พี่ดรีมVSอาร์ม หลังจากที่ผมรีบออกมาและตรงไปที่บ้านผม ผมก็ขึ้นไปบนห้องกระเป๋าเดินทางเอกสารถูกจัดเตรียมไว้แล้วผมรีบอาบน้ำแต่งตัวทันที ต้องไปให้ทันเครื่องบิน ผมไม่น่าเข้าไปกับพี่บู้เลยจะทันไหมเนี๊ยะอีกแค่สี่ชั่วโมงเองขับรถไปจะสองชั่วโมงครึ้งอยู่แล้ว
“อาร์ม” พี่โอมเดินเข้ามาในห้องนอนผม
“พี่โอมไปส่งอาร์มให้หน่อยซิ” ผมบอกพี่โอม
“ก็มารอมรึงนี้ไง ..เสร็จยังละมรึงเดี๋ยวก็ไม่ทันตกเครื่องจนได้” พี่โอมพูดผมก็แต่งองค์ทรงเครื่องของผมไปด้วย
“หมับ” พี่โอมเข้ากอดผม อยู่ดีๆก็เข้ามากอดผม ตกใจเหมือนกันปกติพี่โอมไม่ใช่แบบนี้นะ
“อาร์ม..ทำไมมรึงถึงไม่บอกพี่วะว่ามรึงเจออะไร..มรึงเก็บมันไว้คนเดียวทำไมที่หลังอย่าทำอีกนะ..พี่รักมรึงนะ” พี่โอมพูดกับผม ผมกอดพี่ชายคนที่สามตอบทันที
“อาร์มรักพี่ๆไงอาร์มถึงไม่อยากทำให้พี่รู้ไม่ดีกับสิ่งที่มันเกิดขึ้นกับน้องคนนี้มันแย่มากเลยนะพี่โอม” ผมพูดไปน้ำตาก็ซึมออกมา
“ตอนนี้มันจบแล้ว..ไปได้แล้ว”พี่โอมบอกผม ผมก็พยักหน้าพร้อมลากกระเป๋าลงมา ผมลงชั่นล่างพ่อผมเดินเข้าพอดีเลยพร้อมน้องมิ้น พ่อยืนมองผม พ่อคงรู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับลูกคนนี้แล้ว ผมเข้าไปกอดพ่อทันที
“พ่ออาร์มขอโทษ” ผมพูดคำนี้ออกมาทันที พ่อดันผมออก พ่อเอามือลูปหัวผมเบาๆ
“อาร์มต่อไปมีอะไรต้องบอกพ่อ บอกพี่ๆนะอย่าเก็บไว้แบบนี้และนี้ตกลงจะไปกับดรีมใช่ไหม” พ่อพูดและถามผมว่าผมจะไปกับพี่ดรีมใช่ไหม
“ครับพ่อ...ผมจะไปง้อผู้ชายที่รักผม” ผมบอกพ่อ
“อะแฮม...น่าภูมิใจมากน้องกรูไปง้อผู้ชาย” พี่อ้นพูดผมหันมาทำแก้มป่องให้พี่ชายคนโต พร้อมกับเดินเข้าไปกอด
“พี่อ้นขอบคุณนะครับ..อาร์มขอโทษอาร์มจะไม่ทำแบบนี้อีก” ผมพูดกับพี่อ้น
“อืม..ไปได้แล้วเดี๋ยวมรึงได้ตกเครื่องจนได้และไอ้โอมมรึงกลับมาหาลูกรักมรึงด้วยนะ เพราะถ้าร้องจะนอนกับมรึงนี้งานจะงอกเอา” พี่อ้นพูดกับพี่โอมและผมก็รีบออกจากบ้านทัน ก่อนเดินออกหันไปหอมแก้มน้องมิ้นหน่อย กดเล่นมือถืออยู่มิ้นเงยหน้ามองผมยิ้มให้ผมตาหยีด้วย ผมรีบออกมาขึ้นรถและพี่โอมก็ออกรถทันที
********************************************************************************************************************************
พี่ดรีม ผมมาเช๊คอินรอขึ้นเครื่องก่อนเวลาเกือบหนึ่งชั่วโมง มือที่พันผ้าพันแผลมาด้วยหมอด้าและแดนเย็บทำแผลให้ผมเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ผมตรวจเช็คที่ประตูทางผู้โดยสารรอขึ้นเครื่องแล้วด้วยจวนจะได้เวลาเครื่องออกแล้ว แต่ผมยังไม่เห็นวีแววของอาร์มเลยคงไม่มาแล้วแหละ ผมเข้าใจอาร์มเลยนะตอนนี้เพราะเหตุผลนี้เองมั้งที่ทำให้เขาไม่รับรักผมแถมผมยังไปรวบหัวรวบหางเขาอีกโดยไม่ถามเขาสักคำ มันก็สมควรแล้วไอ้ดรีมเอ่ย ผมคิดใจใจ
“เรียนท่านผู้โดยสารทุกท่านขณะนี้เรามีผู้โดยสารหนึ่งท่านกำลังเดินทางมา รบกวนขอเวลาสิบนาทีทันทีที่ผู้โดยสารคนสำคัญมาถึงเราจะนำเครื่องขึ้นทันที ขออภัยในความไม่สะดวก ขอบคุณค่ะ” พนักงานบนเครื่องแจ้งผม ผมนั่งในที่นั่งวีไอพี จังไม่ค่อยเดือดร้อนอะไรแถมที่นั่งข้างผมที่ผมจองไว้ก็ไม่มา คงจะว่างดีด้วยผมชอบ
“ด้านนี้เลยที่นั่งxxx ที่นั่งของคุณค่ะ “
“ขอบคุณครับ” ผมก้มหน้าก้มตาอ่านหนังสือไม่ได้เงยหน้าขึ้นมองหรอกว่าใคร
“ขอโทษนะครับ..ที่นั่งผมติดริมหน้าต่างนะครับ รบกวนคุณเปลี่ยนได้ไหมครับ “ ผมได้ยินเสียงตรงข้างๆผม คงพูดกับผมนี่แหละ ผมเงยหน้าขึ้น แฟนก็ไม่มา แผลกรูก็เจ็บยังมาเยอะได้อีกเดี๋ยวปัด
“อาร์ม” ผมตกใจแทบสิ้นสติ
“ได้ไหมครับที่ข้างๆให้ผมนั่งได้ไหม” อาร์มถามผม ผมก็ขยี่ตาถี่ๆ เออ ตาลายไปหรือเปล่าวะ เครื่องยังไม่ทันแล่นขึ้นเลยหูอื้อตาลายไปแล้วเหรอหมอดรีม
“พี่ดรีม...พอแล้ว” อ้ามจับมือผมให้หยุดขยี่ตาตัวเอง
“ถ้าไม่ได้ผมไปนั่งที่อื่นก็ได้นะ” อาร์มทำท่าจะเดินไปนั่งทีอื่น
“อาร์ม..โอยย” ผมเพลอเอามือข้างที่เจ็บไปเท้าไว้
“พี่ดรีม” อาร์มตกใจนั่งลงข้างๆผมทันทีและจับมือผมขึ้นมาดู สีหน้าบอกได้ว่าเป็นห่วง
“อาร์มขอโทษ...อาร์มขอโทษ” อาร์มพูดพร่ำแต่คำว่าขอโทษให้ผมฟัง จนผมต้องเอานิ้วคาดปากอาร์มไว้ว่าพอได้แล้ว
“พี่ทำไปเพราะว่าพี่รักอาร์ม...แต่พี่แอบเสียใจนะที่ทำไมอาร์มไม่บอกพี่ เรื่องแค่นี้มันไม่สำคัญอะไรกับพี่เลยนะอาร์ม” พี่ดรีมพูดผมพยักหน้าอย่างคนที่รู้สึกสำนึกผิด
“นึกว่าพี่ต้องไปคนเดียวซะแล้ว” พี่ดรีมพูดยิ้มๆ
“ต่อไปก็จะไม่ไปคนเดียวเหมือนกัน..เพราะว่าอาร์มจะไปกับพี่ทุกที่ที่พี่ไป” ผมพูดผมมองหน้าพี่ดรีม พี่ดิมยิ้มแต่แอบไว้ซึ้งความประหลาดใจ
“พี่พยายามทำให้อาร์มรัก..พี่พยายามทำเพื่ออาร์มมาเยอะแล้ว..ต่อไปอาร์มจะเป็นคนทำให้พี่รักอาร์มเอง ..โอกาสนั้นยังมีอยู่สำหรับอาร์มหรือเปล่า”ผมพูด พี่ดรีมยิ้มให้ผมพร้อมกับยืนใบหน้ามาหอมแก้มผม
“พี่ไม่เคยให้โอกาสใครได้เข้ามาในใจพี่เลยเพราะที่ตรงนี้พี่มีไว้ให้อาร์มแค่คนเดียวและจะตลอดไป..ต่อให้อาร์มจะไม่กลับมาหาพี่ก็ตาม” พี่ดรีมพูดผมโผ่เข้ากอดพี่ดรีม มือพี่ดรีมลูบหัวผมเบาๆ
“ขอบคุณนะครับพี่ดรีม” ผมพูด ผมก็นั่งลงประจำที่นั่งตัวเอง ผมทำหน้าที่ดูแลพี่ดรีมเวลาที่พนักงานบนเครื่องเอาน้ำเอาอาหารมาเสริฟ คอยพาพี่ดรีมไปห้องน้ำ คอยห่มผ้าให้เวลาที่พี่ดรีมหลับ ทุกสิ่งที่ผมทำพี่ดรีมเคยทำให้ผมดูแลผมตอนที่ผมพลาดพลั้งถูกกระสุนยิง ตอนนั้นพี่ดรีมก็มาดูแลผม คอยอยู่ข้างๆผมในเวลาที่ผมฝันร้ายแต่ฝันนั้นมันจบแล้วและมันก็จบลงเพราะผู้ชายคนนี้ผมจะรักและให้เกรียติผู้ชายคนนี้คนเดียวของผมตลอดไป ผมสัญญา
************************************************************************************
หลังจากเดินทางมาถึงที่พักผมก็ได้ขึ้นพักผ่อนที่ห้องพักทันทีพรุ่งนี้ถึงจะเริ่มบรรยายให้คนที่มาร่วมทริปนี้ฟังกัน ผมเตรียมเอกสารมาเรียบร้อยแล้วหมอด้าจัดทำเอกสารให้ผมเอง ผมยืนมองน้องอาร์มที่จัดเสื้อผ้าให้ผมเข้าที่เข้าที่เข้าทาง เรียกได้ว่าตลอดการเดินทางน้องอาร์มดูแลผมดีมาก เจ็บมือแค่นี้ถือว่ามันคุ้มมากและมันคุ้มค่าตรงที่ว่าผมได้รอยยิ้มของอาร์มกลับคืนมาแล้ว
“พี่ดรีมจะทานยาเลยไหมครับ” น้องอาร์มหันมาถามผม
“พี่ว่าลงไปทานอาหารเย็นกันก่อนดีกว่าครับ” ผมบอกน้องอาร์ม อาร์มพยักหน้าและยืนขึ้น ผมเดินไปประชิดตัวอาร์มพออาร์มหันมาผมก็ใช้แขนข้างที่ไม่เจ็บโน้มต้นคออาร์มและผมก็จูบอาร์ม อาร์มตกใจเล็กน้อยแค่นั้นแต่ก็จูบผมกลับ
“พี่รักอาร์มนะ..รักมาที่สุด..พี่จะไม่ให้ใครมารังแกคนที่พี่รัก” ผมพูด
“อาร์มก็ไม่รู้แต่อาร์มรู้สึกว่าอาร์มมีความสุขที่อยู่กับพี่ดรีม...ขอบคุณนะครับทุกอย่างที่พี่ทำให้อาร์มต่อไปอาร์มจะทำให้พี่บ้าง” อาร์มพูดกับผม ผมพยักหน้า
“เริ่มคืนนี้เลยนะ” ผมพูด อาร์มสะบัดหน้ามามองผม
“เริ่มอะไรอะ” อาร์มถามผม
“ทำกันคืนนี้เลยนะ..โรมแรมก็หรู..บรรยากาศก็ให้..มันเป็นใจไปทุกอย่างแถม..ไม่มีหลานกวนใจ” อาร์มยังขมวดคิ้วอีกแนะ
“นะนะ..พี่ใช้มือมาหลายคืนแล้ว” ผมพูดอ้อนอาร์ม
“หื่นจริงๆเลยไอ้พี่หมอเด็กนี้...ก็ใช้มือตัวเองต่อไปซิ ..” อาร์มพูดและทำหน้าแดงด้วยความอายเดินเข้าห้องน้ำไปทันที
“มีเมียแล้วมือไม่เอาแล้ว..ใช้เมียดีกว่า” ผมพูดก่อนที่อาร์มจะเดินเข้าห้องน้ำไป อาร์มแอบชะโงกหัวออกมาพร้อมแลบลิ้นให้ด้วยน่ารักจริงๆ น่ารักเหมือนนอ้งไอซ์ไม่มีผิดเลย ผมลงมาทานอาหารกันที่ห้องอาหาร
“สวัสดีครับคุณหมอดรีม คุณอาร์ม ...แม้นึกว่าคุณอาร์มจะมาไม่ได้ซะแล้ว..ถ้าอย่างนั้นตามสบายเลยนะครับ..ขาดเหลืออะไรบอกได้นะครับ “ ดีเทลเดินยาบริษัทเข้ามาทักทายผมสองคน ผมเดินจะไปตักเป็นแบบบุฟเฟ่ อาหารทะเลสดๆ น่าทานทั้งนั้น ผมตักมานั่งทานกัน ส่วนใหญ่อาร์มจะทานพวกสลัดผักมากกว่าและผลไม้ผมก็เช่นกัน
“สวัสดีค่ะคุณหมอดรีม...เมื่อไหร่จะไปตรวจคนไข้คลีนิกพิเศษที่กรุงเทพค่ะ..น้องหมีพรูส์ขึ้นถึงคุณหมอดรีม..ตอนนีก็พัฒนาการดีขึ้นมากกำลังจะเข้าโรงเรียนแล้วนะค่ะ..แต่ก็กังวลกลัวไปเรียนแล้วที่โรงเรียนพื้นเกิดไม่สะอาด หรือว่าแก้วน้ำอาจจะล้างไม่สะอาด และถ้ามีเพื่อนที่ไมสบาย บร้าๆ “นั้นไงกลัวขนาดนี้ขังลูกไว้ในห้องที่บ้านดีกว่าไหมครับ ผมคิดในใจ
“เด็กนะจะมีภูมิคุ้มกันของเขาเอง...บางที่การที่คุณพ่อคุณแม่กลัวไปหมดทุกอย่างเรียกว่าพยายามเลี้ยงลูกแบบอนามัยมากไปอาจจะเป็นคนขี้โรคกว่าเด็กที่เขาเลี้ยงแบบตามมีตามเกิดซะด้วยซ้ำนะครับ..และอะไรที่มากไปก็ไม่ได้ส่งผลดีเสมอไปนะครับ” ผมพูดทำเอาพ่อแม่มองผม
“เราแค่คอยหมั่นสังเกตุและเฝ้าระวังเวลาที่มีพวกโรคติดต่อที่ร้ายแรงเช่นมือเท้าปากแค่นั้นก็พอครับไม่ต้องไประแวงทุกอย่าง ผมคิดว่าเยอะไปนะครับ” ผมพูดอาร์มสะกิดผม
“ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวไปตักอาหารก่อนนะครับ “ ผมพูดขอตัวและรีบออกมาทันที
“พี่ดรีมดูพูดเขาซิก็เขารักลูกเขานิ” อาร์มสะกิดผมและกระซิบกับผม
“พี่จำได้..ตอนนั้นลูกเป็นอะไรนิดอะไรหน่อยก็มาแต่ไมได้ทำอะไรหรอกเพราะไม่ได้เป็นอะไรเลย แค่การเปลี่ยนแลงตามการพัฒนายังพามาหาหมอเลย..หนักไปนะ” ผมพูด
“พี่ดรีมนี้เป็นหมอที่ปากร้าย...นะรู้ไหม” อาร์มกระซิบและขำๆผม ผมสองคนตักอาหารมานั่งทานกัน บรรยากาศที่นี้จัดแต่งได้ธรรมชาติมาก เขามีสัตว์เลี้ยงข้างด้วย นกกระจอกเทศ อะไรพวกนี้ ห้องอาหารนี้ก็จัดได้ธรรมชาติมากมาก มีเปียร์โนมีคนร้องเพลงให้ฟังด้วยมันทำให้ผมนึกขึ้นมาได้ว่าผมควรจะขอน้องอาร์มแต่งงานเลยซิ
“อาร์มพี่ลืมของนะพี่ขอขึ้นไปเอาที่ห้องแป๊ปหนึ่งนะครับ” ผมบอกอาร์มและรีบขึ้นห้องไปทันที แหวนที่อาร์มคืนกลับมาให้ผมไง ผมรีบค้นหาในกระเป๋ามันอยู่ด้านข้างกระเป๋าอาร์มเลยไม่ได้สังเกตุและเปิดดู ผมหยิบและรีบเดินลงมาจากห้องพักทันที ผมเดินกลับเข้ามานั่ง อาร์มก็มองผม ผมนั่งมองอาร์มยิ้มๆ อาร์มก็เอามือมาเท้าคางมองผมว่าผมต้องมีอะไรแน่ๆ
“สวัสดีผู้ให้การสนับสนุนผลิตภัณฑ์และยาของบริษัทxxxxมาโดยตลอด ผมหวังว่าทุกท่านจะประทับใจกับอาหารและสถานที่ของทางโรงแรมที่ทางเราได้จัดหาเพื่อเป็นของสมนาคุณตอบแทนนะครับ” ตัวแทนเดินยาคนนี้ค้อนข้างเก่งและทำยอดให้ทางบริษัทมาตลอด
“วันนี้ทางเราได้รับเกีรยติตากคุณหมอดรีม คุณหมอเด็ก ท่านเชียวชาญเรื่องเกี่ยวกับสุขภาพพลานามัยของเด็กเป็นอย่างดีและที่ผมได้ยินมากับหูเลยครับคุณหมอดรีมร้องเพลงเพราะมาก..รบกวนคุณหมอขึ้นมาจัดให้ฟังสักเพลงได้ไหมครับ” นั้นไง เรียกผขึ้นไปร้องเพลงทันที เขาคงได้ยินตอนที่ผมขึ้นร้องเพลงงานปีใหม่ของโรงพยาบาลทุกปีนั้นแหละครับ เสียงปรบมือดังก้องผมเลยต้องลุกขึ้นและเดินไปบนเวที
“สวัสดีครับ ผมชื่อหมอดรีม เป็นแพทย์สาขากุมารแพทย์ ประจำอยู่โรงพยายาล ค่ายXXXXXXX ของคุณพ่อผมนายแพทย์พลเอกภาณุเดช ...และผู้ปกครองหลายท่านอาจจะเห็นหน้าตาผมที่โรงพยาบาลเครือข่ายในกรุงเทพกันบ้าง..ผมก็ขอขอบคุณที่ไว้ใจให้ดูแลบุตรหลานของท่าน..วันนี้ก็จะขอร้องเพลงเพื่อเป็นการตอบแทนเช่นกัน..” ผมพูดและหันไปบอกคนที่เล่นเปียโนว่าผมจะร้องเพลงอะไร
https://www.youtube.com/v/cD8MNvLtEbs Take me to your heart
ระหว่างที่ผมร้องเพลงสายตาผมจับจ่องที่น้องอาร์มตลอด นั้นมันคือความหมายของเพลงที่ผมต้องการสื่อบอกน้องอาร์ม เสียงผมจะออกนิ่วนวลจึงเหมาะแก่เพลงรักหวานๆ พอผมร้องจบ ผมก็ลุกขึ้นมีแต่เสียงปรบมือ
“ขอบคุณนะครับสำหรับเสียงปรบมือ ..ไหน . ไหน .แล้วผมจะขอเออ ..ขอให้ท่านในที่นี้ร่วมเป็นพยานให้ผมที่ได้ไหมครับ” ผมพูดทำเอาทุกคนทำหน้างพยานอะไร
“ไม่ต้องงงครับเดี่ยวผมจะบอกให้ทราบเดี๋ยวนี้แหละครับว่าพยานอะไร “ ผมเดินลงไปหาอาร์ม อาร์มก็มองผมแบบตกใจ
“อาร์ม..พี่รักอาร์มมาตั้งแต่..ปฐมแล้วพี่คิดว่านะจนขึ้นมัธยม อาร์มเป็นคนน่ารัก รอยยิ้มที่ดูหวานพี่มองกี่ครั้งพี่ก็หวันไหวแต่พี่ไม่เคยกล้าบอกอาร์มเลยจริงๆว่าพี่คิดยังไง” ผมพูดออกไมล์ด้วยเป็นไงละ
“ว้าว!!” เขาเรียกให้กำลัวใจหรือเปล่าครับ
“ตอนนี้พี่คิดว่าพี่กล้ามากพอที่พูดมันออกไป ..ว่าพี่รักอาร์ม...แต่งงานกับพี่นะ..พี่ดูแลเด็กๆมาก็หลายปีแล้ว ขอพี่ดูแลผู้ชายคนนี้ได้ไหมครับ...แต่งงานกับพี่นะครับ” ผมพูดและย่อตัวลง
“โอ้วววว ....แต่งเลย ..แต่งเลย ....” เสียงเชียร์ดังไปทั่ว
“yes …yes” คนรอบก็ลุ้นให้อาร์มพูด
“Will you marry me ?” ผมพูดภาษอังกฤษด้วยจะได้เข้าใจกันเพราะมีนักท่องเที่ยวชาติด้วย อาร์มยังคงตกใจเอามือขึ้นมาปิดปากตัวเองมองผมน้ำตามาคลอๆด้วย ผมเลิกคิ้วมองว่ายังไงครับ
“ครับ...แต่งครับ” อาร์มตอบผมและย่อตัวลงจับไหล่ผมขึ้นผมสองคนกอดกันนั้นคือคำตอบที่บอกว่าอาร์มเซย์เยสครับ
“เฮ!! …ดีใจด้วยนะครับคุณหมอ..เป็นฝั่งเป็นฝาซะทีแต่เออ ..คุณหมอเป็นเกย์เหรอครับ” ตัวแทนเดินยาผมเดินเข้ามาแสดงความดีใจแต่ประโยคหลังนี้ผมหันไปมองและพยักหน้า
“ทำไมไม่เคยบอกผมเลยละครับ”
“แบบว่ายังไม่พร้อม” ผมพูด
“ถ้าบอกผมนี้ผมจีบคุณหมอไปนานแล้วนะครับเพราะว่า..ผมก็เป็นครับ” ตัวแทนเดินยาพูด
“เว้ยย..ดีแล้วแหละครับ...เพราะว่าผมรักได้คนเดียวเฮอๆ” ผมหันไปบอก
“ผมล้อเล่นครับที่ว่าผมจะจีบคุณหมอ..แต่เกย์นะผมเป็นจริงๆนะ” นั้นไงตอกย้ำอีก
“คุณหมอเป็นเกย์เหรอค่ะ...น่าเสียดายจริงๆ “ คุณผู้ปกครองที่เคยพาลูกมาหาผมพูด
“แล้วเธอจะไปเสียดายทำไม..ลูกสามคนผัวหนึ่งแล้วนะ” นั้นไงสามีข้างๆ ก่อนจะพูดเสียดายผม ปรึกษาคนข้างๆ ก่อนดีกว่าไหมครับ ผมนั่งลง พนักงานของทางโรงแรมถือขวดแชมเปญมาที่โต๊ะผมและเปิดให้ด้วยรินใส่แก้วไวน์ให้ผม
“เป็นของสมนาคุณทางโรงแรมค่ะ ขอให้สนุกกับการดื่มนะค่ะ ..ยินดีด้วยอีกครั้งค่ะ “ ผมสองคนพยักหน้าขอบคุณ ผมนั่งตรงข้ามกับอาร์ม
“พี่ดรีมอะ..ดูซิพรุ่งนี้อาร์มจะกล้าขึ้นไปช่วยพี่ฉายสไลด์ไหมละ..” อาร์มพูด
“ไม่เห็นหน้าอายเลยเรื่องดีจะตายไป..พี่ยินดีจะเปิดเผยนะ ความรักของพี่กับอาร์มมันแค่ผิดที่เพศแต่มันไม่เคยทำร้ายใคร..และไม่เคยทำให้ใครเขาเดือดร้อนเพราะเรารักกัน” ผมพูดกับอาร์ม ผมนั่งดื่มและทานอาหารตามด้วยของหวานที่ทางโรงแรมจัดไว้ให้
“เราขึ้นไปพักกันดีกว่าเนอะ ...รู้ไหมว่าพักของพี่พักแบบนั้น “ ผมพูดกับอาร์ม
“คุณนวัฒน์ครับ..ผมกับอาร์มจะขอตัวขึ้นไป”ผมหันมาเจอนวัฒน์ดีเทลเดินยาของบริษัทเข้าพอดี
“จะขอตัวขึ้นไปจูจี๋กันเหรอครับตามสบายเลยครับ...ผมหวังว่าผมจะเลือกโรงแรมได้ถูกใจคุณหมอดรีมนะครับ ..ถ้าเป็นแบบนั้น..สั่งยาเยอะๆนะครับ...ผมหวังว่าจะได้ยินข่าวดีเร็วๆนี้..เออ..เบบี้” คุณนวัฒน์พูดแต่เบบี้นี้ท่าทางจะต้องใช้ท่ายากๆมั้ง
“งั้นผมขึ้นไปเมคเบบี้เลยนะครับ ..เจอกันพรุ่งนี้ครับ” ผมพูดและเดินออก
“โอ้ยย” อาร์มหยิกผมทันที
“เป็นอะไรครับ” คุณนวัฒน์
“ไม่มีอะไรครับ ไปนะครับรีบไปเมค...ไปพักครับ” ผมหันไปตอบแต่อาร์มทำท่าจะหยิกผมอีกรอบ
“ครับเจอกันพรุ่งนี้ครับ..ดูท่าจะร้อนแรงเสียดายไม่ได้จองห้องใกล้ๆ ...ทำไมไม่บอกกันก่อนเลยนะจะได้ระบุห้องพักแบบใกล้ชิด” คุณนวัฒน์พูด
“พี่ดรีม...พรุ่งนี้ขึ้นไปคนเดียวเลย” อาร์มทำแก้มป่องผมเข้าไปในลิฟท์ ผมเดินกุมมืออาร์มไปจนถึงห้องพัก ห้องสูทที่มีทุกอย่างครบครัน ห้องนอนแยกกับห้องนั่งดูทีวี ผมเดินเข้าไปในห้องนอนเพิ่งจะเห็นนะว่ามันถูกปูไว้ด้วยดอกกุหลาบเหมือนการมาฮันนิมูนกันไม่มีผิดเลย
“ดูท่าเขาจะเป็นใจให้เราสองคนมากนะอาร์มดังนั้นพี่ไม่ขัดนะ...เราเริ่มกันเลยนะ “ ผมพูดและเข้าจู่โจมจูบอาร์มทันที ทั้งจูบทั้งไซ้ อาร์มก็ไม่ต่อต้านผมหรือขืนอะไรผมแถมยังตอบสนองผมด้วย
“ปึก”ร่างผมถูกผลักลงไปบนที่นอน อาร์มดูร้อนแรงมากเลยรอบนี้ อาร์มกัดปากและคลืบคลานเข้ามาหาหมอดรีม และขึ้นมาค่อมร่างผมไว้ ช่วยปลดเสื้อเชิ้ตที่ผมสวมใส่และปลดเข็มขัดกางเกงให้ผมด้วยอย่างร้อนแรงผมก็ช่วยถอดเสื้อผ้าน้องอาร์มทันที ถอดแล้วเหวี่ยงไปให้พ้นทางและเกมส์รักรสร้อนแรงของหมอเด็กอย่างผมก็เริ่มต้นขึ้น
“พี่ดรีม..อ้าห์...โอ้วว..ซี้ด..พี่ดรีม..อาร์มเสียว” อาร์มร้องออกมาเพราะความเสียวซ้าน ผมเองก็ศิษย์เอกของพี่ดิมเหมือนกันแต่ไม่ค่อยกล้าออกไปใช้งานบ่อยมีบ้างทีพี่ดิมเรียกเด็กมาให้ผมออกไประบายเพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ จนสักพักเกมส์รักผมสองคนก็จบลงและต่างพากันเข้าห้องน้ำล้างเนื้อล้างตัว ผมออกมาสวมชุดนอน น้องอาร์มก็ช่วยผมเพราะว่ามือผมยังเจ็บอยู่
“พี่ดรีม...ขอบคุณนะครับ..ขอบคุณที่ทำให้อาร์มได้กลับมามีความสุขอีกครั้ง” อาร์มบอกผม
“ฟ๊อด..พี่ตั้งใจ...เพราะว่ารอยยิ้มของอาร์มก็คือความสุขของพี่เหมือนกัน..นอนเถอะนะครับพรุ่งนี้จะได้ตื่นไปทำหน้าที่ของเราแต่เช้า..พี่อาร์มนะครับ..ฝันดีครับ” ผมพูด อาร์มก็ล้มตัวลงนอนผมก็ปิดไฟหัวเตียง ทันทีที่ผมล้มตัวลงนอนศรีษะแตะหมอนผมรู้ว่าไหล่ผมมีบางคนมาหนุ่นและกอดผมก็กอดร่างนั้นตอบ พร้อมกับพรมจูบจนคนที่หนุนกอดกายผมหลับสนิท
-
-
-
“พี่ดรีม” เสียงเรียกชื่อผมจนเสียงหลง ผมก็สะดุ้งตื่นเกิดอะไรขึ้น เสียงอาร์มนี้
“อาร์มเป็นอะไร” ผมดีตัวขึ้นนั่งร้องถามอาร์มด้วยอาการตกใจเช่นกัน อาร์มยืนเอามือปิดหน้าอยู่ตรงข้างเตียง
“พี่ดรีม...มีตุ๊กแกในห้องนอน..และ..และ..มันอยู่ที่เท้าของอาร์มนะพี่ดรีม”อาร์มพูดทั้งที่ยังเอามือปิดหน้าพร้อมกับชี้ลงไปที่พื้นห้องอะไรนะ โรงแรมระดับห้าดาวเจ็ดดาวมีตุ๊กแกในห้องนอน ผมรีบลุกจากเตียงนอนคว้าเอาเสื้อคุมมาสวมทับและรีบเดินมาตรงจุดที่อาร์มชี้ ใช่ครับตุ๊กแกมันอยู่ที่เท้าของอาร์มเหยียบซะแบนขนาดนั้นดูท่าลิ้นจะแล็ปออกมาด้วย ซีพีอาร์มก็คงไม่ขึ้นแล้วแหละ
“พี่ดรีม...” อาร์มเรียกผม ผมเดินไปใกล้ๆ
“อาร์มเหยียบมันอยู่นี้..และดูท่ามันจะคายคาทีแล้วแหละนะอาร์ม” ผมพูดอาร์มเอามือที่ปิดหน้าออกมองผมด้วยอาการตกใจ
“จริงเหรอพี่” อาร์มถามผม ผมพยักหน้าว่าใช่ และอาร์มก็กระโดดมากอดคอผมไว้ ผมก็อุ้มไว้
“โอ๋! ขวัญเอ่ยขวํญมา “ผมรีบปลอบอาร์มทันที แอบกระหยิมยิ้มย่องเพราะว่าตุ๊กแกนี้ผมวางไว้เอง ตอนนี้ผมกอดปลอบโยนใหญ่เลย ผมก็เอาเท้าคับตุ๊กแกปลอมขึ้นมา
“อาร์มมันตายแล้ว” ผมพูด
“จริงๆอะพี่ดรีม”
“จริงซิครับหันมาดูซิ” ผมพูดและอาร์มค่อยๆหันไปเล่มอง
“เห้ยพี่ดรีม” อาร์มร้องเสียงหลงตรงที่ผมเอาไปปะชิดติดหน้าอาร์มทำท่าจะปัด
“อาร์ม..มันตายแล้ว” ผมพูด อาร์มก็เอามือไปแตะ และก็แตะ และก็จับเลยที่นี้
“นี้มันของปลอมนี้” อาร์มพูดและหันมามองหน้าผมพร้อมกับ
“โอ้ยย ...อาร์ม” หยิกที่ปีกใบหูผมทันที ร้องลั่นเลยซิครับ
“พี่ดรีม..แกล้งอาร์มเหรอ”อาร์มพูด
“โอ้ยยอาร์ม...อย่าหยิกหูพี่ซิครับ” ผมพูด อาร์มแอบค้อนให้ผมด้วย
“ปล่อยอาร์มลงเดี๋ยวนี้เลย” อาร์มพูดทำแก้มป่อง
“ยากซะแล้วแหละ....ไหน..ไหน..ก็ปลุกพี่ขึ้นมาแล้วเรามาออกกำลังกายตอนเช้าเพื่อสุขภาพที่ดีกันดีกว่า” ผมพูดอาร์มทำตาโตใส่ผม
“ออกกำลังกายอะไร..พี่ดรีม..ไอ้พี่หื่น” อาร์ม
“ตุ๊บ”ร่างผมล้มลงไปบนที่นอนและตามมาด้วยอาร์ม ผมพลิกไปนอนค่อมอาร์มทันที คงไม่ต้องบอกนะว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ กิจกรรมยามเช้าของผมกับอาร์ม มาก่อนอาหารเช้าซะอีก ตับ ตับ ตับ กันแต่เช้าเลย ปิดม่านก่อนห้ามดู 18+ สุขภาพแข็งและมีแรงแน่ๆถ้าได้ออกกำลังกายกันแบบนี้ทุกเช้าๆ ...
หัวข้อ: เรื่องรักวุ่นวายฯพี่เขารักกันพี่แอร์VSพี่ดิ๊บ ผมหวังว่าวันที่แอร์กลับมันจะดีขึ้น (อ่าน 79467 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก