเล่นตัวแดกๆไปเหอะ”มันว่า


ผมเลยมองหน้ามันแบบหาเรื่อง


“กูไม่กิน”พูดอกไปเสียงแข็ง  แต่ในใจกูอยากกินมากกกกกกกกกกก รู้สึกน้ำย่อยในกระเพราะมันกำลังก่อม็อบเลยครับ


“แต่กูบอกให้มึงกิน นี่เป็นคำสั่งมันพูด”


มีหรือที่ไอ้คีย์จะขัดใจไอ้เหี้ยพี่เก้า ผมก็เลยหยิบพิซ่ามาชิ้นหนึ่ง แล้วก็ค่อยๆกิน ถ้ารีบกินเดี๋ยวมันจะหาว่าผมอยากกินของมัน(ถึงจะจริงก็เหอะ)


“กินคนเดียวเลยนะมึง หลบๆกุกินด้วย”


มันว่าแล้วเดินมานั่งบนเตียงผม แล้วก้เบียดผมไปข้าง ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร ห่วงกิน555 จากตอนแรกก็กินเฉยๆหลังๆมาก็ กินไปดูหนังบู้ไป แล้วก็แย่งกันกิน ตอนนี้มันเหลือไก่อยู่ชิ้นนึ่งไอ้ผมก็กินต้องนานแล้วฟอมร์เฟอมอะไรไม่มีแหละ เลยคว้าหมับมันเลย5555


“เฮ้ยของกูชิ้นนี้”ไอ้เก้ามันพูดแล้วก้ดึงออกไปจากมือผมเลย


“หึ”ผมก็เลยทำหน้าบึ่งใส่ผมแล้วล้มตัวลงนอนเลย ไม่ได้เล่นตัวหรือทำงอลอะไรเลย กินอิ่มแล้วก็เลยง่วง


“เออๆ แหม่ง ขี้งอลชิบหาย เป็นตุ๊ดแน่นๆเลยมึง”


 ไอเก้าพูดพร้อมเอาไก่ใส่จานแล้วเอามาว่างไว้ตรงหน้าผม  มึงเป้นไรมากไหม มึงคิดเองเอ่อเองแล้วยังมาด่ากูอีก ข้อหาที่มึงด่ากู ไก่ชิ้นนี้ของกู ผมเลย ลุกขึ้นกินหน้าตาเฉย แล้วกินเสร็จก็เดินเข้าห้องน้ำไปแปลงฟัน


“มึงจะไปไหน”ไอ้เก้าที่เก็บจานอยู่หันมาถาม


“จะไปขี้ จะตามไปกินไหม”ผมก้ด่าๆมันกลับไป ถึงกูจะอิ่มแต่กูก็ยังเกียดมึงอยู่


“กินอ่ะกูไม่กิน แต่ถ้าให้กินไปเลียตูดอ่ะ กูเอา”


มันพูดเล่นเอาผมตกใจเลยครับ หันไปมองมันแบบตะลึง แต่มันกับหัวเราะอย่างสนุกสนาน ผมเลยโกรธมันเลยเดินเข้าห้องน้ำไปเลย  กูเกียดดดดดมึงงงงงงงงง!
   

TBC.

มาอีกตอน ก่อนเริ่มเรื่องวุ้นๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: LEksUp ที่ 13-01-2013 02:15:58
เป็นเมียพี่ต้องอดทน พี่เลี้ยงด้วยลำแข้งนะน้อง

555 :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 13-01-2013 02:16:48
ทำผิดไว้แล้วยังกวนเขาอีกไอ้พี่เก้าเอ๊ยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 13-01-2013 03:55:21
 :a5: หมอบอกว่าเค้ากินมาม่าไม่ได้  เพราะงั้นดรามงดราม่าไรนี่ม่ะเอานะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 13-01-2013 05:14:47
555 มันงอลกันน่ารักว่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: whipcream ที่ 13-01-2013 06:51:51
ตลกคู่นี้อ่ะ งอนน่ารักดีแฮะ นึกว่าจะมาม่าแซ่บๆใส่กันซะอีก. แต่ฆ่าตัวตายมันโง่มากๆๆๆๆๆๆเลยนะคีย์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 13-01-2013 07:29:16
เดี๋ยวก็กลับมาโหดอีก  :sad4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 13-01-2013 08:15:12
เป็นอย่างนี้ไปเรื่อยๆนะเก้า o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 13-01-2013 08:46:16
ต่างคนกเดียวต่างมีความรู้สึกัน แต่ปากแข็งแฮ่ะ สนุกๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 13-01-2013 09:08:59
 :o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 13-01-2013 09:49:44
คีย์ดื้อ ก็ต้องโดนดุอย่างนี้แหละ :oo1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 13-01-2013 11:04:58
เก้านี่ออกแนวกลัวเมียอะป่าว  :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 13-01-2013 11:50:17
เก้าแบบเสี่ยวมาก 555

กินไปเลียก้นไป กริ๊ดดดดด ><

 :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: Loogeray ที่ 13-01-2013 11:55:06
เก้าาาา เอ้ยยย :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 13-01-2013 13:21:24
 

    :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 13-01-2013 13:38:24
เก้าก็ตามใจคีย์หน่อยสิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 13-01-2013 16:50:38
“กินอ่ะกูไม่กิน แต่ถ้าให้กินไปเลียตูดอ่ะ กูเอา”


อะไร อ่ะ เราไม่เข้าใจ??

แอบหวานกันอ่ะ กรี๊ดๆๆๆๆ

เก้า เริ่มตามใจ คีย์เล็ก ละ

มา ต่อๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 13-01-2013 17:01:36
ไม่ได้โง่สักหน่อยเนอะคีย์ ไม่มาเป็นคีย์ก็คงไม่รู้ซึ้งหรอก ถ้าเป็นฝ่ายเสียบไอ้เก้าก็ว่าไปอย่าง ถ้าเป็นแบบนั้นแทนที่จะฆ่าตัวตายจะโดนไอ้เก้ามันฆ่าตายแทนมากกว่า ถึงจะเป็นไอ้เก้าเองมันก็จะไม่ต่างจากคีย์สักเท่าไหร่หรอกนะ คีย์ก็น่าโดนเขาย่ำยีหัวใจเล่นจริงๆนั้นแหละนะ คนเขียนก็ชั่งเขียนให้มันเหมือนผู้หญิงจริงๆสมแล้วไอ้เก้าเรียกคีย์ตุ๊ด สรุปแล้วคีย์ก็ยังเป็นผู้พ่ายแพ้อยู่ดี เฮ้อกูละเหนื่อยใจ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 13-01-2013 17:01:43
เก้าาาาาาาา หวานหน่อยสิ เป็นไหมเนี้ย เฮ้อออออออออ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่11เปลี่ยนไป up!
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 13-01-2013 17:19:46
น่ารักอ่ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 13-01-2013 18:41:19
บทที่12 เกิดเรื่อง
   
ผมออกจากโรงพยาบาลมาแล้วครับเมื่อ2วันก่อน ก็เลยนอนแช่อยู่ที่บ้าน แต่ก็ได้เวลามา รร. ก็เพราะผมมีสอบไงครับเลยต้องมา แถมผมไม่ได้ไปโรงเรียนเกือบๆอาทิตย์เห็นจะได้ อ.ที่ปรึกษาเลยโทรตาม แทนที่จะโทรหาผม ดันโทรไปหาแม่ผม ที่นี่แหละงานเข้าเลย แม่นะครับบอกจะลงมาหาผมถึงที่นี่เลย แม่ผมกับพ่อของผมนั้น ทำงานอยู่ต่างจังหวัดกันทั้งคู่เลยฮะ ท้ายซิที่ไหนเอย ผิด ไม่รู้แหละว่าใครตอบว่าอะไรแต่ผมคิดว่าคงตอบผิดเพราะ พ่อกับแม่ผมทำงานอยู่ที่ลพบุรีครับ


คุณพ่อท่านเป็นผู้จัดการที่โรงงานแก๊สในลพบุรีครับ ส่วนคุณแม่ก็เปิดรีสอดเล็กๆที่นั้นครับ แล้วทำไมผมถึงมาอยู่กรุงเทพคนเดียวหรอครับก็เพราะว่าผมอยากเรียนโรงเรียนอาชีวะนี่ครับ ก็เลยมาเรียนโปรดอย่าตั้งคำถามว่าทำไมผมถึงไมเรียนที่ลพบุรี เพราะผมไม่มีเหตุผลจะตอบ5555 เอาเป็นตามนี้แล้วกันนะครับ


ส่วนไอ้เก้าหลังจากที่ผมออกจากรพ.มาเรียบร้อยแล้วมันก็หายหัวไปเลยครับ ไม่ติดต่อไม่อะไรเลย ถึงจะรู้สบายใจที่ได้ทำอะไรก็ได้ที่อยากทำ แต่มันกลับหงุดหงิดนิซิครับไม่รู้ทำไม


“เฮ้ยๆๆๆไอ้อ่อนนี่หว่า”


ผมได้ยินเสียงคนเรียก(พอดีอยู่ในฐานไอ้พวกนี้มันเรียกผมแบบนี้ประจำ) ปรากฏว่าเป็นไอ้เมฆนั้นเองครับ ไอ้เมฆมันอยู่ ปวชปีหนึ่งเหมือนผมครับ ตัวมันเล็กๆขาวๆดี พวกรุ่นพี่ในกลุ่มที่เหลือเลยชอบจับผมกับมันทำไรคู่กันตลอด เลยสนิทกับมันที่สุดในแก๊งค์คุ้มซอย13


“ไอ้เชี่ยมึงจะเสียงดังหาพ่อมึงหรอครับ”


พอไอ้เมฆมาถึง ผมก็ด่ามันเลย คนอื่นด่ากูกูยังพอทนนะ แต่มึงอ่ะ สภาพไม่ได้แตกต่างอะไรกับกูเลย แล้วมาโดนมึงเรียกแบบนี้กูยิ่งอายไปใหญ่เลย


“อ้าว จะให้เรียกมึงว่าอะไรว่ะ นอกจากไอ้อ่อนด็อย”มันว่าพร้อมทำหน้าตากวนตีน


“อ่อนด๋อยพ่อมึงดิ มึงไม่ดูสภาพมึงเลยนะ แมนกว่ากูตรงไหนว่ะ”ผมก็เล่นมันกลับเลยใครจะไปยอมว่ะ


“เออๆกูไม่เถียงมึงแล้วเชี่ยนิ แล้วมึงหายไปไหนมาว่ะ”


“กูไปทำธุระมาว่ะ ไมว่ะ”


จะให้กูตอบมึงว่าอะไรว่ะ บอกว่า พอดีกูโดนลูกพี่มึงข่มขืนว่ะเลยไปนอนรพ. ไม่มีทาง


“ธุระเหี้ยอะไรว่ะไปเป็นอาทิตย์ ในแก็งค์เขาวุ่นกันจะตายมึงรู้ไหม”ไอ้เมฆเริ่มทำหน้าจริงจัง


“เรื่องอะไรว่ะ”

เห็นมันทำหน้าแบบนั้นผมก็ตื่นเต้นซิครับ เกิดไรขึ้น แล้วมันเกี่ยวกับที่ไอ้เก้ามันหายไปหรือเปล่า


“ก็ไอซอย11ดิ มันรวมหัวกับไอ้เหี้ยซอย1เล่นพวกเรา”


ไอ้เมฆรากผมมาที่ใต้ต้นไม่ใหญ่ในทางเดินหลังตึกเรียนแล้วเริ่มเล่าอย่างจริงจัง


“ยังไงว่ะ มันยกพวกมาตีหรอว่ะ”ผมก็ถามมันไป ก็ปกติมันก็ตีกันตลอด ทำไมมันถึงเป็นปัญหา


“แค่นั้นมันไม่ใช่ปัญหาหรอก แหม่งมันยัดยาเฮียเก้าดิ”ไอ้เมฆบอก เล่นเอาผมตกใจเลยครับ


“เฮ้ย ยัดยาเลยหรอว่ะ มันแรงไปเปล่าว่ะ”ผมถามอาจเป็นเพราะเหตุนี้ไอ้เก้าเลยหายหัวไปเลย


“สำหรับไอ้พวกชาติหมาพวกนั้นมันถือว่าไม่แรงหรอก”ไอ้เมฆที่โกรธจัดด่าอย่างเครียดแค้นเลยครับ


“แล้วไอ้ เอ้ย พี่เก้าเป็นไงมั้งว่ะ”อยากรู้ที่สุดอ่ะตอนนี้


“เพิ่งโดนปล่อยตัวเมื่อเช้านี้แหละ หลักฐานไม่พอ แต่เฮียก็ไปนอนเต็มๆเลย2คืน ไอ้พวกเหี้ยนั้นแหม่งมันเหี้ยจริงๆ”
ผมได้ยินแบบนั้นก็รีบตรงดิ่งไปช็อปช่างกลเลยครับ


แต่พอไปถึง ก็เห็นพวกสมาชิกร่วมตัวกันเต็มไปหมด แถมหน้าตาแต่ล่ะคนนะ โคตรเละเลย เลยเดินเข้าไปข้างใน หลายๆคนก็เข้ามาถามว่าผมหายไปไหนมา แต่ผมไม่ได้ตอบรีบ พุ่งตรงไปยังไอ้เหี้ยเก้าทันที


ผลัว!   


พอไปถึงไอ้เก้ามันก็ดูจะตกใจที่เห็นผม แต่ทุกคนตกใจกว่าเมื่อผม ชกหน้าไอ้เก้าเต็มแรงจนหน้าหัน


“มึงทำเหี้ยอะไร!”มันตะคอกใส่หน้าผมพร้อมกับเอานิ้วเช็ดที่มุมปากมันมีเลือดซึมๆออกมา


“แล้วมึงล่ะทำเหี้ยอะไร มึงเป็นอะไร โดนอะไร ทำไมไม่บอกกู ทำไมต้องให้กูรู้คนสุดท้าย!”


ผมตะโกนกลับไป มันดูตกใจไม่น้อย จากหน้าที่เหมือนจะมาต่อยผมคืนเมื่อกี้กับเป็นหน้าที่ดูลนๆ


“มึงมานี่”


 ผมลากไอ้เก้าให้ออกไปข้างนอก ทางประตู้หลังของช็อป แต่เหมือนทุกคนจะตามมา แต่ไอ้เก้าคงห้ามไว้


ตอนนี้ผมไม่สนใจใครหน้าไหนทั้งนั้น ผมไม่รู้เป็นอะไรแต่โคตรโกรธมันเลย ทำไมทั้งๆที่มันอยู่กับผมมาตลอดเกือบ1อาทิตย์ ทำไมมันถึงไม่ยอมบอกอะไรผมเลย!


“มึงเล่ามา”


ผมสั่งมันเสียงดุๆ ไม่สนว่าตัวเองจะอยู่ในฐานะไหนแต่ที่รู้ๆคือ ตอนนี้กูโกรธ


“เล่าอะไร”


ไอ้เก้าถามพร้อมเดินมาใกล้ผม


“ก็เรื่องที่โดนยัดยา”ผมบอกไป


“ก็เท่าที่มึงรู้ก็แค่นั้น กูโดนยัดยา แต่หลักฐานไม่พอ เรื่องมันก็แค่นั้น”


มันพูดเสียงเรียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วมันก้ดึงผมนั่งลงที่ตักมัน คือมันนั่งอยู่กับพื้นดินใต้ตนไม้ครับ ไอ ผมก็ไม่ได้สนใจอะไรนอกจากเรื่องยัดยา เลยนั่งลงไป แล้วเหลียวหลังมามองมันที่ผมนั่งทับอยู่ ไอ้เก้าเอามือว่ากอดเอวผมไว้หลวมๆแล้วทำหน้าตาไม่สนใจอะไร มองไปข้างหน้าที่เป็นบ่อเลี้ยงปลาของเด็กเกษตร


“ใครเป็นคนทำ”ผมถามพร้อมกับจ้องหน้ามัยเขม่ง


“ไอพวกซอย1มั้งเห็นไอ วีบอกว่า เห็นลุกน้องไอ้เหี้ยจิมวนๆอยู่แถวรถกู”


“แล้วตำรวจรู้ได้ไงว่ารถมึงมียา”ผมถามต่อ


“เรียกพี่ซิ”มันพุดพร้อมเอามือมาดีดจมูกผมทีนึ่ง เล่นเหี้ยอะไรเนี่ย


“อย่ามานอกเรื่อง”ผมพูดเสียงดุๆพร้อมกับตีหน้าอกมันทีนึ่ง


“มึงนี่นะ กูก็ไม่รู้  แต่แหม่งมันบอกเจอยาบนรถกู กูเลยโดนเลย”มันพูดอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไรเลย


“มันเล่นแรงไปป่ะ” เล่นแรงไปนะครับถ้าโดนจับเนี่ยหมายถึงอนาคตของคนทั้งคนเลยนะครับ


“ไม่แรงหรอกกูว่ากูโดนแค่นี้พวกมันคงแค่เตือน”


มันพูดพร้อมเอามือมาจับหัวผมให้หันหน้าไปทางบ่อปลา แล้วกอดผมแน่นกว่าเดิม


“เฮ่ย ไม่แรงที่ไหนแหม่งทำเกินไปแล้ว  กูจะไปหาไอเหี้ยจิม”


ผมพูดพร้อมทำท่าจะลุกขึ้น แต่ไอ้เก้ามันดึงเอวผมให้นั่งลงที่เดิม


“เป็นห่วงกูหรอ”มันถาม พร้อมกับยิ้มเยอะเย้ย


พอมันพูดแบบนี้สติผมกลับมาเลยครับรีบแกะมือมันที่กอดเอวผมออกอย่างไว แต่แหม่งมันไม่ยอมปล่อย


“ปล่อย”ผมพูดพร้อมแกะนิ้วมันที่ละนิ้วที่ประสานกันกอดผมไว้


“อย่าดิ้นดิว่ะ กูยิ่งเครียดอยู่ให้กูพักมั้งเหอะ”ไอ้เก้าพูดหน้านิ่ง ผมเลยหยุดเลยครับ


ก็นั้นซิเนอะ ใครเจอแบบนี้ก็ต้องเครียดกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะใหญ่แค่ไหน แต่ถ้าเรื่องถึงกฎหมายมันก็ช่วยอะไรไม่ได้
ไม่รู้ผมเป็นอะไรไปครับทุกครั้งที่ไอ้เก้ามันเครียด หรือเหนื่อย ผมจะเลิกขัดใจมันและยอมทำตามมันทุกอย่างตลอดเลย เห็นแบบนี้ผมก้แอบห่วงนิดๆ แค่นิดๆเท่านั้นนะครับ ก็เลยนั่งให้มันกอดอยุ่แบบนั้น ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่จนกระทั่ง


“เฮียๆ ประทานซอยเก้ามา”


ไอ้เมฆวิ่งหน้าตั้งมาหาไอ้เก้า


 “ประธานซอยที่ใหญ่ที่สุดในเจ็ดซอยมาครับพร้อมกับลองประทานซอยเก้าทั้งสองคนเลยครับ”


ไอเมฆ อธิบาย แต่ไม่ต้องรอให้มันชี้แจ้งอะไรไปมากกว่านี้ ไอ้คนที่ไอ้เมฆพูดถึงเมื่อกี้ก็โผล่มาจากทางด้านหลังไอ้เมฆ แล้วดิ่งไอ้เมฆไปกอดจากด้านหลังพร้อมเอาค้างมาเกยหัวไอ้เมฆแล้วพูดว่า


“มึงมีเรื่องต้องคุยกับกู”


TBC คราวลงสองตอนลวดเลยเเล้วกัน o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 13-01-2013 19:04:41
ใครๆๆกล้ามาใส่ร้ายพี่เก้า

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 13-01-2013 19:12:14
 :beat: :beat: :beat:คนที่ทำเก้าา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: Not Tanapat ที่ 13-01-2013 19:31:48
อร้ายยยยยยยย ชอบๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 13-01-2013 19:34:50
แหม ชอบพี่เก้าแล้วอ่ะดิ  :m12:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 13-01-2013 19:37:59
สงสารเก้า แล้วใครที่กอดเมฆหล่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: kik ที่ 13-01-2013 20:01:40
หนุกจัง   :mc4: โคตรชอบ  เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะค่ะ :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 13-01-2013 20:07:27
 :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 13-01-2013 20:09:29
สู้ๆๆเก้า แล้วที่กอดเมฆนี่ใคร หรอจะมาดองซอยกัน อิอิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 13-01-2013 20:24:10
อยากอ่านต่อครับ มาลงเร็วๆๆนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 13-01-2013 20:27:32
 แล้วดิ่งไอ้เมฆไปกอดจากด้านหลังพร้อมเอาค้างมาเกยหัวไอ้เมฆแ

งั้น ซอยเก้า กะ ซอยสาม ก็ อยู่พวกเดียวกัน หุหุหุ
 :oo1: :oo1: :oo1: :oo1:

ต่อๆ ทันใจดีจัง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 13-01-2013 20:41:38
ลุยมันเลยเฮียยเก้าาาา

ต่อเลยได้มั๊ยยย  :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 13-01-2013 21:03:21
กำลังสนุกเรยๆๆๆ  น่าเห้นใจเก้าจัง ใครทำพี่เก้าของน้องคืมนี่ รอตอนต่อไปนะ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 13-01-2013 21:37:27
เอ้ยๆๆๆๆ โผล่มาอีกคู่เเล้ว เย้ๆ!! :L2: :L2:
ขออย่าได้มีมาม่าเลยนะ ดีกันไปนานนะเก้าคีย์
 o13รอเปิดตัวคนที่จะกดเมฆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 13-01-2013 22:55:57
ซอย 1 กับ 11 นิปล่อยไว้ไม่ได้ล่ะ อย่างนี้ต้องกระทืบมัน(หุหุ แอบอิน)

แล้วเมฆนี่มีอะไรแปลกๆนะ :laugh: ประธานซอยเก้าใหญ่ซะด้วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: mini.tori ที่ 14-01-2013 02:07:18
บางทีคีย์ก็ใจอ่อนไปนะ แปปเดียวชอบเก้าซะงั้น :z3:

เมฆมาอยู่ผิดซอยนะ ต้องไปอยู่ซอย9ดิ  :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 14-01-2013 02:35:31
 :z3:  แม๊...ดองซอยเลยลูกพี่แล้วๆถล่มซอย1กัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 14-01-2013 16:36:27
งิงิ อย่าบอกนะซอย 9 จะมาช่วยอ่ะ + +

รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: U_Ton ที่ 14-01-2013 16:57:52
 :เฮ้อ: เก้าจะทำยังไงล่ะนั้น... จะมีเรื่องอะไรอีกรึเปล่า???... คีย์แบบว่า มีอาการนะจ๊ะ

เป็นห่วงเก้า หวั่นไหวไปกับเรื่องเก้าตลอดๆ... อิอิ ชอบเมฆนะ น่ารักดี อยู๋กับคีย์เเล้วชวนให้นึกถึง

พวกหนูแฮมสเตอร์ พวกแฮมทาโร่อ่ะ :impress2:

คำผิดอ่ะ

- แหม่ง  ต้องเป็น แม่ง...    ราก ต้องเป็น ลาก... แล้วก็ ลองประธาน  ต้องเป็น  รองประธาน :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 14-01-2013 19:28:06
เอร๊ยยย เก้ากอดแล้วโว๊ยยยย...

เรื่องราวกำลังเข้มข้น อย่าให้ขาดตอนนานไปนะครับ วิ้งๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่12 เกิดเรื่อง up!
เริ่มหัวข้อโดย: 9nawKIHAE ที่ 14-01-2013 19:48:24
เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกดี เค้าชอบ >  <
แต่คำผิดแอบเยอะไปหน่อยน้า  "แหม่ง" ต้องเป็น "แม่ง" :monkeysad:

น้องคีย์อ่ะ ใจอ่อนกับเก้าเร็วจัง น่าจะโกรธนานๆหน่อย
เขาข่มขืนหนูนะลูก อย่าเพิ่งรีบไปมีใจให้เขาสิ  :serius2:

ว่าแต่พี่เก้าเถอะ ติดใจน้องคีย์แล้วใช่มั้ยล่ะ
พอน้องคีย์ต่อยเพราะเป็นห่วง เลยไม่กล้าตอบโต้เลยนะ  :z1:

ชอบน้องเมฆเวลาอยู่กับคีย์  :impress2: ต้องน่ารักมากแน่ๆ ตัวเล็กๆ หน้าทอมๆ
ประธานซอยเก้า! มีซัมติงกับน้องเมฆใช่ไหม กรี๊ด อยากรู้แล้ว
มาต่อเร็วๆนะคะ เป็นกำลังใจให้คนแต่ง  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13 ประธานซอย9 up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 15-01-2013 00:36:58
บทที่13 ประธานซอย9
“ไอ้เก้ามึงมีเรื่องต้องคุยกับกู”
ไอ้ประมาณซอย 9 พูดขึ้นทำเอาผมต้องรีบเด้งตัวลุกจากไอ้เก้าอย่างอัตโนมัติเลยครับ ไอ้เก้าก็ลุกตามมาติดๆ
“เฮ้ย ปล่อย”ในขนาดที่ผมและไอ้เก้ากำลังหวั่นๆกับ  ไอ้ประธานสูงสุดทั้ง7ซอยอยู่นั้น  ไอ้เมฆก็โวยวาย  ขึ้นพร้อมแกะมือไอ้ประธานซอย9ออกเป็นระวิง
“ไอ้เหี้ยเสือปล่อยกู” ไอ้เมฆด่ากระจาย แต่คนอื่นๆมองมันตาค้าง คือเข้าใจอารมณ์เวลาที่คุณอยู่ต่อหน้าใครสักคนที่หน้าเกรงขาม ยิ่งใหญ่ หน้ากลัวอะไรประมาณนี้ไหมครับ แล้ว อยู่ดีๆกลับมีเด็กตัวเล็กๆมาจัดการไอ้คนหน้ากลัวคนนั้นคุณจะรู้สึกไง
“น้องเมฆอย่าดิ้นซิครับ” อึงๆๆๆๆๆๆๆๆ โคตรอึง คนอย่างพี่เสือประธานซอย9ผู้ไม่เคยเห็นหัวใคร ด่าได้หมดตั้งแต่ ผอ.จนถึงลูกหมาในรร. กับพูดจาสุภาพกับเด็กปีหนึ่ง ไอ้เมฆกูว่ามึงไม่ธรรมดาแล้วว่ะ
“ปล่อยกู ไอ้สัสเสือ มึงจะปล่อยกูดีๆไหม” ไอ้เมฆทำเสียงเย็นพร้อมบอกไอ้ประธานซอย9
“ไม่ครับ”ไอ้ประธานซอย9ตอบพร้อมกระชับวงแขนขึ้นอีก   
“ไม่ปล่อยใช่ไหม นี่แนะ” และทุกคนก็ต้องตกตะลึงอีกครั้งเมื่อไอ้เมฆกระโดดเหยียบตีนประธานซอย9เต็มแรง ทำเอาผู้ชายตัวทึกๆคนนึ่งต้องรีบปล่อยแล้วจับตีนตัวเองแทบจะทันที
“กูบอกมึงดีๆแล้วนะ ไอ้เหี้ยเสือ”ไอ้เมฆกำลังชื่นชมผลงานของมันอยู่นั้นเหมือนจะนึกขึ้นได้ว่ามีสายตามเกือบๆครึ่งร้อยมองมันอยู่ พอเห็นทุกคนมองมันเป็นตาเดียว ไอ้เมฆก็ได้แต่หัวเราะแหะๆ ส่งให้ทุกคน
“มีอะไรกับกู” ไอ้เก้าซึ่งดูเหมือนจะได้รับผลกระทบกับเหตุการณ์เมื่อกี้เริ่มเข้าประเด็นทันที
“ส่วนตัว”ไอ้ประธานซอยเก้าที่กลับมาตั้งโหมดหน้าเกรงข้ามพูดขึ้นเสียงเรียบแล้วเดินเข้าไปในช็อปโดยมีรองประธานซอย9ทั้ง2คนเดินตาม แล้วก็ตามด้วยไอ้เก้า
ซึ่งคำว่าส่วนตัวนั้นก็บอกชัดอยู่แล้วทำให้ไม่มีใครกล้าเข้าไปยุ่งด้วย พวกที่เหลือก็แยกย้ายบ้างคนก็เดินไปที่อื่นบ้างคนก็นั่งสุมหัวกันอยู่แถวนี้ ส่วยผมตรงดิ่งเข้าไปลากไอ้เมฆให้เดินออกมาจากคนอื่นๆพอสมควร แล้วเริ่มยิ่งคำถามที่ผมอยากรู้ที่สุด
“เหี้ยคีย์กูเจ็บ”มันบ่นทันทีเมื่อผมหยุดรากมัน
“สำออยสัส”ด่าแหม่งเลย เมื่อกี้มึงยังจะกระโดกัดคอไปประธานซอยเก้าอยู่เลยที่นี่ทำมาเป็นเจ็บ
“มึงลากกูมาทำเชี่ยไรเนี่ย”มันที่ดูจะหงุดหงิดเท้าเอวถามผม หน้ากลัวตายห่าเลยมึง(ประชด)
“ก็เรื่อง”ยังไม่ทันที่ผมจะถามจบไอ้เมฆมันก็พูดแทรก
“หยุดเลย กูรู้มึงจะถามอะไร แต่มันไม่มีอะไร  ไม่ต้องมาเค้น เพราะกูไม่บอกมึงแน่น”ตอบดักทางผมทุกมุม
“เหี้ยงกว่ะ”แกล้งด่ามันเพื่อมันจะเปลี่ยนใจเล่า
“มาเป็นลูกน้องกูดิเดี๋ยวกูจะบอกให้”มันยื่นข้อเสนอที่มันก็รู้คำตอบอยู่แล้ว
“ถุย ให้มึงเป็นลูกพี่ กูยอมไปเดินตามตูดหมาดีกว่า”ดูถูกมันไปแต่ไอ้เมฆแทนที่มันจะโกรธกลับหัวเราะชอบใจซะยกใหญ่
“ควายเอ้ย” อ้าวแหม่งด่ากูอีก
ผมขี้เกียจจะเถียงมันแล้วครับเลยมองๆไปที่ประตูช็อปก้ไม่มีท่าทีจะเปิดเลย
ประธานซอย9กับไอ้เก้าคุยอะไรกันว่ะ กูอยากรู้ใจจะขาด แหม่ง เสือกยังไม่ออกมาซะทีอีก ผมก้เลยหันไปแกล้งไอ้เมฆครับไม่มีไรทำไล่เตะกันสักพักแล้วก็หมดแรง  เลยนั่งอยู่บนโต๊ะไม้ตัวใหญ่เหมือนแคล่ไม้ไผ่อ่ะ แต่มันไม่ใช้ มันใช้ไม้กระดานทำ
“เฮ้ยพวกมันคุยเชี่ยอะไรว่ะ”ไม่ใช่แค่ผมเท่านั้นที่อยากรู้แต่ไอ้เมฆก็อยากรู้เหมือนกัน เลยเอ่ยปากถาม
“เออว่ะ”ผมบอก
“แหม่งเข้าไปคุยหรือเข้าไปปี้ว่ะ นานชิบหาย”ไอ้เมฆเริ่มจุดประเด็น
“เหี้ย กูจะอ้วกว่ะ” คิดดูนะถ้าไอ้เก้ากับพี่เสือจู่จี้กันมันจะอุบาทขนาดไหน
“55555 เออว่ะ ถ้าเฮียกับมึงว่าไปอย่าง”ไอ้เมฆสวนขึ้นเราเอาผมหน้าชาเลยครับ
“พ่อมึงเหอะ”ได้แต่ด่าแก้เขิน ทำไมนะทั้งๆที่ผมตั้งใจว่าจะเกลียดมัน ก็มันทำกับผมถึงขนาดนี้แล้ว ทำไมผมถึงยังค่อยกังวลเรื่องของมันอีก
คุยกับไป คุยกันมาไอ้เมฆมันก็หลับ ผมเห็นดั้งนั้นก็หลับตามไปติด ลมเย็นๆแบบนี้ซิ เวลานอน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่14 เป็นแฟน(กู)กัน
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 15-01-2013 00:43:05
บทที่14  เป็นแฟน(กู)กัน
“คีย์”เสียงใครเรียกว่ะ
“แหม่งขี้เซาชิพหายเมียมึงเนี่ย”ใครแหม่งมาคุยกับแถวนี้ว่ะเสียงดังชิพหาย
“สัสเงียบไปเลย เรื่องกู”มึงไปด่ากันไกลๆได้ไหม
“แค่นี้ทำหวงเหี้ย”   
“มึงเว้นวรรคดีๆ “ความอดทนก็หมด ผลเลยลุกขึ้นมานั่ง แล้วหรี่ตามองไอคนที่รบกวนการนอนของผม
“ตื่นซะที”ผมมองไปทางต้นเสียงก็พบไอ้เมฆยื่นเท้าเอวมองผมอยู่
ผมเลยหันมองไปรอบๆตัวก็เห็นว่า ฟ้าเลยครึมๆแล้ว
“กูหลับหรอ”ถามออกไปพร้อมขยี้ตาให้สว่าง
“ไม่หลับมั้ง”เสียงนี้ กวนตีนแบบนี้ ไอ้เก้าแน่นนอนแบบไม่ต้องหันไปมอง
แล้วผมก็ลงจากโต๊ะที่นอนเมื่อกี้แล้วมายื่นประจันหน้ากับพวกมัน
“อ้าวคนอื่นอ่ะ”ถามขึ้น เพราะหันไปหันมากลับเจอแค่ไอ้เก้ากับไอ้เมฆแล้วก็พี่เสือแค่นั้น แต่กลับไม่เห็นใครเลย ทั้งๆที่ก่อนผมหลับไปมีออกจะเยอะ
“รอมึงก็ไม่ต้องทำเหี้ยอะไรกันแล้ว”นี่เสียงไอ้พี่เสือครับ คนห่าอะไรตัวโคตรใหญ่เลย ไม่ใช่อ้วนนะครับ แต่แบบใหญ่อ่ะสูงๆตัวล้ำๆอ่ะ  แค่เห็นรูปร่างก็ไม่มีใครกล้าสู้ด้วยแล้ว
“ขอโทษฮะ”ผมพูดออกไปพร้อมถอยไปยื่นใกล้ไอ้เก้า คือถ้ากูมีเรื่องกับมึงหมัดเดียวคงตายห่าอ่ะ
“อะเฮ้ย เฮียเก้าผมกลับก่อนนะครับ”ไอ้เมฆพูดขึ้น
“เออ”ไอ้เก้าตอบ
“เดี๋ยวพี่ไปส่ง”ไอ้พีเสือพูดแล้วยิ้มหน้าบาน  แตกต่างจากตอนว่ากูเมื่อกี้มาก
“มึงจะมองเหี้ยอะไรนักหนา จะกลับไหมบ้าน”ไอ้เก้าที่ผมลืมไปเลยว่าอยู่ใกล้ๆมันพูดขึ้น พร้อมกับเดินนำผมไปโรงรถ
“คันไหนว่ะ”ไอ้เก้าพอมาถึงโรงรถก็พูดขึ้น
“อะไร”อยู่ๆมาคันไหน อะไรของมึง
“รถมึงอ่ะ คันไหน”
“โซนิคขาวคันโน้นไง”ผมชี้ไปยังรถผมที่จอดอยู่ ในเวลานี้ก็มีเหลือจอดอยู่ไม่ถึง10คัน
“กุญแจ”มันพูด พร้อมแบมือมาหาผม
“อะไร จะเอาไปทำไม”
“กูจะขับไง”มันอธิบาย
“ไม่เป็นไรผมคับเองได้”ผมบอกมันไปไม่ต้องไปส่งหรอกกูผู้ชายทั้งแท่งเหมือนมึง ไม่มีใครฉุดกูไปข่มขืนหรอก จะมีก็แต่มึงเนี่ยแหละ
“กูจะกลับด้วย รถกูโดนยึด วันนี้ถึงจะเอาออกได้”มันอธิบาย
“อ่อ ไม่เป็นไรเดี๋ยวผมไปส่ง”อะไรจะใจดีขนาดนั้นกูคนดีเกิ๊น
“สัสนี่ กูบอกให้เอามาก็เอามาดิ กวนตีนกูอยู่นี่แหละมึง เดี๋ยวก็จับ”มันพูดแล้วหยุดพูดกะทันหัน
“จับไร”ผมถาม
“จับทำเมีย”หน้าชาเลยกู 
“ไอ้เหี้ยเก้า!”ตะโกนด่ามันไปแบบลืมตัว แทนที่มันจะสำนึก กลับ ยักคิ้วกวนตีนใส่
“รีบๆเอามา ชักช้าหรือมึงอยากเจอ”
“เลว!” แล้วก็ยื่นกุญแจให้มัน
“ไม่เคยได้ยินหรือ ถึงจะชั่วก็ผัวเธอ”มันพูดแล้วเดินไปเอารถ ผมไม่รู้จะด่ามันยังไงดี หน้าด้านชิพหายเลย
“เอาขึ้นๆๆ มึงจะเดินกลับหรือไง”มันว่า ประธานโทษนะ นี่รถกูสัส!
แต่ผมก็ต้องขึ้นไปกับมัน ไอ้เก้าแหม่งขับรถแบบไม่กลัวตายเลย นี่ขนาดโซนิคนะ ที่นั่งเยอะกูแทบจะล่วงเลย
“เฮ้ย”แล้วอยู่ๆแหม่งไม่รู้นึกคึกอะไร อยู่ๆก็ยกล้อ ผมกาะมันเกือบไม่ทัน
“ทำเหี้ยอะไรเนี่ย”ด่ามันทันทีเลย
“55555ตุ๊ดว่ะ”พ่อมึงดิตุ๊ด
“คีย์”อยู่ๆไอ้เก้าก็ผ่อนรถ แล้วขับช้าๆ แล้วก็เรียกผม
“ห๊ะ”อะไรอีกว่ะ ไอ้นี้ทำตัวแปลกๆ เดี๋ยวโน้นเดี๋ยวนี้ กูตามมึงไม่ทันแล้ว
“เป็นแฟนกูไหม”อึงซิครับ  หรือผมจะฟังผิด
“ห๊ะ”ถามไปอีกครั้ง ขอให้กูฟังผิด
ไอ้เก้าจอดรถข้างทางเลยครับ ก็ซอยทางเข้าหอผมแหละ แต่ยังอีกไกลพอสมควรกว่าจะถึงหอผม แต่ตรงนั้นเป็นป่าหญ้าสูงๆอ่ะครับทั้งสองข้างทาง แต่แปลกที่ เวลานี้รถหน้าจะเยอะแล้ว แต่วันนี้กลับไม่มีรถสวนไปสวนมาเลยสักคัน
“มึงตั้งใจฟังกูนะ”มันบอกผมแล้วพูดดังขึ้น”กูถามว่ามึงจะมาเป็นแฟนกูไหม” เอาไงดีล่ะรอบนี้ชัดด้วยจะแกล้งไม่ได้ยินก็ไม่ได้
“พี่เมาหรอ”เปลี่ยนเรื่องดีกว่าเนอะ
“เมาพ่อมึงดิ อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง”อ้าวรู้ทันกูอีก
“กะก็ เอ่อ คือ”มึงจะให้กูตอบว่าไงว่ะ
“กูให้โอกาสมึงตอบ” เอาว่ะ ตอบก็ตอบ
“คือ..”ผมกำลังจะอ้าปากตอบมันไปแต่มันกับสวนขึ้นมาก่อน
“กูไม่เอาแระ ไม่ว่ามึงจะตอบอะไร อยากเป็นหรือไม่อยากก็เรื่องของมึง แต่กูจะให้มึงเป็นแฟนกู แล้วมึงก็ต้องเป็น จบ”มันพูดเองเออเองเสร็จสับ ก็ออกรถขับไปต่อ
เหี้ย แล้วมึงจะถามกูทำไมว่ะ ไอ้บ้า
“ผมให้ยืมไปก่อนเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมไปวินเอง”ผมบอกมันเมื่อมันมาจอดรถที่หน้าหอผมแล้วผมก็ลงรถเดินเข้าไปในตึกเลย ก็ไอ้เรื่องที่มันบังคับให้เป็นแฟนมันน่ะซิคาใจผมมาก
เป็นแฟนกันหรอ จะบ้าหรือไงว่ะ ผมเป็นผู้ชายนะ มันก็เป็นผู้ชาย จะเป็นแฟนกันได้ไง มันไม่อายคนอื่นเขาหรือไงว่ะ แล้วถ้าเป็นแฟนพวกในแก๊งมันจะคิดไงอ่ะ แล้วพวกเด็กผู้หญิงในโรงเรียนอีก โถ ผมเล็งแนนเด็กปี1คณะบัญชีไว้ด้วย อุส่าได้เบอร์มาแล้ว แล้วถ้าเป็นแฟนกับไอ้เก้า แล้วแนนจะมองผมไงเนี่ย ตายๆๆจีบไม่ติดชัวเลยกู
“เฮ้ย”เพราะผมมั่วแต่คิดเรื่องที่ต้องเป็นแฟนไอ้เก้าเพลิน พอเปิดประตูห้องปุ๊บ ไอ้เก้าที่แหม่งไม่รู้โผล่มาจากไหนก็เดินเข้าห้องผมไปเลย
“เล็กเหี้ยๆเลย”เข้ามาถึงปุปแหม่งก็บ่นปั๊บ
“มึงมาทำไม”มันมาทำไมว่ะ มันก็หน้าจะกลับบ้านไปดิ แล้วมาจะมาห้องผมทำไม
“ทำไมกูจะมา มึงมีปัญหา”มันพูดแล้วทำหน้ากวนตีน”แล้วมึงกูกับใคร กูผัวมึงนะ”มาว่าผมยิ้มกวนตีน
“ผัวพ่อมึงดิ”ผัวห่าอะไร ถ้ามันเป็นผัวผมก็ต้องเป็นเมียมันดิ ใครจะยอมว่ะเสียเชิงชายหมด
“อ้าวเหี้ยนี่จับปี้แหม่งเลยดิไหม กูเป็นใครมึงเป็นใครรู้จักที่ต่ำที่สูงด้วย”มันพูดพร้อมทำหน้าจริงจัง แตะไม่ได้หรอมึง
“มึงเป็นผัวกูไง กูเป็นเมีย ทำไมกูจะพูดแบบนี้กับมึงไม่ได้”ผมตะโกนด่ามันกับไป แต่เอ๊ะ! ผะผัว เมียหรอ ตาโหงผมพูดเหี้ยอะไรออกไปเนี่ย
“ได้จ๊ะเมียจ๋า”มันพูดพร้อมเดินเข้ามาใกล้ผม ผมหนี้เลยครับ วิ่งหนี้เข้าห้องน้ำเลย ไอ้เหี้ยนี่หน้ากลัวจริงๆ ผัวเมียห่าอะไร ไอ้คีย์นะไอ้คีย์หาเห็บใส่หัวมึงจริงๆเลย
“กูพูดผิดนะโว้ย”ตะโกนบอมันในห้องน้ำ
“กษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ” พอดีกูเป็นขี้ข้าไม่ใช่ กษัตริย์ เพราะฉะนั้นกูไม่นับ จบป่ะ!
Tbc'

เต็มอิ่มกันไหม ตอนนี้อาจจะเลี่ยนไปหน่อย
ให้อ่านทำใจ ก่อนที่จะเริ่มเข้าเรื่อง
 
เตรียมใจสงสารคีย์น้อยได้เลย5555(แอบซาดิษ)

และก็เห็นมีคอมเม้นเรื่องเรา เขียนผิดบ่อยๆ

อันนี้ยอมรับผิด ขนาดเขียนร่างในสมุดนะ มาอ่านเองยังงเองเลย

ไม่รู้จะแก้ยังไง
ตอนหน้าใครคิดถึงไอ้พี่จิม หัวหน้าซอย1(มีหรอ) ได้เจอแน่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 15-01-2013 00:57:03
จิ้มๆ รวดเดียวจบ รอตามต่อบอกคำแน่นั้น o18 o18 o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 15-01-2013 01:17:25
 :really2:  เอาไอ้จิมมาทำไม  ยังม่ะต้องโผล่มายังไม่รักกันเลย อุปสรรคอย่าเพิ่งเกิด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 15-01-2013 01:24:50
มาต่อแล้ว เย้ๆ

น่า กะ หน้า ช่วยดูด้วยเหมือนจะผิด
แล้ว ประโยคแรกๆ ประณาม ?? ประธานป้ะ งงเลย

ชอบประโยค อะไรนะ ถึงเลยก็ผัวมึง นั่นอ่ะ
คีย์ หลุด น่ารักอ้ะ
มี คู่เสือ(ประธานซอย9ชื่อนี้ป้ะ)-เมฆ ป้ะ อยากอ่านๆ

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: LEksUp ที่ 15-01-2013 01:41:12
 เก้า หน้า มึน เก้า หน้า ด้าน

ชะละล่าลาล่า  :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 15-01-2013 01:51:30
เหมาะกันดีอ่ะ เก้ากับคีย์ เมฆกับเสือ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: kik ที่ 15-01-2013 05:25:41
พี่เก้าจะทำอะไรน้อง คีย์  เฮ้อ   ทำไมต้องสงสาร  อย่าดราม่า มากนะ   :z13:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 15-01-2013 06:27:21
รอตอนต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 15-01-2013 07:38:06
พลาดแล้วคีย์
555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 15-01-2013 10:11:42
ยอมรับแล้วหรอ ?  :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: U_Ton ที่ 15-01-2013 10:34:31
 :m20: เก้าตอนนี้เราให้ใจนายไปเลย กร๊ากกกก... ได้จะเมียจ๋า ไหนจะ กษัตริย์ตรัสเเล้วไม่คืนคำอีก

เอ้อ... เข้าใจเล่น เก้าให้เวลาคีย์ตอบตกลง สามนาทียังไม่ถึง มัดมือชกซะเเล้ว รู้สึกว่าตอนนี้... เอะอะอะไร

เก้าจะจับคีย์ทำเมียตลอดๆ จริงๆไม่ต้องจับก็เป็นเมียเก้าไปแล้วเเหละ...  :-[ ไม่รู้จะเห็นใจคีย์ดีมั้ย555

ในเมื่อตอนนี้เก้าทำตัวเป็นคนดีเหลือเชื่อ... เมฆตัวเล็กแต่ใจใหญ่เวอร์ กระทืบเท้าพี่ประธานซอยเก้าเเบบนั้น

ไม่รักไม่ชอบจริงมีโดนซัดเลยนะนั่นนะ... ดีนะที่ความรักมันบังตาบังใจ ไม่โกรธ แถมหยวนๆให้อีก  :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Peachnoii ที่ 15-01-2013 10:51:48
น้องคีย์น่าร๊ากจัง อยากได้แบบน้องคีย์เป็นเจ้าแม่ซอยแทยเฮียเก้าจัง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Melodykiss ที่ 15-01-2013 13:29:25
 :m20: :m20: :m20: :m20: คีย์เอ้ยไหนบอกไม่เป็นแฟนไงเป็นแฟนมันยากไปเป็นเมียเลยดีกว่า :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 15-01-2013 13:38:14
 :m3: :m3: :m3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 15-01-2013 15:23:21
คีร์แรงอะ ไม่ยอมเป็นแฟนแต่ยอมเป็นเมีย  :กอด1:

ตอนหน้าจะตีกันแล้ว(หรอ) รอครับรอ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 15-01-2013 16:05:01
ขอกันตรงๆเลยเว้ย 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 15-01-2013 19:35:26
งั้นผมไม่อ่านต่อแหละ ทำใจไม่ได้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 15-01-2013 19:39:23
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 15-01-2013 23:27:01
5555 น่ารักเล็กๆ ><

เก้าแม่งน่ารักจริงๆเลย

รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: 9nawKIHAE ที่ 15-01-2013 23:45:22
อื้อหือ น้องเมฆนี่ไม่ธรรมดา เอาพี่เสือประธานซอยเก้า อยู่หมัดซะด้วย  :z1: :z1:

เก้า! ฮาอ่ะ ขอซื้อต่อได้ไหม ประโยค "ถึงจะชั่วก็ผัวเธอ"  :laugh:

น้องคีย์นี่เขินแล้วชอบด่า น่ารักอ่ะ >//////<

รอตอนต่อไปค่ะ อยากเจอพี่จิมหล่อแอบร้าย..!!??
 เป็นกำลงใจให้คนแต่ง 
:กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 15-01-2013 23:55:05
 :pig4: เก้าเนี้ยะมุมน่ารักๆ กับคีย์นี่มีเยอะเนาะ แต่ที่รอให้คนอ่านเตรียมสงสารคีย์นี่...จะเป็นเรื่องอะไรอ่ะ
จะดราม่าใหญ่หรือเปล่า มีได้แต่ขอไม่นานนะ คนอ่านชอบอินจัดกับนิยายเกินไปจนรู้สึกเศร้าได้เป็นวันเลย o7
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 16-01-2013 00:59:42
แอร๊ยยยย อย่าเพิ่งมาม่าสิ สงสารคีย์หน่อยสิ

อยากรู้คู่ของพี่เสือกะเมฆเหมือนกันนะ 5555 เข้ากั๊น เข้ากัน

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 16-01-2013 06:03:27
 :z2:

คีย์ พุดไม่ค่อยรุ้เรื่อง เฮียเก้า ย้ำ* สถานะทางพฤตินัยอีกรอบสิ๊

55
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่13-14 up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 16-01-2013 12:22:21
คีพูดอะรัยออกไปนั้น 55+ น่ารักจังเรยยย ชอบบบบบ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 16-01-2013 23:36:56
บทที่15จับตัว
เมื่อวานก็วุ่นวายพอสมควรครับ กว่าที่ไอ้เก้ามันจะกลับบ้านมันได้ อย่าคิดไปไกล มันไม่ได้ทำอะไรผมหรอกเพราะผมไม่ให้ทำ555 เรื่องเป็นแฟนกันที่มันพูดเมื่อวานดูจะพูดไปงั้นเพราะวันนี้ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย มันก็ยังกดขี่ข่มแหงผมเหมือนเดิม
“คีย์เย็นนี้มึงว่างเปล่า”ไอ้กิตเดินมาจากทางไหนไม่รู้ มานั่งข้างผมแล้วถามขึ้น
“ทำไมว่ะ” ถามกลับไป จะว่าไปช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เห็นมันเลย พอเลิกเรียนมันก็หายหัวไปแล้ว
“ไปกับกูหน่อย”มันบอกแล้วทำหน้าจริงจัง
“ไปไหนว่ะ”เห็นท่าทางแบบนั้นของมันคงต้องมีเรื่องอะไรแน่นๆเลย
“คือ มึงอย่าไปบอกใครนะโว้ย”ไอ้กิตพูดเสียงกระซิบ
“เออๆมึงรีบเล่าดิ”อะไรของมัน   
“คือกูนัดหญิงไว้ว่ะ แต่กูไม่กล้าไปคนเดียว”ไอ้กิตบอก
“โห แค่นี้เองได้ดิว่ะ มึงกลัวขนาดนั้นเลยหน้าซีดเลย”มันหนาซีดจริงๆนะครับ เหงื่อออกเลย
“เหอๆ กูแค่ตื่นเต้น”มันว่าแล้วหลบตาผม อะไรของมัน
แล้วแล้วก็เลิกเรียน   
“ไอ้กิตไปดิเดี๋ยวหญิงมึงจะรอนาน”ผมเก็บของเสร็จก็เดินไปหาไอ้กิตที่โต๊ะ
“อะเออ ไปดิ”มันคงตื่นเต้นหน้าดูเลยครับ พูดจากุกๆกะๆ หน้าซีดเลย
“เฮ้ยไม่สบายป่าวมึง หน้ามึงซีดมากเลย”ผมถามครับ วันนี้ไอ้กิตมันเป็นอะไรของมัน
“ป่าว กูสบายดี ไปกันดิ”มันว่า แล้วเดินนำผมไป
พวกเราเดินกันมาที่หลังโรงเพาะชำ ตรงนี้ไม่ค่อยมีใครมากันนักหรอกครับ เพราะมันเหม็นอับ แล้วก็อับชื้นด้วย มันนัดใครมาว่ะเนี่ย ขนาดผู้ชายยังไม่อยากจะมาเดินแถวนี้เลย ทำไมมันถึงนัดผู้หญิงมาที่นี่ว่ะ
“เฮ้ยไอ้กิต มึงนัดเขาไว้ที่นี่หรอว่ะ”ผมถามในขนาดที่ไอ้กิตเดินเข้าเรือนเพาะชำไป
“เออน่า”แล้วมันพูด ผมเลยเดินตามมันไปในโรงเพาะชำ บรรยากาศนะไม่ต่างอะไรกับหนังผีเลย ครึมๆ อับๆ มองอะไรก็ไม่เห็น แล้วมันก็เดินพาผมไปด้านในสุด แล้วผมก็เห็นเงาคนหลายคนยื่นอยู่
“เฮ้ยไอ้กิต นี่มันอะไรว่ะ”ผมที่หยุดเดินถามไอ้กิตด้วยความกลัว ภาพที่ผมเห็นตรงหน้า คือ ประธานซอย1กับประธานซอย11ที่ผมรู้จักมันเพราะมันเคยดักตีพวกผม หลายครั้งแล้ว พร้อมกับลูกน้องมันอีกหลายคน
“อ้าวน้องคีย์มาแล้วหรอ”ไอ้เหี้ยจิมประธานซอย1พูดขึ้นแล้วเดินเข้ามาหาผม ผมเห็นแบบนั้นก้หันหลังเตรียมวิ่งหนีเลยครับ แต่ไอ้กิตมันดันล็อคตัวผมไว้
“ไอ้กิตปล่อยกู!”ผมตะโกนบอกมันแล้วก็ดิ้นแต่ก็ไม่หลุด เพราะมีลูกน้องไอ้จิมวิ่งเข้ามาจับผมอีก2คน
“ไอ้กิต นี่มันอะไรว่ะ มึงหลอกกูหรอ”ผมตะโกนถามอย่างเดือดดาน
“ช่วยไม่ได้ว่ะ ใครๆก็อยากได้ตัวมึง”มันพูดแล้วเดินไปหาไอ้จิม
“ไอ้เหี้ยกิต มึงทำเหี้ยๆกับกูได้ไง กูเพื่อนมึงนะโว้ย”ผมตะโกนด่ามันแล้วก็ออกแรงดิ้นสุดแรง แต่มันก็ไม่หลุด
“ทำได้ดีมากไอ้กิต การทดสอบมึงทำได้ว่ะ ยินดีตอนรับสู่ซอย1”ไอ้จิมมันพูดแล้วตบบ่าไอ้กิต
“ครับพี่”ไอ้กิตยิ้มหน้าบาน สัสเอ้ย
“มึงได้”ไอ้จิมว่าแล้วเดินเข้ามาบีบคางผม”เป็นไงจ๊ะ น้องคีย์  พี่ให้โอกาสเราแล้วนะแต่เรากลับ ปฎิเสท  แถมยังไปเอากับไอ้เหี้ยเก้าอีก ติดใจของมันหรอ โดนขนาดนั้นยังติดมันแจ”ไอ้จิมว่า เล่นเอาผมหน้าชาเลย นี่พวกมันรู้เรื่อง วันนั้นหรอ
“นี่หรอว่ะ เด็กไอ้เหี้ยเก้า ท่าทางติ๋มๆ ไอ้เก้ามันชอบแนวนี่หรอว่ะ”ไอ้หัวหน้าซอย11เดินเข้ามองผมข้างๆไอ้จิม
“กูก็ตกใจเหมือนกันว่ะ แหม่งสงสัยคงเด็ดจริงไอ้เหี้ยเก้าติดแจเลย”ไอ้จิมพูดเสริม
“สงสัยต้องลอง”ไอ้หัวหน้าซอย11พูดขึ้นพร้อมเดินมาจับคางผม
“ถุย”ผมถุยน้ำลายใส่หน้ามันเลยครับ
“สัสเอ้ย”ไอ้เหี้ยหัวหน้าซอยหนึ่งเอามือลูบหน้ามันเสร็จก็สวนหมัดเข้าที่ท้องผมอย่างจัง ด้วยแรงควายของมัน กับระยะที่ไม่มีการผ่อนแรงและไม่พลาดเป้า เล่นเอาผมจุกจนลงไปกองเลยครับ ดีที่ไอ้คนที่มันจับผมล็อคประคองผมไว้ไม่ให้หัวฟาดพื้น
“ไอ้เหี้ยแดน มึงทำเหี้ยไรเนี่ย”ไอ้จิมเข้ามาพลักไปหัวหน้าซอย11ออก
“สัส มันถุยน้ำลายใส่หน้ากู”ไอ้แดนว่าแล้วเตรียมจะพุงเข้าหาผมอีกครั้ง แต่ดีที่ไอ้จิมสกัดไว้ทัน
“ใจเย็นดี เดี๋ยวไอ้เหี้ยเก้ามันก็ไม่ยอมอีก  ของเสียหายพอดี” ไอ้จิมพูด”เอามันไปหมัดไว้ ถ่ายรูปส่งไปให้ไอ้เหี้ยเก้า อย่าให้มันรู้นะว่าที่ไหน”ไอ้จิมสั่งลูกน้องมัน แล้วไอ้สองตัวที่ประคองผมไว้ก็ลาก ผมไปที่เสาปูนแล้วจับผมหมัดติดกับเสาไว้
“หึ ส่งไปให้ไอ้เหี้ยเก้า”ไอ้แดนส่งลูกน้องมันที่ถ่ายรูปผม ตอนนี้ตาผมมันมัวไปหมด และไอ้อาการเจ็บที่ซีกโครงเหมือนมันจะหักทำให้ผมทรมานมาก แล้วผมก็สลบไป

TBC.

มาเข้าเรื่องกันเถอะทุกคน :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 16-01-2013 23:44:50
ค้างงงงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เฮียเก้า ต้องรีบมาช่วยนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 17-01-2013 00:00:17
ทำไมน้องคีย์ของเค้าต้องมารับชะตากรรมแบบนี้ด้วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Inamning ที่ 17-01-2013 00:03:50
มาต่ออีกกกกกกกกกกกกกกก  :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 17-01-2013 00:16:13
ค้างๆๆๆ มาต่อเร้วๆๆนะ  อย่าทำไรน้องคีนะ!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 17-01-2013 00:23:17
อะไรกันเนี่ยๆๆๆๆ !!!!    :serius2:  พวกแกจะทำอาร๊ายยยย.....   :sad5:
//ก่อนที่จะนอนคืนนี้ คือค้างไว้ตอนต่อไป... รอนักเขียน   :sad2:
 :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: maewmheaw ที่ 17-01-2013 00:34:29
รอพะเอกขี่ม้าขาว น้องคีย์อย่าพึ่งเป็นอะไรน้า  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 17-01-2013 00:35:20
เฮียไปลากเขยอีกซอยไปถล่มมันเลยย :m31:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 17-01-2013 01:00:36
สุดเถื่อน
ดีจริง

คนอ่าน..สุดชอบ
เด็กช่างเป็นกันเยอะนะ
บอกต่อๆๆๆๆ ฮ่าฮ่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 17-01-2013 01:25:00
อ้าวเฮ้ยยยยยยยยย นายเอกของหมู่เฮา สลบเหมือบไปเสียแล้ว T0T!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 17-01-2013 01:38:57
สั้นจังเลยอ่าาาาา :z3: :z3: :z3:

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 17-01-2013 02:00:26
 :a5: :a5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: illzeaRo ที่ 17-01-2013 05:03:35
มาเร็วนะ ค้างอะ :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 17-01-2013 05:12:23
โดนเพื่อนกันหักหลังเพียงเพื่อหวังเข้าแก๊ง ถ้ารอดไปได้ต้องเอาคืนให้หนัก :fire:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 17-01-2013 08:24:02
ย่ำยีมันเลยจะได้ให้ไอ้เก้าเกลียดมันอีกคน แอบสะใจโทษฐานอ่อนแอ่เป็นภาระให้คนอื่นเขา ขอเป็นตัวร้ายดีกว่า มันค่อยดีมัวแต่เป็นนางรอให้พระเอกมาช่วยอย่างเดียวมันชังตอกย่ำว่าคุณไม่มีคุณค่าอะไรเลยนอกจากนางบำเรอดีๆนี้เอง ถ้าไอ้เก้าไม่รักไม่ชอบนะชังน่าเวทนาเหลือเกิน ไปบอกคนแต่งเอาเองนะคีย์ว่าอย่าเขียนให้ชีวิตมึงรันทดมาก ตอนแรกกะว่าจะเห็นใจอยู่หรอกแต่ดูแล้วมึงคงจะโดนแบบนี้ไปอีกนานเลยอยู่ฝั่งร้ายมันค่อยมันดีกว่าเป็นฝั่งดีแล้วคอยเครียดคอยกลุ่มจะช่วยมึงยังไงดีนะคีย์ ส่วนไอ้เพื่อนชัวนั้นกูก็เกลียดมันเข้าไส้เหมือนกันแต่ดูแล้วมึงคงทำไรมันไม่ได้หลอกมึงออกจะนางเอกแล้วเวลาจะเอาคืนถ้าไม่ได้กระทืบมันเองมันไม่สะใจหรอกนะรึจะเป็นนางเอกอโหสิกรรมไม่เอาเลือกมันละคีย์ แค่ทำใจไม่ได้ที่คีย์มันอ่อนแอแล้วค่อยเป็นแพะรับบาบแทนบอกตรงๆไม่ใช้ลูกผู้ชายเลยวะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 17-01-2013 09:42:03
จะเหลือไหมเนี่ย เหอะๆๆๆๆ ชีวิตน้องคีย์........
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Melodykiss ที่ 17-01-2013 10:06:56
อ้าววววค้าง ชะงัก โอ้ววววววน่าสงสารนายเอกอ่ะ เก้าเห็นคงเดือดแน่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 17-01-2013 17:05:17
ไอ้กิตตตตตต ไอ้เลว  :fire:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 17-01-2013 17:35:39
โอ๊ยยย ไอ้กิตแกไอ้คนเลว

ทำแบบนี่กับเฮียเก้าได้ไงคะ T^T
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 17-01-2013 18:33:18
กิตเลวมากกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: akira334 ที่ 17-01-2013 19:14:52
สั้นและอารมณ์(?)ค้างคาได้ใจจริงๆ  o22 o22
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 17-01-2013 19:16:06
ไอ้เหี้ยกิตไอ้เหี้ยจิม :z6:
 :fire:
 :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: mind223 ที่ 17-01-2013 19:35:15
ค้างง จร้าาา

รอ ตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 17-01-2013 19:48:40
ไอ้กิตแม่มเลวอะ-_-!
พี่เก้ามาช่วยคีย์ไวๆหน่อยจิเด๋วไม่ทันน๊า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 17-01-2013 22:26:01
เชี่ย ทำไมทำงี้ว้า
เพื่อนกันเขาไม่ทำอย่างนี้กันหรอก
ทำงี้ก็เหมือนหักหลังเพื่อนพร้อมขายเพื่อน
ไปตายซ้าาา

เก้ามาช่วยเร็ว!!!

แล้วเอาไรแลก?

ต่อๆ ด่วนๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่15 จับตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 17-01-2013 22:47:35
โห่ไอ่เพื่อนเลว หลุดไปได้บอกเก้ากระทืบมันเลยนะคีย์ :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 17-01-2013 23:51:30
บทที่16 เลือก
เก้าTalk   
“เฮียยิ้มไรนักหนาผมเห็นเฮียยิ้มทั้งวันเลย”ไอ้โจ๊ค ไปลูกสมุนกวนตีนที่สุดในบรรดาที่มีอยู่เอ่ยถามขึ้น
“ยิ้มเหี้ยอะไร”ด่ามันกลับไปแต่ตัวเองก็ยังไม่ยอมหุบยิ้มสักทีที่จริงผมก็ไม่รู้หรอกครับว่าผมยิ้มอะไร 5555จะว่าผมบ้าก็ได้นะ เมื่อวานที่ผมขอไอ้คีย์เป็นแฟน ผมก็งงเหมือนกันครับว่าผมทำไปได้ไง555 ไม่รู้ซิ อยู่ๆก็รู้สึกว่าถ้าทำให้มันเป็นของผม มันจะเป็นไง แล้วผมก็พุดออกไป  ผมชอบหน้าตามันตอนล้นลานสุดๆแบบผู้ชายเหี้ยอะไรทำหน้าโง่แล้วน่ารัก
แต่ทุกคนก็อย่าเพิ่งด่าผมล่ะ ที่ผมขอมันเป็นแฟนอ่ะผมไม่ได้เล่นๆหรอกนะครับผมเอาจริง ก็แอบๆเคยคิดขึ้นมาลอยๆหลายครั้งว่าถ้ามันเป็นแฟนผมผมจะเป็นไง แล้วพอเมื่อวานมีโอกาสเลยขอดู ไม่ใช่ทำเพราะอารมณ์นะครับ ผมขอแล้วผมก็รับผิดชอบแล้วมันก็ตกลง555ถึงผมจะบังคับมันก็เถอะ แต่ผมรู้ครับว่ามันต้องตกลงแน่นอยู่แล้ว โปรดอย่าถามว่าทำไมผมถึงมั่นใจอะไรขนาดนั้น คนเรามันรักกันอ่ะแค่ยื่นใกล้ๆก็รู้สึกได้555
“ใช่ผมเห็นเฮียยิ้มทั้งวันเลย หรือว่าเพราะไอ้อ่อนนั้นกันนะ”ไอ้ตัวจุดประเด็นเนี่ยคือไอ้ไร ไอ้ไรก็คือคนที่คุยกับไปคีย์วันแรกที่มันเข้ากลุ่มแหละครับ แหม่งไอ้นี่มันรู้หลบเป็นหลีกรู้หลีกเป็นหาง มันถนัดเรื่องชิ้งเป็นที่สุดและก็ดูเหมือนไอ้คีย์จะได้วิชามาจากมันพอสมควร
“เหี้ยอะไรของพวกมึง เกี่ยวอะไรกับมัน” ผมพูดแล้วหันเก้าอี้หนีไอ้พวกลูกสมุนเวรนี่ ไอ้พวกนี้นี่นับวันยิ่งเสิ้นขึ้น
ติ๊ดๆๆ
แล้วมือถือผมก็ดัง พอเปิดดูก็เป็นข้อความภาพผมกดเข้าไปดู
“เหี้ย”สะถบออกมาเต็มที่ทำเอาพวกสมุนที่กำลังหัวเราะสนุกสนานหยุดกันทันที
“ฮะเฮีย คือพวกผมขอโทษ”หนึ่งในนั้นพูดขึ้น ทำหน้าตาเลิ้กลั้ก
ผมเลยโยนมือถือไปบนโต๊ะกระจกที่พวกมันนั่งล้อมวงกันอยู่ ไอ้วีหยิบขึ้นมาดู แล้วคนอื่นๆก็แย่งกันยกใหญ่
“ฝีมือใคร”ไอ้เมฆที่ยื่นค่ำหัวผมอยู่ถามขึ้น
“ไอ้เหี้ยจิม”ผมตอบออกไป อย่างหัวเสีย
ภาพที่ผมได้รับคือ ภาพของไอ้คีย์ที่ถูกมัด แล้วสลบอยู่ กันที่ไหนสักแห่งพร้อมกับข้อความใต้ภาพว่า”อยากได้คืน รับข้อเสนอกูซะ” เพียงแค่ประโยคสั้นๆแค่นี้ก็ทำให้ผมรู้ได้ไม่อยากว่าไปเหี้ยที่ทำเรื่องพวกนี้ไม่ใช่ใครหน้าไหนถ้าไม่ใช่ไอ้จิม
“เอาไงเฮีย แค่ส่งพร้อมลุย” หนึ่งในลูกน้องผมพูด
“ไปลากไอ้เหี้ยที่มันอยู่กับไอ้คีย์คนสุดท้ายมา”ไอ้เมฆสั่งเสียงเย็น พร้อม กอดอกปลายตามองผม
“ครับ”แล้วลูกสมุนผมก็สลายตัวเหลือแค่ไอ้คนสนิท5-6คน
“ไปตามไอ้เสือมา”ไอ้เมฆสั่งไอ้โจ๊ค
“ครับ”แล้วไอ้โจ๊คก็ออกไป
“ขอเสนอของพวกมัน มึงจะเอาไง อำนาจ หรือคน”ไอ้เมฆถามผม
“หึ คนอย่างกู ไม่จำเป็นต้องเลือก เพราะกูต้องได้ทั้งสองอย่าง”ผมตอบไป
ถึงคนอื่นๆจะเห็นว่าผมเด็ดเดี่ยว และยังคงแข็งแกร่ง แต่ตอนนี้ใจผมมันกำลังจะระเบิด ไอ้พวกเหี้ยนั้นเล่นสกปรก เอาคนที่ไม่เกี่ยวข้องด้วยมาโยง  คนอย่างไอ้คีย์ถึงจะดูโง่ขนาดไหนแต่มันก็คงฉลาดพอที่จะไม่เดินไปหาไอ้จิมด้วยตัวมันเอง ถ้าไม่มีคนมาหนุน  เรื่องที่พวกมันยัดยาผม พวกมันเองก็คงรู้ว่าเรื่องแค่นี้คงทำอะไรผมไม่ได้ เลยคิดหาวิธีอื่นไว้ ถ้ามันจับคนอื่นไป ใครสักคนที่ไม่ใช่ไอ้คีย์  ผมคงไม่เดือดร้อนขนาดนี้
“ไอ้เหี้ยจิม กูจะทำให้มึงรู้เองว่า มึงเสือกเลือกจับผิดคนแล้ว เพราะแทนที่มึงจะจับคนอื่นเสือจับเด็กกู มึงเจอดีแน่น”ผมพูดออกไปเสียงเรียบ
“หึ พร้อมเมื่อไรก็ส่งมาได้เลยครับ เจ้านาย”ไอ้ไรที่ดุจะชอบอกชอบใจกับเรื่องพวกนี้พูดขึ้น ทำเอาไอ้พวกที่เหลือ พากันยิ้มตามๆกัน
“ซอย13 มีกูเป็นหัวหน้า และพวกกูจะทำให้มึงรู้เอง ว่ามึงเล่นผิดซอยแล้ว”

TBC

สั้นๆได้ใจความ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 18-01-2013 00:07:03
ปัญหาใหญ่ซะแล้ว...
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 18-01-2013 00:10:13
สั้นเกิ๊น !!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 18-01-2013 00:12:30
ลุยยยยยย!!!!!!!!!!!!!
 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:

กระทืบไอ้ทรยศนั่นด้วย
 :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 18-01-2013 00:21:08
ประกาศสงครามเต็มรูปแบบบบ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: LEksUp ที่ 18-01-2013 00:21:56
สั้นไปไหมเธอ

ลุ้นจนฉี่เล็ด

 :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 18-01-2013 00:24:18
ประจัญบานนนนนนเลยเฮีย
ลุยโล้ดดดดดด
ปล.ขอยาวๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 18-01-2013 02:59:30
   สั้นมว๊าาาาาาาาาาาาาาาาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 18-01-2013 10:55:50
ไม่รู้จะเม้นอะไรไร้ความรู้สึกไปแล้ว แรงอีกแล้วตรู  รอคีย์โดนย่ำยีเล่น ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 18-01-2013 11:16:53
กระทืบให้เละไอ้กิตจัดหนักไปเลย^,^'
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 18-01-2013 11:35:01
กระทืบมานนนนนนนนน!!!!!

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 18-01-2013 12:01:09
ลุยมันเลย555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 18-01-2013 12:15:05
ฆ่ามานนนนนนนนนนนนนนนนนนน!!!!  :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 18-01-2013 12:49:23
สั้นไป :a5: :a5: เล่นมันเล้ย ยยยยยยย :angry2:
:call: ตอนหน้าเอาเฮียเก้ามาพูดอีกนะ พลีสๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 18-01-2013 14:01:25
กำลังสนุกเรย เก้าจะทำไงต่ปไปน่ะ เอาคีคืนมาให้ได้นะ สู้ๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: biwtiz ที่ 18-01-2013 14:20:51
มาลุ้นๆ

ตื่นเต้นขนาด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 18-01-2013 14:30:50
ลุ้นต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 18-01-2013 14:43:03
รอลุ้น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 18-01-2013 14:44:49
ได้ใจๆๆๆ อยากอ่านอีกอ่ะ...
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 18-01-2013 16:13:46
 :serius2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 18-01-2013 17:37:05
อยากได้ยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
อยากได้มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 18-01-2013 18:10:55
จัดไปๆ ตีแม่งให้กรุงแตก ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :laugh5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 18-01-2013 18:41:36
จัดไปๆ กระทืบไอ้กิต ไอ้เลวทั้งหลายให้มอดดดด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 18-01-2013 18:47:35
55555555 จิม นายเละแน่คะ

เอาเลยเฮียเก้า คิคิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 18-01-2013 20:00:56
กระทืบมันทั้ง 2 ซอยเลยเก้า  :z6:  o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-01-2013 20:07:26
ลุยยยยย :z6: :beat:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 18-01-2013 20:09:02
จัดหันกจัดเต็มไปเลยมันจะได้รู้ว่าใครใหญ่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 18-01-2013 21:54:50
สนับมือ
สปาร์ต้า
เอ็ม 16
อาร์ก้า
ระเบิดมือ

พร้อมมมม!!!!!!

เล่นแมร่งงงงง

ดากบาน
อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 18-01-2013 23:29:48
จัดไปอย่าให้เสีย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่16 เลือก up!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 18-01-2013 23:37:42
จัดหนักเลยลวกเพี้ย เอาให้หนัก เอาให้จำ ทำเพื่อคนที่รัก ^___^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 19-01-2013 01:35:39
บทที่17 ประชุม
เก้าTalk      
“เฮียครับ เรารู้แล้วว่าใครอยู่กับไอ้คีย์คนสุดท้าย”ลูกน้องคนหนึ่งที่ผมส่งไปวิ่งเข้ามารายงาน
“ใคร”ผมถามออกไป
“เพื่อนมันครับ ชื่อกิต” ลูกน้องอธิบาย
“ไปรากคอมันมา!” เวลาผ่านมานานแล้ว แต่ผมก็ยังไม่รู้เลยว่าไอ้คีย์มันอยู่ที่ไหน ส่วนพวกไอ้จิมมันก็ยื่นข้อเสนอเหี้ยๆนั้นมาอีก 
ติ๊ดๆๆ
เสียงข้อความเข้าที่มือถือผมอีกครั้ง ผมเปิดดูเพราะมันคือเบอร์เดิมกับที่ส่งภาพไอ้คีย์มา
กูให้เวลามึงถึงเที่ยงคืน ถ้าไม่รับ เด้กมึงคนนี้กูขอ
เมื่ออ่านข้าคามเสร็จผมก็ปาไอโฟน5ลงพื้นทันที ทำเอา ไอ้เมฆ ไอ้ไร ไอวี และไอ้โจ๊ค มองกันเป็นตาเดียว
“อารมณ์ร้อนไปป่าว ไม่สมกับเป็นหัวหน้าซอย13เลยนะ”
ไอ้เสือที่เดินนำไอ้พวกรองประธานเข้ามาหาผม แล้วพูดขึ้น
“กว่าจะเสด็จนะพวกมึง”ไอ้เมฆเริ่มด่าทันทีที่ไอ้เสือเดินเข้ามาเริ่มสงสัยกันแล้วซิว่าไอ้เมฆเป็นใคร ทำไมถึงกล้าฮึกับผมและก็ไอ้ประธานซอย9 แต่ยังไม่ถึงเวลาเล่าครับไว้ก่อน
“พอรู้ก็รีบมาเลยนะน้องเมฆ”ไอ้เสือพูดแล้วส่งตาหวานมาให้เมฆทันที
“น้องพ่อมึงดิ”ไอ้เมฆว่า”ไอ้เก้า มันส่งอะไรมา”ไอ้เมฆถามกลับเข้าเรื่อง
“พวกมันบอกว่าให้เวลาถึงเที่ยงคืน”ผมบอกไป ตอนนี้ผมเริ่มร้อนใจขึ้นมาจริงๆแล้ว แล้วไอ้ที่มันบอกว่ามันขอน่ะไม่ใช่แค่จะเอาไอ้คีย์ไปเป็นพวกแน่น แต่มันคงจะเอาไปเป็นของตัวมันเอง รร.ผมขึ้นชื่อเรื่องเกย์มากอาจจะฟังดูแปลกๆแต่มันก็เรื่องจริง เพราะพวกเราที่เป็นถึงคนในสังกัดคุ้มซอยต่างๆย่อมมีผู้หญิงมากมายเข้าหาอยู่แล้ว เกือบเก้าสิบเปอร์เซ็นของผู้หญิงในรร.นี้ พวกผมก็ส้อยกันมาได้ง่ายๆอยู่แล้ว พอนานเข้า ถ้าพวกเธอให้เราง่ายได้ กับคนอื่นก็คงไม่ยากนักหรอกจริงไหม เมื่อรุ่นก่อนๆเคยเกิดเรื่องราวเพราะผู้หญิงมากมาย จนนานเข้ามันก็กลายเป็นความเคยชินไป พวกผู้หญิงก็ไม่ต่างอะไรกับพวกของเล่นที่เราอยากได้เมื่อไหร่ก็ได้ พอไม่ต้องการก็ทิ้งไปซะ จะมีก็แต่พวกเหี้ยๆในรร.ที่ไม่ใช่สมาชิกของแก๊งค์คุมซอยเท่านั้นแหละที่โง่ตามเก็บผู้หญิงเหลือใช้พวกนั้น
และสิ่งใหม่ที่กำลังเกิดขึ้นในไม่กี่รุ่นที่ผ่านมาก้คือผู้ชาย ผู้ชายที่เป็นผู้ชาย การที่เราทำให้ลูกผู้ชายคนหนึ่งที่มีสักศรี และ ความเป็นชายเต็มตัว ตกเป็นของเราได้ เราก็จะดูยิ่งใหญ่และสมชายมากขึ้นมันเหมือนกับการเอาชนะ ก้อย่างที่เขาว่ากันว่า ชายได้ชายคือยอดชายไงล่ะครับ ฉากที่ทุกคนในแก๊งค์คุ้มซอยเห็น ก็คงจะเป็นแค่การได้ผู้ชายสักคนมาเสียงสักศรีเพื่อเรา แต่มันไม่ใช่แค่นั้น ความรู้สึกต่างหากที่เริ่มเข้ามามีบทบาทมากกว่าสิ่งใด
และถ้ายิ่งเราได้ลูกน้องของซอยอื่นมาเป็นของตัวเอง ก็ยิ่งดูเจ๋งขึ้นอีกเป็นไหนๆ ส่วนซอยที่ถูกแย่งเด็กไปก็จะถูกดูถูกเหยียดหยาม ข้อเสนอของพวกมันคือ ยกซอย13ให้มันคุ้ม นั้นก็หมายถึงสลายแก๊งค์คุ้มซอย13 ซึ่งคนที่จะทำแบบนั้นได้ก็มีแต่หัวหน้าของแต่ล่ะซอยเท่านั้น  แต่ถ้าสลายหลายแก๊งค์ก็จะเกิดผลแย่ต่างๆมาอีกเยอะ เพราะไม่มีแก๊งค์ ไม่มีบารมี ไม่มีลูกน้อง ส่วนศตรู มันไม่ได้สลายหรือยกโทษเรื่องที่เกิดตอนอยู่ในแก๊งค์ด้วยหรอก เราพะฉะนั้นเราก็จะถูกโจมตีได้ง่ายขึ้น พูดง่ายๆคือ มันเป็นเส้นทางที่ถ้าเราหลงเข้ามาแล้ว ก็ยากที่จะออกจากมันไปอย่างสิ้นเชิง ฟังดูอาจเวอร์สำหรับนักเรียน แค่ ปวช ปวส แต่นี้คือสังคมที่แท้จริงของเด็กสายอาชีพ ที่น้อยคนที่จะเข้าถึง
“ลุยเลยดิ เฮีย”ไอ้โจ๊คเริ่มต้นก่อน หลังจากได้ยินผมบอกเงื่อนไขเวลาที่มีจำกัด
“ไม่ดีมั้ง ซอย1 กับซอย11มี หนึ่งในสี่จตุรเทพแห่งเซเทย์หนุนอยู่”ไอ้ลองประธานซอยเก้าที่สวแว่นเอ่ยขึ้น
“อะไรนะ”ไอ้ไรร้องขึ้นอย่างตกใจ
ไม่แปลกหรอกครับที่มันตกใจ 1ใน4จตุรเทพแห่งเซเทย์คือ คนสี่คน ที่กุมอำนาจของทั้งสองรร.ในย่านนี้ คือ เทคนิคx อาชีว่ะT  หนึ่งรร.จะมี2เซเทย์ ใน7ซอยที่เทคนิคxที่ผมเรียนอยู่นั้นจะมีเซเทย์1คนก็คุ้ม3ซอยและจะมี1ซอยที่เป็นเขตปกครองตัวเอง นั้นก็คือ ซอยที่อยู่กลางของทุกซอย ผู้ที่จะมีสิทธิเป็นคนระดับเดียวกันกับเซเทย์  แต่จะไมถูกบรรจุให้เป้นเซเทย์ งงกันไหมครับ 555เอาเป็นว่า ในซอยที่พวกเราคุ้มกันอยู่ จะมีคนที่ใหญ่กว่าพวกเราอยู่อีก3คนนะครับ พวกนี้จะเป็นคนคอยหนุนหลังอยู่ก็เหมือนพวกที่ส่งการเราได้อ่ะครับ แต่ก้ขึ้นอยู่กับความสมัครใจของพวกเราด้วย ไม่เข้าใจกอ่านใหม่นะครับ
“แล้วมึงคิดว่ามีแค่พวกมันหรือไงที่มีเซเทย์หนุน”ผมหันหน้าไปมองทางไอ้เมฆ แล้วพูดขึ้น
“หาเรื่องให้กูกันตลอดพวกมึง กูอุส่าเก็บตัวแล้วนะ”ไอ้เมฆถึงกับทำหน้าบึงเลยทีเดียว
“แถมดูเหมือนว่าประธานเขตปกคลองตัวเองก็จะเบี่ยงมาทางเซเทย์ฝั่งเราซะด้วยซิ”ผมพูดพร้อมหันไปยิ้มทางไอ้เสือ
“ไปทั้งตัวและหัวใจแล้ว”ไอ้เสือพูดแล้วยิ้มตาปิดไปทางไอ้เมฆ
“พ่อมึงเถอะ”ไอ้เมฆด่ากลับทันที
“แต่ถึงจะมีเซเทย์หนุนเหมือนกัน แต่มันอาจจะเป็นเรื่องภายในได้เลยนะครับ”ไอ้รองประธานอีกคนที่ถือไอ้เพดมินิพูดขึ้น
“นั้นซิ”ไอ้เสือเริ่มเสริม
“เรื่องนั้นเดี๋ยวกูจัดการให้ทีหลัง แต่ถ้าพูดดีๆมันไม่ยอมก็คงต้องลงมือ”ไอ้เมฆพูดอย่างไม่รู้ร้องรู้หนาวอะไรนักแล้วนั่งลงบนโซฟาตัวยาว ทำเอาไอ้วีและไอ้ไรต้องลุกออกเลย ก็มันคนละระดับกัน
“เก่งจริงนะมึง”อยู่ก็มีเสียๆหนึ่งดังขึ้นมาทำเอาทุกคนหันไปตามประตู ก็มีร่างคนๆนึ่งที่ทำเอาลูกสมุนผมถึงกลับกรูมาอยู่ข้า
งๆผม
“พี่หมอก”ไอ้เมฆที่เมื่อกี้ยังทำเป็นอวดเบ่งถึงกับลุกขึ้นอย่างเร็ว
ไอ้หมอกเซเทย์ฝั่งขวาเดินเข้ามาแล้วนั่งลงที่โซฟาตรงที่ๆไอ้เมฆมันนั่งเมื่อกี้นี่ แล้วฉุดแขนไอ้เมฆให้นั่งตามข้างๆมัน
“เก่งกันจริงนะพวกมึงเนี่ย”ไอ้หมอกผมพร้อมเอามือวางบนหัวไอ้เมฆ”ทำเหี้ยอะไรไว้หน้ากูบ้างก็ดีนะ”ประโยคนี้หันมาทางผมกับไอ้เสือที่มันยื่นกอดอกพิงกำแพงอยู่ ไอ้เสือยักไหล่แบบไม่สนใจตอบกลับไป
“พี่หมอกก็ไอ้จิมมันจับเพื่อนเมฆไป”ไอ้เมฆที่นั่งใกล้ๆเริ่มอธิบาย
“พี่รู้ แต่พี่มีเรื่องต้องบอกเราให้รู้ไว้”ไอ้หมอกหันไปคุยกับน้องมัน แล้วเงยหน้ามาทางผม”เรื่องยา ที่เจอบนรถมึง มันเป็นยาตัวไหม่ที่กำลังดังสุดๆในตอนนี้ ส่วนเรื่องราคาและผลของมันไม่ต้องพูดถึง แพงจนระดับเด็กช่างอย่างพวกมึงแทบไม่มีปัญญาจะหาได้”ไอ้หมอกเริ่มอธิบาย
มันเกี่ยวอะไรกัน ทำไมแค่เรื่องที่มันจะยึดเอาซอยผมที่อยู่ชิดสุดกับเขตรร.อาชีวt กลายเป็นเรื่องโน้นเรื่องนี้มากมาย
“แล้วไง”ผมถาม
“หึ”ส่วนนี่เป็นเสียงไอ้เสือที่ยื่นส่ายหัวอยู่ใกล้ผม
“ก็ยาที่แพงขนาดนั้นเด็กช่างธรรมดาคงหาไม่ได้ เรื่องที่เด็กคนอื่นจะเอามาวางไว้เพื่อแกล้งมึง มันจะไม่ความยไปหน่อยหรอ”ไอ้หมอกทำหน้าจริงจัง ยาราคาสูงขนาดนั้นถ้าจะให้ตำรวจจับผมแค่ยาบ้าสัก4-5เม็ดก็คงพอแต่ทำไมถึงใช้ของแพงขนาดนั้น
“หมายความว่าไง”ผมถามอย่างจริงจัง
“ในรร.มีคนค้ายา แล้วอีกอย่างไม่ใช่พวกกระจอกซะด้วย สำหรับมึงยาแค่นี้คงไม่ใช่ปัญหาถ้ามึงจะเอา พวกมันเลยคิดว่าถ้าส่งยาที่รถมึง ถ้าเกิดมีคนมาเห็นหรือตำรวจจับได้ล่ะก็มึงก็คงโดนเล่นแบบไม่ต้องสงสัยอะไร แต่ถ้ามันเอามาไว้ที่รถเด็กอื่น ตำรวจก็คงหาตัวไอ้ตัวการกันให้ควัก กูว่าพวกมันฉลาดนะ ถ้าพลาสเรื่องส่งยามึงก็ถูกจับตำรวจก็ไม่ต้องสืออะไร แต่ถ้ามันพลาดมันก็ได้ซื้อขายกันสะดวก”
เหี้ยแล้วไง เรื่องมันใหญ่โตกันขนาดนนี้เลยหรอ
“แต่ผมเห็นว่าเด็กไอ้จิมมันป้วนเปี้ยนแถวนั้น”ไอ้วีเริ่มอธิบาย
“หึ ของราคาขนาดนั้น เป็นมึงจะให้ลูกกะจ๊อกเอาไปส่งหรือไง มึงนึกหน้ามันดีๆว่านอกจากเด็กไอ้จิมแล้วมันยังมีใครอีก”ไอ้หมอกย้อนพร้อมหยิบซอยสีน้ำตาลที่ลูกน้องมันที่เดินตามมา7-8คนส่งให้ แล้วโยนลงบนโต๊ะ ทำให้ของที่อยู่ข้างในกระเด็นออกมา มันคือรูปถ่าย
“มึงดูว่าคนไหน”ไอ้หฃมอกบอกไอ้วี ไอ้วีหยิบรูปถ่ายประมาณ10กว่าใบมาเปิดๆดูที่ล่ะใบ
เหี้ยนี่มันพวกระดับหัวหน้าซอยทั้งนั้นเลยนี่หว่า”ไอ้ไรที่ยื่นดูข้างๆพูดขึ้น”แต่อีกถ5-6คนใครว่ะ”มันพูดขึ้นมาลอยๆ แต่ก็คงอยากได้ตำตอบ
“พวกหัวหน้าแต่ล่ะซอยพวกมึงคงรู้ดี แต่ไอ้พวกที่มึงไม่คุ้นนะมันคือคนสนิทของเซเทย์ทั้งสองรร. แน่นนอนไม่ใช่ลูกน้องกู”ไอ้หมอกอธิบาย
“คนนี้ คนนี้แหละเฮีย”ไอ้วียื่นรูปถ่ายใบหนึ่งให้ผม
“เด็กอาชีวT”ผมพูดออกปเพราะเครื่องแบบคือเด้กอาชีวT
“ไอ้นั้นมันชื่อเค เป็นคนสนิทของเวเทย์ใต้ มันถูกพักการเรียนสามเดือนอยู่ช่วงนี้ และมันก็เสือกเป็นลูกพี่ลูกน้องไอ้จิม ที่มึงคิดว่าเป็นลุกน้องไอ้จิม ก็คงเป็นเพราะว่า มันชอบไปกินเหล้าด้วยกัน”ไอ้หมอกอธิบายอย่างมีหลักการ
“แล้วทำไมต้องเป็นกู ในเมื่อกูกับมันไม่เคยมีเรื่อง”ผมถาม
“เรื่องนี้กูก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะไอ้จิมมันไปเล่าวีรกรรมของมึงให้ไอ้เหี้ยนี่ฟัง มันก็เลยได้แผนส่งของ แต่ยังไงมันก็เด้กรร.อื่น จะเข้ามายุ่งยามในรร.โดยไม่มีใครรู้เห็นคงไม่ได้”
“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องของคีย์ล่ะพี่หมอก”ไอ้เมฆที่ฟังอยู่นานถามขึ้น
“ก้เพราะเพื่อนมึงเป็นเมียไอ้เก้าไง”ไอ้หมอกพูด ทำเอาลูกน้องผมถึงกับตาโต”ตำรวจไม่รามือจากมึงง่ายๆแน่นไอ้เก้า เพราะฉะนั้น มึงจะทำเหี้ยอะไรก็เงียบๆอย่าให้เรื่องมันถึงตำรวจ เพราะแทนที่มึงจะเป็นแค่ผู้ต้องสงสัย จะกลายเป็นผู้ต้องหาแทน “ไอ้หมอกพูด ที่มาเตือนผมก็คงจะเป็นเพราะถ้าเราไปกระทืบไอ้พวกนั้นเรื่องก็ต้องถึงตำรวจ และ ตำรวจก็จะสืบเรื่องเก่าของผม  ก็จะกลายเป็นว่าผมเข้าข่ายเรื่องพวกนี้มากขึ้นซินะ
“แล้วจะเอาไงว่ะ”ไอ้เมฆคงเริ่มโมโห
“ก็จัดการเงียบๆ หนักๆแต่ห้ามถึงตาย เอาให้พวกมันไม่กล้าไปแจ้งความ และที่สำคัญ หลังฐานที่จะเอาไว้แบ็คเมย์พวกมันที่หลัง ไอ้เสื่อกูวานถามมันเรื่องยาด้วย กูไม่แน่นใจว่ามันจะมีส่วนรู้เห็นหรือว่า ถ้ามีเก็บซากมันมาให้กูด้วย แต่ถ้าไม่ ก็ไส้หัวมันไปไกลๆ และก้เมฆครับอย่าทำอะไรเยอะเกินตัว และกลับบ้านก็เที่ยงคืนนะครับ ไอ้เหี้ยเสือถ้าน้องกูมีรอยขีดขวนสักเส้นมึงเจอกูแน่”ไอ้หมอกพูดแล้วเอามือขยี้หัวไอ้เมฆและเดินออกไป แต่ก้ไม่วายให้ลูกน้องมันมาเก็บรูปในมือไอ้วีกลับไปด้วย
“เอาไงทีนี้”ไอ้เมฆเงยหน้าขึ้นมาถาม
“กูมีแผนแล้ว”ผมพูดขึ้น รออีกนิดนะไอ้คีย์ กูจะพามึงกลับเอง รออีกแค่นิดเดียว


TBC.

เหอๆๆๆ

 เข้าเรื่อง กันเถอะ โปรดจำรายละเอียดตอนนี้ให้ดีๆนะ

เพราะมันคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวต่างๆต่อไป :a5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 19-01-2013 01:53:24
 o18  ตื่นเต้นๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 19-01-2013 01:59:02
 :m16: :m16:เจอกัน !!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 19-01-2013 02:17:31
 :laugh:

มันส์แน่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 19-01-2013 02:46:47
จุดเริ่มต้น!!?
ขนาดเริ่มยัง งง
ต่อไปจะขนาดไหน
ค่ยอ่านอีกรอบ อิอิ

ต่อๆ
รอฉากหวานๆอ้ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 19-01-2013 03:26:28
รีบๆๆช่วย นะเฮียเก้าาาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: evanescence_69 ที่ 19-01-2013 03:35:04
เหมือนกะลังอ่านกาตูนญี่ปุ่นเลยอ่ะ มีเขตปกครอง มี4 จตุรเทพ อั๊ยย่ะ :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 19-01-2013 05:14:40
เมฆเป็นเซเทย์ใช่ป่ะ แล้วพี่หมอกเป็นหัวหน้าจตุรเทพหรอ คนเขียนต้องรีบมาเฉลยแล้วล่ะ 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 19-01-2013 07:03:32
กลายเปนเรื่องใหญแล้วสิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 19-01-2013 07:10:09
 :fire: :fire: :fire:
จัดการเลยยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 19-01-2013 08:44:15
กดบวกปล่อยเป็ดให่เต่าตุ่น
พล็อตเรื่องโดยเฉพาะเซเทย์ท่าจะมันส์มาก
เมฆ อุอุ ชอบ เด็กน้อยผู้กำอะไรอยู่เบื้องหลัง
แต่หมอกก็เจ๋งว่ะ ยอมโยนให้เสือดูแล
เพราะคงรู้พิษสงน้องชายดีมากแน่ๆ 555
อยากกอ่านเมฆกะพี่เสือ ฮิ้ววววว
คีย์เดี๋ยวพี่เก้าไปช่วย สักครู่นะครับ
ใจร่มๆ อย่าเป็นอะไรล่ะ ลุ้นๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 19-01-2013 08:48:07
รีบไปช่วยคีย์เร็วๆเหอะ
แล้วค่อยมาเล่าเรื่องเมฆ หมอก เสือ ให้ด้วยนะ
เหมือนอ่านการ์ตูนมาเฟียอยู่เลยอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 19-01-2013 09:04:42
รอๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 19-01-2013 09:53:27
เก้าสู้ๆนะ เอาตัวคีคืนมาให้ได้นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 19-01-2013 11:48:19
ี่เก้าสู้ๆ อย่างน้อยก็มีคนหนุนอยู่น๊า คีย์ทำใจดีๆไว้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 19-01-2013 12:59:51
มาแล้ว  มาแบบญี่ปุ่นแล้ว  555  มันพะยะคะ  ชอบอยู่แล้วการ์ตูนญี่ปุ่นแนวนี้ติดตามอ่านตลอดเลย  แล้วเรื่องนี้ก็ติดเลย  อยากอ่านตอนใหม่อีกแล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 19-01-2013 16:13:45
เหมือนหนังมาเฟียดีเนอะ แถมดูวุ่นวายน่าปวดหัวดี ยังไงคีย์ก็น่าสมเพชดี กะชะตาชีวิตที่เหมือนสิ่งของที่ดูเหมือนสำคัญแต่กลับไม่สำคัญ เหมือนสิ่งของที่มีค่าแค่เอาไว้ใช้งานอะนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 19-01-2013 18:32:06
ตอนนี้ผมงงกับตำแหน่งนะ 55 (จะกลับไปอ่านอีกรอบ)

โห่เล่นงิเก้าจะทำไงต่อละเนี้ย ช่วยคีย์ให้ได้นะเก้า o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 19-01-2013 19:34:31
ลุ้นๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 19-01-2013 20:12:27
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 19-01-2013 20:33:54
อ๊ากกกกก ไม่ไหวแล้วอยากไปช่วย คีบ์ ><

รอตอนต่อไปนคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 19-01-2013 20:43:16
เก้าต้องช่วยคีย์ให้ได้นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 19-01-2013 20:58:18
รีบไปช่วยคีย์ด่วนค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 19-01-2013 21:25:46
เนื้อเรื่องสนุก น่าสนใจ แต่เสียอรรถรสลงไปเยอะเพราะพิมพ์ผิด
ถ้าปรับปรุงตรงจุดนี้ได้จะดีมากๆ เลยนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 19-01-2013 22:57:53
เด็กช่าง ช่างสับซ้อนเหลือเกิน ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 19-01-2013 23:14:14
บทที่18ชิงตัว   
ซ่า!!!
ผมลืมตาขึ้นมาเพราะรู้สึกว่ามีของเหลวบางอย่างกระทบเข้ากับตัวผมอย่างแรงจนเปียกโชกไปทั้งตัว
“ตื่นสักทีนะมึง”พอสายตาผมเริ่มปรับเข้ากับภาพตรงหน้าได้ก็เห็นไอ้แดนหัวหน้าซอย11ยื่นเท้าเอวยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่
“ถ้ามึงหลับกูก็ไม่สนุกซิวะ”มันพูดแล้วเดินเข้ามานั่งยองๆตรงหน้าผม แล้วใช้มือเชยคางผมขึ้น”มองใกล้ๆก็น่ารักดีนี่หว่า ผู้ชายแน่นหรอมึง ถึงว่าไอ้เหี้ยเก้าติดแจเลย”มันพูดพร้อมเอานิ้วมือลูบไล้ไปบนใบหน้าผม
“ไอ้แดนมึงเล่นเยอะไปแล้ว”ไอ้เหี้ยจิ้มเดินเข้ามาปัดมือไอ้แดนทิ้ง
“สัสทำหวง หรือมึงก็ชอบ”มันว่าแล้วลุกขึ้นไปยื่นประจันหน้ากับไอ้พี่จิ้ม พอมันยื่นข้างกันแบบนี้ไอ้พี่จิ้มดูตัวเล็กไปเลยคือไอ้แดนมันสูงมากอ่ะครับแต่ผอมๆตัวได้พี่จิมมันจะเตี้ยกว่าแต่จะดูมีเนื้อมีหนังมากกว่า
“หวงเหี้ยอะไร”ไอ้พี่จิมตะโกนกลับ แต่กลับหันหน้าหนี้ แต่ไอ้แดนมันจับตัวไอ้พี่จิมหันกลับมาเผชิญหน้ากับมัน
“ถึงมึงอยากหวงก็หวงไม่ได้หรอก เพราะกูไม่อนุญาต”มันพุดแล้วจับแขนไอ้พี่จิทกระชากเข้ามาใกล้ตัวเองมากขึ้น
“พูดเหี้ยอะไร”ไอ้พี่จิมผลักอกไอ้แดนออกแล้วรีบถอยหนี้
ผมมองดูภาพเหตุการณ์นั้นแบบงงๆคือทุกคนคิดว่ามันแปลกๆไหมล่ะครับ คิดใช่ป่ะ
“กี่โมงแล้วว่ะ”ไอ้แดนมันตะโกนถามลูกน้องมัน
“ห้าทุ่มแล้วหัวหน้า”หนึ่งในลูกน้อยมันตะโกนตอบ
“กูว่าไอ้เหี้ยเก้ามันคงต้องการแรงกระตุ้นว่ะ มึงเอาโทรศัพท์มาถ่ายวิดีโอดิ”มันพูดแล้วเดินเข้ามาหาผมแล้วเอาหน้ายื่นมาใกล้ๆหน้าผม
“มึงจะทำเหี้ยอะไร”ผมถามออกไปพร้อมพยายามเอาหน้าให้ออกห่างจากมันที่สุด
“หึ อย่างมึงไม่ใช่สเป็คกูหรอก”ไอ้แดนมันกระซิบแล้วมันก็ลุกออกไป
“ส่งไปให้เหี้ยเก้า”มันสั่งลูกน้องมันที่ยื่นถ่ายวีดีเมื่อกี้นี้ คือมึงจะส่งอะไรไปให้มัน กูยังไม่เห็นมึงทำอะไรเลย
“พวกมึงเฝ้ามันไว้ ถ้าไอ้เหี้ยเก้ามันตอบกลับมาเมื่อไหร่ไปตามกูที่ห้องด้วย แต่ถ้าไม่ ห้ามใครรบกวน”มันว่าแล้วเดินไปลากไอ้พี่จิมให้เดินตามมันไป
แต่ก็ดูเหมือนพี่จิมจะขัดขืน แต่ก็ยอมเดินตามมันไปอยู่ดี
“เฮ้ยหัวหน้าเอาอีกแล้วว่ะ”ไอ้ลูกน้องคนนึ่งพูดขึ้น
“เงียบไปเลยไอ้สัส”อันนี้ผมจำได้มันคือลุกน้องไอ้พี่จิม
ผมก็ได้แต่นั่งอยู่แบบนั้นเพราะรู้ตัวเองดีว่าร้องให้ตาย ดึกปานนี้ก็คงไม่มีใครได้ยินหรอก เฮ้ย นี่ชีวิตผมมันวุ่นวายแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ แล้วยิ่งนับวันมันก็ยิ่งวุ่นวายขึ้นเรื่อยๆ จากตอนแรกที่ตั้งใจจะใช้ชีวิตแค่นักเรียนอาชีพวะธรรมดา มีสาวสักคนฝึกงานแล้วก็ทำงาน แต่ไหนมันถึงกลายเป็นแบบนี้ล่ะ เพราะอะไรกันนะ
ผมนี่ถ้าจะบ้าไปแล้วตัวเองถูกจับอยู่แท้ๆแต่ยังมาคิดอะไรบ้าๆอีก หนี้ซิ ต้องหนี้ กูก็ผู้ชายนะจะให้คนอื่นมาช่วยอย่างเดียวได้ไงว่ะ ไม่ใช่ผู้หญิงนะโว้ย
แต่จะเอายังไงดีว่ะ ถูกหมัดแถมถูกเฝ้าไว้อีก ถ้าทำเหมือนในหนังตอนนางเอกโดนจับตัวจะได้ผลไหมว่ะ
“นี่ คือกูปวดขี้อ่ะ”ผมพูดออกไป ได้ผลทุกคนหันมามองผมเป็นตาเดียว
“5555”แต่ที่ผมได้กลับมาดันเป็นเสียงหัวเราะคนปวดขี้มันตลกตรงไหนว่ะ
“มึงอย่ามาแรด มึงไม่ใช่นางเอกละครนะ ปวดขี้มึงก็ขี้ดิ ใครอุดรูมึงไว้”หนึ่งในนั้นพูด
เอาซะกูอายเลยนะพวกมึง และผมก็รู้ตัวเองดีว่ายังไงละครก็คือละคร
“กินเหล้ากัน กูซื้อมาแล้ว”ผมได้ยินเสียงพวกมันตะโกนกัน
“เออดีว่ะ แก้ง่วง”แล้วพวกมันก็ถยอยกันไปกินที่ประตูหน้าโรงเพราะชำ
สบายใจกันจริงนะพวกมึง ผมก็เลยได้แต่นั่งเป็นอาหารยุงอยู่
“ไอ้คีย์”ผมได้ยินเสียงคนแรกเลยหันไปดู
“ไอ้”ยังไม่ทันที่ผมจะได้พูดไอ้เมฆก็เอามือมาปิดปากผมไว้
“ชูส์เสียงดังหาพ่อมึงหรอ”มาถึงก็ด่ากูเลยนะมึง
“มึงมาได้ไง”ผมถามไปเสียงเบาๆ
“บินมามั้งสัสนี่”ไปตายซะไอ้เหี้ยเมฆ
“เหี้ย”ผมลืมตัวด่ามันไปซะดัง
“เฮ้ยใครว่ะ”เสียงไอ้ลูกน้องที่ไปนั่งกินเหล้ากันพูดขึ้น”เฮ้ยแม่งพวกไอ้เหี้ยเก้า”ไอ้นั้นตะโกนพวกที่เหลือพากันลุกแล้วรีบพุงเข้ามาที่ผม
“ไอ้เหี้ยคีย์มึงนี่นะกูอุส่าจะเอาแบบสงบๆแล้ว”ไอ้เมฆพูดขึ้นในขนาดที่พวกนั้นเดินเข้ามาทางผมกับไอ้เมฆผมก็เห็นเงาดำของคนอีกกลุ่มหนึ่งเข้ามาทางด้านหลังพวกนั้น แล้วพวกมันก็ซัดกันเลย
“เฮ้ยใครว่ะ”ผมได้ยอนเสียงเอะอะแล้วมันก็เริ่มซัดกัน”ไอ้พวกซอย13”หนึ่งในนั้นพูด
“เออพวกกูเอง”ไอ้พี่วีพูดแล้วสวนหมัดเข้าที่หน้าไอ้คนพูด
“กูขอด้วย”ไอ้เมฆทำท่าจะตรงเข้าไปตีกับพวกนั้นแต่ไอ้พี่เสือดันมาคว้าแขนไว้
“น้องเมฆ พี่ไม่อยากโดนไปไอ้หมอกมันเล่นหรอกนะ พาคีย์ไปที่อื่นก่อน”ไอ้เสือพูด ไอ้เมฆดูถ้าจะไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่ แต่มันก็มาแก้เชือกให้ผมแล้วลากผมมาด้านในสุดของโรงเพาะชำ
“มึงรออยู่นี่แหละ”ไอ้เมฆว่าแล้วเดินเข้าไปกลางวงที่มันที่กำลังตะลุมบอลกัน
ส่วนผมก็ได้แต่มองดูไปรอบ และก็ได้ยินเสียงเอะอะในห้อง ถ้าจำไม่ผิดมันเป็นห้องที่ไอ้แดนอยาไม่ใช่หรอ
ผมเลยไปแอบๆดู
“นี่สำหรับที่มึงหยามหน้ากู”ไอ้เก้าครับไอ้เก้ากำลังกำคอเสื้อไอ้แดนแล้วซัดไปที่หน้าไอ้แดนที่ดูท่าทางสะบักสะบอม
“ส่วนมึง”ไอ้เก้าเดินตรงเข้าทางไอ้จิมที่ดูไม่ยับเย้นเท่าไหร่แต่นั่งกองอยู่ข้างๆกำแพง
“เรื่องยาที่อยู่บนรถกูมึงรู้อะไรบอกมา”ไอ้เก้าถาม

“ยาเหี้ยอะไร”ไอ้พี่จิมพยายามพูด
“ไอ้สัสเก้าบ่อยไอ้จิมนะโว้ย”ไอ้แดนที่ดูจะไมไหวแล้วพยายามพูด
“ไอ้โจ๊คให้มันเงียบซิ”ไอ้เก้าสั่งไอ้พี่โจ๊ค แล้วไอ้พี่โจ๊คก็เข้าไปกระทืบไอ้แดนจนมันสลบไป
“พอแล้ว มึงอยากรู้อะไรถามกูดิ”ไอ้พี่จิมพูดพร้อมเข้าไปขวางไอ้พี่โจ๊คที่กำลังจะกระทืบไอ้แดนอีกครั้ง
“หึ ห่วงกันดีนักนะมึง”ไอ้เก้าพูดขึ้น
“เรื่องนั้นพวกกูไม่รู้เรื่อง”ไอ้พี่จิมพูด
“หึ คิดว่ากูจะเชื่อมึงไหม”ไอ้เก้าพูดแล้วเดินเข้าไปใกล้ไอ้พี่จิม
“พอแล้วมั้ง พวกมึงล้ำเส้นกูเกินไปหรือเปล่า”ผมได้ยินเสียงคนพูดอยู่ทางด้านหลังผมเลยหันไปมอง
“พี่หนึ่ง”ไอ้พี่จิมพูด
“เซเทย์ฝั่งซ้าย”ไอ้พี่โจ๊คพูด
เซเทย์หรอ ระดับเซเทย์ ผมเคยได้ยินมาว่าเซเทร์เป็นเหมือนบอสที่ใหญ่ที่สุดในรร.เลย แถมยังว่ากันว่าฝีมือไร้เทียมทานสุดๆ ขนาดพวกหัวหน้าแต่ล่ะซอยยังต้องขยาด
“มึงไม่ต้องพูด ไอ้เก้าถือว่าครั้งนี้กูขอ เด็กกูมันล้ำเส้นก่อนเองตัวประกันมึงก็เอากลับไป ส่วนไอ้พวกนี้มึงก็เล่นมันขนาดนี้แล้วกูขอให้จบ แต่ถ้ามึงยังไม่ยอมกูว่ากูคงต้องคุยกับไอ้หมอกเป็นการส่วนตัว”ไอ้คนชื่อหนึ่งพูดเสียงเรียบ
นี่ซินะคนมีอำนาจแค่ยื่นอยู่นิ่งๆยังรู้สึกกลัวเลย ไอ้เก้าดูท่าทางจะไม่กลัวอะไร แต่ก็ยอมปล่อยมือจากคอเสื้อไอ้พี่จิมแล้วเนเข้ามาจับแขนผมลุกขึ้น แล้วเดินออกจากห้องนั้นมา
พอออกมาได้สักระยะก็เห็นพวกคนในแก๊งค์ยื่นสะบักสะบอมกันพอสมควร พวกกับพวกซอยเก้าที่ไม่มีแผลเลย สงสัยคงไม่ได้เข้าไปตะลุมบอนกันด้วย
“พวกมึงกลับไปได้แล้ว”ไอ้เก้าว่าแล้วเดินลากผมออกไปทางประตู
“ขอบคุณนะฮะ”ผมหันหลังมาบอก ก็ที่ทุกคนต้องมาเจ็บแบบนี้ก้เพราะช่วยผม ทุกคนยิ้มแล้วโบกไม้โบกมือให้
“เลี้ยงเหล้ากูด้วยนะ”ไอ้พี่ไรยื่นยิ้มตาปิดพุดขึ้น
แล้วไอ้เก้าก็ลากผมออกไป
ตลอดเวลาที่มันพาผมเดินมา มันไม่พูดแล้วไม่มองหน้าผมสักนิด เหมือนมันกำลังโกรธ
“อุ้ย”อยู่ๆมันก็หยุดเดินเล่นเอาผมเบรกไม่ทันเลยชนเข้ากับอกมันเต็มแรง แต่โชคดีที่ไอ้เก้ามันคว้าเอวผมไว้ได้ทัน แต่อยู่ๆมันก็ดึงผมเข้าไปกอด แล้วเอาหน้าซบเข้าที่ต้นคอผม
“เออ”ไม่รู้จะพูดอะไร แอบตกใจนิดๆที่มันกอด
“ชูส์”ไอ้เก้าทำเสรงให้เงียบแล้วกระชับวงแขนมันขึ้นอีก แล้วก้อยู่แบบนั้นหลายนาที

TBC.


กรี๊ดดดพี่แดนอ่ะตอนนี้ :impress2:

แต่งเองก็บ้าไปเอง

เราเขียนผิดเยอะใช่ไหมขอโทษนะ ไม่มีอะไรจะเเก้ตัวมันเป็นสันดารเราไปแระ

ยากนะจะเปลี่ยนแปลง แต่ก็ขอบคุณทุกคนที่ยังติดตาม
(คำพูดเราตอนนี้ดูเป็นคนเรียบร้อย ว่านอนสอนง่ายดีแฮะ เหอๆๆ)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่17 ประชุม up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 19-01-2013 23:22:29
จะจำได้หมดไหมเนี้ยะ สงสัยต้องอ่านรอบสอง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 19-01-2013 23:31:20
 :m31:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 19-01-2013 23:34:28
มีคู่แดนกับจิมด้วยยยยยยยย :z1:

มีหลายคู่ชอบอ่ะ

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 19-01-2013 23:41:51
ตัวละครลับโผล่มาอีก หนึ่งตัวละ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 20-01-2013 00:01:34
5555 ได้คือมาแล้วคีย์ที่รัก อิอิ

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 20-01-2013 00:18:50
คือว่า....
เด็กช่างชอบกินกันเอง
เหรออออออ


จะได้ตามอ่านตลอดๆๆๆๆๆๆ
ชอบบบบบว่ะ

กินด้วยคนดิ
ฮ่าฮ่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 20-01-2013 00:29:26
ดีนะที่ไม่รีบนอนไม่งั้นได้ไปอ่านตอนนี้ตอนเช้าแน่ๆ   ไม่พอคร๊าบบบบบบบบบบบบบ
อยากอ่านอีก  มันมาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 20-01-2013 00:34:59
อ้างถึง
หนี้ซิ ต้องหนี้
หนี ค่ะ ไม่ใช่ หนี้  :laugh:
อ้างถึง
ผมได้ยอนเสียงเอะอะ
ได้ยิน
อ้างถึง
ถ้าจำไม่ผิดมันเป็นห้องที่ไอ้แดนอยาไม่ใช่หรอ
อยา? อยู่?
อ้างถึง
แต่ก็ยอมปล่อยมือจากคอเสื้อไอ้พี่จิมแล้วเนเข้ามาจับแขนผมลุกขึ้น
เน?? อะไรอ้ะ เดิน?

เย้ ช่วยได้แล้ว ง่าย จัง  :jul3: :jul3: :jul3:
แดน กะ วิน ต้องมี  :oo1: :oo1: :oo1: :oo1: แน่เลย  :o8:

มีกอดปลอบด้วย  :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

ต่อๆๆๆ

คงมีเรื่องวุ่นอีก ไหนจะเรื่องยา  o18 รอๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 20-01-2013 01:24:19
พี่แดนกะพี่จิมนี่ยังไง
พี่เก้านี้ห่วงน้องมากละสิ o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 20-01-2013 02:01:56
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 20-01-2013 02:22:03
เฮียแดนกับเฮียจิม กรี๊ดดดดดดดดดดดด

รักเฮียเก้าที่สุ๊ดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 20-01-2013 02:26:39
เยอะคู่ดีอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 20-01-2013 04:12:19
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 20-01-2013 07:40:11
จบเรื่องวุ่นวายสักที จะได้หวานๆกันบ้าง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-01-2013 09:53:03
โล่งอกไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 20-01-2013 11:05:47
แดนกับจิม อะไรซัมติงนะ  :z1:

เมื่อไหร่คีย์จะรู้ถึงความรู้สึกของเก้าซะที จะได้หวานๆกัน  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 20-01-2013 11:14:22
เย้ๆๆๆ  ดีใจจ้งเรยยย พี่เก้าช่วยน้องคีได้แระ กอดกันๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 20-01-2013 11:20:50
เก้าหลงรักคีย์แล้วแน่เลย แต่เมฆเกับพี่เสือเ็นไรกันป่าวอะ ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 20-01-2013 11:25:33
ขวัญเอ้ยขวัญมานะคีย์ มามะมาให้พี่กอดหน่อย (โดนเก้าฟีคิกทันใด :z6:)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 20-01-2013 12:34:19
ช่วยคีย์ได้ล่ะ

แดนกะจิมต้อง.......กันแน่เลย

>รอต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Inamning ที่ 20-01-2013 12:39:29
มีหลายคู่เนอะ 
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 20-01-2013 15:49:45
 o13 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 20-01-2013 15:51:28
อะนะ จิมกะแดนเขาเป็นของกันและกัน แต่ก็ยังไม่ชอบอยู่ดี ความวุ่นวายพึ่งเริ่มต้นเอง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 20-01-2013 16:14:11
แดนกับจิมแอบกินกันเองชิมิ 555 พี่หนึ่งนี้ไม่หน้าออกมาก่อนเลยอ่ะ ฮู้ เก้ากอดน้องคีย์แบบนี้ปล้ำเลยดีกว่า (เค้าล้อเล่น)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 20-01-2013 16:25:47
ขออ่านด้วย ชอบคีย์ รักเก้า ปลื้มเมฆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 20-01-2013 17:22:17
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 20-01-2013 17:53:04
สนุกครับ เฮียเก้า o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 20-01-2013 18:16:50
น่ารัก    :o8: :o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 20-01-2013 18:26:44
เชื่อแระ
เด็กช่างรักจริง

เอาคนรักกรูไป..เมิงตายยยยยยย
ยกซอย

อย่านะเว้ยยยยยยยยยยยย
อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 20-01-2013 18:51:44
อร๊ากกก เก้าเท่ห์เปงบ้า ให้ตายเถอะ><
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 20-01-2013 18:55:36
วันนี้จะมามั๊ยน้อ  อยากอ่านมาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 21-01-2013 11:49:48
มีหลายคู่ดีจัง 555

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 21-01-2013 17:31:21
ขอชมว่าแต่งเรื่องได้สนุก น่าติดตามแถมมีหลายคู่ให้จิ้นกันอีก แต่.....
พิมพ์ผิดเยอะมากอ่ะ บางครั้งผิดแบบเดาไม่ออกว่าจะพิมพ์อะไร
และบ่อยครั้งก็ผิดในคำง่ายๆ อ่านแล้วเลยสะดุด พาลไม่อยากอ่าน
ทำให้เสียดาย เพราะคนแต่งก็แต่งเพราะอยากให้มีคนอ่านเหมือนกัน
คนอ่านก็อยากอ่านเพราะสนุก แต่หนังมันกระตุกซะแทบดูไม่ไหว
ถ้าเป็นไปได้ขอร้องว่าช่วยอ่านทวนสักนิด แก้ที่พิมพ์ผิดอีกสักหน่อย
เรื่องจะอ่านได้สนุกและราบรื่นยิ่งขึ้น ถ้าทำได้เราว่าคนตามอ่านเรื่องนี้กันอีกตรึมอ่ะ
ชอบเรื่องนี้นะฮะ ถึงเขียนบอก หวังว่าจะไม่เคืองกัน ขอบคุณค้าบบบ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Love_ewan ที่ 21-01-2013 18:15:57
ลุ้นแทบแย่เลย   :-[   แดนกับจิม มีซัมตริงกันหรือเปล่านะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 21-01-2013 18:56:03
หายไปใหนอะครับ  วันนี้ก็ยังไม่เห็น  เข้ามารอตามเดิม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 21-01-2013 23:04:04
ตกลงคนคุมแก๊งทุกซอยนี่ชอบผู้ชายหมดเลยเปล่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 21-01-2013 23:23:17
บทที่19หวานๆ
ไอ้เก้ายื่นกอดผมอยู่แบบนั้นนานหลายนาที แล้วมันก็ปล่อย
“กลับกัน”มันพูดแล้วเดินมุ่งหน้าไปยังKSR มันก็ขึ้นไปนั่งก่อนครับ และผมก็กำลังจะขึ้นตามมันไป
“นั่งหน้า”ไอ้เก้าพูด
“อะไรนะ”เพื่อฟังผิด
“มานั่งหน้า”มันย้ำอีกรอบ
เอ่อ คือประธานทานะครับพอดีนี่มันรถมอเตอร์ไซด์มันไม่ใช่รถเก๋ง จะให้กุนั่งหน้าตรงไหนหรอ แล้วนี่มันKSRข้างหน้ามันมีตรงไหนให้กูนั่งฟระ
“ให้ผมขี่หรอ”ผมถามมัน
“กูขี่เอง”มันบอก
“ทำไมต้องนั่งหน้าอ่ะ”
“ยางหลังมันอ่อน”ไอ้เก้าอธิบาย
“อ่อนหรอ”อันนี้ไม่ได้ถามมันครับ พูดกับตัวเองแล้วทำท่าจะไปจับยางหลังรถดู ยางKsRหนาขนาดนี้ถึงอ่อนก็น่าจะยังพอนั่งได้นี่หว่า มันอ่อนขนาดนั้นเลยหรอ
แต่ไอ้เก้าก็เข้ามาจับแขนผมไว้ก่อน
“กูบอกว่ามันอ่อนก็อ่อนดิ เร็วๆกูง่วง”มันพูดเสียงหงุดหงิด
“เอารถผมไปไหม”ผมยื่นข้อเสนอให้มัน ถ้ามันจะลำบากขนาดนี้ล่ะก็เอารถกูไปก็ได้ กูเอารถมาเหมือนกัน
“ไม่เอารถมึงคาสแม่งชอบค้าง”มันว่า”เร็วๆ”มันเร่ง
ผมก็มองอย่างลังเล คือKsRเนี่ยมันจะมีถังน้ำมันรถอยู่ข้างหน้าอันที่มันนูนๆอ่ะ แล้วที่นั่งก็มีเท่าแมวเขย่งและไอ้เก้ามันนั้งคนเดียวก็เกือบเต็มแล้วยังต้องเข้ามาชิดกว่าเดิมเพราะยางหลังมันอ่อนอีกแล้วกูจะนั่งยังไงว่ะ
แต่ก็ขึ้นไปตามที่มันบอก อย่างทุลักทุเล
“นี่ขยับไปหน่อยดิ”ผมบอกมันคือตอนนี้ผมนั่งอยู่เนินถังน้ำมัน
“ขยับไม่ได้แล้ว”มันบอกแล้งเริ่มออกรถ
ก็อย่างที่รู้ๆกันแหละครับ ไอ้เก้ามันขี่รถแบบไม่เคยกลัวตาย และผมที่นั่งเกร็งตัวอยู่บนเนินถังน้ำมัน พร้อมที่จะไหลลงมาได้ตลอดเวลา แล้วด้วยแรงเสียดท้านและความเร็วของการขับรถของไอ้เก้าก็ทำให้ผมไหลลงมานั่งทับมันได้อย่าง่ายด้าย ผมรู้สึกเลยครับว่าแผ่นหลังของผมแนบไปกับแผ่นอกของมัน อย่างแนบแน่น
ดีแค่ไหนแล้วที่ตอนนี้ดึกมากๆแล้วเลยทำให้ไม่มีรถขี่สวนไปสวนมา คนก็ไม่ค่อยมีเดินกันเท่าไหร่ไม่อย่างนั้นแหละท่านผู้อ่านเอ้ย คนจะมีคนอ้วกเพราะพวกผมกันอีกมากมาย คิดดูนะครับ มีผู้ชายผมสั้นๆตัวเท่าควายนั่งขี่กันอยู่บนรถขันนิดเดียว คิดดูว่ามันจะอุบาตรขนาดไหน
และอยู่ๆไอ้เก้าก้ลดความเร็วลงจนผมแปลกใจแบบมันช้ามากอ่ะครับประมาณว่าถ้ามีจักรยานปั่นข้างๆเราอยู่คงแซงเราไปแล้วอ่ะ
“ผ่อนทำไม”ผมหันไปถาม หน้าไอ้เก้าอยู่ห่างจากผมไม่กี่เซ็นเอง ทำเอาผมหันกลับแทบไม่ทัน
“มึงดูโน้น”ไอ้เก้าพูด ผมเลยมองไปรอบๆและแล้วก้เจอกับบ้างอย่าง
เหมือนเขาจะจัดงานอะไรกันสักอย่างแหละครับ เพราะทุ่งหญ้าที่มันมีหญ้าต้นสูงๆเท่าหัว มันมีไฟกระพิบดวงเล้กๆติดอยู่เต็มไปหมดเลย เหมือนท้างฟ้าเวลามีดาวเลยครับสวยมากๆ แปลกนะที่ผมกลับทางนี้เมื่อวานแต่กลับไม่เคยสังเกตเลย
ลมเย็นๆของแรงขี่รถที่ประทะเข้ากับตัวผมเบาๆเย็นสบายสุดๆ กับภาพสวยๆตรงหน้า บอกตามตรงนะครับถึงผมจะเป้นผู้ชาย แต่ผมก้ชอบอะไรแบบนี้นะ
 และก็เผลอแอนตัวไปพิงไอ้เก้าแบบไม่รู้ตัว ไอ้เก้าเองก็เอาหน้ามันมาเกยกับไหล่ผม
แต่ผมไม่คิดอะไรหรอกครับ แค่รู้สึกว่าแบบนี้สบายดี แต่อย่างว่าแหละครับเวลาแห่งความสุขมันมักจะสั้นเสมอ แต่มันก็ไม่ได้หายไปหรอกนะครับ เพราะมันจะอยู่ในความทรงจำผมตลอดไป
และแล้วก็ถึงหอผม
ผมอยู่หอนอกครับ เราะเราสามารถเอาใครมากกก็ได้ อิอิอิ ผมวางแผนจะหิ้วสาวน่ารักๆสักคนมาอยู่ด้วย แต่ดูเหมือนว่าคนที่ผมจะพามาจะไม่ใช่สาวในฝันซะแล้ว
พอมันจอดรถผมก็รีบกระโดดลงอย่างไวเลย คือพี่ยามเขามองพวกผมตั้งแต่ทางเข้าแบบตาไม่กระพิบเลยอ่ะ
“พี่นอนนี่ไหม”ผมถามครับ เพราะเห็นว่ามันดึกแล้ว แล้วอีกอย่างบ้านไอ้เก้าก็อยู่ไกลจากรร.มาก เพราะบ้านมันหลังใหญ่อ่ะครับเลยจะอยู่แถบๆชานเมืองอ่ะ ผมยังสงสัยเลยว่ามันตื่นตั้งแต่กี่โมงเพื่อมารร. ขนาดผมอยู่แค่นี้ยังสายบ่อยๆเลย
“อืม”คิดว่ามันจะตอบอะไรเยอะกว่านี้วะอีก แต่มันกับแค่ อืม สั้นๆ แล้วผมก็เดินนำขึ้นบันได(พอดีไม่มีลิฟต์มันเป็นตึกยาวๆแค่3ชั้นเองไม่รู้จะมีไปทำไมเดินเอาก็ได้)ตามผมมาเงียบๆ จนถึงหน้าห้องผมผมเลยไขกุญแจแล้วเดินนำมันเข้าไปแล้วไปยื่นรอปิดประตูไอ้เก้าก็เดินเข้ามาในระหว่างที่ผมกำลังลงกรประตูอยู่ผมก็ถาม
“หิวไหม กินอะไรเปล่า”ผมถามครับ และพอหันมาเสร็จก็ต้องตกใจเพราะไอ้เก้ามันยื่นอยู่ชิดผมมากแล้วเข้าแขนยันกับประตูดักผมไว้ทั้งสองข้าง เหมือนไม่ให้หลบไปไหนได้แล้วพูดประโยคที่ทำเอาผมร้อนวาบไปทั้งตัว
“กินมึง”
TBC.

อยากเขียนดราม่า
เพราะเรากำลังอารมณ์นั้น
แต่ไม่ได้เนอะ เพราะมันคนล่ะเรื่องกัน
สงสารคีย์เก้าเดี๋ยวจะไม่ได้หวานกันอีก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 21-01-2013 23:40:53
 :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: ArmCup ที่ 22-01-2013 14:12:20
มาไวๆๆๆๆนะคร้าบบ กำลังค้างงง  :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:  :z3: :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 22-01-2013 21:46:07
 o13
มาเเล้ววววว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 22-01-2013 21:57:38
 :z1:  มาแบบไม่รู้ตัว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่18 ชิงตัว up!
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 22-01-2013 22:01:46
 :pig4: น่ารักเนอะ เก้าเนี้ยะ หวานแบบเงียบๆพูดไม่เยอะ ดีนะที่คีย์เข้าใจว่าชอบกันนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 23-01-2013 00:31:45
พอเหอะเก้า บังคับกันตลอดเวลา เดี๋ยวน้องเขาระเบิดขึ้นมาแล้วจะหนาว หึหึ

รอนะคะ^__^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 23-01-2013 00:37:48
อั้ยยยยะ>< กินเค้าก้อไ้ด้นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 23-01-2013 01:40:25
อยู่ดูวิธีการกินของเก้าอ่ะ อร๊ายยยย ว่าแต่ตอนนี้โรแมนตอกเนอะ แอบอิงซบกันเบาๆ 555 เก้ามันก็หวานแบบเถื่อนๆล่ะ แต่น้องคีย์ของเราก็ยังหน้ามึนเหมือนเดิมเดี้ยะเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 23-01-2013 02:01:32
พี่เก้าหวานนนนน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Love_ewan ที่ 23-01-2013 02:53:35
หวานได้ที่ละ ทีนี่หนูคีย์จะรอดจากการถูกกินไหมน่า o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 23-01-2013 03:25:10
ก็หวานนะ แต่มันยังไม่สุด 5555+ แต่ก็น่ารักดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-01-2013 08:41:41
ค้างอยู่…รีบเอาไม้มาสอยด่วน!!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: pjny_tem ที่ 23-01-2013 08:57:09
 :a5: ค้างอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 23-01-2013 09:43:01
+เป็ดให้เฮียเก้า
จะหลอกกินน้องก็ให้นั่งหน้าทิ่มมาตลอดทางน้อ
บิ๊วซะขนาดนี้รับรอง
โฮ๊ยยยยยยย อยากอ่านต่อ
ตัดแบบนี้ใจจะขาด แง่มมมมมๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-01-2013 10:46:09
สั้นๆได้ใจความ รอเก้าตอนหน้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 23-01-2013 10:47:43
กินอย่างงี้ก็ไม่รู้จักอิ่มสิเก้า o18 o18

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 23-01-2013 11:03:38
 :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 23-01-2013 11:13:40
กินกันๆๆๆๆ เขินจุงๆ อิอิ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Inamning ที่ 23-01-2013 11:40:58
หวานแบบสั้นๆๆๆ จะเอายาวๆๆๆๆ  :z3: :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 23-01-2013 13:12:12
อยากเห็นอ่ะจะกินไง

อร๊ายยยยย


มาต่อด่วนคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vpu ที่ 23-01-2013 14:46:46
 :z1: :pighaun: กินมึงไง  กริ๊ด............ :pighaun: :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Melodykiss ที่ 23-01-2013 15:17:26
 :impress2: :impress2: :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 23-01-2013 15:19:14
น่ารักจัง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 23-01-2013 15:34:03
"กินมึง" <<< มันจะอิ่มหรอเก้า  :z1: (คงจะกินกันทั้งคืน อิอิ)

มีแอบซบอก เกยคางกันด้วยอะ หวานเบาๆ อิจฉาๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: best3651013 ที่ 23-01-2013 15:42:02
มาต่อไวๆๆๆๆนะคราฟ  :z13: :z13: :z13:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 23-01-2013 16:22:20
หวานจริงอะไรจริงอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: tagloveX-Mark ที่ 23-01-2013 16:37:05
อร๊างงงงงงงงงงง พี่เก้าจะกินน้องคีย์แล้วววววววว >_< รอๆๆๆ ลุ้นๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-01-2013 16:58:33
กินเลยๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 23-01-2013 17:25:08
หวานง่ายๆแต่ค้างมากมายอ่ะ^,^

มาต่อเร็วๆนะ
+1เป็ดให้กับเก้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 23-01-2013 20:11:22
คีย์พูดไปเลย ผมมิใช่ตุ๊ด แต่ผมเป็ยเกย์!!  :z2: :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 23-01-2013 20:11:49
ก็ลองดิคับพี่ มันส์ไม่มันส์ก็บอกกันมั่งนะ หึหึ  :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 23-01-2013 20:12:16
โดนเสียบเรียบร้อยครับพี่น้อง  :oo1:  :oo1:  :oo1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 23-01-2013 20:12:47
แงๆน้องคีย์คิดสั้นอ่า ถ้าเป็นพี่พี่เสียบมันกลับเบย  :oo1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 23-01-2013 20:15:31
เมื่อไหร่พี่เก้าจะมากินน้องคัย์สักทีน้อออออออ

 :-[ :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 23-01-2013 20:24:08
 หวานนนนนนน  :o8:  :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 23-01-2013 20:31:05
 :t3:  :t3:  :t3:  :t3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 23-01-2013 20:45:02
 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:  รอกินด้วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 23-01-2013 20:46:50
2 คำสั้นๆเลยยย  :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่19 หวานๆ up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 23-01-2013 21:13:58
หวานกันได้แค่เนี้ยะ..เด็กช่าง
 :z3:

อ่ะโด่..แน่จริงมาเล่าให้เห็นจริงอะไรจริงดิ

 :haun4:
รออยู่นะ ไอ่พี่เก้า..เมิงจะเจ๋งซักแค่ไหนฟ่ะ
ฮ่าฮ่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 23-01-2013 22:46:18
บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า
“กินมึง”พอไอ้เก้าพูดเสร็จก็ไม่รอให้ผมคิดตามันได้ทันเลย ตรงเข้ามาประกบปากผมอย่างเร็ว
ผมก็ตะลึงประมาณ3วินาทีก็เลยเริ่มผลักมัน แต่ไม่ออกครับไอ้เก้าที่เอามือดันประตูไว้ตอนแรกกลับเอามือมาจับมือผมที่กำลังผลักมันออกด้วยมือเดียว ข้อย้ำมือเดียว แหม่งคนเหี้ยอะไรว่ะ มือโคตรใหญ่เลย
แต่ผมก็ต้องนิ่งเพราะรสจูบมันเลยครับ กูไม่ได้แอ๊บแบ๊วอะไรนะคือกู เพิ่งเคยจูบ แล้วนี่ก็จูบแรกของกูด้วย ผมไม่แปลกใจเลยครับว่าทำไมผู้หญิงถึงเสร็จพวกผู้ชายทุกทีที่มันจูบ เพราะความรู้สึกมันเป็นแบบนี้นี่เอง ผมเคล้มเลยครับขนาดผมก็ผู้ชายนะเนี่ย
ความรู้สึกมันเหมือนแบบพองโต หัวใจเต้นแรง หัวโล่ง รู้สึกเหมือนกำลังกินขนมหวานเลยครับ เล่นเอามือไม้อ่อนเข่าอ่อนกันเลยทีเดียว แล้วผมจะทำอะไรได้ครับระหว่างคนไม่เคยกับคนที่ดูท่าทางแล้วจะช้ำชองสุดๆแบบนี้คุณว่าใครจะแพ้ล่ะครับ
ผมรู้สึกว่าน้ำลายผมไหลยังไงไม่รู้อ่ะ มันไม่ขยะแขยงนะแต่มันเสียวท้องวาบๆอ่ะ
“หึ อ่อนจริงมึง”แล้วไอ้เก้ามันก็ถอนปากออก แต่ยังกอดผมอยู่ ผมก้เอามือมาเช็ดน้ำลายนอบๆปากหน้าอายจริงๆ
แล้วไอ้เก้ามันก็ดึงผมเอาใกล้อีกผมก็ได้แต่เอามือยันหน้าอกมันไว้แล้วเซหน้าหลบไปข้างๆ แบบอายอ่ะ ผมก็ผู้ชายมันก็ผู้ชาย แต่ทำไมมันคนละระดับขนาดนี้อ่ะ
“จา จะทำอะไรน่ะ”อยู่ๆไอ้เก้าก็เอาหน้ามุดเข้าที่ซอกคอผมแล้วเริ่มดูดอ่ะ  ตกใจเลยครับ มันเจ็บแป๊ปๆแล้วก็ขนหลุก แต่แปลกนะครับจุดอ่อนผมมักอยู่ที่คอ แต่แบบพอมันทำแบบนี้ผมไม่จั๊กจี้เลยแต่เสียวๆมากกว่า
“อ๊ะ”เสียวจนต้องร้องออกไป ไอ้เก้าหยุดกึกเลยครับ ผมที่เพิ่งคิดได้ก็เอามือปิดปากตัวเองแทบไม่ทัน
“หึหึ”ได้ยินแต่เสียงไอ้เก้าหัวเราะชอบใจแล้วก็เริ่มทำต่อ ผมหรอก ทำอะไรได้ครับ หมดแรงตั้งแต่โดนมันจูบแล้ว อย่าหาว่าผมง่ายนะครับ ลองมาเจอกับตัวเองไหมแล้วคุณจะรู้ว่าเสียตัวเป็นแรงง่ายนิดเดียว
ผมมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ผมหลังชนเข้ากับเตียงติดพื้น(พอดีนอนดิ้นแบบสูงๆตกประจำ)แล้วก็มีไอ้เก้ามาทับผมไว้ หนักนะโว้ยตัวเท่าควาย
“พะ พอแล้ว”ผมพูดออกไปอย่างตะกุกตะกักเริ่มกลัวครับ ก็ครั้งที่แล้วผมเจอหนักเลยอ่ะ พอถึงเตียงก็กลัวขึ้นมาทันที
ไอ้เก้าหยุดทำแล้วเงยหน้ามองผม   
“ทำไม”มันถาม เชี่ย มึงกำลังจะปล้ำกู พอกูบอกให้มึงหยุด มึงยังจะมาถามอีกเนอะว่าทำไม มึงจะให้กูตอบมึงว่าอะไรอ่ะ
“มะไม่หิวหรอ”เปลี่ยนเรื่องดีกว่า เพื่อมันจะหิวแล้วเราไปหาอะไรกินดีกว่ามากินกูเนี่ย!
“หิว”มันว่าแล้วทำหน้าจริงจัง เข้าแผนกูล่ะ
“งั้นไปหาไรกิน”ผมก็ทำท่าจะลุกครับแบบผลักมันออก แต่มันไม่ยอมออกครับ กลับส่งยิ้มสยองมาให้ผมแทน
“กูกำลังกิน”มันว่าแล้วประกบปากผมเลยครับ ชิบหายแล้วแทนที่กูจะลอดกลับไปส่งเสริมให้มันหาเรื่องกินอีก เวรจริงๆ
“อะอะ”เลยตามเลยแล้วไง อิอิอิ ก็มันรู้สึกดีอ่ะ ผมไม่ได้ง่ายนะ แต่ ลองมาเป็นผมดิแล้วจะรู้”พะพี่เก้า”ผมเรียกเสียงสั่น
ไอ้เก้าหยุดทันทีแล้วหันมามองหาผม
“ผมกลัว พอเถอะ”พอมาคิดๆดูแล้วรู้สึกดีมันก็ดีจริงๆแหละ  แต่กูกลัวมากกว่าอ่ะ
“กูจะทำเบาๆ”มันว่าแล้วไซร้ต้นคอผมยกใหญ่
“อย่า ผมกลัว”น้ำตาจะไหลเลยครับ ความรู้สึกกว่า น้อยใจ เสียใจ กลัว มันตีกันไปหมด น้ำตาคลอเลยครับ เคยไหมไอ้ความรู้สึกประมาณนี้น่ะ
“เออๆๆๆกูไม่ทำแล้ว มึงเป็นตุ๊ดไงชอบร้องไห้จริงๆ”ได้ข่าวว่ากูยังไม่ได้ร้องเลยนะแค่คลอเฉยๆ
“ไว้วันหลังนะ”พูดแบบขอไปที
“อีก7วัน ทำใจไว้เลยมึง กูให้อีกแค่7วัน”มันว่าครับแล้วลุกมานั่งข้างๆผมแทน ผมก็ลุกตามครับ
“ง่า”ไม่รู้จะพูดไร
“กูพูดจริง มึงเป็นแฟนกูก็ต้องยอมดิ”มันว่า เวลาเป็นแฟนกันต้องซั้มกันทุกคนเลยหรอ?
“แต่กู”ยังไม่ทันได้พูดต่อก็เจอสายตาพิฆาตส่งมา”ผมเป็นผู้ชาย”บอกมันไป
“มีรูกูก็เสียบได้”แล้วมันก็เอาหน้ามาดูดๆเลียใบหูผมอีกเล่นเอาหนคอเลยครับ เสียวอ่ะ
“ไหนให้7วัน พอแล้ว”ผมดันหัวมันออกครับ
“ล้างพิษ”ไอ้เก้าว่าแล้วยิ้มเจ้าเล่ห์(หล่อเหี้ยๆ)
“ล้างพิษ”ผมท้วนอีกครั้งอะไรของมัน กูมีพิษตรงไหน
“ก็วีดีโอที่ไอ้เหี้ยแดนส่งมา”มันพูดแล้วหยิบไอโฟนขึ้นมาเปิดวีดีโอให้ผมดู เหี้ย มุมกล้องมันทำให้ได้ขนาดนี้เลยหรอ
ภาพมันเหมือนผมกำลังจูบกับไอ้แดนอ่ะครับแถมผมยังหลับตาอีก เลยดูเหมือนเคลิ้มอ่ะ
“มันไม่ใช่นะ มุมกล้อง”ผมอธิบายไป
“กูไม่สน กูไม่ได้อยู่ด้วย มาให้กูดูดิว่ามันทำอะไรเมียกูบ้าง”มันว่าแล้วกดผมลงเตียงอีกครั้งแล้วจัดการถอดเสื้อผมออกอย่างรวดเร็ว  มารู้ตัวอีกทีก็โป๊บนไปแล้ว
สุดท้ายถึงผมจะขัดขืนมันยังไง ไอ้เหี้ยหมอเก้ามันก็ตรวจร่างกายและแถมยังล้างพิษให้ไปเกือบทั่วทั้งตัวเลย นี่ถ้ากูมีพิษจริง กูว่ามึงต้องตายก่อนกูแน่นๆ กินไปขนาดนั้น-x-พูดอะไรไปว่ะเนี่ย

TBC.

ผิดหวังกันล่ะซิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 23-01-2013 23:02:27
อุแหม่ ค้างไม่พอ
ยังมีทิ้งท้ายให้เจ็บใจอีกต่างหาก o18
รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: maewmheaw ที่ 23-01-2013 23:03:39
 :haun4: :pighaun:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 23-01-2013 23:05:36
 :angry2:
กลับมาก่อน..เพ่

จะไปไหน มาทำต่อให้เสร็จดิ
นะ..นะ เฮียเก้าสุดหล่อ

 :haun4:
หื่นค้างง่ะ
เร็วววววว เร้ววววววววววว
เด็กช่างทำกันได้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 23-01-2013 23:09:42
 :z1: :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 23-01-2013 23:10:36
พี่เก้าล้างพิษ555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-01-2013 23:13:39
โอ้ยขัดใจ นึกว่าจะได้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-01-2013 23:13:53
ฮ่าๆๆ
เก้านะเก้า  จับปล้ำซะก็สิ้นเรื่อง
หุหุ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: jinjin283 ที่ 23-01-2013 23:14:46
พี่เก้า ตอบตรงไปไหมคะเนี่ย น้องเค้าเขินแย่นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 23-01-2013 23:15:10
ตีหัวคนอ่านลยดีกว่าครับ  :z13:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 23-01-2013 23:16:45
สรุปยังไม่โดนรอบสองใช่ไหมนักเขียน หนูแอบงงล้างพิษเหลือเกิน5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 23-01-2013 23:58:17
อรีายยยยยยย สั่นจัง แต่ก้อนะกินอีกแล้ว อยากโดนกินบ้าง อั้ยยะ555++
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: tagloveX-Mark ที่ 24-01-2013 00:18:42
ง่ะ อดกินซะกันงั้น ได้แค่แทะๆ เล็มๆ 5555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 24-01-2013 00:28:47
ล้างพิษค้างอะไม่เท่าไร
แต่ตอนท้ายอ่ะอยากดักตีหัวนักเขียนจริงๆเลย!
มาให้ค้าง แล้วจากไป

>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 24-01-2013 00:32:12
7วันของเก้านี่ แค่1วันของคนอ่านใช่ป่ะ 555 ค้างอ่ะคนเขียนกำลังฟินตามน้องคีย์เลยนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 24-01-2013 02:07:07
ค้างมาก โอ้พระสงฆ์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 24-01-2013 03:26:43
:z3:  ค้างงงงงงงงงงงงงงงง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: vpu ที่ 24-01-2013 04:08:18
 :haun4 :z1: :pighaun:รอดูเอ๊ย!!!! รออ่านอยู่นะ :oo1: :oo1: :oo1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 24-01-2013 10:46:14
สรุปว่าเสร็จเลยใช่มั้ย ไม่ต้องรอ 7 วันละ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 24-01-2013 11:03:43
อ้าว สรุป ทำ หรือ ไมทำ?

ล้างพิษ แบบไหนอ้ะ

หวาน อ่ะ ชอบๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 24-01-2013 12:27:10
มาต่อด่วนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 24-01-2013 13:53:21
อีก 7 วันจะโดนซั้มไหมน๊อออ จะรอๆๆอ่าน เขินๆๆจัง 55+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: akira334 ที่ 24-01-2013 17:00:37
แหม่ ตอนแรกอ่านๆเริ่มจิ้นล่ะ  :-[

พอมาตอนท้ายๆ o22 นี่มันทำให้ ค้างชัดๆ :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 24-01-2013 18:09:28
 :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 24-01-2013 19:39:00
ออกแนวแคร์ความรู้สึกเมีย ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 24-01-2013 21:35:41
เก้า...อ่อน!!!!!! 55555555555

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 24-01-2013 21:49:34
มาปูเสื่อรอดู

ขั้นล้างตับไตไส้พุงของเฮียเก้า
เอาให้สะอาดคราบไคลเลยนะ

เหลือไว้แต่เพียงคราบ..คาว เท่านั้น
ฮ่าฮ่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 24-01-2013 23:05:47
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[รอออออออตอนต่อไปจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 24-01-2013 23:27:27
รอได้คะ แค..แค่ 7 วานนนนนนนน อ๊ากกกกกก


สยิวมากตอนนี้ ก๊ากกกกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่20 ล้างพิษกับหมอเก้า up!
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 24-01-2013 23:37:19
พี่เก้าอุดมการณ์แน่วแน่ มีรูกูก็เสียบได้ ฮ่า ฮ่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 24-01-2013 23:52:24
บทที่21 วุ่นวายจนได้
หลังจากวันนั้นที่ผมถูกจับตัวไป ไอ้เก้ามันก็เกาะติดผมแจเลยครับ ทุกทีและก็ทุกเวลาจนมันน่ารำคราญ
“จะไปไหน”ผมที่นั่งรอเรียนอยู่หน้าห้องตัวเองนั้น กำลังจะลุกไปเข้าห้องน้ำ แต่ยังไม่ทันได้ลุกเต็มตูดไอ้เก้าก็คว้าแขนดึงลงมานั่งที่เดิม
“ห้องน้ำ”ผมบอกไปอย่างรำคราญ ไม่รู้มันจะตามไปถึงเมื่อไหร่ เด็กปวส.มันว่างขนาดนั้นหรอว่ะ มึงไม่มีเรียนกันหรือยังไงฟระ
“กูไปด้วย มันว่าแล้วเดินนำหน้าผมไปยังห้องน้ำตลอดทางเดินนักเรียนคนอื่นๆที่กำลังรอเรียนมองพวกผมตาไม่กระพิบเลย แล้วกฌไปซุบซิบนิทากันยกใหญ่
จะไม่ให้นิทาได้ไงล่ะครับนี่มันตึกเรียนเด็กปวช.แต่ดันมีเด็กปวส.ขโยงใหญ่มานั่งเฝ้าเด็กปีหนึ่งแค่คนเดียว ปกติเราจะเห็นพวกเด็กปวส.ก็ด้วยเหตุเดียว คือ มาหาแฟนมันแล้วที่มันทำกับผมแบบนี้ ก็เท่ากับมันกำลังทำเหมือนผมเป็นแฟนมันซิ ทำขนาดนี้ เหยีบหน้ากูเลยดีกว่า
กว่าจะได้เรียนกัน อจ.ก็ผวาแล้วผวาอีกก็มันเล่นขนกันมาทั้งแก๊งค์เต็มหน้าห้องผมเลย อจ.เลยไม่เป็นอันสอนบอกแค่ส่งงานอาทิตย์หน้าแล้วก้ไปเลย จะว่าเป็นข้อดีข้อเดียวที่พวกไอ้เก้ามันทำได้ก็ได้มั้ง
“ไปเสร็จแล้ว”ผมที่แบกกระเป๋าออกมานอกห้องแล้วบอกไอ้เก้าที่นั่งกอดอกหลับอยาระเบียงทางเดินหน้าห้องให้ลุก
“อืม”พูดเสร็จมันก็รีบลุกขึ้นเลย”พวกมึงจะไปไหนก็ไป”ไอ้เก้าสั่งสมุนมัน5-6คนที่มาเฝ้าด้วย พวกนั้นก็รับคำ บอกลาไอ้เก้าเสร็จก็แยกย้ายกันไป
“อ๊ะ”อยู่ๆไอ้เก้าก็แยกกระเป๋าผมไปถือ
“อะไร”ยังมีหน้ามาถามอีกเนอะ
“ผมถือเองได้ไม่ใช่ผู้หญิงนะ”ผมบอกมันแล้วแย่งกระเป๋ามา
“ก้กูอยากถือ”มันพูดแล้วทำหน้าตากวนตีนใส่
“เฮ้ย”น่าเบื่อจริงๆเกาะกูเป็นลิงเลย
“นี่”ไอ้เก้ามันเรียก กูมีชื่อนะเรียกนี่ๆๆๆๆอยู่ได้
“อะไร”   
“แทนตัวเองว่าคีย์ซิ”   
“หืมห์”มันมาไม้ไหนอีกว่ะเนี่ย
“กูบอกให้แทนตัวเองว่าคีย์ไง”มันนึกอะไรของมันอีกเนี่ย
“ทำไมผมต้องทำ”เออทำไมกูต้องทำว่ะ กูผู้ชายนะโว้ยแบบนั้นก็เป็นเหมือนตุ๊ดดิ
“กูสั่ง”สั้นๆง่ายๆได้ใจความ
“พี่ก็ทำด้วยดิ”ผมยื่นข้อเสนอให้มันต่อ
“ทำไมกูต้องทำ”
“งั้นผมก็ไม่ทำ”ผมพูดแล้วเดินหนีมันเลยครับ คิดไว้แล้วแหละว่าไอ้เก้ามันจะต้องไม่ทำ
“อ้าวเหี้ยนี่”มันพูดแล้วรีบเดินตามผมมา
“อะไรอีกก็พี่ไม่ทำ ผมก็ไม่ทำ มันมีปัญหาอะไรอีก”ผมถามมันครับ
“แล้วถ้ากูทำอะไรมึงก็จะยอมทำตามทุกอย่างใช่ไหม”ผมพูดแล้วยิ้มแปลกๆ
“ชะใช่”ถึงจะเริ่มหวั่นๆแต่ก็ต้องรักษาฟอร์มไว้ก่อน
“ลูกผู้ชายคำไหนคำนั้นนะมึง”พูดจบมันก็ประกบปากผมเลยครับ  อึ่งอ่ะ ไม่คิดว่ามันจะทำ มารู้ตัวอีกทีมันก็เดินผิวปากสบายใจไปซะแล้ว
อะไรองมันว่ะเนี่ย
“นี่ทำอะไรน่ะ”ผมโกรธครับ คนผ่านไปผ่านมาเยอะแยะเต็มโรงเรียนแต่มันทำเหี้ยอะไรเนี่ย
“ก็สันญาไง”มันว่าแล้วยิ้มหน้าบานเลย
“สัญญาอะไร”สัญญาอะไรของมันฟระ
“ก็เรื่องที่ถ้ากูทำอะไรมึงก็จะทำตามไง ไม่ซิ ไม่ว่าเก้าจะทำอะไร น้องคีย์ก็ต้องทำตามใช่ไหมครับ เพราะงั้นจูบเก้าซิ”มันว่าแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆผม
“อะไรเล่า”เริ่มรู้แผนการมันแล้ว กูพลาดเองแหละ
“ก็เมื่อกี้เก้าจูบน้องคีย์ไง น้องคีย์ก็จูบเก้าบ้างซิ”
“บ้าไปแล้ว”แล้วผมก็เดินหนีเลยครับ กูต้องบ้าแน่นเลยถ้ายังยื่นคุยกับมันอยู่ ชีวิตนี้มีแต่เสียกับเสียเท่านั้น
“ป๊อดนี่หว่า”ไอ้เก้าว่าเล่นเอาเลือดลูกผู้ชายขึ้นหน้าเลยครับ ผมเลยเดินกลับไปหาในเลย แล้วก็จุฟปากมันอย่างราดเร็ว
“หึ”พร้อมกับยักคิ้วให้มันหน่งที ไอ้เก้าดูจะอึงหน้าดูเวอร์ไปเลย
หึ จำไวอย่ามาดูถูกลูกผู้ชาย!

TBC.

นักเขียนเข้ารพ.อยู่นะจ๊ะ

รอกันนิด
 
พอดีกระดูกอ่อนซีกโครงอักเสบ

ขอเวลาพักสักนิดเเล้ว ฉากเด็ดจะตามมา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 25-01-2013 00:29:11
ฮ่าๆๆๆ เก้าเอ๋อแดร๊กส์ไปเลยอ่ะ

ปล.หายไวๆๆนะคนแต่ง ^^

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 25-01-2013 00:41:08
งะดูแลตัวเองก่อนดีกว่าน้า เชื่อว่านักอ่านอย่างพวกเรารอได้ รักษาตัวเองก่อนนะฮะ

ช่วงรุ้สึกคนเขียนต้องอินเลิฟหรืออะไรสักอย่าง แต่งมาแต่ละตอน

ทำเอาคนอ่านนั่งเขิลอยุ่คนเดียว 555++
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 25-01-2013 00:56:50
 :z3: อึ้งอ่ะดิเฮียเก้า ว่ะ ฮ่าา ฮ่าาาา




หายเร็วๆนะคะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 25-01-2013 01:06:02
เก้ามีมุมแบบนี้ด้วยหรอเป็นอะไรที่ OMG มักๆหวานอย่างนี้ให้ตลอดนะ

>ปล1.คนแต่งหายไวๆนะก๊าบ<

>ปล2.รอฉากเด็ดๆอยู่นะค่ะ<

>ปล3.รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 25-01-2013 01:37:49
หายไวไวนะคะ เก้ามาแรก ๆ อย่างโหดเลย หลัง ๆ นี่ไม่ค่อยเลยนะ แล้วใครกันนะที่ทำกับเก้าแบบนั้น เก้ามาเฝ้าคีย์เนี่ยเป็นห่วงเกรงว่าใครจะจับคีย์ไปอีกหรือไง เสือเมฆหรือนั่น เมฆเป็นเซเทย์ด้วยใช่ไหม แล้วหมอกนี่คงใหญ่ที่สุดใช่หรือเปล่านะนั่น แดนจิมงั้นหรือ แดนท่าทางจะขี้หวงน่าดู
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vpu ที่ 25-01-2013 01:49:51
 :call:  :call: หายไวๆๆๆๆนะครับ :call:  :call:

เก้านายแน่มว๊าก....................... o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 25-01-2013 02:15:47
นายเก้า นายแน่มาก  o13 
เจ้าเล่ห์โคตรๆอ่ะ   :m4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 25-01-2013 06:34:44
รักษาสุขภาพขอให้หายไว้ๆนะ :L2:

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 25-01-2013 07:05:47
รอตอนต่อไปคร๊าาาา

หายไวๆนะคร๊า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 25-01-2013 07:12:59
หวาานกันแล้ว
 :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 25-01-2013 07:47:13
เก้ามันขี้หวงเว้ย น้องคีย์ลูกอย่ายอมศักดิ์ศรีลูกผช. เก้ามันทำไรนู๋ นู๋ต้องเหนือกว่านะลูก 555

คนเขียนหายไวๆนะ ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 25-01-2013 07:50:40
อ๊ายยยยย เฮียเก้าาาาาาา สุดๆๆๆอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 25-01-2013 08:41:39
บวกเป็ดให้เฮียเก้า
ฮิ้วววววววว ชอบๆๆๆ
เอาอีกๆๆๆ
ชูป้ายไฟ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 25-01-2013 09:10:18
น่ารักอ้ะ เรื่องนี้ทำให้ฟินได้ตลอด อิอิ

กระดูกอ่อนซี่โครงอักเสบ
มีด้วย เพิ่งเคยได้ยิน
เราตับอักเสบยังไมทันหาย ก็เป็นลำไส้อักเสบ เซ็งมากๆ
รักษาสุขภาพน้า อย่าหักโหม
สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 25-01-2013 10:01:36
 :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 25-01-2013 14:22:37
คีนี่ท้าไม่ได้เรยนะ 555 แต่ก้น่ารักอ่ะ เขินๆๆ
นักเขียนหายไวๆนะ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 25-01-2013 15:34:50
=[ ]=

ปากแตะปากมันไม่เรียกจูบคะ

เอาให้ดูดดื่มกว่านี่ 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 25-01-2013 17:32:02
รอได้...รักษาตัวให้หายเป็นดีจร๊า!!!!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 25-01-2013 17:42:16
 :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 25-01-2013 17:53:37
 :c3: :c3: :c4:  คนเขียนหายป่วยไวๆๆนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 25-01-2013 18:57:20
เก้า ดีฟเลย ดูซิคีย์มันจะดีฟคืนไหม  :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 25-01-2013 19:12:09
หายป่วยไวๆนะครับ รักษาสุขภาพดีๆนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 25-01-2013 19:25:25
เก้าถึงกับอึ้ง...สงสัยพึ่งเคยโดนคนอื่นจูบก่อน

หายป่วยไวๆนะครับคนแต่ง  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 25-01-2013 19:35:41
ตอนนี้น่ารักดีแหะ 

หายป่วยไวๆนะคร้าบ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 25-01-2013 20:48:39
แอร้ยยยยยยยหายไวๆนะคะนักเขียน หนูรอได้ค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 25-01-2013 22:20:31
เด็กช่างเล่นไรก๊านนนนนนนน
จู-ปา-จู๊บบบ เหรอ

เบ่เบ๋มั่ก

แน่จริง..ต้อง ดีฟ-คลีนนิ่ง ดิ
ถึงจะช่างจริงอะไรจริง ว้อยยยยยยย
 :m20:

รักษาตัวให้หาย..เร็วๆ คร้าบบ
 :L2: เต่าตุ่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 25-01-2013 22:53:22
ก็ขอให้หายป่วยไว ไวนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vpu ที่ 26-01-2013 02:10:18
 :a5: o22 :t3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 26-01-2013 14:22:01
หายไวๆนะคะ คนเขียน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่21 วุ่นวายจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 26-01-2013 14:43:42
คีย์นี่ยุไม่ได้จริงๆ สินะ มีจุฟพี่เก้าด้วยวุ้ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 26-01-2013 21:21:00
บทที่22หึง!
“เฮ้ยๆๆๆ นั้นมันหัวหน้าซอย13นี่หว่า”เสียงเอ๊ะอะ ดังขึ้น สร้างความสนใจให้กับไอ้คีย์ผู้นี้ไม่น้อย
“เออ นั้นเอ๋ ดาว คอมพิวเตอร์ธุรกิจนี่หว่า”มันยังไงๆอยู่ว่าไหม เดินไปดูสักนิด
“เฮ้ยไอ้คีย์ถูกพี่มึงนี่เรตติ้งดีจริงอะไรจริงว่ะ เมื่อเช้ายังตามมาเฝ้ามึงอยู่เลย เที่ยงปุปแหม่งมีสาวมาประเคนถึงที่” หืม สาวหรอ มันยังไงๆอยู่นะ
“อะไรของพวกมึงว่ะ”ผมก็เลยชะโงกหน้าลงไปดูหลังตึกเรียน เห็นไอ้เก้า กับผู้หญิงคนหนึ่งที่ในมือถือถุงอะไรไม่รู้ยื่นยิ้ม บิดไปบิดมาอยู่
“ก็เอ๋ดิ ดาวสาขาคอมพิเตอร์ธุรกิจเลยนะมึงดูท่าจะติดกับไอ้หัวหน้าซอย13ซะแล้ว”กูเริ่งกระจ่างแล้ว
“มึงรู้ได้ไง”ไอ้เหี้ยเก้ามันเป็นเกย์เมื่อวานมันยังไล่ปล้ำกูอยู่เลย วันนี้มันจะมาเอาผู้หญิง ตลกแล้วมึง
“มึงดู”เพื่อนในห้องพยักหน้าให้ดู   
ภาพที่ผมเห็นเล่นเอาหน้าชาเลยครับ ไอ้เก้ามันโอบไหล่ผู้หญิงคนนั้นอยู่ หัวเราะชอบใจ ส่วนอีผู้หญิงก็อายหน้าแดงอย่างตูดลิง แต่ก็ยอมให้กอด ไอ้เก้า มึงเล่นกูแล้วไหมล่ะ
“เหี้ย”ผมเลยตะโกนดังลั่นเลยครับ ทำเอาไอ้คู่ผัวเมียที่เดินแถมจะขี่กันอยู่แล้วหันขึ้นมามองผมกันเป็นตาเดียว ส่วนไอ้พวกสมุนไอ้เหี้ยเก้า(ไอ้พวกนี้เป็นเด็กใหม่ครับปี1เหมือนผมนี่แหละเพิ่งรับมา3-4วันเนี่ย)5-6คนสะดุงกันเป็นแถบ โดยเฉพาะเหี้ยเก้า รีบปล่อยอีชะนีนั้น เรียกว่าแทบจะถีบเธอออกเลยก็ว่าได้
ไม่ต้องรีบหรอสัส! มันไม่ทันแล้ว
“ไอ้เหี้ยคีย์ มึงจะตะโกนหาพ่อมึงหรอ เดี๋ยวก็โดนเล่นหรอก”หึ มันหรือกูที่จะโดน
“เออ กูตกใจว่ะ ไอ้บิกมันเยียบตีนกู”
และไม่นานเกินรอครับ ก็ได้ยินเสียงเอ๊ะอะดังหน้าห้องพวกเพื่อนผมนั่งที่กันเป็นแทบแบบทำท่าไม่รู้ไม่ชี้  ส่วนผมหรอครับก็ยืนอยู่ที่เดินแหละครับมองไปยังที่เดิม ไม่สนใจที่พวกมันบุกห้องผมหรอก
“คีย์”ไอ้เก้าเรียกแต่ผมไม่สนใจหรอก กูกำลังของขึ้น ไปไกลๆเลย เดี๋ยวจะหาว่ากูไม่เตือน”ไอ้คีย์”มันเรียกอีกครั้งแล้วเดินมาทางที่ผมยื่นอยู่ ห้องแบบโคตรเงียบเลยอ่ะ นี่มันมึงตั้งใจดูกันเกินไปแล้ว
ผมไม่สนใจมันครับเดินหนีไปหาเพื่อนผมที่นั่งจับกลุ่มดูเหตุการณ์อยู่ห่างๆอย่างหวงๆ พอผมเดินไปนะ ไม่อยากจะบอกว่าสายตาเพื่อนผมมันเหมือนจะพูดว่า ไอ้เหี้ยมึงไปไกลๆ อย่างเห็นได้ชัด แล้วอ้เก้าก็มายืนข้างๆทำเอาไอ้พวกนั้นลุกออกไปจนหมดเลย หึ เพื่อนเลว
“คีย์”ไอ้เก้านั่งลงข้างแล้วเรียก กูไม่หนีมึงแล้ว หนีมึงก็ตามกูอยู่ดีนั้นแหละ
“ครับหัวหน้า”ผมตอบรับมันไป ไอ้เก้าขมวดคิ้วชนกันเลย
“คีย์เรียกพี่ใหม่ดิ”พอไอ้เก้าพูดคำนี้เท่านั้นแหละ
“หืมมมมม”เสียงไอ้พวกที่อยู่ในห้องก็ดังขึ้นมาอย่างมิได้นัดหมายเลยทีเดียวทำเอาไอ้เก้าต้องส่งสายตาพิฆาตไปให้พวกมันหนึ่งดอก เล่นเอาเงียบอย่างเร็วเลย
“ครับหัวหน้า”ผมยังยื่นยัดคำเดิน
“กูบอกให้มึงเรียกกูใหม่”มันขึ้นเสียงเลยครับ ผมเลยยืนขึ้น ของขึ้งแล้วโว้ย
“กูจะเรียกแบบนี้มึงจะทำไม”ผมตะโกนเสียงดังเลยครับ ไอ้พวกเด็กห้องอื่นวิ่งมาอ้อกันที่หน้าประตูเต็มไปหมด ลูกสมุนไอ้เก้าก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว
“เออ คือ เมื่อกี้พี่”ไอ้เก้ามันคงจะรู้สึกอะไรบ้างอย่างเกี่ยวกับตัวผมแล้วล่ะ
“หึ ที่ทำนี่มึงไม่ดูเลยนะ ว่านี่มันถิ่นใคร ที่นี่มึงจะมาเอาอะไรกับกูอีก หึ อ้เหี้ยเก้ามึงเริ่มก่อนเองนะ”ด่ามันไปหนึ่งชุดย่อยๆแล้วเดินออกจากห้องไปเลย ไม่ลืม ลากเพื่อนในห้องมาหนึ่งคน คนที่โชคดีวันนี้คือ ไอ้นิว
“เหี้ย มึงจะเอากูไปไหน”มันกระซิบครับแต่ก็ยอมตามมา
“นิวคนหล่อ ช่วยคีย์สักครั้งเถอะนะ ตามกูมา”ผมก็เลยลากไอ้นิวไปตามทางเรื่อยๆ ยังไม่ได้ลงบันไดเลยครับ ไอ้เก้าก็เข้ามากระชากไอ้นิว แล้วปล่อยหมัดเข้าหน้าไอ้นิวอย่างจังหนึ่ดอกทำเอาไอ้นิวลงไปกองเลยครับ
“เฮ้ย ไอ้นิว เป็นไงว่ะ  ไอ้เก้ามึงเกินไปแล้วนะ”ผมด่ามันครับ ไอ้เก้าทำท่าจะเข้ามากระทืบไอ้นิวต่อครับ แต่ผมไปรั้งมันไว้ เพื่อนกูอย่าตายนะ เดี๋ยวเขาจะหาว่ากูเป็นสาเหตุ
“จำไว้อย่ามาแตะเด็กกู”ไอ้เก้าตะโกนด่า คือมันไม่ได้แตะเด้กมึงหรอก แต่เด็กมึงมาแตะมัน มันก็เลยลงไปกองอย่างที่เห็นเนี่ยแหละ
และไอ้เก้าก็ลากผมไป ส่วนผมได้แต่ส่งสารตาไปหาไอ้นิวแบบ กูขอโทษษษษษษษษษ!
“ปล่อยกู”มันลากผมมาที่ช็อปช่างยนต์
“มึงเป็นเหี้ยอะไรกับไอ้นั้น”ไอ้เก้าเริ่มก่อนเลย หนอยๆๆๆ มึงพูดเหมือนมึงไม่มีความผิดเลยนะ
“แล้วมึงอะไร เป็นผัวอีนั้นหรอ ถึงจะขี่กันกลางตึกกูขนาดนั้น”ไอ้เก้าหน้าเหวอเลยครับ คนอย่างกู โกรธแล้วกูไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นแหละ
“เอ่อ คือ”ไอ้เก้าเหวอไปเลย ผมก็เลยหันหนีมันเลย โกรธว่ะ แม่งถ้าทำที่อื่นกูยังพอทน แต่นี่มึงรู้ทั้งรู้ว่าตึกกู สัส!
“คีย์พอดีเก้าเอาของไปคืน”หวานมาก็ช่วยอะไรมึงไม่ได้หรอก เหี้ยเก้า
“ปล่อยกู กูขยะแขยง มึงอย่าเอามือที่มึงกอดมันมากอดกู”ผมโกรธจริงๆนะ เจ็บใจด้วย มันหยามหน้ากันชัดเลยๆ เจ็บใจจนน้ำตาไหล
“เฮ้ย คีย์ อย่าร้องดิ โอ๋ๆๆ เก้าขอโทษนะ ๆจะไม่ทำอีกแล้ว”ไอ้เก้าดึงผมไปกอดครับ ผมก็ขัดขืนพอเป็นพิธี แล้วก็ซบอกมันตามระเบียบ”ก็ผู้หญิงมันอ่อย”สัส มึงเลวจริง
“ปล่อยกูเลย มันอ่อยมึงก็ไป ถ้ามีคนอื่นมาอ่อยกูกูก็ไปได้ใช่ไหม”ผมพูดเสียงแข็ง
“ไม่ๆๆขอโทษ ต่อไปนี่มันจะไม่มีอีกแล้ว”ไอ้เก้าพูดพร้อมทำหน้าจริงจัง
“หึ มึงอีกมึงกับกูก็พอเถอะ”ผมก็พูดจริงจังทำเอาไอ้เก้าหน้าซีดเลย
“เฮ้ย ไม่เอาๆๆๆมันไม่มีแล้ว”
“ก็ถ้ามึงมั่นใจว่าจะไม่มีอีกมึงจะกลัวอะไร”ผมว่า
“เออ ๆ แม่ง”
“แม่งพ่อมึงดิ อย่าให้กูรู้นะมึง ถ้ากูรู้ก็เล่นแม่งทั้งคู่เลย แล้วเพื่อนกูที่มึงต่อยมันไปรับผิดชอบด้วย”นี่กูหายโกรธง่ายไปป่าวว่ะ เอาว่ะพอเป็นพิธี แลดูกูเหมือนตุ๊ดเข้าไปทุกวัน
“จ๊ะ”ไอ้เก้าเข้ามากอดผมแล้วยิ้มหน้าบาน ผมก็เอามือยันหน้าอกมันไว้
“ไปไกลๆกูเลย”ยังเคืองๆ
“น้องคีย์รู้ไหมวันนี้วันที่เท่าไหร่นับจากวันนั้น”เหี้ยอะไรของมึง
“อะไร”
“ก็วันที่สิ้นสุดการเตรียมใจ ของน้องคีย์ไง”หวานแบบนี้ฆ่ากูเลยดีกว่า
“เออ คือ”
“ที่ไหนดีจ๊ะ บ้านพี่ หรือ ห้องน้องคีย์ หรือจะช็อปดี”ตัวเลือกอันหลังมึงแน่นใจนะว่ามึงคิดดีแล้ว
“ไม่ กูกำลังไม่ไว้ใจมึง มึงเพิ่งจะไปกอดคนอื่นมา แล้วมึงยังจะมาเอากูอีกหรอ ใจร้ายกับกูเกินไปไหม”พูดแล้วทำหน้าเศร้า พอดีกูยังไม่อยากโดน
“ง่ะ”ไอ้เก้าทำหน้าเหมือนเด็กปัญญาอ่อน
“รอไปอีกเจ็ดวัน อยู่ในช่วงรอลงอายา เข้าใจ๊”ผมพูดแล้วเดินออกห่างจากมัน รอดไปอีกหนึ่งวันแล้วกู

TBC.

ออกมาซะที แต่ยังไม่หาย เหอๆๆ

ขอบคุณทุกความห่วงใย เลยรีบปั่นมาให้อีกหนึ่งตอน หุหุหุ :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 26-01-2013 21:46:29
จะรอดไปได้ซักกี่วัน..คีย์
ยอมๆไปเหอะ

เพราะ.......
ยังไงๆ ก็โดน

ไอ่พี่เก้า มันหื่นขนาดน้านนนนน
ฮ่าฮ่า

หายไวๆ นะ เต่าตุ่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 26-01-2013 21:54:09
หาทางเอาตัวรอดได้เก่งมากคีย์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-01-2013 21:57:07
เก้าก็จริง ๆ เลยนะ ทำไมทำแบบนั้น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Singleman ที่ 26-01-2013 22:31:37
55555+ สมควรเฮียเก้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 26-01-2013 22:43:37
สมน้ำหน้าเก้า   :a14: :a14:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 26-01-2013 22:56:02
น่ารักอ่ะ :-[

งอนพอเป็น

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: InYume ที่ 26-01-2013 22:56:16
 :laugh: :laugh: :laugh:  สมน้ำหน้าเก้า  :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 26-01-2013 23:05:29
5555

คีย์ใจร้ายอ่ะ
โยอุสาห์รอวันนี้นะเนี่ย -..-
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Peachnoii ที่ 26-01-2013 23:14:35
ฮาาาาาาาา เฮียเก้ากลัวเมียหรอ :m20:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 26-01-2013 23:25:11
55555 สมน้ำหน้าเก้า อ่อยก็ไปกับเขาซะงั้น อย่างนี้จะไว้ใจได้ไหมล่ะ!!!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 26-01-2013 23:51:47
ลงอาญา ฮา อ้ะ

ชอบๆ

 “หึ มึงอีกมึงกับกูก็พอเถอะ" ตรงนี้อะไรอ่ะ ไม่เข้าใจ

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 27-01-2013 00:05:45
ThankS       น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 27-01-2013 00:15:19
พลาดที่เฮียเก้าละนะโทษใครไม่ได้
เล่นมาหลีหญิงที่ตึกคณะแฟนตัวเองขนาดนี่้ :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: tagloveX-Mark ที่ 27-01-2013 00:16:46
เพิ่งจะคบกันไม่ทันไร เก้าจะออกลายซะละ แต่เจอคีย์โหดกว่า 5555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 27-01-2013 00:24:49
 :laugh: :laugh: :laugh:สมน้ำหน้าเก้า :pigha2: :pigha2: :pigha2: :pigha2:


                           คีย์เอาตัวรอดแบบนี้เลยเหรอจะรอดไปได้นานอะป่ะ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[


              รออออออออออออออออจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: BlueHoney ที่ 27-01-2013 00:25:51
พี่เก้า "อด"   :o11:
//เรื่องนี้ฉากอย่างนั้นจะมาก็มา จะรอก็ไม่ยอมมา..หื่นตามเก้า   :confuse:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 27-01-2013 00:53:40
เฮียเก้าเกียมัว  5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 27-01-2013 01:39:03
 :z2:   น้องคีย์เหมือนเป็นราชินีซอย13  เข้าไปทุกวัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: shockoBB ที่ 27-01-2013 01:45:02
555 สมนำ้หน้าเก้า  น้องคีย์แอบโหดนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 27-01-2013 02:30:44
คีย์หึงโหดอะเก้ามีแววกลัวเมีย555+
 :z1: :z1:
ซอย13ตกอยู่ในอุ้งมือของคีย์แล้ว555+
 o13 o13
>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 27-01-2013 02:40:53
สม

 :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: vpu ที่ 27-01-2013 03:19:50
 :a5: o22 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 27-01-2013 04:22:54
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-01-2013 06:30:38
คีย์โหดอ่ะ เก้าต้องอยู่ใต้อำนาจเมียซะแล้วมั้ง ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 27-01-2013 07:25:50
อย่าหนีเลยนะคีย์ โดนซักทีแล้วจะติดใจ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 27-01-2013 15:59:52
รอลงอาญาอีก เจ็ดวัน รอจัดเต็มเลยพี่เก้า คีย์ก็สบใช่ย่ยอนะเนี่ย แต่อย่ายอมง่ายๆน๊า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 27-01-2013 18:15:06
55555 เก้าหงอไปเลยทีเดียว

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 27-01-2013 19:07:27
รอดไปอีกครั้งนึงแล้วนะน้องคีจร้า 555
รออีก7วันจะโดนเมคไหมน๊าาาา!!  อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 27-01-2013 19:11:39
อยากจะบอกง่าสมน้ำหน้า แต่กลัวโดนตืบ
โอเค ชะนีนั่นเป็นใคร เจ๊ยิงกบาลมันเองลูก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: best3651013 ที่ 27-01-2013 19:28:45
ยิ่งอ่าน ยิ่งสนุก เลยแอบคิดว่าเปงตัวเองเลยอะ 555+++ :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 27-01-2013 19:54:25
 :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 27-01-2013 21:11:18
เก้านิสัยจริง คีย์ได้ใจพี่มาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 27-01-2013 21:24:36
 :laugh: :laugh:
555 สมน้ำหน้าเฮียเก้า

มาต่อเร็วๆน้าาาาาาาาา o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: mind223 ที่ 27-01-2013 21:41:06
 :m20: :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 27-01-2013 22:45:25
มา ตาม ติด ต่อ ด้วยคน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: papikochan ที่ 27-01-2013 23:07:25
มาอ่านรวดเดียว สนุกดีค่ะ

แต่ติดตรงที่ว่าคีย์ยอมเก้ามากไปหน่อย

โดนทำขนาดนั้นกลับหายโกรธง่ายๆ

น่าจะเอาคืนให้แรงๆไม่น่ายอมง่ายๆเลย

แต่หลังๆก็สนุกแล้วค่ะ มาต่อไวๆนะคะ

 :3123: :3123:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 27-01-2013 23:13:44
เก้าหื่นดีนักโดนซะบ้าง ปล่อยลงแดงตายเลยคีย์ :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 27-01-2013 23:25:57
5555 สมควรโดนแว้วววว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่22หึง! up!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 28-01-2013 23:17:34
คนแต่งใจร้าย ให้รออีก 7 วันเลยหรอ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬาup!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 31-01-2013 10:30:47
บทที่23 งานกีฬา
“ไอ้คีย์ขอผ้าหน่อยดิว่ะ”เสียงไอ้นิวตะโกนมาแต่ไกล
“เออๆๆๆ ใช้กูจังเหี้ยพวกนี้นี่”ผมก็ได้แต่บ่นกระปอดกระแปดอยู่คนเดียว
สงสัยกันไหมครับว่าผมกำลังทำอะไร หึ เรื่องมันมีอยู่ว่า
“เห้ยๆๆๆพวกมึงมาดูนี่ดิ”เสียงหัวหน้าห้องผมตะโกนโวกเวกโวยวายกัน ทำเอาทุกคนรีบพุงตรงไปยังโต๊ะที่พวกหัวหน้าห้องมันมุงอยู่
“งานฟุตบอลอาชีวะว่ะ”ไอ้แพนพูดขึ้น คือมันเป็นหัวหน้าห้องอ่ะ ไอ้นี่หล่อเวอร์เลย แบบผมเห็นทีแรกนะใจกระตุกเลย แม่งมันหล่อจริงอะไรจริง
“แล้วไงว่ะ”นั้นซิแล้วไงว่ะ มึงทำอย่างกับsdsnจะมารร.อย่างงั้นแหละ
“มึงดูถ้าชนะอ่ะได้ไปภูเก็ตฟรียกทีมเลยนะโว้ย ตั้ง20คน”ไอ้แพนเริ่มอธิบาย
“แล้วไงว่ะ”ผมก็ทำหน้าที่กวนตีนพวกมันกันต่อไป
“เชี่ยคีย์ไปไกลๆเลยมึง นี่มันเรื่องของผู้ชาย”อ้าว ผู้ชาย
“สัส แล้วกูไม่ใช่ผู้ชายหรอ”
“หึ”นี่เป็นเสียงของไอ้เพื่อนเวรยกห้อง
“พ่อมึงเหอะ”ด่าแม่งเลย ตั้งแต่ที่ไอ้เก้ามันตามเฝ้าผมทุกวี่ทุกวัน ไอ้พวกนี้ก็สันดารเริ่มเสีย เริ่มตีสนิทไปเล่าเรื่องผมให้ไอ้เก้าฟัง ออกแนวประจบ ที่วันที่มันมากระทืบกูถึงห้องพวกมึงสามัคคีหลบกับมากกกกกกก
“แต่คนมันพอหรอว่ะ”ไอ้นิวเริ่มเสริม คือผู้หญิงจะครองโลกเข้าใจไหมครับ ขนาดสาขาอิเล็กทรอนิคคอมพิวเตอร์นะเนี่ย แหม่งมีผู้ชายอยู่10คน ตัดไอ้กิตที่แม่งตั้งแต่วันเกิดเรื่องมันก็หายแฮดไปไหนไม่รู้ไม่โผล่มารร.อีกเลย พอถามไอ้เก้ามันก็ทำไม่สนใจอีก แต่ก็ดีเราะถ้ากูเจอมึง กูฆ่ามึงแน่น
“เออว่ะมีแค่9เอง”ผมพูดออกไปอย่างใสซื่อ(ทำไมต้องใสซื่อว่ะ)
“9ที่ไหน ตัดมึงกับไอ้แนนออกก็เหลือ7เอง”ไอ้แพนพูดครับ
“ทำไมต้องตัดกกกูออก”ไอ้แนนที่โดนไอ้แพนซ้อนหลัง หันหน้าไปถามไอ้แพนอย่างสงสัย น่ามึงตอนสงสัยน่ารักเหี้ยๆเลย นี่มึงเป็นน้องไอ้เมฆป่ะ เหมือนกันจริงๆ
“มึงเล่นเป็นหรอ”ไอ้แพนพูด ทำเอาหัวเราะกันลั่นห้องเลย
“เชี่ย”ไอ้แนนด่ากลับไปแล้วหันกลับมาสนใจโปรเตอร์ต่อแบบจำยอม มึงเล่นไม่เป็นจริงดิ?
“แล้วกูอ่ะ กูเล่นเป็นนะโว้ย”ผมพูดขึ้น
“มึงดูนี่ เขาบอกว่าเพศชาย”ไอ้แนนพูดขึ้น ไอ้เหี้ยนี่มาเรื่องแระ
“สัสนี่มึงดิตุ๊ด”ด่าแม่งเลยชอบว่ากูกันจัง คนอื่นว่ากูยังพอทนนะ แต่ให้มึงมาว่าเนี่ย กูสุดจะทน
“อ้าวตุ๊ดด่ากัน”ไอ้โนเสริม ไอ้พวกที่เหลือเลยหัวเราะลั่นเลย
“พวกมึงเอาดีๆดิ”เล่นกันอยู่นั้นแล้วกูจะได้ลงกับพวกมึงไหมเนี่ย
“เดี๋ยวเจ็บ”แล้วเสียงส่วนเกินก็ดังขึ้น ทายซิใครเอ่ย
“พี่เก้าดีครับ”ไอ้พวกเพื่อนผมรีบยกมือไหว้กันยกใหญ่ มึงจะมีส่วนร่วมกับห้องกูเยอะเกินไปแหละ นี่มันสาขาคู่แข่งมันนะ ทำอย่างกับ สาขามัน
“เออ”รับไหว้เสร็จมันก็เดินมาหาผม ส่วนผมไม่สนใจมันหรอกเบื่อมันแล้วอ่ะ อิอิอิ อย่าไปบอกมันเชียวนะทุกคน
“กูจะลงด้วย”ผมพูดออกไปไอ้พวกนั้นเงียบเลย เห็นไอ้เก้ามาล่ะซิพวกมึงไม่กล้าแกล้งกูเลย
“ตลกแระ”ไอ้เก้าเข้ามาขยี่หัวผมแล้วพูด ผมหันไปมองแบบเคือง ทรงนี้กูตื่นตั้งแต่ตี4มาเช็ตเลยนะมึง”หัวเหนี่ยวว่ะ ไปสระผมไปมึง อาบน้ำไม่ชอบสระผม”มันด่าผมเล่นเอาคนอื่นหัวเราะกันลั่นเลย
“สระทุกวัน”มองกลับไปแบบเคืองๆอีกรอบ
“หล่อตายแระ”ไม่วายโดนมันกัดอีก กูหล่อ อิจฉากูอ่ะดิ
“ก็กูจะลงอ่ะ กูไม่ลงคนไม่พอนะโว้ย”
“กูลงให้เอง พวกกูว่างๆพอดี”ไอ้เก้าแทรก
“เห้ยได้หรอ พี่อยู่คนล่ะสาขานะ”ผมพูด
“มันไม่ได้เขียนไว้นี่หว่าว่าต้องเป็นสาขาเดียวกันอ่ะ” ผมเลยรีบไปอ่านลายละเอียด
“เออว่ะ”
“จริงหรอพี่ดีเลย แต่ก็ยังไม่ครบอยู่ดี”ไอ้แพนว่า มึงรีบเชียวนะ
“ครบดิ พวกไอ้โจ้ไอ้วีมันก็ว่างๆกันอยู่”ไอ้เก้าสเสริม ไอ้พวกนั้นหน้าบานเลย  ขอให้พวกมึงแพ้
นี่แหละครับสาเหตุที่ทำให้ไอ้คีย์ผู้น่ารักคนนนี้มายื่นตากแดดปี้ยงๆแบบนี้ ถึงกูจะขาว แต่กูก็ดำได้นะ
“ดำหมดแล้ว”ไอ้เก้าที่เพิ่งเดินออกมาจากสนามเอาผ้าเช็ดตัว ขอย้ำผ้าเช็ดตัวจริงในกระเป๋ามันมาวางคุมหัวผมอยู่ ที่จริงกูก็ใส่หมวกกับเสื้อแขนยาวแล้วนะยังดำอยู่อีกหรอ
“พี่ก็ดำหมดแล้วงว่ะ ”พูดพร้อมส่งผ้าเย็นให้มัน อันนี้รอบรองชิงชนะเลิศครับ ไอ้พวกนี้มันเหมือนเด็กเส้นเลยลงมา4นัดแหม่งคู่แข่งถอดตัวไปสองเลยอ่ะ ชนะไปแล้วหนึ่ง กำลังจะชนะอีกหนึ่ง โปรดอย่าถามว่าผมมั่นอกมั่นใจว่าจะชนะมาจากไหน ก็เรานำไปแล้ว10ต่อ0เจริญดีไหม ไม่ใช่คู่แข่งขันไม่เก่งนะ แต่ไอ้พวกนี้มันเมพขิงๆเลยอ่ะ มึงเล่นกันได้ขนาดนี้ปีหน้าไปลงฟุตบอลโลกเลยเหอะ
“กูผู้ชายไม่เป็นไรหรอก”
“อ้าวแล้วคีย์ไม่ใช่หรอ”ไอ้พวกนี้มันทำไมชอบผู้แบบนี้กันจังวะ  กูก็ผู้ชายนะโว้ย ไม่เชื่อดูไหม(?)
“ใช่แต่มันไม่เหมือนกัน”
“ไม่เหมือนยังไง”มันไม่เหมือนยังไงอ่ะ
“เด็กน้อย”พูดเสร็จมันก็ลุกไปรวมตัวกันประชุมเตรียมลงครึ่งหลังเลย อะไรของมึงเนี่ย กูจะบ้าตายยยยยยยยยย
และแล้วก็จบ เราก็ชนะไป20ต่อ0ทำเอาคนดูโฮกันทั้งสนาม เหอๆๆ เป็นกูกูก็โฮ แม่งเหมือนเล่นโกงอ่ะ20ต่อ0
“เฮ้ยพรุ้งนี้รอบชิงนี่หว่าไปฉลองกันร่วงหน้าไหม”ไอ้แนนที่ยื่นเป็นสตาร์ฟอยู่กับผมเสนอ
“เออๆๆดีว่ะ”เอาให้ชนะก่อนดีไหม
“ถ้าพรุ้งชนะอีกอ่ะ”ผมถามไป
“ไม่ใช่ถ้า แต่ต้องชนะอยู่แล้ว พอชนะก็เลี้ยงอีกดิ”ไอ้แพนที่โตคตรจะมั่นอกมั่นใจพูดขึ้นอย่างหน้าบาน
“คู่แข่งใครว่ะ”กุอยากรู้จริงใครแข่งกับมึงถึงได้มั่นอกมั่นใจขนาดนั้น
“ไอ้จิม”หรอ แค่ไอ้จิม ห๊า ไอ้จิมหรอ เฮ้ยอะไรอีกว่ะเนี่ย ตายแน่นๆๆ เกิดเรื่องอีกแน่นเลย
“เฮ้ย”   
“ไอ้แดนตั้งหาก มึงคิดว่าไอ้จิมมันจะได้ลงหรอ”ไอ้เก้าพูดกับพี่วี
“เออว่ะ”
สบายอารมณ์กันจริงนะพวกมึง พรุ่งนี้มีเรื่องแน่นเลย ผมต้องเตรียมกล่องปฐมพยาบาลชุดใหญ่เลย รถพยาบาลล่ะ เตรียมไว้ล่วงหน้าดีไหมอ่ะ
“เป็นอะไรหน้ายุ่งตั้งแต่ที่สนามแล้ว”ผมกับไอ้เก้ากลับมาห้องผมแล้วครับ เดี๋ยวนี้ไอ้เก้ามันหอบผ้าหอบผ่อนหนี้ตามผมมาแระ เรดจริงๆอิอิอิ
“คิดอยู่ว่ายาที่มีจะพอไหม เดี๋ยวตอนเช้าไปซื้อเพิ่ม”ผมพุดจริงจัง
“5555คิดไปโน้น”ไอ้เก้ากลับหัวเราะชอบอกชอบใจยกใหญ่ กูไม่เวอร์แน่นมึงรอดูเหอะ
“คอยดูเหอะ”ผมพูด
“เอาเวลาคิดเรื่องนั้น มาทำเรื่องนี้ดีกว่า”ไอ้เก้าเข้ามากอดผมจากทางด้านหลัง
“อะไร”
“ก็สัญญาไง วันนี้ครับ7วันของการรอลงอายาแล้วนะ”มันพูดพร้อมขโมยหอมแก้มผมฟอดใหญ่
“ครบแล้วหรอ มั่วแล้ว”ผมพร้อมแกะแขนที่กอดผมอยู่ออก ก็พยายามทุกรอบแหละ ทั้งๆที่ก็รู้ว่ามันไม่หลุดหรอก
“หึ มั่วไม่มั่วมาดูกันไหม”พูดจบก้จัดการเอามือลวงเข้าไปในกางเกงบอลตัวบางที่ผมชอบใส่นอนทันที ตายแน่นกู

TBC

ขอโทษที่หายไปนานเข้ารพ.อีกรอบเหอๆๆ

ยังไม่หายเลยไม่รู้จะเข้าอีกเปล่า

ขอบคุณคนอ่านทุกคน น่าร๊ากกกกกกที่สวดดดดดดดดดด :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: maewmheaw ที่ 31-01-2013 10:42:11
 :z13:  :impress2: :oo1: :oo1:
หายไวไวนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 31-01-2013 11:49:34
ลงอาญา555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 31-01-2013 12:28:18
รอๆๆๆ

แต่อาญานะ ไม่ใช่ อายา......

รอคอยตอนต่อไปจ้า!!!!!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 31-01-2013 13:03:18
ทำไม ตัดจบทำร้ายกันแบบนี้หล่ะ

ต่อๆ แข่งบอล ไปภูเก็ต เย้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 31-01-2013 13:22:59
หายป่วยไวๆๆนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Inamning ที่ 31-01-2013 14:05:09
หายไวๆน๊าาาา  o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 31-01-2013 14:35:13
ล้วงเข้าไปในกางเกงแล้วไงต่ออะ รีบมาต่อๆๆๆ กำลังสนุกเรยยยยย!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 31-01-2013 14:58:30
เอ้ยยยย  เค้าล้วงกันแล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: jamemy ที่ 31-01-2013 15:19:35
มาไวๆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 31-01-2013 16:07:43
หายไวๆๆนะ

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 31-01-2013 16:28:27
ล้วงแล้วไม่ค่อใจร้าย 55555

น้องคีย์โดนแน่ ;P
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 31-01-2013 16:47:40
เก้าจะมีแรงแข่งบอลหรออโฮะๆ
หายไวๆนะก๊าบ
>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 31-01-2013 19:21:21
หึ หึ  :man1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬาup!
เริ่มหัวข้อโดย: rinia ที่ 31-01-2013 19:42:26
หายไวๆ นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 31-01-2013 21:17:09
 :L2: :L2: :L2: :L2:เป็นอะไรเหรอมากไหมดูแลตัวเองให้มากๆๆนะเป็นห่วงจ้า :กอด1: :กอด1: :กอด1: :


 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:ยังไงก็รอออออออออออออออออจ้าขอให้หายไวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆน้า :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 31-01-2013 22:34:26
กิตไม่ใช่โดนเก้าจัดการไปแล้วหรือนั่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 31-01-2013 23:53:58
โดน โดน แล้วล่ะ คีห์เอ๋ยยยย 5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 01-02-2013 00:15:24
:a5:  ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง


หายเร็วๆนะคะ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 01-02-2013 00:37:30
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 01-02-2013 01:12:57
อย่าให้มีคดีชะนีโผล่มาอีกนะ แม่จะเพ่นกระบานให้เจ้าเก้า

แตความน่ารักเพิ่มขึ้นอย่างมาก คิคิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 01-02-2013 01:27:44
[/tt]หายไว้ๆนะรอน้องคีย์โดนทวงสัญญา :z1:
 :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 01-02-2013 02:04:46
 :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 01-02-2013 08:04:11
ชูป้ายไฟเชียร์เฮียเก้า
ใช่เลยเพื่อน
นายลงอาญาเสร็จสิ้นแล้ว
น้องโดน กึ๋ยๆๆๆๆ แน่
อย่าได้พ้นคืนนี้
กดบวกปล่อยเป็ดติดสินบนคนแต่ง
จัดมาให้ไว 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 01-02-2013 09:47:41
แข่งรอบชิงเตรียมหน่วยปราบจราจลไว้ด้วยก็ดีนะ ดูท่าจะไม่รอด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 01-02-2013 10:31:35
ขอให้คนเขียนหายไวๆค่ะ คีย์เส็จแน่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่23 งานกีฬา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 01-02-2013 11:19:08
ถ้าลงอาญาเสร็จพรุ้งนี้ทีนคงชนะแหละ :z1: เพราะเก้ามันได้ยาบำรุงชั้นดี

หายป่วยยไวๆนะครับคนแต่ง  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 01-02-2013 13:36:04
บทที่24เสร็จมันจนได้
“หึ มั่วไม่มั่วมาดูกันไหม”พูดจบก้จัดการเอามือลวงเข้าไปในกางเกงบอลตัวบางที่ผมชอบใส่นอนทันที
“อ๊ะ”ไอ้ผมก็ไม่ได้ใส่กางเกงใน ก็คนมันจะนอนแล้วอ่ะ ใส่นอนอึดอัดอ่ะ เลยกลายเป็นเปิดการปูทางให้มันจับเข้าที่คีย์น้อยก็ที่จะเริ่มรูดขึ้นลงช้า มือมึงเย็นสัส!
“เป็นเด็กดีนะครับ”พ่อแบบนี้หวานมาเลยนะมึง
แต่จะทำไงได้ครับ ก็คนมันไม่เคยอ่ะ ผมเพิ่ง15เองนะ ยังไร้เดียงสาสุดๆ(หรอ)เจอไอ้ผู้ชำนาญการเรื่องนี้เข้าผมจะไปสู้อะไรได้ครับ
“อ๊า พี่เก้าฮะ พะพรุ้งนี้แข่งบอลนะ ไว้วันอื่นก่อนได้ป่ะ”พูดออกไปอย่างยากลำบาก ตลอดเจ็ดวันที่ผ่านมามันไม่ทำอะไรเกินเลยกับผมเลยนะ อย่างมากก็แค่นอนกอดกัด  แต่ครั้งนี้ดูมันจะเอาจริง
“ไม่เป็นไรครับ พี่ไหว ถึงเช้าก็ไหวจ๊ะ”เหี้ยแล้วไง
“อ๊ะ อ๊า”แล้วไอ้คีย์ก็เสร็จทั้งๆที่ยื่นอยู่ หมดแรงเลยกู
“หึ ปากบอกไม่ๆๆยังไม่5นาทีเลยไปซะแล้ว” พูดได้พูดไปมึงอย่าให้ถึงทีกูบ้างแล้วกันถึงปฎิบัติกูไม่ชำนาญแต่ ทฤษฎีกูแน่นนะ!
เก้าTalk
ตอนนี้ผมกำลังจะกินน้องคีย์น้อยของผม หึหึหึ ปากมันก็บอกว่าไม่ๆๆๆ แต่ไม่ถึง5นาทีมันก็ขึ้นสวรรค์ไปก่อนผมแล้ว แล้วมีหรือคนอย่างเฮียเก้าจะยอมอยู่นรกเพียงลำพัง ว่าแล้วก็เริ่มหาทางขึ้นสวรรค์ไปพร้อมกับน้องคีย์คนดี
“พะ พอเหอะ ผมไม่ไหวแล้ว”
ในขนาดที่ผมกำลังไซร้ไปตามซอกคอมันอยู่มันก็พูดแบบตะกุกตะกะ หึ ตลกแล้วหนูน้อย ชีวิตมันไม่ง่ายแบบนั้นหรอก
ผมไม่ตอบครับแต่เริ่มดูดเม้นที่คอมันแรง
“อ๊ะ”เสียงของไอ้คีย์ที่หลุดออกมาสร้างความหรรษาให้กับไอ้เก้าผู้นี้ไม่น้อย เสียวซิมึง แค่นี้ยังน้อย
ตัวไอ้คีย์หอมมากๆเลยครับ ยิ่งเวลามันอาบน้ำเสร็จใหม่ๆแบบนี้ผมนี้ได้เห็นมันออกมาในสภาพที่ใส่แต่กางเกงบอลตัวเดียวหัวเปียก กับอกขาวๆของมันทีไรผมนี่วิ่งเข้าห้องน้ำแทบไม่ทัน รู้ใช่ไหมครับว่าผมเข้าไปทำอะไร
“อะ อ๊า”ผมลากลิ้นไปมาที่หน้าอกมันครับ ไอ้คีย์ไม่ได้ใส่เสื้อยิ่งเข้าทางผมเลยที่จริงวันนี้ยังไม่ถึงวันที่7หรอกครับวันที่6เองแต่อีกชั่วโมงเดียวก็เข้าวันที่เจ็ดแล้ว ถือเป็นดอกให้กูล่ะกัน
“หึ” ผมยิ้มอย่างอารมณ์ดีเลยครับ มองดูรอยแดงที่ผมทำให้มันแล้วผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกยิ่งมีมากเท่าไหร่ผมยิ่งรู้สึกดี เท่านี้มึงก็เป็นของกูทั้งตัวและหัวใจของมึงแล้ว
เสียงหอบหายใจหนักของร่างเล็กที่อยู่บนฟุกนอนหนา พร้อมกับเสียงครางหวานที่หลุดออกมาเป็นระยะๆสร้างความหรรษาให้กับร่างใหญ่ที่ได้ไม่น้อย
ร่างใหญ่กำลังตั้งอกตั้งใจประทับตราสีกุหลาบบนตัวของเขาแทบจะทุกทีที่ลิ้นซากลากผ่าน สร้างความเสียวกระเซ้าให้จนต้องเกร็งหน้าท้องแทบการระบ่ายความรู้สึก
หัวใจเต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมา
“อ๊ะ”สะดุ้งเฮือกเมื่อฟันคมขบกัดเข้าที่ยอดออกสีหวาน กลั่นแกล้งให้เขาทรมารกับสัมผัสแปลกใหม่ที่ร่างใหญ่มอบให้ ทั้งๆที่รู้สึกทรมาน  แต่กลับต้องการมากยิ่งขึ้นจนเผลอเอามือกดใบหน้าคมให้แนบชิดกับแผ่นอกมากยิ่งขึ้น จิกนิ้วไปที่เส้นผมอย่างกับจะระบายความเสียวซ่านที่กำลังก่อตัว
อาภรณ์ชิ้นน้อยที่มีเพียงชิ้นเดียวถูกปลดออกอย่างง่ายดาย มือใหญ่ค่อยๆกอบกุมส่วนอ่อนไหวของร่างเล็กตั้งหน้า บีบครึงราวกับจะกลั่นแกล้งในร่างข้างใต้นั้นให้ทรมานกับความรู้สึกที่ตนมอบให้ บรรจงรูดขึ้นลงอย่างเชื่องช้าเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้แก่ผมที่ยังอ่อนประสบการณ์
“อ๊ะ อ๊า”เรียกเสียงครางแผ่วหวานให้ดังขึ้นอย่างง่ายดาย มองดูใบหน้าของคนอ่อนประสิบการณ์ที่นอนครางหวานให้ตนอย่างชอบใจ
ราวกับต้องการหาที่ยึดเหนี่ยว ร่างเล็กเหนี่ยวคอร่างใหญ่ให้โน้มลงมาประกบริมฝีบางอวบอิ่มสีสดให้แนบชิดกับริมฝีปากหนาอย่างบรรจง ลิ้นซากตรงเข้าสำรวจโผลงปากหวานช่ำแทบจะทันทีที่ปากเล็กเผยออก ตักตวงความหอมหวานดุจดั่งน้ำอมลิตร แทบจะทุกหยดหยาดที่สามารถดูดกลืนได้ ขับกัดยอกเย้า ชักจูงให้ลิ้นเล็กตอบรสจูบตัวเองอย่างชำชอง
นิ้วหนาก็เริ่มทำหน้าที่ทันที กวาดเอาน้ำนมขาวข้นของร่างเล็กที่ตนปรนเปรอไปเมื่อคราวแรกมาชโลมไปทั่วช่องทางด้านหลัง บรรจงกดนิ้วเข้าไปสำรวจโผลงสีหวานเพื่อเป็นการเปิดทาง
สัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปอมที่แทรกเข้ามาทางช่องทางด้านหลังทำให้ร่างเล็กนิ่งเกร็งอย่างช่วยไม่ได้ ไม่เจ็บเหมือนครั้งแรก อาจเป็นเพราะนี่เป็นเพียงแค่นิ้วที่ร่างใหญ่ต้องการเปิดทาง ความอึดอัดทำให้ต้องหน้านิ่ว ก่อนที่ร่างใหญ่จะเริ่มขยับสิ่งแปลกปลอมที่ลุกล้ำเข้ามาในร่างกายอย่างถือสิทธิ จากเชื่องช้าเปลี่ยนเป็นรวดเร็วขึ้นตามเวลา จากความรู้สึกอึดอัดแปลเปลี่ยนเป็นเสียวซ่านอย่างช่วยไม่ได้
จากหนึ่งเป็นสอง และจากสองเป็นสามขยับเปิดทางจนเขาเกือบจะเสร็จแต่แล้วไอ้เก้าก็หยุด และดึงนิ้วออก สร้างความปวดนึบกับช่วงร่างที่ไม่ได้รับการปลดปล่อยเป็นอย่างมาก
ไม่ต้องรอให้เค้าเอ่ยปากสิ่งที่ใหญ่กว่าเริ่มเข้ามาแทนที่ แต่ดูเหมือนการเปิดทางแทบจะไม่ช่วยอะไรเลยเมื่อขนาดของสิ่งใหม่ที่เข้ามาแทนนั้นมันใหญ่กว่าสามนิ้วเป็นเท่าตัว จนต้องเบ้หน้ารับ เจ็บจุกจนเหมือนตัวจะขาดออกจากกัน แต่ความรู้สึกอยาก ก็กลับทำให้เค้าต้องทนกับสิ่งแปลกปอมใหญ่ที่ค่อยๆเข้ามาอย่างเชื่องช้า
“เจ็บหรอ”ไอ้เก้าถาม
“อืม”ตอบได้เพียงแค่นั้น ก่อนที่น้ำตาจะเริ่มไหล
ร่างใหญ่จูบซับน้ำตาราวกับจะช่วยบรรเทาความเจ็ดปวดที่ร่างเล็กกำลังเผชิญ แต่เขาเองก็ไม่ต่างกัน เพราะช่องทางคับแทบที่บีบรัดตัวตนจนแทบจะแหลกคาช่างทางแสนหวานนั้น
ค่อยส่งทอนเนื้อใหญ่แข็งขึงเข้าไปจนสุดความยาว แช่นิ่งให้ร่างด้านใต้ได้ปรับตัว จนเมื่อสีหน้าของร่างด้านใต้ดีขึ้นจึงเริ่มขยับ
เพียงแค่ขยับเล็กน้อยความรู้สึกเจ็บที่ทุเราลงเมื่อครู่ก็เร่งขึ้นมาอีกครั้งจนต้องเผลอจิกเล็บเข้าที่แผ่นหลังแกร่งอย่างลืมตัว
ร่างใหญ่ค่อยๆขยับช้า เพียงไม่นานจากความรู้สึกเจ็บก็เปลี่ยนเป็นความรู้สึกแปลกใหม่เข้ามาทนที่ ยิ่งจังหวะในการขยับเพิ่มขึ้นมากเท่าไหร่ความรู้สึกเสียววาบที่ช่องท้องก็มากขึ้นเท่านั้นจนตั้งเผลอครางออกมา
“อ๊ะอ๊า....อ๊ะ”เสียงครางหวานดังขึ้นมาไม่ขาดสาย บ่งบอกให้รู้ว่าร่างด้านใต้เริ่มรู้สึกดีกับกิจกรรมที่กำลังทำอยู่นั้น ทำให้เค้าเพิ่งแรงการกระแทกมากขึ้นตามแรงอารมณ์ ช่องทางคับแคบบีบรัด ตอดติ่งจนแทบคราง ร่วมรวมแรงที่มีทั้งหมดกระแทกกระทั้นตามอารมณ์  รู้สึกดีจนต้องครางออกมา
“อ๊ะ เสียวชิพหาย กูไม่ไหวแล้ว”
สิ้นเสียงนี้ก็กระแทกอีกสองสามที่ก็ปลดปล่อยทุกหยดหยาดคาช่องด้าวแสนหวานนั้นตามมาด้วยร่างด้านใต้ที่เสร็จตามหลังมาติดๆปลดปล่อยน้ำนมขาวข้นเปื้อนแปะไปทั่วทั้งหน้าท้องของมัน
“เป็นไงดีไหม”ไอ้เก้าถามผมทั้งที่มันยังไม่ยอมถอดน้อยชายมันออกจากตัวผม ส่วนผมหรอไม่มีแรงจะตอบแล้วครับ สองรอบติดๆ นอนหอบจะเป็นจะตายอยู่แบบนั้น พอไอ้ความรู้สึกเสียวเมื่อกี้มันหมดไปความรู้สึกระบมมันก็เข้ามาแทนที่ทันทีเจ็บแสบประตูหลังมากจนต้องออกแรงผลักไอ้คนข้างบนออกจากตัว ทั้งๆที่ไม่มีแรงจะเหลือแล้ว โชคดีที่มันว่าง่ายยอมถอดออกไปแต่โดยดี
“พรุ้งนี้พี่ของสอง”ไอ้เก้าที่หอมแก้มผมเสร็จก็เดินถือผ้าเช็ดตัว
เข้าห้องน้ำไป
ไอ้สองรอบเนี่ยของกูหรือของมึง ถ้าของกูยังไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าของมึงกูตายแน่น เหนื่อยครับไม่คิดว่าการทำอะไรแบบนี้มันจะเหนื่อยขนาดนี้วิ่งรอบสนามกับ10รอบยังไม่เหนื่อยเท่านี้เลย เหนียวตัวนะ แต่ลุกไม่ขึ้นจึงๆ หมดแรงแถมยังระบมอีก แต่ไอ้เก้าดูเหมือนจะไม่เป็นอะไรเลย กลับเดินอารมณ์ดีแล้วยังจะมีหน้ามาพรุ่งนี้ขอสองอีก อย่าให้กูเป็นคนเสียบบ้างนะมึงกูจะไปจบแค่2แน่น แต่ตอนนี้กูเหนื่อย กูขอนอน!
Tbc.

ไม่ค้างเเล้วเนอะ

ครั้งเเรกเอาแบบเปอะๆไปก่อน

ให้น้องคีย์เริ่มเก่งก่อนจะเพิ่มระดับความ.. :haun4: ขึ้นให้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 01-02-2013 14:27:47
ทิชชู่ๆๆๆๆด่วน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maytarapat ที่ 01-02-2013 14:37:12
เสร็จสมอารมณ์หมายไปเลยสินะ พี่เก้า! 5 5 55
สงสัยคงจะมีแรงเตะบอลเหลือเฟือ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 01-02-2013 16:52:20
มาแล้วๆ พี่เก้าพรุ่งนี้จัดหนักนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Inamning ที่ 01-02-2013 17:08:41
ตอนนี้มีแค่  :haun4: :haun4: จริงๆ 55555555

เออคือว่างงอ่ะอ่า ฉากอัศจรรย์ในบรรยายเหรอ?
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 01-02-2013 17:09:19
อั๊ยย่ะ พี่เก้าขอสอง 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 01-02-2013 17:25:14
เก้าไม่สมเป็นเก้าเลยคะ

ขอ 2 ได้ไงอ่ะ มันต้องขอ 9 สิ หึหึ

รอตนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 01-02-2013 17:44:32
เรียบร้อย รร เก้าโฮะๆ
>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 01-02-2013 17:46:02
เรียบร้อย รร เก้าโฮะๆ
>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 01-02-2013 18:24:25
และแล้วคีย์ก็ยอม :oo1: สองคงไม่พอแล้วมั่งเก้า  :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 01-02-2013 18:41:14
 :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 01-02-2013 18:59:36
หน้ามืด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 01-02-2013 21:05:01
ถูกใจจริงๆ  :m25:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 01-02-2013 21:26:12
เส็ดกันจนได้น่ะคู่นี้ เขินจังๆ  แต่ครั้งหน้าของสองรอบนะที่รัก 55+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 01-02-2013 21:45:59
พรุ่งนี้อาจจะมากกว่า 2 ก็ได้นะ
ถ้าหากชนะขึ้นมา อาจมีรางวัลพิเศษ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 01-02-2013 21:48:43
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 01-02-2013 22:12:23
บอกได้คำเดียวว่าเสร็จโจร
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 01-02-2013 22:15:45
 :jul1:   
ตอด่วนเลยจ้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 01-02-2013 22:43:45
เพิ่มระดับด้วย :z1: :z1:

คนอ่านชอบบบบบบ :z1:

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 01-02-2013 23:37:24
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 01-02-2013 23:57:41
 :z2:


แค่ 2 จะพอหรอ ?
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 02-02-2013 00:06:55
 :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:จะมีโอกาสเหรอคีย์ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:


รอออออออออออตอนต่อไปจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 02-02-2013 00:44:01
ก็ที่จะเริ่ม >>> ก่อน ป้ะ
มากก็แค่นอนกอดกัด >>> กอดกัน กัดกัน คาดว่า น่าจะเป็น กอดกัน
เริ่มดูดเม้นที่คอมันแรง >>> มันแรง??
จนต้องเกร็งหน้าท้องแทบการระบ่าย >>> แทนการระบาย
มองดูใบหน้าของคนอ่อนประสิบการณ์ที่นอนครางหวานให้ตนอย่างชอบใจ >>> ประสบการณ์
ลิ้นซากตรงเข้าสำรวจโผลงปากหวานช่ำแทบจะทันทีที่ปากเล็กเผยออก >>> สาก ฉ่ำ
หอมหวานดุจดั่งน้ำอมลิตร แทบจะทุกหยดหยาดที่สามารถดูดกลืนได้ ขับกัดยอกเย้า ชักจูงให้ลิ้นเล็กตอบรสจูบตัวเองอย่างชำชอง >>>เราคิดว่าน้ำอมฤทธิ์ เขียนงี้ แต่ในวิกิ ว่า น้ำอมฤต อ่านะ แต่ ไม่ใช่ ลิตร งี้ แน่ๆอ่ะ
อ้างถึง
น้ำอมฤต - น้ำทิพย์ คือ น้ำที่ช่วยชุบชีวิต ยังให้เกิดชีวิตใหม่ เยียวยารักษาโรค คงความเยาว์วัย หรือหยุดกระบวนแก่เจ็บตาย
ช่ำชอง
สัมผัสได้ถึงสิ่งแปลกปอมที่แทรกเข้ามาทางช่องทางด้านหลังทำให้ร่างเล็กนิ่งเกร็งอย่างช่วยไม่ได้ >>> สิ่งแปลกปลอม
แปลเปลี่ยน >>> แปรเปลี่ยน
สิ่งแปลกปอมใหญ่ >>> สิ่งแปลกปลอม ขนาดใหญ่
ทำให้เค้าเพิ่งแรงการกระแทกมากขึ้นตามแรงอารมณ์ >>> เพิ่ม
ช่องด้าวแสนหวาน >>> ช่องด้านหลังแสนหวาน ช่องทางแสนหวาน ช่องทางด้านหลังแสนหวาน
กูจะไปจบแค่2แน่น >>>ไม่ แน่


อร้ายยยยยยยย ได้ ดั่งใจ
จุ๊ฟๆ คนแต่ง
น่าจะมีเช็ดตัวให้กันด้วย จะได้หวานยิ่งๆขึ้น

ต่อๆๆ แข่งบอลๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-02-2013 01:22:43
คีย์ก็คิดได้นะ ทำอย่างกับว่าเก้าจะยอมนะคีย์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 02-02-2013 02:17:47
เสร็จกิจแล้วเดินหนีเห็นคีย์เป็นถุงยางรึไงใช้เสร็จแล้วโยนทิ้ง กูละเกลียดมึงจริงๆไอ้เก้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 02-02-2013 02:38:57
 :z1: เอิ่มมมม....เฮียเก้า  โนคอมเม้นวุํยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 02-02-2013 03:18:49
 :m20: สมกับชื่อตอนเลยอ่ะ เสร็จจนได้จริงๆอ่ะแหละ
เฮียเก้าหื่นไม่บันยะบันยังเลยแหะ  :m4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 02-02-2013 22:49:54
เก้าหื่นนนนน  ขอสองอีกแหนะ 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 03-02-2013 20:43:26
 :z1: o13
มาเเล้ว
ครั้งหน้ามี ขอสองด้วย อิอิ
 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 04-02-2013 08:15:27
 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: ขอ 10 เลยดิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่24 เสร็จมันจนได้ up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 04-02-2013 09:15:34
ว้าา า ยังไม่มาต่อ

รอรอรอ รอ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 04-02-2013 14:19:24
บทที่25 ทายา
ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดระบมไปทั่วทั้งตัว แถมปวดหัวสุดๆจนขยับตัวไม่ได้เลย เมื่อวานหลังจากที่ไอ้เก้ามันทำเสร็จมันก็เข้าไปอาบน้ำ แล้วผมก็หลับไป มาตื่นเอาก็ตอนที่ไอ้เก้าปลุกให้กินข้าวกินยานี่แหละครับ
“กินข้าวก่อน”ไอ้เก้ามันว่าในขนาดที่ช่วยผมพยุงให้นั่งผิงกับหัวเตียง
“ไม่อยากกินอ่ะ”ผมพูดไปตามจริง คือตอนนี้อยากนอนมากกว่าแค่ขยับนิดก็ปวดไปทั้งตัวแล้ว
“ไม่ได้กินสักสี่ห้าคำก่อนแล้วกินยาจะได้นอน”มันว่าแล้วยื่นถ้วยโจ๊กมาให้ผม โจ๊กห่อชัวเลยแม่งใสแบบไม่อะไรเลย ไหนๆก็ทำให้กูกินแล้วเซอร์วิสไข่ให้กูหน่อยก็ได้นะ
“มองอยู่นั้นรีบกิน จะได้กินยานอนเดี๋ยวต้องทายาอีก”   
“หืมห์ ทายาอะไร”ผมถามคือกูแค่ไม่สบายครับ มึงจะเอาพารามาถาให้กูหรอแค่กินก็พอมั้ง
“ก็มันเลือดออก”หืมห์ เลือดอะไร เอ๋อย่าบอกนะว่าที่
“เฮ้ย เลือดเลยหรอ”ตกใจครับ ไม่ใช่ว่าไม่เคยซะหน่อยไหงเลือดมนออกได้ว่ะ
“อืม “มันก็ตอบสั้นๆครับ
“อืมๆเดี๋ยวทาเอง”ผมก้พูดไปแล้วก็ตักข้าวเข้าปากจืดได้อีก นี่เพราะตูไม่สบายหรือเพราะมึงไม่ปรุงอะไรให้กูเลยว่ะ แดกน้ำเปล่ายังอร่อยกว่าอีก
และผมก็กินไปครึ่งจาน พอดีว่าหิวหน่อยๆเหมือนกัน แล้วก็กินยาเตรียมตัวจะนอน
“อย่าเพิ่งนอนซิ ทายาก่อน”ไอ้เก้าว่า เออลืมไปเลย
“เอามาๆๆ”ผมก็บอกให้มันส่งหลอดยาให้ครับ
“ทาให้ ทาถึงหรอ”มันว่า เออ จะว่าไปแล้วกูจะทาท่าไหนก็ทำเหมือนตอนล้างตูดก็ทาได้แล้วมั้ง
“ไม่เอาผมทาได้แขนไม่สั้น”บอกมันไป ใครจะให้คนอื่นมาทาก้นให้อ่ะ แค่คิดก็แอบสยองแล้ว
“อย่าดื้อว่ะ”มันว่าแล้วจับผมถ่างขาออกแล้วถอดบ๊อกเซอร์ออกอย่างเร็วส่วนผมก็รีบเอามือมาปิดคีย์น้อยแทบไม่ทัน ห่านี่ชำนาญเกินไปแล้ว มึงเอาใจบ้างไหมว่ากูอาย
“ไม่ต้องทำอาย เห็นทั้งคืนแล้วไปนั้นอ่ะ”มันว่าแล้วยิ้มแยะได้กูแล้วปากหมาเลยนะ
“ไอ้โรคจิต”ด่าไปแบบอาย เริ่มเหมือนตุ๊ดเข้าไปทุกวันแล้วกู
“หึ”แล้วไอ้เก้าก็จับขาผมชั่นขึ้นอ่ะครับ เหมือนตัวMอ่ะ แล้วก็ถ่างออกแล้วมันก็จ้อง
“จะจ้องทำไม จะทำอะไรก็รีบทำดิ”ผมว่าไป จ้องแบบจ้องอ่ะ ไม่รู้จะอธิบายยังไง
“อะ เอ่อ แค่เห็นก้อยากแล้วว่ะ”มันพูดแล้วทำหน้าแบบปั้นยากมองผม
“หยุดเลย ผมไม่ไหวจริงๆนะ ไม่สบายอยู่เหอะ”ผมก้บอกไป มันก็ทำท่างอลๆแล้วบีบเจลใส่ๆจากหลอดยาแล้วเริ่มเอามาถูๆกับรูก้นผม แค่เตะก็ขนลุกแล้วอ่ะ เจลแม่งเย็นเหมือนแป้งเย็นเลย แสบนิดๆอีก แล้วก็ไม่รู้ไอ้เก้ามันจะถูอะไรหนักหนารูก็มีอยู่แค่นั้นมันดันถูอยู่ได้
“พะ พอแล้ว”อาการผมเริ่มออกแล้วอ่ะ ถ้ามันยังทาอยู่แบบนี้ผม มีหวัง
“หึ ทำไม ข้างในยังไม่ได้ทาเลย”ไอ้เก้าดูจะรื่นรมย์ดู
“ข้างในด้วยหรอ”ผมถามแบบตกใจ
“อืม ต้องทาข้างในด้วยไม่งั้น มันจะอักเสบ”มันว่า ผมนี่เสียววาบเลยครับแค่คิดว่ามันจะ เอานิ้วที่มียาเย็นๆใส่เข้ามาในตัวแล้ว ถูไปมาข้างใน
“อ๊ะ”คีย์น้อย มันงอแงแล้วครับมันสู้มือผมที่ปิดไว้ใหญ่แล้ว แล้วพอผมจับมันไว้มันก็ยิ่งมีอาการไอ้เก้าก็เอาแต่จ้องผมก็เลย
“จับมันไว้แบบนั้นมันก็อึดอัดแย่ซิ”มันทำหน้ายุ่งๆแล้วดึงมือผมออก ไอ้คีย์น้อยมันก็ยืนตรงเครารพไอ้เก้าทันทีเลย อายโคตรๆๆอะ”ไม่ต้องอายหรอก ของแบบนี้ใครมันจะไปห้ามได้ล่ะ”มันว่าแล้วจับมือผมแล้วเอาเจลยาใส่นิ้วขี้ผมนิดหน่อย
ผมก็มองมันแบบงง
“ทาเองซิ ถ้าให้พี่ทามีหวัง”ไอ้เก้าพูดแล้วหยุดละไว้ในฐานที่เข้าใจ เอาไงล่ะทีนี้ ให้มันท่าให้ว่าอายแล้ว แล้วถ้าผมท่าเองมันก็เหมือนกับผมกำลัง เออ ช่วยตัวเองดิ แต่จะขอร้องให้มันทาให้ก็แบบ อ๊ากกก ไอ้คีย์น้อยก็เต้นตุบๆอยู่ได้ ผมเลยเอานิ้วชี้ไปจ่อที่รูก้นผมอย่างทุลักทุเล  ไอ้เก้าก็มองด้วยสาตาแบบ อ๊ากกกกกกกกก เอาก็เอาว่ะกั้นทำแปปเดียวก็เสร็จ ผมก็ค่อยๆดันนิ้วเข้าไป เสียวไปทั้งตัวเลยครับแค่เข้าไปนิ้วเดียวผมถึงกลับครางออกมาเลยอ่ะ
“อ๊า”ไอ้เก้าดูจะชอบใจหน้าดู แล้วผมก็เริ่มดันนิ้วเข้าไปจนสุดความยาว รู้สึกแปลกๆครับ มันอึดอัดทั้งตรงเป้าผมทั้งรูก้นมันแบบเสียวไปหมดเลยอ่ะ น้ำใสก็เริ่มไหลเย้มออกมาจากคีย์น้อย แล้วผมก็เริ่มขยับนิ้วเพื่อทายา
“อ๊า อ๊ะ ฮ๊า”สะกดเสียงไม่ไหวจริงๆครับ พอมันไปโดนจุด นิ้วผมก็โดนตอดใหญ่เลย แถว เจลยาเย็นๆอีกทำเอาผมสะท้านไปทั้งตัวเลยครับ แล้วอยู่ไอ้เก้าก็เอามือมาจับที่น้องชายผม แล้วเริ่มบีบๆคลึงๆมัน พร้อมกับรูดขึ้นลง
“อ๊า อะ  อ๊า”ผมครางออกมาแบบไม่เป็นภาษาเลยครับ เสียวไปทั้งตัวเลย 
“ทาแบบนั้นใช้ได้ที่ไหนล่ะ แบบนั้นยามันก็ไม่โดนซิ”มันพูด ส่วนผมมองมันด้วยสายตาพรามัวไปหมดแล้ว อารมณ์มันกระเจิงจนลืมอายไปแล้ว แถมอ้าขาออกกว้างกว่าเดิมให้ไอ้เก้าเอานิ้วที่มียาเจอเย็นใส่เข้ามาได้ถนัดกว่าเดิมอีก ไอ้เก้าเอาใส่ที่เดียวสองนิ้วเลยครับ เล่นเอาผมเสียววาบเลย แล้วไหนจะยาบ้านี่อีกทั้งเย็นทั้งแสบนิดๆยิ่งเพิ่ความเสียวให้ผมเป็นเท่าตัวเลย แล้วพอไอ้เก้าเริ่มกวาดยาไปรอบๆผมก็ยิ่งรู้สึก น้ำใสๆก็ไหลเย้มออกมาจากคีย์น้อยเยอะไปหมดเลย
“แค่นิ้วมันคงท่าได้ไม่ทั่วหรอกนะ เห็นทีคงต้องใช้อย่างอื่นที่ยาวกว่าแล้วล่ะ”ไอ้เก้าพูดอะไรผมไม่รู้เรื่องของครับ สติสตางค์ไม่มีแล้ว รู้อย่างเดียวว่าอยากเพราะตรงคีย์น้อยที่ไม่ได้ปล่อย มันปวดนึบไปหมด จนผมต้องจับมันรูดขึ้นลงด้วยตัวเองแต่มันก็ยังไม่พอ
“อย่ามาว่ากันที่หลังนะ น้องยั่วพี่เอง”สิ้นเสียงไอ้เก้าก็มีอะไรที่ทั้งแข็งแล้วใหญ่กว่านิ้วมาก แล้วก็เย็นเอามาในตัวผมแทบ
“อิ๊ อ๊า”ครางอย่างสุดจะทน สงสัยมันคงจะเอาไอ้ยาเจอนั้นทาบนน้องชายมันก่อนจะเข้ามาในตัวผม ทั้งเย็น ทั้งเจ็บ ทั้งอึดอัด อะไรหลายๆอย่างก็ปนกันไปหมด
ไอ้เก้าจับมือผมออกจากน้อยชายตัวเองที่กำลังช่วยมันด้วยตัวเอง แล้วเอามือมันมาประสานกับมือผม จากนั้นมันก็เริ่มขยับ บอกตรงๆว่าเสียวจนเกินบรรยาย มันไม่เจ็บเท่าเมื่อคืนแต่รู้สึกแสบๆไม่รู้จะยาเจลหรือแผลเก่ากันแน่น 
“เร็ว เร็วอีก”ผมพูดออกไปแบบลืมอายเพราะมันขยับช้าๆ แต่ไอ้คีย์น้อยของผมมันไม่ไหวแล้วครับ ปวดไปหมดแล้วอ่ะ
“ยั่วดีแท้”มันว่าแล้วก็เริ่มขยับเร็วขึ้น
“อ๊า อะ  อ๊ะ “ผมก็ครางลูกเดียวเลย รู้สึกดี หัวโล่งไปไหมด
“เป็นไงดีไหมจ๊ะ”มันทำเสียง แยะเย้ย แต่ขอโทษตอนนี้กูไม่สน กูอยาก
“ดี ดีมาก เร็วอีก”ผมบอกไป แล้วมันก็กระแทกแรงอีก7-8ทีไอ้คีย์น้อยก็เสร็จเลยครับ ปล่อยออกมาจนมันเยิ้มไปทั่วหน้าท้องผมเลย แล้วไอ้เก้าก็กระแทกเร็วๆแรงๆอีกไม่กี่ทีมันก็เสร็จ แต่ดีหน่อยที่มันดึงน้องมันออกมาเสร็จข้างนอกจนเปลือนหน้าท้องผมไปหมด ไม่งั้นทั้งน้ำมันแล้วยาคงประสมกันมัวไปหมดแน่น ผมก็หมดแรงเลยครับ ที่นี่แหละ หลับเป็นตายเลย ตื่นขึ้นมาอีกทีก็5โมงเย็น แล้ว


TBC

ตอนนี้มาจากประสบการณืจิงของ เออ ไม่บอก55 เอามาประสมเข้ากับเรื่อง

ตอนนี้ไม่ยากเลย พอหายป่วย เราก็จะแต่งได้ดีขึ้น

เมื่อตอนที่เเล้วยังป่วย

หายเเล้ว เลยมีเเรงเเล้ว

ขอบคุณทุกคนที่เป็นห่วงนะ

เห็นเป็นห่วงเรา เราเลยจัดให้อีกชุดย่อยๆ555 :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 04-02-2013 15:11:51
เก้าไม่ต้องไปเตะบอลแล้ว อยู่เฝ้าเมียนี่แหละ

อิอิ

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 04-02-2013 15:30:02
5555ประสบการณ์จริงโดยตรงของใครกันน้า

หื่นมม้ากมาก อิอิ น่ารักดีค่ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Zarch_Chabu_Chabu ที่ 04-02-2013 15:47:18
ค้างครับ มากด้วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 04-02-2013 15:52:24
เก้านั่นมันยาหรือเจล... <<< อิงจากประสบการณ์ซะด้วย  :z1:

คีย์โดนเก้าหลอกแล้วมั่งเนี้ย  :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 04-02-2013 16:22:40
นะ...เก้าขี้เล่นจนหยดสุดท้าย 55+++
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-02-2013 16:33:46
พูดเพราะเชียวนะเก้า 555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 04-02-2013 16:37:34
ทายาแบบนี้เมื่อไหร่จะหายละจ้ะ :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 04-02-2013 20:33:51
เป็นการทายาที่ได้อารมณ์มากกกกก


อ๊ากกกกกกเสียวแทน ><
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 04-02-2013 21:05:40
ทายาเพื่อนให้แผลหายหรือให้เป็นหนักกว่าเก่าคร๊าเฮียเก้า  :laugh3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 04-02-2013 21:10:00
คีย์โดนเก้าหลอกแล้วหละ
จริงๆ ยามันมีหลอดต่อไว้สอดเข้าไปทาข้างในได้นะ ไม่ต้องใช้นิ้วหรอก
สงสัยเก้ามันมีอารมณ์อยากทำกับคีย์มากกว่ามั้ง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 04-02-2013 21:12:36
 :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 04-02-2013 21:46:33
น้องเก้าจ๊ะทายาแบบนี้แล้วน้องคีย์จะหายไหมอ่ะ :z1:
 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 04-02-2013 21:48:47
ลืมไปเตะบอลแล้วหรอเก้า
จัดหนักจัดเต็มจิงไรจิงเลยอ่ะ
ดีใจด้วยที่หายป่วยนะก๊าบ
>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 04-02-2013 22:01:08
พี่เก้า หื่นตลอออด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 04-02-2013 22:15:03
คีย์ตื่นมาอีกที อักเสบกว่าเก่าแหงมๆๆ 55555555555

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 04-02-2013 22:28:11
เค้าทายาดันแบบนี้หรอ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 04-02-2013 23:36:56
เก้าทำมาเป็นโทษคีย์ เก้าวางแผนมาสินะนั่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 05-02-2013 00:05:02
 :haun4:

อยากทายา บ้างอ้ะ


แอร้ยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 05-02-2013 01:39:36
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 05-02-2013 01:47:29
สุดยอด.  :m25:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 05-02-2013 03:37:45
 :z1:  เก้าตอนที่แล้วโนคอมเม้น  ตอนนี้ขอสำรองเลือดหน่อย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 05-02-2013 10:01:28
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 05-02-2013 12:28:34
ตายๆ ฉันตายเพราะฟินนนนน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 05-02-2013 14:18:56
 :o8: และแล้วก็  ขอสอง........... o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 05-02-2013 16:01:03
เก้ามาแบบเนียนๆ ว่ามาทายาให้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: cocore ที่ 05-02-2013 16:32:10
 :impress2: :impress2:  ดีมากๆเลยนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 05-02-2013 19:23:59
 :m31: หื่นสุดสุด มันจะอะไรขนาดนั้น เก้า...เอ้ย คีย์จะมีชีวิตรอดไปอีกกี่คืน ถ้าคุณเก้ายังหื่นอยู่เช่นนี้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 05-02-2013 19:26:35
ทายากันมันส์ เอ๊ยยยย เพลินเลย
ฮ่าฮ่า

ทาทั้งข้างนอก แถมข้างใน
เอาไอ้ยาวใหญ่ ทาเข้าไปถึงไส้เลย
กร๊ากกกกกก


เค้าจะมีบริการ..ทายากันแบบนี้ ที่ไหนอีกน้อออออ
อิอิ
 :z2:


ป้อล่อ..ไอ่พี่เก้า -- ร้ายกาจ
 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 05-02-2013 21:40:12
 :o8: :o8: :o8: :o8:แน่ใจนะเก้าว่าทายาอะ :pighaun: :pighaun: :pighaun: :pighaun:


จะรออออออออออออออจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :L2: :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 05-02-2013 21:49:34
เจ้าเล่ห์จริงๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 05-02-2013 22:56:29
เฮียเก้า ทายาให้ น้องคีย์   :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: มือซ้าย ที่ 06-02-2013 08:17:11
 :jul1:ประสบการณ์ใครหรออออ อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 06-02-2013 08:31:47
เป็นการทายาที่เฉียวมั่กมาก
แต่คนอ่านชอบ
เสียเลือดเสียเนื้อไปหลายล่ะ
เก้าจัดมะอย่าให้เสีย
กดบวกปล่อยเป็ด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 06-02-2013 08:45:21
กระทืบไลค์ฉากนี้คร้าบบบบ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 06-02-2013 11:24:29
ทาไปทามา เล่นกันเส้ดไปอีกรอบเรยเนอะ 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: Syntyche ที่ 06-02-2013 18:09:21
 :-[ :-[ :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่25 ทายา up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 06-02-2013 19:47:41
 :-[ :-[ :-[ ทาแบบนี้มันจะหาย มั๊ยเนี่ย อิอิอิอิอิอิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 06-02-2013 21:50:42
บทที่26 แข่งบอล
“เป็นไรว่ะ หน้าแม่งเป็นตูดเลย”    
มึงยังมีหน้ามาพูดอีกเนอะต้นเหตุเพราะใครว่ะ
“ฮึ”
ผมถอดหายใจหงุดหงิดใส่มันครับไอ้เก้าเพิ่งอาบน้ำเสร็จกำลังจะไปสนามบอล ปานนี้ไอ้พวกนั้นบ่นตายห่าแล้วแม่งแตะ6โมง แต่นี้5โมงครึ่งแล้วไอ้เก้ามันยังเดินโฉดฉายอยู่เลยกว่าจะไปถึงอีก
“มึงทำอะไร”ได้กูแล้วขึ้นกูมึงเลยนะ ผมเลยส่งสายตาอาฆาตไปให้มัน”อุ้ย จะทำอะไร”มึงเป็นคนที่เสมอต้นเสมอปลายมาก สัส!
“เรื่องของกู!”โมโหมันเลยตะโกนไปแล้วลุกเดินออกนอกห้องแต่ไอ้เก้ามันไปดักผมที่ประตูไว้ก่อน
“เป็นเชี่ยอะไรเนี่ย”นี่คือคำถามสำหรับแฟนมึง
“.....”ไม่ตอบแต่ดันมันออกให้พ้นทางแต่มันขืนตัวไว้
“เวลาถาม พี่ก็อยากได้คำตอบ”
“....”มึงถามกูยังว่ากูอยากตอบมึงไหม   
“เชี่ยเอ้ย!”มันเตะประตูเสียงดังจนผมสะดุ้งเลยครับ ตอบแรกแค่แบบเคืองๆไม่คิดว่ามันจะรามไปขนาดนี้แค่อยากให้มันสำนึกมัง ทั้งๆที่ผมไม่สบายอยู่แต่มันก็ยังทำ มันน่าจะรู้จังควบคุมตัวเองบ้าง มันทำแบบนี้เหมือนมันไม่หวงผมเลย
จะทำอะไรได้ครับได้แต่ก้มน่าส่องหาปลวกกลางตึกซีเม้นต์ กลับมันกานคอเข้าครับ
“มึงไม่พูดกูจะรู้ไหม กูไม่ได้พระเจ้าจะได้ตรัสรู้ทุกอย่างที่มึงคิด”เสียงมันอ่อนลงหน่อยครับ แต่ผมก็ยังไม่กล้าเงยหน้ามองมันอยู่ดี
“มึงเงียบแบบนี้กูใจไม่ดีนะ”ความโกรธหายไปปริบทิ้งเลยครับ ไม่คิดว่าจะได้ยินประโยคนี้จากปากมัน มันไม่ได้หวานอะไร แต่มันก็แสดงออกว่ามันห่วงผมเหมือนกัน ผมก็ค่อยเงยหน้ามองมัน”มึงเป็นอะไรโกรธอะไรกู”มันประคองหน้าผมไว้แล้วพูด กูรู้สึกเหมือนนางเอกในหนังเลยว่ะ แอบเขิน อิอิ อารมณ์เปลี่ยนไวจริงอะไรจริงกู
“...”ผมไม่ตอบครับแต่ส่ายหน้าให้มันแทน
“แล้วจะออกไปไหน”ชอบเสียงไอ้เก้าแบบนี้จังมันดูเหมือน อ่อนโยน ไม่รู้คิดไปเองปล่าว
“ไปด้วย”ผมตอบสั้น คิ้วมันผูกเข้าหากันทันที
“แต่ไม่สบาย”มันทำหน้ายุ่ง
“ห่วงผมหรอ”ไม่คิดจะพูดหรอก แต่ปากมันไว
“เปล่า กูขี้เกียจแบก”ตึง!กูขอถอนคำพูดเมื่อกี้”กูพูดเล่น เป็นตุ๊ดแน่นๆเลยมึงเนี่ย”
“งั้นพี่ก็มีแฟนเป็นตุ๊ด”ผมก็ทำหน้าบึ่งใส่มัน
“ก็ยอม”มันพูดแล้วยักคิ้วกวนตีนให้ มึงหล่อสัส
แล้วกว่าจะได้ออกมาก็เหลืออีก15นาทีก่อนลงแข่งมันก็ขี่รถนรกแตกเลยครับ พอไปถึงพวกไอ้แพนก็เล่นผมก่อนเลยครับ คือกูเป็นคนถือผ้ากูไม่ได้เตะมึงจะอะไรกับกูขนาดนั้นว่ะ ไอ้เก้าแม่งเดินพยุงผมไปนั่งที่นั่งข้างสนามเลยครับ แต่แม่งทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หวานอะไรเลย
“อะไร”อยู่ๆไอ้เก้าก็โยนเสื้อวอมสีดำที่มันใส่มาใส่หัวผม มึงวางข้างๆก็ได้นะ พอดีกูไม่ใช่ไม้แขว่นเสื้อ
“แดดร้อน เดี๋ยวไม่สบาย”เหมือนจะซึ่งแต่นี้จะ6โมงเย็นแล้วแดดสีส้มแป๊ดแต่แม่งมันไม่ร้อยเฟ้ย
“ร้อน”ไม่ร้อนแดดหรอกแต่อากาศนี่โคตรร้อนเลย วันนี้ผมอักยาลดไข้ไป6เม็ดแล้วครับ ตอนนี้ยากำลังออกฤธิ์อยู่
“คุมไว้”มันดุครับผมก็เลยคุมไว้ตามที่มันบอก วันนี้ไอ้เก้าหมัดผมขึ้นครับ แม่งยาวขนาดรวบได้เลยหรอว่ะ ถึงจะหมัดได้แค่ข้างหลังก็เหอะ มึงเหมือนดงบังชิงกิเลยว่ะ(ความรักทำให้คนตาบอด)
“มีแผนไหมพี่ ดูฟังโน้นดิ ดูท่ามันจะเอาจริง”ผมมองไปยังเก้าอี้ยาวๆที่อยู่ห่างออกไปประมาณ3เมตรเห็นจะได้ เห็นพวกไอ้พี่แดนจ้องตาเขม็งเลย ดูเหมือนกำลังจะยกพวกตีกันมากกว่าแตะบอล
“กูก็เอาจริง ยิ่งเห็นแม่งเป็นพวกมันกูยิ่งอยากชนะ”
“อืมๆยังไงก็ได้แต่อย่าก้านคอกรรมการ”ไอ้เก้าหัวเราะรับน้อยๆก่อนจะเปลี่ยนไปหยิบหมวกของใครไม่รู้มาใส่ให้แทนเสื้อมัน ดีขึ้นหน่อย
ก็เห็นพวกไอ้เก้าไปวางแผนกัน มีคนมาดูเยอะกว่าที่คิดครับ เกือบพันเห็นจะได้ เสียงดังเจี๊ยวจ้าวๆมากๆก็มาทั้งเชียร์ฝั่งไอ้แดนกับฝั่งไอ้เก้าแหละเห็นมีปงมีป้ายด้วย หึไม่ต้องไปอิจฉาครับ กระเทยทั้งนั้น พวกเด็กผู้หญิงนี่ก็มาดูครับออกแนวจะเยอะกว่าผู้ชายด้วย แปลกว่ะ ผมผู้ชายแท้ๆยังไม่ชอบดูเลย
ปรี๊ดดดดดดดด
เสียงกรรมการเป่านกหวีดเริ่มการแข่งขันรอบชิง
“สู้ๆนะพี่”ผมบอกไอ้เก้ามันก็ยิ้มตอบผม
“ฮิ้วๆๆ แม่งกูก็อยากได้กำลังใจบ้างอะไรบ้างอ่ะ”ไอ้นัดมันปล่อยหมาออกมาเดินบนสนามฟุตบอลจากปากมันคนแรก
“นัดสู้ๆนะโว้ย กร๊ากกก”ไอ้แพนเดินมาทำท่าล้อเลียนผม
“กวนตีนเหี้ย”ด่ามันไปเบาๆแต่ดัง 555 มันก็ไม่สนใจลงสนามไป
พอลงไปกรรมการก็บอกกติกา
ปรี๊ดดดดดดดดด
เสียงนกหวีดเริ่มการแข่งขัน ฝั่งไอ้แดนได้เขี่ยลูกก่อน ไม่อยากจะบรรยาไอ้เก้านี่แม่งโคตรจริงจังเลยครับ วิ่งไปสกักลูดทันที ไอ้พี่แดนถึงกับเอ๋อ แต่มันก็รีบไปแย่งคืนครับ คุณเอ้ย อย่าบอกว่ามาดูแข่งบอลเลยครับบอกว่ามาดูมันเป็นลัคบี้ดีกว่า แม่งลูกบอลดูไม่ค่อยเป็นประเด็ดแม่งมันพุ่งชนกันลูกเดียว ไอ้เก้านี่ไวปานวอกครับมันหลบได้ตลอด แต่คนอื่นๆดิ ลงไปกองกันหลายลอบแล้วยิ่งแข่งก็ยิ่งรุนแรงกรรมการนี่เป่านกหวีดเกือบตลอดเกมร์ แล้วก็หมดครึ่งแรกแบบมึนๆเจ็บกันไปเยอะ
ผมก็รีบช่วยสิ่งผ้าส่งน้ำให้
“เหี้ยกวนตีนว่ะ”พี่วีดูจะหงุดหงิดน่าดูเลยเดินมาก้ด่าใหญ่เลย
“เล่นเหี้ยอะไรของพวกมันว่ะชนอย่างเดียวเลยสัสเอ้ย” ตามมาด้วยพี่โจ้
“เห้ยใจเย็นดิ”ไอ้เมฆที่เดินมาจากไหนไม่รู้ก็โผล่มาพร้อมแบคอัพคือพี่เสื้อกับสมุนอีกตอนนี้งงๆกับตำแหน่งไอ้เมฆครับ แบบมันก็เรียนอยู่ปีหนึ่งแต่ทำไมพวกพี่วีพี่โจ้ถึงกลัวมันว่ะ แถมไปไหนมาไหนมีคนประกบตลอด ออกแนวเหมือนพวกนายกอะไรแบบนี้ ช่วงนี้ก็ไม่ค่อยเห็นมันไปที่ช็อปเลยครับ ว่าจะถามไอ้เก้าหลายที่แล้วแต่ก็ไม่ได้ถามสักที
“มองเชี่ยอะไรไอ้คีย์”สะดุ้งเลยกู มันพูดขึ้นแล้วลงมานั่งข้างผมพวกพี่เสื้อก็ไปคุยกับไอ้เก้าคุยไรกันไม่รู้ทำหน้าเครียดกันใหญ่ไอ้เก้ามันก็มองมาที่ผมเป็นระยะๆ
“มีเรื่องอะไรว่ะ”ผมถามไอ้เมฆที่นั่งไข่วห้างเท้าคางมองไปข้างหน้าอยู่
“เรื่องพวกมันแหละ มึงจะอยากรู้ทำไม”มันตอบปัดๆ ก็ไหหน้าถามมึงเลย ไม่มีประโยคจริง
“เป็นไงมึงหนักเลยดิ”อยู่ๆมันก็พูดขึ้นไอ้แนนก็เดินมานั่งข้างผมอีกที
“เชี่ยไร”
“ท่าจะหนักว่ะ กูเห็นแม่งเดินแบกมาเลย”ไอ้แนนพูดเสริมอีกคน
“อะไรของพวกมึง”ผมเริ่มรู้แล้วว่ามันถามถึงอะไร
“อย่ามาแรดทำแอ๊บ ควายเข้ารู้กันหมดแหละกูเห็นแม่งแบกมึงมาขนาดนั้น
“แอ๊บเชี่ยไรพูดไรไม่รู้เรื่อง”ผมก็ว่าไปครับ ทำมองไปที่สนามดูลมพัดไปมาวันนี้ต้นหญ้าสวยกว่าทุกวันอยากจะมองทั้งคืน
“เด็ดไหมว่ะพี่เก้าอ่ะ”ไอ้แนนทำหน้าตาอยากรู้หยากเห็นเต็มที่
“มึงอยากรู้หรอ”ไอ้เมฆมันพูดครับไอ้หน้าพยักหน้าใหญ่เลย”มึงเอาหูมานี่”ไอ้แนนมันก็เดินไปนั่งฝั่งไอ้เมฆครับหน้ามันคล้ายกันมากเลยแต่ไอ้แนนมันตาตี่ๆขาวโอโมวิ้งๆเลยครับผมก็ลุ้นครับว่าไอ้เมฆมันจะพูดอะไร
“เสือก!”ตะโกนอย่างดังไอ้แนนตกใจกรี๊ดลั่นเลยครับผมนั่งขำห้องแข็งเลยครับ
“เชี่ย”ไอ้แนนด่าเลย ไอ้เมฆนั่งกุมท้องหัวเราะจนแทบจะตกเก้าอีก
ผมมองดูเห็นหลายคนมองดูพวกเราใหญ่เลย สงสัยมันคงว่าพวกผมบ้า เพราะมึงแท้ไอ้เมฆเหี้ยนี่
ปร๊ดดดดดดดดดด
แล้วก็หมดเวลาพักครึ่งแรก
“เฮ้ยไหวไหมไอ้โน”ผมเห็นขาไอ้โนเขียวปัดเลยครับ มันอยู่กองหลังโดนหนักเลยครับ ฝั่งเราไม่มีตัวสำรองด้วยถ้ามันไม่ไหวก็จะเหลือแค่10คนเสียเปรียบพวกมันแน่นๆ เกมร์นี่ไอ้พี่จิมมันไม่ลงครับแต่ทำหน้าที่เป็นสั่งผ้าเหมือนผมเห็นมันมองแต่ไอ้พี่แดน แถมไม่หันมามองฝั่งผมเลยครับ หน้ามันดูหมองไปครับ ครั้งสุดท้ายที่เจอมันยังดูมีสง่าราศีกว่านี้เยอะ ดูแบบไม่ใช่โทรมนะ แต่ว่ามันดูหมองๆไป
“ไหวๆ”มันพูดแล้วพยายามลุดขึ้นยื่น
ผมก็มองมันเดินลงไปสนามครับ แค่เดินหน้าแม่งยังเบี้ยวเลย จะไหวไหมว่ะ
“เพื่อนมึงลงไปให้พวกนั้นมันเชือดไง”ไอ้เมฆที่นั่งท่าเดิมมองมาทางผมที่นั่งเก็บแก้วจากสนามอยู่
“ขนาดนั้นเลยหรอว่ะ”ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันเป็นขนาดไหน
“กระดูกมันคงหักแล้วมันกำลังจะทิ่มออกมาจากเนื้ออยู่แล้ว”ไอ้เมฆพูดหน้าเฉย
“เฮ้ยไอ้โนมึง”
ปรี๊ดดดดดดดดดด
ไม่ทันแล้วครับเขาเริ่มเกมร์แล้วผมก็มองมันอย่างห่วงๆเห็นไอ้รุ่นพี่ยื่นข้างมันฝั่งตรงข้ามมองขามันใหญ่เลย สงสัยแม่งจะรู้จุดอ่อนแน่นเลย
“เฮ้ย เหี้ยโนเสร็จแน่นเลยว่ะ”ไอ้แนนก็ยื่นลุ้นอยู่ข้างๆผม
ปรี๊ดดดดดดดดดด
เสียงเป่านกหวีดดังขึ้น พวกผมงงเลยครับเพิ่งลงไปเองยังไม่ทันได้ทำอะไรเลย พวกในสนามมันก็มองกัน
“หึ”ผมได้ยินเสียงไอ้เมฆหัวเราะในคอแล้วส่ายหน้านั่งกอดอก มึงเหมือนนารา ชิกะมารุเลยว่ะ
“ขอเวลานอกไม่รู้มันพูดอะไรกัน สักพักไอ้โนก็เดินออมา
“เห้ยมีไรว่ะไอ้โน”ผมรีบตรงเข้าไปถามมันเลยครับ
“ไอ้นั้นมันบอกกูแข่งไม่ได้ว่ะ กรรมการเลยเดินมาดูเลยให้กูออกจากสนาม”งงแดก มันอยู่ฝั่งตรงข้ามไม่ใช่หรอ?
“อ้าวไมงั้นว่ะ”ไอ้แนนก็คงงเหมือนผม ไอ้โนไม่ตอบได้แต่ส่ายหน้า สักพักก็มีพยาบาลเดินมาทางผมแล้วก็แบกไอ้โนไป ทำไมมึงไม่รับมันตั้งแต่อยู่ในสนามว่ะ ไอ้แนนก็ตามไปดูไอ้โนให้ครับผมเลยนั่งอยู่กับไอ้เมฆ ส่วนพี่เสือ นั่งหลับอยู่แถวหนังที่มีพนังติดกันสาดอยู่ ถ้าจะง่วงขนาดนี้ไปนอนเหอะไป
“ไอ้เมฆมึงเป็นใครว่ะ”ผมเห็นว่ามีโอกาสก็เลยถามมันไปครับ
“เมฆไง”มันก็ตอบกลับมา
“ไม่ใช่กูหมายถึงมึงเป็นใคร ทำไมมีแต่คนเดินตาม แถมแม่งพวกพี่วียังไม่กล้าแตะมึงเลย”
“กูหล่อพี่กูเก่งจบป่ะ”พี่มัน
“มึงมีพี่ด้วยหรอ”มันมีพี่หรอ ผมไม่เห็นรู้แต่เหมือนเคยได้ยิน หรือเปล่าว่ะ
“ไอ้นี่ มึงคนเดียวแหละที่ไม่รู้”อ้าวก็กูไม่รู้ เอ๋ พูดแบบนี้แสดงว่าคนอื่นรู้หมดดิ
“จริง?”
“โกหกกูได้ทองไหมสัส”มันก็พูดอย่างสุภาพกลับมา
“แค่นั้น”มันจะแค่นั้นจริงๆหรอว่ะ
“เออ เฮ้ยเฮียจะยิงแล้ว”ผมได้ยินเสียงกรี๊ดหวีดว้ายดังมาก จริงๆครับไอ้เก้าไปถึงกองหน้าแล้วแต่ยังโดนไอ้พี่แดนสกัดอยุ่ ไอ้เก้าพยายามเลี้ยงหลบ แม่งมึงพลิ้วมาก แล้วมันก็ยิง
“เฮ้!!!!”เข้าไปอย่างสวยงามเสียงโฮเสียงเฮดังลั่นไปหมด แต่อยู่แม่งมันดันวิ่งมาทางผม กระโดดกอดแน่นเลยพวกที่เหลือก็เข้ามากอดครับ
ครึ่งหลังเนี่ยเล่นกันเหมือนชาวบ้านชาวช่องเขากันแล้วครับ   เล่นแบบเอาเป็นเอาตายไม่แกล้งไม่อะไรแล้วก็จบลงด้วยสะกอ1:1ครับต้องยิ่งจุดโทษแต่ยิ่งจุดโทษไป5ลูกก็เท่ากันคือไม่มีใครยิงเข้ายิงกันไปเกือบ10ลูกก็ยังเสมอเลยตักสินให้เสมอเงินรางวัน20000ก็แบ่งกันคนล่ะครึ่ง ถ้วยก็ให้รร.ตามระเบียบส่วนทริปเที่ยวภูเก็ท เจ้าภาพเข้าเพิ่มให้เป็นสี่สิบที่เลยไปกันได้ทั้งสองทีมแต่ไม่รู้พวกมันจะเอาไง ก็คงต้องลุ้นกันต่อไป...


TBC.

หึหึหึหึ ไม่รู้จะพูดอะไร

เรเวลความหื่นกำลังมีอยากแต่งฉากเรท แต่มันไม่ใช่ช่วงนี้

ป.ล. คู่ใหม่กำลังจะมา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 06-02-2013 22:12:02
 :z1: :z1: :z1:คู่ไหนเอ่ย :z1: :z1: :z1: :z1:


 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 06-02-2013 22:25:43
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 06-02-2013 22:26:34
สงสารโนอะ เจ็บแทน  :sad4:

มีแอบหวานกันนิดๆ ชีวิตแจ่มใส  :man1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: maytarapat ที่ 06-02-2013 22:35:51
แหม! เฮียเก้าขนาดเตะบอล ยังจะห่วงภรรเมีย ไม่วางตาเลยนะ
5 5 55 สงสารภรรเมียพี่เก้าอ่ะ อักยาแก้อักเสบไปตั้งหกเม็ด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 06-02-2013 22:36:47
คู่ใหม่เป็นรักข้ามกลุ่มรึเปล่าหนอ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 06-02-2013 22:38:03
จะได้เที่ยวกันหรอคู่ใหม่ใครอะเมฆ+เสือ จิม+แดนใครอีกอะ
>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 06-02-2013 22:39:01
 :o8: :o8: :o8:  รอดูคู่ต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 06-02-2013 22:45:14
จากนี้ที่วุ่นอยู่แล้วคงวุ่นขึ้นอีกเยอะแน่ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 06-02-2013 22:46:34
อะไรกันนะนั่น แล้วตอนแรกจะเล่นแรง ๆ กันทำไม แล้วโนเป็นอะไรหรือเปล่า แล้วคนที่มาบอกว่าโนเล่นไม่ได้แล้วนี่ยังไงกันนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 06-02-2013 22:50:42
555

งอน ง้อ กันน่าร๊าาากกมากก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: maykiz ที่ 06-02-2013 23:09:31
ทำทั้งปะตูคนประตูบอล  :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 06-02-2013 23:31:20
มีหวังถ้าไปเที่ยวพร้อมกัน 40 ที่
มีหวังภูเกตพังแน่ :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 06-02-2013 23:46:33
เที่ยวด้วยกัน ตีกันตาย หรือจะดีกัน

โนกะอีกฝ่าย จะสัมพัน อะไรกันมั้ย

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 06-02-2013 23:50:05
น่ารักอ่ะ :กอด1:

ไม่หวานจนออกนอกหน้า

แต่ดูจริงใจ

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 06-02-2013 23:56:15
 o13
ว่าเเล้วต้องเเบบนี้
จะเปนยังไงต่อน้าาาาาาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: ชัดเจนกาบ ที่ 07-02-2013 01:02:15
คู่ใครน้อ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 07-02-2013 01:44:42
อรั้ยย >< แบบมาเมพขิงๆ อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 07-02-2013 04:04:03
 :z2: :z2:  เย้ๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 07-02-2013 06:51:01
เริ่ดมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 07-02-2013 07:51:15
รอคู่ใหม่ หึหึ
แต่ชอบเก้าคีย์นะ น่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 07-02-2013 10:16:16
รอคอยทริปภูเก็ต กับคู่ใหม่

พี่เก้าก็มีมุมน่ารักของตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย!!!!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 07-02-2013 12:06:16
 :impress3: พี่เก้า

ยิงเก่งไปซะทุกเรื่อง

ไหนจะยิงประตูบอล..เก่ง
ยิงประตูหลังคีย์..เก๊งเก่ง

คนอารวยย หล่อ เก่ง ขนาดเน้
ว่างๆ แวะมายิงแถวบ้านมั่งฮี่

ฮ่าฮ่า
 :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 07-02-2013 16:43:04
พี่เก้าทำประตูได้แระ น้องคีให้อะรัยเปงรางสัลน๋าาาา!!! 55+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 07-02-2013 19:20:50
อยากรู้คู่รอง เสือเมฆ

คิคิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 07-02-2013 19:53:07
รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 07-02-2013 20:39:21
ถ้าไปด้วยกันหมดไม่ได้ตายดีกันแน่คะ 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 07-02-2013 22:05:11
รอคู่ใหม่..............อย่างหื่น ๆ  5555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 08-02-2013 04:52:53
 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 08-02-2013 08:07:07
ฮิ้ววววว เกาะขอบสนาม
ฟุตบอลเล่นเอาแข้งขาจะหักกันเลย
แต่ก็ยังดี สกอร์เท่าให้ได้ไปเที่ยวกัน
555 จะรอรวมพลครั้งยิ่งใหญ่
แต่คีย์น้อยโดนแบกมางี้
ใส่เสื้อใส่หมวกให้อีก
วิ็๊้ววววว เค้ารู้กันทั้งสนามแล้วน้อง
กดบวกปล่อยเป็ด กิ๊บก๊าบๆๆ ติดสินบนอยากอ่านต่อ
เหมือนไม่เคยพอเลยแฮะเรื่องนี้
สนุกมากจริงๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 08-02-2013 20:58:21
จิมมี่เป็นไรหมองๆไป  นู๋คิมจ๊ะ อย่างอนเก้าเลย เขากำลังหื่น 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 08-02-2013 21:32:09
คู่แนนแน่ๆเลย อิอิ

แต่กับใครนี่สิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: 9nawKIHAE ที่ 08-02-2013 21:49:52
เก้าหื่นไม่พอ แถมหวงเมียตลอดเวลาด้วย  :o8:
คู่ใหม่ไหนๆ จิม? เมฆ? ของใครน้า  :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 09-02-2013 00:55:42
โอ้เย คู่ใหม่จะเปงใครล่ะหนอ   o2
แล้วตกลงว่าจะแข่งบลอหรือลับบี้คะเนี่ย เจ็บตัวกันเยอะจริง  :confuse:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 09-02-2013 04:43:09
รอตอนต่อไปค่ะ  :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 09-02-2013 05:35:28
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 09-02-2013 16:41:11
อ๊ากก เรื่องนี้สนุกนะ แต่ยอมรับว่างงมากๆ แบบตำแหน่งมันเยอะไงค่ะ รอตอนต่อไปของคู่ต่อไปด้วยค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่26 แข่งบอล up!
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 09-02-2013 18:01:31
โน่แนนแน่ๆ บร๊ะ รึเปล่า  :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 09-02-2013 18:26:25

บทที่27น้องโน


หลังจากแข่งเสร็จก็เมาและ ไม่ต้องมามองหน้าผม ผมไม่เมาเป็นเพราะผมเป็นคนดี5555 ส่วนไอ้เก้า ไม่แตกต่างอะไรจากหมา หัวทุ่มตกโต๊ะ โถ หมดเลยภาพลักษณ์แสนเท่ห์ที่มันหลอกลวงเพื่อนผม กลายเป็นผมที่แบกมันกลับอีก เดือนร้อนพี่ยามต้องมาช่วงแบกมันขึ้นห้องอีก เหอๆๆ ดีจริงๆชีวิตกู


“ทำไรว่ะ”ผมเดินมาก็เห็นไอ้โนคนแรกเลยครับนั่งอ่านารุโตะอยู่ ขยัดเหี้ยๆเลยเพื่อนกู


“ล้างจานว่ะ”มันหันมาตอบยักคิ้วกวนตีนให้


“เชี่ยโน”ไม่รู้จะดามันยังไง


“อ้าวไมวันนี้มาไวว่ะไอ้คีย์ กูนึกว่าจะหนักจนลุกไม่ไหวซะอีก”มาถึงก็เริ่มเลยนะไปแพน


“ไอ้แนนมันยังไหวเลย”หึ ใครจะยอมโดนคนเดียวหาเพื่อนร่วมขบวนการ


“อ้าวเหี้ยคีย์ กูอยู่เฉยๆนะมึง”มันหน้าแหย่ๆแล้วแดกกล้วยทอด


“แนน”ไอ้แพนเรียกแล้วไอ้แนนก็ส่งกล้วยทอดเข้าปากเหมือนมันรู้หน้าที่ดีเนอะมึง


“ไอ้ดนขาเป็นไงว่ะ”ผมหันไปสนใจไอ้โนต่อ


“จะหายแล้ว”มันพูดทั้งๆที่ยังจองนารุโตะ มึงสนใจก็บ้างเหอะ


“เออ โนเมื่อวานเห็นมีคนคุยกับมึงหน้ารร.ใครว่ะ กูไม่เห็นหน้า”


“หืม มึงเห็นหรอ”ทีไอ้แนนถามมันมึงถึงรีบเงยเลยว่ะ


“เออ ใครว่ะ กูเห็นแม่งลากมึงอยู่นั้นแหละ”ไอ้แนนพูด


“อ้าว เห็นไมไม่ลงมาช่วยมันว่ะ ถ้ามันเป็นโจรลักพาตัวกูมึงจะว่าไงว่ะ”อันนี้เสียงผม อย่างมีส่วนร่วมอ่ะ


“อ้าวกูจะรู้ไหม อีกอย่างนะโว้ยมันใส่เสื้อแบบเดียวกับพวกเรากูเลยนึกว่าพวกเพื่อนๆกัน นึกว่าทะเลอะอะไรกัน กูเลยมาถาม
เนี่ย”มันเอื้อมมือมาตบหัวปาดหนึ่งและอธิบาย 


“พูดเฉยๆก็ได้นั่งคุยกันไม่ได้เล่นละครเวที มึงไม่ต้องมีแอ็คติ่ง”บ่นไป พร้อมกับคำหัวปอยๆ ไม่เจ็บอ่ะแต่แสแสร่ง


“แล้วไงว่ะไอ้โนใคร”ไอ้แพนเริ่มอย่างรู้อยากเห็นกูว่ามึงอยู่กับไอ้แนนเยอะไปว่ะ


“ป่าว รุ่นพี่ แม่งมันมาไถเงินกู”ตอบเลิกลั่ก แล้วหันไปมองข้างๆโต๊ะ


“หรา”เสียงไอ้นิวครับ มันมาตอนไหนไม่รู้


“อะไรของมึงไอ้นิว ทำเสียงเหมือนไม่เชื่อมัน”ผมถามครับไอ้โนรีบหันมาเลย


“หรือพวกมึงเชื่อ”มันถามกลับส่ายหัวกันเป็นแถว เหอๆๆ ไม่ใช่ไรหรอกอยู่กันว่าจะจบเทอมแล้วดูออกดิใครเป็นไง ไอ้โนนี่เป็นคนนิ่งๆครับ แต่ปากหมามากกกกกกกก ถ้ามันทำท่าทีเลิกลั่กแบบนี้มีอะไรชัว


“อะไรพวกมึง กูพูดจริง”มันรีบหันมาแก้ข่าว


“เรื่องที่ไอ้นั้นรุ่นพี่ กูเชื่อ แต่ไถเงินมึงเนี่ย กูไม่เชื่อ”ไอ้นิวพูดครับ แต่ผมนั่งตั้งอกตั้งใจฟัง เมื่อไหร่ไอ้โนมันหลุด


“หน้ายาจกอย่างมึง ใครจะไถว่ะ”ไอ้นัดครับ แม่งเดินมาถึงมันก็รู้เรื่องเลย เพื่อนกูเป็นอับดุน


“อะไรว่ะ”ไอ้โนลนเป็นจิ้งเหลนเลย บ้านไอ้โนมันจนครับ แต่ก็ไม่จนมากพ่อแม่มันเป็นพนักงานบริษัทเงินเดือนก็คนล่ะหมื่อกว่าบาท แถมยังต้องส่งน้อง กับพี่มันเรียกอีก มันก็เลยค่อนข้างจะฐานะต่ำต้อยที่สุด5555 เสียงใจว่ะ พอดีบ้านกูรวยยยยยย(เลวมาก)


“เฮ้ยพวกมึงไปว่ามัน”เสียงผมครับเสียงผม เป็นคนดีจริงๆกู


“อย่ามาแหลเลยมึงไอ้คีย์ โน้นผัวมึงมา”ไอ้โนมันแลดูจะไม่เห็นความดีของผม พยักหน้าไปทางที่หมาเก้าเดินมา


“พี่ดีคราฟฟฟฟ”พวกมันก็ยกๆมือไหว้ มึงจะไหว้อะไรกันหนักหนาว่ะ กูมาพวกมึงไม่ห็นเคยไหว้กูเลย


“พี่เก้า เรื่องเที่ยวอ่ะว่าไง”ไอ้แนนเริ่มคนแรกเลย เมื่อก่อนกูยังเห็นมึงหลบหลังไอ้แพนอยู่เลยเวลาเจอไอ้เก้าเดี๋ยวนี้มันชักกล้าวุ้ย


“ไม่รู้ว่ะ”ตอบแบบไม่สนใจไอ้แนนหางตกเลยหรอมึง”มึงอะ”ไอ้เก้าที่ย่อนก้นนั่งข้างผมเรียกใครสักคนแต่หันไปทางไอ้โน


“ฮะ”เรียบร้อยน่ารักเลยเชียว


“ไปหาไอ้แท็คด้วยตอนเย็น”ไอ้เก้าพูด


“ไปไมครับ”วางนารุโตะลงจากมือมือเลยทีเดียว


“เรื่องเที่ยวกับเงิน”ไอ้เก้าพูดเสียงเรียบ


“ทะ..ทำไมต้องผม”ไอ้โนเลิกลั่กเลยทีเดียว เออว่ะ ทำไมต้องมันว่ะ


“ก็มึงสนิทกับมัน”ไอ้เก้าตอบเริ่มรำคราญแล้วเสียงอย่างนี้เพราะมันไม่ชอบพูดมากครับ เวลาโดนถามติดๆกันมันก็จะอารมณ์เสีย กูโดนมาแล้ว


“คะ..ใครพี่ผมไม่”


“เหี้ยนี่พูดมากว่ะ บอกให้ไปก็ไปดิ”นั้นไงกูว่าแล้ว ไอ้โนก็เลยจำใจกลืนน้ำลายลงคอ ตอนนี้องค์กับลังลงครับ เลยไม่มีใครซักไซ้ไอ้โน ร่วมทั้นผมด้วย


“ทำไมไม่ปลุก”เสร็จจากเรื่องไอ้โนก็หันมากูต่อเลย


“ผมเอ้ยคีย์เห็นพี่หลับเลยไม่อยากปลุก”ตอบแก้ตัวอย่างสวยงาม


“แล้วทำไมไม่ปลุก”กูจะตอบไงดี


“คีย์ปลุกแล้วแต่พี่เก้าไม่ตื่น”แผนนี้แหละได้ผลชัว เคยใช้มาแล้ว


“ตลอดอ่ะ”มันทำหน้าไม่เชื่อ แต่ก็ไม่ถามอะไรต่อ รอดตัวไปกู หันไปมองหน้าไอ้โนที่นั่งหน้าลีบคิ้วขมวดกันอยู่


“เฮ้ยเดี๋ยวก็ไปเป็นเพื่อนก็ได้”หางกระดิกเลยครับมัน


“ไม่ต้อง”ไอ้ตัวข้างๆพูดขึ้นทำลายหน้าที่เพื่อนดีเด่นของผมซะหมด


“ไมอ่ะ”หันไปทำหน้าแอ็บแบ๊วใส่มัน


“ไม่ต้องก็ไม่ต้องดิ ให้เพื่อนมึงไปคนเดียวก็ได้มันไม่ทำอะไรหรอก”มึง มึงกับใครว่ะ แต่ยังไม่ใช่ประเด็นตอนนี้


“รู้ได้ไง”ผมถามกลับ


“แล้วรู้ได้ไงว่ามันจะทำ”เออว่ะ แล้วมันจะทำอะไรไอ้โนว่ะ


“ไม่ต้องอ่ะ เดี๋ยวกูกับไอ้นัดไปเป็นเพื่อนมันก็ได้”ไอ้นิวเสริม ผมเลยพยักหน้าให้มันยไป ไอ้โนก็ดูโล่งใจขึ้นแต่เอ๋ สงสัยว่ะ ไอ้โนมันสนิทกับคนชื่อแท็คตอนไหน แล้วไอ้แท็คเนี่ยมันใคร ชั่งมึงเหอะ แค่เรื่องไอ้ตัวข้างๆกูก็เริ่มปวดกระบานแล้ว


“เป็นไร”วันนี้ไอ้เก้าดูหงุดหงิดน่าดูไม่รู้เป็นไร ทำหน้าเครียดตั้งแต่เช้าเลย


“ไม่มีไร”มันพูดแล้วลุกออกไปเลย อะไรของมันเนี่ย


“เฮียเค้าเป็นไรของเค้าว่ะ”ไอ้แนนเริ่มสอดเลยคนแรก


“อยากรู้หรอ”ผมยื่นหน้าไปกลางโต๊ะ ไอ้พวกที่เหลือยื่นหน้าเข้ามาเต็มเลย


“เออดิ”พยักหน้างึมงำกันยกใหญ่


“ถามพ่องมึงดิ 555”ตะโกนอย่างดังแล้วรีบลุกขึ้นวิ่งหนี้พวกมันไปเลยไอ้พวกนั้นก็เป็นคนบาปครับไม่รู้จักการให้อภัยพระพุทธเจ้าเค้าก็สอนกันอยู่ว่าเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร แต่พวกมัน นอกจากจะไม่ระงับแล้ว เล่นกูเต็มที่เลยนะมึง
กลางวัน เดินไปหาไอ้เก้าที่ช็อปวันนี้เลิกเรียนก่อนเลยไปหามัน ปกติมันจะเลิกก่อนแล้วมาหาผม


“พี่”ผมเข้าไปทางด้านหลัง มันสะดุ้งหน่อยๆ


“ไมมาไว”มันถามหน้าเลอะน้ำมันดำเต็มเลย หมดหล่อเลยแฟนกู


“เลิกเร็ว”ก็ตอบไปแล้วเอาผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋ามาเช็ดหน้ามัน”หมดหล่อเลย”มันก็ยอมให้เช็ค


“ไม่หมดหรอกกูหล่อตลอดเวย์”กูไม่น่าเลย


“หิวไหม”ผมเห็นมันยังกลับไปสนใจเครื่องในรถใหญ่ๆต่ออีก


“หิว แต่เดี๋ยวเสร็จแล้วแปป” เพื่อนไอ้เก้าก็แทะๆกันไป ไม่มีคนมนห้องอยู่แก็งค์เดียวกับมันหรอก แต่มันก็มีเพื่อนอยู่ แต่ไม่ได้อยู่ในแก็งค์ ไม่รู้ทำไม


“แหม กูก็อยากมีคนมาถามว่าหิวไหมบ้างว่ะ”ไอ้พี่คนหนึ่งที่ไขๆน็อตอยู่เงยหน้าขึ้นมาแสว เวลามันเรียนอยู่ที่ห้องมันค่อยเหมือนคนธรรดากับเขาหน่อย ไม่แก๊คไม่โวยวาย คนละเรื่องกับตอนที่อยู่ในแก๊งค์ เห็นทีจะมีแต่คนในห้องมันนี่แหละที่ไม่ค่อยจะกลัวเกรงอะไรมัน


ไอ้เก้าไม่ตอบครับ แต่แค่ยิ้มให้เพื่อนมันแบบเยอะเย้ย


“น้องคีย์ ไปติดกับมันซะแล้ว เปลี่ยนใจมาหาพียักทันนะ”ไอ้พี่ชื่อไรหว่าจำไม่พูด


“เสือก”โดนไอ้เก้าด่าเลย แทนที่จะสำนึกกลับหัวเราะชอบใจกันยกห้อง แปลกๆดีปกติไม่ค่อยเห็นมัยเป็นกันเองอะไรแบบนี้เลย ห้องมันคนน้อยครับ ไม่มีผู้หญิงสักคน มีแต่ผู้ชายหน้ากาก ทึกๆ ดำๆ ไม่รู้ไอ้เก้ามันหลงมายังไง แต่แปลกที่มันไม่เอาเพื่อนมันเข้ากลุ่มเลย อยากชั้นอื่นๆที่อยู่ในเดแก็งก็จะมีคนมาอยู่กลุ่มบ้าง อีกอย่างหนึ่งที่โคตรแปลกไม่มีรุ่นพี่ปวส.ปี2สักคนเลยที่อยู่ในแก็งค์พูดง่ายๆก็คือไอ้เก้าแก่สุด


“ไม่อ่ะ พี่ไม่หล่อ”ตอบไปแบบติดตลก พวกที่เหลือก็ขำกับใหญ่ร่วมไปถึงไอ้เก้าด้วยเห็นมันหัวเราะแบบคนธรรมดาเป็นก็ดีแล้วล่ะ นึกว่ามันจะเจอเรื่องอะไร


“ไปกินข้าว”มันออกจากเครื่องในรถ(ฟังดูแหม่งๆ)แล้วเดินนำผมไปผมก็ยกมือลาพวกพี่ๆที่เหลือแล้วก็ตามมันมา


“เสร็จแล้วหรอ”ผมถาม


“ส่วนของกูเสร็จแล้ว”กูอีกแล้ว ไม่อยากจะท้วงครับ แบบนี้ก็เป็นตัวของมันดี ผมต้องพูดจาดีๆกับมันก็ถูกแล้วเพราะมันโตกว่า กูยอมก็ได้ค่าตอบแทนที่เหลือข้าวกูทุกวัน


“อืมๆ”ก็เดินกับไปครับ แต่เดินอ้มด้านหลังเอา แถวนี้ก็จะมีแต่ต้นมะม่วง ต้นไม้ใหญ่อ่ะครับใบไม้ก็เกลื่อนกาดไปหมด ก็หลัง รร.ไม่ได้มีถนนให้เดินแต่เดินเหยียบดินเหยีบใบไม้กันไป แต่ก็เหมือนเป็นทางให้เดินเพราะสงสัยพวกที่ทำงานตามช็อปจะใช้ทางนี้เดินไปโรงอาหารกัน ผมก็เดินตามหลังมันไปเงียบ ลมเย็นดีไม่ค่อยหิวเท่าไหร่แต่อยู่ๆไอ้เก้าก็หยุดเดินแล้วยื่นมือมา ผมก็หางกระดิกเลยครับ รีบยื่นไปจับอย่างรู้หน้าที่แล้วก็เดินกันไปเงียบ ช้าๆไม่รีบ เพราะตอนนี้มันเพิ่ง11โมง
ผมชอบบรรยากาศแบบนี้ครับ มันอบอุ่นไม่หวานไม่เลี่ยนแต่อุ่นใจ แค่มือแตะกันก็รู้สึกว่ามีคนที่ห่วงเราอยู่ใกล้ๆก็สบายใจครับ ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผมชินกับเรื่องพวกนี้ แต่แบบนั้นก็เหอะ


“หน้าแดง”มันพูดเสียงแผ่ว


“ร้อน”ลมพัดซะเหม่งกระจาย


“หึ”มีแค่เสียงหัวเราะในคอก่อนจะกระชับมือให้นิ้วประสานกันแล้วเดินต่อไป


TBC.

ตอนหน้ามาดูคู่ใหม่กันเถอะ

แอบมีคนเดาถูก555หลายๆคน :z2:

หวานนิดๆไปอีกซักตอนก่อนที่เรื่อง....จะตามมา :z2:

ใครมีไรสงสัยข้องใจถามมาเลยนะตอนหน้าเราจะตอบคอมเม้นให้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 09-02-2013 18:57:49
จะมีเรื่องอีกแล้วเหรอ เฮ้อ... :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 09-02-2013 19:06:24
เรื่องมาอีกแล้ว แต่ถ้าไม่มีเรื่องก็็ไม่ใช่ช่าง  o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 09-02-2013 19:13:39
ว้าววววววววววววว :impress2:

มีคู่ใหม่มาให้อ่านด้วยยยยยยย

ต้องน่ารักเหมือนคู่น้องคีย์แน่เลย :o8:

รักคนแต่งที่สุดดดดด :กอด1:
 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 09-02-2013 19:26:30
ติดตาม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 09-02-2013 19:32:00
 :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: nutsumi ที่ 09-02-2013 19:36:11
ขอหวานๆอีกเยอะๆๆไม่ได้เหรอคะ จะมีเรื่องอีกแล้วอ่ะ แต่ยังไงก็รอเสมอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 09-02-2013 19:54:23
หวานปนเข้ม 555

โนจะมีคู่อีกคนแล้วสินะคะ 55

รอตอนต่อไปนคะ

 :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: vpu ที่ 09-02-2013 20:06:09
 :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 09-02-2013 20:16:13
น่ารัก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 09-02-2013 21:28:05
 :pig4:ไม่ต้องเดาว่าคู่ไหน.......................ขอแค่เปิดตัวคู่ใหม่ กับทุกตอนละกัน หุหุ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-02-2013 21:40:00
 :-[ :-[ :-[ :-[หวานกันจริงๆ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[


 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:รอคู่ต่อไปอิอิ :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 09-02-2013 22:05:41
รอคู่ใหม่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 09-02-2013 22:09:35
หาาา เรื่อง.... <<คืออะไรหว่า แอบหวั่น><
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 09-02-2013 22:12:47
น้องคีย์น่ารัก…รอคอยคู่ใหม่จร๊า!!!!  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: หมูน้อย ที่ 09-02-2013 22:48:30
พี่เก้า-คีย์ จะมีหวานแบบเดทไหม?
จะมีโอกาสได้เหตุบทหึงโหดของพี่เก้าป่ะ อยากอ่าน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 09-02-2013 22:56:04
ช่วงท้ายๆ นี่ หวาน จัง

อิอิ :-[

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 09-02-2013 22:58:11
ถึงกรูจะช่าง..แต่กรูก็น่ารักเป็นน่ะโว้ยยยยย
กร๊ากกกกกกก
 :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 09-02-2013 23:00:59
 :-[ :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 09-02-2013 23:18:51
คู่ใหม่ใช่โน กับแท็กเปล่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 09-02-2013 23:25:51
 :impress2:
แท๊คโน โนแท๊คคค
5555555

อย่างนี้อัพต่อคืนนี้เลยๆ 55555
ขอเด็ดๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 09-02-2013 23:29:48
ลุ้นอยู่ว่าจะเป็นใคร"โน"เองหรอเนี่ย
แอบหวานตอนท้ายนะเก้า^,^
>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 09-02-2013 23:41:31
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 10-02-2013 00:51:59
แวะมารอคู่ใหม่แต่ยังไงก็ยังรักคีย์กับเก้าเหมือนเดิม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Zarch_Chabu_Chabu ที่ 10-02-2013 01:06:58
สั้นๆแต่ได้ใจความ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 10-02-2013 01:15:54
กรุบกริบ ตล๊อดๆ

 :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-02-2013 01:35:00
แท๊กโนนี่ยังไง ๆ หรือเปล่า แท๊กจะใช่คนที่เพื่อนโนพูดถึงไหมนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 10-02-2013 01:45:17
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: white_destiny ที่ 10-02-2013 01:57:22
มาต่อไวๆนะคับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 10-02-2013 02:22:15
 :-[ หวานเน๊อะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 10-02-2013 03:02:19
อยากอ่านตอนเก้าโหดๆอะ  :laugh: (โรคจิตป่าวเรา)

แท็ค <> โน คู่นี้อะเปล่าน๊าคู่ใหม่  :กอด1:

รอตอนต่อไปครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 10-02-2013 06:20:27
ตัดตอนไปมะ - -
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 10-02-2013 10:18:50
เริ่มตอนมาเฮียเก้า'รมณ์บ่อจอย แต่ตอนจบกลับกลายเป็นว่าอารมณ์ดีซะงั้น
วัยทองรึเปล่าเนี่ย อารมณ์แปรปรวนนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: ton12322 ที่ 12-02-2013 11:17:02
รออ่านตอนต่อไปอยู่นะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 12-02-2013 11:55:06
แปะไว้ก่อนเดี๋ยวมาอ่าน
......................................น่ารักที่สุดเลยเก้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่27 น้องโน up!
เริ่มหัวข้อโดย: 9nawKIHAE ที่ 12-02-2013 23:26:25
เก้าแอบหวานซะด้วย  :o8:
เห....คู่ใหม่! ตกลงว่า โน??? แท็ค???  :z1:

รอตอนต่อไปน้า  :กอด1: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 13-02-2013 00:34:29
บทที่28 ข้อเสนอ


“เฮ้ย ไหงเป็นงี้ไปได้ว่ะ”


อ๊ะ สวัสดีครับ 5555 ผมโนครับ แปลกใจเปล่าทำไมวันนี้ไอ้คีย์ไม่เสนอหน้ามาบรรยาย ไม่ต้องสงสัยไปก็เพราะตอนนี้โนเด่นไง555 บ้าไปแล้ว  มาแนะนำประวัติส่วนตัวของโนกันหน่อย ไม่อยากฟังก็ต้องฟัง โนครับ อัศวิน ขิมเมฆาครับ ชื่อเล่นโน สูง169เซนติเมตร ไม่เตี้ยนะครับเพราะโนเพิ่ง15เอง ยังโตได้อีกเยอะไม่เหมือนไอ้คีย์เตี้ยม่อต้อ5555 ชั่งมันเถอะ โนมีพี่น้องอีก2คนครับเป็นผู้หญิงทั้งคู่คนโตชื่อพี่นิครับเรียนหมออยู่ปี4แล้วครับส่วนคนเล็กชื่อนาครับเพิ่งอยู่ป.3ครับ กำลังน่ารักน่าหยีกอยู่เลย พี่ผมก็อยู่หอที่มหาลัยเขานั้นแหละครับ เพราะหมอเรียนหนักอ่ะครับ แต่เดี๋ยวก็ฝึกงานแล้ว คุณพ่อกับคุณแม่ก็ทำงานบริษัทธรรมดาทั่วไปเงินเดือนรวมกันก็3หมื่ออ่ะครับแต่หักค่าใช้จ่ายในบ้านค่ากินค่าอยู่ของลูกๆก็แทบจะไม่เหลือล่ะครับ  ก็บ้านผมไม่
ได้รวยมาแต่แรกนี่ครับพ่อแม่ก็เป็นคนธรรมดาที่ช่วยกันสร้างเนื้อสร้างตัวมา ถึงจะไม่มีอะไรเหมือนเพื่อนๆ แต่ผมก็มีความสุขดีครับ เพราะพวกเรารักกันไง  5555  เอาล่ะเข้าเรื่องๆมานั่งฟังผมไร้สาระนานแหละกลับเข้าเรื่อง


ที่ผมบ่นไปตอนแรกอ่ะครับ คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ ไอ้นัดกับไอ้นิวอ่ะมันบอกว่าจะมาเป็นเพื่อนผมที่จะมาตกลงเรื่องไปเที่ยวนั้นแหละครับ ไม่รู้เรื่องมันเป็นอีท่าไหนกลายเป็นโนที่ต้องมาเจรจาซะงั้น เฮ้ย แล้วที่มันแย่ยิ่งกว่าแย่ก็คือ ไอ้เพื่อนเวรสองตัวมันไม่มาด้วยนะซิ ส่วนเหตุผลนี่ทำเอาผมน้ำตาไหลเลยครับมันบอกว่าเด็กสาขาบัญชีนัด โอกาสแบบนี้มีแค่1วันใน   1พันปี
ก็เลยกลายเป็นโนที่มาคนเดียวที่ต้องมา และที่สำคัญที่สุดคือผมไม่ต้องการเจอคนๆนั้น


“ขะขอโทษครับ”ส่งเสียออกไปเมื่อมาถึงที่หมายนั้นก็คือช๊อปของเด็กอิเล็กทรอนิคคอมผิวเตอร์ สาขาผมนี่แหละครับแต่คนที่จะใช้ช็อปหรือก็คือที่สุ่มหัว จริงๆแล้วมันมีไว้สอนปฎิบัติครับ ไม่รู้เข้าใจกันไหมแต่คนที่เรียนก็คงพอเข้าใจ และมีแต่พวกปวส.เท่านั้นแหละที่จะใช้ช็อปนี่ได้พวกเด็กปวช.ยิ่งปี1อย่างพวกผมนี่ละก็ลืมไปเลยครับ แม้แต่เดินมาเฉียดก็ไม่แม้จะคิด


“อ้าวมาแล้วหรอ ไวกว่าที่คิดแหะ”เสียงหนึ่งดังขึ้นทำเอาโนตกใจเลยครับ ก็กลัวๆอยู่แล้วด้วยอ่ะ พออยู่ๆมีเสียงก็เลยถึงกับสะดุ้งแต่ก็แค่เล็กน้อยเท่านั้นแหละครับ


“55ตกใจหรอ โทษทีนะ”เสียงนั้นดังขึ้นอย่างขับขันพร้อมกับเจ้าของเสียงที่ค่อยๆเดินออกมา


“พี่จิม”พี่จิมนี่เองครับ ทุกคนคงรู้จักกันแล้วคงไม่จำเป็นต้องแนะนำ


“อ้าวแปลกแหะ นึกว่าคนที่มาจะ”หยุดเสียงแล้วมองผมก็พอจะเข้าใจสายตาครับ ตัวประกอบอ่ะจะไปสำคัญอะไร


“มาคนเดียวงั้นหรอ”อีกเสียงหนึ่งดังขึ้นคนนี้ผมไม่รู้จักครับ แต่เคยเห็นเดินอยู่กับพี่จิมบ่อยๆ


“คือผมมาตกลงเรื่องเที่ยว”ผมรีบบอกจุดประสงค์อย่างเร็ว อย่างน้อยๆก็ขอให้มันจบก่อนที่คนๆนั้นจะมา


“จะรีบไปไหน”ดูท่าจะตายยากแค่นึกก็มาเลยหรอ ไวกว่าจุดธูปอีก


“อ้าวตื่นแล้วหรอพี่”พี่จิมพูดขึ้นทันทีที่ไอ้แท็คเดินมา


“ก็อย่างที่เห็น”เสียงพูดเย็นชาไร้อารมณ์ กับหน้านิ่งๆนั้น ผมเกียจที่สุด


“เจ้าตัวเขาตื่นแล้วเราก็ไปดีกว่า ยังไงน้องน่ารักนั้นก็ไม่ได้มา ไม่มีไรน่าสนุกแล้ว”ไอ้น้องน่ารักเนี่ยหมายถึงไอ้คีย์ แม้นบ่?


“แต่ผมขออยู่ได้ไหมคนนี้ก็โออยู่นะ ยังไม่โตเต็มที่”ไอ้รุ่นพี่อีกคนพูด


“อุ้ย คิดใหม่อีกทีไปดีกว่าไปเถอะลูกพี่จิม”แต่พอไอ้แท็คหันไปมองแค่มองเท่านั้นอ่ะ มันก็เปลี่ยนระบบการดำเนินชีวิตเลย เห็น
ไหม ไอ้คนๆนี้นะ มันน่ากลัวขนาดไหน


“เออ แล้วเรื่อง”ผมรีบท้วงธุระที่ผมต้องมายื่นอยู่ที่นี่เพียงลำพังโดยเร็วก็มันทำท่าจะสลายตัวแล้วอย่างน้อยๆก็ช่วยเคลียร์ก่อน
ผมจะได้ไปสักที


“เรื่องนั้นนะ เคียร์กับคนนั้นซิ”ไอ้พี่จิมยิ้มมุมปากนิดหน่อยแล้วพยักหน้าไปทางไอ้แท็ค


“แต่”มันคิดอะไรอยู่กันแน่นว่ะ เรื่องนี้มันเกี่ยวกับการไปเที่ยวกับศัตรูคู่อาฆาเลยไม่ใช่หรอ เฮ้ย อะไรของพวกมันว่ะ รู้แบบนี้กูไม่น่าลงเล่นด้วยแค่ส่วนแบ่งสองพันถ้าชนะ ฟังดูอาจงี่เง่าสองพันเนี่ยคือค่าขนมครึ่งเดือนเลยนะถ้าหามาได้เพิ่มละก็ก็จะมีเงินเหลือไว้ไปซื้อดีวีดีเกมที่อยากได้ ยังไงซะผมก็เด็กผู้ชายก็ต้องมีของที่อยากได้อยู่แล้วถึงมันจะเป็นของที่ดูไร้สาระก็เหอะ แต่ผมก็อยากได้


ผมก็เลยหันหน้าไปหาไอ้คนที่ผมต้องเจรจาด้วย แต่ไม่มีแม้แต่เสียงกลับเป็นท่าทางที่ดูจะไม่สนใจผมมากกว่าแล้วก็หันหลังเดินตรงไปยังลานจอดรถทันที คือช็อปของสาขาผมมันอยู่ริมช็อปแรกอะครับถัดไปเลยกลายเป็นโรงจอมรถยนต์ ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นของอจ.ที่รร.แหละครับ


“คือผมจะมา”


“รู้แล้ว”ยังพูดไม่ทันจบมันก็พูดสวนขึ้นมา ไม่มีมารยาทจริงๆ(น้องโนพาลแล้วลูก) แล้วมันก็ขึ้นรถ บีเอ็มซีรี่4 รถในฝัน สีดำสนิทไป ส่วนผมหรอ ยืนเอ๋อไงครับจนมันบีบแตรรถเสียงดัง แล้วรถกระจกฝั่งที่ผมยื่นอยู่


“ขึ้นมา”สั้นๆง่ายๆธรรดา แต่ความรู้สึกแตกต่างออกไปทั้งๆที่เป็นประโยคธรรมดาแต่กลับน่ากลัวอย่างแปลกๆ
ผมก็เลยเปิดประตูขึ้นรถไปอย่างเลียงไม่ได้ดูท่าแล้วการเจรจาของผมจะไม่จบลงง่ายอย่างที่คิดซะแล้ว


“จะไปไหน”ผมถามในขนาดที่รถแล่นออกมานอกเขตของรร.แล้ว


“บ้าน”เอาอีกแล้ว การพูดที่เหมือนไม่คิดนั้น คำพูดที่ฟังแล้วกดดัน ผมเป็นอะไรไปเนี่ย


“ไปทำไม”เอากลายเป็นผมที่พูดน้อยตามมันไปแล้ว โวยวายดิ อยู่ๆโดนผู้ชายพาไปไหนมาไหนโดยที่ไม่รู้จุดหมายเนี่ยมันใช่เวลามาวางมาดคุณชายอยู่อีก สับสนไปหมด อยู่ใกล้มันแล้วปั่นป่วนไปหมด


คำตอบที่ผมได้รับกลับเป็นความเงียบ เมื่อมันเงียบมันก็เลยทำให้ผมไม่กล้าที่จะถามต่อ จะว่าครั้งแรกที่เจอกับคนๆนี้ก็ตอนที่ผมเอาเอกสารที่พ่อลืมไว้ไปส่งที่บริษัท ทั้งๆที่เป็นเด็กอยู่แท้แต่กลับใส่สูทผูกไทอย่างเรียบร้อย กิริยาท่าทางที่เหมือนกับผู้บริหารระดับสูงนั้นทำให้น่าเกรงขาม


“อาจคุณแท็ควันนี้มาด้วยหรอครับ”เสียงคุณลงพงษ์ที่เป็นหัวหน้าของพ่อเข้าไปพูดคุยกับคนๆนั้นอย่างนอบน้อมสร้างความแปลกใจให้กับผมไม่น้อย คนๆนั้นพยักหน้ารับเพียงเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปในห้องๆหนึ่ง แต่ก่อนที่จะเดินไปนั้น เพียงแค่เสียววินาทีผมรู้สึกว่า เขามองมาที่ผมเป็นสายตาที่ทำให้รู้สึกร้อนวาบไปทั้งตัวพูดตามตรงผมรู้สึกกลัวขึ้นมาเลยครับ หลังจากนั้นผมก็ไม่เคยเจอเขาอีกเลยจนกระทั่งการแข่งบอลนัดชิงที่ผ่านมาผมก็เจอกับเขาอีก ทำเอาผมเล่นไม่ได้เลยครับตัวแข็งไปหมด จริงๆแล้วผมเล่นบอลเก่งนะครับตอนม.ต้นแข่งชนะบ่อยๆเลยล่ะ แต่เพราะสายตาที่มองมาทางผมตลอดเลยทำให้ตัวแข็งทื่อจนพลาดบ่อย จนเจ็บหนักกว่าใครเลยนะซิครับ คนๆนี้เป็นใครกันนะทั้งๆที่ดูไม่น่าจะมายุ่งอะไรเกี่ยวกับแก็งซอยพวกนี้  แต่ทำไมมันถึงไปแข่งบอลด้วย แต่ทำไมเขาถึง แล้วทำไมถึง เฮ้ยปวดหัวจริงๆวุย


“นี่ๆ”เช้าแล้วหรอเนี่ย   


“ขอ5นาทีแม่”ประโยคเด็ดประจำที่ผมพูดให้แม่ฟังทุกวันตอนรับวันใหม่ของแม่


“นี่”ผมยี๋ตาขึ้นมามองเล็กน้อยเสียงไม่เหมือนแม่เลยอ่ะ


“เฮ้ย!”สะดุงเลยครับลุกเร็วเกินไปโดยไม่รู้สถานที่ๆตัวเองอยู่ หัวก็เลยกระแทกกับหลังคารถซะเต็มที่”เจ็บ”กุมหัวตัวเองแทบไม่ทัน หัวโนแน่นๆเลย วิ้งๆเลยบนหัว


ไม่มีแม้กระทั่งความช่วยเหลือมีเพียงสายที่ไร้ความรู้สึกที่มองมาทางผมแล้วเดินเข้าไปใน เอ่ยไม่ใช่บ้านแน่นนอนคงจะเป็นคอนโดหรืออะไรสักอย่างและผมก็อยู่ที่ลานจอดรถแน่นนอนเพราะเห็นมีรถจอดอยู่หลายคัน ลูบหัวตัวเองแล้วรีบเดินตามไอ้คนที่อยู่ในลิฟทันที เพียงไม่นานลิฟก็เปิดแล้วอีกตามเคย คือต้องรีบเดินตามไป โหขนาดทางเดินนะเนี่ย ผมไม่แน่นใจแล้วล่ะซิครับว่าที่นี่มันคอนโดหรือโรงแรมกันแน่นทางเดินที่เน้นโทนสีทองที่ตัดกับผนังกัมยี่สีแดงได้อย่างหรูหราชวนให้บ้านอนเข้าลอดดอนอย่างผมอดที่จะมองไม่ได้ หรูเกินไปไหมว่ะ ที่ประเทศไทยใช่ไหม ผมยังอยู่ที่ไทยใช่ไหม


“นี่”ผมเรียกไอ้คนเดินเข้าไปในห้องสุดทางเดิน แต่มันก็ไม่สนใจอีกตามเคยนั้นแหละ เลยทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินตามไป เอ๋หรือผมจะหนีกลับ จะกลับยังไงล่ะเงินก็มีอยู่แค่100เดียวด้วยเอาไงจะพอไหมว่ะ 


“นี่” สาบานซิว่าเนี้ยเป็นคำที่ใช้เรียกคนอื่น- -
ในเมื่อไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ไหน จะหนีกลับก็ไม่รู้จะถึงบ้านหรือเปล่า เอาว่ะเป้นไงเป็นกัน มันผู้ชายกูก็ผู้ชายจะอะไรสักเท่าไหร่กันเชียว กลั้นหายแล้วเดินตามเข้าไปในห้องของไอ้นั้น


“นั่งซิ”ไอ้แท็คที่นั่งอยู่บนโซฟาสีแดงแปร๊ด พูดขึ้นในขนาดที่ผมเดินเข้ามา ไม่เห็นหรือไงกู้เดินอยู่


“ไม่ดีกว่า ผมมาคุยธุระและก็คิดว่าไม่นานก็คงเสร็จ”วันนี้รู้สึกว่าตัวเองแก่แดดขึ้น5ปีจริงๆ


“ธุระคือ”มันถามขึ้นพร้อมกลับนั่งไขว้ห้าง ขายาวแบบนั้นกับท่าทางนั่งที่ทำเหมือนเป็นการนั่งแบบปกติของตัวเองสาวๆเห็นคงกรี๊ดหูแตกแน่นๆแต่เสียใจกูผู้ชายว่ะใช้กับกูไม่ได้ผลหรอก


“เรื่องไปเที่ยว เพราะมันต้องไปพร้อมกันเลยมาถามเรื่องวันที่จะไป ส่วนเรื่องเงินจะแบ่งให้ตอนไปเที่ยวคนล่ะครึ่ง”ผมก็กอดอกพิงเคาร์เตอร์ครัวที่อยู่ห่างจากโซฟาที่มันนั่งอยู่ประมาณ2เมตร ดีนะที่มันเงียบพูดธรรมดาก็เลยพอได้ยิน ไม่งั้นคงต้องตะโกนคุยกันแน่นเลย


“แล้วแต่”สั้นๆง่ายๆแต่ไม่ชัดเจนเฟ้ย


“อะไร”


“ก็แล้วแต่ไงวันไหนก็ได้”พูดแบบนี้ตั้งแต่ที่แรกก็จบ เสียเวลาลากกูมาที่นี่ทำไมเนี่ย


“อืม งั้นก็เอาตามนี้นะ ส่วนจะเป็นวันไหนจะบอกอีกที หมดธุระแล้ว กลับกันเถอะ”ผมพูดแล้วหันหลังเดินไปที่ประตู เฮ้ยซวยจริงๆยังไงวันนี้ก็ต้องให้มันไปส่งก็เพราะมันลากผมมานี่


“เฮ้ยทำไรว่ะ”จู่ๆมันก็เข้ามากระชากผมออกจากประตูเต็มแรง ถึงผมจะทึก แต่มันทึกกว่าไง แล้วผมไม่ทันตั้งตัวเลยปลิวตามแรงมันมา มันก็ลากผมเข้ามาในห้องอีกห้องหนึ่งที่อยู่ด้านหลังโซฟาที่มันนั่งเมื่อกี้


“ไอ้เหี้ย ปล่อยกูมึงจะทำอะไรว่ะ”ทั้งด่า ทั้งถีบ ทั้งทุบ ผมไม่ใช่พวกผู้ชายตัวเล็กอะไรนะครับ อายุ15แต่ส่วนสูงขนาดนี้ก็ปกติ ไม่ได้ผองบ้างอะไรด้วย ก็เด็กวัยรุ่นปกติ แรกก็ต้องมีอยู่แล้ว แต่ทำไมผมทำมันสารพัดมันกลับไม่เทือนเลยล่ะ


พอเข้ามาได้มันก็เหวี่ยงผมลงเตียงเต็มแรง จุกเหี้ยๆเลย


“สัส กูจุก”ผมด่ามันครับในขนาดที่เอามือกุมท้องตัวเอง เมื่อกี้มันเหวี่ยงมาชนเข้ากับหัวเตียงเต็มๆดีนะที่หัวเตียงไม่ใช้เหล็กแข็งอะไร แต่เป็นเหมือนฟุกหนาๆที่ติดอยู่กับพนังห้อง แต่มันไม่นุ่นเหมือนฟุกนะโว้ย


มันก็กระโดดขึ้นมาหาผม เห็นแบบนั้นก็ถีบมันสองตีนเต็มๆจนมันตกเตียงไปแล้วก็รีบลุกวิ่งไปหน้าประตู แต่แม่งเหมือนมันเป็นพระเอกนิยาย มันเสือกลุกมาทันผมทีนี่แหละคุณเอ้ย โดนเหวี่ยงอีกรอบ แรงคูณสองบวกกับอาการจุกครั้งแรกไปอีก แล้วมันไม่ปล่อยให้ผมได้หายใจขึ้นคร่อมผมทันทีแล้วก็เอาอะไรไม่รู้มัดผมติดกับโครมไว้ติดพนังบนหัวเตียง


“เหี้ย มึงทำอะไรว่ะ”ก็โวยวายทั้งดิ้นทั้งพยายามถีบแต่ถีบไม่ได้มันนั่งทับผมไว้อยู่ พอเสร็จมันก็ลงไปนั่งที่เตียงข้างผมแทน ถึงจะไม่มากแต่ผมก็รู้ว่ามันหอบอยู่ อย่าว่าแต่มึงเลยกูก็หอบ
ได้อาการหายใจสักพักผมเริ่มดิ้นอีก ไอ้ผ้าที่มันผมเนี่ยมันจะแน่นไปไหน แล้วอีกอย่างพอยิ่งขยับมันก็ยิ่งแน่น


“มึงทำอะไร ปล่อยกูนะโว้ย สัสเอ้ย”ด่าแม่งเลย ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นเป็นยืนพิงประตูกระจกที่ติดกับระเบียงแทน กอดอกมองผมอย่างกับผมทำอะไรผิด ผมทำไรผิดหรอครับ?


“มึงหาเรื่องเอง กูพูดดีไม่ชอบ”มันพูด ด้วยเสียงเรียบๆ หน้านิ่งๆ แต่มึงครับลองย้อนกลับไปอ่านซิ มึงพูดอะไรกับกูยัง กูเห็นแม่งลากกูลูกเดียว


“อะไร”ผมทำด้วยเสียงหงุดหงิด เลือดไม่เดินแล้วมั้งข้อมือผม


“ข้อเสนอที่บอกไว้ไง”มันพูด ทำให้ผมนึกถึงเรื่องที่มันมาลากผมหน้ารร.ตอนนั้นได้ กูอุส่าลืมไปแล้วเชียว


“ไม่ ยังไงคำตอบกูก็เหมือนเดิน ไอ้วิปริตหน้าอย่างมึงเนี่ยไม่มีปัญญาหาคนอื่นหรือไงวะ”
ข้อเสนอของผมก็คือ ผมต้องเป็นของมัน ไอ้คำพูดสองแง่สองง่ามเนี่ยไม่ว่าชายแท้คนไหนได้ยินก็ต้องเซโนไปอยู่แล้ว


“แต่กูอยากได้มึง”ส้นตีนเหอะ


“แดกตีนกูเหอะสัส!”


“กูแดกก็ได้แต่คงไม่แค่แค่ตีนมึงแน่น”มันพูดแล้วมองมาที่เป้าผม ผมก็รีบหุบขาเลย เฮ้ย นี่มึงเอาจริงหรอว่ะ


“เหี้ย อย่ามาคิดอะไรกับกูนะ กูผู้ชายเต็มตัวนะโว้ย”อันนี้ยื่นยัน ก็ไม่ใช่เคะหรือเมะอะไรทั้งสิ้น แล้วก็ก็ไม่เคยมองผู้ชายต่อให้น่ารักเวอร์แบบไอ้แนนหรือหล่อเหี้ยๆอย่างมึง(นี่ด่า?)


“เหตุผล ก็ขอรู้เหตุผล”เหตุผลที่ทำไมต้องเป็นกูเนี่ย


“ก็เพราะมึงเป็นเพื่อนเมียไอ้เก้า”หืม?


“มันแปลว่า?”ไอ้คีย์มันมีเพื่อนคนเดียวหรือไงว่ะ แล้วทำไมต้องเป็นกูครับ มึงไปจับไอ้แนนไม่ดีกว่าหรอ


“ก็เพราะมึงเป็นเพื่อนเมียมัน ถ้ามึงเป็นเมียกู มันก็จะได้เกรงใจพวกกูบ้าง หรือไม่พวกกูก็เข้าไปใกล้ๆพวกมันได้”เพื่ออะไรว่ะ


“มึงเข้าใจอะไรผิดแล้วล่ะ กูเพื่อนมันอยู่ห้องเดียวกัน แต่กูไม่สนิทหรือสำคัญอะไรกับมันขนาดนั้น ร่วมไปถึงพวกพี่เก้าด้วย แล้วอะไรเรื่องเกรงใจแก๊งมึงเนี่ย มันก็ยิ่งไม่เกี่ยวเลย เพราะกูไม่ได้อยู่แก็งมัน แล้วเพราะเหตุอะไรใดของพวกมันที่ต้องมาเกรงใจมึง”ใช่ไหม มึงเข้าใจไหมกูเป็นแค่ตัวประกอบ ไม่ใช่นางเอกอีกคนในเรื่อง


“กูไม่สน”


“อ้าว” ยังไงของมึงเนี่ย ตายกูพูดแค่5นาที10นาทีกูก็งงไปหมดแล้ว


“ก็กูจะเอามึง”นี่หรือที่มึงเรียกว่าเหตุผล?


“แต่กูไม่ใช่เกย์ ยูโน? กูก็ไม่อยากได้มึง จบไหม”มันต้องบ้าแน่นๆ


“ก็กูจะเอาแล้วก็ก็ต้องได้”มึงเป็นใคร พระเจ้าหรือไงฟระ


“นั้นมันเรื่องของมึง แต่กูไม่เอาด้วยหรอก ถึงกูจะไม่ได้สนิทกับมันแต่กูก็ยังได้ชื่อว่าเพื่อนมัน ลูกผู้ชายอย่างกูไม่หักหลังเพื่อนตัวเองหรอกนะโว้ย”ผมตะโกนบอกในชั่วท้ายอย่างชัดเจนให้มันรู้ไปซิ ลูกผู้ชายเสียชื่อย่าเสียสัจ


“หึ อันนี้คงพอช่วยให้มึงตัดสิ้นใจได้ง่ายขึ้น”มันโยนกระดาษแผ่นนึ่งมาบนตักผม


มันคือสัญญากู้ยืมเงินบริษัทที่พ่อผมทำงานอยู่300000บาท แล้วคนที่กู้ก็คือพ่อผมนั้นเอง


“คงรู้นะว่าเงินพวกนี้เอาไปทำอะไร”ผมย้อนนึกขึ้นมาเลยครับ นา น้องสาวผมเป็นโรคหัวใจโตตั้งแต่เกิดและก็กำลังจะเข้าผ่าตัดหลังจากแกแข็งแรงพอ เพราะไม่สบายตั้งแต่เล็กผมที่นั่งรอน้องเกิดตั้งแต่อยู่ในท้องแม่เลย สงสารมากๆมีโอกาสก็จะรีบไปช่วยร้านเกมทำงาน แล้วก็ใช้จ่ายอย่างประหยัดเพราะน้องต้องใช้เงินผ่าตัด แต่เมื่ออาทิตย์ก่อนพ่อบอกพ่อมีเงินพร้อมให้น้องแล้ว


“สัญญาฉบับนี้ยังไม่ได้อนุมัติ แล้วก็คงรู้ใช่ไหมว่าได้หรือไม่ได้ขึ้นอยู่กับใคร”มันพูดอย่างคนเหนือกว่า เล่นเอาผมตัวชาเลย


“เหี้ย มึงมันเลว น้องกูเกี่ยวอะไรด้วย”ผมก็ด่ามันเลยครับ ถ้าไม่มีเงินก้อนนั้นนาก็ต้องทนทรมารกับอาการพวกนั้นอาการที่เด็กผู้หญิงตัวเล็กต้องเผชิญมานับ10ปี


“หึ มันก็อาจจะเป็นอย่างที่มึงพูดก็ได้ แต่ตามหลักแล้วพนักงานบริษัทที่มีตำแหน่งแค่นั้นไม่สามารถกู้เงินจำนวนขนาดนี้ได้อยู่แล้ว แต่เพราะเป็นกูเลยคิดว่าคงช่วยได้”มันพูดแล้วเหยียดยิ้มมุมปาก แต่ตอนนี้ผมโกรธแล้วก็สับสนไปหมด อ้าปากเตรียมจะด่ามันเต็มที่ ภาพของนอนสาวที่นอนหายใจไม่ออกทุกครั้งที่อากาศเย็นหรือร้อนเกินไปก็เข้ามาในหัว ผมจะเห็นแก่ตัวจนปล่อยให้
น้องต้องทนกับอากาศพวกนั้นต่อไปหรอ จะมีพี่ชายคนไหนทนได้ล่ะครับ


“ไม่ต้องห่วงนอกจากจะอนุมัติให้แล้ว กูยังจะให้เงินมึงด้วย ส่วนจำนวนก็ตามแต่ความประพฤของมึง ก็รู้นี่ว่าเงินสามแสนก็แค่ค่าผ่าตัดเอง ไหนจะมีค่าพักฟื้น หรืออะไรอีกหลายๆอย่างอีกล่ะ พี่สาวก็กำลังเตรียมฝึกงานกับทำงานวิจัยอีกต้องใช้เงินทั้งนั้นเลยไม่ใช่หรือไงแล้วแค่พ่อแม่มึงที่เงินเดือนร่วมกันยังไม่ถึงสามหมื่นจะพอหรือไง”มันว่าแล้วเดินมายื่นด้านหน้าผม โกรธก็โกรธ น้อยใจในชีวิตตัวเองที่เกิดมาจน จนต้องมารับข้อเสนอเหี้ยๆนี่ แต่นอกจากพ่อแล้วก็มีผมที่เป็นผู้ชายของบ้าน ผมจะไม่ทำอะไรเพื่อทุกคนก็คงไม่ได้ ลำพังแค่งานที่ร้านเกมก็ได้แค่ไม่กี่พันต่อเดือน แต่ผมก็ยังไม่อยากถูกตราหน้าว่าขายเพื่อน แต่ผมก็ทิ้งครอบครัวไม่ได้เช่นกันแล้วผมจะมีทางเลือกไหน


“กูตกลง”พูดไปน้ำตาก็คลอเป้า แค่ได้เห็นนาวิ่งเล่นกลางฝนหรือวิ่งในวันที่อากาศหนาวๆได้ด้วยความสุขผมก็ดีใจจนยอมทุกอย่างแล้วจริงๆ


“ก็แค่นั้น”มันพูดแล้วยกยิ้มอย่างๆได้ใจ นี่ผมต้องกลายเป็นคนขายเพื่อนจริงหรือเนี่ย วิถีแห่งลูกผู้ชายจบแล้วซินะ!

แต่ไม่....มันต้องมีหนทางที่จะไม่เป็นแบบนั้นซิ


TBC.

ยาวมากกกกกกกก :serius2: ตอนนี้เขียนเยอะกว่าทุกตอนเลยนะทุกคน

เพราะตอนนี้ยาว ตอนหน้าจะเอาสั้น(โดนถีบ :z6:)

ตอนนี้ไม่เจอพี่เก้ากับน้องคีย์เลยเสียใจไหม o22

ใครเริ่มชอบคู่นี้แล้วยกมือขึ้น555 o18

อ้าว ลือตอบคอมเม้น :a5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 13-02-2013 00:57:43
 :monkeysad: :monkeysad:  น้องโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vpu ที่ 13-02-2013 02:26:42
 :z6: :z6: :z6: ร้ายมาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 13-02-2013 04:21:05
แท๊คชอบโนหรือเปล่า ก็เหตุผลแท๊คยังไงก็ไม่รู้ แล้วก็เหมือนที่โนคิดนั่นแหละ คีย์มีเพื่อนตั้งหลายคนทำไมต้องเป็นโน  แท๊คใจร้ายมากเลยที่เอาเรื่องน้องสาวโนมาขู่เนี่ย โนคงคิดมากน่าดูทั้งเพื่อนทั้งครอบครัว สงสารโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 13-02-2013 10:21:15
เล่นสกปรกมากเลย คิดจะจีบเค้าทั้งทีก็ทำตัวให้มันดีๆ หน่อยสิ
ไม่ใช่เอาเรื่องแบบนี้มาเป็นเงื่อนไข
ต่อให้ได้ตัวไป แต่ไม่มีทางได้ใจน้องโนแน่นอน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 13-02-2013 10:37:20
 :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 13-02-2013 11:21:55
มาอีกคู่แล้ว หึหึ

ไม่น่าเรียกว่าขายเพื่อนหรอกมั้ง

ขอให้สองแก๊งค์นี้ดีกันเถอะ

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 13-02-2013 11:40:24
แท็คไม่น่าใจร้ายกะโนเลยอ่ะ
>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 13-02-2013 12:16:46
ตายๆชีวิตอาภัพแท้น้อ น้องโน แต่ภาษาน้องโนดูแปลกๆรีบๆนะ คิคิ

รอรอตอนต่อไปน้อ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 13-02-2013 12:20:59
เสียใจ เสียใจที่ไม่มีคู่เก้ากะคีย์เลย

อีกเสียใจนึงก็คือ แมร่งจะพาความลำบากมาให้เก้ากะคีย์อีกแน่ๆๆ

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Zarch_Chabu_Chabu ที่ 13-02-2013 12:45:33
เขียนมาเลยครับกำลังติด อย่าลีลา555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 13-02-2013 15:35:36
โนน่าสงสารจัง โนจะทำงัยต่อไปละเนี่ยยยย รอๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 13-02-2013 16:13:05
 :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 13-02-2013 18:20:51
เฮ้อ...............ขอให้โนรอด คีย์ต้องเข้าใจแน่ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 13-02-2013 21:22:21
ขอกันง่ายๆ..ก็ให้ง่ายๆ เหมือนกัน

เด็กช่างโว้ยยยยย..ใจอยู่แล้นนนน
ฮ่าฮ่า

พี่แทคของน้องโน
หุหุ อย่าให้ถึงทีกรูมั่งก็แระกานนน

เอาแมร่งงงงงง..ให้บานนนนนนน
กร๊ากกกกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 13-02-2013 21:45:36
ขอเอากันง่ายไปป่ะ อิอิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 13-02-2013 22:04:16
สงสารน้องโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 13-02-2013 22:27:13
แหนะ แท็คนี่เลวจริงๆ ข่มขู่โนแบบนี้เลยอ๊า  :angry2:
แล้วตอนหน้าโนจะยอมแบบไหนล่ะเนี่ย รอลุ้นอยู่คร๊า  :m4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 13-02-2013 22:27:48
พี่แท๊กนี่ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ
โดยไม่นึกถึงใจอีกคนเลยว่าจะเป็นเช่นไร :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 13-02-2013 23:33:14
ส่งตอนต่อไปมาเร็ว จะลงแดง
กดบวกปล่อยเป็ดติดสินบน
แท็ค...นายนี่มัน
ใช้ชีวิตอย่างกติกูจริงๆ
ใครที่ไหนก็อย่าขวาง
ชอบลุคนี้ของนายว่ะ
แต่ขอให้รักขอให้หลงน้องโนจนลืมตาไม่ขึ้นทีเถอะ
จะหัวร่อให้กลิ้ง
555555555555555555555555
แง่มๆๆๆๆ มาต่อนะ เค้ารออยู่
อ้อนอีกที ฮิ้ว!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 14-02-2013 00:43:05
โนยอมแล้วแท็คก็อย่าไปขู่มันนักเลย เดี๋ยวลูเต็มบ้าน หลานเต็มเมือง  :pigha2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: namtarn11 ที่ 14-02-2013 11:11:02
เอาคู่นี้ให้จบก่อนนะ สงสารโนอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 14-02-2013 12:49:08
 โอว ไม่น่ะน้องโน .........โหดร้ายเกินไปแล้ว.........................จัดให้พี่แท็คซัก :z6:  .......แต่ก็น่ะคู่กันแล้วก็ไม่แคล้วกันหรอก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 14-02-2013 16:40:24
แอะๆ คุณแท๊คเลวเกินละคะ -*-

สงสารโนนะ เนี่ย -0-

ขอให้เรื่องผ่านไปด้วยดีนะคะ รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 14-02-2013 18:04:22
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Still_14OC ที่ 15-02-2013 01:11:33
เอาแม่งให้หมดตัวเลยน้องโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: i_lost in.. ที่ 15-02-2013 05:39:13
เรื่องนี้สนุกดีค่ะ  คำผิดเยอะแต่ตอนหลังหลังเริ่มดีขึ้น ยังไงแก้คำผิดตอนต้นด้วยก็จะทำให้อ่านไม่ติดขัดนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 15-02-2013 08:18:16
อยากอ่านต่อแล้ว
แท็คๆๆๆๆๆ
ชูป้ายไฟรอ
กดเป็ดปล่อยบวกเป็นกำลังใจ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 15-02-2013 10:11:23
โนน่าสงสาร  :sad4: แท็ึคใจร้ายอ่ะๆ  :z6:
รอตอนต่อไปนะฮะ  :')
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่28 ข้อเสนอ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 15-02-2013 11:37:06
รอคอยตอนต่อไป จร๊า!!!!! กำลังมันส์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 15-02-2013 23:52:03
บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ


โย่วๆๆๆๆ ดีครับทุกคน คิดถึงคีย์ป่าว555 สงสัยไหมครับว่าทำไมวันนี้ผมอารมณ์ดี๊ดีแต่เริ่มเลย  เฉลย ก็เพราะว่าตอนนี้เรากำลังจะได้ไปภูเก็ตไงคราฟ ผมเลยตื่นเต้นมากมาย  ไม่หน้าเชื่อว่าไอ้โนมันจะจัดการอะไรได้รวดเร็วขนาดนี้ อีกไม่นานก็จะสอบปิดเทอมแล้วก็เลยมาเที่ยวกันก่อนก่อนที่จะกลับมาเครียด


รถที่พวกเราใช้เดินทางคือรถบัส2ชั้นครับไปกันทั้งหมดก็น่าจะ40คนนะตามที่เข้าระบุมา แต่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฝ่ายโน้นจะมากันกี่คน


“ยิ้มอะไร”อยู่ๆก็มีมารมาขัดขวางความสุข เดาดิว่าใคร


“ป่าว “ตอบกลับไปแบบปัดๆ เดี๋ยวมันจะยาวอีก


“คิดถึงชู้ไง”นั้นไงเริ่มแหละ มันจะเป็นแบบนี้ตลอดอ่ะครับเวลาที่ผมทำอะไร แล้วมันไม่รู้ มันก็จะหาว่าผมมีคนอื่นตลอด ทั้งๆที่มันก็เกาะผมเป็นลูกลิงตลอดเวลา แล้วกูจะมีเวลาไหนไปหาฟระ


“อ้าวยิ้มก็ไม่ได้ ถ้าผมร้องไห้พี่จะถามไหมอ่ะ”รำคราญหมู่นี้เริ่มถี่ขึ้นเรื่อยๆแล้ว หนักสุดเมื่อวานวันเสาร์  แล้วผมตื่นก่อนก็เลยออกไปซื้อของมาไว้กินเพราะผมเป็นคนที่ไม่ชอบออกไปไหนมาไหนบ่อยๆส่วนมากก็จะอยู่แต่ห้องถ้าไม่ไปเรียน ไอ้เก้าตื่นมามันคงไม่เห็นผม   รู้ไหมมันทำอะไร  มันโทรบอกทุกคนในแก็งค์ให้ออกตามหาผมอ่ะ ผมที่ยื่นรอข้าวผัดอยู่จู่ๆมันก็ลากผมขึ้นรถกันเฉย ตังค์ก็ยังไม่ได้จ่าย แถมพอพามาหามัน มันยังหาว่าผมออกไปหาคนอื่นอีก กูคงเป็นชู้กับยายที่เขาขายข้าวผักหลอกฟาย!


“อ้าว ถามดีๆ อย่าให้รู้แล้วกัน”นี่มึงถามดีแล้วใช่ป่ะ


“ผมควรพูดมากกว่าไหม หึ อย่างนึกนะว่าไม่รู้ว่าไอ้เค้กที่กินเมื่อวานใครให้มา”ไอ้เก้าที่นั่งลงข้างๆผมบนเตียงถึงกับลุกขึ้นยืนแล้วทำเป็นบิดซ้ายบิดขวาแก้เมื่อย คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ  เมื่อวันศุกร์ไอ้เก้ามันก็มารอรับผมที่หน้าตึกดั่งเช่นทุกวัน ปกติวันศุกร์จะเลิกช้าครับ แต่วันนั้นอ.ท้องเสียเลยปล่อยก่อน   ผมลงมาปุบก็เห็นสาวคนนึ่งเดินถือกล่องเค้กมายื่นให้มัน มันก็ทำท่ามองซ้ายมองขวา คงจะมองว่าผมอยู่ไหมนั้นแหละ พอไม่เห็นมันก็รับมา แล้วผู้หญิงคนนั้นก็เดินอายไป พอผมมาถึงรถ เห็นกล่องเค้กห้อยอยู่ที่แฮนKSRก็เลยแกล้งถามว่าไปเอามาจากไหน  มันก็บอกซื้อมาให้เห็นชอบกิน เนียนมากมึง ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรก็คิดว่าถ้าเป็นผมได้จากคนอื่นมาก็คงไม่บอกมันเหมือนกัน กูอุส่าอยู่เฉยๆแล้วนะ แต่มันเสือกจุดประเด็นขึ้นมา


“ไม่ต้องลุกนั่งลง”ผมก็ดึงแขนมาให้นั่งลงที่เดิม ดึงลงเบาๆแต่ผมเสือกล้มลงมาแรงจนขึ้นครองผม


“ทำไมจ๊ะอยากหรอ  แล้วก็ไม่บอกพี่ดีๆ”มึงเลวมาก


“อย่ามามั่ว ออกไปหนักว่ะ”ผมก็ดันหน้าอกมันออกแต่มันไม่ยอมออกทับผมลงมากว่าเดิมอีก กูหายใจไม่ออก


“หนักก็ขึ้นมาอยู่ข้างบนดิ”พูดจบมันก็พลิกตัวผมให้ขึ้นมานอนทับมันแทน บรรยากาศแบบนี้มีแววเสียตัว หนีด่วนๆ


“ไม่ต้องมาเปลี่ยนเรื่อง คิดว่าทำแบบนี้แล้วเรื่องมันจบไง”ก็แกล้งๆพูดเสียงไม่พอใจใส่มัน ดูดิมันจะทำไง


“โห ก็ไม่ได้อะไรก็เขาเอามาให้ ถ้าไม่เอาก็สงสาร เป็นผู้หญิงด้วยเพื่อนๆเขาก็ยื่นรอ เห็นคีย์ชอบกินพี่เลยรับไว้ไง”คนดีไปแล้วมึง


“หรอ งั้นก็เอาแบบนี้   พี่รับได้ผมก็รับได้ เวลาผมรับอะไรก็อย่ามาว่าผมแล้วกัน เพราะผมคงสงสารเขาเหมือนกัน”อันนี้ประชด
เต็มๆ ผมไม่เคยได้ของจากสาวๆหรอกครับ วาเลนทายยังไม่มีเลย ได้แต่ดอกไม้จากกระเทย เหอๆๆ อิจฉาผมกันเถอะ
ไอ้เก้าขมวดคิ้วทำหน้ายุ่งเลยครับ


“ตลกแล้ว อย่าคิดจะนอกใจกูเชียวนะมึง กูเอาตายทั้งคู่แน่น”กูสมควรพูดคำนั้นมากกว่า


“ผมไม่เคยทำอะไรใคร ถ้ามันไม่ทำก่อน”


“เออๆ ยอม พอแล้วเรื่องนี้ หิวแล้ว”เปลี่ยนสีไวกว่ากิ้งก่าอีกมึง


“หึ อย่าให้มีอีกแล้วกัน ของๆใคร ใครก็หวง อย่าให้ผมโมโหแล้วกัน ตัดแม่งยกพวงเลย”พอจบก็ยันตัวลุกขึ้นนั่งทับหน้าท้องมัน


“จ๊ะ”ตอบมาง่ายๆแล้วยิ้มตายี๋ ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองไหมแต่เดี๋ยวนี้มันยิ้มเก่งขึ้นเยอะเลย


“พี่ไม่กลับบ้านบ้างหรอ”มันหนีตามผมมาเป็นหลายเดือนแล้ว พ่อแม่มันว่าไงบ้างก็ไม่รู้ ลูกชายหนี้ตามผู้ชายมา555


“นี่อ่ะบ้าน เมียอยู่ไหนบ้านก็อยู่นั้น”


“หรอออ เปลี่ยนจากเมียเป็นผัวได้ไหมอ่ะ”ทำไมผมต้องเป็นเมีย แค่อยู่ข้างล่างแล้วโดนเสียบทุกวันเนี่ยต้องเป็นเมียด้วยหรอ(= =’)


“เสียบพี่ให้ได้ก่อนแล้วค่อยว่ากัน”มันพูดพร้อมกับเอามือมาลูบๆก้นผม ผมยังนั่งทับมันอยู่ ไม่หนักหรือไงว่ะ ไม่เห็นมันบ่น


“งั้นเอาเลย ผมขอสัดทีเหอะ”อันนี้ไม่ล้อเล่น เอาจริง


“หึ เป็นแค่เด็กแต่คิดการใหญ่ ง่ายไปไหนไอ้น้อง อีกร้อยปีค่อยมาเสียบแล้วกัน”พูดด้วยสำเนียงดูถูกกูมาก


“โหไรว่ะ”นึกว่าจะได้โอกาสเสียบมันคืนจริงซะอีก “พี่ไปซื้อของกัน”ไหนๆวันนี้ก็วันอาทิตย์แล้ว เดี๋ยวอีกไม่กี่วันก็ต้องไป เราจะไปกันวันอังคารครับกลับวันสาร์วันอาทิตย์นอนจันทร์มาเรียน5555สนุกแน่น


“ซื้ออะไร”มันก็นอนถามผม ดูจากหน้าตาแล้วต้องไม่อยากไปชัว ผมเลยล้มลงไปนอนทับมันแล้วเลื่อนตัวขึ้นให้หน้ามันก็หน้าผมอยู่ไหนระดับเดียวกัน


“ไปเที่ยวไง ยังไม่มีชุดเล่นน้ำเลย”พูดแล้วส่งยิ้มหวานให้มันปากนี่แทบจะติดกันอยู่แล้ว ต้องอ้อนครับเพราะเวลาพี่แกไม่อยาก
ทำอะไร แกก็จะไม่ทำเด็ดขาดมันก็เลยมีมาตรการเสริมเข้ามาแก้ไขในสถานการณ์แบบนี้


“พรุ่งนี้ค่อยไปก็ได้”นั้นไง


“พรุ่งนี้เรียน นะไปวันนี้เหอะ ผมจ่ายเองพี่ไม่ต้องเลี้ยงหลอก”ตลอดหนึ่งหลายเดือนที่ผ่านมาผมแทบไม่ต้องเสียงเงินเลยครับ
ค่าห้อง ค่าน้ำ ค่าไฟ กินอยู่ น้ำมันรถ รายงาน ป๋าเก้าออกให้หมดเงินที่พ่อแม่โอนให้เหลืออือเลย


“เมียคนเดียวเลี้ยงได้”ได้ข่าวว่ามึงยังขอเงินพ่อแม่ใช้อยู่เลย ทำมาพูด


“หึ รู้ แต่พี่ออกเยอะแล้ว พ่อแม่ผมส่งมาผมยังไม่ได้ไปกดเลยเดือนก่อนเดือนนี้แม่ก็ส่งมาอีก ผมมีเงิน”ไม่อยากได้ชื่อว่าเกาะมันกิน ผมก็ผู้ชายพ่อแม่มี ไม่จำเป็นต้องให้คนอื่นมาเลี้ยงหลอก เดี๋ยวมันจะกลายเป็นเคยตัวแล้วผมก็จะเป็นคนเห็นแก่ได้ ให้ไม่เป็น(เวอร์มาก)


“แค่นั้นเก็บไว้กินหนมเถอะไอ้หนู”มันพูดยิ้มๆแล้วกระดกหน้าขึ้นมาจุฟปากผม


“ไปนะ”


“สักยกก่อนถ้ายังเดินไหวแล้วค่อยว่ากัน”พูดจบก็พลิกตัวผมลงมาด้านล่างแล้วเริ่มยกที่1ของมัน ก็อย่างที่รู้ๆกัน ยกเดียวคงพอหลอกสำหรับมัน


โนTalk


ติ๊ดๆๆๆๆ


“ฮันโหล”ผมกร่องเสียงใส่โทรศัพท์อย่าเบื่อหน่าย


/มึงอยู่ไหน/ ก็ได้เสียงจอบรับอย่างหงุดหงิดเช่นกัน


“บ้าน”ตอบกลับไปอย่างเซ็งๆ หึผมให้ทายใครโทรมา


/มาหากูเดี๋ยวนี้/ มันส่งเสียงเรียบ เฮ้ย กูล่ะเบื่อจริงๆ


“มีอะไร”ไม่รู้มันจะมีอะไรหนักหนา ตั้งแต่วันนั้น ผมก็แทบไม่มีเวลาเป็นของตัวเองเลย ที่จริงมันจะให้ผมไปอยู่ที่คอนโดมันด้วย แต่ผมขอไว้จนกว่าจะถึงวันที่นาผ่าตัดผมขออยู่บ้านก่อน อยากจะอยู่ข้างๆจนกว่าน้อยจะผ่าตัด เพราะผมกับนาอยู่ด้วยกันตลอด เวลานอนน้องก็จะหนี้จากห้องแม่มานอนกับผมตลอด ถ้าจู่ๆต้องไปอยู่กับมันผมจะบอกน้องว่าไงล่ะ


/ไม่ต้องถามรีบมาเดี๋ยวกูให้เงิน/หูพึ่งเลยครับ เงินตอนนี้ที่สำคัญที่สุดก็คือเงิน เพราะน้องยังต้องใช่เงินอีกเยอะ ตอนแรกผมก็รู้สึกขัดๆเหมือนตัวเองเป็นพวกขายตัวจริงๆแต่ตอนนี้ผมกลายเป็นแบบนั้นอย่างเต็มตัวแล้วล่ะมั้ง เพราะแค่ให้เงินผมก็จะยอมทุกอย่าง


“ที่ไหน”


/เดี๋ยวกูไปรับแต่ตัวดีๆด้วย/พักนี้มันมักจะลากผมไปไหนมาไหนบ่อยๆแต่ไม่ว่าจะไปไหนมันก็จะมาส่งผมที่บ้านก่อน3ทุ่มทุกวัน


“อืม”แล้วผมก็ตัดสายทันที


หลังจากอาบน้ำแต่ตัวเสร็จก็ลงมาด้านล่างเห็นนากำลังเก็บตุ๊กตาลงกระเป๋าเพื่อเตรียมตัวไปพักก่อนผ่าตัด


“น้องโนจะไปไหน”เสียงนาถามอย่างอารมณ์ดี ก็พอรู้ว่าจะได้ผ่าตัดก็ดีอกดีใจว่าจะได้หายใจได้สะดวกสักที


“น้องโนจะออกไปทำธุระข้างนอกพี่นาอยากได้อะไรไหมเดี๋ยวน้องจะซื้อมาให้”ตั้งแต่เด็กๆแล้วนาจะเรียกแทนตัวเองว่าพี่ตลอด แปลกดีไหมครับ


“ไม่เอาพี่นามีเยอะแล้ว”พูดพร้อมชู้ตุ๊กตาบาบี้ขึ้นโชว์สองมือท่าทางมีความสุขของน้องทำให้ผมมีกำลังใจที่จะเผชิญกับกิจกรรม
ข้างหน้าได้สบายๆ”นี่น้องโนพี่นาไม่อยู่ทำตัวดีๆนะพี่นาไปไม่นานหรอกเดี๋ยวจะรีบกลับมา น้องโนอย่าดื้อนะ”เดินมาหาผมแล้วจับมือทั้งสองข้างแล้วพูดแบบล้อเรียน


“ครับ”


ปริ๊นๆๆ


เสียงบีบแตรดังจากหน้าบ้านไม่บอกก็รู้ว่าใคร ไอ้ห่าแท็คไง


“น้องโนไปก่อนนะ พี่นาเก็บของดีๆล่ะอย่าลืมอะไร ถ้าร้องไห้ขึ้นมาน้องโนช่วยอะไรพี่ไม่ได้หรอกนะ”พูดแล้วส่งยิ้มให้ไอ้ตัวเล็กแล้วเดินออกจากบ้านไป หันมาก็เห็นน้องโบกมือบายๆยกใหญ่ จนต้องโบกกลับ


บีเอ็มสีดำสนิทดึงความสนใจจากพ่อแม่ผมไม่น้อย ถึงท่านจะเคยถาม แต่ผมก็บอกไปว่ารถเจ้านายที่ให้ผมไปทำงานพิเศษด้วย ก็เลยไม่ได้ว่าอะไรแถมกลับดึกก็ไม่บ่น ตั้งแต่วันนั้นที่ผมรับข้อเสนอมันผมก็ได้เงินมาเกือบๆ2หมื่นเห็นจะได้ ก็เอามาให้แม่หมดทุกบาทแหละครับ บอกไปว่าเป็นเงินที่เก็บสะสมไว้ ที่จริงแม่บอกให้ผมเก็บไว้เพราะแม่มี แต่ผมไม่เชื่อหรอกครับ ถ้ามีก็คงไปกู้เขามา ถ้ามีเงินของผมก็คงจะพอสำหรับค่าใช่จ่ายที่ไปพักก่อนผ่าตัด แต่ยังต้องหาค่าใช่จ่ายสำหรับหลังผ่าตัดอีก แม่ก็ทำงานไม่ได้ ส่วนเงินพ่อก็คงไว้ให้พี่เนกับค่าใช่จ่ายในบ้าน ก็คงเหลือแต่ผมซินะ


“เอ้า”พอเข้าไปในรถปุบ มันก็โยนซองขาวที่เดาได้ไม่ยากว่าคงจะเป็นเงินมาที่หน้าตักผม ผมก็มองไม่รู้จะรู้สึกดีใจดีไหมกับการแลกมาด้วย สักศรีของตัวเอง แต่เงินนี่ถึงจะน่ารังเกียจ แต่ก็ช่วยน้องได้


“ทำหน้าแบบนั้นหมายความว่าไง มันน้อยไปหรือไง”ผมเปิดซองก็ต้องถอดหายใจทันที  5000ไม่ใช่มันน้อย แต่มันมากไปหรือเปล่า แรกๆก็พัน สองพัน เพิ่มมาเรื่อยๆทั้งที่ผมก็แค่ไปไหนมาไหนด้วยกับมันก็แค่เท่านั้น ทั้งกินเที่ยวมันก็ออกหมด ผมเริ่มสับสนกับการกระทำของมันแล้วซิ จริงๆแล้วมันต้องการอะไรจากผมกันแน่น


“เปล่า มันเยอะไป”ผมส่งซองคืนมัน ยังไงซะนาก็ยังไม่ผ่าตัด เดี๋ยวไว้หาทีหลังอีกก็ได้


“ไม่เอาก็โยนทิ้งไป”มันลงกระจกฝั่งผมเหมือนกับจะให้ผมทิ้งเงินจริงๆ มึงนี่นะ


“จะบ้าไง มึงนี้นะเกิดมาบนกองเงินกองทองแสนจะสบายแต่เสือกใช้เงินอย่างกับเผาทิ้ง ถ้าเป็นกูนะจะประหยัดมากๆเลย”พูดไปบ่นไปพร้อมกับเอาเงินยัดใส่กระเป๋าเป้ที่สบายมา


เอี๊ดดดดด


รถเบรกอย่างแรงจนทำให้ผมหัวทิ่มเพิ่งขึ้นมาเลยไม่ได้คาดเข็มขัดก็เลยกระแทกเข้ากับข้างหน้าอย่างแรง


“โอ๊ย”เจ็บ


“หึ จำไว้ที่หลังอย่ามาสั่งสอนกูมึงผิดเองที่เกินมาจน!”ไอ้แท็คเอื้อมมือมาบีบคางผมให้หันหน้าไปหามัน พอด่าเสร็จก็สะบับมืออกอดย่างแรง


หึ มันความผิดผมเองแหละครับ ก็คงเผลอคิดว่ามันเองก็คงเป็นคนดีเหมือนกันที่ให้เงินมามากมายขนาดนั้น แต่ผมเองก็คงคิด
ผิด เพราะมันก็แค่ ไอ้บ้าที่พล่านเงินเล่นไปวันๆ ก็แค่ไม่รู้จะเอาไปทิ้งที่ไหนก็เลยเอามาทิ้งที่ผมแทน ซินะ


“อ้าว มากันแล้วหรอ”วันนี้เป็นห้างครับที่มันพาผมมา แล้วก็เดินนำเข้าร้านชาบูพอเข้ามาถึงก้เห็นเพื่อนมันนั้งอยู่4คนอยู่แล้ว ก็มีไอ้พี่แดน พี่จิม พี่ทัน พี่ไวน์


“ก็เห็นกูอยู่”มันก็สวนกลับพี่ไวน์ได้อย่างดี”นั่ง”ที่ๆเรานั่งมันจะเป้นเก้าอี้สามทิศล้อมลอมหม้อสุกกี้อยู่ที่นั่งหนึ่งก็ได้ประมาณ3คนอ่ะคับ เพราะเป็นโต๊ที่ค่อนข้างใหญ่ ไอ้พวกที่มาก็นั่งกันแล้ว ผมเลยนั่งเก้าอี้ตัวข้างซ้ายที่ไม่มีคนนั่ง แล้วมันก็เข้ามานั่งต่อจากผม ตรงหน้าผมก็คือพี่แดนกับพี่จิม ไม่รู้ทำไมทุกครั้งที่ผมไปไหนแล้วเจอพี่จิม แถวๆนั้นต้องมีพี่แดนตลอด แต่ก็ไม่เห็นเขาจะคุยกันเท่าไหร่ไม่เหมือนไอ้พี่ทันกับพี่ไวน์นี่ พูดจนลิงหลับ ม่อตลอดคืองานของพี่แก


“เฮ้ย น้องโนหัวไปโดนอะไรมาปูดเลย”ไอ้พี่จิมที่นั่งตรงหน้าผมพอดี ก็เปิดประเด็นความอับอายผมทันที


“เออว่ะ น่ากลัววุ้ย”ไอ้พี่ไวน์ที่นั่งใกล้ๆกับผมก็เริ่มจับหน้าผมหันไปหันมา


“เออ ไม่เป็นไร ผมไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก”จริงแล้วกูเจ็บมาก แต่ก็พูดไปไม่ได้เดี๋ยวไอ้ตัวข้างๆมันจะสะใจผมไปมากกว่านี้


“หรอ อืม ของมาแล้วกินๆ”พี่ไวน์แกก็เปิดงานอีกตามเคยโดยการเอาเนื้อวัวสไลด์ลงไปในหม้อทันที ตามมาด้วยพวกที่เหลือก็ปิ้งบ้างต้มบ้างยำบ้างมั่วไปหมด ผมก็ไม่ค่อยกินหรอกครับเป็นคนกินอะไรได้น้อยอ่ะ กินนิดๆหน่อยๆก็อิ่มแล้ว


“ไมกินน้อยจังว่ะน้องโน ไม่อร่อยหรอ”พี่ทันที่กำลังปิ้งเนื้ออยู่เงยหน้ามาถามผมที่วางตะเกียบลงกับข้างๆถ้วย


“ผมกินน้อยอ่ะ”ไม่รู้ดิเคยชินกับการกินน้อยๆแล้วอ่ะ


“กินไปนิดเดียวเอง เอ้าๆกินๆ”พี่ไวน์ก็เลยคีบผักมาให้ผม เหอๆถ้าเป็นเนื้อก็คงจะดีกว่า


“ผมไม่กินผัก”บอกไปตรงๆแล้วยกน้ำชาขึ้นมากิน


“กินเข้าไปเหอะ ผักมีประโยชน์นะ เป็นผู้ชายจะมาเหยอะแยะแบบนี้ได้ไงว่ะ”พี่ทันก็บ่นมาคนแรกเลย


“มันแบบ เอาเป็นว่าผมไม่กินนะครับ อิ่มแล้วจริงๆ”


“กินเข้าไป”จู่ๆไอ้คนที่นั่งเงียบข้างๆมาตลอดก็เอ่ยปากส่งเสียงต่ำทำเอาทุกคนในโต๊ะเงียบกันหมด


“คือ”


“ไม่ได้ยินหรือไงกูบอกให้กินเข้าไป”มันหันมามองผมด้วยสายตาแบบเตรียมตัวฆ่าผมอะไรแบบนี้เลย
ผมก็เลยจำใจหยิบตะเกียบขึ้นมา มือสั่นนิดๆไม่ใช่กลัวมันหรอกนะครับ ทุกคนมีของที่ตัวเองเกียดไหมครับ พวกผู้หญิงก็จะเกียด คางคกอะไรแบบนี้ แล้วถ้ามีคนบังคับให้คุณต้องกินคุณจะรู้สึกยังไงอ่ะครับ


“เฮ้ย ไม่ต้องกินก็ได้ พี่แท็คก็”ไอ้พี่จิมที่ดูจะเห็นใจผมที่สุดเริ่มพูด


“ไม่ต้อง กูบอกให้กิน”นี่พี่จิมเข้าเป็นหัวหน้าแก็งค์ไม่ใช่หรอ มึงเกรงใจพี่เขาบ้างไม่ดีกว่าหรอ


ผมก็ค่อยคีบผักกาดขาวเข้าปาก แต่พอได้กลิ่นขิวๆกับรถขมแบบจืดๆเท่านั้นแหละเหมือนจะอ้วกออกมาให้ได้เลย


“ไม่ต้องหรอกดูหน้ามันดิ”พี่ทันพูดแบบสมเพศ


“คายออกมา”ทุกคนเงียบทันทีที่พี่แดนยื่นมือมาข้างหน้าผม ร่วมไปถึงไอ้ตัวที่นั่งข้างๆด้วย ผมก็ไม่รีรอครับ ทางสว่างมาข้างหน้าแล้วก็เลยรีบคาย แต่จะคายตรงไหน “คายออกมา”เหมือนพี่แกจะรู้ว่าผมลังเลเลยสั่งอีกทีผมก็เลยคายใส่มือพี่แกไปเลย
พี่แดนก็เอาไปทิ้งที่ถังขยะด้านล่างโต๊ะ ไม่ต้องห่วงครับผมยังไม่ได้เขียวมันยังเป็นชิ้นๆอยู่เลย ไท้และแน่นนอนไม่งั้นคงไม่กล้าคายหรอ พี่จิมก็ส่งกระดาษเช็ดชูให้พี่แดนเช็ดมือ แล้วพี่แดนก็กินต่อ ทุกคนก็กินตาม แต่บรรยากาศเริ่มอึดอัดขึ้นกว่าเดิมมากเพราะไอ้ตัวข้างๆมันดังไม่ยอมกินเอาแต่กอดอกมองมาทางผม


“ผมขอเข้าห้องน้ำ”ผมบอกแล้วเดินเลียงๆออกมา ทนไม่ไหวอ่ะครับ มันอึดอัดเกินไป ออกมาก็แวะไปตักไอ้ติม ดูท่าไอ้แท็คมันจะอารมณ์บูดหน้าดู แต่ก็คงเกรงๆพี่แดนพอตัว ตักไปเพื่อมันดีกว่า เพื่อมันจะอารมณ์ดีขึ้น ก็เลยตักรสมะนาวไปให้มันสองลูก สวนผมรสนี้เลยบลูเบอลรี่เปรียวๆหวานๆอร่อยมาก


“อ่ะรู้ใจ”มาถึงพี่ไวน์ก็แย่งไอติมบลูเบอรี่ไปหน้าตาเฉยเลย แล้วก็ไปแย่งกับพี่ทันอีกที เหอๆๆ กูตักมากินเองครับพี่ แต่ไม่ทันแล้ว ไอ้แท็คยังนั่งหน้าบูดอยู่เหมือนเดิน


“อ่ะ ผมตักมาเพื่อ”ผมก็ยื่นแก้วไอติมรสมะนาวไปทางมัน


“โห ไม่รู้อะไรซะแล้วไอ้น้อง พี่แท็คเค้าไม่กินของหวาน”พี่ไวน์ที่ปากมีไอติมเต็มปากบอก อ้าวไมว่ะ หรือจะเหมือนผมนะที่ไม่ชอบกินผัก แต่แม่งมีคนเกียดของหวานด้วยหรอว่ะ


“อ้าว ผมกินเองก็ได้”ผมก็เลยลงมือตักเข้าปากไป พวกพี่ๆแกก็ลุกไปหยิบโน้นนี่นั้นมากินเพิ่ม ผมว่าร้านขาดทุนแน่นเพราะพวกมันนี่แหละนี่กินจนจาน3กองแล้วยังไม่อิ่มเลย เหลือแต่ผมกับมันนี่แหละ มันก็ไม่ยอมพูดอะไรเลย อึกอัดว่ะ


“เอ้า ลองกินดูอร่อยนะ”ผมยื่นช้อนที่ตักไอติมไปทางปากมันจ่อเลยก็ว่าได้ มันก็ว่าง่ายกว่าที่คิดครับก็กินเข้าไป แต่ก็เห็นทำหน้าเฉยๆ แสดงว่าถูกใจถ้าไม่ถูกใจมันหน้าบูดไปแล้ว”รสมะนาวมันไม่ค่อยหวานน่ะ หอมดีด้วย”ผมก็บอกแล้วตักกินบ้าง


“กินด้วย”มันพูดแล้วครับ


“เดี๋ยวไปตักมาให้”ผมก็ทำท่าจะลุกขึ้นไปแต่มันก็คว้าเอวผมไว้ ทำไมต้องเป็นเอวแขนก็ได้เหอะมึง


“ไม่เอากินอันนี้”มันชี้มาทางถ้วยที่เหลือไอติมอยู่ก้อนนึ่ง


“อืมๆ”ผมก็เลื่อนถ้วยไปทางมันให้มันตักกินได้สะดวก


“ไม่เอา กินแบบเมื่อกี้”เรื่องมากว่ะ มึงก็บอกมาเลยว่าให้กูป้อน
ผมก็เลยตักไอติมส่งเข้าปากมันสลับกับผมพวกพี่ๆที่เดินกลับมาก็มองหน้ากันกับมองหน้าพวกผมเป็นพักๆแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เป็นการกินที่เหนื่อยจริงๆมื้อนี้


TBC.

ว่าจะแต่งสั้นๆแล้วเชียวเผลอยาวอีกแล้ว :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 16-02-2013 00:28:16
แท๊กจะเอายังไงกับโนกันแน่เนี่ย รู้สึกยังไงกับโนกันแน่ ทำไมพูดแบบนั้นกับโน เพื่อน ๆ แท๊กก็ดูใจดีกับโนอยู่เหมือนกันนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 16-02-2013 00:47:17
ตอนแรกที่หน้าบูดนั้นแท็กหึงโนใช่ม๊า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 16-02-2013 01:04:31
เอ่อแท๊กนี่ยังไม่ทิ้งความโหด สนใจเขาแต่ก็ยังเก๊กหน้าโหดอีก :m16:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 16-02-2013 01:04:58
เหมือนรัก…แต่แสดงออกไม่เป็น เริ่มสงสารโม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 16-02-2013 01:16:44
 :monkeysad:  น้องโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Zarch_Chabu_Chabu ที่ 16-02-2013 01:34:25
แท็กเริ่มมีอ้อนหล่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 16-02-2013 01:40:31
แท๊กก็แอบมีมุมน่ารักนะ
ชอบเค้าก็บอกเค้าดีๆสิ  :o8:
โนจะได้รู้ไง

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 16-02-2013 01:41:45
อยากให้เค้าเอาใจก้อไม่บอก โหดดิบอยุ๋ได้ บรู๊ว++ ตีหน้าแมร่ง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: i_lost in.. ที่ 16-02-2013 05:02:57
ตกลงแท็คคิดไงกะโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 16-02-2013 06:58:24
น้องโนน่ารักจังเลย

พี่แท็คอย่าร้ายกะน้องมันให้มากนะ รักน้องก็บอกมันไป ชอบดุตลอดๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 16-02-2013 08:19:23
ชอบน้องโนแล้วละสิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 16-02-2013 09:24:11
มาแบบยาวๆชอบบบบบบบ

รักคนแต่งที่สุดดดดด :กอด1:

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 16-02-2013 09:49:03
แหม่ะ!!  ที่แท้ก็อยากให้เนเอาอกเอาใจนี่เอง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 16-02-2013 11:11:35
พี่แท็คแกแอบอ้อนนะ    :m12:
รอต่นต่อไปฮะ  :')
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 16-02-2013 11:57:54
อ๊าาาาาาา แท็ค
คนแต่ง พลีสๆๆๆ
จะลงแดงแล่ว
ส่งตัวน้องโนมาเด๋ว-เน้!
กดบวกปล่อยเป็ดเป็นโจรมุมตึก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 16-02-2013 12:01:29
ที่แท้ นายแท็คก็หึงน้องโนละซิ   แต่ก็น่ะ รักมากกกก็หึงมากน่ะ น้องโน  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 16-02-2013 12:09:59
อยากให้เค้ามาเอาใจก็บอกมาเถอะ นายเเท็ค  :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 16-02-2013 14:50:00
อร๊าย แต่ละคู่

>_________<

ไอ้คู่หลังนี่ ยังไม่อะไรกัน ใช่มั้ย นะ

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 16-02-2013 15:05:35
แท็คอ้อนง่ายๆแต่น่ารักอ่ะอยากให้โนเรียกแทนตัวเองว่าน้องเหมือนอยู่กะนาบ้างอ่ะคงน่ารักพิลึกเลยคริๆ
>รอตอนต่อไป<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 16-02-2013 16:53:22
ชิวกันจริงๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 16-02-2013 18:43:11
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 16-02-2013 19:11:44
 :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 16-02-2013 19:35:15
แหม แท็คนี่เป็นผู้ชายปากหนักนะเนี่ย มีอ้อนด้วย  :m4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 16-02-2013 19:55:12
5555

นายแท็คนายปากแข็งมากอ่าคะ 555

รอตนต่อไปนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 18-02-2013 12:35:27
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 18-02-2013 13:07:55
นึกภาพผู้ชายลุคแบ๊ดๆ กินไอติมแล้ว....น่าร๊ากกกกก อะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 18-02-2013 17:43:58
่่้ิชอบๆๆ ทุกคู่เลยมาต่ออีกนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 18-02-2013 19:42:11
เอ้ยยย  เก้าหื่นน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 19-02-2013 14:07:50
แท้คแอบรักโนแน้ๆ ปากแข็งจังอ่ะ 55+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: lunarinthesky ที่ 19-02-2013 19:38:14
ชอบ โน-แท็ค
น่าร้ากกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 19-02-2013 23:05:51
บทที่30ซื้อของ


ผมยังอยู่ที่ห้างที่มากินข้าวนี่แหละครับโดยมีไอ้แท็คเดินประกบข้างอยู่ตลอดเวลา พวกเราเดินซื้อของสำหรับไปเที่ยวภูเก็ตกันที่จริงผมไม่อยากไปเลยครับ แต่เพราะมันบังคับผมว่าต้องไป เฮ้ย ที่จริงอยากไปส่งนาที่รพ.มากกว่า แต่ก็คงไม่ได้แล้วล่ะ พวกคนอื่นที่มาด้วยก็แยกย้ายกันไปซื้อของกันหมด เหลือแต่ผมกับไอ้แท็คนี่แหละครับเดินไปเดินมากันอยู่ ไม่รู้มันจะเดินทำห่าเหวอะไรหนักหนาวนแม่งอยู่นั้นแหละ4-5รอบแล้วชั้นนี้อ่ะ จะเข้าร้านไหนก็ไม่เข้า


“อ๊ะ”ผมตกใจจนร้องออกมา


“..”ไอ้แท็คหันมามองประมาณว่า มึงเป็นเหี้ยอะไร


“ปะ..เปล่า เข้าร้านนี้เถอะ”ผมลากมันเข้าร้านๆหนึ่งทันที รู้ไหมผมเจอใคร ก็ไอ้คีย์กับพี่เก้าไงเดินอย่ชั้นเดียวกันนี่แหละครับแต่มันอีกฝั่งนึงผมหันไปเจอพอดี  แม่งห้างมีเป็นร้อยเป็นพันทั่วกรุงเทพไม่ไปเสือกมาที่นี่ ไม่รู้บังเอิญหรือตั้งใจ แต่ผมจะให้มันเห็นผมเดินอยู่กับไอ้เหี้ยนี่ไม่ได้ อย่างน้อยๆก็ยังไม่ใช่ตอนนี้ เพราะผมยังไม่พร้อมที่จะอธิบายอะไรจริงๆ


“มึงจะเข้ามาซื้อเหี้ยอะไรในนี้”พอลากมันเข้ามาเสร็จก็ลืมเรื่องที่มันยืนอยู่ไปเฉยเลย ร้านที่ผมลากมันเข้ามาคือร้านของเล่นครับ เหอๆๆ กูก็ลืมดูไป


“เอ่อ”จะตอบมันไปว่าไง จะบอกเรื่องที่เจอไอ้คีย์ที่นี่ไม่ได้ เดี๋ยวมันจะต้องหาเรื่องลากผมไปหาพวกนั้นแน่น


“มึงทำท่าเหมือนซ้อนอะไรไว้”ตรงไหนที่บอกว่าซ้อนอะไร มึงมั่วแล้วล่ะ


“ซ้อนอะไรล่ะ”ผมก็ถามกลับไปแบบกวนๆ”ผมจะซื้อของให้นา” ก็ดีเหมือนกันต้องซื้อของไปง้อหน่อยที่ผมไปส่งรพ.ไม่ได้ ผมก็มองหน้ามันดูซิว่ามันจะพูดอะไร แต่เปล่าครับมันไม่พูดไม่สักไซ้อะไร แต่กลับเดินเข้าในโซนของเล่นโลโก้  ดีนะที่มันเชื่อ ผมนี่ก็เริ่มโกหกเก่งแล้วนะเนี่ย


“รีบๆ”มันทำเสียงรำคราญแล้วสั่งผม แล้วเดินหน้าตึงไปชอกอื่น ผมก็เดินมองๆของไป อือหือของในร้านนี้เป็นของเบนเนมทั้งนั้น ดูซิครับแค่ชุดของบาร์บี้ตัวเดียว ปาเข้าไป500แล้ว แพงกว่าทั้งตัวที่ผมใส่มาอีก  ตุ๊กตาหมี้ตัวเท่าฝ่ามืออ่ะ ตัวละเป็นพัน สะอึกเลยกู ทั้งๆที่เป็นร้านที่มีแต่ของแพงๆขนาดนี้ แต่กลับมีคนพาเด็กมาซื้อของเล่นที่นี่เยอะเหมือนกัน  ทั้งๆที่ยังเด็กอยู่   แต่กลับใช้ของเล่นราคาขนาดนี้ โตขึ้นมามันจะใช้ชีวิตแบบไหนกันว่ะ  มองพวกลูกๆคนรวยๆแล้วก็แอบสงสารน้องครับ เด็กหญิงหลายคนในร้านหยิบกล่องบาร์บี้ตัวใหญ่ที่มาพร้อมกับเซ็ดเสื้อผ้า ผมอยู่กับน้องเล่นกับน้องตลอด บ่อยครั้งที่ต้องนั่งเล่นตุ๊กตาเป็นเพื่อนนา ก็เลยรู้ว่าเสื้อผ้าของตุ๊กตานี่เป็นอะไรที่สำคัญมาก แต่ของนาก็ซื้อมาจากตลาดอ่ะครับตัวล่ะ100เสื้อผ้าก็ซื้อมาที่ร้านขาย5ตัว20   สะภาพก็ตามราคาแหละครับ แค่เอาเศษผ้ามาเย็บต่อๆกัน แบบก็เป็นแบบเดิมๆ  อยากซื้อให้บ้าง  ชุดสวยๆสำหรับเพื่อนคนสำคัญของนา รองเท้าหลายแบบ  ที่ติดผม และอื่นๆอีกเยอะแยะ มีแต่ของที่เหมือนกับคนเราใช้จริงๆในชีวิตประจำวัน แต่ที่ไม่เหมือนคือราคาเพราะบ้างตัวเป็นพัน เหอๆนั้นค่าขนมของนาเกือบๆ2เดือนเลย


“อ๊ะ ทำอะไร”จู่ไอ้แท็คก็เดินหยิบกล่อยเช็ตเสื้อผ้าบาร์บี้มาถือไว้หลายกล่อง ชุดรองเท้า ชุดถ้วยน้ำชา แล้วก็จับยัดมาให้ผมหอบไว้เต็มอ้อมกอดเลยครับ


“ไปจ่ายเงิน กูรำคราญเสียงเด็ก”มันพูดแล้วหยิบเพิ่มมาอีก3-4กล่องแล้วเดินไปที่เค้าเตอร์ของร้าน ไอ้ผมจะหยิบไอ้ที่อยู่ในแขนวางก็ไม่ได้เพราะมันเต็มทั้งสองแขนโอบไว้ เด็กๆคนอื่นที่มาเลือกก็เบียดปิดท้างชั้นของชุดตุ๊กตา ผมเลยต้องรีบเดินตามไอ้แท็คไปอย่างเลี่ยงไม่ได้


พอไปถึงเคาร์เตอร์มันก็หยิบของที่ผมโอบไว้มาวางบนเคาร์เตอร์พนักงานที่เป็นผู้หญิงก็ยิ้มหน้าบาน ไม่รู้ว่าดีใจที่ขายของได้หรือเพราะไอ้แท็คมันยืนอยู่กันแน่นตาเยิ้มเลย


คนเราเดี๋ยวนี้ก็แปลกนะครับ ทั้งๆที่ผู้ชายเห็นผู้หญิงสวยๆก็ไม่เห็นจะแสดงออกอะไรมากมายเลย แต่ผู้หญิงพอเห็นผู้ชายหล่อๆเท่านั้นแหละ แทบจะถอดเสื้อผ้ารอเลย (เวอร์)


“ทั้งหมด5460บาทค่ะ”พนักงานยื่นถุงของเล่ย3ใบให้ไอ้แท็คพร้อมกับบอกราคาที่ทำเอาผมสะดุงเฮือก


“เฮ้ย มึง”ผมกำลังจะท้วงมันว่าไม่เอาแล้ว ของเล่นอะไรแพงชิพหาย นี่ผมอยู่ได้3เดือนเลยนะ ราคาขนาดนี้แต่ไม่ทันแล้วครับมันโยนบัตรเคดิตสีดำไปทางพนักงานเรียบร้อยแล้ว พอเซ็นชื่อเสร็จก็เดินออกมาเลย ผมก็รีบหิ้วของพวกนี้วิ่งตามออกมา


“เฮ้ย มันแพงไปเอาไปคืนเหอะ กูไม่อยากได้”ผมที่วิ่งตามมาดักหน้ามันพูด แต่มันกลับทำหน้าตาหงุดหงิดใส่ผมอีก


“กูซื้อให้น้องมึงไม่ใช่มึง คนที่จะคืนหรือไม่เอาได้คือน้องมึง ไม่ใช่มึง”มันพูดเสร็จก็เดินชนไหล่ผมไป ของนาหรอ ถ้าผมเอาไปคืน นาจะเสียใจไหมแล้วน่าจะยอมไหมนะ เฮ้ออ


ผมก็เลยจำใจถือเอาไว้ นาอาจจะดีใจก็ได้ แต่ทำไมมันถึงซื้อให้ล่ะ


“ทำไมถึงซื้อ”ผมถามขึ้นตอนที่เรากำลังเดินเข้ามาร้านเสื้อผ้าพูดชาย ก็แน่นล่ะ ก็ทั้งผมและมันเป็นผู้ชายนี่


“อะไร”มันถามเสียงหงุดหงิด


“ของเล่น ทำไมถึงซื้อให้”


“ทำไม กูซื้อไม่ได้ เงินก็เงินกู มึงเสือกอะไรด้วย กูพอใจซื้ออะไรกูก็ซื้อ”มันตอบกลับมาแบบไม่ใส่ใจแล้วเดินดูเสื้อยืดต่อ ไม่ถามมันแล้ว สุดท้ายก็คงเป็นเพราะรำคราญเสียงเด็กในร้าน  เลยซื้อเพื่อให้ได้ออกมาไวๆก็แค่นั้น แต่มันออกไปรอนอกร้านเลยไม่ง่ายกว่าหรอว่ะ หรือมันโง่


“คิดอะไร”จู่ๆมันก็หันมาถาม เล่นเอาผมที่กำลังด่ามันใจถึงกับสะดุง


“คิดอะไรล่ะ”ก็สวนกลับมันไป มันก็ดูจะเอื้อมกับผมไม่น้อย


“ใส่เสื้อไซน์อะไรว่ะ”มันถามผมที่ยื่นมองซ้ายมองขวาไปทั่ว


“กูหรอ เอ็มแต่เอสก็ใส่ได้นะ แต่มันพอดีตัวไป”ผมก็ตอบไป มองดูเพื่อจ๊ะเอ๋กับไอ้คีย์จะซวยเอา
มันก็เดินหยิบเสื้อโน้น กางเกงนี่ไปทั่ว แล้วก็โยนมาให้ผมถือ แล้วก็เดินไปจ่ายตังค์ ได้หลายตัวเลยดูจากถุงที่พนักงานใส่มาให้4-5ใน ถุงกระดาษอ่ะครับ ดูท่าร้านพวกนี้จะมีแต่ของมียี่ห้อ ชั่งมันเถอะมันใส่เองหมดตัวก็เรื่องมัน


“เฮ้ย ไอ้โน”ชิพหายแล้วกู


“อะ”ผมที่ยืนถือถุงรอไอ้แท็คจ่ายเงินอยู่แบบมึน อยู่ๆไอ้คีย์ก็เดินมาตับไหล่ผม ห่าพี่เก้าก็มา


“มึงมาทำอะไรนี่ว่ะ”ไอ้คีย์ถาม มันก็คงมาซื้อของเหมือนกันแหละมั้ง เพราะในมือพี่เก้ามีถุงกระดาษหลายใบ


“ก็ร้านเสื้อ มึงให้กูมาซื้อแฟ้บหรือไง”


“อ้าวเหี้ยนี่ กูถามดีๆ”มันก็ทำหน้าเซ็งด่ากลับมา”แล้วมากับใคร”กูว่าแล้วมึงต้องถาม ทั้งๆที่มึงต้องถามแน่นๆแต่กูกลับไม่ได้เตรียมคำตอบไว้


“คนดะ..”พูดไม่ทันจบไอ้แท็คก็เดินมาเอามือกอดเอวผมไว้ลวมๆผมรีบหันไปมองมันอย่างเอาเรื่อง แต่มันกลับตีหน้าตายไม่สนใจอะไร แต่ไอ้คีย์นี่ดิตาถล้นออกมาอยู่แล้ว


“เพื่อนหรอ”มันแกล้งถาม พร้อมกับมองไปทางไอ้คีย์ พี่เก้าที่เมื่อกี้เดินไปดูกางเกงก็เดินมายืนข้างๆไอ้คีย์
บรรยายการเหมือนเวลาดูหนังคาบอยที่กำลังจะยิ่งกันเลย กูเสียวสันหลังวาบเลย


“ครับ ผมคีย์”ไอ้คีย์แนะนำตัวเองแบบเลี่ยงไม่ได้ ผมว่ามันคงรู้ว่าไอ้นี่มันเป็นใคร มันต้องรู้แน่นนอนว่าไอ้แท็คคือพวกซอย1


“หึ “แต่มันกลับไม่สนใจไอ้คีย์เลยสักนิดแต่กลับยืดตัวขึ้นแล้วมองหน้าพี่เก้าแทน ถึงจะเป็นหน้านิ่งๆแต่ถ้าคนถูกมองก็ต้องรู้ว่าสายตามันหาเรื่อง


“อะเอ่อ กูจะกลับแล้วไว้เจอกันที่รร.นะโว้ย”ผมพูดเสร็จก็ลากไอ้แท็คให้เดินออกจากร้านมา หันไปมองไอ้คีย์มันก็หันมองมาทางผมที่เดินออกนอกร้านมา แล้วพี่เก้าก็ลากมันเข้าไปดูเสื้อ แต่ดูมันจะไม่สนใจเสื้อเท่าไหร่


“ทำอะไรว่ะ”หัวเสียเลยครับ ที่มันกอดเอวผมมันก็เหมือนจะบอกให้เพื่อนผมรู้เป็นนัยๆว่าผมเป็นอะไรกับมัน


“กูทำอะไร”มันกลับตอบหน้าตาย แล้วเก็บของเข้ารถ


“ที่มึงทำเมื่อกี้ต่อหน้าเพื่อนกู”แม่งโมโห กูไม่ไหวแล้ว ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ไปรร.มันจถามอะไรผมมั้งพูดตามตรงเลยครับว่าผมกลัว ผมกลัวว่ามันจะรู้ว่าผมกำลังจะหักหลังมัน แล้วพวกถ้าพวกมันรู้มันจะมองผมยังไง


“ทำไม มึงกลัวไง หึ กลัวว่าเพื่อนมึงจะรู้หรอว่าขายตัวให้กู มึงจะกลัวทำไมในเมื่อมันก็เรื่องจริง”มันพูดแล้วเท้าเอวมองหน้าผม ใบหน้าแสยะยิ้มที่น่ารังเกียจ รอยยิ้มเหยียดหยาม


“กูยังไม่ได้ขายตัวให้มึง”ผมพูดตอบไปอย่างไม่คิด ก็หรือไม่จริงเพราะมันกับผมเรายังไม่เคยมีอะไรกัน


“หึ นี่มึงยังไม่ขายอีกหรอ แล้วที่กูให้เงินมึงทุกครั้งที่ลากมึงออกมาเนี่ย มันหมายความว่าไง ถ้ามึงไม่ขาย มึงจะเอาเงินไปทำไม”มันตอกกลับ ทำเอาผมหน้าชา รู้สึกจุกจนพูดไม่ออก


“ที่มึงยอมออกมากับกูทุกวันเนี่ย ไม่ใช่เพราะเงินกูหรือไง”ถึงจะเจ็บกับคำพูดดูถูกพวกนี้ แต่ก็เถียงไม่ได้ เพราะมันเป็นเรื่องจริง เรื่องจริงที่ผมไม่อยากยอมรับ ถ้าไม่มีข้อเสนอพวกนี้ผมก็คงไม่ต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้ ไม่ต่างอะไรกับคนขายตัวก็แค่รอวันที่มันต้องการจะมีอะไร แค่มีเงินผมก็คงต้องยอม


“หึ กลับ”มันพูดแล้วเปิดประตูรถเข้าไปนั่ง ผมได้แต่เงยหน้าขึ้นด้านบนเพื่อไม่ให้น้ำตาที่คลอไหลลงมา ก่อนที่จะจำใจเข้าไปนั่งกับมัน


กูเกียดมึง กูเกียดมึง กูเกียดมึง!!


ตลอดระยะทางมาทั้งผมและมันต่างคนต่างไม่ได้พูดอะไร พอถึงหน้าบ้านผมผมก็ลง แต่ก่อนลงมันก็เอาถุงที่ถือกันมาทั้งหมดให้ผมถือ ผมอยากถามว่าเอามาให้ทำไมหมด แต่ไม่อยากจะพูดกับมัน


“รีบลงไปกูจะกลับบ้านนอน”มันพูดเสียงปกติ ผมไม่พูดอะไรแต่ก็ยอมเดินถือถุงทั้งหมดเข้าบ้าน


ผมเอาของเล่นที่ซื้อมาให้นา นาดูใจมากเพราะมีแต่ของดีๆ ผมก็ดีใจที่น้องดีใจ แต่ถ้าวันนึ่งนารู้ว่าของให้เขาได้มาจากการที่ผมขายตัว นายังจะยิ้มแบบนี้ได้อีกไหม


ผมเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับทรุดตัวลงข้างๆประตูทันที แล้วอยู่ๆน้ำตาผมมันก็ไหลลงมาเอง ไหลไม่หยุดพอๆกับความเจ็บปวดที่หน้าอกด้านซ้ายอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ด้วย


คีย์Talk


ในที่สุดผมก็ได้มาซื้อของสักที เมื่อกี้เจอไอ้โนกับพวกซอย1ด้วย มาด้วยกัน แถมไอ้นั้นมันยังโอบเอวไอ้โนด้วย ถ้าผมแค่เดินผ่านมาคงคิดว่าเป็นแฟนกัน ก็แค่คู่เกย์ แต่นี่ไอ้โน ผู้ชายธรรมดาที่มีความเป็นผู้ชายเต็มร้อย กำลังถูกโอบจากผู้ชายอีกคนและที่สำคัญผมจำได้ว่าไอ้นั้นคือคนที่บอกให้ไอ้โนเลิกเล่นตอนแข่งบอล มันยังไงว่ะ หรือเพราะแบบนี้ ไอ้โนเลยตกลงเรื่องไปเที่ยวผ่านไปด้วยดี


“ยืนคิดอะไรน้ำลายไหลแล้ว”ไอ้เก้าที่เมื่อกี้เลือกกางเกงสำหรับไปเที่ยวเดินเข้ามาสะกิด


“เรื่องไอ้โนไง เมื่อกี้มันมากับพวกซอย1”ผมก็บอกไป ไม่ใช่เพราะเป็นซอยหนึ่งที่ไม่ถูกกัน แต่เป็นเพราะไอ้นั้นมันกอดไอ้โน แถมแม่งมันหล่อเหี้ยๆ(อันหลังไม่น่าใช่ประเด็น)


“ไอ้แท็คหรอ”ไอ้เก้าพูดพร้อมหยิบกางเกงยีนสีสนิมขึ้นมาดูไซน์


“รู้จักหรอ”นี่มันรู้จักหรอว่ะ


“อืม มันเรียนสายเดียวกับมึงแหละ ปวส ปี2”มันพูดเหมือนไม่ใจ แต่กูสนใจมากกกกกก


“แล้วทำไมไอ้โนถึง”


“เพื่อนมึงก็คงจะเป็นเมียมันแหละ”มันพูดออกมาพร้อมลื้อกองกางเกงหาไซน์ มึงไม่ตกใจหรอ


“เฮ้ย บ้าไอ้โนมันเป็นผู้ชายนะ”ไอ้โนไม่ใช่ตุ๊ดสักหน่อย


“มึงก็ผู้ชาย กูยังเป็นผัวได้เลย”มันหยุดรื้อกางเกงแล้วหันมาพูดใส่ผม


“กวนตีน”ด่าแม่งเลย คุยกับมันก็คงไม่มีประโยชน์เดี๋ยวแม่งก็โย่งมาเรื่องผัวๆเมียห่าอะไรนี่อีก


“5555”เสือกหัวเราะชอบใจ


“อย่าเผลอนะ พ่อจะเสียบให้ลุกไม่ไหวเลย”มองมันแบบเคืองๆ


“ทำเป็นหรอ”กวนตีน กูไม่คุยแม่งแระ เลยเดินหนีไปดูเสื้อตรงอื่นเลย ได้ยิ้นเสียงหัวเราะเบาๆตามหลังมายิ่งหมั่นใส้
แล้วก็จบการซื้อเสื้อผ้าได้มาคนล่ะ2ตัว มันได้แต่กางเกง แต่ผมได้แต่เสื้อ ส่วยคนจ่ายก็เป็นมัน 555มีแฟนรวยก็ดีแบบนี้แหละ รวยนักนะมึง เดี๋ยวกูเอาให้หมดตัวเลย


“จะซื้ออะไรอีก”มันเดินถือถุงตามผมมาเต็มมือ เสื้อผ้าทั้งนั้น แต่มาจากร้านอื่นๆ ไหนๆก็ออกมาทั้งทีไม่ได้ซื้อเสื้อผ้าจะเป็นปีแล้ว เลยจัดเต็ม เอาซะหลายพันเลย จ่ายเองก็มีแค่หมวก เพราะไอ้เก้ามันไปดูแว่นอยู่เหอๆๆ


“เดี๋ยวดูก่อน”ผมก็หยิบไอโฟน(ของไอ้เก้า)ขึ้นมาเปิดเน็ตดูเกี่ยวกับการเตรียมของเพื่อไปเที่ยวทะเล อะไรที่ขาดไม่ได้ เวอร์ป่ะ 555 ก็ผมไม่ได้ไปทะเลนานมากกกกกกก จำได้คงจะเป็นตอนปะถมที่ครูพาไปอ่ะ ครั้งสุดท้าย


“ก็มีครีมกันแดด หมวกซื้อแล้ว แว่นกันแดด ก็ซื้อแล้ว รองเท้าแตะหูคีบ ของที่จะใช่เล่นน้ำ”ผมก็ไล่ๆดูไป


“ตกลงเหลืออะไร”


“ก็ครีมกันแดด อันนี้สำคัญมากเขาบอกว่าห้ามลืมเด็ดขาด รองเท้าแตะเราก็มีแล้วไม่ใช่หูคีบก็คงใส่ได้ ของที่ใช่เล่นน้ำคืออะไร พวกห่วงยางหรอ”ผมหันไปขอความคิดเห็นจากมัน


“ไม่ต้องที่โน้นเขามีให้เช่า”มันบอกแล้วทำหน้าเซ็ง


“อืม งั้นไปซื้อครีมกันแดด แล้วก็ไปซื้อของสดกับของแห้งไว้ที่ห้องด้วย ผมมีกระทะไฟฟ้าอยู่ ทำสุกกี้กินกัน”ผมเสนอ


“ทำเป็น?”สายตาดุถูกกูมาก


“หึ แล้วพี่จะตะลึง”พูดมิ้งม้ายไว้แล้วเดินไปซื้อของ


“หาไรกินก่อนได้ไหมหิวว่ะ เมื่อเช้าใช้พลังงานไปเยอะ”พูดแล้วยักคิ้วให้ผมทีนึง


“กินไร”ผมถาม เดี๋ยวกลับไปก็กินสุกกี้อีก ผมอยากทำอ่ะ กินที่อื่นไม่ถูกปากเท่าทำเอง


“อะไรก็ได้หิว”มันพูด ก่อนออกมามันก็กินข้าวผัดมาหนึ่งจานแล้วนะ เหอะๆๆ แต่เอาเถอะเพราะมันคงเหนื่อยถือของเดินตามผมทั้งวัน


“อืม KFC”ผมบอกแล้วเดินเข้าไปในร้าน ก็มันอยู่ตรงหน้าพอดี มันก็เดินตามมาแล้วหาโต๊ะนั่ง”พี่ไปนั่งเลย เดี๋ยวผมซื้อเอง”พูดแล้วเดินไปต่อแถวรอซื้อไก่ วันนี้วันอาทิตย์อ่ะคนเลยเยอะนิดนึง



พอได้ถาดไก่กับน้ำอักลม2แก้วก็เดินมาหามันที่โต๊ะ แต่ปรากฏว่า กำลังมีผู้หญิงสองคนกำลังยืนคุยกับมันอยู่ ดูถ้าจะเป็นเด็กโรงเรียนนานาชาติ  ดูจากกระโปงที่ไส่ สีนี้รร.หญิงล้วนด้วยนี่หว่า


“โทษนะครับ”ผมบอกให้พวกเธอหลบแล้วลงไปนั่งฝั่งตรงข้ามไอ้เก้าเธอก็มองผมแวบนึงแล้วหันไปสนใจไอ้เก้า เชอะ กูน่ารักกว่าดิเลยไม่อยากคุยกับกูอ่ะ


“ว่าไงค่ะพี่”เสียง เออ.. พวกกระเทยจะเรียกพวกนี้ว่าอะไรนะ ชะนี? ชะนีคนเฮ้ย ตัว เฮ้ยเอาอะไรดีว่ะ


“เพื่อนหนูให้มาขออ่ะ”อีกคนก็พูดขึ้น ขออะไรว่ะ ตังค์? ผมก็มองไอ้เก้าที่ทำหน้ารำบากใจอยู่


“โทษทีครับ ผมมากับแฟน”มันพูดแล้วหันมาทางผม เป็นเชิงบอกว่ากูนี่แหละแฟนที่มันพูดถึง พวกนั้นเลยหันมามองผม แล้วยิ้มอายๆแล้วเดินกลับไปโต๊ะที่มีเพื่อนอีกนับ10คนนั่งอยู่


“อะไรอ่ะ”ผมถาม เมื่อกี้มันมาขออะไรกันว่ะ ขอไอ้เก้าเป็นแฟนหรอ อิย๊ะ ผู้หญิงเดี๋ยวนี้ ไม่ไหวเลย


“มาขอเบอร์”อ้าวแค่เบอร์


“ไมไม่ให้อ่ะ”ผมแกล้งแหย่


“กูมีแฟนแล้ว”มันตอบพร้อมกับเริ่มซัดไก่ที่ผมซื้อมา


“หรอ แต่ถ้าแฟนไม่นั่งอยู่คงให้ไปแล้วล่ะ”ผมพูดประชด มันหยุดแล้วมองผมแบบหาเรื่อง ผมก็ทำท่าไม่สนใจแล้วกินต่อ ตลอดการกินก็ไม่เป็นสุขเลย พวกเด็ก ร.ร.นั้นมองมาทางผมกันตลอด แล้วก็หันไปซุบซิบๆๆ ยิ่งเวลาที่ไอ้เก้าเช็ดปากให้ผมนะ เสียงกรี๊ดนี่ดังขึ้นมาเลย ทำเอาคนในร้านหันมองกันเต็ม แต่ไอ้เก้ามันกลับไม่สนใจ ก้มหน้าก้มตากิน แต่ผมนี่ซิกินไม่ลงเลย
แล้วเราก็เดินไปซื้อของที่ตั้งใจไว้ แล้วก็หอบขึ้นKSRกลับ เฉพาะของนะเยอะกว่าตัวพวกผมสองคนนั่งอีก กว่าจะกลับมาถึงห้องจับแล้วจับอีกกันอยู่   รู้งี้ไปแท็คซี่ดีกว่าอีก


TBC.

มาแล้ววววว :impress2:

คีย์น้อยแอบกระซิบมาว่าตั้งแต่มีคู่แท็คโนเข้ามาทุกคนไม่สนใจนางเลย :sad4:

5555 ที่จริงเรามีอีกคู่หนึ่งที่เเต่งไว้ ที่จริงเอามาโยงเข้ากันตอนนี้เลยก็ได้ แต่ไม่เอาเดี๋ยวมันจะยาวไป

เพราะตัวละครของอีกคู่ก็มาจากในนี้เเหละทุกคนอ่านเรื่องนี้ก็จำไว้ดีๆ เพราะคนที่คุณคาดไม่ถึงอาจจะไปโผล่ ในเรื่องใหม่ก็เป็นได้

แต่เดี๋ยวเอาไว้อีกสักทพักจะเปิดตัวนะ เพราะตอนนี้คู่โนที่เเต่งไว้เยอะมากกก อยากจะเอาให้ลงตัวทั้งสองคู่ให้อยู่ในระดับที่เราพอใจก่อนเเล้วจะเปิดเรื่องใหม่

ปล.

ใครชอบกินเด็ก หรือเห็นเด็กโดนกิน เป็นชีวิตจิตใจไป ไว้ตามอ่านเรื่องใหม่ได้ แต่ยังมิใช่เร็วๆนี้5555 :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 19-02-2013 23:18:29
 :กอด1: โอ๋ๆๆๆกอดคีย์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่29วันเบาๆของเหล่าเคะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 19-02-2013 23:30:43
เก้า+คีย์ หรือ แท็ค+โน คู่ไหนก็น่ารักทั้งนั้น.......แต่กำลังรอคู่ต่อไปอยุ่น้าาาาาา   :mc4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 19-02-2013 23:31:50
สงสารโน แท๊กใจร้ายมากเลยนะนั่น พูดกับโนแบบนั้น ทำกับโนแบบนั้น ต้องการอะไรกันแน่ เก้าคีย์น่ารักดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 19-02-2013 23:52:16
สงสารโน ไอ้พี่เเท๊กเอ็งถนอมน้องมันหน่อยดิ!! :z6: :z6: :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 20-02-2013 00:06:01
คงไม่ตีกันแล้ว มั้ง

สงสาร โน จัง .. ต้องมีสักวันที่เป็นของเรา

พี่เก้า ไม่ ปฎิเสธแต่แรกว้ะ

มีเช็ดปากให้กันด้วย

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 20-02-2013 00:24:55
เก้ากับคีย์เขาเข้าใจกันแล้ว
แต่แท๊กกับโนนี่ซิยังเศร้าอยู่เลย
เพราะแท๊กเหมือนจะทำดีกับโน แต่คำพูดนี่ทำให้เจ็บยิ่งกว่า :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 20-02-2013 00:28:50
อีพี่แท็กแม่งปากไม่ตรงกับใจ

น้องคีย์น่ารักกกกกกชอบอ่ะ :impress2:

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 20-02-2013 01:45:40
 :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 20-02-2013 02:22:23
อีกคู่ก้อมุมน่ารักเกิ๊น  อีกคู่ก้อโหดแต่ห่วง

อีเด็กช่างนี้มันต้องเก๊กเข้าว่าชิมิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 20-02-2013 03:02:19
อยากไปนั่งกิน kfc ด้วยยยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 20-02-2013 05:08:58
สงสารน้องโน แต่ชอบคีย์มากๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 20-02-2013 06:39:50
กว่าจะรักกัน โนคงช้ำใจตายก่อน  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 20-02-2013 08:34:44
อ่านเรื่องนี้ทีไรเหมือนไม่เคยพอ
คีย์กับเฮียเก้า ชูป้ายไฟ ฮิ้ว
กดบวกปล่อยเป็ด ส่งโนมาอีกคนแต่ง
ชอบบบบบบบ!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 20-02-2013 10:03:41
ก็โนน่าสงสารนี่นา คีัย์ลอยลำแล้วนิ ขอเอนเอียงบ้างอะไรบ้างไม่ได้หรือ?????
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 20-02-2013 10:43:19
รอพี่แท็ค ซับน้ำตาให้น้องโน
อุกรี๊ดดดดดด
 :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 20-02-2013 10:53:28
 :haun4: :haun4: :haun4: ขอฉาก กุ๊กกิ๊ก น่ารักน่ารัก ในตอนหน้านะคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 20-02-2013 11:44:41
โอ๋ๆคีย์อย่าร้องไห้นะ 55 คู่เธอนะสำคัญ
ส่วนคู่โน-แท็คก็น่าติดตาม  :impress2:
แล้วตกลงแท็คมันชอบโนปะเนี้ย เฉยชาซะเหลือเกิน อีกไม่นานโนจิตใจย่ำแย่แน่เลย  :a5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 20-02-2013 16:32:50
เกลียดห่าแท็คจัง สงสารโนอ่ะ

คีย์ เก้า น่ารักเหมือนเดิม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 20-02-2013 16:46:42
ผูกเรื่องสนุกค่ะ
ซีนอารมณ์เวลาเศร้า ก็ทำให้อินแล้วนะ o13

ปล.คำผิดน้อยลงไปตามกาลเวลาเอาใจช่วยจ้ะ :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 20-02-2013 16:48:20
แท็คแม่มนิสัยอ่ะพูดทำร้ายจิตใจสุดๆจะรออ่านเรื่องใหม่น๊าาาาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 20-02-2013 22:14:15
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 21-02-2013 01:13:57
ตามมาอ่านด้วยคน
พี่เก้าตอนแรกกับตอนนี้ผิดกันลิบ
เดินตามคีย์ต้อย ๆ สม...
สงสารน้องโน แทคเป็นแบบรักนะ แต่แสดงออกไม่เป็นใช่ไหม
มีหลายคู่เลยนิ แดน-จิม เสือ-เมฆ แพน-แนน แล้วอาจมีบางคู่ที่แอบจนมองไม่ออก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 21-02-2013 05:24:52
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 21-02-2013 11:49:58
เฮ้อ........เหนื่อยกับคู่แท็ค-โน จริงๆ

คีย์จะน่ารักไปไหน...
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่30ซื้อของ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 21-02-2013 13:15:35
คีย์ตัวเองคู่หลักนะ ไม่ๆๆอย่างงอน

แต่ว่า้องโนกะพี่แท็คก็น่ารัก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ต up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 23-02-2013 00:22:12
บทที่31 ไปภูเก็ต

ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง ภูเก็ตไงครับทุกคนภูเก็ต วันนี้แหละเราจะไปภูเก็ตกันคราฟ


เวลา17.30น.นัดรวมพลที่รร.


“เฮ้ยไอ้คีย์ นี่มึงย้ายบ้านหรอว่ะ”พอเดินมาที่รถบัสที่พวกเราจะเดินทางปุบไอ้แพนที่ยืนอยู่ที่เก็บกระเป๋าก็เริ่มทักทายอย่างเป็นมิตร


ผมเอากระเป๋ามาทั้งหมด4ใบครับเป็นเป๋2ถือ1สะพายข้างอีก1 ทั้งหมดไอ้เก้าถือ


“กูก็ว่างั้น”ไอ้เก้าที่ถือกระเป๋ามาไอ้แพนก็ไปช่วยเอาเก็บใส่ช่องเก็บกระเป๋า เสริมอีกคน


“โหสองคนโน้น เยอะตรงไหนว่ะ ถ้าคนเดียวก็แค่สองใบเอง”ผมก็อธิบายไป


“เกี่ยวไหมกูสองคนกับแนนใบเดียวเอง”แล้วไง


“นั้นมันก็เรื่องของมึง”


“เฮ้ยพวกมึง  เห็นไอ้นัดป่าวว่ะกูโทรหามันมันไม่รับว่ะ”ไอ้นิวที่เพิ่งมาถึงก็ถามหาคนที่มันไม่เห็นก่อนเลย


“อ้าวมันรู้ไหมว่านัดวันนี้”ไอ้แนนโผล่ออกมาจากในรถก็ถามเลย


“มันไม่ใช่มึง”ไอ้นิวแม่งก็กัดมันอย่างเร็วเลยครับ คือไอ้นิวเนี่ยมันเป็นคนที่แบบกวนตีนอ่ะกวนตีนมากกกกที่สุดในสามโลกเลย ขนาดไอ้เก้ายังไม่ค่อยอยากคุยกับมันเลย คิดดูไอ้เก้ามันยังไม่เว้น เกรียนแดกจริงๆเพื่อนกู


“อ้าวเหี้ย กูถามดีๆ”ไอ้แนนมันทำแบะครับจนไอ้แพนต้องรีบมาโอ๋ อีนี่ก็แรดจริงอะไรจริง


“เฮ้ย ปอเช่ใครว่ะ” อยู่ๆรถปอเช่สีครีมสุดหรูก็เข้ามาแทบท่ากลบรัศมีรถบัสพวกผมวะมิด หลังจากที่ดึงความสนใจพวกผมสักพัก บุคคลที่นั่งปอเช่มาก็คือ ไอ้เหี้ยนัด ดูมันทำหน้าซิอย่างกลับกำลังจะตาย


“เฮ้ย ไอ้นัดกูโทรหามึงเป็น10ครั้งมึงไมไม่รับว่ะ”ไอ้นิวเริ่มสวดคนแรก


“โทษว่ะ โทรศัพกูหาย”มันพูด อย่าบอกนะว่ารถของที่บ้านมึง


“ขามึงเป็นไรไอ้นัด”ดูมันเดินกระเพกๆ


“ทำไม”มันรีบถามกลับมาท่าทางตกใจ ตกใจไรว่ะ


“อะไรของมึงไอ้คีย์มันเห็นมึงเดินแปลกๆเลยถาม ตกใจเหี้ยอะไร”ไอ้โอโน่ที่เพิ่งมาถึงพูด ทุกคนยังไม่รู้จักซินะครับเพราะมันไม่หล่อหน้าบ้าน ตัวประกอบ ก็เลยไม่มีฉากให้มันเสนอหน้าเท่าไหร่ มันก็เพื่อนในห้องนี่แหละครับ


“อ๋อ กูล้มว่ะ เคล็ดหน่อยๆ”มันก็ตอบมาแบบแหยๆ


“ก็แค่นั้น”ไอ้ครามที่เดินมาพร้อมไอ้โอโน่ มันก็เป็นเพื่อนในห้องครับ จำๆกันไว้ล่ะครับหรือไม่ต้องจำก็ได้ เปลืองพื้น ที่ในหัวเปล่าๆ


“ไอ้คราม มานี่ดิ”ไอ้ทัด นี่ก็เป็นเพื่อนอีกคน ครบแล้วคนในห้องผม ใครจำได้หมดผมจะให้ไอ้เก้าไปกอดหนึ่งวัน555


“เออ”แล้วพวกตัวประกอบก็เดินกันไป พวกมันเป็นตลกเป็กครับ ชอบเล่นมุขแต่เป็กตลอด เหอๆๆ


“มะ มีอะไรพี่เก้า”ไอ้นัดอยู่ๆก็พูดขึ้น  ทำไมไอ้เก้าทำไม ผมเลยหันไปดูไอ้เก้ามันมองไอ้นัดแบบสงสัย


“มีอะไรอ่ะพี่”ผมเลยหันไปถามมันอีกคนก็มันยังไม่เลิกมองไอ้นัดเลย  นี่หรือว่า มึงนอกใจกู!


“หึ”ไม่ตอบแถมหัวเราะในคอแล้วเดินขึ้นรถไปทุกคนมันนอกใจผมหรอ แถมยังเป็นเพื่อนผมอีก(เพ้อเจ้อ)
ผมรีบเดินตามมันไปเพื่อไปหาที่นั่ง แถวหน้านี่แหละว่ะ เห็นทั้งข้างหน้าทั้งข้างๆ


“พี่เก้านั่งนี่หรอค่ะ จี้นั่งด้วยดิ”หันขวับ เหอๆๆลืมบอกไปว่าทริปนี่ไม่ได้มีแต่ผู้ชายนะครับมีผู้หญิงมาด้วย แต่มากับใครมาได้ไงผมไม่ทราบลายละเอียด แต่ก็มาไม่กี่คนหลอกครับน่าจะ5-6คนได้ และหนึ่งในนั้นก็คงเป็นจูออนหน้าวอกจีจี้ คนที่ให้เค้กไอ้เก้าเมื่อวันก่อนไงครับ


ไม่พูดเปล่าครับเธอยังเข้าไปนั่งที่นั่งติดหน้าต่าง ซึงเป็นที่ๆผมหมายปอง แต่ที่น่าโมโหที่สุดก็คือ ไอ้เก้ามันไม่พูดอะไรเลยแถมย่อนตูดลงไปนั่งข้างจีจี้อีก


ผมก็มองมันด้วยสายตาแบบหลายความหมาย ไม่รู้สึกเจ็บ แต่แปลกใจ และโกรธมากกว่า ทำไมมันไม่พูดอะไรเลยแถมยังลงไปนั่งข้างๆอีก  ผมมองมันอยู่พักนึ่งแต่มันก็ยังทำเฉย นี่ตกลงมึงจะเอาแบบนี่ใช่ไหม ผมเลยตัดสินใจไปหาที่นั่งอื่นแทน


“จะไปไหน”ไอ้เก้าคว้ามือผมไว้ถาม นี่มึงยังไม่รู้อีกหรอ และแม่งทำหน้าใสซื่อคิดว่าตัวเองเป็นคิบอมหรือไงฟระ ไมต้องมันทำหน้าแอ็บแบ๋วเลย สัส!


“หาที่นั่ง!”เน้นุกคำอย่างชัดเจนออกเสียอย่างดียิ่งกว่าอาจารย์แม่ซะอีก


“นั่งนี่”ไม่พูดเปล่าครับมันยังดึงผมไปนั่งตัก จากอารมณ์โกรธมันเมื่อกี้หายเป็นปริบทิ้ง แต่มีอารมณ์อื่นเข้ามาเมื่อผมหันมาเห็นสีหน้าตะลึงของจูออนจีจี้


“หนาว”ผมพูดออกไปแบบตั้งใจให้ทั้งไอ้เก้าทั้งจีจี้ได้ยิน


ไอ้เก้ากระชับแขนที่กอดผมอยู่ ผมก็เลยหันไปยักคิ้วให้จูออนจีจี้อย่างเป็นมิตร ดูหน้าดิจากจูออกจะเป็นตานีอยู่แล้วคงจะโมโหอ่ะครับหน้าเขียวเลย เห็นแอบกัดฟันกรอดๆด้วย หึเสียใจนางหนูนี่นิยายเกย์ ชะนีอ่ะไม่ได้เกิดหรอก


“หอม สระผมมาหรอ”ไม่รู้ว่าไอ้เก้ามันรู้ว่าผมวางแผนชั่วร้าย เพื่อยั่วโมโหตานีตัวข้างๆหรือมันพูดไปตามเรื่องตามราวของมันกันแน่น แต่ไม่ว่าจะเพราะเหตุผลอันใด มันก็เข้าทางผมมาก


“ก็อาบพร้อมกันไม่ใช่หรอ ยังจะถามอีก”


“ห๊ะ”ที่นี่ได้ผมเกินคาดครับชีถึงกับหลุดเสียงออกมา แต่ผมก็ทำลอยหน้าลอยตาหูทวนลมไม่สนใจ วันนี้รู้สึกเหมือนตัวเองแรดๆยังไงก็ไม่รู้


“ตรงนี้ก็หอม”ไอ้เก้ามันหอมแก้มผมครับ นี่มันชักจะยังไงๆแล้วนะ”ข้างนี้ด้วย”


“ถอย!”อยู่ๆจูออนจีจี้ก็ลุกพรวดขึ้นมาแล้วเดินเบียดออกไปอย่างหัวเสีย หึหึหึ ซะใจกูมาก!


“ปล่อยได้แล้ว”ผมบอกไอ้เก้าที่ยังกอดผมแน่น


“ทำไม ไม่เล่นต่อหรอ กำลังมันเลย”มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงฟระ


“ไม่ต้องเลย รู้แล้วไมไม่พูดอะไร นี่หรืออยากนั่งด้วยกัน ไปก้ได้นะไม่ได้ห้าม”นี่ถ้ามันไปจริงๆจะทำไงว่ะกู


“หึไม่เอาหรอก เดี๋ยวเมียหึง”


“ใครหึง หึงมะเขืออะไร”


“หรออออ”มันลากเสียงยาวจนหน้าหมั่นไส้


“เฮ้ยนั้นไอ้โนนี่หว่า”ผมเห็นไอ้โนครับเดินมากับไอ้พี่คนเมื่อวันก่อนที่เจอกันที่ห้างนี่หว่า มาด้วยกันด้วย แถมไอ้พี่คนนั้นยังถือกระเป๋าให้ไอ้โนด้วย เรื่องนี้มันชักจะยังไงๆอยู่แล้วนะ ผมว่าเพื่อนผมมันแปลกๆกันไปหมดแล้วอ่ะครับ


“โหล 1 2 34 ได้ยินกันไหมครับ โอเคได้ยิน”ไอ้นิวครับ ไม่รู้อะไรของมัน ไปเสนอหน้าอยู่ตรงหน้าพวกผม แถมถามเองตอบเอง ทุกคนบกรถเลยพากันโหยกใหญ่”วันนี้กระผมไอ้คุณนิวสุดหล่อยิ่งกว่าชีวอนมารับหน้าที่แจ้งกำหนดการและระเบียบต่างๆสำหรับการเดินทางในครั้งนี้นะครับ”มันก็ยังคงไว้ซึ่งความฮา


“รถจะออกเดินทางในเวลา18.00น. มากันครบยังครับ ถามไปงั้นแหละครับไม่คบผมก็จะออกรถแล้ว”เริ่มหาตีนแล้วไหมล่ะ


“กฎของการเดินทางครั้งนี้มีอยู่3ข้อด้วยกันนะครับที่ต้องปฏิบัติเพื่อการอยู่ร่วมกัน”ทำสีหน้าจริงจังทุกคนบนรถเลยเงียบฟังมัน”ข้อ1”มันพูดขึ้นมาบนรถเงียบสนิทได้ยินแต่เสียงแอร์ตั้งใจฟังมันมาก”กูลืมแล้วว่ะ”


“โหหหหหหหหหหหหห”ประสานเสียงกันโดนมิได้นัดหมาย ตามด้วยปล่อยสัสให้ไอ้นิวอีกหลายร้อยตัว


“เอา ไม่เล่นแล้วพูดจริงๆ ข้อ1คือ ห้ามนำสารเสพติดเข้ามาในรถ ใครเอามาแล้วให้เวลา3นาทีโยนมันลงรถไปซะ เหตุผล เราจะต้องเจอด่านกันอีกเยอะ แล้วถ้าค้นเจอก็จะทำให้อดไปเที่ยว และ ก็อาจจะเจอตีนของคนที่มาด้วยอีกนะครับ”มันบ้าเปล่าพูดแบบนี้ใครมันจะเอาไปทิ้งว่ะ เอาไว้ไปทิ้งที่ปั๊มที่อื่นไม่ดีกว่าหรอ หรือถ้าคุณเอามาจริงๆจะเอาไปทิ้งป่ะ
ตึงๆๆๆๆๆ


เฮ้ย! แม่งมีคนลงไปทิ้งจริงๆว่ะ ผมก็รีบปีนขอบหน้าต่างดูเลย มันเอาไปทิ้งตรงไหนว่ะพานโรงมาเจอมึงซวยแน่น มันก็เดินไปที่ถังขยะ พอเดินขึ้นมาทุกคนก็มองเป็นตาเดียว


“มะมองอะไรครับ กูเอาหมากฝรั่งไปทิ้ง”หมากฝรั่ง? สัสใจหายหมด นึกว่าแม่งเอายามาจริงๆ ทุกคนก็ต่างส่ายหัวอย่างเอื้อมละอา ด่าบ้างหัวเราะบ้าง บรรยากาศดีนะเนี่ยดูท่าคงจะไม่เกิดศึก


“เอาล่ะๆๆ กลับมาที่กฎอีกข้อ ข้อ2ผู้หญิงมีน้อย ใช้ซ้อยอย่างประหยัด แต่ถ้าน้องว่างเดินมาหาพี่ได้นะพี่อยู่แถว5ฝั่งขวา” พูดแล้วส่งสายตาไปยังกลุ่มเด็กผู้หญิง5-6คนที่มาด้วย พวกที่เหลือก็หัวเราะชอบใจกันยกใหญ่ แซวพวกหญิงพวกนั้นซะกูอายแทน ถ้าเป็นผมนะโดดลงรถไปแล้วไม่ไปแม่งมันหรอก มีแววเสียตัว


“ข้อ3อันนี้สำคัญมาก ต่อให้เป็นคนใหญ่คนโตก็ห้ามทำ”มันพูดแล้วมองมาทางพวกผมกับพวกไอ้แดน


“ห้ามปี้กัน เพราะกูไม่มีคู่5555”ไอ้สัส นิว พ่องมึงตาย เสียงหัวเราะดังลั่นรถเลย”อ้าวๆไอ้คีย์กูก็พูดอยู่ห้ามทำ  มึงจะไปขึ้นพี่เขาทำไม”ไอ้เหี้ยนิวววววววววววววววว


ผมรีบกระโดดลงเลยครับ อายชิพหาย พูดมาได้ ไอ้เพื่อนเลววววววววว  ไอ้นี่ก็อีกคนต้นเหตุแท้ๆเสือกหัวเราะชอบใจไปกับมันด้วย ก็ลงตอนนี้ทันไหม


“สำหรับคนที่อยากหารายได้พิเศษเชิญด้านล่าง รับสมัครเจ้ามือหลายอัตรา ส่วนสาวๆอยากหาประสบการ ห้องน้ำกับพี่เลย” ไอ้นิว มึงนี่จะพาลูกคนอื่นเขาเสียคน


 และแล้วเราก็ออกเดินทางกันในเวลาที่กำหนดแปะ ออกรถมาได้ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงไอ้เก้าก็หลับ ไอ้นี่มันนอนได้นอนดี รู้ไหมวันหนึ่งมันต้องนอนให้ได้10ชั่วโมงไม่งั้นพี่แกจะข้อขึ้นทั้งวัน


ผมก็ไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่นั่งมองโน้นนี้ สักพักก็ได้ยินบ้างอย่าง


“อ๊า”หืมห์?


“อย่าตรงนั้นกู อ๊ะ”คิดเหมือนกันไหนบี1


“อะ อ๊า ฮือ เฮ่อๆๆ”ฉันก็คิดเหมือนกันบี2 ใครปี้กันบนรถว่ะ สอดส่องอย่างไว ข้างบนไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่แล้วครับมี 10กว่าคนที่พากันหลับ แต่ก็มีอีกคนที่มันไม่หลับ


ไอ้แดน!


ไอ้แดนมันนั่งห่มผ้า อยู่กับไอ้พี่จิมครับ ไอ้พี่จิมนี่นอนหลับตาหอบแฮ่กๆ ได้ไอ้แดนดูเหมือนจะอารมณ์ดีเหลือเกินเพราะมันยิ้มสยองอ่ะ  แล้วมันเอาหน้าไปใกล้ๆพี่จิมด้วย แต่ไม่เห็นว่ามันทำอะไร เพราะตัวมันบังมิด


“หึ”มันกลับมานั่งปกติ แล้วหันมาเจอผมที่กำลังจ้องมันอยู่ แทนที่มันจะตกใจแต่มันกลับหัวเราะในคอแล้วยักคิ้วให้หนึ่งที นี่มึงทำอะไรกันฟระ!


ไอ้นิว มีคนทำผิดกฎ!


โนTalk


น่าเบื่อๆๆๆๆๆๆๆๆ โคตรน่าเบื่อเลยอ่ะกันว่ะเนี่ย ทั้งๆที่มาเที่ยวทั้งที ทั้งๆที่มากับเพื่อน แต่ทำไมผมต้องมานั่งจุมปุกอยู่กับไอ้นี่ด้วย หงุดหงิดว่ะ


“จะไปไหน”ผมที่ทำท่าจะลุกจากที่นั่งก็ต้องชะงักกับคำถามที่มันถามเป็นรอบที่10ของวันแล้ว กูจะไปไหนทำไมกูต้องบอกมึงด้วย


“ข้างล่าง”


“ไปทำไม”นั้นไงพอตอบคำถามนึงอีกคำถามนึงก็จะตามมาแล้วถ้ากูตอบคำถามนี้ไป คิดหรอว่ามันจะจบแค่ที่คำถามนี้


“เล่นไพ่”ชัดไหม จุดประสงค์หลักอีกอันนึงคือหารายได้พิเศษ ซึ้งก็รู้ๆกันอยู่อ่ะครับว่านี่มันโรงเรียนเทคนิคชื่อดัง ก็ต้องมีพวกลูกคุณชายหลายคนมาเรียน ซึ่งในหลายๆคนนั้นก็เพื่อนผมทั้งนั้นแหละครับ แล้วมันก็เป็นโอกาศดีในการกระจายรายได้สู่รากหญ้าอย่างผม


“เพื่อ”นั้นปะไร


“เอาตังค์”เขาคงเล่นเอาลูกอมกันหรอก


“ทำไมที่กูให้นี่มันยังไม่พอใช่ไหมถึงจะต้องไปหาที่อื่นอีก!”อยู่ๆมันก็กระชากเสียงเหมือนโมโห


“เกี่ยวไหม”มันเกี่ยวกันไหมครับ


“หึ เกี่ยว เพราะกูซื้อมึงมาเพราะฉะนั้นกูจะใช้ประโยชน์อะไร ให้ทำอะไรหรือไม่ให้ทำอะไรมันก็เรื่องของกู แล้วกูบอกไม่ให้มึงไปเล่น!”เป็นเชี่ยอะไรขึ้นมาอีกว่ะ




“มึงซื้อกูมาไม่ได้แปลว่ามึงจะทำอะไรกับกูก็ได้ วันนี้กูมาเที่ยวกูไม่ได้มาเอาเงินมึง เพราฉะนั้นวันนี้มึงยังไม่ได้ซื้อกู กูไม่ได้ตอบตกลงกับมึงนี่ว่ากูจะต้องทำตามที่มึงบอกกี่วัน วันไหนกูได้เงินกูก็ทำ วันไหนกูไม่ได้กูก็ไม่ทำ”ไม่รู้เหมือนกันว่าผมคิดคำพูดพวกนี้ออกได้ยังไง แต่ผมเบื่อ เบื่อที่จะต้องมาทำอะไรตามคำสั่งมันทุกอย่างทั้งๆที่วันนี้มาเที่ยวแต่มันก็ยังบังคับผมให้นั่งอยู่กับมัน ห้ามดื่ม ห้ามเต้น ห้ามเล่น ห้ามไปไหน ทำขนาดนี้มึงไม่ต้องพากูมาเลยดีกว่า


“นี่มึงจะลองดีกับกูใช่ไหม”มันลุกขึ้นมาจับแขนผมแล้วกระชากผมให้นั่งลงไปตามเดิม ดีที่ชั้นบนไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ แต่เพราะเสียงมันที่ตะโกนมาเมื่อกี้ทำให้ไอ้คนที่อยู่ข้างบนหันมามองพวกผมด้วยความสงสัย รวมไปถึงไอ้คีย์ที่ปีนเก้าอี้ด้านหน้ามาชะเง้อคอดู


“มึงลืมไปหรือเปล่าว่ากูไม่ได้ซื้อมึงแค่เงินที่กูให้มึง  ไอ้เงินสามแสนที่พ่อมึงได้ไป กูอายัดตอนไหนก็ได้ แล้วมึงก็รู้ ถ้ากูทำแบบนั้นขึ้นมาจริงๆใครจะเดือดร้อน”พูดแล้วส่งยิ้มเหยียดมาทางผม ดีแค่ไหนที่ประโยคนี้มันก้มลงมากระซิบข้างๆหู ไม่งั้นไอ้ตัวที่สอดรู้สอดเห็นปีนเก้าอี้ดูคงได้ยินแน่น


แล้วผมจะทำอะไรได้ล่ะครับ ก็ได้แต่กัดฟันอดทนต่อไปเพื่อน้องๆๆ ท่องไว้ ขอแค่นาผ่าตัดเรียบร้อย ไม่ว่าอะไรผมก็จะทน
แต่ผมเหนื่อย เจ็บใจ  ลูกผู้ชายคนนึงกลับโดนทำเหมือนเป็นผู้หญิงขายตัว ต้องมารองรับอารมณ์ทุกรูปแบบของคนๆนึงทั้งๆที่มันก็เป็นผู้ชาย ศักศรีที่ผมเคยมี มันไม่เหลืออีกแล้วล่ะครับ ความเจ็บช้ำหลายเรื่องถาโถมเข้ามา ไม่รู้ว่าน้ำใสไหลลงมาจากดวงตาตอนไหน ไม่รู้ว่าทำไม ไม่รู้ว่าเพราะอะไรผมถึงควบคุมตัวเองไม่ได้ ทั้งๆที่อยู่ต่อหน้าคนที่ผมเกลียด ทั้งๆที่รู้ว่าร้องไปก็มีแต่ยิ่งให้มันซะใจ แต่ผมก็ยังห้ามไม่ไหว เหนื่อย เจ็บ อาย ขายหน้า แต่ก็ยังต้องทน อย่างไร้ศักศรี


ผมยกมือปาดน้ำตาแบบลวกๆแล้วมองออกไปทางนอกหน้าต่างไม่อยากมอง ไม่อยากเห็นไม่อยากรู้สึก ว่ามันอยู่ตรงนี้ ผมควรทำไงดี เรื่องพวกนี้มันจะได้จบๆสักที ถ้าผมไปขายให้คนอื่น คงจะดีกว่ามันเยอะ!


“สำออย”หึ น่าขันสิ้นดี ผมมันโง่เองที่ทำตัวอ่อนแอต่อหน้ามัน   ไร้ซึ่งความเมตา มีเพียงเสียงกระซิบแผ่วเบาแต่ชัดเจอทุกถ้อยคำ ตอกย้ำความเจ็บใจมันลึกลงไปถึงกระดูก


รถแล่นออกไปเรื่อยๆตามเส้นทางที่ถูกกำหนดไว้เวลาล่วงเลยมาเท่าไหร่ผมก็ไม่รู้ ได้แต่มองออกไปนอกหน้าต่างมองทิวทัศที่ไม่มีอะไรนอกจากความมือ และเงาของต้นไม้ที่มืดจนดูแทบไม่ออกว่าเป็นต้นอะไร เสียงอึกกระทึกจากข้างล่างยังดังต่อเนื่องถึงจะผ่านมาหลายชั่วโมงแล้วก็ตาม มันยังคงนั่งอยู่เบาะข้างๆ ผมไม่รู้ว่ามันทำอะไร เพราะผมไม่ได้มอง


“ฮัลโหล 12345678 ทุกคนได้ยินนะครับ นี่เป็นประกาศล่าสุดเพื่อความสนุกในการเดินทาง ทางเรากระผมไอ้คุณนิวได้จัดเกมไว้ ขอให้ทุกคนที่สนใจลงมารวมตัวกันที่ด้านล่างด้วยครับ เราจะเลือกราชาของรถมาหนึ่งคน แล้วราชาก็มีสิทธิสั่งทุกคนบนรถให้ทำอะไรก็ได้ ถึงคนที่จะไม่เข้าร่วมเกมก็ต้องทำตามเพราะมันเป็นประชาธิปไตย คนที่ไม่มาเสียสิทธิไม่รู้ด้วยนะครับ”เสียงเจียวแจ่วที่ฟังดูก็รู้ว่าไอ้คนพูดมันเมา ดังขึ้นเรียกความสนใจให้ผมหันกลับเข้ามามองในรถอย่างช่วยไม่ได้


“เฮ้ยโนไปกัน เดี๋ยวเสียสิทธินะโวย”ไอ้คีย์นั้นเองที่เดินเข้ามาลากแขนผมซึ่งไอ้แท็คมันลุกขึ้นไปยืนอยู่ตรงทางเดินเรียบร้อยแล้ว ข้างๆมีพี่เก้ายื่นห้าววอดๆอยู่


“กู”ผมทำหน้ารำบากใจ เมื่อกี้เพิ่งเจออะไรมาผมยังจำได้ดี


“ลุก”เสียงเย็นพูดขึ้น ฟังดูก็รู้ว่ามันเป็นคำสั่ง ไอ้คีย์ทำหน้าเหวอนิดๆ แล้วพี่เก้าก็มาดึงแขนมันให้เดินไปข้างล่าง
ผมก็ลุกออกมาจากที่นั่ง แล้วเดินตามหลังไอ้คีย์ไปโดยมีไอ้แท็คประกบหลังตามมาติดๆ พอลงมาถึงข้างล่างพวกที่เหลือก็ออกันอยูเต็มแล้ว


“เอาล่ะๆๆ พร้อมกันแล้วนครับทุกคนในนี้จะมีกระดาษที่เขียงว่าพระราชาอยู่1ใบ ใครจับได้คนนั้นก็ได้เป็น แล้วคนที่พระราชาสั่งก็ต้องทำตามนะครับเอ้าๆจับ”ว่าแล้วมันก็เขย่าถ้วยที่มีกระดาษม้วนๆอยู่ไม่ต่ำกว่า40ใบแล้วยื่นให้ทุคนจับ  อยากได้ถ้าผมได้นะผมจะแก้แค้นไอ้เหี้ยนี่ คอยดูผมจะสั่งให้มันไปจูบกับไอ้นิว ให้แม่งขายหน้าเลย


เอาล่ะ 1 2 ซั่ม ทาส เต็มๆตา ยังไงซะสวรรค์ก็ไม่เคยเข้าข้างกู


 “เฮ้ยกูได้ว่ะ”เสียงหนึ่งร้องขึ้นอย่างตกใจหันไปมองตามกันเป็นแถวๆ ไอ้เหี้ยนัด เพื่อนผมนี่แหละครับ ทุกคนทำหน้าเซ็งแล้วปากระดาษที่จับเมื่อกี้ลงพื้นกันเป็นแทบๆ


“ท่านราชาต้องการให้ใครทำอะไรบัญชามาเลย”ไอ้นิวทำเสียงเซ็งๆ กูก็เซ็ง


“อืม เอาไงดีว่ะ”มันทำท่าคิดหนัก แล้วมองมาทางผม เฮ้ย สายตาแบบนี้ก็ซวยแน่น


“ไอ้โน กูให้มึงเลือกจูบกับใครก็ได้บนรถ กูอยากเห็น”


เสียงโหดังขึ้นอย่างไวเมื่อบัญชาจากราชาจบ ทุกคนดูตื่นตัวเป็นพิเศษ กูอยากถามครับว่าทำไมต้องกู เสียงเชียร์ก็ดังขึ้น แล้วกูจะจูบกับใครล่ะ พวกเด็กผู้หญิง มองไปทางที่ผู้หญิงยืนอยู่พวกนั้นดูกลัวๆยังไงไม่รู้ เหอๆๆ สงสารอ่ะลูกเขามีพ่อมีแม่   เดี๋ยวมันจะเป็นเรื่องใหญ่   แล้วเอาไงล่ะ  ที่เหลือก็มีแต่ผู้ชาย


“ลีลาสัส ไอ้คีย์มึงนั้นแหละ”ไอ้นัดพูดขึ้นอย่างหัวเสีย แล้วก็โยนไปให้ไอ้คีย์ที่เมื่อกี้ทำหน้าซะใจผมอยู่ เป็นไงล่ะมึง แต่กับไอ้คีย์ก็ยังดีว่ะ อย่างน้อยๆมันก็เพื่อนคงไม่คิดอะไร อีกอย่างแม่งก็น่ารัก


แต่พอผมหันไปมองข้างๆเท่านั้นแหละพงะเลย ไอ้พี่เก้ามันทำหน้าประมาณว่าไม่กลัวตายมึงก็ลอง


“เฮ้ย ไม่เอา”เสียงผมครับถึงมันจะน่ารักน่าจูบแต่ผัวมันยืนอยู่ข้างๆกูมีโอกาสตายได้ตลอดเวลา


“ไอ้เหี้ยนัด ไม่เอากูเพื่อนมันนะ”ไอ้คีย์ก็ส่ายหัวดิกๆ


“เฮ้ยไอ้นิวแบบนี้ก็ผิดกฎดิว่ะ กูเป็นราชาแต่แม่งราษฎร กูไม่เชื่อฟังอย่างนี้ประเทศแม่งล่มจมแน่น”มันขนาดนั้นเลยหรอครับทุกคน


“ไม่ได้นะก็ตกลงกันเล้วก่อนจับนี่หว่า อย่างนี้ก็เสียสัจลูกผู้ชายหมด”ไอ้นิวทำเสียงจริงจัง พวกมึงวางแผนอะไรกันอยู่ไหมเนี่ย ดูเหมือนแค่เกมทำไมมันดูจริงจังอะไรขนาดนะครับ


“ป๊อดว่ะ”เสียงของคนอื่นก็ดังมาประมาณนี้แหละครับ


“เออๆๆ ก็ได้ว่ะ”ไม่ใช่เสียงผมแน่นนอนครับ


“เฮ้ยไอ้เหี้ย”ไอ้คีย์แม่งโดนยุเข้าหน่อยก็ไปซะแล้ว อะไรจะใสซื่อขนาดนั้นมึง


“เอาเลยๆๆๆๆๆๆๆ”เสียงเชียร์ดังอย่างหึกโหม สวนทางกับใจผมที่แท บจะหมดแรงไอ้คีย์ยื่นอยู่ข้างหน้าทำหน้าเวอๆ


“มึงจะให้กูทำหรือมึงจะทำ”มันยื่นข้อเสนอมา ทางเลือกเลวร้ายทั้งคู่


“กูไม่เอาทั้งสองอย่างได้ไหมว่ะ”ผมพูดกระซิบตอนนี้เรายื่นอยู่กลางวงที่มีพวกที่เหลือมุงดูกันใหญ่


“เชี่ย คิดว่ากูอยากหรอ แต่ถ้าไม่ทำโดนด่าว่าป๊อดตลอดชีวิตแน่น”มึงก็เวอร์ไปนั้น


“เออๆๆ พร้อมกันดีกว่าสัส อายเหี้ยๆเลย”พูดแบบกระซิบ


เสียเชียร์เงียบลงเมื่อผมก้มลงไปเล็กน้อยเพื่อให้ปากผมกับไอ้คีย์ชนกัน   ไอ้คีย์ก็เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยเตรียมรับ สั่นไปหมดเลย เกิดมายังไม่เคยโดนใครจูบเช่นเดียวกับยังไม่เคยจูบใคร


หน้าของพวกเราค่อยๆเลื่อนเข้าหากันอย่างเก้ๆกังๆ


ขวับ!!


ในวินาที ที่ปากผมกับมันกำลังจะแตะกันก็มีบ้างอย่างเกิดขึ้น   เมื่อจู่ๆก็มีแรงมากระชากผมให้ออกห่างจากไอ้คีย์เต็มแรงจนลอยไปตามแรงนั้น


ไอ้แท็ค!


มันเป็นคนกระชากผมมา หน้าตาแม่งโคตรน่ากลัว  มึงเป็นไรมากเปล่านี่


 พอหันไปดูไอ้คีย์ก็คงโดนแบบเดียวกันกับผมเพราะมันก็อยู่ในอ้อมแขนพี่เก้าเหมือนกันและที่ผมตะลึ่งกว่านั้นคือ มันจูบกันอยู่
และที่ทำให้ผมตะลึงยิ่งกว่า    เมื่อไอ้ตัวที่กระชากผมมาเมื่อกี้จับท้ายทอยผมแล้วกดริมฝีปากมาแนบลงกับปากผม เสียงเฮ่ดังลั่นรถ แต่ไม่ได้เข้าโซนประสาทผมสักนิด คงจะพอๆกับไอ้ตัวข้างๆที่เริ่มดุนลิ้นเข้ามาในปากผม    ด้วยความที่ไม่เคยหรือเพราะไอ้เหี้ยแท็คมันเก่งก็ไม่รู้ผมเลยอ้าปากให้มันไป ทามกลางความมึนงง  และช็อกของกูเองนี่แหละ!


TBC.

เจ็บปาก ไปใส่เหล็ดดัดฟันข้างล่างมา เจ็บกว่าข้างบนอีก :z3: :z3:(อยากบ่นเพราะมันเจ็บมาก ใครจะไปจัดฟันคิดใหม่อีกทีก็ดี)

เข้าเรื่องๆ


มาอีกตอน10หน้าจ๊ะตอนนี้ยาวมาก ช่วงหลังๆทำไมเขียนหลายหน้าจัง เหอๆๆ  :z3:

อยากเปิดเรื่องใหม่เร็วๆ แต่กว่าแต้สองเรื่องพร้อมกันเเล้วมันจะไม่ทันทั้งคู่ เพราะแบบนั้น รอไปก่อนเดี๋ยวไปนั่งแต่อีกเรื่องให้เยอะๆก่อนคอยเอาลง
  :impress2:

 :z2:ปล. จบ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 23-02-2013 00:54:03
กรีดดดดดดดดน่ารักกกกกกกก :กอด1:

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: vpu ที่ 23-02-2013 01:06:16
 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 23-02-2013 01:26:33
ทำไมชอบทำร้าย ๆ กับคนที่ตัวเองชอบด้วย ฉันว่าเธอนะนายแท็ค

นัดคู่ใครอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 23-02-2013 02:04:01
 :z6: :z6:  หมั่นไส้แท๊คอ่ะ ถีบๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 23-02-2013 04:35:39
อยากไปเที่ยวด้วยจังเล้ยยยยอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 23-02-2013 07:46:19
คีย์อายไหมนั้น555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 23-02-2013 08:38:51
มันส์ ค่าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 23-02-2013 09:01:10
เเท็ค โน เเท็ค โน เเท็ค โน เเท็ค โน เเท็ค โน เเท็ค โน เเท็ค โน เเท็ค โน!!!!
ฮิ้ว ววววววววว :mc4: :mc4: :mc4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 23-02-2013 09:25:55
อูย ยยยยย กี่คู่ล่ะหว่า
จิม
นัดเดินบิดมาให้เฮียเก้าจับได้อีก
แต่ยอดนิยมสุดๆ ต้องนี่เลย
โนแ็ท็ค โนแท็คๆๆๆๆๆ (ชูป้ายไฟ)
บวกและเป็ด
จัดมะ คนอ่านว้อนท์ 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 23-02-2013 10:13:20
หมั่นไส้แท็คตัง
แต่ไม่รู้ทำไม รู้สึกชอบคู่แท็คโน เนอะ 5555

ดูโหดๆดิบๆ ดี คิคิ

** นัดมีคู่ใช่รึมั๊ยยยยยยยยย ???   
อ๊ากกกกกกกกกก อยากอ่านต่อแล้วววว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 23-02-2013 11:03:18
โนน่าร๊าก!!!!!!!!!!!!!!!!! อิๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 23-02-2013 12:03:06
แสดงความเป็นเจ้าของกันเต็มที่ o13

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 23-02-2013 12:04:49
แท็ค ตกลงนายจะเงียบแล้วด่าโนตลอดเลยหราไงยะ  :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 23-02-2013 14:47:39
เฮ้ยย่ะ ชอบฉากนี้ กร้ากกกๆๆๆ
หึงกันทั้งคู่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 23-02-2013 14:51:12
โน-แท็ค โน-แท็ค 555 ตอนนี้คู่นี้กำลังมาแรง
แสดงความเป็นเจ้าของกันเต็มที่เลยนะ เก้า แท็ค
แท็คน่าหมันไส้วะ ปากแข็งจริง  :fire:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 23-02-2013 14:59:16
ที่จิงแกก็ชอบโนใช่ม่ะแท็ค  :m12:
รอตอนต่อไปฮะ  :')
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 23-02-2013 16:21:19
ชอบๆๆๆๆๆน่ารักเว่อๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-02-2013 16:23:31
อร๊ายยยยยยยยย :o8: :o8:

มันต้องเป็นแผนแน่ๆ

หึงแรงทั้งคู่ ดูท่าทริปนี้มันแน่

แต่ที่ดียิ่งกว่าก็ต้องสมน้ำหน้าชนีน้อย  :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 23-02-2013 16:53:54
ชอบโน&แท็ค
รอๆตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 23-02-2013 17:05:55
 :z1:จากที่จะได้จูบ กับโดนจูบซะเอง
ถึงขั้นดูดดื่มอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 23-02-2013 19:10:51
อันนี้เรื่องจำเลยรักอ๊ะป่าว 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 23-02-2013 19:25:59
คือ จริงๆๆอยากอ่านของแท้คอ่ะ

แต่คิดว่าแผนนี้น่าจะแกล้งแท็คกันมากกว่านะ เพราะยังไงพี่เก้าคงไม่ให้คีย์มันจูบกับเพื่อนมันหรอก (แม้ว่ามันสองคนจะเป็นเพื่อนก็ตาม)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: NaOYaII ที่ 23-02-2013 20:31:40
ฮ่าๆ น่ารักว่ะ สัด!!!

 o22 :o8: o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 23-02-2013 21:59:39
 :m16: :m16: :m16:สงสารโนจังเลยอะแท็คใจร้ายมาก :m16: :m16: :m16:


 :-[ :-[ :-[ :-[น้องคีย์จะคิดได้งัยอะจะจูบกับโนพี่เก้าคงยอม :laugh: :laugh: :laugh:


รอออออออออออออออออออออออออจ้า :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 23-02-2013 21:59:58
อ้าคคคค.....................จูบเย้ยฝูงชน      :-[ :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 24-02-2013 01:01:13
ไปเที่ยวกันมั้ย
จะไปก็รีบไป

ไปกับพี่..แล้วสบาย
พี่เก้าจะพาน้องคีย์ไป..กินตับ


ตั๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
 :oo1:

จะไหวมั้ยอ่ะ กร๊ากกกกกกกก
 :jul3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 24-02-2013 01:27:50
แท๊คคิดยังไงกับโนกันแน่ ที่ไม่ให้โนดื่ม เล่น หรือไปไหน เพราะหวง เพราะห่วงใช่ไหมนั่น แล้วทำไมถึงไม่พูดกับโนดี ๆ พูดแบบนั้นกับโนทำไม สงสารโนคงรู้สึกไม่ดีนะนั่น แล้วนัทกับใครกันนะนั่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 24-02-2013 02:34:56
You re my first kiss ที่ทำใจฉันสั่น

 :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 24-02-2013 09:44:07
ไอ้พวกนี้ยิ่ง หึงแรงอยู่

ไอ้ตัวต้นคิดระวังนะมึง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 24-02-2013 11:15:39
เค้าบอกว่าเจ็บขา ก็จะพยายามทำใจให้เชื่อนะว่าเจ็บ 'ขา'
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 24-02-2013 21:23:40
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 24-02-2013 23:50:25
สุดท้ายก้ได้จูบกันถูกคู่สักที  555 รอตอนต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 25-02-2013 19:01:06
เห็นชื่อเรื่องอะไรๆเด็กช่างนี่แหละก็เลยเข้ามาอ่าน ตอนแรกเกลียดไอ้พี่เก้ามากมาหลังๆชักน่ารัก แต่ตอนนี้สงสารโนอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 26-02-2013 08:50:48
อ๊ากกกกกกกกก สนุกจังเบยยยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 26-02-2013 09:51:42
เฮบ้าง  :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่31 ไปภูเก็ตup!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 26-02-2013 16:37:39
 อยากอ่านแล้วมาต่อเถอะ จะปิดเทอมอยากอ่านNCโน-แท็คก่อน
ฮ่าๆๆๆๆ ขอมากไปไหมนิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 27-02-2013 00:23:21
บทที่ 32  จูบกู!


นี่มันเรื่องอะไรกันครับเมื่อกี้มันอะไร เกิดขึ้นได้ไง ใครทำ  แล้วทำไมผมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ


“อ่อนว่ะ”ไอ้แท็คที่ผละริมฝีปากออกจากผมได้ไม่ถึง2วิก็เข้ามากระซิบข้างหู
สะติมาเลยครับ อ่อนแล้วไงว่ะ กูไม่ได้เชี่ยวชาญอย่างมึงนี่


“เฮ้ยๆๆๆทุกคนเงียบๆๆๆฟังๆๆ”ไอ้นิวก็ตะโกนขึ้นมา ทุกคนที่โฮร้องอย่างชอบอกชอบใจก็เงียบลง


“แบบนี้ผิดกฎนะครับ ท่านราชาสั่งให้ไอ้โนจูบไอ้คีย์ครับ ไม่ใช่ให้พวกพี่มาจูบพวกมัน”ไอ้นิวเริ่มชี้แจง ประโยคที่หน้าจะเครียดอย่างน้อยๆก็น่าจะ   เพราะมีคนทำผิดกฎแต่เปล่าเลยครับ มันก็ทำหน้าซะใจส่งมาให้ผม”ท่านราชาจะเอาไงครับ”มันหันไปหาไอ้นัด


“มันต้องลงโทษ”ไอ้นัดพูดขึ้น ทุกคนก็โฮ เห็นด้วย”คิดอีกทีกูว่าไม่เป็นไรหรอกเหมือนๆกันแหละเนอะ มาตั้งวงๆๆๆ”จู่ก็เปลี่ยนคำพูดเฉยเลย แต่ก็แปลกครับ   ไม่มีใครโฮไม่พอใจ หรือเสียงประท้วงอะไรพวกนี้เลย  คงเพราะได้รังศรีดำมืดจากพวกไอ้แท็คนี่แหละ ก็ดีไป แต่ไม่ดีหรอกเว้ย จูบแรกต้องสาวน่ารักๆซิครับ จูบแล้วเขิน ผู้หญิงน่ารักเวลาโดนเราจูบแล้วเขินความน่ารักมันจะคูณ2เลยนะ


แต่ไอ้เหี้ยยักนี่มึงน่ารักหรอ แล้ว ไมไม่มีเขินว่ะ จูบแรกผมก็เสียไปแบบงงๆด้วยประการนี้แหละครับ จูบกู!อาเมน


“พี่แท็คมาเป็นเจ้ามีหน่อยดิ”ไอ้นิวครับเรียกไอ้แท็คให้ไปเป็นเจ้ามือป๊อกเด้งอย่างนิดหนม นิดหนมหรอ ?


“เออ”ตกลงเฉยเลย   มันก็ไปนั่งที่โซฟาที่เป็นโต๊ะกลม ปล่อยให้ผมยืนงงทำอะไรไม่ถูกอยู่คนเดียว


“ไอ้โนมึงจะยืนอีกนานไหม กูจะได้เล่นสักที”อ้าวแล้วมึงมาบอกอะไรกูกูไม่ใช่เจ้ามือ แต่พอมองไปไอ้แท็คมันก็นั่งจับไผ่คามือยังไม่ยอมแจกแล้วมองมาทางผม เออกูไปนั่งก็ได้


ผมก็เลยไปนั่งข้างๆมัน


“หยิบกระเป๋าตังดิ”


“อยู่ไหนอ่ะ”


“ในกางเกงเนี่ย”แล้วทำไมมึงไม่หยิบเองครับ


ผมก็ล้วงเข้าไปในกางเกงหยิบกระเป๋าตังหนังอย่างดีของมันออกมา


“หยิบตังออกมา”มันสั่ง ทำไมมึงไม่หยิบเองครับกูถามอีกรอบ


ไอ้เหี้ย แม่งพกตัง3-4หมื่นเลยหรอ ถ้าหายขึ้นมามึงจะทำไงเนี่ย


แล้วเวลาก็ดำเนินผ่านไปด้วยการเป็นเจ้าบ๊อกเด้ง ได้ตังค์มาอือเลยครับ ตอนแรกที่ไอ้แท็คมันสับไผ่เองแม่งเสียลูกเดียว ผมเห็นแล้วก็อดไม่ไหวครับ แล้วอาสาไปสับเองแจกเองลุ้นเองแต่เงินมัน5555 มันเลยครับที่นี้กินลูกเดียว ไม่ใช่เพราะผมดวงดีหรอกครับ ของแบบนี้มันมีเทคนิคแต่ก็อยากไปกินอย่างเดียวครับไม่งั้นมันจะผิดปกติ   ได้3ครั้งเสียสักครั้ง เอาให้เนียไม่งั้นหลายตีนเลยครับ


“เหี้ย กูหมดตัวแล้วเนี่ย”ไอ้นัดครับมันเสียจากวงอื่นมา   เลยมาเลยวงผม จากจะได้กลายเป็นหมดตัว


“กูไม่ให้ยื่มนะมึงเสียก็ไปนอนเลย”ไอ้นิวครับออกตัวอย่างเร็วก่อนที่ไอ้นัดจะเอ่ยปากยืมเงิน  เฮ้ยนี่มันหมดตัวจริงดิ


“สัส กูไม่ยืมก็ได้กูก็มี”แล้วมันก็หยิบไอโฟนมันขึ้นมาโทร แต่โทรหาใครผมไม่รู้หรอกครับ


“ง่วง”ไอ้แท็คที่นั่งมองผมเล่นเฉยๆก็พุดขึ้นมา เอาว่ะได้กำไรหลายพันแล้วเลิกก็ได้


“อืม ไปนอนกัน”จะว่าไปนี่มันก็จะเที่ยงคืนแล้ว ผมเองก็ง่วงเหมือนกัน


“เฮ้ยไปไหนว่ะ โหกูกำลังเสียเลย”ไอ้ครามที่เล่นด้วยก็โวยวายขึ้นมาเพราะผมทำท่าลุก


“เล่นอีกเดี๋ยวมึงก็หมดตัว กูเมตตานะเนี่ย”พูดเย้ยๆๆแล้วเดินขึ้นไปข้างบนไปนอน โดยมีไอ้แท็คเดินตามหลังมา
พอมาถึงที่นั่งผมก็นับเงินเลยครับ5555 สุขกายสบายใจ เอาทุนคืนไอ้แท็คไป ผมก็ยัดเงินใส่กระเป๋าตังค์มัน


“เอ้า กระเป๋าตัง”ผมยื่นไปให้มัน


“เก็บไว้ก่อนกูจะนอน”มันพูดในคอแล้วก็หลับตา นี่มึงจะไว้ใจกูไปแหละ เดี๋ยวก็ขโมยเลยนี่ แต่ชั่งมันเหอะ มันก็คงรู้ว่าผมไม่กล้าขโมยอยู่แล้วล่ะมั้ง  ผมก็เก็บกระเป๋าตังแล้วนอนมัง ตอนนี้อารมณ์ดีไม่อยากเถียงอะไรมัน ง่วงจริงๆ ราตรีสวัสดิ์นะครับทุกคน


“นี่”ใครว่ะ


“นี่”อะไรของมึงนี่ๆๆ


มึงเรียกใคฟระนี่ๆๆๆ แล้วทำไมต้องมาเขย่าตัวกูด้วยครับ


“หืมห์ “ไอ้แท้คนี่เอง


“ตื่นซิ”อะไรของมัน


“ทำไมอ่ะ” มองออกไปข้างนอกยังมืดอยู่เลยแวะปั๊มหรอ


“เดี๋ยวมารออยู่บนรถ ห้ามลงมาเด็ดขาด ไม่ว่าจะได้ยินเสียงอะไร “มันทำเสียงจริงจัง ทำไมอ่ะ จะไปไหนว่ะ ปกติไม่เคยให้ผมห่างตัวเลยทีนี้มาสั่งไม่ให้ไปไหน อะไรของมัน แล้วถ้าไม่ให้กูไปมึงจะปลุกกูทำไม ถ้านอนเฉยๆก็ไม่ไปไหนหรอก


“ไปไหน”งัวเงียลุกขึ้นมานั่งมองมันดีๆ



“เถอะน่า นอนได้แล้ว”ชั่งมันไม่อยากบอกก็ชั่งมันตอนนี้ง่วงกูจะนอนอย่างเดียว


แท็คTalk


เฮ้ย ผมว่าแล้วมันจะต้องมีเรื่อง ผมปลุกไอ้ยาจกนี่ขึ้นมากำชับมันอย่างดีไม่ให้ไปไหน เพราะตอนนี้กำลังเกิดเรื่อง เกิดเป็นเด็กช่างนี่ขนาดข้ามจังหวัดแล้วยังตามาได้อีก ยังไงก็เถอะต้องปล่อยให้มันนอนไป  อย่างน้อยๆอยู่บนรถก็ปลอดภัยกว่า ตัวยิ่งแห้งๆอยู่ เดี๋ยวจะโดนไอ้พวกนั้นยำฟรีๆมากกว่า


“เฮ้ยพี่ไป”ไอ้จิมเดินเข้ามาหาตอนที่ผมกำลังหยิบผ้าห่มที่ล่วงลงข้างล่างเมื่อกี้ตอนมันขยับตัวขึ้นมาห่มให้เดี๋ยวมันจะหนาวตายซะก่อนต่างจังหวัดเนี่ยกลางคืนอากาศเย็นจริงๆครับ ขนาดผมขี้ร้อนยังหนาวเลย


“เออ”ห่มให้มันเสร็จก็เดินลงรถกันมา ไม่ลืมบอกให้พวกที่ลงมาเบาๆ เดี๋ยวจะแตกตื่น ยิ่งไอ้ตัวดีนี่ถ้ารู้คงได้ลงมาร่วมวงแน่น แต่สั่งคนขับรถไว้แล้ว ถ้าเกิดท่าไม่ดีให้ขี่ไปต่อได้เลย


“ไอ้จิมมึงขึ้นไป”ไอ้แดนที่เค็นเสียงเย็นพูดกับไอ้จิม ผมรู้เรื่องระหว่างพวกมันดีครับ รู้ทุกอย่าง แต่คงเล่าอะไรให้ฟังไม่ได้


“ไม่เอา ทำไมกูก็ผู้ชาย”มีหรอที่มันจะยอม


“กูบอกให้ขึ้นไป”ไอ้แดนเริ่มเสียงดังจนคนอื่นๆที่ลงมาเริ่มมอง เดี๋ยวไอ้พวกบนรถมันก็ได้ตื่นกันหรอก ไอ้พวกนี้นี่


“ไอ้จิมมึงขึ้นไปคุมพวกบนรถ เพื่อเกิดอะไร”ผมก็พูดไปที่จริงมันจะอยู่ไหนไม่สำคัญหอกเพราะไอ้จิมมีฝีมือพอตัว  ไม่งั้นคงไม่ยกให้มันดูแลแก็งค์หรอก  คุณคิดถูกแล้ว ผมนี่แหละหัวหน้าตัวจริงของซอย1 แต่มีไม่กี่คนหรอกที่รู้เรื่องนี้ ก็มีแต่พวกระดับหัวหน้าอัพทั้งนั้นแหละ ซึ่งพวกมันก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการที่จะไปเที่ยวเปาประกาศตำแหน่งผม เพราะฉะนั้นทุกคนเลยคิดว่า


ไอ้จิมเป็น ก็ดีจะได้ไม่วุ่นวายมากนัก


“แต่ผม”


“กูบอกให้ไป นั่งอยู่กับไอ้โนด้วย แล้วอย่าให้มันลงมา”หันไปสั่งมันอย่างจริงๆจังๆ ถึงมันจะอยากลงมาแค่ไหน ถึงคนอื่นๆจะคิดว่ามันเป็นหัวหน้า แต่มันย่อมรู้อยู่แก่ใจตัวเองดี   ว่าใครที่ใหญ่กว่า


“กี่คนว่ะ”ไอ้เก้า หัวหน้าซอย13  พูดขึ้น พร้อมลูกน้องมันที่ยืนรายล้อมอยู่8-9คน


“ไม่หน้าต่ำกว่า30”ใช่ไม่หน้าต่ำกว่านั้น เพราะพวกผมเองก็มาเต็มรถ การจะซุ่มทำร้ายพวกผมก็ต้องใช่คนประมาณนี้อย่างต่ำ
เรื่องมันเป็นไงหรอครับ นั้นซินะพวกคุณยังไม่รู้นี่


พวกเราโดนซุ่มทำร้ายครับ ไม่รู้พวกไหน แล้วทำเพื่ออะไร ไอ้แดนสังเกตว่ามีรถสองแถวคันหนึ่งขับตามมาตั้งแต่ปั๊มแรกที่พวกผมจอด จนตอนนี้ผ่านมาหลายจังหวัด ตอนแรกก็คิดว่าคงจะไปที่เดียวกัน แต่ไม่แน่นใจเลยให้คนขับ ขับออกนอกเส้นทางเพื่อดูว่าพวกนั้นจะยังขับตามไหมแล้วก็ชัดเจนครับ มันขับตาม ตอนนี้พวกผมอยู่ในถนนแคบๆเลนเดียว ข้างๆรายล้อมไปด้วยป่าและก็หญ้าสูงเต็มไปหมด   พอรถพวกเราจอดมันที่ขับตามมาก็จอดห่างออกไป30เมตรเห็นจะได้จากนั้นก็เห็นคนเดินลงรถมากันแล้วเดินเข้าไปในป่า ในระหว่างที่พวกผมกำลังคุยกันเรื่องนี้ พวกนั้นก็คงจะกระจ่ายตัวกันเต็มป่าไปหมดแล้ว



เป็นเหตุให้พวกผมต้องลงมา  ยื่นวางแผนกันโดยไม่รู้ว่าพวกมันอยู่มุมไหนกันบ้างนี้ก็ตีสามแล้วมืดสนิทแถวนี้ไฟถนนก็ไม่มี จะมีก็แต่ไฟรถบัสพวกผม ที่จอดข้างๆ


“เอาไง”ฝั่งโน้นก็ถามมา ถึงจะเป็นศัตรูแต่ในเวลาแบบนี้เรื่องนั้นคงต้องพักไว้ก่อนอย่างช่วยไม่ได้


“ทิศ10นาฬิกา ประมา5คน  3นาฬิกา7คน  6นาฬิกา 8-9คนและ12นาฬิกา อีก4-5คน”กล้องส่องทางไกลอินฟราเรต ของที่ถ้า
ใครที่ชื่นชอบการเดินป่าก็คงต้องมี อยู่ในมือหนึ่งในลูกน้องไอ้แดน ซึ่งผมเองก็ไม่ทราบเหมือนกันว่ามันคือใคร


“ล้อมไว้พอดีเลย”ลูกน้องไอ้เก้าพูดแล้วบิดตัวไปมา


ทำไมถึงใจเย็นกันน่ะหรอครับ ก็เพราะผมรู้ไง ว่าแต่ล่ะคนที่เดินลงรถมา ไม่ใช่เด็กช่างฝีมือธรรมดาอยู่แล้ว ไม่งั้นไม่มายื่นหัวโด่เรียนรร.นี้มาได้ถึงทุกวันนี้หรอก


“กูให้เวลาแค่15นาที ถ้ายังไม่กลับมา กูปลุกไอ้พวกนี้ลงไปแน่น”ไอ้จิมที่กำลังจะเดินขึ้นรถไปทิ้งคำพูดที่ทำให้พวกผมคงจะมั่วมายืนใจเย็นแบบนี้ไม่ได้  แล้วขึ้นรถไป


“กูไม่อยากให้เมียกูตื่น อย่าช้า”ไอ้เก้าพูดแล้วเดินแยกไปกับลูกน้องมันอีก2คนทางทิศ6นาฬิกา


“หึ กูก็เหมือนกัน ไม่ต้องถึง15  10นาทีทุกอย่างต้องเรียบร้อยแล้วเงียบที่สุด”ผมพูดสั่งไว้แล้วเดินไปทาง12นาฬิกา


เก้าTalk


ผมเดินมาทางที่มีคนซุ่มอยู่มากที่สุดตามที่ไอ้วีบอกข้อมูลเมื่อกี้ เดินเข้าไปในบ้า ไม่ต้องรอนานครับ แค่เดินเข้ามาไม่ถึงสามเก้าพวกนั้นก็ออกมักทายอย่างไว


ตึบ ตุม


มีใครคนนึงพุ่งเข้ามาหาผม ถึงจะมืดแต่เสียงจากรถบัสก็ทำให้ผมเห็นพวกมันเคลื่อนไหวได้เหมือนกัน ไม่ต้องรอให้ประชิดตัวผมไอ้วีก็จัดการ เอาตีนไปสกัดแล้วถีบไอ้นั้นจนมันลงไปกองกับพื้นดิน


“ไอ้เหี้ย!”ไอ้โจ๊คร้องอย่างตกใจเมื่อมีคนกระโดดลงมาจากบนต้นไม้แต่ไม่แดกไอ้นี่หรอกครับมันไว   ไอ้โจ๊คเป็นคนที่ทำอะไรได้ไวมาก  ยิ่งกว่าจึ้งเหลนอีกพอมันโดนลงมาปุบไม่รู้ว่าถึงพื้นดียังไอ้โจ๊คก็สวนหมัดเข้าหน้าไอ้นั้นไปแล้วมันเซเล็กน้อยแล้วพุ่งมาต้อยไอ้โจ๊ค แต่อย่างว่าแหละไอ้นี่มันเร็ว


“เฮียระวัง”ไอ้วีก็ตะโกดเตือน เมื่อมีคนสามคนพุ่งตรงมาทางผมดีนะที่หลับทันไม่งั้นก็หลายหมัดครับ


“สัสเสื้อกูเปลือนหมด”ผมก็ประทานส้นตีนงามๆไปที่อกของหนึ่งในสามตัวนั้น ยังไม่ทันได้ยืนดีๆอีกสองตัวก็พุ่งเข้ามาพร้อมกันแล้วพยายามต่อยผมแรกๆก็หลบได้ครับ แต่ไอ้ตัวที่ผมถีบเมื่อกี้มันลุกขึ้นมาตอนไหนไม่รู้มาล็อคตัวผมไว้จากด้านหลัง ไอ้วีกับไอ้โจ๊คก็กำลังงวนอยู่กับอีก5คนที่เหลือ ผมเองก็ไม่มีเวลาสนใจหรอกครับ แต่กูจะได้แผลไม่ได้เดี๋ยวไอ้เตี้ยโวยวายอีก


ผมเลยกระโดดถึบขาคู่ไอ้คนที่กำลังจะเข้ามาชกผม ด้วยขนาดตัวผมกันไอ้คนที่ล็อคผมไว้ต่างกันมาก คือมันเตี้ยกว่าผม พอผมกระโดดถีบอีกคนเลยเกิดแรงผลัก ทำให้มันเซไปข้างหลังจนผมหลุดจากการโดนล็อค


“ทีกูมั้ง”


ผมพูดแล้วเดินไปกระทืบไอ้คนที่ผมถีบเมื่อกี้นี้จนมันแน่นนิ่งไป


“อ๊ากกกกกกก”อีกคนที่ร้องขึ้นมาแล้วกระโดดถีบผม เสียใจเสื้อตัวนี้จะ เปื้อน ไม่ได้ มัวแต่ระวังไอ้คนที่จะถีบผมเลยลืมระวังไอ้คนที่ล็อคผมไว้เมื่อกี้ มันเลยได้โอการถีบผมจากข้างล่าง เปื้อนแน่น สีขาวด้วย


ผมโกรธมากครับเลยรีบซัดไอ้คนที่ถีบผมไม่โดนก่อนเลย แล้วก็ไปจัดการไอ้ตัวที่มันทำเสื้อผมเปื้อนซึ่งมันกำลังจะวิ่งหนีเข้าป่า แต่ผมวิ่งไปจับมันได้ก่อน แล้วจับมันทุ่มลงพื้นแล้วขึ้นไปคร่อมตัวมันแล้วต่อยไปที่หน้ามันหลายที  จนมันสะบักสะบอมพอตัว


“ความผิดมึงคือทำให้เสื้อกู เปื้อน ซึ่งมึงกล้ามาก”แล้วผมก็ลุกขึ้นกระทืบมันอีกหลายที”แต่ที่มึงโชคร้ายกว่านั้นคือ เสื้อตัวนี้เด็กกูซื้อให้สัส!”ก่อนไปก็กระทืบทิ้งท้ายอีกสองสามที แม่งเสื้อกูเปื้อนหมด เดินๆปัดเสื้อ ออกมาก็เห็นไอ้วีกับไอ้โจ๊คจัดการพวกที่เหลือเรียบร้อยแล้ว แต่มันเองก็คงโดนกันมั้งแหละ


“กี่นาทีว่ะ”ไอ้วีถามไอ้โจ๊ค


“7”ตอบเรียบๆแล้วเดินออกมา หึ เร็วกว่าที่คิด3นาที ไอ้พวกนี้ยังถือว่าใช้ได้แต่โดนกลับมาหลายหมัดใดขนาดนี้คงต้องฝึกกันใหม่


ผมก็คิดว่าพวกผมเร็วแล้ว แต่ที่เร็วกว่าคงจะเป็นไอ้เหี้ยแดนที่ยืนสูบบุรี่อยู่พร้อมลูกน้องมันอีก5คน ทำเป็นเก๊ก หน้ามึงมีรอยว่ะสัส!


“แล้วพวกที่เหลือก็ตามมาติดๆ”ก็มีแผลกันมังนิดหน่อย แต่ไอ้นี่ซิ ไอ้แท็ค ใส่เสื้อสีขาว ไม่ยับไม่เปื้อนสักนิดแถมมันเดินออกมาทาง12นาฬิกาคนเดียว ไอ้เหี้ยนี่แหละตัวอันตรา สาเหตุที่ผมกับมันไม่เคยเจอกันตรงๆก็หลายๆอย่าง เห็นแบบนี้ผมอยากจะลองกับมันสักยกแล้วซิ เดินมาไม่พูดอะไร เดินขึ้นรถไปเฉยเลย สงสัยไม่ชอบให้เด็กในสังกัดคาดสายตา  ยอมรับว่าผมก็แอบอึ่งนิดๆที่รู้ว่ามันเล็งเพื่อนไอ้เตี้ยไว้ ทั้งๆที่มันก็มีทั้งอำนาจ บ้านมันก็รวยเพราะเจอกันในงานสังคมบ้าง แต่แปลกที่มันไม่เคยมีข่าวเรื่องผู้หญิงหรือผู้ชายเลย ผมยังมีมั้งแต่ก็ปิดได้ตลอดอ่ะ ตอนนี้ก็คงเป็นไอ้เตี้ยนี่แหละ ผมรอให้เป็นอยู่จะได้ไม่ต้องเสียเวลาไปประกาศจะได้ไม่มีใครกล้ายุ่ง


“พวกไหนว่ะ”ไอ้ไรที่หอบแฮ่กๆวิ่งออกมาจากป่าก็เริ่มถาม นั้นซิผมก็ลืมถามพวกนั้นไป


“ไม่รู้ว่ะชั่งแม่งเหอะ กูง่วง”ไอ้โจ๊คก็บอกปัดไป ถ้าพวกมันตามพวกผมมาตั้งแต่ปั๊มในกรุงเทพล่ะก็ก็คงหนีไม่พ้นเด็กโรงเรียนtอยู่แล้ว


เพราะมันไม่ได้เล่นแค่แก๊งผมหรือของไอ้แท็คไอ้แดน แต่มันเหมาหมด ก็คงหนีไม่พ้นไอ้พวกนั้นแหละ แต่ขอโทษว่ะเด็กมึงฝึกมาดี แต่ยังดีไม่พอ


เรื่องแจ้งความคงไม่ต้องเดี๋ยวมันจะใหญ่โตป่าวๆบอกคนขับรถเรียบร้อยเรื่องนี้


ค่อยยังชั่วที่ไอ้เตี้ยหลับสนิท


“อืม”พอผมลงไปนั่งมันก็เริ่มขยับตัวแล้วลืมตาขึ้นมาแล้วเอนหัวมาซบกับอกผม ใช่ครับเวลามันง่วงนอนมันจะว่าง่ายมาก เหมือนลูกแมวเลย


“หนาวหรอ”ห่มผ้าสองผืนแล้วยังหนาวหรอ


“อยากให้กอด”พูดเสียอู้อี้ฟังไม่รู้เรื่อง แต่ก็ได้ยิน ถ้าอยู่ห้องมันคงได้ไปแล้ว  รางวัลชุดใหญ่จากผม เอาให้นอนไม่ลงเลย มึง!

TBC.

มาอีก1ตอน เพิ่งมาสังเกตุ ว่านิยายเรื่องนี้ไม่มีตอนพิเศษเลย ทำมั้งดีไหม? :z2:

เกิดเรื่องนิดๆให้พวกพระเอกของเราๆได้ยึดเส้นยึดสาย ก่อนจะเจอของจริง? o18

ซึ่งยังไม่ใช่เร็วๆนี้เเน่นเลย

ขอบคุณทุกคอมเมัน ตอนนี้เคะมีบทน้อยนิดนึง

 o18ปล.จับตาดูเพือ่นเหล่าเคะให้ดีๆ :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 27-02-2013 00:37:45
อร๊าย เท่หือ้ะ เมะแต่ละคน

อิอิอิ

ยังไม่ได้เที่ยวสักที
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 27-02-2013 01:47:34
แทคห่วงโนสินะ มีการกำชับไม่ให้ออกไปไหนด้วย ส่วนเก้ากับแดน ก็คงห่วงคีย์กับจิมไม่ต่างกัน แทคเป็นหัวหน้านี่เอง แล้วถ้าคีย์เห็นเสื้อเก้าเปื้อนจะว่ายังไงนะนั่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 27-02-2013 01:50:30
 o22  ยังไม่ถึงไหนเลยก็มีเรื่องซะแล้ว  ถ้าไปถึงมิต้องได้เที่ยวแล้วมั้งมัวแต่ห่วงเมีย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 27-02-2013 02:38:41
ยังคงความหื่น 555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 27-02-2013 02:48:04
แท็ค โน แท็ค โน แท็ค โน แท็ค โน แท็ค โน แท็ค โน แท็ค โน!!!!!!!
เเอร้ย ยยยยย ยิ่งอ่านยิ่งชอบวุ้ย #เฮียเก้ากับคีย์เก็บไปก่อน
เอาคู่นี้เยอะๆนะคุณคนเเต่ง :กอด1: :กอด1:
 :call:ตอนหน้าขอยาวๆเร็วนะนายจ๋า~ รอทุกวันเลยนะเนี่ยรู้ไหมครับ?
สนุก สนุก สนุก แท็ค โน บันไซ ซซซซซซซซซซซ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 27-02-2013 03:03:41
ห่าม ๆ ดีแท้

ระวังตัวด้วยยเน้ออ เดี๋ยวเมียๆๆๆจะเหงาาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 27-02-2013 03:50:22
หื่นตล๊อด ตล๊อด เลย พ่อเก้า นิ้ว *

 :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 27-02-2013 05:18:03
ระวังๆตัวกันหน่อย จะได้เที่ยวสนุกๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 27-02-2013 05:46:54
 :z1: :z1: :z1: :z1: น่าสนุกดีนะ รอตอนพิเศษจ้าาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 27-02-2013 06:36:52
แทคโคตรเท่อ่ะ เก้าก็เล่าซะเห็นเลยว่าใครเป็นใครยังไงบ้าง ว่าแต่พวกนี้นี่ลูกผู่มีอิทธิพลกันหมดเลยป่ะเนี่ย แลดูโหด เถื่อนพอกันทั้งน้านนนนเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Zarch_Chabu_Chabu ที่ 27-02-2013 06:53:07
น่ารักครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 27-02-2013 07:17:59
เจ๋งอะ อยู่ในโรงเรียนตีกันจะตายพอมีเรื่องก็สามัครคีกันดี  o13

เอ่อพวกเมะจะหวงพวกเคะออกหน้าออกตาเกินไปนะเเต่ล่ะคน  :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 27-02-2013 08:37:28
แต่ละคนแน่นเวอร์ๆ อยากได้อะ555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-02-2013 08:51:06
ยังไม่ถึงภูเก็ตก็แวะออกกำลังกายกลางทางซะแล้ว รอให้ถึงภูเก็ตเร็วๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-02-2013 08:52:04
เก้าเท่มว๊ากกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 27-02-2013 09:35:04
น่ารักดีจัง... อิๆๆ ชอบๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: ton12322 ที่ 27-02-2013 10:04:47
เข้ามากรี๊สสสพี่เก้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 27-02-2013 10:16:21
โหดจริง  :sad3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 27-02-2013 10:16:47
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:ยังไม่ทันได้หวานกันเลยอะดันได้ตีนก่อน :เฮ้อ: :เฮ้อ:


ว่าแต่คู่โนก็น่าลุ้น :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 27-02-2013 12:02:02
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: nunnuns ที่ 27-02-2013 12:17:16
แท็คเท่ไปไหน ติดเมียด้วยอะ55555 ไม่ค่อยเล้ยย

ส่วนคีย์นี่อ้อนซะอยากจะจับฟัดเลย คีย์เก้าน่ารักสุดๆไปเลยจ้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 27-02-2013 12:40:29
เท่ห์ชะมัดบรรดาเด็กช่างทั้งหลาย
พวกนายแมนมาก
เฮียเก้าอดเลย ออนเดอะบัส 555
ไว้ถึงทะเลก่อนนะเฮีย
แต่หัวหน้าตัวจริงเจ๋งเป้งสุด
เสื้อขาวไม่ยับไม่เปื้อนเลยด้วย
กดบวกปล่อยเป็ดเทให้แท็คคคคคคคๆๆๆๆๆ โนๆๆๆๆๆๆๆ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 27-02-2013 13:17:20
แท็คกะเก้าเท่ห์มั่กๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 27-02-2013 14:00:52
อือๆๆ อยากกอดอ่เะ เขินจัง!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 27-02-2013 14:13:13
สนุกมากๆๆ อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ อิอิ  :-[ :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 27-02-2013 14:45:51
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 27-02-2013 17:59:03
โอ้ยๆ แต่ละคนยอดฝีมือชัดๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 27-02-2013 21:32:23
เก้าแม่งหื่น ตลอดอ่ะ 555

มันมากตอนนี้ -..-

รอตนอต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 27-02-2013 21:44:47
เท่จริงๆบรรดาดาพระเอกทั้งหลาย อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 27-02-2013 22:16:36
ชอบอ่ะ แม่งเท่ห์ดี มาต่อบ่อยๆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 27-02-2013 22:21:27
 o13 o13

เอาอีก เอาอีก เอาอีก เอาอีก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: NaOYaII ที่ 27-02-2013 22:59:50
โด่ๆๆ ไอ่แท็คคคค น่าหมั่นไส้ว่ะ!!! :angry2:

ไอ่เก้าเอาแบบเท่ๆ อย่าให้มันเด่นกว่าาาาาาาาาาาาาา


ฮ่าๆๆๆ  o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 27-02-2013 23:21:22
 o13แท็ค นี่น่ากัวของจริง...........แต่อยากลองซักตั้งมั้ย......เฮียเก้า :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: mutoo ที่ 28-02-2013 01:03:04
เพิ่งมาอ่านค่ะ..
เนื้อเรื่องสนุกอยู่ แต่มาเสียอรรถรสอย่างรุนแรงกับภาษาที่เขียนผิดบ่อยมาก
จนเรียกได้ว่ามีคำผิดอยู่แทบจะทุกย่อหน้า..
และเมื่อผู้เขียนไม่ได้กลับไปedit คำผิดเลย
เลยยอมแพ้ค่ะ...
การระมัดระวังเรื่องการใช้ภาษาไม่พอนะคะ ผู้เขียนต้องใส่ใจด้วยถึงจะดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: oguta ที่ 28-02-2013 03:25:38
มันมีความรู้สึกแบบทิ้งผัวไปคั่วเด็กช่างแทนได้ปะแบบนี้เลยอาน่ารักที่สุด :3123:ให้คนแต่งนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: akira334 ที่ 28-02-2013 20:05:09
ฟิน  :a1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 28-02-2013 20:14:47
น้องโนของพี่แท็ค
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 28-02-2013 22:52:41
ที่พยายามทำเวลากันนี่เพราะกลัวเมียจะตื่น
บ่งบอกให้รู้ว่าถึงจะเก่งแค่ไหน แต่มาแพ้เมียนี่แหละ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: JAROEN ที่ 01-03-2013 01:02:48
อิอิอิ เขิลเลย อ่านแล้ว อยากกกกกกกกกกกกกกเป็นนายเอกอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่32 จูบกู! up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 01-03-2013 07:59:25
กดบวกรอหนุ่มๆ ที่ภูเก็ต :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 02-03-2013 00:53:34
แถลงการอะไรสักหน่อยก่อนเริ่มเรื่อง

บังเอิญไปเจอคอมเม้นคอมเม้นหนึ่งซิไม่เอ่ยว่าเป็นของใคร

คือเหมือนมีคนเข้าใจอะไรผิดเกี่ยวกับเรา คือเราเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาจากจิตนาการของเราล้วนๆ ดังนั้นภาษาเลยไม่สวยงามและรื่นหูซึ่งจุดๆนี้เราไม่รู้จะทำอะไร และไม่คิดที่จะทำอะไร เพราะเรามาเขียนเรื่องนี้เพื่อระบายด้านมืดของตัวเราเอง มิได้ต้องการเป็นนักเขียน หรืออะไรที่มันดูเลิศหรูอลังการ  เพราะฉนั้นภาษาที่เราใช้ในการเขียนนิยายเรื่องนี้ จึงมิจำเป็นต้องอะไรมากมาย


แต่เรื่องเขียนผิดเยอะ ถ้าคนที่ตามอ่านมาตั้งเเต่ต้นทีล่ะตอนๆจะรู้ว่าตอนเเรกเราผิดเยอะกว่านี้อีก ซึ่งหลังๆมาเราคิดว่ามันน้อยลงเเล้ว นั้นหมายถึงเราพยายามเขียนให้มันถูกเเล้ว เเละตอนเเรกๆเราก็พยายามไปแก้เเล้ว ซึ่งขอบอกว่าชีวิตเราไม่ได้วันๆนั่งเขียนหรือนั่งเเต่นิยายทั้งวัน เรามีกิจกรรมในชีวิตประจำวันที่จำเป็นต้องทำมากมาย ทั้งเรียนเเละทำงานเพื่อส่งตัวเราเรียน

เพราะเเบบนั้นการที่เรามานั่งเขียนหรือแต่งนิยายเรื่องนี้ มันคือเวลาส่วนตัวของเราที่มีเพียงน้อยนิดในแต่ละวัน การที่จะให้เรามานั่งตรวจสอบ คำผิดอย่างถี่ถ้วน คงเป็นไปมิได้ หรือถ้าต้องการแบบนี้จริงๆสองอาทิตย์ต่อ1ตอนทุกท่านโอเคไหม จากอาทิตย์ล่ะ2ตอน ขอเป็น2อาทิตย์1ตอนเเล้วเราจะนั่งตรวจอยู่เเบบนั้นเเหละ จะได้ไม่มีคำผิด ทุกคนคิดว่าไง

เเละอีกอย่างเราใส่ใจในสิ่งที่เราเขียนแน่นนอน เพราะมันคือสิ่งที่เราชอบ ส่วนเรื่องภาษาที่ใช้เราไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพหรือคนเก่งอะไร เราเขียนเพื่อตัวเราเอง ภาษาก็เป็นลักษณะของเราเอง เราไม่คิดที่จะเเก้ไขอะไรมัน เพราะ  ณ จุดๆนี้

ปล. "กูเกรียน" เราไม่สนใครจะด่ายังไงจบป่ะ


ส่วนทุกคนที่เม้นตามปกติดีเเล้วนะจ๊ะ น่ารักมาก  เพราะมันทำให้รู้สึกว่า ยังมีคนบ้ากว่าเราอีกเยอะ5555 ขำๆนะ


บทที่33 โอ้ทะเลแสนงาม




คีย์Talk



เย้ๆๆๆๆๆๆๆในที่สุดเราก็มาถึงแล้วครับทะเล ทะเลไงทุกคน ทะเลน่ะ555 ถึงตอนนี้จะเป็นหน้าฝนก็เหอะ แต่ทะเลก็คือทะเล เห็นพื้นน้ำสีครามใสแจ๋ว ชวนให้รู้สึกเหมือนอยู่ในพวกรูปถ่ายเลยครับ อิอิอิ


พวกเรามาถึงที่นี่กันประมาณตีสี่กว่าๆเกือบตีห้าอ่ะครับ เท่าที่ไอ้เก้ามันบอกนะครับ แต่มันไม่ยอมปลุกผมอ่ะ แต่ผมก็ตื่นทันพระอาทิตย์ขึ้น แต่ที่น่าเจ็บใจที่สุดคือนี่มันทะเลทางใต้อ่ะพระอาทิตย์ไม่ได้ขึ้นตรงทะเลซักหน่อย เฮ้ย ไม่รู้ว่าเป็นทุกที่ที่ภูเก็ตหรือเป็นแค่หาดที่พวกผมยืนอยู่ แต่ยังไงก็เหอะ น้องน้ำสีฟ้าใสเนี่ยเป็นอะไรที่ชวนให้กระโจมลงไปจริงๆๆ


“เป็นไรมากไหม ทำไมทำหน้าแบบนั้น น่ากลัวว่ะ”ใครหนอขัดอารมณ์สุนทรีข้าน้อย อยากมีเรื่อง?


“ทำไมอ่ะ ผมทำหน้าไง”คนอารมณ์ดีก็ต้องทำหน้ามีความสุขซิครับ


“ไปส่องกระจกไปหน้าเหมือนพวกเมากัญชา” มึงซิเมา


“ผมว่าพี่เหมาะกับอาการแบบนั้นมากกว่า  แล้วเสื้อไปโดนอะไรมา ทำไมมีรอบรองเท้าผ้าใบติดกลางหลังอ่ะ”ผมเพิ่งสังเกตนะเนี่ย  เพราะตอนตื่นมามันยังมืดอ่ะ ไม่ทันได้สังเกต  แต่นี้7โมงกว่าแล้วอ่ะ รอยมันก็ไม่ได้ชัดหรอกครับแต่มันก็เห็นอ่ะ


“นี่อย่าบอกนะว่าพวกพี่มีเรื่องกันอ่ะ เฮ้ยทำงี้ได้ไง มาเที่ยวทั้งทียังจะตีกันอีกเนอะ ตีนนี่ไม่กินสักวันสองวันจะตายไหมคราฟ” สวดยาวเลยอะไรว่ะเห็นเมื่อคืนยังดีๆกันอยู่เลยมันตีกันได้ไงว่ะ แล้วแม่งตีกันตอนไหน


“ถามกู แต่แม่งตอบเอง”มันยืนเท้าเอวทำหน้าเคืองๆๆ


“เอ้า จะไปไหน”สงสัยมันคงงอลครับเดินแบกกระเป๋าสี่ใบไปคนเดียวเลย อ่อตอนนี้พวกเราอยู่ รีสอทครับ แต่ไม่ใช่รีสอทกระจอกๆนะ ของเขาก็ดูดีอยู่ พวกเราได้บ้านพักกันมาทั้งหมด4หลังครับอยู่ติดๆกันแหละ


จัดสัดส่วนแบ่งบ้านกันเรียบร้อยก็แยกย้ายไปเก็บของก็เฉลี่ยกันไปบ้านล่ะ11คน  มีหลังนึง12คนเพราะอีกหลังให้พวกผู้หญิงอยู่ด้วยกันทั้งหมด บ้านหลังนึงก็จะมีทั้งหมด4ห้องนอน เห็นไหมครับใหญ่จริงๆ แต่แม่งมีแค่1ห้องน้ำ เวร เลยเป็นไง ห้องเดียวต้องรอต่อกันอาบ11คนเหอๆๆ


ใช้สิทธิความเป็นหัวหน้าเต็มที่เลยครับไอ้เก้า ห้องผมนอนแค่2คน ส่วนอีก3ห้องนอนห้องล่ะ3คนก็แยกย้ายกันเอาของไปเก็บ ไอ้เก้ามันยังเงียบครับ สงสัยยังงอลเรื่องเมื่อเช้าไม่หาย อะไรว่ะ ที่เมื่อก่อนพูดได้ไม่เห็นเป็นไรเลย ทำไมคราวนี้ทำมาเป็นคุณชายโฮขี้น้อยอกน้อยใจ 


ถ้าทุกคนคิดว่าผมจะง้อมันล่ะก็คุณคิด ผิดแล้วครับ  ผมพูดความจริง รับไม่ได้ก็ชั่งมัน ถึงกูจะเป็นเด็กชั่งแต่กูง้อใครไม่เป็นนะโว้ย


“พี่ เป็นไรอ่ะ เงียบเลย”(เอาไว้หยิ่งวันหลังเนอะ)


“...”เงียบครับ ไอ้หอยหลอดยักษ์นี่ มาง้อแล้วยังเมินกูอีก


“โกรธไรผมอ่ะ”เดินเข้าไปหาแล้วนั่งลงข้างๆมันที่ปลายเตียงรักหักสวาท


“....”วันนี้พระเอกเป็นใบ้ครับ


“เฮ้ยพี่ อะไรว่ะ ถามก็ไม่ตอบ”เริ่มมีน้ำโห


“.....”ความอดทนก็หมดแล้ว


“เงียบให้ตลอดนะมึง อย่าให้กูเห็นพูดนะ”โมโหครับลุกหนีแม่งเลย   มันก็เนอะแทนที่จะตามมา แม่งนั่งดูทีวีเฉย หงุดหงิดแต่เช้าเลยกู


“อ้าวไอ้คีย์หน้ามึงไปโดนอะไรมาว่ะ ยับซะ”ไอ้พี่ไรเดินออกมาจากห้องมันพอดีก็เลยมาเจอผมที่ยืนหน้าบูดด่าไอ้เก้าอยู่ในใจหน้าห้องตัวเองพอดีเหมือนกัน


“ไอ้พี่เก้าดิ แม่งไม่รู้งอลเชี่ยอะไรของมัน ถามเหี้ยไรก็ไม่ตอบ”ไหนๆก็มีคนมาถามแล้วเล่าแม่งเลย ทุกคนจะได้สงสารผมที่มีเมีย(?)งี่เง่าแบบมันเนี่ย


“มึงไปทำอะไรเฮียว่ะ เฮียไม่แต๋วแตกขี้งอลโคตรพ่อโคตรแม่อย่างมึง”ประโยคนี้เป็นประโยคชนิทใด ทราบคำตอบแล้ว ส่ง smsมา ที่99999 ค่าบริการครั้งละ30000บาทครับ


“โหอะไรว่ะพี่ แม่งเข้าข้างกันว่ะ”สงสัยเล่าผิดคนแล้ว ลืมบอกไปบ้านนี้ส่วนใหญ่มีแต่พวกซอย13ทั้งนั้นครับจะก็แต่ไอ้แก็งค์สามเป็กตัวประกอบเพื่อนผมที่เสนอหน้ามาอยู่ด้วย


“นี่ ก็จะสอนวิธีง้อให้มึงเอาไหม”เรื่องอะไรก็จะต้องไปง้อมันอีกจริงไหม?


“ยังไงอ่ะพี่”รีบกระดิกห่างไปหาไอ้พี่ไรเลยครับ


“ซุบซิบๆๆๆๆๆๆๆๆ”หอยหลอด


“พี่จะซุบซิบทำไมว่ะอยู่กันสองคน”


“อ้าวเดี๋ยวคนอ่านรู้ก่อน มึงก็รู้พวกคนอ่านอ่ะพวกเฮียเก้าทั้งนั้น”


“อ่อ อืม จริงว่ะ ต่อๆๆๆ”


“ซุบซิบๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆซิบซิบๆๆๆๆซุบๆๆๆๆๆๆ”ถ้าคุณเอาแผนไปบอกมันได้ผมให้20เลยเอ้า


ในที่สุดก็มีแผนออกมาแล้ว กูจะดูซิไอ้เก้ามึงจะ เงียบกับกูได้นานอีกแค่ไหน ว่ะฮ่าฮาฮะ ฮ่าฮาฮะ หึหึหึ เอ้กๆๆๆๆๆ



โนTalk


เฮ้ย ผมขอถอนหายรอบที่แปดแสนครับ มาทะเลทั้งที มากันทั้งที กิจกรรมที่เด็กช่างควรจะทำคือ เล่นน้ำ ตั้งแต่เช้าจนเย็น หลี้หญิงในชุดบิกินี่   ถ่ายรูปฝรั่งอาบแดด  ดึกมากินเหล้ารอบกองไฟ เมาจนสว่าง ร้องเพลงจนคอแตก และอีกหลายๆอย่างตามที่ไอ้นิวบอกมาก่อนแยกย้ายซึ่ง กูไม่ได้ทำ


“เฮ้อ”ชีวิตวัยรุ่นครั้งเดียวในชีวิต


“....”ไอ้แท็คมองครับ


“ฮึ!”ตั้งใจถอดหายใจดังๆเลย


“มึงเป็นเหี้ยอะไร”วางนิตยสารที่อยู่ในมือลงแล้วนั่งไขว้ห้างมองมาทางผมที่อยู่ที่เตียงขนาดคิงไซด์สีขาวสะอาด  มีกล้วยไม้โปรยอยู่ทั่วเตียงเต็มไปหมด ซึ่ง กูนั่งทับไปแล้ว


หึ คิดว่าแตกต่างไหมล่ะครับกลับที่ๆพวกไอ้คีย์อยู่กัน ปิงป่อง ถูกต้อง มันต่างอยู่แล้วก็นี่ มันคนล่ะที่นี่หน่า ตอนนี้ผมอยู่โรงแรมสุดหรูหราอลังการงานไดโนเสาร์(ใหญ่กว่าช้าง) ที่ไอ้แท็คมันลากผมมากับมันสองคน
หลังจากที่มันเห็นรีสอทที่พวกเราจะพักกันมันก็รีบโทรหาโรงแรมเลยครับ แล้วก็รากผมมากับมันด้วย



“ทำไมถึงต้องมานี่”


“เรื่องของกู”กูว่าแล้ว



ที่จริงมันผมก็รู้สาเหตุตั้งแต่เยียบเข้าไปในบ้านพักแล้วล่ะครับหนึ่งหลัง4ห้องนอน1ห้องน้ำ พอไอ้คุณชายชีแท็ค(ย่อมากจากชีวอล)เห็นเท่านั้นแหละ ก็ถึงกับรับไม่ได้ต้องรีบบึงหาโรงแรมเลยทีเดียว คนเยอะ ห้องน้ำห้องเดียว แล้วให้ไปนอนร่วมกับคนอื่น คิดว่ามันจะทำไหม


แต่มึงจะคุณชายไปแล้ว เด็กช่างนะโว้ยกลางถนนก็นอนได้(จริง?)


ผมก็เลยได้แต่นั่งก้มหน้ารับชะตากรรมโดดเดี่ยวทามกลางพวกแว้นไฮโซ ที่ขี่บีเอ็มอย่างมัน


“จะไปไหน”พอผมทำท่าลุกยืนแม่งก็ถามเลย


“ห้องน้ำ จะตามไปไหม”มานั่งดมขี้กูเอาไหม ช่วงนี้ตั้งแต่อยู่กับมันรู้สึกว่าตัวเองหยาบคาย(ในใจ)ขึ้นเยอะ


“รีบๆอาบไอ้พวกนั้นโทรตามแล้ว กูรำคราญเสียงโทรศัพท์มึง”อ้าวเหี้ย แสดงว่ามึงรับโทรศัพท์กู?


“อืม”แต่ถึงมันรับจริงแล้วผมจะทำอะไรได้ล่ะครับ เริ่มปรงๆแล้ว


และก็ใช้เวลาร่วมสองชั่วโมงในการอาบน้ำเตรียมตัว ผมอ่ะเสร็จตั้งแต่20นาทีแรกแล้ว ที่เหลือก็รอไอ้คุณชายนี่แหละกว่าจะลุก กว่าจะอาบ กว่าจะอะไรเยอะแยะมากมาย


แต่ในที่สุดก็ได้มาเหยียบน้ำทะเลสักที ผมมาถึงก็เห็นพวกเราที่มาเล่นน้ำกันหน้าแดงน่าดำไปหมดแล้ว ฝรั่งเยอะมากครับ บีกินี่ บีกินี่ดีจัง


“ไอ้โน ทางนี้โว้ย”ไอ้คีย์ครับกระโดดขี่คอพี่เก้าอยู่กลางทะเลโบกมือหย่อๆๆ อยู่ตั้งไกลกูยังอุส่าห์ได้ยินเสียงมึงอีกเนอะ



ทางสวรรค์เปิดรอขนาดนั้นมีหรือที่ไอ้โนจะปฏิเสธ ผมก็ถอดลองเท้าหูคีบสลัดไปคนละทิศละทาง แล้ววิ่งสู่ทะเล น้ำทะเลสีสวยอยู่ตรงหน้าอีกก้าวเดียว อีกก้าวเดียว


“ทาครีมก่อน”ไอ้เหี้ยแท็ค ไอ้ตัวมารรรรรรร


และแล้วผมก็ต้องมานั่งทาครีมกันแดด ที่จริงดิ้นแล้วนะแต่มันก็ลากผมขึ้นมาที่เก้าอี้ชาดหาด คุณก็รู้ว่าดิ้นลนบนพื้นทรายนั้นมันเหนื่อยขนาดไหน


“ทาไปโดนน้ำมันก็ออกหมด”ผมก็บ่นไป กูไม่ใช้ผู้หญิงดำได้กูไม่กลัว


“รู้ดี มึงเป็นคนผลิตไง”กวนตีน แล้วมันก็ยื่นขวดครีมกันแดดมาให้ผม ผมก็ทาๆไป โหโคตรเหนียวนี่ครีมกันแดด หรือ น้ำมันเครื่อง เหนียวเหนอะหนะไปหมด


“เสร็จแล้ว”ทาแขนขาแบบลวกๆเสร็จก็เตรียมลุก แต่ไอ้คุณชายมือหนวดมันก็ดึงผมนั่งลงที่เดิม


“หน้ามึงล่ะ”มันก็หยิบครีมอีกขวดขึ้นมาเทใส่มือ แล้วปาดไปตามหน้าตามคอผม เข้าตากูด้วย


“วี๊ดวิ๊ว”ผมได้ยินเสียงแซวดังมาตลอดเวลาแต่ลืมตามองไม่ได้มันยังทาอยู่แล้ว นี่มึงทาครีบหรือขูดสนิมบนหน้ากูเนี่ยเจ็บชิพหาย


“พอแล้วๆๆๆ”มันหยุดครับ หน้ามันอยู่ห่างผมคีบเดียวเอง ยังเอามือมาทาตรงต้นคอผมอยู่ แววตามันจริงจังกับการทาครีมมาก  มองใกล้ๆแบบนี้มันหล่อจริงๆครับ จมูกโด่งเหมือนพวกฝรั่งตาสีน้ำตาอ่อน  ปากบางเฉียบสีแดงสดมากครับ คิ้วก็บางเหมือนกันมาเลยเรียงตัวสวยมาก หน้ามันแดงนิดๆสงสัยเพราะอาการร้อนขนตายาวมากๆๆแต่ไม่งอลนะครับแต่มันยาวมาก ถ้ามันเป็นกระเทยคงสวยน่าดู แต่เพราะมันสูงเกินไป ถ้าเป็นแม่ง กระเทยควายอ่ะ


“ไป”เลิกทาแล้วกลับไปนั่งเก้าอี้ตัวข้างๆหยิบแว่นกันแดดมาใสแล้วนอนเอามือหนุนหัว  เหี้ย โคตรเทห์อ่ะ แต่ตอนนี้ผมไม่สนเพราะ น้องน้ำสวยกว่า 5555


ตุ้ม!!


ความรู้สึกแรกที่ได้รับคือจุก เพราะผมเพิ่งกินข้าวไปก่อนออกมา เหอะๆๆ แม่งน้ำตื้นด้วย


“ฮ่าๆๆๆๆๆเหี้ยโน จับฉลามได้กี่ตัวว่ะ”ปากแบบนี้มีคนเดียวในโลก ไอ้นิว


“เงียบไปเลยสัสนิว!”พยุงตัวเองขึ้นยืน จุกจริงๆว่ะ ไม่เชื่อเวลาที่ทุกคนไปทะเลลองกระโดดลงเต็มแรงบนชายคลื่นซิครับ เอาแบบแรงๆเลยนะ  แล้วมาเล่าให้ผมฟังทีว่าเป็นไงกันบ้าง


“5555โง่จริงๆมึง”เออกูโง่ แล้วไง


“กูเกรียนกูไม่อายมีไรป่ะ”ยืนเท้าเอวทำหน้ากวนตีนส่งไปทางพวกมัน แต่จริงๆกูจุกมาก


“เกรียนนักใช่ไหมมึงแดกเงินกู สม!”ไอ้นัดครับโผล่มาจากทางไหนไม่รู้มันถีบตูดผมลงในน้ำอย่างแรง ขอย้ำว่าอย่างแรง
เจ็บน่ะไม่เท่าไหร่ แต่เค็มเหี้ยๆเลยครับ


“เหี้ยนัดแสบตา”ผมแสบตาจริงๆครับไม่ได้แอ๊บอะไรเลย


“เฮ้ยพี่แท็คไอ้โนแสบตา”ผมได้ยินเสียงไอ้นัดตะโกน แต่มองไม่เห็นอะแสบตา เหมือนมีอะไรเข้าตาจริงเลย เฮ้ยแม่งกะพรุ่นป่าวว่ะ


สักพักก็รู้สึกเหมือนมีคนเดินลุยน้ำมาทางผม กลิ่นนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ อยู่ดัวยกันเกือบทั้งวัน


“เป็นไงไหนลืมตาดิ”มับจับมือผมที่ขยี้ตาออกแล้วเอามือมันพยายามถางตาผม


“แสบๆๆๆ”โวยวายเลยครับแค่ลืมตานิดเดียวความแสบก็แล่นปรี๊ดขึ้นมา


“กูบอกให้ลืมตา”อ้าวไอ้หอกนี่ กูแสบตามึงเข้าใจไหม กูจะลืมยังไง


สักพักก็รู้สึกว่ามีน้ำเย็น(เย็นกว่าทะเล)ราดบนหน้าผม


“ล้างตา พยายามลืมตาให้น้ำมันล้างออก”ไม่เค็มแสดงว่าเป็นน้ำขวดครับ เย็นๆอยู่เลย ผมก็พยายามลืมๆปิดๆตาของผมไป สักพักมันก็หาย ค่อยยังชั่ว ผมไม่ได้สำออยนะ มันแสบจริง เพราะตกใจที่โดนถีบเลยถ่างลูกตาเต็มที่เลยตอนลงน้ำ  แล้วน้ำทะเลที่นี่แม่งเกลือเค็มเข้นข้น999.9999เปอร์เซ็น!


“พี่นิว น้องนัดแสบตาอ่ะ”ไอ้นัดทำเสียกระเดะแล้วเดินไปหาไอ้นิว


“ไหนๆๆๆ เดี๋ยวพี่นิวล้างให้นะ5555”มันล้อเรียนผมครับ กูทำท่าอุบาทขนาดนั้ยเลย?


“สัสนัดเหี้ยนิวเดี๋ยวเหอะพวกมึง”ถึงจะเด็กช่างแต่กูหน้าบางนะโว้ย เจอแบบนี้ก็ต้องรีบเดินหนี้ไอ้แท็คเลย แม่ง อายว่ะ เมื่อกี้เหมือนแบบ จึกกะดิ๊ย ดิ๊ยยยยย ไม่อยากคิดอ่ะ


“อย่าไปไกลคลื่นมันแรง”ไอ้แท็คแม่งเสือกเดินตามมา ผมเดินมาจนน้ำถึงคอแล้วครับ แต่ของมันแค่อก



“จะตามกูมาทำไม”หยุดแล้วหันไปมองหน้ามัน ไอ้พวกนั้นยิ่งชอบแซวอยู่ มันก็เดินมาจนตัวติดกับผม มือมันจับมือผมไว้ใต้น้ำ  น้ำแค่อกมันเองครับ พอมันหัวเปียกๆแบบนี้เซ็กซี่ดีว่ะ ผมเปียกของมันถูกเสยขึ้นเพื่อไม่ให้มาปกหน้า น้ำก็ไหลตามโครงหน้ามัน หน้าโครตใสอ่ะ ไม่มีจุดด่างดำหรือขี้แมงวัน ไฝ่ฝา ไม่มีสักนิด ยิ่งกว่า โฟรโต้ช็อปมาเองเลย


“เดี๋ยวจม อย่าไปไกล แค่นี้ก็พอ”มันพูดแล้วจองหน้าผม มองกูทำไมครับ จะมองทำไมพูดเฉยๆก็ได้ แต่หันไปมองทางอื่นเหอะ ถึงกูจะไม่ใช่เกย์แต่กูก็มีมุมหวั่นไหวเหมือนกันนะมึง


“อะ อืม”แล้วปากผมเป็นไร ไมไม่ด่ามันว่า   ไม่ต้องเสือกเรื่องของกู หรือ หนักหัวพ่อมึงหรอ  แต่กลับตอบ อืม แล้วยอมให้มันจับมือ ลากไปมาในทะเล สาดน้ำใสคนโน้นบ้างคนนี้บ้างเก็บบอลยางบ้าง แต่มือก็ยังจับกันไว้ตลอด ดีนะที่จับใต้น้ำเลยไม่มีใครเห็น



“หน้าแดงแล้วขึ้นเหอะ”ไม่รอฟังคำตอบครับมันก็ลากผมขึ้นจากน้ำเลย


“เห้ยๆๆ ไอ้นัด จับมือกูบ้างดิ กูอยากได้แบบนั้น” ตายห่าแล้วลืมเรื่องมือเลย ไอ้นัดกับไอ้นิวที่เดินผ่านมาเตรียมจะลงทะเลเลยสวนกันกับผม แม่ง พวกมึงเอาอีกแล้ว ผมเลยรีบสลัดมือเลย วันนี้กูเป็นอะไรว่ะเนี่ย แต่ไอ้แท็คมันก็ปล่อยมือผมแต่โดยดีครับไม่ได้ว่าอะไรแล้วเดินนำมาทางร่มที่มีเก้าอี้ชายหากหลายสิบตัว


“ผ้าเช็ดตัวล่ะ”มันเปิดกระเป๋าดู(กระเป๋ากีฬาใบยาวๆอ่ะครับ ยืมโรงแรมมา)แต่คงหาไม่เจอ


“ไหน นี่ไง หาไงว่ะไม่เจอ”พอผมเปิดดูบ้างก็เจอเลยครับ ผืนเดียว  ก็เหมือนตามป้ายในรถเมย์ โปรดเอื้อเฟื้อให้ เด็ก สตรี คนชรา แล้ว ผู้ชายหน้าหล่อ(?) เลยส่งผ้าให้มัน มันก็โคตรสุภาพบุรุษเลยครับ รับอย่างไว ผมก็ไม่ได้สนใจอะไร นั่งลงที่เก้าอี้ตัวข้างๆมัน แสบหน้านิดๆเหมือนกันนะเนี่ยเล่นหลายชั่วโมงเลย


“เช็ดให้หน่อย”ในขนาดที่กำลังชื่นชมอาหารตาจากสาวบิกีนี่สีฟ้า ไอ้แท็กก็ยื่นผ้าขนหนูมาทางผม


“เช็ดเองดิ” โตเท่าแมนมอส ยังเช็ดหัวเองไม่เป็นอีกหรอว่ะ เรื่องอะไรกูจะเช็ด กูไม่ใช่แม่มึงซะหน่อย


“กูให้1000นึง”เงินช่วยคุณได้ทุกอย่างครับ



ก็เช็ดๆมันไป สักพักก็แห้งก็ผมสั้นอ่ะ  พวกที่เล่นน้ำก็ทยอยขึ้นมา ผมเลยเลิกเช็ด  ก็ตามระเบียบครับ สั่งส้มตำข้าวเหนี่ยวไก่ย่าง จากรถขาย มานั่งกินกัน เอาซะ ป้าแกไม่ต้องไปขายไหนต่อเลย แทบจะเหมาเขาทั้งรถ  ก็เวลาเล่นน้ำเสร็จมันจะหิวมากครับ ทุกคนเป็นไหม แล้วก็จะแดกกันยิ่งกว่าปอบลงอีก แล้วยิ่งแต่ล่ะคนบึกทึกทั้งนั้น ข้าวเหนียวกระติกหนึ่งไม่พออ่ะ เคยเห็นใช่ไหมครับที่เขาจะเอาข้าวเหนียวใส่กระติดน้ำใหญ่ๆที่มีฝาปิดอ่ะ เอาไว้ขาย หมดนั้นยังไม่พอเลยครับต้องทำการส่งคนไปหามาเพิ่มอีก จ่ายตังก็ไม่ยากครับใครไปสั่งอะไรได้แล้วก็จ่ายเลยจะได้ไม่งง



แต่ที่แปลกก็คือ ไอ้เด็กช่างไฮโซข้างๆผมเนี่ย มันก็กินปูปลาร้าเป็น แถมพี่แกยังขอ2อีก ผมก็เลยหยิบไอโฟน(มือถือมันแหละ)มาแอบถ่ายรูปมัน พอมาดูฮามากครับ ทั้งท่าที่จะอ้าปากหยิบปลาร้าเข้าปาก น้ำตาเล็ด เยอะแยะมากมายครับ นี่แหละกูจะเอาไว้แบ็คเมย์มึง เรียกรูปล่ะสามสี่พันเลย555  เห็นเงินทองอยู่รำไรๆๆๆ



แล้วก็ลงเล่นน้ำกันต่ออีกรอบครับจนบ่ายสามก็กลับโรงแรมกัน  ตอนเข้าไปคนมองเต็มเลยครับ กางเกงเจๆสีแดงแปร๊ดกับเสื้อยืดสีเหลือง น้ำหยดเป็นทางหน้าแดงโคตรๆๆ จนแม่บ้านต้องให้เราเช็ดตัวให้ดีก่อนค่อยเข้าไป เหอๆๆ ไอ้แท็คนี่หน้าบูดเลยครับ แต่มันใส่กางกางผ้าใบประมานเข่าสีดำกับเสื้อยืดสีขาว ตัวมันแห้งกว่าผมครับเพราะเสื้อผ้าที่มันใส่อยู่ แห้งเร็ว แต่ผมนี่ซิ อมน้ำทั้งตัว



แล้วในที่สุดก็ได้ขึ้นห้องครับ ผมก็ตรงไปที่ห้องน้ำก่อนอะไร เห็นหน้าตัวเองในกระจกเท่านั้นแหละ แดงจนเขียวอ่ะครับ ไหม้แน่นๆ ไหนบอกครีมกันแดดดีหนักดีหนาไงว่ะ ยี่ห้ออะไร พ่อจะเอานิวเคลียร์ไปถล่มให้ แต่ชั่งมันเถอะขอให้มันไม่แสบมากก็พอจะดำจะขาวก็เรื่องของมัน ถอดเสื้อออกมีแต่ทรายทั้งนั้นเลยครับ ติดตามตัวด้วย เหนียวเหนะหนะไปหมดเลย


แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อผมลืมล็อคประตู


กึก!



“เฮ้ยเข้ามาทำไมว่ะ”ไอ้แท็คครับ เดินยิ้มสยองเข้ามาในห้องน้ำ แล้วมันก็เริ่มถอดเสื้อมันออกแล้วโยนๆไปตามมุมห้องน้ำ แล้วเดินเข้ามาหาผม  ผมก็ถอยเรื่อยๆจนติดอ่างล่างหน้า มันเอาแขนสองข้างเท้ากับอ้างล้างหน้า กักตัวผมไว้ ไม่ให้หนี้ไปไหน แล้ว ขยับมาชิดตัวผมจนท้องที่ไม่มีเสื้อผ้าชนกัน ไอ้เหี้ยอย่าบอกนะว่ามึงจะ

TBC.

พูดข้างบนไปหมดแระ :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 02-03-2013 01:07:13
 :เฮ้อ:   จิ้มๆ คนเขียน ก่อนเลยอย่างแรก

 :m16:  อย่างที่สองคือคุณจะอ่านทำไมถ้ามันลำบากใจมากที่ต้องอ่านก้อ กดเองไป จบ  :seng2ped:  :angry2:  อิเรื่องมากเอ๊ย

ให้กำลังใจคนเขียนนะ  :laugh: (เพราะเราใช้คำผิดคำถูก เปนกิจ ชะนั้นเรื่องแค่นี้ ตีความหมายออก )
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 02-03-2013 01:32:01
ฮี้วๆ แท็ค โน ตอนต่อไปจะมี nc มั้ยนะ  :z1:

ไม่เป็นไรนะครับคนแต่ง เขียนผิดยังไงคนอ่านก็แปลให้มันไปตามทำนองเนื้อเรื่องได้นะ  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-03-2013 01:51:36
คีย์จะง้อเก้ายังไงนะนั่น แท็คเป็นห่วงโนน่าดูเลยนะเนี่ย ชอบโนทำไมไม่บอกโนไปนะแท๊ค
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 02-03-2013 02:17:19
 :m16:  ช่างหัวมัน  ใครไม่ชอบก็โน่น  กากบาทสีแดงๆข้างบนโน่นคร่าา


 :z2: :z2:  อิอิ  เรามาว่าเรื่องของเราต่อดีกว่า  คีย์อย่าไปง้อมันไปหาเนื้อ นม  ไข่ข้างหน้าเด่วมันก็มาง้อเราเองแหละเน๊าะ 55+เราเคยทำมาแล้ววิธีนี้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: หมูน้อย ที่ 02-03-2013 02:37:42
 แบบนี้ดีแล้ว คำผิดไม่สน
เอารู้เรื่องไม่สับสนจบ!
มัวนั่งตรวจ เราเฉาแน่เลย  :sad4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 02-03-2013 03:18:48
มาทิ้งระเบิดคาห้องน้ำไว้!!!!

เกือบฟินนนนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 02-03-2013 08:37:33
 :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 02-03-2013 08:50:16
อ้าววว พี่เก้างอนซะแระ คีย์ง้อด่วนนน

ตอนนี้เน้นคู่แท็คโนแฮะ ลุ้นตอนต่อปายยย 555

ให้กำลังใจคนเขียนค่ะ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 02-03-2013 08:50:39
แท๊กจะ มึงถอย กุจะล้างหน้า

แล้ว ไอ้คู่แรก ง้อกันยังไงหนิ


2 อาทิตย์ตอนหรอ นานอ้ะ

อาทิตย์ละตอนได้ป้ะ

ไอ้เรื่งคำผิด ถ้าเราอ๊นในคอม เด๋วเราช่วย

สู้ๆ นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 02-03-2013 09:47:49
ของามๆในห้องน้ำซักฉาก 555+++

เกรียนแบบนี้ไม่มีอีกแล้ว อิๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 02-03-2013 10:58:15
 :z1: :z1: :z1:จะเกิดอะไรว้า :z1: :z1:อิคนอ่านแอบหวัง :z1: :z1: :z1:


ปล.ใครเค้าจะว่าอย่างไรอย่าได้สนเพราะคนมีคนรักก็ต้องมีคนอิจฉาเป็นเรื่องปกติจ้าแต่เค้าชอบนะตัวเอง :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 02-03-2013 11:01:52
รออ่านคร๊าาา
คีย์ จะง้อพี่เก้ายังไงนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 02-03-2013 11:54:10
เราคิดว่าคงยังไม่มีไรเกิดขึ้นหรอก แท็คคงแกล้งโน เล่นๆแหละ(มั้ง)

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 02-03-2013 12:10:18
 :serius2: ค้าง

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Zarch_Chabu_Chabu ที่ 02-03-2013 12:27:40
ไมีอยากจะนึกเลยเขิล อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 02-03-2013 12:42:32
เฮียแท็คห่วงใยใส่ใจขนาดนี้ รักชัวร์ ๆ โนไม่รอดแน่ ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 02-03-2013 13:06:52
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 02-03-2013 14:04:43
จะ...จะ...จะ...จะอะไรคะ อ๊ากกกกกกก

อยากรู้อ่ะพี่ไรบอกไรคีย์อ่ะ

รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 02-03-2013 15:41:19
รวบตึง


 :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 02-03-2013 16:03:59
แท็คโนน่ารักอ่ะ เมื่อไหร่จะได้เป็นแฟนกันเนี่ย สงสารแท็ค อยากให้โนทำอะไรให้แท็คโดยไม่มีเงินมาเกี่ยวบ้าง แต่ก็ผิดที่แท็คอีกชอบใช้เงินเป็นตัวล่อ ไม่ยอมบอกความรู้สึกของตัวเองซะที
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 02-03-2013 19:42:37
คนเขียนสู้ๆ รอตอนต่อไปค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 02-03-2013 20:00:45
 :impress2: :impress2: หนุกหนาน อิอิ  :)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 02-03-2013 21:19:45
คีย์ จะง้อยังไง คงไม่พ้นโดน  เ_ียบ แน่ๆ 555  :laugh:  :m20: :laugh: :m20: :laugh: :m20:

โนเอ่ย ไม่รอดชัวร์ o18 o18 o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 02-03-2013 22:21:18
โว้วๆ มาภูเก็ต บ้านเราเอง......ไปหาดป่าตองกันเหรอ ถึงได้เจอบิกีนี เยอะแยะน่ะ.......55555    รอจิ้นตอนต่อไป  :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 02-03-2013 22:45:04
แหม่ะ...เอาซะจิ้นต่อเฃยนะ เอิ้กส์ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 02-03-2013 22:52:23
รอๆๆๆๆตอนหน้า อิอิ :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 03-03-2013 00:04:39
โอ้ยๆๆ ค้างๆอ่ะๆ แท็คนี่ก้น่ารักดีเนอะ เขินๆแทนโนอะ 55
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: zabzebra ที่ 03-03-2013 00:13:36
ค้างมาก มาต่อไวๆเลย

ทำไมทำแบบเนนน้ ลุ้นอยู่นะ

ปล.อิคู่นี่ นัด กับใครอ่ะอยากรู้มว๊ากกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: NaOYaII ที่ 03-03-2013 00:21:35
ฮ่าๆๆ เอาแบบ อาทิตย์ละสองตอนปกตินั่นแหละ o22


ผิดบรรทัดละคำยังได้ ฮ่าๆๆๆ :a5:


ขอแค่ให้ได้อ่านต่อ ก๊ากกกกกกกกกกกกกก o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 03-03-2013 00:51:25
 o13
จะโดนอะไรน้อออออออออ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 03-03-2013 01:14:53
เฮ้ยๆๆๆ แท็คซึนจะทำไรอ่ะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 03-03-2013 10:34:35
แท็คเมื่อไรจะบอกชอบโนซะทีเนี่ยแกล้งโนอยู่นั่นล่ะ
>คีย์ต้องเอาตัวเข้าแรกเพื่อง้อเก้าแน่ๆ<
ถ้า 2 อาทิตย์ 1 ตอนต้องขาดใจแน่ๆT,Tพิมผิดก็ไม่เป็นไรหรอกถ้าใครรับไม่ได้ก็กดออกไปซิ
พิมอย่างนี้แหละดีแล้วพิมผิดไม่เห็นจะเป็นไรจบเรื่องก็okล่ะ^___^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: น้ำทะเล ที่ 03-03-2013 10:36:29
แหะๆ มาตอบๆ ..... ภูเก็ตถ้าจะดูพระอาทิตย์ขึ้น ต้องดูทะเลในเมืองจ้าสะพานหิน :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: OICOIC449 ที่ 03-03-2013 14:39:36
คิดถึงคีย์จังอะค๊าบ มาทะเลทั้งทีให้คีย์เก้าหวีดหวานหน่อยได้เป่าอะคับ นะนะ :bye2: :bye2:
:call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 03-03-2013 14:48:44
ทะเลหวานเลยทีเดียว ส่วนนายแท็คก็เพลาๆ เรื่องใช้เงินกับน้องโนหน่อยเถอะ
เดี๋ยวพอจะสารภาพความในใจจะกลายเป็นเรื่องขัดใจกันทีหลังนะ

ส่วนเรื่องคำผิด คิดว่าตอนนี้พัฒนาดีขึ้นกว่าตอนแรกมากแล้ว
ถ้าใครอ่าน เด็กแว๊น (นัด-นิว) ก็น่าจะเคยชินเรื่องการพิมพ์ตกๆ หล่นๆ บ้าง
คนแต่งอย่าคิดมากนะครับ คลอดตอนใหม่ออกมาเหมือนเดิมเหอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 03-03-2013 19:26:24
เอา NC เเท๊ค โน NC เเท๊ค โน NC เเท๊ค โน NC เเท๊ค โน NC เเท๊ค โน  :z3: :z3:
จะเอาๆๆๆ ไม่ได้ไม่ยอมด้วยนะ อ๊าก กกกกกก ขอเเท๊ค โน นะ เย้ๆ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 03-03-2013 19:34:36
แทคโนน่ารักอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 03-03-2013 19:44:54
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 03-03-2013 20:41:52
แทคโน บรรยากาศมันฮันนีมูนชัดๆ :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 04-03-2013 00:49:42
สงสัยพี่แท็กจะแกล้งโนเปล่า หรือแอบอดใจไม่ไหว
หรือแอบเคืองที่โนหลีหญิง แต่ด้วยเหตุผลใดก็ช่างก็ขอให้เข้าใจกันเร็ว ๆ นะ

ส่วนเรื่องภาษาคิดว่าไม่เป็นไรนะ ก็เป็นภาษาปกติของวัยรุ่นเด็กช่างถึงจะมีผิดบ้างก็ให้อภัย เพราะอ่านเพื่อความเพลิดเพลิน ไม่จำเป็นต้องสวยหรูก็ได้ สุดท้ายเป็นกำลังใจให้นะ สู้สู้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-03-2013 09:29:20
มาทะเลทั้งทีดันงอนกันซะนี่ แล้วน้องคีย์จะง้อพี่เก้ายังไงน้า ส่วนน้องโนกับพี่แท็คนี่เอ่อ...รอตอนต่อไปดีกว่า~
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 04-03-2013 11:43:56
อย่าบอกนะว่าจะ....

จะ.............

จะ..........ช่วยอาบน้ำให้กูด้วย............ก๊ากกกกกกกกกก


ปล.แอบอยากได้ NC อยู่นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 04-03-2013 13:06:18
แท็ค เด็กนายเหล่หญิงเว้ย
จัดหนักได้เลย
รออยู่ อุอุ
กดบวกปล่อยเป็ด
ชูป้ายไฟ แท็ค-โนๆๆๆๆๆ สูงๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 04-03-2013 16:49:41
เอาแล๊ว เอาแล้วว  แท็คจะทำอะไรโนอ่าา  :interest:
รอตอนต่อไปฮะ  :')
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 05-03-2013 08:55:57
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่33 โอ้ทะเลเเสนงาม up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 05-03-2013 23:08:02
รอแทคโน เก้าคีย์ค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 05-03-2013 23:30:05
บทที่34ง้อ


แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อผมลืมล็อคประตู


กึก!


“เฮ้ยเข้ามาทำไมว่ะ”ไอ้แท็คครับ เดินยิ้มสยองเข้ามาในห้องน้ำ แล้วมันก็เริ่มถอดเสื้อมันออกแล้วโยนๆไปตามมุมห้องน้ำ แล้วเดินเข้ามาหาผม  ผมก็ถอยเรื่อยๆจนติดอ่างล้างหน้า


 มันเอาแขนสองข้างเท้ากับอ่างล้างหน้า กักตัวผมไว้ ไม่ให้หนีไปไหน แล้ว ขยับมาชิดตัวผมจนท้องที่ไม่มีเสื้อผ้าชนกัน ไอ้เหี้ยอย่าบอกนะว่ามึงจะ


“ถอยกูจะล้างหน้า”


มันพูดทั้งๆที่ยังกักตัวผมไว้กับอ่างล้างหน้า แทนที่มันจะปล่อยให้ผมหลบออก แต่มันกับเบียดตัวเข้ามาประชิดตัวผมมากกว่าเดิม แล้วยังจองหน้าผมด้วยสายตาที่ผมไม่เข้าใจความหมาย


“มึงก็ถอยไปซิ”ผมก็พยายามดันหน้าอกมัน แต่ยิ่งดันมันก็โถมเข้ามาใกล้ผมกว่าเดิมซะอีก


“มึงถอยไปดิ”มันกระซิบที่ข้างหู ทำเอาผมต้องหดคอหนีเลยเสียวๆยังไงไม่รู้


“ก็ปล่อยดิ”แม่งกักกูไว้แบบนี้กูจะออกไปได้ไงว่ะ


“กูบอกให้มึงหลบแต่มึงไม่หลบเองนะ”


พูดเสร็จมันก็ประกบปากมันเข้ากับปากผมเลยครับ มันดูดริมฝีปากไปมา   พยายามดันลิ้นเข้ามาข้างในแต่ผมไม่อ้าปากให้มัน ดูเหมือนจะขัดใจมันไม่น้อย มันเลยเอามืออีกข้างจับท้ายทอยผมไว้ แล้วก็กัดที่ริมฝีปากผมเบาๆแต่หลายครับ จนเริ่มเจ็บแล้วมันก็ทำสลับกับดูดปากแรงๆ ผมเลยเผลออ้าปาก  มันก็ไวเกิน  พออ้าปุบมันก็เอาลิ้นมันเข้าไปเลย ผมพยายามหลบแต่ก็หนีไม่พ้นครับ ขอบอกมามันเก่งมากหรือไม่ก็เพราะผมอ่อนเกินไป มันไล่ลิ้นเกี่ยวพัน แบบเชิญชวน จนผมต้องเผลอตามมันไป จูบมันแบบตัวเบาเลยหัวโล่งไปหมด เข็งขาอ่อนเลยครับ ดีที่มันรั้งเอวผมไว้ ตัวก็เริ่มเบียดๆเข้ามาระหว่างขาผม ผมรู้สึกได้ถึงอะไรที่มันตื่นตัวกำลังดันน้องชายผมอยู่


สะดุ้งเลยครับ พอคิดถึงเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้ ผมเลยรีบดันหน้าอกมันออกพยายามหันหน้าหนีแต่มันก็ล็อคผมไว้ได้ทั้งตัว


สักพักมันก็ยอมถอนจูบออก ผมนี่หอบแฮ่กๆๆเลยครับ เหนื่อยกว่าไปเล่นน้ำอีก หัวโล่งไปหมด รู้สึกอายมากๆร้อนหน้าไปหมดเลย แต่มันก็ยังคงกอดผมไว้แบบนั้น ผมนี่ก็หันหน้าไปด้านข้างพยายามผลักมันต่อไป แต่มันก็ยังคงไม่ปล่อย แถมยังจองหน้าผมอีกถึงผมจะไม่ได้หันไปมองหน้ามันตรงๆแต่ผมก็รู้สึกได้ว่ามันกำลังจ้องผมอยู่


“ร้อน  จะอาบน้ำ”ผมที่ทนไม่ไหวก็เลยต้องพูดขึ้นมาก่อน


“ไปดิ”ทั้งๆที่มันพูดแบบนั้นแต่มันก็ยังไม่ยอมปล่อยผมอยู่ดี


“ปล่อยดิ”คราวนี้มันยอมปล่อยครับ ผมเลยเดินไปที่ห้องอาบน้ำอ่ะครับ   ที่มันมีฉากกระจกกั้นอ่ะ มันตามผมเข้ามาไม่ได้หรอกครับ เพราะมันมีประตูไว้ล็อคด้วย กระจกมันมัวๆหวังว่ามันคงไม่เห็นผมนะ


เปิดฟักบัวทิ้งไว้แล้วยืนลำดับเหตุการณ์เมื่อกี้อย่างงงๆ


เดี๋ยวนะ


ผมกับมัน เออ จูบกัน น่าจะจูบกันนะ


แล้วก็กอดกัน ท่อนบนเปลือยเปล่า


ไอ้นั้นมันแข็ง


อีกนิดเดียวคงจะ


อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก


มันอะไรกันเนี่ย ผมเป็นอะไร ไอ้คนเมื่อกี้ที่จูบตอบมัน มันเป็นใครกัน ฮือๆๆๆๆ กูเป็นตุ๊ดไปแล้วหรอ ทำไมหน้าร้อนเวลาโดนมันจูบแถมยังแบบรู้สึกดีอีก ไม่นะ ทั้งบ้านมีลูกชายคนเดียว เสาหลักของครอบครัว เป็นตุ๊ดไม่ได้ๆๆๆๆ


แต่มันก็แบบ ตื่นเต้นอ่ะ แถมตัวเบา รู้สึกดีสุดๆไปเลย นี่หรอเรียกจูบ  แล้วเวลาจูบกับทุกคนคงเป็นแบบนี้หมดซินะ ไม่ใช่เพราะมันพิเศษหรอก จูบกับใครก็แบบนี้หมดแหละ


ใช่มันไม่ได้พิเศษ


มันดูถูกเรา ค่อยด่า  เหยียดหยาม สารพัด คนแบบมันก็แค่หาเรื่องแกล้งเรา


ก็แค่อยากสนุก



ก็แค่นั้น.......ละมั้ง


 คีย์Talk


จำได้ไหมฮะว่าพี่ไรบอกแผนผมมา  ถึงมันจะดูแปลกๆแหวกแนวก็เถอะ แต่พี่ไรแกรับลองผล100% ฉะนั้นก็ต้องทำ ถึงมันจะหน้าอายก็เถอะ


ผมกลับเข้าไปในห้องอีกครั้ง ไอ้เก้ามันยังนั่งอยู่ที่เดิมครับ ไม่มองมาทางผมสักนิดนั่งมองแต่ทีวี


กูจะรอดูซิมึงจะเงียบได้นานแค่ไหน


“ฮัลโหลพี่ไรหรอครับ เดี๋ยวผมเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนรอผมที่หน้าบ้านนะครับ”ผมแกล้งทำเป็นโทรศัพท์ดังๆ ดูเหมือนจะได้ผลครับมันหันมามองผลนิดๆ ขอย้ำว่านิดๆจริงๆ หึหึหึ เสร็จกูแน่นไอ้น่าหล่อ


ผมเลยดำเนินแผนการต่อเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ


มองตัวเองหน้ากระจกแล้วก็แอบเขินๆนะเนี่ย แต่ไม่ได้ๆๆจะมามั่วอายไม่ได้ คนอย่างไอ้เก้าถ้าไม่ใช้แผนนี้ อาจจะเสียเวลาง้อมันอีกนาน


ผมเดินออกจากประตูห้องน้ำโดยมีสายตาไอ้เก้าหันมามอง


เพียงแค่เดินออกมาพ้นประตูเท่านั้นแหละไอ้เก้านี่อ้าปากค้างเลยครับจะไม่ค้างได้ยังล่ะ


ก็ผลเดินออกมาในสภาพที่ใส่กางเกงว่ายน้ำที่เป็นสเตร์รัดรูปสีดำ กับเสื้อยืดพอดีตัว  ทุกคนอาจจะคิดว่ามันแบบมุขเก่า เคยเจอมาจากนิยายหลายเรื่องแล้ว หรือแบบ เลี่ยนว่ะ เหอๆๆ ผมก็คิดแบบนั้น


แต่ร้อยทั้งร้อยมันก็สำเสร็จทุกครั้งไม่ใช่หรอครับ?


พอมันมองก็เข้าทางผมเลยครับผมเลยเดินผ่านหน้ามันไปหยิบของในกระเป๋า ตั้งใจก้มลงไป เอาแบบโชว์ก้นเยอะๆ รับตัวเองไม่ได้  ผมเปลี่ยนใจไม่ง้อมันตอนนี้ทันไหม


มันยังเงียบครับผมเลยหยิบผ้าขนหนูผืนหนึ่งพลาดบ่า เดินไปที่ประตู แม่งมันจะไม่รั้งผมไว้หน่อยหรอ อีกนิดดียวก็จะถึงประตูแล้วอีกนิดเดียวนะ


“โอ๊ย!”ดูเหมือนมันจะได้ผลเกินคาดครับ เกินคาดเกินไป มันกระชากผมลงเตียงอย่างเร็ว แล้วขึ้นทับผมทันที


“จะไปไหน”


“พูดได้แล้วหรอ”หึ ในที่สุดแผนนี้ก็สำเร็จเช่นเคย


“กล้ามากเลยนะ แต่งตัวแบบนี้แล้วจะออกไปข้างนอก”มันพูดแล้วเอามือมันลูบก้นผมไปมา


“ก็อยู่ในนี้ก็ไม่มีคนสนใจ”


“หึ วิธีเรียกร้องความสนใจใช้ได้นี่  แต่ก็นะ กล้าใช้แผนแต่งตัวยั่วแบบนี้ รู้ใช่ไหมว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น”มันยิ้มแบบเจ้าเล่ห์ แล้วเลื่อนมือมาลูบๆน้องชายผมแทน นี่อย่าบอกนะว่า


“คงต้องให้รางวัลไอ้ไรแล้วล่ะ แต่ก่อนหน้านั้น กูขอรางวัลกูก่อนแล้วกัน”นี่มันรู้ได้ไงว่าเป็นแผนพี่ไร หรือว่า พวกมัน  ไอ้เหี้ยพี่ไรหักหลังกูหรอ นี่เป็นแผนพวกมันแน่นเลย เลวมากๆๆๆๆๆ


“ดะ เดี๋ยวพี่”ผมจับมือมันที่กำลังบีบเค้นน้องชายผมไว้


“ไม่ทันแล้วล่ะ”โอ้ ม่ายยยยยยยยยยยน๊านนนนนนนนนนนนนนนน


แล้วก็เสร็จมันอีกจนได้ ดีแค่ไหนแล้วที่มันยังปราณีแค่ยกเดียว


“ไว้แค่นี้ก่อนก็ได้นะ ไว้คิดดอกตอนกลางคืนเตรียมใจไว้เลยนะเมียจ๋า”พูดแล้วยิ้มหน้าระรื่นเดินโทงๆเข้าห้องน้ำไป


ไอ้พี่ไร อย่าให้กูเจอเชียวนะ หลอกกูได้


ผมมันก็โง่เองครับ รู้ทั้งรู้ว่ามันลูกน้องไอ้เก้า แต่ก็ยังเชื่อมัน เจ็บใจโว้ย!



แท็คTalk


“ดูท่าจะอารมณ์ดีไปเจออะไรดีๆมาว่ะพี่”ตอนนี้ผมอยู่กันที่ตลาดครับ พวกขายของฝากขายของทะเลอะไรแบบนี้ไม่ใช่เพราะพวกเรากำลังจะกลับหรอกนะครับ แต่มาเดินซื้อของสำหรับ ปาร์ตี้รอบกองไฟกัน



ที่จริงผมไม่ชอบที่ๆมีคนเยอะๆหรอกครับเพราะมันน่ารำคราญ แถมยังร้อนสุดๆ คนนี้ก็เดินเบียดไปมาชนโน้นชนนี่จนหน้าขยะแขยง


ไอ้นี่ก็น่ารำคราญจริงตั้งแต่มีไอ้โนเข้ามาในชีวิตไอ้จิมก็ชอบเข้ามาวุ่นวายกับผมมากขึ้น หรือที่จริงชอบมายุ่งกับไอ้โนมากกว่า เหมือนพวกมันมีเรื่องล้อเรียนผมมากขึ้นถึงแม้มันจะไม่แสดงออกอะไรกันมากมาย แต่ดูเหมือนพวกมัน เอ่อ มีความสุข แต่
เพราะอะไรนั้น ผมเองก็ไม่แน่นใจ


“เหี้ยอะไร”อากาศยิ่งร้อนๆไม่รู้ไอ้นี่มันจะอะไรกับผมหนักหนา ไอ้ยาจกนี่ก็ไม่รู้เป็นอะไร ตั้งแต่ออกมาจากหน้าน้ำก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตา เดินอย่างเดียว ไม่พูดไม่จา พอเผลอมองหน้าผมหน่อยก็เอาแต่หน้าแดง แล้วก็เดินหนี


“นี่”ดึงแขนมันให้หยุดเดิน


“อะ อะไร”ทั้งๆที่พูดกับผมแต่ตากลับหันไปมองทางอื่น


“จะเดินอะไรหนักหนา กูร้อน รีบๆซื้อ”หงุดหงิดขึ้นมาเลยครับ


“อืม”ไอ้คำนี้อีก ไม่รู้มันจะพูดอะไรหนักหนาอืมๆๆๆ ถามอะไรสั่งอะไรก็อืมๆๆ ลูกเดียว


เลยเดินหนีมันเลยครับ ยิ่งเห็นยิ่งหงุดหงิด ไปรอที่รถแล้วกันยังไงซะมันก็เดินกับพวกเพื่อนๆมัน คงไม่มีอะไรหรอก


ผมเลยกลับมาที่รถ บนรถเปิดแอร์ทิ้งไว้นั้นดีหน่อยสำหรับอากาศร้อนๆ


“อ้าวพี่ ไอ้โนล่ะ”พอนั่งเงียบได้ไม่ถึง3วินาที ไอ้แพนก็ตรงเข้ามาหาทันที


“กูจะรู้ไหม”ยิ่งหงุดหงิดๆอยู่


“เฮ้ย ปล่อยให้คาดสายตาได้ด้วยหรอ”กวนตีน


“เรื่องของกู”


“นี่พี่ ไมต้องทำรำคราญผมขนาดนั้นก็ได้เรื่องนั้นที่ผมรู้อ่ะ ผมไม่บอกใครหรอกน่า เห็นว่าเป็นพี่ ผมเลยมีข้อเสนอเซอร์วิสเป็นพิเศษมาให้”พูดมากน่ารำคราญ


“กูไม่สน”


“ผมรู้นะว่าพี่ทำอะไรมัน ปากเจ่อขนาดนั้น กัดนานน่าดู”พูดอย่างรู้ทัน รู้แล้วไง ใครสน?


“...”


“นี่พี่ไอ้โนมันคออ่อนแต่เวลาแม่งเมามันจะหลุดพูดทุกอย่างที่อยู่ในใจออกมาหมดเลย ที่สำคัญว่าง่ายเชื่องอย่างกับลูกแมว”พูดยื่นหน้าเข้ามาพูดใกล้ๆ เหมือนกลัวจะมีใครได้ยิน ว่าง่ายหรอ


“รู้ได้ไง”เท่าที่รู้มา   ไอ้โนมาจากคนละโรงเรียนกับเพื่อนๆมัน เวลาแค่ไม่กี่เดือนมันจะรู้อะไรขนาดนั้น


“หึ เรื่องนั้นสำคัญหรอ เอาเป็นว่าผมไม่เคยมอมเหล้ามันแล้วรู้หรอก ก็แค่เรื่องบังเอิญที่รู้มา นี่เป็นเซอร์วิสพิเศษสำหรับพี่ แต่เรื่องเกมบนรถเมื่อวานพี่ต้องจ่ายนะครับ เพราะผมพูดตั้งนานกว่าไอ้นิวจะยอมเล่นด้วย”หึ ได้เด็กเจ้าเล่ห์


“เออ”เอามือหนุนหัวแล้วทำท่าหลับตาได้ยินเสียฝีเท้าเดินห่างออกไป มันคงจะไปแล้ว


เอาไงดี คออ่อนแล้วว่าง่ายหรอ หึ แบบนี้ซิ ค่อยคุ้มกับค่าตอบแทนไอ้แพนมันหน่อย


แถม




“พี่ๆๆผมอยากกินปู แต่ผมไม่อยากกินกระดองมันอ่ะ”ผมที่เดินซื้อของสดเพื่อเอาไปทำซีฟูตปิ้งย่างในวันนี้บอกไอ้เก้า


“ใครเค้ากินกันกระดองปู”


“อ้าวหรอ แล้วกินตรงไหนมัน ผมเคยเกะปูดองในส้มตำปูปูปลาร้า ไม่เห็นมีเนื้อเลยแต่ก็ยังมีคนกินกระดองมันเข้าไป”
จริงๆนะปูดองไม่เห็นมีเนื้อหรืออะไรที่กินได้เลย ผมเห็นใครๆก็กินเข้าไปทั้งกระดองทั้งขามัน


“อือหือ เขามึงทิ่มตากูแล้ว”


ขอถามสักนิด ผมผิดตรงไหนครับ


ปล.เพิ่งมารู้ที่หลังว่าปูดองกับปูม้ามันไม่เหมือนกัน


 TBC.

วันนี้เราให้ทุกคนโหวตอย่างได้ตอนพิเศษจากตัวละครใดในเรื่อง

ไม่ว่าจะใครก็ตามได้หมด พระเอกนายเอกตัวโกง ตัวประกอบอยากรู้ของให้บอกมาเลย :impress2:

เดี๋ยวป๋าจัดให้ ให้ถูกขอมามากที่สุดเราก็จะทำการเเต่งของคนนั้นนะ

ที่จริงแต่งไว้เยอะมากๆหลายคนในเรื่องเลยแทบจะเป็น10อ่ะ แต่ก็นะให้ทุกคนเลือกว่าอยากอ่านของคนไหนนะ
 :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 05-03-2013 23:47:11
คู่ แท็ค โน ใกล้ แล้วๆๆๆ ใกล้ จะ ได้ กัน แต่ คง ไม่ ใกล้ ที่ จะ รัก กัน

อร๊ายยยยย

สรุป โดน พี่ไร หลอก ? แผน?

อิอิ

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 06-03-2013 00:06:45
ของแถมนี่หยอกกันแรงดีแฮะ เขาเกือบทะลุจอมาทิ่มตาคนอ่านด้วยเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 06-03-2013 00:17:46
อีกไม่นาน โนเอ้ย ไม่รอด :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 06-03-2013 00:23:35
แผนของแทคหรือนั่น ไม่ค่อยเลยนะเนี่ย แล้วโนคิดแบบนั้นคงไม่ใช่จะไปทดสอบความคิดตัวเองกับใครนะ ไม่งั้นแทคจัดการแน่เลย แล้วแทคจะมอมเหล้าโนหรือไง คิดอะไรอยู่ เพื่อน ๆ โนไม่ค่อยเลยนะ ทำไมทำแบบนั้น ตอนพิเศษ ทุกคู่เลยได้ไหม แต่ถ้าให้เลือกแทคโนละกัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 06-03-2013 00:27:45
โนเสร็จแน่งานนี้ื  :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 06-03-2013 00:33:17
ขอเป็นคู่ แท็ค โน อยากรู้ว่าแท็คเริ่มสนใจโนได้ยังไง
หรือตั้งแต่ตอนเจอกันที่บริษัท :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 06-03-2013 00:40:36
ขอคู่แท็ค-โน ครับเพราะแท็คกำลังจะมอมเหล้าโนแล้ว  :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 06-03-2013 00:59:55
นั่นน่ะสิ ขอคู่แท็ค-โน ด้วยคน
 :z1:
 :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 06-03-2013 01:50:28
 :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 06-03-2013 02:14:36
แต่ละคนช่างเจ้าแผนการดีนัก
ชอบทุกคู่เลยค่ะ
คู่แท็ค-โน จิม-แดน ก่อนอื่นเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 06-03-2013 02:38:49
 :laugh: :laugh:  เรื่องของเมฆอ่าค่ะ  เอิ๊กๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 06-03-2013 03:25:44
แบบว่า ><
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 06-03-2013 04:51:13


พี่เก้าแผนซ้อนแผนนะ :z1:


ขอแทค-โนครับ  :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 06-03-2013 05:07:38
คู่แท็ค โน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: clock_nuchchee ที่ 06-03-2013 06:42:12
จะเอาคู่แท็ค โน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 06-03-2013 07:00:42
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 06-03-2013 07:31:58
ขอตอนพิเศษแท็ค-โน คู่นี้กำลังน่าติดตาม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 06-03-2013 07:38:16
พี่เก้า น้องคีย์^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 06-03-2013 07:43:02
รีเควสแทค-โนๆๆๆๆๆ ชูป้ายไฟอย่างสูง
แต่เอาตอนนี้ก่อน
แทควางแผนไว้เยอะนะนี่
เอาน่าอีกช็อตเดียว จับมอมเหล้า
จะได้รู้หมู่จ่ากันล่ะ
อูยยยยย รอไม่ไหว จะคลั่งเพราะเรื่องนี้
อ้อ คีย์น้อยพิษสงเยอะรอบตัวเลนนะ
แต่โดนเพื่อนเฮียเก้าหักหลังเสียได้
ชอบบบบบบ
กดบวกปล่อยเป็ด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 06-03-2013 08:22:25
 :haun4: 
แค่คิดก็เสียววววววว แล้ว 5555

อยากได้ แท็ค-โน ๆ อ้าาา เอาตอนแบบ  :pighaun:
รึไม่ก็ แดน-จิม คู่นี่ก้เป็นหนึ่งในดวงใจจ้าาา

เอ๊ะๆ เรื่องนี้มีตัวโกงด้วยหรอ ?
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 06-03-2013 08:40:39
  :laugh: :laugh: :laugh: น้องคีย์โดนพี่เก้าหลอก :laugh: :laugh: :laugh:


 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[อยากอ่านคู่พี่แท็คกับโนจ้า :-[ :-[ :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 06-03-2013 09:46:19
ขอคู่ของเมฆ ????
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 06-03-2013 10:12:05
คู่ แท็ค โน  :-[

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 06-03-2013 10:34:28
น้องโนน่ารักอ่ะ อิๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 06-03-2013 14:29:05
แท็ค-โน!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 06-03-2013 14:30:54
555 พี่ไร้แม่งเลว แต่ชอบ

โนก็ใกล้แล้วอีกนิดๆ -..-

รอตอนต่อไปนะคะ สู้ๆ

 :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 06-03-2013 14:48:18
ขอคู่ น้องคีย์ พี่เก้า ค่ะป๋า ขาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา    :m4: :m4: :m5: :m5: :m10: :m10: :m10:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 06-03-2013 16:41:15
สุดๆอะอยากมีแฟนม้างๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 06-03-2013 16:46:00
น้องคีย์น่ารักอ่า   :กอด1:

เจ้าเล่ห์นะพี่เก้า o13

เมื่อโน-แท็ค จะตกลงปลงใจสักทีเนี่ย  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 06-03-2013 17:23:07
แท็ค  :oo1: โน

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 06-03-2013 19:23:51
แท็ค โน จัดมาหนักๆเลย 555++
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 06-03-2013 19:41:25
ขอแท็ค โน!!! ยาวๆให้เคลีย!!! ขอบคุณค่ะ!!!
เอาไอ้พี่แท็คเล่าด้วยนะค่ะ มันถึงจะถึงใจ อ๊าก กกกกกกก
 :z3: :z3: :z3: :z3:
 :กอด1:ขอบคุณที่มาลงปล่อยๆนะค่ะ ชอบเรื่องนี้มากเลย ขอบคุณมากค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 06-03-2013 20:54:03
อยากอ่านแท็คกะโนอ่ะ
พี่เก้านี่ร้ายกาจใช่เล่นนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 06-03-2013 20:55:42
อยากอ่านแท็คกะโนอ่ะ
เก้าร้ายใช่เล่นนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 06-03-2013 21:25:32
555 ฮาคู่เก้ากับคีย์อะ ตลกดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 06-03-2013 22:10:21
ขอ แท็ค - โน ก๊าฟฟ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: zabzebra ที่ 06-03-2013 22:34:37
ขอคู่ของนัดค่ะ อยากรู้นัดจะคู่กับใครรรร
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 06-03-2013 23:08:16
แท็ค เจ้าเล่ห์อีกแล้วน่ะ :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 07-03-2013 11:33:16
พี่เก้าได้กำไรตลอดดด   :laugh:
รอตอนต่อไปฮะ  :')
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Cardiac ที่ 07-03-2013 16:43:35
ชอบคู่ แท็ค โน o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 07-03-2013 19:40:09
พี่แท็คแกอารมณ์บ่จอยได้ตลอด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 07-03-2013 21:40:20
ทั้งหมดเนี่ยแผนพี่แท๊คสุดหล่อเรานี่เอง 5555

พี่ชอบก้บอกโนไปเลย พี่แท๊คจร้าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 08-03-2013 00:07:27
เรืื่องนี้ผู้ชายเต็มเลย โอ๊ยช๊อบชอบ  o18
แต่ถ้าตีกันเลือดสาดขนาดนี้มันจะฆ่าเรามั้ยเนี่ย ???
รออ่านตอนต่อไปจ้า  :L2:
ปล. นักอ่านใหม่มาตามอ่านนะจ๊ะ สู้ๆ <3
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 08-03-2013 00:43:37
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 08-03-2013 01:09:01
เป็นวิธีง้อที่เสี่ยงมาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: iten ที่ 08-03-2013 03:51:25
 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 08-03-2013 10:16:05
เค้ามาบอกอีกรอบว่า แทค-โนๆๆๆๆๆๆ
กดบวกอีกที
เป็ดกดซ้ำกระทู้เดิมไม่ได้
รอๆๆๆ อย่างใจจดใจจ่อ พร้อมป้ายไฟ ฮิ้ว!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่34 ง้อ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 08-03-2013 23:51:44
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ เเท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 09-03-2013 14:13:49
ตอนพิเศษ แท็คโน1


ผมนั่งมองไอ้ยาจกที่นั่งอยู่รอบๆกองไฟ ท่าทางมีความสุขหัวเราะชอบใจกับมุขฝืดๆของเพื่อนมัน จนลืมว่าผมนั่งอยู่ข้างๆ ทำไมถึงลืมนะ ทำไมมันถึงได้ลืม เรื่องวันนั้น


“อ้าววันนี้องคุณหนูแท็คก็มาหรอครับ”เสียงของตาแกหัวล้านรีบวิ่งเข้ามาพูดคุยกับผมทันทีที่ก้าวเข้าอ็อฟฟิตของป๊า


“อืม”ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ผมจะต้องยกมือไหว้ลูกน้องตัวเอง


“งั้นเชิญทางนี้เลยครับ”เดินนำไปยังลิฟเพื่อที่จะขึ้นไปชั้นบนที่มีห้องป๊าอยู่ ทำเกินหน้าที่จนน่ารำคราญ


ปิ๊ง


เพียงไม่ถึงนาทีประตูลิฟก็เปิดออกยังชั้นบนสุดของตึกที่ๆมีห้องทำงานของป๊าอยู่


“เดี๋ยวป๊าต้องเข้าประชุมจะไปด้วยไหม”หันมาถามทั้งๆที่รู้คำตอบดีอยู่แล้ว


“ไม่ครับ ผมจะรอที่ห้อง”ไม่ต้องรอให้พูดอะไรกันยืดยาว เพราะทุกครั้งที่มาก็ต้องเป็นแบบนี้  น่าเบื่อแต่ก็ต้องมา เพราะผมกำลังจะไปเรียนต่อที่ญี่ปุ่น ได้ทุนของบริษัทผลิตเกมรชื่อดังของโลกที่ญี่ปุ่นจะช่วยเทรนการสร้างเกมร่วมไปถึงระบบซอฟแวร์ต่างๆ ซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างมากกับบริษัทนี้ในอนาคต


“นี่ครับพ่อ แฮ่ๆๆทันไหม”เด็กผู้ชายตัวเล็กๆผอมๆแต่ขาวเกินกว่าเด็กบ้านๆธรรมดา ผิวพรรณดูดีเกินกว่าเสื้อผ้าราคาถูกพวกนั้นที่สวมใส่มา


“ทันจ๊ะ ขอบใจนะโน พ่อไปประชุมก่อนรอนี่นะเดี๋ยวกลับพร้อมพ่อ”พนักงานชายวันกลางคนยื่นมือไปรับเอกสารที่อยู่ในซองสีน้ำตาลจากมือของเด็กตัวเล็กนั้น


“ฮะ”ยึดตัวขึ้นเหมือนภูมิใจอะไรบ้างอย่างก่อนที่จะขานรับแล้วยิ้มตายี๋ส่งให้


 ลูกชายของพนักงานคนนั้นตำแหน่งก็แค่พนักงานธรรมดาทั่วไป ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเพิ่งรับเข้ามาทำงาน แต่ทำไมเด็กนั้นที่ได้ชื่อ
ว่าลูกชายถึงได้มีผิวพรรณดีเกินกว่าเด็กจนๆธรรมดา


“มองอะไร”ดูเหมือนจะเผลอจ้องนานเกินไป จนเจ้าเด็กนั้นเดินเข้ามาประชิดตัว ถามอย่างเอาเรื่อง ดูจากรูปร่างแล้วคงอายุน้อยกว่า6-7ปีเห็นจะได้


“อายุเท่าไหร่”ถามไปเลยดีกว่าจะได้รู้ไป


“8ขวบ”8เลยหรอดูแล้วน่าจะสัก6หรือ7มากกว่าอายุมากกว่าที่คิด


“อืม”พอหมดข้อสงสัยคนตรงหน้าก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะเสวนาต่อด้วย


“นี่แล้วนายล่ะ”ดึงแขนเสื้อผมไว้แล้วถาม


“13”ตอบแบบขอไปที่เพื่อมันจะยอมปล่อยมืออกจากแขนเสื้อ


“โม้”ไม่ยอมปล่อยแถมยังลอยหน้าลอยตาพูดอย่างอวดดี


“...”เริ่มอารมณ์ไม่ดี


“ทำไม ถูกจับได้ว่าโกหกเลยโมโหหรอ ดูออกง่ายจังแล้วนี่มาทำอะไรหรอ หรือเอาของมาให้พ่อที่ลืมไว้หรอ”ทั้งๆที่ว่าคนอื่นแท้ๆแต่ก็ยังจะชวนเขาคุย แถมถามแล้วไม่ยอมรอคำตอบกลับถามอีกข้อขึ้นมาเฉยเลย อะไรของมัน


“เปล่า”ถ้าป๊าลืมจริงๆคงไม่จำเป็นที่เราจะต้องถอสังขาน มาเองหรอก


“แต่เราเอามาให้พ่อนะ แม่บอกว่าของสำคัญถ้าไปไม่ทันจะไม่มีเงินซื้อขนม”ยังไม่ยอมปล่อยแขนเสื้อ เล่าเรื่องของตัวเองทั้งๆที่
ไม่ได้ถาม แถมทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ ทำไม?


“ก็ทันแล้วนี่”


“แงๆๆๆฮืออๆๆๆๆ”อ้าว อยู่ๆก็แหกปากร้องดังลั่น  โชคดีที่ตอนนี้ทุกคนไปประชุมกันที่ห้องประชุมใหญ่กันหมดเลยไม่มีคนเห็น แต่จะโชคดีจริงๆหรอ


“เฮ้ยจะร้องทำไม”ไมใช่จะปลอบแต่ตกใจมากกว่าที่อยู่ๆก็ร้องไห้ขึ้นมา


“เจ็บ กลัวด้วย บนรถไฟฟ้าฮือๆๆๆๆ เจ็บ ฮือๆๆๆ คนเยอะฮือๆๆ”ฟังไม่เห็นจะรู้เรื่อง


“ถ้าเงียบจะให้นี่”ยื่นช็อกโกแล็ตแท่งที่พนักงานชอบซื้อมาเพื่อเอาใจลูกประธานบริษัท ทั้งๆที่เราไม่ชอบของหวาน จะประจบทั้งทีหน้าจะหาข้อมูลมาให้มากกว่านี้หน่อย


“ฮึกๆ”หยุดจริงๆด้วย ง่ายด้ายขนาดนั้นเลยการหยุดร้องไห้เนี่ย


“เล่าใหม่ฟังไม่รู้เรื่อง”ไม่รู้จะพูดอะไร แต่ถ้าไม่พูดเดี๋ยวจะร้องอีกยิ่งเด็กนี่ล่ะก็น่ารำคราญ เพราะแบบนี้แหละถึงไม่ชอบเด็ก น่ารำคราญ พูดจาก็ไม่รู้เรื่อง แถมยังชอบอวดดี


“โนน่ะนะ พอแม่โทรไปที่บ้านว่าลืมของก็เลยรีบอาสาเอามาให้ ทั้งๆที่ไม่อยากมา กลัวมากๆเลยจากบ้านต้องไกล แต่แม่บอกว่าถ้าไม่มีจะไม่มีเงินกินขนม พี่เนก็ไปโรงเรียน”เด็กอายุแค่8ขวบเองปล่อยให้ออกมาจากบ้านได้ไง ยิ่งผิวพรรณแบบนี้ รอดมาถึงนี่ได้ก็ดีแค่ไหนแล้ว


“แล้วร้องทำไม”ที่เล่ามายังไม่มีสาเหตุอะไรที่ทำให้ร้องไห้ขนาดนั้นเลย


“ก็โนกลัว บนรถไฟมีคนเยอะเบียดด้วย ล้มตอนเดินออกมาด้วย เจ็บ ฮือๆๆๆ”ร้องอีกแล้วทั้งๆที่มือก็ถือช็อกโกแล็ตอยู่แท้ๆ


“เห้ย อย่าร้องดิ อาๆให้หมดเลยอย่าร้อง”


“เงียบลงทันที”พูดกับตัวเอง 


แล้วมันก็ยื่นมือมารับถุงที่มีขนมเต็มไปหมด ผมก็เดินเข้าห้องพ่อโดยที่มีไอ้เปี๊ยกนี่เดินตามมา ก็มันยังไม่ยอมปล่อยแขนเสื้อไม่รู้จะจับทำไม


“ไม่กินหรอ”พูดแล้วมองถุงขนมในมือที่เพิ่งยื่นให้


“ไม่ชอบของหวาน”มานั่งที่โซฟารับแขกในห้องไอ้เด็กนั้นก็มานั่งตาม


“กลัวฟันผุหรอ ไม่ต้องกลัวนะ อาหมดบอกว่าถ้าแปรงฟันทุกวันฟันก็จะไม่ผุ”การสนทนาปัญญาอ่อนเกิดขึ้นแล้ว


“ไม่ใช่แบบนั้น”


“ทำไมอ่ะ”น่ารำคราญพูดมากจริง


“ก็มันหวานไม่ชอบ”


“แล้วทำไมไม่ชอบล่ะ”ไอ้เด็กนี่กวนตีน อยากจะตวาดกลับไป แต่ตากลมๆที่มีหยาดน้ำตาเต็มหน่วงจ้องมองมาอย่างกับแพรี่เลย(แมวเปอร์เซียที่บ้าน)


“ชั่งมันเถอะ เคยกินแล้วไม่อยากกิน”


“หรอ แปลกคนดีจัง”ใครกันแน่นที่แปลก


“ทำไมไม่กิน”เห็นเก็บช็อกโกแล็ตที่ยื่นให้ก่อนหน้านี้ลงถุง


“ไม่กินหรอกจะเก็บไว้ให้น้อง”ยังมีน้องอีกหรอ


“น้อง”


“ใช่น้อง แม่กำลังจะมีน้องเดี๋ยวไม่นานน้องก็จะมา จะเก็บไว้ให้น้อง”พูดอย่างตั้งใจแล้วกำถุงขนมไว้ในมือแน่น



“ยังไม่มีหรอ”สงสัยแม่มันคงยังท้องอยู่


“อืม น้องตัวเท่ากบอยู่ต้องรอให้โตกว่านี้ถึงจะออกมาให้เห็น”ถูกเลี้ยงมาแบบไหนกันแน่น เจ้าเด็กนี่


“กว่าจะโต ขนมมันก็เสีย”ไม่ได้ตั้งใจจะทำลายความตั้งใจแต่พูดเรื่องจริง


“ฮือๆๆแงๆๆๆๆๆทำไงดี แงๆๆน้องไม่ได้กิน แงๆๆ”อ้าว ร้องอีกแล้ว อะไรกันเนี่ย


“เฮ้ยร้องอีกแล้ว ไม่ต้องร้องๆถ้าน้องของมึงออกมากูจะซื้อให้ใหม่เอาให้เยอะกว่าเดิมเลย”พูดแล้วรีบหันไปโอ๋ แค่น้องจะไม่ได้
กินขนมพวกนี้ถึงกับร้องไห้ตัวโยขนาดนี้เลยหรอ เพราะเป็นลูกคนเดียวเลยไม่รู้ว่ามันเป็นยังไงการมีพี่น้องน่ะ


“จะฮือจริง ฮือๆๆหรอ”ทังๆที่ร้องขนาดนั้นแต่ก็ยังอุส่าสนใจ


“อืม อยากได้อะไรก็จะให้”


“สัญญานะ”ยื่นนิ้วก้อยปอมๆมาตรงหน้า


“อืม”ตอบรับไป


“สัญญาก่อนซิ”ดูเหมือนถ้าไม่ยื่นนิ้วออกไปเรื่องคงไม่จบง่ายๆ


“สัญญา”ถึงจะน่าอายทั้งๆที่โตขนาดนี้แล้วแต่ยังต้องมาทำอะไรเป็นเด็กแบบนี้


“จริงๆหรอพี่ชื่ออะไรครับ โนน่ะชื่อโนนะ”เป็นวิธีทำความรู้จักที่แปลกลำดับขั้นจริงๆ


“แท็ค”


“ชื่อเหมือนในการ์ตูนเลย เท่ห์จัง”ทำไมต้องทำสายตาเหมือนเป็นเรื่องดีๆอะไรขนาดนั้นก็แค่ชื่อแถมยังเป็นชื่อของคนอื่นไม่ใช่ของตัวเองซะหน่อย


หลังจากนั้นก็คุยกันเล่นกันอยู่พักใหญ่จนพวกผู้ใหญ่เริ่มทยอยกันออกมาจากห้องประชุม เสียดายไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่รู้สึกเหมือนเสียดาย


“พรุ่งนี้พี่มาอีกไหม”ผมเดินออกมาจากห้องป๊าพามันมารอพ่อมัน


“ไม่ ต้องไปต่างประเทศ”นั่งมองคนโน้นนี่มองพวกเรา บ้างก็เขามาทักทายตามประสาลูกประธานบริษัท


“ไกลไหม”เอียงคอน้อยๆถามอย่างสงสัย


“ไกล”


“มากเลยหรอ”ผมเริ่มชิน   เวลาที่มันเริ่มสงสัยเรื่องไหนมันจะไม่หยุดถามแค่นั้นจะถามต่อไปเรื่อยๆจนกว่าผมจะตอบไม่ได้


“มาก”


“มากขนาดไหน”เฮ้อ เด็กหนอเด็ก


“อืม เท่าฟ้า”ตอบแบบเด็กๆกลับไปแล้วกัน


“หืม ไกลเนอะ”ดันเข้าใจ


“แล้วจะกลับมาไหม”


“กลับซิ”คอยดูนะมันจะต้องถามต่อ


“ตอนไหน”ว่าแล้วไง


“3ปีมั้ง”นั้นคือกำหนดการที่ระบุในสัญญา


“เท่าไหร่”จะให้ตอบยังไง


“อืม ไม่รู้”ครั้งแรกที่มีคนถามอะไรแล้วผมไม่สามารถตอบได้ ก็มันเหมือนอนิยาม ยิ่งอธิบายยิ่งงง


“อืม”แต่มันทำท่าเหมือนเข้าใจ


“พ่อมาแล้ว”อีกแล้วความรู้สึกเสียดายนี่มันอะไรกัน เหมือนกำลังจะถูกแย่งอะไรบ้างอย่างไป


“อืม”มันวิ่งออกไปหาพ่อมัน แต่ผมยังนั่งอยู่ที่เดิม


“พี่สัญญาแล้วนะ โนจะรอ”จะรอหรอ


“อืม”แล้วมันก็เดินไปกับพ่อมัน


จะรอหรอ นั้นซินะผมเองก็จะรอ วันที่จะได้รักษาสัญญานั้น


การเรียนที่ญี่ปุ่นเป็นไปอย่างยากลำบากเหตุก็เพราะเรื่องภาษาที่ทำเอาปรับตัวไม่ทัน อาการก็ด้วย อยู่ที่นี่มีพี่เลี้ยงส่วนตัวที่พ่อจ้างมาให้ดูแลอย่างดี แปลกจริงๆทุกครั้งที่คิดว่าเรื่องเรียนมันหนักเกินไป ก็จะมีหน้าไอ้เด็กนั้นลอยเด่นขึ้นมาให้หัว ทำให้อดยิ้มไม่ได้ถึงหน้าตาใสซื่อทั้งๆที่ตัวเองอายุปาเข้าไป 8 ขวบแล้ว อย่างกับ4ขวบแนะ


ใช้ชีวิตอยู่ที่นั้นโดยที่มีหน้าไอ้เด็กนั้นอยู่ในหัวทั้งๆที่ผ่านมาก็3ปีแล้วแต่ไม่เห็นจะลืมเลย ยิ่งรู้สึกตื่นเต้นหนักเข้าไปอีกที่จะได้กลับไปเจอมัน


แต่แล้วก็เกิดเรื่องอีกจนได้ เพราะเรียนเก่งเกินไป เขาเลยให้เรียนต่ออีก3ปีในระดับที่สูงกว่ามาก ป๊าอยากให้เรียนต่อ เพราะเป็นโอกาสดี ยังไงป๊าก็มาเยี่ยมทุกๆ2เดือนอยู่แล้ว แต่ไม่อยากเรียน สุดท้ายก็ต้องเรียนเพราะป๊าขอไว้


ปานนี้น้องมันคงจะโตน่าดูแล้วล่ะ คงได้กินขนมเยอะแยะ มันเองก็คงจะโตขึ้น หน้าตาก็คงเปลี่ยน เหมือนๆกับผม ถ้ามันเจอผมอีกครั้งมันจะจำได้ไหมแล้วถ้ามันจำผมไม่ได้ล่ะผมจะทำยังไง


เพราะมันตลอดเวลาที่อยู่นี่ พอคบกับเด็กผู้หญิงคนไหนก็จะเจอแต่หน้ามันลอยไปมา  จนทนคบต่อไม่ได้ ความรู้สึกไม่ใช่ถึงจริงๆแล้วก่อนที่จะคบก็ไม่ได้รักหรือชอบอะผู้หญิงพวกนั้นอยู่แล้ว ก็เลยไม่มีความจำเป็นอะไรต้องทนให้มันยึดยาว มารู้ตัวอีกทีก็คบกับใครไม่ได้ซะแล้ว


เพราะอะไร?


มันเพราะอะไร เวลาแค่วันเดียวที่ผมกับมันได้เจอกัน แค่ไม่กี่ชั่วโมงด้วยซ้ำของเมื่อหกปีก่อน แค่เศษเซียวเวลาที่ผ่านมาในชีวิต แต่กลับติดตามาจนถึงทุกวันนี้ จนผมโตขนาดนี้ แต่ก็ยังไม่ลืม หาเหตุผลก็ไม่เจอ
และแล้วผมก็เรียนจบได้กลับไทย  เพราะปรับตัวไม่ได้กับมหาลัยของไทย เลยมาเรียนแค่เอาวุฒิจบที่โรงเรียนอาชีวะ ก็แค่เรียนๆไปงั้น เพราะหน้าที่จริงๆคือมาดูงานที่บริษัท


พอกลับมาก็แทบไม่มีเวลาว่าง   โรงเรียนบ้านี่ดันมีอะไรยุ่งยาก ยุ่งไปยุ่งมากลายเป็นได้เป็นหัวหน้าของเด็กอาชีวะ ทั้งๆที่ไม่ต้องการ ก็แค่อยากตามหาไอ้เด็กนั้น เพราะตอนนั้นผมจำได้แค่หน้ากับชื่อ   พ่อแม่มันอยู่ตำแหน่งไหน ยังอยู่ที่บริษัทอีกไหมก็ไม่รู้ จะไปถามคนที่บริษัทเลยก็ใช่ที่ ก็พยายามตามหาในแบบของตัวเองจนกระทั่ง ก่อนเปิดเรียนปวส.ปีสอง ผมเห็นมัน
สภาพเหนื่อยหอบพร้อมซองสีน้ำตาลไม่ต่างอะไรกับเมื่อหกปีก่อน ที่โต๊ะทำงานตัวเดิมแต่ตำแหน่งเลื่อนขึ้นมาแค่นิดหน่อย สูงขึ้น ผมสั้นกว่าเมื่อก่อน ผิวยังขาวเหมือนเดิม ตาก็ยังโตเหมือนเดิมปากสีสดเหมือนเดิม ทุกอย่างเหมือนเดินแทบจะทั้งหมด แต่มีบ้างอย่างที่ไม่เหมือนเดิม


สายตานั้น ไม่เหมือนเดิม ไม่เหมือนเมื่อหกปีก่อน


จำไม่ได้ จำไม่ได้ซินะ


ขี้โกงนี่


ทั้งๆที่ผมจำได้มาตลอด


มึงจะตลกไปแล้วกูทนมาตลอด6ปี แต่มึงกลับจำกูไม่ได้


ตามหลอกหลอนมาตลอด


จนรู้สึกเข้ากับคนอื่นไม่ได้


แต่ก็หาเหตุผลไม่ได้


ทำไมนะ ทำไมถึงมาทำให้ชีวิตยุ่งยาก ทำไมผมถึงดึงตัวมันเข้ามาใกล้ๆแบบนี้ ทำไมถึงปล่อยไปไม่ได้
ไม่เข้าใจ


รู้แค่ห่างไม่ได้ เป็นของคนอื่นไม่ได้ หงุดหงิดที่นั่งหัวเราะกับคนอื่น ลืมผม


“เป็นอะไร เมาแล้วหรอ”เพราะมั่วแต่เม่อมันเลยเดินเข้ามาสะกิด


“เรื่องของกู”ไม่ได้คิดอะไร แต่ปากก็ตอบออกไปตามนิสัยที่เคยชิน


“หอก กูนึกว่าเมาจะได้พากลับ”ท่าทางอารมณ์เสียแล้วเดินกลับไปหาเพื่อนมัน


“กูเมา กลับ”เดินออกไปได้ไม่ถึงสองก้าวก็หันกลับมา


“อะไรของมึงเนี่ย”ดูเหมือนจะไม่เชื่อ ทั้งๆที่เมื่อก่อนว่าง่ายออกขนาดนั้น


“กูเมา กลับ”


เมื่อไหร่จะได้คำตอบว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ ทำไมถึงปล่อยมันไปไม่ได้ เมื่อไหร่...

TBC.

คะเเนนเป็กเอกฉันท์โดยมิต้องนับ o18

จัดไปกับเหตุผลน้อยๆส่วนหนึ่งของพี่เเท็คที่มีให้กับน้องโน ทุกคนอย่าโล่งใจไป หรือ ฝันหวาน

มันยังมีอะไรอีกเยอะท่านทั้งหลาย o22

ช่วงนี้ข้าน้อยสอบ มิรู้ว่าจะลงได้อาทิตย์ล่ะกี่ตอน ถ้าช้าก็อาภัยไว้ในโอกาศนี้ 5555

นอนดีกว่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 09-03-2013 15:14:25
เค้ารู้จักกันมาก่อนหรือเนี่ย น่ารักอ่ะ อยากอ่านอีก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 09-03-2013 15:18:16
โนต้องรับผิดชอบนะ ปล่อยให้พี่แท็คเพ้อคนเดียวมาหกปี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: akira334 ที่ 09-03-2013 15:23:07
โอ้ว ความหลังวัยกระเตาะ (ถูกป่าวหว่า)  o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 09-03-2013 15:27:59
พอเห็นแบบนี้ ก็ใจอ่อนเชียร์พี่แทคเลยอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 09-03-2013 15:30:05
สรุปได้แล้วล่ะ เฮียแท็คอ่ะซึน!! โธ่เอย~~!! แค่น้องมันจำไม่ได้ถึงกับแกล้งแรงขนาดนี่เลยเหรอ ระวังเถอะน้องมันจะไม่รักแล้วตัวจะรู้สึก 55+ 
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 09-03-2013 15:37:20
โนคงไม่รอดแล้ววว o18 o18 o18 o18 o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 09-03-2013 16:03:29
เศร้าแทนแท็คเลยอ่ะ  :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 09-03-2013 16:18:29
555

โนก็ใจร้ายไปคนทั้งคนลืมได้ไงเนี่ย

>< รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: muiko ที่ 09-03-2013 16:41:53
แหม ที่แท้พี่แท็คก็รักฝังใจ
แต่ไม่เข้าใจว่าตัวเองรักหรอเนี่ย

โนต้องรับผิดชอบนะ พี่แท็คเค้ารอมาหลายปีเเล้วนะ  :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: owlkapam ที่ 09-03-2013 16:52:56
                                 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:


โรแมนติกอ่า.............เขินๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

มาต่อไวๆนะ....รอๆๆๆๆๆๆๆๆ  o13

เป็นกำลังใจให้...สอบขอให้โชค A นะ...
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 09-03-2013 16:54:18
โอ๊วววววว แท็คกะโน มี อดูตตตกันนี่เองงง :really2:

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 09-03-2013 17:06:23
อะไรกันน้องโนลืมพี่แท็คหรอเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 09-03-2013 17:31:22
โนยังใสเหมือนเิดิม อดีตกับปัจจุบันไม่แตกต่าง

พี่แท็กเสียใจอ่ะ น่าสงสาร~~~~~~
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 09-03-2013 17:52:00
รักฝังใจแต่วัยเยาว์นี่เอง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 09-03-2013 18:12:59
แท็ครอมาตั้ง 6 ปีน่าสงสารอ่ะโนจำได้ซะทีเหอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: yongsulewa ที่ 09-03-2013 18:16:53
อ่านรวดเดียวจบละ ! มาต่อเร็วๆน้าาาา แท็คโนนนนน พลีส (T/\T) เอาอีกๆ 55 อัฟไวๆนะครับ !
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 09-03-2013 18:17:26
ทุกอย่างมันเริ่มต้นจากวันนั้นสินะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 09-03-2013 19:57:16
 o13 o13 o13 เอาอีก !!!!!!!!!!!!!!!!!! อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 09-03-2013 20:14:05
โน.....ความจำสั้น..แต่...แท็ค............รักฉัน...ยาว................น่าร้ากกกก  :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 09-03-2013 20:15:35
ไม่พอ ขออีกๆๆๆๆๆๆ
โนยังไม่เมาเลย
แท็คก็ซึนใส่ซะงั้น
รู้ความหลังยิ่ง อ๊าซซซซซ
อยากอ่านต่อ
แท็ค-โนๆๆๆๆ ชูป้ายไฟ
กดบวกปล่อยเป็ด :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-03-2013 20:19:22
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[โนตอนเด็กน่ารักอะ :-[ :-[ :-[ :-[


 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:สงสารพี่แท็กเหมือนกันอะที่โนลืม :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 09-03-2013 21:04:30
ว่าแล้วว่าโนกะแท็คต้องรู้จักกันมาก่อน เพราะแท็ครู้ข้อมูลโนเยดะเชียว 555 น่ารักอ่ะ ชอบๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 09-03-2013 21:35:34
 :o8: น่ารัก

รักแรกสิน่ะ o3

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 09-03-2013 22:53:04
เหมือนจะหวาน แต่คนแต่งว่าไม่หวานนินา เหอะๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 09-03-2013 23:06:13
ความเป็นมาแม่งซึ้งมากเฮียแท็ค !!!  o13

6ปีแห่งการรอคอย ยอมรับเลยจิงๆ
แต่อย่าว่าโนเลย

วันวันมีหลายเรื่องให้ทำ แต่ไม่แน่โนเองก็ไม่ลืมหรอก
อย่าร้ายกับโนมากนักน้าาา
แต่ขอให้เฮียจัด NC & SM เยอะๆก็พอ
55555555555555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 09-03-2013 23:19:00
ที่แท้โนก็อ่อยแท็คตั้งแต่เด็กนี่เอง(อืมเหมือนแท็คจะคิดไปเองนะ  :m16:)

ตั้ง 6 ปีแท็คนี่จำเนอะไหนบอกไม่สำคัญอะไรไง หุหุ ไม่แปลกหรอกที่โนจำไม่ได้ก็เค้ายังเด็กอยู่นี่นา

รอ nc แท็ค-โนนะครับ  :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 09-03-2013 23:45:08
แท๊คชอบโนตั้งแต่ตอนเด็กเลยใ่ช่ไหมนะนั่น แต่ยังไม่รู้ตัวว่าความรู้สึกที่ว่าคือชอบสินะนั่น แล้วโนดันจำไม่ได้อีก แท๊คจะน้อยใจก็ไม่แปลกหรอก แต่แท๊คคิดให้ดี ๆ นะ ความรู้สึกที่มีให้โนคืออะไร ทั้งหวงทั้งห่วงทั้งคิดถึงทั้งใส่ใจขนาดนั้น แต่การกระทำกับคำพูดเป็นอีกอย่างตลอดเลยนะเนี่ย แต่โนจำแท๊คไม่ได้จริง ๆ หรือ โนตอนเด็ก ๆ น่ารักมาก ๆ เลยนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 10-03-2013 00:17:46
ตอบให้ก็ได้แท็ครักน้องโน :impress2:

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 10-03-2013 01:03:22
 :m16:  มันเปนงี้นี่เอง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 10-03-2013 01:14:03
มาเกริ่นนำ และให้เค้ารออีก....

ฮือ ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: gcc ที่ 10-03-2013 01:18:18
เคยเห็นชื่อเรื่องมาหลายครั้ง
ไม่คิดจะอ่าน

พออ่านเท่านั้นแหละ

สนุกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก :really2: :really2: :really2:

มาต่อเร็วๆนะ รอจ้ารอออออออออ  :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 10-03-2013 01:27:07
ว้าวๆมาแว้วๆ เย่ๆ ดีใจสุดๆเลย :bye2: :bye2: o13 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-03-2013 01:36:29
 :กอด1:ก็น้องโนอายุแค่ 8 ขวบ แล้วก็ผ่านมาตัีง 6 ปีน้องก็คงมีลืมบ้างแหละ
เฮียแท็คก็ให้อภัยน้องไปเถอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: nottto ที่ 10-03-2013 01:37:02
สนุกดีครับชอบ...เป็นกำลังใจให้นะครับ  :mc4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 10-03-2013 01:37:17
:pig4: คนอ่านอยากฝากอะไรนิดๆ หน่อยๆ ให้แท็คนะ :m16:
"ณ ตอนนั้นโนอายุเท่าไร แล้วแท็คอายุเท่าไร วุฒิภาวะใครมากกว่ากัน  ตัวเองจำได้แต่ก็ใช่ว่าน้องจะจำได้  โนแค่แปดขวบเอง  แล้วไอ้ที่ทำๆ ที่ผ่านมาเนี้ยะ
โคตรจะแสดงออกเลยนะ ว่าชอบโน ทั้งด่า ดูถูก ข่มขู่ โมโหร้ายใส่เขาบ่อยๆ นะ"
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 10-03-2013 02:21:07
ตายแล้ว กิ๊กสมัยเด็ก สัญญากันมาแต่ชาติปางก่อน
สงสัยกว่าจะจำได้คงจะเป็นตอนถึงทางช้างเผือก  o18
เฮ๊ย ผิดเรื่องแล้ว !!! ตกลงนี้มันโรงเรียนช่างกลหรืออัสสัมชัญเนี่ย
มีแต่เด็กหล่อๆ กับ เคะน่ารักๆ  :really2:
รออ่านตอนต่อไปจ้า  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: i_lost in.. ที่ 10-03-2013 02:49:11
คู่นี้มีความหลังนี่เอง  แหมแท็คก็น้อยใจไปแปปีเด็กอายุแปดขวบ(ที่ตัวเองบอกนิสัยเหมือนสี่) จะจำได้มั๊ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 10-03-2013 12:45:23
ความหลังยังฝังใจนี่เอง รักมากสิท่าแท็ค คิคิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 10-03-2013 13:27:54
น่ารักจังเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 10-03-2013 20:23:42
แท็ครักแรกพบสินะ คงรอวันที่โนจะจำได้ อะไรแบบนั่น?

หวานปนเศร่า เด๋วก็เร่าร้อน 655555


 ต่อๆจ้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 10-03-2013 22:08:31
ชอบอ่า............
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-03-2013 23:03:52
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 11-03-2013 02:16:09
 :beat:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 11-03-2013 04:37:40
กรี๊ดดดดดด><. ให้ตายสิ ฟินอะ น่ารักเนอะ อั้ยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-03-2013 08:41:57
เป็นการเจอกันที่ลืมไม่ลงแม้เวลาผ่านไปใช่ไหมแท็ค แต่โนจำไม่ได้นี่สิน่าน้อยใจเนอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 11-03-2013 09:28:35
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 12-03-2013 19:23:17
ได้ไงเนี่ย ยยยยย มาตัดจบเเบบนี้อ้อ??? :a5: :a5:
มาต่อเลยๆๆๆๆๆๆๆ เเท๊คโนบันไซ ซซซซซซ
 :กอด1:อ๊าก ได้อ่านตอนสั้นเเท๊คโนจริงๆด้วย คิดว่าเเท๊คจะมอมเหล้าโนนะเนี่ย
เเต่ไม่ทันซะงั้น นายนี่คนดีจริงๆเลยพี่! o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-03-2013 23:56:00
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: zabzebra ที่ 13-03-2013 00:24:24
วุ้ย รักกันตั้งแต่เด็กเลยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 13-03-2013 12:45:38
รออ่านต่ออยู่น้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา ตะเอง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 13-03-2013 21:45:11
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ แท็คโน1 up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 13-03-2013 23:59:54
 :z3: :z3:ว๊ากกกกกกกกกกกกก

มาต่อเร็วๆเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 14-03-2013 00:55:24
บทที่35 รักนะ




โนTalk


“นาน”พอขึ้นรถมาปุบก็เจอรังสีอัมหิตจากไอ้แว้นไฮโซนั่งกอดอกหน้าตึง ตั้งแต่ก้าวขึ้นรถ


“ก็ตลาดมันใหญ่ก็ต้องเดินให้ทั่วดิจะได้ไม่เสียเที่ยว”ผมก็หอบของพะลุงพะลังขึ้นรถมาเต็มสองมือ ส่วนใหญ่ก็ของกินทั้งนั้นแหละครับ  และอีกอย่างที่ผมซื้อเยอะขนาดนี้ก็เพราะไม่ใช่เงินผมไง


“ของกินทั้งนั้น  หิวไหม”ผมพูดแล้วรื้อเอาปลาหมึกย่างในถุงออกมา


“....”เงียบแต่สีหน้าดูดีขึ้นแสดงว่าอยากกิน(หรอ)


“เอ้า”ผมก็เลยยื่นปลาหมึกย่างหนึ่งไม้ให้มัน


“....”ไม่รับ


“ไม่กิน?”


“ขี้เกียจถือ เปื้อน”เหตุผลมัน กวนตีนมาก


“ไม่ต้องกิน”เรื่องมาก กวนตีน น่ารำคราญ ภายนอกแม่งโคตรแมนอ่ะ แต่นิสัยแบบ


“แต่กูจะกิน”อ้าวไอ้เชี่ยนี่


“จ่ายกูมา500กูจะป้อน”


“หึ”แพงไปหรอ?


“เออๆรีบๆแดกยังไงก็เงินมึง”เอาเงินเขาไปซื้อยังจะไปให้เขาจ่ายอีกเหอๆๆ


ผมก็เลยป้อนมันครับแม่ง นั่งกอดอกกินอ่ะยิ่งกว่าเจ้าชายในละครหลังข่าวอีก มึงจะสบายไปแล้วสาดดดดดดด


แต่พอใกล้จะหมดไม้มันมันก็เหลือชิ้นสุดท้ายแล้วชิ้นนั้นมันจะอยู่ตรงโคนไม้ใกล้ๆกับมือผมที่จับไม้อยู่ แทนที่มันจะกัดปลาหมึกแต่มันเสือกมากัดมือผม


“เฮ้ยเหี้ยอะไรเนี่ย”ไม่รู้ว่าประโยคนี้ไม่รู้ว่าผมด่ามันหรือด่าตัวเองรู้สึกเหมือนหน้าร้อนวาบขึ้นมาเลย


“...”เงียบ


“กวนตีน”พึมพัมกลับตัวเอง


“อะไร”ทีนี้ได้ยินเชียวนะมึง


“เปล่า”


แล้วก็เงียบผมก็นั่งกินโน้นนี่ไป ส่วนมันก็นั่งกดแต่มือถือ กดทำห่าอะไรอะไรก็ไม่รู้มัน กลัวเขาไม่รู้ไงว่ามึงมีไอโฟนใช้อ่ะ


และไม่นานก็มาถึงชายหาดด้านหน้าของรีสอทร์ที่พวกผมพัก ไม่ซิ ของพวกเพื่อนผมอ่ะน่ะ ก็เริ่มปฎิบัติการรอบกองไฟ   ไม่ต้องห่วงครับถ้าเป็นเรื่องนี้ ก็แยกกย้ายกันไปทำโนน้นนี่นั้นกันตามหน้าที่ ซึ่งส่วนใหญ่ก็ให้พวกปี1จัดการกัน เหอๆๆ ไม่ค่อยเอาเปรียบเลยเนอะ แต่ดีหน่อยที่ได้อยู่ห่างจากไอ้แท็คบ้าง


“อ้าวๆๆ รีบๆทำดิไอ้โนมึงอู้หรอ”


“สัส กูทำอยู่เนี่ย หั่นหมูเหี้ยอะไรเนี่ยทำไมต้องให้กูมาทำวะ พวกผู้หญิงก็มา”ใช่ครับหน้าที่ของผมตอนนี้คือหั่นหมูเพื่อเอามาย่างกินกัน ทั้งๆที่มาทะเล แต่ทำไมพวกมึงจะต้องมาแดกหมูกันด้วยฟระ


“อ้าวห่านี้ สุภาพบุรุษน่ะสุภาพบุรุษมึงรู้จักไหม”แล้วเกิดห่าอะไรมาทำเป็นคนดีตอนนี้กันพวกมึง มึงถามกูไหมว่ากูอยากเป็นหรือ
เปล่า


“ก็รู้จัก แต่มึงรู้จักไหมไอ้นิว กูเห็นแม่งนั่งแดกเบียร์สั่งกูลูกเดียว”แม่งนั่งแดกสั่งอย่างกับเจ้านาย


“เอาน่าๆๆไอ้โน มึงก็ทำๆไปเหอะ รีบๆด้วยเดี๋ยวพี่แท็คแม่งองค์ลงอีก  กูเห็นนั่งทำหน้าปวดขี้อยู่โน้น”มันพยักหน้าไปทางที่ไอ้แท็คนั่งอยู่บนเก้าอี้ชายหาดกอดอกทำหน้ายังไงผมมองไม่เห็นหรอกครับเพราะมันไกลเกิน แถมยังมืดด้วยที่รู้ๆคือหันหน้ามาทางผม นี่สุดท้ายกูก็ต้องอยู่ในสายตามึงตลอดเวลาเลยใช่ไหม เหมือนมีสตอกเกอร์เป็นของตัวเองเลยวุ้ย


“เหี้ยนิวกินมั้งดิ”ผมบอกให้ไอ้นิวส่งกระเป๋าเบียร์มาให้ผมกินบ้าง อย่าว่ากันเลยนะครับ ผมก็อายุปาเข้าไป15แล้ว แถมยังเป็นเด็กผู้ชาย เด็กชั่งอ่ะครับ เรื่องนี้ใครๆก็เป็น


“มึงไปถามพี่แท็คก่อนดิ กูยังไม่อยากโดนเล็ง”อะไรกันว่ะเนี่ย ชีวิตกูจะทำอะไรๆก็มีแต่มันไปซะหมด นี่กูเป็นนักโทษหรอ ว่ะยิ่งคิดยิ่งโมโห ในเมื่อมันไม่ส่ง กูไปเอาเองก็ได้


คิดได้ดังนั้น ผมก็เดินไปหยิบมากินเองเลย


“เฮ้ย ไอ้โนมึงเอาจริงดิ”ไอ้นัดเริ่มโวยวาย แต่ผมไม่สนครับกระดกไปแล้วครึ่งกระป๋อง


“ทำไม ปากกู กูจะแดกใครจะทำไม”


“หรอ”


“เฮ้ย!”ตกใจครับเพราะกำลังโมโหอยู่ เลยไม่รู้ตัวเลยว่าไอ้แท็คมันมายืนข้างๆหลังตอนไหน


“...”ยืนล้วงกระเป๋าทำหน้าอ่านไม่ออกอยู่


“ทะ...ทำไม กูจะกินมึงจะทำไม”ไม่ๆได้ๆๆ จะมาเสียหน้าตอนนี้ไม่


“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่”ผิดคาดแฮะ นึกว่าจะโดนกระชากให้ไปทางไม่ใคนแล้วห็ตะคอกใส่ซะอีก


มันเดินผ่านหน้าไปหยิบเบียร์ในลังน้ำแข็งแล้วก็เดินไปนั่งที่เดิมที่มันเดินมา


“อือฮือ เดี๋ยวนี้ไอ้โนมันกล้าหือโว้ย”ไอ้แพนรีบเดินเข้ามาท้าวแขนที่ไหล่ผม


“อยู่แล้ว เห็นแบบนี้กูก็เด็กช่างนะโว้ย ใครจะยอมโดนหยามว่ะ”


“อือฮือ เก่งมากระวังเหอะมึง เดี๋ยวปลาหมอมันจะตายเพราะปาก”พูดแล้วทำท่ายิ้มแปลกๆแล้วเดินไปหาของกิน อะไรของพวก
มันกันว่ะเนี่ย


เก้าTalk


สวัสดีครับทุกคนไม่ได้เจอกันนานคิดถึงผมกันบ้างหรือเปล่า คงไม่หรอกเพราะตอนนนี้ใครๆก็เอาแค่พูดถึงแท็คโนๆๆๆๆ ใช่ซิมาก่อนก็ถูกลืมก่อน


เอาล่ะๆเข้าเรื่องๆครับหลังจากพาไอ้ตัวเล็กไปเดินซื้อของเสร็จเพื่อนๆมันก็เสนอแคมป์ไฟกัน ก็รอบกองไฟบ้านๆแหละครับ หลักๆก็แค่หาเรื่องกินเหล้ากันไม่รู้ทำไมพวกมันจะต้องทำอะไรให้วุ่นวายขนาดนี้


ไอ้นี่ก็เหมือนกันไม่รู้จะดีใจอะไรกันหนักหนาก็แค่ทะเล ตั้งแต่มาเนี่ยแทบจะไม่สนใจผมเลย ไม่เล่นน้ำก็เล่นทรายตอนนี้ก็เหมือนกันวิ่งไล่จับปูเล่นเป็นเด็กๆไปได้ จนถึงทุกวันนี้ผมยังงงๆอยู่เลยครับว่าพ่อแม่มันปล่อยมาเรียนชั่งได้ยังไง นี่ก่อนเจอผมไม่โดนงาบไปนี่ผมว่าก็บุญแล้ว   ถ้าไม่รู้จักมันก็คงคิดว่าลูกคุณหนูเรียนโรงเรียนนานาชาตฺซะอีกขาว น่ากินซะ ไม่รู้เหมือนกันครับว่าทำไมยิ่งผมเห็นมันผมยิ่งคิดว่ามันน่ารักขึ้น


เสื้อยืดสีขาวลายมิกกี้เมาร์กับการเกงขาสั้นเลยเข่าไปประมาณคีบหนึ่ง ยิ่งทำให้มันเหมือนลูกคุณหนูใหญ่เลยทีนี้


“เฮ้ย อย่าไปไกลดิ มันมืดแล้ว”ผมตะโกนไปเพราะเห็นมันวิ่งไกลออกไปจากแคมป์ไฟเกินไปแล้ว


“มานี่ดิพี่”ยังมีหน้ามาเรียกผมไปแทนอีกตั้งหาก


ผมก็บ้าจี้ครับเดินตามมันไปเฉยเลย


“วิ่งมาทำไมไกล มืดแล้วเห็นไหม เดี๋ยวก็โดนฉุดหรอก”ยืนทำหน้าตาอารมณ์ดียิ้มแฉ่งแข่งแสงจันทร์


“ลมเย็นดีเนอะ ในกรุงเทพอ่ะไม่มีแบบนี้หรอก”


“หึ”เห็นมันอารมณ์ดีแบบนี้ผมก็อดยิ้มไม่ได้ หน้ารักจริงๆเลยนะมันเนี่ย


“หนาว”ช่วงนี้ขี้ออ้อนเป็นพิเศษไม่รู้เป็นอะไรของมัน เดินเข้ามาชิดตัวผมแล้วเอาหัวมาถูๆที่ไหล่


“หึ”


“อะไรของพี่หึหึหึ”หันมาทำหน้าค้อน


“เอาจะให้พูดอะไรล่ะ”มันไม่พูดอะไรต่อได้แต่ทำปากขมุบขมิบ ผมก็เลยเอาแขนโอบไหล่มันหลวมๆไว้


“สวยไหม”มองออกไปข้างหน้าแล้วก็ถาม


“ไม่เห็นสวยเลย มืด”ก็มันมืดจริงๆทะเลสุดลูกหูลูกตาเลย


“โหไรว่ะ”


ลมเย็นดียืนมองทะเลที่มีพระจันทร์ลอยเด่นอยู่กลางความมืด


“พี่ผมรักพี่นะ”


“ฮ๊ะ”ตกใจครับ ผมรีบเซออกจากมันเลย


“ผมรักพี่”หันมาพูดย้ำอีกครั้งแล้วส่งยิ้มหวานมา


“...”อึ่งซิครับ ใครจะไปคิดตั้งแต่อยู่กิน เอ้ย ไม่ใช่เป็นแฟนกันมาจู่ๆมันก็เพิ่งมาบอกรักเนี่ย ทำเอาอึ่งจนไม่รู้จะทำยังไงเลย


“แล้วพี่อ่ะ”


“เออ”จริงแล้วไม่ใช่ว่าผมไม่รู้สึกเหมือนมันหรอกนะครับ แต่มันเออ หน้าอายอ่ะ คุณเข้าใจผมกันใช่ไหมครับ


“เอออะไร”หันมาทำหน้ายุ่ง


“เหมือนกัน”พูดแล้วหลบหน้ามัน เป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึก รู้สึกอาย หน้าร้อนๆเหมือนไปกินเหล้ามาสักลังได้


“อะไรของพี่ว่ะ อุส่าบอกรักมาเหมือนกงเหมือนกันอะไร”เดินหนีเลยครับ คือผมพูดไม่ออกจริงๆไม่รู้ด้วยว่าตัวเองเป็นอะไร

“พี่หน้าแดงว่ะเขินหรอ”วิ่งมาดักหน้าผมแล้วก็ล้อเรียน ผมก็ไม่ได้พูดอะไรแต่พยายามเดินหนีมันได้ยินแต่เสียงหัวเราะเอิ๊กอั่กอยู่ด้านหลัง


หัวใจผมครับมันเต้นแรงมาก เต้นแรงซะจนผมกลัวว่ามันจะหลุดออกมา


“ไว้พี่เลิกเขินเมื่อไหร่บอกผมบ้างนะ”วิ่งมากอดแขนแล้วพูดขึ้น ข้อดีของมันก็ตรงนี้แหละครับเข้าใจผมไปซะหมด ไม่เคย
โวยวายเวลาที่ผมไม่ทำอะไรที่ควรทำ ไม่เหมือนพวกผู้หญิงวุ่นวาย เจ้ากี้เจ้าการชอบทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ


“อืม”แล้วก็เดินเล่นกันพักใหญ่ จนเพื่อนมันโทรตาม เราก็เลยกลับมาที่กองไฟกันก็เห็นพวกมันเริ่มเมากันแล้วไปหากองมาจากไหนกันก็ไม่รู้ตีแข่งกับกีต้าทั้งๆที่จังหวะมันไม่ได้เข้ากันเลยสักนิด


“เฮ้ยเหี้ยโนมึงเมาแล้ว”เสียงโวยวายของไอ้ตัวเล็กที่โดนเด็กไอ้แท็คกรองเหล้าเข้าปากอยู่


“มาวที่ไหน คายเมา มึงมัวแล้ว ไอ้คีย์มาแดกๆๆๆๆ”แล้วมันก็ป้อนเบียร์ไอ้ตัวเล็กของผมแต่ป้อนไม่ตรงปากครับกลายเป็นหกใส่เสื้อหมด


“เหี้ยโน กูเปียกหมดแล้วเนี่ยเหม็นด้วย”มันไม่กินเหล้าครับผมรู้


“ไอ้แท็คมึงมาเก็บเด็กมึงเลย หรือจะให้ลูกน้องกูเก็บแทน”ผมตะโกนไปยังไอ้แท็คที่ยื่นมองเด็กมันเมาอยู่


“เสือก”ที่เมื่อกี้ยืนดูพอจะให้คนอื่นมาเก็บเข้าหน่อย รีบเลย


“พี่เดี๋ยวผมไปเปลี่ยนเสื้อก่อนรอยู่นี่แหละ”


“เดี๋ยวกูไปด้วย”


“ไม่ต้องหรอกใกล้แค่นี้เอง”


“อืมๆๆ”ยังไงก็แค่นี้แค่ข้ามถนนไปก็ถึงแล้วคงไม่เป็นไรหรอกอีกอย่างที่รีสอทก็มีคนของเราอยู่บ้างบางส่วนอยู่แล้ว


“อ้าวเฮ้ยหมดแก้วๆ”ไอ้โจ๊คเดินเอาเหล้า ไม่แน่นใจว่ายี่ห้ออะไรแต่แม่งเพียวๆเกือบครึ่งแก้ว นี่มึงยังจะให้กูหมดแก้วอีกหรอว่ะ


“อึกๆๆๆ”แต่ไม่ได้ครับเป็นลูกพี่ทั้งทีถ้าไม่ใจใหญ่จริง ปกครองใครไม่ได้หรอก(เกี่ยว?)ก็เลยซัดไปเต็มครั้งเดียวหมดแก้ว อือหือ เอาซะมึนเลย


“วู้ๆๆๆเจ๋วว่ะลูกพี่อีกแก้วๆ”ก็ย่างที่ว่าแหละก็เป็นลูกพี่ศักศรีมันค้ำคอ อีกแก้ว5555


แล้วมันก็อีกแก้ว ถึงผมจะคอทองแดงก็เหอะครับ แต่ว่านะ เหล้านี่มันปาดคอยิ่งกว่าน้ำกรดอีก ทองแดงอย่างผมเลยมึนภายในเวลาไม่ถึง20นาที


“เฮ้ยพวกมึงไปโดนตีนหมาที่ไหนมาว่ะ”ผมได้ยิ่งเสียงแอ๊ะอ่ะดังมาแต่ไกล


จะว่าไปไอ้ตัวเล็กมันหายหัวไปไหนว่ะ ไหนบอกแปปเดียวนี่จากที่ผมไม่มึนกลายเป็นผมเมาแล้วยังไม่เห็นมันเลย


“ไม่รู้พวกไหนพี่  มาจับเด็กพี่เก้าไป พวกผมก็เข้าไปช่วยแล้วพี่แต่มันมีเยอะกว่า”


“มึงว่าไงนะ”สางเลยกู ตรงดิ่งไปคว้าคอเสื้อไอ้พวกที่มีท่าทีสะบักสะบอม


“เฮ้ยพี่ใจเย็นดิ เดี๋ยวมันจะตายเพราะพี่ซะก่อน”ไอ้ไรรีบเข้ามาห้าม


“พวกมันไปทางไหน”


“ไม่รู้พี่มันขึ้นรถตูสีขาวไปทะเบียนก็ไม่มี”เหี้ยแล้วไง


“สัสเอ้ย”เหวี่ยงมันลงกับพื้นทรายเต็มแรง


นี่มันเหี้ยอะไรกันว่ะ ปล่อยให้คาดสายตาไม่ได้เลยหรือไง


“คนเดียวหรอที่พวกมันจับไป”นั้นซิจะว่าไป ถ้ามันจะเล่นพวกผมก็น่าจะจับพวกนี้ไปด้วย ดูยังไงพวกมันก็ขัดขืนไม่ได้ แต่ทำไมจับไอ้คีย์ไป พวกไหนอีกว่ะ สัสเอ้ย!


“2พี่  อีกคนที่มันชอบอยู่กับพี่แท็ค มันเมาเลยเดินขึ้นรถไปเองเลย พวกผมก็โดนพวกมันเล่นอยู่เลยไม่มีเวลาดู”หลังจากที่ไอ้นั้น ลูกน้องผมเองแหละแต่มันเป็นเด็กปี1จำชื่อยังไม่ได้ มันพูดจบทุกคนก็พร้อมใจกันเงียบ


“สัสเอ้ย โคตรโง่”ถ้าเป็นเวลาอื่นผมคงหัวเราะยอะไอ้แท็คมันแล้ว แต่ไอ้คีย์ก็โดนด้วยนี่ซิ


“มึงว่าใคร”ไม่ใช่ใครที่ไหน ไอ้เหี้ยแท็คนั้นและรีบตรงมาขว้าคอเสื้อผมอย่างเร็วทำเอาพวกที่พากันเงียบเมื่อกี้แตกตื่นกันหมด


“ก็อย่างที่กูพูด”เอาก็เอาว่ะ ด้วยขนาดตัวของผมกับมันก็ไม่ได้แตกต่างอะไรกันอยู่แล้ว ถ้ามันจะเอา ผมก็จะจัดให้


“เฮ้ยพี่ อย่าเพิ่งทะเลาะกันดิ”ไอ้พวกที่ยืนๆอยู่ก็รีบตรงเข้ามาห้ามพวกผม


“ตอนนี้พี่ต้องไปช่วยพวกนั้นดิ เดี๋ยวแม่งโดนไอ้พวกนั้นจับทำเมียหรอก”เหมือนจะแค่เตือนสติพวกผมให้หยุดทะเลาะกันกลายเป็นพวกผมที่แหละจะไปเล่นมันเอง


“เหี้ยนัด มึงมานี่เลยปากหมา”


ถึงจะเคืองๆพวกมันอยู่บ้างก็เหอะ แต่เอาไว้ก่อนต้องไปช่วยไอ้คีย์ก่อน


“ฝากไว้ก่อนนะมึงหมดเรื่องนี้ก็เล่นมึงแน่น”ไอ้แท็คชี้หน้าผมก่อนที่จะเดินแยกไปอีกทาง


“สัส คิดว่ากูกลัวไง”ผมก็ตะโกนไล่หลังมันไป จะว่าไงดีเพราะไม่ชอบขี้หน้ากันอยู่แล้วด้วยบวกกับความเมาเลยทำให้ผมไม่ค่อยมีสติเท่าไหร่


แล้วนี่ไม่มีข้อมูลอะไรเลยแล้วกูจะเริ่มจากไหนก่อนดีว่ะเนี่ย!



TBC.

ขอโทษที่ช้า ช่วงนี้สอบขริงๆๆ

สั้นๆไปก่อนเดี๋ยววันเสาร์ลงให้เเบบจัดเต็มเลย


มาตามลุ้นกันว่าใครจับน้องๆเราไปกัน

ปล.รอบนี้ไม่ได้ง่ายเหมือนช่วยน้องคีย์ครั้งก่อนหรอกนะจ๊ะ ฝีมือมันคนล่ะชั้นกัน โฮๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-03-2013 01:17:11
แท๊คกับเก้า ปล่อยโนกับคีย์ห่างตาได้ยังไำงเนี่ย แล้วโนท่าทางจะเมาน่าดูนะนั่น แท๊ควางแผนอะไรทำไมไม่ดูแล แล้วแท๊คไม่ค่อยเลยนะอยากให้โนป้อนก็บอกโนตามตรงสิ คีย์น่ารักนะเนี่ย เก้ามีเขินด้วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 14-03-2013 01:30:36
 :angry2:  สองสาว(!!)นี่ปล่อยให้ห่างสายตาไม่ได้เลยนะ  มีเรื่องตลอดเลยย


 o13  สู้ๆจร้า  ช่วงนี้เราก็สอบเหมือนกัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 14-03-2013 01:31:48
โอ๊ะ ดีใจ มาต่อให้แล้ว
ตั้งใจสอบ สู้ๆนะ
จะตั้งตาและตั้งใจรอตอนต่อไป
คีย์จะรอดไหมหนอ o18 o18 o18 o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 14-03-2013 01:56:56
มาแตะของรักของหวงเด็กช่าง เจอดีแน่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 14-03-2013 02:14:55
เก้ามีมุมเขิลด้วยอ่ะน่าร๊ากซะ
คีย์จะรอดมะเนี่ย
เอ่อโนนายเมาหรือนายเพี้ยนเนี่ยอยู่ดีๆขึ้นรถเค้าเฉยเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 14-03-2013 08:04:19
แล้วไปทำอย่างไงถึงได้โดนจับไปล่ะ  :a5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-03-2013 08:34:33
โห พี่เก้าน้อยใจ เก้า-คีย์เราก็ไม่ลืมหรอกอย่าน้อยใจไป ว่าแต่ใครกันน้าที่จับคีย์กับโนไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 14-03-2013 09:20:37
จะรอดไหมเนี้ย


#เก้า-คีย์#
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 14-03-2013 09:25:18
 :z3: :z3: :z3: :z3:รอออออออออออวันเสาร์ :serius2: :serius2: :serius2:ใครมันช่างกล้า :fire: :angry2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 14-03-2013 09:39:57
อ๊าซซซซซซซซ
ไหงงี้อ่ะ วันเสาร์ กี่ชั่วโมงกี่นาที
ใจจะขาดรอนๆ
กดบวกและเป็ดกระหน่ำ t^t
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 14-03-2013 10:03:41
เรารอลุ้น เพราะคนแต่งบอกช่วยได้ไม่ง่ายนี่แหล่ะ แต่เราเชื่อมือแท็คนะ มันโหดจริง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: somde_77 ที่ 14-03-2013 11:09:36
โนสวดยอดเลย o13 o13
เมาแล้วเดินขึ้นรถเอง
555555555 :laugh: :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: gcc ที่ 14-03-2013 11:47:23
 o22 o22 o22
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 14-03-2013 12:08:00
เก้ากับแทครีบไปช่วยนะ
แอบฮาโนอ่ะเมาแล้วเดินขึ้นรถไปเอง อิอิ


รีบมาต่อเร็วๆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 14-03-2013 12:14:57
แอร๊ยยย 2 สาวโดนจับตัวไปแล้วต้องรีบไปช่วย ด่วนๆๆ


รอตอนต่อไปนะคะ

พี่เก้าพี่แท๊ก จะไปช่วยกันที่ไหนเนี่ย ไม่รู้ทาง 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 14-03-2013 14:05:21
สองสามีจะทะเลาะกันเองอีกล่ะ
ดังนั้นพวกสองเมียต้องหาทางดัดนิสัย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vpu ที่ 14-03-2013 15:50:50
รอดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Honrizote ที่ 14-03-2013 16:24:11
อยากให้ถึงวันเสาร์เร็วๆ อยากอ่าน ว๊อนท์มาก ฮ่าๆ  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 14-03-2013 17:24:59
ควาดสายตาไม่ได้เลยจริงๆสินะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 14-03-2013 18:20:56
เเท๊ค...เเกก็ดูน้องตลอดเวลานี่ พอปล่อยเเป๊ปเดียวนี้เกิดเรื่องเลย
เเต่เเท๊คก็รักโนนะเฮ้ย! พอโนโดนด่าโง่นี่รีบเข้าไปจัดการเลย!
เเท๊ค โน เเท๊ค โน เเท๊ค โน บันไซ ซซซซซซ
วันเสาร์จัดเต็มใช่ไหมค่ะ งั้นขอยาว วววววววววววววววววววววๆนะค่ะ เย้ :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-03-2013 18:25:34
ปล่อยให้ห่างตัวไม่ได้เลยสินะ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 14-03-2013 18:28:25
น้องคีย์กับโนโดนจับซะแล้ว :o12:

 :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 14-03-2013 18:38:04
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 14-03-2013 21:24:52
อยากอ่านแท็คโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 14-03-2013 21:59:51
เหอะๆ ได้บู๊อีกแล้วเหอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 14-03-2013 22:43:57
แท๊กที่ปล่อยให้โนเมานี่คงมีแผน แต่ปกติแท๊กไม่เคยให้โนคลาดสายตา
ทำไมถึงปล่อยให้เดินไปขึ้นรถตู้ได้ละนี่ ยิ่งเมาแล้วว่าง่ายอยู่ด้วย :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 14-03-2013 23:25:33
อ๊า........อะไรกันเนี่ย ใครกัน จับคีย์กับโนไปทำไมอ่า ทำงี้ทำไมเนี่ย เก้ากับแท็คอย่าเพิ่งตีกันน้า ไปช่วยน้องมันให้ได้ก่อน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 14-03-2013 23:33:28
เอิ่ม~~!! โน อนาจมากเลยลูก เมาแล้วเดินขึ้นรถชาวบ้านเนี่ย เหอๆๆ อย่างน้อยคีย์ก็มีเพื่อนล่ะนะ ก๊ากกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 14-03-2013 23:33:52
โอ๊ย สงสารเคะเรื่องนี้ ไม่ได้อยู่อย่างสงบสุขเล๊ย
มีผัวเถื่อนต้องอดทนนะคะลูก  :laugh:
รออ่านตอนต่อไปจ้า  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 15-03-2013 00:54:44
งานงอก !!

 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 15-03-2013 01:04:29
โอ้ยๆๆ ใครจับตัวโนกับคีย์ไปน๊าาา พี่เก้ากับพี่แท๊ครีบไปช่วยเลยนะ

รอตอนต่อไปกำลังสนุกเลยอ่ะ

 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 15-03-2013 08:14:47
อีกคน ที่เดินขึ้นรถเอง โน หรอ

ไม่น่านะ ไม่น่าคลาดสายตาของแท็คได้

ต่อๆ

*คำผิดที่จำได้ กลอง กับ กีตาร์นะ :-)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 15-03-2013 11:00:47
ค้างงงงงงงงง แทคโนน่ารักจริงๆนั่นแหละ555

แอบฮาโน ขึ้นรถตู้คนอื่นเขาเฉยยยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 15-03-2013 11:20:44
สงสัยจะโดนดีแน่ ถ้าจะไม่รอด =0=
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 15-03-2013 13:16:58
แปะไว้ก่อนเดี๋ยวมาใหม่

........................................................

มาแล้ว  ต้องเป็นพวกที่ตามมาดักซุ่มตอนนั้นแน่ๆเลย

แล้วก็นะอย่างที่พวกนั้นบอกเป็นห่วงเมียกับว่าที่เมียก่อนเหอะเก้าแท็ค
 :m16:
(พวกแกนี่ห่วงแต่ศักศรีกันอยู่นั่นแหละ)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 15-03-2013 16:02:44
สาวๆ ??? โดนดักฉุด หนุ่มๆ เลยต้องรีบตามไปช่วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 15-03-2013 17:25:27
แจ๋็วจริง มีเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน เหอะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: frongsei ที่ 15-03-2013 22:27:33
โนฮาอ่ะ เดินขึ้นรถไปเองเฉยเลย
เคะโดนจับไปแล้ว เมะๆจะทำยังไงกันต่อ รอๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 16-03-2013 03:13:10
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 16-03-2013 03:37:46
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 16-03-2013 20:04:09
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 17-03-2013 03:49:56
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 17-03-2013 16:31:27
งานเข้าแน่นๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36 โดนจับตัวอีกแล้ว up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 17-03-2013 22:07:35
บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว)


เหอๆๆ เนื้อหาของตอนนี้ก็ตามชื่อตอนเลยครับ คือผม นายคีย์คนนี้โดนจับตัวอีกแล้ว ชีวิตกู! จะว่ายังไงดีล่ะครั้งนี้อาจจะดีกว่าครั้งที่แล้วเพราะผมมีเพื่อนติดส้อยห้อยตามมาด้วย หรือจะเป็นเรื่องไม่ดีหว่า เอาล่ะผมจะเล่าเหตุกันเมื่อวานให้ฟัง


“แม่งเพราะไอ้โนคนเดียวเลยเสื้อกูเหม็นเหล้าไปหมด”ผมที่แยกจากไอ้เก้าเพื่อมาเปลี่ยนเสื้อตัวใหม่แทนตัวเก่าที่ไอ้โนมันทำเหล้าหกใส่ก็เดินบ่นมาตลอดทาง


หลังจากล้างตัวนิดหน่อยเปลี่ยนเสื้อเสร็จก็เตรียมตัวออกไปที่ชายหาดอีกครั้ง


“เฮ้ยมึงอ่ะหยุดก่อน”จู่ๆก็มีเสียอันไฟรเราะทักผมขึ้นอย่างสุภาพ


“อะไร”หันไปแล้วทำหน้ากวนตีนใส่มัน จริงๆแล้วผมไม่ได้ทำหรอกแต่บังเอิญหน้าผมมันแนวนั้นอยู่แล้ว


“เหี้ยผู้ชายป่าวมึง”อ้าว สัส กูผู้หญิงมีดอมั้ง


“...”ไม่ตอบแต่เดินหนีมันไปเลย แต่ตัวแลดูสถุนกว่า(มากกว่าพวกเด็กช่าง)ผมมาก


“อ้าวเหี้ยนี่ กูคุยด้วยเดินหนีหรอ”ไม่ว่าเปล่าครับตรงเข้ามาลากตัวผมให้หันไปเผชิญหน้ากับพวกมัน


“ปล่อยกูสัสเอ้ย มึงเป็นใครว่ะ”อ้อนวอนให้มันปล่อยผมอย่างสุภาพ


“เหี้ย ตุ๊ดป่าวว่ะปากนี่แดงชิพหาย”ตุ๊ดพ่อมึงดิ


“พ่อมึงซิ สัส”แล้วพวกเพื่อนมันที่อยู่แถวๆนั้นก็ค่อยๆโผล่ออกมาจากหลังต้นไม้ เหมือนพวกในหนังผีอ่ะครับ


“ปากดี สักทีดีไหมมึง”มันง้างมือเตรียมจะซัดผม แต่ก็มีอีกมือหนึ่งมารั้งไว้


“เฮ้ย มึงอย่าเอาแต่เล่นดิ เร็ว เดี๋ยวแม่งพวกมันก็มาหรอก”ไอ้คนที่มันรั้งไว้พูด


“เฮ้ยมีไรกันว่ะ”ไม้รู้ว่าปากมันเป็นธูปหรือไง พูดถึงปุปไอ้พวกลูกน้องไอ้เก้าก็โผล่หัวมาปั๊บ


“ช่วยด้วย”ผมเห็นลูกน้องไอ้เก้าสามสี่คนมาก็ตะโกนร้องให้ช่วยเลยครับ แปลกครับทั้งๆที่รีสอทออกจะใหญ่โตแต่ตอนนี้กลับไม่
มีใครเดินออกมาเลย พนักงานเองก็ไม่มีสักคน มันชักจะยังไงๆแล้วนะ


“สัสเอ้ยแหกปากหาพ่อมึงหรอ”สวนหมัดเข้าที่หน้าท้องผมอย่างจัง เอาซะเสียงหายเลยครับ กูจุกมาก


“แม่งเอามันขึ้นรถ”มันหันไปสั่งเพื่อนมัน ไอ้ผมที่ลงไปกองกับพื้นก็ถูกลากขึ้นรถตู้ไปอย่างง่ายดาย


“พวกมึงเป็นใครว่ะ”ลูกน้องไอ้เก้าที่วิ่งมาแต่ไกลเข้ามาซัดไอ้คนที่ลากผมขึ้นรถ รู้แค่นั้นครับ ไม่ได้สนใจมองผมจุกมาก นั่งหอบอยู่ในรถได้ยินแต่เสียง ตุบตับๆๆๆๆ แล้ว โอ๊ย อ๊าก ย๊าก เฮ้ยอะไรของพวกมันก็ไม่รู้


“อ้าวไอ้คีย์ม่างจาปายหนา”หันไปมองก็เจอไอ้โนที่ถือขวดเบนเดินขึ้นมาบนรถแล้วมานั่งข้างๆผม ไอ้เหี้ย มึงมาไงเนี่ย


“ไอ้ สัส”จะให้มันรีบหนีไป แต่อยากด่าความโง่ของมันมากกว่านี่มึงไม่มองดูรอบข้างเลยหรอว่าเขาทำอะไรกัน


“อ้าวไป สวนสัตว์หรา  กุปายด้วยดิ”สวนสัตว์พ่อมึงเหอะ อยากจะด่ามันต่อครับ แต่จุกจนพูดไม่ออก


“เฮ้ยรีบออกรถเร็ว”ไอ้คนที่มันต่อยผมขึ้นมาบนรถพร้อมกับเพื่อนมันอีก5-6คนแล้วสั่งให้ออกรถ


“เฮ้ยไอ้เปลว ไอ้นี่ใครว่ะ”มันหันไปถามเพื่อนมัน คงจะหมายถึงไอ้โน


“อ้าวกูจะรู้หรอ แล้วมันมาได้ไงว่ะ”ทุกคนสนใจที่ไอ้โนที่นอนกอดขวดเหล้าหลับไปแล้ว ส่วนผมสายตาก็เลือนรางสุดๆ แล้วผมก็
สลบไปตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนนี้แหละครับ ถูกหมัดติดกับเสาเหมือนตอนที่โดนไอ้จิมจับไปแปะ แต่ที่ไม่แปะคือไอ้โนที่ถูกหมัดข้างๆผมยังคงหลับไม่ยอมตื่น


“เหี้ยโน มึงตื่นดิว่ะ”ผมพยายามเอาไหล่ไปดันๆมันแต่เราถูกหมัดแน่นมากครับขยับตัวแทบไม่ได้เลย


“....”ยังคงหลับสนิท ผมก็พยายามเรียกมันอยู่อีกเป็นชั่วโมงแต่มันก็ไม่ยอมตื่นครับ เลยปล่อยแม่งเลย นี่มันเวรกำอะไรของกูเนี่ย แล้วเมื่อไหร่ไอ้เก้ามันจะมาช่วยผมอ่ะ หรือว่า มันไม่มาแล้วอ่ะ T^Tแล้วผมจะเป็นไงล่ะเนี่ย


 เก้าTalk


เช้าแล้วครับ แต่ผมยังหาเบาะแสอะไรไม่ได้เลย แยกกันหากับพวกไอ้แท็คแต่ก็ยังไม่ได้อะไรคืบหน้าเลย ถามเจ้าหน้าที่ๆรีสอทก็ไม่มีใครเห็นอะไรผิดปกติ กล้องวงจรปิดก็ไม่มีอะไร แต่พวกลูกน้องผมโดนซ้อมขนาดนั้น ทำไมมันจะไม่มีใครรู้ ตอนนั้นก็เพิ่งสามสี่ทุ่มเอง ยังไงก็คงต้องมีพนักงานบ้าง แต่กลับไม่มีใครเห็นเลย



เลยตัดสินใจไปแจ้งความตำรวจแม่งก็ไม่เชื่อเพราะทางรีสอทบอกว่าไม่มีอะไรจริงๆ เขาเลยหาว่าพวกผมแจ้งความเท็จ เกือบจะโดนจับยัดเข้าตะรางแล้ว


“เหี้ยเอ้ย รีสอทเฮงซวย จบเรื่องนี้กูจะถล่มแม่งให้เปิดไม่ได้เลย”ผมแตะต้นไม้ในรีสอทอย่างหัวเสีย เช้าแล้ว จะสิบชั่วโมงแล้ว
แต่ผมยังไม่รู้อะไรเลย ใครทำ ทำทำไม ต้องการอะไร แล้วป่านนี้ไอ้คีย์จะเป็นไงบ้างก็ไม่รู้


“เฮ้ยใจเย็นพี่ ผมว่าเราหาทางอื่นกัน”ไอ้วีเข้ามาห้ามผมที่ไล่แตะกระถางต้นไม้แถวหน้าบ้านพักกระจาย


“เย็นเหี้ยอะไร กี่โมงแล้ว กูยังไม่รู้เลยมันอยู่ไหน”ทำไมครับ  ทั้งๆที่ผ่านมาตลอดหลายปี ผมดูแลลูกน้องผมหลายสิบคนได้ แต่แค่มัน แค่ไอ้คีย์คนเดียวทำไมผมถึงปล่อยให้มันโดนอะไรแบบนี้ นี่ไม่ใช่ครั้งแรก  แต่ผมก็ยังดูแลมันไม่ได้
สวนหมัดเข้าที่เสาปูนเต็มแรง


ไม่เจ็บ แต่เลือดค่อยๆซึมออกมา ยิ่งชก ยิ่งไหล จนไอ้พวกลูกน้องรีบเข้ามาห้าม ผมไม่โทษใคร แต่เป็นเพราะผม ถ้าผมเดินมากับมัน เรื่องแบบนี้ก็จะไม่เกิดขึ้น


“เฮ้ยลูกพี่ใจเย็นก่อน เดี๋ยวเป็นไรไปใครจะไปช่วยไอ้คีย์”ไอ้โจ๊ค รีบเข้ามาเตือนสติ


“ช่วยหรอ หึ อย่าว่าแต่ช่วยเลย ใครจับมันไปกูยังไม่มีปัญญารู้เลย”สมเพษตัวเอง


“เอาน่าพี่”


ผมไม่ใช่มาเฟียไม่ใช่พระเอกในนิยายเรื่องอื่นที่ไม่ว่าจะอยากรู้อะไรก็ต้องได้รู้ ไม่ใช่คนที่มีลูกน้องมากมาย ไม่ใช่คนยิ่งใหญ่อะไร ถึงบ้านจะรวย ก็แค่คนรวยธรรมดา อำนาจก็มีแค่หยิบมือ และที่สำคัญนี่ไม่ใช่ถิ่นผม ผมก็แค่คนธรรมดา ที่แม้กระทั่งแฟนตัวเองยังไม่มีปัญญาดูแล


“เฮ้ยพี่มือถือพี่อ่ะ ผมโทรไปแม่งไม่มีใครรับเลย”ไอ้ไรที่แยกไปหาข่าวถามขึ้น จะว่าไปไอโฟนผมล่ะ


“อยู่ที่ไอ้คีย์”ใช่อยู่กับมันแพราะมันหยิบไปถ่ายรูป แต่ยังไม่ได้คืนผมเลย


“GPS”อยู่ๆไอ้แท็คที่เดินนำลูกน้องมันเป็นฝูงก็ตรงเข้ามาพูดGPS


“เออพี่ไอโฟน แม่งมีGPSนี่หว่ามันถูกติดชิพไว้นี่”ไอ้จิมเริ่มพูดมาอย่างดีใจ


“เอาเบอร์มึงมาดิ”ไอ้แท็คหยิบไอโฟนมันขึ้นมา


“086128KKKK”ผมก็ยบอกไปมันก็กรองเบอร์ผมเข้าไปแล้วก็กดสแกรน ในไอโฟนมันจะมีแอพพิเคชั่นอันหนึ่งที่ใช่หาคนที่ใช้ไอโฟนด้วยกัน เราจะตามหาไอโฟนเครื่องอื่นได้อย่างง่ายด้าย โดยไม่ต้องพึ่งบริการเคลือข่ายที่ถึงจะปิดเครื่องก็ยังตามหาได้


“โรงนาป่าตอง”ชื่อสถานที่ๆไอ้โฟนไอ้แท็คปรากฏจุดสีแดงๆ


“ที่นี่หรอว่ะ”ผมเริ่มสงสัย ไอ้ผมใช้ก็จริงแต่ผมไม่ค่อยเล่นเท่าไหร่ครับซื้อมาแม่งก็เล่นเกมลูกเดียวอย่างอื่น ผมไม่รู้เรื่องหรอก ขนาดไอ้คีย์ไม่ได้ใช้นะ มันยังเล่นเป็นกว่าผมตั้งเยอะ


“อืม แต่ก็ไม่แน่น มันอาจจะโยนทิ้งไว้ กอ่นที่จะจับไพวกนั้นไปก็ได้”ไอ้แท็คตอบ เราขอสงบศึกกันชั่วคราว ยังไงซะรีบไปช่วยไอ้คีย์ดีกว่า


“ไปเลยดิ”


“เดี๋ยว มันไม่ง่ายไปหรอว่ะ หรือมันจะเป็นแผน”ไอ้จิมเริ่มสงสัย


“แผนเหี้ยอะไรกูไม่สน ไม่มาก็เรื่องของพวกมึง”ไม่สนใจแล้วครับ จะแผนจะอะไรก็ชั่งแม่งมัน ตอนนี้ผมเป็นห่วงไอ้คีย์มันมากกว่า ถึงจะมีโอกาสแค่1%ก็ตาม ผมก็จะต้องไปหามัน


โนTalk


ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวสุดๆเมื่อคืนผมคงกินมากไป แต่เอ๋นี่ถึงขนาดขยับตัวไม่ได้เลยหรอแฮงค์เวอร์ไปแล้ว


“อะ”พยายามดิ้นแต่ไม่เห็นจะขยับเลย


“ตื่นแล้วหรอมึง”เสียใครว่ะ ไม่คุ้น ผมเลยพยายามลืมตา เหี้ยแสบตาว่ะ


“เฮ้ยไอ้คีย์มึงมาได้ไงอ่ะ”พอลืมตามองปุบก็เห็นหน้าไอ้คีย์ยื่นมาใกล้ๆ


“ส้นตีนเหอะไอ้เหี้ย  กูต้องถามมามึงมาทำไม”อะไรของมันว่ะ


“อะไรว่ะ”


“ไม่ต้องมาเอ๋อแดก อยากแดกตีนกูไง เมาอะไรจะชิพหายขนาดนั้น”มึงซิ ด่ากูชิพหายเลย


“เหี้ยอะไรของมึงเนี่ย”ด่ากูลูกเดียว


“มึงแหกตาดูดิว่ามึงอยู่ในสภาพไหน” พอมันพูดจบผมก็รีบก้มมองสำรวจตัวเองเลยครับ


“เฮ้ย ใครเล่นเหี้ยอะไรว่ะ”ผมถูกหมัดครับ ผมถูกจับหมัดติดกับไอ้คีย์เลย


“เล่นพ่อมึงดิ นี่มึงจำอะไรไม่ได้จริงหรอว่ะ”ทำหน้าเคืองแบบสุดๆ


“?”อะไรหรอครับ ผมจำได้แค่ผมกินเหล้าแค่นั้นแหละ


“อย่าแดกอีกเลยชาตินี้”บ่นแล้วทำหน้าแบบเอือมละอาแบบสุดๆ


“ตื่นกันแล้วหรอพวกมึง”ในระหว่างี่ผมกำลังจะเปิดฉากด่าไอ้คีย์กลับอยู่ๆก็มีคน5-6คนเดินเข้ามา


“ไอ้กิต”ไอ้คีย์อุทานอย่างตกใจ


“หึ ดีใจว่ะจำกูได้ด้วย”ไอ้กิตเป็นเพื่อนสนิทไอ้คีย์ครับ เห็นมันไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดเลย แต่อยู่มันก็หายไปเฉยเลย แต่ผม
ก็ไม่เห็นไอ้คีย์มันจะพูดอะไร ผมจะพูดอะไรได้ครับตอนแรกยังไม่ได้สนิทกับมัน ก็เลยไม่ค่อยได้สนใจก็เรื่องปกติอยู่แล้วเด็กเดี๋ยวนี้ อยากเรียนก็เรียน ไม่อยากมันก็ไม่เรียน


“ไอ้เหี้ย นี่ฝีมือมึงใช่ไหม”อยู่ๆไอ้คีย์ก็ฟิวขาดเฉยเลย


“หึ ใช่กูเองมึงจะทำไม”ไอ้นี่มันเปลี่ยนไปมากเลยครับปกติมันจะออกเนิสๆครับ ใส่แว่นอะไรพวกนี้ แต่ตอนนี้ไม่ได้ใส่ครับแทมหัวมันนีแดงเลยเรียกว่าจากเด็กเรียนกลายเป็นเด็กแว้นเต็มตัวกันเลยทีเดียว


“เรื่องอะไรกันว่ะ”ไม่รู้ว่าพวกมันมีเรื่องอะไรกัน หรือเกี่ยวกับเรื่องที่ไอ้กิตมันต้องย้ายโรงเรียน แต่คือกูไม่น่าจะเกี่ยวอะไรกับพวกมึงเลยนะ ไหนๆก็จับกูมาแล้วก็ช่วยให้เหตุผลนิดหนึ่งว่าทำไมกูถึงถูกจับตัวมากันว่ะ(จับมาหรอ?)


“แล้วนี่มึงจับมันมาทำเหี้ยอะไรก็บอกให้จับไอ้เหี้ยนี่มาคนเดียว”มันหันไปตะคอกคนข้างๆมัน


“กูจับที่ไหน มันเดินขึ้นมาเอง แล้วพวกมันก็เข้ามาช่วยพอดีกูเลยเลยตามเลย”ห๊ะ กูเนี่ยนะเดินขึ้นมาเอง ตลกและต่อให้ควายขนาดไหนก็คงไม่เดินมาให้พวกมึงจับหรอ จริงไหมครับทุกคน(?)


“ไอ้สัส มึงปล่อยกูนะโว้ย ครั้งที่เล้วกูยังไม่ได้คิดบัญชีกับมึงเลยนะโว้ย”ครั้งที่แล้วอะไรของพวกมัน นี่กูงงไปหมดแล้ว


“เฮ้ยอะไรว่ะไอ้คีย์ มึงมีเรื่องอะไรกัน”ก็ผมอยากรู้อ่ะ


“หึ แค่นี้มึงยังบยอกว่ามึงยังไม่ได้คิดบัญชีกับกูหรอ แล้วที่มึงให้เหี้ยเก้ามันมากระทืบกูจนปางตายเนี่ย มึงจะบอกว่ามึงไม่รู้เรื่องหรือไง นางเอกไปไหมสัส”นี่กูเป็นตัวประกอบ? เฮ้ยตอนนนี้เรตติ้งกูดีสุดนะโว้ย สนใจกูบ้าง


“...”ไอ้คีย์ทำหน้าเอ๋อแดก สงสัยมันจะงงพอๆกับผม


“ที่กูต้องออกจากโรงเรียนโดนพ่อแม่ไล่ออกจากบ้าน ที่ชีวิตกูเป็นแบบนี้เพราะใคร ถ้าไม่ใช่เพราะมึง”ไอ้กิตยังคงตะโกนด่าอย่างเดือดดาน


“แล้วที่มึงทำกู ที่มึงหักหลังกูล่ะ”เหี้ยอะไรกันครับเนี่ย


“แล้วที่พวกไอ้เหี้ยแดนมันหักหลังกูล่ะ พวกมึงมันเหี้ย เหี้ยทุกคน ที่พวกมันหักหลังกูส่งตัวกูให้ไอ้เหี้ยเก้า ก็เพราะมึง ต้นเหตุทั้งหมดเป็นเพราะมึง”ไอ้กิตพูดแล้วเดินมาแตะเข้าที่ท้องไอ้คีย์แบบไม่ยั้ง พวกผมที่ถูกจับมันติดกับเสาร์นั่งกันอยู่ที่พื้น มันเลยแตะไอ้คีย์ได้ง่ายด้าย แต่ผมตกใจครับ


“เหี้ย หยุดนะโว้ย ไอ้กิตนี่มันเพื่อนมึงนะโว้ย”อย่างน้อยๆมันก็เคยสนิทกัน ถึงผมจะไม่รู้เรื่องก็เหอะ แต่จะให้นั่งดูไอ้คีย์โดนซ้อมมันก็กระไรอยู่ ผมคนนะครับไม่ใช่พระอิฐพระปูน จะได้มองดูเฉยๆได้


“ไอ้สัสมึงอย่าเสือก”อุก อย่างเจ็บ มันหยุดแตะไอ้คีย์แต่หันมากระทืบผมแทน  จะเรียกอะไรดีว่ะ คนดีไม่ขึ้นเลยกู


“ไอ้สัส กิต มะ มึงมาทำกูนี่ มึงไปยุ่งกับไอ้โนทำไมมันไม่เกี่ยว”กูอากจะซึ้งอยู่หรอกนะ แต่กูเจ็บ


“มึงไม่ต้องห่วง กูกระทืบมึงแน่นจับมันมาหมัดไว้ตรงนั้น”ไอ้กิตหันไปสั่งคนที่มากับมันดูเหมือนจะเป็นลูกน้อง


สักพักไอ้พวกนั้นก็เข้ามาแก้หมัดไอ้คีย์ออกไปจับไปหมัดหเอยโตงเตงอยู่กลางห้องส่วนผมก็ถูกจับมันที่เดิน


“หึ ที่นี่ละกูจะทำให้มึงรู้ ว่าที่กูเจอมาเป็นไง”พูดเสร็จมันก็ต่อยเข้าที่ท้องของไอ้คีย์หลายที


“อ๊า”ไอ้คีย์เลือดกระอักออกมาจากปากเลยครับ นี่มันอะไรว่ะ เรื่องที่พวกมันโกรธกันถึงขั้นต้องทำขนาดนี่เลยหรอว่ะ


“ไอ้เหี้ย หยุดนะโว้ย หยุดดิ ไอ้สัส”ตอนนี้ไม่ใช่แค่ไอ้กิตคนเดียวแล้วครับ แต่ยังมีพวกลูกน้องมันเข้ามารุมซ้อมไอ้คีย์อีกหลายคน


“ปากดีนักนะมึง”ไอ้คนที่ยืนอยู่เฉยๆก็เข้ามาแตะท้องผมอย่างแรงอยากที แล้วก็แตะเข้าที่หน้าอย่างจัง ผมได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งเต็มปากไปหมด ภาพสุดท้ายที่ผมเห็นคือไอ้คีย์ที่ถูกจับหมัดห้อยตรงหน้า เลือดและคราบฝุ่นเต็มตัว หน้ามีแต่รอยแผล ก่อนที่ผมเองก็จะสลบตามมันไป



TBC.

รีบเเล้วจริงๆนะ

ช่วงนี้ทั้งสอบท้งเปลี่ยนงานมั่วไปหมด

เอาเป็นว่ามาลงเเล้วอิอิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ton12322 ที่ 17-03-2013 22:24:51
โหดจังงงงงง สงสารคีย์อ่า :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่35 รักนะ up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 17-03-2013 22:33:39
โหดสัส



อย่าให้กูหลุดไปได้นะเมิง


โหดสัสๆ กว่าอีก
หุหุ
 :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 17-03-2013 22:51:21
 :serius2: พี่เก้ารีบไปช่วยน้องคีย์เร็วๆ

 :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 17-03-2013 23:19:04
โหดร้าย คีย์อย่าพึ่งเป็นอะไรน้าาา

กิตโทษของแกคืนตายยะ -*-

 :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 17-03-2013 23:32:28
เพื่อน เลว จริงๆ อย่างนี้ต้อง :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 17-03-2013 23:51:19
กิตมึงมันเชี่ยมากกกกกกกกกก

สงสารคีย์อะ

เก้ารีบมาช่วยเลยนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 17-03-2013 23:52:58
ไม่ตายดีแน่นายกิต
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: gcc ที่ 17-03-2013 23:56:24
 :sad4: :sad4: :sad4: :a5: :a5: o22 o22 o22 o22
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 18-03-2013 00:12:17
สู้ตายรอผัว 55+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: NaOYaII ที่ 18-03-2013 00:14:26
ฮ่าๆๆ :m11:

พวกมึงเตรียมตัวตายได้เลย :o211:

เล่นกับใครไม่เล่น มาเล่นกับเมีย... เอ้ย!!! :interest:

เล่นกับสุดที่รักของ ไอ่เก้า กับ ไอ่เท็ต o16

หึหึ!!! ตายยยยยยยยยยยยยยย  :pandalaugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 18-03-2013 00:28:36
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 18-03-2013 00:35:54
คีย์สู้ำๆ เดี๋ยวพี่เก้าก็มาแล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: zabzebra ที่ 18-03-2013 00:42:00
มึงตายแน่ละกิต ยืนไว้อาลัยเลย ทั้งเก้าทั้งแท็ค รอดไปได้นี่ปาฎิหาริย์มากกกกก :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 18-03-2013 00:48:04
ช่วยบอกทีซิว่าความฝัน ??? แต่งผิดก็ได้เอา !!!  :sad4:
งานนี้ต้องมีใครตายมั้งแหละ ไอกิตแลดูจะถึงคาดเร็วๆนี้
ตีนไม่เข้าใครออกใครจริงๆเรื่องนี้  :serius2:
รออ่านตอนต่อไปจ้า  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 18-03-2013 00:56:07
คีย์ต้องรอดดดด

กำลังมีคนมาช่วยแว้วววว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 18-03-2013 02:34:30
โหดร้ายมากๆๆๆ
คีย์อย่าเพิ่งเป็นอะไรนะ T^T
เก้ารีบมาช่วยเร็วๆซิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 18-03-2013 02:51:39
 :z6: :z6:  กรูหลุดได้เมื่อไหร่มรึงตาย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-03-2013 03:01:56
กิตทีตอนทำคีย์ทำไมไม่คิดบ้างว่าคีย์จะเป็นอะไรหรือเปล่า ทีตัวเองโดนทั้ง ๆ ที่คีย์ไม่รู้เรื่องมาโทษคีย์ได้ไง แล้วโนก็ไม่เกี่ยวอะไรด้วยไปทำร้ายโนได้ไง โนเชื่อคีย์เถอะอย่าดื่มอีกนะ แล้วถ้าเก้ากับแท๊คมาเห็นสภาพคีย์กับโน กิตโดนจัดการหนักแน่ ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 18-03-2013 03:28:11
ไอกิต :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :z6: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :angry2: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: ตายยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 18-03-2013 03:29:06
ยืนไว้อาลัยให้กิต 3 วิถ้าเก้ากะแท็คมาเห็นสภาพคีย์กะโนกิตไม่ได้ตายดีแน่หึหึ(สมควรที่จะโดน)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: maewmheaw ที่ 18-03-2013 06:57:14
คีย์ผู้น่าสงสาร  :o12:
ไอ่กิตไอ่เลว  :angry2: :fire:
ขอให้พี่เก้ามาช่วยไวไว :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 18-03-2013 07:20:55
ไอ้กิตนี่เองที่จับตัวคีย์ไป ส่วนโนเอ่อ..เดินขึ้นรถไปเอง เก้ากับแท็ครีบไปช่วยเร็ว ก่อนจะโดนไอ้กิตยำตีนกว่านี้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 18-03-2013 07:23:54
ไม่รอดแน่ๆ เมืงงง o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 18-03-2013 08:10:20
สวัสดีคนแต่งอย่างเป็นทางการนะครับ   (นิดนึง)
คนอ่านเข้ามาอ่านถึงตอนปัจจุบันแล้วแต่ไม่เคยเม้นเลย (เค้าขอโทษ) พอดีเรื่องมันน่าติดตามอ่ะนะ
เป็นเรื่องที่สนุกมากๆเลย ตัวละครเยอะมว๊ากกก  อ่านไปอ่านมาบางทีสับสน อิอิ......

ปล.มาต่อเร็วๆนะครับ
ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งในทุกๆเรื่องที่ผ่านเข้ามานะครับ
ปล.คนอ่านขอฝากเนื้อ ฝากตัว ฝากหัวและฝากใจด้วยนะครับ

 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 18-03-2013 09:25:40
ไม่รอดแน่กิตเอ๋ย อุอุ
กดบวกปล่อยเป็ด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 18-03-2013 09:34:59
 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:พี่เก้ากับพี่แท็กจะมาทันไหมอะสงสารคีย์กับโนอะ :z13: :z13: :z13: :z13:



 :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:ไอ้เพื่อนเลวทำกันได้ :m31: :m31: :m31: :m31:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-03-2013 09:37:47
เก้ารีบหาคีย์ให้เจอเร็วเหอะ สงสารอ่า!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 18-03-2013 09:53:42
เงอะ....ตอนแรกยังฮาโนอยู่เลย เดินกอดขวดเบนขึ้นรถตู้ตามเค้ามาเฉยซะงั้น

ไหงมาตอนนี้ช่างโหดร้ายกะนายเอกเราซะเหลือเกิน

 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 18-03-2013 09:57:37
เฮ้ย! เก้า-แท็ค มาไวๆดิ สงสารคีย์ โน อะ  :sad4:

อย่างนี้ต้องซ้อมไอ่กิตให้เป็นอัมพาตครึ่งล่างเลย หึหึ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 18-03-2013 10:22:32
ไม่อยากจะนึกสภาพไอ้กิตตอนเฮียเก้ากับเฮียแท็คตามมาเจอ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 18-03-2013 11:07:49
น้องคีย์ เดี๊ยนช้ำตายพอดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 18-03-2013 11:54:43
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: papikochan ที่ 18-03-2013 13:05:16
กรี๊ดดดดด พี่เก้ามาช่วยคีย์ๆเร็วๆสิ :m15: :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 18-03-2013 13:11:45
เฮ้ย!!!!!!!!! คีย์จ๋าของเค้า ง่า.....น่าสงสาร มารับเร็วๆนะเก้า!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 18-03-2013 16:26:57
พี่เก้ารีบไปช่วยน้องคีย์ พี่แท๊คก้ไปช่วยน่องโน เร้วๆนะ อือๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 18-03-2013 18:05:35
ขอให้โดนซ้อมอย่างเดียวอย่าโดนอย่างอูื่นเลย รีบๆไปช่วยนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 18-03-2013 20:26:16
เลวจริงไอ้กิต เดี๊ยวเจอพี่เเท๊คกับพี่เก้าเเล้วจหนาว วววววว
 :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 18-03-2013 21:12:01
โหดไปไหม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 18-03-2013 21:22:17
ทำตัวเองแล้วมาโทษชาวบ้านแบบนี้ สูตรตัวร้ายชัดๆ กิตกลายเป็นตัวร้ายไปแล้ววว เฮ้อ~~!! อนาจ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: ToffeE_PrincE ที่ 18-03-2013 21:27:38
 :angry2:

 :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 18-03-2013 21:54:26
สงสัยงานนี้กิตคงจะโดนหนักกว่าครั้งที่แล้วแน่ ๆ
ทำเมียทั้งสองของคนสำคัญเจ็บตัวขนาดนี้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 18-03-2013 22:02:05
โถกิต...ไม่โทษตัวเองเล้ยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 19-03-2013 02:58:04
โหดร้าย เด่วก้อไม่ตายดีหรอก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 19-03-2013 09:22:37
โหดอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 19-03-2013 22:41:58
กิต ถ้าเมิงรอดไปได้ก็ปาฏิหารย์แล้ว โดนแน่เมิง
พี่แท็คพี่เก้าไม่ปล่อยเมิงไว้แน่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: kikushima ที่ 20-03-2013 01:06:15
 :fire:เฮียเก้ากะเฮียแท็คเมื่อไหร่จะมาน้อ น้องคีย์กะน้องโนช้ำในกันพอดี :fire:
 

รอตอนต่อไปอยู่นะคับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: cavalli ที่ 20-03-2013 06:33:18
 :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-03-2013 10:10:34
อิกิต ไม่สำนึกนะ
คราวนี้ตายแน่แก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: เลิฟลี่ ที่ 20-03-2013 15:58:44
ให้พี่เก้ากับแท็คเจอเร็วๆเถอะ ยำกิต ต่อให้ไม่ตายก็เลี้ยงไม่โตไปเลย ฮึ่ย!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 20-03-2013 17:31:40
อยากอ่านต่อแล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: kikushima ที่ 22-03-2013 05:47:02
 :m15: :m15: อยากอ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :monkeysad: :monkeysad:



มาต่อด้วยเถอะ :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 23-03-2013 23:04:51
บทที่37 แตกสลาย




แท็คTalk   



ตอนนี้ผมอยู่ที่โรงนาป่าตอง ตอนแรกคิดไว้ว่าคงเป็นโกดังร้างๆแต่ไม่ใช่ครับมันเป็นเหมือนพวกตึกเก่าๆมากกว่าดูเหมือนจะเป็นพวกอาคารที่ถูกสร้างไม่เสร็จเลยปล่อยให้ร้าง ต้นไม้พวกไม้เถาย์ต่างๆก็ขึ้นรกไปหมด


“เฮ้ยที่นี่หรอว่ะ”เสียงไอ้เก้าโวยวาย


“อืม”ก็จุดGPSมันบอกว่าแถวๆนี้นี่หว่า แต่ก็ยังไม่เห็นจะมีวี่แววของคนแถวๆนี้เลย


“เงียบจังว่ะพี่ มีคนแน่นหรอ”เสียงลูกน้องไอ้เก้าเองก็เริ่มสงสัย


“นี่”ผมเดินตามที่GPSแสดงมาเรื่อยๆจนถึงจุดที่ผมยืนอยู่ก็กวาดตามองไปรอบ เห็นไอโฟนเครื่องหนึ่งนอนกลิ้นอยู่กับพื้นหญ้า


“อะไรว่ะ เฮ้ยมือถือกู”ไอ้เก้ารีบวิ่งเข้ามาดู


“พวกมันเอาโยนไว้จริงๆด้วยพี่ แม่งสงสัยคงจะรู้”ลูกน้องไอ้เก้ารีบเสนอหน้าพูด


ติ๊ดๆ


เสียงข้อความเข้าทันทีที่เปิดเครื่อง


“โรงงานLLL มาคนเดียว ถ้าเห็นเงาคนอื่น เด็กมึง โดนยิ่งกว่านี้แน่น”ไอ้เก้าค่อยๆอ่านข้อความเบาๆแต่ก็ดังพอที่จะทำให้ทุกคนได้ยิน


“ไอ้สัส”ไอ้เก้าปาไอโฟนงพื้นอย่างแรงทันที


ไอโฟนที่นอนกองอยู่ที่พื้นหญ้าปรากฏรูปของผู้ชายที่ถูกหมัดห้อย เสื้อผ้าเต็มไปด้วยเลือด ใบหน้าบอกซ้ำจนดูแทบไม่ออกว่าเป็นใคร แต่สำหรับไอ้เก้า มันคงจำลึกไปถึงหัวใจ


“เฮ้ยพี่ แม่งพวกไหนว่ะ”


“เล่นแรงไปแล้วสัสเอ้ย ไอ้คีย์แม่งไม่เคยทำอะไรใครก่อนด้วย”


“กูก็ว่างั้นแม่ง ใครว่ะ แล้วทำไมเจาะจงต้องเป็นไอ้คีย์ด้วยว่ะ”


“เฮ้ยพวกมึงเพื่อนมัน รู้ป่าว มันมีเรื่องกับใคร”สียงถามต่างๆนาๆดังขึ้น


“ไม่มีนี่พี่ ไอ้คีย์มันเอ๋อจะตาย ใครๆก็ชอบมัน”เสียงไอ้แพนเป็นตอบ ดูท่าจะจริง หน้าแบบนั้นมันจะไปทำอะไรใครเขาได้ตัวก็เท่ามด เล็กกว่าไอ้ยาจกอีก


“แล้วใครว่ะ”


“เฮียเอาไงอ่ะ ไปที่ที่พวกมันบอกเลยไหม”


“เงียบ!”อยู่ๆไอ้เก้าก็ตะโกนขึ้นมาอย่างหัวเสีย ทำเอาไอ้เสียงพูดคุยเมื่อกี้เงียบลงทันที


ผมเข้าใจมันนะในตอนนี้ เพราะถ้าเด็กมันโดนขนาดนั้นไอ้ยาจกนั้นจะเป็นยังไงก็ไม่รู้ ยิ่งชอบพูดมากอยู่ ยังไงก็ขอให้มันเป็นใบ้สักวันเถอะ ยิ่งคิดยิ่งเครียด


“กูให้เวลามึงคิด แล้วรีบตัดสินใจ กูไม่ชอบรอ”ยังไงก็ให้เวลามันสักนิด ยังไงซะ เรื่องพวกนี้ก็คงเป็นเรื่องจากพวกมัน จะยังไงก็ชั่ง แค่ไอ้ยาจกนั้น ใครก็ห้ามแตะ!


โนTalk


ผมลืมตาขึ้นมาพร้อมความเจ็บระบมไปทั่วทั้งตัว ภาพแรกที่เห็นคือร่างไอ้คีย์ที่ยังคงสลบ ไม่รู้ผมคิดไปเองหรือเปล่า แต่ไอ้คีย์ดูแย่กว่าตอนที่ผมสลบไปอีก สงสารครับพร้อมกับสงสัยด้วยว่าเพื่อนรักอย่างมันกับไอ้กิต มีเรื่องอะไรกันจนถึงขนาดต้องยำไอ้คีย์เละขนาดนี้ หรือมันจะเกี่ยวกับเรื่องที่ไอ้กิตอยู่ๆก้ออกจากโรงเรียนไป แต่เรื่องมันร้ายแรงขนาดนี้เลยหรอว่ะ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัว ปากก็เจ็บ ระบมไปทั้งตัวอีก


ป่านนี้ไอ้พวกนั้นคงจะรู้แล้วล่ะมั้งว่าพวกผมถูกจับตัวไป แล้วจะมีใครมาช่วยไหม อย่างไอ้คีย์ยังไงซะพี่เก้าคงต้องมาช่วยแน่น ผมนี่ซิ ตัวแถมตลอด พวกที่จับไอ้คีย์มาก็บอกไม่ได้ตั้งใจเอาผมมา แล้วพวกพี่เก้าก็คงตั้งใจมาช่วยไอ้คีย์ไม่ใช่ผม
แล้วถ้าเกิดไม่มีใครมาช่วยผมล่ะ พ่อแม่ผมจะตามหาผมเจอไหม แล้วนาจะอยู่ได้ไหม บ้าๆๆๆ คิดอะไรว่ะ ยังไงซะถ้ามาช่วยไอ้คีย์ก็ต้องมาช่วยผมด้วยแหละ ยังก็เหอะอย่าให้ไอ้พวกนี้มันฆ่าผมซะก่อนก็พอ


“เฮ้ย มึงทำเกินไปป่าวว่ะ”ผมได้ยินเสียงคนคุยกัน


“อย่าเสือก ถ้าไม่อยากช่วยกูก็ไสหัวมึงไป”เสียงไอ้กิตผมจำได้


“ป่าว กิตมึงก็รู้ว่ากู..”


“เงียบไปเลย  คำพูดมึงไม่มีความหมายสำหรับกูถ้ามึงรู้สึกแบบที่มึงพูด มึงก็ช่วยกู อย่าให้กูต้องพูดอีก กูบอกแล้วไงว่าใครมันทำอะไรกูไว้ กูจะคืนพวกมันหลายเท่า”อะไรกันว่ะ ยิ่งฟังยิ่งไม่เข้าใจ


“อืม มันทำมึงก็เท่ากับทำกู แต่ยังไงก็อย่าให้ถึงตายเลย กูไม่ได้ห่วงใคร ก็ห่วงก็แค่มึง”


“ถ้ามึงช่วยกู ใครก็ทำอะไรกูไม่ได้”


จบการสนทนาแต่เพียงแค่นี้ก่อนที่จะปรากฎร่างไอ้กิตพร้อมกับผู้ชายอีกคนที่เดินตามมันมาก็คงจะไอ้คนที่พูดกับมันเมื่อกี้นี่แหละ


“ไงมึงตื่นแล้วหรอ”มันเดินมายืนตรงหน้าผม


“...”ผมไม่ได้พูดอะไรนอกจากมองหน้ามัน


มันเปลี่ยนไปเยอะจริงๆครับไม่เหลือคาบไอ้เด็กเรียนคนก่อนเลย ผมสีทองทั้งหัวไม่มีแว่นตาแต่พอมองดูดีๆก็จะเห็นว่ามันใส่คอนแท็คเพราะตามันเป็นสีเขียว เหมือนพวกเด็กแว้นแถวบ้างผมเลย ดีนะมันขาวปากแดงหัวทองแบบนี้ก็ยังดีกว่าไอ้ดำแถวบ้านผม แต่ก็นะ นี่ไม่ใช่เวลามาสนใจเรื่องพวกนี้


“กูไม่มีเรื่องอะไรกับมึง”กูรู้


“แต่มึงเสือกเข้ามายุ่งเอง”ตอนไหนฟระ ถ้าเลือกได้กูก็คงไม่อยากมาเสือกหรอก ทำไมลูกน้องมึงไม่ถีบกูตกรถข้างทางไปล่ะวะ แบบนั้นดูท่าจะดีกว่ามาโดนตีนแบบนี้


“มึงมีเรื่องอะไรกัน ทำไมมึงต้องทำขนาดนี้”ผมถามแล้วมองไปยังไอ้คีย์ที่ถูกจับหมัดห้อยโตงเตงอยู่กลางห้อง


“หึ ไว้มึงถามมันเองแล้วกัน ส่วนมึงถึงกูจะไม่ได้มีเรื่องอะไรกับมึง แต่กูก็คงปล่อยมึงไม่ได้ ยังไงก็รอดูละครน้ำเน่าที่กูกำลังจะกำกับแล้วกัน”พูดจบมันก็เดินหัวเราะออกไปนอกห้อง


ใครก็ได้พาผมออกไปจากสถานการณ์แบบนี้ที ผมรู้สึกถึงรางสังหรณ์ที่ไม่ดี ไม่ดีเอามากๆใครก็ได้
ไอ้แท็ค มึงชอบแกล้งกูไม่ใช่หรอ หรือว่าครั้งนี้มึงก็จงใจแกล้งกูอีก กูเป็นคนของมึงไม่ใช่หรอ ทำไมมึงไม่มาเอากูไป  จะด้วยเหตุผลอะไรก็ได้ ช่วยกูที


คีย์Talk


ซ่า


น้ำในถังกระทบเข้าที่หน้าอย่างจังจนทำให้ต้องลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้


“มึงจะสบายเกินไปแล้ว รีบๆตื่นขึ้นมา มาดูการแก้แค้นของกู๐”ไอ้กิต ที่มือถือถังที่ดูท่าแล้วคงจะมีน้ำเต็มถัง แต่ก็คงจะมาอยู่ที่ตัวผมหมดเรียบร้อยแล้วล่ะ


“เหี้ย มึงมันเหี้ย”เอาจริงๆไม่รู้จะด่ามันยังไง คิดได้แค่นี้ ปากก็เจ็บไปหมด กลิ่นคาวเลือดก็คละคลุ้งไปหมด มองดูไอ้โนที่สภาพก็แทบจะไม่ต่างจากผมเท่าไหร่กำลังส่งสารตาเวทนามาทางผม


นี่แค่ผมผมยังพอเข้าใจ แต่ไอ้โนมันไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย ทำไมต้องทำอะไรมันขนาดนี้


“เหี้ยพอกันแหละทั้งกูทั้งผัวมึง”ไอ้กิตตรงดิ้งเข้ามาบีบคางผมเต็มแรง แค่ร่างกายปกติก็คงเจ็บแล้วแต่นี่ สถาพผมเหมือนเพิ่งฟลัดกับหมามาทั้งฟูงได้ พอโดนบีบแบบนี้ก็ยิ่งเจ็บไปใหญ่


ร้องไม่ได้ จะให้มันสมเพชเรากว่านี้ไม่ได้ ถึงยังไงกูก็ผู้ชายเหมือนกัน! จะมาอ่อนแอต่อหน้ามันได้ไง


“หึ เงียบทำไม เมื่อกี้ยังปากดีอยู่เลย หรือว่าอยู่ๆก็กลัวกูขึ้นมา”มันทำสายตาน่าถีบสุดๆใส่ผม


“ถุย”ผมถุยน้ำลายไม่ซิเลือดมากกว่า ใส่หน้ามัน ไอ้กิตเอามือปาดคราบน้ำลายออก เหมือนพวกตัวโกงในหนัง ก่อนที่จะแสยะยิ้มเลวร้าย ตามด้วยหมัดเข้าที่กลางลำตัวผมอย่างจัง ไอ้ผมนี่ก็โง่เนอะตัวอบ่างในหนังมีให้ดูตั้งไม่รู้กี่เรื่องต่อกี่เรื่อง ก็รู้อยู่ว่าทำแล้วต้องเจออะไร แต่ยังจะทำอีก สังเวทตัวเองแท้


“อึก”ทนไม่ไหวจริงๆ  ครับถึงจะทึกขนาดไหนถ้าโดนจังๆแบบนี้ก็ต้องเจ็บบ้างแหละ


“เก่งให้ตลอด อีกเดี๋ยวผัวมึงก็มา”


ไอ้เก้าหรอ นี่มันกำลังมาช่วยผมแล้วหรอ แต่ไอ้พวกนี้มันจะยอมให้ช่วยง่ายๆหรอ เริ่มกังวลแล้วดิ ที่มันกำลังจะมาเพราะรู้ว่าผมอยู่ไหนจะมาช่วยผม แต่ทำไมไอ้กิตมันรู้ หรือว่ามันวางแผนอะไรไว้ เอ่ไงดีล่ะ มันต้องวางแผนอะไรไว่แน่นๆ


ทั้งห้องเงียบได้ไม่ถึง10นาที ผมก็จมอยู่กับความคิด ของตัวเอง จนกระทั่ง


“พี่เก้า”


ไอ้เก้าเดินเข้ามาทางประตูเหล็กสีแดงสนิม


“คีย์ ไอ้เหี้ยมึงทำอะไรมัน”ไอ้เก้ารีบพุ่งมาทางผมแต่โดนพวกไอ้กิตล็อคตัวไว้ได้ซะก่อน


“หึ จุ๊ๆๆๆ อย่าเพิ่งโมโหไปซิ มึงอย่าลืมว่ากูให้มึงมานี่เพื่ออะไร”ไอ้กิตเดินเข้ามาทางด้านหลังผมก่อนที่มึดพกปลายแหลมจะจี้เข้ามาที่คอผม รู้สึกเจ็บจี๊ดๆบริเวณที่มีดจี้อยู่ สงสัยมันคงจะปาดเนื้อคอผมนิดหน่อย


“ไอ้เหี้ย มึงปล่อยมันนะโว้ย”ไอ้เก้าที่โดนไอ้ทึก2คนล็อคตัวอยู่พยายามดิ้น


“ถ้ามึงไม่ยอมทำตามที่กูสั่ง มีดเล่มเล็กๆนี่ได้เชือดคอมันแน่น เอาแบบให้ตายคาตามึงเลยดีไหม”มันพูดพร้อมออกแรงกดมีดเข้าไปอีก ผมได้กลิ่นเลือดลอยมาอีกแล้ว ชีวิตกูจะน้ำเน่าไปไหม


“....”ไอ้เก้าเงียบหยุดนิ่ง แต่สายตามันดูจะโกรธไอ้กิตไม่น้อย ชนิดที่ว่าหลุดไปได้มึงตายแน่น


“เรื่องนี้มึงแส่เองนะ กูบอกแล้วไงให้มึงมานี่คนเดียว”อะไรนะมาคนเดียว ว่าแล้วว่านี่ต้องเป็นแผนมัน


“...”ไอ้เก้ายังคงเงียบตาแดงก่ำด้วยความโกรธ


“โทรบอกพวกมันให้กลับไปซะ ถ้าลูกน้องกูยังเห็นว่ามีเงาหมาตัวไหนอยู่ในแถวนี้ กูเล่นไอ้เหี้ยนี่แน่น”


ไอ้กิตยังคงจี้มีดที่คอผม  ผมมองหน้าไอ้เก้าเชิงบอกว่าให้มันหนีไป แต่ไม่รู้ว่ามันจะเข้าใจไหม มันมองมาทางผมอย่างลังเล สักพักลูกน้องไอ้กิตก็ ล้วงไอโฟนจากกระเป๋ากางเกงไอ้เก้า แล้วส่งไปให้ไอ้เก้าโทรออกหาใครสักคน


“เอาให้เนียนนะมึง ไม่งั้นกูเชือดมันแน่น”


อยากจะบอกว่าอย่าทำ ให้มันรีบหนีไป ทำเหมือนอย่างนางเอกในทีวี แต่เสียงผมดันไม่มี  เจ็บที่คอไปหมด ทั้งด้านนอกแล้วก็ข้างใน


“ฮัลโหล กูได้ตัวไอ้คีย์แล้ว เออ เดี๋ยวกูพามันออกไป พวกมึงไปรอที่รถก่อน กูจะรีบพามันหนีไป เออน่า กูบอกว่ากูจัดการได้ไง เจอกันที่นัดไว้”พูดจบมันก็ตัดสายทิ้งทันทีภวานาสุดชีวิตอย่าให้ทุกคนเชื่อมัน แค่ครั้งนี้ ยังไงก็เข้ามาช่วยมันก่อน แต่ดูจะไม่เป็นผล


“หึ ดีล่ะ คราวนี้ตากูบ้าง”ไอ้กิตพูดจบพร้อมหันไปพยักหน้าใส่ลูกน้องมัน ก่อนที่ลูกน้องมันจะเอาเชือกมาหมัดแขนไอ้เก้าไว้ ไอ้เก้าแม่งก็เสือกว่าง่าย ยื่นให้มันหมัดหน้าตาเฉย


“หนี นะหนีไป”ผมพยายามตะโกนอย่างสุดเสียง ทั้งๆที่ตะโกนแต่เสียงกับดังเหมือนกระซิบ แต่ผมรู้มันได้ยินก่อนที่มันจะหันมายิ้มให้ผม  เป็นรอยยิ้มที่ทำเอาผมหัวใจสลาย เมื่อรู้ว่าเหตุการณ์ต่อจากนี้ที่จะเกิดขึ้นกับมันจะเป็นยังไง


TBC.

ขอโทดดดดดดดดดดดด :call: :call: :call:

ขอโทดที่ช้าคือแบบว่ามันยุ่งจริงๆอ่ะ

แต่ตอนนี้ไม่ต้องเปลี่ยนงานแล้ว เหลือสอบวันที่27อีกวันเดียวก็ลงตัวแล้ว

แล้วทุกอย่างจะกลับมาสภาวะปกติเหมือนเดิม

ตอนนี้ก็นะน้องคีย์เรายังคงน่าสงสาร :sad4: :sad4: :sad4:

จะมาว่าเราไม่ได้นะเอ่อ เราเตือนทุกคนเเล้วว่าเรื่องหนักๆมันจะตามมา :z2:

ยังไงก็เตรียมผ้าซับน้ำตากับตอนหน้าให้ดีๆ มาดูความรักที่เรียกว่าตายแทนกันได้มันเป็นยังไง






หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่36โดนจับตัว(อีกแล้ว) up!
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 23-03-2013 23:12:56
 :a5: ...

หนักเกินไปก็ไม่ดีนะ คนอ่านตายคาจอก่อนพอดี

มาต่อไวๆนะครับ ค้างมากกก  :m15:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: gcc ที่ 23-03-2013 23:20:36
 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 23-03-2013 23:29:07
โอ๊ยยย พี่เก้าาา

ทำไงดีๆ

แย่แล้วววววววววว

อ๊ากกกกกกกก อยากอ่านตอนต่อไปนะคะ ลุ้นอ่ะ

 :L2:

ขอบคุณมากนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 23-03-2013 23:36:53
ค้าาางงอ่ะะ

พี่เก้าสู้ๆ

รออ่านตอนต่อไปจร้าาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 23-03-2013 23:57:04
สงสารคีย์อ่ะแค่นี้น้ำตาก็ซึมล่ะขอบคุณที่บอกนะจะได้เตรียมผ้าเช็ดหน้าทัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 24-03-2013 00:12:52
ยังไม่ ดราม่ากว่านี้อีกเหรอ  :really2: o22
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: actionmarks ที่ 24-03-2013 01:01:22
มีการตายอีกละมั้งเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 24-03-2013 01:21:07
 :fire: :fire: :fire: :fire:ไอ้เลวตัวเองทำผิดยังไปโทษคนอื่นอีก :fire: :fire: :fire: :z6: :z6: :z6:


สงสารคีย์อะมาต่อไวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเน้อ :call: :call: :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 24-03-2013 01:34:50
 :serius2: :serius2: :serius2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 24-03-2013 03:02:54
อย่าถึงขั้นตายเลยน้าาาาา ไม่เอาๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 24-03-2013 03:21:23
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: oguta ที่ 24-03-2013 04:42:19
 :เฮ้อ:เจ็บตัวตลอดเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 24-03-2013 07:43:20
พี่เก้าจะโดนอะไรบ้างเนี่ย ไอ้กิตนี่มันเลวจริงๆ!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 24-03-2013 07:51:25
 :serius2: ว๊ากกกกกกก
อะไรกันเนี่ยยยย เก้าจะเปนไงมั่งเนี่ยยยยย
มาต่อเร็วๆน้าาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: PetitDragon ที่ 24-03-2013 08:12:05
หน่วงโคตรๆ  :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 24-03-2013 08:39:24
ชม่อตอนทำเราไม่กล้าอ่าน

ฮืออ อ อ

จะทำอะไร

แท็ค คุมด้าน นอก ใช่มั้ย รีบเข้ามาช่วยเด้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 24-03-2013 08:43:25
คงไม่ถึงขั้น นายเอกหรือพระเอก ต้องตายจากกันช่ะ
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
 :m16: :m16: :m16: :m16: :m16: :m16:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 24-03-2013 09:06:12
 :serius2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 24-03-2013 09:46:20
ถึงขั้นตายกันเลยเหรอ จะโหดกันไปไหน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 24-03-2013 10:31:08
ยังไงซะคนที่ก่อเรื่องมันก็ต้องตาย..  อดทนไว้คีย์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: papikochan ที่ 24-03-2013 10:45:33
โฮๆๆๆๆๆๆ :sad4: :sad4: :sad4:

หนูคีย์ ทำไมชีวิตลูกมันช่างรันทดเช่นนี้

เฮียเก้าจะโดนเล่นมั๊ยเนี่ยยย

ใครก็็ได้มาช่วยทีๆๆๆ :monkeysad: :monkeysad:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 24-03-2013 11:04:18
ไม่น้า ไม่เอามาม่า
อยากได้หวานๆๆๆ
สงสารน้องคีย์ :o12:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 24-03-2013 11:56:33
สงสารคีย์ พี่เก้า  :o12:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 24-03-2013 15:21:44
ทุกอย่างต้องมีจุดเริ่มต้นและจุดบ แต่มันยังต้องมีจุดพิกพรันเสมอ 55+ 
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: КίmY ที่ 24-03-2013 15:53:37
ฮึก เก้า า า  :dont2:  กิตจะทำอะไรรร  :serius2:
รอตอนต่อไปนะฮะ  :')
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: ekonut ที่ 24-03-2013 17:08:27
อ่านรวดเดียวจบ สนุกดีค่ะ ลุ้นตอนต่อไ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 24-03-2013 17:11:19
 :o12: :o12: ม่ายยยยยยยยยยยยยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: broke-back ที่ 24-03-2013 20:10:53
เล่นกันแรงขนาดนี้
น่าจะส่งตัวไอ่กิต
ให้มันไปอยู่ชายแดนใต้


 :ped151:
มันคงชอบ
ระเบิดแมร่งงเลย


 :laugh5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 24-03-2013 20:37:12
ทำร้ายคีย์ทำไมมมม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 25-03-2013 07:19:15
จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป อยากรู้ๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: maewmheaw ที่ 25-03-2013 08:24:15
ค้างง่ะ  :z3: :z3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 25-03-2013 11:39:58
เเง งงงงงงง สงสารคี์กับพี่เก้าอ๊ะ ฮือๆๆๆๆ
เเล้วผู้ชายที่คุยกับไอ้กิตอ่ะ ชอบกิตไง
ทำไมไม่ห้ามว่ะ เเง่ว สงสารพี่เก้า อย่าให้ใครเป็นอะไรเลยนะ
ส่วนโนก็รอไอ้พี่เเท๊คไปก่อนนะน้อง เดี๊ยวพี่เขาก็มาช่วยเว้ย
 :กอด1: :กอด1:มาต่อเร็วๆนะคุณคนเเต่ง มารอทุกวันเลย เเงๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 25-03-2013 12:08:35
สงสารทั้งคู่เลยอะ :sad2: แต่คงสงสารโนที่สุดล่ะเมาจนได้เรื่องถูกซ้อมเลย หุหุ

เก้ามีแผน? ค้างอ่ารอตอนต่อไปอยู่นะ :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 25-03-2013 13:04:01
แอบน้ำตาคลอเบาๆ :o12: :monkeysad:

สาธุ ขอให้แท็คมันเข้าใจสิ่งที่เก้าพูดแล้วเข้ามาช่วยเร็วๆเด้อ

ปล.เราเข้าใจว่าเก้าพูดเป็นรหัสอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 25-03-2013 20:54:20
เก้าจะเป็นอะรัยไหมนะ อือๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 25-03-2013 21:15:59
 :m15: :m15: :m15:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 25-03-2013 23:46:19
โนคิดมากน่าดูนะเนี่ย ยังไงแท๊คก็ต้องมาช่วยโนอยู่แล้ว กิตนี่ร้ายน่าดูนะ ทั้ง ๆ ที่ตัวเองทำร้ายคีย์ก่อนแท้ ๆ แล้วเก้าคิดจะปล่อยให้พวกนั้นทำแบบนั้นจริงหรือ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 25-03-2013 23:59:26
เลือดสาดเต็มจอ ไม่ใช่เลือดฟินแล้ว เลือดกลัว  :sad4:
ไม่เอานะ  อย่าดราม่าใครก็ได้ช่วยน้องคีย์ที
รออ่านตอนต่อไปจ้า  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 26-03-2013 04:26:36
 :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: :m31: ไอกิตตายสะ :fire: :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 26-03-2013 05:16:07
ค้างงงง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่37 แตกสลาย up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 26-03-2013 06:36:01
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 28-03-2013 00:09:50
บทที่38 หัวใจ


คีย์Talk      


ไอ้เก้าถูกลูกน้องไอ้กิตจับแขนไขว่หลังแล้วหมัดไว้ ทั้งๆที่ถูกทำแบบนั้นแต่มันไม่ขัดขืนเลยแถมตายังมองมาทางผมตลอด ไม่สนใจในสิ่งที่พวกไอ้กิตกำลังทำสักนิด   ทำไมมันถึงทำแบบนี้


“หึ ที่นี่แหละถึงตากูเอาคืนบ้าง ถ้ามึงไม่อยากเห็นมันตายต่อหน้าต่อตา มึงก็อยู่เฉยๆไว้ ถ้ามึงขืนเอาคืนแม้แต่นิดเดียว รอยมีดสวยๆนี่ได้กีดกลางหน้ามันแน่น”ไอ้กิตตะโกนคุยกับไอ้เก้า ทั้งๆที่มือมันก็ยังถือมีดจี้ที่คอผมอยู่


“ไอ้ทิวมึงมาถือมีดจี้มันไว้”มันหันไปสั่งคนที่ยืนอยู่ข้างๆมันให้มาทำหน้าที่เอามีดจี้คอผมแทน ไอ้ทิวเหี้ยอะไรเนี่ยก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี


พอมีคนมาทำหน้าที่แทนมันแล้วไอ้กิตก็เดินไปหาไอ้เก้าที่ถูกลูกน้องมันสองคนล็อคไว้ ทั้งๆที่มือก็ถูกจับหมัดแล้ว


“หึ โกรธกูหรอ แค้นกูใช่ไหม ก็ดีรู้สึกเยอะๆเหมือนที่กูเคยรู้สึก มึงจะได้รู้ไงว่าสามเดือนที่ผ่านมาเนี่ยกูรู้สึกยังไง”มันเข้าไปกระชากคอเสื้อไอ้เก้าแล้วตะโกนใส่หน้า ถึงขนาดความสูงจะต่างกัน แต่ก็ไม่มาก ทำให้มันตะโกนใส่หน้าไอ้เก้าได้อยู่ดี


“ที่มึงจับมันมาก็เรื่องนั้นใช่ไหม นี่ไงจับกูได้แล้วมึงก็ปล่อยมันได้แล้ว”ไอ้เก้าพูดเสียงเรียบแต่ตาก็ยังคงมองมาทางผม
ส่วนผมก็ได้แต่ส่ายหัวไปมาเชิงบอกว่ากูไม่เอาแบบที่มึงพูด น้ำตาก็เริ่มคลอแล้วด้วย ไม่ใช่เพราะผมเจ็บแผลพวกมันทำ แต่ผมกำลังกลัว กลัวเหตุการณ์ตรงหน้า ยิ่งพอมันพูดแบบนี้น้ำตาที่ผมพยายามอดกลั้นไว้ มันก็แทบจะทะลักออกมาเอาดื้อๆ ความรู้สึกมากมายไหลเข้ามาให้หัวจนยากจะอธิบาย


“ตุ๊บ! มึงอยู่ในสถานะที่ต่อรองกับกูได้หรอ อย่าลืมซิว่าใครที่เหนือกว่ามึง”ไอ้กิตต่อยเข้าที่หน้าไอ้เก้าอย่างแรง เสียงกำปั้นกระทบกับหน้าดังสนั่น จนลูกน้องมันที่ล็อคตัวไอ้เก้าไว้ยังเซไปตามแรงต่อยด้วยเลย


ไอ้เก้าก้มหน้าอยู่ได้สักพักก็เงยหน้าขึ้นมา พร้อมกับเลือดที่มุมปาก กับรอยแดงตรงแก้มที่ผมเห็นได้อย่างชัดเจนถึงจะอยู่ห่างจากมันมากก็เหอะ


“หน้าตัวเมีย ไอ้คีย์มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้น”ไอ้เก้าพยายามขยับปากพูด ฟังจากน้ำเสียงก็รู้ว่ามันลำบาก คงเจ็บไม่น้อย


“พลั๊ก!”หมัดที่สองตรงเข้าที่ท้องไอ้เก้าแทบจะทันทีที่มันพูดจบประโยค แรงพอจะทำให้ไอ้เก้าทรงตัวแทบไม่อยู่


“อย่า!”ผมตะโกนออกไปสุดเสียง พยายามดิ้นให้ข้อมือที่ถูกรวบไว้ด้านบนนั้นหลุด รู้สึกถึงเชือกที่บาดคอมือจนปวดร้าวไปหมด


“หึๆ5555 รักกันหน้าดูเลยนะพวกมึง ไอ้พวกวิปริต!”ไอ้กิตหัวเราะชอบใจพร้อมกับเอามือดึงผมไอ้เก้าให้เงยหน้าขึ้นมองมาทางผม


“มึงแหกตาดู เมียมึงมันกำลังจะเป็นจะตายเพราะมึงไง ดูหน้ามันที่กำลังจะร้องไห้ดิ 5555 ฮาซิพหาย เลยมึงว่าไหม แต่นี่แหละที่กูต้องการ”


พูดจบมันก็ต่อยหน้าไอ้เก้าอีกหลายหมัด ต่อยท้องอีกหลายที จนคนที่ล็อคไอ้เก้าไว้ถึงกับล็อคไม่อยู่ ทันทีที่พวกนั้นปล่อยมือ ไอ้เก้าก็ทรุดลงกับพื้นทันที เลือดกระอักออกมาจากปากมันเต็มพื้น จนดูหน้ากลัว


“หยุด ไอ้สัสหยุด ฮือพี่ หนีไปดิ หนีไป ฮือๆๆๆๆๆ”ผมอดทนต่อไปไม่ไหวแล้วครับ ผมรู้ว่าคนอย่างไอ้เก้าถึงจะถูกจับหมัดแขนแบบนั้น ถ้ามันจะหนี หรือตอบโต้ไปบ้างก็คงไม่ใช่เรื่องยากอะไร


แต่เพราะผม เพราะมีดเล่มเล็กๆนี่ที่จี้มาที่คอผม มันเลยยอมให้กิตซ้อมมันจนลงไปกองกับพื้นแบบนี้  ทำไมล่ะทั้งๆที่การกระทำตรงหน้านี้  ทำให้ผมหมั่นใจได้อยากหมดหัวใจว่ามันทำเพื่อผมจริงๆ ทำให้ผมรู้ว่าคนๆนี้ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็พร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อผม แต่ผมกลับไม่รู้สึกดีใจเลยสักนิด ถ้าเลิกได้ แค่ตอนนี้ ขอให้มันเห็นแก่ตัวแล้วรีบหนีไป ถ้าเป็นแบบนั้นผมอาจจะไม่เสียใจขนาดนี้ อย่างน้อยๆผมเองก็จะไม่ใช่ต้นเหตุที่ทำให้มันเจ็บขนาดนี้


“55555ร้องแล้วๆ หนูน้อยร้องแล้ว”ไอ้กิตเหมือนพวกบ้า ยิ่งผมร้องเท่าไหร่มันก็ยิ่งดูจะชอบอกชอบใจมากเท่านั้น


“ผวะ ตุบๆๆๆๆ”พูดจบมันก็เข้าไปกระทืบท้องไอ้เก้าที่นอนกองอยู่ที่พื้นอีกหลายที


ตัวไอ้เก้าขยับตามแรงกระทืบทุกครั้ง ยิ่งโดนเลือกก็เริ่มทะลั่กออกมาจากปากมันอีก


“อึก อัก อั่ก”เสียงไอ้เก้าร้องในรำคอ ยิ่งทำให้ภาพตรงหน้านี้ ดูโหดร้ายมากยิ่งขึ้น


น้ำตาผมไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง ถึงม่านน้ำตาจะให้ภาพตรงหน้านั้นไม่ชัดเจน แต่ความรู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจอย่างแสนสาหัสนี้มันไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย กลับยิ่งชัดเจนแล้วเจ็บลึกอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อน


“หยุด กูบอกให้หยุดฮือๆๆ หยุดซิโว้ย ฮือๆๆ มาทำกูดิ ฮือๆๆ”พูดแทบไม่เป็นภาษา


ชีวิตจริงยิ่งกว่าในละคร คำๆนี้คงจะใช้ได้ดีกับสถานการณ์ตอนนี้ที่ผมกำลังเผชิญ ภาพตรงหน้าคือภาพของคนรักที่เสื้อผ้าเปื้อนเลือดกับฝุ่นไปทั้งตัว เลือดเต็มปาก นอนกองอยู่ที่พื้น สายตามองมาทางผมในหลายๆความหมาย
ทั้งๆที่อยู่แค่ตรงหน้า ทั้งๆอยู่ใกล้แค่นี้ แต่ผมกลับช่วยอะไรไม่ได้ ทำอะไรไม่ได้เลย
ทั้งๆที่ผมรักมันขนาดนี้ แต่ผมก็ยังทำอะไรไม่ได้ แค่ตัวเองยังดูแลไม่ได้ แฃ้วยังจะทำให้มันมาอยู่ในสภาพแบบนี้ก็เพราะผม


เกลียด


เกลียดตัวเองที่เกิดมาอ่อนแอ


เกียดตัวเองที่มีรูปร่างแบบนี้


เกลียดตัวเองที่ดีแต่สร้างปัญหา


เกลียดตัวเองที่ตลอดเวลาเอาแต่ใจ


เกลียดตัวเองที่ผมรักมัน


เกลียดตัวเองที่รักมันมากขนาดนี้แต่ผมก็ยังทำอะไรไม่ได้


แต่ถึงจะแบบนั้น แต่ผมก็ยังรักมัน ยังรักมันหมดหัวใจ ถึงจะช่วยอะไรมันไม่เคยได้ แต่ผมก็ยังรักมัน
ทั้งๆที่รักมัน แต่ผมก็ยังทำอะไรไม่ได้


“55555ดูเมียมึงดิ มันบอกให้กูไปทำมันแทนทั้งๆที่สภาพมันก็ไม่ได้ต่างกับมึงเท่าไหร่ เอาไงดีหว่า ไหนๆมันก็ขอร้องกูมาขนาดนี้  กูจะไม่สนองให้ก็ใช่ที่”ไอ้กิตหมุนตัวเตรียมเดินมาทางผม แต่ไอ้เก้าที่นอนกองอยู่ที่พื้นคลานมาจับขามันไว้


ไม่เหลือคาบไอ้เก้าที่เห็นศักศรีสำคัญกว่าอะไร คนที่มีลูกน้อยเดินตามนับร้อย คนที่ใครๆก็พากันเกรงขาม  หรือคนที่ผมเคยเห็น


“อย่า”พยายามพูด แต่ดูเหมือนมันจะเจ็บจนแทบไม่มีเสียง หน้าตาบอกช้ำ เลือดและรอยเขียวแดงเต็มใบหน้าจนดูแทบไม่ออกว่านี่คือหัวหน้าซอย13แห่งเทคนิคxที่ใครๆก็ต่างพากันกลัว


“555555 พวกมึงดูดิ ตลกชิพหาย ไอ้พวกวิปริตนี่มันรักกันดีจริงๆ เอาซิ มึงเลือกเอาว่าจะให้มีดแล่มนี้ปักที่ใคร”ไอ้กิตคว้ามืดพกจากกระเป๋ากางเกงมันออกมาชู ดูจากน้ำเสียงแล้วมันเอาจริงแน่น


“อย่าๆๆๆฮือๆๆๆ กูยอม กูยอมหมดแล้ว ฮือๆๆ อย่าทำอะไรมัน”ผมร้องไห้อย่างกับคนเสียสติ ไม่เอา ไม่เอา แค่นี้หัวใจผมก็แทบจะแหลกอยู่แล้ว  ถ้าจะต้องให้มองดูคนที่ตัวเองรัก โดนทำร้ายมากมายขนาดนี้ต่อหน้าต่อตาสู้ผมโดนเองยังจะดีซะกว่า ผมทนไม่ไหวถ้าจะต้องเห็นภาพที่มีดเล่มนั้นบักลงไปบนตัวมัน แค่คิด หัวใจผมมันก็บีบแน่นจนเจ็บไปทั่วทั้งหน้าอกแล้ว


“ยอมหรอ งั้นแสดงว่าปักที่ตัวมึงซินะ”ไอ้กิตเดินเข้ามาทางผม  ผมถึงกับหัวใจกระตุกวูบเพราะความกลัวเลยตัวชาไปหมด แต่ไอ้เก้าก็ยังคงรั้งขามันไว้


“อย่า กูเอง”


น้ำตาผมไหลทะลักเลยครับ คำว่ารักที่ผมเคยให้มันเทียบอะไรไม่ได้กับคำพวกนี้กับการกระทำแบบนี้ ณ สถานการณ์ตรงนี้


“อย่า ฮือๆๆๆ”พูดได้แค่นั้นจริง ให้มีดนี่ปักเข้าที่อกผมคงจะเจ็บน้อยกว่าที่ผมเห็นมันปกอยู่ที่ตัวไอ้เก้าอีก ไม่รู้ว่าเรื่องเมื่อตอนนั้นมันร้ายแรงขนาดนี้ มันร้ายแรงจนต้องทำให้มันทำขนาดนี้ได้เลยหรอ


“55555 เอาไงดีว่ะ ปักแม่งทั้งคู่เลยแล้วกัน”ตัวชาวาบเลยครับเมื่อได้ยินประโยคที่มันพูดเมื่อกี้


ไอ้กิตเตรียมจะแท่งลงไปที่หลังไอ้เก้าแต่


“เฮ้ย! อย่าเลยพอแค่นี้เหอะ”แต่ก่อนที่หัวใจผมจะแหลกจริงๆ  ไอ้คนที่มันถือมีดจี้ที่คอผม เดินเข้าไปรั้งแขนไอ้กิตไว้รวดเร็ว


“ปล่อยกู นี่มึงหักหลังกูหรอไอ้สัสทิว”ไอ้กิตหันไปตะโกนด่า


“เปล่า มึงก็รู้ดีว่ากูไม่มีวันทำอะไรแบบนั้น แต่นี่มันมากเกินไปว่ะ กูว่าแค่นี่ก็พอเหอะ”ไอ้นั้นร้องห้าม    พรางทำหน้าลำบากใจ


“ปล่อยกู กูจะฆ่ามันปล่อยกู”ไอ้กิตพยายามดึงแขนตัวเองออกจากมือไอ้นั้นที่จับแขนมันไว้


“พอเหอะ กูไม่อยากให้มึงฆ่าใคร  ถือว่ากูขอเหอะ”ไอ้นั้นก็ยังคงไม่ยอมปล่อย


“ปล่อยกู”มันพยายามยื้อกันไปกันมา แต่เวลานี้เรื่องพวกนี้ไม่ได้เรียกความสนใจผมจากไอ้เก้าที่นอนกองอยู่ที่พื้น มันนอนหอบหายใจเหนื่อย ดูหมดเรี่ยวแรง แต่สายตาก็ยังคงมองมาทางผมพร้อมรอยยิ้ม ยิ้มที่คนอื่นไม่เคยจะรับจากมัน รอยยิ้มที่เป็นของผมคนเดียว


แท็คTalk


เมื่อกี้ได้รับโทรศัพท์จากไอ้เก้าให้บอกไปรอที่จุดนัดพบ พวกเราที่แอบซุ่มอยู่ก็ค่อยเดินออกไปขึ้นรถกันหมด


แต่ผมว่ามันแปลกเกินไป ถ้าแค่เมียมันคนเดียวก็พอจะเข้าใจว่าแค่มันคนเดียวสบายมาก แต่นี่ไอ้ยาจกก็อยู่ด้วย ถึงจะไม่ลำบากอะไรในการช่วยเหลือสองคนพร้อมกันแต่ผมว่ามันแปลกเกินไป และอีกอย่างไอ้ยาจกนั้น เป็นของผม ของที่ถูกแย่งไปจะให้คนอื่นมาเอาคืนให้ได้ไง จริงไหม


“เฮ้ยพี่จะไปไหน”ไอ้จิมเข้ามาถามทันทีที่ผมเดินแยกออกไปอีกทางที่ขึ้นรถ


“เรื่องของกู พวกมึงไปรอที่จุดนัดพบไป”พูดเสร็จผมก็ไม่สนใจมันเดินแยกออกไปอีกทาง


“อะไรของพี่ว่ะ”ได้ยินเสียงบ่นไล่หลังมา แต่มันคงไม่ตามมาหรอกเพราะไอ้แดนก็อยู่ด้วยทั้งคน คงไม่ปล่อยให้มันตามผมมา


“รีบๆด้วย ขี้เกียจรอ”หันหลังไปเห็นไอ้แดนยืนอยู่ข้างๆไอ้จิมที่ยืนทำหน้าเอ๋ออยู่ หึ มันเองก็คงรู้ซินะ ว่าผมกำลังจะทำอะไร ก็คงจะแบบนี้ ระดับความคิดของหัวหน้ากับลูกน้องมันต่างกัน


ผมทำทีเดินออกไปจากตัวโกดังเข้าไปในป่าแถวนี้แบนความสนจากพวกลูกน้องไอ้พวกที่จับตัวไอ้ยาจกไป  เจอต้นไม้อะไรสักอย่างที่สูงพอจะปีนขึ้นไปดูราดราวจากข้างบน


เป็นไปตามที่คิด บนนี้เห็นพวกลูกน้องที่เฝ้ากันอยู่5-6คนเห็นจะได้ มีคนเฝ้าแค่นี้ วางใจเกินไปแล้วพวกมึง


ทีนี่แหละมาหาทางลอบเข้าไปแบบไม่ให้พวกมันรู้ตัวดีกว่าถึงคนพวกมันจะน้อยไม่ลำบากอะไรถ้าเข้าไปจัดการตรงๆแต่ ก็ไม่รู้ว่าสถานการณ์ข้างในเป็นไง 


ดูจากตรงนี้ ทางที่จะเข้าไปข้างในได้มีแค่ทางเดียวคือประตูหน้าเพราะด้านหลังดูเหมือนจะถูกปิดไว้แน่น  แต่ก็แค่กุญแจกับโซ่ขึ้นสนิมเก่าๆ ไม่ใช่เรื่องยากที่จะพังเข้าไป ก็อย่างที่ว่าไม่รู้ว่าสถานการณ์ข้างในเป็นยังไงบ้าง จะบุกเข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้าก็คงไม่ได้ ยังไงก็ต้องหาทางไปแบบเงียบที่สุด


เข้าทางด้านหลังเลยเห็นจะเป็นทางที่ดีที่สุดมีคนเฝ้า2คน ดูจากระยะที่ยืนห่างกันขนาดนั้น ถึงจะเข้าไปเล่นงานอีกคน อีกคนก็คงไม่รู้ตัวแน่น


คิดแผนได้แล้วก็เดินไปตามกิ่งไม้ที่ทอดยาวจนเกือบถึงดาดฟ้าของโกดัง แต่ก็ยังห่างเกือบ3เมตรเห็นจะได้ แถมยังมีใบไม้เต็มกิ่ง ถ้ากระโดดไปจากตรงนี้แล้วเกิดสะดุดใบไม้เข้าคงจะเป็นเรื่องแน่น สูงขนาดนี้อีก ล่วงลงไปคงจะไม่สวยเท่าไหร่ แต่ถ้าจะเข้าไปทางด้านหลังพวกนั้นก็มีแต่วิธีนี้เท่านั้น


พวกตู้คอนเทเนอร์ก็วางเลียงไว้เต็มไปหมด แต่ถ้ากระโดดไปเหยียบต้องมีเสียงแน่น แล้วด้วยขนาดตัวกับความสูงระดับนี้ จะกระโดดไปให้เสียงเบาคงจะยาก


เดินถอยหลังจากกิ่งไม้ประมาณสามก้าว โชคดีที่ต้นไม้นี้ค่อนข้างใหญ่ กิ่งเลยแข็งแรงไม่งั้นคงจะได้ล่วงตั้งแต่ปีนขึ้นมาแน่นมองไปข้าง  แล้วออกตัววิ่งกระโดดข้ามไปยัง ดาดฟ้าโกดัง


“ตุบ”ซี๊ด ส่งสัยจะผิดท่าไปหน่อย ข้อเท้าคงแพง  แต่นี่ไม่ใช่เวลามาสำออย ต้องรีบไปช่วยไอ้ยาจกก่อน


หึ โทษที่ทำให้กูต้องลำบากขนาดนี้ กลับไปกูจะเอาคืนทั้งต้นทั้งดอกเลยมึง


จับข้อเท้านิดหน่อยแล้วค่อยเดินมอบ ไปตามแนวโกดัง


เจอบันไดเหล็กด้านข้าง ถ้ารีบๆไต่ลงไปพวกที่เฝ้าอยู่คงยังไม่หันสังเกต


ไต่ลงไปครึ่งทางเลยกระโดดลงมาแทน เจ็บข้อเทาเข้าไปอีกแต่วิธีนี้คงเร็วกว่า


นั้นไง เดินถือมีดสปาต้าอยู่ตรงนั้นมองไปทางด้านหน้าอย่างไม่ระวังตัว หึ  ก็ใครจะไปคิดล่ะว่ามีคนเข้ามาหลัง  นอกจากพวกของตัวเอง ทั้งๆที่บันไดทางขึ้นก็มีแค่ทางเดียว แต่ก็นะ ก็มาได้แล้ว


เดินเข้าไปทางด้านหลัง ขนาดประชิดตัวขนาดนี้มันยังไม่รู้ตัวเลย เอานิ้วสะกิดที่บ่ามัน


“เฮ้ย”ไม่มีเวลาให้มันร้อง ต่อยเข้าไปที่หน้ามันอย่างจังจนลงไปกองอยู่ที่พื้น


“อ่อน”เอาล่ะจากตรงนี้ก็เหลืออีกคนที่มีแนวโน้มว่าจะเดินมาทางนี้ ยังไงซะก็คงต้องเคลียร์ทางให้เรียบร้อยก่อน
ค่อยเดินไปอีกฝั่งเพื่อจัดการคนที่เหลือ


“เฮ้ย”เกือบไปแล้ว จู่มันก็ดัหันมาทางผมพอดี ก่อนที่มันจะได้ร้องอะไรออกไปก็เข้าไปต่อยที่หน้ามันอย่างแรง แต่ไอ้นี้คงน่าสงสารหน่อย พอดีไม่ได้ออมแรงเลย สภาพก็เลยล่วงลงไปทันทีอย่างที่เห็น


เอาล่ะที่เหลือก็แค่ประตูตรงนี้ มีโซ่สนิมเส้นใหญ่คล้องอยู่พร้อมกับกุญแจเก่าๆจากด้านนอกพอลองขยับประตูนิดหน่อยก็เลยพอมีช่องให้มองด้านใน แต่เห็นไม่ชัดเท่าไหร่เพราะมีลังไม้วางเต็มไปหมด กวาดตามองไปรอบๆเห็นไอ้เก้ากำลังโดนซ้อมอยู่พร้อมกับเด็กมันที่ร้องห่มร้องไห้ยกใหญ่


“หึ นี่หรอว่ะไม่ต้องห่วง อ่อนว่ะ”ก่อนที่จะไปสะดุดที่แผ่นหลังคุนเคยที่ถูกหมัดติดกับเสาปูนต้นใหญ่อยู่มีคนยื่นประกบคนหนึ่ง ไม่เห็นหน้ามัน แต่อย่างน้อยๆก็ยังมีชีวิตอยู่


ที่นี่ปัญหาก็อยู่แม่กุญแจถ้าถีบแรงๆได้ก็คงจะหลุด แต่นั้นมันก็เสียงดังเกินไปอีกคงต้องพยายามหาอะไรมาทบแม่กุญแจนี่ แต่ต้องทำให้เบาที่สุด


หันซ้ายหันขวาก็เจอกับคีมเหล็กขนาดใหญ่ที่ดูท่าจะมีสภาพไม่ต่างจากแม่กุญแจพวกนี้เท่าไหร่  แต่อะไรมันจะดวงดีขนาดนั้น  ก็อย่างว่าพระเจ้ามักเข้าข้างพระเอก(?)


แต่ดูพระองค์คงจะไม่ชอบอะไรที่ง่ายเกินไป เพราะไอ้คีมเหล็กนี่มันเก่าเกินไป จนติดแง็ก คีบอะไรก็ไม่ได้ ก็ต้องออกแรกกันอยู่นานกว่ามันจะหายฟืด


“เหี้ยทำไมไม่หลุดว่ะ”พยายามหนีบตรงแม่กุญฝุๆนะ แต่ไม่ง่ายอย่างที่คิด


“เพล้ง!”ตายโหง พลาดเองเลยมีเสียงดัง


“เฮ้ยพวกมึงทำอะไรอ่ะ”เสียงจากข้างในตะโกนออกมา สงสัยคงคิดว่าลูกน้องมันเล่นอะไรกัน


“ป่าวพี่ ผมเผลอหลับอ่ะ”ผมก็ทำเสียงแหบๆแล้วตะโกนออกไป หวังว่าพวกมันคงจะเชื่อ


“เฝ้าดีๆซิมึง อย่าให้ใครหลุดมาได้นะโว้ย”กูเองนี่แหละจะเข้าไปเอง


ถึงเสียงจะดังไปสักนิด แต่แม่กุญแจก็หลุดออกค่อยๆ เอาโซ่ออกแล้วพลักประตูเข้าไปนิดหน่อย อาฮะ ง่ายดีว่ะ ไม่มีคนมองมาทางนี้กันเลย


“หยุดเหอะกู อย่าถึงกับฆ่ากันเลย”ภาพที่เห็นคือไอ้พวกนั้นที่แย่งมีดกันอยู่


แต่ไม่ต้องไปสนใจเป้าหมายมีอยู่คนเดียวที่นั่งน้ำตาคลอกับเหตุการณ์ตรงหน้าที่อยู่ห่างจากมันไปเกิบๆ4เมตร ก่อนที่จะไปห่วงคนอื่น ควรเอาตัวเองให้ลอดดีกว่าไหม


แล้วจะเข้าไปยังไงไอ้นั้นยืนประกบข้างด้วย นี่ถ้าไอ้เหี้ยเก้าไม่อ่อนแบบนี้คงง่ายกว่าเยอะ


สภาพนี่โคตรน่าเวทนา นี่หรอว่ะหัวหน้าซอย13 อ่อน


แต่เหมือนสวรรค์จะเข้าข้างเมื่อจู่ๆคนที่ยืนประกบข้างไอ้ยาจกอยู่ก็เดินเข้าไปดึงไอ้สองคนที่มันกำลังยื้อแย่งมีดกันอยู่ ผมได้โอการเลยรีบเดินไปยังเสาต้นที่ล่ามไอ้ยาจกไว้


“เฮ้ย”มันร้องออกมาทันทีที่เห็นผมอยู่ด้านหลังจนผมต้องรีบหลบหลังเสาแทบจะไม่ทัน


“เหี้ยอะไรของมึง”เสียงไอ้พวกที่จับมันมาหยุดแย่งมีดแล้วหันมาสนใจไอ้ยาจก


เสาต้นที่ผมหลบอยู่นับว่าใหญ่พอดู แต่ก็ไม่รู้ว่าจะบังผมได้มิดไหม


“ป่าว ก็พวกมึงจะแทงเพื่อนกู กูเลยร้องห้าม   ไม่ได้ไง”น้ำเสียงกับสีหน้าเลิกลั่กนั้นถ้าเป็นผมผมคงไม่เชื่อมันหรอก แต่ก็อย่างว่าพวกนั้นคงไม่มีเวลาจะวิเคราะห์อะไรเท่าไหร่


“ตัวซวยจริงๆ”ผมกระซิบเบาๆที่ข้างๆหูมันในขนาดที่พยายามแกะเชือกที่หมัดมันให้หลุด
เห็นมันสภาพนี้อดอารมณ์เสียไม่ได้ เลือดเลอะตามเสื้อผ้าเล็กน้อย กลิ่นคาวกับกลิ่นเหล้าตีกันจนกลบกลิ่นอ่อนๆของมัน


“...”มันนิ่งครับไม่สวนหรือแสดงอาการไม่พอใจกับคำพูดผมเลย


“ลุกเร็ว เงียบด้วย”เมื่อผมแกะเชือกเสร็จก็เตรียมตัวเดินไปตามหลังกล่องลังไม้อย่างน้อยๆก็เอาไอ้ยาจกนี่ไปไกลๆจากตรงนี้ก่อน ส่วนเรื่องไอ้เก้า เห็นแบบนี้ผมก็ไม่ได้เกียดอะไรมันหนักหนา แต่ก็ไม่ได้อยากช่วย ก็แค่ทนเห็นความน่าสมเพชพวกนี้ไม่ไหวเท่านั้นเอง ตีกันมาก็หลายรอบ ไม่เคยเห็นมันสะบักสะบอมขนาดนี้ แต่แค่ไอ้เตี้ยๆนั้นคนเดียวทำได้ขนาดนี้ นับว่าเจ็บใจเอาเรื่องเลย


“...”ไม่มีอาการตอบรับใดๆทั้งสิ้นครับ มันยังคงนั่งนิ่งไม่ยอมลุก ทำให้ผมต้องเดินกลับไปหลังเสาร์อีกครั้ง


“กูบอกให้ลุก มึงจะนั่งทำเหี้ยอะไรเดี๋ยวก็ซวยกันหมด”ผมกระซิบ แล้วพยายามสะกิตแขนมัน


“...”เงียบครับ ไม่เงยหน้ามามองผมแต่ก็ยอมลุกแล้วเดินไปหลังเสาร์ตามที่ผมบอก


“อยู่นี่นะมึง อย่าสร้างเรื่อง อยู่จนกว่ากูจะมา”ผมสั่งมันที่เดินมา   ให้มันนั่งอยู่ข้างๆประตูหลังที่ผมงัดเข้ามานั้นแหละ
มันนั่งลงที่ๆผมสั่งก้มหน้าไม่พูดไม่จา จนผมอดหงุดหงิดไม่ได้ อยากจะถามว่ามันเป็นอะไรแต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลา ดูท่าพวกข้างในจะเริ่มโว้ยวายขึ้นมาอีก


“เฮ้ยไอ้เหี้ยโนไปไหนว่ะ พวกมึงเฝ้ากันยังไงสัสเอ้ย”


“เฮ้ยหายได้ไง เมื่อกี้มันยังอยู่นี่เลย”


“แสดงว่ามีคนมาช่วยมัน เฮ้ยไปดูไอ้พวกข้างนอกดิ โดนเล่นงานหรอว่ะ”เสียงสั่งการฟังดูวุ่นวายกันไปหมด ก่อนที่มันจะไปเจอ
ไอ้โนต้องรีบๆจักการให้เสร็จ เหี้ยเก้าก็หมดสภาพเลยจะเอาไงว่ะ


“เฮ้ย มึงเป็นใครว่ะ”



Tbc.

อ่านคอมเม้นทุกคนคิดมากเนอะ ดูจากชื่อเรื่องนิยายเรื่องนี้ดร่าม่าหรอ?
 :hao3: :hao3:
พระเอกนายเอกตายได้ที่ไหนอย่าว่าแต่คนอ่านรับไม่ได้เลย คนเขียนยังรับไม่ได้เลย :mew2: :mew2:

ตอนนี้สอบเสร็จแล้วต่อไปทุกอย่างจะเข้าสู่ภาวะปกติ :katai4: ได้ทำงานที่เดิมอะไรๆก็เหมือนเดิม ไม่ปล่อยให้คนถึงนานหรอก

จากการเขียนตอนนี้ว่าจะสงสารคีย์เก้า แต่พอมานั่งอ่านดันกลายเป็นหมั่นไสแท็ค ไม่รู้อารมณ์ไหน :katai1: :katai1:

ขอบคุณทุกคมเม้นนะ ในที่สุดก็ถึงพันกับชาวบ้านเขากันแล้ว :katai5:













   
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 28-03-2013 00:29:32
 :fire: :fire: :fire: :fire: :fire:ไอ้เลวนิสัยไม่ดีมารังแกคีย์กับเก้าและโนได้ยังงัย :z6: :z6: :z6: :z6: :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 28-03-2013 00:45:52
 :กอด1: ซึ้งใจมากมายกับเก้า คีย์ ผ่านเหตุการณ์นี้ไปคงหวานกันทั้งวันทั้งคืนแน่เลย
เริ่มๆ แอบหมั่นไส้แท็คแล้วเนี้ยะ  :m16: แล้วโนเป็นอะไรไปอ่ะ รออ่านตอนต่อไปนะ คนแต่ง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 28-03-2013 01:00:04
สนุกครับ รออ่านต่อนะครับ   :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 28-03-2013 01:44:47
น่าสงสาร เก้ากับคีย์  :hao5:

ขอให้ปลอดภัยกับมานะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 28-03-2013 01:52:17
เอาให้หนัก จัดให้หนัก

ทำร้ายคนอื่นได้ยังไง เกินไปๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 28-03-2013 05:24:44
กลับมาหวานๆกันได้แล้วมั้ง..........
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 28-03-2013 06:35:00
คนช่วยเท่มาก แต่โรน้อยใจไปแล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-03-2013 07:46:43
หวังว่าแท็คจะช่วยทุกคนออกมาอย่างปลอดภัยนะ อ่านตอนนี้แล้วบีบหัวใจดีจริงๆสงสารเก้า-คีย์
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: -Blackcloud- ที่ 28-03-2013 08:44:16
โฮก ไม่ได้เข้ามานานอ่าน  :ling2:

ตามแทบไม่ทัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 28-03-2013 08:58:11
เหนื่อย...หน่วง...หนัก....
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: gcc ที่ 28-03-2013 09:30:48
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maewmheaw ที่ 28-03-2013 09:31:17
 :mew2: :angry2: ไอ่กิตตตตตตต  :z6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 28-03-2013 09:49:36
อ๊ากกก รีบจัดการเร็วๆพี่แท็ค สู้ๆสู้ๆ

ต่อๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 28-03-2013 10:02:00
 :mew6: :mew6: :mew6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 28-03-2013 10:09:00
บีบหัวใจแต่หยุดอ่านไม่ได้
พี่เก้ารักน้องเต็มเปาจนยอมเจ็บแทน
แต่คนที่ช่วย
เฮ้ย นายเป็นใครวะ
อยากอ่านต่อล่ะ :hao5:
กดบวกและเป็ด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: malula ที่ 28-03-2013 10:37:02
เฮียแท็คเก่งนักก็ช่วยออกมาให้หมดด้วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: a-o-pai ที่ 28-03-2013 11:39:10
หนุกๆ รอตอนต่อไปนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 28-03-2013 12:39:40
ขอให้ทุกคนปลอดภัยนะ  :mew4: :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: ton12322 ที่ 28-03-2013 12:48:55
สงสารคีย์กับเก้าจังงงงงงงง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 28-03-2013 13:50:23
พี่เเท๊คจัดการมันโล้ด ดดดดดดดดดดด :katai4: :katai4:
ฮือๆๆๆ เฮียเก้าโดนซะน่วมเลย ฟื้นคืนชีพเร็วนะพี่!
เดี๊ยวเจอพี่เเท๊คเข้าไปเเล้วจะหนายพวกเอ็ง 555555
เเล้วโน โนเป็นอะไร ซึ้งใช่ไหมที่เเท๊คมาช่วย หรือสะอึกคำว่าตัวซวย
เเท๊คมันพูดไปงั้นๆเเหละ อย่าคิดมากนะ :katai1: :katai1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 28-03-2013 15:56:56
แทคจะไม่ช่วยคีย์กับเก้าจริงๆเหรอ? ช่วยหน่อยเหอะนะ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-03-2013 16:34:57
โรคจิตชัวๆๆๆๆ :katai1: :katai1:
เก้าน่าสงสารมากมายยยยย :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 28-03-2013 16:55:21
I'm sad. :mew4:o
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 28-03-2013 18:15:34
ดีนะที่เฮียแท็คเอะใจกลับมาช่วย ไม่งั้นเรื่องนี้กลายเป็นนิยายดราม่าแน่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 28-03-2013 19:51:00
สงสารทั้งเก้าและคีย์เลย
:o12:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 28-03-2013 20:28:31
มันน่านัก น่าสงสารนายเอกกับพระเอกจริงๆเลยนะเนี้ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 28-03-2013 20:59:35
อยากฆ่าไอ้กิตให้ตายจิงๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 28-03-2013 21:30:11
แอร๊ยยย ลุ้นอ่ะจะช่วยออกไปได้ไหมเนี่ย ><

 :mew2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 28-03-2013 22:39:38
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 28-03-2013 22:55:47
พี่เก้ารีบเอาตัวให้รอดสิ ช่วยคีย์ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 28-03-2013 23:35:51
กำลังสนุกอ่ะ แท๊คช่วยทุกคนด้วยน๊าาา!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 29-03-2013 00:24:43
สงสัยจังว่าถ้าพวกนั้นทำกับโนเหมือนทำกับคีย์ แท๊คจะทำเหมือนที่เก้าทำหรือเปล่า เก้าเท่มากเลย เก้าคงรักคีย์มากสินะ แต่เก้าไม่คิดบ้างหรือไงว่าถ้าเก้าเป็นอะไรไป คีย์จะรู้สึกยังไง โนเป็นอะไรหรือเปล่านะ แล้วแท๊คพบกับใครกันนั่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 29-03-2013 02:04:29
ขยันทำให้ค้างแท้น้ออออออออออ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 29-03-2013 02:33:32
นี้ขนาดไม่ดราม่าเล่นซะน้ำตาตกใน
ดีนะไม่เล่นเอฟเฟกระเบิด ปืนยิงด้วย สงสัยช๊อกตาย  :heaven
(อวดอ้างว่า)พระเอกมาช่วยแล้ว จะรอดไม่รอดคอยชมต่อไป
รออ่านตอนต่อไปจ้า  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 29-03-2013 03:12:18
เก้านายหล่อมากเลยอะ ชอบๆ :m3:

แหมๆแท็คว่าให้แต่เก้านะ ก็เพราะเป็นห่วงไอ่ยาจกของนายไม่ใช่หรือไง :m12:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 29-03-2013 08:40:37
สงสารพี่เก้าาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 29-03-2013 15:14:06
 :ling1: ค้างอ๊า  :hao5:
ตกลงจะอยู่รอดปลอดภัยกันหมดไหมเนี่ย  :mew2:
มา่ต่อไวๆนะคร๊า  :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 29-03-2013 15:58:04
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 30-03-2013 01:10:51
หวังว่าแท็กคงจะช่วยทุกคนออกมาได้อย่างปลอดภัย
แต่คำพูดของแท็กคงแรงไปนิดนะ ทำให้โนเสียใจน่าดู
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: kikushima ที่ 30-03-2013 02:04:55
 :angry2:นายสุดยอดมากเลยนะเฮียเก้า นับถือในความรักของสองคนนี้จิงๆ


รีบๆมาต่อนะคับกำลังสนุกเลยไม่อยากหยุดอ่านนานๆกลัวลืม

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 31-03-2013 03:04:16
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: thehackzzi ที่ 01-04-2013 11:44:55
เข้ามาบอก จขกท. ว่า "ตามอ่านทันแล้วนะ" ดีใจไหม (ไม่ดีใจเหรอ)

บ่องตง (บอกตรงๆ) ว่าเกลียดกิตครับ เกลียดมากๆ ด้วย

หมั่นไส้พี่แท็ค

สงสาร เห็นใจ คีย์

โคตรสงสาร พี่เก้า

และเข้ามากดดัน จขร. ให้มาต่อเรื่องไวๆ

รอ รอ รอ ต่อไปนะ

ปล. ตั้งแต่อ่านมา คำผิดเยอะมาก โดยเฉพาะคำว่า "หนี้" แทนที่จะเป็น "หนี" และ จขร. เองก็บอกว่า ตัวเอง "เกรียน" อีกต่างหาก (ผมก็ไม่กล้าท้วงเรื่องคำผิดอีกเลย แหะๆ)  แต่ก็ตามอ่านเหมือนเดิมแหละจ้า

ติเพื่อก่อนะครับ



เว็บลิงก์สารบัญ (ว่างๆ เลยทำให้ครับ ฝากเอาไปใส่หน้าแรกด้วยนะครับ)

♥ บทที่ 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2251547#msg2251547),
♥ บทที่ 2 เผชิญหน้า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2252506#msg2252506),
♥ บทที่ 3 โทษของมึงคือชดใช้ด้วยร่างกาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2252619#msg2252619),
♥ บทที่ 4 เริ่มต้นของการเป็นสมาชิกซอย 13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2252961#msg2252961),
♥ บทที่ 5 เรื่องปกติของแก๊งซอย13 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2253786#msg2253786),
♥ ประวัติตัวละคร (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2254251#msg2254251),
♥ บทที่ 7  เก้า VS จิม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2256002#msg2256002),
♥ บทที่ 8 ตายทั้งเป็น (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2256914#msg2256914),
♥ บทที่ 9 ฆ่าตัวตาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2257935#msg2257935),
♥ บทที่ 10  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2259828#msg2259828),
♥ บทที่ 11 เปลี่ยนไป (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2260878#msg2260878),
♥ บทที่ 12 เกิดเรื่อง (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2261419#msg2261419),
♥ บทที่ 13 ประธานซอย 9 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2262753#msg2262753),
♥ บทที่ 14  เป็นแฟน(กู)กัน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2262765#msg2262765),
♥ บทที่ 15 จับตัว (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2264897#msg2264897),
♥ บทที่ 16 เลือก (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2265786#msg2265786),
♥ บทที่ 17 ประชุม (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2266743#msg2266743),
♥ บทที่ 18 ชิงตัว  (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2267574#msg2267574),
♥ บทที่ 19 หวานๆ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2270039#msg2270039),
♥ บทที่ 20 ล้างพิษกับหมอเก้า (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2272014#msg2272014),
♥ บทที่ 21 วุ่นวายจนได้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2273104#msg2273104),
♥ บทที่ 22 หึง! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2274908#msg2274908),
♥ บทที่ 23 งานกีฬา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2279437#msg2279437),
♥ บทที่ 24 เสร็จมันจนได้ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2280443#msg2280443),
♥ บทที่ 25 ทายา (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2283438#msg2283438),
♥ บทที่ 26 แข่งบอล (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2285748#msg2285748),
♥ บทที่ 27 น้องโน (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2288420#msg2288420),
♥ บทที่ 28 ข้อเสนอ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2291454#msg2291454),
♥ บทที่ 29 วันเบาๆของเหล่าเคะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2293981#msg2293981),
♥ บทที่ 30 ซื้อของ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2297740#msg2297740),
♥ บทที่ 31 ไปภูเก็ต (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2300224#msg2300224),
♥ บทที่ 32 จูบกู! (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2304306#msg2304306),
♥ บทที่ 33 โอ้ทะเลแสนงาม (มีแถลงการณ์เล็กน้อย) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2306944#msg2306944),
♥ บทที่ 34 ง้อ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2310546#msg2310546),
♥ ตอนพิเศษ แท็คโน 1 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2313688#msg2313688),
♥ บทที่ 35 รักนะ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2317689#msg2317689),
♥ บทที่ 36 โดนจับตัว (อีกแล้ว) (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2321372#msg2321372),
♥ บทที่ 37 แตกสลาย (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2327334#msg2327334),
♥ บทที่ 38 หัวใจ (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=36401.msg2331312#msg2331312)

By Hackz!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่38 หัวใจ up!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 01-04-2013 16:58:03
แงๆๆๆ แท็คไปช่วยเก้าด้วยจิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39 เข้าช่วย up!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 03-04-2013 23:13:21
บทที่39เข้าช่วย


“เฮ้ย มึงเป็นใครว่ะ”


เพราะผมมัวแต่สนใจกับเหตุการณ์ข้างหน้ามากเกินไปหรือเพราะไอ้คนที่เดินล้อมเข้ามาข้างหลังผมมันเทพก็ไม่รู้ ทำให้ผมไม่ทันได้ระวังตัว พอหันไปตามเสียงเรียกก็โดนซัดเต็มๆที่แก้มข้างซ้าย


“เหี้ยอะไรกันว่ะ”เสียงพวกมันโว้ยวายแทบจะทันทีที่เห็นผมเดินเซออกมาจากหลังกองลังไม้


“เฮ้ย ไอ้เหี้ยนี่มันมาจากไหนวะ”


“ไม่รู้พี่ ผมเห็นมันด่อมๆมองๆอยู่ข้างหลังโน้น”ไอ้คนที่ชกผมเริ่มสารธยายความดีความงามของมัน ก็แค่บังเอิญไปเจอกูล่ะหว่า


“ไอ้ สัส พวกมึงปล่อยมันเข้ามาได้ไงว่ะ”พวกมันเริ่มด่ากัน


วินาทีนั้นเรื่องพวกนั้นจะเป็นไงก็ชั่งมัน แต่ผมกำลังสนใจไอ้เก้าที่นอนกองอยู่ที่พื้นอยู่  พอมาดูใกล้ๆแบบนี้แย่กว่าที่คิดไว้อีกหมดสภาพเลย ฮึ ซะใจนิดๆว่ะ


 ส่วนเด็กมันดูจะตกใจเล็กน้อยที่เห็นผมยืนอยู่ตรงหน้ามันพอดี ไม่มีเสียงร้องแต่ถึงอย่างนั้น น้ำตามันก็ยังไหลไม่หยุด


ผละ!เต็มหน้าเลยกู


เพราะผมมั่วแต่เมอเกินไป ไอ้เหี้ยพวกนี้เลยเข้ามาต่อยหน้าผมอย่างจัง


อีกตัวที่กระทืบไอ้เก้าเมื่อกี้ทำท่าทางจะกระโจมเข้าใส่ผมอีกคน แต่ขอโทษกูก็มีมือมีตีนเหมือนกัน


ผมเลยถีบมันกระเด็นก่อนที่จะเข้ามาประชิตัวได้ก่อน แต่มันไม่ใช่แค่นั้น ยังมีอีกหลายมือหลายตีนที่ต้องหลบอย่าพูดถึงเรื่องตอบกลับเลย แค่หลบนี่ก็ยากแล้วพวกที่อยู่ด้านนอกก็ดูเหมือนจะเข้ามาช่วยด้านในแล้ว รวมๆดูแล้วพวกที่กำลังรุมผมอยู่ก็หน้าจะไม่ต่ำกว่า12คนเห็นจะได้ โดยมีไอ้สองตัวที่แย่งมีดกันเมื่อกี้ยืนดูอยู่ห่างๆ


แต่ถึงจะหลบต่อไปเรื่อยๆได้  แต่โอกาสตอบกลับแทบไม่มีอีกไม่นานคงเป็นผมเองที่เริ่มหมดแรง ไอ้เก้าก็แน่นนิ่งไปแล้ว เสือกมาสำออยอะไรตอนนี้ว่ะ เอาไงดี เหลือใครที่พอจะเป็นกำลังให้ได้ว่ะ


ไอ้ยาจกหรอ รายนั้นโตแต่ตัว ไม่ต้องไปนึกถึง แล้วเหลือใครว่ะ


ก็เลือบๆไปมองเด็กไอ้เก้า อือหือ ดูท่าคงจะเข้ามาจอยได้ไม่ถึง3นาที คงตายคาตีนไอ้เหี้ยพวกนี้แน่นๆ แต่เอาไงว่ะจะช่วยพวกมันสองคนยังไงลำพังตัวผมเองก็ วิกิตพอดู


แต่ก็เอาเหอะ ถึงเด็กไอ้เก้าจะเจ็บตัวบ้างก็คงไม่เป็นไร ยังไงก็ดีกว่าให้ไอ้ยาจกเจ็บแหละ เพราะยังไงซะเรื่องพวกนี่ก็ดูท่าทางจะมาจากพวกมันสองคนนนี่แหละ


ผมเลยรีบเปลี่ยนเป้าหมายรีบหลบตีนไอ้พวกนี้ไปทางเด็กไอ้เก้าที่ถูกหมัดห้อยอยู่ แต่ก็ใกล้เกินไม่ได้ ไอ้พวกนี้แตะต่อยมั่วไปหมดมีหวังโดนไอ้นี่ก่อนปล่อยมันได้แน่นๆ


และดูเหมือนพวกมันเองก็คงเริ่มเหนื่อยกันแล้วบางคนก็หยุดพักดูเชิง บ้างก็ไปหาไม้หามีดมา มีด อาฮะ กำลังอยากได้


และด้วยความที่ผมเป็นพระเอกก็สามารถชิงมีดมาได้อย่างง่ายด้าย ส่วนเรื่องเอามาอีท่าไหน ก็คิดกันเอาเองและกัน เพราะตอนนี้ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ หวั่นๆเหมือนกันว่าไอ้สองตัวที่ผมซัดมันสลบไปจะฟื้นขึ้นมา แล้วอย่างไอ้คนด้านนอกประตูหลังนั้นคงทำอะไรไม่เป็นแน่นนอน งั้น เอาแค่ช่วยไอ้สองตัวนี่ให้ได้ก็พอ


แล้วค่อยส่งลูกน้องมาตามเก็บไอ้พวกเหี้ยนี่ทีหลัง


อาศัยจังหวะที่พวกนั้น เริ่มมือไม้ตก เข้าไปหาเด็กไอ้เก้าแล้วรีบตัดเชือกที่ห้อยมันไว้ทันที


“รีบพาไอ้เก้าไป”ผมพูดโดยไม่หันไปมอง เพราะทันทีที่ผมตัดเชือกเด็กไอ้เก้าแล้วไอ้สองตัวที่ยืนดูมาตลอดก็วิ่งเข้ามาใส่ทันที ผมจึงจำเป็นต้องรีบไปสกัดไว้ก่อน ยังไงซะแค่สัก5-6นาทีก็คงพอ


“แล้วพี่”ยังไม่วายได้ยินเสียงลังเลของมัน


ไอ้เด็กปีหนึ่งนี่มันอะไรกันว่ะ แค่ตัวเองก็เอาไม่รอดยังจะไปห่วงคนอื่นอีก เหมือนกันไม่มีผิดสักคน


“เรื่องของกู ประตูหลัง พามันไปด้วย”ผมไม่ได้หันไปมองหรอกว่ามันทำหน้ายังไงแต่ยินแต่เสียงที่พยายามแบกลากไอ้เก้าที่ดู
เหมือนจะได้สติขึ้นมานิดหน่อยห่างออกไป ก่อนที่ไกลกว่านี้ก็ยังได้ยินเสียง


“ขอบคุณครับ”ลอยมาเบาๆ


แสยะยิ้มให้กับประโยคน่าขนลุกนี่ นี่ถ้าไอ้เก้าได้ยินขึ้นมามันเองก็คงไม่พอใจแน่นๆ


เอาล่ะไหนๆก็ไหนๆแล้วยังไงซะตัวแกะกะก็ไม่อยู่ให้เป็นกังวนแล้ว ก็จัดเต็มแบบไม่ต้องผวงหน้าผวงหลัง ซัดลูกกระจ๊อกพวกนี่ราบภายในเวลาไม่ถึง1นาที  ถึงจะไม่สลบไปเลย แต่อย่างน้อยๆก็ไม่มีแรกลุกขึ้นมาสักระยะแล้วล่ะ


“หึ เอาไง พอลูกน้องไม่มีเข้าหน่อยก็กากเลยหรอพวกมึง”เหลือก็แต่ไอ้สองตัวที่แย่งมีดกันเมื่อกี้นี่แหละ ยืนกัดฟันกรอดๆอยู่


“ไอ้เหี้ยเอ้ย”ไอ้ตัวเล็กกว่าวิ่งเข้าใส่ผมสุดแรง แต่ก็นะตัวก็แค่นี้ยังเสือกมาลองของก็จัดให้มันไปแบเบอะๆ


“เหี้ย กิตเป็นไงว่ะ”อีกตัวที่ดูจะตกใจไม่น้อยกับเหตุการณ์เมื่อกี้รีบเข้ามาผยุงไอ้เตี้ยนั้น ถามด้วยสีหน้าโกรธสุดๆ


“หึ อ่อน”


“ไอ้เหี้ยมึงกล้าต่อยมันหรอ”พุ่งเข้าใส่แบบไม่ยั้งคิด แต่ตัวพอๆกันกับผมเลยแถมฟังจากเสียลมที่หมัดลอยเฉียดหน้าผมไป โดนเข้าจริงๆงานงอกแน่นๆ


“อึก!”ไม่ทันระวังดูเหมือนลูกน้องมันที่นอนกองอยู่ที่พื้นเมื่อกี้จะมีแรงลุกขึ้นมาได้แล้วถีบผมจากทางด้านหลังเต็มๆทำเอาเซ่ไปใส่หมัดไอ้เหี้ยนี่เต็มๆ


แล้วก็อย่างที่รู้ๆกันในการต่อสู้ถ้าเสียจังหวะไปนิดเดียวนั้นหมายถึง บาดแผลอีกหลายแผลที่คุณจะต้องได้รับ


“พวกมึงแยกไปตามไอ้สามตัวนั้นมา ส่วนทางนี้กูเล่นเอง”มันสั่งก่อนที่ลูกน้องมันสิบกว่าคนจะรีบวิ่งไปทางประตูหลังที่ไอ้เก้ามันออกไปกันเมื่อกี้ ผมก็รีบจะขวางแต่ก้โดนไอ้นี่มันดักไว้อีก


“จะไปไหน เรื่องไอ้สามตัวนั้นกูไม่สนใจเท่าไหร่จะตามเจอหรือเปล่าก็ไม่แคร์ แต่มึงกล้าทำไอ้กิต มึงเจอกูแน่น”พูดจบก็เริ่มอีกแล้วครับ


เอาก็เอาว่ะ ยังไงกูก็ท่วงเวลาได้ตามที่ต้องการแล้ว รอดไม่รอดเรื่องของพวกมึงแล้วกัน แต่ไอ้เหี้ยนี่ กูไม่ชอบทรงผมมันว่ะ กูจะเล่นมันต่อแล้วกัน



โนTalk


ตอนนี้ผมกำลังช่วยไอ้คีย์แบกพี่เก้าที่มาที่หลังแต่เจ็บยิ่งกว่าพวกผมสองคนอีก


ตัวก็ใหญ่ชิพหาย หนักอีกตังหาก แต่ผมก็ทึ่งในความสามารถของไอ้คีย์ครับตัวก็แค่นี้ แถมยังเจ็บแบบนี้อีกมันยังมีแรงลากไอ้พี่เก้านี่ได้อีกอะไรจะขนาดนั้นเพื่อนกู


“เฮ้ยคีย์มึงไหวไหมว่ะ”เห็นแล้วก็อดสงสารไม่ได้ครับแบบสภาพมันเหมือนโฉมงามแบกเจ้าชายอสูรย์ยังไงอย่างงั้นเลยครับ แบบ
น่าเวทนายิ่งกว่าดูสารคดีสัตว์โลกซะอีก


“ไหว มึงอ่ะ”


“สบายมาก”อย่างน้อยก็สบายดีกว่ามึงแหละ เพราะกูโดนน้อยกว่า แถมตัวใหญ่กว่ามันด้วยอย่างน้อยๆตอนนี้ผมก็มีสภาพดูดีที่สุดในสามคนนี่แหละ ส่วนไอ้แท็ค ชั่งหัวแม่งมันด่ากูดีนักตายไปซะได้ก็ดี กูจะได้ไม่ต้องใช่หนี้


อย่ามามองผมกันแบบนั้นครับ ลองคิดดูดีๆใครน่าสงสารกว่ากันตั้งแต่ต้นเรื่องยันตอนนี้อ่ะ แล้วเมื่อกี้ผมไม่ได้งอลแต่ไม่มีอะไรจะพูดกับมัน แม่งกูอุส่าจะขอบตคุณที่มาช่วย แต่พอมาถึงก็ด่าเอาๆๆๆๆๆๆ คำก็ตัวซวยสองคำก็ตัวซวย เออดีกูมันตัวซวย  ซวยมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแหละเป็นตัวซวยตั้งแต่เจอมึงนี่แหละ ฝากไปบอกมันแบบนี้ด้วยนะครับ เฮ้อ!


“พี่ไหวไหม”ไอ้คีย์หันไปพูดกับไอ้พี่เก้าที่ดูเหมือนจะหลับแหล่ไม่หลับแหล่


“...”ไม่มีเสียงตอบแต่พี่แกก็พยายามเงยหน้ามามองไอ้คีย์


เฮ้อ อะไรมันจะหวานกันขนาดนั้นครับ ทุกคนจะคิดไหมล่ะว่าเรื่องแบบนี้จะเป็นเรื่องจริงของเด็กช่างสองคน แบบฉากที่พี่เก้ายอมโดนซ้อมเพื่อช่วยไอ้คีย์เป็นอะไรที่แบบโคตรน้ำเน่าอ่ะ  ผมเคยดูเหมือนกันนะครับพวกละครหลังข่าวอ่ะ เห็นแม่กับนาชอบอกชอบใจ ใจจดใจจ่อรอดูกับทุกวัน พอผมลองมาดูเองมั้งถึงกับมึน ไม่รู้พวกผู้หญิงเขาคิดกันอีท่าไหนถึงชอบดูนัก ใครจะไปคิดล่ะครับว่าในโลกแห่งความเป็นจริงจะมีพระเอกที่ยอมตายแทนนางเอกอะไรได้แบบนี้ เห็นเมื่อกี้ยังแทบไม่เชื่อเลย แต่ยอมรับว่าประทับใจมากแต่ไม่ใช่ผมเหมือนผู้หญิงนะครับ แต่เพราะเหตุการณ์ตรงหน้ามันเป็นเรื่องจริงไง ก็เลยซึ้งมาก


ต่างกับไอ้เหี้ยแท็คของทุกคน มาช่วยก็ดีใจหรอกนะ แต่แค่นิดเดียว แล้วไอ้ความดีใจน้อยนิดที่มีอยู่เนี่ยมันก็สูญหายไปภายใน3วิเพราะปากมัน!


“เฮ้ย แยกกันหาพวกมันยังไปไหนไม่ได้ไม่ไกลหรอก”ผมได้ยินเสียงพวกนั้นไล่ตามมา และฟังจากเสียงแล้วคงอยู่ห่างเราไม่มากแน่นนอนเลย


“เฮ้ยมันตามมาว่ะ”ไอ้คีย์ตื่นก่อนใครเลยครับ


“เอาไงดีว่ะ”เกิดมาก็เพิ่งจะเคยถูกจับมา แล้วก็เกิดมาก็เพิ่งเคยถูกไล่ล่าเหมือนพวกพระเอกในหนัง อารมณ์เลยแบบโคตะระมึน กลัวด้วย อันนี้เรื่องจริงจากความรู้สึกจริงของลูกผู้ชายหัวดำๆ(- -)


“พี่ไหวไหมพวกเหี้ยนั้นมันตามมารีบเดินกันเหอะ”หือฮือ ไม่รู้แหม่งมันพูดจากใจจริงๆที่ไม่มีสมองหรือตามบทที่นางเอกควรพูดกันแน่น แค่ยืนพี่เก้าก็ยืนยังไม่ได้เลยแล้วแม่งจะให้รีบเดิน(น้องโนพาลแล้วลูก)


“...”พี่เก้าก็เงียบอีกตามเคย


“เฮ้ยกูว่ามึงไปหาที่หลบก่อนเหอะเดี๋ยวกูล่อมันไปทางอื่นเอง”ลูกผู้ชายตัวจริง ไม่มีกระทิงแดง


“โอเค”เฮ้ย มึงแบบว่าห่วงกูก่อนได้ไหม อารมณืประมาณว่า จะดีหรอ  เฮ้ยได้ไง อะไรประมาณนี้อ่ะไม่มีเลยเหรอโอเคหน้าตาเฉยเลยวุ้ย ห่วงกูกันบ้างอะไรบ้างก็ดีนะกูก็ตัว(นาย)เอกของเรื่องนะโว้ย กูตายขึ้นมาทำไง


แล้วมันก็รีบแบกพี่เก้าไปตามป่าหญ้าที่มีพวกตู้คอนเทนเนอร์วางซ้อนกันอยู่ ปล่อยให้ผมยืนอยู่ทามกลางผู้ร้ายอย่างโดดเดียวเดียวด้าย


“เฮ้ยนั้นไงมันอยู่นั้น”ไอ้พวกนั้นไล่ตามมา


เออ คือคุณมึงครับ คือให้กูได้มีเวลาคิดแผนก่อนไม่ได้กันหรือยังไงฟระ รีบตามมาทำไมกูไม่หนีไปไหนหรอก


“เฮ้ยหยุดนะมึง”ไปบอกควายโน้นไป กูหยุดกูก็ตายดิ


วิ่งซิครับ วิ่งมั่วไปหมดโดยมีไอ้พวกนั้นเกือบๆ10คนไล่ตามมาติดๆ ท่านเจ้าคุณเอ้ย เกิดชาติหน้าฉันท์ใดของให้ไอ้โนคนนี้ได้เกิดเป็นตัวละครสบายๆไม่มีเรื่องมีราวกับชาวบ้านเค้าด้วยเถอะ สาธุ อาเมน!



talkคีย์


ผมพาพี่เก้าเข้ามาหลบข้างในตู้คอนเทนเนอร์ที่เปิดได้  สภาพข้างในก็สุดๆครับ ไม่รู้ว่าผมคิดผิดคิดถูกที่เข้ามาหลบข้างใน ประตูตู้ก็มีแค่ซีกเดียว นี่ไม่รู้ว่าไอ้พวกนั้นจะตามมาเจอตอนไหน


พี่เก้าก็สภาพแย่เลยครับ เสื้อผ้าเปื้อนเลือดเต็มไปหมด ตามตัวตามหน้าก็มีแต่พวกแผลเต็มไปหมดแทบจะไม่มีที่ว่าง แต่นับว่าโชคยังดีครับที่วันนี้ผมไม่โดนซ้อมเท่าไหร่ และก้ได้หลับเต็มที่แล้วด้วยเลยทำให้มีแรงแบกพี่เก้ามาถึงนี่ได้


“ไหวไหมพี่”ผมถามพลางเอามือลูบหน้ามันเบาๆ สงสารครับยิ่งสาเหตุทั้งหมดเป็นเพราะผมด้วยแล้วผมยิ่งสงสารเลยครับ


“...”พี่เก้าไม่ตอบแต่พยายามฉีกยิ้มน้อยๆส่งมาให้


เฮ้ยยิ่งเห็นก็ยิ่งปวดใจ ไม่รู้จะทำยังไง ไม่รู้ไอ้โนล่อพวกนั้นไปได้ไกลแค่ไหน หรือว่ามันโดนไอ้พวกนั้นจับซ้อมแล้วก็ไม่รู้ ผมเองก็ไม่กล้าจะออกไปไหน กลัวถูกจับไปอีกรอบแล้วก็กลับพี่เก้าโดนทิ้งไว้นี่ไม่มีใครรู้อีก เลยทำให้ผมต้องอยู่ที่นี่ ได้แต่พยายามลูบตามแผลมันแค่หวังว่ามันจะดีขึ้นบ้างก็เท่านั้น


ติ๊ดๆๆๆๆๆๆๆ


เสียงอะไรบ้างอย่างดังขึ้นทำเอาผมใจหายใจคว่ำหมดนึกว่ามีคนมา ยิ่งเวลาแบบนี้ด้วยใครโทรมาว่ะ


แต่เอ๊ะใครโทร


โทร?


โทรศัพท์?


ไอ้เหี้ย! เสียงโทรศัพท์


อยู่ไหนๆๆๆ จบตามเนื้อตัวของไอ้เก้าไม่มีอ่ะ


ตรงตูดทำไมสั่นๆว่ะ


ล้วงเข้าไปดูก็เจอไอโฟน5สีดำสนิทอยู่ในกระเป๋าหลังตัวเอง


หน้าจอโชว์รูปไอ้โนนอนน้ำลายไหล? ไม่มีทางอย่างไอ้โน3310เหมาะกับมันแระ ให้มันตายดีกว่ามันถึงจะยอมซื้อไอโฟน5แบบนี้อ่ะ ของใครหรือว่าตอนนั้น


พี่แท็คที่เข้ามาตัดเชือกให้ผมดูเหมือนจะจับก้นผมด้วย แต่ไม่ได้โวยวายอะไรไปเพราะพี่เค้าตองหลบไอ้พวกนั้นที่เข้ามาถีบด้วย ก็เลยไม่ได้เอ๋ะใจ


“เฮ้ยพี่ มือถือ มีมือถือ”ผมดีใจจนลืมตัวเผลอไปกอดไอ้เก้าเต็มที่จนมันร้อยโอ๊ยๆ”โทษทีพี่ ผมลืมตัว”พอได้มือถือก็รีบโทรหาไอ้พี่จิมเลยเพราะมันขึ้นโชว์เบอร์ไม่ได้รับอยู่


รอดแล้วๆ


“ฮัลโหล พี่แท็คช้าว่ะทำไรอยู่ว่ะ”อือหือ เสียงแลดูอารมณ์เสียงน่าดู


“เอ่อคือพี่แท็คบู๊อยู่กับไอ้พวกนั้นอยู่ฮะ”ก็บอกไปตามจุดประสงค์ที่มันอยากรู้ แต่นี่มันใช่เวลามาอธิบายไหม


“เฮ้ย มึงเป็นใครว่ะ”คำถามสุดฮ็อตเมื่อมีเสียงแปลกหูมารับโทรศัพท์คนรู้จัก


“คีย์ครับ”


“เฮ้ย มึงหนีมาได้แล้วหรอ”


“เรื่องนั้นชั่งมันก่อนเหอะพี่ พวกพี่อยู่ไหนรีบมาช่วยพวกผมหน่อย”


แล้วผมก็บอกลายละเอียดที่ๆผมกับพี่เก้าอยู่กับที่ๆพี่แท็คอยู่กับสถานการณ์คราวๆ ตอนนี้คงทำได้แค่รอ

อดทนอีกนิดนะพี่เก้า พี่แท็คไอ้โน  กำลังมีคนมาช่วยแล้ว

TBC.

มาเเล้วจร้าๆๆๆๆๆ คิดถึงเราไหม555 :impress2:

เรามีอะไรมาฝากทุกคนด้วย อิมเมทของพระนางขอรับ

หวังว่าคงถูกใจ

คุณHackz! คุณคือผู้สนับสนุนหลักอย่างเป็นทางการสำหรับนิยายเรื่องนี้  :katai2-1: :katai2-1:

ขอบคุณมากนะฮะ สำหรับสารบัญ

ส่วนเรื่องคำผิด ข้าน้อยยอมรับแต่โดยดีกลับมาอ่านเองยังปวดหัวเลย ไว้ว่างๆจะมาแก้ใหม่ให้หมดเลย

ขออภัยในความไม่สะดวกนะเอย ด่าเรามาได้เรื่องนี้เเต่อย่างด่าจริงจังมาเพราะเราเคือง5555






หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 03-04-2013 23:18:42
อิมเมท พี่เก้า น้องคีย์  พี่เเท็ค เเละน้องโน

*ดอกจันตัวโตๆว่า นี่เป็นเพียงเเค่รูปภาพที่ใช้ประกอบในนิยาย บุคคลจริงในภาพไม่ได้มีส่วนเกี่ยวค่องอะไรกับนิยายไม่ว่าจะเรื่องใดทั้งสิ้น

[attachment deleted by admin]
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 03-04-2013 23:23:52
ยังลุ้นมาก ค้างด้วย  มาต่อไวๆนะคะ :ling1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: ton12322 ที่ 03-04-2013 23:36:11
ลุ้นตลอดดดดด :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 03-04-2013 23:38:34
มาต่อเวยๆเน้อ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: gcc ที่ 03-04-2013 23:50:49
หนูคีย์ น่าร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก  :hao7: :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 03-04-2013 23:53:31
เย้ๆ รอดแล้วๆ รึป่าว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 04-04-2013 00:04:14
โน ไม่น่ามีตังค์เลี้ยงหมา (โดนถีบ 555)

โอ๊ยลุ้นๆ จะมีคนมาช่วยแล้ววว ><

รอตอนต่อไปนะ มันมากเลยคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 04-04-2013 00:06:01
เหมือนได้เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์จริงด้วย ลุ้นระทึกทุกฉากทุกตอน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 04-04-2013 00:07:41
พี่เก้าน่าสงสาร มาช่วยพี่เก้ากับคีย์ เร็วๆนะ  :mew6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 04-04-2013 00:16:35
แล้วโนจะถูกพวกนั้นจับได้ไหมเนี่ย คนที่สู้กับแท๊คเนี่ยชอบกิตใช่ไหมนะนั่น จิมกับคนอื่นมาช่วยเร็ว ๆ นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 04-04-2013 00:35:33
พี่แท็กนี่ฉลาดจริงมีทิ้งโทรศัพท์ไว้ให้คีย์อีก
ส่วนโนนี่แมนมาก ไม่รู้จะหนีพวกนั้นทันรึเปล่านี่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 04-04-2013 00:45:36
 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-04-2013 08:53:03
จะรอดมั้ยเนี่ย!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 04-04-2013 08:54:02
โห โนพระเอกมากอุตส่าห์เสียสละเพื่อล่อพวกนั้นไปอีกทาง หวังว่าพวกที่เหลือจะตามมาช่วยทันนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 04-04-2013 09:30:29
 :call: :call: ปลอดภัยด้วยเถอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: maewmheaw ที่ 04-04-2013 09:43:36
 :call: ขอให้รอดปลอดภัยทุกคน  :mew2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 04-04-2013 09:56:08
อ๊าซซซซซซ
ใจจะขาด
อยากอ่านต่อ :katai1:
กดบวกและเป็ด
เห็นอิมเมจแล้วชอบเฮียเก้าแหละ555
โอ๋ๆๆๆๆ แทค นายยังเป็นพระเอกใจดวงใจนะเออ
แต่ชอบหน้าไอ้โนบนทัชสกรีนเรียกสาย
อ๋อยยยยย ละลายกับไอ้พี่แทคไปเต็มๆ
 :katai4:มาต่อด่วน ห้ามหายไปกับสงกรานต์นะ
ไม่งั้นจะตามไปปะแป้งให้ขาววอก!  :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 04-04-2013 10:08:44
อืม.....รอคอยตอนต่อไป อย่างลุ้นๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 04-04-2013 10:40:11
 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: จิมรีบไปเลยนะ ได้โปรดดดดดด :mew6: :mew6: :mew6: :mew6: :mew6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 04-04-2013 11:41:24
ตอนหน้าขอให้หมดทุกข์หมดโศกนะจ๊ะ
 สงสารเก้าอ่ะ :hao5:

เอ่อ.....รวมแท็คด้วยก็ได้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 04-04-2013 13:09:47
อัยยะ  เมจคีย์นี่้เคะน้อยมาเชียวว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 04-04-2013 13:22:50
จิมตอนนี้แหละนายจะได้กลายเป็นคนดีกับเขาแล้ว :m4:
แล้วโนอะหนีไปถึงไหนแล้ว แท็คอีกเป็นห่วงนะเนี้ย :m17:
(เก้า-คีย์ อย่าน้อยใจนะเราก็เป็นห่วงแต่เธออยู่ในที่ปลอดภัยเเล้ว :hao5: )
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 04-04-2013 13:57:20
ลุ้นๆๆๆๆๆๆมากอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: RiRi ที่ 04-04-2013 18:52:18
เพิ่งเข้ามาอ่านคะ เถื่อนดี ชอบๆ
เรื่องภาษาก็มีปัญหาสำหรับเราอะ พอจะดำน้ำอ่านได้
ตอนนี้ทั้งลุ้นทั้งเกร็ง น้องโนจะเป็นอะไรไหมเนี่ย
มาต่อตอนต่อไปเร็วๆนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: papangki ที่ 04-04-2013 19:26:42
เขาชอบบบบบบบบ  :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 04-04-2013 20:51:18
 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 04-04-2013 21:19:38
น่าสงสารพี่เก้าจุง แต่อย่าลืมไปช่วยพี่แท็คนะโน ขอให้ทุกคนปลอดภัยนะ  อิอิ!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 04-04-2013 21:27:31
ไม่รู้จะพูดอะไรดีค่ะ มันอึนๆ เเง่ว อย่าให้พี่เเท๊กเป็นอะไรเลยนะ!
เเล้วโน เเกเเมนมาก ถ้าโดนตีฉันจะหัวเราะให้ *โดนพี่เเท๊กต่อย
+เป็ดๆๆๆ ชอบมากกกกกก สงสารคนที่ชอบกิต อย่าโดนอะไรเยอะนะ!
 :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 04-04-2013 21:51:17
อิมเมจเก้าเซะซี่  มาช่วยกันไวๆ นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 05-04-2013 00:14:23
ลุ้นสุดยอด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 05-04-2013 01:14:22
น่ารักมาก ยิ่งตัวละครยิ่งชอบหนักเลย

ชิเน็นนี้ ส่วนตัวโคตรชอบเลยครับ ติดตามอย่างแรง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: JAROEN ที่ 05-04-2013 15:01:30
 :L3: :L3: :L3: :L3:
 มันค้างๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 05-04-2013 15:13:45
คีย์กะโนหน้าเด็กมา...แลเลี้ยงต้อยสุดๆอ่ะเก้า-แท๊ค
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 08-04-2013 22:46:19
ลุ้นกันยังกะหนังแอ็คชันเลย รอติดตามตอนต่อไปอยู่นะคับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 08-04-2013 23:32:30
รีบๆ มาช่วยหน่อย
สภาพแต่ละคนแย่มาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 09-04-2013 04:09:31
รอค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่39เข้าช่วย+อิมเมทตัวละครup!
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 10-04-2013 03:09:55
 :-[ :-[ :-[ ชอบอิเมจแท็คจัง Akanishi เท่ห์มากๆๆๆๆ  :mew1:

รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 10-04-2013 21:42:19
บทที่40สักที


โนTalk


ตอนนี้ผมกำลังวิ่งๆๆๆๆแล้วก็วิ่ง ตั้งแต่เกิดมานี่เป็นครั้งแรกที่ผมเกียดการมีขาที่สุด!


ไอ้เหี้ยพวกนั้นแม่งก็วิ่งตามกูอยู่ได้ กูยิ่งเหนื่อยๆอยู่


“เฮ้ยหยุดนะมึง”ไว้ไปบอกพ่อมึงเหอะ กูหยุดกูก็โง่ดิ


“แฮ่กๆๆๆ”ไม่มีเสียงจะด่ามันกลับครับวิ่งจนลิ้นห้อยแล้วเนี่ย


ผมก็วิ่งไปตามทางที่สามารถวิ่งได้แหละครับอุปสักก็มากมายเหลือเกิน มีทั้งก้อนหินก้อนใหญ่ๆ ต้นไม้เตี้ยๆ แล้วจะไหนไอ้พวกตู้
คอนเทนเนอร์นี่อีก


ตุบ!


ก็เพราะไอ้พวกนั้นแหละครับเล่นวิ่งเอาซะผมไม่มีเวลาดูพื้นดูทางอะไรก็ตามระเบียบครับ ล้มซิ


แต่ก็ต้องรีบลุกถึงจะจุกมากขนาดไหนก็ตามครับ ผมล่ะอยากเกิดเป็นตัวโกงจริงๆ เพราะทุกเรื่องเวลาที่เป็นพระเอกนางเอกจะต้องเจอแบบนี้ทุกทีเลยซิน่า ไม่รู้มันเป็นคำสาปอะไรหรือเปล่า


อุส่าทนลุกขึ้นวิ่งต่อแทนที่สวรรค์จะเห็นใจผมบ้างแต่ไม่อ่ะครับ เจอทางตัน


อย่างงครับวิ่งกลางป่าแบบนี้เจอทางตันได้ไง ไอ้ทางตันที่ผมว่าเนี่ยก็คือไอ้กิตกับเพื่อนมันที่สู้กับไอ้แท็คไงครับ


แต่เอ๊ะ! ถ้ามันสองคนมายืนอยู่นี่แล้วไอ้แท็คล่ะครับ นี่หรือว่ามันโดนกระทืบตายไปแล้ว อ๊ากกกก ไม่นะ


“หึ วิ่งพอยังมึง”พอเห็นผมที่ดูจะเหมือนไม่มีทางหนียืนลังเลมันก็เลยชวนผมคุยคลายเครียด(?)


“แฮ่กๆๆ”เหนื่อยครับบอกได้คำเดียว  ผมว่าตอนวิ่งนี่เหนื่อยแล้วนะ พอหยุดเนี่ยเหนื่อยกว่า


ทรุดนั่งลงพื้นเลยครับ เวลานี้ไม่ไหวแล้ว ใครจะทำอะไรก็ชั่งแต่ผมไม่ไหวแล้ว เงยหน้ามองพวกมันที่ยืนล้อมผมเป็นวงกลมอยุ่ หน้าไอ้กิจนี่แผลไม่มีเลยครับยังใสเวอร์เหมือนหนังไทยตอนเข้าป่าไม่มีผิด แต่เพื่อนมันนี่เยินพอดูเลยครับ


“ไอ้แท็ค แฮ่กๆๆ อยู่ไหน”เหนื่อยครับแต่ก็อยากรู้ อย่างน้อยๆที่ผมคิดไว้พวกมันคงไม่เล่นถึงตายหรอก แต่ก่อนที่ผมจะ


โดนกระทืบก็ขอถามก่อนว่าอาการมันประมาณไหน ไม่ได้เป้นห่วงนะครับขอบอก แต่ผมแค่จะทำใจไว้ เพราะดูท่าสภาพผมคงจะไม่ต่างจากไอ้แท็คแน่นนอน


“หึ ห่วงกันดีจริงๆนะพวกมึง ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวมึงก็จะได้ตามมันไปแน่น”ไอ้กิจยืนเท้าเอวมองต่ำลงมายังตัวผมที่นั่งอยู่กับพื้นหญ้า


“เฮ้ย กูว่าพอเหอะว่ะ”เพื่อนมันที่เดินมากับไอ้กิจว่า มึงแลดูเป็นคนดีมาก


“มึงเงียบไปเลย เพราะมึงมั่วแต่ห้าม เป้นไง ไอ้เหี้ยสองตัวแม่งหนีไปได้เลย”ไอ้กิตหันกลับไปตะคอกแทน  เล่นเอาเพื่อนมันหน้าเสีย”บอกกูมาไอ้คีย์มันไปมุดหัวอยู่ไหน”มันก้เริ่มมาต่อที่ผม มึงไปเคลียร์กันก่อนไหม?


“...”เงียบครับ


“กูถามว่าพวกมันอยู่ไหน!”มันตะโกนพร้อมเข้ามากระชากตัวผมให้ลุกขึ้นยืนประจันหน้ากับมัน


“...”ก็เงียบอีกตามเคยครับ


ผวะ!


หนึ่งหมัดสวนเข้ากลางหน้าอย่างจังจนล้มลงไปกองกับพื้น


เจ็บเชี่ยๆเลยรับ ดั้งหักแน่นเลยยิ่งไม่ค่อยจะมีกับเขาอยู่ ลูกน้องมันก็รู้ง่านจริงๆรับพอผมล้มลงไปกองกับพื้นมันก็เข้ามาหิ้วปีกผมให้ลุกขึ้นยืน


“ไม่บอกใช่ไหม ผวะ”อีกหมัดที่ท้องอย่างแรงถึงผมจะไม่ใช่ผู้หญิงที่โดนต่อยท้องแล้วสลบแต่ผมก็เจ็บครับมากด้วย ไอ้ที่ล้มก่อนหน้านี้ยังไม่หายเลยโดนอีกที เท่านั้นและ


“...”คือกูอยากพูดนะแต่กูพูดไม่ได้


“หึ ไอ้เหี้ยโนมึงนี่มันวอนเองแท้ๆเลย”มันหยิบมีดที่กระเป๋ากางเกงมันขึ้นมากดสปิงแล้วมีดเงินเงามที่มีเลือดติดอยู่นิดหน่อย

แสดงให้เห็นว่ามันผ่านการใช้งานมาแล้ว ก็เด้งขึ้นอย่างสวยงาม แต่ผมไม่มีอารมณ์วิเคราะห์ความเงางามของมันหรอกครับ


ตอนแรกก็คิดว่ามันคงจะไม่เล่นกันจนถึงกับตายหรอก แต่เห็นคราบเลือดที่มืดแล้วผมก็ใจสั่นแล้วครับ ไม่ได้กลัวว่ามันจะมาปักลงที่ไหนสักแห่งบนร่างกายผม แต่ที่ผมกลัวก็เพราะคิดว่าเลือดที่ยังไหลย้อมไปตามมีดนั้นดูท่าจะเพิ่งใช้งานมามาดๆแล้วคิดว่าใครล่ะครับที่จะโดนถ้าไม่ใช้ ไอ้แท็ค!


“นี่หรือว่ามึง”ผมมองมีดด้วยสายตาตื่นตนก


“หึอะไรของมึงแค่นี่ถึงกับสั่นเลยหรือไง”มันยื่นมีดมาจี้ที่หน้าผม จนผมสัมผัสได้ถึงความเย็นแล้วกลิ่นคราวเลือดที่ลอยมาจากมืด


“เฮ้ย พอเหอะกูว่ามันมากไปแล้ว”ไอ้เพื่อนคนนั้นเดินเข้ามายืนข้างๆมันแล้วพูดถ้วง


“หยุดเลย กูบอกแล้วไงว่ากูจะทำ แต่ถ้ามึงไม่ช่วยกูก็ไสหัวไป!”มันหันไปตะคอกเพื่อนมัน


“เฮ้ยที่กูพูดก็เพราะกูรักมึง กูแค่ไม่อยากให้มึงเป็นฆาตกร!”เพื่อนมันก็ดูจะเดือดไม่แพ้กันครับ ไม่พูดเปล่ายังเข้ามากระชากแขนไอ้กิตให้หันหน้าไปคุยกับมัน


“กูเจ็บ”ไอ้กิตเริ่มโวยวาย  สำออยสาด


“กูขอโทษ”ไอ้เหี้ยนั้นก็โง่กระชากแค่นี้มันจะไปเจ็บอะไรว่ะ รีบปล่อยเลยนะมึง


“ถึงกูจะฆ่าใคร กูรู้ว่าอย่างน้อยๆมึงก็จะอยู่ข้างๆกูใช่ไหม”มันพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลงคล้ายอ้อน


“มึงก็รู้ไม่ว่ามึงจะเป็นอะไร หรือทำอะไรมากูก็จะไม่มีวันทิ้งน้องชายกู”น้อยชาย?


“,,,,,”ไอ้กิตไม่ได้ตอบอะไร แต่หันกลับมาหาผม


“กูจะให้โอกาสมึงบอกกูอีกครัง ว่าไอ้คีย์อยู่ไหน ถ้ามึงคิดจะเล่นบทพระเอกแสนดี กูบอกไว้เลยว่าจุดจบของมึงจะไม่สวยงามเหมือนให้หนังแน่น”


“กะ กู ไม่รู้”กูไม่ได้โกหกนะแต่กุไม่รู้จริงๆว่ามันไปซ้อไว้ไหน


“เสียด้ายว่ะ โอกาสของมึงหมดแล้ว”มันทำท่าจะแท่งมีดเข้ามาที่ท้องผม ผมดิ้นพล่านเลยครับ


ปัก!


แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่ออยู่ๆก็มีหินลอยมาจากบนตู้คอนเทนเนอร์เข้าที่หัวไอ้กิจอย่างแรงจนมันต้องรีบเอามือกุมหัว ผมเห็นเลือดไหลซึมตามหว่างนิ้วมันที่ปิดแผลไว้ ไอ้พวกที่เหลือก็ได้ตกใจไม่ถึงนาทีก็มีหินอีกหลายก้อนปามายังพวกมัน


แต่อยากจะบอกว่าโดนกูด้วยเฟ้ย!


แท็คTalk


“หึ กูว่าโอกาสของมึงนั้นแหละที่หมดแล้ว”ผมยืนอยู่บนตู้คอนเทนเนอร์ที่รายล้อมพวกเหี้ยนั้นกับไอ้โนหลักจากเฝ้ามองเหตุการณ์มาพักใหญ่ๆ


สันดารโจรไว้ใจไม่ได้จริงๆ


ก่อนหน้านี้ประมาณ10นาที


ผมกำลังจ้องมองภาพไอ้เด็กเหี้ยนั้นที่นอนกองอยู่ที่พื้น หลังจากที่โดนผมกระทืบไปหลายที


“อย่า”กำลังเตรียมตัวที่จะเข้าไปจัดการกับไอ้เตี้ยอีกคนที่เหลือ ไอ้เด็กนั้นที่โดนผมกระทืบก็คลานเข้ามาจับที่ข้อเท้า น่าสมเพชว่ะ


จริงๆแล้วไม่จำเป็นต้องใจอ่อน เพราะความเห็นใจไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับการต่อยตีกันแบบพวกเด็กช่าง แต่มันก็ยังรู้สึกสมเพชอยู่ดี


เฮือก!


เพราะถ้าใจอ่อนขึ้นมา สิ่งที่ได้รับก็คือโอการที่ให้มันกลับมาเล่นงาน เหมือนตอนนี้


ไอ้เตี้ยที่ยืนหน้าซีดอยู่เมื่อกี้จู่ๆก็วิ่งเอามีดมาแทงจากทางด้านหลัง แต่ดีที่ผมหลบได้ทันแต่ก็ถากๆข้างๆสะโพกไปเหมือนกัน
แล้วพวกมันก็อาศัยจังหวะวิ่งหนีไป แต่ขนาดยังมีแรงวิ่งได้ขนาดนี้ผิดคาดแฮะ สงสัยจะออมมือไปหน่อย


พอตั้งหลักได้เลยรีบวิ่งตามมันออกมาจนกระทั่งได้ยินเสียงไอ้ยาจกนี่แหละ


“เฮ้ย นั้นมันไอ้โนนี่หว่า”ดูเหมือนฝั่งไอ้เก้าจะเรียกกำลังหนุนมาให้แล้ว


“อ้าวพี่”ไอ้จิมก็มาด้วย?


“เสียงดัง”หันไปเตือนมัน เพราะดูพวกมันจะเสียงดังเกินไปแล้ว


“กูให้โอกาสมึงครั้งสุดท้ายบอกกูมาว่าพวกไอ้คีย์มันอยู่ไหน”เสียงไอ้เตี้ยนั้นขู่พร้อมจ่อมืดที่คอไอ้ยาจก


“กะ กูไม่รู้”สีหน้ามันดูแย่มากดูจากท่าทางแล้วยิ่งมันเป็นคนโกหกไม่เก่งด้วยแล้ว มันคงไม่รู้จริงๆอย่างที่มันพูด


“เสียใจว่ะ โอกาสมึงหมดแล้ว”


แต่ดูเหมือนไอ้เตี้ยนั้นจะเข้าใจผิด คงคิดว่าไอ้ยาจกมันโกหกจริงๆ


แล้วในวินาทีที่มีดกำลังจะเฉียดโดนเสื้อผ้าไอ้ยาจกผมเลยหยิบหินแถวนั้นปาไป


จริงๆแล้วไม่ได้บังเอิญอะไรหรอกที่โดนหัวไอ้เตี้ยนั้น แต่เพราะผมกลัวกลัวว่าจะไม่ทันผมเลยปาไปสุดแรง


“กิต!”เด็กไอ้เตี้ยร้องขึ้นอย่างแล้วรีบตรงเข้าไปประคองไอ้เตี้ยที่นอนดิ้นเอามือกำหัวอยู่ที่พื้น


ไอ้พวกนั้นแตกตื่นกันยกใหญ่ พอไอ้ยาจกเป็นอิสระ ผมก็รีบพุ่งไปหามันก่อนทันที


เห็นนั่งหน้าซีดอยู่ที่พื้นเอามือกุมหัว เลยเข้าไปดึงแขนมันให้ลุกขึ้นเดินตามไป เริ่มรู้สึกเจ็บแผลนิดๆแล้วเหมือนกัน


“ฝากด้วย”เดินไปสั่งไอ้แดนที่ยืนดึงไอ้จิมไม่ให้เข้าไปประสบโรงกับพวกลูกน้องที่เหลืออยู่


ยังไงซะที่เหลือก็ฝากไอ้พวกนั้นจัดการแล้วกัน ตอนนี้รู้สึกอยากนอน


เดินลากไอ้ยาจกให้เดินตามมา อย่างน้อยๆตอนนี้มันก็พอรู้งานไม่ดิ้นไม่ขัดขืนแต่ยอมเดินตามมมาดีๆ ต้องเดินไปหน้าปากซอยถึงจะมีรถให้กลับโรงแรม แต่ตาก็จะหลับเต็มที่แล้ว เห็นแผลแค่ถากๆแค่นี้แต่เลือดกลับไหลออกมาเยอะ


“เลือด”ผมหันไปมองหน้ามัน มือยังจับกันอยู่มันก้มหน้าลงที่พื้นเหมือนดูจะสนใจอะไรบ้างอย่าง 
เลือดหยดเป็นทาง


“อืม”ไม่รุ้จะพูดกลับไปว่ายังไง มันเงยหน้าขึ้นมามองหน้า ขมวดคิ้วเหมือนไม่พอใจอะไรบ้างอย่างแต่ไม่รู้ว่าอะไร


“อยู่นี่แหละ เดี๋ยวมา”มันพูดแล้วรีบวิ่งไปที่หน้าปากซอย ไม่รู้ว่ามันคิดที่จะทำอะไรเลยยืนรออยู่แบบนั้น
ห้านาทีมันก็กลับมาพร้อมกับสองแถวเล็กๆสีแดง


“ขึ้นไหวไหม”มันรีบกระโดนลงจากหลังรถเข้ามาถามผมที่ยืนมองนิ่ง


“ไม่”


“ไม่เจ็บจริง อุส่าลงมาช่วยพยุง”มันทำหน้าอ่านไม่ออก


“เจ็บ”


“อ้าว”


“เจ็บเร็วๆ”


“เออๆๆ อะไรว่ะเดี่ยวเจ็บเดี๋ยวไม่เจ็บ”แล้วมันก็เข้ามาประคองผมให้ขึ้นรถไป


เราไม่ได้ไปรพ.หรอกครับ เพราะผมคิดว่ามันวุ่นวายเดี๋ยวตำรวจก็มาเรื่องมันจะไปกันใหญ่ก็เลยหาคลินิกเอา แต่หมอเข้าก็ถามเหมือนกันว่าไปโดนอะไร แต่เพราะมีเงินทุกอย่างก็เรียบร้อยไม่ต้องตอบอะไรมากมาย


“อันนี้ทานก่อนอาหารสามเวลานะค่ะ ส่วนนี่ทานก่อนนอน นะค่ะ แล้วนี่ๆๆแล้วก่อนอันนี้ทานเช้ากับเย็นหลังอาหารครึ่งชั่วโมงนะ
ค่ะ”พยาบาลพยายามบอกรายละเอียดการกินยาของผมซึ้งก็มีไอ้ตัวข้างๆนี่แหละที่พยายามจำอย่างจริงจัง


ไม่รู้จะตั้งใจอะไรขนาดนั้นยังไงเขาก็เขียนหน้าถุงยาอยู่แล้ว อีกอย่างยาพวกนี้ไม่เห็นจะต้องกินอะไรให้มันมากมาย ลอยถากๆแค่นี้ มดกัดจังเจ็บกว่าอีก


“ยาเยอะว่ะเนอะ”เดินออกมานอกคลินิก ก็มั่วแต่สนใจกับถุงยาในมือ


“เอาทิ้งไป กูไท่กิน”บอกวัตถุประสงค์ไปเลยดีกว่ามันจะได้เลิกสนใจสักที


“แต่หมอเขาให้กิน ไม่กินได้ไง”มันเริ่มทำสีหน้าจริงจัง


“ก็กูไม่กิน”จบไหม แล้วก็เดินไปเลือกรถรถแถวนั้นเลย ก็สองแถวอีกตามเคยมันก็รีบวิ่งมาขึ้นรถตาม


“ทำไมไม่ทิ้ง”ยังเห็นถุงยาอยู่ในมือ


“กูจะกินเอง มึงไม่กินก็เรื่องของมึง”กอดอกทำหน้าไม่พอใจ แล้วก็เงียบตลอดทางจนมาถึงโรงแรม


ตัวมันเอกก็มีรอยผาก็อตแปะตามตัว แต่ดูเหมือนจะไม่มาก ยามันก็มีแค่แก้อักเสบ  เอาเถอะ  ดูเหมือนพูดอะไรไปมันก็คงไม่ยอมผม ก็กลับมามีแรงเถียงแล้วนี่


ชั่งเถอะ ง่วงจะตายอยู่แล้ว ขอยืมไหล่หน่อยแล้วกัน ถือว่าเป็นดอกเบี้ยที่ทำให้ชีวิตกูวุ่นวายขนาดนี้

ส่วนต้น!

คืนนี้เจอกัน!


TBC.

ที่ช้าเนี่ยไม่ได้อู้เนอ
 :katai5:
แต่เราแต่ตอนพิเศษเตรียมรับสงการณ์อยู่
 :z2:
สงการณืเจอกัน ส่วนจะเป็นวันไหน ไม่บอก555(เพราะมันยังไม่เสร็จดี)
 :katai3:
จงภูมิใจซะเถอะที่เข้ามาอ่านนิยายของข้างน้อย5555(บ้าไปแล้ว ร้อนเกินเมืองไทย) :katai1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: gcc ที่ 10-04-2013 22:05:20
 :mew6: :mew6: :mew6: :mew6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 10-04-2013 22:06:44
เริ่มหวานแล้วเว้ยคู่นี้ 5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 10-04-2013 22:11:51
แหมๆแท็คเห็นเงียบๆ เข้มๆ เนี้ยที่แท้ก็แอบหื่นนะ :m12:
สงสัยคืนนี้โนจะเจอศึกหนัก หัวหน้าซอย1(แท็คนี่คุมซอย 1 ใช่เปล่าอะ อ๊ายลืมอย่า :z6: เค้าน๊า)เค้ามาเองเลยนะ :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 10-04-2013 22:26:36
 :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 10-04-2013 22:34:36
 :hao6: รอๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: kinjikung ที่ 10-04-2013 22:50:58
รอ ๆ คืนนี้คืนไหนจะเฝ้ารอน้องโนเสียตัว ฮ่า ฮ่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-04-2013 23:29:06
เจ็บขนาดนี้แล้วยังจะทำอะไรโนได้อีก
มีหวังให้โนปฐมพยาบาลซิไม่ว่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 11-04-2013 00:12:44
มานั่งเฝ้าน้องโน  o22  o22  o22  o22  o22  o22
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 11-04-2013 00:17:58
รอแท็ค มาทวง ต้น น่ะ น่ะ  :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 11-04-2013 00:27:48
 :mew5: :mew5: :mew5: :mew5: เอิ่ม โนเอ้ย ไม่ริดแน่ๆ  :m20: :m20: :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 11-04-2013 00:28:45
อยากให้ถึงคืนนี้ไวไวเจงๆอยากรู้แท็คจะทำไรโนอ่ะ.....หึหึ
แล้วคีย์กะเก้าเป็นไงบ้างล่ะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 11-04-2013 00:43:16
ส่วนต้น

จะอ่านส่วนปลายอ่ะ 555

รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 11-04-2013 00:49:35
 :katai1: :katai1: เฮียเปนไงมั่งอ่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 11-04-2013 01:21:44
โนน่ารัก เป็นห่วงแท๊คใช่ไหมนะนั่น ส่วนแท็คเป็นห่วงโนสินะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 11-04-2013 01:40:06
กว่าจะรอด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 11-04-2013 07:35:17
รอๆๆๆๆๆ :mew2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 11-04-2013 08:46:22
เริ่มจะหวานแล้วช่ะ????
น่ารักไปอีกแบบ.........

ปล.ตอนนี้มายาวเลย..สงสัยจะเป็นเพราะหายไปนาน (อย่าหายไปใหนนานๆอีกนะครับ)
ปล.รอตอนหน้า...อันใก้ลจะมาถึงนี้นะครับ
 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 11-04-2013 10:51:13
รอน้องโน...เฝ้าน้องโน รักน้องโน อิๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 11-04-2013 11:57:37
คู่นี้แอบหวานกันแล้ว

แล้วคู่หลักละเป็นเช่นไร  :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 11-04-2013 12:56:08
รอๆๆๆ
คู่นี้เริ่มหวานแล้ววว :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 11-04-2013 13:17:45
เอาละเหวย สักทีเถอะ ถึงห้องของเราสักที 555
โนจะรอดมั้ยหนอ
ชูป้ายไฟ แทคคคคคคคคคค-โนๆๆๆๆๆๆๆ :mew1:
กดบวกและเป็ดกระหน่ำ
เค้าอยากอ่านก่อนสงกรานต์อ่ะ
ม่ายอยากค้าง ต่อๆๆๆๆๆ  :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 11-04-2013 18:46:17
 :ling1:
รอคืนนี้.....
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 11-04-2013 18:49:38
สมน้ำหน้าอืกิต 555+ สะใจ แต่แค่หัวแตกมันยังน้อยไปนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 11-04-2013 23:37:56
รอดแล้ว!! 
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 12-04-2013 12:27:26
เย้ๆ ปลอดภัยกันแระ หายไวๆนะ อิอิ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 12-04-2013 13:30:19
โอ๊ยยย อดใจรอต้นไม่ไหวแล้วววววว

เก็บตอนนี้เลยได้อ่ะป่าว :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: sanri ที่ 13-04-2013 12:05:55
รอต่อไปคร๊า  :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่40 สักทีup!
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-04-2013 16:11:35
แท็ค-โนปลอดภัยแล้วเนอะ แล้วเก้า-คีย์ล่ะ?
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย!
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 14-04-2013 20:56:34
ตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์


ในที่สุดวันนี้ที่รอคอยก็มาถึง


วันที่สามารถจับแก้มสาวๆน่ารักๆได้นับร้อยคน


วันที่จะได้เห็นซีทรูแนบเนื้อ   


วันที่เครื่องสำอางไม่มีสิทธิหลอกตา


วันสงการณ์!ยู้ฮู้!


“ทำหน้าระรื่นเชียวมึง วางแผนอะไรไว้อีกห๊ะ”ไอ้เก้าที่เพิ่งตื่นหัวเห้อฟูฟ่อง แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นมันก็ยังดูดีบ่นทั้งๆที่ยังไม่ลืมตาด้วยซ้ำ


“อะไรพี่ ไม่เห็นหรือไงวันนี้วันอะไร”ผมที่เซ็ตผมให้ตั้งตรง ด้วยแว็คที่แข็งที่สุดในสามโลก


“เสาร์ แล้วนี่ทำหัวเหี้ยอะไรเนี่ย”ตอบกวนตีนมาก แถมยังเอามือมายีหัวผมให้เรียบแป่ดั่งเดิม


“เฮ้ยทำไรว่ะ แม่งอุส่าตื่นมาเซ็ตแต่เช้า”คุณก็คงรู้ดีว่าการเซ็ตผมนี่โคตรกินเวลาเลย ไม่ใช่แค่มันเหนี่ยวเลยมันจะดึงผมให้ติดมือมาตอนเซ็ต แต่กว่าจะตั้งกว่าจะได้มุมเนี่ยมันเป็นอะไรที่สุดๆ แล้วมันก็พังอย่างง่ายดาย


“อือฮือ แม่งอย่างเหนียวนี่แว็คหรือกาวดักหนูสัส เหนี่ยวโคตรพ่อโคตรแม่เลย”มันบ่นพร้อมแบมือทำท่ายะแยง สำอางสัส!


“ก็แบบนี้อ่ะ โดนน้ำก็ไม่ล้ม อุส่าไปหาซื้อมาต่อคิวอย่างนานอ่ะ”


“เพื่อซื้อไอ้กาวดักหนูเนี่ยนะ”


“ป่าว กดตังค์ลืมเอาเงินไป”ผมบอกขำๆ


“โถ เมียกูเขางอกอีกแล้วงอกข้างหน้าด้วย”เขาพ่อมึงงอกข้างหน้า


“อะไรของพี่ว่ะเขาห่าไรงอกข้างหน้า”


“นอส์”ไอ้เหี้ย!


แต่ก่อนที่ผมจะไล่แตะมัน มันก็วิ่งเข้าห้องน้ำไปซะก่อนทิ้งให้ผมยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่คนเดียวหน้ากระจกของตู้บิวอินขนาดกลางที่ข้างในอุดมไปด้วยเสื้อผ้าของไอ้เก้ามากกว่าครึ่ง เห็นมันซกมกสกปรกแบบนี้ก็เถอะ แต่แม่งโคตรสำอาง แต่งตัวนี่นึกว่าดีไซน์เน้อแฟชั่นวีคนิวยอกร์มาเอง


และในที่สุดผมก็มาถึง


สถานที่เล่นน้ำวันนี้


แหล่งรวมวัยรุ่นที่เยอะที่สุดในกรุงเทพ


สีลม นะเอ่อ


ทั้งๆนี่เพิ่งจะสิบโมงกว่าๆเท่านั้นแต่คนก็มากันเต็มถนน เครื่องเสียงจากผู้สนับสนุนหลายหลายดังกระหึ่ม ชวนให้อยากออกไปร่วมวงกับสาวๆบนหลังคารถที่ใส่ซีทรูสีขาวแนบเนื้อเหมือนอย่างที่จินตนาการไว้ไม่มีผิดเพี้ยน


“น้ำลายหกแล้วสัส”แต่ไอ้ตัวที่เดินตามหลังกระซิบขัดจังหวะการอภินันทาการทางความคิดของผมซะยับเยิน


“ทำเป็นพูดเหมือนมึงไม่มองเนอะ”มันให้ผมเดินนำหน้าโดยให้เหตุผลว่า ผมเตี้ยเดี๋ยวจะหลง แต่ผมแอบเห็นผมยิ้มหื่นมองสาวๆทั้งไทยและเทศตลอดทาง


“อะไรว่ะ กูอุส่ามองแบบเนียนสุดๆแล้ว”มันหัวเราะชอบใจ เกาหัวทำท่าแอ็บแบ็ว ได้ขัดกันหนังหน้ามันมาก


“เชี่ย”ด่ามันเบาๆพร้อมยิกที่พุงมันทีนึง


“โอ๊ย”ทำเบาๆแต่แหม่งร้องอย่างกับโดนแทง จนคนที่เดินผ่านไปผ่านมาหันมอง


จะว่าไปตั้งแต่เดินมายังไม่มีสาวๆคนไหนมาปะแป้งผมเลยอ่ะ ส่วนใหญ่จะทำท่าเดินเข้ามาปะ แต่แม่งเสือกเลยไปปะคนข้างหลัง ยิ่งคิดยิ่งเจ็บกระดองใจ


“นัดกันไปตรงไหนว่ะ”เริ่มหมั้นใส้เล็กๆ  แม่งจะเดินไปไหนมาไหนก็มีแต่คนปะแป้งที่กูนะได้แต่ผู้ชายมันหมายความว่ายังฟระ


“ซอย2พวกมันบอกอยู่แถวนั้น”ยิ้มหน้าระรื่นเชียวนะมึง ให้เข้าปะไม่เท่าไหร่ ยังไงซะก็สงกานมันก็ต้องมีบ้างอะไรแบบนั้น แต่อย่าให้กูเห็นว่าปะกลับนะมึง


“โห ไอ้คีย์น่าเป็นตูดมาเลย เมื่อคืนเฮียไม่จับให้หรอว่ะ”มาถึงสียงไอ้พี่โจ๊คก็เห่าก่อนให้เพื่อน แม่งได้สาวกันครบองค์เลยนะพวกมึง


“ใครว่า กูจัดทุกคืน”ไอ้เหี้ยข้างหลังนี่ก็เหลือเกินจะเล่าให้ฟังแม่งขนาดนี้ ทีหลังก็เชิญมันมานั่งดูตอนเอากูเลยซิ แม่งหงุดหงิดๆๆ


“อ่ะขอบคุณครับ”ผมหัวควับแทบจะทันที่ เพราะมีพี่สาว(แลดูน่าจะอายุกว่า)ใส่วันพีชสีดำรัดรูปจนเห็นส่วนโครงเว้าทุกสัดส่วน รัดจนนมทะลัก ยื่นแก้วพลาสติกสีขาวขุนพร้อมน้ำสีอำพัน ที่มีน้ำแข็งอยู่หลายก้อนให้ไอ้เก้า นอกจากจะส่งถึงมือป้อนถึงปากแล้ว พี่แกยังจะเอานมยัดหน้ามันอีกด้วยซ้ำ


ไอ้นี่ก็สนุกเชียวหัวเราะคิกคลั่กไม่สนใจผมสักนิด


ทำไมมันถึงกล้าทำขนาดนี้ต่อหน้าผมงั้นหรอครับเรื่องมันมีอยู่ว่า


ที่ห้องเมื่อเช้า


“พี่วันนี้สงกาน”ผมทักทันทีที่มันเดินออกมาจากห้องน้ำเตรียมแต่งหล่อไปสีลมกัน ใช่ครับวันนี้เราจะเล่นน้ำกันที่สีลม


“กูรู้บ้านกูก็มีปฎิทิน”กวนตีน


“วันนี้ต้องปะแป้งกันใช่ป่ะ”


“แล้วแต่แม่งไม่พอใจใครมาปะก็ซัดมันเลย”แค่มึงพูดมาคำนี้กูเห็นสงกานมหัตภัยตรงหน้ากูทันที


“ไม่ใช่  ก็แบบเขาก็ต้องปะกันก็สงกาน”


“มึงอยากจะพูดอะไรก็รีบๆพูดมา”มันทำท่าทีเหมือนไม่สนใจพร้อมลื้อหาเสื้อผ้าในตู้มาใส่


“ก็พี่ก็ต้องให้เขาปะดิ ห้ามซัด ห้ามด่า หรือ กระทืบใครเข้าใจป่าว”


“ทำไม มึงขอแรดว่างั้น”กูพูดตรงประโยคไหนว่ะ ปากดีว่ะ ด่าแม่งอยู่ได้


“ไม่ใช่ แค่ห้ามหึงไม่เข้าเรื่อง แค่แบบสนุกกันได้เต็มที่ห้ามหึงห้ามโวยอะไรแบบนี้อ่ะ”


“ทำไมกูจะต้องทำแบบนั้น”เลิกคิ้วแล้วลี่ตามองแบบคนเป็นต่อ


“โหแค่วันเดียวเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าไปหาพ่อแม่ที่ลพบุรีแล้วอ่ะเดี๋ยวก็ไม่ได้เล่นนะๆๆๆ”แม่โทรตามว่ายายอยากเห็นหน้าผมเลยบอกว่าพรุ่งนี้จะขึ้นไป


“กูมีข้อแม้”มันทำท่าคิด


“อะไรอ่ะ”ไอ้นี่เยอะแยะจริงชีวิตมัน


“กูจะไปกับมึงด้วย”ก็ว่าจะชวนไปอยู่แล้วไม่อยากนั่งรถคนเดียว


“โอเค แต่ถ้าพี่ผิดคำพูดนะ ผมจะยกเลิกสัญญา”ผมพูดแล้วกอดอกทำหน้าจริงจัง


“หือ แล้วถ้ามึงผิดสัญญาล่ะ”มันใส่เสื้อผ้าเสร็จยืนกอดอกพิงตู้ทำหน้าตากวนตีนถาม


“แล้วแต่พี่ดิ”


“งั้นกูขอสามยกคืนนี้”สัส สามเลยหรอ ปัจจุบันสองรอบนี้กูก็แทบน้ำหมดแล้วนะโว้ย แต่ถ้าผมไม่ทำซะอย่าง แล้วจะโดนได้ไงจริงป่ะ


“ตกลง”



เรื่องมันก็เป็นมาประการละฉะนี้แหละครับ ผมเลยได้แต่ยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่คนเดียวที่โต๊ะหน้าร้านเหล้าในซอยสองที่พวกมันยกแก็งค์มันตั้งโต๊ะกันหน้าร้าน เรื่องของเรื่องคือ อายุแต่ละคนยังไม่ยี่สิบสักคนจะเข้าไปก็กะไรอยู่ตำรวจยิ่งเดินกันให้ควักถึงร้านนี้จะเป็นของพี่ชายพี่โจ๊คก็เหอะ


“ว้าว ว่าไงสาวน้อยมายืนทำหน้าหักอะไรแถวนี้ครับ”อยู่ก็มีผู้ชายที่ดูแล้วน่าจะประมานยี่สิบต้นๆที่เดินออกมาสูบบุหรี่ข้างผมทักขึ้น พร้อมส่งยิ้มหวานบาดใจตุ๊ดมาทางผม


ดูก็รู้แม่งเกย์ชัว!


“กินเหล้าเป็นหรอ”แก้วโค้กสีจืดในมือจากที่น้ำแข็งละลายเลยทำให้ดูเหมือนเหล้าผสมโค้กเลย


“เปล่าฮะ โค้กเฉยๆ”ไม่เห็นหน้ากูหรอ มันมีคำว่าเยาวชนอยู่เห็นไหม


“เด็กดี”แหงล่ะ ผมไม่ได้ตอบแต่ยิ้มฟื่นๆส่งให้ หันไปมองไอ้เก้าที่มีสองสาวแนบเอวกินเหล้าชอบใจกับลูกน้องมัน
หมั่นไส้สัส!


“แฟนหรอ”ไอ้เสือกข้างๆถาม(ตอนนี้อารมณ์ไม่ดีใครเข้ามายุ่งด่าแม่งหมด)


“อืม”ตอบในลำคอแบบไม่สนใจ มันคงคิดว่าผู้หญิงคนใดคนนึ่งในนั้นเป็นแฟนผมที่กำลังแรดไปนัวเนียกับชายอื่นอยู่


“หล่อดี”อะไรนะ หันไปมองแทบจะทันที ที่ถามว่าแฟนเมื่อกี้นี้หมายถึงไอ้เก้าหรอ  นี่กูดูเหมือนเกย์ขนาดนั้นเลย


“อะไร แค่ชมเฉยๆพี่ไม่สนแนวนั้นหรอก อย่างน้องอ่ะไม่แน่น”หันมาทำหน้าเจ้าชู้ใส่แล้วยืนสูบบุหรี่ต่อ


ซ่า!


เต็มๆหน้ากูเลยสาดมาได้เอาซะผมหงายหลังเกิบล้มดีนะที่ไอ้พี่เสือกข้างๆเข้ารับทัน


“5555เอวบ้างร่างน้อยก็แบบนี้แหละ ขันเดียวเกิบจับกบ”ตลกมากไหม


“ผมอาศัยจังหวะที่มันหัวเราะเยาะผมอย่างสนุกสนาน หยิบถังแป้งบนโต๊ะไม้ที่มีขวดเหล้าวางอยู่จกเข้าไปเต็มมือแล้วป้ายหน้ามัน


“5555โถเอวก็ไม่บ้างร่างก็ถึกไง๋ หน้าขาวอย่างกับจูออนว่ะ”เต็มหน้าอ่ะครับขอบอก


“หน่อยแนะ”มันเอาคืนบ้างครับแต่ผมหยิบถังแป้งวิ่งหนีมันไม่ให้ป้ายผมได้ หนีเพลินไปหน่อยเลยชดเข้ากับใครสัดคนเข้า


“สนุกจังนะ ข้อกูเล่นด้วยคนดิ”ไอ้เก้าแม่งมายืนนี่ได้ไงว่ะ  เมื่อกี้ยังนัวเนียร์กับสองสาวอยู่ตรงโน้นอยู่เลย


ผมชะงักทันที ไม่ใช่ดีใจอะไรหรอกที่มันจะมาเล่นด้วย


แต่หน้ามันมีข้อความเขียนไว้ว่ากูจะฆ่ามึงอยู่ตัวเบอเริ่ม


“นี่แนะ”ไอ้เชียนี่ก็ไม่ดูสถานการณ์เลยมึง  พอผมหยุดมันก็คงไม่ดูห่าอะไรจกแป้งในกระป๋องแล้วจวกเข้าที่หน้าผมอย่างจัง


“กูเล่นด้วย”ไอ้เก้าหยิบถังดินซอพองที่แอบเอาเข้ามาเล่นในสีลมเททั้งถังใส่หัวไอ้พี่ผู้โชคร้ายคนนี้ ถังก็ไม่ใช่ถังน้อยๆนะครับ ถึง
ใส่น้ำที่ใช่รดน้ำตนไม้ที่แปลงเกษรตเลย งานนี้บอกได้คำเดียว เต็มเต็มตัว!


เต็มจริงๆครับจากไอ้หล่อเมื่อกี้ กลายเป็นมนุษย์ดินสอพองไปแล้วตั้งแต่หัวจรดตีน หมดกันเสื้อผ้าแบรนเนมของมัน ผมได้แต่หันไปมองแล้วส่งยิ้มแห้งๆให้พี่แก่เชิงปลอบใจ


“สวัสดีปีใหม่นะ ไอ้อ่อน”ไอ้เก้าเทเสร็จก็ยัดถังใสมือไอ้พี่คนนั้นแล้วพูดเชิงว่า กูไม่ได้หาเรื่องกูมาสวัสดีปีใหม่กับมึงเฉยๆ แต่กูว่าใครๆเขาดูแม่งก็หาเรื่องชัดๆเลยวะ


พูดจบก็ลากผมเดินออกห่างไอ้ผีดินสอพองนั้น แล้วเดินไปพูดอะไรกับพวกพี่โจ๊คก็ไม่รู้ เสียงเพลงดังมากครับขอบอกแล้วเดินลากผมออกจากสีลมทันที


บายๆสงกานแสนสนุกของพี่!


 แล้วมันก็ลากผมกับมาที่วิมารรักของเราสอง ขนาดนี้เวลา11.47น.


“เฮ้ยพี่เป็นไรว่ะ”ตลอดทางกลับมันไม่พูดกับผมสักคำเลยครับลากลูกเดียวจนแขนผมแทบจะฉีกอยู่แล้ว ขี่รถนี่ไม่ต้องพูดถึงครับ ถ้าไม่ใช่ผมหัวใจวายตายไปแล้ว


“...”เงียบครับไขกุญแจเข้าห้องได้ก็ออกแรงรากผมเข้าไปเลย ปิดประตูได้เท่านั้นแหละเหวี่ยงผมเข้ากับประตูแล้วจัดการล็อคให้ผมหมดทางหนี


“อะไร”เริ่มเสียวๆขึ้นมาแล้วล่ะครับเพราะแม่งมันเงียบครับเอาแต่จ้องผมด้วยสายตาตำนิ คือกูทำอะไรครับช่วยบอกหน่อย


“กูจะจับแม่งล่ามโซ่ ขังแม่งอยูในนี้ไม่ให้เจอใครเลยดีไหม”พูดเสียงต่ำเหมือนพยายามจะสะกดอารมณ์


“อะ อะไรอ่า”คำพูดมันชักจะน่ากลัวขึ้นทุกที อย่าบอกนะว่ามันจะทำอย่างที่มันพูดจริงๆอ่ะ


“มึงนี่นะปล่อยให้คาดสายตาไม่ได้จริงๆเลย”ผมได้แต่มองมันแบบงงแล้วมันก็เงียบไปพักใหญ่ ไอ้ผมเองก็เดาอารมณ์มันไม่ถูกก็เลยเงียบตามมันไป


“ผมยาวแล้ว ตัดไหม”มาไม้ไหนว่ะเนี่ย


“อืมกะว่าหลังจากสงกานจะตัด”ผมยาวมากเลยล่ะตั้งแต่จบม.3มายังไม่เคยตัดผมเลยนี่ก็ปาเข้าไปปีแล้ว


“ยิ่งยาวมันยิ่งน่ารัก กูไม่ชอบ”อะไรของมัน ตอนแรกก็ชอบบอกว่าน่ารักๆๆๆๆชอบ ตอนนี้ไม่ชอบแล้วอะไรของมึงเนี่ย


“ที่กูไม่ชอบเพราะไม่ใช่แค่กูคนเดียวที่เห็น แต่คนอื่นมันก็ได้เห็นกูเลยไม่ชอบให้มึงน่ารัก”ยิ้มหน้าบานเลยครับ นี่แสดงว่ากูหล่อมากใช่ไหมล่ะเลยหวงอ่ะ ก็งี้แหละคนห่าอะไรผมยาวแล้วก็ยังหล่อ(- -‘)


จุ๊บ


แล้วมันก็เข้ามาจุ๊บปากผมอย่างเร็ว แค่แตะกันแล้วมันก็ผละออกแล้วก็จองหน้าผม


จุ๊บๆๆๆๆ


แล้วก็ทำแบบนี้ติดๆกันหลายครับแต่ไม่ได้ดูดแค่เอาปากแตะกับแค่วิเดียวแล้วก็ผละออกแล้วก็ทำใหม่


หลายคนอาจจะคิดว่าจะทำเพื่ออะไร แต่ผมชอบนะครับแบบนี้อ่ะ มันให้ความรู้สึกเหมือนแบบหยอกกันดี


“ทำขนาดนี้ตัดมันไปเล่นบ้านเลยไหม ผมยกให้”ผมพูดล้อเรียนมัน ตอนนี้ผมถูกลากมาที่เตียงแล้วครับ โดยมีมันทับผมอยู่ข้างบน


“อย่างกูแค่ปากไม่พอรอก”มันยิ้มแล้วทำสายตากรุ่มกริม


“หืม”ผมมองอย่างสงสัย


“คนอย่างกูอยากได้อะไรต้องได้ทั้งหมด ทั้งนี่”มันชี้มาที่ปากผม


“นี่”ลากมือขึ้นไปที่ตาผม


“นี่”จิ้มเข้ามาที่จมูก


“แล้วก็นี่”ชี้มากที่หน้าอกข้างซ้าย


“ทั้งหมดที่เป็นของมึง กูอยากได้ทั้งหมด”


“เอาไปทำอะไรเยอะแยะ”พูดติดล้อเรียน


“ปากนี่กูอยากได้ เพราะทุกคำที่มึงพูด ยิ้มของมึง ปากนิ่มนี่ กูอยากให้มึงทำให้กับกูคนเดียว อยากให้เรียกแต่ชื่อกู อยากให้ยิ้มให้แค่กู อยากให้จูบแค่กู”มันเริ่มอธิบาย ไม่รู้ทำไมทั้งๆที่มันก็เหมือนวันปกติธรรมดาทั่วไป แต่หัวใจผมกับเต้นแรงผิดปกติ


“ตานี่  กูไม่อยากให้ละสายตาไปจากกู  จมูกเล็กนี่ ก็แค่อยากให้มึงหายใจเพื่อกู”หวานไปแล้วมึง แล้วไอ้ที่ว่าหายใจเพื่อกูนี่ มันหมายถึงมีชีวิตอยู่เพื่อมันครับ


“แล้วก็นี่ ทั้งใจของมึงกูอยากให้มีแค่กูคนเดียวตั้งแต่วันนี้ไปจนกว่ากูจะตาย”ผมบรรยายความรู้สึกตอนนี้ไม่ถูกเลยครับ
ยังไงล่ะ ไอ้เก้าไม่เคยพูดอะไรหวานเลี่ยนๆแบบนี้ แต่ในความหวานที่เหมือนจะหยอกล้อ มันกับมีความรู้สึกจริงจังที่ทำให้หัวใจอของผมเต้นไม่เป็นจังหวะ เต้นแรงจนผมกลัวว่ามันจะหลุดออกมาก ขีดกำกัดทางความรู้สึกของคำว่ารักมันมีหรือเปล่าครับ ผมอยากรู้จริงๆ ทุกครั้งที่มันทำให้หัวใจผมเต้นแรง แต่มันก็มักจะมีครั้งถัดมา ที่แรงกว่าครั้งก่อน จนผมกลัวว่าถ้าหัวใจผมเต้นแรกกว่าตอนนี้ ผมคงจะตายแน่นๆ


“กูขอได้ไหม”ทำสายตาเว้าวอน เฮ้ย งไปหัดทำหน้าตาท่าทางแบบนี้มาจากไหนว่ะ


“มาขออะไรเอาปานนี้”ผมก็ได้แต่เซหน้าไปทางอื่นเพื่อลบสายตาเหมือนหมาหิวข้าวของมัน


“ได้หรือเปล่า”อย่ามากระซิบที่ข้างหูคนอื่นด้วยน้ำเสียงแบบนี้นะโว้ย


“อืม”ตอบเสียงเบาหวิว มันอายจนไม่แรงที่จะตอบแล้ว


“พูดเองนะ”ทำไมน้ำเสียงมึงเปลี่ยนเร็วอะไรขนาดนี้


“อะไร”ตกใจซิครับเพราะอยู่ๆมันก็ฉุดผมให้ลุกขึ้นจากเตียง


“งั้นก็ไปอาบน้ำกัน”ทำสายตาแบบหื่นมากอ่ะครับ แล้วไอโหมดโรแมนติกเมื่อกี้ของกูหายไปไหนแล้ว


“ทำไมอ่ะ”ไอ้เรื่องเมื่อกี้กับเรื่องที่ผมต้องไปอาบน้ำนี่ไม่เห็นมันจะเกี่ยวอะไรกันเลย


“ก็ไหนมึงก็เป็นของกูแล้ว กูก็ขอใช้สิทธิของกูเลยแล้วกัน”นี่อย่าบอกนะ


“เฮ้ย เกี่ยวอะไรเนี่ย”หนีซิครับครั้งที่แล้วที่เข้าไปอาบพร้อมกัน ยังจำฝั่งใจสามชั่วโมงยังไม่ได้ออกเลย


“อ้าว ก็ของๆกู กูจะทำอะไรมันก็เรื่องขงอกูซิ”ทำหน้าตาทะเล้น ถึงมึงจะหล่อก็เหอะนะ แต่กูไม่ใจอ่อนหรอกโว้ย


“เฮ้ยไม่นะๆๆ”ไม่ทันแล้วครับมันเข้ามารวบตัวผมแล้วอุ่มเข้าห้องน้ำไปแล้ว ฮือๆๆๆ


แล้วแบบนี้ไอ้สัญญาที่สัญญากันไว้ก่อนไปสีลมล่ะ มันก็ไม่มีความหมายดิ เพราะผมโดนไปเกือบ5ยก


แถววันต่อมายังต้องโทรไปบอกแม่อีกว่าไม่สบายเลยไปหาไม่ได้


จบกันสงกานแสนสนุกของวัยรุ่นชายวัย16หมดกันก็ด้วยประการล่ะฉะนี้แหละครับ


the end>>>>
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 14-04-2013 21:51:36
พี่เก้าหึงโหด น่ากลัว จะล่ามโซ่เลยนะ o22
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 14-04-2013 21:54:31
เก้านี่ก็หวานใช่เล่นนะเนี่ยน่าร๊ากกกกอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 14-04-2013 22:05:20
 o13 o1355+ สนุกจริงเลยน่าเนี้ยอิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 14-04-2013 22:07:49
 :katai2-1:จัดไปห้ายกเลยจ้าาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: hello_lovestory ที่ 14-04-2013 22:21:36
พี่เก้าอย่าหักโหมมากนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 14-04-2013 22:37:08
หวานซะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 14-04-2013 23:02:25
เก้าหื่น :laugh3:

ทีหลังอย่าไปสัญญาอะไรกับเก้านะคีย์ :m26: เก้ามันไม่สนหรอก :haun4: (อย่าไปบอกเก้านะคีย์เดี๋ยวเก้าจะ :z6: กลัวๆ)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: TIKA_n ที่ 14-04-2013 23:06:38
ฮ่า ๆ   :laugh: :laugh:   น่าสงสารหนุ่มผู้โชคร้ายที่ไม่ดูตาม้าตาเรือเล้ย  ไงล่ะ กลายเป็นมนุษย์ดินสอพอง  คิดจีบสุดที่รักของเฮียเก้าก็ต้องเจอแบบนี้ล่ะน้า สม ๆ

คีย์เอ้ยไม่เคยจะทันความเจ้าเล่ห์ของพี่เก้าเลยน้า  :m20:  แต่ก็นะ เป็นเราเจอคำพูดหวานเลี่ยนซะขนาดนั้น  ก็คงไปไหนไม่รอดเหมือนหนูคีย์นั่นแหละน้า  :sad4:   
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 14-04-2013 23:57:27
หวานได้ไม่นาน 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 14-04-2013 23:59:55
หึงรุนแรง ไม่ไหวๆๆๆๆๆ  :mew3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 15-04-2013 00:00:07
 :oo1:

 :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 15-04-2013 00:02:19
 :pig4: ตอนนี้ฮาและสนุกมากๆ หวานๆ ซึ้งๆ อยู่ดีก็มาหื่นซะงั้น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 15-04-2013 00:06:54
ผมยาวน่ารักกก พี่เก้าาหึงงงน้องง

อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กร
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 15-04-2013 00:23:17
แล้วก็เป็นเก้าที่ผิดสัญญา แต่ทำไมคีย์ถึงโดนลงโทษน้อ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 15-04-2013 00:30:24
5 ยก โอ้แม่เจ้า น้อยไปนะค่ะ  :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 15-04-2013 09:08:17
ชอบ ชอบ ชอบ
รอตอนปกติด้วยนะครับ......กำลังสนุกเลย

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: SaM_TwiN ที่ 15-04-2013 09:20:40
 :hao6: :hao6: 5ยกเลยเหรอพี่เก้า  :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 15-04-2013 10:55:54
พี่เก้านี่สุดยอด พูดหวานมาซะขนาดนี้
เพื่อหวังห้ายก :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 15-04-2013 11:36:54
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 15-04-2013 19:14:30
555 เฮีย ลืมสัญญาซะแล้ว กร๊ากก คีย์เลยต้องเจ็บตูดแทน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 16-04-2013 00:15:44
เก้าไม่ค่อยขี้หึงขี้หวงเลยนะเนี่ย แต่เก้าหวานนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 16-04-2013 04:55:27
 :o8: :o8: :o8: เก้า คำพูดแก ทำเราเขิลรู้ไหมเนี่ย มาพูดหวานๆใส่แบบนี้

กอดๆคนเขียนจ้า  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 16-04-2013 09:08:07
เก้ามันก็หวานเป็นเว้ยเฮ้ย!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 16-04-2013 10:35:23
หื่นจริงเก้าที่น้องยังทนหึงได้เลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 16-04-2013 13:12:05
แล้วบรรยากาศสงกรานต์อีกคู่ล่ะจะหวาน (หรือโหด) กันขนาดไหน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: NaOYaII ที่ 16-04-2013 14:46:33
บทจะหวานก็หวานซะ! ฮ่าๆๆ :ling1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 16-04-2013 23:49:33
 :hao6: :hao6: :hao6:พี่เก้าหื่นอะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 17-04-2013 00:49:28
555 พี่เก้าไอ้หื่น -..-

แอร๊ยยย คีย์...หมด

รอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 17-04-2013 11:48:48
ออกตัวก่อนค่ะว่าเพิ่งเข้ามาอ่าน
อ่านรวดเดียวถึงตอนนี้เลย เมื่อคืนอ่นถึงตี 3 แล้วก็สลบไปเลย
เลยเพิ่งจะได้มาเม้นท์ 55555555555

ชอบคู่น้องโนพี่แท็คคคคคคค
แอบสงสารพี่แท็คเบาๆ อยากให้น้องโนจำได้เร็วๆ
พี่แท็คคือฮีโร่ของโนนะ  o13
ถึงใครจะว่าน้องโนเป็นตัวประกอบ
น้องโนก็จะเป็นนางเอกสำหรับพี่แท็คนะลูก อิอิ

ขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆ มาให้อ่านนะคะ
เราพลาดมากที่เพิ่งได้เข้ามาอ่าน
อาจะคอมเม้นท์พลาดๆ มึนๆ งงๆ ไปขอโทษด้วยค่ะ
เพื่งฟื้นจากเมื่อคืนแล้วรู้สึกอยากคอมเม้นท์ทันทีเลย 5555

ติดตามตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: ujen ที่ 17-04-2013 13:25:42
 :o8: :-[ :impress2:

 :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: JAROEN ที่ 17-04-2013 14:24:42
 :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: :haun4: ตายแน่ๆ  5 ยก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 18-04-2013 07:56:41
 :m25: :m25:

5ยกเลยอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยตอนพิเศษ สงกาน ยั่ว มัว มัน byคีย์ !
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 19-04-2013 20:39:01
สงกรานแสนสนุกจริงด้วย555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 20-04-2013 01:08:58
บทที่41 ดูแล แทนคุณ


โนTalk


ในที่สุดก็จบสักที เมื่อกี้ไอ้คีย์โทรมาบอกว่าไม่มีอะไรแล้ว ส่วนมันกับพี่เก้าก็อยู่รพ.เรียบร้อยแล้ว แต่พอถามว่าไอ้พวกที่เล่นงานเราเป็นไงก็ไม่มีใครพูดอะไร ไอ้คีย์ก็บอกแค่ว่ามันจบแล้ว ไอ้จบที่พูดเนี่ยมันตีความได้หลายความหมายนะโว้ย
จบเพราะเคลียร์แล้ว จบเพราะตายแล้ว หรือจบเพราะอะไร


แต่นี้ไม่ใช่เวลามาห่วงเรื่องนั้นตอนนี้ผมเจอศึกที่ใหญ่กว่านั้นมากโข เมื่อไอ้เด็กโขงหน้าโหดบนเตียงที่ตากำลังจ้องกินทามะในทีวีมาเกือบ20นาที มันไม่ยอมกินยา


ใช่ครับฟังไม่ผิดหรอ เห็นแม่งบึกทึกควายเผือกเรียกพี่แบบนี้ก็เหอะนะ แต่พี่แกไม่ยอมกินยาโดยให้เหตุผลว่า กูไม่อยาก


ไอ้ยาที่เขากินกันเนี่ยเค้ากินกันตอนอยากหรอว่ะ เขากินเพราะความจำเป็นโว้ย แต่พี่แกก็ไม่ยอมครับ ไม่แดกลูกเดียวผมเรียกแม่งตั้งแต่โคนันเล่นนี่ผ่านมาเกือบ4เรื่องแล้ว กินทามะเรื่องที่5กำลังจะจบมันก็ยังไม่มาครับ


เฮ้ย เอาไงว่ะเนี่ย ที่จริงหมอบอกว่าไม่ต้องอาบน้ำเช็ดตัวเอาเพราะจะโดนแผลมันก็ไม่ยอมครับ เข้าไปอาบเฉยเลยแถมออกมาเนี่ยผ้าก็อตติดแผลก็เปียกชุ่มเลย แถมยังมีเลือดซึมออกมาให้สยองเล่นๆอีก พอเปียกปุป มันก็ดึงทิ้งเลยครับแล้วเอาอันใหม่มาติดโดยที ไม่ล้างแผลหรือใส่ยาอะไรก่อนเลย


“มึงจะดูอีกนานไหม”หงุดหงิดครับวิ่งหาข้าวหาปลาให้มันกินจะได้กินยาแม่งมันก็เสือกไม่กิน กินทามะกูก็อยากดูเหมือนกันนะเฟ้ย!


“...”นั่งทำหน้ามึนไม่รู้ไม่ชี้ดูต่อไป


“มึงจะดูจะอะไรกูไม่ว่าเลยนะ แต่แม่งมาแดกยาก่อนได้ป่ะว่ะ กูเหนื่อยแล้วนะสะ..”กำลังจะด่ามันเลยครับแต่มันหันมาทำหน้ายักษ์ใส่ผมเลยต้องหุบปากแทบจะไม่ทัน ให้พูดตรงๆตอนนี้รู้สึกผิดครับ จะว่าไปแล้วก็เหมือนต้นเหตุที่ทำใหมันมาเจ็บตัวแบบนี้ก็เพราะผม


แต่ไม่ใช่ผมพิศวาสอะไรมันหรอกนะแค่ผมเป็นคนดีไงก็เลยแบบ เฮ้ย ชั่งมันเถอะ ไม่ชอบติดหนี้บุญคุณใคร ยังไงก็จะพยายามทำดีๆกับมันจนกว่ามันจะหายถือเป็นการไถ่โทษ อย่างน้อยๆผมเองก็จะได้รู้สึกผิดน้อยลงแล้วก็หายใจได้ทั่วท้องกว่าเดิม


“อะ กินๆสักทีจะได้นอน”ผมยื่นยา3เม็ดที่ต้องกินให้มันพร้อมกับน้ำเปล่าให้1ขวด


“กูไม่กิน”พูดทั้งๆที่ไม่มองหน้าผมสักนิดตายังคงจ้องคาซึระที่กำลังวิ่งหนีชินเซ็นงุมิไม่วางตา


“เฮ้ยอะไรว่ะ ตัวอย่างกับหมีควายยาเม็ดแค่นี้กลัวเหี้ยอะไรเนี่ย”พยายามพูดดีๆกับมัน


“ใครบอกกูกลัว”ได้ผลครับมันเลิกสนใจทีวีแล้วหันมามองผมประมาณ0.56789วิได้แล้วก็กลับไปดูทีวีต่อ


“ไม่กลัวก็กินดิ”เอาว่ะมุกเดียวกับใช่หลอกนากินยาเลย


“กูไม่กิน”อ้าว


“ทำไมมึงถึงไม่กิน”ชักจะหมดความอดทันแล้ว


“กูไม่อยาก”กูถีบมึงตกเตียงเนี่ยกูผิดไหม หมั้นใส้ชิพหายเลย


“ชั่งแม่ง ไม่แดกก็เรื่องของมึงให้ติดเชื้อตายห่าไปเลย กูจะได้ไม่ต้องใช้หนี้”ชั่งแม่งแระเบื่อ ไม่ใช้แม่มันจะได้มานั่งบังคับให้กินยา ผมเลยไปหยิบกล่องยาที่ขอทางโรงแรมเอามาให้เพราะคุณหมอที่คลินิกไม่ได้ให้มาเขาบอกให้ไปล้างที่รพ.หรือไม่ก็ที่คลินิกทุกวัน


เรื่องของเรื่องที่มันยุ่งยากขนาดนี้ก็เพราะว่ามันไม่ยอมเย็บครับโดยพี่แกให้เหตุผลไว้ว่า ขี้เกียจมานั่งเย็บ หมอเขาเย็บไม่ถึง10นาทมึงขี้เกียจ แต่พอต้องไปล้างแผลทุกวันมึงยอม มึงคิดได้ดังนี้กูก็ซูห๊กให้เลยแล้วกัน


“ทำไร”ผมปีน ขอย้ำว่าปีน เตียงเหี้ยอะไรไม่รู้สูงจริงๆ แล้วเอากล่องพยาบาลมาวางใกล้ตัวมัน


“ลางแผลดิ เปียกขนาดนั้นเลือดมันไหลออกมาหมดแล้ว ยิ่งโดนน้ำอีกเดี๋ยวแม่งแผลก็เน่า เร็วๆรีบถอดเสื้ออก”


“...”ไม่สนครับ นั่งหน้ามึนดูทีวีต่อ


“ไอ้เชี่ยนี่”โมโหแล้ว ไม่สนใจครับคุกเข่าไปถอดเสื้อมันออกเลย


“เฮ้ย!”ทีนี้มาตกใจ กูแค่ถอดเสื้อทำแผลโว้ย ไม่ได้จะข่มขืนมึง


“ดูดิเลือดไหลเลย”เพราะรุนแรงกับมันไปนิดเมื่อกี้เลือดก็เลยไหลออกมาอีกแล้ว


“...”ทำหน้าข่มความเจ็บไว้


“เจ็บหรอ ขอโทษ ล้างแผลจะได้นอน”มันไม่ได้พูดอะไรได้แต่จ้องผมที่ค่อยล้างแผลมันไป
สะดุงเล็กน้อยเมื่อสำลีชุบแอลกอฮอร์โดนแผล ผมก็พยายามทำเบามือสุดๆแล้วก็แปะผ้าก็อดไว้ใหม่อย่างเรียบร้อย แผลถากๆแต่ก็นะยาวพอดูเลือดเลยไหลเยอะ ถึงจะไม่ลึกมากแต่ก็ต้องเย็บไว้ถึงจะดีแต่มันไม่ยอม


“เสร็จแล้ว”ผมเก็บของไปเก็บไว้แล้วเอาสำลีไปทิ้งมันยังจ้องผมไม่เลิกไม่รู้อะไรของมันทำท่าเหมือนจะเอาอะไรแต่มันก็ไม่พูด จนผมทนไม่ไว้เลยถามมันไป


“จะเอาอะไร”


“ยาแก้ปวด”หึหึหึ เจ็บซิมึง แบบนี้แหละครับพวกแผลสดกลางคืนมันจะชอบปวด


“เอาไหนๆก็กินพาราแหละไอ้พวกนี้ก็กินด้วยดิ”ยื่นยาที่มันต้องกินไปตรงหน้า


“...”พอมียาที่ไม่ต้องการอยู่มันก็เบือนหน้าหนีทันทีเลย


“จะให้กูทำไงมึงถึงจะยอมกินเอาแบบป้อนปากต่อปากเหมือนในหนังเลยไหม”ก็พูดไปงั้นแหละ หมั้นไส้จะกินก็ไม่ยอมกิน เล่นตัวอะไรหนักหนา กูก็โดนซ้อมมาเหมือนกันนะโว้ยทำไมกูยังต้องมานั่งดูแลมึงอีกเนี่ย


“เอาแบบนั้นแหละ”ทำน้ำเสียงจริงจังพร้อมหันมาจ้องผม


“ส้นตีนเหอะกูไม่ใช่พระเอกในหนังนะที่จะมาป้อนยาเหี้ยๆแบบนั้น ที่สำคัญกูไม่ทำกับผู้ชาย”ชั่งแม่งซิเรื่องอะไรจะยอมให้10000กูก็ไม่ทำ


“โอ๊ย”แต่อยู่ๆมันก็เอามือกุมท้องร้องขึ้นมา ผมตกใจรีบกระโดดขึ้นไปดูเลย


“เป็นไรว่ะ”หรือเมื่อกี้ผมล้างแผลแรงไปว่ะ เห็นมียาแดงอยู่ก็เลยใส่ไป ไปโดนอะไรหรือเปล่าว่ะ


“ปวด”ทำสีหน้าทรมาณ


“ปวดก็กินยาดิ เอ้าเร็ว”ผมก็รีบยื่นยาให้มันเลยครับ ลนมาก


“ไม่”ไอ้เหี้ย ทรมาณขนาดนี้ยังจะมาเล่นตัวอีก


“เหี้ย อย่าเรื่องมากดิ เดี๋ยวก็ปวดตายหรอ”


“ไม่”ทำสีหน้าทรมาณสุดๆ เอาไงดีว่ะถ้าเกิดแผลมันติดเชื้อจนตายขึ้นมา หรือไมมันอาจจะแพ้ยาแดงตาย กูก็ฆ่าตกรดิ


“เอาๆกูป้อนก็ได้เงยหน้าดิ”คนดีจริงๆกู


มันเงยหน้าขึ้นมาครับแต่มือยังคงกุมอยู่ที่ท้องผมเลยเอายาเข้าปากตามด้วยน้ำแล้วอมไว้ประครองหน้ามันไว้แล้วจัดการประกบปากเข้าหามัน มันก็รู้งานครับอ้าปากไว้เล็กน้อย ทำให้น้ำเย็นๆกับเม็ดยาถูกลงผ่านไปได้อย่างดี จนผมแน่นใจแล้วว่ายาทุกเม็ดถูกลส่งเข้าปากมันเรียบร้อยแล้วก็กำลังจะผละริมฝีปากออกจามันแต่ไม่ง่ายอย่างที่คิดครับ เพราะมันเอามือข้างขวากดท้ายท้อยผมไว้แน่นทำให้หนีไม่ได้ ส่วนแขนซ้ายก็เอามรั้งเอวผมเข้าไปชิดกับตัวมัน จะดิ้นก็กลัวแผลมันจะเปิดอีกเลยได้แค่ครางประท้องในลำคอแต่ดูจะไม่ช่วยอะไรเลย


ลิ้นร้อนๆถูกส่งเอามาที่โพรงปากของผม สำรวจทุกซอกทุกมุมในปากพร้อมดูดกลืนเอาน้ำลายของผมไปจนผมเสียววาบไปทั่วช่องท้อง พยายามใช้ลิ้นตัวเองขับไล่ผู้บุกลุกให้ถอยหนี แต่ดูเหมือนจะถูกหลอกล่อให้เข้ามายังโพรงปากร้อนระอุแทน ลิ้นร้องไล่เลียบเกี่ยวรั้งลิ้มที่ไม่รู้ว่าจะทำยังไง จูบร้องแรงที่มาพร้อมกับหยาดน้ำลายที่ไหลเยิ้มออกปากนอกริมฝีปากเป็นทางแล้วก็แยกไม่ออกเลยว่าของเหลวสีใสนั้นเป็นของใครกันแน่น


ละลิ้นออกจากโพรงปากเปลี่ยนมาดูดดึงขบกัดริมฝีปากลางแทนจนทำให้สมองโล่งไม่หลายนาที มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่หลังกระทบเข้ากับพื้นเตียงหนานุ่มที่ดูแล้วคงจะเหมาะสมกับราคา


นอนหอบหายใจถี่อย่างหมดแรง หัวก็วิ้งไปหมดจนไม่รู้จะต้องทำยังไงลำดับเหตุการณ์ไม่ถูก


ก่อนที่ริมฝีปากได้รูปจะเข้ามากลืนกินริมฝีปากผมอีกครั้งและอีกครั้ง ไม่ใช่แค่น้ำลายที่เสียไป แต่ดูเหมือนสติของผมก็ถูกดึงไปด้วยเช่นกัน


“ยะ..อย่า”ร้องห้ามโดยน้ำเสียงเบาหวิวเมื่อมือสากเริ่มลูบไล้ไปตามหน้าท้องใต้เสื้อยืดสีขาวตัวบางที่เอามาใส่ตอนนอน
ทำเสียงจิจ๊ะในรำคอเหมือนไม่พอใจก่อนที่จะประกบปากปิดเสียงร้องห้ามอีกครั้ง


เสื้อสีขาวถูกถกขึ้นจนถึงหน้าอกก่อนที่ลิ้นร้อนจะไล่เลียตั้งแต่หน้าท้องแบบราบไม่มีกล้าเนื้อผิดกับมันที่ซิแพ็คเรียงตัวอย่างสวยงามก่อนที่จะไล่มาถึงยอดอกของผม


“อ๊ะ”เอามือปิดปากไว้แทบไม่ทันเพาะแค่ปากลิ้มสัมผัสเท่านั้นแหละก็เสียงซ่านจนต้องร้องออกมา


ดูเหมือนจะถูกใจไม่น้อยได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของมันก่อนที่มันจะเข้ามาดูดทั้งหัวนมของผม ทั้งดูด ทั้งขบ ทั้งเม้น จนผมเสียวจนต้องบิดตัวไปมา ก็คนไม่เคยนี่ครับ อย่างดีก็แค่ว่าวบ้างในห้องน้ำเวลาได้มิยามิมือขวาช่วย มาเจอแบบนี้ก็หมดแรงเลยครับ


ไม่ได้รังเกียจหรือขยะแขยงอะไรเลย กลับรู้สึกแปลกใหม่ แต่เป็นอะไรที่แบบถึงอยากจะให้หยุดแต่ปากผมกลับทำได้แค่ครางฮือๆในรำคอเท่านั้น


“แค่นี้ก็โด่แล้ว อ่อนว่ะ”เข้ามากระซิบที่ข้างหูพร้อมกับกัดเบา ก่อนที่จะไซร็ตามซอกคอ


รู้สึกเจ็บนิดๆขึ้นมาหลายครั้ง เหมือนโดนอะไรกัดเลย


“เฮ้ยไม่เอา กูผู้ชาย อ๊า”มันใช้มือล้วงเข้าไปกำน้องชายผมแล้วใช้มือนวดไปมา


“กูไม่สน”สนหน่อยเหอะ


“ยะ..อย่า กูไม่ อ๊า..พร้อมฮือ..”พยายามร้องห้องแต่ยิ่งพูดมันก็ยิ่งเร่งมือ


“ไม่พร้อมอะไร เยิ้มขนาดนี้แล้ว”หยาบคายสัส ครั้งแรงที่รู้สึกว่าการพูดเรื่องอย่างว่านี่มันเป็นอะไรที่หยาบคายจริงๆ แต่ทำไงอ่ะไม่มีแรงเหลือเลย ไม่ได้ๆถ้ายอมมันละก็เอกราชก็ต้องเสียไปให้พม่าซิ จะทำให้บรรพบุษเสียแผ่นดินไม่ได้


“เฮ้ยกูบอกว่าไม่เอา”ใช้แรงที่มีทั้งหมดผลักมันออก ได้ผลครับมันเสียหลักเซไปนิดหน่อย มันพยายามใช้มือเท้าเตียงไว้แต่เตียงแม่งนุ่มแถมแขนมันยังปวดอยู่ก็เลยกลิ้งตกเตียงไปเฉยเลย อนาทแท้เหลา นี่กูผลักเบาๆเองนะโว้ย


“โอ๊ย สัสผลักมาได้”ไปนอนร้องโอดโอ๊ยอยู่ที่พื้นเอามือกุมแผล สม กูบอกให้มึงหยุดแล้วแต่มึงไม่หยุดเอง


“เฮ้ยแผลเปิดอีกแล้ว”ก็ล่วงไปขนาดนั้นเตียงความสูงขนาดนี้ก็ต้องเป็นอย่างนี้แหละ


ผมเลยรีบช่วยไปพยุงมันขึ้นมาที่เตียง มันก็ทำสะดีดสะดิ้งไม่ยอมให้ช่วยพอขึ้นเตียงได้ก็หันหลังให้ผมเลยครับ นี่อย่าบอกนะว่ามึงงอลกูอ่ะ ไอ้เหี้ยตัวเท่าหมีควายเนี๊ยนะ


“เฮ้ยเลือดไหลแล้ว มาเปลี่ยนผ้าก็อตก่อน”ผมก็เดินไปเอาเครื่องมือปฐมพยาบาลมาอีกครั้ง


“...”เงียบครับนิ่งด้วย ผมเลยอ้อมขึ้นเตียงไปอีกฝั่ง แต่อผมขึ้นไปเท่านั้นแหละแม่งก็หันหน้าหนีไปอีกทางเลย


“เออๆๆ กูขอโทษ แม่งหันมาดูแผลก่อนดิ๊”ผมจับมันพลิกกลับมา อือฮือเลือดไหลเต็มเลย ก็เลยรีบๆทำแผลให้มันใหม่ นี่ถ้ากูไม่ได้4วิชาลูกเสือนะ กูคงต้องพามึงไปคลินิกหลายรอบแล้ว


“...”พอทำให้เสร็จก็หันหลังให้ผมเลยครับ แม่งยังงอลไม่เลย


แต่จะว่าไปที่มันต้องเจ็บแบบนี้สาเหตุก็มาจากผมแถมผมยังทำให้แผลมันเปิดอีก เมื่อคิดได้ดังนี้อะลีนาลีของคนดีอย่างผมก็พุ่งพล่านครับถึงตอนนี้จะปิดไฟเตรียมนอนแล้วก็เถอะ ทั้งห้องมีแค่แสงไฟจากหน้าต่างบานกระจกที่ลอดจากผ้าม่านในเห็นวัตถุข้างในเป็นเงาดำๆเท่านั้น ไอ้แท็คยังนอนหันหลังให้ผมเหมือนเดิม


“เหี้ยเอ้ย”ได้แต่บ่นหงุดหงิดเบาๆอยู่ในใจ


เอาไงดีครับจะทำไงให้มันหายโกรธขอโทษก็แล้วอะไรก็แล้วนี่มันเจ็บขนาดนั้นเลยหรอว่ะที่โดนแทงแม่งไม่เห็นจะงอลไอ้เหี้ยกิตเลย


พยายามข่มตาหลับแต่ก็ไม่หลับครับ มันระแคะระคายใจยังไงไม่รู้เลยลุกขึ้นมานั่งขัตมาทแล้วหันหน้าไปทางมัน


“นี่ หลับยัง”ผมก็ใช้ตีนสะกิดมัน


“...”เสียงครางรำคราญในลำคอบ่งบอกให้รู้ว่านอกจากจะไม่ได้หลับแล้ว ยังงอลกูไม่เลิก


“เป็นเหี้ยไรเนี่ย งอลอะไรว่ะ ก็กูบอกให้มึงหยุดมึงไม่หยุดเองนี่หว่า แล้วไงเสือกกลายเป็นกูผิด”ไอ้แท็คแม่งเป็นตุ๊ดชัวเลย ไม่เคยมีข่าวเรื่องผู้หญิงเลยทั้งๆที่แม่งหน้าตาก็ออกจะดีแล้วก็เป็นถึงรองหัวหน้าซอย1อีก แถมนิสัยนี่โคตรตุ๊ดเลย
แล้วเวลาง้อตุ๊ดเนี่ยเขาทำกันยังไงว่ะ


จุ๊บ


อ๊ากกกกกกกกกเอามีดมาปาใส่หน้ากูกูยังยอมกว่าเลย


ไม่รู้อะไรดลใจให้ผมคิดมุขนี้ขึ้นมา


ไอ้น้องชายผมก็ยิ่งค้างๆสร้างความปวดนึบๆนิดๆมาเป็นระยะๆทำเอายิ่งนอนไม่หลับจนต้องเดินเข้าห้องน้ำไปจัดการตัวเอง


พอเสร็จกิจก็กลับเขามานอนที่เตียงเอาแขนก่ายหน้าผาก นี้กูมีอารมณ์กับผู้ชายจนต้องช่วยตัวเองเลยหรอว่ะ


หมดกันลูกชายคนเดียวของบ้าน เสาร์หลักต้นสุดท้าย


แท็คTalk


หงุดหงิด


หงุดหงิดกับไอ้ตัวข้างๆที่นอนกลางแข่งกลางขาเต็มเตียงขนาดคิกไซร์


ลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอบ่งบอกให้รู้อย่างชัดเจนว่ามันหลับเป็นตาย  เสื้อยืดสีขาวพอดีตัวล้นขึ้นเล็กน้อยจากการเปลี่ยนอิริยาบทของเจ้าของในการนอนผิวขาวจัดที่ส่องสว่างแข่งกับแสงไฟด้านนอกที่เล็ดลอดเข้ามา เอวบางคอดกิ่วที่แยกแทบไม่ออกว่าผู้ชายหรือผู้หญิง เรียกสายตาของผมให้จับจ้องอย่างเลี่ยงไม่ได้ เห็นแค่นนี้ยังต้องกลืนน้ำลายถ้าเห็นทั้งหมดล่ะ


แค่พอเริ่มคิดมังกรของผมก็เริ่มอาระวาทอีกครั้งหลงจากที่มันสงบไปตั้งแต่ตกเตียง


ทั้งๆที่ผ่านมาก็มีผู้หญิงหลายต่อหลายคนให้ลิ้มลองจนเชียวชาญตอนนี้กลับจะมาคลั่งเพราะไอ้ยาจกเสียบไม้แบบนี้ ยิ่งคิดยิ่งสมเพชตัวเอง


ทั้งที่น่าอกก็แบนเรียบสวนเว้าส่วนโคร้งก็มีอยู่น้อยนิดแถมยังมีรูเดียว แต่ก็ยังเผลอโน้นตัวไปจูบที่ปากอิ่มที่ยามต้องแสงจะสีสดยิ่งกว่าลูกเชอรี่ ดูดดึงคบเม้นริมฝีปากล่างบนอย่าเผลอไผล จนเจ้าของต้องครางฮืออย่างรำคราญผู้รบกวนเวลานอนในลำคอพร้อมขยับตัวหันหนี


ในที่สุดก็ต้องปล่อยให้คนนอนได้หลับต่อไปเพื่อพักผ่อนให้เพียงพอหลังจากที่โดนซ้อมมาพอตัว


ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห หน้าจะมีเวลาจัดการมากกว่านี้


แต่เรื่องนั้นไว้ที่หลังยังไงตอนนี้ก็คงต้องช่วยไอ้มังกรจิ๋วที่ขนาดไม่จิ๋วให้มันสงบก่อน


แท็ค ปกรณัมป์ อธิติรันด์ลูกชายคนเดียวของ อธิติรันด์ซอฟแวร์ ผู้ผลิตซอฟแวร์และนำเข้าอุปกณ์อิเล็กทรอนิครายใหญ่ของประเทศ


ดีกรี คาวาอี้บอย ของนิวเท็นโด่ อาคาเดมี้ อาวอท


ผู้ชายที่แค่กระดิกนิ้วผู้หญิงก็สยบ

แต่ตอนนี้กลับต้องมาเสียท่าช่วยตัวเองเพราะไอ้ยาจก เด็กผู้ชายบ้านๆที่ไม่มีอะไรโด่ดเด่น


ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!อย่าให้ถึงทีกู  จะเอาแม่งให้ลุกไม่ขึ้นเลย


Tbc.

ที่จริงว่าจะลงแต่เมื่อวานแล้ว

แต่พอดีเป็นวันเกิดเรา ก็เลยหนีไปฉลองมา555

แต่ก็เอามาลงแล้วนะเอ่อฟวังว่าจะถูกใจ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 20-04-2013 01:38:56
จะเล่นจนลุกไม่ขึ้นเลยหรอ หุหุ  :oo1:

ปลอดภัยกันทุกคนแล้ว ดีใจมากมาย  :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 20-04-2013 03:14:56
 :z13:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 20-04-2013 03:17:24
 :L2: :L2:  HBD ย้อนหลังค่ะ  มีความสุขมากๆนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 20-04-2013 05:20:46
น้องโน ไม่คิดอะไรกะเค้าแล้วหนูหวั่นไหวทำไมจ๊ะ ฮ่าๆๆ 

รอติดตามจ้า  :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 20-04-2013 05:45:24
 :ling1: :ling1: ^^ รออยู่น่ะครับ รอตอนต่อไป อิอิ

สุขสันต์วันเกิดน่ะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 20-04-2013 06:25:09
เก้าแกหื่นตลอดเลย

แท็ค+โน ยังรอนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-04-2013 06:26:06
เอ๊ะ โนนี่ยังไง
มีหวั่นไหวด้วย
พี่แท็คนี่ดื้อจิงๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 20-04-2013 09:09:43
ปลอดภัยกันทั้งหมดก็ดีแล้ว (คนอ่านหายเครียดเลย)
กลับมาหวานๆกันหน่อยนะครับ (อยากอ่านไป ยิ้มไปอ่ะ)

ปล.HBD คนแต่งนะครับ อย่าเจ็บ,อย่าจน นะครับ
ปล.รอตอนหน้านะครับ (NC,NC,NC)
ปล.เป็นกำลังใจให้ทุกเมื่อ เชื่อวันนะครับ

 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 20-04-2013 12:47:38
เฮ้ยโนแท็คมันเป็นหัวหน้านะ ไม่ใช่เป็นแค่รองคุมซอย <<< ใครๆก็ไม่รู้นอกจากคนในซอย :laugh:
แหมๆโนก็มีอารมณ์ แท็คก็มีอารมณ์ แต่แค่ยังไม่รู้ใจตัวเองกันเท่านั้นแหละ :haun4:
ปล. :HBD5: ย้อนหลังนะครับคนเขียน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 20-04-2013 13:27:36
5555

น่าสงสารทั้งคู่ ><

ว่าแต่มันจบแล้วนี่มันจบยังไงนินายคีย์?

รอตอนต่อไปนะึคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 20-04-2013 15:17:35
ขอบคุณครับ

 :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-04-2013 15:38:33
เอาเลยแท็ค หุหุ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 20-04-2013 16:13:39
กรี๊ดเถอะเฮียเเท๊ค! จัดหนักโนซักทีเถอะรออยู่นะ กร๊าซซซซ
:hao7: :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 20-04-2013 17:02:11
แปะไว้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-04-2013 17:16:19
แท็คมันสุดๆจริง จะมีพูดดี พูดหวาน เอาอกเอาใจโนบ้างไหมเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 20-04-2013 17:26:28
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 20-04-2013 18:00:05
 :oo1: :oo1: :oo1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 20-04-2013 18:35:34
แท็คดื้อไม่ยอมกินยาแบบนั้นได้ยังไงกัน โนก็ไม่ค่อยเลยนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 20-04-2013 18:46:07
น้องโนเตรียมใจรับศึกหนักจากพี่แท็คให้ดีๆนะหึหึ
HBDย้อนหลังเน้อมีฟามม๊วกๆนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 20-04-2013 19:38:35
แฮปปี้เบิร์ดเดย์ด้วยค่ะ ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ
 :mc4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 20-04-2013 19:48:01
 :L1: แฮปปี้เบิร์ธเดย์ย้อนหลัง
ขอให้หน้าตาดี น่ารัก
มีเงินมีทองเยอะๆ อ้อ มีแทค-โนมาให้อ่านเยอะๆ ด้วย
อ่านตอนนี้แล้ว  :hao7:
แผลแตกเลือดท่วมขนาดนั้นนายยังสามารถ
รอหายดีแล้วซักทีค่อยจัดหนักเน๊า๊ะ
กดบวกและเป็ด
ไม่ได้ :hao6: แต่แค่ชูป้ายไฟ
แทค-โนๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-04-2013 19:52:10
รอดไปได้อีกครั้งสำหรับโน !!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 20-04-2013 20:48:23
 :pig4: แท็ค โน น่ารักแบบหื่นๆ ดีคู่นี้ นึกว่าจะดราม่าใส่ตู้มต้าม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 20-04-2013 21:56:17
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: kitty ที่ 20-04-2013 22:46:34
 :mew4: :mew4: :mew4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: Detail ที่ 21-04-2013 00:57:08
HBD ค่ะไรเตอร์ย้อนหลังค่ะ มีความสุขมากๆนร๊าาาา ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 21-04-2013 01:48:09
รุนแรงกันจริงๆเลยคู่นี้
พี่แท็กแอบหื่นด้วย
สุดท้าย happy birthday ย้อนหลังขอให้มีความสุขมากๆ นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 21-04-2013 14:02:59
เรื่องราวน่ารักดีค่ะ
คีย์เอ๋อ ๆ ดี ชอบค่ะ
คู่ของแทคโนก้น่ารักน่าลุ้นค่ะ

ปล.แอบอยากให้มีตอนพิเศษของนัดบ้างอ่ะ (นัดเสร็จใครมาน้อออ)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 21-04-2013 15:24:17
 :กอด1:   :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 22-04-2013 14:18:27
 :-[ :-[ :-[ :-[  ไม่รอดชัวร์ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: greensoda ที่ 22-04-2013 16:23:06
พี่แท็ค หายดี แล้วจัดเต็มไปสักทีเลยนะ  :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 23-04-2013 00:12:40
หื่นทั้งคู่ 555555555555   :m25:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: i_lost in.. ที่ 23-04-2013 01:02:59
 :katai2-1: น่ารักอ่ะ

 :HBD2: ย้อนหลัง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-04-2013 08:13:31
ไม่แน่ใจว่าเม้นท์หรือยัง

นับถอยหลังรอวันที่น้องโนลุกไม่ขึ้น :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 23-04-2013 13:56:23
ป๊าดดดดดดดดด++ ลุกไม่ขึ้นเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 23-04-2013 14:20:28
 :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่41 ดูแล แทนคุณ !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-04-2013 14:29:15
น้องโนก็ดูแลตามใจพี่แท็คหน่อยสิ รอตอนต่อไปจ้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 26-04-2013 22:05:03
บทที่42 ฟ้าหลังฝน



ตอนนี้ผมนั่งเฝ้าไอ้เก้าอยู่ที่โรงพยาบาลเอกชนของภูเก็ต ไอ้เก้าเพิ่งจะหลับไปเพราะพยาบาลเอายาอะไรบ้างอย่างฉีดเข้าที่สายน้ำเกลือ


“เฮ้ยไอ้คีย์มึงก็นอนได้แล้ว เฮียอ่ะเดี๋ยวกูเฝ้าให้เอง”พี่ไรที่เดินเข้ามาพร้อมมาม่าคัพในมือพูด


“เดี๋ยวลูกพี่ตื่นแล้วกูจะปลุก”ไอ้พี่โจ๊คที่เดินตามหลังมาพร้อมกับถุงเซเว่นที่คาดว่าคงมีเสบียงเต็มสองไม้สองมือ


“อืม”ผมพยักหน้ารับคำแล้วเดินขึ้นเตียงของตัวเองที่อยู่ข้างๆพี่เก้า ห้องนี้เป็นห้องพิเศษครับมีสองเตียง ผมนอนหันหน้ามาทางพี่เก้าที่นอนหลับหายใจรวยลินจนอดกังวลไม่ได้ถึงหมอบอกว่าจะไม่เป็นไรแล้วก็ตามที


เรื่องทั้งหมดนี่มันเกิดขึ้นจากใครกัน แล้วสาเหตุมันมาจากอะไร พอมาลองนึกๆไล่ๆดูก็หาเหตุผลไม่เจอ


มันก็เหมือนพวกเด็กช่างอย่างพวกเราที่ต้องเป็นศัตรูกับเด็กช่างโรงเรียนอื่น ทั้งๆที่ก็แทบจะไม่มีเหตุผลอะไรที่เราจะต้องค่อยยกพวกตีกัน


พอลองถามพวกพี่เก้าดูเหตุผลที่ผมกลับเป็นเพียงประโยคสั้นๆ ว่า”กูก็ไม่รู้ว่ะ แต่มันเป็นแบบนี้มาตั้งแต่หลายรุ่นก่อนแล้ว พวกรุ่นหลังอย่างกู กูแค่ทำตาม”เพียงแค่นี้กลับมีเด็กหลายคนที่โดนไล่ออกจากโรงเรียน หมดอนาคตและที่หนักที่สุดก็คงหนีไม่พ้น พ่อแม่ที่ต้องมาเสียใจทั้งๆที่ท่านก็ไม่ได้มีความผิดอะไรเลย


แต่อย่างน้อยๆผมก็รู้ดี ว่าภายใต้คนที่ถูกตีหน้าว่าเกเรบ้างล่ะนักเลงบ้างล่ะ แต่พวกเราก็รักเพื่อนยิ่งกว่าอะไร ถึงบ้างครั้งศักศรีมันจะจำเป็น แต่จนแล้วจนรอด เหตุผลที่แท้จริงก็เพียงแค่ต้องการปกป้องใครสักคน



เหมือนไอ้กิตที่มันพยายามปกป้องตัวมันเอง ปกป้องภาพเหตุการณ์เลวร้ายต่างที่มันได้รับ ผมเข้าใจและคิดแล้วว่าเรื่องพวกนี้มันควรจะจบลงได้สักที ก็แค่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหยุด และผมเองที่ขอเป็นฝ่ายหยุด


ไอ้กิตและเพื่อนมันถูกนำส่งโรงพยาบาลอีกที่หนึ่ง ไอ้กิตหัวแตกเพื่อนของมันเลยยอมจบ ส่วนเจรจากันยังไงผมขอไม่พูดถึง


เรื่องบ้างเรื่องมันก็เลวร้ายแล้วก็ไม่ควรนึกถึง แค่เรื่องมันจบ ใครสักคนให้อภัยทุกอย่างมันก็จบ ก็อย่างที่พระท่านว่าแหละครับ ว่าเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร


ทุกคนอาจจะคิดว่าเรื่องราวหนักขนาดนี้ทำไมถึงจบง่ายๆแบบนี้ แต่ผมว่าทุกคนไม่รู้ดีกว่าครับเพราะเอาไปเอามาเดี๋ยวกลายเป็นว่ามันจะดราม่ากันอีก ชีวิตจริงมันไม่เหมือนในนิยายนี่ครับ เรื่องราวต่างๆมันไม่ได้จบลงง่ายด้วยการพูดจาบ้างสิ่งบ้างอย่างที่เราต้องเสียไปก็มี  แต่มันก็คุ่มค่ากลับสิ่งที่ฝั่งนั้นเคยได้รับมาเหมือนกัน


ขอให้เรื่องพวกนี้จบลงที่ตรงนี้ ขอให้สิ่งแรกที่ผมเห็นตอนตื่นขึ้นมาคือรอยยิ้งของทุกคน โดยเฉพาะไอ้เก้า


เก้าtalk


ผมกำลังนั่งจ้องไอ้คีย์ที่นอนหลับอุตุน้ำลายไหลยืดมาตั้งแต่บ่ายของเมื่อวานจนเช้าวันใหม่ คงเหนื่อยหน้าดูหน้ามันมีรอยเขียวชำเต็มไปหมดแทบไม่มีที่ว่าง ถ้าผมมาเจอมันตอนนี้อาจจะเลิกชอบมันไปเลยก็ได้555 แต่ไม่อ่ะ เพราะหน้าผมเองก็มีสภาพไม่ต่างจากมัน ที่สำคัญมันรักผมขนาดนี้ต่อให้พิการก็คงทิ้งไม่ลง


“จ๊อบ แจ๊ะๆๆ”ไอ้นี่นอนเคียงน้ำลายเสียงดัง เห็นนอนหลับสลายแบบนี้ก็อดหมั่นใส้ไม่ได้เลยเอามือไปบีบจมูกมันแรงๆ


“โอ๊ย!!”ได้ผลครับร้องลั่นเลย ก็จมูกมันเป็นแผลอยู่นี่ ไม่สะดุ้งก็บ้าแล้ว


“5555”ไอ้คีย์ทำหน้าทำตาอย่างกับหมาแดกแฟ้บแนะ


“เล่นไรว่ะแม่ง”ด่ากูเลย


“ก็ใครใช้ให้มึงหลับสบายอยู่คนเดียวล่ะ กูเจ็บกว่าอีกไหงกูต้องมานั่งเฝ้ามึง”


“เออ พี่ยังเจ็บอยู่ไหมอ่ะแล้วนี่ลุกมานั่งทำไมอ่ะ ไปนอนๆๆ หมอบอกต้องพักผ่อนเยอะๆ”ล้นลานเหมือนมันเพิ่งสำนึกได้ว่าผม
เองก็เจ็บมาเหมือนกัน เอ๋อดีจริงๆเมียกู


“ก็มานั่งมองมึงนอนน้ำลายไหลยืดเนี่ยแหละ นี่กูเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าแม่งนอนหน้าเกลียดขนาดนี้ รู้อย่างนี้กูไม่เอามาทำเมียหรอก”แกล้งแหย่มัน ไอ้คีย์หูตก ก้มหน้าก้มตามองมือตัวเองเลย


“ฮือ ผมขอโทษ”สักพักก็ได้ยินเสียงสะอื้นพร้อมกับคำขอโทษ ตกใจซิครับแค่แหย่เล่นๆ แม่งดันร้อง


“เฮ้ย ร้องทำไมกูพูดเล่น”ผมเลยปีนขึ้นไปนั่งซ้อนหลังมันบนเตียง ไอ้คีย์ยังนั่งร้องไห้แต่พยายามเก็บเสียงสะอื้น นางเอกจริงๆเมียกู


“ผมรู้ เพราะผม ฮือๆๆ”ร้องไปใหญ่เลยทีนี้ หรือมันกำลังกังวลอะไรอยู่ว่ะ พอสะกิตนิดนี่ไปเลยหรอ


“กูขอโทษกูแค่จะแหย่เล่น”ผมพูดแล้วดันหัวมันมาซบที่อกผมก็กอดเอวมันหลวมจากข้างหลัง


“ที่กูเจ็บอ่ะ กูว่าแม่งเท่ห์ดีออก แมนจะตาย พวกไอ้วีมันยังบอกเลย แล้วแผลแค่นี้กูไม่สะเทือนหรอก ให้มึงมาร้องไห้สงสารกู
แบบนี้ ใครรู้เข้ากูอายตายเลย เจ็บจนเมียตั้งมาร้อมห่มร้องไห้”ก็โยกตัวมันไปมา เพราะผมได้นอนหลับเกือบๆวันเต็มๆตอนนี้ก็เลยแข็งแรงขึ้นเยอะแล้ว ถึงจะมีเคล็ดๆบ้างเล็กน้อยแต่ผมก็มีแรงไปล้างแค้นแล้วล่ะ


แต่คงไม่ดีกว่า หลังจากที่ตื่นขึ้นมาพวกไอ้วีก็เล่าเรื่องที่ไอ้คีย์ยอมขอโทษแล้วก็สัญญาว่าจะไม่มีการแก้แค้นอะไรอีก แถมยังยอมเจ็บตัวอีก ถึงจะดูเป็นแค่เล็กน้อย แต่ไอ้รอยกีดที่หางคิ้วยาวมาถึงโหนกแก้มก็ทำเอาผมเดือดเหมือนกัน นี่ถ้าเป็นแผลเป็นขึ้นมากูเอาตายแน่นพวกมึง


“เจ็บไหม”ผมเอามือลูบไปตามผ้าก็อตติดแผลที่หน้ามัน  ไอ้คีย์เป็นคนดี เป็นคนดีมากๆจนดูซือบื่อ  แต่นี้แหละเป็นข้อดีของมันที่ใครก็ไม่มี มันไม่เคยโกรธใครได้นาน ไม่ว่าจะเรื่องเล็กหรือใหญ่แค่ตื่นขึ้นในวันถัดมา มันก็จะลืมทุกอย่าง


“หึ”ส่ายหัวดุกดิกไปมา


“มันจะเป็นแผลเป็นไหมว่ะ”


“เป็นมั้ง ก็มันยาวเลย”มันช้อนสายตาขึ้นมามอง”ถ้าพี่ไม่ชอบไปหาเด็กอื่นก็ได้นะ”ก้มหน้าลงต่ำ พูดเสียงเบา จนรู้สึกได้ว่าฝืนใจแบบสุดๆ


“ไม่ต้องห่วง ถ้ามันเป็นกูค่อยหาก็ได้ แต่ก็นะกูว่าคงไม่มีโอกาสหรอก กูให้ที่บ้านหาหมอผิวหนังเตรียมไว้เป็นสิบแล้ว จะเป็นก็ให้มันรู้ไปซิ”


“ชิ”เหมือนจะหยุดร้องแล้ว


“เวอร์อ่ะพี่ หมอบอกว่าทาkaอาทิตย์เดียวก็หาย ถึงมันจะยาวแต่ก็เหมือนแค่รอยแมวข่วน”แล้วเมื่อกี้พูดทำหอกอะไรว่ะว่า เป็นมั้งเนี่ย


“กูจะซื้อให้มึงทาตลอดชีวิตเลย”


“คนไข้ค่ะ กรุณากลับมาที่เตียงด้วยเดี๋ยวคุณหมอจะตรวจอาการ”ป้าพยาบาลตัวอ้วนเดินเข้ามาบ่นก่อนที่หมอที่ดูแล้วหน้าจะเพิ่งจบมา เหล็กดัดฟันสีเขียวกับใบหน้าขาววอกนั้น ดูยังไงก็ตุ๊ด


ผมก็เลยต้องจำใจเดินกลับมาที่เตียงตัวเองเพราะไอ้คีย์หยิกไล่มา เซ็งว่ะ กำลังเข้าได้เข้าเข็ม ก็เลยแกล้งให้ป้าพยายามบาลให้หัวใจวายเล่นโดยกลายกระโดดขึ้นเตียง


“ว๊าย ตะเถน เล่นอะไรเนี่ย”ป้าแกร้องกรี๊ดขึ้นมาอย่างหัวเสีย


“555ก็โชว์ให้ดูไงครับว่าแข็งแรงดี จะได้ไม่ต้องมาขัดจังหวะตรวจบ่อยๆ”ว่าแล้วก็ยักคิ้วให้ป้าแกทีนึง


โชคดีนะที่นี่เป็นโรงบาลเอกชนป้าแกก็เลยไม่กล้าด่าอะไร ก้เสียเงินนี่ครับและดูท่าจะเยอะด้วย ยังไงซะ ลูกค้าก็คือพระเจ้านี่


“มีแรงขนาดนี้ คงแข็งแรงดีแล้วล่ะครับ คงไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว”ไอ้หมอพูดแล้วเดินอ้อมไปเตียงไอ้คีย์


“เป็นไงครับปวดหัวไหมยังเจ็บแผลอยู่หรือเปล่า”มึงจำเป็นต้องพูดกับคนไข้ด้วยน้ำเสียงแบบนี้?


“ไม่ฮะ หายแล้ว มีปวดเวลาขยับบ้างนิดหน่อย”ไอ้นี่ก็ตอบหน้าระรื่นเลย แถมยังยิ้มจนตาปิดอีกตั้งหาก หงุดหงิดโว้ย


“ดีแล้วส่วนแผลที่หน้าไม่ต้องห่วงนะครับ เดี๋ยวพรุ่งนี้รอแผลแห้งกว่านี้หน่อย เดี๋ยวหมอเอายามาทาให้”มันพูดแล้วจดอะไรบ้างอย่างลงบนกระดานเหล็กที่เหมือนจะเป็นประวัติคนไข้ แล้วส่งให้ป้าพยาบาล


“ครับ”ไอ้คีย์ยิ้มรับ ส่วนไอ้หมอเหี้ยนี่ก็ยิ้มกลับ กำลังยื่นมือไปหาไอ้คีย์ ไว้เท่าความคิด ตัวผมก็กระโดดลงไปจับข้อมือไอ้หมอขี้หลีก่อน


“ไม่จำเป็นหรอกครับ พรุ่งนี้ผมจะกลับกันเลย ส่วนเรื่องแผล แฟนผมผมดูแลได้!”ผมพูดใส่หน้ามัน รู้สึกถึงแรงดึงชายเสื้อจากข้างหลังเล็กน้อย แต่ไม่ได้หันไปมองคนดึงที่เดาก็รู้ว่าคงทำหน้ารลำบากใจ


“แต่น้องคนนี้ยังออกไม่ได้นะครับส่วนคุณบ่ายนี้ก็ออกได้เลยผมอนุญาต”มันชักมือกลับแล้วพูดจากวนตีนผม


“ไม่จำเป็น แฟนคนเดียวผมมีปัญญาดูแล”ไอ้หมอมองหน้าผมนิ่งแววตาดูโกรธ แต่ก็แค่แวบเดียวก่อนที่มันจะทิ้งท้ายให้ผมอยากจะกระทืบมัน


“เพิ่งรู้นะครับว่าเด็กช่างที่เรียนก็ยังเรียนไม่จบ มีปัญญารักษาคนไข้ด้วย”มันยิ้มเหยียดแล้วหันหลังเดินออกจากห้อง ผมกำลังจะเดินไปสั่งสอนมัน จะได้รู้มั้งว่าเล่นกับใคร แต่ไอ้คีย์ก็ดึงชายเสื้อไว้แน่นไม่ยอมปล่อยจนมันออกไปนอกห้องได้


“เหี้ย ปล่อยกู กูจะสั่งสอนแม่ง สัสเอ้ยปล่อยดิ”จากดึงแค่ชายเสื้อเปลี่ยนเป็นคว้าแขนผมไปกอดแน่น


“โอ๊ย!”ไอ้คีย์ร้องขึ้นมา ผมเลยหยุดดึงดันที่จะไปกระทืบไอ้หมอเหี้ยนั้น แล้วหันไปดูมัน


“เจ็บหรอ กูขอโทษ”ปีนขึ้นไปนั่งบนเตียง


“อืม แต่พี่จะไปทำอะไรหมอเขาอ่ะ”ไม่พูดขึ้นมาเนี่ยกูเกือบลืมมันไปแระ เอาไว้ส่งพวกไอ้วีไปจัดการแล้วกัน


“กระทืบ แม่งเสือกมาม่อเมียกู”ไอ้สัสเอ้ย ยิ่งพูดยิ่งอยากเอาตีนไปแปะหน้ามัน


“ขี้หวงว่ะ”มันพูดแล้วหัวเราะคิกคักชอบอกชอบใจ


“แล้วไง กว่ากูจะได้มามันไม่ใช่เรื่องง่ายๆนะโว้ย โดนตีนปางตายก็หลายรอบแล้ว ถ้าอยากได้ก็ข้ามศพกูไปก่อนแล้วกัน”ผมทำหน้าพูดจริงจัง แต่ไอ้เตี้ยแม่งเสือกหัวเราะคลิคักชอบอกชอบใจ


“5555 เรื่องอะไรกว่าผมจะได้มาอยู่ตำแหน่งนี้เจอตีนมาก็หลายรอบ เรื่องอะไรจะออกไปง่ายๆ”


“หึหึหึ ให้มันจริงเหอะ อย่าให้กูรู้ว่ามึงคิดเปลี่ยนตำแหน่ง กูเอาแม่งให้ลุกไม่ขึ้นเลย”


“ลามกว่ะ”หน้าแดงขึ้นทันทีเลย ทำอย่างกับสาวเวอร์จิ้นไปได้นะเมียกู แต่ก็น่ารัก


“มึงดิลามก กูหมายถึงจะกระทืบให้ลุกไม่ขึ้นเลย คิดไปเองนะเนี่ย”ยิ่งแย่งหน้ามันยิ่งแดง ไม่รู้เพราะอายหรือโกรธกันแน่น


“ไอ้บ้า”ด่าได้น่ารักอีกแระ  ผมว่าผมคงติดมันเกินไปแล้ว รู้สึกช่วงนี้ตัวเองปัญญาอ่อนยังไงก็ไม่รู้


“หรือว่าอยากจ๊ะ รอก่อนนะไว้น้องหายดีเดี๋ยวพี่จัดให้ชุดใหญ่เลย”ผมพูดแล้วยิ้มหวานให้มัน ไอ้คีย์ทะลึงตาใส่แล้วยิกท้องผมอย่างแรง


“โอ๊ย เชี่ยเล่นไรเนี่ย”มือหนักซิพหาย


“สม หื่นดีนัก”ผมมองมันแล้วก็ต้องส่ายหัวอย่างเอื้อมระอาถ้าเป็นพวกผู้หญิง คงรีบลุกถอดเสื้อผ้านอนให้กูเอาไปแระ มึงนี่นะ


เอาเถอะ ยังไงซะมันก็เหมาะกับรอยยิ้มมากกว่า ไอ้ตาโตๆที่พอหัวเราะแล้วตาปิดเนี่ยเป็นอะไรที่ผมโคตรชอบเลย ส่วนน้ำตาแค่ที่ผ่านมาผมเห็นมากพอแล้ว และผมก็หมั้นใจแล้วว่ามันนี่แหละใช่สำหรับผมจริงๆ


“กูรักมึง”ผมคงจะรู้สึกมากไปจนเก็บไว้ไม่อยู่ ก็เลยพูดออกไป ไอ้เตี้ยที่หัวเราะคลิคักเมื่อกี้นิ่งลงทันที ตาโตๆเบิกกว่ากว่าเคย แล้วก็ปิดลงพร้อมรอยยิ้วกว้าง


“กว่าจะพูดเนอะ เกือบไม่ได้ฟังแล้วไหมล่ะ”มันกระโดดมากอดคอผมทั้งตัวทิ้งน้ำหนักมาที่ผมจนต้องเอนลงไปกับพื้นเตียง


“ถ้ากูไม่พูดมึงไม่รู้หรือไงว่ากูรู้สึก”


“อี้ เลี้ยนว่ะ 555”หัวเราะแล้วกอดผมแน่นกว่าเดิม ผมก็เลยกอดเอวมันกลับไว้หลวมๆ


มันมองหน้าผมนิ่งผมก็มอง แล้วก็เหมือนมีอะไรมาดึงให้ผมกับมันเลื่อนหน้าเข้าหากัน แล้วในวินาทีที่ปากกำลังจะแตะกันก็

ปัง!


“เฮียผมซื้อมาแล้ว”ไอ้เหี้ยวีกับพวกที่เหลือก็พรวดพลาดเข้ามาเราสองคนหันไปมองผู้บุกลุกก่อนที่ไอ้คีย์จะยันตัวขึ้น ดูเหมือน
มันจะไม่สังเกตุว่าผมกำลังทำอะไรอยู่


“ไอ้เหี้ย ไปวิ่งรอบรพ.สักร้อยรอบดีไหมพวกมึง!”เข้ามาไม่รู้เวล่ำเวลาจริงๆ


มีทางเดียวคงต้องรีบกลับห้องสักที จะได้ทำอะไรสะดวกๆหน่อย!


tbc.

ตอนหลังเนี่ยจะหนักไปทางโนเเท็คแล้วนะทุกคน

เพราะเฮียเก้ากับนู๋คีย์ แฮปปี้ๆๆๆกันดีเเล้ว

ยังไงก็ฝากเชียร์โนแท็คด้วยเน้อ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 26-04-2013 22:36:17
รอแท็คโน

 :katai5: :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: Masochism ที่ 26-04-2013 23:33:04
รอโนแท็ค ชอบคู่นี้ อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 26-04-2013 23:50:43
555 อย่าพึ่งรีบ

คีย์ ชำๆอยู่นะ -..-

รอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณคะ หวานน มากตอนนี้ -..-
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 27-04-2013 00:06:44
น่าสงสารพี่เก้าอ่ะโดนขัดตลอดเบย
รอแท็คกะโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 27-04-2013 00:21:30
ไอ่หมอหน้าม่อ =,.=
หนูคีย์น่ารักอ่ะ :)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 27-04-2013 00:25:25
เฮียหื่นอ่ะ ในโรงพยาบาลก็ไม่เว้น 555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: MiU ที่ 27-04-2013 00:27:52
รอคู่โนแท็ค   :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 27-04-2013 00:39:22
รอพี่เก้าจัดหนักคีย์  :hao6:

แล้วก็รออ่านแท็คโน  :hao3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 27-04-2013 00:44:08
หมอแม่งไม่ได้แอ๊มหรอก คู่นี้เค้ารักกันจริง อะไรกันจริง :laugh:
เก้าโหดวะ แค่ลูกน้องมาขัดจังหวะนิดหน่อย(ไม่หน่อยแล้วมั่ง)ถึงกับต้องขู่สั่งวิ่งกันเลยทีเดียว ตอนนี้เฮียกับคีย์น๊ารักอะ :m3:
รอคู่แท็ค-โน จร้า :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 27-04-2013 03:36:26
หมอก็กวนจริง ๆ นะนั่น รอแท็คโนค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 27-04-2013 05:36:51
 :haun4: :haun4: :hao7: ชอบๆๆ รอตอนหน้า อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 27-04-2013 08:50:44
รอตอนหน้านะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 27-04-2013 09:14:38
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด(เช้านี้กรี๊ดไปกี่เรื่องเเล้วเนี่ย = =)
โล่งอก นึกว่าเก้าจะเป็นอะไรมากซะอีก อึดไปเเล้ว  :เฮ้อ:

ตอนหน้าจัดมาเลยค่ะ คู่น้องโนนี่ไม่ไปไหนเลย ลุ้นใจจิขาดอยู่แล้ววว

เป็นกำลังใจค่าาาาาา  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 27-04-2013 09:46:19
รอตอนต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 27-04-2013 11:06:44
รอคู่มึน เเท็ค-โน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 27-04-2013 12:23:55
เก้าเจอมารผจญตลอดเลยยยยยย :z6: :z6:


รอตอนต่อไปคร๊าบบบบบบบ :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 27-04-2013 14:32:27
ดีแล้วที่เฮียเก้าไม่เป็นอะไร
แต่ยังขี้หึงขี้หวงกระทั่งหมอ
ก็นะคีย์น้อยหน้าหายเร็วๆ
ถึงมีรอยแผลเฮียก็ยังรักหลงอยู่ดีนั่นล่ะ
ว่าแต่ ขอชูป้ายไฟ แทค-โนๆๆๆๆๆๆๆ
555 ชอบคู่นี้ คนเขียนส่งมาให้ไว :mew1:
กดบวกและเป็ด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 27-04-2013 15:53:21
น่ารักอ่ะเฮียเก้า คีย์ด้วย :mew3: (ไอ้หมอมันน่าถีบจริงๆ)  :z6:

รอตอนที่โน-แท็ค จะลงเอยจ้า
 :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 27-04-2013 20:26:35
ผ่านความเครียดมา ก็หวานปนหื่นกันเลยทีเดียว 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 27-04-2013 20:45:47
โนยิ่งอึนๆอยู่ แท็ค สู้ๆนะ  o13 o13 o13 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 28-04-2013 13:11:31
รอโนแท็คด้วยคน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 28-04-2013 15:38:04
สวดยอดจริงๆ  จะมีความสุขแล้วมั้งเนี้ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 29-04-2013 14:01:22
นี่ขนาดเจ็บขนาดนี้ยังไม่วานหื่น
ตอนต่อไปโนแท็ค เป็นกำลังใจให้อยู่แล้ว
รอลุ้นเหมือนลุ้นผลบอลเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 29-04-2013 14:40:11
เก้า-คีย์แฮปปี้ก็ดีแล้ว เหลือแท็ค-โนสินะ อยากให้คู่นี้แฮปปี้เร็วๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 30-04-2013 17:11:40
เย้ รอลุ้น โนแท็คนะฮะ
แท็คน่ารักดี ถ้าโนรู้เบื้องหลังแล้วจะซึ้ง 555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: yaoi1997p ที่ 30-04-2013 17:29:40
น่ารักทุกคู่เลย  เป็นนิยายที่สนุกมาก o13

เล่นเอาอ่านรวดเดียวเลย  เล่นมุกฮามากเลยค่ะ :jul3:

รอติดตามอย่างเหนียวแน่นค่ะ...ขอบคุณนักเขียนที่เขียนเรื่องราวสนุกๆให้อ่านค่ะ  ทำให้หายเครียดเลย :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 01-05-2013 01:58:19
 :ling1: :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:อยากอ่านคู่แท็คกับโนอะ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่42 ฟ้าหลังฝน up !
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 03-05-2013 22:40:05
จัดมาที่ละคู่  :oo1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 03-05-2013 23:30:23
บทที่43 กลับ


โนtalk


ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการคั้นเนื้อคั้นตัวสุดๆแถมยังปวดเมื่อยไปทั่วทั้งตัว แต่อย่าเพิ่งคิดไปไกลครับว่าเพราะผมอาจจะโดนเพื่อนร่วมเตียงกกกอดอะไรแบบในนิยาย เพราะมันไม่มีวันเกิดขึ้น ที่ผมมีอาการแบบนี้ตั้งแต่ตื่นขึ้นมาก็เพราะว่าไข้ไงครับ ใช่แล้วผมไข้แดก  อาจจะเป็นผลข้างเคียงของการที่ผมถูกซ้อมเมื่อวานก็เป็นได้ ขนาดหมอให้กินยาดักไว้แล้วนะเนี่ย ว่าแล้วก็เลือบๆตาไปมองมนุษย์อีกตนที่นอนอยู่ข้างๆโดยไมไม่มีวีแววว่าจะตื่นเลยแม้แต่น้อย สบายจริงนะมึง


ค่อยพยุงตัวเองลุกขึ้นนั่งถึงจะรู้สึกว่ามีไข้อยู่บ้างแต่ก็ไม่ถึงขนาดลุกไม่ไหวหรอกนะครับ ก็เลยลุกขึ้นมาอาบน้ำอาบท่าแล้วก็ไปหาข้าวหาปลารอเจ้าชายนิทราที่ตอนนี้ปาเข้าไปจะ10โมงแล้วองค์เจ้าก็ยังไม่มีวีแววว่าจะตื่น ก็รู้หรอกนะครับ ว่ามันก็โดนมาหนักเหมือนกัน แต่บังเอิญว่าวันนี้เป็นวันเดินทางกลับกรุงเทพของพวกเราซึ่งพวกไอ้นิวมันโทรมาบอกว่าตอนบ่ายโมง เพราะเดี๋ยวจะแวะไปซื้อของฝากกันอีกแล้วจะถึงก็คงตี2ตี3โน่นแหละครับโชคดีที่พรุ่งนี้วันอาทิตย์ก็คงจะมีเวลาให้หยุดพักอีกวันก่อนจะเริ่มการสอบปลายภาคของพวกเรา ถึงจะเรียนสายอาชีพแต่ก็ต้องมานั่งทำกระดาษในข้อสอบเหมือนกันนะครับ ซึ่ง หนังสือหนังหายังไม่ได้กระทบถึงสมองสักกะตัว แต่ก้เอาเหอะ ยังไงอ่านไปก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดีนั้นแหละ


ว่าแล้วก็เดินไปปลุกคุณชายสายสมรโดยฝ่ามืออรหัตที่ไปร่ำเรียนมาจากดรากอนบอล(?) ประทับงามๆไปที่สะโพกไอ้แท็คเต็มแรง


เพียะ!


“เหี้ย”มึงอุทานได้เหี้ยมาก คนปกติ เขาต้อง โอ๊ย หรือก็ อ๊ากกก ไม่ใช่ เหี้ยเต็มปากเต็มคำแบบมึง


“ไปอาบน้ำสักที จะได้กินข้าว ไอ้พวกนั้นมันจะกลับกรุงเทพแล้ว”บอกตารางเวลาอย่างคราวๆให้มันฟังเพื่อจะสำนึกบ้างว่าต้องรีบเสด็จออกจากที่นอน กูก็เข้าใจว่าเตียงเขาดีหน้านอน แต่คอนโดมึงก็มี นุ่มกว่าด้วยเหอะ(เคยไปตอนที่โดนมันจับมัดกับหัวเตียงจำได้กันไหมเอ่ย)


“...”ปัง!


แลดูมันจะอารมณ์เสียหน้าดู เหอๆๆ ตีแค่นี้ทำกระแดะ


ไม่นานนักเราก็ทำภารกิจต่างๆเรียบร้อยแล้วออกจากโรงแรมในเวลา13.00น. และกว่าจะไปถึงที่นัดพบก็ปาเข้าไปเกือบบ่ายโมงครึ่ง แต่เจ้าตัวกลับเดินอืดอาดขึ้นรถอย่างไม่สะทกสะท้าน ทิ้งให้ผมยืนรับสายตาอาฆาตจากทุกคนบนรถ ตั้งแต่ลุงคนขับไปจนถึงสาวๆทั้งหลาย ที่ผมเกือบลืมไปเลยว่ามีสิ่งมีชีวิตเพศตรงข้ามมาด้วย


“ช้าสัดๆเลยไอ้เหี้ยโน”เหี้ย กูเสร็จตั้งแต่10โมงแล้วเหอะ ไอ้คุญชายพวกมึงโน้นสัส สำอางลีลายิ่งกว่ามาเลลีน มอนโลอีก


“โทษว่ะ กูปวดหัว”คุณเข้าใจสถานการณ์ของผมไหม ครั่นจะไปบอกว่าสาเหตุมาจากไอ้คุณชายแท็คที่กว่าจะอาบน้ำแต่งตักว่าจะกินยา กว่าจะออกมา นี่กูรู้สึกว่ากูมาขายตัวเป็นแม่นมมันซะอีก อะไรก็ทำไม่เป็น อย่าให้บอกว่ากินข้าวยายังไง แทบจะจับจัดทางจมูก ยิ่งคั้นเนื้อคั้นตัวอยู่ เอาผมหมดแรงเลยครับ ก็เลยบอกความจริงไม่ได้ บ้างครั้งพระเอกอย่างผมก็ต้องรับผิดแทนตัวโกงบ้างอะไรบ้างถึงจะสมเป็นนิยายไทย(เกี่ยว?)


“อ้าวเป็นไงมึง หน้าดูเหี้ยน้อยลงแล้วนี่”สาบานซิไอ้เหี้ยคีย์ว่าที่ถามกูเพราะเป็นห่วง


“อ้าวหรอ แต่ของมึงเหี้ยหนักกว่าวันนั้นอีก”ลูกผู้ชายด่าได้แต่หยามไม่ได้เฟ้ย


“สัสโน กวนตีน”


“หึหึ ใครเริ่มล่ะ เออกูไปนั่งแล้วปวดหัวว่ะ ไว้ค่อยคุย”พอดีผมไม่ค่อยเคลียร์ครับกับเรื่องที่มันบอกว่าจบแล้วอะไรนั้นอ่ะก็เลยเอาไว้ตุยกันทีหลังแล้วกัน


“ยาป่าวมึง”นัดกูรักมึงว่ะ



“ไม่เป็นไรว่ะ นอนเดี๋ยวก็หาย” ผมบอกแล้วเดินไปนั่งที่


“กูก็ถามไปงั้นแหละ ถึงมึงจะเอากูก็ไม่มีให้”เอาคำว่ารักของกูคืนมา แล้วเอาคำว่าส้นตีนจากกูไปแทน


 พอนั่งได้เท่านั้งแหละก็หลับเลยครับ ยิ่งรถที่ค่อยๆขับโยกไปเอนมา เหมือนนอนแปลเลยครับเลยหลับอย่างรวดเร็ว


ตื่นขึ้นมาอีกที่ก็ถึงตลาดอะไรสักอย่างที่ขายของฝาก


“อ้าวมึงไม่ลงหรอ”เห็นไอ้แท็คนั่งอยู่เบาะข้างๆแต่คนอื่นๆหายไปหมดแล้ว


“มึงพิงกูอยู่”แอบเห็นคราบน้ำอะไรบ้างอย่างที่เสื้อมัน ที่คาดว่าจะเป็นน้ำลายตูเอง เหอๆๆ


“หรอ ไปๆๆ “แล้วก็ไล่มันลงรถ


ตอนนี้เป็นเวลา3โมงเย็นกว่าๆแล้วครับ คนเริ่มเยอะเพราะดูท่าจะเป็นตลาดกลางคืน ผู้คนเดินกันยัวะเยี๊ยะ อย่างกับปลวกแต่ที่นี่มีหลังคาครับ เพราะเหมือนจะเป็นร้านใครร้านมันไม่ใช่ตลาดของสดอย่างที่ไปกันวันก่อน แล้วตอนนี้ก็มีลมเย็นๆพัดมาวันนี้ดูท่าแล้วอากาศจะค่อนข้างดีครับ ทำให้ไอ้คุณชายที่เดินดูดกาเฟเย็นจากแก้วกระดาษทรงสูงดูจะ ปรีดากับของฝากที่ทำจากเปลือกหอยไม่น้อย


“ทำไมต้องเอาเปลือกหอยมาทำเป็นรูปหมาด้วยว่ะ”55555 ได้ยินไหมทุกท่าได้ยินไหม หนุ่มขี้เก็กมาดนิ่งที่ดิ่งมาจากในนิยายรักวัยรุ่น กำลังตั้งคำถามที่ เด็กอนุบาลยังไม่กล้าเอ่ย


“ว่าไงนะ”ขออีกรอบเพื่อกูฟังผิด


“กูบอกว่าทำไมมันจะต้องเอาเปลือกหอยมาทำเป็นรูปหมาด้วย”มันพูดอีกครั้งพร้อมกับจับ ไอ้ปติมากรรมเปลือกหอยที่ใช้กาวติดให้เป็นรูปหมา


“มึงบ้าเปล่าเนี่ย”โตป่านนี้แล้ว แม่งทำอย่างกับเด็ก2ขวบที่เพิ่งหัดพูด ที่แบบพอเจออะไรแปลกๆหน่อยก็ถามดะดาย


“...”เงียบแต่หน้ามันยังคงสงสัยอยู่ เห็นน้องแท็คสงสัยขนาดนั้น พี่โนคนดี จึงชี้แจ้งแถลงความโง่ให้ฟัง


“เขาทำเพื่อเพิ่มมูลค่าโว้ย ถ้ามึงเอาเปลือกหอยมาทำเป็นรูปหอยมึงว่ามันจะขายได้ไหมว่ะ แล้วมันจะไม่ดูสิ้นคิดไปหน่อยหรอว่ะ  ที่ต้องเอาเปลือกหอยมาติดกาวให้เป็นรูปหอย เขาก็เลยทำเป็นรูปอื่นขึ้นมาไง ดูดิ ต้นไม้ก็มี ดอกไม้ก็มี”ผมชี้ให้มันดูเปลือกหอยที่ทำเป็นรูปอื่นๆ


“โง่หรือเปล่า ต่อให้ทำเป็นรูปต้นไม้เขาก็รู้อยู่ดีว่าไม่ใช่ต้นไม้ ซื้อไปโง่ตาย”และด้วยประการล่ะฉะนี้ผมจึงรีบเปลี่ยนร้านโดยเร็ว ก่อนที่เจ้าขอร้านเขาจะเอาเปลือกหอยมาทำเป็นป้ายหลุมศพมัน


สรุปแล้วของฝากของผมก็คือของกินอีกเช่น เคย ไม่องไม่เอามันแล้ว เปลือกหอยอะไรนั้นอ่ะ ไม่ใช่เพราะบ้าจี้กลัวโง่ตามมัน แต่ไม่เสี่ยงจะพามันเดินเข้าร้านตังหาก  กูล่ะเชื่อเลย โตจนหมาเลียหัวเข่าจะไม่ถึง หน้าตาก็ดูฉลาด ไฉนเล่าถึงได้ปัญญาอ่อนเหยี่ยงนี้


ขากลับตลอดทางก็ไม่ได้เฮฮาอะไรมากมายครับต่างคนต่างหลับ ดูท่าจะเหนื่อยกันหมด ไหนจะเรื่องที่ทำลายบรรยาการขัดขว้างความสุกของการเล่นน้ำพวกเราอีก


การมาเที่ยวครั้งนี้เลยดูไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่นัก เลยลงมัติกันว่าปิดเทอมจะไประยองกัน เหอๆๆถ้าฟรีกูก็ไปอ่ะ


“น้ำลายยืดแล้ว”อะไรของมึงกูแค่อะไรเพลินๆ แม่งขัดตลอด


“ไหน ไม่มีเหอะ”มั่วไปเรื่อย ทำเอาภาพพจกูเสียหมด


“หึหึหึ”หัวเราะทำเหี้ยอะไร


“...”มันบ้าครับ อย่าไปสนใจมันเอาเวลามานอนอีกดีกว่าแต่เอ๊ะนี่มัน6โมงเย็นแล้ว


“ยากินยังมึง”เพิ่งนึกขึ้นได้เมื่อเช้ายังไม่ได้กิน กินแต่ส่วนของตอนเที่ยงไป นี่เย็นก็ต้องกินอีกครับ สาเหตุที่ยาเยอะแบบนี้ เพราะ
ไอ้คุณชายสำออยไม่ยอมเย็บ


“กินแล้ว”ตอแหล


“ไหน เอามาดู “หมอเขาให้ยาไว้กี่เม็ดๆมันจะเขียนไว้หน้าซอยครับ ถ้าลองนับยาดูก็จะรู้ว่ามันกินไปจริงหรือเปล่า


แล้วมันเรื่องอะไรที่กูต้องมานั่งมาเตือนมาคอยป้อนยามึงเนี่ย เอาว่ะโน ถือว่าทำบุญ สงสารหมีควายตาดำๆ


“กูบอกว่ากินแล้วก็กินแล้วดิ”อ่ะเดี๋ยวนี้มีเถียง(?) มีปากมีเสียงหรอมึงเดี๋ยวกูก็ไม้ล้างแผลให้เลยนี่(ใครขอ)


“เรื่องของมึงกูไม่สนใจแล้ว ปวดหัวว่ะ”ว่าแล้วก็เอาผ้าห่มมาห่มแล้วหันหน้าไปนอกหน้าต่างแล้วนอน


ผมก็ข่มตาหลับไปงั้นแระ จริงๆแล้วก็ง่วงนะ แต่ตาแข็งครับคงเพราะผมนอนเยอะแล้ว ก็ได้แต่หลับๆตาไปงั้นแหละ ไม่อยากเห็นหน้าไอ้ตัวข้างๆ เพราะมันทำให้ผมรู้สึกไม่สงบยังไงไม่รู้ บ้างครับที่ผมรู้สึกว่าไม่มีใครแล้วหรือกำลังลำบากสุดๆมันก็จะเป็นคนแรกที่โผล่เข้ามาเสมอ


แต่พอผมเริ่มรู้สึกดี แต่ไม่ได้หมายความว่าพิศวาสขาดจิตอะไรแบบนั้นหรอกนะครับ แค่พอรู้สึกว่ามันเองก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนี่หว่า มันก็เหมือนจะรู้ว่ามีคนเห็นเล็งเห็นเลเวลความดีของมันว่ามีอยู่ มันก็จะชั่วขึ้นมาเลย


“กูกินแล้ว”ในขนาดที่ผมกำลังนิทามันในใจให้ทุกคนฟังจู่ๆมันที่เงียบไปเกือบ10นาทีก็พูดขึ้นมา กินห่าอะไรของมึง


ผมเลยหันไปมองครับ เห็นถุงยาบนตักมัน พร้อมกับขวดน้ำผลไม้ในมือที่พร่องไปเกือบครึ่งขวด


“อืม เก่งมาก”ชมมันหน่อย


จริงๆแล้วไอ้แท็คมันดูน่ากลัว น่าเกรงขาม ดูเป็นผู้ใหญ่ แต่มันก็มีมุมเด็กๆออกมาตลดซึ่งโคตรจะขัดแย้งกับหน้าตามันเลย
ไหนๆก็นอนไม่หลับแล้วงั้นก็ไม่ต้องนอนหรอกเนอะ


“ไม่นอนไง”คนอื่นหลับกันหมดแล้ว จะให้ผมตะโกนถามไอ้เหี้ยครามที่นั่งซุ่มหัวกับแก็งค์3ซ่า ฮาแบบเป็กๆ ก็กระไรอยู่ ก็เลยชวนไอ้คนข้างที่นั่งกดมือถือไอโฟนยิกๆ เอาวะ รองผูกสัมพันธไมตรีกับมันดีๆสักครั้ง


“เรื่องของกู”เพล็ง! เสียงหน้าผมเองครับ ใครก็ได้ตามแม่บ้านมากวาดให้ที


“หิวไหม”เอาหน่าๆใจร่มๆไว้เสือคีย์


“เป็นเหี้ยอะไร”มันหันมาด่าพร้อมขมวดคิ้วใส่ อ้าวไอ้เหี้ยนี่กูอุส่าเป็นคนดีมีน้ำใจ กลัวมึงจะเป็นเด็กติดไอโฟนแล้วเข้ากับคนอื่นในสังคมไม่ได้กูก็เลยช่วย แต่เสือกด่ากูอีก


“กูถามดีๆ”ผมเลยตวาดมันกลับเบาๆ


“เอากูมีติดตัวแค่นี้”มันล้วงกระเป๋าตังค์หยิบแบงค์พันกับแบงค์ร้อย2-3ในที่ยับยู่ยี่มาวางผมหน้าตักผม ผมก็มองแบบงง


“เอามาให้กูทำไม”


“ก็รู้มึงอยากได้เงิน แต่ไม่ต้องมาเล่นละครพูดดีๆตี2หน้ากับกูหรอก ขอกูเลยก็ได้กูขนลุก”แม่งพูดอย่างยาว แล้วแบบไม่พักด้วย
แต่ ไอ้เชี่ยครับ มึงเห็นกูเป็นตัวเงินตัวทอง เอ้ย ไม่ใช่เห็นกูหน้าเงินขนาดนั้นหรือไง  แม่ง กูแลดูเป็นคนตี2หน้าเพื่อเงินเลยหรอว่ะ


“ไอ้เหี้ยครับ กูมีอะไรบ้างอย่างจะอธิบายให้มึงฟัง กูว่าจะพูดตั้งนานแหละ แต่กูหาโอกาสไม่ได้ แล้วมึงก็ช่วยตั้งใจฟังกูด้วย กูไม่ได้หน้าเงินขนาดนั้น ที่กูอยากได้เงินเพราะกูอยากหาเงินไปรักษาน้องกู ซึ่งตอนนี้กูหาพอแล้ว มึงไม่ต้องเสือกมาโยนเงินใส่หน้ากูอีก ที่กูพูดดีๆกับมึง เพราะกูอยากพูด ไม่ใช่พูดเพราะกูจะเอาเงิน แล้วมึงก็หัดถนอมน้ำใจคนอื่นเขาบ้าง รู้จักไหม เอาใจเข้ามาใส่ใจเราอ่ะ มึงลองคิดดูถ้ามีคนมาทำแบบนี้กับมึง มึงอยากจะอยู่ใกล้มันไหม”เหนื่อยพักแป็ป


“แล้วไง”กูอยากจะเอาตีนไปถีบหน้ามึงจริงๆ นี่ถ้าไม่ติดกว่ากูนั่งรถอยู่นะมึง


“ไอ้เหี้ยครับ กูหมดปัญญา ไม่ต้องเอาเงินมาให้กูอีก มึงทำแบบนี้มันเหมือนเด็กว่ะ ที่แม่งอยากได้อะไรก็ใช้เงินฟาดอย่างเดียว แล้วอีกอย่างถ้าเงินนี่มึงหาเองกูจะไม่ว่าอะไร แต่นี่ก็ยังเกาะพ่อแม่แดก”พระพะยอมเข้าสิงครับ ณ ตอนนี้กูเทศลูกเดียว


“...”เงียบ สงสัยจะซึ่งในรสพระธรรม


“เสือก”สั้นๆง่ายๆได้ใจความ แล้วความพยายามที่จะพูดดีๆกับมันครั้งแรกก็จบลงด้วยประการละฉะนี้


แต่หน้าแปลกครับที่มันไม่สนคำพูดผมแบบนี้  แต่ก็ยอมเก็บเงินที่หน้าตักผมออกไปใส่ถุงของฝาก(นี่ถ้าลืมถุงไว้บนรถมึงจะทำไง)แล้วก็หยุดกดมือถือ ก่อนจะพูดประโยชน์ที่ทำเอาผมกลั้นหัวเราะแทบไม่อยู่


“หิวแล้ว หาอะไรให้กินหน่อย”จะว่าไปนี่ก็เป็นประโยคขอร้อง ครั้งแรกที่ได้ยินจากบากมัน ตั้งแต่รู้จักกันมา



______________________ในเวลาต่อมา



อะไรกันว่ะทั้งๆที่เมื่อ1ชั่วโมงที่แล้วทุกอย่างเงียบเป็นเป่าสาก  แต่ตอนนนี้ ไอ้ดนตรีป็อปล็อคที่ดังกระห่ำอยู่เนี่ยมันคืออะไรกันฟระ


นี่มันตี1แล้วนะโว้ยตีหนึ่ง


“เอาล่ะๆๆๆครับทุกท่าน อีกไม่ถึงสองชั่วโมงนิวตันทัวร์ของเราก็จะถึงที่หมายแล้วนะครับ ขอให้ผู้โดยสารทุกท่านลัดเข็มขัดนิรภัยด้วย”ไอ้เชี่ย นี่รถทัวร์ครับไม่ใช่เครื่องบิน เข็มขัดนิรภัยมันมีที่ไหนว่ะ


“เชี่ยนิว เก้าอี้กูไม่มีว่ะ”ไอ้คีย์ตะโกนลั่น ทำเอาฮากันทั้งรถ เพราะไม่รู้ว่ามันแกล้งโง่หรือโง่จริงๆเหอๆ


“เอาล่ะๆๆ เงียบ ให้เกรียติศาลที่เคารพด้วย” ไอ้นัดก็ลุกขึ้นมาทำหน้าตาจริงจัง พอพูดจบก็หันไปโค้งทำความเคารพไอ้นิว ประหนึ่งว่ามันเป้นผู้พิพากษ์ษา อาการแบบนี้เมาชัวว์


“ขอบคุณมากอยการ   ที่กระผมนายนิวสุดหล่อ”ฮิ้วๆๆๆๆๆ เสียงโฮร้องจากทุกสารทิศก็ดังมา


“ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ครับผมเขิน”แล้วมันก็บิดตัวไปมาทำท่าเหมือนสาวน้อยขี้อาย อุบาทมากครับมึง


“ไอ้เชี่ยนิว มึงจะพูดอะไรก็รีบๆพูด เล่นแม่ง”ไอ้แพนที่นั่งอยู่แถวหน้าก็ปาหมอนลองคอใส่ไอ้นิว มันก็ร้องซะเวอร์ทำอย่างกับเขาปามีดปักหน้ามัน


“เอาจริงๆแระ  คือทางเราลงมัติแล้วว่า เนื่องจากการมาดูงานต่างจังหวัดในครั้งนี้เกิดเหตุการณ์ไม่สงบในภาคใต้ ฝ่ายรัฐบาลจึงมีมาตรการ ให้มีการไปดูงานที่อื่นกันอีกครั้ง โดยวันนี้เรามีสถาที่ในท่านสส.ทุกท่านลงมัติกันคือ เราจะไปดูงานกันที่น้ำตกวังตะไคร้ หรือจะไป ดรีมเวิลว์ ใครว่าน้ำตกวังตะไคร้ยกมือครับ” ไอ้นิวร่ายยาวพวกบนรถก็ฮากันไปกับคำพูดเหมือนพวกสส.ของมัน  ก่อนที่จะส่งยิ้มหวานมาให้ทุกคน คือแบบคำพูดมันดูดีมาก ดูงานอะไรแบบนี้ แลดูแล้วเหมือนพวกผมมีสาระทั้งๆที่จริงๆไม่ใช่555 แต่ไอ้สถาที่ที่ให้ลงมัตินี่ซิ น้ำตกวังตะไคร้ไปกันหมดนี่40คน ผมว่าสถานที่ท่องเที่ยวเละครับ แต่ยังไงก็ยังดีกว่าดรีมเวิลว์ แต่ไหนมันบอกจะไประยองว่ะ


คนอื่นๆก็บ้าจี้ยกมือตามมันกันไป ผมก็มองดูแบบงงๆ คือเพิ่งตื่นครับ สมองยังทำงานไม่เต็มที่


“น้ำลายหกแล้ว”ผมลืมไปเลยว่าที่นั่งข้างๆมีคนนั่งอยู่ด้วย แต่หกที่ไหนว่ะยังไม่หกโว้ย


“ไม่มีเหอะ”


“ทั้งหมด1287699คะแนน สำหรับน้ำตกวังตะไคร้”มึงนับยังไงวะคนมี40คนแม่งนับได้เป็นล้าน


“แล้วดรีมเวิลล์ล่ะครับ”ไอ้ดูงานที่ดรีมเวิลว์เนี่ยแม่งใครคิดครับ ให้เด็กหน้าตาโหดๆโฉดชั่วอย่างพวกผม เอ้ย ไม่ใช่อย่างพวกมันแห่กันไปดรีมเวิลว์ ตายลูกเดียว


“ทั้งหมด987650คะแนนนะครับเอาเป็นว่ามัติเป็นเอกฉันท์ เราจะไปน้ำตกกัน”ไอ้นิวว่าแล้วพวกที่เหลือก็พากันตบมือ


“กูคนนึ่งแหละไม่ไป”ผมพึมพำกับตัวเองครับ ใครจะไปก็ไปเหอะ แต่ผมไม่เอาด้วยหรอก รอบนี้มาฟรียังพอหยวนๆรอบหน้าเสียเงินเองไม่ไปด้วยหรอก


“ดี”ไอ้ตัวข้างๆนี่ก็หูดีครับเสียงเพลงดังขาดนนี้มันยังได้ยินเสียผมพึมพัมกับตัวเอง


ก็ดีครับที่มันไม่ไปมันจะได้ไม่บังคบผมไป


แล้วเสียงเพลงก็ดังต่อ ไอ้พวกที่นั่งๆอยู่ก็ลุกขึ้นไปเต้นทั้งชั้นล่างและข้างบนก็มัวกันไปหมด เสียงดังมากจนต้องตะโกนคุยกัน ผับยังอายอ่ะ


และพวกเราก็มาถึงกรุงเทพในเวลาเกือบตีสามก็แยกย้ายกันไป


“ไอ้โนมึงกลับไงว่ะ”ไอ้แนนที่ข้างหลังมีไอ้แพนเดินถือกระเป๋าเดินตามอยู่มาถาม จริงๆบ้านผมเป็นทางผ่านบ้านมันครับปกติเวลาไปไหนมันก็จะเอาผมติดรถไปส่งด้วย


“ไม่รู้ว่ะ”ที่ไม่รู้เพราะกูไม่รู้ว่าไอ้ตัวที่กำลังเดินมาเนี่ยมันจะยอมให้กูไปกลับมึงไหม


“กลับกับกูแหละไป”ไอ้แนนตกลงเองเสร็จก็เดินหันหลังเลยครับ


“ไม่ต้อง มันจะไปกับกู”ไอ้แท็คที่เดินมาถึงก็รีบเปลี่ยกำหนดการทันที


“เฮ้ย แต่กู”


“มึงกลับกับพี่แท็คดีแล้ว กูจะได้พาแนนไปบ้านกูเลยพ่อแม่มันไม่อยู่ ไปแล้วนะครับพี่หวัดดี”ไอ้แพนชิงตัดหน้าพูดเสร็จก็ยกมือไหว้ไอ้แท็ค ไอ้แท็กก็พนักหน้าเล็กน้อย แล้วมันก็ลากไอ้แนนที่ดูยังงงๆกับเหตุการณ์ไม่ต่างจากผมไปที่ฮอนด้าซีตี้ของมันทันที นี่มันรูจักกับไอ้แท็คหรอว่ะ


“มองห่าอะไร เอานี้กูหนักแล้ว”พูดจบมันก็โยนกระเป๋าทั้งของมันและของผมใส่หน้าผมเกลือบรับไม่ทัน ไอ้ฟัด โคตะระแมนเลยมึง ของฝากก็เต็มมือซะด้วยก็ทำอะไรไม่ได้ครับนอกจากเดินตามมันไปขึ้นบีเอ็มมันไป


“เฮ้ยไม่ใช่ทางกลับบ้านกู”ร้องเลยครับแม่งเลี้ยวไปอีกทางตั้งแต่ออกนอกโรงเรียนเลย


“แล้วใครบอกว่ากูจะไปบ้านมึง”ทำหน้านิ่งเหมือนไม่สนใจสิ่งที่ผมกำลังโวยวาย


“งั้นก็จอด ห่า รู้แบบนี้กลับกับไอ้แนก็ดีอยู่แล้ว”แม่งแล้วบอกจะไปส่งกูคะแนนมึงติดลบเพิ่มอีก300สัส


“ใครบอกให้มึงกลับ”อ้าว เอากับมันซิครับลูกหลานฮิตเลอร์ดีๆนี่เอง แล้วถ้าพี่แกว่ามาแบบนั้น ต่อให้โวยวายไปมันก็ยังคงจะเป็นเช่นนั้น เพราะฉะนั้น ชั่งแม่ง เอากูไปทำไรก็เชิญกูเหนื่อยแล้วง่วงด้วย


แล้วผมก็หลับในเวลาไม่นาน



tbc.

เเฮะๆๆๆ มาแบบช้าๆ แต่ก็มา

ช่วงนี้ติสด์แตกหัวมันเเล่นก็เลยไปนั่งปันนิยายเกย์อีกเรื่องที่เตรียมลงต่อจากเรื่องนี้

เป็นพวกที่ชอบมีความคิดแปลกๆเข้ามาเป็นพักๆ แต่โน้นนี่นั้นไป

รู้ตัวอีกทีก็มีนิยายเป็น10เรื่องที่แต่ไว้5555

เอาไว้ตามอ่านกันเน้อ

ตอนนี้จัดมาให้แบบหนักๆแท็คโนล้วนๆ

ตอนหน้าพี่ยกมีเฮนะเอ่ย5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 03-05-2013 23:49:52
 :katai1:
ลุ้นคู่นี้ 5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 03-05-2013 23:56:33
ทริปหน้าไปนำ้ตกเหรอ ไปๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 03-05-2013 23:59:29
เมื่อไรแท็คจะเลิกซึนซะทีละเนี่ยเฮ้อ!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 04-05-2013 00:29:54
 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: เเทคโน วี้ดวิ้วววววว :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 04-05-2013 00:43:06
คีย์เงิบเลยโดนโนด่า 555

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 04-05-2013 00:43:30
 :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:กรี้ดดดดดดดดดจริงดิเค้าจะรออออออออออออออออ :o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 04-05-2013 00:45:15
 :hao6: มาลุ้นคู่นี้กันต่อ อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 04-05-2013 01:05:38
ชอบน้องโน เอาอีกๆ  :katai2-1:
น้องโนน้องโน

รอวันที่น้องโนจะเรียกพี่แท็คว่าพี่อยู่นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 04-05-2013 02:18:04
 :pig4: คนอ่านรอวันหวานๆ ของแท็คโนอยู่นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 04-05-2013 09:11:04
ซึนทั้งคู่!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 04-05-2013 09:55:24
ขอจุบทีนึง ร้ากๆๆๆถูกๆๆๆคน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: KAEHUB ที่ 04-05-2013 11:07:29
แท็ค เธอจะอารมณ์ขึ้นๆลงๆเกินไปแล้ว เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดี๋ยวโหด เดี๋ยวอ้อน แต่ก็นะเค้ามีมุมน่ารักๆ เอ๋อๆเยอะอยู่เหมือนกันแฮะ แต่ก็เป็นเฉพาะกับโนใช่ม๊า โนก็เป็นคนดีเกิ๊น คอยดูแลเค้าอย่างนั้น แค่มองแง่ดีขึ้นนิดนึงอีกหน่อยก็เปลี่ยนเป็นรักได้นะเธอจ๋า ระวังความรูสึกของตัวเองไว้ให้ดีน้า ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 04-05-2013 14:07:38
ตอนหน้ามีลุ้นมั้ยนะ :z1:
เฮียแท็คก็ทำเป็นเข้มยุนั่นแหละ :a14: ที่จริงอยากอยู่ใกล้น้องโนละซี้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 04-05-2013 14:36:03
เเท๊คน่ารัก! :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ton12322 ที่ 04-05-2013 15:48:23
ลุ้นตอนหน้าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: thyme812 ที่ 04-05-2013 16:20:33
ลุ้นๆ ช่วยให้ได้นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 05-05-2013 00:11:21
เพื่อน ๆ โนฮากันดีนะนั่น และโนก็ได้พูดในสิ่งที่คิดสินะ แล้วแท๊คจะทำยังไงเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 05-05-2013 00:27:41
รอลุ้นคู่นี้ต่อ :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 05-05-2013 00:38:30
กำลังสนุกเรย รีบมาต่อนะๆ พี่แท้คจะพาไปไหนน๊าาาา  555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 05-05-2013 07:42:26
รอๆๆๆ รักกันได้แล้ว อิอิ
ปล_เป็นกำลังใจให้คนแต่ง กลับมาอัพตอนใหม่เร็วๆนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 06-05-2013 22:40:41
คู่นี้ขอ แบบ โหด มันส์ หื่น ก็พอ 5555555555   :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 07-05-2013 00:18:49
รอลุ้นคู่รักปากแข็งคู่นี้ อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 07-05-2013 10:54:45
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Masochism ที่ 07-05-2013 11:33:34
ชอบคู่นี้  :o8:

อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

แทคโน  :-[

มาอัพไวๆน่ะค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 08-05-2013 14:00:23
รอฉากต่อไป หึหึหึหึ  แท็คแม่มเพลาๆความเชี้ยลงหน่อยก็ได้ สงสารโนมัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 08-05-2013 18:04:59
ตอนหน้ามีเฮใช่ไหมงั้นเราจองแถวหน้านะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 08-05-2013 18:33:27
รอคอยการเฮ 3ตลบ เหอะๆๆๆๆ จะแห่กลองยาวเลยคอยดู ขอให้เฮจริงๆเหอะ~~~~~
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 08-05-2013 19:57:45
ลงชื่อคิดถึงน้องโนอีกเสียง
รอเฮอยู่นะคะ

อ้อ คิดถึงพี่แท็คด้วยก็ได้ อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่43 กลับ up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 08-05-2013 20:32:17
มาต่อ โนแท็ค ได้แล้วอยากอ่าน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 11-05-2013 23:33:06
บทที่44 น้องโนไม่สบาย


ผมตื่นขึ้นมาในห้องนอนที่ไม่คุ้นเคย และรู้สึกได้ในทันทีว่านี่ไม่ใช่ห้องในบ้านผม ก็แน่นล่ะ บ้านผมมันก็แค่เทาว์เฮาร์เล็กๆจะไปมีห้องนอนใหญ่เท่านี้ได้ยัง แค่ห้องน้ำนี่ก็ปาไปเกือบเท่าห้องนอนผมแล้วเผลอๆจะใหญ่กว่าด้วยซ้ำ แล้วยิ่งไอ้ของตกแต่งที่ดูยังไงๆก็หรูหราอลังการนี่อีก ไม่ต้งบอกก็รู้ว่าที่นี่ที่ไหน


แต่ประเด็นนี้มันก็ยังไม่น่าสนใจเท่ากับไอ้ตัวข้างที่นอนเอาผมไปกอดซบอกนี่หรอก  ได้กลิ่นเน่าๆลอยมาว่าฉากนี้มันเหมือนกับในระครหลังข่าวที่แม่ชอบดู


แต่กอดหรอ  กอด กอดอ่ะนะ ผู้ชายตัวควายๆ2คนนอนกอดกัน เหอๆ พ่อครับแม่ครับจะมีใครว่าโนไหมที่รู้จักไม่นานก็มานอนกอดกับผู้ชายคนนี้ซะแล้วเฮ้ย


แต่ก็ชั่งมัน ฟังไม่ผิดหรอกครับชั่งมัน เพราะถึงกอดกันให้ตายผู้ชายตัวควายๆอย่างผมคงไม่ท้องหรอก พูดง่ายๆเลยก็คือ ทำให้ตายกูก็ไม่ท้อง


แต่อีกประเด็นหนึ่งที่ทำให้วันนี้ผมดูจะสงบเสงี่ยบกลับมาทำตัวเหนียมๆเหมือนช่วงแรกที่ตามไอ้แท็คต่อยๆๆนั้นก็คือ อาการปวดหัวนึบๆอย่างรุนแรงที่หัวรวมไปถึงไอ้อาการปวดเมื่อยตามตัวนี่อีกก็เลยกลายเป็นว่าไม่มีแรงที่จะโวยวายหรือคิดอะไร



และผมก็ไม่ไหวแล้ว ขอนอนพักอีกสักหน่อยแล้วกัน


________________________________



“นี่ๆนี่ๆ”ใครเป็นหนี้ใครว่ะ แล้วมาทวงอะไรกันตอนนี้ ไปท้วงกันที่อื่นกูจะนอนนนนนนน


“นี่ นี่ๆๆนี่ๆ”คราวนี้ไอ้พวกทวงหนี้มันไม่ได้มาแค่เสียงครับแต่มันมีอ็อบชั่นเสริมโดยการเขย่าตัวผม


“อืม”ไอ้สัสกูปวดหัว มาทวงอะไรกูตอนนี้ กูไม่มีให้หรอกนะโว้ย


“มึงตัวร้อน”นี่เรียกกูจะเป็นจะตายเพราะอยากจะบอกว่ากูตัวร้อน ไอ้ห่ามึงเอ้ย ตัวกูมันร้อนกูก็ต้องรู้ซิครับ มึงไม่จำเป็นต้องมาปลุกกูเพื่อบอกเรื่องแค่นี้ก็ได้นะ ไอ้ฟัด


อารมณ์ไม่ดีครับ ง่วง ปวดหัว ปวดตัวไปหมดยังจะมากวนอีก


“อืม ปวดหัว”บ้างเวลาคำพูดคุณอยากพูดมากมายก็ต้องเก็บไว้ในใจทั้งที่อยากจะพูดเหลือเกิน เมื่อเห็นว่าคนๆนั้นที่คุณจะด่าคือใคร ก็ต้องหุบปากเก็นคำด่าไว้ในใจโดยบัลดล ไว้อาลยให้ไอ้โน 1นาที


“ไปหาหมอ” ผมพยายามหรี่ตามองไอ้คนที่ยืนคุยกับผมอย่างยากเย็น แสบตาครับก็มันเปิดม่านอ่ะแล้วดูจากแดดขนาดนี้ คงไม่ใช่ตี5แน่น


แต่ไอ้คุณชายครับมึงเห็นไหมครับแค่จะลืมตาเต็มๆกูยังทำไม่ได้แล้ว มึงลองคิดดูนะว่ากูจะมีแรงจากไหนไปหาหมอครับ เห้อ ไม่สนใจแล้ว


แล้วผมก็หลับตาดึงผ้าห่มมาห่มตัวให้ถึงคออีกครั้ง ง่วงจังเลย


“ลุก!”ไอ้แท็คตะคอกเสียงดังแล้วดึงผ้าที่ผมห่มไว้ ทีเดียวไปกองอยู่ที่ปลายเท้าเลย  ขนาดผมจับไว้นะ ดีนะที่กูไหวตัวทันปล่อยก่อนไม่งั้นก็คงลอยตามผ้าห่มมาอยู่ปลายตีนตัวเองแน่นๆ


แต่มึงอย่าคิดว่าการกระทำแค่นี้ของมึงจะพรากกูจากการนิทราของกูได้ ผมก็เลยคลานไปดึงผ้าห่มมาห่มใหม่อีกครั้ง แล้วหลับตาลงไม่สนใจไอ้หน้ามารที่ยืนมองผมอย่างหงุดหงิด ถ้าให้กูไปหาหมอกูยอมนอนตายอยู่ที่เตียงนุ่มๆผ้าห่มอุ่นๆนี่ดีกว่า


“ลุก!”มันยังไม่เลิกครับ มันยังไม่เลิกทำรุนแรงกับผม ไอ้พระเอกของทุกคนเป็นคนยังไงดูกันเอาเองนะครับ ขนาดผมป่วยขนาดนี้มันยังทำกับผมขนาดนี้ มันกระชาก ขอย้ำชัดๆขีดเสียนใต้แล้วใส่ตัวหนาว่า กระชากแขนผมให้ลุกนั่ง พระเจ้าบนโลกใบนี้ยังมีคนจิตใจชั่วร้ายถึงเพียงนี้อยู่อีกหรือ


“กูปวดหัว”บอกด้วยน้ำเสียงที่โคตรแหบแห้ง กับสายตาวิงวอนว่าขอกูนอนก่อนเถอะ


“มึงจะลุกดีๆหรือให้กูอุ้มไป”แต่ก็มิได้นำพา


และในที่สุดมันก็ลากผมมาชั้นล่างสุดของคอนโดมันจนได้ และชั้นล่างสุดจะมีพวกร้านค้าต่างๆมากมายเพิ่มอำนวยความสะดวกให้
แก่คนที่ซื้อคอนโดที่ราคาน่าจะหลักๆสิบล้านนี้


มันก็มีร้านหลายอย่างอะครับ มีเซเว่นด้วยแล้วก็มีสาปา ร้านอาหาร ร้านตัดผม ท็อปซุปเปอร์ คลินิก ร้านขายยาด้วยครับ นี่ถ้ามันยกโรงหนังหรือพารากอนมาไว้ได้ เจ้าของโครงการเขาคงทำไปแล้วแหละ และโชคดีที่มันไม่ใช่ เหอๆ


“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบเป็นอะไรมาค่ะ”ทันทีที่เราเปิดประตูเข้าไปในคลินิกก็เจอกับพี่พยาบาลสาวสวยที่หน้าเคาร์เตอร์ส่งเสียงตอนรับอย่างลื่นหู


แต่ขอโทษครับ ต่อให้ตอนนี้sdsnมายืนยิ้มอยู่ตรงหน้าก็ไม่มีอารมณ์แลหรอกครับ(หรอ) ปวดหัวมากกกกกกกกกกก


แล้วพี่เขาก็มองเราแบบยิ้มๆครับ ก็คือผมไม่สงสัยหรอกครับ ชายชกรรณ์2คนในชุดที่ดูยังๆก็ชุดนอน ผมใส่บ็อกเซอร์กับเสื้อยืดคอกลมของเมื่อวาน(กูยังไม่ได้อาบน้ำเลย ดีหน่อยที่ยังพยายามว้วนปากมาแล้ว)รองเท้าหูคีบที่ใส่เล่นทะเล ส่วนไอ้แท็ค ใส่เสื้อกามสีเทากับกางเกงผ้าร่มตราอาดีดาสที่ดูยังไงก็ของแท้คุมถึงเข่า  แต่งแค่นี้มันก็หล่อแล้วดูดีมีราศีกว่าผมใส่ทักซิโด้ซะอีก เฮ้ย พระเจ้าลำเอียง ทำไมไอ้คนที่มันหน้าตาดีๆมันถึงต้องรวยด้วยครับ แล้วทำไมไอ้ชาวบ้านจนๆอย่างผมถึงหน้าตาผ้าขี้ริ้วแบบนี้ครับ อานาทจริงๆชีวิตกู


ไอ้แท็คยืนพิงเคาร์เตอร์แล้วมองมาทางผมประมาณว่า มึงป่วยมึงจัดการเองซิ  แต่ถ้ามึงจะมาเพื่อให้กูทำทุกอย่างเองแบบนี้มึงให้แค่เงินกูมาก็ได้นะ


“อ้าวหมอเชนมาพอดีเลย”พี่พนักงานก็เอ่ยทักผู้ชายคนหนึ่งที่เดินเข้ามาพอดี


“ทำไมครับ พอดีเชนลืมมือถือไว้เมื่อวานเลยแวะมาเอามีอะไรครับ”อือหือ นี่อย่างบอกนะว่าไอ้เกรียนข้างๆผมนี่เป็นหมอ


คือจะบรรยาให้ฟังครับว่ามันมีลักษณะยังไง ตัวสูงครับ ตัดผมสกินเฮด เจาะหูเป็นราวยิ่งกว่าราวตากผ้าอีกครับ ใส่เสื้อกามสีดำ กับกางเกงบอลสีเดียวกัน มีแต่ผิวพรรณที่ขาวๆนี่แหละครับที่ให้มันไม่เหมือนเด็กแว้นเท่าไหร่ แต่ร่วมสภาพโดยร่วมแล้ว มันหมอตรงไหนครับ


“พอดีหมอก้องติดเย็บแผลอยู่ค่ะแล้วบังเอิญมีคนไข้อ่ะค่ะ คุณหมอช่วยดูหน่อยได้ไหมค่ะ ดูหน้าซีด ถ้าจะรอไม่ไหว”พี่พยาบาลหันไปพูดกับไอ้หมอแว้น(ยังไงมันก็ดูแว้นอยู่ดีอ่ะ)


แต่เอ๊ะ สภาพผมดูออกขนาดนั้นเลยหรอครับว่าป่วย แถมยังจะไม่ไหวแล้วด้วย พี่ๆดูออก แล้วทำไมไอ้ตัวข้างมันถึงดูไม่ออกยืนกอดอกเล่นไลน์อย่างสบายอกสบายใจ ขอร้องแหละเปลี่ยนพระเอกเรื่องนี้เถอะ มันจะเป็นเย่งอย่างที่ไม่ดีกับเยาวชน


“ครับ เฮ้ยคนไข้ไหวไหมครับ”ราวกับฉากในหนังที่นางเอกที่ป่วยเดิมมาหาหมอได้แล้ว แต่เสือกหมดแรงตอนหมอมาพอดี ทำให้หมอตั้งรีบเข้ามาพยุง แต่ไอ้คุณชายไวพอกันก็เข้ามาพยุงผมเหมือนกัน มันดูเป็นคนดีมากถ้ามันไม่ผลักคุณหมออกจากผมและผมว่าแรงผลักคงเยอะพอสมควรหมอถึงกับเซ


“ผมดูแลได้ขอบคุณ”น้ำเสียงเย็นถูกส่งมาจากปากไอ้แท็ค  คุณหมอตงคิดประมาณว่าดูแลได้แล้วพามาหากูทำไมฟระ แต่เขาเป็นคนดีไงครับคงตกใจหน้าดูที่ทำคุณบูชาโทษโปรดคนหล่อแล้วได้บาปอย่างผม


“อ่าครับ งั้นพาคนไข้เข้าห้องตรวจเลยครับ”หมอแว้นเดินนำไปเข้าห้องๆหนึ่งที่อยู่ใกล้กับเคาร์เตอร์


“เดี๋ยวเพื่อนรอด้านนอกนะครับ”พอไอ้แท็คที่ช่วย(ผลัก)ผมให้เข้ามาในห้องได้แล้ว หมอก็หันไปพูดกับมันว่าให้ออกไปรอข้างนอก ธรรมดาครับ พวกคลินิกจะแบบนี้แหละครับจะไม่ให้ใครเข้าไปดูการรักษาด้วย ผมก็ไม่รู้ทำไมว่าเข้าไม่ได้ หรือแม่งจะค่อยลวนลามคนไข้ แต่เอ๊ะ ผมเป็นผู้ชาย ไอ้นี่ก็ผู้ชาย คงไม่หรอกมั้ง


“ไม่ใช่เพื่อน”ไอ้แท็คยังคงยืนนิ่งตอบ ไม่มีท่าทีเลยว่ามันจะยอมออกไป หมอที่เมื่อกี้มั่วแต่สนใจเครื่องไม้เครื่องมือตรวจถึงกับชะงัก หันกลับมามองหน้าไอ้แท็คเลย


คือมึงครับที่เข้าบอกมึงเมื่อกี้เขาหมายถึงให้มึงออกไปข้างนอก ไม่ได้อยากรู้ว่ามึงเป็นเพื่อนกูหรือเปล่า ไอ้ฟายยยยย


“ครับ?”หมอเองก็คงไม่เคยเจอคนแบบนี้ เหอๆๆทำใจครับๆ เดี๋ยวก็ชิน(หรือเปล่า)


“เป็นแฟนกัน เพราะฉะนั้นผมขอดูการรักษา เพื่อมีอะไรที่มันไม่ถูกต้อง และไม่ควร”มันเน้นหนักคำท้ายๆประโยคพร้อมลงไปนั่งเก้าอี้ยาวติดผนังเรียบร้อยแล้ว


เออ มึงนี้ปัดจะหน้าด้านก็ด้านจริงๆเนอะ


หมอก็เลยจำใจยอมให้มันนั่งดูการรักษา 


“อ่ะ นี่มัน”หมอทำท่าตกใจตั้งถกเสื้อผมขึ้นเพื่อจะฟังจังหวะหัวใจ


“อะไรครับ ผมเป็นไร”ตกใจซิครับอยู่ๆหมอก็หน้าเสียขึ้นมา นี่กูเป็นอะไรร้ายแรงเปล่าเนี่ย
ผมก็ผะงกหัวขึนดูพุงตัวเองก็ต้องตกใจอย่างที่สุด


ยุง! ยุ่งกัดอ่ะ แดงเป็นจ้ำๆทั้งตัวเลย บ้างอันก็เปลี่ยนเป็นสีม่วงๆด้วย นี่มันกัดผมขนาดนี้เลยหรอ ไข้เลือดออกแน่นๆเลย


“หมออะไรกัดผมอ่ะ แล้วผมจะตายไหมอ่ะ”ตกใจครับ คือผมยังไม่พร้อมตายนะครับ ยังมีแม่มีน้องต้องดูแลอีก โอ้ไม่นะ อ๊ากกกกกกกก


“หึหึ “ได้ยินเสียงไอ้แท็คหัวเราะลอยมา ไอ้นี่มันเลวทรามต่ำช้าจริงๆครับ คนกำลังจะเป็นตายเท่ากันมันกลับนั่งหัวเราะ
หมอดูตกใจกับอาการสติแตกของผมเหมือนกันก่อนที่จะทำหน้าอึ้งๆ


“หึ หมอว่าคงไม่ตายหรอกครับ เพราะมันคงทำได้แค่กัด แต่ถ้ามันทำอย่างอื่นด้วยนี่ซิหมอไม่แน่นใจ”หมอพูดแล้วหันไปมองหน้าไอ้แท็ค ที่ขมวดคิ้วไม่พอใจอะไรบ้างอย่างอยู่ คือขอโทษที่ขัดจังหวะนะ แต่กูงงครับ ตกลงอะไรกัดกู แล้วนอกจากกัดมันทำอย่างอื่นได้อีกหรอ


“ยังไงก็ดูแลตัวเองดีๆนะครับ ไข้น่าจะเกิดจากอาการเปลี่ยนร่างกายปรับตัวไม่ทัน ก็เลยส่งผลให้ร่างการป่วยแล้วอยู่ในช่วงที่ร่างการบอกช่ำพอสมควร นี่มีเรื่องอะไรหรือเปล่า”


“แฮะๆ ก็นิดหน่อยครับตามภาษาวัยรุ่น”ผมก็อธิบายแบบขอไปที


เป็นหมอนี่ดีเนอะ ใครเป็นไรรู้หมด ไม่ใช่แค่อาการป่วยแถมยังรู้ไปถึงว่าทำอะไรมาถึงป่วยกันเลย  พี่เนก็ทำได้หรอ โอ้ไม่นะ แค่คิดก็เสียวสันหลังวาบไปถึงใส้ติ้ง


“ครับก็อย่าวัยรุ่นมากนะล่ะ ตัวยิ่งเล็กๆอยู่ แถมป่วยง่ายแบบนี้อีก เดี๋ยวหมอจะจัดยาให้ทานนะครับ”แล้วหมอก็ก้มลงไปเขียนอะไรในใบสั่งยาสักอย่าง แล้วส่งให้ไอ้แท็ค


“เดี๋ยวญาตไปติดต่อที่เคาร์เตอร์รับยาได้เลยครับ”


ไอ้แท็คก็รับแล้วก็เดินออกไป พอประตูปิดลงปุป หมอก็รับตรงมาหาผมที่กำลังจะลงจากเตียงอย่างไว


“นี่ถ้าเขารุนแรงเกินมาหาหมอได้ตลอดเลยนะ หมอพักอยู่ห้อง140ชั้ง17 แต่ถ้าไม่เจอก็คลินิกนี่ก็ได้ เอานี่ไปถ้าเขาทำรุ่นแรงเกินไปก็โทรหาหมอนะ หมอจะช่วย ไม่ต้องอาย”หมอรีบเข้ามาลูบหัวลูบหางผม เอ้ย ลูบหลังผมยกใหญ่ แล้วก็เอานามใบยัดใส่มือผม


ส่วนผมหรอ เอ๋อแดกไงครับ อ้าปากพะงาบๆเตรียมตัวจะถาม ไอ้แท็คก็เปิดประตูพรวดพราบเข้ามา แล้วตรงเข้ามาลากผมออกจากห้องแล้วก็คลีนิคทันทีเลย


คือชีวิตกูมันจะมีอะไรสับซ้อนกว่ายนี้อีกไหม


แล้วมันก็ลากผมมาไกลจากคลีนิคพอสมควรจู่ๆก็หยุดเดินซะงั้นทำเอาผมที่ถูกมันจับแขนลากถูลู่ถูกังอยู่นั้นก็ชนกับหลังมันเอาอย่างจัง


ขอย้ำนะครับเพื่อจะลืม กูยังป่วย กูไม่สบาย ถนอมกูบ้างเหอะ


“เอามา”หันหน้ามาทำหน้ามารใส่ผมพร้อมแบมือมาข้างหน้า


“อะไร”อะไรของมึง อยู่ๆก็เอามา


“กูบอกให้เอามา”พูดแล้วก็ตรงมากระชากเศษกระดาษที่อยู่ในมือผมทันที เฮ้ยนั้นมันนามบัตรไอ้หมอแว้นนี่หว่า จะเอาไปทำไมว่ะ หรือว่ามันส่งชิงโชคได้ หรือว่าเป็นส่วนลดเวลาไปหาหมอครั้งต่อไป แล้วทำไมไม่บอกว่ะจะได้ขอมาเยอะๆ


แต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่ผมคิดถึงคุณค่าของนามบัตรนั้นจะไม่ใช่อย่างแน่นนอน เพราะไอ้คุณชายได้ไปก็ขย่ำๆแล้วก็ปาทิ้งไปตรงสวนย่อมที่มีที่เท่าลูกเจี๊ยบดิ้นตาย ที่คอนโดจัดไว้ให้มานั่งพักผ่อนหย่อนใจ ถุย ที่แค่นี้ แค่ยืนเฉยๆก็เกิบเต็มแล้ว ไอ้พวกซื้อนี่ก็โง่ได้ใจ แพงก็แพง ได้สวนแค่นี้ เจริญจริงๆ


พอมันระบายอารมณ์กับกระดาษที่แสนโชคร้ายไม่ต่างจากชีวิตผมเสร็จก็เดินส่ายตูด เข้าไปในคอนโดเลย แต่ก็ยังไม่วายได้ยินเสียงบ่นพึมพัมจำใจความไม่ได้ของมัน


“ไอ้ขี้หลีเอ้ย เดี๋ยวมึงเจอกู”


แล้วก็ต้องมายืนรอลิฟ ไม่รู้มันอารมณ์เสียอะไร กระน่ำกด ไม่ซิ เรียกทุบมาก ปุ่มเรียกลิฟ นี่ถ้ามันฟังขึ้นมากูว่าราคาพอๆกับคอนโดมึงห้องนึ่งเลยนะ


แต่ชั่งมันเถอะครับ ผมเหนื่อย ปวดหัวเวียนศรีษะ โลกก็โอนเอนไปมา จากนั้นใครไม่รู้ปิดไฟ แล้วผมก็หมดสติไป



แถม



แท็คtalk


ตอนนี้เป็นเวลาเกือบตี4แล้วครับ กว่าจะมาถึงคอนโนผมที่อยู่ห่างจากโรงเรียนมาก ก็เล่นเอาเหนื่อยพอตัว  แต่อะไรก็ไม่เท่าไอ้ยาจกเผือกที่นอนหลับเป็นตายน้ำลายยืดอยู่บนหลังผม ทั้งๆที่ผมทั้งปลุกทั้งเรียกแต่มันก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะตื่นขึ้นมาเลยสักนิด ถึงตัวจะไม่ได้หนักมากอะไร แต่การที่ต้องแบกมันพร้อมๆกับหิ้วกระเป๋าเดินทาง กับของฝากนี่ก็เอาเรื่องอยู่


“อ้าวคุณโน มีอะไรให้ลุงช่วยไหม” ลุงยามที่เดินมาตรวจตราที่จอดรถ ที่แกทำเป็นประจำก็เข้ามาหาทันที


“ช่วยยกกระเป๋าพวกนี้ทีครับ”แล้วผมก้ไม่ลังเลที่จะรับความช่วยเหลือจากลุงแก


“ดูท่าบนหลังของคุณแท็คน่าจะหนักกว่านะ ให้ผมช่วยแบกให้ดีไหม”เป็นคำพูดที่คนปกติหรือทั่วๆไปมองก็คงมองว่าลุกแกก็แค่อยากช่วยให้ได้มากที่สุด  แต่ผมกลับหันไปจ้องหน้าลุงแล้วขมวดคิ้วแทบจะทันทีที่แกเสนอความคิดเห็น ทำไปเร็วกว่าที่สมองจะคำนวนเสร็จซะอีก


“555 ลุงล้อเล่นน่ะ จะให้คนแกแบกพ่อหนุ่มน้อยนั้นคงไม่ไหวหรอก หลักหักกันพอดี”แกพูดเกร็งๆก่อนที่จะก้มลงหยิกระเป๋าเสื้อผ้ากับถุงของฝาก แล้วเดินนำไปกดลิฟให้  แต่ผมไม่ตลก!


เรื่องแค่นี้แต่กลับทำให้ผมไม่พอใจขนาดนี้ได้เลยหรอ นี่มันจะมากเกินไปแล้วนะไอ้ลิงเผือก


พอมาถึงห้องลุงแกก็ช่วยเอาของมาวางเก็บให้ ผมเลยเดินเลี่ยงเข้าไปในห้องนอนตัวเองแล้วว่างคนบนหลังให้นอนลงกับเตียงพร้อมเดินไปเปิดแอร์ ก่อนที่จะกลับออกมาที่ห้องนั่งเล่น หยิบแบงค์ห้าร้อยในกระเป๋าให้ลุงแกก่อนที่ลุงจะไหว้ผมแล้วรับไว้


บนโลกนี้มีใครที่ทำอะไรแล้วไม่หวังผลตอบแทนมั้ง หึ ไม่มีใครบริสุทธิ์ขนาดนั้นหรอก


แล้วก็ต้องกลับไปดูคนที่หลับสนิทจนไม่รู้ว่ามีแบกหามตัวเองไปไหนมาไหนได้สบายใจขนาดนี้  แล้วถ้าเป็นคนอื่นล่ะเขาจะเอามาส่งปล่อยให้หลับบนเตียงสบายๆแบบนี้หนรอ ยิ่งมองยิ่งอยากแกล้ง แต่ก็ไม่อยากให้ตื่น แต่ว่าน่าจะส่งสอนอะไรบ้างอย่างให้สำนึกมั้งนะ เพื่อจะได้ระวังตัวมากขึ้น


ถอดการเกงยีนที่ไม่สบายตัวออกให้ก่อนที่จะถอดเสื้อยืดออก


แต่


ขาว


ขาวเกินไปทั้งๆที่เป็นเด็กบ้านๆแต่ผิวพรรณกับดียิ่งกว่าลูกคุณหนูหลายคนซะอีก มองกี่ครั้งก็อดใจไม่ไหว


ผมไม่ใช่โรคจิตที่เห็นคนขาวๆแล้วต้องเกิดอารมณืทันทีอยู่ญี่ปุ่นขาวกว่านี้ก็มี แต่กับไอ้ยาจกผมกลับ...


มันหลับอยู่หลับอยู่ ท่องไว้


แต่ทั้งๆที่ในใจคิดแบบนั้นแต่ริมฝีปากกลับแตะไปที่หน้าผากมนๆนั้น กลิ่นหอมอ่อนๆที่ลอยมาติดจมูกทำให้รู้สึกไม่พอก่อนที่จะย้ายไปที่แก้มใสๆนั้น แล้วมันก็เลยเถิดมาจนถึงทั้งหน้าอกที่มีสิ่งล่อตาล่อใจ ยิ่งเห็นยิ่งอยากแกล้ง ก็เลยดูดให้มันเป็นรอย รอยแรกปรากฏ ก็ยิ่งชอบใจ ทำต่อไปอีกเรื่อยๆ เหมือนวาดภาพที่ตัวเองชอบ แล้วมันก็หยุดไม่ได้


“ฮือ”เสียงครางไม่พอใจของคนที่ถูกรบกวนการนอน ทำให้ร่างกายหยุดชะงักทันที ก่อนที่คนถูกกระทำจะขยับหนีไปอีกทาง
คงไม่ต้องถอดแล้วมั้งเสื้อนี่ เดี๋ยวจะกลายเป็นไม่ได้นอน


แล้วคืนนี้ชีวิตผมก็จบลงที่ห้องน้ำเหมือนเมื่อคืนอีกครั้ง


TBC.

เฮกันล่ะซิ(ไม่เห็นจะเฮเลย :z6: )5555

ในที่สุดพระเอกตัวจริงก็ปรากฎพี่หมอเชน( :z6:ไม่ใช่แหละ)

 พี่แท็คเริ่งหลุดความซึนออกมาแล้ว

เอาน่าทุกคนให้เวลาพี่เเกนิดหนึ่งก็คนมันไม่เคย

แต่จะว่าไปพอมานึกย้อนๆดูคู่นี้ตอนป่วยมันชั่งแตกต่างจากเก้าคีย์เหลือเกินเนอะ อิอิอิ

แบบนี้แหละเขาเรียกว่าอดเปรี้ยวไว้กินหวาน(?)555

ขอบคุณทุกคนที่ตามติดมาตลอดนะครับ อีกไม่นานสิ่งที่ทุกคนรอยค่อยก็คงจะมาถึง น่าจะไม่เกือนตอนที่52นะ

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 11-05-2013 23:57:27
จิ้ม


ฮ่าๆ หมอคิดว่า โนผ่านสงครามมาแน่ๆ :m20: :m20: :m20: :m20: :m20:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: เฮีย. ที่ 12-05-2013 00:17:07
พี่หมอแทนแท็คด่วนนนน
อิแท็คมันอึนนน
5555555

แต่ ทางที่ดี
หาคู่ให้พี่หมอเชนด่วนนนนนนนนนน 55555555 :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 12-05-2013 00:20:53
 :laugh: :laugh: :laugh:สงสัยหมอเชนคิดว่าโนโดนแท็คทำรุนแรงแน่ๆเลยอะ :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 12-05-2013 00:23:50
พี่แท็คนี่ขี้หึงจริง ๆ :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 12-05-2013 00:24:53
555 หมอ น่ามาเป็นพระเอกแทนนะ -..-

รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 12-05-2013 00:40:13
อะไรเเท๊ค เห็นชื่อตอนว่าน้องโนป่วย คิดว่าจะได้เห็นเเท๊คดูเเลคนป่วยซะอีก
เเต่ฉันคงหวังจากนายมากเกินไปสินะ เดี๊ยวเชียร์หมอเชนซะเลยนี่!
+เป็ดเหลืองไปเเรงๆอีกครั้งนะค่ะ นอคอยตอต่อไปค่ะ ชอบเเท๊คTalk!!!
 :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: ifangza! ที่ 12-05-2013 00:44:49
รีบมาต่อน้า เค้ารออยู่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 12-05-2013 01:14:27
กว่าจะหวานเปรี้ยวจนเข็ดฟันละแต่อย่างนี้ดีละแซ่บเวอร์^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 12-05-2013 03:26:34
แท็คเป็นห่วงโนสินะ แท็คไม่ค่อยขี้หึงเลยนะนั่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: SaM_TwiN ที่ 12-05-2013 07:48:04
 :hao7: หึงละซิ หึงโนละสิแท็ค
ชักจะสนุกละคู่นี้ หมอเชนต้องคิดอะไรกับโนแน่ๆ  :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 12-05-2013 07:49:14
แหมะ  ขนาดหมอยังคิดว่าโดนเลย  ถ้าโนโดนจริงๆคงกว่านี้แน่ๆอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 12-05-2013 10:53:09
พี่หมอน่าจะออกมาตั้งนานแล้วนะ อิตาแท็คมันจะได้เปิดเผยความรู้สึกจริงๆ กับน้องโนเร็วกว่านี้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 12-05-2013 11:12:51
รอตอนหน้านะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 12-05-2013 12:17:35
หมอแว้นรู้ดี สงสัยจะทำบ่อย :laugh: มีแต่โนเท่านั้นแหละที่ไม่รู้อะไรบ้างเลย :เฮ้อ:
แหมๆเฮียแท็คทำกับยาจกขนาดนี้ เค้าไม่เรียกว่ารัก ว่าหลงแล้วจะให้เรียกว่าอะไรดีละ :m12:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 12-05-2013 12:39:35
ตอนที่52 เลยหรอ นานเกิ๊นนนนนน

 :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-05-2013 13:42:21
กว่าแท็คจะนุ่มนวลกว่าที่เป็นอยู่ โนคงน่วมไปหลายรอบ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: Masochism ที่ 12-05-2013 14:02:18
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด

หลงรักคู่นี้เว่อรค่ะ  :-[

แทคก็ซึนได้โล่ ช่วงนี้แอบหลุดบ่อยๆน่ะค่ะ แต่ก็ชอบน่ะ  :o8:

โนก็เอ๋อได้น่ารักมาก  o13

มาอัพไวๆน่ะค่ะ  :mc4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 12-05-2013 16:18:46
แท็คหึงโน สินะ สินะ อิอิ เริ่มก้าวหน้าแล้วนะ  :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: pilar ที่ 12-05-2013 16:43:04
สาวๆ SNSD นะคะ ไม่ใช่ SDSN คาดว่าคนเขียนคงมึน 555+
แอบเชียร์พี่หมอแว๊น 555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: kon ที่ 13-05-2013 22:16:54
ขอฉาก NC เหอะคับ แท็คปล่อยโนเยอะเกินไปล่ะ แบบหึงโหดกับหอสักนิด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 13-05-2013 23:11:38
แหม่ๆ หึงแม้กระทั่งคุนหมอนะจร้า พี่แท้ค  555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 14-05-2013 15:37:40
เข้ามาตาม
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-05-2013 16:26:58
หมอแว้นเอ้ย! หมอเชนดูลุคแล้วไม่น่าจะเป็นหมอเลยเนอะ ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 14-05-2013 18:00:34
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 14-05-2013 18:29:55
 :hao7: :hao7: :hao7: :hao7:
อิแท็คขี้หึงอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆ 
น้องโนก็ซื้อซื่อ ลูกจ๋าใสๆแบบนี้อิแท็คหลงแย่เลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 14-05-2013 20:22:52
5555 ชอบหมออะ จะเอาคนนี้ๆๆ (มะช่ายแระ หุๆ)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 15-05-2013 14:36:31
ไหนบอกว่าเฮไม่เห็นจะเฮเลย โป้งคนเขียนแล้ว
 :ling1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่44 น้องโนไม่สบาย up !
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 15-05-2013 20:58:53
นึกว่าจะได้เรียกเลือดอีกคู่ โดนแค่รอยเองหรอ ???  :hao6:
อีตัวก็ไม่รู้ซื่อหรือโง่ รอยขนาดนี้ยุงกัด โอ๊ย
เอาเบอร์หมอแว้นมานี้มา เดี่ยวเคลียให้เอง  :katai3:
รออ่านตอนต่อไปจ้า  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 18-05-2013 00:06:39
บทที่ 45 หวั่นไหว


แท็คTalk


วันนี้ทั้งวันไอ้ยาจกก็เอาแต่นอนซมเพราะพิษไข้ทั้งวัน ข้าวก็ไม่ยอมกิน กินยาเสร็จก็นอน เห็นแบบนี้ก็แอบสงสาร ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่ไข้ธรรมดา แต่ก็ไม่มีน้ำมูกแค่ไอแห้งๆ


“ไอ้หมอหน้าม่อมันเป็นหมอแน่นหรอว่ะ ทำไมไม่หายว่ะ”ได้แต่บ่นพึมพำกลับตัวเองแต่ก็ต้องค่อยเปลี่ยนผ้าที่แปะหน้าผากคนตรงหน้า


“แค่ก แค่ก แค่ก”ไออีกแล้ว


เห็นแบบนี้แล้วรู้สึกไม่ดีเลย ไม่ชอบ ไม่ชอบให้มันไม่สบาย


“กินน้ำก่อน”ค่อยๆพยุงคนที่นอนไอตัวงออยู่ใต้ผ้าห่มให้จิบน้ำ เพื่อหวังให้มันเบาเทาอาการเจ็บคอ


“อืม”กินเสร็จ ก็ล้มตัวลงนอนอีกครั้ง ตัวไม่เย็นขึ้นเลย


“ไปหาหมอกัน”รู้ว่าคนที่นอนอยู่คงหลับไม่ลงแล้วเพราะตั้งแต่หมดสติตอนขึ้นลิฟจนตอนนี้3ทุ่มก็หลับตลอดเลย


“ปวดหัว ไม่ไหว”น้ำเสียงแหบแห้งฟังดูแล้วอย่างกับหมาป่วย น่าสงสาร แต่ก็ น่ารัก..


เอื้อมมือไปแตะหน้าผาก ไม่รู้คิดไปเองหรือเปล่าแต่ตัวร้อนกว่าเมื่อชั่วโมงที่แล้วอีก


“เย็นจัง”มันเอื้อมมือมาจับมือที่แตะหน้าผากเอาไปกุมแล้วเอามาแนบแก้มตัวเอง เพราะพิษไข้ หรืออะไรก็ตาม แต่ไอ้การกระทำที่เหมือนอ้อนนี้ รู้สึกว่าใจสั่นยังไงไม่รู้


“ตัวมึงร้อนเกินไปตั้งหาก”รู้สึกเอ็นดูขึ้นมาอย่างประหลาด เหมือนตอนนั้น เมื่อ8ปีก่อน เด็กคนนั้น


“เขาบอกว่าคนตัวเย็บจะเป็นคนอบอุ่น”หลับตาพูดตอบทั้งที่มือก็ยังคงแนบแก้มมันอยู่แบบนั้น


หัวใจเต้นเร็ว ทั้งๆที่อาจจะเป็นแค่บทสนทนาที่มันคิดว่า ก็ธรรมดา แต่กลับรู้สึกเหมือนถูกชม


“หึหึหึ”จนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะเบาๆกับคนตรงหน้า


“ถ้ากูหายป่วยมึงก็จะกลับไปแกล้งกูอีก ถ้าแบบนั้นกูขอเป็นแบบนี้ตลอดไปยังดีกว่า”ช้อนตาขึ้นมองเหมือนกำลังออดอ้อน


ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก


เสียงหัวใจเต็นแรงจนได้ยิน ไม่รู้ว่าคนที่เป็นสาเหตุจะได้ยินไหม


“ถ้ามึงหายแล้ว ทำตัวแบบนี้ กูก็อาจจะไม่แกล้ง”ไม่ทันได้รู้ตัวว่าเอามืออีกข้างไปลูบหัวมันตั้งแต่เมื่อไหร่


“หึ”ได้ยินแค่เสียงหัวเราะเบาๆก่อนที่เจ้าตัวจะหลับลงไป


ทิ้งให้ผมต้องนั่งสงบใจไม่ให้ลุกไปฟัดคนป่วยที่หลับ หายใจสม่ำเสมอ


ถ้าเลิกแกล้งแล้ว เป็นแบบนี้ มันก็น่าลองดู


“นี่ ถ้ามึงมาเป็นแฟนกู กูจะเลิกแกล้งมึง”ไม่ได้หวังให้คนที่หลับได้ยินหรือเข้าใจความหมาย แต่ก็อยากพูดจนอดไม่ได้ เลยพูดออกไป


“ตกลง”เสียงจากคนหลับ ตอบออกมาพร้อมกลับกุมมือที่แนบแก้มมากขึ้นกว่าเดิม


ตึกตัก ตึกตักตึกตึก ตักตัก


ถ้าเกินมันเต็นแรงมากกว่านี้ผมจะตายไหม


“ตื่นขึ้นมา ถ้าลืมกูเอาตายแน่น”ก้มลงกระซิบที่ข้างหู พร้อมจูบที่หน้าผากมนๆทีหนึ่งอย่างหมั่นเขี้ยว


คนป่วยตอบกลับเพียงแค่รอยยิ้มหวาน รอยยิ้มที่เจ้าตัวอยากให้จริงๆ ยิ้มมาจากใจ เหมือนเมื่อก่อน ไม่หน้าเชื่อเลยว่า แค่ยิ้มที่มันยิ้มให้ผมอย่างเต็มใจแค่หนึ่งครั้ง ความโกธรเคืองที่มันจำผมไม่ได้ ก็หายไปแบบไม่เหลือฝุ่นเลย


และคืนนี้ก็เป็นคืนที่ผมหลับได้อยากโล่งใจโดยมีคนตัวเล็กกว่าในอ้อมกอด ถ้าพรุ้งนี้หายแล้ว จะขอทวงเวลา8ปีที่ไม่ได้เจอ จะเอาคืนให้สมกลับที่คิดถึงมาตลอด


โนTalk


เช้านี้อาการผมดีกว่าเมื่อวานมาก ถึงจะปวดตัวอยู่บ้างแต่อาการปวดหัวก็ดูจะเบาเทาลง ไชโยในที่สุดก็หายไข้แล้ว วู้ๆ


“ตื่นแล้หรอ”ไอ้แท็คที่นอนกอดผมอยู่จากข้างหลังพูดขึ้นพร้อมๆกับขโมยหอมแก้มผมฟอดใหญ่

อ่า รู้สึกอยู่ๆไข้ก็จะกลับมาเลย ร้อนหน้าไปหมด


ก็เมื่อคืนผมดันหลุดปากตกลงที่จะคบมันเป็นแฟนไปซะได้ ผมจำได้ครับถึงจะป่วยแต่ผมก็จำได้ แล้วยิ่งไอ้ตัวที่กอดผมไม่ยอมปล่อยขู่ไว้อีกว่าถ้าลืมล่ะก็มันจะเอาตายแน่น


พอมาคิดดูๆแล้ว ผมพูดเรื่องน่าอายไปทั้งหมดนั้นเลยนี่หว่า แถมยังชอบใจที่มันมานอนกอดอีก-/////-


“อืม”อายจนไม่กล้าจะหันหน้าไปคุยเลย


“ตัวไม่ร้อนแล้ว”มืออุ่นแตะที่หน้าผากเพื่อวัดไข้ มันก็แค่เรื่องปกติที่ใครๆก็ทำกันใช่ไหมครับ เพื่อนผมก็เคยทำ แต่ทำไมผมรู้สึกว่ามัน เอ่อ เขิน..


นี่ผมเป็นอะไรไปเนี่ย สงสัยเพราะพิษไข้แน่นๆ ไอ้อาการเขินอายแต๋วแตกแบบนี้มันอะไรกัน ละแล้วทำไม ผมถึงเป็นได้ขนาดนี้


“อืม”เขินจนพูดไม่ออก


“แต่หน้าแดง สงสัยยังไม่หายดี ไปหาหมออีกไหม”อ๊ากกกกก กูไม่ได้หน้าแดงเพราะไข้ แต่เพราะกูอายตั้งหาก แล้วอย่ามาพูดข้างๆหูคนอื่นด้วยเสียงอ่อนแบบนั้นซิฟระ นี่กะให้กูละลายคาที่เตียงเลยหรือไง


“เปล่า หายแล้ว”รวบรวมความกล้าเพื่อหันไปมองหน้าคนที่ยังไม่ยอมปล่อยตัวผมให้หลุดจากอ้อมกอดอุ่นๆนี้


“หรอ เดี๋ยวกินยาอีก เพื่อความมั่นใจ”พูดแบบนั้นแต่ปากกลับคลอเคลียอยู่ที่ดั้งจมูก ตายๆๆๆๆๆ


“อืม”ก้ผมไม่รู้จะพูดอะไรอ่ะ ผมผิดหรอออออออออ


“อะไร พูดแต่ อืมๆๆๆ”มันทำหน้าทำตาล้อเรียนผมเหมือนรู้ทันว่าผม กำลังเขิน น่ะไหนบะบอกว่าถ้ายอมเป็นแฟนแล้วจะไม่แกล้ง
ไงล่ะ ขี้โกงว่ะ


แต่พอโดนพูดแบบนี้ใส่ก็ยิ่งเขินไปใหญ่จนต้องมุดหน้าเข้ากับแผงอกของคนขี้แกล้ง


“หัวใจเต้นแรง”อะไรว่ะ ยังไม่เลิกอีก


“อ่ะ”จนผมต้องเงยหน้าขึ้นมายู่หน้าใส่มัน


“ไม่ใช่  ของกูตั้งหาก”อ๊ากกกกกกกกกกกกกก ถ้าจะพูดแบบนี้ แกล้งกูแบบเมื่อกี้ยังจะดีกว่าอีก ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนหน้าจะระเบิดยังไงไม่รู้


ไอ้โนผู้แข่งแกร่งหายไปไหนครับทุกคน ไอ้ตุ๊ดที่นอนอายม้วนอยู่ในอ้อมกอดของไอ้แท็กนี่มันใครครับ


ตอนนี้ผมกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ที่โซฟานุ่มนิ่มที่ห้องนั่งเล่นของคอนโดไอ้แท็คนั้นแหละครับโดยมีเจ้าของห้องที่นอนหนุนตักดูcsiอยู่


“เฮ้ยมึงว่าใครเป็นคนฆ่าว่ะ”อยู่ๆไอ้คนที่นอนหนุนตักผมอยู่ก็ถามขึ้นมาหลังจากเงียบนอนดูซี่รี่ฝรั่งนี่เกือบ20นาที จนขาผมเริ่มชาแล้วเนี่ย


“กูว่าผู้หญิงว่ะ”อิอิอิ ว่าแต่มัน แต่ผมก็นั่งดูอย่างจริงจังเหมือนกัน


ทั้งๆที่พรุ่งนี้ต้องสอบแล้ว จริงๆแล้ววันนี้ต้องไปรร.ครับเพื่อไปฟังแนวข้อสอบ แต่เนื่องจากผมเพิ่งหายป่วย ไอ้คุณแท็คมันเลยโทรไปหาไอ้แพนที่เป็นหัวหน้าห้องให้ลา อจ.ให้แถมยังให้จดแนวข้อสอบไว้ให้ผมด้วย มีแฟนเป็นคนใหญ่คนโตก็ดีแบบนี่แหละครับ อิอิอิ


มาลองคิดๆดูแล้วผมในวันนี้กลับเมื่อหลายๆวันก่อนมันชั่งแตกต่างกันเหลือเกิน แล้วใครจะไปคิดละครับ เมื่อวานตอนเช้ายังด่ากันจะฆ่าแกงกันอยู่เลยแต่วันนี้กลับมาเป็นอะไรแบบนี้อ่ะ ผมไม่พูดนะรู้ว่าทุกคนรู้ดี ขอร้องอย่าให้ผมต้องพูดหลายรอบ เห็นแบบนี้ผมก็อายเป็นนะครับ


ไอ้แท็คที่นอนหนุนตักผมอยู่ถึงกลับเลิกสนใจทีวีแล้วเงยหน้าขึ้นมาขมวดคิ้วอย่างขัดใจ


คือไม่ใช่พี่แกพาลที่ผมคิดไม่ตรงกับมัน เมื่อก่อนที่มันจะเป็นประจำเมื่อผมทำอะไรขัดใจ แต่เพราะมันบอกว่าให้ผมเรียกมันว่าพี่ แล้วก็พูดจาเพราะๆกับมัน  ถ้าไม่อย่างนั้น พี่แกจะลุกขึ้นมาโบกผมให้ตายคามือ


“อุ้ย แฮะ โนก็คิดว่าผู้หญิงนั้นแหละเป็นคนฆ่า”รีบเปลี่ยนอย่างไว เดี๋ยวองค์จะลง หัวผมระบมพอแล้ววันนี้ เมื่อวานยังดูแลประคบประหงมผมอย่างกับไข่ในเสาปูน เมื่อเช้าก็อย่างหวานอ่ะครับ เป็นห่วงโน้นนี้ แต่พอผมหลุดกูมึงขึ้นมาเท่านั้นแหละ หัวผมมีอันต้องเจ็บขึ้นมาทันที ถึงมันจะตบแบบเล่นๆ แต่ผมเจ็บจริงนะเอิง วันนี้ก็โดนไปเป็น10รอบแล้ว


นี่ซินะที่เขาเรียกว่า หวานแบบไม่มีน้ำตาล มีแต่น้ำตา 5555


“หิว”มันเงียบไปพักใหญ่ก่อนที่จะพูดขึ้นมา  ผมที่กำลังนั่งลุ้นหนังผี(พอดีเปลี่ยนช่องแล้ว)สะดุ้งเฮือกเลยรับ หิวห่าอะไรเพิ่งกินก่อนดูcsiไปเอง


“อืม”หิวก็เรื่องของมึงซิครับ มีมือมีตีนไปหากินเองซิครับ


“ดูหนังจบก่อน”ผมบอกแต่ตายังคงมองที่ทีวีอย่างเอาเป็นเอาตาย จะว่าผมบ้าหนังไม่สนใจมันหรือ ปัญญาอ่อนอะไรก็แล้วแต่ ผม
ขอพูดตรงๆเลยนะครับตั้งแต่ผมขึ้นม.1มาไม่เรียนผมก็ไปหางานทำตลอด ก็บ้านผมมันจนนี่ครับ ไม่ใช่ ไอคุณชายบนตักที่วันๆนี่ไม่เที่ยวก็กิน(เหล้า)ลูกเดียว  เหมือนเด็กบ้านไม่มีทีวีอ่ะครับ พอเห็นทีวีที่ไหนก็ไม่อยากห่าง


“กูหิว”และมันก็เป็นคนที่ไม่มีความอดทนเลยครับ ขอบอกนะครับว่าตอนนี้กับเมื่อเช้าที่ผมตื่นมาห่างกันแค่6ชั่วโมง 6ชั่วโมงเท่านั้น  หรือมันจะจริงที่เขาว่า ยิ่งนานวันความรักก็ยิ่งจืดจาง แต่นี่มันเพิ่ง6ชั่วโมงเองนะ มันจะจางไวเกินไปแล้ว


“เออๆ จะกินไรอ่ะ”สุดท้ายผมก็ต้องยอมลุกจากโซฟาเพื่อเดินไปที่ตูเย็น


“ทำเป็น?”ไอ้แท็คที่เดินตามเข้ามาเท้าแขนกับหลังเคาร์เตอร์ครัวแล้วถาม


“ก็ขี้เกียจไปซื้ออ่ะ”ตอบไม่ตรงคำถามเปล่าว่ะกู


“อะไรก็ได้”เปิดตูเย็นดูของข้างใน


โชคดีไปที่มันไม่ใช่พระเอกนิยายเรื่องอื่นๆที่เปิดมาแล้วเจอแต่เบียร์หรือไม่ก็น้ำเปล่าอะไรแบบนี้ เพราะตู้เย็นมีพวกอาหารแช่แข็งเยอะแยะเลยครับ ทั้งข้างกล่องของซีพี พวกอะไรอีกหลายๆอย่างของพรานทะเลอีก แต่ดูท่าไอ้คุณชายคงจะใช่เป็นแต่

ไมโครเวฟ ซึ่งบ้านผมไม่มีอ่ะ แต่ก็มีปุ่มให้อ่านอยู่ก็คงไม่ยากอะไร


ก็เลยจัดการเอาสปาเก็ตตี้แช่แข็งเอย ข้าวผัดเอย แล้วก็เอาไก้อบซอสเอย เกี๊ยวกุ้ง และก็อะไรไม่รู้อีก2-3อย่าง(เยอะมาก)ไปเข้าไมโครเวฟ


“เฮ้ย ไหนบอกว่าทำเป็น  แค่เวฟยังทำไม่ได้เลย”ไอ้แท็คที่ยืนเลือกของที่จะกินอยู่ก็เห็นผมเอาถุงเข้าไมโครเวฟเลยก็ด่า
 แล้วก็ดันผมออกไปจัดการเอง อ๋อต้องแกะใส่จานก่อนเนอะ อืมๆ แล้วทำไมในเซเว่นมันเอาเข้าไปทั้งถุงได้เลยอ่ะ


“เยอะเกินไปเปล่าว่ะ”พอเอามาวางที่โต๊ะกระจกหน้าทีวี ปรากฏว่ามันวางไม่พอครับ จนต้องเอาวางไว้ที่พื้นก็มี ประมาณ10อย่างได้อ่ะครับ


“เถอะน่า”มันว่าแล้วลงมือกินข้าวพัดกุ้งไป


“ถ้าเหลือนะ น่าดู”คาดโทษดักหน้ามันก่อน เดี๋ยวมันจะกินจะเหลือทิ้งเหลือขว้างอีก ซึ่งผมคิดว่าเหลือแน่นๆ ขอย่ำอีกทีจะว่าผมเยอะหรือจุกจิกอะไรก็ชั่ง ผมจนครับข้าวแต่ละเม็ดซื้อกินได้จากหยาดเหงื่อยแรงงานทั้งนั้น


มันไม่ตอบอะไรแต่ก็ลงมือกิน เราก็กินกันไปครับแบบเงียบๆพอดูฮอพบิดอยู่ด้วย และการกินข้าวมือแรกร่วมกันที่สงบสุขที่สุดเท่าที่เคยมีมาก็ผ่านพ้นไปด้วยดี ผมก็เก็บจานไปล้างครับ ไอ้แท็คก็นอนดูทีวีต่อ แต่มันก็นั่งกดไอโฟนของมันไปด้วยทุกๆ1นาที คือมึงแยกประสาทออกได้ไงว่ะ ทั้งดูทั้งเล่นโทรศัพท์ เห็นแล้วก็หงุดหงิด เพราะผมไม่มีไอโฟนเหมือนมัน5555


ปิ้งป่อง ปิ้งป่อง


เสียงออดหน้าห้องดัง เฮ้ยเพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามีออดด้วย เหมือนในหนังเลยว่ะ ชอบๆไว้ผมมากดเล่นบ้างดีกว่า(?)


“แท็คใครมา”มีสองตัวเลือกครับถ้าไม่อยากเรียกมันว่าพี่มันอนุญาติให้เรียกชื่อเฉยๆได้


“...”เงียบครับ นั่งกดมือถือไม่สนใจ


“ไอ้แท็คใครมา”พูดดีๆไม่ได้ ตั้งใช่วิธีชีวิตเดิมๆ เออเนอะเอาจริงๆผมไม่ต้องเรียกมันแบบดีๆก็ได้ในเมื่อมันเองก็ไม่เห็นเรียกผมดีๆ
เลย ถ้ายอมมันผมก็กลัวดิเนอะ


มันลุกขึ้นมาหน้างอพร้อมกับเดินไปเปิดประตู ให้มันรู้ซะมั้งที่นี่ใครใหญ่ ชะอุ้ย


ผมก็ไม่ได้มองหรอกครับว่าใครมาได้ยินแต่เสียงไอ้แท็คพูด ไหน เอามา ไปได้ แค่นี่แหละแล้วมันก็เดินกลับเข้ามาพร้อมโยนสมุดเล่มหนึ่งไว้บนเคาร์เตอร์ครัว


ผมก็ไม่สนใจครับรู้แล้วว่ามันคงงอลแน่น แต่กูไม่ง้อครับ มีไรเปล่า


ผมก็ล้างจานเสร็จก็เปิดสมุดดูปรากฏว่าเป็นพวกแนวข้อสอบ แต่จริงๆแล้วถึงผมจะได้มาแต่ผมก็ไม่มีหนังสืออยู่ดี แต่ก็นะ มันก็เขียนพวกคำตอบมาบ้างย่อๆ เอาไว้พอเข้าสอบผมค่อยหยิบโน้นหยิบนี่จากโต๊ะข้างๆมาอะเด็บเข้าด้วยกัน แค่นั้นก็เรียบร้อย แต่ก็อ่านไว้หน่อยก็ดีกันเหนี่ยว


ผมก็เลยเดินเข้าห้องนอนไปไม่สนใจไอ้คนที่นั่งหน้าหักอยู่หน้าทีวี เข้าไปผมก็อาบน้ำ แล้วก็มานอนอ่านแนวข้อสอบลืมเรื่องไอ้แท็คไปเลย


แต่มีครั้งนึ่งที่ผมออกไปหยิบน้ำจากตู้เย็นครับก็เป็นทางผ่านพอดีเลยเห็นมันหลับ หลับท่าที่ผมเห็นก่อนเข้าห้องไปเลยครับ กอดอกหลับอ่ะครับ เห็นแล้วก็ตลกดี แต่ก็สงสารเดี๋ยวจะปวดคอซะก่อนเลยปลุกมันให้เข้ามานอนในห้อง แต่ท่านเจ้าก็ยังไม่หายงอลครับ สะบัดมือผมออกแล้ว บอกว่า ไม่ต้องมายุ่งด้วยเสียงนิ่งๆ ผมก็หมั้นใส้อ่ะครับ เกิดอารมณ์อยากดัดสันดาร ดูถ้าจะถูกเลี้ยงมาแบบเอาแต่ใจ ก็เลย ปล่อยมันเลยครับ ไม่สนใจเดินกินน้ำเข้าห้องไปอ่านแนวข้อสอบต่อ ก็อ่านได้ประมาณครึ่งชั่วโมง ก็ได้ยินเสียงเปิดประตู ก็หันไปมองครับ ไอ้แท็คครับ เดินเก็กหน้านิ่งเดินเข้าห้องน้ำไป ผมก็ขำอยู่ในใจครับ แต่ก็หัวเราะออกมาหน่อยๆ สงสัยจะอาบน้ำครับได้ยินเสียงฟักบัวเปิดแช่ไว้นานพอดู


หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรครับ มันอาบน้ำเสร็จก็มานอนพราะผมก็อ่านเสร็จแล้วเหมือนกัน ก็นอนครับ เพราะพรุ้งนี้ต้องตื่นไปเอาชุดนักเรียนที่บ้านอีก


ในขนาดที่ผมกำลังจะล้มตัวลงนอนก็มีคนมากดกริ่งที่หน้าประตู ไอ้แท็คมันก็นั่งเป่าผมมันอยู่ไม่สนใจ ผมก็ขี้เกียจจะพูดครับ ก็เลยเดินออกไปเปิดเอง


“ครับ”พอเปิดไปเท่านั้น ไม่เอาให้ทายดีกว่า ท้ายซิใครเอ่ย ปัญญาอ่อนไปแระกลับมาๆ


“สีหน้าดูดีแล้ว แสดงว่ายาหมอได้ผลซินะ”ไอ้หมอแว้นยืนยิ้มหวายอยู่หน้าประตู แต่พระเจ้า วันนี้มันเหมือนหมอครับ ใส่เสื้อนัก
ศึกษาแพทย์ครับแล้วก็แบกเสื้อกราวผ่าดบ่า ใส่แว่นด้วย หล่อว๊ากกกกก


“ครับ หายแล้ว แล้วหมอมา..”


“หมอแวะมาดูอาการน่ะ เห็นพยาบาลที่คลินิกบอกว่า เมื่อคืนวาน อาการแย่เลย แต่ตอนนั้นหมอ ขึ้นเวรดึกแถมมีเคสคนไข้ก็เลยไม่ได้แวะมาดู”พูดไปมันก็ยิ้มไป ไม่เมื่อยหรือไงว่ะ เชื่อไหมตั้งแต่ที่ผมเจอหน้ามันยังไม่ยอมหุบยิ้มเลย


“เพิ่งรู้นะ ว่าหมอก็ชอบมาหาเมียคนอื่นเขาดึกๆดื่นๆ”แน่นนอนครับว่าไม่ใช่เสียงผม แต่เป็นเสียงของคนที่คุณก็รู้ว่าใคร


ไอ้แท็คยืนกอดอกเพิ่งบานประตูอยู่ข้างผม


เอาแล้วไง ผมว่าคืนนี้ผมคงจะไม่ได้นอนง่ายๆ แล้วชุดนักเรียนล่ะ กูมีสอบนะเว้ย




แถม


“พี่เก้า ข้อนี้มันทำไงว่ะ”ผมกำลังนั่งอ่านหนังสือครับ ฟังไม่ผิดหรอก ท่านคีย์ผู้นี้กำลังอ่านหนังสือสอบครับ  เพราะวิชานี้คะแนนเก็บผมน้อยมาก เพราะวันที่เขาสอบเก็บคะแนนกันผมขาดเกือบทุกครั้ง  สาเหตุนั้นหรอ ก็ไอ้หน้าหล่อบนเตียงที่ตั้งอกตั้งใจเล่นเดอะซิม ในมือถือไงครับ พรุ้งนี้มันก็มีสอบแต่เมื่อนั่งเล่นเกม คงผ่านหรอก เหอๆๆ


“พี่เก้า”ครั้งแรกไม่มีเสียงตอบรับครับ


“....”ครั้งนี้ก็เช่นกัน


“ไอ้เก้า!”คือกูรีบครับ เวลายิ่งมีน้อยๆอยู่ ยังต้องอ่านอีกหลายวิชา


“เออๆๆ อะไรว่ะ พ่อแม่มึงขายวัวส่งควายเรียนหรือไง  โรงเรียนก็ไปทุกวัน เสือกโง่”อือหือ ถ้ามึงจะด่ากูขนาดนี้ บอกเลิกกูยังเจ็บน้อยกว่าอีก


“ไหน ฮือโคตรโง่เลย”พอมันเห็นโจทย์เท่านั้นแหละ ด่าผมทันที


“อ่ะง่าย งั้นก็ทำให้ดูหน่อยดิ ไอ้คนเก่ง”หมั่นใส้ ถ้าทำไม่ได้นะมึง กูจะเล่นยันลูกบวชเลย


“มึงก็แค่ ย้าย สมการตรงนี้ มาคูณกับตรงนี้ แล้วเอาผลลับ มาถอดกำลังออก ก็ได้คำตอบแล้ว”พระเจ้า ศิษย์พี่เขาเมพขิงๆครับ กูนั่งถอดมาเกือบสามชั่วโมง มึงถอดสามวิเสร็จ เมพครับพี่น้อง


“มองทำไมจ๊ะเมียจ๋า  มองหน้าพี่เหมือนมอง..พี่ อยากโดนก่อนสอบสักดอกหรือไง อ่านไปๆ”ถ้าความประทับใจในแฟนตัวเองเหลือ0 มันจะเป็นยังไง


“ชิ ทำเป็น ก็แค่โตกว่าเรียนแล้วทำได้ ไม่เห็นแปลกเลย”ผมก็หันไปนั่งดูตัวอย่างที่มันบอกเมื่อกี้


“มึงก็เรียนแล้ว มึงยังทำไม่ได้เลย ถ้าอย่างกูเรียกธรรมดา มึงก็ควายน้อยดีๆนี่เองแหละที่รัก”มันเดินมาเชยคางผมขึ้นก่อนที่จะสบับแรงๆสองสามทีแล้วเดินไปนั่งเล่นเกมต่อ


อย่าให้ถึงทีกูมั้งนะมึง


“รีบๆอ่าน มึงอ่านแล้วกูจะได้อ่านมั้ง”ผมหันกลับไปมองมันตาโตเลยครับ พระเจ้าไอ้พี่เก้าจะอ่านหนังสือ


“อ่านหนังสือ พี่เนี่ยนะ”สาบานตั้งแต่คบกันมาผมไม่เคยเห็นมันอ่านหนังสือสักตัว การบ้านไม่เคยมีครับ ไปโรงเรียนยังไปตัวเปล่าอ่ะคิดดู


“เปล่า กูจะอ่านลายบนตัวมึงอ่ะ พรุ้งนี้กูสอบถ้าไม่ได้ปล่อยน้ำเดี๋ยวสมองมันไม่แล่น”พูดแล้วก็ยักคิ้วกวนตีนส่งมาให้ผม


“เฮ้ยอะไรว่ะ คีย์เปิดประตู คีย์ ไอ้คีย์!”ไปปล่อยหน้าห้องเหอะมึงไอ้น้ำเหี้ยนั้นน่ะ


TBC.


เป็นไงๆ เฮไหม 555


เมื่อคนแต่งอารมณ์ดี อะไรๆมันก็จะดีไปหมด


อิอิอิ


ก็เห็นบอกว่าตอนที่52มันนานไปไง5555


ส่วนผู้ที่ชี้แนะข้อผิดพลาดของข้าน้อยมา ขอบคุณมากฮะ ขนาดชอบโซยอนชิเดมาก ยังเขียนผิดอ่ะคิดดู

โลกนี้ชั่งไม่จีลัง

ใครที่คิดถึงเก้าคีย์ก็จัดมาให้แบบเบาะๆเนอะ เอาแค่พอหายคิดถึง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 18-05-2013 00:33:31
 :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:ในที่สุดพี่แท็คกับน้องโนก็เป็นแฟนกันแย้ว :mew3: :mew3: :mew3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 18-05-2013 00:37:44
กี๊สสสสสสสสสสสสสสสสน้องโนน่ารักมากอ่ะ อิแทคหึงโหดอีกแล้ว

 :really2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 18-05-2013 01:20:55
น่าสงสารเก้าจังต้องนอนนอกห้อง555+
แท็คกะโนเป็นแฟนกันสักที...เฮ้อ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 18-05-2013 01:37:40
ฮี้วๆ เป็นแฟนกันแล้วเฮียแท็คหวานๆกับเค้าหน่อยก็ได้นะ ทำเป็นเข้มตลอดๆ :laugh:
ส่วนโนก็ต้องทำใจนะ 555 เเฟนนายมันเข้ม
พี่เก้าหื่นตลอดๆขนาดจะสอบพรุ้งนี้นะ สงสารน้องคีย์เถอะเฮียเก้า :m3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 18-05-2013 01:41:15
 :m25: :m25: :m25: เป็นแฟนกันแร้ว คิกๆ 5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 18-05-2013 02:26:32
ความอาฆาตมาเยือน

เตรียมตัวโดนจัดหนัก!!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 18-05-2013 09:30:23
สนุก+น่ารัก
ขอโนกับแท็คก่อนนะ กำลังน่าติดตามเลย
คีย์กับเก้า คู่นี้น่ารักอยู่แล้ว หื่นดี อิอิ

ปล.ขอโนกับแท็ค แบบหื่นๆมั่งนะ
ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ
ปล.กลับมาต่อเร็วๆนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 18-05-2013 11:11:58
น้องโนน่ารัก พี่แท็คขี้หึง 55555+++ คุณหมอนี่ ของเค้าแรงจริง กรี๊ด!!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 18-05-2013 11:58:24
คิดถึง ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 18-05-2013 12:12:45
เฮๆๆๆ ไปปล่อยน้ำหน้าห้องนั้นเหอะ55+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: Masochism ที่ 18-05-2013 12:43:53
น้องโนไม่สะบายแล้วน่ารักจัง  :-[

แทคก็ขี้งอนเหมือนกันน่ะเนี้ย  :o8:

คู่นี้หวานๆก็น่ารักน่ะค่ะ  :impress2:

อยากให้คุณหมอมีคู่จัง อิอิ  :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 19-05-2013 23:50:00
คืองอนได้... มากค่ะพี่แท็ค!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 20-05-2013 06:14:09
มาเร็วๆอหน่อยน่ะครับ

ขอบคุณล่วงหน้าครับ

:o8: :o8: :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 20-05-2013 08:18:44
อิอิ เก้ากะคีย์ก็น่ารัก
แทคกะโน ก็หึงโหด 555
ดีดี หมอแว้นมากวนน้ำให้ขุ่นเร้ย จะรอซับเลือด อิอิ
 :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 20-05-2013 11:32:10
"หวานแบบไม่มีนำ้ตาล" เข้ากับตอนนี้ดีเนอะ ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 20-05-2013 12:43:38
โอ๊ยยย หัวใจจะวายแข่งกับพี่แท็ค
น้องโนน่ารักอ่ะ ไปอ่อย(?)พี่เค้าแบบนั้นระวังนะ
โดนขย้ำไม่รู้ตัว

ปล. ชอบคู่นี้มากๆ เลยค่ะ
ขออีกๆ 555555555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 20-05-2013 16:06:02
ตอนท้ายนี่ พี่เก้าน่าสงสาร สมหน้าหื่นใส่คีย์ดีนัก
แต่โน่น่ารักมากเลย กลัวตายเพราะเห็นรอย
แต่ไอ้หมอเชนนี่รุกเกินไปนะ กลัวไม่ตายดีรึไง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 20-05-2013 20:49:57
พอหมอกลับไปแล้ว โนก็.... :haun4:

555555555

คู่ เก้าxคีย์ ก็ใช่ย่อย จะกวนกันไปไหน เก้าก็หื่นเกิ๊นนนนน

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 21-05-2013 12:27:43
เป็นแฟนกันเร็วมากอ่ะ ว่าแต่หมอวอนโดนนะ

เก้าก็หื่นตลอดๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 21-05-2013 12:57:27
ตื่นแล้วห้ามลืม แต่...แทคนายก็ต้องหวานกะน้องโนหน่อยเด่
เป็นแฟนกันชิมิๆๆๆๆๆๆ
      เฮียเก้านอนตากยุงไปเถอะ
จะสอบก็ไม่ละเว้น
รอสอบเสร็จก่อนดิ 555
กดบวกและเป็ดกระหน่ำ  :mew3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 21-05-2013 16:02:05
ขอบคุณครับที่ยังคิดถึงคนอ่าน

หายไปซะนานเลย นึกว่าลืมกันแล้ว

 :z1: :z1: :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 21-05-2013 16:42:32
ตกลงเป็นแฟนกันเพราะป่วยหรอกเหรอ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 21-05-2013 22:32:03
น่ารักทั้งสองคู่เรย ชอบๆๆๆๆๆ รอตอนต่อไปน่ะ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 21-05-2013 22:35:47
ฮาคู่แถมอะ ควายน้อยคีย์ 55555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่45 หวั่นไหว up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 22-05-2013 12:27:14
แท๊คขี้งอนน่าดูนะเนี่ย และก็ขี้หึงมากด้วย ส่วนโนตอนไม่สบายขี้อ้อนน่าดูเหมือนกันนะเนี่ย คีย์กำลังตั้งใจอ่านอยู่ เก้าก็พูดอะไรก็ไม่รู้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 25-05-2013 12:52:22
บทที่46 พบผู้ใหญ่


“เพิ่งรู้นะ ว่าหมอก็ชอบมาหาเมียคนอื่นเขาดึกๆดื่นๆ”ไอ้แท็คเดินมาพิงขอบประตูกอดอกพูด มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงว่ะ ใครเมียมึงห๊ะ!


แต่ตอนนี้พูดไม่ได้เนอะ ไว้เคลียร์เวลาอื่น แหะๆ


“ไม่หรอกฮะ ผมแค่มาดูอาการ แต่ก็ไม่ได้ทำแบบนี้กับคนไข้ทุกคนหรอกนะครับ เฉพาะคนพิเศษเท่านั้น”ไอ้หมอแว้นตอบกลับหน้าระรื่นยิ้มหวานหน้าบานเป็นจานทรู  แต่ไอ้แท็คเปลี่ยนท่ามายืนตัวตรงเลยครับ เอาแล้วๆๆๆๆๆ 


“เอ่อ คือว่า..”คือถ้าพวกมึงจะยืนเล่นสงครามประสาทกันกูขอไปนอนก่อนแล้วกันนะ พระเอกจริงๆกูเปิดทางให้เลยนะเนี่ย


“อืมงั้นเดี๋ยวพี่หมอไปแล้ว ยาที่จัดไว้ให้ก็กินให้หมดด้วยนะ ถึงจะหายแล้วแต่เชื้อโรคยังหลงเหลืออยู่ เวลานอนก็ใส่เสื้อผ้าหนาๆหน่อย เดี๋ยวมันจะมีตัวอะไรมากัดอีก”ช่วงแรกๆของประโยคมันก็พูดกับผมอยู่หรอก แต่หลังๆเนี่ยมันแหล่ตาไปมองทางไอ้แท็ค แถมยังเอามือเท่าใบลานของมันมาขยี้ผมผมเล่นอีก รู้สึกได้ทันทีถึงรังสีอัตรายด้านหลังผมที่แผ่กระจายปกคุมทุกเอเรียในเวลานี้


“ไม่จำเป็นต้องห่วง ผมเคยบอกไปแล้วนี่ว่า ผมดูแลได้ ก็แค่เมียคนเดียว”เมียอีกแย้ว พูดแบบนี้มึงเสียหายนะ อ้าว ไม่ใช่หรอ ผมซิเนอะ เอ่อ พูดแบบนี้กูเสียหายนะโว้ย


แล้วไอ้แท็คมันก็จับมือหมอที่ยังแปะอยู่บนหัวผมออก มันต้องบีบด้วยแน่นๆเลยพอปล่อยขอมือหมอ ข้อมือแดงเถือกเป็นรอยนิ้วมือเลย อะไรมันจะขนาดนั้น


“ไปนอนได้แล้วตัวเล็กพรุ้งนี้ต้องตื่นแต่เช้าไปโรงเรียนอีกนะ”แล้วไอ้แท็คก็ทำในสิ่งที่เหนือความคาดหมายอีกแย้ว โดยการเอาแขนมาโอบเอวผมแล้วหันหน้ามาพูดเสียงอ่อนเสียงหวานพร้อมประโยคเลี่ยนๆแล้วทิ้งท้ายด้วยการบีบจมูกผมเล่นอย่างหมั่นเขี้ยว
ไม่ต้องไปสนใจครับว่าไอ้หมอแว้นมันทำหน้ายังไงสนใจหน้าผมดีกว่า คือแบบตกใจมากครับไม่ได้เขินไม่ได้อายอะไรนะ แต่อึ้งอ่ะ อ้าปากหวอมองไอ้แท็คด้วยสายตาประมาณว่า มึงเป็นใครแล้วไอ้คนที่ทำหน้าปวดขี้เมื่อกี้ไปไหน มันไปเข้าห้องน้ำแล้วหรอว่ะ


“งั้นพี่ไปแล้วนะไว้เจอกัน”ไอ้หมอพูดจบก็เดินหันหลังไป นี่มึงยังจะอยากเจอกันอีกหรอ ตายๆๆๆๆๆ  คือกูไม่ใช่วันทองสองใจ ที่เดี๋ยวคนโน้นมาหาคนนี้มาดม เอ้ย มาชมนะเว้ย


แล้วผมก็ถูกกระชาก คงไม่ต้องย้ำนะครับ เข้าห้องไปเลย


ปัง!!!!! กรุณณาฟังเสียงประตู เขาว่ากันว่ามันจะดังเท่าอารมณ์ของเจ้าของห้อง  ความดังระดับนี้ มีแววเห็นโลงศพไกลๆ


“แค่มันมาหาแค่นี้ถึงกับหน้าบานเลยหรือไง”เขามาถึงก็เหวี่ยงเลยครับ มึงเอาตาตุ่มดูหรือไงว่ากูหน้าบาน กูนี้ผวากลัวพวกมึง2คนจะโดดฟรีคิกกันตลอดเวลาเลยเหอะ


พูดอย่างเดียวไม่พอครับพอมันเห็นผมทำหน้าแบบไม่ใส่ใจมันก็บีบแขนผมเต็มแรงจนเจ็บราวไปหมด


“เจ็บ”กูเจ็บจริงๆครับมึง


นิสัยเก่ากำเริบครับ พอมีอะไรที่มันไม่สบอารมณ์มันก็ชอบทำร้ายร่างกายผมตลอด


“ทำไมกูจับนิดจับหน่อยทำเจ็บ แต่ไอ้เหี้ยนั้นล่ะ ยืนจับได้นานสองนานทำไมไม่เป็นไร”มึงช่วยดูด้วยครับว่าเขากับมึงจับแตกต่างกันยังไง เขาแค่จับแต่มึงบีบ


พูดไปก็เพิ่งแรงบีบไปด้วย จนผมต้องงอตัวพยายามแกะมือที่มันบีบออก เจ็บมากครับ ครั้งนี้ดูจะรุนแรงมากที่สุดๆจริงๆ ไอ้แท็คดูโกรธมาก ไม่เหมือนมันคนเดิมที่ถึงจะโมโหก็จะเยือกเย็นกว่านี้ แต่เหนือกว่าความเจ็บที่มันทำที่แขน คืออาการเจ็บที่หัวใจ เพราะอะไร เสียใจหรอ รู้สึกผิด ไม่ซิผมไม่ได้ทำอะไรเลยด้วยซ้ำ


“เขาแค่จับ แต่มึงบีบ ปล่อยกูเจ็บ”เจ็บครับทั้งแขนทั้งใจ  ไม่สนใจมันแล้ว


“กูจะทำอะไรมันก็เรื่องของกู กูซื้อมึงมาอย่าลืมซิ”ไอ้แท็คตะโกนใส่หน้าผมอย่างเหลืออด


“ห๊ะ”ตกใจครับไม่คิดว่ามันจะพูดขนาดนี้ ถ้าเป็นเมื่อก่อนผมคงไม่รู้สึกอะไรมาก คงแค่เจ็บใจนิดๆ แต่ตอนนี้สถานะผมกับมันไม่เหมือนเดิม ผมไม่ได้คาดหวังให้มันทำดีกับผมทุกอย่าง แต่ผมก็หวังว่ามันจะเลิกมองผมเป็นแค่เด็กขายน้ำ หวังว่ามันจะให้เกียรติ์ผมบ้าง   หวังว่ามันจะพอรู้สึกอะไรกับผมบ้าง หวังว่า เมื่อคืนมันจะพูดกับผมเพราะหัวใจมันต้องการพูด  ไม่ใช่แค่ลมปาก


แต่คำพูดของมันเมื่อกี้ มันทำให้ผมคิดว่า สิ่งที่ผมคิดไปเองคงจะไม่มีทางเป็นจริง ไม่รู้ทำไมหัวใจผมมันถึงถูกบีบเหมือนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ เพราะอะไร เพราะคำพูดมันที่ทำร้ายจิตใจ เพราะสิ่งที่ผมคิดไม่เป็นจริง หรือ ผมชอบมัน...


ไอ้แท็คนิ่ง ผมก็นิ่งห้องที่เมื่อ1นาทีก่อนเสียงดังอึกกระทึกตอนนี้กลับเงียบเฉียบจนหน้ากลัว


ผมมองหน้ามันด้วยม่านน้ำตาที่เอ่อล้นลงมามองด้วยความรู้สึกปวดร้าว ทำไมผมถึงอ่อนแอขนาดนี้


“ถ้ามึงมองกูเป็นแค่นั้น กูก็ทำอะไรไม่ได้ แต่กูอยากรู้ ว่าถ้ามึงเห็นกูเป็นได้แค่ของที่มึงซื้อมา มึงจะเอากูเป็นแฟนทำไม! หรือคำว่าแฟนของมึง มันก็เป็นแค่เรื่องที่มึงนึกสนุกขึ้นมาก็เลยลองพูดดู ”ทำไมผมต้องให้ความสำคัญกับสถานะของพวกเรามากมายขนาดนี้


“...”ไอ้แท็คยังคงเงียบ ยิ่งมันเงียบผมยิ่งรูสึกเจ็บ มันทั้งโมโห ทั้งเสียใจ อารมณ์มันตีกันมั่วจนเก็บไว้ไม่ได้


“หึ กูสำคัญตัวผิดเองแหละ เพราะยังไงในสายตามึงกูก็แค่คนขายตัว!”พูดไปน้ำตาก็ไหลไป


“กู..”


“ไม่ต้องมายุ่งกับกู! อึก.. ฮือๆ”ผมผลักไอ้แท็คที่พยายามเดินเข้ามาหาเต็มแรง จนมันเซถอยหลังไปสองสามเก้า แล้วผมก็ทรุดตัวนั่งรองไห้อยู่ที่พื้นอย่างเอาเป็นเอาตาย มือขวาขย่ำเสื้อที่หน้าอก เพียงเพราะผมหวังให้ความปวดที่ข้างในอกลดลงบ้าง


“กูขอโทษ”ไอ้แท็คทรุดตัวลงนั่งที่ข้างผมๆแล้วดึงผมเข้าไปกอด”กูขอโทษ กูผิดเอง กูแค่โกรธ”ผมรู้ว่ามันโกรธ แต่ผมก้ไม่ชอบให้มันทำแบบนี้กับผมอีก ทั้งๆที่มันก็เห็นอยู่ว่าผมไม่ได้อะไรกับไอ้บ้านั้นเลยด้วยซ้ำ


ผมกอดตอบมันแต่น้ำตาก็ยังไม่หยุดไหล


ทั้งๆที่โกรธมากขนาดนี้แต่แขนของผมกลับกอดตอบมันแน่นขึ้นเรื่อยๆ


อะไรทำให้ผู้ชายธรรมดาอย่างผมต้องมานั่งร้องไห้มากมายขนาดนี้ อะไรทำให้ผมอ่อนแอได้ขนาดนี้ และ อะไรที่ทำให้ผมรู้ตัวว่าชอบมันไปตั้งมากขนาดนี้แล้ว..


แล้วคืนนั้นผมก็หลับไปทั้งๆที่นั่งกอดมันอยู่แบบนั้นมารู้ตัวอีกทีก็ช่วงเช้าของวันถัดมา


เห็นชุดนักเรียนพร้อมกระเป๋าหนังสือวางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือแล้ว


หรือว่าไอ้แท็คมันไปเอามาคนเดียว


ผมหันไปดูคนข้างๆที่หลับทั้งๆที่ใส่กางเกงยีนอยู่  ทำไมทุกครั้งมันต้องทำแบบนี้ เหมือนโดนตบหัวแล้วลูบหลังเลย และไอ้ลูบหลังของมันก็มักเป็นอะไรที่ผมคิดไม่ถึงตลอดเลย  แล้วแบบนี้ ผมจะโกรธมันนานได้หรอครับ


“ตื่นแล้วหรอ”เพราะเอามือไปเขี่ยผมที่ปกหน้ามันเล่นเพลิน เลยทำใหมันตื่นมามองผม ตาแป๋ว


“อืม ทำไมไม่ปลุกกูไปเอาของด้วย”ตื่นแล้วแทนที่มันจะลุกมันกลับขยับตัวเอาหัวมันมานอนหนุนตักผม  ผมนุ่มจังว่ะ  ผมก็ยังคงเขี่ยผมมันเล่นแบบนั้น  รู้สึกเหมือนเลี้ยงลูกหมาเลย555


“ก็เห็นหลับ”มันตอบพร้อมหลับตาลง


“ก็นั้นแหละกูถึงถามว่าทำไมไม่ปลุก แล้วไปพ่อแม่กูไม่ตกใจแย่เลยหรอว่ะ”จะว่าไปพ่อแม่ก็ไม่เคยเห็นหน้ามันเลย  ทุกครั้งที่มันไปรับผมที่บ้าน ก็จะอยู่บนรถรอรับหน้าบ้าน


“ไม่อ่ะ กูบอกเขาว่ากูเป็นแฟนมึง มาเอาเสื้อผ้ามึง เขาก็รีบไปเอามาให้เลย”


“เฮ้ย! จริงป่าว”ตกใจซิครับ ใครสั่งใครสอนมึงให้พูดแบบนั้นว่ะ


“กูจะโกหกให้มันได้อะไร”มันกลับตอบแบบไม่ใส่ใจ ไอ้เชี่ยมึงตื่นมาคุยกับกูเลยนะ


“โอ๊ย!”ผมดึงผมมันที่ลูบเล่นเมื่อกี้ให้ผมลุกนั่งตามมือผม


“พูดมาดีๆ กูซีเรียสนะโว้ย”ตายห่าแล้ว ถ้ามึงเป็นผู้หญิงแล้วเดินไปบอกว่าเป็นแฟนกู กูจะไม่อะไร แต่ไอ้สัสครับ มึงลืมไปหรือ
เปล่าว่ามึงเป็นผู้ชาย


“อ้าวกูก็พูดดีๆแล้ว ไม่ดีตรงไหน”ยังจะมีหน้ามาถามอีก ไม่ดีตรงที่มึงบอกเป็นแฟนกูเนี่ยแหละ


อันนั้นไม่เท่าไหร่ไหนจะมาเอาเสื้อผ้าให้กูอีก งั้นก็แสดงว่ากูค้างกับมึงดิ แล้วเวลาค้างกัน พวกผู้ใหญ่ก็จะคิดไปว่า ว่า ว่า อ๊ากกกกกกกกก


“เป็นไร ไม่ดีหรือที่กูเข้าตามตอกออกตามประตูจะได้ไม่ต้องหลบๆซ่อนๆเหมือนเมื่อก่อนไง”ที่นี้แหละทำเป็นพูดได้พูดดี มึงถามกูมั้งไหมว่ากูเห็นด้วยเปล่า


“แล้วกูจะทำไงว่ะเนี่ย กูจะมองหน้าพ่อกับแม่ยังไง”โมโหว่ะ  ความวัวไม่ทันหายความควายก็เข้ามาแซกอีกแย้ว ชีวิตกู


“มึงอายหรอ”อยู่ๆไอ้แท็คก็พูดด้วยน้ำเสียวแผ่วๆเหมือนกำลังเสียใจ


“เปล่า”ความจริงแบบนี้ก็ดี แต่มันเร็วเกินไป ผมก็แค่ยังไม่ทันตั้งตัว


“งั้นทำไมมึงถึงไม่อยากให้กูบอกใคร”เอ่อ อย่ามาทำหน้าทำตาเหมือนหมากำลังจะถูกทิ้งนะเฟ้ย กูยิ่งขี้สงสารอยู่


“เออๆ ชั่งมันเหอะ เป็นไงเป็นกัน ไปอาบน้ำไป”เอาว่ะ เป็นไงเป็นกัน


“ก็แค่เนี๊ย ฟอด”ทำหน้าทะเล้นเหมือนหน้าหมาโดนทิ้งเมื่อกี้ไม่เคยเกิดขึ้นก่อนที่จะขโมยหอมแก้มผมฟอดใหญ่แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป โดยไม่สนใจผมที่นั่งแค้นในใจ


“ไอ้เชี่ย มึงหลอกกูหรอออ!”


เสร็จมันอีกจนได้ อย่าให้ถึงทีกูมั้งนะมึง


แถม


คีย์talk


“พี่จะว่าไปมีแผลกลางหน้าก็ดีเหมือนกันเนอะ เหมือนพวกขาโจ๋เลย”ผมที่นั่งทาkaที่หน้ารอบที่19ของวัน  นั่งชื่นชมผลงานตัวเองที่ตอนนี้จางไปเหลือแค่รอยขีดเล็กๆเท่านั้น


และที่ผมบอกว่าเป็นรอบที่19ของวันนี่ก็เรื่องจริงครับ คนปกติเขาก็จะทาครีบแค่วัน2-3ครั้งใช่ไหมครับ แต่นั้นมันสำหรับคนปกติ ไม่ใช่ไอ้เก้าครับ คือทุกครั้งที่มันนึกขึ้นได้ว่าผมมีแผลมันก็จะไล่ผมไปทาครีบครับ เล่นเอาแบบว่า ครีมซึมปุบทาใหม่ๆทั้งวันเลย ขนาดวันสอบครับ พี่แกยังอุส่าเอาครีมไปโรงเรียนให้ด้วย  มีแฟนไม่ธรรมดา(สมอง)แบบนี้นี่ดีๆจริงๆ(ประชดนะครับประชด)


“ตรงไหนว่ะ”มันก็พูดแล้วเดินมาหยิบครีมโน้นนี้อีกล้านแปดส่งให้ผมทา


เออ มันมีอีกเรื่องครับ คือนอกจากครีบลดเลื่อนแผลเป็นที่หน้าแล้วพี่แกยังโทรไปหาแม่ตัวเองให้ส่งชุดครีมจากฝรั่งเศษมาให้อีกเป็นลัง  วันนั้นผมก็นั่งอยู่ด้วยครับ มันโทรหาแม่มัน ปกติมันก็โทรตลอดครับเห็นแบบนี้ติดแม่หน้าดู แต่ตอนนี้แม่มันไปเป็นแฟชั่นดีไซน์เนอร์ที่งานแฟชั่นวีคที่นิวยอก  ครอบครัวมันแม่งไฮโซจริงๆครับ แม่ผมนะห้างยังไม่เดินเลยตลอดนัดนี่หรูสุดๆแล้ว เศษฐีบ้านนอกอ่ะรู้จักไหมครับ 555


เข้าเรื่องๆวันนั้นที่มันโทรบอกแม่มันใช่ไหมครับว่าให้ส่งครีบบำรุงผิวมาให้หน่อยเยอะๆเลย แม่มันก็ถามว่าเอาไปทำไม มันก็บอก
เอาไปให้เมียครับ ตอนนั้นมันคุยสไกด์กับแม่มันอยู่อ่ะ คิดดู แล้วแม่มันก็ถามว่าคนไหน ผมที่นั่งดูโคนันไม่รู้อีโน่นอีเน่อยู่ก็ถูกมันดึงไปหอมแก้มเลยครับ ตอนแรกผมก็ไม่รู้ไงครับว่ามันเล่นสไกด์กับแม่อยู่ ผมไม่ได้สนใจอ่ะเข้าใจไหมครับ ใจจดจ่ออยู่ที่โคนัน  แล้วมันก็บอกว่าหอมก่อนๆ ผมก็กำลังเมามันส์กับการดูการ์ตูนอยู่ก็หอมมันแบบลวกๆอ่ะครับจะได้มานั่งดูการ์ตูนต่อ จนกระทั่งได้ยินเสียงแม่มันกรี๊ดจากไอโฟนมันอ่ะครับ ผมถึงรู้ตัว โคตรอายทั้งอายทั้งกลัว แต่แม่มันกลับกรี๊ดแล้วบอกว่าน่ารัก ไอ้เก้ามันก็ได้ทีครับพรีเซ็นต์ผมยกใหญ่ เล่าเรื่องโน้นนี้แผลเป็นที่หน้าอีกสารพัด


และแล้วอีก4วันต่อมาก็มีเครื่องสำอางขนาดหนึ่งลังใหญ่ ขอย้ำว่าหนึ่งลังใหญ่จริงๆ มาส่งที่หน้าห้อง  คิดดูคนส่งยังเป็นฝรั่งอ่ะ ไม่ต้องเดาอะไรเลย


“ก็เหมือนลูฟี่ไง เห็นป่ะ”แล้วก้อวดหน้าให้มันดู


“ตลกแล้วรีบทาเลย กูไม่ชอบคนมีตำนิ”


“อือหือ ไปเอามีดมากีดซ้ำดีกว่า”ผมพูดพร้อมทำท่าลุก แต่ไอ้เก้าก็ฉุดแขนผมให้นั่งลงที่เดิมอย่างไว


“เพื่อ?”


“พิสูจรัก 5555”พูดแล้วก็ยักคิ้วให้มัน


“หึหึหึถ้าเป็นมึงนะ ตำนิทั้งตัวกูก็เอา”มันพูดเหมือนจะหวานครับ


“แหวะ พี่พาผมไปตัดผมหน่อยดิ ว่าจะตัดก่อนสอบ จนสอบเสร็จแล้วก็ยังไม่ได้ตัดเลย”พูดไปก็รับครีบกันแดดมาทาอีก นี่กูอยู่แต่ในบ้านจะทาเพื่ออะไรครับพี่มึง กูว่าหน้ากูจะพังเพราะครีมมันตีกันเยอะเกินไปนี่แหละ


“ตัดทำไม”


“ก็มันยาวแล้ว ร้อนทิ้มคอด้วย”ก็อธิบายไปทาครีบไป กูนี่จะรักสวยรักงามเกินไปแล้ว


“อืมๆเย็นๆก่อน แดดร้อน”ไอ้เชี่ย แล้วมึงให้กูทาครีบทำซากหอยอะไรว่ะ



ตอนเย็น จำไม่ได้ว่ากี่โมง


ณ ร้านตัดผมgg


“เชิญครับมาทำอะไรครับวันนี้ไม่เจอนาน”สนิทกันครับผมมาตัดผมที่นี่ประจำตั้งแต่เรียนม.ต้นอ่ะคิดดู  นานไหม


“ซื้อผักพี่ เอาคะน้า2กำ”ก็ล้อพี่แกไป


“2กำ10 ถุย ผักอ่ะมึงไปซื้อที่พารากอนโน้นไป”55555


“พารากอนขายผักด้วยหรอพี่”


“กูไม่รู้กูไม่เคยไป5555”เอาเข้าไปตลกแดกจริงๆช่างร้านนี้


“หึหึหึ”ไอ้เก้าที่มาครั้งแรกก็ชอบใจครับ ตอนแรกยังอึ้งๆอยู่เลยที่ผมบอกว่าซื้อคะน้า ไม่รู้ซะแล้วแถวนี้คีย์คุม อิอิอิ


“ตกลงมาทำอะไรเอาดีๆ หายหัวไปนาน ติดเด็กอ่ะดิ”พี่แกก็แซวครับที่แซวนี่ไม่ได้แซวถึงสาวเลยนะ คือพี่เขารู้ครับว่าผมเป็นพวก
ดึงดูดเพศเดียวกัน มาตัดผมที่นี่ทีไรมีคนมาจีบทุกที แถมพี่เขายังหันไปยักคิ้วให้ไอ้เก้าอีก


“ตัดผมดิ เด็กเดอะที่ไหน ไม่มี”


“มีแต่ผัวหรอว่ะ5555”


เซ็งครับ สนิทมากก็งี้แหละ รู้ไปหมด  พี่ช่างคนอื่นๆในร้านก็พากันหัวเราะใหญ่เลย


“มาๆตัดๆๆ เวลาเป็นเงินเป็นทอง”ผมต้องเป็นคนพูดมากกว่า


แล้วก็นั่งตัดไป ยิ่งตัดยิ่งหล่อ อิอิอิ สาวบัญชีไม่หนีไปไหนไกล 5555


ไอ้เก้าหรอ  เอ่อ ลืมมันไปเลย มันหลับครับ อยู่บ้านก็นอนทั้งวันมาข้างนอกมันยังหลับได้อีกอ่ะดู


 แต่นานจริงๆนะ ผมก็แค่นี้ ช่างร้านนี้เขาถือว่าตัดผมเหลือเส้นเดียวที่ผิดทรงก็ไม่ได้ครับ ใส่ใจทุกลายละเอียด ผมเลยมาประจำเพราะพี่เขาตัดผมดี แถมราคาก็สมน้ำสมเนื้อ จะว่าไป มีคนมาเล่นหัวแบบนี้ก็ชวนให้หลับเหมือนกันนะ


“อ้าวตื่นๆๆๆ เสร็จแล้ว”ฮือ เสร็จแล้วหรอ


ผมก็งัวเงียตื่นขึ้นมาครับ มองดูในกระจก เหี้ย คนอะไรหล่อเหี้ยๆขนาดนี้(ผมชมจริงนะไม่ได้ประชดเหอะๆ)


“โห อย่างเทห์อ่ะ”มันก็คลายๆทรงเดิมแต่มันสั้นขึ้นมากเลยครับ ดูแล้วมาดแมนสมชายมาก คนอื่นที่มาตัดผมในร้านมองเป็นตาเดียวเลย สงสัยทึ่งในความหล่อลากอลังการงานช้างสุรินของผม


ต้องเดินไปอวดไอ้เก้าก่อน


“พี่ๆๆ ตื่นดิ”มันเมาขี้ตาอยู่พักหนึ่ง


“ไปจ่ายตัง หิวแล้ว”นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นแดกจริงๆนะมึง


“เดี๋ยวดิ พี่ลืมอะไรเปล่า”ผมก็เอาหน้ายื่นเข้าไปใกล้ ไม่เห็นให้มันรู้ไปทรงผมเนี่ย


“ลืมอะไร อ๋อ”เห็นไหมๆ กูหล่อ่ะดิ”กูลืมเอาครีมมา รีบกลับไปทาครีมเลย”ผมเดินหนีออกนอกร้านเลย เซ็งแม่ง กูอุส่าอยากให้

เห็นคนแรก


“เฮ้ยรอก่อนดิ”


“อะไร”


“กูหิว”ไอ้เชี่ย


“เออไปหาไรกินก่อนค่อยกลับ”


“กูอยากไปกินที่ห้อง”เรื่องมากว่ะ


“แล้วจะกินอะไร”เห็นไหมคนมองเต็มเลย แสดงว่ากูหล่อ


“กินมึง”เดินมาโอบเอวผมแล้วก้มลงกระซิบข้างหู ปากนี่คลอเคลียอยู่กับแก้มผมเลย  ไอ้เชี่ยกลางห้าง


“พี่ทำไรว่ะคนเยอะแยะ”หน้าด้านไปแล้วมึง


“น่ารัก กูไม่ชอบให้ใครมอง ไอ้ผมนี่อีก ตัดทำไมน่ารักขนาดนี้ว่ะ” ปัดจะชมก็ชมซะ แล้วผมจะไปเถียงอะไรได้ล่ะครับ ก็มันเรื่อง
จริง 5555 ผมก็เลยทำได้แค่


“-////-“แล้วก็กลับบ้านไปกินตับ


Tbc.


ขอโทษที่ช้า


จริงๆยอมรับเลยว่าเดี๋ยวนี้แต่งได้แค่อาทิตย์ล่ะตอน ถึงจะยังอยู่ในช่วงปิดเทอมก้เหอะ แต่มีทเรยนซัมเมอร์ฮะ

ต้องสอบด้วย


ส่วนที่ขอมาให้แต่งเยอะๆ เราพยายามสุดๆแล้วได้แค่นี้จริง


เอาไว้สอบเสร็จจะพยายามมากกว่านี้นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 25-05-2013 13:09:56
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[บทจะหวาานก็หวานซะไม่มีเลยนะคู่นี้อะ :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:


 :mew2: :mew2: :mew2: :mew2:ไม่เป็นไรจ้าขอแค่อย่าทิ้งกันก็พอแล้วจ๊ะ :bye2: :bye2: :bye2: :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 25-05-2013 13:10:29
พี่แท็คทีหลังพูดให้รู้จักคิดซะมั่งรู้ไหมน้องโนเค้าเสียใจนะ
คู่เก้ากะคีย์ก็น่ารักตลอดกาลเบย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 25-05-2013 16:45:05
^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 25-05-2013 17:09:33
ชอบที่เเท๊คเป็นอย่างนี้ง่ะ หมาน้อย หมาน้อยน่ารัก!
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 25-05-2013 17:12:23
แอร๊ยยย
คีย์น่าร๊ากกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 25-05-2013 18:13:31
น่ารักจุงเบยยยย :mew3: :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:  หมายถึงคีย์กับเก้านะ

 :hao3: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: JAROEN ที่ 25-05-2013 18:15:38
เยิ้มหมดแล้วอ่ะ  :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: akira334 ที่ 25-05-2013 18:35:07
เอร๊ย อยากส่องคีย์กินตับ  :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Masochism ที่ 25-05-2013 19:55:36
สู้ๆน่ะค่ะ โบกธงเรียน

ยังไงก็จะรอ ตั้งใจเรียนน่ะค่ะ  o13

แทคน่ารักขึ้นน่ะเนี้ย ส่วนโนก็เริ่มรักเขาแล้วอ่าสิ อิอิ  :-[

คู่เก้ากับคีย์ก็ยังน่ารักเหมือนเดิม  :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 25-05-2013 20:36:05
แทคเริ่มทำตัวสมกับเป็นแฟนแล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 25-05-2013 21:25:21
 :impress2:น่าักที่สึดเรยยยยยย  ชอบๆๆ อ่านไปเขินไป  555+
 :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 25-05-2013 21:56:00
เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ
รอตอนหน้านะครับ ชอบเรื่งนี้อ่ะ (ช่วงนี้หวานๆขมๆปนกันไป)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 25-05-2013 22:15:25
แท็คปากเสียจิงๆ แม๊ น่าเอาทีนไปนากปาก เหอะๆ ยังดีที่ง้อไว

เก้าคีย์นารักอะ อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 25-05-2013 22:29:46
 :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 25-05-2013 22:45:57
ต้องโทษที่ช่างตัดผม ทำให้กลับไปโดนกินตับ ๆ !!!

คิคิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 25-05-2013 23:41:28
แท๊คขี้หึงนะนั่น แต่แท๊คน่าจะดูนะว่าโนไม่ได้มีท่าทีอะไรกับคนนั้นเลย ไปพูดอย่างนั้นกับโน ไม่คิดบ้างหรือไงว่าโนจะเสียใจ เก้าคีย์น่ารักดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: YounIn ที่ 25-05-2013 23:54:49
ชอบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ

หายไปนาน หมายถึงเรา .ชี้ตัวเอง

สนุกตลอด

ต่ออีกๆ :mew1:

ชอบตอนแม่พี่เก้ากรีด 5555555

แล้วก็ตอนที่คียปิดประตูหนี อ้ะ ฮาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 25-05-2013 23:55:25
อ้ายยยยยย สองคู่นี้จะน่ารักไปไหนนี่
คีย์น่ารักมาก พี่เก้ก็ขี้หวงเหลือเกิน

ส่วนโนก็น่ารัก แถมซื่อซะ
เล่นเอาแท็คหึงไปตั้งมากมาย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 26-05-2013 00:31:34
555 อยากตามไปดูตับคะ -..-

เริ่มลงตัวละทุกคู่ หึหึ

ีรอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: wishes ที่ 26-05-2013 00:46:56
 :mew1: สนุกมากครับ  :mew2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 26-05-2013 01:22:07
เฮียแท็คคุมอารมณ์หน่อยนะ น้องโนตามไม่ทำ :impress2: <<< สุดท้ายก็ต้องยอมใช่มะโน
หา!อะไรนะ!เฮียไปบอกพ่อแม่โนว่าเป็นแฟนกันหรอ เอิ่ม...รอตอนต่อไปครับ ลุ้นๆ
จะโทษพี่ช่างตัดผมดี ความน่ารักของคีย์ดี หรือความหื่นของเฮียเก้าดี 555 น้องคีย์เลยโดนกินตับเลยคืนนี้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: toshika ที่ 26-05-2013 03:08:48
แทคโนน่ารัก

 :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 26-05-2013 09:34:25
แต่ละคน หลงเด็กซะจนลืมมาดหัวหน้าซอยกันเลยทีเดียว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-05-2013 13:45:28
โห พี่แท็คบุกเดี่ยวไปบ้านน้องโนแถมบอกพ่อแม่ว่าเป็นแฟนโนอีก กล้ามาก!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 26-05-2013 13:48:45
บอกผู้ใหญ่แล้วทั้งสองคู่ น่ารักมาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 26-05-2013 15:05:52
หึงมากไปจนหลุดคำพูดไม่ดีซะงั้น!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: best3651013 ที่ 26-05-2013 17:19:49
มาต่ออีกไวๆๆๆนะ คราฟ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 27-05-2013 04:54:39
เอาเข้าไปแต่ละคู่ ณ จุดนี้ไม่เหลือมาดเด็กช่างแล้ว
กลับห้องไปกินตับอีก !!! เหนื่อยจะกรี๊ส
รออ่านตอนต่อไปจ้า    :L2:
ปล.  จะลงช้าลงไวก็รออ่านเหมือนเดินจ๊า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: PrAeW ที่ 27-05-2013 10:04:59
เก้ายังหื่นตลอด
หวานกันทั้งสองคู่เลย   :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 27-05-2013 10:10:53
เอาแล้ว ผู้ใหญ่รับรู้หมด
ชอบแม่เก้าเป็นสาววาย ด้วย
คีย์โดนแม่กรี๊ดแน่ 555 :mew1:
กดบวกและเป็ดเชียร์แทคโน :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 27-05-2013 14:14:56
นะ.....ดุมาก และใจดีมาก หมาพันแท็คนี่ หายากดีเนอะ....
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 27-05-2013 18:38:22
หลังจากโฉบไปมา มานาน

ได้ฤกษ์อ่านนนน เย้ ชอบทุกคู่ โดยเฉพาะกูแทค

น่ารักดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 27-05-2013 19:08:38
ตับๆๆๆ เออคือแม่กรี้ดด้วย 55+  น่ารักจริงๆแม่พี่เก้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Death Y ที่ 27-05-2013 21:21:42
มาต่อเร็วๆ :katai2-1:นะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 28-05-2013 12:02:45
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 28-05-2013 22:05:26
 :ling1: :katai2-1:
มาต่อไวๆน้าาาาาาาาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Wereena ที่ 29-05-2013 08:16:32
คึคึ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 29-05-2013 16:24:26
แท็คก็รุกหนักเกิ๊นนนนส์ แอบฟินเบาๆ หึหึ เหมือนคู่รักผมเลย 555+ โหด เถื่อน บ้าบอ ไร้สาระ กวน..ีนกันไปมา 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 02-06-2013 11:43:51
เข้ามาตามหาคนแต่ง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 02-06-2013 20:17:36
บทที่47 วันเบาๆ 80%


โนtalk


ในที่สุดเวลานี้ก็มาถึง


สอบเสร็จแล้ว!!!


ในที่สุดความเครียดที่สะสมมาตลอด1สัปดาก็หายไปเป็นปริบทิ้ง ผมเลยย้ายร่างกายที่แสนจะเหนื่อยล้าไปที่หน้าตึกเรียน พอเดินไปถึงก็เห็นสหายแสนรักนั่งหน้าสเล่อนหัวเราะเอ็กอ๊ากอย่างสุขใจ


“ช้าสัส มึงกะเอาเต็มเลยไง”มาถึงสหายนัดก็ตอนรับด้วยถ้อยทีที่สุภาพ


“เต็มเหี้ยอะไร กูหลับ สัส แม่งไม่ปลุกเลย”ก็เลยสวนกลับพร้อมประเคนฝ่ามืออรหัรเข้าที่กระหม่อมทีหนึ่ง


“โอ๊ย!”ตบเบาๆมันร้อนซะเวอร์ไอ้นิวที่นั่งอยู่ข้างๆก็เลยช่วยให้มันเจ็บสมใจ


“แหมๆๆ มีติวเตอร์ดีนี่เนอะ หลับอย่างสบายใจเลย”นี่เสียงไอ้แพนครับ


“อะไร ไอ้เหี้ยโนนี่นะไปติว กูว่าแค่มันอ่านหนังสือออกพ่อแม่ก็น้ำตาไหลแล้ว”ไอ้สัสนิว


“พ่องมึงดิ แล้วติวเตอร์เหี้ยอะไร”จัดการกับไอ้นิวเสร็จก็หันไปหาไอ้ตัวจุดประเด็นเลยครับ


“ไม่ได้เหี้ยโว้ย เขาเรียกแบดบอย”


“อะไรของมึง มึงเมาแล้ว ไอ้แนวจูนๆๆๆ”ไอ้คีย์พูดเสร็จไอ้แนนก็หันไปนวดขมับไอ้แพนแบบเร็วๆ


“จูนๆๆๆๆๆ”ไอ้แนนมันมันส์ใหญ่เลยครับ


“พอแล้ว เดี๋ยวกูเอาให้ลุกไม่ขึ้น”ไอ้แนนหยุด ผมหยุด ทุกคนหยุด แม้แต่คนตายยังหยุดหายใจ


“ถ้ามึงจะพูดขนาดนี้ปี้กูตรงนี้เลยดีกว่า”แนนมึงแน่นใจหรอว่านี่ ประชด5555


“ไอ้สัสไปตายให้หนอนแดกไปพวกมึง เรทเกิ๊น มึงดูด้วยเยาวชนของชาติยังไม่บรรลุนิติภาวะกี่คน”


“แหมๆไอ้เหี้ย ทำยังกับมึงไม่เคย”ไอ้นิวครับตบหัวไอ้นัดแล้วพูด แต่เหมือนผมกำลังจะได้ฟังเรื่องที่สำคัญสุดๆเข้าซะแล้ว


“อะไรๆๆ พวกมึงอะไรกันมีความลับหรอ”ไอ้คีย์ลุกขึ้นไปแทรกกลางระหว่างไอ้นัดกับไอ้นิวแล้วเอาแขนสั้นๆของมันไปกอดคอพวกมันไว้


“เหี้ยไรครับเตี้ย ปล่อยเลยกูขี้เกียจก้ม”เจ็บแทน  พวกมันนั่งอยู่ครับแต่ไอ้คีย์ยืนกอดคอพวกมัน


“อย่าเปลี่ยนเรื่องๆ อย่าบอกนะว่าพวกมึงมีซัมติ้งอะไรกัน”มันกำลังเปลี่ยนเรื่องครับ ต้องรีบดึงมันกลับมา กูอยากรู้


“ใช่ๆนัดดูสวย เฮ้ย ไม่ใช่ซิเขาเรียกว่าอะไรว่ะ ที่แบบพวกผู้หญิงมีผัวแล้วสวยขึ้นอะ”แนนน้อย พยายามคิดหาคำมาเปรียบเปรย พร้อมทำหน้าคุ้นคิดแอ๊บแบ๊วไปด้วย  อันหลังนี้ไม่ต้องใช้ความพยายามครับ ถ้าไม่เคยอาบน้ำกับมันแล้วเห็นว่ามันมี ปิกาจูเหมือนผม ผมพันธงเลยว่ามันเป็นผู้หญิงชัว


“มีน้ำมีนวล”แล้วก็เป็นที่รักมันที่สามารถเข้าใจมันได้ดีที่สุด


“เออๆๆ นั้นแหละๆๆ ดูอวบขึ้นแล้วก็ผิวใสอะไรแบบนี้”


“เฮ้ยๆๆ มัวแล้วไอ้แนน กูว่าแม่งอ้วนขึ้นก็ไม่แปลกหรอกแดกชิพหาย มึงดูในกระเป๋ากางเกงแม่งมีแต่เปลือกขนม”ไอ้คีย์ว่าแล้วก็ล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงไอ้นัด พอขวักออกมาก็มีเปลือกขนมเต็มเลย พวกขนมห่อละ5บาทอ่ะครับ  กูว่าแล้วทำไมกระเป๋ากางเกงมันตุงๆ


“สกปรกครับ มึงเห็นโน้นไหมสหายรัก ที่กรุงเทพเขาเรียกว่าถังขยะ สรรพคุณของมันคือ สามารถเอาขยะทุกอย่างทิ้งลงไปเท่าที่
มึงอยากจะทิ้ง”


“ไอ้เหี้ยสหายนิวครับ ที่โรงเรียนอนุบาลครูมึงไม่สอนไงว่ากินแล้วเก็บ ครูไม่ได้บอกให้ทิ้ง”ก็จริงของมัน


“ถุย โง่ขนาดนี้ไปนั่งคุยกับขี้ไป๊”ไอ้พวกที่เหลือก็พากันหัวเราะ ชอบใจ


แต่เอ๊ะ เหมือนจะลืมเรื่องสำคัญไปบ้างอย่าง...


“โน้นไปโน้นได้แล้ว  ผอมอ มารับแล้ว”


“อะไรว่ะผอมอ”อย่าว่าแต่ไอ้คีย์เลยนัด กูก็งง


“ผอมอ ก็ผัวมึงไง ไปๆๆชิ้วๆๆ”พูดเสร็จก็ทำมือไล่ไอคีย์


“เหี้ยบนัดกูไม่ใช่หมา แล้วอีกอย่างมึงรู้ได้ไงว่ามันเป็นผัว กูก็ผู้ชายนะโว้ย”ถึงจะพูดแบบนั้นแต่มันก็หยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพาย


“ถุยอย่างมึงกูไม่นับว่าสายพันธ์เดียวกับพวกกูหรอก”


“ไอ้โนทำเป็นปากดีอย่างกับมึงไม่โดนพี่แท็คแทงไง”อ้าว ไปๆมาๆ ไหงวนว่าที่ผมอ่ะ


“สันตีนครับเอาอะไรมาพูด อย่างกูนะจะโดนแทง นี่โนเทคนิคxครับ แทงอย่างเดียว “


“ปากดี เดี๊ยวกูจะไปเล่าให้พี่แท็คฟัง”รู้จักมันดีขนาดนั้นเลย


“กูสงสัยมานานแล้วมึงกับไอ้แท็คเป็นไรกัน  กูเห็นชอบทำท่าส่งซิกให้กันตลอด”ไอ้แพนหน้าถอดสีเลยครับ เหมือนมันเพิ่งถูกจี้จุด เอาแล้วๆๆๆๆๆ


“อะไรของมึง กูก็รู้จักดิ เห็นเกาะมึงอย่างกับลิง ใช่ไหมนัด”รีบหาตัวช่วยเลยนะมึง


“ฉันไม่รู้ ฉันเมา”ไอ้นัดไม่รับมุขไอ้แพนครับพูดน้ำเสียงเนอๆแล้วหันหน้าหนีไปทางอื่นเลย


“เฮ้ย แพนอย่าบอกว่าตัวมีชู้อ่ะ”ทั้งโต๊ะร่วมไปถึงโต๊ะข้างๆหันมามองพวกผมกันยกใหญ่เลย คือไอ้แนนอ่ะมันมีดีที่เสียงครับ เห็นตัวแค่นี้แต่มันอ่ะจอมโวยวายแล้วก็เสียงดังมาก แล้วเมื่อกี้มันไม่ได้พูดครับแต่มันตะโกน


“เฮ้ยจะบ้าไง มีที่ไหนเค้าก็อยู่กับแนนตลอด25ชั่วโมงต่อวันเลยนะ”มันรีบกอดเอวไอ้แนนไว้เลยครับ ต้องรีบยืนยันครับ ไอ้แนนเป็นพวกที่ขี้วีนขี้หึงมาก แล้วแม่งก็งี่เง่าสุดๆ ผิดกับหน้าตามันเลยครับ ผมเห็นโกรธขึ้นมาทีไอ้แพนตามง้อจนโทรมอ่ะ ไม่รู้มันง้อกันกี่ท่า เฮ้ย ไม่ใช่ อีท่าไหนตั้งหาก แฮะๆๆ


“24เหอะ สัส”ไอ้คีย์ที่เตรียมตัววิ่งไปหา ผอมอ ก็หันมาด่าก่อนที่จะโบกไม้โบกมือแล้ววิ่งหูตั้งห่างกระดิกไป


“แล้วไปอย่าให้รู้นะ”ไอ้แนนมันก็ทำท่าชี้หน้าคาดโทษไอ้แพนไว้ ไอ้แพนนี่ก็หันไปโอ๋เมียมันใหญ่ ก่อนที่จะหันมาทำสายตาอาฆาตผม  นี่สรุปกูผิด


“ฮัลโหล รร.....ไม่อยากไป....เพิ่งสอบเสร็จเหนื่อย....ถ้าซื้อไนท์กี้ให้จะไป....โอเคเดี๋ยวไปรอหน้ารร..”ไอ้นัดครับ มันคุยโทรศัพ


“ใครว่ะ ทำไมต้องซื้อไนท์กี้ ทำอย่างกับมีป๊าเลี้ยง”ช่วงนี้ ไอ้นัดมันมั่งคลั่งครับ เห็ยได้โน้นนี่ใหม่มาตลอด


“ป๊าที่ไหน เด็กกู555 หล่อก็งี้แหละ”


“ลูกคุณหนูที่ไหนเขาหลงผิดวะ”


“หึหึหึ กูว่าคุณชายว่ะ”พวกผมหันไปมองไอ้นิวเลยครับอะไรคุณชายอะไรของมึง


“ตลกแระๆ ไปแระ เออ กูฝากแทงบาร์เย่น5000”


“เอ่อๆไปเหอะมึง ได้มามากระวังเขาเอาคืนเท่าตัวแลวจะหนาว”


“บ่อยั้น”แล้วไอ้นัดก็ไปอีกคน พวกผมก้เลยได้แต่นั่งมองตากันปริบๆ


“พวกมึงสองคนทำไรกันว่ะ”แล้วก็เป็นไอ้แนนที่เก็บต่อมความเสือกไว้ไม่อยู่


“กูทำอะไร กูก็อยู่ของกู”มันกอดอกพูดแบบไม่สะทกสะท้าน


“กลับยัง”ก่อนที่ไอ้แนนจะเอ่ยปากคาดคั้นไอ้นิวต่อ ไอ้แท็คมันก็โผล่มาจากด้านหลังผมซะก่อน


“อืม”ถึงจะถามผมแบบนั้น แต่หน้ามันดูอิโรยพอตัว ผมก็เลยจำใจต้องกลับ


ล่ำลาไอ้พวกที่เหลือพอเป็นพีธีก็พากันเดินมาที่bmw z4 ของมัน มึงจะเด่นไปไหนครับ ขี่วีออสธรรมดาแบบชาวบ้านเขาไม่ได้หรือไง ไปไหนมาไหนทีมีแต่คนหันมอง


“หิว”แล้วอยู่ๆหมาแท็คก็หิว


“แวะกินก่อนไหม”รู้สึกเหมือนเรากำลังเอาใจมันอยู่เลยแฮะ


“ซื้อไปทำที่ห้อง”


“อืมๆแล้วแต่”แล้วเราก็ไม่ได้ไปไหนครับ ซื้อของจากท็อปซุปเปอร์ข้างล่างแล้วก็เอาขึ้นไปข้องบน


รู้สึกเหมือนคู่แต่งงานใหม่เลยครับ ซื้อแก้วคู่มั้งล่ะ จานมั้งล่ะ กับข้าวของสดมั้งล่ะ  นี่ผมหนีตามมันมาป่าวว่ะเนี่ย


จะว่าไปตั้งแต่วันที่มันบอกว่าไปหาพ่อกับแม่ผมที่บ้านผมก็ไม่กล้ากลับบ้านอีกเลย


ก็คิดดูซิครับว่าถ้าเป็นคุณคุณจะทำยังไง แค่คิดว่าพ่อกับแม่จะถามผมก็เข่าอ่อนแล้ว


“จะทำอะไร”ยิ่งมองมันก็ยิ่งอดกังวลไม่ได้


“ข้าวผัดไหมง่ายดีเร็วด้วย ข้างก็หุ้งไว้ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว”มีลูกบอกลูกมีหลานบอกหลานนะครับ ว่าไอ้โนเป็นแม่ศรีเรือนตัวจริง อานาถแท้ชีวิตกู


“อืมเอาไข่เจียวด้วย”คุณชายเขาก็แดกอะไรง่ายๆเป็นนะเอ่ง


“อืม”และแล้วพ่อครับหัวทะเล อย่างผมก็จัดการทำข้าวผัดหมู พอดีซื้อหมูมาจากท็อปเมื่อกี้ 15นาทีต่อมาข้าวผัดหมู2จานดาวเทียม(มันเยอะมากครับข้าวหมดหม้ออ่ะ)กับไข่เจียวที่ใช่4ใบก็บานเต็มโต๊ะกระจกหน้าทีวี ที่จริงในห้องมนก็มีโต๊ะกินข้าวให้ครับแต่มันเป็นหมันเพราะมันมองไม่เห็นทีวี


“กินดิมองอะไร”มองข้าวกูแล้วจะอิ่มไหมครับ


“มึงทำเอง?”อ้าว


“เปล่า ไอ้แกะข้างห้องมาทำ”ไอ้แกะคือหมาพุดเดิ้นข้างห้องครับชั้นที่พวกผมอยู่มีแค่2ห้องเพราะฉะนั้นก็ไม่แปลกที่เราจะสนิทกันเพราะเจ้าของไอ้แกะนั้นแหละครับ  ป้าแกเป็นผู้หญิงที่อยู่คนเดียวครับ ใจดี แล้วก็มีแต่ไอ้แกะ(เป็นหมาแต่เสือกชื่อแกะ)เป็นเพื่อนแกเคยเอาแกงมาให้ครับ บอกว่าเห็นมีคนมาอยู่เพิ่ม หมายถึงผมนั้นแหละ ไอ้แท็คมันก็บอกว่าชอบเอามาให้ตลอด แต่มันไม่ชอบ บอกไม่รู้จะทำหน้ายังไง เหอะๆแค่ดีใจมันยังทำไม่ได้อ่ะครับ


“....”จ้อง

“อะไรล่ะ”


“กวนตีน”ด่าด้วยน้ำเสียงนิ่งครับ แต่มันเจ็บที่สุด เพราะหน้ามันจริงจังมาก


“....”เอาเหอะ กูหิวไว้ค่อยเอาคืน


TBC…..


ซัมเมอร์ทำเราใกล้ตาย :katai1:


พยยายามอย่างที่สุดที่จะลงได้แค่นี้จริงๆ


ไว้ถ้ามีเวลาหายใจอีกจะเอามาลงอีก20%ที่เหลือมาลงให้ :katai4:


รวมไปถึงเรื่องเมียเก็บด้วย


อีกเดี๋ยวก็เปิดเทอมอีกแล้ว :katai1:


เรียนตลอดปี เฮ้ย ทำงานเรียนทำงาน ทุกวันนี้มีเวลานอน6ชั่วโมงเอง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 02-06-2013 20:25:15
กับข้าวต้องกินที่บ้านอร่อยที่ซู้ดดดดดด

อิอิ  อิจฉาาาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่46 พบผู้ใหญ่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 02-06-2013 20:32:22
 :mew1:
อยากอ่านอีก
พักผ่อนให้เต็มที่น๊า จะได้มีแรงเขียนต่ออีก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 02-06-2013 20:47:00
อีก 20% จะมาเมื่อใดครับ_เป็นนิยายเรื่องที่น่าติดตามมากนะครับ แต่คนแต่งหายไปนานเกิ้นนนนนนน
ตอนนี้มาแบบ งงๆ_ไม่มีไรมาก

ปล.รอตอนต่อไปนะครับ(อย่าหายไปนานหล่ะ)
ปล.ขอเป็นกำลังใจให้คนแต่งในทุกๆเรื่องนะครับ
ปล.จะคอยติดตามต่อไปครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 02-06-2013 21:47:49
 :L2: :L2: :L2: :L2: :L2:สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเน้อจะเป็นกำลังใจให้จ้า :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 02-06-2013 22:17:23
โนจังศรีเรือนอิอิ

รอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 02-06-2013 22:22:35
ไม่มีไรจะบอก แต่  o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 02-06-2013 22:53:13
แม่ศรีเรือนจริง ๆ อย่างนี้พี่แท็กรักตายเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 03-06-2013 00:20:23
เพื่อนโนกับคีย์ฮาเฮกันดีนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 03-06-2013 02:26:22
แล้วๆๆๆๆๆๆๆ อีกยี่สิบ นี่มันลุ้นชะมัด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 03-06-2013 08:35:20
ไนท์กี้กะนัดเหรอ
อยากรู้ๆๆๆๆ :hao6:
โนแม่ศรีเรือนให้แทค ฮิ้ววววว
กดบวกและเป็ดดีใจที่มาต่อ
คนเขียนสู้ๆ  :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 03-06-2013 10:26:31
น่ารักๆ คู่แต่งงานใหม่ๆอ่ะ  555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 03-06-2013 10:28:36
โนโคตรฮาอ่ะ หน้ามึนมากมาย 555++
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 03-06-2013 10:36:57
เมื่อไหร่โนจะจำได้ว่าเคยไปให้สัญญาอะไรไว้กับแท็คล่ะน่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 03-06-2013 13:52:15
น้องโน น่ารักจริงๆ ไว้ว่างก็พาแท็คไปเปิดตัวเลยนะ กร้ากกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: best3651013 ที่ 03-06-2013 14:14:52
ยังรออยู่เสมอนะ คราฟ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 03-06-2013 16:45:34
555นารักดีแหะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 03-06-2013 20:53:52
น่ารักเบาๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 04-06-2013 10:38:08
แท็คน่ารัก  ดูไม่ค่อยมีปากมีเสียง 55
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: wishes ที่ 04-06-2013 18:46:02
 :mew1: อย่าหายไปนานนะครับ คิดถึงครับผม  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 04-06-2013 19:07:40
รักแท็คโน

นานแล้วที่ไม่ได้อ่าน...ยังน่ารักเหมือนเดิม ^___^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: คุณชายลูกหมู ที่ 04-06-2013 20:43:51
มาต่อไว นะครับรออยู่  :-[




ปล.ขอฝากนิยายที่แต่งเรื่องแรกด้วยนะครับ เรื่อง บทรัก เมียแต่ง
www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=38163.msg2399190#msg2399190
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 05-06-2013 14:37:47
แพนกับแนนนี่ดูงุ้งงิ้งๆน่ารักดีเนอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: repilca ที่ 05-06-2013 15:09:03
เพิ่งตามอ่านทัน หนุกหนานสุดๆๆ รีบมาต่อนะจ๊ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 06-06-2013 11:33:46
เบาๆจริงด้วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 08-06-2013 08:59:24
น่ารักกันเกิ๊นส์ คู่นี้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 08-06-2013 09:36:15
กดบวกเบาๆ
เค้ารอแทคโนอยู่ :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 09-06-2013 16:18:11

บทที่47วันเบาๆ20%ที่เหลือ


หลังจากกินกันอิ่มหนำสำราญแล้ว คุณชายเขาก็อาษาล้างจาน ทำหน้าที่เมียที่ดี อิอิ จากนั้นก็พากันไปอาบน้ำแล้วมานั่งดูบอลกันที่หน้าทีวี ผมจะอธิบายการเป็นอยู่ของพวกเราให้ฟัง


ผมนั่งดูทีวีในขนาดที่ไอ้แท็คนอนหนุนตัก ไม่ใช่มันนอนดูทีวีธรรมดานะครับแต่มันหลับจริงแถมยังหันหน้าเข้าหาพุงผมอีกตั้งหาก
ลมหายใจอุ่นๆร้อนๆปะทะเข้ากับเสื้อยืดสีดำบางๆของผม ทำให้รู้สึกขนลุกแบบประหลาด


เวลามันอยู่นิ่งๆแบบนี้อย่างกับพวกนายแบบในแมกกาซีนเลย เพราะขนาดนอนหลับมันก็ยังเก็กหน้าหล่อไว้เลย เหอๆๆ พอเห็นแบบนี้ก็อดไม่ได้ที่จะเตะจมูกโด่งเป็นสันของมันดู


ของจริงเปล่าว่ะ ถ้าเป็นของจริงอะไรมันจะสวยได้รูปขนาดนั้น  ผมก็เลยเอานิ้วดันปลายจมูกมันขึ้น เขาบอกว่าถ้าคนที่ทำจมูกจะทำอะไรแบบนี้ไม่ได้


แต่55555 พอดันขึ้นไปแบบนี้ จมูกโด่งๆของมันเลยกลายเป็นจมูกหมู  ตลก55555 พอสุขใจเต็มที่กับจมูกอันใหม่ของไอ้แท็คผมก็เลื่อนขึ้นมาที่ขนตายาเป็นแพแต่มันไม่ค่อยหน้าครับพอไม่เห็นสายตาที่เอาแต่ดูถูกคนอื่นแบบนี้ ลองนึกๆดูมันก็เป็นแค่คนธรรมเองเนอะ


แต่มึงจะหลับลึกไปไหนกูเล่นหน้ามึงขนาดนี้ยังไม่ยอมตื่นอีก ขาเริ่มชาแล้วด้วย


ผมก็เลยลองขยับขาไปมาเล็กน้อยเพื่อให้เลือดมันวิ่งได้


“ฮือ”พอขยับปุป ไอ้แท็คมันก็ครางอย่างไม่พอใจ ก่อนที่จะล็อคตัวผมไว้ด้วยการขยับเอาแขนมากอดเอวผมไว้ ก่อนที่มันจะซุกหน้าเข้ามาใกล้พุงผมอีก จนทำให้ต้องขะแม่วพุงหนี


แล้วถ้าเป็นแบบนี้ผมจะทำอะไรได้อีกครับ ก็เลยปล่อยให้มันนอนไป จนมันตื่นใน2ชั่วโมงต่อมาแหละ


ขาชาไปหมดเลยๆT^Tฮือๆ


ไม่มีการสำนึกครับพอตื่นขึ้นมาพี่แกก็หิวทันที  เลยสั่งให้ผมไปทอดไข่ให้มันกินข้าวอีก


เพราะเมื่อเย็นที่กินไปนั้นเป็นข้าวทั้งหมดที่มีอยู่ก็เลยต้องหุ้งใหม่อีก


นี่ผมกลายเป็นอีเย็นไปแล้วหรอครับ



บทที่48 ความสุขและความทุกข์


โรงพยาบาลครับ การผ่าตัดเป็นไปด้วยดีตอนนี้นากำลังพักฟื้นอยู่ คิดถึงจะแย่ไม่ได้เจอกันเกือบๆ2อาทิตย์เห็นจะได้ ผมก็เดินถือของฝากจากภูเก็ตเต็มสองไม้สองมือทุกอย่างดูดีและสดใสไปหมด ติดก็แต่


“พี่เดินห่างๆหน่อยก็ได้ ถ้าจะเดินติดกันขนาดนี้ขี่คอกูเลยดีกว่า”ไอ้แท็คมันก็มาด้วย  ทั้งๆที่ผมไม่อยากให้มันมา  เพื่อแม่ถามเรื่องวันนั้นที่มันไปเอาของที่บ้านผม ผมจะได้ปฎิเสธได้ว่าไม่มีอะไร ล้อเล่น หรือมันเป็นการเข้าใจผิด แต่ถ้ามันมาด้วยแบบนี้ผมก็พูดไม่ได้ซิ


และอีกอย่างตั้งแต่เข้ามาในโรงพยาบาลมันก็แทบจะขี่คอมผมอยู่แล้ว ไม่รู้จะเดินติดอะไรหนักหนา


“ย่อตัวลงซิ”ไอ้เหี้ยครับกูประชด


“เฮ้ยมึงจะบ้าหรอ ถ้ากูแบกหมีควายอย่างมึงได้ กูก็ไปเป็นนักยกน้ำหนักแล้ว ดูตัวดิ”


“แล้วมึงจะพูดทำไม”อ้าวกูผิด


สุดท้ายผมก็ต้องเดินให้มันตัวติดจนมาถึงห้องของนา  ไม่อยากเคาะประตูเพราะอยากให้นาตกใจ เลยค่อยๆย่องเข้ามาในห้องแล้ว
หมับ


“ว่าไงคนสวย สบายดีไหม ฟอด”เข้าไปกอดนาจากด้านหลังแล้วหอมแก้มไปมาข้างขวาที  ข้างซ้ายที หลายรอบก่อนที่จะ


“อ้าวโนมาแล้วหรอลูก”แม่ที่เพิ่งเปิดประตูห้องน้ำออกมา


“น้องโนคิดถึง”ตามด้วยนาที่มีสายน้ำเกลือโยงยางไปมา


แต่เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนนะครับถ้านายืนอยู่หน้าห้องน้ำแล้วไอ้เด็กที่ผมหอมเมื่อกี้ล่ะ


คิดได้แบบนั้นก็หันไปมองคนในอ้อมกอด


“เฮ้ย!”


“แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่จ๋าพี่จ๋า”พอเด็กคนนั้นเห็นผมเท่านั้นแหละก็ร้องลั่นห้องเลยครับ


“เอ็มเป็นอะไร”แล้วจู่ๆก็มีผู้ชายหล่อเหลาอีกคนวิ่งเข้ามาในห้อง


“พี่แอล ข่วยด้วยโรคจิต โรคจิต”เด็กนนั้นร้องไห้น้ำตาอาบแก้มทั้งสองข้างพร้อมชี้นิ้วมาทางผม  ผู้ชายคนนั้นก็ได้แต่มองผมแบบ

งงๆ


กว่าเหตุการณ์จะสงบลงได้ก็ใช้เวลานับชั่วโมง พี่ชายของเด็กคนนั้นร่วมทั้งนาที่นั่งโอ๋เด็กคนนั้นอยู่นานเห็นจะได้ ผู้ร้ายโรคจิตอย่างผมก็ทำได้แต่ยืนมองอยู่ห่างๆ


“หึหึหึ”โดยมีผู้ที่ได้ชื่อว่าแฟนหัวเราะอยู่ข้างๆ


“หัวเราะอะไร”แม่งไม่ช่วยแถมยังเหยีบซ้ำอีก


“มึงนี่นะ”พูดก่อนที่จะดึงผมเข้าไปใกล้ตัวก่อนที่จะโยกหัวผมไปมา ผมก็ปล่อยให้มันทำครับโดยลืมไปเลยว่าที่นี่ไม่ได้มีเราแค่2
คน



“อะแฮ่ม”ผมหันไปตามเสียงกะแอมขัดจังหวะหวานแว๋ว(หรอ)ของพวกผมก็เจอเข้ากับ


“เฮ้ย หมอแว้น”ไอ้หมอแว้นครับมันมาอยู่ที่นี่ได้ไง


“ขอโทษที่ขัดจังหวะนะครับ แต่ที่นี่โรงพยาบาล แล้วอีกอย่างพี่ไม่ได้ชื่อหมอแว้นแต่ชื่อเชนครับน้องโน”รู้ชื่อกูด้วย


“มาอยู่นี่ได้ไง”



“พี่เป็นหมออยู่โรงพยาบาลก็ถูกแล้วนี่ครับ จะให้พี่ไปเดินขายเครื่องกรองน้ำหรือไง”กวนตีน


“ขายหม้อดูจะเหมาะกว่า”ได้ยินเสียงไอ้แท็คเหน็บมาแบบลอยๆ


“แล้วน้องโนมาทำอะไรครับ”


“มาเยี่ยมน้องสาว เลิกเรียกว่าน้องโนได้แล้ว ขนลุกอ่ะ เรียกโนเฉยๆก็พอครับ”


“ทำไมล่ะน้องโน พี่นายังเรียกได้เลย”นาที่นั่งอยู่บนเตียงกับเด็กคนนั้นก็พูดแทรกขึ้นมา


“เอ่อ”แล้วผมจะพูดอะไรล่ะครับ


“น้องสาวหรอ บังเอิญจังพอดีพี่เป็นเจ้าของไข้ของน้องนาน่ะครับ”เจ้าของไข้ หมายถึงคนที่รักษานาน่ะหรอ อือฮือถ้ารู้ว่าเป็นหมอ
แว้น ผมจะย้ายนาไปที่อื่น ดีนะที่ผมไม่เห็นหน้ามันก่อนที่จะผ่าตัดนา เหอๆ


“ถูกต้องค่ะ”นาก็ตอบยิ้มร่าอย่างอารมณ์ดี โดยมีไอ้เด็กนั้นซบอกอยู่ เฮ้ย น้องกูเป็นผู้หญิงนะเฟ้ย ออกห่างๆเลย


“แล้วเป็นไรเนี่ยน้องเอ็มน้ำตาอาบเชียว”ไอ้หมอแว้นเดินเข้าไปใกล้เตียงแล้วลูบหัวไอ้เด็กนั้นไปมา


“พอดีมีเข้าใจผิดน่ะครับ”พี่ชายก็ช่วยตอบแทน


ผมยังแอบเห็นสายตาตื่นกลัวของน้องเอ็มส่งมาที่ผม นี่ผมเป็นโรคจิตจริงๆหรอครับ


“งั้นก็กลับห้องครับ ได้เวลาเจาะเลือดแล้ว”หมอแว้นบอกพร้อมส่งยิ้มอ่อนโยนไปให้น้องเอ็ม ช่างขัดกับบุคลิกจริงๆ


“เจาะอีกแล้วหรอ”พูดแล้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้อีกรอบ


“ไม่เอาน่าคนเก่ง เป็นลูกผู้ชายทั้งที ดูนาซิมีเข็มติดตัวยังไม่ร้องเลย”พี่ชายก็เข้าไปปลอบ



“ใช่ๆเอ็ม เดี๋ยวก็หายจะได้เล่นด้วยกัน”นายิ้ม


“อืม”เด็กคนนั้นรับคำ แต่หน้าก็ยังคงไม่คลายความกังวล ก่อนที่พี่ชายจะอุ้มออกจากห้องไปตามด้วยไอ้หมอเชน(เรียกสักที)ที่เดินตามไปไม่ห่าง เห็นแบบนี้ก็อดสงสารพี่ชายไม่ได้ ถึงจะดูเข็มแข็งแต่จริงๆแล้วการที่ต้องมานั่งเห็นคนที่ตัวเองรักเจ็บปวดทรมารอยู่ตลอดเวลาทั้งที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้เลยมันก็ทรมาณแบบสุดๆ


ผมรู้เพราะเมื่อก่อนผมก็เป็นแบบนั้น


แค่คิดถึงว่าถ้าผมเป็นพี่ชายของน้องเอ็ม ผมคงจะเจ็บปวดมากๆแน่น ก็ทำให้น้ำตาซึมแล้ว


“เป็นไร”รู้ตัวอีกทีก็สัมผัสถึงนิ้วมือไอ้แท็คที่ปราดน้ำตาออกจากห่างตาให้ ก่อนที่มันจะไหลลงมา


“สงสารเนอะ”เดินเข้าไปหานา ตอนนี้แม่กลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่


“ไหนของฝาก”พออยู่กันแค่นี้เจ้าตัวเล็กก็ทวงของฝากทันที


“นี่ไง ของพี่นาทั้งคนลืมได้ไง”ชูถุงของฝากจากภูเก็ตให้ดูทั้งสองมือ


“ไชโย รักน้องโรที่สุด”ร้องอย่างดีใจ แล้วพุ่งเข้ากอดผม”โอ๊ย”เพราะแผลจากการผ่าตัดยังไม่หายได้ นาที่โผล่เข้ากอดผมเลร้องเสียงดัง ทำเอาผมตกใจไปด้วยเลย


“เจ็บหรอ พี่เรียกหมอไหม”


“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวก็หาย”พูดไปรื้อของฝากไป


“จริงนะ”แบบว่าเป็นห่วงอะ


“อืม เป็นบ่อย”


“เพราะพี่นาซนไง”ลูบหัวไปมาอย่างเอ็นดู


“แฟนน้องโนหรอ”ไอ้แท็คที่เดินเข้ามายืนใกล้ผมยิ้มออกเลยครับ


“เฮ้ย รู้ได้ไง”ถ้าเป็นแม่ผมไม่แปลกใจหรอกครับ แต่ทำไมนาร็ล่ะ


“แม่บอก”พูดแบบไม่สนใจ ไอ้แท็คนี่ช่วยนาแกะขนมเลยครับ ตีสนิทหรอฟระ เดี๋ยวโดน


“แล้วแม่ว่าอะไรเปล่า”ลนครับลน ถึงจะรู้ว่าแม่รู้ก็เหอะ แต่พอมาถูกพูดใส่แบบนี้มันก็เสียวสันหลังเหมือนกัน


“แม่บอกว่า มีเงินก็โอเคแล้ว”แม่ตู


“หึหึหึ”หัวเราะทำไมว่ะ  อยากจะหันไปด่ามันครับ แต่ก็อาย แม่นะแม่


“นี่ๆพี่ชายชื่ออะไรหรอ”ที่เรียกผมว่าน้องแต่กลับเรียกไอ้แท็คว่าพี่


“แท็ค”ไอ้นี่ก็มนุษย์สัมพันดีเหลือเกินเวลาแบบนี้


“นาชื่อพี่นานะเป็นน้องของน้องโน”ฟังดูงงๆกับการใช่คำในรูปประโยคของนา


“อืม”ขอบคุณที่ยังอุส่าตอบ


“พี่นา หมอบอกว่าออกจากโรงพยาบาลได้วันไหน”อย่าไปปล่อยให้สองคนสนิทสนมกันเกินเหตุครับ เดี๋ยวไอ้แท็คมันจะมีพวก แค่พวกเพื่อนผมนี่ก็แย่แล้วนะ มึงยังจะเอาน้องกูไปเป็นพวกอีกคนหรอ


“หมอบอกว่าให้น้ำเกลือหมดแล้วก็นอนอีก3-4วันก็หาย”งั้นก็อีกไม่ถึงอาทิตย์ซินะ


“แต่นายังไม่อยากกลับ”พูดขึ้นแล้วทำหน้าเศร้า


“ทำไรล่ะ”


“เอ็มยังต้องอยู่อีกนานเลย นาสงสารเดี๋ยวเอ็มไม่มีเพื่อน”ตัวแค่นี้รู้จักเห็นอกเห็นใจคนอื่นแล้วหรอเนี่ย เด็กผู้หญิงนี่โตเร็วอย่างที่เขาว่ากันจริงๆ


“แล้วน้องเอ็มเขาเป็นอะไรหรอ”


“ไม่รู้ แต่แม่บอกว่ามันรักษาไม่หาย เอ็มต้องอยู่ที่นี่ไปตลอด น้องโนช่วยเอ็มหน่อย นาสงสารเอ็ม”อ่า ถึงจะพูดแบบนั้นก็เถอะ
ลำพังแค่นาเองพี่ยังทำได้แค่นี้เลย

พอเห็นนาพูดแบบนี้ หัวใจผมมันก็เจ็บแปล็บๆขึ้นมาเลย  ยิ่งเห็นพี่ชายเอ็มที่ทำท่าแบบนั้นแล้วก็ยิ่งรู้สึกว่าผมโชคดีขนาดไหนที่นาเป็นโรคที่รักษาหาย แต่ถ้าเกิดนาเป็นโรคที่ไม่มีทางรักษาแล้วต้องทนเจ็บปวดทรมานอยู่ตลอดเวลา ผมที่เป็นพี่ชายจะรู้สึกยังไง


เล่นกับนาสักพักแม่ก็กลับมา แม่ไม่ได้พูดเรื่องผมกับไอ้แท็ค ไม่ได้ว่าอะไร ผมก็ถามแค่เงินพอไหม แม่ก็บอกว่าพอ และเหมือนแม่จะรู้ว่าเงินที่ผมหามาให้แม่เป็นเงินของไอ้แท็คแม่ก็เลยขอบคุณมัน แต่ไอ้แท็คกลับยืนนิ่งๆไม่ได้ตอบอะไรกลับไป


ก่อนกลับผมก็แวะไปดูน้องเอ็มที่อยู่ห้องข้างๆ พอถามเรื่องน้องเอ็มก็ปรากฏว่าเอ็มเป็นลูคีเมีย หมอกำลังหาไขกระดูกมาปลูกถ่ายอยู่ แต่ยังไม่พบคนที่มีไขกระดูกตรงกัน หมอบอกว่าถ้าเอ็มยังไม่ปลูกถ่ายไขกระดุกใหม่เอ็มก็จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่เกิน3ปี


พอฟังแบบนั้นน้ำตาผมก็ไหลเอาดื้อๆเลยครับ ผมกับไอ้แท็คก็เลยไปเจาะเลือดเพื่อดูว่าไขกระดูกจะตรงกันกับน้องเอ็มไหม พี่แอลขอบคุณเรา พอผมถามว่ามีอะไรที่พวกผมจะทำได้อีกไหม พี่เขาก็บอกว่าถ้ามีเพื่อนก้อยากให้เพื่อนของผมมาตรวจดู เพื่อจะมีใครสักคนที่ช่วยเอ็มได้ ผมรับคำพี่เขาพี่เขาก็ขอบคุณพวกผมแล้วผมกับไอ้แท็คก็กลับคอนโดกัน


ตลอดทางไม่มีคำพูดอะไรหลุดออกจากปากผมเลย ผมได้แต่จมกับความคิดของตัวเอง


บนโลกใบนี้ในขนาดที่เรากำลังใช้ชีวิตอย่างสงบสุข ไปโรงเรียนทำงาน หรือทำเรื่องต่างๆอย่างสนุกสนาน ในเวลาที่เสียงหัวเราะมากมายดังกึกก้องบนโลก แต่เวลาเดียวกันนั้นก็ยังมีอีกไม่รู้กี่หลานคนที่ต้องนั่งทนทุกข์ทรมารอย่างแสนสาหัส


ยังมีอีกหลายล้านคนที่ต้องเสียน้ำตา ยังมีอีกมุกเล็กๆที่ได้แต่นั่งรอความตาย


ทำไมกันนะ ทั้งๆที่บ้างคนเกิดมามีความสุขตลอดชีวิต ได้รับอะไรดีๆมากมาย


แต่บ้างคน กับต้องทุกข์ทรมาณตลอดชีวิต


“เป็นอะไร”ไอ้แท็คที่เข้ามาดึงผมไปกอดแนบอกถามขึ้น


“เปล่า”ถึงผมจะพูดออกไปแบบนั้น แต่ในใจกับเศร้าอย่างไม่รู้สาเหตุ


“ใจดีเกินไปแล้ว”มันพูดเป็นนัยๆก่อนที่จะจูบลงบนผมของผม  ผมก็ทำได้แค่ซุกหน้าเข้ากับอกมันแล้วกอดมันกลับ


ในเวลาที่ผมมีความาสุขแบบนี้นี้ ผมก็จะไม่ลืมว่ามีอีกหลายคนที่กำลังทุกข์ใจ


...............................


พิเศษ


3เดือนต่อมาหลังจากวันนั้น น้องเอ็มก็ได้ไขสันหลังที่เข้ากับตัวเองได้ และผู้ใจบุญคนนั้นก้ไม่ใช่ใครอื่นไกล นั้นก็คือพี่เก้าแฟนไอ้คีย์นั้นเอง


และหลังจากนั้นอีก4เดือน อาการน้องเอ็มก็ดีขึ้น และได้ออกจากโรงพยาบาล ได้ไปโรงเรียนเหมือนเด็กวัยเดียวกัน


ใบหน้าน่ารักสมวัยยิ้มสดใสข้างกายมีเด้กผู้หญิงผมสั้นน่ารักเดินจับมือกันเข้ายังโรงเรียนประถมรัฐบาลแห่งหนึ่ง


เสียหัวเราะแห่งความสุขดังขึ้นตลอดทางเดินเข้าโรงเรียนและยังคงดังขึ้นไปตลอด3ปีที่โรงเรียนแห่งนั้น


จบ


(เฉพาะตอนพิเศษ)


Tbc.

มาแล้วๆๆ เอาอีก20ของตอนที่แล้วมาลงแล้วด้วย

เขียนตอนนี้มาเพราะไปเจอเรื่องๆหนึ่งมาแล้วก็อยากให้ทุกคนได้รู้

ว่าในขนาดที่เรามีความสุขก็ยังมีคนที่ทุกข์อยู่ถึงจะช่วยอะไรไม่ได้ แต่การสวดมนต์และค่อยเป็นกำลังใจให้คนพวกนั้นแค่นั้นก็พอ

555แลดูเป็นคนดี ไปล่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่47 วันเบาๆ 80% up !
เริ่มหัวข้อโดย: JAROEN ที่ 09-06-2013 16:20:33
 :z13: :z13: :z13:  มาแล้ว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 09-06-2013 16:53:38
น่ารักจุง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 09-06-2013 16:54:45
ขอบคุณ ^_^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 09-06-2013 17:00:39
กลายเป็นเฮียเก้าพระเอกขี่ม้าขาว
เชียร์แทคโนๆๆๆๆๆ :mew1:
บวกและเป็ดขอบคุณ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 09-06-2013 17:19:18
มันเริ่มหวานแล้วคู่นี้ แต่ทุกข์สุขเป็นของคู่กัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 09-06-2013 17:30:17
รักแท็คโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 09-06-2013 17:34:08
สมกับชื่อตอนจริงๆ_โนกับแท็ค ดูหวานขึ้นช่ะ

ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งเช่นเคยครับ
ปล.รอตอนหน้า (อาทิตย์หน้า). ฮื่อออออออออ นานอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 09-06-2013 17:34:30
ชอบครับ ทางบ้านโนก็โอเคแล้วใช่ไหมนิ ดีๆๆ

สงสารน้องเอ็มแต่ก็ดีที่มันจบแบบแฮปปี้ :mew6:

มาต่อไวๆอีกนะคร้าบบบบบบบ :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: jaymaza ที่ 09-06-2013 18:49:31
คู่นี้น่ารักขึ้นทุกวันน ><

แอบดีใจที่น้องเอ็มหายดี ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 09-06-2013 19:30:33
น่ารักเนอะ :)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 09-06-2013 20:54:14
อุ๊ยยยย เฮียเก้าได้โผล่มาเป็นพระเอกช่วยน้องเอ็มด้วย อิอิ อย่างเท่ห์เชียวนะเฮีย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 09-06-2013 23:03:26
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:ชอบอะ :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2: :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 09-06-2013 23:15:34
เก้าเป็นพ่อพระ 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ton12322 ที่ 09-06-2013 23:52:21
ตอนนี้น่ารักจัง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-06-2013 00:07:52
เก้าเป็นคนดีมาก ๆ เลย โนก็ด้วย แท็คก็ด้วยนั่นแหละ แม่โนอะไรกันนั่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: wishes ที่ 10-06-2013 00:23:44
 :mew1:  ตอนนี้ซึ้งมากครับ  :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 10-06-2013 00:40:55
โชคยังดีที่น้องเอ็มได้ไขกระดูก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 10-06-2013 09:29:32
น่ารักอ่ะ ชอบๆๆๆๆๆ เฮียเก้านี่พระเอกตลอดกาลเลยทีเดียว 5555+++
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-06-2013 10:18:07
พี่แท็คเริ่มทำตัวน่ารักขึ้นมานิด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 10-06-2013 13:08:15
อ่านตอนนี้แล้ว สามารถพูดได้เลยว่า
ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก็ใจบุญนะโว้ย

รออ่านตอนต่อไปนะคะ รวมไปถึงเรื่องเมียเก็บด้วย อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 10-06-2013 14:29:21
ตามอ่านมาจนจบ ชอบทุกคนเลย คู่เก้าคีย์ก็น่ารักหวานๆ หน่อย แท็คโนออกแนวมึนๆ เพราะพี่แท็คมึน ฮ่าๆ
รอตอนต่อไปค่่าาาาา >w<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 10-06-2013 17:14:58
ที่บ้านน้องโนรับได้ ไม่มีปัญหาก็ดีแล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 10-06-2013 19:00:17
พี่แท็คก็ยังมึนๆไม่เปลี่ยนแปลง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 10-06-2013 19:09:14
แท็คโนน่ารักอ่ะ ชอบๆ   รอตอนต่อไปน่ะ อิอิ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: NaOYaII ที่ 10-06-2013 20:13:04
คิดถึงเก้าจังเลยน้า :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 11-06-2013 09:26:23
มารออีกๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: shoi_toei ที่ 11-06-2013 12:18:01
ติดตามจ้า ~^^~ รออ่านอยู่น้าาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 11-06-2013 14:38:30
ติดตามเช่นกันครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-06-2013 16:05:06
ขอบคุณสำหรับตอนนี้...
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 12-06-2013 01:00:10
เพิ่งเข้ามาอ่านสนุกมากๆ
รู้ชีวิตเด็กช่างเลยนะเนี่ย
รอตอนต่อไปนะค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 12-06-2013 09:22:28
มาตามทันซะที ถึงตอนโน่ แทค
แต่เก้าโผล่มาตอนท้ายได้พระเอกมาก ชนะ !!!
รออ่านตอนต่อไปจ้า   :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่48 ความสุขและความทุกข์ up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 13-06-2013 22:25:41
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 15-06-2013 00:16:36
บทที่49    หาพ่อหาแม่


คีย์Talk   


ยู้ฮู้ ทุกคนคิดถึงผมไหมครับ คิดถึงผมล่ะซิ 5555 ผมก็คิดถึงทุกคนเหมือนกันครับ


แฮ่ๆๆ วันนี้มาเจอผมวันนี้ทั้งทีผมก็จะพาทุกคนมาเที่ยว นั้นก็คือลพบุรี บ้านผมนั้นเอง เย้ๆๆๆ


“หัวเราะอะไรคนเดียว มันน่ากลัวนะไอ้เตี้ย”อย่าไปสนใจๆก็แค่เสียงนกเสียงกานะเอ่ง


“แม่พ่อ  ลูกชายสุดหล่อกลับมาเย้ว”ผมรีบวิ่งโล่หน้าตั้งหางกระดิกเข้าไปบนบ้านคือบ้านผมเป็นบ้านไม้ครับแบบบ้านสมัยก่อนแต่ไม่ใช่เรือนไทยอะไรหรอกนะ  แค่บ้านไม้ยกสูงที่มีใต้ถุนอ่ะครับ แต่มันไม่เก่านะเอ่ง เป็นไม้สักทั้งหลังเลยเหอะ5555 ที่ทำแบบนี้เพราะมันมีปีหนึ่งน้ำทั่วในตัวเมืองครับบ้านปูนที่อยู่ในหมู่บ้านจัดสรรที่ซื้อไว้เมื่อต้นปีเองก็เกิดน้ำท่วมชั้นข้างล่างนี้เละเทะเกินบรรยายเลยครับ แม่ก็เลยคิดแผนใหม่โดยการปลูกบ้านใหม่ แลดูเป็นวิธีฟุ่มเฟือยมากพอควร  เหอๆๆและที่มันฟุ่มเฟือยมากกว่านั้นก็คือ ปลูกบ้านปูนแล้วครับ ทำยกสูงมีใต้ถุนแบบบ้านหลังนี้เลยครับ แต่พอมันเป็นบ้านปูนมันก็ไม่เข้ากัน แม่ก็เลยสร้างใหม่หลังจากที่หลังนั้นเสร็จได้แค่1อาทิตย์


งานนี้ขนหน้าแข่งพ่อผมล่วงแทบหมดกันเลยทีเดียว


“เฮ้ย ลูกใครว่ะเนี่ย”ทันที่ ที่เจอเจ้าของบ้านตัวจริงก็โผล่เข้าไปกอดด้วยความรัก


“แม่คิดถึงงงงงงงงงงงงงง”แล้วก็หอมแก้มไปฟอดใหญ่


“แกเป็นใคร”แม่ผลักผมออกแล้วพูดเสียงแข็ง ทำเอาผมเวอไปเลยครับ


“แม่ หนูเองไง คีย์อ่ะลูกแม่”ผมก็รีบเข้าไปจับแขนแม่เลย บอกตามตรงไม่มีอารมณ์ครับ สีหน้าแม่ดูจริงจังมากเลยครับ


“แกเป็นใคร ออกไปนะ”แม่ผลักผมออกอีกครั้ง ผมนี่น้ำตาซึมเลยครับ ทำไมจู่ๆแม่ถึง


“แม่”บอกไม่ถูกจริงๆความว่าอารมณ์มันเป็นแบบไหน แต่ที่แน่นๆคนที่ผมรักที่สุดกลับจำผมไม่ได้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน


“อ้าว ไอ้แมวมาถึงแล้วหรอ”พ่อที่เพิ่งออกจากห้องน้ำมาก็รีบทักผมทันที่เห็น ผมมองหน้าพ่อ พ่อจำผมได้ งั้นก็แสดงว่า หันมามองแม่เห็นแม่ทำตาขยุกขยิกใส่พ่อใหญ่เลย


นี่แม่ หลอกผมหรอ


“นี่ๆคุณนาย เป็นใครครับ เข้ามาอยู่ในบ้านผมได้ไง”ผมก็เลยกอดอกล้อเรียนแม่


“แฮะๆๆๆ  หายกันเนอะ มามะแมวน้อยมาให้แม่กอดหน่อยซิ”พูดจบก็รีบดึงผมเข้าไปกอดเลย หายกันตรงไหนเนี่ยผมยังไม่ได้เอา
คืนเลย


“ไอ้แมวเป็นไงมาไงว่ะ แม่มึงแล้วรถเบนซ์ใครจอดในบ้าน”รถเบนซ์หรอ เอ่ เหมือนผมจะลืมอะไรที่สำคัญมากๆไปแล้วซิ


“ฮ่องๆๆๆๆๆ ฮ่องๆๆๆ”เสียงไอ้แดงหมาไทยหลังอานสายพันธ์ทางแท้แน่นนอน เห่าเสียงใคร


“เฮ้ยพี่เก้า”ผมก็เลยรีบวิ่งลงบ้านมาดูเลยครับ เห็นไอ้แดงกำลังไล่เห่าไอ้เก้าอย่างเอาเป็นเอาตาย ถึงจะเป็นหัวหน้าเด็กช่างก็เถอะนะ แต่ถ้าโดนหมา3-4ตัวไล่ขนาดนี้จะนิ่งอยู่ก็ดูจะเป็นไปไม่ได้


“55555”พ่อแม่ผมหัวเราะชอบใจยกใหญ่ที่เห็นแขกโดนหมาที่บ้านตัวเองวิ่งไล่ไม่คิดช่วยเลยสักนิด ไอ้ผมนี่ซิต้องรีบวิ่งไปช่วยไอ้เก้า กว่าจะรอดมาได้ บอกได้คำเดียวว่ายกพวกตีกันที่โรงเรียนอื่นยังจะง่ายกว่าอีก


“55555เอาพ่อหนุ่ม กินน้ำกินท่าสักหน่อยซิ ออกกำลังมาเหนื่อยๆ5555”แม่ยืนขันเงินที่มีน้ำสีชมพูอ่อนๆเนี่ยงจากใส่อุทัยทิพย์ลงไป ให้ไอ้เก้า ไอ้เก้านั่งหอบมองแม่ผมแบบไม่ไว้ใจก่อนที่จะยกมือไหว้แล้วรับขันมากิน


“โหแม่ ไมไม่ขังมันไว้อ่ะ ประตูบ้านก็เปิดไว้อีก ถ้ามันไปกัดคนอื่นอ่ะทำไง”แม่นี่นะ


“คนแถวนี้ มันรู้จักหมดแระใครๆก็เอ็นดู มันจะไปไล่เห่าใครได้ว่ะ มีแต่พวกเอ็งนี่แหละแปลกหน้า มาไม่ดูตาม้าตาเรือ แบบนี้ถ้าไปลักปีนหน้าต่างบ้านสาวที่ไหนคงโดย พ่อตาไล่ยิงตายก่อนได้แต่งพอดี”พ่อผมพูดไปแซวไป อารมณ์ดีจริงๆครอบครัวนี้


“แล้วไหงมันเยอะขนาดนี้อ่ะแม่ ตอนนั้นมีไอ้แดงตัวเดียว”ใช่ครับหมาที่ผมวิ่งฟลัดกับพวกมันเมื่อกี้มีทั้งหมด4ตัวแต่ผมรู้จักตัวเดียว


“ก็ลูกๆมันไง”ลูก?


“ไอ้แดงตัวผู้ทำไมมันท้องอ่ะพ่อ”หมาผมตัวผู้ครับไม่มีมดลูก ท้องไม่ได้


“อ้าวไอ้นี่มันก็ไปหาเอาบ้านอื่นซิ พอที่นี้ลูกออกมาเจ้าของบ้านก็เลี้ยงไม่ไหว พ่อก็เลยไปเอามาเลี้ยง ไข่ทิ้งเลี่ยราดไปทั่ว ดีนะเขาไม่เอาตำรวจมาจับมึงไอ้แดง”เอ่อ พ่อครับคือมันเป็นหมาครับ ที่มันทำแบบนั้นก็เพราะว่ามันเป็นหมาอีกนั้นแหละ แล้วคนบ้านที่ไหนเขาจะเอาตำรวจมาจับหมาขอหาไปทำหมาบ้านเขาท้องกันเล่าแล้วที่สำคัญที่สุดมันออกลูกเป็นตัวครับไม่ใช่ไข่ พ่อนี่ไม่รู้เรื่องเลยเนอะทุกคน


“พ่อแล้ววันนี้ไมไม่ทำงาน”อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาเลย งานการไม่ทำกันหรือไง ไม่ทำงานแล้วลูกบังเกิดเกล้าจะผลานเงินใครอ่ะ อุ๊บ แฮ่อๆๆก็นึกว่าพูดในใจ ทุกคนนิสัยไม่ดีเลยนะแอบฟังคนอื่นคิดน่ะ!


“บ๊ะ ไอ้แมวบ้านมึงปฎิทินเข้าไปถึงหรือไงวันนี้วันเสาร์โว้ย”เจ็บครับจุดนี้


“เออว่าแต่ไอ้หล่อนี่มันใครว่ะ เป็นไงมาไงหลงผิดมาคบไอ้แมวแคะเนี่ย”พ่อหนอพ่อ


“โหคบหนูแล้วทำไม หล่อลากไส้ขนาดนี้หาไม่มีอีกแล้ว”พูดไปก็ยักคิ้วไปให้ไอ้เก้าที่ดูวันนี้จะสงบปากสงบคำพิเศษ


“55555อย่างมึงหรอหล่อ”หัวเราะแบบนี้มันหมายความมาว่าพ่อ


“พ่อก็ไปแหย่มันดูซิแก้มนี่ปวมเป็นลิงแล้ว”มันปวมตั้งแต่เกิดแล้วเหอะ


“ว่าแต่ลูกเต้าเหล่าใครล่ะพ่อหนุ่มหล๊อหล่อ”แม่พูดแล้วเดินมานั่งลูบๆคลำๆไอ้เก้ายกใหญ่


“เสียดายถ้ามีลูกสาวยกให้แล้ว”อย่าไปหลงผิดแม่อย่าๆ


“ลูกชายก็ได้ครับผมไม่ถือ”สะดุ้งเลยครับผม พ่อแม่ที่กำลังหัวเราะกันคึกคักเงียบลงทันทีเลยครับ ผมรีบหันขวับไปมองไอ้เก้าเลยครับ ก็ก่อนมาเราตกลงกันไว้ครับว่าจะไม่ทำตัวให้พ่อกับแม่สงสัย แต่มึงครับบอกตรงๆเลยหรอ


“55555ไอ้นี่มันอารมณ์ขันวุย555”ค่อยยังชัวที่พ่อกับแม่ไม่ค่อยมากอะไร


“555เนอะพ่อมันบ้าอย่าไปฟังมันเลย ผมหิวอ่ะแม่หาไรให้กินหน่อย”รีบเปลี่ยนเรื่องดีกว่าครับ


“จ้าลูกเทวดาอยากกินไรลูก เดี๋ยวแม่จะหามาประเคนให้”จีบปากจีบคอพูดประชดผมก่อนที่จะเดินเข้าไปในครัว


“กุ้งชุปแม่กุงชุป”ของโปรดครับ กินกับอะไรก็อร่อย


“โอ๊ย หยิกกูทำไมเนี่ย”พอพ่อกับแม่เข้าบ้านไป ผมก็หันมาจัดการไอ้ตัวดีเลยครับ เกือบไปแล้วไหมเมื่อกี้


“อย่ามาสำออย ไหนตกลงกันแล้วไง”ผมหันมาดำตาดุๆใส่มัน แต่นอกจากมันจะไม่สะทกสะท้านแล้ว มันยังทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วลงไปเอากระเป๋าที่รถอีก


เห็นแบบนี้ผมก็อยากจะไล่มันกลับกรุงเทพไปจริงๆครับ นี่ยังต้องอูยอีก7วัน แต่มันมาไม่ถึง2ชั่วโมงมันก็ทำเรื่องแล้ว แบบนี้ผมจะหาทางรับมือยังไงคราฟฟฟฟฟฟฟฟ





โนTalk


ปิดเทอมแล่วเย้ๆๆๆ(แต่กูเพิ่งเปิด) ในที่สุดเวลาหาเงินก็มาถึง ถ้าพูดถึงปิดเทอมล่ะก็เด็กบ้านยากจนอย่างผมก็ต้องงานพิเศษนี่แหละครับ ปิดเทอมนี่เป็นช่วงเวลาหาเงินหาทองกันเลยทีเดียว


และวันที่ผมที่นั่งหาที่รับทำงานพิเศษทั้งวัน ก็ถึงเวลาแจ้งกิจกรรมของผมให้แกพ่อบังเกิดเกล้า


“กูไม่อนุญาต”ถามปุบมันตอบปับเลยครับ มึงแกล้งคิดสักหน่อยให้กูมีหวังบ้างอะไรบ้างไม่ได้หรือไงฟระ


“กูไม่ได้มาขอ แต่กูแค่บอกว่ากูจะทำ”


“อย่าให้พูดซ้ำ”กอดอกทำหน้าตาจริงจัง นี่กูกำลังถูกอาจารย์ใหญ่ด่าหลังจากที่เอาคางคกไปใส่ไว้ในรองเท้าแกหรือไง(?)


“กูไม่สนกูจะทำ ส่งใบสมัครไปแล้วด้วย”


“มึงทำกูจะตามไปเผาร้าน”หน้ามันไม่บ่งบอกเลยครับว่ามันพูดเล่น


“อย่างี่เง่าว่ะ กูไม่ได้รวยเหมือนมึงนะโว้ยนอนกินๆได้ทั้งปี กูก็มีของที่อยากได้แต่มึงก็รู้บ้านกูจนจะตายแล้วถ้ากูไม่ทำงานกูจะเอา
เงินไหนไปซื้อ”


“กูซื้อเอง มึงจะเอาอะไร”มันใช่เวลาไหมเนี่ย


“มึงก็ยังเกาะพ่อแม่กินอยู่เลย อย่าเอาเงินที่พ่อแม่มึงเหนื่อยแทบตายมาเลี้ยงกู ไม่สงสารพ่อแม่มึงก็สงสารกูที่ต้องมาเอาเงินจากหยาดเหงื่อแรงงานเขามา”อย่าให้ของขึ้น ไม่งั้นมันจะลงยาก


“ใครบอกว่ากูเอาเงินพ่อกูมาเลี้ยงมึง”ไม่มีใครบอกหรอกโว้ย น้ำหน้าอย่างมึงจะหาเงินเอง เหอะ ก็คงจะเป็นปู่ย่าตายายให้มาทั้งนั้นแหละ


“ไม่ต้องบอกกูก็รู้อยู่เฉยๆทั้งปีทั้งชาติแบบนี้จะเอาเวลาไหนมาหาเงิน”รู้สึกว่าผมจะเถียงกับมันในเรื่องที่พวกสามีภรรยาเขาเถียงกันเลย


“หึ คนฉลาดเขาไม่ใช่แรงทำงานหรอก เรื่องงานเลิกคิดไปซะ ถ้าไม่อยากให้คนอื่นเขาเดือดร้อนเพราะมึง”พูดเสร็จก็สะบัดตูดเดินไปในห้องนอนเลย นี่มึงว่ากูโง่หรอ


“เบื่อโว้ยยยยยยยย”ตะโกนออกมาดังๆไม่สนใจแม่งมันหรอก บ้านก็กลับไม่ได้ งานก็ทำไม่ได้ ผมอยู่ที่นี่นอนกินๆๆๆๆทั้งวันจนหน้าท้องที่กำลังจะมีซิกแพ็คกลายเป็นพุงสามชั้นแล้วเนี่ย


เวลาต่อมา


“หิว”ในที่สุดคุณชายก็ได้เวลาเสด็จออกจากห้องบรรทม 


ผมจะเล่าอะไรให้ฟังครับไอ้แท็คนี่มันจะเริ่มทำอะไรนอกจากนั่งกับอ่านหนังสือนั้นก็คือเวลากินแล้วก็นอน โดยเฉพาะเรื่องกิน ถึงมันจะอยู่คนเดียวก็เถอะแต่เวลากินมันตรงเวลามากครับเที่ยงปุบต้องได้กินหกโมงเย็นปุบก็ต้องกิน  แล้วมันจะหงุดหงิดมากถ้าไม่ได้กิน คนธรรมดาเขาก็กินข้าวแค่ตอนเช้ากลางวันเย็นใช่ไหมครับ แต่นั้นมันคนธรรมดาใช้กับคนไม่ธรรมดาอย่างไอ้แท็คไม่ได้ครับ เพราะมันจะกินถึงวันล่ะ6มื้อด้วยกันมาดูตารามเวลาการใช้ชีวิตประจำวันของไอ้แท็คตลอด1อาทิตย์ที่ผ่านมากันครับ


07.30น.


ตื่นนอนหลังจากนั้นก็ไปอาบน้ำลางหน้าแปลงฟัน


08.00น.


กินข้าวเช้า


09.00น.


อ่านหนังสือ


10.30น.


กินข้าวเช้ารอบ2


11.00น.


ดูทีวี


12.00น.


กินข้าวเที่ยง


12.30น.


นอน (กินเสร็จปุบมันก็จะมาสิงอยู่ที่โซฟาแล้วก้หลับ)


14.00น.


กินข้าวเที่ยงรอบ2


14.30น.


อ่านหนังสือ


16.00น.


นอนอีกรอบ


17.00น.


ตื่นนอนไปอาบน้ำ(อันนี้ผมต้องปลุกครับไม่งั้นมันจะนอนทับตะวัน ที่บ้านผมถือ บอกว่ามันไม่ดี)


18.00น.


กินข้าวเย็น


หลังจากข้าวเย็นเสร็จผมถึงจะมีบทบาทกับชีวิตมันครับ คือมานั่งดูทีวีด้วยกันให้ผมหนุนตักบ้างมันหนุนผมบ้าง ไม่งั้นก็นั่งให้มันกอดเงียบๆพอสัก3ทุ่มมันก็จะหิวอีก ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แระครับถ้าเราไม่มีแผนจะออกไปไหนกัน


ไม่ต้องเป็นห่วงครับว่าก่อนหน้าหกโมงเย็นผมหนีมันไปไหน ผมไม่ได้หนีเลยครับอยู่ที่ห้องเนี่ยแหละ แต่ถูกตัดออกจากสารระบบในชีวิตมัน เหอๆๆ แล้วคิดดูผมจะทำอะไรได้นอกจากเล่นเกมร์คอมทั้งวัน แล้วก็เป็นแบบนี้มาอาทิตย์หนึ่งแล้ว ไหนๆช่วงเช้าผมก็ไม่ได้มีส่วนร่วมอะไรในชีวิตมันอยู่แล้ว มันก็หน้าจะปล่อยให้ผมไปทำงานหาเงินปิดเทอม


“....”หิวก็เรื่องของมึงกูกำลังอารมณ์ไม่ดีอยากแดกก็หาแดกเองแล้วกัน


“....”มันเดินมาหยุดตรงหน้าผม แล้วก็จ้อง ผมเลือกตามองมัน แล้วก็เปลี่ยนมามองตีนมันแทน นี่ถ้ามันโมโหหิวฟิวขาด ด้วยขาที่
ยาวเป็นเมตรแบบนี้ผมมีสิทธิตายได้เลยนะเนี่ย เอาไงดีว่ะ


“กูหิว”ในที่สุดมันก็พูดออกมาก่อนมึงแพ้แล้ว5555(ใครเขาแข่งด้วย)


“....”ไม่สนกูไม่สนให้รู้ไว้ว่าคนอย่างโนเทคนิคxไม่ยอมแพ้ใครง่ายๆว่ะฮาฮ่าว่ะฮาฮ่าๆๆๆ(-__-‘)


“อย่าทำเมินกู!”ในขนาดที่ผมกำลังขยิ่มยิ้มย่องอยู่ในใจนั้นอยู่ๆไอ้แท็คก็ของขึ้นครับกระชากผมที่นั่งหน้ามึนอยู่ที่โซฟาขึ้นตัวปลิวเลย


“กูเจ็บ”แม่งขอบใช้กำลัง


“อย่าทำเงียบใส่กู ไปกินข้าว”แล้วมันก็สะบัดตัวผมออกจนผมเซล้มลงไปนั่งกับโซฟาอีกรอบ แล้วมันก็เดนออกจากห้องไป
อารมณ์รุ่นแรงขนาดนี้เมนไม่มาหรือไงมึง


และสุดท้ายผมก็ต้องเดินตามันออกไปเพื่อไปเซ็นทรัล หาข้าวกิน


 ชีวิตกูนี่อีเย็นดีๆนี่เอง


TBC.


มีคนบอกว่ากว่าจะได้อ่านแต่ล่ะตอนต้องรอเป็นอาทิตย์ อยากจะบอกว่า


ขอโทษจริงๆนะพยายามสุดๆแล้วอ่ะ


นี่ก็รีบปั่นมาให้เร็วกว่าเดิมเลยเห็นไหม


เราจะพยายามถึงจะไม่ได้นอนก็จะแต่งให้ได้


(เป็นคนดีจริงๆกู :katai2-1:)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-06-2013 00:29:13
นานยังงัยก็ไม่ว่าขอแค่มาต่อให้อ่านจนจบเรื่องก็พอจ้า :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 15-06-2013 00:30:04
ชอบบบบบบบบบบบบบพี่เก้าาาาาาาาาาาาาาา
แต่หมั่นไส้อีพี่แท็คนี่จัง 555555555555555
น้องโนจัดการดัดหลังสักรอบซิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 15-06-2013 00:36:13
พี่เก้าพัฒนาก้าวไกลเดินทางไปบ้านน้องคีย์ด้วย ฮ่าๆๆๆ
ส่วนน้องโนพี่แท็กยังนิ่งและมึนเสมอต้นเสมอปลายไม่เสื่อมคลาย
รออ่านได้เสมอค่าา  :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 15-06-2013 00:49:21
(ความ)เกือบแตกแล้วไหมหละ

55555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 15-06-2013 00:51:17
ชอบพี่เก้าอะ 555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ton12322 ที่ 15-06-2013 00:55:19
ขอบคุณที่มาต่อให้นะครับ ตอนนี้น่ารัก ชิลๆดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: JAROEN ที่ 15-06-2013 01:52:56
รอด้าย แม่ม่ายว่าหลอก อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 15-06-2013 02:16:34
ฮา คนหล่ออย่างพี่เก้าฟัดกับหมา แต่บีานคีย์เขาอบอุ่นกันเชียว

ส่วนคู่เทคโน อยากจะบอกโนว่า การอยู่กับเทคก็ทำงานอยู่นะ

เป็นกำลังใจให้คนเขียน ว่างเมื่อไรค่อยมาต่อก็ได้ค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 15-06-2013 02:50:21
ใครลองไปพูดเเบบเฮียเก้าที่บ้านเราสิ ได้กินลูกตะกั่วแน่ๆเลย โอ่ยยยยยยยยยยย :mew5: :mew5: :mew5: :mew5: :mew5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 15-06-2013 06:55:51
พี่เก้ามาแรงส์จิงๆ
พี่แท็คเอาแต่ใจสุดๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 15-06-2013 08:20:53
กว่าจะครบ 7 วัน ไอ้พี่เก้ามันต้องหลุดอีกแน่ๆ  ส่วนแท็คกินบ่อยไปมั้ยข้าวน่ะ??
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Mclvblue ที่ 15-06-2013 08:33:51
เอ้า 2 คู่ อีกคู่โดนลากเข้าบ้าน อีกคู่โดนลากไปลากมา
สงสารอีเย็นจริงๆ   :ling3:
รออ่านตอนต่อไปจ้า   :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: GUNPLAPLASTIC ที่ 15-06-2013 08:43:39
เเท๊คโหดอ้ะ โหดเสมอต้อเสมอปลายจริงๆนะพ่อคู๊ณณณณณณณ
รอคนมาจีบน้องโนเหอะ จะเชียร์ให้ เเง่ง :katai4: :katai4: :katai4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 15-06-2013 08:58:48
 :mew1:
เฮียเก้าน่ารัก
แทคกะโน มึนอึนต่อไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 15-06-2013 10:09:49
ตอนนี้เก้าได้ใจไปเลย_เก้าบอกพ่อกับแม่คีร์เลย อิอิ
โนแท็คก็ยังคง งง กันต่อไป เฮ้อออ

ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ
ปล.รอตอนหน้านะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 15-06-2013 10:44:42
คีย์พาเฮียเก้าไปหาพ่อหาแม่เธอเหรอ ระวังจะได้เปิดตัวลูกเขยให้พ่อกับแม่รู้นะ

ส่วนชีวิตน้องโนในกำมือเฮียแท็คก็เหมือนนกน้อยในกรงทองดีๆ นี่เอง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 15-06-2013 11:48:09
ใจเย็นๆนะเก้าเอ๊ย!!! อยากไ้ด้ลูกเค้าแกต้องใจเย็นๆ เหอะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: fiixtion ที่ 15-06-2013 15:39:22
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 15-06-2013 17:59:36
แท็คเอาแต่ใจนะ เก้าไม่ค่อยเลยนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 15-06-2013 18:13:32
โอ๊ยยย...อยากอ่านตอนของเฮียเก่าต่อจังครับ >,<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 15-06-2013 18:29:16
ครอบครัวคีย์นี่อารมณ์ดีกันจริงๆ ว่าแต่จะพาพี่เก้าไปเปิดตัวเหรอ ส่วนโนอีเย็นชัดๆ ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: uaeb ที่ 15-06-2013 19:58:25
คู่แรกหวานเชียว
คู่หลังนี้ก้อโหดตลอด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 15-06-2013 21:28:48
555 พ่อแม่คีย์เจอเฮียเก้าเข้าไป สตั้นไป 10 วิเลยงิ :jul3:
ส่วนเฮียแท็คก็หิวโหดไปปะ ระวังโนทนไม่ไหวหนีไปมีชายอื่นนะเฮีย :m26:
(เมื่อไหร่เฮียแท็คกะโนจะมีฉากหวานๆกันน๊า :3123:)
มาอาทิตย์ละตอนก็ยังดีกว่าหายไปเลยนะครับ :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 15-06-2013 21:37:01
นักเลงก้นักเลงเถอะ เจอหมาไล่กัด วิ่งกันทุกคนแหละ  พี่เก้าตลกแหะ 555+
แท้คโนเนี่ย จำเลยรัก หรือว่าอีเย็นนะเนี่ย สนุกๆๆ รอตอนต่อไปนะคร้าบบบบบ!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 16-06-2013 07:43:52
สนุกดี  ชอบ  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 16-06-2013 08:52:55
เฮียเก้าอาจโดนพ่อตา  :mew5:
ลุ้นๆ
โนคงรอดภาวะอีเย็นไม่ได้หรอก
เพราะคนอ่านชอบบบบบบบบ :hao7:
กระหน่ำเป็ดและบวก อยากอ่านต่อ :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: wishes ที่ 16-06-2013 15:34:31
 :mew2: สนุกมากครับ รอๆตอนต่อไปครับ  :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 16-06-2013 16:58:24
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 16-06-2013 18:13:50
โถ่..แท็คมันล้อเล่นน่ะ โนอย่าคิดมากนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 16-06-2013 21:59:29
ชีวิต อันแสนสุข ของโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Chanta ที่ 16-06-2013 23:07:36
 :katai1: :katai1:
เเท็ค ยังไงเนี่ยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: นางฟ้าสีคราม ที่ 18-06-2013 16:52:28
พี่เก้าน่าสงสารถูกหมาไล่ฟัด 55555 (มึงสงสารแต่หัวเรานะ)

ส่วนแท๊คก็ยังเอาแต่ใจเหมือนเดิม


ปล.แอบเอาชื่อใหม่มาเม้นท์ให้้ อิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 18-06-2013 23:00:28
ไม่น่าเชื่อพี่เก้าที่ใครก็ว่าเก่ง แต่ต้องมาวิ่งหนีหมา 555
ส่วนพี่แท็คนี่ก็สุดยอดของความหวงไม่ยอมให้โนไปไหนเลย
เก็บไว้กับตัวตลอด สงสัยกลัวคนมาจีบ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่49 หาพ่อหาแม่ up !
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 20-06-2013 19:29:34
น่ารักทั้ง 2 คู่เลย อิอิ

เป็นกำลังใจให้นะ  :L1:

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 26-06-2013 10:33:08
บทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง


คีย์




ตอนนี้ผมกำลังนั่งทานข้าวเย็นพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูกบวกลูกสะใภ้อีก1 ชั่งเป็นภาพที่งดงามจริงๆถ้าไม่ติดตรงที่ว่า


“กินผักเข้าไปมั้งไม่ยอมกินมันถึงได้เตี้ยอยู่แบบนี้ไง”ว่าจบก็ตักเอาหนอไม้ฝรั่งผัดกุ้งที่แม่งไม่มีกุ้งมาให้กูเลยมาใส่จานผม ว่าแต่ถ้าอยากสูงต้องกินแคลเซียมดว้ยไม่ใช่ไฟเบอร์


“กินเยอะแล้ว”ผมก็บ่นอุบ่นอิบไป


“เอากินอีกหน่อย อ้าปาก”แล้วไอ้เก้าก็ตักเอาข้าวในจานมันกับก้านหนอไม้ฝรั่งมาจ่อที่ปากผม


“อ่ำ”ผมก็กินด้วยความเคยชิน


“เขี้ยวให้ละเอียดด้วย”


“อะแฮ่ม”เหมือนมีธนูมาปักอยู่ที่อก หันไปตามเสียงขัดจังหวะ


“แฮ่อๆๆ แม่กินๆๆ”พ่อกับแม่นั่งมองพวกผมสองคนตาค้างเลย ลืมไปว่าไม่ได้อยู่กันแค่2คน


“โอ๊ย”จงใจหยีบตีนไอ้เก้าใต้โต๊ะด้วยความหมั้นใส้ เพราะมันแหละเริ่มก่อนผมก็เลยคล้อยตาม


“กูบอกว่าอย่าทำให้พ่อแม่สงสัย”กระซิบ


“หึหึหึ”ไอ้สัสครับหัวเราะแบบนี้แสดงว่ามึงจงใจใช่ไหม


“แล้วเรียนเป็นไงไอ้แมว”พ่อที่เหมือนจะลืมเรื่องก่อนหน้านี้ก็เริ่มถามความเป็นอยู่ลูกรักโดยทันที


“ไม่เป็นไงอ่ะ ก็เรื่อยๆๆ”


“มันตกคณิตครับ”เสือก!


“บ๊ะ ไอ้นี่กี่ปีๆๆก็ตกแต่วิชานี้ ไม่เบื่อหรือไงแมว ตกวิชาอื่นบ้างก็ได้”ถ้าจะพูดแบบนี้เอาปืนมาไล่ยิงผมเลยดีกว่า


“แล้วตาเก้าล่ะลูก ห้องเดียวกันหรอ”แม่ก็หันไปเอาอกเอาใจลูกชายคนใหม่


“เปล่าครับผมเป็นรุ่นพี่เรียนช่างยนต์”พูดเพาะจริงๆนะมึง


“อ้าวแล้วป็นไงมาไงถึงสนิทกับไอ้แมวจนมันพามาบ้านได้เนี่ย”ผมนี่สำลักเลยครับ ไม่ใช่กลัวที่พ่อถามแต่กลัวไอ้ตัวข้างๆมันจะตอบอะไรพิเรนๆนี่ซิ


“โหพ่อกุ้งชุปแม่โคตรอร่อยลยกินดิๆ”เสียสละกุ้งชุปแป้งแสนรักไปให้พ่อตัวหนึ่งเลยนะเนี่ย


“ไอ้แมวมึงตักมาทำไมกูแพ้กุ้ง”เออว่ะ ลืม


“ว่าไงจ๊ะพ่อหนุ่ม”แม่คราฟลืมบ้างอะไรบ้างก็ดีนะ เอาไงดีถ้าปล่อยให้มันตอบล่ะก็มีหวังความลับแตกแน่นเลย


“พี่รหัสไงแม่ มันเป็นพี่รหัสจริงไหมพี่”ผมรีบหันไปหาตัวช่วยทันที


“ครับผมเป็นพี่รหัสมันน่ะครับ” พ่อแม่ก็พยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะลงมือกินข้าวกันต่อ ส่วนไอ้เก้าได้แต่ทำหน้าตึง เข้าใจไหมครับเมื่อกี้มันยังหน้ามึนอยู่เลย แต่พอผมตอบพ่อแม่ไปว่ามันเป็นพี่รหัสเท่านั้นแหละ มันก็หน้าตึงหูตกย่างเห็นได้ชัดเลย จะว่าผมไม่เข้าใจความรู้สึกมันผมก็พูดได้ไม่เต็มปากหรอกครับ แต่ผมก็ยังไม่พร้อมจริงๆที่จะบอกพ่อแม่ตอนนี้


หลังจากกินข้าวเสร็จแม่ก็ไปล้างจานผมก็อาสาไปเป็นลูกมืออีกคนแต่ก็โดนไล่ออกมาเนื่องจากไอ้เก้ามันเดินลงมาจากบนบ้านคนเดียวตั้งแต่กินข้าวเสร็จแล้ว คุณนายเขาก็เลยห่วงลูกใหม่กลัวจะโดนสก๊อยแถวบ้านผมฉุดเลยไล่ผมให้มาตาม


หาไม่นานก็เจอมันนั่งมองดาวทำหน้าเศร้าเหมือนพระเอกเอ็มวีอยู่คนเดียวในสวนหน้าบ้านนี่แหละครับ ข้างๆมีไอ้แดงนอนมอบใกล้ๆมัน นี่มึงสนิทกันเร็วไปไหมว่ะ ทีกูนี่เอามาเลี้ยงตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยหลอด(?)โตมายังไล่กัดกูอยู่เลยไอ้หมาเลว


“นี่”ผมเข้าไปนั่งเบียดมันอีกฝั่ง


“...”มันหันมามองก่อนที่จะถอดหายใจแล้วหันกลับไปมองฟ้าเหมือนเดิม


“เป็นไรอ่ะ”โหมดนี้ผมไม่เคยเจอ ไม่รู้จะทำตัวยังไง


“สนใจทำไมกูก็แค่รุ่นพี่มึง”ฉึก(เสียงธนูปัก)โดยไปหนึ่งดอกเข้ากลางเป้าด้วย


“...”เอาไงล่ะกู ไปไม่เป็นเลย


“...”แล้วไอ้พระเอกมันก็ทิ้งระเบิดไว้ก่อนที่จะลุกขึ้นเดินไปที่ศาลาในสวน


“เฮ้ยพี่เป็นไรอ่ะ โกรธหรอ”คือไม่รู้จะทำไงแล้วอ่ะอย่าว่าผมสิ้นคิดเลยถึงจะรู้ว่ามันโกรธแต่ก็ยังต้องถามอ่ะ


“...”เงียบทำหอยอะไรครับ


“ไม่ใช่ผมไม่อยากให้พ่อแม่รู้หรอกนะเรื่องของเราอ่ะ แต่ผมยังไม่พร้อมว่ะ”ตั้งแต่คบกันมารู้สึกว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งแรกที่ผมเครียด
เวลาอยู่กับมัน


“อืม”สั้นไปไหม ถึงมันจะรับฟังเหตุผมของผมแต่มันไม่เข้าใจหรอก


“เอาจริงๆเลยนะ ถ้าผมพร้อมเมื่อไหร่ผมจะเป็นคนเดินไปบอกพ่อกับแม่ด้วยตัวผมเองเลย แต่พี่ต้องเข้าใจผมเป็นลูกคนเดียว แล้ว
จู่ๆผมเดินไปบอกพ่อกับแม่ว่าผมคบกับ..เอ่อ.พี่แล้วพ่อกับแม่ผมจะรู้สึกยังไง”ไม่หวังให้มันหายโกรธก็แค่อยากให้มันเข้าใจบ้าง
ความรู้สึกของคนเป็นพ่อเป็นแม่ใช่ผมจะไม่รู้ สุดท้ายแล้วถึงท่านจะยอมรับในสิ่งที่เราเป็นแต่ก่อนหน้านั้นท่านเองก็ต้องเจ็บปวดกับความผิดหวังที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เล็กจนโต ผมยังไม่พร้อมที่แบกรับความรู้สึกพวกนั้นที่ต้องเห็นพ่อกับแม่ผิดหวังในตัวผม


“กูเข้าใจ มึงพอใจยัง”ถึงจะพูดออกมาแบบนั้น แต่หน้าตามันไม่เห็นเหมือนอย่างที่จะปากว่าเลย


“แล้วพี่จะให้ผมทำไง เดินไปบอกพ่อกับแม่หรอว่าผมเป็นเกย์ ลูกชายคนเดียวของบ้าน ความหวังเดียวของพ่อแม่เป็นเกย์ พี่คิดว่าผมทำได้หรอ”ผมตะโกนอย่างลืมตัว ไม่สนว่าพ่อแม่จะได้ยิน ผมก็แค่อยากให้มันเข้าใจผมบ้าง ผมไม่ได้ถูกเลี้ยงมาแบบมัน ไม่ได้โตมากับกองเงินกองทอง กว่าพ่อแม่จะมีทุกอย่างอย่างวันนี้ ตอนเด็กๆผมยังต้องนอนวัดก็มีเพราะพ่อแม่ไปทำงาน คนที่ถูกเลี้ยงมาอย่างทุ่มเท ไม่ว่าผมอยากได้อะไรต้องการอะไร ถึงพ่อแม่จะไม่มีกินแต่ก็หามาให้ผมจนได้ คนที่พยายามเลี้ยงผมมา


ขนาดนี้ สายตาที่มองมาที่ผมเพื่อหวังให้เติบโตมาเป็นผู้ชายที่ดี แต่งงานกับสาวที่ไหนสักคนมีหลานให้พ่อกับแม่ได้อุ้ม นั้นเป็นสิ่งที่พ่อพูดให้ผมฟังบ่อยๆ แล้วจะให้ผมเห็นแก่ตัวเหยีบย้ำความหวังของพ่อกับแม่ ผมทำไม่ได้ ไม่ใช่แค่ตอนนี้ จะพรุ้งนี้หรือวันไหนผมก็ไม่พร้อม


“ถ้ากูให้มึงทำมึงจะทำไหม มึงทำไม่ได้มึงก็รู้ตัว แล้วมึงจะมาพูดทำไม”ไอ้เก้าก็ตะโกนใส่หน้าผมเหมือนกัน


“ทำไมพี่เป็นคนเห็นแก่ตัวแบบนี้ว่ะ”ผมโกรธยอมรับเลย ทั้งๆที่ก็รู้ว่าถ้าคุยกันตอนนี้อะไรๆมันก็ต้องแย่ แต่ผมก็อดไม่ได้


“เห็นแก่ตัวหรอ หึใช่คนอย่างกูมันก็แค่ไอ้เหี้ยที่เห็นแก่ตัว คนอย่างกูมันก็แค่ไอ้เหี้ยที่ดีไม่พอให้มึงไปบอกใครต่อใครว่าคบกู คนอย่างกูมันก็แค่นักเลงเกเรหาเรื่องต่อยตีกับคนอื่นไปวันๆ แต่ถึงกูจะเลวจะเหี้ยหรือเห็นแกตัวแค่ไหนแต่กูก็รักมึงไม่แพ้ไอ้เหี้ยหน้าไหนเหมือนกัน!”


“...”ผมได้แต่เงียบ ไอ้เก้าตะโกนออกมาอย่างเหลืออดก่อนที่จะเดินไปที่รถที่พวกเราขับกันมาก่อนที่จะขับออกไป ส่วนผมทำอะไรไม่ได้นอกจากยืนนิ่ง ไม่กี่วิต่อมาพ่อกับแม่ก็วิ่งลงมาดูผม เพราะได้ยินเสียเอะอ่ะโวยวายและเสียงรถ


ผมค่อยทรุดตัวลงนั่งยองๆกับพื้น ร้องไห้ออกมาอย่างบ้าคลั่ง ปวดหัวไปหมด พ่อแม่รีบเข้ามาโอบปลอบ ท่านไม่ถามว่าเกิดอะไรขึ้น ซึ้งนั้นก็เป็นเรื่องดีสำหรับผม เพราะผมเองก็ยังตอบไม่ได้ว่าที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้คืออะไร


ผมทำถูกแล้วหรอที่ทำแบบนี้ ทำถูกแล้วหรอที่ตะโกนใส่หน้ามัน ทำถูกแล้วหรอที่ปิดบังเรื่องของผมกับมัน


จริงแล้วผมกลัวอะไรกันแน่น สักวันยังไงเรื่องของผมกับมันพ่อกับแม่ก็ต้องรู้อยู่ดีจริงๆแล้วผมกลัวจริงๆหรอที่จะทำให้พ่อแม่ผิดหวัง กลัวจริงๆหรอที่จะต้องทำให้พ่อแม่อายชาวบ้าน หรือผมแค่กลัวที่อยู่ข้างๆมันท่ามกลางสังคม

พอมาลองคิดๆดูแล้ว ไอ้เก้าก็ไม่เคยแคร์ใครหน้าไหน ไม่ว่าจะไปไหน ไม่ว่าผมจะทุเรตยังไง มันก็ไม่เคยที่จะบอกใครๆว่ามันรักผม แล้วผมล่ะ เคยทำแบบนั้นกับมันบ้างไหม


แล้วใครกันแน่นที่เห็นแก่ตัว


ตอนนี้เที่ยงคืนแล้วไอ้เก้ายังไม่กลับมาเลย โทรหาก็ไม่รับสายนี้ผมโทรเป็นร้อยๆสายแล้ว นั่งรอมันอยู่ที่หน้าบ้าน ตอนแรกผมไปยืนรอมันที่ประตูหน้าบ้านแต่แม่เดินมาตามบอกให้ไปรอบนบ้านแทนเพราะมันดึกแล้ว ผมก็ได้แต่พยักหน้าแล้วเดินมานั่งอยู่หน้าบรรได


พ่อกับแม่ก็เข้านอนแล้วแต่ผมก็ยังไม่เห็นวี่แววไอ้เก้าเลย มันจะกลับไปแล้วหรอ แต่มันดึกขนาดนี้กระเป๋าตังค์ก็ไม่ได้เอาไปน้ำมันรถก็คงไม่พอให้มันไปถึงกรุงเทพด้วย แล้วมันจะทำไง อยู่ไหน ทำอะไร ตอนนี้ในหัวผมมีแต่คำถามพวกนี้เต็มไปหมด


ผมนั่งรอต่อมาเรื่อยๆจนตอนนี้ตี4กว่าแล้วหลับไม่ลงจริงๆครับบอกตรงๆ


ไม่รู้ป่านนี้มันจะเป็นไงโดนใครดักตีหัวหรือเปล่ายิ่งชอบหาเรื่องคนอื่นเขาอยู่ด้วย


ในขนาดที่ผมกำลังสิ้นหวังจนจะไปตามพ่อกับแม่ให้ช่วยกันออกตามหามัน เสียรถที่คุ้นเคยก็ดังขึ้นจนผมต้องรีบวิ่งลงบันไดไปดู
ไอ้เก้ากลับมาแล้ว


ตอนนี้ในอกผมรู้สึกโล่งเหมือนเอาอะไรบ้างอย่างที่อยู่ในอกออกไปได้หมด ไม่สนใจเรื่องที่เราทะเลอะกันก่อนหน้านี้ ไม่สนใจว่าใครกันแน่นที่ผิด แต่ผมสนใจแค่คนตรงหน้าที่หัวฟูยุ่งเหยิงไปหมด


“...”ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้เหมือนจะมีอะไรหลายอย่างที่อยากจะพูด แต่พอมายืนอยู่ตรงหน้ามันจริงๆกลับพูดไม่ออก


“...เอ่อ”ไอ้เก้าส่งดอกบัวสีเขียวแบบเดียวกันกับที่เขาซื้อไปไหว้พระมาตรงหน้าผม


“อะไร”อยู่ๆก็ยื่นดอกบัวมาให้หวังว่ามันคงไม่ได้ชวนผมไปใส่บาตรตอนเช้าหรอกนะ


“กูหาได้แค่นี้ มีเงินแค่20 แล้วร้านดอกไม้มันก็ยังไม่เปิดพอกูไปถามคนอื่นเขาก็บอกว่าประมาณตีสี่ถึงจะมีคนมาขายดอกไม้ กูก็เลยรอ แต่เขาขายแต่ดอกบัว”ทั้งๆที่พูดกับผมอยู่แต่หันหน้านี้ ไปทางอื่น


ผมยื่นมือไปรับดอกไม้(ดอกบัวมันฟังดูทุเรต)จากมือมัน


“ไปซื้อที่ไหน”อยากจะรู้จริงๆนะ ไอ้เก้าพอได้ยินคำถามหูมันก็แดงขึ้นมาทันที


“ตลาดหน้าปากซอย”อึ้ง ที่กูนั่งรอมึงนับ10ชั่วโมงเนี่ยมึงไปแค่หน้าปากซอย? กระโดดถีบมึงตอนนี้ใครจะว่ากูเลวไหมเนี่ย
แล้วมีอย่างที่ไหนไปหาซื้อดอกไม้ง้อคนอื่นเขาที่ตลาด ตลาดเขาก็ขายแต่ดอกไม้ไหว้พระซิว่ะ โอ้นี่มึงมันไฮโซเกิน หรือโง่กันแน่น  แต่ก็นะถึงจะแปลกๆไปหน่อยก็เถอะ แต่ผมก็ดีใจจะว่าไงล่ะจะเก็บดอกบัวนี้ไว้อย่างดีเลย5555


“ขอโทษ”ทั้งๆที่มันไม่ผิดแต่ก็ยังอุส่ารอซื้อดอกไม้มาให้ผม ผมเองที่เป็นคนผิดจะไม่พูดอะไรเลยก็คงไม่ได้


“กูตังหากที่ต้องขอโทษ กูเอาแต่ใจเกินไป”ผมเดินเข้าไปกอดมันเลยครับ คิดถึง ทั้งๆที่ห่างกันแค่10ชั่วโมงแต่ผมกลับรู้สึกว่ามันนานเกินพอที่ทั้งชีวิตผมจะต้องอยู่ห่างจากมัน


“เออ พ่อแม่ก็ไม่อยากขัดจังหวะหรอกนะ แต่นี่มันหน้าบ้านมึงช่วยไปกอดจูบกันบนบ้านได้ไหม กูอายพระท่าน”ในขนาดที่ผมกำลังซึ้งอยู่ จู่ๆพ่อที่ยังอยู่ในชุดนอนก็เดินออดมาพร้อมๆแม่ที่ในมือถือกล้องโพรารอยอยู่


“พ่อแม่คือ...”รีบเด้งตัวออกจากกันแทบไม่ทัน


“ไม่ต้องพูดเลยไอ้แมวโกหกพ่อแม่นรกกินหัวนะมึง”พูดเหมือนไม่ได้รู้สึกอะไร แต่นี่ พ่อกับแม่เห็นหมดแล้ว รู้หมดแล้วแน่นเลย ผมจะทำไงดี


“ชิดหน่อยชิด แชะ”แม่ที่กดชัตเตอร์อย่างบ้าคลั่งรูปถ่ายก็ไหลหล่นบนพื้นแทบจับไม่ทัน


“สวนมึงไอ้หล่อ จะมาเป็นเขยบ้านกูมันไม่ง่ายอย่างที่มึงคิดหรอกนะ”พูดทิ้งท้ายก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้าน


นี่พ่อเข้าใจผิดแล้ว



ไอ้เก้าน่ะ..ไอ้เก้าน่ะ..



มันเป็นมียผมตังหาก!!!!!!!!!

TBC.

ไม่มีไรจะพูด

เปิดเทอมเเล้วตงไม่มีเวลาอัพบ่อยๆแต่อัพจนนบแน่นนอนเลย

แต่อีกไม่กี่ตอนก็จบแล้วแหละ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 26-06-2013 12:17:47
เก้าเป็นเมียคีย์มันคงเป็นได้แค่ความคิดอะนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 26-06-2013 12:40:38
โอ้วววววว ดีจุงเล่อ พ่อแม่ไม่ห้ามด้วย :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: JAROEN ที่ 26-06-2013 12:57:55
 :z13: :z13: พ่อแม่อ่ะ น่ารัก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 26-06-2013 13:23:46
คีย์ ถึงขนาดนี้แล้วยังจะหวังที่จะิเป็นผัวเก้าอยู่อีกเหรอคะ
พี่เก้าง้อคีย์ด้วยดอกบัวในตลาดนัดอ่ะน่ะ รอตั้ง 10 ชั่วโมงแน่ะ
คีย์คงจะออกแนวน่ารัก ๆ เอ๋อ ๆ แน่เลย เพราะพ่อเรียกไอ้แมว

เป็นกำลังใจให้คนแต่ง แล้วมาต่ออีกนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 26-06-2013 13:38:44
 :mew5:
ไม่อยากพูดแต่ก็ขอพูดหน่อยนะ ว่า
น้องคีย์ เอ๊ยยย....+ ช่างกล้าเนอะ
พี่เก้า จัดการเร้ย
 :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: basza2x ที่ 26-06-2013 13:54:42
 o13 o13 o13 ชอบมากกกกกกก ^^ เรื่องนี้ โคตรสนุก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 26-06-2013 14:04:09
คีย์นายฝันยุรึเปล่าหรือยังตกใจที่พ่อกับแม่รู้ความจริง คิดได้นะว่าพี่เก้าเป็นเมีย :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 26-06-2013 14:45:35
คดีพลิกซะงั้น ฮ่าๆๆๆ คีย์อุตส่าห์ปวดจิต ตับไต กลัวพ่อแม่รับไม่ได้
ที่ไหนได้ แม่แชะรูปไปซะเยอะ สงสัยเป็นสาววาย อิอิ
อ่อ มุกดอกบัวพี่เก้า ถ้าเป็นผู้ชายสมัยโน้นนนนนนนนน คงโรแม้นนะ ให้ดอกบัวเนี่ย ฮ่าๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: Candy CAT ที่ 26-06-2013 15:12:18
แปะไว้ก่อนนะครับ เดี๋ยวตามอ่าน :hao5: :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-06-2013 15:30:21
แม่คีย์ถ่ายรูปไปทำไมนะนั่น เก้าน่ารัก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 26-06-2013 15:48:26
อ้าว พึ่งรู้เลยนะเนี่ยว่าพี่เก้าเป็นเมียคีย์ ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 26-06-2013 16:32:48
รักเมียต้องบูชาเมีย เลยให้ดอกบัวซะเลยใช่มั้ยเฮียเก้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: ton12322 ที่ 26-06-2013 17:44:51
ฟินจังเลยตอนนี้ รอตอนแท๊คกะโนเมื่อไหร่จะได้กันซ้ะที
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 26-06-2013 18:44:22
แก้ต่างไม่ทันแว้ววววว 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 26-06-2013 19:35:45
555

พ่อคีย์เก็กโหดสินะ จริงๆแล้วไม่มีอะไรใช่ไหมครับ

เอิ้กส์ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: ifangza! ที่ 26-06-2013 19:44:31
ทุกวันนี้ยังไม่เข้าใจอีกหรอว่าใครเป็นใครเป็นเมียนะคีย์!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 26-06-2013 19:48:43
พ่อแม่คงไม่รู้หรอกน่ะ ถ้ากอดกันขนาดนั้น  ดีใจจังพ่อแม่ไม่ห้ามด้วย อิอิ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 26-06-2013 20:28:55
ตกใจชื่อตอน แหม่ เล่นตั้งซะใจหายหมดเลยนะครับ  :mew3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: IIIA ที่ 26-06-2013 21:19:16
พี่เก้านี่นะเมียคีย์........ โถถถถถถถถถถถถถถถถถถ นุ้งคียยยย์  :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 26-06-2013 21:40:22
พ่อกับแม่รู้แล้ว
คีย์เข้าใจไรผิดไปเปล่า

ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ
ปล.รอตอนหน้านะครับ
ปล.ใกล้จะจบแล้วเหรอ?ขอให้จบแบบเคลียร์ทุกๆคู่นะครับ(โน แท็ค ยังไปไม่ถึงใหนเลย)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-06-2013 22:57:18
 :-[ :-[ :-[ :-[พ่อกับแม่ของคีย์น่ารักมากกกกกกอะ :-[ :-[ :-[ :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 27-06-2013 04:02:34
พ่อแม่คีย์เขายอมรับได้อะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 27-06-2013 07:54:22
พ่อกับแม่ต้องรู้แหละคีย์
ลูกตัวเองทั้งคน
ชอบฉากแม่กดถ่ายรูปไม่นับ
ได้ใจจริงๆ
แต่รอดอกบัวค่อนคืน ไม่ใช่เฮียเก้าทำไม่ได้นะนี่ 555
ยังหวังจะสลับหน้าที่อยู่เหรอหนูจ๋า
ยอมเฮียเถอะนะคีย์ เราลูกผู้ชายพอ 555
บวกและเป็ดขอบคุณ รออ่านอยู่
คนเขียนสู้ๆ :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 27-06-2013 08:30:37
โห...ยอมรับได้แบบไม่มีเงื่อนไขด้วยอ่ะ แจ๋วฟร่ะ..555++

ปล.ใจแอบหายเมื่อตอนเก้าขับรถออกไป เหอะๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 27-06-2013 09:06:31
เล่นซะใจหายเลยพี่เก้า

แต่ดีแล้วล่ะที่พ่อแม่เข้าใจ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 28-06-2013 00:40:11
พี่เก้าทำเอาเค้าใจหายนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 29-06-2013 14:17:12
ตายแล้วๆ เขยเลยหรอ55+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: SaM_TwiN ที่ 29-06-2013 22:17:19
ดอกบัว คีย์เอาทุบหัวเก้าเลย หมั่นไส้  :hao3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 30-06-2013 16:32:02
พ่อกับแม่เนียนเนาะ!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 30-06-2013 18:52:02
เก้าเป็นเมีย 5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 01-07-2013 20:16:43
ชอบจังเลย เ๊ฮียเก้าง้อได้แปลกกว่าใคร

555555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 01-07-2013 22:08:01
พ่อเข้าใจถูกแล้วนะคีย์ ไม่ต้องประท้วงหรอก :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 03-07-2013 17:10:35
ตามอ่านทันแล้วว
จะบอกคนแต่งว่า อยู่จังหวัดเดียวกับคีย์เลยคะ :hao6:
ตอนนี้แม่คีย์ฮาได้อีก55555555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: moomj ที่ 09-07-2013 11:47:04
ให้ดอกบัว เริ่ดค่ะ 555555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 09-07-2013 13:16:43
555555++ ขำตอนล่าสุดเกิ๊นน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: coffin ที่ 09-07-2013 16:48:37
ปลื้มมากกกกกกกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 25-07-2013 23:06:21
มาต่อได้แล้ว คิดถึงงงงงงงงงง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 25-07-2013 23:52:53
คิดถึงเหมือนกันค่ะ
เมื่อไรพี่แทตจะทำตัวดีดีกับน้องบ้าง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 26-07-2013 08:07:36
เค้าคิดถึงแย้ววววววววว
แทคโนๆๆๆๆๆ
กดบวกคลิกเบาๆ>>>คลิก!!!
 :hao3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 26-07-2013 21:39:10
 :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:หายไปนานแล้วเน้อ :hao5: :hao5: :hao5: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ยบทที่ 50 แตกหัก กับ ความจริง up !
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 26-07-2013 23:02:40
คิดถึงแท็ค-โน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 27-07-2013 01:16:59
บทที่51 ไปวัด


ต่อจากครั้งที่แล้วเลยนะครับ หลังจากพ่อกับแม่รู้ความจริงเรื่องที่ผมเป็นเกย์ พ่อก็เริ่มแผนการทดสอบลูกสะใภ้(?)ทันทีครับ ผมจะมาเล่าให้ฟังแบบย่อๆเพราะถ้าให้ทุกคนรู้แบบเต็มเดี๋ยวจะหาว่าพ่อผมโรคจิตอีก


การทดสอบแรกเริ่มต้นใน1ชั่วโมงหลังจากทั่พ่อแม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าความคิดพ่อผมเร็วหรือเขาเตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว สั่งให้ไอ้เก้าที่ไม่ได้นอนมาทั้งคืนเพราะรอซื้อดอก(บัว)ไม้มาให้ผม ไปยืนรอพระท่านมาบิทบาตรตอนเช้า แล้วยังสั่งอีกว่าถ้าวันนี้พระไม่ได้ข้าวจากบ้านผมมันจะโดนลดตำแหน่งจากลูกสะใภ้ เป็นแค่ว่าที่ลูกสะใภ้เท่านั้น คิดได้ไงเนอะ


อีนี่มันก็บ้าจี้ครับ ไปยืนรอพระจริง ชนิดที่ว่ายืนรอกลางถนนในหมู่เลยครับ มันก็รออยู่แบบนั้นแหละครับตั้งแต่ตี5จน8โมง มันถึงเริ่มรู้สึกว่ามีอะไรบ้างอย่างผิดปกติ


“เฮ้ย พระแถวบ้านมึงนอนตื่นสายจังวะ กูรอจนไข่เหี่ยวหมดแล้วเนี่ย”ขอบอกว่าตอนที่พ่อผมเรียกมันมาทำภารกิจนั้นผมหลับครับ555 ไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้นรู้ก็ตอนที่ตื่นมาแล้วมันวิ่งมาหาที่บันไดบ้านนั้นแหละ


“อะไรของพี่ ไปรอทำไม”งงซิครับตื่นขึ้นมาจู่ๆมันก๋วิ่งมาหาแล้วพูดเรื่องไปรอพระ


“พ่อบอกให้รอ”


“พ่อพี่เป็นพระแถวบ้านผมหรอ”อันนี้ไม่ด้ตั้งใจจะกวนตีนจริงๆครับ ใสซื่อทั้งสิ้น


“กวนตีนแล้ว”อ้าวไอ้หอยนี่


“ยังไงว่ะ”ผมก็ยังคงโง่ต่อไป


“ก็พ่อมึง(มันเน้นคำนี้มากครับ)บอกให้กูไปยืนรอพระ จะได้ตักบาตรตอนเช้ากัน”ตอนนั้นเองที่ผมรู้เรื่องราวความเป็นไปทั้งหมด


“พระบ้านผมเขาปกติดีพี่ เพราะเขาก็ใช้ศิลแบบเดียวกันกับพระพุทธเจ้า แต่ขอโทษครับวันนี้วันพระ พระบ้านพี่ออกบินทบาตรวันพระหรอ”


“เฮ้ยจริงดิ”มันทำหน้าตกใจมากครับถึงจะโง่แต่พอมันทำหน้าแบบนี้มันดูน่ารักมากเลยครับ อิอิ


“ไปอาบน้ำไปจะได้ไปทำบุญที่วัดกัน”ผมบอกไปก่อนที่จะหมุนตัวกลับเข้าไปในบ้าน


“เฮ้ย กูยังไม่ได้นอนเลย”เรื่องของมึงครับ 555โง่เอง


“เอาน่าค่อยกลับมานอนเร็วๆด้วยพี่พระท่านจะฉันท์ข้าวอยู่แล้วเนี่ย”


ผมดันหลังไอ้เก้าเขาห้องน้ำพร้อมกับผ้าเช็ดตัว มันทำหน้าเหมือนจะตายให้ได้แต่ก็ยอมเข้าห้องน้ำแต่โดยดี พอมันเข้าห้องน้ำไปแล้วผมก้ออกมาเตรียมเสื้อผ้าที่จะใส่ไปวัดให้มัน ก่อนที่จะออกไปจัดการตัวต้นเหตุเรื่องนี้สักหน่อย


“เนียนเลยนะลุง”พ่อผมกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะไม้ข้างๆระเบียงบ้าน


“อะไรแมว เนียนห่าอะไร”ยังทำท่าอ่านหนังสือพิทพ์ต่อไป แต่ขอโทษพ่อครับ หนังสือพิมพ์พ่อมันกลับหัว


“ก็เรื่องที่ให้พี่เก้าไปรอพระมาบินทบาตรไง”ผมจับหนังสือพิมพ์ให้พ่ออ่านหันหัวให้ถูกทางก่อนที่พ่อจะทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้แล้วอ่าน
ต่อ


“ใคร มึงรู้ได้ไงว่าเป็นกูแมว”


“อย่ามา ไปแกล้งมันทำไม ดูดิยืนรอตั้ง2-3ชั่วโมง”แอบสงสารครับ แต่ก็นะ มันก็โง่ด้วยอ่ะ 555


“แหม แกล้งนิดแกล้งหน่อยไม่ได้เลยนะมึง เห็นผัวดีกว่าพ่อมึงหรอแมว แม่มึงเอ้ย ไอ้แมวมันเนรคุณ”จะเสียงดังทำไมครับ กลัวข้างบ้านเขาไม่รู้หรอว่าลูกชายคนเดียวของบ้านมีผัวอ่ะ


“เสียงดัง”ดังจริงๆครับ เล่ยเอาแบบตะโกนเลยอ่ะ

“กูแค่ทดสอบความอดทนโว้ย แต่ไอ้นี่มันก็โง่ไม่รู้หรือไงวันไหนวันพระวันเณร”


“มีวันเณรด้วยหรอพ่อโอ๊ย”พูดยังไม่ทันจบดีฝ่ามืออรหัสก็ปะทะเข้ากับกะบาลผมเต็มๆ


“กวนตีนกูแล้วแมว ไปช่วยแม่มึงดูกับข้าวกับปลาโน้น ไปตามผัวมึงด้วย พระท่านจะฉันท์เช้าไม่ใช่เย็น”สั่งๆๆๆ
ถึงพ่อจะแกล้งไอ้เก้าไปมั้งแต่ผมก็ไม่อะไรหรอกครับ เพราะไม่ได้แกล้งผม5555  ผมดีใจที่ดูพ่อจะชอบมัน ก้อย่างที่โบราณท่านว่าเพราะดอกจึงหยอกเล่น อิอิอิ


และนั้นก็เป็นเหตุการณ์แบบย่อๆที่ผมไม่อยากเล่า555(ขนาดไม่อยากเล่านะเนี่ย)


หลังจากนั้นไอ้เก้าก็โดนอีกสารพัดครับ แกล้งให้ไปตักน้ำใส่อ้างน้ำทั้งๆที่ตรงก้นอ้างมันรั่วมั้งล่ะ อันนี้พ่อผมคงดูปลาบู่ทองมากเกินไป แต่รอบนี้ไม่ต้องห่วงครับ ไอ้เก้ามันอัพสกิว เพิ่มเลเวลขึ้น มันรู้ทันครับเลยเอาดินเหนียวมาปะตรงก้นอ่างก่อน มันก็คิดได้อีกนั้นแหละ  แล้วยังอีกสารพัดครับทำเอาผมกับแม่นี้วิ่งกันแทบไม่ทัน เดียวก็ตรงโน้นที ตรงนี้ที แต่รวมๆแล้วมันก็คงเก็บแต้มได้เยอะอยู่  เพราะหลังจากเมื่อเช้ามันก็รู้แกวพ่อผมหมด555 ทีนี้ก็พ่อผทนั้นแหละที่ต้องมานั่งปวดหัวหาเรื่องมาแกล้งมัน แต่พ่อผมก็ยังคงยืนยันคำเดิมว่าทั้งหมดเนี่ยไม่ได้แกล้ง แต่เป็บแบบทดสอบของลูกเขยที่ตกทอดกันมาตั้งแต่ทวดของทวดของทวดของทวดแล้วก็ของทวด  ไหลไปเรื่อยอ่ะครับ อย่าไปสนใจเลย


เออ จะว่าไปแล้วกลับไปที่ตอนที่พวกผมไปวัดกันมันเกิดเรื่องขึ้นครับ  เพราะไอ้เก้ามันไปได้แม่ยกมาครับ อันนี้ไม่หึงครับแต่ฮามาก พอไปถึงวัดจัดข้าวของถวายพระเสร็จรอพระมาสวด บรรดาคุณยายคุณป้าที่ก้อยู่แถวๆบ้านผมนี่แหละครับเข้ามาจับโน้นดึงนี้กันยกใหญ่จัดเต็มแบบไม่เกรงใจสถานที่กันเลยทีเดียว


มันกทำอะไรไม่ได้ครับ เพราะทั้งหมดเป็นเพื่อนแม่ผม555 ตอนแรกมองดูหน้ามันที่ยิ้มแหยๆให้พวกคุรป้าผมก็ฮาลูกเดียวครับ แต่พอกลับมาบ้านเท่านั้นแหละ อึ้งครับ เพราะเนื้อตัวมันเขียวเป็นจ้ำๆเลยครับ


พวกสาวๆนี่หน้ากลัวจริงๆครับ ผมก็ปลอบมันครับว่าใครๆก็พากันชมว่ามันหล่อ หน้าอย่างกับดาราเกาหลีทั้งนั้น แต่มันก็ไม่หายเคืองครับ มันบอกว่าต่อไปนี้จะไม่ไปไหนมาไหนกับแม่ผมอีกแล้ว55555


นี้ก้เป็นเรื่องเล็กๆแต่ไม่น้อยสำหรับไอ้เก้ามาเล่าให้ฟัง นี่แค่วันแรกนะครับ ยังต้องอยู่ที่นี่อีก5วัน ไม่รู้พรุ้งนี้พ่อจะไปสรรหาอะไรมาแกล้งมันอีก ขอบอกว่างานนี้ลงทุนมากถึงขนาดลางานที่โรงงานเลยทีเดียว555 เพื่อลูกเขย เฮ้ย ลูกสะใภ้โดยเฉพาะเลยทีเดียว


“นั่งหัวเราะอะไรคนเดียวตั้งนานแล้ว”ไอ้เก้าที่โผล่มาในสภาพกางเกงjjตัวเดียวเดินเข้ามาหาผมที่เตียง เห็นหล่อรวยขนาดนี้ แต่ขอโทษ มันใส่กางเกงjjครับ แต่ล่ะตัวนะ หือ สีสันนี้แบบสุดๆอ่ะ  ที่ใครๆเขาว่ากันว่าคนหน้าตาดีใส่อะไรก็ดูดีไปหมดนี่ผมเถียงขาดใจเลยเพราะมันใช้ไม่ได้กับกางเกงjjสีเขียวแสดลายกลัวครับ จากเทพบุตร กลายเป็นเด็กแว้น ณ บัดดล  เคยถามมันเหมือนกันนะครับว่า ทำไมต้องเป็นjjสีแสด มันก็ตอบอย่างภาค-ภูมิใจมาว่า


“มันคือสไตส์ คนไม่มีสไตส์แบบมึงจะไปรู้อะไร”


ถ้าสไตส์ของมึงเป้นแบบนี้กูขอไม่มีมันเลยดีกว่า แม่งชอบจริงอะไรจริงjjเนี่ย ถ้าใครอยากจะมีสไตส์แบบมัน ไม่ยากครับหาได้ตามตลาดนัดข้างบ้านคุณ ตัวแค่99บาท คุณก็มีสไตส์ได้555 อันนี้ไม่ได้โทษที่กางเกงเขาไม่ดีนะครับ กางเกงเขาอ่ะดีอยู่แล้วผ้าทนด้วย แต่คุณลองนึกภาพดาราขวัญใจของคุณสักคน ใส่กางเกงjjขาสั้นสีแสดแล้วลายโดเรมอลอะไรประมาณนี้ดูซิครับ ว่ามันเป็นไง


“ยิ้มอะไร ใครยิ้ม”หันไปพูดไปยิ้มไปกวนตีนมันเล่นๆ


“กวนตีนแล้วไอ้เตี้ย”หุบแทบไม่ทันเลย จะว่ากูคำไหนก็ได้แต่อย่าด่ากูเตี้ย เพราะมันเป็นปมด้อยกู(?)


“ไปไกลๆเลยแม่ง”แกล้งถีบมันเบาๆครับ แต่แม่งถอยซะเวอร์


“โคตรเหนื่อยเลยว่ะ”มันเอ่แขนเกี่ยวคอผมลงไปนอนกับมันบนเตียง


“เบื่อเปล่าพี่”คนที่อยู่เหนือคนอื่นตลอดเวลาแบบมัน แต่วันนี้ทั้งวันกลับมาเป็นขอเล่นของคนที่ตัวเองแทบจะไม่รู้จัก แค่มันทนได้ผมก้ว่าสุดของมันแล้วล่ะ ตอนไปวัดนะตอนที่มีป้าคนนึงหยิกก้นมันนะ ผมล่ะกลัวมันจะลุดมาก้านคอป้าแกซะแล้ว แต่ไม่ครับมันก็ยังนั่งอยู่ได้ ซึ้งใจจริงๆ(?)


“ไม่อ่ะ แค่มีมึงอยู่ จะให้กูอยู่ที่ไหนทำอะไรกูก็ไม่เบื่อหรอก”


“ผมต้องเขินไหมพี่”555แกล้งพูดไปงั้นแหละจริงๆแล้วก็เขิน อย่ามาหวานใส่กูเดียวกูละลาย


“มึงนี่นะ”มันหยิบแก้มผมแล้วดึงอย่างหมั่นเขี้ยว


“นอนเหอะเก็บแรงไว้พรุ้งนี้ดีกว่าเดี๋ยวพี่ยังต้องเจออีกเยอะ


“อืม กูก็ลุ้นอยู่เหมือนกันว่าพ่อมึงจะหาอะไรมาให้กูทำอีก”


“5555”ในขนาดที่ผมกำลังจิตนาการเรื่องของวันพรุ้งนี้หันกลับมาอีกที ไอ้เก้าก็หลับไปแล้ว มันคงจะเหนื่อยจริงๆแหละ
ผมกระเถิบตัวขึ้นไปจุ๊บปากมันเบาๆเป็นเชิงขอให้ฟันดี


ถึงจะเป็นเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องแต่เหตุผลหลักที่มันยังคงทำตามเกมร์ของพ่อผมนั้นก็เพราะผม มันก็เป็นอะไรที่ทำให้ผมมีความสุขอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะครับ


แท็คtalk

“เอ้า! หมดแก้วๆ”เสียงเจี๊ยวจ๊าวดังลั่นห้อง


“ไอ้แท็คมึงเป็นไรว่ะ ไม่กินเลย แดกเลยๆ”เจ้าของคำพูดยังคงส่งเสียงเอ๊ะอะ พร้อมกับส่งแก้วที่บรรจุน้ำสีเหลืองอ่อนเต็มจนล้นยื่นให้มือผม


“เอาไปแล้วก็กินซิว่ะ มึงวางมันไว้แล้วมันจะไหลเข้าปากมึงเองหรือไงสาดดด “


“เฮียไวน์ถ้ามันไม่กินไม่เป็นไร ผมเองๆ”ไม่พูดพร้อมยื่นมือมาแย่งแก้วจากมือผมไปกระดกครั้งเดียวจนหมด


“เยี่ยมมากน้องโน มามะมาเอารางวัล”ไอ้ไวน์ทำหน้าตาหื่นพร้อมกับตบตักตัวเองเป็นเชิงบอกให้ไปนั่งตรงนั้น


“ไปๆๆ”ผมรีบยื่นมือไปจับแขนไอ้ขี้เมานี่แทบไม่ทัน


“5555 แค่นี้ทำหวงนะมึง”


“ เรื่องของกู”ผมชักสีหน้าไม่พอใจ ก่อนที่จะลุกยืนขึ้นจากพื้นแล้วฉุดแขนให้คนข้างๆลุกตาม


“ไปไหนอ่ะ”มันยอมลุกขึ้นมา แต่ก็ยังฝืนตัวไม่เดิมตามมา


“กลับห้อง”


“ไม่เอาอ่ะ ยัง5ทุ่มยู่เอง ดูดิพี่ไวน์พี่เพชร พี่พีชยังอยู่กันเต็มเลย เดี๋ยวค่อยก็ได้”เพราะแบบนี้แหละถึงไม่อยากให้กินเหล้า เพราะทุกครั้งที่เพื่อนผมชวนออกมากินเหล้า พอมันกินก็จะงอแงไม่ยอมเลิก


“กูอยากกลับ”


“งั้นมึงก็กลับไปคนเดียวเลย น้องโนมาต่อๆเลย แก้วนี้พิเศษราคาหลายพันเลยนะโว้ย”ไอ้เพชรลุกขึ้นพร้อมยื่นแก้วเก่าของผมที่ไอ้ขี้เมามันกินหมดเมื่อกี้ ชงให้ใหม่


“ไหนๆๆ อึกๆ”รับมาก็กระดกทันที ก่อนที่มันจะกินจนหมดผมก็รีบดึงแก้วมากินเอง เพราะถ้าปล่อยให้กินมากกว่านี้ พรุ้งนี้มันคงไปเรียนไม่ได้แน่น


“โฮ ขี้แย่งว่ะ”ยังคงโว้ยวาย ก่อนที่ผมจะลากมันออกจากห้องของไอ้ไวน์


พอขี้รถปุบก็หลับทันที ได้แต่ส่ายหน้าอย่างเอื้อมละอาก่อนที่จะคาดเข็มขัดนิรภัยให้ไอ้ขี้เมาก่อนที่จะขับออกจาคอนโดของไอ้ไวน์
“อืม อ๊ะ ร้อน”ขับมาได้ครึ่งทางคนที่เมาหลับจู่ๆก้ลุกขึ้นมาปลดเข็มขัดนิรภัยออก ก่อนที่จะเริ่มเอามือข้าไปลูบในเสื้อ


“เป็นไร”แอร์ในรถเย็นมาก แต่มันกลับทำท่าเหมือนร้อนมากมาย เริ่มหอบหายใจหนัก จนเริ่มเป็นห่วง


“ร้อนอ่ะ ผม อ๊ะ ร้อน”จู่ๆก็โผล่เข้ามาด้านหน้า แล้วมองด้วยสายตาหยาดเหยิม ทำเอาบังคับพวงมาลับรถแทบไม่อยู่


“เฮ้ย”ที่หน้าตกใจยิ่งกว่าก็คือมันก้มหน้าลงมาที่ตักผมก่อนที่จะก้มหน้าลงมาใช้ปากงับตรงเป้าของผมผ่านกางเกงยีน


“ทำอะไร ปล่อยก่อน”ผมจับหน้าที่กำลังขับกัดตรงเป้าของผมให้เงยขึ้นมาสบตา


มันยิ้มเหมือนสิ่งที่ตัวเองทำเป็นเรื่องที่ดีก่อนที่จะก้มลงไปอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ทำแค่ผ่านกางเกงแต่กับรูดซิบพร้อมจับเอาน้องของผมที่เริ่มแข็งตัวออกมารูดขึ้นลงอย่างชำนาญ


ผมจำเป็นต้องเลี้ยวรถเข้าข้างทางอย่างช่วยไม่ได้เพราะถ้าขืนขับต่อไปทั้งๆที่มันกำลังทำแบบนี้ผมคงต้องขับไปชนอะไรเข้าแน่น
หลังจากที่มันรูดอยู่พักหนึ่งก็เริ่มเอาลิ้มมาแตะๆที่ส่วนหัวอย่างกล้าๆกลัวๆผิดกับท่าทางที่ใช้แค่มือเมื่อกี้


ไม่รู้เพราะแรงอารมณ์หรืออะไร ตัวผมกลับรู้สึกร้อนขึ้นมาอย่างกะทันหัน อย่างกับคนไม่เคยเรื่องแบบนี้ และนั้นทำให้ผมสงสัยแล้วว่าแก้วเหล้าที่ไอ้เพชรชงให้มันมีแค่เหล้าจริงๆหรือเปล่า


“อืม”ถึงจะดูกล้าๆกลัวๆในช่วงแรก แต่พอผ่านไปสักพักก็ดูจะชำนาญขึ้นอย่างรวดเร็วจนอดคิดไม่ได้ว่าเคยทำมาก่อนหน้านี้หรือเปล่า


“นี่ เคยทำให้ใครมาก่อนหรือเปล่า”เพราะสิ่งที่คิดรบกวนใจมากจนทนไม่ได้ จนต้องจับหน้าของคนที่กำลังง้วนอยู่กับการอมให้ขึ้นมาตอบคำถาม


“ไม่มี”สายตาหยาดเยิ้มพร้อมกับยิ้มกว้างส่งมาเพื่อยืนยันคำตอบ”ดูคลิปที่พี่เพชรเอามาให้ แล้วก็ทำตาม”นี่ซินะเหตุผลที่ดูจะรู้หน้าที่อย่างดี


“เฮ้ย”ไม่หน้าปล่อยให้อยู่กับพวกนั้นมากเกินไปเลย


ผมรีบผลักไอ้ยาจกให้กลับไปนั่งที่เบาะตัวเองตามเดิมก่อนที่จะเหยียบคันเร่งแล้วขับกลับคอนโดอย่างเร็ว เพราะไอ้อาการปวดหนึบๆที่น้องชายผมมันกำลังจะทำให้ผมเป็นบ้า แล้วยิ่งไอ้คนข้างเริ่มถอดเสื้อยืดออกแล้วยิ่งทำให้ผมอดใจไม่ไหม
จะเพราะอะไรก็ชั่ง แต่ครั้งนี้ผมยกโทษให้พวกไอ้เพชรแล้วกัน


Tbc.

คิดถึงเราไหม5555

เรียนเยอะมากจริงๆขอโทดที่ช้านะ

จะพยายามมาลงให้ไวกว่านี้ถ้าทำได้

ขอบคุณที่ยังติดตามนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 27-07-2013 02:40:51
 :hao6: :hao6: มาต่อเร็วๆนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 27-07-2013 03:10:27
หือ แสดงว่าตอนหน้ามีฉากต่อจากนี้ใช่มั้ยคะ
มาเร็วๆ นะคะคนแต่ง
คนอ่านอยากเสียเลือดแล้ว =.,,,,,,,,,,,,,,,,=
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 27-07-2013 03:11:28
มาต่ออีกน่ะ คิดถึงมาก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Mura_saki ที่ 27-07-2013 06:22:11
คิดถึง...แท็ค-โน ที่สุด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Inamning ที่ 27-07-2013 08:11:25
ขอตอนต่อไปแบบด่วนๆๆๆๆๆ 555555555555555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-07-2013 08:25:05
คุณพ่อก็ช่างแกล้งลูกเขยเนอะ สู้ๆนะเก้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 27-07-2013 09:13:02
ฮาคุณพ่อตาจัง แกล้งลูกเขยรูปหล่อซะหมดแรง  :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 27-07-2013 09:23:00
อยากอ่านแท็คโนต่อแล้วอ่า!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 27-07-2013 09:40:30
ดูท่าทางคู่หลักกำลังไปได้สวย ถึงเก้าจะเจอบททดสอบจากพ่อตาก้ไม่หวั่น
แต่ตอนนี้คู่ของแท็ค-โน มันต้องลุ้นจนตัวโก่งเลยน่ะซิ ลุ้นให้ถึงคอนโดเร็ว ๆ  :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 27-07-2013 09:49:12
ดูท่า 'ลูกสะใภ้' บ้านนี้จะกลายเป็นขวัญใจสาวแก่แม่เฒ่าไปแล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 27-07-2013 10:14:47
พี่เก้าโดนบททดสอบ(แกล้ง)ซะมั่งก็ดีหมั่นไส้มานานละ
พี่แท็คจะโทษพี่เพชรกะพี่ไวน์ทำไมต้องขอบคุณซิถึงจะถูกอิอิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ifangza! ที่ 27-07-2013 11:47:44
เค้าคิดถึงตัวมากกกกก แต่ถ้าจะให้ดีตัวต้องรีบมาต่อนะ คุณคนเขียน ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 27-07-2013 13:06:35
เก้าสู้ๆ ทนคุณพ่อตาให้ได้ ฮ่าๆ คีย์ไม่ช่วยพี่เก้าเลยนะ

แต่ว่าตอนหน้าฉาก  :oo1: แท็ค-โน ใช้ไหม :hao6:

ปล.เราก็คิดถึงคนเขียนเหมือนกันน้า

มาๆมากอดที  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 27-07-2013 14:49:21
อดทนไว้เฮียเก้า เพื่ออนาคตที่สดใส :laugh: คุณพ่อต้องหาวิธีแกล้งแปลกๆอีกแน่
เอ่อต้องขอบคุฯพี่เพชรใช่มั้ยเฮียแท็ค ลุ้นเหตุการณ์หลังจากนี้นะ :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 27-07-2013 15:54:17
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

เฝ้ารอตอนต่อไป  มากๆๆ ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 27-07-2013 19:21:54
โอ้ยๆๆๆ_น่ารักทั้ง2คู่เลย รอตอนหน้านะครับ(อย่าให้รอนานนะ)
อยากอ่าน NC แท็ค-โน อ่ะ(หื่นๆๆ)

ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งในทุกๆเรื่องที่ผ่านเข้ามานะครับ
ปล.รอตอนหน้านะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 27-07-2013 20:01:53
ฟินอีกแล้ว :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 27-07-2013 20:07:26
 :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 27-07-2013 20:16:46
 :hao7:   น้องโนในโหมดยั่วหลอเนี่ย  o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 27-07-2013 22:13:57
เก้าน่ารัก โนไม่ค่อยเลยนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 27-07-2013 22:48:05
 :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:อยจากอ่านต่ออะ :ling1: :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 27-07-2013 23:29:56
พี่เก้ายังคงต้องพิสูจน์ความจริงใจต่อไป
ส่วนพี่แท็คกำลังจะได้กินน้องโนแล้ววว
ควรต้องไปขอบอกขอบใจบรรดามิตรสหายนะ ฮ่าๆๆ
รอตอนต่อไปอย่างใจจดใจจ่อค่าาา
 :L2: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 27-07-2013 23:39:04
อยากอ่านต่อเลยอะ :ling3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 28-07-2013 05:35:18
แง๊ๆ เอาอีกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 28-07-2013 14:03:07
มาแล้วๆ พี่เก้าเจอบดทดสอบจากพ่อตา อิอิ น่ารักมากๆ :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 28-07-2013 17:13:34
น้องโนนน :heaven
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 28-07-2013 17:30:55
LOVEYou  กว่าจะมาซักที55+ สนุกเว่อ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: First ที่ 28-07-2013 22:14:44
พึ่งเข้ามาอ่าน อยากบอกว่าสนุกมากกกกก   ตัวละครแต่ละคนฮาจริง(?)  ปล.มาต่อไวๆทำค้างอย่างแรง 5555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 28-07-2013 22:18:35
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 29-07-2013 15:55:15
คิดถึงมากๆๆๆ  กำลังสนุกเรยยยรีบมาต่อนะคร้าบบบ  ค้างๆๆอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 29-07-2013 22:34:30
คุณพ่อตาแกล้งลูกเขยมากไป ถ้าลูกเขยหนีไป
ไม่กลัวลูกตัวเองโดนทิ้งเหรอ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: theduck090 ที่ 02-08-2013 12:31:42
ชอบมากเลยครับ มาแต่งต่อนะครับ :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่51 ไปวัด 27/7/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 02-08-2013 14:41:39
มาต่อเร็วๆๆนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 11-08-2013 00:25:33
บทที่52 อ่อย


ใช้เวลาไม่ถึง10นาทีก็มาถึงคอนโดตลอดทางมาคนเมาแทบไม่ยอมห่างจากตัวผม ทั้งจับทั้งเลื้อยตลอดทางก็ไม่ใช่ว่าไม่ชอบหรือไม่อยาหทำเรื่องแบบนี้ ยอมรับว่าตั้งหลายเดือนที่ผ่านมาผมมีความต้องการทางเรื่องพวกตลอดตามธรรมชาติของผู้ชายแข็งแรง  แต่ก็ไม่อยากรีบไม่อยากให้มันเหมือนกับผู้หญิงหลายคนที่ผ่านมา อยากให้เป็นครั้งแรกที่ผมตั้งใจทำและให้มันเป็นความทรงจำที่ดีต่อคนที่ผมรัก


“พี่แท็คครับ โนร้อน”พอรถจอดที่ลานจอดรถเสร็จก็เริ่มพูดจาเชิญชวนไม่หยุดปาก มือไม้ก็ไม่อยู่สุข


“เดี๋ยวอย่าเพิ่งซิ”ผมว่ายาไม่แรงนะ เพราะผมเองก็กินไปเกือบครึ่ง ถึงจะรู้สึกหนาวๆร้อนๆอยู่บ้างก็ไม่หน้าแรงขนาดเปลี่ยนไอ้คนดื้อด้านให้กลายเป็นแบบนี้


“โนร้อน ทำกันเถอะ”น้ำเสียงเชิญชวนกับสายตาที่คลอไปด้วยหน่วงน้ำตาทำเอาผมแทบยืนไม่อยู่ แต่ถ้าต้องทำมันทั้งๆที่มันแบบนี้ เพราะยาปลุกเซ็กซ์ แบบนั้นจะดีแล้วจริงๆหรือเปล่า


มันอาจจะเป็นเรื่องที่ดูยุ่งยากแล้วไม่เหมาะกับผม แต่เพราะว่ามันคือคนสำคัญ เพราะแบบนั้น ผมเลยอดไม่ได้ที่จะใส่ใจ เพราะสุดท้ายแล้วถ้าพรุ้งนี้มันตื่นขึ้นมา ก็คงหนีไม่พ้นความเจ็บปวดที่มันจะได้รับ อาจจะแค่ร่างกาย แล้วถ้าทางใจด้วยล่ะ ถึงตอนนั้นผมจะทำยังไง


ผมแบกไอ้คนเมาขึ้นหลังตรงดิ่งไปยังลิฟที่ซึ่งเวลาแบบนี้คงจะไม่มีคนใช้เท่าไหร่นักยิ่งถ้าเป็นคอนโดหรูขนาดนี้แล้วด้วย ผู้คนย่อมไม่พลุกพล่าน


“อ๊ะ”สะดุ้งเกือบปล่อยคนบนหลังร่วง เพราะอยู่ๆก็มาขบที่ใบหูของผมแถมยังดูดอีกต่างหาก ความพยายามที่จะเป็นผู้ชายที่ดีเหมือนกำลังถูกท้าทาย


“เย็น”พอเข้าห้องมาได้ก็ตรงดิ่งพามันมาที่ห้องน้ำก่อนเลย เปิดฟักบัวใช้ความเย็นไล่ความร้อนในร่างการของมันและก็ของผม เสื้อสีขาวเปียกจนแนบเนื้อ


ไอ้ยาจกยังคงดิ้นไปมาในอ้อมแขนของผม ปากอวบอิ่มที่แดงเจ่อทำให้ผมไม่อาจจะหักห้ามใจไม่ให้ไปดื่มด่ำกับความหวามหอมที่ไม่ว่าจะกี่ครั้งก็รู้สึกว่าไม่พอ เหมือนกับฝิ่นที่ทั้งหวานและหอม  พอมารู้ตัวอีกทีก็เสพมันไปอีกครั้งจนได้


“พอแล้ว”เหมือนว่าความเย็นจากน้ำจะช่วยอะไรๆให้ดีขึ้นได้อย่างรวดเร็ว เมื่อคนที่ผมจุมพิตเบี่ยงหน้าหลบก่อนที่จะพูดเสียงเบา


“ทำไม”

“หนาว”เสียงเบาวิวเอ่ยออกมา หลังจากนั้นผมก็ถอดชุดที่เปียกปอนของเราทั้งสองคนก่อนที่จะเดินไปหยิบชุดคุมอาบน้ำมาสวมให้กับคนเมาที่กำลังยืนกอดตัวเอง

“ทำไม”ขนาดที่ผทจัดแจงผูกชุดคลุมอยู่เสียงสั่นๆก็เอ่ยถามอะไรบ้างอย่าง ผมเงยหน้ามองขึ้นไปก็เจอกับแววตาที่ผมอ่านไม่ออก


“อะไร”เพราะไม่แน่นใจในคำถามจึงต้องการคำอธิบายเพิ่มมากขึ้น


“ทำไมไม่ทำมัน”ยืดตัวเต็มความสูงเมื่อจัดแจงชุดคลุมของอีกคนเสร็จ


“เพราะมึงจะเสียใจ”ตอบแค่นั้นก่อนที่จะช้อนตัวคนที่ดูจะยังไม่ได้สติดีนักขึ้นแล้วเดินไปยังห้องนอน
ค่อยๆวางคนตัวเล็กกว่าอย่างเบามือ


“ผมดีใจที่พี่ไม่ทำ”เสียงใสที่ดูจะดีกว่าตอนในห้องน้ำมากเอ่ย ทั้งๆที่สายตายังคงจับจ้องมาที่ผมราวกับกำลังชื่นชม
ผมค่อยเกลี่ยผมที่เปียกชื่นที่ลงมาปิดหน้าคนด้านล่าง


“แต่ก็เสียงใจที่พี่ไม่ทำ”


“ทำไม”ผมค่อยๆดึงผ้านวมผืนหนามาคลุมตัวคนนอนจนถึงกลางช่วงท้อง


“ไม่รู้”ตอบแล้วละสายตามองไปยังนอนระเบียง


ผมล้มตัวนอนข้างๆก่อนที่จะดึงผ้านวมขึ้นมาคลุมตัวเองก่อนที่รั้งเอวบางเข้ามาให้แนบชิด ราวกลับปฎิกิริยาตอบสนองคนที่ถูกกอดกลับขยับเข้ามาใกล้ก่อนที่จะซบที่อก จนอดใจเต็นไม่ได้กับกิริยาออดอ้อนนี้


“กูไม่อยากทำทั้งๆที่มึงไม่มีสติ”ผมอธิบายก่อนที่จะค่อยลูบไร้ไปตามท่อนแขนเล็กที่โผล่พ้นออกมานอนผ้าห่ม


“แล้วแบบไหนถึงอยากจะทำ”


“ก็ตอนที่มึงต้องการ...และมีสติ”ผมก้มลงจูบที่หน้าผากคนในอ้อมแขนเบาๆ


“และถ้าเป็นตอนนี้จะทำไหม”เสียงเล็กเอ่ยเบาหวิวก่อนที่จะเริ่มแหงนหน้าขึ้นมามองผม


“สัญญากับกูซิ ว่าตื่นขึ้นมามึงจะไม่ลืม”ไม่รอให้คนตัวเล็กตอบผมค่อยผลิกตัวขึ้นคร่องคนตัวเล็กกว่าก่อนที่จะระดมจูบไปที่ริมฝีปาก


มันไม่เหมือนตอนที่จูบบนรถ ไม่ได้เร้าร้อนอย่างในห้องน้ำ แต่อ่อนหวานจนหน้าตกใจ  จนตัวผมเองยังไม่เคยคิดมาก่อนว่าการที่เราทำกับคนที่รักมันจะแตกต่างจากคนที่ไม่ได้รักขนาดนี้


ซอกคอขาวที่ตอนนี้ถูกผมประทับตาสีกุหลาบจนแทบไม่เหลือที่ว่างลมหายใจหอบถี่เริ่มดังขึ้นนั้นยิ่งทำให้ผมอดหลงไหลในร่างกายขาวเนียราวกับผิวกุหลาบนี้ไม่ได้กลิ่มอ่อนๆของสบู่เหลวกับกลิ่นแอลกอฮอจางๆทำให้ในหัวผมว่างเปล่า


มือค่อยสอดเข้าไปสัมผัสผิวลื่นใต้ชุดคลุมที่หลุดลุ่ยแทบจะบังอะไรต่ออะไรไม่ได้อีก


“อือ”เสียงครางกระเส่าที่หลุดออกมาเมื่อผมค่อยดูดที่ยอดอกสีอ่อนและยิ่งเพิ่มแรงในการย้อกล้อเท่าไหร่คนด้างร่างก็ยิ่งดิ้นทุรนทุรายจนอดไม่ได้ที่จะแกล้งมากขึ้นอีก


โนTalk


ตอนที่ในหัวผมโล่งไปหมดมันคิดอะไรไม่ออกรู้สึกเสียวที่กลางตัวไล่ขึ้นมาถึงหน้าอกไม่หยุด ยิ่งทุกครั้งที่ไอ้แท็คออกแรงกัดเบาๆที่หัวนมของผม  ความเสียวก็ยิ่งเเล่นขึ้นมาเป็นลิ้วจนต้องบิดไปมาเพราะหวังว่ามันจะต้องเบาเทาอาการพวกนี้ได้บ้าง


“อ๊ะ พะ..พอแล้ว”ยิ่งผมครางเท่าไหร่ไอ้คนข้างบนมันก็ยิ่งกัดทั้งกัดทั้งดูดทั้งเลียจนหน้าร้อนพร่าวไปหมด


“หึหึ”หัวเราะหาพ่อมึงหรอครับ


“อ๊ะ”มันกัดเบาๆที่หัวนมผม พอผมเห็นว่ายิ่งผมบอกให้มันหยุดมันก็ยังทำต่อก็นึกแค้นครับ ลูกผู้ชายฆ่าได้แต่กดกูฝ่ายเดียวไม่ได้


ผมจัดการดันไอ้แท็คออกแล้วผลักมันหงายหลังไปแล้วรีบเปลี่ยนตำแหน่องโดยการนอนทับมัน ท่านี้อย่าเอาไปใช้นะครับถ้าเตียงคุณไม่ใหญ่พอเพราะมันอาจจะตกเตียงได้


ผมถอดเสื้อคลุมอาบน้ำออกแล้วเหวี่ยงไปที่ไหนสักที่ก่อนที่จะค่อยแกะเชือกคลุมไอ้แท็คออกบ้าง ไอ้ห่ากูหลุดไปตั้งแต่เริ่มจูบแล้วมึงยังอยู่ดีเลยนะ


ไอ้แท็คมองผมพร้อมอมยิ้มกรุ่มกริ่ม สบายแค่ตอนนี้แหละมึง


ผมค่อยๆก้มลงไปจูบที่สันจมูกมัน ก่อนที่จะทำท่าจะจูบปากมันแต่ก็ผละออกไม่ให้โดน ไอ้แท็คก็ผละหงกหัวขึ้นมาเล็กน้อยเพื่อจะจูบผม แต่ผมก็หลบทันก่อนที่จะมาดูดที่ครางมัน เบาๆไม่ให้เป็นรอยหรอก ถ้าถามว่าผมทำเป็นได้ไงทำไมดูชำนาญ ก็เพราะประสบการทั้งสั่งสมมาจากหนังโป๊ตั้งแต่อายุ12จนตอนนี้16 5ปีเต็มขอบอกว่าทฤษฎีแน่นปึกครับ


ผมค่อยไล่จูบลงมายังลำคอของมันแล้วก็ออกแรงกัดเบาๆพร้อมกับดูดจนมันเกิดรอยแดงๆหลายจุด ไล่ลงมาจนถึงหัวนมสีน้ำตาลอ่อนๆก่อนที่จะเริ่มทำแบบที่มันทำกับผมเมื่อกี้บ้าง


จากตอนแรกที่นอนอมยิ้มสบายใจสีหน้ามันเริ่มนิ่งถึงจะพยายามข่มอารมณ์แค่ไหน แต่ผมก็ยังได้ยินเสียงครางในลำคอดังเป็นระยะๆ


ผมค่อยๆแหลวชุดคลุมเพื่อไปเล่นกับน้องชายมันที่ตอนนี้คงกำลังคลั่หน้าดู ค่อยๆใช่มือลูดไปตามลำ  นี่ขนาดยังไม่เห็นนะครับมันยังใหญ่และยาวจนมือข้างเดียวของผมโอบจับไม่หมด รู้แบบนี้ยิ่งหมั่นใส้ครับหล่อแล้วเสือกใหญ่อีก


ผมเปลี่ยนเป้าหมายจากหน้าอกมาเป็นน้องชายมันแทนไฟจากโครมไฟหัวเตียงกับแสงเมืองหลวงยามค่ำคืนที่สาดส่องมายังระเบียงทำให้ผมเห็นแท็คน้อยได้ค่อนข้างชัดเจน แต่ถึงมันจะคือแท็คน้อยแต่มันไม่น้อยครับขอบอกแตงล้านดีๆนี่เอง เห็นแบบนี้ก็เสียววาบเลยครับไม่ใช่เกิดอารมณ์นะ แต่ผมก็ไม่ได้โง่พอจะไม่รู้ว่าใครจะเป็นกดใครกันแน่น


ผมค่อยๆใช้มือลูดลงตั้งแต่โคลนจนสุดก่อนที่จะใช้ลิ้นแตะเบาๆที่หัวเลียรอบๆรอยหยักก่อนที่จะอมมันเข้าไป แต่ผมก็ไม่สามารถอมมันจนหมดได้ ค่อยๆอมเข้าออกลูดขึ้นลง


“ฮือ”ไอ้แท็คหลุดปากครางก่อนที่มือจะค่อยๆกดหัวผมให้อมให้ลึกกว่าเดิมผมใช้ฟันครูดเบาพร้อมเร่งความเร็วก่อนที่ไอ้แท็คจะเด้งน้องชายมันสวนมาแล้วผมก็รู้สึกถึงของเหลวคาวๆที่ทะลักเข้าปากผมอย่างมากมายจนไหลย้อนออกมาตามโคลนน้องชายของมัน เพราะเพิ่งทำครั้งแรกถึงจะมีตัวอย่างให้ผมเห็นมากมาย แต่พมมันฉีดเข้ามาแบบนั้นก็ลงคอไปมากพอดู แต่หน้าแปลกที่ผมกลับไม่รู้สึกขยะแขยงเลยทั้งๆที่เวลาดูหนังโป๊พอเห็นแบบนี้ทีไหร่ผมก็คิดภาพตามแล้วแทบอ้วก แต่พอทำเข้าจริงๆกลับไม่รู้สึกแบบนั้น แต่ผมกลับรู้สึกมีอารมณ์ร่วม จนรู้สึกปวดหนึบๆที่น้องชายตัวเองเหมือนกัน


ผมเลื่อนหน้าขึ้นมาในระดับเดียวกับหน้าไอ้แท็คอีกครั้ง มันมองผมตาเยิ้มเลยครับ ก่อนที่มันจะผลิกตัวผมลงด้านล่างอีกครั้ง


“เก่ง”แค่สั้นๆก่อนที่มันจะจูบผมอีกครั้งเพื่อแบ่งปันรสชาติของตัวมันเอง


มือร้อนๆของมันจับเข้าที่น้องชายของผมแล้วลูดขึ้นลงเบาบ้างเร็วบ้างจนผมต้องทึ้งหัวมันเพื่อระบายความเสียว ก่อนที่มันจะลุกขึ้นไปหยิบอะไรบ้างอย่างจากตู้เสื้อผ้า  แล้วบีบมันลงเต็มฝ่ามือ


“กูมีแต่สูตรเย็น”ยังไม่ทันได้วิเคราะห์อะไรก็เหมือนมีอะไรเข้ามาในตัวผมดูจากขนาดแล้วคงเป็นนิ้ว


วินาทีแรงที่มันเข้ามาเลยคือเจ็บและอึดอัดไปหมด แต่มันก็เข้าได้ง่ายกว่าที่ผมคิดคงเพราะแจลล่อลื่นเมื่อกี้  มันค่อยๆดันนิ้วเข้าไปจนสุดพร้อมมกับแช่นิ่ง  พอความรู้สึดเจ็บหมดไปความเย็นของแจลก็เข้ามาแทนที่ นั้นยิ่งทำให้ท้องผมปั่นป่วนไปหมดพอเห็นผมดีขึ้นมันก็เริ่มขยับโดยการดึงเข้าดึงออกเบาๆทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจากหนึ่งเป็นสองและสามนิ้มตามลำดับ แค่นิ้วก็ทำให้ผมหอบตัวโยแล้ว


ไอ้แท็คถอดนิ้วทั้งสามออกจากตัวผมก่อนที่มันจะบีบแจลลงมือแล้วเอาไปทาที่ เอ่อ แท็ค(ไม่)น้อยของมัน สวนผมหรอได้แต่มองดูความใหญ่โตนั้นด้วยอารมณ์อยากวิ่งหนีซะเดี๋ยวนี้


“ไม่ต้องเกร็งนะ”มันบอกก่อนที่จะค่อยๆดันส่วนหัวเข้ามา  พอมันเริ่มเข้ามาได้นิดเดียวผมก็ดิ้นหนีเลยครับ เจ็บมากเหมือนช่องทางตรงนั้นของผมมันฉีกเลย  ไอ้แท็คกดไหล่ผมไว้ให้อยู่กับที่แล้วมันก็ดันเข้ามาอีกครั้ง ครั้งนี้ผมถอยหนีไม่ได้แล้วก็เลยต้องยอมให้มันเข้ามา ยิ่งเข้ามาลึกเทาไหร่ผมนี่เจ็บเหมือนตัวจะขาดออกจากกันเลย อารมณ์ก่อนหน้านี้ไม่มีหลงเหลือเลยครับ เจ็บจนน้ำตาไหลอาบแก้มเลยไอ้แท็คก้มมาจูบซับน้ำตาแล้วก็จูบปากผมแล้วมันก็สอดเข้ามาทีเดียวจนสุดเลยครับ เจ็บจนผมผลักมันออกจะร้องก็ร้องไม่ได้มันจูบผมอยู่ น้ำตาก็ไหลยิ่งกว่าเดิมอีก


ไอ้เหี้ยไม่เบามือเลยนะมึง


สักพักใหญ่ที่มันแช่นิ่งๆไว้จนความเจ็บเริ่มน้อยลงมันถอนจูบ


“หายใจเข้าลึกๆ อย่าเกร็ง”มึงเป็นคนเสียบมึงก็พูดได้ดิแต่กูคนโดนครับ ไอ้สัส!


ก่อนที่มันจะค่อยๆขยับ  นั่นทำให้ไอ้ความเจ็บที่ลดลงเมื่อกี้กลับมาทวีคูณเลย


“เจ็บ”ผมร้องเสียงสั่น ไอ้แค่ก้มลงมาปิดปากผมอีกครั้งแล้วขยับเข้าออกช้าๆ จนสักพักใหญ่ๆจากความเจ็บมันก็เริ่มมีบ้างอย่างเข้ามาแทนที่


“อือ ฮือ”ผมได้ยินเสียงไอ้แท็คครางในคอไม่หยุด มันถอดปากออกแล้วเอามือมันมาผสานกับมือผมทั้งๆสองข้างแล้วเริ่มเพิ่มความเร็วขึ้น


“อ๊ะ อ๊า”ผมรู้สึกเสียวไปทั่วท้องน้อยจนกลั้นเอาไว้ไม่อยู่


ไอ้แท็คเพิ่มความเร็วและแรงกระแทกจนตัวผมสั่นไปหมด มันก้มลงมาจูบปากผมอีกครั้ง แต่ความเร็วและแรงนั้นไม่ได้ลดลงเลย
ผมรู้สึกจนทนแทบจะไม่ไหวแล้ว


“ไม่ หะ ไหว แล้ว”ผมร้องบอกก่อนที่ไอ้แท็คจะกระแทกแรงอีก5-6ทีจนตัวผมกระตุกเกร็ง ของเหลวที่เคยฉีดเข้ามาในปากฉีดเข้ามาทางด้านหลังแทน  และมันก็ทรุดตัวลงมานอนทับผมก่อนที่จะผลิกตัวผมขึ้นไปนอนบนตัวมันทั้งๆที่เรายังเชื่อมกันมันจูบผมที่หน้าผากก่อนที่ผมจะหลับไป



แถม


“ไอ้ลูกเขยแม่เขาจะทำบัวลอยไข่หวานให้เอ็งกิน ไปปีนมะพร้าวมาให้ข้าสัก2ลูกซิ”


“อะไรนะพ่อปีนต้นมะพร้าว พี่เก้าเนี่ยนะ”ผมรีบโผล่หัวออกมาจากในบ้างมองพ่อที่นั่งไขว่ห้างกระดิกตีนสบายใจอยู่ตรงชานบ้านข้างๆบันได


“เอ่อดิ ก็แม่มึงจะทำให้มันกิน มันก็ต้องเป็นคนไปปีนมะพร้าว”พ่อยังคงลอยหน้าลอยกระดิกตีนพูดอย่างสบายอารมณ์


“ซื้อจากตลาดก็ได้กะทิอะเดี๋ยวหนูไปซื้อเอง”


“บ๊ะ ไอ้นี้นี่ หาเงินใช้เองเป็นแล้วหรอเอ็ง หัดประหยัดบ้าง ของมีในบ้านจะไปซื้อให้มันเสียเงินเสียทองทำไม”


“โห”ร้องโหเลยครับผม ปกติไม่เคยมีสักครั้งที่พ่อจะให้ทำอะไรยุ่งยากแบบนี้ เห็นแม่จะทำขนมที นี่ซื้อสำเร็จมาเลย จะแกล้งไอ้เก้าแน่นเลยเดี๋ยววันมะรืนก็จะกลับกันอยู่แล้วยังไม่เลิกอีก


“เอากี่ลูกครับ”ไอ้นี่ก็ได้มึงจะเอารางวัลลูกเขยทองคำเลยหรือไง เชื่อไหมครับตลอด5วันมานี่พ่อให้มันทำอะไรมันทำหมด ขนาดพ่อใช้ให้มันเอาดอกแก้วไปให้ยายจำปากิ๊กเก่าพ่อมันก็ทำ ยายจำปาแกก็คิดว่าไอ้เก้าเอามาให้สองชั่วโมงต่อมามานั่งเฝ้ายืนเฝ้าไอ้เก้าเลยครับ


ไอ้เก้ามันก็อธิบายไปว่าไม่ได้เอาให้พ่อผมเป็นคนฝากให้เอาไปให้ แล้วก็พอดี๊พอดี แม่เดินมาได้ยิน หลังจากนั้นนะบ้านแทบแตกครับ แม่ถือไม้กวาดทางมะพร้าวยาวไล่ตีพ่อรอบบ้านวุ่นวายและอับอายมากขอบอก
หลังจากนั้นพ่อก้อารมณ์เสียเลิกแกล้งไอ้เก้าไปมะมาณครึ่งวันแล้วก็กลับมาแก้แค้นมันครับ แต่แม่รู้ทันช่วยไอ้เก้าไว้ก่อน ก็วุ่นวายกันไป


“พี่ระวังตกนะ”ผมยืนแหงนหน้าขึ้นมองไอ้เก้าที่อยู่บนยอดมะพร้าว ไอ้นี่มันก็เหลือเกินครับ ยอดคนมาจุติ ทำได้ทุกอย่างตั้งแต่ซ้อมรั้วยันปีนต้นมะพร้าวพี่แกทำได้ทุกอย่างครับ พอถามว่าเคยทำหรอ มันก็บอกว่าเปล่าครั้งนี้ครั้งแรก แต่มึงเก่งมากครับพี่


“หลบไปๆๆ”มึงช่วยพูดก่อนที่จะโยนลูกมะพร้าวลงมาได้ไหมไม่ใช่โยนแล้วค่อยบอก


แล้วเราก็ได้กินบัวลอยไข่หวานสมใจกันครับโดยมะพร้ามที่ไอ้เก้าเก็บ และพ่อผมที่ทำหน้าที่ปลอกพร้อมขูดและคั้นอันนี้แม่สั่งครับ พ่อก็ทำไปบ่นไปตลอดจนกินบัวลอยหมดหม้อกัน


แล้วก็จบวันยุ่งๆอีก1วัน


TBC.

555 คิดถึงเราไหม

อยากจะแบว่าฉากเรทเนี่ยไม่ค่อยถนัด555

ที่จริงแต่เสร็จตั้งแต่สองวันก่อนแล้ว ว่าจะเอาลงแต่ก็ไม่ลง

เอาไปก่อนเนอะเดี๋ยวจะไปเอาอีกเรื่องลงบ้าง แต่ก็นะ รอไปก่อน

เพิ่งสอบซ้อมเสร็จ ชีวิต!

เอาเป็นว่าคิดถึงทุกคนแล้วก็ขอบคุณที่คอยให้กำลังใจมาตลอดยังไงก็ฝากผลงานชิ้นต่อไปด้วยนะ

ปล.อีกไม่กี่ตอนเรื่องนี้ก็จะจบแล้วล่ะ คิดถึงพวกน้องๆเขาไว้ให้มากๆล่ะ ไปล่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 11-08-2013 01:09:00
น้องโนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนโดนแล้วววว
พี่แท็ค ยินดี้ด้วยนะคะ 55555555
อยากอ่านฉากหลังจากช็อตนี้จังเลยค่ะ

ปล. ตอบคำถามคุณคนเขียน คิดถึงค่ะ บอกเลย >///////////<
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 11-08-2013 05:05:10
โน่ไม่ได้เมาจริง ๆ ใช่ไหมนะนั่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 11-08-2013 08:59:21
ร้อนแรงใช่เล่นนะโน
พี่เก้ากลายเป็นลิงไปซะละ
-คงคิดถึงจิงๆนั่นละค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 11-08-2013 09:15:21
เย้ๆๆ พี่แท๊คกับน้องโนมีซั่มติ่งกันแล้วอ่ะ โนโดนมอมยาจริงป่ะเนี่ย  555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 11-08-2013 09:32:56
โน แท็ค _ชอบอ่ะ(NC หื่น)ฮ่าๆๆๆ

ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งในทุกๆเรื่องนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 11-08-2013 09:53:21
หวังว่าตื่นมาโนคงจำได้นะ ไม่งั้นพี่แท็คคงเสียใจแย่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 11-08-2013 10:06:53
คิดถึงจ้า  นักเขียน  :mew1:
คู่แทค โน ออกจะหวานๆ เนอะ
พี่เก้า นี่  ท่าจะโดนพ่อตา เล่น เยอะ อ่ะ พ่อหวงอ่ะดิ น้องแมว (ที่คิดว่าตัวเองเป็นเสือ อิอิ)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 11-08-2013 13:07:23
อ๊ายโน-แท็ค แท็ค-โน ในที่สุด :laugh: ถึงไม่โดนยาน้องโนก็ยอมเฮียแท็คใช่มั้ยล๊า
เฮียเก้านี่เอาโล่ไปเลย ลูกเขยดีเด่น :m4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 11-08-2013 13:42:20
คิดถึงแทคโน
คิดถึงๆๆๆๆ
ในที่สุด...
 :heaven
ตื่นมาโนห้ามลืมล่ะ
พี่เก้าเดี๋ยวทำโล่ประกาศให้
ลูกเขยดีเด่นขั้นเทพ
บวกและเป็ด คนเขียนห้ามหาย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 11-08-2013 14:02:55
โธ่พี่โนของข้า 55555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 11-08-2013 14:04:10
 :m25:  อร๊าย น้องโนกดสวิต เปิดปุ่มยั่ว  :hao7:  พี่แทค แบบว่าสภาพบุรุษมาก  :-[ 

พี่เก้า แกจะเมพไปไหน หรือว่าเพื่อพ่อตาแม่ยายแล้วสู้เต๊มที่ ชักอยากเหนตอน  คีย์ ทำคะแนนกับพ่อแม่ สามีบ้างจัง  :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: akira334 ที่ 11-08-2013 14:17:07
เลือดพุ่งกระชูดดดดด  :pighaun: :pighaun:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 11-08-2013 15:29:41
กระอั่กเลือดตอนพี่โน 555

เก่้าน่าสงสารจังโดนพ่อตาแกล้งเนี่ย -..-

โอ๊ยไม่ไหวละอ่านไปอ่านมาหมดแรงเล ย><

รอตอนต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Roman chibi ที่ 11-08-2013 17:27:42
เลือดหมดตัว เฮือก  :m25: :pighaun: :jul1: :oo1: :heaven :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 11-08-2013 20:30:24
ในที่สุดโน่ก็เสร็จแท๊คจนได้
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 11-08-2013 20:31:23
เลือดพุ่ง  :pighaun: :pighaun:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Fi5Hi_WIM. ที่ 11-08-2013 20:46:01
อ่านตอนนี้จบแล้วแบบฟินมากจ้าา อยากอ่านต่อแต่รู้ว่าคนแต่งก็เหนื่อย
คนเขียนสู้ๆนะค่ะ พักผ่อนด้วย แต่ก็อย่าลืมมาลงตอนที่นี่บ่อยๆนะ เค้ารอนะ   :man1:
อีกไม่กี่ตอนก็ใกล้จบแล้ว รู้สึกแอบเสียดายแฮะ เรื่องมันสนุกมาก
ถ้าเป็นไปได้ก็อย่าลืมฝากตอนพิเศษเล็กๆน้อยๆนะค่ะ รักเรื่องนี้จริงๆ ของเขาดีน่ะค่ะ 55555
เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆค่ะ  o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 11-08-2013 21:38:05
ในที่สุดพี่แทคก็ได้รักโนจริง ๆ ซักที
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 11-08-2013 21:45:01
และแล้วน้องโนก็ตกเป็นของพี่แท็คเรียบร้อย อิอิ  :hao6:
ต่อไปพี่แท็คจะต้องหวงน้องโนกว่าเดิมเป็นพันเท่า ฮ่าๆๆๆๆ
ส่วนพี่เก้าก็เก่งเกิ๊นน ปีนต้นมะพร้าวได้ ฮ่าๆๆๆ

 :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 11-08-2013 22:28:25
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:ในที่สุดน้องโนกับพี่แท็คก็ :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:


ใก้ลจะจบปแล้วเหรอออออออออ :mew4: :mew4: :mew4: :mew4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 11-08-2013 22:37:41
คิดถึงมว้ากๆๆๆๆ จ๊วฟๆๆๆ :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 12-08-2013 03:27:28
โนมีฝามีแล้ว 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 12-08-2013 10:04:42
ในที่สุด !! 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: best3651013 ที่ 12-08-2013 16:15:55
และแล้วน้องโนก็ตกเป็นของพี่แท็คเรียบร้อย อิอิ   :mew1:
ต่อไปพี่แท็คจะต้องหวงน้องโนกว่าเดิมเป็นพันเท่า ฮ่าๆๆๆๆ
ส่วนพี่เก้าก็เก่งเกิ๊นน ปีนต้นมะพร้าวได้ ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 12-08-2013 17:46:02
น่ารักจัง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 12-08-2013 21:53:28
 :heaven :heaven :heaven
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: i_lost in.. ที่ 13-08-2013 00:37:55
โน แท็ค

สุดท้ายก็ จนได้   :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 13-08-2013 03:59:45
พ่อเขยกะลูกเขยมันชั่งได้ใจจิงๆ ฮ่าๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 13-08-2013 05:26:43
 :haun4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 13-08-2013 08:56:01
ว้าว ดูโนใสๆ พอถึงฉากxxโนก็ร้อนแรงใช่ย่อย

แต่น่าสงสารพี่เก้าจริง ๆ เอาใจพ่อตาซะน่วมเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 13-08-2013 09:51:55
น้องโน..........................ร้อนแรงมากลูก

ยินดีด้วยแท็ค จับมือๆ

พี่เก้าช่างเป็นลูกเขยที่สุดยอดอะไรเยี่ยงนี้

เรื่องนี้ใกล้จบแล้วหรอคะ ว้าคงคิดถึงน้องๆแย่เลย

ถ้าไงอย่าลืมเอาตอนพิเศษมาให้หายคิดถึงหน่อยนะคะ

 :L2:ให้คนเขียนจ้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 13-08-2013 10:18:12
ตื่นมาโนจะจำได้มั้ยเนี่ย?
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-08-2013 10:51:19
ฮิ้วๆๆ หวานๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: took-ta_naka ที่ 13-08-2013 11:27:05
 :jul1:  อย่างเป็นสุข  ร้อนแรงเป็นที่สุดอ่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: kaokorn ที่ 14-08-2013 13:07:18
เย้ ในที่สุดโนก็เป็นของแท็คเสียที รอมาน้านแสนนาน
รอดูผลคู่นี้นะฮะ มาต่อเร็วๆ ได้โปรดดดดด
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 16-08-2013 21:09:09
เพิ่งเข้ามาอ่าน  ขอฝากเนิ้อฝากตัวด้วยนะครับ  อิอิ
 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 16-08-2013 21:48:21
น่ารักมากๆเลยครับ ที่ยังไม่ลืมคนอ่าน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่52 อ่อย 11/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 17-08-2013 11:41:34
น้องโนเป็นของพี่แท็คแล้ววว :heaven
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 17-08-2013 23:22:45
บทที่53 วันเบาๆ


“ขับรถดีๆล่ะ แล้วก็ตั้งใจเรียน หยุดยาวก็รีบกลับหาแม่บ้าง”แม่ที่ยืนลูบหน้าลูบตาผมพูดส่งท้าย


“ครับ แม่อย่าทำหน้าแบบนั้นดิ โหกรุงเทพแค่นี้เอง2ชั่วโมงก็ถึง”อันนี้คนที่บ้านอยู่ตัวเมือลพบุรีน่าจะรู้ดีนะ


“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะดูแลอย่างดีครับแม่”ผมหันควับไปมองมันอย่างไวเลย แหม สนิทปากเร็วเนอะมึง


“จ๊ะ ฝากด้วยนะเก้าแม่มีลูกคนเดียว” ไม่อยากจะบอกแต่แม่ฝากปลาแซลมอลไว้กับแมวแล้วครับ


“โอ๋กันเข้าไป”พ่อที่ยืนอยู่ใกล้ๆแม่เริ่มเรียกร้องความสนใจ จริงๆทุกครั้งที่ผมกลับมาบ้านก็จะเป็นอย่างนี้แหละ ทำฟอมร์


“พ่อไปแล้วนะครับ”ผมรีบเข้าไปกอดพ่อ  อ้อนก่อนเดี๋ยวไม่ได้ทิป555(- -‘)


“ไม่ต้องเลยมึง ไปกอดผัวมึงโน้น”พ่อผลักหัวผมออกเบาๆแต่ผมก็ขืนตัวกอดพ่อไว้”ส่วนเอ็ง อย่าให้ข้ารู้ว่าทำลูกข้ามีรอยขีดขวน ข้าเลี้ยงของข้ามากับมือยุงไม่เคยให้ไตร่ไลไม่เคยให้ตอม” ไอ้เก้าหน้าตึงไปพักนึงเลยครับ ก่อนจะส่งยิ้มให้พ่อ


“โหพ่อ มันนะต่อยผมตั้งแต่วันแรกที่เจอเลย” ผมผละออกจากพ่อรีบฟ้องเลยครับ ไอ้เก้านี่หน้าเสียเลย หมั้นไส้มัน เป็นไงล่ะลูกเขยดีเด่น5555


“มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ”อยากจะฟ้องต่ออีกว่ามันนี่แหละที่ทำให้ลูกพ่อเกือบฆ่าตัวตาย แต่ก็นะเดี๋ยวมันจะเรื่องใหญ่


“อย่าให้ข้ารู้อีกเป็นครั้งที่สองนะเอ็ง ไม่งั้นข้านี่แหละจะไปเป่าหัวเอ็งด้วยตัวเองเลยล่ะ”พ่อชี้หน้ามันคาดโทษก่อนที่จะหันหลังเดินขึ้นบ้านไปแล้ว


ผมกอดแม่อีกทีแล้วก็ไหว้ท่านก่อนที่จะขึ้นรถและออกจากบ้านมา


ไม่ว่าจะกี่ครั้งๆที่กลับมาที่บ้านแล้ว ต้องกลับไปกรุงเทพต่อผมก็อดใจหายไม่ได้ทุกทีเลยซิน่า ทั้งๆที่ก็รู้ว่าเส้นทางแค่นี้ แต่ก็ไม่อยากอยู่ห่างท่านเลย  ผมรักพ่อกับแม่มาก ยอมรับเลยว่ามากกว่าไอ้เก้าด้วย เพราะผมรู้ดี ว่าจะอีก10ปีหรือ100ปีคน2คนที่จะรักเราตลอดไปคือใคร


“ร้องไห้เลยหรอ”แม่ออกมายืนหน้าบ้านผมก็มองทางหลังรถจนพ้นออกจากซอย


“เปล่าซะหน่อย แค่ใจหาย”การที่ต้องอยู่ห่างคนที่ตัวเองรัก เป็นใครใครก็ต้องใจหายเพราะเราจะไม่รู้เลยว่าช่วงเวลากี่เดือนกี่วันหรือกี่นาที คนที่เรารักทำอะไรเป็นอะไรหรือแม้กระทั่งยังปลอดภัยดีหรือเปล่า นั้นแหละที่ทำให้เรารู้สึกใจหาย จะว่าไปคำว่าใจหายนี่มันก็เป็นคนพูดที่สื่อได้ดีทีเดียว คนที่เรารักก็เปรียบเสมือนหัวใจของเรา และการที่เราต้องอยู่ห่างจากใจเรา  มันก็เท่ากับใจเราหายไป ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้หายไปในแบบที่ไม่มีวันได้คืนก็ตาม แต่การที่เราไม่ได้เฝ้ามองหรืออยู่กับใจเราตลอดเวลานั้นมันก็เหมือนกับหัวใจเราหายไป แต่ถึงอย่างนั้นผมก็อุ่นใจ เพราะผมเชื่อว่าผมจะต้องได้เจอกับใจผมอีกครั้งแน่นนอน


“มาทุกเดือนซิ”ไอ้เก้าที่หยิบแว่นกันแดดมาใส่ พูดขึ้นพร้อมกับหันมามองที่ผมแว่บนึงก่อนที่จะกลับไปมองถนนต่อ


“ได้หรอ”จริงๆใจผมอยากทำให้ได้แบบนั้นทุกเดือนแหละครับ แต่เพราะผมไม่มีรถ จะขี่มอไซด์กลับก็คงไม่ไหว


“แค่สองชั่วโมงจากรุงเทพ  จากบ้านกูไปโรงเรียนบ้างวันแม่งยังนานกว่านั้นเลย”ก็จริงครับ เท่าที่มันเล่าให้ผมฟังคือบ้างมันอยู่แถวบางนาครับ เพราะที่กว้างแล้วก็ไม่แออัดซึ่งก็เหมาะกับคุณชายแบบมันนั้นแหละ


“สัญญา”ผมยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าหล่อที่ดั่งโด่งเป็นสัน  พอสวมแว่นแบบนี้ยิ่งทำให้มันสันจมูกดูโดดเด่นเข้าไปอีก

ริมฝีปากสีส้มอ่อนๆหยักยิ้มก่อนที่จะยื่นนิ้วมาเกี่ยวก่อนที่จะกลับไปจับพวงมาลัยเหมือนเดิม


“ปัญญาอ่าน”มันพูดก่อนที่จะเอามือที่เพิ่งละจากนิ้วผมเมื่อกี้มาขยี้หัวผมเล่น


“ตรงไหน ใครๆเขาก็ทำกัน”ผมบ่นปากยื่น


“หึหึหึ”ไอ้เก้าแค่หัวเราะผมในคอก่อนที่จะตั้งหน้าตั้งตาขับรถต่อ


“พี่อ่ะ ไม่คิดถึงพ่อแม่บ้างหรอ”พ่อแม่ไอ้เก้าอยู่นิวยอกทั้งคู่ครับเห็นว่าดูแลธุรกิจที่โน้น เพราะแบบนี้ไงครับมันถึงหมกตัวอยู่บ้านผมได้ทั้งวันทั้งคืนเป็นเดือนๆ


“กูชินแล้ว ตั้งแต่กู7ขวบพวกเขาก็ไม่อยู่แล้ว จะเจอได้ก็ต่อเมื่อธุรกิจที่ไทยมีปัญหา หรือไม่ก็กูต้องบินไปหาเอง”ผมไม่เห็นแว่วตาที่มันกำลังพูดถึงประโยคนี้ แต่น้ำเสียงมันกลับพูดเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา


“แต่แม่ก็โทรหาตลอด”มันพูดก่อนที่จะหันมายิ้มบางๆให้ผม


“แล้วพี่อยู่กับคนเดียวในบ้านหลังใหญ่ขนาดนั้นเลยอ่ะนะ”


“กูอยู่กับพี่กู”เฮ้ย เดี๋ยวนะมันอยู่กับพี่หรอ  แม่งมันไม่ใช่ลูกคนเดียวหรอว่ะ


“มีพี่ด้วย?”ไม่เห็นเคยรู้เลยอ่ะ


“อ้าวกูยังไม่ได้บอกหรอ”


“ไม่เลย”ผมส่ายหน้ารัวๆ


“ก็นะมี2คนกูคนสุดท้อง”


“ผู้หญิงผู้ชายอ่ะ แล้วชื่ออะไรเป็นคนแบบไหนแต่งงานยังหรือเรียนอยู่หรือ”


“พอ กูจำคำถามไม่ทันแล้ว”มันพูดขำๆ


“เร็วๆอย่าลีลา”มันเป็นแบบนี้ตลอดอ่ะ มันนะต้องรู้เรื่องของผมทุกอย่าง ไม่ว่าจะอะไรมันก็รู้หมดทุกเรื่องเลยที่เกี่ยวกับผม กลับกันผมนี่ซิแทบไม่รู้เรื่องอะไรของมันเลย ทั้งๆที่มันก็พูดตลอดเวลาว่าเมียอย่างโน้นเมียอย่างนี้ แล้วเมีย เฮ้ยไม่ใช่ สามีที่ไหนเขาไม่รู้เรื่องภรรยาตัวเองบ้างฟระ


“คนโตชื่อไนน ส่วนอีกคนเป็นชื่อจิ่ว พี่ไนนเป็นผู้ชาย ส่วนยัยจิ่วเป็นผู้หญิง พี่ไนนยังไม่ได้แต่งงานเป็นประธานบริษัทที่เมืองไทย  ส่วนจิ่วเรียนปริญญาโทอยู่ที่ฝรั่งเศส”


“โห เก่งๆกันทั้งนั้นเลยเนอะสองนี้อ่ะ”ไม่หน้าเชื่อครับว่าหัวหน้าแก็งนักเลงอย่างไอ้เก้าจะมีพี่น้องที่ดูดีขนาดนี้


“กูก็เก่ง”น้ำเสียงนี่งอลมาเลย


“ครับๆๆ”แค่ผ่านบททดสอบพ่อได้ทุกอย่างขนาดนั้น กูว่ามึงก็ยอดมนุษย์แล้ว แต่เป็นยอดมนุษย์พวกเรื่องพิสดารนะ


“ทำไมพี่เรียนช่างอ่ะ ดูพวกพี่ๆก็แบบเรียนอะไรที่ดูฉลาดๆทั้งนั้นเลย”


“นี่มึงว่ากูโง่หรอ”หันมาด่าอย่างไว


“เปล่าถ้าพี่โง่นะผมก็ควายดีๆนี่แหละ”คนห่าอะไร ทำได้ทุกอย่างตั้งแต่ยืนรอพระหลายชั่วโมงยันปีนต้นมะพร้าว ไม่เข้าเรียนแต่แม่งก็ติดท็อปทุกวิชา แล้วเสือกหล่ออีกตังหาก”คือแบบเรียนอะไรที่ดูมีความรู้แบบพวกปริญาอะไรแบบนี้อ่ะ ไม่รู้จะอธิบายยังไงว่ะ แม่ง”


“ก็พี่กชายคนโตแม่งเรียนบริหาร ส่วนคนกลางเรียนการตลาด กูก็เรียนเกี่ยวกับผลิตภัทของบริษัทไง”มันเลี้ยวรถเข้าปั๊มครับ


“ผลิตภัท บ้านพี่เปิดอู้หรอ”


“นี่แนะ อู้บ้าพ่อมึงเปิดแล้วต้องมีประธานบริษัทหรือไง นำเข้ารถยนต์โว้ย พวก บีเอ็ม เบนซ์  ออดิส จากัว เฟอเรอรี่งี้อ่ะ”มันตีหัวผมเสียงดังบึกเลยครับ


“เฮ้ย!ที่คันล่ะเป็น10ๆล้านอ่ะนะ”ตกใจครับ ถ้าแม่งนำเข้าขนาดนั้นบ้านมันคงไม่รวย แต่เป็นโคตรรวยแทนแน่นเลย


“เออ นี่มึงไม่เคยได้ยินนามสกุลกูเลยหรือไงวงค์สานุวงค์ อ่ะ”จะว่าไปก็เหมือนจะคุ้นๆแต่นึกไม่ออกว่ะ


“ดังขนาดนั้นเลย”ผมหันไปทำหน้าประมาณแบบเวอร์อะไรแบบนี้อ่ะ


“บ้านกูรวยติด1ใน50ของคนที่รวยที่สุดของเอเชีย”เท่านั้นแหละผมหันไปอ้าปากหวอเลย


ผมรีบวิ่งตามไอ้เก้าที่ลงมาแผ่รัศมีความหล่อเจิดจรัสท่ามกลางฟูงชนที่พากันหันมามองเป็นตาเดียวเกือบทั่วทั้งปั๊ม


“เฮ้ยจริงดิ”ยังไม่จบครับผม


“อืม ไม่เชื่อมึงก็ไปหาในกูเกิ้ลดูดิ”มันพูดเหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรก่อนที่จะเดินเข้าร้านเจฟฟี่ไปหน้าตาเฉย


“ถ้าผมจับพี่เรียกค่าถ่าย ผมจะได้สักเท่าไหร่อ่ะ”   


“กูให้สินสอดมึงมากกว่าที่มึงจะได้จากพ่อแม่กู2เท่าเลย”มันหันมายิ้มให้ผมแล้วเดินหยินเลอเปงลงตะกร้า


“ผมไม่เอาหรอก”ผมก็เดินเลือกขนมตาม มันหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าผม


“ทำไม”


“ต่อให้พี่มีเงินล้นฟ้าผมก็ไม่เอาหรอก ผมหาเองได้”ใช่แล้ว ถึงบ้านผมจะไม่รวยเท่ามันแต่เท่าที่พ่อมาหาไว้ให้ทั้งชาติผมก็มีกินได้อย่างสบายๆโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลยก็ได้  แต่ถึงแบบนั้นผมก็ไม่เคยคิดจะพึ่งใครไปตลอดชีวิตของผมหรอก สักวันหนึ่งผมจะต้องทำงานแล้วส่งเงินเลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ให้ได้ค่อยดู


“หึหึหึ กูชอบมึงก็ตรงนี้แหละ ใจดี  ไม่เคยเกลียดใคร ให้อภัยได้เสอม และไม่เห็นแก่ตัว”เฮ้ยแม่งถ้าพูดขนาดนี้เรารีบกลับห้องเลยดีกว่า555 ไม่ใช่ล่ะ


“ไม่ต้องชม ใครๆเขาก็พูดว่าผมเป็นคนดีมีน้ำใจ ชินแล้ว”ผมเก็กหน้าแบบไม่สนใจก่อนที่จะเดินไปหยิบมาลีในตู้เย็น


“มึงนี่นะ”มันพูดก่อนจะส่ายหัวแล้วเดินถือตะกร้าหนีผมเลย


สรุปแล้วเราก็ได้ของกินมามหาศาล เล่นเอาคนที่ต่อคิวคิดเงินหลังพวกเรามองแบบเคืองๆเลยอ่ะ เยอะมากเพราะกะว่าจะเอาไปกินที่ห้องด้วย  ไม่อยากจะบอกพนักงานนี่นะมองไอ้เก้าน้ำลายหกเลยครับ ยิ้มปากแทบจะฉีก ไอ้นี่ก็ยิ้มจังไม่รู้อะไรหนักหนาแล้วพอเราวนไปเติมน้ำมันผมยื่นตังค์ให้เด็กปั๊มมันก็หาว่าผมมองเด็กปั๊ม ( ถ้ากูไม่มองกูจะส่งเงินให้เขายังไงฟระ)ก็เถียงกันพักใหญ่เลยครับ แล้วหลังจากนั้นก็แวะกันตลอดทางเจอตลาด เจอที่ขายข้าวแกงใหญ่ที่จะมีพวกของฝากอะไรแบบนี้ก็แวะตลอดทางจากปกติ2ชั่วโมงกว่าๆก็ถึง กลายเป็น เกือบ4ชั่วโมงกว่าจะถึง ก็นะครับก็กลับถึงก็โทรหาแม่ว่าถึงแล้ว จากนั้นก็พากันอานน้ำแล้วก็มานั่งรับผิดชอบของกินที่ซื้อมามหาศาล เยอะจริงๆครับ หมดไปกับของกินประมาณ5พันได้ ทั้งๆที่ของพวกนี้แพงสุดต่อชิ้นก็ไม่ถึง200อ่ะ


“กินพวกนี้ก่อนดิเดี๋ยวเสีย”ผมบอกพร้อมนั่งแยกของที่ซื้อมาเต็มพื้นห้องเลยอ่ะ ตู้เย็นกูจะใส่หมดไหมเนี่ย


“อยากกินกุนเชียงทอด”มันบอกแล้วก็รื้อๆของในถุงออกมากอง


“ไว้กินวันหลังดิ เดี๋ยวพวกของสดเสีย อ่ะ กินไส้กรอกก่อน เดี๋ยวแยกเสร็จค่อยกินข้าว”ผมส่งถุงใส้กรอกให้ ไส้กรอกนะครับไม่ใช่ฮอตด็อก ไส้กรอกที่มีข้าวมีวุ้นเส้นอยู่ข้างในอ่ะ(จริงจังกับเรื่องไส้กรอกมาก=_=) ซื้อมา40บาทลูกละบาทรวมทั้งหมด40ลูก โคตรเยอะ ให้มันกินก่อน


นี่เพราะซื้อต่างจังหวัดนะถึงได้ราคานี้ ถ้าแถวหอผมล่ะก็8ลูก20แถมลูกเล็กมาก  เอาเป็นว่าช่างเรื่องไส้กรอกมันเหอะ


ก็ปล่อยให้ไอ้เก้ามันนั่งกินไป ผมก็รื้อขนมถุงไปไว้บนหลังตูเย็นของไหนควรแช่ก็แช่อะที่ต้องกินเลยก็แยกไว้ ส่วนไอ้เก้าก็ออกไปเช่าหนังครับ พอมันกลับมาผมก็เตียมของกินเสร็จพอดี


หลังจากนี้จะเป็นชีวิตเรื่อยเปื่อยของผมกับไอ้เก้า ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเนื้อเรื่อง ไม่ต้องอ่านก็ได้ครับ5555


“ได้อะไรมามั้งอ่ะ”ผมก็ปีนขึ้นไปบนเตียงดูถุงซีดีเช่าหนังที่ไอ้เก้าเอามา


“ดูพี่มากกัน”มันก็หยิบซองซีดีสีขาวที่บนขอบซองเขียนว่ามีมากพะขโนง


“ไม่เอา ไปดูมาแล้ว”ไปดูมาครับ ทุกคนไปดูมายัง


“กูยังไม่ได้ดู”


“ดูอันนี้เหอะ แล้วเดี๋ยวค่อยดูพี่มากที่หลัง”ผมหยิบซอง G.I.JO ขึ้นมาแล้วตรงไปเอาแผ่นเข้าเครื่องเล่น


“เอาขึ้นมากินข้างบนดิ”มันนั่งอยู่บนเตียง ส่วนผมนั่งอยู่ที่พื้นหน้าทีวีเอาหลังพิงเตียงอีกที


“ไม่เอาเดี๋ยวหก ลงมากินข้างล่าง”ผมว่าแล้วเอื้อมมือไปด้านหลังแล้วดึงกางเกงบอลมัน


“เออๆ”แล้วมันก็ลงกินข้างล่างเก็นั่งกินไปดูไปไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่สักพักผมอิ่มครับก็เลยปีนขึ้นไปบนเตียงไปนอนดู ไอ้เก้าก็นั่งกินโน้นนี่ของมันไป


ทั้งๆที่หนังสนุกแต่ผมก็ยังหลับได้  ตื่นขึ้นมาอีกทีก็เห็นไอ้เก้านอนกอดผมอยู่แล้ว ได้ยินเสียงทีวี แสดงว่าแม่งนอนให้หนังดูกันทั้งคู่


จะว่าไปไอ้เก้านี่มันหล่อหน้าดูเลยนะครับ จมูกโด่งเป็นสัน หน้าเรียวคางแหลม ปากหยักบางสีส้มๆ หน้าก็เนียใส พูดไปแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่า หน้าแบบนี้มันดูเหมือนพวกเด็กช่างตรงไหน(ไม่ดูตัวเอง)


“ลักหลับหรอ”อยู่ๆแม่งก็ลืมตาขึ้นมา ผมนี้สะดุ้งเลยครับ


“ตลกแล้วระดับนี้ไม่ต้องลักหรอกจะทำก็ทำให้เห็นเลย555”ผมก็เอามือจิ้มตามหน้ามันไปทั่ว พออยู่ใกล้กันแบบนี้รู้สึกมีความสุขสุดๆ ไม่ต้องรีบไปไหน ไม่มีอะไรให้ทำ ไม่มีใครอื่น มีแค่ผมกับมันสองคน ในห้องแคบๆกับเตียงเล็กๆ  ใครจะไปคิดล่ะครับ ว่าแค่การได้นอนกอดใครสักคนในวันธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษ ทุกอย่างเหมือนวันอื่น ไม่มีเรื่องให้ตื่นเต้น  ไม่มีอะไรเลย ก็แค่นอนกอดแล้วมองตากัน แค่นั้นเองก็รู้สึกเหมือนกับความสุขมันมีมากจนล้นออกมาจากตัวเลย


“ผมโคตรรักพี่เลยว่ะ”ก็เพาะความสุขมันมีมากไปก็เลยล้นออกมา


“อืม”สั้นๆง่ายๆ แต่ผมก็ได้ใจความ


“พูดดิ๊”


“พูดอะไร”


“พูดว่าพี่รักผม”ผมบอกแล้วก็ยิ้มตายี๋


“กูรักมึง”เฮ้ยทำไมง่ายจังว่ะ ที่จริงผมอยากเห็นสีหน้าเวลามันเขินมากกว่าเลยพูดออกไปแบบนั้น แต่ใครจะไปคิดล่ะว่ามันจะพูดอกมาหน้าตาเฉยแบบนี้อ่ะ


กำ แทนที่จะเห็นมันเขินตัวเองเขินเอง


“ใจเต้นใหญ่เลย”มันว่า


“บ้า”คำด่ามันดูแอ็บแบ๋วไปหน่อย แต่ผมก็นึกอะไรไม่ออกแล้วอ่ะ ยิ่งเขินๆอยู่มันก็ดันมาแกล้งล้อผมอีก


“ไม่ใช่ กูหมายถึงของกู เต้นโคตรเร็วเลย”อ๊ากกกกกกกก บอกผมมาซิว่าผมยังสามารถเขินกว่านี้ได้อีกไหม


“ไอ้บ้า”ทำไมกูดูตุ๊ดจังว่ะ


“อาทิตย์นี้ ไปบ้านกูไหม”


“ไปทำไมอ่ะ”มันเคยพาผมไปบ้านมันหลายครั้งแล้วแต่ก็ไม่มีอะไรพิเศษแค่ไปเอาของโน้นนี่นั้น ผมก็รออยู่แต่ในรถ แปปเดียวก็กลับ


“พ่อแม่กูจะมา”มันพูดหน้าตาเฉย แต่ผมนี่ลุกพรวดเลยคับ


“เฮ้ยไปทำไมอ่ะ”กลัวครับ ถึงแม่มันจู้เรื่องของผมกับมันบ้างแล้ว แต่ก็ไม่รู้แม่มันจริงจังแค่ไหน แต่พ่อนี่ซิไอ้เก้ามันเคยบอกว่าพ่อมันเป็นคนเข้มงวดมาก ถ้าผลการเรียนตกนิดเดียวจะต้องไปนั่งฟังพ่อมันเทศเกือบ3ชั่วโมง เฉพาะแค่เรื่องเรียนนะ ยังไม่โยงไปเองอื่นอีก


“ก็ไปไหว้ไง ทีกูยังไปหาพ่อแม่มึงเลย”


“มันไม่เหมือนกันอ่ะ”เอาไงดีจากตอนแรกมีความสุขจนล้นแต่ตอนนี้ความเครียดมันล้นยิ่งกว่าครับ


“เอาน่า เดี๋ยวถึงวันค่อยคิดอีกที นอน”แล้วมันก็เอาแขนเกี่ยวคอผมลงไปนอนกอดเหมือนเดิม แถมยังนอนยิ้มสบายใจ แต่ผมหรอครับ  เครียดโคตรๆๆ

TBC

ด้วยความที่เรารักคนอ่านมากก็เลยรีบมาต่อให้5555

เรื่องเมียเก็บ มันก็สมควรแกเวลสลงแล้วเหมือนกันนะ

แต่ก็รอไปก่อน :hao7: :hao7:

จิงเเล้วอ่านคอมเม้นมีแต่คนเรียกเราว่าคนเขียนที่จริงเรียกชื่อดีกว่านะมันจะได้ไม่ห่างเหิน :hao3: :hao3:

แต่ก็บอกชื่อจริงไม่ได้ เพราะเามีเพื่อนที่อ่านในเล้านี้ด้วยอ่ะ ไม่อยากเปิดเผยตัวตนเดี๋ยวมันรู้ :z2:

งั้น ก็ช่างมันเถอะ ไปล่ะ :bye2: :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 18-08-2013 00:27:00
 :hao6: เอาแล้วๆเก้าจะพาสะใภ้ไปเปิดตัวแล้ววววววว  :katai1: ลุ้นๆๆๆ แต่เท่าที่จำได้ แม่พี่เก้าหนุนหลังสะใภ้คนนี้นินะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 18-08-2013 00:48:06
อร๊ากกกกกกก  จะเกิดอะไรขึ้นในตอนต่อปายยยยยย

รอๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 18-08-2013 00:56:16
คิดเหมือนกันเลยอ่ะ
เวลาจะคอมเม้นท์แล้วจะเรียกคนเขียน ไม่รู้ควรเรียกว่าอะไรเลยเรียกว่าคนเขียนบ้าง คนแต่งบ้างไปเรื่อย
อิอิ

จะไปพบอาป๊าสุดโหดแล้วว
หวังว่าจะไม่ดราม่านะ ;_;

ปล. ตัดฝั่งไปหาน้องโนสุดคิ้วท์ของเรา(?)บ้างนะคะ
คิดถึงพี่แท็ค 55555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 18-08-2013 00:57:21
 :hao6: จะพาน้องไปไหว้พ่อกะแม่ล่ะเหรอ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 18-08-2013 04:09:23
อือหืมมม พี่เก้า พาน้องเครียดเลยยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 18-08-2013 06:27:49
เป็นวันสบายๆ จริงๆ ด้วย


เรื่องชื่อถ้าจะเรียกก็เรียกนามแฝงแล้วกันเนอะ "คุณเต่าตุ่น"
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 18-08-2013 07:15:58
พ่อแม่เก้าจะรับน้องได้ไหมอะ
เก้าทำให้น้องเครียดนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 18-08-2013 07:30:27
วันเบาๆ_แต่มีความสุขแบบล้นปรี่เลย
ขอคุณคนแต่งมากๆนะครับ ที่มาอัพ(ซะที อิอิ) ชอบเรื่องนี้มากๆเลย ติดตามตอนต่อไปนะครับ.
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 18-08-2013 08:21:38
เอาลูกสะใภ้(?)ไปฝากตัวกับพ่อแม่ใช่ไหมพี่เก้า หวังว่าจะผ่านไปด้วยดีนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 18-08-2013 08:46:13
 o13
น่ารักดี ทั้งคู่เลย
 :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 18-08-2013 09:42:54
น่ารัก
คีย์รักครอบครัวมากเลยนะ
พ่อยังวางก้ามหวงลูกสาว เอ๊ย ลูกชายอยู่ดี
แต่แอบเทใจให้ลูกเขย 555
รวยงี้ บ้านเก่งอีก เครียดแทนน้องคีย์
แต่ไม่เป็นไร เฮียเก้ารักอยู่แล้ว
พาเข้าบ้านเร็วๆ แต่คิดถึงแทคโน
คนเขียนเหรอ ไม่รู้ชื่อก็ เต่าตุ่นได้อยู่เน๊าะ
บวกและเป็ดขอบคุณๆ เต่าตุ่น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 18-08-2013 10:23:37
เขิลล555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 18-08-2013 16:34:45
ในที่สุดก็จะได้เจอพ่อแม่สามีแล้ว
ทำตัวดี ๆ ละ เขาจะได้รักได้หลงเหมือนลูก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 18-08-2013 17:07:35
ลุ้น ๆ เจอหน้าพ่อแม่ซะที

วุ้วววว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 18-08-2013 17:30:05
ตอนนี้เบาๆไม่ใช่ตอนหน้ามาแบบดราม่ากระจายเลยนะอิอิ
ปล.จะให้เรียกพี่เต่าหรือพี่ตุ่นหรือพี่เต่าตุ่นดีละค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: makilu ที่ 18-08-2013 18:36:31
ไปเถอะคีย์!!! ไปฝากตัวเป็นลูกสะใภ้ไง 5555555 :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mengsama ที่ 18-08-2013 19:44:31
น่ารัก ชอบน้องคิม  มาอีกนะ ^^  สนุก 
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 18-08-2013 20:02:00
น่ารักได้อีก เอร๊ยยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 18-08-2013 22:09:45
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-08-2013 22:20:48
พาไปเจอพ่อแม่แล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 18-08-2013 22:28:49
 :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:พี่เก้าจะพาน้องคีย์ไปหาพ่อแม่สามีแล้ว :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 18-08-2013 23:54:00
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 19-08-2013 11:02:02
ถึงเวลาเปิดตัวลูกสะใภ้แล้ว  :mc4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 19-08-2013 11:26:08
ตอนนี้น่ารักเบาๆจริงด้วย

เก้าจะพาน้องเข้าบ้านแล้ว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 19-08-2013 22:29:59
วันสบายๆอีกวัน
หวังว่าพ่อเก้าจะไม่ขัดขว้างนะ :katai1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 20-08-2013 01:58:49
ขอบคุณนะครับตอนแรกรู้สึกว่าจะพิมพ์ผิดเยอะนะครับ แต่เนื้อเรื่องสนุกดีน่ารักทั้งคู่หลักและคู่รองเลย เป็นกำลังใจให้นะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: herberry ที่ 20-08-2013 04:11:10
น่ารักดี ขอให้พ่อแม่รักคีย์ด้วยละกันน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 20-08-2013 16:13:22
น่ารักเบาๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: 9nawKIHAE ที่ 21-08-2013 22:15:10
พี่ไนนๆๆๆ ที่น้องนัดเรียกลุงใช่มั้ยยยย  :katai5:
ปะป๊าเก้าจะโหดมั้ยเนี่ย  :mew2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 21-08-2013 22:16:39
เพิ่งเข้ามาอ่าน

ตกลง  เรื่องนี้  เป็น  เรื่องจริง  หรือว่า  เรื่องแต่ง  ครับ

 :really2: :really2: :really2: :really2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: BBnuna ที่ 22-08-2013 00:31:18
ตามมาอ่านใหม่วันแรกค่ะ พึ่งอ่านทัน อ่านรวดเลยหนุดไม่ได้
สนุกมากค่ะ น้องคีย์น่ารักมากพี่เก้าด้วย จริงๆแล้วตามมาจากเรื่องเมียเก็บ ไม่รู็ว่าเรื่องนั้นตอนยังน้อยหรือยังไงให้ความรู้สึกไม่ค่อยเหมือนเรื่องนี้เลย แต่ก็สนุกทั้งสองเรื่องค่ะ o13 o13

ปล.อ่านตอนพี่หมอเซนแล้วคิดถึงเรื่องนี้ #Drama,SM |||||||||| A BOY |||||||||| http://61.19.246.96/~thaiboys/webboard/index.php?topic=38007.0 อยากถามว่าให้ตัวละครเดียวกันมัยค่ะ?
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 24-08-2013 17:00:20
สนุกมากๆ ...จนทำให้มองข้ามเรื่องคำผิดไปได้อย่างสิ้นเชิง
สร้างอารมณ์ร่วมได้ดีจริง บางบทบรรยายทำเอาอุ่นวาบในใจได้เลย ชื่นชมๆ
ได้อ่านเรื่อง "เมียเก็บ" มาก่อน แล้วจึงตามมาเรื่องนี้ ไม่ผิดหวังทั้งสองเรื่อง
รออ่านต่อนะคุณเต่าตุ่น เอาใจช่วยทั้งเรื่องเรียนและเรื่องการทำงาน ขอบคุณที่สละเวลา
ปล. พอมาอ่านเรื่องนี้เลยได้รู้ว่า สองเรื่องตัวละครเชื่อมโยงกัน ดีๆๆๆๆ ชอบๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่53 วันเบาๆ 17/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: OoniceoO ที่ 25-08-2013 10:59:04
โอมายก๊อดฟินฟุดๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 27-08-2013 01:03:35
บทที่ 54 ความทรงจำ


“มองอะไร”เด็กผู้ชายคนนั้นอยู่ๆก็จ้องเหมือนกำลังสงสัยอะไรบ้างอย่าง


“อายุเท่าไหร่”เด็กผู้ชายที่ดูจะอายุมากกว่าถาม ทำไมกันนะทั้งๆที่ก็ยังเด็กเหมือนกันกลับทำท่าเหมือนผู้ใหญ่


“8ขวบ”ไอ้นั้นทำหน้าไม่เชื่อ


“อืม”ทั้งๆที่ทำท่าเหมือนไม่เชื่อแต่ก็ไม่เห็นซักไซร้อะไร


“นี่แล้วนายล่ะ”ผมเอื้อมมือไปดึงแขนเสื้อแขนยาวที่ดูท่าทางจะนุ่มนิ่ม


“13”ตอบเหมือนไม่เต็มใจ


“โม้”โกหกแน่นเลยตัวไม่เห็นโตเท่พี่แม็กเลย


“...”ขมวดคิ้วอีกแล้ว   


“ทำไม ถูกจับได้ว่าโกหกเลยโมโหหรอ ดูออกง่ายจังแล้วนี่มาทำอะไรหรอ หรือเอาของมาให้พ่อที่ลืมไว้หรอ”


“เปล่า”ทั้งๆที่ถูกว่าไปแต่ไม่เห็นจะโกรธ


“แต่เราเอามาให้พ่อนะ แม่บอกว่าของสำคัญถ้าไปไม่ทันจะไม่มีเงินซื้อขนม”ก็แค่อยากให้ใครสักคนชมว่าเก่ง แต่พอลองพูดออกมาความรู้สึกที่เก็บไว้มานานก็เก็บต่อไม่ไหว ก็เลยร้องไห้ออกมา


“ก็ทันแล้วนี่”ไม่ใช่คำชม แต่ก็ไม่ได้แกล้งพูดมาว่า เรื่องแค่นี้ๆใครๆก็ทำได้ เหมือนที่พี่เนชอบพูดเวลาผมทำอะไรสำเร็จ


“แงๆๆๆฮืออๆๆๆๆ”พอมีคนเข้าใจความรู้สึกมันก็ยิ่งหลั่งไหลเข้ามา


“เฮ้ยจะร้องทำไม”ทำหน้าตกใจแล้วเข้ามายืนชิดตัว


“เจ็บ กลัวด้วย บนรถไฟฟ้าฮือๆๆๆๆ เจ็บ ฮือๆๆๆ คนเยอะฮือๆๆ”พูดไปก็ร้องไห้ไป


“ถ้าเงียบจะให้นี่”ยื่นช็อกโกแล็ตแท่งที่จะได้กินเฉพาะวันที่แม่กับพ่อเงินทำงานออก


“ฮึกๆ”


“เล่าใหม่ฟังไม่รู้เรื่อง”ทั้งๆที่ไม่จำเป็นจะต้องใส่ใจแต่ก็ยังอยากจะฟังเรื่องที่ผมพูด


“โนน่ะนะ พอแม่โทรไปที่บ้านว่าลืมของก็เลยรีบอาสาเอามาให้ ทั้งๆที่ไม่อยากมา กลัวมากๆเลยจากบ้านตั้งไกล แต่แม่บอกว่าถ้าไม่มีจะไม่มีเงินกินขนม พี่เนก็ไปโรงเรียน”ดึงช็อกโกแลตมาแกะ


“แล้วร้องทำไม”


“ก็โนกลัว บนรถไฟมีคนเยอะเบียดด้วย ล้มตอนเดินออกมาด้วย เจ็บ ฮือๆๆๆ”พอถูกถามความรู้สึกตอนนั้นก็กลับเข้ามาอีก


“เห้ย อย่าร้องดิ อาๆให้หมดเลยอย่าร้อง”ยื่นถุงที่มีขนมเต็มถุงมาให้ตรงหน้า


“เงียบลงทันที”ก็เลยสนใจขนมมากกว่า


เขาเดินนำเข้ามาในห้องๆหนึ่ง


“ไม่กินหรอ”ให้มาหมดแล้วจะกินอะไร แบ่งให้ดีไหม


“ไม่ชอบของหวาน”มานั่งที่เก้าอี้นิ่มๆตัวใหญ่ๆ


“กลัวฟันผุหรอ ไม่ต้องกลัวนะ อาหมอบอกว่าถ้าแปรงฟันทุกวันฟันก็จะไม่ผุ”หรือเขาไม่ชอบแปรงฟัน


“ไม่ใช่แบบนั้น”แล้วแบบไหน


“ทำไมอ่ะ”


“ก็มันหวานไม่ชอบ”


“แล้วทำไมไม่ชอบล่ะ”ใครๆก็ชอบขนมกันทั้งนั้น


“ชั่งมันเถอะ เคยกินแล้วไม่อยากกิน”เพราะเคยกินก็เลยไม่กินอีกหรอ งั้นข้าวก็ไม่ได้กินทุกวันซิ


“หรอ แปลกคนดีจัง”บ้าหรือเปล่านะ


“ทำไมไม่กิน”ผมเก็บช็อกโกแลตลงถุงขนม


“ไม่กินหรอกจะเก็บไว้ให้น้อง”น้องกำลังจะมาแม่บอก


“น้อง”


“ใช่น้อง แม่กำลังจะมีน้องเดี๋ยวไม่นานน้องก็จะมา จะเก็บไว้ให้น้อง”


“ยังไม่มีหรอ”


“อืม น้องตัวเท่ากบอยู่ต้องรอให้โตกว่านี้ถึงจะออกมาให้เห็น”


“กว่าจะโต ขนมมันก็เสีย”


“ฮือๆๆแงๆๆๆๆๆทำไงดี แงๆๆน้องไม่ได้กิน แงๆๆ”แล้วน้องจะกินอะไรล่ะ ถ้าขนมมันเสียน้องก็ไม่ได้กินขนมซิ ทั้งๆที่อยากจะให้
กินของอร่อย ถ้าน้องได้กินจะต้องมีความสุขแน่น อยากเห็นน้องหัวเราะ


“เฮ้ยร้องอีกแล้ว ไม่ต้องร้องๆถ้าน้องของมึงออกมากูจะซื้อให้ใหม่เอาให้เยอะกว่าเดิมเลย”


“จะฮือจริง ฮือๆๆหรอ”


“อืม อยากได้อะไรก็จะให้”


“สัญญานะ”ยื่นนิ้วก้อยปอมๆไปตรงหน้า


“อืม”


“สัญญาก่อนซิ”เขาไม่ยอมเอานิ้วมาเกี่ยวก้อย


“สัญญา”สุดท้ายก็ยอมยื่นมา


“จริงๆหรอพี่ชื่ออะไรครับ โนน่ะชื่อโนนะ”


“แท็ค”


ทันทีที่คนๆนั้นเอ่ยชื่อมาผมก็ตื่นขึ้นทัน  แท็คหรอ  แท็คหรือว่า


“ตื่นแล้วหรอ”ผมหันไปมองไอ้คนข้างๆที่ทำตัวเป็นลูกลิงเกาะผมอยู่


เจอกันที่บริษัทพ่อ แสดงว่าคงเป็นลูกใครสัก แถมชื่อแท็ค


“ผมเคยเจอพี่มาก่อนใช่ไหม”หวังว่ามันคงจะไม่


“จำได้แล้วหรอ”ไอ้เหี้ย


ผมลุกขึ้นนั่งอย่างไวเลยครับ แต่ลืมเรื่องเมื่อคืนไปซะสนิทลุกขึ้นมาก็นั่งซีดปากตัวเองก่อนที่ใช้มือจับสะโพกเพื่อหวังให้ความเจ็บที่แล่นขึ้นมาน้อยลง


“มึงรู้มาตลอด”ผมขึ้นเสียงถามเลยครับ


“ขึ้นเสียงทำไมเนี่ย”ยังจะมีหน้ามาอีก”กูซิต้องเป็นคนโกรธแม่งกูจำมึงได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ แต่มึงกลับจำกูไม่ได้สักนิด”


“มึงก็เลยใช้น้องกูเป็นเครื่องมือ”เพราะอย่างนี้ใช่ไหมมันถึงยื่นข้อเสนอเรื่องน้องผมมาในวันนั้น


“กูไม่ได้ตั้งใจ”มันหลบตาแล้วพูดเสียงแผ่ว


“ไอ้เหี้ย ไอ้สัส มึงมันเหี้ย ไอ้เหี้ย”ผมพุ่งเข้าไปต่อยมันเลยครับ ถึงจะรู้สึกเจ็บที่สะโพก แต่ผมก็ไม่สนใจหรอกโมโห โกรธและอะไรหลายๆอย่าง


ทำไมมันถึงทำแบบนี้ ทำไมถึงเอาชีวิตนามาเป็นเรื่องเล่นๆ ทำไมถึงเอาชีวิตครอบครัวผมเป็นเครื่องมือ แล้วทำไมผมต้องมารู้ในวันถัดมาทั้งๆที่ผมเพิ่งจะ.... โถโว้ย


แท็คTalk


แอบตกใจอยู่ไม่น้อยที่จู่ๆมันก็จำเรื่องนั้นขึ้นมาได้ แถมยังโวยวายทุบตีผมอีก จนเจ้าตัวหมดแรงก็งอลกลับไปนอนขดคลุมโปงที่เตียง


อาการสั่นน้อยๆนั้นมันทำให้ผมรู้ว่ามันกำลังร้องไห้อยู่


ตอนแรกก็นึกว่าจะตื่นมาดูท่าทางเขินอาย แต่ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ก็ไม่รู้


ผมก็ค่อยปีนขึ้นเตียงไป พยายามจะดึงเอาผ้านวมที่ไอ้ยาจกมันใช้เป็นกระดองหลบอยู่ แต่มันจับไว้แน่นแถมยังตะโกนด่าออกมาทั้งๆที่ยังร้องไห้อยู่ เหมือนตอนเด็กๆไม่มีผิด


“ขอโทษ”ผมก็ก้มลงไปกอดมันทั้งๆที่ยังขดตัวเป็นก้อนกลมๆนั้นแหละ”กูไม่มีทางปล่อยในน้องมึงเป็นอะไรไปหรอก กูก็เคยสัญญาแล้วนี่ว่าจะซื้อขนมมาให้น้องมึงอีก”มันหยุดร้องไห้แล้วแต่ก็ยังมีเสียงสะอื้นลอดผ่านมาบ้าง


เขาว่ากันมาผู้หญิงที่มีสามีแล้วจะยิ่งมีความเป็นผู้หญิงมากยิ่งขึ้น


ดูเหมือนไอ้ยาจกนี่ ก็จะเป็นแบบนั้นด้วยซิ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช้ผู้หญิงก็เหอะ แต่ไอ้อาการร้องไห้ฟูมฟาย กับงอลจนแปลกตานี่มันก็
.


.


.


น่ารักไปอีกแบบ


ไม่นานนักไอ้ตัวกลมที่อยู่ในใต้ผ้าห่มก็เงียบไปพร้อมกับลมหายใจที่เข้าออกอย่าสม่ำเสมอ ก็คงเดาไม่ยากว่ามันคงหลับ


ผมค่อยๆเลิกผ้านวมที่เจ้าตัวใช้พันตัวเองเป็นไข่มวนนั้นออก ก่อนที่จะปรากฎร่างเปลือยเปล่าที่ไม่มีเสื้อผ้าสักชิ้นนอนงอตัวเข้ากันหันหลังมาทางผมที่นั่งมองดูอยู่ใกล้ๆ


พอเลิกผ้าห่มออกแอร์เย็นๆในห้องคงทให้เจ้าตัวหวานจนต้องงอตัวเข้ากันอีก


ผมนั่งกลืนน้ำลายลงคออย่างอยากลำบากเพราะการงอตัวที่มากขึ้นกว่าเดิมเผยให้เห็นก้อนเนื้อนุ่มนิ่มราวกับก้นเด็กพร้อมกับช่องทางสีสดที่มีคราบทายาทของผมไหลซึมออกมา


ตื่นมาโวยวาย


พอหลับก็อ่อย


แล้วกูจะเอาไงดีว่ะเนี่ย

TBC.

มาแว้วเหนื่อย

ไม่เข้าใจว่าทำไมพอใกล้สอบเเล้วอาจารย์แม่งชอบสั่งงาน


ตอบคำถาม


คุณ sarawutcom
ตอบ เรื่องนี้เป็นเรื่องแต่ง ที่เกิดมาจากความเก็บกดของเราเอง แต่ก็มีบ้างฉากบ้างตอนที่ไปพบเห็นจริงๆมาก็เลยเอามาใส่ในเรื่องด้วยนะ ก็ประมาณว่าเอาสถานการณ์ของคนในชีวิตจริง มาใส่ในนิยาย เห็นมีคนบอกว่าคำพูดของตัวละครเหมือนชีวิตจริงมากจริงๆแล้วตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้นนะ อยากให้มันออกมาดูธรรมชาติ แต่อย่างเรื่องเมียเก็บเนี่ยจะไม่ค่อยเหมือนเพราะอยากเล่นคำมากกว่า

คุณBBnuna
พี่หมอเเว้นของเราเอาคาร์เเล็คเตอร์มาจาก หมอที่คลีนิคจัดฟันของเราเอง ตอนแรกนะพอเห็นพี่หมอที่คลีนิคก็แอบคิดใจใจว่า บุคลิคพี่แกโด่ดเด่นจริงๆ ฉีกลุคหมอฟันที่เคยเห็นๆมาเลยแหละ มันก็เลยไม่เกี่ยวข้องอะไรเลยกับนิยายเรื่องที่ส่งลิ้งมาให้ ดูจากวันที่เเล้วเราว่าเราน่าจัเเต่งก่อน(หรือเปล่า)แค่นิยายสนุกมากอ่านเเล้ว ชอบแนวซาดิสแบบนี้ ที่หลังมีอีกก็เอามาให้อ่านบ้านนะ

เเละก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านทั้งคนที่ตามอ่านเรื่องนี้มาตั้งแต่ตัน เพิ่งมาอ่าน หรือ คนที่ตามมาจากนิยายอีกเรื่องนะ

จริงๆเเล้วเราเป็นพวกจิตนาการเยอะบ้างทีมันก็เยอะเกินจนไม่อยากเก็บไว้ พอมาแต่นิยายแบบนี้ก็เหมือนได้ผ่อนคลายด้วยและพอได้อ่านคอมเม้นต์ที่มีความคิดเห็นเเตกต่างกันไปก็ยิ่งตลก พอมาลองคิดว่า อ่า ในเนื้อเรื่องแค่นี้แต่สร้างความรู้สึกแตกต่างกันออกไปได้ขนาดนี้เลยนะเนี่ย 555

ความรักในรู้แบบชายรักชาย มันเป็นความรักในรูปแบบที่ทุกคนที่มาอ่านในนี้ชอบใช่ไหมล่ะ ไม่ใช่แค่คนอ่านหรอกที่ชอบคนเขียนเองก็มีความสุขกับรักในรูปแบบนี้ การที่ได้ทำอะไรที่เรารู้สึกดีมันก็ทำให้เรามึความสุขไปด้วยก็ถือว่าได้ประโยคกันทั้งสองฝ่ายเเหละเนอะ

พอเถอะมันนี้พูดมากเกินไปแล้วกำลังหลอนกับงานพล่ามไปเลื่อย
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 27-08-2013 01:24:31
มาแล้วน้องโนของพี่ TTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT
กำลังคิดถึงอยู่พอดีเชียว พอได้อ่านเรื่องนี้แล้วเราชื่นใจมากๆ
บอกตรงๆ ว่าโคตรชอบเรื่องตอนแท็คกับโนยังเป็นเด็กเลย คิดภาพตามแล้วเขินบอกไม่ถูก ;///////////;

งานเราก็เยอะเหมือนกันอ่ะ ค่อยๆ เคลียร์ให้หมดๆ ไปอยู่ T T'
ขอบคุณนะคะที่เจียดเวลามาอัพนิยายให้หายคิดถึงทั้งๆ ที่งานเยอะแถมใกล้สอบด้วย
อิอิ
รักคนแต่งนะจุ๊บ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 27-08-2013 01:26:02
โนน่ารักอะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Tun_Bow ที่ 27-08-2013 06:38:29
ตื่นมาโวยวาย พอหลันก็อ่อย 5555
น่ารักนะโน หื่นนะพี่แท็ค
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 27-08-2013 07:28:01
หวังว่าคงจะเข้าใจกันได้แล้วนะ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 27-08-2013 07:32:15
2 โหมดในเวลาเดียวกัน อ่อย แล้วร้อง ร้องแล้วอ่อย 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 27-08-2013 08:21:21
หลับอยู่ดีๆมาหาว่าอ่อย โอ้ยยย ชีวิตตตตต
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 27-08-2013 09:35:46
พี่แท็คถ้าทนไม่ไหวก็ลักหลับโนเลยอิอิ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 27-08-2013 09:39:23
เหอะๆๆๆ โน โคตรน่าฟัดเลยอ่ะ ชอบๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 27-08-2013 09:39:40
รอนะครับ ชอบเรื่องนี้มากเลย (หื่นๆชอบๆ). ฮ่าๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 27-08-2013 09:48:13
ในที่สุดโนก็จำแท็คได้  แต่น้องก็งอนซะแล้ว

แท็คง้อน้องดีๆนะ สู้ๆ

แต่ตอนนี้คงต้องสู้กับตัวเองก่อน เพราะ้น้องนอนหลับแถมอ่อยแบบไม่รู้ตัว

ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 27-08-2013 09:52:26
อูยยยยย ละลาย จำได้แล้ว
โนน่ารักขึ้นจมเลย
ตื่นมาก็รัวซะงั้น
แต่ไม่ไปไร แทครับได้ 555
บวกและเป็ด
 :hao7:
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 27-08-2013 13:47:53
แท๊คใจร้ายอะ ไม่ยอมบอกเรื่องตัวเองกับแฟนบ้างหละครับ  น้อยใจนะ :'( :'(
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 27-08-2013 15:14:41
อ่อยวันละนิดจิตแจ่มใส 555++ ทำไปแบบไม่รุ้ตัว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 27-08-2013 17:08:18
เอาน่า..โนอย่าโกรธพี่แท็คเลย มันผ่านมาแล้ว
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ifangza! ที่ 27-08-2013 18:02:19
รีบมาต่อนะ เค้ารอ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: done_dirt_cheap ที่ 27-08-2013 19:17:16
อ้าวหลับแล้ว
งั้นตื่นมาก็หายงอล พี่เค้าไปเหอะ เนอะ
 :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: aiaea83 ที่ 27-08-2013 20:04:15
อือหื้ออ ตื่นมาก้โวยวาย หลับก็อ่อย
แหมม พี่แท็ค น้องเค้าหลับนะ ไม่ได้อ่อยสักนิด หื่นดีแท้ ฮ่าๆๆๆๆ
 :L2:
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 27-08-2013 23:05:15
โนน่ารักอ่า  ดีกันไวๆนะ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: RAKDEK_KA ที่ 27-08-2013 23:42:01
งอลเลยอยากปิดกันดีนัก อิอิ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 28-08-2013 00:03:32
เหอะๆ โนนี่น้า
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 28-08-2013 07:27:46
โนจำได้แล้ว
แตมันสั้นไปอะขอยาวๆได้มั้ย
อ่านไมาจัใจเลยกำลังมัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 28-08-2013 07:45:14
โนน่ารักตั้งแต่เล็กจนโต
เล่นเอาพี่แท็คใจละลาย
เขาหลับไม่รู้ตัวก้ว่าเขาอ่อย
แท็คนายหื่นไปนะ แต่เราชอบ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 29-08-2013 13:40:44
รอๆๆ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 29-08-2013 14:59:21
น้องโนทำอย่างนี้พี่แท็คคงหลงน่าดู
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-08-2013 22:27:26
 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:น้องโนจำพี่แท็คได้แล้ว :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 30-08-2013 20:52:53
ขอบคุณครับ รอให้กำลังใจ อยู่น่ะครับ


 :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: 9nawKIHAE ที่ 31-08-2013 00:53:57
โนตอนเด็กน่ารักจัง  :impress2:
พอโตมานี่น่าจับกระแทก เอ้ยย จับตีตูด
เนอะแท็คเนอะ  :hao6:
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 31-08-2013 13:07:17
เป็นไงไป แต่ก็น่ารักดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 31-08-2013 18:12:34
แท็คแกนี้คิดแม้กระทั้งโนหลับ :m20:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 31-08-2013 18:59:12
ตื่นมานึกว่าจะหวานที่ไหนได้เศร้าซะงั้น
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 31-08-2013 22:49:11
:o8: เหมือนจะดราม่า แต่ไปๆ มาๆ กลับฮามากกว่า...รอดูว่าโนตื่นขึ้นมาอีกรอบจะมีท่าทียังไง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 01-09-2013 18:23:51
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: wishes ที่ 08-09-2013 21:42:24
 :L1: มาเป็นกำลังใจให้คนเขียนครับมาต่อเร็วๆนะครับ  :mew3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: wishes ที่ 12-09-2013 18:18:12
 :mew1: หายไปนานคิดถึงครับ มาต่อหน่อยครับ :mew6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 13-09-2013 01:04:00
โนตอนเด็กน่ารักมาก มีงอนด้วย แต่แท็คน่าจะงอนโนมากกว่านะโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่ 54 ความทรงจำ 27/8/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 13-09-2013 10:27:47
บวกเบาๆ และกระซิบว่า "...คิดถึง"
 :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 17-09-2013 14:27:35
บทที่55พ่อแม่(เมีย)

คีย์talk


“เสร็จหรือยัง อาบอะไรนานนักหนาว่ะ”เสียงไอ้เก้าเคาะประตูโวยวายอยู่หน้าห้องน้ำอย่างหัวเสีย


“...”จู่ๆผมก็เกิดรู้สึกรักห้องน้ำขึ้นมาจับใจ ยืนสำรวจสถาปัตยกรรมที่ถูกสร้างโดยเชื้อราเกาะตามมุมต่างๆของห้องน้ำช่างงามวิจิตอะไรเยี่ยงนี้


“ฮัลโหลแม่”หลังจากที่ความอดทนของไอ้เก้ามันหมดลง  มันก็ต่อสายตรงไปหาแม่บังเกิดเกล้าของมันทันที มึงอายุเทาไหร่ครับ ทำอะไรไม่ได้ก็โทรหาแม่ๆ คิดว่ากูจะกลัวหรอ


“แม่มาหาลูกสะใภ้ที่นี่ได้ไหมครับพอดีว่ามัน”พอได้ยินแบบนี้ผมก็รีบเปิดประตูออกมาทันทีเลย


“ไม่ต้องแล้วครับอีกครึ่งชั่วโมงเจอกันครับ อะไรแม่จะคุยกับลูกสะใภ้หรอ อดใจรอหน่อยซิครับ”มันลอยหน้าลอยตาคุยโทรศัพท์กับแม่มันแต่สายตานี่เหล่มามองผมอย่างผู้มีชัย


หน่อยแนะมึง!


ปึก!


“โอ๊ย”ผมถีบขามันเต็มแรงจนมันเซมือถือเกือบหลุดมือเลย  “กลับมานี่เลยไอ้เตี้ย”มันก็ตะโกนด่าผมกลับมาแต่ผมอารมณ์ไม่ดีครับ เดินออกไปรอแม่งที่รถเลย


เรื่องของเรื่องมันมีอยู่ว่า วันก่อนที่ไอ้เก้ามันบอกว่าจะพาผมไปหาพ่อแม่มันอ่ะ ผมก็เครียดอยู่ประมาณหนึ่งวันเต็ม แล้วพอวันต่อมาผมก็หายเครียดครับ ก็กินนอนๆอยู่ปกติแล้วมันก็


รักไอ้เตี้ยว่ะ รักไอ้เตี้ยว่ะ~~


เสียงเรียกเข้าส้นตีนอะไรของมันก็ไม่รู้ก็ดังขึ้น


แต่ไอ้เก้ามันไม่อยู่ไงมันไปซื้อลูกชิ้น ด้วยความที่ผมเป็นคนดีมีมารยาทผมก็เลยรับโทรศัพท์มันเลย


“ฮัลโหลครับ”ทำเสียงแมนๆ


“ฮัลโหล ลูกคีย์หรอลูก”บ๊ระเจ้าโจ๊คผมโยนไอโฟนลงบนเตียงเลยครับ ดีนะนั่งอยู่ที่เตียง ถ้าผมนั่งอยู่ในห้องน้ำไอโฟนลูกรักไอเก้าคงจะลาโลกไปแล้ว


“ฮัลโหๆๆ คีย์ลูก ได้ยินแม่ไหม”ได้ยินครับ แต่ผมไม่อยากคุย 


ผมก็ค่อยๆคลานเข้าไปเอาไอโฟนแนบหูอีกครั้ง


“คะครับ”แม่ไอ้เก้าโทรมาทำไมตอนนี้ว่ะ


“เก้าไม่อยู่หรอลูก”ถ้าอยู่ผมคงไม่รับสายหรอกครับ ชะอุ้ยแม่เมียนี่หว่า


“พี่เก้าออกไปข้างนอกครับเดี๋ยวกลับมา”


“งั้นฝากบอกเก้าด้วยนะแม่กำลังจะถึงไทยแล้ว พรุ้งนี้มาหาแม่ที่บ้านด้วย ลูกคีย์ด้วยนะค่ะแม่ซื้อครีมมาฝากเยอะแยะเลย เห็นเก้าบอกว่าตากแดดบ่อย เดี๋ยวผิวเสียหมด”อือฮือ  อะไรมันจะขนาดนั้นล่ะแม่เมียคราฟ


“ครับ”แล้วแม่มันก็ว่างไป


เรื่องทั้งหมดมันก็เป็นประการละฉะนี้แหละครับ


“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อย นี่กูจะพาไปเปิดตัวนะไม่ได้จะเอามึงไปเป็นคนใช้ ดูทำหน้าเข้า”ผมขึ้นมานั่งรอบนรถแล้วครับ(วันนี้เอาเมอร์ซีเด็นซ์ไป)ไอ้เก้าที่เข้านั่งประจำที่คนขับนั่งปุบมันก็บ่นปั๊บบ่นอย่างเดียวไม่ มันยังเอามือมานิ่งแก้มผมทั้งสองข้างไปมา


“เจ็บ ชอบแกล้งว่ะ”ตอนนี้อารมณ์ไม่ดียังจะมาแหย่กูอีกนะมึง เดี๋ยวของขึ้นหรอก


แล้วรถก็ขับออกมุ่งหน้าไปบ้านไอ้เก้าที่อยู่นอกเมือง


ตลอดทางผมก็พยายามถ่วงเวลาโดยการพยายามให้มันแวะปั๊มตลอดทาง


“พี่ผมปวดฉี่อ่ะ”ผมบอกไปเป็นครั้งที่สาม ก็อีกนิดเดียวถึงบ้านไอ้เก้าแล้วอ่ะ แต่ผมยังไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจเลย


“ทนหน่อยเดี๋ยวก็ถึงบ้านกูแล้ว”กูรู้หรอกสัส แต่กูไม่อยากทน


“ไมเอาอ่ะแวะปั๊มดิ”ผมเริ่มงอแง


“ทนไม่ได้ก็ปล่อยแม่งตรงนี้แหละ มึงอะไนนักหนา ก็แค่มาหาพ่อแม่กูบ้างมันจะตายเลยหรือไง กูเคยบ่นสักนิดเคยอิดออดไหมเวลาไปบ้านพ่อแม่มึงอ่ะห๊ะ”ไอ้เก้าจอดรถเข้าข้างทางอย่างหัวเสีย


“...”เงียบซิครับผิดเต็มๆไม่มีอะไรแก้ตัวหรอก


“กูถามมึงหน่อยมึงยังรักกูอยู่ไหม”มันหันหน้ามาถามผมเสียงติดน้อยใจ


“รัก”ตอบไปแบบแผ่วเบา


“กูก็รักมึง เพราะกูรักมึงกูเลยรักพ่อ รักแม่มึงด้วย คนที่มึงรัก กูก็รักด้วยพราะกูรู้ ว่าพวกเขาก็รักมึง เพราะกูรักมึงกูก็เลยอยากให้คนที่มึงรักรักกูด้วย แล้วมึงล่ะ คิดแบบกูไหม”


“ขอโทษ ไปเหอะ”ผมก็ผิดจริงแหละงานนี้


จะว่าไปพอผมบอกจะไปหาพ่อแม่ที่ลพบุรีมันก็รีบขอไปด้วยทันที ไม่เห็นมันจะกลัวอะไรเลย ทั้งๆที่โดนพ่อแกล้งแต่มันก็ยังอดทน ผมรู้อยู่เต็มอกเลยว่าที่มันทำไปทั้งหมดเพราะรักผม แต่ผมนี่ซิทั้งๆที่รักมันขนาดนี้แต่ทำไมผมถึงกลับ ทำไม่ได้อย่างมัน
“ถ้ามึงไม่อยากไปกูจะพากลับไม่ต้องฝืน”ไอ้เก้าขับรถอีกครั้งก่อนที่จะชิดขวาเพื่อกลับรถ


“ไม่ๆไปบ้านพี่เหอะ นะ”ผมไม่รู้ว่าตอนนี้ไอ้เก้ามันอยู่ในอารมณ์ไหน ลองมองกลับกันถ้าพ่อแม่ผมอยากเจอมันแต่มันไม่ยอมมาเจอพ่อแม่ผม ผมล่ะจะรู้สึกยังไง


“ไม่ต้องกูรู้มึงไม่อยากไป”มันพูดเสียงเย็นโดยไม่หันมามองผมเลยสักนิด


“ขอโทษ อึก.. ขอโทษ ไปเหอะนะ ไปเหอะ”การที่เราทำให้คนที่เรารักเจ็บปวดทั้งๆที่เป็นเรื่องที่เราไม่น่าจะทำ มันก็ยิ่งทำให้เรารู้สึกผิด และเจ็บปวดกับท่าทีเฉยชาที่คนที่เรารักประชดเรา จริงไหม


“อืม อย่าร้อง กูไม่อยากบังคับมึง กูรู้มึงกลัว กูรู้ว่ามึงกังวลเรื่องอะไร แต่กูอยากให้ทึงเชื่อ แค่เชื่อในตัวกู ต่อให้พ่อแม่จะไม่ชอบมึง หรือ ไม่ยอมรับอะไร ต่อให้ใครจะว่าอะไร เรื่องระหว่างกูกับมึงมันจะไม่มีวันเปลี่ยน และกูจะทำทุกทางให้พวกเขารักมึง เหมือนที่กูรักมึง”ไอ้เก้าเอื้มมือมาปาดน้ำตาผมข้างหนึ่งอีกข้างก็ขับรถไปมองทางพร้อมกับหันมามองผมเป็นพักๆ


ผมรู้สึกอบอุ่น และเหมือนความกลัวทั้งหมดจะหายไปทันทีที่มันพูดประโยคนี้ออกมา  ผมยอมรับว่าผมกลัว กลัวพ่อแม่ไอ้เก้าจะไม่ชอบผม กลัวว่าเพราะผมเป็นแค่ผู้ชายเลยทำให้เรารักกันไม่ได้  แต่ไอ้เก้าเองตอนพ่อผม มันก็คงรู้สึกแบบนี้  แต่มันแค่ไม่พูดออกเพื่อไม่ให้ผมไม่สบายใจ


มาคิดดูดีๆอีกที คำว่ารักของผม เพียงพอที่ตอบแทนคำว่ารักของมันหรือเปล่า


“อืม”ผมหยุดร้องไห้ก่อนที่จะเช็ดหน้าตัวเอง


“ยิ้ม”ไอ้เก้าหันมามองผมพร้อมส่งยิ้มเจิดจ้ามาให้


“^______________^”ผมก็ยิ้มจนปากแทบฉีดแกล้งมัน มันก็เอามือมาขยี้หัวผมเล่น


ไม่นานเราก็มาถึงคฤหาสวงค์สานุวงค์


ประตูรั้วถูกเปิดออกด้วยระบบอัตโนมัธทันทีที่รถไอ้เก้ากำลังเลี้ยวเข้ามาก่อนถึงตัวบ้าน มีรปภ.มายืนทำความเคารพตลอดทางที่เลี้ยวเข้าตัวบ้าน


รถพวกผมจอดที่หน้าประตูบ้าน


ผมมองดูก็ต้องอึ่งอีกครั้งเพราะมีแม่บ้านใส่ชุดยูนิฟอมมายืนอยู่เกือบ20คน


“นี่มันอะไรว่ะ”ผมบ่นกับตัวเอง


“ก็แม่บ้านไงเขาก็มาตอนรับมันก็ปกตินี่”ปกติบ้านมึงซิ แต่ที่บ้านกูเรียกไม่ปกติ กูก็รู้หรอกนะว่าบ้านมึงรวย แต่ทำแบบนี้มันก็เวอร์ไปไหมสัสครับ!


“ยินดีตอนรับกลบค่ะคุณหนู”เสียงตอนรับดังขึ้นพร้อมกันเมื่อมีคนมาเปิดประตูรถให้และพวกผมสองคนก็ออกมายืนพร้อมกับที่พวกแม่บ้านและกาดโค้งให้ ไอ้ผมก็ไม่รู้เรื่องครับ เกิดมาไม่เคยเจออะไรแบบนี้ ก็โค้งกับให้พวกแม่บ้านกับกาดเขารอบทิศทาง
เลย



“ทำอะไร หึหึหึ”ไอ้เก้าก็เข้ามาเอามือโอบเอวผมก็หัวเราะชอบใจ พอเห็นสายตาที่ทุกคนยิ้มล้อๆมา ผมก็อายซิครับ นี่กูดูบ้านนอกขนาดนี้เลย


“ก็ผมไม่รู้นี่”อย่าให้กูรวยมั้งนะมึง


“หึหึหึ ไปเข้าบ้าน”ไอ้เก้าพร้อมดันเอวผมให้เดินเข้าไปในบ้าน


“ของฝากอะ”ผมไปซื้อของฝากมาด้วยครับ เตรียมตัวตั้งแต่วันที่แม่ไอ้เก้ามันโทรมาบอกนั้นแหละ


“เดี๋ยวพวกแม่บ้านถือตามไป”มันบอกก่อนที่จะโอบไหล่ผมเข้าไปในบ้าน


“อ้าวมาแล้วหรอ อุ้ยตาย น่ารักเชียวลูกข๊าวขาว ผิวพรรณก็ดี อย่างกันลูกท่านหลานเธอเลย น่ารักกว่าในเฟสไทม์อีกนะเนี่ย”ผมกับไอ้เก้าก้าวเข้าไปในบ้านได้ไม่ถึงสามก้าว ผู้หญิงที่ดูจากหน้าตาและรูปร่างแล้วไม่น่าจะเกิน40ต้นๆก็เดินเข้ามาดึงแขนผมออกจากไอ้เก้าแล้วก็จับผมพลิกไปพลิกมา


“หึหึหึ”ไอ้เก้าที่ไม่คิดจะช่วยยืนมองด้วยความชอบใจ


“เอ่อ คุณน้า”ผมพยายามจะสวสดีท่านก่อน


“เรียกแม่ซิลูก”ท่านบอกผมยิ้มๆ ผมก็ยกมือไหว้


“สวัสดีครับคุณแม่”อยากจะบอกว่าโคตรเกร็ง


“คิดจะดูแต่ลูกสะใภ้หรอครับ ผมล่ะ”ไอ้เก้าที่ยืนอยู่ข้างหลังผมพูดว่าไม่จริงจังนัก ก่อนที่แม่ไอ้เก้าจะเข้ากอดลูกชายไอ้เก้าเองก็ก้มตัวลงมาเล็กน้อยเพื่อกอดแม่มัน


“คิดถึงจังเลย แม่บอกให้บินไปหาแม่บ้าง มั่วแต่ติดลูกสะใภ้หรือไงหืม”แม่ไอ้เก้าผละออกมาก่อนจะพูดไม่จริงจังนัก แต่ผมนี่ซิครับ คำก็ลูกสะใภ้ สองคำก็ลูกสะใภ้ อยากจะวิ่งหนีไปมิติที่สามจริงๆ โคตรอายอ่ะ พวกแม่บ้านก็เข้ามายืนในบ้านเต็มไปหมด


“ผมไปหาพ่อตาแม่ยายมาหรอก”ไอ้เก้านี่ก็หยดจังได้ทีเอาใหญ่เลยนะมึง


“หรอแล้วเป็นไง”


“นั่งกอดไหมครับ ดูลูกสะใภ้แม่คงจะเมื่อยแล้วดูทำหน้าดิ”ไอ้เก้าก็หันมาแกล้งผม ไอ้ผมก็ยืนเกร็งๆอยู่อะครับ พอแม่มันหันมามองผมก็เหรอหราใหญ่เลย


“555ไม่ต้องเกร็งลูกแม่ใช้ชีวิตอเมกามาตั้งแต่ไหนแต่ไร เรื่องความรักแบบนี้ที่โน้นเขาถือว่าปกติ”แม่ไอ้พูดยิ้มก่อนที่จะเข้ามาโอบช่วงเอวผมให้เดินไปที่ห้องนั่งเล่น


ผมนั่งที่โซฟาตัวเดียวกับแม่ไอ้เก้าตรงกลางตัวที่ยาวที่สุด ไอ้เก้าก็นั่งที่โซฟาเดี่ยวข้างผม


“อย่าตากแดดมากนะลูกดูผิวจะบาง ใสจนเห็นเส้นเลือดเลย”แม่ไอ้เก้าก็ยังนั่งลูบหน้ารูปตาผมไปมา


แล้วแม่บ้านสองคนก็ยกน้ำแดงกับขนมที่ผมซื้อมาฝากแม่ไอ้เก้าออกมา


“แม่ครับ นี่ลูกสะใภ้ซื้อมาฝาก ลองทานดูหน่อยนะครับ”ไอ้เก้าบอกแม่มัน


“ว้าย น่ารักเชียวลูก ทีหลังไม่ต้องหรอกนะ มาแต่ตัวก็พอ แม่เกรงใจ”เอ่อคุณแม่ครับ อยากจะบอกว่าขนมนั้นมันชิ้นล่ะไม่ถึง5เลยครับ ผมว่าน้ำแดงที่แม่เอาเลี้ยงผมคงจะแพงกว่าเยอะเลย


“อร่อยดีนะ ซื้อที่ไหน ไม่หวานไม่มันเท่าไหร่แม่ชอบ”คุณแม่พูดพร้อมหยิบคุกกี้ชิ้นต่อไปกิน


“เออ ร้านเพื่อนน่ะครับผมกินประจำเลยคิดว่า คุณแม่น่าจะชอบ”ก็พูดเกร็งๆไปแหละครับ ก็มันไม่ชินอ่ะ


“จ๊ะแม่ชอบ แต่คงกินมากไม่ได้เดี๋ยวเราจะทานข้าวเที่ยงกัน วันนี้แม่เข้าครัวเองตอนรับลูกคีย์เลยนะ”คุณแม่ไอ้เก้าบอก บ่องตง  ภาพผู้หญิงผมสีน้ำตาลทองถูกรวบหมัดเกล้าขึ้นรับกับใบหน้าเรียวคางแหลมริมฝีปากบางเฉียบกับจมูกเล็กที่โด่งเป็นสัน ทำให้แม่ไอ้เก้าเป็นผู้หญิงคนนึงที่สาวและสวยมาก ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมไอ้เก้ามันเกิดมาหน้าตาแบบนี้


แล้วแม่ไอ้เก้าก็เดินกลับเข้าไปในครัวอีก ไอ้เก้าก็พาผมขึ้นไปห้องนอนมันเพื่อรอเวลากินข้าวเที่ยง


ไอ้เก้าบอกว่าพ่อมันทำงานอยู่ที่บริษัทแต่จะเข้ากินด้วยตอนกลางวัน พร้อมกับพี่ชายของมันอีกคนด้วย ส่วนพี่สาวมันอยู่ฝรั่งเศษครับ


“เป็นไง แม่กูไม่เห็นน่ากลัวเลย”พอเข้ามาในห้องไอ้เก้าได้ผมก็กระโดดลงบนเตียงนุ่มทันที


“แต่ผมโคตรเกร็งเลยว่ะ แบบทำหน้าไม่ถูกเลย”ผมพูดทั้งๆที่ยังก้มหน้าลงกับหมอน


“อย่าไปเกร็งซิ เป็นตัวของมึงแบบที่มึงเป็น กูว่าพ่อกับแม่คงอยากเห็นมึงในแบบนั้นมากกว่า”พูดง่ายมึงมาเป็นกูไหม


ขนาดเจอแค่แม่มันผมยังเกร็งขนาดนี้ถ้าเจอพ่อกับพี่มันล่ะ


แม่จ๋าพ่อจ๋า หนูอยากกลับบ้านT^T

TBC

คิดถึงเราล่ะซิ5555

สอบนะเอ่ย

อยากบ่นนะ แต่ไมรู้จะเริ่มบ่นอะไนก่อนดี :katai3:

เอาไว้มาบ่นวันหลัง

มีคนถามมาว่าเรา ผู้ชายหือผู้หญิง  ลองทายกันดูซิ :katai5:

ก็ว่างอ่ะเนอะ :katai5: :katai5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yymomo ที่ 17-09-2013 15:34:24
 :hao7:  อร๊ากกก แม่เนี่ยผ่านอยู่แล้วเหลือพ่อเนี่ยแหละจะว่ายังไง สู้ๆ คีย์ เดวไอ้พี่เก้ามันก็ช่วยเมียมันอยู่แล้ว  :-[
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 17-09-2013 16:35:21
ตอนนี้น่ารักมากเลยนะ เข้าใจคีย์เลย ว่ากลัวพ่อกับแม่ของคนรักจะไม่ชอบ
แต่พี่เก้าก็ให้กำลังใจ จนฮึดสู้ขึ้นมาจนได้ ส่วนแม่ก็น่ารักมาก ๆ เลย ถ้าพ่อแม่เข้าใจลูกแบบนี้ทุกคนก็ดีซิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 17-09-2013 17:41:40
แน่ใจหรอคีร์ว่าพ่อแม่เมีย  มิใช่ สามีหรอ 555555555555

หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 17-09-2013 18:31:30
หายไปนานเกิ้นนนนนน
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 17-09-2013 19:27:21
พจมานหิ้วชะลอมของฝากเข้าบ้านทรายทองแล้ว  มารอดูกันว่าจะรันทดเหมือนต้นฉบับรึเปล่า
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 17-09-2013 19:45:00
คุณแม่หัวสมัยใหม่จัง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 17-09-2013 22:26:49
แม่เก้าน่ารักอะใจดีสุดๆแล้วพ่อละจะเป็นแบบพ่อคีย์หรือป่าวนะไม่นะไม่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-09-2013 22:48:13
คุณแม่ออกจะน่ารัก คีย์กลัวอะไรเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: wargroup ที่ 17-09-2013 23:42:10
เหอๆ มีความสุข วันก่อนได้อ่านเมียเก็บ
วันนี้ได้อ่านเด็กช่างฯ รักคุณเต่าตุ่นจังเลยยยยย
ด่านคุณแม่ผ่านฉลุย แล้วด่านคุณพ่อจะผ่านมั้ย?
รออ่านต่อนะคะ ~~~~~
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 17-09-2013 23:54:05
 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[แม่เก้าน่ารักอะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 18-09-2013 00:52:22
ชื่อตอนมันแปลกๆนะ :laugh: ไม่ใช่พ่อแม่(เมีย)ล่ะ
อย่าเกร็งเลยคีย์ยังไงๆพี่เก้าก็อยู่ข้างนายเสมอ(พี่แกแอบน้อยใจ เมียเคลียดกลัวพ่อแม่ สามีไม่รัก :hao5:)
น่ารักอะคู่นี้ รอตอนเจอพ่อกับพี่ชายนะ o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 18-09-2013 01:01:17
เปิดมาเจอเรื่องนี้ ดีใจมากมาย  :sad4:

ชื่อตอนนี้มัน...อืม  :ruready

ผ่านด่านคุณแม่ไปแล้ว เหลือคุณพ่อ รอลุ้นๆ  :hao7:
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 18-09-2013 01:09:32
มาแล้ววว ดีใจนะที่มาต่อ
จริงๆ เราก็ใกล้สอบเหมือนกัน
แต่ก็ยังจะมาอ่าน 5555555555555555555
นิยายดีๆ แบบนี้ไม่อ่านได้ไง เนอะ!
 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
 :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 18-09-2013 02:01:24
อร้ากกกก!! น้อยมากกก จะเอาอีกกก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-09-2013 10:55:22
5555 น้องคีย์น่ารักอะ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: My_yunho ที่ 18-09-2013 13:23:23
พาเข้าบ้านๆๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 18-09-2013 13:45:26
คีย์น่ารักดี
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 18-09-2013 19:00:21
หวังว่าคุณพ่อคงไม่โหดนะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: oilzii ที่ 18-09-2013 20:50:19
แท็ค โน เก้า คีย์  :-[

เอร๊ยยยยย เขินนนนนนน :hao7:
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 18-09-2013 21:04:23
ดีใจทุกครั้งที่เห็นเรื่องนี้อัพตอนใหม่
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 19-09-2013 14:25:09
แม่น่ารักจัง
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 19-09-2013 17:24:46
เย้ววววววววว ผ่านด้านแม่แล้วดีใจสุดๆอ่ะ
ด่านพ่อด่านพี่ก้ขอให้ฉลุยด้วยเถิด
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 19-09-2013 17:53:29
แม่เก้าใจดีจัง สู้ๆต่อไปนะคีย์ เดี้ยวเจอพ่อกะพี่ชายอีก  อิอิ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 19-09-2013 22:27:27
พ่อสามีไม่น่าจะน่ากลัว
เพราะได้ใจแม่ไปเต็ม ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 19-09-2013 23:06:00
รู้สึกจะโดนใจแม่เก้านะคีย์เนี่ยย แล้วพ่อละจะโดนใจมั้ยย :katai1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: sarawutcom ที่ 20-09-2013 09:58:19
ทักทาย  วันสาทเดือนสิบ (วันชิงเปรต)  อิอิ

 :call: :call: :call: :call: :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 20-09-2013 23:54:30
เหลือแต่พ่อกะพี่
พ่อนี่จะดิบเถื่อนแบบเก้ารึเปล่านะ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 21-09-2013 17:08:04
555 รอดไปหนึ่ง แต่กลัวว่าพ่อจะเก้าจะแกล้งคีย์นีสิ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: everlastingly ที่ 21-09-2013 21:20:59
 :pig4: เนื้อเรื่องเหมือนคนที่จะผิดคือ...คีย์...เนาะ แต่อ่านแล้วรู็สึกสงสารคีย์มากกว่า คำพูดของเก้ามาซะเต็ม...คีย์จุกเลย ใครจะไปห่ามๆ บ้าบิ่นเหมือนเก้า คีย์ออกจะน่าสงสาร ลุ้นๆๆ ตอนต่อไปว่าพ่อของเก้าจะโหดหรือเปล่า แต่เก้าก็รับประกันความรักซะอบอุ่นเชียว
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 21-09-2013 21:36:47
555 แม่พี่เก้าน่ารักนะคะเนี่ย

คีย์ไม่ต้องเกร็งจะคะ ><

โอ๊ย โธ่ อิจฉาสองคนนี้จริงๆเลย คะ 555

รอตอนต่อไปนะคะ ขอบคุณมากนะคะ

 :mew1:
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 22-09-2013 00:05:24
คุณแม่น่ารักเนอะ

อิอิ
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 24-09-2013 02:52:12
ขอบคุณนะครับ เป็นกำลังใจให้คนแต่งด้วยครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 24-09-2013 23:23:59
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: momo448 ที่ 25-09-2013 19:55:17
 :m1: :m1:  o18
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่55พ่อแม่(เมีย) 17/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 25-09-2013 20:32:22
ดันๆ
หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 28-09-2013 18:43:19
บทที่56เบาๆ กับพี่แท็ค


ตอนนี้ผมกำลังแย่ครับ


นี่คงจะเป็นไม่กี่ครั้งในชีวิตที่ผมคิดว่าแย่


สาเหตุหรอ ดูเอาซิครับ


ไอ้คนเอาแต่ใจที่พอไข้ขึ้นก็พลานยกใหญ่แถมยังสั่งไม่ให้ผมเข้าใกล้ในระยะ2เมตร


“หิวไหม”ผมที่นั่งไขว้ห้างอยู่ที่โซฟาในห้องนอนมาเกือบ2ชั่วโมง เพื่อนั่งมองไอ้คนเอาแต่ใจ ที่ดูเหมือนจะแต๋วแตกขึ้นมาจนหน้าตกใจ


“อย่ามายุ่งกับกู”ตามมาด้วยหนังสือที่มันชอบเอาไปอ่านบนที่นอน ที่พุ่งตรงมาที่หน้าผม แต่ผมก็โยกหัวหลบทันแบบสบายๆ ก็ปามาเล่มที่10แล้วนี่


“โมโหอะไร  กูบอกว่ากูจะรับผิดชอบ”มานั่งโมโหจะเป็นจะตายทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนเริ่มแท้ๆ


“รับผิดชอยเหี้ยอะไร ไม่ต้องมายุ่งกับกู”ถึงมันจะดูน่ารักดีก็เหอะ แต่พอนานๆเขาก็เริ่มรู้สึกโมโหขึ้นมาซะแล้ว


“แล้วจะเอาไง”ถึงจะเป็นมันก็เหอะ แต่ไอ้ความงี่เง่าเนี่ย ถ้าไม่เริ่มปรามไว้ ต่อไปคงจะรำบากกว่านี้


“...”


“กูหิว มึงไม่หิวก็นอนไปเดี๋ยวกูจะไปหาอะไรกิน”ไม่ได้โมโหจริงๆหรอก แค่อยากจะแกล้งเท่านั้น


“...”มันนั่งเม้มปากมองผมอย่างไม่สบอารมณ์


ผมก็แกล้งทำเป็นไม่สนใจแล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าหยิบเสื้ออกมาใส่


“ถอย!”ยังไม่ทันได้ติดกระดุมเสื้อเสร็จไอ้ตัวดีก็เขามาเบียดแล้วหยิบเสื้อยืดสีขาวพอดีตัวมาใส่


“อย่าใส่กางเกงตัวนั้น”ผมบอกเพราะมันดันหยิบกางเกงนักเรียนม.ต้นสีแดงมาใส่ มันจะไม่เป็นปัญหาเลยถ้ากางเกงมันยาวกว่านี้อีกสัก2เท่า


“เรื่องของกู”ไม่สนในแถมถอดบ๊อกเซอร์ออก เผยให้เห็นขาเรียวยาวที่ผมเห็นแล้วยังตกใจไม่คิดว่าผู้ชายจะมีขาสวยขนาดนี้ แถวยังขาวซะ


“มองเหี้ยอะไร”มันใส่เสื้อผ้าเสร็จแล้วแต่ผมยังติดกระดุมเสื้อไม่เสร็จเลย


“กูบอกว่าอย่าใส่ตัวนี้”ตอนยังไม่ใส่ว่าสั้นแล้ว แต่พอใส่มันก็ยิ้มสั้นไปอีก ยาวแค่ครึ่งต้นขาเอง


“ไม่มีแล้ว ก็มึงเพิ่งให้แม่บ้านเอาไปซักไม่ใช่หรือไง แล้วตัวนี้มันจะทำไมตอนม.ต้นกูก็ใส่ออกจะบ่อย แล้วไหนบอกหิว ยืนบื้อทำ
เหี้ยอะไร”ไม่พูดเปล่าแต่ยังมายืนติดกระดุมให้ด้วย เปลี่ยนอารมณ์ไวจนตามไม่ทันเลย


“เสร็จแล้ว หวีผมหน่อย”แล้วมันก็เดินไปเอาหวีมาหวีผมของผมด้วยท่าทีที่ค่อนข้างจะลำบาก”ไป”แล้วก็เดินนำออกไปเฉยเลย
ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ลุกไปกินข้าวตั้งแต่2ชั่วโมงที่แล้วแล้วก็คงดี


 แต่ไอ้วิธีดูแลเหมือน เมียนี่มันชวนให้ไม่อยากออกไปกินข้าวนอนบ้านเลย


“กินไรดี”ไอ้ตัวดีที่เดินยิ้มล่าตั้งแต่เดินเข้ามาในห้าง


“...”ส่วนผมตั้งแต่เข้ามาก็ไม่สบอารมณ์เลย ก็ทันทีก้าวเข้ามาก็มีคนมองตลอดทาง พวกผู้หญิงที่ชอบมองผมเวลาไปไหนมาไหนมันก็เริ่มชินแล้ว แต่ไอ้พวกผู้ชายที่แทบจะเหลียวหลังมองไอ้ตัวดีตรงหน้านี่ซิ


“ทำหน้าให้มันดีๆหน่อย เป็นคนชวนออกมาเองดูทำหน้า แล้วมืออ่ะไม่ต้องกอดกูร้อน”จะไม่ให้กอดได้ไง นี่เดินมาจนชั้นสามแล้วก็ยังมีแต่คนมองอีก หงุดหงิดจริงๆ


“ซื้อไปกินที่ห้อง”


“ไม่เอา กูอยู่ในห้องมา3วันติดแล้ว กินนี่แหละแล้วไปเดินเล่นกัน”พอเห็นสายตาละห้อยแบบนี้ก็คงจะขัดใจอะไรไม่ได้ ดีไม่ดีถ้าพากลับไปตอนนี้ก็คงหนีไม่พ้นอาละวาดบ้านแตกอีก


“อืม” ผมก็เลยเดินโอบเอวมันต่อไป มันก็ทำหึดหัดบ้างแต่ก็ยอมให้ผมเดินโอบเข้าร้านสุกกี้ในห้างนี้แหละ คนก็เยอะพอสมควรก็วันนี้มันวันหยุด ไม่นานพนักงานหญิงก็เดินเข้ามารับรายการ


“กี่ที่ค่ะ”


“2ครับ”ไอ้ตัวดีก็ตอบหน้าระรื่น พนักงานทำหน้าชะงักไปเล็กน้อยก่อนที่จะยิ้มรับ


“กินไรอ่ะ”มันเบี่ยงตัวเพื่อให้ผมได้ดูเมนูด้วย


“แล้วแต่”ไม่ค่อยได้มีโอกาสพามากินข้าวสองต่อสองแบบนี้เท่าไหร่ นานๆทีก็ตามใจมั้งคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง แล้วอีกอยากผมก็อยากให้มันกินอะไรที่ยากกิน


“ผมเอาเป็ดย่าง หมี่หยก2 ลูกชิ้นกุ้ง2 กุ้ง2 หมูสไรท์2  เต้าหู้ปลา2 เพิ่มด้วยนะครับ แล้วก็ ของพริกกระเทียมด้วยครับ”ไอ้ตัวดีก็จัดการสั่งเสร็จสับแล้วก็ยื่นเมนูคืนพนักงาน


“ผักด้วย”ผมบอกก่อนที่พนักงานจะรับออเดอร์แล้วรีบเดินไป


“สั่งไมเสียของ”ก็เพราะมันไม่กินผักไงครับ มันก็เลยไม่ยอมสั่ง


“กินผักมั้งตัวเล็กนิดเดียวเอง”เมื่อก่อนผมก็ว่ามันตัวไม่เล็กเท่าไหร่นะครับ สงสัยคงเป็นเพราะเสื้อผ้าตัวใหญ่ๆก็เลยพลางรูปร่าง  แต่พอเห็นทุกสัดส่วนแบบนี้แล้วมันก็ตัวเล็กลงไปเยอะเลยครับ จะดีหน่อยก็คงเพราะไม่เตี้ยเท่าไหร่ล่ะมั้ง แต่ตอนที่ผมอายุขนาดมันผมก็สูงกว่ามันเกือบสิบเซ็นเห็นจะได้


“ไม่เอาไม่กิน”มันพูดพร้อมเตรียมถ้วยเตรียมตะเกียบ แล้วทำปากยื่นยาวออกมาแบบไม่พอใจ เห็นแบบนี้แล้วรู้สึกว่าไม่อยากกินเลยเฮะไอ้สุกี้เนี่ย


“กลับห้องมึงเจอดีแน่น”ผมก้มลงไปกระซิบข้างๆหู พร้อมกับกัดที่ติ่งหูเบาๆ พอดีกับที่พนักงานเดินยกอาหารมาส่ง มันก็เลยรีบผลักหน้าผมออกอย่างไว


“ไปนั่งไกลๆกูเลย”มันทำท่าไปนั่งชิดกับขอบกำแพงกั้นแล้ว หันไปยิ้มให้กับพนักงาน


แล้วพวกเราก็กินๆกันไป พูดถึงกินคงจะมีแต่ไอ้ตัวดีนี่แหละที่นั่งกินอย่างสนุกสนาน เขี่ยผักทุกอย่างทิ้งหมด ขนาดผักที่อยู่ในน้ำจิ้มมันก็ยังเขี่ยออก  ที่จริงอยากจะจับกรอกปากซะตอนนี้ แต่เดี๋ยวมันจะยาวอีก ยิ่งอาละวาดเก่งอยู่


แถมไอ้พวกนี้อีก ทั้งๆที่มากับผู้หญิงก็ยังมีหน้าหันมามองไอ้ตัวดีนี้อยู่เป็นระยะๆอีก


“ไม่กินหรอ ไหนบอกหิว”หันมาช้อนตาขึ้นมองผม เพราะตอนนี้ผมนั่งซ้อนอยู่ที่หลังมันเอาแขนโอมไปโอบเอว แล้วดึ้งให้มานั่งชิดๆ


“เอาอ้าปาก”มันว่าพร้อมกับคีบกุ้งจ่อที่ปากผม ผมก็อ้าปากกินไป แต่อยู่ๆก็ได้ยินเสียกรี๊ดเบาจากพวกพนักงานหญิงที่ยืนมองพวกผมอยู่พอผมหันไปมองก็รีบหลบกันใหญ่


ผมเลยหันมาหาไอ้ตัวดี แต่มันกลับไม่ใส่ใจก็กินๆคีบๆให้ผมตลอด ผมเสียงกรี๊ดก็ได้ยินเรื่อยๆ หึ อย่างน้อยก็ทำให้ไอ้พวกที่มองอยู่เลิกมองได้


“ทำอะไร”ผมหยิมโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนที่จะรั้งคอไอ้ตัวดีให้เข้ามาอยู่ในกล้องด้วย


“ถ่ายรูป”เสร็จแล้วก็เอามาเป็นภาพพักหน้าจอ


“ก็บอกกูดีๆก็ได้ ลูกชิ้นเกือบติดคอ”มันบ่นไปหน้าก็ยิ่งแดง เห็นแบบนี้แล้วมันน่า..เฮ้อ


ก็กินสักพักก็ออกมาเดินซื้อของใช้กัน  รู้สึกว่าหลังจากที่เรามีอะไรกัน มันก็จะทำตัวเอาแต่ใจขึ้นมาก ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นคงเขี่ยทิ้งไปแล้ว แต่เพราะไอ้การเอาแต่ใจของมัน กลับยิ่งทำให้มันดูออดอ้อนน่ารักขึ้น ผมก็เลยยอมๆไป


“เข็นเร็วๆดิ เดี๋ยวจะกลับไปหานาอีก เดี๋ยวมืด”


“ใครบอกให้มึงกลับบ้าน”


“อ้าว ก็บ้านกูอ่ะ มึงพากูมาอยู่กับมึงต้องกี่วันแล้วว่ะ กูก็อยากกลับไปหาน้องกูบ้าง”มันก็หันมาพูดจริงจัง ที่ทำตัวน่ารักนี่ก็เพราะจะกลับบ้านใช่ไหม


“กูไม่ให้กลับ”ผมก็ยืนพูดเสียงนิ่ง


“เป็นไรของมึงเนี่ย กูไม่หนีไปไหนหรอกน่า ก็ไปหานาแปปนึงแล้วก็กลับไง”แล้วทำไมไม่พูดให้หมดว่ะ


“...”


“หรือจะให้กูกลับไปอยู่บ้านเลย มึงยอมไหมล่ะ”มันเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับยืนจ้องหน้า


“ไม่”แล้วผมก็เข็รถหนีมันเลย ไม่รู้ซิครับ ทำไมผมถึงขาดสะติทุกทีที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับมัน


“ไอ้ขี้เก๊ก”ได้ยินเสียงบ่นพึมพำตามหลังมาแต่จับใจความไม่ค่อยได้ แล้วเราก็เดินซื้อของไปฝากน้องมัน พ่อแม่มันเองก็ดูเหมือนจะเข้าใจทุกอย่าง ไม่ได้ถามเรื่องที่มันไปทำอะไรที่คอนโดผม ไม่ได้ว่าอะไร แต่ก็ยังเตรียมของกับเงินมาให้มันเพราะอีก2วัน
โรงเรียนก็จะเปิดเทอม


กว่าเราจะมาถึงคอนโดก็เกือบทุ่ม  มันก็ทำกับข้าวให้กิน เห็นแบบนี้แต่ฝีมือมันดีใช้ได้เลยครับ หยิบจับทำอะไรก็อร่อยไปหมด



“หอม”ผมเดินมายืนช้อนหลังมันที่กำลังต้มอะไรบ้างอย่าง พร้อมกับฝั่งจมูกไปที่ซอกคอที่มีกลิ่นแป้งอ่อนๆลอยมา


“อย่าเข้าไกล เดี๋ยวน้ำร้อนลวก” มันว่าไม่จริงจังนัก  ผมก็ยอมปล่อยมันดีๆแล้วเดินไปเล่นน๊ตบุ๊คหน้าทีวี


จัดการเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ เป็นรูปที่ไอ้ตัวดีกำลังอ้าปากหวอจะถามอะไรบ้างอย่างกับผมที่เอียงข้างเอาจมูกฝั่งไปที่แก้มมัน แต่ตาก็ยังเหล่มามองกล้องที่ร้านสุกกี้


อัพขึ้นบุ๊ปก็มีคนมากดไลท์พร้อมแสดงความคิดเห็นับสิบภายในเวลาไม่ถึง10นาที


-แหมๆๆ หวานจังนะไอ้สัส เอาของมาเซ่นกูเลย


คนแรกที่เสนอหน้ามาอย่างไวก็คือไอ้ไวน์ ตัวต้นเหตุทำให้เรื่องคืนนั้นเกิดขึ้น จะว่าไปก็คงต้องยกความดีความชอบให้กับมัน


-น้องชายหรอค่ะ น่ารัก


นี่ก็เป็นบรรดาลุกคุณหนูที่รู้จักกับพ่อ ผมเลยต้องจำยอมต้องรับแอด


-ไม่ใช่น้อยชายหรอกครับ ไอ้แท็คมันลูกคนเดียว นี่เมียมัน


ไอ้ทันมันก็รีบมาเสือก


-กรี๊ดดดดดด พี่แท็คทำไมทำกับแพรแบบนี้


คนนี้ใครก็ไม่รู้จำไม่ได้


-โดนน้ำร้อนหรอครับน้อง


ไอ้จิมมันเป็นพวกไม่ชอบผู้หญิงที่ออกแนว ประมาณว่าแบบพวกคิดไปเอง มันก็มักจะค่อยมานั่งกัดพวกผู้หญิงในเฟสผมอยู่บ่อยๆๆ


แล้วก็อีกหลายร้อยข้อความของพวกนั้นผมก็ไม่ได้สนใจอะไร ชินแล้วด้วย เพราะยังไงก็มีพวกที่ติดตามอยู่เป็นแสน ไม่ว่าจะเปลี่ยกี่เฟสก็จตามมากันจนได้


“มากินข้าว เล่นอะไรหนักหนาว่ะ”ไอ้นี่ก็ทำตัวเหมือนเมียผมเข้าไปทุกที แต่จะว่าไปก็คงจะเป็นเมียแล้วล่ะ


“อืม”ผมก็เลยรีบลุกขึ้นมากินข้าวโดยเปิดโน๊ตบุ๊คไว้แบบนั้น
เสร็จแล้วมันก็เป็นคนทำความสะอาดผมก็กลับมาดูเฟสบุ๊คตัวเองต่อก็มีแจงเตือนเป็นพันทั้งๆที่เพิ่งผ่านไม่ไปถึงชั่วโมง


“เล่นไร นอกใจก็หรอ”ไอ้ตัวดี่เพิ่งอาบน้ำเสร็จ ก็กระโดดขึ้นมานั่งบนตักผมพร้อมกับแย่งโน๊ตบุคไปดู ถ้าเป้นคนอื่นผมคงจะลุกขึ้นตะวาดแล้วไล่ออกนอกห้องไปแล้ว แต่เพราะเป็นมัน ผมเลยเอามือไปกอดเอวมันไหวหลวมๆพร้อมกับเอาหน้าไปเกยไว้บนผมนุ่มๆที่ชื้นนิดๆ


“โห แม่งสาวเพียบเลย”มันหันมามองผมด้วยสายตาเคือง พอเห็นหน้าบึงๆแบบนี้ก็หมั้นเขี้ยวอดไม่ได้ต้องก้มลงไปกัดปากล่างมันเบาๆ


“ลบออกซิ”หึหึ ผมไม่สนใจหรอกครับผู้หญิงพวกนั้นถึงบ้างคนผมจะเคยลองเล่นด้วยก็เหอะ


“ชิ”แล้วมันก็กดดูว่าผมเคยคุยส่วนตัวกับใครบ้างซึ่งส่วนใหญ่ก็คงเป็ยพวกไอ้จิมไอ้แดนไอ้ไวน์


“เฮ้ยมีเฟสพี่เก้าด้วยหรอว่ะ”ดูเหมือนไอ้ตัวดีมันจะบังเอิญไปเห็นหน้าเพื่อนมันกับผัวเพื่อนมันที่ขึ้นไฟสีเขียว บอกถึงสถานะว่ากำลังใช้งานอยู่


ผมก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ครับมันก็กดเข้าไปดูโปรไฟล์คนโน้นทีคนนี้ที ส่วนผมก็นั่งดูดๆเล็มๆแถวๆต้นคอมันเบาๆ ตัวมันหอมจริงๆไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมราคาเป็นแสน แต่เป็นกลิ่นหอมจากตัวมันที่ผสมกับสบู่เหลว มันทำให้หัวผมเบาและโล่งทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ พอดูดแรงมันก็จะหดคอหนีบ้าง แต่ก็ยังสนใจเฟสบุ๊คผมอยู่


“พี่ไวน์บอกว่าพรุ้งนี้จะไปเที่ยว จะไปไหม”ผมเงยหน้าขึ้นมามองก็เห็นไอ้ไวน์มันกำลังถามอยู่


“ไม่ไป เดี๋ยวเปิดเทอมแล้วอยากอยู่เฉย”มันก็หันไปพิมพ์บอก ก็เห็นไอ้ไวน์มันพิมพ์กลับมาว่า ติดเมีย


“ทะ ทำอะไร”ผมเริ่มเอามือสอดเข้าไปใต้เสื้อมันแล้วลูบไปมา


“ไม่ต้องสนใจ”ผมก็เลยได้ทีเล็มหูมันไปกัดบ้างดูดบ้างสลับไปมา จนไอ้ตัวดีเริ่มอยู่ไม่เฉย


“อืม “เสียงโคตรเซ็กซี่เลย ยิ่งได้ยินยิ่งยาก


ผมเลยจับหน้ามันให้หันมาด้านข้างแล้วก็ประกบจูบ แล้วสอดลิ้นเข้าไปในปากมันมือก็เลื่อนไปเปิดแวปแคมถ่ายวิดีโอไว้  มันก็ไม่ได้ขัดขืนอะไร ค่อยๆเอี้ยวตัวมากอดคอผมแล้วก็รับจูบ


“ไอ้สัสเกรงใจกูบ้าง”แล้วจู่ๆก็มีเสียงดังออกมาจากโน๊ตบุ๊คเป็นไอ้ทันที่นั่งมองอย่างเอาเป็นเอาตาย ไอ้ตัวดีเลยรีบลงจากตัวผมแล้ววิ่งเข้าห้องไปเลย


ลืมไปว่ามันเป็นระบบอัตโนมัติของสไกด์ ที่ถ้าใครออนเราก็จะเห็นหมด ยิ่งรับเปิดแบบอัตโนมัติด้วย


“เสือก ไอ้สัด”ทีแรกก็กะว่าจะอัดเก็บไว้ดู แต่ไอ้พวกนี้แม่งเห็นแทนที่จะอยู่เฉยๆกลับเสือกขึ้นมา


“55555”ได้ยินเสียงมันหัวเราะมาก่อนที่ผมจะพับหน้าจอลง แล้วรีบตามไอ้ตัวดีเข้าไปในห้อง


TBC.

อีกไม่กี่ตอนก็จะจบแล้วนะเอ่ย

ยังสอบไม่เสร็จแต่ก็ลงให้นะเอ่ย

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 28-09-2013 19:12:41
 :ling1: :ling1: :katai5:
ยังไม่อยากให้จบเลยง่ะ
ชอบเรื่องนี้  น่ารักทุกคู่เลย

ถ้าแต่งเรื่องใหม่จะมีพวกนี้เอี่ยวด้วยไหมอ่ะ
ติดตามๆ  :hao5: :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 28-09-2013 19:14:02
วู้ววว...อิจฉาเว้ยเฮ้ย
สุดท้ายหัวหน้าคุมซอยติดเมียทุกราย 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: tawan ที่ 28-09-2013 19:52:22
โอ้ยยยยยยยยน่ารักกกกกกกก :o8:

รีบมาต่อเร็วๆนะ

 :call:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 u
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 28-09-2013 19:53:03
วู้ววว...อิจฉาเว้ยเฮ้ย
สุดท้ายหัวหน้าคุมซอยติดเมียทุกราย 555
เห็นด้วยอาจจะมีอาการกลัวเมียแถมมาด้วย...555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: day9day ที่ 28-09-2013 19:54:12
คู่นี้ก็น่ารักอีกคู่เลยแหละ ชอบอ่ะ แท็คโน ติดตามๆ รอตอนต่อไปนะครับ

จะจบแล้วเหรอครับ ฮื่อๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 28-09-2013 20:08:21
อยากเห็นอ่ะ 5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ifangza! ที่ 28-09-2013 20:41:01
น่ารักอ่ะ ชอบ  :mew1: :mew1:  :L1: :L1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 28-09-2013 20:44:44
พี่แท็คขี้หวง แถมยังติดเมียอีก
น้องโนต้องทำใจนะคะ 555555555
ชอบอ่ะ ชอบคู่นี้ น่ารักตลอด
น้องโนนี่หลังโดนโซเดมาคอมแล้วยิ่งแบ๊ว ยิ่งน่ารักเลย
ตัวจริงหนูเป็นสายแบ๊ว สายนางแมวยั่วสวาทหรอลูก?

ขอบคุณคนแต่งด้วยนะคะ ที่มาอัพให้
ขอให้สอบได้คะแนนดีๆ ตามที่ต้องการนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอจ้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 28-09-2013 21:09:56
พี่แท็คทำกับโนไว้เยอะก็งี้ล่ะต้องเอาคืนกันบ้างอิอิโรคกลัวเมียนี่เป็นโรคติดต่ออ่ะป่าวเนี่ยคึคึ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 28-09-2013 22:35:26
5555 ฟินอ่ะตอนนี้ มุ้งมิ้ง น่ารักเชียวววว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กร
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 28-09-2013 23:23:35
แหมวันเบาๆของแท็ค-โนน่ารักจริงๆ~
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 28-09-2013 23:31:46
แหมๆเฮียทีกับเพื่อน กับฝูงนี่ไม่หวงเลยนะ เล่นโชว์เค้าหมด ทำงิน้องโนก็เขินแย่อะดิ :m3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 28-09-2013 23:38:07
นอกจากหัวหน้าคุมซอยแล้ว คงต้องมีตำแหน่งเจ๊ใหญ่ประจำแต่ละซอยด้วยสินะ  :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 28-09-2013 23:54:19
แท็คโนน่ารักมาก ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 29-09-2013 03:20:05
อรั้ยยยย><
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 29-09-2013 04:23:07
 :hao6: อารายของน้องโน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 29-09-2013 07:38:58
ชอบบบๆๆ พี่แท็คจะอัดวีดีโอด้วยย 55555555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 29-09-2013 09:18:57
 :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Xipnoz ที่ 29-09-2013 10:17:07
จะจบแล้วหรอ เรื่องนี้ ชอบมาก  :hao7:

//มีแต่เรื่องกำลังจะจบ  :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: momo448 ที่ 29-09-2013 11:01:14
เหมือนพี่แท็คจะหื่นเรยอะ แต่ช๊อบบ ชอลบบบ :haun4: :haun4: :pighaun: :z1: :z1:



จะจบแร๊วหรอออ  ชอบมว๊ากกกกก :mew6: :mew2: :katai1:

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: thanza1970 ที่ 29-09-2013 16:13:44
เอาใจช่วยคนเีขียนขอให้สอบได้ แล้วก็สอบผ่านน่ะครับ

นิยายสนุกมากๆ เอาใจช่วยนายแท็คด้วยครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ronlbb ที่ 29-09-2013 20:07:57
พี่แทคเปลี่ยนไปมาก   หรือจริงๆเป็นแบบนี้นานแล้ว
แต่ไม่แสดงออกใช่ป่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 29-09-2013 20:39:52
โห มีอวดชาวบ้านด้วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 29-09-2013 22:55:12
 :o8: :o8: :o8: :o8: :o8:กรี้ดดดดดดดดดดดดเขินอะอ่านไปยิ้มไปเลย :mew3: :mew3: :mew3: :mew3:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 30-09-2013 10:13:04
ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 30-09-2013 10:15:25
 :katai4:
กระหน่ำบวกและเป็ดด้วยความชอบแทค-โน 555
โนจ๋า เอาใจพี่แทคเยอะๆ หน่อยดิ
แต่แค่นี้ก็หลงเป็นบ้าแหละ 555
ไม่อยากให้จบเลย
 :hao5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 30-09-2013 11:26:45
กรี๊ดดดดดดดดดด

พี่แท็คติดเมียอ่า :-[ แต่เมียมันก็ทำตัวหน้าติดจริงๆ

ใกล้จะจบแล้วหรอ ว้าคงคิดถึงน้ิองๆแย่ :mew6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 30-09-2013 21:37:07
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 01-10-2013 02:31:33
โนโหด 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: patee ที่ 01-10-2013 19:52:51
 :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 01-10-2013 20:21:40
ถ้าทางจะเข้าสมาคมกลัวเมียด้วยหริอเปล่านี่
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 02-10-2013 08:29:05
น่ารักอ่า!!  :)
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 02-10-2013 09:49:49
น้องโนน่ารักอ่ะ ......ขวัญใจเจ๊ อิๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 12-10-2013 17:45:04
แหม่ๆๆ ไม่ค่อยเลยนะพี่ แท๊คถ่ายแวบแคมสะด้วย  5555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่56เบาๆกับพี่แท็ค 28/9/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 13-10-2013 19:08:04
ThankS
หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 14-10-2013 00:31:04
บทที่57  คุณพ่อ(ภรรยา)


“เก้าคุณพ่อมาแล้วลูก”เสียงเคาะประตูพร้อมเสียงเรียกปลุกผมให้ตื่นจากการนอนอย่างหน้าหงุดหงิด


“ครับแม่”ผมตะโกนตอนขานรับไปก่อน ก่อนที่จะหันมามองไอ้ปลาหมึกข้างๆที่กอดเอวแน่นจนขยับตัวไปเปิดประตูให้แม่ไม่ได้


“พี่ พี่ พี่เก้า”ผมเรียกไอ้คนข้างๆพร้อมกับเขย่าตัวเบาๆ


“...”มันก็ยังคงนอนนิ่งไม่แม้แต่จะขยับตัวสักนิด


“พี่พี่เก้า”เพิ่มเรเวลในการเขย่า


“....”มึงจะไม่ตื่นจริงๆใช่ไหม


“ไอ้พี่เก้า!”ผมเลยเงยหน้าขึ้นให้ริมฝีปากติดกับใบหูมันมากที่สุดเท่าที่จะมากได้ แล้วตะโกนเน้นๆไปที่หูมัน


“เหี้ย”ไอ้เก้าสะดุ้งลุกนั่งอย่างเร็วเลยครับ หึหึหึต้องให้กูเล่นแบบนี้”อะไรของมึงเนี่ย”มันเอามือลูบหูไปมาอย่างหัวเสีย


“ก็ปลุกดีๆแล้วอ่ะ ไม่ยอมตื่นเอง”ผมก็ลุกขึ้นเดินไปเข้าห้องน้ำล้างหน้าล้างตา  ตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้มือผมสั่นไปหมดเลยอ่ะT^T


“เป็นไร”ไอ้เก้าที่เดินเกาหัวเข้าห้องน้ำตามมาพูดขึ้นพร้อมจองหน้าผมผ่านกระจก


“ไม่มีไร” ความรู้สึกเหมือนกำลังรอฟังผมสอบเลยอ่ะครับ ใจหนึ่งก็คิดว่าทำได้ แต่อีกใจก็คิดว่าไม่ได้แน่นๆ อะไรแบบนี้อ่ะ


แล้วพวกเราก็พากันลงมาชั้นล่างไอ้เก้าก็เดินนำผมเข้าไปในห้องกินข้าวทันที(บ้านแม่งโคตรเวอร์อ่ะ บ้านผมแม่งกินในครัวนั้นแหละ)ก็เจอผู้ชายแปลกหน้าสองคนนั่งที่หัวโต๊ะคนหนึ่งแล้วถัดมาด้านซ้ายก็อีกคนหนึ่งหน้าตาเหมือนกันอย่างกับแกะเลยครับ แต่ดูเหมือนคนที่อยู่หัวโต๊ะจะดูมีอายุมากกว่า แต่นั้นไม่สำคัญเท่ากับว่า สองคนนี้หล่อมากกกกกกหล่อลากสะดื้อกันเลยทีเดียวแหละครับ มันคนละแบบกับไอ้เก้าไอ้เก้ามันจะออกหญี่ปุ่นๆอะไรแบบนี้อ่ะ แต่อีก2คนหล่อแบบผู้ดีอ่ะครับ เอาประมาณว่าเราจะไม่มีทางเจอผู้ชายหน้าตาแบบนี้ตามตลาดนัดแน่นนอนเลย


“อ้าวมาแล้วหรอลูกลูกคีย์มานั่งนี่ซิ”แม่ไอ้เก้าตบเก้าอี้ข้างตัวที่ติดกับคนหัวโต๊ะด้านขวาให้  แล้วทำไมจัดที่นั่งแบบนี้กันล่ะครับ


“ครับ”ผมก็ค่อยเดินไปนั่งตาก็หันมองแต่ไอ้เก้าพอไอ้เก้ามันจะอ้อมไปนั่งกับผู้ชายอีกคนแม่มันก็เรียกมันไว้ก่อน


“เก้าตามแม่มานี่หน่อยลูก พอดีแม่มีเรื่องจะคุย”แม่มันบอกพร้อมค่อยๆลุกจากเกาอี้


“คุยอะไรครับคุยนี่ก็ได้ หรือไม่ก็กินข้าวกันก่อน”ไอ้เก้าถามกลับ


“ก็จะให้ลูกมาชิมของหวานนั้นซิ ไม่รู้อร่อยไหมแม่ทำเองเลยนะ ไปช่วยแม่หน่อยลูก”แม่ไอ้เก้าว่า ไอ้เก้าก็หันมามองผมเป็นเชิงว่าอยู่ได้ไหม ผมก็พยักหน้าให้มันไปกับแม่


พอมันออกไปเท่านั้นแหละ บรรยากาศในห้องกินข้าวก็อึมครึมทันที


“จะไม่ทักทายกันหน่อยหรือไง”เสียงทุ่มต่ำติดเย็นเอ่ยขึ้นเพื่อเริ่มเปิดบทสนทนา ผมหันไปมองทางหัวโต๊ะทันที


“เอ่อ ขอโทษครับ ผมชื่อคีย์ครับ ชื่อจริงชื่อนายคีย์ยวัต พาศรีพิทักษ์ เรียนอยู่ปวช..”


“พอแล้ว”ก่อนที่ผมจะทันพูดจบเขาก็พูดแทรกขึ้นมาผมได้แต่มองไปยังอยู่คนที่นั่งฝั่งตรงข้ามกับผม เขายังคงนั่งกดมือถือ ราวกับบรรยากาศรอบๆตัวของเขาไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างไงอย่างงั้นเลยล่ะครับ”เข้าเรื่องเลยแล้วกัน เท่าไหร่”เขาพูดพร้อมจองผมด้วยสายตาที่ผมอ่านไม่ออก


“อะไรครับ”ผมค่อยเงยหน้าถามแบบกล้าๆกลัว


“ค่าตัวกับค่าเสียเวลาที่มาเป็นของเล่นให้ไอ้เก้า ต้องการเท่าไหร่”เขาพูดทั้งๆที่ไม่มองหน้าผมด้วยซ้ำ ทำเหมือนกับว่าคำพูดเมื่อกี้นี่มันเป็นคำพูดธรรมดา  แต่ผมหน้าชายิ่งกว่าโดนใครสักคนตบหน้าซ้ำไปซ้ำมาอีก


“ผมไม่..”


“10ล้าน ฉันคิดว่าเงินนี่คงพอที่จะให้เธอย้ายโรงเรียนแล้วไปใช้ชีวิตอยู่ที่ไหนสักที่ ที่ลูกชายฉันหาไม่เจอไปตลอดชีวิต”ไม่ว่าเปล่าผู้ชายอีกคนที่เอาแต่นั่งกดโทรศัพท์เมื่อครู่ก็ยกกระเป๋าสีดำขนาดใหญ่ ก่อนที่จะกดเปิดล็อกกระเป๋าแล้วหันมาทางผม ในนั้นมีแบงค์พันสีเทาส่งกลิ่นใหม่เอี๊ยมเบียดแน่นเต็มกระเป๋า พร้อมสายคาดธนบัตร


“จะนับก่อนก็ได้”เอาว่าพร้อมกับจ้องมาทางผม


“ผมไม่...”


“น้อยไปหรือไง เด็กอย่างเธอดูท่าว่าก็คงเคยๆกับคนอื่นมามั้งอยู่แล้ว แถมเป็นผู้ชายคงไม่มีอะรเสียหาย ตามกฎหมายเธอเรียกร้องอะไรไม่ได้อยู่แล้ว 10ล้านเนี่ยฉันคิดว่ามันมากไปด้วยซ้ำกับเด็กแบบเธอ” จู่ๆหัวผมก็หมุนติ้วไปมาจน ทำอะไรไม่ถูก รู้สึกแสบตาแสบคอไปหมดเหมือนกำลังจะร้อมไห้


“ได้เงินแล้วก็ออกไปซะ”เขาพูดก่อนที่จะลุกออกจากเก้าอี้ที่ตัวเองนั่งเตรียมเดินออกไปนอกห้องอย่างไม่รีบร้อน


“เงินนี้”ผมพูดขึ้นมาทั้งๆที่ตัวเองก็ยังก้มมองแต่มือที่กำขากางเกงจนยับยู่ยี่ไปหมด ถึงจะไม่หันไปมองผมก็รู้ว่าพ่อไอ้เก้าหยุดเดิน”เงินนี้ เงินแค่นี้ ผมไม่ต้องการ”ผมพูดออกไปก่อนที่จะค่อยๆลุกออกจากเก้าอี้ แล้วหันไปมองหน้าพอไอ้เก้า


“แปลว่าไม่พอ”เขาหันมาถามพร้อมมองต่ำลงมาที่ผม


“จะสิบ หรือร้อยล้าน ผมก็ไม่เอา คิดว่าลูกชายตัวเองเป็นอะไรสัตว์เลี้ยงหรือไง ถึงได้เที่ยวเล่นกับความรู้สึกของลูกตัวเองแบบนี้  ผมไม่ใช่เด็กแบบที่คุณคิด ผมเป็นคน มีพ่อมีแม่เหมือนกัน ผมคิดว่าตัวคุณเองคงไม่ชอบเหมือนกันถ้าใครมาว่าลูกคุณเป็นเด็กขายตัวอะไรแบบนี้ เงินแค่นี้เก็บไว้เถอะครับ ถ้าคุณไม่คิดที่จะอนุญาตให้ผมกับพี่เก้าคบกัน คุณก็ต้องเป็นคนไปบอกเขาให้เลิกกับผมด้วยตัวเอง ไม่ใช่มาใช้วิธีน้ำเน่าแบบในละครแบบนี้!”


ผมพูดบรี๋บแบบแทบไม่หายใจ ก่อนจะจ้องมองผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อคนด้วยความรู้สึกเสียใจ ไม่ใช่เสียใจถูกทำเหมือนอีตัวแบบนี้ แต่เสียใจที่ไอ้เก้าได้คนแบบนี้เป็นพ่อ  ผมเข้าใจว่าคนเป็นพ่อแม่คงเลี้ยงลูกมาไม่ได้ต้องการให้ลูกเป็นแบบนี้ แต่เมื่อลูกเป็นไปแล้ว ไม่ยอมรับแถมยังกีดกันขนาดนี้ เขาคนนี้ก็คงไม่ได้คิดถึงใจลูกของตัวเองอยู่แล้ว


“หึ ไม่อวดดีไปหน่อยหรือไง”เขาเดินเข้ามาหยุดยืนตรงหน้าผม”คิดว่าตัวเองเป็นใคร กล้าดียังไงมาพูดกับฉันแบบนี้ห๊ะ!”เสียงตะคอกท้ายประโยคทำเอาผมถึงกับเซไปด้านหลัง


ผมพูดแรงไปซินะ


“ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจ แต่ผมแค่ไม่อยากให้คุณเข้าใจผิดว่าผมไม่ได้เป็นเด็กแบบที่คุณคิด”ผมเป็นบ้าแน่นๆครับถ้ายังต้องอยู่ในสถานการณ์แบบนี้


“หึ ถ้าไม่ต้องการเงิน ก็เห็นแก่อนาคตลูกฉันออกไปจากชีวิตเขาซะ!”เขาพูดก่อนที่จะเดินออกจากห้องอาหารไป


“เกิดอะไร เตี้ย เตี้ยเป็นอะไร เตี้ย”ไอ้เก้าที่วิ่งมาจากไหนก็ไม่รู้ตรงเขามาประคองผมที่นั่งอยู่ที่พื้นอย่างหมดเรี่ยวแรง


“ฮือๆๆ พี่เก้า ฮือๆๆ”ผมไม่สนหรอกว่ามใครจะมองอยู่ ไม่สนใครที่จะมองอย่างสมเพศ ผมทำอะไรไม่ได้เลย แทนที่ผมจะพยายามพูดดีๆเหมือนอย่างที่ไอ้เก้าพยายาม แต่ผมกลับใช้อารมณ์ คิดว่าตัวเองเป็นนางเอกละครที่แค่พูดด่ากลับไปแล้วทุกอย่างมันจะแฮปปี้ แต่มันไม่ ผมทำอะไรไม่ได้เลย


“เตี้ย เตี้ย”ผมรีบดิ้นออกจากอ้อมกอดของไอ้เก้าก่อนที่จะวิ่งไปที่หน้าบันไดที่พ่อไอ้เก้ากำลังเดินขึ้นไป แล้วคุกเข่าลงอยู่ที่ติดบันได


“ขอร้องแหละครับ ขอผมคบกับพี่เก้าเถอะนะครับ”ถึงแม้ภาพมันจะดูน้ำเน่า แต่อารมณ์ผมมันไม่น้ำเน่านะครับ คิดอะไรไม่ออกแล้วจริงๆ ตอนนั้นในหัวผมคิดแค่ว่า ผมอยู่ไม่ได้แน่นๆถ้าไม่มีไอ้เก้า


“เตี้ย ลุก ทำไรว่ะลุก”ไอ้เก้าเดินเข้ามาก่อนที่จะกระชากแขนผมให้ลุกขึ้นแต่ผมก็ฝืนไว้


“นะครับ ผม ผมจะพยายามไม่ทำตัวให้พี่เก้าเดือดร้อน”ผมก็พูดอะไรไปผมก็ไม่ทันคิดหลอกครับ จำไม่ได้ด้วยซ้ำ รู้แต่ว่าน้ำตาผมมันไหลไม่ยอมหยุดหัวใจก็ปวดเหมือนโดนบีบเพราะความตื่นเต้นและความกลัว


“คุณพอเถอะ ฉันเห็นแล้วน้ำตาจะไหลเลย เดี๋ยวตาเก้าก็อารวาดอีก”แม่ไอ้เก้าเดินขึ้นไปหาพ่อไอ้เก้าแล้วพูด แต่ตอนนั้นผมไม่ได้ฟังหรอกครับยังคงนั่งร้องไห้จะเป็นจะตายอยู่


“อะไรกันคุณ กำลังสนุกเลย”พอพ่อไอ้เก้าพูดเท่านั้นแหละผมเงยหน้าขึ้นเลยครับ”เป็นผู้ชายจริงๆหรือป่าวร้อนไห้น้ำแทบท่วม”พ่อไอ้เก้าเดินลงบันไดมาแล้วมายืนมองผม


“เล่นแรงไปนะครับพ่อ ก็รู้ๆอยู่ว่ามันขี้กลัว”ไอ้เก้าที่ดึงผมให้ยืนขึ้นได้ก็หันไปคุยกับพ่อมัน ส่วนผมหรอ ก็ยังสะอื้นมองซ้ายมองขวาไม่รู้เรื่องเลย


“ไปๆๆ ล้างหน้าล้างตาแล้วลงมากินข้าว ค่าตัวแพงนะขนาดสิบล้านยังไม่พอ หาเองแล้วกันแกน่ะ”แล้วพ่อมันก็เดินไปเลย


“ไปล้างหน้าดิ”ผมก็ยังลำดับเหตุการณ์ไม่ถูก ก็เดินตามไปแบบงงๆ


“ยิ้มอะไร”ตอนนี้เริ่มฉลาดแล้วครับ ผมเห็นไอ้เก้ามันยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่มองผมผ่านกระจก


“หึหึ ขอร้องเถอะครับให้ผมคบกับพี่เก..”ผมรีบเอามือไปอุดปากมันอย่างไว  แม่งแค่นี้กูก็อายจนแทบจะแซกแผ่นดินหนีอยู่แล้วยังจะมาล้ออีก


“กูดีใจ ที่มึงทำแบบนั้น”มันว่าก่อนที่จะกอดเอวผมไว้หลวมๆแล้วหันหน้าไปทางกระจก ทำให้ผมเห็นไอ้เก้าที่กอดผมอยู่ด้านหลังแล้วเริ่มจูบซับตามเส้นผมเลื่อยๆ เห็นแบบนี้แล้วมันก็อดเขินไม่ได้เป็นครั้งแรกเลยที่ผมได้เห็นเรากอดกันแบบนี้อ่ะ


“อืม”ไม่มีอะไรจะพูดอ่ะ


“หึหึหึ ค่าตัวแพงหรอเรา”ยังๆยังไม่เลิก


“ใช่ค่าตัวผมแพง สิบล้านอ่ะไม่พอหรอก”


“หึหึ สินสอดอ่ะ กูจะให้ทั้งหมดเท่าที่ชีวิตกูหาได้เลย”


“แวะ เวอร์ไป ไม่ต้องเป็นห่วงนะผมจะหาเลี้ยงพี่เอง”


“หึหึหึ ไปฝันไปไอ้เตี้ย”


หลังจากนั้นผมกับครอบครัวไอ้เก้าก็ไปกินข้าวกัน ตลอดการกินพ่อไอ้เก้ากับไอ้เก้าก็เอาแต่ล้อผมที่ผมร้องไห้ฟูมฟาย แล้วก็ยังบอกอีกว่าจะยกไอ้เก้าให้แต่ก็ขอสินสอดสักพันล้านอีก แต่ก็ทำเอาผมหายเกร็งเลยครับ  แต่ก็อดแปลกใจไม่ได้สำหรับคนที่มีหน้าตาทางสังคมขนาดบ้านมันกลับยอมรับอะไรง่ายๆแบบนี้


แม่ไอ้เก้าพูดขึ้นมาว่า


เลี้ยงมาก็ให้แต่เงิน พอโตมาจะมาบังคับให้ทำโน้นนี่ก็คงเห็นแกตัวเกินไปหน่อย แล้วบ้านมันก็อยู่อังกฤษกันที่โน้นนักธุรกิจส่วนใหญ่ก็เป็นเกย์กันทั้งนั้น พ่อแม่มันก็เลยไม่ค่อยอะไร จะบอกว่าผมโชคดีดีไหมหว่า  อย่างน้อยๆครอบครัวเราทั้งสองตนก็ยอมรับ ทำเอาผมดีใจสุดๆเลยครับ


“สนุกไหม”ไอ้เก้าถามขนาดที่เรากำลังขับรถกลับบ้าน


“พ่อพี่โคตรแสบอะ นิสัยเหมือยพี่เปรี๊ยบ ไม่สงสัยเลย”


“หึหึหึ ก็ดีแล้วล่ะ “


“แล้วเรื่องที่พ่อพี่แกล้งผมอ่ะ พี่รู้ตอนไหนอ่ะ”


“ก็ตอนที่แม่ให้เข้าครัวเขาก็เล่าให้ฟัง  แม่บอกว่าอยากรู้ว่าสะใภ้บ้านนี้จะเชื่อได้ป่าวอ่ะ”


“พอกันทั้งบ้าน”ก็เห็นจะมีแต่พี่มันนี่แหละครับที่ไม่พูดไม่จากดโทรศัพท์ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่เรื่อยๆ”แต่ลงทุนเนอะไปเปิกเงินสิบล้านมาเลย”


“หึไม่ต้องเบิกหรอก ปกติพ่อจะใช่เงินวันๆก็ประมาณนี้แหละก็เหมือนกับเงินในกระเป๋าตังนั้นแหละ”มึงจะรวยไปไหนคราฟฟฟ


“แล้วไมไม่ใช้บัตรอ่ะ”มาแถวถือเงินสิบล้านไปไหนแบบนี้มันก็ออกจะเกินไปหน่อยนะ


“นักธุรกิจที่ดีน่ะ เขาไม่เซ็นเช็คหรือรูดบัตรเครดิตหรอก   ถ้าใช้เงินสดมันจะน่าเชื่อถือกว่าไม่ใช่หรอ”อันนี้กูไม่รู้ครับบ้านกูไม่รวยขนาดมึง


“เหอะๆๆ”


แต่ก็เอาเถอะถือว่าวันนี้จบลงด้วยดี ถึงจะน่าอายไปในบ้างตอนแต่รวมๆแล้วผมก็มีความสุขมากเลยครับ โล้งอกแบบสุดๆไปเลย ล่ะ


“เดี๋ยวก็เปิดเทอมแล้วคืนนี้เช้าเลยเป็นไง”ไอ้เก้ายิ้มกรุ่มกริ่มมองมาทางผม


“ไอ้บ้า ทำคนเดียวเถอะ จะเปิดเทอมแล้วต้องนอนให้เยอะๆตังหาก”


“หึหึหึ”หัวเราะแบบนี้ทีไรผมมีอัตรายทุกทีเลย


T^Tแล้วมันก็ทำจริงอย่างที่มันพูด ขอไม่เล่ารายละเอียดนะครับ เพราะหลายรอบมากเล่าจริงๆ10หน้าก็คงไม่พอT^T


TBC

ตอนหน้าแล้วซินะT^T

คงคิดถึงทุกคนแย่แต่มีภาค2แน่นนอน

แต่ตอนแต่เด็กช่างคู่ๆอื่นๆให้ครบก่อน อารมณืจะประมาณเดิะซี่รี่ย์อะไรแบบนี้อ่ะ

ยังสอบไม่เสร็ขพูดแล้วอยสกจะร้องไห้

ไปนะT^T


หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 14-10-2013 01:06:08
เห้ยเข้ามาเจอพอดี ยังกะแจ๊คพ็อต
โหยไรอ่ะคุณพ่อ
ตอนแรกแอบตกใจเบาๆ พอเฉลยนี่เงิบเลย 555555555555555555555

ขอบคุณนะคะที่มาต่อให้ คนแต่งสอบยาวจัง
ขอให้มันผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ สู้ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 14-10-2013 02:11:47
นิสัยพอๆกันทั้งบ้านเลยขี้แกล้งอ่ะแต่คีย์ก็น่าแกล้งจิงๆอะแหละเหอะๆดีนะที่ไม่ดราม่าาาาาา^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กร
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 14-10-2013 07:43:44
แหม ทำแผนลองใจลูกสะใภ้นี่เอง เราก็ตกใจหมดนึกว่าจะดราม่า ฮ่ะๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 14-10-2013 09:31:13
ขอบคุณครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: kasarus ที่ 14-10-2013 11:44:01
ดีที่คีย์ไม่ทำอะไรรุนแรงลงไป
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 14-10-2013 11:53:55
 :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: :m25: เลือดพุ่งงงงงง 555555 น้องคีย์ ยินดีด้วย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 14-10-2013 12:49:26
คุณพ่อน่ากลัวจริงๆ!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 14-10-2013 13:58:29
พ่อพี่เก้าแสบมากกก ทำเอาใจหวิวๆเรยอ่ะ  :'(
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 14-10-2013 14:32:32
ความจิงคนเราสามารถมีอะไรได้ขนาดนั้นเลยหลอ 555++
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงภูเขา ที่ 14-10-2013 14:49:41
ขอแท๊คโนอีกหน่อยจิ  :z1:

รู้สึกรักคู่นี้จัง  :impress2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 15-10-2013 21:33:28
 :mew5: :mew5: :mew5: :mew5:พ่อพี่เก้าเล่นแบบนี้คีย์น่าสงสาร :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 15-10-2013 21:50:03
ว๊าาา...จะจบซะละ ยังอยากให้ต่ออีกหลายๆตาอนเลย เอิ้กส์ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 15-10-2013 22:33:08
แสบทั้งบ้านเราก็ตกใจหมด 55
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ice_spok ที่ 15-10-2013 22:38:31
เช้าจริงหรอ อะไรยังไง

มาเล่าให้ฟังหน่อยเร้ววววววว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 16-10-2013 10:08:29
ใจหายอ่ะ จะจบแล้ว
แต่ ไอ้พี่เก้า ถนอมน้องหน่อย เล่นจนเช้าเลยนะ หุๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 16-10-2013 12:08:42
อ่านตอนแรกกดดัน?เราซะน้ำตาร่วง มันแบบหน่วงๆ

แต่มาตอนท้ายก็ดีใจด้วยที่คุณพ่อแค่แกล้ง

แต่จะดีมากถ้าเก้าไม่เล่นน้องซะเช้า โถ...คีย์น้อยของเจ้คงช้ำหมด

ตอนหน้าจะจบแล้วหรอ คิดถึงแท๊ค-โน นะ


ปล.มีภาค 2 จริงดิ จะรอนะจ๊ะ :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 16-10-2013 15:04:42
น่าให้พ่อทั้งสองฝ่ายเจอกัน น่าจะเข้ากันได้ดีมาก555555555+
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 19-10-2013 23:29:10
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 20-10-2013 00:36:59
ดีใจจัง........มาต่อแล้ว  จะรออ่านตอนต่อไป และภาคต่อๆไปนะค่ะ ^V^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 20-10-2013 01:24:44
คุณพ่อต้อนรับลูกสะใภ้ขนาดนี้เลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 20-10-2013 05:41:44
พ่อของเก้าก็แกล้งลูกสะใภ้แรงจังเลย

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 20-10-2013 08:21:38
โหลุ้นไปกับคีย์แทบแย่ แต่ก็นะรวมหัวกันแกล้งคีย์เฉยเลย

ส่วนคู่แท็คโนก็น่ารักอ่ะ พี่แท็คขี้หวงมากๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-10-2013 08:27:50
พ่อพี่เก้าขี้แกล้งมากเลยอ่า 55555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 20-10-2013 08:57:11
พ่อเก้านี้แสบมากอะ :laugh:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: DZiik ที่ 20-10-2013 10:13:15
คุณพ่อเล่นซะใจหาย  :katai5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 21-10-2013 13:32:00
ดัน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: som ที่ 21-10-2013 20:51:32
ตอนหน้า หึหึ  พูดซะ  ไม่อยากได้ยินคำนี้  ยังอยากให้ไปขับมอไซต์ KR อยู่เลยครับ  คงคิดถึงแย่เลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่57 คุณพ่อ(ภรรยา) 14/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 22-10-2013 23:31:39
รอตอนต่อไป  ดีใจกับเก้ากับคีย์ด้วย

แอบโกรธพ่อนะเนี้ย
หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 23-10-2013 19:56:10
บทที่58 เปิดเทอม


คีย์Talk


ก็ตามชื่อตอนแหละครับ ตอนนี้ผมเลยมายืนอยู่ที่แถวหน้าเสาธง ทามกลางแดดเปรี้ยงๆทั้งๆที่มันก็หน้าฝนแล้ว เฮ้อ ไม่เข้าใจว่าทำไมวันแรกของการเปิดภาคเรียนใหม่พวกอาจารย์ทำไมชอบมีเรื่องมาพูดกันนักนะ ทั้งๆที่ก็ไม่มีใครฟัง


“คีย์มึงไหวปะเนี่ย”ไอ้แนนที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุดของแถวผู้ชายของช่างอิเล็กทรอนิคหันมาทำถามที่กำลังส่งสายตาด่าจิกอาจารย์ในใจ


แน่นนอนครับว่าการที่ไอ้แนนเป็นคนที่หนึ่งของแถวก็แปลว่ามันเตี้ยที่สุด


อ่ะ ผมก็ต่อจากมันไงครับ อย่าพูดออกมาเรื่องส่วนสูงไม่งั้นผมจะงอลจริงๆด้วย


“ทำไม”คือกูดูจะเป็นลมเป็นแล้งอะไรประมาณนี้เลยหรอ


“ก็มึงจ้องชัยวิทย์เหมือนจะแดกหัวเข้าไปเลยอ่ะ”ชัยวิทย์คือชื่ออจ.ฝ่ายปกครองหัวล้านตามเทรนอจ.ใหญ่ของนิยายทุกๆเรื่องนั้นแหละครับ


“กูกำลังดูหัวแกกับพระอาทิตย์ อันไหนแม่งจะแสบตากว่ากัน นี่ยังดีนะที่ดวงอาทิตย์แม่งแรงกว่า”


“ไอ้เหี้ย”อ้าวไอ้นี่ด่ากูอีก แต่ด้วยความที่อาการมันร้อนเกินกว่าจะมานั่งเถียงกับไอ้แนนผมเลยเลือกยืนเฉยๆ


แล้วหลังจากนั้นครึ่งชั่วโมงผมก็ได้เข้ามาในร่ม เหอะๆๆทั้งๆที่ยืนร่วมชั่วโมงแต่กลับไม่มีใครรู้เลยว่าอจ.ชัยวิทย์แกพูดเรื่องอะไร


หลังจากนั้นก็เข้าโฮมรูมก็ปกติอ่ะครับ อจ.ที่ปรึกษาก็คนเดิม รับตารางเรียนเสร็จแกก็ปล่อย ผมเลยมาเดินต็อดต๋อยกันอยู่แถวๆโรงอาหารกับพวกไอ้นิวนี่แหละครับ


หืมห์ ไอ้เก้าหรอ มันไปไหนอ่ะหรอ


มันก็ไปห้องมันดิ ถึงแม่งจะเป็นหัวหน้าแก๊งคุมซอยใหญ่โตโออ่าขนาดไหนก็ต้องเรียนหนังสือ แล้วพอเรียนแม่งก็ต้องมาอจ.ไง แล้วพอมีอจ.เข้ามา อจ.แม่งก็ต้องใหญ่สุด มันก็แค่นั้นแหละครับ


“แนนกินอะไร”มาแล้วคู่ที่สวีทกันที่สุดในสามโลก ไม่เคยแค่สื่อ แม่งหวานเหี้ยๆ(อันนี้ชมนะเอ่อ)


“อยากกินน้ำแข็งไส”ไอ้นี่ก็หันไปตอบเสียงกระแดะใส่ผัวมัน


“อืมเดี๋ยวเค้าซื้อมาให้”ไอ้นี่ก็ดูแลดีเหี้ยๆ(ชมอยู่ๆๆ) เห็นแล้วก็แอบอิจฉา


อิจฉาทำไมหรอ ไอ้เก้านี่นะดูแลผม  ถึงมันจะชอบทำตัวเหมือนดูแล แต่ความเป็นจริงแล้วมันชั่งโหดร้ายครับเพราะว่า


“เตี้ยกูหิวน้ำว่ะ”ไอ้เก้าที่เดิมมาจากไหนไม่รู้แทรกตัวนั่งที่โต๊ะกินข้าวในโรงอาหารอย่างไม่สนใจใคร


“แล้ว?”ผมหันหน้าไปมองมันแล้วเลิกคิ้วถาม


“ไปซื้อดิ กูเอาโค้กซีโร่นะ ไม่ใส่น้ำตาล”ว่าจบมันก็เอาเงินหนึ่งร้อยบาทยัดใส่มือผม โค้กซี่โร่พ่อมึงมีน้ำตาล แล้วที่หนักกว่ากูคือร้านไหนเติมน้ำตาลใส่โค้กฟระ


“กูก็หิว”ผมหันไปบอกมัน


“ก็ไปซื้อดิ ร้อยนึ่งซื้อได้ตังห้าหกแก้ว”คือมึงช่วยเข้าใจอะไรที่มันลึกซึ้งหน่อยได้ไหม


“ไอ้เหี้ย”ผมด่ามันก่อนที่จะลุกหนีไป(ซื้อน้ำ)ทำไมผมถึงกล้าด่ามันหรอ มันก็แล้วแต่อารมณ์แล้วก็กรณีครับ


“ไอ้เตี้ย กล้าด่ากูหรอ”มันตะโกนไล่หลังมาแต่ผมก็เดินหนีมาแล้ว พอได้โค้กซีโร่ไม่เติมน้ำตาลมาแล้วก็เดินกลับมาที่โต๊ะก็เจอ
กับสมาชิกใหม่เต็มโต๊ะ ไอ้เต็มผมก็พอทนครับ แต่แม่งเสือกไปยกโต๊ะแถวข้างๆมาต่อแล้วมันก็เลยกลายเป็นยื่นออกไปนอกหลังคาโรงอาหาร นั่งตากแดดมันก็ยังนั่งอ่ะ บ้าไปแล้ว


“อย่ากัด อื้ม”เอ่อนะ ปิดเทอมไปเดือนเดียวมันมีอะไรที่ผมไม่รู้เยอะขนาดนั้นเลยหรอครับ”ไอ้เหี้ยแท็ค!”อุ้ย กล้าด่าด้วยวุย


“เอ่อ”ผมที่ทิ้งตัวลงนั่งที่เดิมฝั่งตรงข้ามกับไอ้โนที่ตอนนี้ถูกไอ้พี่แท็คนั่งซ้อนหลังอยู่  หน้าพี่แกก็มุดไปตามซอกคอไอ้โน คือพี่ครับ ที่นี่โรงอาหาร


“ไอ้เชี่ยนี่”แล้วไอ้โนมันก็ล้มเลิกความพยายามมันก็ปล่อยไห้ไอ้พี่แท็คไซร้มันต่อไป 


คนที่เดินผ่านไปผ่านมาในโรงอาหารก็หันมองกันหมด จะไม่ให้มองได้ไงครับ ก็สมาชิกของซอย13กับซอยหนึ่งแม่งนั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกัน


“นาน”กูซื้อมาให้แดกก็บุญแล้ว


“คนมันเยอะ”ตอบแบบปัดๆไป


“แล้วพวกมึงมานั่งทำเหี้ยอะไรโต๊ะกู”ไอ้เก้าที่นั่งขมวดคิ้วอยู่นานเริ่มเปิดประเด็น


“กูมาหาเมียกู”ไอ้พี่แท็คพูดกลับทั้งๆที่ยังคงสาละวนกับหัวไอ้โน


“เมีย”ผมตะโกนออกมาอย่างดัง ทำไม มองกูทำไม พวกมึงไม่ตกใจกันหรือไงฟระ


“แล้วมึงมานั่งทำเหี้ยอะไรเจอแล้วก็ลากแม่งมันไปดิ”ไอ้เก้ามันท้าวคางด่าเลยครับ


“ไปก็กลัวมึงซิ”เอ่อ พี่ครับได้ข่าวว่าไอ้เก้าเป็นหัวหน้าคุมซอย13เลยนะครับ พี่ทำแบบนี้หัวหน้าพี่อาจจะเดือดร้อนก็ได้นะครับ


“ไอ้เหี้ย”แต่ก็ดูเหมือนการด่ากันครั้งนี่มันจะเอื่อยๆเฉื่อยๆยังไงไม่รู้เหมือนมันไม่จริงจังอะ


“กูได้ข่าวมาว่าฝั่งโน้นเริ่มลงมือแล้ว”อยู่ๆไอ้พี่แท็คก็พูดขึ้นมาเสียงเครียด


“แล้ว”ไอ้เก้ากูดูเหมือนจะเริ่มจริงจังขึ้นมา


“มันจะเริ่มเก็บจากริมมา ไม่มึงก็กูคงจะโดนก่อน”คุยอะไรกันว่ะ


“แล้วเซเทย์ว่าไง”เซเทย์ไหนอ่ะ


“ก็บอกว่าให้รอรับมือ ไม่อยากเป็นคนเริ่มก่อน”


“คิดว่าช่วงไหนที่พวกมันจะทำ”


“งานเชื่อมสัมพัน”


“หึ”งานเชื่อสัมพันหรอ จริงซิงานแบบนี้โรงเรียนก็มีนี่เนอะ จะว่าไปก็เคยได้ยินมาเหมือนกันว่าโรงเรียนแถวๆนี้จะมาจัดงานโรงเรียนด้วยกัน เป็นงานใหญ่สุดๆเลยล่ะครับ มีทั้งโรงเรียนสามัญทั้งโรงเรียนสายอาชีพ ไหนจะพวกเด็กคอนแวนอีก หึหึหึ


“ไปไหน”จู่ๆไอ้พี่แท็คก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกันดึงแขนไอโนให้ลุกขึ้นตาม


“กลับ”ไอ้กลับที่ว่าเนี่ยกลับไหนครับ  แล้วทำไมมึงถึงลุกตามเขาไปล่ะไอ้โน เมื่อก่อนกูยังเห็นนั่งทำหน้าปวดขี้อยู่เลย


“มองอะไรหนักหนาเตี้ย”สงสัยผมจะจ้องเกินไป จนไอ้เก้าต้องสะกิดเลย ก็ยังไงล่ะ


“เปล่า ว่าแต่ที่คุยกันเมื่อกี้เรื่องอะไรอ่ะ”


“เรื่องของผู้ใหญ่”พูดเสร็จก็ลุกเลยครับจะว่าไปพอหันซ้ายหันขวาอีกทีไอ้คนที่มันนั่งอยู่ที่โต๊ะเกือบ20คนเมื่อกี้มันหายหัวไปไหน
กันหมดฟระ


“เดี๋ยวดิ”อยู่ทำไมล่ะครับก็วิ่งตามมันซิ แม่งเดินหรือวิ่งว่ะ ไวชิพหาย


จนแล้วจนรอดมันก็ไม่ยอมเล่าเรื่องที่คุยกับพี่แท็คให้ฟัง แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงสังหรใจแปลกๆๆอีกไม่กี่เดือนก็จะมีงานเชื่อมสัมพันแล้วด้วย


“ดูทำหน้า ไม่มีอะไรหรอกน่า ก็แค่ของเคยๆ มันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้นหรอก”ไอ้เก้าที่เดินข้างๆผมเอามือมาวางแปะไว้ที่หัว
แล้วขยี้เบาๆ “ไปหาอะไรกินเถอะ แล้วก็ซื้อของด้วย”ไอ้เก้าว่าก่อนที่จะนำไปที่จอดรถ ซึ่งก็เห็นไอ้พี่แท็คกับไอ้โนที่เพิ่งขี่บีเอ็มผ่านไปพอดี


“เฮ้ยบีเอ็ม”ผมตะโกนออกมาอย่างลืมตัว ก็มันตกใจอะ รุ่นนี้ผมเคยเห็นในทีวีอ่ะมันคันละหลายล้านเลยไม่ใช่หรอ


“แล้วไง นั่งเบนซ์มาตั้งกี่เดือนมึงจะตกใจเหี้ยอะไรกับอีแค่บีเอ็ม จะเอาสักกี่คันเดี๋ยวกูจะซื้อให้”มันพูดเสียงปกติเลยครับ เหมือนกับว่าแม่งจะซื้อให้ผมจริงๆ


“ไม่ต้อง แม่งหาเงินเองให้ได้ก่อนเถอะ”ประโยคหลังเนี่ยพูดเบาๆนะครับเหอะๆ


“555ขึ้นรถวันนี้กูอยากกินตับ”มันหันมายักคิ้วทำท่าเจ้าเลห์


“แดกคนเดียวเถอะ”ไอ้นี่เผลอไม่ได้จริงๆ ก็เข้าใจนะครับว่า เด็กผู้ชายวัยกำลังเจริญพันธุ์แต่อย่างมันเนี่ยเรีกเจริญเกินคนไปไหนครับ เอาเถอะถึงต่อไปจะมีเรื่องอื่นๆตามมาอีกมากมาย ขอแค่ทุกวันให้ผมกับมันได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ผมก็พอใจแล้วล่ะ


แค่ได้เห็นหน้า ได้ยินเสียง


แค่ได้รักกัน


ต่อให้เกิดอะไรขึ้นผมก็จะก้าวไปข้างๆมัน


เท่าที่ผมจะทำได้นะครับ


โนtalk


“ไหนบอกจะกลับ”ตอนนี้ผมกำลังถูกลากให้มายังสถานที่ๆไม่คุ้นตา


“กูหิว”ว่าแล้วมันก็เลี้ยวเข้าร้านอาหารที่มีป้ายไฟอย่างหรูหรา


“ผมจองไว้ครับ”ไอ้แท็คเดินเข้ามาถึงก็รีบบอกพนักงานพนักงานเลยเชิญเราสองคนให้ไปนั่งโต๊ะในสุดริมหน้าต่างที่ค่อนข้างจะเป็นส่วนตัว จากมุมนี้พอมองออกไปนอกหน้าต่างฝนก็กำลังตกอย่างหนักทั้งๆที่เมื่อเช้าออกจะแดดแรงขนาดนั้น


“คุยอะไรกับพี่เก้าอะ”ว่าจะถามตั้งนานแหละ


“เรื่องของผู้ใหญ่”ห่า ใหญ่ตายล่ะมึง(อะไรใหญ่)


“เหอะ”ไม่บอกก็ไม่เห็นจะอยากรู้เลย


สักพักอาหารหน้าตาไฮโซก็ถูกยกมาเซิร์ฟ


“อร่อยว่ะ”สเต็กนี้มันทำมาจากเนื้ออะไรครับ ใช้เนื้อที่โทริโกะจับมาหรือเปล่า อร่อยแบบเหี้ยๆสุดๆไปเลย


“หึหึ”ไอ้นี่ทั้งเรื่องก็หัวเราะแค่หึหึหึ ไม่รู้มันกลัวดอกพิกุลล่วงหรือไงจะอ้าปากแต่ละทีนี่แทบง้างกันเลยที่เดียว


ก็กินกันไปคุยกันบ้างนิดหน่อย จิกกัดกันเล็กน้อยให้พนักงานอิจฉาเล่น(หรือแอบด่า)ของหวานก็ยกมาเสิร์ฟ
จะกินแล้วนะครับ อ้าม กึก


ฟันกูหักไหมเนี่ย


เหมือนผมจะเผลอไปกัดอะไรเข้าอย่างจังในแพนเค้นสีสวยที่เรียงซ้อนๆกันเหมือนขนมชั้น ผมเลยพยายามกลือไอ้ส่วนที่เหลือลงไปก่อนแล้วค่อยๆคายไอ้ก้อนแข็งๆออกมา ปรากฏว่ามันคือ


อันแน่นคิดว่าเป็นแหวนแทนใจที่ไอ้แท็คแอบเอามาให้ล่ะซิ ไม่มีทางเพราะมันคือ


กุญแจ


ฟังไม่ผิดหรอกครับมือคือกุญแจจริงๆ ดอกเล็กๆสีทองอีกตังหาก ทองแท้ไหมว่ะ


“อะไร”หันไปหาไอ้ตัวต้นคิด


“กุญแจ”กูก็รู้เฟ้ยว่ากุญแจ แต่ที่ถามเนี่ยคือย่างรู้ว่ามันเอาไว้ให้กูทำอะไร


ไม่ต้องรอให้ผมถามอีกรอบพนักงานก็ยกกล่องสีทองเหมือนหีบอ่ะครับขนาดเท่าเอ4ได้มั้งมาวางไว้ตรงหน้าผม นั้นยิ่งทำให้ผมงงไปใหญ่ มันก็มองหน้าผมเชิงว่าไขสักทีซิไอ้เหี้ย ผมก็เลยจำใจไข


พอเปิดออกมาเท่านั้นแหละก็พบกับของมากมายทั้งกุญแจอะไรสักอย่างหนึ่งดอกกระดาษเอสี่ที่ถูกม้วนไว้แล้วก็กล้องกำมะยี่สีน้ำเงินเข้มอีก


ผมก็ค่อยๆหยิบกระดาษมาคลี่ดูก่อน


มันคือสัญญาเงินกู้ที่พ่อกู้บริษัทเพื่อเอาเงินมาผ่าตัดนา


“นี่มัน”


“อย่าถาม”มันท้าวค้างแล้วหันออกไปมองนอกหน้าต่างที่ตอนนี้ฝนตกยังไม่หยุด แต่แอบเห็นหูแดงๆ


อันต่อมาก็คือกล้องกำมะยี่ ข้างในพอเปิดออกมาก็ทำเอาผมแทบช็อค เป็นไปตามที่ทุกคนคิดแหละครับมันคือแหวนที่ฝังเพชรซะรอบวง ดูไม่เหมือนแหวนผู้หญิงเท่าไหร่ แต่เพชรเยอะขนาดนี้ผมคิดว่ามันก็คงไม่เหมาะกับผู้ชายอยู่ดี จะว่าไป พอมองมือไอ้แท็คที่ท้าวคางอยู่มันก็มีแหวนแบบเดียวกับผมอยู่นี่หนา


“จะไม่ใส่ให้กูหรอ”คิดว่าผมจะบอกว่า เฮ้ยไม่เอาแพงไปเหมือนนางเองในละครน่ะหรอครับ ไม่มีทาง ของแพงขนาดนี้5555


“เรื่องมาก”ถึงจะพูดแบบนั้นแต่มันก็หยิบแหวนมาใสให้ผม ไม่ใช่นิ้วนาง แต่เป็นนิ้วก้อย


“ทำไมเป็นนิ้วก้อย”


“นิ้วก้อยมีเส้นเลือดที่เชื่อต่อกับหัวใจโดยตรงอยู่”มันพูดแล้วใช้มือลูบไปมาตรงแหวนที่มันใส่ให้


ไม่รู้ทำไมทั้งๆที่ไม่ใช่คำหวานแต่ผมกับรู้สึก ใจสั่น


“อืม”เสียงครางแผ่วเบาจากลำคอของคนที่ผมประกบจูบตรงหน้าดังขึ้นอย่างพอใจ เพียงไม่นานผมก็พละออก ไอ้แท็คยิ้มอย่างพอใจ


“อยากไปไหนอีกไหม”มันถามแต่ตอนนี้ผมน่ะ รู้สึกว่า อยากจะ


“อยากกลับ”ผมพูดด้วยเสียงแผ่วเบา


“หืม”ดูเหมือนไอ้แท็คจะไม่ได้ยิน


“อยากกลับห้องแล้ว”ผมเป็นฝ่าพลิกฝ่ามือที่กุมมือผมอยู่เมื่อกี้ให้กลายเป็นประสานกันพร้อมบีบเบา


“เช็คบิลด้วยครับ”


นั้นเป็นประโยคสุดท้ายของวันที่เราพูดกัน


เพราะหลังจากนั้นก็มีแค่เสียงคราง ดังบ้างเบาบ้างสลับกันตลอดจนถึงเช้า


แสงแดดอ่อนๆที่ลอดผ้าม่านเข้ามาชวนให้รู้สึกอุ่นอย่างเหลือเชื่อ


แต่ก็ไม่เท่าอ้อมกอดของคนที่อยู่บนเตียงเดียวกับผม


ผมค่อยๆเลื่อนมือลูบไปตามสันจมูกโด่งๆนั้นอย่างแผ่วเบา


ก่อนที่จะค่อยๆยื่นหน้าไปจุมพิตเบาๆที่ปลายจมูก อย่างหลงใหล


“เมื่อคือยังไม่เต็มอิ่มหรือไง ต่ออีกรอบเลยแล้วกัน”ก่อนที่เสียงที่หน้ากลัวที่สุดจะดังขึ้น


และไม่รอช้าไอ้คนตรงหน้าที่ผมชื่อชมอยู่เมื่อกี้ก็เริ่มทำตามที่ตัวเองพูดทันที


เหตุการณ์ครั้งนี้เลยทำให้ผมค้นพบอะไรบ้างอย่างที่สำคัญในชีวิต


ว่า


ต่อไปนี้กูจะไม่จูบมึงก่อนอีกแล้วววววววววววว


The End


ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาตลอด


ภาคแรกจบไปแล้วนะเอ่อ


แต่ไม่ต้องห่วงเรามีภาค2ใสแน่นนอนถึงจะไม่ใช่ของสองคู่นี้เต็มๆ


แต่ก็ยังตามดูชีวิตของทั้งคู่ได้ในเรื่องต่อๆไปนะเอ่อ


นี่เป็นเรื่องแรกที่แต่งจบ ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาตลอด


ยังไงจะพยายามเขียนตอนพิเศษมาลงนะ


บ๊ายๆพบกันเรื่องหน้า





หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 23-10-2013 20:11:52
จบลงด้วยดี  อิจฉาสองคู่นี้มากๆเลยอ่ะ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่านนะครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: DZiik ที่ 23-10-2013 20:13:55
ห้ะ! อะไรนะ ภาคแรกจบไปแล้ว!?...
รักกันนานๆน้าา
รอติดตามภาคต่อไปเจ้าา
 :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: akira334 ที่ 23-10-2013 20:17:07
มาต่อภาค 2ไวๆน้าาา  :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 23-10-2013 20:43:31
แอบตกใจเบาๆจบแล้วหรอ......
รอภาค2ค๊าาา
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: NUTTYZERO ที่ 23-10-2013 21:15:42
Happy Ending จบลงด้วยดี นึกว่าจะมีเรื่องกันก่อนซะอีก เอิ้กส์ๆ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาเล่าสู่กันฟังครับ ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: sine_saki ที่ 23-10-2013 21:24:09
หืม จบแล้วเหรอคะ
เหมือนจะทิ้งปมไว้ให้ ไปต่อภาคสองสินะ
รอติดตามค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: milkshake✰ ที่ 23-10-2013 21:54:30
จบแล้วหรอ TTTTTTTTTTTTT
เศร้าแปป....
พอมีนิยายที่ชอบ ที่ติดตามมานานจบทีไรเราเศร้าทุกทีเลย
ฮืออออออ

น้องโนของเรา น้องคีย์ของเรา.....

..
.
.

แต่ตอนนี้พี่แท็คแอบหวานเบาๆ เขินจัง
เพิ่งจะเริ่มเห็นพี่แท็คน่ารักแบบเปิดเผยแบบนี้กับเค้าบ้างก็จบเรื่องซะแล้ว
ไม่เป็นไร เจอกันตอนพิเศษเนอะ


เจอกันเรื่องหน้าค่ะคนแต่ง
ไม่ขอเดาว่าเป็นคู่ไหน เดี๋ยวเดาผิดแล้วเงิบ
แต่อยากให้เป็นพระเอกเป็นคนในเซเทย์จัง
แบบใหญ่โต โคตรเจ้าพ่อของสถาบัน
5555555555555555555555


สำหรับเรื่องนี้ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่แต่งนิยายดีๆ มาให้เราอ่าน
เราชอบเรื่องนี้มากๆ จริงๆ โดยเฉพาะพี่แท็คน้องโน
ชอบคู่ที่ให้ฟีลแบบนี้ อ่านแล้วเขิน บิดตัวดี อิอิ

ขอบคุณอีกรอบค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 23-10-2013 22:07:35
หวานกันจริง ๆ ทั้งคู่เลย :o8:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D ที่ 23-10-2013 22:10:02
ห่ะ ตัดฉับเลยอ่าาา
 o22 o22
ไม่เป็นไรๆ รอคู่อื่นๆก็ได้ ชอบๆๆ ครับ :mew6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 23-10-2013 22:11:36
พี่แท็คแอบหวานนะ
รอภาค 2 ค่า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 23-10-2013 22:31:17
จบแล้วอ่า~ แฮปปี้เอนดิ้งกันไป จะรออ่านภาค 2น้า~
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Nano PL ที่ 23-10-2013 22:42:30
น่ารักอ่ะ  รักทั้งคู่เลยยย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: puppyluv ที่ 23-10-2013 22:58:25
ขอบคุณนิยายน่ารักที่มีมาให้รอติดตาม
รออยากอ่านทุกที
จะรอภาคสองอย่างใจจดใจจ่อ
แต่โนครางถึงเช้าเชียว กึ๋ยๆ
 :hao6:
กระหน่ำบวกและเป็ดให้พี่แทค+ขอบคุณอีกครั้ง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 23-10-2013 23:20:58
จบซะแล้ววววว ขอบคุณนะคะ สนุกมากเลยเรื่องนี้ รอตอนพิเศษค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: full69 ที่ 24-10-2013 00:35:39
จะรอน้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 24-10-2013 01:42:11
 o22 o22 ห่ะ จบแล้วเหรออ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: B52 ที่ 24-10-2013 01:53:55
รออ่าน ภาค 2
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: •♀NoM!_KunG♀• ที่ 24-10-2013 02:08:32
แง๊ๆจบอีกเรื่องแระ รอภาคสองงง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: tuek ที่ 24-10-2013 05:06:40
ยังไม่อยากให้จบเลยสนุกมากๆ
จะรอตอนพิเศษกับภาคสองนะค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: yowyow ที่ 24-10-2013 09:43:04
 :pig4: :pig4: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: snowboxs ที่ 24-10-2013 11:49:02
จบแล้วเหรอ แต่ก็จบแบบแฮปปี้
เริ่มจากเรื่องของ เก้า-คีย์ และจบลงที่คู่ แท็ค-โน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 24-10-2013 13:23:54
รอตอนพิเศษและภาค 2!!!!!!!!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 24-10-2013 23:46:24
จบซะแล้ว หวานกันทั้งคู่เลยอะ  รอภาคสองจ้า!!
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม 23/10/13 up !
เริ่มหัวข้อโดย: ormn ที่ 25-10-2013 00:11:52
แล้วจะรออออออออออออภาคสองนะคะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: minenat ที่ 01-11-2013 13:30:36
ภาคสองๆๆๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: greenapple ที่ 01-11-2013 13:49:03
รอภาคสองต่อ  :L2: :pig4:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 01-11-2013 15:57:09
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด

จบได้น่ารักมากเลยทั้ง 2 คู่  :-[

ภาค 2 นึกว่าจะเป็นตอนที่เข้ามหาลัย หรือไม่ก็ตอนโตๆขึ้นไปอีกซะอีก

แต่ถึงจะเป็นคู่อื่นก็ไม่เป็นไรหรอกขอแค่ เก้า-คีย์ แท็ค-โน ออกมาบ้างเราก็ยินดี

รอติดตามภาค 2 นะ :mew1: :pig4:


ปล.ถ้าจะเปลี่ยนชื่อเรื่องช่วยกำกับว่าเป็นเรื่องนี้ภาค 2 ด้วยนะจะได้เข้าถูก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: Satanza321 ที่ 01-11-2013 16:28:01
อะไรเฮียเก้า หวงหรอแค่คีย์เอ่ยถึงรถ BMW เอง :laugh:
เฮียแทคก็นะไม่เคยจะหวานกับเค้าสักที แต่ก็โรแมนติกสุดๆ แบบสถานที่พร้อม คนก็พร้อม :impress2:
จบก็แล้วอะ รอภาค 2 กับตอนพิเศษนะครับ :L2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: thaitanoi ที่ 02-11-2013 19:55:49
จบซะแล้ว ขอบคุณมากนะครับคนแต่ง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-11-2013 23:04:34
แท็คโนน่ารักมาก ๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 03-11-2013 20:01:40
ภาค 2 อยากให้เป็นคู่แดนจิมจังเบย คงจะแซ่บดี แต่ก็อยากรู้ว่านัดเป็นเด็กใคร มาต่อเร็วๆ คร่า  :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: 9nawKIHAE ที่ 10-11-2013 23:50:30
ติดใจแท็คโนๆๆ
รอภาค 2 รัวๆ
น่ารักมากกกก  :กอด1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: akeins ที่ 21-11-2013 12:17:06
ขอบคุณกับนิยายที่เขียนมาให้อ่านนะครับ
และจะรออ่านภาค 2
ู'^_^'
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: Sohso ที่ 21-11-2013 15:45:05
น่ารักทุกคู่เลยจริงๆ

อยากรู้แล้วสิว่าคู่ของนัดนะใคร

ดูท่าจะรวยนะเห็นซื้อของให้แล้วรถที่ขับมาส่งอีก

พี่เก้าเหมือนจะรู้ หึหึ รอภาค 2
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: samsung009 ที่ 22-11-2013 23:31:49
 o13 o13 o13
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: princessrain ที่ 24-11-2013 00:41:01
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน
อ่านรวดเดียวจบ
ฟินมากค่ะบอกเลย เรื่องนี้เหมือนพี่แท็คดูแบดสุด
แค่ที่จริงคือ มั่นคงในรักแบบสุดๆ
เฮ้อออออ น้องโนก็น่ารัก
ขอสารภาพว่าแอบคิดถึงน้องเฆษ
เจอกันเรื่องหน้าค่ะ จุ้บๆ
 :mew1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: Detail ที่ 24-11-2013 23:00:17
จบแล้ววววว TT
รอติดตามภาคสองต่อคร๊าาา ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 26-11-2013 03:21:00
รอภาคสองงง
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: Mprai ที่ 26-11-2013 21:33:10
ไม่ได้เป็นตุ้ด...แต่เป็นเมียพี่เก้าในอนาคตไง  :z1: :z1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: kamikame ที่ 27-11-2013 10:45:21
สนุกมายเบยยยย ขอบคุณสำหรับเรื่องราวสนุก ๆ นะฮ๊าฟฟฟฟ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 10-12-2013 15:40:15
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: cokebundit ที่ 23-12-2013 09:56:32
 :o8: Happy Ending จบลงด้วยดี  :impress2:

 o13 ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาเล่าสู่กันฟังครับ ^^  :bye2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย บทที่58 เปิดเทอม (THE END)
เริ่มหัวข้อโดย: Flowerrice13 ที่ 01-01-2014 23:59:31
 :katai2-1: รอภาคสอง มาแจ้งข่าวกันบ้างเด้อ :bye2: แล้วเจอกานนนนน
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย แถลงการ!!!!!!!!!!! ตอนพิเศษครบ1ปี
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 13-03-2014 15:25:17
สวัสดี55555

คิดถึงเราล่ะซิ(ใครคิดถึงว่ะ)

มาแจ้งข่าวตอนพิเศษนะเอ่อ เนื่องจากมันครบหนึ่งปีแล้ว

แต่กำลังอยู่ในระหว่างการตรวจสอบคำผิด อีกไม่นานจะมาลงให้นะ

แล้วก็เพื่อความสะดวกสะบายของคนเขียนhttps://www.facebook.com/toutoonyaoistory

จึงทำอันนี้ขึ้นมาเพื่อไว้แจ้งข่าวต่างๆของนิยายที่เราเขียน

มาแค่นี้แหละ

บ๊าบบาย :bye2: :bye2: :bye2:



[/size][/color]
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย แถลงการ!!!!!!!!!!! ตอนพิเศษครบ1ปี
เริ่มหัวข้อโดย: GintoniC ที่ 13-03-2014 17:32:41
จะรอ  :katai5:
หัวข้อ: Re: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย แถลงการ!!!!!!!!!!! ตอนพิเศษครบ1ปี
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 13-03-2014 21:53:30
รออ่านค่ะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย แถลงการ!!!!!!!!!!! ตอนพิเศษครบ1ปี
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 13-03-2014 23:20:28
รอค่ะ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย แถลงการ!!!!!!!!!!! ตอนพิเศษครบ1ปี
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 13-03-2014 23:22:43
จะรออ่านน้า~
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย แถลงการ!!!!!!!!!!! ตอนพิเศษครบ1ปี
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 14-03-2014 07:29:59
โอเคจะรอนะจ๊ะ รีบมาล่ะ
หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: เต่าตุ่น ที่ 17-03-2014 18:24:26
ตอนพิเศษ  ฉลองครอบรอบหนึ่งปี ที่หายหน้า5555


“เฮ้ยพวกมึงอ่ะ รีบๆกันหน่อยไม่ได้หรือไงว่ะ ทำเหี้ยอะไรกันอยู่ นี่มันกี่โมงแล้ว”


เสียงตะโกนโหวกเหวกโวยวายของเหล่าคนใหญ่คนโตของเทคนิคxดังไปทั่วบริเวณ


“ไอ้เหี้ยตอมใครให้มึงพัก ไอ้สัสลุกเลยมึง”อีกเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นคอยประสานไม่ห่าง  ช่างน่าฟังอะไรเช่นนี้


ซะที่ไหนล่ะ!!!!


“เหี้ยเอ้ย!!! ร้อนฉิบหาย”ผมสะถบออกมาอย่างไม่ห่วงภาพลักษณ์เมียหัวหน้าแก็ง   ทันทีเมื่อความร้อนจากแสงuvอุตาแมนไวโอรส สาดส่องมายังเซลล์ผิวหนังชั้นนอกที่แสนจะบอบบางของผมร่วม4ชั่วโมง 


“อะไรของมึงเนี่ยไอ้เตี้ย”คนข้างๆดูจะตกใจไม่น้อยเมื่อผมที่ตอนแรกนั่งนิ่งๆไม่พูดไม่จาไม่แสดงสีหน้าอะไรระเบิกอารมณ์ออกมา ทุกสายตาที่กำลังแบกห้ามอยู่แทบจะหยุดเคลื่อนไหวในทันที สายตาของเหล่าชายกรรณหน้าโจรหันมามองผมด้วยความไม่เข้า
ใจ


ไม่ต้องมามองกูเลย เพราะพวกมึงนั้นแหละ ไอ้เหี้ย!!!!


นึกด่าในใจพร้อมส่งสายตาอาฆาตไปให้ไอ้หล่อตัวการที่ยืนเท้าเอวสวมเพียงเสื้อยืดตาห่านสีดำกับกางเกงยีนขาเดปรัดไข่สีน้ำเงินเข้ม


ยืนหล่อหาพ่องมึงหรอ หงุดsงิดโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย


ผมเป็นใคร แล้วเป็น บ้าอะไรมาถึงก็บ่นๆๆๆๆอย่างนั้นหรอครับ นี่!อย่าบอกนะว่าลืมผมไปแล้วอ่ะ หายหน้าไปแค่ไม่กี่เดือนก็ลืมผมกันแล้วหรอ งอลว่ะ!


ช่างเรื่องของคนอ่านไปก่อนเพราะตอนนี้ผมกำลังหงุดหงิดมาก  จนไม่มีที่ระบาย


ก็คืองี้นะ


จริงๆแล้ววันนี้มันเป็นวันอาทิตย์  ใช่ไง วันอาทิตย์ วันอาทิตย์ที่ชนชั้นแรงงานทุกคนควรได้หยุดพักผ่อนหย่อนใจ นอนแก้ผ้าตากพัดลมอยู่ห้อง แต่นี่อะไร มันคืออะไรกันคราฟ


ผมนี่ถูกไอ้เชี่ยเก้าลากออกจากห้องตั้งแต่ตี่4ครึ่ง ทีนี้รู้แล้วนะว่าผมเป็นใคร   เข้าเรื่อง ตี4ครึ่งตี4ครึ่งที่ใกล้จะตี5อ่ะคุณเอ้ย ทั้งๆที่ผมก็เพิ่งจะได้นอนตอนตี1ก็เพราะไอ้เหี้ยที่ยืนหล่อข้างๆมีสาวน้อยนมโตเท่าลูกแตงโมง ยืนกลางร่ม เช็ดหน้าซับเหงื่อให้ไม่ห่างกาย ในขณะที่ผมต้องมานั่ง พับกระดาษเหี้ยๆนี่อยู่กลางแดด กูก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ไม่ให้กูไปนั่งทำให้อาคาร กูร้อนมึงเข้าใจไหมกูร้อนนนนนนน


งานโรงเรียนเหี้ยอะไรนี่กูไม่ทงไม่ทำแม่งมันแล้ว


ว่าแล้วผมก็เดินสะบัดตูดลุกขึ้นยืนเตรียมตัวหันหลังเดินเข้าห้องสมุดซึ่งเป็นสถานที่ที่ใกล้ที่สุดที่มีแอร์


“เตี้ย มึงจะไปไหน มานี่เลย”เดินได้ไม่พอครึ่งก้าว ไอ้เหี้ยเก้าก็ตะโกนไล่หลังมา ผมก็เลยหันหน้าไปมองมันด้วยความไม่พอใจมากกกกกกกก


“เรื่องของกู!!!”ไม่สงไม่สนแม่งมันแล้ว หัวหน้าแก็งค์เหี้ยอะไรก็เรื่องของมึงเหอะ กูร้อนกูไม่สน ใครจะไปเหมือนมึงยืนชี้นิ้วสั่งอยู่ในร่มอันใหญ่ราวกับราชนิกูลทรงงาน แต่กูเนี่ยเมียมึงไม่ใช่หรอครับ แล้วไหงกูต้องมานั่งหลบร่มต้นหูกวางที่ใบร่วงจนแทบจะหมดต้นแบบนี้ แล้วมันจะบังแดดอะไรได้ฟร่ะ


ผมไม่สนใจเดินตรงไปยังห้องสมุดทันที ร้อนฉิบหายเมืองไทย ถ้ายังร้อนแบบนี้กูจะไปอยู่ขั้วโลกเหนือให้รู้แล้วรู้รอดเลยมึงค่อยดู!!


“ผัวปล่อยมาแล้วหรอมึง”ทันทีที่เข้ามา ปากหมาๆของให้เชี่ยนิวก็เห่าหอนมาแต่ไกล


“ผัวพ่องมึงซิ”ด่าสวนทันที กูยิ่งร้อนๆอยู่ๆ


“อ้าว เตี้ยแล้วยังเสือกเล่นของสูง เดี๋ยวกูก็จับปี้แม่งตรงนี้ซะหรอก”ไอ้นิวว่าไม่จริงจังนัก


“เป็นอะไรอีกล่ะมึง ร้อน หรือผัวไม่สนใจ”ไอ้แนนที่นั่งตักไอ้แพนอยู่ก็พูดขึ้นมาอย่างเยอะเย้ย


“หรือทั้งสองอย่าง”ไอ้เชี่ยแพนก็เค้าคู่กับเมียมันได้อย่างดี


“เงียบไปไอ้สัส เดี๋ยวกูก็จับทำเมียหรอก”ผมพูดด่าไอ้แนนเรียนแบบไอ้นิว555 กูไม่รู้จะขู่อะไรมัน


“ถุย จะจับกูทำเมีย สอยมะเขือแดกถึงยังเหอะมึง”ไอ้แนน นี่ปากมึงหรอไอ้สัส ไอ้พวกเหี้ยนี่ก็ไม่รู้จะหัวเราะอะไรนักหนา บ้านพ่อมึงให้แดกกัญชาแทนข้าวไง


“ไอ้เชี่ย พวกมึงเบาๆดิ มึงดูหน้าบรรณาลักษณ์ดิ เขาจะแดกหัวมึงอยู่แล้ว”ไอ้โน สะกิดพวกผมที่เริ่มจะเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ พวกผมก็หันมองตามก็เจอบรรณารักหรืออาจารย์สมสวย ขาวหมวยและรวยมาก กร๊ากกกกกกก ที่บอกว่าแกรวยเนี่ย เพราะตัวแกบรรทุกไปด้วยทองคำไม่ต่ำกว่า20บาท ไม่รู้จะใส่มาเพื่ออะไร ทั้งๆที่ของจริงแม่งมีอยู่สลึงเดียวที่แหวนแต่งงานแกนั้นแหละ


“หิวน้ำ”และจู่ๆก็มีบุคคลปริศนาเดินเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียง พร้อมทิ้งตัวลงข้างๆไอ้โน ข้าง ข้าง  ไม่ใช่ข้างธรรมดาครับท่านผู้ชม ถ้ามันข้างเกยกันขนาดนี้ที่บ้างผมเรียกขี่แล้วครับพี่เอ้ย


“อืม หน้าแดงหมดแล้ว”บ๊ะเจ้าโจ๊ค ทันทีที่อีกคนบ่นว่าหิว แก้วแฟนต้าน้ำแดงที่ติดสโลแกน7-11ก็ถูกยื่นพร้อมหลอดที่จ่อยู่ที่ริมฝีปาก คนที่คุณกูรู้ว่าใคร อย่างเอาใจ พอพี่แกจับแก้วไปถือเอง  ไอ้โนก็หันซ้ายหันขวาหากระดาษเช็ดชู่มาซับเหงื่อตามใบหน้าหล่อให้อย่างถนุถนอม ทามกลางสายตาพวกผม5คู่ที่จับจ้องกันตาไม่กระพริบ


“อะแฮ่ม”จนเป็นไอ้นัดที่ทนไม่ไหวกระแอมกระไอขึ้นมาจนไอ้โนรู้ตัว พอมันรู้ตัวเท่านั้แหละ หน้าก็แดงแปร็ดจนถึงใบหู แล้วก็หนตัวชิดไอ้พี่แท็คทันที


โดยมีไอ้พี่แท็คที่ขยับตัวเพื่อให้ไอ้โนได้พิงถนัด ยิ้มหึหึอย่างชอบใจ


“ซบขนาดนี้ มึงไปปี้กันเลยไหม”มาแหละไอ้ตัวการที่ทำให้ผมต้องมาอยู่ในสภาพนี้ มาถึงมันก็กัดคนอื่นทันทีเลย  ไม่มีปัญญาทำแบบเขามึงก็เงียบไปเลยสาดดดดดดดดด


แนะ ยังจะมานั่งเบียดกูอีกกูยิ่งร้อนอยู่


“เป็นไรของมึงเตี้ย เพี้ยแดดหรือไง”พ่องมึงเหอะ


“ร้อนอย่ามาใกล้”ผมบอกพร้อมขยับตัวออกห่าง


“ร้อนเหี้ยอะไร แอร์เย็นขนาดนี้”ยังจะมาทำรู้ดีอีก ไม่พูดเปล่ามันยังยกตัวผมขึ้นนั่งตักมันอีก กูยังเคืองมึงไม่หายนะ ใม่ต้องมาเนียน


“แม่ง”ผมด่ามันไปเบาๆ พร้อมกับเอนหลังพึงอกมัน555  ก็มันเมื่อยนี่ นั่งหลังขดหลังแข็งอยู่ข้างนอกตั้งนาน แหะๆๆ


“ไอ้นิว มึงก็ให้กูนั่งตักมึงมั้งดิ เราจะไปกลมกลืน”ไอ้นัด มันมาแล้ว ไอ้ตัวแน็บแนมระดับดับโลก


“นั่งเหี้ยอะไร ตัวอย่างกับควาย นั่งทับกู ไข่กูก็แตกพอดี”ไอ้นัดขำกลิ้งเลยครับ  ส่วนผมก็ได้แต่นั่งมองพวกมันสองคนอย่างปรงๆ ไม่มีใครเข้าใจพวกมันสอง2คนได้ดีเท่าพวกมันเองหรอกครับ


“เห้ยพวกมึงกูมีอะไรจะมาถามว่ะ เมื่อวานน้องกูมันถาม”มาแล้วมันมาแล้วไอ้คู่หูนรก จำไอ้โอโน่กับไอ้ทัดได้ไหมครับ จำไม่ได้ก็ช่างมันเตอะ บ้างทีผมยังลืมเลย5555


“อะไรของมึงไอ้เหี้ย”ขนาดไอ้นิว ยังระแวง


“เอ่อน่า  กูถามแล้วนะ ถ้าช้างเดินลงมหาสมุทรจะเดิกอะไรขึ้น กร๊ากกกกกกกกก”ไอ้โอโน่มันถามอย่างตื่นเต้น พร้อมหัวเราะไว้ล่วงหน้า อารมณ์ประมาณแบบว่ามั่นใจไงครับว่าพวกผมต้องตอบไม่ได้แน่นนอน


“ก็ตายดิว่ะ มหาสมุทรมันลึกเดินไปก็ตายห่าพอดี เป็นไงล่ะ55555 หน้าแตกเลยซิมึง ให้รู้ซะบ้างว่าเล่นกับใคร อัจฉริยะที่โลกต้องการ นัดหมอมี กร๊ากกกก”ไอ้นัดเริ่มเลยครับ มันตอบอะไรแบบนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว  แล้วเหี้ยอะไรของมึง อัจฉะริยะที่โลกต้องการ นัดหมอมี กร๊ากกกกกกกกกก  แล้วดูแม่งยึดอกซะจนไอ้นิวหมั้นไส้ตบหลังมันจนมันลงไปก่อนกับพื้น


“ผิด!”ไอ้โอโน่ตะโกนขึ้นมา


“เปียก”ผมหันขวับไปตามเสียงเลยครับ ไอ้เหี้ยเก้าครับ มันนั่งเซิร์สอาจารย์กู(เกิ้ล)เลยครับ


“เออ ใช่ๆๆๆ”ไอ้นัดครับไอ้เหี้ยนัดมันยังไม่เลิก


“ผิด!”ทุกคนเริ่มหัวเสียขึ้นมาเลยครับเมื่อมันบอกว่าผิดอีก ไอ้เก้าที่ส่งสายตาประมาณว่าผิดพ่อมึงอะไรแบบนี้เลยอ่ะ  จริงจังไปไหมครับที่รักกู 555555


“ยอมยังๆๆ”ไอ้โอโน่ถามต่อ ไอ้เหี้ย ปวช ยังมียอมยังๆอยู่ด้วยว่ะ5555


“ยอมๆๆ”ไอ้นิวมันก็คงรำคราญเต็มทนแล้วครับมันเท้าแขนไปด้านหลังแล้วบอกปัดๆไป


“เฮ้ยๆ ไม่ๆๆ ไอ้เชี่ยนิวมันไปยอมมันได้ไงว่ะ”ไอ้นัดแม่งมันยังไม่เลิก


“มึงก็ตอบไปซิ ไอ้สัส กูรำคราญ”ไอ้นิวผลักหัวไอ้นัดอย่างรำคราญ


“เอาเร็วๆซิว่ะ ไม่ยอมก็ท้ายมา”ไอ้โอโน่ยังรำคราญไอ้นัดอ่ะครับคุณ


“เออๆๆ ยอมก็ได้ว่ะ กูเห็นแกมนุษย์ชาติ”ส้นตีนเหอะ แค่คำถามเหี้ยๆมันส่งผลกับคนในโลกขนาดนั้นเลย


“ยอมจริงยอมปลอม”กร๊ากกกกกกกกก พอไอ้โน่พูดประโยคนี้ขึ้นมาพวกผมหลุดขำกร๊ากเลยครับ ส้นตีนอะไรเนี่ย มียอมจริงยอมปลอมด้วย


“ไอ้เหี้ยมึงจะเฉลยไหม กูเริ่มคันตีนแล้ว”ไอ้แพนที่ไม่ค่อนสนใจอะไรออกจากไอ้เตี้ยบนตักยังทนไม่ไหวอ่ะครับ


“ก็เจอไง”ไอ้โอโน่พูด


“หือ”พวกผมทำเสียงเดียวเกือบทั้งวง


“ก็เจอไง ก็ช้างมันเดินลงมาหาสมุด มันก็เจอดิ ไม่หามันจะเจอได้ไง กร๊ากกกกกกกกกกกกกก”


“เหี้ย!!!”เสียงเดียวกันอย่างดังอะครับ  ทุกคนเก๊ทมุขมันป่ะ ช้างมันเดินลงมาหาสมุด สมุดจดอะไรพวกนี้อ่ะ ไม่ใช่มหาสุทรแปซิฟิกครับ พอมันหา แล้วมันก็เลยเจอสมุดที่มันหา


“แท็กๆๆ”ไอ้โอโน่ที่นั่งขำพรึบอยู่กับไอ้ทัดหันไปขอให้ ไฮไฟย์ แต่ที่ โรงเรียนผมมันจะเรียกว่าการแท็กครับ


“แท็กๆๆๆซี่”มันทำท่าจะตบมือใส่กัน แต่มันก็แกล้งทำให้ไม่โดนแล้ว ทำท่าเหมือนโบกแท็กซี่อ่ะครับ คนไม่รู้เรื่องแม่งก็จะหน้าแตกไง ไอ้ทัดตบหัวไอ้เชี่ยโอโน่อย่างดังแล้วลุกเดินหนีเลยครับ ไอ้เชี่ยนี่ก็เลยวิ่งตามไป พวกผมก็ได้แต่มองอย่างสงสัยมามันมา
ทำอะไรกันแน่



“สักวัน กูจะดักตีหัวเพื่อนมึง”ไอ้เก้าพูดบอกพวกผมก็ขำใหญ่เลย


ติ๊ดๆๆๆๆ


แล้วจู่ๆไอโฟน5sลูกรักไอ้เก้าที่เพิ่งไปถ่อยมาเมื่ออาทิตย์ก่อนก็ดังมันก็กดรับ


“แล้วทำไมไม่โทรหามันเอง”ไอ้เก้ากรอกเสียงลงไปอย่างหงุดหงิด


“เออๆ มันอยู่นี่แหละแป๊ป”พูดจบก็ส่งมือถือให้ไอ้นัด ไอ้นัดที่นั่งแดกชิกเก้นแฟ้งอยู่ก็รับอย่างงงๆ


“ผัวมึงโทรมา ไอ้สัสมีโทรศัทย์แม่งก็เสือกไม่รับ”หูพึ่งเลยครับผัวไอ้นัด ใครว่ะ มันมีผัวตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่สำคัญคนแบบไหนเอาคนสติฟั่นเฟือนอย่างมันทำเมีย


ไอ้นัดรีบลุกไปคุยที่อื่นเลยครับ กลับมาเรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน!


“เป็นวรนุชอะไรของมึงไอ้นิว กูเห็นแม่งนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว” กูกำลังจะถามมันอยู่เลยไอ้แนนถ้าไม่ติดที่ว่า


“เรื่องของผู้ชาย อยากเสือก”ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยกูฟังแล้ว เจ็บแทนครับ 5555 ดูหน้าไอ้แนนดิมันทำปากยื่นแบบงอลๆ ไอ้แพนก็นั่งหัวราะคิดคัก ก็โดนไอ้แนนทุบปักๆเข้าที่อกเสียงอย่างดังเห็นมันตัวแค่นี้ มือโคตรหนักเลยนะครับ


“มึงอย่ามาทำเป็นกลบเกลื่อนกูเห็นนะ ไอ้เด็กคอนเวนนั้นนั่น “ไอ้แพนเริ่มจุดประเด็น ผมนี่หูกระดิกดิ๊กๆเลยครับ ไม่ได้เสือกนะเอ่อ แต่ผมมันพวกใส่ใจคนรอบข้าง5555


“เด็กคอนวงคอมเวนอะไร เดี๋ยวนี่มึงซุมหรือที่รัก”ไอ้นัดที่เดินกลับมายื่นมือถือคืนไอ้เก้าแล้วก็นั่งลงล็อคคอไอ้นิวแล้ว โบกแบบนิ่มๆไปหนึ่งที


“ว่าแต่กู มันโทรตามอีกดิ”ไอ้นิวหันไปโบกคืน แต่แรงมาก ขอย้ำแรงมากกกกกกก ไอ้นัดหัวทิ่มเลย


“ไอ้เชี่ย กูเจ็บ”กูเห็นกูยังเจ็บแทนเลย


“พวกมึงมีลับลมคมในอะไรกัน เดี๋ยวนี้เพื่อนฝูงไม่เคยบอก”ไอ้แนนเริ่มโวยวายอีกครั้งครับ  ไอ้แนนมันจะเป็นพวกรักเพื่อนและก็ให้ความสำคัญกับเพื่อนมากๆ พอมีเรื่องอะไรมันก็จะบอกหมด แต่ถ้ากลับกันพอคนอื่นมีเรื่องอะไรแล้วไม่บอกมันมันจะเริ่มโวยวายทันที เพราะทุนเดิมมันเป็นคนขี้น้อยใจอยู่แล้ว


“ก็ไม่มีอะไรหรอก พวกมันก็แค่กับลังติดเด็ก เฉยๆ เดี๋ยวพอมันหมั่นใจว่าเป็นตัวจริง เดี๋ยวมันก็บอกเองแหละ ตัวเล็กไม่โกรธเนอะ”ไอ้แพนก็รีบเข้ามาปลอบตามปกติ พร้อมโยกตัวไอ้แนนไปมาเพื่อเป็นการปลอบ ถึงจะทำสายตาเคืองอยู่ๆบ้าง แต่มันก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ


ทำไมมึงไม่โวยวายต่อว่ะกูอยากรู้อ่า


แล้วพวกผมก็นั่งเล่นกันคุยกันคำ ด่ากัน10คำไปเรื่อย จนกระทั่ง


“อยู่นิ่งๆได้ไหม อย่าให้กุอารมณ์เสียมากกว่านี้”ไอ้พี่แดนที่ลากพี่จิมเดินเข้ามาในห้องสมุด พี่แดนก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาอะไรก่อนจะเดินตรงมายังวงผม นั่งลงข้างไอ้โนกับพี่แท็กแล้วก็ฉุดพี่จิมลงมานั่งตาม


จริงๆแล้วอ่ะพวกผมนั่งกันอยู่ที่พื้นนะครับ ที่ห้องสมุดโรงเรียนผมมันจะมีที่อ่าหนังสือให้เป็นที่เป็นทาง ซึ่งมันก็จะอยู่มุมหนึ่งไปเลย ส่วนที่ที่พวกผมนั่งเนี๊ยมันเป็นทางระหว่างชั้นหนังสือ 2ประเภทอ่ะครับ มันก็ไม่ได้กว้างอะไรมาก และ ยิ่งมีผู้ชายตัวควายๆมานั่งจับกลุ่มกันเป็น10คนแบบนี้ มันก้ไม่มีทางให้คนอื่นเขาเดินมาหยิบหนังสือเลยไง พวกที่กำลังจะเอาหนังสือมาเก็บที่ก็ชะงักเลยครับ


จะไม่ให้ชะงักได้ไง ก็หัวหน้าซอยตั้ง3ซอยมานั่งขวางทางขนาดนี้ คลั้นจะบอกว่า หลบหน่อย มึงก็จะกล้าเกินไปแล้วไง


ไม่หมดแค่นั้น พอหันมองลอดระหว่างชั้นหนังสือ ถัดไปก็เห็นลุกน้องพวกพี่ๆมันทั้งหลายนี่รายล้อมอย่างกับอาลักขา บารัก โอบาม่ายังไงอย่างงั้นเลย เหอะๆๆ บอกกูทีว่ากูยังอยู่ในประเทศไทย ไม่ใช่อิรัก


“เจ็บ”พี่จิมก็พยายามแกะข้อมือออกจากพี่แดน แต่พี่แดนแกก็ไม่ยอมปล่อย เชื่อผมซิ สองคนนี้ มีsomething long แน่นนอน


“ปล่อยมัน”พี่แท็กพูดนิ่มๆ ไอ้พี่จิมก็ปล่อยเลยวุ้ย”เป็นอะไรอีก”นึกว่าพี่แกจะไม่สนใจใครอื่นนอกจากไอ้โนซะแล้ว


“ก็ไอ้เหี้ยนี่ดิ มันยื่นอ่อยไอเด็ก rte” ขอขี้แจง เด็กrteก็คือ เด็กโรงเรียนนานาชาติละแวกนี้แหละครับ ถึงมันจะเป็นโรงเรียนลูกผู้ดีตีนชมพู แต่พวกมันก็เหี้ยมและเหี้ยมากครับขอบอก


“กูไม่ได้อ่อย ก็แม่งมันมากวนตีนกูก่อน”ไอ้พี่จิมเถียงครับ   มันส์เว้ยเฮ้ย


“มึงก็รู้ว่ามันจงใจ เสือกไปยืนคุยกับมันปาวๆ”พี่แดนแกดูโกรธจริงอะไรจริงครับ  แต่ที่สำคัญกว่านั้น มันเรื่องครอบครัวมันจะมาเถียงกันกลางห้องสมุดเพื่อ


“แล้วมึงมีอะไร คงใช่แค่มานั่งทะเลอะกัน?”ไอ้เก้าถามครับ  มึงก็ กูกำลังมันส์ ไอ้ห่านี่  แหะๆ ก็แค่อยากรู้ต่ออีกนิด  ไม่ได้เสือกจริ๊งจริง


“ไอ้เสือโดนแทง”ไอ้พี่แดนเริ่มเข้าเรื่อง


“ห๊ะ”พี่เสือนี่คือหัวหน้าซอยเก้าอ่ะครับจำได้ไหม เด็กไอ้เมฆอ่ะ ที่ผมพอรู้ๆมาคือพี่มันเป็นคนที่แข็งแกร่งมากอ่ะครับ ไอ้เก้ายังเคยบอกเลยถ้าตัวต่อตัวมันก็หมอบตั้งแต่3นาทีแรกแล้ว และพี่แกก็ยังเป็นคนใหญ่คนโตอีก การที่พี่เสือโดนทำร้าย แน่นนอนมันก็
เป็นเหมือนการประกาศศึกกรายๆกับพวกเด็กโรงเรียนผมแน่


“กูรู้แล้ว”ไอ้พี่แท็คว่า ก่อนที่จะกระชับมือที่จับมือกับไอ้โนขึ้น เพราะ พี่เขาคงรู้ว่ามันกังวล ไม่ใช่แค่ไอ้โนหรอก ผมเองก็เริ่มกังวลไม่แพ้กัน


“พวกเซเทย์ว่าไง”ไอ้เก้าที่กอดผมแน่นเอาหน้าเงยไล่ผมแล้วถาม


“กูไม่แน่นใจ แต่ไอ้ปันเองก็กำลังมีปัญหากับไอ้ไทม์ มึงก็รู้ว่ามันเป็นตัวเกร็งขึ้นเป็นเซเทย์คนต่อไป พวกเซเทย์เองก็เริ่มเข้าหน้ากันไม่ติด”ถึงผมจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องที่พี่แดนกำลังอธิบาย แต่ฟังจากน้ำเสียงและสีหน้า ผมคิดว่าครั้งนี้คงเป็นเรื่องใหญ่ ไอ้เก้า
เคยบอกว่าต่อให้เก่งแค่ไหน พวกเราก็ยังเป็นแค่เด็กเก่งให้ตายก็เก่งได้แค่ในที่แคบๆ แต่มันก็มีหลายคนที่อยากได้ที่กว้างๆ เรื่องต่างๆเลยมักมีคนนอกเข้ามาแทรกแซง


“ช่วงนี้ก็ระวังตัว รอคำสั่งของพวกเซเทย์ อย่าเพิ่งวู่วามไป  ส่วนมึง กูฝากไอ้จิมด้วย พี่จั๊มรู้สถานการณ์เขาเป็นห่วงมัน”พี่แท็คหันไปบอกพี่แดนอย่างเครียดๆ


“ผมดูแลตัวเองได้!”พี่จิมได้ยินยังไม่ทันจบก็แย้งออกมาทันที


“อย่าเก่ง เพราะคนที่จะเสียใจไม่ใช่มึงถ้าเกิดอะไรขึ้น คนข้างๆมึงนั้นแหละที่เจ็บที่สุด”พี่แท็คว่าเสียงเย็น จนผมเองยังตัวชาวาบไปด้วยเลย


พี่จิมนั่งก้มหน้าทันที ดูเหมือนจะเริ่มสำนึก แล้วพวกเขาก็คุยกันต่ออีกนิดแล้วพวกพี่แดนก็แยกออกไป


“มึงล่ะ ไม่สนใจ ซอยไหนเลยหรอ”พี่แท็คถามไอ้แพน


“ไม่ล่ะ ผมไม่ถนัดดูแลใครหลายคน อีกอย่างแค่มันคนเดียวเท่านั้นที่ผมจะไม่ยอมให้มันโดนลากไปเกี่ยว”ไอ้แพนพูดพร้อมก้มมองไอ้แนนที่หลับคาอกมันร่วมชั่วโมงแล้ว


“แต่ถ้ามันเริ่ม ต่อให้มึงเป็นแค่ศิษย์เก่า มันก็คงไม่ปล่อยมึงไว้”ไอ้เก้าพูดบ้าง ผมถึงจะงงๆ แต่ก็ไม่อยากสงสัยอะไรแล้ว แค่คิดว่ามันจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ผมก็เครียดจะแย่


“โน้นถามมันโน้น ทำเงียบ มันโดนทาบทามไว้ตั้งแต่โรงเรียนเก่าแล้ว”ไอ้แพนโบ้ยไปทางไอ้นิว


“ไม่ว่ะ ผมไม่จำเป็นต้องดูแลใคร  ขอยื่นมองนอกสนาม แต่ถ้าไอ้คนเล่นมันดันเสือกอยากออกมานอกสนาม ผมก็คงอยู่เฉยไม่ได้” บอกได้คำเดียวหน้าตาตอนที่ไอ้ นิวพูดนะ โคตรเทห์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ


ก็ได้แต่หวังว่ามันคงจะไม่รุนแรง


.....................................................................


“เตี้ยหิวว่ะ”ได้ข่าวว่าก่อนมาเพิ่งแดกสุกี้ไป2


ตอนนี้ผมกับไอ้เก้ามาเดินอยู่ที่สยามครับ ฟังไม่ผิดหรอกครับ เห็นหน้าบ้านนอกๆแบบนี้ แต่ไอ้เก้าแม่ง เป็นวัยรุ่นไฮโซนะคราฟ


“กินไรอ่ะ”ผมก็หิว55555


“MK ”ไม่ต้องอะไรมากเดินตรงไปพารากอนเพื่อแดกเอ็มเค ทอง5555


อย่างที่รู้ๆว่าวันนี้วันอาทิย์ต่อให้เป็นสถานที่ไฮโซ แม่งคนก็เยอะอย่างกับมด ต้องนั่งรออยู่ราวๆ20นาทีได้กว่าจะได้กิน บอกให้ไปกินอย่างอื่นมันก็ไม่ไป


“กี่ที่คะ”พนักงานสายถามไอ้เก้า ใช่ถามแค่ไอ้เก้าคนเดียว ไม่หันมามองผมสักนิด กูก็หล่อนะเว้ย


“2ครับ”ไอ้เก้าตอบอย่าสุภาพ พนักงานก็พาไปนั่งโต๊ะ4ที่อ่ะครับที่นี่ดูเหมือนจะไม่มี แบบที่นั่งสองที่ผมก็เข้าไปนั่งก่อน ไอ้เก้าก็ตามานั่งฟังเดียวกับผม แอบเห็นแม่พนักงาน ทำตาละห้อย หึหึหึ ให้มันซะบ้างว่าคนนี้


เด็กพี่ไอ้น้อง5555


ก็กินกันบ้างด่ากันบ้างตามภาษาครับ ถ่ายรูปอัพเฟชบุ๊ค ให้คนอิจฉาเล่น โดยใส่ใต้ภาพว่า มาดินเนอร์กับที่รักที่พารากอน ไม่ใช่อวดนะ แต่ตั้งใจอวดมากกกกกกก


พวกไอ้นิวไอ้นัดนี่เขามาด่าผมซะ


ตัวอย่างเช่น


New some some


อ้าวที่พารากอนเค้าให้เอาหมายกระเป๋าไปแดกmkได้ด้วยหรอ


ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย


Nut lolicon


ไม่ๆๆหมาเขาให้เข้า แต่กบเนี๊ยกูเพิ่งเคยเจอก๊ากกกกกกกกกกก


ไอ้เสร็ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


ก็ประมาณนี้อ่ะครับ ยังมีอีกประมาณ 3256890คอมเม้นส์ที่พวกมันเม้นส์


กินเสร็จก็กลับบ้านครับ อาบน้ำ  ทำกิจกรรมเข้าจังหวะอีกประมาณ2รอบแล้วก็นอน


สุขีจริงๆชีวิตไอ้คีย์- -


……………………………………………………………………….


แท็คโน


“กินข้าวก่อนมา ไม่เอาอย่าเพิ่งนอน”ผมดึงไอ้แท็คที่ทำท่าแกล้งหลับตั้งแต่เข้าห้อง วันนี้มันยังไม่ยอมกินข้าวเลยครับ


“ไม่หิว ไม่อยากกิน”ถ้าเคยเห็นไอ้แท็คในสภาพเก่งโคตรโหดเหี้ย มาดูตอนนี้ซิครับ โคตรเด็กอ่ะ


“แล้วอยากกินอะไร”ผมถามพอถามเสร็จมันก็คว้าตัวผมให้ล้มลงไปนอนทับตัวมันบนโซฟา


“มึง”พูดจบมันก็ลงมือกิน ไอ้ของที่เรียกว่าง’มึง’ทันที พอมันอิ่มมันก็ถึงลุกมากินข้าวได้


“หอม”ผมที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินเข้ามานั่งข้างมันที่โซฟา มันกำลังนั่งดู โคนัน อยู่ ยังไม่ทันได้นั่งมันก็พูดขึ้นมาเลย จะไม่หอมได้ไง ครีมอาบน้ำมึงขวดเป็นพัน


“หน้าไหม้หมดเลย”ผมว่าพร้อมจับหน้ามันมาดู ขนาดทากันแดดไว้ แต่เพราะมันยื่นสั่งงานกลางแดดเกือบทั้งวันspf50 ยังไม่อยู่เลย


มันล้มตัวลงนอนหนุนตักผมดูทีวีไป ผมก็เอื้อมไปหยิบที่ปั่นหู มันนั่งปั่นให้มัน มันชอบมากครับปั่นหูเนี่ย  ไม่นานมันก็หลับ ผมก็ได้แต่นั่งลูบหัวมันอย่างรักใคร่


เรื่อเมื่อกลางวันมันทำเอาผมอดห่วงไม่ได้ แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะอยู่เขียงข้างมันเสมอ


จุ๊บ


“ฝันดีครับ”



end


ว่ะ555555555555555

เอามาลงให้อึนๆ

ไว้อ่านฉบับเต็มภาค2นะเอ่อ

https://www.facebook.com/toutoonyaoistory

ติดตามข่าวได้ที่นี่เน้อ เพราะ บ้างทีมันก็ยากถ้ามาแจ้งที่นี่ทุกครั้ง  ที่รายงานความคืบหน้า
 :katai3: :katai3:
ไปแหละ ฝากติดตามต่อไปเรื่อยๆนะ :katai5: :katai5:

หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: พลอยสวย ที่ 17-03-2014 21:17:34
 :mc4: :mc4: ข่าวคราวเงียบหายไป2-3ปี ในที่สุดก็มาแล้วว
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กร
เริ่มหัวข้อโดย: mystery Y ที่ 17-03-2014 23:55:52
คิดถึงเหมือนกันนะเนี่ย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 18-03-2014 13:36:07
โอ้วววววววววว

ตัวหลักๆมากันครบเลย

คิดถึงสุดๆ ยังไงจะรออ่านภาค 2 นะ

จุ๊บๆ  :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: maybe-yy ที่ 18-03-2014 13:50:01
 o13 เป็นอีกเรื่องที่โดนใจ ทั้งเรื่องไม่มีผู้ชายเต็มร้อยเหลือให้คนอ่านเลยน่ะ ฮ่าๆชอบๆ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 18-03-2014 20:45:59
ตั้งหน้าตั้งตารอภาค 2

น่ารักทุกคู่เลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: Aomampapeln ที่ 19-03-2014 00:36:24
ปูเสื่อกางเต็นท์จองแถวหน้ารอภาค2ค่ะ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: Poseidon ที่ 19-03-2014 11:06:13
มีความสุขอ่ะ คิดถึงคู่เก้าคีย์จุง
อยากไปส่องตอนทำกิจกรรมเข็าจังหวะจัง 555
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: filmzee ที่ 22-03-2014 14:26:53
มาต่อเร็วๆๆนะครับ


รอๆๆๆๆๆ


เรื่อง  น่ารัก  มากๆๆๆ :katai2-1: :katai2-1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 23-03-2014 11:50:35
สนุกมากค่ะ รอติดตามต่อไปนะคะ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: why yyy ที่ 24-03-2014 20:39:05
 :katai5:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: Whatever it is ที่ 24-03-2014 22:35:34
น่ารักกุ๊กกิ๊ก
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: IöLIKE ที่ 26-03-2014 19:18:59
ThankS
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: numildkub ที่ 26-03-2014 22:53:23
รออยู่นะค้า  :oo1:
ชอบมากๆเลย
อ่านแบบรวดเดียวจบเลย  :z2:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: KuMaY ที่ 02-04-2014 12:10:10
อ่านรวดเดียวจบเลย
สนุกมากๆๆๆๆๆๆ
อยากอ่านภาค 2 จังเลย
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: nunda ที่ 06-04-2014 09:07:06
ขอบคุณค๊าบบบบ เรื่องนี้สนุกมาก
แล้วจะรออ่านภาค2นะ  ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: ╰Äρρłәßәѓѓÿ╮ ที่ 12-08-2014 20:44:01
อ่านเป็นเรื่องนี้เป็นรอบที่2แล้ว ยังสนุกเหมือนเดิม  o13
จะรอภาค2  :hao7: :hao7:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: meanmena ที่ 16-01-2016 03:17:41
ชอบ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: Wut_Sv ที่ 19-01-2016 17:51:19
สนุก โหด เถื่อน น่ารัก และหื่นมากกกกกกก 5555 ชอบมากเรื่องนี้  :hao7: :hao7: :hao7:

ทำไมตอนเรียนอาชีวะไม่เจอแบบนี้บ้างอ่ะ  :ling1: :ling1: :ling1:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: sunipum ที่ 20-01-2016 03:25:18
เป็นนิยายที่สนุกมากๆเลยค่ะ  ขอบคุณนะค่ะ ^^
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: BankkunG23 ที่ 25-01-2016 21:57:49
สนุกมากๆเลยครับ
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: Rosnest ที่ 31-01-2016 17:38:38
นิยายสนุกมากเลยคะ storyดีมากเลย  o13

จะรอภาค2นะคะ ขอบคุณมากเลยค่า  :hao6:
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: boonpa ที่ 03-02-2016 18:42:30
 :mew1: รอภาคสองด้วยคนจ้า
หัวข้อ: Re: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57
เริ่มหัวข้อโดย: unicorncolour ที่ 11-02-2018 09:56:30
 :pig4: :pig4: :pig4: