หัวข้อ: ถึงกรูจะเป็นเด็กช่างแต่กรูก้รักจริงนะโว้ย ตอนพิเศษ ฉลองครอบรอบหนึ่งปี 17/03/57

[aoihimeko]

อ่านตอนแรกกดดัน?เราซะน้ำตาร่วง มันแบบหน่วงๆ

แต่มาตอนท้ายก็ดีใจด้วยที่คุณพ่อแค่แกล้ง

แต่จะดีมากถ้าเก้าไม่เล่นน้องซะเช้า โถ...คีย์น้อยของเจ้คงช้ำหมด

ตอนหน้าจะจบแล้วหรอ คิดถึงแท๊ค-โน นะ


ปล.มีภาค 2 จริงดิ จะรอนะจ๊ะ

[punchnaja]

น่าให้พ่อทั้งสองฝ่ายเจอกัน น่าจะเข้ากันได้ดีมาก555555555+

[yowyow]

 

[ka[ze]na]

ดีใจจัง........มาต่อแล้ว  จะรออ่านตอนต่อไป และภาคต่อๆไปนะค่ะ ^V^

[bun]

คุณพ่อต้อนรับลูกสะใภ้ขนาดนี้เลย

[tuek]

พ่อของเก้าก็แกล้งลูกสะใภ้แรงจังเลย

[snowboxs]

โหลุ้นไปกับคีย์แทบแย่ แต่ก็นะรวมหัวกันแกล้งคีย์เฉยเลย

ส่วนคู่แท็คโนก็น่ารักอ่ะ พี่แท็คขี้หวงมากๆ

[mild-dy]

พ่อพี่เก้าขี้แกล้งมากเลยอ่า 55555

[minenat]

พ่อเก้านี้แสบมากอะ

[DZiik]

คุณพ่อเล่นซะใจหาย 

[Poseidon]

ดัน

[som]

ตอนหน้า หึหึ  พูดซะ  ไม่อยากได้ยินคำนี้  ยังอยากให้ไปขับมอไซต์ KR อยู่เลยครับ  คงคิดถึงแย่เลย

[Monkey D]

รอตอนต่อไป  ดีใจกับเก้ากับคีย์ด้วย

แอบโกรธพ่อนะเนี้ย

[เต่าตุ่น]

บทที่58 เปิดเทอม


คีย์Talk


ก็ตามชื่อตอนแหละครับ ตอนนี้ผมเลยมายืนอยู่ที่แถวหน้าเสาธง ทามกลางแดดเปรี้ยงๆทั้งๆที่มันก็หน้าฝนแล้ว เฮ้อ ไม่เข้าใจว่าทำไมวันแรกของการเปิดภาคเรียนใหม่พวกอาจารย์ทำไมชอบมีเรื่องมาพูดกันนักนะ ทั้งๆที่ก็ไม่มีใครฟัง


“คีย์มึงไหวปะเนี่ย”ไอ้แนนที่ยืนอยู่ด้านหน้าสุดของแถวผู้ชายของช่างอิเล็กทรอนิคหันมาทำถามที่กำลังส่งสายตาด่าจิกอาจารย์ในใจ


แน่นนอนครับว่าการที่ไอ้แนนเป็นคนที่หนึ่งของแถวก็แปลว่ามันเตี้ยที่สุด


อ่ะ ผมก็ต่อจากมันไงครับ อย่าพูดออกมาเรื่องส่วนสูงไม่งั้นผมจะงอลจริงๆด้วย


“ทำไม”คือกูดูจะเป็นลมเป็นแล้งอะไรประมาณนี้เลยหรอ


“ก็มึงจ้องชัยวิทย์เหมือนจะแดกหัวเข้าไปเลยอ่ะ”ชัยวิทย์คือชื่ออจ.ฝ่ายปกครองหัวล้านตามเทรนอจ.ใหญ่ของนิยายทุกๆเรื่องนั้นแหละครับ


“กูกำลังดูหัวแกกับพระอาทิตย์ อันไหนแม่งจะแสบตากว่ากัน นี่ยังดีนะที่ดวงอาทิตย์แม่งแรงกว่า”


“ไอ้เหี้ย”อ้าวไอ้นี่ด่ากูอีก แต่ด้วยความที่อาการมันร้อนเกินกว่าจะมานั่งเถียงกับไอ้แนนผมเลยเลือกยืนเฉยๆ


แล้วหลังจากนั้นครึ่งชั่วโมงผมก็ได้เข้ามาในร่ม เหอะๆๆทั้งๆที่ยืนร่วมชั่วโมงแต่กลับไม่มีใครรู้เลยว่าอจ.ชัยวิทย์แกพูดเรื่องอะไร


หลังจากนั้นก็เข้าโฮมรูมก็ปกติอ่ะครับ อจ.ที่ปรึกษาก็คนเดิม รับตารางเรียนเสร็จแกก็ปล่อย ผมเลยมาเดินต็อดต๋อยกันอยู่แถวๆโรงอาหารกับพวกไอ้นิวนี่แหละครับ


หืมห์ ไอ้เก้าหรอ มันไปไหนอ่ะหรอ


มันก็ไปห้องมันดิ ถึงแม่งจะเป็นหัวหน้าแก๊งคุมซอยใหญ่โตโออ่าขนาดไหนก็ต้องเรียนหนังสือ แล้วพอเรียนแม่งก็ต้องมาอจ.ไง แล้วพอมีอจ.เข้ามา อจ.แม่งก็ต้องใหญ่สุด มันก็แค่นั้นแหละครับ


“แนนกินอะไร”มาแล้วคู่ที่สวีทกันที่สุดในสามโลก ไม่เคยแค่สื่อ แม่งหวานเหี้ยๆ(อันนี้ชมนะเอ่อ)


“อยากกินน้ำแข็งไส”ไอ้นี่ก็หันไปตอบเสียงกระแดะใส่ผัวมัน


“อืมเดี๋ยวเค้าซื้อมาให้”ไอ้นี่ก็ดูแลดีเหี้ยๆ(ชมอยู่ๆๆ) เห็นแล้วก็แอบอิจฉา


อิจฉาทำไมหรอ ไอ้เก้านี่นะดูแลผม  ถึงมันจะชอบทำตัวเหมือนดูแล แต่ความเป็นจริงแล้วมันชั่งโหดร้ายครับเพราะว่า


“เตี้ยกูหิวน้ำว่ะ”ไอ้เก้าที่เดิมมาจากไหนไม่รู้แทรกตัวนั่งที่โต๊ะกินข้าวในโรงอาหารอย่างไม่สนใจใคร


“แล้ว?”ผมหันหน้าไปมองมันแล้วเลิกคิ้วถาม


“ไปซื้อดิ กูเอาโค้กซีโร่นะ ไม่ใส่น้ำตาล”ว่าจบมันก็เอาเงินหนึ่งร้อยบาทยัดใส่มือผม โค้กซี่โร่พ่อมึงมีน้ำตาล แล้วที่หนักกว่ากูคือร้านไหนเติมน้ำตาลใส่โค้กฟระ


“กูก็หิว”ผมหันไปบอกมัน


“ก็ไปซื้อดิ ร้อยนึ่งซื้อได้ตังห้าหกแก้ว”คือมึงช่วยเข้าใจอะไรที่มันลึกซึ้งหน่อยได้ไหม


“ไอ้เหี้ย”ผมด่ามันก่อนที่จะลุกหนีไป(ซื้อน้ำ)ทำไมผมถึงกล้าด่ามันหรอ มันก็แล้วแต่อารมณ์แล้วก็กรณีครับ


“ไอ้เตี้ย กล้าด่ากูหรอ”มันตะโกนไล่หลังมาแต่ผมก็เดินหนีมาแล้ว พอได้โค้กซีโร่ไม่เติมน้ำตาลมาแล้วก็เดินกลับมาที่โต๊ะก็เจอ
กับสมาชิกใหม่เต็มโต๊ะ ไอ้เต็มผมก็พอทนครับ แต่แม่งเสือกไปยกโต๊ะแถวข้างๆมาต่อแล้วมันก็เลยกลายเป็นยื่นออกไปนอกหลังคาโรงอาหาร นั่งตากแดดมันก็ยังนั่งอ่ะ บ้าไปแล้ว


“อย่ากัด อื้ม”เอ่อนะ ปิดเทอมไปเดือนเดียวมันมีอะไรที่ผมไม่รู้เยอะขนาดนั้นเลยหรอครับ”ไอ้เหี้ยแท็ค!”อุ้ย กล้าด่าด้วยวุย


“เอ่อ”ผมที่ทิ้งตัวลงนั่งที่เดิมฝั่งตรงข้ามกับไอ้โนที่ตอนนี้ถูกไอ้พี่แท็คนั่งซ้อนหลังอยู่  หน้าพี่แกก็มุดไปตามซอกคอไอ้โน คือพี่ครับ ที่นี่โรงอาหาร


“ไอ้เชี่ยนี่”แล้วไอ้โนมันก็ล้มเลิกความพยายามมันก็ปล่อยไห้ไอ้พี่แท็คไซร้มันต่อไป 


คนที่เดินผ่านไปผ่านมาในโรงอาหารก็หันมองกันหมด จะไม่ให้มองได้ไงครับ ก็สมาชิกของซอย13กับซอยหนึ่งแม่งนั่งกินข้าวโต๊ะเดียวกัน


“นาน”กูซื้อมาให้แดกก็บุญแล้ว


“คนมันเยอะ”ตอบแบบปัดๆไป


“แล้วพวกมึงมานั่งทำเหี้ยอะไรโต๊ะกู”ไอ้เก้าที่นั่งขมวดคิ้วอยู่นานเริ่มเปิดประเด็น


“กูมาหาเมียกู”ไอ้พี่แท็คพูดกลับทั้งๆที่ยังคงสาละวนกับหัวไอ้โน


“เมีย”ผมตะโกนออกมาอย่างดัง ทำไม มองกูทำไม พวกมึงไม่ตกใจกันหรือไงฟระ


“แล้วมึงมานั่งทำเหี้ยอะไรเจอแล้วก็ลากแม่งมันไปดิ”ไอ้เก้ามันท้าวคางด่าเลยครับ


“ไปก็กลัวมึงซิ”เอ่อ พี่ครับได้ข่าวว่าไอ้เก้าเป็นหัวหน้าคุมซอย13เลยนะครับ พี่ทำแบบนี้หัวหน้าพี่อาจจะเดือดร้อนก็ได้นะครับ


“ไอ้เหี้ย”แต่ก็ดูเหมือนการด่ากันครั้งนี่มันจะเอื่อยๆเฉื่อยๆยังไงไม่รู้เหมือนมันไม่จริงจังอะ


“กูได้ข่าวมาว่าฝั่งโน้นเริ่มลงมือแล้ว”อยู่ๆไอ้พี่แท็คก็พูดขึ้นมาเสียงเครียด


“แล้ว”ไอ้เก้ากูดูเหมือนจะเริ่มจริงจังขึ้นมา


“มันจะเริ่มเก็บจากริมมา ไม่มึงก็กูคงจะโดนก่อน”คุยอะไรกันว่ะ


“แล้วเซเทย์ว่าไง”เซเทย์ไหนอ่ะ


“ก็บอกว่าให้รอรับมือ ไม่อยากเป็นคนเริ่มก่อน”


“คิดว่าช่วงไหนที่พวกมันจะทำ”


“งานเชื่อมสัมพัน”


“หึ”งานเชื่อสัมพันหรอ จริงซิงานแบบนี้โรงเรียนก็มีนี่เนอะ จะว่าไปก็เคยได้ยินมาเหมือนกันว่าโรงเรียนแถวๆนี้จะมาจัดงานโรงเรียนด้วยกัน เป็นงานใหญ่สุดๆเลยล่ะครับ มีทั้งโรงเรียนสามัญทั้งโรงเรียนสายอาชีพ ไหนจะพวกเด็กคอนแวนอีก หึหึหึ


“ไปไหน”จู่ๆไอ้พี่แท็คก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกันดึงแขนไอโนให้ลุกขึ้นตาม


“กลับ”ไอ้กลับที่ว่าเนี่ยกลับไหนครับ  แล้วทำไมมึงถึงลุกตามเขาไปล่ะไอ้โน เมื่อก่อนกูยังเห็นนั่งทำหน้าปวดขี้อยู่เลย


“มองอะไรหนักหนาเตี้ย”สงสัยผมจะจ้องเกินไป จนไอ้เก้าต้องสะกิดเลย ก็ยังไงล่ะ


“เปล่า ว่าแต่ที่คุยกันเมื่อกี้เรื่องอะไรอ่ะ”


“เรื่องของผู้ใหญ่”พูดเสร็จก็ลุกเลยครับจะว่าไปพอหันซ้ายหันขวาอีกทีไอ้คนที่มันนั่งอยู่ที่โต๊ะเกือบ20คนเมื่อกี้มันหายหัวไปไหน
กันหมดฟระ


“เดี๋ยวดิ”อยู่ทำไมล่ะครับก็วิ่งตามมันซิ แม่งเดินหรือวิ่งว่ะ ไวชิพหาย


จนแล้วจนรอดมันก็ไม่ยอมเล่าเรื่องที่คุยกับพี่แท็คให้ฟัง แต่ไม่รู้ทำไมผมถึงสังหรใจแปลกๆๆอีกไม่กี่เดือนก็จะมีงานเชื่อมสัมพันแล้วด้วย


“ดูทำหน้า ไม่มีอะไรหรอกน่า ก็แค่ของเคยๆ มันไม่ได้สำคัญอะไรขนาดนั้นหรอก”ไอ้เก้าที่เดินข้างๆผมเอามือมาวางแปะไว้ที่หัว
แล้วขยี้เบาๆ “ไปหาอะไรกินเถอะ แล้วก็ซื้อของด้วย”ไอ้เก้าว่าก่อนที่จะนำไปที่จอดรถ ซึ่งก็เห็นไอ้พี่แท็คกับไอ้โนที่เพิ่งขี่บีเอ็มผ่านไปพอดี


“เฮ้ยบีเอ็ม”ผมตะโกนออกมาอย่างลืมตัว ก็มันตกใจอะ รุ่นนี้ผมเคยเห็นในทีวีอ่ะมันคันละหลายล้านเลยไม่ใช่หรอ


“แล้วไง นั่งเบนซ์มาตั้งกี่เดือนมึงจะตกใจเหี้ยอะไรกับอีแค่บีเอ็ม จะเอาสักกี่คันเดี๋ยวกูจะซื้อให้”มันพูดเสียงปกติเลยครับ เหมือนกับว่าแม่งจะซื้อให้ผมจริงๆ


“ไม่ต้อง แม่งหาเงินเองให้ได้ก่อนเถอะ”ประโยคหลังเนี่ยพูดเบาๆนะครับเหอะๆ


“555ขึ้นรถวันนี้กูอยากกินตับ”มันหันมายักคิ้วทำท่าเจ้าเลห์


“แดกคนเดียวเถอะ”ไอ้นี่เผลอไม่ได้จริงๆ ก็เข้าใจนะครับว่า เด็กผู้ชายวัยกำลังเจริญพันธุ์แต่อย่างมันเนี่ยเรีกเจริญเกินคนไปไหนครับ เอาเถอะถึงต่อไปจะมีเรื่องอื่นๆตามมาอีกมากมาย ขอแค่ทุกวันให้ผมกับมันได้อยู่ด้วยกันแบบนี้ผมก็พอใจแล้วล่ะ


แค่ได้เห็นหน้า ได้ยินเสียง


แค่ได้รักกัน


ต่อให้เกิดอะไรขึ้นผมก็จะก้าวไปข้างๆมัน


เท่าที่ผมจะทำได้นะครับ


โนtalk


“ไหนบอกจะกลับ”ตอนนี้ผมกำลังถูกลากให้มายังสถานที่ๆไม่คุ้นตา


“กูหิว”ว่าแล้วมันก็เลี้ยวเข้าร้านอาหารที่มีป้ายไฟอย่างหรูหรา


“ผมจองไว้ครับ”ไอ้แท็คเดินเข้ามาถึงก็รีบบอกพนักงานพนักงานเลยเชิญเราสองคนให้ไปนั่งโต๊ะในสุดริมหน้าต่างที่ค่อนข้างจะเป็นส่วนตัว จากมุมนี้พอมองออกไปนอกหน้าต่างฝนก็กำลังตกอย่างหนักทั้งๆที่เมื่อเช้าออกจะแดดแรงขนาดนั้น


“คุยอะไรกับพี่เก้าอะ”ว่าจะถามตั้งนานแหละ


“เรื่องของผู้ใหญ่”ห่า ใหญ่ตายล่ะมึง(อะไรใหญ่)


“เหอะ”ไม่บอกก็ไม่เห็นจะอยากรู้เลย


สักพักอาหารหน้าตาไฮโซก็ถูกยกมาเซิร์ฟ


“อร่อยว่ะ”สเต็กนี้มันทำมาจากเนื้ออะไรครับ ใช้เนื้อที่โทริโกะจับมาหรือเปล่า อร่อยแบบเหี้ยๆสุดๆไปเลย


“หึหึ”ไอ้นี่ทั้งเรื่องก็หัวเราะแค่หึหึหึ ไม่รู้มันกลัวดอกพิกุลล่วงหรือไงจะอ้าปากแต่ละทีนี่แทบง้างกันเลยที่เดียว


ก็กินกันไปคุยกันบ้างนิดหน่อย จิกกัดกันเล็กน้อยให้พนักงานอิจฉาเล่น(หรือแอบด่า)ของหวานก็ยกมาเสิร์ฟ
จะกินแล้วนะครับ อ้าม กึก


ฟันกูหักไหมเนี่ย


เหมือนผมจะเผลอไปกัดอะไรเข้าอย่างจังในแพนเค้นสีสวยที่เรียงซ้อนๆกันเหมือนขนมชั้น ผมเลยพยายามกลือไอ้ส่วนที่เหลือลงไปก่อนแล้วค่อยๆคายไอ้ก้อนแข็งๆออกมา ปรากฏว่ามันคือ


อันแน่นคิดว่าเป็นแหวนแทนใจที่ไอ้แท็คแอบเอามาให้ล่ะซิ ไม่มีทางเพราะมันคือ


กุญแจ


ฟังไม่ผิดหรอกครับมือคือกุญแจจริงๆ ดอกเล็กๆสีทองอีกตังหาก ทองแท้ไหมว่ะ


“อะไร”หันไปหาไอ้ตัวต้นคิด


“กุญแจ”กูก็รู้เฟ้ยว่ากุญแจ แต่ที่ถามเนี่ยคือย่างรู้ว่ามันเอาไว้ให้กูทำอะไร


ไม่ต้องรอให้ผมถามอีกรอบพนักงานก็ยกกล่องสีทองเหมือนหีบอ่ะครับขนาดเท่าเอ4ได้มั้งมาวางไว้ตรงหน้าผม นั้นยิ่งทำให้ผมงงไปใหญ่ มันก็มองหน้าผมเชิงว่าไขสักทีซิไอ้เหี้ย ผมก็เลยจำใจไข


พอเปิดออกมาเท่านั้นแหละก็พบกับของมากมายทั้งกุญแจอะไรสักอย่างหนึ่งดอกกระดาษเอสี่ที่ถูกม้วนไว้แล้วก็กล้องกำมะยี่สีน้ำเงินเข้มอีก


ผมก็ค่อยๆหยิบกระดาษมาคลี่ดูก่อน


มันคือสัญญาเงินกู้ที่พ่อกู้บริษัทเพื่อเอาเงินมาผ่าตัดนา


“นี่มัน”


“อย่าถาม”มันท้าวค้างแล้วหันออกไปมองนอกหน้าต่างที่ตอนนี้ฝนตกยังไม่หยุด แต่แอบเห็นหูแดงๆ


อันต่อมาก็คือกล้องกำมะยี่ ข้างในพอเปิดออกมาก็ทำเอาผมแทบช็อค เป็นไปตามที่ทุกคนคิดแหละครับมันคือแหวนที่ฝังเพชรซะรอบวง ดูไม่เหมือนแหวนผู้หญิงเท่าไหร่ แต่เพชรเยอะขนาดนี้ผมคิดว่ามันก็คงไม่เหมาะกับผู้ชายอยู่ดี จะว่าไป พอมองมือไอ้แท็คที่ท้าวคางอยู่มันก็มีแหวนแบบเดียวกับผมอยู่นี่หนา


“จะไม่ใส่ให้กูหรอ”คิดว่าผมจะบอกว่า เฮ้ยไม่เอาแพงไปเหมือนนางเองในละครน่ะหรอครับ ไม่มีทาง ของแพงขนาดนี้5555


“เรื่องมาก”ถึงจะพูดแบบนั้นแต่มันก็หยิบแหวนมาใสให้ผม ไม่ใช่นิ้วนาง แต่เป็นนิ้วก้อย


“ทำไมเป็นนิ้วก้อย”


“นิ้วก้อยมีเส้นเลือดที่เชื่อต่อกับหัวใจโดยตรงอยู่”มันพูดแล้วใช้มือลูบไปมาตรงแหวนที่มันใส่ให้


ไม่รู้ทำไมทั้งๆที่ไม่ใช่คำหวานแต่ผมกับรู้สึก ใจสั่น


“อืม”เสียงครางแผ่วเบาจากลำคอของคนที่ผมประกบจูบตรงหน้าดังขึ้นอย่างพอใจ เพียงไม่นานผมก็พละออก ไอ้แท็คยิ้มอย่างพอใจ


“อยากไปไหนอีกไหม”มันถามแต่ตอนนี้ผมน่ะ รู้สึกว่า อยากจะ


“อยากกลับ”ผมพูดด้วยเสียงแผ่วเบา


“หืม”ดูเหมือนไอ้แท็คจะไม่ได้ยิน


“อยากกลับห้องแล้ว”ผมเป็นฝ่าพลิกฝ่ามือที่กุมมือผมอยู่เมื่อกี้ให้กลายเป็นประสานกันพร้อมบีบเบา


“เช็คบิลด้วยครับ”


นั้นเป็นประโยคสุดท้ายของวันที่เราพูดกัน


เพราะหลังจากนั้นก็มีแค่เสียงคราง ดังบ้างเบาบ้างสลับกันตลอดจนถึงเช้า


แสงแดดอ่อนๆที่ลอดผ้าม่านเข้ามาชวนให้รู้สึกอุ่นอย่างเหลือเชื่อ


แต่ก็ไม่เท่าอ้อมกอดของคนที่อยู่บนเตียงเดียวกับผม


ผมค่อยๆเลื่อนมือลูบไปตามสันจมูกโด่งๆนั้นอย่างแผ่วเบา


ก่อนที่จะค่อยๆยื่นหน้าไปจุมพิตเบาๆที่ปลายจมูก อย่างหลงใหล


“เมื่อคือยังไม่เต็มอิ่มหรือไง ต่ออีกรอบเลยแล้วกัน”ก่อนที่เสียงที่หน้ากลัวที่สุดจะดังขึ้น


และไม่รอช้าไอ้คนตรงหน้าที่ผมชื่อชมอยู่เมื่อกี้ก็เริ่มทำตามที่ตัวเองพูดทันที


เหตุการณ์ครั้งนี้เลยทำให้ผมค้นพบอะไรบ้างอย่างที่สำคัญในชีวิต


ว่า


ต่อไปนี้กูจะไม่จูบมึงก่อนอีกแล้วววววววววววว


The End


ขอบคุณทุกคนที่ติดตามมาตลอด


ภาคแรกจบไปแล้วนะเอ่อ


แต่ไม่ต้องห่วงเรามีภาค2ใสแน่นนอนถึงจะไม่ใช่ของสองคู่นี้เต็มๆ


แต่ก็ยังตามดูชีวิตของทั้งคู่ได้ในเรื่องต่อๆไปนะเอ่อ


นี่เป็นเรื่องแรกที่แต่งจบ ขอบคุณที่อยู่ด้วยกันมาตลอด


ยังไงจะพยายามเขียนตอนพิเศษมาลงนะ


บ๊ายๆพบกันเรื่องหน้า

[Poseidon]

จบลงด้วยดี  อิจฉาสองคู่นี้มากๆเลยอ่ะ
ขอบคุณที่แต่งเรื่องสนุกๆมาให้อ่านนะครับ

[DZiik]

ห้ะ! อะไรนะ ภาคแรกจบไปแล้ว!?...
รักกันนานๆน้าา
รอติดตามภาคต่อไปเจ้าา
 

[akira334]

มาต่อภาค 2ไวๆน้าาา 

[Aomampapeln]

แอบตกใจเบาๆจบแล้วหรอ......
รอภาค2ค๊าาา

[NUTTYZERO]

Happy Ending จบลงด้วยดี นึกว่าจะมีเรื่องกันก่อนซะอีก เอิ้กส์ๆ

ขอบคุณสำหรับเรื่องราวที่นำมาเล่าสู่กันฟังครับ ^^

[sine_saki]

หืม จบแล้วเหรอคะ
เหมือนจะทิ้งปมไว้ให้ ไปต่อภาคสองสินะ
รอติดตามค่ะ

[milkshake✰]

จบแล้วหรอ TTTTTTTTTTTTT
เศร้าแปป....
พอมีนิยายที่ชอบ ที่ติดตามมานานจบทีไรเราเศร้าทุกทีเลย
ฮืออออออ

น้องโนของเรา น้องคีย์ของเรา.....

..
.
.

แต่ตอนนี้พี่แท็คแอบหวานเบาๆ เขินจัง
เพิ่งจะเริ่มเห็นพี่แท็คน่ารักแบบเปิดเผยแบบนี้กับเค้าบ้างก็จบเรื่องซะแล้ว
ไม่เป็นไร เจอกันตอนพิเศษเนอะ


เจอกันเรื่องหน้าค่ะคนแต่ง
ไม่ขอเดาว่าเป็นคู่ไหน เดี๋ยวเดาผิดแล้วเงิบ
แต่อยากให้เป็นพระเอกเป็นคนในเซเทย์จัง
แบบใหญ่โต โคตรเจ้าพ่อของสถาบัน
5555555555555555555555


สำหรับเรื่องนี้ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่แต่งนิยายดีๆ มาให้เราอ่าน
เราชอบเรื่องนี้มากๆ จริงๆ โดยเฉพาะพี่แท็คน้องโน
ชอบคู่ที่ให้ฟีลแบบนี้ อ่านแล้วเขิน บิดตัวดี อิอิ

ขอบคุณอีกรอบค่ะ

[bun]

หวานกันจริง ๆ ทั้งคู่เลย

[Monkey D]

ห่ะ ตัดฉับเลยอ่าาา
 
ไม่เป็นไรๆ รอคู่อื่นๆก็ได้ ชอบๆๆ ครับ

[mild-dy]

พี่แท็คแอบหวานนะ
รอภาค 2 ค่า

[mystery Y]

จบแล้วอ่า~ แฮปปี้เอนดิ้งกันไป จะรออ่านภาค 2น้า~

[Nano PL]

น่ารักอ่ะ  รักทั้งคู่เลยยย

[puppyluv]

ขอบคุณนิยายน่ารักที่มีมาให้รอติดตาม
รออยากอ่านทุกที
จะรอภาคสองอย่างใจจดใจจ่อ
แต่โนครางถึงเช้าเชียว กึ๋ยๆ
 
กระหน่ำบวกและเป็ดให้พี่แทค+ขอบคุณอีกครั้ง

[Whatever it is]

จบซะแล้ววววว ขอบคุณนะคะ สนุกมากเลยเรื่องนี้ รอตอนพิเศษค่ะ

[full69]

จะรอน้า

[พลอยสวย]

  ห่ะ จบแล้วเหรออ