ดรีมVSน้องอาร์มวันที่สอง วันนี้มีตัวช่วย
ผมลงเวรก่อนเวลาโดยให้ไอ้เพื่อนหมอเด็ก หมอเอกพจน์มารับหน้าที่ต่อจากผม เพราะว่ามันเป็นเพื่อนรักผมจึงได้สิทธิ์แบบนี้บ่อย ฮาๆ สมน้ำหน้ามันที่มาคบกับผมและเรียนจบมาพร้อมๆกันกับผมอีก แถมผมยังดึงมันมาเป็นหมอโรงพยาบาลในค่ายฯให้พ่อผมอีก เพื่อนผมคนนี้เลยได้โชคเลยหลายต่อ ผมรีบขับรถไปรับหลานๆผม ไอ ไอซ์และมาริโอ้ ส่วนน้องเซนกับน้องแซนเขาอยู่บ้านกับไอ้อั้ม ช่วยไอ้โอมเลี้ยงมิ้น ก็ไม่ได้ไปโรงเรียนกันทั้งคู่
“ลุงดรีมทำไมโอ้ต้องตื่นมาแต่เช้าด้วยอะวันนี้เราไม่ไปโรงเรียนนะลุงรู้หรือเปล่า “มาริโอ้พูดยังงัวเงียอยู่เลย
“รู้ครับว่าหลานไม่ได้ไปโรงเรียน .... วันนี้ลุงจะพาหลานไปวิ่งลูก เพื่อสุขภาพ และหลังจากนั้นจะพาไปกินเค้กช๊อกโกแลต “ผมพูดคำว่าเค้กช๊อกโกแลตได้ผลเลยมาริโอ้ตื่นทันทีเลย
“ถ้าช่วยลุงทำผลงานดี ลุงจะซื้อให้เยอะๆเลย “ผมบอกหลานๆผม
“แล้วเราจะทำอะไรละครับลุงดรีม” ไอถามผม
“เราจะวิ่งกันลูก”ผมบอกหลานๆผม
“ไอว่า น่าจะไม่ใช่แค่วิ่งอย่างเดียวหรอกลุง ไอว่าน่าจะมีเยอะกว่านั้นแน่ๆ” นั้นไงหลานรู้ทันอีก
“ลุงกำลังจะจีบป้าอาร์ม ถ้าหลานช่วยลุงได้ ลุงมีรางวัล เข้าใจไหมครับ “ ผมบอกหลานๆผม
“ว่าไงครับ..จะพาไปซื้อเค้ก ซื้อขนมหลังเลิกเรียนทุกวันเลย หนึ่งอาทิตย์เต็ม ว่าไงครับ ตกลงไหม” ผมถามหลานผม มีหันไปซุมหัวคุยกันอีกนะ
“โอเค “ หลานๆ ตอบผม ผมยิ้มทันทีผมผมขับรถมาประมาณสิบกว่านาทีก็เลี้ยวเข้าสวนสาธารณะของค่ายฯ
“เอาละ เรามาทำข้อตกลงกันก่อน วันนี้ ลุงจะให้ถือสิทธิ์ให้เป็นลูกลุงนะครับ เรียกว่าพ่อนะอย่าเรียกลุงนะ เพราะว่าลุงจะหาแม่ที่เป็นผู้ชาย..งานง่ายๆแถมได้กินขนมฟรีทั้งอาทิตย์ด้วย ตกลงตามนี้นะครับ”ปรับกระจกบอกหลานผมๆ
“ครับลุง”ไอ้และไอซ์ เอ๊ะแล้วมาริโอ้ละทำไมไม่ตอบ
“มาริโอ้เข้าใจใช่ไหมลูก”ผมถามแต่ยังเงียบ
“ลุงโอ้หลับอะ “ไอบอกผม นั้นไงคอพับเลยสิบกว่านาทีก็เอา
“โอ้ ...ถึงแล้ว”ไอเรียกมาริโอ้เสียงดัง “แจ็บๆ “สงสัยจะน้ำลายยืดด้วย
“ถึงแล้วเหรอ ..ถึงโรงเรียนแล้วเหรอ ..ไหนกระเป๋าโอ้อะ ...ไม่มีอะ ...ไม่มีกระเป๋าของโอ้”ผมก็ปรับกระจกมองจะหากระเป๋าทำไมไม่ได้ไปโรงเรียนครับหลาน นั้นหน้าตาตื่นหาใหญ่เลย
“ฮาๆ ไอซ์ดูน้องชายไอซ์ดิตลกอะ ฮาๆ “ไอขำน้องเป็นขำน้องตาย
“คิก คิก คิก “ไอซ์อีกคน
“ลุงลืมกระเป๋าโอ้!!!!!” นั้นไงอยากจะบ้าตายผม
“เราไม่ใช้กระเป๋าลูกเพราะเราไม่ได้ไปโรงเรียน วันนี้วันหยุดนะมาริโอ้”ผมบอกมาริโอ้
“เราไม่ไปโรงเรียนเหรอ”มาริโอ้หันไปถาพพี่ๆ
“ช่าย” ผมกับไอและไอซ์
“วันนี้วันหยุดไงโอ้ คิก คิก คิก”ไอซ์พูดและขำน้องแฝดคนที่สามของเขา
“แล้วเราไปไหนอะ” นันไงคุยกันก่อนจะออกมานะหลับไปสิบกว่านาทีตื่นมาลืมเลย ไม่น่าเอามาเลยน่าปล่อยให้นอนอยู่บ้าน
“เราจะไปวิ่งลูกมาริโอ้ เราคุยกันแล้วไงลูก”ผมหันไปบอกมาริโอ้ทำท่านึก
“จริงด้วย วิ่ง. โอ้พร้อมมาก ”มาริโอ้พูดหันไปยิ้มให้พี่ชายทั้งสองคนไอนี้ส่ายหัวกับน้องแฝดคนเล็ก ส่วนไอซ์นี้ขำน้องอย่างเดียวเลย ส่วนผมก็กุมขมับเลย คิดผิดหรือคิดถูกที่เอามาช่วย ผมจอดรถรอที่เดิมพออาร์มวิ่งผ่านมาจะพากันออกวิ่งไปทันทีผมสวมร้องเท้าผ้าใบให้หลานๆผมกันแล้วพากันนั่งรอไม่นานผมก็เห็นแล้วอาร์มกำลังวิ่งม ผมและหลานๆคงต้องวิ่งวอร์มรอก่อนดีกว่าจะได้ดูสมจริงๆไม่ใช่พล้วดพลาดออกไป มันดูไม่บังเอิญ
“เอาละพร้อมหรือยังครับ..หลาน ..”ผมถามหลานๆพร้อมยกมือรอแทคทีม หลานมองผมและ
“แป๊ะ แป๊ะ แป๊ะ “แตะมือผมทั้งสามคน “อย่าลืมที่ตกลงกันนะครับ...เลสท์โกว์ “ผมบอกหลานและออกวิ่งแต่ ผมวิ่งนำตามด้วยไอและไอซ์ แล้วโอ้ละผมหันไปมอง นั้นมาริโอ้วิ่งเหมือนกันแต่ไปไหนไม่รู้คนละทางกันเลย
“ลุงโอ้วิ่งไปไหนอะ”ไอถามผม นั้นไงไปร้านค้า เห็นถังไอติมไม่ได้เลย
“อยู่นี้ก่อนนะรอลุงอาร์มกำลังวิ่งมานั้น ส่วนลุงนะจะไปลากน้องลิงเราก่อน..ให้มันได้อย่างนี้ซิมาริโอ้!”ผมพูดและวิ่งไปหาโอ้ทันทีดันวิ่งไปคนละทาง
“โอ้ หยุด”ผมวิ่งมาดึงแขนโอ้ไว้ โอ้เงยหน้ามองผมว่าดึงแขนเขาทำไมอะ
“โอ้ วิ่งไปไหนลูก”ผมถามมาริโอ
“ร้านไอติมไงลุมดรีม โอ้เห็นร้านไอติม”มาริโอ้ตอบผม
“ยังไม่กินตอนนี้ยังเช้าอยู่เลยและเราไมได้มาเพื่อกินไอติมมาริโอ้! เรามาวิ่งและเราตกลงกันคือวิ่งตามลุงอาร์มนั้น”ผมพูดและชี้ไปให้มาริโอ้ดู อาร์มกำลังวิ่งมาพร้อมฟังเพลงจากไอโฟน
“ส่วนไอติมหลังจากวิ่งเสร็จแล้วค่อยกินโอ้...ยังไม่ทันได้ผลงานเลยจะกินแล้ว..ทำผลงานให้ลุงก่อนแล้วค่อยกิน))))))”ผมบอกมาริโอ้นั้นไงหน้างอคอหักเลย
“นั้นพี่ไอพี่ไอซ์เขารออยู่...ประจำเลยนะเราเนี๊ยะ “ผมพูดและดึงแขนมาริโอ้วิ่งไปหาพี่ๆ
“ลุง นั้นป้าอาร์มหรือเปล่า”น้องไอซ์ถามผมใช่เลยแต่วิ่งเลยไปแล้วนิ ใช่ครับ
“ เร็วลูกวิ่งตามป้าอาร์มเร็ว”ผมบอกหลานๆผมและพากันออกวิ่งตาม
“ร้องเพลงได้ไหมอะลุง”ไอถามผม ผมพยักหน้าว่าได้
“ .....ฝึกอีกแล้วหนอเรา ตั้งแต่เช้ายันค่ำ ครูเขาสั่งให้ทำ จำต้องก้มหน้าทน เราเป็นเพียงทหารเกณฑ์คนจน ...”หลานผมร้องเพลงที่เขาให้ทหารวิ่งออกกำลังกายตอนเช้าร้องกัน ผมหันมามอง
“ได้ยินทุกวันเขาร้องได้แล้วอะลุงดรีม”ไอพูด ผมเห็นว่าอาร์มก็ได้ยินนะหันมามองข้างหลังผมรีบวิ่งไปให้ทัน
“เป็นไงครับลูกๆพี่น่ารักไหมครับ ...มีลูกแต่ขาดแม่เลยมาวิ่งตามหาแม่..ให้ลูก”ผมบอกอาร์ม อาร์มหันมามอง
“อาร์มพอจะเป็นแม่ให้ลูกๆพี่ได้หรือเปล่าละครับ”ผมถามน้องอาร์ม
“พี่ก็จบหมอนะ แยกแยะเพศที่จะเป็นแม่ของลูกพี่ไม่ได้เหรอครับ ส่วนผมนะเพศพ่อครับ “ อู้ยน้องอาร์มหันมาบอกผม ผมค่อยชะลอ รอหลานรัก
“ไอซ์ไม่ต้องวิ่งเร็วลูกเดี๋ยวเหนื่อย”ผมบอกไอซ์ “ไอซ์ขี่หลังพีไหมครับ “ไอถามน้องชายของเขา
“ลูกๆพี่เขาชอบวิ่งกันมากเลยนะอาร์มดูซิ”ผมบอกอาร์มหันไปมองเด็กๆ
“ชอบวิ่งกันใช่ไหมลูก”ผมผมชะลอเด็กพร้อมกับถามเด็ก
“ใช่ครับพ่อ” นั้นไงผลงานดี
“พ่อที่ไหนลุงต่างหาก พ่อของโอ้นะพ่อดิวกับพ่อแอ้หรอกพี่ไอ “มาริโอ้วิ่งไปพร้อมหันมาถามผมอีก อ้าวซวยแล้วผมลืมไปตอนทำข้อตกลงกับมาริโอ้เพราะว่าหลับ
“เอี่ยด”เสียงหยุดกระทันหัน อาร์มหยุดและหันมามองพวกผม แต่พวกผมยังวิ่งกันอยู่หยุดกระทันหันแบบนี้
“ลุงหยุดแล้วแต่โอ้คงหยุดไม่ได้..โอ้อาจจะชน ....” นั้นมาริโอ้พูดมือกางมาเลย ผมรีบวิ่งแซงหน้าหลานไม่ได้ชนไปเสียของผมรีบแซงขึ้นไปและ
“ตุ๊บ” ผมชนร้องอาร์มล้มลงไปกับพื้นหญ้าเลยนิ่ม ผมก็ทาบทับอาร์มเต็มๆ
“ตุ๊บ” บนตัวผมมาริโอ้แน่นอน มันทำให้หน้าผมลงไปหาอาร์มได้อีก อาร์มที่ดันผมไว้ก็คอนหย่อนลง
“ตุ๊บ และ ตุ๊บ “ ไอกับไอซ์ ตอนนี้หน้าผมลงไปติดกับใบหน้าอาร์มมาก
“ไม่เจ็บสักนิดเลย..ดีจังแต่ “ มาริโอ้พูด
“พี่อาจจะหนักนิดหน่อยนะโอ้” น้องไอซ์
“พี่หนักหรือเปล่าครับน้องไอซ์” ไอ ผมว่าถามสองคนข้างล่างดีกว่าไหมครับหลานๆ
“เอาละ เด็กๆ ลุกจากลุงได้แล้วลูก” ผมบอกแม้นอนบนตัวผมเพลินเลยนะ เด็กๆลุกขึ้นกันหมดแล้วเหลือแค่ผมกับอาร์ม
“พี่ก็ลุกจากอาร์มซะทีซิพี่ดรีม” อาร์มบอกผม ผมก็รีบยันตัวขึ้นอาร์มด้วย อาร์มมองหลานๆผม ที่ละคน
“เมื่อกี่อาร์มได้ยิน เด็กๆเรียกพ่อแอ้ ตกลงลูกพี่หรือลูกใคร” อาร์มถามผม และมองเด็กๆ
“ลูกพ่อดิวกับพ่อแอ้” เด็กตอบพร้อมกันหมดเลย อาร์มมองเด็กๆและหันมามองผม ด้วยอาการตกใจ
“เราไปหาที่นั่งคุยกันไหม...ครับอาร์ม” ผมถามอาร์ม อาร์มพยักหน้าว่าก็ดีนะ
“น้องไอซ์ลุงอุ้มไหมลูก” ผมหันไปถามน้องไอซ์
“น้องไอซ์เดินกับลุงอาร์มได้หรือเปล่า น้องไอซ์ชอบลุงอาร์มจัง” น้องไอซ์พูดผมแปลกใจนะคือไอซ์จะไม่เข้าหาคนง่าย อาร์มหันไปมองไอซ์พร้อมกันยืนมือไปให้ไอซ์จับ
“เราให้อาหารปลาได้หรือเปล่าครับลุงดรีม” ไอถามผม ผมพยักหน้าว่าได้ ผมเดินมาหาที่นั่งใกล้ๆสระน้ำ ผมเดินไปซื้อขนมปังและซื้อน้ำเปล่ามาให้หลานๆผมด้วย ผมเดินกลับมาไอซ์นะนั่งตักอาร์ม ดูเขาสนิทกันเร็วดีจัง
“น้องไอซ์รักพอแอ้ที่สุด พ่อแอ้บอกว่าคุณปู่ใจดีที่สุด ลุงอ้น ลุงอั้ม ลุงโอม ลุงอาร์มด้วยนะ พ่อแอ้ก็บอกว่าใจดีที่สุด “ น้องไอซ์พูดกับอาร์ม มาริโอ้เห็นผมถือขนมปังมาก็รีบมาแบมือขอและเอาไปฉีกให้ปลากินทันที
“โอ้ อย่าลงไปขนาดนั้น เดี๋ยวตกลงน้ำไปลูก” ผมบอกมาริโอ้
“ปลาอาจจะกินโอ้เหรอลุง” มาริโอ้
“ปลาไม่กล้ากินนายแน่นอน เพราะนายเป็นของแปลก ฮาๆ” ไอเขาพูดว่าน้องชายเขามาริโอ้ทำแก้มป่องทันที ผมนั่งลงข้างๆอาร์ม
“นี้มันอะไรกันพี่ดรีม” อาร์มถามผม ผมเอาแขนไปเท้าด้างหลัง
“ทุกคนรู้เรื่องนี้กันหมดแล้ว แอ้นะเขาเป็นเด็กพิเศษ แอ้เขามี เออมี.. ลูกมด หรือ มดลูก เขาเลยมีตัวน้อยออกมาได้ “ ผมบอกอาร์ม
“กับใคร” อาร์มถามได้น่ากลัวจริงๆถ้าไอ้ดิวมันอยู่ตรงนี้ด้วยนะ มันคงกลัวโดนตรีนอาร์มแน่นอน
“กับไอ้ดิว ...ไอ้ดิวน้องพี่มันรักแอ้ แอ้ก็รักดิว เขาสองคนรักกัน แต่เรื่องนี้มันดันมาเกิดตอนที่เขารื้อเรืองที่พ่อพี่เคยวิจัยให้ผู้ชายสามารถตั้งท้องได้ ทางพวกพี่เลยต้องปิด “ ผมบอกอาร์ม อาร์มเอามือลูปหัวไอซ์เบาๆ
“แอ้มันคงแบกรับเรื่องนี้ไว้นานเลย ...อาร์มสงสารแอ้นะ ....แต่ดูเด็กๆพวกนี้รักแอ้มากเลยนะ พี่ดรีม” อาร์มพูด ไอซ์เงยหน้ามองอาร์ม รอยยิ้มของไอซ์กับอาร์มมันช่างเหมือนกันมาก
“มีอีกอย่างอาร์ม ...รู้ไหมเวลาพี่คิดถึงอาร์ม มีมองหน้าน้องไอซ์พี่ก็บรรเทา เพราะว่าไอซ์นะ หน้าเหมือนอาร์มเลยนะ” ผมกระซิบบอกอาร์ม อาร์มหันมามองผม ผมพยักหน้าว่าจริง
“น้องไอซ์ ให้อาหารปลากับพี่ไหมครับ “ ไอเขาเรียกน้องไอซ์ เดินไปนั้งใกล้ๆ ผมกำลังเลื่อนดูรูปที่ผมทำขึ้นเอารูปน้องไอซ์ตอนยิ้มและรูปอาร์มตอนยิ้ม มาว่างเทียบกัน
“อาร์มดูนี้ซิครับ “ ผมบอกอามร์ม อาร์มหยิบไปดู มีอมยิ้มด้วยนะเพราะว่ามันเหมือนกันมาก
“แอ้ยังบอกเลยว่า รอยยิ้มไอซ์นะเหมือนอาร์มมาก” ผมพูดอาร์มหันมามองหน้าผม
“แอ้โชคดีนะที่ได้ทำหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่ ซึ้งปกติจะเป็นผู้หญิงเท่านั้น..แต่ถึงยังไงน้องพี่นี้ก็น่าจะโดนมิใช่น้อยนะ น้องผมเพิ่งจะเรียนอยู่เลยมีเข้าไปสามคนแล้ว “ อาร์มพูดหันมาทำแก้มป่อง อันนี้ยิ่งใช่เหลย ไอซ์ทำบ่อยๆ
“ใครบอกว่ามีสามคน ที่จริงลูกแอ้นะมีห้าคน “ อาร์มเงยหน้ามองผมด้วยความตกใจ “และ” ผมกำลังจะพูด
“มากกว่าห้าคนอีกเหรอ “ อาร์มถามผม
“ครับ มีเด็กที่เรียนเทควันโดแม่เขาถูกฆาตกรรมแอ้รับมาอยู่ด้วยและเด็กที่พ่อเขาโดนยิง พ่อพีรับมาดิวมันเลยเอาเป็นลูกและเด็กที่พ่อแม่เขาเสียชีวิต แอ้กับดิวเขาผ่านไปเห็นอุบัติเหตุพอดี เด็กสองคนนั้นเลยเข้ามาอยู่ที่บ้านตอนนี้ก็สิบพอดีเลย” ผมพูด
“สิบคน เยอะกว่าผู้หญิงอีกนะ “อาร์มพูดขึ้น
“ติ้ด ติ๊ด “มีข้อความเข้ามือถืออาร์ม อาร์มหยิบมาเปิดดูและ
“พี่ดรีมอาร์มต้องรีบกลับแล้วนะครับ” อาร์มบอกผม ผมพยักหน้าแต่ไม่กล้าถามว่ามีอะไรเพราะว่ามันจะก้าวก่ายเกินไป
“เด็กๆ ลุงอาร์มจะกลับแล้วเราก็ต้องกลับแล้วเหมือนกัน “ ผมบอกไอ ไอซ์และมาริโอ้ ดูท่าทางไอซ์จะชอบอาร์ม
“เข้าไปที่บ้านซิ มีแซบซ่าอยู่หนึ่งคนคนเล็ก”ผมบอกอาร์ม
“อาภีมเขาเอาไปเลี้ยงนะ ตอนนี้เลยติดคุณย่าไม่กลับบ้านคุณปู่เลย”ผมบอกอาร์ม อาร์มยิ้มๆให้ผม ผมเดินออกจากที่ผมนั่ง ตอนนี้เด็กกำลังเดินหยอกล้อเล่นกัน เขาน่ารักมากนะสามคนนี้ มีงอนแต่ไม่ได้ทะเลาะกันไอไม่เคยรังแกน้องเลย ปกป้องน้องตลอด
“ลุงดรีมเราจะไปซื้อเค้กได้อะเปล่าโอ้หิวมากที่สุด”มาริโอ้พูดทำหน้าเหมือนคนหมดแรง
“ดูหลานหิวกันแล้วพี่พาหลานๆไปหาอะไรทานเถอะครับ” อาร์มบอกผม
“ไปด้วยกันซิอาร์ม”ผมหันไปบอกอาร์ม
“เออ ....คือ..”อาร์มทำท่าอึกอัก ผมหันไปเห็นรถเก๋งผมจำได้รถไอ้บู้ผมหันมามองอาร์ม ไอ้บู้มันลงจากรถมา
“ลุงบู้นี้ โอ้จำได้ “ มาริโอ้ เรียกบู้
“หวัดดีครับ มาวิ่งกันเหรอครับ เอ๊ะ หรือว่าลุงดรีมเขาหลอกมาวิ่งนะ”ไอ้บู้มันพูด
“ลุงไม่ได้หรอกแต่ลุงแค่บอกว่าจะซื้อเค้กช๊อกโกแลตให้โอ้”มาริโอ้ ผมรีบไปดึงแขนมาริโอ้
“จะไปบอกเขาทำไมลูก”ผมบอกมาริโอ้
“ไปกันได้หรือยังครับอาร์ม “บู้มันถามอาร์ม
“ผมไปก่อนนะครับพี่ดรีม ..ขอบคุณที่ดูแลหลานๆของอาร์ม “อาร์มบอกผมและเดินขึ้นรถไอ้บู้ไป พร้อมกับสายตาของผมที่มองตามอาร์ม ผมคงต้องตัดใจแล้วแหละ ตือไม่ครองเสมอไปจริงๆด้วย หลานๆพากันมองผม
“ลุงเหมือนจะร้องไห้งอแงเลยอะพี่ไอ” มาริโอ้
“ลุงร้องไห้หนักมากต่างหากละโอ้” ไอ แต่ละคนช่วยได้มากเลย
“ลุงดรีม “ น้องไอซ์
“ไปครับขึ้นรถลูก เราไปหาอะไรทานกันดีกว่าจะได้กลับปดูการ์ตูนกันที่บ้าน ลุงจะได้นอน เพลียเต็มที”ผมพูดพร้อมกันพาหลานเดินไปขึ้นรถและพาไปแวะหาซื้อขนมปัง มิลค์เช๊คที่หลานๆผมชอบ ผมก็ซื้อกาแฟร้อนดื่มด้วย
************************************************************
อาร์ม ผมออกมาวิ่งเหมือนเมื่อวานผมคิดว่าพี่ดรีมคงไม่มา คงจะโกรธผมที่เห็นพี่บู้ทำท่าจะจูบผมแต่เปล่าเขากลับมาและมาพร้อมกับหลานผม ลูกของแอ้น้องชายผม น้องชายที่พวกผมรักและเป็นห่วง แอ้มีลูกมดหรือเขาเรียกว่ามดลูก ผมไม่ตกใจเพราะว่า บ้านผมรู้จักที่เขาวิจัยเรื่องผู้ชายสามารถตั้งท้องได้ แต่เขายกเลิกไปนานแล้ว และมันยังเกิดกับน้องชายผมเองด้วย แอ้ หลานๆผมหน้าตาน่ารักทุกคนเลย แถมพี่ดรีมยังบอกอีกว่ามีคนเล็กพ่อผมเอาไปเลี้ยงเอง แต่ตอนนี้ผมยังไม่กล้าเข้าบ้านและตอนนี้ผมจะไปช่วยพี่บู้ประกอบปื่นที่จะเอาไปใบใช้ในการสำรวจพื้นที่ ผมเห็นหน้าพี่ดรีมที่มองผมขึ้นรถพี่บู้ ผมยอมให้เขาเกลียดผมดีกว่า เพราะว่าผมไม่มีค่าพอให้เขามารักผมแล้ว พี่ดรีม ส่วนพี่บู้ ผมก็ไม่เคยคิดเป็นอื่นนอกจากเพื่อนพี่ชาย
“ผมขอเวลาเปลี่ยนชุดสิบห้านาทีนะครับพี่บู้”ผมบอกพี่บู้ พี่บู้จอดรถที่หน้าบ้านเรือนไทย ผมรีบลงจากรถและตรงเข้าไปในบ้านทันที ผมเข้าไปล้างหน้าล่างตาชำระล้างตัวพอประมาณ พี่บู้รออยู่ด้านนอก ผมนุ่งผ้าขนหนูออกมาจากห้องอาบน้ำทันทีจะออกไปหยิบชุด แต่ผมกลับเจอพี่บู้ อยู่ในห้องนอนผม
“พี่บู้”ผมเรียกพี่บู้ด้วยความตกใจ ผมรีบหาอะไรมาปิดกายผมท่อนบนทันที
“พี่ขอโทษครับพอดี พี่เห็นห้องนอนด้านในจัดได้ดูน่านอนพี่เลยถือวิสาสะเข้าดู “พี่บู้พูด ผมแค่พยักหน้า พี่เขาน่าจะรู้น่ะว่าผมไม่พูดคือรบกวนไปรอด้านนอกจะดีกว่า พี่บู้เขาก็เดินออกไปด้านนอกเรียบร้อยแล้ว ผมก็รีบแต่งตัวออกมาทันทีเหมือนกันผมจะรีบไปประกอบปืนที่จะใช้ พรุ่งนี้เดฟกับเอ็กซ์จะไปฝึกแล้วด้วย
“พร้อมหรือยังครับ “พี่บู้ถามผม ผมพยักหน้า ผมออกจากบ้านพร้อมกับไปที่รถพี่บู้ ผมเข้าไปนั่ง
“อาร์มพรุ่งนี้ไม่ไปส่งเอ็กซ์กับเดฟเหรอครับ เห็นไอ้อั้มมันบอกว่าจะเข้าไปกับชุดที่สอง ส่วนพี่เข้าไปชุดแรกก่อน อั้มคงตามไปพรุ่งนี้เช้ามืด” พี่บู้บอกผม ผมหันมามองพี่บู้
“ผมไปชุดเดียวกับพี่นะ ถ้ารอไปชุดเดียวกับพี่อั้ม พี่อั้มไม่ให้ผมไปด้วยแน่ๆ พี่บู้” ผมหันไปบอกพี่บู้ บู้พยักหน้า
“ติด ติด” เสียงข้อความเข้ามาในมือถือผม
“อาร์มวันนี้เราจะไปทานอาหารเย็นนอกบ้านกัน ไปด้วยนะ เพราะว่าเอ็กซ์กับเดฟจะไปฝึกกันแล้ว เลี้ยงส่งน้องหน่อย อย่าลืมน่ะ พี่จะให้ไอ้ดรีมไปรับนะ”พี่อั้มส่งข้อความมาหาผม
“ฮัลโลพี่อั้ม” ผมเลยโทรหาพี่อั้มทันที
“อาร์ม ไปด้วนะ ไม่ไปพี่อ้นไปลากมรึงกลับบ้านแน่พี่ช่วยไม่ได้นะ” พี่อั้มบอกผมทันทีเลย
“ไป..แต่จะให้พี่บู้ไปส่งนะ เพราะว่าตอนนี้อาร์มจะเข้าไปในค่ายฯทหารกับพี่บู้ พี่เขาชวนไปช่วยประกอบปืน” ผมบอกพี่อั้ม
“อาร์ม ไปทำไม มรึงอย่าบอกนะว่า..”พี่อั้ม
“เปล่าแค่ไปช่วย ไม่มีอะไรทำพี่อั้ม” ผมรีบโกหกทันที พี่บู้หันมายิ้มแหย่ผมที่โกหกพี่อั้ม ผมแอบแลบลิ้นให้เลย
“เออ ให้มันไปส่งก็ได้ เออ ชวนมันมาด้วยบอกว่าพี่ชวน” พี่อั้มบอกผมให้ชวนพี่บู้ไปด้วย
“พี่บู้พี่อั้มชวนพี่ไปด้วยอะ ไปกินข้าวเย็นนอกบ้านกัน เลี้ยงส่งเอ็กซ์กับเดฟไปฝึกนะพี่” ผมหันไปบอกพี่บู้ พี่บู้พยักหน้าว่าโอเค
“พี่อั้มพี่บู้ไปด้วย” ผมบอกพี่อั้ม
“อืม. อย่ามาสายละ เจอกันที่ร้านเลยนะร้านประจำนะ แค่นี้น่ะ”พี่อั้มพูดและกดวางสายทันที พี่บู้เขามองผมยิ้มๆ ผมก็หยิบมือถือมากดเช็คเฟรสบุ๊คที่ผมเพิ่งจะสมัครได้มานานตั้งแต่มาไทยยังไม่ได้ขอใครเป็นเพื่อนเลย ไม่กล้าขอพี่ๆ เป็นเพื่อนอะ ผมยอมรับว่าผมจิตตกมากกลับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับผม มันเป็นเหตุการณ์ที่เลวร้ายมาก
“หมับ” มือพี่บู้จับมือผม ทำเอาผมตกใจจนผมสะบัดออกอย่างรวดเร็ว
“อาร์ม เป็นอะไรไปพี่แค่จับมือเอง” พี่บู้ก็ตกใจผมเช่นกัน ตอนนี้ผมตกใจอย่างมาก ผมไม่กล้าให้ผู้ชายแตะต้องตัวผมเท่าไหร่เพราะว่าถ้าแตะแล้วผมจะมีอาการตัวสั่นทันที
“ผมขอโทษพี่บู้ ผมตกใจนะครับ” ผมบอกพี่บู้ พี่บู้พยักหน้า ตอนนี้พี่บู้เลี้ยวรถเข้าไปในโรงจอดรถของทางค่าย โซนที่จะเดินไปคลังอาวุธ พี่เขาไปช่วยกันประกอยปืนและอาวุธอื่นๆที่ต้องใช้ เช็คอุปกรณ์สือสารทุกชนิดด้วย ผมเคยช่วยพี่ที่จะไปออกลุยงานเขาทำกันหน่วย Survivor ผมเลยช่วยพี่ๆเขาได้มากทีเดียว
“น้องอาร์มนี้เก่งนะครับ เช็ดทำความสะอาดและประกอบกลับคืนได้รวดเร็ว”พี่ต้อง เพื่อนพี่อั้มอีกคนกล่าวชมผม ผมหันไปยิ้มให้
“ไอ้ต้อง กรูจะบอกน้องใหม่ ว่ามรึงหลีน้องอาร์ม “ พี่บู้หันมาแซวพี่ต้อง
“ไอ้นี้เบลคกรูตลอด แล้วนี้มรึงไปชิ้งน้องเขามายังไงไอ้อั้มมันไม่กินหัวมรึงเหรอ” พี่ต้องหันไปถามพี่บู้
“กรูเทพ”พี่บู้พูดและขำด้วยนะ ผมก็ช่วยพี่ๆเขาทำกันต่อ จนเสร็จเรียบร้อย ผมเหลือบมองนาฬิกาเกือบจะห้าโมงแล้ว
“พี่บู้อาร์มต้องกลับแล้ว เพราะว่าจะต้องไปทานข้าวนอกบ้านไง”ผมหันไปบอกพี่บู้
“ได้ซิอาร์ม ใกล้เสร็จแล้วแหละพวกไอ้ต้องมันทำต่อได้ “พี่บู้บอกผม พี่ต้องหันมพยักหน้าให้ผมว่าโอเคแล้ว
“ขอบคุณนะครับน้องอาร์ม” พี่ต้องบอกผม ผมยกมือไหว้พี่ๆก่อนจะรีบเดินออกมาพร้อมพี่บู้ผมต้องไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดอีก
“พี่ขอแวะเอาชุดพี่ก่อนได้ไหมครับและพี่จะขอไปอาบน้ำที่บ้านน้องอาร์ม” พี่บู้บอกผม ผมพยักหน้าว่าได้ พี่เขารีบขับรถไปจอดที่แฟลซ์ทหาร พี่บู้รีบวิ่งขึ้นไปเอาของแต่ผมนั่งรอเล่นมือถือไปด้วยรอพี่บู้
“นี้แกนี้มันรถพี่บู้นี้ พี่บู้เขาไม่ได้อยู่กับยายปิ่นแล้วเหรอ ย้ายมาอยู่หอพักนี้แล้วเหรอ..เห้ยนั้นมันที่ยายปิ่นบอกว่าจะแย้งผัวมันนี้” ผมเงยหน้าไปมองผู้หญิงสองคนกำลังคุยกัน พอนางเห็นว่าผมมองนางก็เดินไปทางอื่นทันที ไปซุบซิบกันต่อ พี่บู้ลงมาพร้อมกับเป้ ผมรีบขึ้นไปนั่งในรถกับพี่บู้ พี่บู้รีบออกรถทันที พอมาจอดที่บ้านพัก
“ผมอาบก่อนนะพี่บู้” ผมบอกพี่บู้ พี่บู้พยักหน้า ผมรีบเข้าไปอาบน้ำก่อนผมยังคิดที่ผู้หญิงสองคนนั้นพูด ผมหวังว่าจะไม่มีอะไรต่ออีกนะ นี้แค่เห็นก็เหมาเป็นตุเป็นตะไปแล้วคนเราผมใช้เวลาประมาณยี่สิบนาทีผมก็อาบน้ำเสร็จ ผมออกมาผมก็เจอพี่บู้เขาเปลี่ยนเป็นนุ่งผ้าขนหนูเรียบร้อยแล้ว ผมรีบหันหน้าหนีทันที
“อายทำไมอะครับ ผู้ชายเหมือนกัน “พี่บู้พูดยิ้มๆ
“อายซิ พี่บู้ไม่อายก็เรื่องของพี่บู้” ผมพูดทำแก้มป่อง ผมนุ่งผ้าเช็ดตัวก็จริงแต่ผมสวมชุดชั้นในเรียบร้อยแล้วพร้อมกับมีผ้าขนหนูคลุมตัวอีกผืน พี่บู้เดินเข้าไปในห้องน้ำผมรีบแต่งตัวทันทีผมสวมกางเกงยีสน์แต่งหนังสีน้ำตาลขอบกระเป๋าพร้อมกับเสื้อเชิ้ตพอดีตัว แต่งผมนิดหน่อย
“ก๊อก” มีคนมาเคาะประตูอย่าบอกนะว่าพี่อั้ม แต่ภาวนาขออย่าเป็นพี่อ้นไม่งั้นพี่บู้คงโดนแน่ ผมรีบเดินไปเปิดประตู
“พี่ดรีม”ผมเรียกพี่ดรีมเพราะคนที่มาเปิดเคาะประตูคือพี่ดรีมนั้นเอง ผมตกใจเล็กน้อย
“พี่มาดูว่า อาร์มจะไปยังไง เออ นี้รถใครเหรออาร์ม”พี่ดรีมถามผม
“อาร์มครับ..มีไดฟ์เป่าผมไหมครับ ...ผมพี่เปียกอะครับ” พี่บู้เดินออกมาทั้งที่ยังนุ่งผ้าขนหนูอยู่เลย พี่ดรีมมองผมและพี่บู้ อย่าบอกนะว่าคิดว่าผมกับพี่บู้?
“อ้อมีคนไปส่งแล้วใช่ไหมครับ..”พี่ดรีมถามผม
“ใช่เดี๋ยวกรูไปส่งเพราะไอ้อั้มมันเชิญ”พี่บู้พูดกับพี่ดรีม ผมมองพี่ดรีมกับพี่บู้สลับกันไปมา พี่ดรีมพยักหน้าก่อนจะหันมามองผม ผมเห็นสายตาเขา เขาผิดหวังในตัวผม พี่ดรีมรีบเดินลงจากบ้านผม
“พี่บู้ ไดฟ์เป่าผมอยู่ในลิ้นชัก”ผมหันไปบอกพร้อมกับรีบวิ่งออกมา
“พี่ดรีม..พี่ดรีมหยุดก่อน..มันไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะพี่บู้เขาแค่มาขออาบน้ำเปลี่ยนชุดเพราะว่าผมกับพี่บู้เข้าไปช่วยกันประกอบปืนที่ใช่ในภาระกิจกัน” ผมเรียกพี่ดรีม พี่ดรีมหยุดและค่อยๆหันมามองผมช้า
“พี่เข้าใจแล้วว่าหัวใจมันบังคับกันไม่ได้ แต่พี่เตือนไว้หน่อยน่ะ ว่าไอ้บู้มันยังคาราคาซังเรื่องปิ่น..”พี่ดรีมหันมาบอกผมพร้อมกับเปิดประตูรถและเข้าไปในรถทันที ผมคงอธิบายอะไรไม่ได้แล้วแหละ ผมเดินขึ้นมบนบ้านพี่บู้เขาแต่งตัวเสร็จแล้ว พี่บู้เขาเป็นผู้ชายไทยที่หล่อเข้ม ผิวสีออกน้ำผึ้ง จมูกโด่งเป็นสันคม แถมหุ่นก็เป๊ะเว้อ ไม่แปลกใจหรอกถ้าชะนีปิ่นจะลุกขึ้นมาต่อสู้และปกป้องแต่ผมไม่เคยคิดอะไรกับพี่เขาเลยจริงๆ
หัวข้อ: เรื่องรักวุ่นวายฯพี่เขารักกันพี่แอร์VSพี่ดิ๊บ ผมหวังว่าวันที่แอร์กลับมันจะดีขึ้น (อ่าน 79486 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก