ตอนที่ 36
กองทัพมนุษย์ตัวเปียกอยู่ตรงหน้า ร่างบางหน้าใสกลืนน้ำลายเอื้อกใหญ่ กระพริบตาไปสามปริบติดๆ กัน จากนั้นก็เหลือบมามองร่างสูงที่ยืนมองภาพตรงหน้าเช่นเดียวกัน
“คือ...เปลี่ยนไปเล่นแถวบ้านดีมั้ย?” ผิงเอ่ยถาม แต่หนุ่มหล่อที่มีแว่นกัดแดดสวมอยู่ส่ายหน้าหวือ
“สงกรานต์เชียงใหม่ทั้งทีก็ต้องเล่นที่คูเมืองสิ”
ฉันเป็นคนเชียงใหม่ยังไม่ปรารถนาสงกรานต์คูเมืองเลย....
แล้วดูอาวุธที่พ่อสุดหล่อเตรียมมาปะทะกับชาวบ้านชาวเมือง...
ปืนฉีดน้ำ?
คนละกระบอก?
...โดนยำเละ
“เก็บมือถือดีแล้วนะ” เจพยักหน้าก้มลงเอามือถือที่ใส่ในถุงซิปล็อคกันน้ำอย่างดีสีเหลืองออกมาโชว์ให้ผิงดู ส่วนร่างบาง...ไม่เอามา
ถ้าแม่ของเขาจะโทรตามก็จะโทรเข้าเบอร์เจ....
“เข้าไปเถอะ ฉันพร้อมละ”
“ฉันไม่พร้อม” ผิงส่ายหน้า แต่เจก็แค่กระตุกยิ้มแล้วลากคอผิงให้เดินเข้าไปในฝูงชน...
ผิงไม่ชอบการโดนสาดน้ำปะแป้ง ไม่อยากให้ใครมาโดนเนื้อโดนตัว แต่ทนการรบเร้าของเจไม่ได้ หมอนี่บอกว่าไม่ต้องห่วงไม่ให้ใครมารุ่มร่ามกับเขาหรอก แต่เชื่อไหมว่ามันต้องโดน...เข้าไปในนั้นมันก็ดงทั้งนั้น ผู้หญิง ผู้ชาย กระเทยทอมดี้ เกย์ ทุกอย่างครบ!
แล้วหน้าตาอย่างผิงเนี่ยนะ...จะรอด ส่วนเจไม่ต้องพูดถึง...
แค่ออกจากบ้านด้วยกางเกงเจเจ เสื้อแขนกุดสีเข้ม แว่นกันแดด ควรจะหล่อครบเครื่องมากกว่านี้ ถ้าหมอนี่ไม่มัดจุกกลางหน้าผากเป็นกุมารโข่ง...
แม่ของผิงละชอบใช่นัก พี่เจหล่อพี่เจเท่ห์
ผิงอยากป้องปากตะโกนให้ลั่นหมู่บ้านนักว่า... ไอ้ที่หล่อที่เท่ห์เนี่ย มันไม่นับรวบความซื่อบื่อ ปัญญาอ่อนของเจ้าตัวหรอก!
อ่อ...เกือบลืมคำว่า พี่เจ ได้แต่ไหนมา
หลังจากที่เขาไปรับเจพร้อมกับคุณพ่อคุณแม่ที่สนามบิน แนะนำตัวกันเสร็จสรรพแล้ว ไม่รู้ว่าถูกชะตาอะไรนัก คุณแม่ของเขาก็ถามว่าเจเกิดวันเดือนปีอะไร พอรู้ว่าเพื่อนลูกชายเกิดตอนต้นปี และลูกชายของตัวเองเกิดท้ายปีก็เกิดอาการอยากให้ลูกชายของตัวเองมีพี่ชาย เลยเรียกพี่เจน้องผิง...
ไอ้คุณแฟนหมาดๆ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่... บอกว่าตัวเองแม่เสียแต่เด็กเลยขอเป็นลูกอีกคน เท่านั้นแหละ ทั้งพ่อทั้งแม่ของเขาก็รับขวัญซะน่าหมั่นไส้
เนียนกับทุกคนเลยสินะ...
“เฮ้ย!” เสียงของเจร้องขึ้น พร้อมกับที่เจ้าตัวหนีมายืนเบียดอยู่ด้านหลังของผิง ปลายปืนฉีดน้ำของอีกฝ่ายเล็งไปยังคนกลุ่มหนึ่งแล้วก็กดยิง...
มึงคงชนะมันหรอกนะ
“พวกนั้นจับก้นกูอะผิง”
“สมน้ำหน้า บอกแล้วอย่ามา” ผิงว่า ก่อนจะช่วยเจยิงปืนใส่อีกฝ่ายที่ตักน้ำมากันคนละถังแล้วก็
ซูม!!!
กูบอกแล้วว่าไม่มีทางชนะ!
ทั้งสองสำนึกในชะตากรรมของตัวเองแล้วเป็นอย่างดี แต่ก็สนุกที่ได้เล่นอยู่กางดงน้ำแบบนี้ เสื้อยืดสีดำของผิงเปียกโชก ไม่สิ เปียกไปทั้งตัวแล้วละ ส่วนเจ ก็เดินอยู่ด้านกลังของผิงได้ยินเสียงบ่นเป็นระยะว่า
“เหี้ย! ถ้ากูเก็บค่าจับก้นนี่รวยกว่านายกอีกมึง”
“ฉันไม่ยักโดนจับ” ก็จะโดนจับได้ยังไง ในเมื่อพระเนียนเจคอยคุมอยู่ตรงนี้ แถมพอใครทำท่ารี่เข้ามาใกล้แฟนหนุ่มตัวเล็ก พ่อคุณก็ถอดแว่นกันแดดออกส่งสายตาพิฆาตที่แม้แต่มู่ลี่ก็ต้องเมินเข้าใส่
แต่ว่า...มันไม่พ้นซุ้มตรงหน้านี่สิ
“อร้ายยยยย ปู้จายยยยยย” นึกออกมั้ยๆ ๆ
ไม่รู้จะเรียกว่าแก็งส์นี้ว่ายังไง เพราะมีทั้งผู้หญิงผู้ชาย ทั้งแท้ไม่แท้ แต่ทั้งเจและผิงไม่มีเวลามองหรอกว่าเพศไหนบ้างเพราะที่โผล่มาหาทั้งสองมีทั้งน้ำ เสียงกรี๊ด เสียงพูดเสียง...และ
“เฮ้ย...อย่าจับ” เจร้อง ตามด้วย “คนนี้ก็อย่าจับครับ” เจพยายามปัดป้องหลายเพศที่รุมผิงอยู่ คนตัวเล็กโดนปะแป้งตั้งแต่หน้ายันเสื้อผ้า พูดง่ายๆ ว่าจัดเต็ม ส่วนตัวเองก็ไม่ได้น้อยหน้า...
“อย่าลวนลามผม”
“หล่อๆ แบบนี้สเป็กเจ๊เลยนะฮ้า”
“ป้าไม่ใช่สเเป็กผม”
“กรี๊ดดด ฮาๆๆๆ” ข่าวว่ากูด่าครับพี่น้อง!
“เจ!” ผิงเรียกหา ใบหน้าหล่อเหลาหันไปมองหาทันที
เขาเห็น...ผิงต้องก้มหน้าก้มตาพยายามยกมือปัดป่ายไปทั่วเพื่อไม่ให้โดนป้ายหน้าไปมากกว่านั้น ร่างบางงอตัวเสื้อผ้าแทบจะกลายเป็นสีขาว ไม่ต้องรอให้ช้าไปกว่านั้นอีกหนึ่งวินาที
“ผิงมานี่!” ถึงจะพูดอย่างนั้น แต่จริงๆ ก็คือร่างสูงฝ่าคนที่ขวางอยู่เข้าไปหา คว้าเอาร่างบางมากอดไว้ อีกมือก็ดึงถังน้ำของใครไม่รู้มา
“ผิงหลับตาไว้” อีกฝ่ายทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนจะปล่อยให้เจราดน้ำลงที่ใบหน้า ไม่ได้กระดิกตัวทำอะไรเลย เพราะอีกฝ่ายลูบแป้งออกจากเปลือกตาและข้างแก้ม
“พอแล้วครับ ไม่ปะแป้งแล้วนะครับ” เจร้องบอกเมื่อเห็นว่ามีกระทาชายทำท่าจะปะแห้งบนใบหน้าของผิงอีก
“แฟนผมแสบตาแล้วครับ”ประโยคนี้แหละที่ทำให้ทุกอย่างหยุดชะงัก ตามมาด้วย...
“กริ้วววววว อร้ายยย อิจฉาค๊า...อกอิเจ๊จะแหก” ตามด้วยเสียงเฮเกรียวกราว แต่เจไม่ได้สนใจ เขาเอื้อมมือไปขอน้ำในถังเล็กๆ ของน้องผู้หญิงคนหนึ่งมา แล้วเอาล้างเสื้อของตัวเอง ก่อนจะดึงขึ้นและก้มหน้าผิงให้ลงมาเช็ด
แต่ไม่ว่าจะทำยังไงคนกลุ่มนั้นก็ส่งเสียงแซวไม่หยุด จนเจทำได้แค่ยิ้มบางๆ ให้เท่านั้น เขาคืนถังนั้นนั้นไปเอานิ้วกรีดหยดน้ำตามแก้มที่ยังมีแป้งเปื้อนอยู่
“แสบตาไหม?” ผิงไม่ตอบแต่พยักหน้า “งั้นออกไปเถอะ ไม่เล่นแล้ว” เจว่าแล้วโอบร่างบางของผิง พากันฝ่าฝูงชนไป
สงกรานต์คูเมืองของพี่เจจบลงโดยที่ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมง...
แคร์ไหม? ก็ไม่นะ...เพราะพี่เจเป็นห่วงน้องผิงคร้าบบบบบ
“หาอะไรกินกันนะ”
“อือๆ” ผิงก้มหน้าก้มตาไม่ยอมเงยขึ้นมาอีกเลย ทำเอาเจต้องก้มลงไปมองพร้อมกับหยุดเดิน
“เป็นไร?” แต่ร่างบางกลับส่ายหน้า “ก็เห็นอยู่เนี่ย” คนปฏิเสธยังตั้งหน้าตั้งตาส่ายหน้าหวือๆ จนคนตัวสูงต้องก้มลงไปมองหน้า แล้วก็...เข้าใจละ
“อายอะไร?” ใบหน้าแดงจัดของคุณแฟนทำให้เจอารมณ์ดีขึ้นมานิดๆ หลังจากที่รู้สึกหงิดๆ ในใจที่เห็นใครต่อใครรุมแฟนแล้วช่วยอะไรมากไม่ได้ แต่ตอนนี้...นิดหนึ่งล่ะ
“เปล่า” ผิงบอกปัดหันหน้าไปอีกทางก็โดนสาดน้ำเข้าให้อีก โมโหจริงๆ แล้วนะ “ไปหาที่พักเลยนะเจ ไม่งั้นฉันจะเหวี่ยงแล้ว บอกแล้วว่าไม่ชอบๆ ยังจะลากมาอยู่ได้” ผิงชักโวย ส่วนหนึ่งยอมรับว่าหงุดหงิด แต่อีกส่วน...ซ้อนเร้นอะไรบางอย่าง
“ก็พาไปอยู่เนี่ย ไม่รู้จักทางนี้น้า... คนรู้ทางก็เอาแต่ก้มหน้าก้มตา จะถึงเมื่อไหร่ล่ะ” พูดไปมือที่คล้องคอก็รัดเข้าให้อีก “เป็นอะไร”
จ้างให้ก็ไม่บอก...ใครจะพูดให้ได้ใจว่าที่อายนั่นมันเพราะ “แฟนผมแสบตาแล้วครับ” ก้าวผ่านคำว่าเพื่อนมาแล้ว แต่ยังไงก็ไม่ชิน ยิ่งเจออกตัวแรงแบบนี้...
ใจหวั่นแล้วนะ!
ทั้งสองคนมาหยุดพักที่ร้านขายอาหารตามสั่งริมถนน วันนี้แทบจะหาร้านข้าวไม่เจอ เพราะส่วนมากมีแต่ร้านขายปืนฉีดน้ำ ถังน้ำ เติมน้ำ สารพัดสินค้าสงกรานต์
เจสั่งกระเพราะหมูสับที่ผิงแขวะว่าสิ้นคิดได้ตลอดเวลา ส่วนร่างบางก็สั่งข้าวผัดไข่ จนเจกัดกลับว่า หน้าจะเป็นไข่แล้ว แต่พอทานไปได้คนละคำ...
“หวานว่ะ”
“เค็ม” ทั้งเจและผิงพยายามกลืนข้าวคำนั้นลงคออย่างยากลำบาก เหลือบตาสบกัน ก่อนเจจะวางช้อนส้อม เจเตรียมจ่ายเงิน
ทันใดนั้น...
ซูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
“โอ้ยยย...อย่าสาดเข้ามาในร้านนนนนน” เสียงแม้ค้าร้องบอก แต่เหมือนจะช้าไปมากโข...ตอนนี้ทั้งเจและผิงเปียกโชกซ้ำไปอีก พร้อมกับมองจานข้าวของตัวเองที่มีน้ำเจิ่งนองเต็มไปหมด
“ได้น้ำไปรสชาติอาจจะจืดนะ ว่ามะ?”
“นายชิมดิ” ผิงเอื้อมมาตักข้าวในจานป้อนให้เจแต่อีกฝ่ายกลับส่ายหน้า
“ก็แค่คิดบวกอะ” เจว่าก่อนจะลุกเดินไปจ่ายตังค์
เฮ่อ...ไปหาที่กินข้าวที่ไหนดีนะ....
ทั้งสองคนเดินเลาะไปตามทางเดินที่ไม่ค่อยมีคนเท่าไหร่ เพราะส่วนมากก็ขับรถกันเล่นน้ำ พากันวิ่งหลบรถน้ำจนเหนื่อยก็แล้ว...ขอร้องให้ซุ้มต่างๆ อย่าปะแป้งก็แล้ว แต่ก็ไม่วาย...
“เป็นไงล่ะแก สงกรานต์ สงกรานต์ สมใจอยากหรือยัง” ผิงค้อนขอด ปัดมือที่โอบรอบคอออกไปเบาๆ แต่เจก็ยกเอามาคล้องไว้อีกอยู่ดี
“ก็ปีหนึ่งก็ครั้งเดียวนี่ ทำไมไม่ชอบเล่นน้ำล่ะ ฉัดวัคซีนแล้วไม่ใช่เหรอ”
“ไม่ใช่หมานะเจ” หนุ่มหล่อก็แค่หัวเราะ เดินไปตามทางเรื่อยๆ บรรยากาศเรื่อยเปื่อยได้ใจจริงๆ แต่กลับรู้สึกชอบอย่างบอกไม่ถูก...
เขาชอบอะไรแบบนี้จริงๆ และจะมีอารมณ์แบบนี้เฉพาะตอนที่อยู่กับผิงเท่านั้น คนที่ทำให้เขาหยุดนิ่ง ไหลไปเรื่อยๆ กับเข็มนาฬิกาไม่เร่งรีบ
“ผิง...จะแวะซื้ออะไรทานดีมั้ย? หรือกลับไปทานที่บ้านดี”
“ที่บ้านเหอะ ไม่ไหวแล้วข้างนอกน่ะ ฉันไม่ชอบเล่นน้ำสงกรานต์จริงๆ”
“ตามนั้น เอ่อ...ที่บ้านสูบบุหรี่ได้มั้ย”
“ได้...แต่ถ้าอยากให้ภาพพี่เจแสนดีของแม่ฉันพังก็ซื้อไปสูบเลย”
“งั้นไว้ก่อนก็ได้ ไม่ได้หิวขนาดนั้น” ผิงหัวเราะคิกคัก ก่อนจะชะงักแล้วหันกลับไปมองหน้าหล่อที่ทำไม่รู้ไม่ชี้ทั้งที่เพิ่งจะแอบขโมยหอมแก้มของเขาไป...
“เยอะว่ะ”
“มากกว่านี้ยังได้อีก”
“ปากดี” ผิงว่า ก่อนจะทำหน้าสะใจเมื่อเห็นอีกฝ่ายทำหน้าปุเลี่ยน เพราะรู้ว่าผิงหมายถึงเรื่องอะไร... “ไอ้ที่มากน่ะ ถึงเวลาให้มันมากจริงๆ เถอะ”
โดนหยามมมมมมมมมมม....
แต่...เฮ่ออออออ
..........................
ทั้งสองกลับมาถึงบ้านด้วยสภาพเปียกเสมอต้นเสมอปลาย คุณแม่ของผิงยิ้มรับก่อนจะไล่พี่เจและน้องผิงให้ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า แบบไม่ต้องรีบร้อนเพราะตัวเองและพ่อของผิงต่างทานมื้อเที่ยงไปแล้ว ทั้งสองหนุ่มเลยเอื่อยกันสุดพลังมาก
“อาบด้วยกันมั้ย?” เจชวนดื้อๆ ทำเอาคนที่กำลังส่งผ้าเช็ดตัวให้สะดุ้ง ตั้งใจจะไปอาบน้ำห้องพ่อแม่นะเนี่ย
“พูดจริง?” เจพยักหน้า มองอีกฝ่ายด้วยสายตาลุ้นระทึก
“ได้ปะ?”
แล้วอะไรที่ว่า ได้ปะล่ะเนี่ย....
“ตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ” ผิงว่า...เอานิ้วจิ้มหน้าอีกอีกฝ่ายแรงๆ แต่เจคว้าหมับจับเอาไว้ มองอีกฝ่ายด้วยสายตาจริงจังปนนัยหวาน...สายตาแบบที่ตอนเป็นเพื่อนกันไม่เคยมองเลย....
“ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร...” เจเสียงเบาเหมือนผิดหวัง แต่สายตายังมองอีกฝ่ายละห้อย ชนิดที่ว่าใจแข็งยังไงก็หวั่นไหวกันบ้างล่ะ แล้วผิงเองก็เถอะ เคยใจแข็งกับเจที่ไหน...
ผิงไม่ได้รีบร้อนอะไรจริงๆ นะเรื่องนี้น่ะ....แต่มันก็แบบ...แอบมี...อะไรๆ นิดหน่อยได้ไหมอ่ะ
...............................................................
พอนึกออกมั้ยว่าตอนหน้าจะเป็นยังไง...
นิมาว่าจะไม่เขียนแล้วนะ แต่...ถ้ามันมาถึงจุดๆ หนึ่งแล้ว มันก็ต้อง...ใช่มั้ย
ดราม่าว่ายากแล้วนะ ไอ้ที่จะเขียนตอนหน้านี่ สะพรึงเลยล่ะ โอยยยยยยยยยย
โพลล์
หัวข้อ: ~Love mania~ รักจัดหนัก THE END [13.05.2555] [P.22] (อ่าน 179985 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก