หัวข้อ: รั้ง..รัก.. [ตอนพิเศษ] 12/3/60 หน้า 38 --มี Ebook แล้วค้าบบบบบ--

[Freja]

จะหาผู้ชายแบบมีนได้สักกี่คน?  ผู้ชายที่รับตัวตนจริงๆของแฟนได้หมด
เบลล์เป็นไงมีนไม่ได้คิดจะให้เบลล์เปลี่ยนแปลง ที่เลิกกันก็เพราะมือที่สาม
ปัจจัยเร้าจากข้างนอกที่มีเจตนามาแยก  เบลล์เป็นคนขอเลิก
มีนหันไปหาคิวอาจจะเพราะว่าเจ็บจากการโดนทิ้ง  คิวก็ไม่ยอมรามือ
พอคบกับคิวแล้วไม่ใช่  เห็นเบลล์มาอาละวาดก็ขอเลิกกับคิวเลย
เบลล์ไม่กลับมาหา มีนก็ปล่อย ไม่ว่าสักคำ
ยอมถอยให้พื้นที่ส่วนตัวกับเบลล์และแฟนใหม่
มาดูแลน้องบัวตลอดเวลาที่เบลล์ไปอยู่กับบิ๊ก

ถ้าเปลี่ยนเป็นช-ญในชีวิตจริง มีนจะประมาณแฟนที่อยู่ด้วยกันมานานอาจจะดูเฉยชาเป็นผู้ใหญ่กว่ามาก 

เราว่ามีนเป็นคนที่แกร่งมากๆ  ก็เหลือแต่เบลล์แหละว่าจะทำยังไงกับบื๊ก  แล้วเกิดมีนไปคบคนอื่นระหว่างนี้ก็จุกค่ะ

[ploy2653]

เราอ่านตอนแรกไม่เข้าใจมีนนะ แต่ตอนนี้แมร่งง โครตเข้าใจว่ะ สู้ๆนะมีน

[suck_love]

สั้นๆค่ะ เราอยากให้มีนคู่คนอื่น 

[MyLavenderLand]

สนุกๆ  บิ๊กเริ่มจะคลายเชือกวิเศษละ มีนนิ่งๆ เงียบๆนี่ รอสถานการณ์พาไปใช่มะ แหมะบางทีก็อดหมั่นใส้เบลล์ไม่ได้ แม่เบลล์ แม่คนสวยเลือกด้ายยยย จ้าาาาา เอาที่นางสบายใจเลยน้าาาา ใครๆเขาก็รอนางตัดสินใจ

[Bellze12]

เหมือนมีนรู้นิสัยเบลล์มากกว่าตัวเบลล์อีก
จะไม่ให้รักผช.แบบนี้ได้ไง

[oaw_eang]

นานๆ มีนจะมีบท

[naruxiah]

รู้สึรักคนแต่งเพิ่มขึ้นมานิดนึงเลย หลังจากที่ลำเอียงให้บิ๊กออกมานาน ก็มาถึงทีของมีนขวัญใจเราออกมาบ้างแล้ว

โถ่วววพ่อพระเอก พ่อคนดี พ่อมีนของฉัน เบลล์ถ้าไม่เอาก็อย่าเอานะมีนอ่ะ ฉันเอาเองก็ได้  ทีมมีนค่ะ

[▶August5th◀]

มีความรู้สึกเหมือนว่ามีนรู้ความรู้สึกเบลล์ไปทั้งหมด
เหมือนรู้ว่าคิดอะไร รู้สึกยังไง ผูกพันกันมานานก็งี้แหละเนอะ
ส่วนเบลล์ก็ยังเป็นเบลล์ อาจจะมีพัฒนาการที่ดีขึ้นหน่อย
รู้สึกว่าดูไม่อึดอัดเวลาอยู่กับมีน
มันรู้สึกได้ชัดมากอ่ะ ขนาดแค่คุยกับบิ๊ก ความรู้สึกอึดอัดมาเต็มมาก


อยากให้จบกับบิ๊กไปเถอะ เพราะว่าคงไม่รอดหรอก
แล้วอยู่เป็นโสดดีกว่า อิอิ

[เอมมี่]

มีนหายไปไม่มีบทซะนาน จนไม่แน่ใจว่าเป็นพระเอกจริงหรือเปล่า
อีกทั้งมีนไม่มีความรู้สึกอะไรเลยที่เบลล์มีบิ๊ก. ถ้ามีนรักเบลล์มากพอ
และมีความเข้าใจในตัวเบลล์จริงล่ะก็. ...มีนควรแสดงออกให้ชัดเจน
มากกว่านี้. รอดูบทบาทของมีนอยู่นะ...

[PharS]

เบลล์เป็นคนที่บอกเลิกมีน แล้วก็ตัดพ้อว่ามีนไม่เคยรั้งเบลล์ไว้เลย

ในขณะที่ตอนนี้บิ๊กกลับพยายามรั้งเบลล์ทุกอย่าง เบลล์ก็ยังไม่พอใจอีก เบลล์บอกเบลล์อึดอัดอย่างงั้นอย่างงี้แล้วถ้าตอนนั้นมีนรั้งเบลล์แบบที่บิ๊กรั้งเบลล์ล่ะ??? ถ้าเบลล์ไม่อึดอัดแสดงว่าประเด็นมันไม่ใช่ว่าเบลล์อึดอัดที่มีคนมาวุ่นวาย แต่ประเด็นคือคนที่มาวุ่นวายไม่ใช่คนที่เบลล์ต้องการ เหมือนแบบคนไม่ใช่ทำอะไรก็ผิด ต่อให้บิ๊กทำดียังไงมันก็ไม่ทำให้อะไรดีขึ้นมาอยู่ดี ยังไงบิ๊กก็จะเป็นคนที่'ไม่ใช่'กับเบลล์อยู่ดี
แต่ถ้าตอนนั้นมีนรั้งเบลล์เอาไว้ มันก็อาจไม่เป็นแบบนี้แต่เบลล์ก็ไม่เคยพูดเคยบอกว่าตอนนีีเบลล์คิดอะไรอยู่ เบลล์ไม่พูดแต่ต้องการให้ทุกคนเข้าใจในตัวเอง เบลล์เอาตัวเองไว้เป็นศูนย์กลางว่าตัวเองไม่ผิด ตัวเองมีโลกใบนี้ของตัวเองนี้มาตั้งนานแล้ว เบลล์ไม่อยากทีีจะเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับใคร เบลล์รู้ว่าทำอย่างงี้แล้วบิ๊กจะเสียใจแต่เบลล์ก็ยังทำ บางครั้งเราก็ยังคิดนะว่าบิ๊กก็เหมือนคนรู้จักของเบลล์เฉยๆ เบลล์ก็ยังเลือกไม่ใส่ใจกับความรู้สึกของบิ๊ก
มีนเป็นคนที่เรารู้สึกว่าเราเข้าใจมีนที่สุดเพราะถ้าเราเป็นมีน เราก็คงเลือกไม่รั้งเบลล์ไว้เพราะ มีนกับเบลล์รู้จักกันมานาน นานพอที่มีนจะรู้จักเบลล์ดีกว่าที่เบลล์รู้จักตัวเอง มีนก็ยังคนเป็นมีนหมุนอยู่รอบๆตัวเบลล์ตามปกติ มีนก็เหมือนพลูโตโคจรรอบดวงอาทิตย์ มันก็โคจรอยู่อย่างงึ้มาตั้งนานแล้ว แต่วันนึงก็โดนบอกว่ามันไม่ใช่อ่ะ มีนยังคงเป็นคนที่เข้าใจเบลล์ที่สุดอยู่ดี มีนคิดแค่ว่าจะทำยังไงเพื่อจะให้เบลล์มีนความสุขมากที่สุด มีนจะปล่อยเบลล์ไปเพราะคิดว่านี่คือสิ่งที่เบลล์เลือก เบลล์คงจะมีความสุขกับสิ่งที่เบลล์เลือกแล้ว มีนยอมเบลล์ทุกอย่างแล้ว

เราอยากจะกรีดร้องกับนิยายเรื่องนี้มาก มันจะทุกข์ก็ไม่ทุกจะสุขก็ไม่สุขบรรยากาศอึมครึม ไม่รู้ว่าควรจะเข้าข้างใคร ทุกคนมีเหตุผล แต่ละคนให้น้ำหนักกับเรื่องต่างๆแตกต่างกัน มันไม่ถูกแต่ก็บอกไม่ได้ว่าผิด บอกอะไรไม่ได้สักอย่าง ตอนจบก็ไม่รู้ว่าจะเดายังไง อย่าเศร้ามากนะคะะะะะ

[PetitDragon]

ไม่รู้ทำไม อ่านแล้วเครียด 5555+

[ycrazy]

มีนค่าตัวแพงใช่มะ ตอนหลังๆไม่ค่อยมีบท

เราคิดว่าตัวละครหลักสามตัวในเรื่องนี้มีความเป็นสีเทามากๆเลยนะ
ไม่มีใครดีไปหมด และเลวไปหมดเลยซักตัว
อ่านแล้วเราหงุดหงิดนิสัยบางอย่างของเบลล์กับมีนนะ
มีนอะมีอะไรก็ไม่ยอมพูด ไม่เล่า ไม่อธิบาย
บางอย่างมันแค่ลงมือทำอย่างเดียวไม่ได้ ต้องพูดต้องบอกกันบ้างอะ
กับเบลล์อีกคนชอบสร้างกรอบความสัมพันธ์ของตัวเอง ไม่ยอมปรับตัวเข้าหาใคร ชอบหนีปัญหา

[KJJ]

อึดอัดแทนทุกๆคนเลยทั้งมีน เบลล์ บิ๊ก

[ลิงภูเขา]

48.

วันนี้ผมต้องนั่งกินมื้อเช้าเพียงคนเดียวเมื่อแม่พาน้องบัวกับพี่เลี้ยงออกไปเดินเล่นกับแม่มลที่ห้างสรรพสินค้า ผมส่งขนมปังปิ้งเข้าปากแล้วดื่มนมตามไป ก่อนจะจัดการเก็บแก้วเก็บจานไปล้างแล้วพาตัวเองมนั่งอ่านหนังสือเล่นเงียบ ๆ อยู่ที่ห้องรับแขกจนกระทั่งเที่ยงวันแม่ก็ยังไม่กลับมา

ผมลุกขึ้นไปหยิบน้ำผลไม้จากตู้เย็นออกมาหนึ่งกล่อง ก่อนจะออกมาเดินเล่นในสวนแก้เบื่อ พอได้เห็นต้นไม้ใบหญ้าแล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้นหลังจากต้องทนอุดอู้อยู่แค่ที่ห้องพักกับที่ฝึกงานโดยไม่ได้ไปไหนเลยมาตลอดสามเดือน ผมเดินอมยิ้มกินน้ำผลไม้มาเรื่อยจนถึงสระบัว พอได้เห็นว่ามีใครนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่ศาลาริมน้ำนั่นก็เดินเข้าไปทิ้งตัวลงนั่งโดยเว้นระยะห่างเอาไว้พอสมควร

“เรานึกว่ามีนไปขับรถให้แม่”

เขาวางหนังสือในมือ ขณะใช้มืออีกข้างถอดหูฟังออก “แม่บอกอยากไปกันแต่ผู้หญิงน่ะ”

ผมพยักหน้าว่าเข้าใจ ก่อนจะหันหน้าออกไปมองดอกบัวในสระเงียบ ๆ ไม่กวนเวลาเขาอ่านหนังสืออีก มีนเองก็ไม่ได้พูดอะไร ทำแค่หยิบหนังสือนิยายแปลที่อ่านค้างไว้กลับขึ้นมาอ่านอีกรอบ ปล่อยให้ความเงียบทำงานอยู่รอบ ๆ ตัวเราไปอย่างเช่นที่เคยเป็นมาตลอด

ผมลุกขึ้นเดินออกมาด้านนอกศาลา หยิบกิ่งไม้แห้งที่หล่นอยู่บนพื้นแถวนั้นขึ้นมาแล้วขีดเขียนอะไรไปมั่ว ๆ บนพื้นดินตรงหน้า ก่อนจะถูกว่าที่คุณหมอเรียกให้กลับเข้าไปนั่งข้างในศาลา ด้วยเหตุผลที่ว่าแดดตอนนี้อันตรายเพราะยังแรงมาก

“ถ้าเบื่อก็เอาหนังสือเราไปอ่านก่อน” เขาบอกแล้วทำท่าจะยื่นมาให้ แต่ผมเลือกจะปฏิเสธออกไปเพราะไม่อยากแย่ง “แนวสืบสวนสอบสวนแบบที่เบลล์ชอบนะ”

“เอาไว้มีนอ่านจบแล้วเราค่อยยืมดีกว่า”

เขาพยักหน้าเป็นเชิงว่าเข้าใจ ก่อนจะขยับเข้ามานั่งใกล้ ๆ ผม “งั้นฟังเพลงแล้วกัน จะได้ไม่เบื่อ”

พอผมพยักหน้า เขาก็แบ่งหูฟังข้างหนึ่งมาเสียบใส่หูให้ผม แล้วหันกลับไปอ่านหนังสือในมือของตัวเองต่อ ผมเลยขยับเข้าไปนั่งใกล้เขามากขึ้นเมื่อสายหูฟังของเขายังยาวไม่มากพอจะให้เรานั่งห่างกันขนาดให้คน ๆ หนึ่งเข้ามานั่งแทรกได้แบบนี้ ก่อนจะหลับตาลงเมื่อสะดุดเข้ากับดนตรีเริ่มต้นของเพลงที่กำลังเล่น

หากเธอลองมองไปยังฟ้าแสนไกล
และคิดถึงใครหนึ่งคนคุ้นเคย
กี่หมื่นพันคำที่ไม่ทันเอื้อนเอ่ย
และเธอยังคงเก็บมันไว้ข้างในใจ

จะกี่คราวที่ความรักผันผ่าน
พอมองเห็นมันก็ไม่ทันคว้าไขว่
และอีกกี่คราวที่เราเฝ้าลบลืมมัน
เพื่อหวังสักวันรักจะมาพบใหม่

หมดชีวิตใช้ไปเพื่อหวังและรอ
จนบางทีท้อและถอดใจ
ว่ามันคงไม่มีรักจริงให้เราเจอ
ถ้ามีจริงมันคงอยู่แสนไกล

รักอยู่ที่ไหนจะไปหา
กว่าที่จะได้มันมาต้องเสียอะไร
กว่าจะพบและได้เห็น
ว่าที่จริงแล้วคือเราเองที่มองข้ามไป
รักอยู่ที่ใดหรือมันอาจผ่านเลยไปโดยที่ไม่รู้ตัว..

                                                       ( ผ่านเลยไป : เสือโคร่ง Feat.แป้งโกะ )

เพลงจบแล้ว แต่ผมก็ยังคงหลับตานิ่งค้างอยู่อย่างนั้นกระทั่งดนตรีของเพลงใหม่เริ่มต้นขึ้น มีนยกมือขึ้นมาวางไว้บนหัวผม ก่อนจะลูบไปมาเบา ๆ เมื่อผมลืมตาขึ้นมามอง เขาส่งรอยยิ้มจาง ๆ มาให้ขณะเพิ่มน้ำหนักมือที่ลูบหัวผมอยู่ให้มากขึ้น

“หิวหรือยัง” ผมส่ายหน้า ก่อนจะก้มลงไปมองปลายเท้าของตัวเองเมื่อไม่รู้จะทำอะไร “แต่เราหิวแล้ว”

“...”

“ไปกินข้าวเป็นเพื่อนหน่อย” เขาว่าแล้วพับหนังสือในมือลง “เดี๋ยวเราทำไข่ตุ๋นให้กิน”

ผมเงยหน้าขึ้นมองเขา “ใส่แฮมแบบที่เบลล์ชอบดีไหม”

“...”

“เรายังเป็นเพื่อนกันเสมอ” เขาบอกแล้วยิ้มให้อีกครั้ง “อย่าทำเหมือนไม่รู้จักกันอย่างนี้เลย”

“ขอโทษ..”

“ถ้าอยากขอโทษจริง ๆ ก็รีบลุก” ว่าแล้วก็ฉุดมือผมให้ลุกขึ้นยืน “ไปกินข้าวกัน”

ผมเดินตามไปที่บ้านเขาเงียบ ๆ นั่งมองเขาหั่นแฮมเป็นชิ้นเล็ก ๆ แล้วตีรวมเข้ากับไข่ไก่ ปรุงรสเสร็จก็ส่งเข้าไมโครเวฟ แล้วเดินมาทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ข้าง ๆ ผมเพื่อรอเวลาให้ไข่สุก เราไม่ได้พูดอะไรกันเลยจนเสียงเตือนจากไมโครเวฟดังเขาก็ลุกขึ้นไปหยิบออกแล้วตักข้าวใส่จาน ผมเลยลุกขึ้นไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบน้ำหวานสีแดงในตู้ออกมาชงใส่น้ำแข็งเรียบร้อยก็ยกตามเขาออกมาวางที่โต๊ะอาหาร

เราต่างคนต่างนั่งกินกันไปเงียบ ๆ กระทั่งอิ่มเขาก็บอกให้ผมรออยู่ก่อนตอนที่เขาเดินขึ้นไปหยิบหนังสือแนวปรัชญาเล่มหนึ่งที่เขาซื้อมาฝากผม

“จำได้ว่าเบลล์ชอบนักเขียนคนนี้”

เขาบอกอย่างนั้นตอนยื่นหนังสือเล่มนี้มาให้ ผมวางมันลงรวมกับอีกเล่มบนโต๊ะที่ผมซื้อเอาไว้ตอนก่อนจะไปฝึกงาน และเพราะมัวแต่ยุ่ง ๆ เลยยังไม่ได้หยิบมันขึ้นมาอ่านเลยสักครั้ง สภาพมันเลยเหมือนใหม่ไม่ต่างกับเล่มที่เขาเพิ่งให้มาแบบนี้

“ขอบคุณนะ”

ผมยิ้มให้กับหนังสือทั้งสองเล่มตรงหน้า ก่อนจะหยิบมันขึ้นไปวางไว้บนชั้นหนังสือชั้นบนสุดที่เอาไว้เก็บหนังสือที่ไม่ค่อยได้อ่านแล้ว



Ma-NuD_LaW


เพื่อนก็เพื่อน 

ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ 

[crazydoii]

แล้วเบลล์จะเอาไงเนี๊ยะ????

[iceman555]

 

[minkey]

มีนไม่ใช่พระเอก แค่เพื่อนจริงเหรออออ
 

[Freja]

เอาเถอะ    เอายังไงก็เอา
ความสุขของตัวเองเลือกเอา
คนนั้นก็ไม่ดี คนนี้ก็ไม่เอา ก้อยุ่คนเดียวก็ดีนะเบลล์เอ๊ย

[•♀NoM!_KunG♀•]

เห้ออ!! มันเปงเพื่อนไม่ได้หรอก

[minenat]

ถ้ามีนเป็นได้แค่เพื่อนจริงๆ
เบลล์ก็ยกให้เราละกัน

[Yara]

แก้วที่มันร้าว ก็คงยากที่จะกลับมาเหมือนเดิม
เบลล์กับมีนก็คงเหมือนกัน ตราบใดที่ยังไม่รู้ว่า ที่ต้องเลิกกันไปจริงๆแล้วมันเพราะอะไร ต่อให้รักกันแค่ไหน ก็คงกลับมาเป็นแฟนกันเหมือนเดิมไม่ได้

[ละอองฝน]

ขอให้เป็นเพื่อนไปให้ได้ตลอดนะคะเบลล์ /มีนเป็นของเรา อิอิ

[GuoJeng]

มันต้องมีตัวกระตุ้นให้มีนมีแฟนใหม่สิ ถ้าเบลล์เห็นเข้าจะรู้สึกยังไง จะใจเต้นเร็วมั้ยที่เห็นมีนควงคนใหม่
ยังไงก็อยากให้กลับมาคุยกันให้ชัดเจน

[seii]

มีเเต่คนว่ามีนรู้จักเบลล์ดีที่สุด ทำไมเราเห็นต่างอ่ะ ถ้ารู้จักเบลล์ดีก็ต้องรู้ด้วยสิ
ว่าตอนนางบอกเลิกนางอยากให้รั้งเอาไว้ อยากให้คุย อยากให้ถาม เเต่มีนกลับมีคนอื่น

มีนเป็นคนดี ใจเย็น เอาใจใส่ เเต่ก็อย่างที่พูดไว้ คนดีกับคนที่ใช่มันต่างกัน
นิสัยคิดไปเองของเบลล์กับนิสัยไม่พูดไม่อธิบายของมีนมันไม่มีทางไปรอดหรอก
ส่วนบิ๊กก็นิสัยเด็กไป มันไม่ผิดหรอกถ้านางจะไม่เลืกใคร
เอาเวลาตั้งใจทำงานดีกว่าดราม่าความรัก เดี๋ยวฝึกงานไม่รู้เรื่อง ใครทนรอได้ก็คนนั้นเเหละ
 

[Bellze12]

มีนยังจำทุกอย่างของเบลล์ได้เสมอ

[treenature]

มีนในตอนนี้มันบทพระเอกชัดๆ แต่บิ๊กก็ไม่ผิดอะไรเลยนะ เป็นเรา เราก็รู้สึกแบบบิ๊กนั่นแหละ
เวลาอ่านเรื่องนี้ แล้วมีฉากของสองคนจะนึกถึงอีกคนที่ไม่ได้เข้าฉากเสมอเลยค่ะ เรื่องนี้มัน รั้ง สมชื่อจริงๆ

[MyLavenderLand]

หึ ใช่สิ! ดูที่เธอทำสิเบลล์ บอกเลิกกันง่ายๆงี้  พาแฟนใหม่เข้ามาอวดที่บ้านงี้  วันดีคืนดีอุ้มลูกเข้าบ้านงี้  มีนมันคิดว่ายังเป็นเพื่อนกันได้ก็ดีแค่ไหนแล้วแม่คู้ณณณณณ 

[PetitDragon]

 

[▶August5th◀]

เป็นเพื่อนกันไปก่อนเนอะ หึหึ

ตอนนี้เดาใจเบลล์ยากจริงๆ ว่าคิดอะไรอยู่

[room]

อ่านแล้วรู้เลยว่าเบลล์ไม่กลับไปคบแน่ๆ