หัวข้อ: มหาหงส์ บทที่ ๓๗ : คอย (๑๐๐%) [๕ ม.ค. ๒๕๖๘]

[Sailordews]

ไม่ว่าจะอ่านกี่ครั้งๆก็ยังมีฟีลที่อยากจะกระโดดเข้าไปในเรื่องทุกรอบเลยค่ะ โอ๊ยยยย ทำไมการรับรู้ความจริงทุกด้านมันเจ็บปวดขนาดนี้นน 

[ดาวกระดาษ97]

ยังรออยู่แต่งดีมาก ฮื้ออออ

[Ruszel]

รอเธอมานานแสนนาน ทรมานถึงนานขาดใจ สู้ๆจ้า 55555 

[garden 12]

รออยู่นะค้าาาาาาา

[Somporn]

รอติดตามครับผม

[ปากกาหมึกซึม]

อ่านแล้วนั่งร้องไห้ สลับกับยิ้มไป

รอนักเขียนมาต่อนะคะ

[Chayra]

รอ...ร้อออออออ.......รออออออออออ

 

[AeAng11]

เข้ามาอ่านนึกว่าจบแล้ววอ่ะ

[khunbuck]

รออยู่เสมอนะคะ คุณดอกไม้ คราวนี้หายไปนานเลย

[four4]

ไม่ได้เข้ามาอ่านนานมาก แต่ไม่เคยลืมนิยายเรื่องนี้
ยังรอที่จะอ่านจนถึงตอนจบ ขอโหวตให้เป็นนิยายในดวงใจ
และเป็นกำลังใจให้คุณดอกไม้ในการทำผลงานชิ้นนี้ให้สำเร็จ

[vassalord4822]

TT เสียงร่ำไห้ของคนรอ มาเถอะค่า อยากให้รวมเล่มมาก

[Tawes]

ก็..... เคยเข้ามาอ่านนิยายในเล้าบ้างบางครั้งค่ะ ไม่เคยเมนต์เลย เพราะงงกับหน้าเว็บและระบบมาก

ชอบเรื่องนี้มากค่ะ เหมือนได้กลับไปอ่านนิยายเก่าๆ เหมือนๆ ร้อยป่า ร่มฉัตร อะไรประมาณนี้ ชอบจนพยายามหาวิธี reply ตั้งนาน)

และถ้าจะกรุณานักอ่านที่กำลังจะลงแดง ได้โปรดมาเขียนต่อเถอะเจ้าค่ะ 

รอเสมอค่ะ

[mab]

พักนี้ฝนตกบ่อย เมื่อไหร่จะมาหนอ 

[Chakaimook]

สมัครเล้ามาเป็นปี ไม่เคยเม้นเรื่องไหนเลย เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกเลยค่ะ อ่านรวดสองวันแบบไม่หลับไม่นอน5555 สู้ๆนะคะ

[ดอกไม้]

บทที่ ๓๖

ไม่มีวัน
(ครึ่งหลังจ้า )

ติดตามอ่านในรวมเล่มนะจ๊ะ

[/color]

[ดอกไม้]

 

[anandawan]

ขอบคุณที่มาต่อค่ะ
ยังไงก็จะจบแล้ว อย่าให้คนอ่านรอนานนะคะ เป็นกำลังใจให้ จะกลับไปอ่านตอนหนึ่งใหม่รอตอนจบนะคะ

[manami1155]

ฮืออออออออออออออิ
คุณดอกไม้กลับมาพร้อมมรสุมลูกใหญ่มาก
กว่าจ้อยกับพี่สิงห์จะรักกันก้ยากแล้ว ยังมีอุปสรรคอีก
แล้วหนูเล็กที่ต้องจากอ.คนึงไปไดลแสนไกล

ตอนหน้าจะจบแล้วจริงๆเหรอคะ
ถ้าอย่างนั้นขอตอนพิเศษหวานๆ
สักตอนสองตอนให้กระชุ่มกระชวย
แทนหัวใจที่บอบช้ำจะได้ไหมหนอ

[Nus@nT@R@]

โอ๊ยยย ทรมาน

[Foggy Time]

ไม่ว่าจะอัพตอนไหน สำนวนพี่ดอกไม้ก้สวยมากกกกกก ภาษาสวยจนอยากร้องไห้

ขอบคุณนะคะที่แต่งนิยายเรื่องนี้ ถ้าพี่รวมเล่มหนูเก็บแน่ๆ

[malula]

สำนวนภาษาสวยงามเช่นเคย แต่ตัวละครก็น่าสงสาร น่าเวทนาเหมือนเดิม
เมื่อไหร่จะหมดทุกข์กันเสียที

[mkooo]

ขอบคุณคุณดอกไม้มากๆเลยค่ะที่มาต่อ
ฮือออออ คิดถึงมากๆเลยค่ะ ตอนก่อนหน้าว่าพีคแล้ว
ตอนนี้พีคกว่า สงสารจ้อย สงสารทุกคน
สงสารยายช้อย ฮือ สารภาพว่าตามมาตั้งแต่ตอนแรกๆ
ทุกวันนี้ก็ยังตามอยู่ มีความสุขทุกครั้งที่ได้อ่านงานคุณดอกไม้
เป็นกำลังใจให้คุณดอกไม้เสมอ
ไม่ว่านานแค่ไหนก็จะรอค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
งานเหนื่อยก็พัก ขอบคุณมากๆค่ะที่คิดถึงกัน <3

[กุหลาบเดียวดาย]

ครูคนึงผิดวินัย มาตั้งแต่ จินดา แล้วนะ

[narongyut]

สู้ๆนะะครับ​ ทุกคน​

[Wordslinger]

Bless my soul! คุณดอกไม้มาแล้ว พร้อมกับระเบิดลูกใหญ่ (แค่จะดูว่าตอนท้ายๆ เป็นอย่างไร แต่ดันไปเห็นประโยคนั้นเสียก่อน ฮือ...งั้นขอกลับไปอ่านตอนแรกๆ ก่อนนะคะ ทำใจบ่ได้

ป.ล. ขอบคุณมากๆ ค่ะ รักเรื่องนี้จริงๆ อยากจับเล่ม อยากเก็บไว้อ่านนานๆ

[lune]

 

[mookim]

เพิ่งเข้ามาอ่านเรื่องนี้ครั้งแรกค่ะ ยาวๆ
ส่วนตัวเป็นคนเม้นไม่ค่อยเก่ง
แต่อยากบอกว่า เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนึงที่ชอบมาก ไม่สิ ต้องบอกว่า รักเลย... ทั้งการใช้ภาษา  การบรรยาย สื่ออารมณ์ตัวละคร ฯ
บอกเลยว่า สุดจริงๆ บทจะยิ้มก็ยิ้มแก้มแตก เศร้าก็เศร้าใจหาย บางตอนถึงกับน้ำตามซึม


รอลุ้นกับบทสรุปของเรื่องกันต่อไป ...

สุดท้ายนี้อยากบอกว่า

ขอบคุณที่แต่งนิยายดีๆให้ได้อ่านนะคะ รัก.

[nemonoy]

ชอบเรื่องนี้มากค่ะ กลับมาก็ปวดใจเลย

[tuek]

คุณดอกไม้กลับมาแล้วกลับมาพร้อมความพรีคของจ้อยและสิงห์ไหนจะยายช้อยตายอีกสงสารจ้อยเลย

[kong6336]

นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม

คุณดอกไม้มาต่อนิยายแล้ว

ฮืออออออออผ่านไปต้อง 1 ปีแหนะกว่าจะมา