กล(รัก)เกียร์ ตอนที่ 30 :คำตอบของคนขี้แกล้ง
ผมรู้สึกตัวตื่นตอนที่ได้ยินไอ้ทิว ไอ้เทียน ไอ้คิม พี่อาทิตย์ พี่โอม พากันออกไปจากห้องเพราะวันนี้บ้านอาข่าเป็นเวรทำอาหารเช้า ผมเลยตื่นขึ้นมานั่งอึนๆ เปิดโทรศัพท์ดูเวลาตอนนี้เพิ่งจะตีสีครึ่ง อากาศหนาวมาก ส่วนพี่ดินก็ไม่อยู่ตรงที่นอนแล้ว พี่แกตื่นเช้าทุกวันครับไม่ว่าจะเป็นเวรของบ้านอาข่าหรือปกาเกอะญอแกก็ตื่นเช้ามาดูแลลูกค่ายทุกวัน มีวันนั้นแค่วันเดียวที่แกตื่นสายแล้วก็ไปทีหลังพวกผม
"ไอ้ฟ้า ตื่นเร็วจังว๊ะมึง" ไอ้หินงัวเงียตื่นขึ้นมานั่งข้างๆผม
"เออ กูว่าจะออกไปช่วยบ้านอาข่าทำงานครัวอ่ะ"
"อือ มึงไปคนเดียวนะกูนอนต่อละ" ไอ้หินบอกผมแล้วมันก็ล้มตัวลงนอนต่อ
ผมจัดการเก็บถุงนอนพับให้เรียบร้อยแล้วก็ออกไปล้างหน้าแปรงฟัน น้ำโคตรเย็นอ่ะ เสร็จแล้วผมก็เดินไปที่ห้องครัวครับ เห็นเพื่อนๆพี่ๆที่อยู่บ้านอาข่ากำลังช่วยกันทำงานอย่างขมักเขม้น
"หว๋ายยยย น้องฟ้า วันนี้ไม่ใช่เวรบ้านปกาเกอะญอนะคะ มาทำไมเนี่ย" พี่โอปอเป็นคนแรกที่หันมาเห็นผม สีหน้าแกตกใจที่เห็นผมเดินมา
"เดินมาคนเดียวมืดๆอันตราย ที่หลังไม่ต้องมานะมึงอ่ะ" พี่ดินหันมาว่าผม
"ก็ไม่มืดนะครับ"
"ยังจะมาเถียงอีก" ไอ้พี่ดินขึ้นเสียง ผมก็เลยเงียบแล้วก็เดินเลี่ยงๆไปหาไอ้ทิว ไอ้เทียน
"ไอ้ดิน มึงก็ไปว่าน้อง" พี่อาทิตย์หันไปว่าพี่ดิน อีกฝ่ายก็ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ
"อ่าว ไอ้ฟ้า ตื่นมาทำไมว๊ะเนี่ย" ไอ้ทิวหันมาเห็นผมก็ถามผม
"นอนไม่หลับหว่ะ เลยมาช่วยพวกมึงดีกว่า"
"เออ ดีๆ เดี๋ยวไปช่วยยกลังลิ้นจี่หน่อย พี่เค้าจะให้มาแบ่งใส่ถุงเอาไปให้ชาวบ้านวันนี้อ่ะ"
"อ่อ เออๆไปดิ"
ผม ไอ้ทิว ไอ้เทียน ไอ้คิม ช่วยกันยกลังลิ้นจี่ออกมา เพื่อนๆพี่ๆก็มาช่วยกันแบ่งลิ้นจี่ใส่ถุง เพื่อเอาไปให้ชาวบ้านในวันนี้
"เดี๋ยวมื้อเย็นวันนี้ ไอ้ฟ้าจะเป็นคนทำอาหารให้พวกเรากินนะครับ" อยู่ๆพี่ดินก็พูดขึ้น ทำให้ผมต้องเงยหน้าไปมองพี่แก คนอื่นๆที่ได้ยินก็ตกใจเช่นกัน
"เฮ้ย..!! พี่ดิน ผม..."
"มึงต้องทำ" พี่ดินพูดเสียงหนักแล้วก็มองหน้าผม
"เอ่อ จะให้ผมทำอะไรอ่ะครับ"
"อันนั้นก็เรื่องของมึง แต่มีข้อแม้ว่าต้องมีลิ้นจี่เป็นส่วนประกอบในอาหารแล้วก็ขนมหวานอีกหนึ่งอย่าง"
"เชี่ย มีขนมด้วยหรอ" ผมพึมพัมกับตัวเอง เริ่มกังวล เพราะไม่เคยทำอาหารปริมาณเยอะๆแบบนี้มาก่อนเลย นี่ต้องเลี้ยงลูกค่ายตั้งห้าสิบกว่าคน
"ไอ้ดิน มึงทำเกินไปป่าวว๊ะ ลูกค่ายตั้งห้าสิบกว่าคนน้องมันจะทำไงคนเดียวอ่ะ" พี่โอมว่าเพื่อนที่ดูเหมือนจะทำเกินไป
"แล้วใครบอกให้มันทำคนเดียวหล่ะ มึงไปหาคนมาช่วยจะเอาใครมาช่วยก็เรื่องของมึงกูให้ลูกมืออีกแค่สองคน ส่วนข้าวกับกับข้าวอีกหนึ่งอย่างก็ให้ทีมงานครัวทำไป มึงก็ทำแค่ส่วนของมึงกับขนมอีกหนึ่งอย่าง เข้าใจมั๊ยไอ้ฟ้า"
"เอ่อ เข้าใจครับพี่" ผมรับคำพี่ดินเสียงอ่อยๆ แม่ง ไม่น่าตื่นมาเลยไอ้ฟ้า หาเรื่องแท้ๆนะมึงเนี่ย..T_T
"เชี่ยฟ้า แล้วมึงจะทำไรให้เค้ากินเนี่ย ต้องใส่ลิ้นจี่ด้วยนะมึง" ไอ้ทิวกระซิบถามผม
"ยังไม่รู้เลยหว่ะ มึงมาช่วยกูด้วยนะ ไอ้หินอีกคน"
"เออๆ ได้" ไอ้ทิวบอกผม สีหน้าของมันก็แสดงความกังวลไม่ต่างจากผม
##ภาระกิจจากบั๊ดด๊อก## หลังจากลูกค่ายออกกำลังกายเสร็จ พี่ดินก็บอกพวกเราว่า วันนี้ในช่วงเช้าจะมีลูกค่ายจำนวนนึงได้ออกไปเดินสำรวจหมู่บ้านพร้อมกับนำลิ้นจี่ที่พ่อกับแม่ผมเอามาฝากเมื่อวันก่อนไปแจกชาวบ้านด้วย ส่วนลูกค่ายที่เหลือก็ทำงานอยู่ในค่ายกันต่อไป หลังจากพี่ดินประกาศรายชื่อเสร็จ มีผม ไอ้คิม ไอ้ป้องที่ต้องอยู่ที่ค่าย ส่วนไอ้หิน ไอ้ทิว ไอ้เทียนได้ออกไปเดินสำรวจหมู่บ้าน ผมหันไปคุยกับไอ้หินที่ยืนอยู่ข้างๆผม บอกมันเรื่องที่ต้องทำกับข้าวมื้อเย็นนี้ ไอ้ตี๋ตรงหน้าผมกลับมีท่าทีนิ่งๆ ไม่เห็นมันจะตกใจอะไรตรงไหนเลย
"นี่มึงไม่ตกใจเลยหรอว๊ะ กังวลบ้างก็ได้ แสดงอาการแทนกูบ้างดิ" ผมว่าไอ้หิน
"กูรู้ตั้งแต่เมื่อวานละ"
"รู้อะไร"
"ก็รู้ว่าวันนี้มึงต้องทำกับข้าวน่ะสิ"
"มึงรู้ได้ไง"
"กูได้ยินพี่ดินคุยกับพี่ปลื้ม มึงรู้ป๊ะว่าพี่ปลื้มอ่ะจับได้มึงเป็นบั๊ดด๊อก แต่เรื่องทำกับข้าวกูว่าพี่ปลื้มเค้าคงไม่ได้ตั้งใจแกล้งมึงหรอก เออ มึงอย่าไปบอกใครนะว่ากูบอกมึงเรื่องนี้อ่ะเดี๋ยวกูซวย" ไอ้หินบอกผม
ผมได้ยินที่ไอ้หินพูดก็พยักหน้าเข้าใจ เพราะคิดมาตลอดว่าไอ้พี่ดินจับได้ผมเป็นบั๊ดด๊อกแต่ก็กลับกลายเป็นพี่ปลื้มไปซ๊ะงั้น แต่ผมก็ยังคาใจเรื่องแตงกวาอยู่ดี พี่ปลื้มจะรู้หรอว่าผมไม่ชอบกินแตงกวา โอ๊ยยย ปวดหัว งง ไปหมดแล้วเนี่ยยยย ไอ้ฟ้าาา
"ไอ้หิน มึงต้องช่วยกูนะ"
"เออๆ เดี๋ยวกินข้าวเช้าเสร็จมาคุยกันว่าจะทำอะไร เผื่อตอนที่กูออกไปสำรวจหมู่บ้านจะได้ดูๆส่วนผสมมาด้วย"
"เออ ได้ๆ" ผมตอบไอ้หิน รู้สึกโล่งอกมาเปราะนึง อย่างน้อยก็มีไอ้หิน ไอ้ทิวคอยช่วยอยู่
หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ ผมก็แยกตัวมานั่งคุยกับไอ้หินไอ้ทิว แล้วก็ได้ข้อสรุปว่าจะทำเมนู
แกงคั่วหมูสับใส่ลิ้นจี่ ส่วนของหวานก็เป็น
ข้าวเหนียวเปียกลิ้นจี่ ที่ใส่หมูสับเพราะต้องทำเลี้ยงคนห้าสิบกว่าคนถ้าใส่หมูชิ้นมันจะเปลืองครับ ผมอ่ะคุ้นเคยกับเมนูแกงคั่วลิ้นจี่ครับแต่มันจะใส่เป็นหมูย่างหรือไม่ก็เป็ดย่าง เพราะที่บ้านทำกินบ่อยๆ คุณยายของผมทำอร่อยมาก ผมทำเป็นเพราะว่าเคยเข้าครัวช่วยคุณยายนี่แหล่ะครับ
"ไอ้ทิว ไอ้หิน มึงดูส่วนผสมทำเครื่องแกงมาด้วยนะ คงต้องมาตำกันเองหว่ะ"
"พริกแห้ง หอม กระเทียม ตะไคร้ ข่า ผิวมะกรูด ส่วนกะทิเดี๋ยวใช้กะทิกล่องกูเห็นในครัวมีอยู่โหลนึงน่าจะพอ" ผมบอกไอ้สองคนนั้นมันก็พยักหน้าเข้าใจ
"เออ แล้วข้าวเหนียวอ่ะจะหาจากไหนว๊ะที่จะทำข้าวเหนียวเปียกอ่ะ"
"มีๆ บ้านพ่อหลวงน่าจะมีข้าวเหนียวขาย เดี๋ยวกูไปขอซื้อ มึงดูน้ำตาลในครัวด้วยว่ามีพอหรือเปล่า ร้านค้าในหมู่บ้านมีขายจะได้ซื้อมาเลย" ไอ้หินบอกผม ไอ้สองคนนั้นมันรู้ว่าร้านค้าในหมู่บ้านมีอะไรขายบ้าง เพราะพวกมันมาเตรียมค่าย ก็คงคุ้นเคยเป็นอย่างดี
"พวกส่วนผสมพริกแกงคั่วขอตามบ้านชาวบ้านก็มีหว่ะ ตะไคร้ ข่า มะกรูดมีหมด ส่วนพริกแห้ง หอม กระเทียมอาจต้องซื้อ" ไอ้ทิวพูด
"สามคนกำลังคุยเรื่องทำกับข้าวมื้อเย็นใช่มั๊ยคะ" พี่อิ่มปีสามที่เป็นคนเบิก-จ่ายของต่างๆในครัวเดินเข้ามาถามพวกผม
"ครับพี่อิ่ม ปวดหัวมาก กลัวทำออกมาไม่อร่อย" ผมบอกพี่อิ่ม
"เอาน่า สู้ๆ อ่ะ นี่เป็นเงินสำหรับซื้อของมาทำกับข้าวนะคะ ถ้าไม่พอมาเบิกเพิ่มที่พี่" พี่อิ่มยื่นแบงค์ห้าร้อยมาให้ผม แต่ก็ไม่ได้บอกว่าใครให้มา
"สู้ๆนะฟ้า" พี่อิ่มบอกผมแล้วก็ตบไหล่ผมเบาๆ
หลังจากสรุปกันเสร็จเรียบร้อยว่าจะทำเมนูอะไร ผมก็กลับเข้าไปในครัวเพื่อเลือกลิ้นจี่ไว้สำหรับทำกับข้าวแล้วก็ขนมมื้อเย็นนี้
"ทำไรอ่ะ" มีเสียงคนถามผม ผมหันไปก็เจอพี่ดินกำลังยืนกินลิ้นจี่อยู่ แล้วก็มองหน้าผม คงจะรอคำตอบจากผม
ผมหันหน้ากลับมาเลือกลิ้นจี่ต่อ แล้วก็ตอบคำถามของแก "เลือกลิ้นจี่ครับเอาไว้ทำกับข้าวเย็นนี้"
"จะทำไร" พี่ดินนั่งลงข้างๆผมสายตาก็มองการกระทำของผม
"แกงคั่วลิ้นจี่กับข้างเหนียวเปียกลิ้นจี่ครับ"
"อือ น่ากินหว่ะ"
"พี่ดินชอบกินลิ้นจี่หรอครับ"
"อือ โคตรชอบอ่ะ มึงรู้ป๊ะกูโคตรชอบข้าวเหนียวเปียกลำใยเลย แล้ววันนี้มึงจะทำข้าวเหนียวเปียกลิ้นจี่ กูนี่ตั้งใจรอกินเลยเนี่ย"
"ครับพี่ ผมจะทำให้สุดฝีมือเลย" ผมหันไปบอกพี่ดินแล้วก็ยิ้มให้แก คนตรงหน้าก็ชะงักไปที่เห็นผมยิ้มให้
ผมไม่รู้เลยว่า รอยยิ้มของผม กำลังทำให้ใจของคนอีกคนหวั่นไหว
"เออ พี่ พี่ไม่ออกไปสำรวจหมู่บ้านหรอครับ"
"ถ้าไปกูจะมานั่งคุยกับมึงแบบนี้มั๊ย"
"กวนตีนหว่ะ" ผมพูดออกมาเบาๆ แต่ก็ทำให้พี่ดินได้ยิน
"อะไร ใครกวนตีน ว่ากูหรอ" พี่ดินว่าผมแล้วก็เอามือมาบีบหลังคอของผม
"โอ๊ยยยยพี่เจ็บนะ" ผมร้องออกมา ไอ้พี่ดินก็หัวเราะ
"มึงหันมานี่ดิ๊ ป้ายชื่อจะพันคอตายอยู่แล้ว"
พี่ดินบอกผมแล้วก็เอาสองมือมาจับไหล่ผมให้เอี้ยวตัวไปหาแก แล้วแกก็เอามือมาจัดป้ายชื่อผมให้เชือกคลายตัวออก
แชะ....!! เสียงชัตเตอร์ทำให้ทั้งผมและพี่ดินต้องหันไปมอง
"ได้ภาพสวยพอดีเลย ขออัพลงเพจเลยละกัน"
"เฮ้ย...เร็วจริงนะ ทีมงานSo Cute เนี่ย" พี่ดินตะโกนว่าเพื่อนผู้วิ่งจากไปพร้อมกับรูปของผมกับพี่ดิน จังหว่ะที่พี่ดินกำลังแกะเชือกป้ายชื่อที่พันอยู่ที่คอของผม
เพจ UST So Cute
หวานละมุนละไมส่งตรงจากลำพูน
ดิน ปี2 คณะวิศวะกรรมศาสตร์ & ฟ้าปี1 คณะอุตสาหกรรมเกษตร พิกัด : ค่ายอาสา ชมรมค่ายอาสา จ.ลำพูน"กรี๊ด หวานเว่อร์"
"ตามไปค่ายทันมั๊ยคะ"
"โอ้ววว ฟ้าดิน ฟินโคตรๆ"
"ความหวานอบอวลไปทั้งดอยแล้วค่ะตอนนี้"
"อิจฉา อยากไปค่าย"
"โอ๊ยยยย ดินฟ้า น่าร๊ากกกก"
"เค้าจะจีบกันมั๊ย เค้าจะรักกันมั๊ย"
พี่ดินนั่งอ่านคอมเม้นให้ผมฟัง พร้อมกับทำเสียงเล็กเสียงน้อยไปตามความรู้สึกของแกในแต่ละคอมเม้นทำเอาผมถึงกับกลั้นหัวเราะไว้ไม่อยู่เพราะความทะเล้นของแก
"หัวเราะไรว๊ะ" พี่ดินหยุดอ่านแล้วก็ปรับสีหน้าเป็นหน้านิ่งๆของแก
"ขำพี่แหล่ะ ตลกชิบ"
"ขำกูนะมึง เตรียมของเสร็จยังจะได้ไปทำงานอย่างอื่นต่อ"
"เสร็จละครับ เออ แล้วพี่มานั่งเฝ้าผมทำไมเนี่ย" ผมถามพี่ดิน ทำเอาคนที่กำลังลุกยืนถึงกับไม่รู้จะตอบยังไงเลย
"เอ่อ...กู..."
ผมมองคนตรงหน้า เห็นความกระสับกระส่ายของแกก็นึกขำ
"ช่างแม่งเหอะ ป่ะ ไปทาสีต่อจะได้เสร็จๆ" พี่ดินบอกผมแล้วก็เดินออกไป ผมก็เดินตามแกออกมา ท่าทางขี้เก็กของพี่ดินทำให้ผมยิ้มได้
หลังจากทาสีเก้าอี้กับโต๊ะเสร็จเรียบร้อย กลุ่มที่ออกไปเดินสำรวจหมู่บ้านก็กลับมาพอดีก่อนมื้อเที่ยง ไอ้หิน ไอ้ทิว หิ้วถุงใส่ของกลับมาถุงใหญ่
"ไอ้ฟ้า ได้เนื้อหมูมาสองกิโลหว่ะมึงว่าพอป๊ะ แล้วก็มีซี่โครงหมูด้วย"
"เออ พอๆยังไงก็มีเนื้อลิ้นจี่อีก แต่ต้องมานั่งสับกันเองพวกมึงไหวป๊ะหล่ะ" ผมถามไอ้หินกับไอ้ทิวมันสองคนก็พยักหน้า
"ส่วนนี่ ข้าวเหนียวดำ อันนี้ได้มาฟรีๆเลยพ่อหลวงให้มา"
"ตะไคร้ มะกรูด ข่า ก็ได้มาฟรี กูขุดมาเยอะเลย ส่วนพริกแห้งกับหอมแดงซื้อมาแค่นี้คงพอแหล่ะ แต่มันหนักตรงที่ต้องมากะปริมาณแล้วตำเครื่องแกงนี่แหล่ะ" ไอ้ทิวพูด
"เออ ค่อยๆทำกันไป เอาเว๊ย สู้ๆ" ไอ้หินพูดแล้วก็ตบไหล่ผมกับไอ้ทิว
หลังจากกินข้าวกลางวันเสร็จ ผม ไอ้หิน ไอ้ทิว ก็ขออนุญาติพี่เค้าเตรียมของสำหรับทำกับข้าวมื้อเย็นเลยครับ เพราะต้องใช้เวลานาน และต้องทำทั้งกับข้าวแล้วก็ขนมหวาน ไอ้ทิวเอาตังค์ที่เหลือไปคืนพี่อิ่ม
"ฟ้า ได้ข่าวว่าจะทำกับข้าวหรอ จะทำอะไรให้พี่กินเนี่ย" พี่ปลื้มประธานค่ายเดินเข้ามาถามผม
//แหม่ โคตรเนียนเลยนะพี่// ผมแอบคิดในใจ เพราะรู้ความจริงแล้วว่าพี่ปลื้มเป็นคนสั่งให้ทำแบบนี้
"ทำแกงคั่วหมูสับใส่ลิ้นจี่ กับข้าวเหนียวเปียกลิ้นจี่ครับ"
"อื้ม น่ากินๆ สู้ๆ พี่รอกินนะครับ" พี่ปลื้มบอกผมแล้วก็เดินออกไป
"เนียนชิบ พี่ปลื้มอ่ะ ฮ่าๆ" ไอ้หินพูดขึ้นแล้วก็หัวเราะออกมา
พี่โอม พี่ดิน เดินเข้ามาตรงที่ผมเตรียมของกันอยู่
"มีอะไรให้พี่ช่วยมั๊ยครับ" พี่โอมถามพวกผม
"พี่ดินบอกให้ทำแค่สามคนนี่ครับ" ผมบอกพี่โอม พี่ดินแกก็หน้าเหวอไป
"เออ ตอนนี้พวกกูช่วยได้ก็บอกมาว่าจะให้ช่วยทำอะไร" พี่ดินบอกผม
"สับหมูครับพี่ ไหวป่าว" ผมบอกพี่ดินกับพี่โอม
"ไหวดิ เอามาๆ" พี่ดินพูดแล้วก็เดินไปหยิบเขียงกับมีดมารอสับหมู
ไอ้ทิวก็เอากะละมังใส่เนื้อหมูมาวางตรงหน้าพี่โอมพี่เทียน ส่วนไอ้หินเอาซี่โครงหมูที่ได้มาไปต้มรอไว้ จะได้สุกเร็วๆตอนที่เอาไปแกง ผมกับไอ้ทิวช่วยกันเตรียมส่วนผสมที่จะทำเครื่องแกง ดีหน่อยที่ครกที่เตรียมมามีสองอันก็เลยช่วยกันโขลก โคตรจะเมื่อยมืออ่ะครับ พริกแกงครกที่ผมโขลกไม่ค่อยละเอียดไอ้ทิวก็เอากลับไปโขลกใหม่ มันบอกว่าทำทั้งทีต้องออกมาดี จะทำชุ่ยๆไม่ได้ คนกินจะว่าเอาได้ หลังจากเตรียมเครื่องแกงเสร็จ ไอ้หินก็เอาหมูที่พี่ดินพี่โอมสับไปรวนในกะทะให้พอสุก ทำเอาพี่โอมพี่ดินถึงกับบ่นเมื่อยมือกันเลยทีเดียว ส่วนผมก็แยกออกมาเตรียมทำข้าวเหนียวเปียกลำใย ตอนนี้ก็มีเพื่อนๆที่ว่างจากการทำงานมาดูพวกผมทำกับข้าวกัน ก็มีแซวกันบ้าง สนุกสนานกันไป
"เซนเตอร์ค่ายจำเป็นต้องลงมาคุมงานด้วยตัวเองขนาดนี้มั๊ยคะ"
"เออ นั่นดิ เซนเตอร์ค่ายดูจะเอาใจใส่พ่อครัวเป็นพิเศษเลยนะเนี่ย"
"เดี๋ยวนะ วันนี้เซนเตอร์ค่ายต้องไปงานอื่นไม่ใช่หรอ ทำไมมาอยู่ครัว"
คนที่โดนโจมตีตอนนี้กลับกลายเป็นพี่ดินครับ แรกๆแกก็นิ่ง แต่พอโดนแซวหนักเข้าแกก็เดินหนีออกไป ทำเอาคนที่แซวยิ้มไปตามๆกัน
และแล้วแกงคั่วหมูสับใส่ลิ้นจี่กับข้าวเหนียวเปียกลิ้นจี่ก็เสร็จเรียบร้อยพร้อมเสิร์ฟเป็นอาหารมื้อเย็นให้กับลูกค่ายทุกคน แล้วก็มีไข่เจียวใส่มะเขือเทศจากทีมงานครัวอีกอย่างนึงครับ แกงคั่วหมูสับใส่ลิ้นจี่กินกับไข่เจียวมันอร่อยมาก ข้าวเหนียวเปียกลิ้นจี่ก็อร่อย ได้รับคำชมจากทุกคนเลยครับ
"กับข้าววันนี้อร่อยที่สุดตั้งแต่ได้กินมาเลยหว่ะ" ไอ้เทียนบอกผม
"เออ กูไม่เคยกินแกงคั่วลิ้นจี่เลย โคตรอร่อยอ่ะไอ้ฟ้า มันหอมลิ้นจี่แปลกๆ แต่..อร่อยหว่ะ" ไอ้ป้องพูดชม
"ไอ้ฟ้า ข้าวเหนียวเปียกของมึงโคตรอร่อย ใช่ได้เลย ตอนแรกกูคิดว่าจะไม่รอดซ๊ะอีก แต่มันหอมลิ้นจี่ เปรี้ยวนิดๆ แม่งโคตรลงตัวอ่ะ มึงนี่สุดยอด อร่อยหว่ะ" ไอ้หินชมผม
"เออ ถ้ามึงชอบเดี๋ยวกูทำให้กินอีก"
ในขณะที่พวกผมกำลังอิ่มเอมกับมื้ออาหาร พี่ปลื้มประธานค่ายก็เดินออกมาข้างหน้าแล้วก็พูดกับลูกค่ายทุกคน
"สวัสดีครับทุกคนหวังว่าอาหารมื้อนี้คงจะถูกปากลูกค่ายทุกคนนะครับ และบางคนอาจจะยังไม่รู้ว่าแกงคั่วลิ้นจี่ใส่หมูสับกับข้าวเหนียวเปียกลิ้นจี่นั้น เป็นฝีมือของน้องฟ้า น้องหินและน้องทิวนะครับ ปรบมือให้สามคนนี้ด้วยครับ" พี่ปลื้มพูดจบลูกค่ายก็พร้อมใจกันปรบมือให้พวกผม ผมสามคนก็ลุกขึ้นยืนแล้วก็ไหว้ขอบคุณทุกคน
"อร่อยมากครับ ทั้งสามคนเก่งมาก พี่..ในนามลูกค่ายทุกคนขอบคุณมากครับสำหรับกับข้าวและขนมที่อร่อยที่สุดมื้อนี้" พี่ปลื้มบอกผม ไอ้หิน ไอ้ทิว
"เอาหล่ะไหนๆก็ไหนๆละ พี่ถือโอกาสบอกน้องฟ้าเลยละกัน พี่นี่แหล่ะจับได้น้องฟ้าเป็นบั๊ดด๊อก และต่อไปนี้จะไม่มีการแกล้งจากบั๊ดด๊อกของน้องฟ้าอีก ถ้ามีใครมาแกล้งน้องฟ้าแล้วบอกว่าบั๊ดด๊อกฝากมา แสดงว่ามันปลอมครับ มาบอกพี่ได้เลยเดี๋ยวพี่จัดการเอง"
พี่ปลื้มพูดจบผมนี่อยากตะโกนดีใจออกมาให้ดังๆเลยครับ ต่อไปจะไม่มีคนแกล้งผมแล้ว โดยเฉพาะไอ้พี่ดินที่ชอบมาสั่งให้ผมทำอะไรแปลกๆแล้วก็อ้างว่า....
บั๊ดด๊อกฝากมาหลังจากกินข้าวเย็นและสรุปงานตอนเย็นเสร็จแล้ว ผม ไอ้ป้อง ไอ้หิน ก็เดินกลับมาที่ห้อง รอไอ้ทิว ไอ้เทียน ไอ้คิมที่กำลังช่วยบ้านอาข่าล้างจานกลับมาจะได้ออกไปอาบน้ำพร้อมกัน ผมหยิบผ้าขนหนูพาดบ่า ถือขันน้ำสบู่เตรียมออกไปอาบน้ำ ผมเดินออกไปนั่งตรงบันไดหน้าห้องพักพี่เทมส์ที่เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จก็เดินเข้ามาคุยกับผม
"กับข้าววันนี้อร่อยมากเลยฟ้า พี่อยากกินอีกทำให้กินได้ป๊ะ"
"ได้สิครับพี่เทมส์ เดี๋ยวปิดเทอมใหญ่พี่เทมส์ขึ้นมาเที่ยวบ้านผมสิ ผมจะทำให้กิน" ผมบอกพี่เทมส์ พี่แกก็ยิ้มให้ผม
"ไอ้ฟ้า เข้ามานี่แป๊บดิ๊" เสียงไอ้หินตะโกนเรียกผม ผมก็เลยขอตัวจากพี่เทมส์กลับเข้าไปในห้อง
ไอ้หินหาผ้าขนหนูไม่เจอ แม่งก็เรียกให้ผมเข้าไปช่วยหา เฮ้อ....
"มึงจะหาเจอได้ไงว๊ะไอ้หิน ก็มึงเอาออกไปตากไว้ข้างนอก มึงเก็บเข้ามายังอ่ะ" ไอ้ป้องบอกไอ้หิน
"เออ..หว่ะ" ไอ้หินพูดแล้วก็เกาหัว
"มึงกับไอ้ป้องไปอาบน้ำก่อนเลยก็ได้ เดี๋ยวกูรอไอ้พวกนั้นเองจะได้เร็วๆ" ผมบอกไอ้หินไอ้ป้อง
"เออๆก็ได้" ไอ้หินบอกผมแล้วก็เดินออกไปอาบน้ำพร้อมไอ้ป้อง ส่วนผมก็ออกไปนั่งรอพวกไอ้ทิวตรงบันได
พี่ดินเดินกลับมาที่ห้อง เข้าไปหยิบของเตรียมออกไปอาบน้ำ แกเดินออกมาอีกครั้งแล้วก็นั่งลงข้างๆผม
"ทำไมยังไม่ไปอาบน้ำ"
"รอพวกไอ้ทิวอ่ะครับ"
"อ่อ"
"พี่ดินครับ กับข้าวอร่อยมั๊ยครับ"
"อือ อร่อย"
เป็นคำตอบสั้นๆตามสไตล์ของคนตอบ
"เฮ้อ...โคตรโล่งอ่ะ ต่อไปจะไม่มีคนมาแกล้งผมละ เพราะพี่ปลื้มเป็นบั๊ดด๊อกผม"
"กูนี่แหล่ะจะแกล้งมึง" พี่ดินบอกผม
"ทำไมพี่ชอบแกล้งผมจังว๊ะ" ผมถามพี่ดิน แต่คนข้างๆเงียบไป
"ป่ะ ไปอาบน้ำกัน เดี๋ยวไอ้พวกนั้นก็ตามไป" พี่ดินบอกผมแล้วก็ดึงแขนให้ผมลุกยืนพร้อมกับแก ก่อนที่จะกอดคอพาผมเดินไปห้องน้ำ
"มึงรู้ป๊ะ เวลาที่คนเค้าชอบกันอ่ะ เค้าก็จะแกล้งกันแบบนี้แหล่ะ"เชี่ยยยย คำพูดของพี่แม่ง ทำเอาผมแทบอยากทรุดอยู่ตรงนั้น
"พี่...." ผมพูดออกมาแล้วก็หยุดเดิน พี่ดินก็หันมามองผม
"เฮ้ย...หน้าแดงเลยหรอมึง ฮ่าๆ" ไอ้พี่ดินหัวเราะผมที่เห็นว่าผมหน้าแดงกับคำพูดของแก
"ปล่อยผมเลย เดินเองได้" ผมว่าไอ้พี่ดินแล้วก็เอาแขนของแกออกจากคอของผม แล้วก็เดินหนีออกมาจากตรงนั้น
"ไอ้ฟ้า รอด้วยดิ" พี่ดินวิ่งมาจนทันผม คนที่ขายาวกว่า แขนยาวกว่า ตัวสูงใหญ่กว่าดึงแขนผมเอาไว้
"ผมไม่อยากเห็นหน้าพี่ ไปไกลๆเลย" ผมปัดมือพี่ดินออกแล้วก็เดินหนีแกออกมาอีกครั้ง
"ไอ้ฟ้า มึงอย่าดื้อ กูไม่อยากทำอะไรมากกว่านี้เพราะมันผิดกฏค่าย" ได้ยินพี่ดินพูด ผมก็เลยหยุดอยู่ตรงนั้น รอจนแกเดินมาถึงผมแล้วแกก็กอดคอพาผมเดินไปจนถึงที่อาบน้ำ ผมไม่รู้ว่าคนข้างๆจะรู้สึกยังไง แต่ตอนนี้หัวใจของผมโคตรเต้นแรง....
หัวข้อ: @@กล(รัก)เกียร์ :ตอน : ชั่วฟ้าดินสลาย [The End][จบแล้วครับ] (Up.04.Oct.2017)@@ (อ่าน 162673 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก