หัวข้อ: Bitch or Friend ? -มี Ebook แล้วน้าาาาาาา

[noozzz]

กรงรัก ชื่อเหมาะกับเนื้อเรื่องนะ แต่มีนิยายชื่อนี้แล้ว เป็น กรงรักบำเรอ ละกัน เอามารวมกันเลย 

[why yyy]

ขอบคุณ

[Kelvin Degree]

คงมีอดีตที่ทิวลืมไปแล้วแน่ๆ

อดีตของทั้งคู่,,,,

[ลิงภูเขา]

มันยังคงกำแขนผมเอาไว้แน่นโดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำ..ผมเห็นมันถอนหายใจออกมาแรงๆ หลายครั้ง ก่อนจะดึงตัวผมให้เข้าไปอยู่ในอ้อมแขนมัน มันกำลังกอดผมเอาไว้..กอดเอาไว้แน่นเสียจนแทบจะหายใจไม่ออก

“คุณนัท..”

“...”

“คุณนัทครับ..”

“อย่ากลัว..”

ผมยกมือขึ้นมากอดตอบมันเมื่อได้ยินแบบนั้น..แต่ก็ยังไม่กล้าคาดเดาอารมณ์มันอยู่ดี เพราะตอนนี้ผมไม่รู้ว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่..จะรู้สึกตัวบ้างไหมว่าตัวมันเองกำลังทำอะไร ผมกลัว..กลัวตอนที่มันสติหลุดแบบนี้ที่สุด ผมกลัวมันคนเดิมที่เอาแต่ใช้กำลังเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ..

.
.
มันพาผมกลับมาที่คอนโดหลังจากนั้น ทันทีที่ถึงห้องมันก็จูบผม..จูบแบบนุ่มนวลที่สุดเท่าที่คนอย่างมันจะทำได้ ผมหลับตาลงรอรับสัมผัสที่มันมอบให้อย่างเต็มใจ..เหมือนเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกอย่างนี้ ความรู้สึกที่เหมือนจะล่องลอยได้..ไม่ได้อึดอัดอย่างที่เคยเป็นมา มันกอดผม..แสดงความรู้สึกอะไรบางอย่างออกมาให้ผมรับรู้ แต่ผมไม่รู้ว่าสิ่งนั้นมันคืออะไร..รู้แค่ว่าผมสุขใจที่ได้รับมันมา

“ทิว..”

“อื้อ..”

“ทิว..”

มันคอยเรียกชื่อผมซ้ำๆ อยู่แบบนั้น..เรียกแล้วจูบย้ำๆ ลงบนริมฝีปากผม “คะ..คุณนัท..”

“อย่ากลัว..”

แล้วสติผมก็หลุดหายไป..เหลือเพียงความรู้สึกจากสัมผัสทางกายที่ยังทำให้รู้ว่าผมไม่ได้หลับ เพราะอ้อมกอดของมัน..ความร้อนจากตัวมัน..ทุกๆ อย่างมันยังคงชัดเจนอยู่

.
.
“อย่าขยับ..”

“แต่มันดึกแล้วนะครับ..คุณนัทไม่หิวหรือไง..”

ผมบอกแล้วยังคงพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อมกอดมัน..เพราะมันเอาแต่กอดรัดผมเอาไว้ไม่ยอมปล่อยให้ไปไหนตั้งแต่เสร็จกิจกรรมพวกนั้น ผมพยายามยกแขนมันออกจากตัว..แต่มันกลับรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม มิหนำซ้ำยังพยายามใช้จมูกมาคลอเคลียแถวๆ ซอกคอให้ผมต้องอ่อนแรงลงอีก..

“คุณนัทครับ..”

“อยู่เฉยๆ หรืออยากให้กูทำอีกรอบ..”

“ไม่เอาแล้วครับ..” ผมรีบบอก..ก่อนจะยอมนอนนิ่งๆ ไม่กระดิกตัวไปไหนอีก “ผมไม่ไหวแล้ว..”

“ไม่ไหวแล้วทำไมยังจะลุกไปทำกับข้าว..”

“ผม..” ผมเถียงไม่ออกเลย..

“นอนซะ..”

ผมหลับตาลงทันทีที่มันใช้ริมฝีปากกดลงมาบนขมับ..ท่าทีที่อ่อนโยนพวกนี้ของมันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ มันเหมือนกับผมไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวยังไงเวลาที่มันเป็นแบบนี้..

“ฝันดีนะ..”

แล้วคืนนั้นผมก็ฝันดีอย่างที่มันอวยพรให้จริงๆ

.
.
ผมฝันว่าตัวผมในวัยเด็กกำลังนั่งเล่นอยู่บนหาดทราย..หาดทรายสีขาวที่ไหนสักแห่ง ตอนนั้นผมกำลังนั่งเขี่ยเศษเปลือกหอยชิ้นเล็กๆ สีขาวๆ ไปมา..ก่อนจะถูกใครบางคนปิดตาเข้า มือเล็กๆ ที่พอเดาออกว่าเป็นเด็กเหมือนกัน เด็กคนนั้นส่งเสียงหัวเราะชอบใจที่ผมร้องออกมาด้วยความตกใจ..ก่อนจะเอียงหน้ามาเป่าลมใส่หูผม

“เสียงลมทะเลที่ทิวชอบ..”

“...”

“มันดังแบบนี้ใช่ไหม..” ผมพยักหน้ารัวๆ ให้เด็กคนนั้น..ก่อนจะได้รับรอยยิ้มตอบกลับมา “ถ้างั้นจะทำเสียงลมทะเลให้ตอนกลับไปที่นู้นแล้ว..”

.
.
แล้วเสียงหัวเราะสดใสนั่นก็หายไป..ก่อนจะกลายเป็นเสียงตะคอกโวยวายของมันเข้ามาแทนที่ ภาพท้องฟ้าสดใสที่บรรจบกับทะเลตรงหน้าหายไป..แล้วถูกแทนที่ด้วยเสียงคลื่นรุนแรงและความมืดของท้องทะเลตรงหน้า

ผมยกแขนขึ้นมากอดตัวเองโดยอัตโนมัติ..รู้สึกอยากหายไปจากทะเลที่น่ากลัวตอนนี้

“ลูกของนังผู้หญิงแพศยา !”

“แม่มึงมันคือนังผู้หญิงน่ารังเกียจ !”

.
.
“เฮือก..”

ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา..ก็เห็นใบหน้าของมันที่นอนหลับแบบไม่รู้สึกตัวอยู่ตรงหน้า ผมลุกขึ้นนั่งขยี้หัวตัวเองจนยุ่ง..ก่อนจะลุกขึ้นมาล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำ ในหัวก็คิดเรื่องความฝันของตัวเองเมื่อกี้..

เหมือนมันจะไม่ใช่แค่ความฝัน..คล้ายๆ จะเป็นสิ่งที่เคยเกิดขึ้นจริงๆ ผมสลัดหัวไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไป..ก่อนจะเดินตรงกลับไปนอนที่เตียงอีกครั้ง ซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนเดิมที่ห่มร่วมกับมัน..แล้วหลับตาลงอีกครั้ง



Ma-NuD_LaW


สุขสันต์วันป๊อกกี้เดย์ 

ตอนนี้หวานพอหรือยังครับ ?

 

[Akikojae]

หวานห้าบรรทัดจบคือ ..?
แงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ไม่พอออออออออออ
เอาอีกกกกกกกกก +1
 

[iceman555]

เอาอีกกกกก. หวานได้อีกกก. ชอบๆ โหกมาทั้งเรื่องละ. บ้างเยอะๆชดเชย

[mukmaoY]

So sweet

[meeyeon]

เอาอีกๆๆๆๆๆๆๆๆๆ หวานได้อีกกก
แต่อยากให้ทิวทำให้นัทเจ็บบ้างจัง 5555

[Teddysdeath]

อะไรยังไง

[becrazie]

 

[ka[ze]na]

หวาน? เอาว่ะ!! พอไหว..ป๊อกกี้ ไม่ใช่น้ำตาลกรวด...

[nunda]

ชั้นเป็นแค่ชะนีตัวเล็กๆ ที่เรียกร้องหาความจริง! ความจริงจากคนเขียน
แต่ชั้นก็ไม่เคยได้รับมันเลย ทำไม ทำม๊ายยยยยยย โฮๆๆๆๆ
วิ่งออกจากฉากไป อิอิ ^_~

[•♀NoM!_KunG♀•]

ความจิงเริ่มปรากฎ

[My_yunho]

ความจีิงใกล้ดปิดเผยๆๆ

[ลิงน้อยสุดเอ๋อ]

เออ อยากรู้ความจริงไวๆ

ว่าแต่มันมาได้ขีดเดียวเอง

หวานแหล่ะ แต่เหมือนยังไม่สุด

[แมวดำ]

จะเฉลยแล้วสินะว่าทำไมคุณนัท

ถึงดูทำตัวแปลกๆ

เดี๋ยวผีเข้าผีออก

[hibarihao]

  หวานไดเแป็ปๆๆ จะดราม่าอีกไหมอ่ะ

[naruxiah]

นี่คือหวานแล้ว? หวานม๊ากมากค่ะ (ประชดหน่ะ) 555 สั้นอีกและ

แอบอยากอ่านความคิดนัทมั่งจัง มาแบบอ่านแล้วเข้าใจความคิดมันเลยได้มั๊ย?

จริงๆอ่านแล้วก็รู้ว่ามันรักทิวนะแต่ อยากอ่านมุมมันบ้าง

[::UsslaJlwaJ::]

ทันแล้ววว  อยากรู้อึดอัดจุงงง

[hormonesyj]

หวานจนมดไต่เลยค่าาาา (ประชด)

[tsukishi]

อ่านรวดเดียวเลย
ปมที่ยังไม่เคลียร์น่าติดตามสุดๆ
ขณะเดียวกันทิวจะทำอะไรต่อไปก็น่าคิด
ความดราม่า9.5 รอตอนต่อไปค่ะ
 

[konjingjai]

นัทกำลังหลงรักทิวใช่ไหม

[ฤดูใบไม้หลากสี]

พอจะเดาอะไรหลายๆอย่างออกบ้างแล้ว อย่างเช่นที่คนเขียนเคยบอกว่า "ไม่ใช่คนที่สายเลือดเดียวกันแน่ๆ"

ทะเล และ 8008 น่าจะเป็นตัวเชื่อมระหว่างนัทกับทิว

ก่อนอื่นขอพูดในฝั่งทิว ซึ่งเป็นการคาดเดาหลังจากอ่านจบตอนที่ 41 นะครับ

นัทอาจจะรักทิวมาแต่เด็กเลยก็เป็นได้ ไม่ว่าจะแอบรักหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ความรู้สึกดีที่มีต่อทิวนัทมีให้ทิวตั้งแต่เด็ก ดังเช่นที่คนเขียนเผยปมในอดีตเพียงนิดออกมา แล้วเมื่อนัทรักทิวใช่ไหม ก็อาจจะไปได้ยินหรือแม่เป็นคนพูดให้ฟัง เรื่องของทิว ทำให้เป็นสาเหตุนัทเริ่มทำไม่ดีใส่ทิว อาจจะเป็นเพราะผิดหวังในตัวพ่อหรืออะไรก็แล้วแต่ ความรู้สึกที่รักมันมีอยู่แน่นอน แต่เพราะภาวะทางจิตใจในตอนเด็กไม่อาจรับได้ไหวจึงแสดงออกมาในรูปแบบนั้น ทำให้ทิวคิดว่านัทเกลียดตน และเพราะสิ่งที่ได้รับจากนัทในรูปแบบที่เรียกว่า "ความทรงจำดีๆ" มันถูกกลบทับด้วย "ความทรงจำอันเลวร้าย" ที่พบเจอมาระยะเวลานานทำให้มันไปกลบทับความทรงจำดีๆที่เคยได้รับจากทิว

ความรักในวัยเด็กน่ะเป็นอะไรที่สวยงามและบริสุทธิ์ แต่ถ้าเหตุการณ์ที่เลวร้ายกระทบจิตใจของเด็กก็ทำให้เขาแสดงในสิ่งที่ตรงกันข้ามออกไป อย่างเช่นที่นัททำ อ่านจากตอนนี้และปมในอดีตเพียงนิดก็รู้แล้วว่านัทรักทิวมากแค่ไหน แต่คงเพราะไปรู้ว่าทิวอาจเป็นน้องแท้ๆตัวเอง ที่เกิดกับพ่อตัวเองและผู้หญิงอื่นก็เลยโกรธและแสดงออกมารูปแบบนั้น

สังเกตุง่ายๆนัทจะอ่อนไหวกับทุกเรื่องของทิว และทิวมีโอกาศจะไม่ใช่ลูกของพ่อนัทค่อนข้างสูง อ่านตอนนี้แล้วสงสารนัทนะ เพราะเด็กคนหนึ่งรักคนที่คิดว่าถูกเก็บมาเลี้ยง แต่พอมารู้ว่าเป็นลุกของพ่อตัวเองกับผู้หญิงอื่นก็เลยทำำกับทิวเยี่ยงทาสมาตลอด

กันไม่ให้ทิวมีเพื่อน เพราะถ้ามีเพื่อนทิวจะแข็งข้อและห่างจากตัวเอง นั่นคือสิ่งที่นัทกลัว นี่จากไม่ชอบนัทกลายมาสงสารและเห็นใจแล้วนี่ มันแบบอธิบายยากอ่ะ คืดนัทยอมโดนพ่อแม่บังคับทุกอย่าง แต่ขอแค่มีทิวอยู่ข้างๆ ไม่ว่ากี่ตอนนัทโดยพ่อแม่สั่งอะไรรับคำเสมอและทุกครั้งต้องมีทิวอยู่ข้างๆ ไม่ว่าจะบังคับขืนใจหรือทิวปลงจนอยู่นิ่งๆเอง

เอาล่ะคาดฝันให้มีพระเอกใหม่ก็จริง แต่ดูเหมือนว่าจะได้ตัวพระเอกซะแล้วล่ะ ถ้าเป็นนัทจริงนี่ คนเขียนคงเก่งในการหลอกล่อน่าดูเลยล่ะ เพราะทุกคนเชื่อกันหมดเลยว่านัทไม่ใช่พระเอก(หรือเปล่า?) แต่ที่แน่ๆ ไม่เอาวีอ่ะ ไม่ชอบอย่างแรง ผู้ชายอะไรเห็นแก่ตัวชะมัด นัทมันเห็นแก่ตัวแต่มันมีจุดแข็งของตัวเองในเรื่องหัวใจ แม้มันจะไม่แสดงออกมาให้ทิวรู้ก็ตาม แต่วีไม่มีจุดแข็งในเรื่องของหัวใจเลยทั้งๆที่ทิวรักวีขนาดนี้

อ่านแล้วเครียดจัง แต่ตอนนี้มันก็หวานอยู่ และปมก็โผล่มาอีกแล้ว ถ้านัทและทิวไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ แม่ยกนัททิว เฮกันเป็นแถบแน่ๆ

แต่ส่วนตัวไม่หวังเรื่องพระเอกแล้วล่ะ

ปล.ไม่ได้อยากพิมพ์ยาวเลยนะคนเขียน แต่อารมณืมันพาไปอ่า บางครั้งมันก็อยากเดาเรื่องนิดนึงเนอะ อิอิ >[]<

[sine_saki]

เอิ่ม ลิ้นดิฉันยังไม่ทันจะรู้รสว่ามันหวาน ก็อันตรธานหายไปกับห้าบรรทัดแรก
อยากรู้ความจริงมากๆ

[flimflam]

หืมม มันเหมือนจะมีปมนะแง 

นัทเมื่อก่อนต้องเคยอ่อนโยน(????)ใช่มั้ย
แล้วทำไมกลายมาเป็นแบบนี้หนอ??

สาเหตุที่ทิวจำไม่ได้คืออะไร? ความจำเสื่อมเรอะ...เอ๊ะ หรือไม่ใช่ 555555

[why yyy]

ขอบคุณ

[กำแพงเมืองจีน]

ยังหวานไม่พอค่าาา

ขออีกกกกก

ตอนนี้นัทดูน่ารักนิดๆอ่ะ   เหมือนหนุ่วซึนเลย

คงจะช็อคตอนที่ทิวบอกว่า กลัว สินะ  เลยมาทำอ้อนใส่  ชิ!

ขอบคุณที่มาอัพนะคะ   

รอตอนต่อไปค่ะ

[Ipatza]

เอาแล้ว
ความจริงมีเพียงหนึ่งเดียว
จะเป็นยังไง ถ้าลูกแท้ๆกลับไม่ใช่อย่างที่คิด เห่อ
เพลียเลย

[fay 13]

 

[IsDeer]

อ่านช่วงแรกๆ ต้องรีบเลื่อนไปดูว่าเข้าผิดเรื่องป่าว//โดนตบ
ว่าแต่นัทมันกินยาผิดขวดป่าวนี่//โดนตบ อะเกน