☆นิเทศตัวร้ายกับสถาปัตย์อาร์ตตัวพ่อ☆ Ch.10 หน้า 6 [13/7/59] UP!!
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ☆นิเทศตัวร้ายกับสถาปัตย์อาร์ตตัวพ่อ☆ Ch.10 หน้า 6 [13/7/59] UP!!  (อ่าน 39969 ครั้ง)

ออฟไลน์ FusayaZaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 56
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0
 :jul1:ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม










================================







+ ข้อแนะนำสำหรับการอ่าน +


1. เนื้อเรื่อง เรื่องราวทั้งหมดเป็นเพียงจินตนาการของคนเขียน ไม่ได้พาดพิงใครนะคะ

2. . เรื่องนี้เขียนขึ้นเพื่อสร้างความบันเทิงผ่อนคลายในการอ่าน

3. หนึ่งคอมเม้นท์ หนึ่งกำลังใจ หนึ่งแรงใจ แก่คนเขียน ^^ ถ้าไม่รบกวนอะไรแล้วชอบเรื่องนี้ ขอรบกวนเวลาเล็กน้อยเท่านั้นนะคะ ^^



ขอบคุณนะคะ ^^


Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 13-07-2016 19:26:48 โดย FusayaZaa »

ออฟไลน์ FusayaZaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 56
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-0

 นิเทศตัวร้ายกับสถาปัตย์อาร์ตตัวพ่อ 1
ตอน ...ความประทับใจแรก


By เดือนพราย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
กรกวินต์ขอพื้นที่
 
 
 
       เสียงเฮจากทั่วสนามดังขึ้นระลอกใหญ่เมื่อนักกีฬาคณะสถาปัตย์ยิงประตูได้อีกหนึ่งลูกจนขึ้นนำคณะนิเทศศาสตร์ด้วยคะแนน 2-1 การแข่งขันฟุตบอลกีฬามหา’ลัยเริ่มดุเดือดขึ้นเรื่อยๆ เมื่ออีกไม่กี่นาทีต่อมานิเทศก็ได้ตีคะแนนตื้นขึ้นมาอย่างว่องไว...
 
        แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก
 
        เสียงหอบเหนื่อยๆดังขึ้นพร้อมจังหวะอัตราการเต้นของหัวใจยังคงเร็วขึ้นเรื่อยๆ ใบหน้าชื้นไปด้วยเหงื่อรวมไปถึงชุดที่สวมใส่อยู่นั้นก็อาบไปทั่วร่าง ร่างสูงเกือบร้อยเก้าสิบยังคงวิ่งมาเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่ขอบสนามฟุตบอลที่มีการแข่งขันได้ทันเวลาแม้จะเลทไปพอสมควรก็เถอะ
 
       “ แล้วไหนไอ้วา ”
 
        ผมพึมพำเบาๆถึงเพื่อนสนิทคนสำคัญหรือง่ายๆ เรียกมันเพื่อนข้างบ้านที่เห็นหน้ากันมาเป็นเวลาเกือบๆยี่สิบปีได้ มันอายุน้อยกว่าผมปีหนึ่ง แต่ไม่เคยจะได้ยินมันเรียกพี่เลย หรือว่ากูไม่มีความน่าเคารพวะ
 
     วันนี้มันเผอิญลงแข่งฟุตบอลเช่นกัน และนี่ก็เป็นสาเหตุให้ผมต้องวิ่งกระหืดกระหอบจากหน้ามอมา สนามฟุตบอลที่ระยะทางแม่งไกลโคตร ไม่ใช่เพราะจะมาเชียร์หรือดูมันนะ แต่มันสั่ง! ย้ำว่า สั่ง! ไอ้วามันสั่งแกมบังคับขู่เข็ญให้มาถ่ายรูปมันตอนเตะฟุตบอลครับ และที่มันบังคับให้ผมมาถ่ายก็เพราะ...
 
 
        ‘ เอาไว้อวดสาวไงเพื่อน เอาให้หล่อนะพี่มึง ’
 
 
        กูจะฟ้องเมียมึง!
 
     ครอบครัวเเตกเเยกคืองานของเรา
 
        ผมพ่นลมหายใจร้อนออกมาคลายความเหนื่อยและร้อนระอุ ยืนนิ่งพักเหนื่อยสักแปบก่อนจะยกกล้องโปรราคาเฉียดเเสนตัวโปรดขึ้นมาเซ็ตเตรียมถ่ายรูปให้มันเอาไปโชว์สาว ผมนี่ก็เพื่อนดี พี่ดีจริงๆ!
 
       ไม่นานเกินรอก็เช็คกล้องปรับแสงอะไรเรียบร้อยแล้วก็กวาดตามองหาร่างโปร่งของเพื่อนตัวดีแล้วก็เห็นมันกำลังวิ่งประกบพวกสถาปัตย์อยู่ด้วยสีหน้าจริงจังที่โคตะระหาได้ยากเลยจากไอ้คนทะเล้นอารมณ์ดีอย่างมัน
 
       “ ขึ้นกล้องอย่างที่คิด ”
 
      ผมเอ่ยเบาๆหลังจากถ่ายมาได้สักพักเลื่อนดูรูปไอ้วา จริงๆมันหล่ออยู่แล้วนะ แต่มันหล่อกว่าเดิมเมื่อผมเป็นคนถ่าย มึงไม่มีทางหน้าตาดีขึ้นหรอก ถ้าคนถ่ายไม่ใช่กู (คนอารายหลงตัวเองที่สุด) ผมระบายยิ้มให้กับฝีมือการถ่ายภาพของตัวเอง เยี่ยมจริงๆ แล้วยกขึ้นเตรียมถ่ายใหม่
 
       ขณะที่กำลังโฟกัสและกดชัตเตอร์ 
 
     เเชะ!
 
      ...ผมขมวดคิ้วน้อยๆ เมื่อกดดูภาพ...
 
     ใครบางคนกลับวิ่งเข้ามาในเฟรมพอดิบพอดีกับที่ผมกดชัตเตอร์และบังไอ้วามิดเลย...
 
 
      ภาพของคนคนนั้นดูเเล้วน่าจะเป็นนักกีฬาของคณะสถาปัตย์...  จริงๆก็ไม่ได้สะดุดตาสะดุดใจนักหรอก ถ้า...ใบหน้านั้นไม่หล่อและดูดีมากจนต้องหยุดความคิดที่จะกดลบทิ้ง... แต่ใบหน้านั้นถึงจะหล่อยังก็ติดหวานพอสมควรเพราะตาเรียวหวานนั้นล่ะมั้ง ดูมุ่งมั่นและเด็ดเดี่ยว หยาดเหงื่อเกาะแพรวพราวไปทั่วไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายดูแย่ลง แต่มันกลับน่ามอง ปากที่กำลังเผยอหอบหายใจ เผ้าผมยาวๆตามสไตล์เด็กสถาปัตย์ถูกมัดลวกๆเป็นหางม้าเล็กๆ...
 
       ปมคิ้วของผมค่อยๆคลายออกช้าๆแปรเปลี่ยนมาเป็นรอยยิ้มมุมปากแทน ก่อนจะเงยหน้าจากล้องไปมองจุดที่ถ่ายภาพได้แล้วก็เห็นคนที่อยู่ในกล้องกำลังยืนหอบๆยกมือขึ้นปาดเหงื่อทิ้งอย่างไม่สนใจแล้วออกตัววิ่งไปแย่งบอลต่อ

       มือของผมยกตัวกล้องขึ้นอีกครั้งแล้วเริ่มถ่ายภาพต่อเงียบๆ...
 
 
      ลืมไปแล้วว่าที่มาถ่ายภาพไอ้วา...
 
 
      รู้ตัวอีกที รูปของเด็กสถาปัตย์คนนั้นก็เต็มเครื่องแทนที่รูปไอ้วาไปแล้ว...
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
        หลังการแข่งขันจบผลออกมาตามที่คิดคือสถาปัตย์ชนะด้วย 5-3 ก่อนทุกคนจะแยกย้ายกันกลับเพราะมันเย็นมากแล้ว พวกนักกีฬาก็เดินเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยสภาพเหน็ดเหนื่อยอยากนอนเต็มที่แล้ว ส่วนผมคงต้องรอไอ้วาก่อน ตามเคย...ไปดื่มตามประสาชายโสด แต่มันไม่โสด อดเเดกสาวครับ
 
        ระหว่างที่รอไอ้วาอยู่ผมก็เลื่อนดูรูปของคนที่ไม่รู้จักไปเรื่อยๆ ก็...น่ารักดี มีรูปหนึ่งที่หมอนั่นเผลอยิ้มออกมาตอนยิงประตูเข้า... มันเป็นยิ้มที่ดูดีนะ
 
       เขาบอกคนไม่ค่อยยิ้มมักจะยิ้มสวยและโลกสดใสทันที... น่าจะจริงนะ

       เอ๊ะ เเล้วผมรู้ได้ไงว่ามันไม่ค่อยยิ้ม
 
       “ ไอ้วิน มึงประสาทกลับรึไง คิดบ้าอะไร ”
 
       ผมด่าตัวเองเมื่อจู่ๆก็คิดว่าคนในภาพน่ารักขึ้นมาซะเฉยๆ ทั้งที่ในความเป็นจริงแล้วไอ้คนในภาพเนี่ยกะจากสายตาแล้วแม่งสูงร้อยแปดสิบอัพชัวร์ตัวก็ดูจะพอๆกับผมด้วยซ้ำ ผมควรบอกว่ามันหล่อ หรือเท่มากกว่าปะ จากนั้นก็เลื่อนดูรูปอื่นๆรอไปพลางๆ
 
      ป้าบ!
 
      “ เชี่ย! เจ็บ! ใครวะ! ”
 
        ผมร้องลั่นหันขวับไปมองคนตบหัวที่ยืนยิ้มทะเล้นส่งมาให้ ที่ตบได้เพราะมันสูงเปรตพอๆกำลังผมที่อีกนิดจะร้อยเก้าสิบ (คนหรือเสาไฟฟ่ะ)
 
         “ คนหล่อเองครัช ว่าไงพี่มึงงง ไหนเอารูปหล่อๆของกูมาเชยชมหน่อยมึง ”
 
        มันว่าระริกระรี้คว้าแย่งกล้องไปเปิดดูไม่สนหน้าเหวอๆของผมเลยสักนิด รอยยิ้มไอ้วาตอนแรกก็กว้างอยู่หรอกแต่พอเจอรูปที่ผมถ่ายเข้าไปมันก็เริ่มหุบยิ้มแล้วขมวดคิ้วหน้ามุ่ยขึ้นเรื่อยๆ... ตวัดตามาเเยกเขี้ยวขู่เเฮ่เป็นเเมวทันที
 
        “ ไอ้ห่า! กูให้มึงถ่ายรูปกูไม่ใช่ให้ถ่ายรูปไอ้ธารา! ”
 
        ผมกลอกตามองเพื่อนด้วยสีหน้าหน่ายๆ กล้องกูเปล่าครับมึง
 
         แต่เดี๋ยวนะ ธารา? มันรู้จักด้วยเหรอ?
 
       ตาผมนี่วาวเเสงขึ้นเลยครับ “ ธารา? มึงรู้จักเหรอ ”
 
 
       “ เออดิสัด! เพื่อนกู! ”
 
 
           สีหน้าบึ้งๆของมันไม่ได้ทำให้ผมสนใจแต่ที่สนใจคือไอ้ที่บอกว่ารู้จักกับคนที่ผม(แอบ)ถ่ายรูปมานี่แหละ
 
         “ มึงถ่ายรูปมัน ชอบมันรึไง! ” ตอนแรกมันก็ดูหงุดหงิดเลยพูดไม่คิด แต่พอมาคิดได้ก็ทำหน้าเหลือเชื่อพร้อมปิดปากตัวเองราวกับมันเป็นเรื่องสิ่งมหัสจรรย์ที่แปด " มึงชอบมันเหรอ! "
 
        “ ไม่ได้ชอบ ”
 
 
        ตอนนี้ยัง...
 
 
     พรุ่งนี้อ่ะ ไม่แน่...
 
       ทำไมกูใจง่ายจังวะ
 
 
        “ กิ๊วๆๆ พี่วินของหมู่เฮากำลังจะมีความร้ากกกกก ” มันหัวเราะกร๊ากใหญ่ เออ ขำมากช่ะ เดี๋ยวพ่อทำให้ขำไม่ออกเลยนี่
 
 
 
       ป้าบ!
 
 
 
 
     ผมทำเสียงเข้มใส่แต่มันยังคงหัวเราะสนุกไม่หยุด“ หุบปากเลยมึง ”
 
 
      “ เรื่องนี้ต้องขยายๆๆ ”
 
 
       “ เอาดิ กูจะแย่งแฟนมึง ” ทำหน้าขรึมใส่เล่นซะมันหัวเราะร่าค้างกลางอากาศเลยทีเดียว
 
        “ เหี้ย!! ” ตะโกนโหวกเหวกด่าผมไม่หยุด " ต่อยกันเลยมั้ย! "
 
        ผมผลักหัวมันอย่างนึกหมั่นไส้เอาเมียมาขู่นิดนึงก็หยุดแหละ พวกกลัวเมียดีๆนี่เอง
 
        “ ว่า...แต่ทำไมกูไม่เห็นรู้จักเลยว่ะ ธาราอ่ะ  ” ผมเกาหัวอย่างงงๆ และสงสัยสุด
 
       “ แล้วมึงจำเป็นต้องรู้จักเพื่อนกูทุกคนเหรอครับ ไม่ใช่เมียกูทำไมต้องบอก ”
 
          มันว่าพลางไหวไหล่อย่างไม่พอใจก่อนจะโยนกล้องสุดรักใส่อกผมอย่างไม่ทะนุถนอมเลย ห่าราก! ถ้าพังขึ้นมามึงตายคามือกูแน่
 
       “ อ้อ เก็บไว้บอกน้องเฟียตคนเดียวว่างั้น ” ผมเอ่ยแซวหน้าตายถึงน้องเฟียตเด็กวิทย์ที่มันแอบไปกุ๊กกิ๊กมาได้สักพักแล้ว
 
        “ เล่นของสูงไม่เลิกนะ มึง หยุดเลยๆ  ” ไอ้วาชี้หน้าผมเคืองๆปนผวา “ เออใช่! เดี๋ยวกูกลับหอก่อนนะ ร้านเดิมโต๊ะเดิม ไอ้เจ็ทมันนัดสามทุ่ม ”  ว่าจบมันก็สะพายเป้เดินไปอีกทางทันที...
 
       “ ไอ้วา! หอมึงไปทางซ้ายไม่ใช่เหรอ! ”
 
       “ เออ!! ”
 
       “ แล้วไปทางขวาทำซากไร! ”
 
       “ ไปหาเมีย จบมั้ยสัด!! ”
 
          ผมส่ายหน้าเอือมๆกับพฤติกรรมหลงเมียรักเมียลืมเพื่อนของมัน... แค่น้องเฟียตน่ารัก น่าหิก ตัวเล็ก น่าขย้ำ น่าเอาแค่นั้นเอง ทำไมต้องหวงขนาดนั้น... แต่น้องเป็นผู้ชายนะครับ ก็ไม่รู้จะหวงอะไรนักหนา จับขังไว้บ้านเลยมั้ย
 
         “ เออ ถ้ามึงจะจีบไอ้ธารา ” มันเอี่ยวตัวหันกลับมา พลางยิ้มเยาะใส่ผม
 
         “ กูไม่ได้จีบ! ”
 
         “ มองตามึง กูก็รู้แล้วว่าชอบมัน ” ไอ้วาหันกลับมามองผมด้วยสีหน้าจริงจังจนผมเองที่กลับทั้งที่ปกติผมก็ไม่ใช่คนเงียบสักเท่าไหร่ " แต่แย่หน่อยนะ "
 
          คิ้วหนาขมวดมัดปมทันที " อะไรเเย่ "
 
         " พี่ชายมัน ดุอย่างกับเสือ หวงอย่างกับหมา " ยิ้มเยาะใส่ด้วยสีหน้าสนุก
 
        “ ช่างมันเถอะ ” ผมเบือนหน้าหนีพยายามไม่ใส่ใจนัก " ไม่ได้จะจีบสักหน่อย "
 
        “ คิดว่ากูไม่รู้รึไงไอ้วิน~ ”
 
        น้ำเสียงเจ้าเล่ห์พร้อมสายตาหยอกล้อทำเอาผมเริ่มไม่ไว้ใจมันเท่าไหร่...
 
       “ แต่ช่างเถอะ ”
 
 
       เออ ช่างไป ไม่ต้องสนใจกูนั่นแหละดี
 
 
       “ ไอ้ธาราน่ะ มึงจะจีบก็จีบไป ”
 
       “ กูบอกว่า...”
 
        “ ถ้าทำมันเสียใจ กูฆ่ามึงตายแน่ ”
 
        " ... "
 
      " ไม่สิ มึงจะโดนพี่ๆมันฆ่าตายก่อน ฮ่าๆๆ "
 
 
     
       ไม่ทันให้ผมได้ด่าหรือคว้ารองเท้าที่ไม่ได้ซักมาเเรมปีขว้างใส่กะโหลกมันก็รีบชิ่งไปหาเมียแล้ว
 
        และสุดท้ายเหลือผมคนเดียวอีกตามเคย ทำไงต่อล่ะ เดินกลับหน้าหอไปเอารถแล้วขี่กลับหอไปอาบน้ำสิครับ ถามได้
 
 
 
        แต่...
 
 
 
       ยังไม่ทันได้เดินไปถึงไหนก็เจอเข้ากับแผ่นหลังคุ้นตาที่คลับคล้ายคลับคากับใครสักคน ผมมองนิ่งๆอย่างไม่ได้สนใจนักแล้วก็ต้องตกใจมันร่างข้างหน้าผมจู่ๆก็เซเหมือนจะล้ม ไอ้ผมก็คนดีแหละครับ
 
        วิ่งไปรับร่างแล้วประคองไว้ได้ทันก่อนใครแถวนี้ได้หัวแตกก่อน
 
       “ เป็นไรเปล่าวะ ”
 
       ผมถามก่อนจะประคองมันยืนดีๆ ก่อนจะได้ยินเสียงครางในลำคอเหมือนเจ็บๆ มันหันมามองผมช้าๆก่อนจะพูด
 
       “ ขอบใจ ”
 
        สายตานิ่งๆที่สบเข้ากับตาผมทำเอาผมไปไม่เป็นเลยทีเดียวแล้วต้องอึ้งต่อระลอกสองเมื่อคนตรงหน้าเสือกเป็นคนเดียวกับที่ผมแอบถ่ายภาพมา!
 
 
       ไอ้ธารานี่หว่า!
 
         ขอกรี๊ดกับความบังเอิญหรือพรมลิขิตคราวนี้ได้มั้ย
 
        สีหน้าไอ้ธาราดูไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่จนผมเริ่มแปลกใจ เป็นห่าไรวะ
 
       “ ปล่อย กูเดินเองได้ ”
 
       มันว่าเสียงห้วนก่อนเอาแขนลงจากคอผมแล้วผละตัวออกแล้วเดินกะเผลกๆออกไป ผมเลื่อนสายตาลงไปมองที่ขา... เออ จะว่าไปเห็นมันโดนเตะตัดขาตัดแข้งล้มกลิ้งหลายรอบมาก จะเจ็บขาก็คงไม่แปลก ดูท่าจะเจ็บหนักเลยทีเดียว
 
        ผมครางถามออกไปอย่างไม่รู้ตัวนัก “ เจ็บขาเหรอ ”
 
        “ มีตาก็ดูเอง หรือตาบอด ”
 
       มันสวนกลับโดยไม่หันกลับมามองผม
 
 
        วะ! คนเขาอุตส่าห์พูดดีๆ
 
 
       ปากหมาใส่อีก
 
 
       “ ปากหมาจริงๆ ” ผมยิ้มเยาะเบะปากใส่มันไปสองที
 
         หันควับจนคอกลัวกระดูกคอมันจะหัก “ มึงว่าใคร ”
 
         “ มีสมองก็ลองคิดดิ หรือไม่มีสมอง ”
 
         ผมยิ้มกว้างให้มันก่อนจะหัวเราะน้อยๆไปด้วย ดูเหมือนจะกระตุกต่อมโมโหมันเข้าซะแล้วสิ นี่ไม่อยากจะคุยไม่อยากจะโม้ นายกรกวินต์คนหล่อดีกรีว่าที่ผู้กำกับภาพยนตร์หนังดังในอนาคตมีความสามารถพิเศษมากมาย ไม่เว้นเเม้กระทั่งความกวนตีน...ที่มักเรียกตีนให้ประทับหน้าได้เสมอ
 
        “ มึงอยากมีเรื่อง?! ”
 
          ไอ้ธารามันเดินกลับมาหาผมด้วยสีหน้าและอารมณ์ที่เอาเรื่อง นัยน์ตาเฉี่ยวๆของมันแค่ตวัดมามองจ้องก็ทำเอาผมหวั่นๆกลัวโดยมันเสยคางเหมือนกันนะ ยิ่งสูงพอๆกันอีกแม้มันจะเตี้ยกว่าเจ็ดแปดเซนก็เถอะ แม่มึงกินเสาไฟแทนนมเหรอวะ (ไม่ได้ดูตัวเองเลย -_- )
 
     คนหาเรื่อง คิดเหรอ คนอย่างครับจะไม่กล้าสู้...
 
      “ เฮ้ย ใจเย็นดิ แล้วนายเป็นเพื่อนไอ้วา คณะนิเทศช่ะ ” ยกไอ้วาขึ้นมาทันที หน้ายิ้มเเป้นเพิ่มสกิลความกวนตีนยิ่งกว่าเดิม
 
      แน่นอน... ถ้ามีเรื่อง ไอ้วินคนนี้ พร้อมวิ่งเสมอ!
 
        มันผงะมองหน้าผมเล็กน้อยอย่างครุ่นคิดท่าทีข่มเหงอ่อนลงเล็กน้อย “ มึงเพื่อนไอ้วา? ”
 
      “ อ่าฮะ”
 
       “ แล้วมึงคิดว่าเอาไอ้วามาอ้าง กูจะไม่กล้าต่อยมึงเหรอ ”
 
       น้ำเสียงมันกลับมาเรียบเข้มขู่ตามเดิมพร้อมสีหน้าเตรียมรบกับผมเต็มที่ 
 
     " พอๆ ไม่กวนตีนเเล้วเว้ย " ยกธงขาวยอมเเพ้ครับ
 
 
        ยกมือขึ้นยอมแพ้แล้วส่ายหน้าเบาๆ มันเลยยอมลดท่า ทีแข็งๆลงแล้วจะหันกลับไป... บ่นพึมพำเบาๆอีก “ เสียเวลา กวนตีนเหี้ย ”
 
 
        ไอ้ธาราเดินกะเผลกไปด้วยสีหน้าเจ็บๆกัดฟันดังกรอดจนผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ ไอ้วาเอ๊ย เพื่อนมึงแม่งโคตรดื้อเลยว่ะ นั่นไง เซจนไปชนต้นไม้ข้างทาง ส่วนผมก็พระเอกเเสนดีพอ...
 
      “ ไปส่งมั้ย? ” ผมตะโกนถามด้วยความห่วงใยสุดใจขาดดิ้นเมื่อเห็นว่า...พรุ่งนี้มันก็คงไม่ถึงหอมันหรอก ขาเจ็บซะขนาดนั้น
 
     “ เสือก! ”
 
 
       อะ อ้าว  กลายเป็นคนเสือกซะงั้น
 
 
       “ กูไปส่ง ” ความสามารถพิเศษอีกอย่าง คือ ตื๊อเเละเนียน... ผมพูดอย่างเอาเเต่ใจพร้อมเดินเข้าไปคว้าแขนมันแล้วลากมันให้ไปด้วยกันไม่สนว่ามันจะตกใจแค่ไหน
 
      “ ปล่อยกู! ”
 
      มันชักสีหน้าไม่พอใจพร้อมกระชากแขนตัวเองกลับแต่แรงผมก็ไม่ใช่น้อยๆเหมือนกัน บอกแล้วผมคนดีไง คนเจ็บก็ช่วยไง
 
      “ เจ็บเว้ย! ”
 
      มันตะคอกใส่อย่างเหลืออดเมื่อผมบีบแขนมันแทบร้าวถึงกระดูก แต่ผมก็ไม่ได้เบาแรงลงหรอกนะ เดี๋ยวมันก็สะบัดหลุดพอดี แรงคนหรือแรงควายว่ะ เยอะชิบ (ด่ามันก็เหมือนด่าตัวเอง)
 
      “ บอกว่าเดี๋ยวไปส่ง ” ผมว่าหน้านิ่งก่อนจะลากยื้อฉุดมันให้ตามมา
 
       “ ไม่ได้ขอ! ”
 
      “ กูอยากทำ ”
 
      “ ยุ่ง! รู้จักกันเหรอ! ”
 
      “ เออ ด่ากูไปเถอะ ยังไงกูก็จะไปส่งมึง ” ผมว่าหน้าตายสนิท " รู้จักแล้ว กูเพื่อนวา ก็ถือว่าเพื่อนมึง เก็ทปะ " เเถวบ้านผมเรียกเนียน เเต่บ้านอื่นเขาเรียกหน้าด้านครับ...
 
         “ มึงเป็นใครวะ พ่อแม่ยังไม่เคยบังคับกูได้เลย  พี่กูเเม่งก็ไม่เคยบังคับ แล้วมึงเป็นใครห่ะ! ปล่อยสิว่ะ! ”
 
 
        “ อนาคตผัวมึงมั้งครับ ”
 
 
          กริบ...เงียบทันทีใบ้แดกสิมึง  ผมกระตุกยิ้มยั่วอารมณ์(โมโห)เมื่อมันทำหน้าเหวออ้าปากค้างตานี่เท่าไข่ห่านได้เห็นเเล้วนึกตลก แอบหัวเราะในลำคออีกหน่อยก่อนจะลากอีกฝ่ายให้เดินตามมาที่มอเตอร์ไซด์คันใหญ่ของผมได้สักที มาถึงรถแล้วมันก็สะบัดแขนออกจากผมอย่างแรงจนหลุดและเปิดปากด่าเลย
 
       “ เมื่อกี้มึงพูดอะไรห่ะ! ” สติเพิ่งกลับมารึไงคุณ ช้าไปมั้ยครับคุณ
 
        “ นั้นสิ ลืมว่ะ ” ผมยิ้มนิดๆราวกับจะกวนเส้นประสาทมัน บอกแล้ว นอกจากหน้าหล่อๆแล้วก็มีดีที่กวนตีนนี่เเหละ
 
       “ มึงต้องการอะไรจากกูวะ! ”
 
      ไอ้ธารากระชากคอเสื้อผมแทบปลิวติดมือหน้าแทบคะมำไม่วายตะคอกใส่อีก คำถามของมันก็ตอบยากนะ..
 
 
      ต้องการอะไร... นั้นดิ
 
 
     ตอนนี้สถานะของผมก็... หล่อ รวย คารมณ์ดีมีดีที่กวนตีน ขาดอย่างเดียว...
 
 
       เมีย...
 
     นัยน์ตาคมกวาดมองใบหน้าของคนกระชากคอเสื้อ... ก็หน้าหวาน ก็สวย ก็น่ารักดี ส่วนสูงก็เตี้ยกว่าผม โอเค ครบเเหละคุณสมบัติเมียไอ้กรกวินต์
 
      “ ยังไม่รู้ว่ะ ถ้ารู้แล้วจะบอกนะ ”
 
 
       ขืนตอบว่าเมียออกไปได้โดนกระทืบไส้แตกสิครับคุณ! ไม่ได้กลัว เเค่เกรงใจฝ่าเท้าของน้องท่านจะเปื้อนเลือด
 
      “ มึงแม่ง...กวนตีน! มึงลองพูดอีกสิ มึงเละคาตีนกูแน่ ” เหมือนมันเองก็ด่าไม่ออกแล้วหลังจากนั้นมันก็สะบัดมือออกจากคอเสื้อผมหันไปสบถด่าอะไรอีกสองสามคำแล้วหันมาจ้องหน้าผมต่อ ถอนหายใจทิ้งเเละ “ มึงจะไปส่งกู? ”
 
       “ เออ ” เปลี่ยนเรื่องไวไปนะมึง มาไวก็ไปไวตาม เเม้สมองจะเริ่มตามไม่ทันก็ตาม
 
        ไอ้ธาราหยิบโทรศัพท์กดโทรหาใครสักคนก่อนจะเหลือบมามองผมอย่างพิจารณา...
 
     หล่ออ่ะดิ๊
 
       “ ไอ้วา ”
        (...)
        “ กูเอง ธารา ”
        (...)
       “ กูเจอเพื่อนมึง ”
       (...)
      ไอ้ธาราเหลือบหางตามามองหน้าผมแล้วสแกนตั้งแต่หัวจรดเท้า “ เออ สูงเป็นเปรต หน้าตี๋ๆ เออๆ ”
       (...)
       “ ไว้ใจได้ปะ ”
        (...)
 
        หน้าตากูเหมือนโจรห้าร้อยมากปะ แหม
 
       “ เออ กูถามแค่นี้ ไม่ต้องมาบรรยายความดีเพื่อนมึง รำคาญ!! ”
        แล้วไอ้ธาราก็ตัดสายไปด้วยความหงุดหงิดก่อนจะหันมามองผมที่ยืนยิ้มร่ามองนกชมไม้แสดงเหมือนว่าไม่ได้แอบฟังมันคุย
 
     “ มึงชื่ออะไร ”
 
      “ วิน ” ผมตอบขณะขึ้นคร่อมรถแล้ว ดูเหมือนมันจะพูดง่ายขึ้นสงสัยเจ็บขาจนหยิ่งต่อไม่ไหวแล้วล่ะมั้ง “ ไปยัง ”
 
      “ เออไป แล้วก็กูชื่อ ธารา ” มันตอบเนิบๆ ขึ้นคร่อมซ้อนหลังอย่างง่ายดาย
 
 
 
        บทมันจะง่ายก็ง่าย มึงจะอาร์ตไปไหน
 
 
 
      ก็งี้แหละตามประสาผู้ชายรู้จักง่ายอาจจะมีทะเลาะตีๆต่อยๆก่อนหน้านั้นเล็กน้อย แต่ผมเป็นเพื่อนของเพื่อนมัน ก็คงต้องทำความรู้จักไว้บ้างแหละน่า
 
 
      ก็ดี...อะไรๆก็จะได้ง่ายขึ้นอีกเยอะ หึๆ
 
 
          ขึ้นมาเเล้วยังไม่วายเอ่ยขึ้น “ กลับกับมึง หวังว่าไม่ได้พากูไปตายใช่มั้ย ”
 
       “ ไปกับพี่ไม่ตายหรอก ”
 
        “ ... ”
 
       “ แต่ตายคาอกพี่น่ะไม่แน่~ ”
 
 
      ป้าบ!
 
          และก็ได้รับรางวัลงามๆจากฝ่ามือเท่าใบตาลของมัน... เจ็บสิครับ
 
       “ ถ้ากูไม่เจ็บขาจริงๆ กูไม่มีทางกลับกับมึงแน่! ” ธาราทำหน้าตึงอย่างไม่พอใจสุดๆ พร้อมมือฟาดเข้าเต็มหัวยุ่งๆของผม
 
      “มือหรือตีนว่ะ เจ็บชิบ ”
 
      ผมเอ่ยสบถเบาๆอย่างไม่ได้สนใจนักก่อนจะขับรถออกมาโดยมีผู้โดยสารคนเจ็บอีกหนึ่ง ปกติก็ไม่เคยให้ใครซ้อนเท่าไหร่หรอกนะ พอมีผู้ชายมาซ้อนหลังแล้วรู้สึกแปลกๆกลัวๆไงไม่รู้สิ
 
      “ ธารา หอมึงอยู่ไหน ” ผมตะโกนแข่งกับลมถามมันหลังจากขับมาได้สักแปป
 
      “ หอ S ”
 
     ผมฟังแล้วต้องฉงนใจเล็กน้อย...
 
 
     หอเดียวกับกูนี่หว่า ไม่เคยจะเห็นหน้า
 
 
     “ มึงจะไปไหน ”
 
      มันตะโกนถามบ้างเมื่อถึงซอยที่ต้องเลี้ยวแต่ผมกลับขับเลยมา แน่นอนผมไม่ตอบ เห็นผมไม่ตอบมันก็เงียบไปเองจนสุดท้ายก็มาจอดตรง...
 
 
 
     ‘ โลมา ร้านขายยา 24 ชั่วโมง ’
 
 
 
      เปิดแข่งกับเซเว่นรึไง
 
 
      ไอ้ธาราเงยหน้ามองร้านขายยาแล้วมองมาที่ผมอย่างงงๆ สีหน้าบ่งบอกว่า ‘ มาร้านยาทำห่าไร ’
 
      “ ซื้อยาให้คนเจ็บปากหนัก ”
 
      “ ใครเจ็บ ไอ้! ”
 
        ไม่ต้องรอให้มันด่าครับ ผมรีบชิ่งวิ่งเข้าร้านยาแล้วซื้อที่จำเป็นแล้วเดินกลับมาสีหน้าระรื่นทันทีเมื่อเห็นคนนั่งคร่อมมอไซด์ทำหน้าเซ็งๆ  มองไปมองมา มันก็...น่ารักดีนะ ไม่ได้ตัวเล็กแบบน้องเฟียตแต่...ไม่รู้สิ น่าสนใจน่าดึงดูดมั้ง
 
 
        คิดห่าอะไรของกูวะ!
 
 
      “ กลับได้ยัง กูต้องทำงานต่อ ”
 
       มันว่าแบบนั้นแต่ตามันปรือเหมือนจะหลับอยู่แล้ว ก็งี้เด็กสถาปัตย์งานก็เยอะเป็นธรรมดาแหละครับ
 
     “ ไม่หาไรกินหน่อยเหรอมึง ”
   
      “ มึงจะไปส่งมั้ย ไม่งั้นกูกลับเอง ”
 
      มันชักสีหน้าหงุดหงิดทำท่าจะลงจากรถให้ได้ ผมเลยยกมือยอมแพ้อีกรอบ...
 
      “ เออ กลับก็กลับ ”
 
      ผมว่าก่อนจะโยนถุงยาให้มันถือ...
 
      “ อะไร ”
 
      “ ยาไง ตาบอดเหรอ ”
 
      “ กวนตีนชิบ ”
 
      มันก้มหน้ามองยาในถุงนิ่งๆแล้วหันหน้าไปอีกทาง “ เออ ขอบใจมึงแล้วกัน ”
 
 
       “ เปลี่ยนจากคำขอบคุณมาเป็นแฟนกูแทนได้มั้ย ”
 
 
        มันถอนหายใจราวกับพยายามทำใจให้ชินกับผม “ เล่นห่าไร ไม่ตลก”
 
     “ จริงจัง ”
 
      ไอ้ธาราใช้สายตาเฉี่ยวๆของมันมองผมอย่างไม่เข้าใจเจือหงุดหงิด
 
     “ เลิกเล่นเถอะสัดวิน! กูชักหมดความอดทนกับมึงแล้วจริงๆ ”
 
     “ กูก็หมดความอดทนแล้วเหมือนกัน ”
 
 
        ...กูทนมาพอแล้ว
 
 
     ซึ่งตอนนี้กูก็ไม่เหลือความอดทนแล้วเหมือนกัน
 
     มึงผิดเองนะที่เข้ามาหากูก่อนเอง (นอกจากเนียนเเละหน้าด้าน ก็ยังคงหลงตัวเองสุด)
 
     ไอ้ธาราพูดเสียงเรียบ “ กูผู้ชาย เกย์รึไงมึง ”
 
     “ แล้วไง”
 
     “ กูไม่ชอบผู้ชาย ”
 
 
       “ ไม่ได้ให้มึงชอบผู้ชาย แต่ให้มึงชอบกู ”
 
 
        มันเงียบและอึ้งก่อนสีหน้ามันจะเริ่มเดือดดาลแล้วจริงๆ...
 
     “ เพิ่งรู้จักกันเนี่ยนะ?  ”
 
     “ นานๆไปเดี๋ยวก็สนิทเอง รับกูไว้พิจารณาก็ดีออก กูหล่อนะเว้ย ”
 
     " พอดีกูก็หล่อ " ว่าหน้าตายสนิทเเละถามต่อด้วยเสียงสูงพลางค่อนหัวเราะ “ ชอบกูขนาดนั้นเลย? ”
 
      “ ยังไม่ได้ชอบ ...  ”
 
     “ มึงจะเล่นอะไรกันแน่! ” สุดท้ายไอ้ธาราก็ทนไม่ไหวกระชากคอเสื้อผมอีกรอบ เพราะคำตอบของผมมันดูเหมือนกวนๆและดูล้อเล่น
 
       “ ยังไม่ชอบ แต่กำลังจะชอบ ”
 
         “ !! ” เหวอสิครับ
 
         “ ที่สำคัญ ”
 
        มันเริ่มพูดตะกุกตะกักเมื่อผมเข้าใกล้มันจนเเทบจะจูบแล้ว “ อะ อะไร! ”
 
 
         “ กู จะ เริ่ม จีบ มึง อย่าง จริง จัง ”
 
 
         " เตรียมใจไว้ได้เลยมึง "
 
 
          " ได้เป็นเมียกูแน่ๆ "
 
          ยกยิ้มร้ายให้กับใบหน้าสวยที่ดูอึ้งค้างไปเเล้ว แต่ไม่กี่วิต่อมา....เห็นดาวเลยครับ
 
         
 
       ผัวะ!!
 
 
 
         " เมียบ้านมึงดิ ไอ้เหี้ยยยย!" ไอ้ธาราชกเข้าเต็มเบ้าตาของผมก่อนจะตะคอกประโยคต่อมาใส่หน้าจนผมอึ้ง
 
 
         "หล่อๆอย่างกู ต้องเป็นผัวมึงดิสัด! เมียห่าไรมึง ฝันปะ! "
 
 
 
 
กรกวินต์คืนพื้นที่ไปรักษาเบ้าตา....
 
 
 
 
 
 
 
TBC.


ชี้แจ้งกันนิดนึงนะคะ

1.พิมต้องพยายามจะปรับเนื้อหาให้เข้าที่เข้าทางที่สุด เพราะมันดูไร้ทิศทางมากในตอนนี้
2. แม้จะอัพมาแค่ 4 ตอนแต่ ต้องรีไรท์ใหม่เพราะมีผลเกี่ยวเนื่องกับตอนต่อๆไปค่ะ
3. การวางโครงเรื่องยังไม่แน่นพอในครั้งแรก จำต้องแก้ใหม่ในบางจุด  ทั้งคำพูด เรื่องราว
4. ขอโทษในความผิดพลาดด้วยนะคะ แต่จะเขียนออกมาให้น่ารักน่าเอ็นดูที่สุดค่ะ
5. รีไรท์เสร็จถึงตอนที่ 3 แล้ว ลงตอนที่ 2 และ 3 ฉบับรีไรท์ ในวันพรุ่งนี้นะคะ (เหตุด้วยวันนี้โครงการงานสุมหัวเยอะมาก ลงได้แค่ 1 ตอน)
6. ตอนที่ 4 เกิน 80% แล้ว น่าจะสามารถลงได้ในวัน พฤ ไม่ก็ ศ. นะคะ
7. พิมจะพยายามอัพทุกๆสัปดาห์นะคะ ถ้า สัปดาห์ไหนหาย คงอยู่ในมรสุมปั่นงานก่อนสอบค่ะ
8. ขอบคุณทุกคนนะคะ รออีกนิดน่า เดี๋ยวจะพาพี่นิเทศกับน้องสถาปัตย์มาหา~

ฝากติดตามดิชมคอมเม้นท์กันด้วยน่า
ชอบไม่ชอบยังไง เล่าให้ฟังได้นะคะ
 
ขอบคุณค่ะ ^^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-03-2016 21:19:15 โดย FusayaZaa »

ออฟไลน์ momokaii

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 80
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
    • momoka's blog
ชอบเลยยยย พึ่วินกวนตีนมากกกกกกก ธาราก็ขึ้นง่ายตล้อดดด
ต่อไปนี้คงได้มีคนหัวฟัดหัวเหวี่ยงเช้ายันก่อนนอนแน่นอน เพราะโดนวินรังควาน เอ้ย ตามจีบบบบ 55555

ยินดีตอนรับเรื่องใหม่นะคะ :L2: :mc4: 
มาต่อเร็วๆน้าาา พลีสสสส

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
รักเด็กถาปัตย์ กริ๊ดๆๆๆๆ

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
กว่าจะจีบติดสงสัยวินจะช้ำในเสียก่อน
ธาราก็เอะอะฟาดเอะอะตี

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
ขยันหยอดจังนะวิน
ธาราก็ขยันลงไม้ลงมือเช่นกัน

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
55555555555555+
สรุปน้องธาราก็เล่นด้วยใช่มะ แย่งตำแหน่งผัวกันมันส์แน่เลยงานนี้
เชียร์วินกดธารา ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6
ท่าทางกว่าจะได้คบ ช้ำในตายก่อน เอะอะๆ ป้าบ! เอะอะๆ ผัวะ!! 5555

ออฟไลน์ Pomayaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 25
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
วินกวนได้โล่มากอ่า 555555555555555555 แต่กว่าจะคบกันคงมีคนช้ำในตายก่อนแน่ๆ 55555555

ออฟไลน์ magarons

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-6
วินกวนตีนดี ธาราดูขี้โมโหดี
รอตอนต่อไปค้าา

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ buathongfin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1244
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
งื้ออออออ ง้าาาาาา อ่านแล้วฟินแปลก ผู้ชายแมนๆจีบกันเนี่ยยย  :oni2:

ออฟไลน์ darling

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-7

ออฟไลน์ kkmm

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 357
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-2

ออฟไลน์ kiolkiol

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 337
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
ชอบนายเอกขี้โมโหจริมๆ

ออฟไลน์ แค่ความทรงจำ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 65
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0

ออฟไลน์ paravee96

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 24
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ธาราขี้โมโหดีอ่ะ 555555555 อนาคตวินต้องกลัวเมียเเน่ๆ เอะอะๆป้าบ เออะๆตีลูกเดียว 555555555

ออฟไลน์ PingPong_Hunlay

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 223
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
อยากอ่านอีกง่าาาาา  :ling1: กำลังสนุกคิคุ ชอบนิสัยวินจัง :-[

ออฟไลน์ gasia

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 738
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +17/-5
อร๊ายยยย น่ารัก ปักหมุดจองที่ ><
พี่วินนี่ตลกดี 55555555 ธาราก็ยุขึ้นจริงๆ

ออฟไลน์ Celestia

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 833
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-0
ประโยคที่สวนมานั่นมันอะไร 555555

ออฟไลน์ Pingiess

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 71
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +55/-0
เดี๋ยวๆๆๆประโยคสุดท้ายแน่ใจหรอธาราาาาา

ชอบๆๆๆๆ ชอบวินกวนดี น่าจะทะเลาะกันน่ารักนะคู่นี้

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Toon_TK

  • เ ด็ ก อ้ ว น
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-1
อยากเห็นตอนธาราอ้อนวินจัง~
ปูเสื่อรอจ้าาาาาา

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
มาติดตามเรื่องใหม่
รอดูว่าพี่วินจะจีบยังไง
 :pig4: :mew1:

ออฟไลน์ buathongfin

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1244
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-3
กรีดร้องแบบเกินเหตุ ทำไมธาราน่ารักอย่างนี้ ยอมๆพี่แกไปเถอะจ่ะ หน้าตาดี มีรถขับ ใจสปอร์ตงี้ จัดไปอย่าให้เสีย พี่วินก็หยอดน้องเบาๆก็ได้นะครับแหม่  :heaven

ออฟไลน์ zleep

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 264
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-4
พี่วินนี่น่ารักอะ ทนมือทนเท้าดี 5555

ออฟไลน์ tempo_oil

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 704
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +25/-1
โอ๊ยยยยยยย ทำไมน่ารักขนาดนี้คะ ทั้งธาราทั้งวินเลยย

รอๆๆๆ มาต่อนะคะ

ออฟไลน์ oss_tw

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 154
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0

ออฟไลน์ YJoum

  • CharlessuhNB
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 15
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
น้องธาราน่ารักมากก
พี่วินก็ขยันหยอดจริงไรจริง
รอจ้าา  :o8:

ออฟไลน์ แค่ความทรงจำ

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 65
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0

ออฟไลน์ yoshiki

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
เด็กถาปัดทุกคนต้องการ การดูแลจริงๆครับ ถึงจะช่วยทำงาน ช่วยตัดโม ช่วยลงสีไม่ได้ ....แต่อย่างน้อยมาช่วยส่งเสบียง เป็นม้าเร็วไว้ซื้อของ และมานั่งเฝ้าให้กำลังใจตอนทำงาน ........แค่เนี้ยยะ ก็จีบเด็กถาปัดได้ทั้งโลกละครับ .....แต่อีกอย่างต้องมีความอดทนในกับช่วงเหวี่ยงวีน และอดทนต่อการไม่มีเวลาให้ ......ของเค้า

ออฟไลน์ paravee96

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 24
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
ธาราน่ารักกกกกก มึนๆซึนๆดีอ่า ชอบๆๆๆ พี่วินนี่ก็หยอดทุกวิเลยจริงๆๆ รอออออ มาอัพไวๆน่าาา :call: :call: :pig4: :pig4:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด