o3เผอิญเค้าคบแต่คนเถื่อนๆค่ะจะพยายามหวานให้มากที่สุดนะจ้ะ
ตอนที่ 20 หลังจากนั่งรถมาเกือบหนึ่งชั่วโมงเต็ม ๆ นานชิบ... ก็ถึงหน้าทางเข้าบ้านนายอาร์ทแล้ว พวกเราสามคนก็ลงจากรถกัน ทางเข้าไปในฟาร์มของมันก็ประมาณ....สองกิโลได้มั้ง ไม่ไกลเท่าไหร่หรอกนะ ถ้าขับรถไปน่ะ
“มาขึ้นรถสิ เราให้พ่อมารับไปเชียวนะ”
อ้าย คุณพ่อเหรอ เล่นงี้เลยนะมัน แบบนี้ก็แย่น่ะสิ ต้องพูดจาเรียบร้อยอีกแล้วรึนี่
“สวัสดีคับคุณพ่อ”
อิตั้มแรงมาก แอบบอยสุดริด อิดอกเอ้ย พออยู่ต่อหน้าผู้ชายล่ะมรึง แรดเชียว
“สวัสดีฮะ”
เรื่องอะไรจะพูดว่าครับ ไม่มีทางหรอกฉัน ดีนะ ไม่พูดว่าค่ะ ออกไปน่ะ อิอิ
“พ่อครับ นี่เพื่อนผมเอง ที่บอกว่าจะพามาเที่ยวฟาร์มเราไง”
มันหันไปบอกพ่อ ตอนที่เราสวัสดีกันเรียบร้อยแล้ว ไม่บอกตอนถึงบ้านล่ะเมิง
“ดี ๆ มาเที่ยวพักผ่อนที่ฟาร์มพ่อบ่อย ๆ ก็ได้นะ ที่นี่บรรยากาศดี มีอะไรให้น่าดูเยอะเลย”
พ่อของอาร์ท ทำไมดูใจดีกว่าลูกตัวเองล่ะ ชิ ไม่เหมือนกันสักนิดเลย สงสัยจะได้เชื้อมานิดเดียว
“พ่อเราอนุญาตแล้ว ก็มาบ่อย ๆ ล่ะ แต่ไม่ให้มากินฟรีน้า บอกไว้ก่อน”
เออย่ะ ฉันงกก็จริง แต่ไม่ได้ตะกละขนาดนั้นนะจ้ะ (แน่ใจเหรอ คอยดูต่อไปละกัน)
“ว้าว ฟาร์มสวยจัง เขียวไปหมดเลย น่าอยู่มากเลยอ้ะอาร์ท” อิตั้มกระแดะไปแล้วย่ะ เด๋วพ่อมันรู้
“เบา ๆ หน่อย อิดอก ให้ถึงก่อน”
ฉันกระซิบใส่มัน มันก็พยักหน้ารับ แล้วเราสองคนก็เงียบไปจนถึงทางเข้าบ้านของมัน เง้อ ถึงซะที
/////////////////////////////
ที่นี่เป็นฟาร์มเลี้ยงโคนมขนาดกลาง ไม่ใหญ่มากนัก แต่ก็กว้างอยู่ดี ที่ฉันชอบมากที่สุด คือความเขียวชอุ่มของหญ้าที่ตัดไว้เรียบร้อย ดูสวยงามเป็นระเบียบ แปลงดอกไม้ที่ปลูกไว้ริมถนน เบ่งบานชูดอกหยอกล้อแมลงนานาพันธุ์
โอ้ว ยังมีที่พักผ่อนแบบซุ้มไม้โบราณอยู่ริมถนนด้วย ให้บรรยากาศเยี่ยมมาก โดยเฉพาะยามเย็น ลมพัดเบา ๆ นะ อื้ม.... ฝันซะนานเชียว อิตั้มก็มาเขย่าแขนฉันใหญ่ ตื่นเลยกรู
“อิดอก เพ้ออะไรของมรึงอยู่ได้ กรูเรียกตั้งนานแล้วนะ”
มันตะคอกใส่หน้าช้าน อิเวรเอ้ย น้ำลายมรึงน่ะ เต็มหน้ากรูเลย อิสาด
“อินี่ มีอะไรอีกล่ะ กรูกำลังคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่เลย” แล้วมันก็ชี้ให้ฉันดู
“นู้น... อาร์ทมันบอกให้ตามมันไปได้แล้ว เรียกมรึงตั้งนาน มัวแต่เพ้อฝัน มันเลยเดินไปก่อนเลย” อ้าว กรูจะไปรู้เรอะ
“เอ้า ไปก็ไปดิ” แล้วฉันกับอิตั้มก็เดินตามมันไป
ฉันเดินตามไปจนถึงตัวมัน แล้วก็ถามว่า.... “นี่ จะพาพวกชั้นไปไหนน่ะ”
“ก็พาไปดูโคนมของฟาร์มเราไง น่ารัก ๆ ทั้งนั้นเลย น่ารักเหมือน...” อะไรยะ พูดแล้ว ก็ยิ้มมีเลศนัย
“เหมือนอะไร บอกมาเลยนะ พูดให้ดี ๆ ด้วย ไม่งั้นแกโดนแน่” ขู่ไว้ก่อน พ่อสอนไว้ (ใช่ซะทีไหน)
“อ่า เหมือน... โอ้ย ไม่เอาแล้ว เล่นมาขู่กันแบบนี้ ฉันก็แย่ดิวะ”
เฮอะ นึกว่าจะแน่ รู้หรอกจะกัดฉันน่ะสิ อย่างงี้ต้องเจอกันหน่อยแล้วแก
“อิตั้ม จัดการตามแผนได้แล้ว”
ฉันหันไปกระซิบบอกมัน ดูเหมือนอิตั้มจะเตรียมพร้อมอยู่ก่อนแล้ว ชีมู้ฟตัวเค้าหาตาอาร์ททันที อินี่ก็นะ ไวเหลือเกิน ดอกทองเอ้ย (แล้วเราจะไปด่ามันทำไมเนี่ย เป็นคนบอกมันเองแท้ ๆ)
“อาร์ทจ๋า ใกล้จะถึงรึยังอ่ะ ตั้มเหนื่อยแล้วนะคะ หิวน้ำด้วยอ่ะ”
อื้ม สตอเบอรี่เก่งจริง ๆ ดูไอ้อาร์ทสิ อิอิ ทำหน้าตายังกะเจอผีแน่ะ (ฉันป่าวด่ามรึงนะอิตั้ม หุหุ)
“เอ่อ... เด๋วก็ถึงแล้ว ใจเย็น ๆ หน่อยนะ ไม่ไกลหรอก”
แล้วมันก็หันมามองฉัน เหมือนประมาณว่า ช่วยกรูด้วย ฮิฮิ ใสเจีย เสียใจย่ะ
“แหม สวีทกันจังเลยนะ ฉันมาเป็น ก ข ค รึปล่าวเนี่ย” ถึงเวลากระแนะกระแหนค่ะ
“อะไรกันยะ อิจฉาล่ะสิ เพื่อนสาวก็หาแฟนให้ได้สิจ้ะ” โอ้โห ถึงขั้นเป็นฟงเป็นแฟนแล้ว แรงนะจ้ะ
“อุ้ย อาร์ทตกลงเป็นแฟนกับเพื่อนเค้าแล้วหรอ ดีใจด้วยนะ”
ฉันทำหน้าทะเล้นใส่มันทั้งคู่ อู้ย สะใจจริง ๆ คนเกลียดตุ๊ด ได้แฟนเป็นตุ๊ดซะเลย คิคิ
“เฮ้ย ฉันไม่ชอบนะเว้ย มาล้อกันเล่นแบบนี้ รู้งี้ไม่พามาซะก็ดี”
ใครอยากให้ชวนมาล่ะยะ ทีนี้มาทำบ่น สมน้ำหน้ามันแล้ว
“แหม อาร์ทก็ พวกเราแค่ล้อเล่นน่ะ อย่างอนสิคะ” อิดอกตั้ม ดัดจริ้ต ดัดจริต 11รดจริงๆ
“เอ้า ถึงแล้วนี่ ต๊าย แม่วัวเพียบเลย แต่ละตัว สวย ๆ ทั้งนั้น เลี้ยงยังไงเนี่ย”
พอฉันถามแล้ว มันก็ตอบอย่างภาคภูมิใจ (เว่อร์ซะไม่มี) ว่า…
“เราเลี้ยงวัวที่นี่ แบบดูแลเอาใจใส่อย่างดีนะ แม่วัวที่นี่ ก็เลี้ยงดูง่ายมาก ไม่ค่อยดื้อเท่าไหร่ เหมือนใครบางคน (อ้าวกัดใครวะน่ะ) ที่สำคัญนะ เราอาบน้ำทำความสะอาดให้พวกมันด้วย เชื่อมั้ยล่ะ”
โอ้ ถึงขนาดอาบน้ำเลยเหรอ ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ เพราะที่นี่เค้ารักความสะอาดจริง ๆ สังเกตตั้งแต่ตอนเข้ามาถึงแล้ว แต่ทำไม๊ ทำไม ไอ้อาร์ทถึงดูเถื่อนจังล่ะ (ตอนแรกที่เจอกันนะ แต่ตอนนี้ ดูดีขึ้นเยอะเลย เพราะอะไรกันน้า)
“อื้ม เราเชื่ออาร์ทนะ ดูสิ แต่ละตัว สะอาดทั้งนั้น อย่างงี้ นมที่นี่ก็ต้องสะอาดด้วยแน่ ๆ เลย”
อิตั้มรีบยกยอปอปั้นสุดฤทธิ์ กรูรู้นะ มรึงจะแดกนมสดของเค้าล่ะสิ
“ฮื่อ นมที่นี่อร่อยมากเลยนะ เด๋วจะพาไปลองชิมกัน มีไอศครีมนมสดด้วย อยากกินมั้ยล่ะ”
อ้าย มันเอาของกินมาล่อค่ะ ฉันทนไม่ด้ายยยยย อยากกิน อยากกิน....
“ไป ๆ พาไปเด๋วนี้เลยนะ” โอ้ย ฉันนี่ ไม่ระงับอาการเอาซะเลยนะ น่าอายชะมัด
“แหม อิจืด ตะกละนะมรึง” อิตั้ม อิเวร กัดกรูอีกนะ ฝากไว้ก่อนเถอะมรึง
“มรึงก็เหมือนกันแหละ อิตั้ม”
แต่ชีก็ตีหน้าใสซื่อ แอ๊บแบ๊ว (แต่ไม่คือย่ะ) น่าตบจริงๆ
“พอ ๆ ได้แล้ว จะไปกันมั้ยเนี่ย”
เอ้า ไอ้อาร์ทมันอารมณ์เสียแล้ว เด๋วก็อดกินพอดี (เห็นแก่กินจิงๆ)
เราสองคนหยุดกัดกันแล้วเดินตามมันไปที่บ้าน ไปถึงก็เห็นผู้หญิงวัยกลางคนท่าทางใจดีนั่งรออยู่ มีขนมคุ๊กกี้ ไอศรีม แล้วก็นมสด วางอยู่บนโต๊ะด้วย อู้ย น่ากินจังเลยอ้ะ หิว ๆ
“นี่แม่ของเราเองนะ แม่ครับนี่เพื่อนผม เรียนที่เดียวกันครับ”
มันแนะนำให้รู้จัก ฉันสองคนก็สวัสดีตามระเบียบ แต่สายตานั้น จับจ้องแต่ของกินค่ะ อิอิ
“เอ้า มากินของว่างกันก่อนสิ อาร์ทดูแลเพื่อนให้ดี ๆ ล่ะ เด๋วแม่จะออกไปซื้อของข้างนอกกับพ่อ ดูแลบ้านด้วยนะ ตามสบายนะลูก”
แม่อาร์ทหันมาบอกกับเราสองคน ช่างเป็นแม่ที่ใจดีเสียจริง ผิดกับลูกอีกและ หุหุ
พอแม่เดินออกไปหาพ่อของอาร์ทแล้ว ฉันกับอิตั้ม ก็เหมาของกินสิคะ (มันหิวนี่) ไอ้อาร์ทก็นั่งจ้องเอา ๆ ประมาณว่า อิพวกนี้ ทำไมตะกละจัง
“ไม่เคยเห็นหรือไงยะ นั่งมองอยู่ได้ แล้วไม่กินรึไงแก” ฉันแหวใส่มัน หลังจากหมั่นไส้เต็มแก่
“อินี่ มาว่าแฟนกรูได้ไงยะ เค้านั่งมองกรูคนเดียวย่ะ”
เออ มองว่ามรึงตะกละตะกลามน่ะสิ อ้อ แล้วมันไปเป็นแฟนกันตอนไหนไม่ทราบยะ
“เอ้า มองไม่ได้รึไง เห็นกินเอา ๆ อดอยากมาจากไหน แล้วเป็นไงมั่ง อร่อยรึปล่าว” มันถามมาได้ไงยะ ว่าของอร่อยรึปล่าว
“อ้ะ ไม่อร่อยเลยมั้ง หมดแล้วเนี่ย มีอีกมั้ย”
“อืม ยังไม่อิ่มเลยอ่ะ อาร์ทไปเอามาให้อีกได้ป่ะ” ต๊าย งี้เจ้าของมิขาดทุนแย่เหรอ อิอิ กินฟรี
“ได้ ๆ เด๋วไปตักมาให้ใหม่ เห็นมั้ย บอกแล้วว่าสุดยอด กินให้เต็มที่เลยนะ จะได้อ้วน ๆ ผอมกันเหลือเกิน” ฉันสองคนตาโตทันทีค่ะ
“นี่แก จะขุนพวกฉันใช่มั้ยเนี่ย ไม่ใช่หมูนะยะ”
มันหัวเราะลั่น (น่าตบปากจริง ๆ) แล้วก็เดินหายเข้าไปในครัว พอกลับออกมาอีกที ก็มีไอศครีมถ้วยเบ่อเร่อออกมา โอ้ว อ้า สุดยอดดดดดด (ลืมหมดทุกอย่าง เห็นแก่แ-กอีกแล้วอินี่)
สรุปวันนั้น ฉันติดกับไอ้อาร์ทไปเต็ม ๆ ใครจะไปรู้ล่ะ ว่ามันจะซ่อนแผนอะไรเอาไว้ โอ้ย อยากจะบ้าตาย ไม่น่าไปกินของบ้านมันซะเยอะเลย แถมปวดท้องมาก ๆ ด้วยอ่ะ แมร่ง เสียท่าหมด โฮ ๆ ๆ ๆ ตุ๊ดเซ็ง
*******************************************
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
