เกลียดตุ๊ด พูดมาได้
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เกลียดตุ๊ด พูดมาได้  (อ่าน 596851 ครั้ง)

ifwedo

  • บุคคลทั่วไป

nunyy

  • บุคคลทั่วไป
 o15 ต่อเนื่องจ้า  :try2: เพื่อนสาวอย่าคันสิคะ  o3

ตอนที่ 12

มันเดินหายไปแล้วล่ะ ร้านโค๊กก็อยู่ไกลเหมือนกัน เอาล่ะต้องรีบทำเวลาหน่อยแล้ว ฉันรีบวิ่งไปที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะที่ใกล้ที่สุด จากนั้นก็กดหมายเลขอิตั้มทันทีค่ะ

“ฮัลโหล พอลล่ารับสายค่ะ” ดัดจริตจริง ๆ อิตั้ม

“อิดอก ยังจะมาแอ๊บสวยอีกนะมรึง ตอนนี้มีปัญหาใหญ่มาก” ฉันพูดเร็วปรื๋อเลยอ้ะ

“ปัญหาอะไรของมรึงยะ กรูรอตั้งนานแล้ว แมร่งไม่เห็นจะออกมาซักที” มันบ่นอย่างแรง

“กรูจะออกไปได้ไง มันไม่ได้พากรูออกไปข้างนอก”

พูดไปแล้ว ฉันก็ต้องมองไปทางไอ้อาร์ท ตลอดเวลา กลัวมันมาเจอชิบหาย

“อะไรยะ มันที่ไหน นี่มรึงไม่ได้ไปคนเดียวรึไง อินี่” ตายห่า เอาไงเอากันวะ

“ก็ ไอ้อาร์ทน่ะสิ มันจะพากรูไปข่มขืน เอ้ย ไม่ใช่ พาไปไหนก็ไม่รู้อ่ะ กรูก็กลัวน่ะสิ” ตายละ แอบหลุดปากนิดนึง อิอิ

“ย่ะ อิดอก สรุปมรึงก็ไปกับมันนั่นแหละ เผื่อจะได้ผัวกับเค้าซักที ขอให้โชคดีนะ อิเชี่ย” อ้ายยยย อิเวร ไม่ช่วยกรูเลยนะ อิเพื่อนเลว

“ตู๊ด ๆ ๆ ๆ ๆ”

วางสายไปซะและ ดอกเอ้ย ตายล่ะ มันมาแล้วนี่ หวาย ฉันรีบวางสายแล้ว ก็วิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำไปทันทีค่ะ แมร่งมันมาเห็นเข้า จะโดนอะไรอีกมั้งก็ไม่รู้

“เรียบร้อยแล้วใช่มั้ย เอานี่น้ำ ไปกันต่อได้แล้ว” มันยื่นแก้วน้ำให้ ฉันเลยจะหยิบเงินให้มัน แต่ทว่า

“ไม่ต้องหรอก ฉันเลี้ยง” หา มันเลี้ยงน้ำฉัน เอ หูฝาดไปรึปล่าวหว่า

“ยืนทำหน้าเอ๋ออยู่ได้ ไปได้แล้ว เด๋วก็เย็นมากหรอก อ้อวันนี้รถออกกี่โมงล่ะ”

เราทั้งสองคนเดินไป พูดไป ดูดน้ำไป มันเดินนำหน้า ฉันเดินตามหลัง แมร่งยังกะคนรับใช้มันยังงั้นแหละ เวรกรรม

“ก็ออก 5 โมงเย็นน่ะ ทำไมล่ะ หรือมันต้องใช้เวลานานเหรอไง ที่จะไปเนี่ย” ฉันพูดไปดูดไป

“ก็แหงล่ะสิ งั้นก็กลับพร้อมฉันเย็นนี้ โทรไปบอกคนขับรถซะ ว่าวันนี้กลับพร้อมฉัน เอานี่ตังค์”

หวาย นี่มันอะไรกันล่ะเนี่ย โอ้ยยย จะบ้าตาย มันจะทำอะไรกับฉันกันแน่เนี่ย

“ฉันจะกลับพร้อมรถ ไม่กลับกับแกเด็ดขาด” ฉันเดินสะบัดหน้าใส่มัน ไม่ปงไม่ไปมันแล้ว

“นี่ อย่าให้ต้องบังคับนะ เอาตังค์ไป แล้วไปโทรเด๋วนี้ เร็วเลย”

มันยัดตังค์ให้ แถมยังลากไปที่ตู้โทรฯอีก มันอะไรกันนักกันหนาเนี่ย

ฉันยกสายแล้วกดไปหาคนขับรถ พอรับสายแล้ว ฉันก็บอกกับเค้าไปว่า

“ลุง วันนี้ฉันไม่กลับนะ เด๋วกลับรถเมล์เอง” ทางนู้นก็บอกว่าไม่เป็นไร เสร็จแล้วก็วางสายลง

“บอกเสร็จแล้ว พอใจรึยังล่ะ”

ฉันพูดกระแทกใส่หน้ามัน แล้วก็เดินไปก่อน มันรีบเดินตามมา แล้วก็เดินนำหน้าฉันเหมือนเดิม แมร่ง ไอ้บ้า ไม่ยอมเดินตามหลังกรูมั่งวะ เหอ ๆ

“ถึงแล้ว ตามเข้ามาสิ” มันเดินเข้าตึกไปแล้ว

ที่นี่เป็นโรงฝึกขนาดใหญ่ มีแสตนเชียร์ล้อมรอบ ตรงกลางเป็นสนามบาสเก็ตบอล วอลเล่ย์บอล แบตมินตัน และอีกมากมาย ใหญ่อยู่เหมือนกัน ฉันชอบมานั่งดูพวกผู้ชายแข่งบาสกันตอนสมัยม.ต้น แหมก็นะ หุ่นล่ำ ๆ เงี้ย แหม พูดแล้วน้ำลายไหยเลย อิอิ

“เอ๋ นี่มันห้องชมรมบาสนี่ พามาที่นี่ทำไม เอ้ะ อย่าบอกนะว่า” มันหามามองหน้าฉันก่อน

“ว่าอะไร ไหนพูดมาซิ” ใครจะกล้าพูดยะ ว่า พามาลงแขกน่ะ อิอิ

“ปล้าว ไม่มีอะไรหรอกน่า แล้วให้มาทำอะไรล่ะ” หวังว่ามันคงจะบอกนะ

“เด๋วก็รู้น่า เข้ามาก่อนสิ เร็วเข้า” ฉันเดินตามมันเข้าไป จะเกิดอะไรขึ้นมั่งเนี่ย

///////////////////////////

   ภายในห้องชมรม ก็....นะ ไม่ต้องบอก ก็คงจะพอเดากันออกนะคะ แมร่งโคตรเหม็นเหงื่อพวกผู้ชายมากเลย มันมาจากไหนน่ะเหรอ ก็นั่นไงล่ะ เสื้อกางเกงของพวกมันน่ะ อี๊ สกปรกที่สุด กองพะเนินเต็มไปหมด ขยะก็เกลื่อนกลาด นี่มันห้องชมรม หรือรังหนูเนี่ย

“แหวะ ทำไมมันรกแบบเนี่ยอ่ะ ทำความสะอาดกันมั่งรึปล่าวยะ” ฉันหันไปกัดมันดอกนึง

“ไม่เคยโว้ย ก็ไม่มีคนทำนี่หว่า รอแกเนี่ยแหละมาทำให้” มันพูดตอกใส่หน้าฉันมั่งค่ะ ไอ้ ไอ้นี่

“อะไรนะ ไม่มีทางหรอก ใครจะไปเป็นคนรับใช้แก ฝันไปเหอะ”

หลังจากทะเลาะกันสักพัก ก็มีรุ่นพี่ม.6 คนนึงเดินออกมาจากห้องน้ำ

   โอว เท่ แอนด์ สมาร์ท อ้ายยยย ทำไมหัวใจสาวน้อยอย่างเราเต้นแรงแบบนี้ล่ะ อุ้ยพี่เค้ามองมาทางเราแล้ว อา สายตาที่จ้องมองฉัน มันจะละลายฉันอยู่แล้ว พี่ขา ๆ ๆ ๆ (11รดเกินไปละ)

“เฮ้ย ๆ ตื่นได้แล้ว อย่ามัวแต่เพ้อ ตื่นดิวะ” อั้ย มาปลุกกรูทำไมฟะ ไอ้นี่ ส่วนพี่ก็เอาแต่หัวเราะ แหมขนาดหัวเราะ ยังเท่เลย

“นี่หัวหน้าชมรมบาส ชื่อพี่เหน่ง พี่ครับ นี่ จืด เพื่อนที่ห้องผม ที่จะพามาสมัครเป็นผู้จัดการชมรมเราน่ะครับ”

อะ อะไรนะ ผู้จัดการชมรมอะไรของแกยะ ไม่เห็นรู้เรื่องเลย

“อืม ท่าทางใช้ได้เลย รู้จักเลือกคนนะเรา จะได้ไม่มีปัญหาทีหลัง เอาล่ะว่าไง น้องจืด ตกลงจะมาเป็นผู้จัดการชมรมให้พวกพี่มั้ย” พี่เหน่งถามมาแบบนี้ จืดก็ต้องตอบว่า

“ตกลงค่ะ จืดจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเลยค่ะพี่”

อิอิ ฉันพูดตกลงโดยไม่คิดไม่เคิดมันแล้วค่ะ เป็นไงเป็นกันสิ มีรุ่นพี่น่ากิน เอ้ย น่ารักแบบนี้ สู้ตายจ้า

“เชอะ เห็นคนหล่อหน่อยไม่ได้ ยอมถวายตัวเชียวนะมรึง”

มันมากระซิบข้างหูฉันด้วยน้ำเสียงบ่งบอกว่า กรูหมั่นไส้ แหงอยู่แล้ว

“ช่วยไม่ได้ ก็มรึงอยากห่วยแตกทำไมล่ะ แหวะ” ฉันรีบหันไปพูดกับพี่เหน่งต่อ เบื่อพูดกับมันและ

“แล้วจืดต้องทำอะไรบ้างล่ะพี่ อย่าบอกนะว่า....” พี่มองฉันแล้วก็ยิ้มอย่างมีเลศนัย อ้ายยย ไม่นะคะ

*******************************************


[attachment deleted by admin]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-10-2007 11:09:31 โดย nunyy »

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
กำๆๆๆ เจอคนหล่อเข้าหน่อย
ลืมไปเลยหรอว่าถ้าอยู่ชมรมนี้ต้องเจอคู่กัดทุกคน
 :freeze: :freeze: :freeze:

ออฟไลน์ Felm

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 60
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 ตอนแรกนึกว่าอาร์ทจะพาจืดมา      :o8: :o8:



ไม่นะกรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด   :laugh3: :laugh3:

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22
ผู้จัดการชมรมต้องสักเสื้อผ้า เป็นกองๆ ปะ  :laugh:

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
 :like6: :like6: :like6: :like6: :like6: :like6:

เพื่อนสาวจืดขา  ให้เพื่อนสาวไปเป็นผู้ช่วยผู้จัดการทีมได้มั้ยคะ???????

แบบรุ่นพี่น่ากิน โฮะๆ :laugh: :laugh: :laugh: :laugh:



inimeg

  • บุคคลทั่วไป
เหอๆ....

ตอนอยู่ชมรมยิงธนู.... ยิ่งหนัก

เวงเอ๊ย......

ธนูอันบางๆ ใครว่ามันเบาฟระ ลองแบกสักสองสามอันดูดิ๊.... เอิ๊กกกก

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586
เฮ้อ  :try2: สาวๆ สมัยนี้  ทำไมมันดวงดีกันจังวะ  อยากมีผุจายหล่อๆ มาชวนไปอย่างนั้นบ้างจัง  o3

nunyy

  • บุคคลทั่วไป
 :serius2: น่าอิจฉาตรงไหนอ้า โดนใช้ยังกะนางทาส  :o7: 
 o3 ดีนะที่มีแต่คนหล่อ ไม่งั้นล่ะก็ ฉานหนีไปแล้ว  o16 (ตอนนั้นอยู่ชมรมศิลปะอยู่แล้ว ชอบวาดรูปค่ะ)

ตอนที่ 13

   ง่า สรุปว่างานของฉัน ก็คือ เก็บกวาดทุกอย่างในห้องให้เรียบร้อย เอาผ้าไปซัก (ด้วยมือ) คอยซื้อน้ำซื้อขนมให้พวกนักบาสเวลามาฝึกซ้อมกันตอนเย็น ๆ  แถมยังต้องมานั่งซับเหงื่อให้พวกมันอีก เวรกำ อะไรของฉันล่ะเนี่ย กรูเป็นกะเทยนะยะ ไม่ใช่ผู้หญิง เข้าใจกันบ้างสิ

“กลับกันรึยัง จะนั่งคุยอีกนานรึปล่าว” ไอ้อาร์ทมันมาเรียกฉันให้กลับบ้าน เพราะนี่ก็เย็นมากแล้ว ประมาณ 5โมงครึ่ง รถเที่ยวสุดท้ายมีแค่ 6 โมงเท่านั้น

“ก็ได้ เด๋วลาพี่เค้าก่อน แป๊บนึง” มันดึงแขนฉันไว้ แล้วบอกว่า

“ไม่ต้องบอกหรอก เด๋วพรุ่งนี้ก็มาอีก รีบเถอะ เด๋วไม่ทันรถเที่ยวสุดท้าย ป่ะ”

แล้วมันก็ลากฉันออกไปนอกห้อง ฉันก็ได้แต่มองหน้าพี่เค้า ตาปริบๆ พี่เหน่งขา ลาก่อนนะคะ

“พี่เหน่ง เจอกันพรุ่งนี้นะคะ พี่ขา” แรดจริง ๆ ฉัน อิอิ พี่เค้าก็นั่งหัวเราะอยู่นั่นแหละ ตลกนักรึไงฟะเนี่ย

   พอออกมาข้างนอกฉันก็สะบัดแขนทันที จะไม่ให้ทำได้ไงล่ะ ดูแขนฉันซะก่อนสิคะ

“อะไรอีกล่ะ สะดีดสะดิ้งนัก” ไอ้นี่ พูดไม่ได้ดูเลยนะ

“เอ้า ดูซะนี่ ทำไมฉันถึงสะดีดสะดิ้งน่ะ ดูซะสิ ผลงานแกน่ะ”

ฉันยื่นแขนให้มันดู มันก้มมองดูแล้วก็ตกใจไปตามระเบียบ

“เฮ้ย เป็นไปได้ไง เล่นมายากลรึปล่าว จับนิดเดียวเอง”

ต๊าย ปากเหรอนั่น นิดเดียวของมันนี่บีบซะแรงเชียว

“บ้า มันเป็นเองโว้ย แล้วทีหลัง อย่ามาจับแขนฉันอีก เข้าใจมั้ย ไอ้คนชอบใช้กำลัง” ด่าซะเลย หมั่นไส้นัก มาขัดจังหวะความสุขฉัน

“เออ เข้าใจแล้ว แล้วบ้านแกอยู่ตรงไหนล่ะ ไปทางเดียวกันใช่มั้ยอ่ะ”

“อืม ไปทางเดียวกันนั่นแหละ อยู่.....” แล้วฉันไปบอกมันทำไมกันล่ะเนี่ย เวรกำ

“อ้อ อยู่ก่อนถึงบ้านฉันนี่ บ้านฉันนะเลยไปอีกตั้งไกลแน่ะ” มาบอกฉันทำไมล่ะ บ้าปล่าว

“อยู่ตรงไหนล่ะ ที่ว่าไกลน่ะ” อ้ะ อินี่ ไปถามมันทำไมล่ะยะ

“ก็ ที่.....” มันบอกมา ฉันตกใจเลยค่ะ มันไกลมากนะนั่น ห่างจากโรงเรียนก็ตั้ง50กว่ากิโลได้แน่ะ บ้านฉันแค่10โลเอง ยังน้อยไปด้วยซ้ำ นั่งรถแค่15นาทีเอง

เราสองคนเดินมาถึงที่รอรถประจำทางแล้ว ก็นั่งรอสัก 10 นาที รถก็มา เที่ยวนี้ เด็กนักเรียนไม่มากเหมือนเที่ยวก่อน ๆ เท่าไหร่ ฉันเดินไปนั่งเบาะหลังสุด มันกว้างดี ไม่ต้องไปนั่งเบียดกะใคร ยกเว้นคนเยอะ ๆ อ่ะนะ ไอ้อาร์ทก็ตามมานั่งด้วย ฉันยังสงสัยอยู่อย่างนึง เลยถามมันไป

“นี่ แกมาเรียนยังไงอ้ะ นั่งรถรับส่งมารึปล่าว” เนี่ยแหละที่ฉันอยากรู้ล่ะ

“ก็มารถประจำทางนี่แหละ” หา มารถประจำทางเนี่ยนะ

“เฮ้ย แล้วมาทันได้ไงล่ะบ้านอยู่ไกลตั้งขนาดนั้น” ฉันตกใจนิด ๆ ก็มันไม่ใช่ว่ามากันง่าย ๆ นะ

“ฉันก็ตื่นตั้งแต่ตี 4 น่ะสิ อาบน้ำ กินข้าว เสร็จแล้วก็มารอรถประจำทาง ตอนประมาณตี 5 ทุกวันน่ะแหละ”

มันสาธยายให้ฉันฟัง ตอนนั้นบอกตรง ๆ นะ ใจฉันรู้สึกแป้ว ๆ ไงไม่รู้ มันรู้สึกสงสารอย่างบอกไม่ถูกเลยล่ะ

“ยังงี้ก็เหนื่อยแย่เลยน่ะสิ” ฉันหันไปมองหน้ามัน ค่ะ มันทำหน้าไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลย แถมตอบมากวน ๆ อีก

“ชินซะแล้ว ไงอยากลองทำแบบฉันมั่งมั้ยล่ะ” ย่ะ ไม่มีทางหรอก แค่ชั้นตื่น ตอน 6 โมงเช้า ก็จะตายอยู่แล้ว

“นี่จืด เอาเบอร์ฉันมะ” ฉันหันขวับไปทางมันทันที

“เอ้า ทำตาโตอยู่ได้ อยากได้ล่ะสิ ใช่มะ” ไอ้บ้า ฉันตกใจตะหาก นึกเพี้ยนอะไรขึ้นมาอีกล่ะ

“อ่ะ โทรมาได้นะ ถ้ามีปัญหาอยากปรึกษาฉันน่ะ”

มันยัดกระดาษใส่กระเป๋านักเรียนฉัน แล้วก็ก้มหน้าก้มตา งุด ๆ เป็นบ้าอะไรของมันอีกล่ะนั่น

“ท่าจะบ้า ใคระจะไปปรึกษาแกยะ” ฉันบ่นเบา ๆ แต่ในใจก็เริ่มจะแปลกซะแล้วล่ะสิ นี่มันอะไรกันเนี่ย ไม่นะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย อึ๋ย น่ากลัวจัง

   รถประจำทางวิ่งมาถึงปากทางเข้าบ้านแล้ว ฉันเดินไปกดกริ่ง แล้วยืนรอรถจอด

“พรุ่งนี้เจอกันนะ จืด” มันบอกฉัน โบกมือพร้อมกับยิ้มให้

“อืม แล้วเจอกัน”

อึ๋ย ฉันขนลุกซู่ ๆ เลยอ่ะ ตายล่ะ ไหงมันพิลึกพิลั่นจัง ก็มันเคยบอกว่าเกลียดตุ๊ดแบบฉัน แถมยังด่าแล้วด่าอีก แต่ไอ้ตะกี้ที่มันทำ น่ากลัวอ้ะ มันจะมาไม้ไหนล่ะเนี่ย สยองจริง ๆ

   ว่าแต่จะเข้าบ้านยังไงล่ะเนี่ย บ้านฉันตอนนั้นก็ยังไม่มีโทรศัพท์ซะด้วยสิ ทางเดียวก็คือ เดินกลับค่ะ แต่ขอโทษ ตั้งกิโลครึ่ง ไกลนะเนี่ย แต่ก็ไม่หยั่นจ้า 2 กิโล ยังวิ่งมาแล้ว กลัวซะที่ไหน

ฉันเดินไปเรื่อยๆ ตอนนี้แสงแดดยังทอแสงอยู่ ยังไม่มืดหรอกค่ะ อากาศกำลังเย็นสบาย สองข้างทาง ก็เป็นทุ่งนา มีบ้านคนประปราย เดือนนี้ก็เข้าช่วงหน้าฝนแล้ว ชาวนาก็เริ่มจะไถนากันบ้างละ ขอบอกว่า ถ้าต้นข้าวโตเมื่อไหร่นะ ที่นี่จะเขียวขจี สวยมาก ๆ เลย ฉันชอบมาก 

   และแล้วก็เดินมาถึงบ้านจนได้ แต่ไม่ยักกะเหนื่อยแฮะ สงสัยจะชินแล้ว พอไปถึง แม่ก็ถามทันทีเลย

“ทำไมกลับบ้านเย็นนักล่ะ” แม่กำลังทำกับข้าวให้กินอยู่ หอมฉุยเชียวแหละ

“พอดีมีธุระที่โรงเรียนน่ะแม่ เลยกลับมืดไปหน่อย ทำอะไรกินอ่ะ ท่าทางน่าอร่อยเชียว” ฉันชะโงกหน้าไปดู อู้ว หอมจัง

“ปลานิลทอดกรอบราดพริก” โอ้ว ของโปรดเลยอ้ะ สุดยอด น้ำพริกที่ราดเนี่ย อร่อยจริง ๆ

“ไปอาบน้ำอาบท่าซะ แล้วมากินข้าวกัน”

แม่บอกฉันแล้ว ฉันก็เดินไปวางกระเป๋า อาบน้ำอาบท่า แล้วก็มานั่งกินข้าว กันทั้งครอบครัว

 บ้านฉันมี พ่อแม่ ฉันกับน้องสาว 2 คน เป็นครอบครัวที่ถือว่าอบอุ่นดี เพราะฉันไม่เคยทำตัวชั่วช้า อย่างเช่น ไปเล่นยา หรือ เที่ยวตบตีมีเรื่องกับใคร (เหรอจ้ะ) แต่ก็ใช่ว่า ฉันจะไม่เคยร้องไห้ให้กับบ้านหลังนี้เลย  พ่อฉันไงล่ะ พ่อไม่ค่อยชอบที่ฉันเป็นกะเทยมาตั้งแต่เด็ก ๆ

ฉันต้องทนโดนดุด่า แต่ไม่เคยโดนตี มาตั้งนานแน่ะ ร้องไห้เพราะเจ็บใจที่ตัวเองทำไมไม่เกิดมาเป็นผู้หญิงเสียให้รู้แล้วรู้รอด กว่าพ่อจะยอมรับได้ ก็นานอยู่เหมือนกัน เพราะฉันทำตัวดี เรียนหนังสือได้อันดับต้น ๆ ไม่เที่ยวเตร่ (แต่ก็มีบ้าง) พ่อก็ไม่ว่าอะไรแล้ว

สุดท้ายก็ปลง บอกว่าให้เป็นคนดีก็พอแล้ว ฉันว่าคนเราเป็นแบบนี้ มันต้องมีอุปสรรคมากมายอยู่แล้ว บางคนถ้าครอบครัวสอนดี ตัวเค้าก็ดีไป แต่ถ้าครอบครัวไม่ดีมีแต่แตกแยก ก็ต้องขึ้นกับจิตใจของคนนั้นเองว่าจะเข้มแข็งและสู้กับมันได้มากแค่ไหน แต่ฉันจะอยู่ได้ ถ้ามีคนคอยให้กำลังใจอยู่เสมอ นั่นก็คือ แม่ฉันนั่นเอง

********************************************
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-10-2007 11:10:36 โดย nunyy »

jammy

  • บุคคลทั่วไป
แม้ใครอื่นจะไม่เข้าใจเเค่ครอบครัวเราเข้าใจก็เพียงพอละ  o7

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
อยากลงไปดิ้นๆๆๆให้ขาดใจตาย
เอาเบอร์มาให้ทำมายอ่ะ
 o9 o9 o9

ออฟไลน์ akitt

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 153
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 :o  นายอาร์ทมีให้เบอร์ด้วย  มาแนวคุ้มดีคุ้มร้ายนะเนี่ย  :sad3:

dokebi

  • บุคคลทั่วไป
 :haun5: :haun5: หุหุ นายอาร์ท คิดไรอยู่ น้า...........

ifwedo

  • บุคคลทั่วไป
สงสารอาร์ทจัง แต่เป็นกำลังใจให้จืดด้วยนะสู้ๆ

ออฟไลน์ Poes

  • คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต
  • Administrator
  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 11342
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2405/-22

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
 :confuse: :confuse: :confuse: :confuse:

หลังให้เบอร์กับจืดแล้ว อาร์ทกลับก้มหน้างุดๆ ไหนบอกว่าเกลียดตุ๊ดแล้วทำไมต้องทำดี  :laugh: :laugh:

มีอะไรหรือเปล่านี่จ๊ะ...น้องอาร์ทจ๋า   :impress2: :impress2: :impress2:

ปล. อาร์ทชอบจืด อาร์ทชอบจืด..................อืม น่าสงสารอาร์ทเหมือนกันนะ เง้อ เพื่อนสาวเข้าโหมดเศร้าอีกแร้วคร่ะ... :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2: :sad2:

inimeg

  • บุคคลทั่วไป
เหมยเพื่อนสาว....

หุๆ อย่าแซวจืดสิ เดี๋ยวเธอเขินเอาหัวโขกผนังตายหรอก

โฮะๆ ต๊อบโชคดีกว่าตรงที่ พ่อแม่ไม่เคยว่าเลย อาจจะตกใจบ้างมั้งตอนที่เห็นผู้ชายนอนเปลือยในห้อง...

หลังจากนั้น พ่อกับแม่ก็เลยรู้เลย

555

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
เหมยเพื่อนสาว....

หุๆ อย่าแซวจืดสิ เดี๋ยวเธอเขินเอาหัวโขกผนังตายหรอก

โฮะๆ ต๊อบโชคดีกว่าตรงที่ พ่อแม่ไม่เคยว่าเลย อาจจะตกใจบ้างมั้งตอนที่เห็นผู้ชายนอนเปลือยในห้อง...

หลังจากนั้น พ่อกับแม่ก็เลยรู้เลย

555

เอ๊ะคุณต๊อบ  ผมพลาดไม่ได้อ่านตอนไหนไปรึป่าว  ทำไมไม่เหนรู้เรื่องนี้เลย  :laugh: :laugh:

ว่าแต่น้องจืดแพ้การสัมผัสโดยพะชายเจงๆเหรอครับเนี่ยะ :o9: :o9:  อย่างนี้น่าสงสารแย่เลย o7 o7

LulLaby

  • บุคคลทั่วไป
อร้ายย
นายอาร์ทมีแผนอะไรเนี่ยย  o9

ตอนท้ายแอบซึ้งนะเนี่ยย  o7

ออฟไลน์ มูมู่น้อย

  • Global Moderator
  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2623
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +468/-12
อ้างถึง
ฉันว่าคนเราเป็นแบบนี้ มันต้องมีอุปสรรคมากมายอยู่แล้ว บางคนถ้าครอบครัวสอนดี
ตัวเค้าก็ดีไป แต่ถ้าครอบครัวไม่ดีมีแต่แตกแยก
ก็ต้องขึ้นกับจิตใจของคนนั้นเองว่าจะเข้มแข็งและสู้กับมันได้มากแค่ไหน


ชอบประโยคข้างบนนะ  จุ๊บๆๆๆๆ  o13

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Shumi

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 422
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
^
^
ตามนั้น (ผัวะ ๆ เลียนแบบคนอื่นซะงั้นหน่ะ)  :sad2:

ออฟไลน์ oaw_eang

  • Global Moderator
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8418
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2122/-586

ชีวิตกระเทยก้เป้นดังนี้แล

ทำตัวเป็นเด็กดี  เพื่อ ชดเชยให้พ่อแม่กับการที่ต้องเป็นกระเทย  :sad2:

nunyy

  • บุคคลทั่วไป
 :teach:มีสาระกันจังเลยแฮะ ดีใจด้วยนะจ้ะ เอาล่ะ

 o8 ต่อให้2ตอนควบ หายอยากไปเลย

ตอนที่ 14

         วันนี้เป็นวันแรกแล้วที่ฉันจะได้ไปเรียนวิชา 11 ร.ด. เอ้ย ร.ด.เฉย ๆ น่ะ แหมก็คนมันชินน่ะนะ ต้องเข้าใจ ตื่นเต้นชะมัดเลย แต่ว่าจะไปเรียนยังไงดีล่ะ สงสัยจะต้องนั่งรถเมล์ไปเองเสียแล้ว พอพักเที่ยงแล้ว ก็เตรียมตัวเดินทางกันได้เลย ส่วนการแต่งตัวของช้านน่ะนะ อิอิ อายจังเลย ตัวเองแต่งแล้วมันแปลก ๆไงไม่รู้ รู้แต่ว่าคนอื่นแต่งแล้วเท่มั่กมาก โดยเฉพาะคนสูง ๆ นะ สุดยอดดดดดด

“จืด จะไปแล้วเหรอ ให้ฉันไปด้วยดิ นะ นะ”

เหวอแ*กเลยค่ะ ไอ้อาร์ทมาขอตามไปด้วย มันก็เรียนเหมือนกันนี่หว่า

“ไม่ไปกับเพื่อนแกล่ะ”

ฉันบอกมันไป แล้วก็เดินดุ่ม ๆ ไปหน้าโรงเรียนทันที แต่เห็นมันไปพูดอะไรกับสองคนนั้นก็ไม่รู้ แล้วก็วิ่งปรู๊ดมาทางฉันเลย แล้วเรื่องอะไรที่ฉันจะอยู่รอมันล่ะจ้ะ

“เฮ้ย รอก่อนดิ อย่าเพิ่งไป” ฮ่า ๆ ๆ ใสเจีย เสียใจ ฉันขึ้นรถเมล์ไปก่อนล่ะนะ

“ไม่รอโว้ย แน่จริงก็วิ่งตามมาดิ 555” รู้สึกฉันจะเล่นแรงไปม้างเนี่ย

ไอ้นั่นก็โง่หรือซื่อกันแน่นะ เจือกวิ่งตามมาซะงั้น แถมโบกไม้โบกมือใหญ่เลย น่าอายชะมัด ทำอะไรบ้า ๆ ทุเรศว่ะ แต่ว่า น่าสงสารเหมือนกันแฮะ อีตาคนขับรถก็ทำยังกับมองไม่เห็นยังงั้นแหละ

“พี่ ๆ จอดรถก่อนได้มั้ย มีคนจะขึ้นน่ะ จอดก่อน”

ฉันตะโกนบอกซะเสียงดังลั่นเลยค่ะ คนหันมามองเต็มเลย นี่ฉันจะหาเรื่องไปทำไมเนี่ย

“อ้าว แล้วก็ไม่บอก พี่ก็มองไม่เห็น” พี่เค้าก็จอดรถตรงหน้าโรงเรียนข้างๆ พอดีโรงเรียนเราติดกับโรงเรียนสตรี (เมื่อก่อนนะ) ไม่ไกลเท่าไหร่

ไอ้อาร์ทวิ่งกระหืดกระหอบมาถึง ก็ขึ้นมาบนรถ แล้วก็หอบแฮ่ก ๆ เหอ ๆ น่าสงสารตายแหละ

“โอย นึกว่าวิ่งตามไม่ทันซะแล้ว พี่แกเล่นไม่มองกันเลย” มันนั่งลงข้าง ๆ ฉัน (อีกแล้ว)

“ก็อยากมาช้าเองนี่ ช่วยไม่ได้”

ฉันพูดโดยที่หน้าตัวเองก็มองไปข้างนอกรถ เพราะแอบกลั้นหัวเราะอยู่ สะใจจริง ๆ ที่ได้แกล้งมันคืน อิอิ

“นี่ หันหน้ามาเลย หัวเราะอยู่ล่ะสิ ใช่มั้ย” มันกระชากตัวฉันให้หันกลับมา หน้าตามันบ่งบอกว่า กรูเหนื่อยมากกกกก 555

“ปล้าวน้า เอานี่ ยาดม ดมซะ เด๋วตายซะก่อน” ฉันล้วงหยิบในกระเป๋าให้มัน มันก็รับไปดม ดูท่าทางจะดีขึ้นแล้วล่ะ ฉันก็เลยขอคืน แต่ว่า

“ไม่ให้ ขอยึดไว้ละกัน” อ้าว ไอ้นี่ ยังไงเนี่ย ของ ๆ กรูนะ

“เอ้ย นี่ฉันซื้อมานะ เอาคืนมาเลย เด๋วตอนฝึกเกิดหน้ามืด จะทำไงล่ะ” มันทำท่าคิดนิดนึง แล้วก็บอกว่ากับฉันว่า

“เด๋วฉันซื้อให้ใหม่ อันนี้ขอก็แล้วกัน” ดูมันพูด มรึงก็ซื้อใหม่สิ มาเอาของกรูทำไมยะ

“จะคืนมั้ย” ฉันเริ่มกัดฟันพูดและ แบบมีน้ำโห

“ไม่ ขอเถอะ เด๋วลงไปซื้อให้ใหม่” เฮ่ย ไรวะเนี่ย แมร่งเป็นบ้าอะไรนักหนานะ ช่างหัวมันเถอะ ได้อันใหม่ก็ดีเหมือนกัน

“ก็ได้ แต่ต้องซื้อให้เลยนะ เพราะมันจำเป็นจริง ๆ” มันก็พยักหน้ารับ หงึ่ก ๆ ก็แล้วไป

รถวิ่งมาจนถึงทางเข้าหน้าค่ายทหารที่เราจะเข้าไปฝึกแล้วล่ะค่ะ ฉันกับมันก็ลงจากรถ แล้วก็เดินไปที่เซเว่นอิเลฟเว่นกันก่อน ฉันเดินไปซื้อโค๊กกินแก้วหนึ่ง ส่วนนายอาร์ทก็ไปซื้อยาดมให้ หุหุ ของใหม่ ไฉไลกว่าเดิม เสร็จแล้วเราก็เดินเข้าค่ายกัน วันนี้ มีนักเรียนมาเยอะทีเดียว เพราะมีตั้ง 3 ชั้นปีแน่ะ ชั้นอยู่ปีแรก   เลยดูเด็กไปเลย อิอิ 

การฝึกนั้น ในช่วงแรก ๆ จะฝึกกันหนักพอสมควร ปีแรกก็เงี้ย ดูพวกปีสองกะปีสามแล้ว สบายกว่ามาก ๆ เลย โดยเฉพาะปีสามนะ อ้ะโห นั่งเรียนทั้งวัน อิจฉา ๆ

พอฝึกไปสักพัก ก็พักเหนื่อย ยอมรับว่าเหนื่อยมาก ๆ ช่วงแรก ต้องใช้เวลาหลายอาทิตย์กว่าจะชิน ส่วนใหญ่จะทรมานก็เพราะแดดนี่แหละ บางคนเป็นลมไปเลยก็มี อ่อนแอจริง ๆ ฉันดิ เป็นกะเทยแท้ ๆ ยังทนได้มากกว่าซะอีก  การฝึกวันแรกก็จบลงไป โดยไม่มีอะไรหวือหวา แต่ทว่า มันก็มีจนได้สิน่า  ในช่วงเข้าแถวเลิกเรียนแล้ว

“เอ้ะ นั่นมันกะเทยนี่หว่า”

ฉันพึมพำเบา ๆ กลัวใครได้ยินอ้ะ เพราะสายตาเหลือบไปเห็นสาวน้อยนางนึง รูปร่างอ้อนแอ้นซะจริง ๆ คิดรึจะพลาดสายตาชั้นไปได้ ฉันเลยเดินเข้าไปใกล้ ๆ เผื่อชีจะมองเห็นฉันบ้าง แหม ถ้าได้เพื่อนในนี้ ก็ดีเท่าไหร่แล้ว 

“เอาล่ะ ลองดูดีกว่า... นี่เธอ อยู่ห้องไหนน่ะ” ฉันลองทักชีดูก่อนค่ะ เพื่อความแน่ใจ ว่าใช่ชัวร์

“อ้อ เราอยู่ห้อง 7 น่ะ เธอล่ะ ไม่เคยเห็นหน้าเลยนี่” ชัวร์ ชีตอบมา เสียงเสิงใช่เลย แอบกระแดะนิดนึง หุหุ

“อยู่ห้อง 2 น่ะ ถามตรง ๆ เลยนะ เราเป็นเหมือนกันใช่ป่ะ” ฉันว่าชีต้องตอบว่า

“แหม ดูไม่ออกเลยเหรอไง สงสัยต้องแรดกว่านี้แล้วล่ะ” ง่า ดูท่าจะแรงกว่าฉันแล้วล่ะมั้งเนี่ย

“ว้าย งั้นก็ดีน่ะสิ จะได้มีเพื่อนแรด เอ้ยเรียนด้วยกัน” ไม่ได้ค่ะ ฉันต้องแรงกว่า อิอิ

“ต๊ายหล่อน ไม่แอ๊บเลยนะยะ” อ้ะ หมดเวลาแอ๊บค่ะ เด๋วก็อดพอดี

“แอ๊บทำไมจ้ะ เด๋วนี้โลกเราพัฒนาไปไกลแล้วจ้ะ ว่าแต่หล่อนชื่ออะไรน่ะ ฉันชื่อจืดนะ” ฉันแนะนำตัวก่อนพอเป็นพิธี

“ฉันชื่อ เจี๊ยบ ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ” ต๊าย ชื่อเจี๊ยบ หวานเชียวนะยะ เพื่อนสาว

   เราสองคนยืนคุยกันจนเลิกแถวนั่นแหละค่ะ พอกำลังจะเดินกลับบ้าน นังเจี๊ยบมันบอกว่า มันเอารถมอไซต์มา ต่อไปนี้ก็ไปกลับกับมันเลย โฮ่ ๆ เจ๋งไปเลยเพื่อน

“ว้าว งี้ก็ไม่ต้องนั่งรถเมล์ แล้วเดินเข้ามาให้เมื่อยแล้วสิเนี่ย”

ฉันเดินไปขึ้นรถกลับนังเจี๊ยบ โดยลืมใครบางคนไว้ข้างหลัง 5555 ก็อีตานั่นแหละ ก็จะมีอะไรน่ะเหรอ ก็ตอนเข้ามา มันบอกว่าเลิกแล้ว ให้รอมันด้วย มันจะกลับพร้อมฉัน เหอ ๆ ขอโทษนะยะ ฉันมีรถกลับแล้วย่ะ อิอิ (ร้ายจริงๆ ไม่ยอมไปบอกมันก่อนอีกนะ)

   ฉันกับนังเจี๊ยบกลับมาที่โรงเรียนตอนบ่ายสามโมงเย็น ก่อนเลิกเรียน เพราะต้องมาเก็บสัมภาระที่โรงเรียนกันก่อน พอมาถึงก็เจออิเฉาก้วย มาดักรออยู่ตรงหน้าทางเข้าโรงเรียนค่ะ

“อ้าว อิเฉา มารอฉันเหรอยะ” ฉันถามแล้วก็กำลังจะเดินไปหามัน แต่ว่า...

“ปล่าว กรูมารอเต๊ะย่ะ” อิเชี่ย อิเพื่อนเลว เห็นผัวดีกว่าเพื่อน เวรเอ้ย กรูว่าจะพานังเจี๊ยบมารู้จักกันซะหน่อย หมดอารมณ์เลย อิห่-

“อีดอกเอ้ย มรึงจะขาดผัวไม่ได้เลยรึไงยะ กรูถามจริง ๆ” มันมองหน้าแล้วก็ตอบว่า

“อิจฉากรูล่ะสิ อิดอก” คำตอบแมร่งเอาอะไรคิดวะ

“นี่เพื่อนใหม่กรู ชื่อเจี๊ยบ” ฉันดึงตัวนังเจี๊ยบมาให้ให้อิเฉาก้วยดูหน้า มันก็พยักหน้ารับ

“ยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันชื่อเฉาก้วย เพื่อน ๆ มันตั้งกันเอง เชี่ยจริง ๆ” อ้าวอิดอก ทีพวกมรึงล่ะตั้งชื่อกรูว่า อิจืด กรูยังไม่บ่นเลย

“พอแล้ว สรุปมรึงจะรอผัวใช่มะ กรูจะได้ไปหาอะไรแดกก่อน ป่ะเจี๊ยบ” แล้วฉันกับเจ๊ยบก็เดินไปโรงอาหารปล่อยให้มันยืนรอผัวต่อไป อิโง่ (ด่าอีกละ)

***************************************
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-10-2007 11:11:46 โดย nunyy »

nunyy

  • บุคคลทั่วไป
ตอนนี้ค่อนข้างซีเรียสนะคะ เพื่อนสาว :try2: อย่าเครียดกันมากมายอ่ะ

ตอนที่ 15

   ที่ฉันว่า นังเฉาก๊วยมันโง่นั้น ก็เพราะฉันเป็นห่วงมันจริง ๆ เพื่อนกันถ้าไม่ห่วงแล้วจะไปห่วงใคร เพราะในที่สุดวันนั้นมันก็ต้องมาถึงจนได้ซักวัน ในวันสุดสัปดาห์สุดท้ายของการสอบเทอมแรก เรื่องเลวร้ายที่สุดของเพื่อนฉันก็เกิดขึ้นจนได้

“อิจืด มรึงอยู่เป็นเพื่อนกรูได้มั้ยวันนี้” มันเดินมาหาฉันที่ห้องสอบ หลังจากจากยืนรอฉันนานแล้ว ฉันลอบสังเกตดูหน้าตาของมัน ก็รู้เลยว่า ต้องมีเรื่องไม่สบายใจแน่นอน

“อืม ได้สิ วันนี้สอบเสร็จแล้วนิ ไปหาอะไรอร่อย ๆ กินกันมั้ย ชวนอิตั้มกับอิอั้มไปด้วย” มันพยักหน้า หงึก ๆ

“แล้วแต่ แต่กรูไม่ค่อยหิวนะ พวกมรึงกินกันเองก็ได้” เฮ่อ สงสัยจะเป็นหนัก

ฉันกับมันเดินออกไปจากโรงเรียน แล้วขึ้นรถไปที่บ้านมัน จากนั้นฉันก็โทรไปหานังพวกนั้น พวกมันก็ตกลงกันว่าจะมาตามนัด เรานัดเจอกันที่ ร้านอาหารเล็กๆร้านนึง บรรยากาศดีมาก เพราะอยู่ริมน้ำ ปลูกบัวด้วย สวยทีเดียว

พอเดินเข้าห้องอิเฉาก๊วยไป ก็พบว่า มันกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ ฉันก็พอจะรู้อยู่แล้ว ก็เลยไม่รู้จะปลอบมันยังไงดี กลัวพูดไปมันจะร้องไห้หนักกว่าเก่าซะอีก

“อิเฉาก๊วยเอ้ย ร้องออกมาให้หมดเลยนะมรึง ผู้ชายดี ๆ สำหรับคนอย่างเราน่ะ มันไม่ได้หาง่ายๆหรอกนะ ที่มีอยู่ก็ต้องคอยทำใจไว้ว่า เราเกิดมาเพื่อชดใช้กรรมให้กับพวกนั้น คอยดูแลปรนนิบัติมัน ยังกับข้าทาส มันก็ยังไม่เคยเห็นใจในความรักที่พวกเรามีให้มันเลย แล้วทำไมล่ะ เราจะต้องมาเสียน้ำตาให้กับมันอีก ร้องพอแล้ว ก็อย่าร้องอีกเลยนะ กรูคงบอกมรึงได้แค่นี้แหละ”

ฉันว่านะ ที่ฉันพูดไปคงจะไปตอกย้ำมันล่ะมั้ง เห็นมันยิ่งร้องหนักกว่าเดิมอีก เฮ้อ ตูล่ะเซ็ง

   เพื่อนสาวของฉันมันร้องจนมืดเลยค่ะ นี่ก็ใกล้เวลานัดกับพวกนั้นแล้วด้วย ซักพักเหมือนมันจะรู้ มันก็หยุดร้อง ตาของมันบวมมาก สงสัยคงร้องมาตั้งแต่คืนวานแล้ว

“เด๋วกรูลงไปล้างหน้าก่อนนะ อิพวกนั้นจะมาแล้วนี่” แล้วมันก็เดินลงไปห้องน้ำ พร้อมกับมาโบ๊ะแป้งเหมือนเดิม เหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นงั้นแหละ แหม สตอเก่งจริงๆ

“กรูสวยยังอิจืด ผู้ชายมันต้องสนใจกรูอยู่แล้ว อิอิ” มันหัวเราะเบา ๆ แต่น้ำตาน่ะ เล็ดออกมาอีกแล้วนะมรึงเอ้ย

“ใช่ มรึงน่ะ มีเสน่ห์จะตาย ก็อีแค่ผู้ชายจังไล มรึงจะไปแคร์มันทำไม” ฉันเริ่มมีน้ำโหแล้วค่ะ

“ฮือ ๆ กรูทำใจยังไม่ได้ อิจืด กรูทำไม่ได้ ฮือ ๆ” มันเอามือปาดน้ำตาที่ตอนนี้ ขอบตาที่เขียนไว้เลอะหมดแล้ว โธ่ถัง เพื่อนฉัน

“เอ้า เปื้อนหมดแล้ว แต่งหน้าใหม่ซะ เด๋วไม่สวยนะ” ตอนนี้น้ำตาฉันมันเริ่มปริ่มออกมาแล้ว ฉันสงสารมันค่ะ ไม่ไหวเลย นี่จะต้องมาร้องไห้ด้วยเหรอเนี่ย

“ฮือ ๆ อิจืด มรึงจะร้องทำไม กรูโดนทิ้งมานะ ไม่ใช่มรึง” อิเชี่ย กรูสงสารมรึงนี่

“ฮึ่ก ๆ กรูขอโทษ แต่กรูกลัว กลัวจะต้องเป็นเหมือนมรึงนี่ กรูไม่อยากมีเลย” ฉันคิดแบบนั้นจริงๆ

ตั้งแต่ตอนนั้น ฉันก็ได้สัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่ยอมรักใครแบบถวายตัวเด็ดขาด ถ้ามีรัก จะขอเป็นคนบอกเลิกก่อน แต่ใครจะบอกว่าฉันเห็นแก่ตัว ฉันก็ไม่สนใจหรอก เพราะบทเรียนจากเพื่อน ๆ ทั้งหลายของฉัน มันทำให้ฉันต้องทนดูต่อไปไม่ไหวแล้ว

เสียงรถมอเตอร์ไซด์วิ่งมาจอดที่หน้าบ้านอิเฉาก๊วยแล้ว แล้วอิตั้มกะอิอั้มก็เดินเข้ามาหา บ้านพวกมันอยู่ใกล้ ๆ แค่นี้เอง มีแต่บ้านฉันแหละ ที่อยู่ไกลจากบ้านเพื่อน ๆ

“อ้าวอิดอก แต่งองค์ทรงเครื่องกันเสร็จยังล่ะ ไปกันได้แล้ว” อิตั้มมาถึงก็โวยเชียวค่ะ โมโหหิวรึไง 

“ไปกันสิ กรูก็หิวแล้ว วันนี้กรูเลี้ยงเอง” อิเฉาก๊วยพูดขึ้น ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม มีแต่ฉันที่รู้ว่า ภายใต้หน้ากากนั่น มันเจ็บปวดขนาดไหน

“เด๋วอิจืดไปรถกรูนะ อิเฉาก๊วยไปกับอิตั้ม” อิอั้มพูดขึ้นหลังยืนใบ้ตั้งนาน อินี่ ก็มีประวัติแบบนี้อยู่เหมือนกัน แต่ชีมีมากมายจนชินซะแล้วล่ะมั้ง ก็โชคดีไปที่ไม่ต้องเจอกับอะไรที่มันโหดร้าย

“ไปสิ เร็ว ๆ เหอะ กรูหิวมากกกกเลย” ฉันบ่นอีกรอบ เพราะแต่ละนาง มัวแต่อ่อมกบกันอยู่ได้

   กะเทยน้อยทั้ง 4 ก็ได้พุ่งทะยานไปยังที่หมายของตัวเองซะที อา ในที่สุดก็มาถึงจนได้ บรรยากาศยามค่ำ ช่างดูน่าภิรมย์เสียนี่กระไร หุหุ หลังจากเลือกโต๊ะเลิศ ๆ วิวสวย ๆ ได้แล้วก็บรรจงนั่งลงอย่างนางงาม บริกรหนุ่ม (รูปหล่อ) ก็มารับออเดอร์ถึงที่

“น้องขา เอาต้มยำรวมมิตร ผัดหอยลาย ฯลฯ นะคะ” แหม ไม่มีอะไรที่อิตั้มจะไม่กล้าค่ะ กรูรู้นะจะจิกเด็กน่ะสิ อิดอก

“น้องคะ เป๊บซี่ลิตรขวดนะคะ มาเร็ว ๆ น้า” มีรึที่ฉันจะยอม อิอิ

“ครับ ๆ” บริกรหนุ่ม รีบเดินจ้ำอ้าวหนีไปแล้วค่ะ สงสัยจะกลัวจัด หึหึ (กลัวใครหว่า)

“แหมมรึงนี่ ดัดจริตนักนะ มาแข่งกะกรูเหรอ” อิตั้มวีนแล้วค่ะ มาเล้ย

“ทำไมล่ะยะ ก็คนมันน่ารักอ้ะ ทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดหรอกย่ะ ใช่มั้ยอิอั้ม”

ฉันหันไปแหวอิอั้ม หาพวกค่ะ เพราะอีนี่ ชอบแอ๊บแบ๊วเหมือนกัน

“ถูกต้องค่ะ อิอิ” น่าหมั่นไส้มันจริงๆ เพราะมันแอ๊บแล้วน่ารักกว่าชั้น

“อ้าว อิเฉาก๊วย เป็นอะไรล่ะ นั่งซึมกระทืออยู่ได้ ไม่พูดอะไรมั่งเลย” อิตั้มคงจะรู้สึกได้ ว่ามันเงียบๆไป เลยชวนคุย

“ปล่าวหรอก กำลังคิดว่าจะไปเที่ยวปิดเทอมกันที่ไหนดี” ฉันตาโตทันทีค่ะ โดยเฉพาะเรื่องเที่ยว

“ฮึ่ย ไปจริงรึปล่าวอินี่” ฉันตื่นเต้นเป็นพิเศษ แต่อิสองตัวนั้นกับเขม่นฉันซะงั้น

“แหม ระริกระรี้เชียวนะมรึง คันล่ะสิ อิดอก” อิดอกตั้ม จะมากัดกรูทำไมยะ

“มรึงก็เหมือนกันแหละ กรูรู้” มันตีหน้าจ๋อยไปเลยค่ะ

“ใครบอกกรูคันยะ กรูน่ะ คันยิ่งกว่าย่ะ อิโง่” ค่ะ อิสัด หนักกว่ากรูอีก

“อิเชี่ย เงียบได้แล้ว อาหารมาแล้ว แดกๆกันซะ กัดกันยังกับหมา” อิอั้มได้ที กัดฉันอีตั้มทันทีเลยค่ะ แหมอีนี่มันร้ายจริงๆ

“อิดอก” “อิเชี้ย” ด่ากันพร้อมเพรียงเลยค่ะ ชั้นกับอีตั้ม อิอิ

แล้วสี่สาวก็นั่งเม้าท์กันอย่างสนุกสนาน พร้อมกับทานอาหารอร่อย ๆ เลิศไปเลยค่ะ ส่วนนังเฉาก๊วยก็ดูจะอารมณ์ดีขึ้นมาอย่างฉับพลันเลยล่ะค่ะ เนี่ยแหละน้า ไม่มีใครจะเข้าใจเราดีกว่าเพื่อนกันหรอกเนอะ จริงมั้ยคะ

****************************************
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-10-2007 11:12:55 โดย nunyy »

ออฟไลน์ Wordslinger

  • แป้งจี่รีรีข้าวสาร
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2383
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1180/-5
 :like6: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2: :impress2:

อุ๊ย....เพื่อนสาวคะ...ดูๆๆไปนะ อาร์ทก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรนะคะ...ยอมๆเค้าไปเถอะ อิอิ ว่าแต่ งงนะ..ว่าทำไม ถ้าจะซื้อยาดมอันใหม่แล้วยังต้องเก็บของคุณเพื่อนสาวไว้ด้วย...แน้....นายอาร์ทแอบ "รัก" เพื่อนสาวหรือไรนะนี่

ปล. กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ปปล. เจอกันวันจันทร์นะคะเพื่อนสาว จะรอค่ะ :laugh3: :laugh3: :laugh3: :laugh3:

ออฟไลน์ A GE

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1174
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
 :haun5: :haun5:  มะเห็นเล่ารายละเอียดเรื่องไปเรียนรด.ให้ฟังบ้างเลยครับ  อยากรู้ว่าไปเรียนกับเพื่อนสาวแล้วสนุกมั๊ย  o17 o17

ifwedo

  • บุคคลทั่วไป
จะมารออ่านตอนต่อไปนะจ๊ะ

jammy

  • บุคคลทั่วไป
เป็นมิตรภาพที่น่ารักดีจริงๆครับ  :laugh3:

ออฟไลน์ ที่ปรึกษาไอทีขั้นต้น

  • Administrator
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6853
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1320/-22
อ่านแล้วขำกับการผูกมิตรที่รวดเร็วของสาวๆจริงๆ
 :laugh3:

nunyy

  • บุคคลทั่วไป
 :serius2:มือถือหาย เซฟข้อมูลไม่ได้ แฟรชไดร์ก็โดนยืมไป  o6
เลยมาลงช้าเลยอ่ะ ช่วงนี้ก็ปั่นภาคสามอยู่ กำลังมันส์ :interest:
พรุ่งนี้จะพยายามมาต่อให้จบไวๆนะคะ :impress:

ตอนที่ 16

   ช่วงปิดเทอมแล้ว แค่ 15 วันเอง ไม่รู้จะไปที่ไหนดี ตอนแรกก็ตกลงกันแล้วว่าจะนัดกันไปเที่ยว แต่ที่ไหนได้ อดไปซะงั้น เพราะพวกมันไม่ว่างกันเลย ไม่รู้จะอะไรกันนักหนานะ พวกนี้  สรุปฉันก็เลยเหงาหงอยสิคะ แล้วยิ่งช่วงแรก ๆ มันก็สบายดีอยู่หรอก แต่พอสัปดาห์ที่ 2 มันก็เริ่มจะเบื่ออย่างแรง อ้ะ นึกออกแล้ว ฉันรีบบึ่งรถไปที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะทันทีค่ะ (ที่บ้านยังไม่ต่อโทรศัพท์ค่ะ อิอิ บ้านนอกจริงๆ)

“ฮัลโหล อิตั้ม อยู่บ้านรึปล่าว” พอมันรับสายฉันก็รีบพูดเลยค่ะ กลัวมันไม่ว่าง

“มีอะไรยะ กรูอยู่บ้าน” เออ ดีแล้ว

“วันนี้ว่างมั้ยล่ะ” อย่าบอกนะว่าไม่ว่างอีก อินี่

“ว่างย่ะ ทำไมยะ จะไปไหนอีกล่ะ ว่างมากนักนะมรึง” กัดกรูอีก อิเวร

“เออน่า พากรูไปวัดหลวงพ่อโสธรทีได้มั้ยวะ กรูอยากไปไหว้พระ”

งงล่ะสิ ทำไมกะเทยอยากเข้าวัด แหม ก็เราชาวพุทธนี่คะ

“อิห่า มรึงนึกคันอะไรขึ้นมายะ ถึงอยากไหว้พระ” แหม มันนี่ปากดีจริงๆ บาปกรรมจริงๆ

“แหม กรูก็มีเรื่องทุกข์ใจบ้างเป็นธรรมดา นะ นะ พากรูไปนะมรึง” ฉันอ้อนมันสุดฤทธิ์

“เออ ก็ได้ แล้วไปวันไหน ชวนอิสองตัวนั้นไปด้วยดีมั้ย” ว้าว ก็ดีน่ะสิ

“เอาเลย มรึงไปชวนมันด้วยนะ ไปกันเยอะ ๆ แหละดีแล้ว จะได้ทำบุญร่วมกัน” มันหัวเราะคิก ๆ

“ฮู้ย อิดอก กรูไม่อยากทำร่วมกับมรึงหรอก เด๋วแมร่งชาติหน้าเกิดมาเจอกันอีก”

ปากหิอีกแล้ว อินี่ จริง ๆ เล้ย เพื่อนสาวของฉัน คิดถึงพวกที่เหลืออีกจังเลย ไม่รู้ไปอยู่ที่ไหนกันบ้าง จะสบายกันดีรึ   ปล่าวน้อ เพื่อนสาวทั้งหลาย

“เอาเป็นว่า ไปวันเสาร์นี้นะ ขึ้นรถไฟกัน สนุกดี” ฉันวางแพลนแล้วก็บอกมันไป

“โอเค แล้วเจอกันนะยะ บายย่ะ” หลังจากมันวางสายแล้ว ฉันก็มานอนคิดนั่งคิด ว่าจะอธิษฐานอะไรดีน้า เวลาไปกราบหลวงพ่อแล้ว งืม ๆ แล้วก็ผลอยหลับไปค่ะ (หลับทั้งปี)

//////////////////////////////

   วันเสาร์ที่นัดไว้ก็มาถึงแล้วจ้า สี่สาวเกริล์รี่เบอร์รี่ ก็พร้อมเดินทางแล้วล่ะค่ะ แต่ละคนแต่งตัวแต่งหน้าสู้ตาย อย่างนี้ต้องกัดค่ะ กัด

“อิดอก ขอโทษนะคะ แต่งตัวจะไปวัดหรือไปเดินแบบจ้ะ” แหม ก็แต่ละคน มอสดี้งี้ เสื้อนี่รัดติ้วซะ

“สาด กรูก็ต้องสวยมั่งสิยะ จะให้เค้ามามองเป็นกระเทยกระโหลกะลารึไง” อิอั้มวีนค่ะ

“ใช่ ไม่ใช่มรึงนี่ แต่งตัวเชี้ยอะไร ปิดซะขนาดนั้น ขาก็สวย ไม่รู้จักโชว์ อิโง่”

ย่ะ ก็กรูไม่ได้หน้าหนาอย่างพวกมรึงนี่คะ (ขาสวยไปก็เท่านั้น)

“อ้อ พอดีฉันเป็นสาวน้อยเรียบร้อยดังผ้าพับไว้น่ะจ้ะ” ทำท่าดัดจริตนี้ดส์นึง

“แหวะ ผ้ายับ ๆ น่ะสิมรึง อิดอก”

แล้วมันก็พากันหัวเราะเยาะชั้น เออ กรูไม่แรดเหมือนพวกมรึงหรอกโว้ย

“ต๊าย อิเฉาก๊วย รู้สึกจะแรงไปรึปล่าวยะ”

ฉันหันไปแขวะมันทันที เพราะอะไรน่ะเหรอ ก็ชีน่ะนะ กางเกงงี้สั้นกุดจนรัดปิ๊มรึงแล้ว เสื้อกล้ามสีขาวรัดจนนมปริ้น รองเท้าแรด ๆ ถือกระเป๋าแบบสะพาย ส่วนหนังหน้าไม่ต้องพูดถึง โบกมาเมตรนึงได้มั้ง 55555

“อิสัด พอเลย กรูจะแต่งเงี้ย ใครจะทำไมยะ” ชียังเถียงสู้

“แต่นี่จะไปไหว้พระนะยะ ไม่ใช่ไปรำแก้บน อิดอก” มันเชิดหน้าใส่ สงสัยมันคงจะหายเฮิร์ทแล้วมั้ง ถึงได้แรดขนาดนี้

   หลังจากรอรถไฟสักพัก รถไฟก็มาถึง คนแน่นทีเดียววันนี้ โดยเฉพาะหนุ่ม ๆ อาส์ กลิ่นกายของชายหนุ่ม ช่างยั่วต่อมคันซะจริง ๆ อิอิ (โรคจิตนี่หว่า) พอพวกเราสี่สาวขึ้นบนรถแล้ว ก็ไปยืนเบียดกับหนุ่ม ๆ ทันที นำโดยอีตัวแรงที่สุด นั่นก็คือ อิตั้ม นั่นเอง ชีมั่นทุกสถานการณ์จริง ๆ แต่งานนี้คงแพ้อีกตัวนึงค่ะ

“อ้าย อิดอก ผู้ชายแมร่งจับตูดกรูว่ะ คิก ๆ” อิตั้มกัดฟันพูดเบา ๆ แต่ดูมันจะสุขมากกว่านะ

“ต๊าย พวกนั้นคิดว่า ตูดมรึงเป็นเสารึปล่าว” ก็ตัวมันผอมก้างมาก แถมสูงยังกะเสาไฟอีกตะหาก

“อิสัดจืด ปากดีนักนะมรึง อิเชี่ย” อิอิ สมน้ำหน้า แรดนัก โดนกรูกัดซะเลย

“โอ้ะ อิเฉาก้วยไวมาก ดูมันดิ” ฉันหันไปดูมัน สรุปค่ะว่า ชีกะลังจิกผู้ชายอยู่ โอ้โห กลางวันก็ยังสู้ตาย แรงจริงๆ เพื่อนสาว

“มรึงไม่เอาอย่างมันมั่งล่ะ อิจืด” พูดอะไรของมรึงยะ อิอั้ม กรูไม่ใช่กะหลี่นะ อินี่

“เสียใจย่ะ กรูจะรักษาความบริสุทธิ์ให้กับคนที่ฉันรักคนเดียวเท่านั้น” หุหุ พูดไปได้ไงเนี่ยฉัน

“อิตอแหล รอชาติหน้าแหละมรึง” มันด่าพร้อมกันทั้งคู่เลยค่ะ อิเพื่อนเลว

   อิเฉาก๊วยเดินมาหาเราแล้ว พวกผู้ชายก็ยังมองมา แถมยังยิ้มกะลิ้มกะเหลี่ย (ถูกป่าว) เห็นแล้วสยองขน อินี่ไม่รู้ไปวางยาอะไรเอาไว้อีกเนี่ย

“มรึงไปคุยอะไรมายะ ตกลงมันว่าไงมั่ง” อิตั้มออกตัวถามคนแรกเลยค่ะ คันล่ะสิมรึง

“ไม่มีอะไรมากหรอก ก็แค่ถามว่าจะไปไหนกัน มากี่คน ไปด้วยกันป่าว แล้วก็...เอามั้ย” อิเชี่ย ถามอะไรของมันเนี่ย อิดำเอ้ย

“อิสาด แมร่งสุดยอดเลยว่ะ ร่านจริง ๆ นะมรึง” อิตั้มก็ผสมโรงกันเข้าไป พอกันทั้งคู่

“อิดอกอั้ม สนใจคนไหนยะ เด๋วกรูจัดให้” ไปซะแล้วอิดำเพื่อนฉัน สงสัยจะสมองกลับตละปัด

“กรูจองคนขาว ๆ นะเว้ย แมร่งตี๋ถูกใจกรู สาด แมร่งน่ากินว่ะ”

อินี่ก็เป็นไปด้วย ทำไมกานเนี่ย เพื่อนสาวคะ นี่เรากำลังจะไปวัดนะคะ ไม่ใช่โรงแรม อิดอกทั้งหลาย

“พอ ๆ เลย พวกมรึง จะถึงวัดแล้ว ไม่ต้องกระแดะจะตามไอ้พวกนั้นไปเลยนะ” อิเฉาก๊วยหันมาแขวะฉันทันที

“ใครบอกกรูจะตามันไปยะ พวกมันแหละจะตามพวกเราไปด้วยน่ะย่ะ” แล้วชีก็หันไปส่งสายตาระริกระรี้ให้ผู้ชายต่อ เวรกรรม

“มันมากันกี่คนเนี่ย อิดำ” โมโหจัด เรียกแมร่งสีผิวของมันเลย

“มา 4 คน พอดีเป๊ะเลย อีจืดเอ้ย วันนี้มรึงจะมีผัวกับเค้าแล้วนะมรึง”

อ้ายยยยยยยยย อิเชี้ย ใครจะไปเอากะพวกมรึงยะ กรูมาไหว้พระ อิสาดดดดด

“พอเลยมรึง อย่าให้มายุ่งกับกรูเด็ดขาด กรูไม่ชอบ” ฉันก็บอกไปตามตรงอ่ะนะ เพราะว่าช้านขี้อาย

“ก็ดี้ กรูจะแดกแมร่ง 2 คนเลย อร่อยค่ะ” อิตั้ม ดอกทองจริง ๆ นะมรึง เชิญเถอะย่ะ

“ของกรูย่ะ มรึงไม่มีสิทธิ์ อิตั้ม” อิดำเริ่มวีนและ

“สองดอกมรึง ขอให้ได้แดกจริง ๆ เหอะย่ะ กลัวหมาไม่แดกน่ะซิ” อิอิ กัดมันได้แล้ว

รถไฟมาจอดเที่ยบชานชาลาที่แปดริ้วแล้ว พวกเราสี่สาวก็รีบเดินลงจากรถก่อนเลยค่ะ ไม่ใช่อะไร เมื่อยขาน่ะ ยืนมาตั้งชั่วโมงนึง ขอนั่งพักมั่งเหอะ ส่วนพวกหนุ่มๆ ก็แห่ลงตามกันมาอีก แหม เหมือนจะนัดกันมาเลยนะ พวกคุณขา แล้วกลุ่มที่อิดำ จิกไว้ ก็เดินตรงเข้ามาหา ขอบอกเลยค่ะ ว่าแทบจะหาผีไม่เจอ อินี่ มันก็เก่งเนอะ จิกได้แต่หน้าตาดี ๆ ทั้งนั้น แต่แปลกที่ไอ้พวกนั้น มันเล่นด้วยนี่สิ สงสัยจะลองของแปลกรึไงยะ (แปลกตรงไหนยะ)

“ไปด้วยนะจ้ะ สาว ๆ” ฟอร์มเดิม ๆ ไอ้หัวตั้งเดินเข้ามถามกลุ่มเราก่อน คงจะเป็นหน้าหมา เอ้ย หน้าม้า ใช่มะล่ะ อิอิ

“ดีสิคะ จะได้ไม่เหงา ไปกันหลาย ๆ คน สนุกดีออก จริงมั้ยจ้ะเพื่อนสาว”

อิตั้มแรงมาก อิดอก พูดมาไม่ได้เข้ากะหนังหน้าตัวเองเลยนะนั่น

“จริงค่ะ ว่าแต่ไปยังไงเหรอคะ เพิ่งมากันครั้งแรกเลยนะเนี่ย”

อิดำเอามั่งค่ะ มีฉันกะอิอั้ม นั่งเงียบกริ๊บ ปล่อยให้ไก่สองตัว ทำคะแนนไปก่อน (ฉันไม่เล่นด้วยนะ)

“ก็ขึ้นรถสองแถวไปต่อน่ะครับ รถมาแล้ว ขึ้นรถกันเถอะ” ไอ้หน้าตี๋เดินเข้ามาแจ๋ตอบทันที แล้วเรื่องราวต่อจากนี้ จะเกิดอะไรขึ้นบ้างล่ะคะเนี่ย (หน้า) กลัว (ตายล่ะ) ค่ะ

**********************************************


ปล.เรื่องเรียน ร.ด. รายละเอียดมันเยอะ ขี้เกียจเล่า เอาเป้นตอนไปเข้าค่ายจะเม้าทืให้ฟัง แซ่บมาก  :laugh3:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 14-10-2007 11:13:56 โดย nunyy »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด