^____^ หนุ่มวายกับชายในฝัน ^____^ จบแล้วแต่อยากมาบอก 28/1/57
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ^____^ หนุ่มวายกับชายในฝัน ^____^ จบแล้วแต่อยากมาบอก 28/1/57  (อ่าน 409093 ครั้ง)

tubtim

  • บุคคลทั่วไป
คุณฟรานจริงๆใช่ไหม :z2: :z10:
ช่วยกรีนน้อยด้วยเถอะ อ๊ายยยยย  :oo1:  :jul1: :haun4:

ออฟไลน์ uri uri

  • เป็ดกูรู
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 251
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-2
ทักทายๆ
วันนี้คงลงให้ไม่ทันแล้ว  ยังพิมพ์ไม่เสร็จดีเลย........ต้องตรวจคำผิดและประโยคอีก  เดี๋ยวเนื้อหาจะไม่ได้ใจคนอ่าน 5555555  :laugh:
แต่พรุ่งนี้ลงให้แน่นอน   o18

ช่วงนี้อาจจะลงให้ทุกวันไม่ได้.....แต่จะพยายามลงวันเว้นวันละกัน
ขอบคุณที่ชอบและขอบคุณที่ติดตาม...ไม่ทิ้งกัน  o14
ที่สำคัญขอบคุณมากสำหรับคนที่มาเม้นท์ให้ทุกคน o15  รักคนอ่านนะะะะะะ
uri  :bye2:


amm8155

  • บุคคลทั่วไป
โอ๊ย....ทรมานใจแทบขาด  อยากอ่านตอนต่อไปเร็วๆ   :sad4:



sunshadow

  • บุคคลทั่วไป



    โดนยาไปขนาดนั้นยังดิ้นหนีไปได้ตั้งไกลจนไปเจอคุณฟรานนะกรีน
    ว่าแต่ว่าเรนเชียนี่ใครกันนะ




ออฟไลน์ uri uri

  • เป็ดกูรู
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 251
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-2
ว่าจะให้กรีนนำทั้งหมด........แต่น้องกรีนของเราแทบหมดสภาพแล้ว...555555555   :laugh:
เลยช่วยๆ กันไปละกัน :o8:
คนมาช่วยเป็นคุณฟรานตัวจริงนี่แหละ.....ส่วนกรีนสติสัมปชัญญะไม่ค่อยจะเต็มที่แล้วล่ะ  :impress2:
เราลองหาข้อมูลของคนที่โดนยาปลุกเซ็กส์มาบรรยาย....อ่านไปแล้วไม่รู้จะงงกันหรือเปล่านะ 5555555555  :really2:
เห็นว่าอะไรมันจะแรงขนาดนั้นใช่มะ???  เราก็ไม่รู้ 5555555   ไม่เคยลอง แต่จากข้อมูลที่ได้รับมา  ยาแรงและออกฤทธิ์นานๆ มันมีอยู่จริง.......ก็ต้องระมัดระวังตัวกันด้วยนะ   :กอด1:





ตอนที่ 16
[/size]




“.....อึก.....ช...ช่วย.....ผมด้วย....”


“.....ผม....อยากให้คุณ.....กอดผม........อึก......แน่นๆ........นะครับ...นะ..อึก”


คุณฟรานอยู่ตรงนี้........ตรงหน้าผม  คุณฟรานกอดผมแน่นๆสักพัก....จากนั้นเขาก็ลูบแผ่นหลังของผมเบาๆเป็นการปลอบขวัญ


..........อ้อมกอดที่คิดถึง......กับรสจูบเบาๆที่คุ้นเคย...........


บทสนทนาไม่ได้เป็นที่ต้องการสำหรับเราแล้วในตอนนี้......คุณฟรานยกมือที่สั่นนิดๆของเขาขึ้นมาลูบหัวของผมเบาๆ.....ลูบลงมาสามสี่ครั้ง....และเลยมาที่ใบหน้าของผม....เรายังคงสบตากันอยู่.....แล้วผมก็หลับตาลง..........


..........แนบแก้มให้สนิทไปกับฝ่ามืออุ่นร้อนนั้น..............


......ความอบอุ่นแผ่ซ่านตรงไปสู่หัวใจ.......ความรู้สึกว่า..........ผมปลอดภัยแล้ว.......พร้อมกับหยดน้ำตาที่ไหลรินลงมาด้วยความรู้สึกอุ่นใจ


ระหว่างที่ยังคงหลับตาอยู่........ผมก็รับรู้ถึงลมหายใจร้อนๆ ที่มากระทบลงข้างแก้มของตนเอง.......


“....อยู่กับฉัน...เธอจะปลอดภัย” ..........แผ่วเบา...และปลอบโยน


น้ำเสียงที่ยังคงอ่อนโยน....กับประโยคที่เหมือนรู้ใจผม.......ผมเงยหน้าพร้อมกับลืมตาขึ้น......ใบหน้าของเขาค่อยๆโน้มลงมาใกล้ผมมากขึ้น......และเป็นผมเองที่ใจร้อนโน้มใบหน้าของคุณฟรานลงมาให้เร็วขึ้น


ริมฝีปากของเราสองคนประกบกันอย่างรวดเร็ว......และก็เป็นผมอีกที่อาจหาญสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของคุณฟรานอย่างไม่เกรงกลัว......คุณฟรานดูเหมือนจะอึ้ง......แต่ก็เพียงแค่เสี้ยววินาที  เขาก็สนองจุมพิตแบบเด็กๆของผมอย่างดูดดื่ม


“....อือ...........อืมมมมม....”


ตอนนี้ผมรับรู้เพียงว่า..............ความต้องการมีเพศสัมพันธ์....ของผมคงจะทะลุจุดเดือดแล้ว


ผมบดขยี้ริมฝีปากของตัวเองไปกับจูบนั้นมากขึ้น......ร่างกายนี้เร่าร้อนและทุรนทุรายมานานแล้ว.....มือของผมเอื้อมไปช่วยถอดเข็มขัดของคุณฟรานอย่างร้อนใจ.....ในขณะที่ริมฝีปากของเราก็ยังไม่ห่างจากกัน......พอถอดเข็มขัดที่ทำไปด้วยความทุลักทุเลนั่นสำเร็จ....ผมก็รีบปลดตะขอกางเกงของคุณฟรานลง......และตามด้วยกางเกงตัวในนั่น.....


...........ผมไม่รอช้าเอามือของตนเองทั้งสองข้างลงไป ‘ลูบ’ เบาๆ.......ตรงจุดอ่อนไหวนั่น.......มันยังไม่แข็งตัวดี.....แต่ไม่เป็นปัญหา......และดูเหมือนคุณฟรานจะไม่อยากขัดใจผมด้วย........ด้วยสัญชาตญาณความต้องการทางกายล้วนๆ...ผมถอนริมฝีปากของตนเองออกมา....และจุ๊บกลับเข้าไปใหม่เบาๆ....พร้อมกับส่งสายตาอ้อนวอน  คุณฟรานส่งยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยนพร้อมกับบอกประโยคที่ผมต้องการ


“....ไม่เป็นไรนะ.......ฉันจะเริ่มเอง”


เขายิ้ม.......และคงมีอารมณ์ร่วมไปกับผมบ้างแล้ว......แต่ผมไม่อยากเอาเปรียบเขา.......ผมย่อตัวลงอย่างรวดเร็ว.....และทำในสิ่งที่ไม่คิดว่าตัวเองจะกล้าทำ......หากสติของผม....ครบถ้วน!!


ริมฝีปากของผมสัมผัสลงไปบนแท่นความร้อนนั้นอย่างแผ่วเบา........ยังไม่ทันที่จะรับรู้รสชาติอะไร


“...กรีน!!!”


เสียงที่เหมือนไม่พอใจนั่น....มาพร้อมกับแรงดึงบนไหล่ของผมเบาๆ.......ผมเงยหน้าขึ้น......ภาพที่เห็น.....คุณฟรานกำลังขมวดคิ้ว  และทำสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ?? หรืออะไรสักอย่าง?? .....ผมส่งสายตาอ้อนวอนอีกครั้ง  แม้ผมจะมีสติไม่ค่อยเต็มที่นัก  แต่........ไม่รู้อะไรดลใจ........


“......ตามใจผม.........นะครับ” ......วิงวอน


เสียงที่เปล่งออกมาช่างอ้อนวอน....และปนไปด้วยความทรมาน  ความต้องการอย่างเหลือล้น....ไม่ปิดบัง


“...............”


......คงมีแต่ความเงียบและผมก็ไม่ต้องการคำตอบ  ผมประกบริมฝีปากของตนเองลงบนแท่นความร้อนนั้นอีกครั้ง.......แต่เหมือน.......มันไม่ใช่.......ผมจึงถอนปากออกมา......และมอง ‘คุณฟรานน้อย’ .......เขากำลังชี้หน้าผมอยู่.....ผมเอามือประกบเข้าไปรอบๆ  ......มัน....ร้อน.....จริงๆนะ


ผม....งง....นิดหน่อย.....ยิ่งสติไม่ค่อยเต็มอยู่ด้วย.....ผมใช้มือลองสัมผัสและลูบตรงบริเวณส่วนหัว.....


“อ้ะ!!.....”
ผมร้อง


ผมตกใจนิดๆ ก็คุณฟรานมีอาการเกร็งขึ้นมาทันทีน่ะสิ........ผมแอบเหลือกตามองเขาเล็กน้อย.....ก่อนจะ.......


..........ลากปลายลิ้น......เลียตรงส่วนหัวที่เหมือน....กำลังส่งยิ้มให้ผมอยู่นั่น......


“...อึก.......” 


      .......เขาส่งเสียงด้วย!!!...........


ผมยิ่งได้ใจสิครับ......เหมือนตัวเองจะได้กำชัยยังไงก็ไม่รู้.......แม้รสชาติจะแปลกไปสักนิด.....แต่กลับรู้สึกสนุกยังไงอย่างงั้น


ผมลากลิ้นเลียเร็วๆ ไปรอบๆ ไม่อยากจะใส่ใจกับการกระทำที่กล้าหาญของตนสักนิด.......แล้วผมก็ครอบปากลงไปอีกครั้ง.....ความลื่นๆ จากน้ำลายของตัวเอง  ทำให้ผมรู้สึกว่า....ผมคงมาถูกทาง.......อีกทั้ง............


“...อืมมม......”


เสียงครางเบาๆ จากปากของคุณฟราน......ยิ่งทำให้ผม.....อยากจะทำให้เขารู้สึกถึงความต้องการที่ไม่สิ้นสุดเหมือนผมบ้าง.........แม้ตอนนี้ตนเองจะไม่ไหวแล้วก็ตาม.........


“.....พอแล้ว....กรีน..”



เขาพูดบอกพร้อมทั้งออกแรงดึงผมด้วย


‘บร๊อก!!’


...อึก!!.....เสียงปากของผมที่หลุดออกมาจากส่วน ‘แข็งขึง’ นั่นช่างน่าอับอายอะไรแบบนี้......แต่........เวลานี้ผมไม่อยากเสียเวลามาอายแล้ว......คุณฟรานดึงผมให้ยืนขึ้น...และช่วยเช็คน้ำลายของผมที่เปรอะเลอะไปทั่วคาง....แล้วเขาก็จูบปากของผมทันที....อย่างไม่นึกรังเกียจ


“เอ๊ะ!!..”


......ดูเหมือนรสจูบของเขาครั้งนี้จะเร่าร้อนกว่าครั้งแรก...และมันก็เรียกร้องถึงความต้องการผมมากขึ้นด้วย.......คุณฟรานดึงกางเกงของผมลงไปทันที.....


“อื้ม......”


แล้วเขาก็กระเตงผมขึ้นมาเกาะกลางลำตัวที่แข็งแกร่งของเขา......ปากของเรายังคงแนบสนิทกันอยู่....และทุกอย่างที่เกิดขึ้น......เหมือนจะเป็นปฏิกิริยาตามธรรมชาติของร่างกายไปแล้ว....


ผมรับรู้ถึง...ความแข็งที่อุ่นร้อน....ที่กำลังเสียดสีอยู่กับตรงส่วนนั้นของผมทางด้านหลัง.......



.............อ่า.........ไม่ไหว..........ผมอยาก..........................???..........



“....อืมมม.......”


ผมครางเบาๆ ไปกับรสสัมผัสตรงริมฝีปากตนเอง......แล้วเริ่มขมวดคิ้วด้วยความต้องการมากกว่านี้........


ผมกอดคุณฟรานแน่น...ในขณะที่เขาก็กอดผยุงผมเอาไว้แน่นเช่นกัน..........คุณฟรานค่อยๆปล่อยมือข้างหนึ่งที่กอดผมอยู่......และ.........ใช้ปลายนิ้วของเขาค่อยๆลูบ.....สัมผัส.......ทางด้านหลังของผม.....เบาๆ......


....นั่น.....ส่งผลให้ผมเผลอดูดเรียวลิ้นของคุณฟรานที่ยังวุ่นวายอยู่ในโพรงปากของผมทันที.....แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้อารมณ์ของใครคนใดสะดุด....แต่กลับกลายเป็นการเติมเชื้อเพลิงอารมณ์รื่นรมย์ดีๆนี่เอง....


“...อืมมมม..”



คุณฟรานครางเบาๆ เหมือนพอใจกับปฎิกิริยาของผม.....แล้วเขาก็ไม่รอช้า....สอดปลายนิ้วเรียวยาวนั่นเข้ามาในตัวของผมทันที...........


“อ้ะ!!!.....อ๊า.....”


ผมถอนริมฝีปากออกแล้วครางออกมาทันที.......ก่อนจะเชิดหน้าขึ้น......นัยน์ตาของผมเต็มไปด้วยม่านน้ำตา.....


“....ขะ....เข้ามาเถอะครับ.....”




.....ไม่ไหวแล้ว!!!..........ทรมานเกินไป.............ผม...ต้องการมาก......???.........


.......และก็เหมือนสถานที่ตรงนี้จะเป็นใจเหลือเกิน......เพราะมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลต้นหนึ่ง.....และนั่นก็ทำให้คุณฟรานทำในสิ่งที่ผมก็ไม่เคยคาดคิด.........


......เขาถอนมือออก.....แล้วค่อยๆสอดแทรก.....ความแข็งแกร่งนั่นเข้ามาในตัวของผม........


“ยะ......อ๊ะ........อ๊า.....อ่า....”


เป็นผมเองที่รู้สึกเสียวแปร๊ดขึ้นมา.....แต่นั่นยังไม่พอ.....เขา..........ค่อยๆ สอด....และ....



................ก้าวเดินไปที่ต้นไม้ใหญ่นั่น..............



“...อ๊ะ......อ๊ะ..........อ๊ะ.........อ๊า.....”



ร่างกายที่แข็งแกร่งนี้ผยุงผมไว้ได้เป็นอย่างดี.....แต่ละก้าวย่างมาพร้อมกับความรู้สึกเชื่อมต่อที่....


........ลึกขึ้น............ลึกขึ้น..........และลึกยิ่งขึ้น............. 



มันรู้สึกดีและ.......ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก....ผม.........ได้แต่ครางไปตลอดทางนั้น...........แล้ว......


.............การบุกรุกนั้นก็สิ้นสุดลงพร้อมกับแผ่นหลังของผม........สัมผัสไปกับต้นไม้นั้น.....


“อ๊ะ!!.....”



ใบหน้าของคุณฟรานเต็มไปด้วยเหงื่อที่ซึมออกมา.....ผมเอื้อมมือไปเช็คและบดกลีบปากของตนเองเข้าหาริมฝีปากนั่นอีกครั้ง............มันรุนแรง.........แต่ผมไม่สน........เพราะนั่นมันช่วยบรรเทาอาการกระสับกระส่ายของผมได้เป็นอย่างดี......คุณฟรานคงสัมผัสได้ถึงความต้องการมากมายนั้นของผม..........เขาจึงค่อยๆ ถอนตัวออก.....


“เอ๊!!......”



..........และกระแทกเข้ามาอย่างแรง.......


“........อ๊ะ!!!!.......อื้มมม....”


แม้ปากของเรายังประกบกันอยู่.....แต่ผมก็ครางออกมา....ด้วยความรู้สึกเสียวซ่านสุดใจ......และก่อนที่จะทันได้คิดอะไร........


“...ข...ขออีก...นะครับ...อืม...”



ผม.......แม้ในใจผมจะคัดค้านแต่ร่างกายกลับชอบมากมายเสียนี่........กูอยากจะบ้า!!......แต่คงต้องพักความคิดนั้นไว้ก่อน........เพราะตอนนี้........


“อ๊ะ!!!......อ๊า.........อ๊า......อ๊า.....อ่า......อื้อ...อ้า....”


...กับ...คำขอแบบนี้....คนๆนี้.....เขาจัดเต็มให้ผมทุกครั้ง..........แรงกระแทกกระทั้นอย่างไม่ออมแรงนั่น.......สมใจผมดีเสียเหลือเกิน......อารมณ์ของเราทั้งสองตอนนี้.........เหมือน.......



...............พายุเฮอริเคน.......ที่โหมกระหน่ำอย่างรุนแรง...........




............มาพร้อมกับเสียงครางที่สุขสมของเราทั้งสองคน..............




...........เสียงเสียดสีที่เกิดจากการกระแทกกระทั้นอย่างรุนแรงและรวดเร็วนั่น.....ประสานกับเสียงครางของเราได้เป็นอย่างดี......



..............คุณฟรานไม่ปราณีผมเลยแม้แต่น้อย.......และนั่นก็ไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกไม่ดีด้วย......


“....อ๊า...อ๊า...อ๊ะ...อ๊า...อ๊ะ....”


.....และแล้วเราก็มาถึงจุดเดือดของความปรารถนานั้น...........ช่างสุขเสียจริง......


“อึก!!.....เอ้.....อ๊าาาาา.../.....อืมมมมม”


คุณฟรานกับผมครางออกมาพร้อมกัน.....ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน.......ผมรับรู้ถึงของเหลวร้อนที่พุ่งเข้ามาในร่างกายนี้ของตน....และผมก็เต็มใจรับไว้ทั้งหมด....หน้าท้องทั้งของผมและของคุณฟรานเลอะไปด้วยของเหลวข้นของผม


“แฮ่ก.....แฮ่ก.....แฮ่ก.....”



เหนื่อยนะ.......เหนื่อยเหมือนตอนที่วิ่งเลย........ว่าแต่...ทำไม?? อาการผมเหมือนจะแย่กว่าคุณฟรานยังไงก็ไม่รู้......ตอนนี้กลีบปากของผมคงแดงช้ำไปหมดแล้วด้วย......


หลังหายใจเอาออกซิเจนจำนวนมากเข้าไปปรับระบบในร่างกาย.....ผมก็รู้สึกดีขึ้น.......น่าแปลกนะ.....ตอนใช้มือของตนเอง?? ไม่เห็นรู้สึกดีแบบนี้เลย......แม้จะเหนื่อย...แต่ก็มีสติมากขึ้น......แต่ก็อีกนั่นแหละ.....ผมรู้สึกเพลียขึ้นมาทันทีเช่นกัน


.....เรายังยืนและเชื่อมต่อกันอยู่....แต่....คุณฟรานครับ.....คุณ....ช่างแข็งแรงดีจริงๆ ครับ..........



“อ่ะ....เอ่อ....ปะ...ปล่อยผมลงก่อนก็ได้ครับ”


ผมหน้าขึ้นสีทันทีที่ตั้งตัวได้บ้างแล้ว.....อายว่ะ......


“หึหึ....”
ยังจะขำอีกนะ


“..........” ผมมองค้อนเขานิดๆ


“อ๊ะ!!!.......(แปร๊ด!!)....ค....คุณฟราน!!!”


......ก็อยู่ๆคุณฟรานก็กระทุ้งผมขึ้นมาอีกทีนั่นสิครับ......ผมก็ได้หน้าไหม้ทันที


“หึหึ.....ขอโทษนะ....เป็นเพราะฉัน.....”


“...ครับ???...” ....เพราะ??..คุณฟรานอะไร??.....ผมงงนะเนี่ย


“.........”......เขาเงียบและมองหน้าผมนิ่งๆ.....มัน??.....อารมณ์ไหนก็ไม่รู้.....แต่ผมรู้สึกเขินๆ แฮะ


“อืมมม.....”
อ่ะ.....จะครางทำไมกู??.......รู้สึกอยากอีกแล้ว


“ผ...ผ่านไปกี่ชั่วโมงแล้วครับ??”


ถ้าผมหลับ....ตื่นขึ้นมาอีกครั้งจะดีขึ้นมั้ย??


“อ๊ะ!!.....อื้ม.....ค...คุณฟรานครับ??...”


คุณฟรานขยับตัว....แล้วก็จะไม่ให้ผมครางได้อย่างไร....ก็เรายังเชื่อมต่อกันอยู่อ่ะ....มันรู้สึกขัดๆ แต่ก็รู้สึกดีด้วย.....คุณฟรานเปลี่ยนให้ตัวเองพิงหลังกับต้นไม้แล้วหันตัวผมออกมา......รู้สึกอดที่จะเจ็บหลังของตัวเองขึ้นมาไม่ได้......


.......แล้วเขาก็ค่อยๆนั่งลงไป  ทั้งที่ใช้แผ่นหลังของตัวเองไถลลงไปกับต้นไม้นั้นนั่นแหละ....นั่น....จึงทำให้ผมได้นั่งคร่อมเขาไปในตัว


“อึก!!.....อ่า...ค...คุณ...ฟราน...อื้มมม...”



.....ไม่ไหวแฮะ....ความแข็งขึงนั้นหลังจากปลดปล่อย....เขาก็อ่อนตัวลง.....แต่.....ตอนนี้กลับมาแข็งสู้อีกครั้งแล้ว.....แถมท่านี้....มัน...........


..............เข้าไปลึกนะครับ............คุณฟราน............




“สามชั่วโมง......เธอตื่นเร็วกว่าที่ฉันคาดการณ์ไว้.......”  เขาพูดขึ้นและจ้องหน้าผมนิ่งๆตามแบบฉบับของเขา....แต่แววตาก็แฝงไปด้วยความอ่อนโยนและห่วงใยผมเสมอ


“...........”  ผมเงียบ...เพราะเหมือนเขายังพูดไม่จบ


“....นั่น.......เป็นยา?? ตัวใหม่ที่....คนที่เป็นศัตรูกับกระกูลของฉันเขาพึ่งผลิตขึ้นมา.....”


....แล้วเขาก็ยิ้มนิดๆ เมื่อเห็นผมมองหน้าเขาอย่างตั้งใจฟัง...


“......ยิ่งปลดปล่อยยิ่งอยาก.....ดูเหมือนเธอคงเคยได้ยินมาก่อนสินะ....”  เขายิ้ม....รู้ทัน


“อะ...เอ่อ.....ค....ครับ....”


อ่า.......ไม่ปฎิเสธ....ก็กรีนน้อยมันกำลังชี้หน้าเขาเป็นหลักฐานอยู่ด้วยนี่......ผมหน้าร้อนขึ้นยิ่งกว่าเก่า.....และความร้อนก็ลามไปทั่วทั้งร่างกายแล้วตอนนี้


“ผ...ผมอยากกอดคุณครับ”


“...(^_^)....ฉันเต็มใจนะ”


“อ่ะ...เอ่อ...คือ...แบบนี้นะครับ...”



.....แล้วผมก็วาดแขนทั้งสองข้างไปกอดคุณฟรานไว้ทั้งตัวแน่นๆ  แล้วซบหน้าลงที่ซอกคอของเขา..........อ่า.........รู้สึกดีจัง........กลิ่นของคุณฟราน......คุณฟรานก็กอดตอบผมกลับมาเช่นกัน.....


“...เอ่อ..คือ..ผม....”


“..ครั้งนี้ฉันตามใจเธอ”


“... >////< ขอบคุณครับ...ฝากตัวด้วยนะครับ”



...ผมหมายถึงตามนั้นจริงๆ.......เพราะถึงจะอยากอยู่?? แต่ผมก็รู้สึกเพลียมาก......ไม่รู้จะสลบเมื่อไหร่กัน


หลังบอกประโยคนั้น....ผมก็เงยหน้าขึ้นมาแล้วค่อยๆ สัมผัสกลีบปากของคุณฟรานเบาๆ ครั้งหนึ่งก่อน  เป็นการขออนุญาต.....เขายิ้มตอบ......ผมจึงใช้ปลายลิ้นเลียกลีบปากเขาเบาๆ ก่อนจะแนบริมฝีปากของตนเองลงไป....แล้วก็บดขยี้กับริมฝีปากของเขา........


“อือ.....อืม......”  ดูเหมือนเรื่องแบบนี้ผมจะหัวไวใช่เล่นเลย


......และเนื่องจากเรายังคงเชื่อมต่อกันอยู่.......ผมจึงยกตัวเองขึ้นมาเล็กน้อย....และกลับเข้าลงไปใหม่....เบาๆ


...............หนึ่งครั้ง............สองครั้ง................สามครั้ง...........และค่อยๆเร็วขึ้น...........


.......รู้สึกว่าการจูบไปด้วยโยกตัวไปด้วย...........มันจะเติมเต็มได้ดีกว่ายังไงก็ไม่รู้........



ผมชักจะติดใจความรื่นรมย์ของเขาเสียแล้วสิ...........ทั้งที่...ผมเป็นคนขยับเองเสียด้วยซ้ำ

เสียงจูบจาบจ้วง........มาพร้อมกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังอย่างต่อเนื่อง........แล้วผมก็........


“อ๊า........อ่า.....”


....ครางอย่างต่อเนื่องเช่นกัน.......และ.......



“อึก!!! ......อ๊ะ......อ๊ะ....ยะ....อย่า...”



...ก็คุณฟรานสวนขึ้นมาน่ะสิครับ.....มันจึงยิ่งไปกระทบกับจุดกระสันนั่นมากขึ้น..........


“อื้ม.......อ่า........ค...คุณฟ..ฟราน...อื้ออออ...”


............ดีสุดๆเลยล่ะ...........
[/size]


ไม่รู้เป็นเพราะฤทธิ์ยาหรือเป็นเพราะอารมณ์รื่นรมย์ของผมเองกันแน่..........มันถึงได้ไม่รู้จักพอแบบนี้......ยิ่งเขาสนองตอบกลับมา...ผมยิ่งรู้สึกดี.......เราละริมฝีปากออกจากกันแล้ว....ตอนนี้คงมีเพียงแต่เสียงครางอย่างสุขสมของผม..และเสียงครางเบาๆ อย่างพึงพอใจของคุณฟราน  ประสานไปกับเสียงเนื้อกระทบกันอย่างที่ไม่มีใครยอมใคร


มือของผมเกาะอยู่ตรงบ่าของเขา....และผมก็จิกเล็บของตนเองลงไป  ผมยังคงโยกตัวขึ้นลงและหลับตาพร้อมกับเชิดหน้าขึ้น.....


“อื้อ.....อ๊ะ...อ๊า...”  ผมครางอย่างพอใจสุดๆ


“อืมมมม...” ...และเขาก็ไม่แพ้กัน


ส่วนคุณฟราน  เขาใช้มือกอดแผ่นหลังของผม  แล้วคอยลูบไล้เข้าไปใต้เสื้อผ้าเบาๆ........ทั้งผมและเขา  เรายังมีเสื้อผ้าติดตัวอยู่ครบ.......แม้ว่ามันจะหลุดลุ่ยเต็มที่แล้วก็ตาม


แรงขยับของผมค่อยๆอ่อนลง.....ผมคงจะหมดแรงเป็นแน่แล้วครั้งนี้......คุณฟรานเอื้อมมือมาช่วยขยับกรีนน้อยและลูบอย่างอ่อนโยน....ฝ่ามือร้อนนั่น....ช่วยให้ผมลืมตาขึ้นมามองเขา....น้ำตาของผมไหลออกมาเป็นสาย


“สวย.......ตาของเธองดงามมาก”



เขาพูดบอกพร้อมทั้งจุมพิตลงบนเปลือกตานั่นเบาๆ และเขาก็ตามมาด้วยการขยับกรีนน้อยอย่างรวดเร็ว  จน..............


“อ๊ะ!!!....พะ...พอ...พอ....คุณฟราน.....อ๊าาาาาาา...”


เป็นอีกครั้งที่ผม......ปลดปล่อยของเหลวที่อุ่นร้อนนั้นออกมา  และมันก็เลอะฝ่ามือของเขาไปเป็นที่เรียบร้อย.......


“อื้มมม....อืมมมม.....อ๊ะ!!!...”



แล้วการปลดปล่อยของผมคงส่งผลถึงคุณฟรานด้วย....เขาจึงช่วยจับตัวผมยกขึ้นเสียเอง  แรงกระแทกกระทั้นที่เกิดขึ้นอย่างเร็วทำให้ผมต้องทุ่มกอดคุณฟรานเอาไว้ทั้งตัว....ใช้เวลาเพียงไม่นาน.....


“อืมมมมม...อา.....”


ผมก็รับรู้ถึงของเหลวที่พุ่งเข้ามาในร่างของผมอีกครั้ง...และมันก็ไหลล้นออกมา.....


“แฮ่ก...แฮ่ก....แฮ่ก....”



เราทั้งสองหอบไปพร้อมๆกัน....ผมยังคงกอดคุณฟรานทั้งอย่างนั้น......และก่อนที่สติของผมจะค่อยๆ เลื่อนลางลงไป.....


“....ฉันรักเธอนะ...กรีน”



...........แผ่วเบา.....นุ่มนวล......อ่อนหวาน....อบอุ่นจัง.............



.....หวังว่า.............เสียงนั้น...........ประโยคนั้น...........จะไม่เป็นเพียงความฝันหรอกนะ........




แต่ถึงจะอย่างไรก็ตาม.....ผมก็หลับไปด้วยความเพลีย....ทั้งที่มีรอยยิ้มประดับอยู่บนใบหน้า..........






TBC

ทักทายๆ
ยาวสะใจมั้ย 555555555  :jul3:
ไม่อยากตัดตอนน่ะ......เดี๋ยวอารมณ์จะค้างกันไปใหญ่ :impress2:
เจอกันตอนหน้า........จะลงวันเว้นวัน....เผื่อเวลาพิมพ์ด้วย :z2:
ในแต่ละตอน  พิมพ์เสร็จ...ตรวจคำ  ตรวจประโยค....เสร็จแล้วก็ลงเลย....ผิดพลาดก็เตือนๆ กันด้วยนะ :pig4:
อ่านแล้วเม้นท์ด้วยนะ.....จะได้เป็นกำลังใจให้คนเขียนนะ o15
และก็..........ขอบคุณสำหรับทุกเม้นท์..... o14



Uri  :bye2:

« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 18-11-2012 21:31:20 โดย uri uri »

ออฟไลน์ rinia

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 136
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +38/-1

ออฟไลน์ yisren.

  • #คนที่ฉันไม่เคยลืม
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 830
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-4
ขอเลือดบริจาคหน่อยจ้าาาาาาาาาาาาาาา  :jul1: :jul1: :jul1: :jul1:

ออฟไลน์ eern

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 615
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +191/-5
แล้วอย่างงี้หนูกรีนจะขโมยใด้เหรอรูปภาพอะ

ออฟไลน์ bobie

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2182
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +269/-7
เลือดแทบจะหมดตัว ><
แถมมีบอกรักด้วย
คุณฟรานรักกรีนน้อยซะแล้ววว

AnimajuS

  • บุคคลทั่วไป

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ nunnan

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +124/-6
กรีนน้อยยยไปไหนไม่รอดแล้วหล่ะ อิอิ :haun4: :jul1:

ออฟไลน์ mystery Y

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7677
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +585/-12
Re: ^____^ หนุ่มวายกับชายในฝัน ^____^ ต
«ตอบ #461 เมื่อ18-11-2012 19:55:09 »

คุณฟราน~ กรีน~ อึก!สำลักเลือด

ออฟไลน์ fastation

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 632
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +58/-3
ขอเลือดกรุ๊ปเอบีด่วนค่ะ !!
ตอนนี้เลือดนองเต็มห้องแล้ว ><!!
รออ่านต่อจ้า

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
เลือดจางเฉียบพลัน อ่อยยย

ออฟไลน์ day9day

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2160
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +284/-9
ไม่ต้องมีคำบรรยายเลย

ปล.เป็นกำลังใจให้คนแต่งนะครับ

 :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1: :กอด1:
 :L1: :L1: :L1: :L1: :L1:

alekung103

  • บุคคลทั่วไป

ออฟไลน์ andear

  • ยาราไนก๊ะ ??
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 839
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +63/-1
มีบอกรักกันด้วยอ่ะ :haun4: :haun4: :haun4: :haun4:

ออฟไลน์ yeyong

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5857
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +917/-26
เลือดท่วมเขาวงกตซะแล้ว
ตามรถพยาบาลด่วนนน

bowwy

  • บุคคลทั่วไป
ชอบเรื่องนี้ที่สุด!!!! อร๊ายยยย

ออฟไลน์ Lemon_Tea

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1641
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +71/-2
ใครว่ากรีนไม่นำ
ยั่วก่อน แถม on top ด้วย  จะไม่นำได้ไง
แต่แหม่ คนฟรานสนองกรีนที่ยั้งอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ก็เพราะสนองตัวเองด้วยใช่มั้ย^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ took-ta_naka

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 604
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +216/-10
  โอ้ย....... :jul1:  อย่างสงบ

  รอตอนต่อไปพร้อมกับ  +1

ออฟไลน์ gupalz

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4911
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +604/-20

ออฟไลน์ gam

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เลือดท่วมห้องแล้วววว  :pighaun:

ออฟไลน์ moredee

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1589
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +205/-8
 :กอด1:อ่านแล้วรู้สึกว่ามันเป็นเวลาของเขาสองคนจริงๆ

ออฟไลน์ bloodั

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 113
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0

nightsza

  • บุคคลทั่วไป
เร่าร้อนได้ใจจริงๆ

ออฟไลน์ route rover

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2423
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +221/-7
เลือดที่สภากาชาดไทยขาดเพราะเหตุนี้นี่เอง  :เฮ้อ:

amm8155

  • บุคคลทั่วไป
สมกับที่ตั้งตารอ...เลือดแทบหมดตัวกันเลยทีเดียว  :pighaun:

จะนอนรอตอนต่อไปนะจ๊ะ o13

Mclvblue

  • บุคคลทั่วไป
โอ๊ะๆ ฉากเรียกเลือดมาทั้งตอน มือใหม่ขอผ่านฉากนี้และกัน
อ่านแล้วจิ้นอย่างเดียว แต่จิ้นตอนนี้คงเหงือซกอากาศร้อนม๊าก
รออ่านตอนต่อละกันว่ามันจะจบยังไง
คนในตระกูลจะรับมั้ย ตัวพี่จะทำไงต่อ ?
รออ่านตอนต่อไปจ้า  :L2:
ปล. ตอนหน้าลงไวๆน๊า รออ่านๆ

tawan

  • บุคคลทั่วไป
 :m25:  ตายร้อนแรงขนาดนี้ไม่รอดดดดดดด

 :call:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด