แหมพี่สิงห์เอ๊ยโง่อะไรขนาดนี้
น่าจะเปลี่ยนจากสิงห์ไปเป็นไอ้ตัวที่มีเขาบนหัวจริงๆ
จริงๆคนอ่านไม่ชอบอะไรที่มันดราม่า
บีบหัวจิตหัวใจขนาดนี้เลยจริงๆ
แต่พอหลงเข้ามาสัมผัสกับความน่ารักน่าสงสารของน้องกรณ์แล้ว
คนอ่านก็ไม่สามารถเลิกอ่านเรื่องนี้ได้เลยค่า
ทั้งๆที่อ่านไปก็บีบหัวใจไป
น้ำตาคลอเบ้า แถมลุ้นจนตัวโก่ง
กลัวว่าน้องกรณ์จะเป็นอันตรายจริงๆ
แต่ไอ้่-่ากฤษณ์นี่มันเป็นคนรึเปล่า?
แล้วทำไมมันต้องใส่ร้ายน้องขนาดนี้
หรือว่าน้องไม่รับรักมัน ไม่สนใจมัน
มันถึงต้องทำลายชีวิตน้องขนาดนี้ด้วย
เมิงอย่ามาเดินผ่านแถวนครปฐมนะ
แม่จะเอาทุเรียนตบให้หน้าแหกเลย
ยังไงก็ขอวิงวอน อ้อนวอนคนเขียนนะคะ
ขอให้น้องกรณ์อย่าเจออะไรร้ายๆเลย
เพราะไม่งั้นคนอ่านตายก่อนแน่ๆ
จะรอตอนหน้าค่ะ