ตอนพิเศษของเรื่องที่4 นายนุ
แชมป์
ออกมาจากที่พักของบ้านพี่ธี ที่ได้ช่วยไอ้หวานเอาไว้เมื่อคืน
ผมเองก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าไอ้หวานมันโดนใครเขาทำร้าย
แล้วเมื่อคืนตอนที่ไอ้หวานมันเดินไปห้องน้ำไอ้นุมันก็เดินไปเป็นเพื่อน
แต่ไอ้นุกลับนอนสลบอยู่ที่หน้าห้องน้ำ แต่ไอ้หวานได้หายตัวไปถามใครก็ไม่มีใครรู้
แล้วไอ้นุเองก็โดนคนทำร้ายร่างกายอีกเลยวุ่นกันใหญ่ โทรติดต่อไอ้หวานก็ไม่มีใครรับสาย
พอโทรหลายๆครั้งเข้า ก็ปิดเครื่องไปเลย พวกผมเลยยิ่งเป็นห่วงมันมากขึ้น
ไม่รู้ว่ามันไปกับใครแล้วใครเป็นคนพามันไป หันมาดูไอ้นุก็สลบอยู่ เฮ้อ!มันหายไปไหนของมันกันนะ
กว่าจะรู้ว่ามันอยู่ที่ไหนก็เช้าของอีกวันนึง เพราะพี่ธีเขาเปิดโทรศัพท์ของไอ้หวานดู
ถึงได้รู้ว่ามันอยู่ที่ไหน แต่พี่เขาบอกว่ามันไม่เป็นไร แต่พวกเราเป็นห่วงมันมาก
ปกติมันเองก็ไม่ไปไหนกับใครอยู่แล้ว นอกจากพวกเพื่อนๆด้วยกัน แต่นี่มันมาอยู่กับพี่ธีเฉยเลย
แล้วพี่เขายังมาบอกอีกว่าไอ้หวานได้เป็นแฟนของพี่เขาแล้ว เพราะเขาสองคนมีอะไรกันแล้วเมื่อคืน
ผมยอมรับใจของพี่ธีเลยละ ว่าพี่เขาแมนมากๆกล้ารับในสิ่งที่ตัวเองได้ก่อขึ้น
กล้าที่จะยอมรับว่าไอ้หวานเป็นแฟนทั้งที่เพิ่งรู้จักกันเมื่อคืน อีกอย่างทั้งคู่ก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน
แต่พี่เขายอมรับผิดชอบไอ้หวานหน้าตาเฉย ไม่อายและไม่ได้รังเกียจว่าเพื่อนของผมเป็นใครมาจากไหน
แต่มีอีกคนที่ดูจะไปเห็นด้วยกับเรื่องนี้ คือไอ้นุที่ดูจะคอยขัดอยู่เรื่อยๆตอนที่พี่ธีเขาพูด
ไม่ว่าเรื่องที่มันจะพาไอ้หวานกลับบ้านให้ได้ เรื่องที่พี่ธีกับไอ้หวานมีอะไรกัน
ดูเหมือนว่ามันไม่พอใจ และดูเหมือนกับว่าจะมันหวงไอ้หวานเอามากๆ
มากจนเหมือนว่ามันคิดกับไอ้หวานมากกว่าความเป็นเพื่อน เพราะตอนที่พวกเราอยู่ด้วย
ไปไหนด้วยกันเที่ยวด้วยกัน ไอ้นุเองมันก็ไม่ค่อย จะอยู่ห่างจากตัวไอ้หวานสักเท่าไร
พวกเราก็เลยไม่ต้องเป็นห่วงไอ้หวานมันมาก เพราะมีไอ้นุค่อยดูแลอยู่เหมือนเงาตามตัว
แต่มาวันนี้ผมเองก็ชักสงสัยขึ้นมาเมื่อตอนที่พี่ธีเขาพูด ว่าไอ้หวานโดนอะไรมา
แล้วที่พี่ธีเขาพูดกับไอ้นุว่าแน่ใจเหรอว่าคิดกับน้องหวานแค่เพื่อน อย่าคิดว่าพี่ไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร
ตอนนั้นเองที่ไอ้นุหน้าเสีย พอพี่ธีเขาพูดจบมันก็นิ่งไปเลยไม่กล้าพูดอะไรอีก
จนถึงตอนที่พวกผมขอตัวกลับบ้านพี่ธีเขาก็เดินมาส่งพวกผมที่รถ แต่ขอพูดคุยกับไอ้นุสองต่อสอง
ผมสงสัยว่าเรื่องที่ไอ้หวานหายตัวไปและโดนอะไรอย่างที่พี่ธีพูดมันต้องเกี่ยวข้องกับไอ้นุอย่างแน่นอน
รอให้ถึงที่พักก่อนเดี๋ยวผมจะลองถามดูว่าเกิดอะไรขึ้นกับไอ้หวานกันแน่
เมื่อเข้าไปที่ห้อง ไอ้นุกับผมเดินเข้าห้องไปด้วยกันมันหันมามองหน้าเหมือนจะถาม
แต่มันก็ไม่ได้ถามอะไร มันเดินเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำเสร็จแล้วก็เดินออกมาเห็นผมยังนั่งอยู่
ผมเองก็รอให้มันแต่งตัวให้เสร็จก่อนแล้วค่อยถามดีกว่า
''ทำไม่มึงยังไมกลับ รออะไรของมึงอยู่ไอ้แชมป์''
''มึงก็น่าจะรู้ว่ากูรออะไร ไอ้นุมึงจะบอกกูเองหรือว่าต้องให้กูบังคับให้มึงพูด''
''มึงพูดบ้าอะไรของมึงไอ้แชมป์ กูไม่เข้าใจ''
''แน่ใจเหรอไอ้นุว่ามึงไม่เข้าใจ แล้วที่พี่ธีเขาพูดมันหมายความว่าไงว่ะ
อย่าบอกกูนะว่ามึงไม่รู้เรื่องที่เกิดอะไรขึ้นกับไอ้หวานเมื่อคืน แล้วที่พี่ธีเขาพูดว่าไอ้หวานโดนอะไร
แล้วมึงคิดอะไรกับไอ้หวานเกินเพื่อนจริงหรือเปล่า แล้วเรื่องที่พี่ธีเขาพูดธุระกับมึงอีก ''
''มึงพูดเรื่องอะไรกูไม่เห็นรู้เรื่อง พี่เขาพูดเรื่องบ้าอะไรก็เรื่องของพี่เขากูไม่สนใจ มึงเองก็อย่ามาใส่ความกู''
''แน่ใจนะว่ามึงไม่รู้เรื่องงั้นกูถามพีธีเอาเองก็ได้ เพราะกูถือว่ากูได้ถามมึงแล้ว
เพราะถ้ากูรู้อะไรหลังจากนี้มาจากปากของคนอื่น มึงเองก็อย่ามาโทษกูก็แล้วกัน''
''มึงจะไปถามอะไรพี่เขา ไอ้แชมป์''
''มันเรื่องของกูไม่เกี่ยวกับมึงไอ้นุเพราะกูเองได้ถามมึงแล้วแต่มึงบอกว่าไม่มีอะไร
อีกอย่างไอ้หวานเองก็คงอยากจะรู้ ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับมันกันแน่ บางทีถ้ามันรู้ว่า
เพื่อนของมันคิดไม่ซื่อกับมัน มึงลองคิดดูนะไอ้นุว่าไอ้หวานมันจะว่ายังไงที่ได้รู้เพื่อนของตัวเอง
ได้วางแผนทำเรื่องชั่วร้ายกับมัน แล้วความเป็นเพื่อนที่ผ่านมาระหว่างมึงกับไอ้หวานอาจจะสิ้นสุดลงแค่นี้ก็ได้''
ผมพูดไปก็สังเกตสีหน้าของมันไป สีหน้าของไอ้นุค่อยๆซีดลงที่ละนิดจนน่าสงสาร
มันหลบสายตาของผม ไม่ยอมมองหน้าของผมอีก ชัดเลยไอ้นุอย่างนี้ต้องรุก
''มึงมีเรื่องที่พวกกูไม่รู้มั้ยไอ้นุ''
''กู!ไม่รู้จะบอกมึงยังไงไอ้แชมป์''
''มึง..หมายความว่าไงไอ้นุ''
''กะ!กูแอบชอบไอ้หวานมานานแล้วละ แต่กูไม่กล้าที่จะบอกมัน กูกลัวจะเสียมันไป
กูกลัวเสียคำว่าเพื่อน แต่เมื่อคืนกูเองก็ไม่รู้ตัวว่ากูทำเรื่องบ้าๆได้อย่างไร กูเสียใจนะไอ้แชมป์
แต่กูไม่อยากให้มันไปมองใครนอกจากกู กูไม่อยากให้มันสนิทกับใคร
ไม่อยากให้มันสนใจใครนอกจากกู กูรักมันนะไอ้นุ กูไม่อยากเสียมันให้กับใคร กูอยากได้มันเป็นของกู กูก็เลยวางยามัน''
''มึงว่าไงนะไอ้นุ มึงเป็นคนวางยาปลุกเซ็กซ์กับไอ้หวานเหรอ''มันพยักหน้ารับทั้งน้ำตา
ผมโกรธมากที่มันทำกับเพื่อนของตัวเองแบบนี้ ถึงมันจะดูแลไอ้หวานอย่างดีก็เถอะ
แต่มันทำแบบนี้กับคนที่เป็นเพื่อนของตัวเองได้อย่างไร ชอบกันรักกันก็ไม่มีใครว่าอะไร
บอกกันไปตรงๆน่าจะดีกว่า ถ้าเขาไม่รักไม่ชอบก็ค่อยมาว่ากัน แต่นี้อะไรมันกลับมาทำร้ายเพื่อนของตัวเอง
ผมเดินเข้าไปดึงแขนของมันอย่างแรงจนมันเซเข้ามาหาตัวของผม
''มึงทำแบบนี้ได้อย่างไรห๊ะ..ไอ้นุ มึงทำแบบนี้กับไอ้หวานได้อย่างไร ทั้งๆที่ไอ้หวานมันเชื่อใจ
มึงมากกว่าคนอื่นแล้วมึงมาคิดอย่างนี้กับมันได้อย่างไร มึงทำร้ายมัน มึงมอมเหล้าวางยามัน
มึงยังมองหน้ามันได้สนิทใจอีกเหรอไอ้นุ มึงเห็นมันเป็นเพื่อนของมึงอีกหรือเปล่า''
''กูไม่รู้ กูทำไปแล้วนะไอ้แชมป์ กูเสียใจ ฮือๆๆๆๆ''
''เชรี่ยเอ้ย!''
''กูของร้องนะไอ้แชมป์ มึงอย่าบอกไอ้หวานนะ ฮือๆๆๆกูไม่อยากจะเสียมันไป กูไม่อยากจะเสียเพื่อน
กูไม่อยากให้ไอ้หวานรู้ กูกลัวมันโกรธกู มึงอย่าบอกมันนะกูขอร้องละ มึงจะให้กูทำอะไรกูก็ยอม ฮือๆ''
''มึงยังมีหน้ามาต่อรองกูอีกเหรอไอ้นุ กูก็เป็นเพื่อนไอ้หวานมันนะ แล้วพวกกูก็เชื่อใจมึง
ที่มึงดูแลไอ้หวานมาตลอด กูไม่นึกว่ามึงคิดจะทำอะไรบ้าๆแบบนี้ นอกจากไอ้หวาน
แล้วมึงยังคิดกับเพื่อนคนอื่นอย่างนี้อีกมั้ย แล้วถ้าเพื่อนๆคนอื่นๆเขารู้ พวกมันจะคบมึงเป็นเพื่อนอีกหรือเปล่า''
''กูขอร้องมึงนะ ไอ้แชมป์มึงอย่าบอกไอ้หวานนะ''มันพูดแล้วกอดผมเอาไวแน่น
''ปล่อยกูเดี๋ยวนี้ไอ้นุ กูบอกว่าให้ปล่อยกูไง''
''มึงรับปากกูก่อนแล้วกูจะปล่อยมึง มึงไม่สงสารกูบ้างรึไงไอ้แชมป์แค่นี้กูก็จะบ้าตายอยู่แล้ว
ขืนไอ้หวานมันรู้ว่ากูคิดยังไงกับมันแล้วไปทำแบบนั้นกับมันอีก มันจะคบกับกูอีกเหรอมึงคิดดูสิมันต้องโกรธกูมากแน่ๆ''
''แล้วตอนทำๆไมไม่คิด ว่าไอ้หวานมันเป็นเพื่อนมึงละ คิดแต่เรื่องเหี้ยๆมาตอนนี้ทำมาเป็นเสียใจ''
''มึงจะมาตอกย้ำอะไรกูนักหนา กูรู้ว่ากูผิด กูขอร้องมึงอย่าบอกไอ้หวานให้รู้ มึงจะให้ทำอะไรกูยอมหมด''
''แล้วมึงจะมากอดกูทำไมเนี้ย ปล่อยกู''
''ก็มึงไม่รับปากกูก่อน เดี๋ยวมึงหนีกูไปบอกไอ้หวาน แล้วจะให้กูทำไงละทีนี้''
''มึงปล่อยกูก่อนกูอึดอัด''
''มึงรับปากกูมาก่อนสิ''
''กูบอกให้ปล่อย''
''กูไม่ปล่อยถ้ามึงยังไม่รับปากกู''
มันกอดผมแน่นผมพยายามแกะมือของมันออก กอดรัดกันไปมาเราสองคนก็ล้มไปที่โซฟาพอดี
ดีที่เราสองคนไม่เจ็บ เมื่อสายตาของเราผสานกัน อืม!ตาของมันสวยมาก ปากของมันก็สีชมพูอ่อนๆ
กลิ่นหอมของสบู่ที่มันเพิ่งอาบน้ำมา ผสมกับกลิ่นเหงื่อของเราสองคนที่กอดรัดกัน เฮ้ย!ผมคิดอะไรอยู่เนี้ย
ผมเพิ่งสังเกตเห็นว่าสีหน้าของมันตอนนี้ดูตื่นๆยังไงชอบกล ผมก้มลงไปที่ซอกคอขาวๆของมันอย่างเผลอตัว
ไม่รู้ตัวเองว่ากำลังทำอะไรและคิดอะไรอยู่
ลองกดจมูกลงไปที่ซอกคอขาวๆของมัน มันเองก็สดุ้งสุดตัว อืม...หอมดี ยอมกูทุกอย่างเหรอไอ้นุ
งั้นลองแบบนี้ดูสิมึงจะยอมกูหรือเปล่า หึๆๆๆๆ
''มะ!มึงจะทำบ้าอะไรไอ้แชมป์ ''มันพยายามดันตัวของผมออก
''มึงพูดเองไม่ใช่เหรอว่าจะยอมกูทุกอย่างไอ้นุ''
''แต่กูไม่ได้หมายความแบบนี้นะมึง''
''หรือว่ามึงจะให้กูบอกไอ้หวานละไอ้นุ''
''เอ่อ!...มึงเล่นแบบนี้กับกูเลยเหรอไอ้แชมป์ กูเพื่อนมึงนะ''
''แล้วที่ไอ้หวานละ มึงคิดว่ามันเป็นเพื่อนของมึงหรือเปล่า ว่าไงจะยอมกูหรือเปล่า
ลูกผู้ชายพูดคำไหนก็ต้องเป็นคำนั้น รักษาคำพูดหน่อยมึง ''
''มึงจะทำกูจริงเหรอไอ้แชมป์ ''สายตาของไอ้นุที่มองมามันน่าสงสารอยู่หรอกแต่ตอนนี้ผมเอง
ต้องดัดนิสัยเสียของมันก่อน พูดแล้วต้องทำมาคืนคำตอนนี้ไม่ได้ มันต้องรักษาคำพูด
เพราะผมเองก็อยากจะลองมีอะไรกับมันดู สงสัยมานานแล้วละว่าทำไม่ผู้ชายกับผู้ชาย
เขาถึงได้ชอบคบกันนัก แล้วที่เพื่อนๆมันชอบพูดล้อกันว่าถ้าได้ลองเอากับผู้ชายแล้วจะติดใจ
ลืมผู้หญิงไปเลยว่ามันจะจริงหรือเปล่า งานนี้เมื่อมีโอกาสก็ต้องลองดูหน่อย
ไอ้นุเองก็ไม่เลวเหมือนกัน หน้าตามันก็ดี รางกายของมันก็ดูเฟอร์เฟคสมส่วน แถมยังหอมด้วยตอนนี้
''กูจะเอามึงทำเมีย มึงจะยอมกูมั้ยไอ้นุ''
''มึงพูดอะไรบ้าๆใครจะยอมเป็นเมียของมึงไอ้แชมป์''
''ก็มึงไงไอ้นุ ไม่ว่ามึงจะยอมหรือไม่ยอมกูก็จะเอามึงทำเมียให้ได้''
''ไอ้!....''เสียงของไอ้นุที่เงียบไปเพราะโดนผมปิดปากเอาไว้ด้วยปากของผม มันดิ้นรนใหญ่
แต่ยังไงก็สู้แรงของผมไม่ได้อยู่ดี เมื่อดิ้นมากมันก็หมดแรงดิ้นเอาดื้อๆ เพราะทั้งปากและมือของผม
ปากก็ดูดไปมือก็ทั้งลูบทั้คลำ เสียงของมันที่ดังร้องบอกให้ปล่อยก็กลับกลายมาเป็นเสียงครางซะงั้น
เสื้อผ้าของเราสองคนก็หลุดจากร่างกายกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง
ผมเองที่ไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อนตอนนี้ก็ต้องปล่อยมันไปตามอารมณ์ มันคงไม่แต่งต่างจากผู้หญิง
สักเท่าไรหรอกน่า เมื่อลูบคลำอารมณ์ของเราสองคนได้ที่แล้ว นิ้วของผมมันก็เริ่มหาทางเข้าประตูสวรรค์
ผมเอานิ้วลูบวนที่ปากทางที่อ่อนไหวเสียงครางกระเส่าก็ดังขึ้นทันที เมื่อนิ้วของผมเข้าไปข้างในเจ้าตัวสดุ้งทันที
''อ๊ะ!..เบาๆหน่อยกูเจ็บนะ กูยังไม่เคยนะไอ้แชมป์''
''กูก็ไม่เคยเหมือนกันแต่กูจะทำเบาๆนะมึง''
''อืออ...อ่าวว''
เมื่อนิ้วของผมทำหน้าที่ของมันได้อย่างดีแล้วจากหนึ่งเป็นสองและสามตามมาเสียงครางที่ดัง
พร้อมกับร่างกายของไอ้นุบิดเร่าด้วยความเสียว อีกมือก็จับเจ้านุน้อยเขย่ารูดเบาๆน้ำใสๆที่ไหลเยิ้มที่ปลาย
ผมเอาปลายนิ้วมือลูบไล้เบาๆ ตอนนี้ไอ้นุมันได้เอามือปิดปากของมัน มันเองก็คงเสียวสุดๆ
แต่ไม่ยอมพูดและส่งเสียงร้องคราง ผมเองก็ไม่ยอมหยุดดูสิว่ามันจะทำอย่างไรเมื่อมันต้องการแต่มันไม่ร้องขอ
มือนึงก็ลูบที่หัวนุน้อย อีกมือก็ล้วงประตูสวรรค์ ทั้งล้วงทั้งลูบใล้ ไม่ร้องขอให้มันรู้ไป
เพราะความอยากไม่เคยปราณีใคร
ใช่มั้ยครับทุกคน
ลองเขียนตอนพิเศษดู จะให้จบแบบนี้
หรือว่ามัน มันส์ในอารมณ์ดีครับ
ช่วยเตือนเรื่องคำผิดด้วยนะครับ
โพลล์
หัวข้อ: (เรื่องสั้น8){น้องจ๋า..น้องน่ารัก}p19 02-02-54 END(ช่วยย้ายห้องด้วยครับ (อ่าน 205473 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก