(ต่อ..วรินทร์จะมาก่อกวนยังไง)
“ถ้าพี่บอกอาร์มอย่าหนีนะ..พี่รู้ว่าอาร์มพยายามหนีคนคนนี้อยู่แต่พี่ไม่รู้เหตุผลเพราะอะไร..พี่อยากรู้เพราะพี่อยากช่วยอาร์ม พี่ไม่อยากเสียอาร์มไป “พี่ดรีมบอกผม มันทำให้ผมคิดว่ารถคันนี้คือ
“วรินทร์” ผมมองพี่ดรีม
“เข้าไปพร้อมพี่นะ..และอาร์มคือแฟนพี่คนเดียวเท่านั้น..พี่รออาร์มมาตั้งนานนะ..พี่ไม่ต้องการคนอื่น” พี่ดรีมบอกผม ผมปลดเบลล์และเดินลงมาพร้อมๆกับหลานๆ และคนที่รีบเดินมาที่ประตูก็คือวรินทร์ วรินทร์มองผมแป็ปหนึ่งรีบเดินลงมา
“พี่ดรีม...รินทร์มารอที่บ้านไม่บอกรินทร์ไปรับหลานๆด้วย ไม่งั้นรินทร์ก็ตามไปด้วยแล้ว” วรินทร์บอกพี่ดรีม
“อาร์มเขาไปรับกับพี่เป็นประจำอยู่แล้วนะครับน้องรินทร์ “ พี่ดรีมบอกวรินทร์ วรินทร์หันมามองผม
“ไปครับหลานๆ เข้าบ้านกันดีกว่า..เอ๊! สนุกไหมครับ..วันนี้คุณครูให้การบ้านหรือเปล่วลุงรินทร์สอนการบ้านให้นะ “วรินทร์ชิ้งต้อนหลานๆ ผมเข้าไปแต่ละคนหันมามองผม ส่วนไอซ์ไม่ยอมปล่อยมือผมเลยจับมือผมแน่นเลย มองหน้าผมพร้อมกับส่ายหัวไม่ไปกับรินทร์
“หนูชื่ออะไรลูกมากับลุงรินทร์มาเร็ว” วรินทร์พยายามเรียกไอซ์
“ไม่เอาจะอยู่กับป้าอาร์ม” น้องไอซ์พูด วรินทร์มองไอซ์และหันไปต้อนมาริโอ้และไอ และก็น้องมีนแต่น้องมีนแกะมืออกมาหาพี่ดรีมแทน
“ไอไปเดินกับน้องไอซ์ดีกว่า” ไอเดินถอยหลังมาหาผมและไอซ์เหลือแค่มาริโอ้ ที่มองวรินทร์แบบไม่ค่อยเข้าใจ
“เรารู้จักกันเหรอมาจับมือเขาอะ..คุณครูบอกเขาว่าอย่าให้คนหน้าตาแปลกๆมาจับ...เพราะว่าเขาอาจจะพาเราไปทำลูกชิ้น..และโอ้คิดว่าหน้าคุ้นๆเนอะ..เหมือนแม่มดเลยอะ”
มาริโอ้เงยหน้าขึ้นมองวรินทร์แถมถามวรินทร์ด้วย วรินทร์เลยยิ้มหน้าเจื่อนๆไป มาริโอ้ก็ชักมือออกและเดินเข้าบ้านทันที ผมจูงสองหนุ่มเข้าบ้าน
“มาริโอ้” พี่ดรีมรีบปรามมาริโอ้ทันที
“อาร์ม ...มาแล้วเหรอ “ หมอด้าเดินลงมาจากชั้นบ้นตรงมาหาหลานๆหอมแก้มหลานๆ
“หมอด้า.... เป็นไงบ้างไม่ค่อยเจอเลยอะ..รินทร์นี้คนไข้เยอะมาก”วรินทร์รีบทักทายหมอด้าพร้อมกับตรงปรี่มหาหมอด้า หมอด้าดูตกใจที่เห็นวรินทร์ทำท่าจะกอด หมอด้ามองพี่ดรีม พี่ดรีมหยักไหล่ให้หมอด้า ผมก็ยิ้มให้หมอด้า
“อ้อเหรอ...ไม่เป็นไร..ยุ่งนะดีแล้วดีกว่าว่างนะ...ว่างมากไปเดี๋ยวจะไม่มีอะไรทำ” หมอด้าพูดยิ้มๆแต่มันเป็นการเหน็บที่เจ็บผมรู้ วรินทร์พยายามฝืนยิ้มว่าไม่รู้สึกอะไร
“เราขึ้นไปอาบน้ำกันดีกว่านะครับจะได้ลงมาทำการบ้าน” ผมบอกหลานๆผม ผมมาก็จะช่วยด้าดูแลหลานๆพาไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
“อาร์มให้รินทร์ทำดีกว่านะ..ต่อไปรินทร์..”วรินทร์บอกผมว่าจะพาหลานๆไปอาบน้ำแทนและยังบอกต่อไปจะอะไรสักอย่างเขาหันไปมองพี่ดรีม
“ต่อไปอะไรครับรินทร์ ..พี่คิดว่าให้อาร์มทำเถอะเพราะว่าอาร์มเขาทำอยู่นะ..รินทร์นะเพิ่งมาไปนั่งดูทีวีดีกว่านะครับ” พี่ดรีมพูด วรินทร์เลยไม่กล้าขัด ผมก็จูงเด็กๆขึ้นบ้านทันที ผมพาหลานๆไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
“ป้าอาร์มน้องไอซ์ไม่ชอบคนนั้นเลยป้า” น้องไอซ์บอกผม
“ทำไมละไอซ์ หึ?”ผมถามน้องไอซ์ “ไม่รู้ซิ ไอซ์ว่าเขาน่ากลัว”ไอซ์บอกผม
“เขาเหมือนแม่มดใช่อะเปล่าพี่ไอซ์” มาริโอ้พูดน่าตีจริงๆเลยหลานผม
“ใช่เขาอาจจะสาปนายกลายเป็นหนูแฮมเมอร์”ไอพูดอีกคน
“ไม่เอา..ไม่เอา..โอ้ไม่อยากเป็นหนู เพราะว่าโอ้ไม่อยากกินซีส” มาริโอ้พูดแน่นอนในการ์ตูนหนูชอบกินชีส หลานๆผมแต่ละคน
“น้องมีนก็ไม่ชอบเขาเลยพี่ไอซ์”น้องมีนก็พูดน้องมีนเข้ามานั่งเอียงคอบอกผม
“เขาไม่กล้าทำอะไรหลานๆของลุงหรอก เพราะลุงจะไม่ยอมให้เขาทำอะไรหลานรักของลุงแน่นอน”ผมบอกเด็กๆ เด็กๆเข้ามากอดผม
“เราลงไปทำการบ้านกันดีกว่านะครับ “ผมบอกเด็กๆ ผมพาเด็กๆลงมาชั้นล่างหมอด้ากำลังคุยโทรศัพท์อยู่พอดีเลย
“ป้าด้าวันนี้ทำเค้กได้หรือเปล่า” น้องไอซ์ถามหมอด้า “น้องไอซ์อยากทำกับป้าอาร์ม” น้องไอซ์อ้อนหมอด้า
“วันนี้ไม่ได้ลูกไว้วันหยุดนะช่วนป้าอาร์มมาทำเค้กกันและวันนี้เครื่องก็ไม่ครบด้วยนะครับน้องไอซ์” หมอด้าพูดผมพยักหน้าให้เอาตามที่หมอด้าบอก ไอซ์เลยพยักหน้าเบาๆ
“เด็กๆ ลุงดรีมบอกว่าให้ลุงรินทร์สอนการบ้านเด็กนะครับ ..มาครับ” วรินทร์รีบเดินออกมา ผมพยักหน้ากับไอซ์ให้ไปทำการบ้าน วรินทร์มองผมยิ้มๆ
“อาร์มมานั่งด้วยกันไหมละ” วรินทร์ถามผม
“อาร์มเขาช่วยเราทำอาหารนะ “หมอด้าตอบพร้อมกับเข้ามาจับมือผมจูงเข้าครัวไปทันที
“ด้าคิดว่า วรินทร์อะไรนี้จะเป็นเพื่อนที่หวังดีประสงค์ร้ายมากกว่าจะเป็นมิตรแท้แถมประกันได้เลยว่าถ้าคบไปภัยจะมาแน่ๆ” หมอด้าพูดผมแอบขำหมอดี้มุกกับเขาด้วยนะ หมอด้าจัดการทำอาหารเองบางอย่างและสั่งเป็นบางอย่างพวกผัดพัก อาหารเด็กๆด้าเขาทำเอง ผมก็ช่วยหันผักเตรียมนั้นเตรียมนี้
“ป้าอาร์มน้องไอซ์ปวดท้องจังเลย”น้องไอซ์วิ่งมาหาผม
“ส่งสัยไปกินอะไรที่มีปลาหมึกมาแน่ๆเลย ไอซ์..อาร์มด้ารบกวนเอายาขวดตรากระต่ายบินให้ไอซ์กินหน่อยนะ” หมอด้าบอกผม ผมพยักหน้าเหมือนแอ้เลยนะปวดท้องเวลากินปลาหมึก ผมเดินมาที่ห้องเปิดตู้ยาหยิบยาป้อนให้ไอซ์
“ไอซ์กินปลาหมึกมาเหรอลูก”ผมถามน้องไอซ์ น้องไอซ์พยักหน้าเบาๆ คงกลัวโดนดุ
“ไอซ์กินชิ้นเล็กมากมาก...ป้าอาร์มอย่าบอกลุงดรีมนะ ลุงดรีมอาจจะบอกว่าไอซ์ไม่น่ารักไม่เชื่อลุง” ไอซ์บอกผมผมพยักหน้า
“น้องไอซ์เป็นอะไรไปลูก” วรินทร์เห็นผมกับไอซ์รีบเดินออกมาเขามองมือผมที่ถือขวดยากระต่ายบิน
“นี้ไอซ์เป็นอะไรปวดท้องเหรอลูก...ทำไมให้กินยาอะไรเนี๊ยะตรากระต่ายบินโอ้ยไม่ไหวเลย..น้องไอซ์ให้อารินทร์ดูดีกว่านะครับอาเป็นหมอ” วรินทร์พูดและดึงแขนไอซ์พยายามให้ไอซ์ไปกับเขาแต่ไอซ์ขืนไว้ไม่ยอมไป
“ไอซ์จะไปกับป้าอาร์ม”อาร์มกอดผม วรินทร์มองไอซ์ด้วยท่าทีพยายามระงับบอารมณ์โกรธสุดๆ
“น้องไอซ์กลับไปทำการบ้านต่อดีกว่านะครับเสร็ตแล้วจะได้ทานอาหารเย็นกัน”ผมบอกไอซ์
“น้องไอซ์ อารินทร์มีเรื่องเล่าของป้าอาร์มให้ฟังอยากฟังไหมครับ ..เพื่อฟังแล้วไอซ์จะตาสว่างขึ้นมาบ้างและจะได้เลือกคนที่ไอซ์ควรจะให้ดูแลไอ้ถูก” วรินทร์พูดผมหันไปมอง
“วรินทร์นายเลิกข่มขู่ฉันได้แล้วนะและนายควรจะรู้ว่าเรื่องไหนควรเล่าให้เด็กฟังเรื่องไหนไม่ควรเล่าให้เด็กฟังนะ”ผมพูดผมหันไปจูงมือไอซ์จะเดินออก
“เด็กจะได้รู้ไงว่าอันไหนคือเพชรอันไหนคือขี้ดินขี้โคลน”วรินทร์พูด
“บางทีมันจะเป็นเพชรปลอมก็ได้และหากใครได้ไปก็ไม่ต่างอะไรกับขี้ดินขี้โคลนหรอกนะ..เพลอๆจะน่าสะอิดสะเอียนกว่าซะด้วยซ้ำ”ผมหันไปพูดกับวรินทร์ วรินทร์โกรธผมมาก
“แกว่าใครเพชรปลอมอาร์ม...คนที่ถูกเขารุม....โทรม” วรินทร์พูดผมรีบเอามือปิดหูน้องไอซ์
“ฉันไม่อยากจะพูดกับคนอย่างเธอหรอกนะรินทร์..จิตใจเธอนี้มันต่ำมาก..เพราะเธอเป็นแบบนี้ไงเพื่อนเธอถึงไม่มีไม่ใช่ว่าเธอดีไปกว่าคนอื่นเขา เขาเลยไม่กล้าคบนะแต่จิตใจเธอต่างหากที่ใครๆเขาก็ไม่แม้แต่จะเชียดเข้ามาใกล้” ผมพูดและรีบจูงไอซ์ออกมาทันที
“ไอซ์ไม่ขอบเขา เขาว่าป้าอาร์ม” ไอซ์ ผมพยายามปวดน้ำตาที่มันปริมออกมา
“ป้าอาร์มร้องไห้ ไอซ์จะไปฟ้องลุงดรีม” ไอซ์พูด
“อย่า...ไม่มีอะไรลูกแค่คำพูดของคนบ้าก็เหมือนหมาบ้าแค่เขาไปไม่ลดตัวไปกัดกับคนประเภท กัดไปก็มแค่ชนะหมากับแพ้หมาดังนั้นเราอยู่เฉยๆก็พอ” ผมไอซ์ ผมเอามือลูปหัวไอซ์ผมพาไอซ์เดินมาหาไอ มาริโอ้นั่งอยู่เหมือนหยิบค้นหาอะไรมาดู
“ไอดูน้องดีดีนะลูก ..ลุงอาร์มจะไปช่วยป้าด้าทำอาหารเย็น”ผมบอกไอ ผมทำท่าจะเดินออกผมเห็นวรินทร์เดินเข้ามาพร้อมพี่ดรีม
“วรินทร์ทราบค่ะว่าอาร์มรักหลานแต่ไม่ควรยุให้หลานด่าทอวรินทร์ต่อหน้าหลานๆเขานี้ครับพี่ดรีม “ วรินทร์เขาบอกพี่ดรีม เขาโกหกชัดๆเลย
“อาร์ม วรินทร์เขาบอกพี่ว่าเราไปต่อว่าเขาต่อหน้า..ไอซ์เหรอ “ พี่ดรีมถามผม
“ใช่ผมต่อว่าแต่เขาว่าผมก่อนและพูดจาด้วยคำพูดที่ไม่ควรจะพูดต่อหน้าเด็ก”ผมพูด
“อาร์มเราไม่ได้ว่าอะไรเลยนะเราแค่ถามว่าไอซ์เขาปวดท้องทำไมไม่ให้พี่ดรีมหรือรินทร์ที่เป็นหมอดูอาการก่อนค่อยให้ทานยาแค่นี้เองอะ” วรินทร์พูดผมแสยะยิ้มต่อแหละชัดชัด
“เขาว่าลุงอาร์มเขาว่า...อุ๊บ” ไอซ์กำลังจะพูดผมรีบเอามือปิดปากไอซ์
“เขาว่าลุงอาร์มว่าอะไรไอซ์ “ พี่ดรีมรีบย่อตัวลงมาถามไอซ์ ผมมองหน้าไอซ์พยายามสื่อสารด้วยสายตาว่าอย่าบอกพี่ดรีม ส่วนพี่ดรีมก็มองหน้าวรินทร์และมองหน้าผมสลับกันไปมา
“ผมขอตัวไปทำอาหารก่อนนะครับ เดี๋ยวจะไม่ทันอาหารเย็น”ผมพูดและรีบเดินออกทันที
“มาครับมาอยู่กับอารินทร์ดีกว่านะครับ”เสียงวรินทร์บอกหลานๆผม
“ลุงดรีมเราทำการบ้านเสร็จแล้วเราออกไปเล่นข้างนอกได้หรือเปล่า” ไอถามพี่ดรีมผมเดินเข้ามาในห้องครัว ผมรีบช่วยหมอด้าทำอาหารทันที หมอด้ามองผมแต่ยังไม่ถามอะไรคงรู้ว่าผมมูดดี้มาแน่ๆ พี่ดรีมเดินตามเข้ามาทันที
“พี่ขอคุยกับอาร์มหน่อยซิด้า” พี่ดรีมบอกหมอด้า หมอด้าเดินออกไปจากห้องครัวตอนนี้บรรยากาศบอกได้คุสาดมากผมยืนหันผักพยายามจะไม่หันไปหาพี่ดรีม
“หมับ” มือมาจับมีดที่มือผมให้หยุดหัน ผมยังไม่กล้าหันไปมองพี่ดรีม
“อาร์ม ...พี่เชื่อหลาน พี่เชื่ออาร์ม แต่พี่ต้องรู้เหตุผลว่าเขาทำกับอาร์มเพื่ออะไร อาร์มอยากให้พี่ช่วยไหม” พี่ดรีมถามผม ผมนิ่งเงียบ ผมกลืนน้ำลายลงคอตัวเอง
“พี่รักอาร์มนะและหลานๆก็รักอาร์มเขาพยายามปกป้องอาร์มกันนะ “พี่ดรีมบอกผม
“ไม่มีอะไรหรอกครับพี่ดรีม ผมโอเค “ผมพูดผมหันไปมองพี่ดรีม พี่ดรีมยืนเอาแขนเข้ามากั้นลำตัวผมไว้ พี่ดรีมทำท่าจะจูบผม แน่อนนกั้นผมไว้ขนาดนี้ผมหลบไปไหนไม่ได้แน่นอน
“ขอโทษนะครับพี่ดรีม “ เสียงวรินทร์เดินเข้ามา
“เห็นพี่ดรีมบอกว่าจะเข้ามาเอานำให้ผมดื่มและผมเห็นว่าหายไปนานมากแล้วเลยตามเข้ามาดู...”วรินทร์พูด
“ได้ครับพี่จะเอาน้ำไปให้น้องวรินทร์เดี๋ยวนี้ “พี่ดรีมพูดพร้อมกับถอนหายใจออกมาหนึ่งที ผมหันไปหั่นผัก เสียงรถจอดหน้าบ้านหลายคันพี่ดิม ลุงภาคงกลับกันแล้ว
“คุณพ่อกลับมาแล้วเหรอครับ วรินทร์ต้องขอคุยกับคุณพ่อพี่ดรีมหน่อยนะครับ รินทร์ชื่นชอบผลงานการวิจัยของท่านหลายเรื่องเลยครับ” วรินทร์พูดพร้อมกับกระเซ้าพี่ดรีมให้พาไปหาลุงภา หมอด้าเดินกลับเข้ามาพร้อมส่ายหัวกับวรินทร์
“หมอด้าไม่เคยเจอใครเนียนได้เท่าฮีเลยนะอาร์ม”หมอด้าพูดผมแคหยักไหล่ พี่ดิมเดินถืออาหารเย็นที่โทรสั่งไว้เข้ามาพร้อมกับแดนน้องชายคนที่หก เป็นแพทย์ปีหกเรียบร้อยแล้ว
“พี่อาร์ม พี่ด้า สวัสดีครับ” น้องแพทเดินเข้ามาพร้อมน้องมีนเดินกอดแพทเข้ามาด้วย แพทมากับพี่ดิม
“พี่ดิม สวัสดีครับ” ผมยกมือไหว้พี่ดิมเหมือนเคย
“พี่อาร์มหวัดดีครับ”แดนยกมือไหว้ผม
“ใครอะพี่ด้า..ดูซิตามติดพี่ดรีมยังกับปิงเลยอะ” แดนพูดดูเปรียบเปรยเขาซิ
“เออวะ ไอ้ดรีมนี้มันเสน่แรงจริงๆนะ แต่ทำไมไม่เลือกหลานสักนิดวะดูแล้วน่าสะยดสยอง”พี่ดิมอีกคน
“พี่ดิมและแดนขึ้นไปอาบน้ำเลยจะได้ลงมาทานอาหารเย็นกัน” หมอด้าบอกพี่ดิมกับแดน ทั้งคู่ก็เดินขึ้นบ้านไป ผมจัดการช่วยหมอด้าจัดโต๊ะ เด็กๆ คงกำลังเล่นกันอยู่บ้านแน่ๆเลย
“ป้าด้า..อันนี้มันคือ...อัลรัยอะ” มาริโอ้เดินถือขวดสักอย่างเข้ามาแถมถามภาษาวัยรุ่นด้วยนะ อัลรัยที่เขาฮิตกัน
“มาริโอ้..ป้าบอกกี่ครั้งให้พูดชัดชัด อะไร ไม่ใช่อัลรัยเรานี่..และที่มือนะมันกาวนะห้ามเอาไปเล่นเดี๋ยวถ้าทาและติดมือขึ้นมาป้าไม่ช่วยแกะออกหรอกนะจะปล่อยให้ติดแบบนั้นไปเลยจะได้หยิบขนมกินไม่ได้ด้วยถ้าดื้อนะ” ด้าบ่นมาริโอ้ใหญ่เลย
“ดูหลานอาร์มแต่ละคนซิเพลอไม่ได้เลยนะอาร์ม ด้าต้องคอยจับตาดูตลอดเวลา ยกเว้นน้องไอซ์กับน้องมีน น้องเซนและน้องแซน “ หมอด้าพูด
“ฮาๆ” ผมก็ขำ ขำด้า “ไม่น่าเชื่อ..เดี๋ยวนี้ด้ากลายเป็นคุณป้าขี้บ่นไปแล้วเหรอ” ผมพูดแซวหมอด้า มาริโอ้ก็เดินออกไปคงเอาไปเก็บนะ ผมช่วยด้าจัดโต๊ะ จนใกล้จะเสร็จแล้ว เสียงรถมาจอด
“ก็ตั้งแต่มีหลานนี้แหละ...แต่ก็ถ้าไม่อยู่บ้านก็เหงาไม่รู้จะบ่นใคร” ด้าพูดผมอ้มยิ้ม
“พ่อกลับมาแล้วแน่ๆเลย”หมอด้าพูด
“คุณปู่ ..ทำไมคุณย่าไม่มาละปู่” เสียงมาริโอ้คุยกับลุงภา ผมดีใจแทนพ่อจังหลานๆ รักพ่อผม ผมเห็นพ่อยิ้มมีความสุขกับหลานๆพวกผมก็ดีใจกันแล้ว
“สวัสดีครับลุง”ผมยกมือไหว้ลุงภา ลุงภาเอามือแตะหัวผมอย่างเอ็นดูผมเห็นลุงภามาตั้งแต่เด็กๆ ลุงภาดูแลพวกผมด้วยควบคู่ไปกับลูกๆของลุงเวลาที่พ่อผมมีงานต่างจังหวัดมันจึงทำให้แต่ละรุ่นสนิทกันมาก
“อาหารพร้อมแล้วทานกันเลยนะพ่อ วันนี้มีแขกไม่ได้รับเชิญมาด้วยนะพ่อ” หมอด้าพูด ลุงภาสะบัดหน้ามามองหมอด้า
“ใครละ” ลุงภาอมยิ้มให้หมอด้าและผม
“สวัสดีครับท่านผอ.” วรินทร์เดินเข้ามาพอดีลุงภาหันไปมองพร้อมยกมือรับไหว้ วรินทร์เดินเข้ามาพร้อมเกาะแขนพี่ดรีมแต่พี่ดรีมพยายามแกะออกแต่วรินทร์ไม่ยอมก็พยายามจะเกาะอยู่แบบนั้น
“เอาละหลานๆ ครับมานั่งประจำทีได้แล้ว” หมอด้าบอกเด็กๆ
“โอ้นั่งใกล้ๆลุงดรีมได้หรือเปล่า” มาริโอ้พูด
“มาริโอ้นั่งใกล้อารินทร์ดีกว่า อารินทร์จะได้ตักอาหารให้ไงครับ” วรินทร์พูด มาริโอ้เงยหน้ามองพร้อมกับพยักหน้ายิ้มตาหยี แต่ละคนนั่งประจำเก้าอี้ วรินทร์นั่งถัดจากมาริโอ้ตามด้วยพี่ดรีม
“ป้าอาร์ม น้องไอซ์อยากนั่งกับป้าอาร์ม” น้องไอซ์กอดผม ผมพยักหน้า ไอนั่งใกล้ๆ มาริโอ้ ตามด้วยไอซ์และผมและหมอด้า พี่ดิมและแพทเดินลงมากับแดน น้องมีนเขานั่งใกล้ๆกับพี่ดิมอยู่แล้ว พี่ดรีมที่มองหน้าผมยิ้มอยากจะมานั้งกับผมแต่ติดที่วรินทร์คอยดึงรั่งและตามติดตลอด ผมคงแพ้เขาตรงนี้แหละผมทำอย่างเขาไม่ได้แน่นอน
*****************************************************************************************
พรุ่งนี้จะมาลง...อย่าเพิ่งนอยด์นะค่ะที่ตอนนี้วรินทร์เอาแต่แกล้งอาร์มแต่พรุ่งนี้วรินทร์จะโดนหลานๆของพี่ดรีมและอาร์มเอาคืนค่ะ
หัวข้อ: เรื่องรักวุ่นวายฯพี่เขารักกันพี่แอร์VSพี่ดิ๊บ ผมหวังว่าวันที่แอร์กลับมันจะดีขึ้น (อ่าน 79498 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก