โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ ไม่ไหวแล้ว ขอร้องไห้ก่อนเลยค่ะ
เจ็บปวดกับสิ่งที่อาจารย์กับคุณชายเล็กต้องเจอ ยิ่งอ่านยิ่งเห็นภาพ ยิ่งเจ็บตามไปด้วย
บีบหัวใจไปหมดเลย ได้แต่สงสัยว่าเขาทำผิดอะไรกันขนาดนั้นเลยเหรอ
และไม่ว่าคู่นี้จะจบสวยงามรึไม่ ขอให้เป็นคุณดอกไม้แต่ง เราเชื่อว่าเราจะยอมรับได้
เราเชื่อใจฝีมือ และมุมมองของคุณดอกไม้นะคะ
จบตอนก็ลุ้นมากๆ อีก ขอให้เป็นเลือดของไอ้เลวไอ้ลอยทีเถอะ
เสียแขนเสียขาไปสักข้างสองข้าง เผื่อจะได้สติขึ้นมาบ้าง
ตัวทำชั่วทำเลว เสเพลไม่เป็นโล้เป็นพาย จินดาเขาเลยไม่รักไม่เลือก
แต่ดันพาลใส่คนดีๆ อีกคนที่จินดาเขารัก จนตามจองล้างจองผลาญชีวิตเขาแบบนี้ มันใช่เรอะ
ไอ้ลอยต้องการอะไรจากครู จะให้ครูไม่ต้องรักใคร อยู่เป็นทาสความรักของจินดาไปชั่วชีวิต ทั้งที่แกไม่ผิดอะไรเลย
หรือจะให้คุณชายตายชดใช้ให้จินดาเหรอ คุณชายไม่ได้เป็นคนว่ายน้ำไปคว่ำเรือจินดานะโว้ย
กลัวเวรกลัวกรรมบ้างเถอะ เอ็งไม่ใช่ผู้พิพากษาชีวิตใครนะไอ้เลว
ตอนนี้ถ้าไม่มีพี่สิงห์กับเมียรัก สงสัยเรานอนซม หดหู่ไปครึ่งวันแน่ๆ เลยค่ะ
คู่นี้ไม่รู้จะหวานกันไปไหน จ้อยนี่นับวันยิ่งเหมาะกับสิงห์
ผัวเป็นสิงห์ เมียเป็นแม่เสือ ดุจริงๆ ให้ตายเถอะพ่อคุณ ดุตั้งแต่เพื่อน จนผัว ดุยันแม่ผัวแน่ะ หลานยายช้อยคนนี้ 555
อยู่ส่งเสริมกันแบบนี้ไปนานๆ นะคะ รอดูชีวิตที่ประสบความสำเร็จของพี่สิงห์น้องจ้อยค่า
เป็นกำลังใจให้คุณดอกไม้เสมอนะจ๊ะ เรายังรอเสมอ นานแค่ไหนก็ยังรอจ้า
หัวข้อ: มหาหงส์ บทที่ ๓๗ : คอย (ครึ่งหลัง๒๐%) [๒๔ ก.ย. ๒๕๖๒] (อ่าน 712541 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก