[ กลรัก ... เปื้อนสี ] แล้วนะครับ !!!!
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [ กลรัก ... เปื้อนสี ] แล้วนะครับ !!!!  (อ่าน 276520 ครั้ง)

ออฟไลน์ cavalli

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5358
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +195/-19
 o13 o13 o13 o13 o13

อ่านนิยสยเรื่องนี้แล้ว คิดถึงตอนเป็นวัยรุ่นน่ะ บางประโยคเราคิดอยู่ในใจแต่ไม่เคยพูดออกมา

ไม่คิดเลยว่าจะมีอยู่ในจินตนาการของใครสักคน

ออฟไลน์ เฉาก๊วย

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2233
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +251/-6
ปีโป้จะไปเจอนัทกับเป้แล้ว อยากรู้ว่าปีโป้อยากให้เป้นัทช่วยเรื่องอะไร?
สรุปว่าข้อความที่น้ำมนต์เขียนที่เฝือกคือข้อความนั้นหรือเปล่า  รออ่านต่อไปปปปปปปปป   :pig4:


ออฟไลน์ Still_14OC

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2041
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +180/-7
น้ำมนต์ไม่หวั่นไหวอะไรบ้างเหรอ

ออฟไลน์ SuSaya

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-9
นั่นคืออาการคนไม่ได้หึงนะ...แต่ออกแนวน้อยใจมากกว่า
ปีโป้ต้องหมั่นทำคะแนนแล้วก็สร้างความเชื่อมั่นให้น้ำมนต์มาก ๆ หน่อยล่ะ อย่าเพิ่งท้อหรือตัดใจไปซะก่อน

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
อิ้ววววววหนูน้ำมนต์รู้ตัวมั้ยลูกว่าน้อยใจเจ้าโป้เข้าให้แล้วนะ

ออฟไลน์ Pigstar

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
ผมรู้สึกไปเองรึป่าวหว่า

เหมือนน้ำมนต์จะแอบหึงปีโป้

เล็กๆๆนะเนี่ย

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
น้อยใจ โป้ซะแล้ว น้ำมนต์

Akamei

  • บุคคลทั่วไป
เอาแล้วไงง ง ง
น้ำมนต์หึงเหรอจร๊ะ
55555

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
ไหนบอกว่าไม่หึงไงน้ำมนต์

ออฟไลน์ NumPing

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +62/-2
แอ๊ะ ๆ หนูน้ำมนต์ มีใจให้โป้มันแล้วล่ะสิ

โป้เอ้ย จีบเค้าให้มันติดนะแก

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

fahsai

  • บุคคลทั่วไป
น้ำมนต์ไหนว่าแค่ เพื่อนไง  o18 มีแอบหึงนะ ชอบประโยคสุดท้ายจัง  :impress2:
นายโป้  คงไม่ได้ท้องเสียหลอกมั้ง แต่......  :z1:

 :pig4: :กอด1: :L2:

ออฟไลน์ malula

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7208
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +622/-7
ให้เขารุกคืบมานอนมุ้งเดียวกันแล้ว จะหนีไปไหนพ้นจ๊ะน้ำมนต์

ออฟไลน์ changnoy

  • i ❤ ChangnoY
  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 502
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +26/-0
    • FB
กำลังหวานชื่นนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน ก็มีคนมาขัดซะแระ อารมณ์เสีย!!!

lungkhao

  • บุคคลทั่วไป
เฮ้อออ ว่าจะอยู่กับน้ำมนต์ทั้งวันแล้วเชียว แต่ก็มีธุระอีกจนได้ แต่ถ้าอยู่ทั้งวันก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ แค่คืนเดียวก็เสียน้ำแทบหมดตัวแล้ว คนเหี้ยไรไม่รู้ แค่นอนใกล้ยังอยากจะจับปล้ำซะอย่างนั้น แล้วเวลานอนหันหลังให้อีก  ปัดโถ่ !! มึงจะยั่วกูไปถึงไหน หืออออ



ปากก็บอกว่าคิดกับเราแค่เพื่อน แต่การกระทำมึงนะ จะให้กูคิดกับมึงแค่เพื่อนได้ไง  เล่นเอาซะผมหน้าซีดขาอ่อนเลยนะ นี่ผมไม่ต้องช่วยตัวเองมานานเท่าไหร่แล้วเนี่ย  พอกลับมาทำก็ทำเอาๆ อย่างกับฟื้นวิชา


ก็ตั้งแต่เด้าเป็น ผมก็มีคนมาสนองดุ้นตลอด  คิดแล้วก็สงสัยในตัวเอง  นี่มึงเปลี่ยนไปมากเลยนะไอ้ปีโป้




“พี่ปีโป ฮือๆ” เมื่อมาถึงหอผมก็พบกับไอ้โอ๊ต น้องเดียว และเพื่อนของน้องเดียวครับ ก่อนอื่นผมต้องแนะนำก่อนเลยว่า น้องเดียวคนนี้เคยเป็นกิ๊กผมครับ เป็นเด็กโรงเรียนมัธยมชื่อดัง คบกันได้ไม่นานหรอกครับ เพราะเธอไปยุ่งกับเพื่อนผมซะก่อน  คนนี้แหละครับที่เคยไปยุ่งกับไอ้เดช หลังจากนั้นผมเลยห่างๆมา และนี่แหละครับ มีปัญหาถึงติดต่อผมมา




“ว่าไงน้องเดียว แล้วไปทำไรมานี่หน้าตาเละไม่เป็นท่าเชียว” ผมมองดูสภาพของน้องเดียว หมดภาพเด็กมัธยมน่ารักที่ผมเคยตามรับส่งเลย

“พี่โป้ เดียวโดนรุมทำร้ายครับ มันยกพวกมาหาเรื่องเดียวถึงห้องพักเดียวเลยนะ พี่โป้ดูสภาพเดียวตอนนี้สิ” น้องเดียวพูดพร้อมกับหันซ้ายหันขวาให้ผมดูสภาพหน้าตาเค้า ซึ่งผมมองแล้วเจอมาหนักไม่เบา

“แล้วมันเป็นใคร มาทำน้องเดียวได้ไง” ผมถามไปด้วยความอยากรู้

“มันชื่อนัทคะพี่ มันเป็นรุ่นพี่พวกหนู มันร้ายมากๆเลยนะคะ” เพื่อนของน้องเดียวเป็นคนตอบแทน ก่อนจะหันหน้าไปทางไอ้โอ๊ต เหมือนจะต้องการให้ไอ้โอ๊ตสนใจ

“แล้วนี่จะให้พี่ช่วยอะไรเหรอ” ผมถาม

“พี่ปีโป้ต้องไปจัดการแก้แค้นให้เดียวนะ  เดียวไม่ยอมให้มันมาทำเดียวข้างเดียวแน่” น้องเดียวบอกผม

“อันนั้นอ่ะพี่ต้องจัดการให้อยู่แล้ว เดี๋ยวเย็นนี้พี่ไปหาเราที่หน้าโรงเรียนแล้วกัน พี่ขอคุยกับเพื่อนพี่ก่อน ตอนนี้เรากลับไปเรียนกันได้แล้ว โอเคมั๊ย” ผมบอกพร้อมกับเอามือลูบหัวเด็กที่ทำท่าออดอ้อนผม




จะว่าไปก็อย่างที่ผมบอกแหละครับ ว่าเด็กเก่าๆของผมทุกคน ผมไม่เคยจะทิ้งหรอก มีปัญหาอะไรมาหาผมได้ ยกเว้นแต่จะมีแฟนใหม่ แล้วให้แฟนใหม่เค้าช่วย ส่วนเรื่องนี้ที่น้องเดียวไม่ไปหาไอ้เดช อาจจะเพราะเค้าสองคนอาจจบลงไม่สวยนัก


“เอาไงวะมึง” ไอ้โอ๊ตถามผมเมื่อสองคนนั้นกลับไปแล้ว

“มึงส่งสายไปลืบดิ๊ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ใครผิดใครถูก” ผมบอกไอ้โอ๊ต

“เออๆ เดี๋ยวกูโทรบอกเด็กกูที่อยู่ในโรงเรียนก่อน”


ถึงแม้ว่าไอ้น้องเดียวจะเคยเป็นกิ๊กเก่าผม ก็ใช่ว่าผมต้องเชื่อไปเสมอไปว่าเค้าถูก แล้วน้องเดียวก็ใช่ย่อยๆซะที่ไหน คบกับผมก็แอ๊บใส เป็นเด็กเรียนเด็กดี แต่พออยู่ลับสายตาผม ก็ตัวก่อเรื่องเลย ถ้าผมเชื่อที่น้องเดียวบอกมาหมดแล้วไปเอาเรื่องคืน แล้วมันไม่เป็นจริง ผมก็กลัวเสียหน้าสิครับ




“เออ ก็ให้เด็กจัดการให้แล้ว เดี๋ยวเย็นๆมันจะโทรมาบอก” ไอ้โอ๊ตเดินกลับมาบอกผม

“เออ ขอบใจมึงมาก กูขอไปนอนเอาแรงก่อน” ผมบอกมัน

“เมื่อคืนคงหนักสินะ” คำถามจากไอ้โอ๊ตกึ่งล้อเล่นกึ่งจริงจัง ผมสังเกตได้จากแววตามัน

“อืออ” ผมบอกไปแค่นั้น ไม่อยากจะต่อความยาวสาวความยืด หันไปมองหน้ามันเพื่ออยากรู้แววตามัน แต่มันฉลาดที่ทำหันไปทางอื่นเสีย




“บ่ายๆมาปลุกกูด้วยแล้วกัน” ผมบอกมันแล้วเดินขึ้นห้องไป




บางทีผมก็ควรรักษาในสิ่งที่มันควรเป็นใช่ป่ะครับ  บางคนมันเกิดมาเพื่อเป็นอย่างนั้น เราต้องรักษาให้มันอยู่ในสถานะนั้น  อย่าพยายามทำให้อีกคนมีหวัง และกอดดันตัวเองเลย ..






“ตื่นแล้วเหรอมึง”  เสียงไอ้โอ๊ตทักผม เมื่อเห็นผมลืมตาขึ้นในตอนบ่ายของวันนั้น  นี่ผมหลับไปนานเหมือนกัน

“มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ” ผมถามมัน พร้อมกับพยายามพยุงตัวเองขึ้น

“เพิ่งมาถึงไม่นาน เห็นว่ายังไม่ถึงเวลานัด เลยยังไม่อยากปลุก”

“เออ นัดไอ้พวกนั้นแล้วใช่มั๊ย”

“เออ นัดแล้ว มันบอกไปเจอกันหน้าโรงเรียนเลย”

“เออๆ งั้นกูอาบน้ำก่อน”




ผมใช้เวลาไม่กี่นาทีในการจัดการตัวเอง แล้วก็นั่งซ้อนมอไซค์ของไอ้โอ๊ตมาที่จุดนัดพบ ซึ่งเวลานี้เป็นเวลาที่เด็กนักเรียนกำลังเลิกเรียนกัน ผมทราบมาว่ากลุ่มที่มีปัญหากับน้องเดียวยังอยู่ในโรงเรียน พวกมันก็คงกำลังรวบรวมกำลังอยู่เหมือนกัน



“พี่ปีโป้” เสียงของน้องเดียวทักผมมาแต่ไกล

“อืมว่าไง หายเจ็บบ้างยัง” ผมถามพร้อมกับเอามือลูบที่ปากเบาๆ

“ยังเลยครับ เจ็บมากๆเลย”  น้องเดียวพยายามอ้อนผมครับ

“พี่ว่าเข้าไปในโรงเรียนกันเถอะ อยากเข้าไปคุยกับพวกนั้นดู” ผมบอกน้องเดียวแล้วก็หันไปบอกพวกข้างหลังที่ชวนมันมาเสริมทัพ

“เอ๊ยย เดี๋ยวกูเข้าไปก่อน มีอะไรจะเรียก”

“เอ๊ย มึงจะเข้าไปคนเดียวแน่เหรอ” ไอ้โอ๊ตถาม

“เออหน่า ไม่มีไรหรอก ในโรงเรียนนะเว๊ย มีเรื่องสิยามตีตาย” ผมบอกพวกมัน

“เออ มีไรโทรมานะเว๊ย”

“เวลานั้นคงไม่ได้โทรแล้ว ตามมาเก็บกูก็แล้วกัน” ผมพูดติดตลกเพื่อให้พวกมันสบายใจครับ แล้วก็เดินไปพร้อมกับน้องเดียว





น้องเดียวพาผมเดินมาที่บริเวณสนามบาสของโรงเรียนแห่งนี้ครับ ซึ่งมีกลุ่มนักเรียนอยู่กลุ่มหนึ่งที่กำลังนั่งหน้าเครียดกันอยู่



“พวกนี้แหละพี่โป้  ที่มันมารุมตบเดียว” น้องเดียวพูดพร้อมกับชี้หน้าคู่อริทันทีที่มาถึงที่

“อย่าพูดว่ารุมสิ กูตบมึงคนเดียวเองนะ” แล้วก็มีเสียงคนนึงสวนกลับมา คนนี้คงเป็นอริของมัน ดูท่าทางจะดุไม่เบา ขัดกับหน้าหวานๆของมัน และบุคลิกกวนตีนนั่นจริงๆ

“นี่น้องคนเดียวเองเหรอ ที่ทำให้น้องเดียวเป็นถึงขนาดนี้”   ผมถามไอ้เด็กเด็ดคนนั้น ว่าตัวเล็กๆอย่างมันนี่นะ ที่เล่นเอาจนน้องเดียวสะบักสะบอมขนาดนี้

“อืม ทำไม จะมาล้างแค้นให้เหรอ”  เด็ดจริงๆครับไอ้เด็กนี่ ผมอดยิ้มกับท่าทีดุดันนั่นของมันไมได้ แม้แววตาของมันจะซ่อนความกลัวอยู่ แต่สีหน้าและท่าทางนั้น กล้าหาญไม่เบา ส่วนคนที่ยืนข้างๆ หน้าตาคมเข้มหล่อไม่เบานั้น คงเป็นคนสำคัญของมันสินะ เออวะ น่ารักทั้งคู่ เหมาะสมกันดี

“นี่คงเป็นแฟนน้องสินะ” ผมถามไป

“ใช่ครับ คนที่แฟนพี่จะมาแย่งไง” เด็กเด็ดนั้นพูดพร้อมกับส่งสายตาดุดันไปทางน้องเดียวที่ยืนอยู่ข้างๆผม

“มึง เบาๆหน่อย ไม่เห็นต้องใส่อารมณ์ขนาดนั้น” แฟนของมันกระซิบพูดกันเบาๆครับ แต่ผมก็ได้ยิน

“ก็กูหงุดหงิด อยากจะคุยให้จบๆ กูอยากกลับบ้าน” มันเด็ดจริงๆครับ ความกลัวของมันหายไปไหนหมดนี่ หรือว่าท่าทีและหน้าตาของผม ไม่มีเคล้าให้ผมกลัวเลย  แต่ผมก็พอจะลำดับเรื่องราวที่มาของการวิวาทครั้งนี้ได้แล้ว จากที่ไอ้โอ๊ตสืบมาคร่าวๆ จากที่ปะติปะต่อกันเอง ก็พอจะเดาได้ว่า น้องเดียวคงไปแย่งแฟนของไอ้เด็กเด็ดที่ชื่อนัทคนนี้

“ใจร้อนจริงๆนะ น้องนัท” ผมเริ่มจะเปลี่ยนเกม จากที่จะมาเอาคืน คงต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบ

“พี่โป้ ทำไมต้องไปพูดดีกับมัน เอาคืนให้เดียวเลยสิ  ดูดิเดียวเจ็บตัวเพราะมัน พี่ต้องเอาคืนให้เดียวนะ” เสียงของน้องเดียวเถียงขึ้นมาแบบไม่พอใจ

“เงียบๆหน่า เดียว จะไปทำน้องเค้าทำไม  เดี๋ยวน้องเค้าก็ตัวช้ำหมด” ผมพูดไปพร้อมกับหันไปดุน้องเดียว เล่นเอาคนที่อยู่แถวนั้นงงกับการกระทำของผมทันที

“พี่โป้หมายความว่ายังไง  พี่อย่าบอกนะว่าพี่สนใจมัน” น้องเดียวพูดขึ้นมา

“ก็ไม่แปลกนี่ถ้าพี่จะชอบ  น้องเค้าทั้ง น่ารัก ปากดี แถมยังใจเด็ดอีก” ในเมื่อคิดกันแบบนั้น ผมก็ตามน้ำสิครับ

“พี่โป้ !!!!!!”

“เอ๊ะ เดียว กลับออกไปรอหน้าโรงเรียนไป พี่จะคุยกับน้องเค้า รำคาญ โวยวายอยู่ได้” ไม่อยากแสดงความเจ้าชู้หรอกครับ แต่ในเมื่อเรารู้ว่าคนของเราผิด จะมาเอาเรื่องก็คงไม่ใช่ เรื่องของน้องเดียวคงต้องกลับไปเคลียร์กันอีกที แต่ตอนนี้เพื่อไม่ให้เสียหน้า ผมเลยต้องทำเนียนจีบเด็กนัทนี่ไปก่อน

“ยังไม่ไปอีก พูดไม่รู้เรื่องหรือไง”  ผมหันไปดุน้องเดียวอีกครั้ง

“นังนัท ชั้นฝากไว้ก่อนนะ” เสียงน้องเดียวอาฆาตน้องนัท แววตาสีหน้าน่ากลัวจริงๆ เด็กสมัยนี้


ตอนนี้ก็เหลือแต่ผม เด็กนัท และก็แฟนของมัน ในเมื่อมีโอกาสได้เจอกับสองคนนี้ ที่ดูท่าทางจะรักกันไม่เบา แล้วรู้สึกอิจฉาในความรักของมันสองคนจริงๆ จะว่าไปน้องนัทก็น่ารักเหมาะแก่การดูแล ส่วนแฟนของมันก็ดูดีไม่แปลกที่ไอ้น้องเดียวจะแย่ง



“ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการนะครับ พี่ชื่อปีโป้ เรียนช่างกลปีสามแล้ว ยินดีที่ได้รู้จักครับน้องนัท”  ผมพูดไปพร้อมกับยื่นมือไปทางเด็กนัท  เด็กนัทมองทางผมอย่างงงๆ พร้อมกับมองไปทางแฟนของเค้า ประมาณว่าจะเอาไง แต่คนที่ตั้งสติทันกลับเป็นแฟนหนุ่มของน้องเค้า ที่เป็นฝ่ายยื่นมือมา พร้อมกับพูดทักทายผม




“ยินดีที่ได้รู้จักครับ  ผมชื่อเป้ และนี่เมียผม ชื่อนัท” หึหึ ไงละครับ ผมเจอเด็กหวงของเข้าให้แล้ว  เจอแบบนี้มีเหรอครับที่นายปีดป่จะอยู่เฉย ขอเล่นตามเกมที่มันปูทางมาให้หน่อยเถอะ

“พี่ขอโทษน้องนัทนะครับ ที่เดียวมันมายุ่งกับน้อง และคนของน้อง ถ้าต่อไปมันมายุ่มย่ามกับน้องนัทอีก บอกพี่นะครับ พี่จะจัดการมันให้”  ผมพูดพร้อมกับทำหน้าตาน่าสงสารไปทางน้องนัท ที่ยังยืนอึ้งกับกิริยาของผมในตอนนี้

“ขอบใจพี่มาก แต่แฟนผม ผมดูแลเองได้”  แต่คนที่ดูจะร้อนรนเป็นพิเศษก็ต้องแฟนมันนี่แหละครับ

“ถ้าน้องดูแลได้ คงไม่มีปัญหาเหมือนครั้งนี้หรอก ว่ามั๊ย” ผมสวนกลับ

“งั้นพี่ขอไปเลี้ยงน้ำชาขอโทษหน่อยแล้วกัน ได้มั๊ยครับน้องนัท” พร้อมกับเชิญชวนไปหาอะไรกินกันนิดหน่อย

“ไม่เป็นไรดีกว่า ผมรีบกลับบ้าน ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ผมขอตัวนะ” ไอ้น้องนัทพูดออกมาได้ซักที พร้อมกับทำท่าเดินออกไป

“เดี๋ยว !!!”  ผมเดินเข้าไปดักหน้า  ดวยเสียงที่ดูดุดันนั้น ทำเอาทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นนิ่งตกใจไปกับการกระทำของผม

“มีไรอีก” น้องนัทถามกลับมาอย่างกล้าๆกลัว

“ให้พี่ไปส่งได้มั๊ย” ผมพูดออกไปอย่างหยอกเล่น  ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน ผมว่าน้องนัทนี่คล้ายๆกับน้ำมนต์ตรงนี้ปากดี และก็อวดเก่ง

“ไม่เป็นไร ผมกลับกับแฟนผมได้  ไอ้เป้ มึงจะไปส่งกูมั๊ย เดี๋ยวกูตกรถ” น้องนัทพูดกับผม ก่อนจะหันไปดุแฟนมัน  จะว่าไป ผมก็คิดว่าไอ้เป้แฟนน้องนัทนี่ ท่าทางจะไม่ต่างอะจากผมนัก

“เออๆ กูไปเดี๋ยวนี้แหละ” ไอ้น้องเป้ ตะโกนบอกแฟนมัน

“แบบนี้สิ น่าสนใจหน่อย” ผมพูดให้หลังสองคนนั้นไป

“คนนี้แฟนผม ถึงพี่เป็นนักเลง ก็ใช่ว่าผมจะกลัว อย่ามายุ่งกับคนของผม” ด้วยความหูไวของมัน เลยสวนผมกลับทันที  แต่คิดเหรอว่าผมจะยอม

“ของแบบนี้ ใครดีใครได้เว๊ย”  หึหึ สบายใจจริงๆเว๊ย !!!!




จะว่าไปแล้ว ผมก็ไม่ได้จะจีบน้องนัทอย่างที่ไอ้เป้แฟนมันกลัวหรอกครับ และผมคิดนะถ้าผมจีบ น้องนัทก็เสร็จผมภายในไม่ถึงเดือน แต่ตอนนี้ผมไม่ได้คิดแบบนั้นแล้ว ผมกลับมองเห็นความรักในตัวพวกมันสองคนที่น่าเอาแบบอย่าง พวกมันตัวแค่นี้ ยังรักกันมากมาย  ถ้าผมพาพวกมันไปรู้จักกับน้ำมันต์  มันคงต้องช่วยอะไรเกี่ยวกับความรักของผมได้บ้างละ ไม่มากก็น้อย




ช่วยกูหน่อยแล้วกันนะ .. กูชักจะเอาจริงกับคนนี้แล้วสิ



ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
อะไรของไอโป้มันวะ

ออฟไลน์ เฉาก๊วย

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2233
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +251/-6
...และผมคิดนะถ้าผมจีบ น้องนัทก็เสร็จผมภายในไม่ถึงเดือน...

ทำคุยไอ้พี่โป้ ได้ข่าวคนล่าสุดจีบมาตั้งนานยังไม่ติดเลยไม่ใช่รึ :laugh:

lungkhao

  • บุคคลทั่วไป
ตอนที่ 14


“น้ำมนต์ ทางนี้” เสียงเรียกผมจากหญิง ดังมาตั้งแต่ไกล มาทางร้านป้าตามสั่ง มองเข้าไปก็เห็นหญิง ช้างน้อย และแขกประจำกลุ่มผมไปแล้ว .. นายปีโป้

“วันนี้ทำไมมาช้า” นายปีโป้ถามผม

“เวลาปกติของเรานี่” ผมบอก

“สายไปห้านาที” นายปีโป้เถียง

“รอรถนาน”

“ทีหลังให้กูไปรับ”

“ ..” ผมไม่อยากเถียงแล้วครับ




“ช้างน้อยทำงานถึงไหนแล้ว” เลยเปลี่ยนเรื่องไปคุยกับช้างน้อยแทน

“เนียนเสมอนะยะ”

“อะไรนะ”

“อ๋อ เปล่า ใกล้เสร็จละ แกอ่ะ”

“ยังไม่ถึงไหนเลย คิดอะไรไม่ค่อยออกช่วงนี้”

“มัวแต่คิดอะไรอยู่ละ” นายปีโป้แทรกเข้ามาอีกแล้ว

“นั่นดิ คิดมากเรื่องอะไรหรือเปล่าน้ำมนต์” หญิงก็ถามมาด้วยความเป็นห่วง

“ไม่มีอะไรหรอก แค่สมองมันตื้อๆอ่ะ  เลยคิดคอนเซปต์ไม่ค่อยออก” ผมบอกทุกคนไป

“คิดถึงกูอยู่อ่ะดิ” นายปีโป้พูดออกมาอย่างมั่นใจ

“สำคัญตัวเอง” ผมบอกไป

“หยุดๆ ทั้งสองคน ทะเลาะกันตั้งแต่น้ำมนต์หย่อนก้นลงเก้าอี้ ตอนนี้ยังไม่เลิกอีก พี่ปีโป้มีไรคะ มารอเพื่อนหนูแต่เช้าเชียว”  ช้างน้อยห้ามพวกเรา และหันไปถามแขกที่ไม่ค่อยได้รับเชิญนัก

“ค่ำนี้ไปกินน้ำชากันนะ พี่เลี้ยง” นักเลงใจโตบอกทุกคน

“เย้ ดีจัง ไม่ได้ไปกินนานมากๆแล้ว” ช้างน้อยดีใจออกหน้าออกตา

“ดีใจที่ได้ไปกินน้ำชา หรือว่าจะได้เจอใครกันแน่จ๊ะ” หญิงแอบเหน็บช้างน้อย

“พูดอะไรของเธอย่ะหญิง ชั้นอยากไปกินน้ำชากับพี่ปีโป้เค้าเฉยๆ” ช้างน้อยตอบมาหน้าแดง

“ไม่ไปอ่ะ เราอยากกลับไปทำงาน” ผมพูดออกมา ทำเอาทุกคนหันมามองเป็นตาเดียว

“ไม่ได้ ไปคืนเดียวเอง ฉลองกูเอาเฝือกออก” นายปีโป้หันมาบอกผมหน้าตาเครียด

“ไปเถอะนะน้ำมนต์ นะนะ ชั้นอยากไปอ่ะ ถ้าแกไม่ไป พวกเราก็อดไปนะ” ช้างน้อยอ้อนผม

“ใช่น้ำมนต์ ไปเถอะนะ ไปพักผ่อน สมองจะได้ปลอดโปล่ง จะได้คิดอะไรได้เยอะขึ้นไง” หญิงก็บอกมาอีกคน

“ไม่รู้แหละ มึงต้องไป เดี๋ยวเลิกเรียนกูมารับ พี่ไปก่อนนะน้องๆ” ตัวเผด็จการพูดเสร็จก็ลุกหนีไป






“เข้าไปเรียนกันเถอะ” เสียงหญิงบอกผมกับช้างน้อย พร้อมกับการลุกขึ้นเข้าวิทยาลัยของเรา

“น้ำมนต์”  เสียงผู้หญิงเสียงใสเรียกผมมาจากด้านหลัง

“อ้าว แพร ทำไมวันนี้เพิ่งมาละ” ผมหันไปถามหญิงสาวที่มาด้วยท่ากระเซอะกระเซิง

“พอดีเราตื่นสายอ่ะ นี่กำลังเข้าไปเรียนใช่ป่ะ ไปด้วยคนดิ” หญิงสาวคนนั้นพูดขึ้น พร้อมกับเอามือสาวผมให้เป็นระเบียบ จากการฟูของการนั่งวินมอไซค์มาหน้าวิทยาลัย

“ไปดิ” ผมตอบสั้นๆ พร้อมกับยิ้มเชื่อเชิญ หันไปมองช้างน้อยที่หน้าไม่บอกบุญนัก ก่อนจะเชิดใส่ผมแล้วเดินนำไปกับหญิง





แล้วเย็นนั้นก็มาถึง เป็นเย็นที่ผมไม่อยากจะให้ถึงเวลาเลิกเรียนเร็วนัก  ผมรู้สึกว่ายิ่งตัวเองยิ่งพยายามหนีจากคนที่ชื่อปีโป้ แต่ผมก็เหมือนกับต้องพบต้องเจอ สิ่งที่รายรอบตัวเค้า เหมือนเป็นปัจจัยอย่างหนึ่งที่ผมต้องพบเจอไม่เว้นวัน ไม่เว้นแต่เพื่อนของผมตอนนี้ก็คงกลายเป็นพวกของนายปีโป้ไปหมดแล้ว



“ขึ้นมาดิ” เสียงของคนที่ชวนผมไปกินน้ำชา พูดจาด้วยน้ำเสียงเชื้อเชิญ

“นี่จะไปกินน้ำชาเลยใช่ป่ะ” ผมถาม ทั้งที่ยังยืนคุยอยู่ ส่วนรถคันอื่นๆก็ทยอยไปกันหมดแล้ว แม้กระทั่งหญิงกับช้างน้อย ที่คงจะแว๊นตามเพื่อนๆของนายปีโป้ไป

“ทำไม อยากไปไหนก่อนเหรอ”

“แค่ถามดู เพราะนี่ก็เพิ่งเย็น เค้าขายแล้วเหรอ”

“ขายแล้ว แต่ยังไม่ไปกิน”

“หมายความว่าไง”

“หมายความว่ารีบขึ้นมา”

“แล้วจะไปไหน”

“ขึ้นมาเถอะ กูไม่พาไปขายหรอก” 









และก็เป็นอย่างที่นายปีโป้ว่าครับ มันไมได้พาผมมาขาย แต่เรากำลังจะดูหนังกัน

“แล้วคนอืนๆละ” ผมถาม

“เข้าไปแล้วมั้ง ก็มึงอ่ะชักช้า” ผิดที่ผมอีกแล้ว

“แล้วนึกไงจะดูหนัง”

“กูอยากดู”

“แล้วไม่ถามคนอื่นบ้างเหรอ”

“กูบอกว่ากูเลี้ยง มันก็เลยตกลงดูกันหมด”

“แล้วไม่ถามเราเหรอ”

“ไม่จำเป็นนี่”  นายปีโป้พูดกวนตีนก่อนจะดึงมือผมเข้าไปในโรง ที่ในขณะนี้โรงมืดไปหมดแล้ว  แต่หนังยังไม่เริ่ม ยังอยู่ในช่วงตัวอย่างหนัง

“นั่งนี้เลยเหรอ” ผมถาม เมื่อนายปีโป้พามาที่นั่งบนสุดของโรง และไม่มีคนอื่นๆนั่งเลย เนื่องจากเป็นที่นั่งวีไอพี

“อืม ใช่”

“แล้วคนอื่นละ”

“นั่งล่างๆ”

“แล้วทำไมไม่นั่งกับเพื่อน”

“มึงอย่าเรื่องมากได้มั๊ย  นั่งลง” นายปีโป้พูดพร้อมกับดึงผมลงนั่ง ด้วยความที่เป็นเบาะนั่งวีไอพีสำหรับสองคน ผมกับนายปีโป้จึงไม่มีพนักกั้นระหว่างเราสองคน ผมจึงเขยิบไปนั่งติดมุมทางพนักอีกข้างหนึ่ง

“หึหึ” เสียงของมันเหมือนจะขำผม

“กลัวกูเรอะ” มันถาม

“เปล่า อึดอัด” ผมบอกไป

“เหรอ กูคงเชื่อ” มันพูดแค่นั้น แล้วตัวมันก็พิงไปอีกทางนึงเช่นกัน




หนังที่ดูวันนี้ตอนแรกผมนึกว่าจะเป็นหนังแอ็กชั่นไซไฟฟอร์มยักษ์ทุ่มทุนสร้าง  ซึ่งคงเหมาะกับบุคลิกของนายปีโป้ แต่เปล่าเลย ผมกลับได้มาดูหนังอาร์ต ซึ่งไม่บ่อยนักที่หนังพวกนี้จะได้ฉายในโรงทั่วประเทศ เป็นหนังสร้างแรงบัลดาลใจให้กับคนที่มีความฝัน  ถึงแม้เนื้อหาจะเดินไปแบบเรื่อยๆ แต่ก็มีการวางพล็อตเรื่องไว้อย่างสมบูรณ์ จนผมเผลอรักหนังเรื่องนี้




“นาย นาย” ผมปลุกคนที่พาผมมาดูหนังเรื่องนี้ แต่ก็ดันหลับตั้งแต่กลางเรื่อง

“อือ จบแล้วเหรอ” นายปีโป้ถามมาอย่างงัวเงีย

“เปล่า” ผมบอก

“แล้วปลุกกูทำไม”  นายปีโป้พูดมาอย่างหงุดหงิด

“เข้ามาหลับ แล้วจะเข้ามาดำไม” ผมถาม

“ก็อยากให้มึงดูไง เผื่อมึงจะคิดงานของมึงได้”  จะว่าตกใจกับคำตอบนั้น ก็คงบอกว่านิดหน่อย แต่ก็คงไม่เยอะมาก เพราะผมก็คิดอยู่ว่ามันก็คงไม่ชอบหนังแบบนี้นัก

“งั้นก็นั่งเป็นเพื่อนเราหน่อย” ยังไงถ้ามีใครดูเป็นเพื่อนผม ผมก็คงได้ปรึกษาเนื้อหาของหนังบ้าง นี่ถ้านั่งกับหญิงกับช้างน้อย คงได้ซักไซร้กันสนุก

“อือ” นายปีโป้พูดพร้อมกับเอาหัวมาพิงที่บ่าผม

“ทำไรอ่ะ”

“ขอพิงหน่อย มันง่วง”

“เดี๋ยวก็หลับอีก”

“ไม่หลับหรอก” คงเชื่อละครับ



ก่อนที่ผมจะดูหนังทีเหลือไม่รู้เรื่อง ผมก็เลยเลิกเถียงกับนายปีโป้  นายปีโป้คงดูกับผมได้นิดหน่อย ก่อนจะหลับไปต่อ  จะว่าไปถ้ามาดูตอนนี้ก็ปะติดปะต่อเนื้อหายากแล้วเหมือนกัน





“เอ๊ย น้ำมนต์ ชอบป่ะ เราว่าหนังเรื่องนี้โอเคมากเลยนะ” หญิงถามผมเมื่อเราออกมานอกโรงแล้ว

“ชอบๆ หนังดีเนอะ” ผมบอกเธอ

“ชั้นว่าถ้าเปลี่ยนตอนจบนิดนึง จะเฟอร์เฟ็คมาเลย” ช้างน้อยแอบวิจารณ์

“แต่เราว่าตอนจบแบบนี้แหละดีแล้ว ให้คนไปคิดต่อยอดเอา” ผมบอกช้างน้อย

“เราว่าไปกันเถอะ พวกพี่ปีโป้รอใหญ่แล้ว” หญิงพูดขึ้น ผมเกือบลืมไปเลยว่ามากับพวกนั้น นึกว่ามาดูกันสามคน






“คุยกันสนุกเชียวนะ” นายปีโป้เหน็บผม

“ก็หนังมันสนุก”

“สนุกอะไร ง่วงชิบหาย”

“ตาไม่ถึง ไปว่าหนังเค้า”

“กูพามาดู กูเลี้ยงด้วย ไม่ขอบคุณกูหน่อยเหรอ”

“ทวงบุญคุณเหรอแค่นี้ เราจ่ายค่าตั๋วคืนก็ได้นะ” ผมพูดพร้อมกับชักกระเป๋าเงินออกมา

“ไม่ต้อง !!!” นายปีโป้พูดขึ้นเสียงดัง

“ไม่ขอบคุณก็ไม่เป็นไร แต่อย่าทำแบบนี้ กูไม่ชอบ” นายปีโป้พูดพร้อมกับเดินนำผมไปที่รถ



เป็นอะไรของเค้าอีกละเนี่ย





แล้วเราก็มาถึงร้านโรตีชื่อดังของเมือง ซึ่งเหมือนกับได้มีการจับจองไวแล้ว พอเรามาถึงก็ได้นั่งโต๊ะใหญ่สุด ที่พอดีกับจำนวนคน ไม่พอดีสิ เหลือว่างอีกสองที่นั่ง ซึ่งผมคิดว่าคงมีคนตามมาทีหลัง



“กินอะไรสั่งเลยนะ กูเลี้ยง”  นายปีโป้บอกทุกคน

“ใจปล้ำจริงเว๊ย นายหัวกู” พี่บ่าวพูดแซวมา

“ก็ดูก่อนมากับใคร มากับน้องน้ำมนต์ก็ต้องโชว์พาวกันหน่อยดิวะ” พี่เอกเสริมต่อ

“พวกมึงจะกินก็เงียบๆกันไป พูดมากกูให้จ่ายเองนะเดี๋ยว”  เสียงของนายปีโป้ที่นั่งอยู่ข้างผมดังขึ้น และแน่นอน ผมก็ไม่ได้เต็มใจนั่งข้างนายปีโป้มากนัก แต่ก็โดนจัดที่นั่งให้เรียบร้อย นั่งใกล้ไม่พอ นายปีโป้ยังเอามือมาพาดไว้ที่พนักพิงหลังของผม ทำให้ผมไม่อยากจะพิงหลังเลย




“แล้วอีกสองคนใครเหรอ” ผมถามขึ้นเมื่อเวลาผ่านไปนานแล้ว ก็ยังไม่เห็นว่าจะมีคนอื่นมา

“อ๋อ รุ่นน้องกู กูอยากให้มึงรู้จักพวกมัน” นายปีโป้บอกผม

“อยากให้รู้จักเรา ทำไมเหรอ”

“ก็อยากให้รู้จักอ่ะ ไม่มีอะไรหรอก” เหตุผลของเค้า ฟังดูดีมาก

“แล้วไหนละ ไม่เห็นจะมา นี่ก็กินกันจนอิ่มหมดแล้วนะ” ผมบอก เมื่อเห็นอาหารตรงหน้าหมดไปอย่างกับทานบุฟเฟ่ต์

“เออวะ กูก็ไม่รู้เหมือนกัน ไอ้โอ๊ตไหนพวกไอ้นัทไอ้เป้วะ” นายปีโป้บอกผมก่อนที่จะตะโกนถามพี่โอ๊ตที่นั่งอยู่ตรงข้ามกัน

“ไม่รู้วะ สงสัยจะเบี้ยวมึงแล้ว”  พี่โอ๊ตตะโกนบอกมา

“มันแน่มาก !!!” เสียงของนายปีโป้ดูโกรธเคืองมาก

“มีไรกันวะ” พี่เอกถามขึ้น

“ไม่มีไรพี่ เด็กเบี้ยวนัดมัน มันเลยโกรธ” พี่โอ๊ตอธิบาย

“พี่คิดเงินเลย” พี่โอ๊ตเลยสั่งให้พนักงานคิดเงิน จะได้กลับๆกัน





“ไม่เห็นต้องโมโหอะไรขนาดนั้นนี่” ผมบอกนายปีโป้ เมื่อเราออกมาจากนอกร้านกันแล้ว

“ไม่ได้เว๊ย มันหยามกู กูนัดแล้วไม่มา มันเสียชื่อนักเลง”

“เสียชื่อหรือเสียหน้าที่เค้ากล้าไม่มา”

“ ..”

“แล้วเค้าสำคัญมากนักเหรอ ถึงทำให้อารมณ์ขึ้นขนาดนั้น”

“ไม่”

“แล้วทำไมต้องหยุดหงิด”

“เพราะ ..”

“เพราะ ?”

“เพราะมันสำคัญสำหรับเรา”  นายปีโป้บอกผมอย่างงงๆ ก่อนที่จะเริ่มสตาร์ทมอเตอร์ไซค์

“ขึ้นมา” มันบอกผม

“ไปไหน ?”

“ขึ้นมาเหอะหน่า ยังไงกูก็ต้องไปส่งมึงที่บ้านอยู่แล้ว” นายปีโป้พูดมาอย่างหงุดหงิด เร่งหใผมรีบซ้อนมัน




“ไปหน้าโรงเรียนมัน” นายปีโป้ตะโกนบอกพี่โอ๊ตที่ขับรถตามหลังมา แล้วรถก็วิ่งไปด้วยความเร็วทั้งที่โรงเรียนจะไปนั้น ไม่ได้อยู่ไกลอะไรเลย





“มาทำไมอ่ะ” ผมถาม

“มาจัดการพวกไม่รักษาคำพูด”

“นายจะมาชกต่อยเค้าเหรอ” ผมถามด้วยความเป็นห่วงคู่กรณีมัน

“ไม่หรอก ไม่ต้องลงมือกพวกมันก็หัวหดแล้ว”

“ให้มันแน่นะ”

“เออ มึงห่วงกูเหรอ”

“เปล่าหรอก เราห่วงเด็กในโรงเรียนนั่นต่างหาก”

“กูนึกละ มึงเหรอจะมาห่วงอะไรกู รออยู่นี่แหละ เดี๋ยวกูออกมา ไปไอ้โอ๊ต”




แล้วนายปีโป้ก็เดินเข้าไปในโรงเรียนกับพี่โอ๊ต ทิ้งให้ผมยืนเฝ้ามอไซค์อยู่  ในเวลานั้นผมก็คิดไปว่า คนที่นายปีโป้มาหานั้นเป็นใครกัน แล้วมีความสำคัญอะไรกับนายปีโป้นะ ไม่สิ นายปีโป้ว่ามีความสำคัญสำหรับเรา .. เรานั่นก็หมายถึงผมกับนายปีโป้



แล้วมันจะมีความสำคัญกับผมได้ไงละ .. เฮ้ออ ยิ่งคิดก็ยิ่งงง



ผมได้ยินเสียงของนายปีโป้ดังมาเป็นระยะ  แต่ก็คงเป็นเสียงของการขู่มากกว่า  เมื่อเห็นว่าเข้าไปนาน ผมเลยเดินเข้าไปดู เชิงเร่งให้รีบๆด้วย



“เอ๊ยไอ้โป้ ไปกันก่อนเถอะ  ไอ้มนต์มันรอใหญ่แล้ว เดี๋ยวมันก็เหวี่ยงใส่มึงอีก” เสียงของพี่โอ๊ตตะโกนบอกนายปีโป้ โดยใช้ชื่อผมอ้าง


“เออๆ  วันนี้กูแค่มาบอกว่าอย่าหนีกูอีก ถ้าไม่อยากมีเรื่อง มึงสองคนได้ช่วยกูแน่ กูไปก่อนละ” และนั่นก็เป็นเสียงของนายปีโป้ นี่ขนาดพูดให้เขาช่วยนะ แต่ก็ยังไปขู่เค้าอีก



ผมมองเห็นกลุ่มเด็กกลุ่มนั้นแบบลางๆ แต่น่าจะเป็นเด็กม.ปลายกัน หน้าตาก็ดูดีกันทุกคน และไม่น่าจะมีเรื่องกับกลุ่มของนายปีโป้ได้ ผมว่านายปีโป้นี่แหละ ที่ตั้งใจจะไปหาเรื่องพวกนั้น ..




“ไปกลับกัน” นายปีโป้เดินมาบอกผม

“นายทำอะไรเด็กพวกนั้นบ้าง”

“กูต่อยไปคนละหมัด แตะก้านคอมันคนละที กระทืบพวกมันอีกสองสามครั้ง”

“โหด” ผมพูดพร้อมกับเดินหลีกมัน

“นี่มึงหาว่ากูเลวขนาดนั้นเลยเหรอ” นายปีโป้พูดพร้อมกับดึงมือผม ทำให้ผมเซไปทางมัน

“ไม่รู้นายสิ เท่าที่พูดมาคนดีๆเขาทำกันเหรอ”

“เมื่อไหร่มึงจะเลิกมองกูที่ภายนอกสักที” นายปีโปพูดพร้อมกับสะบัดมือผมออก

“ก็ ..”

“ใช่สิ กูมันไม่ดี ทำยังไงมันก็ไม่ดีหรอก “ มันเริ่มจะเป็นเรื่องที่นอกเหนือการควบคุมแล้วครับ

“นาย .. เรา”

“ไอ้โอ๊ต มึงไปส่งไอ้น้ำมนต์ให้กูหน่อย กูจะไปแดกเหล้า” นายปีโป้พูดพร้อมกับขับรถออกไป ทิ้งไว้แค่ผมที่งงว่ามันเกิดอะไรขึ้น และพี่โอ๊ตที่เหมือนจะรู้ แต่ก็ไม่อยากจะพูดอะไร



“กลับกันเถอะพี่โอ๊ต” ผมบอกพี่โอ๊ต





ตลอดทางที่พี่โอ๊ตขับมาส่งผม ผมกำลังคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น  ก่อนหน้านี้นายปีโป้ไปรู้จักกับเด็กลุ่มนั้นได้อย่างไร และมีความสำคัญอะไรกับ เอ่อ .. กับเราอย่างที่นายปีโป้บอกไว้ และตอนที่เข้าไปคุยคุยอะไรกันเสียงดังโวยวาย แล้วทำไมต้องโกหกผมว่าเกิดการชกต่อย แล้วทำไมพอผมมองเขาไม่ดี ถึงได้โกรธมากมายขนาดนั้น




“ขอบคุณนะพี่โอ๊ต” ผมบอกพี่โอ๊ตเมื่อถึงบ้านของผม

“ไม่เป็นไรครับ” พี่โอ๊ตยิ้มให้ผมเล็กน้อย ก่อนที่ผมจะหันหลังกลับเข้าบ้าน

“น้องน้ำมนต์ครับ” พี่โอ๊ตเรียกผม จนผมต้องเอี้ยวหลังกลับไปมอง

“ไอ้โป้เป็นคนดีนะครับ มันไม่เคยคิดทำร้ายใครก่อน แล้วเรื่องวันนี้มันหวังดีกับน้องนะครับ” พี่โอ๊ตบอกผม

“ครับ” ผมไม่มีอะไรจะพูดต่อ เลยได้แต่ครับเบาๆ

“พี่ก็แค่อยากให้น้องเข้าใจในตัวมันบ้าง ว่าที่มันทำทุกอย่าง มันทำเพื่อน้องนะครับ” พี่โอ๊ตพูดบอกผมมา

“ครับ น้ำมนต์เข้าบ้านก่อนนะครับ ขับรถดีๆนะครับ”

“ครับ พี่ไปก่อนนะ”





วันนี้คงเป็นอีกวันที่ผมได้คุยกับพี่โอ๊ตนานกว่าวันอื่นๆ พี่โอ๊ตดูเป็นเพื่อนของนายปีโป้ที่ดูจะเป็นห่วง และดูแลนายปีโป้ได้ทุกเรื่อง คำพูด น้ำเสียงและสายตาที่พี่โอ๊ตบอกผมเมื่อกี้ เป็นคำพูดที่ดูห่วงใยเพื่อน  น้ำเสียงที่แสดงความเป็นเพื่อน แต่สายตาที่ช่างขัดกับคำพูด และเหมือนกำลังหลบซ่อนความรู้สึกบางอย่างนั้น .. มันชวนให้ผมรู้สึกเจ็บปวดแทน



จนไม่กล้าพูดอะไรไปมากกว่าที่เห็น ..





ออฟไลน์ Pigstar

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
รึว่าพี่โอ๊ตจะชอบโป้ o22

ว่าแต่น้ำมนต์เมื่อไหรจะใจอ่อน

กะปีโป้ซะทีน้อ ถึงตอนนี้จะดูอ่อนลง

บ้างแล้วก็เหอะ แต่ขออีกนิดได้มั๊ยครับ

พี่โปีมันจะได้มีกำลังใจจีบน้ำมนต์ต่อ

นะครับ :impress2:

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






LuxThae

  • บุคคลทั่วไป
ไม่จริงมั้ง โอ๊ต ชอบ โป้ หรอ   o22 o22!!!

ออฟไลน์ SuSaya

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2797
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +220/-9
ไม่ใช่ว่าข่าวลือจะไปเข้าหูน้ำมนต์ให้ยิ่งอคติกับปีโป้เพิ่มหรอกนะ
น้องเดียวน่าตบจริง ๆ ร้ายน่าดู

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
โอ๊ต ชอบโป้แน่เลยอ่ะ น่าสงสารจัง

lungkhao

  • บุคคลทั่วไป
หายไปนาน เลยจัดมา 3 ตอนรวด !!!


..............................................................

ตอนที่ 15


“เอ้า ชนนนนนนนนน” เสียงของพวกเราที่มาตั้งก๊งกันที่ร้านแถวที่เที่ยวในเมือง ที่เต็มไปด้วยร้านเหล้าเปิดกันแย่งพื้นที่หญ้าขึ้น

“มึงเป็นไรอีกวะ นายหัวโป้ ถึงได้ชวนพวกกูมาเมาแบบนี้” ไอ้บ่าวถามผมขึ้น

“เออ เป็นไรวะ เมื่อตอนเย็นยังอารมณ์ดีกับน้องน้ำมนต์อยู่เลย” ไอ้เอ็มขอเสริมบ้าง

“ไม่มีไรหรอกวะ แค่หมั่นไส้มัน” ผมบอกพวกมัน

“มึงนี่นะ หมั่นไส้น้องน้ำมนต์” พี่เอกถามบ้าง

“ใช่พี่ ผมทำอะไรนะ กูผิดไปหมด ไม่เคยดูคนที่ข้างในเลย มองดูจากภายนอกตลอด ตีคนจากสิ่งทีเห็น” ผมเริ่มโวยวาย เมื่อนึกถึงเรื่อที่เพิ่งผ่านมาไม่ถึงชั่วโมง

“มึงก็ค่อยๆคุยกันดิวะ น้องเค้ารู้จักมึงยังไม่ถึงเดือนเลย จะเข้าใจเหมือนที่กูรู้จักมึงมาเกือบสิบปีได้ไง” ไอ้เอ็มบอกผม

“ก็กูน้อยใจนี่วะ อุตส่าห์พาไปดูหนัง ให้มันมีแรงบัลดาลใจทำงาน พาไปกินน้ำชา แต่ก็มาพลาดเอาตอนสุดท้าย” ผมอธิบายให้พวกมันฟัง

“ทำไมวะ มึงจะทำไรน้องมัน” ไอ้บ่าวถามผม

“เปล่า กูนัดเด็กสองคนมาด้วย มันเป็นแฟนกัน เอ่อ ผู้ชายกับผู้ชายอ่ะ แล้วมันสองคนรักกันมาก น่ารักด้วย กูอยากจะให้น้ำมนต์มันเห็นเด็กสองคนนี้ ถ้ามันเจอ มันคงชอบเด็กสองคนนี้ และมันอาจจะเข้าใจความรู้สึกของกู แต่เด็กพวกนั้นเสือกเบี้ยวนัดกู”

“ อ๋อ ที่มึงโกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่ร้านโรตี” พี่เอกถามขึ้นมา

“ใช่ครับ แล้วผมก็ไปดักเจอไอ้พวกเด็กนั้นที่โรงเรียน โชคดีที่เจอพวกมัน ผมเลยไปสั่งสอนพวกมันหน่อย ที่ผิดนัดผม ไอ้น้ำมนต์มันเห็น มันหาว่าผมไปชกต่อยเด็กนั้น ดูสิครับ ผมยังไม่ได้ทำอะไรเลย” ผมบอกพี่เอก

“ก็เออ น้องมันยังไม่รู้จักมึงดี ดีซะอีก มันจะได้รู้จักมึงเพิ่มขึ้น ถ้ามันรับได้ก็จะได้คบกันยาว ไม่ได้ก็ได้เลิกๆกันไป” พี่เอกสอนผม

“ไม่ ยังไงผมก็ไม่เลิก”

“แล้วมึงจีบติดแล้วเหรอวะ” ไอ้บ่าวสวน

“แสดดด ซ้ำเติมกู ชนนนนนนนนน” เป็นประโยคคำถามท่างทำร้ายจิตใจผมมาก  ก็คนมันไม่เคยจีบใครนานขนาดนี้นี่ครับ ทำไมวะ ยิ่งจริงใจ ยิ่งอยากได้ ยิ่งยาก




“แล้วไอ้โอ๊ตละวะ”  ไอ้เอ็มถามขึ้นมา

“ไปส่งน้ำมนต์” ผมบอก

“อ้าว ทำไมให้ไอ้โอ๊ตไปส่งละวะ”

“ก็กูหงุดหงิด ไม่มีอารมณ์ไปส่ง”

“คงจีบติดแหละนะ ทำตัวเชี่ยแบบนี้”  ไอ้เอ็มครับ ให้หน้ากูบ้าง เชี่ยเต็มหน้ากูเลย ...






“โน่นไง มาแล้ว” ไอ้บ่าวบอกทุกคน เมื่อเห็นไอ้โอ๊ตกำลังเดินเข้าร้าน

“เป็นไงบ้าง” ผมถามไอ้โอ๊ต

“ก็เหนื่อยดี แม่งไกลชิบหาย กูซิ่งหมด ..”

“ไม่ใช่ กูไม่ได้หมายถึงมึง แต่กูหมายถึงน้ำมนต์ มันพูดอะไรกับมึงบ้างมั๊ย” ผมขัดมัน

“อ๋อ ก็ไม่มีไร”

“มึงก็นะไอ้โป้ เพื่อนอุตส่าห์ไปส่งเด็กให้ ไม่ถามเรื่องเพื่อน กลับถามเรื่องเด็ก ใจร้ายวะ” ไอ้เอ็มเหน็บผมครับ

“ก็กูเห็นว่ามันไม่เป็นอะไรนี่ จะถามทำไมอีก  ตกลงมันไม่พูดอะไรถึงกูเลยเหรอวะ” ผมแอบเสียใจเล็กน้อย ที่ไม่ได้ยินเรื่องมันพูดถึงผม

“ก็มีบ้าง”

“เอ๊ย อะไรวะ”

“เอ๊ยๆ เบาๆ จะสำลักเหล้านะมึง” ไอ้เอ็มปรามผมพร้อมกับแอบขำ

“ไม่เห็นน้องมันพูดอะไรนะ แต่ท่าทีเศร้าๆ เหมือนกับเครียด คงกังวลมั้ง”

“แค่นั้นเหรอ”

“ก็มีอีก กูก็พูดแก้ตัวให้มึงเล็กน้อย”

“มึงพูดว่าอะไร”

“ก็บอกว่ามึงไม่ได้แย่อย่างที่เห็น ตัวจริงมึงก็เป็นคนดี”

“เออเว๊ย ไม่เสียแรงที่กูไว้ใจให้ไปส่ง ขอบใจมึงมาก หวังว่ามันคงคิดได้ แล้วมาขอโทษกู เอ้า ชนเว๊ย”  ผมพอใจชื้นขึ้นมานิดหน่อย อย่างน้อยมันก็ต้องรู้สึกผิดบ้างแหละ ที่มองผมแย่อย่างนั้น





“เอ๊ย รีบจังเว๊ยไอ้โอ๊ต กะตามให้ทันเหรอวะ” ไอ้บ่าวทักไอ้โอ๊ต ที่ยกแก้วเข้าออกเป็นว่าเล่น ผมหันไปสบตามัน ก็เจอสายตาที่แกร่งกระด้างยากจะเดาความนั้นสวนกลับมา

“อยากเมาวะ” ไอ้โอ๊ตตอบสั้นๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าเข้าปากอีกครั้ง

“เอ๊ย เบาๆ รีบไปไหนวะ” ผมปรามมันบ้าง มันมองหน้าผมแว๊บนึง ไม่พูดไม่จาอะไร ก็ยกซดเข้าปากอีกแล้ว



“มันเป็นอะไรของมันวะ” ผมหันไปถามไอ้เอ็ม

“คงเจ็บมั้ง”

“เจ็บ เจ็บเหี้ยไรวะ” ผมละงงกับคำตอบมัน

“เจ็บตรงนี้ไง” ไอ้เอ็มเอานิ้วมาจิ้มที่หน้าอกผม

“นม !!!”

“สัด หัวใจเว๊ย”

“ฮ่าๆๆๆ  เหรอวะ เอ้าๆ ชนเว๊ยๆ ดื่มให้กับมิตรภาพ ความรัก และเด็กช่าง” ผมบอกทุกคน เพื่อตัดบทสนทนาระหว่างผมกับไอ้เอ็ม



ไอ้เอ็มมันสนิทกับไอ้โอ๊ตครับ เพราะว่าไอ้เอ็มมันสนิทกับผมมาก่อน และไอ้โอ๊ตมาสนิทกับผมทีหลัง มันสองคนเลยสนิทกันเอามากๆ บางทีไอ้โอ๊ตสนิทกับไอ้เอ็มมากกว่าผมซะอีก  ไอ้เอ็มนี่เป็นพวกดูคนเก่งครับ มันรู้หมดว่าใครคิดอะไร อย่างเช่นมันรู้ว่าไอ้โอ๊ตเป็นอะไรตอนนี้นี่แหละครับ



“เดี๋ยวกูมานะ” ไอ้โอ๊ตบอกเพื่อนๆในวง ก่อนจะยกแก้วเหล้าไป พร้อมกับซองบุหรี่

“มึงไปดูมันหน่อยซิ” ผมบอกไอ้เอ็มให้ตามไป

“เอิร์ทกว่ากูอีกไอ้สัดโอ๊ต” ผมพูดขึ้นเมื่อไอ้โอ๊ตเดินไปนั่งรับลมที่โต๊ะอื่น และมีไอ้เอ็มตามไปนั่งเป็นเพื่อน

“มันเป็นไรมันวะ มันชอบใครอยู่เหรอ” พี่เอกถามผม

“ไม่รู้วะ  ไอ้นี่มันชอบซุ่มเงียบ”

“แต่กูว่ามีคนรู้” ไอ้บ่าวพูดขึ้นมา

“ใครวะ” ผมกับพี่เอกถามพร้อมกัน ก่อนที่ไอ้บ่าวจะหันไปทางสองคนนั้น และมองไปทางไอ้เอ็ม เป็นอันรู้กันว่า คนที่น่าจะรู้เรื่องของไอ้โอ๊ตดีที่สุดในตอนนี้ คงเป็นไอ้เอ็มอย่างที่ผมคาดไว้ไม่มีผิด





“ช่างเหอะ อย่าไปอยากรู้เลย มันมีไรมันคงมาบอกเองนั่นแหละ” ผมหันหน้ากลับ พร้อมบอกให้อีกสองคนหันมาคุยกันผมด้วย



“เอ๊ย ไอ้พวกนั้นมันรู้จักไอ้เอ็มไอ้โอ๊ตด้วยเหรอวะ” ไอ้บ่าวคนเดียวที่ยังไม่ได้หันหน้าจากโต๊ะไอ้โอ๊ต พูดขึ้น

“พวกไหนวะ” พี่เอกถาม

“ก็พวกโต๊ะข้างๆนั่นไง ทำไมพวกมันเข้ามาคุยมานอย่างกับรู้จักกับไอ้โอ๊ตเลยวะ” ไอ้บ่าวยังพูดของมันไม่หยุด ส่วนผมยังไม่ได้หันไปมอง เพราะกำลังชงเหล้าแก้วใหม่อยู่

“เอ๊ย มันตบหน้าไอ้โอ๊ตด้วย”

“เหี้ยแล้วไง”




สิ้นเสียงพี่เอก พวกเราสามคนรีบเดินไปหาไอ้โอ๊ตและไอ้เอ็มทันที

“เอ๊ย ตบหน้าน้องกูเหรอ” พี่เอกพูดขึ้น ตอนนี้พวกของมันกับพวกของผมที่มีจำนวนคนพอๆกัน ได้ยืนขึ้นสู้หน้ากันหมด

“เอ๊ย พวกมึง ไม่มีอะไร พี่เค้าเล่นกับกูเฉยๆ” ไอ้โอ๊ตรีบแย้ง

“เล่นอะไร กูเห็นอยู่ว่ามันตบหน้ามึง” ไอ้บ่าวขึ้นด้วยอีกคน

“อะไรๆ มึงจะเอาไงหือ” พวกของมันก็คงจะเมาได้ที่เหมือนกัน ถึงพร้อมจะสู้อยู่แล้ว

“เอ๊ยพวกมึง ไม่มีไรหน่า กูดูอยู่ มันคุยกับไอ้โอ๊ตเฉยๆ” ไอ้เอ็มแก้ตัวให้

“คุยแล้วทำไมต้องตบหน้าวะ” ไอ้บ่าวไม่ยอมหยุดครับ

“แล้วมึงจะเอาไง หือ” พวกมันก็เริ่มจะไม่ยอมครับ

“เอ๊ย พวกมึง” ผมพูดขึ้นเสียงดัง แล้วเดินไปหาไอ้โอ๊ต เอามือตัวเองจับหน้าของไอ้โอ๊ตมาดู สายตาของมันมองมาที่ตาของผม แววตาที่ซ่อนอะไรไว้มากมายนั้น ทำเอาผมทำตัวไม่ถูก เวลาได้จ้องตามันจริงๆ

“นี่แค่เล่นเหรอวะ หน้าเพื่อนกูแดงขนาดนี้มึงตบเล่นๆเหรอวะ” ผมพูดขึ้นเบาๆ และดังขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะหันหน้าไปมองพวกมัน

“เอาไงวะไอ้โป้” ไอ้บ่าวถามผม

“เดี๋ยวกูเคลียร์เอง” ผมพูดพร้อมกับเดินเข้าไปหากลุ่มพวกมัน

“คนไหนตบเพื่อนกู” ผมถาม

“กูเอง ทำไม” มันเดินเข้ามาหาผม

“ไม่มีไรหรอก กูแค่มาเอาคืน” ผมพูดพร้อมกับต่อยหน้ามันไป และเหตุการณ์ชุลมุนก็เริ่มขึ้น พวกเราแลกหมัดกันไปมาตามแต่ละคู่ของในร้าน คนในร้านมองกันขวักไขว่ เจ้าของร้านตามห้ามผมพัลวัน รวมทั้งไอ้โอ๊ตด้วยที่ตามมาห้ามเพราะความเข้าใจผิด
แต่ด้วยเพราะลูกหลงหรือตั้งใจก็ไม่รู้ ไอ้โอ๊ตถึงกับโดนหมัดเพิ่มไปอีกหมัด

“หนอย ไอ้สัด กูจะช่วยมึงแต่มึงกลับมาต่อยกูอีกเหรอ พวกมึงเอามันให้ตาย”  เสียงของไอ้โอ๊ตดังไปทั่วร้าน ทำให้พวกผมจัดเต็มกับตุบตับอีกครั้ง ผมกระทืบไอ้ตัวที่ตบหน้าไอ้โอ๊ตสนุกตีนเลย หันซ้ายหันขวาไปมองคนอื่นก็โดนพวกผมจัดการซะเกือบหมอบ

“ตำรวจ ตำรวจมา” เสียงของเจ้าของร้านตะโกนเตือนสติพวกผม พวกผมเลยรีบวิ่งกันไปที่รถที่จอดไว้ แล้วรีบออกจากพื้นที่ด้วยความรวดเร็ว





ถึงแม้จะรู้ว่าเจ้าของร้านจะหลอกพวกเรา แต่ก็ยังดีกว่ามาจริง และการรุมยำตีนพวกมันครั้งนี้ก็ไม่ได้ทำให้อะไรของร้านเค้าเสียหายเท่าไหร่ โชคดีที่สนิทกับเจ้าของร้าน พรุ่งนี้คงต้องไปชดใช้ค่าเสียหายให้แกหน่อย


“แม่งสะใจชิบหาย ไม่ได้ลงไม้ลงแรงมานานแล้ว” ไอ้บ่าวพูดขึ้นเมื่อเราหนีมาถึงหอผมเรียบร้อย

“เออ เป็นไงกันบ้างวะ เจ็บตรงไหนกันบ้าง” ผมถามทุกคน

“ไม่เป็นไรวะ แค่เข็ดๆนิดหน่อย ไม่ได้ออกแรงซะนาน” พี่เอกบอก

“แล้วนั่นหน้ามึงโดนอะไรมา” ไอ้โอ๊ตถามผม ผมลองเอามือคลำๆหน้าดู

“โอ๊ยย” ถึงกับร้องออกมา เนื่องจากรู้สึกเป็นแผล

“สงสัยโดนลูกหลงของใครในนั้นแหละ” ผมบอกพวกมัน

“เจ็บมากมั๊ย” ไอ้โอ๊ตถามผมอีกที พร้อมกับเอามือมาทำท่าจะจับดูแผล

“เออ ไม่เป็นไร แค่นี้เล็กน้อย” ผมปัดมือทิ้ง พร้อมบอกว่าไม่เป็นไร

“พวกมึงนี่นะ ยังใจร้อนไม่เปลี่ยนเลย ทำเรื่องใหญ่ให้เป็นเรื่องเล็กตลอดเลย” ไอ้เอ็มพูดขึ้นมาครับ

“ก็มันตบหน้าไอ้โอ๊ตนี่ กูไม่ยอมหรอก มาตบหน้าเพื่อนกูเล่นๆ” ไอ้บ่าวแย้ง

“แต่ก็ฟังเพื่อนมันหน่อยว่ามันทำจริงมั๊ย สถานการณ์เป็นยังไง” ไอ้เอ็มยังเถียงขึ้นมาอีก

“เออพอทั้งสองคนนั่นแหละ มันเกิดขึ้นแล้ว คราวหน้าจำไว้ก็แล้วกัน ว่าหน้าของใครก็ต้องรู้จักดูแล อย่าให้คนอื่นมาตบเล่นง่ายๆ ไม่มีเพื่อนคนไหนอยากเห็นเพื่อนตัวเองโดนตบหน้าฟรีหรอก  ถึงแม้จะเล่นๆกันก็ตาม ถึงแม้ไม่ใช่ไอ้โอ๊ต กูก็ไม่ยอม กูก็จะเอาเรื่องไอ้พวกเหี้ยนั้นให้เลือดมันออกปากเหมือนกัน” ผมพูดออกมาเสียงดังบอกทุกคน




ทุกคนเงียบมองหน้ากันไปมา เพราคงไม่ค่อยเห็นอารมณ์แบบนี้ของผมนานแล้ว




“ขอบใจมึงมากนะ” ไอ้โอ๊ตพูดขอบคุณผม

“ไม่ต้องขอบใจแต่กู ขอบใจทุกคนนี้แหละ และคราวหน้าก็ดูแลตัวเองด้วย ทีคนอื่นดูแลดีนัก ตัวเองกลับไม่ดูแล แยกย้ายกลับหอกันได้แล้วไป” ผมพูดเสร็จก็เดินขึ้นหอไป ที่เหลือปล่อยให้พวกมันเคลียร์กันเอง




อันที่จริงแล้วเรื่องวันนี้เป็นเรื่องเล็กๆมาก เทียบกับที่เคยเกิดมา แต่ด้วยศักดิ์ศรีและความเป็นเพื่อนแล้ว คงไม่มีใครยอมหรอก ที่ให้ไอ้หน้าไหนก็ไม่รู้มาตบหัวตบหน้าเพื่อนตัวเองเล่น ..


สำหรับผมแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะเพื่อน ไม่มีวันซะหรอกที่ผมจะได้ลงมือ .. และถ้าไม่ติดว่าเมาขนาดนนี้นะ ไม่มีวันซะหลอกที่ผมจะพลาด ..




“โอ๊ยย เจ็บหน้าชิบหาย สัดไหนต่อยกูวะ”

ออฟไลน์ LalaBam

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2864
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +227/-2
ปีโป้ แกช่างโง่ซะจริงๆเลย

Akamei

  • บุคคลทั่วไป
จะมาม่ารึเปล่าอ่ะ
???
ปีโป้ ขี้โม้จริง
55555555555555555

น้ำมนต์น่ารักอ่ะ ซึนๆ
>///<

LuxThae

  • บุคคลทั่วไป
 :sad4:   โอ้ว

ชัดเลย อีแบบนี้ ชัดเจนค่ะ

โอ๊ตชอบโป้ ชัว ๆๆๆ :o12:

แต่ว่า โป้กับโอ๊ดเนีย ตัวเท่า ๆกันไม่ได้หร๊อ  :z3: :z3:

อ๊าก   :z13:อยากจะดิ้น  = ="  :serius2:

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
โป้  ขี้โม้  ฮ่าๆๆๆ

ออฟไลน์ Pigstar

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 394
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +20/-0
ใช่จริงๆๆด้วย ย ย ย

โอ๊ตคิดกะโป้เกินเพื่อนอ่ะ

งานนี้โอ๊ตต้องเจ็บปวดแน่เลย

ก็โป้ชอบน้ำมนต์นี่นา

สงสารโอ๊ตอ่ะ  :sad4: :sad4:

ออฟไลน์ roseen

  • เก็บความทรงจำที่ดีๆของวันวาน เพราะมันคือกำลังใจของวันนี้
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8646
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +947/-16

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด