<<หัวใจขายฝาก>> [สนพ.Flirtbooks]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: <<หัวใจขายฝาก>> [สนพ.Flirtbooks]  (อ่าน 48567 ครั้ง)

ออฟไลน์ ommanymontra

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3433
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-0
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #120 เมื่อ19-12-2018 21:30:19 »

 :m25:

 :L2: :pig4: :L2:

 o13

ออฟไลน์ sailom_orn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #121 เมื่อ20-12-2018 03:24:30 »

 :laugh: น้องจะไปไหนได้ อยากเคลมพี่เปาบ่อยๆ  ไปไหนไม่รอดแล้ว  :really2: :really2:

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #122 เมื่อ20-12-2018 04:02:51 »

โว้ยยแซ่บบบ >.,< คู่นี้เข้าขากันดีจริงๆ ร่างกายเข้ากันได้ดี ถึงแม้ตอนนี้จะยังไม่เข้าใจกันบ้างก็ไม่เป็นไรเพราะคิดว่าต่างก็ยังสับสน ยังไม่รู้สึกมั่นคงในความสัมพันธ์กันอยู่อะนะ แต่แค่นี้ก็อื้อออ ตรูฟินนนว้อยย >.< อิอิ (:  ชอบจอมชอบเปา ดีใจกับที่อีกคนก็กลัวเขาไปแล้วเขาลั่นวาจาไว้ว่าจะไม่ไปไหนจนกว่าจะไล่เอง >< //เอาเถอะมารความรักไม่มา รักแท้ไม่เกิด เนอะ! รอดูสองคนนั่นจะชกชิงมายังไง จะเสียรู้หรือเปล่า ต้องรอดูกันต่อไปยาวๆ สนุกกกกมากกค่าา โอ้ยยยชอบๆ ภาษาสวย สวยแบบอ่านง่าย ดีใจที่มาต่อและขอบคุณที่อัพนะคะ รอตอนต่อไปเล้ยยยย (:

ออฟไลน์ labelle

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2664
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-0
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #123 เมื่อ20-12-2018 05:38:27 »

55555 แซบละเกิน จอมจะขอทิปนะเปา
เปาน่าเอ็นดู โธ่เอ้ยยย งอนน้อง กลัวน้องหนีไป
จอมคือตัวร้ายมากจ้า มีตามมาง้อ มาอ้อนนะ

โอยยยย ทำไมมารมีความพยายามจริง กลัวใจ

ออฟไลน์ WilpeR

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-2
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #124 เมื่อ20-12-2018 08:24:50 »

จอมภพสู้ๆ ตัวร้ายมาเป็นแพคคู่เลย

ออฟไลน์ +pEnGuIn+

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 202
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-0
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #125 เมื่อ20-12-2018 13:45:35 »

ปากหวานให้ได้ตลอดนะจอม
ไม่ใช่เข้าวงการแล้วดังขึ้นมาจะทิ้งพี่เปานะ
ฮืออออ

ออฟไลน์ poppycake

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2670
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +119/-4
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #126 เมื่อ20-12-2018 21:34:59 »

แซ่บจริงคู่นี้~~~~~!

ออฟไลน์ naruxiah

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 913
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-2
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #127 เมื่อ21-12-2018 00:30:38 »

พี่เปาเริ่มเป็นงานแล้วนะ​ ปลามีคอนแทคอะไรแนะนำจอมมั้ยคะเรื่องผู้จัดการที่จะมาดูแลจอม

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #128 เมื่อ21-12-2018 07:15:18 »

มารผจญหรือจะมาแยกจอมเปาออกจากกันได้
แค่กลัวว่าจะเข้าใจผิดกันจนมองหน้ากันไม่ติดนั่นแหละ

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
«ตอบ #129 เมื่อ21-12-2018 10:20:51 »

ถ้าเข้าวงการแล้วจะนิสัยเปลี่ยนหรือเปล่าจอม อย่าทำให้พี่เปาต้องเสียใจนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 10 NC [19/12/61]
« ตอบ #129 เมื่อ: 21-12-2018 10:20:51 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Belove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1230
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +703/-2
    • ฺBelove
<<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #130 เมื่อ12-01-2019 00:05:23 »




                                                          หัวใจขายฝาก

                                                             บทที่ 11



           ปาณัทนำรายชื่อของผู้ที่ติดต่อมาขอตัวจอมภพมาให้ปาริชาติดู พี่สาวของเขาอาจจะไม่ได้อยู่วงการบันเทิงเต็มตัว แต่การเป็นเจ้าของโปรดัคชั่นให้เช่าและกำลังวางแผนขยายงานสร้างสตูดิโอเพิ่มอีก ทำให้หญิงสาวพอจะรู้จักคนในวงการบันเทิงอยู่บ้าง อย่างน้อยก็มากกว่าปาณัทแน่ๆ


            “ถ้าจะบอกว่าใครทุนหนาและงานปังสุด ก็ต้องคนนี้ ชื่อคุณเจริญ ค่ายนี้เปิดมาพักใหญ่แล้วเขาทำละครเย็นดังมาหลายเรื่อง นี่เขาจะเบนเข็มมาทำซีรีส์วายเหรอ เพิ่งรู้นะเนี่ย”


            “ใช่ครับเจ้ คนที่ติดต่อมาบอกว่าอยากให้จอมลองไปเทสหน้ากล้องก่อนก็ได้ เรื่องที่เขาจะสร้างมาจากนิยายที่ดังมาก รับรองว่างานออกมานักแสดงทุกคนจะมีชื่อเสียงแน่นอน”


            “ลองไปเทสดูก็ไม่เสียหายนี่ ถ้าได้ก็ถือว่าเริ่มต้นดี ถ้าไม่ได้จอมก็จะได้ทดลองงานในวงการดูด้วยนะ”


           คำแนะนำของปาริชาติทำให้จอมภพมาปรากฏตัว ณ ที่แห่งนี้ สตูดิโอของบริษัทผลิตละครแห่งหนึ่งแต่ปาณัทไม่ได้มาด้วยเพราะติดงานที่โรงงาน จอมภพกวาดสายตามองโดยรอบ มีหลายคนที่มารอเทสหน้ากล้องในวันนี้ แต่ละคนรูปร่างหน้าตาดีไม่แพ้กัน จอมภพมาแบบไม่ได้คาดหวังอะไรนัก เขาไปรายงานตัวกับฝ่ายคัดนักแสดง


               “น้องคนนี้เอง ที่โฆษณาคอนแทคเลนส์ใช่ไหม โอ๊ย ตัวจริงล้อหล่อ”


             สาวประเภทสองคนหนึ่งในแผนกคัดนักแสดงมีสีหน้าตื่นเต้น เรียกความสนใจมาทางจอมภพได้ไม่น้อย เขากลายเป็นจุดสนใจมากขึ้นเมื่อมีเสียงทักทายดังขึ้น


            “จอม เจอกันอีกแล้ว”


             ชานนท์นั่นเอง เขามาเทสหน้ากล้องในวันนี้ด้วย เมื่อกล่าวทักจากระยะไกลเจ้าตัวรีบตรงมาหาและคล้องแขนจอมภพจนดูเหมือนสนิทสนมกันมาก


              “เพิ่งรู้ว่ามาเทสเรื่องเดียวกัน ถ้าเราได้แสดงคู่กันก็ดีสินะ”


             จอมภพยืนนิ่งสีหน้าเรียบเฉย ไม่ได้รู้สึกอะไรกับความใกล้ชิดที่ชานนท์แสดงออก แต่ก็ไม่ได้ตัดรอนให้อีกฝ่ายเสียหน้าต่อหน้าผู้อื่น


             “เราคงไม่ผ่านหรอก ต้องทำยังไงบ้างยังไม่รู้เลย”


             ชานนท์ยิ้มหวาน เขาโปรยเสน่ห์ที่เขามั่นใจเป็นอย่างมากให้ชายหนุ่มร่างสูงน่าจับตามอง


           “ไม่ยากหรอก นิยายวายรั้วมหาลัย เขาให้จอมแสดงท่าทางหรืออารมณ์ไหนจอมก็เล่นตามที่เขาบอก”


             เสียงพูดคุยโดยรอบเงียบลงเมื่อเจ้าหน้าที่ของบริษัทเริ่มทยอยเรียกผู้ที่มาเทสหน้ากล้องในวันนี้ราวสิบคนเข้าไปในห้องด้านใน ชานนท์มองตาปรอยเมื่อเขาถูกเรียกชื่อให้เข้าไปในห้องก่อน จอมภพนั่งรอรวมกับคนอื่นจนกระทั่งชื่อของเขาถูกเรียกเข้าไปในห้อง


             ชายหนุ่มยกมือไหว้บุคคลที่อยู่ด้านในทุกคน เขาเดินไปด้านหน้าที่มีแสงไฟและกล้องจับการเคลื่อนไหวของเขา


            “เออ ไอ้น้องหน้าตาขึ้นกล้องจริงๆ ไหนลองทำท่าเดินเล่นสบายๆไม่ต้องเครียด”


             จอมภพทำตามคำสั่งที่ได้รับ เขาแสดงอารมณ์โกรธ เสียใจ และแสดงท่าทางตามบทที่ได้รับ มันช่างยากเย็นเหลือเกินสำหรับมือใหม่ เขาไม่รู้จักการแสดงอารมณ์เพราะจอมภพเป็นคนเก็บความรู้สึกตั้งแต่เด็ก


            “แข็งไปหน่อยว่ะน้อง หน้าตาหล่อแต่ไร้อารมณ์มาก”


            ชายหนุ่มยิ้มขำตัวเองเมื่อได้ฟังคำวิจารณ์ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าก้อนหินหรือต้นไม้ยังแสดงดีกว่าเขาเสียอีก จอมภพยกมือไหว้ทุกคนอีกครั้งก่อนจะเดินออกจากห้อง โล่งใจที่ไม่เห็นชานนท์ที่ด้านนอกแล้ว เขาสะพายกระเป๋าเพื่อจะเดินออกจากบริษัท ร่างสูงชะงักเมื่อไหล่กว้างชนเข้ากับสาวใหญ่วัยสี่สิบที่เพิ่งเดินสวนเข้ามา


           “ขอโทษครับคุณ...”


            “ไม่เป็นไรค่ะ เอ่อ...”


             ต่างก็ชะงักงันทั้งคู่เมื่อสบตากัน จอมภพขมวดคิ้วทบทวนความทรงจำขณะที่สาวใหญ่คนนั้นเบิกตากว้างพลางรำพึงชื่อของเขาออกมา


            “จอม!”


            สีหน้ากระอักกระอ่วนเกิดขึ้นทันทีบนใบหน้าของชายหนุ่ม จอมภพจำได้แล้วว่าสาวใหญ่คนนี้เคยใช้บริการ “เพื่อนคุย” ของเขาเมื่อนานมาแล้ว แต่เมื่อมาพบกันในสถานที่เช่นนี้ เขาก็ได้แต่ฝืนยิ้มและยกมือไหว้


            “สวัสดีครับพี่สุมาลี”


            สุมาลีเองก็ต้องรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ หล่อนมองชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมกับนัยน์ตาที่จดจำได้ว่าบริการของจอมภพเด็ดดวงแค่ไหนแต่ก็ต้องเก็บซ่อนความรู้สึกนั้นไว้


             “สบายดีหรือจอม นี่มาเทสหน้ากล้องละครเรื่องใหม่หรือ”


            “เอ่อ ครับ ผมขอตัวก่อนครับ”


              ไม่เหมาะไม่ควรที่จะคุยกับอดีตลูกค้าในเวลานี้ที่เขาเลิกทำงานนั้นไปแล้ว จอมภพรีบยกมือไหว้อำลาอีกครั้งก่อนจะเบี่ยงตัวเดินออกไปจากบริษัทในขณะที่สุมาลีได้แต่มองตามแผ่นหลังนั้นไป สักพักหล่อนก็เปิดประตูก้าวเข้าไปในห้องทดสอบนักแสดง เจ้าหน้าที่ภายในต่างทักทายหล่อนเสียงดัง


             “พี่สุ สวัสดีค้า”


             สาวประเภทสองในห้องทักทายเอาหน้า หล่อนไม่สนใจเมื่อก้าวไปยังจอมอนิเตอร์


            “คนที่เพิ่งออกไปเมื่อกี้ มาเทสเรื่องอะไรนะ”


            “ซีรีส์วายค่ะพี่สุ ที่พี่เจริญไปซื้อมาทำไงพี่ กระแสวายโคตรรดีเลยพี่ ต้องรีบทำก่อนกระแสตก”


        สุมาลีสั่งให้ลูกน้องเปิดดูการทดสอบของจอมภพ ดูก็รู้ว่าเขาไม่เคยผ่านงานด้านการแสดงมาก่อนเลย แต่ถึงกระนั้นหน้าตาของเขายิ่งดูดีเมื่อมองผ่านจอมอนิเตอร์ หล่อนจุดรอยยิ้มขึ้นที่มุมปาก การแสดงมันฝึกกันได้แต่คนดึงดูดสายตาอย่างจอมภพไม่ได้หากันง่ายๆ หากผู้กำกับละครจะไม่ให้จอมภพผ่าน หล่อนเองนี่แหละจะใช้ความเป็นภรรยาเจ้าของบริษัทสั่งการให้ชายหนุ่มคนนั้นผ่านมาเล่นละครจนได้


            กลืนน้ำลายลงคอเมื่อนึกถึงบริการที่เคยได้รับ มันเป็นความลับที่ติดตาตรึงใจ บางทีนี่อาจเป็นโอกาสอันดีที่หล่อนจะได้ใช้บริการ “เพื่อนคุย” ของจอมภพอีกครั้ง







             จอมภพกลับถึงบ้านในตอนค่ำเพราะมีแข่งกีฬาที่มหาวิทยาลัย แต่ก็ยังเร็วกว่าปาณัท เพราะกว่าอีกฝ่ายจะมาถึงบ้าน จอมภพก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้านั่งทำรายงานส่งอาจารย์อยู่ในห้องแล้ว


              “จอม ไปเทสหน้ากล้องมาเป็นไงบ้าง”


           เสียงใสเอ่ยถามอย่างตื่นเต้นแทน จอมภพหัวเราะเบาๆพลางส่ายหน้ากับผลงานตัวเอง


            “เล่นได้เป็นธรรมชาติมากครับพี่เปา ก้อนหินกับต้นไม้ยังอาย คงไม่ผ่านหรอกครับ”


             ปาณัทก้าวเข้ามาวางมือบนบ่าแล้วบีบเบาๆให้กำลังใจ


             “ไม่เป็นไรน่า งานอื่นติดต่อมาก็เยอะ ค่อยๆดูกันไป จอมดูนี่ก่อนดีกว่า”


             มือเรียวยื่นแฟ้มบางๆส่งให้เขา จอมภพรับไปเปิดออก ด้านในมีรูปผลิตภัณฑ์ที่เขาออกแบบให้โรงงานของปาณัท บัดนี้กลายเป็นสินค้าต้นแบบไปแล้ว จอมภพยิ้มด้วยความภาคภูมิใจ


            “เป็นไงล่ะ ผลงานที่จอมออกแบบ ตอนนี้มันกลายเป็นของจริงแล้ว สวยและใช้ประโยชน์ได้จริง ส่งรูปไปให้ลูกค้าดู หลายเจ้าก็ชอบกันมาก ผมโอนเงินค่าออกแบบใส่บัญชีของจอมแล้ว ถึงจะไม่ได้มากมายแต่ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีสำหรับจอมนะ”


            จอมภพไม่เคยตื้นตันขนาดนี้มาก่อน เขาเพิ่งรู้ว่าการได้เห็นผลงานที่มาจากความคิดและฝีมือของเขามันช่างดีเหลือเกิน และกลายเป็นแรงผลักดันที่อยากจะเห็นชิ้นต่อไปอีกเรื่อยๆ ต้องขอบคุณปาณัทที่เปิดโอกาสให้เขา


            “ขอบคุณนะครับพี่เปา”


           ดึงร่างโปร่งมานั่งอยู่บนตักก่อนจะหอมแก้มฟอดใหญ่ ปาณัทส่ายหน้าหนีเพราะจั๊กจี้


            “เล่นอะไรก็ไม่รู้เด็กคนนี้”


           “ผมไม่เด็กแล้ว” จอมภพกระซิบข้างหูพลางกระชับวงแขนจนแน่น “พี่เปาก็รู้ดีนี่ครับ”


            “ไม่เด็กแต่ก็อายุน้อยกว่าผมตั้งสิบปีแน่ะ ยังไงก็เด็กล่ะนะ”


            ปาณัทกล่าวตอบเสียงนุ่ม เขายกแขนคล้องไปรอบลำคอของจอมภพเพราะกลัวจะร่วงจากตักที่นั่งอยู่  จอมภพยิ้มมีเลศนัย


             “แล้วพี่เปาเป็นคนรักเด็กไหมล่ะครับ”


             คนถูกถามเอียงคอคิด แก้มเปลี่ยนเป็นสีมะเขือเทศสุก


             “ก็อยู่ที่เด็กทำตัวให้น่ารักหรือเปล่า”




มีต่ออีกนิด....


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-01-2019 00:11:34 โดย Belove »

ออฟไลน์ Belove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1230
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +703/-2
    • ฺBelove
<<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #131 เมื่อ12-01-2019 00:12:30 »

ต่อกันตรงนี้....




        ความรู้สึกของจอมภพคือปาณัทกำลังท้าทายเขา ลมหายใจของเขาอุ่นจัดขึ้นมาโดยทันที แว่นตากรอบใสบนใบหน้าอ่อนเยาว์กว่าอายุจริงถูกถอดออกวางบนโต๊ะทำงาน ทั้งสองสบตากันนิ่งนาน ระหว่างนั้นจอมภพปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของปาณัทและถอดมันโยนทิ้ง


         “เด็กน่ารักต้องทำตัวยังไงครับ”


          เสียงของเขาหวานเกินเหตุ แต่จอมภพไม่ได้ประดิษฐ์ มันเกิดเพราะอารมณ์ที่ปะทุขึ้นในตอนนี้



           “ก็เป็นเด็กดี เชื่อฟังคำสั่ง ว่านอนสอนง่าย ให้ทำอะไรก็ทำ”


            ปาณัทไล่นิ้วไปตามบ่ากว้าง เขาหยุดที่ขอบเสื้อกล้ามของจอมภพ แค่ยกมันขึ้นเล็กน้อยเสื้อกล้ามตัวหลวมก็ผ่านศีรษะของจอมภพลงไปกองที่เดียวกับเสื้อของตนก่อนหน้านี้ มือเรียวสวยลูบไล้ไปตามลอนกล้ามเนื้ออย่างหลงใหล


             “แล้วตอนนี้พี่เปาอยากให้ผมทำอะไรให้พี่เปาดีครับ”


            ปาณัทเม้มริมฝีปาก เขาโน้มกายไปกระซิบคำสั่งที่ข้างหู ทันใดนั้นจอมภพก็อุ้มเขาไปวางบนเตียงกว้าง กางเกงเนื้อดีถูกถอดออกเช่นกัน ในที่สุดก็เหลือเพียงร่างเปล่าเปลือยของทั้งคู่ที่ทาบทับแนบสนิท


             “อา จอม”


            เสียงพร่ำรำพันดังไม่ขาดระยะ นับวันปาณัทก็ยิ่งตกหลุมที่จอมภพขุดหลอกล่อ บทรักของชายหนุ่มเปลี่ยนไปไม่เคยให้เบื่อในแต่ละครั้ง บางคราวก็เนิบนาบอ่อนโยนเพื่อให้ปาณัทได้ผ่อนคลาย บางคราวก็ร้อนแรงราวฉุดกระชากไปกับไฟแห่งปรารถนา แต่ไม่ว่าแบบไหน ปาณัทก็จะอิ่มเอมเต็มล้นราวกับจอมภพกำลังพาให้เขารู้จักสวรรค์ตั้งแต่ยังมีชีวิต


           “จอม อีกนิดเดียว”


           เพียงแค่เอ่ยปากจอมภพก็จัดการให้ ร่างเปลือยเต็มไปด้วยคราบแห่งความสุข เตียงนอนกลายเป็นสมรภูมิร้อนแรงจนปาณัทเกรงใจแม่บ้านที่ต้องมาจัดการในรุ่งเช้าของอีกวัน


            “ผมพอจะเป็นเด็กดีของพี่เปาได้ไหมครับ”


             เอ่ยถามเมื่ออีกฝ่ายระทดระทวยอยู่ในอ้อมกอด หลังจากศึกอันยาวนานจอมภพก็ต้องอุ้มปาณัทไปทำความสะอาดในห้องน้ำ เมื่อสบายตัวแล้วดวงตาหวานจึงปรือปิดง่วงงุน


            “เด็กดี...”


             พูดยังไม่ทันจบน้ำเสียงก็ขาดหายเพราะเจ้าของเสียงคล้อยหลับไปเสียแล้ว จอมภพตะแคงกายใช้มือยันศีรษะเพื่อมองคนหลับ เขาเผลอยิ้มขณะจ้องใบหน้าอ่อนโยนที่มีลมหายใจสม่ำเสมอ


             “แล้วลูกจะได้รู้จักความรัก เชื่อพ่อนะ”


             คล้ายมีเสียงของบิดาแว่วมาในโสตประสาท จอมภพถอนหายใจแผ่วเบาเมื่อสิ่งที่พ่อต้องการคล้ายจะประสบความสำเร็จแล้ว เขาจูบเบาๆตรงขมับของปาณัทที่นอนคุดคู้ราวกับเป็นเด็กน้อย จอมภพดึงผ้าห่มมาคลุมให้ก่อนที่เขาจะซุกกายตามและกอดปาณัทไว้ภายใต้ผ้าห่มผืนเดียวกัน







             “พี่ว่าเราจะได้งานซีรีส์เรื่องนี้ไหม ผมอยากเล่น เรื่องนี้ตอนเป็นนิยายดังมากนะ”


               ชานนท์เอ่ยถามหลังกลับจากงานถ่ายแบบ เสียดายที่ไม่ได้คุยกับจอมภพหลังเทสหน้ากล้องเพราะต้องไปงานอื่นต่อ ภาคภูมิที่ขับรถกลับจากงานครุ่นคิด


           “เท่าที่ดูคนมาเทส มึงก็มีโอกาสนะ หน้าตาเหมาะกับบทแล้วก็เริ่มจะมีชื่อเสียง การแสดงก็ดีกว่าเมื่อก่อน ภาษีดีล่ะนะ”


            ชานนท์ยิ้มอย่างมีความหวัง เขานึกถึงชื่อเสียงและเงินทองที่จะตามมาหลังจากนี้


            “แล้วจอมล่ะ เขาจะผ่านไหม”


             “ไม่รู้เหมือนกันว่ะ ไม่เห็นว่ามันแสดงเป็นยังไงตอนมันเทสในห้อง แต่หน้าตามันก็หล่อสะดุดตาดีนะ”


            ภาคภูมิขับรถไปคิดไป ขณะจอดติดไฟแดง เขาหันมาถามชานนท์เด็กในสังกัดที่ปลุกปั้นอยู่


            “แต่ถ้ามึงอยากเล่นจริงๆ มันก็มีทางลัดให้ชัวร์”


            “ยังไงพี่”


              ชานนท์ถามด้วยความตื่นเต้น เขาอยากแสดงเรื่องนี้มาก ภาคภูมิกลอกตาไปมา


             “ไอ้เสี่ยเจริญเจ้าของเงินทุนน่ะ กูได้ข่าวมาว่ามันเป็นไบ ได้ทั้งผู้ชายผู้หญิง ถ้ามึงยอมเสียเวลาเอาใจสักหน่อย กูว่าไม่น่าพลาด”


            ชานนท์เข้าใจความหมายดี ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับวงการบันเทิงที่ต้องอาศัยร่างกายเข้าแลก ก่อนหน้านี้เขาก็ทำเช่นนี้มาหลายครั้งและประสบความสำเร็จทุกครั้ง


           “เอาสิ คืนนี้ก็ว่างอยู่”


             ภาคภูมิยักไหล่ เขายกโทรศัพท์มากดหาเบอร์ของเจริญ


            “สวัสดีครับพี่เจริญ ภาคภูมิเองพี่ ครับใช่ ส่งเด็กมาแคสแต่ไม่รู้จะถูกใจหรือเปล่า ยังไงอยากให้พี่ดูตัวใกล้ๆ พี่อยู่แถวไหนครับ โอ ดีเลย คืนนี้นิคว่าง เดี๋ยวผมจะพาไปหาพี่ที่คอนโดนะครับ”


              วางสายแล้วภาคภูมิเลี้ยวรถกลับ เขามุ่งหน้าไปยังคอนโดมิเนียมแห่งหนึ่งทันที


              “เดี๋ยวกูมารับตอนเช้า ทำให้ดีนะโว้ยนิค อย่าให้พลาด”


               เขาเอ่ยปากกำชับ ชานนท์ยักไหล่


              “รู้แล้วน่า เชื่อมือเหอะ”


             ก้าวเข้าไปยังห้องที่ภาคภูมิบอกไว้ เคาะประตูไม่กี่ครั้งเจ้าของห้องก็มาเปิดประตู ชานนท์คุ้นหน้าเจริญอยู่แล้ว เขาก้าวเข้าไปยกมือไหว้แนบอกร่างที่เริ่มท้วมของเจริญ


             “สวัสดีครับพี่ ผมชื่อนิคครับ”


             “หน้าตาดีนี่เรา สมกับที่ภาคมันคุยไว้ แล้วจะเล่นไหวหรือเปล่ามันมีบทเลิฟซีนด้วยนะ”


              ชานนท์ยิ้มหวาน เขาถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้นอย่างยั่วยวน


            “ถ้าอย่างนั้น พี่ลองเทสบทเลิฟซีนให้ผมนะครับ แล้วถ้าผมเล่นไม่ดีพี่ก็สอนผมนะ ผมอยากแสดงเรื่องนี้จริงๆ”


              ไม่ยากสำหรับชานนท์ กว่าจะมาถึงจุดนี้เขาผ่านอะไรมาเยอะ เพียงแต่ต้องซ่อนความโชกโชนไว้ภายใต้ความไร้เดียงสาที่แสดงต่อสาธารณชน และเลือกใช้มันเมื่อคราวที่ต้องการอย่างเช่นคราวนี้ที่เขาปรนเปรอเจ้าของเงินทุนจนหนำใจ


             “ให้ผมเล่นเรื่องนี้นะครับ ถ้าจะให้ดี ให้เล่นคู่กับเพื่อนที่ชื่อจอมภพ แล้วผมจะแสดงให้สุดฝีมือ พี่ก็เห็นแล้วว่าบทเลิฟซีนของผมไม่เป็นรองใครแน่นอน”


            เขาอุตส่าห์เผื่อแผ่ไปถึงจอมภพ ถ้าหากอีกฝ่ายรู้คงดีใจและตอบแทนให้เขา ระหว่างแสดงบทบนเตียงให้เจริญดู ใจของเขาก็เฝ้าแต่คิดถึงรูปร่างหน้าตาของจอมภพ


             อา...


             หากได้แสดงคู่กัน ฉากบนเตียงต้องสมจริงที่สุด ชานนท์สัญญากับตัวเองเช่นนั้น



                                                               TBC


                                            มาแล้วจ้า คิดถึงน้องจอมผัวเด็กกันไหมจ๊ะ อิ_อิ





                                              o8 o8 o8 o8 o8 o8 o8 o8







« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 12-01-2019 00:18:10 โดย Belove »

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #132 เมื่อ12-01-2019 00:38:55 »

โอ๊ยยย แววดราม่าหลายทางเหลือเกิน เฮ้อออ

ออฟไลน์ ommanymontra

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3433
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-0
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #133 เมื่อ12-01-2019 00:45:02 »

 :z1:


 :L1: :pig4: :L1:

ออฟไลน์ PrimYJ

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3473
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +19/-3
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #134 เมื่อ12-01-2019 01:38:35 »

ไม่อยากให้จอมเข้าวงการเลย อยู่ออกแบบงานกับพี่เปาดีกว่าไหม มีคนจ้องจะงาบจอมเต็มเลย

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #135 เมื่อ12-01-2019 07:40:43 »

หวงจอมอ่ะ ไม่อยากให้เล่นซีรีย์เหมือนกัน ทำงานกับพี่เปาเจ้ปลาดีกว่าอ่ะ


หวงงงงงงงงงงบอกไว้แค่นี้ :)

ออฟไลน์ DrSlump

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3360
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +104/-2
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #136 เมื่อ12-01-2019 10:32:58 »

 :pig4: :pig4: :pig4:

แหม่...มีแต่คนอยากได้นุ้งจอมไปแก้เสียวกันทั้งนั้น

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #137 เมื่อ12-01-2019 10:45:32 »

เห็นแว่วดราม่ามาแต่ไกลเลย

ออฟไลน์ naruxiah

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 913
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-2
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #138 เมื่อ12-01-2019 11:05:19 »

เป็น​ตอนที่​เข้ากะวันเด็กดีจริงๆ​ เด็กดี​ แต่มีคนจ้องจะคอยงาบตลอดๆ​ ของดีของพรีเมี่ยมก็แบบนี้แหละเนอะ​ ชักไม่อยากให้จอมเล่นเรื่องนี้แล้วซีรี่ย์​ที่ไปแคสช่างน่ากลัวเสือสิงห์​กระทิง​แรด​จ้องจะงาบขนาดนี้​

ออฟไลน์ sailom_orn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #139 เมื่อ12-01-2019 15:24:39 »

 :mc4: เสี่ยกับผัวเด็กมาแล้วววว

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
« ตอบ #139 เมื่อ: 12-01-2019 15:24:39 »





ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #140 เมื่อ13-01-2019 00:14:25 »

อื้อหือกับความเสี่ยและเมียของเสี่ยมาก

ออฟไลน์ blove

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-0
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #141 เมื่อ13-01-2019 02:55:03 »

หวานกันให้พอ ต่อไปก็รอพิสูจน์ความมั่นคง มารความรักผุดรัวๆปานสิว ปัญหายุมยิมร้อยแปด กุมขมับรอเลยหรือป่าว ก็ถ้าเข้าวงการอะนะ อดีตเราก็ใช่ว่า ดังขึ้นมาก็โดนแฉ มันได้เงินเร็วก็จริง แต่เสียชื่อตามมามันกะคุ้มกันไหม เอาเถอะถ้าใจเราอยากเข้า ก็ลองดู หรือไม่ก็ทำอยู่ตอนนี้ก็ดีแล้ว งานออกแบบค่อยๆพัฒนาไปก็ได้งานได้เงินดีเหมือนกัน เอาไงดีอะจอม จะเลือกทางไหนยังไง ก็จะรอดูอยู่ใกล้ๆนะ คึคึ ^^ นับวันเสี่ยพี่เปายิ่งหลงผัวเด็ก แต่ไงของเก่าเขาผุดโผล่มาอย่างนี้น๊า ): อย่าได้หวั่นเนาะ อ๊ายยสนุกกรอตอนหน้าจะไหวไหมเนี้ย อยากอ่านต่อแล้ว 5555 ขอบคุณที่แต่งและมาอัพนะคะ ไม่ทวงแค่ขอรอรอรอรรรรตอนต่อไปจร้า ชอบมาก 

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #142 เมื่อ13-01-2019 07:33:07 »

โอ้โห วงดารบันเทิงช่างบันเทิงจริงๆ
ไม่ไหวละเตรียมตะเกียยไม่ทัน

ออฟไลน์ WilpeR

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1556
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-2
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 11 [12/01/62]
«ตอบ #143 เมื่อ13-01-2019 12:15:58 »

อ่านแล้วไม่อยากให้จอมเข้าวงการเลยจริงๆ อยู่ช่วยงานเปาดีกว่าเยอะ

ออฟไลน์ Belove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1230
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +703/-2
    • ฺBelove
<<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 12 NC [19/01/62]
«ตอบ #144 เมื่อ19-01-2019 00:41:56 »




                                                    หัวใจขายฝาก

                                                      บทที่ 12



             อีกราวๆสัปดาห์หนึ่งหลังจากนั้น จอมภพก็ได้รับโทรศัพท์จากทีมงานของทีมจัดหานักแสดงซีรี่ส์


            “น้องจอม ข่าวดีจ้า น้องจอมผ่านแล้วนะ ได้รับบทพระเอกของเรื่อง แต่ต้องมาเวิร์คช็อปเรียนการแสดงเพิ่มเติม จะเริ่มสัปดาห์หน้า แต่น้องจอมจะต้องเข้ามาฟิตติ้งกับทำสัญญาก่อน เตรียมตัวให้พร้อมนะคะ”


          สร้างความประหลาดใจเป็นอย่างมากเพราะจอมภพรู้ดีว่าการแสดงของเขาเข้าขั้นห่วยก็ว่าได้ แต่ทำไมถึงผ่านและได้รับบทพระเอกของเรื่อง


           “จอมเก่งจัง”


         คนดีใจคือปาณัท คนแรกที่จอมภพบอกเรื่องนี้ ปาณัทตื่นเต้นในขณะที่เขาเองนั่งอมยิ้มกับท่าทางราวกับเด็กของเสี่ยหนุ่ม


           “ชื่อเรื่องอะไรนะ รักแต่เธอ โห แค่ชื่อก็โรแมนติกแล้ว”


            จอมภพไม่ได้บอกปาณัทว่า เรื่องนี้มีบทเลิฟซีนอยู่หลายบท เขาไม่อยากให้คนนั่งข้างๆรู้ เพราะเหตุใดก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน


              “แล้วใครเล่นคู่กับจอมล่ะ”


              “ไม่รู้เลยครับ มัวแต่อึ้งจนลืมถาม”


               ใครก็ได้สำหรับจอมภพ เขาสนใจแค่เรื่องรายได้ ไม่ใช่ว่าเห็นแก่เงินแต่อยากได้ให้พอกับหนี้ให้เร็วที่สุด หลังจากนั้นจะมีงานเข้ามาอีกหรือเปล่าเขาก็ยังไม่ได้คิดไปถึง


              “จอม จะเข้าวงการบันเทิงแล้ว จอมควรจะต้องลบอดีตทิ้งไป”


              ปาณัทเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง


              “อย่างทวิตเตอร์ หรือเฟซบุ๊ค ที่เคยใช้อยู่ก็ควรจะลบทิ้งแล้วสร้างใหม่”


               “ทำไมล่ะครับพี่เปา”


              ถามเพราะไม่เข้าใจ ทำไมจะต้องทำเช่นที่ปาณัทบอกด้วย


             “จอมอย่าลืมว่า จอมเคยใช้มันทำงาน “เพื่อนคุย” ถ้าหากเข้าวงการบันเทิงแล้วมีคนมาขุดคุ้ยอดีต มันจะไม่ดีสำหรับจอมนะ”


             พูดเสียงอ่อนโยนพลางกุมมือของจอมภพไว้เมื่อเห็นอีกฝ่ายนิ่งงัน ใช่สินะ เขาเคยต้องขายศักดิ์ศรีแลกกับเงินเพื่อความอยู่รอด มันกลายเป็นตราบาปติดตัวไปตลอดชีวิตของเขา


               “ไม่เอา อย่าทำหน้าแบบนั้น อดีตก็คืออดีต ตอนนี้จอมกำลังจะเดินไปในเส้นทางใหม่ ที่ผมเตือนเพราะผมแค่ไม่อยากให้ใครมาทำลายอนาคตของจอมเท่านั้นเอง”


             จอมภพยิ้มออกเมื่อเห็นปาณัทหน้าเสีย เขาเข้าใจความหวังดีของปาณัท มันยิ่งทำให้ความประทับใจเพิ่มพูนขึ้นไปอีก ร่างโปร่งถูกดึงไปกอดไว้แน่นและหอมแก้มดังฟอด


           “ผมไม่เป็นไรหรอกครับ ไม่ได้เสียใจอะไรแล้ว เดี๋ยวจะลบแอคเคาน์ทั้งเฟซทั้งทวิตตามที่พี่เปาเตือน ขอบคุณสำหรับความหวังดีนะครับ”


           จมูกโด่งฝังลึกลงไปที่ซอกคอหอมกรุ่นหลังอาบน้ำ จอมภพดอมดมสูดกลิ่นไม่หยุดหย่อนจนปาณัทเริ่มจะหายใจขัด มือเรียวได้แต่โอบกอดกระชับร่างแกร่งที่อุ้มเขาไปนั่งบนตัก


            “พรุ่งนี้พี่เปาไปกับผมได้ไหม ต้องเซ็นสัญญา ผมไม่รู้ว่ามันมีรายละเอียดอะไรที่ต้องดูเป็นพิเศษบ้าง”


            “ได้สิ พรุ่งนี้โรงงานไม่ยุ่งเท่าไหร่ อือ จอม”


             ชุดคลุมอาบน้ำถูกถอดออก เหลือเพียงร่างชุ่มชื้น จอมภพจ้องมองด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย


            “ผมชอบขี้แมลงวันตรงนี้จัง”


              นิ้วชี้แตะต้องจุดดำเล็กๆเหนือราวนม ต่ำลงไปอีกเล็กน้อยเป็นลานสีกุหลาบระเรื่อล้อมรอบยอดอกสีเดียวกันไว้ จอมภพโน้มกายลงไปจูบที่จุดดำขบเม้มด้วยริมฝีปาก ก่อนจะคลายออกแล้วเลื่อนต่ำมาที่ความงดงามราวกับเมล็ดทับทิมสีสวย


             “น่าเกลียดจะตาย เดี๋ยวผมจะไปคลินิกกำจัดขี้แมลงวัน”


             ปาณัทส่งเสียงกลั้วหัวเราะ จอมภพส่งเสียงขู่เบาๆมาจากยอดอกที่ชูชันสู้ปากของเขา



            "ไม่ได้ ผมหวงของผม”


           “แต่นี่มันขี้แมลงวันของผมนี่นา อา จอม เสียวครับ”


             ต้นขาทั้งสองถูกท่อนขาแกร่งของวัยหนุ่มแยกออกให้ห่างกัน  ร่องลึกของปาณัทบดเบียดอยู่กับท่อนเนื้อด้วยความจงใจของจอมภพ เขาได้แต่เม้มเรียวปากเป็นระยะกับความเสียดสีที่มีมากขึ้น ได้ยินเสียงฉีกซองถุงยางอนามัยดังแว่วเข้าหู เสี่ยหนุ่มหัวเราะเบาๆ


            “เหมือนถุงยางอยู่รอบตัวจอมเลย จะนั่งตรงไหน นอนตรงไหนก็สามารถเสกมันขึ้นมาตลอดเวลา”


             คราวนี้จอมภพหัวเราะบ้าง วันนี้เขาอารมณ์ดีเป็นพิเศษ


             “ก็ผมพร้อมจะจัดการกับพี่เปาได้ทุกที่ วันนี้อย่าลืมทิปหนักๆหน่อยนะครับ”


             มือสากจัดการสวมเครื่องป้องกันเข้ากับอาวุธหนัก เรียบร้อยแล้วก็หันไปวอแวอยู่กับปากทางของปาณัท นิ้วยาวนวดเฟ้นก่อนสอดลึกตามกันเข้าไปเปิดทาง ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ไปทั่วแผนอกและต้นแขน ร่างโปร่งที่นั่งคร่อมอยู่บนตักกระสันกายเบียดเข้าหาพลางครางผะแผ่ว


          “เมื่อไหร่จอมจะ อื้อ เข้ามาเถอะ”


             จอมยิ้มอยู่ตรงลาดไหล่เนียน เขาเม้มปากลงงับพร้อมกับดันกายเข้าไปช้าๆ จงใจจะให้สัมผัสโดยรอบตั้งแต่ปากทางไปถึงโถงลึก ความคับแน่นทำให้เขายิ่งเม้มปากแรงยิ่งขึ้น ได้ยินเสียงไม่เป็นภาษายาวนานจากปาณัทกว่าเขาจะบุกทะลวงเข้าไปสำเร็จ


             “พี่เปาทำให้ผมตื่นเต้นได้ทุกครั้ง”


            เขากระซิบเสียงสั่นพร่า เลือดลมวัยหนุ่มแล่นไปมาจนร้อนไปทุกส่วน โดยเฉพาะความแข็งขันที่ซุกซ่อนอยู่ในร่างของปาณัทไปแล้วมิดลำ


            “ผมมันคนแก่ อีกหน่อยจอมก็จะเบื่อ”


            บังคับเสียงตัวเองไม่ได้เลย ปาณัทสั่นระริกไปหมดทั้งตัวเมื่อมือใหญ่ของจอมภพที่วางแนบอยู่ตรงเอวบังคับให้เขาโยกย้ายสะโพกซ้ายทีขวาที จอมภพชิงปิดปากของเขาด้วยจุมพิตเร่าร้อนและสะโพกหนาหนักที่เริ่มขยันรุกอยู่กับช่องทางเบียดรัด


            “พี่เปายังไม่แก่ครับ ยังร้อนพอจะให้ผมรับใช้ไปอีกนาน”


             แม้จะอับอายขัดเขินกับเสียงเข้าจังหวะที่เกิดขึ้นระหว่างกัน แต่ปาณัทก็ต้องยอมรับว่ามันทำให้เขาวาบหวามใจเต้น ในบางคราวที่จอมภพหยุดพักเขากลับเป็นฝ่ายโยกรั้งกระแทกกระทั้นเข้าหา สองแขนวางทิ้งน้ำหนักอยู่บนบ่ากว้างยามที่เขาเคลื่อนไหวคล้ายกำลังขี่ม้าพ่วงพี ใบหน้าแดงก่ำชื้นไปด้วยเหงื่อ จอมภพมองภาพตรงหน้าอย่างพึงใจ


             “พี่เปาเซ็กซี่นะครับ รู้ตัวบ้างไหม”


            มือร้อนกอบกุมจุดอ่อนไหวที่แกว่งไกวของปาณัท จอมภพบีบเฟ้นด้วยนิ้วมือแค่พอกระตุ้น จังหวะนั้นเองที่ปาณัทส่งเสียงรัญจวนยาวนานจนจอมภพฮึกเหิม เขาออกแรงแข่งกับปาณัทพร้อมกับโยกรั้งมือคล่องแคล่ว


            “จอม จอมครับ อา ดีเหลือเกิน อีกนิดเดียว มันมาแล้ว”


              พูดยังไม่ทันจบประโยคปาณัทก็เกร็งหน้าท้อง แค่จังหวะกลั้นใจหยาดน้ำอุ่นก็ทะลักใส่มือจอมภพที่ยังรูดรั้งไม่หยุด จวบจนไม่เหลืออะไรออกมาแล้วจอมภพจึงยอมหยุดมือ เขารีบดึงเอวออกแล้ววางร่างโปร่งของปาณัทลงกับพื้น ปราการป้องกันถูกดึงจนเหลือแต่ความเป็นชายแสนแข็งขัน ชายหนุ่มกัดฟันโยกตนเองอีกไม่กี่ครั้ง น้ำอุ่นเป็นสายก็พุ่งเข้าหาใบหน้าของปาณัทที่ไม่ได้หลบเลี่ยง


              ปลายลิ้นตวัดส่วนที่อยู่รอบปากเข้าไปอย่างไม่รังเกียจ ดวงตาหวานที่ไม่ได้มีแว่นตาบดบังฉ่ำไปด้วยน้ำหล่อเลี้ยงเมื่อเงยหน้าสบตา จอมภพส่งเสียงทุ้มต่ำระบายความรู้สึกก่อนที่เขาจะลุกขึ้นตวัดอุ้มปาณัทไปโยนบนเตียงแล้วโถมกายตามไปกอดรัดแน่นหนา


            “ถ้าว่างเราไปเจาะเลือดตรวจเอชไอวีกันนะครับพี่เปา”


             เสียงชายหนุ่มพึมพำขณะคลอเคลียใกล้ชิด


             “แล้วอีกสามเดือนก็ไปตรวจซ้ำระยะฟักตัว เพื่อให้พี่เปามั่นใจในตัวผม”


              “ถ้ามั่นใจแล้ว ต่อจากนั้นจะเป็นยังไงเหรอจอม”


             จอมภพมองคนที่เขากอดด้วยนัยน์ตาพราวระยับ


            “ผมก็อยากจะเสร็จพร้อมกับพี่เปาข้างในบ้างไงครับ”


            พูดจบจอมภพก็ซุกหน้าเข้าหาขี้แมลงวันเหนือราวนมของปาณัทอีกครั้ง







มีต่ออีกนิด...




« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-01-2019 00:48:28 โดย Belove »

ออฟไลน์ Belove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1230
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +703/-2
    • ฺBelove
<<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 12 NC [19/01/62]
«ตอบ #145 เมื่อ19-01-2019 00:49:35 »

อ่านต่อตรงนี้....



         ช่วงบ่ายของวันรุ่งขึ้นปาณัทก็ไปที่บริษัทของเจริญพร้อมกับปาณัท


          “ผมเป็นผู้จัดการชั่วคราวของจอมภพครับ”


            แนะนำตัวเองกับทีมงานก่อนจะอ่านสัญญาโดยละเอียดตามประสานักธุรกิจ รายได้เป็นตอนคูณกับจำนวนตอนที่วางแผนไว้ รวมๆแล้วก็เป็นเงินแสนสำหรับจอมภพ เมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรต้องแก้ไขเขาก็ส่งให้จอมภพเซ็น โดยมีเขาเซ็นเป็นพยานให้


            “ยินดีด้วยค่ะน้องจอมคุณเปา ที่ได้ร่วมงานกัน อ้าวพี่เจริญ พี่สุ สวัสดีค่ะ เชิญทางนี้ค่ะ กำลังเซ็นสัญญากับนักแสดงหน้าใหม่”


              จอมภพและปาณัทหันไปมองผู้ที่ก้าวเข้ามาใหม่ เป็นชายหญิงในวัยสี่สิบต้นๆ ทั้งคู่มีชื่อเสียงในฐานะผู้ผลิตละคร ปาณัทและจอมภพลุกขึ้นยกมือไหว้ทักทาย


             “สวัสดีครับ ตามสบายนะ”


            คิ้วของจอมภพขมวดเข้าหากันเมื่อเห็นใบหน้าภรรยาเจ้าของบริษัทชัดๆ สาวใหญ่ที่เคยทักเขาเมื่อหลายวันก่อนหน้านั่นเอง สาวใหญ่ที่เคยเป็นลูกค้าของเขามาก่อน แต่สุมาลีก็ไม่ได้แสดงพิรุธอะไรออกมา หล่อนยังคงยิ้มแย้มเวลาเจรจากับปาณัท


           “คุณเป็นคนดูแลน้องจอมหรือคะ ขอบคุณนะคะที่ส่งน้องจอมมาเล่นซีรีส์เรื่องนี้ น้องหล่อสมกับบทมากคะ เอ๊ะ คุ้นหน้าจัง คล้ายกับใครนะ นึกไม่ออก”


             “เออ นั่นสิ กำลังจะถาม” เจริญเองก็มองปาณัทอย่างคลับคล้ายคลับคลา “เหมือนเคยเห็นที่ไหนนะ”


             “อาจจะคล้ายพี่สาวผมครับ ผมเป็นน้องชายของพี่ปลา ปาริชาติ”


             สามีภรรยาแทบจะร้องอ๋อพร้อมกัน ถึงแม้จะไม่ได้สนิทสนมแต่ก็คุ้นหน้าเพราะธุรกิจของปาริชาติ


             “ถึงว่า ไม่ใกล้ไม่ไกลนี่เอง ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับ ได้ข่าวว่าคุณปลาจะสร้างสตูดิโอให้เช่าเพิ่มอีกนี่ครับ”


             ระหว่างที่เจริญคุยกับปาณัท สุมาลีค่อยๆเลี่ยงแล้วขยับเข้าใกล้จอมภพ


             “ไม่นึกว่าจะกลายเป็นดาราแล้วนะน้องจอม แล้วนี่...”


             หันไปตวัดสายตามองปาณัท บางอย่างบอกสุมาลีให้รู้ว่า ทั้งคู่มีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นต่อกัน


             “มีคนดูแลถาวรแล้วหรือ อย่างนี้ก็ไม่รับงานเพื่อนคุยแล้วสินะ”


             จอมภพเจ็บจี๊ด เขารู้ความหมายแฝงที่อยู่ในวาจาของสุมาลี นึกอยากจะถอนตัวจากการแสดงแต่ก็ไม่ทันแล้ว สัญญาเซ็นไปแล้วเมื่อไม่กี่นาทีที่ผ่านมานี่เอง จอมภพฝืนยิ้มและตอบคำถามด้วยน้ำเสียงที่บังคับให้ราบเรียบที่สุด


              “ครับ ผมเลิกทำไปหลายเดือนแล้วครับ”


             “นั่นสินะ ในเมื่อมีคนดูแลร่ำรวยขนาดเสี่ยปาณัท จะต้องไปทำงานอื่นให้เปลืองตัวอีกทำไม พี่เข้าใจจ้ะ แต่ว่านะ ที่น้องจอมได้แสดงนำในเรื่องนี้ ก็มีหลายปัจจัย หนึ่งในนั้นก็คือพี่ที่เป็นเจ้าของทุนตัดสินใจมอบโอกาสนี้ให้ จอมก็ต้องคำนึงถึงเรื่องนี้ด้วย”


               เกิดอาการคอแข็งขึ้นมาทันที จอมภพเริ่มปวดหัวเมื่อคิดถึงการทำงานในอนาคตอันใกล้ เส้นทางชีวิตของเขาไม่เคยราบเรียบตัวเองก็รู้ดี นี่แค่ยังไม่เริ่มก็เหมือนมองเห็นความยุ่งยากแล้ว


              “คงต้องขอตัวกลับก่อนครับ”


             เสียงของปาณัทเรียกเขาให้ตื่นจากภวังค์ ปาณัทยกมือไหว้เจริญกับสุมาลีและหันมายิ้มให้เขา จอมภพฝืนยิ้มพลางยกมือไหว้ทั้งคู่ก่อนจะเดินตามหลังปาณัทออกไปที่รถ


              “ไปมหาวิทยาลัยต่อหรือเปล่าจอม”


             “เอ่อ ครับ ต้องไปแข่งกีฬา”


            ปาณัทพยักหน้ารับ เขาขับรถยนต์ไปส่งจอมภพที่มหาวิทยาลัยโดยไม่ทันสังเกตว่า สีหน้าของจอมภพไม่ดีนัก เขาได้แต่คิดในแง่ดีว่าความยุ่งยากที่คิดไว้อาจจะไม่เกิดขึ้นก็ได้ จอมภพได้แต่ภาวนาเช่นนั้น







            อีกไม่กี่วันจอมภพก็ต้องไปที่บริษัทของเจริญเมื่อต้องไปลองแบบเสื้อผ้าและเปิดตัวกับผู้สื่อข่าว เขาตื่นเต้นอยู่บ้างแต่ก็ไม่ได้แสดงออกมากนัก วันนี้เองที่เขาเพิ่งรู้ว่านักแสดงในเรื่องมีใครบ้าง และเขาต้องแสดงคู่กับใคร


            “จอม”


            เสียงคุ้นหูดังขึ้น ชานนท์ปรี่เข้าหาเมื่อเห็นจอมภพปรากฏตัวขึ้น


             “ดีใจจังได้แสดงคู่กับจอม แสดงกับคนสนิทกันจะได้เข้าถึงบทง่ายๆ”


             อยากจะถอนหายใจก็เกรงจะเสียมารยาท เขาได้แต่ยิ้มบางๆให้ชานนท์ท่ามกลางนักข่าวจากหลายช่อง ผู้กำกับการแสดงชื่อบิ๊กเป็นผู้แถลงข่าวอย่างไม่เป็นทางการ จอมภพและชานนท์รวมถึงกลุ่มนักแสดงวัยรุ่นอีกหลายคนมายืนรวมกันเพื่อให้ผู้สื่อข่าวถ่ายรูป


            “หลังจากฟิตติ้งกันวันนี้แล้ว เราก็จะมีเวิร์คช็อปให้เด็กๆไปฝึกการแสดงก่อนเพราะมีเด็กใหม่หลายคน ต้นเดือนหน้าถึงจะถ่ายทำ คิดว่าไม่น่าจะนานเพราะเป็นละครไม่ยาวนัก”


                จอมภพกลายเป็นจุดสนใจเพราะรูปร่างหน้าตา เขากับชานนท์ถูกเรียกให้มายืนถ่ายรูปคู่กัน ชานนท์ยิ้มกว้างในขณะที่จอมภพได้แค่ยกยิ้มที่มุมปาก แต่แค่นั้นก็เพียงพอสำหรับบทพระเอกมาดขรึมแล้ว


              “เหมาะกันดีนะคู่นี้” เสียงของนักข่าวแว่วมาให้ได้ยิน “ไอ้หนุ่มบทพระเอกมันหล่อจริง รูปร่างสูงมีกล้าม ไอ้ตัวนายเอกก็แม่งหน้าหวานเหมือนผู้หญิง ดันให้ดังได้ไม่ยาก พี่เจริญได้ของดีมาอีกแล้ว คราวนี้ได้เยอะแน่เพราะกระแสวายมาแรง”


              ชานนท์ยิ้มจนหุบไม่ลง ระหว่างเปลี่ยนเสื้อผ้าลองชุดที่จะใส่ถ่ายทำเขาก็โพสท่ากอดจอมภพอย่างไม่ขัดเขิน


              “ต้องใกล้กันขนาดนี้เลยหรือนิค”


               จอมภพถามเมื่ออึดอัดกับการกระทำของชานนท์


               “ก็ต้องขนาดนี้สิจอม เราต้องสนิทกัน ใกล้ชิดกัน ไม่งั้นจะถ่ายทำบทเลิฟซีนยังไง ไม่รู้เหรอว่าเรื่องนี้สิบแปดบวกนะจอม”


              ชานนท์หัวเราะเบาๆ กรีดลึกทรวงอกของจอมภพ เขาพลาดที่ไม่ทันได้ศึกษาว่าบทละครเรื่องนี้เป็นอย่างไรบ้าง


               สายเกินไปแล้วหากจะยกเลิกทุกอย่าง มาถึงขั้นนี้จอมภพต้องลุยไปข้างหน้า เขาจะพยายามไม่ให้เกิดเรื่องวุ่นวายเด็ดขาด แสดงให้จบแล้วแยกย้าย รับเงินเข้ากระเป๋า จอมภพตั้งใจแค่นี้จริงๆ




                                                             TBC


                                              ยังไม่ทันเริ่ม แวววุ่นวายก็มาแล้วน้อ




                                    :ling2: :ling2: :ling2: :ling2: :ling2: :ling2: :ling2: :ling2:







« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-01-2019 00:53:29 โดย Belove »

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 12 NC [19/01/62]
«ตอบ #146 เมื่อ19-01-2019 01:09:51 »

เฮ้อออ แต่ละคน

ออฟไลน์ sailom_orn

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-1
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 12 NC [19/01/62]
«ตอบ #147 เมื่อ19-01-2019 01:23:20 »

 :katai1: ผู้จัดเรื่องนี้ ผัวเมียช่างสมกัน

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 12 NC [19/01/62]
«ตอบ #148 เมื่อ19-01-2019 06:44:24 »

มันต้องวุ่นวายมากกว่านี้แน่ๆๆๆๆๆ


น้องจอมลูกสู้ๆนะคะ 

ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6773
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
Re: <<หัวใจขายฝาก>> บทที่ 12 NC [19/01/62]
«ตอบ #149 เมื่อ19-01-2019 07:48:20 »

ถอนตัวดีกว่าไหม ถ้ามันจะส่อแววผีขนาดนี้

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด