กล(รัก)เกียร์ ตอนที่ 26 : ค่ายอาสาวันที่สอง
##ฟ้าหน้าเปื้อน## การนอนของผมเมื่อคืนนี้ ภายใต้หลังคาใหม่ที่พี่ดินซ่อมให้ราบรื่นไปด้วยดี ถึงแม้ว่าฝนจะตกลงมาอย่างหนักตลอดทั้งคืน ก็ไม่มีน้ำรั่วลงมาแบบเมื่อวาน และวันนี้ผม ไอ้หิน ไอ้ปกป้อง ตื่นกันตั้งแต่ตีสี่ครึ่งเพื่อไปช่วยงานในครัว เพราะเป็นเวรของบ้านปกาเกอะญอ ที่ต้องเตรียมอาหารทั้งสามมื้อของวันนี้
"อื้อออออ....หนาวชิบ" ไอ้หินบ่นออกมาขณะที่ยืนบิดขี้เกียจอยู่ตรงหน้าห้องพัก
"มึงยังไม่ชินกับอากาศหนาวแบบนี้อีกหรอว๊ะ" ผมถามไอ้หินแล้วก็เดินไปแปรงฟัน ล้างหน้า ตรงอ่างล้างหน้าสำหรับเด็กเล็กใกล้ๆห้องพัก เพราะขี้เกียจเดินไปห้องน้ำซึ่งอยู่ไกล
"สวัสดีครับพี่เทมส์ ตื่นแต่เช้าเลยนะครับพี่" ผมทักทายพี่เทมส์ที่กำลังล้างหน้าอยู่ พี่เทมส์ก็หันมายิ้มให้ผม
"ก็วันนี้บ้านปกาเกอะญอเป็นเวรงานครัวไง"
"อ่อ ใช่ ผมลืมว่าพี่เทมส์ก็อยู่ปกาเกอญอเหมือนผม แหะ แหะ"
"ขี้ลืมจริงๆนะเรา พี่ไปก่อนละไว้เจอกันที่ครัวนะครับ" พี่เทมส์บอกผมแล้วก็เอามือขยี้หัวผมเบาๆด้วยความหมันเขี้ยว
"ไอ้ฟ้า ขอยาสีฟันหน่อยดิ" ไอ้หินเดินมาขอยาสีฟันกับผม
"อยู่ในห้องอ่ะ กูบีบใส่แปรงมาไม่ได้เอาหลอดยาสีฟันออกมา"
"โว๊ะ...มึงนี่นะ ใช่ไม่ได้เลยหว่ะ" ไอ้หินว่าผมแล้วก็ส่ายหัว
"เอ้า กูผิดอีก ไอ้บ้า" ผมว่ามัน มันก็หัวเราะ
"อ่ะหิน ยาสีฟัน" ไอ้ปกป้องยื่นหลอดยาสีฟันให้ไอ้หิน การแปรงฟันของไอ้หินเลยจบลงด้วยดี เพราะหลอดยาสีฟันของไอ้ป้อง
หลังจากล้างหน้าแปรงฟันเสร็จ ผมสามคนก็เดินไปที่โรงครัว ระหว่างทางผมนึกขึ้นได้ว่าไอ้พี่ดินก็อยู่ปกาเกอะญอเหมือนกันนี่นา แล้วทำไมไม่ออกมาช่วยงานครัว หรือถืออภิสิทธิว่าตัวเองเป็นเซนเตอร์ ก็เลยจะทำหรือไม่ทำก็ได้...หึ..!!
"กรี๊ดดดด...!!!! สามหนุ่มหล่อมา มานี่ก่อนเลยค่ะพี่มีโอวัลตินร้อนๆให้ดื่มกันก่อน จะได้กระชุ่มกระชวย" พี่โอปอส่งเสียงเจือยแจ้วมาแต่ไกล
"สวัสดีครับพี่โอปอ ตื่นเช้าเลยนะครับวันนี้" ผมแซวพี่โอปอ
"ก็วันนี้พี่ต้องทำงานครัวนี่คะ ก็เลยต้องตื่นเช้า"
"พี่โอปออยู่อาข่าไม่ใช่หรอครับ ทำไมมาช่วยปกาเกอะญออ่ะครับ" ไอ้หินถามพี่โอปอ
"ก็พี่อยากเห็นหน้าน้องหิน น้องฟ้า แล้วก็ล่าสุดน้องปกป้องนี่คะ พี่เลยยอมตื่นเช้ามาชงโอวัลตินอร่อยๆไว้รอไงคะ" พี่โอปอบอกพวกผม
"โถ่...อีปอ มึงจำวันผิดก็บอกมาเถอะ นี่ๆสามคนก็ระวังนะอีปอมันใส่ยาเสน่ห์ให้รักให้หลง ระวังตัวให้ดี" พี่ส้มช่างภาพประจำค่ายแซวพี่โอปอ ทำเอาคนโดนแซวค้อนขวับ
"เอาเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เวรบ้านอาข่า กูก็จะได้เจอน้องคิม น้องเทียนแล้วก็น้องทิว อาหารตาอีโอปอไม่เคยขาดหรอกโว๊ย ฮ่าๆ" พี่โอปอพูดแล้วก็ส่งเสียงคำรามออกมาอย่างผู้ชนะ ทุกคนก็หัวเราะเฮฮากัน
"น้องผู้ชายใครก่อไฟเป็นบ้างคะ มาช่วยพี่ก่อไฟหน่อยค่ะ" พี่ปีสามขออาสาสมัครก่อไฟในเตา ซึ่งเป็นเตาถ่าน
"ผมก่อไฟเป็นครับ ไอ้ฟ้าก็เป็น" ไอ้หินยกมืออาสาไปก่อไฟ แต่ก็ไม่วายยังมีน้ำใจลากผมไปด้วยอีกคน
"เชี่ยหิน กูก่อไม่เป็น" ผมกระซิบบอกไอ้หิน
"ก็มาช่วยกูไง จะให้กูทำคนเดียวงั๊ย?" ไอ้หินว่าผม
"อ่อ เออๆก็ได้"
ผม ไอ้หิน ไอ้ป้อง ช่วยกันก่อไฟ ซึ่งมีเตาอยู่สองเตาให้พวกผมก่อไฟเพื่อทำกับข้าว ในมื้อเช้านี้เป็นผัดแตงกวาใส่ไข่กับต้มยำปลากระป๋อง
"หนุ่มๆขอถ่ายรูปหน่อยค่ะ"
"โห่..พี่ส้มครับ ถ่ายแต่เช้าเลยหรอพี่" ผมถามพี่ส้ม พี่ส้มก็ยิ้มให้
"ถ่ายรูปก็ต้องถ่ายตอนทำงานสิคะ จะได้รู้ว่าทำงานจริงๆ"
"พี่ส้มอยากได้ภาพที่สมจริงใช่มั๊ยครับ เดี๋ยวผมจัดให้" ไอ้หินบอกพี่ส้ม
"เอาเลยค่ะ เต็มที่เลยค่ะน้องหิน"
สิ้นเสียงพี่ส้ม ไอ้หินก็เอามือที่เปื้อนถ่านของมันมาป้ายหน้าผม จนใบหน้าผมเป็นรอยเขม่าสีดำๆจากสีของถ่าน
"เชี่ยหิน เล่นไรเนี่ย" ผมว่าไอ้หินแล้วก็เอามือปัดๆรอยดำบนหน้าออก แต่ยิ่งปัดก็ยิ่งเลอะ ไอ้หินกับไอ้ป้องก็หัวเราะกับท่าทางของผม
"ถ่ายรูปได้เลยครับพี่ส้ม ไอ้ฟ้าก่อไฟจนหน้าดำเลย ฮ่าๆ" ไอ้หินบอกพี่ส้มให้ถ่ายรูป โดยที่มีผมหน้าดำอยู่คนเดียว
"เชี่ยหิน แกล้งกูนะมึง" ผมว่าไอ้หินหลังจากพี่ส้มถ่ายรูปเสร็จแล้วก็เดินออกไป แต่ไอ้หินก็ไม่สำนึกยังคงหัวเราะสะใจกับผลงานของมันที่อยู่บนใบหน้าของผม
"สงสารน้องฟ้า โดนน้องหินเอาถ่านป้ายหน้า ดำเลย" พี่ส้มบอกพี่เทมส์แล้วก็เอารูปให้พี่เทมส์ดู พี่เทมส์ก็หัวเราะ
"ไอ้เด็กพวกนี้เล่นเลอะเทอะกันแต่เช้า"
"เออ เทมส์ ทำไมน้องฟ้าดูสนิทกับแก๊งค์ดินจังอ่ะ"
"ก็น้องหินน้องทิวเรียนวิดวะนี่ เห็นว่าเป็นน้องรหัสแก๊งค์นั้นด้วย ฟ้ามันก็คงไปตามๆเพื่อนอ่ะ"
"อ๋อ อย่างนี้นี่เอง ถึงว่าน้องฟ้าดูสนิทกับทั้งแก๊งค์นั้นเลย"
"แล้วอย่างนี้เทมส์ไม่น้อยใจหรอ น้องรหัสไม่เข้าหาเลยเนี่ย"
"ไม่หรอกครับ ก็ไม่ถึงขนาดนั้น ฟ้ากับเทียนก็เจอเทมส์บ่อยๆนะ มีแต่เทมส์แหล่ะที่ไม่ค่อยได้เทคแคร์น้อง รู้สึกผิดเหมือนกัน"
"ไอ้ฟ้า มึงเอาพัดพัดไฟเตานี้ให้มันติดนะ เดี๋ยวกูไปล้างมือก่อน" ไอ้หินสั่งงานผมแล้วก็ยื่นพัดมาให้ ส่วนไอ้ป้องก็นั่งพัดอีกเตาอยู่ข้างๆผม
"อ่าว..เห้ย แล้วมึงจะไม่ให้กูล้างหน้าเลยหรอเนี่ย ถ้ากูเป็นสิวน๊าาาาา" ผมหันไปว่าไอ้หิน ไอ้ตี๋ตัวโย่งก้มตัวลงมาหาผม พร้อมกับเอาสองมือของมันมาประกบกับแก้มของผม แล้วก็จับหน้าผมส่ายไปส่ายมา
"ถ้ามึงเป็นสิวก็จะได้ไม่ต้องขึ้นประกวดเดือนมหา'ลัยไง ไม่ดีหรอครับไอ้ฟ้า" ไอ้หินพูดใส่ผมด้วยน้ำเสียงหมันเขี้ยว ก่อนที่จะปล่อยมือจากแก้มผมแล้วก็เดินออกไป
"เชี่ยหิน..ฝากไว้ก่อนเหอะมึง เสือกเป็นบัดดี้กู แกล้งก็ไม่ได้" ผมด่าไอ้หินเบาๆ แต่ก็พอที่ไอ้ป้องจะได้ยิน
"มึงกับไอ้หินดูสนิทกันดีเนอะ" ไอ้ป้องพูดกับผม
"เออ ก็เป็นเพื่อนกันตั้งแต่อนุบาลอ่ะ ไอ้ทิวอีกคน"
"อ่อ..ถึงว่า เล่นกันแบบนั้นได้"
"โห...มากกว่านี้มันก็เล่น ไอ้หินอ่ะ" ผมบอกไอ้ป้องแล้วก็ส่ายหัวกับความเกรียนของไอ้หิน
"แหม่ เซนเตอร์ค่าย ตื่นสายจังนะคะ" พี่ปีสามพูดแซวพี่ดิน ที่เพิ่งจะตื่นมาช่วยงานครัว
"นาฬิกาไม่ยอมปลุกครับพี่ แหะ แหะ" พี่ดินตอบพี่ปีสามแล้วก็เดินมาหาผม
"ไอ้ตี๋...ตื่นก่อนก็ไม่ยอมปลุกกูนะมึง" พี่ดินนั่งลงข้างๆผมแล้วก็ว่าผม ก่อนที่จะจิบโอวัลตินอุ่นๆอย่างสบายใจ
ผมเพิ่งสังเกตุเห็นว่าที่แขนข้างซ้ายของพี่ดินมีปลอกแขนสีน้ำตาลที่มีลายปักสัญลักษณ์ค่ายติดอยู่ คงจะเป็นสัญลักษณ์ของคนที่เป็นเซนเตอร์ค่ายอ่ะครับ พี่ปลื้มที่เป็นประธานค่ายก็มีปลอกแขนนะครับแต่ของพี่ปลื้มจะเป็นสีเขียวแก่"ผมชืื่อฟ้าครับพี่ ไม่ใช่ตี๋" ผมหันไปบอกพี่ดิน แกมองหน้าผมแล้วก็หัวเราะออกมา
"เหี้ย มอมเป็นแมวแต่เช้าเลยมึง" พี่ดินหัวเราะลั่นเมื่อเห็นหน้าของผมเปื้อนมอมแมมเพราะฝีมือไอ้หิน
"ไอ้ดิน เอาซักอย่างจะเป็นเหี้ยหรือแมว ฮ่าๆ" พี่ปีสองเพื่อนพี่ดินพูดขึ้นมา ผมเองไม่รู้สึกสนุกด้วย แต่ก็ได้แค่มองแรงใส่ฝ่ายตรงข้าม
"แหม่ะ แซวแค่นี้มองกูยังกะจะฆ่ากูเนอะ" พี่ดินว่าผม
"อ่ะ พัดให้หน่อยครับ ผมขอไปล้างหน้าก่อน" ผมบอกพี่ดินแล้วก็ส่งพัดไปให้แก ก่อนที่จะลุกออกไปล้างหน้า
เดินผ่านตรงที่เค้าหั่นผักกัน ก็เห็นไอ้หินเสนอหน้าอยู่ในวงนั้น แถมหัวเราะอย่างสบายใจ
"เชี่ยหิน มาล้างมือนานจังเนอะมึงเนี่ย" ผมว่าไอ้หิน ทุกคนที่หั่นผักอยู่หันมาเห็นหน้าผมก็หัวเราะกันจนผมรู้สึกอาย ก็เลยเดินหนีออกมาล้างหน้า
ล้างหน้าเสร็จผมก็กลับไปตรงเตา ตอนนี้ไฟติดทั้งสองเตาแล้ว พี่ปีสามที่เป็นหัวหน้าแม่ครัวก็เอาหม้อมาตั้งเตรียมทำต้มยำปลากระป๋อง
"พี่ครับมีอะไรให้ผมทำอีกมั๊ยครับ" ผมถามพี่ที่อยู่ตรงนั้น
"มีค่ะ น้องฟ้าไปขอปลากระป๋องจากพี่อิ่มมาสองโหลนะคะ"
ผมเดินไปหาพี่ปีสามที่ชื่อพี่อิ่ม แล้วก็ขอปลากระป๋องมาสองโหล พี่อิ่มเป็นคนจัดการเรื่องการเบิกวัตุดิบต่างๆในงานครัว หลังจากได้ปลากระป๋องมาแล้ว ผมก็เอามาให้พี่ที่อยู่หน้าเตา
"น้องฟ้าแกะปลากระป๋องเทใส่กะละมังแล้วเอาทัพพีขยี้ให้เป็นชิ้นเล็กๆนะคะ"
"ได้ครับพี่"
ผมกับไอ้ป้องนั่งแกะปลากระป๋องใส่กะละมัง อยู่ๆพี่ดินก็มานั่งข้างๆผม พร้อมกับเอาขนมในมือมาจ่อตรงปากของผม แล้วก็โยนอีกชิ้นนึงให้ไอ้ป้อง
"อ่ะไอ่น้องป้องกินขนมก่อน"
"ขอบคุณครับพี่ดิน" ไอ้ป้องขอบคุณพี่ดินแล้วก็แกะขนมกิน ส่วนผมก็ยังนิ่ง ไม่กินขนมที่พี่ดินกำลังป้อน
"อ่าว กินดิว๊ะ กูป้อนเนี่ย" ไอ้พี่ดินทำเสียงหงุดหงิด คงเห็นว่าผมไม่ยอมกินซักที
"ไม่กินอ่ะครับ"
"กินเดี๋ยวนี้"
"ทำไมต้องบังคับ"
"กูไม่ได้บังคับ แต่ตั้งใจอยากให้กิน""กินดิ" พี่ดินดันขนมเข้ามาจนชนปากของผม ผมขี้เกียจรำคานก็เลยอ้าปากงับขนมมากิน
"แหม่ๆ ดูนั่น มีป้อนขนมกันด้วย"
"เอ้า ก็น้องฟ้ามือเปื้อน ไอ้ดินป้อนขนมให้ไม่เห็นจะแปลก"
"น้องป้องก็มือเปื้อนป่าวว๊ะ ทำไมป้อนแต่น้องฟ้าอ่ะ"
"ก็คนมันชอบ จบมะ" พี่ขวัญบอกเพื่อน ทำเอาทุกคนที่ได้ยินถึงกับยิ้ม
"จริงหรอขวัญ ไอ้ดินเนี่ยนะชอบน้องฟ้า บ้าไปแล้ว"
"ดูๆกันไป จบค่ายมีคำตอบแน่ๆ" พี่ขวัญบอกเพื่อนๆ แล้วก็มองมาที่ผมกับพี่ดินที่คุยกันอยู่ราวกับว่านั่งจีบกันในสายตาคนอื่น แต่ในความเป็นจริงแล้วมันไม่ใช่เลยซักนิด
"พี่ ผมไม่กินละครับขนมติดคอ อยากกินน้ำ"
"กูต้องไปเอาน้ำมาให้มึงกินใช่มั๊ย" พี่ดินถามผม
"ก็ผมมือเปื้อนอ่ะจะให้ทำไง"
"เออๆ ก็ได้ว๊ะ" ไอ้พี่ดินบอกผมแล้วก็กระฟัดกระเฟียดไปเอาน้ำมาให้ผมดื่ม
พี่ดินกลับมาอีกครั้งพร้อมกับวางแก้วน้ำข้างๆตัวผม
"เต็มใจทำป๊ะเนี่ย ถ้าไม่เต็มใจผมให้คนอื่นเอามาให้กินก็ได้ครับ" ผมว่าพี่ดิน คนตรงหน้าก็ทำหน้านิ่งๆใส่ผม แต่คราวนี้ผมไม่กลัวหรอก ไอ้สายตานิ่งๆของพี่เค้าอ่ะ
"ไอ้หิน มาป้อนน้ำหน่อยดิ มือกูเปื้อน" ผมเรียกไอ้หินมาป้อนน้ำ แต่กว่าไอ้หินจะลุกเดินมาถึงผม พี่ดินก็รีบหยิบแก้วน้ำขึ้นมาป้อนผมซ๊ะก่อน ผมแอบยิ้มให้กับความฟอร์มจัดของพี่แกเลย...
ตอนนี้ก็เกือบๆหกโมงเช้าแล้ว ลูกค่ายทยอยมารวมตัวกันที่ลานกิจกรรมเพื่อทำกายบริหาร พวกผมเสร็จจากงานครัวก็เดินไปรวมกับลูกค่ายคนอื่นๆที่ลานกิจกรรม วันนี้พวกพี่โอปอก็ออกมานำทำกายบริหารเหมือนเดิมครับ กระตุ้นความเฮฮากันแต่เช้าเลย แต่วันนี้ไม่มีกิจกรรมกอดเหมือนเมื่อวาน ผมเองก็เสียวๆเหมือนกัน ถ้ามีกิจกรรมนี้อีกก็ไม่รู้ว่าจะโดนไอ้พี่ดินกอดอีกหรือเปล่า หลังจากทำกายบริหารเสร็จ พี่ดินก็ออกไปประกาศรายชื่อผู้ที่ได้ไปอยู่หน่วยงานต่างๆครับ หลักๆก็มี งานพยาบาล งานครัว งานซ่อมแซม งานสวัสดิการ และก็งานรวมซึ่งก็คือการช่วยกันปรับหน้าดินในวันที่สองเพื่อทำสนามกีฬา
"ฟ้า ปีหนึ่ง อ.ก. งานพยาบาล" เสียงพี่ดินประกาศชื่อผมให้ไปอยู่งานพยาบาล
"เห้ย งานพยาบาลอีกแล้วหรอว๊ะ" ผมพูดออกมาเสียงดัง ทำเอาคนข้างๆอย่างไอ้หินหันมามอง
"ทำไมว๊ะ งานพยาบาลสบายดีออก" ไอ้หินบอกผม
"ป่าว มันก็สบายจริงแหล่ะ แต่กูก็อยากทำอะไรที่มันหนักกว่านี้ป่าวว๊ะ มาค่ายทั้งที่ให้นั่งอยู่แต่เต๊นท์พยาบาลเนี่ยนะ" ผมบ่นออกมา
"เออ ก็เวลาที่ไม่มีคนป่วย มึงก็ขอพี่เค้ามาช่วยดิว๊ะ ขอพี่เค้าออกมาประจำตรงลานดินก็ได้ เผื่อมีใครเป็นอะไรจะได้ไม่ต้องเรียกวอตามกัน" ไอ้หินออกความคิด ผมเองก็เห็นด้วยกับความคิดของมัน
"เออ ขอบใจเว๊ยไอ้หิน มึงนี่เก่งจริงๆ วันนี้กูได้ออกไปช่วยมึงปรับพื้นดินแน่" ผมบอกไอ้หิน ไอ้ตี๋นั่นก็พยักหน้าให้ผม
หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ ซึ่งมื้อนี้ผมกินได้แค่ต้มยำปลากระป๋องครับ ส่วนผัดแตงกวาใส่ไข่ผมไม่แตะเลยซักคำ เพราะไม่ชอบแตงกว่า ไอ้ทิวแบ่งไข่เค็มที่บัดดี้มันฝากมาให้ ให้ผมกินครึ่งนึง ก็เลยทำให้มื้อเช้าของผมจบลงด้วยดี แต่....!! ความหายนะก็มาหาผมจนได้ เมื่อเพื่อนคนนึงเอาแตงกวามาให้ผมสองลูกแล้วบอกผมว่า
บั๊ดด๊อกให้เอามาให้ ผมมองหน้าไอ้หิน ไอ้ทิวที่อยู่ใกล้ๆ ผมสงสัยมันสองคนเพราะพวกมันรู้ว่าผมไม่ชอบกินแตงกว่า แต่ไอ้สองคนนั้นก็ปฏิเสธว่าไม่ได้แกล้งผม มันไม่ได้มีผมเป็นบั๊ดด๊อก...แล้วใครหล่ะ?
"กินให้หมดเลยนะฟ้า บั๊ดด๊อกนั่งดูอยู่" เพื่อนคนนั้นบอกผมแล้วก็เดินออกไป ทิ้งแตงกวาสองลูกอยู่ตรงหน้าผม
ผมก็หยิบแตงกวาขึ้นมากัดกิน ในใจก็คิดแค้นว่าใครกันที่แกล้งผมแบบนี้ กลั้นใจกินไปจนหมดสองลูก แล้วความพะอืดพะอมก็เกิดขึ้น มันปั่นป่วนในท้อง จนสุดท้ายต้องรีบออกมาอ้วกจนหมดไส้หมดพุง ไอ้หินตามเอาน้ำมาให้ผมบ้วนปาก
"ไอ้ฟ้าเป็นไงบ้างว๊ะ" ไอ้หินถามผมแล้วก็ลูบหลังให้ผม
"เชี่ย อย่าให้กูรู้นะว่าใคร" ผมพูดออกมา
"น้องฟ้าเป็นยังไงบ้างคะ ไหวป่าวเนี่ย" พี่ขวัญสต๊าฟพยาบาลตามมาถามผมด้วยความเป็นห่วง
"ไหวครับพี่ ผมไม่เป็นอะไร" ผมบอกพี่ขวัญ แล้วก็บ้วนปาก หลังจากนั้นก็เดินกลับมาที่โรงอาหาร เห็นไอ้พี่ดินนั่งคุยอยู่กับพี่โอมพี่อาทิตย์ด้วยความร่าเริง ผมโคตรเกลียดรอยยิ้มกับสายตากรุ้มกริ่มนั้นเลยอ่ะ มันเห็นแล้วไม่สบายตาเลยซักนิด
"ฟ้ามาหาพี่หน่อยดิ๊" พี่โอมเรียกผมให้เข้าไปหา ผมก็เดินไปหาพี่โอม
"ครับพี่โอม มีอะไรหรอครับ"
"อ่ะ บัดดี้ฝากมาให้" พี่โอมบอกผมแล้วก็ยื่นตังค์ให้ร้อยนึง
"หูยยย บัดดี้ฟ้าแม่งรวยหว่ะ คงแจกวันละร้อยเลยมั้งเนี่ย" พี่อาทิตย์แซวผม
"ให้ผมจริงๆหรอครับพี่โอม"
"เอ้า...จริงดิ ก็บัดดี้ฝากมาให้ ไม่ใช่พี่" พี่โอมบอกผม ผมก็รับเงินมาแบบไม่อยากจะเชื่อพี่โอมซักเท่าไหร่ ไอ้พี่ดินก็มองๆผมแต่ก็ไม่พูดอะไร
"คนอะไรกลัวแตงกวา" พี่ดินพูดขึ้นมาเบาๆแต่ก็พอที่จะทำให้ผมได้ยิน ไว้เท่าความคิดผมเดินเข้าไปหาพี่ดิน
"พี่ใช่มั๊ยที่ให้คนเอาแตงกวาไปให้ผมกิน"
ไอ้พี่ดินมองหน้าผม สายตาแม่งโคตรกวนตีน ถ้าทำได้ผมต่อยไปแล้ว
"แตงกวาอะไรกูไม่รู้เรื่อง อย่ากล่าวหากันดิว๊ะ"
"ไอ้ฟ้าไปเหอะ เค้าเริ่มงานกันแล้ว" ไอ้เทียนมาดึงตัวผมให้ออกไปจากตรงนั้น ผมก็ได้แต่ฝากสายตาเคียดแค้นเอาไว้กับไอ้พี่ดินที่ยังคงทำตัวไม่รู้ร้อนรู้หนาว
"ไอ้ดินมึงก็ไปแกล้งน้องมัน ทีมึงยังอ้วกตอนกินผัดเปรี้ยวหวาน นี่น้องแม่งกินสดๆจะไม่อ้วกได้ไงว๊ะ" พี่อาทิตย์หันไปว่าพี่ดิน ที่เอาแต่นั่งยิ้มสะใจที่ได้แกล้งคน
##รักฟ้าโว๊ยยยยยย##ผมเดินมาที่เต๊นท์พยาบาล ก็ขออนุญาตพี่ขวัญออกไปช่วยงานปรับดิน พี่ขวัญก็อนุญาต แต่ก็ให้ผมเตรียมกระเป๋าอุปกรณ์ปฐมพยาบาลไปด้วย เผื่อมีใครเป็นอะไรผมจะได้ปฐมพยาบาลให้ทัน
"อ้าวฟ้า มาช่วยงานปรับดินหรอ" เพื่อนผู้หญิงถามผม
"ครับ อยู่เต๊นท์พยาบาลมันเหงาๆอ่ะ เลยขอมาช่วยงานนี้ดีกว่าน่าสนุก"
"อ่ะถุงมือ" ไอ้คิมเอาถุงมือมาให้ผม
"ขอบใจหว่ะคิม"
"ไปขอบใจพี่ดินนู่นเค้าให้กูเอามาให้มึง" ไอ้คิมบอกผม ผมมองไปตรงกองดิน ก็เห็นพี่ดินยืนสั่งงานอยู่ ไอ้คิมก็ชวนผมเดินไปตรงกองดิน ไอ้หินกำลังเอาจอบโกยดินใส่บุ้งกี๋ ให้เพื่อนๆเอาไปเททับตรงที่เป็นแอ่ง เพื่อให้ระดับพื้นที่ให้เท่ากันไม่เป็นหลุมเป็นบ่อ
"มาจนได้ ดื้อจริงนะมึงเนี่ย" ไอ้พี่ดินว่าผม ตอนนี้คนตรงหน้า หน้าแดงๆมีเหงื่อซึมนิดๆ คงเพราะตอนสายๆแบบนี้แดดเริ่มออก ทำงานกลางแจ้งเหงื่อแตกไปตามๆกัน
"ไป..อยากทำนักก็เอาดินไปถมตามแอ่งนู่น ใส่ถุงมือด้วยหล่ะ" พี่ดินบอกผม ผมก็แอบๆยิ้ม โถ่..ที่แท้ก็แอบเป็นห่วงนี่หว่า
ช่วงเช้า พอช่วยงานเสร็จ ผมก็แว๊บเข้าห้อง เอาช๊อกโกแลตมาแจกเด็กๆ ไกรสร ศุภโชค ก็มาหาผม ผมนั่งคุยอยู่กับไกรสรแล้วก็ศุภโชค พี่ดินก็มานั่งด้วย
"อ้ายฟ้า เมื่อวาอ้ายดีเลี้ยะเขอะโหนมเพี่ยะเลอ" //อ้ายฟ้า เมื่อวานอ้ายดินเลี้ยงขนมเพียบเลย//
"หรอครับ อร่อยกว่าช๊อกโกแลตของพี่มั๊ย" ผมถามไกรสรกับศุภโชค ทั้งสองคนมองหน้ากันแล้วก็มองเลยไปทางพี่ดิน คงไม่รู้จะตอบยังไง ครั้นจะตอบว่าขนมของผมอร่อยกว่าก็กลัวจะอดขนมจากพี่ดิน แต่ถ้าจะบอกว่าขนมของพี่ดินอร่อยกว่าก็เห็นทีจะอดช็อกโกแลตจากผมแน่ๆ
"อาหร่อยท่าๆกา" //อร่อยเท่าๆกัน//
"หึ๊..มันรู้จักตอบนี่หว่า ดีๆ เดี๋ยววันนี้ไปช่วยกันถมดินนะ ได้มั๊ย เดี๋ยวมีขนมให้อีก" พี่ดินบอกไกรสรกับศุภโชค
"โอเคคั๊บ อ้ายดี" //โอเคครับ อ้ายดิน//
"แหม่ รู้จักพูดโอคุงโอเคด้วยนะ ฮ่าๆ" ผมพูดออกมาแล้วก็หัวเราะกับความไร้เดียงสาของเด็กๆ
"มึงก็หยุดหัวเราะได้ละ ไปกินข้าว" พี่ดินว่าผมแล้วก็จับแขนผมพาเดินออกมาจากตรงนั้น
"พี่ปล่อย...ผมเจ็บ" ผมบอกพี่ดิน อีกฝ่ายก็หยุดเดินแล้วปล่อยมือจากผม คงลืมตัว
แล้วผมกับพี่ดินก็เดินไปที่โรงอาหาร ไอ้พวกนั้นรอผมอยู่ที่โต๊ะแล้ว ส่วนพี่ดินก็แยกไปนั่งกับกลุ่มเพื่อนเค้า กับข้าวมื้อนี้เป็นไข่เจียวใส่หอมหัวใหญ่กับผัดกระเพราหมูสับ อร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก หลังจากกินข้าวเสร็จ ผมก็ไปช่วยเพื่อนๆล้างจาน เพราะวันนี้เป็นเวรของบ้านปกาเกอะญอ ล้างจากเสร็จก็มีเวลาพักนิดนึงก่อนที่จะเริ่มงานตอนบ่าย ผมเดินไปตรงกำแพงกำลังใจ ข้อความถึงน้องฟ้า อ.ก. มาเพียบเลยครับ ผมหยิบชอล์กขึ้นมาเขียนเพราะนึกสนุก
"เกลียดดินโว๊ยยยยย จากบั๊ดด๊อก" หลังจากนั้นก็เดินออกมาทำเป็นไม่รู้เรื่อง คงไม่มีใครจำลายมือผมได้
งานในช่วงบ่าย ที่สนามดินครึกครื้นมาก เพราะไอ้หินเกณฑ์เด็กๆมาช่วยงาน โดยมีข้อเสนอว่า ถ้าช่วยงานเสร็จอ้ายฟ้าจะพาไปเลี้ยงขนม แม่ง...เอาผมไปอ้างจนได้ พองานช่วงบ่ายเสร็จ ผมก็เลยต้องพาเด็กๆสิบกว่าคนไปเลี้ยงขนมที่ร้านค้าเล็กๆในหมู่บ้าน ซึ่งทำเอาผมประหลาดใจมาก เพราะเงินแค่หนึ่งร้อยบาท ผมสามารถซื้อขนมให้เด็กสิบกว่าคนนั้นได้กินกันครบทุกคน ซึ่งเรื่องแบบนี้ไม่มีทางเกิดขึ้นที่กรุงเทพฯได้แน่นอน
หลังจากเล่นกับเด็กๆซักพัก ไอ้คิมก็มาตามพวกผมกลับไปกินข้าวเย็น ซึ่งจริงๆแล้วผมต้องช่วยเพื่อนๆบ้านปกาเกอะญอตักข้าว เตรียมไว้ให้ลูกค่ายกิน แต่ผมก็มัวมาเอ้อระเหยกับเด็กๆ ก็เลยโดนทำโทษให้ล้างจานแทน ไอ้หินก็ด้วยเพราะมันก็อยู่กับผมไม่ยอมมาช่วยเพื่อนๆ
หลังจากล้างจานเสร็จ ผมก็เตรียมตัวจะไปอาบน้ำ เดินผ่านกำแพงกำลังใจ เห็นลูกค่ายหลายคนยืนอ่านข้อความอยู่ ผมก็เดินเข้าไปอ่าน ตรงที่ผมเขียนว่าเกลียดดิน ตอนนี้มีคนมาเขียนตอบไว้
"รักฟ้าโว๊ยยยยยยยย จากปฐพี""เชี่ย ใครมาเขียนตอบว๊ะ" ผมพึมพำออกมาเบาๆ แต่นั่นก็ทำให้หัวใจของผมเต้นแรงขึ้นมาได้ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าใครคือคนที่เขียนข้อความนี้....ซึ่งอาจจะไม่ใช่พี่ดินก็ได้
--------------------------------------
ข้อความบางข้อความมันอาจจะธรรมดา แต่..แค่ได้อ่าน หัวใจก็เต้นแรง
ขอบคุณคนอ่านทุกๆคนนะครับ สำหรับคำคอมเม้นต์ ติ-ชมกันได้เลยนะครับ 
**ขอบคุณ
คุณwarin นะครับสำหรับคำผิด แก้ไขแล้วครับ^^
หัวข้อ: @@กล(รัก)เกียร์ :ตอน : ชั่วฟ้าดินสลาย [The End][จบแล้วครับ] (Up.04.Oct.2017)@@ (อ่าน 185497 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก