Gay Taste รส(เกย์)ลองแล้วระวังติด 13-4-2018 ตอนที่34 PART2 P.31 [END]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Gay Taste รส(เกย์)ลองแล้วระวังติด 13-4-2018 ตอนที่34 PART2 P.31 [END]  (อ่าน 203054 ครั้ง)

ออฟไลน์ minneemint

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1632
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +45/-0

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
แล้วแต่นะ   แบงก์ก็โอเค
แต่ที่เราว่าหลุดแคแร็คเตอร์ก็คือซ่า
กับคนที่ลงทุนขนาดที่เคยทำนั้นมารับการปฏิเสธง่ายๆแบบนี้ก็ดูหลุดไปเยอะค่ะ
โมโหดแบบนี้เลยหรือคะ? มองไม่ออกค่ะ
อาจจะเป็นเพราะเราติดอิมเมจโมที่ร้องไห้มาก่อนก็ได้
ดูพลิกสถาณการได้เร็วดี 
คืนดีกันได้ไม่นานแล้วได้สามีอยู่ในโอวาทเยี่ยมค่ะ

ออฟไลน์ boboman

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
แบงค์ก็ขี้กลัวเมียเหมือนกันนะเนี่ย 5555555

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
Re: Gay Taste รส(เกย์)ลองแล้วระวังติด
«ตอบ #513 เมื่อ17-10-2015 07:37:01 »

รอตอนต่อไป~

ออฟไลน์ ZaRa

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
แบงค์ใจอ่อนได้ ปต่อย่าใจอ่อนเกินไปนะ

ออฟไลน์ SaJung13

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1057
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-1
ดูเหมือนแบงจะขร้ใจอ่อนกับซ่าเกินไปนะ
ระวังจะเป็นปัญหาตามมสทรหลัง โดยเฉพาะ
กับเมีย!!

ออฟไลน์ ka[ze]na

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3767
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +192/-6
ต้องปล่อยให้เวลาพัดไป....

ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
ดีจ้าที่เข้ามาอธิบาย เรามองว่าซ่าไม่ได้ใสเหมือนกับที่แบงค์คิดน่ะ แต่ก้อมองว่าเป็นธรรมดาแหละ คนอยากได้ก้อต้องใช้ทุกวิถีทาง ยังไงก้ออยากให้ซ่าได้เจอคนดี ๆ น่ะ เสียดายความน่ารัก  :mew4: ส่วนโมเราชอบน่ะเคะบุคลิกแบบนี้น่ะ  อยากอ่านเรื่องของเซนจังเลย  :hao3:

ออฟไลน์ nightsza

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2026
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +61/-1
เวลาจะช่วยเยียวยาทุกอย่าง

ออฟไลน์ missyaoi

  • INDY^^
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-1
ตอนที่ 18


(Part 2)



(โม)

10.25

นาฬิกาดิจิตอลที่ฝาผนังบอกเวลาว่าตอนนี้โคตรสาย ส่วนผม. . .อืม. . .ก็เพิ่งตื่นนั่นแหละ หันไปมองข้างตัว ไอ้แฟนตัวดีก็ไม่อยู่แล้ว เอ๊ะ. . .รู้สึกคุ้นๆ เหมือนมันบอกว่าจะไปไหน อืม ช่างเถอะๆ เดียวมันเสร็จธุระมันเดี๋ยวก็กลับมาเองนั่นแหละ ผมน่ะไว้ใจมันมากนะ เพราะมันไม่เคยทำอะไรให้ผมต้องระแวงสักครั้ง. . .ไม่เหมือนผม

ช่างเถอะ. . .แค่หลังจากนี้ผมจะไม่ทำอีกก็พอ!!

หลังจากนี้กูจะรักมึงคนเดียวจนมึงคิดไม่ถึงเลยล่ะ!!

โครกกก!!

แต่ก่อนอื่นเสียงท้องร้องคำรามบ่งบอกให้รู้ว่าตอนนี้. . .โคตรหิว

ผมลุกขึ้นจากเตียงแต่ก็ต้องนั่งลงกลับไปเหมือนเดิม ยกมือขึ้นมากุมขมับแล้วนวดเบาๆ เพราะนอนตื่นสายมาก มันก็เลยทำให้ทั้งปวดหัว ทั้งเวียนหัวไปหมด พอเริ่มรู้สึกดีขึ้นก็ลุกจากเตียงไปจัดการตัวเองที่ห้องน้ำ แล้วรีบออกไปที่ห้องครัวอย่างรวดเร็วเพราะตอนนี้ท้องมันร้องอีกแล้ว

ไม่รู้มุมปากมันยกยิ้มขึ้นมาตอนไหน อาจจะตอน. . .อาจจะเป็นตอนที่เห็นโพสต์อิทสีหวานแหววที่ช่างไม่เหมาะกับผมแปะอยู่บนกล่องอาหารก็ได้ ไหนจะข้อความบ้าๆ นั่นอีก รางวงรางวัลบ้าไร ไม่พ้นมึงหาเรื่องแดกกูนั่นแหละ

พอเปิดกล่องออกมาก็ อื้ม. . .ข้าวผัดปลาหมึก. . .ของโปรดผม

ผมนั่งลงที่เก้าอี้บาร์เครื่องดื่ม คิดว่ากินมันตรงนี้แหละ ขี้เกียจจะไปหาที่นั่งแล้ว ตักข้าวผัดเข้าปากแล้วมุมปากก็ยิ้มออกมาอีกครั้ง รสชาติเหมือนเดิมไม่มีผิดเพี้ยน แม้ว่าจะไม่ร้อนเหมือนกินตอนผัดเสร็จใหม่ๆ แต่ความอร่อยที่แสดงให้เห็นว่าคนทำมันใส่ใจแค่ไหนมันก็ทำให้อาหารจานนี้อร่อยได้ไม่ยาก ต่อให้เย็นจนชืดมันก็อร่อยอยู่ดีนั่นแหละ!!

ผมนั่งกินเรื่อยๆ จนหมด ชะเง้อมองประตูแต่ก็ยังไม่เห็นว่าไอ้แบงค์มันจะกลับมา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาว่าจะโทรถามให้รู้เรื่องว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน ทำไมไม่โทรมา แต่กลัว. . .อยู่ๆ ก็เกิดกลัวขึ้นมาว่าถ้าทำแบบนั้นมันจะเหมือนว่าไม่ไว้ใจกันหรือเปล่า ในที่สุดโทรศัพท์ก็ถูกวางไว้ที่เดิม ตัดสินใจเดินเข้าห้องน้ำ เพื่ออาบน้ำชำระล้างร่างกาย เผื่อว่าตอนที่ผมอาบน้ำเสร็จ ไอ้แบงค์อาจจะกลับมาพอดี

ยอมรับเลยว่าแอบคาดหวังว่าพอผมอาบน้ำเสร็จจะได้เห็นไอ้แฟนตัวดีมันทำหน้าแป้นแล้นรออยู่มุมใดมุมหนึ่งของห้อง แต่นี่ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ยังไม่เห็นแม้แต่เงา

มัน. . .ไปไหนวะ

ผมกัดปากตัวเองแน่น เริ่มรู้สึกแปลกๆ เพราะไม่เคยมีเลยสักครั้งที่ไอ้แบงค์จะหายไปนานขนาดนี้โดยที่ไม่โทรหาหรือส่งข้อความ ส่งข่าวอะไรมาให้ผม ทุกทีมันเว่อร์อย่างกับอะไรดี อย่างน้อยก็สองชั่วโมงมันก็ส่งข้อความมาครั้งหนึ่ง แต่นี่เกือบจะเที่ยงอยู่แล้ว แม้แต่เสียงโทรศัพท์สักแอะผมก็ยังไม่ได้ยินเลย

เอาจริงๆ ผมกลัว. . .

ผมไว้ใจมัน แต่ผม. . .ผม. . .ไม่รู้สิ. . .ผมบอกไม่ถูก ไม่รู้จะบอกความรู้สึกของตัวเองตอนนี้ว่ายังไง

ระแวงมั้ง. . .

เพราะที่ผมเคยทำกับมัน มันหนักหนาสาหัสมาก มากขนาดที่ว่าถ้าเป็นผม ผมคงไม่ให้อภัยคนที่ทำกับผมถึงขนาดนี้ แต่มันให้อภัยผม มันยอมคืนดีกับผม แต่มันเหมือนมีอะไรมารบกวนจิตใจของผมตลอดเวลา มันเหมือนมีความสุข แต่มันไม่สุด. . .

“เพ้อเจ้อใหญ่แล้วไอ้โม ไปทำกับข้าวรอมันดีกว่า”  ผมสลัดความคิดเพ้อเจ้อนั่นออกจากหัว ยิ้มให้กำลังใจตัวเองสุดๆ ก่อนจะเดินไปที่ส่วนของครัวเพื่อทำข้าวเที่ยงรอไอ้แบงค์มันกลับมา ผมทำกับข้าวไม่เป็นหรอก แต่ลองพยายามสักครั้งเพื่อคนที่ตัวเองรัก. . .มันคงไม่ยากเกินความสามารถหรอกมั้ง

อืมมม. . .กุ้งแช่น้ำปลา ไอ้แบงค์ชอบ แต่ยากฉิบหายเลย
เอาใหม่ๆ ออมเล็ตดีมั้ย แม่งกินได้เป็นจานๆ แต่มันก็ไม่ง่ายสำหรับมือใหม่อย่างผมเท่าไหร่
สุดท้าย. . .

“ข้าวไข่เจียวกุ้งสับ!!”

เออ!! มันก็คล้ายๆ กับออมเล็ต (ตรงไหน?) นี่หว่า

คิดเมนูได้แล้วก็ยิ้มอย่างมีความสุข จัดการเปิดอินเทอร์เน็ตหาวิธีหุงข้าว อืมๆ ไม่ยากๆ ไข่เจียวก็เห็นมันทำอยู่บ่อยๆ จำได้ๆ

“ใส่ข้าวสารสองแก้ว. . .หนึ่ง. . .สอง. . .”  ผมพึมพำ มือก็ตวงข้าวสารใส่แก้วก่อนจะเทใส่หม้อหุงข้าว ขั้นตอนต่อไปก็. . .อืมม ซาวข้าว

“อ้อ. . .ซาวข้าว”  ผมจัดการเปิดก๊อกน้ำใส่หม้อ เอามือขยำๆ (?) ข้าวสารในหม้อ จากนั้นก็เทน้ำออก แล้วใส่น้ำเข้าไปใหม่

“เออ แล้วกูต้องใส่น้ำแค่ไหนวะเนี่ย”  ถ้าใส่น้อยไปก็ไม่สุก ถ้าใส่มากไปก็แฉะ ใส่พอดีๆ ล่ะกัน (หวังว่ามันจะพอดีนะ)

พอหุงข้าวเรียบร้อยแล้ว ผมก็จัดการเอากุ้งออกมาจากตู้เย็น เอาออกมาล้างให้สะอาด วางบนเขียงแล้วจัดการ. . .สับ!!

“เฮ้ย!!”

ไอ้กุ้งบ้า!! ทำไมไม่นอนอยู่บนเขียงให้กูสับดีๆ วะ กระเด็นออกมาจากเขียงทำไม (โทษกุ้ง?)

“เอาใหม่ๆ”  พอบอกตัวเองแบบนั้นแล้วก็สูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ กระชับมีดในมือแน่น แล้วก็ลงมือสับอีกครั้ง คราวนี้เบาแรงลงกว่าเดิมนิดหน่อย แล้วผลมันก็ออกมาดีกว่าที่คิด เพราะตอนนี้กุ้งไม่กระเด็นแล้ว!!

กว่าที่จะสับกุ้งเรียบร้อยก็เล่นเอาเหงื่อตก แต่มันก็ออกมาสวยล่ะว้า จากนั้นผมก็เลยเอาผักต่างๆ นาๆ ที่ไอ้แบงค์ชอบ ทั้งแครอท มะเขือเทศ หอมหัวใหญ่ ต้นหอม จัดการล้างให้สะอาด ปากก็ฮัมเพลงไปด้วยอย่างอารมณ์ดี

หยิบแครอทมาเป็นอันดับแรก วางไว้บนเขียงให้มั่นแล้วคิดว่าจะหั่นแบบไหนถึงจะออกมาสวยที่สุด ก็ตกลงกับตัวเองได้ว่าหั่นแม่งเป็นลูกเต๋านี่แหละ คลาสิกสุดแล้ว

“อุ่ยยยยเสียวมือวุ้ย”  เพราะเป็นครั้งแรกที่จับมีดทำอาหาร มันก็เสียวมือแปลกๆ กลัวว่าจะโดนบาดเข้า แต่พอนึกว่าไอ้คนที่ผมตั้งใจทำให้มันทำให้กินกลับมาเห็นแล้วมันจะยิ้มกว้างแค่ไหน

ต่อให้โดนมีดบาดก็ไม่หวั่นล่ะ!!

ติ๊ง!!

“อ๊ะ!!. . .” 


โดนมีดบาดจนได้. . .

เพราะตกใจเสียงโทรศัพท์ที่จู่ๆ มันก็ดังขึ้นมานั่นแหละ

“หืม? ข้อความเข้า”

ตอนแรกว่าจะไปเปิดดูเลย แต่คิดดูอีกทีทำอาหารให้เสร็จก่อนดีกว่า เผื่อว่าไอ้แบงค์มันกลับมาจะได้กินเลย ผมเลยตัดใจจากโทรศัพท์ เดินไปหยิบกล่องยามาทำแผลให้ตัวเอง ปิดพลาสเตอร์ ก่อนจะกลับมาตั้งใจหั่นผักต่ออีกครั้ง ครั้งนี้ไม่มีอะไรมารบกวน มือผมก็เริ่มจะชินกับมีดแล้วด้วย นั่นทำให้การทำอาหารของผมเร็วขึ้นนิด แอบน้ำตาไหลตอนหั่นหอมหัวใหญ่ แต่ก็บ่ยั่น พอเสร็จแล้วก็จัดการตอกไข่ ใส่ผัก ใส่กุ้งลงไป ปรุงรส(ตามในเน็ต) ตีไข่แล้วตั้งกระทะ

ฟู่ววว!! (มโนว่าเป็นเสียงทอดไข่เจียวนะคะ)

ไข่เจียวที่ฟูขึ้นในกระทะเพราะผมก็พอจะรู้มาเหมือนกันว่าต้องตั้งกระทะให้น้ำมันร้อนจัดไข่ถึงจะฟู อดจะยิ้มภูมิใจในตัวเองไม่ได้

ไอ้แบงค์. . .ถ้ามึงกินที่กูทำไม่หมดล่ะนะ น่าดู. . .

“อ้ากกก ไหม้ๆ”  เพราะมัวแต่ภูมิอกภูมิใจ เลยลืมพลิกไข่ กว่าจะรู้ตัว ไข่ด้านหนึ่งก็เกือบไหม้ซะแล้ว โชคดีที่ไหม้ไม่มาก ยังถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่กินได้ หึหึ คราวนี้อีกด้านผมเลยตั้งสติกว่าเดิม มันเลยไม่ไหม้เหมือนตอนแรก ยกมาใส่จาน หันไปหยิบซอสมะเขือเทศของโปรดไอ้แบงค์มามันราดหน้าไข่เจียว

“รูปหัวใจเนี่ยนะ. . .บ้าไปแล้วกู หึหึ” 

ถ้าไอ้แบงค์กลับมาเห็นคงจะหัวเราะเยาะผมแน่เลย ในเมื่อผมราดซอสเป็นรูปหัวใจหรา ไม่เค้ย. . .ไม่เคยสักครั้งที่ผมจะทำตัวมุ้งมิ้งแบบนี้

เพื่อมึงเลยนะเว้ย. . .ยิ้มกว้างๆ ตอบแทนกูด้วยล่ะ

“ฟู่ววว”  ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ในความสำเร็จจากการทำอาหารของผม วางจานไข่เจียวกุ้งสับบนโต๊ะอาหารอย่างเบามือ จัดการใส่ข้าวที่สุกพอดี (แต่แฉะนิดหน่อย) ใส่จานสองจาน ควันโขมงเลยวุ้ย ยิ้มภูมิใจมองผลงานตัวเองอยู่สักพัก

ข้าวสวยร้อนๆ สองจาน. . .
ไข่เจียวฟูๆ (ที่ไหม้ไปข้าง) ราดซอสรูปหัวใจ. . .

ครั้งแรกก็ออกมาดีกว่าที่คิดเลยวุ้ย. . .

พอทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว เรื่องข้อความเข้าก็กลับมาอีกครั้ง ก็เลยเดินไปหยิบโทรศัพท์มาดู

เบอร์แปลก. . .

ผมขมวดคิ้วกับข้อความเข้าที่บอกว่าเบอร์ที่ผมไม่รู้จักเป็นคนส่งมา เป็นข้อความรูปภาพ ผมไม่ได้คิดอะไร ตอนแรกไม่อยากดูเพราะคิดว่าอาจจะเป็นข้อความโฆษณาธรรมดาๆ ก็ได้ แต่แวบหนึ่งในหัว มันสะกิดใจบอกให้ผมเปิดดู. . .แล้วผมก็เชื่อความรู้สึกแวบนั้น

!!!

เป็นการเชื่อความรู้สึกที่ผมคิดว่ามันผิดมหันต์ ในเมื่อภาพที่ผมได้เห็นมันทำให้ผมได้แต่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่ที่เดิม น้ำตาไหลพาลจะไหลออกมาเสียให้ได้ เหลือบไปมองจานไข่เจียวงี่เง่าที่ตัวเองอุตส่าห์ตั้งใจทำ ข้าวสองจานที่ตั้งใจหุงเหลือบมองมือตัวเองที่พลาสเตอร์แปะอยู่ แล้วกลับมามองภาพในมืออีกครั้ง. . .

ภาพที่ไอ้แบงค์นั่งอยู่ที่ร้านอาหารกับเด็กนั่น. . .เด็กซ่านั่น

ถ้างั้น. . .อาหารง่ายๆ  งี่เง่าๆ ของผมก็คงจะไม่มีความหมายแล้วสินะ

.
.
.
.
.
Rrrrrrrr Rrrrrrrrrr

“ฮัลโหล” 

เบอร์แปลกเบอร์นั้นโทรมา. . .

((รูปชัดดีมั้ยฮะ. . .พี่โม))

.
.
.
.
.
สั้นเนอะ แน่ล่ะ 60% เองนี่นา ตอนแรกจะมาให้ครบร้อยทีเดียว แต่กลัวคนอ่านจะรอนานกว่านี้ เลยเออ!! มาวันนี้แหละ แค่นี้คงไม่เป็นไร (มั้ง) เพราะช่วงนี้คนเขียนไม่ค่อยว่างเลย แต่ก็ไม่อยากหายไปนานๆ กลัวคนอ่านจะลืมเนื้อเรื่อง 5555555 จะว่าไป ได้ข่าวคู่นี้เพิ่งดีกัน แล้วที่คนเขียนเอามาให้คนอ่านอ่านนี่คือเห้ไร 555555 เอาเถอะค่ะ เราจะยาวๆ กับแบงค์โม จนกว่าไอ้เด็กที่มาสร้างความร้าวฉานให้เขาจะออกไปจากสารบบเลย (มันก็แค่ตอนหน้านั่นแหละ ทำมาพูด!!) 55555

ขอให้สนุกกับการอ่านค่ะ

เจอกันที่เหลือเน่อ


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-10-2015 17:20:31 โดย missyaoi »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ kdds

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
โม คงต้องเล่นบทโหดกะซ่าแล้วกระมัง ให้แบงค์ผู้จิตใจอ่อนโยนจัดการ ท่าจะมิได้ความ

ออฟไลน์ Pittabird

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 796
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +18/-1
เกลียดพวกชอบสร้างความร้าวฉาน. ถ้าแย่งมาได้แต่ตัว. ใจอยู่ที่อื่นจะมีความสุขจริงเหรอ.

ออฟไลน์ Supparang-k

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1908
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-3
 :z6: :z6:

โมอย่าไปตกหลุมอิเด็กซ่าน่ะ   งานนี้สงสัยต้องเล่นบทโหดกะเด็กมันหน่อย  สู้ๆน่ะ

ออฟไลน์ littlegift

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 212
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
นางกัดไม่ปล่อยจริงๆ  โมโห #ทีมโม

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4982
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
ซ่าาาาาาา :beat: :beat: :beat: :beat: :beat: :z6: :z6: :z6: :z6:

ซ่า Want teen มากเหรอจากซ่าระวังเปลี่ยนเป็นซึมนะ

หรืออยากซ่อมแซมหน้าใหม่ แบงค์เป็นคนพาซ่าเข้ามาในชีวิตรักของตัวเอง

ทำไมใจอ่อนจัดการไม่ได้จะรอให้เมียอย่างโมออกหน้าให้เหรอ

เอากระโปรงไปนุ่งไหม :katai1: :katai1: :katai1: :katai1:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ ZaRa

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เพราะแบงค์ไม่จัดการให้เรียบร้อยไง มันเลยเป็นแบบนี้ โอ้ยยยย

ออฟไลน์ Freja

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-4
นี่สิถึงจะเป็นซ่า

ใจพกหินนะโม  อย่าพกนุ่น   อะไรที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วก็เอามาสอนใจตัวเองเหมือนที่คนเขียนยกมาให้โมคิดในตอนนี้   ใจเย็นๆ เก็บหลักฐานแล้วรอแบงก์กลับบ้าน   ค่อยคุยกัน  ร่วมชีวิตกันแล้วนี่   ตัวโมเองก็เคยทำไม่ดีมา  ลองให้ benefit of the doubt กับแบงก์สักหน่อยจะเป็นไร

แบงก์ก็ทำไม่ถูกที่ไม่บอกโมก่อนว่าจะไปทำอะไร  ไม่ได้ให้ทำตัวติดกันแต่กันกรณีแบบนี้บอกกล่าวให้กันฟังจะช่วยไม่ให้เกิดกรณีแบบนี้ขึ้นมาได้    อาจจะได้เห็นโมเหี้ยมบ้าง   ซ่าเองก็อาจจะคิดว่าโมเป็นคนนิ่งๆเฉยๆ   

ตื่นเต้นๆ รอตอนต่อไป

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8891
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ missyaoi

  • INDY^^
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-1
พรุ่งนี้จะรีบมาพร้อมกับอีก 40% ที่เหลือค่าาาา รอก่อนน้าาา

ออฟไลน์ kitty08

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1952
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-4
 :katai1: เออ มันค้างมากกกกกกกกกกกกกกกกกก เลยน่ะ รีบมาต่อด่วน ๆ เลยน่ะจ้ะ  :mew5:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ VarainDark

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
ค้างโว้ยยยยยยยยยย
รีบๆมาต่อเลยนะครับ

ออฟไลน์ ZaRa

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
คนเขียนสัญญาแล้วน้าาาา ว่าจะมาวันนี้

ออฟไลน์ missyaoi

  • INDY^^
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-1
ตอนที่ 18


(Part 2). . . . .100%. . . . .ครบจ้า


Rrrrrrrr Rrrrrrrrrr

“ฮัลโหล” 

เบอร์แปลกเบอร์นั้นโทรมา. . .

((รูปชัดดีมั้ยฮะ. . .พี่โม))

“ซ่า. . .”

((ฮะ. . .ดีใจจังที่พี่โมจำได้. . .แล้ว. . .รูปชัดดีมั้ยฮะ))  มันพูดเสียงเยาะเย้ย ผมกัดฟันกรอดข่มอารมณ์โมโหไว้ กดโทรศัพท์ไปที่แอพลิเคชั่นบางอย่าง หึ คิดจะเล่นกับกูหรอเด็กน้อย เดี๋ยวมึงเจอ แต่ก่อนกูอาจจะไม่สู้มึงเพราะตอนนั้นกูกับไอ้แบงค์เลิกกันอยู่ แต่ตอนนี้มันเป็น ‘คนของกู’ เพราะงั้นไม่มีเหตุผลอะไรที่กูจะอยู่เฉยเมื่อมีหมาต้องการจะงาบไป

“มึงต้องการอะไร ส่งรูปพวกนั้นให้กูทำไม”  ผมถามเสียงเย็น พยายามจะไม่เต้นไปตามที่มันต้องการ

((หึ เอ๊. . .ตอนนี้พี่แบงค์คงไม่ได้อยู่กับพี่สินะ))  มันพูดลากเสียงยาว ผมกำโทรศัพท์แน่น เพราะว่าไอ้แบงค์ไม่ได้อยู่ที่นี่จริงๆ  ((งั้นพี่โมอยากรู้มั้ยล่ะฮะว่าพี่แบงค์อยู่ไหน. . .ลองดูสิฮะ))  แล้วเสียงเตือนว่ามีข้อความเข้าโทรศัพท์ผมอีกครั้ง ผมสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามข่มอารมณ์ไว้ แล้วกดดูข้อความนั้น

“แล้วไง. . .”  ผมถามกลับไปเสียงนิ่ง ทั้งๆ ที่ในใจนี่เดือดปุดๆ เพราะไอ้รูปที่เพิ่งส่งมาใหม่นั่นเป็นรูปที่ไอ้เด็กซ่านี่ลงมาจากรถของไอ้แบงค์ แน่ล่ะ รถผัวตัวเองทำไมจะจำไม่ได้

((อะไรกัน!! พี่ไม่รู้สึกอะไรเลยรึไง!! ผัวพี่ทิ้งพี่ให้อยู่คนเดียวแล้วมาอยู่กับผมนะ))  มันถามเสียงดังทันที เมื่อผมไม่ได้แสดงอาการอะไรอย่างที่มันต้องการ

“ก็รู้นี่ว่าผัวกู แล้วมึงมายุ่งทำไม”

((ก็ตัวเองเลิกไปแล้วทำไมไม่เลิกให้ขาดล่ะ!!))

“ก็คนมันรักกัน ต่อให้มีมารมาผจญอีกกี่ตัวมันก็รักกันวันยังค่ำนั่นแหละ”

((นี่!!))

“นี่ถามจริงๆ เถอะ ไม่เหนื่อยบ้างหรอที่ทำน่ะ คุณค่าในตัวเองน่ะรู้จักบ้างมั้ย เที่ยวตามตื๊อคนที่เขาไม่ได้คิดอะไรกับตัวเอง ขนาดยอมเจ็บตัวขนาดนั้นเขายังไม่แลเลย”  ผมพูดไปถึงตอนที่มันยอมกรีดมือตัวเองเพื่อเรียกคะแนนสงสาร แต่ไอ้แบงค์กลับมาคืนดีกับผมซะงั้น

((หยุดพูดนะ!!))  มันแหวเสียงดัง คงจะเดือดสุดๆ แล้ว

“แล้วมึงล่ะ จะหยุดได้รึยัง”

((ไม่หยุด!! พี่แบงค์เป็นของผม ยังไงก็ต้องเป็นของผม!!))

ติ๊ด!!

แล้วมันก็วางสายไปเลย ผมถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ กูเรียน กูทำงานให้ป๊ายังไม่เหนื่อยเท่าคุยกับมันแค่ไม่กี่ประโยคเลย

ผมวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ ทรุดลงนั่งบนโซฟาอย่างเหนื่อยอ่อน สลัดทิ้งไปหมดภาพลักษณ์ไอ้คนเก่งที่เถียงกับเด็กนั่นฉอดๆ เหลือแค่คนที่กำลังหมดแรงแค่นั้นเอง

เหลือบไปมองข้าวสองจานกับไข่เจียวที่ยังวางอยู่บนโต๊ะอาหารอีกครั้ง ใจจริงอยากจะลุกขึ้นเอาไปทิ้งลงถังขยะให้รู้แล้วรู้รอดไปซะ แต่เมื่อมองไปที่พลาสเตอร์บนนิ้ว ไอ้ความรู้สึกจะทิ้งมันก็หายไป วางไว้ตรงนั้นแหละ มันจะกินหรือไม่กินก็เรื่องของแม่ง!!

“เมียจ๋า ผัวกลับมาแล้ววววว”  ผมได้ยินแล้ว. . .ผมได้ยินเสียงมันที่ตะโกนเข้ามาแล้ว แต่ผมไม่ได้ตอบ ผมไม่ได้ลุกขึ้นไปรับมัน ได้แต่นั่งอยู่ที่เดิม ไม่ได้ขยับเขยื้อนไปไหน เหลือบไปมองนาฬิกา อืม. . .บ่ายสอง
“เป็นอะไร ไม่สบายหรอ ไหนดูสิ”  มันเดินเข้ามาหาผม ทรุดตัวลงนั่งบนโซฟาข้างๆ กัน เอามืออังหน้าผากผมเพื่อวัดไข้ ผมหันกลับไปมองหน้ามัน ในตามันมีความเป็นห่วงส่งถึงผมเต็มไปหมด ผมเอื้อมมือไปจับแก้มมันเบาๆ แล้วถาม

“ไปไหนมา”  ถามเสียงเบาเหมือนคนหมดแรง

“ไปช่วยงานพี่นอร์ทคร้าบบบบ. . .แล้วนี่กินยารึยัง ดูไม่ดีเลย”  มันว่าเสียงทะเล้น ก่อนจะถามเสียงเป็นห่วง

“แค่นั้นหรอ”  ผมถามต่อ มือก็ลูบแก้มมันไปด้วย

“หืม?”

“แค่ไปหาพี่นอร์ทหรอ”

“อืม แค่นั้น”

มันโกหก. . .

มือที่ผมจับแก้มมันอยู่อ่อนแรงลงจนตกลงไปข้างตัว ผมหันหน้าหนีไปอีกด้าน น้ำตาที่อุตส่าห์กลั้นไว้ก็ไหลลงมาในที่สุด

“โม. . .เป็นอะไร ร้องไห้ทำไมครับ”

อยากจะตะโกนใส่หน้ามัน ว่าเพราะมึงไง!! เพราะมึงโกหกกูไง!! แต่ที่หลุดออกมาคงมีแค่เสียงสะอื้นเท่านั้น ไอ้แบงค์ดูกระวนกระวาย ทำอะไรไม่ถูกกับการที่ผมไม่ยอมหันไปมองหน้ามัน สุดท้ายมันก็รวบผมไปกอดไว้ทั้งตัว

“โม. . .อย่าร้องไห้นะ เป็นอะไร กูทำอะไรไม่ถูกแล้วนะ พูดกับกูสิ. . .บอกกู”  มันถามเสียงสั่น กระซิบอยู่ข้างหู ให้ผมกลั้นเสียงสะอื้นตัวเองไปนิด แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา

“ไปหาพี่นอร์ทอย่างเดียวหรอ แล้วนี่. . .”  ผมเปิดรูปที่ร้านอาหาร รูปที่ไอ้ซ่าลงจากรถมันให้มันดู มันทำหน้าตกใจแวบหนึ่ง

“ไอ้โม. . .กู”

“พูดสิ กูจะฟัง. . .”  ผมพูด ใจนี่อยากจะโวยวาย อยากจะด่า อยากจะชกมัน อยากจะตีมันให้ตาย แต่ผมไม่กล้า. . .

เพราะถ้ามันจะนอกใจผมจริงๆ. . .

ผมไม่กล้าจะว่ามันหรอก ในเมื่อตัวผมเองก็เคยทำตั้งหลายครั้ง. . .มันเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไง ถ้าผมต้องลิ้มลองความเจ็บแบบนั้นบ้าง. . .ผมคงต้องยอม

“โม. . .กูกับซ่าไม่ได้มีอะไรกันนะ ที่กูไปหามันวันนี้ก็เพราะว่าอยากจะเคลียร์ให้มันรู้เรื่อง เคลียร์ว่ากูไม่ได้รู้สึกอะไรกับมันแบบนั้น อยากให้มันคิดกับกูแค่พี่น้อง”  มันบอก นัยน์ตาของมันสั่นอย่างคนกังวล ผมยิ้ม เอื้อมมือไปจับแก้มมันอีกครั้ง ก่อนจะถาม

“แล้วทำไมต้องโกหก”

“กูไม่อยากให้มึงไม่สบายใจ. . .”  มันว่า ซบหน้าเข้ากับไหล่ผม

“อย่าโกหกอีกนะ เพราะถ้ากูมารู้เองแบบนี้. . .กูเสียใจ”

“อืม. . .กูขอโทษนะโม อย่าร้องนะ ต่อไปนี้กูจะบอกมึงทุกอย่างเลย อย่าร้องนะคนดี”  มันว่าพลางเกลี่ยน้ำตาผมออกอย่างเบามือ

“อืม. . .เมื่อกี้มันโทรมาหากู”



.
.
.
.
.
ครบแล้วจ้าครบแล้วววว ไม่ชอบตัดแบบนี้เลยให้ตาย มันสั้นๆ ไงไม่รู้ แต่คราวนี้มันเหตุสุดวิสัยจริงๆ เอาเป็นว่าถ้าไม่จำเป็นจริงๆ คนเขียนจะพยายามไม่ตัดนะคะ เพื่ออารมณ์อันต่อเนื่องของคนอ่าน :laugh:

***ขอพูดถึงนิสัยโมหน่อย อาจจะเห็นได้ว่าตอนนี้นางช่างสงบเสงี่ยมไม่เหลือคราบเคะที่ข่มผัวเมื่อพารท์ที่แล้วเลย 5555 เราเอานิสัยนี้มาจากเพื่อนสนิทของเราค่ะ คือถ้าอยู่ในอารมณ์ปกติก็จะเป็นคนที่โผงผาง ลุยนั่นลุยนี่และข่มผัว(ในบางเรื่อง) :m20: ที่จริงโมจะค่อนข้างเกรงใจแบงค์นะคะ แค่ไม่แสดงออก ทีนี้พออารมณ์ปกติเป็นคนแบบนั้นแล้ว เวลาอ่อนไหวหรือร้องไห้จะเหมือนคนละคนเลยค่ะ จะไม่ดื้อ จะฟัง และเข้าใจอะไรค่อนข้างง่าย แค่ต้องพูดด้วยดีๆ เท่านั้นเอง ถ้าเมื่อไหร่ที่ตะคอกหรือเสียงดัง ใส่อารมณ์กับเขาแล้ว คนประเภทนี้จะเตลิดทันที 55555 หวังว่าคนอ่านจะเข้าใจที่เราต้องการสื่อนะคะเนี่ย

ขอให้สนุกกับการอ่าน

เจอกันตอนหน้าค่าาาา


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 20-10-2015 17:21:30 โดย missyaoi »

ออฟไลน์ ZaRa

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 104
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Thank You!! ค่าาาา เกลียดซ่าแรง!!!

ออฟไลน์ Supparang-k

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1908
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-3
โอ้ยยยยย...อิเด็กซ่าแกเล่นด้วยผิดคนล่ะ รอดูผัวเมียคู่นี้รวมตัวกันโหด

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4982
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
โมเอาให้ซ่ามันไม่ซ่าสมชื่อไปเลย  :pigangry2: :pigangry2:

วางแผนดีๆ เอาให้เจ็บ เอาให้หลาบจำ  :fire: :fire:

น่าจะให้ฟ่ามาเป็นแนวร่วมคงสนุกสนานน่าดู #ทีมโม

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


ออฟไลน์ kdds

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1471
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +40/-5
ขอพาร์ทจัดการกับซ่า จนหายซ่าไปเลย

ออฟไลน์ missyaoi

  • INDY^^
  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +73/-1
ตอนหน้าถ้าเสร็จทันพรุ่งนี้มาจ้าาา

ออฟไลน์ VarainDark

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 178
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
คู่นี้หวานปนเศร้าได้กินใจมากครับ ผมยอมใจให้เลย

ออฟไลน์ boboman

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1188
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-2
โมสู้ๆ
เข้าใจตัดนะ -_- 55555

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด