///รอย...รัก...ร้าว ตอนพิเศษ 5 เมารัก! (27-8-2012) P.38
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ///รอย...รัก...ร้าว ตอนพิเศษ 5 เมารัก! (27-8-2012) P.38  (อ่าน 380557 ครั้ง)

ออฟไลน์ HISY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-3
ทำเขาไว้เยอะก็เงี้ย
แต่อย่างอนให้นานนักล่ะ คนอ่านอยากเห็นฉากหวานน้า

ออฟไลน์ tuek

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +214/-3
ภัทเอาคืนพี่เสือพอเหมาะๆพอนะอย่าหนักไปละ

ออฟไลน์ maxtorpis

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1442
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-4

ออฟไลน์ ormn

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3925
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +324/-8
    • http:///uc.exteenblog.com/riko-tomo/images/23213506_1208714389_3598161_Okane_ga_Nai_v01_ch01_pg002__Cover.jpg
:laugh: :laugh:ดีมากภัทรหย่ายกโทษให้ง่ายๆ :m16: :m16:


รออ่านจ้า :bye2: :bye2: :bye2:

honeystar

  • บุคคลทั่วไป
ภัทรนายแน่มากกกกก

ออฟไลน์ frenzy19

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 122
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +15/-0
สงสาร พี่เสือละ


คิดถึงเเก้วจัง :กอด1: :กอด1:

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

ออฟไลน์ smmikie

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 362
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +39/-1
ใคร !!!! คนนั้นเป้นใครมีมาคบกับภัท !!
รุ่นพี่คนนั้นใช่ป่ะท ถ้าจำไม่ผิดนะ

ไม่นะ !! ไม่เอา

[newZy]CASS

  • บุคคลทั่วไป
รอติดตามตอนต่อไปจ้าา

ออฟไลน์ ruby

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 477
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-3
เราเชียร์น้องภัทอย่าเพิ่งใจอ่อนนะ เดี๋ยวพี่เสือนึกว่าเราเป็นของตาย
ต้องให้สำนึกซ่ะบ้าง(อินจัด55)

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Pupay

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-1

ออฟไลน์ Ak@tsuKII

  • Honeymoon
  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3845
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +685/-3
กดไลค์ให้ภัท อย่าไปยอมง่ายๆๆ คิดจะอยากไล่ก็ไล่ คิดจะอยากได้ก็มาแบบนี้

เสียใจด้วย จิตใจคนเราไม่ใช่ให้ใครมารอค้นหาคำตอบให้ตัวของเขาเอง

ในตอนที่ไม่อยากยอมรับ(แต่พฤติกรรมที่แสดงออกช่างตรงกันข้าม) ก็ืำทำเป็นปากแข็ง
แต่ในที่ตอนที่รู้สึกว่าขาดเขาไปแล้ว แล้วอยากได้คืนก็มาแบบนี้นี่เนี่ย ขอโทษความรู้สึกมันเสียไปแล้วจริงๆ

คงต้องรับกรรม พอๆกับน้องชายตัวดีต่อไป สมน้ำหน้า


ออฟไลน์ IRIS

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 434
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-1
อย่างอนจนเกินงามล่ะน้องภัท ไหนๆก็ยังรักเค้าอยู่ แล้วเค้าก็รักตอบเรามาแล้ว..

มันคงน่าเสียดายเวลานะ ถ้ามัวแต่ถือทิฐิจนทำให้เราพลาดโอกาสดีๆไป..

ออฟไลน์ BBChin JungBB

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1

ออฟไลน์ t2007

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2400
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-5
อยู่ข้างน้องภัทถึงจะเจ็บปวด ทำให้พี่เสือกระอักเลือดบ้างก็ดี

aekporamai2

  • บุคคลทั่วไป
คนเรานี่ชอบทำร้ายตัวอง  สร้างเงื่อนไขให้ตัวเองตลอดเพราะรักตัวเองมากเกินไป  แต่ก็ใหกำลังใจน้องภัทรเจอตัวเองไวๆๆนะครับ

NaNaAS

  • บุคคลทั่วไป

greenboy2012

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 29 พี่ชาย

   “ใครกันล่ะ ที่ภัทคบอยู่” เขาถามผมนิ่งๆ อย่างที่ผมเดาอารมณ์ไม่ถูก
   “ผมไม่จำเป็นต้องบอกคุณ” ผมตอบเสียงสะบัด
   “แล้วพี่ล่ะ ภัทบอกจะให้โอกาสพี่ไม่ใช่เหรอ” เขาทวงถาม
   “ครับ ผมจะให้โอกาสคุณ ตอนแรกผมจะไม่ให้คุณมายุ่งเกี่ยวกับชีวิตของผมอีก แต่ผมเปลี่ยนใจแล้ว คุณเองก็เคยดีกับผมมาก งั้นผมจะให้โอกาสคุณเริ่มต้นใหม่กับผมใน...
ฐานะ...
พี่ชาย”
ผมพูดพร้อมกับยิ้มให้เขา ในเมื่อตอนนั้นเขาอยากให้ผมเป็นน้องชายเขานัก คราวนี้ผมจะให้เขาเป็นแค่พี่ชายบ้าง อยากรู้นักว่าเขาจะรู้สึกยังไง
   “พี่ชาย งั้นเหรอ” เขาถามเสียงเรียบ ทำท่าเหมือนกำลังใช้ความคิดอยู่
   “ครับ ผมว่าได้แค่นี้มันก็มากพอแล้วนะครับ”
   “อืม งั้นก็ตามใจภัทแล้วกัน” เขาตอบผมนิ่งๆ ผมคิดว่าเขาจะไม่พอใจหรือโมโหซะอีก แต่เขากลับเฉยมาก
   “ผมจะไปนอนแล้ว คุณก็กลับไปได้แล้ว” ผมเอ่ยปากไล่เขาอีกครั้ง
   “พี่ว่า พี่จะนอนที่นี่ ดึกมากแล้ว ภัทคงไม่ว่าอะไรหรอกนะ ถ้าพี่ชายจะนอนบ้านเดียวกับน้องชาย! พรุ่งนี้พี่มีนัดคุยกับลูกค้าด้วยซิ” เขาหันมาพูดเสียงนิ่งกับผม แล้วก็เดินขึ้นบันไดไปยังชั้นสอง ห้องฝั่งตรงข้ามผม ห้องนอนที่เคยเป็นห้องของพี่ภา แต่เขาใช้จนกลายเป็นห้องเขาไปแล้ว
   “คุณ! นี่คุณ! ใครให้คุณขึ้นไปน่ะ ลงมานะ ผมไม่ให้คุณนอนที่นี่นะ บ้าจริง” ผมร้องเรียกเขา แต่เขาก็ไม่ได้ฟัง ทิ้งให้ผมได้แต่ยืนงงอยู่ชั้นล่างคนเดียว!
      ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
    ผมตื่นมาตอนเช้าด้วยความรู้สึกหงุดหงิด ก็เมื่อคืนน่ะสิ ผมปล่อยให้เขาขึ้นไปนอนบนบ้านได้ยังไงนะ แต่ก็ช่างเถอะ วันนี้ผมมีนัดกับพี่คม ตอนนี้พี่คมเรียนจบแล้วและไปทำงานอยู่ต่างจังหวัด ก่อนหน้านั่นหนึ่งเดือนพี่คมขอคบกับผม ผมไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธเพราะคิดว่าอยากจะเปิดโอกาสให้ตัวเอง ไม่ต้องจมปลักอยู่แต่กับเขา พี่คมก็บอกว่าคบกันในฐานะเพื่อนหรือพี่ชายไปก่อนก็ได้ พี่คมไม่ได้เร่งรัดอะไร ผมก็เลยตกลงคบกับพี่คม ซึ่งปกติพี่คมจะมาหาผมวันเสาร์หรืออาทิตย์ เสาร์นี้ก็เช่นกัน เรานัดเจอกันที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งแถวบ้านผม
   “ภัทจะออกไปข้างนอกเหรอ” เขาถามขึ้นเมื่อผมเดินบันไดมาถึงชั้นล่าง เขานั่งรออยู่ที่โซฟาชั้นล่าง
   “ครับ”
   “งั้นก็ออกไปพร้อมกันเลย พี่จะออกไปข้างนอกอยู่พอดี” เขาชวนผมก่อน
   “ผมมีนัด ผมไปเองได้”
   “เหรอ นัดกับใคร ก็ดีเหมือนกันจะได้แนะนำให้พี่รู้จักด้วย” เขาพูดสีหน้านิ่งตามเคย
   “ทำไมผมจะต้องให้คุณมารู้จักด้วย” ผมถามเสียงแข็ง เรื่องอะไรจะต้องบอกเขาด้วย
   “ก็พี่จะได้ช่วยดูให้ไง ว่ามันเหมาะสมคู่ควรที่จะมาคบกับ ‘น้องชายของพี่’ รึเปล่า พี่จะได้เริ่มทำหน้าที่พี่ชายที่ดีวันนี้เลยไงล่ะ” เขาพูดพร้อมกับยิ้มบางๆ
   “คุณนี่มัน...” ผมพูดอะไรไม่ถูก นี่เค้าตั้งใจจะกวนประสาทผมจริงๆ ใช่ไหม
   “เอาล่ะ จะไปก็รีบไป นี่ก็สายแล้ว จะให้พี่ไปส่งที่ไหนก็บอกมา” เขาว่าแล้วก็เดินนำผมไปที่รถ ส่วนผมก็ได้แต่เดินตามเขาไปอย่างว่าง่าย
   เมื่อมาถึงห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองที่ผมนัดพี่คมไว้ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เขาก็เดินตามมาส่งผมจนถึงหน้าร้านอาหาร พี่คมนั่งรออยู่ในร้านก่อนแล้ว พอเขามองเข้าไปในร้านแล้วเห็นว่าเป็นพี่คม เขาก็ไม่พูดไม่ว่าอะไรสักคำ ได้แต่ยืนมองสักพัก
   “พี่ไปก่อนแล้วกันนะ แล้วตอนเย็นจะให้พี่มารับรึเปล่า” เขาถามขึ้นก่อน
   “ไม่ต้องครับ ผมโตแล้วไม่ใช่เด็กๆ ผมกลับเองได้” ผมตอบเขาเคืองๆ
   “อืม งั้นพี่ไปแล้วนะ” เขาพูดทิ้งท้ายแล้วก็เดินออกไป ส่วนผมก็ได้แต่ยืนมอง แล้วก็เดินเข้าร้านไปหาพี่คมที่รออยู่ก่อนแล้ว ผมไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาแสดงออก ไหนบอกว่ารักผมไง แต่ทั้งๆ ที่รู้ว่าผมนัดเจอกับผู้ชายอื่น เขากลับไม่พูดไม่ว่า ไม่แสดงความรู้สึกอะไรเลย เขาคิดอะไรอยู่กันแน่!
      ////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
   ผมกับพี่คมเราไปไหนมาไหนด้วยกันเพียงแค่วันเสาร์หรืออาทิตย์เท่านั้น เพราะพี่คมเขาทำงานอยู่ที่ต่างจังหวัด จะเข้ากรุงเทพแค่อาทิตย์ละครั้ง แต่พี่คมจะโทรศัพท์มาหาผมบ่อยๆ ช่วงวันธรรมดา ในความรู้สึกของผมความสัมพันธ์ระหว่างผมกับพี่คมเป็นหมือนเพื่อน เหมือนพี่ชายมากกว่า เราคุยกันได้ในหลายๆ เรื่อง แต่ผมก็ไม่ได้มีความรู้สึกพิเศษกับพี่คม พี่คมเองก็ดูเหมือนจะรู้ เพราะพี่คมเองก็ให้เกียรติผมมาก ไม่ได้พูดจีบหรือป้อนคำหวานให้ผมเกินว่าปกติ ผมจึงรู้สึกสบายใจที่อยู่กับพี่คม ส่วนเขาเอง ผมรู้ว่าเขารับรู้ตลอดเรื่องที่ผมคบกับพี่คม บางทีผมก็แกล้งคุยเสียงดังให้เขาได้ยิน หรือเวลานัดกับพี่คมผมก็ให้เขาไปรับหรือไปส่งบ้างบางครั้ง แต่เขาก็ทำตัวเหมือนปกติ ไม่ได้แสดงอาการอะไรเป็นพิเศษ จนบางครั้งผมรู้สึกน้อยใจว่า เขาไม่สนใจหรือแกล้งไม่สนใจผมกันแน่!

   “พี่คม!” ผมร้องทักขึ้นอย่างแปลกใจ เมื่อเห็นพี่คมกำลังเดินอยู่กับรุ่นน้องคนหนึ่งที่มหาวิทยาลัย ท่าทางสนิทสนมกันมาก ช่วยกันเลือกซื้อเสื้อ ทั้งสองจับมือและแตะแขนกันด้วย ที่ผมแปลกใจก็เพราะว่าอาทิตย์นี้พี่คมบอกว่าไม่ได้เข้ากรุงเทพ เพราะต้องเข้าเวรที่โรงงาน แต่ผมกลับมาเจอพี่คมยืนเลือกเสื้ออยู่ในร้านแบรนด์ดังยี่ห้อหนึ่งในห้างสรรพสินค้าที่ผมมาเป็นประจำ
   “เอ่อ...น้องภัท” พี่คมหันมา สีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด เด็กผู้ชายรุ่นน้องหน้าหวานก็หันมาด้วย พี่คมรีบแกะมือของน้องคนนั้นที่เกาะแขนพี่คมอยู่ออกช้าๆน้องคนนั้นก็ทำท่างงๆ แต่คงจำผมได้ จึงยกมือไหว้ผม ผมก็รับไหว้พร้อมกับยิ้มให้ พอจะรู้จักเห็นหน้าค่าตากันอยู่เพราะเป็นรุ่นน้องปี 1 ในคณะแต่ไม่สนิทมาก
   “แหม ไม่ยักรู้นะครับว่าพี่คมก็ชอบมาซื้อเสื้อยี่ห้อนี้กับเขาด้วย แต่ เออ ไหนพี่คมบอกไอ้ภัทว่าอาทิตย์นี้ติดธุระที่โรงงานไม่ใช่เหรอครับ ทำไมถึงมาอยู่นี่ได้ล่ะครับ” ไอ้สุทัตที่มากับผมด้วย พูดกับพี่คมด้วยสีหน้าปกติแต่สายตามันนี่ซิ ดูเหมือนจะไม่พอใจเป็นอย่างมาก มันคงนึกไม่ถึงว่าพี่คมจะกล้าโกหกผมให้จับได้แบบนี้ เพราะไอ้สุทัตมันเป็นคนยุให้ผมคบกับพี่คมด้วย แต่ผมเองกลับไม่ได้รู้สึกโกรธหรือไม่พอใจอะไรพี่คมเลยแม้แต่น้อย
   “เอ่อ...พอดีงานมันเสร็จก่อนกำหนดน่ะครับ ก็เลยพาน้องเค้ามาซื้อของหน่อย” พี่คมพูดสีหน้าเจื่อนๆ ส่วนเด็กรุ่นน้องคนนั้นก็ยืนเกาะแขนพี่คม เหมือนจะอยากรู้ว่าพวกเราพูดอะไรกัน
   “อ๋อ งั้นตามสบายเลยนะครับ ผมขอตัวก่อน” ผมพูดพร้อมกับรีบดึงแขนไอ้สุทัตออกมา เพราะตอนนี้มันมองทั้งคู่เหมือนจะหาเรื่อง
   “เฮ้ย ไอ้พี่คมมันทำอย่างนี้ได้ไงวะ จับได้คาหนังคาเขาเลย มาบอกมึงว่าติดธุระ เป็นกรูไม่ยอมหรอกจะด่าให้ ไอ้ภัททำไมมึงไม่พูดอะไรเลยวะ” ไอ้สุทัตเดือดเมื่อผมลากมันออกมาอีกทางได้แล้ว
   “จะพูดอะไรวะ กรูเฉยๆ ว่ะ พี่เค้ามีคนที่ชอบที่เหมาะกับเค้าแล้วก็ดีแล้วนี่” ผมพูด
   “อะไรวะ มึงพูดอย่างกับมึงไม่ได้คบ ไม่ได้เป็นแฟนกับพี่คมอย่างนั้นแหละ มึงไม่รู้สึกอะไรบ้างเลยรึไงวะ” ไอ้สุทัตถามงงๆ
   “อืม ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยว่ะ จริงๆ กรูก็บอกมึงแล้วว่ากรูเหมือนคบกับพี่คมแบบเพื่อนแบบพี่ชายคนหนึ่ง ไม่ได้คิดอะไร ความจริงเราก็ตกลงกันแบบนี้มาตั้งแต่แรกแล้วนี่หว่า ถ้าพี่คมเค้าเจอใครที่ถูกใจกว่า กรูก็ว่าไม่เห็นจะแปลกเลย”
   “เออ กรูล่ะงงจริงๆ คบแบบเพื่อน แบบพี่ชาย งั้นจะมาขอคบกันทำซากอะไรวะ”
   “มึงอย่าถามมากเลยว่ะ ไปหาไรกินกันเถอะ หิวแล้ว” ผมตัดบท ก็ผมไม่ได้รู้สึกอะไรเลยจริงๆ ไม่เสียใจ ไม่น้อยใจ ก็แค่ผิดหวังที่พี่เค้ามาโกหกก็เท่านั้นเอง แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าเขาทำอะไรผิดร้ายแรง ก็อย่างที่บอกเราเหมือนสนิทกับแบบพี่น้องจริงๆ พอเห็นพี่คมเดินกับเด็กรุ่นน้องคนนั้นแล้ว ผมเองกลับรู้สึกโล่งใจมากกว่า!
      /////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
   “ภัท! ภัท! เปิดประตูให้พี่หน่อย” ผมงัวเงียตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูและร้องเรียกอยู่หน้าห้องผม เสียงเขานั่นเอง! ผมมองนาฬิกาเรืองแสงบนหัวนอน ห้าทุ่มกว่าแล้ว! ทำไมเขามาเอาป่านนี้เนี่ย ผมเดินไปเปิดไฟแล้วก็เปิดประตูห้อง
   “คุณมาทำไมป่านนี้เนี่ย แล้วมาเคาะห้องผมทำไม ผมนอนแล้วนะ” ผมถามขึ้นเมื่อเห็นเขายืนอยู่หน้าประตูห้อง เขาอยู่ในชุดนอนแล้ว นี่แสดงว่าเขามาตั้งนานแล้วเหรอ ผมคงหลับไปไม่รู้ตัว ตอนนี้เขามีกุญแจรั้วและกุญแจประตูหน้าบ้านแล้ว สามารถเข้าออกบ้านนี้ได้เหมือนเดิม
   “พี่เข้าห้องไม่ได้” เขาตอบ
   “อะไรนะครับ ทำไม” ผมทำหน้างง
   “พี่เพิ่งมาถึง อาบน้ำแต่งตัวจะนอนแล้ว หิวน้ำเลยว่าจะเดินลงไปกินน้ำข้างล่าง แต่พอกลับมาประตูห้องก็ล๊อคซะแล้ว เข้าห้องไม่ได้” เขาตอบ
   “มันจะล๊อคเองได้ไง” ผมถามด้วยความแปลกใจ
   “พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน สงสัยลูกบิดมันจะเสียมั้งเลยล๊อคเอง” เขาตอบหน้าตาเฉย
   “เป็นไปไม่ได้อ่ะ” ผมพูดแล้วก็เดินไปหมุนลูกบิดที่หน้าประตูห้องพี่ภา อืม! ล็อคจริงๆ ด้วย ทำไงดีเนี่ย
   “เอ่อ ถ้างั้นไปเอากุญแจสำรองที่ห้องข้างล่าง” ผมดีใจนึกขึ้นได้ เราเก็บกุญแจสำรองของทุกห้องเอาไว้ที่ตู้เล็กๆ ในห้องครัว
   “พี่ไปดูมาแล้วมันหายไปไหนไม่รู้หาไม่เจอ”
   “งั้นผมไปดูเอง คุณอาจจะหาไม่ดี” ผมรีบเดินลงไปหากุญแจในตู้ห้องครัว มันเคยมีนี่นา แต่ก็ไม่เคยได้ใช้นานแล้วด้วย ผมหาในตู้เล็กๆ ข้างเสาที่คิดว่าต้องอยู่แน่ๆ ก็ไม่มี! เลยหามันเกือบทุกตู้ทุกชั้นในห้องครัว เผื่อจะจำผิด แต่ก็ไม่มี แปลกใจมากมันหายไปได้ยังไง
   “หาไม่เจอ” ผมพูดกับเขา เมื่อเดินกลับขึ้นมาบนห้อง หลังจากหาแล้วหาอีกอยู่หลายรอบก็ไม่เจอ ทั้งง่วงทั้งเหนื่อยแล้ว
   “อืม”
   “เอ่อ เอาไงดี อ๋อ รู้แล้ว งั้นคุณไปนอนห้องข้างล่างก่อนได้ไหม” ผมนึกถึงห้องรับรองแขกที่อยู่ชั้นล่าง
   “ไม่ไหวหรอกมั้ง พี่ว่า ห้องนั้นไมได้เปิดใช้ตั้งหลายปีแล้ว ป่านนี้ฝุ่นเต็มห้องแล้ว”
   “งั้น อืม คุณนอนโซฟาห้องรับแขกได้ไหม เดี๋ยวผมเอาหมอนกับผ้าห่มไปให้” ผมนึกแล้วไม่มีห้องอื่นแล้ว   
   “โซฟาข้างล่างเล็กนิดเดียวเองนะ ยุงก็เยอะด้วย ไม่ใจร้ายกับพี่ไปหน่อยเหรอ” เขาพูดนิ่งๆ
   “โอ๊ย งั้นจะทำยังไงล่ะครับ” ผมคิดไม่ออกแล้ว ห้องนั้นก็ไม่ได้ห้องนี้ก็ไม่ได้
   “งั้น พี่ขอไปนอนห้องภัทก่อนแล้วกัน!” เขาพูดเสียงเรียบ แต่ตามองมาที่ผมเขม็ง
   “อะไรนะครับ! ไม่ได้นะ!” ผมร้องด้วยความตกใจ
   “แล้วจะให้พี่ทำยังไงล่ะ จะให้นอนไหน ไม่มีทางอื่นแล้วนะ นี่ก็ดึกมากแล้วด้วย ภัทคงไม่ใจร้ายถึงขนาดให้พี่นอนพื้นหรอกนะ เตียงก็ออกจะกว้าง” เขาพูดพร้อมกับมองไปทางเตียงนอนของผม
   “มะ...ไม่ได้นะ” ผมรีบปฎิเสธ
   “ทำไมไม่ได้ล่ะ พี่ชายกับน้องชายจะนอนเตียงเดียวกันก็ไม่เห็นจะน่าแปลก หรือภัทว่าไม่จริง”
   “เอ่อ...” ผมตอบไม่ถูกเลย
   “หรือว่าภัทกลัวอะไร”
   “ผมไม่ได้กลัว” ผมรีบเถียงทันควัน
   “หรือว่ากลัวใจตัวเอง” เขายื่นหน้ามากระซิบถามผมที่ข้างหู ทำเอาผมขนลุกวูบ
   “คุณพูดบ้าอะไร”
   “ถ้าไม่ได้กลัวอะไร หรือไม่ได้คิดอะไร ก็ดี งั้นพี่ขอนอนห้องนี้แหละ พรุ่งนี้ค่อยไปหาทางงัดห้องโน้น นี่ก็ดึกมากแล้ว พี่ง่วงมาก ขับรถมาก็เหนื่อย เพลียจะแย่ อยากนอนแล้ว” เขาพูดแล้วก็เดินไปที่เตียงผม ล้มตัวลงนอนชิดฝั่งหนึ่งของเตียงหน้าตาเฉย เขานอนนิ่งและหลับตาลงทันที
   ผมไม่รู้จะทำยังไงดี ตอนนี้ก็เที่ยงคืนกว่าแล้ว ผมก็ง่วงมากจริงๆ ก็เลยได้แต่เดินไปปิดไฟแล้วก็ เดินมานั่งที่เตียงอีกฝั่งหนึ่ง ค่อยๆ เอนตัวลงนอนช้าๆ เหมือนกลัวเขาจะได้ยิน ผมนอนลืมตามองเขาท่ามกลางความมืดอยู่พักนึง ก็เห็นเขานอนนิ่งไม่ไหวติง ได้ยินเสียงลมหายใจถี่ๆ สม่ำเสมอ คงจะหลับไปแล้วจริงๆ ผมก็เลยหลับตาลงด้วยความสบายใจ
   ผมตื่นมาตอนเช้าก็ต้องตกใจเมื่อพบว่าตัวเองนอนตะแคง โดยมีเขานอนกอดผม! ซ้อนอยู่ทางด้านหลัง หน้าอกเขาแนบสนิทชิดกับแผ่นหลังของผม มือของเขาก็กอดรัดเอวผมไว้แน่น ขาข้างหนึ่งก็กอดก่ายขาผมอยู่ ผมรู้สึกใจเต้นแรงมาก อ้อมกอดของเขาอบอุ่นมาก ผมหันไปมองเขาอย่างช้าๆ ก็พบว่าเขายังนอนหลับตานิ่งสนิทเหมือนยังไม่รู้ตัว หลังจากนอนให้เขากอดอยู่ซักพักผมก็แกะมือเขาออก พร้อมกับดันตัวเขาไปอีกทาง ตัวหนักมาก กว่าผมจะหลุดออกจากอ้อมกอดเขาได้แทบแย่
   หลังจากตื่นแล้ว ผมก็เข้าห้องน้ำอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย หันมามองเขาก็ยังเห็นว่านอนหลับอยู่บนเตียง ผมก็เลยลงมาห้องครัวชั้นล่าง เตรียมอุ่นอาหารกล่องสำหรับทานตอนเช้า พออุ่นเสร็จก็เดินไปหากุญแจที่ตู้เมื่อคืนอีกที ตู้เล็กๆ ข้างเสา เจอแล้ว! กุญแจสำรองแขวนไว้ในตู้! ที่เดิมที่ผมจำได้ว่าเคยเก็บเอาไว้ตรงนี้ ผมแปลกใจมากทำไมเมื่อคืนหาเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ
   “อ้าว ภัท หากุญแจเจอแล้วเหรอ!” เขาทักขึ้นเมื่อเดินเข้ามาที่ห้องครัว เขาคงเห็นผมยืนมองกุญแจพวงใหญ่ทำหน้าแปลกใจอยู่หน้าตู้ ผมหันไปมองเขาเหมือนเป็นเชิงถาม ว่าทำไมเมื่อคืนทั้งผมและเขาก็หาไม่เจอ แต่ผมก็เห็นเขาส่ายหน้าทำท่าเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรเลย!

      ________________________________________________


ออฟไลน์ Pigstar

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
แผนอ่ะเด้~
ร้ายเหมือนกันนะเนี่ยพี่เสือ
 o18

ออฟไลน์ หมอตัวเปียก

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1874
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-3

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ BBChin JungBB

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 549
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-1
หมดปัญหาเรื่องพี่คม แต่แอบน้อยใจเนอะ เรื่องโกหกเนี่ย เฮ้ออ ช่างมันๆๆ

พี่เสือ เริ่มแล้วอ่ะ ซ่อนกุญแจ ชัวร์เลย ฮ่าๆๆๆ

ออฟไลน์ เฉาก๊วย

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2233
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +251/-6
 :m12:  มารยาเยอะจริงนะพี่เสือ

ออฟไลน์ fuku

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +462/-20
ร้ายเน้ ตีเนียนหน้ามึนเข้าห้องหน้าตาเฉย

แบบว่าเรื่องภัทก็ลุ้นค่ะ แต่อยากรู้เรื่องแก้วมากเลย พอจะแง้มๆถึงบ้างได้มั้ยค่ะ

ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
พี่เสือแอบร้าย

ออฟไลน์ t2007

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2400
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-5
พี่เสือร้ายว่ะ จะทดสอบน้องภัทเรอะ อย่าใจอ่อนเชียว

ออฟไลน์ love AJ

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 298
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
 o13 ไม่ค่อยจะเลยนะพี่เสือ

ออฟไลน์ PetitDragon

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4126
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +343/-5
เนียนเชียวนะพี่เสือ  :m12:

ออฟไลน์ naiin

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2421
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +141/-9
                  แผนสูงนะเนี่ย

ออฟไลน์ takara

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4145
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +379/-13
พี่เสือเจ้าเล่ห์อะ อยากนอนกะน้องอะดิ

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด