ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์
อุ้มรัก’S l “09”❈ ❈ ❈ 100% ❈ ❈ ❈
รถคันสวยแล่นไปตามท้องถนนมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลเอกชนขนาดใหญ่แห่งหนึ่งในตัวเมือง รถติดกว่าที่คิดเอาไว้อาจจะเพราะยังเป็นเวลาเช้าอยู่แม้จะผ่านช่วงเวลาเร่งด่วนมาแล้วก็ตาม วันนี้น้ำเหนือมีนัดตรวจครรภ์ที่โรงพยาบาลตามนัดของน้าหมอ ทั้งแด๊ดดี๊ควอตซ์และมัมมี๊น้ำเหนือเลยอยู่ระหว่างการเดินทางไปโรงพยาบาล หลังจากขับรถไปส่งฝาแฝดที่โรงเรียนมาแล้วเรียบร้อย
น้ำเหนือมองคนที่กำลังขับรถอยู่แล้วก็นึกขำ เจ้าตัวดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษเพราะว่าวันนี้พวกเขาจะได้อัลตราซาวน์ดูเพศของเจ้าตัวน้อยก็ได้แต่หวังว่ารอบนี้จะทราบเพศเพราะเจ้าตัวน้อยขี้แกล้งไม่แพ้พี่ชายทั้งสองคนเลยที่เขาแต่หนีบขา บิดตัวไม่ยอมให้ดูว่าเป็นเพศอะไร
“พี่ควอตซ์ดูตื่นเต้นนะครับ” น้ำเหนือพูดยิ้มๆ
“ก็... ตื่นเต้นสิ จะได้รู้แล้วนี่นะว่าเลิฟเพศอะไร” ควอตซ์หันมาตอบ
“พี่ควอตซ์อยากได้ลูกสาวเหรอครับ” เจ้าตัวดูจะตั้งความหวังเอาไว้มาทีเดียวที่อยากจะให้เจ้าตัวน้อยเป็นผู้หญิง
“จริงๆ ก็ใช่ครับ แต่ถ้าไม่ได้ลูกสาวพี่ก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร เพราะยังไงเลิฟก็คือลูกของพี่ ลูกของเราอยู่ดี” ควอตซ์ตอบ ยื่นมือมาจับมือของน้ำเหนือแล้วบีบเบาๆ ก่อนจะขยับไปยังหน้าท้องป่องๆ ของคนรัก เจ้าตัวลูบท้องของน้ำเหนือ “วันนี้ไม่แกล้งแด๊ดแล้วนะ ให้แด๊ดเห็นเพศหน่อยนะตัวเล็ก”
“ไม่ต้องบอกก็รู้เลยครับว่าลูกใคร ช่างแกล้งเหมือนแด๊ดไม่มีผิด” น้ำเหนือว่า
ควอตซ์หัวเราะชอบใจที่ได้ยินแบบนั้นอดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดของคนรัก “ก็คงจะจริง แต่ก็นะ... ลูกแด๊ดนี่เนอะ”
ไม่นานหลังจากนั้นควอตซ์ก็เลี้ยวรถเข้ามาในเขตของโรงพยาบาล เจ้าตัววนหาที่จอดรถอยู่ไม่นานก็ได้ก่อนจะจับมือพาน้ำเหนือเดินเข้าไปข้างใน น้าหมอวิรัชมารอพวกเขาอยู่ก่อนแล้ว ทั้งสองคนเลยเดินตามน้าหมอเข้าไปในห้องตรวจ
“มานอนตรงนี้เลยครับคุณแม่” น้าหมอเรียกให้น้ำเหนือเดินไปนอนบนเตียง
พยาบาลที่คุ้นหน้ากันดีเพราะช่วยดูแลกันตั้งแต่สมัยตอนตั้งท้องฝาแฝดเดินมาช่วยคุณหมอ หยิบผ้ามาคลุมช่วงขาของน้ำเหนือให้ก่อนจะถกเสื้อตัวใหญ่ที่น้ำเหนือใส่อยู่ขึ้น ส่วนควอตซ์ก็ยืนอยู่ข้างเตียงไม่ได้ขยับไปไหนไกล
น้าหมอเริ่มทาเจลบนท้องของน้ำเหนือก่อนจะใช้หัวตรวจเลื่อนไปบนหน้าท้อง บนจอปรากฏเป็นภาพภายใน มองเห็นเจ้าตัวน้อยอยู่ในนั้น มือของน้าหมอจับหัวตรวจขยับไปมาเพื่อสำรวจว่าเจ้าตัวน้อยแข็งแรงสมบูรณ์ดีหรือเปล่า
“ร่างกายครบถ้วนสมบูรณ์ รอพัฒนาการตามระยะเวลาของเขานั่นแหละนะ” น้าหมอหันมาบอกพลางเก็บเครื่องมือไปด้วย
“สุดท้ายก็ไม่รู้อยู่ดีว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย” ควอตซ์ว่ายิ้มๆ นึกขำเจ้าตัวน้อยในท้องของน้ำเหนือ เพราะเจ้าตัวขยับตัวไปมาอยู่หลายรอบตรวจทำการอัลตราซาวน์แต่ก็เอาแต่งอตัวไม่ยอมยืดหรือขยับตัวให้เห็นเพศเลย “อย่างจับจงใจแกล้งกันอย่างนั้น”
“บอกแล้ว... ลูกพี่ควอตซ์ของจริง ช่างแกล้ง” น้ำเหนือแซวเล่นก่อนจะยันตัวลุกขึ้นนั่งโดยมีควอตซ์ช่วยพยุง
“สุขภาพแข็งแรงดีทั้งแม่และลูก น้าก็เบาใจหน่อย ยังไงช่วงนี้ก็อย่าเครียดหรือกังวลอะไรมากเกินไปนะ เพราะทุกๆ อย่างมันส่งผลต่อเราแล้วก็ลูกทั้งนั้น เรื่องอาหารก็เหมือนกัน”
“ครับน้าหมอ” ทั้งควอตซ์และน้ำเหนือตอบรับพร้อมกัน
หมอวิรัชไม่กังวลเท่าไหร่ในเรื่องภายนอกไม่ว่าจะเป็นเรื่องอาหาร เรื่องงาน ความคิดที่จะไม่เก็บมาเครียดจนเกินไป เพราะเขามั่นใจว่าทั้งน้ำเหนือและควอตซ์สามารถดูแลได้ แต่ที่เขากังวลน่าจะเป็นเรื่องสุขภาพของน้ำเหนือมากกว่า เพราะไม่มีอะไรมายืนยันได้แน่นอนว่าในอนาคตร่างกายของน้ำเหนือจะยังแข็งแรงและสามารถอุ้มท้องได้จนถึงกำหนดคลอด สภาพร่างกายของน้ำเหนือเป็นผู้ชาย แม้ภายในบางส่วนจะเป็นผู้หญิงก็ตามที่ เขากังวลว่าน้ำเหนืออาจจะเกิดภาวะคลอดก่อนกำหนด เพราะตอนท้องฝาแฝดก็มีประวัติแบบนี้มาแล้ว แม้ในตอนนั้นหมอวิรัชจะสามารถฉีดยาต้านเอาไว้ได้ก็ตามที
“ส่วนเรื่องนี้... สำคัญมาก น้าอยากบอกให้รู้แต่ไม่อยากให้เอามาเครียดหรือกังวล แต่ถ้าน้าจะเก็บไม่บอกก็คงจะไม่ได้” หมอวิรัชพูด
“อะไรเหรอครับ”
“ตอนนี้ทั้งน้ำเหนือแล้วก็ลูกแข็งแรงดี แต่น้าไม่สามารถยืนยันได้ว่าในอนาคตจะเป็นแบบนั้น เรามีประวัติคลอดก่อนกำหนดมาแล้วตอนท้องแฝด แม้จะยื้อกันมาได้จนครบกำหนดก็ตามที”
ทั้งควอตซ์และน้ำเหนือต่างก็ตั้งใจฟังในสิ่งที่น้าหมอพูด มือของทั้งคู่จับกันเอาไว้ไม่ปล่อย
“เพราะฉะนั้นท้องนี้ก็อาจจะมีโอกาสเสี่ยงที่จะเกิดภาวะคลอดก่อนกำหนดหรือครรภ์เป็นพิษได้ ฟังน้าก่อน...” หมอวิรัชพูดเมื่อเห็นควอตซ์ทำท่าเหมือนจะถาม “แต่มันก็ไม่ได้เกิดขึ้นได้ง่ายๆ มันมีปัจจัยอะไรหลายๆ อย่างอีก อย่างสุขภาพของตัวน้ำเหนือ อาหารการกินที่มันอาจจะไปกระตุ้นให้เกิดภาวะครรภ์เป็นพิษ การเกิดอบุติเหตุเพียงเล็กน้อย น้าแค่จะบอกว่ามันมีโอกาส แต่ไม่ได้หมายความว่ามันจะเกิดขึ้นแน่นอน”
“น้าจะต้องบอก เพื่อที่น้ำเหนือจะได้ดูแลตัวเอง ระวังตัวให้มากขึ้น เพื่อที่จะได้ลดความเสี่ยงตรงนี้”
น้ำเหนือนิ่งไปเมื่อได้ฟัง แอบนึกกังวลกับสิ่งที่น้าหมอพูด แต่เพราะแรงบีบที่มือทำให้เขาหันไปมอง ก่อนจะเห็นควอตซ์ที่มองตรงมาที่เขา ยิ้มและพยักหน้าให้ เลยทำให้น้ำเหนือยิ้มออก
“ครับ ขอบคุณน้าหมอนะครับ ผมจะได้ระวังตัวเองให้มากขึ้น”
“แต่ก็อย่าระวังตัวเองจนกลายเป็นความเครียดไปนะน้ำเหนือ”
“ครับ ผมรับรองว่าผมจะไม่เครียดและดูแลตัวเองให้ดีที่สุดครับ” น้ำเหนือยิ้มก่อนจะหันกลับไปมองควอตซ์อีกรอบ “เพราะผมรู้ว่า... ผมไม่ได้อยู่ตัวคนเดียว ไม่ว่าผมจะเจอกับอะไรก็จะมีคนอยู่ข้างๆ ผมเสมอครับ”
ควอตซ์กระชับมือของน้ำเหนือแน่นขึ้น “แน่นอน พี่จะอยู่ข้างๆ เราเสมอ”
หมอวิรัชยิ้มกับคำตอบของหลานชายและหลานสะใภ้ นึกดีใจแทนหลานชายตัวดีที่ได้คู่คิดและคู่ชีวิตที่ดี “อย่างนั้นก็ดีแล้วล่ะ วันนี้ก็แค่นี้แหละนะ เดี๋ยวน้าจะให้ยาบำรุงไปเหมือนเดิม กินให้ครบอย่าขาด แล้วก็ถ้ามีอะไรก็รีบบอกน้าทันที”
“ครับน้าหมอ ขอบคุณมากนะครับ”
น้ำเหนือกับควอตซ์ออกจากโรงพยาบาลตอนเกือบเที่ยง ทั้งสองคนเลยแวะทานมื้อกลางวันที่ร้านอาหารประจำ ก่อนจะตรงไปที่บริษัทเพราะว่าในตอนบ่ายควอตซ์มีประชุมกับบอร์ดผู้บริหาร แต่เพราะน้ำเหนือท้องโตขึ้นพอสมควรถ้าเป็นคนสนิทๆ กันก็อาจจะสังเกตได้ง่าย เจ้าตัวเลยไม่ได้แวะไปที่ฝ่ายของตัวเองและขึ้นไปรอควอตซ์ประชุมที่ห้องทำงานของอีกฝ่ายแทน
ตอนนี้เลยหยิบหนังสือในห้องทำงานของควอตซ์มานั่งอ่านระหว่างรออีกฝ่ายประชุม มีทั้งผลไม้ น้ำผลไม้แล้วก็พวกคุกกี้ที่ลินเตรียมเอาไว้ให้วางอยู่เต็มโต๊ะไว้ให้น้ำเหนือทาน และพอหนังท้องตึงหนังตาก็เริ่มหย่อน คนท้องที่มีอาการอ่อนเพลียได้ง่ายอ้าปากหาววอด ก่อนจะเอนตัวลงนอนไปกับโซฟาตัวยาวใช้เวลาไม่นานคนท้องก็หลับไป
เวลาผ่านไปเกือบสามชั่วโมงการประชุมก็หยุดลง ควอตซ์เดินกลับเข้ามาในห้องพลางกวาดสายตาไปรอบๆ เพื่อมองหาคนรักก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่โซฟา ขายาวก้าวตรงไปหาก่อนจะทรุดตัวลงนั่งบนโซฟา ยื่นมือไปแตะหน้าผากและแก้มของคนรักเบาๆ เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะไม่สบายแต่เมื่อรู้แน่ชัดว่าอีกฝ่ายแค่หลับไม่ได้ป่วยแต่อย่างใดก็ยิ้มออกมาอย่างโล่งอก
“น้ำเหนือ... น้ำเหนือ” ควอตซ์ลงมือปลุกคนหลับให้ตื่นเพราะกลัวว่าถ้านอนบนโซฟาแบบนี้นานๆ จะทำให้ไม่สบายตัว
คนหลับเริ่มรู้สึกตัว เจ้าตัวส่งเสียงเบาๆ เมื่อได้ยินเสียงรบกวนก่อนจะลืมตา “พี่ควอตซ์... ประชุมเสร็จแล้วเหรอครับ”
“ครับ เสร็จแล้ว” ควอตซ์ตอบ ปัดผมที่ปรกหน้าปรกตาออก สองมือสอดไปประคองหลังของคนรักแล้วช่วยดึงอีกคนให้ลุกขึ้นนั่งพร้อมกับสวมกอดน้ำเหนือเอาไว้ “ง่วงเหรอ ทำไมถึงมานอนอยู่แบบนี้ล่ะ”
“ครับ ตอนแรกตั้งใจว่าจะแค่นอนเล่น ไปๆ มาๆ หลับไปเฉยเลย” น้ำเหนือตอบ วางคางเกยเอาไว้บนไหล่กว้าง
ควอตซ์จูบขมับของน้ำเหนือเบาๆ ก่อนจะผละออกเพื่อให้อีกฝ่ายขยับตัวนั่งดีๆ “ไปล้างหน้าหน่อยไหมจะได้ตื่นเต็มตา แล้วเดี๋ยวเราไปรับฝาแฝดกัน ใกล้ถึงเวลาเลิกเรียนของแฝดแล้ว”
“ครับ” น้ำเหนือพยักหน้าก่อนจะเดินไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นขึ้น แล้วจึงเดินกลับมาหาควอตซ์ที่กำลังเก็บของอยู่
“ไปกันครับ” ควอตซ์ส่งมือให้น้ำเหนือจับ กระชับมือแน่นแล้วจึงพาน้ำเหนือไปที่รถ รถคันสวยเลี้ยวออกจากลานจอดรถของบริษัทเพื่อตรงไปยังโรงเรียนของสองแสบ รถติดเล็กน้อยเพราะเป็นช่วงเวลาเลิกเรียนของเด็กๆ บางกลุ่ม แต่เพราะบริษัทกับโรงเรียนไม่ได้อยู่ไกลกันนัก ใช้เวลาไม่นานพวกเขาทั้งสองคนก็มาถึงโรงเรียนของฝาแฝด
เหล่าผู้ปกครองกำลังเดินจูงมือลูกตัวน้อยออกจากโรงเรียนเป็นแถว ควอตซ์วนหาที่จอดรถก่อนที่พวกเขาจะเดินเข้าไปรับพี่ฮาร์ทน้องเดียร์ สองแสบกระโดดดีใจเมื่อเห็นแด๊ดดี๊กับมัมมี๊ วิ่งเข้ามาหาเตรียมโถมตัวใส่จนควอตซ์ต้องก้มลงไปรอรับ แขนกางออกแล้วรัดสองแสบเอาไว้เพราะถ้าหากไม่ทำแบบนี้ไม่คนใดคนหนึ่งต้องโถมตัวใส่มัมมี๊แบบเต็มแรงแน่นอน
“ไม่โถมตัวแรงๆ ให้มัมมี๊นะครับ เดี๋ยวมัมมี๊เจ็บ” ควอตซ์เอ่ยเตือน
สองแสบเงยหน้ามองมัมมี๊ก่อนจะยกมือไหว้ “ขอโทษครับ...”
“ไม่เป็นอะไรครับ” น้ำเหนือลูบผมทั้งสองคน “ไปกันครับ กลับบ้านกัน”
“ครับ!” รับคำเสียงดัง ก่อนที่สี่คนพ่อแม่ลูกจะเดินกลับไปที่รถ ฝาแฝดเดินจับมือกัน ส่วนมืออีกข้างก็ได้มัมมี๊กับแด๊ดดี๊จับ
ควอตซ์อุ้มทั้งสองคนขึ้นรถ เอ่ยเตือนให้นั่งดีๆ ก่อนที่เขาจะเดินไปประจำที่คนขับรถ “มีใครอยากกินแพนเค้กบ้างไหม”
“เดียคับ”
“ฮาร์ทด้วยครับ”
ทั้งสองคนชูมือขึ้นสูงพร้อมร้องบอกเมื่อได้ยินคำถาม ควอตซ์มองฝาแฝดผ่านกระจกมองหลังก่อนจะยิ้มขำ “อย่างนั้นแด๊ดจะพาไป แต่ต้องสัญญากับแด๊ดก่อนว่าจะเป็นเด็กดี”
“สัญญาครับ” ประสานเสียงกันอย่างพร้อมเพียง จนแด๊ดดี๊กับมัมมี๊ขำ
“เดี๋ยวน้ำเหนือพาแฝดไปที่ร้านก่อนเลยนะ เดี๋ยวพี่ไปวนหาที่จอดรถก่อน” ควอตซ์จอดส่งน้ำเหนือกับฝาแฝดที่หน้าร้านขนมหวานที่ชื่อว่า Cake @ Time เป็นร้านโปรดร้านประจำของสองแสบ รวมไปถึงของน้ำเหนือด้วย เพราะรสชาติของขนมรวมไปถึงเครื่องดื่มที่อร่อยถูกใจในราคาที่เหมาะสม
“ได้ครับ” น้ำเหนือตอบรับ เจ้าตัวเดินไปประตูเบาะด้านหลังให้ จับมือฝาแฝดทีละคนตอนที่เจ้าตัวลงจากรถ ก่อนจะจูงมือสองพี่น้องฝาแฝดเข้าไปในร้าน
“สวัสดีครับ / ค่ะ Cake @ Time ยินดีต้อนรับครับ / ค่ะ” เสียงของพนักงานในร้านดังขึ้นพร้อมกันเมื่อน้ำเหนือเปิดประตูเข้าไป
ภายในร้านตกแต่งอย่างเรียบง่ายแต่ดูดี อาจจะเพราะยังไม่ถึงช่วงเวลาเลิกงานคนในร้านเลยบางตาแต่ก็มีสาวๆ นั่งกันอยู่เป็นกลุ่มตรงมุมร้าน ยังไม่ทันที่น้ำเหนือจะได้พาฝาแฝดเดินไปตรงตู้ข้างเคาน์เตอร์สองแสบก็วิ่งไปถึงพร้อมกับยืนเกาะกระจกดูแล้ว
“มัมๆ เค้กๆ เค้ก” น้องเดียร์หันมาพูดเสียงเจื้อยแจ้วพลางชี้นิ้วไปที่ตู้เค้ก
“ไม่อยากหม่ำแพนๆ แล้วเหรอครับ” น้ำเหนือถาม
พอได้ยินมัมมี๊ถามแบบนั้นน้องเดียร์ก็ชะงักไปทันที เหลือบมองตู้เค้กสลับกับหน้ามัมมี๊เหมือนจะลังเลใจ อยากหม่ำแพนเค้กก็อยาก แต่เค้กก็น่าหม่ำแม้จะมองเห็นไม่ชัดก็ตาม
น้ำเหนือนึกขำกับท่าทางหนักอกหนักใจของลูกชายคนเล็ก แม้แต่พนักงานร้านที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ยังพลอยยิ้มขำไปด้วย เพราะคิ้วเล็กๆ ขมวดเข้าหากันจนยุ่ง ปากเล็กยู่เข้าหากันเพราะตัดสินใจไม่ได้ว่าจะเลือกอะไรดีระหว่างแพนๆ กับเค้ก
“มัมๆ” พี่ฮาร์ทกระตุกชายเสื้อของมัมมี๊ “ฮาร์ทไม่เอาแพนๆ เอาเค้ก แล้วแบ่งกับน้อง”
“พี่ฮาร์ทไม่หม่ำแพนๆ แล้วเหรอครับ” น้ำเหนือถามย้ำ เพราะลูกชายคนโตก็ชอบแพนเค้กร้านนี้มากเหมือนกัน
เจ้าตัวพยักหน้ายืนยัน “ไม่เอา เอาเค้ก แบ่งกับน้อง”
“น้องเดียร์ครับ” น้ำเหนือเรียกลูกชายคนเล็ก เขานั่งลงเพื่อให้สายตาอยู่ในระดับเดียวกันกับลูกชายทั้งสองคน “พี่ฮาร์ทไม่เอาแพนเค้กแล้ว แต่จะเอาเค้กแทนแล้วก็จะแบ่งเค้กให้น้องเดียร์ด้วย”
น้องเดียร์ทำตาโตหันมองพี่ชายทันที “หูย... จริงหยอ”
“แล้วน้องเดียร์จะทำยังไงดีครับ พี่ฮาร์ทแบ่งขนมเค้กให้แล้ว”
“เดียร์แบ่งแพนๆ แบ่งกันๆ กะพี่ฮาร์ท เนอะๆ” เจ้าตัวรีบพูดทันที
“อย่างนั้น พี่ฮาร์ทเอาเค้กนะครับ น้องเดียร์เอาแพนเค้ก แล้วก็ไปแบ่งกันหม่ำนะครับ พี่ฮาร์ทจะแบ่งขนมเค้กให้ น้องเดียร์ก็ต้องแบ่งแพนเค้กให้ด้วย ตามนี้นะครับ”
ทั้งพี่ฮาร์ทแล้วก็น้องเดียร์พยักหน้ารับทันที มีเสียงแบ่งๆ ตามมาเพื่อยืนยันอีกรอบ น้ำเหนือยิ้มลูบผมลูกชายทั้งสองคนเบาๆ อย่างเอ็นดูก่อนจะหันไปสั่งเมนูแพนเค้กคุณหมีน้อยเมนูโปรดของฝาแฝด แล้วก็เลือกขนมเค้กมาเพิ่มอีกสองชิ้น เค้กช็อกโกแลตของโปรดอีกหนึ่งอย่างของพี่ฮาร์ท แล้วก็เค้กสตรอว์เบอร์รี่ของโปรดของน้องเดียร์
น้ำเหนือพาพี่ฮาร์ทกับน้องเดียร์มานั่งรอแพนเค้กคุณหมีน้อย น้ำเหนือนั่งฟังสองแสบเล่าเรื่องราวที่โรงเรียนให้ฟัง
“พี่ฮาร์ทท่อง A B C ได้ด้วย คุณครูชมพี่ฮาร์ทเก่ง” เจ้าตัวแทบจะยืดอกตอนเล่า “น้องเดียร์ก็ท่องได้ น้องเดียร์เก่ง”
“ช่ายๆ เดียร์ก็ท่องได้เหมือนกัน”
“โอ้... เก่งกันมากๆ เลยครับลูกชายมัมมี๊ แต่ก็ต้องฝึกท่องบ่อยๆ นะครับจะได้ไม่ลืมเนอะ แล้วก็จะได้เก่งกว่านี้ด้วย” น้ำเหนือเอ่ยชมฝาแฝด
รออยู่ไม่นานพนักงานก็ถือแพนเค้กคุณหมีน้อยในกล่องอย่างดีก็มาให้ น้ำเหนือรับมาพร้อมเอ่ยขอบคุณก่อนจะพาทั้งสองคนเดินออกจากมายืนรอหน้าร้าน ก่อนจะกดโทรศัพท์หาควอตซ์ให้วนรถมารับได้เลย
น้ำเหนือเปิดประตูหลังก่อนจะอุ้มฝาแฝดขึ้นไปนั่งบนรถ ส่งถุงขนมให้ถือคนละถุงก่อนที่เขาจะเดินไปนั่งข้างคนขับ หันมามองฝาแฝดพร้อมเอ่ยกำชับ “ถือดีๆ นะครับ ระวังหกนะ”
“ครับ” ทั้งคู่ขานรับให้มัมมี๊แด๊ดดี๊ยิ้มขำ
“ซื้ออะไรมาอีกน่ะ” ควอตซ์ถามคนรัก
“ขนมเค้กครับ น้องเดียร์อยากกินขนมเค้กด้วยตอนแรกตัดสินใจไม่ได้ พี่ฮาร์ทเลยบอกว่าไม่เอาแพนเค้กแล้ว เอาขนมเค้กแทนแล้วก็แบ่งกันกับน้อง ผมเลยซื้อแพนเค้กมาชุดเดียวแล้วก็ซื้อขนมเค้กมาให้เขาแบ่งกัน” น้ำเหนือตอบ
“ใช่ครับ พี่ฮาร์ทแบ่งเค้กให้เดียร์ เดียร์ก็แบ่งแพนๆ ให้พี่ฮาร์ท” น้องเดียร์ที่ได้ยินมัมมี๊พูดก็พูดยืนยัน
“น้องอยากกินเค้ก พี่ฮาร์ทเลยไม่เอาแพนๆ ครับ เอาเค้กมาแบ่งน้อง” พี่ฮาร์ทพูดบ้าง
“โอ้... จริงเหรอครับ ทำดีมากครับ ทั้งคู่เลยนะ” ควอตซ์มองฝาแฝดผ่านกระจกหลัง “เป็นเด็กดีมากครับ รู้จักแบ่งปันกันแบบนี้ ถ้าอย่างนั้นแบ่งแพนๆ กับเค้กให้แด๊ดกับมัมบ้างได้ไหมครับ”
“ได้ครับ / ด้ายครับ” ทั้งสองคนตอบพร้อมกันทันที
“แบ่งคุงปู่ คุงตา คุนย่าด้วย น้องเดียร์แบ่งหมดทุกคนเลยครับ”
“พวกคุณปู่คุณตาต้องดีใจมากแน่ๆ เลยที่น้องเดียร์จะแบ่งขนมให้แบบนี้” น้ำเหนือหันมาชมลูกชาย ให้เจ้าตัวยิ้มกว้างชอบใจที่ได้รับคำชม
บางครั้งฝาแฝดก็ทำให้น้ำเหนือและควอตซ์แปลกใจ ทั้งความคิดที่ดูเป็นผู้ใหญ่เกินตัว อย่างเรื่องแพนเค้กกับขนมเค้กนี่น้ำเหนือเองก็แปลกใจไม่น้อยตอนที่ได้ยินพี่ฮาร์ทบอกว่าจะไม่เอาแพนเค้กแล้ว และจะเอาขนมเค้กแทนเพื่อที่จะได้แบ่งกันกับน้อง ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่เคยสอนให้ฝาแฝดแบ่งปันซึ่งกันและกัน พวกเขามักจะสอนตลอดเพื่อป้องกันไม่ให้แย่งของกันเองไม่ว่าจะเป็นของอะไรก็ตาม แต่ก็ไม่คิดว่าทั้งคู่จะจำได้และเข้าใจได้เป็นอย่างดีแบบนี้
อาจจะเป็นเพราะฝาแฝดจดจำในสิ่งที่ผู้ใหญ่ทำเสมอ อย่างเวลาทานข้าวน้ำเหนือจะตักอาหารให้ทุกคนแล้วบอกกับฝาแฝดว่าแบ่งกัน และพอทั้งคู่เห็นเป็นประจำเลยสามารถจดจำแล้วก็เข้าใจได้ จากการกระทำที่สม่ำเสมอของผู้ใหญ่ในครอบครัว
เพราะเด็กเป็นเหมือนผ้าขาวที่ผู้ใหญ่จะแต่งแต้มสีสันลงไป ถ้าหากสิ่งที่แต้มลงไปเป็นเรื่องที่ดี เด็กๆ ก็จะจดจำแล้วก็ทำตามในสิ่งที่ดี แต่ถ้าหากสิ่งที่แต้มลงไปไม่ดี เด็กๆ ก็จะจดจำแบบนั้น และในอนาคตก็คงจะทำแบบนั้นเหมือนกัน
ควอตซ์กับน้ำเหนือไม่เลี้ยงลูกให้อยู่ในกรอบ แต่พวกเขามีขอบเขต ไม่บังคับไม่กดดัน ให้ลองผิดลองถูกแล้วค่อยๆ สอนค่อยๆ อธิบายถ้าหากสิ่งที่พวกเขาทำไม่ถูกไม่ควร จนเด็กๆ สามารถรับรู้และเข้าใจได้
“วันนี้ครูให้ดูผีเสื้อด้วย ส้วยสวย มันโดนมัดแน่นเลย แต่ก็ออกมาได้”
“เขาเรียกว่าดักแด้ครับ มันไม่ได้โดนมัด” น้ำเหนือแก้ให้
ฝาแฝดตาโต พยักหน้ารับก่อนจะส่งเสียงเจื้อยแจ้วเล่าเรื่องที่โรงเรียนให้ฟังไม่หยุดไปตลอดทาง จนกระทั่งถึงบ้าน น้ำเหนือกับควอตซ์ฟังไปก็หัวเราะขำไป พร้อมกับคอยแก้ความเข้าใจผิดของลูกชายให้ ซึ่งเจ้าตัวแสบก็จะทำตาโตร้องอู้ๆ แล้วก็พยักหน้ารับเหมือนจะบอกว่าเข้าใจแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าเข้าใจแล้วจริงๆ หรือเปล่า หรือแค่คิดว่าตัวเองเข้าใจก็ไม่รู้
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
มาแล้วจ้าทุกคน มาอัปให้แล้วนะ ลูกพี่ควอตซ์นี่ช่างแกล้งกันจริงๆ ตอนเจ้าแฝดก็แอบไม่ยอมให้ดูเพศ นี่ก็ยังแกล้งให้แด๊ดๆ กับมัมๆ ลุ้นอีกว่าจะได้ลูกสาว หรือ ลูกชาย... ร้านเค้กที่มัมๆ พาฝาแฝดไปคุ้นๆ เนอะ อิอิ ฝาแฝดน่ารัก แบ่งขนมกันด้วย น่าเอ็นดูจริงๆ เลยน้าาา อยากจะฟัดๆ เจ้าตัวแสบทั้งสองคนเลยเนอะ
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ไม่อยากจะขออะไรมาก แต่ขออย่างเดียวอ่านแล้วเมนต์หน่อยน้า ไม่งั้นพี่ควอตซ์น้องเหนือน้อยใจแย่เลย รักพี่ควอตซ์เมนต์ รักน้องเหนือเมนต์ รักคนแต่งเมนต์ ไม่รักกันก็เมนต์ค่า
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤... อุ้มรัก ' S ...❤ #Mpreg [Yaoi , Boy's Love] ► ตรวจสอบสถานะการโอนเงิน l P.45 (อ่าน 245249 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก