หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22

[Na_RimKLonG]

ใครจะอะไรไม่รู้

แต่ที่รู้คือ  เชียร์ มี่นัท เป็นพอ   555+

[ordkrub]

นัทนี่ ได้ใจอะ

[อิสระ]

ดีใจช่วงนี้น้ำพุมาถี่
คบกับนัทเถื่อนดูท่าจะวุ่นวายนะเนี่ย
แต่ก็มีเปร์อเซ็นว่าพุจะแพ้ทางพี่นัทแหงๆ

[nana]

นิสัยเหมือนกันรึเปล่านี่ พี่นัทกับน้ำพุ

[u-only-one]

น้องน้ำพุ VS พี่นัท งานนี้มีเฮ 
แพัทางพี่นัทซะละมั้งเนี่ย เพราะคนอื่นมามีแต่ตามใจทั้งนั้น เดี๋ยวจะเบื่อง่ายเหมือนแม่ว่าไง 

ชอบน้ำพุ VS คุณแม่ ฮากว่า   

+1 ไปเลยค่ะ ตอนนี้ถูกใจแท้ 555+

[foyer]

/

กิ๊กพี่นัท!?

เข้าใจอารมณ์มั้ยคับ... ถึงผมจะแกล้งทำเป็นโง่ ไม่รู้เรื่อง แต่ผมรู้ว่าเค้าชอบผม กำลังจีบผมอยู่... แล้วกลับมาพูดกับผมหน้าตาเฉยว่าผู้หญิงสวยๆ คนเมื่อกี้เป็นกิ๊ก
ผมก็ช้อคดิคับ

“ไม่ต้องตกใจไป ถ้าไม่ชอบพี่ไปเลิกให้เดี๋ยวนี้เลยก็ได้”
“..........................” หง่ะ พี่นัทพูดเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ
“จะคบใครก็เรื่องของพี่ดิ ผมไม่เกี่ยว” รู้สึกเคืองยังไงก็ไม่รู้คับ ก็ผมไม่ชอบตกเป็นคอลเลคชั่นของใครนี่หว่า...
“นี่น้ำพุ... พี่อุตส่าห์ให้เป็นที่หนึ่งเลยนะ ยังไม่พอใจอีกเหรอ?” ที่หนึ่งบ้าอะไร ไม่เชื่อหรอก เมื่อกี้ก็เห็นทำหน้าดีใจซะ แถมผมยิ้มให้พี่เกด พี่นัทยังมายันหัวผมอีก
“พี่ยอมเสียเปรียบเลยนะเว้ย เอ็งให้พี่อยู่ตั้งที่สาม แต่พี่ให้เอ็งที่หนึ่งเลยนะ” โห่ ปลื้มตายย แค่อ้าปากพูดออกมาผมก็ไม่เชื่อและ
“อย่ามาปากดีเลยพี่... ผมคบคนอื่นแล้ว”
“อ้าว..... มีแฟนแล้วเหรอ?” หน้าเค้าไม่ได้มีความตกใจเล๊ยยย ที่ว่าที่หนึ่งก็โกหกดิ
“ก็.................ครับ” กับพี่ซียังไม่กล้าใช้คำว่าแฟนเลยตอบช้าไปหน่อย แต่ถ้าจะให้พี่นัทเลิกยุ่งก็ต้องบอกว่ามีแฟนแล้วใช่ป่ะล่ะคับ

“นึกนานแบบนี้ โกหกพี่อ่ะดิ” แหง่ะ.... ดันจับได้อีก
“ไม่ได้โกหก” สักหน่อยผมแน่ใจแล้ว พี่ซีจะเป็นยิ่งกว่าแฟนผมอีก ชิ
“โกหกไม่เนียน ก็อย่าพยายามเลย เค้าจับได้แล้วอายบ้างมั้ยเนี่ย?” พี่นัททำหน้าเบื่อ โห.... มันจะมากไปแล้ว
“บอกว่าไม่ได้โกหก พี่จะมาเอาชนะอะไรผมอ่ะ” เริ่มเคืองคนรู้ทันคับ พอเคืองมากๆ ผมจะพาล
“แล้วที่เถียงปาวๆ อยู่งี้ ไม่ใช่เอ็งอยากเอาชนะพี่เหรอวะ?”
“................................” ผมถึงกับสะดุดไปแป้บนึง อ๊ากก ไม่ยอมม

“เรื่องของผม! ไม่ต้องมายุ่งกับผมเลย ไปหากิ๊กพี่โน่น สวยจะตาย” ชิ บ้าป่าววะ ถ้าเป็นผมมีสวยขนาดนี้มาชอบนะ ไม่เลิกง่ายๆ ด้วยหรอก
“หึงรึไง?” เฮ้ย มั่วแล้ว
“หึงกับผีเด่ะ ตัวเองก็มีคนชอบอยู่แล้ว และจะมาอะไรกับผมอีก”   
“พี่ชอบเกดไม่เหมือนชอบเอ็งนะน้ำพุ” 
“โหพี่... ยังจะพูดแบบนี้อีก กิ๊กพี่ออกจะแจ่มขนาดนี้ พี่ไม่เอางั้นผมเอานะ” พูดไปงั้นล่ะคับ เผื่อเค้าจะนึกเสียดายพี่เกดขึ้นมาบ้าง
“เกินไปๆ..... ชอบเกดจริงดิ?” พี่นัทเลิกคิ้วถามแบบสงสัย
“ล้อเล่นน่ะพี่ ผมไม่แย่งกิ๊กคนอื่นหรอก” ชิ แอบหวงรึไงไอ้บ้า

พอผมพูดจบ พี่นัทถอนหายใจหนักๆ ทีนึงและเค้าก็ลุกขึ้นเดินไปโต๊ะพี่เกดเลยคับ...
หา.....อะไรวะ บอกให้ไปก็ไปเลยเหรอ กรูประชดเว้ยยเฮ้ยย นี่จะทิ้งกันไปง่ายๆ งี้อ่ะนะ ยังไม่ได้จ่ายค่าอาหารเลยกลับมาก๊อนนน
อึ้งคับอึ้ง... พี่นัทเดินไปคุยไรกับพี่เกดไม่รู้ จากนั้นเค้าสองคนก็เดินออกจากร้านไป......
ผมเหวอคับ ไม่นึกว่าเค้าจะไปจริงๆ


รีบหยิบกระเป๋าตังค์ขึ้นมาดูโดยพลัน กรูมีสามร้อย...  รู้งี้ไม่น่าสั่งน้ำตะไคร้แก้วละหกสิบมากินเลย ไม่งั้นก็พอมีเงินจ่ายและ ฮืออๆๆ ทำไงดีๆ ขอเค้าออกไปกดตังค์ที่ตู้เอทีเอ็มก่อนจะได้มั้ยวะเนี่ย

ผมนั่งสลด คอตก.... คิดหาทางออกให้ตัวเอง แต่สักพักผมก็เห็นพี่เกดเดินนำหน้าพี่นัทที่เดินตามแบบเนิบๆ เข้ามา จากนั้นพี่เกดก็คว้ากระเป๋าสะพายที่อยู่บนโต๊ะกินข้าวแล้วเดินจ้ำออกจากร้านไปทันที
หง่ะ....เกิดไรขึ้นวะ เมื่อกี้ไปทำอะไรกันมา ทำไมพี่เกดถึงทำท่างอนสะบัดซะขนาดนั้น
ส่วนพี่นัท (ตัวการ) ก็ดูนิ่งๆ เฉยๆ เหมือนพวกไม่รู้สึกรู้สาอะไร เค้าคุยกับเพื่อนพี่เกดที่ดูจะงงกับเหตุการณ์อีกแป้บนึงก็เดินกลับมานั่งที่โต๊ะเหมือนเดิม

“ไปทำอะไรมาเนี่ยพี่นัท?” ผมถามแบบระแวง ขอให้อย่าเป็นอย่างที่คิดเลยเห๊อะ
“ไปบอกเลิกมา”
“หา!!!?” กูว่าแล้ว 
“รำคาญเอ็งว่ะ พูดถึงคนอื่นอยู่ได้”
“ก็.......” อึ้งคับ ไม่นึกว่าเค้าจะกล้าทำแบบนี้ 
“ไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้... บ้าป่าวเนี่ยย” วุ่นวายกันไปใหญ่เลย...โห อะไรกัน
“เพราะเอ็งนั่นแหล่ะ” เพราะผม???
“เฮ้ย อย่ามาโบ้ยผมเด่ะ” 
“ตอนนี้พี่โสดแล้ว รับผิดชอบพี่ด้วยนะ” โกหก โสดบ้าอะไร มีเก็บไว้อีกเหอะ อย่าให้เซด ที่เค้าไม่เสียดายพี่เกดเพราะงี้แหล่ะคับ 

“เหยยยย บ้า ก็พี่ไปเลิกกับเค้าเอง ผมผิดตรงไหน”
“ฮะๆๆ อย่าคิดมากเลย พี่พูดเล่น” พี่นัทเห็นท่าทางผมเค้าก็หัวเราะซะงั้น ทั้งที่เพิ่งไปก่อเรื่องมาก็ยังไม่สำนึก โห่ คนอาไร
“พี่ว่าจะเลิกกับเกดนานแล้ว เค้าสวยก็จริง แต่ไม่น่ารักว่ะ” เหตุผลอะไรของพี่เนี่ย โคตรจะฟังไม่ขึ้น
“หมายถึงนิสัยน่ะ ไม่น่ารัก พี่ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่”
“..........................” จะเชื่อดีมั้ยคับ? เหตุผลน้อยมากๆ ดูไร้น้ำหนัก แบบนี้ศาลไม่ตัดสินคับ

“อิ่มยัง จะได้เวลาทำงานแล้ว เดี๋ยวเข้าเลท” เห็นท่าทางเค้าเป็นงี้ แต่พี่นัทนี่เป็นคนตรงต่อเวลาสุดตีนมากคับ
“อ่า...”
“..........................” พี่นัทเลิกคิ้ว เป็นเชิงถามว่าผม ‘อ่า’ อาไร
“อิ่มแล้วคับ”
ชิ...งงเว้ยยยย ตกลงเค้าคิดอะไรอยู่กันแน่ ปากบอกชอบผม แต่ดูเหมือนเค้าแค่อยากแกล้งผมมากกว่า... หง่ะ มันรู้สึกอย่างงั้นจริงๆ นะคับ ก็เห็นสีหน้าท่าทางเค้าแล้วมันคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้.....   
 
ผมกลับเข้าออฟฟิศไปอีกที คุณ ก. ก็กลับมาแล้วคับ เค้าก็เรียกไปคุยๆ ถามอะไรนิดหน่อย ก็เซ็นเอกสารให้ ส่วนพี่นัท พอมาส่งแล้วเค้าก็ไปทำงานต่อคับ ไม่ได้มายุ่งไรกับผมอีก (เพราะงี้ไงคับ ถึงคิดว่าเค้าไม่ได้ชอบผมจริง)
แหง่ะ... จะคิดไงก็ช่างเค้าเถอะคับ ตอนนี้ผมชอบพี่ซีคนเดียวว  
 
/

เสาร์อาทิตย์ก่อนเริ่มฝึกงาน ผมย้ายกลับมาอยู่หอเหมือนเดิม เพราะใกล้ออฟฟิศมากกว่า (กลัวตื่นสายไปทำงานไม่ทัน ฝึกงานไม่ผ่านนี่ซวยเลย)
และเมื่อวันจันทร์มาถึง....
ด้วยความที่ผมอะเลิร์ทกับการเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ ผมก็เลยไปถึงบริษัทก่อนเวลาตั้งสิบห้านาทีแหน่ะคับ.. ผมพยายามจะผูกสัมพันธ์กับพี่ๆ ที่บริษัท เพื่อเค้าจะได้เอ็นดูผมเยอะๆๆ (อิอิ จะได้ไม่โดนใช้งานหนัก) 

คนที่เป็นพี่เลี้ยง (คอยป้อนงาน) ผมชื่อพี่ภาคคับ เป็นคนเงียบๆ เงียบมาก เงียบโคตร... 
ส่วนคนที่คอยเอนเตอร์เทนชื่อพี่ก็อต คอยแนะนำเพื่อนร่วมงาน สถานที่ต่างๆ และจัดแจงหาที่นั่งให้ผม บรรยากาศภายในก็เหมือนออฟฟิศทั่วไปแหล่ะคับ มีโต๊ะ มีพาร์ทิชั่น กั้นเป็นสัดส่วนนั่งเรียงกันบ้าง นั่งเดี่ยว นั่งสองคนต่อหนึ่งคอกบ้าง อะไรประมาณนั้น ไม่ค่อยตายตัวเท่าไหร่   

เวลาเก้าโมงเช้า เป๊ะๆ (ซึ่งเป็นเวลาเข้างาน) ผมก็ได้ยินเสียงพี่นัทดังขึ้นมาและคับ (เสียงมาก่อนตัว)
เค้าเดินทักคนนั้นคนนี้ และมาหยุดยืนตรงที่นั่งผม... หง่ะ จะมาไม้ไหนอีก

“มาเร็วแฮะวันนี้” มาถึงก็ประชดกรูเลย เพราะผมนัดเค้าแล้วชอบไปสายง่ะ
“ผมมาเร็วมั่งไม่ได้ไง?” กวนตอบไปบ้างเด่ะ
“ใครจะไปว่าอะไรล่ะ” ชิ ว่าไปแล้วเหอะ
“ไม่ทำงานเหรอพี่ มัวแต่ยืนเก็กอยู่ได้”
“เออ กำลังจะทำ ก็นั่น...โต๊ะพี่”
พี่นัทชี้นิ้วไปที่.....โต๊ะตัวข้างๆ ผมคับ หง่ะ แม่งก็ว่าอยู่ว่าที่ใคร (ลืมถามพี่ก็อต เพราะเห็นเค้าดูรีบๆ อ่ะคับ)
ซวยจริงๆ เลยกรู จงใจให้ผมมานั่งตรงนี้ป่าววะเนี่ย   
   
ผมอึ้งไปแป้บนึง พี่นัทก็เดินไปนั่งโต๊ะเค้า และเปิดคอมทันที.... คือว่าออฟฟิศนี้เวลางานเค้าไม่ค่อยเดินเพ่นพ่านกันอะคับ ก็รับผิดชอบส่วนของใครของมัน นานๆ ทีถึงจะเข้าไปหาบอสคุยดีเทล หรือไม่ก็ประชุมย่อย หรือไม่ถ้างานไม่เคลียร์จริงๆ ถึงจะเดินเข้าไปถามซีเนียร์ (พี่นัทเป็นจูเนียร์อยู่)
แต่บรรยากาศโดยรวมก็ไม่เงียบนะคับ เพราะเค้าเปิดเพลงฟังกันตลอด
 
“ทำไมให้ผมมานั่งข้างพี่ง่ะ” ผมถามพี่นัท คืองานทำด้วยกันคับ แต่คนละแบบ ก็เลยงงๆ ว่ามันจะเวิร์คมั้ยวะเนี่ย ที่สำคัญ... ไอ้ที่นั่งตรงนี้มันเป็นคอกของผมกับเค้าแค่สองคนอยู่มุมอับอ่ะคับ
เหยย รู้สึกอันตรายไงไม่รู้
“นั่งข้างพี่แล้วมันจะเป็นอะไร กลัวอดใจไม่ไหวเหรอ?” พูดงี้อีกและ
“ก็พี่ทำงานคนละอย่างกับผมอ่ะ น่าจะให้นั่งกับพี่เลี้ยงผมเด่ะ” จะได้ช่วยสอนงานผมไงคับ
“พี่ภาคเค้าชอบทำงานเงียบๆ ..ถ้ามีเด็กน้อยไปนั่งด้วยเดี๋ยวมันจะเกะกะเค้าเปล่าๆ” พี่นัทตอบกวนตีน
เสร็จแล้วอยู่ๆ เค้าก็เลื่อนเก้าอี้มาใกล้ผมแบบไม่ทันให้ตั้งตัว
“ทำไรอยู่?” หง่ะ เลื่อนมาดูมอนิเตอร์ผมคับ... แถมยกแขนมาพาดตรงพนักเก้าอี้ผมอีก
“พี่ภาคให้ทำ xxx” ผมเรียกร้องหางานเองอ่ะคับ นั่งเฉยๆ ก็เบื่อตายดิ   
“อืม... ทำได้ป่ะ?”
“ได้ดิ” พูดจบพี่นัทก็หันมามองหน้าผมนิ่งๆ เหมือนสงสัยอะไรสักอย่าง

“ที่บอกไป ไม่ได้ทำเหรอวะ?” หือออ บอกอะไรง่ะ
“มันเหม็นไม่เข้าใจเหรอ?” เค้าเอานิ้วมาเขี่ยๆ ตรงต้นคอผมคับ แหง่ะ ผมรีบเอียงคอหลบอัตโนมัติ ที่แท้เค้าพูดถึงน้ำหอมอ่ะคับ... เป็นไรมากมั้ยเนี่ย
“เหม็นก็อย่ามาใกล้ดิพี่” ชิ่วๆ
“อย่าให้พูดหลายรอบ... ซื้อให้ใช้ ไม่ใช่ให้เอาขึ้นหิ้งบูชา”
“มันเรื่องของผมป่ะเนี่ยยย” ชักจะเริ่มโมโหแล้วคับ ก็ผมไม่ใช้ จะมาบังคับอะไร............หง่ะ..............เฮ้ยยยย 

ฟอดดด~~~
 
เสียงสูดจมูกข้างแก้มผมมาพร้อมแรงกดแบบจังๆ เลยคับ  พี่นัทถอยหน้าออกไปหลังจากมาด้วยความเร็วแสง 

“กลายเป็นเรื่องของพี่แล้วว่ะ” 

อ๊ากกก ไอ้บ้า.... หน้าด้าน..... ผมถึงกับพูดอะไรไม่ออกด้วยความอึ้ง
“พี่ชอบคนตัวหอมๆ ว่ะ แต่ถ้าตัวไม่หอม แก้มหอมแทนก็โอเคนะ” หา......หมายความว่าไง หมายความว่าถ้าผมไม่ใช้น้ำหอมพี่ให้ตัวหอมๆ และพี่จะหอมแก้มผมงั้นเหรอ? โหยยย ไม่เอ๊า 
“พี่นัท ไม่มีไรทำแล้วเหรอ สนุกมากมั้ยเนี่ย?”
“อืม หนุกดี” ยิ้มครับ
“.........................” ไอ้ตี๋กรุณาไปไกลๆ ตีนโดยด่วน ไม่งั้นมีเรื่อง
“ไม่ชอบเหรอวะ?” ยังมีหน้ามาถาม
“ไม่ชอบ!” อ๊ากกก กวนตีน
“งั้นทีหลังเปลี่ยนเป็นตรงนี้มั้ย?” เค้าเอานิ้วชี้มาจิ้มๆ ตรงริมฝีปากผมคับ ด้วยความโมโห ผมเลยงับนิ้วเค้าไปแรงๆ ทีนึง
“โอ้ย!” พี่นัทรีบดึงมือออกทันที ฮ่าๆๆ เห็นเค้าเจ็บละสะจายย
“กัดไมวะ!?” พี่นัทพูดแบบโกรธๆ ผมเห็นท่าไม่ดีเลยรีบชิ่งไปเข้าห้องน้ำคับ แหะๆ ขอหนีไปตั้งหลักก่อน กลัวโดนเอาคืน....
 
เข้าห้องน้ำก็ไม่ได้เข้าไปทำไรหรอกคับ ไปส่องกระจก...  โอ๊ะ ไร้สาระจริงผม เสือรอขย้ำอยู่ข้างนอกยังใจเย็น
 
หง่ะ... ที่จริงก็ไม่ได้เย็นอะไรมาก ก็หวาดๆ พี่นัทอยู่เหมือนกัน เพราะเค้าชอบจู่โจมแบบสายฟ้าแล่บอ่ะคับ ไม่ได้มาแบบน่ากลัว แต่มาแบบกวนตีนผมง่ะ ไงๆ ผมก็ไม่ปลื้มอยู่ดี
ให้พี่ก็อตย้ายที่นั่งให้ใหม่จะได้มั้ยหว่า...? (ชักจะป๊อดๆ)

ผมค่อยๆ แง้มประตูห้องน้ำออกไป... ฟู่ โล่งอก ไม่เจอใครรออยู่
พอเดินกลับที่เดิมก็เห็นพี่นัทเริ่มทำงานเค้าละคับ หง่ะ...เค้าไม่ได้หาเรื่องหรือหาทางแก้แค้นผมต่อแฮะ
ทีนี้ผมก็นั่งทำงานต่อคับ นั่งเงียบๆ ของผมไป สักพักใหญ่ๆ พี่นัทก็เรียกผม ผมถึงกะสะดุ้งเลยง่ะ
“ไปชงกาแฟให้แก้วซิ” พี่นัทบอก

...เอ่อ... คือว่า จะบอกความจริงอะไรบางอย่างให้ฟังคับ
ผม...........ชงกาแฟม่ายเป็น...........อ๊ากกก  ก็บอกแล้วว่าผมทำไรไม่ค่อยจะเป็นเลยสักอย่าง

“ไปเร็วๆ ดิ” แหง่ะ เจอเร่งอีก
“ชงไม่เป็น” ผมตอบเสียงติดกวนตีนหน่อยๆ พี่นัทเลยหันควับมามองตาดุ
“ไม่เป็นก็หัดทำซะ น้ำตาลก้อนเดียวพอ” ทำเองเด่ะวะ
“ก็บอกว่าทำไม่เป็น....กินไม่ได้อย่ามาว่านะ”
“เฮ้ย แค่ชงกาแฟยังทำไม่ได้เลยเหรอ แล้วนี่เวลาขี้ยังให้แม่เช็ดก้นให้อยู่ป่าววะเนี่ย” โห.... แรงง่ะ     
เหมือนเจอดูถูก ผมเลยเดินเข้าเพนทรี่ไปหาอุปกรณ์คับ ง่ะ อะไรก็ไม่รู้สักอย่าง และจะให้ชงไงวะ ผมเคืองพี่นัทโคตรๆ แต่ต้องลบคำสบประมาท ก็เลยชงกาแฟแบบดำน้ำไปคับ เพราะหาแบบทรีอินวันไม่เจอง่ะ โอ้ยยย ช่างแม่งเหอะ ก็คนมันไม่เคยชง ปกติกินของคนอื่นหรือไม่ก็ให้คนอื่นทำให้อ่ะคับ อีกอย่างผมก็ไม่กินกาแฟด้วย 

ชงเสร็จเอามาประเคนให้พี่นัทที่โต๊ะคับ แม่งเบื่อจริง คนอื่นเค้าไม่เห็นมาสั่งอะไรผมแบบนี้เลย
พี่นัทมองหน้าผมนิดนึง จากนั้นเค้าก็หยิบแก้วไปดูและดม.......แล้ววางทันที
“...ทำไมไม่ใส่คอฟฟี่เมท?” พี่นัทถามเสียงค่อนข้างโหด ไรวะ แค่กาแฟ
“ใครจะไปรู้ ก็บอกแล้วทำไม่เป็น” คือจริงๆ แล้วไม่ได้จะแกล้งเค้านะคับ แต่ผมลืมใส่
“ไปชงใหม่” พี่นัทสั่งอีก แต่ผมนิ่ง
“ไม่อยากผ่านงานใช่มั้ยน้ำพุ?” โห.... เล่นงี้เลยเหรอวะ
“พี่เกี่ยวไรด้วย คนตรวจงานผมพี่ภาคต่างหาก”
“อยากลองดี ก็เอา”   
“..................................”

หง่ะ เจอขู่คับ กรูเพิ่งมาทำงานวันแรกเองนะเว้ยยยยย 
ผมไม่แน่ใจว่าพี่นัททำอะไรได้แค่ไหนด้วย เลยไม่กล้าเสี่ยง ทั้งที่โคตร.....จะโกรธเค้าเลย ให้ตายเหอะ
สรุปผมโดนให้ไปชงกาแฟใหม่ตั้งสี่รอบแหน่ะครับ
สี่รอบอ่ะ!!! ฮือออ โมโหมาก แทบจะยกมอนิเตอร์ทุ่มหัวพี่นัทแตก ทำงานก็ไม่มีสมาธิ มัวแต่โมโหอยู่ แม่งเอ๊ยยย คิดผิดจริงด้วยที่มาทำงานที่นี่
พี่ๆ คนอื่นเค้าก็ดีกับผมอยู่หรอกคับ แต่พี่นัท...........อ๊ากกก ไอ้บ้า
แกล้งผมก็เคืองเค้าแทบจะบ้าแล้วคับ แต่พี่นัทไม่ได้ทำแค่นั้นเนี่ยดิ!!!     


H
thank you กอดทุกท่านกลับเช่นกัน 
ปล. พี่นัทมาแรงแฮะช่วงนี้

[roseen]

 

[indy❣zaka]

อะหุ อะหุ น้ำพุโดนแกล้งงงงงง

[sin]

เอ๊ะ ไม่ได้แกล้งเฉยๆ ยังเหลืออะไรอีกน้อ
หุหุหุ น้ำพุเป็นแบบนี้น่ารักดี บ้าๆบอๆบวมๆ ฮ่าๆ
ทำไรไม่ถูกเลยสิ แพ้ทางพี่นัทเต็มๆ
อย่างนี้สงสัย ไม่รอดชัวร์
คิดถึงเคนจังเลย T.T

[getto]

 
แอบปลื้มพี่นัท

[ณ ที่เดิม™]

แอบฮาน้ำพุโดนแกล้ง 

[BeeRY]

ตอนฝึกงานนี่สุดๆอะ ถ้าโดนแกล้งนี่คงร้องไห้ไปเลย
แต่พี่นัทเค้าแกล้งเพราะรักอ๊ะป่าว

[nunamicky]

หึ หึ
งานนี้สนุกแน่
น้ำพุโดนพี่นัทปั่นหัวหมุนติ้วๆ
แต่สุดท้ายก็หลงพี่เค้าหัวปักหัวปำ

[nana]

จะรอดไหมนี่น้ำพุ งานนี้ อิอิ

[Nichdia]

เอาพี่ซีมาเรียกเรตติ้งคืนมั่งงับ อิอิ

[bluebird]

มาอ่านต่ออีกหลายตอน >.< ดีใจที่พี่นัทเถื่อนมามีบทบาทมาก 55+ น่าร๊ากกกก
แอบคิดว่าไลฟ์สไตล์ของน้ำพุกับพี่นัทนี่เข้ากันกว่ากับพี่ซีนะ
แต่ตอนคุยกับคุณแม่นี่น่ารักจัง 55555+
รออ่านตอนต่อไปจ้า อยากเห็นน้ำพุมีความสุขกับความรักบ้าง
เท่าที่อ่านมาคือถ้าไม่เครียดกับมันก็จะอึดอัดกับมันหรืออะไรซักแง่
ไม่ค่อยได้อยู่กับมันแบบสบายใจซักเท่าไหร่

[u-only-one]

อืม...พี่นัทไม่ตามใจสักนิด แถมยังบังคับให้ทำให้ได้อีก

ฮ่าๆๆๆ น้ำพุวันแรกโดนขนาดนี้ แล้วอีกสองเดือนกว่าๆคงสนุกน่าดู

มันต้องแบบนี้ถึงจะสมน้ำสมเนื้อ 5555+

[w1234]

น้ำพุคงจะเจอของจิงแล้วอะ

[โจ๊กกุ้ง]

พี่นัททททททททท  ชอบๆ แต่ถ้าเราเป็นน้ำพุเราคงคิดว่าไม่มีทางจะชอบคนแบบนี้แน่ๆ ฮ่าๆ

[ordkrub]

ดูไปดูมาสงสัยพุจะเสร็จนัทแฮะ ดูมันดักทางกันยังไงไม่รู้

[yayu]

กว่าจะฝึกงานเสร็จ น้ำพุก็คงชงกาแฟคล่องล่ะ เพราะพี่นัทคงให้ชงทุกวัน อิอิ

[foyer]

/

หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป... ช่างเป็นการฝึกงานที่ทรมานมากคับ

........แม่จ๋า พุโดนกลั่นแกล้ง~!

คือทุกวัน ผมต้องชงกาแฟให้พี่นัทในเวลาสิบโมง บ่ายสอง และสี่โมงเย็น (เลิกงานหกโมง) ...จะ้กินให้มันตายไปเลยมั้ย กาแฟง่ะ 
ตอนกลางวัน ผมก็ต้องไปกินข้าวกับเค้า แต่บางวันก็มีคนอื่นไปด้วยนะคับ
ตอนเย็น เค้าก็ไปส่งอีก (ทางผ่าน) ถ้าไม่ใช่ทางผ่านไม่ส่งหรอก พี่นัทบอก
เรียกว่า...ไปไหนก็แทบจะตัวติดกันเลยคับ และผมก็โดนเค้ากวนตีนใส่ตลอดเวลา กวนตีนเฉยๆ ผมยังพอตอบโต้ได้บ้าง (นิดนึง T T)
แต่พี่นัทมาเนียนหอมแก้มเพราะผมไม่ใช้น้ำหอมเค้านี่... ไม่ไหวนะคับ เหตุผลส้นตีนมาก
ผมตัดรำคาญก็เลยทำตามใจเค้า วันต่อมาพี่นัทรู้ก็มาขยี้หัวผมใหญ่เลยคับ บอกว่า

“ดีมาก!”

เออออ ดีของเอ็งคนเดียวล่ะสิ ไอ้บ้า แต่พอผมใช้กลิ่นเดียวกับเค้า เค้าก็เลิกมาลวนลามผมเลยนะคับ มันน่าแปลกใจจัง แหง่ะ ไม่ได้อยากให้เค้าทำนะ แค่สงสัยเฉยๆ

/

มีอยู่วันหนึ่ง...พี่ซีโทรชวนออกไปกินข้าวเที่ยงด้วยกัน ทั้งที่บริษัทของเราก็อยู่คนละทวีปกันเลย แต่พี่เค้าก็จะมา (อ๊ากก ผมก็อยากไปกับพี่คับ) แม่งหมั่นไส้พี่นัทจะแย่ละ หลอกด่าผมประจำ 
วันนี้เดี๋ยวควงพี่ซีเย้ยซะเลย จะได้หายกวนตีนสักที
“พี่นัท วันนี้ผมไม่ไปกินข้าวกับพี่นะ” หลังวางสายจากพี่ซี ผมก็บอกเค้าทันทีคับ พี่นัทหันมาพยักหน้าให้
“อืม ว่าจะบอกเอ็งอยู่เหมือนกัน”
“หือ?” งง
“ก็วันนี้พี่ไม่ว่างพาไปพอดี ตอนเย็นด้วย กลับเองละกันนะ”
“..............................” ชิ้งงง... ผิดแผน และผมก็รู้ซึ้งในอีกสองชั่วโมงถัดมาคับ ว่าทำไมพี่นัทถึงไม่ว่าง

......................ไอ้ตี๋..........สตอเบอร์รี่......................!!! 

คือ...มีผญ. มาหาพี่นัทคับ ผมได้ยินพี่ที่อยู่หน้าเค้าท์เตอร์เม้าท์กันตอนผมรอพี่ซี (พี่นัทออกไปก่อนผม) ดีเทลจำไม่ได้คับ แต่ประมวลผลออกมาแล้ว ผญ. คนนั้นเป็นกิ๊กพี่นัท (ไม่ใช่พี่เกด) และอยู่ออฟฟิศไม่ไกลกันด้วย

.........เข้าใจอารมณ์หงุดหงิดรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ของผมมั้ยอ่ะคับ........?
ก็วันก่อนยังบอกผมอยู่เลยว่าตัวเองโสด โห... มันไม่น่าให้อภัย ไอ้ที่บอกว่าชอบผมนี่คงแค่เรื่องโกหก เค้าคงอยากแกล้งผมเล่นๆ แหงเลย ก็ผมอยู่ด้วยไม่เห็นพี่นัทจะมีทีท่าว่าชอบผมอย่างปากว่าเลยง่ะ
คือ...ก็ไม่ได้อยากให้เค้าชอบหรอกนะคับ แต่โดนปั่นหัวทุกวันงี้มันน่าเจ็บใจนี่หว่า...

/

“งานเยอะเหรอ วันนี้ไม่ยิ้มเลย?” พี่ซีถามตอนที่ผมและเค้ามาถึงร้านอาหารกันแล้ว (แถวๆ ออฟฟิศผมละคับ ไม่อยากไปไกลมาก) คือผมเซ็งพี่นัทอ่ะคับ อยากหาทางเอาคืนที่เค้ามาหลอกผม
“พี่ซี เป็นแฟนกันเลยก็ได้” อยู่ๆ ผมก็พูดงั้นคับ (เพราะอยากสลัดพี่นัทไปให้พ้นแท้ๆ เลยเชียว)
พี่ซีทำหน้างงๆ แต่ซักพักเค้าก็ยิ้มออกมา
“ครับ แต่พี่รอได้นะ”
"อยากรอจริงดิ?"
"ป่าวครับ อยากเป็นแฟนกันเร็วๆ ต่างหาก" พี่ซีพูดและเค้าก็ยิ้มหน้าแดงเอง 
“อย่าลืมนะ วันศุกร์ที่ xx ต้องไปดูคอนเสิร์ตกับพุด้วย” แหะๆ เค้าเขิน เดี๋ยวผมเขินตาม ขอเปลี่ยนเรื่องดีกว่า
"ไปอยู่แล้ว พี่ซื้อบัตรให้แล้วนะ อยู่ที่ออฟฟิศ” หง่ะ..ซึ้ง
“ขอบคุณครับ” ไม่มีใครจะดีกับผมเท่าพี่ซีอีกแล้ว
“พี่ซีเย็นนี้มารับพุหน่อยดิครับ ไปกินข้าวด้วยกันนะ” คือปกติก็บอกพี่เค้าละคับว่าผมติดรถพี่ที่ออฟฟิศกลับ แต่ว่าไม่ได้บอกหรอกว่าเป็นพี่นัท เพราะผมว่ามันก็แค่ทางผ่านหง่ะ บรรยากาศตอนกลับก็ไม่มีอะไรน่ากลัว คุยกันปกติ

“พี่เลิกงานทุ่มนึงนะ รอไหวเหรอ?” พี่ซีพูดเหมือนลำบากใจ ผมเลยชักจะนอยด์ๆ
“พี่ซีไม่อยากไปกับพุเหรอ?” ไม่ไปนี่เศร้าเลยนะ
“อยากไปสิครับ แต่กว่าจะถึงก็คงเกือบสองทุ่ม พี่กลัวเราจะหิวซะก่อน” ผมกินมื้อเย็นเร็วง่ะ เลิกงานก็กินเลย
“ไม่เป็นไร รอได้”
“งั้นถ้าหิวน้ำพุหาอะไรกินไรรองท้องไปก่อนนะ แล้วพี่จะรีบไปรับ..” อ๊ากก มาขอกอดทีเด่ะพี่  น่ารักที่สุดในโลก ชอบจริงนะเนี่ย ผมเก็บอาการแทบไม่อยู่มันร้อนหน้าไปหมด 

พอกินข้าวเสร็จ เข้ามานั่งรถได้ผมก็คว้าคอพี่ซีมาจูบเลย เหมือนความรู้สึกมันทะลักออกมาจนเก็บไว้ไม่ไหวง่ะ ประมาณนั้นเลย
ผมจูบเค้า เค้าก็ตอบสนองผม นัวเนียกันอยู่พักนึง พี่ซีก็ชะงักไป
“เปลี่ยนน้ำหอมใหม่เหรอครับ?”
“..........................” แหง่ะ เจอถามงี้ถึงกับสะอึก
“หอมดีนะ” พี่ซีพูดพลางเอียงหน้าไล้จมูกกับต้นคอผมเบาๆ
“ไม่เห็นจะหอมเลย” นึกถึงหน้าคนให้แล้วหมั่นไส้ เลยหลุดปากพูดออกไปแบบนั้น
“ก็หอมอยู่นี่ไงครับ” หง่ะ.... เขิน.........ว่ะ
ยิ่งเห็นหน้าพี่ซียิ่งเขิน ผมรีบดันตัวเองออกมานั่งที่เบาะตรงๆ แล้วหันหน้าออกนอกกระจกเก็บอาการอาย (....กลัวเสียฟอร์มง่ะ) พี่ซีก็ไม่ได้ว่าไรต่อคับ เค้าก็ขับรถมาส่งที่ออฟฟิศ ก่อนกลับก็จูบที่ขมับผมไปทีนึง
เหยยย ไม่ไหวแล้ว...... อายโคตรๆ จะหวานไปไหนเนี่ย 

คือว่าผมไม่ใช่คนที่เคลิ้มกับคำหวานหรือการแสดงออกทางกายอะไรแบบนี้ง่ายๆ หรอกคับ เพราะมันเคยชินไปแล้ว แต่กับพี่ซีผมเขินง่ะ เขินมาก เพราะอะไรก็ไม่รู้....

“ไปกินอะไรเผ็ดๆ มาเหรอ ปากแดงแจ๋เลยน้ำพุ” หง่ะ...พอเข้าออฟฟิศมาเจอพี่ก็อตเค้าก็ทักอย่างงี้คับ... ผมอึ้ง อายยิ่งกว่าเก่า จนแทบจะมุดพรมเดิน
“แหะๆ ครับ...” ไม่รู้จะตอบไงอ่า
ผมรีบเผ่นกลับโต๊ะเอาหน้ากากไอพอดส่องปากตัวเอง..... แหง่ะ แดงจริงด้วย สงสัยเมื่อกี้จะดุเดือดเกินไปหน่อย ทั้งที่รู้สึกว่าพี่ซีเค้าทำนุ่มมากเลยย.....

/

พอตอนบ่ายเป๊ะๆ พี่นัทก็เข้ามาทำงานต่อคับ คือผมยังอารมณ์ดีค้างอยู่ ก็เลยลืมเรื่องที่โมโหเค้าไปหมดเลย แหะๆ
"อะ กินเค้กมั้ยเด็กน้อย" พี่นัทยื่นถุงกระดาษให้ ผมรับมาส่องดู เค้กจากโรงแรม xxx (ลืมชื่อ)
"ขอบคุณคร้าบ" อิอิ ของแพง เรื่องไรจะไม่กิน
"ให้หมดเลยป่ะพี่?" มีอยู่สองกล่อง... แต่งซะสวยเลย แอบไม่กล้ากินนิดนึง
"เออ กินเข้าไปเถอะ จะได้ปากหวานๆ มั่ง" แหง่ะ และยุ่งรายกับปากกรู
"ซื้อแถวไหนมาอ่ะ?" คือ...เผื่อผมจะแวะไปเซิร์ฟๆ บ้าง
"เอ็มโพเรี่่ยม" โคตรไกล มาทันได้ไงวะ ผมก็นึกว่าเค้ากินระแวกนี้
"โห... นี่พี่ไปกินข้าวไกลถึงโน่นเลยเหรอ?" ผมถาม
"ไม่ใช่ว่ะ... กิ๊กซื้อมาฝาก"
"................................" แหง่ะ ไอ้บ้า นึกว่าตั้งใจซื้อมาให้ผม เสือกเอาของที่ตัวเองไม่อยากได้มาให้ต่ออีกทีซะงั้น     
   
แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรมากคับ เค้าให้ของก็เอาอ่ะ ไม่ปฏิเสธ...หุหุ
จากนั้นก็ต่างคนต่างทำงานคับ มีคุยถามกันนิดหน่อย เพราะจริงๆ แล้ว งานที่ผมทำอยู่ พี่นัทเค้าก็รู้เรื่องทำเป็นอ่ะคับ
พอตกเย็น...เลิกงาน พี่นัทก็รีบออกจากออฟฟิศไปเลย สงสัยจะรีบไปรับกิ๊ก ชิ... ก็ช่างเค้าเหอะคับ ผมก็นั่งทำงานต่อรอพี่ซี (เลิกงานแล้ว แต่ยังมีพี่บางคนทำโอทีต่อ)
ออฟฟิศผมเนี่ย.... เวลาโต๊ะไหนจะกลับเค้าก็จะปิดไฟเพื่อความประหยัด ทีนี้เวลามองเพดานก็จะรู้อ่ะคับ ว่ามีใครยังนั่งอยู่บ้าง (ไม่รู้ที่อื่นเป็นแบบนี้รึเปล่า)

หง่ะ........หิวโว้ยย รอจนทุ่มครึ่งละยังไม่มาเลย แต่พี่ซีก็โทรมาบอกแล้วคับว่าตอนนี้เค้าอยู่ไหน รถมันติดง่ะ ก็อีกสักพักใหญ่ๆ เลยไปหาอะไรกินข้างล่างรอดีกว่า

“เฮ้ย เด็กน้อย เปลี่ยนอาชีพแล้วเหรอวะ?” แหง่ะ นั่งกดไอพอดฟังเพลงรออยู่หน้าบริษัท เจอคนกวนตีนทักอีกและ เหยยย ทำไมยังอยู่แถวนี้อีกวะเนี่ยไอ้พี่บ้า
“ตรงนี้มีไอ้ด่างมันเฝ้าให้แล้ว ไม่ต้องทำหน้าที่แทนหรอก” อย่าบอกนะว่า... หมายถึง ผมทำหน้าที่แทนหมา? เชี้ยยย เปรียบเทียบกรูกับหมาอีก
“..............................” ผมไม่สน ไม่คุยด้วยคับ พี่นัทก็ไปจอดรถข้างๆ และลงเดินมาหา แหง่ะ...

“ขออยู่สงบๆ บ้างไม่ได้รึไงพี่?” กวนตีนได้ตลอดเวลาเว้ย ยกเว้นตอนทำงานคับ เค้าจะเครียดๆ นิดนึง
“พูดเหมือนพี่เป็นผู้ก่อการร้ายซะงั้น”
“พี่กลับเข้าออฟฟิศอีกทำไมอ่ะ?” นึกว่าจะกลับไปมีความสุขกับกิ๊กนานแล้วนะเนี่ย
“กลัวเอ็งเหงาไง เลยมานั่งเป็นเพื่อน” โกหก
“เออ แวะมาเอางานว่ะ ลืมทิ้งไว้” กูว่าแล้วเชียว....
“แล้วทำไมเอ็งมานั่งเฝ้ายามอยู่ตรงนี้กับไอ้ด่างวะ?” พี่นัทถาม คือที่จริงตรงนี้เป็นที่ประจำของไอ้ด่างง่ะ มันมานั่งๆ นอนๆ อยู่ทุกวัน ผมเลยเจอพี่นัทล้อเลียน

“รอแฟนเด่ะ” พูดได้เต็มปากและทีนี้...
“อ่อ.....รักกันดีเนอะ ปล่อยให้นั่งหงอยคนเดียว น่าสงสาร...” โอ้ยย ไม่ชอบให้ใครมาสงสารเว้ยย
“จะไปเอางานก็ไปดิพี่” รีบไปเลยก่อนที่กรูจะมีน้ำโห.... พี่ซีมัวทำไรอยู่เนี่ยยย รอนานแล้วนะเฟ้ยย
“เดี๋ยว ขอรอดูหน้าแฟนเอ็งก่อน”
“รอดูไม?”
“เอ็งจะได้เห็นชัดๆ ไงว่าพี่หล่อกว่าเยอะ” โห พูดไปได้... มันน่ากระทืบมั้ยเนี่ย     

“หล่อไม่หล่อ ไม่เกี่ยวอ่ะ แค่ผมชอบเค้าก็พอและ” เรื่องความหล่ออย่าเอามาวัดกันเลยคับ เพราะพี่ซีของผมเพอร์เฟคสุดละ ส่วนพี่นัทอ่ะกวนตีนสุด ตั้งแต่เคยเกิดมา ก็เค้าเนี่ยแหล่ะที่หนึ่ง... 
“อ่อ ก็พอรู้อยู่ว่าเอ็งชอบพี่” แหง่ะ 'เค้า' ที่ว่าไม่ได้หมายถึงพี่โว้ยยย ไอ้บ้า
"ผมหมายถึงแฟนผมครับ ชื่อซี....CCCCCCC.....................ซี.................!!!" ผมลากเสียงคำว่าซียาวๆๆๆ
"อ้าว...เอ็งเคยบอกว่าชอบพี่ไม่ใช่เหรอวะ?"   
“คิดเอาเองป่าวพี่ ผมไม่ได้ชอบ”
“อ้าว... เคยพูดอะไรไว้ ลืมแล้วเหรอ?”
“ลืมแล้ว” ที่จริงยังไม่ลืม... ที่สนามบอลไงคับ ผมบอกว่าชอบพี่นัท (ก็แค่หน้า) แต่เพราะเค้าบังคับให้ผมพูดหรอก อีกอย่างตอนนั้นแค่อยากเล่นด้วยเฉยๆ แต่ตอนนี้ไม่แล้ว
“เอ็งลืมไม่ลงหรอก” พูดจบอยู่ๆ พี่นัทก็คว้ามือผมไปวางแปะที่หน้าท้องแข็งๆ ของเค้าคับ
“คืนนั้นด้วย... จำได้แล้วใช่ไหม?”

“..............................”

/

มันก็จริงคับ ที่ผมจำได้ แต่ไม่ปะติดปะต่ออ่ะ จำได้บางฉาก...บางตอน
แบบสั้นบ้างยาวบ้าง.... คือ........นึกแล้วก็แทบไม่อยากเชื่อตัวเองสักเท่าไหร่คับ
ผมรู้ว่า ผมกับเค้านั่งจูบกันบนเตียงในสภาพที่เสื้อผ้ายังใส่อยู่ ผมกอดคอพี่นัทแน่นแล้วก็กดปากลงกับปากเค้า แลกลิ้นกันจนปากเปื้อนน้ำลายเต็มไปหมด   
ผมรู้ว่า....ผมกับเค้านอนกอดกันแน่นโดยที่เสื้อผ้ามันหายไปไหนแล้วไม่รู้ และส่วนล่างของพี่นัทก็ใส่เข้ามาในตัวผม จนผมโยกตามการเคลื่อนไหวของเค้าอย่างรุนแรง….

........หง่ะ......... ที่จริงมันไม่น่าจะเกิดขี้นได้เลย แต่มันก็เป็นไปแล้วโดยที่ผมไม่รู้ตัว......

“น้ำพุ!” เสียงพี่ซีตะโกนเรียกคับ ผมเงยหน้ามอง เห็นเค้าจอดรถรออยู่ริมฟุตบาท และกำลังเดินตรงเข้ามาหา...
“..........................” พี่ซีชะงักมองพี่นัทหน่อยนึง และหันมาขมวดคิ้วให้ผม
หง่ะ.....ซีดสิคับ ผมลืมนึกไปว่าไม่สมควรให้พี่นัทมานั่งอยู่ตรงนี้นานๆ เพราะผมยังไม่ได้บอกพี่ซีเลยง่ะว่าผมมาทำงานออฟฟิศเดียวกับพี่นัท
คือ....ผมไม่เคยบอกพี่ซีคับ ว่าคนที่เค้าเห็นหอมแก้มผมวันนั้นเป็นใคร ชื่ออะไร พี่ซีก็ไม่ได้ถามด้วย ผมเองก็ไม่ค่อยอยากพูดถึง ก็เลย..........

สภาวะสุญญากาศเกิดขึ้นชั่วขณะหนึ่งคับ ก่อนที่พี่ซีจะปรับสีหน้าใหม่

“ขอโทษนะ มาช้า... รถมันติดเป็นชั่วโมงเลย” พี่ซีพูดโดยเลิกสนใจคนที่นั่งข้างๆ ผมอย่างสิ้นเชิง
“อ่ออ ครับ ไม่เป็นไร” แอบรู้สึกผิดที่ไม่ได้บอกพี่ซีคับ ไม่รู้จะบอกไง เพราะก่อนเกิดเรื่องนี่ผมเลือกบริษัทนี้ไว้นานเป็นชาติแล้ว 
ผมนี่โคตรระแวงพี่นัท กลัวเค้าทำอะไรเหนือความคาดหมายอีก ก็เลยรีบลุกขึ้นยืนก่อนคับ
“หิวรึยัง?” พี่ซีถาม
“หิวแล้ว”
“งั้น.............”

“สวัสดีครับ ผมชื่อนัทครับ”


H
พี่นัทจะก่อเรื่องอีกแล้ววว (หรือน้ำพุคือต้นเหตุหว่า?)   
ปล. คิดถึงเคนเหมือนกัน แต่อีกนานกว่าจะมีบท
ปล. สอง ทำไมไม่ค่อยมีคนเชียร์ซีหว่า? พี่เค้าออกจะเจ้นท์   

[yoyo]

วู๊วววววววววววววววววววววววว

อิพี่นัท  แร๊งงงงงง

รอดูฉากปะทะ  55+
มีเคนด้วยนี่แจ่มเลย

[yun]

ใครได้เป็นแฟนพี่ซีคงโชคดีมากเลยเนอะ
แต่คุณพี่นัทเนี่ยะ หยิกแกมหยอก ที่เล่นที่จริง ตลอดดดด สงสัยเทคนิคจีบกิ๊กของแก

[roseen]

พี่นัทอ่ะนิสัยหมา....หมาหยอกไก่

[BeeRY]

เค้าก็ชอบเจ้นท์แบบพี่ซี แล้วก็เพอเฟ็กต์อย่างที่น้ำพุบอกด้วย
แต่พี่นัทมันกวนได้โล่ห์ไง อยู่กับคนแบบนี้คงสนุกดี แต่มิได้เชียร์นะเออ
แต่ยังนึกอยู่ว่าเคนยังจะกลับมาอีกเหรอเนี่ย ตัดไม่ได้ขายไม่ขาดกันกันจริงๆ
+1 ขอบคุณค่า มาทุกวันเลย เย่ๆๆๆๆ

[zeazaiz]

จะลงเอยกันยังไงน้ออ
เป็นกำลังใจค่า

[อิสระ]

ตกลงจะเอาให้ได้ใช่มั้ยคุณพี่นัด
สงสัยเจอศึกหนักทั้งน้ำพุทั้งพี่ซี
ควรเอาใจช่วยใครดีเนี่ย
จะผิดมั้ยถ้าจะเชีร์ยทั้งสามคน

[ณ ที่เดิม™]

ตกลงพี่นัทจะมาไม้ไหนแน่นะขอรับ สับสนหมดแล้ว 

[โจ๊กกุ้ง]

ชอบคนกวนตีนแบบพี่นัทอ่ะ ฮ่าๆๆ แต่ถ้ามีแฟนแบบนี้ก็คิดหนักน่ะเนี่ย พี่ซีเค้าเจนท์ไปเหมือนไม่ทันพุอ่ะ