Level 30: ห้วงอารมณ์
ถึงแม้ว่าพี่ลิงก์จะยกระดับความสัมพันธ์จาก 'แฟน' เป็น 'ผัวเมีย' แต่ความใกล้ชิดระหว่างเราสองคนก็ยังเหมือนเดิมครับ โดยจะมีบางวันที่พวกเราไม่ได้นอนกอดกันธรรมดาเหมือนเมื่อก่อนเท่านั้น
เมื่อนึกถึงเรื่องในอดีต ผมก็นึกสงสัย ทั้งที่มีโอกาสหลายครั้ง แต่ทำไมพี่ลิงก์ถึงเลือกวันเกิดของผมเป็นวันเริ่มต้นความสัมพันธ์ทางกายอย่างลึกซึ่งเป็นครั้งแรก มีความหมายอะไรหรือเปล่า สุดท้ายผมก็ได้คำตอบที่น่าประหลาดใจออกมา
"อ้อ ก็บู้อายุยี่สิบไง"
สีหน้างุนงงของผม ทำให้พี่ลิงก์ถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย แล้วอธิบายอย่างใจเย็น
"ยี่สิบปี ก็ถือว่าบรรลุนิติภาวะเป็นผู้ใหญ่แล้ว ลิงก์ไม่อยากรังแกเด็ก"
ผมกะพริบตาทีหนึ่ง แล้วอดถามต่อด้วยความสงสัยไม่ได้
"แล้วก่อนหน้านี้? "
ผมปั้นหน้ายาก แต่พี่ลิงก์ก็เข้าใจความนัยที่ผมต้องการสื่อออกไป เขาตอบด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย
"เคยสิ แต่ที่ผ่านมาไม่ได้จริงจังไง"
ผมนิ่งอึ้ง พี่ลิงก์ดึงผมมากอดเอาไว้
"เอาน่า ถ้าเกิดท้องขึ้นมา ลิงก์รับผิดชอบอยู่แล้ว"
"ผมไม่ท้องหรอกครับ"
ผมตีหน้ามุ่ย พี่ลิงก์กัดแก้มของผมเล่น ก่อนจะคลายอ้อมกอด แล้วลุกจากเตียงที่เราสองคนนั่งเล่นด้วยกัน
"พี่จะทำอะไรครับ"
ผมขมวดคิ้วมองคนที่กำลังถอดกางเกงหน้าตาเฉย ถึงจะเคยเห็นร่างเปลือยเปล่าของเขามาแล้ว แต่ผมก็ยังกระดากอายและคิดว่าไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องชินครับ
"ก็จะอาบน้ำไง"
"อ่าครับ"
หลังจากพี่ลิงก์แก้ผ้าต่อหน้าผมเสร็จ เขาก็ไม่ได้เดินไปเข้าห้องน้ำ แต่กลับมาดึงผมให้ลุกขึ้นพร้อมกับเสียงทุ้มที่ดังขึ้น
"ไปอาบน้ำด้วยกัน"
"แต่ผมอยากอาบคนเดียว"
"ผัวเมียต้องไม่มีอะไรปิดบังกันสิบู้"
ผมปั้นหน้ายากกลืนไม่เข้าคายไม่ออก หลังจากถูกดึงให้ลุกขึ้นยืนแล้ว ผมก็ได้แต่มองพี่ลิงก์ที่ถอดเสื้อผ้าให้อย่างปลงตก
นอกจากกิจกรรมยามดึก เขาก็ชอบชวนผมอาบน้ำด้วยกันเสมอครับ แล้วก็จะหาเรื่องแกล้งผมเป็นประจำอีกด้วย
"บู้ผอมลงหรือเปล่า"
พี่ลิงก์พูดขึ้น เมื่อลากผมลงมาแช่น้ำอุ่นในอ่างด้วยกัน ผมถูกจับให้นั่งแทรกระหว่างขาและเอนพิงหน้าอกของเขา โดยที่มีวงแขนกอดเอวของผมเอาไว้
"ไม่รู้สิครับ"
"อืม สงสัยเพราะช่วงนี้บู้ออกกำลังกายมั้ง"
ผมเลิกคิ้วขึ้น แล้วเงยหน้ามองคนที่นั่งซ้อนหลัง พี่ลิงก์บีบหน้าท้องนิ่มของผมเล่นเบาๆ ราวกับกำลังครุ่นคิดบางอย่าง
"แต่ผมไม่ได้ออกกำลังกายที่ไหนเลยนะ"
ปกติผมก็ไม่ได้ออกกำลังกายอะไรอยู่แล้ว ยิ่งช่วงนี้เรียนหนักขึ้น กินเยอะขึ้นด้วยซ้ำ ร่างกายของผมไม่น่าจะผอมลงแต่อ้วนขึ้นมากกว่า
"ซื่อบื้อ"
พี่ลิงก์ว่า แล้วก้มลงมากัดแก้มของผม ผมชักสีหน้าออกมา ก่อนผิวแก้มที่น่าสงสารจะร้อนผ่าวขึ้น
"ก็เมื่อคืนลิงก์ชวนบู้ออกกำลังกายไง แต่ทำกันสองรอบเอง คืนนี้เอาให้หมดแรงเลยดีไหม พรุงนี้วันหยุดด้วย"
"ไม่ดีครับ"
"ทำไม เวลาที่เราทำกัน บู้ไม่ชอบเหรอ"
น้ำเสียงไร้เดียงสาพร้อมกับแววตาใสซื่อขัดกับเนื้อหาที่กำลังพูดถึงจนผมหมั่นไส้อย่างรุนแรง เลยตัดสินใจหันไปกัดคอของพี่ลิงก์เล่น แล้วดูดเม้มจนขึ้นรอบแดง
"เดี๋ยวนี้กัดเก่ง"
พี่ลิงก์ว่าพร้อมกับยกผมให้นั่งหันมาเผชิญหน้ากัน ผมอายนะครับ แต่ก็ไม่ได้หลบสายตาแวววาวของเขา
"พี่ต่างหากที่กัดเก่ง"
ผมตีหน้ามุ่บ พักหลังมานี้ผมโดนพี่ลิงก์กัดบ่อยมาก โดยเฉพาะตอนที่เรามีอะไรกัน เขาจะกัดผมไม่ยั้ง เวลานั้นอารมณ์ของผมกระเจิดกระเจิง เขาจะทำอะไรก็รู้สึกดีไปหมด แต่พอสติกลับมา ก็ต้องมานั่งมองรอยฟันช้ำเลือดอย่างจำทน
"ก็บู้น่ากัด"
พี่ลิงก์อุ้มผมไปนั่งที่เคาน์เตอร์ตรงอ่างล้างหน้า แล้วก้มลงกัดที่หัวไหล่ของผม
"พี่ลิงก์"
ภาพในกระจกเงาบานใหญ่ ทำให้ผมเห็นสภาพของตัวเองชัดเจน ใบหน้าที่แดงก่ำและมือที่จับบ่ากว้างของคนที่กำลังไล่กัดผมอย่างเพลิดเพลิน พี่ลิงก์เลื่อนมาขบกัดหน้าอกของผมทั้งสองข้างสลับไปมา มือที่เคยกอดเอวของผมเอาไว้กำลังเร่งเร้าส่วนกลางลำตัวของผมที่ตื่นขึ้นทุกครั้งที่ถูกเขาสัมผัส
ทั้งที่เสียวจนร่างกายบิดเกร็ง สะท้านจนต้องร้องออกมาอย่างน่าอาย แต่ผมก็ยังยึดคนตรงหน้าเอาไว้ ไม่อยากให้พี่ลิงก์หยุดและจากไป
@@@@@@@@@@
Sea S.วันหยุดนี้ไปดูหนังกันไหมครับ พอดีผมมีส่วนลด
ผมอ่านข้อความของซี แล้วหันไปมองพี่ลิงก์ที่กำลังนอนเล่นเกมในโทรศัพท์มือถืออยู่ข้างกัน
"เสาร์อาทิตย์นี้พี่จะไปไหนหรือเปล่าครับ"
"มีอะไร"
พี่ลิงก์ละสายตามามองผมเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะขยับตัวมานอนหนุนตักของผม ทั้งที่สายตายังมองตัวละครในเกมอยู่
"พอดีน้องจะชวนไปดูหนัง"
"กรีนเหรอ"
เมื่ออาทิตย์ก่อนพวกเราพากรีนไปกินอาหารทะเลด้วยกันครับ น้องชายก็ถล่มเงินของพี่ลิงก์อย่างไม่เกรงใจ โชคดีที่เขารวยพอจะจ่ายจนน่าหมั่นไส้
"เปล่าครับ ซีที่เป็นหลานรหัสของผม"
พี่ลิงก์เหลือบตามามองผม ก่อนที่เขาจะกลับไปสนใจเกมในโทรศัพท์มือถือต่อ
"ลิงก์ก็ว่าจะพาบู้ไปกินบุฟเฟ่ต์อาหารนานาชาติที่ฟังโฆษณาเมื่อวันก่อน"
ผมตาโตขึ้นทันที เมื่อวันก่อนผมได้ยินโฆษณาจากวิทยุออนไลน์เกี่ยวกับบุฟเฟ่ต์อาหารนานาชาติที่ชวนให้น้ำลายหก
"ครับ"
Blue++
พี่ไม่ว่าง เอาไว้ครั้งหน้านะ
Sea S.ครับ
@@@@@@@@@@
หลังจากผ่านการสอบกลางภาคมาได้เพียงสัปดาห์เดียว พี่ลิงก์ก็ชวนผมไปงานเลี้ยงรุ่นของเพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลายด้วยกันครับ
"ผมไปด้วยจะดีเหรอ"
"อืม"
งานเลี้ยงรุ่นจะจัดขึ้นทุกปีครับ เพราะเป็นโรงเรียนหรูที่มีแต่ลูกนักธุรกิจและผู้ที่มีชื่อเสียง ทำให้พวกเขาต้องติดต่อกันเอาไว้เพื่อผลประโยชน์ในอนาคต
ผมรู้สึกไม่ค่อยดีนักกับเหตุผลนี้ ถ้าจะคบเพื่อนเพราะต้องการหาประโยชน์จากอีกฝ่ายมากกว่ามิตรภาพ ก็อย่ารู้จักกันเลยจะดีกว่า
พี่ลิงก์ขับโฟล์คบีเทิลสีดำคันสวยพาผมไปที่รีสอร์ทแห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานเลี้ยง ผมกวาดตามองเพื่อนของเขาที่เข้ามาทักทาย แล้วลอบถอนหายใจออกมา
"พาใครมาด้วยน่ะ"
ผู้หญิงคนหนึ่งถามขึ้น หลังจากที่ทักทายพี่ลิงก์เสร็จ นัยน์ตาสวยคมก็ปราดมองผมอย่างสงสัย
"เมีย"
ผมอ้าปากค้าง เพราะไม่คิดว่าพี่ลิงก์จะตอบไปแบบนี้ นอกจากผมจะตกใจแล้ว ทุกคนที่ได้ยินคำตอบต่างก็ตกตะลึงไปไม่แพ้กันครับ
"ลิงก์ตลกจังเลยนะ"
ผู้หญิงคนเดิมพูดขึ้นพลางหัวเราะคิกคัก พี่ลิงก์ก็แค่ยกยิ้ม แล้วกอดไหล่ของผมเดินไปยังที่พักที่ถูกจัดแบ่งเป็นห้องละสองคนไว้
"ไอ้เรย์"
พี่ลิงก์ทักพี่เรย์ที่กำลังยืนคุยกับเพื่อนอีกสองคมอยู่ เขายักคิ้วตอบกลับ แล้วมองมาที่ผมด้วยรอยยิ้ม
"ปาล์มบ่นอยากเจอบลูมาตั้งนานแล้ว"
ผมนึกสงสัย แล้วมองตามพี่เรย์ที่ตะโกนเรียกคนที่ชื่อปาล์ม แล้วผมก็เบิกตากว้างเล็กน้อย เมื่อเห็นสาวสวยหุ่นนางแบบท่าทางทะมัดทะแมงเดินตรงมาหา เธอส่งยิ้มให้ผมด้วยแววตาสดใส
"คนนี้เองเหรอ ตัวเล็กจัง"
ผมปั้นหน้ายาก เพราะผู้หญิงตรงหน้าตัวสูงกว่าผมอีกครับ แถมยังสวยจนผมเกร็งไปหมด พอดีไม่เคยเจอผู้หญิงหน้าตาดียิ้มให้
"เห็นแบบนี้ แต่ก็เอาไอ้น้องลิงก์ติดเป็นขี้ปลาทองเลย ฮ่าๆ "
"ไอ้เหี้ยเรย์"
พี่ลืงก์ว่าเสียงเข้ม แต่ดูเหมือนผู้หญิงสวยสะท้านใจจะไม่สนใจ เธอเอาแต่มองผมอย่างพิจารณา
"ก็ดูซื่อดีออก อ้อ...พี่ชื่อปาล์มนะ เป็นแฟนไอ้เรย์มันอ่ะ"
"ครับ ชื่อบลูครับ"
"อืม อยากเจอบลูมานานแล้ว ถ้าคราวก่อนพี่ไม่ติดธุระคงจะได้เจอตั้งแต่ที่เอาของไปบริจาคครั้งก่อนแล้ว"
"ก็ดีแล้วที่ไม่ได้ไป"
พี่เรย์หันมาพูดกับพี่ปาล์ม เธอก็พยักหน้า แล้วหันมาพูดกับผมแทน
"สงสารยายพริ้มจริงๆ ไปลำบากยังพอว่า แต่ดันมาเจอผีด้วยแบบนั้นไม่เอาด้วยหรอก"
พี่ปาล์มทำหน้าไม่สู้ดีออกมา ผมก็ยิ้มแห้ง พอนึกถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้น ภาพผู้หญิงในกระจกเงาก็ทำผมหลอนไปหลายวัน ถึงตอนนี้จะลืมเลือนไปบ้าง แต่ก็ยังไม่หายไปจากความทรงจำครับ
หลังจากแวะทักทายพูดคุยเสร็จ พี่ลิงก์ก็พาผมเดินไปทางห้องพักต่อ รีสอร์ทแห่งนี้เป็นอาคารยาวสองชั้นที่ตกแต่งให้กลมกลืนกับธรรมชาติ แถมยังมีน้ำตกสร้างบรรยากาศให้รู้สึกเย็นสบายอีกด้วย
"ผมคิดว่าพี่เรย์ยังโสดเสียอีก"
ผมพูดขึ้นอย่างแปลกใจ ถึงทุกคนในกลุ่มของพี่ลิงก์จะหน้าตาดี ทว่าแต่ละคนก็เหมือนจะไม่ชอบผูกมัดกับใครสักเท่าไหร่ครับ
"ไอ้เรย์คบกับปาล์มตั้งแต่มัธยมแล้ว เรียนจบก็คงแต่งงานกันเลยมั้ง"
ผมเบิกตาโตขึ้น เพราะไม่เคยคิดเรื่องแบบนี้มาก่อน แต่ปีนี้พวกพี่ลิงก์ก็จะเรียนจบและทำงานกันแล้ว ก็ถือว่าเป็นผู้ใหญ่ที่มีวุฒิภาวะพอที่จะสร้างครอบครัวแล้วล่ะมั้งครับ
"ดีจังเลยนะครับ"
พี่ลิงก์หันมามองผมเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะดึงผมมานั่งตักแล้วกอดเอาไว้
"บู้อยากแต่งงานเหรอ"
"ผมยังไม่เคยคิดเรื่องนั้นเลย"
"อืม"
พี่ลิงก์วางคางไว้บนไหล่ของผม เขาทำสีหน้าครุ่นคิดบางอย่าง
"รอบู้เรียนจบก่อนแล้วกัน"
"อะไรหรือครับ"
ผมถามอย่างงุนงง พี่ลิงก์ยิ้มออกมาเล็กน้อย แล้วหอมแก้มของผมฟอกใหญ่
"ไม่มีอะไร แค่คิดเรื่องอนาคตนิดหน่อย"
@@@@@@@@@@
ตอนนี้ก็เวลาราวสี่โมงเย็นครับ เราสองคนนั่งเล่นอยู่ในห้องพักจนถึงห้าโมงเย็น พี่ลิงก์ก็พาผมออกไปพบเพื่อนๆ ของเขาที่สนามหญ้าที่เปิดไฟสว่าง ซึ่งตอนนี้กำลังจัดบุฟเฟ่ต์อาหารและเครื่องดื่มอยู่
"มาถึงก็เอาแต่กกกันอยู่ในห้องนะมึง"
พี่ดิมทักขึ้น แล้วหันมาส่งยิ้มให้ผมอย่างผู้ชายขี้เล่น
"กูรำคาญคนเยอะ ไอ้พลกับไอ้ทียังไม่มาเหรอ"
"มาแล้ว ไอ้พลไปคุยอยู่กับพวกไอ้อั๋น ส่วนไอ้ทีก็จำศีลอยู่ในห้อง หิวเมื่อไหร่มันถึงจะออกมา"
พี่ดิมบอก พี่ลิงก์ก็พยักหน้ารับ ก่อนเพื่อนของพี่ลิงก์อีกสองสามคนจะเข้ามาพูดคุยด้วย ผมไม่ได้สนใจบทสนทนาเท่าไหร่นัก แล้วสายตาก็ไปเจอพี่ปาล์มที่กำลังอยู่หน้าเตาย่างบาร์บีคิว และเธอก็หันมาประสานสายตากับผม อีกฝ่ายเลยกวักมือเรียก
"พี่ลิงก์ ผมไปคุยกับพี่ปาล์มนะครับ"
พี่ลิงก์ละสายตามามองผมเล็กน้อย แล้วมองไปยังพี่ปาล์มก่อนจะพยักหน้ารับ
"เป็นไง อึดอัดหรือเปล่ กินนี่สิ"
พี่ปาล์มพูดขึ้นพร้อมกับส่งบาร์บีคิวไม้หนึ่งมาให้ผม
"ขอบคุณครับ"
ผมยิ้มบางออกมาพร้อมกับรับน้ำใจที่ถูกหยิบยื่นมาให้ พี่ปาล์มพยักหน้ารับ แล้วหันไปหยิบแก้วน้ำที่บรรจุเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ขึ้นจิบ
"งานมันจะน่าเบื่อหน่อย หลักๆ ก็มาพุดคุยกันแล้วก็ดื่มน่ะ"
"ครับ"
"แล้วบลุดื่มได้หรือเปล่า หรือจะเอาน้ำอัดลม"
"ไม่เป้นไรครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง"
ผมส่งยิ้มให้พี่ปาล์มอย่างเกรงใจ มีหลายคนที่มาพูดคุยกับพี่ปาล์มตรงหนัาเตาย่าง บาร์บีคิว
"นี่น้องใครวะ"
ผู้ชายคนหนึ่งที่หันมาเห็นผมมองมาอย่างสงสัย
"แฟนลิงก์"
พี่ปาล์มเป็นคนตอบ แล้วก็ทำให้คนฟังตาเหลือก เขามองผมอย่างไม่อยากจะเชื่อ
"เหี้ย! กูก็แค่คิดว่าเรื่องล้อเล่น ไอ้ลิงก์มันเป็นเกย์จริงหรือวะ"
"แล้วมันหนักหัวมึงหนักหรือไง ไปได้แล้ว เกะกะสายตากู"
พี่ปาล์มว่าพร้อมกับแสดงสีหน้าไม่พอใจ อีกฝ่ายก็ยักไหล่ไม่ใส่ใจ แล้วเดินถือแก้วเหล้าจากไปแต่โดยดี ผมได้แต่ยืนเงียบ
ถึงแม้สมัยนี้เรื่องรักร่วมเพศจะเปิดกว้าง แต่ก็ยังไม่ใช่สิ่งที่ทุกคนจะยอมรับได้เป็นเรื่องปกติอยู่ดี
"อย่าสนใจเลย"
พี่ปาล์มหันมาบอก เมื่อเห็นสายตาหลายคู่เริ่มมองมาทางผมมากขึ้นอย่างไม่ปิดบัง เรื่องราวของผมคงกำลังถูกซุบซิบนินทาอยู่แน่นอนครับ
"ผมไม่เป็นไรครับ"
ผมบอกพร้อมกับหยิบบาร์บีคิวสามไม้มาถือไว้ แล้วมองหาพี่ลิงก์ที่ไม่รู้ตอนนี้กำลังไปยืนคุยกับเพื่อนอยู่ตรงไหน
"พี่ปาล์มครับ เดี๋ยวผมขอเอาบาร์บีคิวไปให้พี่ลิงก์ก่อนนะครับ"
"อืม พี่ก็อยุ่แถวนี้แหละ มีอะไรก็มาหานะ"
ผมพยักหน้ารับ แล้วเดินหาพี่ลิงก์ที่อยู่ตรงไหนสักแห่งในกลุ่มคนที่กำลังยืนพูดคุยสังสรรค์กัน ทว่าระหว่างทางในบริเวณที่คนบางตาผมก็เจอผู้หญิงคนหนึ่งมาดักหน้าเอาไว้เสียก่อน
"นายเองเหรอ ที่เขาว่าเป็นแฟนลิงก์"
ผมมองผู้หญิงที่ใส่เสื้อผ้าโชว์รูปร่างอย่างแปลกใจ แต่ก็ไม่ได้โต้ตอบอะไร เพราะเดิมทีผมก็เป็นคนที่อัธยาศัยไม่ดีเท่าไหร่อยู่แล้ว
"ถ้าบอกว่าเป็นเด็กรับใช้ยังน่าเชื่อกว่า"
ผมขมวดคิ้วออกมา เมื่อนัยน์ตาที่ตกแต่งด้วยเครื่องสำอางกดมองอย่างดูถูก ผมตั้งใจจะเดินหนี แต่อีกฝ่ายก็มาดักหน้าเอาไว้ราวกับต้องการจะหาเรื่อง เธอกอดอกมองผมอย่างหยิ่งยโส
"ฉันก็ไม่รู้หรอกนะว่าลิงก์เล่นอะไรอยู่ สงสัยอยากลองของแปลก"
"คุณอิจฉาผมเหรอ"
ทันทีที่ผมถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย นัยน์ตาสวยก็วาววับ เธอจิกตามองผมอย่างไม่พอใจ
"คนอย่างแกไม่เห็นจะมีอะไรดี! ไอ้เกย์น่าขยะแขยง! "
ความกรุ่นโกรธพุ่งเข้ามาในใจ ผมข่มอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ ในเวลานี้แต่ละคนต่างก็สนใจแต่เรื่องของตัวเองเลยไม่มีใครหันมามองผมกับผู้หญิงน่ารังเกียจที่กำลังพูดจาถากถางผมอยู่
"ถ้าอย่างนั้น คนที่พยายามเสนอตัวให้กูกับเพื่อนนี่ต้องเรียกว่าอะไร"
เสียงทุ้มเย็นชาดังขึัน ผมหันไปมองอย่างตกใจ พี่ทีที่กำลังยืนอยู่ในมุมมืดกำลังมองมาด้วยสายตาเรียบนิ่ง
"ทีหมายความว่ายังไง"
ผู้หญิงตรงหน้าหันไปมองอย่างไม่พอใจ พี่ทีเดินเข้ามาด้วยสีหน้านิ่งเฉย
"ก็ตามที่พูด แล้วก็อย่ามายุ่งกับเด็กนี่อีก"
"ที่ปกป้องมัน เพราะเอากับมันมาแล้วหรือไง! "
ผมตาโตขึ้นด้วยความโกรธกับคำพูดเหยียดหยามที่ถูกกล่าวหา ทว่าผมก็ต้องตกใจแทน เมื่อพี่ทียกมือขึ้นตบหน้าของผู้หญิงความคิดสกปรกจนหันไปตามแรง
"เมียเพื่อนกู ไม่ใช่คนที่มึงจะมาพูดจาแบบนี้ได้"
"ทำไม! ถ้าแค่ได้เอาก้นแล้วนับเป็นเมีย! อีฟก็เป็นเมียของลิงก์กับทีเหมือนกัน! "
"อย่างเธอก็แค่เอาไปแก้เบื่อ พวกกูไม่ใช้เมียร่วมกันหรอก"
"กรี๊ด! "
เธอกรีดร้องพร้อมกับยกมือขึ้นจะตบหน้าด้วยความโกรธแค้น แต่พี่ทีจับขัอมือนั้นเอาไว้ แล้วผลักอีกฝ่ายจนล้มไม่เป็นท่าด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ ทว่านัยน์ตากลับเย็นเฉียบจนน่ากลัว
"ไปซะ ก่อนที่กูจะหมดความอดทน"
ผมได้แต่กะพริบตาอ้าปากค้างมองผู้หญิงคนนั้นที่รียลุกกึ่งวิ่งกึ่งเดินจากไปด้วยความกลัวอย่างตกตะลึง ตั้งแต่เสียงร้องแหลมของเธอดังขึ้นก็เรียกให้สายตาหลายคู่หันมามอง ก่อนที่จะไม่มีใครสนใจอีก
"ขอบคุณครับ"
ผมหันไปมองพี่ทีที่ยืนอยู่ข้างกัน เขาปรายตามามองผมเล็กน้อย ก่อนจะฉวยบาร์บีคิวทั้งสามไม้ที่ผมถืออยู่ แล้วเดินไปอีกทางอย่างเฉื่อยชา
TBC++++++++
Marionetta ชอบพี่ทีจัง ^^ (หลังจากได้กินบู้ไปแล้ว พี่ลิงก์ก็มีความหื่นอย่างต่อเนื่อง 555)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
