CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Boy's love => Boy's love story => นิยายที่โพสจนจบแล้ว => ข้อความที่เริ่มโดย: tangua ที่ 06-04-2012 17:45:01

หัวข้อ: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 06-04-2012 17:45:01

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ

สรุปข้อสำคัญดังนี้



1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท, หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย, ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้งสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกเล้าฯ ในเรื่องการเมือง เชื้อชาติ  เผ่าพันธุ์  ศาสนา และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงการตั้งชื่อเรื่องด้วยคำหยาบ คำไม่สุภาพ  ล่อแหลม และชี้เป้าให้เล้าฯ ถูกเพ่งเล็ง จากทางราชการ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่นี่หรือที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อขออนุญาตเจ้าของเรื่องก่อนนะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าตัวไม่ยินยอม

5.ขอให้นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียว ถ้าเป็นเรื่องจริงก็ให้บอกว่าเรื่องจริง ถ้าเป็นเรื่องแต่งให้บอกว่าเรื่องแต่ง  ให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตามเพราะมีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6. การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมฯทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ


เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ
การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0


เรื่องนี้เป็นหนึ่งในซีรี่ย์เรื่องยาว F.A.T.E นะค่ะ ซึ่งตอนนี้ได้เริ่มอัพแล้วสามเรื่องจาก สี่เรื่องยาวสองเรื่องกึ่งสั้น

1st Fri[end]รักแท้ไม่แพ้โชคชะตา >>>http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32135.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32135.0)

2nd The Impossible...เป็นไปไม่ได้...นั้น(เจ้า)นายนะเว้ย!!! >>>http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32517.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32517.0)

3rd  Dream Like...ก็แค่ฝัน...แต่ดันเป็นจริง!!! >>> http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32798.0 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32798.0)





>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>


บทนำ


ผมเหม่อ...มองไปยัง ประตูห้องนอนที่เปิดอ้าออก โดยไร่วี่แววขแงมนุษย์อีกคนที่อยู่ในห้อง...

บนบานตู้กระจกใบใหญ่ ที่ผมเคยไปเดินเลือกกับเขา แปะโน๊ตสีชมพูอันเล็กๆเอาไว้ บนนั้นบรรจงเขียนเอาไว้ด้วยลายมือที่ผมคุ้นเคยดี

'ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ผมได้รับเงินงวดสุดท้ายแล้ว ขอให้คุณโชคดี...ลาก่อน'

ไม่มีน้ำตาไหลหยดลงมาจากหางตา มีแพงความแสบร้อนบริเวณรอบดวงตาเท่านั้นที่คอยย้ำเตือนว่าผมยังมีความรู้สึกอยู่....

ผมขยำโน๊ตเล็กๆนั่นทิ้งขยะเลิกสนใจมันโดยสิ้นเชิง เปิดมือถือ แล้วบรรจงลบเบอร์โทรเบอร์หนึ่งออกไปจากเครื่อง

ผมจำได้ดีถึงคำเตือนของเพื่อนคนหนึ่งที่เคยคบเมื่อสมัยมหาลัย

'เงินไม่ได้ซื้อได้ทุกอย่าง'

คำกล่าวนี้นับว่าถูกต้องที่สุด เงินไม่สามารถซื้อความรักจากใครคนหนึ่งได้ ไม่สามารถซื้อความอบอุ่นจากอ้อมกอดที่กอดเราด้วยความจริงใจได้

'ส่วนเซ็กซ์น่ะเหรอ!ยิ่งแล้วใหญ่! มันไม่สามารถแลกเปลี่ยนกับอะไรได้เลย นอกจากประวิงเวลาให้ยาวออกไป!'

คำพูดนี้ของมันก็ถูกอีกเช่นกัน บทเรียนล้ำค่านั้นผมได้รับมาแล้วเมื่อหลายปีก่อน

'คนเรามักจะเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองก่อนเสมอ มึงก็นึกเอาล่ะกัน ว่าอะไรดีที่สุดสำหรับมึง!'

ถูกต้อง...ในเมื่อคนเรามักเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองก่อนเสมอ...

เงิน...จึงเป็นทางเลือกในการแกลเปลี่ยนของผมเสมอมา...

เพราะอะไรน่ะเหรอ....ถึงเงินมันจะซื้อไม่ได้ทุกอย่าง

แต่เงิน...สามารถ ซื้อได้หลายอย่าง!!

อา...คืนนี้ ผมคงต้องออกไปแลกเปลี่ยนเงิน...กับความอบอุ่นชั่วคราวอีกครั้งแล้วสินะ

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

บทนำสั้นๆได้ใจความมั๊ยค่ะ :z1:

อย่าเพิ่งงงนะว่าแล้วมันเกี่ยวอะไรกับชื่อเรื่อง อ่านไปสามสี่ตอนก็รู้เองค่ะ o18

ฝากด้วยนะค่ะกับนิยายเรื่องใหม่(เรื่องเก่ายังไม่จบเลย :o8:)

http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32135.msg1888973#msg1888973 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32135.msg1888973#msg1888973)อันนี้คืออีกเรื่องของอิงนะค่ะ>>Fri[end]เปลี่ยนหัวใจ...ใส่ความรัก

ฝากไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะค่ะ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นเจ้านายนะเว้ย!! [บทนำ UP 100%] 06/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 06-04-2012 17:51:44

โถๆ น่าสงสารจังเลย โดนหลอกเหรอเนี่ย จะรอติดตามนะคะ o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นเจ้านายนะเว้ย!! [บทนำ UP 100%] 06/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 06-04-2012 18:08:20

เหมือนตัวเอกจะใช้ร่างกายเปลืองรึป่าวหว่า 55555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นเจ้านายนะเว้ย!! [บทนำ UP 100%] 06/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Hakken ที่ 06-04-2012 19:10:11

 :angry2: :angry2: :angry2:  ทำไมทำงี้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นเจ้านายนะเว้ย!! [บทนำ UP 100%] 06/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 06-04-2012 19:12:36

จะมาม่ามั้ยอะเนี้ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นเจ้านายนะเว้ย!! [บทนำ UP 100%] 06/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: vocaloid ที่ 06-04-2012 20:12:51

น่าสนุกอ่ะ
เป็นกำลังให้นะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นเจ้านายนะเว้ย!! [บทนำ UP 100%] 06/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 08-04-2012 10:15:26

ตอนที่ 1


เสียงดังอึกทึกยังคงเป็นเสน่ห์ดึงดูดผู้คนอันลึกลับ....เช่นเดียวกับเครื่องดื่มมึนเมา ที่ทุกคนรู้ทั้งรู้ว่าส่งผลเสียอะไรบ้าง แต่ก็ยังตะดื่ม

ผมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสองเม็ดบนออก เอาชายเสื้อออกมานอกกางเกงทำงานสีดำ ขยี้ผมที่เซ็ตให้เรียบร้อยเหมาะสมแก่การไปทำงานออกให้ผมยุ่งๆลงมาปิดหน้าผาก แว่นสายตากรอบไทเทเนียมที่ทำให้ดูสุขุมถูกสับเปลี่ยนด้วยแว่นตาไร้กรอบ

แค่นี้ก็เรียบร้อย หลังจากผมจัดการเปลี่ยนลุคของตัวเองให้เหมาะสมกับสถาณที่แล้ว จึงก้าวเดินเข้าไปในผับชื่อดังที่ผมมาเป็นประจำ

ซึ่งการ์ดหน้าประตูก็จำผมได้ พวกเขาจึงปล่อยผมผ่านเข้าไปทันทีโดยไม่ได้ขอดูบัตรสมาชิกและบัตรประชาชน

เสียงเพลงอึกทึกด้านในพร้อมภาพมนุษย์ทั้งหญิงและชายกำลังเต้นโยกย้ายไปตามท่วงทำนองแห่งดนตรี ไม่ได้ทำให้ผมสนใจมากไปกว่าเคาน์เตอร์บาร์ที่เต็มไปด้วยเครื่องดื่มมึนเมา

ทันทีที่ผมฝ่าฝูงชนก้าวเท้าเข้าไปในเขตบาร์ได้ บาร์เทนเดอร์หนุ่มก็ยิ้มให้ผมพร้อมเอ่ยคำทักทายอย่างคุ้นเคย

"เหมือนเดิมใช่ไหมครับ"ผมพยักหน้าเนิบๆ ทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ทรงสูง พร้อมรับเครื่องดื่มสีส้มอ่อนแก้วเล็กๆมาจากบาร์เทนเดอร์รูปหล่อ ผมนั่งจิบทีละน้อยพร้อมปล่อยใจให้ล่องลอยไปกับเสียงเพลงดังๆ...

โดยไม่ค่อยจะรู้สึกตัวมากนัก ผมจิบเครื่องดื่มแก้วแล้วแก้วเล่าผ่านลงคอ  จำได้รางๆว่ามีทั้งหญิงสาวและชายหนุ่มหลายคนส่งเครื่องดื่มมาให้ผมเพื่อเป็นหารเชิญชวน แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจ คว้าแก้วเหล้าได้ก็กรอกเข้าปากอย่างเดียว

"ว๊ายย!น้องเกลขา พี่รัล ขอโทษค่ะที่ไม่ได้ออกมาต้อนรับ"สาวประเภทสองแต่งตัวฉูดฉาดคนหนึ่งวิ่งเริ่ดฝ่าฝูงชนออกมาจากฟลอร์โดยไม่กลัวส้นเข็มหัก ก่อนจะขอโทษขอโพยผมยกใหญ่ "เอ็ม มีปัญหาเหรอค่ะ น้องเกลถึงได้มานั่งดื่มอยู่ที่นี่"

"ผมไล่เขาไปเองแหละ เขาละเมิดข้อตกลงของเรา"ผมบอกเนิบๆ จิบเครื่อมดื่มเข้าไปอีกนิดพร้อมกับแกล้ม ประสาทหูก็ได้ยินแต่เสียงวี้ดว๊ายของพี่รัล คนที่ผมไว้ใจให้หาคนมาบริการผม

"ต้องขอโทษด้วยจริงๆค่ะ โชคดีนะค่ะ วันนี้มีเด็กมาใหม่พอดีเชียว สเป็ก ตรงกันกับที่น้องเกลต้องการพอดี น้องเขาชื่อ....."

ผมเผลอพ่นลมหายใจออหมาดังหึประชดประชันกับการบรรยายภาพลักษณ์ของเด็กที่พี่เขาจัดหามาให้ ผมใช้บริการจัดหาคนของพี่เกลนี่เป็นครั้งที่ห้า แม้เด็กของพี่เขาจะดีแค่ไหนก็ตาม แต่สุดท้าย พวกเขาส่วนใหญ่ล้วน'ทำตามข้อตกลง'ที่ผมกำหนดเอาไว้ชัดเจนไม่ได้ อยู่กันไปได้สี่ห้าเดือนก็เผลอตัว แค่เพราะว่าผมใจดีด้วยเล็กน้อย

"พี่เอามาให้ผมลองคุยด้วยก่อนแล้วกัน"วันนี้ผมไม่ค่อยมีอารมณ์จะทำอะไรเท่าไหร่ เจอแต่เรื่องเซ็งๆทั้งวัน เพราะฉะนั้นนั่งจิบเหล้าต่อไปน่าจะดีกว่า

วันนี้ผมเพิ่งโดนไล่ออกจากงาน....

เป็นรอบที่สามในรอบปีแล้วที่ผมต้อวออกจากงาน ทั้งๆที่เหตุผลที่ผมต้องออกนั้นแสนจะไร้สาระ

ผมโดนเจ้านายลวนลามทางเพศ...แต่แทนที่ผมจะยอมเขาดีๆ ผมดันปฏิเสธไปไงครับ แล้วไม่รู้ด้วยความอับอายของเจ้านายหรืออย่างไร เขาจึงใช้เรื่องส่วนตัวของผมเป็นข้ออ้างไล่ผมออกจากงาน

แต่ใครแคร์ล่ะครับ ผมไม่ต้องการทำงานอยู่กับเจ้านานยที่ลอบมองบั้นท้ายผมตลอดเวลาพร้อมทำหน้าหื่นกระหายหรอกนะ นั่นไม่ใช่บรรยากาศการทำงานที่ดีเสียเลย

"สวัสดีครับ"เสียงทุ้มห้าวดังขึ้นจากด้านหลังผม พร้อมเด็กหนุ่มหน้าตาดี ที่ดูก็รู้ว่าน่าจะยังอยู่ในช่วงมหาลัย"คุณคงจะเป็นคุณไนติงเกล พี่รัลส่งผมให้มาดูแลคุณครับ"เขาพูดอย่างนอบน้อม ไม่มีสายตาแวววาวใดๆทั้งสิ้น อืม...ใช้ได้

"พี่รัลบอกอะไรคุณแล้วบ้าง"ผมถามนุ่มๆโดยที่ยังไม่ละสายตาออกจากแก้วไวน์ที่ผมเพิ่งสั่งมา ไวน์นี่รสชาติดีใช้ได้ทีเดียว นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ผมอารมณ์ดีขึ้น

"พี่รัลบอกว่า คุณจะเป็นคนยื่นเงื่อนไขทั้งหมดเอง หากผมไม่พอใจผมสามารถปฏิเสธได้"ดีมาก พูดอย่างตรงไปตรงมา

"งั้นก็ฟังซะ ผมจะให้เงินคุณ สองหมื่นในทุกๆเดือน คุณจะมีทั้งที่อยู่และอาหารครบทั้งสามมื้อ ขอเพียงคุณทำตามกฏที่ผมตั้งขึ้นมาได้"

"กฏของผมมมีเพียงไม่กี่ข้อ หนึ่ง ระหว่างคุณอยู่กับผม คุณห้ามมีคนอื่น สอง ระหว่างเราจะไม่มีคำว่าเซ็กส์เกิดขึ้น สาม คุณห้ามละเมิดความเป็นส่วนตัวของผม สามข้อง่ายๆแค่นี้เองทำได้รึเปล่า"เด็กคนนี้น่าจะอยู่กับผมได้นานกว่าคนอื่น

"เอ่อ...ได้ครับ แต่ผมต้องกลับบ้านไปหาครอบครัวในวันเสาร์ คุณจะว่าอะไรไหม?"

"ไม่เป็นไร คุณสะดวกจะเริ่มงานวันไหน"

"วันนี้เลยก็ได้ครับ"ผมพยักหน้าเนิบๆวางแก้วไวน์ที่ว่างเปล่าลงกับเคาน์เตอร์หินอ่อนเบาๆ แล้วเรียกบาร์เทนเดอร์คนเดิมมาเก็บเงิน

ผมทดลองยืนดูเพื่อจะวัดระดับความเมา ถ้าผมเมาในระดับที่เริ่มเห็นพื้นเอียงผมจะได้ให้เด็กที่ผมเพิ่งจ้างมาขับรถให้

และดูเหมือนวันนี้ผมจะดื่มหนักไปหน่อย....

"เดี๋ยวผมขับรถให้ครับ"ผมพยักหน้า ค่อยๆปรับสมดุลตัวเองให้เข้าที่เข้าทางก่อนจะเดินตรงออกไปจากบาร์โดยไม่ต้องมีใครประคอง ที่วันนี้ผมกล้าดื่มหนักคงเป็นเพราะ ยังไงพรุ่งนี้ผมก็ไม่มีงานต้องทำ ยังไงก็นอนตื่นสายได้อยู่แล้ว

ผมพยุงตัวเองเดินกลับไปที่รถเก๋งมาสด้าสามสีดำของตัวเอง ยื่นกุญแจรถให้คนตัวสูงอีกคนที่เดินตามหลังผมมา

"ขับตามทางที่ผมบอกนะ จำทางไว้ด้วยล่ะเพราะที่นั่นจะเป็นที่พักอาศัยของคุณด้วย"

ผมพยุงตัวขึ้นนั่งเบาะหน้า คาดเข็มขัดให้เรียบร้อยก่อนจะเอนเบาะเล็กน้อย ปรับให้ตัวเองอยู่ในท่าที่สบายที่สุด เหลือบมองอีกคนที่กำลังสตาร์ทรถแล้วเริ่มบอกทาง

จากคอนโดของผม ใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมงหากรถติด ก็มาถึงผับประจำนี่แล้ว ดังนั้นในช่วงขากลับที่แทบไม่มีรถ จึงใช้เวลาเพียง15นาทีเท่านั้น

ผมมีคอนโดสองแห่ง แห่งหนึ่งเอาไว้สำหรับให้ตัวเองพักผ่อนหย่อนใจ ไม่มีคนที่ผมซื้อมาคนไหนรู้จักที่นั่น และก็ที่นี่ ผมเอาไว้ทำให้ตัวเองผ่อนคลาย เพราะมันค่อนข้างใกล้สถาณบันเทิงหลายแห่ง แล้วก็เป็นที่ที่ผมเอาไว้เป็นที่อยู่ของผมกับคนที่ผมซื้อมา

"วนขึ้นไปจอดที่ชั้นสี่นะ ช่องหมายเลข 1340 "เด็กคนนี้ขับรถได้เก่งทีเดียว เขาขับได้นิ่มมากไม่มีอาการกระตุกให้เห็นเวลาเบรก บ่งบอกได้เลยว่านิสัยของเขาค่อนข้างนุ่มนวลอ่อนโยน

"ผมชื่อ อาร์ม นะครับคุณไนติงเกล โปรดเรียกผมว่าอาร์ม"ก่อนลงจากรถ เด็กนั่นหันมาบอกผมพร้อมรอยยิ้มใสบริสุทธิ์ ซึ่งผมเห็นแล้วสบายใจพิกล...

"ไม่ต้องเรียกชื่อยาวๆแบบนั้นหรอก เรียกเกลก็พอ ต่อจากนี้เราต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน"

อาร์มพยักหน้ายิ้มๆเปิดประตูอ้อมมาพยุงตัวผมไม่ให้ล้ม พอผมเริ่มทรงตัวได้ เขาก็ผละออกไป...หืม..รู้หน้าที่ดีนี่นา

ผมเดินนำอาร์มเข้าตัวตึกไปรูดคีย์การ์ดกับประตูเพื่อให้มันเปิดออก แล้วตรงไปขึ้นลิฟต์

"ห้องอยู่ชั้น 14 นะ คีย์การ์ดสำรองอยู่ข้างบนเดี๋ยวผมจะหยิบให้"

"ครับ"

"ผมแจ้งไว้ล่วงหน้าก่อนเลยนะ ที่ผมซื้อคุณมาเนี่ย ไม่ได้เพื่อให้มาบริการเหมือนคนอื่นๆ ผมแค่ต้องการคนที่จะอยู่ข้างๆผมให้ผมได้ดูแลเท่านั้น เพราะฉะนั้น คุณจะเหมือนเป็นน้องชายของผมมากกว่าคู่นอนอาร์ม โปรดจำเอาไว้ด้วย ถ้าวันใดที่ความรู้สึกคุณเปลี่ยนไป ขอความกรุณา รีบแจ้งให้ผมทราบทันที"

ใช่แล้ว ผมจ้างคนพวกนี้มาก็แค่จะเอาไว้แทนที่คนคนหนึ่ง...แม้จะผ่านมาแล้วหลายปี แต่ผมก็ยังคงรู้สึก ว่าผมมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้หากไม่มีเขา

ดังนั้นผมจึงติดกัจวัตรประจำวันเดิมๆอย่างตื่นเช้าตรู่ขึ้นมาทำอาหารเช้า ชงกาแฟ รีดชุดนักศึกษาของพวกเราสองคน มอร์นิ่งคิสตอนตื่น ขับรถไปมหาลัยด้วยกัน และคิสอีกทีก่อนที่จะแยกย้ายกันไปเรียน ไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน กลับบ้านพร้อมกัน ทำดินเนอร์อาหารอิตาเลี่ยนแบบที่เขาชอบ อายน้ำด้วยกันบ้างเป็นบางครั้ง ก่อนจะนอนกอดกัน...

เฮ้อ อย่าคิดเรื่องอดีตมากจะดีกว่าเพราะมันไม่มีประโยชน์อะไรตอนนี้ผมเองก็ง่วงนอนมาก

ผมรีบๆอธิบายและแนะนำที่ทางให้เรียบร้อย พอเสร็จก็เข้าไปอาบน้ำแบบลวกๆแล้วก็ล้มนอนทันที

พรุ่งนี้ผมคงต้องเริ่มออกหางานใหม่ทำอีกแล้ว...หวังว่ามันจะเป็นวันที่ดี...



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

มาอัพเลี้ยว ช่วงนี้ปสดประสาทมาก เพราะท่านพ่อคุมเข้ม ไม่ให้เล่นคอมแต่โชคดีวันนี้ท่านพ่อไม่อยู่เลยแอบมาอัพ :z1:

อ่านมาถึงตอนนี้ก็ยังคงไม่เข้าใจอยู่ดีว่ามันเกี่ยวกับชื่อเรื่องยังไง รออ่านตอนต่อๆไปเอาก็แล้วกันนะจ๊ะ

คอมเม้นท์ติชมกันได้นะจ๊ะ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นเจ้านายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 08-04-2012 10:27:18

เข้ามาตามจ้า
รอลุ้นเหมือนกัน อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นนายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: oaw_eang ที่ 08-04-2012 14:31:38

เจ้านาย หมายถึง พระบรมวงศานุวงศ์

นาย  หมายถึง  หัวหน้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นนายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 08-04-2012 14:41:32

ลุ้นๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่นนายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: W-Rose ที่ 08-04-2012 16:11:04

หุหุ ลุ้นจังๆๆๆ
 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 09-04-2012 22:00:58

ตอนที่2


ผมตื่นเช้าขึ้นมาด้วยอาการแอ็งเล็กน้อยปวดหัวนิดหน่อย แต่ไม่ได้ถึงขนาดลุกไม่ขึ้น

ด้วยความที่ตื่นเช้ามากจนเป็นนิสัย แม้วันนี้ไม่ได้ไปทำงานผมก็ยังตื่นตั้งแต่หกโมงเช้า เริ่มต้นด้วยกิจกรรมเดิมๆอย่างเดินเข้าห้องน้ำไปแปรงฟัน ล้างหน้าเล็กน้อยให้พอสดชื่น เดินออกจากห้องนอนเข้าไปในครัวหยิบไข่ออกมาสองฟองและเริ่มหุงข้าว ระหว่างนั้นก็หันต้นหอมเตรียมเอาไว้

พอจัดเตรียมวัตถุดิบเสร็จ ผมก็เดินออกจากห้องครัวกลับเข้าห้องนอนไปหยิบตะกร้าผ้าซักมาไว้ในมือ ดูเหมือนอาร์มเด็กที่ผมหิ้วกลับมาเมื่อวานจะยังไม่ตื่น ยังไงผมน่าจะเขียนโน๊ตทิ้งเอาไว้หน่อยจะดีกว่า...

'เอาผ้าลงไปซัก'

แปะไว้ประตูห้องนอนในจุดที่ผมแปะเป็นประจำ แล้วจึงหอบกองเสื้อผ้สซึ่งส่วนใหญ่เป็นเสื้อเชิ้ตใส่ไปทำงานของผมลงไปข้างล่าง...ไม่คิดจะเปลี่ยนชุดหรอกครับ ผมใส่เสื้อยืดกับกางเกงวอร์มนอนเดินลงไปชั้นล่างแบบนี้ก็ไม่เป็นปัญหาใดๆ หน้าตายับยู่นี่หน่อยแต่เช้าๆแบบนี้ใครเขาจะมาสนใจล่ะครับ?

ผมหยิบคีย์การ์ดติดมือมาใบหนึ่งพร้อมกระเป๋าใส่เหรียญเอาไว้ซื้อของเล็กน้อยๆและหยอดตู้เครื่องซักผ้า ก่อนจะลงลิฟต์ไปชั้นหนึ่งที่ซึ่งมีเครื่องซักผ้าหยอดเหรียญบริการอยู่

ที่นั่นผมได้พบกับหญิงสาวชื่อ ปวิณรัตน์ ซึ่งเราเจอกันบ่อยๆในช่วงเช้าๆคุยกันเป็นประจำ เพราะบังเอิญทำงานในตำแหน่งเดียวกัน

วันนี้เธอมาด้วยสีหน้าท่าทางอิดโรยเหมือนคนไม่ได้นอนอย่างเต็มที่เป้นเวลานาน พอเห็นผม เธอก็ร้องทักขึ้นเสียงแหบแห้ง

"สวัสดีค่ะเกล"

"สวัสดีตอนเช้าครับ รัตน์ เป็นอะไรไปครับ สีหน้าไม่ดีเลย"ผมถามระหว่างนั้นก็ยัดผ้าที่แยกแล้วเข้าเครื่องซักผ้า พร้อมหยอดเหรียญเสร็จสรรพแล้วจึงเดินกลับมานั่งตรงเก้าอี้นั่งรอข้างๆปวิณรัตน์

"รัตน์ลาออกจากงานแล้วค่ะ นายใช้งานหนักมากแถมยังเคี่ยวมากด้วยถึงเงินจะดีแต่แบบนี้รัตน์ไม่ไหวแล้วล่ะค่ะ"เธอบ่นอย่างท้อใจ"นายเขาก็เข้าใจนะค่ะ ไม่ว่าอะไร ให้เงินของเดือนนี้มาด้วย"

รัตน์ทำงานในบริษัทยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งทำธุระกิจส่งออกอาหารสำเร็จรูปและอื่นๆอีกมากมาย ทำให้พนักงานจำเป็นต้องสามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้อย่างคล่องแคล่วและในระดับที่สูงขึ้นมาหน่อยอย่างตำแหน่งเลขาท่านประธาน จำเป็นต้องสื่อสารภาษาได้อย่างต่ำสามภาษา

"ผมก็เพิ่งตกงานมาหมาดๆนี่เองครับ ว่าจะหางานใหม่อยู่เหมือนกัน"

รัตน์ทำตาโต หันมาจ้องมองผมไปมาอย่างพิจรณา แล้วเริ่มพึมพำๆคนเดียว

"มีอะไรรึเปล่าครับ"พอผมทักไปเธอเลยสะดุ้ง ตื่นจากภวังค์ แล้วหันมายิ้มอายๆให้

"อ๋อ คือรัตน์คิดว่าบางทีคุณอาจจะสนใจไปสมัครงานเป็นเลขาให้นายของรัตน์น่ะค่ะ เห็นคุณชอบ่นว่า ไม่ชอบนายที่ทำสายตาลามกใส่ หรือพยายามจะล่วงเกินคุณ แล้วพอดีว่านายของรัตน์เขาก็ต้องการเลขาที่ไม่ลวนลามเขาทางสายตาและมีความสามารถพร้อมเหมือนกัน...รัตน์คิดว่าเกลน่าจะเหมาะกับงานนี้ เกลพูดอ่านเขียนได้ตั้ง หก ภาษา แถมมีประสบการ์ณการทำงานด้วย เจ้านายรัตน์กำลังหาคนแบบนี้อยู่พอดี"

ผมยกยิ้ม อะไรจะประจวบเหมาะขนาดนี้ ผมเป็นคนความอดทนสูงมากเพราะฉะนั้นเรื่องงานหนักผมไม่เกี่ยง อดกลับอดนอนทำงานสี่วันติดก็เคยมาแล้ว...

"ถ้าเกลสนใจเกลก็ลองไปที่บริษัทนะค่ะ เข้าไปบอกประชาสัมพันธ์ว่าต้องการมาสมัครเป็นเลขาท่านประธาน คุณไม่ต้องเอาอะไรไปนะค่ะแค่แต่งตัวให้เรียบร้อยก็พอ"รัตน์เข้าไปพยิบผ้าจากเครื่องปั่นออกมาใส่ตะกร้ายิ้มบางๆให้ผมก่อนจะขอตัวไป เพราะหล่อนยังต้องทำงานไปก่อนอีกอาทิตย์ เลยต้องรีบไปทำงานแต่เช้ารัตน์ไม่ได้ซื้อรถเพราะฉะนั้นส่วนใหญ่เธอจึงพึ่งพารถโดยสารประจำทาง

ผมนั่งรออีกสักัชพักจึงเอาผ้าไปปั่น ตั้งใจไว้ว่าวันนี้จะอยู่ทำความคุ้นเคยกับเด็กที่เพิ่งหิ้วมาเสียก่อน ให้เวลาตัวเองพักหนึ่งวัน แล้วพรุ่งนี้ค่อยไปสมัครงาน

ระหว่างที่ผมกำลังนั่งรอผ้าอยู่นั้นเองก็ได้มีชายหนุ่มไม่คุ้นหน้าคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง เขาทำหน้าแปลกใจนิดหน่อยที่เห็นมีคนเอาผ้าลงมาซักแต่เช้า ก่อนจะหันไปจัดการกับผ้าตัวเอง

เขาหน้าตาดีทีเดียว เส้นผมสีนำ้ตาลอ่อนยาวประบ่ารวบตึงแม้หน้าจะยังยับย่นเพราะเพิ่งตื่นนอน บ่งบอกนิสัยได้ดีว่าคงเจ้าระเบียบไม่ใช่น้อย เสื้อผ้าที่ใส่แม้จะเป็นเสื้อยืดคอกลมธรรมดาๆแต่กลับไม่ทำให้รัศมีความโดดเด่นบางประการจางลงเลยแม้แต่น้อย

เนื่องจากผมไม่คิดจะทักคนที่ไม่รู้จักก่อนอยู่แล้ว ผมเลยเลือกที่จะนั่งนิ่ง รอให้ผ้าของตัวเองเสร็จไปเงียบๆ

พอเห็นว่าเครื่องปั่นหยุดทำงานแล้ว ผมจึงรีบยัดผ้าลงตะกร้าลวกๆแล้วรีบเดินจากมาทันที

ผมยังคงทำทุกอย่างได้ตามกำหนดการเดิมจัดการรีดผ้าไปพลางๆระหว่างรอคนบนเตียงตื่น และผมก็ได้พบว่า...เสื้อเชิ้ตผมหายไปตัวหนึ่ง...

รึมันจะหายไปที่ร้านซักรีด แต่ผมก็ดันขี้เกียจเกินกว่าจะลองเดินลงไปหาซะด้วย...ช่างมันเถอะ เสื้อตัวเดียว

ดังนั้นหลังจากซักรีดเสื้อผ้าเสร็จเรียบร้อยเวลาก็ปาเข้าไปราวๆเกือบแปดโมงได้แล้ว ด้วยความเคยชิน ผมจึงเดินกลับเข้าห้องนอนไปปลุกคนที่กำลังนอนอืดอยู่ในห้อง

"อาร์ม..ตื่นได้แล้ว"ดูเหมือนอีกฝ่ายจะตื่นง่ายกว่าที่ผมคิด เพราะแค่เรียกและเขย่าเบาๆร่างสูงก็ลุกขึ้นมาขยี้ตางัวเงียบนที่นอนแล้ว...

ผมจัดการดุนหลังอีกฝ่ายที่ยังคงอยู่ในชุดเดียวกันกับเมื่อวานให้เข้าไปอาบน้ำแล้วหยิบเสื้อยืดสบายๆตัวใหญ่และกางเกงที่เหลือติดห้องนี้อยู่บ้างพร้อมบ็อกเซอร์มาเตรียมเอาไว้ให้อีกฝ่ายบนเตียงส่วนตัวเองก็ออกมาทำอาหารเช้า..

ข้าวผัดไข่ง่ายๆถูกนำขึ้นเสริฟเป็นอาหารเช้า บังเอิญของมันเหลือแค่นี้พอดี ต้นหอมเองก็เริ่มเก่าแล้ว ผมเลยทำข้าวผัดไข่กินเอาในเช้าวันนี้

ทันทีที่ผมยกอาหารลงวางบนโต๊ะเสร็จร่างสูงในชุดเสื้อยืดหลวมๆกับกางเกงขาสั้นก็เดินออกมาพอดี อาร์มดูไม่ค่อยชินกับสภาพแบบนี้ยังไงชอบกล ผมจึงผายมือไปทางเก้าอี้ตรงข้ามตัวเองเป็นเชิงบอกให้อีกฝ่ายนั่ง ยิ้มน้อยๆให้อีกฝ่ายผ่อนคลาย

หลังจากนั้นตามกำหนดการแล้วผมต้องพยายามชวนอีกฝ่ายคุยไปเรื่อยๆเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลายและเป็นกันเองมากขึ้น ซึ่งก็ดูจะได้ผลดีเพราะอาร์มเริ่มเล่าเรื่องต่างๆให้ผมฟังบ้างแล้วเกี่ยวกับตัวเขา

อาร์มบอกว่าทางบ้านของเขาตอนนี้ล้มละลาย เพราะพ่อไปกู้หนี้ยืมสินไว้ยังไม่ทันตั้งตัวได้ก็ด่วนจากไปเสียก่อนเงินที่เอาไปลงทุนเลยโดนเชิดไปหมด เขาแม่แล้วก็น้องๆเลยต้องพยายามทำงานหาเงิน

เขามาทำงานด้านนี้เพราะมีเพื่อนชวนเห็นบอกว่าได้เงินดีด้วยความที่จนตรอกจริงๆเลยตัดสินใจตามเพื่อนมา แล้วดูเหมือนเขาจะบังเอิญมาในช่วงที่เจ๊รัลกำลังพบกับวิกฤตที่ต้องรีบหาคนให้ผมอยู่พอดี ผมจึงเป็นคนแรกที่ซื้อเขา

เขาบอกว่าเขาโชคดีมาก เพราะตามจริงเขาก็ไม่ได้พิศวาสการมีอะไรกับผู้ชายมากนัก ถึงจะเคยมีแฟนเป็นผู้ชายก็ตาม ก็นะจะให้เขาเอาดะไม่เลืกหน้าก็ออกจะทำใจยากเกินไปเสียหน่อย...

ผมจึงบอกอาร์มไปตามตรงว่าผมแค่อยากหาคนมาอยู่ด้วยแก้เหงาะเท่านั้น ไม่ได้ต้องการมีเซ็กซ์ คุยกันไปคุยกันมา ดันถูกคอกันซะงั้น

"โหย กับข้าวพี่อร่อยมากอ่ะจริงๆนะ"

"ชอบก็ดี อย่าเพิ่งเบื่อไปก่อนล่ะกัน"

อา...ผมชักอยากได้อาร์มมาเป็นน้องชายจริงๆซะแล้วสิ :เฮ้อ:


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ตอนนี้เป็นตอนสบายๆค่ะ ตอนหน้าถึงจะเปิดตัวคุณเจ้านายมาดเนี๊ยบอย่าเป็นทางการ :z1:

ขอบคุณทุกๆคนที่ติดตามค่ะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 09-04-2012 22:11:53

 :กอด1: รอเจอหน้าเจ้านาย
น้องอาร์มก็น่ารักดีนะคะเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Hakken ที่ 09-04-2012 22:17:03

พระเอกจะมาตอนหน้าใช่ไหม :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 09-04-2012 22:59:38

เจ้านายจะใช่คนที่เจอในร้านซักเสื้อรึป่าวนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 09-04-2012 23:26:12

รอตอนหน้า พระเอกจะมาใช่มะ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yogurtjung ที่ 09-04-2012 23:41:18

อะ แฮ่มจะเป็นแค่น้องชายจริงๆรึเปล่านะ 555

พี่เกลนี่นิสัยดีมากๆเลยนะค่ะเนี่ย

รอตอนต่อไปนะค่ะ น่าติดตามมากๆเลยจ๊ะ ^^+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่1 UP 100%] 08/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: LadyOneStar ที่ 10-04-2012 00:10:41

ชอบ ขอเดา ภายภาคหน้าอาร์มต้องชอบเกลแน่นอน ฟันธง!!! ><!!!
แต่เรายังรอคอยพระเอกอยู่นะ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่2 UP 100%] 09/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 10-04-2012 10:34:12

อุ้ย ติดตามค่ะ เรื่องนี้น่าสนใจ
รอตอนต่อ
อยากเห็นเจ้านายมาดเนี๊ยบ เอ๊ะ รึเห็นแล้ว
ในร้านซักผ้า??

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่2 UP 100%] 09/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 10-04-2012 11:16:18

อยากเจอเจ้านาย 555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่2 UP 100%] 09/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Orange151987 ที่ 10-04-2012 11:49:41

 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่2 UP 100%] 09/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: hibatsumoe ที่ 10-04-2012 12:32:48

ชักติดเรื่องนี้แล้ว ฝากตัวด้วยนะคะ  :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่2 UP 100%] 09/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 11-04-2012 13:41:10

ตอนที่ 3

เวลาพักผ่อนหนึ่งวันของผมหมดไปอย่างรวดเร็วกับการนั่งๆนอนคุยเล่นทั้งวันกับอาร์ม และทำขนมเล็กๆน้อยๆรับขวัญสมาชิกชั่วคราวคนใหม่ของห้องพักแห่งนี้ และแล้ว...วันนี้คือวันที่ผมจะไปสมัครงานใหม่ที่รัตน์แนะนำมาครับ

ถึงรัตน์เธอจะบอกว่าไม่ต้องเอาเอกสารอะไรไปก็ได้ แต่ยังไงด้วยนิสัยส่วนตัวที่ชอบทำอะไรเผื่อๆเอาไว้ก็ทำให้อดไม่ได้ที่จะต้องพกเอกสารใบรับรองต่างๆนาๆของตัวเองใส่กระเป๋าสะพายข้างไปด้วยอย่างเสียไม่ได้

ผมจัดการขับรถมาตามทางที่รัตน์เคยให้ไว้ซึ่งเมื่อไปทางลัดก็ใช้เวลาไม่ถึงสิบห้านาทีเท่านั้น นับว่าสะดวกมากสำหรับคนมีรถใช้เองเพราะทางลัดมันเป็นซอกซอยแคบๆ ไม่มีรถโดยสารประจำทาง ดังนั้นคนที่ไม่มีรถจึงต้องไปนั่งรถที่ถนนใหญ่ อ้อมโลกรอบหนึ่งถึงจะถึงที่ทำงาน ใช้เวลาไปน่าจะเกือบๆชั่วโมงได้

บริษัทนี้ใหญ่มากเลยครับ ตั้งอยู่ติดริมถนนใหญ่ แถมระบบรักษาความปลอดภัยก็เรียไกได้ว่าเข้มงวดมากทีเดียว

"ผมติดต่อสมัครงานครับ"ผมเปิดหน้าต่างบอกลุงยามที่ทำหน้าที่แข็งขันซึ่งวิ่งเข้ามาถามผม ซึ่งลุงแกก็ยิ้มบางๆให้อย่างเป้นมิตร พร้อมยื่นบัตรผู้มาเยี่ยมชมให้

"จะมาสมัครงานตำแหน่งอะไรเหรอครับ"

"เห็นว่าตำแหน่งเลขาท่านประธานยังว่างอยู่ ผมก็เลยจะลองมาสมัครดูน่ะครับ"ผมตอบกลับไปอย่างสุภาพ โชคดีที่ไม่มีรถมาต่อท้าย ไม่อย่างนั้นผมคงโดนด่ายาว

"อ๋อ ถ้าเช่นนั้นขอให้คุณโชคดีนะครับ"ลุงยามยิ้มแบบมีเลศนัย แต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร ยิ้มบางๆกลับ แล้วขับรถไปในโซนที่จอดรถ'ผู้เยี่ยมชม'ซึ่งแบ่งแยกออกมาจากที่จอดรถของพนักงานอย่างชัดเจน

ผมปิดประตูเดินลงมาจากรถ มืออีกข้างหิ้วกระเป๋าเอกสารที่เตรียมเอาไว้ลงมาด้วย ยามที่เฝ้าหน้าประตูบริษัทขอดูป้ายVisitorของผมอีกครั้งก่อนจะปล่อยให้ผมเดินผ่านเข้าไปข้างในได้

ผมเดินตรงไปยังประชาสัมพันธ์สาวที่มอบรอยยิ้มต้อนรับอันน่าประทับใจให้ หล่อนถามเสียงหวาน

"มีอะไรให้ดิฉันช่วยค่ะ"

"ผมมาสมัครงานครับ"หล่อนทำหน้าแปลกใจเล็กน้อย ก่อนจะทำหน้าอ๋อ แล้วยิ้มบางๆให้ผม"ตำแหน่งเลขาท่านประธาน"

"สักครู่นะค่ะ"หล่อนต่อสายหาใครคนหนึ่งเห็นคุยกันสักพัก หล่อนก็คลายสีหน้าเคร่งเครียดลงแล้วหันมาบอกผม"ท่านประธานยังไม่เข้าบริษัทค่ะ เชิญคุณไม่นั่งรอให้ห้องรับรองก่อนนะค่ะ"ผมพยักหน้า ผายมือออกเป็นเชิงให้เดินตามเธอไป

เธอเดินเข้าไปในลิฟต์ที่บ่งบอกชัดเจนว่าของพนักงานกดชั้นบนสุดพร้อมรหัสเลขแปดตัว ก่อนที่ลิฟต์จะเริ่มเคลื่นที่

ติ๊ง!

ลิฟต์เปิดอีกครั้งเผยให้เห็นโถงกว้างที่มีทางแยกไปอีกสามทาง ประชาสัมพันธ์สาวเดินนำผมไปยังทางตรงกลางพอเจอทางแยกก็เลี้ยวซ้าย

เชิญคุณรอในนี้ก่อนนะค่ะ เดี๋ยวท่านประธานมาแล้วจะมีคนมาเรียกคุณ

ผมพยักหน้าเงียบๆ เอ่ยขอบคุณประชาสัมพันธ์สาวที่ำกลังเดินออกไป แล้วจึงนั่งลงบนโซฟากำมะหยี่นุ่มน่านั่งสีดำ ตรวจดูเอกสารและซ้อมบทพูดไปพลางๆระหว่างนั่งรอ พอเริ่มไม่มีอะไรทำ ผมก็เลยนั่งนิ่งๆคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยในขณะที่หลังยังคงตั้งตรง

เห็นอย่างนี้แต่พ่อผมก็เรียกได้ว่าผู้ดีเหนาะๆเลยนะครับ บ้านผมเองก็เรียกได้ว่ารวยล้นฟ้าเหมือนกัน...แต่ครอบครัวของที่บ้าน..กับผมมันคลละอย่างกัน บ้านผมรวยไม่ได้หมายความว่าผมรวยไปด้วยเสียหน่อย

อย่างมากที่พวกเขาให้ผมได้ก็แค่การศึกษา เงินเล็กๆน้อยๆนิสัยที่ติดมาจากบ้านหลังนั้นและกริยามารยาทในการเข้าสังคม....

แต่ก็สิ่งนั้นแหละที่ทำให้ผมมักได้เปรียบคนอื่นๆเสมอ

ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ สมองของผมยังคงแล่นช้าๆเอื่อยๆไหลไปเรื่อยๆ นนึกเรื่องนู้นเรื่องนี้ขึ้นมาไม่ได้ขาด จนกระทั่งมีคนมาเคาะประตู

"คุณ ทัชนัย์ เชิญด้านนี้ค่ะ"รัตน์นั่นเองที่เดินมาเรียกผม เธอดูแปลกตาไม่น้อยเลยเมื่ออยู่ในเครื่องแบบทำงาน

ผมลุกขึ้นแอบรู้สึกเหมือนเหน็บกินนิดๆเนื่องจากนั่งโดยไม่ได้เปลี่ยนท่วงท่ามานานมากเกินไปหน่อยจึงต้องใช้เวลาชั่วครู่กว่าจะเดินได้เป็นปรกติโดยไม่รู้สึกจี๊ดๆที่ขา

"ท่านประธานจะเป็นคนสัมภาษณ์ด้วยตัวเองนะค่ะ เชิญค่ะ"รัตน์ยิ้มบางๆให้ผม ในขณะที่เคาะประตูห้องเบาๆ เป็นเชิงขออนุญาติ ก่อนจะเปิดเข้าไป

"โชคดีนะค่ะเกล"คราวนี้เธอกระซิบเบาๆพอให้ได้ยินกันสองคนด้วยนำ้เสียงที่ค่อนข้างเป็นห่วงเป็นใย ผมเลยได้แต่ยกยิ้มบางๆกลับไปให้ แล้วจึงสูดหายใจเฮือก เดินด้วยจังกวะเท้าที่มั่นคงไปยังโต๊ะทำงานที่ตั้งอยู่เพียงตัวเดียวในห้อง

"เชิญนั่ง"ท่านประธาน...บุรุษหนุ่มที่ดูอายุไม่น่าจะเกินสามสิบ เส้นผมสีน้ำตาลอ่อนรวบตึงเป็นทรงหางม้า ไม่มีปล่อยผมให้หลุดออกมาสักเส้น แสดงความเจ้าระเบียบและจริงจังของอีกฝ่ายได้ดี เสื้อสูทเนี๊ยบกริบสีดำทั้งนอกและในยิ่งทำให้เขาดูหยิ่งยโสเย็นชา ใบหน้าคมคายที่ปราศจากรอยยิ้มนั่นกำลังเงยหน้าจากงานเอกสารมาจ้องผมที่กำลังทรุดนั่งลงบนเบาะ เขาดูคุ้นๆตาผมอยู่นะเหมือนจะเคยเจอที่ไหน?

"คุณชื่ออะไร"เขาเริ่มถามก่อน ท่านั่งสบายๆแต่หลังตรงของผู้ดีที่เขากำลังทำอยู่สามารถทำให้คนอื่นๆเกร็งได้ไม่ยาก

"ผมชื่อ ทัชนัย์ ครับ"ผมเองก็วางตัวนิ่งๆแบบเดิมกลับไป พยายามไม่แสดงความกระอักกระอ่วนเล็กๆที่ก่อเกิดขึ้น ไม่เคยรู้สึกกดดันมากขนาดนี้มาก่อนเลยแฮะ

"คุณมีความสามารถทุกอย่างครบตามที่ผมกำหนด?"สีหน้าของท่านประธานยังคงไม่เปลี่ยนแปลง เขายังคงนั่งเฉยๆถามสั้นๆแต่ผมเชื่อว่าเขาต้องการให้ผมตอบยาวๆ

"ครับผมจบวุฒปริญญาตรี มาจาก หมาวิทยาลัย XX คณะ YY และไปต่อปริญญาโท ที่XX ผมสามารถใช้ภาษา อังกฤษ จีน ญุี่ปุ่น ฝั่งเศษ และสเปนได้ เคยผ่านการทำงานมาแล้วจากบริษัท RR TT และ UU ในตำแหน่งเลขา มีคุณสมบัติครบทุกอย่างตามที่ท่านต้องการครับ"ผมตอบเนิบๆไปตามความเป็นจริงแต่ไม่ได้บอกว่าผมพูดอิตาเลี่ยนในระดับพอสื่อสารได้ แต่ไม่สามารถอ่านเขียนได้คล่องเหมือนภาษาที่ผมกล่าวไปเบื้องต้น

"แล้วทำไมถึงออกจากงานที่ บริษัท UU มาล่ะ"ผมคิดว่าต่อจากประวัตินี้เขาคงคิดจะลองเชิงผม ทั้งในด้านการแก้ปัญหา การตอบคำถามที่ค่อนข้างละลาบละล้วงให้เหมาะสม

"เพราะผมไม่สามารถทำงานนอกหน้าที่ได้ครับ"ผมยิ้มเล็กน้อยตามมารยาท ตอบอะไรที่บอกกลายๆว่าผมจะไม่พูดอะไรมากกว่านี้อีกในเรื่องนี้ออกไป

"คุณคิดว่าบริษัทนี้เป็นอย่างไร"จู่ๆเขาก็เปลี่ยนเรื่องพูด สายตาคมๆนิ่งๆยังคงจ้องผมเหมือนผู้คุมนักโทษดุจเดิม

"เป็นบริษัทใหญ่ที่ค่อนข้างจะมีระบบรักษาความปลอดภัยเข้มงวด และเอาใจใส่พนักงานดี มีการรณรงค์ให้พนักงานช่วยกันลดภาวะโลกร้อนโดยการตั้งตั้งถังขยะแยกประเภทไว้ชัดเจน และ...^(^$$@^#$"แล้วผมก็เริ่มพล่ามถึงสิ่งที่ผมสังเกตุได้ตั้งแต่เริ่มเดินเข้ามาในตึกหลังนี้ไปเรื่อยๆ นึกขอบคุณความช่างสังเกตุของตัวเองที่ทำให้ผมมักจะคิดและจดจำสิ่งรอบตัวได้อย่างรวดเร็ว

"ทำไมคุณถึงอยากจะมาทำงานที่นี่"นั่นแหละคำถามเด็ด ถ้าตอบไม่ตรงใจมีสิทธิ์ไม่ได้งานเอาง่ายๆ

"เพราะผมได้ยินเพื่อนบอกว่าตำแหน่งเลขาของบริษัทKRกำลังจะว่าง และเธอยังบอกอีกว่า งานที่นี่ค่อนข้างหนักและเหนื่อย แต่ได้เงินเดือนสูง เหมาะกับคนที่ไม่มีภาระและต้องการงานหนักๆ ทำให้ผมลองมาสมัครงานที่นี่"

"ขอบคุณที่มาในวันนี้ คุณ ทัชนัย์ เชิญ"ท่านประธานผายมือออกเล็กน้อยเป็นเชิงบอกให้ผมออกไปได้แล้ว ผมจึงลุกขึ้น สวัสดีเป็นมารยาท แล้วยิ้มให้กับรัตน์ที่มาเปิดประตูเล็กน้อย

"เดี๋ยวคุณรอคำตอบที่บ้านนะค่ะ ถ้ามีอะไรเปลี่ยนแปลงรัตน์จะแจ้งให้ทราบอีกที"

ผมเอ่ยขอบคุณรัตน์ ก่อนจะลงลิฟต์ตัวเดิมมายังชั้นล่าง เตรียมตัวจะกลับคอนโดที่ซึ่งตอนนี้ไม่มีใครอยู่ เพราะอาร์มมีคลาสช่วงเช้า เลิกบ่ายสาม แต่แล้วผมก็นนึกได้ว่าของที่บ้านใกล้หมด คงต้องไปซื้อเข้าคอนโดเสียหน่อย....

พอเหลือบมองหน้าปัดนาฬิกาในรถแล้วทำให้ผมตระหนักได้ว่าตัวเองใช้เวลาไปมากพอตัวในการสัมภาษณ์งานครั้งนี้ เพราะนี่เกือบจะเที่ยงแล้ว

ไหนๆก็ไหนๆผมก็เลยนั่งกินข้าวในห้างในร้านโปรดเสียเลย ก่อนจะเดินไปเลือกซื้อของในซุปเปอร์

ตอนนี้ผมกำลังหาซุปกระป๋องแคมเบลรสโปรดอยู่ครับ แล้วก็เจอพอใจ เหลือกระป๋องสุดท้ายเสียด้วย...

หมับ!

มือของผมกับมือของใครอีกคนคว้ากระป๋องซุปข้าวโพดที่ำกลังลดราคาเอาไว้ได้พร้อมกัน ผมหันหน้าไปมองเจ้าของมือใหญ่ที่จับมือผมเอาไว้อีกทีอย่างไม่พอใจเล็กน้อยที่ไม่ยอมปล่อยมือ

"เกล...?"น้ำเสียงคุ้นหูดังขึ้นทำให้ผมกลับไปพิจารณาใบหน้าของอีกฝ่ายดีๆอย่างถี่ถ้วน

ใครจะไปนึก.... ว่าจะเจอเพื่อนเก่าที่ไม่ได้เจอกันมานานระหว่างเดินซื้ของแบบนี้!!



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

เปิดตัวท่านประธาน :laugh:

เตรียมพบกับตอนหน้า เปิดตัวเพื่อนเก่า? หึหึหึ

ป.ล.เรื่องนี้มาม่าน้อยค่ะ เพราะจากนิสัยพระนางแล้วอารมณ์ดราม่ามันไม่ค่อยจะมี เรื่องนี้เป็นหนึ่งในซีรี่ย์Fate or Destiny เช่นเดียวกับFri[end]นะค่ะ เกลมีส่วนเกี่ยวดองกับมีนอยู่อ่านไปแล้วจะรู้ :z1:


 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:ขอบคุณที่ติดตามนะค่ะ รักคนอ่านทุกคน :กอด1:

 

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 11-04-2012 14:18:49

จะมีเพื่อนเก่ามาด้วย
แบบนี้ใครกันแน่ พระเอก
รอๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 11-04-2012 16:20:22

เพื่อนเก่า?

ปล.ติดตามๆ

 :bye2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 11-04-2012 16:48:42

เพื่อนเก่า คือใครหนอ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: vista054 ที่ 11-04-2012 17:51:30

มาต่อเร็วๆน้าา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: hibatsumoe ที่ 11-04-2012 18:51:16

ต้องไม่ใช่แค่เพื่อนเก่าธรรมดาแน่เลย
แต่ว่าเป็นคนพูดตรงไปตรงมากมากเลยอ่ะ
รอๆ  :L2:
 :pig4:
 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 11-04-2012 19:18:40

เตรียมสวัสดีคุณเพื่อนเก่าของเกลตอนหน้าค่ะ
คุณเพื่อนจะเข้ามามีบทบาทในเรื่องมากรึเปล่าน้า~

เจอะกับท่านประธานละ
บริษัทนี้เขาแบ่งแยกสัดส่วนดีจริงๆ สงสัยคงเพราะท่านประธานเจ้าระเบียบ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 11-04-2012 19:34:10

โอ๊ะโอ ใช่ผู้ชายที่เครื่องซักผ้าจริงๆด้วย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 11-04-2012 20:28:02

น่าสนใจ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 11-04-2012 21:44:01

เพื่อนเก่าจริงๆน่ะหรอ? อิอิ
ท่านประธานน่าสนใจ  :z1:
คุณเพื่อนเก่านี่ก็ยังไงน้า

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 11-04-2012 22:46:46

มิช่ฟนก่รึ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 11-04-2012 23:00:19

สามตอน เปิดตัวผู้ชายสี่คนแล้ว เราต้องตามอ่านว่าใครคือตัวจริง แต่จากหัวเรื่อง เจ้านายน่าจะ.. :bye2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 17-04-2012 16:29:22

ตอนที่ 4

"หือ?"ผมหันกลับไปมองร่างสูงที่ทักผมก่อนอย่างมึนๆงงๆ ผมไม่ค่อยจะจำหน้าเพื่อนตอนอยู่มหาลัยนักหรอกครับ คนที่รู้สึกสนิทด้วยก็มีอยู่ไม่กี่คน แต่เพราะเกิดเรื่องนั้นขึ้น ผมเลยไม่อยากจะจำอะไรอีกเลยเกี่ยวกับชีวิตช่วงนั้น

"จำเราไม่ได้เหรอ"ไอ้หน้าหล่อที่ยืนหน้ากึ่งยิ้มกึ่งบึ้งอยู่ด้านหลังผมนี่พึมพำเบาๆก่อนจะอมยิ้มส่ายหน้าอ่อนใจแบบที่ผมคิดว่ามันคุ้นๆยังไงชอบกล?

"ขอโทษครับ คุณคงทักคนผิดแล้ว"ผมบอกเรียบๆตั้งใจตีห่างอย่างเต็มที่ รีบคว้าเอาของที่ต้องการยัดใส่ตะกร้าแล้วเดินลิ่วๆออกไปทันที

"เราอินทร์ไง จำไม่ได้จริงๆ?"ผมชะงักรถเข็น อินทร์...จะว่าไปแล้วถ้าจำไม่ผิด ตอนยังเรียนอยู่ผมมีเพื่อนสนิทชื่ออินทร์เหมือนกันนี่หว่า....

"อือ"แต่แล้วไงล่ะ เพื่อนเก่าก็เป็นเพื่อนเก่าต่อไปล่ะกัน ผมขี้เกียจเสวนาด้วย จึงเข็นรถเข็นหนีทันที ทันได้ยินเสียงพึมพำแว่วๆประมาณว่า หรือจะไม่ใช่จริงๆ ตามมาด้วย

หลังจากเดินเลี่ยงออกมาเป็นผลสำเร็จ ผมก็จัดการซื้อของอื่นๆให้เรียบร้อยต่อคิวจ่ายเงิน ก่อนจะหิ้วของพะรุงพะรังขึ้นรถขับกลับคอนโดไป


นึกไม่ถึงจริงๆว่าจะมีเหตุการ์ณแทรกซ้อนเข้ามาเสียก่อน....

ปึง!!

ชัดเลยครับ รถสปอร์ตยี่ห้อดังสีแดงแสบตาเสยเข้าที่ท้ายของผมจังๆจนของที่วางเอาไว้เบาะหลังหล่นกระจุยกระจาย ผมเบรกรถเสียงดัง โชคดีที่วันนี้ถนนซอยวันนี้รถว่างเพราะเป็นช่วงทำงาน รถผมที่จอดคร่อมเลนอยู่จึงไม่ได้ไปขวางทางใครเขา...ยกเว้นแต่ไอ้รถสปอร์ทที่มาชนผมนั่นแหละ

ปัง!

ผมเปิดและปิดประตูรถเสียงดังด้วยความหงุดหงิด ตวัดสายตามองไปยังเจ้าของรถคู่กรณีที่ค่อยพาร่างระหงราวนางแบบออกมาจากรถโหลดต่ำ เดรสสีดำสั้นประมาณขาอ่อนของเธอทำให้จังหวะที่เธอก้าวออกมาจากรถ มันก็เปิดไปถึงไหนๆได้ไม่ยาก...

"คุณขับรถยังไงเนี่ย"ผมพูดออกไปก่อนเรียบๆแต่แฝงการตำหนิเอาไว้อย่างชัดเจน สาวสวยในส้นสูงกว่าสี่นิ้ว เสริมเยอะจนเธอสูงพอๆกับผมเดินเยื้องย่างสำรวจความเสียหายของรถตัวเองช้าๆ ก่อนจะถอดแว่นกันแดดออกเผยดวงตาสีเทาอ่อนกลมโตที่ดูก็รู้ว่าใส่บิ๊กอาย

หล่อนตวัดหางตาคมใส่ผม ถลึงตามองอย่างไม่พอใจ

"ดูสิ รถของฉันเสียหายไปหมดแล้ว รู้บ้างไหมว่ามันแพงขนาดไหน!"หล่อนหันมาตวาดแว้ดๆใส่ผม ไม่ได้สำนึกใดๆถึงความผิดที่ตัวเองก่อขึ้นแม้แต่น้อย

ผมมั่นใจว่าผมไม่ได้ทำอะไรผิดกฏจราจรจนทำให้รถที่ซื้อมาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงโดนเสยท้ายแน่ๆมีแต่อีกฝ่ายนั่นแหละที่ขับรถไม่ระวัง กะจะปาดแซงหน้าในซอยแคบๆ ตัวเองไม่โปรแล้วดันมาขับปาดซ้ายปาดขวาไม่เจียม แถมยังไม่ยอมรับความผิดหันมาด่าผมแว้ดๆอีกต่างหาก

"รู้ตัวบ้างไหมครับว่าคุณเป็นคนมาเสยท้ายผม ไอ้คำที่เพิ่งพูดออกมาน่ะมันควรจะเป็นคำพูดของผมมากกว่านะครับ"ผมยังคงใจเย็น แม้จะแอบกัดจิกเสียดสีไปกับคำพูด แต่นำ้เสียงก็ยังเนิบๆไม่มีแววของโทสะ

"เอ้า เอานี่ไป แล้วถอยรถของนายออกไปได้แล้วฉันมีธุระ..รีบ!!!"หล่นอสะบัดเสียงใส่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะหยิบเอาธนบัตรสีเทาหลายใบออกมายัดใส่มือผม แล้วก้าวฉับๆกลับไปนั่งที่รถแล้วบีบแตรไล่เสียงดัง

ตอนแรกผมว่าจะตายไปเอาเรื่องอย่างน้อยผมก็อยากได้ยินคำว่าขอโทษไม่ใช่ยัดเงินให้เป็นค่าเสียหายแล้วจากไปง่ายๆ แต่รถที่มาออกันด้านหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ทำให้ผมต้องก้าวขึ้นรถของตัวเองด้วยความเกรงใจชาวบ้าน ก็จะค่อยๆขับออกไปตรงกลับคอนโดทันที

แต่ดูท่าทางวันนี้จะมีหลายเรื่องให้ผมแปลกใจเหลือเกินเพราะจู่ๆก็มีสายเข้าจากเบอร์ที่ผมไม่รู้จัก

"ครับ"

"เอ่อ เกลนี่รัตน์เองนะค่ะ คือว่าอาจจะเร็วไปหน่อยแต่ท่านประธานอยากให้คุณมาเริ่มทำงานให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้น่ะค่ะ"รัตน์พูดเร็วปรื๋อด้วยความเกรงใจ ส่ว่นผมได้แต่เอียงคออย่างงงๆ เพิ่งไปสัมภาษณ์มาเมื่อกี้นี่เองนะ รับแล้วเรอะ?

"คือน้องชายของรัตน์เขาประสบอุบัติเหตุน่ะค่ะ รัตน์ต้องไปอยู่ดู ท่านประธานเลยออกเงินงวดสุดท้ายให้เลยน่ะค่ะ ต่อไปนี้รัตน์ก็ไม่ได้ทำงานที่นั่นแล้ว"ผมอือๆอออย่างเข้าใจ ยังไงผมก็ว่างอยู่แล้วจะไปทำงานวันนี้เลยก็ยังได้

"เกลสะดวกเร็วที่สุดวันไหนเหรอค่ะ"

"วันนี้เลยก็ยังได้ครับรัตน์"

"เอ๋?เอ้อ งั้นรบกวนคุณมาที่บริษัทเลยนะค่ะรัตน์จะแจ้งร.ป.ภเอาไว้ให้"ผมกระพริบตาปริบๆ หักเลี้ยวเข้าคอนโดทันทีหลังวางสาย...อะไรจะรีบร้อนกันขนาดนั้นนะ...

ผมถอนหายใจแรง อย่างน้อยๆปัญหาด้านการเงินเพราะไม่มีงานทำของผมก็หมดไปแล้ว คงไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงอีก...

ผมกดส่งแมสเสจไปหาอาร์มที่เรียนอยู่ที่มหาลัยยังไม่เลิกว่าวันนี้จะกลับเย็นๆถ้าหิวให้หาออะไรกินไปก่อน  แล้วจึงหอบข้างของขึ้นลิฟต์เอาไปเก็บไว้ที่ห้องแล้วรีบร้อนออกไปที่บริษัท

เป็นการทำงานวันแรกแบบที่ผมคาดไม่ถึงเสียจริง....


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

มาต่อสั้นๆแล้วก็จากไปปป :laugh:

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ให้กำลังใจนะค่ะ :pig4: :pig4:

หลายๆคนที่เคยอ่านอีกเรื่องมาก็น่าจะคุ้นๆเนอะว่าคุณอินทร์เป็นไผ? o18

หึหึ แล้วมันมาเกี่ยวของอะไรกับเกลน้อยๆของเรากันหนอ

โปรดติดตามตอนต่อไป หึหึหึ :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mekaming ที่ 17-04-2012 16:59:53

เพิ่งมาอ่านสนุกมากกมากกเจ้านายใช่คนที่มาซักผ้าป่าวคะ
เสื่อที่หายไปของเกลใครเอาไปหว่าแล้วอินทร์เ้ป็นไผ??? :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 17-04-2012 17:08:44

แง้ว อยากอ่านต่อจังคะ ชอบบุคลิคของนายเอกจัง สวย สง่า ราชินี~~~~โฮ่ๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 17-04-2012 17:12:06

ยิ่งอ่านยิ่งลุ้น ตื่นเต้นๆ =^^=
ไปหาอีกเรื่องอ่านก่อนดีกว่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 17-04-2012 19:33:28

แง่มแง่ม จะเป็นงัยต่อนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 17-04-2012 19:39:40

นั่นสินะ ซวยแต่เช้าเลย
วันแรกซะด้วย เหอๆ  :really2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-04-2012 19:41:31

เกลจะได้กับใครหนอ
ติดตามกันต่อไป

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 17-04-2012 19:54:39

คุณอินทร์แฟนคุณนิลใช่ปะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 17-04-2012 20:28:55

มาต่อไวไวน๊า ><!
เกลคู่กับท่านประธานใช่มั้ย? แล้วอาร์มล่ะ?
เป็นกำลังใจให้นักเขียนค่ะ :)

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kun ที่ 17-04-2012 22:40:32

เจ้านายพระเอกชัวร์

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: winamp ที่ 18-04-2012 00:25:17

เว้ยเห้ยยย !! ใครคือพระเอกอ่ะ?? อ่านๆไปมีกลิ่นมาม่าลอยมาให้ได้ดมอยู่นะเนี่ยยย ช่างดูลึกลับเสียจริงเลยเกลเนี่ย
สู้ๆ ติมตามๆ o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04
เริ่มหัวข้อโดย: Monochrome ที่ 18-04-2012 08:14:52

สาวสปอร์ตแดงคนนั้น ต้องซัมติงกับเจ้านายชัวร์

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ทิวลิปสีส้ม ที่ 18-04-2012 08:54:45

แต่แล้วไงล่ะ เพื่อนเก่าก็เป็นเพื่อนเก่าต่อไปล่ะกัน ผมขี้เกียจเสวนาด้วย
ฮ่าๆ หลุดขำตรงประโยคนี้ละ เกลนี่สุดยอดเลย มาดแบบราชินีสุดๆ ฉันไม่จำ ฉันไม่สน กร๊าก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 4 UP 100%] 17/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 21-04-2012 17:32:37

ตอนที่ 5


"ทางนี้ค่ะ"รัตน์ที่ดูร้อนรนแปลกๆเดินออกมาหาผมทันทีที่ผมเดินเข้าไปในบริษัท แถมยังรีบมากจนถึงขนาดใช้ลิฟต์ผู้บริหารในการส่งตัวผมขึ้นไปพบกับเจ้านายของเธออีกด้วย

ทันทีที่ลิฟต์เปิด รัตน์ก็แทบจะลากผมให้เดินตามเธอไปยังห้องท่านประธานที่ผมเพิ่งออกมาได้ไม่นานทันที หล่นอทำหน้าเคร่วเครียดราวเกิดเรื่องร้ายแรงอะไรขึ้น

"เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าครับเนี่ย"ผมดูสภาพโต๊ะเลขาที่ค่อนข้างจะยุ่งเหยิงผิดกับที่ผมเห็นเมื่อเช้าอย่างแปลกใจ

"อ่า..ก็นิดหน่อยน่ะค่ะ"รัตน์หันมายิ้มแห้งๆตอบ ก่อนจะกลับคืนสู่มาดเลขาสาวสุดแสนจะมั่นใจทันทีที่มีเสียงตอบรับจากด้านในให้เธอเข้าไปได้จากเจ้านายผู้แสนเข้มงวด

"คุณมาผิดจังหวะจริงๆค่ะเกล ยังไงก็ขอให้โชคดีนะค่ะ"รัตน์ทำหน้าเหมือนกำลังจะจัดงานศพให้ผมแล้วรีบพาผมเข้าไปส่งไว้ให้บอสคนใหม่ที่กำลังนั่งทำหน้านิ่วคิ้วขมวดอยู่ที่โต๊ะกลางห้อง

"ขอตัวนะค่ะ"

หลังจากรัตน์ออกไป ห้องทั้งห้องก็อยู่ในบรรยากาศเงียบสนิทราวกับไม่มีสิ่งมีชีวิต เสียงเดียวที่เกิดขึ้นในห้องคือเสียงของเครื่องปรับอากาศจากเพดานที่ส่งเสียงครางต่ำๆแผ่วเบาเท่านั้น

ผมยืนอยู่กลางห้องกว้างหลุบตาลงเล็กน้อยเป็นมารยาทเพื่อรอคำสั่งจากนายจ้างคนล่าสุด แต่จนแล้วจนรอด ผมก็ยังไม่เห็นว่าอีกฝ่ายจะสั่งงานอะไรผมสักอย่าง

บางทีเขาอาจจะต้องการรู้ขีดความอดทน....

เมื่อคิดได้แบบนั้น ผมจึงเลือกที่จะยืนต่อไปเงียบๆก้มหน้า พยายามไม่ขยับเขยื้อนมากเกินไปกว่าความจำเป็น แม้ในใจจะเริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายก็ตามที ความจริงถ้าไม่มีอะไรจะใช้ก็น่าจะบอกให้ออกไปข้างนอก ไปศึกษางานคร่าวๆหรืออะไรก็ได้....

แล้วก็ผ่านไปราวชั่วโมงที่ผมยืนนิ่งอยู่เช่นนั้น ไม่ได้ขยับเขยื้อนไปไหน ผมถอนหายใจ ตัดสินใจกระทำกริยาที่เรียกได้ว่าค่อนข้างเสียมารยาท

ผมช้อนตามองตำแหน่งโต๊ะท่านประธาน และก็ต้องสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเห็นสายตาคมปลาบจ้องกลับมาทั้งๆที่ไม่ได้เตรียมใจเผื่อเอาไว้

"นั่งสิ"ในที่สุดคำที่ผมมรอคอยก็เอ่ยออกมาจากปากหนักๆของอีกฝ่ายจนได้ ผมเดินช้าๆด้วยกลัวล้มจากการที่ยืนแข็งเป็นหินอยู่นานจนไปถึงเก้าอี้แล้วจึงนั่งลง

"อายุเท่าไหร่"ผมงง กับคำถามที่ไม่คาดคิดว่าจะได้รับ มองหน้าอีกฝ่ายงงๆชั่วครู่ก่อนจะรู้ตัวแล้วดึงใบหน้าเฉยชากลับมาใช้

"26 ครับ"เขาดูแปลกใจเล็กน้อยกับอายุของผม แต่สุดท้ายก็ทำเพียงพยักหน้าเบาๆอย่างรับรู้แล้วยื่นแห้มเอกสารอันโตมาให้ผมหนึ่งตั้ง

"คัดแยกเอกสารให้เสร็จภายในเย็นนี้"

เย็นนี้ในที่นี้น่าจะหายถึงเวลาเลิกงาน....ซึ่งเหลืออีกเพียงสองชั่วโมงกว่าเท่านั้น!!

"เชิญ"ผมลุกขึ้นยืนโค้งหัวให้งามๆแสดงความนอบน้อม แล้วจึงเดินฉับๆถือแฟ้มกองโตออกไปอย่างทุลักทุเลด้วยเวลาไม่เคยคอยใคร ผมจริงจังกับการทำงานเสมอ เมื่อรับค่าจ้างมาแล้วก็ต้องจัดการงานให้ดีที่สุด

ทันทีที่ผมเปิดประตูออกมา ร่างเล็กๆของหญิงสาวคนหนึ่งก็ขวางหน้าเอาไว้จนผมเกือบทำแฟ้มตกหมดทั้งกอง

"ว๊าย!"ผมเห็นแวบๆว่าอีกฝ่ายเป็นหญิงอายุค่อนข้างมากอยู่ในชุดพนักงานทำความสะอาด หล่อนยืานมือมาพยายามจะช่วยคว้าแฟ้มเหล่านั้นเอาไว้ให้

ทุกอย่างดูเป็นภาพสโลวโมชั่น กองแฟ้มค่อยๆโค่นลงอย่างช้าๆพร้อมๆกับกระดาษบางส่วนในแฟ้มที่เผยอแลบออกมาทำท่าว่าจะปลิวหลุดได้ทุกเมื่อ

ควับ!

ทันใดนั้นเอง มือเรียวขาวของใครคนหนึ่งก็รับกองแฟ้มพวกนั้นเอาไว้ได้อย่างทันท่วงทีแถมยังช่วยพยุงเขาไว้ให้ไม่ล้มจากการเอนตัวไปด้านหลังเพื่อเบรกไม่ให้ชนกับป้าแม่บ้าน

"ระวังหน่อย"ดวงหน้าคมดุที่ผมเพิ่งเห็นไปเมื่อกี้นี้มาโผล่อีกครั้งในระยะที่เรียกได้ว่าใกล้พอจะได้เห็นขี้แมลงวันเล็กๆที่ใต้ตาข้างซ้าย แถมด้วยลมหายใจระอุ่นอุที่เป่ารดบนแก้ม

"เอ่อ...อะ ขอบคุณครับ"ผมเร่งดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว พยายามเมินดวงตาคมเข้มที่หล่อเหลาเกินกว่าจะเป็นเพียงประธานบริษัท แล้วจึงรีบหยิบเอาแฟ้มที่อยู่บนมือเจ้านายมาไว้กับตัวเองทันที

"เอ่อ อิ่มขอโทษค่ะคุณศร พอดีคุณรัตน์เธอฝากให้อิ่มช่วยพาคุณเลขาคนใหม่ไปที่โต๊ะน่ะค่ะแล้วพอดีอิ่มไปขวางทางพอดีคุณเลขาเลยล้ม อย่าไปตำหนิคุณเลขาเลยนะค่ะ"

ป้าแกละล่ำละลักตอบหน้าซีดเผือด มือซีดปากสั่นจนน่ากลัว

"ช่างเถอะ กลับไปทำงานได้แล้ว"

"ครับ"ผมรับคำค่อยๆพยุงกองแฟ้มให้มั่นคงกว่าเดิมแล้วเดินตามป้าอิ่มที่คอยแนะนำสถาณที่ต่างๆในชั้นบนให้ผมได้ทราบ โต๊ะเลขาตอนนี้ไม่มีร่องรอยของข้าวของเครื่องใช้ของพนักงานก่อนหน้านี้เลยแม้แต่น้อย มีเพียงเอกสารบางส่วนที่สำคัญๆจัดวางเอาไว้ในลังข้างโต๊ะเท่านั้น บนโต๊ะมีเพียงโพสอิทที่เขียนด้วยลายมือประณีตที่น่าจะเป็นของรัตน์

'ศึกษาเอกสารในลังด้วยนะค่ะ'

แค่นั้นเองจริงๆ

ผมก้มลงมองนาฬิกาก่อนจะถลึงตาโต เมื่อเห็นว่าเวลาล่วงเลยมาได้ครึ่งชั่วโมงแล้ว

ผมกล่าวขอบคุณป้าอิ่มที่เดินเอาน้ำมาให้ก่อนจะเปิดแฟ้ม อ่านเอกสารแต่ละแผ่นในนั้นคร่าวๆให้พอจับใจความถึงความสำคัญได้แล้วแยกออกเป็นกองๆ เอกสารสำคัญสมควรอ่านเร่งด่วน พวกที่ยังรอก่อนได้ และพวกที่มีตัวเลขแปลกๆ

หลังจากนั่งหลังขดหลังแข็งแยกอยู่นานทุกอย่างก็เสร็จเรียบร้อยผมใช้เวลาอีกเล็กน้อยในการนำทั้งหมดจัดใส่แฟ้มเพื่อนำไปส่งให้กับประธาน

อีกประมาณยี่สิบนาทีจะถึงเวลาเลิกงาน นับว่าผมจัดการงานได้เร็วกว่าที่คาดไว้มากทีเดียว ผมลุกขึ้นบิดตัวไปมาเล็กน้อยให้คลายความเมื่อยขบ แล้วกดอินเตอร์โฟน

"เอกสารที่ท่านสั่งพร้อมแล้วครับจะให้นำไปให้เลยไหมครับ"

"เอาเข้ามาเลย"

ผมหอบหิ้วเอกสารอย่างทุลักทุเลอีกครั้งไปยังหน้าห้องท่านประธาน เคาะประตูสามครั้งแล้วยืนรอสักพักก่อนประตูอัตโนมัติจะเปิดอ้าออก

"นี่เป็นเอกสารที่สมควรจัดการเร่งด่วน มีทั้งเรื่องงบประมาณของโรงงานสร้างใหม่$^#@#@&#@@"ผมร่ายยาวอธิบายเอกสารแต่ละกอง กินเวลาไปราวๆเกือบสิบนาที พออธิบายจบท่านประธานก็พยักหน้าเป็นเชิงรับรู้

"เอกสารที่รัตน์ทิ้งเอาไว้ให้ คุณก็อย่าลืมอ่านด้วยล่ะ"ท่านประธานกล่าวเนิบๆสายตายังคงจับจ้องไปตามตัวอักษรบนหน้ากระดาษอย่างคร่ำเคร่ง

"ครับท่านประธาน"

"เชิญ"ประตูเปิดขึ้นอีกครั้ง พร้อมผมที่ก้าวเหยาะเดินออกไป ก่อนประตูจะปิด ผมได้ยินเสียงแว่วๆมา"ผมชื่อ ศรวิชย์ โปรดจำเอาไว้ด้วย"

ผมเก็บของที่ไม่ค่อยจะมีมากนักบนโต๊ะทำงานของตัวเองมองนาฬิกาจนแน่ใจแล้วว่าถึงเวลาเลิกงาน ผมจึงเดินลงจากตึกโดยใช้ลิฟต์พนักงาน

และผมก็เพิ่งนึกสงสัยขึ้นมา

คุณศรวิชย์นั่งอยู่บนเก้าอี้ประธานห่างจากประตูห้องราวๆเกือบสิบเมตรได้ ความเร็วการปิดของประตูห้องมันเร็วเกินกว่าที่ใครจะรีบออกมารับตัวผมและแฟ้มได้

เขาทำได้ยังไงกัน....



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

ขอโทษ อย่าโกรธกันนะที่หายไป :call:

พอดียุ่งๆกับการดูหนังค่ะ :z1:

เรื่องพระเอกของเรื่องนี้....น่าจะรู้อยู่แล้วมั้ง?

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ค่ะ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 21-04-2012 18:24:34

ในที่สุดเกล ก้อได้งานแล้วว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 21-04-2012 18:34:05

วันแรกก็โหดชะขนาดนี้ต่อไปจะขนาดไหนเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 21-04-2012 18:54:18

 สู้นะคะ ทั้งเกล ทั้งนักเขียนเลย :)
เห๋~ ประธานเป็นแวมไพร์รึเปล่า ไวปานวอก (ดูมันเปรียบ - -") 5555'

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-04-2012 20:28:32

คุณประธานเค้าเป็นยอดหมนุษย์มั้งนิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 21-04-2012 20:34:17

อ่านรวดเดียว เรื่องน่าสนใจมากๆ :3123:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 21-04-2012 21:14:03

น่าสนใจจริงๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 21-04-2012 22:08:50

ท่านประธานเป็นยอกมนุษย์!!! ไม่ก็แอบเดินตามมาถ้ำมองสะโพกสวยๆของนายเอก!!!อร๊ายยยยยยยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 21-04-2012 22:42:15

ลุ้นๆๆๆจ้า งานนี้จะเหมากี่นายกันละเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 22-04-2012 13:17:58

เอ๊ะๆๆ  เรื่องนี้มันมีเรื่องที่ไม่น่าเป็นไปได้อยู่หรือป่าวเนี๊ย  ??  ประมานแบบเจ้านายไม่ใช่มนุษย์    :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 5 UP 100%] 21/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 22-04-2012 14:50:21

ตอนที่ 6

"คุณทัชนัย์ค่ะ นี่ของคุณรึเปล่า"ป้าอิ่มป้าแม่บ้านที่มีหน้าที่ดูแลความสะอาดของชั้นบนสุดยื่นไอโฟนสีดำสนิทไม่ใส่เคสใดๆมาให้ผม ผมที่กำลังจะกลับบ้านจึงเพิ่งสำเหนียกได้ว่าโทรศัพท์ตัวเองหาย"คุณคงจะทำหล่นตอนชนกับป้าน่ะค่ะมันหล่นไปที่ซอกแถวๆนั้นป้าเลยเพิ่งสังเกตุเห็นตอนไปทำความสะอาด"

ผมเอ่ยขอบคุณป้าเบาๆรับไอโฟนมาแล้วเดินออกนอกประตูบริษัทไป

ผมกลับมาที่ห้องด้วยอาการเหนื่อยอ่อนจากการใช้สมองไปมาก ดังนั้นพอถึงห้องตอนเกือบๆห้าโมงเย็น แทนที่ผมจะรีบทำอาหาร ผมจึงตรงดิ่งเข้าไปในห้องนอนแล้วทิ้งตัวลงสู้อ้อมแขนของผ้าห่มและหมอนนิ่มๆ

"งานเหนื่อยเหรอพี่เกล"อาร์มเดินเข้ามานั่งข้างเตียงผม เอ่ยถามอย่างเป็นห่วง"งั้นเดี๋ยววันนี้อาร์มทำอาหารเองแล้วกัน พี่นอนพักไปเถอะ"

ผมพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงรับรู้ และได้ยินเสียงเปิดปิดประตูดังตามมาเป็นสัญญาณบอกว่าอีกฝ่ายออกไปแล้วจึงค่อยๆยันกายลุกขึ้นนั่ง ถอดเสื้อออกเพื่อเพิ่มความสบายให้แก่ร่างกายตัวเองจากนั้นก็ปลดกะขอกางเกงให้สบายตัวแล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงอีกรอบ

ครืด ครืด

มือถือที่ผมตั้งเป็นระบบสั่นเอาไว้เริ่มส่งเสียงครืดๆหนวกหูจนผมที่กำลังเคลิ้มๆจะหลับแทบอยากเอามันปาทิ้งข้างฝา จะโทรมาทำไมตอนนี้นะ!

เบอร์ที่โทรมาเป็นเบอร์แปลกๆที่ผมไม่คุ้น ดังนั้นเมื่อโทรมารอบแรกผมจึงไม่คิดจะรับฟุบหน้าลงนอนต่อสักพักมันก็หยุดสั่นไปเอง

ครืด...ครืดด

เสียงสั่นดังขึ้นมาอีกรอบ ท่าทางคนที่โทรมาคงมีธุระด่วน ผมจึงคว้าไอโฟนสีดำที่ซื้อตอนเงินเหลือเยอะ ของตัวเองขึ้นมาแล้วกดรับสาย

"ทำไมไม่รับสายค่ะ ศร!!"ผมขมวดคิ้วกับเสียงแว้ดๆ ไม่คิดจะต่อปากต่อคำแต่กดวางสายไปในทันที แต่ไม่คิดจะปิดเครื่องวางมันกลับไปที่โต๊ะหัวเตียงแล้วเตรียมหลับต่อ

ครืด...ครืด....

มือถือยังคงสั่นไม่เลิก ผมเริ่มรำคาญ จึงกดรับสาย

"ตัดสายทิ้งทำไมค่ะศร!!"คราวนี้เสียงแว้ดยิ่งกว่าเดิมจนปวดหัวจี๊ด

"โทรผิดแล้วครับ"ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงรำคาญก่อนจะกดตัดสายโดยไม่รออีกฝ่ายพูดอะไรอีกจากนั้นผมจึงนอนต่อด้วยความง่วงงุน

ครืด....ครืดด

ผมเริ่มจะรำคาญแล้วนะจะอะไรนักหนาเนี่ย!!

"โทรผิดครับ!!!"พอรับสายผมจึงตะคอกกลับไปเสียงดังวางสายแล้วนอนต่อ

ครืด....ครืดดดด

"นายครับ การขนส่งมีปัญหาไม่ทราบว่าจะให้ดำเนินการ....."ผมรับคราวนี้ยังไม่ทันกรอกเสียงใดๆลงไป อีกฝ่ายก็พูดออกมายาวเป็นหางว่าวถึงการขนส่งอาวุธเถื่อนข้ามชายแดนรัสเซียซึ่งมีหนอนของตำรวจแทรกตัวอยู่จนทำให้การขนส่งหยุดชะงัก

ด้วยไม่รู้จะทำเช่นไร ผมจึงวางสายไปไทั้งๆอย่างนั้นไม่คิดจะตอบโต้อะไร ทำไมวันนี้คนโทรผิดมันเยอะจังนะ

ครืด....ครืดดด

"นายครับ เราจับ วิลเลี่ยม กรินท์ ได้เรียบร้อยแล้วครับ จะให้ดำเนินการเช่นไรต่อ"

ปิ๊บ!

ผมตัดสินใจกดวางสายพร้อมกดปิดเครื่องด้วยความรำคาญก่อนจะล้มตัวลงนอนแต่ยังไม่ทันจะหลับอาร์มก็เดินออกมาตามไปกินข้าว ดังนั้นอารมณ์ผมตอนนี้จึงบูดสุดๆกะว่าจะรีบๆกินแล้วอาบน้ำนอนให้เรียบร้อยไปทำงานพรุ่งนี้จะได้ไม่ปวดหัวระหว่างทำงาน

มื้อนี้เป็นข้าวผัดง่ายๆเพราะอาร์มบอกว่าเขาทำเป็นแค่นี้ ผมจึงรีบๆยัดเข้าไปให้หมด แล้วฝากให้อาร์มล้างจานให้ด้วย

ผมตรงดิ่งเข้าไปอาบน้ำล้างตัวจนรู้สึกสดชื่นหยิบชุดนอนหรือเสื้อยืดกับกางเกงวอร์มออกมาใส่ขากนั้นจึงคลุมผ้านอนหลับไปในที่สุด

ไม่รู้ว่าผมนอนไปนานเท่าไหร่ ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตอนตีสองด้วยเพราะได้ยินเสียงกุกกักและด้วยลางสังหรณ์แปลกประหลาด ผมจึงลุกขึ้นช้าๆระวังไม่ให้คนที่นอนอยู่ข้างๆตื่นหยิบมีดพกมาถือไว้ในมือแล้วค่อยๆก้าวออกไปเปิดประตูอย่างระมัดระวัง

เนื่องจากสายตาของผมปรับเข้ากับความมืดได้ตั้งนอนแล้วการเดินโดยหลบหลีกสิ่งของจึงไม่ใช่เรื่องยากอะไร ผมระมัดระวังเป็นพิเศษโดยการก้มหมอบต่ำพยายามลัดเลาะไปตามตู้และเฟอร์นิเจอร์ไปยังต้นเสียง

หวังว่าผู้บุกรุกคราวนี้จะไม่ใช่คนของตระกูล...

ผมตรงไปยังตู้ที่จำได้ลางๆว่าตัวเองเก็บปืนพกเอาไว้หันซ้ายหันขวา...เมื่อไม่พบใครผมจึงค่อยๆเลื่อนลิ้นชักออกมาช้าๆเบาๆเพื่อไม่ให้เกิดเสียง แล้วค่อยๆล้วงหยิบปืนขึ้นมาถือเอาไว้ในมือปลดเชฟเตรียมลั่นไกได้ทุกเมื่อ

"อุ๊บ!!"แต่แล้วโดยไม่ทันได้ตั้งตัว ความชื้นของผ้าพร้อมแรงกดก็ปิดปากผมเอาไว้จนสนิทแน่นผมดิ้นรนขัดขืนพยายามกลั้นหายใจแต่ดูเหมือนยานี่จะแรงเกินกว่ากำลังของผมจะต้านไหว....

สิ่งสุดท้ายที่ผมรับรู้ คือเสียงการติดต่อพูดคุยโทรศัพท์กับใครคนหนึ่งของชายชุดดำกับใครสักคน....

บ้าเอ๊ย!นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นเนี่ย!


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

โดนจับไปแล้วๆๆๆๆ :mc2:

ต่อไปก็เป็นซีนเถื่อนๆ หึหึหึ

ได้กลิ่นคาวเลือดคลุ้มกลบกลิ่นมาม่าเลยทีเดียว :z1:

ท่านประธานไม่ได้เป็นยอดมนุษย์เน้อ เฮียแกเป็นปุถุชนคนไม่ธรรมดาเฉยๆ ไม่แน่ว่าเฮียแกอาจจะตามมองก้นสวยๆของนายเอกเราจริงๆก็ได้ :z1:

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์เคอะ :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 22-04-2012 15:12:07

โทรศัพท์สลับกันหรอ?
คนโทรมาแต่ละสาย - -"
.อ๊ากกกกกกกก เกลโดนจับ! พวกนั้นตามโทรศัพท์มาหรอ? โทรศัพท์ติด GPRS ใช่ป้ะ? 55555' หรือบุ้งดูหนังมากไป?
55555'
รอตอนต่อไปนะคะ :)

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 22-04-2012 15:31:40

ท่านประธานเป็นมาเฟียป่าว?

รึ......( อะไรก็ไม่รู้ )



( ติดตามตอนต่อไป )


 :bye2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 22-04-2012 18:15:24

น่า สน ใจ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 22-04-2012 18:18:59

รอมาม่าชามโต555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 22-04-2012 18:54:38

อ้าก :serius2: มาต่อด่วน
ได้โปรด ค้างมากๆ :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 22-04-2012 18:57:25

นั่นสิ ชักจะประหลาด ฮะๆ
ไม่ใช่ชักจะแล้วแหละ นี่มันประหลาดสุดๆไปเลยท่านประธานคนนี้
โทรศัพท์คงสลับกันที่ทำงานสินะ
แล้วนายเอกเราโดนลักพาตัวหรือยังไงกันล่ะเนี่ย!! :a5:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 22-04-2012 20:13:26

นั้น!ว่าแล้วท่านประธานมองตามสะโพกงอนๆจริงๆด้วย อร๊าย!!!
ว่าแต่โดนจับไปแล้ว!!!จะเลือดสาดเหรอ!!!น่าสนใจกว่าเดิมอีกคะ!!!อยากอ่านต่อแล้ว!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: e-ga-g ที่ 22-04-2012 20:21:49

เจ้านายเป็นตัวประหลาดแน่นอน!!(ก็ชื่อเรื่องมันก็คือ the impossible นี่นา) :z10: :z10:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 22-04-2012 21:11:12

เนื้อเรื่องน่าตามมาก ชอบๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 22-04-2012 21:23:10

พอไปอ่านอีกเรื่องแล้ว

คาดว่าเรื่องนี้ก็น่าจะบู๊เลือดท่วม ล้างผลาญด้วยความสามารถเหนือคนปกติแน่ๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nuum ที่ 22-04-2012 21:32:26

 o18  หนุกดี คับ   :pig2: :L1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-04-2012 21:49:04

สงสัยคุณเจ้านายจะลากไปปู้ยี่ปู้ยำแน่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 22-04-2012 22:01:05

อ่านจบตอนแล้วต้องร้องว่าอิมพอสสิเบิ้ล :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 22-04-2012 22:22:40

รอๆๆๆๆจ้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Nunng ที่ 22-04-2012 23:04:48

ติดตามๆๆๆ :กอด1:
ขอยาวๆหน่อยจิ มันค้างอ้ะ :m15:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kogomon ที่ 22-04-2012 23:10:55

เรื่องน่าสนใจดีครับ

แต่สั้นไปหน่อย....

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: LadyOneStar ที่ 22-04-2012 23:59:07

สั้นไปป่าวอ่า ><!!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 23-04-2012 00:55:36

คุณศรเป็นมาเฟียรึป่าวเนี่ย?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 23-04-2012 09:39:22

อ่านยังไม่ถึงใจก็ไปสะและ =3=    แล้วมาจับนายเอกไปไมหว่า  หึหึ :z1: ...  เอ๊ะ ไม่ได้คิดลึกนะ  ไม่ได้คิด  ...  หึหึ  :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 23-04-2012 09:41:07

เกลเป็นอะไรกันแน่ ต้องมีที่มานะอิ อิ
ปล.เรื่องของเพื่อนที่มาทักขอลิงค์ด้วยค่า อยากอ่าน :bye2:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-04-2012 14:33:01

อ่อ......................ค้ง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 6 UP 100%] 22/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 23-04-2012 17:49:18

ตอนที่ 7

อึก!!

แสงสว่างจ้าที่สาดแยงตาทำให้สติการรับรู้ของผมทยอยกลับเข้าร่างทีละน้อย รับรู้ได้ถึงร่างกายที่ถูกขึงตึงอยู่กลางอากาศในท่าที่ไม่ได้มีความสบายตัวเอาเสียเลย

เพี๊ยะ!!

แรงตบหนักๆที่กระทำลงบนแก้มของผมเต็มแรงทำให้ผมมมีสติมากขึ้น จนพอที่จะเรียบเรียงเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ได้ มีคนบุกรุกเข้าไปในห้องของผม...แล้วผมก็โดนจับตัวมา....

"สวัสดี คุณทัชนัย"บุรุษร่างสูงผอมในท่าทางงเนี๊ยบกริบทุกกระเบียดนิ้วยืนอยู่ตรงหน้าผมพร้อมขยับแว่นตากรอบบางบนดั้งเล็กน้อยอย่างครุ่นคิด"เนื่องจากเวลาของผมมีไม่มากนัก เพราะฉะนั้นกรุณาตอบตามความเป็นจริงด้วย"

ไอ้ผู้ชายร่างสูงผอมไม่ว่าเปล่าเขาผายมือไปยังด้านตรงกันข้ามกับผมห่างไปราวๆสี่ห้าเมตรซึ่งมีร่างของอาร์มผูกติดกับเก้าอี้ ปิดตามัดมือมัดเท้าปิดปากพันธนาการร่างของเขาเอาไว้ทั้งร่าง

"ใครส่งคุณมาครับ"ผมกระตุกยิ้ม...ในเมื่อไม่มีใครส่งผมมาแล้วผมจะไปตอบได้ยังไงเล่า!!

"บางทีอาจจะมีการเข้าใจผิดกันเล็กน้อย"ผมตัดสินใจเอ่ยเสียงแหบแห้งออกไป มองอีกฝ่ายที่กระตุกยิ้มเปิดเครื่องบันทึกเสียงอย่างใจเย็น

"ผมได้ข้อมูลมาแล้วพรุ่งนี้จะนำไปส่งที่XXXทาวเวอร์เวลาห้าโมงเย็นก่อนจะเริ่มภารกิจที่สอง"

ผมมุ่นหัวคิ้ว ฟังยังไงนั่นมันก็เสียงผมชัดๆแต่ผมไม่ได้พูดอะไรแบบนี้ออกมาเลยนี่นา...

"ไม่มีใครเข้าใจผิดหรอกอครับ เอาล่ะทีนี้บอกมาได้รึยังครับ ใครส่งคุณมา"

ผมเลือกที่จะเงียบเพื่อหาเหตุผลรองรับว่าตัวเองบริสุทธิ์ แต่ดูการกระทำของผมจะไม่ถูกใจอีกฝ่ายมากนัก เขาจึงกระตุกมือส่งชายชุดดำคนหนึ่งไปยืนขนาบข้างเก้าอี้ที่ผูกร่างอาร์มติดเอาไว้ ก่อนจะเอาปากกระบอกปืนจ่อหัว

"ผมจะนับหนึ่งถึงสิบ ถ้าคุณยังไม่อยากจะให้คู่ขาของคุณกลายเป็นศพก็ตอยคำถามผม"

ผมเม้มปากแน่นดวงตาส่งแสงวาววามภายใต้หลอกไฟนีออนนึกเจ็บใจขึ้นมาก็วันนี้ ที่เลือกจะทิ้งอำนาจในมือตนเองไป...ตอนนี้ผมไม่มีข้อมูลอะไรมากพอที่จะประติดประต่อเรื่องราวและไม่มีเวลามากพอที่จะปั้นเรื่องโกหกขึ้นมาให้สมจริงที่สุดด้วย...

"1"

ร่างของอาร์มเริ่มดิ้นกุกกัก เขาพยายามส่งเสียงร้องไม่รู้ว่าร้องสาปปแช่งผมหรือร้องขอความช่วยเหลือกันแน่

"2"

ผมยังคงให้คำตอบใดๆแก่อีกฝ่ายไม่ได้ ผมค่อนข้างจะมั่นใจว่าเราทั้งคู่ถูกใครสักคนสวมเขาให้เสียแล้ว...

"3"

เวลาเริ่มกระชั้นชิดมากขึ้นมาเรื่อยๆแล้วผมควรจะทำเช่นไรดีเพื่อไม่ให้ต้องมีหนึ่งชีวิตสังเวยไปอย่างเสียเปล่า

"4"

ใกล้ถึงครึ่งทางแล้วผมควรจะปั้นคำโกหกอะไรเพื่อยืดเวลาออกไป...ทว่าในเมื่อผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับอีกฝ่ายแล้วผมจะปั้นเรื่องโกหกอะไรขึ้นมาได้เล่า

"5"

อาร์มเริ่มดิ้นรนแรงขึ้นในขณะที่ผม...เริ่มทำใจแล้วว่ายังไงอาร์มก็คงไม่รอด เอาเป็นว่าถ้าผมรอดไปได้ผมจะส่งเงินไปให้ครอบครัวของอาร์มเป็นการขอโทษแล้วกัน

"6"

แต่นั่นก็หมายถึงในกรณีที่ผมรอดไปได้น่ะนะ ชีวิตคนเราไม่ได้มีทางเลือกมากมายขนาดนั้น...

"7"

ขอโทษ

"8"

ขอโทษ....

"9"

ลาก่อน...

"10"

ปัง!!

ศีรษะได้รูปสะบัดไปตามแรงส่งของปืนในระยะใกล้ก่อนจะพับตกลงตามแรงโน้มถ่วงผมเลือกที่จะเบ่งสายตาไม่มองอีกหนึ่งชีวิตที่ต้องจบลงอย่างง่ายดาย

"คุณนี่ใจแข็งจริงๆ"ชายหนุ่มขยับแว่นถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย หันหลังส่งสัญญาณให้กับชายชุดดำหนึ่งในสี่คนที่ถือแส้หนังดำขลับ

ฟวับ!!

และแล้วการทรมาณเพื่อให้คลายความลับก็เริ่มต้นขึ้น ผมกัดริมฝีปากเก็บกั้นเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดที่จะหลุดออกไปให้เหลือเพียงแค่เสียงอื้ออึงในลำคอ

อึก!

"ถ้ายังไม่บอกอีกคุณจะตายเอานะครับ"ชายหนุ่มที่ยังคงทำหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนเดินเข้ามาใกล้ๆผมพร้อมพาดสายตาจับจ้องไปตามรอยแผลที่หลังซึ่งมีสิทธิที่บางแผลอาจจะทำให้เกิดแผลเป็น...

ซ่า!!

"กรอด...."นำเกลือเข้มข้นถูกสาดกระทบร่างของผมจนต้องดิ้นพล่าน แต่ด้วยทิฐิส่วนตัวผมจึงแทบจะกัดลิ้นตัวเองขาดเพื่อกลั้นเสียงร้องเอาไว้ รับรู้ได้ถึงสติที่เริ่มเลือนลางลงทุกที...

"อ๊ะ!"ในชั่วขณะก่อนสติจะดับนั้นเอง เสียงอุทานด้วยความตกใจของชายหนุ่มใส่แว่น ทำให้ผมเงยหน้าขึ้น สองตาพร่ามัวจับได้ลางๆถึงภาพเรือนร่างสูงใหญ่ของใครคนหนึ่ง

"ผมจะจัดการเขาต่อเอง"

และสติของผมก็ดับวูบลง....

คอยดูเถอะถ้าผมรอดไปได้เมื่อไหร่ไอ้คนที่ทำแบบนี้มันจะต้องชดใช้!!


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

มาให้ค้างแล้วจากไป

อิงไม่สามารถพิมพ์ยาวๆในตอนเดียวได้ค่ะเพราะเวลามีไม่พอ นิยายที่อัพๆนี่ก็ต้องแอบพ่อแม่แต่งแค่มาอัพแทบทุกวันได้แน่ก็โชคดีมากๆแล้ว :sad4:

ตอนนี้ยอมรับว่าสั้นแถมค้างอีกต่างหาก แต่ถ้าไม่จบตอนนี้มันจะต่อไปอีกยาวเกิน :เฮ้อ:วันนี้ถ้ามีเวลาอาจจะมาต่อให้อีกตอนนะค่ะ

ส่วนเรื่องของเพื่อนที่เดินมาทักเกลนั้นอิงยังไม่ได้แต่งเป็นเรื่องเป็นราวค่ะ มีตอนพิเศษสั้นๆแค่ตอนเดียวแล้วก็มีบทบาทเล็กน้อยในนิยายอีกเรื่องของอิงhttp://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32135.90 (http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=32135.90)เข้าไปแล้วไล่หาspecialนะค่ะเป็นพาร์ทของคุณอินทร์ค่ะ

พ่ออาร์มน้อยๆของเราลาโลกไปเสียแล้ว ก๊ากกๆ ทีนี้คงไม่ต้องเดาพระเอกกันให้เสียเวลา

เรื่องนี้ไม่ได้ออกเหนือธรรมชาติเหมือนอีกเรื่องนะค่ะแต่บู๊พอกัน

ช่วงนี้เป็นช่วงกลิ่นคาวเลือดโชยกลบกลิ่นมาม่าที่มีอยู่น้อยนิดตอนต่อไปเราก็จะได้เห็นเลือดท่วมจอกันแล้ววว :haun4:

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 23-04-2012 17:56:20

ฆ่าคนเขียนทิ้งดีไหมเนี้ยมันค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 23-04-2012 17:56:53

SM -0- ฮุ้วว

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 23-04-2012 18:03:40

ม่นอร์มของจ้T^T

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 23-04-2012 18:05:27

SM ฮิวววว :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 23-04-2012 19:15:36

เฮ้ยทำมัยโหดร้ายจัง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-04-2012 19:54:06

ทำไมอาร์มต้องตายด้วยว้า สงสารง่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 23-04-2012 20:20:20

อาร์มเอ๊ย ตอนเปิดตัวเหมือนจะเป็นตัวเด่น มาตายเอาง่ายๆซะงั้น

ถ้าเป็นแผนอะไรซักอย่างขอให้ได้เอาคืนแบบสะใจนะเกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: TONG ที่ 23-04-2012 21:26:58

ต๊ายยยยยยยยยยย อาร์มตั้งแต่ยังไม่ทันโชว์อะไรเลย ง่ายมากจริงๆ

แต่ก็ยังตามลุ้นต่อไปจ๊ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 23-04-2012 21:51:57

โอ้มายก๊อต อาร์มม่องไปเสียแล้ว สงสารจังเลย ไม่ได้เกี่ยวอะไรด้วย แพะแบบสุดๆเลย :z3:
ไอ้ท่านประธานแหงๆ อ๊าค แกจะทำอะไร๊!!!!อยากอ่านต่อแล้วคะ!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 23-04-2012 22:22:08

เลือดท่วมจอจริงจริง สงสารอาร์มอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kogomon ที่ 23-04-2012 23:45:07

ง่ะ...น้องอาร์ม ไปซะแล้ว.....   -.-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 24-04-2012 12:14:05

รู้ม้ายยยยยยยยยยยย มันทำให้อยากอ่านตามจนสุดๆไปเลย เพราะเนือเรื่องมันทำให้คาดเดาไม่ถูก
 o13ให้คนแต่งค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: matame ที่ 24-04-2012 14:44:55

ตอนแรกดูธรรมดาแต่หลังอย่ากระพิบตาเชียว
ตอนแรกเหมือนอาร์มโชคดีแต่หลังน่าสงสารอ่ะ คนเลี้ยงใจแข็งมาก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 24-04-2012 14:55:08

สงสารอาร์ม T^T ตายซะงั้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Monochrome ที่ 24-04-2012 14:58:39

เกลต้องเคยเป็นเจ้าแม่(?)แหงมๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 24-04-2012 15:25:55

กำ อามน่าสงสารจัง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 24-04-2012 20:44:00

ท่าจะมันแฮะ   ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 24-04-2012 22:18:09

อาร์มทำไมตายเร็วจัง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ldiot ที่ 25-04-2012 00:07:51

มันสนุกมว๊ากกกกกก
แล้วอาร์มตายแล้วอ่อ -..-
เรื่องมันเป้นยัง! ค้างแรงค่ะ!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 25-04-2012 10:55:09

เกล ทำไมปล่อยให้อาร์มตายง่ายจังวะเนี่ย
ติดตามต่อไป...

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 25-04-2012 17:04:45

ตอนที่ 8


มีคนหลายคนที่มักจะนั่งอยู่เฉยๆกับที่แล้วบ่นอย่างท้อใจเสมอๆว่า'ทำไมชีวิตมันช่างน่าเบื่อ'คนเหล่านั้นช่างน่าอิจฉาเหลือเกินสำหรับผม....

ตลอดมาการใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเหมือนกับคนธรรมดาคือสิ่งเดียวที่ผมเฝ้าใฝ่ฝันอยู่ตลอดดังนั้นนามสกุลของผมจึงเป็น สมิธ แทนที่จะเป็น กุลวัฒ....แม้จะเป็นลูกคนเดียวผู้มีสิทธิสืบทอดตระกูลก็ตาม

และแล้วโชคก็เข้าข้างผมโดยการส่งผู้หญิงคนนั้นเข้ามาในชีวิตของพ่อตอนที่ผมอายุได้ 4 ปี และพวกเขาให้ดำเนิดทายาทออกมาอีกสามคนทั้งหมดล้วนเป็นชาย....

จนเมื่อผมอายุได้ 15 แม่ของผมก็เสียจากการตรอมใจทิ้งผมเอาไว้ในคฤหาสน์ที่ไม่ต่างกับนรก แต่เนื่องจากยังมีคนสำคัญของผมอยู่ในนั้นผมจึงยังคงอดทนอยู่ต่อไป

เมื่อายุได้ 18 น้องชายต่างมารดาที่ผมให้ความสำคัญมากราวคนในครอบครัวตัวเองได้ตัดสินใจทิ้งทุกอย่างเอาไว้แล้วหนีออกจากบ้าน เด็กคนนี้อายุได้ 15 เท่านั้น

และนั่น...คือจุดเปลี่ยนของชีวิตผม

ชีวิตธรรมดาอย่างคนทั่วไปคือสิ่งที่ผมเฝ้าใฝฝันถึงมันมาตลอด....

และแล้วในวันเกิดอายุครบสิบแปดปีของผม ทุกอย่าง...ก็เป็นความจริง...

ก่อนที่มันจะเปลี่ยนไปอีกครั้งอย่างที่ผมไม่ได้คาดฝันเอาไว้เลยแม้แต่น้อย...

"นี่คือสรุปรายการงบประมาณในโครงการของคุณ%^*%&^$%"

"ผมขอกาแฟแก้วหนึ่ง"วันนี้ยังคงเป็นเหมือนทุกๆวันผมทำงานไปตามปกติราวกับว่าไม่เคยมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้น....

แต่ว่าแม้ทุกอย่างจะดูปกติดีในด้านการงาน...แต่ดูเหมือนว่าชีวิตของผมจะตกอยู่ภายใต้อำนาจของคนคนนั้นอย่างถาวรเสียแล้ว

หลังจากที่ผมถูกทรมาณจนสลบเมื่อวันพุธของอาทิตย์ก่อน ผมก็มาตื่นเอาอีกทีในวันศุกร์พร้อมกับคนที่ผมไม่คิดว่าจะได้เจอ...คุณศรวัฒน์

เขายังคงมีใบหน้าที่นิ่งเฉยจนดูเย็นชาจะต่างออกไปก็เพียงผมที่ปล่อยให้ปรกหน้าเป็นบางส่วน

"ทำไมมือถือของผมไปอยู่กับคุณได้"เมื่อเห็นว่าผมลืมตาแล้ว คุณศรวัฒน์ก็เอ่ยถามทันทีด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียดขึ้นมาเล็กน้อย

"ผมไม่...."กำลังจะตอบว่าผมไม่รู้ แต่ความคิดบางอย่างที่วิ่งเข้ามาสกิดใจทำให้ผมชะงักค้างถือโอกาสเรียบเรียงข้อมูลอีกครั้ง

เมื่อวานนี้โอกาสที่มือถือจะสลับกันได้มีเพียงแค่ช่วงเดียว คือช่วงที่ผมเดินออกมาแล้วชนกับป้าอิ่มป้าแม่บ้านที่ทำงานอยู่ที่นั่นจนข้าวของกระจายแถมผมยังเซเกือบล้ม โชคดีได้คุณศรวัฒน์ช่วยไว้....

ปัญหาอีกอย่างคือมันจะบังเอิญขนาดนั้นเชียวหรือที่คุณศรวัฒน์จะบังเอิญพกมือถือออกมาพอดีแถมยังเป็นรุ่นเดียวกันสีเดียวกัน แถมอีกฝ่ายยังต้องไม่ได้ใช้มือถือเลยแม้แต่ครั้งเดียวจึงไม่รู้ว่าที่อยู่กับตัวเองนั่นมันของคนอื่น

นอกจากนี้ผมเองก็ทราบตำแหน่งโต๊ะทำงานแล้วจากที่รัตน์เป็นคนแนะนำลวกๆตอนเข้ามาไม่มีความจำเป็นที่จะต้องให้คนพาไปที่โต๊ะ...

แล้วการที่ป้าอิ่มเพิ่งจะเอามือถือมาคืนหลังจากมันหล่นหายไปสองชั่วโมงมันก็น่าสงสัยอยู่ไม่น้อย....

"ผมคิดว่าบางทีมือถือของเราอาจจะสลับกันตอนที่ผมเกือบล้ม"แต่นั่นก็เป็นแค่ข้อสันนิฐานของผมซึ่งอาจจะจริงหรือไม่ก็ได้"อีกอย่างผมเพิ่งจะรู้ว่ามือถือหายไปก็ตอนจะกลับบ้านแล้วป้าอิ่มเอามาให้"

ผมจงใจบอกข้อมูลตรงนี้ให้กับอีกฝ่ายไปเพื่อดูปฏิกริยา คุณวัฒน์มีสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นเล็กน้อยก่อนจะกลับมาเป็นปกติ

"ผมเป็นคนไม่ค่อยได้เล่นมือถืออยู่แล้วดังนั้นจึงไม่ได้เอะใจสงสัยอะไรว่านั่นจะเป็นมือถือของผมจริงๆหรือเปล่า"

"ผมเองก็ไม่ค่อยได้ยุ่งกับมือถือในช่วงทำงานแต่ก็มักจะพกติดตัวไปไหนมาไหนด้วยตลอด"คุณวัฒน์กล่าวเกริ่น"ในมือถือนั้นเต็มไปด้วยข้อมูลสำคัญหลายอย่างที่คนของผมมักส่งมาเพื่อให้ผมพิจรณา"

"ดังนั้นมันจึงมีโอกาสมากที่จะมีหลายๆฝ่ายต้องการข้อมูลในมือถือของผม...."คุณวัฒยื่หนน้ามาใกล้ๆผมจ้องมองดวงตาของผมโดยไม่สื่ออะไร"คุณรูไหม ตอนที่ผมเก็บมือถือขึ้นมาจากพื้น...."

"บนพื้นนั้นมีมือถือเพียงเครื่องเดียว!"เขาผลักผมลงแนบกับเตียง ก่อนจะเปลี่ยนท่าจากนั่งบนเตียงลุกขึ้นมาคร่อมร่างของผมไว้

"พองานผมเสร็จผมจึงเปิดมือถือเช็คข้อความเข้า ตอนนั้นแหละที่ผมทราบว่ามือถือของผมถูกขโมยไปเรียบร้อยแล้ว"เขาเคลื่อนหน้าลงมาต่ำกว่าเดิม"คนที่น่าสงสัยมีอยู่สองคน"

"คนหนึ่งตรวจสอบได้ แต่อีกคน..."

ดวงตาคมปลาบจ้องลึกลงมาในดวงตามือเชยคางของผมขึ้นให้สบตากับตรงๆ

"มีข้อมูลจำนวนมากที่ขาดหายและถูกปกปิด"เสียงทุ้มเย็นกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหู"ห้องของคุณมีของหลายอย่างที่คนธรรมดาไม่น่ามี และตัวคุณเอง...ก็มีหลายอย่างที่น่าสงสัย..."

"ผมจึงทดลองดู"

ผมตาสว่างวาบ เรื่องเมื่อก่อนที่ผมจะสลบไปเป็นเพียงการทดลองเท่านั้น

"ผลทดลองออกมาว่า คุณไม่ธรรมดาเลยแม้แต่นิดเดียว"

อุก!

มือที่เชยคางอยู่เมื่อครู่เปลี่ยนมาบีบคางผมแน่นดวงตาทรงอำนาจเปล่งประกายวาบจนผมตัวชาคิดอะไรไม่ออกไปครู่หนึ่ง

"ไหนตอบมาซิ อะไรที่คุณหวาดกลัวมาที่สุด"

หัวสมองของผมโล่งโจ้งว่างเปล่า ภาพในสมองมีเพียงดวงตาเปี่ยมอำนาจ ปากจึงตอบไปอย่างไม่ทันยั้งคิด

"เซ็กส์..."แม้เสียงตอบจะเบาหวิวแต่ก็ทำให้ดวงตาคมเปลี่ยนเป็นฉงนได้ชั่วครู่ และนั่น...ทำให้ผมรู้แล้วว่าตัวเองพลาดไปถนัด!!

"งั้นทีนี้คุณตอบผมมา....คุณเป็นใคร!"

มือหยาบเปลี่ยนจากการบีบคางของผมเป็นการลูบไล้เบาๆไปตามร่างกาย ปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ที่ผมใส่อยู่ตอนนี้เป็นจังหวะดวงตาคมยังคงกดดันผมอย่างวัดใจ

ผมเม้มปากแน่น ใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ...ด้วยความหวาดกลัว....

มีคนที่ผมจ้างมาคนหนึ่งเคยถามผมว่าจ้างหนุ่มขายบริการมาแล้ว...แต่ทำไมถึงไม่ใช้บริการให้เต็มที่

ตอนนั้นผมเพียงบอกไปว่าผมแค่เหงาใจเท่านั้นไม่ใช่ร่างกาย....

แต่ก็คงมีแค่ผมเท่านั้น...ที่รู้

sex addition เชื่อว่าต้องมีหลายคนเคยได้ยินอาการเช่นนี้ อา...ถูกต้องผมเป็นผู้เสพติดเซ็กส์

แต่ขึ้นชื่อว่า addition มันก็สามารถเลิกได้...ถ้าไม่ไปกระตุ้นมันขึ้นมาล่ะก็นะ

นั่นคือเหตุผลที่ทำให้ผมหลักเลี่ยงมันมาตลอด แต่นั่นก็เป็นแค่เหตุผลข้อหนึ่ง เหตุผลหลักที่ผมหลีกเลี่ยงอีกข้อคือผมไม่สามารถลืมความรุนแรงจากครั้งแรกของตัวเองจนเกิดความกลัว...ครั้งแรกของผมไม่ใช่การร่วมรักแต่เป็นการข่มขืน!

แม้หลังจากนั้นจะเป็นการยินยอมด้วยความกล้ำกลืนก็ตาม

"ไม่!"ผมดิ้นขลุกขลักดิ้นแรงที่สุดเท่าที่ร่างกายจะเอื้ออำนายเพื่อหนีจากสภาพที่ผมไม่ต้องการ แต่ด้วยร่างกายที่ไม่พร้อมและแรงมหาศาลของคนที่กดผมอยู่ทำให้มันเป็นการออกแรงที่เสียเปล่า

"ถ้ากลัวมากนักก็ตอบคำถามของฉัน"ผมถลึงตาอย่างที่ไม่ค่อยได้ทำบ่อยๆพยายามบิดขาปัดป่ายมือที่กอกบกุมท่อนเนื้อของผมเอาไว้

ถ้าผมตอบคำถามได้ผมก็ตอบไปนานแล้ว!!แต่ดันถามคำถามที่ต่อให้ตายก็ตอบไม่ได้!มันน่าโมโหนัก

ผมไม่สามารถพูดเรื่องอะไรที่เกียวกับตระกูลได้เพราะถ้าหากมีใครสักคนรู้เรื่องนี้แล้วเรื่องหลุดไปถึงหูของน้องชายต่างมารดาคนโตสุดขึ้นมา หมอนั่นคงจัดการเก็บผมอย่างจริงจังเป็นแน่...

"อื้อ!"คุณศัวัฒน์เริ่มขยับมือแล้ว เขาเก่งมากทีเดียว เก่งเสียจนความทรงจำไม่ดีที่กดเอาไว้ด้วยสติแล่นริ้วเข้ามาในหัว

'พี่รู้ว่าเกลรักพี่เพราะฉะนั้นเลิกดิ้นได้แล้ว!!'

'เกล..นี่เพื่อนพี่วันนี้ช่วยดูแลเข้าหน่อยนะ'

'เกลวันนี้ไม่ต้องไปมหาลัย เดี๋ยวจะมีเพื่อนพี่มาอีก'

อึก!!

น้ำตาที่ไม่เคยไหลลงมาอีกเลยนับตั้งแต่จบเรื่องเมื่อคราวนั้นไหลลงมาเงียบๆพร้อมประสาทรับรู้ถึงความตึงแน่นบริเวณช่องทางที่ไม่ได้เปิดรับใครนานแสนนานมาแล้ว

นับว่าอีกฝ่ายยังเมตตาอยู่มากที่ค่อยเป็นค่อยไปไม่ใช่แทงพรวดเดียวเหมือนอย่าง....

อุบ!!

มือที่ไม่รู้เป็นอิสระตอนไหนต้องเผลอยกขึ้นมาปิดปากที่เริ่มรู้สึกข่มกล้ำกลืนก้อนเหนียวลงลำคอไปอย่างยากเย็น

"ใครส่งคุณมา"ดูเหมือนรู้แล้วว่าจะไม่ได้รับคำตอบจากคำถามแรก คุณศรวัฒน์ที่กำลังง่วนอยู่กับการค่อยๆยัดท่อนเนื้อใหญ่ของเขาเข้ามาจึงเปลี่ยนคำถาม

แต่ตอนนี้ผมไม่ว่างจะตอบเพราะท้องน้อยรู้สึกจุกแน่น ความเจ็บบริเวณช่องทางแล่นริ้วขึ้นมาจนน้ำตาไหลพรากๆหนักกว่าเดิม เนื้อตัวสั่นระริก ท้องไส้มวนหนักด้วยความรู้สึกหวาดกลัวปากที่อ้าออกพยายามจะพูดจึงต้องปิดลงด้วยต้องกลืนความขมจากช่องท้องลงไป

คุณศรวัฒน์เริ่มต้นขยับหลังจากแช่เอาไว้นานพอสมควร เขาไม่ปรานีผมเลยแม้แต่น้อย เล่นขยับแรงตามปราถนาจนผมรู้สึเหมือนร่างจะฉีกออกเป็นสองส่วน!!

สติผมไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเสียแล้ว ผมจำไม่ได้ว่าคุณศรวัฒน์ถามอะไรผมอีกบ้าง รู้เพียงแต่ร่างกายทำตามสัญชาติญาณโดยที่สมองไม่ได้ควบคุม

ผมรู้สึกว่าเวลาผ่านไปนานมากทีเดียวก่อนที่ผมจะรู้สึกได้ถึงร่างของคุณศรวัฒน์ที่ลุกออกไปจากตัวผมก่อนที่สติของผมจะดับวูบไปด้วยความเหนื่อยอ่อน

ผมจะไม่สามารถรักษาชีวิตธรรมดาๆเอาไว้ได้แล้วจริงๆน่ะหรือ....



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

เลือดของจริงมาแล้ววว :haun4:

ท่านประธานโห๊ดโหดเนอะ :m26:

เรื่องนี้SMแค่ตอนแรกๆเท่านั้นแหละค่ะ ฮี่ๆๆๆ

ที่อาร์มบทหมดก็เพราะว่าน้องเขาเป็นแค่ตัวประกอบไงค่ะ :z1:บทน้อย

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์นะค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 7 UP 100%] 23/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: chompoonut139 ที่ 25-04-2012 17:12:36

อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 25-04-2012 17:36:07

พี่ชยกลลวมก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 25-04-2012 17:42:46

เดี๋ยวดิ ท่านประธานคะ แค่จะทดสอบแค่นี้ต้องฆ่าคนเลยเหรอ คนๆนึงเลยนะ!!!
เกลน่าสงสาร โฮก!!!อดีตนั้นมันอะไร!!!ฮือ!!!!!!!ไอ้พี่เวร ชั่ว!!!!!!!!!!!
คนเขียนช่วยมาต่ออีกนะคะ โฮ :sad4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 25-04-2012 17:45:50

แหง่ว "
แล้วเขาจะรักกันอีท่าไหนล่ะเนี่ย  :a5:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 25-04-2012 17:53:51

 :z3: :z3: :z3:  อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก คนเขียนรีบๆมาต่อนะค่ะ :monkeysad:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 25-04-2012 19:04:06

สงสารเกล T^T สงสารอาร์มด้วย! แค่พิสูจน์แค่นี้ถึงกับต้องฆ่าคนเลยหรอประธาน!!
.เดาตอนต่อไปไม่ออกจริงๆ รอตอนต่อไปนะคะ :)

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maruko ที่ 25-04-2012 19:54:36

เข้ามาอ่านแล้วติดหนึบเลยยย น่าติดตามมากๆ
ชอบที่ดูมีปริศนาเยอะดีจัง ชอบบุคลิกท่านประธานด้วย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 25-04-2012 20:05:01

ปมปริศนาเยอะแฮะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 25-04-2012 20:22:06

ปมแยะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 25-04-2012 20:47:37

กรรม  ไหงมันไม่ธรรมดาทั้งสองฝ่ายเลยหละ     :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 25-04-2012 20:58:44

ค้างอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: LuPiiNz ที่ 25-04-2012 21:26:09

สงสารอาร์มอ่ะ แค่พิสูจน์ถึงกับต้องฆ่าคน ๆ นึงเลยเหรอ ??  โหดไปม้างงงงง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 25-04-2012 21:50:52

ค้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
สงสารอาร์มอะ  :o12: :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ldiot ที่ 25-04-2012 23:48:42

งงค่ะ! จากเรื่องครอบครัวตอนต้นๆ เท่าที่เราอ่านเกลมีน้องชายต่างมารดา 3 คนนี่??
แล้วตอนสุดท้ายนี่พี่ชายมันมาจากใหนอ่ะ!! รึเราอ่านแล้วไม่เข้าใจเอง -..-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04
เริ่มหัวข้อโดย: Monochrome ที่ 26-04-2012 08:24:11

TT

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 26-04-2012 09:14:32

อ้างจาก: ldiot ที่ 25-04-2012 23:48:42  

งงค่ะ! จากเรื่องครอบครัวตอนต้นๆ เท่าที่เราอ่านเกลมีน้องชายต่างมารดา 3 คนนี่??
แล้วตอนสุดท้ายนี่พี่ชายมันมาจากใหนอ่ะ!! รึเราอ่านแล้วไม่เข้าใจเอง -..-

ค่ะ เกลมีน้องชายต่างมารดาสามคนไม่มีพี่ชาย พี่ในที่นี้หมายถึงรุ่นพี่ ซึ่งคาดว่าจะเป็นอดีตแฟนของน้องเกลค่ะ ไม่ได้หมายถึงพี่จริงๆหรือลูกพี่ลูกน้อง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 26-04-2012 12:24:07

ค่อยๆตามอ่าน :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 26-04-2012 12:49:57

แฟนเกลเลวมากเลยอ่ะ :beat: :beat:
แล้วมันจะรักกันยังไงอะ เฮ้อ  :เฮ้อ: :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ldiot ที่ 26-04-2012 15:13:33

อ่อออ เข้าใจแล้วค่ะ
ว่าแต่มาต่อหน่อย อยากอ่านต่อแล้วว *-*
 :call: :call:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 26-04-2012 15:41:17

สรุปในเรื่องนี้น้องอาร์มซวยสุด ที่บ้านมีหนี้จนต้องขายตัว พอจะโชคดีหน่อย ก็โดนตะกั่วเจาะหัวซะแล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rhythm ที่ 26-04-2012 17:47:23

เย้ยยยย เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ สนุกอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 8 UP 100%] 24/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 27-04-2012 20:18:53

ตอนที่ 9


'แลกกับการมีชีวิตคุณต้องทำงานให้กับผมอย่างซื่อสัตย์ผมจะจ่ายเงินเดือนให้คุณตามปกติและคุณจะต้องอยู่ข้างๆผมตลอดเวลา'

หลังจากที่ผมตื่นขึ้นในวันหลังจากที่ผมโดนเค้นคอด้วยวิธีการที่ผมไม่อยากเจอมาที่สุด ประโยคแรกที่เอ่ยออกมาจากริมฝีปากของคุณศรวัฒน์คือประโยคคำสั่ง

'ผมต้องอยู่กับคุณตลอดเวลา?'ผมถามเขาด้วยความไม่แน่ใจ อย่างนี้ท่าจะแย่ ผมจะเอาเวลาที่ไหนไประงับความอยากของตัวเองได้ล่ะ...

'ใช่'

'ผมอยากจะขอเวลาส่วนตัวในช่วงกลางคืน'ผมลองต่อรองดู

'เหตุผล'

'sex addition'แม้จะกระอักกระอ่วนและไม่อยากบอกอีกฝ่ายแต่ผมไม่ได้มีทางเลือกมากนัก

'ผมยังยืนยันคำเดิม ไม่ต้องห่วงคุณจะไม่ต้องทรมาณกับความต้องการแน่นอน'

ก็นั่นแหละตอนนั้นผมยังไม่ใคร่เข้าใจนัก แต่แล้วในคืนถัดมา...ผมก็ได้รู้

เขาใช้โรคของผมให้เป็นประโยชน์ในการผูกล่ามผม ทุกๆคืนหลังจากทำงานเสร็จคุณศรวัฒน์จะลงมือจัดการช่วยเหลือผมด้วยตนเองเสมอ

และด้วยลีลาของเขามันทำให้อาการของผมกำเริบหนักกลับมาเสพติดอีกครั้งอย่างไม่ยากเย็นจนเรียกได้ว่าขาดไม่ได้...ดังนั้นกิจวัตรประจำวันของผมจึงมีดังนี้

เช้าตื่นขึ้นตั้งแต่ตีสี่มาทำความสะอาดร่างกายตัวเอง...เอาผ้าไปซักอบแล้วรีดให้เรียบร้อยทำอาหารเช้าพร้อมจัดกระเป๋าแฟ้มงานของคุณศรวัฒน์

รอคุณศรวัฒน์ตื่นตอนหกโมงครึ่งแล้วจึงทานอาหารพร้อมกัน รอคุณศรวัฒน์อาบน้ำแต่งตัวก่อนจะนั่งรถไปทำงานพร้อมกัน

จัดการแยกแฟ้มงานและรายงานความคืบหน้าในบริษัท ก่อนจะจัดการคัดกรองรายงานที่ฝ่ายต่างๆส่งเข้ามาก่อนนำไปนำเสนอคุณศรวัฒน์

จัดเตรียมอาหารเที่ยงให้คุณศรวัฒน์ก่อนจะกลับมานั่งทำงานต่อ พอหิวก็เอาขนมปังที่ฝากป้าแม่บ้านคนใหม่ซื้อมากินกับกาแฟเย็นชืด

อ้อ...ผมลืมบอกไปว่าโต๊ะทำงานผมถูกย้ายตำแหน่งจากนอกห้องเข้ามาไว้ในห้องเรียบร้อยแล้ว...ดูท่าเขาจะระแวงมากจริงๆ

รอจนคุณศรวัฒน์จัดการงานเสร็จจึงได้กลับคอนโดพร้อมกัน ก็คอนโดเดียวกับที่ผมอยู่แหละครับแต่เป็นเฟสที่ราคาสูงกว่าตามความหรูหรา

ผมจัดการทำอาหารมื้อเย็นให้ ก่อนจะไปอาบน้ำ คุณศรวัฒน์ทำงานต่ออีกพักหนึ่งจึงอาบน้ำจากนั้นก่อนนอนคุณศรวัฒน์ก็จะช่วยผมจัดการกับความอยากของตัวเองกว่าจะได้นอนก็ตีสอง...

ทุกอย่างดำเนินมาเช่นนี้ราวอาทิตย์หนึ่งได้แล้ว เป็นเช่นนี้ทุกวัน...แต่ดูวันนี้จะแตกต่างออกไป...

"มีเรื่องด่วน คุณรอที่นี่ผมจะให้คนมาเฝ้า"ดูท่าเรื่องนี้จะเป็นงานเบื้องหลังเขาถึงไม่ให้ผมไปด้วย ผมขานรับเงียบๆขณะจัดจานที่เช็ดแล้วเข้าตู้ กะว่าจะขัดช้อนส้อมเสียหน่อยในเมื่อว่างงาน

หลังจากคุณศรวัฒน์ออกไปแล้วผมก็จัดการทำความสะอาดห้องครั้งใหญ่โดยทำเมินกับชายร่างสูงที่จำได้ลางๆว่าเป็นการ์ดของคุณศรวัฒน์ที่ถูกส่งมาเพื่อเฝ้าผมในทุกอิริยาบท

กว่าผมจะทำความสะอาดเสร็จเวลาก็ล่วงเลยไปไปจนสี่ทุ่มซึ่งเป็นเวลาปกติที่ผมมักจะต้องมีเซ็กส์....

บ้าเอ๊ย!!

พอนึกถึงมัน ร่างกายก็เกิดอาการร้อนวูบวาบราวคนโดนยาขึ้นมาทันที ผมรีบเดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำ เปิดน้ำเย็นจัดราดตัวเพื่อสงบสติอารมณ์ช่วงแรกก็ได้ผลดีแต่พอร่างกายเริ่มชินอาการร้อนวูบวาบก็กลับมาอีกครั้ง

"บ้าเอ๊ย!!"ผมชกหมัดกับกำแพง ตัดสินใจรองน้ำเย็นให้เต็มอ่าง พันผ้าเช็ดตัวรอบเอวหลวมๆตอนนี้ผมมีทางเลือกแค่ถ่วงเวลารอให้คุณศรวัฒน์กลับมาเท่านั้น

ผมเดินออกมาจากห้องน้ำโดยไม่คิดจะเช็ดตัว เดินผ่านหน้าการ์ดไปโดยพยายามไม่มอง ไม่รับรู้ถึงตัวตน แต่กลิ่นน้ำหอมผู้ชายที่ติดตัวการ์ดอยู่ก็ทำพิษจนได้

ผมกัดฟันข่มความรู้สึก เดินเข้าห้องครัวกระชากเปิดตู้เย็นออกมาอย่างแรงเอากาละมังล้างผักที่ฉวยได้แถวๆนั้นเทน้ำแข็งใส่ลงไปจนหมดตู้ แล้วหอบผ่านหน้าการ์ดที่เริ่มแสดงสีหน้าพิลึกออกมากลับไปยังห้องน้ำ

ผมปิดน้ำในอ่างที่เต็มเรียบร้อยแล้ว เทน้ำแข็งทั้งหมดลงไปก่อนจะจุ่มตัวลงไปนอนแช่ในน้ำที่เริ่มเย็นจัด อารมณ์ที่เคยเผาไหม้อยู่ในทรวงอกเริ่มคลายลงช้าๆพร้อมๆกับความหนาวเหน็บที่เกาะกินร่างกายจนชาด้าน

ด้วยทำงานหนักมาทั้งวัน พอจิตใจเริ่มสงบสติของผมจึงเริ่มเลือนลางลงอย่างช้าๆแต่ยังไม่ทันจะดับวูบไปตามปราถนา เสียงทุบประตูและเเสียงตะโกนเรียกของการ์ดก็ฉุดสติของผมขึ้นมาเสียก่อน

แม้จะมีสติแต่ก็ไม่สามารถควบคุมร่างกายยได้ดั่งต้องการจึงได้แต่ปล่อยให้การ์ดสองคนเริ่มร้อนรนจนต้องพังประตูเข้ามา

ผมรู้สึกได้ถึงวงแขนแกร่งของหนึ่งในการ์ดที่อุ้มผมขึ้นมาจากน้ำพร้อมเสียงสบถก่อนจะถูกวางร่างเย็นชืดลงบนเตียงพร้อมสัมผัสของผ้าห่มหนาที่คลุมลงบนร่างผม

"โทรบอกนายรึยัง"

"เรียบร้อยแล้ว นายบอกกำลังกลับมา"สติของผมค่อยๆกลับมาอย่างช้าๆแม้จะรู้สึกอ่อนเพลียมากแค่ไหนก็ตาม การที่มีคนแปลกหน้าอยู่ใกล้ๆทำให้ผมนอนไม่หลับ

และก็นั่นแหละก็ที่ผมนอนไม่หลับในขณะที่ร่างกายค่อยๆคลายจากอาการชาและหนาวเหน็บมันก็เริ่มทำให้อารมณ์ปะทุขึ้นอีกครั้ง

"ออกไป"ผมเอ่ยเสียงเบา ต้องรีบไล่ให้คนพวกนี้ออกไปให้เร็วที่สุดก่อนจะเห็นฉากหน้าอายเข้า"ได้โปรด..."เป็นไม่กี่ครั้งที่ผมทำเสียงอ้อนวอนคนอื่น ซึ่งมันก็ได้รับการตอบรับที่ดี

พวกเขาออกไปแล้ว พร้อมปิดประตูให้ด้วยแต่ไม่ได้ล็อก ผมค่อยๆพยุงตัวลุกขึ้น คลานลงจากเตียงกลับไปที่ห้องน้ำอีกครั้งเพื่อจะแช่น้ำดับความกระหายราคะของตัวเอง

ผมเลือกที่จะไม่ช่วยตัวเองเพราะรู้ดีว่ามันมีแต่จะทำให้อะไรๆแย่ลง ผมจะเสียการควบคุมตัวเองและอาจจะทำเรื่องที่ไม่เหมาะสมลงไปก็ได้...

แต่แล้วยังไม่ทันหย่อนตัวลงในอ่างน้ำ การ์ดคนหนึ่งก็เปิดประตูเข้ามาแล้วอุ้มผมกลับไปวางบนเตียงเสียก่อนแถมยังเพิ่มออปชั่นโดยการเอาเชือกมาผูกข้อมือผมไว้กับเสาเตียงอีกต่างหาก

ผมถลึงตาอย่างดุเดือดแต่การ์ดก็ไม่ใส่ใจพอมัดผมเสร็จแล้วเจ้าตัวก็เร่งเดินกลับไปยืนเฝ้าหน้าห้องเหมือนเดิม

"อึก!"ผมเริ่มทุรนทุรายด้วยร่างกายอ่อนเพลียของตัวเองเหงื่อเริ่มออกมากขึ้นเรื่อยๆจนแทบชุ่มที่นอนเมื่อร่างกายเริ่มประท้วงถึงสิ่งที่ควรจะได้รับ

เมื่อไหร่คุณศรวัฒน์จะกลับมาสักทีเนี่ย!!

เหมือนคำร้องขอของผมได้ผล เพราะจู่ๆประตูกว้างก็ถูกผลักให้เปิดออกพร้อมร่างสูงคุ้นตาที่ก้าวเข้ามา เขาจับจ้องผมอย่างเงียบๆไม่ได้เอ่ยอะไร หันไปไล่การ์ดที่ยืนเฝ้าหน้าประตูให้ออกไปข้างนอกห้องแล้วหันกลับมาจ้องผมเงียบๆอีกครั้ง

"ทรมาณไหม..."น้ำเสียงเย็นยะเยือกเป็นเอกลักษณ์เอ่ยขึ้น ดวงตาคมดูปราดมองเรือนร่างเปลือยเปล่าของผมอย่างพิจราณาก่อนจะเริ่มไล้มือสากไปตามท่อนขาให้เสียวเล่น

"อือ"ผมพยักหน้า มองหน้าเขาด้วยสายตาอ้อนวอน ลมหายใจติดขัดเมื่อความร้อนจากนิ้วมือค่อยๆลามขึ้นมาที่โคนขาอ่อน

"อยากให้ช่วย?"

"อือ"

"งั้นตอบคำถามผมมา"นิ้วมือวนเล่นอยู่บรเวณท้องน้อยทำเอาผมแทบขาดใจ แต่ก็ยังเม้มปากแน่นด้วยสติยังอยู่ครบผมไม่สามารถพูดอะไรเกี่ยวกับตระกูลได้

"ใครส่งคุณมา"นิ้วเรียวเปลี่ยนตำแหน่งจากท้องน้อยมาเป็นปลายยอดท่อนเนื้อของผม ไล้นิ้ววนเบาราวจะทรมานให้ขาดใจตาย

"อะ ไม่...ไม่มี...ใคร"ผมเอ่ยกระท่อนกระแท่น

"คุณแน่ใจ?"ผมเริ่มรู้สึกดีขึ้นเมื่อมือใหญ่กอบกุมอย่างเต็มมือและเริ่มขยับ

"อือ"ผมพยักหน้าแสดงความจริงจังออกไปทางสายตา

"คุณเป็นใคร"ลิ้นร้อนเตะลงบนยอดอกของผมขมเม้มเบาๆเพิ่มอารมณ์ แต่ผมก็ได้แต่เม้มปากแน่น เนื่องจากบอกอะไรไม่ได้ มันเป็นกฏของคนที่คิดจะออกจากตระกูล

"..."ดังนั้นคำตอบจึงเป็นความเงียบ แต่ดูคุณศรวัฒน์จะไม่ได้ใส่ใจกับมันเสียเท่าไร

"ต่อไปนี้เรียกผมว่าศรเข้าใจไหม?"ด้วยความที่จู่ๆก็เปลี่ยนเรื่องพูดทำให้ผมงงงันไปชั่วครู่จนต้องย้ำคำถาม"เข้าใจไหม?"

"อ่ะ...ครับ"

"ดี"

จากนั้นทุกอย่างก็เริ่มดำเนินไปเหมือนเช่นทุกวัน และดู...จะเร่าร้อนกว่าที่เคยเสียด้วย



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

จะมาแก้คำพรุ่งนี้นะค่ะ รู้สึกตอนนี้ยังแต่งได้ไม่ดีเท่าที่ควร

ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์ค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 27-04-2012 20:33:29

มึน ตกลงนายเอกเป็นโรคเสพติดsex หรอ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Horizon ที่ 27-04-2012 20:38:33

นายเอกเป็นอะไร
+1

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04
เริ่มหัวข้อโดย: Monochrome ที่ 27-04-2012 20:40:21

เอิ่ม....เขามีsexกันเหรอ??

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 27-04-2012 20:43:27

 :L2: เปนกำลังใจให้คนแต่ค่ะ สู้ๆค่ะ  ชอบเรื่องนี้มากๆ  ชอบบุคลิคนายเอกมากค่ะ แ                                                                            น   ล       

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 27-04-2012 20:50:36

-w- พระเอกเราก็ช่าง กระแทกแดกดัน (คำถาม) จริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 27-04-2012 20:57:50

ดูท่าคุณศรจะรู้แล้วมั้งว่าเกลเป็นใคร

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 27-04-2012 21:35:52

 :m22: 

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 27-04-2012 22:25:34

อยากบอกว่ายิ่งอ่า่นยิ่งชอบอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 27-04-2012 22:27:26

ล้วงความลับซะลึกเลยนะคุณศร กดดันคุณเกลของเรามาก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 27-04-2012 22:38:31

เลือดกำเดาจะไหลลล ล ล ล ><!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 27-04-2012 22:48:39

ทำไมนายเอกที่ติด Sex ละ
ในเมื่อก่อนหน้านี้ที่จ้างคนมาอยู่ด้วย
ก็ให้อยู่แบบพี่น้อง ไม่ได้มี Sex กันซะหน่อย
แบบว่าแอบงงนิด ๆ
:pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 28-04-2012 00:50:53

สนุกมากๆๆๆๆเลย  รออยุ่จ้าาาาาาา
สู้ๆๆๆเน้อ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 28-04-2012 07:30:02

สงสารเกลอะ ไม่รู้ก่อนออกมาจากบ้านเกิดอะไรขึ้นบ้าง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: roseen ที่ 28-04-2012 08:01:58

 :เฮ้อ: :really2: :really2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 28-04-2012 08:47:28

กรี๊ด..............  ฮุฮุฮุ =///= เรียกเลือดเรียกลมแต่เช้าเลย รีบต่อเร็วๆนะค๊า..

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 28-04-2012 12:14:08

ชอบเรื่องนี้อย่างมากมาย o13 o13 o13 o13 o13 o13
เนื้อเรื่งน่าติดตามมากอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 28-04-2012 15:05:17

เรื่องของเกลเนี่ย เป็นปริศนาจังแฮะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Hakken ที่ 30-04-2012 00:29:36

รอคอยและติดตามค่ะ :z2: :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 30-04-2012 11:37:44

เอิ๊ม สับสนเล็กๆอ่ะคะ คือเกลตอนแรกซื้อเด็กมาแต่ไม่ได้มีอะไรกัน แต่ติดsex?แล้วเอาเวลาไหนไปปลดปล่อย หรือช่วงนั้นไม่ได้ทำบ่อยๆเลยเริ่มหายอย่างที่เคยว่าไว้ แต่พอมาอยู่กับคุณศรแล้วเลยติดหนักกว่าเดิมสินะ?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 9 UP 100%] 27/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 30-04-2012 22:01:07

ก่อนอื่นเลยขอตอบข้อสงสัยที่หลายๆคนถามมานะค่ะ
ทำไมเกลติกเซ็กส์แต่ในหลายปีที่ซื้อเด็กมาอยู่เป็นเพื่อนดันไม่มีอะไรกัน
คำตอบคือ เกลติกเซ็กส์ก็จริงแต่คุณพี่แกเลิกได้แล้วก่อนที่จะกกเด็ก ดังนั้นเพื่อความปลอดภัยว่ามันจะไม่กลับมาอีกพี่แกเลยเลิกขาดค่ะ แต่พอมาอยู่กะคุณศรคุณศรก็ดันทำทุกวันจนทำให้โรคเก่ากำเริบขึ้นมาอีก ความจริงมันก็เหมือนติดเหล้าติดบุหรี่อะไรเทือกนั้นแหละค่ะ

อิงนึกว่าในเนื้อเรื่องบอกชัดแล้วแต่ดูเหมือนจะยังไม่ชัดเจนพอ ต้องขออภัยด้วยจริงๆค่ะ :call:

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ตอนที่ 10


"กาแฟครับ"กาแฟชงอ่อนๆถูกนำขึ้นเสริฟบนโต๊ะกว้างในระยะที่ห่างจากมือซ้ายเล็กน้อยเพื่อไม่ให้เกิดอุบัติเหตุประเภทปัดหล่นหรือหกจนเลอะเอกสาร

"วันนี้มีอะไรบ้าง"ร่างสูงในเสื้อสูธดูภูมิฐานประสานมือบนตักแล้วปรายสายตาคมกริบมามองผม

"วันนี้มีประชุมกับบอร์ดบริหารตอนสิบโมงครึ่ง นัดทานข้าวกับคุณอริสาตอนเที่ยงครึ่ง ดูแผนงานของวิศวะกรที่ก่อสร้างโรงงานที่ชลบุรีตอนบ่ายสาม และงานประมูลเพชรเพื่อการกุศลตอนหนึ่งทุ่มครับ"ผมเปิดตารางงานดู พูดคร่าวๆให้สั้นและกระชับ

"อืม"

คุณศรขานเป็นเชิงรับรู้และเริ่มเปิดแฟ้มงานที่ผมส่งไปให้และเริ่มตรวจดูอย่างละเอียดก่อนจะเซ็นทีละแผ่น ผมยืนรอจนคุณศรเซ็นจนหมดแฟ้มแล้วจึงส่งแฟ้มที่สองให้

ทำเช่นนี้เรื่อยๆจนหมดกองผมจึงเดินกลับไปที่โต๊ะแล้วหยิบงบประมาณที่แต่ละฝ่ายส่งมาเอาไปให้คุณศรตรวจดูอีกทีจากนั้นจึงกลับมาที่โต๊ะแล้วจัดเตรียมเอกสารประชุมที่จะเกิดในอีกยี่สิบนาทีข้างหน้าให้เรียบร้อย

"ได้เวลาแล้วครับ"ผ่านไปสักพักผมก็ลุกไปเตือนคุณศรที่กำลังนั่งหน้าเคร่งเครียดอยู่หน้าโต๊ะ เนคไทด์ถูกปลดลงมาเล็กน้อยพร้อมกระดุมหนึ่งเม็ดเนื่องจากอากาศวันนี้ร้อนเป็นพิเศษจนแอร์สำนักงานเอาไม่อยู่

"อืม"ร่างสูงขยับตัวลุกขึ้นยืนใช้กระดาษชิทชู่ซับเหงื่อตามหน้าผากและตามลำคอ

"เนคไทด์เบี้ยวครับ"เนื่องจากเหลือเวลาอีกไม่มากนักก่อนจะถึงเวลาเข้าห้องประชุมที่อยู่ชั้นล่าง ผมจึงถือวิสาสะยื่นมือเข้าไปช่วยผูกไทด์ให้ใหม่เสียเลยพร้อมจัดปกเสื้อให้เข้าที่เข้าทาง

"ถึงเวลาแล้วครับ"ผมถอยกลับมาที่เดิมหยิบแฟ้มเอกสารมาถือคู่ไว้กับสมุดโน๊ตปกหนังเพื่อจดสรุปการประชุมเผื่ออ่านย้อนหลังโดยทำเมินสายตาคมกริบที่ตวัดมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า

"ผมยุ่ง"จู่ๆคุณศรก็ขมวดคิ้วก้าวฉับๆเข้ามาหาผมที่ยืนงงอยู่แล้วจับหัวผมลูบๆ มันไม่ได้ลำบากเลยสำหรับคุณศรที่จะจัดทรงผมให้ผมเพราะส่วนสูงของผมอยู่ที่ราวๆบ่าของเขาเท่านั้นเอง

"ขออภัยครับ"น่าละอายจริงๆที่ต้องให้เจ้านายมาจัดผมที่ยุ่งๆให้...

ปกติผมไม่มีทางปล่อยผมให้ยุ่งฟูมาทำงานหรอกครับ แต่เมื่อเช้ามันเหตุสุดวิสัยเพราะผมตื่นสายเมื่อเช้านี้ผมจึงได้แต่รีบทำอาหารเช้าให้เร็วที่สุดพร้อมรีดชุดของคุณศรให้เรียบเนี๊ยบก่อนจะปลีกตัวออกมาอาบน้ำสระผมอย่างรวดเร็วในระหว่างที่คุณศรกินข้าวเช้าพร้อมเซ็ตผมและจัดการทาแป้งปกปิดรอยคล้ำใต้ตาโดยเมินเสียงท้องร้องประท้วงของตัวเอง

แต่ก็นั่นแหละถึงผมจะตัดรายการกินข้าวเช้าของตัวเองออกไปแล้วก็ตามแต่ผมก็ยังไม่มีเวลามากพอจะมาเซ็ตผมให้เนี๊ยบกริบเหมือนทุกๆวันอยู่ดี

"ไปเถอะ"เอ..ผมคิดไปเองหรือเปล่าว่าคุณศรใจดีกับผมมากขึ้น


การประชุมครั้งแรกที่ผมเข้าร่วมผ่านไปอย่างรวดเร็วโดยใช้เวลาไม่เกินชั่วโมงเหตุเพราะท่านประธานมีนัดทานอาหารกลางวันกับคู่หมั้นคนพิเศษ...

นับว่าโชคเข้าข้างผมแล้ว...

เพราะการแยกแยะประสาทสัมผัสและจับใจความสำคัญและข้อคิดเห็นในที่ประชุมกินพลังงานของผมไปมากจนรู้สึกตาพร่าเหมือนจะหน้ามืดเป็นช่วงๆ

ผมพยายามตีสีหน้าเฉยชาตามหน้าที่เลขาที่ดีสวนทางกับเสียงท้องร้องประท้วงเบาๆแล้วเริ่มอ่านรายงานย้อนหลังของการประชุมที่เพิ่งผ่านไปสิบนาทีก่อนเพื่อให้คุณศรตัดสินใจได้ถูกต้อง

ผมกะว่าจะจนจัดรายงานเสร็จผมจะออกไปขอให้แม่บ้านคนใหม่หาของว่างให้กินแก้หิวไปก่อนเพราะยังเหลืองานอีกมากที่ต้องทำ

"ไปกันเถอะ"จู่ๆคุณศรก็พูดขึ้นมากลางปล้องโดยไม่มีปี่มีขลุ่ยก่อนจะพาร่างสูงเดินไปหยุดยืนรอผมที่หน้าประตู"เดี๋ยววริสาจะรอนาน"วริสา?แต่คนที่เป็นคู่หมั้นคุณศรชื่ออริสาไม่ใช่รึ แถมนี่มันก็เพิ่งจะสิบเอ็ดโมงยังไม่ถึงเวลานัดเสียหน่อย

"ครับ"แต่แม้จะสงสัยเพียงใดแต่หน้าที่ที่ค้ำคอทำให้ผมเลือกที่จะเงียบทิ้งงานเอาไว้แล้วเดินตามร่างสูงไปอย่างไม่ปริปาก

ทันทีที่ขึ้นรถคุณศรก็หันไปบอกจุดหมายปลายทางที่จะแวะก่อนไปทานอาหารกลางวันกับคนขับรถแล้วจึงหันกลับมาจ้องผมเหมือนพิจรณาอะไรสักอย่าง

"ผมจะแวะซื้อของสักหน่อยก่อนคุณลงไปช่วยผมเลือกหน่อยแล้วกัน"ผมพยักหน้ารับสงสัยคุณศรคงจะซื้ออะไรไปให้คู่หมั้นของเขาก่อนที่จะพบกันล่ะมั้ง

"ครับ"ผมขานรับสั้นๆโดยไม่ถามอะไรเช่นเดิมก่อนจะก้มหน้าก้มตาแก้ไขตารางงานของตัวเองที่ต้องรีบกลับไปจัดการเนื่องจากกำหนดการเปลี่ยนแปลงกระทันหัน

"พูดเป็นแต่ครับหรือไง?"

"ครับ?"ผมเงยหน้าขึ้นมองคุณศรที่ถอดสูทและไทด์ออกจนเหลือเพียงเสื้อเชิ้ตที่เทาที่ปลดกระดุมลงมาหนึ่งเม็ดและพับแขนเสื้อขึ้นจนแทบไม่เหลือมาดท่านประธานสุดเนี๊ยบก่อนหน้านี้

"ทำไมถึงพูดแต่ครับๆไม่เบื่อบ้างหรือไง?"ผมงงหนักถึงขั้นเผลอทำปากการาคาแพงยี่ห้อโปรดของตัวเองหล่นพื้นรถ ซึ่งพอดีกันกับที่รถเบรกพอดีทำให้ปากกากลิ้งหายไปใต้เบานั่งที่คุณศรนั่งอยู่พอดี

"เอ่อ..."ผมเริ่มทำหน้าไม่ถูก สมองรวนไปหมดว่าควรจะทำอะไรก่อนตอบคำถามหรือเอ่ยขออณุญาติเก็บปากกา...

"คุณบื้อกว่าที่ผมคิดไว้นะ"คุณศรที่จู่ๆก็พูดมากเป็นพิเศษก้มตัวลงหยิบปากกาของผมขึ้นมาก่อนจะควงเล่นในมือทิ้งให้ผมหน้าตึงกับการตำหนิเนิบๆของอีกฝ่าย

"ขออภัยครับ"แต่ด้วยหน้าที่ผมจึงแค่ขออภัยแม้ในใจจะนึกแย้งก็ตาม

"ไม่ต้องสุภาพมากนักก็ได้คุณเกล ต่อไปนี้ก็เรียกผมว่า'ศร'เฉยๆนะ"ผมขมวดคิ้วด้วยความข้องใจกับการเปลี่ยนแปลงสุดกระทันหันจนตั้งตัวไม่ติดของอีกฝ่ายแต่ยังไม่ทันจะถามเหตุผลที่เขามาทำดีด้วย รถก็จอดลงที่หน้าห้างสรรพสินค้าไฮโซขยาดใหญ่เสียก่อน

"ไป ผมจะพาคุณไปซื้อของ"คุณศรเปิดประตูรถจับมือผมแล้วกึ่งจูงกึ่งลากลงจากรถเดินลัดเลาะไปในห้างผ่านผู้คนมากมายที่จ้องมองพวกเราอย่างแปลกๆจนมาหยุดอยู่หน้าร้าน...เสื้อผ้าสตรีเบรนด์ดัง

เขาจูงมือผมเข้าไปท่ามกลางพนักงานที่ออกมาต้อนรับก่อนจะเลือกชุดเดรสสั้นสีน้ำเงินเข้มออกมาให้ผมถือจากนั้นจู่ๆผมก็ถูกพนักงานผลักเข้าไปในห้องแปลกหลังร้าน ผมถูกมือหลายมือฉีกทึ้งเสื้อผ้าเก่าออกจนไม่เหลือพร้อมรับรู้ได้ถึงเสื้อผ้าใหม่ที่ถูกยัดเข้ามา

สติของผมเริ่มเลือนลางลงทุกทีในขณะที่ถูกจับนั่งหลังจากถูกล่วงละเมิดทางเพศจากพนักงาน

เควก!!

ผมสะดุ้งอาการมึนหายไปเป็นปลิดทิ้งเนื่องด้วยความเจ็บแปลบแล่นริ้วจากหน้าแข้งและต้นขา...ครับผมกำลังถูกแว็กขนหน้าแข้ง...เพื่อให้ใส่เดรสสั้นแล้วไม่น่าเกลียด...

โอ...ไม่นะนี่มันเกิดอะรขึ้น...ได้ข่าวว่าผมมีหน้าที่แค่ไปรอคุณศรทานอาหารกลางวันกับคู่หมั้นเท่านั้น!!

ถ้าแค่กินข้าวจริงๆ ทำไมผมจะต้องถูกยัดเยียดให้แต่งตัวเป็นผู้หญิงอย่างนี้ด้วยเล่า!!




>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

เหนื่อยยย

วันนี้เพิ่งไปเปลี่ยนเหล็กดัดฟันมาค่ะปวดฟันมากกกก :sad4:

รู้สึกเหมือนช่วงนี้แต่งนิยายออกมาไม่ค่อยดีอย่างบอกไม่ถูก เอาเป็นว่าเดี๋ยวหายเบลอแล้วอิงจะกลับมาแก้นะค่ะขออภัยในความไม่สะดวก :call:

ขอบคุณทุกคอมเม้นท์ค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 30-04-2012 22:13:19

สู้นะคับเป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 30-04-2012 22:26:49

555' แว๊กขนหน้าแข้ง เจ็บแทน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 30-04-2012 23:00:50

สงสัยเอาเกลไปเป็นกันชนอะป่าว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 30-04-2012 23:15:20

เรื่องนี้เดาทางไม่ออกเลยอ่ะ 555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 30-04-2012 23:32:52

คุณศรจะเอาเกลไปทำอะไรเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 30-04-2012 23:41:55

เอาไปบอกว่าผมมีแฟรแล้วครับคุณ อริศา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 30-04-2012 23:43:47

 :m20: ตอนนี้เกลมึนได้ใจจริงๆ
คุณศรเริ่มใจดีด้วยแล้วแฮะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 30-04-2012 23:44:56

แอบเจ็บแทนตอนเกลถูกถอนขน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 30-04-2012 23:54:05

เยย ใจร้ายกับเกลไปหน่อยแล้วมั้ง แว๊กซ์ขนกันสดๆงี้ ผิวขาแดงแป๊ด แสบสุดๆเลย

จะใช้เกลเกินหน้าที่เยอะไปแล้วนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 01-05-2012 00:07:37

สงสัยจะควงไปเป็นแฟนนะนี่
 :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 01-05-2012 12:42:17

เฮ้ย เกลแต่งหญิง จะเป็นยังไงเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 01-05-2012 13:01:33

เดรสสั้นสีน้ำเงิน!!!  แค่ฟังก็หื่นแล้วหึหึหึ
ท่านประธานช่วยใจดีกับเกลด้วยไม่งั้นเราจะไม่รักท่าน!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 01-05-2012 20:21:50

นายเอกเรา โดนจับถอนขนซะแล้ว  ต่อไปคงได้ขึ้นไปอยู่บนจานพร้อมเสิรฟให้คุณศร รึเปล่าเนี่ย 

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ldiot ที่ 01-05-2012 20:45:07

ว้าวๆๆๆๆ กำลังสนุกเลยค่ะ!! ท่านประธานเราจะทำอะไรนี่
ปล.เป็นแฟนเรื่องนี้ค่ะ อิอิ ติดหนึบๆๆๆ :L1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 01-05-2012 21:25:58

ตกใจตามเกลไป   o22

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 01-05-2012 22:02:19

ล้วตอนที่อยู่กับอร์มทง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 10 UP 100%] 30/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 03-05-2012 15:54:33

ตอนที่ 11


"มาแล้วเหรอค่ะพี่ศร"

"ครับริสาแล้วอลิสล่ะครับ"

"อ๋อ พี่อลิสติดธุระสำคัญน่ะค่ะเลยขอให้ริสามาแทนวันหนึ่ง"

"อา  ครับ"

"แล้วนี่ใครค่ะเนี่ยพี่ศร"

"อ๋อ พี่ว่าจะแนะนำให้รู้จักกันอยู่พอดี นี่เกลนะริสา เกลครับนี่วริสานะ"

ผมไม่รู้จะอธิบายสถาณการ์ณตรงนี้อย่างไรให้เข้าใจได้ง่ายๆดี เพราะผมเองก็รู้สึกมึนๆจำอะไรไม่ค่อยได้เช่นกัน

ถ้าผมจำไม่ผิดหลังจากที่ผมถูกจับทำนู่นทำนี่อยู่ร่วมชั่วโมง ผมก็ถูกดันให้เดินออกไปจากหลังร้านเพื่อพบคุณศรที่มองผมหัวจรดเท้าอย่างพอใจ

เอ่อ...แล้วรู้สึกว่าหลังจากนั้นคุณศรก็พาผมควงแขนเดินกลับมาที่รถเพื่อไปจอดในอีกร้อยเมตรข้างหน้าซึ่งเป็นภัตรคารหรูที่ฝ่ายหญิงได้นัดหมายเอาไว้

"คุณทำตัวตามสบายนะ ไม่ต้องเครียด ผมจะขอเรียกคุณว่าเกลได้ใช่ไหม?"เนื่องจากผมยังไม่ชินกับพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปราวหน้ามือเป็นหลังเท้าของคุณศรเจ้านายสุดโหดในตอนแรกๆทำให้ผมเผลอพยักหน้าตอบรับไปแบบมึนๆทั้งๆที่ปกติผมคงไม่มีทางยอมให้ใครเรียกชื่อนี้ง่ายๆถ้าไม่สนิทกันพอประมาณ

"อย่าลืมล่ะเกล ต่อไปนี้เรียกผมว่าศร หรือพี่ศรก็ได้ อย่าเผลอหลุด 'คุณศร'ออกมาเด็ดขาด"คุณศรพูดด้วยน้ำเสียงดุๆจริงจังคล้ายเวลาทำงาน จากนั้นจึงจูงมือผมลงจากรถ

อืม...หลังจากนั้นเราก็ขึ้นลิฟต์มาชั้นบนสุดซึ่งเป็นห้องส่วนตัวที่จองเอาไว้ แล้วคุณศรก็เปลี่ยนท่าจากจับมือกับผมมาเป็นโอบเอวผมเข้ามาใกล้ๆแทนแสดงถึงความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดา

ทันทีที่ผมกับคุณศรเดินเข้าไปในห้อง คุณผู้หญิงที่นั่งสง่าอยู่บนเก้าอี้ก็ตวัดหางตาที่แต่งแต้มไปด้วยเครื่องสำอางค์มาจิกเขม่นผมทันทีก่อนจะรีบปั้นยิ้มหวานเมื่อหันไปสบตากับคุณศรบ่งบอกถึงความสองหน้าได้เป็นอย่างดี จะว่าไปผมคุ้นๆหน้าเธออยู่นะเนี่ย

"เกล..เกล!"ผมสะดุ้งกับเสียงเรียกของคุณศรจนต้องรีบดึงสติกลับมาปัจจุบันกำลังจะนึกออกแล้วเชียวว่าเคยเจอหน้าแบบนี้ที่ไหน

"ค่ะ?"เวรกรรมของผมจริงๆที่ต้องมาแต่งตัวเป็นผู้หญิงด้วยนะสรพพนามวิธีการพูดลักษณะท่าทางการวางตัวเลยต้องเปลี่ยนหมด...

"นี่คุณวริสา รู้จักกันไว้นะครับ"อ้อเมื่อกี้เธอคงแนะนำตัวล่ะมั้งแล้วผมไม่ตอบสนองคุณศรเลยต้องเอ่ยเตือนเพื่อรักษามารยาท

"สวัสดีค่ะคุณวริสา ดิฉันไนติงเกล เรียกเกลเฉยๆเหมือนพี่ศรก็ได้ค่ะ"ผมปั้นหน้ายิ้มหวานอย่างที่ไม่ค่อยได้ทำบ่อยๆจงใจขุดเอามาดกึ่งนางพญามาใช้เพื่อข่มคุณหนูคนนี้ตามเป้าหมายของคุณศรโดยเฉพาะ

ถึงตอนนี้สติของผมเริ่มกลับมาและผมพอจะประติดประต่อเรื่องราวได้แล้วว่าคุณศร..ต้องการให้ผมทำอะไร

คุณศร...ต้องการให้ผมเป็นผู้หญิงคนสนิทมาข่มคู่หมั้นที่เขาไม่ต้องการ การที่จู่ๆเขาก็เปลี่ยนไปราวกับไปคนละคนหลังจากออกจากห้องประะชุมนั่นก็เพราะต้องการให้ผมปรับตัวให้ชินกับความเป็นกันเองแบบที่เขาจะมอบให้กับคนสนิทเพื่อที่จะตบตาคู่หมั้นของเขาให้แนบเนียนยิ่งขึ้น แต่คุณศรจะดูถูกผมมากเกินไปเสียหน่อยกระมัง...

ของแบบนี้น่ะ...เคยทำบ่อยๆจนชินเสียแล้ว..

"ค่ะ งั้นคุณเกลก็เรียกฉันว่าริสาเหมือนที่พี่ศรเรียกด้วยก็แล้วกัน"พวกเรายื่นมือมาจับกันพอเป็นพิธีพร้อมมอบรอยยิ้มเคลือบยาพิษให้แก่กันและกัน

และแล้วสงครามประสาทก็ได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ....

"ริสาสั่งอาหารเอาไว้แล้วล่ะค่ะแต่ริสาไม่รู้ว่าคุณเกลจะมาด้วยเลยสั่งอาหารเอาไว้แค่'สองคน'ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะค่ะ"ยกที่หนึ่งได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!!

"อ๊ะแต่ไม่เป็นไรเราสั่งเพิ่มของ'คนที่สาม'ก็ได้"หล่อนจงใจเน้นเสียงเป็นพิเศษใส่หน้าผม

"อ๋อไม่เป็นไรค่ะ พอดีว่าวันนี้เกลมาตาม'กำหนดการ'ของพี่ศรเอาไว้เสร็จจากที่นี่แล้วค่อยไปหาอะไรทานก็ได้ค่ะ"ผมยิ้มจงใจย้ำกำหนดการเน้นๆว่าถึงจะเป็นคู่หมั้นแต่ก็เป็นได้แค่กำหนดการเท่านั้นแหละ!!

"อ๋อ..งั้นเหรอค่ะ"วริสาเข่นเขี้ยว เป็นอันว่ายกที่หนึ่งแต้มอยู่ที่ผม...

คุณศรนั่งคุยสัพเพเหระกับวริสาไปได้ไม่นานอาหารก็มาเสริฟ ผมที่ยืนอยู่ด้านหลังรู้สึกกระเพาะอาหารตัวเองปั่นป่วนขึ้นมากระทันหัน วันนี้ไม่น่าตื่นสายเลยจริงๆมันส่งผลกระทบลูกโซ่แบบที่คาดไม่ถึงเลยทีเดียว

"พี่ศรทานนี่สิค่ะอร่อยนะค่ะ เมนูขึ้นชื่อของที่นี่เลยน้า"วริสาตักฟัวกราที่มีอยู่น้อยนิดในจานอาหารใบโตแล้วเริ่มทยอยตักอาหารอื่นๆตามมาเรื่อยๆจนแทบจะล้นจานเล็กๆของคุณศร

"เห็นว่าพี่ศรแพ้ถั่วริสาเลยไม่ได้สั่งมา หวังว่าอาหารจะถูกปากนะค่ะ"ถ้ายกนี้ผมไม่ทำอะไรสักอย่างวริสาจะได้แต้มตีเสมอเท่ากันกับผมเป็นแน่...อืม...

"พี่ศรไม่ควรทานอะไรย่อยยากๆนะค่ะในมื้อนี้อย่าลืมสิค่ะว่าพี่มีงานยาวถึงค่ำเลยเดี๋ยวจะไม่สบายท้องเอา"ในระหว่างที่คุณศรกำลังหั่นฟัวกราเข้าปากผมก็เตะเบาๆที่มือของอีกฝ่ายให้หยุดแล้วแสร้งทำหน้าตาเป็นห่วงเป็นใย

และในระหว่างนั้้นเองสายตาของผมกับคุณศรก็สบกันเข้า ทำให้ผมได้เห็นความขบขันกึ่งพึงพอใจในสายตาของเขา

"อะไรกันค่ะ ปกติเวลาพี่ศรมาทานอาหารกับ'ครอบครัวริสา'ก็ไม่เห็นจะเกิดอะไรขึ้นคุณเกลกังวลมากไปแล้วล่ะค่ะ"วริสาชักสีหน้าไม่พอใจขึ้นมาแวบหนึ่งก่อนจะปั้นหน้ายิ้มกลบเกลื่อน

"อ๋อ คือช่วงนี้เกล'จัดอาหารให้พี่ศรทาน'แต่พวกของย่อยง่ายๆและเน้นไปที่ผัก ไข่ และเนื้อปลา มากกว่าเนื้อสัตว์อื่นๆ นะค่ะเลยกลัวว่าถ้าทานไปแล้วจะทำให้พี่ศรอึดอัดวันนี้พี่ศรยังมีงานต้องทำอีกเยอะ เกลว่าเดี๋ยวเกลสั่งอาหารให้ใหม่ดีกว่านะค่ะ"

จากนั้นผมก็รับเมนูมาจากบริกรใช้มันบังหน้าในมุมที่พอดีแล้วแสยะยิ้มส่งไปให้วริสาโดยไม่ให้คุณศรเห็นจากนั้นก็เลือกเมนูประเภทซุปทานง่ายกับเนื้อปลาที่มีแคลลอรี่ต่ำและสลัดจานเล็กๆมาแทนเหล่าบรรดาเนื้อสัตว์ที่กองอยู่เต็มจาน

ยกที่สองผมชนะ!! ผมนึกหน้าออกแล้วล่ะก็เธอคนนี้คือใคร...เธอคือหญิงสาวที่ขับรถเสยท้ายผมเมื่ออาทิตย์ก่อนนั่นไง!ได้แกล้งเธอแบบนี้นับเป็นความสะใจของผม...

"ว้า แบบนี้อาหารพวกนี้ก็เป็นหมันน่ะสิค่ะ คุณเกลจะรับไหมค่ะเพราะริสาคนเดียวคงทานไม่ไหว"จงใจเขี่ยให้ผมกลายเป็นขยะสินะ เหอะ!

"ไม่เป็นไรค่ะคุณริสา เกลทานพวกนี้ไม่ได้ค่ะเดี๋ยวปวดท้อง"

"อ้าวทำไมล่ะค่ะ"

"ก็เหตุผลเดียวกับพี่ศรแหละค่ะเกลไม่ค่อยทานเนื้อถ้าทานกระทันหันปุบปับจะปวดท้องเอาได้"

ให้ข้อมูลแค่นี้วริสาก็น่าจะประติดประต่อเรื่องได้เองอยู่แล้วไม่น่าจะมีปัญหา ดูเอาจากสีหน้าซีดขาวก่อนจะแดงก่ำด้วยความโกรธปนริษยาก็รู้แล้ว....

ก็ถ้าผมไม่ได้ไปดูแลคุณศรอย่างใกล้ชิด ลักษณะการทานอาหารมันจะเหมือนกันได้อย่างไรล่ะครับ?

"ว่าแต่งานการกุศลคืนนี้พี่ศรจะไปด้วยหรือเปล่าค่ะ"พอหล่อนแพ้ผมเป็นครั้งที่สองก็เริ่มเปลี่ยนเรื่องคุย ถามถึงงานคืนนี้แทน

"ไปสิครับ"คุณศรก็ยังคงรักษาระดับความเงียบในบทสนธนาเอาไว้ได้อย่างดี

"งั้นก็ดีเลยค่ะ งานนี้พี่อลิสก็ไปด้วยคราวนี้จะได้ไม่มีใครมาเกาะแกะพี่ศรได้อีก"เธอปรายสายตาหันมามองผมที่ยืนอยู่ด้านหลังจากนั้นก็เริ่มขุดเรื่องราวเก่าๆที่ผมไม่รู้เรื่องขึ้นมาคุย

จะว่าไปแล้วอลิสกับริสานี่คนละคนใช่รึเปล่า?

งั้นอลิสที่ว่าเนี่ยเป็นใคร?เอ อริสา...วริสา...

อย่างนี้นี่เองสินะ...

ผมเริ่มเข้าใจอะไรบ้างคร่าวๆแล้วล่ะ...ดูเหมือนคู่หมั้นของคุณศรจะชื่ออริสาหรือเรียกชื่อเล่นว่าอลิสส่วนคนที่นั่งคุยจ้ออยู่นี่คือน้องสาวของคู่หมั้นชื่อวริสา

ดูเหมือนคืนนี้ถ้าคุณศรยังจะให้ผมทำหน้าที่ก้างขวางคออีกมันคงไม่ง่ายอย่างคราวนี้แน่...

"เดี๋ยวพี่คงต้องกลับแล้ว"หลังจากผ่านไปชั่วโมงหนึ่งผมก็สะกิดเตือนให้คุณศรได้เอ่ยลากับวริสาอย่างมีมารยาทและสั้นกระชับที่สุด

"ค่ะ แล้วเจอกันคืนนี้นะค่ะ อ๊ะ...จะว่าไปคุณเกลจะไปด้วยหรือเปล่าค่ะ"ผมยิ้มเหลือบตามองคุณศรเมื่อเห็นเขาพยักหน้าน้อยๆจึงเอ่ยตอบได้อย่างชัดถ้อยชัดคำ

"ไปสิค่ะ เราคงได้เจอกันคืนนี้"

"ค่ะริสาจะได้แนะนำให้คุณรู้จักพี่สาวของริสาด้วยเลย คุณคงรู้มาบ้างคุณอลิสาคู่หมั้นของพี่ศรน่ะค่ะ"

"ค่ะ ยังไงก็เจอกันคืนนี้นะค่ะ"ผมก้มหัวให้เธอเป็นการลาเล็กน้อย ก่อนจะหันหลังที่เกือบเปลือยเปล่าด้วยชุดเดรสนี้มันเปิดหลังเสียกว้างคว้านลึกไปเกือบถึงสะโพก

"อุ้ย!"คุณศรคว้าเอวผมเข้าไปแนบชิดกับลำตัวด้านข้างของเขาก่อนจะจงใจเลื้อยมือลูบสะโพกผมโดยให้วริสาเห็น

ผมจึงถือโอกาสนี้เอียงหน้าหันกลับไปเล็กน้อย ส่งมอบรอยยิ้มผู้ชนะบนริมฝีปากแดงเถือกจากลิปสติกให้

"แสดงได้ดีนี่"ดูเหมือนเขาจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมแล้วผมจึงไม่ได้อ้อล้อเหมือนเมื่อครู่นี้

"ขอบคุณครับ"

"คุณจะได้รางวัลหลังจากที่กลับไปที่ตึก"ไม่รู้ผมรู้สึกไปเองหรือเปล่าว่าน้ำเสียงของคุณศรดูจะเชิญชวน?อย่างแปลกประหลาด

"ครับ"ผมพอจะเดาได้คร่าวๆแล้วล่ะว่าจะได้อะไรเป็นของรางวัล ดูเอาจากมือที่ป้วนเปี้ยนจากเอวไปสะโพกและเริ่มไล้ที่หลังอันเปลือยเปล่าของผมเบาๆอย่างหยอกล้อก็พอจะรู้ได้แล้ว...

สรุปว่าสุดท้ายผมก็ยังไม่มีโอกาสจะได้กินข้าวอยู่ดีใช่ไหม?



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

มาแล้วววววว

คุณศรเริ่มจะทำตัวดีขึ้น?แล้วนา :z1:

จะพยายามเข้ามาอัพให้บ่อยขึ้นนะค่ะ แต่หวังว่าทุกคนจะเข้าใจกัน...ความร้อนเล่นงานอิงจนหัวตันแต่งนิยายไม่ออกค่ะ!!

ดังนั้นมาอัพช้าหน่อยอย่าโกรธเคืองกันนะจ๊ะ :impress2:

ส่วนเรื่องDreamlike นี่อาจจะอัพช้ามากๆหน่อยนะจ๊ะจนกว่าจะอัพเรื่องนี้จบ แต่จะพยายามดอดไปอัพแล้วกัน

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ให้กำลังใจนะค่ะ

ป.ล.อยากจะถามว่านิยายจบแล้วจะย้ายห้องต้องทำไงเหรอค่ะใครมีประสบการ์ณบอกหน่อยย :o8:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 03-05-2012 16:29:54

อะแหะ 'รางวัล'อะไรเหรอคะ รบกวนคนเขียนช่วยขยายความในตอนหน้าด้วยนะคะ คนอ่านใสซื่อไม่รู้เลยจริงๆ แอร๊ย~ :impress:
เรื่องนี้เดายากจังเลยว่าจะยังไงต่อไป เหมือนจุดที่เป็นความลับก็เยอะไปหมด แถมตัวเอง2ตัวก็หาได้มีความรักต่อกันเลย ยากจริงๆ เพราะงั้นคนแต่งต้องขยันมาต่อคลายความสงสัยให้คนอ่านบ่อยๆนะคะ อรั๊ง :oni1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 03-05-2012 16:40:48

gเดี๋ยวก็ได้กินไง  แบบฟูลคร์อสซะด้วย :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 03-05-2012 16:43:41

ศรนี่หื่นแต่หัววัน 555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 03-05-2012 17:25:34

จัดอย่าหนักนะค่ะ เด๊ะไปงานเลี้ยงไม่ได้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: goosongta ที่ 03-05-2012 17:50:47

ตอนนี้ ฮา อ่ะ เกลน่ารัก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 03-05-2012 18:35:07

เกลแสดงได้เยี่ยมจนคุณศรตบรางวัลให้อย่างงาม

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 03-05-2012 19:06:00

เกลเล่นได้ดีขนาดได้รับรางวัลตอบแทน
แต่ก่อนอื่นทำไมคุณศรไม่สนใจให้เกลทานข้าวบ้างอะ
ตั้งแต่เช้ายันบ่าย น่าสงสารเกลออก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 03-05-2012 19:06:11

ศรทำตัวดีๆให้ตลอดนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 03-05-2012 19:25:47

เกลสุดยอด เล่นได้เนียน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 03-05-2012 19:28:01

 :z13:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 03-05-2012 22:06:11

55+ นายเอกของเราอดกินข้าวตามระเบียบ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 03-05-2012 22:19:21

ชอบจังนายเอกร้ายๆอย่างงี้ ฮะๆ  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 03-05-2012 23:21:51

สงสารเกลอดกินข้าว 5555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 04-05-2012 01:10:53

อ่านไปกะยังแอบ งงๆอยุ่นะ ฮ่าาาา แต่ไม่เปนไร เดี๋ยวอ่านไปเรื่อยๆเราคงเข้าใจเอง ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 04-05-2012 16:39:39

ตอนนี้แอบฮาอะ เกลน่ารักอะ
แต่เดี๋ยวเกลจะเป็นลมเอานะ
ไม่ได้กินข้าวทั้งวันแถมยังโดน :oo1:อีก
แล้วยังต้องไปงานการกุศลอะไรนั่นอีก เฮ้อ :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 04-05-2012 18:37:56

^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 11 UP 100%] 3/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 04-05-2012 20:44:16

ตอนที่ 12


"เอ่อ คุณศรจะทานอีกเหรอครับ"

ทันทีที่เรากลับมาถึงห้องทำงานประธานบริษัทได้เรียบร้อยท่ามกลางสายตาแปลกๆของพนักงานหลายคนที่มองมาที่ผม พอเปิดห้องเข้ามาชานบะหมี่ปูแสนน่าทานก็วางอยู่ตรงโต๊ะทำงานในส่วนที่ไม่มีเอกสารวางกองอยู่ของคุณศรแล้ว

"ของคุณ"คุณศรยิ้มบางๆเล่นเอาผมตาพร่าไปชั่วขณะ เวลาเขายิ้มแล้วดูดีมากจริงๆ"เมื่อเช้าคุณยังไม่ได้ทานอะไรเลยไม่ใช่หรือ?"เขาล้อเนิบๆแต่เล่นเอาผมวางตัวไม่ถูกอีกรอบ

"แต่นี่มันหมดเวลาพักแล้ว..."

"นี่เป็นส่วนหนึ่งในรางวัลของคุณ เกล"

ผมรู้สึกได้ตั้งแต่ตอนขึ้นรถแล้วล่ะว่าคุณศรไม่ใคร่จะปกตินัก เขามองผมด้วยสายตาพราวพร่างระยิบระยับมาได้ช่วงหนึ่งแล้วแถมยังเผยใบหน้าเจ้าเล่ห์ออกมาบ่อยเกินความจำเป็นอีกต่างหาก

"เอ่อ..ครับ"และไม่รู้ทำไมทั้งๆที่ปกติผมจะสามารถปรับตัวและวางมาดตัวเองได้อย่างยอดเยี่ยมเสมอตามหน้าที่เลขา แต่ครั้งนี้ผมกลับวางตัวไม่ถูกได้แต่เก้ๆกังๆอย่างน่าหงุดหงิด

ผมเดินเข้าไปเอาบะหมี่ปูที่ยั่วน้ำลายผมเหลือเกินมาถือไว้ในมือ ก่อนจะพบว่า...ไม่มีตะเกียบหรือช้อนส้อมให้?

"คุณกำลังมองหาสิ่งนี้?"คุณศรเหมือนรู้เขาชูตะเกียบสีเงินที่สลักลายวิจิตรขึ้นมา ผมพยักหน้ายื่นมือจะไปรับแต่เขาก็ถดมือหนีเสียก่อน

"อุ๊บ!"โดยไม่ทันได้ตั้งตัว คุณศรก็จู่โจมผมที่กำลังถือถ้วยบะหมี่แห้งค้างอยู่ในมือ เขาใช้ตะเกียบจ้วงเส้นขึ้นมาอย่างรวดเร็วยัดใส่ปากตัวเองก่อนจะเล่นทีเผลอประกบริมฝีปากนั่นเข้ากับปากที่อ้าค้างของผมทันที

"อือ!!"ลิ้นร้อนกวาดพันไปทั่วบังคับให้ผมค่อยๆกลืนบะหมี่ที่เราเคี้ยวแล้วลงคอก่อนจะผละออกแล้วเริ่มป้อนคำต่อไป...

ให้ตาย!เขายังใช้เจ้านายของผมคนเดิมที่ทั้งโหดเหี้ยม...เย็นชาคนนั้นหรือเปล่าเนี่ย!!

"อะ.."แต่ถึงอย่างนั้นร่างกายผมก็ตอบสนองต่อลิ้นร้อนที่พัวพันอยู่ไม่ห่างนี่เสียแล้ว...

คุณศรในโหมดไม่ปกติป้อมผมจนหมดชามก่อนจะทิ้งตะเกียบลงหันมาเริ่มใช้มือไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลังที่เผยออกมาจากชุดเดรสสีน้ำเงินเข้ม

ผมที่เริ่มมีอารมณ์ร่วมผลักคุณศรไปจนชิดขอบโต๊ะทั้งๆที่ริมฝีปากเรายังไม่ผละออกจากกันและเริ่มปลดเอาชุดน่ารำคาญนี่ออกจากตัว

แต่ดูเหมือนซิบบริเวณสะโพกจะรูดลงไม่ได้แน่ถ้าแขนผมยังคงเกี่ยวกระหวัดรอบคอที่มีเส้นผมสีอ่อนของเขาลงมาปกคลุมเพิ่มเสน่ห์แบบเถื่อนเข้ามาให้ดูเร้าใจไปอีกแบบ

คุณศรเองก็ดูจะรู้ความเขาค่อยๆละมือจากแผ่นหลังและสะโพกผมไล่มายังบริเวณขาอ่อนที่โผล่พ้นขอบกระโปรงสั้นจู๋และเริ่มรูดซิบเอาชุดที่น่าอึดอัดนี่ออกไปช้าๆ...

เฮ้อ ไม่รู้ว่าผมรูปร่างหน้าตาคล้ายคลึงกับผู้หญิงมากหรืออย่างไรทั้งๆที่เสียงก็ไม่ได้ดัด ลูกกระเดือกก็ไม่ได้ปิด ทำไมสริสาถึงดูไม่ออกกันว่าผมเป็นผู้ชาย...

"รู้ไหมถ้าผมไม่รู้ว่าคุณเป็นผู้ชายมาก่อน ผมต้องนึกว่าคุณเป็นผู้หญิงแน่ๆ"คุณศรกระซิบเสียงพร่าที่ข้างหูผม แต่ผมได้แต่ขมวดคิ้วไม่สามารถเอ่ยปากถามได้ว่าที่พูดน่ะหมายความว่าเช่นไร?ผมเหมือนผู้หญิงขนาดนั้นเลยส่องดูกระจกทุกวัน...มันก็แค่...

อืม...ตัวเล็ก ผิวขาวอมชมพู ร่างกายบอบบางไม่ค่อยมีกล้ามเนื้อ โครงหน้าเรียวริมฝีปากบางตาโตแต่เรียวคมดั่งแมวขนตาหนางอนและจมูกโด่ง...

หรือมันจะเหมือนมากจริงๆ

"อ๊ะ"เขาฉวยโอกาสที่ผมเผลอยกตัวผมลอยวืดเปลี่ยนที่ให้ผมไปนั่งบนโต๊ะทำงานในขณะที่คุณศรยืนอยู่ระหว่างขาของผม

คุณศรขมเม้มติ่งหูเบาๆเลื่อนมือเกี่ยวแขนกุดให้หล่นลงจากไหล่ช้าๆและเริ่มฝังรอยคิสมาร์กไปตามเนินลาดไหล่ของผม

ผมไม่คิดจะห้ามปรามด้วยความต้องการที่พุ่งขึ้นสูงจนดึงไม่ลง ได้แต่ตอบสนองไปตามบทที่เขาได้กำกับเอาไว้เฉกเช่นทุกครั้ง

คุณศรถกกระโปรงผมขึ้นสูง เกี่ยวเอาถุงน่องสีเนื้อลงมาตามความยาวขาจนถึงหัวเข่าแล้วจึงค่อยๆดึงกางเกงในผมลงต่ำ

"อา..."ผมรู้สึกได้ถึงความยาวของนิ้วแต่ละข้อที่เริ่มรุกรานเข้ามาในตัวผมอย่างช้าๆ แช่ค้างไว้สักพักก่อนจะขยับควานหาจุดสัมผัสซึ่งหาได้ไม่ยากเหมือนครั้งแรกๆ

"อ๊า...อะ"เขาเริ่มขยับนิ้วเข้าออกอย่างช้าๆและเพิ่มจำนวนนิ้วเพื่อเตรียมทางให้พร้อมกับขนาดของอะไรๆที่ใหญ่กว่ามากจะที่เข้ามาในอีกไม่ช้า....

"คุณครับ!เข้าไม่ได้นะครับ!"เสียงที่ดังมาจากข้างนอกทำให้นิ้วที่กำลังขยับปรนเปรออยู่หยุดชะงักไปชั่วอึดใจและก่อนที่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีจะทำงานผมก็ดึงเนกไทด์โน้มคอคุณศรเข้ามาจูบอย่างดูดดื่มเพื่อกระตุ้นให้สติกระเจิดกระเจิง

"อืม...อือ อื้อ!!"ผมที่กำลังเคลิ้มกับการปรนเปรออย่างอ่อนโยนแบบที่ไม่เคยได้รับต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อจู่ๆความรู้สึกจุกแน่นเริ่มเข้ามาแทนที่ ดูเหมือนคุณศรจะเร่งจังหวะเกมส์แล้ว...

ผมกอดกระชับบ่าหนาในชุดเสื้อเชิ้ตสีครามตัวบางชื้นเหงื่อ พยายามที่จะไม่เผลอจิกเล็บลงไปบนบ่านั่นอย่างสุดความสามารถ หูแว่วได้ยินเสียงทะเลาะกันของคนข้างนอกทันทีที่สติเริ่มกลับมาจากความเจ็บปวดบริเวณบั้นท้ายที่ค่อยๆแทรกเข้ามาอย่างช้าๆ

"ไม่ได้นะครับ ถ้าประธานยังไม่อนุญาติคุณเข้าไปไม่ได้ครับ!"

"พี่ศรค่ะ!!เปิดประตูให้ริสาหน่อยสิค่ะ! พี่ศร!!"เสียงแหลมๆแบบที่ผมเพิ่งได้ยินมาเมื่อไม่กี่นาทีก่อนดังขึ้นอีกครั้งหลังบานประตูนั่น ดูเหมือนคุณศรจะไม่ได้ยินเพราะสติยังจมอยู่กับรสกามร้อนแรงจากร่างกายผม

นี่เป็นโอกาสดีที่จะตีแต้มนำ...

แต่ก่อนหน้านั้นต้องเพิ่มเชื้อไฟเข้าไปอีกหน่อย...

"อ๊า อ่ะ พี่ศร...แรงๆ อ่ะ!"ผมกะจังหวะรอตอนคุณศรเริ่มขยับเนิบๆจี้จุดกระสันจึงร้องออกมาเสียงดังทั้งกระตุ้นอารมณ์ของคู่ขาและ...กระตุ้นคนที่ยืนรออยู่ข้างนอกนั่นด้วย!!

แม้ห้องประธานจะเป็นห้องเก็บเสียงแต่ถ้าเสียงดังมากๆก็เอาไม่อยู่เช่นกัน ไม่เช่นนั้นเสียงของวริสาจะดังเข้ามาถึงด้านในได้อย่างไร??

"อะ..อะไรกันน่ะเสียงนั่น!!พี่ศร!พี่ศร!เปิดประตูนะค่ะ!!"

เสียใจด้วยนะวรสาพี่ศรของเธอดูเหมือนจะไม่มีสติพอจะได้ยินเสียงอะไรนอกจากเสียงครางกระตุ้นอารมณ์ของฉันแล้วล่ะ....

"ยิ้มอะไร...หือ?"คุณศรกระซิบถามผมทั้งๆที่ท่อนล่างยังขยับเป็นจังหวะต่อเนื่องจมูกโด่งไซร้ไปกับใบหูและซอกคออย่างหยอกล้อ

"อ๊ะ!...อะ...ปะ...เปล่า ครับ..."ผมพูดตะกุกตะกักอย่างยากลำบากเมื่อจู่ๆจังหวะเนิบช้าเมื่อครู่ก็เปลี่ยนเป็นถี่กระชั้นจนหายใจไม่ทัน!

"อย่าสนใจสิ่งอื่นนอกจากฉัน!"ดวงตาคมแวววาวดุจพญาราชสีห์ประกอบด้วยดวงหน้าคมที่มีเหงื่อผุดพรายและเส้นผมชื้นเหงื่อที่หลุดรุ่ยลงมาปรกหน้าบางส่วน เสริมเสน่ห์บางส่วนที่ผมไม่เคยเห็นจนทำให้ละสายตาไปไหนไม่ได้...ผมไม่ได้สังเกตุเลยแม้แต่น้อยว่าสรรพนามระหว่างผมกับเขามันเปลี่ยนไป...

"อือ..ครับ...อ๊ะ!!"ความเต็มตื้นและจุกแน่นที่ท้องน้อยกับเสียงครางต่ำๆราวสัตว์ป่าจากร่างสุดฮอตตรงหน้าทำให้ร่างกายผมตอบสนองอัตโนมัติ ฉีกพุ่งน้ำสีขาวขุ่นออกมาจากเปรอเสื้อเชิ้ตสีครามเป็นด่างดวง

"พี่ศรค่ะ!!!"และเนื่องจากเราเสร็จกิจกันแล้วและสติสตังค์กระคืนมาเต็มร้อย ไอ้เสียงแหลมๆที่ไม่ได้เบาเลยแม้แต่น้อยจึงเสียดแทงประสาทเข้ามาเต็มๆ

คุณศรเผยสีหน้าเบื่อหน่ายขึ้นแวบหนึ่งก่อนจะกลับไปนิ่งสนิทเหมือนเดิมเขาหันหมาประคองผมที่กำลังจัดเสื้อผ้าขึ้นมาจากการนุ่งอยู่ในท่าที่'เชิญชวนเกินไป'

แต่ดูเหมือนตะคริวจะกินแขนที่เกร็งเมื่อครู่มากเกินไปหน่อย จึงกลายเป็นว่าตัวผมไถลพรืดลงไปบนโต๊ะทำงานโดยมีร่างท่อนบนของคุณศรตามมาทาบทับ....ท่าเดียวกับตอนกำลังทำกิจเป๊ะ!

และที่ซวยหนักกว่านั้นคือ แขนผมที่ไถลไปมันไปโดนปุ่ม'เปิดประตูห้อง'อย่างไม่ได้ตั้งใจนั่นต่างหาก

ด้วยความรวดเร็วก่อนที่ผมจะทันตั้งตัว คุณศรยันมือเป็นหลักข้างหนึ่งไว้บนโต๊ะ ก่อนจะจั๊มป์ตัวลอยข้ามผ่านทั้งโต๊ะและผมไปนั่งลงในเก้าอี้ประธานอย่างรวดเร็ว ก่อนจะคว้าตัวผมที่ไถลลงจากโต๊ะตามลงไปคร่อมบนตักของเขาติดๆ

"พะ...พี่ศร!!!"เสียงกรีดร้องแหลมสูงทำให้ผมรู้ได้ทันทีว่าวริสาได้เห็นสิ่งที่ผมและคุณศรใช้เวลาชั่วเสี้ยววินาทีจัดฉากขึ้นมาแล้ว...

ผมจะอธิบายให้ฟังแล้วกัน...

คือว่า...ท่าของผมกับคุณศรตอนนี้คือ คุณศรนั่งอยู่บนเก้าอี้ มีผมที่เสื้อผ้ากลับมาเรียบร้อยแล้วนั่งกางขาคร่อมอยู่ อวดโชว์เรียวขาที่ถุงน่องร่นไปถึงเข่าซึ่งมีน้ำสีขาวขุ่นไหลยิ้มลงมาให้คนที่เพิ่งเปิดประตูได้เห็นชัดๆ...ว่าเราเพิ่งทำอะไรๆกันโดยไม่ได้ใช้ถุงยาง!!!

นี่คือภาพที่วริสาจะเห็นและรับรู้...แต่ผมและคุณศรลืมไป...ว่าที่ตรงนั้นมันไม่ได้มีวริสาคนเดียว!!!

ภาพชายหนุ่มในชุดเนี๊ยบกริบเหมือนที่เคยเห็นครั้งล่าสุดกระทบเข้ากับประสาทตา ดวงตาหลังกรอบแว่นบางเบิกค้างอย่างตกใจเช่นเดียวกับริมฝีปากบางที่เผลออย่างลืมตัว...

นั่นแหละ!ใช่เลย คนนี้แหละ...คนที่มันสั่งให้ให้แส้ทรมาณผม!!!

อย่างนี้คงต้องใช้หนี้นี้คืนให้สาสมเสียหน่อยแล้ว!!



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

โอ๊ยอิงรักตอนนี้จัง!! :haun4:เป็นตอนที่แต่งไปหัวเราะโรคจิตไป

จะบอกอะไรให้นะค่ะที่เรื่องนี้ตัวเอกไม่ใส่ถุงยางรณรงค์ตามกระทรวงสาธารณสุขนั้นมีเหตุผลอยู่เน้อ...ขอให้ติดตามต่อไปอีกหน่อยเดี๋ยวก็จะทราบเอง มันเป็นอะไรที่ถ้าใส่ถุงยางแล้วมันจะไม่เกิดขึ้น :z1:

บอกแล้วว่านิยายของอิงมันReality half Fantasy เขียนแบบอิงโลกปัจจุบันไม่เป็น :z1:

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 04-05-2012 21:35:28

 :pighaun: :m25: :pighaun: :m25: :jul1: :haun4:จัดฉากได้แจ่มมาก o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 04-05-2012 21:44:20

ร้อนแรงจริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 04-05-2012 21:45:04

ร้ายใช่เล่นเลยนะเนี้ยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 04-05-2012 21:48:09

 :pighaun:ไม่ไหวเสียเลือดอีกแรวขอบคุณคนเขียนนะค่ะรอตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 04-05-2012 22:01:45

หื่นแตกมากตอนนี้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 04-05-2012 22:05:12

เกลสุดยอดไม่ใส่ถุงยางระวังท้องนะ :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 04-05-2012 22:22:16

สุดยอดดดดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 04-05-2012 23:05:28

หุหุ จาเป็นงัยต่ออะ ลุ้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 04-05-2012 23:49:05

รอๆๆๆๆจ้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 04-05-2012 23:52:54

 :pighaun:
อั่ก เสียเลือดตาย เค้าอยากเป็นริสา อยากเห็นจะๆตาแบบนั้นบ้าง กรี๊ดๆๆๆๆ พี่ศรแม่งเร่าร้อนนะคะ เกลเราก็ใช่ย่อยเลย มีการตีโต้ด้วยเสียงคราง อร๊างงงงงงงงง :pighaun:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 04-05-2012 23:56:54

ภาพบาดตาบาดใจ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 05-05-2012 09:11:22

เอาให้หนักเลยนะคุณคนนั้นน่ะ ฮ่าๆๆ
คุณศรกับเกลนี่น่ารักถูกใจขึ้นทุกวัน  :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 05-05-2012 11:54:17

เพิ่งได้อ่าน สนุกดีค่ะ รออ่านต่อ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: alekung103 ที่ 05-05-2012 12:34:37

หุหุ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 05-05-2012 15:03:38

รอนค้งนิดๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 05-05-2012 16:19:58

 :-[โชว์หลักฐานคาตา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 05-05-2012 16:28:30

อ้าปากค้างกันเลยจริงๆ :a5:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 05-05-2012 20:59:48

ขอเดานะ...เกลจะท้องใช่ป้ะ? *o*~

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 06-05-2012 20:15:42

สุด ๆ อะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: threetanz ที่ 06-05-2012 21:45:30

ชอบตอนสุดท้ายที่สุดและ อยากรู้วิธีที่เกลจะจัดการกับคนลงแส้จัง ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 06-05-2012 22:15:28

^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 12 UP 100%] 4/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 07-05-2012 16:26:07

ตอนที่ 13


"อ้าว...ริสา"ไอ้คนเสแสร้งเก่งก็ยังเก่งอยู่วันยังค่ำน่ะอหละครับ คุณศรที่เพิ่งจัดฉากเสร็จไปสดๆร้อนๆเมื่อกี้นี้ตอนนี้กลับปั้นหน้าตายหันไปหาริสาที่ทำหน้าบึ้งตึงเหมือนภูเขาไฟกำลังจะปะทุอยู่ราวไม่มีอะไรเกิดขึ้น

"มันหมายความว่าอย่างไรค่ะ พี่ศร!"ริสาข่มเสียงไม่ให้สั่นด้วยโทสะพูดออกมาอย่างยากเย็น มือกำหมัดแน่น สายตามองตรงมาที่ผมราวกับจะเผาให้ตาย...แต่ใครจะสนล่ะครับ?

ผมแอ่นสะโพกโน้มตัวลงจูบไล้บนคางสากของคุณศรอย่างยั่วเย้ามือก็ลูบๆไล้ตามไหปลาร้า...คุณศรก็เล่นด้วยเพราะมือเขาเริ่มลูบๆวนๆที่ขาอ่อนของผมและสะโพก ส่งเสียงฮึมฮำในลำคอ

"พี่ศร!!"ริสาตวาดแว้ด ผมแสร้งสะดุ้งหันหน้าไปมองริสาอย่างตำหนิครั้งหนึ่งจนเธอที่อ้าปากเตรียมจะพูดต่อต้องชะงักและเริ่มหน้าแดงซ่านด้วยความโมโห

ผมทิ้งตัวลงปุบนตักของคุณศร บดเบียดสะโพกกึ่งเปลือยเปล่า(เพราะไม่มีกางเกงใน)ไปกับหน้าตักที่เป้ากางเกงที่ยังไม่มีรูดซิบของคุณศรจนมันผงาดตื่นตัวอีกครั้งอย่างไม่ยากเย็น และผมก็เริ่มจูบกระตุ้นอารมณ์ไปตามใบหูซอกคอโดยไม่ทิ้งรอยไว้ มือก็นวดคลึงเบาๆที่หลังคอจนคุณศรต้องครางต่ำๆออกมาเบาๆ

"จิน พาคุณวริสาออกไปก่อน"หนุ่มแว่นที่ผมทราบแล้วว่าชื่อจินก้มหน้าขานรับทั้งๆที่แววตากำลังเหมือนสับสนกับอะไรบางอย่างแล้วพยายามเชิญริสาออกไปข้างนอก

"อ๊ะ"ผมร้องเบาๆเมื่อความเป็นชายแข็งตึงเสียดสีกับช่อองทางร้อนระอุด้านหลังที่ยังคงตื่นตัวจากกิจกรรมเมื่อไม่กี่นาทีก่อนจนเสียววูบวาบ

"กรี๊ดด!!"ตามสไตล์ครับ เมื่อทำอะไรไม่ได้ ริสาก็ได้แต่ตึงตังหงุดหงิดกระแทกส้นสูงออกไปนอกห้องตามแรงคุกคามกดดันจากจินที่ยังคงมีสีหน้าอีหลักอีเหลื่ออยู่บ้าง

"อ่ะ อา"และนั่นแหละ พอไม่มีใครอยู่แล้ว ริมฝีปากหนาก็เริ่มมบดเบียดประทับรอยจูบหนักๆลงมาตามซอกคอและไหปาร้าทันที

ชุดเดรสที่เพิ่งใส่กลับไปเมื่อครู่ถูกถอดออกอีกครั้งรวดเร็วยิ่งกว่าตอนใส่และกว่าจะรู้ตัวร่างของผมก็เปลือยเปล่าเสียแล้ว....

"อุ๊บ!"เนื่องจากเป็นรอบที่สองในชั่วโมงช่องทางจึงไม่ต้องเตรียมการอะไรมากนักก็สามารถเข้ามาได้ง่ายๆ

จากนั้นเราก็ใช้เวลาราวๆยี่สิบนาทีในการจัดการกับอารมณ์ที่ยังคงกระเจิดกระเจิงของทั้งสองฝ่ายiรวมถึงเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้สะอาดเรียบร้อยด้วย

"จะให้เรียกคุณวริสาเข้าพบไหมครับ?"และเมื่อเรื่องของอารมณ์สิ้นสุดลงแล้วผมก็ต้องกลับมาทำหน้าที่เลขาที่ดีเฉกเช่นเดิม

"ไปเรียกเธอเข้ามา ส่วนคุณก็ไปหาน้ำท่าดื่มซะ รออยู่ข้างนอกวันนี้เราจะกลับเร็วหน่อย"คุณศรที่จัดเสื้อผ้าหน้าผมให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นเอ่ยปาก แล้วเริ่มลงมือหยิบเอกสารมาอ่าน

"ครับ"ผมสำรวจตัวเองในเงากระจกอีกครั้งเมื่อพบว่าตัวเองยังคงเป็นหญิงสาวเปรี้ยวเข็ดฟันคนเดิมไม่มีซิชิโคนข้างไหนเบี้ยวก็เดินไปใส่รองเท้าคัทชูส้นสูงสีดำแล้วจึงเดินออกจากห้องประธานไป

ทันทีที่ผมออกมาจากห้อง ร่างที่ไม่ได้ใหญ่โตไม่กว่าผมมากเท่าไรก็ยืนนิ่งอยู่หน้าประตูอยู่แล้ว สายตาที่มองผมส่อแววไม่ชอบใจอย่างชัดเจน

"คุณวริสาล่ะ"

"ห้องรับรอง"

คาดว่าตำแหน่งของผมกับเขาน่าจะใกล้เคียงกันหรือบางทีอาจจะตำแหน่งเดียวกัน...พวกเราซึ่งไม่ชอบหน้ากันเป็นทุนเดิมอยู่แล้วจึงไม่คิดจะรักษามารยาทอะไรมากมาย

ผมพยักหน้าขอบคุณ ก่อนจะพาร่างที่ต้องพยายามแสดงกริยาอาการให้เหมือนผู้หญิงที่สุดเดินตรงไปยังห้องรับรองแขกซึ่งผมเพิ่งรู้ว่ามีทางลัดเจาะตรงไปอยู่เพียงแต่มันค่อนข้างจะแคบและสีกลืนไปกับผนังห้องจนเกือบมองไม่เห็นถ้าไม่ได้เข้าไปดูใกล้ๆ

ก็อกๆ

เคาะพอเป็นมารยาทเสร็จผมก็ผลักประตูเปิดเข้าไปพร้อมพบกับสายตาเกรี้ยวกราด อิจฉาริษยาที่จ้องกลับมาผ่านทางใบหน้าสวยหวานอย่างสาวสมัยใหม่

"คุณศรเชิญให้ไปพบค่ะ"ผมดัดเสียงขึ้นคีย์สูงหน่อยแล้วเปิดประตูอ้าค้างไว้อย่างนั้นรอให้วริสาเดินออกมา

แต่นอกจากจะไม่ยอมออกมาแล้วหล่อนยังนั่งไขว่ห้างมือกอดอกมองผมอย่างเหยีดหยาม ดูหน้าก็รู้แล้วว่าเธอคงอยากมีเรื่องกับผมไม่น้อยเพียงแต่ไม่อยากเริ่มก่อน

"มิทราบว่าคุณวริสามีเรื่องอะไรกับดิฉันรึเปล่าค่ะ"ผมถามไปเนิบๆ เดินเข้ามาในห้องพร้อมปิดประตู วริสายกยิ้มหวานเชื่อมแต่ดูก็รู้ว่ากำลังพยายามเหยียดหยามผมจากรอยยิ้มที่ดูเหนือกว่า

"ทำงานอะไรให้พี่ศรล่ะ เธอน่ะ?"มาเรียบๆกว่าที่คาดไว้ แต่แบบนี้ท่าทางจะรับมือยากกว่าที่คิด

"ดิฉันเป็นเลขาของคุณศรค่ะ"เนื่องจากอยู่ในเวลางานคำพูดคำจาจึงต้องเปลี่ยนแปลงให้เหมาะสม วริสายิ้มหยามก่อนจะพูดคำที่เล่นเอาผมหน้าชา

"อ๋อ เหรอ เป็นเลขา เมื่อกี้ฉันนึกว่าเป็นอีตัวซะอีก กล้ามากนะแกน่ะไปออดอ้อนพี่ศรแบบนั้น!!"เสียงตวาดแหวแหลมจี๊ดทำเอาผมปวดหัวไปชั่วครู่ ผมยืนค้อมตัวนิ่ง ไม่ตอบโต้ๆใดๆกลับไปเนื่องจากวริสาถือได้ว่าเป็นแขก

"จำใส่กะโหลกของแกเอาไว้ด้วยนะ ว่าพี่ศรน่ะมีเจ้าของแล้วต่ำๆอย่างเธอน่ะไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับเขาหรอก!!"

"ค่ะ เชิญคุณวริสาที่ห้องคุณศรค่ะ"ผมรับคำนิ่งๆใบหน้าเฉยชาราวไม่มีอะไรมาสั่นคลอนได้

"หึ!หน้าด้านนักนะอยากจะรู้นักร่านๆอย่างเธอเนี่ยจะยังทำหน้าแบบนี้ไปได้ถึงเมื่อไหร่!!"

"เชิญค่ะ"

ผมเดินนำออกไป เริ่มได้กลิ่นลางร้ายเสียแล้วสิ บางทีวริสาอาจจะทำอะไรบางอย่างกับผมเร็วๆนี้และมันคงไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก

ก็อกๆ

ผมเคาะประตูไปสองทีแล้วรอหน้าห้อง รอจนประตูเปิดแล้วส่งวริสาเข้าไป

"จะรับเครื่องดื่มไหมค่ะ"ถามไปตามหน้าที่ครับ เมื่อไม่มีใครต้องการอะไร ผมจึงถอยกลับออกไปนอกห้องแล้วนั่งลงบนโต๊ะเลขาตัวเก่าที่ยังตั้งอยู่หน้าห้องแต่แทบไม่ได้ใช้แล้ว ระหว่างนั่งรอผมก็เปิดเอาเอกสารในลังที่รัตน์ทิ้งเอาไว้ให้ขึ้นมาอ่านไปพลางๆ

ระหว่างนั้นผมรับรู้ได้ถึงรังสีทะมึนที่แยงตาจนอ่านไม่รู้เรื่องจึงตัดสินใจเงยหน้าขึ้นมองต้นตอของมัน

"มีอะไรรึเปล่า"จินกำลังมองผมด้วยท่าทาางหน้านิ่วคิ้วขมวด ยิ่งพอเห็นผมถามแบบนั้นมันก็ยิ่งขมวดคิ้วหนัก มันควรจะเป็นผมไม่ใช่รึไงที่ขมวดคิ้วไม่ชอบใจน่ะ

"ใครส่งนายมา?"มันยังคงถามคำถามเดิมกับที่เคยถามผมครับ

"ไม่มีใครส่งฉันมาทั้งนั้นแหละ"ผมพูดความจริงออกไปจ้องตาที่มองสบอย่างค้นหาจนอีกฝ่ายต้องเสหลบไปเอง

"ไม่ว่านายจะเป็นใครแต่ถ้ามีท่าทีเป็นอันตรายต่อคุณศรเมื่อไหร่พวกเราไม่ปล่อยนายเอาไว้แน่ๆ"จินพูดเสียงเครียดใบหน้าถมึงทึงอย่างน่าเอ็นดู ว่าๆไปแล้วจินน่าจะอายุน้อยกว่าผมเสียอีกนะนี่

"นายทำงานอะไรให้คุณศรล่ะ"ผมถามเรื่อยๆไม่ได้มีเจตนาแอบแฝง แค่พยายามผูกมิตรกับคนที่รู้สึกถูกชะตาด้วยเท่านั้น

"ฉันเป็นเลขาของที่สามของคุณศร โคดเนม จิน"ผมเลิกคิ้วอย่างแปลกใจ เลขาคนที่สาม?

"บางทีนายอาจจะยังไม่รู้ เลขาของคุณศรเราแบ่งเอาไว้เป็นสัดส่วนอย่างชัดเจน มีนายเป็นเลขาในด้านสว่างดูแลและเก็บความลับของบริษัท ในขณะที่ด้านมืดมีพวกฉันสามคน รัม ไวน์ และฉัน จิน"ผมพยักหน้าเนิบๆฟังโค้ดเนมที่เป็นเหล้าทั้งหมดอย่างแปลกใจเลขาต้องใช้โค้ดเนมแทนชื่อจริงด้วยแฮะ?แปลกดีเพราะที่บ้านใหญ่ผมไม่ให้จะใช้กันเลย อ้อจะว่าไปมีแม่ผมอยู่คนหนึ่งนะแหละที่ต้องใช้ชื่อปลอมหนีการตามล่าตัว....

เอาเป็นว่าเรื่องนี้จะเล่าให้ฟังทีหลังแล้วกัน

"นายจะถามทำไม?"ช่างเป็นเลขาที่ไม่รอบคอบเอาเสียเลย...ใครถามอะไรก็ตอบหมดเลยหรือไงกันนะ

"หาเรื่องคุย นายถูกชะตาฉัน"ผมยิ้มบางๆเห็นหมอนี่แล้วนึกถึงน้องชายคนโตที่บ้านใหญ่ขึ้นมาสมัยก่อนเขามีนิสัยคล้ายไปแบบนี้เลยมันจึงทั้งน่าแกล้งและน่าเอ็นดูไปพร้อมๆกัน

"ห๊ะ?"ดูท่าจะงงเอาจริงๆ ผมหัวเราะเบาๆแล้วเลื่อนสายตาลงอ่านข้อความในกระดาษต่อ

"กรี๊ด!!!"เสียงกรีดร้องที่ดังออกมาจากในห้องประธานทำให้ผมสะดุุ้งหลุดออกจากภวังค์ชั่วคราวเพื่อหันไปมองประตูที่ค่อยๆเลื่อนเปิด

"จิน ส่งแขกด้วย"จินยืนขึ้นทำหน้าตาขึงขังเพื่อข่มวริสาจากนั้นก็เดินเข้าไปเอ่ยไล่เธออย่างสุภาพซึ่งวริสาก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากฮึดฮัด และถลึงตามองผมอย่างเกรี้ยวโกรธ

เฮ้อ...หวังว่าเธอจะไม่ทำอะไรให้ผมต้องลำบากนะแค่ฐานะกึ่งเชลยในตอนนี้ก็แย่พออยู่แล้ว




>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

อะหุๆ :z1:อารมณ์ดีค่ะเลยรีบมาอัพให้

เมื่อวานไปนอนค้างที่mandarin orentel มาค่ะห้องสูทเขาหรูมากคืนละตั้ง 25,000 แนะ!! :m25:โชคดีที่ญาติได้ห้องฟรีมาไม่งั้นชาตินี้ก็ไม่มีทางได้ไปพักหรอกค่ะ :z2:

อยากจะบอกว่าเจอแอ๊บกับสงการนต์ด้วยฮิ

เอาละค่ะ อิงอยากจะถามอะไรนิดหน่อย

คิดยังไงกับนิยายที่มีผู้ชายท้องได้ค่ะ ถ้ามีเหตุผลมารองรับมากพอจะรับได้กันมั๊ย?

ช่วยตอบด้วยนะค่ะจะได้กำหนดความเป็นไปของพล็อตถูก

ขอบคุณทุกคอมเมนท์ค่ะ :L2:


 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 07-05-2012 16:33:25

ถ้าจะสนุกอ่ะ ผู้ชายท้องได้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 07-05-2012 16:36:35

 :z2: :z2: :z2: มาตามรีบน


 o13 o13 ผู้ชายท้องได้น่าสนใจค่ะ     รอติดตามนะค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: alekung103 ที่ 07-05-2012 16:43:38

แนวดีค่ะ ^^ ถ้าผู้ชายท้องได้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 07-05-2012 18:07:43

ถ้าถามว่าคิดยังไง ด้านวิชาการแล้ว เป็นไปไม่ได้ แต่ด้านความรู้สึก ได้ก็ดีสิคะ แอร๊ย ถ้าผช.ท้องได้นะ โลกเราก็จะไม่เสียสรรพยากรผช.หน้าตาดี นิสัยดีที่เป็นเกย์ไป ยังมีต่อมาให้เราได้จิ้นต่อไปอีกหลายๆรุ่น เลิศอ่ะ!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 07-05-2012 18:13:12

เหมือนเรื่องจะซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ

เฮ้อออออ


ท้องได้หรอออ ก้ดีนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 07-05-2012 18:26:03

ตอนที่12
เป็นการจัดฉากที่เยี่ยมมากเลยนะฮ๊าฟฟฟฟฟ
เร็วมากอ่ะ
ถ้าในชีวิตจริงคงไม่เป็นอย่างนี้เนอะ เพราะทำไม่ทัน  :laugh:
ตอนที่13
เกล นายแน่มาก o13 o13
ส่วนเรื่องผู้ชายท้องไดนั่น
เราเคยอ่านเรื่องนึง ประมาณว่า นายเอกหลงไปอีกดินแดนอะ แล้วที่นั่นผู้ชายท้องได้ไง แต่มีน้อย
เพราะว่าเวลาคลอด มันต้องผ่าไงมันอันตราย ตายเยอะ

อันนี้คือเล่าให้ฟังนะ แต่ถ้าจะแต่งก็ดีเหมือนกัน
แต่ขอเป็น อีกเรื่องนะ เรื่องนี้ขออิงความจริงสักเรื่อง 55 :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 07-05-2012 18:27:10

รับได้ที่ผู้ชายท้อง สนุกไปอีกแบบ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 07-05-2012 18:52:45

ชอบคร๊าบบบ ท้องได้ยิ่งดี นิยายก้อคือนิยายนี่นา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 07-05-2012 20:08:46

แล้วแต่คนแต่งเลยจ้า
เกลจะจัดการคุณจินยังไงล่ะเนี่ย
แล้วคุณศรพูดอะไรกับยัยริสาหว่า?  :m28:
สะใจอย่างแร๊ง!! 55  :m20:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 07-05-2012 20:22:36

สะใจมาก อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 07-05-2012 20:44:20

อืม....ถ้าเกิดอยู่ดีๆชายแท้มาท้องเป็นอะไiที่น่าขำแต่ได้เกิดบังเอิญมีเหตุผลที่น่าเชื่อเช่นเควส ท้องได้ เพราะจริงๆแล้วร่างกายที่สร้างขึ้นมาตั้งแต่ในท้องเป็นเพศหญิง แต่เกิด..... อะไรก็ไม่รู้แล้วออกมาเป็นมีอวัยวะเป็นเพศชาย แต่ในร่างกายก็ดันมีรังไข่เพศหญิงติดมาด้วย มันก็น่าจะท้องได้อ่ะนะ  และเพราะมันเป็นนิยาย  เรื่องอะไรที่จะยอมให้พระเอกไปมีแม่บุญอุ้ม เพราะนายเอกเราท้องไม่ได้กันล่ะ เนอะ^0^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 07-05-2012 21:05:03

ในเมื่อเป็นนิยาย ถ้าผู้ชายจะท้อง อิฉันรับได้ค่ะ โดยเฉพาะนักเขียนที่แต่งนิยายเป็นนิยายมันจะเนียนไปเลย :sad4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 07-05-2012 21:20:57

รอตอนต่อไป ชอบๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 07-05-2012 21:23:30

ชะนีกริ๊สทำมัยยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 07-05-2012 21:27:46

  หมั่นไส้ริสา! ทำเหมือนตัวเองเป็นคู่หมั้น!! 
  ส่วนคิดยังไงกับนิยายที่นายเอกท้อง??...ก็ชอบนะ เหมือนว่าลูกเป็นโช่ทองคล้องใจ ระหว่างพระเอกกับนายเอก ^^ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 07-05-2012 21:33:19

ไม่อยากใหเท้องได้ เพราะเหมือนมันจะสั่นคลอน นิสัยตัวละครหมด TT แต่ถ้าเริ่มอยากให้ท้องก็ท้องเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 07-05-2012 21:44:48

มันคือจินตนาการ ผู้ชายท้องได้
แต่งโลดค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 07-05-2012 22:09:15

มาต่อเร็วๆนะ  ชอบอะ  มันดี  :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 07-05-2012 22:52:26

ท้องได้ก็แปลกดี
แล้วจะรอนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tansecret ที่ 07-05-2012 23:48:05

กรีสสสสสสสส มันเริศมากก o18 เพิ่งอ่านเรื่องนี้ครั้งแรก เอาซะรวดเดียวเลย
ว่าแต่ ตกลงใครเป็นคู่มั่นกันแน่เนี่ย เห็นทำตัวหึงหวงซะ ชิๆๆๆ :fire:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: spisyjames ที่ 07-05-2012 23:49:13

มันเริศตรงท้องได้นี้แหละคร่า   555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: natalee22 ที่ 08-05-2012 01:11:45

เอิ่ม ขอนอกเรื่องนิดนึงนะคะ

ทำลงท้ายในประโยคคำถามสำหรับผู้หญิงคือคำว่า "คะ" ค่ะ เช่น หมายความว่าอย่างไรคะ รับเครื่องดื่มไหมคะ

ส่วนประโยคบอกเล่าจะใช้ "ค่ะ" หรือ "นะคะ" ก็ได้ เช่น ช่วยตอบด้วยค่ะ หรือ ช่วยตอบด้วยนะคะ

ส่วนคำว่า "นะค่ะ" ในภาษาไทยไม่มีนะคะ ^^



ส่วนเรื่องผู้ชายท้องได้ ถ้ามีเหตุผลรองรับก็รับได้ค่ะ ถ้าเกลท้องก็คงจะน่าเอ็นดูดี

รออ่านตอนต่อไปค่ะ อยากรู้อดีตของเกล แล้วก็อยากรู้ว่าใครใส่ร้ายเกลด้วย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 08-05-2012 02:35:31

^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 13-05-2012 01:05:35

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

เริ่มเข้าใจเนื้อเรื่องล่ะ แอบดีใจ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 13 UP 100%] 07/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 13-05-2012 17:50:30

ตอนที่ 14


"อะ...อ๊า คุณ...คุณศร เอามันออกไปที!"

"หืม...ฉันเคยบอกให้เธอเรียกว่าอะไร?"

"อึก! พะ..พี่ศร"

"หึ"

"อ่ะ!!"

"ได้ที่แล้วค่ะ"ผมทรุดลงนั่งหอบกับพื้นมือปาดน้ำตาที่ไหลลงมาอาบแก้มลวกๆ โอ๊ย ระบมไปหมด

"น้องเกลนี่หุ่นดีจริงๆเลยนะค่ะ ขนาดก่อนใส่ชุดคอร์เซ็ตพี่ยังนึกว่าเป็นผู้หญิงจริงๆเสียอีก เอวงี้คอดซะ"คุณพี่ครับพูดอย่างเดียวได้ไหม ไม่ต้องเอามือบางๆขาวๆของพี่มาลูบไล้สะโพกที่คอดกิ่วด้วยสุดยอดชุดทรมาณระบบทางเดินหายใจและทางเดินอาหารอย่างชุดคอร์เซ็ตเลย...

ดูเหมือนคุณศรจะพาผมมาาลองชุดที่ตัดเอาไว้แล้วสำหรับไปงานคืนนี้ครับ ถึงได้ออกมาก่อนเวลาเลิกงาน

ผมก็นึกเอาไว้บ้างแหละนะว่าคงต้องแต่งหญิงอีก แต่ก็ไม่นึกไม่ฝันว่าจะต้องมาแต่งตัวอะไรแบบนี้จริงๆ...

"อ่ะ!เดี๋ยวพี่แต่งตรงหน้าอกให้อีกหน่อยก็แล้วกันนะค่ะมันจะได้เนียนๆ"จากนั้นคุณพี่ก็เริ่มแต่ง'หน้าอก คัพ C'),ปลอมๆที่ผมไม่เคยคิดจะมีไปอย่างอารมณ์ดี

วันนี้มันวันหายนะชัดๆรู้สึกเหมือนโดนอะไรบางอย่างบีบอัดเข้ามาอย่างรวดเร็วและรุนแรงโดยไม่ทันได้พักหายใจ

"รอยแมลงกัดเหรอค่ะเนี่ยน้องเกล ไปนอนตากยุงที่ไหนมาค่ะ?"พี่ภาสพี่ที่ช่วยแต่งตัวให้ผมเอ่ยถามขึ้นหลังจากแต่งหน้าอกปลอมๆเสร็จแล้วและเริ่มแต่งหน้า

"เอ่อ...ก็นิดหน่อยนะครับ ช่วยปิดรอยให้ด้วยนะครับ"ผมได้แต่ยิ้มแหยๆให้พี่เค้าไปเพื่อที่จะได้แต่งตัวเสร็จเร็วๆ

"ค่าๆ พี่จะแต่งให้เนียนเลยค่ะ!"

"อ่ะ! คุณศรเองก็ช่วยออกไปก่อนจะได้ไหมค่ะ!มาดูอะไรผู้หญิงเขาแต่งตัวกันล่ะค่ะ"ได้ข่าวว่าผมเป็นผู้ชายนะครับ...

"แต่งตัวเสร็จแล้วออกไปเรียกด้วยนะ"คุณศรหันมากำชับผมก่อนจะเดินออกจากห้องแต่งตัวที่ไม่สามารถเรียกว่าห้องแต่งตัวได้อย่างเต็มปากเต็มคำเพราะมันมีเพียงท่านทึบกั้นข้างในกับข้างนอกเอาไว้เท่านั้นเอง

"อืม...เรายังมีเวลาอีกชั่วโมงกว่าสินะ หึหึ เรามาลองชุดกันดีกว่า"ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่เมื่อพี่ภาสเริ่มเข็นราวแขวนเสื้อยาวเหยียดซึ่งเต็มไปด้วยเสื้อผ้าหลากหลายรูปแบบมาทางผม

"เนี่ยนะ พอคุณศรเขาให้ไอเดียพี่มาพี่ก็เลยตัดชุดเอาไว้สำหรับน้องเกลหลากหลายรูปแบบเลยล่ะจ๊ะ มีทั้งชุดกี่เพ้า กิโมโน เดรสโชว์อึ๋มแบบช่วงศตวรรษที่สิบเก้าก็มีนะ ชุดพยาบาล ชุด.^%$^&$%^&"

ระหว่างที่ฟังคุณพี่ช่างแต่งตัวบรรยายชุดต่างๆพร้อมทำหน้าหื่นกระหายจนน่ากลัว ผมก็ตัดสินใจหาตัวช่วยหยุดยั้งแผนการจับผมแต่งชุดต่างๆนาๆที่อยู่ในหัวของพี่ภาส โดยการลอบย่องออกจากห้องในระหว่างที่พี่เขาเผลอและตรงดิ่งไปหาคุณศรคนเพียงคนเดียวที่ผมรู้จักในที่แห่งนี้

"เฮ้ย!!"

บรรดาพี่ๆพนักงานที่อยู่ข้างนอกร้องลั่นทันทีที่ผมก้าวขาข้างหนึ่งออกมาจากห้อง ผมกัดฟันไม่สนสายตาคนรอบข้างก้าวพรวดๆพาร่างเกือบเปลือยของตัวเองไปยังห้องแต่งตัวชายทันที

ผมสะกิดคุณศรที่กำลังจัดสูทสีอ่อนของตัวเองให้เข้าที่

"มาทำอะไรห้องนี้?"คุณศรเอ่ยถามอย่างงุนงง ผมยิ้มแห้งๆตอบเสียงอ่อยๆเพื่อขอความช่วยเหลือ

"คือ...พี่ภาสเขา..."ผมอึกอักไม่รู้จะบอกอีกฝ่ายยังไงดี

"อ้อ ไม่ต้องไปสนใจหรอก โรคเก่าเดิมๆ"คุณศรเดินนำผมออกไปจากห้อง และได้รับเสียงร้องลั่นจากคนในร้านตัดชุดอีกครั้งทันทีที่ผมก้าวขาออกมาพร้อมคุณศร

"เอ้า เอาสูทไปใส่ก่อน"คุณศรทอดถอนใจ ปลอดสูทของตัวเองออกแล้วคลุมทับบนไหล่ผม เสื้อของคุณศรใหญ๋มากพอจะคลุมไปถุงขาอ่อนผมเลยแฮะ...

"ภาส!!!"คุณศรขึ้นเสียงดังทันทีที่เข้ามาในห้อง แต่ดูพี่ภาสจะไม่ได้รู้ตัวอะไรเลย พี่เขายังทำหน้าเพ้อฝันหันมาทำตาลอยๆใส่คุณศร

"อ่ะ!คุณศร มาเลือกชุดให้น้องเกลเหรอค่ะ อ๊า โรแมนติกจังเลย :-["คุณศรทำหน้าเมื่อยถอนหายใจและเริ่มพูดด้วยน้ำเสียงเข้มงวดจนพี่ภาสเริ่มทำหน้าเซ็ง

"ภาส ตีมของงานไม่ใช่แฟนซี ไปเอาชุดธรรมดาๆที่ผมสั่งตัดเอาไว้ออกมาซะ อย่าทำให้เกลลำบากใจนักสิ"พี่ภาสทำหน้างอนๆใส่คุณศรแต่ก็ยอมเดินกระทืบเท้าปึงปังไปรื้อราวแขวนเสื้อด้านนอกห้องลองชุดแต่โดยดี

"ขอบคุณคุณศรมากนะครับ"ผมเอ่ยขอบคุณด้วยความซาบซึ้งที่ช่วยจัดการพี่ภาสให้ ผมแพ้ทางคนแบบนี้ครับ เจอทีไรได้แต่ตามใจอีกฝ่ายทุกที...

"บอกให้เรียกว่าอะไร?"

"เอ่อ...พี่ศร...ครับ"นี่ก็อีก ทันทีที่ออกมาจากบริษัท พอผมหลุดคำว่า คุณศร ออกมาเท่านั้นแหละหน้าบึ้งหมดมาดท่านประธานโคตรเย็นชาไปเลย

"อืม เอาเถอะ พี่จะรอข้างนอก เสร็จแล้วก็รีบออกมาล่ะ"ผมยิ้มแหยๆไม่ชินกับสรรพนามการเรียกของอีกฝ่าย รู้สึกขนลุกแปลกๆ

"อ่า...ครับ"เอาเถอะ เพื่อให้สมบทบาทๆ

"คุณศรออกไปได้แล้วค่า!!ถึงเวลาน้องเกลแต่งตัวแล้ว :impress2:"พี่ภาสกลับมาพร้อมเกาะอกเข้าทรงยาวกร้อมเท้าที่กระโปรงผ่าขึ้นมาเกือบถึงขาอ่อนเพื่อให้เดินได้สะดวก กับ ชุดสายเดี่ยวสีน้ำทะเลรัดใต้อกผ้าส่วนกระโปรงเป็นอัดพลีตยาวผมต้องเลือกตัวใดตัวหนึ่งสินะครับ...

"หึหึ  :haun4:"พี่ภาสเดินเข้ามาหาผมเรื่อยๆพร้อมทำหน้าโรคจิต"ตัวไหนดีค่ะน้องเกล?"

"เอ่อ...คือ ผม..."

"หึหึหึ!"

"งั้นพี่เฃือกให้แล้วกันนะค่ะ"

และแล้วเวลาหนึ่งชั่วโมง...ก็ผ่านไป

"เริ่ดที่สุดเลยค่ะ!!!"

พี่ภาสกรีดร้องลั่นห้อง หยิบมือถือของตุวเองขึ้นมาพร้อมถ่ายรูปผมในอิริยาบถต่างๆอย่างเพลิดเพลิน

"น้องเกลก้าวขาออกมาอีกนิด นั่นแหละค่ะ ว๊ายยย perfect!!!"ผมฝืนประดับรอยยิ้มบนริมฝีปาก คิดในใจอย่างขมขื่นว่านี่คงเป็นรูปสุดท้ายแล้ว อดทนอีกหน่อย...

"พี่ภาส คุณศรให้มาตามคุณเกลแล้วเลิกเล่นได้แล้ว!!"เด็กสาวคนหนึ่งเปิดม่านเดินเข้ามาใบหน้าขึงขัง"อย่าให้ภัสต้องใช้กำลังนะค่ะพี่ภาส"น้องภัส น้องสาวพี่ภาสทำหน้าเหี้ยม พร้อมหักมือกร็อบๆไม่สมภาพลักษณ์สาวสวยดาวมหาลัยแม้แต่น้อย

"อึ๋ย...ไปกันจ๊ะน้องเกล คุณศรรอแย่แล้ว!"พี่ภาสดันหลังให้ผมเดินออกจากม่านที่น้องภัสเปิดรอเอาไว้อยู่แล้วอย่างรวดเร็ว ท่าทางพี่เขาจะแพ้ทางน้องภัสแหะ...

"เอ้า คุณศร น้องเกลเรียบร้อยแล้วค่ะ!!"

คุณศรในชุดสูทสีขาวเสื้อเชิ้ตด้านในสีดำหันกลับมาจากการอ่านหนังสือพิมพ์ เขาชะงักไปช่วงหนึ่งก่อนจะกลับมาเป็นปกติ

"ไปกันเถอะ เดี๋ยวรถติด"ผมพยักหน้า ก้าวเท้าที่ใส่ส้นสูงตามคุณศรที่เดินนำไปก่อน เนื่องจากผมยังไม่ค่อยชินกับความสูงระดับนี้นักจึงเดินได้ค่อนข้างช้ากว่าปกติ

"เอ้า!"มือขาวสะอาดคู่หนึ่งยื่นมาตรงหน้าผมพร้อมร่างของเจ้าของมันที่เดินย้อนกลับมา"ไม่ถนัดใช่ไหมล่ะ"ผมยิ้มน้อยๆเป็นการขอบคุณ จับมือข้างนั้นที่เขายื่นออกมาเพื่อทรงตัว....

วินาทีนั้น เหมือนมีไฟฟ้าแล่นเข้ามาในสมองจนหูอื้อตัวชาตาลาย หัวใจเต้นแรงแบบแปลกๆและรู้สึกร้อนๆที่หน้า....

ควับ

"อ๊ะคุณศร!"ผมเผลออุทานด้วยความตกใจเพราะจู่ๆคุณศรก็คว้าเข้าที่เอวและขาพับของผมแล้วอุ้มขึ้นในท่าอุ้มเจ้าหญิงอย่างไม่กลัวสูทยับ

"บอกให้เรียกว่าอะไร?"

"เอ่อ พี่ศร..."

"หน้าแดงๆนะ ไม่สบายรึเปล่า?"

"เอ๊ะ! เปล่าครับ ปล่อยผมลงเถอะครับ...พะ..พี่ศร"

"ไปอย่างนี้แหละดีแล้ว เร็วดี"

"พี่ศร!!"

"หึหึ"

โอ๊ย!นี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย ไม่ชินๆๆๆ โธ่ เอาเจ้านายคนเดิมของผมคืนมา!!


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

เอาตอนน่ารักๆมาขอขมาที่หายไปหลายวันค่ะ :z1:

พอดีอิงกับครอบครัวมีแพลนจะไปเที่ยวทะเลกันค่ะ แต่ดันรถเสียกลางทางจนต้องกลัมาเปลี่ยนรถ แล้วก็ดันปรากฏว่ารถที่เหลืออยู่มีแต่รถตู้ใหญ่เลย(รถญาติค่ะ ไปกัน7 คน)ไม่มีใครขับเป็นเลยตัดสินใจยกเลิกทริป

ทีนี้เราเลยไปเที่ยวที่อื่นกันค่ะ เที่ยวในกรุงเสียเวลาไปสองวันเต็ม!!แล้วพอหลังจากนั้นก็เจอเรื่องยุ่งๆเพราะคุณย่าป่วย...

พอจะอัพเมื่อวานก็ดันรู้สึกว่ายังแต่งออกมาแปลกๆแต่ก็มานั่งเขียนใหม่ไม่ไหวแล้วเลยยกยอดมาแต่งใหม่เอาวันนี้

ตอนหนย้าจะเริ่มเข้มข้นอีกแล้วค่ะ โอ๊ยเหนื่อย!!

ใครอ่าน Dream like!บ้างแล้วค่ะ อิงไปสปอยเรื่องนี้เอาไว้ในโน้นด้วยแนะ o18

อิอิขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 13-05-2012 19:02:13

เกลชอบแบบโหดๆมากกว่าหรอจ๊ะ  :-[ :-[

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: woradach ที่ 13-05-2012 19:05:03

เพิ่งเข้ามาอ่าน สนุกดีนะครับ ^^ แล้วจะมาติดตามความฮาของเกลในฉบับซาดิสก์ๆ

ปล. แก้แค้นจินสำเร็จไม๊หว่า อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 13-05-2012 19:06:44

=..=

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 13-05-2012 19:07:40

สป๊าร์คกันแล้วแน่นอน
อิอิ

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 13-05-2012 19:18:36

น่ารักได้อีก สงสัยเกลจะเหมือนผู้หญิงมาก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 13-05-2012 19:59:11

พี่ศรหวานนะนี่ อิอ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 13-05-2012 20:10:52

ถึงว่าหายไปไหนมาเปิดดูทุกวันทุกเวลาเลยนะเนี๊ย      :a9:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 13-05-2012 20:16:55

อร๊ายยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 13-05-2012 20:18:57

พี่ศรเนียนนะเนียน :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 13-05-2012 21:04:44

 :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 13-05-2012 21:35:10

^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 13-05-2012 23:43:27

เกลนี่ต้องงามมากแน่เลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 13-05-2012 23:56:05

 :L2:(ตามอ่านทุกเรื่องค่ะ^^/)
คุณศร มะไรที่เรียกพี่มะนั้นมีเสียว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 14-05-2012 21:24:57

อ่ะค่ะ กลับมาอย่างปลอดภัยก็ดีแล้วค่ะ รถ ถนน กับอุบัติเหตุ มันเป็ฯของคู่กันน่าดู เมื่อวานเค้ากลับจากกทม.ก็เจออุบัติเหตุโชวว์แถวถนนทางหลวง  แย่เลย..

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 14-05-2012 22:52:55

ศรน่รัก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 15-05-2012 06:57:21

คุณศรเริ่มมีใจให้เกลแล้วช่ายป่ะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ เดี๋ยวมาลงตอนหม่ห้นค+ตอนพิศษ
เริ่มหัวข้อโดย: ldiot ที่ 15-05-2012 10:37:59

อ๊ายยยย ช่างเป็นคู่ท่น่ารักอะไรอย่างนี้ :z3:
ปล.ผู้ชายก็ท้องได้!!! แต่งเลยๆ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 15-05-2012 13:12:20

แอร๊ย "พี่ศร" น่ารักอะ!มีหน้าบึ้งตอนเกลไม่ยอมเรียก55555
ไปงานเลี้ยงจะเป็นไงนะ ไม่มีคนจับได้จริงเหรอเนี่ย แต่คิดว่าคุณศรคงไม่สนอะว่าใครจะจับได้หรือไม่ได้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 14 UP 100%] 13/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 17-05-2012 13:23:05

ตอนที่ 15


แสงแฟลชวูบวาบแสบตาผมทันทีที่ก้าวลงจากรถ ผมควงแขนคุณศร เชิดหน้ามองตรงและเดินส่ายสะโพหเล็กน้อยอย่างที่พวกนางแบบชอบทำกัน

และเป็นไปตามที่เราทั้งคู่คาดหมายไว้ รอบข้างมีเสียงซุบซิบดังขึ้นเป็นระยะๆ และสายตาแวววาวของผู้สื่อข่างทั้งหลายแหล่ที่เตรียมจัดการเล่นข่าว'นักธุรกิจดังหักหน้าคู่หมั้นสาวจากวงไฮโซ ควงสาวเปิดตัวในงานการกุศล'

แต่นั่นจะยังไม่ใช่ที่สุดของคืนนี้...เพราะดูคุณศรจะทำอะไรมากกว่าแค่การหักหน้าคู่หมั้นของเขาแน่ๆ ผมไม่ทราบเช่นกันว่าอะไรทำให้เเขาไม่ไว้หน้าตระกูลของอีกฝ่าย หักหน้าได้อย่างเลือดเย็นเช่นนี้ทั้งๆที่มันอาจจะส่งผลกระทบต่อธุรกิจของเขาเอง

"สวัสดีค่ะคุณศรวัฒน์"สาวใหญ่ร่างท้วมคนหนึ่งเดินปั้นหน้ายิ้มแย้มเข้ามาหาคุณศรทันทีที่พวกเราก้าวเท้าเข้ามาในห้องจัดงาน ถ้าผมจำไม่ผิด เธอคนนี้คือ พัทรา คุณหญิงเจ้าของธุรกิจเพชรพลอยชื่อดัง เป็นหนึ่งในผู้จัดงานในวันนี้ด้วย

เรื่องแค่นี้คุณศรน่าจะรู้ ดังนั้นผมที่มีหน้าที่อีกอย่างคือช่วยจำหน้าแขกและสถาณะแต่ละคนในงานและรีบบอกคุณศรก่อนที่อีกฝ่ายจะเข้ามาทักจึงไม่ได้แอบกระซิบบอกข้อความใดๆ

"ครับ ยินดีที่ได้พบคุณอีกครั้ง คุณพัทรา"คุณศรยิ้มบางๆจากนั้นทั้งคู่ก็เริ่มสนธนาเรื่องธุรกิจ และหน้าที่ที่ดีของเลขากึ่งคู่ควงในคืนนี้ก็คือ ยืนอยู่นิ่งๆปั้นใบหน้าให้มีรอยยิ้มตลอดเวลา

"อ๊ะ จะว่าไปเดี๊ยนก็ลืมถาม แม่หนูคนนี้เป็นใครหรือค่ะ"แม้ใบหน้าจะยิ้มแย้มเหมืนอผู้ใหญ่ใจดีที่อยากรู้จักเพื่อนของลูกสาว แต่ลึกๆแล้วเกรงว่าหล่อนเพียงแค่จะหาข้อมูลบางอย่างเพื่อทำบางสิ่งเท่านั้น

"สวัสดีค่ะ คุณพัทรา ดิฉันไนติงเกลเป็นเพื่อนกับพี่ศร ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"เมื่อได้โอกาส ผมจึงก้าวออกมาเล็กน้อยแล้วจับมือแนะนำตัวอย่างมีมารยาทพร้อมบอกความสัมพันธ์กำกวมไปพร้อมกับคำเรียกที่สนิทสนม ซึ่งดูคุณศรจะพอใจ

"แหมคุณศรวัฒน์ เพื่อนสาวของคุณนี่น่าเอ็นดูนะค่ะ โฮะๆ ดิฉันเองก็มีลูกสาวอายุรุ่นๆกับคุณไนติงเกล อยากให้รู้จักสนิทสนมกันไว้"

ว่าแล้ว ดูเหมือนพอคุณศรควงผู้หญิงที่ไม่ได้เป้นคู่หมั้นมาออกงาน เหล่าคุณหญิงที่จ้องจะงาบคุณศรมาเป็นลูกเขยก็ไม่รีรอที่เสนอตัวลูกสาวของพวกหล่อนอย่างออกนอกหน้า

"ค่ะ"ผมได้แต่ยิ้มๆตอบไปไม่ได้คิดจะไปสนิทสนมอะไรจริงๆหรอก แค่ตอบพอเป็นพิธีเท่านั้น

"อ๊ะ นั่นหนูอลิสกับหนูริสานี่ค่ะ คุณศรวัฒน์จะไม่เข้าไปทักทายคู่หมั้นหน่อยหรือค่ะ"คุณหญิงพัทราแอบเหลือบมองผมเล็กน้อยอย่างดูปฏิกริยา ซึ่งผมก็ไม่ได้แสดงอะไรออกมามากไปกว่าการยิ้มแย้มเพียงน้อยๆและเริ่มแสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ที่น่าจะมากกว่าเพื่อนอีกครั้ง

"จริงด้วยสิค่ะ พี่ศรเกลอยากไปขอโทษริสาเสียหน่อยที่เสียมารยาทกับเธอไปเมื่อช่วงกลางวัน"ผมกอดแขนคุณศรแล้วงยหน้าขึ้นไปสบตาเป็นเชิงออดอ้อน

"คุณพัทรา ผมคงต้องขอตัวก่อนละครับ"คุณศรยิ้มและโค้งหัวน้อยๆเป็นเชิงอำลาจากนั้นเราก็เดินผละออกมา เตรียมจะตรงไปยังโต๊ะที่ผมเห็นริสานั่งอยู่แวบๆ

"แสดงเก่งจริงนะ"คุณศรหยิบแก้วคอกเทลขึ้นมาสองใบแล้วยื่นให้ผมแก้วหนึ่ง

"ก็หน้าที่นี่ครับ..."ผมตอบอย่างจนใจ หลายๆคนอาจจะลืมไปแล้ว...ว่าคุณศรเป็นเจ้าชีวิตผมอยู่ในตอนนี้จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด...

ผมเองก็ยังสงสัยอยู่ว่าทำไมเขาถึงได้ใจดีกับคนที่มีสิทธิ์เป็นไส้ศึกอย่างผมนัก ทั้งเก็บไว้ใกล้ๆตัวและคอยเลี้ยงดูอย่างดี ถ้าไม่ติดว่าเขาผูกล่ามผมเอาไว้ด้วยเซ็กส์ที่วิเศษ ผมคงนึกว่าเราเป็นคนรักกันแล้ว...

คิดดูดีๆนะ ถ้ามองจากมุมคนนอก คนหนึ่งดูแลงานบ้านและทำอาหารเป็นแม่บ้านแม่เรือน ในช่วงที่ว่างจากนั้นพอออกไปทำงานทั้งคู่ก็ออกไปด้วยกัน พอกลับมาหลังจากทานอาหารและช่วยกันเก็บโต๊ะแล้ว ทั้งคู่ก็เริ่มเมคเลิฟ???

ดูเป็นคู่รักแสนสุขใช่ไหมล่ะครับ...ผมเองยังงๆอยู่เลยว่าคุณศรต้องการอะไรจากผมกันแน่ถึงได้เก็บผมเอาไว้เช่นนี้อย่างไม่กลัวโดนหักหลัง?

"โอ๊ย!"ดูเหมือนผมจะเหม่อมากเกินไปหน่อยคุณศรถึงได้บีบจมูกผมเต็มแรงจนน้ำตาเล็ดแบบนี้

"เหม่ออะไรหืม?"แล้วนี่ก็อีก ทำไมใจดีกับผมแบบนี้นะทั้งๆที่จริงๆแล้วคนคนนี้เย็นชามากกว่านี้นัก...

"ไม่มีอะไรครับ..."ผมจ้องตอบสายตารู้มันของอีกฝ่ายจนในที่สุดก็ต้องเสหลบไปเองและนั่นเองที่ทำให้ผมรับรู้ถึงสายตาของคนคนหนึ่งที่จ้องมองผมไม่กระพริบ

หืม...หน้าคุ้นๆนะเหมือนเคยเจอเมื่อไม่นานมานี้เลย อืม...อ๊ะ!ไอ้หมอนี่นี่เอง!

ถ้าคุณจะยังไม่ลืม คนที่จ้องผมอยู่ ณ ตอนนี้ก็คือ คนที่เข้ามาทักผมและบอกว่าเป็นเพื่อนเก่าสมัยมหาลัยนั่นแหละครับ นึกไม่ถึงว่าจะได้เจอกันอีก

ผมเมินหน้ากลับ แต่ก็นั่นแหละ ไม่มีค่าอะไรที่จะต้องไปสนใจนี่ถูกไหม??

"อลิสมาแล้ว"คุณศรแตะศอกเตือนผมเบาๆปรับเปลี่ยนสีหน้าผ่อนคลายชั่วครามเมื่อครู่ให้กลายเป็นการยิ้มแบบนักธุรกิจอีกครั้ง

"สวัสดีค่ะพี่ศร"ผมหันไปมองตามเสียงเรียก และสิ่งแรกที่ผมสะดุดตาคือ...วีลแชร์เบาะหนังหรูหราราคาแพง ซึ่งมีคนที่นั่งอยู่เป็นหญิงสาวสวยหวานน่าเอ็นดูที่กำลังส่งยิ้มอ่อนโยนมาเผื่อมาให้ผมด้วย

"สวัสดีครับอลิส"

"แล้วนี่เพื่อนพี่ศรเหรอค่ะทำไมไม่เคยแนะนำให้อลิสรู้จักเลย"แม้ถ้อยคำจะดูประชดเสียดสี แต่หน้าตาใสซื่อนั่นทำให้คนส่วนใหญ่มักจะดูไม่ออกว่าหล่อนกำลังประชด แวบหนึ่งที่ผมเหลือบไปเห็นหล่อนกำลังแสดงสายตารังเกียจผมอย่างโจ่งแจ้ง...เที่ยบๆกันแล้วเผลอๆวริสาและร้ายกาจน้อยกว่าพี่สาวของเธอเยอะ

"อ้อ นี่ไนติงเกลเป็นเพื่อนและก็เป็นเลขาของพี่ด้วย"คุณศรผายมือแนะนำผมซึ่งผมก็ยิ้มตอบกลับไปน้อยๆ มองดูกริยาที่ออกไปทางสาวหวานบอบบางน่าทะนุถนอมของอริสาหรืออลิสด้วยสายตาที่แสร้งเป็นมิตร

ผมถือคติให้เขาตายใจก่อนว่าเราโง่ แล้วค่อยจัดการตลบหลัง สะใจกว่ากันเยอะ!

"ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ดิฉันชื่ออริสา เรียกอลิสหรือพี่อลิสก็ได้ค่ะ"เธอเอียงคอให้องศาที่ดูแล้วว่ากำลังน่ารักที่สุดแล้วยิ้มกว้างอย่างแสร้งจริงๆใจให้ผม ซึ่งผมก็สนองกลับด้วยการส่งยิ้มบางๆให้แสดงภาพลักษณ์ว่าเป็นคนยิ้มยาก

"ค่ะอลิสเรียกดิฉันว่าเกลเฉยๆก็ได้ค่ะ ไนติงเกลมันยาวไป"

สงคราม...กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว




>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ปฐมบทก่อนเริ่มต้นสงครามค่ะ!!!

ขอโทษอีกครั้งที่อัพช้า แบบว่าไม่ว่างจริงๆๆๆ :o12:

เดี๋ยวอิงจะเปิดเทอมแล้วค่ะ คิดว่าคงจะมาอัพได้อาทิตย์ละครั้งเท่านั้นและอาจจะงดอัพในช่วงสอบนะค่ะ

ขอบคุณ natalee22 ด้วยนะค่ะสำหรับวิธีใช้ที่ถูกต้อง เดี๋ยวอิงจะรีบแก้ให้เร็วที่สุดค่ะ

แล้วก็ประกาศสำคัญ

ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องค่ะแต่อยากทราบว่ามีใครสนใจรับเลี้ยงน้องเหมียวไหมค่ะ คือที่บ้านมีแมวจรจัดมาอาศัยยค่ะแล้วอิงก็สงสารให้อาหารมันกิน แล้วในที่สุดมันก็ท้อง คลอดออกมาเมื่อเดือนกุมพามั้ง น้องๆกำลังน่ารักเลยค่ะสีขาวสองตัวลายเสืออีกสองตัว พ่ออิงบอกว่าเลี้ยงไม่ไหวแล้วจะเอาไปปล่อย เราก็ยื้อเอาไว้เท่าที่ทำได้แต่คงอีกไม่นาน :sad4:อิงเริ่มเลี้ยงแมวโดยไม่มีความรู้น่ะค่ะว่ามันจะท้องเมื่อไหร่ยังไงเลยยังไม่ทันเอาไปทำหมัน อยากทราบจริงๆว่ามีใครอยากรับไปเลี้ยงดูไหมเพราะให้ไปอยู่กับคนอื่นดีกว่าเอาไปปล่อยสร้างปัญหาให้คนอื่นอีก เราเองก็โมโหนะบ้านเราก็มีปัญญาเลี้ยงไม่ได้ลำบากอะไรแมววแค่สี่ตัวไม่รู้ทำไมต้องเอาไปปล่อย!แต่เราเป็นแค่ลูกพอเจอพ่อตอกกลับมาประมาณว่าเดี๋ยวมันไปสร้างปัญหาให้เพื่อนบ้านแล้วก็เหม็นฉี่แมว อิงเลยทำอะไรไม่ได้  :m16: ใครอยากเลี้ยงPMหาอิงนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
 

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 17-05-2012 13:29:59

ร้ายทั้งพี่ทั้งน้องเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 17-05-2012 13:38:50

พี่น้องคู่นี้ร้ายสุดๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 17-05-2012 13:48:24

พี่น้องคู่ร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย :z2: :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 17-05-2012 15:25:30

ส่วนตัวไม่เห็นว่าสองพี่น้องจะร้ายแฮะ เพราะมันเป็นธรรมดามากกว่าที่จะต้องปกป้องสิทธิของตัวเองอ่ะเนอะ ที่ร้านจริงคือคุณศรมากกว่า สร้างสถานการณ์ให้สองสาวกลายเป็นนางร้ายโดยสมบูรณ์ แถมนางเอกกลับเป็นผู้ชายเสียอีก ทำให้เธอสองคนยิ่งดูโง่เง่าลงไปถนัดตา เหอะๆ พี่ศรนี่สุดๆจริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Hakken ที่ 17-05-2012 16:28:58

ร้ายทั้งพี่น้อง ตบมันเลยเกล
 :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 17-05-2012 17:02:36

นั้นซิ คุณศรจะทำอะไรกันแน่

ทำไมต้องเก็บเกลไว้ใกล้ๆตัวด้วย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 17-05-2012 17:24:01

มาเเต่ละตอนสั้นจัง :o12:  เศร้าใจ เเง่มๆ. 

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 17-05-2012 17:28:45

-w-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: slurpee04 ที่ 17-05-2012 18:38:45

คุณศรคิดจะทำอะไรกันแน่  :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 17-05-2012 19:13:26

^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 17-05-2012 19:18:49

 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ldiot ที่ 17-05-2012 19:41:41

คุณศรจะเอาไงกะชีวิตน้องเกลนี่ -0-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 17-05-2012 19:50:42

รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆจ้า 

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 17-05-2012 23:25:10

รอจ้ารอ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 17-05-2012 23:34:41

คิดว่าความผิดน่าจะอยู่ที่คุณศรมากกว่า
เที่ยวปั่นหัวไปทั่ว สงสารเกลอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 18-05-2012 00:47:48

 :L2:คุณเกลก็ไม่โง่นะค้า จบดอกเตอร์ตั้งกะอายุน้อยๆ(สิบเก้ารึยี่สิบคะ ที่พี่เกลโผล่จากเรื่องฝัน ฯ)
เพราะงั้นต้องดูการฟาดฟันกัน  :jul3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 18-05-2012 08:18:18

อ๊าอยากอ่านต่ออออออออออ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 15 UP 100%] 17/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 20-05-2012 14:36:26

ตอนที่ 16


ครืด ครืด...

ดูเหมือนก่อนที่พายุจะกระหนำเข้ามา มันก็สงบลงเสียก่อน...ด้วยอะไรน่ะเหรอครับ ก็ด้วยโทรศัพท์มือถือของคุณศรซึ่งเป็นตัวจุดชนวนเรื่องราวทุกอย่างที่ทำให้ผมมาอยู่ในสภาพนี้ไงครับ

คุณศรขอปลีกตัวไปคุยโทรศัพท์ซึ่งเขาลากผมไปด้วย ท่าทางอีกขั้วหนึ่งจะเกิดเรื่อง...ดูจากจินที่รีบร้อนเดินเข้ามาหาคุณศรทันทีที่คุณศรวางโทรศัพท์ก็รู้แล้ว

"มีตำรวจมาวุ่นวายกับเส้นทางส่งของครับ ดูเหมือนจะมีใครแจ้งเบาะแสไปให้หน่วยที่จับตาดูเราอยู่พอดี พวกคนของเราจึงไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเบาะแสมีมากเกินกว่าจะแจ้งเบื้องบนว่าเป็นเพียงการเข้าใจผิด"

"ส่งคนไปจัดการรึยัง?"

"รัมลงไปจัดการแล้วครับ อีกไม่นานเรื่องน่าจะเรียบร้อย"

"อืม...แล้วมีอะไรอีกไหม?"

"ไวน์แจ้งมาว่ามีการเคลื่อนไหวแปลกๆจากทางบริษัทนริศราครับ พวกเขาดูเหมือนกำลังตามค้นหาร่องรอยของอะไรบางอย่างอยู่ และพอดีว่ามันทับเข้ามาในเส้นทางของเราพอดี ไวน์ตัดสินใจประณีประนอมโดยให้ข่าวเท็จเพื่อเบี่ยงเส้นทางกับอีกฝ่ายไป"

จินเหล่ตามาเมียงๆมองๆผม ดูท่าเขาจะไม่ชอบใจเท่าไหร่นักที่คุณศรให้เลขาอีกด้านของเขามารับรู้รับฟังความผิดพลาดเล็กๆน้อยๆของด้านมืดที่พวกเขาดูแลอยู่

"คุณศรครับ ผมขอตัวไปหาอะไรทานก่อนนะครับ"หลังจากขออนุญาติผมก็เบี่ยงตัวออกไปโดยไม่รอให้คุณศรตอบรับ เป้นความจริงส่วนหนึ่งที่ว่าผมกำลังหิวพอสมควร แต่เอาจริงๆแล้วมันก็แค่ข้ออ้างที่จะพิสูจน์อะไรนิดหน่อย

งานนี้เป็นงานแบบค็อกเทลซึ่งจะมีอาหารจานเล็กๆที่จัดแต่งอย่างสวยงามอยู่เป็นช่วงๆให้แขกหยิบทานได้ตามสะดวก ดังนั้นผมจึงเดินไปหยุดยืนอยู่บริเวณโต๊ะของสองสาวตระกูล'นริวัฒน์'หยิบหอยลายอลเนยถ้วยเล็กๆขึ้นมากิน และจงใจหันด้านข้างของตัวเองไปยังโต๊ะของหญิงสาวทั้งสอง ซึ่งหนึ่งในนั้นกำลังจ้องมองมาที่ผมด้วยสายตาของคนที่กำลังจะดำเนินแผนการขั้นถัดไป

คาดว่าอริสาจะไม่ได้เพียงแค่ฉลาดกว่าวริสาเพียงอย่างเดียวแต่เธอยังรู้จักนำอำนาจ เงินทอง และปัญญามาใช้ได้อย่างเชียวชาญ แต่เธอคงจะลืมไป...ว่าเธอไม่ได้ฉลาดที่สุดในโลก!

ผมจะเล่าอะไรให้ฟังฆ่าเวลานี่เป็นนิทานที่ผมเพิ่งค้นเจอเมื่อไม่นานมานี้เอง

มีท่านหญิงน้อยคนหนึ่งเป็นคู่หมั้นอยู่กับเจ้าชายองค์โตของประเทศที่ร่ำรวยมากประเทศหนึ่ง...เธอรู้สึกยินดีมากที่เมื่อเธอแต่งงานไปแล้วเธอจะได้เป็นราชินีของประเทศแห่งนั้นและสุขสบายอยู่กับเจ้าชายมากความสามารถ

แต่แล้วต่อมา หลังจากเธอเริ่มเติบโตขึ้นและได้รับรู้นิสัยใจคอของคู่หมั้นของเธอก็ทำให้เธอได้รู้...ว่าเขาช่างเป็นคนที่โง่เง่าหากขึ้นเป็นพระราชาคนที่เหนื่อยจะต้องเป็นเธอแน่นอน ดังนั้นเธอจึงวางแผนนำเจ้าชายองค์โตมาเป็นทาสเสน่หาของเธอ

ไม่นานนัก พระราชาก็สิ้นพระชมน์ตามราชินีที่สิ้นไปตั้งแต่คราวประสูติเจ้าชายองค์เล็กอง๕ืชายใหญ่จึงมีสิทธิได้ขึ้นครองราชต่อ

เธอใช้จังหวะนี้เอง ล่อหลอกให้เขาเปลี่ยนให้เธอไปหมั้นกับน้องชายของเขาแทน ทั้งยังให้สละราชสมบัติให้น้องชายของเขาทั้งหมด โดยแลกเปลี่ยนกับ การที่เธอกับเขาจะอยู่ด้วยกันตลอดไปอย่างลับๆ

เธอเลือกวางแผนเช่นนี้เพราะรู้ ว่าองค์ชายน้อยนั้นรักเสด็จพี่ของเขามากกว่าอะไร การที่เธอกุมองค์ชายใหญ่เอาไว้ในมือทำให้องค์ชายน้อยที่ฉลาดเฉลียวและหล่อเหลาไม่หล้าทำอะไรที่เป็นการหักหน้าเธอโดยการไม่รับเธอเป็นคู่หมั้น และหันไปหมั้นกับองค์หญิงจากราชอาณาจักรอื่น

แผนของเธอดำเนินไปได้ด้วยดี การที่เธอเริ่มส่งคนจากคฤหาสน์ของเธอเข้าไปในตำแหน่งใหญ่ๆในวังเรื่อยๆตั้งแต่ช่วงองค์ชายใหญ่ครองราชย์ทำให้อำนาจอยู่ในมือเธอเธอเบ็ดเสร็จถึงยี่สิบเปอร์เซ็นต์ ตระกูลของเธอรุ่งเรืองมากจากที่เป็นเพียงตระกูลขุนนางธรรมดาๆที่เพียงแค่บิดาของเธอเป็นสหายสนิทกับพระราชาเท่านั้น

ทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีจนกระทั่ง มีไพร่ไร้หัวนอนปลายเท้าคนหนึ่งโผล่เข้ามาในแผนการอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เธอสืบทราบมาว่า มันเพิ่งมาไม่ถึงวันกลับได้รับความไว้วางใจจากองค์ชายน้อยมาเป็นพิเศษ(มากยังไงตามอ่านเอาในพาร์ทคุณศรละกันนะจ๊ะ)

แต่นั่นยังไม่ทำให้เธอหนักใจเท่าการที่จู่ๆยี่สิบเปอร์เซ็นต์ที่เธอยึดครองมาได้ก็ค่อยๆลดลงจนเหลือเพียงห้าเปอร์เซ็นต์เท่านั้นโชคยังดีที่หมากตัวสำคัญของเธอยังคงอยู่และคอยส่งข่าวต่างๆมาให้เธอ

ดังนั้นเธอจึงวางแผนจะจัดการกับไพร่นั่นขั้นเด็ดขาด โดยการจัดฉากให้เหมือนกับว่ามีถูกส่งให้มาขโมยข้อมูลและมันก็ได้ผลดี เพราะมีคำสั่งลงมาให้ไปจับมันมาเค้นคอจากองค์ชาย

เธอจึงไม่รีรอที่จะสั่งให้คนของเธอเล่นให้มันตายไปซะก่อนที่มันจะทันพูดอะไรออกมา

แต่แล้วทุกอย่างก็ผิดแผน เมื่อองค์ชายลงมาเค้นคอของไพร่คนนี้ด้วยตัวเองและยังนำมาเลี้ยงเอาไว้อย่างใหล้ชิดทั้งๆที่คนของเธอกำลังจะสังหารมันได้แล้วแท้ๆ

แล้วต่อมาไพร่คนนี้ก็เป็นหอกข้างแคร่อย่างที่เธอคาดการ์ณไว้จริงๆ ถึงขนาดที่องค์ชายน้อยนำมันมาออกงานด้วยทั้งๆที่มันเป็นผู้ชาย จงใจหักหน้าเธออย่างจังจนเธอกลายเป็นที่ขบขันของขุนนางหลายๆคน

ด้วยความคับแค้นใจเธอจึงสั่งให้คนของเธอหาและสืบประวัติของไพร่คนนี้อย่างจริงจังเพื่อหาจุดอ่อนและนำมาเล่นงานได้ถูกจุดแต่สิ่งที่เธอได้รับกลับมีเพียงความดำมืดของปริศนา แถมพอเริ่มล้วงลึกยิ่งขึ้นก็กลับกลลายเป็นว่าล้ำเส้นของคู่หมั้นของเธอและเหล่าราชาจากประเทศอื่นมากมาย เมื่อไม่มีทางเลือก เธอจึงแก้แค้นเล็กๆน้อยๆเพื่อเตือนองค์ชายน้อยของเธอโดยการนำข้อมูลอย่างละเอียดไปปล่อยให้ศัตรูของเขาแม้จะรู้ว่าไม่เกินชั่วโมงเรื่องทุกอย่างก็จะสงบลงก็ตาม

และตอนนี้ ในเมื่อเธอเลานงานไพร่นั่นลับหลังไม่ได้ก็เล่นกันตรงๆก็ได้...!!

"เธอน่ะ!"ว่าแล้วว่าเธอไม่ลงมาเองแต่ส่งควีนของเธอลงมา

"ไม่ทราบมีธุระอะไรหรือค่ะคุณวริสา"ผมละจากหอยลายในมือหันไปยิ้มอ่อนหวานอย่างมีจริตจะก้านให้กับอีกฝ่าย

"เธอนี่มันหน้าด้านจริงๆเลยนะ เห็นๆกันอยู่ว่าคนเขามีเจ้าของแล้วยังจะมาตามตอแย ไร้ยางอายสิ้นดี!"คำพูดดุเด็ดเผ็ดแรงดังออกมาจากริมฝีปากสีแดงสดอย่างต่อเนื่อง โชคดีที่บริเวณนี้ไม่ค่อยมีคนมากนัก ไม่งั้นได้เป็นหัวข้อซุบซิบนินทากันแน่ๆ

ผมเมิณคำพูดเหล่านั้นของเธอ มองไปยังด้านหลังที่ซึ่งอริสากำลังแสร้งทำหน้าลำบากใจได้อย่างแนบเนียน เหอะ!ให้น้องสาวเป็นคนออกหน้าในขณะที่ตัวเองสวมบทแม่พระ!

"แล้วคุณเดือดร้อนอะไรด้วยล่ะค่ะ ก็พี่ศรเขาไม่รู้จะควงใครมางานเขาก็เลยเลือกที่จะชวนฉัน เพราะดูท่าว่าคุณอริสาจะไม่สามารถทำหน้าที่นั้นได้"ผมมองอย่างเหยียดๆใส่วริสาที่เริ่มหน้าบูดบึ้งด้วยความโกรธ

"แก...นังเพศยา!แย่งผัวชาวบ้าน!"เสียงนี้ไม่ดังมากนักแต่ก็ไม่เบา ทำให้เริ่มมีหลายๆคนหันมาทางผมบ้างแล้ว

ต้องใส่ไฟมากกว่านี้...

"พี่สาวคุณมากกว่ากระมังค่ะที่แย่งสามีฉัน คุณเองก็เห็นอยู่ไม่ใช่หรือค่ะเมื่อช่วงบ่าย แล้วคุณศรบอกอะไรคุณไปล่ะค่ะ ไม่ได้จำเอาไว้บ้างเลยรึ?"

"แก...แก๊!!"ดูท่าจะเริ่มโกรธจัดแล้วแฮะ  สงสัยยัยนี่จะไม่ได้รักชอบคุณศรอย่างที่ผมคิด บางทีเธอน่าจะรักพี่ของเธอมากกว่า ปฏิกริยาเวลาผมพูดถึงพี่ของเธอน่าสนใจกว่าตอนผมด่าเธอตรงๆเสียอีก

อืม...งั้นต่อไปก็ต้องแสร้งอ่อนแอสินะ

"ต๊ายตาย ดูสิ ได้แต่นั่งโง่อยู่ตรงนั้น ทำอะไรไม่ได้ต้องให้น้องสาวเข้ามาประกาศศักดาคู่หมั้นแทนให้ ว่าแต่ ตกลงใครเป็นคู่หมั้นพี่ศรกันแน่จ๊ะเนี่ย"

เพี๊ยะ!!

"อย่ามาพูดถึงพี่สาวฉันอย่างนั้นนะ!!"

เรียบร้อย...

โง่ยังไงก็โง่อย่างนั้นจริงๆ ยุเข้านิดๆหน่อยๆก็ลืมเรื่องสถาณที่ นั่นไง สีหน้าอริสาเปลี่ยนไปแล้ว...ดูเหมือนเรื่องที่น้องสาวของเธอลงมือจะผิดแผนมากไปหน่อย หน้างี้แดงเข้มสลับซีดเผือดเชียว...

หลังเสียงตบดังขึ้น ผมก็แสร้งทำเป็นล้ม หน้าสะบัดไปทางโต๊ะอาหารจนและกุมแก้มข้างหนึ่งเอาไว้ทั้งๆที่ตามจริงแล้วเธอตบโดนมือผมที่ยกขึ้นมาปัดอย่างรวดเร็วแทนที่จะเป็นแก้มของผม...เรื่องอะไรจะต้องยอมเจ็บตัวฟรีด้วยล่ะครับ?

แชะ!!

บรรดานักข่าวจากหลากหลายสำนักเองก็เริ่มทยอยกันเข้ามาถ่ายภาพ ซึ่งก็เห็นหน้าวริสาที่กำลังเลิ่กลั่กเต็มๆในขณะที่แทบจะมองไม่เห็นหน้าผมเนื่องจากมุมจงใจหันหน้าไปทางที่มีที่กำบัง

"ขอทางหน่อยครับ!"ร่างเพรียวๆของจินฝ่ายกองทัพสื่อเข้ามาด้วยสีหน้าบูดบึ้งจนมาถึงตัวผม จากนั้นเขาจึงฉุดผมให้ลุกขึ้นจากนั้นก็ฝ่ากองทัพนักข่าวออกไป

"ทำอะไรของนายกัน!อยากให้ชื่อเสียงคุณศรเสื่อมเสียหรือไง!!"จินเอ็ดเสียงเบาหลังจากอ้อมออกมาจากกองทัพนักข่าวได้แล้ว

"ไม่มีปัญหาหรอกน่า"ซะเมื่อไหร่เล่า!มันพาดพิงถึงคุณศรแน่นอนแต่ก็คงน้อยเพราะข่าวพรุ่งนี้คงเป็น'ลูกนักธุรกิจสาววีนแตกตบคู่ควงพี่เขยหน้าหัน'คนที่โดนหนักที่สุดก็มีแต่จะเป็นวริสาเองนั่นแหละทั้งอาจจะโดนเล่นข่าวว่าแทงข้างหลังพี่สาวและบลาๆอีกมา

หึ!ในเมื่อพวกเขาทั้งหลายเลือกจะทำเช่นนี้พวกเขาก็ต้องเตรียมตัวเตรียมใจรับผลที่จะตามมาด้วย

หึ!ถือว่านี่เป็นการแก้แค้นเล็กๆน้อยๆจากผมก็แล้วกันนะคุณศร ใครใช้ให้คุณเอาผมมาเป็นเครื่องมือกัน!




>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

หึหึหึหึ

สรุปว่าคนน้องไม่ได้ร้ายหรอกค่ะ ไอ้ที่ร้ายน่ะคนพี่!! 555

น้องเกลมาพัวพันกับอะไรก็ไม่รู้ซะแล้วสิ :z1:ติดตามการแก้เผ็ดของน้องเกลกันต่อไปค่ะ!!

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 20-05-2012 15:07:48

ที่ว่องค์ชยหญ่หมยถึงครหว่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 20-05-2012 17:38:10

แต่คนที่ร้ายที่สุดคเป็ฯน้องเกลของเรา สุดยอดมารยาหญิง(??)จริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 20-05-2012 17:50:29

โอ้ยยย สนุกๆๆๆๆ มาต่อไวๆน้าาา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 20-05-2012 18:38:51

 :3123: :3123:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 20-05-2012 18:49:16

เล็กๆน้อยสำหรับคุณศร ฮ่าๆ
สองพี่น้องท่าทางจะโดนหนักนะเนี่ย
มากระตุกหนวดเสือเอง อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: qq_oo ที่ 20-05-2012 19:02:22

รอๆๆๆๆๆๆๆๆจ้าาา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 20-05-2012 19:33:59

ซับซ้อนใช้ได้เลยนะเนี่ยะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ldiot ที่ 20-05-2012 19:39:46

ทั้งวริสาทั้งอริสา คงร้ายไไม่เท่า "เกล" ของเราแน่นอน :pigha2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 20-05-2012 19:47:00

55555555555555555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-05-2012 20:16:42

รอดูจัดเต็มยัยอริสา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-05-2012 20:29:45

เกลร้ายลึกจริงๆ คุณศรจะเอาอยู่หรือเปล่า
แต่ทุกวันนี้ก็เอาอยู่ล่ะนะ :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 20-05-2012 20:55:04

ยะฮู เกลเก่งมากเลย ฉลาดมาก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 20-05-2012 21:35:35

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 20-05-2012 21:59:44

จิน  - - จินมันต้องมีอะไรเเน่ๆ

เกลสู้ๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 20-05-2012 22:13:28

5555 สะใจ  o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 20-05-2012 22:35:08

 :L2:สุดยอดความคิดค่ะ จะค่อยๆแกะรอยตามนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rubymoona ที่ 20-05-2012 23:10:30

อือ เรื่องมันช่างซับซ้อนยิ่งนัก แต่ก็คิดอยู่แล้วว่าคนอย่างริศาก็เป็นแค่นางร้ายเกรดบีเท่านั้นแหละ อลิสนี่โหดนะ หลอกใช้น้องตัวเองได้ลงคอ ทั้งที่น้องเขาก็รักตัวเองมากแท้ๆอ่ะ
เรื่องคนแจ้งข่าว มาจากฝั่งของเกลรึเปล่านะ?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mochonticha ที่ 20-05-2012 23:27:23

เกลฉลาดมากก ! o13  ศรไม่หลงแย่เรยหรออ 55   :-[

อยากรู้จัง จิงๆแล้วเกลเป็นใครกันแน่  :serius2:  :angry2: ฮึ่ม!!  รอลุ้นต่อไป  :call:

เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ   :L2:  เรื่องนี้เขียนได้สนุกมาก ซับซ้อน+ปมเยอะ = น่าติดตาม  o13 o13 o13 o13

^_____^  มาต่อไวๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mocha01 ที่ 21-05-2012 16:30:46

โอ้ยย มันสั้นไปหรือความต้องการของเรามีมากกันแน่  :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 21-05-2012 17:51:39

สุดยอดมากๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 16 UP 100%] 20/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 21-05-2012 21:57:07

ตอนที่ 17


"สามล้าน!"

"สามล้านห้า!"

"สามล้านเจ็ดแสน!"

"สามล้านเจ็ดแสนห้าหมื่น!"

เสียงราคาที่สูงลิบลิ่วสำหรับปุถุชนคนชั้นกลางดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่องจากริมฝีปากแดงจัดของคุณหญิงคุณนายทั้งหลาย...

เนื่องจากงานนี้เป็นการประมูลเครื่องเพชรเพื่อการกุศล นอกจากจะได้ของที่ต้องการแล้วยังทำให้พวกคุณนายๆได้หน้าได้ตาในด้านดีไปอีกจึงทำให้เธอๆทั้งหลายพากันแย่งยื้อเสนอราคากันอย่างคับคั่ง

อืม...ยกเว้นก็แต่สองสาวที่ผมทำเขาอายหน้าม้านต่อสื่อมวลชนล่ะนะที่ถูกคุณแม่ส่งกลับบ้านไปเป็นที่เรียบร้อย....

"สิบล้าน!"เสียงในโถงห้องบอลรูมเงียบกริบทันทีที่ราคาใหม่ที่สูงลิบโลดถูกเสนอออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำของใครบางคน...แน่นอนว่าไม่ใช่คุณศร เพราะเท่าที่ผมดูๆไปคุณศรยังไม่มีท่าทีสนใจเครื่องเพชรชุดไหนเป็นพิเศษ

"ไม่ทราบว่า...คุณผู้หญิงคนนั้นคิดเห็นเช่นไรกับเครื่องเพชรชิ้นนี้"หลังจากทั้งห้องโถงเงียบลงไปได้สักพัก ร่างสูงเจ้าของผมสีขนกาและดวงตาคมปลาบดุจเหยียวก็ยืนขึ้นแจกยิ้มโปรยเสน่ห์ไปทั่วๆก่อนจะมาหยุดลงที่ผม...เอ่อ

แรงกระชับแน่นขึ้นบริเวณรอบเอวทำให้ผมรู้ว่าคุณศรดูจะไม่ชอบคนคนนี้เท่าไรนัก และผมก็ไม่ควรจะไปสนธนากับเขาให้มากความ...

ตามจริงเครื่องเชรชิ้นนี้ก็สวยทีเดียว เป็นสร้อยที่ไม่โดดเด่นหรูหราเหมือนเส้นอื่นๆและกลับเจียระไนรูปเพชรออกมาได้งดงามประดับด้วยไขมุกสีนิลเม็กเล็กๆเพิ่มเสน่ห์ลึกลับของเพชรซึ่งถูกดึงดูดอกมาได้อย่างเต็มที่ ถ้าผมเป็นผู้หญิงผมคงจะชอบชุดนี้อยู่หรอก เพราะมีความรู้สึกลึกๆว่ามันคล้ายๆกับตัวผมเอง

เรียบง่ายและแข็งแกร่ง...สวยงามและลึกลับ....น่าค้นหา น่าครอบครอง...

บางทีนี่อาจจะเป็นสิ่งที่เขาต้องการบอกกับผมก็เป็นได้

"ห้าสิบล้าน!"เสียงทุ้มดังออกมาจากอีกฟาก พร้อมแสงไฟที่จับไปยังร่างสูงที่มีสีหน้าเย็นชาซึ่งกำลังหันมาทางผมพร้อมรอยยิ้มมุมปาก...อย่าเพิ่งคิดไปไกลไม่ใช่คุณศรครับรายนี้ยังคงนิ่งสนิทไม่มีทางไม่รู้แน่ว่าไม่พอใจถ้าไม่ได้รับรู้ถึงแรงบีบที่บั้นเอวนี่

ห้องบอลรูมเงียบลงไปอีกสำหรับราคาใหม่ที่สูงจนน่ากลัวซึ่่งถูกเสนอโดย...พ่อหม้ายหนุ่มหล่อ อินทร์ เจ้าพ่อวงการโรงแรมและรีสอร์ต หรือก็คือ..คนที่มาอ้างตัวว่าเป็นเพื่อนผมนั่นแหละ!

เฮ้อ...วันนี้มันวันอะไรกันนะ มีแต่เรื่องหน้าเหนื่อยหน่ายใจจนชักอยากจะกลับไปนอนแล้ว...

"ร้อยล้าน"เสียงนี้ไม่ได้เอ่ยออกมาดังมากนัก แต่ด้วยห้องบอลรูมที่เงียบสงัดทำให้เสียงนี้ก้องกังวานจนทำเอาผมหูอื้อตาลายอย่างบอกไม่ถูก...คนรวยๆนี่ยังไงกันนะ เอาเงินมากมายมาทุ่มให้กับเครื่องเพชรที่ไม่ได้มีประโชน์อะไรมากไปกว่าการใส่ประดับคอและเสริมบารมีให้กับตนเอง

"ร้อยล้านครั้งที่หนึ่ง!"

"ร้อยห้าสิบล้าน!"เจ้าของผมสีขนกาเอ่ยปากขึ้นมาอีกครั้งพร้อมก้าวเท้าเข้ามาหาผมเรื่อยๆ

"สองร้อยล้าน!"อินทร์เพื่อนเก่าที่ผมจำไม่ได้โพล่งขึ้นมาอีกจนพิธีกรเกือบทำค่อนหลุดมือ

"สองร้อยห้าสิบล้าน!"

"สองร้อยเจ็ดสิบล้าน!"

"สามร้อยล้าน!"

ดูเหมือนนี่จะเป็นการแข่งกันเสนอราคาของคนสองคนไปเสียแล้ว ดูจากแสงเฟลชวูลวาบบาดตาจากนักข่าวที่ยืนแสะยิ้มเหี้ยมอยู่ผมก็พอเดาออกได้คร่าวๆแล้วล่ะว่าพรุ่งนี้จะมีหัวข้อไหนน่าสนใจไปกว่า'นักธุรกิจหนุ่มคาสโนว่า ปะทะ พ่อหม้ายหนุ่มเนื้อหอม รุมแย่งซื้อเครื่องเพชรเอาใจสาวหวานใจเจ้าชายน้ำแข็ง'

"ห้าร้อยล้าน!"ท้ายที่สุดแล้วเสียงเย็นยะเยือกปนหงุดหงิดดังแทรกขึ้นมาจากมหกรรมเสนอราคาที่กำลังอยู่ที่สามร้อยล้านต้นๆคราวนี้เสียงฮือฮานี่ดังลั่นห้องบอลรูมเลยครับ ผมเห็นสายตาสาวๆสังคมไฮโซหลายๆคนหันมาจิกตาใส่ผมอย่างอิจฉาตาร้อนอีกด้วย...เฮ้อ เรื่องยุ่งแล้วไหมล่ะนี่...

โชคยังดีนะที่การแต่งหน้าของพี่ภาสทำให้หน้าของผมเปลี่ยนไปมากพอสมควรไม่อย่างนั้นผมคงไม่สามารถทำงานในสภาพผู้ชายได้อีกแน่ๆ

ดูท่าคุณศรจะหงุดหงิดมากจริงๆที่โดนหยามมากถึงขนาดนี้ ถึงกับเสนอราคาสูงลิบลิ่วซะจนหลายๆคนเริ่มเหงื่อตกเพราะแสงเฟลชร้อนๆที่ส่องวูบวาบจากบรรดานักข่าวมากมายที่รุมกันกดชัตเตอร์ใส่ผมและคุณศรซึ่งยืนอยู่คู่กันในสภาพแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของชัดเจนโดยการโอบมือข้าหงนึ่งไว้บนเอวผมและดึงมาจนแนบชิดกับลำตัวหนาๆของอีกฝ่าย

จากนั้นราคาของเครื่องเพชนชิ้นนั้นก็ปิดตัวลงที่ห้าร้อยล้าน โดยคุณศรเป็นผู้ชนะการประมูล

"จำไว้นะว่าเป็นหนี้ฉันอยู่ห้าร้อยล้าน..."ดวงตาคมปลายประกายแวววับตวัดฉับมาจับจ้องผม อย่างเอาเรื่องถ้าเป็นคนธรรดามาเห็นคงสลบเหมือดไปกับหนี้ห้าร้อยล้านที่โผล่มาแบบไม่ทันให้ตั้งตัวแถมเจ้าหนี้ยังน่ากลัวยิ่งกว่าสิงโตเสียอีก

"คร้าบบบ"ผมยู่หน้าเกาะแขนคุณศรเพื่อใช้เป็นหลักในระหว่างที่คุณศรแทรกตัวออกจากกองทัพนักข่าว ส่วนเครื่องเพชรจินคงเป็นคนไปเอาให้หลังจบงาน

"คืนนี้ค้างที่นี่สักคืนเป็นไง?"พอฝ่าฝูงนักข่าวออกมาได้แล้ว คุณศรก็ก้มลงมากระซิบข้างหูผม"เดี๋ยวจะลดหนี้ให้เหลือสี่ร้อยห้าสิบล้าน"

ผมตวัดตาค้อนรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยที่ตัวเองเหมือนหนุ่มขายบริการ แต่ถ้าผมเป็นจริง ผมคงเป็นหนุ่มขายบริการที่ค่าตัวแพงที่สุดในโลกกระมัง ห้าร้อยล้านเชียวนะ!

"ฉันไม่ได้เห็นเธอเป็นแบบนั้นหรอกน่า..."เขากระซิบกลั้วหัวเราะ คุณศรเริ่มทำตัวแปลกๆอีกแล้วแฮะ เอาแน่เอานอนไม่ได้จริงๆคนคนนี้...

"น่า ค้างที่นี่กับฉันสักคืน"น้ำเสียงอ่อนหวานป้อล้อแบบที่ผมไม่เคยได้ยินทำเอาสมองเผลอมึนงงไปวูบหนึ่ง ความรู้สึกสะอิดสะเอียนจากวันเวลาเก่าๆแล่นย้อนกลับมาจนขนลุกเกรียว

ไม่เป็นไร...ไม่มีอะไร...คุณศรไม่ใช่คนคนนั้น ไม่มีอะไรต้องกลัว

"ห้าร้อยล้าน..."ผมเขย่งตัวขึ้นไปกระซิบข้างหูคุณศรบ้าง พร้อมหลิ่วตาอย่างยั่วยวน

"หืม..?"

"ค่าตัวผมคืนนี้น่ะ...ห้าร้อยล้านนะครับ"

"หึหึ ได้สิ ห้าร้อยล้าน...ต่อรอบ"แววตาแพรวพราวระยับถูกใจทำเอาผมหนาวๆร้อนๆชอบกล"แล้วเธอจะได้รู้...ว่าฉันยังออมมือให้เธอมาตลอด"

อ่ะ ถ้านั่นออมมือแล้วล่ะก็ แบบเต็มแรงผมไม่ตายคาเตียงไปเลยรึ??!!



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

จะมาอัพให้ได้วันอาทิตย์ จันทร์ และบางพฤหัสค่ะ

ตอนนี้ยังไม่มีเวลาตรวจทานถ้ามีอะไรแปลกก็แจ้งไว้นะค่ะ

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 21-05-2012 22:04:31

เตียงหัก ต้องใช้ห้องเก้บเสียงกันเลยทีเดียว 5555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 21-05-2012 22:09:46

อะไรกัน  ไอ้ผู้ชายสองคนนั่นทำแบบนั้นเพื่ออะไรกัน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ldiot ที่ 21-05-2012 22:11:41

มีคนอื่นๆจะมาแย่งเกลกันอีกแล้วว
คุณศรต้องดูแลเกลน้อยเราดีๆนะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 21-05-2012 22:13:00

 :z13:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 21-05-2012 22:22:52

ว๊ายยยย งี้รอบเดียวก็หมดหนี้ล่ะสิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: skyberry ที่ 21-05-2012 22:31:44

อร๊ายยยย   :-[

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 21-05-2012 22:33:24

^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 21-05-2012 22:34:23

ฮึๆๆๆ  :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-05-2012 22:36:00

ตายแล้ว คุณศรจะกี่รอบเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 21-05-2012 22:41:44

เกลฮอตน่าดู อย่าเพิ่งตายคาเตียงนะจ๊ะ หุหุหุหุหุ :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 21-05-2012 22:49:13

มารอเลยยยย ว่าคุณศรจะเสียเงินเท่าไหร่
รอบละ ห้าร้อยล้านเลยหรอออ

 :z1: :z1: :z1: :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 22-05-2012 02:21:48

โอ้ เป็นค่าตัวที่แพงมาก อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 22-05-2012 07:35:10

เรื่องนี้เป็นแบบที่เราชอบ ไม่มากไม่น้อยแต่อร่อยพอดีๆ

ส่วนเรื่องผู้ชายถ้าจะเอาแบบเกรียนหน่อยก็เพราะตระกูล

แต่การเลี้ยงดูแบบพิเศษน่าจะเป็นเหตุผลเสริมได้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 22-05-2012 08:25:40

ค่าตัวแพงมากกกกกกกก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 22-05-2012 08:42:00

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 22-05-2012 09:09:27

ศรหึงหื่น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mocha01 ที่ 22-05-2012 10:33:38

แม่เจ้าา :pighaun:

ขอฉากต่อไปด่วนนนน!!!! :oo1: :haun4: :jul1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 22-05-2012 11:18:25

 :z1:  จัดเต็มให้คุ้ม500ล้ายสักรอบสิคะ  คุณศร

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 22-05-2012 15:19:21

มีแต่พวกใจปล่ำแฮะ :z1: 

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: NONSENSE ที่ 22-05-2012 20:46:40

เอิ๊กๆ นิยายเรื่องนี้... มันส์มากก..
รอตอนต่อไปนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 22-05-2012 21:12:54

คุณอินทร์iรู้จักแล้ว อีกคน ใช่พระเอกอีกเรื่องม้ายยย(จำชื่อได้เลาๆว่าชื่อตรี)
คุณศร คลุมเครือ ไม่ชัดเจนแสดงออกว่าหื่น แล้วรักรึชอบล่ะ เมื่อไรจะโผล่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 22-05-2012 22:08:06

กะจะปั๊มจนมีลูกได้เลยใช่ใหมเนี่ย? 500 ล้าน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 22-05-2012 23:53:37

อยากอ่านเต็มๆว่าห้าร้อยล้านต่อรอบอ่ะจะเป็นยังไง เหอๆๆ :haun4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 26-05-2012 23:45:02

สงสัยแค่คืนเดียว หนี้ก็คงจะหมดแล้วนะเนี้ยะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 27-05-2012 19:40:38

มารอตอนต่อไปจ้า

ห้าร้อยล้านนี่ อยากได้บ้างอ่ะ
ขอฟรีๆ นะ แบบว่าขี้เกียจใช้หนี้อ่ะ  :m14: :m14:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 27-05-2012 20:43:14

มารอตอนต่อไปด้วยคน  :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 28-05-2012 21:52:31

ตอนที่ 18


"ลุกไหวไหม?"น้ำเสียงทุ้มที่คุ้นเคยดังมาจากที่ไกลๆมันช่างรบกวนผมเหลือเกิน โอย ทำไมปวดหัวขนาดนี้นะ...ผมขมวดคิ้วซุกหน้าลงไปกับหมอน เพียงขยับนิดเดียวก็กลับรู้สึกปวดเมือยไปทั้งตัว...โอย

"ช่วยไม่ได้ นอนพักไปแล้วกัน"

ด้วยความที่เพลียมากสมองจึงทำงานไม่ครบถ้วน ได้แต่ส่งเสียงอือๆออตอบกลับไปเพื่อให้เสียงรบกวนหายไปเสียที

ผมได้ยินเสียงปิดประตูดังแว่วๆคล้ายเสียงกระซิบแม้จะน่ารำคาญบ้าง แต่ผมก็ไม่ได้สนใจอีก เริ่มซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มและหลับลงไปอีกครั้งอย่างมีความสุข

ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีตอนที่แสงแยงตามากจนนอนไม่หลับและรู้สึกปวดท้องหิวข้าวอย่างรุนแรง

"โอ๊ย!"เพียงแค่ผมขยับตัวเล็กน้อยจะลุกขึ้นจากท่านอนหงาย ความรู้สึกปวดแปล๊บจากสะโพกและขาก็แล่นปราดขึ้นมาจนต้องทรุดลงไปนอนกองกับเตียง รู้สึกแขนขาไร้เรี่ยวแรงไปเสียหมด

พอถูกปลุกสติให้ตื่นอย่างเต็มที่ด้วยความเจ็บทะลุปรอท มันเลยทำให้ผมสำเหนียกได้ถึงเหตุผลที่ทำให้ผมนอนอ่อนเปลี้ยอยู่ตอนนี้

เมื่อคืน หลังจากคุณศรหิ้วผมออกมาจากห้องโถงจัดงานเขาก็โอบเอวผมพาขึ้นไปยังห้องสวีทที่เขาจองเผื่อเกิดเรื่องอะไรเอาไว้ทันที ระหว่างนั้นคุณศรไม่ได้ทำอะไรผมมากไปกว่า

การลูบสะโพกและขาอ่อนที่โผล่พ้นรอยแยกของชุดเดรสสีครีมออกมา

พอเดินมาถึงห้อง การ์ดสองคนที่ยืนอยู่หน้าห้องก็ทำความเคารพครั้งหนึ่งก่อนจะเปิดห้องให้นายเข้าไปก่อนจะถอยห่างออกมาจากประตูห้องราวๆห้าเมตร ผมมองอย่างขบขันเมื่อ

เห็นว่าใบหน้าของทั้งสองมีสีแดงจางๆประดับอยู่

แต่ก็ขบขันได้ไม่นานนักเมื่อประตูห้องปิดลงพร้อมความมืดสลัวยามราตรีที่เข้าครอบครองห้องขนาดใหญ่แห่งนี้ แสงสว่างเดียวในห้องแห่งนี้ล้วนมาจากมุมห้องฝั่งหนึ่งที่เป็นกระจก

กว้างเปิดให้เห็นวิวเมืองสุดโรแมนติก

มันคงจะโรแมนติกมากกว่านี้น่ะแหละครับ ถ้าไม่ติดว่าพวกเราทั้งคู่มีเพียงอารมณ์ร้อนร่านเท่านั้น...

"อ๊ะ"มือคุณศรไล่ไล้ไปตามแนวสันหลังของผมพร้อมรูดซิบปลดเอาชุดรุ่มร่ามนี่ออกไปให้พ้นตัว ระหว่างนั้นริมฝีปากหนาก็ไล่จูบฝังรอยตามไปเรื่อยๆจนเดรสหลุดออกจากตัวของ

ผมในที่สุด

คุณศรดันให้ผมไปยันมือติดกับกระจกใสในขณะที่เขากำลังแก้ชุดคอร์เซ็ทให้ผมอยู่ ถ้าเขาจะแก้ชุดน่าอึดอัดนี่เฉยๆก็คงไม่เป็นไรหรอก แต่ทำไมเขาจะต้องใช้ริมฝีปากของเขาปลุก

ปั่นอารมณ์ของผมอย่างชำนิชำนาญด้วยการเลียไปตามขาอ่อนของผมด้วยนะ

"อื้อ...อือ"ฝีมือในการปลดชุดคอร์เซ็ทของคุณศรดีมากครับ เพียงห้านาที ชุดแสนอึดอัดก็หล่นลงไปกองแทบเท้าของผมเรียบร้อย ดังนั้นตอนนี้ก็เรียกได้ว่าทั้งเนื้อทั้งตัวของผมเปลือย

เปล่าเป็นที่เรียบร้อย

"ไปเอาไอ้นมปลอมนี่ออกก่อนดีกว่า"คุณศรขมวดคิ้วส่งเสียงจิ๊จ๊ะขัดใจเมื่อเขาคลำขึ้นมาจากขาอ่อนของผมแล้วขึ้นมาเจอหน้าอกปลอมเด้งดึ๋งที่ส่ายไปมาตามการเคลื่อนไหวของผม

อยู่ณขณะนี้

"ก็ดีครับ...อ๊ะ!"คุณศรช้อนผมขึ้นแนบอกแล้วเดินผ่านความมืดมิดไปยังห้องนอนที่มืดมิดเขาวางผมลง แล้วเดินไปเปิดไฟห้องน้ำ ซึ่งมีกลิ่นกุหลาบอ่อนๆโชยออกมาให้ร่างกายรู้สึก

ผ่อนคลาย

คุณศรเดินตรงมาอุ้มผมขึ้นอีกครั้งแล้ววางผมลงบนอ่างล้างหน้าหินอ่อนเย็นเฉียบที่ทำเอาขนกายผมลุกชันคุณศรยื่นผ้าเปียกๆผืนหนึ่งให้ผมแล้วพยักเพยิดมาทางหน้าอกปลอมๆที่

เหมือนจริงมากๆจนน่าตกใจของผมเป็นเชิงว่าเช็ดเอากาวออกซะ

ระหว่างที่ผมนั่งเช็ดกาวที่เอาออกง่ายกว่าที่คิดออกคุณศรก็ค่อยๆเทผงอะไรสักอย่างลงในอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่ที่มีน้ำอุ่นรองอยู่เต็มตีๆน้ำเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

จากนั้นเสื้อสูทตัวใหญ่ของคุณศรก็ถูกปลดออกไปวางกองอยู่ที่พื้นเช่นเดียวกับเสื้อเชิ้ตและกางเกงของเขา

ในที่สุด พวกเราก็เปลือยเสมอภาคกันครับ....

แต่ขนาดของร่างกายก็ยังไม่เสมอภาคกันอยู่ดี เพราะผมตัวเล็กอ้อนแอ้นจนถึงขนาดเอาไปแต่งตัวเป็นผู้หญิงยังไม่มีใครจับได้ ส่วนคุณศรร่างกายใหญ่โต มีมัดกล้ามปรากฏขึ้นอย่าง

ชัดเจนแม้ผิวจะออกขาวแบบคนจีนแต่ก็ไม่ได้ทำให้เสน่ห์ของเรือนร่างของเขาลดลงไปเลย

"เสร็จรึยัง?"คนหน้าคมขยับเข้าใกล้พร้อมเป่าลมร้อนลงข้างหูของผมให้สยิวกายเล่น มืแใหญ่ร้อนค่อยๆยื้อแย่งผ้าอุ่นออกจากมือของผม"เดี๋ยวฉันเช็ดให้"เมื่อครู่ผมเช็ดออกไปจน

หลุดไปครึ่งหนึ่งแล้วครับเหลืออีกเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น ดังนั้นแทนที่คุณศรจะเช็ดธรรมดาๆเขาก็บรรจงใช้มืออีกข้างบีบไล้ยอดอกจริงๆของผมข้างที่หลุดออกมาจากเต้าโคนม

ปลอมๆนั่น

"อื้อ...อา"ผมครางเสียงอ่อน จิกเล็บลงบนขอบอ่างล้างหน้าเต็มแรงเพื่อระบายความเสียงซ่าน ในขณะที่โอบรัดเอวของคุณศรเอาไว้ด้วยเรียวขาทั้งสองข้างของผม

คุณศรเขี่ยขยี้ยอดอกของผมเป็นจังหวะในขณะที่ใช้อผ้าเปียกน้ำไล้วนไปบนผิวเนื้อแผ่นอกของผมที่เริ่มโผล่ขึ้นมามากขึ้น ผมทั้งเย็นทั้งร้อนรุ่มผสมปนเปกันจนอึดอัดไปหมด

และโดยไม่ทันได้ตั้งตัวมือใหญ่ก็คว้าเอวผมขึ้นเพื่อยกลงจากอ่างล้างหน้าปลดคลายวงขาที่รัดแน่นบริเวณเอวของเขาออกแล้วจับผมพลิกหันเข้าหากระจกของอ่างล้างหน้า

ผมตาพร่าปรือของผมมองเห็นได้อย่างชัดเจนถึงแววตาแพรวพราวหิวกระหายอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อนจากคุณศรและเห็นถึงใบหน้าแดงซ่านยั่วเย้าอารมณ์ของตัวเอง

"อึก อ๊า อ่ะ!"คุณศรเริ่มขยับมือของเขาอีกครั้ง โดยครั้งนี้ ข้างหนึ่งเขาไล้บนยอดอกของผมอีกข้างหนึ่งเขากอบกุมท่อนเนื้อที่เริ่มแข็งขืนของผมเอาไว้แล้วเริ่มรูดช้าๆ นั่นยังไม่ทำให้

ผมเสียงมากเท่ากับท่อนเนื้อใหญ่ที่เริ่มพองขยายด้วยอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงซึ่งกำลังขยับเสียดสีช่องทางด้านหลังของผมเบาๆช้าๆเนิบๆแต่กระตุ้นอารมณ์เป็นที่สุด

ผมรู้สึกได้ถึงช่องทางของตัวเองที่เต้นตุบๆราวเชื้อเชิญให้อีกฝ่ายเข้าไปสำรวจด้านใน เขากระตุ้นทรมาณผมอย่างช้าๆแต่กลับไม่ยอมทำอะไรให้เป็นเรื่องเป็นราว...

"หึหึ ถ้ารีบๆทำให้เสร็จๆไปก็ไม่คุ้มกับห้าร้อยล้านที่ฉันตั้งใจมอบให้สิ..."

ให้ตาย!ไม่เอาแล้วก็ได้ห้าร้อยล้าน ช่วยปล่อยให้ผมปลดปล่อยเสียทีได้ไหมเนี่ย!

"อ๊ะ..มะ..ไม่ไหว...อื้อ!"นับครั้งได้เเลยนะที่ผมมีเซ็กส์แล้วพูดคำว่าไม่ไหวแล้ว หรืออะไรเทือกนี้ออกมาน่ะ!

ครั้งนี้มันวาบหวามเกินไปจริงๆ....!!

"อื้อ"ผมเริ่มรู้สึกจุกแน่นที่ท้องน้อย เป็นสัญญาณว่าใกล้ถึงจุดสูงสุดแล้ว แต่แล้วคุณศรกลับหยุดมือลงจนผมต้องหันควับไปค้อนใส่ร่างสูงที่ยิ้มเจ้าเล่ห์ทั้งๆที่หน้ามีเหงื่อซึมเต็มไปหมด

มือใหญ่กร้านที่เปียกไปด้วยน้ำใสเหนียวๆละมืออกจากท่อนเนื้อที่กำลังสั่นเกร็งของผมแล้วเขี่ยริมฝีปากล่างของผมเบาๆไล้เขี่ยไปตามฟันเพื่อให้ผมอ้าปาก

นิ้วยาวไล่เล่นไปกับลิ้นของผมอย่างเพลิดเพลินก่อนจะถอนออกมาโดยไม่ทันให้ผมได้ทันตั้งตัวจนเสียงดังเป๊าะ!

"อ๊ะ!"ก่อนที่ผมจะทันรู้ตัว นิ้วเรียวที่ชุ่มด้วยน้ำลายของคุณศรก็เริ่มขยับแทรกเข้ามาในช่องทางของผมเรียบร้อยแล้วแถมนั่นยังไม่พอ ร่างสูงจัดการหันผมกลับมาเผชิญหน้ากับเขา

อย่างรวดเร็ว ก้มลงขบเม้มริมฝีปากล่างของผมเบาๆเป็นเชิงหยอกล้อก่อนจะส่งลิ้นเข้ามาควานกวาดในโพรงปากของผมอย่างดุดัน

ลิ้นทำหน้าที่อย่างหนึ่ง แต่นิ้วก็ไม่ใช่ว่าจะหยุด ความร้อนรุ่มและความรู้สึกแน่นเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ข้อนิ้วเรียวขยับสอดใส่เข้ามา ผมเริ่มรู้สึกได้ถึงจำนวนนิ้วที่เพิ่มขึ้นพร้อมความรู้สึกจุกแน่นที่เริ่มเลือนหายไปกับความรัญจวนที่แทรกเข้ามาแทนที่

ผมอยยากจะเปล่งเสียงร้องครางแต่ก็กลับทำไม่ได้เพราะลิ้นเรียวร้อนที่พัวพันอยู่ไม่ห่าง จนกระทั่งอะไรบางอย่างแทรกซ้อนเข้ามาพร้อมกับนิ้วที่เบื้องล่างนั่นแหละที่ทำเอาผมเกือบเผลอกัดลิ้นคุณศรเข้าให้

"โอ๊ะ!"มันคงจะไม่เสียวสะท้านเช่นนี้หรอกถ้าไม่ใช่ว่าแท่งร้อนที่แทงเข้ามาพร้อมนิ้วที่ยังไม่ได้ถอนออกไปมันพรวดเข้ามาทีเดียวถึงจุดกระสันทันทีจนต้องสะดุ้งพรวด

"อดทนอีกนิดนะ"เสียงหวานหูหยอดให้พร้อมเสียงครางต่ำของอีกฝ่ายร่างสูงเริ่มขยับเป็นจังหวะเนิบช้าแต่หนักแน่น กระแทกเข้าจุดกระสันจนช่องทางบีบรัดแน่น

"จะ...อ๊ะ..ไม่ไหว..แล้ว!"ความปวดหนึบที่ท้องน้อยเริ่มเพิ่มมากขึ้นเช่นเดียวกับแก่นกายที่สั่นระริก เพียงแค่ร่างสูงขยับอีกสองสามครั้งน้ำข้นขาวขุ่นก็พุ่งทะลักออกมาอย่างง่ายดายจนเปรอะเปื้อนมัดกล้ามเป็นลอนสวยบนหน้าท้องของอีกฝ่ายเป็นแนวยาว

"อืม..."ผมจิกเล็บลงบนล่าหนาอย่างลืมตัวขยับท่าทางให้สะดวกมากขึ้นโดยการกระโดดขึ้นเกี่ยวขาลงบนเอวของคุณศรจนแท่งเนื้อที่เกือบหลุดออกไปเมื่อครู่แทงกลับเข้ามาจนมิดด้าม

"เปลี่ยนที่ละกัน"คุณศรอุ้มผมออกจากห้องน้ำแล้วบรรจงวางร่างผมลงบนเตียง"อยากคุมจังหวะเองมั๊ย?"

เขาถามยิ้มๆ ผมส่ายหน้าด้วยเพราะรู้สึกเหนื่อยอ่อนเกินกว่าจะทำเช่นนั้นได้ และรู้สึกชอบใจไปกับจังหวะของเขาเข้าเสียแล้ว...

"แย่หน่อยนะ ถ้าฉันคุมจังหวะเองเธอจะเหนื่อยไม่น้อยเลยล่ะ"

"ช่างมัน!!"

คุณศรหัวเราะออกมาได้อย่างน่ามองจนผมเผลอไผลไปกับรอยยิ้มนั้นก่อนจะต้องสะดุ้งเฮือกเมื่อท่อนเนื้อในกายเริ่มขยับอีกครั้งอย่างดุดันรุนแรงและรวดเร็ว!

เปลี่ยนจากเมื่อครู่หน้ามือเป็นหลังมือ!!

"อึ!อ๊ะ..อา"แรงกระแทกที่ส่งมานั้นทำเอาผมหัวสั่นหัวคลอน เริ่่มรู้สึกว่าท้องน้อยปวดหนึบขึ้นมาอีกแล้ว...

คุณศรเปลี่ยนท่าเปลี่ยนจังหวะอยู่หลายทีจนผมเสร็จไปหลายรอบ น่าแปลกมากๆที่คุณศรยังไม่เสร็จเสียที...

ผมยอมรับครับว่าคราวนี้มันรู้สึกดีมากกว่าที่เคยมากทีเดียว มากเสียจนรู้สึกเหมือนเท่าไหร่ก็ไม่เพียงพอ แม้จะเสร็จไปหลายรอบแล้วแต่ก็ยังต้องการเรื่อยๆไม่สนแม้ร่างกายจะเหนื่อยอ่อนหรือปวดระบมราวร่างจะแยกออกเป้นสองส่วน...

"อดทนอีกนิดนะ...ใกล้แล้วล่ะ "

คุณศรจะอึดเกินไปแล้ว!!ผมจะไม่ไหวแล้วนะ...

"อ๊ะ!"จังหวะร้อนแรงเริ่มเนิบช้าอีกครั้งแต่หนักกว่าเดิม คุณศรกระแทกหนักๆอยู่สองสามครั้งจนในที่สุดความอุ่นร้อนก็พรวดออกมาจนผมแน่นไปหมด...

แล้วหลังจากนั้นผมก็รู้สึกเบลอๆจำอะไรไม่ค่อยได้ รู้สึกเหมือนแช่อ่างน้ำอุ่นๆและออนท็อปไปรอบหนึ่งด้วย...จะว่าไปผมกลับมาที่ห้องได้ไง?

ผมดึงสติกระเจิดกระเจิงของตัวเองกลับมา เริ่มรู้สึกถึงแรงบีบของกระเพาะที่ประท้วงต้องการอาหาร

แม้ไม่อยากจะลุกจากเตียงก็ต้องจำใจลุก เพราะขืนนอนต่อไปก็ข่มตาหลับไปลงอยู่ดี

ดังนั้นผมจึงตัดสินใจพยุงตัวลุกขึ้นใหม่ช้าๆในท่าที่ปวดสะโพกน้อยที่สุด พยุงร่างเกือบเปลือยเปล่าของตัวเองเกาะไปตามพนังห้องช้าๆเพื่อไม่ให้กระทบกระเทือนมาก ตรงดิ่งไปยังห้องครัวเพื่อปรุงอาหารง่ายๆกินเอง

"เหลืออะไรบ้างเนี่ย...หืม?"ผมเปิดตู้เย็นสำรวจดูของสดด้านในก่อนจะสะดุดชะงักกับข้าวต้มกุ้งเย็นเฉียบในตู้เย็นซึ่งมีโน๊ตเล็กๆแปะเอาไว้

'กินซะ'

สั้นง่ายได้ใจความจริงๆ ผมดึงโพสอิทสีชมพูออกแล้ววางเอาไว้บนเคาน์เตอร์เลื่อนหยิบข้าวตุ้มกุ้งตัวเบ้อเร่อน่ากินออกมาจากตู้เย็น แล้วนำเข้าไมโครเวฟ

กริ๊ง!

ผมขมวดคิ้ว เสียงออด?ไม่ใช่คุณศรแน่ๆ ใครล่ะนี่ จิน?

ผมละสายตาจากข้าวต้มกุ้งแสนน่ากินอย่างเสียดาย แล้วเดินกะเพลกไปส่องตาแมว กัดฟันข่มความปวดร้าวที่ไล่มาตามกระดูกสันหลังทันทีที่เขย่งปลายเท้าอย่างยากเย็น

เอ๊ะ?

ใครกันล่ะนี่?



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

เหนื่อยยยย อยากสลบเหมือนน้องเกล!!! :o12:

กว่าจะมาอัพได้ อิงยังปั่นงานไม่เสร็จเลยนะนี่ ฮือๆ

คอมเมนท์เป็นกำลังใจกันเยอะๆนะจ๊ะ ไม่งั้นอิงคงไม่มีแรงมาต่ออีกแน่ๆ :กอด1:

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ!!

เป็นไงกันบ้างจ๊ะกับNCเต็มขั้น :z1:อิงรู้สึกว่ามันยังไม่ดุเดือดเท่าไหร่ แต่ก็แต่งได้แค่นี้แหละ!!ขอโทษค่า

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 28-05-2012 22:06:18

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 28-05-2012 22:06:55

คุณศรจัดเต็มเลยตอนนี้ อิอิ :m25:
ว่าแต่ ใครกันล่ะนี่ สงสัยด้วยคน ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 28-05-2012 22:11:35

-0-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 28-05-2012 22:17:06

 :m25:   ใครอ่ะ?   อยากรู้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 28-05-2012 22:18:50

จัดหนักจัดเต็ม

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-05-2012 22:23:42

ใครกันล่ะ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 28-05-2012 22:25:14

หมดหนี้หลือต่นบล้วครมน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 28-05-2012 22:29:33

 :pighaun: :pighaun:คุณศรไปอดอยากมาจากไหนค๊า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Zurruz ที่ 28-05-2012 22:34:57

ค้างงง นั่นใคร จะเกิดอะไรขึ้นอีกมั้ย ฮือออออ

เราว่ามันสั้นๆนะ ตอนนี้-.-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 28-05-2012 22:39:36

ใครมาอ่ะ!!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 28-05-2012 23:07:13

ถ้าคุณศรบริการแบบนี้ทุกวัน เกลอาจจะขยาดหายจากโรคติดเซ็กส์ไปในทันที
เอาให้เอียนกันข้างนึง
ว่าแต่ใครมากดกริ่ง งานเข้าเกลอีกหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 28-05-2012 23:08:40

ใครมาหว่า    :m28: :m28:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 28-05-2012 23:25:44

 :pighaun: คุณศรจะอึดไปไหน 
:z1:

 :pig4: เป็นกำลังใจให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 28-05-2012 23:28:53

โอ้  :m25: :m25:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 28-05-2012 23:47:01

ใครๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ค้างอีกแล้วววววว

คุณศรหื่นนนนนน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 28-05-2012 23:56:29

^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 29-05-2012 00:03:35

เจ้านายค่อดอึดเลยอ่ะ

แบบนี้เกลจะไหวมั้ย งานก็หนัก

จะ work hard, play hard ก็รักษาสุขภาพบ้างเน้อ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 29-05-2012 02:08:34

5555555+   ออมมือจริง  เหอๆๆๆ 

ถ้าจะโหดขนาดนี้  พี่เกลไม่หนีแล้ว 5555+

แต่อดีตพี่เกลดำมืดมากกกกกกกกกกก   555555+

เผลอๆโหดร้ายกว่าของพี่ศรละ ฮ่า  อะ  5555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 17 UP 100%] 21/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 29-05-2012 02:48:06

ว๊าวววว  คุณศรกับเกลมาแล้วๆๆ
ค่าตัวแพงลิบลิ่วถึง 5 ร้อยล้าน คุณศรเลยจัดเต็มเกลแบบไม่ออมมือ.....
แต่ดูเหมือนเกลจะชอบนะแบบนี้เนี่ย ฮุฮุ  :z1: :z1:
ไม่รู้ใครหลงใครแล้วทีนี้...คงต่างคนต่างหลงกันและกัน

แล้ว.....ใครมากดออดล่ะเนี่ย ?????? อยากรู้ๆๆๆๆๆ
ลุ้นระทึกน่าติดตามทุกตอน...มาต่อไวๆน๊าาาา

ขอบคุณค่ะ  :L2: :L2: :L2:
บวกๆให้กำลังใจคนแต่งน๊าาาา   :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 29-05-2012 09:40:22

สมกับที่รอคอย  เสียเลือดอย่างมีความสุข ฮุฮุ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 29-05-2012 12:03:47

 :-[คุณเกล จิบ้าไปกับเสน่ห์ของคุณนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 29-05-2012 14:27:09

ค้างอะ!  รีบๆมาต่อนะๆ  อยากรู้ว่าใครมาาาา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ldiot ที่ 29-05-2012 16:43:22

คุณศรโคตรอึด!! เกลเสร็จไปหลายรอบแต่ี่พี่แกไม่ปล่อยสักที *0*
ว่าแต่ใครมาล่ะนี่!!?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 29-05-2012 20:06:22

คุณศรจัดเต็ม อิอิ :haun4:

เเล้วใครมานั้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 29-05-2012 20:58:58

ใครมาละนั้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 29-05-2012 21:12:06

 :m10: :m10:

คุณศรหื่น ตกลงใครเป็นโรคติดเซ็กซ์กันแน่

แถมอึด น่าจดไปลงกินเนสส์บุ๊ค  :jul3:




ว่าแต่ใครมา  :m28: :m28:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 29-05-2012 22:39:51

 :laugh: :laugh: :laugh:  ใครมาอีกละเนี่ย
เกล จะได้กินข้าวอ่ะป่าวนะ

เป็นห่วงอ่ะ กลัวสลบคสอกคุณศรอีก เอิ๊กๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 02-06-2012 18:55:32

เลือดกำเดาจะไหลลล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-06-2012 11:25:56

หลังจากหายหน้าไปนานชาติเศษกฌกลับมาอ่านอีกครั้ง 5555
เลือกทวมจอมากมาย แล้วใครหว่าที่มาขัดจังหวะการกินแต่เช้า อิอิ
รอตามต่อค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 18 UP 100%] 28/05/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 03-06-2012 19:51:06

ตอนที่ 19


ไม่น่าเลยจริงๆ...

ถ้าผมรอบคอบกว่านี้ทุกอย่างคงไม่เป็นอย่างนี้...ฝันร้ายที่น่าจะจบไปแล้วมันคงไม่มีทางย้อนกลับมาอีกครั้ง....

ผมปล่อยน้ำตาที่ไม่ได้ไหลออกมาง่ายๆให้กลิ้งลงมาตามขอบตา ขดตัวคู้เข้าหากันแม้จะรู้สึกโทรมาณไปทั้งกาย ยกมือขึ้นกอดตัวเองเอาไว้ด้วยความรู้สึกหนาวเหน็บแบบที่ไม่ได้เจอะเจอมาเนิ่นนาน...

อยากให้นี่เป็นเพียงความฝัน...

อยากให้ให้มันเป็นเพียงฝันร้ายที่ตามหลอกหลอน...

แต่น่าเสียดาย...ที่มันเป็นความจริง...


ย้อนกลับไปเมื่อสามชั่วโมงก่อน

"อั่ก!"ผมรู้สึกได้ถึงความจุกที่ถูกประเคนมอบให้ที่ท้องน้อย จุกแน่นหมดเรี่ยวแรงจนต้องทรุดลงไปกองกับพื้น ชายชุดดำที่ผมเห็นหน้าไม่ชัดแบกผมขึ้นบ่าพร้อมก้าวเร็วๆไปทางบันไดหนีไฟแทนที่จะลงลิฟต์

ดูเหมือนว่าขบวนการลักพาตัวครั้งนี้จะทำเป็นกลุ่มมีสมาชิกมากกว่าสามคน เพราะตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่าร่างปวกเปียกของตัวเองกำลังถูกสองคนหามหัวท้าย ส่วนอีกคนคอยสั่งการ

"หลับไปสักพักล่ะกันนะ"ชายหนึ่งในสามคนก้มหน้าลงมาพูดกับผมก่อนจะโปะผ้าที่คาดว่าชุบยาสลบเอาไว้ และก่อนที่ผมจะหมดสติไปจริงๆ ชื่อๆหนึ่งที่ผมไม่อยากจะได้ยินอีกครั้งก็ดังขึ้นราวกับผู้พูดกระซิบข้างหู

"พี่เภกรออยู่ เร็วๆเข้าพวกมึง"


ผมหลับไปนานเท่าไหร่ก็ไม่ทราบแต่ตื่นขึ้นมาอีกทีตอนที่รับรู้ได้ถึงความปวดหนึบจะกลิ่นคาวเลือดในปาก

"ตื่นได้ซักทีนะมึง!"ผมพยายามปรับสายตาที่พร่าเบลอให้โฟกัสไปยังใบหน้าของผู้พูด แต่ยังไม่ทันจะเห็นชัดก็มีอันต้องเงยหน้าขึ้นตามแรงดึงที่เส้นผมอย่างช่วยไม่ได้

"มันตื่นแล้วพี่ เอาไงต่อ"เสียงแหลมเล็กแสบแก้วหูดังขึ้นเบื้องหลังพร้อมมแรงดึงที่มากขึ้นจนผมต้องหงายคอขึ้นมองเพดาน

"ถอยออกไป"น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ที่ผมไม่อยากจะจำฉุดให้สติผมจดจ่ออยู่กับเสียงฝีเท้าที่กำลังก้าวเข้ามาจนไม่รู้สึกถึงแรงสะบัดอย่างรุนแรงอย่าคนไม่พอใจจากคนที่จิกผมผมอยู่เมื่อครู่

ผมใจเต้นระรัวเร็วเมื่อค่อยๆดึงใบหน้าของตัวเองให้กลับมาอยู่ในมุมปกติที่สามารถมองเห็นคนที่กำลังก้าวเท้าเข้ามาได้อย่างชุดเจน

"พี่...เภก"หัวใจที่เต้นระรัวของผมชะงักนิ่งไปแชั่วอึดใจ ด้วยความทรงจำเลวร้ายหลายอย่างที่ผ่านมาแล่นย้อนเข้ามาก่อนจะเริ่มเต้นเป้นจังหวะโครมครามอีกครั้งด้วยความหวาดกลัว

"คิดถึงพี่บ้างไหม...เกล"มือของผมเย็นชืดเช่นเดียวกับความรู้สึกวูบไหวในหัวราวกับจะเป็นลม สมองตื้อตันจนไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกไป

"ดูเหมือนหลุดพ้นจากพี่ไปได้เกลที่น่ารักก็ยังคงทำตัวร่านเหมือนเดิมเลยนี่ เมื่อคืนกี่คนล่ะรอยเยอะขนาดนี้"น้ำเสียงเสียดสีดูถูกเข้าหูซ้ายออกทะลุหูขวาของผมไปอย่างไม่ยากเย็น

"เกลไม่ต้องห่วงนะ พี่กลับมาหาเกลเนี่ย ไม่ได้เพราะสวาทอะไรหรอก แต่มันมีคนจ้างให้พี่มาทำแบบนี้ พี่ก็ทำแค่นั้นเองอย่าโกรธอะไรกันเลยนะ"

"พี่เตรียมการต้อนรับครั้งใหญ่ไว้ให้เกลด้วยล่ะ รื้อฟื้นวันเเวลาเดิมๆของพวกเราไงดีไหม? จำได้รึเปล่า นั่นไอ้โต้ง ไอ้ดำ ไอ้มาก โอ๊ยเยอะแยะ พวกมันเคยเป็นผัวเกลมาก่อนทั้งนั้นนี่เนอะ"

ด้วยคำพูดกระทบกระทั่งแรงๆเช่นนี้ทำให้สติของผมกลับมาครบถ้วน ผมข่มความกลัวจากอดีตลงไปในส่วนลึกของจิตใจดังเช่นช่วงแรกๆที่หลุดพ้นจากนรกบนดินนั่น

เมื่อสติกลับมาครบผมก็เริ่มวางแผนการเพื่อจะหนีในหัวคร่าวๆทันทีงานนี้คงไม่มีพระเอกขี่ม้าขาวเหมือนในละคร ดังนั้นต้องช่วยตัวเองเท่านั้น

เมื่อเริ่มใจเย็นเรี่ยวแรงที่เหือดหายก็เริ่มกลับมา ผมนั่งรวบรวมแรงกายและแรงใจอยู่ที่เดิมโดยแกล้งทำเป็นหวาดกลัวกับไอ้บ้าที่ยังคงพูดจากระทบเสียดสีอยู่ที่เดิม

เหอะ!เก่งแต่ปากเหมือนเดิม อย่างนี้คงไม่ยากเท่าไหร่ที่จะหนีออกไปจากที่นี่

เวลาผ่านไปแล้วราวสิบนาที ผมเริ่มเมื่อยที่จะต้องนั่งอยู่ท่าเดิมโดยแกล้งทำเป็นหวาดกลัวเต็มที คงต้องทำให้ไอ้บ้านี่มันหยุดพูดได้แล้วกระมัง?

"เฮ้ย!จะหนีไปไหน"ไอ้ถึกที่ยืนคุมอยู่ด้านหลังผมร้องตะโกนด้วยน้ำเสียงล้อเลียนเมื่อผมตัดสินใจยืดขาเพื่อไม่ให้เหน็บกินโดยการทำเป็นถอยร่นหนีไปด้านหลัง

"โถ๋ๆน้องเกล คิดถึงผัวเก่าจนตัวสั่นแล้วหรือจ๊ะ เอ้า!พวกมึงจัดให้น้องเขาหน่อย เอาเหมือนสมัยก่อนนะ"ไอ้xxxเภกเดินถอยหลังออกไปยืนไกลๆถือกล้องวีดีโอความละเอียดสูงเอาไว้ในมือ แล้วให้พวกผู้ชายที่ยืนล้อมรอบเมื่อครู่เดินเข้ามาล้อมรอบผม

บอกแล้วมันเก่งแต่ปาก!

ผมแสร้งลุกขึ้นยืน ข่มความเจ็บของสะโพกแล้วแสร้งทำเป็นลนลานหนี โดยตั้งใจถอยหลังให้หลังของผมชนกับไอ้คนที่ตัวใหญ่ที่สุดในกลุ่มคนเกือบๆสิบนี่...

อย่าให้รู้นะว่าใครจ้างพวกเอ็งมา คอยดูเหอะไปเกินเดือนนึง มันต้องสิ้นทั้งตระกูล!!

"อ๊ะ!"ผมสะดุ้งกับสัมผัสของผิวเนื้อยุ้ยๆไขมันที่ด้านหลัง รู้สึกขนลุกขนพองด้วยความขยะแขยงจนรู้สึกอยากขย้อนของเก่า แต่เพื่ออานาคตที่ดีกว่า ผมจึงทำได้แค่เพียงอดทน กัดฟันหันไปเผชิญหน้ากับก้อนไขมันเดินได้

"อั่ก!"เมื่อถึงจุดๆหนึ่งที่วงล้อมแคบพอ ผมก็จัดการจิ้มมือที่พนมเป็นรูปดอกบัวตูมเข้าบริเวณระหว่างซี่โครงทั้งสองสองข้ามบริเวณใต้ราวนมสุดแรง จนก้อนไขมันเดินได้ทรุดฮวบหน้าเขียวผมจัดการวิ่งผ่านช่องว่างออกมาในระหว่างที่ทุกคนยังคงตกตะลึงแล้วจึงกระโดดถีบขาคู่ผลักให้ร่างใหญ่โตล้มพับไปโดนพวกเดียวกันเองเพื่อสร้างความชุลมุน

ดูเหมือนที่นี่การคุ้มกันไม่ได้สูงมากนัก ผมจึงดอดหนีออกจากประตูโกดังร้างแห่งหนึ่งได้ไม่ยาก แต่ปัญหาถัดมามันอยู่ที่จะกลับไปหาคุณศรอย่างไร?

ผมหันรีหันขวางและเลือกที่จะวิ่งไปทางซ้ายซึ่งมืดกว่าทางขวาที่มีแสงไฟส่องสว่าง ผมวิ่งเท้าเปล่าอย่างไม่คิดชีวิตนึกขอบคุณที่เมืองไทยมันร้อนไม่งั้นเสื้อเชิ้ตบางๆตัวเดียวที่ผมใส่อยู่นี่คงทำให้ผมหนาวตายได้ภายในสามชั่วโมง

กลิ่นชื้นๆเหมือนน้ำลอยอวลอึงอยู่รอบๆกายให้ได้รู้ว่าทางที่กำลังวิ่งไปนั้นคือแม่น้ำ ผมเร่งฝีเท้ามองหาโกดังที่ค่อนข้างลับตาเพื่อเข้าไปหลบพักผ่อนในวันนี้ รอให้ร่างกายพร้อมอีกครั้งแล้วพรุ่งนี้ค่อยหาทางหลบหนีอีกรอบ

และไม่นานผมก็พบ โกดังที่ค่อนข้างอยู่ในมุมลับตาเพราะมีตู้คอนเทนเนอร์หลายตู้ตั้งบังเอาไว้ ผมถอดต่างหูแบบห้อยยาวๆ ที่ติดมาตั้งแต่เมื่อคืนออกจากใบหู ยืดตะขอโค้งงอให้เป็นเส้นตรงและเริ่มงัดแงะแม่กุญแจ

ผมใช้เวลาไม่นานนักแม่กุญแจอันเขื่องก็มาอยู่ในมือของผม ฝีมือยังไม่ตกแฮะโชคดีชะมัด!

เสียงประตูโกดังที่เปิดดังเอี๊ยดอ๊าดทำให้อดระแวงไม่ได้ว่าจะมีใครได้ยิน เมื่อประตูมีขนาดพอที่จะลอดเข้าไปได้ผมก็รีบลอดเข้าไปและงับประตูปิดทันที

แม่กุญแจถูกล็อกอีกครั้งจากด้านในเพื่อกันไม่ให้คนด้านนอกเข้า และเป็นการเตือนเมื่อมีคนคิดจะเปิดประตูโกดัง

เมื่อประสาทเริ่มรู้สึกผ่อนคลายเพราะคิดว่าสถานที่ที่ตนเองอยู่ปลอดภัย ร่างกายของผมก็พลันรู้สึกหนักอึ้ง เมื่อยล้าไปทั้งตัว ผมฝืนใจลากสังขารของตัวเองขยับเข้าไปอยู่ในมุมมืดเบียดแทรกเข้าไปในช่องว่างระหว่างตู้คอนเทนเนอร์แล้วจึงทรุดตัวลงนอน

ผมหลับตาลง ปล่อยให้น้ำตาที่เพียรกลั้นมานานไหลออกมา ความกลัวที่เคยกดลงไปในเบื้องลึกย้อนกลับมาอีกครั้งเมื่อร่างกายเหนื่อยล้าและจิตใจบอบช้ำ

น่าแปลกเมื่อในชั่วขณะหนึ่งที่กำลังทรมาณ ผมกลับนึกถึงอ้อมกอดของคุณศรขึ้นมา นึกถึงใบหน้านิ่งๆในมาดของประธานบริษัท นึกถึงความอบอุ่นของอุ้งมือใหญ่....

ผมว่าผมคงบ้าไปแล้วที่รู้สึกปลอกภัยมากขึ้นเมื่อหลอกตัวเองว่า อีกไม่นานคุณศรก็คงจะมาช่วย...

ผมมันบ้าเกินไปจริงๆที่ให้ใครคนหนึ่งเข้ามามีผลต่อสภาวะจิตใจได้มากเช่นนี้ ทั้งๆที่รู้อยู่ว่าคนที่สามารถทำให้ผมมาอยู่ในสภาพแบบนี้ได้มีเพียงคนเดียวเท่านั้น

การ์ดของคุณศรหนาแน่นมากแม้จะอยู่ในคอนโดก็ตาม การ์ดของคุณศรแบ่งออกเป็นสามชุด ชุดหนึ่งอยู่เฝ้าคอนโด อีกชุดติดตามระหว่างคุณศรออกไปทำงานหรือทำธุระและชุดสุดท้ายคือเฝ้าออฟฟิศ

ดังนั้นการที่คนนอกจะเข้ามาป้วนเปี๊ยนถึงขนาดกดกริ่งห้องของนายจ้างของบอดี้การ์ดกว่าครึ่งร้อยคอยจับตาดุอยู่ จึงสามารถเรียกได้ว่าเป้นไปไม่ได้...

แล้วใครกันล่ะที่จะทำเรื่องพวกนี้...นอกจากคนในด้วยกันเอง!

ยิ่งคิดผมก็ยิ่งรู้สึกหนาวเหน็บจนต้องขดตัวแน่น น้ำตาที่แทบไม่เคยไหลกลับทะลักออกมาจนเริ่มรู้สึกแสบตา ผมพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้เมื่อนึกขึ้นได้ว่าอาจจะมีคนได้ยินมันเข้า

ผมร้องไห้อยู่นานจนรู้สึกว่าแสงตะวันเริ่มคล้ยลง ห้องที่มืดอยู่แล้วเริ่มมืดกว่าเดิมจนมองไม่เห็นสิ่งใด

และตอนนั้นเอง...ที่ประตูโกดังเปิดออกอย่างแช่มช้า....


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

อดใจไว้ มันมาม่าไม่นานหรอก อิงเริ่มแง้มอดีตของน้องเกลแล้วค่ะ หึหึหึ :z1:

ตอนหนาเราจะจัดเต็มอดีตค่ะ อิอิ

เริ่มรู้สึกรึยังเอ่ยว่าความสัมพันธ์ของพระนางเริ่มเปลี่ยนไปแล้ว... :กอด1:

มีใครพอจะเดาเรื่องที่จะเกิดต่อไปออกมั๊ยเอ่ย

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ!!

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

แล้วพบกันเมื่อชาติต้องการ!! :bye2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 03-06-2012 19:59:35

กรี๊ดดดด

มาแล้วววววว :m3:

ปอลอ  ใครจะโผล่มาอีกล่ะเนี่ย  ขอให้เป็นคุณศร ที่เถอะ :call:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 03-06-2012 20:02:41

โอ๊ย สงสารเกลอ่ะ อิสองพี่น้องมันจ้างมารึป่าวเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: skyberry ที่ 03-06-2012 20:04:08

 :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 03-06-2012 20:12:02

=[]=

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 03-06-2012 20:13:48

 :a5: ว่างๆ กลับไปอ่านอีกรอบ ถึงรู้ว่าเป็นแฟนเก่าเกล  ไหงมันเก่งขนาดไปเอาตัวเกลมาได้หละนี้ ?  ถ้าจะมีคนใหญ่คนโตหนุนหลังแหงม ดูจากพฤติกรรมไม่น่าจะเป็นเจ้านายคนได้นะ  :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 03-06-2012 20:21:05

 :o12: :o12:

สงสารน้องเกล


 :z6: :z6: ไอเชี่ยเภกนรกส่งมรึงมาเกิดจริงๆ


แต่เราไม่เชื่อว่า คุณศรจะทำ เดาว่า เลขาอีกคน รึเปล่า


หวังว่าคุณศรจะไม่ทำให้ผิดหวัง

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 03-06-2012 20:33:34

อันตรยรอบตัว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 03-06-2012 20:36:39

  :serius2:ใครจะมาช่วยไหม. แต่แอบรู้คำตอบยุในใจ :m15:





เดวจาพาพวกไปรุมกระทืบพี่ชายเกลมันยุแถวไหนนนนนนน :fire:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 03-06-2012 21:24:21

คุณศรมาช่วยน้องเกลด่วน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gumrai3 ที่ 03-06-2012 21:38:38

 :fire: :fire:ใครกันบังอาจทำน้องเกลได้ :o12:

หวังว่าจะไม่ใช่ศรนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 03-06-2012 21:48:38

น้องเกลลลลลล  :sad4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 03-06-2012 21:49:01

 :serius2: :serius2: :serius2: :serius2: :serius2:
คุณศรช่ายไหมที่เปิดเข้ามา

ขอให้ใช่ๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 03-06-2012 22:00:12

ขอให้รอดปลอดภัยเถอะ แค่อดีตของเกลก็บอบช้ำพออยู่แล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-06-2012 22:01:26

โฮ่ยย
น่าสงสารเกลจัง
เป้นกำลังใจให้ และรอติดตามต่อไปค่าา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 03-06-2012 22:19:34

ค้างงงงงงงงงงงงง    สั้นไปๆๆๆ   พี่เกลๆๆๆๆๆ

แงแง  สงสารพี่เกล ง่า   (ไอ้)คุณศรไปไหนนนนน

การ์ดห่วยๆๆๆ   แง่มๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 03-06-2012 22:21:42

อะไรอ่าาาาาาา ไหนว่าลอกจากด้านใน แล้วมันเปิดได้ไง??

แล้วๆๆๆ ตกลงคนในเปนหนอนบ่อนไส้? หวังว่าคงไม่ใช่คุณศรนะ T^T

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 03-06-2012 22:46:19

=[]=!! ใครเปิดประตู๊~!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 03-06-2012 22:58:53

ทำไมถึงทำกับฉันด้ายยยยยย    ใครอะเป็นหนอนน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 03-06-2012 23:02:58

มันมี2คนที่จะเปิดประตู
' ตัวร้าย ' กับ ' พระเอก '  :a9:

แต่ดูทรงละคนแต่งชอบใจร้ายอ่ะ
ตัวร้ายแหงๆ  :m21:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 03-06-2012 23:09:50

กรี๊ดดดดดดดดดด เกลจ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา
ค้่างง่าาาาาาาาาาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 04-06-2012 10:46:45

รีบๆมาต่อนะ :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 04-06-2012 16:20:23

ไนท์ติ้งเกล !!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 04-06-2012 21:17:43

มาช่วยเร็วๆ ช้ามากเดี่ยวจะโดนงอนไปหลายวันนะท่าน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: taltal020441 ที่ 04-06-2012 22:26:29

อ๊ายยยยยย

ใครเปิดประตู!!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 04-06-2012 23:19:54

 :กอด1:สงสารเกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 04-06-2012 23:35:44

พี่เภกนี่เป็นใครอะ
และอย่าบอกนะว่าคนที่มาเปิดโกดังเป็นพี่เภกอะ
รับไม่ได้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: boyza_Casanova ที่ 04-06-2012 23:42:24

มาต่อเร็วๆนะครับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 04-06-2012 23:48:11

^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 04-06-2012 23:54:07

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: plbb.poy ที่ 06-06-2012 13:16:29

ค้างงงงงง ใครเปิดประตู
ฮืออออออออ คุณศรหรือป่าวว
สงสารเกลอ่า อยากรู้จังว่าเกิดไรขึ้น
อดีตมันต้องเจ็ปปวดมากแน่ๆ
T_____________T

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: piing fuen ที่ 06-06-2012 21:59:41

เรื่องนี้ปมเยอะจริงๆๆ น่าติดตามตลอดทุกฉากก ยังหวังว่ารี่คงไม่ใช่แผนของคุณศรนะ ที่จ้างพี่เภกมา น่าสงสารเกลอะ ดูหวาดกลัวกะอดีตอะ คุณศรคงไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอกมั้ง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 09-06-2012 00:54:58

ชอบมากเลย  :pighaun:

แล้วจะติดตามนะ มาต่อไวๆจ้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 10-06-2012 17:45:25

ตอนที่ 20 [part 1]


ไม่นึกเลยจริงๆว่าจะเจอกับคนคนนี้เอาในที่แบบนี้ได้...

ไม่นึกเลยจริงๆว่าตัวเองจะเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้...

ไม่นึกเลยจริงๆ...ว่าความรู้สึกแบบนี้จะยังหลงเหลืออยู่ด้วย....

"ขอโทษนะ"

ไม่นึกเลยจริงๆว่าเพียงแค่คำขอโทษสั้นๆแค่นี้กลับทำให้หัวใจได้พองโต...

"ต่อไปจะดูแลให้ดี...เพราะงั้น...หยุดร้องไห้เถอะนะ..."

ผมคง...บ้าไปแล้วใช่ไหม??


ครึ่งชั่วโมงก่อน

"อั่ก!"เสียงประตูเปิดและเสียงคนทำให้ผมกลั้นสะอื้นไว้ในลำคอลุกขึ้นให้ตัวเองอยู่ในที่ที่พร้อมที่จะหนีมากที่สุด ประสามหูและตาทำงานอย่างหนักในการจับการเคลื่อนไหวของอีกฝ่าย

บ้าจริง!ผมก็ลืมไปได้ว่ามันมีประตูหลังอีก เฮ้อ..

"ฉันเคยเตือนแกแล้วนะว่าอย่าคิดจะหักหน้าฉัน!"เสียงตวาดดังขึ้นทำเอาผมสะดุ้งรีบกลั้นลมหายใจอย่างรวดเร็วพร้อมเงี่ยหูฟังบทสนธนา

"..."

"บ้าเอ๊ย!ไม่คิดจะพูดอะไรเลยรึไง"

"..."

"แกมัน!! ฮึ่ม!"เสียงพูดหยุดลงพร้อมกับเสียงทำร้ายร่างกายที่ดังอย่างต่อเนื่อง ดังอยู่นาน...จนผมนึกผวาไอ้คนโดนซ้อมท่าทางจบงานนี้คงเจ็บหนัก

เสียงเท้ากระทบวัตถุที่ชื่อได้ว่ามนุษย์เริ่มเงียบลงท่าทางฝ่ายซ้อมจะเหนื่อยหรือไม่ก็ฝ่ายโดนซ้อมหมดสติ...จะแบบไหนก็ดีแต่ช่วยออกไปเร็วๆได้ไหมชาวบ้านจะหลับจะนอน

และแล้วความหวังของผมก็เป็นจริงเมื่อฝ่ายคนซ้อมฮึดฮัดปิดประตูดังโครมออกไปในที่สุดโดยท่าทางจะทิ้งคนที่โดนซ้อมปางตายเอาไว้ที่นี่...

รอบข้างตอนนี้มีเพียงความเงียบงันและเสียงอึงอลของพัดลมดูดอากาศ คนที่ถูกซ้อมก็เงียบเสียยิ่งกว่าอะไรดี เงียบราวกับไม่มีชีวิตแล้ว....

ปัง!!

ผมสะดุ้งเมื่อคนที่ผมนึกว่าไม่มีชีวิตแล้วทำเสียงดังขึ้นพร้อมสบถออกมาอย่างหงุดหงิด เอ๊ะ เสียงคุ้นๆแฮะ...

อืม...คนที่บาดเจ็บจากการซ้อมไม่น่าจะมีแรงมากพอจะต่อกรกับคนที่ร่างกายเกือบแข็งแรงแถมสมองปรอดโปร่งได้หรอกกระมัง หากผมเดินเข้าไปซัดเขาเค้นคอเขาว่าตอนนี้ผมอยู่ที่ไหนพร้อมทางออกอย่างละเอียดจากนั้นค่อยจัดให้ให้สลบ ลอกคราบ แล้วหนีออกไปท่าทางจะดี...

คิดได้ดังนั้นผมจึงก้าวขาออกไปช้าๆย่องเบาๆแบบกลัวอีกฝ่ายจะได้ยินไปตามทางที่มีเสียงการกระทบกระทั่งกันของสิ่งที่คาดว่าเป็นร่างกายมนุษย์กับคอนเทนเนอร์

แต่ยังไม่ทันจะเข้าใกล้จนสามารถจับทุ่มได้เสียงการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วก็พลอยทำให้ผมชะงักไปเสียก่อน

"ใคร!"

เสียงทุ้มดังอยู่เบื้องหน้าของผมพร้อมมือแข็งแรงที่บีบรัดคอจนแทบหายใจไม่ออก ผมเบิ่งตากว้างตกใจที่มีมนุษย์สามารถเคลื่อนไหวได้รวดเร็วราวกับหายตัว...

ความมืดและเงาจากคอนเทนเนอร์ทำให้ผมมองเห็นหน้าของเขาไม่ชัดและเขาเองก็คงมองเห็นหน้าผมไม่ชัดเช่นกัน

ผมเริ่มสำลักด้วยแรงบีบที่มากขึ้นเรื่อยๆจนร่างกายตอบสนองอัตโนมัติโดยการพยายามดึงมือของอีกฝ่ายออก แต่ด้วยเรี่ยวแรงที่ต่างกันมาก...ทำให้มันไม่เกิดผลอะไรเลย

มือแข็งแรงข้างนั้นดันให้ผมเดินออกไปในส่วนที่มีแสงสว่างส่องลงมาบ้าง ผมเองก็ได้แต่เดินถอยหลังไปเรื่อยๆงุนงงเล็กน้อยที่จู่ๆแรงบีบที่มือก็คลายลง

แต่แล้วก็เข้าใจเมื่อใบหน้าของเจ้าของเรี่ยวแรงมหาศาลปรากฏตรงหน้า...

ไม่น่าเชื่อจริงๆว่าคนอย่างเขาจะมาอยู่ที่นี่ได้...

"คุณศร?!"ผมรู้สึกแข้งขาอ่อนแรงความเหนื่อยอ่อนเริ่มประดังโถมเข้าใส่ผมอีกครั้ง ความรู้สึกหวาดกลัวทั้งหลายถูกส่งออกมาเป็นน้ำตาไหลรินอาบแก้มผมอย่างเงียบงัน

วินาทีนี้ผมลืมความคิดแง่ร้ายเดิมๆทั้งหมดที่เคยคิดเอาไว้ก่อนหน้านี้ไปจนหมด โถมตัวเข้าหาที่พึ่งเพียงคนเดียวที่ผมไว้ใจมากที่สุดในที่นี้

ขอร้องไห้หน่อยเถอะ!ร้องให้พอ แล้วผมจะไม่ร้องอีก...จะกลับไปเข้มแข็งเหมือนเดิม เหมือนที่เคยเป็นตลอดมา...

ผมไม่อาจทราบได้ว่าผมร้องไห้ไปหนักขนาดไหนและหลับไปตอนไหน แต่แรงกอดที่อบอุ่นปลอบโยนที่โอบรัดผมอยู่นี้มันทำให้ผมสบายใจพอที่จะหลับลึกๆได้

คำพูดสุดท้ายที่ผมจำได้คือ

"ขอบคุณ...ที่ยังอยู่ตรงนี้"

ช่างเป็นคำพูดที่ตีความยากจริงๆ!



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

เนื่องจากอิงเพิ่งรู้ว่ามันมีอะไรตกๆหล่นๆเยอะ ดังนั้นจึงตัดสินใจแบ่งตอนที่ยี่สิบออกเป็นสองส่วนค่ะ!!

แต่รอกันนิดนะ ขอตัวไปปั่นงานก่อน พาร์ทหน้าจะได้รู้และว่าคุณศรแกมายังไง และอาจจะมีอดีตของเกล แต่เดี๋ยวต้องดูอีกที

ขอบคุณ kimmania ค่ะที่ช่วยเตือนว่าอิงลืมอะไรไป
ถ้างานเสร็จเร็วจะมาต่อให้ค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 10-06-2012 17:50:37

 :pig4:    มากสั้นๆรอตอนต่อไปค่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 10-06-2012 18:24:59

 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 10-06-2012 19:54:02

อ้ากกกกกก  งง  จ้า  อะไรยังไง   งง  จ้าาา

เหอๆๆๆๆ  ใครซ้อมใครยังไง งง 

พี่เกลรอดแล้วววว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kimmania ที่ 10-06-2012 22:50:24

ปะติดปะต่อเรื่อง ม่ายล่าย อั๊ว หละงง เราเข้าใจถูกใช่มะที่คุณศรถูกซ้อมหนะ แต่ไหงถึงถูกซ้อมได้อะ ?? 
ตกลงคุณศรเป็นผู้ใดกันเน้อ ...    แต่เดี๋ยวก่อนนะ "ตอนหนาเราจะจัดเต็มอดีตค่ะ อิอิ" ไม่เห็นมีอดีตเลยอะ หรือเรามาอ่านเร็วเกินไป
นอ..   :z2:  รอต่อไปจ้า  ชอบคู่นี้   :mc4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 19 UP 100%] 03/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 10-06-2012 23:05:06

แล้วคุณศรมายังไงละนี่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 12-06-2012 20:37:12

มาอัพซะงงเลย รีบนำมาภาค2 มาด่วน>_<

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 12-06-2012 20:41:07

ว๊าว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 12-06-2012 20:53:58

รอจ้่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 12-06-2012 21:16:37

ค้างงงงงง TT'

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 12-06-2012 21:21:20

งงอะ  รออ่านค้าบบ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 12-06-2012 21:38:55

ทรมานคนอ่าน ค้างงงง่ะ  :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 12-06-2012 21:41:59

รอออออออ

มาต่ออออ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 12-06-2012 21:55:02

บอกตรงๆ งง


คุณศรโดนซ้อม  :m28: :m28:

รีบมาต่อไวๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 12-06-2012 22:02:48

เอ๊ะยังไงคุณศรมาได้ไงอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 12-06-2012 22:13:50

รอดแล้ววววววววววววววววววววววววว เย่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 12-06-2012 22:19:51

รอเฉลยที่มาที่ไป

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 12-06-2012 22:25:16

กำลังสนุกเลย รอ Part II นะคะ
คุณศรมาที่นี่ได้ยังไง? แล้วใครที่ซ้อมคุณศร? และ ......... ?????????????????? 
มีคำถามผุดขึ้นมากมายเหลือเกิน รอคนแต่งมาเฉลยนะคะ
อย่างน้อยตอนนี้ เกลก็อยู่ในอ้อมกอดคุณศรล่ะนะ อุ่นใจละ :impress2: :impress2:

 ขอบคุณค่ะ
บวกๆ มาต่อไวๆนะคะ
 :L2: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: SoN ที่ 12-06-2012 22:28:08

^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: dezzetoeiiz ที่ 12-06-2012 23:04:21

 :z3: มันช่างน่าสงสัย นี่มันอะไรกัน ตกลงใครซ้อมใคร ทำไมพี่ศรมาอยู่ตรงหน้าเกลได้ละหนอ
เรื่องมันชักจะพันกัน มีปมมากมาย และเหมือนจะซูปเปอร์เนเจอรัลด้วยหรือเปล่า
อย่างน้อย ให้เกลอยู่กับพี่ศร เราก็วางใจในระดับหนึ่ง
สงสารเกลจริงๆ มีปมชีวิตเยอะ  :m15:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 12-06-2012 23:26:43

เริ่มจะงงและ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 13-06-2012 00:14:16

ทั้งค้าง และ ทั้ง งง  :confuse:

ตกลงมันอะไร ยังไง หว่า

เอาเป็นว่า รอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 13-06-2012 00:45:24

คุณศรโดนซ้อม :m28: :m28:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: 111223 ที่ 13-06-2012 03:08:44

ตกลงใครซ้อมใคร? คุณศรโดนซ้อม?
เกลน่าสงสารมากๆเลย โชคดีที่มาเจอกัน
ชอบประโยคที่บอกว่า 'ต่อไปจะดูแลให้ดี...เพราะงั้น...หยุดร้องไห้เถอะนะ...'
หวานสุดๆไปเลย เฮ้ออ ค้างมากๆ มาต่อเร็วๆน๊า

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 13-06-2012 06:27:30

ครจยังงก็ช่งรู้ต่ว่กลรอด ต่รก็ดว้ล้วล่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: wews ที่ 13-06-2012 07:31:56

งง :really2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-06-2012 08:09:16

รอตอนต่อไปนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 13-06-2012 18:30:49

มายังไง อะไร
งง 5555
รอมาเฉลยละกันนะคะ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 13-06-2012 19:06:19

ตอนที่ 20 part 2


ผมคิดว่าตอนนี้ผมกำลังฝัน...

เพราะมันไม่มีทางเป็นไปได้แน่ๆที่ผมจะกลับมาเห็นห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นบุหรี่และสารเสพติดอย่างกัญชาได้อีก

ผมกำลังฝันอยู่แหงๆ...!

'เกลวันนี้มีเพื่อนพี่มาสามคนนะ เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ'ผมละสายตาออกจากเพดานห้องแล้วหันกลับไปมองยังต้นเสียง ไอ้พี่เภกยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมรอยยิ้มอ่อนโยนที่ผมรู้มาตลอดตั้งแต่เริ่มคบกับมันว่ามันเสร้งทำ...

แต่เคยได้ยินไหม ความรักทำให้คนตาบอด ผมเองตอนนั้นก็เป็นอย่างนั้นเช่นกัน

'อืม...'

ผมหันกลับไปมองที่เตียงนอนกว้างที่ตนคุ้นเคยดี ภาพตัวเองในอดีตของผมนอนอยู่บนนั้นด้วยท่าทางราวกับหุ่นกระบอก...

'อีกครึ่งชั่วโมง เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ'รอยยิ้มอ่อนโยนนั้นฉีกกว้างขึ้นจนเกือบเรียกได้ว่าแสยะยิ้ม พอหมดธุระกับผมในตอนนั้นเภกก็ออกจากห้องไปโดยไม่ลืมที่จะล็อกห้องอย่างแน่นหนา...ไม่ได้สนใจเลยสักนิดว่าร่างที่นอนอยู่บนเตียงจะเป็นตายร้ายดียังไง

'ฮึก'ตัวผมในอดีตพลิกตัวนอนหงาย น้ำตาที่เพิ่งหยุดไหลไปเมื่อไม่กี่นาทีก่อนไหลออกมาอีกครั้งจากดวงตาบวมแดง ผมในตอนนั้นพยุงร่างผอมโซขึ้นจากเตียงที่เลอะเทอะไปด้วยคราบอะไรต่อมิอะไร...ของใคร..หลายๆคน

ผมมองเห็นคราบสีขาวกับสีชมพูบริเวณขาอ่อนของตัวเองได้อย่างชัดเจน สงสัยคงเป็นช่วงที่'เพื่อน'ของไอ้พี่เภกมาหา'ผม'ที่ห้องบ่อยๆ

เสียงน้ำจากในห้องอาบน้ำดังซู่ซ่าเพียงไม่นานร่างโซเซของผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำเช็ดตัวลวกๆด้วยผ้าที่กองอยู่บนพื้นจากนั้นก็เดินไปกระชากผ้าปูเตียงที่โสมมออก

ร่างของผมเดินเอาผ้าปูที่นอนไปยัดใส่ถุงขยะก่อนจะนำมันไปทิ้งไว้ในตู้เก็บเสื้อผ้าที่มีเสื้อผ้าเพียงชุดเดียวอย่างลวกๆพร้อมหยิบผืนใหม่ออกมาปูเตียงขนาดคิงไซส์

ตัวของผมในตอนนั้นทิ้งตัวลงไปนอนบนเตียงนุ่มเพื่อพักผ่อนครั้งสุดท้ายก่อนที่'เพื่อนๆ'พวกนั้นจะมากัน

มานั่งนึกตอนนี้ ผมก็แทบจะลืมแล้วจริงๆว่าความรักครั้งแรกของผมมันเกิดขึ้นมาได้อย่างไร จำได้คร่าวๆว่า ผมไปเรียนปริญญาตรีใบที่สองในมหาลัยรัฐแห่งหนึ่งตอนนั้นผมอายุได้สิบหกสิบเจ็ดเองมั้งเรียนๆไปแล้วเภกที่ตอนนั้นจำได้ว่าเป็นรุ่นพี่ที่ป็อปปูล่าห์คนหนึ่งก็เข้ามาจีบ

เขาดีกับผมมาก ไปรับไปส่งระหว่างคอนโด(ที่ผมจะมาอยู่บ้างเมื่องานยุ่งๆปกติผมจะกลับไปที่บ้านใหญ่)คอยพาไปกินข้าว และที่สำคัญ...เขามอบรอยยิ้มอ่อนโยนให้ผมเสมอเขาเข้าใจผมเสมอไม่ว่าจะเรื่องอะไร สำหรับคนที่มีปมด้อยในเรื่องครอบครัวอย่างผมเรื่องพวกนี้จึงทำให้ผมใจอ่อนตกหลุมรักเขาเข้าจริงๆอย่างช่วยไม่ได้

ดังนั้นไม่นานเราก็คบกันเป็นแฟนและผมก็เสียซิงไปหลังจากนั้นเกือบปี พอผมตกเป็นของเขาทั้งตัวและหัวใจแล้ว ผมก็เริ่มพบว่าเภกไม่เหมือนเดิม...เขาเริ่มห่างเหินกับผม เริ่มไปมีคนอื่นเหมือนอย่างที่ใครหลายๆคนเคยเตือนผมด้วยความหวังดี เริ่มไม่ยิ้มให้ผม และเริ่มที่จะ...ข่มขู่ผมแบบเนิบๆ และนั่นเป็นช่วงเดียวกันกับที่ผมรู้สึกโดดเดี่ยวจนหนีออกจากบ้าน ตอนนั้นอายุ 18 ได้มั้ง

ด้วยความที่ผมยังเด็ก เป็นเหมือนนกในกรงทองที่ไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไรมากนักพอเขาขู่เข้าว่าจะไม่รักถ้าไม่ทำตามที่เขาบอกก็กลัวจนยอมทำตามที่เขาต้องการทุกอย่าง

ตอนนั้นมีคนบอกผมว่าเงินไม่ได้ซื้อได้ทุกอย่าง

'ส่วนเซ็กซ์น่ะเหรอ!ยิ่งแล้วใหญ่! มันไม่สามารถแลกเปลี่ยนกับอะไรได้เลย นอกจากประวิงเวลาให้ยาวออกไป!'

ตอนนั้นผมก็ไม่เชื่อหรอก จนกระทั่งเขาเริ่มกระทำการ 'กักขังหน่วงเหนี่ยว'และ'ข่มขืน'

เภกเริ่มพาคนรู้จักมาหาความสุขจากร่างกายผมที่มันบอกว่า'เอาเท่าไหร่ก็ยังแน่น'ช่วงแรกๆก็มาทีละคน อาทิตย์ละครั้งสองครั้ง พอเห็นว่าผมยังไม่หลวมมันก็เริ่มพามาบ่อยขึ้นและเยอะคนมากขึ้น...มากที่สุดก็เกือบโหลเลยมั้ง นั่นเป็นช่วงที่ทำให้ผมเกิดอาการติดเซ็กซ์ ไม่มีไม่ได้จนเภกต้องหามาให้ผมทุกวัน แต่ถ้าถามว่าประโยชน์อยู่ที่ใคร...มันก็อยู่ที่ไอ้เภกนั่นแหละ นั่งนับเงินวันหนึ่งๆไม่ต่ำกว่าห้าหมื่น!!ส่วนผมข้าวยังกินไม่ครบสามมื้อด้วยซ้ำ!

นึกแล้วก็สมเพชตัวเองที่อ่อนแอยอมให้เขาหลอกเอาได้

ความเจ็บปวดจากอดีตรุกล้ำเข้ามาในจิตใจอย่างไม่อาจห้ามได้ น้ำตาแห่งความโศกเศร้าและเจ็บแค้นไหลออกมาอย่างหยุดไม่อยู่

'เกล...'

'เกล!!'

'ตื่นสิ!...เกล!!'

เสียงของใครคนหนึ่งเหมือนดังแว่วๆมาจากที่ไกลๆเสียงทุ้มๆเนิบๆติดจะร้อนรนที่สามารถทำให้น้ำตาของผมหยุดไหลไปได้

ผมรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นชนิดหนึ่งที่ผมไม่ได้สัมผัสมานานมากแล้วที่โอบอุ้มผมเอาไว้ ให้ความรู้สึกอบอุ่น..ปลอดภัยเหมือนเวลาที่แม่กอดผมตอนเด็กๆไม่มีผิด

"ฮัมมิ่ง..."

ชื่อของแม่ผม ฮัมมิ่งเบิร์ด ชื่อที่ผมไม่ได้เอ่ยมานานมาก...จนเกือบจะลืมไปแล้ว

'ตื่นได้แล้วเกล ตื่นขึ้นมาจากฝันร้ายเถอะนะ...'ในขณะที่ผมตกอยู่ในภวังค์เสียงทุ้มเดิมก็ดังขึ้นอีกครั้งพร้อมความอบอุ่นบางๆบนริมฝีปาก

ผมหลับตาลง ปิดเปลือกตามองภาพตนเองในอดีตเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนที่สติจะวูบไป

"เกล..."ผมลืมตา ตื่นขึ้นมาผมพร้อมน้ำเสียงโล่งอกของคุณศรที่กำลังโอบกอดผมเอาไว้"ฝันร้ายเหรอ"ไม่รู้ผมคิดไปเองรึเปล่าแต่น้ำเสียงของเขาดูจะอ่อนโยนกว่าปกติอยู่มาก

"ก็นิดหน่อยครับ"น้ำเสียงแหบแห้งที่เปล่งออกมาทำเอาผมแทบไม่เชื่อหูว่านี่คือเสียงของผมจริงๆ แถมไอ้อาการเจ็บคอและปวดเมื่อยตามตัวนี่อีก...อย่าบอกนะว่า...

"เธอเป็นไข้น่ะ"คุณศรเฉลยในสิ่งที่ผมสงสัย พร้อมขยับตัวปลดอ้อมแขนออกเมื่อเห็นว่าสติของผมกลับมาเต็มที่แล้ว

"หืม?"ไม่รู้ว่าผมคิดอะไร พอคุณศรกำลังจะถอยหลังกลับไปนั่งในอีกมุมหนึ่งเพื่อให้ผมได้เหยียดแขนขา มือของผมก็เหมือนกระตุก เอื้อมไปจับเสื้อเชิ้ตของคุณศรเอาไว้แน่นแถมยังไปมองเขาเหมือนจะอ้อนเมื่อเขาหันกลับมาด้วยความสงสัยอีกต่างหาก

ฉ่า!!

ผมรู้สึกได้เลยว่าอณุหภูมิบนใบหน้าเพิ่มขึ้นสูง...ไม่ใช่ว่าจากอาการไข้ แต่เป็นเพราะความเขินอายที่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆต่างหาก!!

"หึ.."ไม่รู้ว่าผมตาฝาดไปรึเปล่า เมื่อกี้ผมแอบเห็นเขายิ้มขบขันใส่หน้าผมด้วย!!

"เอ่อ...จะว่าไปแล้ว คุณศรมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงล่ะครับ?"ด้วยความเขินผมจึงถามคำถามออกไปขัดตาทัพทันทีหลังจากคุณศรนั่งลงใกล้ๆผมแล้ว คุณศรหน้าเปลี่ยนไปแว๊บหนึ่งก่อนจะกลับมานิ่งอย่างเดิม

"กลับไปห้องปล้วใครบางคนดันไม่อยู่ที่ห้องน่ะสิ ข้าวต้มก็ไม่ได้กิน"ผมยังมุ่นหัวคิ้วแล้วมันเกี่ยวอะไรกับโดนเขาซ้อมแล้วจับโยนเข้ามาในนี้?

"ก็พอฉันรู้ว่าพี่ชายฉันเป็นคนบงการเรื่องนี้ ทางเดียวที่จะเข้ามาในเขตนี้ได้ก็คือให้'เจ้าถิ่น'เขาพาเข้ามายังไงล่ะ "คุณศรกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ เขาลงทุนจริงๆเพื่อจะมาช่วยเลขาที่ถูกพี่ชายลักพาตัวไปนึกไม่ถึงว่าจะยอมเจ็บตัวจากการโดนซ้อมด้วย"แต่นึกไม่ถึงว่าเธอจะหนีมาอยู่ในนี้ด้วยเท่านั้นเอง"

ผมถอนหายใจ แปลกจริงทำไมผมต้องรู้สึกโล่งอกด้วยที่คุณศรไม่ได้เป็นคนสั่ง'จัดการ'กับผม

งานนี้ท่าทางยัยอริสาจะมีเอี่ยวด้วยไม่มากก็น้อย อย่างที่ผมเคยบอกไปแล้ว อริสาสามารถ'สั่ง'การให้พี่ชายของคุณศรทำอะไรก็ได้ตามใจหล่อน

เล่นแรงจริงๆยัยนี่ สงสัยจะต้องจัดการขั้นเด็ดขาดเสียแล้วสิ...

"คิดอะไรอยู่หือ?"ผมสะดุ้งหันไปยิ้มบางๆให้กับคุณศร ถือโอกาสเอนตัวลงไปซบอกกว้างที่มีรอยช้ำม่วงเป็นจ้ำๆจากการโดนซ้อมตามที่ใจเรียกร้องให้เหตุผลกับตัวเองว่าที่ทำแบบนี้เพราะผมปวดหัวและอยากนอนมาก...

"ปวดหัวเหรอ?"ผมพยักหน้าหงึกๆบนแผงอกล่ำๆของคุณศรแอบแมยิ้มน้อยๆเมื่อมือหนาลูบเบาๆบนกลุ่มผมของผม"งั้นก็หลับเถอะ...อยู่ตรงนี้ไม่มีใครทำอะไรเธอได้แน่นอน"

ผมหลับตาลง ซึมซับความรู้สึกอบอุ่นเอาไว้ในใจและค่อยๆดิ่งลงสู่ห้วงนิทราอีกครั้งด้วยความเพลียจากพิษไข้

สงสัยจัง ว่าอกคนอื่นๆจะอุ่นเหมือนอกคุณศรรึเปล่านะ?


 

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ดราม่าเล็กน้อยแต่พอดีและตบท้ายด้วยการเติมน้ำตาลหนึ่งถังลงไปในมาม่าที่อืดได้ที่... :z1:

ตอนนี้อิงยังไม่ได้รีไรท์ค่ะ เพราะฉะนั้นสำนวนอาจจะแปลกๆไปบ้าง และอาจจะมีคำผิดเยอะ ถ้าเจออะไรแปลกๆก็บอกได้ค่า!

ตอนนี้หายงงกันไปบ้างรึยังจ๊ะว่าคุณศรมาได้ไง

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ!!


 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 13-06-2012 19:10:43

โถ่วว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 13-06-2012 19:17:32

เภค ความเลวนำโด่งมาแต่ไกล อยากรู้ว่าจะเจอจุดจบยังไงเลยค่ะ

อ่านแล้วสงสารเกล T_____________T

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rinia ที่ 13-06-2012 19:20:40

ดีจัง  รอตอนต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 13-06-2012 19:22:34

สงสาร เกลจัง :sad4: :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 13-06-2012 19:57:51

คุณศร กับ เกลกำลังปลูกดอกรักกันช่วงม่าม่าอ่ะ

ไม่รู้จะเศร้าตอนต้นหรืออมยิ้มตอนท้ายดี

แต่ขอบคุณคนแต่งมากๆค่า :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 13-06-2012 19:58:32

 :z6: :z6: :z6:

ไอ้เชี่ยเภก แมร่งมรึงยังเป็นคนอยู่รึเปล่า  :angry2: :angry2: :angry2: :angry2:



ขอบคุณพี่ศร ที่ตามมาช่วยน้อง โอย ค่อยโล่งอก ว่าแต่พี่ศรก็ลงทุนน่าดูนะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 13-06-2012 20:17:36

แล้วพี่ชายคุณศรรู้จักพี่เภกอะไรนั่นด้วยหรอน่ะ??

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 13-06-2012 20:26:45

ชีวิตเกลน่าสงสารจริงๆ ไม่ติดโรคมาก็ดีเท่าไหร่แล้ว

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 13-06-2012 20:55:01

ศรมนมก อีอิงนี่ริ่มออกลยล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 13-06-2012 21:14:06

รีบๆมาต่อนะคะ :D :D

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 13-06-2012 21:15:35

 :z6: :z6:กระโดดถีบด้วยความแค้น. เลวจริงๆเลย :fire:




อยากได้แบบคุณศรสักคนจังเลย :impress2:

ขอบคุณนะค่ะ :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 13-06-2012 21:19:18

อดีตของเกลมันช่าง .....
ไร้คำบรรยาย สงสารจริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 13-06-2012 21:19:52

เพิ่งได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ สนุกมาก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 13-06-2012 22:48:07

โอ้ยยยย คุณศรรรร หวานเว่อร์

กริีดดดดดดดด

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 13-06-2012 22:51:12

รู้สึกเหมือนช่วงนี้จะมาสั้นๆนะเนี่ย
หวานเจี๊ยบเลยตอนนี้ อิอิ :impress2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 13-06-2012 23:01:55

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 13-06-2012 23:53:37

พี่เกลฆ่ามันโลดดด  อริสาแกกล้าทำพี่เกลของชั้น 

แอบหวานแอบดราม่า  สงสารพี่เกลอ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 1 UP 100%] 12/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 13-06-2012 23:55:37

กระจ่างแจ้งแล้วค่ะ คุณศรเป็นห่วงเกลเลยตามมาช่วยนี่เอง หวานซ๊าา..กลบดราม่าหมดเลย
รู้สึกว่าตอนนี้เกลจะไม่ใช่เลขาส่วนตัวอย่างเดียวแล้วนะเนี่ีย คุณศรทำเกินความเป็นเจ้านายไปเยอะเลย อิอิ  :kikkik: :kikkik: :kikkik:
ว่าแต่ คุณศรรู้ความเป็นมาของเกลรึยัง??? ว่าครอบครัวเกลก็ใช่ย่อยน๊าา...

ขอบคุณค่ะ รอตอนต่อไปนะคะ  :myeye: :myeye: :myeye:
บวกๆ เป็นกำลังใจให้คนแต่งค่ะ
 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: -west- ที่ 14-06-2012 00:15:42

คุณศรต้องให้ชีวิตใหม่เกลนะ
เกลเจอเรื่องแย่ๆมาเยอะแล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 14-06-2012 00:37:45

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 14-06-2012 04:03:26

อ่านไป อ่านมา ชอบอีกแล้ว ติดอีกแล้ว
แล้วมาต่ออีกนะ
รักคนเขียน สู้ สู้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kangteuk1995 ที่ 14-06-2012 16:25:29

ชอบเกลอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 14-06-2012 19:24:13

จัดการเอาคืนให้สาสมเลยเกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 14-06-2012 21:22:04

คุณศรลงทุนมาก
สงสารเกล TT'

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 14-06-2012 21:51:34

จัดการคุณพี่ไปด้วยเลยก็ได้นะน้องเกล ข้อหามาขัดขวางความสุขของน้องชาย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 14-06-2012 22:09:08

คุณศรน่ารักอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: taltal020441 ที่ 14-06-2012 22:44:16

อ๊าาาาา

สงสารเกลอ่าาา
TT

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 15-06-2012 00:00:03

 :a5:ยังงงๆอยู่จะพยายามทำความเข้าใจค่ะ ว่าคุณศรยอมถูกพามาซ้อม แต่รู้จักไอ้เภกมั้ย ??

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: catwander ที่ 15-06-2012 00:27:05

ทุกอย่างยังเป็นเงื่อนงำดำมืด

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 15-06-2012 10:38:07

เหมือนจะหวานนิดนิดนะเนี้ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 17-06-2012 02:26:12

5555555+   ไปวนอ่านตั้งกะต้นมาจนถึงตอนปัจจุบัน

อ่านแล้วอยากให้ถึงตอนพี่เกลเอาคืนไวไว  555555+

มันคงเป็นอะไรที่สะใจมากกก  5555555+

พี่เกลเท่ห์มากกกก  55555+

ส่วนคุณศร นายไม่ใช่คนอะ  5555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 17-06-2012 10:51:29

สนุกอ่ะชอบ ^^ ลึกลับดีจิง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ♥lvl♀‘O’Deal2♥ ที่ 17-06-2012 15:31:57

เจิมไว้อ่านต่อ * -*

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 21-06-2012 23:07:52

รอรอรอ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: sanfran ที่ 22-06-2012 20:29:34

รอกันต่อไป

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: pronpailin ที่ 23-06-2012 21:30:27

สรุป เกล อ่ะ เป็นแพะ รับบาป แต่ว่า อิตาพระเอกเราดันรู้ความจริง แล้วประมาณว่า
แอ๊บเอาตัว เกลมาไว้ข้างกาย แต่ที่แท้คือ หลงรักเกลตั้งแต่แรกเห็น ชิมิ ชิมิล่ะ
แต่ว่า จะเกิดอะไรขึ้นกับเกลอีกไหม สงสารเกลอ่ะ ที่ต้องโดนไอ้สารเลวรุมโทรมอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gikzii ที่ 23-06-2012 23:22:23

เกลจัดการเลย เอาให้เละ :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 24-06-2012 02:56:33

เภกอะไรนั่นใจร้ายมาก ๆ เลย ทำแบบนั้นกับเกลได้ยังไง แล้วครอบครัวเกลนี่ยังไงกันนะ เกลท่าทางจะเริ่มชอบศรนะนั่น ศรก็ดูจะเริ่มมีใจให้เกลเหมือนกันนะนั่ีน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 25-06-2012 00:39:16

อยากฆ่า อีพี่เภก  :13223: :13223:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aft22423 ที่ 25-06-2012 20:01:27

รอฉันรอเธออยู่~ สู้ๆนะค่ะ แต่ตอนนี้อยากอ่านพี่ศรกับสาว(?)เกลต่อและ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 20 part 2 UP 100%] 13/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 26-06-2012 21:04:54

ตอนที่ 21


หิวชะมัดเลย....

โครกกก

ผมกุมท้องที่ส่งเสียงประท้วงของตัวเองเอาไว้ทันทีหลังจากที่ตื่นขึ้นมาเพราะความแสบกระเพาะ ถ้าจำไม่ผิดผมไม่ได้กินข้าวครั้งสุดท้ายก็มื้อเย็นของเมื่อวันก่อน แถมกินไปไม่มากด้วยสิ

โครก....

"หิวเหรอ?"เสียงทุ้มดังขึ้นเหนือหัวพร้อมลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดลงมาที่ขมับ ผมหน้าม้าน ขยับซุกหน้าลงกับอกของคุณศร"งั้นสงสัยเราต้องรีบออกไปหน่อยแล้วล่ะมั้ง"เขาถอนหายใจ ขยับตัวลุกขึ้นพร้อมพยุงผมให้ลุกขึ้นด้วย"ไว้กลับไปแล้วจะอธิบายให้ฟัง"

ได้ข่าวว่าผมไม่ได้ถามเลยสักคำนะครับ....

เหมือนเขาอ่านสายตาผมออก ใบหน้านิ่งๆนั่นจึงส่งรอยยิ้มขำขันมาให้

"ก็ฉันดันลากเธอเข้ามาก็ต้องรับผิดชอบสิถูกมั๊ย?เพราะฉะนั้นเธอจำเป็นจะต้องรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น"

ไม่รู้ทำไม แต่ผมรู้สึกเหมือนหัวใจมันฟีบลงนิดหน่อยพอได้ยินคำว่ารับผิดชอบ...

คุณศรเริ่มเดินออกไปทางประตูหน้าของโกดังที่ซึ่งผมเข้ามาก่อนจะล้วงโทรศัพท์กดส่งข้อความหาใครบางคน...

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นว่ากุญแจของประตูหน้าถูกล็อกจากด้านใน และเริ่มคลายหัวคิ้วลงเมื่อเห็นตั่งหูคุ้นตาในสภาพบิดๆเบี้ยวๆนอนแอ้งแม้งอยู่บริเวณนั้น

เขาไม่แยแสต่อแม่กุญแจที่ล็อกอยู่ จัดการถีบแรงๆเปรี๊ยงเดียวประตูใหญ่ทั้งบานพร้อมแม่กุญแจก็เปิดอ้าออกอย่างง่ายดาย

ผมกลืนน้ำลาย คนอะไรมันจะแรงเยอะได้ขนาดนั้น....

ภายนอกโกดังที่มืดสนิทนั้นมีรถตู้นิรภัยคันใหญ่จอดอยู่เปิดแสงไฟส่องสว่างพร้อมที่จะออกเดินทางทุกเมื่อจอดอยู่เมื่อเห็นดังนั้นคุณศรก็ไม่รอช้าจัดการลากผมเข้าไปในรถตู้คันนั้นอย่างรวดเร็ว

ทันทีที่ประตูปิดสนิทลง รถตู้ก็เริ่มแล่นออกจากที่และค่อยๆไต่ระดับความเร็วขึ้นเมื่อออกมาถนนใหญ่แล้วรู้สึกว่าขาออกมามันจะเรียบง่ายเสียเหลือเกิน...

"ช่วยดู'ทาง'ด้วยนะ ขอฉันนอนสักหน่อย"คุณศรเอ่ยเสียงงัวเงียๆก่อนจะพิงเบาะหลับไปอย่างรวดเร็ว ได้ข่าวว่าเพิ่งนอนไปไม่ใช่รึครับ ง่วงนอนขนาดนั้นเชียว??

แต่ก็นั่นแหละครับ ผมจะทำอะไรได้นอกจากทำตามคำสั่งของเขา อย่าลืมสิทุกคนผมเป็นลูกจ้างกึ่งทาสของเขานะ...

"เฮ้อ"เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ผมก็อดถอนหายใจออกมาไม่ได้

ชีวิตผมคงเรียบง่ายต่อไปเรื่อยๆหากผมไม่ตอบรับงานจากรัตน์ในวันนั้น ไม่น่าเลยจริงๆแฮะ...

ผมนั่งคิดเรื่อยเปื่อย เหม่อลอยอยู่สักครู่ก็มีอันต้องสะดุ้ง เมื่อบ่ารับรู้ถึงน้ำหนักที่กดทับลงมาพร้อมกับความจั๊กจี้ที่ต้นคอไม่ใช่อะไร หัวคุณศรนั่นเองครับดูท่าเขาจะเพลียมากอยู่เพราะหัวตกลงมาขนาดนี้ยังไม่รู้ตัว

ด้วยความปวดไหล่และเบาะที่ผมกับคุณศรนั่งอยู่มันเป็นเบาะยาวสามที่นั่ง ผมจึงค่อยๆพยุงหัวของคุณศรย้ายเอามาไว้บนตักที่มีเพียงปลายเสื้อเชิ้ตบางๆของผมแทนแล้วช่วยจัดท่าทางให้สบายมากขึ้น

ผมลอบสังเกตุคนขับรถไปพลางๆว่ามีท่าทีน่าสงสัยหรือไม่สลับกับการมองสำรวจนอกรถ มองหาความผิดปกติไม่แน่ว่าบางทีอาจจะมีพวกนั้นตามมาก็ได้ไม่เช่นนั้นคุณศรคงไม่บอกให้ผมคอยระวังตัวเอาไว้ในระหว่างที่เขางีบหรอก

และไม่นานผมก็พบครับ รถเก๋งสีดำติดฟิลม์ทึบแสงที่ผมสังเหตุมาได้ระยะหนึ่งแล้วว่าตามมาอย่างผิดสังเกตุด้วยระยะห่างเท่าเดิม ไม่มีการแซงแม้ถนนจะโล่ง

"คุณครับ ใต้เบาะมีอุปกรณ์ที่อาจจำเป็นต้องใช้อยู่ครับ"ผมพยักหน้ารับ แต่ก็ยังไม่หยิบอุปกรณ์ที่ว่านั่นขึ้นมาแต่เลือกที่จะนั่งเฉยๆสังเกตุการ์ณไปเรื่อยๆมากกว่า

เส้นทางบนถนนเริ่มเป็นส่วนที่ผมคุ้นเคยแล้วครับคาดว่าอีกไม่นานคงจะถึงคอนโดที่ผมพักอาศัยอยู่แน่นอนว่ามีการ์ดคุ้มกันอยู่พอตัว

แต่ก็นั่นแหละครับใช่ว่าพวกนี้มันจะไว้ใจได้ที่ไหน...ในเมื่อผมถูกจับตัวมาในขณะที่กำลังอยู่ในคอนโด

เจ็บแล้วจำคือคนเจ็บแล้วทนคือควายครับ...

ดูเหมือนคนขับรถคนนี้จะยังไม่โปรพอสินะ....

ผมลอบยิ้มมองกริยาที่ลอบมองผมพร้อมเหงื่อตกอย่างขำขัน ท่าทางจะถูกเขาบังคับจ้างมาอีกต่อหนึ่ง ใต้เบาะคงมีอะไนสักอย่าง ยาสลบ ยาพิษหรืออะไรก็ตามที่จะทำให้คนที่ได้รับมันหมดสติโดยง่าย แต่ที่ผมไม่เข้าใจคือ ทำไมต้องใช้วิธีอ้อมค้อมแบบนี้ด้วยทั้งๆที่ความจริงงแล้วใช้กำลังเลยออกจะง่ายกว่า

แต่ก็นั่นแหละช่างมันก่อนตอนนี้ผมควรที่จะเตรียมตัวได้แล้วเพราะทันทีที่ลงจากรถความปลอดภัยจะกลายเป็นศูยน์ทันที!

ผมลอบสะกิดปลุกคุณศรเพื่อให้เขาเตรียมตัวซึ่งดูคุณศรจะเข้าใจความหมายที่ผมต้องการจะสื่อทางสายตาดี เขาจึงทำเป็นแกล้งหลับต่อ และรอให้ผมให้สัญญาณ

ท่าทางคุณศรจะตั้งใจแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วกระมัง ทำเป็นหลับลึกเพื่อให้อีกฝ่ายประมาทเพราะพวกเขาเข้าใจว่าคนที่อันตรายมีเพียงคนเดียวคือคุณศร โชคร้ายที่คิดผิดเพราะผมเองก็อันตรายไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่ากันเลยแม้แต่นิดเดียว!

"อ่ะ...ถึงแล้วครับ"ผมพยักหน้าแกล้งทำเป็นปลุกคุณศรอีกรอบก่อนจะดันคนตัวโตที่แกล้งทำเป็นงัวเงียได้อย่างสมจริงออกไปนอกรถตู้ จากนั้นพวกเราก็พากันเดินเข้าไปในคอนโดซึ่งบรรยากาศแปลกไปกว่าทุกวัน

แต่ผมแกล้งทำเป็นไม่สนใจบ่นอิดออดกับคุณศรว่าอยากพักผ่อนแล้วแล้วเดินขึ้นลิฟต์ไปทันที ผมที่แกล้งจับมือคุณศรไว้จนถึงตอนนี้สบตากันชั่วครู่ แล้วสะกิดนิ้วเป็นจังหวะส่งรหัสมอสไปเตรียมแผนการ

'เอาไงต่อครับ'

'เราจะไปอยู่ที่อื่นชั่วคราวก่อน ต้องแน่ใจว่าปลอดภัยจนกว่าจะจัดการทั้งหมดเรียบร้อย'

ผมพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงรับรู้และส่งซิกเนลไปอีก

'คิดเอาไว้หรือยังจะไปไหน'

'คิดแล้ว แต่ดูท่าคงใช้ไม่ได้แล้ว อันตรายเกินไป'

'งั้นไปที่ของผมแล้วกัน'

'อืม'

ผมถอนหายใจพลันในหัวก็นึกถึงคอนโดส่วนตัวบนพื้นที่ส่วนตัวของผมสถานที่ซึ่งปลอดภัยอย่างแน่นอน100%ไม่ค่อยอยากจะกลับไปเท่าไหร่แต่ก็คงจะไม่มีทางเลือก

ติ๊ง!

ผมกับคุณศรจูงมือกันเดินออกมานอกลิฟต์และกำลังเดินไปบนทางเดินยาวที่เงียบสงบจนน่าประหลาด ผมเหลือบสายตามองไปยังทางออกสู่ลานจอดรถซึ่งแอบเห็นบุคคลน่าสงสัยยืนเฝ้าอยู่สองคนพร้อมอาวุธ ในหัวก็พลันคิดคำนวนวิธีหลบหนีที่ดีที่สุดในตอนนี้ไปด้วย

อาวุธที่ผมมีอยู่ในมือตอนนี้คือมีดเล็กสองเล่มคมกริบที่คุณศรยื่นให้ในรถ ถ้าผืนร่างกายหน่อยก็น่าจะจัดการได้ไม่ยาก

เมื่อตัดสินใจได้แล้ว ผมก็สะกิดเตือนคุณศรซึ่งกำลังมองมาทางผมอยู่พอดี เขาขมวดคิ้วนิดหน่อย ส่งสายตาเป็นเชิงห้ามปรามอย่าเพิ่งให้ผมลงมือ

ผมกำลังจะส่งสายตาเป็นคำถามกลับไป แต่คุณศรก็ขยับเสียก่อน...

ร่างกายกำยำปล่อยมือออกจากมือผมพร้อมผผลักให้ลงไปหมอบก่อนจะเริ่มวิ่งเคลื่อนไหววูบวาบไปตามมุมต่างๆของคอนโดที่ผมเห็นว่ามีคนแอบซ่อนอยู่ผมกลืนน้ำลายช่างเป้นการเคลื่อนไหวที่ไร้ที่ติราวกับคนที่ถูกฝึกฝนมาให้เป็นมือสังหารมากกว่าที่จะเป็นนักธุรกิจ....

"ไป!"

ไม่มีเวลามานั่งฟุ้งซ่านมากนักผมหยัดตัวขึ้นยืน วิ่งตามร่างคุณศรซึ่งนำไปทางลานจอดรถให้ไวที่สุดโดยพยายามเลิกที่จะสนใจแอ่งเลือดที่เนืองนองอยู่บนพื้นพรมที่ผมเพิ่งจากมา...

คุณศรวิ่งตรงไปยังรถที่จอดอยู่ในมุมอับแห่งหนึ่งเป็นรถยุโรปสีบลอนด์ที่หาได้ทั่วไปตามท้องถนนจากนั้นก็ทาบมือลงบนพื้นที่ตรงกระจกมองข้างฝั่งคนขับ

แสงสีเขียวสว่างวาบขึ้นมาครั้งหนึ่งก่อนจะดับลงไปพร้อมๆกับเสียงล็อกของรถที่เด้งขึ้น คุณศรเปิดประตูและเข้าไปนั่งฝั่งคนขับทันทีผมจึงต้องเร่งวิ่งไปเข้าที่ประตูข้างคนขับ

พอผมเข้ามาในรถเรียบร้อยแล้วร่างสูงโปร่งก็เหยียบคันเร่งมิดพุ่งออกไปจากที่จอดแคบๆมืดๆอย่างรวดเร็ว

"ยังไม่ต้องถามอะไร เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง"ผมถอนหายใจคากเชฟตี้เบลท์ให้เรียบร้อยแล้วคอยบอกทางคุณศรเป็นระยะๆดูเหมือนว่าเราจะสลัดพวกที่ตามมาได้แล้ว...ถ้าไม่ถูกจับได้เสียก่อนที่จะเข้าไปในเขตของผมแล้วล่ะก็ยังไงก็ไม่มีปัญหา

"สัญญาแล้วนะครับ เล่าให้ผมฟังด้วย"ความจริงก็ไม่ได้อยากจะสอดรู้สอดเห็นอะไรหรอกครับ...

"อืม"

แต่...

ดูเหมือนผมจะเหยียบเข้ามายุ่งกบอะไรที่ไม่ควรยุ่งอย่างเต็มตัวเสียแล้วเนี่ยสิ...



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ตอนนี้ยังไม่ได้อีดิทเลยจ้า :laugh:ปั่นเสร็จก็รีบเอามาลงเลยอาจจะมีแปลกๆบ้างอย่าว่ากันนะ

เพิ่งจะมีโอกาสได้อัพอิงป่วยจ้าไม่สามารถลากสังขารและสมองอันเหนื่อยล้ามาอัพนิยายได้ :o8:

วันนี้หายดีแล้วเลยรีบมานั่งแต่ง

ตอนนหน้าจะเข้าสู่เชฟเฮ้าส์ของน้องเกลกันแล้วจ๊ะ เฉลยซะทีว่าคุณศรนี่มันยังไงๆไหงโดนตามล่าได้

เพราะฉะนั้น...อย่าเพิ่งถามอะไร

'รออ่านตอนต่อไปแล้วจะรู้เองจ้า'

แต่ถ้างงอะไรก็ถามได้เลยนะ ถ้าไม่ลืมจะตอบให้จร้า

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่า

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 26-06-2012 21:20:33

เป็นเรื่องซับซ้อนซ่อนเงื่อนดีแท้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 26-06-2012 21:29:26

ค้างจังอ่ะ
คุณศรว่าไม่ธรรมดาอยู่แล้ว ยิ่งไม่ธรรมดามากขึ้นไปอีกนะเนี่ย
แต่ในที่สุดก็มาต่อแล้ว ขอบคุณมากๆนึกว่าจะดองแล้วนะนี่ ฮ่าๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tiamo_jamsai ที่ 26-06-2012 21:36:44

 o22หวังว่าจะไม่มีอาไรที่เลวร้ายนะ คุณศรสู้ๆ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 26-06-2012 21:40:37

มบบค้งอีกล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 26-06-2012 21:46:56

ดีใจมากกกกกก   ตอนเข้ามาแล้วเห็นว่าอัพแล้ววว  5555++


ไอพวกประมาทพี่เกลตายไปซะ  555555+


คุณศรกินอารายเป็นอาหารอะเนี่ย  หล่อ เก่ง อึด  เท่ห์  5555555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 26-06-2012 22:18:37

มาาาแล้วววว ฮ่าๆ
 หลังจากหายไปนาน
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: NOoTuNE ที่ 26-06-2012 22:41:23

ซับซ้อนสุดดดดดดดดดๆๆๆ

แต่สนุกมากกกกก  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 26-06-2012 22:58:44

รอตอนต่อไป ลุ้นจริงๆเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 26-06-2012 23:21:12

กำลังมันส์เลยค่ะ อยากรู้ทุกอย่างด้วยคน

มาต่อไวๆนะคะ รอค่ะ

คิดอยู่เหมือนกันค่ัะ ว่าคนแต่งหายไปไหนน๊าาา
ไม่สบายนี่เอง รักษาสุขภาพนะคะ
คนอ่านเป็นห่วง :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 26-06-2012 23:36:56

จะไปคอนโดนของเกลกันหรือนั่น แล้วพี่ชายศรอะไรนักหนาเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 27-06-2012 00:03:04

สู้ๆนะเกล คุณศรและรวมถึงคนเขียนด้วย :ped149:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 27-06-2012 00:42:01

มันขึ้นเรื่อยๆแล้วววว

วุ้ววววววว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 27-06-2012 01:44:21

เกิดอะไรขึ้นอ่าาาา

แต่ว่าจะได้รุ้จักเกลมากขึ้นล่ะนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 27-06-2012 05:01:06

แต่ละคนอันตรายทั้งนั้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 27-06-2012 11:27:45

 :L2:ส่งให้คนแต่ง
ขอเดาว่าคุณศร ก้อเป็นมนุษย์ประดิษฐ์ เหมือนกัน :m20:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Lilyrum ที่ 27-06-2012 12:40:46

อ่านตอนต่อไปแล้วจะรู้

รออ่านๆ  :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Ali$a฿eth ที่ 27-06-2012 15:47:38

`>///////< bill billl

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 27-06-2012 17:38:35

รอฉากหวานๆ 555" แต่แบบนี้ก็มันส์ดี

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 27-06-2012 21:48:33

บู๊สุดติ้ง อ่ะ ไม่ธรรมดา อ๊าห๊า ไม่ธรรมดา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 28-06-2012 10:48:29

มาต่อไวๆนะคับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 28-06-2012 19:57:18

กำลังมันส์เลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 28-06-2012 21:13:50

ติดตามตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 28-06-2012 22:15:11

อ่านไปอ่านมาสนุกจัง :)

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 29-06-2012 19:00:40

ชอบเลยจ้า 

ปล. รู้สึกว่าปมเยอะมากเลยอ่า


[attachment deleted by admin]

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 29-06-2012 20:02:15

แหม...มันมีปริศนานะเนี่ย จะรอต่อไป  :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 30-06-2012 08:52:35

รอจ้ารอๆ :call:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 01-07-2012 09:34:11

รออออออออออออออออออออออออออ
รออออออออออออออออออออออออออ
รออออออออออออออออออออออออออ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 01-07-2012 14:35:18

รอตอนต่อไปจ้า  :3123:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 01-07-2012 15:42:29

รอตอนต่อไปค่ะ ลุ้นๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: krouy ที่ 02-07-2012 20:18:31

พึ่งมาอ่านนะค่ะ แต่แค่พึ่งอ่านหนูก็ติดเรื่องนี้งอมแงมแล้ว ชอบนายเอกลุค แบบพี่เกลมากๆๆเลย ยังไงขอติดตามเรื่องนี้ด้วยคนนะค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 21 UP 100%] 26/06/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 07-07-2012 14:40:22

ตอนที่ 22


ผมคิดผิดรึเปล่านะ ที่เลือกกลับมาที่นี่?

"ยินดีต้อนรับค่ะท่าน ทางเราได้เตรียมห้องเอาไว้เรียบร้อยแล้ว เชิญท่านขึ้นไปได้เลยค่ะ"หญิงสาวสุดสวยในชุดพนักงานต้อนรับรีบจ้ำออกมาจากเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ทันที หล่อนยื่นคีย์การ์ดมาให้ผมแล้วตรงดิ่งไปกดลิฟต์อย่างว่องไว

กระฉับกระเฉงสมกับที่เป็นคนของบ้านใหญ่จริงๆนะ...

ทั้งๆที่ปกติแล้ว คนที่แต่งตัวล่อแหลมแถมยังสกปรกมอมแมมอย่างผมไม่น่าจะถูกปล่อยให้เข้ามาได้ ดูเหมือนระบบรักษาความปลอดภัยของที่นี่ยังดีอยู่การอบรมพนักงานเองก็ยังคงเข้มงวด

ผมขยับยิ้มอย่างพอใจ แล้วจึงเดินนำคุณศรที่คงเอาไว้ซึ่งสีหน้านิ่งๆไม่ได้มีท่าทีตกอกตกใจอะไรกระความอลังการของสถาณที่ ไปที่ลิฟต์แยกเฉพาะ..สำหรับผมเพียงคนเดียว

"ต้องการอะไรโทรลงมาได้ตลอดนะค่ะ"เธอโค้งหลังให้เบาๆในขณะที่ผมเข้าไปลิฟต์

"ช่วยจัดอาหารมาให้สองชุดด้วย"ผมสั่งเธอ เป็นการทดสอบกลายๆว่าที่แห่งนี้ยังคงเป็นที่ของ'ผม'อยู่แน่หหรือไม่ เพราะมีเพียงคนที่ถูกอบรมมาโดยคนสนิทของผมเท่านั้นที่จะรู้ว่าควรจัดอาหารอะไรมาให้ผมในเวลาที่ผมสั่ง'อาหาร'

"ค่ะ"เธอขานรับ พร้อมๆกับประตูลิฟต์ที่ปิดลง

ความเงียบน่าอึดอัดกระจายอยู่ทั่วทุกอณูของลิฟต์หรู พวกเราต่างมองสบตากันในกระจก แต่กลับไม่มีใครพูดอะไร

"ไม่ยักรู้ว่าเธอเป็นเจ้าของคอนโดหรูใจกลางเมือง"ในที่สุดเขาก็ทักผมขึ้นมา นัยย์ตาของเขามีแววขบขันอะไรบางอย่างที่ผมเองก็อ่านไม่ออก

"ก็...นะครับ"

อืม...ทุกท่านฟังไม่ผิดหรอกครับ ผมเป็นเจ้าของคอนโดหรูนี้จริงๆ แล้วถ้าจะถามว่าคุณศรรู้ได้อย่างไร ก็คงจะเป็นเพราะ...มีคนรู้จักของเขาแนะนำที่นี่ให้กระมังครับ

ที่นี่คือ TNG คอนโด คอนโดหรูใจกลางเมืองที่มีบรรยากาศและอากาศที่ดีราวกับอยู่ต่างจังหวัด คอนโดแห่งนี้มีเพียงสิบห้าชั้น ซึ่งเปิดขายเพียงห้องในชั้นหนึ่งถึงสิบสี่ แต่ละชั้นมีสองห้อง ราคารวมๆอยู่ที่ราวๆสี่สิบล้านขึ้นไป ที่นี่รับเพียงเงินสด ไม่มีการผ่อน ชั้นสิบห้า เป็นที่อยู่ของเจ้าของคอนโดซึ่งนานๆทีจะเข้ามาพักสักครั้ง

สถาณที่แห่งนี้ขึ้นชื่อเรื่องความปลอดภัยเป็นอันดับต้นๆของโลก ดังนั้นจึงมีมหาเศรษฐีมากมายยอมจ่ายสดงดเชื่อเพื่อห้องเพียงห้องเดียวของคอนโดแห่งนี้

ดังนั้นคอนโดแห่งนี้จึงเรียกได้ว่ามีคนสำคัญอาศัยอยู่มากพอสมควร หากเกิดอะไรขึ้นกับที่แห่งนี้ ไม่แน่ว่าเศรษฐกิจโลกอาจจะหยุดชะงักลงก็เป็นได้

ติ๊ง!

ลิฟต์เปิดขึ้นที่ชั้น 15 เบื้องหน้าของผมเป็นประตูบานใหญ่ซึ่งข้างๆมีช่องเสียบคีย์การ์ดและใส่รหัส

ผมกดจิ้มเลขอย่างรวดเร็วพร้อมเสียคีย์การ์ดทันทีก่อนประตูจะอ้าเปิดออกเองอัตโนมัติ

"ห้องใหญ่ดีนะ"เบื้องหลังบานประตูคือห้องห้องโถงกว้างรูปวงกลมที่มีเพียงของประดับตกแต่งห้องเล็กน้อย และแชนเดอร์เลียอันใหญ่ โดยตรงกลางห้องคือบันไดวน และตามผนังห้องมีประตูห้องต่างๆอยู่มากมาย

ผมเดินนำคุณศรไปยังประตูทางด้านซ้ายซึ่งเป็นห้องรับแขก นั่งคุยกันที่นี่น่าจะสะดวกมากกว่า

"ทีนี่ก็เล่าให้ผมฟังได้แล้วครับ"ผมทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาสีแดงกำมหยี่ ผายมือไปยังโซฟาฝั่งตรงข้ามซึ่งยังว่างอยู่

"อืม...ก่อนอื่นก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะที่ลากเธอเข้ามาในเรื่องงี่เง่าของตระกูลแบบนี้"คุณศรที่นั่งลงเรียบร้อยแล้วโค้งหัวขอโทษผมด้วยสีหน้านิ่งๆ ก่อนจะโงหัวขึ้นมา แล้วอธิบายด้วยเสียยงเรียบเฉื่อยๆ

"ครอบครัวของฉันมีกิจการหลายอย่างในครอบครอง สืบทอดต่อกันมาตั้งแต่รุ่นปู่ของปู่มาอย่างมั่นคง แต่แล้วพอถึงคราวพ่อของฉัน เขากลับบริหารงานผิดพลาด จนถึงกับทำให้ทางเราเสียงบริษัทในเครือไปถึงเกือบครึ่งหนึ่ง อาจจะเรียกได้ว่าโชคดีก็ได้ที่เขาไร้พรสวรรค์ทางด้านบริหารแต่กลับทำได้ดีในด้านขยายอำนาจด้านมืดของตระกูลเรา

พ่อของฉันเป็นผู้ชายที่มักมาก ชอบคิดว่าตัวเองเป็นจุดศูยน์กลางของโลก และใจร้อน ดังนั้นทันทีที่ตัวเองทำทุกอย่างพัง เขาก็แก้ปัญหาอย่างลวกๆสำหรับด้านสว่าง โดยการกระจายเหล่าลูกชายชูกสาวที่มีเกือบยี่สิบคนของเขาออกไปควบคุมบริษัทเล็กใหญ่ที่ตนเองยังพอมีอำนาจอยู่

แต่อาจจะเป็นเพราะมันใกล้ถึงจุดจบของตระกูลเราด้วยล่ะมั้ง แทนที่ทุกอย่างจะดีขึ้น เหล่าเด็กน้อยผู้ไร้ประสบการ์ณแถมยังโดนกดดันจากทั้งพ่อและบอร์ดบริหารจึงต่างก็ทำล้มเหลวกันไปเสียหมด และสำหรับพ่อแล้วเขาไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเลี้ยงคนไร้ประโยชน์อีกต่อไป อำนาจมืดที่อยู่ในมือจึงออกมาจัดการให้เหล่าพี่น้องของฉันหายไปทีละคนๆ แน่นอนว่าไม่มีใครกล้าออกปาก"

"จนสุดท้ายแล้วมันก็เหลือเพียงไม่กี่คน นั่นก็คือ พี่ชายของฉัน พี่สาวลูกคนเดียวของเมียคนแรก แล้วก็ พี่ชายจากเมียคนสุดท้ายของพ่อ แม่ของฉันเป็นเมียคนที่แปดของพ่อ มีลูกสามคน คนโตที่สุดถูกพ่อเก็บไปแล้วหลังจากทำงานพลาดจึงเหลือแต่ฉันและก็พี่ชาย พวกเราไม่ได้ถูกคาดหวังอะไรมากมายนัก และด้วยเพราะยังเด็กพ่อจึงพรากเราออกจากแม่แล้วส่งไปให้คนด้านมืดดูแลในฐานะ'ผู้คุ้มกันขององค์หญิงน้อยในอนาคต'พร้อมกับพี่ชายจากเมียคนล่าสุดซึ่งดูเป็นคนขี้โรคแต่กลับมีไหวพริบเป็นเลิศ พวกเราถูกฝึกฝนเพื่อเป็นหน่วยคุ้มครองพิเศษให้กับลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของพ่อ ลูกสาวคนแรกที่เกิดกับภรรยาคนแรกของเขา

พอฉันอายุได้ 19 ก็ถูกส่งไปคุ้มครองพี่สาวคนละแม่ของตัวเองในรั้วมหาลัยชื่อดังทันทีพร้อมพี่ชายของฉันจนพวกเราทั้งหมดเรียนจบ พี่สาวก็เริ่มมีส่วนเข้ามาบริหารบริษัทที่พ่อให้ลูกน้องคนสนิทช่วยพยุงเอาไว้ ฉันกับพี่ก็ยังทำหน้าที่เดิม พ่วงคอยช่วยบริหารอย่างลับๆ จนกระทั่งพ่อตายไป ตามจริงอำนาจที่เหลือควรจะตกสู่มือพี่สาวผู้ซึ่งทำอะไรไม่เป็นเลยนอกจากการเที่ยวเล่น แต่ดูเหมือนพี่ชายผู้แสนจะใจร้อนและเก็บกดของฉันจะหมดความอดทนเข้าพอดี..."

"เขายิงพี่สาวทิ้ง ก่อนจะเริ่มแทรกแซงอำนาจทั้หมดให้เข้ามาเป็นของตัวเองโดยมีพี่ชายอีกคนช่วยเหลือในช่วงแรก ก่อนที่เขาจะหายไป ไม่ว่าจะพยายามตามหาเท่าไร นักวางแผนและแฮคเกอร์ชั้นยอดก็ราวกับไม่เคยมีตัวตน ดังนั้นงานทางด้านสว่างที่ตอนแรกจะให้เขาขึ้นเป็นประธานจึงให้พี่ชายของฉันขึ้นแทน"

"แต่เขาเหมือนพ่อไม่มีผิด ถนัดการใช้อำนาจด้านมืดแต่ไม่สามารถบริหารบริษัทที่เป็นด้านสว่างได้ แถมยังหลงผู้หญิงจนโงหัวไม่ขึ้น ฉันจึงตัดสินใจเกลี้ยกล่อมพี่ชายให้ฉันเป็นคนดูแลด้านสว่างและใช้อำนาจครึ่งหนึ่งที่มีอยู่อย่างลับๆคอยสนับสนุนจนในที่สุดพี่ของฉันก็ยอมลงจากตำแหน่งปล่อยให้ฉันเข้ามาดูแลแทน"

"ช่วงนั้นทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดี บริษัทกำลังจะกลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง แต่แล้วปลิงตัวใหญ่ก็เริ่มเข้ามาข้องแวะด้วย อลิสาลูกสาวของไฮโซชื่อดังซึ่งหมั้นกับพี่ชายของฉันอยู่ถอนหมั้นแล้วมาหมั้นกับฉันแทน ตอนแรกฉันตั้งใจจะปฏิเสธเรื่องนี้ เพราะตระกูลของเธอน่ะความจริงใกล้จะล้มละลายเต็มที่แล้ว รับเข้ามาก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร แต่พี่ชายของฉันกลับใช้ความเป็นพี่เป็นน้องตวบคุมฉัน แล้วก็เป็นอย่างที่เธอเห็น อลิสพยายามในการเข้าถึงตัวฉัน แต่ฉันก็กันเอาไว้ในระยะที่เหมาะสมเสมอ แล้วทีนี้จู่ๆฉันก็ดึงเธอเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย อลิสเลยตัดสินใจลงมือขั้นเด็ดขาดโดยใช้อำนาจผ่านทางพี่ชายของฉัน เพราะเธอเข้าใจว่าฉันยังอยู่ภายใต้อำนาจของพี่ชายฉัน"

"แล้วตกลงคุณ...เอิ่ม พี่ศรไม่ได้อยู่ภายใต้อำนาจของพี่ชายแล้ว?"ผมกระแอมเล็กน้อย เมื่อทันทีที่เรียกสรรพนามผิดสายตาคมที่เหม่อลอยเมื่อครู่ก็ตวัดฉับมามองอย่างคาดโทษทันที

"ฉันเป็นไทตั้งแต่แรกแล้วต่างหาก แม้จะยังทำตัวเหมือนอยู่ในอำนาจพี่ชาย แต่มันก็แค่ละคนตบตาเท่านั้นแหละ ฉันกำลังรอโอกาสเทคโอเวอร์ทุกสิ่งทุกอย่างของพี่อยู่"

เลวใช้ได้เหมือนกันนนะนี่ เฝ้ารอแทรกซึมเพื่อหาโอกาสทรยศพี่ในไส้ตัวเอง

"ฉันไม่มีทางเลือกหรอก...ถ้าไม่ทำ อีกไม่นานทุกสิ่งทุกอย่างของพวกเราก็คงจะตกไปอยู่ในมือของอลิสแน่"

ผมพยักหน้าเออออแบบเข้าใจ เรื่องอำนาจเงินๆทองๆมันไม่เข้าใครออกใครจริงๆนั่นแหละบ้านผมเองก็แตกแยกด้วยสาเหตุนี้เหมือนกัน...

"แล้ว...ถ้างั้น หลังจากนี้ พี่ศรคิดจะทำอะไรต่อไปครับ"ก็เล่นประกาศโจ่งแจ้งแล้วนี่ว่าไม่คิดจะอยู่ภายใต้พี่ชายอีกต่อไป ต่อจากนี้ตระกูลของคุณศรคงเกิดศึกภายในขนาดใหญ่ขึ้นแน่ๆ

"รออีกสักสองสามวัน เดี๋ยวทุกอย่างก็จะเรียบร้อยเอง..."คุณศรยิ้มออกมาเล็กน้อยแววตาวาววับด้วยประกายหมายมาด

"งั้นเราก็อยู่ที่นี่กันไปสักสองสามวันแล้วกัน เดี๋ยวผมจะไปดูห้องให้ถ้าหิวน้ำอะไรก็หยิบเอาในตู้เย็นที่มุมห้องนะครับ"

ผมผายมือไปยังมุมห้องที่มีตู้เย็นเล็กๆตั้งอยู่ก่อนจะเดินออกมาเพื่อเข้าไปเช็คว่าห้องไหนสามารถใช้ได้บ้างแต่แล้วก็ต้องชะงัก เมื่อข้อมือถูกคว้าเอาไว้ด้วยมือใหญ่

"มานี่เดี๋ยวสิ"คุณศรกระตุกมือส่งให้ร่างของผมล้มลงแนบลงไปกับอกของเขา สักพักผมก็รู้สึกว่าโลกเอียงวูบ รู้ตัวอีกทีก็ลงไปนอนกอดกับคุณศรอยู่บนพื้นพรมหนานุ่มเสียแล้ว

ผมกำลังจะดิ้นออกแต่เมื่อมองไปแล้วสบตาเข้ากับสายตาประหลาดของคุณศรผมก็มีอันต้องนิ่งงันรู้สึกตัวชาๆอย่างไม่ทราบสาเหตุ

ผมกดหน้าตัวเองลงกับอกคุณศรหลับตาลงนิ่งข่มความรู้สึกร้อนวูบวาบบนใบหน้าเอาไว้ รู้สึกตัวแข็งท่อยังไงพิกลเมื่อมืออุ่นๆลูบเบาๆที่กลุ่มเส้นผม

"ขออีกแปบนะ"เพียงทุ้มเอ่ยอยู่ข้างหูพร้อมลมหายใจร้อนๆที่พัดไปมาบริเวณแก้มให้ขนลุกเล่น

ถึงมันจะทำให้ผมรู้สึกแปลกๆก็เถอะ...

แต่...ให้ตาย! อยู่อย่างนี้ไปอีกสักพักก็ดีเหมือนกันนะ




>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ให้ตาย!!กว่าอิงจะมาลงให้ได้ จะอ้วกออกมาเป็นสายเลือด!!!

ไม่ได้อยากจะมาอัพช้าไปเกือบอาทิตย์นะค่ะ แต่มันยุ่งเหยิงจริงๆช่วงนี้ เลยไม่ได้มาอัพเลย

ขอโทษจริงๆน้า รอปิดเทอมก่อนเถอะ อิงจะมาอัพให้บ่อยๆเลย

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ

ป.ล.แอบสงสัยค่ะว่านิยายของอิงมันสนุกจริงๆเหรอ?คนแต่งเองแต่งไปแต่งมากลับรู้สึกเหมือนมันแปลกๆไม่น่าจะสนุกได้? :o8:


 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 07-07-2012 16:11:01

ครอบครัวศรแปลก ๆ ดีนะเนี่ย พอ ๆ กับครอบครัวเกลนะนั่น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tartar ที่ 07-07-2012 16:22:33

สนุกคะรอเสมอ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 07-07-2012 17:12:41

สนุกสุดยอดเลยค่ะ o13

บางทีเขียนเองอาจจะไม่รู้สึกแต่คนอ่านรู้สึกนะเออ  :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aft22423 ที่ 07-07-2012 17:33:13

กำลังสนุกนะจ้ะ เป็นกำลังใจให้ จ๊วฟๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 07-07-2012 17:49:46

แบบนี้คงไม่เรียกครอบครัว ไม่ใช่พี่น้องกันแล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 07-07-2012 18:10:13

55555
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ
เรื่องกำลังเข้มข้นเลย 55

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: timtam ที่ 07-07-2012 19:29:23

นิยายที่อิงแต่งสนุกน่ะ แม้การเดินเรื่องอาจจะยังมีสะดุดนิดหน่อย แต่เนื้อเรื่องแปลกตัวละครแต่ละตัวเป็นอะไรที่แหวกแนว มันไม่ซ้ำกับเรื่องที่เคยอ่านมา ซึ่งหายากน่ะค่ะคนที่จะสามารถสร้างสรรค์เรื่องราวออกมาได้ไม่เหมือนใคร สู้น่ะค่ะจะรออ่านต่อไป 
สนุกมาก คนที่สามารถถักทอเรื่องราวให้คนอื่นได้อ่านเป็นเรื่องที่สุดยอดมากเลยน่ะค่ะ ^^ o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 07-07-2012 19:45:55

กำลังสนุกเลยค่ะ รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 07-07-2012 19:59:51

สนุกค่า กำลังมันส์เลยเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 07-07-2012 23:02:44

"จนสุดท้ายแล้วมันก็เหลือเพียงไม่กี่คน นั่นก็คือ พี่ชายของฉัน พี่สาวลูกคนเดียวของเมียคนแรก แล้วก็ พี่ชายจากเมียคนสุดท้ายของพ่อ แม่ของฉันเป็นเมียคนที่แปดของพ่อ มีลูกสามคน คนโตที่สุดถูกพ่อเก็บไปแล้วหลังจากทำงานพลาดจึงเหลือแต่ฉันและก็พี่ชาย พวกเราไม่ได้ถูกคาดหวังอะไรมากมายนัก และด้วยเพราะยังเด็กพ่อจึงพรากเราออกจากแม่แล้วส่งไปให้คนด้านมืดดูแลในฐานะ'ผู้คุ้มกันขององค์หญิงน้อยในอนาคต'พร้อมกับพี่ชายจากเมียคนล่าสุดซึ่งดูเป็นคนขี้โรคแต่กลับมีไหวพริบเป็นเลิศ พวกเราถูกฝึกฝนเพื่อเป็นหน่วยคุ้มครองพิเศษให้กับลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของพ่อ ลูกสาวคนแรกที่เกิดกับภรรยาคนแรกของเขา"
ู^
^
เอิ่ม....ญาติพี่น้องคุณศรเยอะมาก ลำดับญาติไม่ถูกกันเลยทีเดียว
คุณศร.....จะทำอะไรเกลอ๊าาาาา   ตัดจบค้าง....มว๊ากกก..... :serius2: :serius2:

ว่าแต่ หลังจากคุณศรเล่าเรื่องตัวเองให้่เกลฟังแล้ว คุณศรไม่อยากรู้เรื่องของเกลมั่งหรอ
จ้องแต่จะจับเกลกินอย่างเดียวเลยน๊าาา....
รู้ว่าคุณศรน่าจะสงสัยที่เกลมีคอนโดฯนี้ และน่าจะรู้ด้วยว่าไอ้ชั้นบนสุดเนี่ยเป็นของเจ้าของเท่านั้น

หรือคุณศรจะกินเกลไป ถามเรื่องที่สงสัยไปล่ะเนี่ย อิอิ  :haun4: (ต้องเตรียมซับเลือดมั้ย?)

+1 ขอบคุณค่ะ
เรื่องนี้สนุกจริงๆนะคะ มีทั้งบู๊ระห่ำ เลือดสาด มีทั้งหวาน มีทั้งบทฮาร์ดคอร์มากมาย
โอ๊ยยย....เลิศไปหมด ปมเยอะอีกต่างหาก ชอบๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 07-07-2012 23:42:13

55555555+   หลงคุณศรแล้วดิพี่เกล  55555+

ว่าแต่คุณศรอายุเท่าไรอะ  5555+

ช่างมีความเหมาะสมที่ลงตัวซะจริงๆ  5555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 08-07-2012 01:02:50

สนุกจ้า o13

รอตอนต่อไป เป็นกำลังใจให้ :3123:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 08-07-2012 01:29:16

สนุกมาก......อ่ารวดเดียวจบ....ติกแล้วอ่ะคับ...เสพย์ติดสมบูรณ์แบบ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 08-07-2012 02:14:57

อันตรายทั้งคู่เลยนะ  เหมาะสมกันอย่างกับกิ่งทองใบหยก ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 08-07-2012 02:51:57

คู่อันตราย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 08-07-2012 04:27:32

บ้านซับซ้อนพอกันเลย น่าจะเข้าใจพื้นฐานของอีกฝ่ายชัดเจนนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 08-07-2012 10:12:53

กำลังมันเลยอ่ะ o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 08-07-2012 10:45:20

เรื่องของพี่ศรเปิดเผยแล้วทีนี้ก็เหลือน้องเกลล่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 08-07-2012 11:06:18

คนแต่งหายไปนานมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก จนต้องกลับไปอ่านย้อนอ่ะ ฮ๋าๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 08-07-2012 11:33:46

 :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[ :-[

สนุกชิงๆเลยยยยยย

เอาอีกกกกกก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-07-2012 11:38:19

รอจ้ารอ :really2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Calo love ที่ 08-07-2012 12:28:37

แปะไว้ก่อนเดี๋ยวตามมาอ่านะคัรบ o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: 「 あおそら 」 ที่ 08-07-2012 13:16:51

สนุกค่าา รออ่านอยู่นะคะ  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mocha01 ที่ 09-07-2012 19:38:55

มันก็แปลกเหมือนที่คุณอิงพูดนั่นแหละครับ    แต่เผอิญว่าชอบของแปลก(ใหม่)  :laugh: :laugh:

ต่อตอนหน้าคงมี ฟิชเจอริ่งนะครับ อิอิ :haun4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: murasakisama ที่ 09-07-2012 20:44:44

ตัวอันตรายพอกันทั้งคู่ :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 09-07-2012 21:13:33

อั๊ยย่ะ ต่อไปจะเป็นยังไงละเนี่ย รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 09-07-2012 21:14:20

สนุกสิรออัพอยู่น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 09-07-2012 21:21:46

รอน้องเกลค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 10-07-2012 00:16:30

แล้วอย่าลืมมาต่อนะจ้า

รอเสมอจ้า

 :bye2: :bye2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: catwander ที่ 10-07-2012 00:56:12

ยังรอด้วยคน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 10-07-2012 07:21:05

สนุกจัง อ่านเมื่อคืนก่อน เพ่งมจบเอาตอนเช้า ทำเอาตื่นสาย :z3:
รออ่านตอนต่อไปนะคะ  :bye2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 10-07-2012 13:38:43

ใจเต้น ตึกตึก

สนุกมาค้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 10-07-2012 13:52:19

สลับซับซ้อนพอควร  แต่ยังไม่คลายปมเรื่องของพี่ชายพระเอกกับตัวนายเอกซักเท่าไหร่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 22 UP 100%] 07/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 15-07-2012 11:54:50

ตอนที่ 23


ผมเกลียดความรัก...เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ผมลงทุนลงไปแล้วไม่เคยประสบความสำเร็จให้ไปทั้งใจแต่ได้กลับมานิดเดียว

ลงทุนกี่ครั้งๆก็ขาดทุนย่อยยับตลอด เสียไปทั้งใจติดหนี้อย่างที่ไม่อาจจะถอนคืนได้ง่ายๆ

ผมจะเชื่อในการลงทุนครั้งนี้ได้ไหมนะ...ผมจะสามารถ'มอบใจ'ไปให้เขาคนนี้ได้รึเปล่า?

'บ้าน่า!นั่นมันเจ้านายนะเว้ย!'

เสียงเตือนสติดังห้องกังวานภายในหัว ผมชะงักตัว สลายรอยยิ้มบนใบหน้าที่เกิดขึ้นเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ลง แม้จะยังซบหน้าลงกับอกกว้างๆของคุณศรอยู่เช่นเดิมแต่ความรู้สึกกลับเปลี่ยนไปคนละทิศละทาง

ความคิดเมื่อกี้นี้ผมเป็นคนคิดจริงน่ะหรือ? ผมคิดได้ยังไงกันว่าถ้ารักเขาก่อนเขาจะรักผมเช่นกัน คนอย่างคุณศรเนี่ยนะ! ผมเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าที่เขาทำไปคงเพราะหวังผลบางอย่าง ไม่ใช่เพราะมีจิตพิศวาสใดๆกับผม แต่ให้ตาย ผมไปรู้สึกอย่างนี้กับเขาได้ยังไง

ยิ่งไปกว่านั้น!ผมกลายเป็นแมวเชื่องๆของเขาตั้งแต่เมมื่อไหร่กันเนี่ย?!ทำไมไม่รู้สึกตัวเลยว่าตัวเองทำตามที่เขาสั่งทุกอย่างทั้งๆที่มันไม่จำเป็นต้องทำ

ผมมุ่นคิ้วลง เริ่มรู้สึกตึงเครียดกับจิตวิทยาชั้นสูงที่ตัวเองเคยแต่ใช้กับคนอื่น แต่เพิ่งจะมาโดยเข้ากับตัวเองจังๆ ร้ายกาจจริงๆ!!

ความคิดของคนเรายากจะเข้าใจนัก ทำไมคุณศรถึงเจาะจงที่จะใช้ผม เขารู้แล้วเหรอว่าผมเป้นใครมาก่อน?แล้วเขาต้องการอะไรกับการนำผมมาเป็นเครื่องมือในครั้งนี้?มันดูไร้เหตุผลแปลกๆ เพราะถ้าเขาอยากได้เลขาที่เขาจะสามารถไว้ใจได้ เขาก็ไม่ควรเอาผมที่เคยถูกสงสัยว่าเป็นสปายตั้งแต่วันแรกที่เข้าทำงานมาอยู่ข้างกาย ยกเว้นแต่อยากสร้างความฉิบหายให้ผม ซึ่งมันก็สำเร็จแต่เขาจะมาช่วยผมเอาไว้ทุกครั้งทำไมกัน?

"พี่ศรครับ..."ผมตัดสินใจเผยอริมฝีปากขึ้น ส่งเสียงเรียกออกไปเบาๆ รู้อยู่แก่ใจว่าหากถามออกไปคำตอบที่ได้กลับมามันอาจจะทำให้ผมเสียศูนย์ แต่มันไม่มีทางเลือก เจ็บเสียแต่เนิ่นๆย่อมดีกว่ารอให้มันฝังรากลึกไปพร้อมๆกับความระแวงและกังวลจนสุดท้ายพอถอนมันออกมา ทุกๆอย่างก็กลายเป็นรูโบ๋ไปจนหมดเหมือนที่แล้วๆมา...

"อืม..."

"ผม...."

ก็อก ก็อก

ผมสะดุ้งชะงักปากที่กำลังจะถามอย่างตรงไปตรงมาให้หุบลงเหมือนเดิมหรี่ตาลงแล้วผุดลุกขึ้นจากท่านอน

สงสัยอาหารที่สั่งเอาไว้จะมาแล้ว...

ทีนี้ก็รอดูกันล่ะว่าจะต้องเผ่นโลดอีกรอบรึเปล่า...

ผมสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วผ่อนออกบางเบา เปิดประตูแง้มออกไปเล็กน้อยเพื่อรับถาดอาหารครอบฝาเงินประนีตที่ถูกวางเอาไว้ที่หน้าประตูพร้อมกับรถเข็น

ส้มตำไทย เผ็ดน้อยกับ สเต็กไก่รมควัน....

ผมกระตุกยิ้ม ดูเหมือนว่าน้องชายขี้แยของผมจะยังคงรักษาอำนาจที่ผมให้เอาไว้ได้อยู่แฮะ...

ไม่รู้ผมเคยบอกไปรึยัง ครอบครับของผมเป็นครอบครัวเล็กๆ มีพ่อหนึ่งคนมีแม่สองคนและมีผมกับน้องๆอีกสามคนรวมเป็นหกคน

ผมเป็นลูกที่เกิดจากภรรยาคนแรกของพ่อซึ่งเป็นเมียเก็บไม่ได้ออกหน้าออกตา อาจเรียกได้ว่าเป็นของเล่นของพ่อก็ได้ พวกเขาอยู่กินกันไปได้สักพักก็มีผมออกมา แต่เพราะอย่างนั้นเลยทำให้แม่สุขภาพทรุดหนักลง

พ่อประกาศต่อสื่อมวลชนว่าผมเป็นเด็กที่เขาเก็บมาเลี้ยงจากต่างจังหวัดเพื่อกลบเกลื่อนเรื่องเมียเก็บที่จะให้ใครรู้ไม่ได้ จากนั้นพ่อก็โดนกดดันจากปู่ให้แต่งงานเสียที ภรรยาคนที่สองจึงเข้ามาในครอบครัว

เธอเป็นลูกคุณหนูไฮโซผู้ดีเก่านั่นจึงทำให้ทันทีที่เธอแต่งเข้ามาอย่างถูกต้องตามกฏหมายก็เริ่มเหยียดผมกับแม่แบบสุดๆ

แม่ของผมเป็นคนธรรมดาครับ แถมเป็นผู้ชายอีกต่างหาก นั่นทำให้แม้ในบ้านจะอยู่ในฐานะภรรยาคนแรกแต่สังคมภายนอกก็รู้เพียงแค่ว่า พ่อมีภรรยาเพียงคนเดียวคือคุณหนูที่เพิ่งแต่งงานกันไปหรือก็คือแม่คนที่สอง หล่อนพึงพอใจกับการเป็นหน้าเป็นตาของตระกูลมาก พ่อเองก็ดูจะพอใจกับเรื่องนี้เช่นกัน

ผมจะบอกความลับอะไรอย่างหนึ่งให้พวกคุณฟังยังไงก็ช่วยอุบเงียบไว้ด้วย!!

ยัยเมียคนที่สองเนี่ยเธอเป็นหมันครับ ไม่สามารถมีลูกได้ หรือก็คือ น้องๆอีกสามคนของผมก็คลอดมาจากพ่อแม่คนเดียวกันเนี่ยแหละครับ เรื่องนี้เป็นความลับมาก มากขนาดที่แม้แต่พวกน้องๆเองยังไม่รู้ มีเพียงผม แม่ พ่อ และเมียคนที่สองนั่นเท่านั้นที่รู้ ด้วยการที่มีลูกเพิ่มอีกสามคนจึงทำเอาแม่ของผมล้มป่วยหนักลงกระทันหันครับ หมอเองก็ไม่ทราบว่าเป็นโรคอะไรเพราะร่างกายของแม่ผมค่อนข้างพิเศษกว่าคนอื่น

พอน้องๆเกิดมาผมก็เป็นคนเลี้ยงพวกเขากับแม่ที่เข้ามาดูบ้างเพราะป่วยหนัก ส่วนภรรยาคนที่สอง เธอก็มักจะไปออกงานออกสื่อเรื่อยเปื่อยครับ

แล้วบังเอิญมันมมีอยู่วันหนึ่ง เธอต้องการไปออกงานพร้อมน้องเล็กของผมซึ่งวันนั้นดูจะดื้อดึงเป็นพิเศษเมื่ออยู่ต่อหน้าแม่คนที่สอง ตอนนั้นผมอายุได้สิบขวบมั้ง มันเป็นวันเดียวกับที่ผมฆ่าคนครั้งแรก...

สาเหคุเกิดจากความไม่พอใจแต่เริ่มแรกบวกกับการที่วันนั้นเธอลงมือทุบตีน้องชายของผมอย่างรุนแรง เมื่อประมวลผลได้ผลเสียแล้ว ผมพบว่า เธอไม่มีคุณสมบัติใดๆที่จะอยู่ในบ้านหลังนี้ ด้วยความมือไวใจเร็วผมที่เพิ่งกลับมาจากฝึกยิงปืน จึงเล็งปืนที่อยู่ในมือเหนี่ยวไกอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็สั่งงานคนสนิทที่ติดตามผมอยู่ให้เอาศพยัยคนนี้ไปยัดใส่ใในรถที่เธอกำลังจะไป
งานเลี้ยงแล้วให้แกล้งทำเป็นว่าเกิดอุบัติเหตุขึ้นกลางทาง

ตอนนั้นพ่อของผมดูจะไม่พอใจเล็กน้อยครับ แต่ท่านก็ไม่ได้ว่าอะไร แถมยังเริ่มเข้มงวดเรื่องธุระกิจกับผมอย่างจริงจังมากขึ้น

พอผมอายุ 15 ผมก็เริ่มบริหารกิจการคอนโดนี่อย่างเต็มตัว และเริ่มดูแลกิจการอย่างอื่นไปด้วยพร้อมๆกัน ชื่่อของผมขึ้นอยู่บนรายชื่อบอร์ดบริหารของหลายๆบริษัทในเครือ ช่วงนั้นผมก็เริ่มสร้างตัวได้แล้ว พึ่งพ่อน้อยลงแล้วก็ไม่ค่อยอยู่ติดบ้าน อ้อ แล้วก็ช่วงนั้นแม่เสียด้วยแหละครับ

พออายุ 17 ผมก็เลยลองเข้าเรียนในมหาลัยในคณะนิเทศเอกการแสดงดูเล่นๆฆ่าเวลา แล้วก็ได้พบกับไอ้พี่เภกเข้าและไม่นานก็หนีออกจากบ้าน

ผมใจแตกจนถึงอายุ 18 หน่อยๆแล้วจึงหนีออกมา สร้างเนื้อสร้างตัวใหม่อีกครั้งกับคอนโดที่เกือบล้มละลาย ผมได้ข่าวมาว่าพ่อเริ่มหันไปบงการน้องชายคนรองจากผมแทนครับ เขาคนนั้นอ่อนไหวง่ายและไม่ค่อนทนกับสภาวะกดดันเสียด้วย...

ช่วงนั้นเอง น้องชายคนสุดท้ายกับคนที่สามก็หนีออกจากบ้านเช่นกัน ผมจึงไม่รีรอที่จะส่งเงินไปช่วยเหลือก่อนที่เราจะกระจายแยกย้ายกันไปไม่ได้เจอกันอีกเลย

ผมใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอยู่ได้เกือบสิบปี น้องชายขี้แงที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวในบ้าน ก็เริ่มโจมตีธุรกิจคอนโดของผมอย่างรุนแรงด้วยการสร้างคอนโดคล้ายๆกันและกำหนดราคาเอาไว้ถูกกว่าผมเกือบจะตอบโต้ขั้นรุนแรงไปแล้วครับ ถ้าไม่ใช่ว่าเขาส่งจดหมายมาอธิบายกับผม

ช่วงนี้เป็นช่สงบททดสอบรับธุระกิจทั้งหมดจากพ่อครับ พ่อป่วยหนักมากและต้องการผู้สืบทอดแต่เขาก็ไม่ไว้ความใจแข็งของน้องชายมากพอจึงส่งบททดสอบที่ให้เล่นเหล่าพี่น้องผู้ทรยศให้ชีวิตดิ่งลงนรกให้หมด

ผมจึงให้ความช่วยเหลือทางด้านกำลังคนที่ซื่อสัตย์ไป ให้พวกเขาช่วยปิดบังเรื่องราวที่ว่า พวกเรากำลังเล่นละครตบตาพ่ออยู่ น้องชายผมเองก็ช่วยเหลือธุรกิจของผมโดยการส่งมือดีมาช่วยจัดการในช่วงที่ผมยุ่งๆอยู่ที่ต่างประเทศ

แต่แล้วหลังจากนั้นไม่นานผมก็ทราบข่าวร้ายครับ พ่อรู้เรื่องที่เราตบตาท่านอยู่ และสั่งสังหารน้องชายคนที่สามและครอบครัวของเขาที่กำลังไปเที่ยว โดยทำเหมือนมันเป็นอุบัติเหตุ

ด้วยความเลือดขึ้นหน้า ผมจึงสั่งกำลังคนของตัวเองที่ยังคงมีเหลืออยู่ในบ้านใหญ่ สังหารพ่อที่ป่วยอยู่ในทันทีเป็นเหตุให้อำนาจที่ยังไม่ได้ส่งมอบให้น้องชายดีแตกออกเป็นสองขั้ว ขั้วหนึ่งตามล่าผมกับน้องคนอื่นๆ อีกขั้วหนึ่งสนับสนุนผมอย่างลับๆและคอยป้องกันไม่ให้เกิดเหตุไม่คาดฝันขึ้นอีก

ชีวิตของผมก็เป็นอะไรประมาณนี้แหละครับ ผมจำเป็นต้องคอยระวังตัวตลอดเวลาไม่งั้นอาจจะตายไม่รู้ตัว

"สั่งอะไรขึ้นมางั้นเหรอ"คุณศรเดินออกมาให้สภาพงัวเงียเล็กน้อย ตรงมาทางผมที่ยังถือถาดเงินค้างอยู่ที่หน้าประตู

"ส้มตำกับสเต็กไก่รมควันครับ"ผมหันกลับไป ยิ้มบางๆให้คุณศร เก็บคำถามที่ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ดในหัวลงไปก่อนชั่วคราวและจึงยิ้มแย้มพาคุณศรไปกินข้าวในครัว

ฮึ่ม...เก็บเอาไว้ก่อน รอโอกาสเหมาะๆก่อนเถอะ พ่อจะซักฟอกให้ขาวสะอาดเลยคอยดู

 



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

ฮึ่ยมาอัพแล้ววว

เป็นไงจ๊ะ คลายไปปมหนึ่ง อีกปมก็โผล่มาอีกแล้ว :z1:

เป้นไปได้ก็อยากจะอัพยาวๆกว่านี้นะ แต่อิงจะสอบมิดเทอมอยู่พรุ่งนี้แล้วหนังสือยังอ่านไม่ครบเลย :z3:

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์และกำลังใจค่า ถ้าเนื้อเรื่องตรงไหนขัดแย้งกันแจ้งได้ทันทีเลยนะจ๊ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 15-07-2012 12:03:37

บ้านนี้เค้าโหดกันจริงๆนะเนี่ย - -'

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 15-07-2012 12:22:29

ก็น่าคิดอยู่ คุณศรน่าสงสัย
ว่าแต่ว่า... ครอบครัวเกลนี้โหดกันจริงๆ   :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 15-07-2012 12:37:47

ผ่านซีวิตมาโชกโชนเลยอ่ะ น่าสงสารร

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 15-07-2012 12:42:05

โอ้วมาแล้วๆ

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 15-07-2012 13:20:07

หนือคบรรยยจริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 15-07-2012 14:13:28

ปมเยอะเรื่องแยะจนมึน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 15-07-2012 14:49:15

โหดกันจริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: janamanza ที่ 15-07-2012 15:09:53

ปมนี่แบบแกะออกย๊ากยากนะคะ คนเขียน
ฆ่ากันไปกันมา  จะเป็นลม

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 15-07-2012 15:32:18

รอตอนปมคลาย คลายปม

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 15-07-2012 16:27:10

โอ้โห...ชีวิตซับซ้อนมากอ่ะ

ยังงั้ยก็เอาใจช่วยจ้า ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 15-07-2012 18:38:03

เติบโตมาแบบคนไม่ธรรมดา ชีวิตย่อมไม่ธรรมดา :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 15-07-2012 19:06:06

ครอบครัวเกลก็วุ่นวายไม่แพ้กัน ชุลมุนวุ่นวายเพราะทรัพย์สมบัติและอำนาจนี่ล่ะนะ :angry2:

แล้วความลับที่ลับสุดยอดว่า... น้องๆของเกลเป็นลูกที่ออกจากท้องแม่เดียวกัน
(แม่เกลเกิดจากการทดลองลับสุดยอดที่ให้ผู้ชายตั้งท้องได้นี่นะ)
โอ้ว...อย่างนี้ก็แสดงว่า น้องๆของเกลและเกลก็อาจตั้งท้องได้แบบแม่ของเกล (รึเปล่าหว่า?) หมดทุกคนเลยสิ  :interest:

+1 ค่ะ สนุกมากๆเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: o oxijan ที่ 15-07-2012 21:31:35

 :mc4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 15-07-2012 21:38:37

เปนครอบครัวที่วุ่นวายพอกันจิงๆ

สงสัย ต้องรวมมือกันแก้ปัญหาก่อน
ไม่งั้นชีวิตไม่สงบแน่นอน ตอ้งวิ่งหลบลูกปืนตลอดเวลา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pakbung Mazo ที่ 15-07-2012 21:45:43

ฆ่ากันหลายทอดมากกก TT เกลน่าสงสาร

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 15-07-2012 22:10:54

พ่อเกลใจร้ายนะนั่น ทำแต่ละอย่าง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aft22423 ที่ 15-07-2012 22:55:04

เหมือนกันเลยจ้ะจะสอบพรุ่งนี้แล้ว ยังอ่านหนังสือสอบไม่ครบ แต่อ่านนิยายครบแล้ว เหอเหอ เป็นเด็กไม่ดีเลยแหะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 15-07-2012 23:07:10

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 15-07-2012 23:23:30

5555555+  เทพมาก   555555+

พี่เกลเทพกว่าพี่ศรเยอะ  555555555+


น้องๆก็เทพมากกก 5555555+

ชอบๆๆ   เมื่อไรจะเอาคืนอะ  อยากอ่านมากกกก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 15-07-2012 23:57:02

หนุก... อยากอ่านอีกเรื่อยๆ เรื่อยๆ... คนแต่งเก่งอ่ะคับ.... หนุกอ่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 16-07-2012 02:32:50

เกลอาจจะเก่งกว่าศร และอาจมีอำนาจเหนือกว่า ถ้าจะใช้
แต่กำลังกายน้อยกว่ามัง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: makilu ที่ 16-07-2012 15:03:55

โหหหหหหหหหหหหหหหหหหห สุดๆ ไม่คิดว่าประวัติแต่ละคนมันจะขนาดนี้ (ถึงจะคิดไว้ว่ามันคง... )

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: krouy ที่ 16-07-2012 17:28:06

ชอบอ่ะ มันแลดูลึกลับดีจังพี่เกลเท่ห์โคตรอ่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 16-07-2012 19:54:24

เสือสองตัว จะอยู่ถ้ำเดียวกันได้เหรอเนี่ย ร้ายลึกกันทั้งคู่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tankungza ที่ 16-07-2012 20:54:57

แปะไว้ก่อนหน้า6
เดียวกลับมาอ่านใหม่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: dimth ที่ 16-07-2012 23:49:06

ไม่ได้ตั้งใจจะติดเล้ยยยยย..แต่ก็ตามมาทันซะนี่
ติดไม่รู้ตัวจริง :impress2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 23 UP 100%] 15/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 22-07-2012 18:00:09

ตอนที่ 24


หลังจากที่พวกเรากินข้าวเสร็จ ผมก็ตัดสินใจมานอนดูหนังที่ไม่ได้ดูมานานในห้องเธียร์เตอร์พร้อมกับคุณศร หนังที่เราดูอยู่ตอนนี้เป็นหนังผี+สยองขวัญครับ nightmare at the Em-street เปิดเรื่องมาก็มีคนตายเลยครับ โหดเป็นบ้า!

เรานั่งดูหนังกันไปได้ประมาณยี่สิบนาทีผมก็รู้สึกเหมือนกับว่าร่างของคนที่นั่งอยู่ด้วยกันอีกคนจะเขยิบเข้ามาใกล้ขึ้นทีละนิด แต่ผมก็ยังไม่สนใจ ดูหนังต่อไป

ผ่านไปอีกสิบนาที ผมกับคุณศรแทบจะนั่งเกยตักกันอยู่แล้วครับ มันจะชิดกันไปไหน! แล้วนี่ทำไมเวลาผีโผล่ต้องสะดุ้งเฮือกแล้วมาเนียนจับมือผมด้วยว่ะครับ

ผมขยคิดอย่างรวดเร็ว อ่าฮะ...ไม่แน่ว่าบางที พ่อคนหน้าตายนี่อาจจะกลัวผีก็เป็นได้...อย่างนี้มันน่าแกล้งชะมัด ถือเป็นการเอาคืนเล็กๆน้อยๆละกันนะครับพี่ศร

"พี่ศรครับ เดี๋ยวผมไปเข้าห้องน้ำแปบหนึ่งนะครับ
"เอ่อ..อืม"สะดุ้งเชียวแหละครับ แถมมือนี่เหงื่อออกซิกๆเลย หึหึหึ

ผมทำเป็นไม่เห็นอาการเหล่านั้น แกะมือคุณศรออกจากมือตัวเองแล้วลุกออกไปจากห้อง ทำเป็นออกไปข้างนอกแล้ว แต่จริงๆแล้วแอบแง้มประตูดูอาการของคนที่นั่งตัวลีบอยู่ด้านใน

"หึหึหึ"ผมขำในลำคอ เมื่อเห็นคุณศรยกหมอนอิงขึ้นมากอดแนบอกพร้อมชันเข่าขึ้นคุดคู้ตัว แถมยังตัวสั่นอีกต่างหาก ท่าจะเป็นเอามากนะ ผมแกล้งหนักเกินไปรึเปล่าเนี่ย?

ช่างมันเถอะ!ก็ไม่บอกเองแต่แรกนี่ว่าดูหนังแนวนี้ไม่ได้ ก็ทนไปล่ะกัน

ผมปรับสีหน้าให้ดูนิ่งๆก่อนจะผลักประตูเปิดเข้าไป คุณศรงี้แทบจะเปลี่ยนท่านั่งไม่ทัน เห็นแล้วผมก็เกือบจะขำ แต่ไม่ได้ๆต้องนิ่งไว้ก่อน

"ถึงไหนแล้วครับเนี่ย"ผมแกล้งถาม รู้อยู่หรอกว่าคุณศรไม่ได้สนใจจะดูเลยแม้แต่น้อย

"มีคนกำลังจะตายอีกแล้วล่ะ"

อุ๊บ!ผมทำแก้มป่อง หยุดเสียงหัวเราะเอาไว้ได้ในวินาทีสุดท้าย เข้าใจตอบนี่นาคุณศรก็หนังเรื่องนี้มันคนตายทั้งๆเรื่องนั่นแหละครับ ตอบมาอย่างนี้ไม่มีใครเขาเอะใจหรอกครับว่าเอาแต่ซุกหน้ากับหมอนไม่รับรู้รับฟังอะไรทั้งสิ้น

"อืม...กินนมอุ่นๆมั๊ยครับ เดี๋ยวผมออกไปเอามาให้"ผมหาเรื่องทิ้งให้เขาอยู่คนเดียวอีกแล้วครับ สนุกดีจริงๆนะแกล้งคนเนี่ย

"...."คุณศรถอนหายใจครับยื่นมือชื้นเหงื่อของตัวเองมาจับข้อมือของผมเอาไว้แน่น

"มีอะไรเหรอครับ?"

"เลิกแกล้งกันได้แล้วน่าเกล"คุณศรหันมาทำหน้าเครียดใส่ พร้อมเอ่ยเสียงดุๆ

"ครับ?"ผมยิ้ม แกล้งเลิกคิ้วเอียงคออย่างงงๆเมินสายตาดุๆนั่นไปเสีย

"รู้อยู่ใช่ไหมว่าฉันกลัวหนังผี"คุณศรถอนกายใจเฮือก เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเอือมระอา...แม้หน้าจะยิ่งนิ่งเหมือนเดิมก็ตาม

"งั้นล่ะมั้งครับ"ผมยิ้มเย็น นั่งลงที่เดิมแล้วจึงปิดหนังที่กำลังจะเข้าสู่จุดไคลแม็กซ์

"เพิ่งรู้นะว่าเธอขี้แกล้งขนาดนี้"ผมยิ้ม นี่มันก็แค่การแก้แค้นแรกเท่านั้นแหละครับคุณศร นี่ยังไม่ได้คิดดอกเบี้ยเลยนะ คุณควรจะรู้เสียบ้างว่าการเอาสิ่งที่เขากลัวมายัดเยียดให้มัเป็นยังไง

"ยังจำได้ไหมครับที่ผมเคยบอกว่าผมกลัวเซ็กส์"ผมท้าวคางกับที่วางแขนบนโซฟา เอ่ยถามคุณศรยิ้มๆ

"อืม"

"ถือว่าเจ๊ากันไปล่ะกันนะครับ...พี่...ศร!!"ว่าแล้วผมก็ผลักให้ร่างหนาๆนั่นล้มลงไปนอนราบกับโซฟานุ่ม"อืม...พี่อยากรู้ไหมครับว่าอาการsex addition มันเป็นยังไง?"

ผมเอียงคอ เป่าลมเบาๆที่ข้างหูคุณศร ยิ้มยั่วอย่างจงใจ แถมด้วยการบดเบียดสะโพกที่เกือบเปลือยเปล่า(ยังไม่ได้เปลี่ยนชุด)ลงกับต้นขาของคุณศร

"หึหึ...ปฏิเสธตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วนี่?"ดวงตาคุณศรไหววูบ ผมรู้สึกเหมือนเห็นไฟแห่งความสนุกสนานกำลังปะทุอยู่ในนั้น"ฉันเลือกไม่ผิดเลยสินะ"ผมเอียงคอ ฟังประโยคที่เขาพึมพำคนเดียวเบาๆอย่างไม่ค่อยจะเข้าใจก่อนจะรู้สึกโลกเอียงวูบ หลังสำผัสได้ถึงเบาะนุ่มๆ

"เธอควรจะรู้เอาไว้อย่างนะเกล..."สายตาเย็นชาตอนนี้ได้เปลี่ยนไปโดยสมบูรณ์แล้วครับ กลายเป็นสายตาร้อนแรงจนผมตาพร่า รู้สึกเหมือนหัวเบลอๆคิดอะไรไม่ออกไปชั่วครู่

"เธอเป็น'คน'ที่ถูกใจฉันที่สุดแล้ว!"เสียงของคุณศรช่างแหบพร่าราวกับเสียงคำรามของสัตว์ร้าย ผมเม้มปากแน่น เขาต้องการจะบอกอะไรผมกันแน่

"อ๊ะ!"มือซุกซนเริ่มลุกล้ำมาบนผิวหนังของผม ไต่ไปไต่มาอย่างสำรวจ

"ฉันรู้ว่าเธอกำลังสงสัยอะไรอยู่"มือที่ล้วงไล้อยู่หยุดลงชั่วคราว คุณศรใช้ดวงตาที่ดูจริงใจที่สุดตั้งแต่เคยเจอกับเขาจ้องตรงมาที่ผม"ฉันทำทุกอย่างไปเพราะมีเหตุผล จำเอาไว้ว่าฉันไม่เหมือนคนเก่าๆของเธอ"

ไม่น่าเชื่อครับว่าคนอย่างคุณศรจะพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้!! ผมเบิกตาโตจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาชื้นเหงื่อที่ห่างกับเพียงคืบ

ทั้งๆที่มันก็เหมือนกับทุกๆครั้งที่เรามีเซ็กส์กัน แต่ทำไมครั้งนี้ถึงดูนุ่มนวลกว่าทุกที อ่อนโยนกว่าทุกที รุ่มร้อนมากกว่าที่จะเป็นเย็นยะเยียบเหมือนทุกๆครั้ง

"เธอบอกจะทำให้ฉันเป็นโรคเดียวกับเธอใช่ไหม?"ใบหน้าหล่อเหลากระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ผมไม่เคยได้เห็นดวงตาพรางระยับราวแสงดาวนั่นจ้องลึกลงมาในดวงตาของผม"แน่ใจรึเปล่าว่าจะทนไหว"

ผมหัวใจกระตุกวูบ นึกถึงเมื่อคืนก่อนที่เพิ่งถูกจัดหนักไป ผมคงไม่มีทางที่จะกลืนน้ำลายตัวเองได้ เพราะฉะนั้นคงได้แต่ทำใจ...

"ไหวสิครับ"

"หึ ถึงได้บอก ว่าเธอถูกใจฉันที่สุดแล้ว"ร่างสูงหัวเราะอารมณ์ดี ผละออกจากผมเล็กน้อยแล้วล้วงๆอะไรบางอย่างในกระเป๋ากางเกง"ขอจองเอาไว้ก่อนแล้วกันนะ"

สัมผัสเย็นเยียบที่ข้อเท้าทำให้ผมต้องร่นตัวขึ้นมาดู สร้อยข้อเท้าสีเงินที่ถูกถักทออย่างละเอียดลออสวมใส่อยู่บนข้อเท้าของผม ที่สร้อยเส้นนั้นมีนกตัวเล็กพร้อมกระดิ่งห้อยอยู่

"จับขังกรงแล้วนะ เธอเป็นของฉันคนเดียว!"

เฮ้อ!คุณศรอย่างลืมรับผิดชอบคำพูดนั่นด้วยนะ รู้รึเปล่าเนี่ยว่าแต่ละประโยคมันทำให้คนอื่นเขาหวั่นไหวน่ะ!!




>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ไม่ต้องเดาเสียให้ยากค่ะว่าใครเทพกว่ากันระหว่างเกลกับคุณพี่ศร :z1: เพราะเรายังไม่ได้โชว์ความเทพของพี่ศรเลยย!!

ฮี่ๆ สอบเสร็จพอดีค่ะโล่งงงมากกก เลยรีบมาอัพให้อ่านกัน

นี่ก็กลางเรื่องของ The impossible แล้วค่า น้องเกลเริ่มปฏิบัติการณ์แก้แค้นสะท้านโลกแล้วค่ะ!!แต่งานนี้ใครจะได้กำไรนี่...ก็อีกเรื่อง :haun4:

เนื้องเรื่องช่วงนี้จะยังไม่เคลียร์ซะทีเดียวนะค่ะ แต่เดี๋ยวอ่านๆไปก็เคลียร์เองแหละค่ะ!

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Lilyrum ที่ 22-07-2012 18:59:36

คุณศรร้อนแรงมาก  :haun4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 22-07-2012 19:03:55

 :mc4: เกลโดนจับขังกรงของคุณศรแล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aft22423 ที่ 22-07-2012 19:11:29

พี่ศรก็มีมุมนี้ด้วยเหมือนกันเหรอเนี่ย 5555+  ^x^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Ticha ที่ 22-07-2012 20:09:41

สอบเสร็จแล้วรึ เราสอบวันจันทร์ :laugh: :sad4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 22-07-2012 20:11:52

อย่างคุณศรขนาดไม่เป็นเซ็กส์แอดดิค ยังขนาดนี้ ถ้าเป็นนี่... คงต้องให้น้ำเกลือกันมั่งหละ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 22-07-2012 20:33:11

ว้าย เกลก็ยั่วงี้เดี๋ยวก็ฟ้าเหลืองหรอก อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: LadyOneStar ที่ 22-07-2012 20:37:39

L O V E น้องเกลกับพี่ศรมากก

ชอบแนวนี้เลยอ่ะ น้องเกลจัดหนักไปเลย ให้รู้ว่าเราก็ไม่ใช่หมูๆ ><!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 22-07-2012 20:37:50

ไม่อยากจะคิด มันต้องฟ้าเหลืองกันแน่ๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 22-07-2012 21:00:47

พี่ศรจองน้องเกลแล้ว :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 22-07-2012 22:24:00

.พี่ศรกับน้องเกล น่ารักจังเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ✿PIERRE ที่ 22-07-2012 23:20:27

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด



ขังแล้วววว เขินอะ > <

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 22-07-2012 23:34:56

พี่ศรช่งดูเร่ร้อนซจริง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 22-07-2012 23:37:19

ติดอยู่ในกรงอย่างนี้ก็ไปไหนไม่ได้แล้วซิ
 :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 22-07-2012 23:48:06

ใครถูกขังกันแน่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 23-07-2012 08:19:11

ไนติงเกลถูกพี่ศรขังแล้ว

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 23-07-2012 09:21:14

 :haun4 :pighaun: :pighaun: เป็นของฉันคนเดียว  :haun4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 23-07-2012 10:31:24

 :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

อยากจะอ่านความเทพเลยยย
หุหุ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 23-07-2012 10:39:48

อยากดูความเทพของพี่ศรบ้างอะไรบ้าง หุหุ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: lekkatid ที่ 23-07-2012 10:50:06

เรื่องมันช่างซับซ้อนว่อนเงื่อนน่าสนใจ แต่น้องเกล กับพี่ศรก็น่ารัก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: PaYtaI123 ที่ 23-07-2012 15:03:03

กรี๊ดดดดดดดดด
เข้ามาอ่านครั้งแรก รวดเดียวจบเลย
สนุกมากกกกกกกกกกกกก  o13
ชอบที่สุด !! o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-07-2012 15:13:04

ตอนแรกดูหนังผีอยู่ดีๆ แต่ตอนนี้มาเล่นหนังกันเอง...หนังสำหรับผู้ใหญ่ :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 23-07-2012 15:23:21

โอ้ น้องเกล ของเราโดน พี่ศร จับขังกรงซะแล้วรึนี่

ว่าแต่น้า น้องเกล จะพยายามบินออกนอกกรงรึเปล่าจ้าาาาาาา

 :-[ :-[ :-[ :-[

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: darling ที่ 23-07-2012 16:59:58

พึ่งมีเวลาเข้ามาอ่าน สนุกค่ะ รอตอนต่อไปจ้ะ :3123:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 23-07-2012 21:27:25

โหอดีตของเกลเยอะมากกก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 23-07-2012 23:44:00

55555555+   น่ารักมากกกกกกก


ชอบๆๆๆ   มาอัพบ่อยน้าาาา   คิดถึงพี่เกลมากกก

พี่ศรมีจุดอ่อนด้วย  5555555+


มีความสุขกะบทนี้จริงจัง  ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Mc_ma ที่ 24-07-2012 01:21:13

พี่ศรกลัวผีหรอ......555+ ไม่น่าเชื่อเลย
มีการจองเกลไว้ให้เป็นนกในกรงทองของตัวเองคนเดียวเสียด้วย
จองด้วยสร้อยข้อเท้า...น่ารักดีอ่ะ  พี่ศรแอบโรแมนติกเบาๆนะเนี่ย

สงสัยว่าตอนนี้พี่ศรคงจะเป็น Sex Addict เหมือนเกลแล้วล่ะมั้ง แต่เป็นกับเกลแค่คนเดียวนะ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 24-07-2012 07:34:25

อ๊ายยยยยยยยยย
พี่ศร
เล่นบทนี้ก้อเป็น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: makilu ที่ 24-07-2012 21:45:07

เรื่องนี้มันคือที่สุดแล้ววววววววววววววววววววว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: katarena ที่ 28-07-2012 12:05:36

ดูเหมือนงานนี้พี่ศรจะ"รุก"อย่างเป็นทางการสินะคะ หุๆ
.. ก่อนหน้านี้ .. จะบอกว่า เรียกน้ำย่อย เรอะ กรี๊ดๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 30-07-2012 19:10:24

น้องเกลไปยั่วพี่ศรแบบนี้เดี๋ยวก็โดนจัดหนักหรอก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 31-07-2012 19:59:00

ภาพลักาณ์ จะโดนฉีกระเด็นก็ตรงกลัวผีนี่แหบ่ะ คุณศร 555+ ผู้ชายตัวโตๆกลัวผี

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: inhyung ที่ 31-07-2012 20:58:45

มันโรคจิต ซาดิสดีจัง 55555 

เป็นบ้าไปแล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 24 UP 100%] 22/07/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 01-08-2012 22:24:01

ตอนที่ 25


เคยคิดอยากจะถอนคำพูดของตัวเองคืนบ้างไหมครับ?

ตอนนี้ผมกำลังเป็นแบบนั้นเลย...ส่วนเหตุผลอะไร...โปรดฟังสิ่งที่ผมจะเล่าต่อไปนี้ให้ดีๆ

หลังจากวันนั้นที่ผมตัดสินใจจะเอาคืนกับพี่ศร(เปลี่ยนสรรพนามแล้วครับ)เราก็แทบจะตัวติดกัน(ท้องชนหลัง)อยู่ตลอดเวลา เป็นอันว่ามั่นใจได้ครับว่าถ้าทำแบบนี้ต่อไปอีกเรื่อยๆสักเดือนทุกอย่างมันจะต้องเป็นไปตามที่ผมต้องการแน่ๆ แต่นั่นอาจจะต้องแลกมาด้วยสุขภาพของผมที่ทรุดลงอย่างฮวบฮาบแน่ๆเพราะผ่านไปได้อาทิตย์เดียว ผมก็เริ่มรู้สึกวูบๆเวลาเรามีอะไรกันแล้วครับ

ดังนั้นผมจึงร่างสนธิสัญญาสงบชั่วคราว ว่าด้วย ถ้ายังอยากจะอยู่ในห้องเชฟของผมต่อไป ก็ลิมิตเซ็กส์ต่อวันไว้ที่สองครั้งเท่านั้นถ้าเกินกว่านั้นผมจะจัดการโยนเขาออกไปนอกห้องทันที

รายนี้ก็แปลกครับ ยอมตกลงง่ายๆ และที่ยิ่งไปกว่านั้น บางทีนิสัยจริงๆของพี่ศรก็เริ่มจะเผยออกมาแล้วครับ

เขาเป็นคนเอาแต่ใจ โลภมาก และชอบพูดมากกว่าที่ผมคิดเอาไว้...ยิ้มง่าย หัวเราะและเล่นสนุกเหมือนเด็กๆ ต่างกับก่อนหน้านี้ที่เงียบขรึมโดยสิ้นเชิง!!

และอาจจะเพราะแบบนั้น มันจึงทำให้ผมกับพี่ศรเริ่มสนิทกันมากขึ้นในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา  ผมชักรู้สึกว่าเราไม่เหมือนเจ้านายกับเลขาอีกต่อไปแล้ว

ไม่รู้สิครับ ยิ่งอยู่กันไปนานๆความเกรงใจที่มีมันก็เริ่มหมดลงไปเรื่อยๆอาทิตย์แรกๆยังเกร็งๆอยู่แม้จะนอนห้องเดียวกันแต่ก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงระยะห่างที่ขีดกั้นพวกเราทั้งสองคนเอาไว้

พออาทิตย์ที่สอง พี่ศรเริ่มจะเล่นหูเล่นตากับผมมากขึ้น มีการแซวเล่น หยอกเล่นบ้างประปราย แม้หน้าจะยังนิ่งๆบางทีก็ดูไม่ออกว่าพูดจริงหรือพูดเล่นก็ตาม...

อาทิตย์ที่สาม จากที่ผมเรียกคุณศรๆในใจเลยเผลอเรียกพี่ศรๆไปอย่างช่วยไม่ได้เมื่อเราเริ่มเล่นหัวกันแซวเจ็บๆแสบๆบ้าง พี่ศรเริ่มยิ้มมากขึ้น หัวเราะบ้างเมื่อผมเล่นมุกอะไรออกไป

อาทิตย์ที่สี่ ครบเดือนพอดี พี่ศรนี่แทบจะยิ้มอยู่ตลอดเวลาเลยครับ ยอมรับครับว่าเวลายิ้มความหน้าตาดีของเขามันเพิ่มขึ้นราวๆเท่าหนึ่งได้ แถมยังชอบพูดอะไรให้อายเล่นระหว่างมีเซ็กส์กันอีกต่างหาก!!

ช่วงนี้จะว่าผมมีความสุขก็ไม่ใช่ จะไม่มีความสุขก็ไม่เชิง มันก้ำกึ่งๆ ผมชอบนะที่ได้อยู่กับพี่ศรผมรู้สึกว่าอยู่ด้วยแล้วสบายใจ แต่ไม่รู้ทำไมลึกๆแล้วผมยังรู้สึกตะขิดตะขวงอะไรบางอย่างอยู่ อาจจะเป็นเรื่องที่พี่ศรยังคงปิดบังผมอยู่ก็ได้

ผมคงไม่รู้สึกไม่สบายใจมากขนาดนี้หรอกถ้าไม่ใช่ว่าเคยเกิดเรื่องของไอ้พี่เภกขึ้นมาก่อน มันเหมือนเป็นบาดแผลใหญ่แหละครับ แม้จะตกสเก็ดไปแล้วแต่ก็ยังไม่หายเสียที....

แล้วเมื่อไม่นานมานี้ที่เริ่มรู้สึกเหมือนมันจะหาย ผมก็มีอันต้องเลือดซิบๆเพราะไอ้เภกนี่อีกจนได้!

เพราะแบบนี้แหละครับผมถึงยังไม่เชื่อใจพี่ศรร้อยเปอร์เซ็นต์ทั้งๆที่เริ่มรู้สึกเหมือนกับว่าจะหัวใจเต้นแรงทุกครั้งที่อยู่ใกล้เขา รู้สึกดีแปลกๆเวลามีเซ็กส์ อืม...เยอะครับ มันเป็นอาการแปลกๆที่ผมไม่อยากสันนิฐานครับว่าเกิดจากอะไร

"คิดอะไรอยู่?"ผมสะดุ้งครับ มองแผงอกขาวน่ามองที่บดบังทัศนียภาพอยู่เบื้องหน้าอย่างตกใจ

"ห๊ะ? เอ่อ เปล่าครับ"ผมกระพริบตาเรียกสติ ก่อนจะเริ่มคิ้วกระตุกเมื่อนึกขึ้นมาได้ว่าพี่ศรกำลังจะละเมิดข้อสัยญาระหว่างเราโดยการมีอะไรกันเกินสามครั้งต่อวัน...

"ทำอะไรอยู่น่ะครับ?"ผมถามเสียงเย็น เกร็งกล้ามเนื้อเตรียมตัวเหวี่ยงพี่ศรทุ่มลงพื้นหากเขาไม่ยอมฟังที่ผมพูด...

"...เปล่า"ตอบเสียงนิ่งๆไม่ส่อพิรุธ แต่ดวงตาพราวระยับและระยะห่างระหว่างเราก็เป็นตัวบ่งบอกได้ดี ว่าเขากำลังคิดจะทำอะไรผม

"เหรอครับ?"ผมแสดงสีหน้าไม่เชื่อออกไปอย่างโจ่งแจ้ง"แล้วเสื้อผมหายไปไหนแล้วล่ะครับ?"

พี่ศรไม่ตอบ แต่ยิ้มบางๆดวงตาแสงอาการระริกสุดขีด เห็นผมเหม่อหน่อยไม่ได้จริงๆมีอันต้องมาลวนลามตลอด!!

ผมเพิ่งรู้เมื่อไม่นานมานี้เองครับว่าพี่ศรไม่ชอบใส่เสื้อเวลานอน แล้วไม่รู้ยังไงถึงชอบดิ้นมานอนกอดผมนัก อยากได้ความอบอุ่นก็ไปใส่เสื้อสิว่ะ!

"อาทิตย์หน้าพี่จะกลับไปทำงานแล้วนะ"ผมที่ลุกขึ้นจากเตียงนอนไปเก็บเสื้อตัวโคร่งที่ชอบใส่นอนของตัวเองที่หล่่นไปกองอยู่กับพื้นห้องนอนชะงักเล็กน้อย หันไปเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม"เรื่องทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ไม่มีปัญหาแล้วล่ะ"

"งั้นเหรอครับ..."ผมขมวดคิ้ว รู้สึกใจหายแปลกๆ สังหรณ์ไม่ดีลึกๆว่าหลังจากกลับไปทำงานเรื่องยุ่งยากต่างๆคงเริ่มทยอยวิ่งเข้ามาหาแน่ๆ

ความสุขที่มีอยู่ตอนนี้สุดท้ายก็อาจจะเก็บเอาไว้ได้เพียงความทรงจำ...

"เป็นอะไรไป?"คงเพราะเห็นผมยืนค้างท่าเดิมอยู่นานมั้งครับพี่ศรถึงได้ลุกออกจากเตียงมาถาม แม้จะไม่ได้เห็นหน้าเขาแต่น้ำเสียงที่เจือความเป็นห่วงก็ช่วยปลอบโยนผมได้ในระดับหนึ่ง

"กลัวเหรอ?"ผมถอนหายใจ เพราะความรู้ดีของเขาเนี่ยแหละครับที่เป็นนปัจจัยหลักที่ทำให้ผมรู้สึกหวั่นไหว กลัวว่าวันหนึ่ง เขาจะเอาความรู้ดีของเขามาย้อนทำร้ายผม

หลังจากที่รู้จักกันมา ผมทราบดีครับว่าคนคนนี้เลือดเย็นพอที่จะทำให้ผมต้องระวังตัวในระดับสูงสุด แถมจิตวิทยาชั้นสูงของเขายังสามารถทำให้ปราการในใจของผมหดเล็กลงได้อีกต่างหาก...

"ไม่ต้องกลัวหรอก ตราบเท่าที่อยู่กับพี่...เธอจะไม่มีทางเจ็บปวดอะไร"แรงโอบรัดจากด้านหลังทำให้กล้ามเนื้อที่เกร็งอยู่ของผมผ่อนคลายลง

"อ๊ะ!"เผลอเป็นไม่ได้ครับ หาโอกาสลวนลามตลอดจริงๆ

"อือ..."ผมเปิดปากรับเอาลิ้นร้อนๆที่เริ่มรุกล้ำเข้ามาอย่างช้าๆด้วยความเต็มใจ เฮ้อ หยวนๆให้ครั้งหนึ่งก็ได้ เห็นแก่ที่พูดอะไรดีๆออกมาก็แล้วกันนะ

เฮ้อ...ก็เล่นรู้ใจกันขนาดนี้ แบบนี้จะไม่ให้ผมรู้สึก...ด้วยยังไงไหวล่ะ!!



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ตอนนี้ไม่มีอะไรนอกจากการบรรยายพฤติกรรมของคุณพี่ศรที่เริ่มละลายหัวใจน้องเกลได้อย่างมีประสิทธิภาพ และความวิตกจริตของน้องเกล!!

พายุแห่งมาม่าใกล้เข้ามาแล้วทุกท่าน เตรียมตัวเอาไว้ให้พร้อม!!! :laugh: :z2:

ดีใจที่มีคนชอบเรื่องนี้เยอะนะค่ะทั้งๆที่อิงรู้สึกว่ามันช่างน่าเบื่อ :m2: แถมอีคนแต่งก็ชอบแอบอู้ไม่มาอัพ!!

ดีใจค่ะที่มีคนติดตามอ่านกัน นอกจากหน้าเก่าที่ตามมาจากเรื่องแรกแล้วก็ยังมีหน้าใหม่เข้ามาอีกเรื่อยๆ :กอด1:

จะพยายามมาอัพให้บ่อยะนะค่ะ :jul1:

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 01-08-2012 22:43:53

555555555+    พี่ศรน่ารักนะ

แต่ลางสังหรณ์พี่เกลแม่นงะ 


เตรียมทิชชู่เช็ดน้ำตา+เลือดอะป่าว  5555555+


พี่ศรน่ารักอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 01-08-2012 22:54:10

เออ..เอาเป็นว่า เค้าจะรอกินมาม่า น่ะ

แต่ว่าขอชามเล็กนะ เด๋วจุก

 o18 o18

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 01-08-2012 22:54:55

พี่ศรแกหื่นแบบเสมอต้นเสมอปลายดี

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 01-08-2012 23:16:27

พี่ศร ก็มีมุมน่ารักเหมือนกันแฮะ :impress2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 01-08-2012 23:20:04

นะ มีหยวนๆ
น่ารักชะมัด!!  :man1: :impress2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 02-08-2012 00:14:08

หลังจากนี้คงมีบู้ครั้งใหย่ๆๆๆๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 02-08-2012 10:53:40

หื่นจังนะพี่ศร หุหุ
สงสารน้องเกลบ้างอะไรบ้างสิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 02-08-2012 11:27:23

เอ่อ ... มาม่าชามใหญ่ ขนาดไหนครับ ... ขอหวานๆ หื่นๆ อย่างงี้ปลอบประโลมจิตใจกันก่อนได้ม้ายอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 02-08-2012 11:38:26

อย่าเพิ่งไว้ใจพี่ศรง่ายๆ กลัวจริงๆมาม่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 02-08-2012 11:40:00

ชอบพี่ศรกับเกล -.,-
รอติดตามเนื้อเรื่องต่อจ้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 02-08-2012 11:52:05

พี่สอนเหมือนจะรักเกลนะ
แต่ถ้ากลับไปแล้วเจอมาม่าชามใหญ่
น้องเกลจะเป็นอย่างไรนะ
ไม่ทราบว่าจะต้องเตรียมผ้าเช็ดหน้าไว้กี่ผืนถึงจะพอ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 02-08-2012 13:12:04

พี่ศรน่ารักขึ้นนะเนี่ย !

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ToeyTato ที่ 02-08-2012 13:13:30

พี่ศรแกน่าหลงจริงอะไรจริงแหละ 5555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: jelatin99 ที่ 02-08-2012 17:17:50

เพิ่งมาอ่านคะ เนื้อเรื่องดำเนินได้อย่างไหลลื่นดีค่ะ ฮ่าๆๆ ชอบ :impress2:
ทั้งนายเอกและพระเอกดูมีอะไรที่น่าค้นหาตลอด ที่สำคัญตามเกมกันทันด้วย ฮ่าๆๆ
รออ่านตอนต่อไปนะคะ  o13
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 07-08-2012 08:28:03

หวานวุ้ย!-///-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 08-08-2012 22:24:05

 :sad4: :sad4:
หนูไม่อยากกินมาม่า
มันไม่มีสารอาหาร ฮือ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: thanatphon ที่ 09-08-2012 02:11:27

กำลังสนุกเลย o13
รอตอนต่อไปจ้า :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: entirom ที่ 09-08-2012 03:08:39

เพิ่งซัดมาม่าไปหยกๆๆ
นี่จะมาอีกแล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 13-08-2012 22:18:47

ตอนที่ 26


"กรุณาเซ็นต์ ทั้งหมดให้เรียบร้อยก่อน สี่โมงครึ่งด้วยครับ"ผมมองเอกสารตั้งใหญ่ที่ตัวเองเพิ่งจะยกมาวางกองไว้บนโต๊ะประธานอย่างเหนื่อยหน่ายใจ นี่สินะผลของการโดดงานไปเป็นเดือน

ผมกลับมาทำงานได้สองวันแล้วครับ และงานก็เยอะล้นหลามอย่างที่คาดเอาไว้ไม่มีผิดดังนั้นแทนที่จะได้เลิกงานตามปกติก็ดันกลายเป็นว่าต้องอยู่ค้างคืนที่ห้องทำงานมาสองวันแล้วครับ อืม...แน่นอนว่าตอนกลางคืนเราก็มีกิจกรรมพิเศษเพิ่มเข้ามาบนพื้นห้องนั่นแหละ...

เอาเป็นว่า ผมหวังว่าจะเคลียร์งานเสร็จไวๆผมอยากกลับไปพักผ่อนเต็มที่เสียที หลังๆมานี้ผมรู้สึกว่าตัวเองวูบบ่อยๆ ไม่รู้เป็นอะไร แถมยังกินอะไรไม่ค่อยลงอีกต่างหาก...

ผมถอนหายใจ เดินไปนั่งพักผ่อนที่โต๊ะทำงานของตัวเอง โชคดีว่าตอนนี้มีเรื่องปวดหัวแค่เรื่องงานของพี่ศร ไม่ได้มีเรื่องผู้หญิงสองคนนั้นให้ได้รำคาญใจ ไม่งั้นผมที่รู้สึกมาหลายวันแล้วว่าอารมณ์ไม่ค่อยจะคงที่คงได้ปรี๊ดแตกทำอะไรแบบไม่ยั้งคิดไปแน่ๆ

"เกล พี่ขอกาแฟหน่อย"เสียงทุ้มติดจะแหบๆหน่อยของคนที่อดหลับอดนอนทำงานดังขึ้น ผมขานรับเบาๆแล้วลุกขึ้นเดินออกจากห้องไปเพื่อจะชงกาแฟ

แล้วไม่รู้ว่าแจ็คพ็อตหรืออะไร...ผมจึงได้เผชิญหน้ากับสองสาวที่เพิ่งคิดถึงไปเมื่อกี้นี้ตรงทางแยก พวกหล่อนก็ดูจะอึ้งๆเหมือนกันที่เห็นผมเอิ่ม...ในคราบผู้ชาย

"อ๊ะ!ที่แท้ก็นังกระเทยร่านนี่เอง(นี่เป็นการด่ากันแค่ในนิยายนะค่ะ)"คุณหนูริสาซึ่งมาในชุดเดรสสีแดงเลือดนกโฉบเฉี่ยวขึ้นเสียงแหลมปรี๊ดปรอทแตกอย่างรวดเร็วทันทีที่สมองเล็กๆที่มีอยู่น้อยๆของเธอทำการประมวลผลออกมาได้

"แหม ริสา อย่าไปว่าคุณไนติงเกล เธอแบบนั้นสิจ๊ะ คนเรามันเลือกเกิดไม่ได้ซะหน่อยว่าจะเป็นเพศอะไร จะเกิดมา'ต่ำหรือสูง'..."

"โธ่...พิอริสอ่ะ ถึงคนเราจะเลือกเกิดไม่ได้แต่ก็เลือกที่จะเป็นได้นี่ค่ะ ไม่เห็นจะต้องมาแย่งคู่หมั้นของคนอื่นไปหน้าด้านๆอย่างนี้เลย 'กำพืดต่ำยังไม่พอ สันดานยังช่ัวอีกนะค่ะ'"ผมได้แต่กระตุกยิ้มรับยัยสองสาวที่กระแนะกระแหนแดกดันผม เอาเถอะ ตอนนี้ผมยังทำอะไรไม่ได้ หากพวกเธอสองคนมาในฐานะแขก

"ไม่ทราบว่านัดกับคุณศรไว้หรือเปล่าครับ"ผมเอ่ยถามเนิบๆ แม้จะรู้อยู่ในใจอยู่แล้วก็ตามว่าพวกเธอคงมาโดยไม่ได้นัด พี่ศรไม่เห็นจะบอกผมซักคำนี่นะ

"ไม่ได้นัดแล้วจะทำไมล่ะย๊ะ ครอบครัวเรากำลังจะดองกัน ยังต้องห่วงมารยาทอะไรอีก"ริสาสวนกลับมาอย่างรวดเร็ว ด้วยสีหน้าเยาะเย้ยนิดๆ

"หากไม่ได้นัดไว้คงต้องขออนุญาติเชิญพวกคุณกลับไปก่อนนะครับ ตอนนี้คุณศรไม่สะดวกจะรับแขก"ผมยังคงทำหน้าที่ของตัวเองต่อไป ทั้งๆที่เส้นอารมณ์เริ่มไม่คงที่อีกแล้ว

รู้สึกผมจะเคยเป็นแบบนี้อยู่เหมือนกันในช่วงอายุสิบเจ็ดสิบแปดที่อยู่กับไอ้ชั่วเภกนั่น แ่ตเป็นได้ช่วงหนึ่งแล้วก็หายไป หลังจากนั้นก็ไม่เคยเป็นอีกเลย

ก็จนกระทั่งวันนี้นี่แหละ...

"ขอโทษจริงๆครับ ผมไม่สามารถให้พวกคุณเข้าไป'รบกวน'การทำงานของคุณศรในตอนนี้ได้หรอกครับ"ผมยังคงเอาใจเย็นเข้าข่ม อย่าให้เราได้เจอกันในฐานะที่เท่าเทียมกันแล้วกันพ่อจะเล่นซะ....

"เอ๊ะ แกนี่ยังไง พูดไม่รู้เรื่องหรือไง!!"ริสาเริ่มขึ้นเสียงดังครับ การเกิดในตระกูลผู้ดีไม่ได้ช่วยทำให้สมองของเธอมีความเป็นผู้ดีขึ้นมาบ้างเลยสินะครับ...

"ผมทำตามหน้าที่ครับ คุณศรสั่งผมไม่ให้'ใครก็ตาม'เข้าไปหากท่านไม่ได้สั่ง"ผมเอ่ยเนิบๆ"ยังไงก็ขอความกรุณาเชิญกลับไปด้วยครับ ผมจะเรียกคนมาส่ง"ผมกวักมือเรียกบอดี้การ์ดที่ยืนทำตัวลีบอยู่ข้างฝาผนัง บุ้ยปากประมาณว่าให้ส่งพวกเธอลงไป ผมได้ยินเสียงโวยวายดังมาหลังจากนั้นนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ใส่ใจนัก
 
จากนั้นผมจึงเดินหน้าต่อไปยังห้องรับแขกซึ่งมีกาแฟกับน้ำร้อนเอาไว้รับรอง จากนั้นก็จัดการชงอ่อนๆมาแก้วหนึ่ง ช่วงนี้พี่ศรกินแต่กาแฟทั้งวัน เข้มมากคงไม่เหมาะ...

พอชงเสร็จผมก็เดินกลับไปยังห้องท่านประธาน จากนั้นก็เคาะประตูเป็นจังหวะแสดงถึงการมาของผม รออยู่ครู่หนึ่งประตูอัตโนมัติก็เปิดออก

ร่างสุดเนี๊ยบของพี่ศรยังคงนั่งอยู่ตรงนั้น คิ้วขมวดอยู่หน้าเอกสารต่างๆมากมายที่แม้ผมจะช่วยคัดแยกให้แล้วก็ยังเยอะมากอยู่ดี ไม่แน่ว่าทำทั้งอาทิตย์ก็อาจจะยังไม่หมด

"กาแฟครับ"ผมเดินเข้าไป เคลียร์กองเอกสารบางส่วนที่ไม่ค่อยเป็นระเบียบนักให้เข้าที่แล้วจึงค่อยถอยออกไปเพื่อจัดตารางงานของพี่ศรในอาทิตย์หน้าต่อ สงสัยคงต้องหาวันให้พักเอาไว้ด้วยล่ะมั้งเนี่ย...

"เกล"

"ครับ?"

"มานี่หน่อย"ผมยังงงๆแต่ก็เดินเข้าไปหาแต่โดยดีหรือเอกสารมีตรงไหนผิดพลาด?

"มีอะไรงั้นเหรอครับ?"ผมเอ่ยถาม พลางก้มหน้าลงดูเอกสารที่พี่ศรชี้ให้ผมดู"ก็ปกติดีนี่ครับ...เอ่อ"

ผมขมวดคิ้วเมื่อรู้ตัวอีกทีใบหน้าหล่อเหลาก็เข้ามาอยู่ในระยะประชิดเสียแล้ว

"นี่มันเวลางานนะครับ"พูดกันในระยะประชิด ตาต่อตา ฟันต่อฟัน เราจ้องกันอย่างนั้นอยู่พักใหญ่ จนในที่สุดผมก็ยอมลงให้เขาอีกจนได้...

ก็ดวงตาเล่นแห้งผากเว้าวอนซะขนาดนั้นนี่....

"ครั้งเดียวนะ!"ผมถอนหายใจ เคลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้อีกจนริมฝีปากของเราสัมผัสกัน แล้วหลังจากนั้นทุกอย่างก็เป็นไปตามธรรมชาติ...

ปังๆๆๆๆ!!!

เสียงทุบประตูดังขึ้นปลุกสติที่มีอยู่น้อยนิดขึ้นมาจากก้นเหว ผมผละออกจากตักคุณศรที่ตัวเองไปนั่งคร่อมเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ พร้อมดึงกระชับเสื้อเชิ้ตที่แหวกไปถึงไหนต่อไหนให้เข้าที่

มือไวตลอดจริงๆครับรายนี้...

ว่าแต่ใครมาว่ะครับ ผมว่าผมสั่ง รปภ.เอาไว้แล้วนี่นา

"ผมออกไปดูให้แล้วกันครับ"ผมมองเมิณสายตาลูกหมาหงอยแล้วจึงจัดการกดปุ่มเปิดประตู เดดินออกไปรับหน้าคนที่กล้สเสียมารยาทมาเคาะประตูห้องประธานบริษัท

???

หือ...ใครว่ะเนี่ย?

"ป๊าอยู่ไหม?"

ห๋า??

เด็กที่ไหนว่ะเนี่ย???



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

ตอนรับวันแม่!!อีไม่นานเกลคงได้เป็นแม่คนแล้วมั้งนี่ หุหุ :z1:

ขอโทษที่มาช้าแถมมาน้อยค่ะ แบบว่าวันแม่ให้แม่เลี้ยงเพลิน ลืมอัพนิยาย :z2:

มรสุมมาม่าเริ่มมาแล้วค่ะ แต่ครั้งนี้สองสาวเป็นตัวประกอบ ตัวหลักคือ___เอาไว้อ่านตอนหน้าแล้วกันนะ

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ!!

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 25 UP 100%] 01/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 13-08-2012 22:22:25

พี่ศรมีลูกแล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: owo llยมuมข้u ที่ 13-08-2012 22:28:46

-[]-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 13-08-2012 23:20:09

อั๊ยยะ เกิดอะไรขึ้น
เกลท้องได้ เหรอออ ??

หัวข้อ: Re: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ ขอวลอีกนิดนคดี๋ยวอมลงห้น่นอน อย่กันลืมน
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 13-08-2012 23:26:21

นนๆมทีมม่มีรอตลอดๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aft22423 ที่ 13-08-2012 23:36:50

ลูกพี่ศรเหรอค่ะ เหอเหอ
 

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 13-08-2012 23:40:23

พี่ศรมีลูกแล้ว

 :a5: :a5: :a5: :a5:

หรือเกลท้อง

55555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 13-08-2012 23:41:34

ในที่สุดเกลก็จะท้องแล้ว
ว่าแต่พี่ศรแอบไปมีลูกตั้งแต่เมื่อไหร่
 :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 14-08-2012 00:14:43

กรี๊ดดดดดดดดดดด
ไม่นะ ไม่เอาาาาาาาาาาาาาาาา มาม่า
แง o9 o9 o9

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: catwander ที่ 14-08-2012 00:26:17

ลูกพึ่งโผล่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-08-2012 01:24:54

ป๊า ใคร ลูกศรงั้นหรือ แล้วเกลเป็นอะไรนะ ไม่สบายหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 14-08-2012 03:03:06

 อะไรยังไง พี่ศรมีลูก ??

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 14-08-2012 08:10:15

ลูกของศร หรอออออ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 14-08-2012 09:30:29

เอ๋ ? พี่ศรมีลูกแล้วรึ แต่ว่านะ มาขัดจังหวะได้อีก
รออ่านตอนต่อไปจ้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: petanque ที่ 14-08-2012 09:46:58

ป๊า???
พี่ศรมีลูกแล้ว?? @_@

กลิ่นมาม่า จะคละคลุ้งอีกแล้วหรือเนี่ย?????

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: alekung103 ที่ 14-08-2012 11:31:06

อ่ะ พี่ศรมีลูก?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 14-08-2012 15:49:24

 :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 14-08-2012 15:56:22

อะไรน่ะ แอบไปมีลูกไว้หรอ :z13: :z13: :z13:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 14-08-2012 17:47:23

อาการน้องเกลอย่างกับคนท้องแน่ะ :z1:
ว่าแต่เด็กที่ไหนมาถามหาป๊า แล้วป๊าที่ว่านี่พี่ศรเหรอ ไปแอบมีเบบี้ตั้งแต่เมื่อไหร่พี่ศร :angry2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 14-08-2012 19:06:23

ลูกพี่ศร??  :m28:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 14-08-2012 19:22:47

shock อย่างแรง

ลูกใครอ่ะ

 :a5: :a5: :a5:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 14-08-2012 21:24:04

ฮ่าๆๆๆ เกลน่ารักมากกกก 

มาอัพแล้วดีใจมากอะ

พี่ศรมีลูกแล้วเหรอออ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 15-08-2012 15:23:52

จะเป็นแม่แล้วซะงั้น เข้ากะเดือนของวันแม่จริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: aezac ที่ 17-08-2012 11:19:29

เกล ท้องหรอ?

555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 26 UP 100%] 13/08/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 07-09-2012 22:29:56

ตอนที่ 27


ไม่รู้ทำไมตอนนี้ผมถึงรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนงี่เง่าที่กำลังรู้สึกไม่พอใจที่คนรักของตัวเองกำลังปิดบังอะไรบางอย่าง...

ผมขมวดคิ้วมองดูสอง'พ่อลูก'ที่กำลังคุยกันผ่านทางกระแสจิตอย่างหงุดหงิดทั้งๆที่เมื่อก่อนก็ไม่เคยเป็นอะไรแบบนี้แท้ๆ แย่จริงๆเลย นี่คงเป็นเพราะความรู้สึกเล็กๆที่กำลังเติบโตอยู่ในอกของผมตอนนี้ใช่รึเปล่านะ?

ผมไม่อยากจะเชื่อจริงๆว่าผมจะมาหวั่นไหวไปกันคนที่ไม่สมควรไว้ใจมากที่สุด คนที่ทำร้ายผมมามากทีเดียวในระยะเวลาสองเดือนที่ผ่านมานี้...บางทีสมองผมคงมีอะไรผิดปกติ คงต้องรีบหาโอกาสไปพบหมอ

ยิ่งคิดยิ่งเหนื่อยใจ....

ผมถดตัวออกมาจากห้องทำงานของพี่ศรเงียบๆ เดินลัดเลาะไปตามแนวสวนหย่อมเล็กๆที่ผมเองก็เพิ่งรู้ว่ามีอยู่บนชั้นนี้ด้วยเรื่อยๆ มันเป็นสวนหินแบบญี่ปุ่น มีน้ำตกเล็กๆด้วยสงบร่มรื่นแบบที่หาไม่ได้ง่ายๆในเมืองใหญ่แบบนี้ผมชอบมาที่นี่บ่อยๆในระหว่างที่พี่ศรเคลียร์งาน

ผมเดินดุ่มๆไปนั่งลงบนเบาะแบบญี่ปุ่นเล็กๆบนศาลากลางสวน เหยียดขายาวเพื่อผ่อนคลายความตึงเครียดของกล้ามเนื้อหลับตาลงและเริ่มปรับจังหวะหายใจให้คงที่

จิตใจของผมล่องลอยไปไกล ในหัวตอนนี้มีแต่ความว่างเปล่า สายลมจากเครื่องปรับอากาศที่ทำออกมาได้เหมือนอากาศธรรมชาติมากที่สุดพัดให้เส้นผมที่เริ่มยาวของผมปลิวสะบัด สงสัยหลังไปหาหมอต้องไปตัดผมซะแล้ว....

ผมนั่งอยู่นานแค่ไหนไม่ทราบแต่พอลืมตาขึ้นผมกลับพบว่าใบหน้าของใครบางคนกำลังจับลอยอยู่ห่างออกไปไม่ถึงคืบผมเกือบจะป้องกันตัวเองอยู่แล้วถ้าไม่ติดว่าใบหน้านั้นเป็นของคนที่ผมกำลังคิดว่าตัวเองกำลังตกหลุมรักเขาอยู่ละก็

"กำลังคิดอะไรอยู่น่ะ"ริมฝีปากหนาโฉบลงมาเตะเบาบางบนริมฝีปากของผมแช่อยู่สักพักจึงได้ถอนออกมาถอยระยะห่างพอให้เห็นถึงดวงตาแพรวพราวที่จงใจส่งมาให้อย่างชัดเจน

"เรื่อยเปื่อยน่ะครับ..."ผมถอนหายใจแสหลบสายตาคมวาวแล้วลุกขึ้นบิดขี้เกียจ พลัน..ตอนนั้นเองผมได้กลิ่นเหม็นเอียนอะไรสักอย่างลอยมาตามลม เหม็นมากจนรู้สึกคลื่นไส้

ผมมองไปรอบๆเดินตามกลิ่นเหม็นน่าเวียนหัวนั่นไป และเจอเข้ากับคุกกี้อบใหม่หอมฉุยที่แม่บ้านคนใหม่ถือขึ้นมา ผมย่นจมูกทันทีที่ได้กลิ่นอันไม่พึงประสงค์

"คุ้กกี้อะไรน่ะครับป้านวล"ผมให้มือปิดจมูกรู้สึกได้ถึงความคลื่นเหี้ยนที่ลอยมากระจุกอยู่ในลำคอ ใจจริงกะจะรอให้ป้านวลแกตอบคำถามอยู่นะ แต่ดูเหมือนสิ่งที่มากระจุกอยู่ในลำคอของผมจะรอไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

ผมเดินเร็วๆไปทางห้องน้ำที่ใกล้ที่สุด เปิดเข้าไปโดยไม่สนใจว่าจะมีใครอยู่หรือไม่ ตรงเข้าไปในห้องในสุดปิดปล้วล็อกกลอน

ผมอาเจียนเอากาแฟขมๆน้ำย่อยเปรี้ยวๆออกมาจนหมด แต่ก็ยังไม่หายคลื่นไส้ ผมคุกเข่าลง ข้างโถส้วม หอบสูดหายใจเร็วๆเรียกเอาอากาศบริสุทธิ์เข้าปอด รู้สึกเหมือนร่างกายหมดเรี่ยวแรงกระทันหัน

ผมนั่งพักอยู่ครู่ใหญ่ พอเริ่มรู้สึกดีขึ้น จึงกดชักโครกแล้วออกมาล้างปากเอาความรู้สึกขมๆให้มันออกจากปากไป

"คุณเป็นอะไรกับพ่อของผม"ผมที่กำลังล้างหน้าล้างตาอยู่หยุดชะงัก เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยมองผ่านกระจก เมื่อเห็นว่าเป็นใคร แน่แล้ว ผมจึงจำต้องปล่อยให้รสขมปร่าค้างอยู่ในปาก แล้วเงยหน้าขึ้นมามองเขาอย่างเต็มตา

"อะไรนะครับ?"ผมย้ำคำถาม เพราะไม่แน่ใจว่าเมื่อกี้นี้ถูกถามว่าอะไร เคยเป็นไหมครับที่เวลาจดจ่ออยู่กับอะไรมากๆมีใครมาพูดอะไรเราจับใจความไม่ได้หรอกครับว่าเขาพูดหรือถามอะไรกับเราจนต้องถามใหม่อีกรอบ หรือเอาง่ายๆเขาเรียกกันว่าอาการเหม่อลอยน่ะแหละครับ

"คุณเป็นอะไรกับพ่อของผม?"'ลูกของพี่ศร'ถามย้ำด้วยน้ำเสียงที่เริ่มแข็งกร้าว ไม่มีมารยาทเอาเสียเลยนะครับเด็กสมัยนี้ทั้งๆที่เอาจริงๆแล้วผมเองอายุอานามพอๆกับพ่อของเขาแท้ๆ

"แล้วทำไมไม่ไปถามคุณพ่อของคุณล่ะครับ?"ผมหันหลังกลับไปเผชิญหน้าเด็กหนุ่มร่างสูง มีเค้าโครงหน้าหลายส่วนคล้ายพี่ศร โดยเฉพาะดวงตากับจมูก ปั้นรอยยิ้มการค้าที่ใช้ประจำในหน้าที่เลขาขึ้นประดับมบหน้า ถามกลับด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ

"ผมแค่ต้องการรู้คำตอบจากคุณ ว่าจะเหมือนกับพ่อของผมรึเปล่า?"ผมหรี่ตาลง เด็กนี่เข้าใจเล่นถามคำตอบคำกับผมดีจริงๆท่าทางความฉลาดเองก็คงได้พี่ศรมาด้วยสินะ

"ผมเป็นเลขาของเขาครับ"ผมตอบกลับไปยิ้มๆ ไม่สนใจสายตาที่เริ่มเชือดเฉือนของอีกฝ่าย"แล้วก็...เป็นคู่นอนในบางโอกาส..."

สายตาของเด็กหนุ่มตรงหน้าเริ่มแข็งกร้าวขึ้นอย่างน่ากลัว ในดวงตาคมปลาบนั้นมีแววบางอย่างที่ทำให้ผมสะกิดใจจนต้องหรี่ตาลง อย่างพิจรณา ผมเคยเห็นดวงตาแบบนั้นมาจากที่ไหนมาก่อนหรือเปล่านะ...?

"หึ! คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมกับคำว่า'คู่นอน'ที่พูดออกมานั่นน่ะ?"เขาลดดวงตาแข็งกร้าวลงเปลี่ยนเป็นความเยือกเย็นปนไปกับความ...สงสาร?

"สถาณะขอเราเป็นเช่นนั้นจริงๆครับ"ผมตอบ ยืนยันในคำพูดของตัวเอง แม้จะเริ่มรู้สึกเหมือนบางสิ่งบางอย่างในตัวกำลังแกว่งไปมาอย่างน่าหวาดเสียวในตัวของผมทันทีที่ริมฝีปากขยับคำว่าคู่นอนออกมา

อา...ความแปรปรวนของผมทำพิษอีกแล้วสินะ

"ระวังไว้ละกันคุณเลขา...ระวังหัวใจของคุณ"เขาเดินเข้ามาใกล้ ย่อตัวลงมาเล็กน้อยให้สายตาประสานกันในระยะใกล้"พ่อของผมน่ะ ไม่มีหัวใจหรอกนะ...."น้ำเสียงของเขาเจือไปด้วยความเศร้าและเจ็บปวดสายหนึ่ง ที่ผมคุ้นเคยดี มันคล้ายกันมาก กับเมื่อตอนที่ผมยังเด็ก นั่นทำให้ผมนิ่งงันไป

เด็กหนุ่มฉวยโอกาสที่ผมเบลอๆโฉบริมฝีปากลงมากดแน่นบนริมฝีปากของผมอย่างรวดเร็ว ด้วยสีหน้าไม่แสดงความรู้สึกใดๆ ก่อนจะถอนออกไปในชั่วพริบตา

ผมยืนงงไม่เข้าใจกับการกระทำอุกอาจของเขาอยู่ชั่วครู่ก่อนจะกระจ่างในวินาทีต่อมา เมื่อเขาเลื่อนริมฝีปากไปกดจูบลงบนกกหูของผมพร้อมกระซิบถ้อยคำที่เหมือนกับฟ้าที่ผ่าลงมากลางหัว

"รู้อะไรไหม...แม่ของผมเองก็เคยเป็นเหมือนคุณน่ะแหละ"

"ทำอะไรกันน่ะ..."ประตูห้องน้ำถูกเปิดขึ้นเมื่อไหร่ไม่ทราบ แต่ร่างสูงที่ยืนตระหง่านอยู่ตรงนั้นกลับทำให้ผมรู้สึกปั่นป่วนขึ้นมาอีกครา

"ไม่มีอะไรหรอกครับ ป๊า"เด็กหนุ่มถดตัวออกไปจากตัวผม ยิ้มบางๆให้พ่อของตัวเอง ก่อนจะเดินผ่านหน้าของเขาออกจากห้องน้ำไป

ก่อนจะไปยังไม่วายส่งคำพูดผ่านปากที่ขยับไปมาโดยไม่มีเสียงมาอีก

'พ่อของผมไม่นิยมใช้ของร่วมกับคนอื่น...ระวังตัวด้วยล่ะ'

ผมกัดปากเบาๆ แสร้งทำเป็นหันกลับไปล้างปากต่ออย่างเนียนๆ แอบเหล่มองไปทางพี่ศรเล็กน้อยว่ามีปฏิกริยาอย่างไรบ้าง แล้วก็ต้องเสหลบมาจ้องเงาตัวเองในกระจกทันทีที่เห็นดวงตาคมดุที่เหมือนมีไฟกรุ่นอยู่ภายในจ้องกลับมา

"ไม่จืดเลยนะเกล"น้ำเสียงเย็นชวนขุนลุกเอ่ยขึ้นมาจากริมฝีปากที่หยักยิ้มประชดประชัน ผมเผยอปากขึ้นเล็กน้อย...ทันทีที่เห็นสภาพตัวเองชัดๆ

เสื้อเชิ้ตสีหวานหลุดออกนอกกางเกงที่ปลดกระดุมและซิบออกอย่างหมิ่นเหม่ กระดุมเสื้อเชิ้ตด้านบนเองก็หลุดออกหลายเม็ดจากการที่ผมปลดออกช่วงอาเจียนเมื่อครู่ บนต้นคอจนถึงกกหูมีรอบคิสมาร์กประดับอยู่สองสามรอย...

ดูท่ากรรมพันธ์บ้านนี้จะส่งต่อมาถึงเรื่องมือเร็วด้วยสินะ

ผมกัดฟันกลืนน้ำลายหนืดๆลงคออย่างยากลำบาก หันไปยิ้มการค้าให้กับพี่ศรที่เริ่มเดินตรงเข้ามาหาผมด้วยท่าทีคุกคามคล้ายกับช่วงที่ผมเจอเขาแรกๆ

"สันดานเดิมทิ้งไม่ลงหรือไง?"

ผมรู้สึกหน้าชาราวกับโดนไฮโดรเจนเหลวสาดใส่ รอยยิ้มการค้าที่อยู่บนใบหน้าเกือบจะเลือนหลุดไปอยู่แล้ว ถ้าผมไม่เรียกสติของตัวเองกลับมาทัน

"ทำมาเกือบครึ่งชีวิต มันก็ยากอยู่ครับที่จะทิ้งนิสัยเก่าๆ"ผมยิ้ม ตอบเหมือนมันเป็นเรื่องตลกทั้งๆที่หัวใจกำลังเต้นระรัวด้วยความปวดหนึบและกรุ่นโกรธ

"ฉันไม่เคยบอกหรืองไง ว่าไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร?!"ผมยิ้มไม่ตอบคำ ตอบรับความรุนแรงจากการบีบข้อมือที่ส่งมาจากมือใหญ่ราวไม่รู่สึกอะไร

"จะเป็นไรไปครับ นั่นก็ลูกชายคุณ ยังไงก็ครอบครัวเดียวกันนี่..."

"เกล!!"

ผมไม่สนกับเสียงที่ตะโกนลั่นห้องน้ำนั่น หุบรอยยิ้มเสแสร้งลงทันทีที่พี่ศรจับตัวผมกระแทกอย่างแรงเข้ากับผนังห้องน้ำ ดวงตาที่เคยเยือกเย็นของเขากลับลุกโหมราวไฟบรรลัยที่ผลาญทุกสรรพสิ่งให้เป็นเถ้าธุลี

ลูกของพี่ศรพูดถูก เขาหวังดีกับผม ถึงได้พยายามบอกให้ผมอยู่ให้ห่างจากพี่ศรไว้ ก่อนที่จะจมลึกลงไปในหลุมที่ไม่มีวันปีนออกมาได้เหมือนดี่งที่แม่ของเขาเคยเป็น

เขาพูดถูกทุกอย่าง พี่ศร...ไม่มีหัวใจ สิ่งที่เขากำลังทำไปทุกๆอย่างนี้ก็เพื่อผลประโยชน์ทั้งสิ้น ผมเริ่มระแคะระคายมาได้หลายวันแล้วล่ะ แต่ไม่อยากจะยอมรับมัน

มันยากนะที่จะตอกย้ำความจริงกับตัวเองว่าความรู้สึกอบอุ่นนั้นเป็นของปลอม หัวใจที่ผมรู้สึกราวกับเขากำลังมอบมันให้ผมนั้นเป็นของปลอม

ดังนั้นก่อนที่เด็กนั่นจะมาตอกย้ำ ผมจึงพยายามอย่างสุดความสามารถที่จะหลอกตัวเองต่อไปเรื่อยๆทำเหมือนไม่มีอะไนเกิดขึ้น หลอกอยู่ตลอดว่าผมไม่รู้ว่าความรู้สึกของผมตอนนี้คืออะไร

และนี่คงเป็นโอกาาสดีที่ฟ้าส่งมาให้กระมัง โอกาสที่จะปีนขึ้นจากบ่อความรักที่เราขุดขึ้นมาเองเพื่อฝังตัวเองทั้งเป็น!!



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

มาอัพพร้อมกับความดราม่าเต็มพิกัด :z1:
ตอนนี้อิงเชื่อว่าทุกๆท่านที่ติดตามเรื่องนี้อยู่คงอยากทึ้งหัวอิงเต็มแก่

อีนี่หายไปตั้งนานกลับมาต่อแค่เนี้ย แถมยังพกม่ามาชามใหญ่ขึ้นอืดมาด้วยอีก!! :beat:

ความจริงอยากจะต่อหวานๆให้อีกตอนนะแต่มันแต่งไม่ออกอ่ะ เอาดราม่าไปแทนแล้วกกันเนอะ

อีกเรื่องที่อิงหายไปนี่มีเหตุค่ะ แบบว่างานเข้าเหมือนดีเพรสชั้นติดกันเป็นเดือนเลยจ๊ะ!!นี่ก็ยังเหลืองานตัดต่อวีดีโออีกงาน แถมอีกสองอาทิตย์ก็สอบและ สงสัยคงได้หายหน้าไปอีกจนกว่าจะสอบเสร็จแหงๆ แต่ก็ไม่แน่ ไม่รู้เป็นไงเวลาสอบพล็อตนิยายจะพลุ่งพล่านเป็นพิเศษ :z1:

เอาเป็นว่าจะมาต่อให้ไวที่สุดแล้วกันค่ะ เม้นท์เยอะๆเป็นกำลังใจให้หน่อยนะค่ะ :call:

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ!

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 07-09-2012 22:36:49

ทำไม เกล ถึงอาเจียนหล่ะะะ o22 o22 :a5:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 07-09-2012 23:20:48

 :pig4:
 :o12:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 07-09-2012 23:26:23

กรี๊ดดดดดดดดดดดด
อิงใจร้ายยย :sad5: :sad5:
มาปล่อยมาม่าไว้ทำไม แง
หนูเกลลูกแม่ สู้ๆนะลูก :sad4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 07-09-2012 23:54:07

กรี๊ดดดดด มาพร้อมกะมาม่า
เกลจ๋า :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 08-09-2012 00:15:54

ไม่ใช่ว่าเกลท้องนะ เหมือนแม่เกลก็จะเป็นผู้ชายใช่หรือเปล่า แล้วเกลสงสัยอะไรในตัวศรกันแน่ ศรไม่คิดจะฟังอะไรเลยสักอย่าง ที่จริงแล้วศรรู้สึกยังไงกับเกลกันแน่ ศรเป็นแบบที่ลูกชายศรพูดงั้นหรือ สงสารเกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 08-09-2012 01:02:34

หรือเกลจะท้อง อาการคนท้องชัดๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 08-09-2012 01:29:54

มาม่าชามใหญ่  :really2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: วัวพันปี ที่ 08-09-2012 02:12:17

มาม่ารสพะโล้ว :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 08-09-2012 10:32:17

สงสารเกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 08-09-2012 10:55:26

 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 08-09-2012 11:23:26

อย่าบอกนะว่าเกลท้อง!!
แล้วอีตาพี่ศรนี่ก็อะไรกันนะ
ทำตัวน่าสงสัยจริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-09-2012 12:33:14

รอจ้า.

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 08-09-2012 14:02:12

โอ้...นี่มันเรื่องอะไรกันล่ะเนี่ย

ตกลงอิคุณ พี่ศร แกเค้ารัก นู๋เกล จริงๆ หรือเปล่าเนี่ย
น่าสงสาน นู๋เกล ที่สุดเลย แล้วดูท่าว่าอาการจะแย่ๆ ด้วย

พ่อลูกคู่นี้เค้าเป็นยังงัยเนี่ย ใช้ไม่ได้เลย

แย่มากๆ  :z6: :z6: :z6:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: iforgive ที่ 08-09-2012 14:40:51

WTF !!  ทำไมถึงเป็นอะไรกันไปหมดแล้วเนี่ยะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 08-09-2012 16:44:39

น้องเกล โดนทั้งพ่อและลูกรังแก น่าสงสาร :monkeysad:
ตกลงลูกพี่ศรจริงๆ แต่เกลจะไม่เป็นเหมือนคนอื่นๆที่ผ่านมาหรอกใช่ไหม :sad11:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 08-09-2012 18:03:57

รอจ้า :)

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/0
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 08-09-2012 21:31:52

สงสารเกล
รีบมาต่อด่วนเลย :))

หัวข้อ: คนนี้แหละที่พี่อยากได้ NEWs!!! 30/08/2012
เริ่มหัวข้อโดย: aoihimeko ที่ 08-09-2012 21:59:09

งงจัง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 08-09-2012 22:57:28

แงแง    มาม่ามาเต็มชามมมมมม   แงแง


ลูกพี่ศรตัวจริงเสียงจริง  55555555+


เด็กคนนี้น่ากลัวกว่าพี่ศรอีกน้าา  ร้ายแต่เด็ก อุบ  เค้าไม่ได้บอกพี่ศรร้ายน้าาา  แหะๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 08-09-2012 23:19:11

เอ เกิดรัยขึ้นอะ เกลเป็นรัยป่าว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kisz ที่ 09-09-2012 01:00:37

อะไรกันเนี่ยะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BBSS ที่ 09-09-2012 02:52:03

มะ  o22 ม่าม่า มา แล้ว :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: cho_co_late ที่ 09-09-2012 04:33:15

ท่าทางเกลจะแพ้ท้องแล้วล่ะ  :z2:
ชอบนะ แนวผชท้องได้ :o8:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: seyrasowar ที่ 09-09-2012 04:40:19

 :sad4: มาม่า :o12:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: o oxijan ที่ 09-09-2012 10:43:01

เกลลลลลลลล

มาต่อๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: EoBen ที่ 09-09-2012 21:25:22

กำ พี่ศรใจร้าย ทำไมว่า เกล แบบนั้น นิสัยไม่ดี

ถึงจะรู้อดีตที่เจ็บปวด หรือโรคที่เกลเป็น แต่อยู่ด้วยกันมานานไม่รู้หรอไงว่าไม่ใช่คน นิสัยแบบนั้น

ใจร้าย ทำร้ายจิตใจกันได้หลงคอ ใช่สิ ได้แล้วนิ เบื่อแล้วนิ ได้แต่ผลประโยชน์งั้นสิ เฮอะ

เอาเถอะ จะทำไรก็ทำ เผลอๆตอนนี้เกลท้องแล้วด้วยย จะทำไงต่อละ ทิ้งหรอ?

ชิส์



ปล. เบนตามทันแล้วคร๊าาา  เย้  อินจัด 55555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 10-09-2012 02:57:20

สรุปเกลจะท้องไหม
พี่ศร รักเกลหรือป่าว
แล้วลูกชายพี่ศรมันอายุเท่าไรฟะ
เชื่อพ่อแม่งเเรงสาดอะ
 :z3:
 :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: knightprince ที่ 11-09-2012 00:56:24

อ่านรวดเดียวจบ สนุกมากกก
ดูเหมือนเกลจะเจริญรอยตามแม่ คงท้องแล้วละ
อาการขนาดนี้ เฮ้อออ แต่ก็ยังไม่เข้าใจอารมณ์ของศรเลยอะ
อยากให้ศรเป็นคนบรรยายบ้าง รอคะ เป็นกำลังใจให้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: KaZuKi ที่ 11-09-2012 21:45:35

เพิ่งตามอ่านรวดเดียว แบบว่า หลงรักคาเรกเตอร์เกลมากกกกก แบบว่า จะนางพญาก้ใช่ จะนางแมวก็ไม่เชิง เอาเป็นว่า สายราชินี โดนใจสุด

รอตอนต่อไปน้า ตอนนี้ โรงงานมาม่า กำลังทำงาน เตรียมรับน้ำท่วมแน่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 15-09-2012 15:38:48

มันจี๊ดมาก  เกลตบหัวท่านประธานให้เงิบไปเลย หึงไม่เข้าเรื่อง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 16-09-2012 00:10:17

เมื่อพิจารณาจากบทก่อนๆหน้า ที่บอกว่าแม่ของเกลเป็นผู้ชาย  :a5:
ตอนนี้เกลกะลังท้องรึไงเนี่ย  o22 อาการส่อมากก
รออ่านต่ออย่างเดียวค่ะ เพื่อความกระจ่าง  :fire:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 16-09-2012 01:39:05

 :z10: :z10: :z13: :z13:

รอๆๆๆๆๆๆ

อยู่นะค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: knightprince ที่ 20-09-2012 19:18:21

นานแล้วน้าาาา มาเต๊อะ รออยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 27 UP 100%] 07/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 21-09-2012 19:19:17

ตอนที่ 28



ผมรู้สึกเหมือนสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้มันเป็นเหมือนความฝัน...

เหมือนกับว่าพี่ศรในช่วงหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เป็นแค่จินตนาการโง่ๆของตัวผมเอง

ผมหัวเราะแหบแห้ง มองไปยังเพดานที่ยังคงเปิดไฟสว่างโร่ ก่อนจะมองกลับมายังเตียงนอนยับยู่ยี่ที่ผมกำลังนอนหมดสภาพอยู่ในตอนนี้

ดูเหมือนหลังจากวันนั้นที่ผมยอมรับความจริงเป็นต้นมา พี่ศรก็ไม่เคยกลับไปเป็นคนเดิมที่ผมเคยรู้จักอีกเลย แววตาที่เขามองผมว่างเปล่าคล้ายกับช่วงแรกๆที่เราเจอกัน ตอนนี้เขาทำเพียงขังผมเอาไว้ในห้อง หาข้าวหาน้ำมาให้ และใช้ผมเป็นเพียงเครื่องระบายอารมณ์ในยามค่ำคืนเท่านั้น

ผมรู้สึกอึดอัดในอก รู้สึกเหมือนอยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก สภาพที่ผมกำลังเป็นตอนนี้ไม่ได้ต่างไปจากที่ผมเคยโดนกระทำเมื่อนานมาแล้ว โดนขังอยู่ในห้องไม่เห็นเดือนเห็นตะวัน คอยแต่รับอารมณ์ใคร่ของใครต่อใคร ครั้งนี้ยังอาจจะเรียกได้ว่าโชคดีกว่าเดิมนิดหน่อยเพราะผมรับอารมณ์ของคนแค่คนเดียว....

แต่ทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้นะ...

ผมทอดถอนใจ ฝืนร่างกายลุกขึ้นจากเตียงนอนที่ยับเยินราวผ่านสมรภูมิรบมาอย่างยากลำบาก ค่อยๆประคองตัวเองไปยังหน้าประตูห้องนอนซึ่งมีข้าวต้มชืดๆวางเอาไว้ ผมย่นจมูก แย่จริง ไม่รู้เป็นอะไรผมรู้สึกเหมือนของกินมันเหม็นเน่าไปหมดซะทุกอย่าง ทั้งๆที่ข้าวต้มปลานี่ก็ดูไม่ได้แย่อะไร แต่ก็กินไม่ลงอยู่ดี

ผมถอนหายใจ อดกลั้นความรู้สึกอยากอาเจียนเอาไว้แล้วฝืนกินข้าวต้มปลาไปคำสองคำช้าๆผมไม่ได้กินอะไรนอกจากน้ำเปล่ามาหลายวันแล้ว ถึงจะผะอืดผะอมแค่ไหนแต่ยังไงก็ต้องกินอย่างเลี่ยงไม่ได้...

แต่ก็เหมือนเดิม ความทรมาณของผมไม่ได้จบลงง่ายๆ หลังจากผมพยายามกลืนคำที่ห้าลงไป หัวก็เริ่มรู้สึกเวียนติ้วๆ ข้าวต้มที่กินไปไม่กี่คำเมื่อครู่จุกอยู่ที่คอหอย ผมรีบวิ่งไปยังห้องน้ำทันที แล้วอาเจียนออกมาจนหมดไส้หมดพุง

หลังจากนั้นผมก็ทำได้เพียงหอบหายใจ กลั้นความรู้สึกอยากอาเจียนอีกครั้งอย่างยากลำบาก รู้สึกแสบร้อนไปทั้งตัว ราวกับเป็นไข้ ดวงตาเริ่มเบลอลอย

แต่จะมานอนในนี้ไม่ได้...จะให้พี่ศรเห็นสภาพอ่อนแอของผมไม่ได้...

ผมตะเกียกตะกายไปยังเตียงนอน แม้จะต้องใช้เวลามากเสียหน่อย แต่ที่สุดแล้วผมก็กลับไปนอนยังเตียงจนได้ พอหัวถึงหมอนปุ๊บผมก็เพลียจนหลับไปในทันที

และตอนนี้ดูเหมือนผมจะกำลังฝันอยู่...

เพราะบื้องหน้าของผมคือสีดำอันว่างเปล่ามองไม่เห้นแม้แต่ตัวเอง และใครก็ตามที่ยังเปล่งแสงอยู่ในที่มืดมิดแบบนี้ได้กำลังลอยตัวอยู่เบื้องหน้าของผม

เขาดูจะอายุน้อยกว่าผมอีก หน้าตาหล่อเหลาสะอาดสะอ้านติดจะเจ้าชู้นิดๆ เขาส่งยิ้มมาให้ผม

"ไม่ต้องตื่นตระหนกนะครับ..."เขาพูดขึ้น"ที่ผมมาคุยกับคุณเพราะผมต้องการยื่นข้อเสนอแลกเปลี่ยน..."

"คุณอยากหนีออกไปจากสิ่งที่คุณกำลังเป็นตอนนี้ไหม?ความทรมาณที่คุณกำลังเผชิญอยู่ ความรู้สึกรักที่กำลังกัดกินคุณทั้งเป็น"

ผมกลืนน้ำลาย รู้สึกคล้อยตามกับข้อเสนอ แต่ในวงการธุรกิจเรารู้ดีว่า ถ้าเราออกอาการสนใจออกนอกหน้านอกตา จะทำให้การต่อรองยากยิ่งขึ้น

"ผมช่วยคุณได้ เพียงแลกเปลี่ยนกับชีวิตของเด็กคนหนึ่งที่ไม่สมควรจะเกิดมาเท่านั้น"

ผมงุนงง มองเขาที่ค่อยๆลอยเข้ามาใกล้ผมมากขึ้นเรื่อยๆมือขาวสะอาดของเขา ยื่นออกมาแล้วลูบไปมาเบาๆบนท้องของผม"และจะให้ดีผมขอความสามารถที่พระเจ้าไม่ได้ยินยอมให้เกิดขึ้นกลับไปด้วยจะดีมาก"

สมองของผมประมาลผลเร็วจี๋ นึกถึงสิ่งที่เขาพยายามจะสื่อแล้วก็นึกขนลุกขึ้นมา มันไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ก็ในเมื่อแม่ของผมยังเป็นผู้ชายได้เลย...เอ๊ะผมเคยบอกไปรึยัง แม่ของผมเป็นผู้ชาย?

เอ๊ะ แต่จะว่าไปแล้ว ถ้าผมสามารถท้องได้จริงๆแล้วทำไม เมื่อช่วงที่ผมถูกขังเอาไว้โดยไอ้เภกมันถึงไม่เกิดอะไรขึ้น?

"อ๋อ ก็ช่วงนั้นร่างกายและจิตใจคุณอ่อนแอขนาดไหนคุณเองน่าจะรู้ดีที่สุดนี่ แล้วก็จริงๆแล้วมันเป็นเรื่องของโชคชะตา..."เขาทำหน้าเศร้า แต่ยังคงยิ้มบางๆ

ผมยังคงคิดไม่ตก ถ้าตอนนี้ในท้องแบนๆของผมมีชีวิตหนึ่งอยู่ในนี้จริงๆ ผมควรจริงๆหรือที่จะทอดทิ้งเขา แลกกับโอกาสหนีออกไปจากความทรมาณของตัวเอง?

ผมส่ายหน้าไปมาในความมืด เปล่งเสียงออกไปอย่างชัดเจนเป็นครั้งแรกตั้งแต่อยู่ในความฝันนี่

"ผมขอปฏิเสธ"คำนี้ของผมหนักแน่นเท่าที่ผมจะหนักแน่นได้ วินาทีนี้ผมนึกถึงแม่ขึ้นมาในอึดใจ ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมการคลอดผมออกมาถึงทำให้ร่างกายของแม่อ่อนแอลงได้ขนาดนั้น ดูเหมือนไอ้ที่ผมกำลังเป็นอยู่นี่จะเป็นแค่การเริ่มต้นเท่านั้นเอง...

"คุณเหมือนแม่ของคุณมากนะ เพราะแม่ของคุณเองก็ตอบคำนี้กับผมเช่นกัน...ตอนที่ท้องคุณอยู่"

"หากคุณยืนยันที่จะเก็บเขาเอาไว้ก็เตรียมใจรับผลที่จะตามมาด้วย ผมคงไม่สามารถแนะนำอะไรคุณได้มาก แต่มีคนคนหนึ่งที่คุณควรจะไปหา ถ้าไม่อยากตายก่อนที่จะคลอดเด็กคนนั้นออกมา"

เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง พลันภาพใบหน้าของใครคนหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาในหัวของผมพร้อมชื่อและที่อยู่คร่าวๆ

"ผมคงช่วยคุณได้เพียงเท่านี้ล่ะ เขาคนนี้จะช่วยคุณได้"

หลังจากนั้นเขาก็หายไปจากสายตาผมอย่างรวดเร็วปล่อยผมเอาไว้ในความมืดมิดเพียงลำพัง

พออยู่ในที่มืดนี่คนเดียว ผมก็เริ่มฟุ้งซ่านอย่างที่ไม่ค่อยจะเป็น คิดไปต่างๆนาๆ ผมคิดถูกแน่หรือที่จะเก็บความไม่ปกติเอาไว้กับตัวเองแบบนี้ แถมดูเหมือนการเก็บเด็กคนนี้ไว้จะมีความเสี่ยงที่จะทำให้ผมตายหรือป่วยจะเกินจะเยียวยาสูงมาก

ผมคิดไปเรื่อยๆ ยังไม่ได้ข้อสรุปที่แน่นอนและยังไม่คิดจะสรุปอะไรเป็นเรื่องเป็นราวในตอนนี้ด้วย...ผมรู้สึกเหนื่อยล้าเหลือเกิน เหนื่อยจนอยากจะหลับ อยากจะพักผ่อน...ตลอดกาล

'มาม๊า...'

เสียงสะท้อนในความมืดปลุกผมขึ้นจากภวังค์ความมืดมนในจิตใจได้ชะงัดนัก ผมเผลอยกมือขึ้นลูบท้องตัวเองเบาๆอย่างอดไม่ได้ ในใจเริ่มมีความฮึกเหิมอีกครั้ง...ถ้าแม่ของผมทำได้...แล้วทำไมผมจะทำไม่ได้

จิตใจของผมเริ่มกลับมาสงบอีกครั้ง เริ่มมีพลังในการจะใช้ชีวิตอยู่ต่อไป...

เอาวะ ในเมื่ออยู่ไปมีแต่จะเจ็บปวด มีโอกาสเมื่อไหร่ก็หนีเลยดีกว่า!!หนีไปหาหมอคนเดียวที่พอจะช่วยผมในตอนนี้ได้ ดูเหมือนตอนนี้เขาจะอยู่ในเมืองไทยนี่แหละ โชคดีสำหรับผม...

ผมหลับตาลง เริ่มครุ่นคิดถึงปัญหาใหญ่ที่สุดในเวลาที่ผมเพิ่งจะตระหนักถึง...

ถ้านี่คือความฝันที่เหมือนจริงมาก ตอนนี้ที่ผมต้องการจะตื่นจากการนอน ผมก็ควรจะตื่นได้แล้วไม่ใช่เหรอครับ?ถึงมันจะเหมือนจริงขนาดไหนนี่ก็เป็นเพียงแค่ความฝันเท่านั้น...

ที่อยากจะบอก ก็คือ...ตอนนี้ผมตื่นนอนไม่ได้!!

พยายามหยิกแก้มตัวเองก็แล้ว ตบหัวก็แล้วก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่น...

มันเกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย!!?




>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

สอบเสร็จแล้วโว้ยยยยย แงงงง ไม่อยากให้ถึงวันเกรดออก อิงจะสอบตกอีกรึเปล่าวะเนี่ยยย :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

นิยายกำลังจะเข้าสู่ช่วงเวลาแห่งความสะใจของนักอ่านทุกท่าน ช่วงเวลาแห่งการเอาคืนพระเอกนั่นเอง วะฮะๆๆๆๆ :m11:เกิดอะไรขึ้นกับเกล ตอนนี้ก็คงเฉลยไปได้ส่วนหนึ่งแล้วนะค่ะว่าเกลมันเป็นอะไรกันแน่

แต่แล้วปมต่อไปก็ตามมา แล้วมันเป็นอะไรอีกวะเนี่ย ออกจากความฝันไม่ได้??

เอาไว้อ่านในตอนถัดไปแล้วกันค่ะ กับภาคการบรรยายครั้งแรกของอีพี่ศรโคตรขี้เก็ก หุหุหุ :bye2:

ขอบคุณทุกๆคอมเมนค่ะ  :pig4: :pig4: :pig4:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 21-09-2012 19:33:22

 :beat:พี่ศรทำมัยทำแบบนี้สู้ ๆนะเกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: skyberry ที่ 21-09-2012 19:34:58

 :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 21-09-2012 19:46:15

อ้าววววววววววววววว

ค้างง เสยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 21-09-2012 19:48:24

 :z13: :z13: ขออีกนิดจิ ขออีกนีสสสส

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 21-09-2012 19:49:45

ท้องงงงง :a5: :a5: o22

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 21-09-2012 19:56:32

สงสารเกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 21-09-2012 20:01:44

ท้องจริงๆด้วย เอาคืนอิพี่ศรให้หนักๆเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 21-09-2012 20:17:30

โอย อยากอ่านต่อจัง
มาต่อไวๆน้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 21-09-2012 20:30:10

เกลท้อง O.O วู้ๆเริ่ศ
เกลจัดเต็มให้พี่ศรไปเลย หึๆ
ติดตามตอนต่อไปค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 21-09-2012 20:30:47

เอาแล้วไง น้องเกลท้อง  :a5:
แต่ทำไมถึงติดอยู่ในความฝันได้ล่ะ จะออกมายังไง หรือว่าต้องให้พี่ศรมาจุ๊บๆถึงจะตื่นเหมือนเจ้าหญิงนิทรา :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ●GreenTEA● ที่ 21-09-2012 20:35:05

 :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: didi ที่ 21-09-2012 21:07:50

 :z10: :z10:
มาต่อเร็วค่ะ :call: :call:
 :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 21-09-2012 21:31:40

ศรทำไมทแบบนั้นกับเกล เกลเป็นอะไรสำหรับศรกันแน่ เกลต้องไม่เป็นไรนะ รักษาตัวเพื่อลูกนะเกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 21-09-2012 21:38:21

ฮ่าๆๆ   รักพี่เกลที่สุด เอาคืน  5555555555+


ฆ่าม้านนน   เฮ้ยๆๆ  ผิดงาน  แหะๆๆๆ


พี่เกลสู้ๆๆๆๆๆ   สู้ๆๆ  รักพี่เกลมากมายยย


รักคนแต่งที่สุดมาอัพแล้วน้ำตาจะไหล 

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 21:54:41

ชอบเรื่องแบบนี้ แต่อาร์มตายแล้วจริงอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 22:00:49

ชอบๆ เรื่องแบบนี้ นายเอกลึกลับ พระเอกก้ลึกลับ ใช่เลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MildRiYa ที่ 21-09-2012 22:01:56

อ๊ากก เกลท้องงง O.o ?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: KaZuKi ที่ 21-09-2012 22:02:31

โอ้ยยย นับเวลาถอยหลังกาเอาคืน เอาให้เต็ม เอาให้โดนเลยนะ เกล >< o13

พี่ศร ระวังว่าจะเสียสิ่งสำคัญไปนะคะ ถอยหลังก้าว แล้วหันหน้ามาคุยกันได้แล้ว "อย่าคิดไปเอง" :m16:

รอตอนต่อไป มาไวๆน้า หายไปนาน เราคิดถึง กาซิกๆ :sad4: ฮ่าๆ :-[

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 21-09-2012 22:02:48

เกลท้องแล้ววว
รออ่านต่อปายย หุๆๆๆ   o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 21-09-2012 22:06:34

เกลสู้สู้นะ และหนีไปให้ได้
ให้พี่ศรได้เป็นคนเจ็บบ้าง :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: knightprince ที่ 21-09-2012 22:09:11

ค้างงงงงงง อ่าาาา ไมทามกันเเบบนี้ รอคะ รอๆๆๆๆๆๆ
ชอบมากๆเลยอะ สู้ๆเกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 21-09-2012 22:10:07

เกลสู้ๆนะ

เอาคือพี่ศรให้ได้ เข้มแข็งไว้
สู้ๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 22:11:04

นายเอกแม่งซาดิด ชอบ 5555555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 22:20:23

อยากรู้เรื่องครอบครัวของนายเอก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MEMO MINI ที่ 21-09-2012 22:24:00

เกิดอะไรขึ้น!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! :sad5: :sad5:

เย้ๆๆๆ ดีใจจังมาต่อแล้ว :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 22:44:10

โอ้ กร้ากกกกกกกกกกกกกกกก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 22:50:24

ใครมันเป็นหนอน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 22:59:28

ฮะฮะ ให้ตาย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 23:10:52

ศรบอกเรื่องของตัวเองแล้ว ไม่คิดจะบอกเรื่องของตัวเองมั้งเรอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 23:20:42

โถ่ชีวิต เลวร้าย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 23:26:05

อุ่ยยยยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Jthida ที่ 21-09-2012 23:30:02

หื้อ มันอะไรกัน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 21-09-2012 23:31:51

 :z3: :z3: :z3:

โวยยยยยย ขัดใจกะพี่ศรอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 21-09-2012 23:33:48

พี่ศรใจร้าย ทำไมทำกับเกลอย่างนี้ละ

ว่าแล้ว เกลท้องชัวร์ แล้วจะหนีไปไหนอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Pumpkin ที่ 22-09-2012 00:20:57

ไนติงเกลไม่ใช่คนธรรมดาสินะ ฮึ ฮึ

แอบปลื้มลูกของคุณศรนิดหน่อยแฮะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: numay ที่ 22-09-2012 22:21:24

ค้่างอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: krouy ที่ 22-09-2012 23:13:33

ค้างแบบว่ามากมาย โฮ อย่กอ่านตอนต่อไปใจจะขาด คนเขียนแงๆจะลงแดงอยู่แล้วว มาต่อเถอะได้โปรดT^T

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 23-09-2012 01:26:00

รออ่านช่วงเอาคืน :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 23-09-2012 19:10:00

กลิ่นมาม่า โชยยยมาแต่ไกล
ไม่น๊าาา :sad4: :sad4:

ไม่อยากกินมาม่าาาา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: taltal020441 ที่ 23-09-2012 19:49:02

เกลลลล :z3:

ทิ้งอิพี่ศรแล้วหนีไปสุดขอบโลกแล้วไปมีสามีเลยยย  :m16:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 24-09-2012 07:53:04

เกิดอะไรขึ้นกับเกลล่ะนั่น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: narunarutoboyz ที่ 24-09-2012 15:55:09

คุณพระ!!!! :a5:

ผู้ชายท้องงงง ง งง ง ง งง ง  ง งง ง ง งง
 นิย๊ายยยย นิยายของแท้เล่ยค่าาาาาาาาาา
สู้ๆนะคะ รอลุ้นอยู่

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: northern ที่ 24-09-2012 23:10:27

อ้าววว
น้องเกลเป็นผู้หญิงเรอะ
ก็ไม่ใช่นี่นา
เริ่มงง
555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 25-09-2012 02:40:22

ท้อง!!! แล้วจะหนียังไงละทีนี้ แต่ถ้าหนีไปได้ก็ดี อยู่นี้มีแต่เจ็บปวด

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: alekung103 ที่ 25-09-2012 12:49:08

ว่าแล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: pizza2011 ที่ 25-09-2012 15:36:48

โอ๊ยยยยยย  เพิ่งมาอ่าน เรื่องนี้ครั้งแรก
้เป็นนิยายที่เกินบรรยาย อ่านแล้วอินเว่อร์ ลุ้นไปกับทุกตอน
ปมแต่ละปมที่ผูกไว้มันสับซ้อนมาก  เกลกับศรก็ยังคงเป็นตัวละครที่ลึกลับ
อ่านมาถึงตรงนี้ก็ขอชอบคนเขียนว่าเก่งมาก ภาษาในการบรรยายดีมาก
แต่ยังมีคำผิดอยู่บ้างเล็กน้อย คิดว่าคงเป็นเพราะรีบพิมพ์ ทำให้ตกหล่นไปบ้าง
ป.ล. เป็นกำลังใจให้และจะติดตามต่อไป

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: miin ที่ 01-10-2012 20:54:46

รอ


รอ


รอ


มาต่อสักทีเถ้อะ คนอ่านจะตายอยู่ล่ะ ทำไมเงียบไปงี้ง่ะ  :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 01-10-2012 21:41:02

 :L2: แอบมาส่อง ยังไม่มา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: miin ที่ 02-10-2012 10:43:07

ยู้ฮู ยังอยู่มั้ย????


เข้ามาส่องทุกชั่วโมงเลยล่ะเนี่ย

กลับมาสะทีเถอะน้าาาาาาาาาา :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 05-10-2012 02:30:43

รอออออ ลุ้น
ลึกๆแล้วหน่วงเบาๆ เกลมีชีวิตที่น่าสงสาร เจอแต่ละอย่างเข้ามาในชีวิต
คำว่า หนี จะหนีไปไหนพ้นเนี้ย...
การมีลูกไม่ได้ทำให้เป็นที่รักมากกว่าเดิม มันอยู่ที่ใจ แต่ดูแล้วไม่เห็นวี่แววว่าจะรักเกลเลย
ชอบทุกปมที่สร้าง ชอบทุกการเรียงร้อยเนื้ิอเรื่อง ชอบพลอต
มันทำให้การดำเนินเรื่องดูมีมิติ และน่าติดตามยิ่งขึ้น
ได้แต่สงสาร แต่เกลนั้นเข้มแข็งกว่าที่คิด จากปัญหาที่เจอมาตลอดชีวิต
ครั้งหนึ่งคงอยากให้เกลเจอคนที่รักและเข้าใจนะ
หนีได้ก้หวังให้พ้นและตั้งหลักได้นะ
แต่ดูแล้วจะรอดเงื้อมมือยากสักหน่อย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 28 UP 100%] 21/09/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 08-10-2012 11:37:19

ตอนที่ 29


ศร บรรยาย


ผมนั่งมองกองเอกสารที่ทำไม่เสร็จเสียทีอย่างเบื่อหน่าย ไม่มีกระจิตกระใจจะทำ

และแล้วทันทีที่ว่างในหัวก็เริ่มคิดถึงเรื่องที่ผมเผชิญอยู่ในช่วงนี้พอดี...

คุณชายเงาแห่งตระกูลลึกลับในวงการมืด....

ชื่อนี้ไม่ธรรมดาเลย มันเริ่มดังกระฉ่อนในช่วงสองสามปีมานี้ เหตุผลก็คงจะเป็นเพราะหลังจากที่ตระกูลของ'คุณชาย'เริ่มตกอับจนถึงขีดสุด ด้วยฝีมือของเขาเพียงคนเดียวกลับทำให้ตระกูลรุ่งงเรืองขึ้นมาอีกครั้ง จากนั้นเขาก็หายตัวไปไม่ทิ้งเบาะแสอะไรเกี่ยวกับตัวของเขาเอาไว้ให้คนอื่นๆสืบหา

และตอนนี้ ผมกำลังคิดว่า ผมกำลังเผชิญหน้ากับบุคคลอันตรายอันดับต้นๆของวงการในสถาณการณ์ที่คลุมเครือจนน่าเป็นกังวล

ตั้งแต่แรกผมก็คิดๆเอาไว้อยู่แล้วว่า ไนติงเกลนั้นไม่ธรรมดาไม่ว่าจะกลิ่นอายชวนมึนเมา และเสน่ห์แปลกๆที่ลอยอยู่รอบๆตัว

เขานั้นราวกับเกิดมาเพื่อล่อลวงมนุษย์....

นั่นทำให้ผมเกิดความรู้สึกที่อยากจะกักขังเขาเอาไว้ให้เป็นของตัวเองคนเดียว อยากจะเก็บเขาเอาไว้ใกล้ๆตัว รู้อยู่แก่ใจว่าเห็นแก่ตัวมากแค่ไหน แต่ผมก็ไม่สามารถควบคุมปีศาจที่กำลังกู่ร้องโหยโหนในใจของตัวเองได้เลย ราวกับว่าร่างกายนี้ไม่ได้เป็นของตัวเองอีกต่อไปเมื่อยามอยู่ใกล้ๆเขา

กำแพงที่สร้างขึ้นมาทำไมจึงพังทลายได้ง่ายดายนัก เพียงเพื่อรอยยิ้มอันหายากนั่น ผมสรุปอาการนี้ง่ายๆว่า อาการหลงใหลและอีกไม่นานมันอาจจะกลายเป็นหลงรักได้...ในกรณีที่ผมคิดว่าเขาไว้ใจได้จริงๆไม่ใช่สายที่ใครส่งมา

ใช่ว่าผมจะไม่มีหัวใจอย่างที่ใครๆเขาว่ากัน แต่หัวใจของผมมันถูกปิดตายเอาไว้ด้วยภาระที่ต้องเผชิญ การมีความรักมีคนที่ต้องเป็นห่วงทำให้ผมมีปัญหาได้ไม่ยาก

ก็อย่างที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วกับแม่ของเจ้าตัวแสบนั่น...

ถึงผมจะแสดงออกว่าตัวเองไร้หัวใจแค่ไหน แต่ตามจริงแล้ว มันไม่ใช่เลยเธอเป็นรักแรกของผมเลยด้วยซ้ำ แต่แล้วหน้าที่ของผมก็ทำให้เธอต้องจากไปอย่างที่ผมไม่สามารถทำอะไรได้ ทิ้งเอาไว้เพียงลูกชายตัวแสบที่ราวกับเป็ยก็อปปี้อีกคนของผม ผมมีเขาตั้งแต่ตอนที่เรื่องราวภายในยังไม่พร้อมดีนัก เลยทำให้อะไรๆมันยุ่งวุ่นวายไปหมด

ผมรู้ตัวเองดี ว่าตัวเองมีความรู้สึกดีๆให้กับเกล และถ้าปล่อยมันไว้ อีกไม่นานมันจะต้องพัฒนาขึ้นอีกแน่ นั่นทำให้ผมตัดสินใจจบปัญหาคาราคาซังของตัวเองกับครอบครัวลงซะ และในระหว่างที่ผมกำลังขังเขาไว้ในกรง ถ้าเขายังไม่เกลียดผมไปเสียก่อน บางที...แต่ก็นั่นแหละ ผมยังไม่แน่ใจเลยว่าตกลงแล้ว เกลคนนั้นเป็นสายให้กับใครรึเปล่า

ที่ผมกำลังทำไม่ได้เพราะความหึงหวง มันเป็นเพียงแผนการณ์สำหรับเปิดใจคนที่ผมวางเอาไว้เมื่อเนิ่นนานมาแล้ว และเพิ่งจะสบโอกาสใช้กับเกลเมื่อไม่นานมานี้

ผมเอาจุดอ่อนในช่วงนี้ของเขามาเล่น ซึ่งก็คือความรู้สึกดีๆที่เขากำลังมีให้ผม คนเราเมื่อตกอยู่ในห้วงรัก ก็มักจะไม่มองสิ่งอื่นๆความฉลาดจะลดลงอย่างฮวบฮาบ การตัดสินใจก็จะทื่อๆลง ยิ่งกับเขาคนที่ดูเหมือนว่าจุดอ่อนอันยิ่งใหญ่จะอยู่ที่ความรัก

นั่นคือแผนการณ์ของผมตั้งแต่ที่ผมเริ่มรู้ว่าในใจของพวกเราทั้งคู่เปลี่ยนไป ผมก็ตัดสินใจที่จะเฉือนใจตัวเองมองดูเขาเจ็บปวดรวดร้าว ทั้งหมดนี่ก็เพื่อที่ผมจะได้ทุ่มเทให้เขาได้หมดใจ

เพื่อจะได้มั่นใจ...ว่าผมจะสามารถเก็บเขาเอาไว้ข้างกายได้จริงๆ

ผมถอนหายใจ ตอนแรกตั้งใจจะทำงานต่อ แต่แล้วจู่ๆใจก็นึกอยากจะเช็คดูอาการของคนที่ดูป่วยๆมาได้หลายวันแล้วขึ้นมา

ผมเปิดหน้าจอโน๊ตบุ๊คเครื่องเล็กขึ้นมา คลิกไปที่โปรแกรมดูภาพจากกล้องวงจรปิด ก่อนจะชะงัก เผลอผุดตัวลุกขึ้นอย่างอัตโนมัติ

ร่างบางที่ซมซานออกจากห้องน้ำมายังเตียงใหญ่ด้วยท่าทางราวกับศพนั่นทำให้ผมตกใจ อาการเขาหนักขึ้นมาขนาดนี้แล้วหรือ?

ผมต่อสายหาใครคนหนึ่งทันที เขาเป็นคนคนเดียวที่ผมไว้ใจให้ดูแลคนใกล้ชิด

"Hi"

น้ำเสียงงัวเงียราวคนเพิ่งตื่นดังขึ้นปลายสายผมเพิ่งได้เบอร์ติดต่อของคนคนนี้เมื่อไม่นานมานี้ หลังจากเขาหายตัวไปเสียเนิ่นนาน ถูกแล้ว เขาเป็นพี่ชายคนที่หายตัวไปที่ผมเคยเล่าให้ฟังไง
 
"โร นี่ผมเองนะ ศร"

"อ้อศรเหรอ มีอะไร?"

"ช่วยมาหาผมหน่อย ที่ตึกทำการใหญ่ประเทศไทย"

ผมได้ยินเสียงทอดถอนใจจากอีกฝ่ายบางเบา ก่อนจะมีเสียงงึมงำๆประเภท'อย่างที่มิวสิคบอกไม่มีผิด''ว่าแล้ว'ดังหงุงหงิงมาตามสาย

"ฉันอยู่ไทยพอดี เดี๋ยวจะเข้าไป"

ตู๊ดๆๆ

ดูเหมือนอีกฝ่ายจะยังคงนิสัยเสียๆเอาไว้อย่างครบถ้วน พอตัวเองหมดธุระก็วางสายไปทันที ผมส่ายหน้านึกระอาใจ

ผมมองไปยังถาพร่างบางฟุบลงบนเตียงอย่างหมดแรงแล้วมีอันต้องถอนหายใจ ผมเล่นแรงเกินไปสินะ แกล้งเขาแรงเกินไปแล้ว

ผมดูก็รู้แล้วว่าเกลมีความรู้สึกดีๆให้กับผม แต่ด้วยความงี่เง่าและความไม่แน่ใจในตัวของเขาผู้ซึ่งดูเหมือนเข้ามาหาผมได้อย่างประจวบเหมาะราวกับเป็นความจงใจ ไม่ใช่ความบังเอิญ แม้เวลาที่ผันผ่านจะทำให้ผมเริ่มคิดว่าทุกอย่างมันคงจะเป็นเพียงความบังเอิญจริงๆ แต่ก็เท่านั้น ความระแวงของผู้นำที่โดนหักหลังมาหลายต่อหลายครั้งไม่ใช่อะไรที่จะลบเลือนไปได้ง่ายๆ

ถ้าเขาผ่านตรงนี้ไปได้จริงๆ ผมกล้าสาบานเลยว่าผมจะไม่มีวันทำให้เขาทุกข์ใจอีกเป็นครั้งที่สอง...

ถ้าเขาสามารถผ่านมันไปได้ละก็นะ...




"เล่นแรงมากไปนะศร"น้ำเสียงเหนื่อยหน่ายใจของญาติผู้พี่ที่กำลังตรวจร่างกายผอมแห้งที่ผมเพิ่งจัดการใส่เสื้่อผ้าและเช็ดตัวให้ไปหมาดดังขึ้น

"ถ้าเป็นคนอื่นก็ไม่เท่าไหร่หรอกนะศร แต่กับเขาที่ร่างกายมีความพิเศษมาก ผลจากการกระทำของนายมันเลยกลายเป็นแบบนี้"

ผมขมวดคิ้ว ไม่ค่อยเขาใจในสิ่งที่โร ญาติผู้พี่ กำลังสื่อ

"เคยได้ยินเรื่องการทดลองต้องห้ามของกลุ่ม 'เอเดน' "

"อ่ะ..."อย่าบอกนะว่า...

กลุ่มเอเดน กลุ่มนักวิจัยที่รวบรวมพวกสติไม่ค่อยดีเข้ามาไว้ด้วยกัน มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่ช่วงสงครามโลกครั้งที่สองแล้ว พวกมันผลิตหลายๆอย่างรวมไปถึง หนึ่งในสาเหตุที่ทำให้พวกมันโดนล้มล้างจากพวกคลั่งศาสนา ก็คือ การวิจัย 'แอปเปิ้ลต้องห้าม'พวกมั้นวิจัยเพื่อที่จะให้ผู้ชายสามารถตั้งครรภ์ได้เช่นผู้หญิง และ ผู้หญิงสามารถสืบพันธ์ได้เช่นผู้ชาย

"หลังจากกลุ่มวิจัยโง่เง่านี่โดนล้มล้าง ตัวทดลองgeneration 2ที่สมบูรณ์ที่สุดก็ถูกขายในตลาดมืดแทนที่จะทำลายอย่างที่ควรจะเป็น นั่นทำให้ทั่วโลกตอนนี้มีGeneration 3 ปะปนอยู่กับคนทั่วไปพวกเขาอาจจะรู้หรือไม่รู้ตัวก็ตามแต่"

"และร่างที่นอนอยู่ตรงนี้ก็คงเป็นเป็น generation 4 และดูเหมือนเขากำลัง...ตั้งครรภ์"

ผมเงียบเป็นเป่าสาก อึ้งไปกับเรื่องที่ไม่คิดว่าจะมาเจอกับตัวเองแถม เรื่องที่เพิ่งรู้สดๆร้อนไปอีกเรื่อง

ผมกำลังจะมีลูกคนที่สอง??





>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

จบดื้อไปแบบนี้ก่อนแล้วกัน :z2: กระจ่างยังว่าทำไมเกลท้องได้

ขอโทษจริงๆนะค่ะที่มาลงช้ามากกก เมื่ออาทิตย์ที่แล้วติดติวความถนัดค่ะเลยมาอัพไม่ได้ แล้วก็partนี้แต่งยากมากกก พี่ศรแกเก็บงำเหลือเกินนน

สรุปว่าน้องเกลโดนต้มจนเปื่อยเลยค่ะ พี่ศรช่างร้ายกาจ ก๊าซซซซซ

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ อ่านแล้วชื่นจายยยย :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ป.ล.มีหลายๆคนชมว่าเรื่ิงนี้ดี อิงขอบคุณมากๆค่ะ :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rain3589 ที่ 08-10-2012 12:22:07

อ๊าย!!! รอต่อไป 555

สนุกมากกกกคร้าาาาาาาา

รักคนแต่ง จุ๊ฟๆๆๆ :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 08-10-2012 12:22:21

ศรรู้ว่าเกลท้องแล้ว ก็ดูแลเค้าดีๆหล่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 08-10-2012 12:22:51

หนูน้อยในท้องจะไงบ้างเนี้ย
เอาเป็นว่าเอาคืนพ่อมันเเรงๆ เลยนะหนู
หมั่นไส้มากๆ  o18

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 08-10-2012 12:34:14

อืมมม เกลท้อง เพราะงั้นน้องจะอยู่ในช่วงแปรปรวนง่าย เพราะงั้น

เอาคืนค่ะลูก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 08-10-2012 12:37:27

แค่รู้ว่าพี่ศรรัก คนอ่านค่อยมีแรงใจหน่อย :เฮ้อ:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 08-10-2012 12:44:29

เป็นไงล่ะพี่ศร
เล่นแรงนัก หึหึ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: alekung103 ที่ 08-10-2012 13:54:54

แล้วยังไงล่ะเนี่ย พี่ศรเล่นแรงเกินไปแล้ววว สงสารเกล ชิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: arisa_sa ที่ 08-10-2012 14:32:46

แล้วจะเป็นไงต่อไปเนี่ยคุณศรรู้แล้ว เกลจะหนีได้เปล่า ลุ้น ๆ

ขอบคุณมากๆๆค่ะ  :L1: :pig4: :L1:+ :3123:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ka[ze]na ที่ 08-10-2012 16:07:44

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ต้องอ่านอย่างเดียวห้ามคิด เพราะเมื่อไหร่ที่คิด จะเครียด....คาดการณ์ไม่ได้....

แต่ก็สนุกอ่ะ จะตามอ่านอีกนะค่ะ ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 08-10-2012 17:44:28

เปนไงละพี่ศร

สมมม

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: acorntan ที่ 08-10-2012 20:03:42

ใจจะขาด อยากอ่านมาก  เราชอบนิยายแนวนี้มากกกกกกกกกก  พึ่งเข้ามาอ่านต้องขอโทษนักเขียนด้วยจริง ๆ
ต้องขอบคุณห้องแนะนำนิยายที่ถูกน้อง ๆ จิ้มตูดแล้วบอกว่า เรื่องนี้ "เบอร์ 5"  ถ้าพี่ไม่อ่านขอให้ไม่ได้ตังทอน
ไม่ผิดหวัง ขอบคุณมากนะคะ  แล้วก็มาต่อไวไว ยำยำ มาม่า ละ พลีสสสสสส

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 08-10-2012 20:10:29

พี่ศร ถึงกับใบ้รับประทานไปเลยยยยยย
 o12 o12 o12

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 08-10-2012 20:11:03

อ๊ากกกกกกกกกก  :serius2:

อยากอ่านต่อแล้วววว ใจจะขาด  :sad4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: AginaJang ที่ 08-10-2012 20:43:50

มาต่อแล้ว ดีใจจังเลยค่า  :-[

โห้ ในที่สุดก็มีพาร์ทของพี่ศร
แต่ก็แหม๊ะ เฮียแกเก็บอะไรไว้เยอะจริงๆ

คราวนี้ศรก็รู้ว่าเกลท้องแล้ว หวังว่าจะมีฉากสวีตๆมาแทนดราม่านะคะ 555
รอตอนต่อไปค่าา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 08-10-2012 21:23:58

แล้วถ้าพี่ศรรู้ว่าเกลเสี่ยงที่จะไม่มีชีวิตรอดล่ะจะว่าไง
คิดแล้วก็อยากจะสมน้ำหน้าพี่ศรนัก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 08-10-2012 21:32:41

เล่นแรงเกินไปแล้วน้า พี่ศร เนี่ย

ถ้าเกิดว่า เกล กับ น้องในท้อง เป็นอะไรขึ้นมาจะว่ายังงัยค้า

 :a14: :a14: :a14: :a14:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 08-10-2012 22:08:37

พี่ศรรู้ว่าจะมีลูกแบบนี้แล้ว
จะกลับมาทำตัวดีกับเกลหรือเปล่านะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: trafu ที่ 08-10-2012 22:45:59

เค้าอยากอ่านต่อ :sad4: :sad4:
มาต่อไวๆนะ :o8: :o8:
กำลังใจให้นักเขียนจร้า :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 08-10-2012 23:00:16

อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ
เย้ดีใจจังที่ศรก็รักเกล แต่แกล้งแรงนักซิ เกลท้องอยู่น้า
มาต่อไวๆนะคะ >_<

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 09-10-2012 00:39:18

แงะ อยากอ่านต่ออ่ะ มาต่อเร็วๆน้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 09-10-2012 00:43:52

ศรแกเล่นแรงไปนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 09-10-2012 00:56:49

โห จริงด้วยอะ เกลท้องหราเนี้ย พี่ศรก้อแกล้งเกลได้นะ เอาซะเกลจะตายแล้วเนี้ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: krouy ที่ 09-10-2012 01:09:02

พี่เกลหลับไปนานๆเลย พี่ศรจะได้สำนึกซะบ้าง
มาวางแผนแกล้งพี่เกล มันน่าตีนัก ชิ
รักคนแต่งจังเลยเรื่องนี้สนุกมาก ตอนนี้เรื่องนี้เป็นที่หนึ่งในใจหนูเลยสนุกมากกกก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: zeit ที่ 09-10-2012 01:40:36

รู้สึกดีขึ้น เข้าใจนะว่าพี่ศรเจออะไรมาเยอะ
ถึงแม้มันดูไม่หนักหนากับเกล
แต่เล่นกับความรู้สึกแลัใจ มีนช้ำยิ่งกว่ากายนะ
ครั้งหน้ายากที่จะเชื่ิอใจว่า สิ่งที่ทำให้นั้นมีอะไรเคลือบแฝงหรือป่าว รักแน่หรอ
ตอนนี้เกลเองก้สลบอ่อนเพลีย ไม่รู้เมื่อไรจะตื่น
การที่รู้ว่ามีลูกจะทำให้อ่อนใจลงได้ไหม
หรือจะยังเย็นชาไม่สนใจต่อ
ไม่เกลอาจรักลูกมากจนต้องพยายามหนีก็ได้ ถ้าไปรอดนะ 5555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 10-10-2012 21:42:55

เหอๆๆๆ  พี่ศรรู้แล้วววว

ถ้าไม่ดีกับพี่เกลเราจะโหวตขอเปลี่ยนพระเอก(แอ้กโดน FCพี่ศรรุมกระทืบ ฮ่าๆ)


พี่เกลไม่มีบทงะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: PazZ ที่ 10-10-2012 21:54:49

พี่ศร TT 
สงสารพี่เกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 10-10-2012 23:38:05

โรจะใช่คนที่เกลต้องไปหาหรือเปล่า แล้วศรก็ทำไปได้นะ ไม่สงสารเกลบ้างเลย เกลจะเป็นอะไรหรือเปล่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 11-10-2012 08:20:52

ง่าเกลท้อง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 11-10-2012 19:16:21

ทำแบบนี้ ถ้าเกลรู้ความจริงจะยิ่งยุ่งไปกันใหญ่นะ  :serius2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 11-10-2012 20:37:39

สนุกอ่ะ มาต่อเร็วๆนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: cowinsend ที่ 11-10-2012 23:17:43

มัน! มัน!! มัน!!! ต้างงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง

อ่านไปใจเต้นตึกตักๆ ตื่นเต้นสุดๆ

เรื่องนี้มีเสน่ห์และน่าติดตามจริงๆค่ะ รอตอนต่อไป

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: s.monkham ที่ 12-10-2012 12:38:12

สนุกค่า o13

มาต่อเร็วๆน่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: coraline ที่ 12-10-2012 16:20:13

สนุกมาก..เเต่เเอบโหด..

..มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ รออยู่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 14-10-2012 14:55:19

เรื่องท่าจะเริ่มยุ่งวุ่นวายมากขึ้นกว่าเดิม หลับไปจนกว่าจะคลอดเลยดีกว่าใหมเนี่ย?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 17-10-2012 21:37:28

เรื่องนี้สนุกมาก อ่านรวดเดียวเลย คนเขียนมาต่อไวๆนะคะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 17-10-2012 22:02:31

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 29 UP 100%] 8/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 22-10-2012 20:18:23

ตอนที่ 30


"นี่มันก็ จะเดือนแล้วนะโร ทำไมยังไม่ตื่นอีก"ภายในความมืดมิด ผมเหมือนได้ยินแว่วเสียงบางอย่าง

"ถามอยู่นั่นแหละ ก็แกเองนะที่ทำให้เค้าเป็นแบบนี้"เสียงอีกเสียงตอบเสียงแรกมาอย่างหงุดหงิด

เฮ้อ...คนที่หงุดหงิดที่สุดมันควรจะเป็นผมมากกว่ากระมัง?อยู่ในความมืดมิดมาหลายวันจนเริ่มลืมแล้วว่าตัวเองเป็นใครยังไง ถ้าไม่ได้ไอ้สองเสียงที่ดังมาเป็นระยะๆผมคงคิดว่าตัวเองตายไปแล้ว...

แต่จากที่ฟังๆสองเสียงนี่พูดมา ดูเหมือนผมจะไม่ตายแต่ใกล้ตายมากกว่า บางทีผมอาจจะป่วยอยู่ แต่ผมป่วยเป็นอะไรล่ะ?

"เกลจะตื่นขึ้นมาใช่รึเปล่า?"น้ำเสียงอบอุ่นแปลกๆดังลอดเข้ามาอีกครั้ง ผมเลิกคิ้วในความมืด อ้าปากตอบออกไปด้วยความเคยชินทั้งๆที่รู้ว่าเจ้าของเสียงนั้นไม่มีทางได้ยิน

"แน่นอน"

"ขอโทษนะ ฉันแกล้งเกลแรงไปหน่อย"ผมขมวดคิ้ว นึกอยากเห็นหน้าเจ้าของเสียงที่มาสารภาพบาปขึ้นมาครามครัน"ตื่นขึ้นมานะคนดี จะเลิกแกล้งแล้ว"

ผมเบ้ปาก พยายามข่มรอยยิ้มที่พยายามกระตุกมุมปากขึ้น แปลกดี ทำไมจู่ๆถึงมีความสุขขึ้นมา สีดำรอบด้านเองก็เหมือนจะจางลงจนเห็นมือตัวเอง

"เกลรู้รึเปล่า เรากำลังจะมีลูกด้วยกันนะ ถึงจะไม่น่าเชื่อก็เถอะ แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว"น้ำเสียงนั้นกลัดกลุ้มนิดๆ"เกลหลับไปนานจังเลย รู้รึเปล่าว่าฉันใกล้จะเคลียร์ปัญหาครอบครัวเสร็จแล้ว"

เสียงๆนั้นยังคงพร่ำพูดถึงคนที่ชื่อว่าเกลอย่างต่อเนื่อง ซึ่งผมมั่วเอาเองว่า'เกล'ที่ว่านี่คือผม จะว่าไป ผมน่าจะเป็นผู้ชายไม่ใช่หรือไง แล้วทำไม...ท้อง??

ผมยกมือลูบไปเบาๆบนท้องน้อยของตัวเองอย่างเผลอไผล แล้วพลัน ความทรงจำบางส่วนก็ไหลเข้ามา ชายหนุ่มคนหนึ่งในหลากหลายท่าทาง ทั้งใบหน้าเย็นชา ใบหน้าอมยิ้มป้อนคำหวาน ใบหน้าโกรธเคือง...

"พี่ศร..."

จู่ๆน้ำตาของผมก็ไหลลงมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ นึกแปลกใจตัวเอง ดูเหมือนคนคนนี้จะมีผลกระทบต่อความรู้สึกของผมมากจริงๆ

แสงสว่างวาบจ้าเข้ามาบาดตาของผมอย่างรวดเร็วเกินกว่าจะคาดคิด แสงทอดยาวเป็นอุโมงค์ไปราวกับเชื้อเชิญให้ผมเดินเข้าไปในแสงนั้น...สัญชาติญาณบอกให้ผมรู้ทันทีว่าถ้าเดินตามแสงนี้ไป สุดปลายทางนั้นคงจะเป็นเจ้าของเสียงที่พร่ำพูดไม่หยุดนี่...

ผมก้าวเดินไปบนทางเดินนั่นอย่างไม่ลังเล ความทรงจำเริ่มปะติดปะต่อช้าๆตามระยะทางที่ผมก้าวเดินไปเรื่องทั้งสุขทั้งทุกข์ไหลเข้ามาราวน้ำป่า ทำเอาผมเริ่มเดินซวนเซรู้สึกเหนื่อยขึ้นมาจับใจ

แต่แล้วด้วยความพยายามก็ทำให้ผมสามารถเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าประตูสีขาวต้นต่อของอุโมงค์แสงจนได้...

ผมยกมือขึ้นกำลังจะจับลูกบอดประตูเพื่อเปิดมันออก

"เกลฉันจะสารภาพล่ะ ว่าฉันแกล้งทำเป็นใจร้ายกับเธอ ทำรุนแรงกับเธอ ทำเป็นไม่ใยดี ทั้งหมดก็เพื่อนทดสอบว่าเธอไว้ใจได้รึเปล่าเท่านั้นเอง ทั้งๆที่ตั้งแต่เธอพาฉันไปที่คอนโดฉันก็น่าจะรู้แล้วว่าเธอเปิดเผยตัวตนกับฉันมาแค่ไหน"

ผมชะงักและเงี่ยหูฟังการสารภาพนั่นด้วยความสงบนิ่ง มือที่กำลังจะเปิดประตู ร่วงลงตามแรงโน้มถ่วงมาอยู่ข้างลำตัวอีกครั้ง ก่อนที่ขาจะก้าวเดินถอยหลังกลับ ละห่างจากบานประตูนั่นมากขึ้นเรื่อยๆ

'เปลี่ยนใจล่ะ ผมพักผ่อนอยู่ในนี้ พี่ก็รออยู่ข้างนอกนั่นทุกข์ใจต่อไปก่อนแล้วกัน หึหึหึ'





นี่ก็ผ่านไปเป็นเดือนแล้ว ที่ร่างของเกลไม่มีการขยับเขยื้อน ร่างบางนั้นซูบผอมลงอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกับหน้าท้องที่นูนขึ้นน้อยๆ แต่ก็แทบไม่สังเกตุเห็น...

ผมเริ่มกระวนกระวายใจมากขึ้นทุกวัน ถ้าเขาไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลยล่ะ?

ผมอยากจะนั่งมองเฝ้าคอยให้เกลตื่นขึ้นมาทั้งวันอยู่ถ้าไม่ติดว่ายังเหลือเรื่องที่ต้องสะสางอยู่...การจัดการกับพี่น้องตัวเองเป็นอะไรที่ยากลำบากเสมอ จนถึงตอนนี้ผมก็ยังรู้สึกแย่มากที่ตัดสินใจวางแผนขายพี่เพื่อสร้างมิตรใหม่กับมาเฟียกลุ่มหนึ่งแถบฮ่องกงเมื่อราวๆสองอาทิตย์ที่แล้ว

อย่ามองว่าผมโหดร้ายนะครับ ผมแค่ตอบแทนสิ่งที่พี่ทำกับผมเท่านั้นเอง เพียงแต่คู่ค้าของผมดันเป็นผู้ชาย...ไม่ใช่ผู้หญิงเท่านั้นเอง

หลังจากส่งพี่ชายเข้าห้องหอไปเรียบร้อยแล้วผมก็กดดันอริสาให้ถอนหมั้นซะ เพราะตอนนี้เธอไม่มีพี่ชายผมคอยหนุนหลังให้อีกต่อไปแล้วอะไรๆจึงง่ายดายเหลือเกิน

แถมยิ่งมีโรพี่ชายผู้เป็นอัจฉริยะหนึ่งในสามพี่น้องที่เหลืออยู่ ทุกอย่างยิ่งง่ายดาย โรดูเหมือนจะรู้ทุกๆอย่างที่เขาอยากจะรู้ เก่งกาจในทุกๆเรื่องที่ไม่ต้องออกกำลังมาก เพราะแม้กระทั่งวิธีดูแลรักษาคนที่มีร่างกายพิเศษมากอย่างเกลโรก็ยังรู้

แต่ถึงจะเก่งขนาดนั้น แต่เกลก็ยังไม่ฟื้นขึ้นมาเสียที ราวกับจะแกล้งให้ผมรู้สึกทรมาณเล่น

ผมที่ทำอะไรไม่ได้จึงทำได้ดีที่สุดเพียงแค่คอยพูดคนเดียวให้อีกฝ่ายฟังเท่านั้นเอง

"เกลอาจจะจำไม่ได้ แต่รู้รึเปล่า เราเคยเจอกันครั้งแรกที่เครื่องซักผ้าหยอดเหรียญใต้คอนโด..."ผมอมยิ้ม"ตอนนั้นเกลลืมเสื้อเอาไว้ตัวหนึ่งด้วยนะ ฉันเก็บเอาไว้ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้คืนซักที"

"รีบๆตื่นมาเอาเสื้อคืนนะเกล ของแบรนด์ลิมิเต็ดอิดิชั่นด้วยนะ"

ผมลูบเส้นผมที่ยาวประบ่าของอีกฝ่ายอย่างเพลินมือ ก่อนจะขยีอย่างหงุดหงิดเมื่อร่างที่นอนนิ่งนั่นก็ยังไม่ตอบสนองเสียที

"นี่คิดจะแกล้งให้ฉันคลั่งตายรึไงฮึ?"ผมถอนหายใจ รู้สึกเหมือนเห็นริมฝีปากของคนที่นอนอยู่กระตุกเป็นรอยยิ้มแวบๆ

นี่แกล้งหลับจริงๆใช่ไหม?





"นี่คิดจะแกล้งให้ฉันคลั่งตายรึไงฮึ?"

ครับ ผมกะจะให้พี่คลั่งตายไปเลย...หึหึหึ

ผมคิดพลันมุมปากก็กระตุกยิ้มสะใจ รักก็ส่วนรักแต่เรื่องแกล้งกันทั้งหลายที่อีกฝ่ายสารภาพออกมานั่นก็อีกเรื่อง จงทุกข์ทรมาณใจต่อไปซะเถอะ!!

ผมกะว่าจะยื้อเวลาออกไปอีก รอให้น้ำเสียงอ่อนหวานนั่นเริ่มแปลเปลี่ยนเป็นสะอึกสะอื้นถึงค่อยกลับไป เขาสมควรจะเรียนรู้เสียบ้างว่าไม่ควรมาล้อเล่นกันแบบนี้

"แกเป็นใคร?"จู่ๆน้ำเสียงเย็นชา เคร่งเครียด ก็ดังขึ้นมันแฝงเอาไว้ด้วยความเครียดขึงและตื่นตัว...ราวกับเวลาที่เจอศัตรู

หลังจากนั้นเสียงก็เงียบไปเป็นเวลานาน...นานจนผมชักหวั่นใจว่ามันเกิดอะไรขึ้นด้านนอกนั่น?

แย่ล่ะสิ มันเกิดอะไรขึ้น พี่ศรจะเป็นอะไรรึเปล่า?

บ้าเอ๊ย!นี่ผมต้องตื่นขึ้นจริงๆแล้วสิเนี่ย!




>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

ขอโทษที่มาต่อช้านะจ๊ะ แบบว่าอิงช็อกเกรดตก สมองเบลอไปสองอาทิตย์ :o8:นี่ก็รีบเร่งมาอัพแล้วนะค่ะ จะพยายามไม่หายไปนานแบบนี้อีก อ่านคิมเมนท์มาเมื่อกี้ ดีใจสุดๆที่มีคนอยากจะอ่านเรื่องนี้มากมาย แถมมีคนเอาไปแนะนำต่อๆกันด้วย :L2:ไม่นึกว่าเรื่องนี้จะสนุกขนาดนี้นะเนี่ย!

อาโรเองก็โผล่มาและ ตัวละครหลักออกมาครบแล้ว จะเริ่มอารัมภบทสู่ช่วงสุดท้ายเสียที เย้ๆๆ น้องเกลกำลังเริ่มแก้แค้นพี่ศรแล้วเห็นรึยัง! :laugh:ตามเสียงเรียกร้องจากทุกๆท่าน

ขอบคุณทุกๆเม้นท์นะค่ะ :pig4: :pig4:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: เทพมังกร ที่ 22-10-2012 20:32:42

เย่ๆ ในที่สุดก็ได้อ่าน
สมน้ำหน้าพี่ศร อยากให้เกลเล่นตัวนานอีกหน่อย แต่ก็แอบดีใจ เกลจะฟื้นแล้ว :-[

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 22-10-2012 20:33:16

เย้เย้ เกลแกล้งพี่ศรคืนแล้ว โอ๊ะ แล้วพี่ศรแกล้งเกลอีกรึป่าวนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 22-10-2012 21:39:39

เลิกแกล้งเหอะะะะทั้งสองคนเลยยยย :o12: :o12:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 22-10-2012 21:42:47

พี่ศร ลืมจูบเกลนิทรา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 22-10-2012 21:48:18

เอาคืนให้สาวมเลยนะเกล อิอิ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 22-10-2012 21:48:29

'แกเป็นใคร!!!' << ศร  :m16:


'ส่งน้องเกล(เฟย)มา!!!'  :angry2:

มันก็ไม่เกี่ยวเนอะ แต่ชอบ  :laugh:  :laugh:  :laugh:
   

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 22-10-2012 22:07:00

อดแกล้งนานๆเลยอ่ะดิเกล อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 22-10-2012 22:18:30

แกล้งกันไปมาจนมีศัตรูมาหาเลยรึเนี่ย จะเป็นยังไงน้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 22-10-2012 22:21:28

เอาคืนให้สะใจไปเลยเกล หึหึ  o18

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 22-10-2012 22:49:10

มันก็แปลก ๆ นะ หลับอยู่แต่กับรู้เรื่องทุกอย่าง
มีเลือกด้วยว่าจะตื่น หรือไม่ตื่น ว่าแต่เกิดเรื่องอะไรกันแน่
อยากรู้เหมือนกัน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 22-10-2012 23:34:11

ศรใจร้ายเหมือนกันนะเนี่ย ส่งพี่ชายไปให้ใครเนี่ย จะได้อ่านคู่พี่ชายของศรหรือเปล่านะ เกลก็แกล้งศรได้ ศรเป็นห่วงเกลมากนะนั่น แต่ศรก็สมควรโดนนั่นแหละทำแบบนั้นกับเกล แล้วใครมาวุ่นวายกับศรเนี่ย หรือว่าศรแกล้งเกลกลับกันแน่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 23-10-2012 00:01:29

.ใครรรรรรรร

ใครโผล่เข้ามาาาาาา
บอกมาน้าาาา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 23-10-2012 00:01:51

ชักอยากรู้เรื่องพี่ชาย ศร ขึ้นมาบ้างล่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: timtam ที่ 23-10-2012 00:26:59

เอิ่มจะเป็นไรมั้ยถ้าอยู่ๆก็รู้สึกจะจิ้นไปไกลเรื่องพี่ชายศรกับมาเฟียไรนั่น :impress2: เอิ้กๆ จุดนิดจุดหน่อยก็คิดไปได้ -*-

ส่วนศรกับเกลเลิกแกล้งกันซักกะที คนอ่านใจจะขาดอยากอ่านฉากหวานๆๆๆๆๆๆๆ

ส่วนคนแต่งก็สู้ๆน่ะค่ะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 23-10-2012 00:56:18

รอนะรอ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: BeeRY ที่ 23-10-2012 09:04:24

น้องเกลอย่าแกล้งพี่ศรเขาอีกเลย ถ้านอนนานๆเดี๋ยวจะกระเทือนลูกในท้องด้วยนะจ๊ะ
ว่าแต่ใครที่เข้ามาใหม่อะ =_=

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 23-10-2012 09:19:38

แง สั้นจัง แต่ดีใจที่คนเขียนมาอัพนะคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เราชอบมาก สนุกจริงๆ อ่านแล้วอ่านอีก เสพติดอยากอ่านเรื่อยๆ คนเขียนมาอัพบ่อยๆหน่อยน้า +เป็ดเป็นกำลังใจให้ด้วย ขอบคุณค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 23-10-2012 09:59:13

ใครมาละนั้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 23-10-2012 10:30:03

ค้างที่สุด  :a5:

มาต่อเร็วๆนะค้าาาาาาาาา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 23-10-2012 10:56:34

สนุกมากเลยเรื่องนี้ o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: kungyung ที่ 23-10-2012 11:01:00

ง่ะ สั้นอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 23-10-2012 13:24:27

หึๆ เป็นไงล่ะพี่ศรแกล้งเกลดีนัก
ว่าแต่ข้างนอกเกิดอะไรขึ้นล่ะนั้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: cowinsend ที่ 23-10-2012 14:53:21

ค้างงงงงงงงงงง ค้างมากมายค่ะ รอตอนต่อไปน้า

สะใจมากที่พี่ศรเศร้า ต้องให้เกลกดให้จมดินกว่านี้ 555+ :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: PazZ ที่ 23-10-2012 18:03:52

พี่ศรอร๊ายยยย
เกลรีบตื่นน้าาาาาาา ><

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 23-10-2012 20:03:25

มาแล้วแล้วววววว คิดถึงเกล เมื่อไหร่เกลจะฟื้น
แล้วเกิดอะไรขึ้น
อยากอ่านต่อ อยากอ่านอีก

คิดถึงคนเขียน ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 23-10-2012 22:52:04

อ้ายยยยย   พี่เกลใจร้าย  ฮ่าๆๆๆ

แต่แบบนี้แหละ ที่พี่ศรสมควรโดน ฮ่าๆๆ

  สะใจ แต่พอละ  อยากหวานบ้างอะไร บ้าง  ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 31-10-2012 21:53:53

เง้อ อ่านซ้ำไปซ้ำมาสองสามรอบได้แล้ว อยากอ่านต่อเร็วๆ  :monkeysad:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 01-11-2012 15:54:10

อ๊า.......!!!!กำลังหนุกเชียว ชิชิชิ รีบมาต่อนะค๊า...

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 19-11-2012 22:30:21

ตอนที่ 31

"พวกแกเป็นใคร?"

นั่นเป็นวินาทีที่ผมตัดสินใจจะตื่น ตัดสินใจที่จะเลิกหลบซ่อนและออกไปเผชิญกับความจริงเสียที...

ผมลืมตาขึ้นมาในสถานการ์ณที่สามารถเรียกได้ว่าตึงเครียด พี่ศรกำลังเผชิญหน้าอยู่กับกลุ่มคนในชุดดำกลุ่มหนึ่งโดยมีผู้หญิงคุ้นหน้าคุ้นตาสองคนยืนอยู่

อริสา...กับวริสา?

ทำไมพวกเธอถึงมาที่นี่กัน?

ผมปรืตา เมื่อสังเกตุว่ายังไม่มีใครเห็นว่าผมตื่น ผมจึงตัดสินใจทำเนียนแกล้งหลับต่อไป ระหว่างนี้ก็รวบรวมสติสตังค์ให้เข้าที่เข้าทางไปด้วย

"ต้องการอะไร อริสา"น้ำเสียงของพี่ศรเย็นยะเยือกอย่างเคย แฝงความตึงเครียดเอาไว้ด้วยอย่างปิดไม่มิด เขานั่งหันหลังให้ผม ท้าวแขนกับขอบเตียงด้วยท่าทางที่ทั้งระวังตัวและดูเย่อหยิ่งไม่สนใจต่อบรรยากาศที่ตัวเองเป็นผู้เสียเปรียบเต็มประตู

"คุณผิดเองนะค่ะที่ทำลายโอกาสที่ฉันสร้างขึ้นมา และบีบบังคับให้ฉันต้องใช้วิธีแบบนี้กับว่าที่'สามี'ตัวเอง"หญิงสาวคลี่ยิ้มหวานส่งสายตาเชือดเฉือนมาให้คู่สนธนาอย่างเต็มที่"คุณเองก็น่าจะรู้ เวลาที่คนเราจนตรอกมากๆแม้แต่วิธีที่มีความเสี่ยงมากที่สุด วิธีที่ไม่เคยคิดจะทำ มันก็เกิดขึ้นได้"

หญิงสาวขยับตัวบนรถเข็นเล็กน้อย ก่อนจะเริ่มกล่าวต่อไปโดยไม่สนใจสีกน้าซีดเซียวของน้องสาวที่ยืนอยู่ข้างๆ ใบหน้านั้นอมทุกข์จนหมดความสวยเปรี้ยว ที่ผมเคยเห็นเมื่อตอนแรกไปจนหมด...

ดวงตาลึกโหลนั้นมองเหม่อไปที่พี่สาวอย่างรอคอย เป็นสายตาที่พยายามจะสื่อว่า'เมื่อไรจะพอเสียที'

ผมคุ้นเคยกับดวงตาเช่นนี้ดี เพราะเมื่อไม่นานมานี้ผมเองก็มีดวงตาเช่นนี้เหมือนกัน สายตาของคนที่ถูกทำร้ายทั้งร่างกายทั้งจิตใจจนบอบช้ำแหลกเหลว โดยผู้กระทำนั้นเป็นคนที่เรารักเหลือเกิน...

"ฉันมีข้อมูลแบล็คเมล์คุณได้มากมาย แถมด้วยข้อมูลดีๆที่พี่ชายหน้าโง่ของคุณทิ้งเอาไว้ให้อีกมากมาย ถ้าฉันขายความลับนี้ออกไปให้คู่แข่งของคุณ มันคงจะเละเทะน่าดูเลยว่าไหมค่ะ?"

อริสาพูด น้ำเสียงอย่างคนถือไพ่เหนือกว่า ผมเริ่มขมวดคิ้ว ถ้าเป็นแบบนี้เรื่องก็เริ่มยากล่ะ

"ทั้งข้อมูลลูกค้าผิกกฏหมายของคุณเอย ข้อมูลฟอกเงินเอย คุณว่าอย่างไหนจะชายได้ราคาดีกว่ากัน?"

ห้องทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบงัน โดยฝ่ายที่ถือไพ่เหนือกว่ากำลังจ้องมองอย่างกดดันมาจากทั่วทิศทาง

"บางทีเราอาจจะต้องกระตุ้นกันหน่อย..."พลัน ผมรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วใกล้ๆตัว ผมยังไม่ทันจะป้องกันตัวเองตามสัญชาติญาณ ร่างของพี่ศรที่ยั่งอยู่เมื่อกี้ก็เลือนรางราวกับหายไปต่อหน้าต่อตา

กร็อบ ปั้ก!!

เสียงเหมือนอะไรหักก่อนจะหล่นกระแทกพื้นทำให้ผมต้องแอบเผยอตาขึ้นมาอีกนิด พยายามเหล่มองไปที่พื้น ซึ่งมีร่างที่กระดูกคอบิดเบี้ยวนอนกองอยู่ที่พื้น...ข้างๆเตียงผมนี่เองครับ

อริสาเองก็ดูจะอึ้งไปเหมือนกัน สังเกตุดูจากดวงตาคาดไม่ถึงของเธอ

"อยากจะทำอะไรก็เชิญ อริสา"พี่ศรเอ่ยขึ้นในที่สุด ทำลายความเงียบในห้องกว้างไป หันหน้าเข้ามาหาเตียงของผม มองผมด้วยสายตาอ่อนโยนอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน"เธอยังคงไม่รู้จัก'ฉัน'ดีพอ"

อริสาเงียบไปสักพัก ดูเธอจะตระหนกกับเหตุการ์ณเมื่อสักครู่ไม่น้อย"เหอะ!ถึงคุณจะป้องกันตัวเองได้ แต่คนของคุณที่นอนอยู่นั่นดูจะไม่ใช่นะค่ะ"

เธอรีบยกผมขึ้นมาอ้างอย่างรวดเร็วดูท่านี่จะเป็นไพ่ตายของเธอแล้ว เพราะพี่ศรยังไม่เคยเผยจุดอ่อนให้เห็นชัดขนาดนี้มาก่อน

แต่เธอจะรู้ไหมนะ...จริงๆแล้วผมไม่ใช่จุดอ่อนที่อ่อนแอปวกเปียกอย่างที่เธอคิด!

"ดูคุณจะยังรู้จักผมไม่เพียงพอนะ"ผมเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแหบแห้งเพราะไม่ได้พูดมาเป็นเวลานาน ไอค่อกแค่กเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆขยับตัวยืดเสีนยืดสาย

สายตาของคนทั้งห้องมองมาที่ผมอย่างตกตะลึงปนงงงัน ผมแอบยกยิ้มขำ มันสนุกดีจริงๆที่ได้เห็นคนทำหน้าตาแบบนี้ใส่...

เลือดในกายของผมสูบฉีดพล่าน นึกถึงวันเวลาเก่าๆที่เล่นเกมส์ในวงการธุรกิจมองดูใครหลายๆคนจากที่สูงมองดูใบหน้าตกตะลึงพรึงเพริดพวกนั้น....

"คุณไม่น่ามาที่นี่เลยจรืงๆอริสา"ผมยกยิ้ม มองสบตาพี่ศรที่ยิ้มดีใจอย่างออกหน้าออกตา ส่งสายตามีความหมายไปให้ ทำเอาดวงตานั้นแพรวระยับขึ้นมาทันที

"ทั้งๆที่คุณก็ออกจะฉลาดแท้ๆ"ผมถอนหายใจ ส่ายหน้าไปมา ค่อยๆพยุงตัวเองลุกขึ้นจากท่านอน ไปเป็นนั่งขอบเตียง

อา...ร่างกายฝืดไปหมดเลย

"อะ..อะไรย๊ะ!"อริสาแผดเสียงก้อง ดูท่าการที่ผมตื่นขึ้นมาจะไม่ได้อยู่ในการคำนวนของเธอ"เหอะ!แกจะตื่นหรือหลับค่ามันก็ไม่ได้ต่างกันหรอก น่า!"

ดูท่าหล่อนจะใช้ผมเป็นตัวขู่พี่ศรจริงๆสินะ และคงจะมั่นใจมากว่ายังไงผมก็คงไม่ตื่นมาเร็วๆนี้...

ส่วนสายของอริสาที่เป็นคนใหล้ชิดพี่ศรก็คงไม่พ้น พ่อเลขาด้านมืดนั่นสินะ...

"คุณรู้ไหม ถ้าคุณไม่ได้อยู่ที่นี่ เราคงต้องเสียเวลาเค้นความจริงกันอีกสักพักจากปากคนพวกนี้"ผมผายมือผอมแห้งของตัวเองออกไปยังคนชุดดำที่ยืนมุงอยู่รอบๆ"มันคงจะมีเวลาให้คุณหนีไปอยู่ต่างประเทศได้อีกสักเดือนสองเดือนก่อนที่พวกเราจะสามารถเอื้อมมือไปถึงคุณ"

ผมอมยิ้ม รู้สึกสนุกสนานไปกับการมองเห็นท่าทางที่เปลี่ยนไปของ'คนถือไพ่เหนือกว่า'จนออกนอกหน้า

"แต่บังเอิญคุณอยู่ที่นี่..."

"ที่ที่อำนาจของเขา..."ผมเหล่ตาไปทางพี่ศร"สามารถแสดงได้เต็มที่"

"แก!ขู่ชั้นเรอะ ไม่สนแล้วรึไงข้อมูลพวกนั้นน่ะ ขอเพียงชึ้นกดส่งครั้งเดียว..."

ผมหรี่ตา หัวเราะหึ ยิ้มแสยะให้กับความสะเพร่าที่สุดในชีวิตของคนที่คิดทำการใหญ่

"แผนของคุณมันก็ใช้ไม่ได้มาตั้งแต่ผมเข้ามาดูแลจัดการ'ข้อมูลสำคัญๆ'ต่างๆแทนที่'เลขา'ทั้งหลายของเขาแล้วล่ะ"

"เจ้านายของผมเขาฉลาดมากพอครับที่จะรู้ว่าใครเป็นหนอน-บ่อน-ไส้"

"บางทีถ้าคุณยังไม่รู้ ข้อมูลพวกนั้นน่ะ เป็นเท็จทั้งนั้นแหละครับมันจะดีกับพวกผมด้วยซ้ำถ้าคุณกดส่งไป งานต่างๆตงง่ายขึ้นเยอะ..."

ใบหน้าซีดเผือดนั่นเป็นสิ่งที่ผมอยากจะเห็นสุดๆจากผู้หญิงคนนี้ มั่นใจในตัวเองมากเกินไป ทั้งๆที่ยังมีประสบการ์ณกับเรื่องวางแผนน้อยนิดแท้ๆ

"กะ...แก...!"

"แล้วอีกอย่างนะครับ..."ผมช้อนสายตาจ้องมองไปยังดวงตาตื่นตระหนกนั่น ราวกับลูกกระต่ายขี้ตื่นจริงๆ

"เขาไม่ใช่ว่าที่สามีของคุณ"

"เขา...เป็นเจ้านาย'ของผม'คนเดียวเท่านั้น!!"

อา ประกาศศักดาแล้วโล่งดีชะมัด หึหึ ยิ่งเห็นหน้าพี่ศรที่ดูดีใจขึ้นมาแวบหนึ่งก่อนจะกลับไปหดเหลือสองนิ้วเมื่อระลึกได้ว่าคำว่า'เจ้านาย'ค้ำคออยู่

เรื่องอริสาก็จบไปแล้ว...ทีนี้ก็เหลือเรื่องของคุณเจ้านายคนนี้แล้วสินะ...

คิก คิก จะเล่นอะไรดีน้า......


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.....

แอบสะใจอยู่ลึกๆ ในที่สุดดดด :fire:

ในที่สุดก็ได้อัพซะที :mc4:คิดถึงพี่ศรกะหนูเกลสุดๆเลย

งานนี้น้องเกลไม่ธรรมดาเคอะ อิงชอบตัวละครนี้มากที่สุดเลยตั้งแต่วางพล็อตมาสามเรื่อง

สำหรับที่เคยมีคนถามว่า

'มันก็แปลก ๆ นะ หลับอยู่แต่กับรู้เรื่องทุกอย่าง
มีเลือกด้วยว่าจะตื่น หรือไม่ตื่น ว่าแต่เกิดเรื่องอะไรกันแน่
อยากรู้เหมือนกัน'

ขอตอบไว้เลยค่ะ มันเกิดขึ้นได้จริงๆกับโลกจริงๆเนี่ยแหละค่ะ เพราะเหตุการ์ณนี้เอามาจากตัวอิงเองแหละค่ะอิงชอบเป็นแบบหลับนะแต่รอบๆตัวเขาพูดอะไรกันก็รู้เรื่อง แถมอิงเลือกได้ด้วยว่าจะหลับต่อไปเรื่อยๆฟังเขานินทาเรา หรือจะตื่นขึ้นเพื่อไปด่าคนที่นินทาเรา :z1:ก็เลยเอามาแต่งนิยายค่ะ(แต่นานเป็นเดือนคงไม่ได้ อิงแอบเวอร์ไง :o8:จริงๆเรื่องนี้มันก็เวอร์ตั้งอต่ผู้ชายท้องได้แล้วแหละ :oo1:) เพราะศรจริงๆแล้วเป็นตัวละครที่ปากหนักอยู่จะให้สารภาพคงต้องรอให้เกลช้ำไปอีกหลายตอน...ก็เลยเล่นแบบนี้เลย

การลงโทษของน้องเกลยังไม่หมดค่ะ หมดจากความทรมาณทางใจ เราจะมาต่อความทรมาณทางกายกัน หึหึหึ :z2:

ขอโทษที่ไม่ได้อัพซะนาน อาการตันกัดกินสมองค่ะ :z3:

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์ค่ะ :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 30 UP 100%] 22/10/2555
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 19-11-2012 22:39:24

มาแล้ววว แต่ช่างสั้นเหลือเกิน ฮือ มันค้าง  :serius2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Der Adler ที่ 19-11-2012 22:48:59

เกลจังมาเเป็บเดียวเอง :a5:

อยากรู้จังว่าเกลจะทำอะไรพี่ศร :serius2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 19-11-2012 22:56:10

ไม่เอาไม่แกล้งพี่ศรน่ะ :beat: :beat: :beat:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 19-11-2012 22:59:47

เกลร้ายน่าดูนะนั่น แล้วเกลจะทำอะไรกับศรนะ ศรท่าทางจะโดนหนักไม่ใช่น้อยก็แกล้งเกลขนาดนั้นนี่นะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 19-11-2012 23:05:47

ฮืออ
สั้นจัง ขอยาวๆๆๆๆ ฮ่าๆ
ขอบคุณที่มาต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 19-11-2012 23:52:10

มาต่อได้แบบอยากอ่านต่ออีกอ่ะ
เกลฟื้นมาช่วยพี่ศรได้เยอะเลย แต่เกลก็ขี้แกล้งเหมือนกันนะเนี่ย  :-[

ขอยาวกว่านี้เถอะน้าาาาาา อยากอ่านอ่ะ หายไปนานจังเลย
 :L1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 20-11-2012 00:20:52

มาต่อให้ค้างT^T

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: arisa_sa ที่ 20-11-2012 00:40:19

หนูเกลตื่นสักที จัดหนักจัดเต็มไปเลยไม่ต้องไว้หน้าใครทั้งนั้น

ขอบคุณจ้า :L1: :pig4: :L1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 20-11-2012 00:51:32

อานะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 20-11-2012 02:00:25

เกลจัดหนักอ่ะ งานนี้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: fastation ที่ 20-11-2012 04:16:27

รออ่านต่อจ้า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 20-11-2012 05:30:21

รอ มานาน อ่านยังไม่ทันจะชื่นใจ

จะไปอีกละ รอบนี้อีกกี่เดือนค่ะ

คนเขียนตอบบบบบด้วยยยย

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 20-11-2012 07:49:09

จัดหนักจัดเต็มเลยจ้า เกล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 20-11-2012 10:25:42

อ๊าอยากอ่นต่อยังมะหายคิดถึงเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 20-11-2012 11:16:10

อยากให้เกล กดดันพี่ศรต่อปายยยยยยยยยยยยยยยยยย
จนใกล้คลอดค่อยหาคนมาเชียร์เบ่ง :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 20-11-2012 11:18:22

 มาต่อแล้ว ดีใจอ่ะ

งั้นมาลุ้นดีกว่าว่า เกล จะลงโทษ พี่ศร ยังงัยบ้างน้า

:m14: :m14: :m14:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 20-11-2012 12:57:20

จับเจ้านายฟาดด้วยเส้ แฮ่กๆ(ไม่ใช่ล่ะ)

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 20-11-2012 13:13:15

 :กอด1: :กอด1: :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bloodั ที่ 20-11-2012 14:54:24

แกล้งหนักๆๆเลยจ๊ะเกล ทั้งพ่อ แถมลูกเลยจ๊า  :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 20-11-2012 15:32:15

ฮ่าๆๆๆ   เกลมาแล้วเท่ห์เว่อ   พี่ศรตกขอบไปเลย

โฮะๆๆ   ให้รู้ซะบ้างว่าใครเป็นใคร  ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yisren. ที่ 20-11-2012 17:49:38

คือน้องเกลเจ๋งไปไหนเจ้าคะ  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: koikoi ที่ 20-11-2012 20:10:04

เกลจะทำไรต่อไป

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Kanyanat ที่ 20-11-2012 21:42:11

ต่อด่วนจ้า
 :call: :call: :call: :call: :call: :call:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 20-11-2012 21:51:05

ยังไม่เต็มอิ่มเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 21-11-2012 00:26:10

มาแบบสั้น
และยังคงค้างคาใจ
เกลนี่สุดยอดจริง ๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: mana_ai ที่ 21-11-2012 00:29:36

รออ่านต่อ พี่ศรงานงอกล่ะเน้ออ 555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Satang_P ที่ 21-11-2012 07:15:04

 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 21-11-2012 13:24:52

เพิ่งเข้ามาอ่าน อยากบอกว่า......


โฮก :serius2:


ลุ้นมากมาย


ปมลึกลับ ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน (เวอร์)

รอตอนต่อไปขอรับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: miin ที่ 21-11-2012 21:34:09

 o13 o13 จ๊ากกก เกลจ๋ามาแล้ว พี่ศรเจอเล่นงานแน่ 555555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 22-11-2012 01:52:35

 o13
สนุกจ้า...มาต่อสั้นไปนะอยากอ่านยาวๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 22-11-2012 19:18:09

หายไปนาน มาแค่เนี้ย  :serius2:

รีบมาต่อเลยนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 30-11-2012 17:18:27

เกลสู้ๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 30-11-2012 17:50:17

อืมมมม

มันก้นานเเล้วเนอะ เนอะๆ ว่ามั๊ยคุณคนเเต่ง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rainfall ที่ 03-12-2012 19:35:23

มาต่อเร็วๆๆนะคะ อยากอ่านมากกก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: rainfall ที่ 03-12-2012 19:36:03

มาต่อเร็วๆๆนะคะ อยากอ่านมากกก :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: paulla ที่ 08-12-2012 21:58:42

อ้ายยยย อยากอ่านต่อจัง.

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 31 UP 100%] 19/11/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 28-12-2012 13:14:15

ตอนที่ 32


"ผมจะขอลาออกจากงานครับ"

ผมเอ่ยคำนี้ขึ้นมาหลังจากฟื้นตัวจนกลับมาทำงานได้แล้ว ผมวางซองขาวเอาไว้บนโต๊ะเลื่อนมันไปไว้ตรงหน้าของเขาแล้วจึงค่อยเงยหน้าขึ้นจ้องมองตอบกลับดวงตาคมดุคู่นั้น

"เหตุผล?"

"ร่างกายผมไม่ค่อยสมบูรณ์เท่าไรนักช่วงนี้ ผมคงไม่สามารถทำงานให้คุณได้ นั่นเท่ากับว่าบกพร่องต่อหน้าที่ ดังนั้นผมจึงอยากให้คุณเปิดโอกาสให้คนอื่นมาทำหน้าที่นี้แทนผม"ผมร่ายยาว จ้องตอบดวงตาไร้ความรู้สึกที่กำลังวูบไหวด้วยดวงตาที่แน่วแน่"ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะอยู่ทำงานให้อีกหนึ่งเดือนเพื่อให้คุณหาเลขาคนใหม่เข้ามาแทนที่"

"เธอ..."พี่ศรทำท่าเหมือนจะพูดอะไร แต่แล้วก็เงียบไป เปลี่ยนเป็นทอดถอนใจด้วยความอึดอัดแทน

แล้วดูเหมือนจู่ๆเขาจะนึกอะไรขึ้นมาได้ เขาจึงหยิบการ์ดเชิญสีครีมขึ้นมา ไม่บอกก็รู้ว่าการ์ดงานแต่ง

"อันนี้ของเธอ"พอเขาคลี่ออก ปรากฏว่ามีแบบเดียวกันซ้อนเอาไว้สองใบ"ดูเหมือนญาติเธอจะแต่งงานนะ?"

ญาติผม?ผมขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ ใครกันที่จะแต่งงาน?

"อ๊ะ!"ผมยิ้มกว้าง เมื่อเห็นชื่อของน้องชายคนสนิทปรากฏอยู่บนนั้น ที่แท้ก็นิลนี่เอง แต่ทำไมชื่อที่อยู่ข้างๆนั่น...มันชื่อผู้ชายไม่ใช่เรอะ?

"อีกไม่กี่วันก็จะจัดงานแล้ว ยังไงเธอก็ไปกับฉันเลยก็แล้วกัน "พี่ศรชูการ์ดของเขาขึ้นมา ผมแอบเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ ดูท่าเขาจะคิดวางแผนอะไรเอาไว้กับทริประยะยาวนี้ เพราะงานนี้จัดต่างจังหวัดครับ แต่...ก็ดี แผนของผมเองก็จะได้ง่ายขึ้น

"อ่ะ...ครับ"

"ระหว่างนี้เธอก็อยู่ห้องฉันไปก่อนแล้วกันจะได้ไม่ต้องย้ายของมากให้เหนื่อย ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงไม่ใช่เหรอ?"พี่ศรรีบพูดดักคอผมที่กำลังจะเอ่ยปากขอกลับไปนอนห้องตัวเอง หึหึ ตามแผน!

ผมแสร้งทำหน้าไม่สบายใจแต่ก็ตอบตกลงแต่โดยดี

"ครับ..."


วันนี้พวกผมก็ยังคงกลับคอนโดพร้อมๆกันเหมือนกับทุกครั้ง พี่ศรแวะซุปเปอร์มาร์เก็ตซื้อของสดเข้าห้องเผื่อเอาไว้ให้ผมทำอาหาร แล้วจึงค่อยเทียบรถ ณ ที่จอดบนคอนโด

ผมที่กำลังจะหิ้วถุงของสดขึ้นมาอย่างทุกครั้งก็โดนพี่ศรซึ่งออกจากโหมดเจ้านายสุดเนียบแล้วแย่งไปถือเปลี่ยนโหมดตัวเองเป็น'สามีแสนดีที่กำลังง้อภรรยาแสนงอน'  ผมเองก็ออกจากโหมดเลขา มาเป็น'ภรรยาขี้งอนซึ่งรอการง้อจากสามีอย่างใจจดใจจ่อ'

ผมปรายตามองพี่ศร ก่อนจะสะบัดหน้าเดินเข้าไปในคอนโด ปล่อยให้เขาถือของตามผมมา ผมเปิดห้อง ตรงเข้าไปในครัว เาออุปกรณ์ทำอาหารออกมาตั้งวาง แล้วจึงค่อยหยิบไก่สดมาแล่เตรียมทำอาหารโดยไม่สนใจพี่ศรที่ยืนหงอยทำท่าอยากจะพูดอะไรสักอย่างอยู่ด้านหลัง

ได้เวลาที่แผนของผมจะเริ่มต้นแล้วครับ...

"โอ๊ย!"ผมอุทาน เมื่อระหว่างหั่นผักผม'เผลอ'เฉือนมีดเข้าไปในนิ้วเข้าจนเลือดไหลซิบๆเข้า และตามที่คาดไว้ พี่ศรที่ยืนดูอยู่ข้างหลังรีบกระวีกระวาด เข้ามาซับเลือดทำแผลให้ผมทันทีแถมยังไล่ให้ผมไปนั่งรอกินอาหารที่โต๊ะ เดี๋ยวเขาจะทำเอง

ผมยิ้มกริ่ม เมื่อแผนขั้นแรกประสบความสำเร็จอย่างงดงาม ผมต้องการให้พี่ศร'รับรู้ถึงความยากลำบากของผมไปทีละน้อยๆ'เริ่มจากงานบ้านนี่แหละ...

ผมรออยู่ได้ราวๆครึ่งชั่วโมง อาหารหน้าตาพิลึกพิลั่นก็มาเสริฟบนโต๊ะ ผมเขม้นมองไปยังอาหารเหล่านั้นเพื่อที่จะเดาว่ามันคืออะไร?

"เลิกมองได้แล้วน่า"พี่ศรหน้าสีชมพูจางๆงับข้าวเข้าไปคำใหญ่เพื่อแก้อาการเขิน น่ารักจริงๆ หึหึหึ

ผมแสร้งถอนหายใจพึมพำๆแบบจบใจให้เขาได้ยิน

"ทำอาหารเองไม่เป็นอย่างนี้สงสัยต้องให้เข้าครัวบ่อยๆ ตอนเราไม่อยู่แล้วจะได้ไม่มีปัญหา"ถ้าถามว่าพูดไปทำไม พูดให้เขากระตือรือล้นที่จะยื้อเราไว้ไงครับ...

"เกล..."พี่ศรเปรยเสียงอ่อนทำหน้าตาอ้อนวอน"ไม่ไปไม่ได้เหรอ?"ผมแสร้งหลบตา บีบน้ำตาให้ปริ่มๆจากนั้นก็ลุกขึ้นเดินเข้าห้องนอนไปโดยไม่พูดอะไรอีกเลย

หึหึหึ จงสำนึกผิดซะที่มาทำกับผมแบบนี้ ผมไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆแน่ พี่ศร!!

ผมรีบกระวีกระวาดไปหาน้ำตาเทียมที่ซ่อนเอาไว้ในห้องน้ำมาหยอดจากนั้นก็รีบวิ่งไปซุกตัวนอนใต้ผ้าห่ม นับถอยหลังรอการมาของพี่ศร

แกร็ก...

ทันทีที่ได้ยินเสียงประตู ผมก็จัดการสะอื้นเบาๆแบบแหลๆทันทีต้องขอบคุณน้ำตาเทียมที่ทำให้น้ำตาของผมไหลออกมาเป็นสายน้ำแบบนี้

"เกล...ฉันขอโทษ ต้องทำยังไงเธอถึงจะหายโกรธ"

ผมแอบยิ้มในใจ แต่ปากก็พูดออกไปด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ

"พี่ศรไม่ต้องทำอะไรหรอกครับ...เกลผิดเอง เกลผิดทุกอย่างนั่นแหละ เกลทำให้พี่ศรไม่พอใจ เกล...เกล ฮึก เกลมันไร้ค่า ไม่มีใครต้องการ ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็เป็นได้แค่...แค่ เครื่องระบายอารมณ์เท่านั้นเอง ฮึก ไม่ว่ากับใคร ฮึก พี่ศรไม่ต้องมาสนใจผมหรอกครับ ผมมันไม่คู่ควรกับพี่ศรหรอก ให้ผมเป็นแค่เครื่องระบายอย่างนี้น่ะดีแล้ว ฮึก พี่ศรควรจะเจอคนที่ดีกว่านี้..."

พูดเองก็เจ็บเองเหมือนกันนะครับ แต่ไม่ได้ๆเพื่อความแนบเนียน ต้องสะอื้นหนักกว่านี้!!

"เกล...อย่าพูดอย่างนั้นสิครับ"พี่ศรเอ่ยเสียงหงอยทิ้งตัวลงกอดผมไว้"ฉันไม่เคยเห็นเกลเป็นเครื่องระบายอารมณ์นะ เกลไม่เคยไร้ค่า อย่าดูถูกตัวเองแบบนั้นสิ"

"แต่..แต่..."ผมยิ้มมุมปาก แต่เสียงกับคำพูดที่เอ่ยออกไปยังคงสั่นระริกราวลูกนกที่กำลังหวาดกลัวจนตัวสั่น

"อย่าพูดอีกเลย เชื่อฉันเถอะเธอไม่ได้ไน้ค่าหรอก"พี่ศรกอดกระชับตัวผมแน่นกว่าเดิม ลมหายใจร้อนๆเบาลงที่ขมับในจั๊กจี้หัวใจเล่น

"ผม...ผม..."ผมแสร้งติดอ่างอีกครั้ง รอให้เขาพูดประโยคเด็ดออกมา

"เลิกร้องไห้เถอะ ต่อไปนี้ฉันจะดูแลเกลเอง..."คำพูดแสนหวานมาพร้อมกับจุมพิตอุ่นร้อนที่ข้างขมับ ผมเผลอลืมสะอื้นไปชั่วขณะหนึ่ง

และไม่นานก็ดึงสติกลับมาได้ เวลาอย่างนี้...มันต้อง!

"โฮ!"ผมคู้ตัว ขุดเอาความรู้สึกเศร้าปนยินดีของทั้งชีวิตมาเพื่อกระตุ้นให้การร้องไห้ใหญ่ครั้งนี้แนบเนียนอย่างถึงที่สุด พี่ศรเปลี่ยนจากโอบผมจากด้านหลังมาเป็นกอดผมไว้ทั้งตัว และค่อยๆโยกเบาๆราวกับจะกล่อมให้ผมหลับ

ผมร้องไห้(หลอกๆ)ซบบ่าเขาอยู่นานเท่าไหร่ไม่ทราบ ก่อนจะเผลอหลับไปจริงๆ

แผนทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดี คุณจะต้องรับผลที่คุณทำไว้กับผมครับ พี่ศร!!


 
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

หยุดแล้วๆๆๆ สอบเสร็จแล้ววว จะรีบอัพแล้ววววว :เฮ้อ:

ขอโทษที่ทำตัวไร้ความรับผิดชอบเป็นเดือนๆ ขอสัญญาจ้าว่าหยุดปีใหม่นี้จะอัพเร็วๆ

แผนของหนูเกลเริ่มต้นขึ้นแล้ว และกำลังดำเนินไปได้ด้วยดี แม่คุณเขาตีบทแตกกระจายจริงๆ

รับรองค่ะว่าไม่มีดราม่าแล้ว เดี๋ยวจะมีแต่'การแก้แค้นแสนหวาน'ของน้องเกลเท่านั้น :jul1:

ขอบคุณทุกท่านที่คอมเม้นท์นะค่ะ อ้อแล้วก็ ปีใหม่อยากได้ตอนพิเศาของคู่ไหนบ้าง

1.ตรี-มีน(รับรองด้วยชีวิตว่าพิเศษสุดๆสำหรับคู่นี้ หึหึหึ)

2.ไนติงเกล-ศร

3.คุณอินทร์-อานิล

4.อาโร กับบุคคลปริศนาอีกสองคน...(3P!!!! :haun4:)อยากแต่งคู่นี้จังเลยอ่ะ กรี๊ดๆๆๆๆ

ขอบคุณทุกคอมเมนท์นะค่ะ :pig4:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 28-12-2012 13:48:06

แอร๊ยยมาแล้ววววววววววว
ดีใจจังไม่มีดราม่าแล้ว อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Paracetamol ที่ 28-12-2012 14:00:10

เกลร้ายว่ะ  :m20:
ถูกใจๆ
-------------
น่าอ่านหมดเลยอ่ะตอนพิเศษ
ถ้าคนแต่งไม่ว่าไรอยากอ่านหมดทุกคู่เลย
แต่ 3p ก็ดีนะ อิอิ -,.-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 28-12-2012 14:18:45

อยากอ่านคู่ 3 พีจัง เอิ๊กเอิ๊ก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 28-12-2012 14:27:57

เย้ได้อ่านแล้วคิดถึงเกลมากกกมาต่อไวๆนะคับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: alekung103 ที่ 28-12-2012 15:36:10

คู่ไหนก็ได้ค่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 28-12-2012 15:42:23

มาแล้วๆ  เย้ๆ

อิอิ  การแก้แค้นที่แสนหวานกำลังเริ่มขึ้นแล้ว

รอตอนต่อไปค่ะ   คิกคิก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 28-12-2012 15:53:22

โอย อย่างฮาอ่ะ ชอบมากเลยอ่ะเกลเอาคืนพี่ศร

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 28-12-2012 15:56:05

 :z13:

 :z1: :z1:

อยากได้ คู่อาโรรรรรรรรรรร

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 28-12-2012 16:24:02

เกลร้าย พี่ศรโดนเอาคืนแล้วละ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 28-12-2012 16:36:42

อย่าแกล้งแรงมากน่ะะ สงสารพี่เค้า แก่แล้ว :z10: :z10: :z13:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 28-12-2012 16:49:59

ฮ่าๆๆ    รออย่างใจจดจ่อ   ฮ่าๆๆๆ  รอการแก้แค้น  ฮ่าๆๆ

แต่ปีใหม่คนแต่งไม่ไปเที่ยวเหรอค้าบบบ

ขอพิเศษๆๆ  ปีใหม่หน่อยค้าบบ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 28-12-2012 18:48:22

เอาออสการ์ให้น้องเกลไปเลย ตีบทแตกจริงๆ
ส่วนตอนพิเศษ ขอทุกคู่เลยค่ะ แบบว่าไม่ค่อยจะโลภ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 28-12-2012 22:38:16

เกลขี้แกล้งจริง ๆ เลยนะเนี่ย แต่ศรก็ไปแกล้งเกลก่อนเองนี่นะ ตอนพิเศษอยากอ่านทุกตอนเลยค่ะ แต่ถ้าต้องเลือก ขอเลือกโรกับบุคคลปริศนาอีกสองคนค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 28-12-2012 23:28:11

เกลเจ้าเล่ห์อะ แล้วมาอีกไวไวน้าา~~

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Bowbonk ที่ 29-12-2012 06:17:31

 :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 29-12-2012 08:59:44

เอาเลยเกลเอาให้หนักๆไปเลย อยากอ่านทุกคู่เลยอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 29-12-2012 13:29:08

รักเกล... 555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 01-01-2013 14:15:34

ไม่รู้ฤทธิ์สตอ...บอแหล แถๆ ถูๆ ไถๆ(?) ของน้องเกลซะแล้ว
ป.ล. ทำไมนิยายตอนแรกๆกับตอนหลังอ่าแล้วมันเหมือนหนังคนละม้วนกันเลยเหน่อ..

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 01-01-2013 20:10:14

เราเพิ่งมาเห็นว่าเรื่องนี้อัพ รอนานจนลืม แต่ดีใจมาก อร้าก ตอนพิเศษอยากได้คู่เกลกับศรแหล่ะคะ เพราะเท่าที่อ่านยังไม่จุใจเลย  :laugh: ขอบคุณคนเขียนที่มาแต่งต่อนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 01-01-2013 20:20:12

อยากได้ทุกคู่อ่ะ

แต่ สามพี มากที่สุด  :haun4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 32 UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 01-01-2013 20:27:01

ตอนพิเศษ:Happy new year!!

"อาโร..."

"อะไร?"

"อาจะเอาจริงเหรอ..."

"เออดิว่ะ"

"งั้นอาทำไปคนเดียวนะ ผมไม่เอาด้วยล่ะ"

"เฮ้ย!เดี๋ยวก่อนดิว่ะ!!"

"บ๊ายบาย!!!"

และแล้ว หลานรักของผมก็ชิ่งออกนอกห้องไปอย่างรวดเร็วดั่งสายฟ้าแลบ...ทำไมว่ะ แผนผมไม่ดีตริงไหน?

ย้อนกลับไปเมื่อสองชั่วโมงที่แล้ว...



"อาจะให้อะไรพี่เทวดากับพี่ซาตานอ่ะ"ไอ้เจ้ามิวสิค หลานชายของผมถามขึ้นมาดื้อๆ

"หือ...เดี๋ยวนะ มีโอกาสพิเศษอะไรเหรอ?"ผมถามแบบโง่ๆ เพราะเอาจริงๆผมเก็บตัวอยู่แต่ในห้องมาได้หลายวันแล้วครับ ลืมวันเวลาไปเสียสนิท นี่มันวันอะไรว่ะเนี่ย

"เฮ้ย อาลืมมได้ไง นี่มันจะปีใหม่อยู่แล้วนะอา!!"มิวสิคร้องโวยวายเสียงดัง ทุบโต๊ะดังปึง หน้าหงิกงอ"งี้แสดงว่าอาลืมของขวัญของผมด้วยอ่ะดิ โห่!"

ผมเกาหัวแกรกๆ ออกไปซื้ออะไรตอนนี้มันคงไม่ทันแล้ว เอาไงดีว่ะ เดี๋ยวสงสัยต้องโทรไปบอกไอ้สองหน่อนั่นว่าขอเลื่อนของขวัญปีใหม่ไปเสียหน่อย....อ๋อถ้างงว่าสองคนนั้นหรือที่ิมิวสิคเรียกว่าเทวดากับซาตานคือใคร มันสองคนเป็นแฟนผมเองครับ อย่ามองแบบนั้น ก็ผมเลือกใครไม่ลงเลยควบสองเลยไง...

ผมกำลังจะกดเบอร์โทร เพื่อบอกเจ้าเทวดาว่าลืมของขวัญปีใหม่(ไม่กล้าบอกไอ้บ้าซาตาน กลัวมันกินหัว)จู่ๆมิวสิคก็ร้องเสียงหลงออกมา

"อาหยุดเลยนะ อน่าโทรเด็ดขาด!!"ผมทำหน้างง อะไรของมัน"ผมมองเห็นเทวดาจะกลายร่างเป็นยักษ์ บุกมากับซาตานมากินตับอาอ่ะดิ!อาจะเดินไม่ได้ไปอีกหลายวันอ่ะ!!"ผมหน้าซีดเผือดเป็นไก่ต้ม โยนมือถือราคาแพงทิ้วทันทีอย่างไม่นึกเสียดาย

อย่าเพิ่งงงครับ หลานผมมันมีความสามารถพิเศษทำนายโชคชะตาได้อย่างแม่นยำจนน่าทึ่ง เชื่อๆมันไว้บ้างก็ดีครับ

"ชิบหายล่ะแล้วจะเอาอะไรไปสังเวยมันดีล่ะว่ะเนี่ย"ผมโอดครวญชักดิ้นชักงอบนโซฟาอย่างกลุ้มใจด้วยว่ากลัวโดนกินตับอย่างยิ่งยวด

"เอางี้ล่ะกันอา เดี๋ยวผมโทรถามเพื่อนให้ ไอ้นี่มันเชี่ยว น่าจะคิดอะไรออกมั่ง"มิวสอคทำหน้าขึงขัง กดมือถือยิกๆ เปิดสปีคเกอร์ให้ได้ยินกันถ้วนทั่ว

"ฮัลโหล ว่าไง"เสียงปลายสายดังขึ้น มิวสิคเด้งตัวทันทีอย่างกระฉับกระเฉง...วันนี้มันกระฉับกระเฉงมากไปหน่อยรึเปล่า?

"เออมีนนี่มิวสิคนะ"

"เออ รู้แล้ว!"

"คืองี้เว้ย ลืมหาของขวัญวันปีใหม่ให้แฟนอ่ะ ซื้อตอนนี้ก็ไม่ทันแล้วด้วย ห้างปิดแล้ว ทำไงดีว่ะ"

"แฟนผู้หญิงผู้ชาย?"

"ผู้ชาย"

"มึงรับหรือรุก?"

"เอ่อ....อารับหรือรุกอ่ะ"ท้ายประโยคมันเอ่ยเสียงเบา กระซิบกระซาบกับผม ผมถอนหายใจกะรซิบตอบมันไป

"รับ..."

"เอ่อ...รับ"มิวสิคมองหน้าผมแปลกๆ มันทำท่าคันปากเหมือนอยากถามอะไร

"ถ้าหาอะไรไม่ทันแล้วจริงๆ เอางี้...ง่ายๆ ไปอาบน้ำให้ตัวหอมๆ ใส่เสื้อผ้าที่ดูหวิวๆหน่อย ผูกโบแล้วก็ขึ้นไปนอนบนเตียงซะ"

"เอ่อ...."

"มีปัญหาอะไรอีก?พูดมาเร็วๆเดี๋ยวไอ้ตรีก็กลับมาแล้ว กูยังเตรียมอ่อยมันไม่เสร็จเลย แม่ง ช่วงนี้มันเซ็กส์เสื่อมหรือมีกิ๊กก็ไม่รู้ ชอบหลบหน้ากูจัง!!"

"อ่อ ไม่มีอะไรแล้วล่ะ"

กริ้ก...

เงียบกันไปทั้งห้องครับ ผมเม้มปากตายห่าแน่งานนี้

"เอ่อ...ทำไมไม่ลองโทรไปหาอาศรก่อนอ่ะ เผื่อเขาจะรู้อะไรดีๆ"ผมถอนหายใจ หวักมือถือออกมากดแต่โดยดี

เปิดสปีคเกอร์ด้วยจะได้ได้ยินทั่วๆ

"มีอะไร?"น้องชายคนนี้เสียงห้วนตลอดกาลจริงๆ

"ลืมซื้อของขวัญปีใหม่ให้แฟน ทำไงดีว่ะ?"ปลายสายเงียบไป ก่อนจะได้ยินเสียงหายใจหนักๆพร้อมเสียงครางเบาๆลอดออกมาจากสาย...เอิ่ม ผมโทรไปช่วงกำลังเข้าจังหวะกันอยู่สินะ

"หึ งั้นก็เตรียมตัวไว้ได้เลย โดนลงโทษแน่ๆ ฉันเองก็ลืมเหมือนกัน...อึก.."

"ดะ...โดนอะไรว่ะ"ผมถาม ใจไม่ดีเลยแม้แต่น้อย

"ฮัลโหล เนโรเหรอครับ นี่เกลนะครับ"เสียงหวานแหบเอ่ยขึ้นแทนที่เสียงของน้องชายของผม

"อ่าครับ"

"ผมคงแนะนำอะไรมากไม่ได้ แต่ถ้าลืมในเวลาเอาป่านนี้ ก็เตรียมเจอบทลงโทษเถอะครับ...คุณเป็นรับด้วยนี่นาคงหนักหน่อย"

อยากจะบอก...ไม่ใช่รับธรรมดา รับทีเดียวสองดุ้นเลยเหอะ...

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็แค่นี้นะครับ ผมยังลงโทษพี่ศรไม่เสร็จเลย...อะ...อื้อ! ใครอนุญาติให้ขยับสะโพกครับพี่ศร อย่างงี้ต้องโดนลงโทษนะครับ หึหึหึ"เสียงจากโทรศัพท์ช่างดูห่างไกล ผมกดติดสายอย่างสิ้นหวัง

"งานนี้คงแน่หน่อยนะครับอา..."

"เฮ้อ เดี๋ยวฉันลองโทรอีกคนล่ะกัน เผื่อจะมีไอเดียดีๆ"

ผมจัดการต่อสายหาเพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นานทันที

"ฮัลโหล"น้ำเสียงสดใสสดังมาตามสาย

"อืม นี่เนโรนะ นิลว่างรึเปล่า"

"ว่างๆว่าไง"

"คือฉันลืมซื้อของขวัญให้แฟนอ่ะ"

"หวาย อย่างนี้แย่เลยสิ ห้างปิดแล้วด้วย"

"ทำไงดีอ่ะ"ผมถามอย่างจนปัญญา

"อืม...จะลองทำแบบเราดูก็ได้นะ......&^(&^*"

"เอิ่ม เอาจริงอ่ะ"ผมหางตกหูลู่ ไม่ค่อยอยากทำแบบนี้เท่าไหร่

"ลองดูสิ จริงๆนะ ในสถาณการ์ณแบบนี้"

"เฮ้อ..เอาก็เอาว่ะ"

"โอเค งั้นแค่นี้นะ ได้ผลยังไงแล้วโทรบอกด้วย บ๊าบบาย"

กริ๊ก!

ผมถอนหายใจเสียงดัง เล่าแผนคร่าวๆให้หลานรักฟัง


กลับมาปัจจุบันทันด่วน...

ผมเหลือเวลาอีกประมาณ ครึ่งชั่วโมงก่อนที่ไอ้สองคนนั้นมันจะมา(ตามที่มิวสิคคาดไว้)

ตอนนี้ทุกอย่างก็พร้อมหมดแล้ว...เหลือเพียงตัวผมเองเนี่ยแหละที่ยังไม่พร้อม ผมถอนหายใจ เดินไปเปิดตู้สมบัติลับหยิบเอาอุปกรณ์หลากหลายออกมาวางเรียงและทำความสะอาด จากนั้นก็เปิดตู้ข้างๆ หยิบเสื้อผ้าออกมาชุดหนึ่ง แม้จะไม่อยากแต่ผมก็กล้ำกลืนเปลี่ยนมันแต่โดยดี...


11:30 pm
ครึ่งชั่วโมงผ่านไป ผมกำลังรอการมาของมันสองคนอย่างใจจดใจจ่อ กัดริมฝีปากแน่นด้วยความกังวล

ติ้งหน่อง!

เสียงออดมรณะปลิดชีพดังขึ้นทำให้ผมต้องตบหน้าตัวเองเบาๆสองสามทีเป็นการเรียกกำลังใจ ท่องๆคำว่าใจกล้าหน้าด้านเอาไว้ในสมอง

แอ๊ด...ประตูมรณะของผมเปิดขึ้นแล้วครับ

"ยินดีต้อนรับกลับบ้าน เมี๊ยว?"ผมแอ๊บเด็กแอ๊บแบ๊ว เปิดประตูแล้วทำท่าโนะเนะแบบที่เวลาปกติคงไม่กล้าทำ ดวงตามองเห็นชายหนุ่มสองคนสูงไล่เลี่ยกับ กำลังยืนอึ้ง หน้าซับสีจางๆอยู่หน้าประตู ในมือพวกมันมีไวน์ชั้นดีกับเหล้าแรงๆกันอย่างละสองสามขวด

"เอ่อ โร?"นายเทวดาผมทองพูดขึ้นอย่างไม่แน่ใจ ทั้งๆที่แอบเห็นว่าสายตาที่มันมองผมน่ะแพรวพราวขนาดไหน

"อะไรกันเมี๊ยว จำสัตว์เลี้ยงของตัวเองไม่ได้เหรอไง" ผมทำแก้มป่องสะบัดหน้างอนๆก่อนจะเดินส่ายตูดส่ายหางไปนั่งจุ้มปุกอยู่บนโซฟารับแขกในหัวแว่วเสียงของนิล

'ก็ลองทำอะไรที่พวกนั้นชอบดูสิ อย่างของเรา สามีเราลึกๆแล้วเขาอยากได้แม่บ้านแม่เรือน เราก็เลยขอแอ๊บเป็นแม่บ้านอ่อนหวานวันหนึ่ง เตรียมไวน์ดีๆอาหารดีๆให้เขาสักขวด เปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ได้บรรยากาศใหม่ๆ จุดเทียนหอมเพิ่มความโรแมนติก'

แต่บังเอิญ ไอ้สอวคนนี้ของผมมันไม่ได้อยากได้แม่บ้าน ผมรู้ดีอยู่แก่ใจครับ ว่าลึกๆแล้วมันสองคนน่ะอยากได้...สัตว์เลี้ยง

มันทั้งคู่ชอบแมวมากครับ แต่บังเอิญว่ามันทำงานแบบอยู่ไม่เป็นหลักเป็นแหล่ง ไม่ค่อยมีเวลาเลี้ยงแมว จะเอามาฝากผมเลี้ยง ผมก็อยู่คอนโดเสียอีก

"หึ ไหนโรมาคลอเคลียเจ้านายหน่อยเร็ว"ไอ้ซาตานหัวดำเอ่ยขึ้นหลังจากปิดประตูห้องเรียบร้อยแล้ว ผมเดินนวยนาดไปหามันทันที จากนั้นก็โน้มค่อมันลงมาไซร้บริเวณใบหูและคอ

"คิดถึงเจ้านายจังเลย เมี๊ยว"ผมจูบเบาๆบนสันกราม จากนั้นก็ผละออกมา ด้วยรู้สึกได้ถึงแรงโอบกระชับจากด้านหลังของตัวเองจากหนุ่มหัวทอง พ่อเทวดา

"แต่งตัวเซ็กซี่จังนะลูกแมวน้อยหืม..."วันนี้ผมใส่เสื้อกล้ามบางๆเอวลอยกับกางเกงขาสั้น...มากๆ แถมออปชั้นเสริมเป็นหูแมวกับหางแมวแล้วก็ปลอกคอ

"วันนี้เจ้านายซื้อไวน์มาฝากแมวเหมียวด้วยนะ ถ้าทำตัวน่ารักคืนนี้ จะยกให้ทั้งขวดเลย เอาไหม?"พวกมันรู้ดีครับว่าผมมันตาลุงขี้เมา เลยเอาแอลกอฮอลมาล่อ

"เจ้านาย...."ผมทำตาวิ้งๆใส่ ออดอ้อนเอาใจแบบที่ปกติไม่มีทางได้เห็น พวกมันก็รับมุกดี มาหยิกแก้มบ้าง เกาคางบ้าง ผมก็เคลิ้มสิครับ ไปๆมาๆชักง่วง

"อย่าเพิ่งง่วงสิครับคนดี"เทวดาหน้าวิ้งพูด

"ปีใหม่เพิ่งจะเริ่มเอง"ไอ้ซานตานพูด ทั้งคู่ทำหน้าเจ้าเล่ห์ ก่อนจะอุ้มผมตัวปลิว เดินตรงเข้าห้องนอน หลังจากนั้น กิจกรรมในร่มก็เกิดขึ้นครับ พวกมันเอาแต่แกล้งผม อ้างว่าวันนี้ผมยั่วพวกมันก่อนเอง ต้องรับผิดชอบ กิจกรรมดำเนินไปนานกว่าชั่วโมงถึงจะสงบลงได้ในที่สุด

ในขณะที่ผมกำลังจะหลับนั้น เสียงนุ่มสองเสียงก็ดังกระซิบข้างๆหู

"Happy new year นะครับ แมวน้อยของผม"

"ฉันยังไม่หายอยากเลย ตื่นขึ้นมาเอาอีกรอบไหม หืม?"

ไม่เอาโว้ย!!



>>>>>>>>>>>>>แถมท้าย<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

"ฮัลโหล ว่าไงโร ที่ฉันบอกไปได้ใช้รึเปล่า"

"เหอๆ ก็ดี...ละมั้งนะ?"

"หืม...งั้นเหรอ อืมงั้นฉันเอาบ้างดีกว่า..."

"หือ?อะไรนะ"

"อ๋อ เปล่าๆ ไม่มีอะไรแล้วละ แค่นี้นะ"

ติ๊ด!

ร่างโปร่งนั่งไขว่ห้างยกยิ้ม 'อืม แผนที่เราคิดเล่นๆดันได้ผลดีแหะ โชคดีจริงๆที่เอาไปให้คนอื่นลองทำดูก่อนโชคดีนะเนี่ยที่ประเทศนี้เวลาช้ากว่าเยอะไม่งั้นแย่แน่ๆ'เขากำลังขอบใจตัวเองที่จู่ๆก็นึกอยากไปเคาน์ดาวน์ต่างประเทศ

"คิดอะไรอยู่ ฮึ"เสียงนุ่มเอ่ยกระซิบจากด้านหลัง พร้อมอ้อนแขนอุ่นที่โอบกอด

"เปล่าๆ"

"ไหนล่ะของขวัญปีใหม่ของฉัน"

"ยังจะเอาของขวัญอะไรอีกล่ะครับ ก็ผม...ให้คุณไปหมดทุกอย่างแล้วไงทั้งตัว...ทั้งหัวใจ"ร่างโปร่งหันกลับ โน้มแขนไปดึงใบหน้าของอีกคนเข้ามาใกล้ๆ

"Happy new year ครับ ที่รัก..."

'โชคดีนะที่เราแหลเก่ง ไม่งั้นสงสัยโดนลงโทษหนักแน่ๆที่ลืมของขวัญปีใหม่'<<ความคิดในใจของพ่อหนุ่มโรแมนติก(นิล)


>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

จบค่ะ ขออนุญาติไม่แต่งNC นะ เหนื่อยเกิ๊น แต่งไม่หวายยยย แหะๆ บทนี้นี่ตัวละครก็ออกมาเยอะเหมือนกันค่ะ ใครคิดถึงน้องมีนกับอานิลก็ได้เจอแล้วนะ

อิอิ Happy new year ค่ะทุกๆคน

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 01-01-2013 21:08:10

ฮ่าๆๆๆๆ   หวานเว่ออะ   เป็นวิธีที่สุดยอดมากกกก 

ฮ่าๆๆๆ  มาครบองค์คิดถึงมากมาย  ฮ่าๆๆ

รอคู่หลักนะคะ ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 01-01-2013 21:52:16

ชอบอ่ะ เทวดากับซาตาน  :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 01-01-2013 21:58:34

ตอนพิเศษน่ารัก แอบมีเกลลงโทษคุณศรด้วย  :man1:
รอตอนหลักอยู่น้าา สู้ๆค่ะ  :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 01-01-2013 22:45:52

ตอนพิเศษน่ารักมากเลย แอบมีให้เห็นว่าคู่พี่ศรกับเกลใครใหญ่กว่ากัน(เกลลงโทษพี่ศรได้ด้วย) 5555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: moredee ที่ 01-01-2013 23:03:30

 :L2:รอเต็มทุกคุ๋

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 01-01-2013 23:53:34

เย่ๆ. Happy new year ด้วยนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: qhanb ที่ 02-01-2013 00:44:41

หานายเอกแบบเกลมานานแล้วววววววววววววววว
นายเอกแบบเกลนี่หายากมากเลย เรื่องแรกที่ถูกใจ
แต่งให้จบนะคะะ เรื่องดีๆแบบนี้อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆค่ะ สู้ๆ  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: gupalz ที่ 02-01-2013 00:53:12

น่ารักดีค่ะคู่สามพีเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-01-2013 03:52:37

โรเป็นแมวคงน่ารักแน่ ๆ สองคนนั้นก็ไม่ค่อยเลยนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Baruda ที่ 04-01-2013 12:41:39

 

    o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 28-01-2013 22:36:07

 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: TiwAmp_90 ที่ 29-01-2013 01:39:58

พี่ศรกำลังโดนเล่นงาน 5 55555
 :z2:
ดีแล้ว, คราวหน้าคราวหลังทำอะไรจะได้คิดก่อนทำไง...อิอิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [SPECIAL!! UP 100%] 28/12/2555
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 03-02-2013 19:23:25

ตอนที่ 33


รู้สึกไหมครับ ว่าเหมือลืมอะไรไป?

เรื่องสำคัญเลยด้วย...

เซ็กซ์แอดดิกชั่นไงครับ....

จำได้รึเปล่าว่าผมท้องอยู่....

แล้วทีนี้จะเอายังไงกับมันดีวะ!

"อือ"

คืนนี้เป็นอีกคืนที่ผมนอนไม่หลับ รู้สึกกระสับกระส่ายหลังจากนึกขึ้นมาได้ว่า อาการsex addition ของตัวเองมันไม่ได้หายไปไหนเลย กำเริบขึ้นมาหลังจากถูกพี่ศรทดสอบนั่นแหละ!

มันน่าหงุดหงิดจริงๆครับ เพราะดูเหมือนผมจะยังไม่สามารถทำให้พี่ศรมีอาการsex addition ได้หลังจากที่อุตาส่าห์พยายามอยู่เป็นเดือน ดูเขาจะหลับสบายดีจริงๆเลยนะ....

เนื่องจากนอนไม่หลับจริงๆ รู้สึกในหัวคิดแต่เรื่องอกุศลอยู่ตลอดเวลา ผมจึงกัดฟัน ลูบท้องตัวเองป้อยๆบอกว่าแม่ทนไม่ไหวแล้วจริงๆลูกจ๋า...

ผมค่อยๆลุกขึ้นมาจากที่นอนช้าๆไม่ให้ไอ้คนที่นอนไม่รู้อีโหน่อีเหน่ข้างๆรู้สึกตัว ค่อยๆเดินเข้าห้องน้ำไป

ถามว่าไปทำอะไร?

ไปช่วยตัวเองครับ...ในเมื่อเขาไม่ทำให้ เราก็ต้องทำมันด้วยตัวเอง!อย่าว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยครับ ช่วงแรกๆที่ผมพยายามหย่าขาดจากอาการติดเซ็กส์เนี่ย ตัวช่วยสุดที่รักของผมก็ไม่ใช่อะไร สองมือตัวเองนี่แล...

และเนื่องจากช่วงนี้รู้สึกตัวเองนอนไม่พอ พี่ศรจึงต้องทำทุกอย่างในบ้านแทนผมไปโดยปริยายอการแก้แค้นจึงยังไม่ยุติลง แต่ผมเริ่มเบื่อแล้ว...เดี๋ยวคงต้องเปลี่ยนวิธีแล้ว

"อึก"

ผมหอบหายใจทางปาก นั่งเอาหลังพิงผนังห้องน้ำ กลั้นเสียงเอาไว้อย่างสุดความสามารถในระหว่างช่วยตัวเองปลดปล่อยสิ่งที่คั่งค้างประจำวัน...

ใช้เวลาไม่นานของที่ควรจะออกก็ได้ออก ผมจัดการเช็ดคคราบในอ่างอาบน้ำให้เรียบร้อย แล้วจึงเดินไปล้างมือ ในหัวเริ่มคิดถึงความเป็นไปได้ต่างๆนาๆ รู้สึกพี่ศรหื่นน้อยลง มีแต่ผมที่หื่นมากขึ้น เอ๊ะ หรือบางทีเขาอาจจะไปปลดปล่อยกับคนอื่น...

บางที...เขาอาจจะไม่ได้มีผมแค่คนเดียวอย่างที่เราเห็นๆกันอยู่ก็ได้...

ในหนึ่งอาทิตย์ เขาอยู่บ้านทั้งวันเพียงสองวันคือเสาร์กับอาทิตย์ วันธรรมดาอีกห้าวันเขาอยู่ที่ทำงาน ตั้งแต่ 8:30-5:00 มีเวลามากมายที่จะแอบไปปลดปล่อยกับอีหนู...

ผมคิ้วกระตุก กำขอบอ่างล้างมือแน่น บ้าจริงผมไม่ได้ทำงานที่บริษัทแล้วด้วยสิ ไปบอกเขาเองว่าลาออก แล้วจะแอบตามพฤติกรรมยังไงดีวะเนี่ย

ผมกัดริมฝีปาก เดินออกจากห้องน้ำมาด้วยอาการงุ่นง่าน บางทีผมควรจะต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อพิสูจน์เรื่องนี้...





แรงยวบเบาๆที่เกิดขึ้นทำให้เขาลืมตาตื่นขึ้นมาจากนิทรา...

ร่างบางที่ได้ขึ้นชื่อว่ากำลังจะเป็นแม่ของลูกของเขาเดินเข้าไปในห้องน้ำกลางดึกหลังจากนอนกระสับกระส่ายอยู่นาน หรือจะไม่สบายอะไรรึเปล่า?

เขารออยู่สักพัก เมื่อเห็นว่าเริ่มนาน จึงคิดจะถามไถ่เกิดเหตุอะไรขึ้นหรือไม่?

ใครจะไปนึกไปฝัน...ว่าจะได้ยินเสียงครางร้อนแรงเบาๆออกมาจากในนั้น...

เขากลืนน้ำลายอย่างยากลำบากรู้สึกเหมือนตัวเอง'ตื่น'อย่างเต็มที่ หลังจากพยายามอดทนอดกลั้นมาเป็นเดือน ทำได้อย่างมากคือจินตนาการถึงเรือนร่างเย้ายวน แล้วช่วยเหลือตัวเองไปวันๆ

ดูเหมือนเกลจะไม่ได้ทำให้เขาเป็น sex addition หรอก เพราะเขามีอารมณ์กับเกลคนเดียว ดูท่าตอนนี้เขาจะเป็นโรค เกลแอดดิกชั่นเสียมากกว่า...

เขามือสั่นคิดอยากจะทำอะไรบางอย่างกับลูกชายตัวเองที่ตื่นตัวในตอนนี้ ยิ่งได้ยินเสียงอดทนอดกลั้นของคนในห้องที่พยายามไม่ให้เสียงดังออกมาด้านนอกก็ยิ่งรู้สึกแข้งขาอ่อน ใจหนึ่งอยากจะพังห้องน้ำเข้าไปดื้อๆ ไปขัดหนักสักรอบ แต่ก็ต้องยั้งเอาไว้...ในเมื่ออีกฝ่ายตั้งครรภ์ลูกของเขาอยู่...

นี่แค่เดืออนสองเดือนก็จะอกแตกตายอยู่แล้ว เขายังต้องรออีกเป็นปี ไม่ไหวแน่ๆ สงสัยต้องไปถามโรเสียแล้ว ว่าระหว่างท้องแอบมีเซ็กส์ได้รึเปล่า...

เขาสะดุ้งเฮือก เมื่อรับรู้ได้ถึงการสิ้นสุดอารมณ์ของคนในห้องน้ำ รีบอพยพร่างกายที่กำลังตื่นตัวกลับไปนอนคุดคู้อยู่บนเตียงอย่างเดิม พยายามปลอบให้ลูกชายสงบลงเท่าที่จะทำได้แต่ก็พบว่ามันไม่ง่ายเลย...

ในหัวยังคงจินตนาการต่างๆนาๆถึงคนที่กำลังเดินออกมาทิ้งตัวลงนอนอย่างสบายใจ ท่าทางคืนนี้ถ้าเขายังไม่ทำอะไรสักอย่างคงได้อกแตกตายเป็นแน่

จากการลงโทษทั้งหมดที่เกลพยายามลงโทษเขา ดูเหมือนการลงโทษอันนี้จะหนักหนาสาหัสที่สุดแล้ว...

เขารอจนคนร่างบางหายใจสม่ำเสมอ จึงได้ลุกออกจากที่นอน ตรงเข้าห้องน้ำ ทำกิจธุระปลอบลูกชายให้สงบโดยมีจินตภาพของเรือนร่างเย้ายวนของคนที่เพิ่งมาใช้ห้องน้ำทำกิจเดียวกันไปก่อนหน้านี้อยู่เต็มหัว

เขาจัดการปลดปล่อยและทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วก็ตระเตรียมจะไปนอน ใครจะรู้ ว่าเมื่อเปิดออกไปจะได้เจอของดีเป็นร่างที่กำลังนึกถึงนั่งหอบกระเส่าอ้าขาขาวๆอวดอะไรต่อมิอะไรอยู่หน้าห้องน้ำ

"อ๊ะ"เกลดูจะตกใจที่เห็นเขาเปิดประตูออกมาพอสมควร แต่กลับไปได้ถอยหนี เล่นกับน้องหนูอันน้อยของตัวเองต่อไปอย่างรื่ยรมย์..

ผมกัดฟันกรอด พบว่าลูกชายตัวเองตื่นขึ้นมาร้องไห้งอแงอีกครั้งหลังจากเพิ่งกล่มให้สงบไปได้เมื่อห้านาทีที่แล้ว ทันทีที่เห็นสะโพกบางขยับไปมาเห็นช่องทางสีหวานที่เคยเข้าคไปนอนเล่นบ่อยๆ

เขากัดฟันอยู่อย่างนั้นเนื่องจากทำอะไรไม่ได้นอกจากมอง ยิ่งรู้สึกอ่อนแรงไปทั้งร่างเมื่อร่างบางเสร็จสมอารมณ์หมาย...

คิดจะเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ แต่ก็ดันถูกร่างบางคว้าขาเอาไว้เสียก่อน

"ให้ผมช่วยมั๊ย"คำพูดที่มาพร้อมสายตาเชิญชวนทำเอาเขาคลั่ง พยักหน้าอย่างไม่ลังเล ปล่อยให้กางเกงนอนถูกดึงร่นลงกองกับพื้น อวดลูกชายที่ชี้หน้าหาเรื่องเกลจังๆ

เกลหัวเราะคิกคัก ใช้นิ้ววนเล่นบนหัวลูกชายอย่างเพิลนมือ แล้วช้อนตาขึ้นมามองเขา

"อึดอัดเหรอครับ?"เทวดาน้อยที่แปลงร่างเป็นปีศาจน้อยไปแล้วเอ่ยยั่วยวน ขยี้นิ้วลงบนปลายยอดอย่างไม่ปราณี

เขาครางแผ่วอย่างไม่อาจห้าม แข้งขาอ่อนจนต้องลงไปนอนกองกับพื้น

เข้าทางปีศาจน้อยที่ค่อยๆคืบคลานมาคร่อมตักของเขา ก้มตัวลงจนเสื้อนอนย้วย อวดแผ่นอกขาวนวลที่ยอดสีชมพูชูชัน...น่าลิ้มลอง เขากลืนน้ำลายหนิดคอ คิดอยากเปลี่ยนเป็นคนคุมเกมส์เหมือนที่แล้วมา แต่ทำไม่ได้ ปีศาจน้อยกำลังสนุกกับการลงโทษเขา...

ในช่วงที่กำลังเหม่อลอย ความร้อนนุ่มของริมฝีปากก็ประทับเข้ากับลูกชายของเขาเสียแล้วริมฝีปากนุ่มชวนให้เขานึกถึงช่องทางสีหวานของคนตรงหน้า

เขาแทบจะอยากกดหัวของอีกฝ่ายให้กลืนลึกล้ำกว่านี้  แต่ก็ไม่กล้า ได้แต่อึดอัดปล่อยให้เกลเล่นสนุกเอาตามใจ

จู่ๆร่างบางก็ถอนปากออกส่งเสียงดังเป๊าะ นั่งคุกเข่าอวดเกลน้อยที่ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง

"ช่วยหน่อยสิครับพี่ศร"ปีศาจน้อยส่งเสียงออดอ้อนยั่วให้เขาทำตามแต่โดยดี 

สรุปแล้วคืนนั้นทั้งคืนเขาไม่ได้นอนหรอก โดนปีศาจน้อยแกล้งปั่นหัวอยู่ทั้งคืน นี่ยังโชคดีนะที่พรุ่งนี้เขาหยุดงานได้ไม่งั้นไม่เป็นอันทำงานแน่ๆ เลขาใหม่ก็ไม่ได้เรื่อง ดีแต่อ่อยไปปวันๆเสียอีก

แต่ถึงมันจะทรมาณกับการหยอกเล่น แต่เขาก็เต็มใจ

ก็เล่นทรมาณเสียหวานล้ำขนาดนี้ เขายอมให้ทรมาณไปตลอดชีวิตเลยเอ้า!





>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

ต้อนรับเดือนแห่งความรักด้วยตอนหวานๆ?เรทๆ?ของสองคนนี้ น่าจะอีกไม่กี่ตอนก็จบแหละ ไม่มีอะไรจะเขียนแล้วสำหรับคู่นี้ ส่วนใหญ่ก็ลงตัวหมดแล้ว ใครนึกปมอะไรได้แย้งมานะค่ะ เผื่ออิงลืมๆไปเพราะหายไปทีน๊าน...นาน :o8:

มีคำถามเล็กน้อยค่ะสำหรับ'ลูกชายของน้องเกลและพี่ศร'อยากให้เค้าเป็นคนแบบไหนค่ะ?

1.เคะน้อยน่ารักใสซื่อแบ๊วๆ

2.เคะน้อยหน้าป่วยๆนิสัยแปลกๆ(อารมณ์แบบมิวสิค)

3.เคะไม่น้อยนิสัยแรงๆแอบแรดๆฉลาดๆ(อารมณ์คล้ายๆมีน?)

4.เคะไม่น้อยเย็นชาน่ากลัวพยายามจะกดผัวตัวเอง?

5.เคะแอ๊บแบ๊ว ธาตุแท้ลึกลับ?

รีบส่งเข้ามาพร้อม"อวยพรให้อิฉันหลุดพ้นจากความโสดเสีย"ทีลุ้นรับไปเลยตอนพิเศษ(ลองเชิงถ้ากระแสตอบรับดีอาจมีเรื่องสั้นโผล่ออกมาให้ชมหลังจบเรื่องนี้)ลูกชายน้องเกลกับ XX เป็นของรางวัลในวันที่ 14 นี้! :m11:



ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์นะค่ะ บ๊าายบายเจอกัน 14 กุมภาวันนรกแตกของสาวโสดค่า :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 5/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 03-02-2013 19:35:12

โหหหหห มาแล้ว ตอนแรกนึกว่าตาฝาด หายไปนานมาก  :monkeysad:
จะจบแล้ว ยังไม่หายแค้นพี่ศรเลย ฮือ
ลูกของเกลอยากได้แบบ เคะน้อยแต่นิสัยแรงๆ ฉลาดๆเหมือนเกลอะ ดันไม่มีในตัวเลือก ฮ่าๆ
ขอบคุณมากนะคะที่มาต่อ  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 5/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: เทพมังกร ที่ 03-02-2013 19:43:58

คิดถึงเกลกับพี่ศรมาก สมน้ำหน้าพี่ศรค่ะ

ปล. อยากให้ลูกเกลกับพี่ศรเป็นแบบแบ๊วๆ ธาตุแท้ลึกลับค่ะ อันสุดท้าย :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 5/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 03-02-2013 19:52:35

วันที่อ้ะ

พิมผิดใช่มั้ยค้าาาาาาาาาาาาาาาา  วันนี้วันที่3 จ้าาาาาาาาาา


ทำไมมีเเค่ เคะ กับ เคะ แล้วก้เคะ ให้เป็นเมะไม่ได้เหรอ พ่องก้รวย แม่ก้สวย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 5/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Maewjunsu ที่ 03-02-2013 19:54:31

น้องเกลร้ายได้ใจสมน้ำหน้าพี่ศร ทำเค้าไว้มากโดนซะบ้าง
โหวตข้อ4.เคะไม่น้อยเย็นชาน่ากลัวพยายามจะกดผัวตัวเอง?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 5/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 03-02-2013 19:55:14

นึกว่าจะไม่ได้อ่านต่อซะอีกเรื่องนี้อ่ะ

คิดถึง เกล จะแย่

ปล. อยากให้ลูกของ เกล กะ พี่ศร เป็นเคะน้อยน่ารักใสซื่อแบ๊วๆ ค้า

 :o8: :o8:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 5/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: cowinsend ที่ 03-02-2013 20:05:34

ในที่สุดก็มาแล้ววววววว ><

แอบสะใจสุดๆ ให้พี่ศรทรมานอย่างหนัก!

เกลน่ารักมาก ตอนนี้แสบแซ่บเวอร์ o13

อยากได้เคะไม่น้อยเย็นชาน่ากลัวพยายามจะกดผัวตัวเอง?  แค่คิดก็...  :haun4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: alekung103 ที่ 03-02-2013 20:32:36

อยากให้ลูกเป็นเมะไม่ได้หรอคะ

อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 03-02-2013 20:43:16

ข้อ 4 จ้าาาาาาา :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 03-02-2013 20:52:37

หุหุ น้องเกลขี้แกล้งนะ
เซ็กซี่ซะ
แอบสงสารพี่ศรเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: doll@love ที่ 03-02-2013 21:04:57

ขอ 3+5 ค้าาาาาา :mc4: :mc4: :mc4: :mc4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: mamatomyum ที่ 03-02-2013 21:50:15

3  :z2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 03-02-2013 22:08:29

ยังไม่หายคิดถึงเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 03-02-2013 22:48:46

ขอกดข้อ "2.เคะน้อยหน้าป่วยๆนิสัยแปลกๆ(อารมณ์แบบมิวสิค)"
แบบว่าชอบคาแรคเตอร์แบบนี้มากกกกกก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 03-02-2013 22:53:44

 :pig4: :pig4: :pig4:  ข้อ 2 ค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 03-02-2013 22:59:55

แว๊บแรกตอนยังไม่เห็นตัวเลือก คิดว่าอยากให้เป็นเมะ

พอเลื่อนลงมา อ้าว...ไหงมีแต่เคะให้เลือกอ่ะ

ดูจากทั้งหมดแล้วขอเลือกข้อ 4 แล้วกัน  :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 03-02-2013 23:39:39

ทำไมตัวเลือกมีแต่เคะอะ
อยากให้เป็นเมะมากกว่า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 04-02-2013 01:30:46

เกลไม่ค่อยเลยนะนั่น ถ้าเกลรู้เรื่องเลขาศรจะไปเป็นเลขาให้ศรเหมือนเดิมไหมเนี่ย เลือกไม่ถูกกันเลยทีเดียว ข้่อสี่ละกันค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Tuna Omega ที่ 04-02-2013 02:11:42

ส่วนผสมระหว่างเกลกะคุณศร ขอโหวด--- ข้อสี่ โลด

ขอให้หายโสดก่อนวาเลนไทน์นะจ๊ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 04-02-2013 02:12:15

ตอนนี้เกลก็น่าจะรู้แน่เลยว่าศรแอบไปทำอะไรถึงได้ยั่วซะ

เลือกข้อ5อ่ะ จริงอยากได้เมะแต่นิสัยแบบข้อ5ไม่ก็คล้ายเกลอ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: KaeM_PonG ที่ 04-02-2013 02:21:53

โหวต แบบที่ 5 ค่ะ

 :z1: :z1:

 :o8: :o8: :o8: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :L2: :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: newly ที่ 04-02-2013 06:16:03

อยากได้เมะแบ๋วๆที่แอ๊บเป็นเคะ ตบตาหลอกล่อพวกหมาป่าให้ติดกับ นิยมหลายๆp :impress2: :impress2: :impress2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 04-02-2013 10:22:51

เย้ๆมาแล้ว!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 04-02-2013 13:36:44

กด4 อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 04-02-2013 21:11:58

"อวยพรให้หลุดพ้นจากความโสดเสียทีนะ"

ปล. ข้อ4 ค่ะ
แต่มาตอนหน้าขอยาวกว่านี้นิสสสส

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 05-02-2013 00:20:03

ที่ว่ามาเหมือนจะมีตัวละครประมาณนี้แล้ว ที่ ยากได้คือ เป็นเมะ ที่มีนิสัยเหมือนพ่อ กับแม่ ปนกัน แล้วโดนมหาเมะกด อีกที... ไปชิงไหวชิงพริบกันบนเตียงโลด... พลาดคือท้อง 555+ อีกคนอยากมีลูกกับคนนี้เพราะเป็นเกย์และท้องได้ ตอนแรกไม่ได้ชอบอะไร เห็นเป็นเครื่องปั๊มลูก(เลวนะ 555+) อีกคนฉลาดเลยหาทางแก้เกมตลอดและวางแผนสารพัด เพื่อให้ไม่โดนจับตัวได้ ไม่งั้น กลายเป็นทั้งของเล่น และเครื่องปั๊มลูกแน่ๆ .... แย่ๆ .... อยากอ่านประมาณนี้อ่ะคับ อิอิอิ ... และสุดท้ายนี้ ขอให้ได้เจอคนที่ใช่ หายโสด โดยพลันนะคับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: savada ที่ 05-02-2013 18:43:57

คิดถึง  ฮ่าๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: aeecd ที่ 15-02-2013 11:14:14

 :z13:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 15-02-2013 20:41:24

คิดถึงเรื่องนี้อ้ะ



 :sad4: :sad4: :sad4: :sad4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Riko ที่ 18-02-2013 12:24:02

อ๊ากกอ่านรวดเดียวตาแฉะกันไปข้าง
ค้างมากเลยย ถึงจะท้องความแรดก็มิเสื่อมคลาย อร๊ายยย
ชอบฟีลเจ้านายลูกน้องมากเลยอ่ะ

ขอเป็น 1.เคะน้อยน่ารักใสซื่อแบ๊วๆ เพราะพ่อกับแม่น้องเค้าแรดกันมามากแล้ว
อยากให้ลูกออกมาน่ารักซื่อๆ แล้วหวงลูกนิดนึงอ่ะ
แต่ใจจริงอยากให้ลูกออกมาเมะนะจ๊ะ
เพราะว่า จะได้รักแม่(เกล) มากกว่าพ่อ อ้อนแม่แกล้งพ่อซะเลย
หมั่นไส้ไอ้พี่ศรมานานละ
อยากให้ลูกชายเมะอ่ะ เมะออกแนวหวงแม่ หมั่นไส้พ่อ เพราะเห็นพ่อทำร้ายแม่ตั้งแต่อยู่ในท้อง
แอร๊ยยย
แต่ไม่ว่าจะบทบาทไหนเค้าก็รับได้ทั้งนั้น ชอบบบบบบบบบ :impress2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 21-02-2013 13:19:40

กด 13  เป็นเคะในยามที่อยากอ้อนอีกฝ่าย เป็นเมะในยามที่อีกฝ่ายขัดใจ  เป็นS ในยามที่อีกฝ่ายหาเรื่องอยากตาย(555+)

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 23-02-2013 04:02:17

โอ๊ะ  อยากให้ลูกชายพี่ศรกับเกล เป็นเมะอ่ะ

แต่เรื่องนี้กว่าจะอ่านจนถึงตอนปัจจุบันเล่นเอาไป 1 วันเต็มเลย อ่านตั้งแต่ตี 2 กว่าเมื่อวาน กว่าจะจบตี 4

แบบว่าเรื่องสนุกน่าติดตามมากๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 23-02-2013 08:49:32

น้องเกลขาาาาาาาาาาาา

คิดถึงน้องเกลลลลลลลลลลล

 :z3: :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 33 UP 100%] 3/02/2556
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 08-03-2013 17:43:18

ตอนที่ 34


เบื่อ...

เบื่อชะมัด...

เบื่อที่สุด!!

"ชิบ!"

ทำไมอะไรๆก็ไม่ได้ดั่งใจเลยนะ?

จากตอนที่แล้ว นี่ก็ผ่านไปได้สี่เดือนแล้วครับ น้องชายของผมก้แต่งงานไปแล้ว เรื่องยุ่งๆก็เจรจาไปได้ด้วยดีแล้ว ตอนนี้ท้องผมก็เริ่มโตเป็นลูกโบวลิ่งแล้ว...

พอท้องมันเริ่มโตการจะไปไหนมาไหนมันก็ช่างไม่สะดวกเอาเสียเลย จะออกไปข้างนอกก็ไม่ได้ แถมพี่ศรก็ไม่ค่อยอยู่บ้าน พอเปรี้ยวปากอยากกินอะไรทีก็ได้แต่หงุดหงิดๆเพราะออกไปซื้อเองก็ไม่ได้ จะโทรให้พี่ศรซื้อให้ยิ่งไม่ได้ใหญ่

เพราะเขาไม่อยู่ในขณะนี้ มีธุระที่ต่างประเทศบ่อยเหลือเกิน หรือแอบมีกิ๊กก็ไม่ทราบเพราะผมถูกสั่งห้ามออกไปไหนทิ้งสิ้น มีอะไรอยากได้อะไรให้สั่งการ์ดที่เฝ้าหน้าห้องเอา...

แต่แล้วพอผมสั่งการ์ดแล้วเกิดอะไรขึ้นรู้ไหม? ผมบอกว่าผมอยากกินน้ำตาลสด พ่อคุณก็ไม่รู้อะไรบ้างเลย ไปเอาน้ำตาลทรายถุงๆมาประเคนให้ผม พอผมบอกว่าอยากกินขนมเทียน พขาก็ดันเอาขนมเค้กปักกเทียนมาให้ผม ไม่รู้ว่าโง่จริงหรือแกล้งโง่หรือไม่ชอบหน้าผมเลยจะแกล้งกันแน่...

แต่มันน่านักเชียว รอให้ผมคลอดก่อนเถอะ จะเล่นงานไอ้พวกนี้ให้หนัก!!

สุดท้ายก็ได้แต่หงุดหงิดคนเดียวแถมไอ้คุณพี่ศรนี่ก็โทรไปไม่ค่อยจะรับสาย!ฮ่วย!

บ่นมากแล้วเริ่มหิว อยากกินลูกตาลลอยแก้วจัง...

เมื่อคิดได้ดังนี้ผมจึงเดินขโยกเขยกจากเก้าอี้โยกที่ผมใช้นั่งถักผ้าพันคอลุกขึ้นเดินไปยังประตูของอพาร์ตเม้นท์ แต่นึกไม่ถึงว่าจะได้ยินอะไรดีๆเข้า...

"น่าเบื่อจังเลยนะมาเฝ้าคนท้องแบบนี้เนี่ย..."--นายA

"ทำใจเหอะมึง แต่เฝ้าไม่ให้ออกไปไหนก็พอเดี๋ยวเป็นข่าว"--นายB

"ข่าวไรวะ?"--นายA

"ข่าวว่าท่านประธานใหญ่ที่กำลังหมั้นหมายกับคุณหนูไฮโซต่างแดนแอบไปมีเมียลับๆที่กำลังท้องโตอยู่ไง"--นายA

"อ๋อ เรื่องนี้เอง มันก็เรื่องปกติป่าววะที่พวกรวยๆจะมีเมียเล็กเมียน้อยไปเรื่อย ก่อนหน้านี้ท่านประธานก็มีลูกอยู่แล้วคนหนึ่งไม่ใช่เหรอวะ?"--นายB

"ใช่ไง แต่นึกไม่ถึงจริงๆว่านายจะยังอยากเพิ่มข่าวคาวให้ตัวเองอีก ทั้งๆที่กำลังจะหมั้นหมายกับสาวสวยรวยที่เหมาะสมกันดีแท้ๆ"--นายA

"เฮ้อ คนอื่นเขาได้ตามไปงานหมั้นที่ต่างประเทศแต่เราต้องมาอยู่เฝ้าเมียเก็บที่กำลังท้องโตแถมยังชอบวางอำนาจสั่งนู่นสั่งนี่อีกต่างหาก"---นายB

"นั่นสิ หล่อนคิดว่าตัวเองเป็นใครกันถึงได้มาวางท่าสั่งนู่นสั่งนี่ยังกับตัวเองเป็นนายหญิงทั้งๆที่จริงๆแล้วก็แค่เมียเก็บยังอยู่ได้นี่คงเพราะเป็นคนโปรดของนายนั่นแหละ"--นายA

"แต่ก็ต้องยอมรับว่านะสวยเอาเรื่อง สูสีกับคู่หมั้นนายเลยมั้ง"--นายB

"แน่สิระดับนายแล้วคงไม่เก็บเอาพวกขี้เหร่มาทำเมียหรอก"--นายA

ผมรู้สึกได้ถึงอาการคิ้วกระตุกอย่างรุนแรง มือที่กำลูกบิดอยู่สั่นกึกๆอย่างควบคุมไม่ได้ อารมณ์ตอนนี้บอกไม่ถูกจริงๆว่ากำลังโกรธ เศร้า หรืออยากฆ่าคนกันแน่?

ผมปล่อยมือออกจากลูกบิด ค่อยๆไถลตัวลงไปนั่งพิงประตู รู้สึกหมดแรงเอาดื้อๆ

ผมยังจำได้ ถึงมบหน้าโศกเศร้าของแม่ที่มักนอนป่วยอยู่บนเตียงในห้องที่ถูกลืม...

ผมยังจำได้ถึงงานแต่งงานของพ่อกับผู้หญิงอีกคนในวันที่แม่ของผมป่วยหนัก...

ผม..ยังจำได้ถึงวาระสุดท้ายในชีวิตที่เหมือนถูกจองจำของแม่ว่ามันโดดเดี่ยวเพียงใด...

หรือว่าผมเองก็จะเป็นแบบนั้นเหมือนกัน?

จู่ๆผมก็รู้สึกหนาววูบ จนต้องกอดตัวเองเอาไว้

'จะไม่ทำให้เสียใจอีกแล้วนะ สัญญา..'พ่อของผมเคยบอกแม่ของผมแบบนี้ด้วยหรือเปล่า?

'อยู่เฉยๆในห้องนะ ท้องไส้อยู่อย่าออกไปไหน ฉันเป็นห่วง'แบบนี้?

'คิดถึงจังอยากกลับไปกอดเร็วๆ'แบบนี้ด้วยรึเปล่า?

ผมเริ่มรู้สึกตัวเองฟุ้งซ่าน ลึกๆแล้วเริ่มอยากคุยกับใครสักคน ผมโทรหาน้องชายดีมั๊ยนะ? แต่จะว่าไปแล้ว โทรศัพท์โทรได้แค่สองเบอร์นี่นา เบอร์พี่ศรกับเบอร์หมอ...

หรือเขาตั้งใจจะกักขังผมเอาไว้จริงๆอย่างที่ไอ้การ์ดสองคนด้านนอกมันพูด?

แต่เดี๋ยวก่อน...ก่อนหน้านี้ว่าที่คู่หมั้นของเขาคืออริส?คราวนี้บอกว่าเป็นคนต่างประเทศ อ้อนี่แสดงว่าเขาเพิ่งตัดสิ้นใจจะหมั้นกันเมื่อไม่นานมานี้นี่เองสินะ มีกิ๊กลับหลังผมงั้นสิ...งี้ยอมไม่ได้

ดูเหมือนตอนนี้ผมเองจะออกไปทำอะไรเองไม่สะดวกท้องโตแบบนี้คงนั่งเครื่องบินนานๆเพื่อไปตามสามีกลับบ้านไม่ไหว

งั้นก็ล่อให้คุณสามีกลับมาบ้านซะก็หมดเรื่องนี่นา...

งานนี้คงต้องหวังพึ่งคุณหมอซะแล้ว...

ผมลุกขึ้น เดินกลับเข้าไปในห้องนอนคว้าเอาโทรศัพท์มากดทันที รอสายไม่นานก็มีคนรับ

"ฮัลโหล มีอะไรรึเปล่าครับเกล"คุณหมอยังหนุ่มรับสายด้วยเสียงงัวเงีย นี่มันบ่ายแล้วนะครับ เพิ่งตื่นหรือยังไง?

"คุณโร คุณรู้ข่าวของพี่ศรบ้างรึเปล่าครับ?"ผมแสร้งทำเสียงเศร้าสั่นๆแบบน่าสงสาร"ผมจะทำยังไงดีครับ โทรติดต่อพี่ศรไม่ได้เลย..."

"เอ่อ...ใจเย็นๆน่าครับเกล มันไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น"

"ผมคิดว่าตัวเองคงโดนเขาหลอกเอาแล้วล่ะครับ ผมคงโง่มากสินะโดนหลอกซ้ำๆซากๆ"

"ฝากบอกเขาด้วยนะครับว่าถ้ายังอยากเห็นหน้าผมอยู่ก็รีบไสหัวกลับมาภายในอาทิตย์นี้ไม่งั้นเขาจะไม่มีวันได้เห็นทั้งผมและลูกอีกเลย...ตลอดกาล!"

กริ๊ก!

จากนั้นผมก็วางสาย...ปิดโทรศัพท์ ล็อกห้องพร้อมเอาโซฟามายันปิดประตูห้องเอาไว้เอาเทปมาเปะขอบหน้าต่างทุกบานที่สามารถเปิดเข้ามาได้ ปิดม่านมิดชิดจากนั้นก็กลับไปนั่งถักผ้าพันคอต่อ...

ผมให้เวลาเขาทั้งสิ้นสี่สันในการจัดการเรื่องของเขาให้เสร็จแล้วบินกลับมาหาผมที่นี่ ถ้าเขาไม่กลับมาภายในเวลาที่ผมอุตสาห์ใจดีกำหนดให้ ผมจะถือว่าเขาไม่ต้องการผมอีกแล้ว...

ผมไม่มีทางยอมอยู่ในนรกเหมือนแม่ของผมแน่นอนผมมีททางเลือกมากกว่านั้น...

ปัง! ปัง!

"คุณเกล! เปิดประตูครับ!"นั่นไง เสียงไอ้คุณการ์ดAกับBดังขึ้นแล้วเขาคงเริ่มร้อนตัวแล้วสินะ

ผมไม่จำเป็นต้องแคร์ ยิ่งเขาร้อนรนนี่แหละดี จะได้รีบๆไสหัวกลับมาหาผมซะ

แล้วถ้าเขาไม่กลับมาล่ะ?

ถึงเวลานั้น...ก็แค่ไปจากเขาซะ...แค่นั้นแหละ

เอาล่ะนับถอยหลังแล้ว คุณเหลืออีกแค่สามวันกว่าๆเท่านั้นก่อนที่...ผมจะหายไปจากชีวิตคุณตลอดกาล



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

เอามาม่าไปกินกับขำๆต้อนรับการกลับมาของหนูเกลล่ะกันนะค่ะ... o18

พี่ศรเล๊วเลวเนอะแอบไปมีกิ๊กลับหลังเมียที่ท้องอยู่เนี่ย :z6:

ขอโทษที่หายไปน๊านนาน แบบว่าเค้าสอบจ้า สอบตั้งแต่ช่วงวาเลนไทน์ แต่เพิ่งจะมาอัพเอาวันนี้ :z2:ขออภัยอย่างสูง :call:

ตอนพิเศษของคุณลูกนี่เอาไว้จบเรื่องนี้ค่อยลงเนอะ จะได้ต่อเนื่อง แล้วก็คำถามยอดฮิต

'ทำไมไม่ให้ลูกของน้องเกลกะพี่ศรเป็นเมะอ่ะ'

เหตุผลเพราะ มันเสียของไงค่ะ ไหนๆก็อุตสาห์ท้องได้แล้วก็เป็นเคะไปเถอะค่ะ และผลสรุปออกมาแล้วว่าน้องจะเป็นเคะประเภทดูไม่เคะเท่าไหร่มีเป้าหมายสูงสุดในชีวิตเป็นการกดสามีค่า :man1:

แล้วก็เราชอบไอเดียของคุณ'uknowvry'มากค่ะอ่านแล้วฟินมาก
'ที่ว่ามาเหมือนจะมีตัวละครประมาณนี้แล้ว ที่ ยากได้คือ เป็นเมะ ที่มีนิสัยเหมือนพ่อ กับแม่ ปนกัน แล้วโดนมหาเมะกด อีกที... ไปชิงไหวชิงพริบกันบนเตียงโลด... พลาดคือท้อง 555+ อีกคนอยากมีลูกกับคนนี้เพราะเป็นเกย์และท้องได้ ตอนแรกไม่ได้ชอบอะไร เห็นเป็นเครื่องปั๊มลูก(เลวนะ 555+) อีกคนฉลาดเลยหาทางแก้เกมตลอดและวางแผนสารพัด เพื่อให้ไม่โดนจับตัวได้ ไม่งั้น กลายเป็นทั้งของเล่น และเครื่องปั๊มลูกแน่ๆ .... แย่ๆ .... อยากอ่านประมาณนี้อ่ะคับ อิอิอิ ... และสุดท้ายนี้ ขอให้ได้เจอคนที่ใช่ หายโสด โดยพลันนะคับ'

เกือบหายโสดแล้วค่ะ แต่มารที่เรียกว่าการสอบและการเรียนพิเศษมาขัดอิฉันไว้!! :fire:อีกอย่างพล็อตนี้มันประมาณแม่ของเกลเลยค่ะ เอาไว้เป็นตอนพิเศษมาม๊าของน้องเกลกันดีกว่า อันที่จริงปาป๊าของน้องเกลไม่ได้เลวขนาดนั้นนะค่ะไม่งั้นคุณแม่เขาคงไม่ทนอยู่ให้ปั๊มลูกออกมาได้สี่คนหรอก

ส่วนของลูกน้องเกลอิงวางแผนไว้แล้วค่ะอยากให้ออกเป็นฮาๆหน่อยเพราะจะเป็นชีวิตช่วยมหาลัย ซีเรียสมากไม่ดี   :z1:

ขอบคุณทุกๆคอมเมนท์มากนะค่ะ

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 08-03-2013 17:58:36

พี่ศร มีความจำเป็นอะไรหรือ ป่าวว ค่อยๆคุยยกันน ไม่ชอบเลยไอ้การวิ่งหนีปัญหาเนี่ย  :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 08-03-2013 18:25:27

โอ๊ะ พี่ศรนี่แย่จัง แล้วเกลจะทำงัยต่อนิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 08-03-2013 18:39:17

เกลเลี้ยงลูกคนเดียวไปเลย สบายใจกว่า อย่าไปแคร์  :fire: :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: yeyong ที่ 08-03-2013 18:45:40

เกลเป็นคนฉลาดและเก่งนะ พี่ศรมีอะไรน่าจะคุยกับเมียบ้าง  ถึงท้องอยู่ก็ใช่ว่าจะโง่นี่

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 08-03-2013 19:00:44

ง่ะ! ค้างงง -_-

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: HanATarO ที่ 08-03-2013 20:46:39

มันสั้นอ่ะ ฮือๆๆ

แต่ไม่เป็นไร รอได้ ต้องรอดูว่า พี่ศร จะรียกลับมาหา เกล ทันทีหรือเปล่า

ถ้ามาไม่ทันวันที่ เกล กำหนด อยากรู้ว่า พี่ศร จะเป็นยังงัย

 :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 08-03-2013 20:50:58

เอิ่ม อารมณ์คนท้องนี่น่ากลัวกว่าปกติอีกนะ เหอๆๆ ยิ่งเป็นคนมีปมแบบเกลแล้วยิ่งไปใหญ่เลย คราวนี้ถ้ากลับมาไม่ทันกำหนด มีหวังเกลหอบลูกในท้องหนีแน่ๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: PazZ ที่ 08-03-2013 21:07:25

วู้ๆๆๆ เอาเลยๆๆๆ เอาให้สำนึกเสียบ้าง จะได้ไม่ทำอะไรโดยพลการอีก ><!!
ทำไมพี่ศรมีอะไรทำไมไม่บอกเกล !!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: 403 ที่ 08-03-2013 21:31:43

เย้ มาแล้ว อยากอ่านต่ออีก เซ็งคุณศร ให้เกลหนีเลย จะได้สมที่ทำกับเกลแบบนี้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 08-03-2013 22:01:37

ศรทำไมทำแบบนี้ สงสารเกล แล้วเกลจะทำยังไงต่อไปกันนะเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 09-03-2013 00:25:46

เข้ามาอ่านตอนแรก เฮ้ย สนุกว่ะ อ่านๆไป ดึกแระนอนดีกว่า ผ่านไปห้านาทีมานั่งอ่านใหม่จนถึงตอนปัจจุบัน ชอบเกลแลดูปรี๊ดดี แต่ถ้าพล็อตเป็นแบบแม่ของเกลงั้นแสดงว่า เกลต้องเป็นเมียเก็บสินะ แถมต้องตาย ไม่ก็ทิ้งให้อยู่คนเดียว เฮ้อออ
นกน้อยไนติงเกล ให้เวลามากไปนะ 2 วันก็พอละ เค้าหนีไปหมั้นนะ จับได้ หนีไปเลย นกน้อยรวยออกมีคอนโดเป็นของตัวเอง อย่าได้แคร์เชื่อสิ เถอะน้าาาาาาาา ไม่ต้องรอรีบหนีไปเลย อีบอดีการ์ดน่าจับปาดคอนะ เกลเป็นผู้ชายนะ!!!(?)
ขอบอกในเรื่องนี้ชอบนกน้อยไนติงเกลสุดละ ดีกรีความแซ่บนี่มาวิน แซ่บชะนิด 7 ย่านน้ำก็เอาไม่อยู่ ชอบๆ 55555
ถ้าอีบอดี้การ์ดเลวที่นินทานายหญิงพูดจริงนี่อีพี่ศรโครตเลวอ่า รักงั้นรักงี้ พอเกลมี...ด้วยไม่ได้ก็ไปหาเพิ่ม โด่

โหวตทันป่ะคับคนเขียน อยากให้ลูกออกมาเมะนะ พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส ถึงจะเสียของ ก็ให้เกลมีลูกสองคนดิ ถ้าลูกเป็นเมะ จะได้ไฟท์กับพ่อง่ายหน่อยนะ แต่ถ้าเป็นเคะอยากได้แบบก็อปปี้เดียวกันกับเกลอ่ะ


โอ๊ย ชอบจริงนิยายเรื่องนี้ แต่ละตอน ตัดตอนได้ค้างมาก จนอยากอ่านต่อ มาต่อไวๆนะครับ o13 o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: pooinfinity ที่ 09-03-2013 00:34:20

แล้วเกลจะเอาอากาศที่ไหนหายใจ แล้วจัเกิดไรขึ้นกับน้องในท้องรึเปล่า
อิพี่ศร อิควายเผือกกกกกกกกกกกกก ลูกเมียมึงกำลังจะตายแล้วว้อยยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Riko ที่ 09-03-2013 00:53:26

อร๊าย อิพี่ศรเลววววววววววววววววว  :z3:
เมียกำลังท้องกำลังไส้ หนีไปหมั้นกับหญิงอื่น เฮ้อ  :เฮ้อ:
น้องเกลนี่สุดยอดจริงๆ ความคิดเด็ดมาก ชอบน้องมาตลอดน๊าาาา เป็นเคะที่ฉลาดสุดๆ แอร๊ยย ประทับใจ  :man1:

ให้น้องเป็นเคะก็ดีนะคะ เพราะจะได้เจอหนุ่มๆ มากหน้าหลายตาเยอะ แอร๊ยยย แค่คิดก็ฟินแล้ววว  :haun4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 09-03-2013 01:04:45

อ๊ายพี่ศร ทำไมทำร้ายใจเกลเนี่ย

แอบไปหมั้นกับคนอื่นเหรอ?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 09-03-2013 01:29:23

กลับมาต่อแล้ว แต่กลับมาพร้อมดราม่าอ่า

เกลคงรอฟังคำอธิบายของพี่ศรซินะ แต่ถ้ากลับมาช้าเกินก็เท่ากับว่ายอมรับเรื่องนั้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 09-03-2013 10:11:08

 :sad4: :sad4: โอยยย อะไรนักหนาอะเนี้ย

เปลี่ยนพระเอกยังทันไหม  พระเอกอีก2เรื่องดูๆแล้วยังไม่น่าเลวเท่าศรเลยอะ
 
(หมดความนับถือไม่ต้องไปเรียกมันพี่ละ เลยกว่านี้จะขึ้นไอ้เลยอะ)

ปล. หมั่นไส้ตััวประกอบ a b  ศรมา แล้วกับให้มันโดน โทรมหน่อยสิสัก 50คน แบบเถื่อนๆอะ
กวนประสาทแถบปากมากวะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 09-03-2013 10:57:18

มาต่อไวๆ นะครับ แบบว่ามันค้าง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 09-03-2013 11:31:09

อิพี่ศร ยังไม่เข็ดใช่ปะ
ฮึ่มๆๆๆๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 09-03-2013 11:37:07

จัดการเลยเกลลลลลล

พี่ศรแม่งงง ตลอดดดด

จิงงๆ มีอะไร ก้ควรบอกปะ ถ้ารักอะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: pockypocky ที่ 09-03-2013 12:15:56

เพิ่งเข้ามาอ่านค่ะ สนุกมากกกกกก  o13

เกลเล่นพี่ศรแรงๆเลย! ทำตัวแบบนี้ไม่ปลื้มอย่างแรง  :m16:

แต่น่าเสียดายเรื่องลูกนะ เรากะจะโหวตเบอร์ 5 ธาตุลึกลับซะหน่อย -3-

แล้วมาต่อไวๆนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 09-03-2013 15:43:01

ค้างอ่ะ  มาต่อเร็วๆนะจ๊ะ  รอๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: andear ที่ 09-03-2013 15:51:59

ไอ้พี่ศรรรรรรรรรรรรรรรรรรรรร
ไม่รู้จักจำ ไอ้พี่ศรบ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาา :m16: :m16:
เกลต้องเล่นให้หนัก ไม่งั้นไม่เข็ดซักที

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 09-03-2013 17:01:20

เบื่อเชี่ยศรอ่ะ ให้เกลไปมีคนใหม่ได้ไหม รำคาญเต็มทนแระ คราวที่แล้วก็ไม่เห็นจะเอาคืนแบบสาสมเลย พอผ่านมาแล้วก็ทำอีก ทำไมต้องให้เกลเป็นฝ่ายทนตลอด เกลเป็นควายเหรอ? ในเมื่อไอ้ศรมีเหตผลของมันแต่เลือกวิธีหยามกันแบบนี้ เกลก็ต้องมีเหตผลที่จะไม่รอเหมือนกัน หาพ่อให้ลูกใหม่เหอะเรารับไม่ได้นะที่ทิ้งเกลไว้แล้วไปหมั้นกับคนอื่นน่ะ นอกจากไปประกาศยกเลิกหมั้นออกสื่อเท่านั้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 10-03-2013 00:35:18

เพิ่งมาอ่านแบบรวดเดียวจบ สนุกมากค่ะ เกลนิสัยได้ใจมากกกกกกกกกกกก  :laugh: :laugh: :laugh:

แต่อิตาพี่ศร อยู่ด้วยแล้วเหมือนไมเกรนจะขึ้นได้ง่ายๆ นะ นิสัยผีเข้าผีออกมากๆ  :fire: :fire: :fire:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: korinasai ที่ 11-03-2013 12:59:39

คนท้อง สามีปล่อยให้อยู่คนเดียวแบบนี้ได้ไง :angry2:
เวลาท้อง คนท้องขี้หวั่นไหวนะ พูดอะไรนิดอะไรหน่อย ก็ร้องไห้ :o12: หรือไม่ก็คิดมาก :serius2:
การ์ดA การ์ดB น่าโดนย้ายจริงๆ ปากเสีย! :fire:
รอตอนต่อไป และรอเรื่องลูกเกลต่อไปด้วย  :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 11-03-2013 15:19:37

ชอบเกลแฮะ ดูต่อสู่เพื่อตัวเองดี

แล้วพี่ศรนี่ยังไง..เฮ้อ ไม่น่าเล้ยยย ไหนบอกว่าจะไม่ทำให้เกลเสียใจอีก

รอตอนต่อจ๊ะ
ปล.พล็อตเขียนตอนต่อตอนป่ะ เรื่องเดายากเกิ๊น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: GimNgek ที่ 12-03-2013 02:20:54

รออยู่นะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!!ตอนที่ 34 UP 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: GGG24 ที่ 12-03-2013 06:34:52

เกล ปิดห้องแบบนั้นแล้วจะเอาอากาศที่ไหนหายใจ :serius2:
เอาข้าวที่ไหนกินนนน
พี่ศรกลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! ทิ้งภรรยาไว้คนเดียวได้ไง :fire:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 12-03-2013 10:08:50

นอนรอ ~~~

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 12-03-2013 21:52:15

ถูกใจเกลมากวัดใจกันไปข้าง
ถ้ารักกันจริงก็ต้องกลับมาหากัน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: xeruoh ที่ 13-03-2013 00:49:01

เพิ่งเข้ามาอ่านนน
สนุกมาก เพิ่งเคยอ่านแนวนี้ครั้งแรก
ติดใจอะ 555 5

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 13-03-2013 01:56:21

มาต่อไวๆนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 13-03-2013 23:47:08

แหม่...ดีใจทีชอบนะคับ และดีใจที่จะได้อ่านด้วย รุ่นแม่ก็ดูน่าสนม๊าก...!!! ส่วนคู่นี้ มาม่าตลอดกาล 555 หนุกดี ทรมานกันให้สุดไปข้าง!!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: na_near ที่ 14-03-2013 01:46:19

พี่ศร!!!!!! :angry2:
เกลอย่าไปย่อม อย่างนี้ต้องจัดการ ชิชะมีอย่าที่ไหนเมียท้องแล้วหายหัว
อย่างนี้ต้องปั่นหัวเอาให้หาซะให้วุ่น ตามไล่จับกันข้ามทวีปกันไปเลย หึๆ  o18

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Sorso ที่ 14-03-2013 18:56:29

มาต่อเถอะฮะ อยากอ่านแล้ว

><!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: ลู่เคอOlive♥ ที่ 16-03-2013 11:07:38

ทำไมพี่ศรทำแบบนี้ ไม่เข้าใจเลย :o12:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 16-03-2013 15:37:56

:call:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 17-03-2013 22:18:59

คุณศรจะกลับมาใหม่ล่ะเนี่ย รอออ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 17-03-2013 22:21:39

คนแต่งจ๋าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

อยากอ่านแบ้วววววววววว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: oguta ที่ 18-03-2013 12:02:27

อยากอ่านต่อแล้วนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: ValentineDay ที่ 19-03-2013 23:02:03

อิพี่ศรรรรรร  อิเลววววว อิ...อิ...อีประการังน้ำตื้นนนน=[]=!!

(ด่าอะไรของมัน= =)

ลูกเมียแกจะขาดอากาศหายใจตายแล้วนะเว้ยยยยย

อย่างเพิ่งเสวยสุขกับคู่หมั้นคนใหม่สิ= =^

เดียวเชียร์ให้เกลหนีออกไปเลี้ยงลูกอยู่คนเดียวเลย=[]=!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: akiko ที่ 21-03-2013 19:43:39

นี่มันเป็นเรื่องเข้าใจผิดใช่มั๊ย พี่ศร ตอบมานะ :z3: :z3: :z3: :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 21-03-2013 21:18:58

:call:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 22-03-2013 03:09:15

ตามอ่านทันแล้ววววววววววววว!!!!!
โฮ่ๆ น้องเกลร้ายมากนะหนู อ่านไปอ่านมาค้นพบว่าเรื่องนี้มันเหนือธรรมชาติมาก o22
โอ๊สสสสส ลูกน้องเกลขอแบบออกมาประมาณว่า สวยแต่คมไรงี้ได้ปะ เราว่ามันจะน่ารักมากอะ  :give2:
สู้ๆนะคะคนเขียนเป็นกำลังใจให้!! o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: P.PIM ที่ 23-03-2013 19:48:29

ในที่สุดดดด ก็ตามอ่านทันจนได้
รักคนเขียนนะค่ะ  :m3: :m3: :m3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 02-04-2013 01:10:28

อ้างจาก: na_near ที่ 14-03-2013 01:46:19  

พี่ศร!!!!!! :angry2:
เกลอย่าไปย่อม อย่างนี้ต้องจัดการ ชิชะมีอย่าที่ไหนเมียท้องแล้วหายหัว
อย่างนี้ต้องปั่นหัวเอาให้หาซะให้วุ่น ตามไล่จับกันข้ามทวีปกันไปเลย หึๆ  o18

เห็นด้วยยยยยยยยยยยยยยยยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 02-04-2013 01:34:49

รอค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: capool ที่ 02-04-2013 01:44:58

เมื่อไรจะมาต่อสักที กว่าจะได้อ่านแต่ละตอนเล่นเอาลืมเนื้อเรื่องเลยทีเดียว อิอิ  :o12:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: kakilover ที่ 02-04-2013 12:21:53

มาถึง ณ เวลานี้ เป้นเวลาร่วมเกือบเดือนแล้วที่คนแต่งหายตัวไป :katai4: รีบมาต่อนะคับ :mew2: อยากรุ้แล้วว่าพี่ศรจะจัดการยังงัย รอนะคับ :mew6: :monkeysad: :m15:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 02-04-2013 18:06:50

 :mew2:  ไปไหนน้าาา~~~

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: raluf ที่ 02-04-2013 19:39:10

เย้ ในที่สุดก็ตามทันแล้ว
เกลจ๋า ร้ายให้เต็มเหนี่ยว ต้องให้พี่ศรมาอยู่ในกำมือให้ได้เลยนะ!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: ♫~Eristneth~♪ ที่ 03-04-2013 00:08:20

กลัวจัง  :sad4:

 :serius2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 03-04-2013 08:28:04

คนเเต่งจ้าาาาาาาาา าา  า า<< คิดถึงน้องเกลล้ะเน้ออออ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: tantanlize ที่ 03-04-2013 09:40:32

มารอ กระซิก กระซิก TT"

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Thanthip ที่ 07-04-2013 09:15:34

เกลอย่ายอมง่าย ๆ สู้ ๆ

ชอบเกลเข้มแข็งดี

ตอนต่อไปจะเป็นไงลุ้น :katai2-1: :katai4: :katai5:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: SAFERNSAZAAAAA ที่ 08-04-2013 13:03:27

 :mew2:เค้ารออยู่น้าาาา

 :call:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 08-04-2013 18:20:51

ครบแล้ววว 1 เดือนแห่งการรอคอยที่ยังไม่สิ้นสุด เราก็ยังรอต่อไป!!!! :call:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: kakilover ที่ 08-04-2013 20:44:37

ยังรอเหมือนเดิมคับ รีบกลับมานะคับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: tantanlize ที่ 09-04-2013 15:22:20

มารอออออ  TT"

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: SAFERNSAZAAAAA ที่ 09-04-2013 16:54:11

 :m22: มาส่องๆ เค้ารออยู่น้าาา  :impress:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 13-04-2013 02:28:01

รอค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 34 UP 100%] 08/03/2556
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 19-04-2013 21:27:33

ตอนที่ 35


พลั่ก!

ร่างสูงล้มลงตามแรงจนลงไปกองกับพื้น เมื่อเงยหน้าขึ้นไปพบว่าเป็นคุณศรีภรรยาที่กำลังทำหน้าทะมึนอย่างที่ไม่เคยทำมาก่อนมือข้างหนึ่งกำแน่นค้างอยู่ในท่าต่อย อีกมือหนี่งถือนีตติ้งที่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างเอาไว้

"เกล..."เขาไม่เอ่ยคำ แต่ค่อยๆลุกขึ้น ยื่นหน้าไปให้คนที่กำลังอยู่ในอารมณ์โมโหอย่างที่สุดยอมรับการต่อยอีกรอบ

"รอบนี้ สำหรับที่ทำให้เกลกังวล"

พลั่ก!!


เมื่อราวๆหนึ่งวันก่อน

Rrrrr

โทรศัพท์มือถือที่นอนนิ่งอยู่นานดังขึ้นปลุกเอาเขาที่เผลองีบไประหว่างจัดการเอกสารวุ่นๆโงหัวขึ้นมารับสาย

"ศร!!!!แย่แล้วโว้ย เกลรู้เรื่องแล้ววว!!!"เสียงตะโกนโหวกเหวกลั่นโลกทำให้เขาตาสว่างขึ้นมาทันที

"อะไรนะ?ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าให้เขารู้ จะรอจนพ้นขีดอันตรายก่อนไม่ใช่หรือไง!"เขากุมขมับ ทั้งๆที่ทางนี้จัดการเรื่องยุ่งใกล้เสร็จแล้วแท้ๆดันมีปัญหาตามมาอีกจนได้

"เอ่อ...ที่แย่กว่านั้นคือเขาขู่ไว้ด้วยล่ะ"เสียงโรอ่อยลงอย่างคนเป็นกังวล

"อะไร?"

"ถ้าไม่กลับมาให้เห็นหน้าภายในอาทิตย์นี้เขาจะหายไปไม่ให้เจออีกเลย!"จบคำศรก็ถึงกับสบถออกมาอย่างหงุดหงิด"ฉันแจ้งการ์ดสองคนที่เฝ้าหน้าห้องไว้แล้วว่าให้ลองพยายามเกลี้ยกล่อมเกลดู"

"โธ่เว้ย!พี่รีบบินมาที่นี่เลยนะ จัดการเรื่องแทนผมด้วย ผมต้องรีบกลับไป.."

"หา!แกจะบ้าเรอะ ฉันจะไปจัดการเรื่องทางกฏหมายได้ไงเล่า!ไม่ได้มีความรู้เลย แกน่ะแหละพ่อคนอัจฉริยะจัดการไอ้'พินัยกรรมบ้าๆของพ่อแกและฉันให้เรียบร้อยซะที!'อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าแกยังไม่ได้ทำเต็มที่"ศรกัดฟันส่งเสียงคำรามออกมาอย่างน่ากลัวรู้สึกตัวเองใกล้สติแตกเต็มทน

"เออ ฉันจะกลับไปวันพรุ่งนี้ เตรียมเครื่องไว้ด้วย"

"@$#@%"เขาพ่นคำหยาบคายออกมายาวเหยียด ยืนสงบสติอารมณ์ครู่หนึ่งแล้วจึงต่อสายไปยังอีกที่โดยทันที

"เราออกมาเจอกันหน่อยดีไหมครับคุณนาเดีย"




ราวๆ20ชั่วโมงก่อน

เขาตัดเยื่อใยหล่อนไปแล้ว...จากนี้เขาอาจจะโดนคนไล่ฆ่าไปสักพักใหญ่ๆเพราะดันไปหักหน้าแบบไม่ไว้ไมตรีเข้า...

แต่ช่างเถอะ ตอนนี้เขาคงไม่กังวลอะไรมากไปกว่านกน้อยท้องป่องที่งอนอยู่ที่บ้านอีกแล้ว

ก่อนที่เขาจะจากมาเพื่อจัดการเรื่องยุ่งๆที่พ่อทิ้งเอาไว้ให้พร้อมกับพินัยกรรม โรได้บอกกับเขา

'ช่วงนี้เป็นช่วงอันตราย อย่าเพิ่งบอกเกลเรื่องพินัยกรรม ความเครียดอาจทำให้เขาถึงกับล้มป่วยหรือแท้งได้ ซึ่งนั่นอาจมีผลถึงตายสำหรับช่วงที่อ่อนแอที่สุดนี้'

'รีบไปจัดการแล้วรีบกลับจะดีกว่าระหว่างนี้ฉันจะคอยช่วยดูแลเกลอีกแรง'

และตอนนี้ที่เกลอาจจะเป็นอะไรไปได้ทุกเมื่อ เขาจึงยอมตัดความสัมพันธ์อันดีของสองตระกูลแล้วรีบบึ่งกลับเมืองไทย


สิบชั่วโมงก่อน

ทันทีที่เท้าเหยียบลงบนสนามบิน รถมอเตอร์ไซค์คันงามของโรก็แล่นเข้ามารับทันที ศรทิ้งมาดเคร่งขรึมของตัวเอง กระโดดขึ้นซ้อนท้าย บึ่งออกไปทันทีเพื่อทำเวลา

เขาไปถึงคอนโดในราวๆชั่วโมงต่อมาและประสบปัญหาเล็กน้อยในการจัดการกับพวกลอบฆ่าที่ถูกส่งมาอย่างรวดเร็วจนน่ากลัว

สุดท้ายกว่าเขาจะได้ขึ้นไปเคาะห้องตัวเองก็ในอีกห้าชั่วโมงถัดมา

"เกล!เปิดประตูให้พี่หน่อย"ศรเต็มไปด้วยความมร้อนรนเคาะประตูรัวแบบไม่กลัวพังสลับกับเดินหงุดหงิดงุ่นง่านคำคาญใจเป็นพักๆ เขาทำอย่างนี้อยู่นานทีเดียวประตูที่ปิดตายมาราวๆวันกว่าๆจึงได้เปิดออก

"กลับมาแล้วหรือครับ"ใบหน้าที่เขาเฝ้าคิดถึงอยู่ทุกวันโผล่ออกมาเล็กน้อยก่อนจะผลุบกลับเข้าไปพร้อมเสีบงเรียก"เข้ามาสิครับ"

เขาเดินเข้าไปแล้วปิดประตูยังไม่ทันที่เขาจะพูดอะไรเกลก็หันหน้ามา ต่อยเขาเต็มแรง

"ครั้งแรกสำหรับการปิดบัง"

เขาเซไปเล็กน้อย

"ครั้งที่สองสำหรับการกักขังผมไว้ในนี้มานาน"

เขาเซไปชนกำแพง

"ครั้งนี้...สำหรับ...ความพอใจของผมเอง!!"

หัวของเขาโดนอัดเข้าไปกับกำแพงเต็มๆจนมึนเบลอไปชั่วครู่

"ไหนพี่ศรมีอะไรจะอธิบายไหมครับ?"เกลที่ยิ้มแย้มกลับมาแล้วเขาถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ

"มีเยอะเลยล่ะ"เขาลุกขึ้นจากกำแพง ลากเกลไปนั่งบนโซฟาด้วยกันแล้วเริ่มต้นอธิบาย

"เกลรู้จักโรแล้วใช่ไหม?"

"ครับ"

"พ่อของฉันทิ้งพินัยกรรมเอาไว้ให้ฉบับหนึ่ง...จะเปิดได้ก็ต่อเมื่อสมาชิกที่เหลือรอดอยู่กับครบและทุกคนอายุมากกว่ายี่สิบห้าปี และพวกเราก็เพิ่งไปเปิดพินัยกรรมกันมา"

"ในนั้นกำหนดไว้ว่า ลูกคนที่ขึ้นครองเป็นประธานของบริษัทจะได้รับหุ้นอีก 30% แต่จะต้องหมั้นหมายกับลูกสาวคนสุดท้องของตระกูลเอเมอรัล..."

"คนที่ครองด้านมืด จะได้ทรัพย์สินทั้งหมดไป"

"แต่เนื่องจากฉันไม่ได้ต้องการจะหมั้นกับหญิงสาวจากตระกูลเอเมอรัลคนนั้น ฉันจึงกำลังปฏิเสธอย่างนิ่มนวลมากที่สุด แต่มันก็ต้องใช้เวลา และไม่นานโดยที่ฉันไม่ทันรู้ตัว มันก็ตกเป็นข่าว"

"ฉันจงใจปิดไม่ให้เธอรู้ เพราะไม่ต้องการให้เธอกังวล"จากนั้นเขาก็เงียบไป เป็นอันว่าจบเรื่องแล้ว

เกลที่นั่งอยู่ตรงข้ามยังคงยิ้มแย้มอยู่ได้เพียงครู่เดียว ก็ลุกขึ้น กระชากคอเสื้อเขาง้างมือเตรียมต่อยเต็มแรง

"รอบนี้สำหรับที่ฉันปิดบัง"เขาพูดขึ้น พร้อมๆกันนั้นเกลก็ปล่อยหมัดเต็มแรง

พลั่ก!



กลับมาปัจจุบัน

เขายังคงโดยซ้อมอย่างต่อเนื่องจนสภาพใบหน้าแทบดูไม่ได้ และนั่นทำให้เขารู้ว่าตัวเองทำผิดกับอีกฝ่ายไว้มากแค่ไหน

เกลมีหยุดพักบ้างแต่แล้วพอหายเหนื่อยก็กลับมากระทืบเขาต่อ ลูกถีบหลังๆมานี้ดูเหมือนจะเป็นเพราะอารมณ์ล้วนๆ....

ใช้เวลาอยู่นานทีเดียวกว่าเกลจะสงบใจอละนั่งลงถักนีตติ้งต่อได้ ปล่อยให้เขาทำแผลด้วยตัวเอง ภรรยาของเขาคนนี้โหดดีจริงๆ

"พี่ทำเอาผมใจหายหมดเลยรู้ไหมครับ?"จู่ๆเกลที่นั่งเงียบอยู่นนานก็โพล่งขึ้นมา"พี่ศรทำให้ผมเสียใจหลายครั้งเหลือเกินจนบางทีก็ไม่อยากจะเชื่อใจอีก..."

...

เขาใจหายวาบรีบพยุงตัวลุกขึ้นไปกอดคนที่ดูตัวเล็กลงกว่าครั้งไหนๆจากทางด้านหลัง

"ขอโทษนะครับ"เอ่ยกระซิบข้างหูอย่างแผ่วเบากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้นอีก

"พี่ศรจำไว้นะครับ..."

"นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมยอมทน...ถ้าหากมีครั้งต่อไป บางที..."

...

"พี่ศรคงไม่มีโอกาสได้เจอผมอีกเลยตลอดกาล"



>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>.

เขามีเหตุผลของเขา

อิงก็มีเหตุผลที่มาต่อช้าเหมือนกันนะ :mew2:

คืองี้ค่ะรอลุ้นเกรดอยู่จนแต่งต่อไม่ได้ แล้วก็ไปเที่ยวต่างประเทศค่ะ เลยเหนื่อยๆเพลียๆ พอกลับมาก็รีบต่อเลยนะ!! :mew6:

นั่งปั่นอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่ได้แค่เนี้ยอ่ะค่ะ :katai4: เค้าพยายามแล้วนะตัว :o8:

มีหลายคนรีเควสว่าอยากให้น้องเกลหนีข้ามทวีป...อิงก็อยากเหมือนกันนะแต่สงสารน้องในท้องอ่ะ เกิดมาไม่มีพ่อทำไง?

มาทวงกันเยอะๆนะค่ะจะได้มีแรงกดดันให้แต่งต่อไป

ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ค่ะ :pig4: :pig4:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 19-04-2013 21:42:42

รอคอยเธอมาแสนนานนนนนนนนนนนนน
ในที่สุดก็มาาาาาาาา
ฮืออ ดีใจ
มาต่ออีกไวๆนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 19-04-2013 21:46:31

ค้างคามานาน มาต่อแล้ว รอตอนต่อไป ขอบคุณมากครับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: hayate__ ที่ 19-04-2013 21:52:30

 :mc4: :mc4: :mc4:
เย่ๆๆๆๆๆ มาต่อแล้ววววว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: cher7343 ที่ 19-04-2013 21:59:09

กลับมาแล้ว นั่งรอ นอนรอ อ่านนิยายเรื่องอื่นรอ
ในที่สุดอิงก็มาซักที ดีใจเว่อร์  :hao7: :hao7:

หนูเกล เจ๊ว่าแค่นี้ไม่พอนะ จัดหนักอีกซักทีสิลูก ฮิๆๆ  :katai3: :katai3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Ella Killer ที่ 19-04-2013 22:16:41

เกลอย่างโหดดดดดดดดด  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: aimaim ที่ 19-04-2013 22:17:51

มาสั้น แต่ไม่เป็นไร อิอิ คุณอิงรอลุ้นเกรด แต่ฝ่ายทางนี้แม้แต่ปิดเทอมก็ยังไม่ได้ปิดเลยล่ะ 55+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 19-04-2013 22:21:35

เกรด ไปต่างประเทศ โกโบริ เฮ้ยยยยยยยยยยย คนล้ะทิศเลยนะจ้ะ

รู้มั๊ย เค้ามารอเกลที่ท่าเล้าทุกวันเลย...

ถ้าลูกไม่มีพ่อก้เลี้ยงเองไง จะยากอะไรเเค่ยิ้มเข้าไว้  o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: fuku ที่ 19-04-2013 22:27:30

ไหนๆ ก็กลับมาแล้วอย่าลืมจัดการการ์ดปากไม่มีหูรูด 2 รายนั่นด้วยนะจ๊ะ

ชื่อเป็นการ์ดแต่ทำงานได้ระดับยามเลย (เราอาฆาตแค้นแทนเกล)
อีกอย่างเรางงว่าจะปิดเรื่องนี้ไปทำไม หาเรื่องใส่ตัวเองแท้ๆ พระเอกติงต๊อง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 19-04-2013 22:29:54

อ่านแล้วแบบ รู้สึกหงุดหงิด เกลอ่ะ ไม่ชอบแบบนี่ เดี่ยวเตะ ต่อย ถามบ้างก็ได้ คุยกัน บางทีเค้าอาจจะเป็นห่วงเรามากแค่นั้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Violet Rose ที่ 19-04-2013 22:33:05

 :mew2: :mew2: :mew2:สั้นจังหง่ะ งือๆ

รีบมาเร็วๆนะ เราว่าให้เกลหนีไปอยู่ที่อื่นเลยดีกว่า ดัดนิสัยพระเอก 5555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 19-04-2013 23:18:00

เย้ๆๆ มาต่อแล้ว

เกลโหดมากอ่ะ ยังดีนะเนี่ยที่ศรกลับมาทันและกลับมาเร็วไม่งั้นคงหนักกว่านี้อ่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 19-04-2013 23:36:31

หายไปนานคิดว่าจะไม่กลับมาต่อซะแล้ว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 19-04-2013 23:43:29

 :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ: :เฮ้อ:

ในที่สุด พี่ศรก้กลับมาแล้วววววววว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 19-04-2013 23:45:28

แหม่.... นึกถึงประโยค... คุณมีเหตุผลของคุณ...ผมมี 'เหตุผล' ของผมก็พอแล้ว ... เรื่องนี้มันต้องตาต่อตา ฟันต่อฟัน... 555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Riko ที่ 20-04-2013 00:23:04

*ตบมือ*  :katai2-1:
เยี่ยมมากเลยค่ะลูกขา ชกไปเลยอิพี่ศรทำให้เมียกังวลตั้งนาน
ชิชะ!!  :z6:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 20-04-2013 00:45:37

มาแล้ววววววเกลมาแล้ววววว

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 20-04-2013 01:31:59

เกล...อย่าโหดนักสิ เดี๋ยวพ่อของลูกก็ซี้พอดี

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: zeen11 ที่ 20-04-2013 01:53:45

ชอบความโหดของเกลจริงๆ สะจายยยยยยยยยยยยยยยยยยย  :laugh: :laugh: :laugh:

พี่ศรอยากงี่เง่าเอง ช่วยไม่ได้ เกลเองก็กำลังท้องกำลังไส้ คนท้องอะ คิดมาก น้อยใจง่าย อารมณ์ไม่คงที่อยู่แล้ว ที่พี่ศรโดนนี่ เรื่องปกติมาก คริ คริ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: raluf ที่ 20-04-2013 01:57:42

ตอนนี้พี่ศรมาเพื่อโดนซ้อมโดยเฉพาะ ฮ่าๆ :mew5:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: MangoBlue ที่ 20-04-2013 02:00:46

สะใจพี่ศรโดนสะบ้าง ต่อไปอย่าปิดบังเกลอีกนะ :katai2-1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: FFS_Yaoi ที่ 20-04-2013 03:33:11

 เกลโหดดีแท้ แต่พี่ศรสมควรโดน ปิดบังดีนัก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 20-04-2013 04:11:56

หวังว่าพี่ศรคงเข็ดไม่กล้าทำอีกนะคะ  :mew5:

ไม่รู้ว่ามีเรื่องปิดบังอีกรึเปล่า รีบบอกด่วนๆ

รออ่านตอนต่อไปนะ  :oo1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 20-04-2013 05:12:32

วุ้ย พี่ศรโดนเกลซ้อม สะใจเย้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 20-04-2013 11:43:21

พี่ศรโดนซะบ้างจะได้รู้ =0=

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 20-04-2013 18:33:00

เกลร้ายน่าดูเหมือนกันนะเนี่ย จัดการศรขนาดนั้น แต่ศรก็มีอะไรทำไมไม่บอกเกลนะนั่น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: GimNgek ที่ 21-04-2013 02:25:54

ดีใจจังรอตั้งนาน มาต่อแล้ว เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ :-[

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 21-04-2013 20:16:45

เกล แกซ้อมพี่ศรมันก็สะใจอยู่นะ แต่แกกระทืบไมยั้ง นี่คือแกลืมไปป่าวว่าแกท้องน่ะ

พี่ศรเป็นถึงมาเฟียใหญ่ แต่กลัวเมียด้วยวุ๊ย 55555555555555555555555555555555


คนเขียน หายไปนาน มายังไม่ทันหายคิดถึงเลยนะ(สั้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก)

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: railay ที่ 22-04-2013 08:52:37

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 22-04-2013 13:09:57

คุณมีเหตุผลของคุณ  ผมมีหัวใจของผมก็พอแล้ว  เอ๊ย  ผิดเรื่อง  555

ระวังนะจ๊ะเกลหอบลูกหนีแล้วจะเสียใจ  อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: raizvita ที่ 22-04-2013 23:11:31

มาต่อแล้วววววว แต่มาสั้นจังเลยย Q x  Q 

ตอนใหม่นี้คุณภรรยาโหดมาก แต่ไม่เป็นไร เพราะเราสะใจมากกว่าสงสารพี่ศร หุๆๆๆๆๆ

หวังว่าจะไม่มีเรื่องอะไรอีกแล้วนะ เห่อๆๆๆ บรรยากาศหลายตอนมานี้มันมาคุ

มาต่อเร็วๆน้า รออ่านตอนต่อไป!!

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 22-04-2013 23:51:49

หลังคลอดจะไม่โหดกว่านี้เหรอว่าที่คุณแม่  :hao7: :hao7: :hao7:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: bloodั ที่ 23-04-2013 00:31:35

 :mew1: :mew1: :mew1:  ว้าวววว โหด สมกับเมืย มาเฟียเลย หุหุ



มาต่อเร็วๆๆๆน่าาาา :katai2-1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: nemesis ที่ 23-04-2013 11:43:44

อยากอ่านต่ออะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: TeuyHom ที่ 24-04-2013 20:07:04

กำลังสนุกเรยอ่ะ รีบมาต่อเร้วๆนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: buathongfin ที่ 25-04-2013 10:56:12

ท้องอยู่นะนั่น กระทืบสามีปางตาย 555555 สม
แอบสะใจเล็กๆเหมือนกัน  :hao7:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 35 UP 100%] 19/04/2556
เริ่มหัวข้อโดย: tangua ที่ 16-06-2013 20:02:28

บทส่งท้าย




"อะไรนะ!!"

"เอ่อ...คือ ขออภัยด้วยครับ ผมเฝ้าเอาไว้ไม่ดีเอง"

"แล้วแกปล่อยให้เกลหนีออกไปได้ยังไง แกคลาดสายตาไปได้ยังไงหา!!"

"ผมขอโทษครับ"

"บ้าเอ๊ย!!"




ปิ๊บ!

ผมนั่งยิ้ม กดปิดเสียงจากเครื่องดักฟัง ในอ้อมแขนมีเด็กชายตัวน้อยๆส่งเสียงอ้อแอ้ๆอย่างร่าเริง

"คิดถึงคุณพ่อเหรอครับลูก"

"แอ้ แอ้"

"ช่วงนี้คุณพ่อเค้าไม่ว่างนะครับ อยู่กับคุณแม่ดีกว่าเนอะ"

หลังจากเหตุการณ์ที่ผมกับพี่ศรทะเลาะกันล่าสุดก็ผ่านมาเกือบปีแล้วครับ ผมคลอดลูกแล้วโดยความช่วยเหลือจากพี่โร เกือบๆจะเอาชีวิตไม่รอดแล้วเหมือนกันครับ

พอผมคลอดพักฟื้นเสร็จ ทำความคุ้นเคยกับการเลี้ยงลูกจนมั่นใจว่าจะไม่มีปัญหาถ้าจะแอบหนีพี่ศรออกมาเลี้ยงลูกคนเดียวสักพักผมก็ทำการ'เอาคืนครั้งยิ่งใหญ่ที่สุด'โดยการหนีออกมาโดยไม่บอกกล่าวใดดๆทั้งสิ้น

และด้วยความช่วยเหลือจาก น้าๆของลูกตาล(ชื่อลูกของผมเองครับ)การตามหาผมรับรองได้ว่าเป็นไปอย่างยากลำบากมากขึ้นแน่นอน

"ลุงเกลครับ อาหารพร้อมแล้วนะครับ"มีน หลานของผมเองครับ เขามาอยู่ช่วยผมดูแลลูกช่วงปิดเทอมโดยหิ้วพ่อตรี มาเป็นเบ้จิปาถะ เช่นเดียวกับน้าๆคนอื่นๆซึ่งต่างก็พร้อมใจกันมาพักผ่อนช่วยผมดูหลาน ณ บ้านพักริมทะเลแห่งนี้

"โอเคๆ"

ผมอมยิ้ม ความจริงชีวิตที่อยู่กับลูกแค่สองคนแบบนี้ก็มีความสุขดี ไม่ต้องตอยปวดหัวกับเรื่องของพี่ศร ไม่ต้องคอยเสียใจกับเรื่องไร้สาระ

ตอนแรกผมกะจะอยู่แบบนี้สักอาทิตย์ แต่คิดไปคิดมา อยู่สักเดือนน่าจะดี เอาให้พี่ศรอกแตกตายไปเลย

ผมลุกขึ้นยืน บรรจงอุ้มทารกน้อยวางลงบนเปล จากนั้นค่อยเดินไปช่วยคนอื่นๆจัดโต๊ะอาหาร

"พี่เกล ทำแบบนี้จะดีเหรอ"นิลถามขึ้นด้วยสีหน้าไม่สบายใจนัก

"แบบนี้ดีแล้วล่ะ เขาจะได้รู้บ้างว่าเราเคยรู้สึกยังไง"ผมว่าเนิบๆ และเริ่มลงมือทานข้าวอย่างเอร็ดอร่อย นิลพาแฟนมาด้วยครับ ชื่ออินทร์ผมพบว่าเขาเป็นเพื่อนเก่าของผมนั่นเอง คนที่เคยเข้ามาคุยกับผมที่ซุปเปอร์ก่อนหน้านี้ ดูทั้งคู่จะมีความสุขกันดีหลังจากจัดงานแต่งไปเมื่อไม่นานมานี้

กิจกรรมเช่นนี้ดำเนินไปเรื่อยๆ ซ้ำเดิม ซ้ำไปมา จนผมรู้ตัวอีกทีก็กินเวลาผ่านไปหลายอาทิตย์แล้ว

ด้วยความเบื่อ วันนี้ผมเลยตัดสินใจออกมาเดินเล่นริมทะเลสูดอากาศบริสุทธิ์เเสียหน่อยหวังให้มันช่วยทำให้ความคิดถึงของผมน้อยลงไปได้

ผมค่อยๆเดินเอาเท้าจุ่มน้ำ รับรู้ถึงความเย็นสบายปนเหนอะหนะนิดๆของไอเค็มที่ค่อยๆเพิ่มระดับสูงขึ้นเรื่อยๆจากข้อเท้า มาเข่า มาต้นขา...

"เกล!!!"เสียงเรียกด้วยความตระหนกหยุดผมไว้ให้สะดุ้งตื่นจากภวังค์ ผมพบว่าตัวเองกำลังเดินลงไปในน้ำเรื่อยๆ และลูกของผมก็เริ่มที่จะร้องไห้โยเย

ผมรับรู้ได้ืถึงแรงกระชากจากด้านหลัง ก่อนที่ตัวจะค่อยๆลอยขึ้น และใบหน้าของพี่ศรลอยอยู่ตรงหน้า

"คิดจะทำอะไรน่ะ!!!"เขาตะคอกเสียงดัง แต่ผมก็ยังไม่ตอบอะไร มองหน้าเขานิ่ง

"บ้าเอ๊ย!!!"ดูเหมือนพี่ศรจะสติแตก เขาเดินลุยน้ำขึ้นไปบนฝั่ง กางเกงอย่างดีและสูทของเขาเปรอะเปื่อนไปด้วยเศษทรายอละเปลือกหอยชิ้นเล็กๆพอขึ้นหาดไปได้แล้ว เขาก็วางผมลง

"พี่ศรมาช้ากว่าที่ผมคิดเอาไว้"ผมยิ้ม โยกทารกน้อยในอ้อนแขนเบาๆ"ผมนึกว่าจะไม่มาซะแล้ว"กล่าวเบาๆกับตัวเอง และน้ำตาก็รื้นขึ้นมานิดๆ

แปลกนะ ทั้งๆที่คิดจะลงโทษเขา แต่กลับเป็นเราเสียเองที่เหงาและเสียใจ

"ฉันขอโทษนะเกล"พี่ศรว่าเสียงอ่อนหลังจากระงับอารมณ์ตัวเองได้แล้ว"รู้รึเปล่า ฉันกระวนกระวายทุกวันเลยนะที่เธอหายตัวไป ส่งคนออกไปตามหาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ"

"แล้วเมื่อกี้น่ะคิดจะทำอะไร ถ้าฉันมาไม่ทันเธอคิดจะเดินลงน้ำ ฆ่าตัวตายรึไงกัน!!?"พี่ศรหน้าบูดบึ้ง ผมยิ้มอ่อนๆไม่ตอบคำ ค่อยๆเดินเข้าไปหาเขา จากนั้นก็ซุกเข้าไปในอ้อมกอดอบอุ่นที่ไม่ได้สัมผัสมานาน

"พี่ศรรักผมไหม?"

"รักสิ ทั้งเกลและลูกตาล..."

"สัญญาได้ไหมครับว่าจะไม่ทำให้ผมเสียใจอีก"ผมพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้า ลึกๆแล้วก็ยังกลัวว่าเหตุการณ์เดิมๆจะเกิดขึ้นอีก แต่ครอบครัว...หากไม่เชื่อใจกันแล้ว ไม่มีทางที่จะอยู่กันอย่างมีความสุขได้

"รู้อะไรไหมเกล ฉันน่ะเข็ดแล้วจริงๆกับการลงโทษพวกนี้ ถ้าหากฉันทำอะไรแล้วเกลลงโทษแบบนี้อีก ฉันคงหลีกเลี่ยงที่จะไม่ทำมันแน่ๆ"

"ฉันเกือบบ้าตายอยู่แล้ว เกลรู้บ้างไหม "พี่ศรกอดกระชับผมแน่น ตัวของเขาสันเทา เสียงของเขาอ่อนล้า

"รัก...ฉันรักเกลมากนะ เกลอย่าทำแบบนี้อีกรู้ไหม?"ผมอมยิ้ม เงยหน้าขึ้นแล้วเขย่งจูบเขาสักทีแก้คิดถึงเป็นคำตอบ

"ถ้าพี่ศรทำตามสัญญา เกลก็สัญญา ว่าจะไม่ห่างพี่ศรไปไหนเหมือนกัน"

จากนั้นก็ตามสเต็ปครับ เราจูบกันระหว่างพระอาทิตย์ตก โดยมีลูกตาลเป็นสักขีพยาน




ครึ่งปี ผ่านไป

"พ่อนี่ไฟแรงเนอะลูกหัวปีท้ายปี"ร่างสูงลูกติดพ่อศรกล่าวเนิบๆมองดูคุณพ่อที่กำลังจะลูกสามเร็วๆนี้นั่งลุ้นปากสั่นอยู่หน้าห้องผ่าตัดคลอด โดยมีโรเป็นแพทย์เจ้าของไข้

"ไม่ดีรึไง แกจะได้เลี้ยงน้องอีกคน"พ่อลูกสามพูด เด็กหนุ่มทำหน้าเหม็นเบื่อ "โหพ่อ แค่ไอ้ลูกลิงนี่ตัวเดียวผมก็จะตายอยู่และ พ่อยังจะหาเหาใส่หัวผมอีกเรอะ"พูดไปมือก็ต้องคอยเล่นกับลูกลิงที่เกาะเขาแจบิ่งกว่าพ่อตัวเอง

"ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันกะจะมีให้แกเลี้ยงอีกหลายคน หึหึ"

"เฮ้ยเอาจริง" เขาทำหน้าแหยง หูแว่วๆถึงเสียงเด็กทารกจากในห้องคลอด ส่วนสมอง เริ่มจินตนาการถึงความปั่นป่วนมหากาพย์ที่ต้องเผชิญข้างหน้า

"ทำใจเถอะ อย่างต่ำก็สี่คน"

ห๊ะ!!!

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

ขอโทษนะ หายไปนาน กลับมาตอนจบยังสั้นอีก คืออยากจะบอกว่า พอขึ้นม.6แล้วยุ่งจริงๆค่ะ งานเข้าทุกวันจนหายใจจะไม่ทัน เผลอแปบเดียวเดี๋ยวก็ต้องสอบตรงแล้ว หนังสือยังอ่านไปไม่ถึงไหน กว่าจะหาเวลามาอัพได้ก็แทบกระอักเลือด

มีใครเอ็นรุ่น57นี้บ้างไหมค่ะ ถ้ามีก็มาคุยกันหน่อย อยากกเข้าอะไรที่ไหนกันบ้างค่ะ อิงอยากเข้านิติ มธ ค่า มีใครอยากเข้าเหมือนกันบ้างป่าว มาคุยกันได้นะ :mew1:

อันนี้ยกให้เป็นตอนจบแล้วนะค่ะ ยืดเรื่องมะหวายแล้ววว

ส่วนลูกพี่ศรมีหลายคนค่ะ หลายแบบด้วย เดี๋ยวออกเป็นซีรี่ย์เลยดีมั๊ยเนี่ย?แต่แอบอยากให้เฮียใหญ่กินเด็กเบาๆ :z1:


เจอกันที่เรื่องอานิลน่ะจ๊ะ ขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ค่า :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Rafael ที่ 16-06-2013 20:44:44

เย้
ขอบคุณที่มาต่อน้าาา
ตั้งใจเรียนนะคะ
ม.หกไม่ได้ยากอย่างที่คิดหรอกกกกกก
เข้ามหาลัยแล้วหนักว่าเยอะ อิอิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: loveaaa_somsak ที่ 16-06-2013 20:53:24

จบแล้ว

ขอบคุณครับที่แต่งนิยายนี้ให้อ่านครับ ตอขอเพิ่มอีก 1-2 ตอนนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mild-dy ที่ 16-06-2013 21:03:48

จบซะแล้วววว
น่ารักอะ กะจะเอา 4 คนเลยหรอ
คุณศร 55555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: takara ที่ 16-06-2013 21:08:12

โอ้ พี่ศรกลายเป็นพ่อลูกสามเหรอเนี้ย สู้สู้น๊า

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Monkey D lufy ที่ 16-06-2013 21:12:33

จบซะแล้ว 

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nunnan ที่ 16-06-2013 21:14:27

เอาเรื่องลูกด้วยยย  :mew4: :mew4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: raviiib❁ ที่ 16-06-2013 22:00:43

ขอรุ่นลูกด่วนนนนนนนนนนนนน
พี่ใหญ่กินพี่กลางดีมั้ย ฟินๆแฟร์ๆกันไปโลด :z1:
รอรุ่นลูกนะค้า เป็นกำลังใจให้เน้อ
เอ็นท์เข้าคณะที่ชอบได้นะค้าาาา :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: arun ที่ 16-06-2013 22:09:43

ขอบคุณที่เขียนจนจบนะคะ  :mew1: :mew1: :mew1:

ขอให้เรียนม.หก แล้วได้มหาลัย ดีๆๆ นะคะ :katai4: :katai4: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: wi_OoO_wi ที่ 16-06-2013 22:14:28

ตอนจบสั้นอ้ะ  :mew2: :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: pp_song ที่ 16-06-2013 22:16:16

จบซะแล้ว เฮ้อ อยากให้มาต่อไปเรื่อยๆๆๆๆ
แต่ยังไงก็ขอบคุณนะคะสำหรับนิยายดีๆ  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: WilpeR ที่ 16-06-2013 22:25:26

มาอีกทีจบซะแล้ว

ตอนแรกเห็นตกใจเลย จบแล้วจริงหรอเนี่ย

พี่ศรเอาลูก4เลยหรอ พี่ใหญ่งานหนักแล้ว 555+

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Yunatsu ที่ 16-06-2013 23:18:56

อ่าว จบแบบนี้เลยหรอ

แต่ก้เข้าใจ เด็กมอ6 ไม่เปนไรก้ได้

สู้ๆนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Ice_Iris ที่ 16-06-2013 23:41:45

จบแล้วววววววว

ห่างหายจากเรื่องนี้ไปนานขอรับ(ต้องกลับไปอ่านใหม่ที่เดียว)

กว่าจะลงเอยกันได้ ลุ้นเสียจนแทบลืมหายใจ(เวอร์ไปไหม)

พี่ศรนี่ไฟแรงนะ หัวปี ท้ายปี

แถมน้ำยาดีอีกต่างหาก ทีเดียวตั้งสี่คน

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆที่แบ่งปันขอรับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 17-06-2013 01:31:36

เกลจริง ๆ เลยนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Riko ที่ 17-06-2013 01:50:28

กรี๊ดดดดดดดดดดดดด
จัดเต็มเลยสิคะ ถ้ามีเป็นซีรี่ส์ก็จะติดตามมมมมมมมม แอร๊ยยย
ครึ่งปีมีลูกสามคนแล้ว
ลูกโตไวมากกก อาจจะเพราะมีคุณแม่พิเศษสินะ
แต่ก็อย่าให้อิพี่ศรทำร้ายเกลอีกเลย
เค้าสงสารลูกสาว(?)ของเค้า ฮืออออออ

ขอหลายคน หลายคู่เลยจ้าา
แบบว่าอยากให้มีเมะเคะสลับอยู่ในกลุ่มลูกๆของเกลด้วยจะดีมาก
แล้วแต่คนแต่งเลยจ้าาาา !!
เป็นกำลังใจให้นะ  :mew1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: zoe131313 ที่ 17-06-2013 05:06:14

อ่านถึงตอนล่าสุดแล้ว อิอิ ชอบมากเบย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: kapooklook ที่ 17-06-2013 12:47:15

กรี๊ดชอบมากะนิยายเรื่องนี้ไปอยู่ไหนมาพึ่งได้อ่าน
เกลเป็นเคะที่ใฝ่ฝันมากฉลาดอ่ะ พี่ศรหลังๆนี่พ่อบ้านนะคะคุณ
อยากให้น้องลูกตาฝเรียบร้อยดูสิจะมีพระเอกแบบไหน
ขอบคุณคนแต่งนะคะสำหรับนิยายดีๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ลิงน้อยสุดเอ๋อ ที่ 17-06-2013 15:26:31

จบแล้ว

สรุป พี่ศรขยันปั๊มลูกน่ะเนี่ย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: PazZ ที่ 17-06-2013 22:31:35

อะไรนะ 4 คนเลยรึ.....พี่ศร
สงสารเกลลลลลลลล

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: MaRiTt_TCL ที่ 17-06-2013 22:47:26

อ๊ากกกจบแล้ว
ความรักมันก็ต้องเชื่อใจกันเนอะไม่งั้นก็อยู่กันยาก

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: bun ที่ 17-06-2013 23:21:27

สี่คนเลยเหรอพี่สรไม่สงสารคนเลี้ยงย้างเลย 555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: netsu ที่ 18-06-2013 12:18:43

กะตั้งทีมฟุตบอลเลยใช่ไหมเนี่ยพี่ศร 555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: agava1313 ที่ 18-06-2013 12:38:01

"เดี๋ยวเหอะคลอดครั้งแรกก็เกือบตายยังจะให้เสี่ยงตายอีกสี่ครั้งเลยเรอะ!?"  นู๋เกล คอมเม้น

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: waterlily ที่ 18-06-2013 22:30:10

หนูเกลเอ้ย ถ้าจะแย่ ต้องคลอดอีกตั้งสองท้อง พี่ศรจะคึกไปหรือเปล่าคะพี่ :mew4: o22

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: BoJuNg ที่ 20-06-2013 12:24:47

สนุกมากกกกกกกกกกกกก


ชอบพล็อตที่สุดเลย  นายเอกนิสัยน่ารัก  แต่เก่ง ช่วยพระเอกได้ทุกเรื่องอ่ะ  :กอด1:


อย่างอ่านตอนพิเศษค่ะ  ฮี่ๆๆๆ


 :impress2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: omuya ที่ 20-06-2013 13:01:47

 :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: NIMME ที่ 20-06-2013 20:13:18

สนุกอ่ะ ลุ้นนนนนตลอด
 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: punchnaja ที่ 21-06-2013 22:45:20

งืมๆ ไม่ค่อยเห็นตอนทั้งคู่หวานกันเท่าไหร่แฮะ อยากอ่านตอนพิเศษจัง อิอิ

ม6แล้ว สู้ๆนะจ๊ะ^^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: phai ที่ 22-06-2013 23:12:35

ชอบมากค่ะ สนุกดีๆๆๆ

 :mew1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: vintage ที่ 23-06-2013 02:30:33

อ่านรวดเดียวจบ สนุกดี ขอบคุณมาก ๆ ง่วงนอนแล้วไปนอนดีกว่า ราตรีรสวัสดิ์ ไม่ไหวแล้ว  :pig4:  :L2:  :t3:  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Chichi Yuki ที่ 23-06-2013 19:29:00

จบแล้วจริงๆ เหรอคะ พึ่งเข้ามาอ่านรวดเดียวจบหลังจากอ่านเรื่องของมินกับตรีจบไปก็มาอ่านเรื่องนี้ต่อทันที อ่านแต่สงสารเกลที่รู้สึกว่าดวงเรื่องความรักนั้นแทบจะไม่มีเลย สงสารเรื่องราวในอดีตที่เคยเผชิญ แต่ก็ดีใจที่ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้ แถมรักครั้งใหม่ยังหนักหน่วงจนแทบอยากจะลาขาดจากโลก ถ้าหากไม่มีลูกรั้งเอาไว้
เฮ่อ! แต่ก็ดีใจค่ะที่ในที่สุดก็มีความสุขเสียที
แต่มันติดอยู่ที่ลูกๆ นี่แหละว่าจะมีกี แล้วก็เรื่องของคนอื่นๆ เช่น มิวสิค โร นิล อเล็ก และลูกๆ อีกมากมาย แต่ถึงยังไงก็จะรอนะคะ จะเป็นซีรี่ย์ก็ไม่ว่า ขอแค่ต่อทุเรื่องให้จบนะคะ T^T

ปล.เราก็อยู่ ม.6 แล้วเหมือนกันค่ะ รู้สึกหนักอกหนักใจมาก มันมีเรื่องราวมากมายมารุมเร้าจนวุ่นวายไปหมด เอาจริงๆ อยากเข้านิติ มช. ค่ะ แต่ก็อยากเรียนพยาบาล เฮ่อ! ช่วงหนักอกหนักใจสุดๆ แต่เชื่อเถอะยิ่งตินปิดเทอมจะต้องยุ่งกว่านี้แน่ๆ เลยค่ะ แต่ถึงยังก็จะสู้ต่อไป คนเขียนก็สู้ๆ นะคะ ผ่านความลำบากไปให้ได้ เราก็จะพยายามผ่านไปให้ได้เช่นกันค่ะ ^_^

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: aoaer ที่ 28-06-2013 02:23:27

 :katai2-1: :katai2-1:   o13 o13   สนุกค๊า  อ่านรวดเดียวจบเลย สงสารนายเอกเป็นบางเวลา สมน้ำหน้าพระเอกเป็นบางครั้ง 

อยากอ่านรุ่นลูกบ้างจังเลยค่ะ    :mew2: :mew2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: zuu_zaa ที่ 28-06-2013 16:16:51

สนุกมากๆค่ะ ตื่นเต้น แล้วก็น่าติดตามมากๆ  :katai2-1:

แล้วจะติดตามผลงานต่อไปนะคะ :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 01-07-2013 15:23:53

สนุกดีอยากอ่านตอนเค้าหวานกันมั่งอ่ะ รอตอนพิเศษ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: uknowvry ที่ 05-07-2013 20:26:56

โผล่มาอีกที....จบซะแว้ว.... สี่ก็สี่สิ ยอมตาม ถึงไหนถังกันนะคับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ฤดูใบไม้หลากสี ที่ 14-09-2013 07:27:38

เหหหหหหหหหหหหหหหหห ไม่ได้อ่านนาน กลับมา แค่สองตอนที่ไม่ได้อ่าน และก็เป็นสองตอนสุดท้าย โหยย

แต่แบบโอ้โห มีลูกเริ่ดมากอ่ะ 55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Queen1001 ที่ 12-10-2013 21:04:12

เข้ามาอ่านรวดเดียวจบเลย :katai5:
อ่านมาตั้งแต่ต้นมีช่วงให้ลุ้นและคิดว่าอ่าว...คดีพลิกตลอด
ทุกคนดูลึกลับไปหมดเลย ตอนเซฟเฮ้าส์ อย่าว่าแต่ศรวัตน์ไม่รุ้เลย เราก็ไม่รู้ 5555 :katai1:
ปมของเกลอ่านแล้วรู้สึกถึงความเลวทรามของเภก!!!!!
ชอบบบ ครบทุกรส  :mew1: :katai2-1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: neno.jann ที่ 15-10-2013 15:16:34

อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะะะะ ตอนแรกๆเกลดูลึกลับมากกก อ่านไปๆก็เริ่มคิด นี่มันควีนชัดๆ แบบอย่างภรรยาคุมสามีเลยค่ะ แอร๊ยยย ส่วนพี่ศรก็เป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับเหล่าๆ สามีกลัวภรรยานี่เอง หุหุ จะติดตามคู่อื่นๆ และเรื่องอื่นๆต่อไปนะคร๊าาาา  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mint_852 ที่ 17-10-2013 01:37:51

ชอบนิสัยนายเอกมาก
แต่ไม่ชอบนิสัยพระเอกเลย
เหมือนทำอะไรไม่คิดให้รอบคอบก่อน
อ่านแล้วเกลดูร้ายกว่าเยอะ
เหมาะกับฉายาที่ได้แล้วล่ะ
"เงาของตระกูลลึกลับแห่งวงการมืด"
อยากอ่านตอนพิเศษของมิวสิคกับน้องๆด้วยอ่ะ
น้องที่ไม่รู้ว่ากี่คนอ่ะนะ  :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nichytaec ที่ 01-11-2013 11:44:23

เรื่องนี้เนื้อหาตรงกับชื่อเรื่องมากๆ ค่ะ The Impossible สุด จากที่ดูเบาๆ ไม่คิดว่าจะกลับมาหนักจนมาถึงเหลือเชื่อ อ่านเพลินดีค่ะแต่แอบสั้นนิดๆ ในแต่ละตอน (ชอบยาวๆ เยอะๆ ไง) แต่แอบสงสารอาร์มนะ #ทันไหม เรื่องงานครั้งแรกดวงกุดเลย บทน้อยได้พูดไม่กี่ประโยคอีกต่างหาก 555+ แล้วตกลงหนอนที่แฝงตัวอยู่กับพระเอกคือจินใช่ไหมคะ อยากรู้ไงว่าจะมีจุดจบยังไง ขอบคุณนะคะอ่านเพลินและแฟนตาซีมากๆ เลยค่ะ   :impress2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: The darkness ที่ 12-11-2013 22:46:18

ลูก 4 ตั้งทีมตะกร้อเลยไหมนี่ สืบเนื่องมาจากโรค เกลแอดดิชั่น หรือ พี่แกบ้าพลังเนี่ย
ปล.อยากอ่านรุ่นลูกต่อด้วยแหละเออ
ปล.2 สุดท้ายนี้ต้องขอบคุณที่แต่งนิยายสนุกๆ มาให้อ่านค่ะ  :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: o13 o13 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: eye-lifestyle ที่ 15-11-2013 21:22:24

 :katai2-1:  o13
สนุกจัง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: t152_rakjai ที่ 18-11-2013 20:11:51

อ่านจบแล้วววว :hao3: :hao3: :hao3:

สนุกมากกกกเลยคะ :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:

จะไปตามอ่านเรื่องอืนๆน่ะ :mew1: :mew1: :mew1:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: hongyia ที่ 20-11-2013 17:36:09

สนุกจัง แต่คิดไปคิดมาก็สงสารแม่เกลอ่ะ น่าสงสารมากๆเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: sakiko ที่ 21-11-2013 11:10:07

เป็นนิยายคุณภาพอีกเรื่องที่เรา ได้อ่าน  สนุกมากค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ployspy ที่ 23-12-2013 04:30:24

 :katai2-1: :katai2-1: :katai2-1:
สนุกมากๆๆๆ แบบว่าอ่านละติดอะ  :z3: :z3: :z3:
ต้องอ่านรวดเดียวจบเหอะๆๆ หลายชั่วโมงเลย  :really2: :really2: :really2:
อ๊ากกกกอยากอ่านทุกคู่เลยรออยู่นะ :hao5: :hao5: :hao5:
รอตอนต่อไปนะ :mew1: :mew1: :mew1: :mew1: :hao3: :hao3: :hao3: :hao3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ►MoNkEy-PrInCe◄ ที่ 24-01-2014 17:51:37

ย๊ากกก!!! จบแล้ว!!!!

หนุกมากเลยเรื่องนี้ กอดคนแต่งง

 :กอด1:  :กอด1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: วัวน้อยกลางทุ่งหญ้า ที่ 14-03-2014 04:12:52

 :katai4:ชอบมากเลยค่าาาา
เห็นด้วยว่าอยากเห็นพี่ใหญ่กินเด็กนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: maru ที่ 14-03-2014 07:51:57

น่ารักดี

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ckk ที่ 29-04-2014 09:46:16

ชอบเรื่องนี้มากเลย
สนุกมากเลยคะ :mew1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gayraygirl ที่ 29-05-2014 22:51:08

สนุกมากเลยค่ะ เกลเลิศมากมาย
แต่แหมพี่ศรจะเอา 4 คนเลยเหรอคะ ถามเกลยังอ่ะ หึหึ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Raina ที่ 28-11-2014 00:52:17

อ่านจนจบก็ยังสงสารอาร์มอยู่ ดูเป็นเด็กดี เสียดายจัง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: yuyie ที่ 28-11-2014 23:52:33

 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: GBlk ที่ 02-12-2014 19:08:00

พอนายเอกฆ่าพ่อ ก็เลิกอ่านเลย.

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: plengpit ที่ 02-12-2014 23:38:52

สนุกมากเยยยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: heaven13 ที่ 03-12-2014 23:33:12

ชอบเรื่องนี้จังค่ะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mony24728 ที่ 06-12-2014 13:17:53

อ่านรอบเดียวจบเลยคะ่ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะคะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Jatesiiz ที่ 09-04-2015 01:43:00

อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ
สนุกมาก เราเพิ่งมาอ่าน เป็นเด็ก 57 เหมือนกันนะ :-[ 555555555
เกลนี่สุดยอดจริงๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: แฟนตาเซีย ที่ 09-04-2015 10:14:32

~T_T~

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 10-04-2015 07:59:04

ตอนแรกเริ่มมานีาดราม่าแน่เลย อ่านไปอ่านมามุ้งมิ้งสุดๆๆๆๆ สนุกคะ สนุกมากเลย แต่บางตอน คำพูดแปลกๆ ที่แทนตัวละครจะสนิทกันมากขึ้น น่าจะให้พี่ศรแทนตัวเองว่าพี่ มากกว่าฉัน  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: pearl9845 ที่ 10-04-2015 14:14:04

อ่านรวดเดียวจบเลยสนุกดีนะครับ
 แนะนำน่าจะให้มีลูกประมาณทีมฟุตบอลก็ดีครับ
มีนิยายคู่อื่นอีกเปล่าครับ  ผมจะติดตามต่อไปนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 10-04-2015 15:05:54

โห สนุกมากเลย ลุ้นมากมาย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mucan99 ที่ 10-04-2015 17:50:28

จบแล้วสนุกจุงเบยยยย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 11-04-2015 08:39:10

สนุกมากๆๆๆ เลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Overdose ที่ 11-04-2015 15:11:02

จบไวอะ
นาจะมีตอนพิเศษเนอะ
ชอบเกลม่ก :-[

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: brookzaa ที่ 17-04-2015 22:11:22

 :a5:  จบซะละ กำลังสนุก น่าจะยาวกว่านี้เนอะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 18-04-2015 15:29:06

เพิ่งอ่านแค่ตอนแรกๆ ถึงคนเขียนนะคะ

บรรยายดีมากเลย อ่านกำลังเพลิน ดันมาติดตรงที่ไม่น่าติด ^^"

อยากให้แก้ไขมากๆเลยคือ นะค่ะ

คำว่านะค่ะ มันไม่มีในโลกนะคะ เราอ่านตามที่รัตน์พูดแล้วมันตลกอ่ะ  เป็นนักเขียนไม่น่าเขียนคำนี้ผิดเลยน้าา
 
แล้วก็ ทัชนัย์ มันอ่านยังไงคะ อันนี้ถามนิดนึง

ตัวที่มีการันต์ คือจะออกเสียงไม่ได้ สะกดไม่ได้ค่ะ
ถ้าจะอ่านว่า ทัด ชะ ใน  ตัวสะกดย.ยักษ์ต้องไม่มีตัวการันต์นะคะ

หรือไม่ก็ต้องเป็น ทัชนัยต์ ทัชนัยย์ แบบนี้ค่ะ ถึงจะอ่านได้

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ปุยหมาม่วง ที่ 18-04-2015 21:58:01

เอิ่มม อ่านตอนอาร์มตายจบไป
เคืองเกลนะ คือดูเหมือนไม่คิดจะช่วยอามเลยอ่ะ
ง่ายเกิ๊นนน คนเค้ามีแม่มีน้องต้องดูแลนะ เค้าโดนจับมาด้วนก็เพราะเกลนะ นั่นเสียงเกล ถึงเกลจะไม่ได้ทำแต่ก็ควรจะทำอะไรซักอย่างป่ะ ยื้อ ขอร้อง บอกปฏิเสธว่าไม่ได้ทำ ก็ยังได้ แต่ไม่ทำ ไม่ทำอะไรเลย เฮ้ยยยย
อย่างตอนตัวเองโดนแส้ก็เหมือนกัน เงียบทำไมอ่ะ
ยิ่งอามนี่ยิ่งไม่ควรเงียบเข้าไปใหญ่ 1ชีวิตของคนที่ไม่รุ้อิโหน่อิเหน่นะ

ยังไงดี เรื่องน่าอ่าน อยากอ่านจนจบ แต่ชอตนี้ทำเอารักเกลไม่ลงเลย ดูเฉยชาเกินไปอ่ะ เหมือนมองชีวิตอามไม่มีค่าเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: matame ที่ 19-04-2015 19:59:40

อ่า เดาไม่ได้เลยเรื่องนี้ สงสารอาร์มสุดๆและ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Apple_matinie ที่ 19-04-2015 23:47:33

 :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: hibarihao ที่ 20-04-2015 15:09:56

ขอบคุณค่า สนุกมากกกกก :mew1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Tsubamae ที่ 20-04-2015 22:24:28

ชีวิตเกลดราม่าน่าสงสาร ไอ้พวกพี่เภกมันน่าโดนคุณศรเจื๋อนทิ้งให้หมด
เลววววววววมากกกก ว่าแต่ถ้าเกลอายุ26 แล้ว มีนกับตรีล่ะ อายุเท่าไหร่
มีนขึ้นปีหนึ่งน่าจะ 18 เกลเป็นพี่ของพ่อมีน พ่อของมีนถูกฆ่าตอนมีน13-14
สมมติพ่อมีนมีมีนตอนอายุ14-15 ตอนที่ถูกฆ่าพ่อมีนยังต้องอายุ26-28 แล้ว
เกลที่เป็นพี่ชายคนโตจะอายุ26ได้ไง หรือนางปลอมอายุ? หรือเราอ่านข้าม
อะไรไป?

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: teamkoyza ที่ 11-05-2015 18:49:22

ช่างเป็น นกไนติงเกลที่ ร้าย แสบ แซ่บจริงๆ
ส่วนอาร์มโถ่พ่อคุณ ออกมาแปบเดียว สงสัยค่าตัวแพงหึหึ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: supizpiz ที่ 21-05-2015 14:50:27

อ่านรวดเดียสจบจะบอกว่าสนุกมากกกกก สมน้ำหน้าพี่ศร 5555555 โดนเกลแก้แค้นแสบมาก :hao7:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ฟาเรนไฮ ที่ 22-05-2015 11:42:06

อาร์มตายนี่เลิกอ่านเลย ทำใจไม่ได้ จิตตกไปพักนึง

 :katai1: :m15:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: white feather ที่ 31-07-2015 12:44:13

รอลูกเกลกับพี่ศรเลย จะเคะทั้ง 4 เลยหรือเปล่า
ขอให้ได้เลือดแม่มาเยอะๆนะ เราชอบเคะแบบเกล สายโหดๆคิคิ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Nbear ที่ 16-08-2015 17:50:28

รวดเดียวเลย  สนุกมากกกก
เพิ่งอ่านเรื่องนี้เรื่องแรกต้องไปไล่อ่านเรื่องอื่นแล้วสิ :z3:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: maruneko ที่ 18-08-2015 16:02:29

เนื่อเรื่องดี สนุกแต่บางปมดูจบง่ายๆไป
 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: แมลงมีพิษชนิดหนึ่ง ที่ 26-08-2015 16:25:05

The Impossible ตามนั้นจริงๆ  :a5:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Wut_Sv ที่ 20-10-2015 18:10:10

แปะไว้ เด่วมาอ่าน :katai4: :katai4: :katai4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Persoulle ที่ 29-03-2016 23:44:51

สนุกมากค่ะ ว่าแต่ 4คนจะพอเหรอคะ เอา 12 ไปเลยค่าาา หุหุหุ :z1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: twinmonkey0311 ที่ 18-04-2016 00:39:39

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: God ที่ 26-05-2016 14:43:33

ชอบนิสัยนายเอกเรื่องนี้จัง ร้ายดีชอบๆ  :laugh: :laugh: :laugh:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: MSeraph ที่ 11-06-2016 19:41:56

ขอบคุณค่ะ สนุกมากกกกกก
ชอบนิยายแบบนี้อะ คือพระเอกฉลาดไม่ละครไทย
นายเอกก้ฉลาดไม่ด่วพระศุกร์ คือดีอะ
เราว่าเพราะต่างคนต่างโดนกันมาเยอะ
ประสบการณ์สอนเราให้ระวังตัว ระวังใจ ก่อนที่จะทุ่มลงทุนไป
พี่ศรกันเกลเลยหน่วงๆกันช่วงกลางๆเรื่อง
แต่ชอบที่เกลฉลาดและไม่เปนทาสความรักอะ
คือไม่ใช่คนที่มีความรักแล้วอ่อนแอ ยอมไปหมดเพื่อรักษาคนรักไว้
ชอบที่เกลรักตัวเอง ยอมตัดอะไรที่ทำร้ายตัวเองได้ จุดนี้ชอบมากกก

ปล.แอบจิ้นฉากสุดท้าย พี่ชายกับน้องชายนี่มันเคมีดีมากอะ
ลูกตาลมาเปนเคะให้เฮียสิคะ ได้หลายแนงเลยนะ
ทั้ง shota incest ชิงไหวชิงพริบด้วยความฉลาดในสายเลือดทั้งคู่
ได้คือดีอะค่ะ555555555. ขอบคุณค่าา

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ● MaYa~Boy ● ที่ 12-06-2016 08:12:22

สนุกมากเลยครับ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: nuch-p ที่ 12-06-2016 22:36:35

 :call: สุดยอดดดด ปมเรื่องดีมาก แต่ยังไม่ไหลลื่น

สู้ๆๆๆๆๆนะคะ  :katai2-1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tomodaging ที่ 14-06-2016 07:47:39

พลอตเรื่องและเสน่ห์ตัวละครดีครับ แต่การคลี่คลายปมการผูกปม และหลายๆตัวละครมันยังไมม่ค่อยลื่นไหล ค่อยๆฝึกไปเนอะ มีแววแล้วครับ (อย่างน้อยๆก็ทำให้ตามอ่านจนจบแหล่ะนนะ ^_^)
ปล.อยากตีมือคนเขียนเพี๊ยะใหญ่ๆ หนูเขียนนะคะเป็น"นะค่ะ"บ่อยมากนะ อย่าทำอีกนะเป็นคนเขียนนิยายเขียนคำนี้ผิดนี้ไม่น่ารักเลย

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 10-07-2016 16:08:50

เร่าร้อน  :haun4: :m25:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: risanana ที่ 10-07-2016 18:47:02

เกลอายุ26 ศรอายุไม่น่าเกิน30ถ้าจำไม่ผิดนะ แล้วลูกชายศรอายุเท่าไหร่อ่ะ? ทำไมพูดจาและทำเหมือนคนโตเป็นหนุ่มแล้ว งั้นศรมีลูกตั้งแต่ไม่15หรือเปล่า :really2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: airicha ที่ 29-07-2016 08:19:27

เนื้อเรื่องสนุก แต่มีหลายจุดที่ไม่เคลียและไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่ในเนื้อเรื่อง
และแบบอ่านไปงงไปทั้งเรื่องเลย หรือเพราะเราเป็นคนเข้าใจอะไรยาก 55555+
แต่ชอบที่ผู้ชายท้องได้ ตามอ่านทุกเรื่องที่ผู้ชายท้องได้จะชอบเป็นพิเศษ อิอิ
ยังไงกะขอบคุณนิยายดีๆค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: chaoyui ที่ 17-09-2016 16:10:25

บางจุดยังงงอยู่เลย หลังๆเหมือนรีบให้จบ แต่ก็ขอบคุณมากค่ะ :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: oyoyiy ที่ 23-12-2016 20:12:44

อยากมีภาคต่อง่ะ :ling1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: ในมุม ที่ 20-03-2017 20:17:49

ชอบมาก :katai2-1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Gatjang_naka ที่ 29-03-2017 19:15:46

อ่าน อีกรอบก็ยังสนุก :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: tear0313 ที่ 29-03-2017 21:33:12

 :pig4: :pig4: :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: mickeyz.min ที่ 22-10-2017 13:26:05

กริ๊ดดดดดด ทำไมเพ่งได้อ่าน ดีจรงๆนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Quasar77 ที่ 22-10-2017 16:43:40

 :katai2-1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Napa ที่ 27-11-2017 09:01:02

 :mew1:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: t2007 ที่ 27-11-2017 20:25:03

เกลจะไม่ทน นี่ล่ะนายเอกที่แกร่ง

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: meimmage ที่ 30-11-2017 01:17:01

หลงมาอ่านรอบที่ร้อยแปด คือจำไม่ได้ส่าอ่านไปกี่รอบแล้ว :mew2: :mew2:555

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: reborn ที่ 05-12-2017 01:01:47

 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: hereg407 ที่ 24-01-2018 18:31:47

มันก็สนุกอะนะ แต่ดูมันรวบรัดยังไงไม่รู้ ดูคลุมเครือไปหมด  อย่างอาร์มเนี๊ยะ โผล่มารู้จักเกลแล้วตายเง้   ดูอะไรไม่ชัดเจน

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Noname_memi ที่ 25-01-2018 03:32:16

อ้าว จบแล้วหรอ อ่านเพลินเลย :-[

สนุกดีค่ะ ขอบคุณมากนะคะ


แต่คำผิดเยอะไปหน่อยนึง และเนื้อเรื่องดูงงๆไปบ้าง

แต่โดยรวมก็สนุกค่ะ  :pig4:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: areenart1984 ที่ 05-03-2018 20:36:25

 o13 o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: boboman ที่ 21-06-2018 19:06:42

เพิ่งได้มาตามอ่านค่ะ สนุกก ชอบเกล เคะราชินีมากๆ 5555
ยังสงสารอาร์มอยู่เลยค่ะ โผล่มาติ๊ดเดียวจริงๆ 55
ขอบคุณที่แต่งเรื่อราวสนุกๆ นี้ขึ้นมานะคะ ><

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Nobodylove ที่ 05-06-2019 06:45:10

 :katai2-1: อ่านจนจบแล้วววว ถือว่าใช้ได้อยู่ค่ะ เพราะถ้าย้อนไปดูวันเวลาของนักเขียน ใช้ได้ๆ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: NongJesZa ที่ 10-06-2019 11:36:05

สนุกมากครับ พี่ศรนี่สุดยอดจริงๆ เกลน่ารักเก่งด้วย ชอบเกล  :o8:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: Bebii123 ที่ 17-12-2019 23:14:05

 :o8: :o8:สนุกมากเรื่องนี้อ่านรวดเดียวจบ  o13

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: abc_b ที่ 26-12-2019 00:54:34

เอ่อ น่าจะมีเราคนเดียวที่อ่านแล้วงง5555 ตัวละครฝ่ายพระนายญาติเยอะอีนุงตุงนังไปหมดเลย  :hao7:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 29-12-2020 22:57:13

[quote author=tangua link=topic=32517.msg1941107#msg1941107 date=1334654962
"เราอินทร์ไง จำไม่ได้จริงๆ?"ผมชะงักรถเข็น อินทร์...จะว่าไปแล้วถ้าจำไม่ผิด ตอนยังเรียนอยู่ผมมีเพื่อนสนิทชื่ออินทร์เหมือนกันนี่หว่า....
[/quote]
ไปโดนตัวไหนมาเนี่ย มีแบบนี้ด้วย แปลกๆนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ตอนที่ 3 UP 100%] 11/04/2555
เริ่มหัวข้อโดย: Musashi ที่ 29-12-2020 23:24:30

อ้างจาก: tangua ที่ 17-04-2012 16:29:22  

ผมถอนหายใจแรง อย่างน้อยๆปัญหาด้านการเงินเพราะไม่มีงานทำของผมก็หมดไปแล้ว คงไม่มีอะไรต้องเป็นห่วงอีก...

 

ย้อนแย้งอ่ะ มีปัญหาการเงิน แต่เช่าเด็กบาร์มาเลี้ยงเดือนละ2หมื่น หลายจุดเลยที่ไม่สมเหตุสมผลนะ

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: gungchan ที่ 19-01-2021 09:21:17

ถ้ามีการ  rewrite น่าจะแก้คำ พวก นะคะ ค่ะ  :L2:

หัวข้อ: Re: The Impossible...เป็นไปไม่ได้ นั่น(เจ้า)นายนะเว้ย!! [ส่งท้าย END] 18/06/2556 ย้ายได้เลยค่ะ
เริ่มหัวข้อโดย: b2friend ที่ 06-05-2022 21:11:44

เรื่องนี้มีปมเยอะ แต่ก็มีลุ้นตลอด สนุกดีค่ะ อ่านรวดเดียวจบ