กรกวินต์ได้รับพื้นที่กะทันหัน...
ทำไมมีแต่คนมองผมแปลกๆวะ...
ตั้งแต่เดินเข้าคณะมาสาวๆหนุ่มก็มองตามกันให้ควั่กแต่ไม่ได้มองหน้านี่สิ แปลก มองรองเท้า... ซึ่ง เอิ่ม วันนี้ผมก็มาค่อยข้างแปลก... ช้างดาวของไอ้คุณเมียแสนดีที่ยึดรองเท้าไปแล้ว ส่วนเสื้อวันนี้ก็ดูจะคับแน่นไปสักนิด กางเกงก็สั้นแปลกๆ นี่ผมสูงขึ้นเหรอ เสื้อนักศึกษาก็รัดเเน่น เสื้อสูทเเม่งก็ต้องเเขม่วพุงอีก นี่กูอ้วนเหรอวะ
เดินขึ้นมายังห้องคลาสเรียนวันนี้ แต่ยังไม่ทันได้ผลักประตูเข้าไป ไอ้เชี่ยคุณเพื่อนรุ่นน้องอย่างไอ้วาก็ตรงรี่มากระชากตัวผมไปคุยแถวระเบียงมุมอับคน
...เหมือนกูกับมันเล่นชู้ลับหลังเมียชิบหาย...
“ มีไรครับมึง ” เลิกคิ้วถามมัน ที่ตอนนี้ทำหน้าทะเล้นไม่เลิก
“ ร้ายนะพี่มึง ” มันว่าก่อนจะชูโทรศัพท์ให้ผมดู “ ข้าวต้มมื้อดึกนี่หวานเนอะ ”
เป็นรูปของผมกับธาราที่กำลังยื้อแย่งกุ้งแห้งตัวสุดท้ายอย่างดุเดือด แต่พอมองจากมุมอื่นคืออย่างอย่างมุ้งมิ้ง เห็นแล้ว เขินๆ
“ ไหนมาเหลาๆให้ฟังกันบ้างดิ ไปถึงขั้นไหนแล้ว ” ทำหน้าเสือกสุดๆ “ ได้ข่าวว่าโดนตีนพี่มันมาแล้ว ”
ชี้ให้ดูมุมปากที่เริ่มจางแล้ว “ นี่ไง อย่างเจ็บ ” คิดแล้วสยองแต่ผมก็เผลอยิ้ม “ แต่เจ็บแล้วคุ้มว่ะ มีคนทำแผลให้ ” ขออวดบ้างเถอะ
ไอ้วาทำหน้าไม่เหลือ ถามช้าๆ “ ไอ้ธาราทำแผลให้มึง? ตลกแล้ว ไม่มีทาง ”
“ มีดิ! ก็มันทำให้กู ไม่เชื่อมึงไปหาพยานของกูมั้ย ” ร้านข้าวนั่นแหละครับ เกี่ยวคอมันเตรียมลากไปจริงๆ แต่มันก็ยื้อรั้งไว้ก่อน
“ เออๆ เชื่อๆ แต่แม่งโคตรแปลกใจเลยว่ะ ” หน้าหล่อๆของมันกำลังเคร่งเครียดสุดๆ “ ปกติ ไอ้ธารามันไม้ค่อยจะสนใจใคร จะเป็นจะตายขาหักแขนหัก อย่างดีมันก็แค่เปรยตามอง แล้วเดินไปสะกิดคนอื่นให้มาช่วย ”
พูดซะเมียกูเลวเลยมึง เดี๋ยวมีมวย
“ ถ้าไม่มีอะไร กูไปเรียนก่อนนะ ” ผมว่าแล้วแตะไหล่มันให้หลบทาง มันก็จะหลบให้อยู่แล้วแต่มันเสือกดันไหล่ผมไว้ แล้วตามันก็จ้องลงที่หน้าอกผม... “ มึงคิดไรกับกูเปล่าเนี้ย ”
“ คิดบ้าอะไรล่ะ ” มันสวนทันที “ นี่มันเสื้อสูทธาราไม่ใช่เหรอ ”
“ ว่าไงนะ ”
“ เสื้อ ไอ้ ธา รา! ” กระชากเสื้อดึงขึ้นให้ผมมองชัดๆเต็มตา
ตาก็รีบก้มมองดูเสื้อและได้เห็นอย่างเต็มตาปวดใจเมื่อรู้ว่าเป็นชื่อใคร...
...ธารา สิริกุลชัย
ชื่อไอ้ธาราประดับอยู่บนตัวผม อือหือ ถ้าเป็นเวลาอื่น กูคงฟินไปสิบชาติ กับการบ่งบอกว่า ผมเป็นของมัน แต่นี่มันไม่ใช่ เรียกได้ว่าสถานการณ์ย่ำแย่สุดๆ และแล้วตาขวาพลันเริ่มกระตุก... ขวาร้ายซ้ายดี... ไอ้เลว มึงมากระตุกอะไรตอนนี้
“ มีซัมธิงอะไรปะเนี้ย ” สีหน้าเจ้าเล่ห์พร้อมแววตาวิบวับไม่ได้เป็นที่สนใจของผมอีกต่อไป “ เฮ้ย ได้ยินเปล่าวะ
หูแม่งดับไปแล้ว รีบหาโทรศัพท์เตรียมจะโทรหามัน แต่นึกได้ว่ายังไม่มีเบอร์มัน เลยกะจะทักเฟสไป เผื่อมันจะยังไม่ได้ส่งงาน ผมจะได้ไปเปลี่ยนทัน
เปิดเน็ตปุ๊บ เน็ตคลานปั๊บ ทุกวินาทีพาให้เหงื่อผมไหลท่วมอย่างหาสาตุไม่ได้
กดเข้าไปหน้าเฟสไอ้ธารา เตรียมจะกดแชท แต่สเตตัสล่าสุดเมื่อสิบนาทีก่อนพออ่านจบ มือที่จะกดแชทหามันนี่ค้างแข็งไปเลย...
Thara Sirikunchai : โดนตัดคะแนน เพราะเสื้อใครก็ไม่รู้ #เผาเสื้อแม่ง #อย่าให้เจอ #มึงตาย
จะเสื้อใคร เสื้อผัวมึงไงครับ
นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นหลักของเรื่องคือ... เมียโกรธ!!!
เขาว่ากันว่า ทำเมียโกรธ ชีวิตจะบัดซบไปอีกสิบวัน
เขาที่ว่า คือ กูเอง นายกรกวินต์คนนี้ไง ฮือออออออ
กรกวินต์ขอไปหาทางง้อเมียก่อนนะ
--------------------------------------------
มาแล้ววววววววววววววววววววววววววววววว
แต่มาซะช้าเลย ขอโทษนะครับ -/\-
เรียนหนักไปหน่อย แอบโดดอ่านหนังสือมาอัพ
ตอนนี้พาความหวานมาให้หมั้นไส้
ทำไมอุ่นถึงใจร้ายกับพี่วินที่น่ารักได้ลงคอ
ขอบคุณทุกคอมเม้นท์นะคะ
ชอบกันไม่ชอบกัน ติชมให้กำลังใจกันได้น่า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
