หัวข้อ: หรือจะให้เป็นแค่ความทรงจำ โดย ภัคD เพิ่มตอนพิเศษในรวมเล่ม P.14

[๛ﾞ★βra_11!☆ﾞ]

อ่านแล้วว 
ไม่รู้จะบอกว่าอ่านจบได้รึเปล่า แบบอ่านข้ามไปข้ามมา
มันเครียดจนไม่ไหวจะเคลียร์ 
เรื่องนี้สอนอะไรหลายๆอย่างนะ ถึงจะมาในมุมแปลกๆที่ไม่ค่อยได้เห็น
ดีใจที่จบแบบมีความสุขมากกกก จริงๆ !
ขอบคุณคนแต่งกับคนโพสมากที่ทำให้ได้อ่านเรื่องราวดีๆแบบนี้ 
จะเก็บเอาไว้เป็นความทรงจำ 

[NewYearzz]

โอ่ย จบแล้ว 

เรื่องนี้สะเทือนอารมณ์ถึงขีดสุดครับ อ่านได้ 3 หน้าแล้วอยากจะปิด ๆ ไป

แต่ทำไม่ได้ครับมันค้างคาและเครียดอย่างแรง ได้อ่าน ๆ หลาย ๆ รีหลาย

เห็นด้วยที่บอกว่าเรื่องนี้เป็นนิยายที่มีชีวิตครับ เมื่อจับต้องแล้ว เราจะหลุดไปอีกโลกนึง

คนแต่งเก่งสุดยอด บรรยายทุกอย่างได้สวยงามและเห็นภาพชัดเจนสุด ๆ

เรื่องนี้ทำผมเครียดมากจริง ๆ ครับ หลายครั้งรู้สึกเหมือนตัวละครคือถูกมีดกรีดเนื้อ

หลายครั้งที่อ่านแค่สามบรรทัดแล้วต้องออกไปสงบสติอารมณ์ เรื่องนี้เนื้อเรื่องหนักมากครับ

ผมดีใจมากนะครับที่อ่านมาถึงตอนจบแล้วแฮปปี้  เหมือนยกภูเขาออกจากอก

ตอนนี้หัวยัง ตึ๊บ ตึ๊บ ตึ๊บ อยู่เลย แต่มันก็มาพร้อมรอยยิ้มแล้วแหล่ะครับ

อ่อ แล้วเรื่องนี้นะ ทำผมหน้าแก่ลงหลายปีทีเดียว   

สุดท้าย อินจัดถึงแม้รู้ว่ามันไม่มีตัวตนแต่ ไอ้ทอม ไอ้................

ผมไม่กล้าจะใช้ถ่ยคำรุนแรงเพราะนั่งด่าตอนอ่านไปมากมาย

เกลียดมัน รับไม่ได้ ไอ้ตัวทุเรศ  น่ารังเกียจ ไม่น่าให้อภัย ชั่ว เลว

บอกได้เลยว่าถ้านิยายเรื่องนี้ถูกนำมาสร้างเป็นหนัง ผมว่าผมคงหาซื้อทุเรียนแล้ว

เอาไปขว้างปาคนที่ได้รับบทนี้ อยากขุดคำด่าที่เลวร้ายที่สุดมาด่าตัวละครตัวนี้มาก
 


พล่ามไปเยอะ พอสักที  ทั้งคุณภักD และพี่ทิพย์นะครับ ที่แต่งและนำเรื่องดี ๆ นี้มาแบ่งปัน

ผมคงทำอะไรไม่ได้มากนอกจาก  และกดบวกครับ 

[nco1236]

เศร้าเกิ๊นนนนนน

[Maprang_W]

ดีมากเลย  อ่านแล้วมันไม่ให้ความรู้สึกว่า ดีที่สุด  หรือเลวที่สุด  ทุกคนต่างก็ดีเลวปนๆกันไป  เหมือนกับเอกที่ทั้งดีและเลวร้าย  เหยา  เราไม่เข้าใจว่าเหตุผลจริงๆคืออะไร  แต่ถึงจะเพราะถูกมอมหรือบุญคุณของทอม  แต่มันก็ทำให้อินมาก อ่านแล้วได้ความรู้สึกลุ้นตลอด  มีความหวังเหมือนเอกตลอดว่ามันจะต้องดีขึ้น  แต่ก็รู้สึกเหมือนเอกว่า  แล้วจะแน่ใจได้ยังไงว่ามันจะดีแบบนี้ต่อไป หวังอยู่ตลอดว่ามันต้องดีขึ้น  แม้ไม่รู้จริงๆว่ามันจะจบแบบไหน   เทียบกับตะวันฉายแล้ว เรื่องนี้จบดีกว่าเยอะ  แต่ความหนักแล้ว เรื่องนี้หนักกว่า  ถ้าเรื่องภาษายกให้ตะวันฉาย  อันนี้ก็ดีนะ  แต่การเขียนอุปมาอุปไมของตะวันฉายมันเพราะกว่า  ชอบค่ะ

[nco1236]

 

[aprilmonth4]

ตอนอ่านเรื่องนี้เราเครียดมากเลย  มันอึดอัดไปหมด
สงสารพี่เหยา แต่ไปๆมาๆก็ไม่เข้าใจในตัวพี่เหยาเหมือนกัน
ตัวละครทุกตัวมีมิติมาก   ราวกับเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึนจริงๆ
ตอนที่เอกมาที่กรุงเทพแล้วถูกเมิน  จนคิดว่าบางทีเรื่องของคนทั้งสองต้องจบลงทั้งอย่างนี้ตามคำโปรยแรกเริ่มแล้ว  มันปวดใจจริงๆค่ะ   
แต่ชอบตอนจบ   ดุมีความหวังดีค่ะ  แม้จะลืมสิ่งที่ผ่านมาไม่ได้  แต่ก็สามารถเริ่มต้นสิ่งดีๆ ใหม่ได้เหมือนกัน

[luvkeyzomuchz]

บอกได้คำเดียวว่า  สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด


เป็นนิยายในเล้าที่อ่านแล้ว  ปวดใจทั้งเรื่อง


แล้วตอนพีคของเรื่องนี่(ตอนที่เอกบอกว่ารัก)


น้ำตาไหลเอ่อออกมาเรื่อยๆ  ไม่หยุดเลย


ฮ่าๆๆ


ขอขอบคุณ  ไรเตอร์  และ  คนอัพด้วยนะคะ


ที่สร้างสรรค์นิยายดีๆแบบนี้มาให้เราได้อ่าน

 

[prim--prim]

จบแล้ววววววววววว อ่านจบสักที ฮ่าๆ
เป็นเรื่องที่ดีมากๆเลยค่ะ

แต่บางตอน บางเหตุการณ์ก็บีบคั้นหัวใจเกินไป
สงสารพี่เหยาตลอดทุกครั้ง หมั่นไส้เอกทุกครั้ง แล้วก็เกลียดทอมทุกครั้ง

กว่าจะอ่านจบก็ทำใจอยู่นานเลย

ยิ่งเจอตอนไหนเครียดๆ เศร้าๆ ทำเอาไม่กล้าอ่านต่อ
วันที่มาอ่านครั้งแรก อ่านไปได้สองหน้า ก่อนนอนนี่ปวดหัวเลย คิดนู่น คิดนี่ตามไปเรื่อยเปื่อย

เป็นนิยายที่ สุดยอดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด มากๆเลยค่ะ


ขอบคุณ คุณTHIP ที่ทำให้ได้รู้จัก คุณภัคD
ได้อ่านนิยายคุณภัคD

ขอบคุณคุณภัคD สำหรับเรื่องดีๆแบบนี้ค่ะ

[pure_ka]

กลับมาอ่านอีกที ก็ยังอาการเดิมเหมือนอ่านครั้งแรกๆไม่ผิด
อ่านได้นิด ก็ต้องปิดไปทำใจ เปิดมาอ่านอีก ก็ต้องพักไปคลายเครียด

โอ้ว...ช่างเป็นเรื่องที่อ่านแล้วอึดอัดไม่อยากอ่านต่อ  แต่ถ้าไม่อ่านต่อก็พาลจะลงแดง
เลยกลั้นใจอ่านๆให้จบในคราวเดียว

สุดท้ายแทบตายเพราะอกจะระเบิด

เครียดๆๆๆๆ เศร้่าๆๆๆๆๆ เหงาๆๆๆๆ แต่รู้สึกดีที่ได้อ่าน

จะมีสักกี่เรื่องที่ทำให้คนอ่านเป็นบ้า เป็นหลังได้ขนาดนี้

ขอนับถือในฝีมือการแต่งของคุณภัคD มากๆ คุณจะรู้ไหม

คุณทำให้เราแทบจะถูกที่บ้านจับไปส่งศรีธัญญา เพราะอ่านไปแล้วแทบเป็นบ้า

นั่งร้องไห้ นั่งยิ้มหน้าคอมพ์ได้ในคราวเดียวกัน

ขอบคุณนะค่ะ  รักเรือ่งนี้มากจริงๆค่ะ


 

[chalermchai]

น่าประทับใจมากครับ

 
  ชอบมากๆ โดยเฉพาะตอนแรก ๆ ที่เป็นพี่คนข้างบ้าน
  หลังๆมา อินนจัด ซีเรียสมากเลยอะ  แต่จบแล้วประทับใจครับ
 
  ขอบคุณนักเขียน  และคุณทิพย์ด้วยครับ  สรรหามาฝากอีกนะครับ
 
 
 
 

[chiwat]

เป็นอีกเรื่องที่ยังคงกินใจอยู่เหมือนเดิม

เหมือนจะเศร้าก็ไม่ใช่ จะตื่นเต้นก็มีฉากๆ(555)

เน้นอารมณ์  ดีครับอ่านแล้วสลดใจดีนายเอกมีผู้ใหญ่ที่เคารพแล้วทำกับเค้าได้อย่างนี้

เข้าใจนะทำไมเค้าถึงยอมตลอดไม่ขัดขืน  ทำใจได้ยาก  ปวดใจปวดกายเกิ๊น

นายเอกเรานี่ก็แรกๆไม่ไหว หลังๆปลื้มๆ ฮ่าๆๆๆ

ขอบคุณคุณภัคD และคุณ THIP ที่ได้นำนิยายดีๆมาให้อ่านกัน(อ่านทั้งคืนมึนกันเลยทีเดียว ไม่ยอมกินข้าวกินปลาเลยฮ่าๆ)

[nove]

เรื่องนี้บีบคั้น เเละ กดดันมากเลยค่ะ เเต่พอตอนจบก็มีความสุข ดีใจจริงๆ ขอบคุณมากนะคะ

[Yr_Follower]

สุดยอดจริงๆครับ

เป็นเรื่องที่อ่านแล้วอินมาก

เครียดมาก อินสุดๆ

ภาษาสละสลวย ละเมียดละไม ละเอียดซับซ้อน จนยากที่จะเชื่อว่ามันเป็นจินตนาการ

ขอบคุณนะครับ ทั้งนักเขียน และ นักโพส

[DasHimmel]

สุดยอดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 
ไม่รู้จะหาคำไหนมาพูดได้อีก~
เป็นอะไรที่ให้ข้อคิด สอนอะไรหลายๆอย่าง
ทั้งยิ้ม ทั้งหัวเราะ ทั้งน้ำตา ครบทุกอารมณ์จริงๆ
ทุกๆฉาก ทุกๆตอนถ่ายทอดออกมาทางตัวหนังสือก็จริงแต่สื่อความได้ดีมากๆ
อยากบอกคุณภัคD ว่าขอบคุณมากๆๆๆนะค๊าที่แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาให้อ่านกัน
ได้อะไรเยอะแยะไปหมด ทำให้ได้เห็น ได้เข้าใจว่าโลกความเป็นจริงมันเป็นยังไง
ไม่ได้สวยหรูอะไรอย่างที่ทุกคนฝัน สอนให้เห็นถึงความรักที่ผ่านอะไรๆมากมายกว่าจะมีวันนี้
ซึ้งมากกับความรักของพี่เหยากะเอก >///<~
ทุกคน ทุกอย่างไม่มีอะไรที่เพอร์เฟ็ค100%
ตอนแรกอ่านไปคิดว่าจะไม่แฮปปี้ซะแล้ว แต่อยากบอกว่าดีใจมากๆๆๆๆๆที่จบแบบนี้
ไม่อยากให้ทุกคนในเรื่องเจ็บไปมากกว่านี้อีกแล้ว
ปกตินิยายแนวนี้อ่านไม่ค่อยจะจบ 555+
บีบใจมากมาย!!~ แต่เรื่องนี้สุดยอดมากจริงๆ
ยังไงก็ขออวยพรให้พี่เหยากะเอกรักกันตลอดไป ใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข สามารถผ่านทุกปัญหาไปด้วยกันได้(ถ้าไม่มีเรื่องไม่ดีเข้ามาในชีวิตสองคนนี้จะดีมาก ที่ผ่านก็เกินพอแล้ว)
แล้วก็ ขอให้คุณภัคD สร้างสรรค์ผลงานมาให้อ่านกันอีกนะค๊า ขอบคุณมากมายค่ะ สู้สู้ เป็นกำลังใจให้ค่า

[prim--prim]

วันนี้ย้อนกลับมาอ่านอีกครั้ง ถึงทำให้รู้ว่าพลาดดดด
พลาดไปหนึ่งตอนพิเศษ

โธ่ เพราะเห็นคำว่าจบเลยไม่ได้กดไปหน้าอื่นๆต่อ
พอวันนี้อ่านจากด้านหลังก่อน (คือกะจะอ่านเฉพาะช่วงที่ได้มารัก มาคบกันแล้ว)

ถึงเพิ่งรู้ตัวว่าพลาดดดดด
แต่ก็ยังดีที่ได้อ่าน 55555 ถึงจะช้าก็ตาม

ตอนกินเจเป็นอะไรที่น่ารักมากกกก อรั๊ยยยย ชอบๆ

[climax-gay]

เฮ้อ ชื่อเรื่องแป๊กเลย เศร้าแล้ว~

[tender]

อ่านกี่ครั้ง ก็เรียกน้ำตาได้ทุกครั้งจริงๆ

[theblink]

อยากได้รวมเล่มจัง   
เขามีขายรึเปล่าคะ   ต้องการอย่างมาก 
ตรงๆนะ ไม่เคยอ่านนิยายที่ไหนอึดอัด + ร้องไห้ก็ไม่ออกเท่ากับนิยายที่คุณ ภัคD เขียนอีกแล้ว

[Tua_Ddream]

สุดยอดมากๆ ทั้งที่คิดว่าจะไม่อ่านให้จบในวันเดียว แต่สุดท้าย...ก็ทำไปแล้ว
เป็นเรื่องที่มีความสวยงามภายในตัว ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆมาให้อ่าน
เป็นเรื่องที่ให้ข้อคิดหลายๆอย่างได้ดีมาก แถมสื่อให้เห็นถึงคำว่า..."ชีวิต"

บีบหัวใจมากจริงๆเรื่องนี้
ขอบคุณคนแต่งไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ ^^

[mickychunchon]

อยากจะบอกว่าเป็นเรื่องที่ชอบที่สุดเ่าที่เคยอ่านมา ขอขอบคุณ คุณภัคดีจริงๆนะคะ รอติดตามผลงานที่ค้างอยู่ค่ะเรื่อง ในที่สุดก็คือรัก  กรุณาช่วยเหลือเด็กน้อยผู้หิวโหยด้วยนะคะ

[ninenonkung]

 

[pae666]

ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ค่ะ อ่านแล้วมีหลากหลายอารมณ์มากกกกกกกกก กดดันสุดๆๆๆๆ คุณภัคD สุดยอดมากๆเลยค่ะ     

[minamina]

  ฮืออออ เราอยากได้เรื่องนี้มากเลย อยากเก็บไว้บูชามาก เป็นเรื่องที่สุดยอดอ่านแล้วมันเข้าถึงหัวใจเรามากเลยค่ะ TT

พี่ไม่มีเหลือไว้สักชุดเลยหรอคะ อยากได้มากๆๆๆๆ

ใครมีสนใจขายต่อเราได้นะคะ ฮืออออ

แบบรักเรื่องนี้สุดๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ 

[O[]OVampire]

ความรู้สึกของคนนี่มันละเอียดอ่อนซับซ้อนจริง แต่ก็พอเข้าใจสิ้งที่เหยาทำ
สิ่งที่ทำได้ในตอนนั้นก็คือใช้ตัวเองเป็นเครื่องมือสร้างความเจ็บปวดให้กับอีกคน
และความรู้สึกของเอก มันทำให้รู้สึกอึดอัด สับสน เหมือนจะคิดได้แต่สุดท้าย
ก็ปล่อยให้ความเกลยีดชังเข้าครอบงำทุกที แต่ในที่สุดทุกการกระทำที่ขาดๆเกินๆ
ก็หยุดลงและเริ่มเดินใหม่ซะที ครบรสจริงๆ

[w[o]w]

เป็นหนึ่งในเรื่องที่ดีที่สุดตั้งแต่อ่านมา ให้หลายความรู้สึก อ่านครั้งแรกจำได้ว่ามันเครียดมาก บีบหัวใจ ร้องไห้ด้วย นอยด์ไปเลยช่วงนั้น แต่ก็อ่านจนจบ แล้วรู้สึกชอบมาก หลายครั้งที่กลับมาอ่านอีก เหมือนหนังที่อยู่ในใจดูกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ มีแต่จะซึมซับความรู้สึกของตัวละครได้ดีขึ้นยิ่งอินมากขึ้น นับถือคุณภักDมากๆ สุดยอดจริงๆ

[pad_dfg]

แปะไว้ก่อน เดี๋ยวมาอ่านนะคะ

[nongli]

เรื่องนี้ปวดใจมากครับ สนุกมากด้วย

อ่านมานานแล้ว แต่พึ่งสมัครสมาชิกวันนี้

เลยแวะมาเมนต์ซะหน่อย ฮ่าๆๆๆ

อยากบอกว่านิยายเรื่องนี้สุดยอดมากๆครับพ้ม 

[ISee]

อ่านคอมเม้นของแต่ละคนแล้ว ทำให้ทั้งกลัวและอยากจะอ่านเรื่องนี้ไปพร้อมๆ กัน
ขอไปทำใจก่อนค่ะ คาดว่าจะอ่านวันหยุดนี้แหละคะ กลัวว่าเด๋วตาปูดแล้วจะไปทำงานไม่ได้
อ่านจบแล้วจะกลับมาอีกทีค่ะ

[loverken]

 

บรรยายเรื่องดีมากกกกก

[MissDaisy]

เป็นงานเขียนเรื่องแรกที่ได้อ่าน .. อ่านแล้วหยุดไม่ได้

ทุกๆคืนจะต้องเข้านอนและหลับตาไปพร้อมกับกิริยาและคำพูดของพี่เหยา ตื่นมาก็รีบรี่มาหาพี่เหยาก่อนสิ่งใด .. เป็นอยู่อย่างนี้จนจบเรื่อง

มันช่างบีบคั้นจิตใจ อ่านแล้วปวดตับหนุบหนับ (แต่ก็ไม่ยอมหยุดอ่าน)

อ่านไปก็ให้อยากเขกกะโหลกไอ้เด็กเอก .. ไอ้เด็กโง่ ทำผิดซ้ำซาก
และก็ตกหลุมรักพี่เหยาสุดหัวใจ ..

พอเริ่มต้นอ่านนิยายเรื่องแรกด้วยเรื่องนี้ ทำให้การจะหาเรื่องต่อไปมาอ่านมันช่างยากยิ่ง เพราะรู้ว่า จะหาอะไรมาเทียบเคียงในระดับนี้คงลำบากซะแล้ว

ขอบคุณมากสำหรับผู้เขียน และผู้ที่นำมาลงให้อ่าน
ขอบคุณอย่างสุดซึ้งจากก้นบึ้งของหัวใจเลยค่ะ