เรื่องรักวุ่นวายฯพี่เขารักกันพี่แอร์VSพี่ดิ๊บ ผมหวังว่าวันที่แอร์กลับมันจะดีขึ้น
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: เรื่องรักวุ่นวายฯพี่เขารักกันพี่แอร์VSพี่ดิ๊บ ผมหวังว่าวันที่แอร์กลับมันจะดีขึ้น  (อ่าน 79495 ครั้ง)

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
พี่อ้นทนไม่ได้ที่เห็นหลานเสียใจ
  ผมกับไอ้ดิมกำลังขับรถไปที่โรงพยาบาลกัน เพราะว่าน้องไอซ์ตอนที่เล่นเครื่องเล่นกัน น้องมาริโอ้ดันลื้นไถลลงมาทับนิ้วน้องไอซ์เข้า ผมขออย่าให้หักเลย เห็นน้องไอซ์ร้องไห้เจ็บปวดแล้วสารมากแถมยังร้องหาแต่แอ้อีกต่างหาก

“ไอซ์นะเวลาไม่สบายหรือรู้สึกไม่ค่อยดีเขาจะร้องหาแต่แอ้ บางที่ต้องให้ดิวขับรถพาแอ้มาเลย “ดิมมันหันมาบอกผม ผมพยักหน้าแสดงว่าไอซ์รักแอ้มากจริงๆ ผมยิ้มดีใจแทนน้องชายผมนะ

“พรุ่งนี้มรึงมารับกรูด้วยนะ ไอ้ดิม ขี้เกียจขับรถไปวะ” ผมหันไปบอกไอ้ดิม มันก็พยักหน้าไอ้ดิมมันเลี้ยวรถเข้าจอดลานจอดรถผมกับดิมลงจากรถและตรงไปยังห้องฉุกเฉินทันที  ผมได้ยินเสียงไอซ์ร้องไห้ค้อนข้างดังทีเดียว พ่อผมกำลังอุ้มไอซ์พยามปลอยโดย

“เดี๋ยวจะพาไอซ์ไปเอ็กซเรย์ก่อน “ลุงภาบอกผม ไอ้ดิมมันเข้าไปช่วย ไอ้อั้มมันเดินไปซื้อกาแฟ มาส่งให้ผมแก้วหนึ่ง

“โทรหาแอ้ยังอั้ม”ผมหันไปถามอั้ม

“โทรไม่ติดพี่ ให้พี่ดิมโทรหาไอ้ดิวแล้ว สงสัยมีปาร์ตี้กันแน่เลยหลังจากเตะบอลไอ้นี่”ไอ้อั้มพูดผมพยักหน้า ไอ้โอมมันอุ้มมิ้นมด้วย

“ดูปลา ปูปลา” มิ้น

“ไปอยู่กับลุงอ้นบ้าง ดื้อชิบเลยวะ” ไอ้โอม มิ้นกางมือมาหาผม สงสัยงอนไอ้โอมอีกแล้ว

“ลุงดูปลา ลุงโดมไม่รัก” ผมก้มมองตัวแสบเอาหน้าไถหน้าอกผม

“เดี๋ยวค่อยไปมิ้น พีไอซ์อยู่ในห้องนี้เห็นไหม”ผมถามมิ้น มิ้นชะโงกเข้าไปมอง

“พี่ไอซ์ร้องไห้ ไม๊?” มิ้นถามผม  “พี่ไอซ์เขาเจ็บนิ้วมิ้น “ อั้มมันบอกมิ้น “มิ้นทำหน้างงๆ และหันมาซบผมต่อไอ้โอมมันนั่งกระดกกาแฟของมันต่อ หมอด้าเดินมาพร้อมพนักงานเข็นรถผู้ป่วยโรงพยาบาล

“น้องหมอด้าที่น่ารักของโอม” ผมหันไป ฝันทั้งที่ยังหัวค่ำอยู่เลย ผมหยักไหล่ให้ไอ้อั้มดูน้องมัน

“มันอาการหนักจนอยากจะเยียวยา “ ไอ้อั้มพูด

“โอ้ยย นี้ฉันขาแพลงนะไม่ได้ขาขาด “ ผมได้ยินเสียงน่ารักน่ารัก ดังมาจากห้องผมหันไปมองเด็กผู้ชายที่ถูกเจ้าหน้าที่เข็นออกมาด้านนอกมีผ้าพันขาแต่เขามองมาทางผมสามคนเอาแล้วไงเด็กเก่าใครวะ แถมยิ้มโชว์ฟันเหล็กเด็กแนวเลยผมหันไปมองไอ้อั้ม ไอ้อั้มส่ายหัว ผมสองคนมองไปทีไอ้โอมนั้นไงมันยกแก้วกาแฟค้างเลย

“พี่โอม ...” เรียกแบบนี้ชัดเลยของใคร ผมชะโงกมองมันเต็ม

“ขอตัวนะพี่” ไอ้โอมมันลุกไปดูน้องเขา

“เล่นซะเด็กเชียวไอ้เวร อายุถึงสิบหกยังวะ” ผมหันมากระซิบกับไอ้อั้ม ผมว่าตอนนี้มิ้นหิวนมแล้วเอานิ้วใส่ปากแล้วเนี๊ยะ

“น่าจะ 14-15 นะพี่ ไอ้นี้มันกินหญ้าอ่อน” ไอ้อั้มมันแซวน้องชายมันไอ้โอมเดินไปหาน้องเขา น้องเขาก็ดูอ้อดอ้อนน่าดู พอดีเลยหมอด้าเดินออกมา ไอ้โอมมันหันมาเจอเขาแต่หมอด้าคงรู้อยู่แล้วว่าไอ้โอมเป็นไง แต่ผมเชื่อว่าเครดิตมันติดลบก็ตรงนี้แหละส่วนของผมนะ ไม่เคยมาแสดงตัว ต้าไม่เคยรู้เลยเพราะว่าผมไม่ปล่อยให้ยืดยาวแน่นอน

“พี่ขอตัวนะครับพอดีว่าหลานพี่เขาได้รับบาดเจ็บนะครับ” ไอ้โอมมันบอกน้องเขา ผมกำลังจะลุกขึ้นตามพ่อผมไปห้องเอ็กซ์เรย์กัน

“หลานแน่นะ ไม่ใช่ลูกอะ” น้องเขาแซวไอ้โอม

“ไอ้โอม มาอุ้มลูกมรึง จะนอนแล้วเนี๊ยะ” ผมบอกไอ้โอม น้องเขาสะบัดหน้ามามองผม ผมหยักคิ้วให้ ผมอุ้มมิ้นที่เอาหัวผาดบ่าผมอยู่ตอนนี้ น้องที่นั่งบนรถเข็นก็อ้าปากค้างชี้และหันมามองไอ้โอมสลับไปมา

“เอาเร็วดิวะลูกมรึงจะนอนแล้ว”ผมเร่งมัน ไอ้อั้มมันหยักคิ้วกับผม

“ชิส์มีลูกมีเมียแล้วไปเลย ผมเดินเองได้” นั้นน้องเขาลุกเดินไปอย่างเร็วทันที ไอ้โอมอ้าปากค้างเมื่อกี้ยังออดอ้อนให้มันไปส่งอยู่เลย ฮาๆ ไม่ได้แกล้งนะ

“พี่อ้นอะเกือบจะได้ อิบ อิบแล้ว” ไอ้โอม  “น้องเขาขาเจ็บขนาดนั้นยังจะมีหน้าไปขออิบอิบเขาอีกเหรอ”ไอ้อั้ม ผมก็ส่งมิ้นไปให้มันอุ้ม

“ ไปซื้อนมกล่องมาไปหิวแล้วถ้าจะให้ดีพากลับบ้านไปเลยก็ได้โอม “ผมบอกไอ้โอม ไอ้โอมมันพยักหน้า มันอุ้มมิ้นออกไป ผมเดินไปกับไอ้อั้ม

“ดิว น้องไอซ์ร้องหาแอ้ ดังนั้นมรึงต้องพาแอ้มาด้วย จะยังรักหรือจะเลิกรักก็ต้องทำเพื่อลูกดิว ลูกมรึงต้องมาก่อนซิวะดิว มรึงโทรหาแอ้ไม่ติด มีอะไรหรือเปล่า ดิว ..ดิวไม่เคยเป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้นะ “ผมได้ยินผมหันมามองไอ้อั้ม ผมว่างานเข้าแล้วแหละ ดูสีหน้าไอ้ดิมไม่ค่อยดีเท่าที่ควร

“เข้าไปก่อนอั้ม ไปหาพ่อก่อน” ผมกระซิบกับไอ้อั้ม อั้มมันพยักหน้า ผมเดินมาหาไอ้ดิมที่คุยโทรศัพท์อยู่ ดิมมันหันมามองผม ตกใจทันที

“แค่นี้นะดิว “ไอ้ดิมมันกดวางสาย  ผมพยักหน้ามันรู้ว่าผมหมายถึงอะไร

“มันเกิดอะไรขึ้นไอ้ดิม”ผมถามไอ้ดิม น้ำเสียงของผมมันรู้ดีว่าซีเรียสมาก ไอ้ดิมทำท่าจะพูดแต่มันก็เหมือดจะจะพูดยาก

“พูดออกมาตรงๆ ไอ้ดิมมมันเกิดอะไรขึ้น” ผมถามไอ้ดิมย้ำ มันคงรู้ว่าถ้ามันไม่พูดจะเกิดอะไรขึ้นมันมองหน้าผม

“ดิวกับแอ้เลิกกัน”ดิมบอกผม   “มรึงว่าอะไรนะ” ผมถามไอ้ดิมย้ำอีกครั้งเพราะว่าไม่เชื่อหูตัวเองแน่นอน

“กรูบอกว่าดิวกับแอ้เลิกกัน ...เขาสองคนไม่รักกันเหมือนเดิมแล้วแต่จะลดมาอยู่สถานะไหนกรูไม่รู้ อ้น” ไอ้ดิมมันบอกผม

“หลานรู้เรื่องนี้ไหม”ผมถามไอ้ดิม ไอ้ดิมมันส่ายหัว

“มรึงเคยดูข่าวบันเทิงบ้างไหมไอ้อ้น ...แอ้เขาให้สัมภาษญ์ว่าคบกับติ๊กอยู่ ..ดิวบอกว่าดิวมันถามแอ้แล้วแอ้บอกว่าแอ้เลือกเขา มรึงจะให้กรูทำยังไง อ้น “ไอ้ดิมมันถามผม 

“กรูไม่เชื่อว่าแอ้มันจะบอกว่ามันคบกับไอ้ติ๊ก น้องไอ้ตุ๊ กรูไม่เชื่อ”ผมพูดผมรีบหยิบมือถือมากด

“อย่าเพิ่งบอกไอซ์เรื่องนี้ ดูไอซ์ซิร้องหาแต่แอ้ ไอ้ดิว “ผมหันมาบอกไอ้ดิม ผมเดินไปหาที่มีสัญญาณดีดี หน่อยผมกดโทรศัพท์หาแอ้มันดังนะ แต่ไม่มีคนรับ ผมยืนรออยู่สักพัก จนสายตัดผมก็กดกระหนำโทรอีก มันก็ไม่รับ

“แอ้ทำไมไม่รับโทรศัพท์พี่วะ” ผมบ่นออกมา  “พี่อ้น เกิดอะไรขึ้น” ไอ้อื้มมันเดินมาหาผม 

“ไอ้ดิมมันบอกว่าแอ้กับดิวเลิกกัน” ผมพูด อั้มตกใจมากพอกัน  “พี่พูดเล่นหรือเปล่า” ไอ้อั้ม

“น้ำเสียงไอ้ดิมไม่ได้พูดเล่นอั้ม กรูเห็นความผิดปกติมาหลายวันแล้ว ..มรึงเห็นข่าวดาราบ้างไหม กรูไม่ได้ติดตามเลย ดิมมันบอกว่าแอ้ให้สัมภาษญ์ว่าคบกับติ๊ก “ผมถามไอ้อั้ม ไอ้อั้มมันเงียบไป

“ไม่เลยพีไม่ได้ดูอะ ก็ช่วงนี้ออกไปสัมมนา ไปอบรมแถบจะทุกวัน วันเว้นวัน เลยไมได้ดู มันเป็นเรื่องจริงเหรอ ติ๊กกับแอ้ และดิวมันเพื่อนกัน “ไอ้อั้มมันพูดผมนิ่งเงียบ

“พี่อ้น...อั้มว่ารอให้ทั้งคู่มาแล้วเราค่อยคุยกันดีกว่า”อั้มบอกผม

“พี่กลัวว่าแอ้มันจะไม่มาเพราะว่า พี่ได้ยินว่าไอ้ดิมมันบอกให้ดิวพาแอ้มาเหมือนดิวมันจะติดต่อแอ้ไม่ได้ “ผมบอกอั้ม

“เอานะ ยังไงดิวมันต้องพาแอ้มา “อั้มบอกผม ผมพยักหน้า น้องไอซ์ออกมาแล้ว กอดพ่อผมติดเลย


“ไม่หักแต่เดี๋ยวผมจะให้เขาเอา ฟิ้งเกอร์สปิ้นส์ดามให้ช่วงนี้น้องอาจจะรำคาญร้องไห้งอแงนิดหน่อยนะครับท่าน และคงจะงอแงตรงที่จะปวดด้วยอาจจะมีไข้นิดหน่อย แต่เท่าที่ผมดูทุกอย่างโอเค “ หมอกระดูกรายงานอาการน้องไอซ์กับพ่อผมและลุงภา ผมเข้าไป ยังสะอึกสะอื้นอยู่เลย พ่อผมอุ้มไอซ์กลับไปที่ห้องเพื่อทำการใส่อย่างที่แพทย์เขาบอก

“ปู่ พ่อแอ้ พ่อดิวมาหาไอซ์หรือเปล่า” น้องไอซ์ถามพ่อผม 

“มาลูก ลุงเขาโทรให้แล้วนะ “ ลุงภาบอกน้องไอซ์ ผมภาวนะขอให้แอ้มันมา ผมกลับมานั่งรอยอมรับว่าคิดมากเลยผม ไอ้ดิมมันนั่งลงข้างๆผม

“มันเกิดนานหรือยังวะดิม” ผมถามไอ้ดิม  “ก็วันที่ไอ้ดิวมันมาส่งไอ้เดฟและเอ็กซ์นะ ตอนนั้นแอ้เขาหายไปได้สองสามวันแล้วและพอกลับมาดิวกับแอ้ก็ไม่ได้พูดกัน กรูก็เตือนมันนะให้มันคุยกับแอ้มีอะไรจะได้แก้ไขกัน ดิวมันบอกว่าแอ้ไม่เปิดโอกาสคุยกับมันเลยจนกระทั้งมีข่าวและแอ้ก็บอกมันว่า แอ้เลือกแล้ว” ดิวมันมาบอกผม

“วันที่มิ้นไม่สบายมันก็มา..มันมีคนใหม่แล้ว”ไอ้ดิมมันบอกผม ผมมองไอ้ดิม  “เชี้ย...มันเลิกกับน้องกรูปุ๊ปมีคนใหม่ปั๊บกรูว่าน้องมรึงแล้ว ..และใครวะคนใหม่” ผมถามไอ้ดิม ไอ้ดิมถึงกับสะดุ้งคงเพราะท่าทางผมเหมือนจะโดดเตะมันมาก

“น้องปู” พอไอ้ดิมบอกผมว่าน้องปู ผมนึกออกเลย ที่แม่เขาเคยเลี้ยงพวกผมและไอ้โดมกับไอ้โอมและลุงภารับมารักษาแต่ไม่ทันเขาเสียชีวิตไปได้เกือบสองเดือนแล้วนิ น้องปูทีไอ้โดมมันอกหักรักคุดก่อนไปเมืองนอก นี้ไอ้ดิวมัน...ผมมองไอ้ดิม

“กรูรู้ว่ามรึงจะพูดอะไร ..น้องเขาเลิกกับไอ้เดี่ยวเพื่อนมันและมันคงเป็นช่วงที่ไอ้ดิมมันช๊อกเรื่องแอ้ มันเลย...”ไอ้ดิม

“เพลอไปเอาเขา...มันใช่ไหม..กรูถามว่าน้องมรึงควรทำแบบนี้ไหม” ผมถามไอ้ดิม 

“กรูว่าไม่ ...แต่ ...มรึงต้องเข้าใจน้องกรูหน่อยนะ ไอ้ดิวมันรักแอ้มาก มากจริงๆ จนทำใจยอมรับไมได้ ถ้าไม่มีปู น้องกรูจะเป็นยังไง มองกลับกันให้กรูหน่อยได้ไหมอ้น” ไอ้ดิมมันพูด จะว่าไปมันก็ถูกนะ

“แล้วหลานๆกรูละวะ” ผมถามไอ้ดิม

 “ ทุกอย่างขอให้เหมือนเดิม บ้านมรึงและบ้านกรู ดูแลหลานให้เหมือนเดิมทุกอย่าง กรูยังไม่รู้เลยว่าถ้าเด็กๆรู้จะเป็นยังไง ..เด็กๆนะรับรู้ว่าแอ้และดิวรักกัน จนเขามองข้ามความแปลกและผิดแปลกไปจากครอบครัวคนอื่นแต่ถ้าเป็นแบบนี้กรูไม่รู้วะอ้น ..จะเกิดอะไรขึ้นตอ่ไป

“พ่อออกมาแล้ววะ พ่อกรูคงยังไม่รู้เรื่องนี้ “ ผมบอกไอ้ดิม ไอ้ดิมมันพยักหน้า ผมเดินเข้าไปหาน้องไอซ์

“กลับบ้านนะลูก พ่อดิวกำลังจะถึงแล้ว “หมอด้าบอกน้องไอซ์ น้องไอซ์พยักหน้าเบาๆ

“แอ้ละมาด้วยหรือเปล่าด้า” ดิมมันกระซิบถามหมอด้า

“เออ ...ไม่รู้นะพี่ดิม “หมอด้าบอกผมเดินมาที่รถพ่อผมอุ้มน้องไอซ์ไปที่รถของพ่อลุงภาเป็นคนขับให้ ผมเข้าไปนั่ง ผมไม่อยากจะคิดถึงคนอื่นๆเลย จะเสียใจแค่ไหน

“ทำให้เป็นเหมือนเดิมอ้น เพื่อหลาน” ดิมหันมาบอกผม ผมพยักหน้ามันอาจจะอยากนะ ไอ้ดิมมันขับรถกลับมาถึงบ้าน พ่อผมอุ้มไอซ์เข้าไป มาริโอ้วิ่งมาหาพ่อผมกับลุงภาทันที

“พี่ไอซ์เจ็บหรือเปล่า “ น้องโอ้เขามาถามอาการพี่ไอซ์เขาทันที ไอ ที่ยืนมองไอซ์ ผมยิ่งห็นสายตาหลานๆผมแบบนี้ ผมยิ่งเหมือนจะทนไม่ได้นะ

“อาร์มกลับเลยก็ได้จะได้ไปพักผ่อน “ผมบอกอาร์ม อาร์มก็พยักหน้า ไอ้ดรีมันเดินลงมาแล้วไอ้ดรีมมันได้ยินที่ผมบอกอาร์ม มันสองคนเดินออกไปด้านนอก
     
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-11-2015 12:44:55 โดย PFlove »

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
       พ่อผมค่อยๆวางไอซ์ลงไอเข้ามามากอดไอซ์ทันที เสียงรถแล่นมาจอดหน้าบ้านแล้วผมว่าไอ้ดิวมาแล้ว ผมกับไอ้ดิมมองหน้ากันว่าคนที่เดินเข้ามาคือไอ้ดิว กับแอ้ หรือแค่ไอ้ดิวกับคนใหม่และแล้วมันก็เป็นความจริง ไอ้ดิวกับคนใหม่ ไอ้ดิวมันเดินเข้ามาหาไอซ์ทันที แน่นอนไอซ์ก็กางแขนหาดิว ผมได้แต่มอง ปูหันมายกมือไหว้พวกผมกันทุกคน

“พ่อดิว พ่อแอ้ละ พ่อแอ้ละ ฮึก ฮึก” น้องไอซ์   “พ่อแคงตามมานะน้องไอซ์” ดิวมันบอกลูกมัน ดิวมันเลยหน้ามองผม

“เรียกน้องมรึงเข้าไปคุยในห้อง “ผมกระซิบกับไอ้ดิม พ่อผมคงรับรู้ได้ว่าผิดปกติ พ่อหันไปมองลุงภา

“ไอ้ดิมมันเดินเข้าไปกระซิบบอกไอ้ดิวว่าผมจะคุยด้วย ผมเดินไปอีกห้อง ไอ้อั้มมันเดินตามผมเข้าไปเพราะว่าผมหยักไหล่ให้มันตามผมเข้ามาด้วย มันก็พี่คนหนึ่ง ผมเข้ามายืนรอไอ้ดิมและไอ้ดิว พอเข้ามาในห้อง

“ดิว ..นี้มันอะไรกัน มรึงสองมีปัญหาอะไรกัน “ผมถามไอ้ดิว

“นั้นดิ..ปกติก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรกันนิ แล้วนี้มันเกิดอะไรขึ้น พวกกรูยังไม่รู้เรื่องข่าว แต่กรูไม่แคร์ กรูอยากรู้ว่าที่มรึงตัดสินทำกันนี้มันเกิดจากอะไรกันแน่ แค่ข่าวงั้นเหรอ “ ไอ้อั้มมันถามไอ้ดิว

“พี่อ้น พี่อั้ม เรื่องของผมกับแอ้มันคาราคาซังมานานแล้วพี่ ผมเองก็ไม่รู้ว่าแอ้เขายังไง ผมยอมรับว่าแอ้กับผมมีแค่ที่บ้านที่รู้ พอออกนอกบ้าน ผมกับแอ้เป็นแค่เพื่อนพี่ พี่คิดว่าผมจะรู้สึกยังไง “ ไอ้ดิวมันถามผม

“กรูก็คิดว่ามรึงรับตรงนี้ได้ตั้งนานแล้วดิว “ ไอ้อั้มมันพูด

“มรึงกับแอ้คุยกันหรือยัง “ ผมถามไอ้ดิว 

“คุยกันแต่ไม่เคลียร์แน่ชัดว่าแอ้จะเอายังไงเรื่องลูก จะแบ่งกันหรือว่าจะยังไง เท่าที่คุยกันคือแอ้ขอแค่เซนเอาไว้ ส่วนคนอื่นให้ผมดูแลเหมือนเดิมแต่ผมไม่ได้จะมาปิดกั้นตรงนี้ เขายังเป็นพ่อของลูกผมเหมือนเดิมแต่สถานะของผมและเขามันไม่เหมือนเดิม ...ผมมีแฟนใหม่แล้วพี่อ้น” ไอ้ดิวมันพูดนั่งไม่ติดเลย

“เพราะว่าผมแทบจะไม่ได้เจอแอ้เลยสองวันมานี้เขาอยู่กับติ๊กตลอดเลยไม่ห่างกันเลย เขาเลือกแล้วจริงๆพี่อ้น “ไอ้ดิวมันบอกผม

“น้องปูนั้นเหรอแฟนใหม่ที่จะมาเป็นพ่อคนใหม่หลานกรูนะ” ผมถาม

“แหง๋ๆ” พวกผมตกใจหันไปมาริโอ้มายืนหน้าห้องตั้งแต่เมื่อไหร่ 

“โอ้ไม่เอาอาปู โอ้ไม่เอา โอ้จะเอาพ่อแอ้คนเดียว!” มาริโอ้

“งานเข้า” ไอ้ดิมมันสะบด  “ชิท”ผมสะบดออกมาพร้อมๆกับมัน “มาริโอ้ “ ไอ้อั้ม มันรีบวิ่งออกไปหาหลานมันมาริโอ้

“ไอ้ดิว...กรูไม่อยากจะเชื่อเลย กรูเชื่อว่าน้องกรูทำเพราะมีเหตุผลที่มากกว่าแค่ที่มรึงบอกกรูมา ดิว ...แต่ถ้ามรึงคิดว่านี้คือทางออกได้ ..”ผมพูดผมรู้ว่าตอนนี้กำลังเดือดปุดๆเลยแหละ ไอ้ดิมมันรู้ว่าผมจะทำอะไรก่อนไปจะขอสักที แต่ไอ้ดิมมันกันผมไว้

“ถ้ามรึงรับมันไมได้ตั้งแต่แรก มรึงมาเอาน้องกรูทำไม ไอ้ดิว”ผมชี้หน้ามัน

“อย่าไอ้อ้น  ..ไอ้อ้น ..”ไอ้ดิมมันลากผมออกจากบ้าน

“พอไอ้อ้น น้องกรูก็เสียใจ ไอ้ดิวมันรักแอ้มาก “

“รักเชี้ยอะไรทำแบบนี้วะ ไอ้ดิม ..มรึงปล่อยกรู”

“พอ! …อ้น..ตุ๊บ” ไอ้ดิมมันขึ้นเสียงใส่ผมให้ผมหยุด ร่างผมถูกมันยึดไว้กับรถ

“กลับไปก่อน พรุ่งนี้กรูไปรับ ที่เหลือกรูจัดการเองอ้น มรึงแค่พยายามติดต่อแอ้ให้ได้ ให้แอ้มาหาลูก “ไอ้ดิมมันบอกผม ผมพ่นลมออกมาไอ้อั้มมันพาเซนและแซนออกมทั้งคู่ดูตกใจหน้าตาตื่นกันทั้งหมดว่าเกิดอะไรขึ้น มาริโอ้ร้องไห้เสียใจเสียงดังจนผมใจหายเลย

“กลับบ้านกันเถอะพี่อ้น “ ไอ้อั้มบอกผม ผมขึ้นรถไปไอ้อั้มมันทำหน้าที่คนขับ ผมนั่งคิดที่ผ่านมาติ๊กกับแอ้มันก็สนิทมากนะมีช่วงที่หายไปก็สี่ห้าปีเท่าๆกับอายุหลานแฝดผมนั้นแหละมันไมได้หายจากกันไปเลยมันก็ยังเจอกันที่ไปเรียนด้วยกัน ดูยังไงก็รู้ว่าไม่มีอะไรพิเศษกันอยู่แล้ว

“พี่อ้น แอ้ไม่รับสายเลยพี่” ไอ้อั้มมันก็กระหนำโทรหาแอ้ “ผมรีบโทรหาไอ้โอ๊คทันที

“โอ๊ค แอ้ไปที่บ้านหรือเปล่า” ผมถามไอ้โอ๊คเพื่อว่ามันไปที่บ้านไม่อยู่กับไอ้ติ๊ก

“ไม่นิพี่ มีอะไรหรือเปล่าพี่อ้น” ไอ้โอ๊คมันถามผม

“แอ้กับดิวมันเลิกกันแล้ว ..และนี้ลูกมันไอซ์ร้องหาแต่แอ้..” ผมบอกไอ้โอ๊ค

“จริงดิพี่ แล้วมันเลิกกันเพราะอะไรอะ “ไอ้โอ๊คมันถามผม

“เพราะว่าไอ้แอ้มันดันไปคบกับไอ้ติ๊กน้องไอ้ตุ๊นะ “ผมบอกไอ้โอ๊ค

“แล้วนี้พี่ติดต่อมันไมได้เลยเหรอ” โอ๊คมันถามผม

“อืมม ไม่ได้อะ พยายามติดต่อแล้วถ้าไมได้จริงๆ คงต้องไปที่โรงแรมวะ ไอ้ดิวมันบอกว่ามันไม่เจอไอ้แอ้เลยสองวันนี้เหมือนติ๊กกันไม่ให้มันเจอกันนะ “ผมบอกไอ้โอ๊ค

“ผมจัดการเองพี่ ผมว่าเต้มันต้องรู้เรื่องนี้พี่” ไอ้โอ๊คมันบอก ไอ้โอ๊คมันเคยเป็นแฟนกับเต้ แต่มันเลิกกันได้จะสองปีแล้ว มันบอกว่าไม่รักรีเทิร์นแน่นอน แต่เลิกกันด้วยเหตุผลอะไรผมไม่ได้ถามนะเพราะว่าโตโตกันแล้วผมกดวางสาย ถึงบ้านพอดีเลย

“น้องเซน น้องแซนขึ้นไปล้างหน้าแปรงฟันและเตรียมตัวนอนนะครับ “ อั้มบอกหลานผม พ่อผมนั่งอยู่ในบ้าน ผมรู้ว่าพ่อผมไม่สบายใจไอ้โอมมันเดินลงมาเห็นพวกผมสีหน้าเคร่งเครียดกัน

“เกิดอะไรขึ้นพี่อ้น” ไอ้โอม เอาอีกแล้วกรู  “ไอ้อั้มมรึงอธิบายมันดิ พี่จะไปโทรศัพท์ ผมบอกมันผมเดินออกผมว่าคนที่ผมควรจะคุยคือไอ้ตุ๊

“ว่าไงอ้น” ไอ้ตุ๊มันรับสายผม  “ไอ้ตุ๊ มรึงรู้เรื่องน้องมรึงกับน้องกรูไหม” ผมถามไอ้ตุ๊

“รู้...ตามข่าว ..มรึงดีซิท่า” ไอ้ตุ๊มันพูด  “ดีใจบ้านมรึงดิ ...มรึงก็ดูรู้ว่าแอ้กับติ๊กมันไม่ใช่เคมีเดียวกันมันไม่ได้คบกันหรอก” ผมพูด

“แล้วใครบังคับละ น้องกรูเหรอ ไอ้อ้น “ ไอ้ตุ๊

“ตุ๊ แอ้มัน...” ผมกำลังจะพูดดีไหม

“กับไอ้ดิวมันคบกัน ...แล้วทำไมน้องมรึงไม่บอกไอ้ติ๊กไปตรงๆละ ปล่อยให้มันยืดยาวแบบนี้ทำไม ..กรูเข้าใจน้องกรูว่าการโดนคนที่สนิทกันมาก โตมาด้วยกันปิดบังความจริง มันรู้สึกยังไง” นั้นไง ไอ้ตุ๊ ผมยืนเอามือเท้าซะเอว

“ตุ๊ กรูยอมรับว่ากรูผิด แต่มรึงก็เห็นว่าโจไม่ได้คบกรู และเรื่องที่มันปฏิเสธมรึง กรูไม่ได้มีส่วนบอกให้มันทำ พอเถอะตุ๊ เรื่องมันผ่านไปแล้ว มรึงเข้าใจไหม กรูไม่อยากให้น้องกรูเป็นเหมือนกรูวะ เพราะว่า...กรูสงสารหลานกรู” ผมบอกไอ้ตุ๊

“ตกลงลูกไอ้ดิวหรือว่าลูกน้องมรึง” ไอ้ตุ๊มันถามผม

“ทั้งคู่ กรูว่ามรึงรู้ดีคงไม่ต้องให้กรูอธิบายอะไรนะ ถ้าเป็นคนนอกตะกูลแน่นอนอธิบายยาว”ผมบอกไอ้ตุ๊

“กรูมาสัมมนา กรูจะลองโทรหาติ๊กมันดูนะ ถ้าช่วยได้ แค่นี่น่ะ กรูจะเข้าประชุมต่อ..ตรูดๆๆ” เสียงตุ๊มันพูดผมไม่รู้ว่ามันจะช่วยไหม แต่ตอนนี้มันตัดสายไปแล้ว ผมหยิบมือถือมาดูเบอร์

“พ่อแอ้ยังไม่มาเลยลูก ..โอ้ เดี๋ยวพ่อแอ้ก็มาลูก ..ไม่เอานะ...เชื่อลุงซิ โอ้...” ไอ้อั้มมันคุยโทรศัพท์ สงสัยที่บ้านนั้นโทรมาถามว่าแอ้มาหรือยัง ผมพ่นลมหายใจออกมและผมก็ตัดสินใจโทรหาคนที่ผมคิดว่าถ้าเขาอยู่ตรงนี้คงจะดี โจ

“ว่าไงอ้น “น้ำเสียงฟังดูก็รู้ว่าเหนื่อยจากงานแน่นอน “โจ..”ผมเรียกโจ แต่ผมยังไม่รู้เลยว่าอยากจะพูดอะไร ผมเดินขึ้นห้องนอนผม ปิดประตูลง

“อ้น ..อ้น..”โจเรียกผม

“เป็นอะไรไปอ้น” โจถามผม

“ถ้าตอนนี้โจอยู่ตรงนี้อ้นคงจะดีขึ้นกว่านี้” ผมบอกโจ

“อ้นมรึงโอเคไหม ฟังน้ำเสียงกรูไม่วะ มีอะไรอ้น ใครเป็นอะไรอ้น” โจถามผม

“โจ..น้องกรู..ท้องได้วะ ไอ้แอ้” ผมบอกโจ

“จริงดิวะ แล้ว...?”

“มันมีหลานที่น่ารักมาก แต่กว่ากรูจะรู้นะหลานกรูเข้าไปเกือบห้าคนแหละ แถมกำลังซน กำลังน่ารัก “ผมบอกโจ

“เออ ดีนี้หว่า กรูยังคิดเลยว่าถ้ามีเด็กๆในบ้านพ่อคงมีความสุขขึ้นบ้าง แล้วมรึงมาทำเสียงเศร้าทำไมวะ” โจถามผม

“มันจบแล้วโจ น้องกรูกับไอ้ดิว มันเลิกกันแล้วโจ มันเกิดขึ้นเหมือนที่มันเกิดกับกรู กับมรึงโจและไอ้ตุ๊ โจกรูทนไม่ได้โจ” ผมพูดอีกฝ่ายเลยกลายเป็นเงียบแทน

“อ้น....”โจเรียกชื่อผมแค่นั้น  “โจกรูขอโทษวะ กรูว่ามันผ่านมาแล้ว กรูควรจะปล่อยให้มันผ่านไปแต่นี้มันทำให้กรูกลับมาคิดอีกแล้วโจ...และกรูยังรักมรึงโจ” ผมบอกโจ

“อ้น .... กรูก็รักมรึงนะแต่มันอาจจะไม่ใช่ที่มรึงต้องการ ..เอานะกรูว่ามันคบไม่ร้ายแรงหรอกอ้น ..บางทีตอนนี้ต่างคนต่างแรงพอเย็นลงก็หันมาคุยกันยิ่งมีลูกมันยิ่งง่ายที่จะประสานนะอ้น มรึงใจเย็นๆอ้น ...วันนี้กรูยังเจอไอ้ตุ๊เลยมาประชุมที่เดียวกัน กรูดูมันก็เหมือนมีเรื่องกลุ่มเหมือนกัน “โจบอกผมว่าเจอไอ้ตุ๊

“อ้นนอนพักซะ ..ตื่นมาทุกอย่างมันจะดีขึ้น ...อ้น ..กรูก็เคยเป็น..แต่มันอาจจะยากช่วงแรกๆ ต่อไปมันจะชิน...กรูต้องไปนอนแล้ววะ กรูเดินทางไปกับพ่อพรุ่งนี้อ้น “โจบอกผม

“ตื่นมาก็โทรหากรูแล้วกันนะอ้น  กรูขอให้ทุกอย่างมันกลับมาเป็นเหมือนเดิมให้เร็วที่สุดอ้น “โจบอกผม ผมค่อยๆทิ้งตัวลงนอน

“ถ้าโจอยู่กับอ้นตอนนี้คงจะดี”ผมอ้อนคนที่ผมคุยด้วยแม้ว่าทำได้แค่นี้ก็ตาม

“ไม่ออกไปหาเด็กระบายละมันอาจจะดีขึ้นก็ได้นะ”โจบอกผม

“อยากระบายแต่ไม่ใช่เด็กที่มีอะ ..อยากระบายกับ..” ผมพูดแค่คิดก็ยิ้มออกเลย
 “พอ พอ ไอ้หื่น เข้าเรื่องพวกนี้ทุกทีเลย พอกรูปูทางนิดเดียว เออ ไว้ค่อยคุยกันอ้น ...กู้ดไนท์” โจบอกผม ผมก็ลุกขึ้นไปจัดกระเป๋าพรุ่งนี้ต้องออกไปที่หน่วยที่ตั้งใหม่ เพื่อไปดูความเรียบร้อย และไปตรวจสอบพื้นที่อีกทีเพื่อความปลอดภัยของเจ้าหน้าที่ที่จะลงไปปฏิบัตินาทีตรงนั้นอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า

 

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :z3: พอมาอ่านตอนนี้แล้วรู้สึกสิ่งที่แอ้ทำเป็นการคิดไปเองคนเดียวโดยไม่ปรึกษาใคร ไม่รู้มีครอบครัวไว้ทำไม

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
พี่อ้น ทนไม่ได้เห็นหลานเสียใจเลยขอไปดีกว่าปฏิบัติภาระกิจดีกว่า
   ผมตื่นมาแต่เช้ามืดเลยผมจัดการเตรียมทุกอย่างรอไอ้ดิมมารับผม จะไปดูหน่วยฐานที่ตั้งพิเศษกันผมไม่รู้ว่าแพทจะมาเลยไหมแต่เขาจะมาเป็นหน่วยร่วมกับพวกผมเหมือนการแลกเปลี่ยนเรียนรู้งานกัน ผมเดินลงมาเห็นรถสีขาวจอดอยู่ ผมรู้ว่าเป็นรถทีพ่อผมซื้อให้แอ้ แสดงว่าแอ้มา ผมรีบหันหลังเดินขึ้นไปบนบ้าน ผมเดินไปเคาะประตูห้องนอนแอ้

“พี่อ้น”แอ้มันมาจริงๆด้วย ผมเข้าไปกอดน้องชายผม ไม่คิดว่าจะต่อว่าอะไรทั้งนั้น ผมว่าแอ้เจอมาเยอะแล้ว เจอมาเยอะแล้วจริงๆ

“แอ้ ..โอเคไหม” ผมถามน้องเชายผมแอ้คงงงมาก เพราะว่าผมไม่เคยทำแบบนี้เลย ผมพยายามจะให้แอ้เข้มแข็ง ผมชอบทำหน้าดุใส่ แต่ตอนนี้ผมเองที่อ่อนแอแทน

“ผมโอเคพี่อ้น นี้เพิ่งจะไปดูลูกมา และมันดึกเลยนอนบ้านลุงภาแป๊ปหนึ่งก็ขับกลับมานี้แหละ พี่อ้นจะไปแล้วเหรอ”แอ้ถามผม ผมพยักหน้า

“เซนและแซนตื่นหรือยังละบ่นหาเราตั้งหลายวันแล้ว เมื่อวานเซนและแซนเขาไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้นหรอกมีแต่ลูกแฝดมรึงนั้นแหละเมื่อวานทำเอาพี่ปวดใจมากที่สุดรู้ไหมแอ้” ผมบอกแอ้น้องชายผม แอ้พยักหน้า

“มิ้น เดี๋ยวซิ อย่าเพิ่งไป เห้ยลุงยังไมได้แต่งตัวเลยไอ้หลานรักของลุงงงงง” เสียงไอ้โอมมิ้นพยายามจะเปิดประตูลงบ้านเองอีกแล้ว ในก็ลงไปเองกลิ้งลงไปเป็นลูกฟุตบอลเลยไม่เข็ดเลย

“วันก่อนมันเดินลงไปเองหนีไอ้โอมกลิ้งลงไปมันไม่เข็ด” ผมเปลี่ยนเรื่องมาเม้ามิ้นหลานคนเล็กผม มิ้นเปิดประตูออกมา มิ้นยิ้มใหญ่เลยไม่ใช่ผมหรอก มิ้นวิ่งซอยขาสั้นมาหาแอ้

“ป๋อแอ้ ป๋อแอ้มา “ มิ้นเรียกแอ้เป็นมิ้นนี้ก็ดีนะ ไม่ต้องมารับรู้เรื่องปวดใจเหมือนพี่ๆ  เขามิ้นกางแขนให้แอ้อุ้ม แอ้ก้มตัวลงจะอุ้ม

“โอ้ยย” แอ้มันกุมท้อง

“แอ้เป็นอะไรนะ “ ผมถามแอ้ตกใจนะมิ้นก็ทำท่าตกใจ

“แอ้ปวดท้องนะพีแต่แอ้ทานยาแล้วมันก็ดีขึ้นแล้ว “แอ้บอกผม

“มิ้นพ่ออุ้มไม่ได้ลูก”แอ้บอกมิ้น มิ้นเบ้ปากนิดหน่อยอยากให้แอ้อุ้ม ตัวแค่นี้มีทำปากมุมมิบๆ

“มิ้นพ่อแอ้เขาไม่สบาย พ่ออุ้มไม่ได้ ลุงอุ้มแล้วกันนะ “ ผมบอกมิ้น ผมมองแอ้

“ไปโรงพยาบาลไหมแอ้ให้อั้มพาไป” ผมบอกแอ้ แอ้ส่ายหัว  “แอ้มียาแล้ว ทานก็ดีขึ้นพ่อภาเขาให้ยาแอ้ไหว้ แต่ถ้าไม่ดีขึ้นแอ้บอกพ่อภาเองพี่อ้น” ไอ้โอมมันออกมจากห้อง ไอ้โอมมันเห็นแอ้มันเดินมาหาแอ้

“ไงครับคุณแม่ลูกดก” ไอ้โอมมันแซวน้องมันบ้างซิ
 
“พี่โอมนิ อย่าแซวแบบนี้ซิ ลูกแอ้งงหมดแล้วเนี๊ยะ” แอ้มันว่าไอ้โอมใช่มิ้นมันทำหน้างง

“เดี๋ยวแอ้ไปดูเซนและแซนก่อน แอ้จะทำอาหารเช้าไว้แล้วพี่อ้น มิ้นลงไปกับลุงก่อนนะลูก” แอ้บอกผม แอ้บอกมิ้น แอ้เดินไปที่ห้องนอนสองหนุ่มเขานอนหลับกัน ผมเดินลงมาชั้นล่าง ผมไม่รู้ว่าแฝดของผมเป็นยังไงบ้างนะ เซนและแซนยังรู้ไม่เคลียร์ถ้ารู้จะเป็นยังไงบ้างนะ ผมสงสารหลานๆผมทุกคนเลยบอกตรงๆ พ่อผมตื่นลงมาแล้ว

“แอ้มาแล้วเหรออ้น” พ่อถามผม ผมพยักหน้า  “แอ้แวะไปหาลูกก่อนแล้วถึงได้กลับมบ้านพ่อ” ผมบอกพ่อผม พ่อพยักหน้า มิ้นเข้าไปอ้อนปู่เหมือนเดิม

“พ่อจะคุยกับลุงภาเรื่องหลานๆไหมจะเอายังไง” ผมถามพ่อ พ่อเงยหน้ามองผม พ่อไม่ได้พูดอะไร พ่อคงยังไม่ได้คิดเรื่องนี้ผมยอมรับว่ามันเร็วมากทีเดียว พวกผมก็ผิดที่ไม่เคยมองปัญหาตรงนี้ของดิวและแอ้เลยมองข้ามมันมาตลอดเพราะคิดว่าทั้งคู่คงรับตรงนี้ของกันและกันได้แล้ว และเพราะว่าพอมีหลานผมก็เบนความสนใจทั้งหมดมาที่หลานกันหมดจริงๆ กว่าจะรู้มันสายไปซะแล้ว

“พ่อแอ้ เซนสอบได้คะแนนเท่ากับแซนเลยนะพ่อแอ้” เสียงเซนคุยกับแอ้ ไอ้อาร์มเดินลงมาพร้อมแอ้ด้วยน้องรักมันเลยแหละแอ้ แอ้ลงมา แอ้หันไปมองพ่อ

“เซนและแซนไปช่วยลุงอั้มจัดโต๊ะอาหารก่อนดีกว่าลูก “ แอ้บอกเซนและแซน แอ้เดินมาหาพ่อ

“แอ้ ...พ่อจะไม่ถามนะว่ามันเกิดอะไรขึ้น..สิ่งที่พ่อแคร์มากที่สุดคือลูกพ่อ “พ่อพูดแอ้เข้าไปกอดพ่อผม

“พ่อไม่มีใครผิดเลยเรื่องนี้พ่อ ไม่วันนี้ พรุ่งนี้มะรืนนี้ต้องมีสักวันที่แอ้ต้องไปอยู่ดีพ่อ” แอ้บอกพ่อผม

“แอ้เลยยื่นเอกสารไปแทนแอร์งั้นเหรอลูก ทำไมละแอ้”พ่อพูดผมหันมมองแอ้จริงเหรอ แอ้พยักหน้าว่าจริง

“เขาตอบรับและส่งอิเมลมาให้พ่อแล้วแอ้ พ่อกำลังจะให้เราเรียนที่นี้ จะได้อยู่กับลูกๆ” พ่อผมพูด

“ผมแย้งเวลาพี่แอร์มาแล้วผมควรจะคืนมันให้พี่แอร์เขาพ่อ พี่อ้น อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับดิว และลูกๆแอ้นะ ผมขอถ้าบอกมันจะยิ่งแย่ไปกว่านี้อีก ตอนนี้มันก็ทำให้แอ้รู้สึกผิดมากที่สุด”แอ้พูดผมเข้าไปกอดแอ้ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้

“พ่อ” ผมถามพ่อว่าจะแก้ไขอะไรได้ไหม

“ไม่ได้หรอกยิ่งแอ้บอกจะไป ลุงหนึ่งยิ่งรีบตอบรับทันทีเพราะว่าลุงหนึ่งเขาอยากได้แอ้กลับไปอยู่กับเขา” พ่อผมพูด ผมได้ยินเสียงรถแล่นมาจอดหน้าบ้าน

“ไอ้ดิมมารับผมแล้วพ่อ” ผมพูด

“ปู่” เสียงหลานๆผม มาริโอ้วิ่งเข้ามาน้ำตาหนองหน้ามาเลย วิ่งมากอดแอ้ ไอซ์ ไอและน้องมีน

“โอ้จะอยู่กับพ่อแอ้ โอ้จะอยู่กับปู่ภีม โอ้ไม่กลับบ้าน พ่อดิวไม่รักพ่อแอ้ พ่อดิวก็จะไม่รักโอ้” มาริโอ้พูดผมนี้ปวดใจมากที่สุด แอ้กอดมาริโอ้ พ่อผมก็คงเครียดเรื่องนี้ด้วยเสียใจไม่แพ้กัน

“ฮือๆ ฮือๆ” ไอซ์หลานผม ผมย่อตัวลงกอดไอซ์ผมหันไปเห็นสีหน้าไอ้ดิมมันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ที่หลานมันเป็นแบบนี้

“คงให้อยู่ที่นี้ก่อน พ่อไปประชุมแต่เช้านะครับอา หลานไม่ยอมอยู่บ้านเลย หมอด้าก็คงเอาไม่อยู่เหมือนกัน”ดิมพูด พ่อผมพยักหน้า

“แอ้ยังไม่กลับพี่ดิม ให้ลูกอยู่ที่นี้ก่อนก็ได้ ผมดูแลได้พี่ดิม” แอ้บอกไอ้ดิม ดิมมันพยักหน้า

“อันนี้ถุงยาน้องไอซ์นะแอ้ ปวดนิ้วแต่ยังไม่ได้กินยาเลย ยาต้องกินหลังอาหารนะแอ้” ไอ้ดิมมันบอกแอ้

“ปู่ ไอซ์เจ็บที่สุด แต่ไอซ์เสียใจมากกว่า พ่อดิวทำให้พ่อแอ้ร้องไห้ ไอซ์ไม่ชอบเลย ฮือๆ”ไอซ์ผมยืนหันหลังออก ผมทนมองหลานๆแบบนี้ไม่ได้


“ดิม ไปเถอะวะ กรูทนไมได้วะ” ผมหันไปบอกไอ้ดิม  ดิมมันพยักหน้า

“วันนี้ดรีมมันมีขึ้นเวรครึ้งวัน ตอนเย็นดรีมมันจะดูแลหลานๆเองนะแอ้ แต่ตอนนี้พี่ต้องฝากก่อนเลยจริงๆ ตื่นมาก็ร้องไห้กันบ้านแตกหาแอ้ ส่วนไอ้ดิวมันบอกว่ามันกลับวันนี้แหละ เพราะว่าลูกไม่เอามันเลย “ไอ้ดิมพูดผมเห็นแววตาแอ้เศร้าลง แอ้คงไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้หรอก

“ผมจัดการเองพี่ดิม พี่อ้น พี่ไปทำงานกันเถอะครับ “แอ้บอกผมกับไอ้ดิม ผมเดินอกมใจผมสั่นจริงๆ ผมใจไม่ดีเลยแต่ต้องไป ผมขนของทั้งหมดขึ้นรถไอ้ดิม ผมเข้าไปนั้งเงียบๆเพราะปกติผมต้องปากหมาพามันนอยด์ก่อนเดินทางแต่วันนี้มันไม่ไหวจริงๆ

“อ้น  ทำทุกอย่างให้เหมือนเดิมเพื่อหลาน กรูกับมรึง และคนอื่นน้องกรูคนอื่นๆด้วยจะทำทุกอย่างให้เมหือนเดิมมันจะช่วยประสานรอยร้าวของเด็กๆได้อ้น”ดิมมันบอกผม ผมพยักหน้าแต่ผมไม่รู้จะทำได้ไหมนี้ซิ ไอ้ดิมมันทำหน้าที่ขับรถมาที่ค่ายฯ ตอนนี้พวกเพื่อนๆและทีมชุดที่ร่วมเดินทางไปกับผมมากันครบแล้ว

*********************************************************************************
พี่ดิม เจอน้องแพทอีกแล้ว แต่มาพร้อมแฟนวันนี้ทำไมดิมถึงได้เจอเรื่องร้ายซ้ำซ้อนแบบนี้น่ะ
    ดิมผมนั่งเครื่องบินลำเรียงมาจากฐานทัพเพื่อมายังที่ตั้งแห่งใหม่ วันนี้ไอ้อ้นมันซึมเศร้าผมเห็นมันแบบนี้แล้วใจหายเหมือนกันนะผม มันคงเสียใจที่เห็นหลานๆเสียใจเรื่องแอ้กับดิว ผมเองก็เสียใจมากยอมรับ เพราะว่าแอ้ทำให้พวกผมรัก ผมเองรักแอ้เหมือนร้องแท้ๆเลยเห็นมาตั้งแต่เล็กๆ คู่กับดิวมาตลอด ไอ้อ้นมันก็ดูแลแอ้เหมือนที่ผมดูแลไอ้ดิวเหมือนกัน ทำไมมันถึงได้เป็นแบบนี้ ผมเดินเข้าไปในฐานทัพแห่งใหม่ ตอนนี้ใกล้จะเสร็จสมบูรณ์แล้วเกือบ 80 เปอเซนต์แล้ว มีครบแทบจะทุกหน่วยแล้ว

“ดิม ไอ้อ้นมันเป็นอะไรไปวะ อกหักเหรอว่ะ “ ไอ้กรเพื่อนผมมันถามผม

“มรึงว่าเป็นไปได้เหรอวะ” ผมหันมาถามไอ้กร

“แน่นอน เป็นไปไมได้ พ่อปลาไหลตัวพ่อจะมาอกหัก เป็นไปได้ยาก” ไอ้กรพูดผมพยักหน้าว่าถูกต้องคนอย่างไอ้อ้นไม่รู้จักคำว่าอกหักหรอก ปกติมันเป็นคนร่าเริง เฮฮาบ้าบอแต่พอเจอภาคอ้นเงียบขรึมเข้าไปรับกันไม่ได้เลยแต่ละคนมองอ้นแบบงงได้อีก ผมพยักหน้าว่ามันโอเคไม่ต้องเป็นห่วง ผมเดินเข้ามาด้านในวางกระเป่าลง ไอ้อ้นมันเดินจั้มไม่พูดไม่คุยกับใคร ซึ้งมันแปลกสำหรับทุกคน

“อ้น  มรึงอย่าทำแบบนี้ซิวะ คนอื่นเขางงกับมรึงไปกันหมด”ผมบอกไอ้อ้น

“กรูทนไม่ได้ไอ้ดิม มรึงดูหน้าหลานดิ โดยเฉพาะมาริโอ้ มาริโอ้เสียใจมากแค่ไหน มรึงรู้ไหม ยิงกรูได้ยินมาริโอ้บอกว่าจะมาอยู่กับพ่อกรูอยู่กับแอ้ นั้นแสดงว่าโอ้ รับตรงนี้ไม่ได้ กรูไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลยวะ” อ้นมันพูดผมยืนเอามือเท้าซะเอว มองหน้ามัน

“เออ ๆ กรูยอมรับว่าอยากจะต่อยน้องมรึงมากที่รู้ว่ามันเจาะไข่แดงน้องกรูแถมปิดพวกกรูจนลูกโตแต่พอเห็นหลาน ๆแล้วกรูเลยไม่ทำ แต่ตอนนี้กรูไม่อยากให้ดิวกับแอ้เลิกกันวะ กรูพูดตรงๆวะ กรูกลัว” ไอ้อ้นมันพูดผมพยักหน้า ผมเองก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้เลยจริงๆ

“เอานะอ้น....ถึงยังไงหลานๆกรู ก็ยังเป็นหลานๆของมรึงอ้น “ผมพูดผมตบไหล่ไอ้อ้น ไอ้อ้นมันหันมามองผม และมันก็เข้ามากอดผม  มันเอาหน้ามาซบอกผมด้วย ปกติมันไม่ทำแบบนี้นะ เอาวะมันคงเฮิร์ทมาก ปลอบมันหน่อย ผมเลยมือลูปหัวมันเบาๆ

“กรูโคตรเสียใจเลยวะดิม” ไอ้อ้น

“เออ กรูเข้าใจอ้น เวลามันจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นอ้น” ผมบอกอ้น

“นานแค่ไหนวะ ดิม “ไอ้อ้นถามผม ผมก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน

“ดิม ...เออ...”ผมหันไปตามเสียงเรียกไอ้กรมันเดินข้ามาคงจะถามเรื่องงานแต่ตอนนี้มันยืนอ้าปากค้างชี้ผม ชี้ทำไมผมก็ก้มมองไอ้อ้นมันซบอกผมได้น่ารักมาก ผมโบกมือว่าไม่ใช่อย่างที่มันคิด

“คุณดิมอยู่ในห้องนี้หรือเปล่าครับผมมีเรื่อง..เออ..จะคุยแต่ดูท่าจะต้องมาคุยหลังจากนี้” อีกคนที่ผมคุ้นหน้ามาผมเจอเขาตอนที่เขาขี้ม้าตัดหน้ารถผม นั้นไงมองผมกับไอ้อ้นสลับกันไปมา

“อ้น..อ้น ..ออกจากอกกรู”ผมกัดฟันบอกไอ้อ้น

“ทำไมวะ กรูยังเฮิร์ทสัด “นั้นมันไม่พูดเปล่าโอบกระชับอีกผมก็พยายามดันออกแต่มันไม่ยอมออก มันติดหนึบอะไรตอนนี้

“กำลังเสียใจ”ผมชี้บอกทั้งสองคนที่มองผม

“เขาเป็นแฟนกันเหรอครับ” คนนั้นหันไปถามไอ้กร ผมส่ายหัว  “ไม่ใช่..เข้าใจผิด”ผมรีบบอกแต่ไอ้กรมันส่ายหัวดีมากที่ช่วยผม

“ไม่แน่ใจแล้วแหละครับ ผมว่าไม่รอด” ไอ้กรไอ้เวร ผมอยากเตะมัน

“งั้นผมมาใหม่ดีกว่าคุณดิม คุณปลอบแฟนคุณไปก่อนแล้วกันนะครับ พร้อมแล้วโทรหาผม แพททริค ผมมีเรื่องสำคัญที่จะต้องคุยแต่ผมคิดว่า ปลอบแฟนคุณก่อนมันอาจจะสำคัญกว่า” นั้นไงเข้าใจได้ถูกมากไปเลยถามผมยัง ว่ามันใช่แฟนผมไหม

“กรูว่าแล้วเชียวสักวันไม่มันก็มรึงต้อง..โป้ง โป้ง ชึ้งกันเอง “ไอ้กรมันพูดและเดินออกไป ส่วนไอ้ตัวต้นเหตุผมยังซบอกผมไม่เลิก ไม่เลิกเลยนะ ผมยืนเอามือเท้าซะเองสองข้าง มองไอ้คนที่มันเฮิร์ทมาก แต่ตอนนี้มันทำผมเฮิร์ทหนักมากกว่ามันอีก ไอ้คนที่ซบอกผมมีเงยหน้าเหล่ผมด้วย

“พอยังมรึง “ผมถามไอ้อ้น

“อะไรวะ งกวะ ซบนิดซบหน่อย “ ไอ้อ้น  “ซบบ้านมรึงดิ หมดกรูหมดกัน ป่านนี้เรื่องไปถึงกองบรรณาธิการหนังสือกอซซิบบรรเทิงแล้ว “ผมบอกไอ้ตัวดีมันก็หยิบกระเป๋ามันเดินเข้าห้องพักซะงั้นนะ ผมก็ยกกระเป๋าตามมันไป ให้มันได้อย่างนี้ซิ ผมคิดในใจ 

“ใครวะกรูได้ยินเสียงไม่คุ้นหูเลยวะ” ไอ้อ้นมันถามผม

“เขาชื่อแพททริค เขาบอกว่ามากับแฟน  แต่แฟนเขาคนไหนกรูไม่รู้วะ” ผมบอกไอ้อ้น ไอ้อ้นมันหยักไหล่ หาได้แคร์ไม่ ผมเก็บทุกอย่างให้เรียบร้อย

“รีบออกไปวะ เขาบอกมีเรื่องคุยกับเราวะอ้น “ ผมบอกไอ้อ้นมันจัดแต่งทรงผมจะหล่อไปไหน

“ไฟแรงขนาดนั้นเลยเหรอวะ “ ไอ้อ้นถามผม ผมหยักไหล่ไม่รุ้ผมเดินออกมาที่ห้องโถงเห็นพวกเพื่อนผมรวมกลุ่มกันอยู่ด้านนอก

“ออกมาแล้วเหรอ ไปเอากันตอนไหนวะ” นั้นไงไอ้เพื่อนปากหมาผมหันมาเหล่ไอ้ตัวต้นเรื่อง

“เอากันนานแล้ว..แต่แค่ไม่พร้อมจะให้แถลงการณ์ “ไอ้ตัวต้นเรื่องยังอีก

“ไอ้อ้น ...เดี๋ยวคืนนี้กรูเอามรึงจริงๆซะเลย ปากมรึงเหรอ” ผมหันไปว่ามัน  คนอื่นมันก็ยิ้มผมรู้ว่ายิ้มแบบนี้หมายความว่าไงเลยสงนิ้วกลางให้เป็นการขอบคุณ ผมมายืนรอบที่ตรงแผนที

“แพท นอกจากหมู่บ้านนี้แล้ว มันมีเส้นทางที่เหมือนว่าจะตรงเข้าไปและมีอีกหมู่บ้านซ้อนอยู่เหรอวะ มรึงแน่ใจเหรอวะ” ผมได้ยินเรียกชื่อแพท คงแพททริค ผมกำลังดูแผนทีและคนที่เข้ามาในห้อง น้องแพทของผมมาในชุดทหารพับแขนหล่อน่ารักของหมอดิม แพทมองผมและอ้น

“สวัสดีครับพี่ๆ “แพทยกมือไหว้พวกผม

“แพท มาตั้งแต่เมื่อไหร่ครับ ทำไมไม่เห็นบอกพี่เลย พี่ก็นึกว่าจะมา หลังจากที่นี่เสร็จเรียบร้อยแล้ว”ผมถามแพท คนข้างแพทเหล่มองผมและแพทสลับกัน

“พี่ดิม พี่หมอทหาร” แพทแนะนำผมกับอีกคน ผมไม่ใส่ใจผมสนใจแต่แพท

“แพทนี้เพื่อนแพทเหรอครับ ไม่แนะนำให้พี่ๆรู้จักบ้างละครับ “ ไอ้อ้นมันถามแพท

“ผมไม่ใช่เพื่อนแพทครับ ผมเป็นมากกว่าเพื่อนแพท” อีกคนบอกปฏิเสธแถมยังบอกว่าเป็นมากกว่าเพื่อน

“แล้วเป็นอะไรละครับที่มากกว่าเพื่อน” เพื่อนผมไอ้ชัช มันถามขึ้น

“แพทบอกเลยไหมว่าเราเป็นอะไรกัน” อีกคนถามแพท แพทพยักหน้าให้อีกคน

“ผมเป็นแฟนแพท “ผมพยักหน้าก็แค่แฟน  “ ฮะ แฟนน้องแพท”ผมสะบัดหน้ากลับมาถามแบบไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เขาก็พยักหน้าว่าใช่ ผมหันมามองน้องแพทอีกที งั้นที่เขาพูดว่าเขามาช่วยแฟนเขาดูแลก็คือน้องแพทของผมคนนี้เหรอ

“คนนี้คือลูกพี่ลูกน้องที่แพทบอกแพททริคใช่ไหมครับ “ แพททริคเขาถามแพท แพทพยักหน้าว่าผมคือลูกพี่ลูกน้อง ดิมอยากจะร้องไห้ ไอ้อ้นมันยังมองแพททริคและแพทสลับกันไปมา

“เยี่ยม! ยินดีด้วยนะ เป็นแฟนกัน” ไอ้อ้นมันพูดผมหันมาเหล่มันจะไปสนับสนุนเขาทำไม

“ไม่ร้องไห้นะดิมนะ คืนนี้พี่ปลอบเอง โอ๋ๆๆ”ไอ้ดิมมันทำท่าจะปลอบผม ผมไม่เชื่อแน่นอน

“ งั้นเรามาคุยเรื่องงานกันดีกว่านะครับ ...ผมคิดว่าเราจะเข้าไปสำรวจ ณ จุดนี้ก่อนตรงนี้ และนี้คือหมู่บ้านมีคนอยู่ไม่เยอะมากและบร้าๆ “ ผมยืนฟังระหว่างบรรยายเขายืนอิงแอบแนบชิดกันน่าดูบาดตาบาดใจหมอดิมมากที่สุด ผมยืนฟังสองหนุ่มเขาพูดคุยงานกับพวกผมดูเขาสนิทกันมากจริงๆ มีแฟนแล้วก็ไม่บอกหมอดิมเลยปล่อยให้เพล้ออยู่ได้ตั้งนานคนเดียวเศร้าแป๊ป

“ดิม” อ้นมันเรียกผม

“เขาหิวน้ำอะ ตักน้ำมาป้อนเขาหน่อยดิ” ผมหันมาเหล่มองไม่มีมือเหรอ พิการตอนไหนละเนี๊ยะ

“ที่รัก เขาหิวน้ำ ตักน้ำให้เขาหน่อย”มันบอกผมพวกเพื่อนๆผมหันมามองผมกันหมดเลย

“แค๊กๆ “นั้นไอโชว์อีก แพทกับแพททริคก็มองผมกับอ้นสลับกันไปมาก

“พักก่อนก็ได้นะครับพี่ดิมแฟนพี่ไม่ค่อยสบายเหรอครับ”แพททริคถามผม แพทก็มองผม
“แคร๊กๆๆๆ “นั้นไอหนักขึ้นเลยทีนี้  “ไอ้ดิมมรึงไปหาน้ำให้มันดิ จะให้มันไอเอาลูกกะเดือกออกมาหรือไง เป็นสามีหรือภรรยาวะ ไม่ดูแลกันเลย” ไอ้ปั๊ก ไอ้หมาปั๊กเพื่อนผม ปากมันนะ

“งั้นเดี๋ยวผมสองคนไปปริ้นภาพถ่ายจากยานสอดแนมว่าดูสถานที่จะได้เห็นได้ชัดเจนมากขึ้น”แพทบอกพร้อมกับเดินออกไปกับแฟนเขามีโอบเอวกันด้วยคุยกันกระหนุ่งกระหนิงกันมาก

“ไอ้หมอดิมที่รักครับ ..กรูไอจะตายอยู่แล้วครับ “ ไอ้อ้นผมหันมมองว่ามันเล่นมุกไหนของมัน

“ดูท่ามันจะอาการหนักนะ มรึงจะผายปอดมันเลยไหม ถ้ะจะทำพวกกรูจะออกไปรอด้านนอกวะ เกรงใจไม่กล้าดูวะ” ไอ้กรมันพูดผมอยากจะเตะมันทั้งหมดนี้แหละและไอ้ตัวดีของผมด้วย ผมเดินไปในห้องครัวเปิดตู้เย็นหยิบขวดน้ำที่แชร์ไว้ในตู้ออกมาให้ไอ้อ้นมัน

“มรึงเล่นอะไรของมรึงวะอ้น” ผมถามไอ้อ้น

“เป็นแฟนไง กรูเข้าใจเพื่อนกับแฟนทำแทนกันไมได้แต่นี้กรูจัดให้ได้ทุกตำแหน่ง เพื่อน คู่หู ..และคู่...”ไอ้อ้น 

“พอ พออ้นพอ กรูจะอ๊วก..ตอนนี้กรูขอให้มรึงเป็นแค่คู่หูพ่ออ้น อย่าเยอะ! ”ผมพูดใส่หน้ามันพร้อมกับวางขวดน้ำตรงหน้ามัน

“น้องเขามีแฟนแล้วเหรอวะ มรึงเห็นไหมสนิทสนมกันมากเดินยังโอบเอวกันเลยอะ บาดมาก บาดตากรูมาก” ผมพูด

“เอานะ ... อกหักอีกครั้งยังไม่ตาย..ผู้ชายไม่สิ้นไร้เท่าใบพุทรา” ไอ้อ้นมันพูด

“น้ำมาปลากินมดพอน้ำลดมดกินปลา “มันเริ่มหันมามองเกี่ยวกับกรูตรงไหนวะ

“น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งปลา” อ้าวนั้น ไปไหนแล้วนะ

“น้ำลดต่อผุด” เออ นั้นไง

“อะไรของมรึง..มันเกี่ยวกับกรูตรงไหน” ผมหันมถามไอ้ตัวดี

“กรูพูดไปงั้นแหละไม่รู้จะปลอบมรึงยังไงวะ ที่อกหักรักขุด ตุ๊ดก็ไม่เอา ฮาๆ “ ไอ้อ้น

“ถ้าปลอบหมาๆแบบนี้ไม่ต้อง...กรูปลอบตัวเองดีกว่าเยอะเลยไอ้อ้น  “ผมบอกไอ้อ้น ผมนั่งลงรินน้ำลงแก้วและกระดกลงคอไป

“แพท กินน้ำผลไม้ไหม เอามาด้วยนะแชร์เย็นไว้แล้ว” นั้นไงคู่รักตามมหลอกหลอนในห้องครัว ผมเงยหน้ามองทั้งคู่

“รินให้นะ”อีกคนบอกแพท แพทพยักหน้า

“ดิมใส่น้ำอะไรในแก้ว น้ำเปล่าเหรอ หวานจริงอะไรจริง จ๊วบๆ” ผมหันมา เว้ย!  “ทำอะไรปรึกษากรูนิดหนึ่ง”ผมกระซิบกับไอ้อ้น

“กลัวน้อยหน้าไง” ไอ้อ้นมันกระซิบกลับ  “ไม่ต้อง กรูสยองมาก” ผมกระซิบกลับแต่ยังหันไปยิ้มให้น้องแพทและแฟนเขา

“ดูไม่เห็นจะเหมาะกันเลยวะ มรึงว่าไหมอ้น” ผมกระซิบถามไอ้น 

“มรึงคิดงั้นเหรอแล้วใครเหมาะกับน้องเขามรึงเหรอ” ไอ้อ้นมันถามผมกลับ 


“เว้ย”ผมร้องเพราะว่าสองหนุ่มมานั่งใกล้ๆผมสองคน มองผมที่กระซิบกันไปกระซิบกันมา

“มีอะไรหรือเปล่าครับ ข้องใจในความสัมพันธ์ของผมสองคนเหรอครับ” แพททริคเขาถามผมสองคน

“ไม่!  ไม่มีครับไม่ได้ข้องใจอะไร ...น่ารักเนอะดิมเขาสวีทกันน่ารักเนอะ  ..เฮฮะๆ” ไอ้อ้นมันพูด ผมก็นั่งดื่มน้ำเปล่าส่วนสองหนุ่มคู่รักเขาก็ดื่มน้ำผลไม้กัน ดูแลกันดี้ดีอะ ตำตาตำใจขนาดนี้เลย ไอ้อ้นมันก็มองยิ้มๆ ไม่ช่วยผมเลย ไม่ได้เรื่องเลยเสียมากที่เกิดมากับผม

“ดูน้องแพททริคกับน้องแพทนี้รักกันดีจังรู้จักกันนานแล้วเหรอครับ” อ้นถามแพทกับแพททริค

“นานแล้วครับพี่อ้น ผมเจอแพททริคตั้งแต่เขาเรียนเตรียมแล้วครับ “แพทพูด

“อืม...สวีทกันเบาๆนะครับ เพราะว่าพี่อิจฉานะครับและคนข้างๆพี่นี้จะอิจฉามากด้วย คราวนี้จะลำบากพี่ละซิ จริงไหมจร๊ะดิมจร๊า จ๊วบๆ”ไอ้อ้นไม่พูดเปล่ามันเชยคางผมด้วยนะ ผมจับมือมันออกยังเกรงใจไม่งั้นสะบัดออกแล้ว

“ไม่เห็นน้องแพทบอกเลยว่าจะพาแฟนมาด้วย” ไอ้อ้นมันถามแพท

“ตอนแรกผมก็ว่าจะไม่มา เป็นแฟนกันใช่ว่าจะต้องตัวติดกันทุกทีแต่แพท บ่นๆกับผมว่ามีคนตามจีบผมเลยต้องมา หึงนะ เขาหึงตัวเองนะ” ผมกับไอ้อ้นพยักหน้า ที่มานี้คือมากันประมาณนั้น

“แทพทริค มรึงคิดมากไปเองนะ ไม่มีอะไรสักหน่อย..มีแต่พี่ๆกันทั้งนั้น ” แพทหันไปบอกแพททริค

“เออ งั้นผมขอตัวเลยแล้วกันนะครับ ผมมีงานเอกสารค้างอยู่ เจอกันตอนอาหารเย็นเลยแล้วกันนะครับ สวีทกันตามสบายเลยนะครับไม่ต้องเกรงใจสถานที“ผมพูดและรีบลุกขึ้นไปทำงานเอกสารของผมต่อดีกว่า ผมออกมาจากห้อง ผมเข้าใจความหมายคงที่แพททริคพูดคงหมายถึงผมซินะที่ตามจีบเขาอยู่ ผมกลับเข้ามาในห้องนอนหยิบแล๊ปท๊อปออกม

“ไอ้ดิม “ ไอ้อ้นมันตามผมเข้ามา

“ไม่ต้องสมน้ำหน้ากรูเลย” ผมพูด  “กรูทำแล้วเหรอวะสาด” ไอ้อ้นมันพูด

“มรึงไมได้ทำเลยมั้งครับอ้นครับ”ผมหันไปบอกมัน

“ตกลงมรึงงอนกรูเหรอครับไอ้คุณหมดดิมครับ” ไอ้อ้น ผมหันมามองมัน ไมได้งอนแต่น้อยใจไม่ช่วยกรูเลย

“ทำไมเฮิร์ท” ไอ้อ้นมันนั่งลงบนเตียง ผมยอมรับว่าเฮิร์ทมาก

“ไม่น่าเชื่อว่าหมอดิมมีโมเมนเฮิร์ทกับเขาด้วย “ไอ้อ้นมันยังตอกย้ำอีก

“ถ้ามรึงจะตอกยำขนาดนี้ เอาปืนมยิงกรูเลยไม๊”ผมถามไอ้อ้น

“เอานะ แค่แฟน มรึงใจกล้าหน้าด้านอยู่แล้ว แย้งได้แย้งเลย” ไอ้อ้นมันพูด นี้มันชมผมเหรอ ผมหันไปมองมันและหันกลับมา

“เขาพูดอยู่เป็นนัยๆแล้วว่า เขารู้แล้วว่ามีคนจับแฟนเขา นั้นคงหมายถึงกรู “ ผมพูดกับไอ้อ้น

“กรูว่าแพททริคอะไรนี้แปลกๆวะ “ ไอ้อ้นมันพูด

“แปลกแล้วไง เขาเป็นแฟนกัน” ผมพูดกับไอ้อ้น

“ไม่เอานะดิม เด็กๆมรึงก็มี ลัลลาดีกว่าจะหาหวงไปทำไมวะ มรึงไม่ชอบเหรอ นึกอยากมีก็เรียกมานึกอยากโสดก็ไม่ต้องเรียกใครมา สบายจะตาย เราสองคนนะคาซิโนว่าฆ่าไม่ตายนะเฟ้ย มรึงจะมาตกมาตายก็เพราะน้องแพทมีแฟนนี้นะไอ้หมอดิม” ไอ้อ้นมันพูด ผมกางแล็ปท๊อปผมออกทำงานดีกว่า รอทานอาหารเย็นแถมคงได้เห็นภาพตำตาตำใจอีกด้วยดูท่าจะหวานไม่เลิก

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ chickygirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
อ่านตาแฉะเลย มีหลายภาคมาก พี่ๆเขาจะสมหวังกันไหมนะชอบภาคพี่เดฟกับพี่เอ็กซ์ เมื่อไหร่จะมานะคิดถึง :katai2-1:
แอบสงสารพี่ดิมแพทมีแฟนแล้วจริงๆเหรอ  :mew4:

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
พี่ดิม VS พี่อ้น …เสียใจทำไมแพทต้องหลอกพี่ / ไอ้อ้นมันอยากจัดไอ้ดิว ผมเป็นพี่ก็จริงในเมื่อน้องผิด ดิมจัดให้อ้น ความซวยของไอ้ดิวมันเพราะว่าดันมาลงในวันที่ผมกำลังปรี้ดเรื่องน้องแพทพอดีเลย ฮาๆ
    ผมทนดูภาพบาดตาบาดใจมาหลายวันเลยระหว่างน้องแพทกับน้องแพททริค ถามว่ามันดูไม่สมจริงมีบางเวลาแต่เขายืนยันเขาเป็นแฟนกันผมก็คงต้องยอมรับ กลับไปต้มใบบัวบกดื่มเอา ช้ำในหนักมาก แต่ผมแอบเห็นไอ้อ้นมันกำลังจะหยอดน้องแพททริคอะไรนี่ ไอ้อ้นนี้มันเอาหมดหรือไง ทั้งรุกทั้งรับ  หรือไม่เครื่องกรองข้อมูลมันนคงเสียนะผมว่า

“ไอ้หนึ่งตกลงมรึงจะพาเมียกับลูกกลับไปบ้านพ่อแม่มรึงใช่ไหมวะ กรูจะได้ให้เขาหาคนมาแทนมรึงก่อน “ ไอ้อ้นมันถามไอ้หนึ่ง

“เออวะ กรูต้องพาลูกให้พ่อแม่ดูหน้าดูตาหน่อย ตอนนี้แม่ยายก็ลงมาช่วยเลี้ยงลูกให้ จะให้แม่กรูมาก็ไม่ได้แม่กรูเขาเป็นห่วงไร่ที่บ้านวะ” ไอ้หนึ่งมันบอกผม ผมพยักหน้า

“ขอบใจของขวัญหลานวะ”ไอ้หนึ่งมันบอกผมกับไอ้อ้น ผมพยักหน้าว่าไม่เป็นไร ไอ้หนึ่งมันก็ลุยวานกับพวกผมมาหลายงานแล้วผมจัดการเรื่องเอกสารของทางนี้ให้หมดแล้ว ผมคิวว่ามาคราวหน้าจะลงไปตรวจสุขภาพชาวบ้านดูเพื่อว่าอยากจะเป็นมิตรกับพวกเราบ้าง ผมนั่งดูทีวีทางเคเบิล

“ผู้กองครับ” ผมได้ยินเสียงเรียกผมสองคนคน ผมกับไอ้อ้นเป็นผู้กองและหัวหน้าหน่วย ผมรีบวิ่งออกมา

“คนของเราถูกยิงครับ ชาวบ้านที่ไม่เห็นด้วยเขาบอกว่าให้เราออกไปจากที่นี้กันครับ”ทหารของผมพูดผมรีบวิ่งไปที่เต้นผมเห็นมีคนเจ็บ ดีนะที่มีหมอมาด้วยอีกคนผมก็รีบทำการช่วยชีวิตคนที่ถูกยิง โชคดีที่ไม่โดนจุดสำคัญอะไร สงสัยงานนี้จะงานหินของพวกผมแล้วไอ้อ้นมันออกไปดูสถานที่เกิดเหตุกับไอ้หนึ่ง

“พี่ดิม ..คนของเราถูกยิงเหรอครับ” แพทเดินลงมาถามผม ผมพยักหน้าว่าใช่

“แพทรู้มาว่ามีคนที่อพยพมาจากหมู่บ้านอื่น ไม่ใช่แค่ทหารเรา คนในหมู่บ้านด้วยนะพี่ดิม” แพทบอกผม

“เราทำอะไรไม่ได้อยู่แล้วนี้หมู่บ้านเขาแพท” ผมหันไปบอกแพท

“พี่จะปล่อยให้คนในหมู่บ้านนี้โดนพวกนี้รังแกเหรอครับ” แพทบอกผม

“เราไม่มีอำนาจพอ เขาให้เรามาสำรวจที่ตั้ง ถ้าไม่โอเคก็ให้พากันย้ายกลับ แค่นี้ที่พี่ได้รับคำสั่งมา”ผมหันไปบอกแพท

“อย่าทำเกินหน้าที่แพท” ผมกระซิบบอกแพท

“เพราะว่ามันจะกระทบกับแพทด้วยแพทยังเป็นทหารติดยศใหม่ๆ ..พี่กับไอ้อ้นเคยเป็น.แต่พออยู่ไปแพทจะรู้ว่าบ้างการที่เราดึงดันอะไรมากไปมันไม่ช่วยอะไรเลยแพท...บางครั้งก็ต้องเอาหูไปนาเอาตาไปไร่บ้าง..แต่ไม่ใช่ทุกเรื่องพี่รู้แพท”ผมบอกแพท

“แพท พ่อแพทโทรมานะ “ แฟนเขาลงมาหาเรียกแพทขึ้นไป แพทพยักหน้าตอบรับและเขาก็ขึ้นไปด้วยกัน ก็เขาแฟนกัน พรุ่งนี้เราก็กลับแล้ว ผมเดินออกมาเห็นไอ้อ้นมันกลับมาแล้ว

“ดูท่าจะไม่เวิร์ควะ ดูท่าเขาต่อต้านเราน่าดูวะ กรูว่ากลับไปเรียกประชุมอีกทีวะ เพราะว่าความเสียงมันอยู่ที่คนของเรา”ไอ้อ้นมันบอกผม ผมพยักหน้าเห็นด้วย  ผมเห็นมีเด็กคนที่ไอ้อ้นมันชอบไปเตะบอลด้วยวิ่งมาหาไอ้อ้น

“พี่ ..เมื่อวานที่พี่บอกว่าหนังไม่ชัดอะผมเอาแผ่นใหม่มาให้พี่” เด็กคนนนั้นวิ่งมาหาไอ้อ้นเอาแผ่นหนังโป้แน่ๆ

“เออ ...เสียตังหนังไม่ชัด เดี๋ยวเตะตรูดเลย “ไอ้อ้นมันพูดไปงันแหละ

“ผมกับพ่อจะกลับแล้ว คงไม่ได้มาแล้วเพราะว่าพ่อบอกว่าเขาจะไม่ให้เราผ่านเข้ามาอีก พ่อกับผมคงต้องไปหาตลาดที่ใหม่กัน”เด็กน้อยบอกไอ้อ้น ไอ้อ้นมันบอกเด็กนี้อยู่กับพ่อสองคนแม่เด็กเสียตั้งแต่เด็กนี้คลอดได้วันเดียว พ่อของเขามาจากหมู่บ้านนั้นแหละ เอาพวกหนังโป้มาขายให้ทหาร พวกนี้มาอยู่ไกลต้องซื้อไว้ดูอยู่แล้ว ผมเดินขึ้นไปบนห้องคิดว่านอนพักดีกว่า เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว

“กรูลงไปนั่งกับพวกไอ้หนึ่งวะ มรึงไปไหมวะ” ไอ้อ้นมันถามผม ผมส่ายหัวว่าไม่ไป นอนพักดีกว่าเหนื่อย ผมอาบน้ำอาบท่าเตรียมตัวนอน ไอ้อ้นมันก็ลงไปนั่งดื่มนั่งกินกับพวกเพื่อนๆผมคงล้อมกองไฟร้องเพลงกันสนุกสนานชีวิตทหารต่างแดนไม่มีอะไรทำก็ร้องเพลงฮำเพลงกัน  ผมลืมให้น้องแฟ๊กซ์เอกสา ผมเลยเดินออกไป

“นี้คุณแพทผมรู้ว่าคุณไฟแรงจบมาใหม่แต่ช่วยฟังความคิดเห็นคนอื่นหน่อย คนในหมู่บ้านเขาอยู่กันได้แต่คนบางกลุ่มในหมู่บ้านเขาไม่ให้เราอยู่ดังนั้นผมจะทำเรื่องยุบตรงนี้ซะ คุณไม่เดือดร้อนแต่คนอื่นที่เขามา  บางคนมาเพราะหน้าที่บังคับครอบครัวเขามีคุณแพท เขาเดือดร้อน” ผมได้ยินเสียงคุยกันคงเป็นหน่วยงานของผมที่ไม่เห็นด้วยกับความคิดเห็นของแพท

“ผมไม่มีอะไรจะคุยแล้วผมขอตัว” และคนที่คุยกับแพทก็เดินออกมา เขามองผมและส่ายหัว ผมกับอ้นเคยเป็นบ้าระหำ ไฟแรงแต่พออยู่ๆไป อะไรที่อ่อนได้ก็ต้องอ่อนตามไป ผมเห็นแพท ดูสีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขายังไม่มีประสพการณ์มากพอ

“แพท” ผมเดินเข้ามาแพทหันมามองผม แพทคงกำลังระงับอารมร์โกรธตัวเองอยู่ด้วย

“แพทต้องใช้เวลาในการเรียนรู้นะแพท  แพทยังไม่มีประสพการณ์และที่เขาพูดมันก็ถูกคนที่นี้เขาอยู่ได้ เราซิควรจะต้องออกเพราะคนที่มาเขามีคนรอข้างหลังแพท เขาต้องการกลับบ้าน..เรามาได้แค่นี้แพท “ ผมบอกแพท แพทยพยักหน้าและเดินออกทันที  ผมเดินออกมาเจอเด็กที่มาทำงานกับพวกผม

“น้องพี่ฝากแฟ๊กซ์เอกสารให้พี่หน่อย เบอร์นี้นะ ขอบใจวะ” ผมบอกน้องที่รับหน้าที่ทำตรงนี้ น้องเขาพยักหน้า ผมมองลงไปด้านล่าง ไม่เห็นไอ้อ้นเลยเห็นแต่ไอ้หนึ่งและคนที่มากำลังร้องเพลงกันอยู่รอบกองไฟ  มันคงไปทำธุระสวนตัวมังไอ้นี่ ผมเดินกลับเข้ามาให้ห้องนอนผม ผมเดินผ่านห้องนอนแพท ไฟถูกปิดลงคงเข้านอนแล้วแหละ ผมเคยเป็นไม่มีประสบการณ์ใครก็ไม่อยากจะเชื่อใจจนผมสองคนไอ้พิสูจน์ตัวเองนั้นแหละ ใช้เวลาสองปีเร็วมากสำหรับคนอื่นที่จะซื้อใจทุกคนในหน่วยจนผมสองคนได้เป็นหัวหน้าหน่วยทั้งที่อายุยังน้อยมาก  ผมกลับมานอนอ่านหนังสือจนเพลอหลับไป

“ไอ้ดิม” ผมสะดุ้ง เพราะว่ามีคนมาเรียกผมไอ้อ้นนั้นเอง ผมลืมตาขึ้นมอง

“มีอะไรวะไอ้อ้น”ผมถามไอ้คู่หูผม คนจะนอนยังกวนอีก

“กรูมีอะไรจจะบอกมรึงวะ” ไอ้อ้นมันบอกผม  ผมพยักหน้ายังงัวเงียเหลือยมาฬิกาหัวเตียงมาบอกตอนตีหนึ่งนี้นะจำเริญนะคู่หูผม ผมหันมาเอามือเท้าหนุนหัวไว้รอฟัง เคลิ้มๆ

“น้องแพททริคแซบมากวะ “ไอ้อ้นมันบอกผม ผมหรี่ตามองว่ามันมันหมายความว่าอะไรนะ

“อะไรนะ”ผมถามย้ำอีก  “กรูบอกว่าน้องแพททริคแซบมากวะ กรูจัดไปแล้ว ในป่าละเหมาะ ซี้ดซ้าดลั่นเลย “ไอ้อ้นมันบอกผมว่ามันจัดการน้องแพททริคไปแล้ว ผมลุกพล้วดเลย

“น้องเขาสาระภาพมาแล้วว่า..เขาไม่ได้เป็นแฟนน้องแพท น้องแพทเขาให้มากันมรึงวะ” ไอ้อ้นมันบอกผม ผมลุกขึ้นนั่ง

“เขาไม่ใช่แฟนกันเหรอวะ” ผมถามไอ้อ้น ไอ้อ้นมันหยักคิ้วให้ผม   

“กรูดูสายตาเขาก็รู้แล้วว่าเขาจ้องจะงาบกล้วยกรูอยู่...กรูนะแอบไปหยอดๆ พอดีน้องเขาลงไปนั่งกับพวกไอ้หนึ่งกรูก็เลย ..และก็ชวนไป...อิบ อิบ ด้านหลังมาวะ “ ไอ้อ้นมันบอกผม นี้แพททำแบบนี้เลยเหรอ เพื่อไม่ให้ผมจีบเขานีนะ

“ทำไมทำหน้าแบบนั้นวะ” ไอ้อ้นมันถามผม  “มรึงให้กรูแฮปปี้ไหม บอกกรูตรงๆก็ได้ว่าไม่ต้องการให้จีบ “ผมบอกไอ้อ้น

“เวรแล้วกรู กรูนึกว่ามรึงจะกระโดดเซย์เยส ทำไมเซย์โน่วะ” ไอ้อ้นมันบอกผม

“พอเหอะพรุ่งนี้กลับแล้ว ถ้าเป็นไปได้ กรูไม่มาอีกวะ..ไปขึ้นเวรโรงพยาบาลดีกว่าวะ” ผมบอกไอ้อ้นและรีบหมุดลงที่นอน นอนต่อดีกว่าเพิ่งจะตีหนึ่งเอง ผมก็พยายาหลับต่อให้ได้ คนอะไรใจดำจริงๆเลย ผมคิดในใจ ผมหลับไปได้สักพักก็รีบตื่นมาเก็บข้าวของอย่างเร็วไอ้อ้นด้วยวันนี้ต้องกลับแล้ว ผมเดินออกมาเห็นแพทคุยกับแพททริค สีหน้าไม่ค่อยดี

“มรึงทำแผนกรูแตกไอ้เชี้ยเอ้ย” ผมได้ยินชัดๆเลยแพทพูดกับแทพทริค

“แม้อีแพท เป็นมรึงทนได้เหรอ ..ที่แน่ๆแซ่บวะ” แพทริคชัดเลย ผมเดินออกมาทั้งสองคนมองผม แพทด้วย

“สนุกไหมครับ สนุกกันมากไหมครับ คุณแพท “ผมถามแพท  “ซวยแล้วกรู แพทกรูมีงานค้างจะได้รีบกลับ “แพททริคพูดขอตัวออกไปทันที

“แพทที่หลังบอกพี่นะ ถ้าพี่วุ่นวายกับแพทมากไป ไม่ซิ คุณแพท คุณบอกผม ผมจะได้ไม่ยุ่งนอกจากงาน “ผมยืนเอามือเท้าซะเอวแพท แพทมองผมแบบตกใจไม่เคยเห็นผมโกรธ เคยเห็นแต่ภาพผมกะล่อน

“แพทแค่ไม่อยากให้งานแพทออกมาไม่ดี เท่านั้น งานแรกของแพท “แพทบอกผม

“แต่พี่ดูแล้วนะ งานที่แพททำกับพี่ไม่น่าจะใช้งานแรกแน่ๆ ดูชำนาญนะ “ผมบอกแพท

“แล้วแต่พี่ดิมจะคิดแล้วกัน ผมผิดผมขอโทษ โอเคไหมแต่ถ้าไม่ พี่คงแยกแย่ออกว่ามันคนละเรื่องกับงานอันนั้นเรื่องส่วนตัว ”แพทบอกผม

“ดิม ไปกันยังวะ...เออ ..ดูคุสาดนะ” ไอ้อ้นมันออกมันถามผม มันมองผมกับแพทสลับกันไปมา

“งั้นกรูไปร่ำลา...เออ ..น้องแพททริคก่อนนะ ..”ไอ้อ้นมันบอกผม มันรีบแจ่นไปหาน้องแพททริคอะไรนี้ ใช่ตอนนี้คุสาดมากใครเดินผ่านมาก็หดไม่กล้าผ่านผมสองคนไปเลย

“เกิดอะไรขึ้นวะ”มีคนซุบซิบกันถามเห็นสีหน้าผมกับแพท

“คุณแพท ถ้าคุณยังไม่กลับ ผมไม่ว่าแต่ อย่าพาใครเข้าไปในหมู่บ้าน คุณต้องรอผมสองคนเข้ามาก่อน เพราะว่าผมจะเข้าไปประชุมเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี้กัน ดังนั้นคุณต้องรอคำสั่งผมสองคนเท่านั้น อย่าทำอะไรเกินหน้าที่..ที่นี้ผมสองคนคือหัวหน้าคุณ”ผมบอกแพทผมเดินออกทันที เตรียมไปขึ้นเครื่องบินลำเลียงไอ้อ้นมันรู้ว่าผมกำลังโกรธมันเลยยังไม่พูดอะไรตอนนี้ ผมันหันไปบอกให้พวกไอ้หนึ่ง สงบปากไว้ด้วย ผมกำลังฮีท เสียความรู้สึก ผมนั่งเครื่องบินลำเลียงฟังเพลงโปรดของผมดับอารมณ์ร้อน

“ดิม ไอ้เชี้ย แพทตกใจมรึงหมด มรึงพูดแรงไปด้วยนะ “ไอ้อ้นมันพูดกับผมผมยกมือว่าผมไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้อีก มันก็เงียบทันทีเหมือนกัน นี้ก็ไม่รู้ว่าเรื่องที่บ้านเป็นยังไงดิวกับแอ้ เวลามันมีเรื่องอะไรก็เข้ามาพร้อมกันหมดเลย ผมคิดว่าไปจะขอพ่อขึ้นเวรทุกวันเลยจะได้เลิกคิดถึงเรื่องน้องแพทซะที
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 09-11-2015 15:40:41 โดย PFlove »

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :เฮ้อ: ลุงดิมเจอเรื่องหนักใจเลย

ออฟไลน์ chickygirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
น้องแพท ทำไมทำร้ายจิตใจพี่ดิมขนาดนั้นละค่ะ ...สงสารพี่ดิม ยังดีนะที่เรื่องแอ้กับดิวปัญหาจบแล้ว
แต่ปัญหาพี่ดิมนะซิ สู้ๆค่ะพี่ดิม :mew6:

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
 :jul1:   หลังจากที่ผมฟังเพลงจนใจผมเริ่มเย็นลงมากแล้ว ผมคิดอีกทีผมก็พูดแรงไปนะกับแพท ตอนนี้เครื่องบินลำเลียงได้ลงจอดเป็นที่เรียบร้อยแล้วพวกผมพากันลงจากเครื่องและเตรียมแยกย้ายกลับบ้าน

“กรูสองคนจะแจ้งพวกมรึงอีกทีวะว่าใครไปบ้างแต่ที่แน่ๆ ไอ้หนึ่งมรึงไม่ต้องไป พาลูกไปหาพ่อแม่มรึงก่อนวะ..ท่านคงอยากเห็นหน้าหลานแย่แล้ว “ไอ้อ้นมันบอกส่วนคนอื่นๆรอผมกับไอ้อ้คนคงต้องเข้าประชุมกับโไมทางผู้ใหญ่ก่อน งานนี้คงต้องเชิญอาเปรมดิ์มาประชุมด้วย

“กริ้งๆ”เสียงโทรศัพท์ไอ้อ้นมันดังขึ้น

“ว่าไงไอ้อั้ม ...แอ้..เป็นอะไรนะ ..ชิบหายแล้ว..แล้วมันอยู่ไหน มรึงไม่โทรหากรูวะ “ไอ้อ้นผมหันไปมองมันว่าแอ้เป็นอะไรแอ้ยังไงก็น้องพวกผมเหมือนกัน

“แอ้เป็นอะไร”ผมพูดให้ไอ้อ้นมันอ่านปาก ดูสีหน้าไอ้อ้นไม่ค่อยดีเลย สีหน้าที่บ่งบอกถึงอารมณ์ตอนนี้มันเดือดปุดๆแล้ว

“น้องกรูตกเลือดสัด ..น้องมรึงคนเดียวเลย ไอ้ดิว ดีที่น้องกรูไม่เป็นอะไรไป “ไอ้อ้นมันพูดผมก็ตกใจเหมือนกันนะ

“มรึงไม่กระทืบมันวะไอ้อั้ม อะไรนะ หลานขอ กรูไม่ให้วะ กรูขอจัดวะ” ไอ้อ้นมันพูดเว้ยย ไอ้ดิว ตายงานนี้

“มันอยู่ไหน อยู่บ้านได้ กรูไปเดี๋ยวนี้ แค่นี้นะไอ้อั้ม”ไอ้อ้นมันพูดและกดวางสาย

“ไอ้อ้น” ผมเรียกมัน

“อย่า...ขอกรู!  น้องมรึงเอะอะอะไรก็แอ้มันทำเพื่อตัวเอง แอ้มันทำเพื่อไอ้ดิว เพื่อลูก กรูยอมรับว่าแอ้มันตัดสินใจเองไม่ปรึกษาพวกกรูแต่แอ้มันเห็นว่าพวกกรูปัญหาเยอะแล้ว ...และนี้มันยังทำเพื่อไอ้แอร์มันจะไปแทนไอ้แอร์ ..มันต้องการให้ไอ้ดิวอยู่ที่นี้อยู่กับลูกๆ  แอ้มันทำเพื่อใครเพื่อตัวเองใช่ไหม”ไอ้อ้นมันถามผม

“กรูถามว่าใช่ไหม” ไอ้อ้นมันถามผม  “กรูไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนวะ” ผมบอกไอ้อั้มผมมไม่รู้เรื่องแอ้จะไปแทนแอร์ 

“น้องกรูดูแลพวกมรึงดีกว่าบ้านกรูอีก แต่กรูเข้าใจมัน น้องมรึงนะไม่เคยเข้าใจมันเลย ถ้าเป็นอย่างนั้น อย่ามาเอาน้องกรู น้องกรูคนเดียวกรูเลี้ยงได้” ไอ้อ้นมันพูดผมพยักหน้าว่าถูก แอ้ดูแลพวกผม ดูแลพ่อผม และยิ่งลูกๆด้วยแอ้ดูแลได้ดีมาก แม้กระทั้งดิว จริงซิมันง้าวมากจริงๆ ผมว่าผมใจเย็นลงแล้วนะตอนนี้ มันถึงจุดเดือดแล้วเหมือนกัน ไอ้อ้นมันมองผม อ้อปากค้างทำไม 

“มรึงไม่ต้องมาห้ามกรู และกรูเองจะเป็นคนขับ กรูขอวะ ขอกระทืบน้องมรึงหน่อย” ไอ้อ้นพูดมันคงคิดว่าผมอยากจะห้ามมันใช่ไหม

“ไอ้อ้น มรึงอย่าขับเลยวะ”ผมเข้าไปห้ามมันมันมองหน้าผม จริงจังและซีเรียสกว่าตอนโกรธแพทอีก

“กรูขับเอง มรึงอารมณ์ร้อน ขับไปอันตรายวะ และมันไม่ทันใจด้วย รีบขึ้นรถ จะได้ไปจัดมันไง มันง้าวจริงๆวะ กรูพูดเลยมันเป็นน้องกรูแต่ผิดคือผิดวะ ..จัดแม่งเลย ”ผมพูดไอ้อ้นมันสะบัดหน้ามองผม

“อะ..อะ..อะไรนะ”ไอ้อ้นมันถามผม ผมดันมันออกผมเข้าไปในรถแล้วมันจะยืนรอพระแสงด้ามไหนละ

“ไปขึ้นรถซิวะ เร็วดิ “ผมบอกไอ้อ้นมันก็อ้าปากงง และรีบวิ่งไปขึ้นอีกวฝั่งผมสตาร์ทเครื่องพร้อมกับเร่งเครื่อง

“เว้ยย” ไอ้อ้นมันร้องและมันก็รีบจับที่จับข้างประตูเพราะว่าผมดริฟเลย หมุดวนฝุ่นตลบ เพราะว่าต้องทำเวลาผมไม่ขับไปวนเพื่อกลับรถผมวนกลับมันตรงนี้แหละ

“ร้อยหกสิบทันไหมวะ” ผมหันไปถามไอ้อ้น

“ร้อยยี่ก็พอ”ไอ้อ้นมันบอก  “กรูว่าร้อยหกสิบเถอะวะ กรูอยากไปถึงเร็วๆ”ผมหันไปบอกไอ้อ้น

 “ร้อยยี่สิบห้าแล้วกันขาดตัว ราคานี้ไม่บอกผ่านนะจริงๆ” ไอ้อ้น ผมหันไปมองมันใช่เวลามาเล่นไหม

“ไม่ขำด้วย..ท่าทางจะดราม่าหนัก หนักกว่าอีกกรูนี่พี่ไอ้แอ้ ....มรึงนี้พี่ไอ้ดิว ” ไอ้อ้นพูดผมหันไปมองกรูรู้เป็นพี่มัน

“เอาแต่พอประมาณพี่ดิม ..อ้นเสียววะ กรูอยากกระทืบมันนะ แต่กรูก็เป็นห่วงตัวเอง..กรูยังมีอนาคต ..แต่ถ้ามรึงไม่ยังเยียบไม่ลด อนาคตกรูคงต้องหมดลงวันนี้แหละ..สาด!.”ไอ้อ้นพูดผมรีบเหยีบคันเร่งออกตัวทันที

“เว้ยยๆ ดิม”ไอ้อ้น  ผมรีบขับอย่างเร็วที่สุด

“ดิม ..ใจเย็นก่อนดีไหม ...เราค่อยๆคุยกันนะ ..อะไรที่มันผิดมันพลาดไป เรามาปรับความเข้าใจกันใหม่ไหม ”ไอ้อ้นมันชวนผมคุย 

“มรึงพูดถูกแอ้ มันทำเพื่อไอ้ดิว มันไม่จำเป็นเลยที่ต้องบอกว่าทำเพื่อมัน มันควรจะรู้ด้วยตัวเองมรึงว่าไหมวะ” ผมพูดไปเหยียบคันเร่งเพิ่มไปด้วย

“ไม่เสมอไปดิม เชื่ออ้นนะ บ้างทีอ้นก็พูดผิดบ้างนะ..เว้ยยยยยย”ไอ้อ้นผมแซงดะเลยตอนนี้มันมือมากเปบลียนเกียร์มันมากยังกับ fast and furious ก็ว่าได้

“มรึงไปดู fast and furious 7 มาหรือเปล่าวะ” ไอ้อ้นมันถามผม มันรู้ได้ยังไง

“ใช่กรูดูก่อนมาวะ แม่งได้ใช่วันนี้แหละ”ผมหันไปบอกมัน

“กรูว่าแล้วเชียว ..ดูหนัง หนังจบแต่มรึงไม่จบ ...อีกไม่นาน นี้กรูกับมรึงคงได้จบ..แต่จบชีวิตสาด ..ดิม ช้าลงได้ไหม เห็นแก่น้องๆกรูเถอะ มันยังอยากจะมีพี่”อ้นบอกผม

“เว้ยย..ดิม ..ดิม ..เออๆ . ดิมกรูรู้นะว่ามรึงกำลังใจร้อย...หายใจลึกๆลูก ใจเย็นไว้ลูกดิม ..เว้ยยย ..มันโค้งทีกรูแทบกระเด็นออกจากรถนะสาด!” ไอ้อ้นมันจะร้องทำไม

“พ่อแก้วแม่แก้ว ลุงป้าน้าอา ปู่ย่าตายาย ปู่ทวดย่าทวด มีกี่คนมาให้หมด ช่วยลูกด้วย”ไอ้อ้นมันจะเรียกทำไมเยอะ

“มรึงจะเรียกมาทำไมเยอะ..รถกรูนั่งได้สี่คน ตอนนี้มีมรึงกับกรูที่ว่างแค่สอง”ผมหันไปบอกไอ้อ้น 

“เออ..จริงวะแต่ถ้าจะให้กรูสละที่นั่งนะกรูยินดีถ้ามรึงจอดปุ๊บกรูลงเลย “ไอ้อ้รมันพูดมันจะลงทำไมยังไม่ถึง ถึงแล้วค่อยลง

“กรูว่ามรึงใจเย็นๆดีกว่าไหม ...ดิม ..ไอ้ดิวมันคงสำนึกแล้วแหละนะดิมนะ ไอ้ดิวมันน้องมรึงนะ ..และตอนนี้กรูก็โคตรจะสำนึกเลยกรูไม่น่าทำมรึงฮีทเลย..จริงๆ “ไอ้อ้นผมหันมาพยักหน้าไม่ทันแล้วกรูฮีทไปแล้ว

“ใช้น้องกรู จัดได้เต็มที ..เราต้องรีบใช่ไหม....ปรื้นนน”ผมพูดและเร่งเลยสุดเข็มแล้วด้วย

“อ้าวเชี้ย! กรูให้มรึงลดความเร็วไม่ใช่ให้มรึงเร่งงงงงงงง!”ไอ้อ้น วันนี้มันเป็นอะไรมันร้องแม่งตลอดทางเลย (พี่ดิมนี้ไม่รู้ตัวเลยใช่ไหมสงสารพี่อ้นจริงๆ)

“ดิม...กรู..ไม่จัดแล้วก็ได้แต่ช่วยลดลงมาหน่อยได้ไหม..เร็วไปแล้วสาด ..ไอ้ดิมกรูยัง..ไม่มีเมีย..ขอมีเมียก่อน..เออ มีแต่ยังไม่เป็นตัวเป็นตน ขอกรูแต่งก่อนได้ไหม ..เว้ยยย ...ช้าลง..พรีส! ได้โปรด”ไอ้อ้นมันร้องขอผม แต่ผมยิ่งเหยียบ

“ไอ้แดน ไอ้ดิวละ มันอยู่ไหม “ ผมโทรหาไอ้แดน

“ยังอยู่พี่ ..กำลังประคับประครองแอ้อยู่นะ “ไอ้แดน

“แอ้เป็นหนักเหรอวะ” ผมถามไอ้แดน

“ก็ยังเจ็บแผลอยู่นะตอนนี้นะ แม้มันเจ็บน้องๆกับการคลอดลูกแหละพี่  ตอนแรกผมก็ตกใจเพราะเข้าไปดูเลือดหลายถุงเลยอะพี่” ไอ้แดนมันพูด ผมนี้ยิ่งปรี้ด ยิ่งเหยียบ

“ไอ้ดิม! .. เอามือถือมากรูคุยเอง ..อย่าคุยขณะขับรถมันไม่สุถาพ ”ไอ้อ้นมันรีบดึงมือถือผมไปเลย

“ไอ้เวรแดนมรึงจะเร่งสปีชอารมรณ์พี่มรึงทำเชี้ยอะไร มันเหยียบจะทะลุไมล์อยู่แล้วสาด มรึงห่วงกรูบ้างไหม แค่นี้น่ะ ไอ้เชี้ย”ไอ้อ้นมันด้าน้องผมทำไมละนั้น ผมก็ยิ่งเหยียบต้องไปให้ถึงให้เร็วที่สุด แซงซ้ายแซงขวา นั้นไงให้นิ้วกลางผมด้วยขอบใจ นั้นแปลกว่าเขาให้ทาง

“เขาให้ทางกรูตลอดทางเลยวะ” ผมหันไปบอกไอ้อ้น

  “ทางบ้านเมริงซิ เขาให้..ค** มรึงตลอดทางเลยสาด เป็นกรู..กรูก็ให้วะ” ไอ้อ้นมันหันไปมองข้างหลัง

“พี่ดิม อ้นเพิ่มแอร์ให้นะดูท่าจะไม่เย็นพอ “ไอ้อ้นมันเร่งแอร์ให้ผมอีก ผมพยักหน้าว่าดี

“หน้าตาบูดบึ้งขนาดนี้มันเหมือนใครไปเผาบ้านมรึงเลยวะสาด มีปุ่มลดไหมบอกกรูทีกรูจะได้กดลงให้ สาด!” ไอ้อ้นมันพูดอยู่ข้างๆผมนี้แหละ

“ไอ้ดิมรถพ่วง อย่าไปแซวเขา...สาด ..”ไอ้อ้นเพราะว่าผมรีบผมเลยแซงตีคู่รถพ่วงเลย ไม่สนใจกรูรีบไป

“ชิท.... ชิท.... ชิท....”ไอ้อ้น

 “ไอ้ดิมรถไฟกำลังมา...มา ..มา..เว้ยยย  “ไอ้อ้นมันบอกผม เห็นแล้วแต่ถ้ารอหมดขวบนช้าไป ผมรีบเหยียบไปก่อนที่ไม้กั้นจะลงมา มันผ่านไปได้อย่างเชียดชิวมาก (อย่าเลียนแบบมันไม่ดี ฮาๆ )

“ไอ้ดิม...มรึงจะฆ่ากรูหรือไงวะสาด... กรูอยากตายในหน้าทีไม่ใช่นอกหน้าที่แบบนี้มันไม่สมศักศรีไอ้เชี้ย” ไอ้อ้นมันด่าผมใหญ่เลย

“มี่พระกี่องค์กรูเอาออกมาหมดแล้วเนี๊ยะ ดีไม่ดีกรูว่าพระกระโดดลงตั้งแต่มรึงปั่นจิ้งหรีดก่อนออกมาแล้วแหละวะ “ไอ้อ้นมันจบ่นผม ชมว่าผมปั่นจิ่งหรีดอีก มันเรียกดริฟเว้ยเห้ย ผมอีกนิดเดียวจะถึงแล้ว เร่งไปอีก

“ไม่ต้องเหยียบแล้วดิมเอ่ยมันสุดแล้วมรึง ไมล์มันไปได้แค่นั้นแหละ สงสารรถและคนนั่งที่น่ารักอย่างกรูนิดหนึ่งได้ไหม ดิม..พรี้ส กรูรักมรึงนะ เพื่อนกรูรักมรึงวะ ..ลดลงหน่อยได้ไหม..ใจกรูรับอีกไม่ไหว ช่วยลดตรีนมรึงลงจากคันเร่งหน่อยได้ไหม “ไอ้อ้นมันบอกผม แม่งร้องเพลงด้วย ตอนนี้ผมขับมาจอดที่หน้าบ้านเป็นที่เรียบร้อยแล้วแต่กลิ่นยางไหม้ๆ นี้มันเหมือนเพิ่งจะไปจากหน้าบ้าน ผมเห็นหลานที่ยืนกันอยู่มองผม ไอ้อ้นมันค่อยๆลงจากรถ

“บุญของกรูพระองค์ไหนช่วยกรูไว้ไม่รู้ที่แน่ๆ กรูอยากเข้าห้องน้ำวะ” ไอ้อ้นมันพูดและมันก็วิ่งแจ่นไปเลย

“ลุงอ้น” หลานๆผม

“ไว้ก่อนลูก “ไอ้อ้นมันรีบยกมือเบรคหลานๆผม

“ไหนไอ้ดิว”ผมถามไอ้แดน

“พ่อเราไปไหนแล้ว”ผมถามหลานๆผม แต่ละคนมองหน้ากันและชี้ว่าไปแล้ว

  “พรึ้บ! “พร้อมเพรียงกันชี้มากไปทางโน้น ไปทานโน้นแล้วฝุ่นตลบอบอวนเหมือนกันมันก็รีบเหมือนกัน ไปได้ไหงวะทางนั้นมันแคบ มันสามารถจริงๆ

“มันไปแล้ว ..ไม่ทันจนได้ “ผมสะบดออกมา

“พ่อดิวบอกว่าพ่อรีบมากที่สุด”มาริโอ้พูดทุกคนพยักหน้า

“พ่อบอกว่ารีบก่อนที่ลุงจะมา..แต่น้องมีนไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่” น้องมีนบอกผมไอ้ดิวมันร้ายจริงๆ มันไปแล้วนิ ไอ้แดนก็มองผมมันจะหัวเราะทำไม รีบแทบตายมาไม่ทันแล้วไอ้อ้นมันไปไหนวะ ผมมองหาไอ้แดนมันชี้ไปในบ้านแล้ว ผมพยักหน้า

“ไปครับหลานๆเข้าบ้านกันดีกว่า พ่อเรานี้ร้ายจริงๆ “ผมบ่นกับหลานๆผม ผมเดินเข้ามาในบ้านไอ้อ้นมันออกมาจากห้องน้ำ

“ไอ้ดิม ...ไอ้เชี้ย กางเกงกรูเปียกนิดหนึ่งเลยสาด” ไอ้อ้น ผมก็มองมันเหยี่ยวรดกางเกงเลยเหรอสาด  แถมมันยังฟักยูให้ผมอีกนะ คือนิ้วกลาง

“มันไปแล้ววะ ไม่ทันเลยวะอ้น ” ผมบอกไอ้อ้น มันหันมามองผม

“กรูก็เกือบไม่ทัน แต่ไม่ใช่กระทืบน้องมรึงนะ เหยี่ยวกรูนี่แหละสาด ไอ้เวรจะพากรูไปเกิดใหม่ชัดชัด” ไอ้อ้นพูด มันเดินไปนั่งไขว้ห้างและหยิบมือถือขึ้นมา

“ไอ้โอมมรึงมารับกรูดิ บ้านไอ้ดิม กรูให้มรึงมารับ กรูไม่กลับพร้อมมัน เออ แค่นี้นะ” ไอ้อ้นมันโทรหาไอ้โอมน้องมันให้มารับ และมันก็นั่งลงไม่ยอมนั่งข้างผมด้วย ไปคนละมุมเลย ผมเลยต้องกระเทิบไปนั่งใกล้ๆมัน

“กรูไปส่งให้ก็ได้อ้น”ผมบอกไอ้อ้น

“มรึงยังคิดว่ากรูจะนั่งรถมรึงอีกเหรอสาด”ไอ้อ้นมันหันมา  “นี้มรึงงอนกรูเหรอวะ” ผมถามไอ้อ้น

“ขับอย่างนี้ ..กรูเห็นเมรแว็ปๆเลยไอ้ดิม ..ออกลุยงานชีวิตกรูว่าแขวนไว้บนเส้นด้ายแล้วนะเจอมรึบขับรถพากรูกลับแบบนี้ชีวิตกรูมันเหมือนจะขาดรอนๆ..กรูให้น้องกรูมารับดีกว่า ชีวิตกรูถึงบ้านแน่นอน..ฟักมรึง “ไอ้อ้นมันพูด

“ก็กรูรีบไง “ผมบอกไอ้อ้นอดกลั้นหัวเราะมันไม่ได้ “มรึงถามกรูยังว่ากรูรีบไหม..แกแค่พูดให้มรึงรีบขึ้นรถ “ไอ้อ้นมันหันมาเม้งผมอีก มันกดมือถือมันงอนผมจริงๆด้วย

“พรุ่งนี้กรูต้องไปวัดอีกมรึง”ไอ้อ้นมันบอกผมว่ามันจะต้องไปวัด  “นี้ถึงกับเข้าวัดไปทำบุญเลยเหรอมรึง” ผมถามไอ้อ้น มันหันขวับมาเลย

“ไปนิมนต์พระมาอยู่กับกรูใหม่ ป่านนี้กลับวัดไปหมดแล้ว เพราะมรึงตัวเดียว “ไอ้อ้นมันพูด มันนั่งกดมือถือเล่น หลานๆเข้ามาหาผม มองผมกับไอ้อ้นวันนี้นั่งคนละทิศเลย

“ลุงอ้นกับลุงดิม โป้งกันเหรอ” ไอถามผม ผมแอบขำไอ้ตัวดี มันแอบส่งนิ้วกลางให้ผม

“ลุงอ้นเขางอนลุงดิมนะครับหลาน ดูซิงอนน่าร๊ากเชียว” ผมแอบแขวะมันนิดหน่อย ผมได้ยินเสียงรถมาแล้วคงไอ้โอมแน่ๆ ตามด้วยเสียงฝีเท้าวิ่งเข้ามา มิ้น

“ลุง ..ลุง ...”นั้นมิ้นมาแล้วเรียกได้อ้นมันลุกขึ้นทันทีกางแขนวิ่งไปหาแต่

“ลุงดิม” แป้ว! ไอ้อ้นมันยืนทำหน้าเซ็ง “ฟ๊อด ฟ๊อด ฟ๊อด”สามทีติดเลยที่ผมหอมน้องมิ้นโชว์มัน

“ลุงไม่ให้ไปดูหนังโป้ห้องลุงแล้วมิ้น” ไอ้อ้นมันพูดผมสะบัดหน้าไปมองไอ้นี้ให้หลานผมดูหนังโป้

“ดู..ดู .ดู “มิ้นรีบลงจากผมกลับไปหาไอ้อ้นทันที

“ไอ้อ้นกรูจะบอกอาภีมมรึงให้หลานดูหนังโป้”ผมบอกไอ้อ้น

“กรูไม่ต้องให้ดูหรอกหลานมรึงแอบเปิดประจำ”ไอ้อ้นพูดพร้อมกอดอกเหล่มองมิ้นที่ยืนยิ้ม

“ต่อนี้มันเปิดไม่ได้แล้วพี่อ้น” ไอ้โอมพูด

“ทำไมอะ” ไอ้อ้น “เพราะว่าหลานรักพี่ไปรื้อและนั่งดูคนเดียวไม่ชวนโอมอะ พ่อเลยขึ้นไปดูกับหลาน พ่อไม่ดูเปล่านะพี่..พอเอาลงมาเผาด้วย หมดเกลี้ยง” ไอ้โอมมันพูด ไอ้อ้นมันก้มมองหลานรักมัน

“กรูว่าทิ้งมันไว้กลางทางแบบโปเตโต้เถอะวะ ...เอามันไว้ที่นี้ ”ไอ้อ้นมันก้มมองมิ้นยิ้มตาหยีแบบอารมณ์เซ็ง 

“ลุงกลับแล้วครับหลานๆ” ไอ้อ้นมันบอกหลานๆ แต่ละคนเดินมาหอมแก้ม เซนก็กลับพร้อมกับไอ้อ้นและโอมเลย

“พรุ่งนี้ไปไหนไมวะไอ้ดิม”ไอ้อ้นมันถามผม ผมหยักไหล่ว่าไม่รู้ ผมจะรอคุยกับพ่อผมก่อนจะขอขึ้นเวร เมคมันนี่ก็ได้วะ ผมคิดในใจ

“กรูว่าจะไปเที่ยววะ มรึงไปแรดกับกรูเปล่า”ไอ้อ้นมันชวนผมไปแรด 

“ไม่อะไม่ไปวะ ไม่มีอารมณ์” ผมบอกไอ้โอมมันสะบัดหน้ามามองผมและมองตรงเป้าผมด้วย

“ไอ้เวรของกรูยังใช้ได้ดี” ผมบอกไอ้โอม 

“ผมก็ตกใจหมดนึกว่ามันมดอายุการใช้งานไปแล้วพี่ดิม” ไอ้โอม มันพูดน่าเตะมาก และไอ้พี่น้องเจ้าปัญหาก็พากันกลับบ้านไป ไปซะทีผมก็หันมาเล่นกับหลานๆ คิดถึง

“ลุงดิม พ่อไม่ทะเลาะกันแล้วน้องมีนมีความสุขที่สุด”น้องมีนเรียกว่าลูกสาวผมเลย มานั่งอ้อนผม

“ดีแล้วลูก ลุงไม่อยากเห็นพ่อเรางอนกันเลย ลุงปวดใจพอกัน ..เอาอย่างนี้นะ ซีและแซ๊กและเป็กซ์ดูน้องนะลูก ลุงจะอาบน้ำก่อนแล้วค่อยลงมาเราไปหาอะไรกินกันนะ “ผมบอกหลานๆ ผมขึ้นไปอาบน้ำดีกว่า  ผมลงมาจากห้องหลับงจากที่ผมอาบน้ำผมก็เขียนรายงานเรื่องที่เกิดจะได้ไปรายงานผู้บังคับบัญชาผมอีกทีว่าจะทำยังไงต่อไปผมลงมาซี แซ๊กซ์และเป็กซ์กลับไปกรุงเทพกับไอ้เดย์และดิ๊บแล้ว ไอ้แดนมันอยู่ช่วยพ่อที่นี้เลยไม่ได้กลับ หลานๆผมวันนี้ดูมีความสุขขึ้นเยอะเลยผมดีใจนะผมไม่อยากเห็นหลานๆเสียใจเลยจริงๆผมทนไม่ได้ วันนี้บรรยาการการทานอาหารเย็นกลับคืนสู่สภาพปกติ

“ลุงดิมวันนี้น้องมีนนอนกับลุงนะ” น้องมีนเขาติดผมมากนะ ถ้ามีเมียแล้วหลานจะมาขอนอนด้วยไหมแอบคิดแต่ดูท่าเมียจะไม่มีโดนเขาปฏิเสธไปแล้วผม

“ได้ครับลูกสาวลุง”ผมบอก มีนทำแก้มป่องทำปากจู่ ใส่ผมด้วย น่ารักจริงๆ

“ดิม ..พักอาทิตย์หนึ่งไปไหนไหมละ “พ่อถามผม ดีเลยที่พ่อถาม

“พ่อดิมขอขึ้นเวรทั้งอาทิตย์เลยนพ่อ เมคมันนี่ดีกว่า” ผมบอกพ่อผม

“แพทย์ขึ้นเวรเต็ม”พ่อบอกผม 

“พ่อลูกอยากขึ้นเวร” ผมบอกพ่อผม

“ถ้าฟรี..พ่อจัดให้..ไม่จ่ายตัง” ผมสะบัดหน้าไปมองพ่อเลย

“พ่อ...ของฟรีไม่มีในโลกนะพ่อ พ่อลืมไปหรือเปล่า ”ผมพูด หมอด้าขำผม ตอนนี้ม้าอ้อนขอขึ้นเวรโรงพยาบาล

“เออๆ เวรดึกนะ ได้ไหม ”พ่อถามผม ผมพยักหน้า เวรดึกก็ดีจะได้รับส่งหลานไปโรงเรียนก่อน อยู่กับหลานๆเพื่ออะไรจะดีขึ้น

“ทำไมมาขอทำงานทั้งอาทิตย์ละไม่ไปลัลล่ากับไอ้อ้นเหรอดิม”พ่อถามผม

“ไม่อะพ่อ ไม่มีอารมณ์ ลูกชายพ่ออกหักรักคุดตุ๊ดก็ไม่เอาพ่อ” ผมบอกพ่อผม พ่อเงยหน้ามองผม

“สมน้ำหน้ามรึงอยาก..กะล่อนดีหนัก เจ้าชู้ซะขนาดนี่ ดีใจแทนคนที่เขาไม่เอามรึงนะ บุญของเขา”พ่อผมไม่สงสารลูกเลยพ่อที่รัก

“พ่อซ้ำลูกชัดชัด” ผมบ่นพ่อเลยพ่อแอบเหล่ผม

“ที่อย่างนี้เห็นงานโรงพยาบาลพ่อมีความหมายขึ้นมาเลยนะ “พ่อแอบแซวผม

“คิก คิก คิก”หลานๆแฝดผมขำผม  “ปู่บอกลุงกะล่อนอะ คิก คิก คิก” มาริโอ้พูดได้ดีจริงๆ ดึงไปจั๊กจี๋เล่นดีกว่า

“กะล่อนแปลว่าอะไรอะปู”ไอถามพ่อผม

“แปลว่าพวกเจ้าชู้ โตขึ้นอย่าเอาอย่างละ “พ่อผมว่าดิมอีกแล้วแต่พ่อผมว่าไม่จริงจังหรอก

“ฮาๆ ลุงดิม โอ๋จั๊กจี๋อะ ฮาๆ” มาริโอ้  “หัวเราะลุงเหรอตัวแสบ”ผมเล่นกับหลานจนเกือบสองทุ่มครั้งก็ต้องพาหลานเข้านอน กลับมาทำหน้าที่ลุงดูแลหลานอีกแล้วผม ผมคิดนะว่าถ้าไม่มีเด็กๆบ้านคงเงียบน่าดู พ่อกับอาภีมคงเหงาก็พวกผมโตๆ กันหมดแล้ว ตั้งแต่แอ้มีเด็กๆให้ บ้านพวกผมมีร้อยยิ้มมีเสียงหัวเราะ ต้องขอบคุณแอ้ มันไม่แปลกที่พวกผมรักแอ้มากจนบ้างทียอมรับว่า พวกผมเข้าข้างแอ้มากกว่าดิวแต่ดิวนะมันน้องผมอยู่แล้วมันเข้าใจพวกผมมันไม่มีทางเอามีคิดเล็กคิดน้อยหรอก ผมเชื่ออย่างนั้น
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 03-10-2015 12:16:49 โดย PFlove »

ออฟไลน์ chickygirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
สงสารพี่อ้นจริงๆ พี่ดิมทำพี่อ้นงอนนะ ฮาๆ แทนที่พี่อ้นจะเป็นคนโกรธจัด แต่กลายเป็นพี่ดิม  :m20: :jul3:

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
 :กอด1: :กอด1:ตอนหน้าจะเป็นภาค พี่โจVSพี่อ้น VS ต้าร์ ต้าร์จะรู้เรื่องโจกับอ้นไหมต้องลองติดตาม
มีสนุกแอบดราม่าและ เรทอาร์ +18 นิดหน่อย   :z3: :z3: :jul1:

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :m20: ลุงดิมนี่แสบจริง ๆ ทำซะลุงอ้นหายเคืองดิวเลย

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
พี่อ้น VS พี่โจ บ้านจอจาน  แอบไปสวีทกับโจ(ถามโจยังว่าอยากสวีทด้วยไม๊)
    ผมจองตั๋วเครื่องบินด่วนจี๋และรีบบินมาเลยมาหาโจ ก่อนหน้านี้ที่เกิดเรื่องของแอ้ผมกลับคิดถึงคนนี้ที่สุดเลย คาซิโนว่าฆ่าไม่ตายก็มีหัวใจนะ ผมคิดว่าคงไม่มีใครเข้าใจ คงคิดว่าผมไม่มีความรู้สึกไม่รักใคร หาแต่ความสุขใส่ไอ้จู๋ไปวันวัน แต่จริงๆมันมีนะแต่มันถูกเก็บไว้ลึกมาก

“โจ”ผมโทรหาโจ

“ว่าไงอ้น”โจรับสายผม

“โจ อ้นมาหา”ผมบอกโจ

“อืมม..ฮะ ...มรึงมาหากรู ..อ้นอย่าหลอกให้กรูตกใจได้ไหม”ไอ้โจมันตกใจจริงๆด้วย

“ไม่ต้องตกใจ..เมื่อวานบอกว่าอยู่คอนโดใช่ไหม ตอนนี้อ้นอยู่ข้างล่างแล้ว นี้แทคซีเพิ่งจะมาส่ง “ผมบอกโจ

“Thank you very much .Have a good day . bye bye “ผมบอกคนขับรถแทคซีที่ผมเหมามาจากสนามบิน เขายกกระเป๋าผมลง พนักงานคอนโดเดินมาหาผมทันที

“ให้ลงไปรับไหม กรูเพิ่งจะตื่นอ้น” โจถามผม

“ไม่ต้อง..ผัวไปห้องเมียถูกจร๊า”ผมบอกโจ  “ไอ้อ้น..สัด เมียบ้านมรึงดิ “โจพูดและกดวางสายไปเลยเขินละซิ เดี๋ยวเจอกัน

“Good morning sure . Can I help you?” พนักงานโรงแรมถามผม

“Good morning . I’m fine Thanks. I wanna go to room my friend . His  name is . ”ผมบอกพนักงานต้อนรับของคอนโดหรูหรา พนักงานก็คัดมาหน้าตาดี้ ดี สวยและหล่อ สาวๆสวยก็มองผมยิ้ม หนุ่มน้อยหน้าเคาเตอร์ ก้มองผมตาเป็นประกายอย่างนี้แหละนะเขาเรียกผีเห็นผีผมหยักคิ้วแต่นั้นแหละ เด็กในคอนโดโจไม่กล้าเคลมหรอกครับ ถ้าที่อื่นไม่รอดอ้น

“Can you show me your passport please ? “ พนักงานถามหาพาสสปอร์ตผม เพราะมันคือการป้องกัน คอนโดแสนแพงมีแต่ไฮโซพักก็แบบนี้ มดาราฮอลลีวูดส์อยู่แต่แค่มาพักครั้งคราว

“Yes I can” ผมบอกพร้อมส่งพาสสปอร์ตให้เขาดู เขาก็เอาไปก๊อบปี้

“Can you singh for my please ?” เจ้าหน้าที่บอกผม ผมก็ทำตาม เซนต์ชื่อในเอกสาร

“Thank you sure . Would you like we help to  you take bag ?” เจ้าหน้าที่รับเอกสารผมไป และถามผมว่าต้องการให้คนของเขาขนกระเป๋าผมขึ้นไปให้ไหม

“NO Thanks. I can get it .”ผมบอกเขาและลากกระเป๋าเอง

“Have a good day”พนักงานบอกผม

“you too “ผมหันไปบอกก่อนนะจะเดินขึ้นลิฟท์ไปเอง ปกติผมจะมากับไอ้ดิมนี้เป็นครั้งที่สองที่ผมแอบมาหาคนเดียว โจ ทำไมมรึงไม่รู้เลยวะว่ากรูรักมรึงผมได้แค่บ่นในใจคนเดียว ตอนนี้ลิฟท์ขึ้นมายังห้องที่ผมรอคอยบนเครื่องเพื่อจะพบใครคนที่ผมอยากเจออยากกอด อยาก...ทุกอย่างบอกตรงๆ....
“กริ่งๆ” ผมกดกริ่งหน้าห้องและประตูห้องก็ถูกเปิดออก คนที่ออมารับคือเจ้าของห้องแต่งตัวอย่างเร็วเลยนะไหนบอกเพิ่งจะตื่นไง เลยไม่ได้เห็นใส่ชุดนอนเลย

“รีบเปลี่ยนไปไหน....ไหนบอกเพิ่งจะตื่นไง”ผมถามโจผมเข้าในห้อง

“รีบดิ จะให้กรูโชว์มรึงด้วยชุดนอนหรือไง…นึกจะมาก็มาบ้าหรือเปล่า “โจบ่นผมใหญ่เลย

“ทำไมอะแสดงว่าใส่ชุดนอนหวาบวิวละซิท่า”ผมถามน่าเสียดายจริงๆ โจหันมาเอามือเท้าซะเอว

“ไม่มีวันนั้น กรูไม่มีนางใส่วาบหวิวแน่นอน แต่มันสุภาพไหมมีแขกมาหาแต่ดันใส่ชุดนอนต้อนรับ ..แถมแขกที่ไม่ได้เรียกร้องเลยด้วยนึกจะมาก็มา “โจพูดแต่อ้นหน้าด้านได้อีก

“ใครอยู่” ผมหยักไหล่ถามโจว่ามีใครอยู่ด้วยไหม

“ไม่มีอะ เมื่อวานน้องๆไปประชุมที่อื่นกันหมด เหลือกรูนี้แหละ โชคดีที่ไม่ได้ไปดูใบให้โจ้มันไปแทน” โจบอกผม จริงๆมากโชคดีเพราะถ้าไปนี้ผมแห้วเลยนะ มาคนเดียวด้วย

“เพราะถ้ากรูไป..มรึงมาเซอไพรส์ห้องเปล่าๆแน่” โจหันมาบอกผม

“หมับ”ผมตรงเข้าไปกอดโจเลย

“เป็นอะไรอ้นเมาเครื่องเหรอมรึง”โจถามผม

“อยู่เฉยๆ ขอกอดสักห้านาที สิบนาทีได้ไหม ขอละ”ผมบอกโจ มันก็ยืนนิ่งๆให้ผมกอด

“ไม่น่าเชื่อมีโมเม้นนี้กับเขาด้วยเหรอไอ้ปลาไหลตัวพ่อ” โจมันชมผม ผมเงยหน้ามองไม่ชมว่าปลาไหลสักนาทีได้ไหมเนี๊ยะ

“เออ ...รู้กำลังเฮิร์ท”โจบอกผม “รู้ก็ดี..ปลอบหน่อย ..ลูบหัวหน่อยก็ดีนะ..อนุญาติให้เกาคางด้วยถ้ามือว่าง”ผมพูดยกมือมันลูบหัวหน่อยขอร้องด้วยนะเนี๊ยะ

“แล้วนี้มาคนเดียวหรือไง ไอ้ดิมละ” โจถามผม ผมเงยหน้าขึ้นมองถามหาไอ้ดิมทำไม หึง

“ปกติมรึงมาด้วยกันแล้วทำไมวันนี้มันไม่มาละ” โจถามผมเพราะรู้สายตาผมหมายความว่าไง ว่าหึงมันที่ถามหาไอ้ดิม

“กำลังทำอาหารเช้าเลย กินอะไรดีละอ้น “โจถามผม ที่จริงก็กินมาแล้วนะตอนเครื่องจะลงจอดหนึ่งชั่วโมงแต่ถ้าคนที่ผมรออยากทำให้ก็กินละ

“ได้หมด ทำมาซิ”ผมบอกโจ  โจเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบพวกแฮม ขนมปังใส่เครื่องปิ้งและหยิบพวกบัทเทอร์ออกมา ตามด้วยไข่

“อ้นปลอกผลไม้ให้ทีซิ” โจบอกผม ผมพยักหน้าว่าได้ ทำตะเบะให้ด้วยรับคำสั่ง ผมจัดการทำตามที่โจบอกเรียบร้อยไม่นานอาหารเช้าฝีมือหนุ่มนักเรียนนอกที่ใช้ชีวิตเมืองนอกจนชินตั้งแต่โจย้ายมาไม่ได้กลับไปบ้านที่ไทยเลย มีกลับไปแต่พักโรงแรมวันสองวันก็กลับ ผมนั่งทานอาหารกันสองคน

“โจ”ผมเรียกโจ โจหันมามองผม ผมใช้หัวแม่มือผมปาดโยเกิ้ตที่มุมปากโจเบาๆ โจรีบดึงกระดาษทิชชูมาเช็ดอีกที

“ทำไมมาคนเดียวละอ้น” โจถามผม

“ไอ้ดิมมันเฮิร์ทนะ มันเสียใจเรื่องน้องแพท  น้องแพทดันไปหลอกมันหาคนมาแกล้งเป็นแฟนมันเลยเสียใจหนักมาก”ผมบอกโจ โจหันมามองผม

“เรียกว่าร้องไห้หนักมากก็ว่าได้”ผมบอกให้โจแบบว่าใส่เยอะๆ เพราะว่าโจมันสนิทกับแพท แพทนะน้องรักมันเลยแหละที่ผมรู้มา

“กรูเข้าใจแพทวะ “ โจพูด ชิบหายแล้วอ้น เข้าใจแพทอีก สงสารไอ้ดิม ไม่มีใครเข้าใจมันเลย

“แพทมันบ่นเรื่องลุงสี่กับอาเปรมดิ์บ่อยๆ แพทมันไม่ชอบลุงสี่วะ ลุงสี่เจ้าชู้ ถึงตอนนี้จะเลิกแล้วก็เถอะแต่ที่ผ่านมาก็จัดหนักเหมือนกัน” โจบอกผม ผมหันไปมามองโจ

“คนเจ้าชู้มีวันหยุดนะ ไม่ใช่ไม่มี แค่บ้างคนเท่านั้นที่อาจไม่มันหยุด มันไม่ใช่ทุกคน โจและคนเจ้าชู้มีหัวใจนะ” ผมบอกโจ ผมวางแก้วกาแฟนที่โจทำให้ผมลง

“มรึงเหรอ?”โจหันมาถมผม ผมพยักหน้าว่าใช่ ผมนี้แหละ

“แล้วนี้มรึงมานี้มาหาเด็กที่นี้ด้วยไหม”โจถามผม 

“ไม่ได้มาหาเด็ก ..มาหาเมีย”ผมพูดและยืนหน้าไปหาโจ โจเอนตัวออกจากผม

“อ้นอย่าพูดแบบนี้ถ้าน้องกรูมาได้ยินละ” โจเอ็ดผม

“ก็มันเรื่องจริงนิ อยากให้ได้ยิน จะได้รู้ว่าพี่ชายมันนะเมียคนนี้” ผมบอกโจ โจมันค้อนผม โจลุกขึ้นเก็บทุกอย่างลงเครื่องล้างจานชามอัตโนมัติ

“หมับ”ผมลุกไปกอดโจจากด้านหลัง เสียงถอนหายใจของโจ

“อ้น อย่าทำอีกเลยวะกรูขอละ “โจพูด ผมดันโจหันมาหาผม

“โจ กรูรักมรึงนะ กรูรักมรึงมาก ถามจริงๆ มรึงมีอะไรซ้อนกรูอยู่  หรือว่ามรึงรักไอ้ตุ๊ มรึงบอกกรูซิ “ผมถามโจ ผมมองหน้าโจ ผมในแววตาคู่นั้น

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับไอ้ตุ๊ ไอ้ตุ๊มันมีพัฒน์แล้ว  ...กรู...จะจีบน้องบีม..กรูจะจีบเขาจริงๆแล้ว “โจบอกผม ผมเอามือจับขอบโต๊ะระหว่างลำตัวโจ ผมมองหน้าโจ

“น้องบีม กรูบอกมรึงกี่ครั้งแล้วโจเขามีอะไรแอบแฝ้ง น่ากลัวชะมัด เป็นพ่อมดแม่มดหรือเปล่าก็ไม่รู้..รู้สึเหมือนเขาจบมากจากฮอควอร์ดนะไม่ใช่มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ”ผมบอกโจ  โจมันเอามือเท้าซะเอวเลยแตะไม่ได้เลยน้องบีมของมัน ขึ้นทันทีเลยนะ

“ไอ้บ้า..แม่มดพ่อมดบ้านมรึงดิ มรึงดูแฮร์รี่พอตเตอร์มากไปไหม และที่มรึงไม่ชอบเขา เพราะว่าเขาไม่เล่นมุกที่พวกมรึงสองคนคอยหยอดเขาละซิ เลยหาว่าเขาเป็นเจ้าชายน้ำแข็ง เป็นพ่อมดแม่มด พ่อมดอะไรน่าตาดีขนาดนี้วะ“โจพูด

“มรึงนี้เป็นผู้ชายปากร้ายมากเลยนะมีคนบอกไหม”ว่าผมอีกนะ ว่าผมปากร้าย และโจก็พยายามจะดันแขนผมออกจากลำตัว แต่ผมกระชับมันเข้าโจก็หันมามองผมตาโต ผมยืนหน้าไปใกล้ๆ จนลมหายใจผมลดลำคอโจ

“มาตั้งไกลคิดเหรอว่าจะปล่อย”ผมกระซิบกับโจและผมก็ประกบริมฝีปากคู่นั้นทันที ทั้งจูบและไซ้ ผมค่อยๆดันโจขึ้นไปนั่งด้านบนหินอ่อน

“อย่าอ้น..อืมม ..อย่า..อืม..อ้น...อะ..อะ..”โจร้องห้ามและร้องครางไปพร้อมกันมือผมสอดเข้าไปในเสื้อโจและบี้หัวนมนั้นเล่นไปด้วย ปากก็ขบกัดเบาๆ จูบไซ้คนที่ดิ้นส่ายไปมา

“จะเอาตรงนี้เลยใช่ไหมจะได้รูดม่านโชว์ตึกตรงข้าม”ผมถามโจ ตอนนี้หายใจหอบเหนื่อย โจมองผม ใบหน้าแดงระเรื่อ ทั้งคอและแผ่นอกแดงจากการถูกฟัดของผม

“ว่าไง”ผมถามโจ

“อ้นพร้อมโชว์นะ” ผมบอกอีกคน

“ในห้องไอ้อ้น ..กรูไม่หน้าด้านพอ”โจรีบตอบผมทันที  โจหลบตาผม ผมดูก็รู้ว่าโจมีอารมณ์ร่วมแล้ว ผมปล่อยให้โจลงมา

“แต่เขาไม่ได้เอาถุงมานะ ไม่ต้องหวงท้องเขารับผิดชอบ “ผมกระซิบกับโจ

“กรูมีถุงเอาถุงกรู ..กรูไม่ได้กลัวท้องเพราะกรูท้องไม่ได้แต่กรูกลัวเอดส์ ” โจหันมาด่าผมอีกนะ

“คนนี้นะไม่ได้เป็นเอดส์หมอดิมมันบอกมามันบอกว่าเป็นเป็นแค่ เอ็ดยด ให้รีบหาคนรักษา เขาเลยรีบบินมาที่นี้ไง“ ผมตะโกนบอกโจ โจมันเดินเข้าไปในห้องก่อน ถอยหลังออกมาโชว์นิ้วกลาวให้ผมด้วย ฮาๆ  ผมเดินตามเข้าไปในห้องนอนโจ โจเปิดแอร์อย่างรู้งานผมก็ถอดเสื้อผ้าผมออกโจปิดม่าน เปิดไฟดวงเล็กแบบริบหรี่เต็มที แถมดินไปล๊อกประตูห้องอีกด้วย

“เพื่อว่าน้องกรูเข้ามา”โจบอกผม ผมหยักไหล่ตามสะบายเจ้าของห้องนี่ ผมเดินมาหาโจ ผมจับชายเสื้อโจขึ้นและค่อยๆถอดมันออกไปทางหัง โจมองผม ผมค่อยๆดึงเชือกกางเกงออกช้าๆ และก็รุดมันลงไปที่ข้อเท้า ผมเงยหน้ามองโจให้ยกเท้าหน่อยจะได้เหวี่ยงมันไปให้พ้นทาง โจอยู่ในชุดกางเกงผ้ายืด ผมลุกขึ้นมายืน

“เร็วๆอ้น กรูมีงานต้องเข้าไปที่บริษัท ไอ้แม็กซ์มันรอให้กรูไปเซนต์เอกสาร” โจบอกผม เร่งด้วย

“ได้จร๊าเมีย ผัวจัดให้ อาจจะเร็วไปหน่อยไม่ค่อยถึงใจเพราะต้องทำเวลา แต่ไม่ต้องห่วงผัวอยู่ยาว จัดให้เต็มวีค”ผมพูดโจสะบัดหน้ามามองผม

“มรึงอยู่อาทิตย์หนึ่งเลยหรออ้น” โจถามผม ตกใจหรือดีใจเนี๊ยะ 

“ไม่พอเหรอ ..งั้นผัวโทรไปขอพักงานสามเดือนเลยก็ได้นะ” ผมบอกโจ

“สาด! …ไอ้ ..ไอ้..”โจทำท่าจะด่าผม ผมรีบดันไปที่เตียงก่อนะจะอ้าปากด้าผมได้ เพราะว่าผมรีบประกบปากไว้เลยและผมก็จัดการค่อมร่างโจ ผมลูบคลำไซ้ไปทุกอณูของโจ นี้ขนาดจำใจนะยังร้องคราวขนาดนี้

“เชื่อแล้วว่าคนปากจัดนี้เซ็กส์จัดด้วย”ผมบอกโจ

“อู้ยย” โจมันบิดหัวผม “ซาดิสอีกต่างหาก รู้ไหมว่าเขาชอบมาก”ผมพูดและผมก็ก้มลงจัดการคนเบื้องล่างต่ออย่างเมามันส์

“อะ .อะ..อ้น ..อู้ยย..อ้น ..พะ..พอ..แล้วกรูเสียวอ้น..”เสียงโจ ผมสองคนเล่นกันบนเตียงอยู่พักหนึ่งจนผมยิ่งเสปิมผมไปเต็มๆถุงที่ผมสวมใสและคนที่ผมเร้าโรมก็ยิ่งออกมาเต็มมือไปหมดเหมือนกัน ไม่ธรรมดาเหมือนกัน

“มีอะไรจะบอกโจ”ผมกระซิบบอกโจที่กำลังจะลุกขึ้นนั่ง

“วันนี้ฟิตมากเลยพูดเลย อืมม “ผมพูดและทำหน้าตา โจผลักผมออกทันที ผมลุกขึ้นตามโจไปในห้องน้ำโจหันมามองผม

“อาบแค่อาบน้ำรู้ว่ารีบออกไป อ้นไปด้วยนะ ไปนั่งรอ ไปจิ๊บกาแฟนนั่งรอก็ได้ อ้นบอกตรงนะไม่ไว้ใจไอ้แม็กซ์อะไรนี้เลย”ผมบอกโจ ผมเข้าไปอาบน้ำด้วยกัน

“มีใครที่มรึงไว้ใจได้ไหม คนรอบข้างกรูเนี๊ยะ อ้น” โจถามผม

“กรูยอมรับวะ ว่าแทบจะไม่มีเลย แต่ละคนที่อยู่ใกล้มรึงนะ ทำให้กรูเป็นห่วงมรึงมากโจ กรูกลัวมันทำร้ายมรึงวะ “ ผมบอกโจ

“กรูมีกาด พี่ชัชเขาฝีมือดี อ้น ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”โจบอกผม

“ถ้าไม่รักจะห่วงไหม “ผมพูดกับโจ โจมันหน้าผม

“อ้นอย่าพูดคำว่ารักกับกรูพร้ำเพรื้อได้ไหมวะ ...กรูขอร้อง ...เราเพื่อนกันนะอ้น” โจบอกผม

“เพื่อนอะไรวะอิบ อิบ กัน”ผมถามโจ “นั้นดิ กรูว่าจะพูดอยู่นะ แม่งเด็กมีก็เยอะแยะ มาติดใจก้นกรูนี่นะ”โจพูดออกมา

“รู้ไหมว่าก้นตัวเองฟิตมากเขาละคลั้งไคล้เลยแหละ ..จ๊วบ” ผมหันพูดพร้อมกับกัดปากว่าใช่เลย ติดใจมาก เลียริมฝีปากด้วย

“โผ๊ะ”  โจมันโยนผ้าขนหนูใส่ผม ผมเช็ดตัวออกมาก็รีบแต่งตัวเพราะว่าโจบอกว่ารีบมาก ผมแต่งตัวหล่อเท่ลงมาด้วยกางเกงยืนส์พอดีตัวขาเดฟพร้อมกับเสื้อยืดฟิตยี่ห้อดังและสวมทับด้วยสูท ผมไม่ลืมสวมนาฬิกาแสนแพงที่โจซื้อให้วันเกิด ใส่น้ำหอมที่โจมันซื้อไปให้น้ำหอมนี้บังคับเพราะอยากให้เลือกกลิ่นที่โจชอบ ผมเดินลงมาด้านล่าง คนก็มองผมกับโจเลี้ยวหลังเลย

“Look awesome What’s your reckon ?“เขาถามเพื่อนว่าผมสองคนดูดี คุณคิดว่าไง

“Yes we are “ ผมหันไปตอบแทน โจกระทุ้งข้อศอกใส่พุงผมเบาๆ ผมเดินลงมารอโจไปติดต่อขอรถของโจ พนักงานโรงแรมจะเอารถออกมาให้เองที่จอดรถที่นี้ทันสมัยมากขับไปใส่ลิฟท์ยกไว้จอดรถเท่ไหม ทำให้ประหยัดพื้นที่จอดได้เยอะเลย คอนโดแสนแพงและหรูหราก็แบบนี้แหละ สักพักรถก็มาถึง

“ขับให้ วันนี้บริการถึงใจทุกอย่าง”ผมชี้บอกโจ โจมันมองผม หยักไหล่ตามใจผมเข้าไปทำหน้าที่คนขับรถ เปิดหาคลื้นเพลงรักหวานๆ  รถโจริมโบกินี่ รุ่นใหม่ล่าสุด อากาศตอนนี้เป็นหน้าสปิงผมเลยเปิดหลังคาได้ เท่ๆ สวมแว่นตาเรแบนด์

“Boy ,you don’t want I want to you want me and if you want , hey boy you got me. There ‘s nothing I know I  wouldn’t do , I wouldn’t do . Jest to get up next to you   “ผมร้องเพลงไปด้วย เพลงจังหวะมันๆ แต่บอกให้อีกคนรู่ว่า อยากให้เขาต้องการผมนะ โยกด้วยขับไปด้วยตามจังหวะ มีท่าเวฟด้วยแถมให้ โจหันมามองผมด้วยความตกใจ ผมเทพมากหล่อยพวกมาลัยด้วย

“ไอ้อ้น..ไอ้เชี้ย เดี๋ยวตำรวจก็มาส๋อยมรึงกับกรูจนได้..กรูไม่อยากเป็นข่าวขับรถไปเต้นไป จนตำรวจต้องโบกแจกใบสั่ง ตำรวจที่นี้เขาเคร่งนะมรึง! ” โจรีบจับพวกมาลัย

“กรูขับเองไหมมรึงจะได้เต้น…จัดมาเต็มเลยนะมรึงนิ” โจบอกผม ผมรีบจับพวกมาลัยคืนทันที ฮาๆ 

“เพลงมันมันส์อะที่รัก”ผมหันไปบอก โจชี้หน้าผม  “ไปถึงออฟฟิตห้ามเรียกนะ เพราะว่าน้องกรูเข้าตลอดและถ้าคนอื่นได้ยินนี้ถึงหูน้องๆกรูแน่” โจบอกผม หุบยิ้มเลยอ้น

“อย่างอนได้ไหม..และที่สำคัญกรูกับมรึงไม่ใช่คู่รัก “โจบอกผม

“คู่นอน?”ผมหันไปถามโจ

“กรูก็ไม่รู้ว่าคู่อะไร คู่กรรมคู่เวรหรือเปล่าก็ไม่รู้ เมื่อชาติก่อนกรูไปfucking มรึงไว้หรือไงชาตินี้ถึงได้ตามมาfucking กรูเนี๊ยะ” ไอ้โจมันพูด ผมหันมายิ้ม

“สงสัยจะจริง อันนั้นเขาเรียกคู่บุญนะ ได้fuckกันชาติที่แล้วและยังได้มาfuck กันในชาตินี้ต่อนะ แสดงว่าขอไว้ซิท่าว่าขอให้ได้fuckกันทุกชาติไป” ผมหันไปทำหน้าตาทะเล้นใส่คนนั่งข้างๆ

“กรูไม่รู้ว่ากรูควรจะด่ามรึงว่าอะไรดีว่ะอ้น กรูยอมจริงๆวะ” โจชี้หน้าผมแต่ไม่รู้จะด่าอะไรดีเลยเก็บนิ้วลง

“ยอมให้เอาเหรอ..งั้นเขาเข้าโรงแรมเลยนะ ไม่ต้องไปแล้วออฟฟิตนะ” ผมหันไปถามโจเตรียมจะเบนพวงมาลัยหาโรงแรมเลย

  “ไอ้อ้น)))” โจมันเรียกผมกรอกหูโทรศัพท์ดังขึ้นพอดีเลย

“ว่าไงแม็กซ์กำลังจะถึงวะ เออ โทษทีที่เข้าสาย มีงานเพิ่มไหม ไม่มีเหรอ เออ เตรียมเอกสารไว้เลยเข้าไปเดี๋ยวนี้ พรุ่งนี้กรูมีประชุมสหภาพ ไม่ได้วะ เออ ๆกรูมอบหมายให้มรึงจัดการแม็กซ์ แค่นี้ก่อนนะ “ผมฟัง ฟัง เอียงหูเข้ามาฟัง ผมไม่ไว้ใจไอ้แม็กซ์เอนตัวมาแนบแต่มือยังจับพวกมาลัยไว้ ผมเทพครับ ผมทำได้

“อ้น กรูวางแล้ว”โจบอกผม ผมหันไปมองโจ   “อู้ยย”ผมเอนมาขับรถต่อ

“ที่หลังให้กรูเปิดสปีคเกอร์เลยก็ได้นะ ...แอบฟังขนาดนี้” โจบอกผม

“เยี่ยม”ผมหันไปบอกโจ  “ใครป่วย” โจถามผม

“สงสัยจะเมียอ้น ..เพราะว่าต้องไปให้น้ำเกลือผัวทะลวงหนักไปหน่อย..หมอเลยสั่งแอทมิท” ผมบอกคนข้างๆผม

“มรึงนี้นะไม่พ้นพูดเรื่องผัวๆเมียๆ... พอทีได้ไหม... กรูจะอ๊วก” โจบอกผม นั้นไง หรือว่าครั้งล่าสุดไม่ได้ใส่ถุงวะ

“เมนส์มาเปล่า”ผมหันไปถามโจ 

“ไม่วะ” โจบอกผมทำหน้าตาซีเรียส

“กี่เดือนแล้วโจ”ผมถามโจ  “เชี้ยเอ้ยกรูไม่ได้นับซะด้วย “ไอ้โจพูดทำท่าคิด

“ชิท..พรุ่งนี้พาไปตรวจที่โรงพยาบบาลแล้วกัน แต่คงไม่ต้องตรวจหาดีเอ็นเอใช่ปะ เพราะเขามั่นใจว่าเขาเป็นพ่อ” ผมหันไปบอกโจหน้าตาซีเรียสด้วยเหมือนกัน

“ไม่ต้องไปตรวจเพราะว่ากรูไม่ท้องอ้นกรูไม่มีลูกมด..”โจทำท่าจะหยิกผมเดาได้ว่าจะหยิกนมผมด้วยมั้งนะ

“อย่า..เดี๋ยวตำรวจมาก ..เขาขับรถอยู่..อยากถูกลงหน้าหนังสือพิมพ์เหรอ ..ผู้บริหารล้วนลามคนขับรถ” ผมหันไปบอกโจ


 “ไอ้อ้น...ที่มรึงลวนล้ามกรูละ ”โจบอกผม

“กรูทำในห้องมิดชิด  นี้มรึงเล่นกลางถนนเลยนะ ชอบโชว์เหรอ”ผมหันถามโ ผมขับมาถึงตึกที่เป็นออฟฟิตของโจมัน โจมันถือหุ้นส่วนมากที่สุดกับเพื่อนสนิทมัน ลูกชายไฮโซครอบครัวตะกูลดังเคยดัง แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว เพราะว่าเป็นหนี้เป็นสิน มีลูกชายและลูกสาว หนี้สินเพราะลูกสองคนนี้แหละ แต่ผมไม่เข้าใจโจมันจะช่วยเพื่อนคนนี้ทำไมผมเคยเจอไอ้โจ้ โจ้มันก็บอกว่ามันไม่ชอบไอ้แม็กซ์อะไรนี้เลย เหมือนไอ้แม็กซ์มคิดไม่ซื่อแถมน้องสาวมันชื่อหมิงจ้องจะงาบโจตลอดเวลาเพราะว่าโจมันเก่ง แถมรวยด้วยใครบ้างจะไม่อยากได้ ผมก้าวเท้าลงจากรถแบบเท่ๆ สวมแว่นตาเรแบนด์

“อ้น..เข้าไปในตึกไม่มีแดด ถอดออกด้วย มรึงเท่มากไปแหละ” โจบอกผม คนกำลังเท่ มีคนหันมาเหลียวหลังเลยนั้นนะ ผมจำต้องถอดออก เท่กว่าเดิมอีกครับ

“หล่ออะ” ผมได้ยิน ผมพยักหน้ายินดีรับคำชม

“สวัสดีค่ะคุณโจ วันนี้รับอะไรดีค่ะ ชากาแฟ ขนมปังร้านเดิมที่คุณโจชอบ” พนักงานบริษัทเข้ามาทักโจและมองผมยิ้มสะไมให้ผม

“ยังคับผมขอขึ้นไปด้านบนก่อนถ้าจะเอาอะไรเพิ่มเติมผมจะแจ้งอีกที เออ คุณเคทนี้คุณอ้นเพื่อนผมนะครับ ผมรบกวนหาที่นั่งและเครื่องดื่มอะไรรองรับให้หน่อยนะครับ ขอบคุณมากนะครับ”โจบอกพนักงานและฝากฝังผมไว้ด้วย

“โจไม่ให้ขึ้นไปด้านบนเหรอ”ผมถามโจ

“รอข้างล่างเถอะอ้น คนเยอะแยะวันนี้ลูกค้าคงมาดูผลิตภัณฑ์ตัวใหม่วะอ้น เดี๋ยวก็ลงมาแล้ว”โจหันมาบอกผม แอบทำหน้าเศร้าเล่าความเท็จคือกรูจะไปกันมรึงกับไอ้แม็กซ์นะ

“ดูท่าจะอยากขึ้นไปกับคุณโจนะค่ะ เอาอย่างนี้ไหมค่ะมีห้องรับรองอยู่ด้านบนไม่ไกลจากห้องทำงานของคุณโจและคุณแม็กซ์ค่ะ เคทจัดขนมเครื่องดื่มไปให้ค่ะ” ผมหันมาขอบคุณสุดซึ้งมาก โจมองผม

“ไอ้ตอแหล” โจบอกผม ผมเก่งเรื่องนี้อยู่แล้ว

“เขาทำเพื่อตัวเองนะ”ผมบอกโจ โจหันมาแต่คงต้องรักษามาดผู้บริหารเข้าไปไว้ ผมเดินไปชั้นบนกัน

“โจ”  “พี่โจค่ะ” แม็กซ์มันเดินมาพร้อมน้องสาวตัวร้ายของมัน ทั้งสองคนมองผม ผมก็ยิ้มละไมให้อย่างดี

“ใครเชิญเขามาพี่แม็กซ์” ผมได้ยินนางกระซิบกับพี่ชายนะ

“ใครเชิญผมเหรอ”ผมถามสองคนพี่น้อง สะดุ้งเลย

“สวัสดีค่ะพี่อ้น” น้องหมิงยกมือไหว้ผมอย่างสวยงามราวกับการบินไทยส่งมา  “สวัสดีครับอ้น” ไอ้แม็กซ์ทักผมดีไม่ได้ยกมือไหว้

“พี่ได้ยินเหมือนถามพี่เหรอครับ” ผมถามน้องหมิง

“ไม่ได้ถามอะไรค่ะ หมิงไม่ได้พูดอะไรเลยค่ะ เนอะพี่แม็กซ์เนอะ” น้องหมิงหันไปขอตัวช่วยจากไอ้แม็กซ์มันรีบพยักหน้าเพราะว่าไอ้แม็กซ์มันรู้จักผมดี 

“พี่น มาได้ตลอดไม่ต้องมีการ์ดเชิญเพราะพี่มีการ์ดเสือก แถมการ์ดพี่ระดับวีไอพี งงละซิท่า การ์ดนี้มันไม่ได้จะได้กันง่ายๆทุกคน ต้องพิเศษมากมาก..เสือกแบบวีไอพี!”ผมบอกสองคนพี่น้อง ถึงกับอึ้งพูดอะไรไม่ออกเลยเหรอมองหน้ากันเลิกลักเลย

“เหรอค่ะ...มีการ์ดนี้ด้วยเหรอ เคยได้ยินแต่กรีนการ์ด หมิงไม่ยักกะรู้นะค่ะ.คุณพ่อคุณแม่ก็ไม่เคยสอนให้พูดคำหยาบนะค่ะ ”หมิงพูดเขาคงรู้ว่าผมประชดประชันเขาสองคนด้วยแหละ

“หมิงไปชงกาแฟให้ก่อนนะค่ะพี่แม็กซ์พี่โจ ”น้องหมิงรีบชิ้งหนีเลย ผมหันมาเจอหน้าโจ สีหน้าบอกได้ว่าพอใจผมมว๊าก กัดฟันด้วย

“อู้ยย” ผมร้องเลย  “เพราะแบบนี้ไงกรูถึงให้มรึงอยู่ข้างล่าง”โจรีบกัดฟันบอกผม

“เขาเป็นเด็กดีก็ได้”ผมกระซิบเบาๆ

“ดี... ดีมาก..ช่วยเก็บปากดีดีของมรึงให้สนิทด้วย” โจบอกผมเบาๆ

“คุณเคทมาแล้วตามคุณเคทไปนั้นไปหาที่นั่ง ไวไฟใช้ได้ฟรี “โจบอกผมพร้อมกันผมไปด้วยให้ตามคุณเคทคนสวยไป โจมันเดินไปกับไอ้แม็กซ์แล้ว ผมหันมามอง

“เออ ...เป็นอะไรไปค่ะคุณอ้น ...ไม่ต้องเป็นห่วงขนาดนั้นหรอกค่ะ บอสนะเขามีภูมิคุ้มกันดี  เคทเชื่อย่างนั้นนะค่ะ” เคทถามผม ผมก็ยิ้ม

“หึงบอสเหรอค่ะ” เคทถามผม

“ใช่ครับ ผมขี้หึงอะครับคุณเคท”ผมบอกคุณเคท ทำตาปริบๆให้เห็นใจนิดนึง

“ไม่ต้องห่วงค่ะเคทเข้าไปด้วยค่ะ เดี๋ยวเคทจะดูแลให้อย่างดีแต่ตอนนี้คุณอ้นเข้าไปนั่ง ดูทีวีกินขนมอร่อยๆ ร้านนี้ร้านโปรดบอสเลยนะค่ะ เอนจอยค่ะ “ คุณเคทบอกผมว่าเขาเข้าไปด้วย ค่อยยังชั่วหน่อย ร้านโปรดโจอีกต่างหาก   ผมนั่งทานขนมจองว่านั่งแชตไลน์กับบรรดาเด็กใรคอนโทล แต่ละคนถามว่าเมื่อไหร่พี่อ้นจะมายิงประตู  ตอนนี้พี่มาประชุม ผมตอบไปหน้าเศร้าเป็นแถวเลย ฮาๆ 
ติดตึ่ง
ต้า: พี่อ้นอยู่ทีไหน (เวรแล้วต้าสงข้อความหาผม )

อ้น: พี่ยังอยู่ที่ฐานอยู่เลยต้า

ต้า:อ้าวเหรอ เห็นไอ้แพทมันบอกว่าพี่กลับออกมาแล้วนิ (ชิบหายแล้วกรู ผมลืมไปว่าแพทไปกับผม มีเพื่อนเมียอยู่ใกล้ๆนี้ไม่ดีเลยวะ)

อ้น“พี่ออกจากฐานนั้นก็เข้าอีกฐานเลยต้า ทำไมเหรอ ต้า พี่ไม่ชอบนะต้าก็รู้

ต้าร์:ทำไมพี่ไปหลายฐานจังเลยอะพี่อ้น ทำยังกับเกมส์ผ่านด่านผ่านฐานนั้นเข้าฐานนี้ (นั้นไงกรูจนมุมเลย)
อ้น: ต้าร์!! (ผมใช้มุกนี้ตลอดแบบว่าต้าเริ่มเยอะไปแล้วนะ )
“ต้าร์: ต้าร์ก็ถามดูแค่นั้นเองพี่อ้น
อ้น : จริงอะต้าร์?
ต้าร์: ส่วนหนึ่งยอมรับว่าไม่ใช่ ต้าไม่อยากให้พี่ไป นอนกับคนอื่นแล้วนะ และนี้ซอมาบ่นว่าพี่ไม่ไปหาเลย พี่ไปมีคนอื่นหรือเปล่าพี่อ้น  ผมอยู่ในโหมดเงียบ
ต้าร์: พี่อ้นอย่าเงียบซิ พี่อ้น ต้าร์ขอได้ไหม ถ้าพี่ไม่หยุดแบบนี้ พี่ตุ๊เขาจะ
อ้น: ต้าร์พี่ต้องไปแล้วไปทำงานนะไว้ค่อยคุยกัน
****ออฟไลน์******************
ผมรีบออฟไลน์ทันที ผมไม่อยากคุยเรื่องนี้แล้ว ผมรู้ว่าไอ้ตุ๊มันไม่อยากให้ต้าร์คบผมหรอกและมันรู้มันก็คงต้องบอกให้ต้าร์เลิกอยู่ดี มันไม่เคยมองผมในแง่ดีเลยสักนาที ผมลุกขึ้นไปห้องน้ำดีกว่า โจก็ยังไม่ออกมาเลย
****************************************************************************
ตอนหน้ามี NC พี่อ้นพี่โจ  :haun4:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 04-10-2015 08:35:20 โดย PFlove »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ chickygirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 :oo1: ชอบคู่พี่อ้นกับพี่โจ น่าร๊ากแต่ก็สงสารต้าร์นะ แล้วใครจะเป็นคนที่เจ็บละ พี่โจมีอะไรแอบพี่อ้นไว้แน่ๆเลย :ling3:

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9
 :ling2: ถ้าพี่อ้นรักโจจริงน่าจะเคลียร์เรื่องตัวเองใก้เสร็จก่นนะ

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
“พี่แม็กซ์พี่ต้องรวบหัวรวบหางพี่โจแล้วแหละไม่พี่ก็หมิงนี้และที่ต้องทำ ตอนนี้เราต้องการเงินนะพี่แม็กซ์และถ้าพี่ได้พี่โจหรือหมิงได้พี่โจ เราจะได้เอามาต่อรองหุ้นที่พี่โจถือและเราจะเอาหุ้นตรงนั้นนะมาขายคนอื่นราคาแพงๆ  เงินที่เรามีเก็บก็หมดไปทุกวันและยิ่งพี่ดันมาติดหนี้พนันบอลอีกไม่รู้จะเล่นทำไมซิ” ผมได้ยินพี่น้องไฮโซจอมปลอมคุยกัน

“แต่วันนี้คงทำอะไรไม่ได้ ดันมี.ไอ้เกย์นั้นมาด้วย ...ไม่รู้จะมาตามติดทำไม นี้มันคงจะเคลมพี่โจอีกคนละซิท่า..และนี่พี่โจยังไปตามจีบ..ไอ้คนที่ชื่อบีมอีก ..ดูวุ่นวายพิลึกนะบ้านนี้..จิตวิปริตยังไงก็ไม่รู้..แต่ดันเสือกรวยมหาศาล จะรวยไปไหนหนักหนาก็ไม่รู้  “ผมได้ยินแล้วขึ้นเลยครับ

“ถ้าวิปริตจะมาพยายามอยากได้ไปทำผัวทำไมละจร๊า ไปหาไอ้ที่ปกติทำผัวซิ พวกจิตวิปริตที่น้องว่านี้เขาเอาแต่ผู้ชายไม่เอาผู้หญิง และผู้ชายที่เอาเขาก็เลือกไม่ใช่ไม่เลือกนะ ไอ้มาในคราบแมงดานะ เขาไม่เอาแน่นอน เก็บตังไปให้คนยากคนจนดีกว่าไหม ได้บุญดีกว่าให้ไอ้แมงดา ”ผมยืนกอดอกมองสองคนพี่น้องที่หันมาทำหน้าตกใจสุดขีดที่เห็นผม ผมได้ยินทุกอย่างที่เขาคุยกัน นี้ถึงกับหน้าถอดเครื่องสำอางค์เลยเหรอ หน้าซีดจัดว่าต้องเข้ารับการรักษาพยาบาลโดยด่วน

“คุณอ้น “ “พะ ..พี่ ..อ้น” ทั้งสองคนพี่น้อง ตกใจผมมาก ไอ้แม็กซ์มันรู้ดีว่าผมไม่ธรรมดา

“ใครกันแน่ที่วิปริตจิตไม่ปกติหึ...”ผมเดินเข้าไปหาหมิงน้องไอ้แม๊กซ์

“คุณอ้น ..น้องผมแค่ปากไวไปทำนั้นผมขอโทษแทนหมิง หมิงไปก่อน..ไปซิ” ไอ้แม็กซ์มันรีบกันผมและดันหมิงอะไรนี้ แถมหลอนยังรีบวิ่งหนีผมไปอีกนะ

“ไอ้แม็กซ์ มรึงรู้จักกรูดี ..ปึก” ผมพูดและผมก็กระฉากคอเสื้อมันผมดันมันไว้กับกำแพง

“ ถ้ามรึงทำอะไรโจ มรึงไม่ต้องนึกภาพเลยนะว่ากรูจะทำอะไรมรึง “ผมพูดไอ้แม็กซ์มันถึงกลับกลืนน้ำลายลงคอ

“ผะ...ผมไม่ได้ทำอะไรคุณ...คุณ...โจคุณอ้น “ ไอ้แม็กซ์มันกลัวผมจะตะบันหน้ามันมากมันหลับตาปี๋เอือป้องไว้ด้วย

“เข้าใจไหม ..มรึงอย่าทำชั่วอย่างที่น้องสาวมรึงพูดออกมาเด็ดขาด ...พวกกรูทำได้มากกว่าที่มรึงคิด”ผมพูดกับแม็กซ์

“อ้น.. หยุด.. อ้น...กรูบอกให้หยุด!” โจกึงเดินกึงวิ่งตรงเข้ามาหาผมและเข้ามากันผมออกจากไอ้แม็กซ์ อ้อนี้นางชะนีไปตามโจนั้นเองมันคงไปโกหกว่าผมจู่ๆก็เขามาทำร้ายพี่มันแน่ๆ

“มรึงจะทำอะไรนะอ้น” โจถามผม พร้อมกับดึงผมออกให้ผมปล่อยไอ้แม็กซ์

“ตุ๊บ”ผมเหวียงมันไปกองกับพื้น

“อ้นมรึงทำบ้าอะไรอ้น” โจถามผม

“พี่โจค่ะ ...พี่อ้นเขาไม่พอใจพี่แม็กซ์ที่ดูใกล้ชิดพี่โจมากเกินไปนะค่ะ “ ชะนีโกหกได้หน้าด้านๆมาก ผมหันขวับมา

“ตอแหล”ผมชี้หน้าด่า โจมันรีบดึงผมออกทันที พี่ชัชก็เข้ามากันผมด้วยอีกคน

“แค๊กๆ”ไอ้พี่ชายมันก็ทำเหมือนผมไปบีบคอมันแค่กระฉากเองนะ

“พี่แม็กซ์คะ ดูซิค่ะคอระบไปหมดเลยนี้จะเล่นกันให้ตายเลยนะค่ะ” อ้าวเวรแล้วไง กรูเอาให้ตายเลยดีกว่าวะ เพราะว่ามันยังหายใจแปลว่ายังไม่ตาย

“พี่ชัช ช่วยผมพาอ้นออกไปที “โจบอกพี่ชัช ผมถูกดึงถูกลากออกคนก็มองกันใหญ่เลย จนร่างผมถูกพามาที่ห้องที่ผมนั่งรอโจและประตูก็ถูกปิดลงทันที

“มันโกหก “ผมบอกโจ ผมจะออกไปจัดการมันทั้งพี่ทั้งน้อง เป็นไงเป็นกันวันนี้

“หยุดอ้น” โจบอกให้ผมหยุด

“มันโกหกทั้งพี่ทั้งน้อง”ผมบอกผมไม่ยอม ผมจะไปจัดการมัน

“ กรูบอกให้มรึงหยุด”ผมก็ต้องหยุด เพราะโจมันดันไหล่ผมไว้ทั้งที่แรงไม่เท่าแรงผมหรอก แต่ผมต้องหยุดเพราะสายตาโจ ผมมองโจสายตาโจมันผิดหวังมาก เป็นสายตาที่ผมทนไม่ได้จริงๆ
 
“ทำแบบนั้นทำไมอ้น” โจถามผม ผมกลืนน้ำลายลงคอ

“มันโกหก มันตอแหล กรูได้ยินมันพูดว่ามันจะจับมรึง ทั้งพี่ทั้งน้องเลย มันเดือดร้อนเรื่องเงินโจ   “ผมบอกโจ

“แหละที่สำคัญกรูแค่กระฉากคอเสื้อมัน กรูไม่ได้บีบคอมัน”ผมบอกโจ

“มรึงไม่เชื่อกรูใช่ไหมโจ”ผมถามโจ

“มรึงเป็นใครละ ทำไมกรูถึงจะไม่เชื่อมรึงละอ้น .....กรูโตมากับมรึงนะอ้น”โจบอกผม ผมนิ่งเงียบพยายามทำให้อารมณ์ผมเย็นลง

“กรูจะไปเชื่อคนอื่นนอกจากมรึงได้ยังไงอ้น.....แต่กรูกับไอ้แม็กซ็ก็เป็นเพื่อนกันมานานแล้วอ้น มันอาจจะโดนน้องมันเป่าหัว กรูจะคุยกับมันเอง มรึงอย่าทำแบบนี้ได้ไหม มรึงนะจะถูกมองไม่ดี สองคนพี่น้องนี้เขารู้จักคนในสังคมเยอะแยะอ้น กรูห่วงมรึง..มากกว่าพวกนั้น” โจบอกผม ผมพยักหน้าว่าจริง ผมอารมณ์ร้อนไป

“ อย่าทำอีกนะอ้น” โจบอกผม ผมพยักหน้า

“กรูโอเค ไม่ต้องห่วงกรูหรอก พี่ชัช ไอ้ปีเตอร์คอยดูแลกรู และคุณเคทเลขากรูเขาก็อยู่กับกรูตลอดและที่สำคัญ เวลาเข้ามาบริษัทน้องกรูเข้ามากับกรูตลอดอยู่แล้ว “โจมันบอกผมแต่ผมยังเป็นห่วงมันอยู่ดี

“และที่สำคัญกรูไม่มีหลักฐานอะไรที่จะไปทำให้สองคนพี่น้องนี้ออกจากหุ้นส่วน...อ้น.....นี้มันธุรกิจ “โจบอกผม ผมยอมรับว่าผมไม่เข้าใจเรื่องพวกนี้หรอก ผมเป็นทหารนี่ครับ ผมพยักหน้า

“คุณโจค่ะ” คุณเคทวิ่งมาหาโจคงทราบว่าเกิดเรื่อง

“ผมจะกลับก่อนนะครับคุณเคท  คอยดูแลเรื่องเอกสารผมด้วย คอยจับตาดู คุณแม็กซ์กับคุณหมิงให้ผมที  วันนี้ถ้ามีงานเอกสารอะไรสำคัญรอผมกลับมา ไม่ต้องให้คุณแม็กซ์เซนต์ ผมจะกลับมาตรวจสอบก่อน “โจหันไปบอกคุณเคทเลขาของโจ

“ได้ค่ะคุณโจไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ดิฉันคิดเหมือนคุณอ้นนะค่ะสองคนพี่น้องนี้ชอบทำอะไรลับๆล่อๆ เคทเองก็เป็นห่วงคุณโจค่ะ “ คุณเคทพูด

“งั้นผมกลับก่อนเลยนะค่ะครับ เพราะถ้าอยู่นานไอ้ผู้กองขาโหดผมได้กระทืบหุ้นสวนผมตายคาบริษัทผมแน่ ต้องนิมนต์พระมาปัดรังควานอีกผม “โจมันพูดติดตลกนะ พี่ชัชขำทันที  แต่ผมไม่ตลกด้วยได้เลยผมซีเรียสเพราะว่าเป็นห่วงมัน   ผมและโจเดินลงมาชั่นล่างโจเป็นคนขับรถกลับเอง ผมนั่ง


“วันนี้กินอะไรดี ..พาสต้าไหม กรูทำเอง ไม่อยากไปกินตามร้านอาหารวะ ที่นี้แพงและคนก็เยอะวุ่นวาย “โจบอกผม

“ไว้ค่อยออกไปกินข้างนอกกัน ..จ้องร้านอาหารเดิมที่เคยไปมรึงชอบนิ”โจบอกผม ผมพยักหน้า ชอบบรรยากาศมากตึกสูง 84 ชั้นแถมห้องอาหารที่มีระเบียงนั่งด้านนอกสามารถมองได้รอบๆเมืองเลยมันสวยดี

“โจ ..” ผมเรียกโจ โจหันมามองผม

“อ้นเป็นห่วงโจจริงๆนะ ..ยิ่งได้ยินมันพูดแบบนี้ ไม่ยากทิ้งโจไปเลย “ผมบอกโจ ผมกุมมือโจไว้ ตอนนี้โจขับนรถมาจอดที่คอนโดแล้วโจดับเครื่องเรียบร้อยแล้ว โจหันมามองผม ผมค่อยเลื่อนตัวเองไปใกล้ๆโจ ผมเอามือผมเอื้อมไปจับแก้มโจและโน้มโจเข้ามาหาผม ผมประกบปากจูบโจ ทันทีที่ปากผมแตะกัน

“ตื้ดๆ” สัญญาณกันขโมยดังซะงั้นผมกับโจสะดุ้งโจรีบดันผมออก อ้อมีคนมาพยายามเปิดประตูพนักงานคอนโดที่คอยรับรถเข้าไปจอด ดูเขาตกใจมากแต่คงไม่เห็นอะไรชัดเจนหรอกเพราะว่าฟิมล์รถโจค้อนข้างทึบ ผมลงจากรถกัน

“ผมขอโทษครับที่รบกวน” พนักงานขอโทษผมสองคนเป็นการใหญ่ 

“ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณนะครับ”โจบอกไม่เป็นไรและขอบคุณที่เขาเอารถไปเก็บให้ผมเดินขึ้นคอนโดกัน แบบเงียบๆ โจคงไม่กล้าที่จะพูดอะไร เพราะว่าพฤติกรรมเมื่อกี้ โจมันก็ไม่ได้ต่อต้านผมแถมทำท่าจะให้ความร่วมมือกับผมด้วย ผมแอบยิ้มคนเดียว

“หมับ”ผมจับมือโจเพราะว่าลิฟท์กำลังจะถึงชั้นที่โจอยู่ โจไม่ได้สะบัดมืออกแต่อย่างใด  ผมเดินกลับมาที่ห้องพักตอนนี้เกือบบ่ายสี่โมงแล้วผมก็มานั่งๆนอนๆ หนอนหนุนตักโจด้วยดูหนังกัน โจมันก็ทำงานไปด้วยใช้แทบเล็ดราคาแสนแพงแต่คุณภาพคับแก้วยังกับใช้แล๊ปท๊อป จนเวลาเกือบหกโมงเย็น

“อ้น”โจเรียกผมให้ลุก

“ไปไหนละโจ”ผมถามโจ

“ทำอาหารเย็นไง”โจบอกผม ผมลุกขึ้น

“ช่วยนะ” ผมบอกโจ โจหยักไหล่ตามสบาย ผมลุกขึ้น โจก็จัดการเตรียมทุกอย่าง เห็ดปิยอง มะเขือเทศ หัวหอมใหญ่ กระเทียม เส้นสปาเก็ตตี้  และแฮม

“ทำอะไรนะโจ”ผมถามโจ  “สปาเก็ตตี้ไวท์ซอสแฮมแอนด์เห็ด เห็นชอบทานนิตอนที่พาไปทานที่ร้านอาหารอิตาเลี่ยน “โจบอกผม ผมยิ้ม

“แต่ไม่รู้จะอร่อยเท่ากับที่ร้านอาหารไหม อาจจะแค่พอกินได้” โจบอกผม พูดไปหันไปด้วย

“ไม่จริงอะ ทำอร่อยทุกอย่างนี้พูดจริงๆ “ผมพูดและผมก็หยิบผ้ากันเปื้อนมาสวมบ้าง

“หั่นให้ ..หั่นยังไงบอกด้วยนี้ไม่เคยเข้าครัวเลยนะ “ผมบอกโจ โจก็บอกผมว่าต้องหันยังไงและโจก็ไปเตรียมสำหรับทำครีม ผมหันทุกอย่างเรียบร้อยโจก็เริ่มทำอาหาร  ผมเดินไปเปิดเบียร์มาดื่ม ผมยืนขวดให้โจ โจกำลังผัดซอสในกะทะ

“ป้อน”ผมอบกผมกระดกขวดเบียร์ป้อน

“พอแล้วอ้น ..เดี๋ยวกรูได้เมาก่อนอาหารเย็นเสร็จ”โจหันมาบอกผม

“อ้นจัดโต๊ะดิ” โจบอกผม ผมก็ทำตามจัดโต๊ะอาหารทันทีผ้าปูโต๊ะ ผมหยิบแก้วไวน์ออกมา ผมเดินไปเลือกไวน์ขาวราคาค้อนข้างสูงของเขาดีนี้ครับ ผมเดินกลับมาโจเดินมาจัดโต๊ะให้ผมนิดหน่อยเพราะว่าผมคงเรียงไม่ถูกสุตรเขา ฮาๆ 

“อาบน้ำก่อนนะอ้น “โจบอกผม ผมพยักหน้า ระหว่างที่ดจเข้าไปอาบน้ำผมรีบค้นหาเบอร์โทรผมโทรสั่งดอกลิลลี่จากร้านใกล้ๆ ให้มาส่งที่คอนโดให้ที ผมก็รีบเข้าไปอาบน้ำต่อจากโจทันที ผมปล่อยให้โจออกมาก่อน ผมอาบน้ำแต่งตัวปกติโจเตรียมตักพาสตาใส่จาน ผมก็จัดการจุดเทียนอันใหญ่ให้แสงสว่างและผมก็ดับไฟโจหันมามองแต่ไม่ได้พูดอะไรผมคิดว่าจะด่าผมซะอีกแต่ไม่

“ติ้งต๋อง” เสียงกดกริ่งหน้าห้อง ผมมองโจว่าใครมา โจก็รีบวางมือทันที โจเดินไปเปิดประตู พนักงานส่งดอกไม้ โจทำหน้างง แต่ก็รับมาแบบงง ๆ พอพนักงานไป โจหันมามองผมและมองช่อดอกไม้ที่เขาถือไว้

“อ้นสั่งมาเองแหละ สั่งให้โจ” ผมบอกโจ  โจยิ้มให้ผม  “นี้กรูไม่ใช่สาวๆนะจะได้สั่งดอกไม้ให้นะ กรูนึกว่าเขาส่งผิดห้องด้วยซ้ำแต่เขายืนยัน”โจพูดและถือเข้ามาพร้อมกับหยิบแจกันมาใส่ดอกไม้ลงในแจกันทันที

“หมับ”ผมเข้าไปกอดโจจากด้านหลัง ผมอบอุ่นที่สุด ผมจรดปลายจมูกผมลงที่บ่าโจ

“ขอบใจนะอ้น”โจบอกผมเบาๆ  “ขอบใจที่เป็นห่วง ขอบใจทุกเรื่องนะอ้น “โจบอกผม ผมพยักหน้า

“ไปทานอาหารได้แล้วเย็นหมดแล้ว”โจเขินแน่ๆทำเปลี่ยนเรื่อง ผมและโจนั่งทานอาหารภายใต้แสงเทียนกัน สปาเก็ตตี้ที่โจทำอร่อยที่สุดเพราะว่ามันออกมาจากความตั้งใจ ผมกดปิดมือถือตั้งแต่ที่ต้าส่งข้อความมาหาผมแล้ว จนป่านนี้ผมยังไม่เปิดเลย ผมรู้ว่าผมผิดมากแต่ก่อนผมยอมรับว่าผมคบต้าร์เพื่อแก้แคนไอ้ตุ๊ที่มันทำให้โจไม่รับรักผม แต่ต้าร์ก็ดีกับผมแค่ขาวีนไปหน่อยเหวี่ยงใส่บรรดาเด็กๆของผมมากไปหน่อย บางรายกระเจิงหายไปเลย แต่ต้าร์ก็เอาผมไม่อยู่ มีแค่คนเดียวที่ผมรู้ว่าเขาเอาผมอยู่ คนตรงหน้าผมนี่แหละ โจ
    หลังจากทานอาหารเสร็จผมช่วยกันเก็บภาชนะล้างทำความสะอาดและผมก็เปิดขวดไวน์ ราคาแพงขอบโจ ผมรินใส่แก้วผมพากันไปนั่งดื่มตรงโซฟา ดื่มกันไปคุยกันไป คุยเรื่องเก่าๆ สมัยที่ผมยังต้องดูแลพวกไอ้ดิว ไอ้แอ้ ติ๊ก แจ็ค พายและน้องบอย เรียกว่าเหมือนจับปูใส่กระด่งไม่มีผิด แต่มันเป็นความทรงจำที่ดีมาก ในการทำหน้าที่พี่ชายดูแลน้องๆ

“พอแล้ววะอ้นกรูเริ่มมึนแล้ว” โจบอกผม ไวน์หมดเกือบขวดแล้วนิ ผมรีบแก้วไวน์คืนมาและผมก็ค่อยเอนตัวเข้าหาโจ ที่นั่งเอนกับที่วางแขนโซฟา โจมองผม ผมรู้ว่าปากโจนะขยับผมก็ขยับแสดงให้เห็นว่าผมสองคนพร้อมแล้ว โจเอนตัวขึ้นมานั่งและดึงรั่งผมเข้าหาเองด้วย ผมสองคนจูบกันมันหอมหวานมากทั้งรสจูบและรสไวน์ที่ยังคงหลงเหลือในปากของผมทั้งคู่ ทั้งจูบและแรกลิ้นกันพันละวันเลย  ผมรู้สึกว่ามือโจบีบครึ้งอวัยวะภายในกางเกงผมใหญ่เลย

“เข้าห้องนะ”ผมกระซิบกับโจ โจพยักหน้า โจค่อยๆลุก มีเซนิดหน่อย มึนแล้วจริงๆ ด้วย ผมรีบเข้าไปประครองและพาโจเข้าห้องทันที

“เดี๋ยวมานะ เก็บแก้วก่อน อย่าชิ้งหลับละ เล่นจั้มจี้กันก่อน..ที่รัก” ผมกระซิบบอกโจ ก่อนที่ผมจะเดินออกไปจัดการเก็บทุกอย่างลงอ่างไว้ผมรีบเดินกลับเข้ามาในห้องนอนเห็นโจนอนกึงหลับกึ่งตื่น กระดุมเสื้อโจถูกปลดเผยให้เห็นแผ่นอก คงเพราะร้อนผมเข้าไปนั่งผมปลดออกทั้งหมดเลย โจลืมตามองผม ผมก็ถอดเสื้อผมออกเช่นกัน ผมลุกขึ้นถอดกางเกงตัวเองและดึงกางเกงโจออกเหมือนกัน โจมองผม ปกติจะโวยวายก่อนเลย แต่นี้ไม่เลย น่ารักมากผมโน้มตัวลงโจมองผมปากโจก็ขยับอยากจูบผมแย่แล้ว

“วันนี้น่ารักที่สุดรู้ไหม..อยากได้แบบนี้..อยากได้เป็นแบบนี้ทุกวันเลย อ้นคงมีความสุข ไม่มีใครทำให้อ้นมีความสุขเลยโจ เพราะว่าใจอ้นมันอยู่ที่คนนี้หมดแล้ว “ผมบอกโจ โจดึงรั่งผมเข้าไปและจูบผมแบบเร้าร้อน

“อ้นคืนนี้สลับกันนะ มรึงโอเคไหม”โจถามผม ผมมองโจผมยิ้มให้โจ  “ได้ซิ ..บอกก่อนนะ ให้คนเดียวด้วยไม่เคยให้ใคร”ผมบอกโจ
   ผมเริ่มจากเร้าโรมโจก่อนและไซ้เล่นหัวนมจนโจเริ่มเคลิ้มผมเริ่มลากลิ้นลงมาจนถึงจุดสำคัญผมใช้ปากกับของสงวนโจก่อนโจดิ้นครางทันทีมือที่จิกผ้าปูที่นอนแสดงได้ว่าผมทำให้สุดยอด

“อะ อะ อ้น..โอ้ว ...อืมมม..อ้น..อ้น..เสียงอ้น” โจร้องครางดังพอสมควรดีน่ะที่ห้องนี้เก็บเสียง เพราะว่าผมก็ไม่เคยได้ยินเสียงห้องข้างๆ  ผมใช้ปากอยู่พักหนึ่ง ผมกลัวโจจะถึงฝังฝันซะก่อนเลยต้องหยุดและขึ้นไปนอนบ้าง ผมพยักหน้าว่าให้โจทำให้บ้าง โจก็ลุกมาและโจก็ใช้ปากนั้นจูบผมวันนี้โจจูบผมร้อนแรงพร้อมทั้งไซ้ลงมาที่ซอกคอผม ดูดเล่นที่หัวนมผมสลับไปมา แค่นี้อ้นก็เสียวมากแล้วนี้ยังไม่ลงไปข้างล่างเลยนะจรงจุดสองห้อยผมนะ และโจก็ใช้ลั้นลากลงไปขบกัดที่ตรงโหนกผมจนผมเด้งสู้เลย ไม่ไหวจริงและโจก็มองผมพร้อมกับครอบปากลงที่อวัยยะสุดรักของผม ทั้งดูดทั้งเลียได้ใจมาก ถ้าถามว่าเด็กที่ผมเอามานอนด้วยดูได้ชำนาญกว่าแต่งั้นๆแหละคนนี้ฟินมากกว่า สักพักผมก็ดึงโจขึ้นมาดูดปาก

“โจ ชอบให้ใช้ท่าไหนอะ”ผมกระซิบกับโจ

“ตามใจดี มรึงรู้ดี” โจบอกผม

“ชอบขอบเตียงอะ มันลึกดี” ผมบอกโจและผมก็ดันโจไปของเตียงผมลงไปยืนและผมก็หันไปหยิบโลชั่นมาทาเพื่อให้ลื้นไหลได้ดี ผมก็จัดการใส่เข้าไปโจทำหน้าเหยเกช่วงแรกแต่พอเข้าไปได้เริ่มคุ้นเคยผมก็ซอยเลย ทั้งเบาทั้งแรงจนคนที่นอนอยู่บนเตียงตัวนี้โยกขึ้นลงตามจังหวะของผม  ผมยกขาโจพาดไหล่ผมสองข้างขายาวใช่เล่นเลยนะ แค่นั้นไม่พอผมจับโจขึ้นและผมก็โจมองว่าผมจะทำอะไร ผมทำท่าอุ้มแตงถึงโจจะตัวเท่าๆกับผมแต่กล้ามเนื้อผมแข็งแรงกว่าหลายเท่าผมอุ้มมาถึงโต๊ะเครื่องแป้งขอจัดบนโต๊ะเครื่องแป้งแบบในAV หน่อยเถอะผมก็จัดที่โต๊ะเครื่องแป้ง โต๊ะเครื่องแป้งผมก็ลงมาต่อทีโต๊ะให้โจนั้งค่อมและโจก็เป็นคนโยกให้เสร็จแล้วผมมาจบที่ท่าเข้าข้างหลังโจนอนผมยกขาโจไว้โจนอนตะแครงหันหลังให้ผม ท่านี้ผมได้มอบไออุ่นจากแผ่นอกให้คนที่นอนตะแครงผมก็ซอยไม่ยั่งจนกระทั้งเรียบร้อย พอผมเรียบร้อย คนที่ทำให้ผมสมอารมณ์หมายก็หันมาหาผมถึงตาผมแล้วซิ

“ทำให้มันสู้อีกรอบเลย” โจบอกผม ผมก็ต้องใช้ปากอีกรอบทำจนมันโด่ขึ้นมาแล้วยิ่งตอนนี้ยิ่งคิดนะยิ่งเสียงก้นตัวเองและโจก็ดันผมนอนลงพร้อมกับจับผมโก้งก้นโด่ง

“ชอบท่านี้วะ”โจบอกผมพร้อมจัดการใส่มันลงไปทันที

“โอ้ว! Fuck!” ผมสะบดออกมาเพราะว่าเล่นใส่ลวดเดียวเลยสุดเลยผมสัมผัสได้ว่าสุดจริงเพราะว่าโหนกโจมันชนก้นผม และก็ดึงออกและใส่อีกที  “โอ้วว ...อู้ยย...awesome!”ผมร้องออกมาแต่ออร์ซัมนี้กัดฟันพูดเลย  ผมเข้าใจคนที่ถูกผมเสียบเลย ผมก็กะหนำเสียบแบบนี้เลยเอาความมันของต้นเป็นที่ตั้ง อู้ยย นี้เข้าใจขึ้นเยอะเลยผม

“ร้องทำไมละเมียจร๊ารอบเมื่อกี้กรูเมียมรึงแต่รอบนี้มรึงเมียกรู.... ดังนั้น ....เราเสมอกันนะอ้น ... “โจพูดผมหันไปยกนิ้วโป้งให้เลยมันเจ๋งวะ

 “อู้ย...อาร์  ..โอวส์   ...ฮืม..อ้าส์  “ผมควรครางมีทั้งมันทั้งเจ็บปนกันไป ผมยอมรับว่าเจ็บและเสียวไปพร้อมๆกัน โจก็เปลี่ยนมาให้ผมขึ้นขย่มบ้าง หันหลังขย่มนะ ดูท่าคนนอนจะมันน่าดูเด้งสู้เอาสู้เอาเลย ตามมาด้วยท่ายืนและจบลงด้วยท่าที่ผมใช่นั้นแหละ มันรู้สึกดีตรงที่ได้รับไออุ่นจากคนกอด  ผมกับโจมีเซ็กซ์ที่เร้าร้อนแถมสลับกันด้วย ผมยอมรับว่าเจ็บแต่เพื่อโจผมก็ให้ ผมไม่เคยยอมให้ใครอยู่แล้ว แม้กระทั้งต้าร์ผมก็ไม่ให้ เพราะว่าผมคิวว่าผมเอาใครก็ได้แต่ใครจะมาเอาผมไม่ได้คนสำคัญและคนที่ผมรักเท่านั้น จะว่าไปของโจมันก็ไม่ธรรมดานะ ขนาดพอ พอกับผมเลย เจ็บเอาการเหมือนกันก้นผมแม้จะไม่ใช่ครั้งแรกของผมกับโจก็ตาม แต่ก็เล่นเอาอ้นเดี้ยงได้เหมือนกัน
 :pighaun: :z1:

**********************************************************************************
ตอนหน้าพี่โจ พี่อ้น กับต้าร์ปะทะกัน  :a5:

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ chickygirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
พี่อ้นหื่นนะ แต่พี่โจก็ใช่ย่อยนะ อยากให้พี่อ้นคู่กับพี่โจดูเหมาะสมกันดีเหมือนเกลือจิ้มเกลือ  :hao3:
และถ้าตาร์รู้ความจริงละ ต้าร์ต้องบอกพี่ตุ๊ เหมือนพี่มีความลับอะไรกับพี่โจอยู่ะ อ่านตอนที่พี่ตุ๊คุยกับติ๊ก
เหมือนติ๊กจะบอกว่าได้ยินว่าพี่ตุ๊ขอพี่โจเรื่องพี่อ้นนะ   :m31:

ออฟไลน์ boonpa

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2359
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +132/-9

ออฟไลน์ PFlove

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 838
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-1
พี่อ้น VS โจ VS ต้า 
   ผมยอมรับว่าอ้นมันทำให้ผมหวั่นไหวได้มากที่เดียวนี้มันมาอยุ่กับผมสี่วันแล้วนะ และมันก็อิบ อิบผมแม่งทุกวันเลย แต่มันเป็นความสุขแปลกๆ ที่เกิดขึ้นกับคนอย่างผมที่วันวันแทบจะไม่มีเวลาคิดเรื่องอะไรเลยนอกจากธุรกิจ มีบ้างที่ผมผเจอน้องบีมแต่ไอ้อ้นตอนนนี้มันมาทำให้ผมหวั่นไหว หรือว่าที่แท้ผมเป็นรับไม่ใช่รุกนะเริ่มสับสนในตัวเองอย่างแรงเลย

“โจ อ้นไปรับนะ” อ้นบอกผม

“จะได้หาอะไรทานข้างนอกเลยโจไม่ต้องทำหรอกเหนื่อยแย่แล้วและอ้นอยากทานอาหารหรูๆบ้าง ตอนออกไปจะแต่งหล่อเฟี้ยวไปรับเลยเอาให้ สาวๆ หันกันคอเคล็ดเลย” อ้นบอกผม ผมหันมายิ้มเยอะเย้นได้จริงเหรอ อ้นมันล้างจานที่ผมทำอาหารเช้าให้ อ้นบอกว่าไม่เคยทำมาก่อนเลย ใช่มันทำจานผมแตกไปทุกวันเลยเนี๊ยะ

“เพล้งๆๆ”นั้นไงงานประจำของมัน

“โอ้ย”เสียงไอ้อ้นมันร้อง ผมรีบเดินไปดู จานบาดมือร้องซะยังกับถูกยิง ผมรีบจับมือมันดูและรีบเอาไปจ่อล้างน้ำก่อน ผมหากระดาษทิชชูสะอาดๆมาซับเลือดให้ก่อนเลย

“อ้นมรึงไม่ต้องล้างแล้ว แตกหมดแล้ว” ผมบ่นอ้นผมพาไปนั่งทำแผล

“ห่วงจานเหรอ”อ้นถามผม ทำหน้าตาถ้าเป็นเด็กจะน่ารักมากนะ

“ห่วงมรึงด้วยนี้แหละ” ผมบอกไอ้อ้นผมก็ทำแผลให้มัน

“โจ..วันนี้ไอ้ตุ๊มันจะมาประชุมไหม”อ้นถามผม เพราะว่ามันนี้ผมประชุมเครือข่ายธุรกิจแน่นอน สายบริหารมากันหมด พี่บรูคส์ก็มาผมไม่แน่ใจว่าบีมจะมาไหม  ส่วนตุ๊มันไม่ส่งอิเมลหาผม ผมว่ามันไม่มาคงเป็นต๊ะ

“ต๊ะมันมามั้ง ถ้าไอ้ตุ๊มันจะส่งอิเมลมาบอก”ผมบอกอ้น ผมลืมไป ผมหันมามองนั้นไงหน้าตาขี้หึงเข้าสิงอีกแล้ว

“อ้น”ผมเรียกมัน

“ทำไมมันต้องส่งอิเมลมาบอกก่อนด้วยละ “ทำเสียงแบบนี้ไปเป็นเด็กเถอะมรึง เหมือนเด็กน้อยเลยมัน

“อ้น..แยกแยะดิวะ เรื่องงานกับเรื่องส่วนตัว นี้มันธุรกิจ และกรูกับไอ้ตุ๊มันสายเดียวกัน แน่นอนมันต้องมีประชุมงานกันเรื่องเดียวกัน ที่เดียวกัน แต่กรูกับมันเพื่อนกันอ้น” ผมบอกไอ้อ้น

“อย่าทำแบบนี้ดิวะอ้น” ผมบอกไอ้อ้น

“จะพยายาม”อ้นมันพูดเสียงอ่อยๆ

“วันนี้แต่งตัวหล่อๆละ กรูเอาชุดไปเปลี่ยนด้วย จะได้กินอาหารค่ำกัน ที่โรงแรมที่กรูไปประชุมก็ได้นะ ห้องอาหารเขาหรูดี”ผมบอกอ้น แอบเหล่มองแอบยิ้มด้วนะไอ้ตรูดเอ้ย ผมลุกขึ้น แต่ว่ามันเสียการทรงตัว ผมเลยล้มทับไอ้อ้นไปอีก อ้นมันโอบเอวผมไว้ อ้นมันยื่นหน้ามาใกล้ๆผม ใกล้มาจริงๆและมันก็เม้มปากผมไว้พร้อมกับริมริมฝีปากผมเบาๆ มืออ้นโอบผมเข้าหาเข้า จากเลมกลายเป็นจูบที่ดูดดื่มของผมกับอ้น

“พี่โจ ..พร้อมยังพี่” ผมก็ต้องสะดุ้งตาลุกโพลงเลยเพราะว่ามีเสียงดังเข้ามาผมกับอ้นอยู่ที่โซฟา คนที่เข้ามาคือเจมส์น้องชายผมผมลุกพล้วดเลย เจมส์มันยืนมองผมกับไอ้อ้นอ้าปากค้าง แน่นอนดันมาเห็นพี่ชายคนโตจูบกับผู้ชายที่เป็นเพื่อนสนิท เป็นปลาไหลตัวพ่อและผมก็รักษาภาพว่าผมเป็นรุกมาตลอดขนาดนี้

“ไปกันเลยเจมส์เดี๋ยวสาย”ผมรีบบอกน้องชายผม และเดินออกเลยไอ้อ้นมันนั่งอ้าปากค้างงง

“พี่อ้นหวัดดีครับพี่” ไอ้เจมส์มันยกมือไหว้ไอ้อ้น มันไม่บอกก่อนเลยนะว่ามันจะมารับผมไอ้เจมส์ ผมเดินลงมาชั่นล่างอย่างรวดเร็ว เจมส์เดินตามผม ทำท่าจะเรียกผม

“พี่โจ” เจมส์เรียกผม ผมหันไปมองเจมส์  “เจมส์มันเป็นอุบัติเหตุพี่จะล้มนะ และมันก็พลาดพลั้งกันได้”ผมบอกเจมส์ผมรู้ว่าผมกำลังแก้ตัวน้ำขุ่นๆ เจมส์มองผม

“พี่โจ ผมดูออกนะว่าพี่สองคนตั้งใจ” เจมส์บอกผม ผมไม่กล้าสบตาน้องชายผมเลย

“เจมส์..อย่าบอก..”ผมกำลังจะบอกน้องชายผม

“ผมไม่ขายพี่ชายผมหรอกนะพี่โจ พี่เป็นพี่ชายเจมส์นะ” เจมส์มันบอกผม ผมพยักหน้า

“พี่ขอโทษเจมส์พีไม่ตั้งใจพูดแบบนั้น พี่รู้ แต่ที่พี่หมายถึงคนในครอบครัวเรา พี่กับอ้นเพื่อนสนิทกันมาก มากจน”ผมพูดและเงียบ

“มันกำลังเกินเพื่อน..แต่เจมส์มีเรื่องจะบอกพี่นะ ไอ้เจสมันบอกเจมส์มาอีกทีนะ ..”เจมส์กำลังจะบอกอะไรผม

“พี่อ้นเป็นแฟนไอ้ต้า น้องพี่ตุ๊” เจมส์บอกผม เท่านั้นแหละเหมือนฟ้าผ่าลงมาเลยผมหันไปมองไอ้เจมส์อีกที

“พี่อ้นกับต้าเป็นแฟนกัน และเขาไปกันถึงไหนๆแล้วพี่โจ  ผมคิดว่าพี่อ้นคงไม่ได้บอกพี่ตรงนี้ ใช่ไหม”เจมส์บอกผม ผมนี้อึ้งมากที่สุดไอ้อ้นมันไม่เคยบอกผมเลยเรื่องนี้ แถมผมกับต้าก็เจอกันบ่อยด้วย เพราะว่าต้าเป็นเพื่อนสนิทกับเจส ต้าเองก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้ผมฟังแต่ไม่แปลกหรอกแต่ที่แปลกคือไอ้อ้น มันเพื่อนสนิทผมแถมมันยังมาทำแบบนั้นกับผมอีก และมันไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ ผมแทบจะล้มทั้งยืนเลยดีกว่า

“เจมส์ไม่อยากให้พี่อ้นกับพี่โจถลำไปกันมากกว่านี้ ไอ้เจสมันบอกว่า ไอ้ต้ามันจะกลับไทยแล้วและมันกำลังจะบอกพ่อกับพี่ตุ๊ว่ามันกับพี่อ้นเป็นแฟนกันและคงจะแต่งงานเลย เขามีอะไรกันแล้วพี่โจแถมคบกันมาตั้งแต่ไอ้ต้ากำลังจะมาเรียนเมืองนอก”เจมส์บอกผม

“พี่โจไม่ได้รักพี่อ้นใช่ไหม” เจมส์ถามผม   

“จะบ้าเหรอเจมส์มันเพื่อนพี่เมื่อกี้อุบัติเหตุจริงๆ พี่ทำแผลให้มันมันทำจานแตก เจมส์พี่กับอ้นไม่มีอะไรกัน จริงๆ “ผมหันไปบอกเจมส์เสียงแข็งให้เจมส์เชื่อผม 

“ติด ติด” ข้อความส่งมาทางมือถือของผม  “เมีนจร๊าตั้งใจทำงานนะ เจอกันนะ อ้นรักโจนะจ๊วบๆ” เว้ย!!  ผมรีบอ่านและรีบกดปิดทันที

“ไปประชุมเถอะวะเจมส์ “ผมรีบเดินออกทันที ผมยอมรับว่าตั้งตัวแทบไม่ทันเลย ถ้าเป็นแบบนั้นจริงผมจะมองหน้าต้าได้ยังไง และถ้าต้ารู้เรื่องผมกับอ้น ไอ้ตุ๊อีกละ ใช่ผมยอมรับว่า ที่ผมไม่เลือกอ้นเพราะไอ้ตุ๊มันขอไว้ แต่มันหลายปีแล้วตอนนั้นคงมาจากมันโกรธด้วยและผมก็เดินทางมาเรียนเมืองนอกเลย ทำไมเรื่องมันวุ่นวายอย่างนี้นะ ผมไม่น่าปล่อยให้อ้นมันแบบนั้นกับผมเลย จริงๆ
  ผมเดินทางมาที่ห้องประชุมเขาจัดไว้ค้อนข้างไหญ่ผู้บริหารทั่วโลกเลยดีกว่าที่เดินทางมาประชุม รอบนี้จัดที่ใกล้ที่พักผมเลยสะดวกหน่อยผมเข้าไปนั่งกับเจมส์ วันนี้ดีหน่อยมีน้องมานั่งเป็นเพื่อน

“แล้วทำไมไม่บอกพี่ละเจมส์ นึกว่าจะไม่มีใครมาด้วยซะแล้ว”ผมหันไปบอกน้องชาย ทำหน้าตามุ่ยเลย

“เป็นอะไรไป”ผมถามน้องชายผม

“ไอ้เบียร์อะมันมีชะนีไฮโซ กำมะลอมาติดอะ ชะนีนี้กันเจมส์ใหญ่เลยและที่ทำให้เจมส์เฮิร์ทนะคือเบียร์ก็ปล่อยให้ชะนีทำ”เจมส์มันพูด ชะนีรังควานซะงั้น ไอ้เจมส์ผมบ่นตอนนี้เริ่มการประชุมแล้ว ในหัวผมยังคิดถึงเรื่องไอ้อ้นกับต้าอยู่เลยมันไม่นี่มันไม่คิดจะบอกผมบ้างเลยหรือไง หรือมันกลับผมจะไม่ให้มันอิบ อิบแต่แน่นอนผมต้องไม่ให้มันแน่ๆถ้าผมรู้ต้าเป็นใครน้องไอ้ตุ๊ ไม่ได้ไกลกันเลย ถามว่าผมรู้เรื่องเด็กๆคนอื่นๆมันไหม รู้แต่ไม่รู้สึกเท่านี้เลยกับคนที่ใกล้ตัวและถ้าต้ารู้เรื่องผมกับมันละจะรู้สึกยังไง ผมนั่งคิดไปต่างๆนานา จนได้เวลาเบรค

“โจอ้นจะออกไปหาเพื่อนนะอยู่ใกล้ๆนี่แหละ และจะไปรอที่ประชุมจะได้หาร้านอาหารสวีทกันนะ..ที่รัก” อ้นมันส่งข้อความมาหาผม ผมก็อ่านและเก็บลงไมได้ส่งตอบอะไร มันจุกผมพูดไม่ออก มาก็ดีผมจะได้ถามมันไปเลยความจริงและคงต้องคุยกับมันว่าถ้าอยากเป็นเพื่อนผมให้มันเลิกทำแบบนั้นซะ

“พี่โจ ดื่มอะไรดี คาปูชิโน่ หรือว่า ดิปเปรสโซ่ดีอะ” เจมส์ถามผม

“อะไรก็ได้เจมส์” ผมบอกน้องชายผม ผมเลือกหยิบขนมปังมาไว้ทานกับกาแฟ ผมเดินไปหาที่นั่งก่อน

“พี่โจโอเคไหมดูสีหน้าพี่ไม่โอเคเลย ผมเข้าใจนะ พี่อ้นก็เหลือเกินไม่ยอมบอกพี่ แถมมาทำกับพี่แบบ..” เจมส์พูดผมหันไปมองเจมส์

“พี่อ้น ผมเข้าไปในห้องวันก่อนผมลืมของ ผมคิดว่าพี่ออกไปธุระไม่อยู่ในห้อง ผมเปิดประตูเข้าไป ผมขอโทษนะที่เสียมารยาท ผมเห็นพี่นอนกับพี่อ้นบนเตียงผมเดาได้ว่าพี่...” เจมส์มันเห็นผม ผมอยากจะบ้าตาย

“มันจบแล้วเจมส์ อย่าพูดถึงมันอีก พี่ขอนะ” ผมบอกเจมส์ เจมส์พยักหน้าผมกำลังจะยกกาแฟขึ้นดื่มก็ต้องยกแก้วค้างไว้เพราะว่าหนุ่มหล่อดูดี ไม่ว่าเสื้อผ้าทรงผม ทั้งตัวเลย ต้าร์ เดินมาหาผม ต้าร์มาวันนี้ ผมว่าผมก้าวเท้าผิดแน่ๆวันนี้

“ต้าร์..พี่อ้น..ไอ้ต้าร์มาพี่” ไอ้เจมส์มันเรียกชื่อต้าร์น้ำเสียงตกใจมากกว่าผมอีก ผมหันไปมองมัน

“ไอ้เจมส์มรึงอย่าทำแบบนั้นซิวะ” ผมพูดและกระแทกด้วยข้อศอก

“อ้อ ..เจมส์ลืมตัวพี่ ต้าร์มันมางานนี้ด้วยเหรอพี่ เพิ่งพูดถึงมัน มันมาเลย “ ไอ้เจมส์บอกผม ผมพยักหน้า ต้าเดินมาหยุดตรงหน้าผมสองคน ผมสองคนเงยหน้ามองคนที่มายืนตรงหน้า และฉีกยิ้ม

“สวัสดีครับพี่โจ พี่เจมส์ “ต้าร์ทักทายผมสองคน

“ต้าร์มางานนี้เองเลยเหรอ “ผมถามต้าร์พยายามทำน้ำเสียงให้ปกติที่สุด

“ใช่ครับพี่โจ พี่ตุ๊นะซิโทรบอกต้าให้มาเมื่อวาน พี่ตุ๊เขาบอกว่าพัฒน์ตกบันไดเลยมาไม่ได้ “ต้าร์บอกผม

“นั่งก่อนซิต้า”ผมบอกต้าร์ มือผมตอนนี้เริ่มสั่น

“พี่โจ มือพี่สั่นนะ” ไอ้เจมส์บอกผม  “เหรอ?” ผมถามเจมส์ “จริงพี่แก้วกาแฟพี่สั้นยังกับแผ่นดินไว 7.7 ริกเตอร์ขึ้น” ไอ้เจมส์บอกผม ผมก้มมองมือตัวเอง  “อู้ยย” จริงด้วย! ผมรีบเอาอีกมือประครองช่วยจับ จริงด้วย ผมก็พยายามอย่าสั่นดิวะ ผมยิ้มๆให้ต้าร์

“กาแฟไหมต้าร์พี่ไปเอาให้” เจมส์ถามต้า  “ขอบคุณพี่เจมส์ ต้าร์เอาคาราเมลลาเต้ครับ ขอบคุณครับ” ต้าร์พูด ผมก็นั่งจิบกาแฟไปด้วย

“พี่โจสบายดีไหมครับ ต้าร์ไม่มีเวลาไปหาพี่โจเลยอะ แต่ไอ้เจสมันก็มาหาต้าร์บ่อยอยู่นะ” ต้าร์บอกผม ผมพยักหน้า ไอ้เจมส์มันไปเอากาแฟมาให้ต้าร์

“พี่โจ.....พี่อ้นมาหาบ้างไหม “ ต้าร์ถามผม ยกกาแฟค้างเลย จะตอบว่าไงดีวะ ผมหันไปเหล่ไอ้เจมส์ช่วยพี่ด้วย

“ไม่นิ พี่โจเขาเพิ่งจะมาเพิ่งกลับมาจากไป ดูใบ”เจมส์ตอบแทนผม ผมค่อยๆยกกาแฟขึ้นดื่ม ผมต้องโทรบอกไอ้อ้นว่าไม่ต้องมารับแสดงว่าที่มันมานี้มันไม่ได้บอกต้าแน่เลย

“ต้าส่งขอ้ความหาพี่อ้น พี่อ้นบอกว่าไปฐาน ฐานไหนก็ไม่รู้โกหกต้าหรือเปล่าก็ไม่รู้ ถ้ารู้ว่าไปFucking กับใครนะ น่าดู” ต้าพูดกระแทกน้ำเสียงว่าไปfuckingกับใคร ตรงนี้แหละ

“พล้วด!”กาแฟ ออกมาจากปากผมเลยยังไม่ทันลงหลอดอาหาร 

“พี่โจ” ไอ้เจมส์ ต้าก็ตกใจดีที่ไม่มีใครได้รับบาดเจ็บจากกาแฟนผม  ผมหันไปมองเจมส์ว่าผมไม่ไหวแล้ว

“กาแฟขมมากนะ ขมไปนะ พี่ไปห้องน้ำก่อนนะต้าร์ เดี๋ยวพี่มา” ผมบอกต้าร์ ต้าร์ก็พยักหน้าแบบเหวอ ๆ

“สงสัยว่าพี่ลืมใส่น้ำตาลให้พี่โจนะ...พี่ไปดูพี่โจก่อนนะต้าร์ .....เออ....รอพี่ตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวเข้าไปพร้อมกัน “เจมส์บอกต้าและรีบเดินตามผมมาติดๆเลย

“พี่โจโอเคไหม ..ผมอยากต่อยพี่อ้นวะพี่โจ” เจมส์ดึงแขนผมไว้

“ เจมส์พี่โอเค...แต่เรื่องนี้พี่ก็ผิด... ผิดที่ไม่ห้ามมัน ....ผิดที่ปล่อยให้มันเลยเทิดมาขนาดนี้..ดูตาร์ซิพี่รู้สึกผิด... แต่มันจะไม่เกิดขึ้นอีกเจมส์พี่สัญญา”ผมพูดแบบรู้สึกสมเพศตัวเองมากๆ และผมก็กดเบอร์โทรหาไอ้อ้น แต่ว่าติดต่อไม่ได้ ฝากข้อความ ทำไมมาปิดเครื่องตอนนี้วะอ้น ผมหันซ้ายแลขวากดใหม่ก็เหมือนเดิมถ้าอ้นมาเจอต้าร์ แล้วต้าร์รู้ว่าผมรู้ว่าไอ้อ้นมา

“พี่โจ เจมส์เข้าไปก่อนนะ”เจมส์บอกผม ผมพยักหน้าผมพยายามจะติดต่อไอ้ให้ได้ “เปิดเครื่องดิวะอ้นมรึงไปไหน” ผมบ่นกับมือถือที่ไม่สามารถติดต่อไอ้อ้นได้ กดจนมือหงิกแล้วนะ ผมโทรจนได้เวลาที่ผมรีบเข้าไปประชุมแล้ว ผมเดินกลับเข้าไป แต่คนนำเสนอเรื่องที่ประชุมยังไม่ขึ้น ผมนั่งลงข้างๆต้าร์

“พี่โจ พี่เจมส์บอกว่าพี่โจไม่รู้เรื่องผมกับพี่อ้นเหรอ.... พี่อ้นไม่ได้บอกพี่เหรอ.... ผมคิดว่าพี่อ้นบอกพี่ซะอีก” ต้าร์ถามผม ผมพยักหน้าว่าใช่ผมไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ อ้นไม่เคยบอกผม

“คงเพราะว่าพี่เจอมันแป๊ปเดียวมั้งต้าร์” ผมบอกต้าร์ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แป๊ปเดียวผมเจอมันมาสี่วันแล้วกินนอนกับมันมาสี่วันแล้วเนี๊ยะ

“ผมคิดว่าที่พี่อ้นไม่บอกพี่คงเพราะว่า” ต้าร์บอกผม ผมหันไปมองต้าร์ว่าเพราะอะไร

“ผมกับพี่อ้นคบกันแต่พี่ตุ๊ไม่รู้” ต้าร์บอกผม งานเข้าชิ้นที่สองของผมอีกแล้ว ไอ้ตุ๊ไม่รู้ และถ้ามันรู้มันจะมองว่าผมช่วยไอ้อ้นมันปิดอีกไหม .....โจอยากจะบ้า....ผมกลืนน้ำลายที่เหนียวหนืดเหมือนมีใครหยอดกาวแป้งมันลงไปในลำคอโจ   ตุ๊มันรู้ว่าอ้นชอบผมตอนนั้น แต่ตอนนี้มันรู้ว่าผมกับอ้นกับสนิทกันมากอีกแล้ว ตอนนี้ความรู้สึกผมเหมือนแบกหินเพิ่มอีกหนึ่งก้อน

“เหรอ ...พี่ว่าควรจะบอกตุ๊นะ....ต้าควรจะบอกไอ้ตุ๊มัน ..ตุ๊มันเป็นพี่ชายต้าร์.. พี่ไม่เห็นด้วยที่ต้าปิดตุ๊มันเลยจริงๆ ”ผมแนะนำต้าร์รีบบอกเถอะนะ

“พี่ตุ๊ไม่ชอบพี่อ้นอะ พี่ตุ๊ต้องไม่เห็นด้วยแต่ต้าร์จะกลับไปไทยแล้วพี่โจ ต้าร์จะใช้ไม้แข็งกับพี่ตุ๊ พ่อนะไมเท่าไหร่พี่ตุ๊นะคนเดียวเลย มีพี่ดุไม่ดีเลยนะพี่โจ....พี่เจมส์” ต้าร์พูดผมหันมามองเจมส์จริงเป็นพี่แต่ไม่ได้บังคับน้องทุกเรื่อง

“เอานะตุ๊มันดุแต่ตุ๊มันรักและห่วงน้องนะ เชื่อพี่ให้ไอ้อ้นมันพิสูจน์ตัวเองมันะจะดีขึ้นเอง”ผมบอกต้าร์

“พิสูจน์อะไรอะ ยังไม่เลิกเลยอะพี่โจ”ตาร์พูด ผมต้องเงียบอีกมันเรื่องจริงๆมากมันยังกะล่อนไม่เลิกเลย

“พี่โจ ...ผมออกไปรับสายก่อนนะ”ต้าร์บอกผมหรือว่าไอ้อ้นโทรมา ผมจะได้ขอคุยและบอกมันไปเลยว่าไม่ต้องมารับผม

“ไอ้เจสโทรมาพี่” ต้าร์บอกผม ผมพยักหน้า ตอนนี้เหมือนจะหายใจไม่ค่อยสะดวกเลยผมตอนนี้ ตอนนี้ผู้เสนอโครงการขอสมทบทุนช่วยเหลือได้ขึ้นไปทำการบรรยาย บร้าๆ ผมก็ฟังไป แต่มันแทบจะไม่เข้าหัวผมเลย สักพักต้าร์ก็กลับมานั่ง

“พี่โจ ..เจสมันช่วยต้าร์ไปห้องพี่อะ ผมไปพร้อมพี่เลยนะ” ต้าร์บอกผม ผมพยักหน้าและหันไป

“อะไรนะ” ผมหันไปถามต้าเสียงดังจนผู้บรรยายเงียบทุกคนเงียบ หันมามองผมกันหมดเลย เป็นตาเดียวกันเลย ทั้งคนบนเวทีด้วย ว่าผมมีอะไรไหม

“พี่โจ เขามองพี่กันหมดแล้ว “ ไอ้เจมส์ ผมรีบลุกขึ้น ขอโทษทุกคน และผู้บรรยายก็บรรยายตอ่ ผมยังติดต่อไอ้อ้นไม่ได้ ต้าร์จะไปหาไอ้เจมส์ที่ห้องผมอีก งานเข้าชิ้นที่สาม

“พี่โจไม่สะดวกเหรอครับ” ต้าร์ถามผม ผมเริ่มเหงือแตก ทำไงดีกรู

“พี่สะดวก ไปได้ ไปซิ แต่ตอนนี้พี่ต้องไปห้องน้ำ “ผมบอกและรีบออกไปห้องน้ำหยิบมือถือมาไอ้อ้นกรูจะฆ่ามรึงทิ้งถ้ามรึงไม่รับสายกรู ผมคิดในใจ หรือคิดอีกฆ่าตัวตายไปดีกว่า ทำไมวันนี้งานเข้าสามงานติดเลย ผมกดโทรก็ยังฝากข้อความอยู่

“ทำไมไม่รับโทรศัพท์ อย่าว่าแต่ข้าวเลย กรูจะให้มรึงกินยาฆ่าตัวตายไปเลย ไอ้เวร ไอ้กะล่อน ไอ้ ไอ้ ไอ้..กรูด่าไม่ถูก”ผมบ่นกับมือถือที่ไม่สามารถติดต่อได้อีกแล้ว 

“พี่โจ” เจมส์เดินมาเรียกผม ผมหันไปมองเจมส์

“เขาเชิญพี่ขึ้นเวทีนะ ไปพูดเรื่องที่พี่กำลังตั่งกลุ่มช่วยเหลือพวกอพยพไม่มีที่อยู่อาศัยนะพี่” ผมพยักหน้าผมกำลังขอเสนอโครงการนี้อยู่ มันมีทั่วไปผมคิดว่าพวกเขาก็เป็นมนุษย์ แน่ละทุกคนต้องเลือกที่จะอยู่ในที่ที่ดีกันทุกคน  พวกเขาแค่เลือกไม่ได้ ดังนั้นคนที่เลือกได้อย่างพวกผมควรให้ความช่วยเหลือ ผมพยักหน้าและผมก็เดินไปขึ้นเวที ทำทุกอย่างให้ปกติ เลขาฯผมก็เอาแฟ้มเอกสารมาให้ผม ผมเตรียมการเรื่องนี้มานานแล้วเลยพูดได้คล้อง แม้จะมีติดขัดบ้างก็ตาม จนเรียบร้อยผ่านไปได้ด้วยดี ลงมาเครียดอีกแล้วโทรหาไอ้ตัวดีไม่รับสายทีนี้ติดแต่ไม่รับสาย

“พี่โจ เดี๋ยวเขามีการเชิญประมูล อันนี้เขาเพิ่งจะแจ้งให้ทราบพี่โจ” เจมส์บอกผม ผมหันไปยิ้มกับต้าร์

“คุณโจค่ะ คุณโจ” คุณเคทตะโกนเรียกผม  ดีเลยเลขาผมเดี๋ยวให้พยายามติดต่อไอ้อ้นให้ดีกว่า

“คุณโจค่ะ คุณอ้นมารอคุณโจค่ะ “ คุณเคทบอกผม ผมสะบัดหน้าไป ไอ้อ้นมันมาหาผมแล้ว มันยืนโบกไม้โบกมือ ต้าร์หันไปมองไอ้อ้น ไอ้อ้นมันเห็นต้าร์แล้วถึงกับโบกมือค้างเลยซิท่า ต้าร์หันมามองผม ก็ผมเพิ่งบอกอยู่ว่าไม่เจอมัน

“พี่โจ งานเข้า” ไอ้เจมส์ บอกผม ผมพยักหน้า

“เจมส์ งานชิ้นที่สี่ของพี่แล้ว พี่จะเป็นลมวะ” ผมบอกไอ้เจมส์

“อะไรนะพี่โจ” เจมส์ถามผม  “ไม่จะกรูเป็นลมมมมม”และทุกอย่างก็มืดไปหมดแต่ผมยังได้ยินเสียง

“คุณโจเป็นลม” เสียงเลขาฯ “พี่โจ” เสียงไอ้เจมส์ “พี่โจ..พาพี่โจออกไปก่อน”เสียงต้าร์

“โจ” เสียงไอ้ตัวดี และร่างผมกำลังถูกยกลอยขึ้น

“พี่อ้นผมดีกว่า” ไอ้เจมส์ดีมากที่ขอมันดูแลผม

“ไม่พี่เถอะ ตัวโจหนักนะ พี่อุ้มดีกว่า ให้พี่อุ้ม “ไอ้ตัวดี

“ให้พี่อ้นอุ้มเถอะพี่เจมส์ พี่อ้นพาพี่โจออกไปก่อน อากาศที่นี้แออัด เร็วซิพี่อ้น” ต้าร์ ชีวิตของโจ นักธุรกิจร้อยล้านพันล้าน แต่ดันตกมาเป็นเมียน้อยเขา ภูมิใจจริงๆผมจะแค่เป็นลมหรือจะกลั้นใจตายไปเลยดีวะโจไม่ไม่.ดีกว่ากลัวเกิดมาไม่ได้หน้าตาดีพ่อรวยแบบนี้  :hao5:

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ chickygirl

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 69
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
 :monkeysad:สงสารพี่โจ  สงสารพี่อ้นด้วย ต้าร์ก็ไม่ผิดอะไร  :เฮ้อ: แล้วใครจะเป็นคนที่เจ็บและจากไป หน่วงๆๆๆๆๆๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด