Between us...รักข้างเดียว ►[End] - หนังสือ พร้อมส่งค่ะ
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Between us...รักข้างเดียว ►[End] - หนังสือ พร้อมส่งค่ะ  (อ่าน 277489 ครั้ง)

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ Himbeere20

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 123
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เมื่อไหร่เล้งจะเลิกเรียกพี่อิงว่าไอ้อิงลับหลังสักที มันขัดหูขัดตาชอบกล

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
พี่สาวของอิง รักน้องชายดี
มีการเตือนเล้ง
ว่าแต่เล้งรู้เรื่องหรือเปล่าเนี่ย
แต่เล้งก็ไม่ทำให้ผิดหวังเรื่องที่นอน
ขนาดอิง ยอมให้นอนบนเตียง
เล้งก็ลงไปนอนที่พิ้นกับอิง
ด้วยเหตุผลที่น่ารักมากกกกก
'ทำยังไงได้...ผมอยากนอนกอดกับแฟนนี่น่า'
เหมือนเล้ง รับรู้ถึงความรักความจริงใจของเล้งแล้ว
       :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Bronc

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 374
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-0
อิงอิง เป็นผู้ชายอบอุ่น ปากร้ายใจดี ทำอาหารเก่ง ใครกล้าทิ้งก็นะ เล้งได้ของดีมาเก็บรักษาดีๆเถอะนะ

ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6
 :L2: :pig4:

เล้งมันเริ่มจะน่ารัก

ออฟไลน์ ป่ามป๊ามป่ามปาม

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ถ้าอิเล้งหักอกน้องชายนางฟ้า(?) เดี๋ยวคงได้เห็นดีกัน
รอตอนต่อไปค่า  :z13:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ MissMay

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 129
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
เล้งก็น่าจะคิดได้มั้งว่ากับอิงควรจริงจังอะ
ถ้าคิดไม่ได้ทั้งๆ ที่มีคนเตือนก็น่าเหนื่อยใจแทนอิงอิง

ขอเป็นแม่ยกอิงอิงละกันเรื่องนี้  :impress2:

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
ยิ่งอ่านยิ่งหมั่นไส้เล้งอะ จริงจัง  :katai1:

ออฟไลน์ mareya.no7

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-1
มีเค้าว่าอีเล้งจะต้องทำอิงเสียใจอีกแน่ๆ แล้วทีนี้คงเจอของจริง ไม่ใช่จากอิงแต่คือพี่สาวที่รักน้องมากๆ หึหึ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
พี่อุ้มมาปรามเล้งอย่างงี้ก็ดีเหมือนกัน

ออฟไลน์ SOMCHAREE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +32/-2
พี่อุ้มน่าจะจัดให้หนักกว่าเน้หมั่นไส้เล้งมากกกก

ออฟไลน์ imymild

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 354
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
เจอของจริงแล้วไงเล้ง

ออฟไลน์ maekkun

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ puiiz

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3377
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +135/-4
กลัวเล้งทำพี่อิงเสียใจอะ   :mew2: :mew2:

ออฟไลน์ mkianit

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 298
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
อยากได้บทเรียนหนักๆให้เล้งจำบ้างอะ

ออฟไลน์ GOLDMIND

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 198
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-0
พี่อิงสู้ๆ ปราบเล้งให้ได้นะ

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
เล้งทำตัวดีๆเดี๋ยวพี่อุ้มไม่ยกน้องชายให้นะ!

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9

ออฟไลน์ crazydoii

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 858
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
โดนขู่แล้ว. อย่างนี้สิ เล้งสมควรโดนซะบ้าง,,,

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ marionatte

  • Beginning is more difficult
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 794
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-5
แวะมาหากำลังใจก่อนไปปั่นต่อค่ะ ขอบคุณทุกคตอมเมนต์มากเลยค่ะ ^^

ออฟไลน์ OoniceoO

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
มาต่อช้ามากๆๆๆ

ออฟไลน์ monetacaffeine

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 681
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-5
สมชื่อเรื่อง "รักข้างเดียว" ดีค่ะ รู้สึกเลยว่ามีแต่พี่อิงที่รักเล้ง ส่วนเล้งคือห่างไกลกับคำว่ารักมากๆ
คนรักกันก็ต้องรักกันที่คนๆนั้นเป็นอ่ะค่ะ เล้งอยากให้พี่อิงใส่แว่นเพราะดูหล่อ คบพี่อิงเพราะทำอาหารอร่อย คอยเทคแคร์ดี
พี่อิงเองก็ไม่มีข้อเสียอะไรเลยแค่ซึนเฉยๆ เรียกว่าเป็นผู้ชายที่ใครๆก็ฝัน เล้งคบพี่อิงก็เพราะแบบนั้น
ลองคิดว่าถ้าพี่อิงเป็นพี่อิงที่ทำอาหารไม่อร่อย ไม่หล่อ ไม่ใส่แว่นให้ เล้งจะยังชอบที่อยู่ด้วยอยู่รึเปล่า ?

พี่อิงก็ยอมเล้งเกิน ยอมแบบยอมทุกอย่าง ยอมใส่แว่นทั้งๆที่สายตาปกติ ยอมมาทำอาหารให้ทุกวัน
ยอมแม้แต่เค้ากำลังนอกใจจะๆคาตาก็ยังให้อภัยได้ง่ายๆ เป็นฝ่ายมาง้อเองด้วยซ้ำ เล้งปิดเครื่องหนีแต่พี่อิงก็ยังมาหา
ทั้งๆที่มันควรจะสลับบทบาทกันแท้ๆ ยังนึกแปลกใจกับบทลงโทษของพี่อิงที่ดูไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่
(ลองนึกภาพว่าคนที่เรารักกำลังจะจูบกับคนอื่น เราคงช็อกแล้วก็เสียใจ ผิดหวังมากๆจนพูดไม่ออก คงไม่มีทางเปลี่ยนฟีลนั้นไปเป็นเซ็กส์ได้แน่ๆค่ะ พูดง่ายๆว่าหมดอารมณ์ทางเพศโดยสิ้นเชิงแน่นอน ยังแปลกๆว่าพี่อิงทำแบบนั้นได้ยังไงอยู่)

จะบอกให้นะคะว่าคนแบบเล้ง คาดหวังให้วันนึงพี่อิงหายไปแล้วรู้สึกยังยาก อย่างมากก็รู้สึกเหงาเพราะไม่มีคนคอยอยู่ด้วย
รู้สึกเหงาเพราะไม่มีคนคอยทำอาหารให้ คอยดูแลเทคแคร์ แต่รู้สึกโหยหาแบบคนรักนี่คิดไม่ออกเลยค่ะว่าจะมาได้ยังไง
เล้งเป็นนายเอกที่น่าหงุดหงิดที่สุดในรอบหลายๆปีที่อ่านนิยายมาจริงๆค่ะ ขอโทษค่ะ

ออฟไลน์ marionatte

  • Beginning is more difficult
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 794
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-5
19th Step : อิทธิพลของความรู้สึก
[Ing]



ตอนนี้ก็เริ่มเข้าช่วงเวลาของการสอบแล้วครับ สำหรับนักศึกษาชั้นปีที่สี่อย่างผมก็เคร่งเครียดอยู่ไม่น้อย และยิ่งมาเห็นคนทำลอยชายไม่สนใจก็พาลหงุดหงิดและสงสัย

ไอ้เล้งกำลังนอนดูหนังพลางหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดีอยู่ที่ห้องของผมครับ

"อาทิตย์หน้าจะสอบแล้วไม่ใช่หรือไงวะ"

ไอ้เล้งหันมามองผม แล้วหันไปสนใจหน้าจอโทรศัพท์มือถือของตัวเองต่อ

"อืม"

"แล้วมึงไม่อ่านหนังสือหรือไง"

"ไม่อ่ะ อ่านแล้วง่วง พี่อิงไม่รู้หรือไงว่ากูกับหนังสือไม่ถูกกันน่ะ"

ผมมองไอ้เล้งที่ยังทำตัวตามสบายไม่ทุกข์ไม่ร้อน แล้วขมวดคิ้วออกมา

"โง่อย่างมึง ไม่อ่านหนังสือ กะจะเดาเอาตอนสอบหรือไง"

"โหย...กูก็ฟังเอาไงวะ ใครโง่กว่ากันเนี่ย"

ผมส่งสายตาดุใส่ด้วยความไม่พอใจ มันก็เลิกคิ้วขึ้นพลางส่งยิ้มมาให้

"กูฟังเลคเชอร์เอาครับพี่อิง"

"หึ!"

ผมไม่ได้สนใจไอ้เล้งอีก มันจะทำยังไงก็เรื่องของมัน แล้วหันมาสนใจหนังสือเล่มใหญ่ของตัวเองต่อ

จากปกติที่ผมมักจะไปนอนค้างที่ห้องของไอ้เล้งเป็นส่วนใหญ่ แม้ว่าจะเดินทางไกลจากมหาวิทยาลัยไปบ้าง แต่ผมก็ชินจนไม่รู้สึกถึงระยะห่างเหมือนในตอนแรก แต่เพราะเข้าสู่เทอมสุกท้ายของชีวิตนิสิตแล้ว ผมเลยตั้งใจเต็มที่และไม่อยากเสียสมาธิมากจนเกินไป เลยปล่อยให้มันไปตามยถากรรม ถึงอย่างนั้นคนกวนใจก็ย้ายมาวุ่นวายที่ห้องของผมแทน ด้วยเหตุผลที่ว่า ไม่มีใครทำอาหารให้กิน

ผมเลื่อนสายตาไปมองไอ้เล้งที่สนอกสนใจหนังตลกแล้วลอบถอนหายใจออกมา

ใจหนึ่งก็อยากจะไล่ให้กลับไป แต่อีกใจหนึ่งก็อยากให้อยู่ที่นี่

"ฮ่าๆ"

"เงียบๆ หน่อย"

"โทษทีๆ"

ผมขมวดคิ้วมองไอ้เล้งที่ส่งยิ้มขัดตาทัพมาให้ ก่อนที่มันจะสนใจเนื้อเรื่องชวนหัวเราะต่อ ผมเองก็กลับไปสนใจหนังสือที่อยู่ตรงหน้า ทว่าเพียงไม่นานก็หันไปมองอีกคนที่อยู่ในห้องด้วยกัน พร้อมกับนึกเซ็งตัวเองที่เผลอลอบมองมันอยู่เรื่อย

ให้ตายเถอะ...แล้วแบบนี้จะอ่านรู้เรื่องไหมวะ!


..........


การสอบเป็นไปอย่างเข้มข้น ผมไม่ได้ไปที่ห้องของไอ้เล้งเลยครับ และพอได้ไปอีกครั้งก็เห็นห้องราคาแพงกลาบเป็นแค่ห้องเก็บของธรรมดากับเจ้าของที่นอนซังกะตายอยู่บนเตียง ถ้าผมไม่เก็บกวาดก็ต้องรอมะรีนนี้แม่บ้านถึงจะเข้ามาทำความสะอาด

"ทำไมห้องรกแบบนี้วะ"

"อย่าบ่นดิ คนยิ่งเบื่ออยู่"

ผมมองไอ้เล้งที่นอนขี้เกียจ แต่ในมือของมันก็มีเอกสารบางอย่างอยู่ คงจะเป็นสรุปเนื้อหาเตรียมสอบล่ะมั้ง

"แล้วเป็นไง ทำข้อสอบได้หรือเปล่า"

ไอ้เล้งเลื่อนสายตามามอง แล้วทำสีหน้าเบื่อหน่ายออกมา ผมก็ลอบถอนหายใจ

การสอบเริ่มมาได้อาทิตย์หนึ่งแล้ว ผมเองก็เหลืออีกไม่กี่วิชา ก็เลยมาหาไอ้เล้งหน่อย ถึงจะหมั่นไส้แต่ยังไงก็ห่วงมันนั่นแหละครับ

"ก็พอได้...มั้ง"

"หี! แล้วทำอะไรอยู่ ไหนบอกจะไม่อ่าน"

ผมมองไอ้เล้งอย่างดูแคลน มันก็ทำหน้ายุ่ง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งด้วยท่าทางเกียจคร้าน

"ฟังแล้วจะหลับ ก็ต้องเปลี่ยนมาอ่านบ้างดิ"

ผมส่งสายตาเอือมระอา ก่อนจะนั่งบนเตียงของมัน แล้วหยิบเอกสารการสรุปเนื้อหาที่วางอยู่ขึ้นมาดู

"สรุปก็ไม่ได้เรื่องสักอย่าง"

"โหย....ก็มันน่าเบื่อ แถมเสียงยังชวนง่วงอีกต่างหาก"

ไอ้เล้งชักสีหน้าออกมาพร้อมกับโยนสิ่งที่ตัวเองอ่านเมื่อครู่ไปอีกทาง แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นเกมต่อ ตอนนี้ผมก็ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมเกรดเฉลี่ยที่ผ่านมาของมันถึงได้ต่ำเรี่ยดินแบบนั้น

"เดี๋ยวกูช่วย ไม่อยากมีแฟนโง่"

ถึงผมจะเรียนคนละคณะกับมัน แต่เท่าที่ดูคร่าวๆ แล้วก็ไม่ได้แตกต่างจากสิ่งที่ผมเรียนมามากนัก คงพอจะช่วยไอ้คนขี้เกียจได้บ้าง

ไอ้เล้งหันมามองผมทันที แววตาของมันมีความแปลกใจเล็กน้อย ก่อนจะคลี่ยิ้มออกมา

"รักนะ เด็กโง่ไง ไม่ดีเหรอ"

"กวนตีน"

"พี่อิงว่า...ถ้าผู้หญิงสวยมักจะชอบคนตลก ผู้ชายหล่อก็คงจะชอบคนกวนตีนใช่ป่ะ"

"อย่าเพ้อเจ้อ ตั้งใจหน่อย"

ผมว่าเสียงเข้ม แต่ไอ้เล้งก็เอานิ้วมาจิ้มตรงหว่างคิ้วของผม แล้วส่งยิ้มมาให้

"อย่าเครียดดิ หน้าแก่แล้วจะหาว่ากูไม่เตือน"

ผมมองอีกคนอย่างไม่พอใจ แต่ไอ้เล้งก็แค่เลิกคิ้วขึ้นรับ ก่อนที่มันจะล้มตัวลงนอนตักของผม ทั้งที่มือยังถือโทรศัพท์มือถือเล่นเกมอยู่

"ถ้างั้นพี่อิงก็อ่านให้ฟังหน่อย"

"กูไม่ได้อยากอ่านนิทานก่อนนอนให้มึงฟัง"

"เสียงของพี่อิง กูไม่หลับหรอก"

ผมมองคนที่นอนสบายแล้วลอบถอนหายใจออกมา ก่อนจะดึงเครื่องมือสื่อสารที่อีกคนใช้งานอยู่ออกไปวางให้ห่างจากเจ้าของ

"มัวแต่เล่นอยู่ได้"

ผมว่าเสียงเข้ม ไอ้เล้งก็ทำหน้างอออกมา ก่อนที่มันจะเริ่มแผลงฤทธิ์ที่ผมยากจะต้านทานออกมา

"ถ้างั้นไปทำอะไรให้กินหน่อย หิวแล้วอ่ะ กูอยากกินกุ้งชุบแป้งทอด ทำให้กินหน่อยนะครับ"

ไอ้เล้งส่งสายตาเป็นประกายมาให้ พร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองมาถือไว้อีกครั้ง ผมก็ได้แต่มองตาม แต่ยังไม่ทันได้ว่าอะไร ก็เจอท่าไม้ตายของมันเข้าจนได้

จุ๊บ!

"เดี๋ยวกูเล่นเกมรอนะครับ ที่รัก"

เจอแบบนี้ ถ้ายังทำเฉยมองรอยยิ้มหวานของมันต่อได้ ก็ไม่ใช่ผมแล้วล่ะครับ!


........


นอกจากจะอ่านหนังสือสอบของตัวเองแล้ว ตอนนี้ผมก็ใช้เวลาที่เหลือช่วยเรื่องสอบของไอ้เล้งด้วย

"มึงเข้าใจไหม"

ผมมองไอ้เล้งที่นั่งก้มหน้าเงียบ และเมื่อสังเกตเห็นนัยน์ตาอีกฝ่ายปิดอยุ่ ผมก็ถอนหายใจออกมา

ให้มันได้อย่างนี้สิ!

ผมทั้งนึกฉุนและระอาในคราวเดียวกัน แล้วหันไปมองนาฬิกาที่เข้าวันใหม่ได้ชั่วโมงหนึ่งแล้ว ก็เลยยอมปิดการติดต่อออนไลน์ อย่างน้อยพรุ่งนี้มันก็ยังมีเวลาอีกวัน มีแค่ผมนี่แหละที่พรุ่งนี้มีสอบ

ผมบิดขี้เกียจแล้วล้มตัวลงนอน พรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายสำหรับการสอบมิดเทอมของผมแล้วครับ หลังจากนี้ก็มีเวลาไปกระตุ้นไอ้เล้งได้อย่างเต็มที่ เพราะมันมีข้ออ้างเยอะจนน่าปวดหัว

เดี๋ยวก็ง่วง ไม่ก็เครียด สักพักก็บ่นหิว มันมีเหตุผลสารพัดที่จะทำให้การติวที่ผมพยายามอยู่ยุติลง แล้วผมก็ยอมมันทุกที

พอนึกถึงใบหน้าของไอ้เล้ง ผมก็รู้สึกเซ็งขึ้นมาแต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อผมรักมันจนถอนตัวไม่ขึ้น ทั้งที่ก็ไม่มีอะไรดีด้วยซ้ำ แถมมันรักผมบ้างหรือเปล่าก็ยังไม่รู้ เราสองคนก็แค่ใช้เวลาร่วมกัน โดยที่ผมยังรู้สึกโอเคกับความสัมพันธ์แงบนี้เท่านั้นเอง ผมคงมีกรรมถึงได้มีใจให้คนนิสัยไม่ดีแบบนี้

ผมได้แต่ยิ้มกับตัวเองในความมืด ก่อนจะปิดเปลือกตาลงเพื่อพักผ่อน


..........

ออฟไลน์ marionatte

  • Beginning is more difficult
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 794
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-5

"แซนด์วิซไข่อร่อยว่ะ"

ผมมองไอ้เล้งนั่งกินมื้อเช้าที่ผมทำให้ แล้วหันไปสนใจถนนที่เต็มไปด้วยการจราจรคับคั่งในช่วงเวลาเร่งด่วนของวัน

ตอนนี้ผมมาค้างที่ห้องของไอ้เล้งแล้วครับ นอกจากจะมาช่วยเรื่องสอบ ก็มาอำนวยความสะดวกต่างๆ ไม่ว่าจะเรื่องกินหรือเดินทาง ซึ่งวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายที่มันสอบแล้วครับ

ผมขับรถมาจอดในเวลาแปดโมงตรง แล้วหันไปมองไอ้เล้งที่กำลังหยิบของเดินออกจากรถ

มาถึงตอนนี้ไอ้เล้งก็ยังไม่บอกเพื่อนของมันเกี่ยวกับเรื่องของผม อันที่จริงผมก็ยังไม่เจอเพื่อนของมันอย่างเป็นทางการด้วย ถึงตอนแรกจะรู้สึกไม่ค่อยดีไปบ้าง แต่การที่เราสองคนยังคบกันดี มันก็โอเคแล้ว

"เดี๋ยวกูไปรอที่หอสมุดกลาง"

"อืม"

ผมกำลังจะเดินไปอีกทาง ซึ่งเป็นที่รอไอ้เล้งสอบประจำในช่วงนี้ ทว่าก็โดนอีกคนรั้งแขนเอาไว้ ก่อนจะเบิกตากว้างเล็กน้อย เมื่อมันดึงผมเข้าไปจูบ

"วิชาสุดท้ายแล้ว กูขอกำลังใจก่อนสอบ"

ผมได้แต่ส่งสายตาไม่พอใจให้ไอ้เล้งที่เดินอารมณ์ดีจากไป ผมลอบถอนหายใจออกมา แต่ก็ยังรู้สีกเขินจนปั้นหน้าไม่ถูก แล้วผมก็ต้องตกใจอีกครั้ง เมื่อสายตาหันไปเจอใครอีกคนที่ไม่คาดคิดว่าจะได้พบ

ฝ้าย!

ช่วงนี้ผมกับฝ้ายไม่ได้ติดต่อกันเท่าไหร่ครับ อาจเป็นเพราะผมกำลังคบกับไอ้เล้งด้วย เลยไม่อยากคุยกับเธออีก แล้วก็ไม่คิดว่าจะได้เจอที่นี่ด้วย เพราะอีกฝ่ายเรียนกันคนละคณะกับไอ้ขี้เกียจของผม

ผมขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อฝ้ายเดินเข้ามาหา การที่เธอซึ่งเรียนอยู่อีกคณะที่อยู่ห่างจากที่นี่พอสมควรมาอยู่แถวนี้ได้ ก็คงมีเหตุผลเดียวคือมาแอบมองไอ้เล้ง

ฝ้ายไม่ได้เป็นสตอล์กเกอร์ แต่ก็รู้เกือบทุกอย่างเกี่ยวกับไอ้เล้งตามประสาคนที่ชอบใครสักคนหนึ่งมากเป็นพิเศษ ผมเองก็รู้ข้อมูลหลายอย่างที่เธอเคยพร่ำเพ้อเกี่ยวกับมันให้ฟังไม่น้อย

ผมไม่ได้แสดงท่าทีอะไร เมื่อเพื่อนสม้ยเด็กเดินเข้ามาใกล้ และเมื่ออีกคนหยุดอยู่ตรงหน้า ผมถึงได้เห็นสายตาชวนอึดอัดของเธอ ทว่าก่อนที่ผมจะเข้าใจอะไรทั้งหมด ก็โดนฝ่ามือของคนตรงหน้าตบเข้าอย่างจัง

เพี๊ยะ!

ผมรู้สึกตกใจและไม่พอใจไปพร้อมกัน แต่คนตรงหน้าก็ไม่สนใจแถมยังจะตบซ้ำ ผมรีบคว้ามือของฝ้ายเอาไว้ พร้อมกับบีบแน่นจนเธอร้องออกมา

"ปล่อยนะ! ไอ้บ้า! ไอ้คนทรยศ! ปล่อย!"

ถือว่าโชคดีที่แถวลานจอดรถไม่มีคน แล้วตอนนี้ก็ถึงเวลาเข้าสอบแล้วด้วย เสียงของฝ้ายที่ร้องโวยวายเลยไม่สามารถเรียกร้องความสนใจของใครได้ นอกจากทำให้ผมหงุดหงิดมากกว่าเดิม

"เป็นบ้าอะไรฝ้าย! มาตบหน้าเราทำไม!"

ผมถามเสียงกร้าว โดยที่ยังจับข้อมือของคนตรงหน้าที่ดิ้นเร่าพยายามให้หลุดจากพันธนาการของผมไว้แน่น เธอจ้องผมด้วยสายตากราดเกรี้ยว ก่อนนัยน์ตากลมโตจะเจือด้วยม่านน้ำตาที่ทำให้ผมเริ่มลดระดับอารมณ์ของตัวเอง

ผมไม่ชอบเห็นน้ำตาของใครจริงๆ

"เราต้องถามอิงมากกว่า! ทำแบบนี้กับเราได้ยังไง! อิงหักหลังเราได้ยังไง!"

"พูดเรื่องอะไร"

ผมตีหน้ายุ่ง แต่ก็พอจะเดาเรื่องออกบ้างแล้ว ผมไม่แน่ใจว่าฝ้ายมาอยู่แถวนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่ และถ้าหากอยู่นานพอก็คงเห็นฉากไอ้เล้งจู่โจมผมก่อนหน้านี้แน่

"ยังมีหน้ามาถามอีกเหรอ! ไอ้คนหน้าไม่อาย! หึ! ที่เคยปฏิเสธเรา ก็เพราะเป็นเกย์นี่เอง ไอ้คนทุเรศ! ทำไมต้องมายุ่งกับเล้งของเราด้วย!"

ว่าไงนะ?!

ผมรู้สึกอารมณ์สูงขึ้นไปอีกหลายระดับ ผมไม่ได้ไม่พอใจที่ฝ้ายต่อว่าเรื่องในอดีตหรือถูกด่าว่าเป็นเกย์ แต่เป็นเพราะอีกคนเหมาเอาแฟนของผมไปเป็นของตัวเองต่างหาก

"มันไม่ใช่ของฝ้าย"

ผมบอกเสียงเรียบพร้อมกับมองคนตรงหน้าอย่างเอาเรื่อง ฝ้ายเม้มปากแน่น ก่อนจะตะคอกใส่ผมเหมือนหมาบ้า

"น่าขยะแขยงที่สุด! จะเป็นเกย์ก็เป็นไปคนเดียว! อย่าเอาเล้งของเราไปเสื่อมเสียด้วย!"

ทนไม่ไหวแล้ว!

ผมมองคนตรงหน้าด้วยสายตาโกรธจัด ก่อนจะดึงฝ้ายเข้ามาใกล้ด้วยท่าทางข่มขู่ แล้วพูดตอกกลับไปอย่างเหลืออด ถึงแม้คนตรงหน้าจะเป็นเพื่อนที่คบกันมานานก็ตาม

"หุบปาก! น่ารำคาญ! เล้งเป็นแฟนเรา! ถ้ายังไม่เลิกยุ่งกับมันอีก! ผู้หญิงเราก็ต่อยได้!"

"กรี๊ด!!!"

ผมชักสีหน้า แล้วปล่อยข้อมือของอีกฝ่ายพลางผลักให้ออกห่างด้วยความไม่สบอารมณ์ ฝ้ายจ้องผมด้วยสายตามาดร้าย ก่อนจะรีบวิ่งจากไป

ผมมองตามหลังบอบบางไปจนลับสายตาพร้อมกับควบคุมองรมณ์ของตัวเองให้สงบลง ถึงจะรู้สึกเจ็บที่ข้างแก้ม แค่คอนนี้ความไม่สบายใจมีมากกว่า

ให้ตายสิ!

ผมผ่อนลมหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด ทั้งที่รู้ดีว่าคงมีสักวันที่ฝ้ายจะต้องรู้เรื่องนี้ แต่ก็ไม่คิดว่าจะต้องมารู้จากเหตุการณ์แบบนี้ ในเมื่อเรื่องมาจนถึงขั้นนี้แล้ว ก็ช่วยไม่ได้ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดนั่นแหละ

ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ ก่อนจะเดินไปทางหอสมุดกลางที่เป็นจุดหมายเดิมต่อ


.........


"กูเกลียดข้อสอบวิเคราะห์เป็นบ้า แม่งถามกว้างเกิน ไม่รู้จะตอบตรงหรือเปล่า"

ไอ้เล้งบ่นออกมา หลังจากที่มาหาผมที่หอสมุดกลาง ผมก็มองคนตรงหน้าที่ทำหน้าเบื่อแต่ไม่ได้สนใจสิ่งที่มันพูดเท่าไหร่ โชคดีที่รอยตบจางลงจนมองไม่เห็นแล้ว เพราะผมยังไม่อยากตอบคำถามอะไรของมันเกี่ยวกับเรื่องนี้

"เฮ้ย! แต่ที่มึงช่วยติวกูก็เอาไปใช้นะ พี่อิงไม่ต้องเครียด กูบ่นไปงั้น พอไหวอยู่"

 "ก็ดี"

ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ที่นั่งมาหลายชั่วโมง ก่อนไอ้เล้งจะลุกตามแล้วเดินมาด้วยกัน

"เป็นไรวะ"

"อะไร"

"ก็มึงดูเครียด กูทำได้จริงนะเว้ย กูว่าเกรดเทอมนี้ต้องดีกว่าเทอมที่แล้งแน่อ่ะ เชื่อดิ"

"เออ"

ผมยกมือลูบหัวของมันอย่างขอไปที แล้วเลิกสนใจอีกฝ่าย ตอนนี้ผมยังรู้สึกคาใจกับเรื่องของฝ้ายอยู่ ถึงผมจะพูดกับเธอไปแบบั้น แต่ก็รู้ตัวดีว่าตัวเองเป็นฝ่ายผิด

จะว่าไปแล้ว...ก็ไม่ผิดซะทีเดียวหรอก ก็แค่ชอบคนเดียวกัน ถึงจะรู้ว่าฝ้ายรักมันมาก่อนก็ตาม แต่เรื่องความรักเป็นสิ่งที่ห้ามกันไม่ได้ แล้วผมก็ไม่ได้แย่งไอ้เล้งมาจากเธอสักหน่อย จะให้มาถอยเพราะมารักมันทีหลังล่ะก็ ไม่มีทาง!   

"ไหนๆ ก็สอบเสร็จแล้ว ไปเที่ยวกันดีป่ะ"

ผมหันไปมองไอ้เล้งอีกครั้ง ก็เห็นมันมองอยู่ก่อนแล้ว ใบหน้าหล่อขาวตามสไคล์ลูกผู้รากมากดีทำท่าครุ่นคิด ก่อนที่มันจะยิ้มออกมา

"ไปกางเต็นท์นอนกันดีเปล่า"

"คิดบ้าอะไรของมืง"

"กูเอาจริงนะ อากาศก็เย็นแล้ว ขึ้นเขาไปนอนกอดกัน เปลี่ยนบรรยากาศดีกว่าเนอะ"

"เพ้อเจ้อ"

ผมยกยิ้มออกมาเล็กน้อย พร้อมกับปัดความคิดก่อนหน้านี้ของตัวเองไปจากสมอง แล้วเรื่มคิดถึงสิ่งที่มันพูดอย่างจริงจัง ทว่ายังไม่ทันคิดไปถึงไหน ก็ต้องหันไปมองคนที่จิ้มแก้มของผมอยู่

"แก้มเป็นรอยอะไรวะ"

เสือกตาดีอีก...

ผมว่าอีกฝ่ายในใจ และเมื่อเห็นมันทำหน้านิ่งมองมาอย่างสงสัย ผมก็จำใจต้องตอบคำถามออกไป

"นอนตอนรอมึงจนหน้าเป็นรอยมั้ง"

ผมบอกด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยสนใจนักพลางมองใบหน้าของอีกคนไปด้วย ไอ้เล้งไม่ได้มีทีท่าติดใจสงสัยอะไรอีก

"กลางวันนี้จะแดกไร"

ผมเปลี่ยนเรื่อง มันมองแก้มของผมเล็กน้อย ก่อนจะเลื่อนสายตามาสบมองพร้อมรอยยิ้มบาง

"ไปหาอะไรกินที่ห้างก็ได้ง่ายดี กูอยากกินชาบู"

ผมพยักหน้ารับ แล้วก็ต้องขมวดคิ้วเก็บอาการของตัวเองเต็มที่ เมื่อไอ้เล้งเข้ามากระซิบที่ข้างหู

"แต่รอบดึกขอกินพี่อิงนะครับ"

.

.

.

Next step loading...


Marionetta
: ดีค่ะ มาต่อตอนใหม่แล้วจ้า ปั่นมาแบบของร้อนเลย แฮะๆ

สำหรับตอนนี้ก็เอาฝ้ายมาเคลึยร์? จะเป็นยังไงต่อต้อวติดตามกันต่อไปนะคะ

ขอยคุณที่ติดตามจนถึงตอนนี้สามารถแนะนำและติชมมาได้เลยจ้า

ปล. ตอนหน้าอิน้องเล้งจะไปเที่ยวกับอิงอิงนะคะ ^^


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-06-2017 18:26:05 โดย marionatte »

ออฟไลน์ marionatte

  • Beginning is more difficult
  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 794
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +307/-5
Q&A   :z13:



ขอตอบคอมเมนต์เล็กน้อยจ้า ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามเรื่องนี้จนถึงตอนนี้ค่ะ ดีใจมากเลย

1. ตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบเรื่อง อิน้องเล้งจะเรียกพี่อิงว่า "ไอ้อิง" ลับหลีงต่อไป เพราะว่ามันไม่เคยเคารพอะไรกับคนที่แก่กว่าแค่ปีเดียวและเป็นคนรักของตัวเองค่ะ สันดานเสียนั่นเอง

2. กรณีที่มาต่อช้า ต้องขออภัยทุกท่านด้วยค่ะ แต่เนื่องจากผู้แต่งทำงานเป็นมนุษย์โอทีวันละ 3 ชั่วโมง/6 วัน/สัปดาห์ การแต่งนิยายไม่ใช่งานหลักแต่เป็นงานอดิเรกที่ชอบค่ะ มีอารมณ์และเวลาถึงจะปั่นออกมาได้ ยังไงก็ช่วยรอกันหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ

3. สืบเนื่องจากคอมเมนต์ของคุณ monetacaffeine ขอบคุณสำหรับคำแนะนำมากเลยค่ะ ^^

*ความไม่จริงใจของนายเอก
นิยายเเรื่องนี้ตั้งใจให้นายเอกเลว (เล็กน้อย) และกลั่นแกล้งพระเอก (เก็บกดมาจากนายเอกโดนทำร้ายจิตใจจากนิยายของท่านอื่นๆ มา) ซึ่งผู้แต่งยินดีมากที่ทุกท่านเกลียด ไม่ชอบ หมั่นไส้และหงุดหงิดอิน้องเล้งค่ะ เพราะมันไม่ใช่คนดีเลย แต่บางทีก็อยากให้คนไม่ดีมีรักแท้บ้าง

*พระเอกใจอ่อนเกินไป
ทั้งนี้ผู้แต่งอาจจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญเรื่องความรัก ประสบการณ์ก็มีอยู่น้อยนิด แต่การที่อิงอิงยอมให้เล้งได้ง่ายทุกครั้ง ให้อภัยแและเริ่มง้อก่อน ใรความคิดเห็ส่วนตัวแล้ว ถ้าไม่ได้ตั้งใจจะเลิกคบกันหรือหมดใจไปแล้ว ก็คงไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องปั้นปึ่งใส่กันจนปัญหายืดเยื้อ และในฐานะพระเอกและผู้ชายคนหนึ่ง ก็คงไม่ดีนักถ้าจะรอให้แฟน (ฝ่ายหญิง) มาง้อก่อน มันไม่แมนเลยอ่ะค่ะ เมื่อมีปัญหา ไม่ว่าใครจะผิดหรือถูก ผู้นำที่ดีก็ควรเป้นคนเข้าหาเพื่อปรับความเข้าใจค่ะ ถึงแม้จะขัดใจใครหลายคน แต่คิดว่าอิงอิงก็เป็นผู้ใหญ่พอที่จะไม่มาเล่นแง่ใส่อิน้องเล้งหรอกค่ะ

*ความเสียใจกับเซ็กส์
สำหรับเรื่องเซ็กส์ตอนล่าสุด เนื่องจากเรื่องนี้แต่งขึ้นจกาจินตนาการล้วนๆ ผู้แต่งเองก็ไม่มีประสบการณ์ว่า ถ้าเจอเหตุการณ์ที่แฟนกำลังจะจูบกับคนอื่นจะเป็นอย่างไร ทั้งนี้ก็มโนขึ้นมาเอง แฮะๆ ซึ่งถ้าไม่ตรงกับความเป็นจริงก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ค่ะ ในตอนนั้นผู้แต่งตั้งใจให้อิงอิงระบายความโมโห เสียใจ และอยากเอาคืนคนที่ทำให้เจํบใจค่ะ แน่นอนว่าตอนนั้นเขาอาจจะยังไม่อยากมีเซ็กส์หรืออารมณ์อะไรแบบนั้น เพราะเสียใจมาก แต่ผู้แต่งก็คิดว่า ถึงจะเสียใจ โกรธเคือง แต่ถ้าได้จูบ สัมผัสคนที่เรารัก หรืออยากแสดงตวามเจ้าของเพื่อตอกย้ำสิมธิ์ของตัวเอง ก็คงอยากปล้ำมั้งค่ะ (หื่น?) และมโนต่อไปว่า ถ้าเป็นเรื่องพรรค์นี้ผู้ชายมักจะตื่นตัวได้เร็ว ยิ่งเป็นคนที่ตัวเองรักด้วย ก็คงจะอารมร์ขึ้นได้ไม่ยาก และนำมาสู่บทเซ็กาเช่นนั้นนั่นเองค่ะ

ทั้งนี้ผู้แจ่งดีใจมากที่ทุกท่านติดตามและแสดงความคิดเห็น และน้อมรับทุกคำติชม เพื่อนำไปปรับปรุง บางครั้งผู้แต่งก็มองไม่เห็นครบทุกมุมหรอกค่ะ ใจแค่อยากจะแต่งฉากนี้เท่านั้นเอง แฮะๆ นอกจากจะตอบสนองความต้องการของตัวเอง ก็หวังว่าจะสามารถทำให้ทุกท่ายมีความสุขกับนิยายเรื่องนี้ได้ 

รักและคารวะ
Marionetta   
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-06-2017 15:51:18 โดย marionatte »

ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6
 :L2: :pig4: :L1:
ไปเที่ยวที่ไหนนะ(แซวคุณคนเขียน)
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-06-2017 16:46:44 โดย Billie »

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7515
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
ดีใจ ไรท์มาต่อ  :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

เล้ง ออกไปทางนิสัยไม่ดี
แต่เล้งดูอ่อนกับอิง แต่ความเอาแต่ใจก็เหมือนเดิม
เล้งรู้ว่าอิงรักตัวเอง ปรนนิบัติตัวเอง ทำอาหารอร่อยๆให้กิน
ก็เริ่มติดอิง พี่สาวอิงมาพูดกับเล้ง เล้งเข้าใจแหละแต่ไม่แสดงอะไรตอบกลับ
คิดว่าเล้ง รู้ว่ารอยที่หน้าอิงไม่ใช่รอยนอนทับกับโต๊ะแน่

ฝ้าย ประสาทปะ เล้งจูบอิง ก็มาตบอิง
จะว่าตัวเองบอกอิงว่าชอบเล้ง
เท่ากับประกาศว่าเล้งเป็นของตัวเองหรือไง
แต่เล้งไม่ได้ชอบฝ้ายนี่ มาโกรธอะไรอิง
แล้วอิงไม่มีสิทธิมาชอบเล้งหรอ ฝ้ายไปปรึกษาหมอจิตไป

ดีแล้วที่อิงไม่ประสาทเสียตามนังฝ้าย บ้าๆบอๆ
ชอบเล้งฝ่ายเดียว แล้วมางี่เง่ากับอิง
แน่จริงไปถามเล้งป่ะ
อิงชอบเล้ง เล้งชอบอิง เกี่ยวไรกับเธอ     
      :L1: :L1: :L1:
  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-06-2017 12:37:43 โดย ♥►MAGNOLIA◄♥ »

ออฟไลน์ maekkun

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0

ออฟไลน์ ป่ามป๊ามป่ามปาม

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 483
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
คนเขียนมาตอบไขข้อข้องใจกันไปแล้ว มาว่าเรื่องอิเล้งต่อ เป็นนายเอกที่(อ้อนแฟน)น่าหมั่นไส้ตลอดๆ แต่เริ่มเห็นถึงการเอาใจอิงอิงบ้างแล้ว แบบชอบทำอิงอิงเขิน อ้อนนู่นอ้อนนี่ จ้าา
ยังยืนยันคำเดิมว่าถ้าอิเล้งทำอิงอิงเสียใจก็มาซบอกเราได้ :laugh:
รอตอนต่อไปค่ะ  :กอด1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด