ก็จะดื้อ 21
ท่ามกลางค่ำคืนที่แสนสงบ แสงสว่างของดวงจันทร์ทะลุผ่านม่านสีขาวพาดลงบนสองร่างที่นอนกอดกันบนเตียงที่เต็มไปด้วยตุ๊กตา แม้ปลายเท้าของคนตัวใหญ่จะเลยพ้นระยะขอบเตียงไปก็ไม่ได้เป็นปัญหาให้นอนไม่ถนัด เนื่องจากอัลฟ่าหนุ่มพ่ายแพ้ต่อฤทธิ์ยาแก้แพ้จนหลับสนิท ส่วนร่างเล็กของตะนิดที่เพิ่งผ่านสงครามย่อยๆ มาจนต้องโดนจับอาบน้ำรอบสองก่อนนอนเองก็หลับปุ๋ยกรนคร่อก
จนกระทั่ง
กึ้ก!
ดวงตากลมของตะนิดลืมขึ้นเมื่อรู้สึกเจ็บแถวแปล๊บบริเวณหลังคอ แมวดื้อค่อยๆ ผุดตัวขึ้นนั่งขัดสมาธิบนเตียง
...ทำไมรู้สึกแปลกๆ
ลมหายใจค่อยๆ หอบกระชั้นขึ้นพร้อมกับอุณภูมิร่างกายที่ค่อยๆ เพิ่มสูงขึ้นตาม ตะนิดจับคอตัวเองก่อนจะเบิกตากว้าง
เขาฮีท!!!!
บ้าน่า! เพิ่งฮีทไปเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเองนี่นาทำไมถึงมาฮีทติดกันไวขนาดนี้!
“พะ พี่ภาส” ตะนิดตีแขนแกร่งเบาๆ แต่ด้วยฤทธิ์ยาแก้แพ้ที่กินไปทำให้อัลฟ่าหนุ่มไม่ได้ตื่นขึ้นง่ายดายเหมือนที่ปกติเป็น ตะนิดกำมือแน่นเมื่อรู้สึกได้ถึงอาการตื่นตัวของตัวเอง มังกรยักษ์ผงาดผิดเวลาจนทำอะไรไม่ถูก
แย่แล้ว...
ในบ้านมีอัลฟ่าอีกสองคน
ขาเล็กรีบวิ่งไปกดล็อคประตูห้องนอนก่อนจะวิ่งกลับมาที่เตียง กลิ่นลาเวนเดอร์ที่ลอยฟุ้งอยู่ในอากาศยิ่งปลุกเร้าสัญชาตญาณร่างเล็กให้โหมหนักมากขึ้น ตะนิดหอบถี่ก่อนจะขึ้นไปนั่งทับบนตัวของอัลฟ่าหน้าดุ
“พี่ภาส นิด... นิดอยากถูน้า”
ไม่มีการตอบรับนอกจากเสียงกรนเบาๆ ตะนิดเม้มปากแน่นจนน้ำตาคลอ ใบหน้าดื้อรีบตวัดหาตุ๊กตาตัวโปรดแต่มองเท่าไหร่ก็หาไม่เจอ ไม่รู้ว่าลืมเอามือหรือมีใครเอาคุณนุ่มเบอร์ห้าไปซ่อน ความสับสนวุ่นวายวิ่งวนในหัวเล็กจนตะนิดตัดสินใจล้มตัวทับร่างใหญ่เพื่อสูดกลิ่นลาเวนเดอร์เข้าปอดเรียกสติ
หารู้ไม่ว่านั่นยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ไปกว่าเดิม
ตะนิดสั่นสะท้านไปทั้งร่าง ความรู้สึกแปลกๆ ตีตื้นจนต้องลุกขึ้นนั่ง แขนเล็กจัดการรูดกางเกงนอนและกางเกงชั้นในออกจากเรียวขา ตอนนั้นเองที่ถึงเพิ่งสังเกตว่าบริเวณก้นเขามีเมือกใสแฉะเปียกบนเสื้ออัลฟ่าใต้ร่างเป็นดวงใหญ่ๆ การตื่นตัวของตัวเองทำเอาเขินจนต้องกัดปาก
“พี่ภาส นิดอยากถูแล้ว” แมวดื้อสะอื้นทั้งน้ำตาพลางตีแปะๆ ลงบนหน้าท้องแกร่ง แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้ตื่นขึ้นมาอย่างที่คิดแถมยังยกมือขึ้นเกาหน้าท้องเหมือนละเมออีกต่างหาก ตะนิดขยับสะโพกกลมเสียดสีกับหน้าท้องแข็งก่อนจะนึกถึงกิจกรรมที่ทำก่อนนอน
เอานิ้วสอด...
ตะนิดสะอื้นน้ำตาหยดเป็นเม็ด เขาไม่อยากทำเองเลยแท้ๆ ความเขินอายตีตื้นแต่ก็ต้องลองใช้นิ้วตัวเองสอดเข้าไปในช่องทางที่เพิ่งถูกอีกคนบุกรุกเข้าไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน ความเปียกแฉะจากกลไกในร่างกายสร้างความตกใจให้ร่างเล็กไม่น้อย เขารู้สึกว่ามันช่วยให้รู้สึกกว่าเจลที่พี่ภาสใช้เมื่อครู่เสียอีก
“อา... อ๊ะ พี่ภาส”
รู้สึกดี...
ตะนิดชันขาขึ้นเป็นรูปตัวเอ็มให้ง่ายต่อการขยับแขน ตอนนั้นเองที่สะโพกกลมสัมผัสได้ถึงความแข็งขืนใต้ร่าง ตะนิดชะงักตัวก่อนจะไถสะโพกตัวเองเสียดกับความอุ่นร้อนใต้กางเกงนอนของอีกฝ่าย
“อา...” อัลฟ่าหนุ่มที่หลับอยู่ครางออกมาเบาๆ พร้อมกับขมวดคิ้วนั่นยิ่งทำให้โอเมก้าตัวน้อยได้ใจรีบขยับสะโพกบดเบียดกับตัวตนของอีกฝ่ายอย่างรุนแรงหวังให้อีกคนตื่นขึ้นมา
“ฮึก... พี่ภาส พี่ภาส”
“อืม”
“มากกว่านี้” แมวดื้อเบะปากงอแง มือเล็กกระชากกางเกงของอีกฝ่ายลงทำเอาพญามังกรของอีกฝ่ายพองตัวดีดผึงขึ้นให้ต้องหน้าแดง
ใหญ่กว่าเดิมรึเปล่า...
จะเข้าไหวได้ยังไง
...แต่อยากให้เข้าไปจัง
ตะนิดอยากจะร้องไห้ออกมาดังๆ สัญชาตญาณเรียกร้องต้องการสัมผัสที่มากกว่านี้ ตะนิดรู้ดีว่ามันควรจะลงเอยแบบไหน เขาเตรียมใจไว้อยู่แล้ว
...แต่เขาอยากให้พี่ภาสช่วย อยากให้พี่ภาสเป็นคนทำ ไม่อยากทำเองเลยแท้ๆ ทำไมถึงต้องมาหลับสนิทขนาดนี้ด้วย
“พี่ภาส” ตะนิดเสียดสีร่องก้นพีชนุ่มกับตัวตนแข็งขืนของอัลฟ่าหนุ่ม ใบหน้าดื้อตวัดเงยขึ้นมองเพดานด้วยแรงอารมณ์
ไม่ไหวแล้ว...
ต้องการ...
มากกว่านี้...
ตะนิดสะอื้นจนตัวโยน มือเล็กจับตัวตนของอีกฝ่ายไว้ก่อนจะค่อยๆ กดตัวลงมา ความกลัวเกาะกินหัวใจไปพร้อมๆ กับความต้องการ
ขณะเดียวกันภาสที่นอนหลับสนิทกลับกำลังฝันดี เขาฝันว่ามีลูกแมวตัวน้อยมาเดินถูตัวกับแข้งขาขนเขาต้องนั่งลงไปจับอุ้มขึ้นมาชู แมวสีขาวกับดวงตาสีฟ้า ปลายลิ้นสีชมพูนั่่นขยับตวัดเลียจมูกเขาเบาๆ ความน่ารักนั่นทำให้ภาสอดที่จะซุกจมูกลงไปฟัดพุงนุ่มนิ่มนั่นเสียไม่ได้ แมวน้อยร้องแง้วดังลั่นก่อนจะใช้อุ้งเท้าสีชมพูตบเบาๆ เข้าที่แก้มเขา
“แมวดื้อ...”
“แง้ว!”
แมวตัวน้อยในความฝันส่งเสียงเถียง ดื้อเหมือนตะนิดไม่มีผิด
ภาสยื่นมือไปหวังจะเกาคางเจ้าลูกแมวตัวน้อย แต่จู่ๆ ลูกแมวก็ตวัดตาดุเขาพร้อมกับอ้าปากงับนิ้วเขาเข้าให้เต็มแรงจนสะดุ้งตื่น
แมวกัด!!!
ความรู้สึกแรกที่สะดุ้งตื่นทำให้ภาสรู้สึกตกใจเล็กน้อยก่อนที่ความรู้สึกเจ็บแปล๊บแถวบริเวณกลางตัวจะดึงให้รู้สึกแปลกมากขึ้น กลิ่นฉุนของแป้งเด็กและกลิ่นพีชตีเข้าจมูกจนต้องยกมือขึ้นปิดให้กลิ่นบางลง ภาสรีบควานมือหาแว่นมาสวมและเมื่อสายตาปรับโฟกัสได้เขาก็ตกใจจนสุดตัว
ตะนิด...
กำลัง...
ออนท็อปเขางั้นเหรอ?
“ตะนิด!!!” ภาสตะโกนสุดเสียงในจังหวะเดียวกันกับที่ตะนิดทิ้งตัวลงบนแก่นกายแข็งขืนเต็มแรงก้นแก้มก้นกระทบกับกลางลำตัวของร่างสูง
อัลฟ่าหนุ่มซี้ดปากลั่นให้กับความคับแน่น ส่วนโอเมก้าตัวน้อยก็ปล่อยโฮออกมาลั่นด้วยความโล่งใจที่อีกฝ่ายตื่นขึ้นมาเสียที ภาสผุดตัวขึ้นนั่งพลางขมวดคิ้วให้กับความตึงบริเวณกลางตัว เขารีบอุ้มตะนิดเพื่อถอนตัวออก ทุกอย่างฉุกละหุกไปหมดจนเขาเองก็เรียงลำดับสิ่งที่ควรทำไม่ถูก
ครั้งแรกของเขากับแมวดื้อ
ไม่ได้ถูกวางแผนให้ออกมาเป็นรูปแบบนี้
“พี่ภาส พี่ภาส”
“Damn it!!! ยา ยา...” ภาสใช้มือโอบร่างเล็กไว้ ส่วนตาก็รีบกวาดหายาระงับอาการรัท ยังไม่ทันจะได้ขยับตัวหายาภาสก็ถูกมือเล็กรั้งให้กลับมาจ้องหน้า
กลิ่นแป้งเด็กผสมความเปรี้ยวของพีชที่ฉุนคลุ้งเต็มห้องถูกกลบด้วยกลิ่นลาเวนเดอร์ในทันทีที่อัลฟ่าหนุ่มตวัดตามองใบหน้าดื้อ ความรู้สึกอุ่นแผ่ซ่านไปทั่วอกเหมือนสะกดให้เขามองแต่ใบหน้าดื้อตรงหน้าอย่างละสายตาไม่ได้
“ไม่ฉีดยา”
“ตะนิด...”
“พี่ภาส รัทกับนิด”
“...”
“รัทกับนิดคนเดียว”
สิ้นประโยคร่างเล็กก็ถูกตวัดลอยก่อนจะโดนกดลงจนจมเตียง ภาสขยับมือดึงเสื้อนอนตัวบางออกจากร่างเล็กพร้อมปามันลงพื้นอย่างไม่ใยดี ดวงตากลมรื้นน้ำตาของตะนิดตวัดจ้องไปที่ร่างสูง แม้ทั้งห้องจะตกอยู่ในความมืด แต่แสงจันทร์เบาบางนั่นก็ทอดผ่านใบหน้าของอัลฟ่าหนุ่มให้เห็นอย่างชัดเจน
ใบหน้าของอัลฟ่าที่กำลังรัท...
ภาสหอบหายใจถี่ก่อนจะรีบกระชากเสื้อนอนของตนออก ตะนิดได้ยินเสียงคำรามรอดไรฟันพร้อมกับอุ้งมืออุ่นที่จับขาเขาขึ้นแนบบ่า อัลฟ่าหนุ่มกดจูบไปทั่วข้อเท้าเนียนด้วยความหลงใหล ตะนิดหอบหายใจถี่ มือเล็กเอื้อมลงไปจับมังกรจิ๋วของตัวเองเพื่อปลดเปลื้องอารมณ์
ภาสมองภาพตรงหน้าก่อนจะกดหน้าตัวเองลงแนบกับเจ้ามังกรจิ๋วน่าเอ็นดูนั่น เขาพ่นลมหายใจอุ่นเพื่อทักทายก่อนจะซุกไซร้จมูกไปทั่วจนแมวดื้อครางหงิงให้หยุด
“พี่ภาส หยุด ฮึก มันสกปรก”
“น่ารัก”
“อ๊ะ... พี่ภาส”
“พี่...” ภาสกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก เขาพยายามดึงสติตัวเองไว้ให้ได้มากที่สุดเพื่อที่จะถนอมแมวดื้อในครั้งแรก
“พี่ภาสใส่กลับมา นิดไม่ไหวแล้ว” แมวดื้อขยับขาเอาเท้ามาแนบกับแก้มเขาพร้อมกับส่ายสะโพกเร่ง
เห็นอย่างนั้นอัลฟ่าหนุ่มจึงค่อยๆ สอดตัวตนของตัวเองกลับเขาช่องทางนุ่มที่ตอนแรกดูคับแคบจนไม่น่าจะใส่เข้าไปได้ แต่ด้วยกลไกของร่างกายโอเมก้าที่น่ามหัศจรรย์นั่นทำให้ช่องทางอ่อนนุ่มสามารถรับของเขาเข้าไปได้อย่างง่ายดายแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังคงรัดตึงจนต้องค่อยๆ ใส่อย่างระมัดระวัง
“ตะนิด” ภาสคว้าฝ่าเท้าเล็กมาแนบกับหน้า เขาหลงใหลก้อนแป้งตรงหน้าอย่างเต็มตัว เขารู้ตัวเองดี
“พี่ภาส อึก คับไปหมดเลย” ตะนิดยกสะโพกลอยขึ้นจากเตียงเล็กน้อยเมื่อรู้สึกอึดอัดคับช่องทาง ภาสเห็นอย่างนั้นจึงคว้าตุ๊กตาที่ใกล้มือที่สุดมารองสะโพกนิ่มไว้ให้
“พี่ขยับได้ไหม”
“อื้อ”
“เด็กดี... เด็กดี” ภาสฮึมฮำในลำคอก่อนจะค่อยๆ สอบสะโพกด้วยจังหวะเชื่องช้าแต่กลับเสียดสีไปทั่วพื้นที่จนตะนิดหลุดครางเสียงอ่อน
“อา...”
“แมวดื้อ แมวดื้อของพี่”
“พี่ภาส อ๊ะ ฮึก”
อัลฟ่าหนุ่มโน้มตัวลงคร่อมทับร่างเล็กพร้อมกับไล้ลิ้นเลียไปทั่วแผ่นอกขาว มือใหญ่เฟ้นนวดเบาๆ ไปทั่วร่างนุ่มนิ่มยิ่งทำให้สติของตะนิดกระเจิดกระเจิง แมวดื้อส่งเสียงครางลั่นห้องอย่างไม่เกรงกลัวว่ามันจะดังรอดออกไปให้แฝดพี่ได้ยิน
ณ ตอนนี้ในหัวของเขามีแต่ใบหน้าดุของอัลฟ่าตรงหน้า
“พี่ภาส จูบ.. จูบ” ภาสขยับตัวขึ้นประทับจูบเร่าร้อนให้กับแมวขี้อ้อน เกลียวลิ้นสอดประสานสร้างเสียงเฉอะแฉะลามกขึ้นที่ข้างหู ลมหายใจอุ่นร้อนที่สัมผัสแผ่วที่ข้างแก้มไม่สามารถแยกออกได้ว่าเป็นลมหายใจของใคร
ตะนิดรู้สึกได้ถึงจังหวะที่เพิ่มขึ้นจากช่วงล่าง มันทั้งดุดันแต่ก็ระมัดระวังไปพร้อมๆ กัน ตะนิดรู้ว่าว่าอัลฟ่าตรงหน้าพยายามอย่างหนักในการกดสัญชาตญาณของตัวเองไว้ไม่ให้เขาเจ็บ
พี่ภาสน่ะอดทนเก่ง
แม้กระทั่งในเวลาแบบนี้ก็ยังคงอดทนเพื่อเขา
“แมวดื้อ...”
“พี่ภาส แรงอีก ฮึก” อัลฟ่าหนุ่มเหยียดตัวขึ้นนั่ง มือใหญ่ยกขึ้นเสยผมชื้นเหงื่อก่อนจะตวัดตาขึ้นมองเพดานอย่างอดกลั้น ภาสคำรามลั่นทั้งบดเขี้ยวตัวเองจนได้ยินเสียงกรอด
ตะนิดไล่สายตามองตั้งแต่สันกรามคม ลูกกระเดือกใหญ่ บ่ากว้างที่ดูมั่นคงลงมาจนถึงลอนหน้าท้องชื้นเหงื่อ
เซ็กซี่เป็นบ้า
พี่ภาสเซ็กซี่เป็นบ้าเลย
ใจเต้นจนแทบจะระเบิด แมวดื้อเม้มปากแน่นก่อนจะใช้ฝ่าเท้าแนบไปกับจมูกคมเพื่อเรียกร้องความสนใจ และแน่นอนว่าร่างสูงก็ก้มลงมองทันที ภาสคว้าเท้าเล็กไว้ก่อนจะกดจูบลงด้วยความรักใคร่
“แมวดื้อของพี่”
“นิดดื้อกับพี่ภาสแค่คนเดียว”
“...”
“พี่ภาส...”
“...”
“ดื้อกับนิดได้แค่คนเดียวเหมือนกัน”
พี่ภาสที่เซ็กซี่เป็นบ้าคนนี้
ให้แมวดื้อตัวนี้เห็นได้คนเดียวเท่านั้น!!!
ภาสสบถหยาบเป็นภาษาอังกฤษก่อนจะจับตะนิดหันหลังรั้งให้โอเมก้าน้อยต้องชันขาคลาน มือใหญ่พยุงสะโพกเล็กในอุ้งมือก่อนจะกระแทกจังหวะเข้าไปสุดแรงจนแมวดื้อจิกหมอนครางลั่นถึงฝั่งไปก่อน
“Fuck!” อัลฟ่าหนุ่มหอบหนักก่อนจะโน้มตัวลงฟัดปลอกคอหนังแสนน่ารำคาญเต็มแรง คมเขี้ยวกัดกระชากซ้ำแล้วซ้ำเล่า ดวงตาดุแข็งกร้าวเหมือนคนขาดสติเพียงเพื่อจะปลดปลอกคอออกจากลำคอขาว
พื้นที่ของเขา...
อยากเป็นเจ้าของ อยากฝังรอยเอาไว้ให้ทุกคนรู้ว่าตะนิดเป็นของเขา
“อ๊ะ พี่ภาส พี่ภาส แรงไปแล้ว ฮึก” ตะนิดจิกหมอนแน่นเมื่อแรงที่โถมกระแทกเริ่มกระชั้นและแรงขึ้นจนแทบไม่มีจังหวะหายใจ
“คึ่ก...”
ณ ตอนนี้อัลฟ่าหนุ่มเหมือนขาดสติไปอย่างสิ้นเชิง เขาออกแรงกัดปลอกคอเหมือนหมาบ้าแต่มันก็ทนทานสู้จนหงุดหงิด เมื่อเห็นว่ามันไม่ยอมขาดให้สักทีเขาถึงเปลี่ยนเป้าหมายเป็นขบฟันทำรอยไปตามแผ่นหลังขาวเนียน ตีตราให้ทั่วว่าร่างกายที่น่ารักตรงหน้านี้เป็นของเขา
ตะนิดเป็นของเขาคนเดียว
ภาสเหยียดตัวขึ้นนั่งก่อนจะตวัดแขนกวาดตุ๊กตาทุกตัวลงจากเตียงพร้อมกับขู่คำรามลั่นห้อง มือใหญ่จับตุ๊กตาทุกตัวที่อยู่ในระยะเพื่อเขวี้ยงลงจากเตียงจนเหลือแค่เพียงร่างเล็กและเขาที่กอดรัดกันอยู่บนฟูกขาว
ห้ามใครได้สัมผัส
ห้ามใครได้กลิ่น
ห้ามใครได้มอง
เป็นของเขา เป็นแมวดื้อของเขาเพียงคนเดียว
“พะ พี่ภาส คุณนุ่ม... ฮึก อย่าตีน้อง”
“แมวดื้อ มองพี่” ภาสจับใบหน้าเล็กให้เอียงมาประกบจูบก่อนจะขบเม้มริมฝีปากนุ่มไปเบาๆ ด้วยความมันเขี้ยว ก้อนแป้งก้อนนี้มันน่ารักจนอยากจะฟัดให้จมเตียง อยากตรีตราให้ทั่วร่าง อยากทำให้งอแงน้ำตาคลออ้อนเป็นลูกแมวแบบนี้ตลอดไป
“ฮึก”
“มองแต่พี่”
“พี่ภาส”
“มีแต่พี่ มองแต่พี่”
“อ๊ะ...พี่ภาส”
“รักแต่พี่”
“ฮึก อ๊ะ...พี่ภาส นิดจะถึง...อ๊ะ พี่ภาส” แมวดื้อครางถี่ก่อนจะบดหน้าลงกับฟูกนุ่มระบายอารมณ์ ตะนิดสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อปลดปล่อยเป็นครั้งที่สาม
ทั้งๆ ที่เขาไปถึงฝั่งถึงสามครั้งแต่อัลฟ่าเลือดแท้ที่สอบสะโพกไม่หยุดกลับยังไม่ถึงเลยสักครั้ง ตะนิดเอื้อมมือไปตีกล้ามแขนแกร่งเบาๆ
“พี่ภาส เปลี่ยนท่า ฮึก เปลี่ยนท่า นิดไม่เอาท่านี้” แม้ใจจะไม่อยากเปลี่ยนเพราะชอบท่าที่แมวดื้อหันหลังโชว์ก้อนพีชนุ่มนิ่มกับหลังคอหอมแป้งแต่พออีกฝ่ายอ้อนขอภาสก็ต้องยอมเปลี่ยนให้แต่โดยดี ไม่ต้องรอให้ถามว่าอยากเปลี่ยนเป็นท่าอะไร แมวดื้อก็จัดการดันบ่าเขาให้นอนราบไปกับเตียงก่อนจะเริ่มยกตัวขย่ม
ท่าถนัดเขาแหละ...
“ฮึก คับเป็นบ้า” ตะนิดบ่นหงิงแต่ก็ขยับสะโพกบดเบียดเป็นจังหวะโดยมีอุ้งมือใหญ่คอยช่วยพยุง เสียงกระทบกันของผิวหนังชื้นเหงื่อดูหยาบโลนและลามกแต่ตะนิดก็รู้สึกดีเกินกว่าจะเก็บมาใส่ใจ อัลฟ่าหนุ่มครางอ่อน เขารู้สึกได้ทันทีว่าใกล้จะถึงจุดสุดยอดเต็มที
“แมวดื้อหยุด.. หยุดก่อน”
“พี่ภาส พี่ภาส”
“หยุดก่อน ตะนิด เอาออกก่อน” มือใหญ่คว้าสะโพกเล็กไว้แน่น
“พี่ภาส”
“ตะ-”
“นิดรักพี่ภาสนะ”
เสียงเล็กเอ่ยพร้อมกับสอดประสานปลายนิ้วเข้ากับมือใหญ่ ดวงตาทั้งคู่สบกันพร้อมกับความรู้สึกอุ่นซ่านที่ตีตื้นไปทั่วร่างกาย ภาสหลับตาแน่นก่อนจะสั่นสะท้านไปทั้งตัวเมื่อดันถึงจุดสูงสุดในเวลาเดียวกับที่ถูกบอกรัก
ทั้งๆ ที่ควรจะเป็นช่วงเวลาโรแมนติก
...แต่ตอนนั้นเองที่ตะนิดเบิกตากว้าง แผ่นหลังเล็กเหยียดเกร็ง ช่องทางคับแคบบีบตัวแน่นในจังหวะเดียวกันกับที่แก่นกายแข็งขืนขยายตัวเต็มที่เพื่อปลดปล่อยทุกหยาดหยดแห่งอารมณ์ ความเจ็บจี๊ดแล่นจากสะโพกขึ้นยันสมองจนร้องออกมาลั่นห้อง
“เจ็บ!!!!!!!!”
“ซี้ด แมวดื้ออย่าขยับ” ภาสรีบชันขาขึ้นให้ตะนิดพิง ตะนิดจิกมืกเขาแน่นจนปวด ดวงตากลมเบิกกว้างมองเขาด้วยความไม่เข้าใจ
“พี่ภาส นิดตูดฉีกรึเปล่า!!!!”
“ใจเย็นๆ”
“พี่ภาสนิดเจ็บ!!!! โอ๊ย... ฮึก เจ็บ เจ็บโคตร”
“แมวดื้อ...”
“ฮึก กะ เกิดอะไรขึ้น พี่ภาส...”
“พี่น็อท”
“คะ คณิตบอกให้บอกพี่ว่าห้ามน็อทนิด” ตะนิดพึมพำเสียงแผ่ว ความเจ็บที่ช่วงล่างจี๊ดจนไม่อยากขยับตัว
“ไม่ทันแล้ว...”
“คณิตบอกให้ใส่ถุงยาง...”
“นั่นก็...”
...ไม่ทันแล้วเหมือนกัน
เหมือนสติเข้าร่างในทันที ภาสมองส่วนที่ถูกเชื่อมให้ติดกันด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย
‘น็อท’
คือหนึ่งในกลไกในการสืบพันธุ์ของอัลฟ่าและโอเมก้า โดยอวัยวะเพศของอัลฟ่าจะขยายตัวเต็มที่ในขณะเดียวกันช่องทางของโอเมก้าก็จะรัดตึงที่สุดเพื่อกักเก็บน้ำเชื้อ ซึ่งการน็อทนั้นจะสร้างความเจ็บตึงให้กับทั้งสองฝ่าย โดยปกติแล้วอัลฟ่าจะเลี่ยงการน็อทกับโอเมก้าเนื่องจากอัตราที่จะทำให้โอเมก้าตั้งท้องนั้นสูงกว่าเก้าสิบเปอร์เซน
ยิ่งถ้าน็อทระหว่างที่โอเมก้าฮีทแถมอัลฟ่ารัทอย่างตอนนี้
ไม่ต้องประเมิณเปอร์เซนต์เขาก็พอจะรู้ผลล่วงหน้า
“ใจเย็นๆ” ภาสพูดคำเดิมซ้ำๆ เพื่อเรียกสติของตะนิดรวมไปถึงดึงสติของตัวเองไว้ด้วย
“ฮึก ไม่เย็น ไม่เย็นแล้ว!!! เจ็บ!!! พี่ภาสถอดออก!!!”
“ตะนิด ปกติน็อทจะติดอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง”
“พระเจ้า!!!!”
“โน้มตัวลงมาก่อน”
ภาสพยายามจัดท่านอนอย่างทุลักทุเล เขาเองก็ไม่เคยน็อทใครมาก่อนในชีวิต เพิ่งจะรู้เหมือนกันว่ามันเจ็บตึงขนาดนี้ ตะนิดเบะปากร้องไห้งอแงแต่ก็ยอมขยับเปลี่ยนท่าโน้มตัวนอนลงมาทับแต่สะโพกยังคงถูกเชื่อมติด
“ขอโทษ พี่ขอโทษ ไม่ร้อง”
“เจ็บ เจ็บตูด ฮืออออออออออ” แมวดื้องอแงพร้อมกับทุบอกเขาป้าปๆ
“ห่มผ้าห่มก่อน” แขนแกร่งเอื้อมไปหยิบผ้าห่มนุ่มนิ่มสีชมพูขึ้นตวัดคลุมร่างเล็ก มือก็คอยลูบหลังปลอบ
“ฮือ พี่ภาสน็อทนิด พี่ภาสน็อทนิด”
“ขอโทษที พี่ไม่คิดว่าพี่จะน็อท”
“พี่ภาสน็อทนิด!!! น็อทได้ไง พี่ภาสน็อทได้ไง ฮือออ”
“ก็เราบอกรัก...”
“ฮึก อย่ามาโทษนิด!! บอกรักไม่ใช่บอกให้น็อทเดี๋ยวตีแว่นหักเลยไอ้อัลฟ่านี่!!!”
“อา มันห้ามไม่ทันจริงๆ พี่ขอโทษ”
“ฮืออออออออออออ” ภาสกดจูบลงกับแก้มเปียก แมวดื้อเปิดโหมดงอแงเต็มสตรีม ถึงจะเอ่ยปลอบร่างเล็กแต่สมองของอัลฟ่าหนุ่มตอนนี้ได้แต่คิดภาพหลังจากนี้
จะบอกแม่อีกฝ่ายยังไงดีล่ะเนี่ย...
ยังไม่ทันได้ครบกำหนดอยู่ร่วมกัน เขาดันมาน็อทแมวดื้อเข้าให้เสียแล้ว น็อทช่วงฮีทไม่พอดันไม่ได้ใส่ถุงยางอีก
ให้ตาย...
อีกไม่กี่เดือนได้มีลูกแมวออกมาวิ่งแน่ๆ
หรือแมวดื้อๆ ในความฝันนั่นจะเป็นฝันบอกเหตุกันนะ?
“ตะนิด”
“ฮือ...”
“พี่... ปล่อยในไปแล้ว”
“จ๊ากกกกกกก พี่ภาสลามก!!!” หน้าดื้อเด้งมาจากอกพร้อมกับฟาดป้าปเข้าให้ที่แก้มเขาเต็มแรง
“...”
“พี่ภาสแตกใน!!!”
อุตส่าห์เลี่ยงใช้คำว่าปล่อยก็ยังจะกลับมาใช้คำที่ดูลามกกว่าเดิมจนได้
ถึงตอนแรกตะนิดจะเป็นฝ่ายเริ่มตอนที่เขาหลับแต่หลังจากนั้นเขาเองก็ไม่มีสติเกินกว่าที่จะฉุกคิดว่าควรหยิบถุงยางมาสวม
“ยังไงดีล่ะ คณิตน่าจะมียาคุมให้เราอยู่แล้ว” เรื่องอะไรแบบนี้คนพี่ไม่มีทางพลาด เผลอๆ น่าจะมีติดกระเป๋าแมวดื้ออยู่แล้วด้วย
“...”
“แต่...”
“...”
“ถ้าไม่กิน... ได้ไหม”
“...พี่ภาส”
“โทษที พี่แล้วแต่เราอยู่แล้ว ถ้ายังไม่พร้อมก็กินยาคุมฉุกเฉินไว้ก่อน ไว้ถ้าเราพร้อมค่อยมาพูดเรื่องนี้กันใหม่” ภาสลูบหลังแมวดื้อไปมา
...ภาสเข้าใจดี
แม้เขาจะพร้อมในทุกด้านไม่ว่าจะวัยหรือความมั่นคงพอที่จะมีครอบครัว แต่กลับกัน ตะนิดนั้นยังอยู่ในวัยที่กำลังสนุกกับชีวิตแถมยังเพิ่งเริ่มทำงานได้ไม่ถึงเดือนดี ทุกอย่างคงกะทันหันเกินไป
“พี่ภาส นิดจะท้องเหรอ”
“เปอร์เซนสูง” ภาสเลี่ยงที่จะตอบว่าเปอร์เซนที่ว่าแทบจะแตะร้อย
“นิด... ไม่รู้”
“ไม่เป็นไร”
“ตะ แต่เราเพิ่งจีบกันนะ มันไม่ข้ามขั้นไปเหรอพี่ภาส”
“พี่ว่าเราข้ามไปหลายขั้นเลยแหละ” โดยเฉพาะไอ้ที่ต้องมานอนรอเวลาน็อทหลุดแบบนี้ด้วย มันเลยขั้นของจีบไปไกลเลยแหละนะ
“แต่ แต่”
“ใจเย็นๆ”
“พี่ภาส นิดสับสน”
“ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ” ภาสกดจมูกหอมหัวฟูไปหนึ่งที
“ถ้ามีเด็กในท้อง พี่ภาสจะรักเขาไหม”
“รักสิ”
“...”
“ขนาดไม่มีเด็กในท้อง พี่ยังรักเลย”
“พี่ภาส...”
“หืม”
“มัน มันนึกไม่ออกว่าควรทำยังไง”
“อืม ไม่เป็นไร พี่เข้าใจ” ภาสยังคงพูดประโยคเดิมซ้ำๆ เขาเข้าใจจริงๆ ว่าทุกอย่างมันเร็วเกินไป เดี๋ยวพอน็อทหลุดแล้วคงต้องหายาคุมฉุกเฉินในกระเป๋าแมวดื้อให้เจอ
“พี่ภาส”
“หืม”
“ไม่กินได้ไหม”
โอะ...
ภาสผงกตัวขึ้นมองแมวดื้อที่ซุกอยู่บนอกด้วยความตกใจในคำถาม
“ตะนิด...”
“ไม่รู้เหมือนกันว่าพร้อมไหม นิดไม่เคยคิดถึงเรื่องท้องมาก่อน”
“พี่ก็เหมือนกัน”
“...”
“แต่พี่แค่คิดว่าถ้าจะเป็นลูกของเรามันก็คงโอเค”
“...”
“พี่พร้อมสำหรับการมีลูกอยู่แล้ว แต่เราต่างหากตะนิด การอุ้มท้องเด็กสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายๆ มันจะกระทบทั้งร่างกายและกิจกรรมหลายๆ อย่างของเราเพราะงั้นพี่ถึงอยากให้เราเป็นคนตัดสินใจมากกว่าพี่”
“นิดจะไปคิดออกได้ไง ของพี่ภาสคับตูดอยู่แบบนี้ มันกดดันนะ!!!” แมวดื้อโวยวายลั่นพร้อมกับตีอกเขาป้าปๆ
“ไม่ว่าเราจะตัดสินใจยังไง พี่เคารพการตัดสินใจของเราอยู่แล้ว”
“อือ...”
“ถ้ายังคิดไม่ออกก็ยังไม่ต้องคิด”
“นิดอยากถามคณิตก่อน”
“...”
“คณิตรู้จักนิดมากกว่าตัวนิดเองอีกพี่ภาส” แมวดื้อในเวลาหมดแล้วซึ่งความดื้อแต่กลับเต็มไปด้วยความสับสน ภาสไม่ได้ถามอะไรต่อและทำเพียงแค่ลูบหลังบางเพื่อปลอบโยนแม้ในหัวเขาตอนนี้เองก็สับสนไม่ต่างกัน
...ในที่สุดตะนิดหลับแล้ว
หลังจากที่เขาลูบหลังกล่องอยู่นาน ภาสเอื้อมมือไปหยิบมือถือที่วางอยู่ที่โต๊ะข้างเตียงขึ้นมาส่งข้อความหาเพื่อนที่นอนอยู่ในบ้านหลังเดียวกันว่าสะดวกคุยหรือเปล่า และอีกฝ่ายก็ใช้เวลากว่าสิบนาทีในการตอบว่ายัง เขาได้แต่นอนมองเพดานอยู่พักใหญ่กว่าช่วงล่างจะคลายหลุด
คราบเหนียวจำนวนมากทะลักตามออกมาจากช่องทางคับแคบและแน่นอนว่าเขาต้องเป็นคนทำความสะอาดให้เพราะเจ้าของร่างได้หลับสนิทน้ำลายยืดไปแล้วเรียบร้อย
กว่าจะเช็ดตัวและแต่งตัวให้แมวดื้อเสร็จก็ปาไปเกือบตีห้า ภาสลุกมาเก็บตุ๊กตาที่ตัวเองกวาดลงจากเตียงขึ้นไปสร้างทัพกลับเข้าที่เดิมก่อนจะจับผ้าห่มมาคลุมให้ร่างเล็กได้หลับสบายมากขึ้น อัลฟ่าหนุ่มทิ้งตัวนอนข้างๆ ก้อนแป้งที่หลับปุ๋ยซึ่งแน่นอนว่าด้วยขนาดเตียงที่เล็กทำให้ขาเขาเกินออกนอกพื้นที่ฟูกไปจนต้องหดขาขึ้นมา
พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาปรึกษาแฝดพี่งั้นเหรอ
สงสัยได้โดนแฝดพี่แมวบ่นจนหูชาแน่...
ถ้าพรุ่งนี้เช้าแฝดพี่ยังมีแรงเหลือพอน่ะนะ
-----
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
