ยัยเจ๊สองคะ อย่ามัวแต่ขำสิ อัพของตัวเองรึยัง รออ่านอยู่ค่ะ
เอาตอนต่อไปก็อุอุ :teach:อ่านเองละกัน
ตอนที่ 25 แล้วมันก็เดินมานั่งลงตรงหน้าฉัน แถมยังทำหน้าตาประมาณว่า แกอย่ามาปิดบังฉันนะ
“ไปกับต้อมสองคนเหรอ” เอ๋ แสดงว่ามาตอนหลังล่ะสินะ เลยไม่ได้ยินตอนแรก
“อ้อ ช่าย ไปกันแค่สองคน แกคงไม่อยากไปกับเราหรอกใช่มั้ย”
“อืม ใครบอกไม่อยากไป กำลังว่างพอดีเลย” ง่า…
“จะไปทำไม หนังไม่สนุกหรอก อย่าไปเลย น่าเบื่อจะตาย”
“ฮื้อ แล้วแกจะไปดูทำไม อย่ามาโกหกหน่อยเลยน่า”
ดูมัน ตื้อจริง ๆ เลย แล้วจะทำไงดีล่ะ ทีนี้ ถ้ามันรู้เรื่องวินล่ะก็ อาจจะไม่อยากไปก็ได้ ต้องลองเสี่ยงดู
“เอ แต่ฉันชวนวินเค้าไปด้วยนะ แกจะไป... เป็น ก ข ค เหรอ” อิอิ มันทำหน้าเอ๋อใหญ่เลยอ่ะ ตลกง่ะ
“ก ข ค อะไรฟะ ไม่เห็นจะเข้าใจ แล้วไอ้วินมาเกี่ยวอะไรด้วยเนี่ย”
“อ้าว ก็คนเค้าสนิทกัน จะชวนไปเที่ยวด้วยมันผิดตรงไหน” ฉันก็วีนมันเลยสิจ้ะ ทำไมวินจะไม่เกี่ยว
คือว่าฉันก็ไม่ได้โง่นะ ว่ามันคิดอะไรอยู่ แต่คนเราก็ต้องมีเวลาส่วนตัวบ้างสิ เอะอะก็จะลากไปไหนมาไหนด้วยเนี่ย มันก็หลายทีแล้วนะ ที่ไม่ได้เล่าให้ฟังน่ะ คือ ถ้ารักกันชอบกันมันก็โอเค แต่ประมาณว่า นี่อะไร เพื่อนก็เพื่อนกัน อย่ามากมาย บางทีมันก็รำคาญนะ (ว่าจริงมั้ย)
“เออ ๆ วันเสาร์จะออกจากบ้าน ก็โทรมาบอกก่อนละกัน ไป ขึ้นห้องเรียนได้แล้ว”
“ยุ่งจริง วิชาอะไรล่ะ จำไม่ได้แล้ว”
เหอ ๆ เป็นอัลไซเมอร์ค่ะ ชอบลืมบ่อย ๆ ว่าเรียนวิชาอะไรต่อ แถมตารางสอน ก็ไม่ค่อยจะพกติดตัวซะด้วยสิ
“โห สมองเสื่อมรึปล่าววะเนี่ย” อ้ะ ไอ้นี่ รู้ดีอีกละ
“เออ มีปัญหาอะไรมะ วิชาอะไร บอกมาสิแก อย่าเรื่องมาก”
มันก็บอกมา สงสัยคงขี้เกียจเถียงกะฉันละ ก็แหม มีใครเถียงชนะกะเทยบ้างมั้ยล่ะ
///////////////////////////////////
เราสองคนเดินไปอาคารเรียนที่สาม วิชาที่สบายที่สุด แต่ก็หินเหมือนกัน อ้ะ ๆ ก็วิชา ภาษาอังกฤษไง ฉันล่ะชอบห้องเรียนมาก ๆ เลย แอร์เย็นฉ่ำ น่าหลับนอน เอ้ย นอนหลับมาก ๆ อิอิ
“มานั่งนี่” นั่นไงล่ะ บอกไม่แล้วไม่เชื่อ มันต้องมากมายกะฉัน เห็นฉันเป็นอะไรคะ จะไปนั่งกะอิต้อมไม่ได้รึไงเนี่ย
“ไม่นั่งได้มั้ย จะไปนั่งกะเพื่อนฉัน”
ฉันบุ้ยปากไปทางนังต้อม มันก็มองด้วยหางตา แล้วก็ส่ายหน้า อะ ไอ้.... เอ้ย แมร่งกวนส้นทีนมากเลย อยากจะตะโกนด่ามันว่า เสือกอะไรกะกรูนักหนา ไอ้เวร แต่ก็ทำได้แค่... ลงไปนั่งกะมัน ตามระเบียบ
“เป็นบ้าอะไร นั่งแค่นี้มันจะตายนักรึไง”
“ปล่าว จะเรียนแล้ว ไม่ต้องมาชวนพูดเลย”
แล้วฉันก็ฟังทิชเชอร์บรรยาย แอ๊บตั้งใจเรียนดีกว่า ไม่อยากเสวนากับมัน
“เหอะ ขยันเป็นเหมือนกันแฮะ นึกว่าจะขี้เกียจตลอดชาติ” นั่น กัดกรูอีกแล้ว อิจืด อดทนไว้ ๆ งืมๆ
“....” เงียบไปแล้ว สงสัยคงเซ็งอ้ะดิ ที่ฉันไม่เถียงมัน ต้องเอาความสงบเข้าสยบ เอาล่ะ งีบดีกว่า
“โอ้ย ทำไรเนี่ย”
อะไรก็ไม่รู้ หนัก ๆ ประทะตรงหัวของฉันเต็ม ๆ ไม่ถือสาแต่ว่ารู้สึกนะยะ มันเจ็บนะ ไอ้เชี่ย
“ใครบอกให้นอน เมื่อกี้ยังทำตัวดี ๆอยู่เลย”
เมิงจะเจือกอะไรกะกรูนักหนาคะ นี่มันตัวกรูนะ ไอ้อาร์ท
“เออ ไม่นอนก็ได้ คราวหน้าอย่ามานั่งกะฉันอีกนะ” แล้วฉันก็ถ่างตาฟังครูสอนต่อ เจ็บอ่ะ
“หึหึ” ขำตายล่ะ
หัวเราะไปเหอะ สนุกนักนะมรึง ได้แกล้งกะเทย (น่ารัก ๆ) อย่างฉันอ่ะ (ตรงไหนที่น่ารักเหรอ)
ในที่สุดก็เลิกเรียนแล้ว เย้ จะได้ไปกินไอติมกะวินแหละ ดีใจจัง ลาภปากค่ะ งานนี้ ฉันกะวิน ก็กำลังจะเดินไปที่ร้านไอติมแถว ๆ นั้นอ่ะนะ ไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก พอดีว่าเจอกับอิสองสาวดูโอ ก็จะใครซะละ อิเฉากะอีเจี๊ยบอ่ะสิ มันรีบปราดเข้ามาหาเราสองคน รังสีอำมหิตแผ่กระจายเลย อิสองตัวนี่ต้องคิดอะไรเชี่ย ๆ แน่ ๆ เลย
“จะไปไหนกันยะ อิจืด” อิเฉาเริ่มเปิดฟอร์ก่อน
“ไปเดินเล่นมั้ง อินี่” แหมช่างกล้าถามมาได้เนาะ
“จะไปกินไอศกรีมกันน่ะ ไปด้วยกันมั้ย” ไปชวนมันทำไมอ่ะ วิน เด๋วมันแย่งเค้ากินอ้ะ
“อุ้ย ไม่ดีกว่าค่ะ เกรงใจเพื่อนสาวน่ะ” อิเจี้ยบเอาบ้าง แต่สายตาน่ะ ไม่เกรงใจเลยนะมรึง
“ใช่ ไม่อยากไปเป็น ก ข ค น่ะ ปล่อยให้เพื่อนมีความสุขดีกว่า”
โอโห อิดำเอ้ย พูดมาอย่างงี้ ไอ้วินมันคงไม่รู้เลยนะมรึง อิดอกสองตัว กรูละกลุ้มใจ
“วิน เรารีบไปกันเหอะนะ เบื่ออิสองตัวนี้แล้วอ่ะ ป่ะ”
ฉันก็ไม่รีรอที่จะลากตัววินไปทันที ขืนอยู่ต่อ ชีคงไม่เลิกราแน่ ๆ อิจฉาล่ะสิ พวกมรึง อิอิ
“เชอะ ขอให้มีความสุขจนสำลักนะมรึง อิจืด อิเพื่อนเวร” ต๊าย มีการด่าส่งท้ายมาด้วยล่ะคะ เปรี้ยวมั้ยล่ะ เพื่อนฉัน
ในที่สุดก็ฝ่าด่านนางมารร้ายมาจนถึงร้านไอศกรีมได้ซะที พอไปถึงก็สั่งเอาสั่งเอา จนตาวิน งงเต๊กไปเลย
“กินไหวเหรอ จืด เด๋วปวดท้องน้า”
“หมดน่า ถ้วยเล็กอย่างกะอะไร ไม่อิ่มหรอก เราสั่งเผื่อวินด้วยนะ”
แล้วเราสองคนก็นั่งรอสักครู่ ชอคโกแลตซันเดย์ก็มาถึง ฉันก็ หมับ ๆ ๆ อร่อยมาก ๆ เลยค่ะ สบายอกสบายใจจริง ๆ ได้อยู่กับวินเนี่ย
“อ้อ วินวันเสาร์นี้ เราจะชวนไปดูหนังนะ ไปด้วยกันมั้ย” ฉันเริ่มชวนตามแผน
“อื้ม ไปสิ แล้วใครไปบ้างล่ะ เรากะจืดรึปล่าว”
เหอะ ๆ ฝันไปรึปล่าวจ้ะวินจ๋า ว่าแต่ฉันก็อยากไปเหมือนกันนะ อิอิ
“ก็มีต้อมกับอาร์ทน่ะ กลุ่มเรานี่แหละนะ ไปนะวิน” ฉันกลัวมันไม่ไปซะจริง ๆ ต้องออดอ้อน
“ไปสิไป นัดเจอกันที่ไหนล่ะ กี่โมงเหรอ” เอาล่ะจ้ะ แผนการเป็นอันสำเร็จด้วยดี
“8 โมงเช้า หน้าโรงเรียนเรานะ” วินก็พยักหน้ารับ โอเคแล้วนังต้อม ที่เหลือหล่อนก็จัดการเองละกัน
พอกินไอศกรีมจนอิ่มแล้ว ฉันก็ชวนวินกลับบ้านด้วยไม่อยากพลาดรถรับส่ง
“วิน รถจืดใกล้จะออกแล้วอ่ะ เด๋วเรากลับกันเถอะนะ”
“อืม ไปสิ คราวหน้ามาอีกนะ” อ้ะ ๆ จะให้ฉันเลี้ยงตอบแทนล่ะสิยะ ไม่มีทาง อิอิ (ล้อเล่นน่า)
“ได้จ้ะ มาแน่นอน ป่ะ ไปกันเถอะ”
แล้วเราสองคนก็เดินออกมาจากร้าน จากนั้นก็กลับไปยังบ้านของใครของมัน บ้านของวินมก็อยู่ไม่ได้ไกลจากโรงเรียนเลย เป็นคนในเมืองนี่แหละ เดินไปกลับ สบายโคตร ๆ พอเดินมาถึงรถ ก็ล่ำรากัน แล้ววินก็เดินกลับไปทางเส้นที่รถที่ฉันวิ่งผ่านนั่นแหละ พอฉันกำลังจะขึ้นรถ ก็มีใครบางคนมาเรียกซะก่อน ง่า จะเป็นใครไปได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่ ตาอาร์ทนั่นเอง
“ไปไหนกับไอ้วินมา เนี่ยเหรอที่บอกพี่เค้าว่า มีธุระน่ะ”
โห มาถึงก็ถามงี้เลยเหรอ แล้วหน้าตาของมันน่ะ ไม่ต้องโหดขนาดนั้นก็ได้มั้ง ฉันกลัว
“ก็... ก็ไปทำธุระมาจริง ๆ ไม่ได้โกหกเลยน้า”
“เฮอะ เชื่อตายล่ะ บอกมาซะดี ๆ อย่ามาตอแ-ล”
โห ไอ้นี่ปากมัน... ส่วนฉันก็เดินหนีไปแถว ๆ นั้น อายคนที่รถอ่ะดิ เด๋วเค้าจะหาว่า มากัดกันยังกับหมา (น่าอายจริง ๆ นะ เง้อ)
“ไม่ยุ่งสักเรื่องได้มั้ย ฉันจะไปไหนมาไหนมันก็เรื่องของฉัน แกเป็นพ่อฉันเหรอไงฮะ”
น่านแหละ จืด สู้ ๆ อย่าไปยอมมัน (เฮ้ย เข้าข้างตัวเองอีกนะ)
“ใครบอกว่าฉันอยากยุ่งเรื่องของแกล่ะ ก็แค่ที่ชมรมไม่มีคนไปดูแลเท่านั้นเอง พวกฉันเองก็ต้องซ้อมกัน เหนื่อยแทบตาย แต่ผจก.ชมรมกับไประเริงอยู่น่ะ มันใช้ได้ที่ไหนกัน”
อ่ะ อ้ายยยย เอาความจริงมาพูดทำไมยะ ฉันไม่ปลื้มนะ เหอ ๆ ตัวเองผิดเต็ม ๆ
“เออ ๆ พรุ่งนี้ก็ไปอยู่แล้วล่ะน่า ไม่ต้องมาตอกย้ำนักหรอก”
พอยืนคุยกะมันไปสักพัก รถประจำทางก็มาถึง ฉันก็ไล่ให้มันไปขึ้นรถซะ ชิ้ว ๆ กลับไปได้แล้ว
“พรุ่งนี้เจอกัน บาย” มันขึ้นรถไปแล้ว ก็หันมาโบกมือให้ จะโบกทำเพื่ออะไร
และแล้ว วันศุกร์ก็ผ่านไป ไวเหมือนโกหก เรื่องเรียนร.ด.นี่ ปกติดีทุกอย่าง รอวันเข้าค่ายก่อนนะ รับรอง แซ่บอีหลี อิอิ แล้วเจอกันวันเสาร์นี้จ้า จะได้ไปดูหนังแย้วววว
*********************************
ตอนนี้ก็ยังไม่ได้เขียนเลยตอนเข้าค่าย ได้ไปอ่านเรื่องของต้นข้าวกะทิวไผ่แล้ว ตอนเรียนร.ด.เลยอุบไว้ก่อนละกันนะคะ อิ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
