เล่ห์ร้าย
ตอนที่ 8.
เมื่อเริ่มรู้สึกตัววิธวินท์จึงหรี่ตาขึ้น แต่แสงไฟที่สาดเข้ามาทำให้ชายหนุ่มต้องหลับตาลงแน่น แล้วอาการปวดหัวที่เข้ามาเป็นระลอกทำให้เขาต้องเอนศีรษะไปมาเบาๆ จนเริ่มชินกับแสงชายหนุ่มจึงลืมตาขึ้น
“ฟื้นแล้วครับคุณผู้หญิง” เสียงผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยขึ้นไม่ห่างจากตัวของชายหนุ่มนัก เขาหันไปมองจึงนึกขึ้นมาได้ว่าโดนกลุ่มชายห้าคนจับตัวมา วิธวินท์พยายามขยับตัวแต่แขนกลับติดล็อคอยู่ในท่าไพล่หลังเอาไว้ ชายหนุ่มก้มมองดูตัวเอง เขายังอยู่ในชุดนักศึกษา นั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องโล่งๆ มีชายร่างใหญ่ยืนอยู่ตามมุมต่างๆ
“น้องวินบังคับให้พี่ทำแบบนี้เองนะคะ พี่ไม่ได้อยากทำเลยจริงๆ” เสียงของผู้หญิงเอ่ยขึ้นใกล้ๆ พร้อมกับมืออวบที่ลูบไล้อยู่ที่แก้มของชายหนุ่ม วิธวินท์เอียงใบหน้าหลบแล้วเงยหน้าขึ้นมอง ก็พบกับสินี สาวใหญ่ที่เป็นเจ้าหนี้นอกระบบที่เคยติดต่อกันมานาน
“พี่บอกน้องวินแล้วไงคะ ถ้าเดือดร้อนเรื่องเงินให้มาหาพี่ก่อนคนแรก พี่ยินดีช่วย” สาวใหญ่จีบปากจีบคอออดอ้อนชายหนุ่ม
วิธวินท์เองก็พอรู้ว่าสาวใหญ่พึงพอใจในตนเอง ฝ่ายนั้นก็คอยตามเสนอเงินให้ชายหนุ่มไม่น้อยเพื่อจะส่งเสียเลี้ยงดู ชายหนุ่มก็พยายามเลี่ยงมาตลอด แล้วก็มีอยู่ครั้งหนึ่งที่จวนตัวเป็นอย่างมากไม่สามารถหยิบยืมใครได้ จึงต้องทำสัญญาเงินกู้กับสินี แต่ชายหนุ่มก็ทยอยชดใช้ดอกเบี้ยได้ตรงตามกำหนดเรื่อยมา สาวใหญ่ก็ได้แต่ขัดใจที่ยังไม่สามารถบีบวิธวินท์ให้ยอมจำนนแก่ตนได้
“ไม่ยักจะรู้ว่ายัยลัลนาก็ชอบเลี้ยงเด็กเหมือนกัน ชิส์ มาตัดหน้าซะได้ แต่ไม่เป็นไรนะคะ พี่ไม่ถือ” สินีบ่นอยู่คนเดียว มืออวบก็ยังตามมาบีบที่คางของชายหนุ่มเอาไว้ แล้วก้มลงมาพูดใกล้ๆ หน้าชายหนุ่ม
วิธวินท์แปลกใจกับคำพูดของสาวใหญ่อยู่บ้าง ทำไมสินีต้องพูดถึงคุณผู้หญิง แต่ก็ไม่มีเวลาให้คิดมากเพราะสินีที่นั่งอยู่บนที่วางแขนของเก้าอี้ที่ชายหนุ่มนั่งอยู่ลุกขึ้นแล้วกระดิกนิ้วให้ชายสามคนดึงเขาให้ลุกขึ้น พอชายหนุ่มตั้งตัวได้ ก็พยายามสะบัดตัว ดิ้นรนเพื่อจะหนีให้เป็นอิสระ เขาก้มตัวกระแทกกับร่างของชายคนแรก แล้วยกขาขึ้นถีบเข้าที่ท้องของชายอีกคน ชายคนที่สามจึงเข้ามารวบตัววิธวินท์ไว้จนล้มลง ชายคนนั้นใช้มือกดคอของเขาเอาไว้แน่น มืออีกข้างยกขึ้นเตรียมจะเหวี่ยงลงมา
“หยุดนะไอ้ยศ ห้ามทำหน้าน้องวินเป็นรอย” เสียงสาวใหญ่ร้องบอก ชายคนนั้นเลยหยุด ชายคนอื่นที่ลุกขึ้นมาได้แล้วจึงช่วยกันคุมตัววิธวินท์เอาไว้ ชายหนุ่มก็พยายามสะบัดตัวให้หลุด
“ปาร์ตี้คืนนี้พี่จัดเพื่อต้อนรับน้องวินเลยนะคะ พาไปแต่งตัวให้หล่อๆ ไป” สาวใหญ่พูดกับชายหนุ่ม ก่อนจะหันไปสั่งลูกน้อง แล้วเดินเข้ามาใกล้ ลูบไล้มือที่หน้าอกของชายหนุ่มเบาๆ แทนที่จะทำให้รู้สึกวาบหวาม วิธวินท์กลับรู้สึกสะอิดสะเอียน
“พยศแบบนี้พี่ล่ะชอบนัก คืนนี้จะปราบให้อยู่หมัดเลย”
“เอ้า! ใส่ซะ อย่าเรื่องมากนัก ตอนนี้คุณผู้หญิงไม่อยู่แล้ว กูจะทำปืนลั่นใส่มึงตอนไหนก็ได้” ยศชายร่างใหญ่ไขกุญแจมือให้ชายหนุ่ม โยนเสื้อผ้าให้ แล้วเอามือตบปืนที่เหน็บอยู่ที่ขอบกางเกงเพื่อขู่วิธวินท์
ชายหนุ่มก็คิดว่าถึงขัดขืนก็คงจะหนีไปไหนไม่ได้ จึงรับเสื้อผ้ามา ลูกน้องของสาวใหญ่จึงปิดประตูแล้วเฝ้าอยู่ด้านนอก ชายหนุ่มได้โอกาสจึงเดินสำรวจรอบห้อง มีเพียงประตูทางเข้าบานเดียวไม่มีหน้าต่าง มีแค่พัดลมระบายอากาศเล็กๆ ที่ดูยังไงเขาก็ไม่สามารถผ่านออกไปได้อย่างแน่นอน ภายในห้องโล่งๆ นั้นมีเพียงกระจกบานใหญ่ และราวที่มีเสื้อผ้าผู้ชายแขวนอยู่หลายชุด ชายหนุ่มมองชุดหนังสีดำที่ได้รับมาและเอาออกมาคลี่ดู แทบคิดไม่ออกว่าจะใส่เข้าไปได้อย่างไร จนกระทั่งมีกะเทยสาวสองนางเปิดประตูเข้ามา
“คุณน้องขายังไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าอีกเหรอคะ”
“มาค่ะ พี่จะแต่งให้หล่อกว่านี้อีกร้อยเท่า”
สองสาวเข้ามาปลดนู่นติดนี่ให้ชายหนุ่มวุ่นวายไปหมด มือก็อยู่ไม่สุขพอเผลอก็แอบลูบตามร่างกายของชายหนุ่มอย่างสนุกมือ วิธวินท์ก็ปัดป้องขยับหลบมือของทั้งสองนาง
สินีสาวใหญ่อายุผ่านเลขสี่มาหลายปี เศรษฐีนีหม้ายของนายทหารใหญ่ มีรสนิยมทางเพศกระเดียดไปทางรักความรุนแรง ชอบเห็นรอยฟกช้ำ ทำรอยกัด และจะยิ่งสุขสมเมื่อเห็นเลือดสีแดงสด ตัดกับผิวของอีกฝ่ายยิ่งทำให้ถึงขีดสุดของอารมณ์ สาวใหญ่ถูกใจวิธวินท์ตั้งแต่สมัยที่ชายหนุ่มเรียนจบมัธยมปลายใหม่ๆ แต่วิสามารดาของวิธวินท์ก็ใจแข็งไม่เคยยอมให้สินีที่เคยติดต่อธุรกิจกับสามีของนางเข้ามาช่วยเรื่องการเงินแม้แต่น้อย จนสินีต้องใช้เล่ห์กลจนทำให้ครอบครัวของชายหนุ่มต้องใช้เงินอย่างเร่งด่วนขึ้นมาจนได้ ถึงแม้จะเข้าทางของสินีแล้วแต่สองแม่ลูกก็ยังหาทางเอาเงินมาส่งดอกเบี้ยได้ทุกงวดไม่มีเกินกำหนด
ครั้งนี้สินีทนไม่ได้จริงๆ ที่ลูกน้องของเธอมารายงานว่าพักหลังวิธวินท์เข้าออกคฤหาสน์ของนักธุรกิจใหญ่เจ้าของกิจการนำเข้าเครื่องใช้ไฟฟ้า ที่ในวงสังคมไฮโซพอจะรู้เบื้องหลังกันอยู่ว่าสามีภรรยาคู่นั้นแยกห้องกันอยู่ในบ้านหลังเดียวกันมาเนิ่นนานแค่ไหน ความรู้สึกเจ็บใจที่ลัลนามาตัดหน้าชายหนุ่มที่เธอต้องการครอบครองมานาน เธอจึงส่งคนไปจับตัววิธวินท์มาซะ ไม่ได้กลัวเกรงถึงอำนาจเงินของอีกฝ่าย แต่หากจะต้องงัดกันจริงๆ เธอก็ไม่มั่นใจว่าจะชนะ แต่อย่างน้อยระหว่างนี้เธอจะตักตวงให้ได้มากที่สุด
วิธวินท์ถูกคุมตัวออกมาจากห้อง เดินผ่านทางเดินยาวจนได้ยินเสียงเพลงลอดเข้ามาเบาๆ จนทะลุผ่านทางเดินออกมาถึงบริเวณงานที่เป็นสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ประดับประดาด้วยเทียน ให้เห็นบรรยากาศสลัว ควันสีขาวพากลิ่นยาสูบผสมรสผลไม้ที่เหล่าไฮโซใช้มอมเมาตัวเองลอยมาตามลม เสียงพูดคุยกับเสียงชนแก้วเบาๆ ของกลุ่มสาวใหญ่ไฮโซที่มีรสนิยมชอบเด็กหนุ่มที่อายุคราวลูกคราวหลานที่มารวมตัวกันในปาร์ตี้
ในสระว่ายน้ำก็มีชายหนุ่มที่อยู่ในกางเกงว่ายน้ำตัวเล็กสีขาว ว่ายน้ำวนเวียนอยู่ในสระเหมือนเงือกหนุ่มไม่ต่ำกว่าห้าคน มีบริกรสวมกางเกงชั้นในสีดำที่คอผูกหูกระต่ายคอยเติมไวน์ เสิร์ฟอาหารให้กับแขกที่เข้ามาร่วมงาน รอบๆ งานมีชายร่างใหญ่คอยคุมเชิงอยู่เป็นจุดๆ ไปทั่วบริเวณ แสดงว่าชายหนุ่มที่เห็นในงานปาร์ตี้นี้หลายคนคงถูกบังคับมาเช่นเดียวกับวิธวินท์
เมื่อเห็นชายหนุ่มเดินเข้ามา สินีรีบลุกขึ้นมาต้อนรับแล้วดึงเข้าไปโชว์ตัวให้เพื่อนสาวในกลุ่มอย่างพึงพอใจ
“นี่ไงจ๊ะ คุณๆ ทั้งหลาย น้องวินของเดี๊ยน” สินีพูดด้วยหน้าตายิ้มแย้ม
“น่ารักดีนี่คุณนี แบ่งให้เดี๊ยนลองบ้างได้มั้ยล่ะเท่าไหร่เท่ากัน” สาวใหญ่ร่างเล็กเอื้อมมือมาจะลูบที่กล้ามพองามของชายหนุ่ม สินีตีมือเพื่อนสาวเบาๆ
“ไม่นะคะคุณจิน คนนี้เดี๊ยนหวง” สินีหันไปพูดกับเพื่อนๆ แล้วหันไปพยักหน้ากับกลุ่มชายที่คุมตัวชายหนุ่มอยู่ เพื่อให้พาชายหนุ่มไปไว้ในที่ที่จัดเตรียมไว้
“แต่ถ้าทุ่มไม่อั้นจริงๆ เดี๊ยนอาจจะคิดใหม่ก็ได้นะคะ” สาวใหญ่ยกมือขึ้นปิดปากหัวเราะอย่างมีจริต
วิธวินท์ถูกจับเข้ามาไว้ในกรงเหล็กรูปทรงสี่เหลี่ยมไม่ใหญ่มาก ถูกตรึงมือทั้งสองให้ชูไว้เหนือศีรษะ แล้วก่อนที่คนของสินีจะออกไปก็เอายาบางอย่างกรอกใส่ปากชายหนุ่มแล้วใช้ที่รัดปากที่ทำจากผ้าสีดำปิดเอาไว้กันเขาคายออกมา แล้วปิดประตูกรงแล้วเดินออกไปประจำที่
หลังจากชายหนุ่มกลืนยาไปสักครู่ เขาก็มีอาการคันยุบยิบตามผิวหนัง ขนตามร่างกายลุกซู่ไปทั้งตัว รู้สึกร้อนวูบวาบไปตามเนื้อตัว จนต้องหอบระบายลมหายใจออกมาเบาๆ ความรู้สึกปั่นป่วนเกิดขึ้นในร่างกายเลือดสูบฉีดไปยังส่วนที่ไวต่อความรู้สึก จนตอนนี้ส่วนนั้นของชายหนุ่มตื่นตัวจนคับชั้นในที่ตัดเย็บจากหนังสีดำออกมา วิธวินท์รู้สึกอยากจะปลดปล่อยจนต้องกัดผ้ารัดปากไว้อย่างแรง มือที่ถูกตรึงไว้ก็กำเข้าหากันแน่น ชายหนุ่มดิ้นเป็นระยะจนเสียงของโซ่ที่ใช้ตรึงแขนเขาไว้ กระทบกันดัง กึกๆ
“แข็งแรงอย่างที่พี่คิดไว้เลยค่ะน้องวิน” สินีถือแก้วไวน์เดินมาชื่นชม นกน้อยในกรงที่เธอจับมาขังเอาไว้ แล้วยื่นมือเข้าไปใช้เล็บครูดเบาๆ ที่ท้องน้อยยาวลงมาเรื่อยๆ วิธวินท์พยายามถอยห่างไม่ให้มืออวบนั้นแตะส่วนสงวนของร่างกาย แต่ขยับไปได้นิดเดียวก็ติดกรงอีกด้าน สินีดึงมือกลับไป
“ไม่เป็นไรค่ะ ยังไงคืนนี้น้องวินก็ต้องอยู่กับพี่ทั้งคืน” สินีกระดกไวน์เข้าปากจนหมดแก้ว แล้วใช้ลิ้นเลียริมฝีปากที่เคลือบสีแดงเอาไว้ ชายหนุ่มเย็นสันหลังวาบด้วยความสยอง
.............................
“คุณสมบูรณ์ขึ้นมาหาฉันหน่อย” ลลิตวางโทรศัพท์ลงอย่างขัดใจ เวลาห้าทุ่มเป็นเวลานอนของเด็กชาย แต่กิจวัตรประจำวันก่อนจะเข้านอนก็คือการเปิดคอมพิวเตอร์เข้าโปรแกรมดูสัญญาณเครื่องติดตามตัวที่ฝังอยู่ในจี้รูปกระดิ่งที่ห้อยคอวิธวินท์ว่าเวลานี้ชายหนุ่มอยู่ที่ไหน ปกติเด็กชายจะเห็นจุดสัญญาณอยู่ที่โรงพยาบาลหรือไม่ก็ห้องเช่าของวิธวินท์ แต่วันนี้ต่างออกไป จุดสัญญาณอยู่ห่างจากที่อยู่ปกติของชายหนุ่มมาก แล้วหยุดนิ่งอยู่นาน เมื่อลองโทรเข้าหามือถือที่ให้ติดตัวไว้ก็ปิดเครื่อง
“หัดหนีเที่ยวเหรอ โดนลงโทษวันนี้คงยังไม่รู้สึกสินะ” ลลิตขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่กับตัวเอง
ก๊อกๆ
“คุณหนูครับ” เสียงสมบูรณ์ดังขึ้นที่หน้าห้อง
เด็กชายเดินไปเปิดประตู แล้วส่งเครื่องรับสัญญาณเครื่องเล็กให้สมบูรณ์
“ตามไปดูให้ฉันหน่อยสิ ว่าบรูโน่ไปทำอะไร ถ้าไม่มีเหตุผลสมควรก็เอาตัวมาหาฉันทันที” เด็กชายสั่งเสียงเด็ดขาด
“ครับ”
เด็กชายเดินไปเดินมาอย่างร้อนรน ไปไหนนะ ไปทำไม ฉันไม่มีความหมายเลยหรืออย่างไร ทำไมไปไหนไม่บอกสักคำทั้งๆ ที่สั่งเอาไว้แล้ว ลลิตหยิบโทรศัพท์มือถือมาดูเป็นครั้งที่ร้อย ทำไมสมบูรณ์ยังไม่โทรมาอีกนะ บ้างก็เดินไปดูที่หน้าต่างเผื่อจะเห็นรถของสมบูรณ์
‘♫ ♬ ♪ ♩ ♭♫ ♬ ♪ ♩ ♭‘ ลลิตรีบกดรับทันทีที่เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ดังขึ้น
วิธวินท์สลึมสลือมองไปรอบๆ ชายหนุ่มรับรู้ในทุกการเคลื่อนไหวรอบๆ ตัว แต่กลับไม่สามารถขยับร่างกายได้อย่างใจ ไฮโซสาวใหญ่กลุ่มนี้สั่งให้ชายหนุ่มที่เข้ามาร่วมงานแสดงโชว์ต่างๆ ไม่ต่างจากในบาร์โชว์เลยทีเดียว แต่ต่างกันเพียงหนุ่มๆ เหล่านี้ไม่ได้เต็มใจในการโชว์ครั้งนี้ จนท้ายสุดชายหนุ่มทุกคนก็ถูกจับเปลือยกายโชว์สัดส่วนแล้วให้กลุ่มสาวใหญ่ประมูลกันอย่างสนุกสนานเพื่อไปบำเรอกามารมณ์ในค่ำคืนนี้
เมื่อการประมูลจบลงชายหนุ่มถูกคุมตัวพาเข้าไปให้บ้าน ตรงขึ้นไปบนห้องนอนใหญ่ถูกใช้กุญแจมือโยงแขนสองข้างไว้กับหัวเตียง วิธวินท์ดิ้นไปมาบนเตียงเพราะความครั่นเนื้อครั่นตัวจากฤทธิ์ยาที่ยิ่งดึกยิ่งออกอาการ ส่วนกลางลำตัวที่ตอนนี้แข็งจนแทบจะทะลุชั้นในหนังออกมา
“เป็นยังไงบ้างคะน้องวินของพี่” สินีเดินตามเข้ามาในห้อง ถอดเสื้อคลุมผ้าแพรสีแดงสดออก ภายในเป็นชุดหนังรัดรึงร่างอวบอัดไปทั้งตัว สวมรองเท้าบูธส้นเข็มและใช้แส้ฟาดม้าที่ถือติดมือมาหวดไปในอากาศเบาๆ
“อื้อหือ สมกับที่พี่รอคอยจริงๆ ค่ะ” สินีนั่งลงข้างๆ ร่างวิธวินท์ที่นอนกระสับกระส่ายอยู่ เล็บเคลือบสีแดงลากวนที่อกของชายหนุ่มไล่ลงมาตามหน้าท้อง ใช้นิ้วลูบเบาๆ ที่ท้องน้อย ก่อนจะเกี่ยวกางเกงชั้นในหนังตัวจิ๋วลงช้าๆ แต่ติดที่ความแข็งของวัตถุภายใน สินีจึงต้องใช้มืออีกข้างเข้ามาช่วย ตาก็จ้องที่ความนูนเด่นอย่างไม่กระพริบ
ผลั่วววว!!!!
เสียงประตูบานใหญ่ถูกเปิดเข้ามาอย่างแรง สินีหันไปมองอย่างตกใจ ลูกน้องของเธอถูกถีบให้นอนกลิ้งกองอยู่กับพื้นร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด
“กรี๊ดดดด” สาวใหญ่ร้องขึ้นมาเสียงดังเพราะแสงแฟลชที่รัวถ่ายภาพเธอในชุดที่ไม่เคยเปิดเผยต่อสังคมโดยทั่วไป จนเธอต้องวิ่งเข้าไปหลบในห้องน้ำ
“คุณสินี ถ้าคุณยังไม่หยุดยุ่งกับคนของนายเรา รูปพวกนี้จะถูกส่งให้กับสื่อทั่วประเทศแน่” เสียงชายลึกลับที่ทุบประตูห้องน้ำอย่างหนัก ก่อนจะพูดออกมาเสียงเหี้ยม
“คุณหนูครับ คุณวินถูกจับมาที่บ้านคุณสินีครับ แต่พวกผมช่วยออกมาได้แล้ว” สมบูรณ์รายงานผลให้กับคุณหนูที่รอฟังข่าวอยู่ที่คฤหาสน์
‘งั้นพากลับมาหาฉันที่เรือนคุณปู่’
“ครับ” สมบูรณ์รับคำ แล้วสัญญาณโทรศัพท์ก็ตัดไป
“พวกนายก็ช่วยเก็บกวาดต่อให้ด้วย” สมบูรณ์หันกลับไปบอกเหล่าบอดี้การ์ดที่ถูกเรียกมารวมตัวกันช่วยชายหนุ่ม
“ยา นายนั่งประกบคุณวินไว้ จอมกับสนขับรถตามฉันมา” สมบรูณ์บอกบอดี้การ์ดรุ่นน้องให้คอยคุมเชิงให้กันการผิดพลาด แล้วรีบบึ่งรถกลับคฤหาสน์ทันที
=========> โปรดติดตามตอนต่อไป
หัวข้อ: The rainbow project เรื่องสั้น 7 เรื่อง 7 คนเขียน (อัพให้ใหม่ง่ายกว่าทำลิ้งค์) (อ่าน 266112 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก