บทที่15จับตัว
เมื่อวานก็วุ่นวายพอสมควรครับ กว่าที่ไอ้เก้ามันจะกลับบ้านมันได้ อย่าคิดไปไกล มันไม่ได้ทำอะไรผมหรอกเพราะผมไม่ให้ทำ555 เรื่องเป็นแฟนกันที่มันพูดเมื่อวานดูจะพูดไปงั้นเพราะวันนี้ก็ยังไม่มีอะไรเปลี่ยนเลย มันก็ยังกดขี่ข่มแหงผมเหมือนเดิม
“คีย์เย็นนี้มึงว่างเปล่า”ไอ้กิตเดินมาจากทางไหนไม่รู้ มานั่งข้างผมแล้วถามขึ้น
“ทำไมว่ะ” ถามกลับไป จะว่าไปช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้เห็นมันเลย พอเลิกเรียนมันก็หายหัวไปแล้ว
“ไปกับกูหน่อย”มันบอกแล้วทำหน้าจริงจัง
“ไปไหนว่ะ”เห็นท่าทางแบบนั้นของมันคงต้องมีเรื่องอะไรแน่นๆเลย
“คือ มึงอย่าไปบอกใครนะโว้ย”ไอ้กิตพูดเสียงกระซิบ
“เออๆมึงรีบเล่าดิ”อะไรของมัน
“คือกูนัดหญิงไว้ว่ะ แต่กูไม่กล้าไปคนเดียว”ไอ้กิตบอก
“โห แค่นี้เองได้ดิว่ะ มึงกลัวขนาดนั้นเลยหน้าซีดเลย”มันหนาซีดจริงๆนะครับ เหงื่อออกเลย
“เหอๆ กูแค่ตื่นเต้น”มันว่าแล้วหลบตาผม อะไรของมัน
แล้วแล้วก็เลิกเรียน
“ไอ้กิตไปดิเดี๋ยวหญิงมึงจะรอนาน”ผมเก็บของเสร็จก็เดินไปหาไอ้กิตที่โต๊ะ
“อะเออ ไปดิ”มันคงตื่นเต้นหน้าดูเลยครับ พูดจากุกๆกะๆ หน้าซีดเลย
“เฮ้ยไม่สบายป่าวมึง หน้ามึงซีดมากเลย”ผมถามครับ วันนี้ไอ้กิตมันเป็นอะไรของมัน
“ป่าว กูสบายดี ไปกันดิ”มันว่า แล้วเดินนำผมไป
พวกเราเดินกันมาที่หลังโรงเพาะชำ ตรงนี้ไม่ค่อยมีใครมากันนักหรอกครับ เพราะมันเหม็นอับ แล้วก็อับชื้นด้วย มันนัดใครมาว่ะเนี่ย ขนาดผู้ชายยังไม่อยากจะมาเดินแถวนี้เลย ทำไมมันถึงนัดผู้หญิงมาที่นี่ว่ะ
“เฮ้ยไอ้กิต มึงนัดเขาไว้ที่นี่หรอว่ะ”ผมถามในขนาดที่ไอ้กิตเดินเข้าเรือนเพาะชำไป
“เออน่า”แล้วมันพูด ผมเลยเดินตามมันไปในโรงเพาะชำ บรรยากาศนะไม่ต่างอะไรกับหนังผีเลย ครึมๆ อับๆ มองอะไรก็ไม่เห็น แล้วมันก็เดินพาผมไปด้านในสุด แล้วผมก็เห็นเงาคนหลายคนยื่นอยู่
“เฮ้ยไอ้กิต นี่มันอะไรว่ะ”ผมที่หยุดเดินถามไอ้กิตด้วยความกลัว ภาพที่ผมเห็นตรงหน้า คือ ประธานซอย1กับประธานซอย11ที่ผมรู้จักมันเพราะมันเคยดักตีพวกผม หลายครั้งแล้ว พร้อมกับลูกน้องมันอีกหลายคน
“อ้าวน้องคีย์มาแล้วหรอ”ไอ้เหี้ยจิมประธานซอย1พูดขึ้นแล้วเดินเข้ามาหาผม ผมเห็นแบบนั้นก้หันหลังเตรียมวิ่งหนีเลยครับ แต่ไอ้กิตมันดันล็อคตัวผมไว้
“ไอ้กิตปล่อยกู!”ผมตะโกนบอกมันแล้วก็ดิ้นแต่ก็ไม่หลุด เพราะมีลูกน้องไอ้จิมวิ่งเข้ามาจับผมอีก2คน
“ไอ้กิต นี่มันอะไรว่ะ มึงหลอกกูหรอ”ผมตะโกนถามอย่างเดือดดาน
“ช่วยไม่ได้ว่ะ ใครๆก็อยากได้ตัวมึง”มันพูดแล้วเดินไปหาไอ้จิม
“ไอ้เหี้ยกิต มึงทำเหี้ยๆกับกูได้ไง กูเพื่อนมึงนะโว้ย”ผมตะโกนด่ามันแล้วก็ออกแรงดิ้นสุดแรง แต่มันก็ไม่หลุด
“ทำได้ดีมากไอ้กิต การทดสอบมึงทำได้ว่ะ ยินดีตอนรับสู่ซอย1”ไอ้จิมมันพูดแล้วตบบ่าไอ้กิต
“ครับพี่”ไอ้กิตยิ้มหน้าบาน สัสเอ้ย
“มึงได้”ไอ้จิมว่าแล้วเดินเข้ามาบีบคางผม”เป็นไงจ๊ะ น้องคีย์ พี่ให้โอกาสเราแล้วนะแต่เรากลับ ปฎิเสท แถมยังไปเอากับไอ้เหี้ยเก้าอีก ติดใจของมันหรอ โดนขนาดนั้นยังติดมันแจ”ไอ้จิมว่า เล่นเอาผมหน้าชาเลย นี่พวกมันรู้เรื่อง วันนั้นหรอ
“นี่หรอว่ะ เด็กไอ้เหี้ยเก้า ท่าทางติ๋มๆ ไอ้เก้ามันชอบแนวนี่หรอว่ะ”ไอ้หัวหน้าซอย11เดินเข้ามองผมข้างๆไอ้จิม
“กูก็ตกใจเหมือนกันว่ะ แหม่งสงสัยคงเด็ดจริงไอ้เหี้ยเก้าติดแจเลย”ไอ้จิมพูดเสริม
“สงสัยต้องลอง”ไอ้หัวหน้าซอย11พูดขึ้นพร้อมเดินมาจับคางผม
“ถุย”ผมถุยน้ำลายใส่หน้ามันเลยครับ
“สัสเอ้ย”ไอ้เหี้ยหัวหน้าซอยหนึ่งเอามือลูบหน้ามันเสร็จก็สวนหมัดเข้าที่ท้องผมอย่างจัง ด้วยแรงควายของมัน กับระยะที่ไม่มีการผ่อนแรงและไม่พลาดเป้า เล่นเอาผมจุกจนลงไปกองเลยครับ ดีที่ไอ้คนที่มันจับผมล็อคประคองผมไว้ไม่ให้หัวฟาดพื้น
“ไอ้เหี้ยแดน มึงทำเหี้ยไรเนี่ย”ไอ้จิมเข้ามาพลักไปหัวหน้าซอย11ออก
“สัส มันถุยน้ำลายใส่หน้ากู”ไอ้แดนว่าแล้วเตรียมจะพุงเข้าหาผมอีกครั้ง แต่ดีที่ไอ้จิมสกัดไว้ทัน
“ใจเย็นดี เดี๋ยวไอ้เหี้ยเก้ามันก็ไม่ยอมอีก ของเสียหายพอดี” ไอ้จิมพูด”เอามันไปหมัดไว้ ถ่ายรูปส่งไปให้ไอ้เหี้ยเก้า อย่าให้มันรู้นะว่าที่ไหน”ไอ้จิมสั่งลูกน้องมัน แล้วไอ้สองตัวที่ประคองผมไว้ก็ลาก ผมไปที่เสาปูนแล้วจับผมหมัดติดกับเสาไว้
“หึ ส่งไปให้ไอ้เหี้ยเก้า”ไอ้แดนส่งลูกน้องมันที่ถ่ายรูปผม ตอนนี้ตาผมมันมัวไปหมด และไอ้อาการเจ็บที่ซีกโครงเหมือนมันจะหักทำให้ผมทรมานมาก แล้วผมก็สลบไป
TBC.
มาเข้าเรื่องกันเถอะทุกคน
หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57 (อ่าน 536285 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก