ไม่มีน้ำตา..ไม่มีเลยแม้แต่หยดเดียว ผมไม่ได้ร้องไห้..ไม่คิดจะร้องด้วยซ้ำ ทั้งที่ในหัวก็เอาแต่คิดวนไปวนมาเรื่องของเขา..แต่ผมก็ไม่ได้เศร้าอะไรมากมาย ก็แค่รู้สึกผิดหวัง..ผิดหวังจากอะไรหลายๆ อย่าง กับทุกสิ่งที่ผมเคยคิด..ทุกสิ่งที่เคยหวังเอาไว้ เหมือนกับว่ามันกำลังค่อยๆ หายไป..
.
.
ผมนอนหลับตานิ่งๆ บนเตียง..ปิดมือถือ แล้วฟังเพลงที่เปิดคลอไปเบาๆ เพื่อตัดตัวเองออกจากโลกภายนอก..ดึงตัวเองออกมาจากเรื่องราว และคำพูดทำร้ายจิตใจที่วนเวียนอยู่ในหัวไม่ยอมหยุด ทำอยู่แบบนั้นจนกระทั่งได้ยินเสียงปึงปังจากประตูด้านนอก
มันกลับมาแล้ว..กลับมาพร้อมกับอารมณ์หงุดหงิดอย่างที่เห็น ผมเดินตรงเข้าไปที่ครัวทันที..เมื่อคิดว่ามันคงจะหิว นี่ก็เกือบจะทุ่มหนึ่งแล้ว มันคงยังไม่ได้กินอะไรมาแน่ๆ ถึงได้ทำท่าหงุดหงิดขนาดนั้น..
.
.
“ทำไมไม่รอให้กูไปรับ !” ตัวผมหันกลับไปหามันตามแรงกระชาก “รู้ไหมว่ากูต้องวุ่นวายตามหามึงขนาดไหน !”
ผมมองมันแบบไม่เข้าใจ..กับอีแค่ผมโดดเรียนกลับมานอนที่ห้อง ทำไมมันจะต้องทำเหมือนเป็นเรื่องใหญ่นักหนา ถ้าผมหนีไปเหมือนทุกทีสิถึงจะน่าโมโห..
หนี..งั้นเหรอ ?
ผมเผลอยิ้มออกมาเมื่อนึกอะไรออก..นี่มันคงคิดว่าผมจะหนีมันไปเหมือนคราวก่อนๆ สินะ ถึงได้ทำท่าทางหงุดหงิด กระวนกระวายแบบนี้..
“ยิ้มอะไรของมึง..อยากลองดีนักใช่ไหม !”
ผมรีบขยับตัวเข้าไปกอดทันทีที่เห็นมันเงื้อมือขึ้นมาเหมือนจะฟาด..ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำแบบนี้ไปทำไม ผมรู้แค่ว่าผมต้องทำอะไรก็ได้ เพื่อไม่ให้ตัวเองต้องเจ็บตัวเหมือนทุกที
“ขอโทษครับ..”
“...”
“พอดีผมปวดหัวนิดหน่อย..เลยโดดเรียนกลับมานอนพักที่ห้อง” ผมพูดแล้วกอดมันแน่นขึ้นกว่าเดิมอีกนิด “อย่าโกรธเลยนะครับ..”
“หึ”
“...”
“มึงนี่มันเริ่มเจ้าเล่ห์ขึ้นทุกวัน..” มันบอกแล้วยกมือขึ้นมาลูบหัวผม “อย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก..ต่อไปจะไปไหนหรือทำอะไรให้โทรบอกกู”
“ครับ” ผมรับคำ..แล้วผละออกมาจากอ้อมกอดมัน “ทานอะไรมาหรือยังครับ..เดี๋ยวผมไปทำให้นะ”
เมื่อมันพยักหน้าตอบกลับมา..ผมเลยหันหลังกลับไปค้นของในตู้เย็น ในหัวก็คิดๆ ไปด้วยว่าจะทำอะไร..แต่แล้วมันก็ขัดความคิดของผมด้วยการพูดขึ้นมาว่า “ทำอะไรง่ายๆ ก็พอ..กูเหนื่อยอยากพักแล้ว”
“ครับ..”
เมื่อได้รับคำสั่งแบบนั้น..ผมเลยเลือกหยิบไข่กับผักออกมาเพื่อทำผัดผักกับไข่เจียวง่ายๆ ตามที่มันบอก ก่อนจะยกออกมาเสิร์ฟมันที่นั่งรออยู่แล้วที่โต๊ะ
เรานั่งกินข้าวกันไปเงียบๆ จนกระทั่งมันวางช้อนลงเมื่อข้าวหมด “เอาข้าวเพิ่มไหมครับ..เดี๋ยวผมไปตักให้”
“ไม่ต้อง..”
“...”
“กูมีเรื่องจะคุยกับมึง..”
“ครับ ?”
“เดือนหน้ามึงต้องฝึกงานแล้วใช่ไหม”
“ครับ..”
“กูบอกให้คนเตรียมที่ให้มึงที่บริษัทแล้ว..”
“แต่..”
ผมกำลังทำท่าจะท้วง..แต่มันก็ลุกขึ้นยืนแล้วเดินเข้าห้องไปก่อน ผมเลยกินอะไรต่อไม่ได้..รู้สึกแย่จริงๆ ที่ถูกมันบงการชีวิตแบบนี้อีกแล้ว ทั้งที่ผมอยากลองไปฝึกงานที่ต่างจังหวัด..ฝึกในบริษัทที่ผมแอบติดต่อเอาไว้แล้ว แต่มันกลับมาทำแบบนี้..
.
.
“ถ้าลองทำแบบเมื่อกี้..มันจะได้ผลไหมนะ..”
ผมพึมพำขึ้นมา..ก่อนจะนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ ตอนที่มันกลับมาถึงนั่น..แค่ผมกอดมัน พูดจาดีๆ กับมัน มันก็เลิกทำท่าโมโหทันที แล้วแบบนี้..ถ้าผมลองทำแบบเมื่อกี้ไป มันจะยอมใจอ่อน..ไม่บังคับให้ผมไปฝึกงานที่บริษัทของมันไหม ?
ผมเก็บถ้วยจานไปล้าง..แล้วรีบเขาไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวจะไปหามันที่ห้องเหมือนๆ กับทุกคืน แต่คืนนี้มันจะต่างกันตรงที่ผมจะไม่ทำแค่นั้น เพราะคืนนี้ผมจะต่อรองกับมัน..จะใช้สิ่งที่เคยต้องทำอย่างไร้ค่าทุกคืนให้เป็นประโยชน์
.
.
“มาแล้วเหรอ..”
“ครับ..” ผมเดินตรงเข้าไปนั่งลงบนเตียงข้างๆ มัน..ก่อนจะยกแขนขึ้นมากอดเอวมันไว้ “ทำงานเหนื่อยไหมครับ..”
“มีอะไร..” มันหันมาถามแบบไม่ไว้ใจนัก “พูดออกมาตรงๆ”
“คือ..” ผมพยายามยิ้ม..ทั้งที่รู้สึกไม่ค่อยดีกับสีหน้ามันตอนนี้ “ผมขอไม่ไปฝึกงานที่บริษัทได้ไหมครับ..”
“ทำไม” มันถามกลับมานิ่งๆ
“ผม..ผมมีที่ๆ อยากไปทำแล้ว และก็ติดต่อเขาไปแล้วด้วย”
“ก็ยกเลิกไปสิ..”
“แต่..”
“ไม่มีแต่..กูบอกให้ทำอะไรก็ทำไป”
ว่าแล้วมันก็ลุกขึ้นไปปิดไฟ..แล้วตรงเข้ามาซุกไซร้ผมทันที ผมพยายามดิ้น..รู้สึกไม่อยากให้มันถูกตัวสักเท่าไรแล้ว “คุณนัท..อย่าครับ..”
“...”
“คุณนัท !”
“ทำให้กูเปลี่ยนใจสิ..” มันบอกเสียงเรียบ “ถ้าอยากไป..ก็ลองทำให้กูเปลี่ยนใจดู”
“มะ..หมายความว่าไงครับ..”
“อย่าให้กูต้องพูดซ้ำซาก !”
ผมหลับหูหลับตาทำทุกอย่างไปตามที่มันต้องการ ไม่ว่าคืนนี้มันจะสั่งให้ผมทำอะไรผมก็ทำตามทุกอย่าง..ไม่ขัดขืนแถมยังคอยเอาอกเอาใจมันอยู่แบบนั้นจนเกือบถึงเช้า แต่แล้วก่อนที่ผมจะหมดแรงจนเผลอหลับ มันกลับพูดคำๆ นั้น..พูดคำที่ทำให้ผมแทบอยากจะย้อนเวลากลับไปในช่วงเวลาก่อนที่จะลงมือทำเรื่องน่าอายพวกนั้น..
“มึงคงลืมไปแล้วว่า..”
“...”
“กูไม่ชอบให้ใครขัดคำสั่ง..”
แบบนี้มันก็หมายความว่า..ผมยังต้องไปฝึกงานที่บริษัทของมันอยู่ดีใช่ไหม ?
Ma-NuD_LaW
สงสัยวันนี้คนแต่งจะกินน้ำตาลเยอะไป..ดูมันหวานๆ ชอบกล 
.
.
มีเรื่องให้คนอ่านช่วยอ่ะ..คือพอดีเรื่องนี้อ่ะ มีน้องช่วยตั้งชื่อให้ แล้วทีนี้มันตั้งให้แค่ชื่อภาษาปะกิด..แรกๆ ก็เฉยๆ นะ แต่อารมณ์ช่วงสองสามวันมานี้มันเกิดอยากได้ชื่อภาษาไทย..
ช่วยตั้งชื่อภาษาไทยทีดิ 
.
.
คนอ่าน..ขอบคุณทุกความเห็นครับ 
หัวข้อ: Bitch or Friend ? -มี Ebook แล้วน้าาาาาาา (อ่าน 537270 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก