เรื่องนี้ไม่มีดราม่าเคล้าน้ำตาค่ะ.....แต่จะมีตอนให้ลุ้น...ให้เจ็บใจเล่นนะคะ 
ตอนที่ 13
วันจันทร์ผมมาเรียนตามปกติ....ตั้งแต่พรุ่งนี้ไปจะเข้าสู่ช่วงวันหยุดราชการ...และหยุดยาวไปถึงวันอาทิตย์.......เมื่อวานหลังจากคุณไนท์กลับไปแล้ว.....คุณฟรานก็อนุญาตให้ผมไปค้างที่บ้านของเขาตลอดช่วงวันหยุด....
เพื่อทำรายงาน???.....และเขาก็มาส่งผมในตอนเย็น....ผมจึงพึ่งเห็นว่าไอ้การ์ดยักษ์สองคนนั้น ยังอยู่ที่คอนโดของผม.....เพราะสองคนนั้นเดินออกมาจากในคอนโด...และโค้งทำความเคารพคุณฟรานและผม
คุณฟรานแนะนำให้ผมรู้จักกับสองคนนั้น....ชื่อเป็นรหัสอะไรสักอย่าง...มันแปลกๆและผมก็ไม่ชอบ.....ผมจึงเรียกสองคนนั้นว่า...
‘กล้วยหอม’ ....เอ่อ.....บี 1 บี 2 น่ะครับ.....คือ...ไอ้สองคนนี้เขามีรูปร่างใหญ่โตพอๆกัน...อีกทั้งวันนี้ไอ้สองคนนี้มาแปลก...คนหนึ่งใส่เสื้อยืดคอปกสีฟ้า ส่วนอีกคนใส่เสื้อยืดคอปกสีชมพู....และยังเป็นลายทางทั้งคู่........แต่ที่เล่นเอาผมถึงกับต้องกล้ำขำ...เลยก็คือ....
..............มันหน้านิ่งครับ.......มันแต่งตัวคิขุ......แต่หน้านิ่งครับ.............และก่อนจากกัน.....คุณฟรานเลยจัดการ
ลงโทษผมด้วยการหอมแก้มผม....ต่อหน้ามันสองคนครับ....ให้ผมได้หน้าแดงเล่น.....ส่วนเขาก็อารมณ์ดีแล้วก็ขึ้นรถกลับไป
ถึงตอนนี้ไอ้กล้วยหอมมันอมยิ้มใส่ผมด้วย.....เออแฮะ......มันก็มีหน้าอย่างอื่นด้วยนี่หว่า....ก่อนจะสอบถาม...และได้ความว่าคุณฟรานให้พวกมันพักอยู่แถวนี้?? ไม่บอกด้วยว่าแถวไหน??...ชิ!....และให้คอยดูแลผมอยู่ห่างๆ.....ก็ดี.......ถ้าวิถีชีวิตของผมไม่ได้ถูกรบกวนอะไร??....ผมก็ไม่ว่าหรอก
“วันหยุดไปเที่ยวทะเลกัน??” ไอ้แพท....หาเรื่องไปดูสาวบีกีนี่อีกแล้วสิมึง
“ไม่อ่ะ....กูจะหาข้อมูลทำรายงาน”
เรื่องอะไรผมต้องไป...ผมมีแพลนอยู่แล้ว
“ห่า.....รายงานอะไรวะ!?”
“ก็.....การออกแบบวิชา...@@@.....นั้นไง”
“หืม.....อ....อ๋อออ....ห่า...มึงจะขยันไปแล้วนะ” ด่ากูสองครั้งแล้วนะ...ครั้งที่สามต้องมีวีนบ้างละ
“......กว่าจะส่งก็อีกตั้งเดือนนึง....มึงจะรีบไปไหนวะ...ไปเที่ยวกันก่อนดิ” ไอ้ภูมิเดินมาร่วมวงอีกคนครับ
“....ไม่ล่ะ...กูขอบาย”
“....มึงมีอะไร??”
เชี่ย!! ....สอดรู้ว่ะ.....แต่กูจะบอกพวกมึงเพื่อ.......
“....หรือมึงนัดกับคุณชายฟรานเอาไว้??”
อ๊ากกกกกก......เพื่อนกู.......รู้ทันว่ะ.......
“....!!!.....”“.....หือ.....???.......” รู้ทันก็อย่าหือดิวะ.....สายตาเจ้าเล่ห์ว่ะ....ทั้งคู่เลย....
ผมค่อยๆหดคอ....หลบสายตา....พยายามทำหน้าทำตาให้นิ่งเข้าไว้.....กูต้องไม่มีพิรุธ....
“.....มึงเสร็จเค้าแล้วใช่มั้ย??”
เชี่ย!!!.......พุ่งเลยครับ....อะไรพุ่งหรอครับ...........ก็ควันพุ่งออกจากใบหน้าผมน่ะสิครับ“.............” >////<“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า......เพื่อนกูมีสามีซะแล้ว”
“เชี่ย!!!...ไม่ใช่ว้อย!!!” ก็แล้วทำไม?? กูจะต้องยอมรับด้วยวะ
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า.........เฮ้ออออ......ไม่รู้งานนี้จะมีคนอกหักซะกี่คนเนอะ!!....เพื่อนภูมิเนอะ!!” ห่า...ทำเป็นถอนหายใจแล้วมาน้งมาเนอะ
“....เฮ้ออออ.....น่ะสินะ...$#^%!@#^ $#^%!@#^*...........” ผมว่าพวกมันเพ้อไปถึงดาวอังคารแล้วครับ
“..............” กูพูดอะไรไม่ออกแล้วครับตอนนี้
.....อ่า...........แล้วกูจะอยู่ต่อไปอีกทำไมล่ะครับ.....เลิกเรียนแล้วนี่นา....ระหว่างที่พวกมันทำท่าแอ๊บอกหักกันเสียเอง.....ผมก็รีบเก็บข้าวของ....แล้วเดินหนีพวกมันสองเสือกออกจากห้องมาทันที.....ก่อนจะถูกล้วงตับลึกไปกว่านี้......
..........นี่กูมองออกง่ายขนาดนั้นเลยหรอวะ..............ผมเดินลงบันไดมาถึงชั้นหนึ่ง....ก็มีคนเดินตรงมาหาผม.....ก็เรียนห้องเดียวกันนี่แหละ.....มันคือ....ไอ้จ๋อครับ........ที่จริงมันชื่อ...เจี๊ยบ.....แต่มันเป็นเสียงร้องของจ๋อไง......ผมเลยเรียกมันว่าไอ้จ๋อ.....และดูเหมือนมันจะชอบซะด้วย.....เพราะเวลาผมเรียกทีไร.....มันก็ยิ้มหวานให้ผมทุกที...........ก็นะ............ถ้ามันไม่ทำให้ผมรำคาญ....เราก็เป็นเพื่อนกันได้
“กรีน!!...” มันยิ้มร่ามาเลยครับ.....ก่อนจะเรียกชื่อผม
“ว่าไงมึง??”
“จะกลับแล้วหรอ??”
“...อืม....มีไรป่ะ??”
“อ๋อ.....เออ....มีคนมาหาน่ะ”
“.....???.....” คราวนี้ผมไม่ถามแล้วครับ.....แต่เลิกคิ้วข้างหนึ่งแทนคำถาม
“เขารออยู่ที่หอประชุม.....สวยเชียวว่ะ....แฟนมึงเป่าวะ??”
“....???....” คราวนี้ผมขมวดคิ้วแล้วครับ....ใครวะ??
“เออๆ....ขอบใจมาก....เดี๋ยวกูไปหาเขาเลยละกัน”
“...เอ่อ...
เดี๋ยวสิ!!!” อะไรอีกวะ??
ผมกำลังทำท่าจะผละไปละ
“.......??.......”
....เอ้า.........เงียบ.......เงียบ........แล้วหน้ามันก็ค่อยๆแดงเรื่อขึ้น....ก่อนจะถามผมว่า.....
“วันหยุดนี่....ไปเที่ยวทะเลด้วยกันมั้ย??”
“....กับพวกไอ้แพทหรือเปล่า??”
“ไม่ใช่ๆ...”
“กูไม่ไปไหนหรอก....กูอยากอยู่ห้องหาข้อมูลทำรายงานน่ะ”
ผมขี้เกียจต่อ 20 คำถามกับมันแล้วครับ.....รีบตัดจบดีกว่า
“...หรอ......” มึงผิดหวัง....แต่กูขัดใจว่ะ
“....กูไปก่อนนะ....ขอบใจมึงอีกครั้งนะว้อย”
“อืม.....” มันตอบและยิ้มเศร้าๆ
ผมก็ชิ่งมาเลยครับ....เป็นเพื่อนกันแหละดีแล้ว.....ไอ้จ๋อ.....
..................................................................
ณ หอประชุม
.....ไหนวะ??......สาวสวยที่มันว่า....ที่หอประชุม....พอไม่มีกิจกรรมอะไร....นักศึกษาก็ไม่ค่อยมากันหรอกครับ......มันก็เลยไม่ค่อยมีคน
...............ผมยืนรอสักพักแล้ว.....ไม่เห็นมีใครเลย.....กลับดีกว่า.....“อุ๊บ!!!....” เชี่ย!!!....ใครวะ??....เอาผ้ามาปิดจมูกกู.....มันมาจากทางด้านหลังของผมครับ...ผมเลยไม่ทันเห็นมัน
...............เชี่ย!!!...ยาสลบ....ด้วยความตกใจทำให้ผมสูดดมมันเข้าไปแล้วเล็กน้อย.....ก่อนจะรีบตั้งสติกลั้นลมหายใจ.....มืออีกข้างของมันจับแขนผมยึดเอาไว้....มันตัวใหญ่เสียด้วย.....ผมรีบศอกกลับไปให้มันทันที.....และเหมือนมันจะรู้อยู่แล้ว....มันจึงรีบปล่อยแขนของผมและใช้มือนั้นมารับศอกของผม...เชี่ย!!....แต่มันก็คงเจ็บบ้างล่ะ
......มันยังไม่ยอมปล่อยผ้าที่ปิดจมูกของผมเลยครับ......คราวนี้ผมจึงค่อยๆยื่นมือไปด้านหลัง.....พยายามทำเวลาให้เร็วที่สุด....กูก็ไม่อยากทำหรอกนะ....แต่ยังไงกูก็ไม่ยอมให้มึงมาปู้ยี่ปู้ยำ?? กูแน่.....พอผมมั่นใจว่ามือตัวเองอยู่ในตำแหน่ง
‘ช้างน้อย’ ของมันแล้ว....ฝ่ามืออรหันต์ของผมก็กลายเป็นกรงเล็บมังกร....ทำการพิฆาตช้างน้อยของมันทันที
“อ๊ากกกกกก....” เชี่ย!!! เสียงยิ่งกว่าบัพ?? ออกลูก.....กลับไปกูต้องใช้แอลกอฮอลล้างมือแล้ว
แล้วมันก็รีบปล่อยมือทั้งสองข้างออกจากตัวผมทันทีเลยครับ.....ผมเซไปข้างๆเล็กน้อย.....ห่า....ยาแรงไปมั้ย?? ผมมั่นใจว่าผมสูดดมไปได้น้อยมากแล้วนะ.....ตอนนี้มันตัวงอ หน้าแดงก่ำ และร้องโอดครวญไปด้วย
ผมรู้สึกมึนหัว...และตาเริ่มพร่ามัว.....ผมค่อยๆผ่อนลมหายใจช้าๆ.....แล้วก้าวถอยหลังมาพิงกับผนังหอประชุมอย่างอ่อนแรง........ผมสะบัดหัวแรงๆ....และยกแขนขึ้น....ใช้ปากกัดแขนของตัวเองทันที.....แขนกูจะเป็นแผลเป็นมั้ยเนี่ย?? T^T
ช่างมันเอาตัวให้รอดก่อนแล้วกัน....พอเรียกเลือดออกมาได้.....สติของผมก็กลับมาได้บ้างเช่นกัน.....ผมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆเพื่อเรียกสติอีกเฮือกหนึ่ง....และเตรียมจะก้าวเท้าเดินออกไปจากตรงนี้ซะ....ก่อนที่ไอ้หน้าเขียวจะหายจุก.....ตอนนี้มันหน้าเขียวแล้วครับ
.......เชี่ย!!!....พวกมันมากันกี่คนวะ..................ก็พวกมันเดินออกมาจากด้านหลังหอประชุมอีก 2 คนน่ะสิครับ....พอมันสองคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ผม...ก็มีรถตู้....รถตู้อีกแล้วหรอวะ....แล้วทำไม?? พวกมึงไม่นั่งรถตู้มากันเลยล่ะวะ.....พอรถตู้วิ่งมาจอดตรงหน้าหอประชุมที่ผมยืนอยู่.....ประตูรถก็เปิดออก.....และไอ้สองตัวนั่นก็รีบมาจับตัวผมยัดใส่รถตู้ทันที
...............โอเค...ที่กูยอมง่ายๆ เพราะกูหมดแรงแล้วหรอกนะ...............
..........ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นในเวลาไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ..........ภายในรถตู้.......พวกมันจับผมโยนเข้ามาในท่านอนคว่ำไปกับเบาะครับ......และใครคนหนึ่งก็ยืดแขนของผมทั้งสองข้างไว้ข้างหลัง....พร้อมกับยืดร่างกายของผมให้ติดกับเบาะ.....ผมดิ้นขัดขืนสักพัก...อาการเบลอก็เข้ามาเล่นงานผมอีกครั้ง....ผมที่อ่อนแรงอยู่แล้ว.....ก็ค่อยๆ ปิดเปลือกตาของตัวเองลง....พร้อมกับสติสัมปชัญญะที่ค่อยๆดับตามลงไป
.....แล้วกูจะกัดแขนตัวเองเพื่อ...???......เพราะอย่างไรเสียกูก็ถูกจับอยู่ดี........ ‘โคตรเจ็บอ่ะ’ TT^TT
....TBC
ตอนหน้า...... “แผนซ้อนแผนของศัตรู......และ.... เขา?? ทำแบบนี้กับผมได้อย่างไร” 
เม้นท์ให้ด้วยนะคะ.........ทายสิ...ว่า ‘เขา’ คือใคร?? 
เราพยายามแต่ง....และสื่อ.....ออกมาให้สนุกที่สุดให้ได้
แบบว่าพอมันอยู่ในจินตนาการแล้วมันมันส์อ่ะ.....เลยอยากจะพยายามหาคำมาอธิบายให้สนุกให้ได้มากที่สุด
ขอบคุณสำหรับทุกคำ ติ ชม นะคะ 
Uri
หัวข้อ: ^____^ หนุ่มวายกับชายในฝัน ^____^ จบแล้วแต่อยากมาบอก 28/1/57 (อ่าน 419541 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก