ธาราขอพื้นที่
ผมลืมตาโพล่งขึ้นท่ามกลางห้องมืดๆ...
เป็นแบบนี้เสมอแหละผมนอนนานๆไม่ได้ คงเพราะกินพวกกาแฟคาเฟอีนเอ็มร้อยเยอะ มันเลยทำให้ผมหลับๆตื่นๆ นอนนานสุดก็ 4 ชั่วโมงได้ตั้งแต่เข้าคณะมา
เป็นงงเล็กน้อยเมื่ออาการปวดขาเริ่มบรรเทาแถมยังรู้สึกเย็นๆสบายๆอีก...
ใครนวดยาให้วะ
ผมขมวดคิ้วอย่างงงๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก หันไปมองนาฬิกาบอกเวลาว่าตอนนี้หกโมงแล้ว อืม... เดี๋ยวคงต้องทำโมเดลต่อ แต่ง่วงชะมัดเลยว่ะ
ลงจากเตียงได้ก็เดินสะลึมสะลือขากะเผลกไปทางห้องน้ำเพื่ออาบน้ำให้ตื่นเต็มตา ไหนจะเหนียวตัวสุดๆจากกีฬา ไม่น่าหลับเลยจริงๆ ล้าไปหมด
ยังไม่ทันจะได้อาบน้ำก็ชะงักหรี่ตามองเศษกระดาษบนกระจกตรงอ่างล่างหน้า...
‘ ตื่นมาคงอาบน้ำเลยสินะ ดีๆ จะได้สบายตัว แต่เดินระวังด้วยล่ะ เดี๋ยวล้ม
-ผัวที่น่ารักของน้องธารา- ’
“ ใครเมียมึงหา ไอ้เวร!! ”
ผมคำรามลั่นกระชากโพสอิทเวรๆนั้นทิ้งแล้วรีบรุดเข้าไปอาบน้ำไล่ความรู้สึกโมโหในใจ ตั้งแต่เจอมันรู้สึกต่อมโมโหผมจะทำงานหนักสองเท่าเลย ให้ตาย!
หลังจากอาบน้ำอยู่นานพอให้ได้สงบสติได้ ผมก็เดินร่อนทั่วห้องในสภาพผ้าขนหนูพันรอบเอว ผ้าอีกผืนก็อยู่บนหัวเปียกๆ เผ้าผมยาวๆเลยบ่านิดหน่อยทำให้รู้สึกดี ไม่รู้สิ ไว้ผมยาวแล้วมันอาร์ตดี ผมชอบ
กะจะเดินเข้ามาหาอะไรกินเล่นสักหน่อยแต่ก็ต้องเบิกตาโพล่งเมื่อห้องครัวรกๆกลับ...
สะอาดเอี่ยม
นี่ฝีมือไอ้เวรวินอีกแล้วใช่มั้ย คงไม่ใช่ไอ้พวกพี่ชัวร์ เพราะผมไม่ค่อยชอบให้ใครมาวุ่นวายในห้องถ้าไม่จำเป็น แต่ทำไมผมกลับให้ไอ้เวรวินมันเข้ามาง่ายๆ แถมยังกล้าหลับไปอีกตอนที่มันยังอยู่ในห้อง แต่แม่ง...มันก็
ยุ่งจริงๆ!!
ปากก็สบถด่าไปเรื่อยก่อนจะเห็นกระดาษโพสอิทแบบเดิมแปะอยู่หน้าตู้เย็นไม่รอคิดอะไรต่อกระชากมาอ่านทันที...
‘ ฮั่นแน่ แอบด่าพี่ยุ่งอยู่อ่าดิ ...แต่เราน่ะ ควรกินของที่มีประโยชน์บ้างรู้เปล่า แล้วอยากกินไรปะ เดี๋ยวค่ำๆจะซื้อไปให้ ’
“ ...ทำแบบนี้ทำไม ” ผมอ่านยังไม่ทันจบก็เผลอบ่นออกมาอย่างไม่เข้าใจก่อนจะก้มลงอ่านต่อ
‘ ต้องทำงานดึกไม่ใช่เหรอวันนี้น่ะ เดี๋ยวซื้อของกินให้ อ้อ แล้วเดี๋ยวอยู่เป็นเพื่อนด้วย โอเคปะ ’
“ ใครจะไปโอเคกับมึงห่ะ ”
ผมว่าไปแต่ก็อดยิ้มไม่ได้... เฮ้ย! แล้วจะยิ้มทำแมวอะไรเนี่ย
‘ ปล. อยากกินอะไรแปะกระดาษหน้าห้อง 403 นะครับ - ผัวน่ารักที่สุดในหล้า - ’
ผัวพ่องมึงเดดดด!
ไม่เลิกเล่นจริงๆสินะ
เออ อยากเป็นผัวนักใช่มั้ย ได้ ได้ งั้นเลี้ยงเมียหน่อยแล้วกัน ข้าวมื้อนี้น่ะ
ผมวางโพสอิทไว้ที่เดิมหมุนตัวไปทางห้องนอนไปแต่งตัวเรียบๆง่ายๆเกงขาสั้นเสื้อยืดสักตัว แต่ทำไมเสื้อวันนี้มันตัวใหญ่ขึ้นว่ะ หรือกูผอม ช่างเถอะ
ผมเขียนรายการอาหารที่อยากกินใส่กระดาษเอสี่ ย้ำ เอสี่ แล้วค่อยๆเดินขึ้นไปชั้นสี่หน้าห้อง 403 ตามที่มันเขียนบอก ผมจัดการฟาดแปะลงไปยังประตูเอาเทปหนาที่ติดมือมาแปะทับลงไปแล้วตบๆที่กระดาษจนเกิดเสียงดังลั่น ไม่นานเกินรอผมก็ได้ยินเสียงด่ากลับมาเบาๆ
ยืนหัวเราะคิกคักเล็กน้อยก่อนจะรีบเดินกลับลงห้องตัวเองเพื่อทำงาน ใครจะโง่ยืนรอให้มันมาด่ากันเล่า!
เล่นกับใครใม่เล่น มาเล่นกับกู
คิดจะเลี้ยงกู กูเลี้ยงให้ไหวแล้วกัน คุณผัวที่น่ารัก หึ!
ธาราคืนพื้นที่ไปทำงานต่อล่ะ
Ch.3 เจอกันเย็นๆนะคะ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
