หัวข้อ: +++ Hiding love.....รักต้องแอ๊บ +++ บทส่งท้าย 13/1/56

[Horizon]

น้องธันอย่าคิดมาก
+1

[mutyamania]

ผู้ชายตัวเล็กแต่บึ้กแบบธันอ่ะ......เค้าชอบนะงุงิ  ไซส์มินิพกพาสะดวกดีจะตายไป

เชียร์เด็กคนนี้มาตั้งแต่แรกเหมือนกัน  อ่านแล้วรู้สึกเหมือนจะเป็นพระเอก  ถึงจะออกมาแว้บ ๆ ก็เถอะ

[na_near]

อ่านแล้วยิ้มตาม อยากให้เข้มนาฬิกาที่แตกต่างมาบรรจบกันวะที^^

[stupidchild]

เดาว่านางต้องพูดคนละเรื่อง
กับสิ่งที่คนอ่านทุกคนคิดตอนอ่านท่อนล่างสุดจบ
"อ้าว อิซันรู้ได้ไงวะ" นางไม่รู้ชัวร์ เบื๊อกสุดอะไรสุด

[nongrak]

ซันอย่าว่าธันเลยนะ เด็กอุตส่าห์แอบรักแม้แต่เพื่อนยังรู้เลย

[loveview]

บางทีน่าจะบอกไปนะ ความในใจเนี่ย
ถ้าไม่บอกก็ไม่มีใครรู้หรอก บางทีมันต้องลอง

[nightsza]

ไม่เอาดราม่านะๆ เชียร์ให้คบกันเลย

[CarToonMiZa]

ตัดฉับ

บวกเป็ด

[choijiin]

น้องธันสู้เค้าลูกกกกกกกก
 
ถึงเราจะสู้คนอื่นไม่ได้ทั้งหน้าตา การศึกษา หรือฐานะ
แต่อย่างนึงที่น้องธันมีให้ซันนี่เสมอคือความจริงใจนะลูกนะ
แค่มีใจของหนูแค่นี้แหละเป็นอาวุธ
สู้เอาใจซันนี่มาให้ได้นะ
 

[๛ナーリバス๛]

มาแล้วจ้า มาเม้นท์แล้ว เมื่อวานมาอ่านแล้วแต่ยังไม่ได้เปลี่ยนล็อกอิน

อั๊ยยะ กำลังคิดนะว่า ธันทำอะไร ทำไมซันถามอย่างนั้น แค่จับมือนี่ มันซีเรียสขนาดนั้นเลยเหรอ?

แบบว่า ไม่ว่าทำอะไรซันนี่ก็ดูชิลไปหมด จนเรือ่งจับมือดูเบๆไปเลย ธันน่าจะใจกล้าๆหน่อย แอบหอมแก้มหรืออะไรให้มันคาหนังคาเขาเอาให้ใจเต้นคิดมาก ดิ้นไม่หลุดจนต้องสารภาพออกไปเลยว่าชอบนะ อะไรอย่างเนี้ย

รีบนๆ (แอบอ่านเม้นของชาวบ้านเขา) มีรีหนึ่งบอกว่า ซันนี่เบ๊อก ฮาๆๆ เดี๋ยวมันต้องไม่รู้เรื่อง แล้วถามไปคนละเรอื่ง กรี๊ดดดด ไม่เอานะ ไม่อยากให้เป็นแบบน้าน แต่ก็อาจจะเป็นไปได้ กลัวซันนี่จะถามแล้วเข้าใจไปคนละเรอื่ง น้องธนก็เนียนตอบไปคนละเรอื่งแล้วมันก็ไม่ตรงกันสักที


เมื่อไรจะคลิกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ กันซะที  ลุ้นจนเหงือกบานแล้ววว

[Allure-Q]

วี้ดว้ายยยยย  ตอบแบบแมนๆไปสิจ๊ะ ธัน
"ผมชอบพี่" 

[BeeRY]

อ่านตอนนี้แล้วหัวใจกระตุกจริงๆเลย
ลุ้นมากๆ เอาใจช่วยน้องธันนะ

[Moonmaid]

กรี๊ดต่อด่วนนนนน

[yuyie]

เชียร์ธันนะคะ สู้ๆ

ขอให้ซันนี่รับรัก 

[TONG]

ลุ้นตลอดอะเรื่องนี้

[Tifa]

ลุ้นกันจนเหงือกบวมเลยหรอคะกับการหานามสกุลของซันนี่ เดี๋ยวจะหาหมอฟันหล่อๆมาช่วยดูเเลนะคะ แอร๊ยยย






บทที่ 27 สองคู่ ครึ่งแรก




“เฮ้อ” ฉันนั่งถอนหายใจเป็นรอบที่ 10 ขณะนั่งรอนังธรที่ร้านกาแฟหน้าบริษัทนังธร วันนี้มันอยู่เวรทำ โอที อีกแล้วค่ะ ไม่รู้ขยันอะไรมากมาย เมื่อก่อนไม่เห็นจะต้องรับงานมากมาย มีก็โยนให้คนอื่นที่อยากได้เงินไปเสีย

     ทำไมถึงต้องมานั่งรอนังธรหรอคะ ก็มันมีเรื่องหนักใจน่ะสิ ใช่ เรื่องเมื่อคืนนั่นล่ะ ฉันถึงต้องวิ่งแจ้นมาปรึกษานังธรถึงที่ จะคุยทางโทรศัพท์ก็คงไม่ได้เรื่องเท่าไร ครั้นจะถามนังดนัย ก็คงจะพากันล่มเสียมากกว่า

“โทษที งานพึ่งเสร็จน่ะ” นังธรวิ่งกระหืดกระหอบ ทันทีที่นั่งลงได้ก็คว้ากาแฟเย็นของฉันไปกินเสียจนหมดแก้ว แอร๊ยยยย ฉันเป็นคนจ่ายตลอดเลยนะยะ
“แล้วมีอะไรหรอ” นังธร ถามหลังจากที่สั่งชาเย็นจากพนักงาน
“ก็เรื่องเมื่อคืน…..”
“ตกลงกันหรือยัง……กับเจ้าธัน”
“ก็………….”






     ฉันนึกย้อนกลับไปถึงเรื่องเมื่อคืนก่อน นังธรมันฉลาดคงจะรู้ดีว่า คืนนั้นหมดเหล้าไปแค่ขวดเดียว ซึ่งนั่นคงไม่พอที่จะทำให้ฉันเมาจนไม่มีสติได้ ตั้งแต่เด็กธันพยุงตัว สัมผัสที่รู้สึกได้มันมากกว่าขอบเขตของคำว่าพี่น้องกัน วงแขนแกร่งนั้นกระชับร่างของฉันไว้อย่างมั่นคง มือที่โอบรอบเอวนั้นไว้ ไหนจะการเคลื่อนไหวที่ค่อยเป็นค่อยไป ดูห่วงใยในความปลอดภัยของฉัน

     อีกทั้งสายตาที่มันแอบมองมาเป็นครั้งคราวยามที่นั่งอยู่ในแท็กซี่ ช่วงเวลาที่เจ้าธันจับหัวฉันซบลงไหล่แทนต่างหมอน ทำให้ฉันนอนสบาย โดยไม่ปวดคอ

     ทั้งค่อยๆบรรจงวางฉันลงบนเตียงอย่างนุ่มนวล ต่างจากนังธรที่มักจะโยนฉันลงกองเสียอย่างนั้น

     ทุกการกระทำของเจ้าธัน ฉันรับรู้มาตลอด

     ตั้งแต่ มันคอยดูแลหลังจากที่ฉันเสียใจ ตั้งแต่ที่ได้ไปกินข้าวด้วยกัน อาการของเจ้าธันก็ค่อยๆเผยออกมา แต่ก็นั่นล่ะนะ จะมั่นใจแค่ไหนกันว่า มันคิดจะชอบคนอย่าฉันจริงๆ


“ทำแบบนี้หมายความว่ายังไง”

เจ้าธันตกใจเสียจนหน้าซีด มันรีบปล่อยมือฉันออกโดยเร็ว

“พี่เมามากเลยนะ” มันเฉไฉไปเรื่องอื่น

“ธัน พี่ถามจริงนะ” ฉันเรียกมันจนมันยอมจ้องหน้าฉัน

“ชอบพี่หรอ”

เจ้าธัน ก้มหน้าลงไม่กล้ามมาสบตาฉัน จนฉันต้องใช้กำลังจับหัวของมันให้ตั้งตรง

“บอกพี่ที ตกลงรู้สึกยังไง”

“ก็……..” มันอึกอัก ทำสีหน้าลำบากใจ ฉันเองก็ใจเต้นโครมคราม คิดไม่ถึงเหมือนกันว่าตัวเองจะกล้าถามอะไรแบบนี้ อาจจะเพราะเหล้าขวดนั้นก็ได้ที่ทำให้กล้าพอที่จะเอ่ยไป

หรืออาจจะเพราะ ฉันเองก็อยากที่จะได้ความมั่นใจ ว่าไม่ใช่ฉันที่คิดไปเองฝ่ายเดียว

“ครับ”

“ครับนี่หมายความว่า”

“ชอบ…..ครับ” เจ้าธันบอกด้วยสีหน้าแดงกล่ำ ถึงกระนั้นมันก็ยังไม่กล้าสบตากับฉันอยู่ดี ถึงจะบังคับให้หันตรงแต่มันก็เสตาไปทางอื่นเสีย










“แล้วตกลงได้กันปะ” นังธรถามเมื่อเห็นฉันนิ่งไป
“จะบ้าหรอแก เห็นฉันเป็นคนยังไง”
“หึหึ ดีละ เดี๋ยวเด็กมันจะเตลิดหนีไปเสียก่อน” นังธรยิ้มจิบชาเย็นดับร้อนเล็กน้อย
“ตกลง จะเอายังไง” เพื่อนสาวถามขึ้นอีกครั้ง เมื่อเห็นว่าฉันนั่งทำคิ้วขมวด
“ก็ ตกลงคบๆดูๆกันไปก่อนน่ะ”
“ก็ดีแล้วนี่ ไม่เห็นต้องกังวลอะไร”

     ฉันถอนหายใจอีกครั้ง จากประสบการณ์ที่ผ่านมาที่ต้องทนเก็บตัวตนของฉันไว้ข้างใน แนนอนมีคนคอนตามจีบฉันพอควร แต่นั่นก็เพียงชั่วครู่ ครั้นพอเปิดเผยตัวแกรนโอเพนนิ่ง ก็หายหัวไปเสียหมดไม่เหลือสักคน ไม่แม้แต่จะผ่านเข้ามาอีกครั้ง เป็นเพียงลมที่พัดผ่านไปในชีวิต
     และนั่นมันทำให้ฉันหวั่นใจ กับความรักในครั้งต่อไป มันจะเป็นไปได้หรือถ้าหากฉันไม่ได้ปิดบังตัวตน แล้วใครกันที่จะยอมมารักคนอย่างฉันได้

“นังธร ฉันว่าฉันเข้าใจความรู้สึกของแกแล้วล่ะ”

     เราทั้งสองเงียบไปสักพัก นังธรใช้หลอดคนน้ำแข็งที่เหลือในแก้วไปมาอย่างใช้ความคิด ส่วนฉันก็นั่งเอนตัว รอดูว่าเพื่อนสาวจะให้คำแนะนำว่าอย่างไร


“เจ้าธันมันเป็นเด็กดีนะ ก็ไม่เสียหายที่จะลองดูกันไป”

ฉันอึ้งไปกับคำแนะนำของนังธรเสียไม่ได้ นังธรกำลังบอกให้ฉันลองคบกับเจ้าธัน

“แก ไม่สบายหรือเปล่า” ฉันเอามือไปอังหน้าผากมันดู ก็ไม่ร้อนนี่
“บ้าดิ” มันปัดมือฉันพลางหัวเราะใส่
“ปกติแกต้อง ชวนเข้าร่วมลัทธิ สาวโสดครองพรมหจรรย์ แล้วต่างหาก”
“หึ เอาน่าผู้ชายดีๆแบบนั้น หายากนะ ดูแล้วน้องมันก็ไม่ได้ว่าอะไรที่แกสาวแตกซะด้วย”

ฉันคิดดีๆ มันก็จริงของนังธร เจ้าธันเห็นฉันมาตั้งแต่เริ่ม ฉันเป็นยังไงมันก็คงรู้
“แต่ว่า” ฉันยังคงลังเล
“ลองศึกษากันไปก่อนก็ดีแล้ว อย่าพึ่งคิดมากเลย”

     หึ บางทีฉันอาจจะอยู่กับนังธรมากเกินไปจนติดโรคหวาดระแวงมามากเกินไป และตรงข้ามกับนังธรที่คงอยู่กับฉันมากเกินไปทำให้มันเริ่มจะโรคบ้าผู้ชายกับเข้าบ้างสักที
“นั่นสิ ผู้ชายดีๆ ลองศึกษากันไปก่อน อย่าพึ่งคิดไปเองสินะ” ฉันยิ้มให้กับคำตอบนั้น และลึกๆก็เห็นด้วยกับมัน
“ฉันหมายถึง หัวหน้า ด้วยนะนังธร”

นังธรหุบยิ้มทันทีที่ได้ยินคำว่า หัวหน้า นั่นทำฉันถอนหายใจอีกครั้ง
“ก็แกพึ่งบอกเองว่า ผู้ชายดีๆ ลองศึกษากันไปก่อน อย่าพึ่งคิดไปเอง”
“มันไม่เหมือนกัน”
“ไม่เหมือนตรงไหน หัวหน้าเขาก็ดี หน้าตาดี หุ่นเริด เป้าล้ำ การงานสุด รักเดียวใจเดียว”
“มันไม่ใช่”
“อะไรที่ไม่เหมือน อะไรที่ไม่ใช่…….ตัวแกมากกว่ามั้งนังธร ที่ไม่เหมือนและไม่ใช่”
 

“เรามาลองพยายามพร้อมกันนะ”




     และฉันก็พยายามอีก 10 กว่านาทีได้กว่าที่นังธรจะยอมรับปาก มันคงคิดว่ารับคำตัดปัญหาไปใช่ไหมล่ะ หึหึ หล่อนรู้จัก ซันนี่น้อยไปซะแล้ว
“แอร๊ยดีเลย งั้น ต่างคนโทรหาคนของตัวเอง แล้วนัดไปเดท กันวันหยุดครั้งหน้า”
ฉันบังคับให้นังธรโทรก่อนแต่นางก็อิดออดไม่ยอมโทรลูกเดียว จนฉันต้องใช้โทรศัพท์ของฉันโทรออกแทน
“สวัสดีค่ะหัวหน้า มีคนอยากจะพูดด้วยน่ะค่ะ แต่มันงก ไม่ยอมใช้โทรศัพท์ตัวเองโทร” ว่าจบฉันก็รีบยื่นให้นังธรทันที เพียงแต่ยังไม่ทันที่มันจะพูดอะไร นังธรเลือกที่จะกดปุ่มวางสายไปเสีย
“แอร๊ย แกไหนตกลงกันแล้ว” ฉันไม่ยอมแพ้ โทรกลับไปอีกครั้ง หัวหน้าดูจะงงกับเหตุการณ์ที่เกิด
“อย่าพึ่งงงค่ะหัวหน้า มันเป็นผู้ร้ายปากแข็ง” คราวนี้ฉันกดเปิดลำโพง วางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะ แต่นังธรก็ไม่พูดอะไร ได้แต่นั่งปั้นหน้าบอกบุญไม่รับ
“โอ้ย หัวหน้าคะ นังธรมันชวนหัวหน้าไปเที่ยววันหยุดที่จะถึงนี้ค่ะ หัวหน้าว่างไหมคะ” ฉันทนไม่ไหว จัดการแจงความให้เสร็จสรรพ ทำเอานังธรตาโต บอกได้เพียงว่าฝากไว้ก่อน
“จริงหรือครับ”
“เอ้า นังธร บอกหัวหน้าสิ” ฉันหาได้กลัวที่นังธรขู่ งานนี้ขอทำหน้าที่เป็นแม่สื่อหน่อยจะเป็นไรไป
“อืม” นังธรรับคำสั้นๆ แล้วกดปุ่มวางทันที ทำฉันยิ้มออกจนแก้มปริเลยทีเดียว


แผนขั้นที่ 1 ลุล่วงไปได้ด้วยดี


     ถึงตาฉันคว้าเอาโทรศัพท์ขึ้นมา กดโทรออกไปหาเจ้าธัน เปิดลำโพงให้นังธรได้ยินเพื่อแสดงความโปร่งใส
นานพอดูกว่าจะรับสาย

“ครับ”

“อื้ม วันหยุดที่จะถึงนี้ แกหยุดใช่ไหม ไปเที่ยวกันนะ”

“เอ่อ”

“โอเค เจอกัน เดี๋ยวพี่ไปรับ”

“เอ่อ”

“แล้วไปที่ไหนกันดีล่ะ”

“อืม”

“สวนสนุกดีไหม พี่ชอบเล่นเครื่องเล่นมากเลย”

“อ่า”

“งั้นตกลงนะ วันนี้ก็ตั้งใจทำงานนะ”






“ขอโทษนะครับ ธันมันเข้าห้องน้ำอยู่ครับ เดี๋ยวให้มันโทรกลับนะครับ”


“แอร๊ยยยยย”

[Pigstar]

55+ ซันนี่ใส่ไม่ยั้งเล๊ย ย
ทำเอาคนนรับโทรศัพท์ใบ้ไปเลยแฮะ

แต่ก่อนอื่น ยินดีกะซันนี่กะธันด้วยนะครับ
ในที่สุดก็เลิฟๆๆกันแล้ว 

[CarToonMiZa]

ซันนี่น่ารักเกิน

บวกเป็ด

[Moonmaid]

ชอบธันมากกกอ่ะ

[๛ナーリバス๛]

อ้าววววววววววว

ซันนี่ฉลาดขึ้นแบบทันท่วงที

ดีแล้วล่ะ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป ค่อยๆดูกันไป เปิดใจให้ธันหน่อยนะ

ส่วนธรก็เปิดใจให้หัวหน้าซะทีนะ

[gupalz]

55555 ฮาอีตอน ธรมันเข้าห้องน้ำอยู่ครับ

[Horizon]

เชียร์ทั้งสองคู่ เจอคนดีแล้ว อย่าคิดมาก
น้องธรอย่าตั้งเงื่อนไขชีวิตให้มากไป ความสุขอยู่รอบตัวเรา
+1

[nongrak]

ขำซันนี่ไม่ฟังก่อนเลยสั่งใหญ่แต่ไม่ใช่ธัน หน้าแตกหมอไม่รับ

[malula]

หนอยแน่แม่ซันนี่ เรื่องตัวเองยังไม่รอด ไปสอดเรื่องชาวบ้านอีก
แต่เอาล่ะ อย่างธรบางทีก็ต้องกระทุ้งหนัก ๆ หน่อย สงสารคุณหัวหน้า ซดแห้วเป็นสวน

[love2y]

ชอบตอนท้ายของตอน ชอบเกือบทุกตอนเลย แอบหักมุมฮาตลอด 5555+

[Allure-Q]

ก๊ากกกกกก
ไม่โก๊ะไม่ใช่ซันนี่สินะ แอร๊ยยย

[mutyamania]

ชอบตอนท้ายของตอน ชอบเกือบทุกตอนเลย แอบหักมุมฮาตลอด 5555+

เห็นด้วย....ประหนึ่งเรื่องสั้นหักมุมแนวฆาตกรรมไม่มีผิดเพี้ยน  ลุ้นระึทึกตั้งแต่ต้นยันเกือบจบ  เกร็งตามข้อ....นิ้วมือนิ้วเท้า  ผิวหนังอักเสบ  เป็นหนอง(ไม่ใช่ละ)

เป็นสเน่ห์ในงานเขียนของคุณ Tifa เลยนะเนี่ย  จริง ๆ นะ

[hotoil]

ซันสู้ๆๆ ธันสู้ๆๆ
ขอลองเทใจทั้งหมดให้ธันคนเดียว
ห้ามทำให้ซันนี่เสียใจนะเว้ย
ซันเราก็ใส่เป็นชุด หน้าแตกตลอด ฮ่าๆๆ
เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์นะค๊าาาาาา

[na_near]

“แอร๊ยยยยย”   
ชอบคำนี้จังซันนี่เอาฮาตอนท้ายเรื่องตลอด55

[NY_JK]

  คิดอยู่ว่าทำไมธันไม่พูดสักที ที่แท้ก็เพื่อนรับโทรศัพท์แทน ซันก็ใส่ซะเต็มที่เลย