รักแท้ขอแค่คืนเดียว 1
ผมเป็นแค่นึกศึกษาคนนึงที่ไม่มีใครสนใจเพราะหน้าตาธรรมดาของผม ที่ดูจืดชืดไม่มีอะไรน่าสนใจ
แถมยังใส่แว่นสายตาหนาเตอะอีกต่างหาก เพื่อนๆมันล้อกันว่าชาตินี้ผมคงไม่มีแฟนอย่างแน่นอน
พูดถึงเรื่องนี้ตั้งแต่เป็นหนุ่มมา ผมยังไม่เคยมีแฟนเลย คงจะจริงอย่างที่เพื่อนๆมันแซวว่า ถ้าผมยังทำตัวเชยๆอยู่อย่างนี้
ไม่มีใครหน้าไหนเขาหันมามองผมหรอก แต่ที่พวกมันไม่รู้ก็คือ ผมไม่ได้สนใจผู้หญิง แต่ผมสนใจผู้ชายด้วยกันต่างหาก
ครับผมชอบผู้ชายผมเป็นเกย์ ทางบ้านก็ยังไม่รู้ เพื่อนๆของผมเองก็มีแค่บางคนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้
ไม่ใช่ว่าผมคิดจะปิดบังเรื่องนี้กับเพื่อนๆ แต่ผมไม่เห็นว่ามันจำเป็นอะไรที่ต้องไปป่าวประกาศ
ว่าตัวเองเป็นเกย์ อีกอย่างผมเองก็ไม่รู้ว่าเพื่อนๆจะคิดอย่างไรถ้าเกิดรู้ว่าเพื่อนของตัวเองคนนึงในกลุ่ม
เป็นเกย์ขึ้นมา ไม่รู้ว่าพวกมันจะรู้สึกอย่างไร จะรังเกียจหรือเปล่า ถ้ารู้ว่าผมเป็นเกย์
เมื่อไม่มีใครสังเกตรู้ว่าผมเป็นอย่างไร ผมก็ใช้ชีวิตเชยๆของผมไปได้เรื่อยๆโดยไม่สนใจใครเช่นกัน
นอกจากจากเขาคนนั้น คนที่ผมเฝ้ามองดูเขาตลอดมา คนที่ผมเก็บเอามาฝันว่าเป็นคนรักของผมคนเดียว
แต่เมื่อมองไปรอบๆตัวเอง ข้างๆกายผมเพื่อนๆมันก็มีแฟนกันเกือบหมดทุกคน
คงเหลือแค่ผมคนเดียวที่ที่ไม่มีใครเขามาสนใจ เกิดมาก็หน้าตาไม่ดี มีดีอยู่อย่างก็คือเรื่องเรียน
ผมเองก็มีคนที่ผมสนใจอยู่แล้วเหมือนกันแต่ผมชอบเขาอยู่ข้างเดียวผมไม่กล้าที่จะรักหรือชอบใคร เพราะกลัวว่าเขาจะไม่ชอบ
คนเชยๆอย่างผม พี่เขาเป็นรุ่นพี่ที่มหาลัย หน้าตาดีมากแต่พี่เขามีแฟนแล้ว ผมเองเลยได้แต่มอง
แต่ของอย่างนี้มันห้ามใจกันได้ที่ไหนกัน ไม่ได้ชมดมกลิ่นก็ยังดี แค่ได้เดินผ่านและเห็นหน้าพี่เขาชัดๆ
ได้กลิ่นกายพี่เขาผมก็สุขใจแล้ว คืนนั้นผมก็นอนหลับฝันดีแล้วละ
แต่ไม่รู้ว่ามันจะเป็นอย่างนี้ไปอีกนานไหม แค่ฝันลมๆแล้งๆว่าให้พี่เขาหันมามองผมบ้าง
ว่ามีใครคนนึง คนที่ดูเชยๆที่ได้เดินผ่านหน้าพี่เขาอยู่ทุกวี่วัน อยากให้พี่เขาหันกลับมามองกันบ้างสักนิดนึงก็ยังดี
แต่ก็คงเป็นไปได้แค่ฝันของผมที่พยายามเตือนใจตัวเองอยู่เสมอว่า เป็นฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง
ขอเถอะขอสักครั้งในชีวิตขอให้ผมได้เจอรักแท้ถึงจะแค่คืนเดียว แล้วผมจะยอมทุ่มเทกายใจ
ให้กับรักแท้ของผม ถึงแม้จะเป็นแค่รักชั่วข้ามคืนผมก็ยอม
''มองพี่เขาอีกแล้วเหรออาร์ม กูว่ามึงเลิกมองพี่เขาเหอะ ยังไงพี่เขาก็ไม่หันกลับมามองมึงหรอก''
''กูรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ไอ้ไอ้เบส แต่กูก็มองของกูอย่างนี้มานานแล้ว ถึงมันเพียงความฝัน
แต่กูก็อยากให้มันเป็นจริงสักครั้งนึงในชีวิต ขอแค่สักครั้งที่ให้กูได้เจอกับคำว่าความสุข
ความสมหวังในความรักถึงมันจะเป็นแค่ครั้งเดียวในชีวิต แต่กูก็อยากจะขอเก็บมันเอาไว้''
''พูดเป็นนิยายน้ำเน่าไปได้ไอ้อาร์ม ใครเขาจะมามองมึงวะ หน้าตาอย่างมึง มีดีอยู่อย่างเดียวมั้งมึงนะ''
''อะไรของมึงไอ้เบสที่ว่ากูมีดีอยู่อย่างเดียว''
''ก็ความขาวของมึงไง นอกนั้นกูไม่เห็นมึงมีอะไรดี ที่จะทำให้คนอื่นเขาหันมามองมึงหรอก
แต่งตัวก็เชย หน้าตาก็จืด ดูกี่ทีก็จืดชืด ใส่แว่นสายตาหนาเตอะอีกต่างหาก แล้วมึงว่าน่าสนใจมั้ยละ''
''กูรู้ตัวกูดีว่าไม่มีดีอะไรมากมาย แล้วมึงจะให้กูทำยังไง กูไม่ได้ต้องการอะไรมาก กูขอให้เจอใครสักคนที่เข้าใจกู
และเขาก็ต้องการกู ขอสักครั้งให้กูได้ปลดปล่อยความเป็นตัวของตัวเอง ที่กูเป็นอยู่''
''มึงก็ลองทำอะไรที่มันสุดๆในชีวิตของมึงสักครั้งสิว่ะ''
''ทำอะไรของมึงวะกูไม่เข้าใจไอ้เบส''
''ทำอะไรก็ได้ ตามที่หัวใจมึงเรียกร้องสักครั้ง ลองเปลื่ยนแปลงตัวเองที่ตัวมึงอยากจะเป็น
ทำอะไรที่ใจต้องการ ปลดปล่อยมันไปตามใจต้องการ ถ้ามึงอยากลองสักครั้งมึงก็ต้องทำให้มันสุดๆ''
และนั่นก็คือคำแนะนำของไอ้เบส เพื่อนของผมที่มันรู้ว่าผมเป็นอะไร แต่มันก็ไม่ได้รังเกียจอะไรผม
มันเข้าใจผมด้วยซ้ำไป แต่ก็ช่วยอะไรได้ไม่มากนักนอกจากคำปรึกษาแบบเพื่อน
นอกเหนือจากนั้นผมคงต้องช่วยเหลือตัวเอง ว่าต้องทำอย่างไรดี จะลองทำอย่างที่มันแนะนำดีหรือเปล่า
เปลื่ยนแปลงตัวเองเพื่อหาสิ่งที่ตัวเองต้องการ ทั้งหน้าตาและร่างกาย และจิตใจที่เข้มแข็ง
ความกล้าคือสิ่งที่ผมต้องการ ต้องกล้าที่จะลองต้องกล้าที่จะทำ และตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างมันพร้อมแล้ว
ผมได้เปลื่ยนแปลงตัวเองในแบบที่ไม่เคยลองมาก่อนในชีวิต เพื่อนๆเองก็ไม่มีใครรู้ว่าผมได้ทำอะไรลงไป
กางเกงที่เข้ารูปกับร่างกายของผม เสื้อสีขาวที่บางแนบเนื้อ ปลดกระดุมลงมาสองเม็ด
แว่นหนาๆไม่ต้องเพราะผมใส่คอนเเทคเลนส์ ฉีดน้ำหอม ให้หอมสดชื่นนิดหน่อยก็พอ
ผมเดินเข้ามาที่ผับแห่งนึง มาเพื่อต้องการที่จะทำอะไรสักอย่างที่ตัวเองต้องการมานาน ไม่ว่าผมจะทำวันนี้หรือว่าวันไหน
ไม่ว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นผมจะไม่เสียใจกับสิ่งที่ได้ทำไปอย่างเด็ดขาด
เมื่อเข้าไปแล้ว สถานที่แบบนี้มันก็ต้องมีเครื่องดื่มที่เพิ่มความกล้า และความบ้าบิ่นที่จะปลดปล่อยอารมณ์ของตัวเอง
เมื่อดื่มเข้าไปแก้วแล้วแก้วเล่า ความกล้าที่จะปลดปล่อยตัวเองมันก็เข้ามาสิ่งสู่ร่างกายของผม
เข้าสู่เส้นเลือดสูบฉีดร่างกายให้ร้อนรุ่ม เสียงเพลงที่มันปลุกเร้าอารมณ์ ให้ทำในสิ่งที่ต้องการก็เริ่มขึ้น
หน้าเวทีที่เหล่านักเที่ยวกลางคืนเข้าไปเต้น หนึ่งในนั้นก็มีผมร่วมอยู่ด้วยหนึ่งคน เพลงยิ่งมันคนยิ่งแน่น
กลิ่นกายกลิ่นเหงื่อของแต่ละคนที่อัดแน่นกันเข้ามามันเพิ่มอารมณ์ให้มันส์ยิ่งขึ้น
ผมปล่อยตัวปล่อยอารมณ์ไปตามเสียงเพลง คงไม่มีใครสนใจว่าผมกำลังทำอะไร คงไม่มีใครรู้จักผม
ในสถานที่แบบนี้เพราะผมเองไม่เคยเข้ามาเที่ยวที่แบบนี้ นี้เป็นครั้งแรกที่ผมมาเป็นครั้งแรกในหลายๆอย่างที่ผมได้ลอง
คนที่เข้ามาเต้นเมื่อคนมากก็ต้องเบียดกันเป็นของธรรมดา เนื้อเริ่มกระทบเนื้อร่างกายเริ่มเข้าถึงกันและกัน
เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็มีการลูบคลำร่างกายเกิดขึ้น มันทั้งลูบทั้งคลำก้นของผม ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร
แต่ตอนนี้ผมเองก็ไม่ได้สนใจใคร เพราะสิ่งที่ร่างกายต้องการตอนนี้คือเต้นๆให้มันหลุดโลกไปเลย
ไม่มีใครสนใจใครในสถานที่แบบนี้ เมื่อพวกมันเข้ามาวุ่นวายหลายคนมากนักผมก็ปลีกตัวออกมาจากหน้าเวที
กลับมายังที่โต๊ะของตัวเองอีกครั้ง หันกลับไปมองที่หน้าเวทีก็ไม่รู้แล้วว่าใครเป็นใครที่เข้ามานัวเนียกันกับผมเมื่อกี้
เมื่อมาถึงโต๊ะผมก็ดื่มเครื่องดื่มมึนเมามันอีกครั้ง เพิ่มดีกรีเข้าไปในร่างกายเพื่อเพิ่มกล้าให้กับจิตใจ
เมื่อได้ที่ก็กลับเข้าไปที่หน้าเวที เต้นให้มันสุดชีวิตเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มมันเร้าอารมณ์มาก
เสียงเพลงที่เร่งเร้า คนก็เร่าร้อนตอนนี้เหมือนโลกทั้งโลกเป็นของผม ปลดปล่อยอารมณ์ที่ใครๆมองว่า
ชีวิตของผมไม่ได้มีสีสันอะไร แต่ตอนนี้ผมกำลังสนุกกับชีวิตที่ทุกคนต่างเดินเข้ามาหามันทุกวี่วัน
ร่างกายเบียดเข้ามาทั้งหน้าและหลังของผม สองมือข้างหน้ามันลูบคลำไปทั่วร่าง
ด้านหลังมันก็ขย้ำก้นของผมอยู่ ถ้าเป็นใครคนนั้นมันคงดีสินะ แต่มันก็ฝันที่ไม่มีวันเป็นจริง
มันพยายามจะจูบผมแต่สติที่ยังพอมีเหลืออยู่ ผมได้แต่เบียงตัวหลบมัน เอามือกันไว้ไม่ให้มันจูบ
รู้ตัวอีกทีมันก็ลากผมออกมาจากหน้าเวที มันเดินประคองผมเอาไว้พามาที่หน้าห้องน้ำของผับ
มันพยายามจูบผมได้แต่ขัดขืนไม่รู้ทำไมเหมือนกันมันบอกไม่ถูก รู้แต่ว่าไม่ใช่คนๆนี้
ไม่ใช่คนที่ตัวเองต้องการ ความรู้สึกว่าไม่ใช่มันก็เป็นไปเองของมัน เมื่อมันพยายามหลายต่อหลายครั้ง
มันเองก็คงหงุดหงิดเต็มทนตวาดเสียงดังขึ้นมา แต่ผมเองก็ดิ้นรนให้หลุดจากมือของมันที่จับผมเอาไว้แน่น
''อยู่นิ่งๆสิว่ะ ห่าเอ๊ยเมื่อกี้เต้นยั่วกูฉิบหาย มาตอนนี้จะมาดิ้น ห่าอะไรวะ มามีความสุขกันดีกว่าน่า''
''ปล่อยกู กูบอกให้ปล่อยกู''สติที่ยังเหลือของผมพยายามบอกให้มันปล่อย แต่ตอนนี้โลกทั้งโลกมันหมุนไปหมด
ทำไมมันเป็บแบบนี้ไม่เข้าใจจริงๆ เมาแล้วมันเป็นแบบนี้เองเหรอ ผมอยากจะอ๊วกมันหมุนๆๆๆๆๆๆไปหมด
ผมเดินไปที่ห้องน้ำของผับเพื่อเข้าจะเข้ามาฉี่ ก็มาเจอคนเมาคู่นึง อีกคนดิ้นพยายามให้หลุดจากการกอดรัดของอีกคน
เสียงดังที่บอกว่าให้ปล่อยดังออกมาจากปากของคนๆนั้น ผมเองก็ไม่อยากจะสนใจมากนักหรอกเรื่องแบบนี้บางที
เขาสองคนอาจจะเป็นแฟนกันก็ได้ เพราะดูแล้วอีกคนนึงเมามากน่าจะช่วยเหลือตัวเองไม่ได้
เจอมามากนักแล้วละ ไอ้พวกที่เมาแล้วบอกว่าตัวเองไม่ได้เมา แต่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้สักคน
และนี่ก็คงเหมือนกัน ผมหันไปมองอีกครั้งก็เจอกระเป๋าสตังค์ เลยหยิบขึ้นมาดูว่าเป็นของใคร
รูปบัตรประชาชน บัตรนักศึกษา บัตรอะไรอีกหลายๆอย่าง คนๆนี้ผมรู้จักเพราะน้องเขาเป็นนึกศึกษา
มหาลัยเดียวกันกับที่ผมเรียนอยู่ แล้วผมเองก็รู้ว่าน้องเขาเป็นใคร แต่กระเป๋ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร
เพราะน้องเขาไม่ใช่คนเที่ยวกลางคืนแบบนี้ น้องคนนั้นเขาเป็นเด็กเรียนที่ดูเรียบร้อย
ดูน่ารัก ใส่แว่นตาหนาๆท่าทางจะขี้อายด้วยซ้ำ ไม่น่าจะใช่คนที่ดิ้นรนร้องให้ช่วยอยู่ตอนนี้
แต่ถ้าไม่ช่วยน้องคนนั้นคงโดนทำร้ายแน่ๆ
''ปล่อยกูสิว่ะ''เสียงที่บอกให้ปล่อยดังอ้อแอ้ออกมาจากปากที่โดนผู้ชายคนนั้นกอดรัดอยู่
มันพยายามพาน้องเขาเข้าห้องน้ำให้ได้
''เฮ้ย!มึงจะทำอะไรน้องเขาวะ น้องเขาบอกให้ปล่อยทำไม่ไปปล่อยน้องเขาไป''
''มึงอย่าเสือกไม่ใช่เรื่องของมึง''
''แต่กูต้องเสือกเพราะคนที่มึงพยายามลวนลามอยู่เป็นเพื่อนของกู''
''อย่ามาโกหกกูดีกว่า กูไม่เชื่อมึงหรอก''
''เหรอ!งั้นกระเป๋าของมันมาอยู่ที่กูได้ไง ปล่อยเพื่อนกูได้แล้วนะมึง''
''กูบอกว่าอย่ามาเสือกไงวะ มึงวอนหาเรื่องเองนะ'' มันปล่อยน้องเขาแล้วเดินตรงมาที่ผม เพื่อจะเข้ามาทำร้าย
แต่ดูแล้วผิดคาดไปหน่อยเพราะมันเองก็เมาอยู่เหมือนกัน เลยต่อยวืดไปเลไม่โดน
อีกอย่างผมเองก็ระวังตัวอยู่แล้วถึงจะเมามาบ้างแล้วก็เถอะ
แต่เรื่องแบบนี้ผมเองก็มีประสบการณ์เรื่องหมัดๆมวยๆอยู่บ้าง เมื่อมันต่อยมาก็เจอสวนกลับเข้าให้
ที่ปลายคางของมันหมัดเดียวจอดครับ เพราะมันเมามากอยู่แล้วเลยน็อคเอาง่ายๆ
สงสัยมันคงคิดจะทำอะไรน้องเขาอย่างแน่นอน เพราะดูที่เสื้อผ้าของน้องเขาหลุดหลุ่ยไปทั้งตัว
แต่ตอนนี้ผมคงต้องช่วยน้องเขาก่อน ผมพยายามใส่เสื้อผ้าให้น้องเขา แล้วพาเดินออกมาทางด้านหลังของร้าน
ส่วนไอ้เชรี่ยนี่ ปล่อยมันตามเวรตามกรรมของมันก็แล้วกัน ให้มันนอนเฝ้าหน้าห้องน้ำนี่แหละ
ส่วนน้องคนที่ผมเข้าไปช่วยเหลือตอนนี้ก็หมดสภาพ หลับไม่ได้สติทั้งๆที่เมื่อกี้ก็ดิ้นรนร้องให้ช่วยเหลือ
แต่ตอนนี้มาดันหลับไปซะงั้น แล้วผมจะทำอย่างไรดีละทีนี้ เพราะผมเองก็ไม่ได้รู้จักน้องเขาเป็นการส่วนตัว
แค่รู้ว่าน้องเขาเป็นรุ่นน้องของผม ไม่ได้คุยอะไรกันแค่เห็นหน้ากันบ้างบางครั้ง
ตอนเรียนก็ดูธรรมาดา แต่ทำไม่วันนี้น้องเขาดูดีและน่ารักมากกว่าวันก่อนๆก็ไม่รู้
หน้าที่เคยใส่แว่นหนาเตอะ มาวันนี้พอถอดแว่นออกก็ดูหวานขึ้น ขาตางอนยาว ปากที่แดงสดใส
ไม่น่าจะเข้าอยู่ในสถานที่แบบนี้จริงๆ น้องเขามาได้ไงแล้วมากับใคร
ผมประคองน้องเขาขึ้นมายิ่งดูยิ่งน่ารัก น่าจูบจริงๆถึงจะเป็นผู้ชายก็เถอะ เอาวะเอาไงเอากันตอนนี้ต้องช่วยน้องเขา
พาออกไปจากที่นี่ก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที
ผมพาน้องเขามายังที่พักของผมเพราะผมปลุกอย่างไรน้องเขาก็ไม่ตื่น ก็เลยตัดสินใจพามาที่พักของผมก่อนดีกว่า
เพราะถ้าปล่อยเอาไว้ข้างนอกคงไม่รอดคืนนี้อย่างแน่นอน ขนาดอยู่ในร้านยังเอาตัวไม่รอดเลย
แล้วอย่างนี้จะปล่อยให้เมาอยู่ข้างถนนได้ไง เอาไว้พรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาค่อยถามดีกว่าว่าทำไม่ถึงเป็นแบบนี้
เพราะเท่าที่รู้มาน้องเขาเองก็นิสัยดีมาก เป็นเด็กเรียนที่ไม่ค่อยสนใจอะไรมากนัก
แต่ทำไมถึงได้เป็นอย่างนี้ไปได้ เมื่อมาถึงห้องพักผมก็พาน้องเขาไปที่ห้องนอนของผม
ปล่อยให้น้องเขานอนไป ผมเดินไปเอาผ้ามาชุบน้ำเช็ดตัวให้น้องเขา ถอดเสื้อผ้าออกมาก็ได้เห็นผิวที่ขาวเนียนไปทั้งตัว
ไม่นึกว่าเนื้อในของน้องเขาจะขาวเนียนอย่างนี้ ปกติที่เห็นน้องเขาแต่งตัวธรรมดาไม่เด่นสดุดตาเท่ากับวันนี้
ที่น้องเขาแต่งตัวดูสุดๆ ผมเองก็ไม่นึกว่าน้องเขาจะกล้าแต่งตัวแบบนี้ ยิ่งถอดก็ยิ่งน่าดู ทุกส่วนน่าดูน่าลูบใล้ไปทั้งตัว
ผมเอาผ้าเช็ดตัวไปก็ดูลูบผิวเนียนๆของน้องไปด้วย น่ารักจริงๆไม่คิดว่าแต่งตัวแบบนี้แล้วดูดีมาก
พอถอดแว่นออกยิ่งดูสดใจอ่อนกว่าวัยมากยิ่งขึ้น ยิ่งถอดอารมณ์หื่นของผมก็ยิ่งเริ่มเพิ่มมากขึ้น
ผมเองกับผู้ชายก็เคยมาบ้างแล้วเหมือนกัน แต่มันก็นานมากแล้วละที่ไม่ได้เข้าใกล้อย่างนี้อีก แต่กับผู้ชายคนนี้ทำไม่อารมณ์
ของผมที่มันเคยมีกับผู้ชายมันถึงได้คุขึ้นมาอีกครั้งทั้งที่ผมเองก็อยู่กับเพื่อนผู้ชายตลอด
แต่กับคนเหล่านั้นผมกลับไม่มีอารมณ์อย่างว่าเลย แต่ทำไมกับน้องคนนี้ผมถึงได้รู้สึกคึกคักขึ้นมาอีกครั้ง
เมื่อผ้าเย็นๆสัมผัสผิวกายอีกครั้งเสียงครางเบาๆก็ดังขึ้นมา เสียงเรียกชื่อเบาๆผมพยายามฟังว่าเป็นชื่อของใคร
และชื่อของเขาคนนั้นผมรู้จักดี ผมรู้ว่าเขาเป็นใครแล้วน้องเรียกชื่อของเขาทำไม หรือว่าน้องเขา....
ผมไม่ทันได้คิดอะไรไปมากกว่านี้ก็มีมือคว้าคอของผมไปจูบๆที่ไม่ประสีประสา จูบเหมือนเด็กๆ
ที่เพิ่งหัดจูบเป็นครั้งแรก เมื่อเสนอมาแบบนี้ผมเองก็ต้องสนองตอบซะหน่อยไหนๆอารมณ์ของผมมันก็ตื่นกับคนๆนี้อยู่แล้ว
ถ้าตื่นมาค่อยว่ากันอีกที เสียงเรียกชื่อและครางเบาๆเมื่อผมเริ่มจูบอย่างจริงๆจังๆน้องเขาก็ตอบรับออกมาอย่างสุขสม
ทุกอย่างที่บนร่างกายของน้องเขาผมจูบมันไปทั่วทุกที่ ไม่ได้รู้สึกรังเกียจอะไร รู้สึกว่าร่างกายของน้องเขาหอมมากยิ่งขึ้น
ยิ่งจูบยิ่งหอม ทุกครั้งที่ผมได้จูบก็จะมีเสียงครางตอบรับกลับมาทุกครั้งไป
เสียงบอกว่าเสียวมันกลับเร่งเร้าอารมณ์ของผม เมื่อยิ่งครางผมก็ยิ่งเร่งทั้งด้านหน้าและด้านหลัง
มือของผมก็ทำหน้าที่ของมันโดยธรรมชาติของมัน ข้างนึงรูดน้องชายของน้องเขาเบาๆ
อีกข้างก็วนเวียนอยู่แถวช่องทางที่อ่อนนุ่มหอมละมุ่น เมื่อนิ้วได้ดันเข้าไปข้างใน เจ้ตัวก็สดุ้งขึ้นมาเล็กน้อย
แล้วกลับไปครางเสียงดังอีกครั้งเมื่อนิ้วที่สองเข้าไปวนเวียนอยู่ภายในร่างกาย เสียงร้องขอว่าลึกอีกๆ
จนผมต้องเอาอย่างอื่นที่ใหญ่กว่าและยาวกว่าเข้าไปแทนที่นิ้วของตัวเอง เสียงร้องดังออกมาเมื่อท่อนเนื้อ
อันใหญ่ได้ดันเข้าไปในร่างกายของน้องเขา
''อื่อเจ็บๆ'' ผมก็เลยหยุดเพื่อให้ร่างกายของน้องเขาได้ทำความคุ้นเคยกับเจ้ามังกรใหญ่ยักษ์ของผม
เมื่อทุกอย่างเข้าที่แล้วผมก็ดันดันไปที่ละนิดจนสุดทางฝัน ผนังที่อ่อนนุ่มได้ตอดรัดน้องชายของผมเอาไว้แน่นจนมันน่าอึดอัด
แต่รู้สึกดี แต่เมื่อร่างกายของน้องเขารับของผมเข้าไปจนหมด ทุกอย่างมันก็เป็นไปตามทางของมัน
เสียงเนื้อกระทบกัน เสียงครางที่ดังสนันลั่นห้องของน้องเขาและผมที่สุขสมในอารมณ์อย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน
ก็ได้รู้ว่าถึงสวรรค์เป็นอย่างไร เมื่อจบยกแรกก็มียกที่สองและสามตามาติดๆ
ไม่เคยนึกว่าคนที่เคยเห็นอยู่ทุกวัน จะร้อนแรงได้ขนาดนี้ ยั่วยวนทั้งหน่าตาท่าทางลีลาที่ไร้มารยา
อ่อนเดียงสาเรื่องเซ็กซ์มันทำให้ผมต้องการมากกว่าที่เคย อยากจะแตะต้องร่างกายนี้ตลอดเวลา
อยากลูบใล้ อยากเข้าไปข้างในตัวน้องเขาครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ดูๆแล้วถ้าผมไม่หยุดซะก่อนตอนนี้น้องเขาได้ตายแน่ๆ
เพราะตอนนี้น้องเขาหลับคาอกของผมซะแล้ว ยังไม่อิ่มเลย แต่ตอนนี้ผมต้องให้น้องเขาพักผ่อนก่อนดีกว่า
ตื่นเช้าขึ้นมาผมรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว ไม่ว่าจะพลิกตัวไปทางไหนก็เหมือนมีอะไรหนักๆมาทับร่างกายเอาไว้
ขยับไปไหนก็ไม่ได้ ผมพยายามลองนึกดูตัวเองอยู่ที่ไหนก็นึกไม่ออกมองไปรอบๆทุกอย่างภายในห้องมันไม่ใช่
ห้องของผมอย่างแน่นอนแล้วนี่ผมมาอยู่ที่ไหน แล้วนี่มือของใครที่มาพาดบนตัวของผม
ผมยกมือของใครก็ไม่รู้ออกจากร่างกายของผมอย่างแผ่วเบา ไม่อยากให้เขาตื่นขึ้นมา
เมื่อขยับกายจะลุกขึ้นมันก็เจ็บจี๊ดขึ้นมาทั้งรางกาย ที่สะโพกก็เจ็บอย่างหนัก ลองจับดูถึงได้รู้ว่าผมคงมีอะไร
กับคนที่ผมไม่รู้จักเข้าให้แล้ว เมื่อหันกลับไปมองคนที่นอนกอดผมอยู่เมื่อกี้ ร่างกายที่เจ็บปวดอยู่เมื่อกี้
ก็เหมือนจะหายขึ้นมาทันทีผมดีดตัวออกจากเตียงลุกขึ้นเก็บเสื้อผ้า รีบใส่กางเกงเก็บทุกอย่างที่เป็นของๆผม
แล้วรีบออกจากที่นั่นทันที ผมไม่อยากให้เขาตื่นขึ้นมาเห็นผมในสภาพอย่างนี้ แล้วผมมากับเขาได้อย่างไร
แล้วเมื่อคืนตอนที่เรามีอะไรกัน ทำไม่ผมถึงไม่รู้สึกตัวเลย
ผมรู้จักเขา เขาเป็นคนที่ผมรู้จักดี แต่ผมไม่นึกว่าพี่เขาเป็นเกย์ เพราะแฟนของพี่เขาเป็นผู้หญิง
แล้วเมื่อคืนมันหมายความว่าไง ที่เขามาร่วมรักกับผมที่เป็นผู้ชาย แล้วแฟนของเขารู้หรือเปล่าว่าคนที่ตัวเองคบอยู่เป็นเกย์
มาอีกเรื่องแล้วนะครับสำหรับเรื่องสั้น ไม่รู้ว่าจะชอบกันหรือเปล่า ลองอ่านกันดูนะครับ
แต่ตอนนี้ไม่สั้นนะครับ ยาวกว่าทุกตอนและทุกเรื่องที่ได้แต่งมา
:pig4:ทุกคนที่เข้ามาอ่านและเม้นท์นะครับ
ช่วยเตือนเรื่องคำผิดด้วยนะครับ
โพลล์
หัวข้อ: (เรื่องสั้น8){น้องจ๋า..น้องน่ารัก}p19 02-02-54 END(ช่วยย้ายห้องด้วยครับ (อ่าน 232997 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก