ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี ที่หายหน้า5555
“เฮ้ยพวกมึงอ่ะ รีบๆกันหน่อยไม่ได้หรือไงว่ะ ทำเหี้ยอะไรกันอยู่ นี่มันกี่โมงแล้ว”
เสียงตะโกนโหวกเหวกโวยวายของเหล่าคนใหญ่คนโตของเทคนิคxดังไปทั่วบริเวณ
“ไอ้เหี้ยตอมใครให้มึงพัก ไอ้สัสลุกเลยมึง”อีกเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นคอยประสานไม่ห่าง ช่างน่าฟังอะไรเช่นนี้
ซะที่ไหนล่ะ!!!!
“เหี้ยเอ้ย!!! ร้อนฉิบหาย”ผมสะถบออกมาอย่างไม่ห่วงภาพลักษณ์เมียหัวหน้าแก็ง ทันทีเมื่อความร้อนจากแสงuvอุตาแมนไวโอรส สาดส่องมายังเซลล์ผิวหนังชั้นนอกที่แสนจะบอบบางของผมร่วม4ชั่วโมง
“อะไรของมึงเนี่ยไอ้เตี้ย”คนข้างๆดูจะตกใจไม่น้อยเมื่อผมที่ตอนแรกนั่งนิ่งๆไม่พูดไม่จาไม่แสดงสีหน้าอะไรระเบิกอารมณ์ออกมา ทุกสายตาที่กำลังแบกห้ามอยู่แทบจะหยุดเคลื่อนไหวในทันที สายตาของเหล่าชายกรรณหน้าโจรหันมามองผมด้วยความไม่เข้า
ใจ
ไม่ต้องมามองกูเลย เพราะพวกมึงนั้นแหละ ไอ้เหี้ย!!!!
นึกด่าในใจพร้อมส่งสายตาอาฆาตไปให้ไอ้หล่อตัวการที่ยืนเท้าเอวสวมเพียงเสื้อยืดตาห่านสีดำกับกางเกงยีนขาเดปรัดไข่สีน้ำเงินเข้ม
ยืนหล่อหาพ่องมึงหรอ หงุดsงิดโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมเป็นใคร แล้วเป็น บ้าอะไรมาถึงก็บ่นๆๆๆๆอย่างนั้นหรอครับ นี่!อย่าบอกนะว่าลืมผมไปแล้วอ่ะ หายหน้าไปแค่ไม่กี่เดือนก็ลืมผมกันแล้วหรอ งอลว่ะ!
ช่างเรื่องของคนอ่านไปก่อนเพราะตอนนี้ผมกำลังหงุดหงิดมาก จนไม่มีที่ระบาย
ก็คืองี้นะ
จริงๆแล้ววันนี้มันเป็นวันอาทิตย์ ใช่ไง วันอาทิตย์ วันอาทิตย์ที่ชนชั้นแรงงานทุกคนควรได้หยุดพักผ่อนหย่อนใจ นอนแก้ผ้าตากพัดลมอยู่ห้อง แต่นี่อะไร มันคืออะไรกันคราฟ
ผมนี่ถูกไอ้เชี่ยเก้าลากออกจากห้องตั้งแต่ตี่4ครึ่ง ทีนี้รู้แล้วนะว่าผมเป็นใคร เข้าเรื่อง ตี4ครึ่งตี4ครึ่งที่ใกล้จะตี5อ่ะคุณเอ้ย ทั้งๆที่ผมก็เพิ่งจะได้นอนตอนตี1ก็เพราะไอ้เหี้ยที่ยืนหล่อข้างๆมีสาวน้อยนมโตเท่าลูกแตงโมง ยืนกลางร่ม เช็ดหน้าซับเหงื่อให้ไม่ห่างกาย ในขณะที่ผมต้องมานั่ง พับกระดาษเหี้ยๆนี่อยู่กลางแดด กูก็ไม่เข้าใจว่าทำไม ไม่ให้กูไปนั่งทำให้อาคาร กูร้อนมึงเข้าใจไหมกูร้อนนนนนนน
งานโรงเรียนเหี้ยอะไรนี่กูไม่ทงไม่ทำแม่งมันแล้ว
ว่าแล้วผมก็เดินสะบัดตูดลุกขึ้นยืนเตรียมตัวหันหลังเดินเข้าห้องสมุดซึ่งเป็นสถานที่ที่ใกล้ที่สุดที่มีแอร์
“เตี้ย มึงจะไปไหน มานี่เลย”เดินได้ไม่พอครึ่งก้าว ไอ้เหี้ยเก้าก็ตะโกนไล่หลังมา ผมก็เลยหันหน้าไปมองมันด้วยความไม่พอใจมากกกกกกกก
“เรื่องของกู!!!”ไม่สงไม่สนแม่งมันแล้ว หัวหน้าแก็งค์เหี้ยอะไรก็เรื่องของมึงเหอะ กูร้อนกูไม่สน ใครจะไปเหมือนมึงยืนชี้นิ้วสั่งอยู่ในร่มอันใหญ่ราวกับราชนิกูลทรงงาน แต่กูเนี่ยเมียมึงไม่ใช่หรอครับ แล้วไหงกูต้องมานั่งหลบร่มต้นหูกวางที่ใบร่วงจนแทบจะหมดต้นแบบนี้ แล้วมันจะบังแดดอะไรได้ฟร่ะ
ผมไม่สนใจเดินตรงไปยังห้องสมุดทันที ร้อนฉิบหายเมืองไทย ถ้ายังร้อนแบบนี้กูจะไปอยู่ขั้วโลกเหนือให้รู้แล้วรู้รอดเลยมึงค่อยดู!!
“ผัวปล่อยมาแล้วหรอมึง”ทันทีที่เข้ามา ปากหมาๆของให้เชี่ยนิวก็เห่าหอนมาแต่ไกล
“ผัวพ่องมึงซิ”ด่าสวนทันที กูยิ่งร้อนๆอยู่ๆ
“อ้าว เตี้ยแล้วยังเสือกเล่นของสูง เดี๋ยวกูก็จับปี้แม่งตรงนี้ซะหรอก”ไอ้นิวว่าไม่จริงจังนัก
“เป็นอะไรอีกล่ะมึง ร้อน หรือผัวไม่สนใจ”ไอ้แนนที่นั่งตักไอ้แพนอยู่ก็พูดขึ้นมาอย่างเยอะเย้ย
“หรือทั้งสองอย่าง”ไอ้เชี่ยแพนก็เค้าคู่กับเมียมันได้อย่างดี
“เงียบไปไอ้สัส เดี๋ยวกูก็จับทำเมียหรอก”ผมพูดด่าไอ้แนนเรียนแบบไอ้นิว555 กูไม่รู้จะขู่อะไรมัน
“ถุย จะจับกูทำเมีย สอยมะเขือแดกถึงยังเหอะมึง”ไอ้แนน นี่ปากมึงหรอไอ้สัส ไอ้พวกเหี้ยนี่ก็ไม่รู้จะหัวเราะอะไรนักหนา บ้านพ่อมึงให้แดกกัญชาแทนข้าวไง
“ไอ้เชี่ย พวกมึงเบาๆดิ มึงดูหน้าบรรณาลักษณ์ดิ เขาจะแดกหัวมึงอยู่แล้ว”ไอ้โน สะกิดพวกผมที่เริ่มจะเสียงดังขึ้นเรื่อยๆ พวกผมก็หันมองตามก็เจอบรรณารักหรืออาจารย์สมสวย ขาวหมวยและรวยมาก กร๊ากกกกกกก ที่บอกว่าแกรวยเนี่ย เพราะตัวแกบรรทุกไปด้วยทองคำไม่ต่ำกว่า20บาท ไม่รู้จะใส่มาเพื่ออะไร ทั้งๆที่ของจริงแม่งมีอยู่สลึงเดียวที่แหวนแต่งงานแกนั้นแหละ
“หิวน้ำ”และจู่ๆก็มีบุคคลปริศนาเดินเข้ามาไม่ให้ซุ่มให้เสียง พร้อมทิ้งตัวลงข้างๆไอ้โน ข้าง ข้าง ไม่ใช่ข้างธรรมดาครับท่านผู้ชม ถ้ามันข้างเกยกันขนาดนี้ที่บ้างผมเรียกขี่แล้วครับพี่เอ้ย
“อืม หน้าแดงหมดแล้ว”บ๊ะเจ้าโจ๊ค ทันทีที่อีกคนบ่นว่าหิว แก้วแฟนต้าน้ำแดงที่ติดสโลแกน7-11ก็ถูกยื่นพร้อมหลอดที่จ่อยู่ที่ริมฝีปาก คนที่คุณกูรู้ว่าใคร อย่างเอาใจ พอพี่แกจับแก้วไปถือเอง ไอ้โนก็หันซ้ายหันขวาหากระดาษเช็ดชู่มาซับเหงื่อตามใบหน้าหล่อให้อย่างถนุถนอม ทามกลางสายตาพวกผม5คู่ที่จับจ้องกันตาไม่กระพริบ
“อะแฮ่ม”จนเป็นไอ้นัดที่ทนไม่ไหวกระแอมกระไอขึ้นมาจนไอ้โนรู้ตัว พอมันรู้ตัวเท่านั้แหละ หน้าก็แดงแปร็ดจนถึงใบหู แล้วก็หนตัวชิดไอ้พี่แท็คทันที
โดยมีไอ้พี่แท็คที่ขยับตัวเพื่อให้ไอ้โนได้พิงถนัด ยิ้มหึหึอย่างชอบใจ
“ซบขนาดนี้ มึงไปปี้กันเลยไหม”มาแหละไอ้ตัวการที่ทำให้ผมต้องมาอยู่ในสภาพนี้ มาถึงมันก็กัดคนอื่นทันทีเลย ไม่มีปัญญาทำแบบเขามึงก็เงียบไปเลยสาดดดดดดดดด
แนะ ยังจะมานั่งเบียดกูอีกกูยิ่งร้อนอยู่
“เป็นไรของมึงเตี้ย เพี้ยแดดหรือไง”พ่องมึงเหอะ
“ร้อนอย่ามาใกล้”ผมบอกพร้อมขยับตัวออกห่าง
“ร้อนเหี้ยอะไร แอร์เย็นขนาดนี้”ยังจะมาทำรู้ดีอีก ไม่พูดเปล่ามันยังยกตัวผมขึ้นนั่งตักมันอีก กูยังเคืองมึงไม่หายนะ ใม่ต้องมาเนียน
“แม่ง”ผมด่ามันไปเบาๆ พร้อมกับเอนหลังพึงอกมัน555 ก็มันเมื่อยนี่ นั่งหลังขดหลังแข็งอยู่ข้างนอกตั้งนาน แหะๆๆ
“ไอ้นิว มึงก็ให้กูนั่งตักมึงมั้งดิ เราจะไปกลมกลืน”ไอ้นัด มันมาแล้ว ไอ้ตัวแน็บแนมระดับดับโลก
“นั่งเหี้ยอะไร ตัวอย่างกับควาย นั่งทับกู ไข่กูก็แตกพอดี”ไอ้นัดขำกลิ้งเลยครับ ส่วนผมก็ได้แต่นั่งมองพวกมันสองคนอย่างปรงๆ ไม่มีใครเข้าใจพวกมันสอง2คนได้ดีเท่าพวกมันเองหรอกครับ
“เห้ยพวกมึงกูมีอะไรจะมาถามว่ะ เมื่อวานน้องกูมันถาม”มาแล้วมันมาแล้วไอ้คู่หูนรก จำไอ้โอโน่กับไอ้ทัดได้ไหมครับ จำไม่ได้ก็ช่างมันเตอะ บ้างทีผมยังลืมเลย5555
“อะไรของมึงไอ้เหี้ย”ขนาดไอ้นิว ยังระแวง
“เอ่อน่า กูถามแล้วนะ ถ้าช้างเดินลงมหาสมุทรจะเดิกอะไรขึ้น กร๊ากกกกกกกกก”ไอ้โอโน่มันถามอย่างตื่นเต้น พร้อมหัวเราะไว้ล่วงหน้า อารมณ์ประมาณแบบว่ามั่นใจไงครับว่าพวกผมต้องตอบไม่ได้แน่นนอน
“ก็ตายดิว่ะ มหาสมุทรมันลึกเดินไปก็ตายห่าพอดี เป็นไงล่ะ55555 หน้าแตกเลยซิมึง ให้รู้ซะบ้างว่าเล่นกับใคร อัจฉริยะที่โลกต้องการ นัดหมอมี กร๊ากกกก”ไอ้นัดเริ่มเลยครับ มันตอบอะไรแบบนี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แล้วเหี้ยอะไรของมึง อัจฉะริยะที่โลกต้องการ นัดหมอมี กร๊ากกกกกกกกกก แล้วดูแม่งยึดอกซะจนไอ้นิวหมั้นไส้ตบหลังมันจนมันลงไปก่อนกับพื้น
“ผิด!”ไอ้โอโน่ตะโกนขึ้นมา
“เปียก”ผมหันขวับไปตามเสียงเลยครับ ไอ้เหี้ยเก้าครับ มันนั่งเซิร์สอาจารย์กู(เกิ้ล)เลยครับ
“เออ ใช่ๆๆๆ”ไอ้นัดครับไอ้เหี้ยนัดมันยังไม่เลิก
“ผิด!”ทุกคนเริ่มหัวเสียขึ้นมาเลยครับเมื่อมันบอกว่าผิดอีก ไอ้เก้าที่ส่งสายตาประมาณว่าผิดพ่อมึงอะไรแบบนี้เลยอ่ะ จริงจังไปไหมครับที่รักกู 555555
“ยอมยังๆๆ”ไอ้โอโน่ถามต่อ ไอ้เหี้ย ปวช ยังมียอมยังๆอยู่ด้วยว่ะ5555
“ยอมๆๆ”ไอ้นิวมันก็คงรำคราญเต็มทนแล้วครับมันเท้าแขนไปด้านหลังแล้วบอกปัดๆไป
“เฮ้ยๆ ไม่ๆๆ ไอ้เชี่ยนิวมันไปยอมมันได้ไงว่ะ”ไอ้นัดแม่งมันยังไม่เลิก
“มึงก็ตอบไปซิ ไอ้สัส กูรำคราญ”ไอ้นิวผลักหัวไอ้นัดอย่างรำคราญ
“เอาเร็วๆซิว่ะ ไม่ยอมก็ท้ายมา”ไอ้โอโน่ยังรำคราญไอ้นัดอ่ะครับคุณ
“เออๆๆ ยอมก็ได้ว่ะ กูเห็นแกมนุษย์ชาติ”ส้นตีนเหอะ แค่คำถามเหี้ยๆมันส่งผลกับคนในโลกขนาดนั้นเลย
“ยอมจริงยอมปลอม”กร๊ากกกกกกกกก พอไอ้โน่พูดประโยคนี้ขึ้นมาพวกผมหลุดขำกร๊ากเลยครับ ส้นตีนอะไรเนี่ย มียอมจริงยอมปลอมด้วย
“ไอ้เหี้ยมึงจะเฉลยไหม กูเริ่มคันตีนแล้ว”ไอ้แพนที่ไม่ค่อนสนใจอะไรออกจากไอ้เตี้ยบนตักยังทนไม่ไหวอ่ะครับ
“ก็เจอไง”ไอ้โอโน่พูด
“หือ”พวกผมทำเสียงเดียวเกือบทั้งวง
“ก็เจอไง ก็ช้างมันเดินลงมาหาสมุด มันก็เจอดิ ไม่หามันจะเจอได้ไง กร๊ากกกกกกกกกกกกกก”
“เหี้ย!!!”เสียงเดียวกันอย่างดังอะครับ ทุกคนเก๊ทมุขมันป่ะ ช้างมันเดินลงมาหาสมุด สมุดจดอะไรพวกนี้อ่ะ ไม่ใช่มหาสุทรแปซิฟิกครับ พอมันหา แล้วมันก็เลยเจอสมุดที่มันหา
“แท็กๆๆ”ไอ้โอโน่ที่นั่งขำพรึบอยู่กับไอ้ทัดหันไปขอให้ ไฮไฟย์ แต่ที่ โรงเรียนผมมันจะเรียกว่าการแท็กครับ
“แท็กๆๆๆซี่”มันทำท่าจะตบมือใส่กัน แต่มันก็แกล้งทำให้ไม่โดนแล้ว ทำท่าเหมือนโบกแท็กซี่อ่ะครับ คนไม่รู้เรื่องแม่งก็จะหน้าแตกไง ไอ้ทัดตบหัวไอ้เชี่ยโอโน่อย่างดังแล้วลุกเดินหนีเลยครับ ไอ้เชี่ยนี่ก็เลยวิ่งตามไป พวกผมก็ได้แต่มองอย่างสงสัยมามันมา
ทำอะไรกันแน่
“สักวัน กูจะดักตีหัวเพื่อนมึง”ไอ้เก้าพูดบอกพวกผมก็ขำใหญ่เลย
ติ๊ดๆๆๆๆ
แล้วจู่ๆไอโฟน5sลูกรักไอ้เก้าที่เพิ่งไปถ่อยมาเมื่ออาทิตย์ก่อนก็ดังมันก็กดรับ
“แล้วทำไมไม่โทรหามันเอง”ไอ้เก้ากรอกเสียงลงไปอย่างหงุดหงิด
“เออๆ มันอยู่นี่แหละแป๊ป”พูดจบก็ส่งมือถือให้ไอ้นัด ไอ้นัดที่นั่งแดกชิกเก้นแฟ้งอยู่ก็รับอย่างงงๆ
“ผัวมึงโทรมา ไอ้สัสมีโทรศัทย์แม่งก็เสือกไม่รับ”หูพึ่งเลยครับผัวไอ้นัด ใครว่ะ มันมีผัวตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่สำคัญคนแบบไหนเอาคนสติฟั่นเฟือนอย่างมันทำเมีย
ไอ้นัดรีบลุกไปคุยที่อื่นเลยครับ กลับมาเรามีเรื่องต้องเคลียร์กัน!
“เป็นวรนุชอะไรของมึงไอ้นิว กูเห็นแม่งนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว” กูกำลังจะถามมันอยู่เลยไอ้แนนถ้าไม่ติดที่ว่า
“เรื่องของผู้ชาย อยากเสือก”ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยกูฟังแล้ว เจ็บแทนครับ 5555 ดูหน้าไอ้แนนดิมันทำปากยื่นแบบงอลๆ ไอ้แพนก็นั่งหัวราะคิดคัก ก็โดนไอ้แนนทุบปักๆเข้าที่อกเสียงอย่างดังเห็นมันตัวแค่นี้ มือโคตรหนักเลยนะครับ
“มึงอย่ามาทำเป็นกลบเกลื่อนกูเห็นนะ ไอ้เด็กคอนเวนนั้นนั่น “ไอ้แพนเริ่มจุดประเด็น ผมนี่หูกระดิกดิ๊กๆเลยครับ ไม่ได้เสือกนะเอ่อ แต่ผมมันพวกใส่ใจคนรอบข้าง5555
“เด็กคอนวงคอมเวนอะไร เดี๋ยวนี่มึงซุมหรือที่รัก”ไอ้นัดที่เดินกลับมายื่นมือถือคืนไอ้เก้าแล้วก็นั่งลงล็อคคอไอ้นิวแล้ว โบกแบบนิ่มๆไปหนึ่งที
“ว่าแต่กู มันโทรตามอีกดิ”ไอ้นิวหันไปโบกคืน แต่แรงมาก ขอย้ำแรงมากกกกกกก ไอ้นัดหัวทิ่มเลย
“ไอ้เชี่ย กูเจ็บ”กูเห็นกูยังเจ็บแทนเลย
“พวกมึงมีลับลมคมในอะไรกัน เดี๋ยวนี้เพื่อนฝูงไม่เคยบอก”ไอ้แนนเริ่มโวยวายอีกครั้งครับ ไอ้แนนมันจะเป็นพวกรักเพื่อนและก็ให้ความสำคัญกับเพื่อนมากๆ พอมีเรื่องอะไรมันก็จะบอกหมด แต่ถ้ากลับกันพอคนอื่นมีเรื่องอะไรแล้วไม่บอกมันมันจะเริ่มโวยวายทันที เพราะทุนเดิมมันเป็นคนขี้น้อยใจอยู่แล้ว
“ก็ไม่มีอะไรหรอก พวกมันก็แค่กับลังติดเด็ก เฉยๆ เดี๋ยวพอมันหมั่นใจว่าเป็นตัวจริง เดี๋ยวมันก็บอกเองแหละ ตัวเล็กไม่โกรธเนอะ”ไอ้แพนก็รีบเข้ามาปลอบตามปกติ พร้อมโยกตัวไอ้แนนไปมาเพื่อเป็นการปลอบ ถึงจะทำสายตาเคืองอยู่ๆบ้าง แต่มันก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ
ทำไมมึงไม่โวยวายต่อว่ะกูอยากรู้อ่า
แล้วพวกผมก็นั่งเล่นกันคุยกันคำ ด่ากัน10คำไปเรื่อย จนกระทั่ง
“อยู่นิ่งๆได้ไหม อย่าให้กุอารมณ์เสียมากกว่านี้”ไอ้พี่แดนที่ลากพี่จิมเดินเข้ามาในห้องสมุด พี่แดนก็มองซ้ายมองขวาเหมือนหาอะไรก่อนจะเดินตรงมายังวงผม นั่งลงข้างไอ้โนกับพี่แท็กแล้วก็ฉุดพี่จิมลงมานั่งตาม
จริงๆแล้วอ่ะพวกผมนั่งกันอยู่ที่พื้นนะครับ ที่ห้องสมุดโรงเรียนผมมันจะมีที่อ่าหนังสือให้เป็นที่เป็นทาง ซึ่งมันก็จะอยู่มุมหนึ่งไปเลย ส่วนที่ที่พวกผมนั่งเนี๊ยมันเป็นทางระหว่างชั้นหนังสือ 2ประเภทอ่ะครับ มันก็ไม่ได้กว้างอะไรมาก และ ยิ่งมีผู้ชายตัวควายๆมานั่งจับกลุ่มกันเป็น10คนแบบนี้ มันก้ไม่มีทางให้คนอื่นเขาเดินมาหยิบหนังสือเลยไง พวกที่กำลังจะเอาหนังสือมาเก็บที่ก็ชะงักเลยครับ
จะไม่ให้ชะงักได้ไง ก็หัวหน้าซอยตั้ง3ซอยมานั่งขวางทางขนาดนี้ คลั้นจะบอกว่า หลบหน่อย มึงก็จะกล้าเกินไปแล้วไง
ไม่หมดแค่นั้น พอหันมองลอดระหว่างชั้นหนังสือ ถัดไปก็เห็นลุกน้องพวกพี่ๆมันทั้งหลายนี่รายล้อมอย่างกับอาลักขา บารัก โอบาม่ายังไงอย่างงั้นเลย เหอะๆๆ บอกกูทีว่ากูยังอยู่ในประเทศไทย ไม่ใช่อิรัก
“เจ็บ”พี่จิมก็พยายามแกะข้อมือออกจากพี่แดน แต่พี่แดนแกก็ไม่ยอมปล่อย เชื่อผมซิ สองคนนี้ มีsomething long แน่นนอน
“ปล่อยมัน”พี่แท็กพูดนิ่มๆ ไอ้พี่จิมก็ปล่อยเลยวุ้ย”เป็นอะไรอีก”นึกว่าพี่แกจะไม่สนใจใครอื่นนอกจากไอ้โนซะแล้ว
“ก็ไอ้เหี้ยนี่ดิ มันยื่นอ่อยไอเด็ก rte” ขอขี้แจง เด็กrteก็คือ เด็กโรงเรียนนานาชาติละแวกนี้แหละครับ ถึงมันจะเป็นโรงเรียนลูกผู้ดีตีนชมพู แต่พวกมันก็เหี้ยมและเหี้ยมากครับขอบอก
“กูไม่ได้อ่อย ก็แม่งมันมากวนตีนกูก่อน”ไอ้พี่จิมเถียงครับ มันส์เว้ยเฮ้ย
“มึงก็รู้ว่ามันจงใจ เสือกไปยืนคุยกับมันปาวๆ”พี่แดนแกดูโกรธจริงอะไรจริงครับ แต่ที่สำคัญกว่านั้น มันเรื่องครอบครัวมันจะมาเถียงกันกลางห้องสมุดเพื่อ
“แล้วมึงมีอะไร คงใช่แค่มานั่งทะเลอะกัน?”ไอ้เก้าถามครับ มึงก็ กูกำลังมันส์ ไอ้ห่านี่ แหะๆ ก็แค่อยากรู้ต่ออีกนิด ไม่ได้เสือกจริ๊งจริง
“ไอ้เสือโดนแทง”ไอ้พี่แดนเริ่มเข้าเรื่อง
“ห๊ะ”พี่เสือนี่คือหัวหน้าซอยเก้าอ่ะครับจำได้ไหม เด็กไอ้เมฆอ่ะ ที่ผมพอรู้ๆมาคือพี่มันเป็นคนที่แข็งแกร่งมากอ่ะครับ ไอ้เก้ายังเคยบอกเลยถ้าตัวต่อตัวมันก็หมอบตั้งแต่3นาทีแรกแล้ว และพี่แกก็ยังเป็นคนใหญ่คนโตอีก การที่พี่เสือโดนทำร้าย แน่นนอนมันก็
เป็นเหมือนการประกาศศึกกรายๆกับพวกเด็กโรงเรียนผมแน่
“กูรู้แล้ว”ไอ้พี่แท็คว่า ก่อนที่จะกระชับมือที่จับมือกับไอ้โนขึ้น เพราะ พี่เขาคงรู้ว่ามันกังวล ไม่ใช่แค่ไอ้โนหรอก ผมเองก็เริ่มกังวลไม่แพ้กัน
“พวกเซเทย์ว่าไง”ไอ้เก้าที่กอดผมแน่นเอาหน้าเงยไล่ผมแล้วถาม
“กูไม่แน่นใจ แต่ไอ้ปันเองก็กำลังมีปัญหากับไอ้ไทม์ มึงก็รู้ว่ามันเป็นตัวเกร็งขึ้นเป็นเซเทย์คนต่อไป พวกเซเทย์เองก็เริ่มเข้าหน้ากันไม่ติด”ถึงผมจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่องที่พี่แดนกำลังอธิบาย แต่ฟังจากน้ำเสียงและสีหน้า ผมคิดว่าครั้งนี้คงเป็นเรื่องใหญ่ ไอ้เก้า
เคยบอกว่าต่อให้เก่งแค่ไหน พวกเราก็ยังเป็นแค่เด็กเก่งให้ตายก็เก่งได้แค่ในที่แคบๆ แต่มันก็มีหลายคนที่อยากได้ที่กว้างๆ เรื่องต่างๆเลยมักมีคนนอกเข้ามาแทรกแซง
“ช่วงนี้ก็ระวังตัว รอคำสั่งของพวกเซเทย์ อย่าเพิ่งวู่วามไป ส่วนมึง กูฝากไอ้จิมด้วย พี่จั๊มรู้สถานการณ์เขาเป็นห่วงมัน”พี่แท็คหันไปบอกพี่แดนอย่างเครียดๆ
“ผมดูแลตัวเองได้!”พี่จิมได้ยินยังไม่ทันจบก็แย้งออกมาทันที
“อย่าเก่ง เพราะคนที่จะเสียใจไม่ใช่มึงถ้าเกิดอะไรขึ้น คนข้างๆมึงนั้นแหละที่เจ็บที่สุด”พี่แท็คว่าเสียงเย็น จนผมเองยังตัวชาวาบไปด้วยเลย
พี่จิมนั่งก้มหน้าทันที ดูเหมือนจะเริ่มสำนึก แล้วพวกเขาก็คุยกันต่ออีกนิดแล้วพวกพี่แดนก็แยกออกไป
“มึงล่ะ ไม่สนใจ ซอยไหนเลยหรอ”พี่แท็คถามไอ้แพน
“ไม่ล่ะ ผมไม่ถนัดดูแลใครหลายคน อีกอย่างแค่มันคนเดียวเท่านั้นที่ผมจะไม่ยอมให้มันโดนลากไปเกี่ยว”ไอ้แพนพูดพร้อมก้มมองไอ้แนนที่หลับคาอกมันร่วมชั่วโมงแล้ว
“แต่ถ้ามันเริ่ม ต่อให้มึงเป็นแค่ศิษย์เก่า มันก็คงไม่ปล่อยมึงไว้”ไอ้เก้าพูดบ้าง ผมถึงจะงงๆ แต่ก็ไม่อยากสงสัยอะไรแล้ว แค่คิดว่ามันจะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้น ผมก็เครียดจะแย่
“โน้นถามมันโน้น ทำเงียบ มันโดนทาบทามไว้ตั้งแต่โรงเรียนเก่าแล้ว”ไอ้แพนโบ้ยไปทางไอ้นิว
“ไม่ว่ะ ผมไม่จำเป็นต้องดูแลใคร ขอยื่นมองนอกสนาม แต่ถ้าไอ้คนเล่นมันดันเสือกอยากออกมานอกสนาม ผมก็คงอยู่เฉยไม่ได้” บอกได้คำเดียวหน้าตาตอนที่ไอ้ นิวพูดนะ โคตรเทห์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ก็ได้แต่หวังว่ามันคงจะไม่รุนแรง
.....................................................................
“เตี้ยหิวว่ะ”ได้ข่าวว่าก่อนมาเพิ่งแดกสุกี้ไป2
ตอนนี้ผมกับไอ้เก้ามาเดินอยู่ที่สยามครับ ฟังไม่ผิดหรอกครับ เห็นหน้าบ้านนอกๆแบบนี้ แต่ไอ้เก้าแม่ง เป็นวัยรุ่นไฮโซนะคราฟ
“กินไรอ่ะ”ผมก็หิว55555
“MK ”ไม่ต้องอะไรมากเดินตรงไปพารากอนเพื่อแดกเอ็มเค ทอง5555
อย่างที่รู้ๆว่าวันนี้วันอาทิย์ต่อให้เป็นสถานที่ไฮโซ แม่งคนก็เยอะอย่างกับมด ต้องนั่งรออยู่ราวๆ20นาทีได้กว่าจะได้กิน บอกให้ไปกินอย่างอื่นมันก็ไม่ไป
“กี่ที่คะ”พนักงานสายถามไอ้เก้า ใช่ถามแค่ไอ้เก้าคนเดียว ไม่หันมามองผมสักนิด กูก็หล่อนะเว้ย
“2ครับ”ไอ้เก้าตอบอย่าสุภาพ พนักงานก็พาไปนั่งโต๊ะ4ที่อ่ะครับที่นี่ดูเหมือนจะไม่มี แบบที่นั่งสองที่ผมก็เข้าไปนั่งก่อน ไอ้เก้าก็ตามานั่งฟังเดียวกับผม แอบเห็นแม่พนักงาน ทำตาละห้อย หึหึหึ ให้มันซะบ้างว่าคนนี้
เด็กพี่ไอ้น้อง5555
ก็กินกันบ้างด่ากันบ้างตามภาษาครับ ถ่ายรูปอัพเฟชบุ๊ค ให้คนอิจฉาเล่น โดยใส่ใต้ภาพว่า มาดินเนอร์กับที่รักที่พารากอน ไม่ใช่อวดนะ แต่ตั้งใจอวดมากกกกกกก
พวกไอ้นิวไอ้นัดนี่เขามาด่าผมซะ
ตัวอย่างเช่น
New some some
อ้าวที่พารากอนเค้าให้เอาหมายกระเป๋าไปแดกmkได้ด้วยหรอ
ไอ้เชี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
Nut lolicon
ไม่ๆๆหมาเขาให้เข้า แต่กบเนี๊ยกูเพิ่งเคยเจอก๊ากกกกกกกกกกก
ไอ้เสร็ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ก็ประมาณนี้อ่ะครับ ยังมีอีกประมาณ 3256890คอมเม้นส์ที่พวกมันเม้นส์
กินเสร็จก็กลับบ้านครับ อาบน้ำ ทำกิจกรรมเข้าจังหวะอีกประมาณ2รอบแล้วก็นอน
สุขีจริงๆชีวิตไอ้คีย์- -
……………………………………………………………………….
แท็คโน
“กินข้าวก่อนมา ไม่เอาอย่าเพิ่งนอน”ผมดึงไอ้แท็คที่ทำท่าแกล้งหลับตั้งแต่เข้าห้อง วันนี้มันยังไม่ยอมกินข้าวเลยครับ
“ไม่หิว ไม่อยากกิน”ถ้าเคยเห็นไอ้แท็คในสภาพเก่งโคตรโหดเหี้ย มาดูตอนนี้ซิครับ โคตรเด็กอ่ะ
“แล้วอยากกินอะไร”ผมถามพอถามเสร็จมันก็คว้าตัวผมให้ล้มลงไปนอนทับตัวมันบนโซฟา
“มึง”พูดจบมันก็ลงมือกิน ไอ้ของที่เรียกว่าง’มึง’ทันที พอมันอิ่มมันก็ถึงลุกมากินข้าวได้
“หอม”ผมที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จเดินเข้ามานั่งข้างมันที่โซฟา มันกำลังนั่งดู โคนัน อยู่ ยังไม่ทันได้นั่งมันก็พูดขึ้นมาเลย จะไม่หอมได้ไง ครีมอาบน้ำมึงขวดเป็นพัน
“หน้าไหม้หมดเลย”ผมว่าพร้อมจับหน้ามันมาดู ขนาดทากันแดดไว้ แต่เพราะมันยื่นสั่งงานกลางแดดเกือบทั้งวันspf50 ยังไม่อยู่เลย
มันล้มตัวลงนอนหนุนตักผมดูทีวีไป ผมก็เอื้อมไปหยิบที่ปั่นหู มันนั่งปั่นให้มัน มันชอบมากครับปั่นหูเนี่ย ไม่นานมันก็หลับ ผมก็ได้แต่นั่งลูบหัวมันอย่างรักใคร่
เรื่อเมื่อกลางวันมันทำเอาผมอดห่วงไม่ได้ แต่ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ผมจะอยู่เขียงข้างมันเสมอ
จุ๊บ
“ฝันดีครับ”
end
ว่ะ555555555555555
เอามาลงให้อึนๆ
ไว้อ่านฉบับเต็มภาค2นะเอ่อ
https://www.facebook.com/toutoonyaoistoryติดตามข่าวได้ที่นี่เน้อ เพราะ บ้างทีมันก็ยากถ้ามาแจ้งที่นี่ทุกครั้ง ที่รายงานความคืบหน้า
ไปแหละ ฝากติดตามต่อไปเรื่อยๆนะ
หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57 (อ่าน 525535 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก