/
……..พี่นัท.............!!!
ผมมองหน้าเค้าเหมือนคนเจอผีหลอก พยายามจะปะติดปะต่อเรื่อง แต่มันก็ออกแนวสับสน งง ก็มันจำไม่ได้นี่คับว่าเมื่อคืนนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่พอสำรวจสภาพตัวเอง ก็พอรู้แหล่ะ แต่ไม่นึกว่าคนๆ นั้นจะเป็นพี่นัท คือว่า...ถึงท่าทางเค้าจะดูไม่ใช่เล่น แต่ก็ไม่น่าจะเป็นคนที่ชอบทำอะไรลับหลัง (?) เอ้ยย ไม่ใช่ดิ ก็ผมเมาใช่ป่ะคับ แล้วคนแบบพี่นัทก็ไม่น่าจะฉวยโอกาส เพราะพี่เค้าชอบทำอะไรแบบซึ่งๆ หน้าตลอด หง่ะ....
“หิวแล้วดิ กินข้าวก่อนมา” พี่นัทพยักหน้าให้ผมลุกขึ้นมากินข้าวดีๆ แล้วผมมองจานที่เค้ายื่นให้
มันเป็น.........ข้าวผัดครับ!! เห็นแล้วเดจาวู นึกถึงไอ้บ้าเคนขึ้นมาทันที
จากที่ตอนแรกไม่รู้สึกอะไรเท่าไหร่ แต่พอเห็นข้าวผัดและผมโกรธพี่นัทเลยคับ
“พี่ทำอะไรผมเนี่ยยย!!!” เป็นคำถามที่โคตรโง่เลย แต่ผมอยากแน่ใจสิ่งที่คิดมันใช่หรือไม่ใช่
“.................” พี่นัททำหน้างงๆ แป้บนึงเค้าก็หัวเราะเหอะๆ
“จะเล่นอะไรอีกวะ อย่าทำหน้าเหมือนพี่ไปข่มขืนเอ็งแบบนั้นดิ เสีย self กันพอดี” พี่นัทนั่งลงข้างๆ แล้วยกมือขยี้หัวผมแบบมันมือ
“โอ้ยย ไรวะเนี่ย ไปไกลๆ เลย” ผมปัดมือเค้าออกจากหัวแล้วก็เอียงหลบไปอีกข้าง
“อ้าว...” พี่นัททำหน้างงอีก แต่ที่ผมเห็นมันมีแต่ความกวนตีนคับ
“.............................” จากนั้นเราทั้งคู่ก็เงียบ ผมก้มมองผ้าสีเข้มที่ห่มท่อนล่างของตัวเองอยู่นิ่งงัน โดยที่ในใจก็คิดไปต่างๆ นานา
เพราะข้าวผัดแท้ๆ เลย.....
ที่ทำให้ผมคิดว่าพี่นัททำเหมือนไอ้เคน แต่พอดีผมจำอะไรไม่ได้ มันเลยกลายเป็นการคิดเอาเองซะงั้นอ่ะคับ
/
“น้ำพุ... อย่าบอกนะว่าจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้” จากที่เงียบมาพักใหญ่ พี่นัทก็ถามผมเสียงเรียบๆ
“...........................” ผมเงยหน้ามองเค้า ช่ายดิ จำไม่ได้... แต่ไม่มีอารมณ์จะพูดอะไร ผมเลยเงียบ ก็ผมไว้ใจพี่นัท พอมาเจอแบบนี้มันรู้สึกผิดหวังไงไม่รู้อ่ะคับ
“จำไม่ได้จริงเหรอน้ำพุ?” พี่นัทถามย้ำ เสียงฟังดูแย่ๆ
ผมถอนหายใจหนักๆ แล้วตอบเค้าแบบห้วนว่า “ใช่ จำไม่ได้”
“เวรกรรม” พี่นัทเอียงหน้าทำคอตก
“บอกไว้ก่อนเลยนะว่าพี่ไม่ได้บังคับขืนใจเอ็ง... และพี่ก็ห้ามแล้ว......แต่เอ็งไม่ฟัง” หง่ะ
“พี่เป็นผู้ชายนะเว้ย เจอเข้าไปแบบนั้นเป็นใครก็ทนไม่ไหวหรอก”
หา.........??? พูดอะไรวะนั่น
พี่นัทจ้องหน้าผม ที่คงเหวอซะเต็มที่ ก็.....เค้าพูดเหมือนผมไปเริ่มก่อนงั้นอ่ะคับ
บ้าดิ!!! ผมเนี่ยนะ ไปทำอะไรแบบนั้น... ไม่เชื่อหรอก
“โอเค... พี่ผิดเอง” และเค้าก็ตัดบทจบไปซะดื้อๆ งั้นอ่ะคับ
“กินข้าวซะ แล้วเดี๋ยวจะพาไปส่งที่หอ” พี่นัทเดินออกจากห้องไป ปล่อยผมนั่งเหวออยู่คนเดียว
หง่ะ ที่จริงก็อยากจะโกรธอยู่หรอกนะคับ แต่ถ้าสิ่งที่พี่นัทพูดเป็นเรื่องจริง แล้วผมจะมีหน้าไปทำอะไรได้ล่ะเนี่ยยย นอกจากไม่มีหน้าไปโกรธเค้าแล้ว ผมยังอายตัวเองที่ไปเริ่มก่อนอีก.......
หง่ะ ถึงจะไม่เชื่อ แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้อ่ะคับ.........
อ๊ากกก กรูทำอะไรลงป๊ายยยย!!! 
/
ในที่สุดก็ถึงหอผมโดยสวัสดิภาพ
ผมนั่งป้อกบนเตียงตัวเอง บรรยากาศเงียบๆ ในห้องสี่เหลี่ยมอึมครึมขึ้นทันทีเมื่อต้องอยู่คนเดียว ผมคิดเรื่องพี่นัท ท่าทีของเค้า ดูเครียดๆ หลังจากที่ผมยืนยันไปว่าจำอะไรไม่ได้จริงๆ
แต่พอมานั่งคิดดูดีๆ แล้ว ผมก็ชักจะเห็นภาพรีเพลย์ลางๆ เหมือนกัน จำได้นิดๆ อ่ะคับ แถมมีแต่ฉาก xxx
.......................หง่ะ อยากจะบ้าตาย
ความวัวยังไม่ทันหาย ความควายยยเข้ามาแทรกอีก
ผมหยิบมือถือที่แบตหมดเกลี้ยงตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้มาชาร์จ อยากคุยกับใครสักคนอ่ะคับ โดยเฉพาะกับแม่ ไม่ได้จะรายงานว่าไปทำอะไรมา..แค่อยากคุยให้ความไม่สบายใจตอนนี้มันหายไปอ่ะคับ
แต่ปรากฏว่าพอเปิดเครื่อง... มิสคอล กับ sms ขึ้นมาเป็นพรวนอีกและคับ
ใครมันโทรมานักหนาฟระ....
.....เหอ.....พี่ซี..ไอ้บ้าเคน... แอน... พ่อ แม่ เพื่อนๆ.....
โอ๊ยยย จะอะไรกับกรูมากมาย หายไปแค่วันเดียวเอง
ผมรีบโทรหาแม่ก่อนเป็นอันดับแรก โดยที่ลืมเรื่องที่ว่าพี่ซีรอผมเมื่อคืนก่อน.....
ผมชอบเล่าชีวิตประจำวันให้แม่ฟังอ่ะคับ แต่ถ้าเรื่องไหนทำให้แม่ไม่สบายใจ เช่น...ที่ผมโดนรถชนหรือโดนอะไรแย่ๆ ผมก็ไม่เล่าหรอกคับ
พอคุยกับแม่เสร็จ สักพักไอ้บ้าเคนก็โทรมา......... แต่เรื่องอะไรผมจะรับล่ะ
“เฮ่ย!” ที่ตกใจไม่ใช่เพราะเสียงโทรศัพท์มันยังดังอยู่อย่างต่อเนื่องนะคับ แต่ตกใจที่บนคอของตัวเองไม่มีสร้อยของไอ้บ้าเคนแล้วต่างหาก
“หายไปไหนวะ” ชิบหายแล้ว หายได้ไง ผมรีบค้นกระเป๋าตัวเองใหญ่เลย เผื่อตอนเมาเผลอถอดทิ้งไว้ไหน แต่ก็ไม่เจอ
พี่นัทจะรู้มั้ยวะ?
คิดขึ้นได้ผมกดตัดสายเคนทิ้งแล้วโทรหาพี่นัทโดยด่วนเลย
“พี่นัทเห็นสร้อยผมมั้ยอ่ะ?” ผมละล่ำละลักถามเค้าทันที
“สร้อยที่มีแหวนด้วยอ่ะพี่ สีเงินๆ”
“ทิ้งไปแล้ว”
“หา!!!?” ตกใจแทบสิ้นสติสิคับผม
“เอ็งเขวี้ยงทิ้งลงสระน้ำไปแล้ว ที่ร้านอาหารนั้นนั่นแหล่ะ” อ๊ากกกกก เวรๆๆๆ คือว่าร้านอาหารที่เค้าพาไปมันอยู่ในหมู่บ้านที่มีสระขุดอยู่ด้วยอ่ะคับ บรรยากาศดีมาก โต๊ะที่ผมนั่งอยู่เมื่อคืนก็ไม่ไกลจากสระเท่าไหร่ แต่ผมจำไม่ได้ว่ากระชากทิ้งไปตอนไหน
“ครับ ขอบคุณ” ผมวางสายไปแบบอึ้งๆ ถ้าเคนรู้ไม่ตายเหรอวะกรู.......
แต่.......ผมเกลียดมันไม่ใช่เหรอ จะไปแคร์มันทำแมวววอะไรวะเนี่ยยย
อึ้งคับ รู้สึกเสียศูนย์ยังไงก็ไม่รู้ ทำอะไรไม่เป็นระบบเลยอ่ะคับผม
และยิ่งเสียศูนย์เข้าไปอีก ตอนเปิดแต่ละ sms อ่าน ของคนอื่นไม่เท่าไหร่
แต่ของพี่ซี......ที่ส่งมาเมื่อคืน
‘พี่รออยู่ ทำไมถึงปิดเครื่อง’
และของไอ้เคนที่เพิ่งส่งมาเมื่อกี้นี้
‘ไม่รับสาย หมายความว่าไง’
อย่าเพิ่งมารุมกูตอนนี้ได้ไหมเนี่ย........ฮือออ กูอยากอยู่คนเดียว
ผมปิดมือถือ แล้วก็นั่งสยองขวัญอยู่คนเดียว
พี่ซีรออยู่จริงด้วย แต่ผมไม่ได้กลับห้อง แล้วพี่เค้าจะคิดไงวะเนี่ย จะแก้ตัวกับเค้าว่าไงดี เพราะผมไปทำเรื่องพรรค์นั้นมาซะด้วย
อ๊ากกกก อะไรนักหนา!! เดี๋ยวก็เล่นเกมส์คลายเครียดซะเลยหนิ
ผมเลือกไปอาบน้ำให้ใจเย็นลงก่อนครับ อะไรจะเป็นก็ให้มันเป็นไปเหอะ ช่างแม่งแล้ววว.... อาบน้ำเสร็จก็เปิดคอมเล่นเกมส์ ดึกๆ หน่อยก็ทำการบ้าน แล้วก็ไปนอนตามปกติ
เช้ามา ก็ไปคณะ... เจอไอ้เบนซ์ (น้องรหัสผม) นั่งทำงานอยู่กับเพื่อนมันกลุ่มใหญ่
อ้าว... มันมีงานส่งเหรอวะ ไม่ยักกะรู้
“เบนซ์ทำไรวะ?” ผมเดินไปทักมัน มันยกมือไหว้หวัดดี พร้อมกับเพื่อนมันในระแวกนั้นก็ไหว้ผมด้วย
“งาน xxx อ่ะพี่”
“ช่วยป่ะ?”
“อ่า... ช่วยไรดี ใกล้เสร็จแล้วล่ะพี่” ไอ้เบนซ์บอกอย่างร่าเริงตามอิมเมจของมัน
“เหลือไรมั่งอ่ะ เยอะป่ะ?” มันสาธยายมาก็ไม่เท่าไหร่ ส่งตอนบ่ายเหลือเวลาอีกเยอะ
จากนั้นผมก็นั่งคุยกับมันไปคับ เพราะยังไม่ถึงเวลาขึ้นเรียน และเบนซ์มันก็เล่าเรื่องที่เห็นแอนคุยกับเคน (ตอนนั้นนั่นแหล่ะ) ให้ผมฟัง ผมก็อึ้งๆ ไม่นึกว่าสองคนนี้จะรู้จักกันถึงขนาดแอบไปคุย ตกลงนัดแนะไรกันแบบนั้น
ไอ้ที่มองแอนในแง่ไม่ค่อยจะดีมาตลอด ตอนนี้ยิ่งติดลบเข้าไปใหญ่ดิคับ
ที่ผมยังดีกับแอน ก็เพราะเค้าช่วยผมเรื่องเรียนอ่ะคับ ดูแลคอยตามชีท ส่งข่าว ทำงานให้ จะว่าผลประโยชน์ก็ได้อ่ะ ผมยอมรับ คือถ้าไม่มีแอน ผมก็แย่เหมือนกัน เพราะผมไม่ค่อยสนใจเรียนสนใจงานเท่าไหร่
“พี่น้ำพุๆ” ไอ้เบนซ์กระแซะเข้ามาถามเสียงเบาๆ ข้างหู
“พี่ซีชอบเหรอ?”
“เฮ่ย” ผมถึงกับผงะ
“รู้ได้ไงวะ?” ไม่อยากให้ใครรู้เยอะ เพราะไม่ชอบเป็นขี้ปากชาวบ้านคับ
“ก็พี่ซีมาถามเบนซ์เรื่องพี่อ่ะ ตั้งเยอะ” เหยย? ไปถามอะไรจากไอ้เบนซ์วะ ผมก็ให้มันเล่ามา แต่ไอ้เบนซ์ก็บอกเรื่องพื้นๆ ที่มันเห็นล่ะคับ
“อย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะ” ผมบอกไอ้เบนซ์ แต่มันก็ยิ้มหัวเราะตาปิดตามสไตล์มัน
“โหพี่... เค้ารู้กันหมดแล้ว พี่ซีคุยเรื่องนี้กับเพื่อนพี่ด้วยหนิ.... พี่แอนอ่ะ” แอนอีกแล้ว...ชิบ-หาย อย่าบอกนะว่าสปายพี่ซีคือแอน...... แม่งช้อคเด่ะถ้างั้น!
“พี่แอนชอบพี่น้ำพุไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมเค้าทำแบบนี้อ่ะ?” ไอ้เบนซ์ก็แม่งรู้หมด คือที่มันรู้ก็เพราะข่าวจากพวกเพื่อนผมเนี่ยล่ะคับ นานๆ ทีผมถึงจะสนใจว่าใครเอาเรื่องผมไปเม้าท์บ้าง หรือบางทีก็ไม่รู้เรื่องเหี้ยอะไรกับเค้าเลย
“ไม่รู้ว่ะ” ผมเริ่มจะหงุดหงิด
“เบนซ์งงพี่แอนอ่ะ ดูเค้าแปลกๆ”
“เออ ก็ว่างั้น” ผมขี้เกียจคุยเรื่องแอนแล้วคับ
“แล้วพี่ซีตอนนี้เป็นไงมั่งรู้ป่ะ?” ไม่กล้าโทรไปถามเค้าเอง ไอ้โรคจิตอ่อนๆ เรื่องโทรศัพท์นี่เรื่องจริงนะคับ ถ้าไม่ใช่พ่อแม่ญาติพี่น้องหรือมีธุระคอขาดบาดตาย ผมไม่ค่อยอยากจะโทรสักเท่าไหร่ ทำใจลำบากอ่ะคับ
“เครียดดิพี่... เห็นว่าไปรอพี่น้ำพุหอพี่มีนพี่ฐาเมื่อวันเสาร์อ่ะ แต่พี่ไม่กลับ...” มีนกับฐาอยู่แก๊งค์มาเฟีย อยู่หอใกล้ๆ ผมคับ
“พี่ฐาก็ไปบอกพี่ซีอีกว่าเห็นพี่น้ำพุไปกินข้าวกับกิ๊ก ทีนี้พี่ซีก็เลยไปรอพี่ไง...”
เหอๆๆ ว่าแล้วว่าต้องซวย
“นั่นไม่ใช่กิ๊กพี่เว้ย... แค่รู้จักกันเฉยๆ” ผมปฏิเสธเสียงเครียดเลย
“โห... งั้นก็ต้องรีบบอกพี่ซีละ เพราะรายนั้นอ่ะ เข้าใจผิดไปเต็มๆ” ถึงว่าอ่ะ ตอนโทรมาคืนก่อนถึงพูดแปลกๆ
รู้สึกปลงตกไงไม่รู้คับ... มืดแปดด้าน และพอเวลาผมหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้ ผมชอบหนีปัญหาไปก่อนอ่ะคับ และพอคิดได้หรือพร้อมเมื่อไหร่ ผมถึงจะมาจัดการเรื่องทั้งหมดเองทีหลัง
แต่เวลามันก็ไม่เคยรอใคร เมื่อไอ้บ้าเคนมันบุกมาหาผมที่คณะเมื่อตอนเย็น
ผมชักจะเบื่อทุกสิ่งทุกอย่างที่กำลังรุมเร้าตัวเองเต็มทน ก็เลยว่าจะบอกความจริงกับเคนวันนี้แล้วคับ
H
สั้นไปมะตอนนี้?
มีเรื่องน้ำพุมาเล่าให้ฟัง เมื่อคุณแม่น้ำพุไปดูหมอมา (แต่น้ำพุไม่ได้ไปด้วย) และทีนี้ หมอดูบอกว่าน้ำพุดวงดี โชคดี ดีๆๆ หมดทุกอย่างเลย แต่ที่ไม่ดีมีอยู่เรื่องเดียว
คืออย่าไปยุ่งกับพวกเกย์เพราะไอ้พวกนี้จะนำความยุ่งยากรำคาญใจมาให้ ให้อยู่ห่างๆ ไว้ เพราะถ้าไปอยู่ใกล้เดี๋ยวมันจะชอบ (โอ้ย แอบถูกใจนิดนึง ฮ่าๆ)
น้ำพุสะดุ้งเฮือก แต่แม่รู้อยู่แล้วเลยไม่ตกใจเท่าไหร่
แล้วเพื่อนแม่ที่ไปด้วยกัน พอได้ยินหมอดูว่าอย่างงั้น ก็กระซิบถามแม่น้ำพุว่า จริงเหรอ? (หมายถึงมีเกย์มาชอบจริงเหรอ?)
แม่น้ำพุเลยบอกว่า "จริง! ตอนมัธยมมีผู้ชายมาชอบมันเป็นสิบ" (มหาลัยไม่ถึงสิบ อิอิ)
ทีนี้น้ำพุก็ได้รู้เรื่องเก่าของตัวเองตอนที่เป็นแฟนเคนใหม่ๆ (แม่เล่าให้ฟัง แต่ตัวน้ำพุเองลืมไปแล้ว)
(แอบฮา) คือตอนนั้นน้ำพุคลั่งไคล้เคนมาก จนไปถามแม่ว่า
"ผช.กับผช. แต่งงานกันได้ไหมอ่ะ?" แม่ก็ด่าว่า
"แกจะบ้าเหรอออ!!!? บ้าอ่ะดิ แกจะบ้ารึง๊ายยย" เอิ๊กส์ๆ น้ำพุอึ้งเลย ว่าเคยพูดกับแม่เรื่องแบบนี้ด้วยเหรอ
แล้วก็จำได้ไปโดยปริยาย... 555
ปล. แต่เจ้าตัวก็บอกว่าแค่ถามเล่นๆ ถามเฉยๆ เองนะแม่...T T ไม่ได้จะแต่งงานกับเคนสักหน่อยหง่ะ
หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22 (อ่าน 731003 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก