ติดแฮชแท็ก #พี่ควอตซ์น้องเหนือ ในทวิตเตอร์
อุ้มรัก’S l “09”ช่วงเวลาแห่งการพักผ่อนของครอบครัวบริสตันจบลงไปแล้ว ทุกคนกลับมาทำหน้าที่ของตัวเองตามเดิม ยกเว้นเพียงแต่น้ำเหนือที่ถูกขอร้องแกมบังคับให้ดูแลรักษาตัวเองอยู่ที่บ้าน ไม่ให้ไปทำงานที่บริษัท แต่เปลี่ยนเป็นให้ทำงานอยู่ที่บ้านแทนโดยมีสาลี่อยู่เป็นเพื่อนในแต่ละวัน วันไหนที่ลาพิสไม่ได้ไปเรียนก็จะเข้ามาอยู่ด้วยในห้องทำงาน
ท้องของน้ำเหนือดูโตกว่าตอนท้องแฝดเพราะเพียงแค่เดือนที่สี่ท้องของน้ำเหนือก็เด่นชัด เมื่อสัปดาห์ก่อนก็เพิ่งไปตรวจครรภ์ตามนัดของน้าหมอมา ปกติและแข็งแรงดีทั้งคุณแม่และคุณลูก แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังถูกน้าหมอกำชับให้ดูแลตัวเองให้ดี ระวังกิจกรรมที่ใช้แรงเยอะอย่างการออกกำลังกายหนักๆ การยกของหรือแม้แต่เดินเร็วๆ เรื่องอาหารก็สำคัญซึ่งเรื่องนี้ก็ได้คุณหญิงมรกตกับป้ายุพินดูแลและจัดแจงให้ในแต่ละมื้อ
“พี่ว่าเราดูหน้าซีดๆ นะน้ำเหนือ เวียนหัวอยากอาเจียนหรือเปล่า” ควอตซ์ถามคนรัก วันนี้งานที่บริษัทไม่ได้ยุ่งมากนักควอตซ์จึงกลับมาที่บ้านตั้งแต่ช่วงกลางวัน
ทานมื้อกลางวันกับน้ำเหนือก่อนจะพาคนรักมานั่งรับลมเย็นๆ ที่ศาลาในสวน เขามักจะให้น้ำเหนือออกมาข้างนอกบ้างเพื่อที่จะได้ไม่รู้สึกอุดอู้อึดอัดอยู่แต่ในบ้าน บางวันก็มานั่งเล่นในสวน บางวันก็นั่งขาแกว่งน้ำเล่นตรงสระว่ายน้ำ
“แค่รู้สึกเวียนหัวครับ ไม่ได้อยากจะอาเจียน” น้ำเหนือตอบ
พอได้ยินแบบนั้นควอตซ์ก็หยิบยาดมในกระเป๋าออกมาส่งให้ รั้งคนหน้าซีดให้พิงไหล่ตัวเอง ใช้พัดที่หยิบมาด้วยพัดให้ความเย็น
“แพ้ท้องหรือยังไงกันหือ”
“พี่ควอตซ์... ผมอยากกินมะม่วงเปรี้ยวๆ มันพะอืดพะอม” น้ำเหนือส่งเสียงอ้อน ตากลมหลับลงแล้วซุกหน้ากับอกกว้าง
“เดี๋ยวพี่ให้สาลี่ไปหาให้ ไหวใช่ไหมเราขึ้นไปนอนพักบนห้องไหม” ควอตซ์ถามอย่างเป็นห่วง แต่เด็กดื้อของเขาก็ส่ายหน้าปฏิเสธไม่ยอมไปท่าเดียว
“ผมไม่อยากนอนบนห้อง มันอึดอัด” คนแพ้ท้องงอแง
“อย่างนั้นไปตรงสระว่ายน้ำไหม เดี๋ยวเอาฟูกออกมาปูนอน อยู่ตรงนี้นอนไม่ถนัดหรอก” ควอตซ์เสนออีกหนึ่งความคิด เวลาน้ำเหนือเวียนหัว พะอืดพะอมเจ้าตัวจะนอนหลับตานิ่งๆ ถึงจะรู้สึกดีขึ้น มานั่งหลับตาแบบนี้มีแต่จะทำให้เวียนหัวหนักขึ้นกว่าเดิม
“ก็ได้ครับ” คราวนี้เด็กดื้อยอม
“หลับตาไว้นะ เดี๋ยวพี่พาไป” ควอตซ์บอก เขาลุกขึ้นก่อนจะช้อนตัวน้ำเหนือขึ้นอุ้มแล้วพาตรงกลับไปที่บ้าน เอ่ยสั่งเมดที่ทำงานอยู่ใกล้ๆ ให้ไปเตรียมฟูกมาปูตรงเฉลียงริมสระว่ายน้ำ
ควอตซ์ค่อยๆ วางน้ำเหนือบนฟูกที่ถูกปูเรียบร้อยพร้อมหมอนหนุนใบโต พอรับรู้ว่าตัวเองลงนอนแล้วน้ำเหนือถึงได้ลืมตาขึ้น เจ้าตัวส่งยิ้มให้กับควอตซ์
“ขอบคุณนะครับ”
“ไม่เป็นอะไรครับ นอนพักก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปบอกสาลี่ให้หามะม่วงมาให้นะ เอาอะไรอีกไหมเด็กดื้อ”
“ไม่เอาแล้วครับ” น้ำเหนือตอบก่อนจะหลับตาลงเหมือนเดิม
ควอตซ์มองอีกคนนอนพักก่อนจะลุกขึ้น ขยับพัดลมแอร์ที่ซื้อมาให้น้ำเหนือใช้เวลาออกมานอนเล่นข้างนอกโดยเฉพาะให้หันไปทางคนรัก ไอเย็นพัดผ่าน ดูจนแน่ใจว่าน้ำเหนือจะไม่ร้อนหรือพัดลมจ่อจนเกินไปก็เดินไปหาสาลี่ในครัวเพื่อส่งให้อีกฝ่ายหามะม่วงเปรี้ยวมาให้คุณแม่แพ้ท้อง
“เดี๋ยวสาลี่ออกไปดูที่ตลาดให้ค่ะเพราะที่บ้านหมดแล้ว บ้านใหญ่ก็ไม่มี” สาลี่ตอบหลังจากเปิดดูผลไม้ในตู้
“ฝากด้วยนะ ยังไงก็รีบกลับล่ะเดี๋ยวมีเด็กงอแงอีกถ้าตื่นมาแล้วไม่มีมะม่วง”
สาลี่ยิ้มขำ พยักหน้ารับ “ค่ะ สาลี่จะรีบไปรีบกลับค่ะ”
น้ำเหนือนอนหลับไปแล้วตอนที่ควอตซ์เดินกลับมา คนตัวสูงทิ้งตัวลงนั่งข้างๆ หยิบผ้าขนหนูมาคลุมให้ก่อนจะนั่งอ่านหนังสืออยู่ตรงนั้นไม่ได้ขยับไปไหนไกล
คนท้องหลับไปเกือบชั่วโมงก่อนจะขยับตัวตื่น ดวงตากลมโตกระพริบอยู่สองสามรอบเจ้าตัวส่งเสียงงัวเงียออกมาให้ควอตซ์ต้องหันไปมองแล้วยิ้มขำกับท่าทางเหมือนแมวง่วงของคนรัก ควอตซ์วางหนังสือลงขยับไปใกล้น้ำเหนือลูบผมลูบแก้มเบาๆ ช่วยปลุกคนงัวเงียให้ลืมตาขึ้น
“พี่ควอตซ์...” คนท้องงัวเงียขยับมานอนหนุนตักของควอตซ์ต่างหมอน นอนนิ่งอยู่ไม่นานก็ขยับตัวอีกรอบเมื่อรู้สึกตื่นเต็มที่ “มะม่วง...”
พอหายง่วงก็ร้องหาผลไม้ทันที น้ำเหนือดันตัวลุกขึ้นนั่งหันมองซ้ายขวาเพื่อมองหาจานใส่มะม่วง พอไม่เจอก็หันมาทำหน้ายุ่งกับควอตซ์
“งอแง” ปลายนิ้วเคาะลงบนจมูกรั้นๆ ของน้ำเหนือ “สาลี่ไปเตรียมให้อยู่ครับที่บ้านไม่มี รอหน่อยนะมัมมี๊”
มัมมี๊ส่งเสียงอย่างขัดใจ แต่ก่อนที่จะได้งอแงหนักกว่าเดิมสาลี่ก็เดินถือถาดที่วางจานมะม่วงมาให้ สีของมะม่วงที่มองดูก็รู้ว่าเปรี้ยวเข็ดฟัน ควอตซ์แทบจะเบ้หน้าตอนที่น้ำเหนือหยิบมะม่วงมากัดเข้าปากได้หน้าตาเฉยเหมือนทานมะม่วงหวานๆ
“แค่เห็นพี่ก็เปรี้ยวแทนแล้ว” ควอตซ์ส่ายหน้าตอนที่น้ำเหนือยื่นมะม่วงมาให้
น้ำเหนือยิ้มขำชอบใจแกล้งหยอกคนรักต่อแต่เมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมทานแน่ๆ ก็เอามาทานต่อเองอย่างอารมณ์ดี มะม่วงทั้งจานน้ำเหนือจัดการจนหมด กึ่งนั่งกึ่งนอนลูบท้องพิงอกควอตซ์ไม่ไปไหน
“ผมอยากกินอีก”
“หือ... อยากกินอะไร มะม่วงน่ะเหรอ” ควอตซ์ละสายตาจากหนังสือในมือก้มลงมองน้ำเหนือแทน ก่อนที่คิ้วเข้มจะขมวดเข้าหากันแล้วส่ายหน้าเมื่อเห็นน้ำเหนือพยักหน้ารับกับคำถามของเขา “ไม่เอาแล้วครับ มันเปรี้ยวมากเลยเดี๋ยวปวดท้อง ที่กินไปก็เยอะแล้ว เอาไว้กินอย่างอื่นแทนนะ”
แม้จะขัดใจแต่น้ำเหนือก็ยอมพยักหน้ารับ ให้ควอตซ์ยิ้มออกมาแล้วก้มลงจูบหน้าผากคนรักหนักๆ “เก่งมากครับเด็กดี เย็นนี้พี่ให้ปายุพินกับสาลี่เตรียมของโปรดเราเอาไว้ให้เอาไหม”
“ปลาซาบะ” น้ำเหนือพูดทันที
“ครับ ปลาซาบะย่างเนอะ ต้มยำด้วยเอาไหม”
“เอาครับ เอาด้วย อ่ะ... เอาเต้าหู้ทรงเครื่องให้พ่อด้วย พ่อชอบแล้วก็ต้มจืดลูกเงาะให้แฝด แล้วก็ทอดมันของพี่ควอตซ์”
“เยอะไปไหมเรา จะกินกันหมดไหมหือ” บีบแก้มคนพูดเบาๆ อย่างหยอกล้มและมันเขี้ยว น้ำเหนือหัวเราะชอบใจก่อนจะขยับซุกหน้ากับอกของควอตซ์เหมือนคนง่วงนอน
ท้องรอบนี้แม้น้ำเหนือจะไม่ค่อยมีอาการแพ้ท้องหนักเท่าตอนฝาแฝด แต่เจ้าตัวนั้นอ่อนเพลียได้ง่ายกว่า เดี๋ยวเหนื่อย เดี๋ยวง่วง ปวดเหมื่อยร่างกายไปหมดจนควอตซ์ต้องช่วยนวดบ่อยๆ นี่ก็ออกอาการง่วงงุนอีกแล้วทั้งๆ ที่เพิ่งตื่นได้ไม่นาน
“ง่วงนอนเหรอครับ”
“ครับ...”
“ไปที่ห้องดีกว่าครับ อีกเดี๋ยวตรงนี้แดดจะส่องแล้วเดี๋ยวไม่สบาย” ควอตซ์บอก ดูท่ามัมมี๊จะง่วงมากจึงยอมพยักหน้ารับง่ายๆ ไม่มีประท้วงหรืองอแงอะไร พอเห็นแบบนั้นควอตซ์ก็เลยพาน้ำเหนือขึ้นไปนอนพักบนห้อง
เปิดเพลงกล่อมให้ทั้งมัมมี๊และเจ้าตัวน้อยนอนหลับฝันดี...
น้ำเหนือขยับตัวเมื่อได้ยินเสียงดังอยู่ใกล้ๆ แล้วก็รู้สึกถึงการยวบตัวลงของที่นอนจนต้องลืมตาขึ้นก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อเห็นใบหน้าของฝาแฝดชะโงกมามอง ทั้งสองคนทำตาโตเมื่อเห็นมัมมี๊ลืมตาขึ้นมา
“มัมๆ ตื่นแล้ว” พี่ฮาร์ทส่งเสียงทักคนแรก
“ครับ มัมๆ ตื่นแล้วครับ ไหน... ขอมัมๆ กอดหน่อย” น้ำเหนือชูแขนออกเพื่อให้ฝาแฝดก้มลงมากอด แขนทั้งสองข้างโอบตัวลูกชายเอาไว้แน่น หอมแก้มนุ่มๆ ของทั้งคู่สลับกันไปมา “อือ... หอมชื่นใจจริงๆ เลย”
ฝาแฝดพากันหัวเราะคิกคักชอบใจแล้วจึงหอมแก้มมัมมี๊คืนบ้าง “มัมๆ ก็ชื่นจาย หอม”
น้ำเหนือดันตัวลุกขึ้นนั่ง พอเห็นมัมมี๊นั่งเรียบร้อยแล้วเจ้าตัวแสบทั้งสองก็ตามมาประกบข้างๆ แล้วกอดแขนมัมมี๊เอาไว้เหมือนกับลูกลิงเกาะแม่ลิงไม่ยอมปล่อย “กลับมาถึงนานหรือยังครับ”
น้องเดียร์ส่ายหน้าจนผมสะบัด “มะนาน เพิ่งกลับมา คุงตาไปรับน้องเดียกะพี่ฮาทมา”
“คุงตาใจดี ซื้อแพนๆ ให้น้องเดียด้วย” พี่ฮาร์ทเล่าบ้าง
“อ๋อ... แพนเค้กคุณหมีน้อยน่ะเหรอครับ” น้ำเหนือร้องอ๋อเมื่อนึกออกว่า ‘แพนๆ’ ของเจ้าตัวแสบหมายถึงอะไร
มันคือแพนเค้กที่ทำเป็นรูปหมีของร้านขนมที่อยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนของฝาแฝดมากนัก เป็นร้านโปรดร้านประจำของเจ้าตัวเล็กเลยทีเดียว
“ช่ายๆ คุงตาบอก กินข้าวก่อนค่อยกิน”
“ใช่แล้วครับ ต้องกินข้าวเย็นก่อนแล้วถึงค่อยกินแพนๆ เนอะ” น้ำเหนือยิ้ม กอดรัดฝาแฝดอยู่บนเตียง “แล้วแด๊ดๆ ล่ะครับ”
“คุยกะคุงตา” น้องเดียร์ตอบ ซบหน้ากับอกของมัมมี๊อย่างออดอ้อน
สามคนแม่ลูกก็พากันนั่งกอดฟัดกันอยู่แบบนั้นโดยไม่ได้สังเกตุเห็นเลยว่ามีใครอีกคนเดินเข้ามาในห้องแล้ว ควอตซ์ยิ้มกับภาพที่เห็นตรงหน้าก่อนจะเดินไปหยิบกล้องมาถ่ายภาพความสุขตรงหน้าเอาไว้ ภาพที่น้ำเหนือยิ้มกว้าง มือกอดลูกชายฝาแฝดทั้งสองคนเอาไว้ ในขณะที่แฝดเองก็ยิ้มแล้วก็หัวเราะซบอกของคนเป็นแม่
“ได้เวลาอาหารเย็นแล้วครับ” หลังจากถ่ายรูปจนพอใจแล้ว ควอตซ์ก็ส่งเสียงเรียกให้ทั้งสามคนหันมามองด้วยท่วงท่าเดียวกันอย่างไม่ผิดเพี้ยน
“แด๊ดๆ” ฝาแฝดร้องเรียนก่อนจะพากันผละออกจากมัมมี๊แล้วโถมตัวใส่แด๊ดดี๊ที่เดินเข้ามาหา
ควอตซ์คว้าตัวลูกชายฝาแฝดเอาไว้ อุ้มลงจากเตียงทีละคน “ไปครับ ลงไปข้างล่างเร็วคุณตารออยู่ วันนี้คุณปู่คุณย่ามากินข้าวที่บ้านเราครับ”
“คร้าบบบ” ฝาแฝดรับคำเสียงดังก่อนจะพากันเดินออกจากห้อง
“คุณพ่อคุณแม่มาเหรอครับ” น้ำเหนือถาม เขาวาดขาลงจากเตียงก่อนจะลุกขึ้นยืนโดยมีควอตซ์ประคองช่วย
ปกติจะเป็นพวกเขาที่ไปทานข้าวเย็นที่บ้านใหญ่ ซึ่งก็จะมีคุณหญิงมรกต คุณโทมัส ลาพิส ครอบครัวของน้ำเหนือ พ่อสินธร และน้าหมอวิรัชกับภรรยา บางวันก็มีโอ๊ตกับลินมาร่วมด้วย
“ครับ คุณแม่บอกอยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง อีกอย่างวันนี้บ้านน้าหมอก็ไม่ได้มาครับ คุณแม่เลยมาที่นี่แทน” ควอตซ์ตอบ มือของเขาโอบอยู่ที่เอวของน้ำเหนือ เขาคอยดูแลและประคองคนรักตลอดจนกระทั่งลงมาถึงห้องอาหารที่ทุกคนนั่งรอพร้อมอยู่แล้ว
น้ำเหนือเดินเข้าไปกอดคุณหญิงมรกต คุณโทมัส ปิดท้ายด้วยกอดพ่อสินธรแล้วนั่งลงข้างๆ อาหารหน้าตาน่าทานวางอยู่เต็มโต๊ะ มีของโปรดของน้ำเหนืออย่างที่ควอตซ์พูด แล้วก็มีของโปรดของฝาแฝดด้วย
ตลอดมื้ออาหารมีแต่เสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะของความสุข หลังจากทานของคาวเรียบร้อยก็เป็นคราวของของหวานที่ฝาแฝดตื่นเต้นยกใหญ่โดยเฉพาะน้องเดียร์ เพราะว่ามีแพนเค้กจากร้านเจ้าโปรด เจ้าตัวเลยทั้งดีใจ ทั้งตื่นเต้นที่จะได้ทาน ส่วนของคนอื่นๆ ก็เป็นผลไม้เย็นๆ ทานชื่นใจ
“แพนๆ” น้องเดียร์โยกตัวไปมาพร้อมร้องแต่คำว่าแพนๆ เป็นจังหวะเหมือนกำลังร้องเพลง เรียกรอยยิ้มจากทุกคนบนโต๊ะ
ทั้งสองคนปรบมือชอบใจเมื่อแพนเค้กวางลงตรงหน้า เป็นแพนเค้กรูปหมีที่ถูกจัดใส่จานอย่างสวยงาม ราดด้วยซอสช็อคโกแลต
“ทานช็อคโกแลตตอนนี้ คืนนี้ต้องตั้งใจแปรงฟันนะครับรู้ไหม” น้ำเหนือเอ่ยเตือนลูกทั้งสองคนที่พากันหยักหน้าอย่างแข็งขัน เข้าใจหรือเปล่าก็ไม่รู้ ได้ยินหรือเปล่าก็ไม่แน่ใจ เพราะกำลังมีความสุขกับแพนเค้กตรงหน้า
คุณหญิงมรกตและคุณโทมัสขอตัวกลับในช่วงหัวค่ำโดยมีควอตซ์เดินไปส่งทั้งคู่ที่บ้าน แม้ว่าจะอยู่ในรั้วเดียวกันและใกล้กันแค่นี้แต่ควอตซ์ก็ไม่อยากปล่อยให้ทั้งสองเดินกลับเองเขาเลยจึงขันอาสาเดินไปส่ง ตอนนี้เลยเหลือน้ำหนือกับพ่อสินธรที่กำลังนั่งช่วยสอนการบ้านให้ฝาแฝด
“ไหนครับ ท่อง A – Z ให้มัมๆ กับคุณตาฟังก่อนเร็ว” น้ำเหนือเรียกฝาแฝด
“A B C D E F G” พี่ฮาร์ทท่องออกมาเป็นทำนองเพลง ก่อนจะตามด้วยน้องเดียร์ที่ร้องออกมาเหมือนกัน “H… I… J… K… L M N O P…”
ทั้งสองผลัดกันร่อง ผลัดกันท่องตัวอักษรภาษาอังกฤษจนจบ แล้วจึงเริ่มท่องตัวอักษรไทยต่อ ปิดท้ายด้วยการทบทวนคำศัพท์ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษจากสมุดภาพคำศัพท์ที่คุณตาคุณปู่ซื้อมาให้
“ใกล้ได้เวลานอนของแฝดแล้วนะน้ำเหนือ พาลูกไปแปรงฟันนอนเถอะ” พ่อสินธรบอกหลังจากหันไปเห็นเวลาที่แสดงอยู่บนนาฬิกาดิจิตอล
“จริงด้วย... พี่ควอตซ์ยังไม่กลับมาผมก็เลยนึกว่ายังผ่านไปไม่นานเท่าไหร่ สงสัยคงนั่งคุยงานกับคุณพ่ออยู่” น้ำเหนือว่า “อย่างนั้นผมพาแฝดไปแปรงฟันนอนก่อนนะครับ พ่อจะเข้าห้องเลยหรือเปล่า”
“อือ พ่อก็ว่าจะเข้าไปแล้วเหมือนกัน” พ่อสินธรพยักหน้า
“ครับ อย่างนั้นฝันดีนะครับพ่อ” น้ำเหนือตอบก่อนจะหันไปเรียกแฝด “พี่ฮาร์ทน้องเดียร์ครับ บอกฝันดีคุณตาก่อนเร็ว เดี๋ยวเราจะได้ไปแปรงฟันนอนกันครับ”
“ฝันดีคับคุงตา” สองแสบประสานเสียงกัน ลุกไปกอดแล้วก็หอมแก้มคุณตาคนละฟอด
น้ำเหนือเดินจูงมือฝาแฝดขึ้นไปบนชั้นสอง เขาบีบยาสีฟันใส่แปรงให้แต่ละคนแล้วยืนดูฝาแฝดแปรงฟัน เข้าไปช่วยตอนที่เห็นว่าเด็กๆ ทำไม่ถูก เช็คดูว่าพวกเขาทำเองได้ดีแล้ว และเรียบร้อยแล้วก็พาเข้านอน เสียงเพลงบรรเลงถูกเปิดคลออยู่ในห้องนอนของทั้งคู่ ฝาแฝดนอนมองมัมมี๊อยู่บนเตียงขนาดใหญ่ ระหว่างที่มัมมี๊เดินไปหยิบหนังสือนิทานมา
ขยับไปกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ข้างๆ ฝาแฝด น้ำเหนือเล่านิทานก่อนนอนให้ฟัง ใช้เวลาไม่นานฝาแฝดก็หลับสนิท น้ำเหนือยังไม่ได้ขยับลุกไปไหน แต่นอนมองทั้งคู่จนไม่รู้ว่าตัวเองเผลอหลับไปนอนไหน เพราะรู้ตัวอีกทีก็ในตอนเช้า บนเตียงในห้องนอนของเขากับควอตซ์แล้ว โดยมีคนตัวสูงนอนกอดเขาเอาไว้ไม่ยอมปล่อย
❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈ ❈
มาแล้วจ้า คิดถึงกันไหม??? ช่วงนี้พยายามปั่นนิยายสต็อกเอาไว้อยู่ค่ะ แต่ก็ยังไม่ค่อยคืบหน้าเท่าไหร่เพราะมีเวลาแต่งแค่ตอนดึกๆ ไม่กี่ชั่วโมง เลยกว่าจะได้แต่ละ 50% ก็ใช้เวลาหลายวันเลยค่ะ ยังไงก็รอกันหน่อยน้า ไม่ทิ้ง ไม่หนี ไม่หายแน่นอนค่ะ แต่อาจจะมาช้าเท่านั้นเอง
เนื้อเรื่องในช่วงนี้ก็ยังจะสบายๆ อยู่นะคะ ไปเรื่อยๆ ตามประสาคนมีครอบครัว ไม่ได้หวือหวาหรืออะไร เป็นชีวิตปกติของคนทั่วๆ ไป(หรือเปล่า) เตรียมของรับขวัญหลานกันเอาไว้นะคะ อีกไม่นานค่า ภาคนี้คงไม่ได้กล่าวถึงช่วงท้องมากเท่าไหร่ เพราะไม่อย่างนั้นเนื้อหามันจะซ้ำกับภาคแรกเนอะ แต่ก็จะพยายามไม่รวบรัดตัดตอนจนเกินไปนะคะ
แล้วเจอกันตอนหน้านะคะ ^^
ไม่อยากจะขออะไรมาก แต่ขออย่างเดียวอ่านแล้วเมนต์หน่อยน้า ไม่งั้นพี่ควอตซ์น้องเหนือน้อยใจแย่เลย รักพี่ควอตซ์เมนต์ รักน้องเหนือเมนต์ รักคนแต่งเมนต์ ไม่รักกันก็เมนต์ค่า
สำหรับเฟสบุ๊คค่ะ https://www.facebook.com/fgc32yaoi
สำหรับทวิตเตอร์ค่ะ https://twitter.com/Fangiily_GC
เข้าไปพูดคุย สอบถาม ทวงหานิยายกันได้เลยนะคะ ยินดีตอบทุกคน ทุกข้อสงสัย(ที่ตอบได้จ้า)
ฝากอุ้มรักด้วยนะคะ อย่าลืม กดเฟบ กดเมนต์ กดโหวด กดแชร์ แล้วแต่สะดวกเลยน๊า คนละนิดคนละหน่อยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จุ๊บๆ ขอบคุณค่ะ
หัวข้อ: ❤... อุ้มรัก ' S ...❤ #Mpreg [Yaoi , Boy's Love] ► ตรวจสอบสถานะการโอนเงิน l P.45 (อ่าน 246490 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก