ตอนที่ 24หลังจากที่พวกเรากินข้าวเสร็จ ผมก็ตัดสินใจมานอนดูหนังที่ไม่ได้ดูมานานในห้องเธียร์เตอร์พร้อมกับคุณศร หนังที่เราดูอยู่ตอนนี้เป็นหนังผี+สยองขวัญครับ nightmare at the Em-street เปิดเรื่องมาก็มีคนตายเลยครับ โหดเป็นบ้า!
เรานั่งดูหนังกันไปได้ประมาณยี่สิบนาทีผมก็รู้สึกเหมือนกับว่าร่างของคนที่นั่งอยู่ด้วยกันอีกคนจะเขยิบเข้ามาใกล้ขึ้นทีละนิด แต่ผมก็ยังไม่สนใจ ดูหนังต่อไป
ผ่านไปอีกสิบนาที ผมกับคุณศรแทบจะนั่งเกยตักกันอยู่แล้วครับ มันจะชิดกันไปไหน! แล้วนี่ทำไมเวลาผีโผล่ต้องสะดุ้งเฮือกแล้วมาเนียนจับมือผมด้วยว่ะครับ
ผมขยคิดอย่างรวดเร็ว อ่าฮะ...ไม่แน่ว่าบางที พ่อคนหน้าตายนี่อาจจะกลัวผีก็เป็นได้...อย่างนี้มันน่าแกล้งชะมัด ถือเป็นการเอาคืนเล็กๆน้อยๆละกันนะครับพี่ศร
"พี่ศรครับ เดี๋ยวผมไปเข้าห้องน้ำแปบหนึ่งนะครับ
"เอ่อ..อืม"สะดุ้งเชียวแหละครับ แถมมือนี่เหงื่อออกซิกๆเลย หึหึหึ
ผมทำเป็นไม่เห็นอาการเหล่านั้น แกะมือคุณศรออกจากมือตัวเองแล้วลุกออกไปจากห้อง ทำเป็นออกไปข้างนอกแล้ว แต่จริงๆแล้วแอบแง้มประตูดูอาการของคนที่นั่งตัวลีบอยู่ด้านใน
"หึหึหึ"ผมขำในลำคอ เมื่อเห็นคุณศรยกหมอนอิงขึ้นมากอดแนบอกพร้อมชันเข่าขึ้นคุดคู้ตัว แถมยังตัวสั่นอีกต่างหาก ท่าจะเป็นเอามากนะ ผมแกล้งหนักเกินไปรึเปล่าเนี่ย?
ช่างมันเถอะ!ก็ไม่บอกเองแต่แรกนี่ว่าดูหนังแนวนี้ไม่ได้ ก็ทนไปล่ะกัน
ผมปรับสีหน้าให้ดูนิ่งๆก่อนจะผลักประตูเปิดเข้าไป คุณศรงี้แทบจะเปลี่ยนท่านั่งไม่ทัน เห็นแล้วผมก็เกือบจะขำ แต่ไม่ได้ๆต้องนิ่งไว้ก่อน
"ถึงไหนแล้วครับเนี่ย"ผมแกล้งถาม รู้อยู่หรอกว่าคุณศรไม่ได้สนใจจะดูเลยแม้แต่น้อย
"มีคนกำลังจะตายอีกแล้วล่ะ"
อุ๊บ!ผมทำแก้มป่อง หยุดเสียงหัวเราะเอาไว้ได้ในวินาทีสุดท้าย เข้าใจตอบนี่นาคุณศรก็หนังเรื่องนี้มันคนตายทั้งๆเรื่องนั่นแหละครับ ตอบมาอย่างนี้ไม่มีใครเขาเอะใจหรอกครับว่าเอาแต่ซุกหน้ากับหมอนไม่รับรู้รับฟังอะไรทั้งสิ้น
"อืม...กินนมอุ่นๆมั๊ยครับ เดี๋ยวผมออกไปเอามาให้"ผมหาเรื่องทิ้งให้เขาอยู่คนเดียวอีกแล้วครับ สนุกดีจริงๆนะแกล้งคนเนี่ย
"...."คุณศรถอนหายใจครับยื่นมือชื้นเหงื่อของตัวเองมาจับข้อมือของผมเอาไว้แน่น
"มีอะไรเหรอครับ?"
"เลิกแกล้งกันได้แล้วน่าเกล"คุณศรหันมาทำหน้าเครียดใส่ พร้อมเอ่ยเสียงดุๆ
"ครับ?"ผมยิ้ม แกล้งเลิกคิ้วเอียงคออย่างงงๆเมินสายตาดุๆนั่นไปเสีย
"รู้อยู่ใช่ไหมว่าฉันกลัวหนังผี"คุณศรถอนกายใจเฮือก เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเอือมระอา...แม้หน้าจะยิ่งนิ่งเหมือนเดิมก็ตาม
"งั้นล่ะมั้งครับ"ผมยิ้มเย็น นั่งลงที่เดิมแล้วจึงปิดหนังที่กำลังจะเข้าสู่จุดไคลแม็กซ์
"เพิ่งรู้นะว่าเธอขี้แกล้งขนาดนี้"ผมยิ้ม นี่มันก็แค่การแก้แค้นแรกเท่านั้นแหละครับคุณศร นี่ยังไม่ได้คิดดอกเบี้ยเลยนะ คุณควรจะรู้เสียบ้างว่าการเอาสิ่งที่เขากลัวมายัดเยียดให้มัเป็นยังไง
"ยังจำได้ไหมครับที่ผมเคยบอกว่าผมกลัวเซ็กส์"ผมท้าวคางกับที่วางแขนบนโซฟา เอ่ยถามคุณศรยิ้มๆ
"อืม"
"ถือว่าเจ๊ากันไปล่ะกันนะครับ...พี่...ศร!!"ว่าแล้วผมก็ผลักให้ร่างหนาๆนั่นล้มลงไปนอนราบกับโซฟานุ่ม"อืม...พี่อยากรู้ไหมครับว่าอาการsex addition มันเป็นยังไง?"
ผมเอียงคอ เป่าลมเบาๆที่ข้างหูคุณศร ยิ้มยั่วอย่างจงใจ แถมด้วยการบดเบียดสะโพกที่เกือบเปลือยเปล่า(ยังไม่ได้เปลี่ยนชุด)ลงกับต้นขาของคุณศร
"หึหึ...ปฏิเสธตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วนี่?"ดวงตาคุณศรไหววูบ ผมรู้สึกเหมือนเห็นไฟแห่งความสนุกสนานกำลังปะทุอยู่ในนั้น"ฉันเลือกไม่ผิดเลยสินะ"ผมเอียงคอ ฟังประโยคที่เขาพึมพำคนเดียวเบาๆอย่างไม่ค่อยจะเข้าใจก่อนจะรู้สึกโลกเอียงวูบ หลังสำผัสได้ถึงเบาะนุ่มๆ
"เธอควรจะรู้เอาไว้อย่างนะเกล..."สายตาเย็นชาตอนนี้ได้เปลี่ยนไปโดยสมบูรณ์แล้วครับ กลายเป็นสายตาร้อนแรงจนผมตาพร่า รู้สึกเหมือนหัวเบลอๆคิดอะไรไม่ออกไปชั่วครู่
"เธอเป็น'คน'ที่ถูกใจฉันที่สุดแล้ว!"เสียงของคุณศรช่างแหบพร่าราวกับเสียงคำรามของสัตว์ร้าย ผมเม้มปากแน่น เขาต้องการจะบอกอะไรผมกันแน่
"อ๊ะ!"มือซุกซนเริ่มลุกล้ำมาบนผิวหนังของผม ไต่ไปไต่มาอย่างสำรวจ
"ฉันรู้ว่าเธอกำลังสงสัยอะไรอยู่"มือที่ล้วงไล้อยู่หยุดลงชั่วคราว คุณศรใช้ดวงตาที่ดูจริงใจที่สุดตั้งแต่เคยเจอกับเขาจ้องตรงมาที่ผม"ฉันทำทุกอย่างไปเพราะมีเหตุผล จำเอาไว้ว่าฉันไม่เหมือนคนเก่าๆของเธอ"
ไม่น่าเชื่อครับว่าคนอย่างคุณศรจะพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้!! ผมเบิกตาโตจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาชื้นเหงื่อที่ห่างกับเพียงคืบ
ทั้งๆที่มันก็เหมือนกับทุกๆครั้งที่เรามีเซ็กส์กัน แต่ทำไมครั้งนี้ถึงดูนุ่มนวลกว่าทุกที อ่อนโยนกว่าทุกที รุ่มร้อนมากกว่าที่จะเป็นเย็นยะเยียบเหมือนทุกๆครั้ง
"เธอบอกจะทำให้ฉันเป็นโรคเดียวกับเธอใช่ไหม?"ใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ผมไม่เคยได้เห็นดวงตาพรางระยับราวแสงดาวนั่นจ้องลึกลงมาในดวงตาของผม"แน่ใจรึเปล่าว่าจะทนไหว"
ผมหัวใจกระตุกวูบ นึกถึงเมื่อคืนก่อนที่เพิ่งถูกจัดหนักไป ผมคงไม่มีทางที่จะกลืนน้ำลายตัวเองได้ เพราะฉะนั้นคงได้แต่ทำใจ...
"ไหวสิครับ"
"หึ ถึงได้บอก ว่าเธอถูกใจฉันที่สุดแล้ว"ร่างสูงหัวเราะอารมณ์ดี ผละออกจากผมเล็กน้อยแล้วล้วงๆอะไรบางอย่างในกระเป๋ากางเกง"ขอจองเอาไว้ก่อนแล้วกันนะ"
สัมผัสเย็นเยียบที่ข้อเท้าทำให้ผมต้องร่นตัวขึ้นมาดู สร้อยข้อเท้าสีเงินที่ถูกถักทออย่างละเอียดลออสวมใส่อยู่บนข้อเท้าของผม ที่สร้อยเส้นนั้นมีนกตัวเล็กพร้อมกระดิ่งห้อยอยู่
"จับขังกรงแล้วนะ เธอเป็นของฉันคนเดียว!"
เฮ้อ!คุณศรอย่างลืมรับผิดชอบคำพูดนั่นด้วยนะ รู้รึเปล่าเนี่ยว่าแต่ละประโยคมันทำให้คนอื่นเขาหวั่นไหวน่ะ!!>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
ไม่ต้องเดาเสียให้ยากค่ะว่าใครเทพกว่ากันระหว่างเกลกับคุณพี่ศร
เพราะเรายังไม่ได้โชว์ความเทพของพี่ศรเลยย!!
ฮี่ๆ สอบเสร็จพอดีค่ะโล่งงงมากกก เลยรีบมาอัพให้อ่านกัน
นี่ก็กลางเรื่องของ The impossible แล้วค่า น้องเกลเริ่มปฏิบัติการณ์แก้แค้นสะท้านโลกแล้วค่ะ!!แต่งานนี้ใครจะได้กำไรนี่...ก็อีกเรื่อง
เนื้องเรื่องช่วงนี้จะยังไม่เคลียร์ซะทีเดียวนะค่ะ แต่เดี๋ยวอ่านๆไปก็เคลียร์เองแหละค่ะ!
ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ค่ะ
หัวข้อ: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ (อ่าน 415983 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก