หัวข้อ: ]* love is a drug! *[RIP my Bro______________UP! Aug 22

[aekporamai2]

 :mc4:อยากสมน้ำหน้าพุง่ะ..ทำไงดี
เพราะชื่นชอบพุกับเคนมาตลอดเลย

[โจ๊กกุ้ง]

และแล้วพี่ซี ก็คือผู้ชายที่หาได้ทั่วไป ที่ มักใช้ไอ้นั่นคิดแทนสมอง  ยิ่งอ่านประโยคสุดท้ายละ ดีใจด้วยที่น้ำพุเคลียร์ได้ หัวใจทำด้วยอะไรคืนดีกับผญแล้วยังจะมาง้อน้ำพุอยู่ เพื่อที่ว่าพุอาจกลับมาคบด้วยแล้วยังไงอ่ะคบทั้งญและชเหรอ  สุดท้ายผิดหวังกะพี่แกแต่ก็ยอมรับได้
เพราะ็ไม่คิดว่าจะคบกับพุได้นานอยู่ละ

[daizodiac]

โอย ดราม่ามาก ตอนนี้
เข้าใจอารมณ์น้ำพุอ่ะ ว่าเจ็บใจ
รู้สึกดีใจด้วยที่เห็นน้ำพุกล้าพูดอะไรให้ชัดเจน

โหย พี่ซีอ่ะ สงสารก็สงสาร โกรธก็โกรธ
ยังไงก็เชียร์พี่นัทอ่ะ !!

[meduza]

พี่ซีนี้มันจิงๆเลยอย่างที่คิดไม่มีผิดเห็นแก่ตัวนอกใจพุก่อนแล้วมาร้อนตัวหาว่าพุนอกใจ
กะถ้าพุไม่รู้เรื่องก็จะหลอกเค้าไปเรื่อยๆเห็นแก่ตัวจิงคนเราดูกันที่ภายนอกไม่ได้จิงๆ
แต่ก็เบาใจไปอย่างที่แน่ๆพระเอกไม่ใช่พี่ซี
รออ่านตอนต่อไปอยู่น๊า

[WhatLoveIs]

นิสัยอ่ะ สันดานมากกกกกกกกกกกก

พี่ซี เค้าเห็นน้ำพุเป็นอะไร

ไปไหนก็ไปเหอะพี่

[indy❣zaka]

เหอะๆ

สุดท้าย คำว่ารักคำว่าชอบ ของพี่ซี มันก็แค่ ลมปากล่ะวะ  สันดานนนนนน!!!  

[nunamicky]

+1 ค่ะ
ตอนนี้สงสารน้ำพุจัง
อารมณ์พี่ซีแกคงประมาณอยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคนซินะ
แต่ยังไงพี่นัทมารับพุที

[lucifel]

คืนดีแล้ว......กลับมาทำไมคร้าบพี่
ว่างงานจัดหรือต่อมความชั่วมันแตก
รักพี่เสียดายน้องก็อย่างไปรู้สึกดีๆกับเค้าเลย
จะกลับมาเรียกร้องเพื่อ.........
บอกมาได้ เซ็ง

[ordkrub]

และแล้วพี่ซี ก็คือผู้ชายที่หาได้ทั่วไป ที่ มักใช้ไอ้นั่นคิดแทนสมอง  ยิ่งอ่านประโยคสุดท้ายละ ดีใจด้วยที่น้ำพุเคลียร์ได้ หัวใจทำด้วยอะไรคืนดีกับผญแล้วยังจะมาง้อน้ำพุอยู่ เพื่อที่ว่าพุอาจกลับมาคบด้วยแล้วยังไงอ่ะคบทั้งญและชเหรอ  สุดท้ายผิดหวังกะพี่แกแต่ก็ยอมรับได้
เพราะ็ไม่คิดว่าจะคบกับพุได้นานอยู่ละ

+1 ให้ครับ
มันตรงใจจริงๆ
คนแบบนี้ น่ากลัวที่สุด เพราะมันไม่กล้าตัดสินใจอะไร  ถ้าเราอยู่ใกล้ จะทำให้เราลังเลตัดสินใจอะไรไม่ถูกแล้วคนที่เจ็บหนักที่สุดก็จะเป็นเรา

[u-only-one]

   ซื้อหวยทำไมไม่ถูกแบบนี้น๊า..ให้ตายเหอะ!!! ซีเอ๊ย!!! สุดท้ายก็เป็นแบบนี้เองเหรอเนี่ย

จาำกไม่เคยปลื้มแต่แรก ตอนนี้ก็ได้แต่ปลง บางอย่างที่น้ำพุทำมันก็ย้อนกลับมาให้ได้คิดเรื่อยๆ
และอย่างน้อย การที่พี่นัท(ของพุ)คอยพร่ำบ่น พร่ำพูดให้น้ำพุรู้จักปล่อยความเก็บกดออกมาบ้างก็ได้ผลดี
น้ำพุเริ่มเป็นคนพูดอะไรตรงใจไม่เงียบเหมือนแต่ก่อน ดีแล้วล่ะที่ตัดไปได้อีกคน ถึงจะเจ็บใจตัวเองไปบ้าง
แต่ก็ยังดีกว่ายืดเยื้อ เก็บไว้ทั้ง 3 คนคงไม่ดีแน่..
..ในส่วนตัวนะ..คิดว่าน้ำหนักของเคนตอนนี้น่าจะน้อยกว่าพี่นัทนิดนึง..
น้ำพุทำอะไรมักคิดถึงพี่นัท(ของพุ)เสมอ แต่การที่นัทยังคงมีกิ๊กแบบนี้ก็ใช่ว่าจะผิดที่เค้าคนเดียว
เพราะพุเองก็ยังไม่เคลียร์เหมือนกัน การตกลงคบกันไปแบบขอเป็นที่หนึ่ง ขอเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ
ก็ใช่ว่าจะสรุปว่านัทเลวร้าย เพราะต่างฝ่ายต่างยังไม่เคลียร์ตัวเอง โดยเฉพาะนัทมองออกว่าพุรักเคนอยู่
แล้วถ้าพุตัดเคนไม่ได้ รักเคน ต้องกลับมาคบกันอีก แล้วนัทจะเป็นไงล่ะที่นี้..
...นี่ก็เป็นเหมือนการป้องกันตัวเองของคนสองคนที่มีอะไรที่เหมือนกันมาก
...* กลัวที่จะรัก กลัวที่จะบอกรัก แต่ขาดรักไม่ได้ *...
ตอนนี้เริ่มมองออกมานิดนึงแล้วว่า น้ำพุเริ่มนิ่งกับกิ๊กทั้งหลาย คงต้่องให้เวลานัทเค้าหน่อยละกัน
ใครจะกล้าเสี่ยงเต็มตัวล่ะ ในเมื่อพุยังดูอาลัยอาวรณ์เคนซะขนาดนั้น 
เชียร์นัทต่อไป (เลิฟวิ่งยู ทูมัช โซมัช เวรี่มัช ไรท์นาว~) 

--น้องโบ น้องแบ้งค์ แท้งกิ้ว เวรี่มัช~

[eastwind]

จะมาจะไปก็ช่างหัวพี่ซี ไม่ค่อยชอบฮีอยู่แล้ว พี่นัทก็น่าหมั่นไส้ กิ๊กเยอะเหลือเกิน

[kenshinkenchu]

อยากให้พี่ซีเสียใจมั้ง   ทำกันงี้ได้ไง 

[foyer]

/

พี่ซียอมพูดออกมาจนได้... ผมก็ว่าดีแล้วล่ะคับ ผมจะได้ไม่รู้สึกผิดที่ไปคบพี่นัททั้งที่ยังไม่เลิกกับเค้าเลย

“ไม่ใช่น้ำพุหรอกที่ไม่ดี พี่ต่างหากที่เลว” ผมรู้สึกว่าตัวพี่ซีสั่นๆ ขณะที่กำลังกอดผมอยู่
ผมดันตัวเองออกมา เพราะผมอยากมองตาเค้าเวลาพูด
“พี่บอกจูนว่าจะมาเคลียร์กับน้ำพุ แต่พอเห็นหน้าเราพี่ก็ไม่อยากเลิก” หน้าผมคงยั่วอารมณ์เค้ามาก
“ที่พี่เคยบอกว่ารักพี่ไม่ได้โกหกนะ แต่...” แล้วพี่ซีก็ชะงักไปคับ

“........................” ผมรอให้เค้าแก้ตัวและพูดให้จบ แต่พี่ซีอ้ำอึ้ง

“แต่อะไร?” ผมถาม
“น้ำพุไม่เคยบอกว่ารักพี่ แล้วยังเรื่องไอ้นัท...”
“โอเค พุผิดเองคับ” ผมเข้าใจละ เรื่องนี้.... ไม่ต้องอธิบายอะไรอีกแล้วก่อนที่กูจะรำคาญ

“ไม่ใช่! ไม่ใช่นะ พี่เองที่ผิด ...พี่เองที่เห็นแก่ตัวอยากทำ..อย่างนั้นเอง”
สรุปเค้าอยากเอาตรูดผมทิ้งทวน...?
เหอๆๆ ขอบใจ ไม่เคยผิดหวังในตัวพี่ซีขนาดนี้มาก่อนในชีวิต... รู้สึกเจ็บเสียดๆ ปนจุกในอกอย่างไร้คำบรรยาย

“พี่ซี พุขอไรอย่างดิ” ผมกัดฟันพูดด้วยความรันทดปนเจ็บปวดใจ
“อยากได้อะไร ถ้าหาได้พี่จะหามาให้...”

ผัวะ!!!



“แค่นี้ล่ะคับ ที่อยากขอ”


/
 
หง่ะ... ต่อยไปได้หนอกรู (เจ็บมือไม่เปลี่ยนแปลง) แต่แค่นี้ก็พอได้ระบายความโกรธของผมหน่อยนึงล่ะคับ แล้วจะให้เอาคืนอย่างอื่นผมก็นึกไม่ออก ไม่กล้าทำเค้าเยอะด้วยเพราะยังไงเค้าก็เป็นพี่รหัสผม เคยช่วยงานผมหลายอย่าง บุญคุณน่ะผมไม่ลืมหรอก

ผมเดินเนือยออกมาจากบ้านพักของพี่ซี แล้วก็เห็นรถหรูที่ผมเคยนั่งจอดนิ่งอยู่หน้าบ้าน....

อ้าว...
หมายความว่าไงวะหนิ?

โดนหลอกอีกแล้วเหรอวะกู!!! 


ฮืออ เจ็บใจที่โดนต้ม... และสงสัยคงโดนเพื่อนรวมหัวหลอกด้วยที่ให้พี่ซีมานั่งรถกับผม
พอดีว่ารีสอร์ทที่มารับน้องมันเอาบ้านจัดสรรมารีออฟชั่นใหม่อ่ะคับ แล้วทีนี้ผังบริเวณมันก็จะคล้ายๆ กัน ผมเดินออกมาผมก็งงคับว่ามันคือที่ไหน...(จริงๆ คืองงตั้งแต่มาเมื่อวานแล้ว)

เคราะห์ซ้ำกรรมซัดจริงๆ เลยกู! เดินออกมาก็เสือกหลงทางอีก ผมเดินขาสั่น เท้ากระแทกพื้นทีก็สะเทือนไปถึงก้น.... แดดก็ร้อน เวียนหัวจะเป็นลม ไม่ไหวแล้วโว้ยยย
พอรู้ตัวก็ต้องหาที่พักก่อนตายคาถนนคับ

จะกลับไปยังไง? มือถือก็ไม่ได้พกมาอีก... แต่โชคดีมีน้องกลุ่มนึงขี่จักรยานผ่านมาคับ ผมเลยรอด
“ซ้อนผมก็ได้ครับพี่น้ำพุ” เด็กปีสามคนนึงอาสา ผมเลยเดินไปนั่งตามความเคยชินแต่ว่าพอนั่งไปซักพักเจ็บก้น
“น้องๆๆ จอดก่อนๆ!!!” โอ้ย เจ็บชิบหายเลย พอรถจอดผมก็รีบลงมายืนและบอกน้องให้ไปก่อน คือน้องมันก็สงสัยล่ะคับว่าทำไมไม่ไปด้วยกันแต่ผมไม่ตอบ กลับถามแทนว่าบ้านพักของผมไปทางไหน? ผมหลงทิศ (น้องมันรู้เพราะปีนี้จัดทริปคับ)

กว่าจะกลับไปได้ก็แทบตาย ถึงที่ผมไข้ขึ้นเลย เดือดร้อนไอ้โมกับสตางค์รีบบอกให้พาผมกลับกทม. ก่อนกิจกรรมเสร็จอีก เมื่อคืนไอ้โมเล่าคับว่ากลับมาล็อบบี้ไม่เจอผม เจอแต่เพื่อนพี่ซีบอกว่าผมไปค้างกับพี่ซีแล้ว
“กูถามพี่เค้าว่าพาไปได้ไง ไอ้พุเมา แล้วมึงก็หนีพี่ซีขนาดนั้น ไม่น่าจะอยากไปด้วย แต่พี่ xx ด่าไม่ให้กูเสือกว่ะ ‘เค้าคบกัน เคลียร์กันได้ มึงไม่ต้องห่วงหรอก..’” ไอ้โมเลียนแบบเสียงพี่คนนั้น ผมได้ยินก็ถอนหายใจ เค้ามีเพื่อนช่วยเยอะจริงๆ
“กูเห็นว่าพี่ซีก็พี่มึง เค้าคงอยากรับมึงไปดูแล กูเลยไม่เซ้าซี้... เอ่อ ตกลงมึงไม่เป็นไรมากใช่ไหม?” มันถามผมหน้าเจื่อน อยากบอกว่ากูเป็นมาก! แต่ก็ช่างมันเหอะคับ ไม่อยากพูดถึงแล้ว


ที่จริงพวกไอ้ฐามันไม่อยากกลับเร็ว จะอยู่ทำกิจกรรมต่อให้จบ แต่เจอสตางค์ด่าว่าไม่ห่วงเพื่อน พวกมันเลยต้องกลับ
“ทำไมอยู่ๆ มึงป่วยวะน้ำพุ กูโทรบอกพี่มึง เค้าก็จะไปส่งอยู่นะ รอแป้บดิ” โทรบอกเร็วมากมึงไอ้ฐา และพี่ที่ว่า... ไม่ต้องบอกก็รู้คือพี่ซี 
“ใจเย็นๆ รอแป้บนึงนะ เดี๋ยวพี่มึงพากลับ นี่กำลังจะออกมาแล้ว” คือมันจะอยู่ ถ้าไปก็ให้ผมไปกับพี่ซี
“กูไม่อยากไปกับพี่ซี” เพิ่งหนีมาให้ไปเจออีกแล้วเหรอวะ ไม่ไปโว้ย
“อ้าว ไมอ่ะ พี่เค้าให้เพื่อนขับรถมาก่อน ตอนนี้เค้ามีรถแล้ว มึงจะได้กลับเบาะนุ่มๆ สบายๆ ไง” ของแพงไม่ได้ช่วยรักษาแผลใจผมได้นะคับ...
นึกแล้วก็น้อยใจเพื่อน... พี่ซีจ่ายหนักไงวะ จงรักพักดีกันจริงๆ
เค้าบอกให้ไปตายจะไปมั้ยวะเนี่ย คิดแล้วก็น้ำตาซึมรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้...  เพื่อนผมเห็นก็หน้าซีดกันเป็นแถว มันมองผมเงียบแบบอึ้งๆ ไปพักนึง

“เคๆ ไม่อยากไปกับพี่ซี เดี๋ยวกูพากลับก็ได้” ไอ้ฐาพูดขึ้นในที่สุด จากนั้นมันก็จัดการกดโทรศัพท์รายงานนายมัน ผมถึงได้นั่งรถคันเดิมกลับคับ

พอถึงบ้านผมก็นอนซมไปหลายวันกว่าจะหายป่วย
........อาการจิตตกค่อยๆ ดีขึ้นเพราะมีแม่ดูแลคับ แม่ผมเวลาอารมณ์ดีก็พูดเพราะ เอาใจผมเยอะ
“อาการดีขึ้นรึยังลูก วันนี้อยากกินอะไร?” ไม่กล้าบอกแม่หรอกคับว่าโดนเสียบมา (อีกแล้ว)
“ก็ดีแล้วแม่ อยากกินข้าวผัดอ่ะ”
พอผมบอกแม่ก็ทำให้คับ และก็ทอดปลาให้ผมด้วย ผมก็ถามว่า ปลาอะไร?
คือเรื่องอาหารผมไม่ค่อยมีความจำอ่ะคับ แยกแยะไม่ออก

“ปลาที่อร่อยที่สุดในโลก” โห... เวอร์ ได้ยินแล้วก็ขำคับ
“ปลาหมอไง หายากนะ มัน อร่อย....” เหอๆ ผมกินแล้วไม่เห็นมันจะอร่อยที่สุดในโลกตรงไหน
ตอนเที่ยงๆ พ่อผมก็ซื้อแหนมเนืองมา
ผมกินๆ ไปก็ถามอีก
“แม่ อันนี้ผักอะไรอ่ะ?” ตอนกินไม่ได้สนใจ บวกลืมด้วยคับ แหนมเนืองเครื่องเคียงเยอะ ผักเยอะด้วย สงสัยหง่ะ
“มะม่วงไง แกไม่รู้จักมะม่วงเหรอ?” ซอยเป็นก้อนเล็กๆ ดูไม่ออกง่ะ
“ก็...มันอาจจะไม่ใช่มะม่วงก็ได้”
“ไม่ใช่มะม่วงแล้วมันจะเป็นอะไร?” -*-
“มันอาจจะเป็นผลไม้หรือผักอย่างอื่น” แม่ส่ายหัวหน่ายๆ แล้วกินต่อ
“อันนี้ล่ะ?” ผมชี้อีก ในนั้นมีแตงกว่ากับกระเทียมที่เห็นแล้วรู้เลย
“กล้วยดิบ” แม่ตอบ
“โห ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่ากล้วยดิบ” สงสัยอยู่นานนึกว่าอะไร
เคยมีเพื่อนผมคนนึงถามผมว่าไอ้นี่ต้นอะไร... มันพอรู้ล่ะคับ เพียงแต่ถามให้แน่ใจชื่อ ผมมองแล้วตอบมันว่ามะพร้าว
มันหันมาด่าแถมตบหัว ‘มะพร้าวพ่อมึงสิ!’ แต่มันฮาผมน้ำตาเล็ด นั่นมันต้นหมากอ่ะคับ เพื่อนชอบขำที่ผมพูดผิดแล้วก็โอเวอร์แอคติ้ง แล้วไอ้สะพานลอยกับทางม้าลายนี่ผมพูดผิดประจำ
มีตอนนึงไปเดินเล่นกับเพื่อนในซอยทองหล่อ ผมจะข้ามถนน พอเห็นทางม้าลายก็ดีใจ
แหกปากชี้บอกเพื่อนว่า
‘เฮ้ย นั่นมัน!!!...สะพานลอยนี่หว่า!’ ไอ้แบงค์คับ มันหันมองหาใหญ่เลย ทำหน้างงด้วย หลังข้ามเสร็จมันก็หรี่ตาถามผม
“ไหนสะพานลอย มันทางม้าลายไม่ใช่เหรอวะพุ?”
“แหะๆ กูพูดผิด” ไอ้แบงค์ขำคับ ถ้าอารมณ์ดีผมก็ทำให้คนอื่นฮาได้

นึกถึงเคน ตอนแรกโคตรเก็ก เหมือนว่าการยิ้มจะทำให้มันเสียฟอร์มล่ะมั้ง ต้องเก็กเท่ไว้ก่อน
แต่อยู่ไปอยู่มามันก็เริ่มอมยิ้ม จากนั้นก็หัวเราะยิ้มหน้าบาน
ผมมีความสุขนะคับที่ทำให้คนอื่นยิ้มได้ ยังนึกออกอยู่เลยตอนขอจับมือมันครั้งแรก มือมันก็นุ่มดีไม่เหมือนคนเล่นบาสเท่าไหร่ นึกถึงตอนไปขับรถเล่นด้วยกัน มันก็กวนผมแกล้งให้ผมใส่แว่นกันแดดของป๊าผมที่ทิ้งไว้ในรถ ผมบอกมันให้หยุดเล่นกลัวรถชน แล้วพามันไปนั่งเล่นในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งเพราะเบื่อห้าง วันนั้นล่ะคับที่เราจูบกันครั้งแรก มันอายผมก็อาย ตอนกลับผมไปส่งมันๆ ยังว่าผมขับรถเร็ว จะรีบไปไหน มันบอกว่ายังไม่อยากถึงเร็ว (แต่ดึกแล้วกลัวป๊าด่า)
ผมอายมันมากก จูบแล้วก็คิดลึกไปเรื่องอื่นเฉยเลย มีอารมณ์หง่ะ สติเลยไม่ค่อยคงที่ ผมขับรถเลยบ้านเคนไป ขับไปเรื่อยๆ ตื่นเต้น ขับเร็ว แต่ไม่รู้จะไปไหน

“พุเป็นไรป่าวอ่ะ?” มันถามผมยิ้มๆ คับ
“ก็....ยังไม่อยากกลับไม่ใช่เหรอ?” กูอยากอยู่กับมึงเหมือนกัน แต่กูอาย
“อืม ไม่อยากกลับเลย” มันตอบ บรรยากาศในรถอบอวลไปด้วยบางอย่างที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน
“เรานึกไม่ออกนะว่าจะไปไหน ขับไปเรื่อยๆ ก่อนละกัน” ตอนนั้นน้ำมันไม่แพงเท่าตอนนี้ ก็ไม่กลัวเปลืองมากเท่าไหร่อ่ะคับ

“พุเคยรักใครมั้ย?” อยู่ๆ เคนก็ถาม
“เคยดิ รักพ่อรักแม่”
“แบบแฟนดิ” ผมไม่ค่อยรู้สึกอะไรกับคำว่ารักแบบคนรักเท่าไหร่ นอกจากคิดว่ามันเป็นอะไรที่พูดยากและไม่ใช่คำซี้ซัวะที่จะบอกออกไปง่ายๆ
“ไม่เคยอ่ะ” ไม่รู้จักคำว่ารักแบบนั้นคับ ที่รู้ตอนนั้นคือชอบเคนอย่างที่ไม่เคยชอบใครมาก่อน
“จริงดิ?”
“อืม เคนล่ะ?”
“เคยมั้ง ไม่แน่ใจ” มันท่าทำคิด
“แต่ตอนนี้เริ่มแน่ใจแล้ว”
“เหรอ?”
“แต่ต้องรออีกนิด ไม่อยากวู่วาม กลัวเค้าจะหนีไป” ผมหัวเราะนิดนึง เพราะรู้ว่ามันพูดถึงผมนั่นแหล่ะ คบกันมาพักนึง คุยโทรศัพท์ด้วยกันทุกวัน ทำไมจะไม่รู้มันคิดยังไง
“ทำไมต้องกลัวหนีด้วย?” คือตอนนั้นผมชอบมันมาก เรียกว่าคลั่งไคล้ หลงมันเลยก็ได้ ใครจะว่าไงไม่สน เคนอยากให้ผมทำไร ผมก็ทำให้ตลอด

“กลัวดิ ก็เราเอาจริง เราจริงจัง”
“เราก็จริงจัง” ผมรู้สึกงั้นจริงๆ ณ ตอนนั้น
“แล้วทำไมเห็นมีคนมากอดอยู่เรื่อย?” ผมเล่าให้มันฟังเองล่ะคับ
“เหอะๆ เคนก็มีคนมาจีบหนิ” มันอยู่โรงเรียนสหฯ ส่วนผมชายล้วน มันฮอตกว่าผมนะที่โรงเรียน ไม่ต้องบอกก็ตรัสรู้ได้ด้วยตนเองล่ะคับ หน้าตา+หุ่นขนาดนี้
“เราไม่ได้สนใจ โทรมาเราก็ไม่คุยด้วย ถ้าโทรมาคนละเวลากับพุ เราไม่รับเองเลย” ก็เชื่อมันอยู่คับ แต่ก่อนผมจะมา มันยังคุยกับผช.คนอื่นอยู่ (ไม่สน ญ.) แต่พอรู้จักผมก็เลิกคุยไป แต่ผมไม่เหมือนมันตรงที่...ผมยังคุยหมดทุกคน ยกเว้นคนที่ผมเบื่อแล้ว

“แวะจอดตรงนั้นนะ” ผมเจอทำเลเหมาะ เพราะข้างๆ เป็นสโตร์ที่มีลานโล่งและมีที่นั่ง เพียงแต่มันใกล้จะปิด

พอจอดเสร็จก็ลงไปเดิน... ถนนเส้นนี้น่าเดินอยู่คับ คนไม่พลุกพล่าน รถน้อยด้วย
“เราไม่เหมือนเพื่อนพุนะ ที่กอดโดยไม่คิดอะไร” เคนนึกไรได้ก็พูดอ่ะคับ
“งั้นคิดเหรอ?” เวลาได้ใจ ผมก็รุกไล่ หันไปกอดตัวมันแน่นเลยคับ  อายอยู่ แต่ใจมันอยากแกล้งคน
“เอ้ย” เคนตกใจยกมือค้างกลางอากาศเลย
“คิดไร?” ผมเงยหน้าถาม ตอนนั้นมันสู๊งสูง หุ่นดีมาก ผมชอบคนเล่นกีฬา (เพราะผมก็เล่น)

“......................” เคนหน้าแดง ไม่ตอบ หันหน้าหนีใหญ่
“ตัวสูงอ่ะ กินไรเข้าไปมั่ง?” ผมเปลี่ยนเรื่องเพราะเคนไม่ยอมตอบ ผมเองก็ไม่ได้เตี้ยนะคับ สูงมาตรฐาน กลางๆ เวลาอยู่โรงเรียนคนที่เป็นรับก็มองผมเป็นรุกได้ แล้วแต่ใครจะเอาผมไปจิ้น ผมมีหน้าที่แค่คุยด้วยและโปรยเสน่ห์บ้างเป็นบางเวลาเท่านั้น เหอๆๆ

“ก็ปกติ อย่างที่เค้ากินกันนั่นแหล่ะ” เคนตอบแล้วมันก็ค่อยๆ ดึงแขนผมออก
“ปล่อยแป้บ เดี๋ยวมันจะกลายเป็นไม่ปกติ”
“อะไรไม่ปกติ?” ผมแกล้งถาม และยอมผละออกมาง่ายๆ
“เดี๋ยวอยู่ดีๆ อยากกินน้ำพุทำไง” ผมขำนิดนึง   
“อยากกินเหรอ? น้ำก๊อกนะ มีคลอรีนด้วย” ที่ตั้งโชว์อ่ะคับ ชื่อผม
“ไม่สนอ่ะ น้ำพุสวยดี ถึงจะเป็นน้ำคลองเราก็กิน” ฟังแล้วแปลกๆ แฮะ
“ถ้าเป็นน้ำจากคลองแสนแสบยังจะกินอยู่ป่ะ?”
“กินสิ” เคนตอบ
“เราอยากกินทุกอย่างที่เป็นน้ำพุเลยรู้ป่ะ” เคนจ้องตาพูดกับผม พอเห็นแล้วผมก็รู้สึกแปลกๆ เลยเลิกพูดเล่นกับมัน 

ที่ผมถามว่า กอดแล้วคิดอะไร?..... เคนคงคิดอย่างนี้ล่ะมั้ง (ผมก็คิด) แต่แรกๆ มันก็ไม่กล้าทำไรผมหรอกคับ

หลังจากวันนั้นมาเรื่อยๆ ผมก็รู้สึกแปลกมากขึ้น (แต่ไม่ได้หาเหตุผล) คิดแค่ว่าผมชอบเคนและเคนก็ชอบผม เพียงแต่ว่าเราไม่ใช่แฟนกัน
แรกๆ ก็มีความสุข รู้สึกดีอยู่หรอกคับ ที่ผมสารภาพไปว่าชอบ อยากเป็นแฟนกับมันจะตาย อยู่ๆ ไปก็ไม่เห็นจำเป็น เพราะว่าแค่นี้ก็โอแล้วที่ได้เป็นคนพิเศษของมัน

ผมยอมเคนแทบทุกเรื่อง เวลามันอยากคุยกับผม แต่ว่าผมอยากพอ ผมก็ฝืนคุยกับมันเพราะกลัวปฏิเสธแล้วเคนจะไม่พอใจ
และยิ่งโทรศัพท์คุยกัน...โคตรเยอะจนแม่ด่าไปไม่รู้กี่ที...
“ไอ้พุ แกคุยกับใคร คุยอะไรกันนักกันหนา คุยบ้าจนเกินพอดีไปแล้วนะ” แต่คนมันหลงก็ไม่ฟัง       
“โหย นิดนึงแม่” ผมบอกแม่ให้เงียบๆ กลัวเคนได้ยิน
“นิดนึงบ้าอะไร นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว เมื่อไหร่พวกแกจะไปนอน แกไม่ต้องเรียนหนังสือกันหรือไงฮะ!”

“แม่ว่าเหรอพุ?” เคนถามแทรกขึ้นมา
“อืม” ผมตอบเบาๆ
“ถ้าแกไปนั่งขอทานอยู่ตามถนน ไม่ต้องทำอะไร ฉันจะให้แกโทรอยู่หรอก” หง่ะ 
“ไปนอนได้แล้ว!”
“สงสัยต้องวางแล้วอ่ะเคน” ผมบอกมัน แม่ก็ยืนเท้าสะเอวมองอยู่ห่างๆ
“เพิ่งคุยกันแป้บเดียวเอง” แป้บของมันสามชั่วโมงละคับ ตั้งแต่สี่ทุ่ม
“ไปโทรในห้องดิ แม่จะได้ไม่รู้” ในห้องผมก็มีโทรศัพท์คับ ตอนนี้คุยอยู่ข้างล่างหง่ะ
“นะๆๆ อย่าเพิ่งวาง” ผมใจอ่อนทั้งที่ก็ง่วงและเพลียมากแล้ว
“อืมก็ได้ งั้นแป้บนึงนะ” เคนว่าไงผมก็ว่างั้น
“เรารอนะครับ” ผมจำต้องวางสายหลอกแม่ไปก่อน เสร็จแล้วค่อยปิดไฟห้องนอนและโทรไปหามันใหม่ 

“แกคุยกับใคร?” พอผมลุกขึ้น แม่ก็จ้องหน้าถาม
“เพื่อน” ผมตอบกับเสาบ้าน
“มันโทรมาทำไมนักหนา ฉันเห็นแกคุยแบบนี้ทุกวัน มันเป็นใคร?”
“ก็เพื่อน...”
“แฟนซะล่ะมากกว่า” แม่ตอบแบบรู้ทัน
“เพื่อนจริงๆ แม่” ยังไม่ได้เป็นแฟนกัน
“เออๆ บอกมันอย่าโทรมามาก ถึงเวลานอนก็ให้นอน ไม่ใช่คุยไร้สาระ ไม่รู้เวล่ำเวลา เข้าใจมั้ยไอ้พุ?”
“คร้าบ ทราบแล้วครับ”
“ครับๆ แล้วก็ทำด้วย ไม่ใช่ครับแล้วไม่ทำ”
ผมเดินเซ็งขึ้นห้อง ปิดไฟหลับตา นอนก่ายหน้าผากนิดนึง... 
เหยยย ทำไมมันเหนื่อยงี้วะ สักพักก็ร้อนรนกลัวเคนรอนานเลยต้องรีบโทรกลับไป

“เคน แม่เราดุว่าคุยนาน เดี๋ยวลดๆ ลงหน่อยก็ดีนะ” ผมบอกมันตอนโทรกลับไปแล้ว
คืองี้คับ ห้องนอนผมนี่มันมีบล็อกแก้วอยู่ด้วย แสงไฟส่องลอดประตูไม่เท่าไหร่หรอก ถ้าพ่อแม่นอนแล้ว แต่ป้าข้างบ้านผมตื่นเช้าคับประมาณตีสี่ พอเห็นผมเปิดไฟอยู่ เค้าก็จะเอาไปเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็จะรู้ว่าผมยังไม่นอน หลังๆ เลยต้องปิดไฟคุย ทำให้ผมง่วงเร็วกว่าเดิม
“อืม ก็ได้” เคนตอบส่งๆ ไปงั้นล่ะคับ มันไม่ลดเลย แต่กลับเพิ่ม!
ที่มาคุยรอบสองนี่ก็เกือบเช้า... ผมไม่เห็นมันจะลดตรงไหน
จะวางก็ไม่ให้วาง ให้ถือหูค้างไว้งั้น (เพื่อ?)

“เคน...เราง่วง” ปวดหัวตุบๆ เลยกู
“ง่วงก็นอนดิ แต่ไม่ต้องวางหรอก” อ้าว
“แล้วเคนไม่นอนเหรอ?” มึงทนอึดมากกก
“เราก็จะนอนเหมือนกัน”
“งั้นก็วางดิ”
“ไม่เอา ไม่อยากวาง” กรรม
“......ง่วงอ่า” (เริ่มพูดสั้นลง เพราะเจ็บคอและเมื่อยปากนะคับ)
“เสียงไม่ไหวแล้วนะเนี่ย”
“...เจ็บคอ” หลอดลมผิดปกติมาตั้งแต่บัดนั้น (อันนี้เรื่องจริง)
“เหรอ อยากไปหาเดี๋ยวนี้เลยนะ จะได้ไปดูแลให้หาย” หายมาคุยกับมึงต่ออ่ะดิ
“มาดิ” นึกว่ามันไม่กล้า
“ให้ไปจริงป่าวล่ะ?”
“ไม่จริง” อาย บ้านรก
“โธ่ อุตส่าห์อยากไป ...อยากนอนกอดพุ”
“กอดดิ”
“อยากหอมแก้ม อยากจูบด้วย”
“อืม ให้” ผมก็อยากทำมันเหมือนกันแหล่ะ หาว่าไป
“ให้จริงอ่ะ พูดเล่นรึเปล่า?”
“พูดจริง” เจอหน้ามึงกูจะกระโดดจูบปากเลย แต่ตอนนี้กูเริ่มทนมึงไม่ไหวและ
“ให้แล้วนะพุ ห้ามลืมนะ” เออออออ
“อืม แล้วถ้าเราขอบ้างเคนจะให้ป่ะ?” กลัวเสียเปรียบ
“ให้.... งั้นเดี๋ยวเสาร์อาทิตย์นี้เราไปหาที่เรียนพิเศษนะ”
 
“หาไมอ่ะ?” กูไปเรียนนะ ไม่ว่าง ถ้าเคนมาก็คุยได้แป้บเดียวอ่ะคับ แถมสมาธิกระเจิงอีก อยากตั้งใจเรียน อยากเอ็นท์ฯ ติด กลัวความผิดหวัง แต่ก็ดีใจอยู่ถ้าจะมาหา แหะๆ
“อ้าว... ก็คิดถึง อยากเห็นหน้า พุไม่อยากเจอเราเหรอ?”
“อยากดิ อยากเจอมาก แต่เราต้องเรียน เจอกันก็ได้แค่แป้บเดียว ไม่อยากให้เสียเวลาอ่ะ” ผมก็มีเรื่องของผมที่ต้องทำเยอะแยะ ถ้าให้เวลาน้อย ก็กลัวเคนจะเซ็งอีก
“ไม่เป็นไร เรารอได้” เคนว่างั้น
“รอที่ไหน?”
“ก็แถวนั้นแหล่ะ” ผมเรียนตั้งแต่เช้ายันเย็น แถมคนละที่กันอีกต่างหาก แต่เคนจะชอบมารอตรงที่เรียนสุดท้ายอ่ะคับ เสร็จแล้วก็ออกไปด้วยกันเลย 

“ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวเราหาอะไรทำรอ” แถวนั้นมันไม่มีอะไรให้ทำหรอกคับ
“อืม งั้นเดี๋ยวเจอกัน”
“อย่าลืมนะว่าต้องให้เราจูบ” กล้าขอก็กล้าให้ ไม่ค่อยได้เจอกันบ่อยก็ใช้วิธีนี้ละคับ พูดให้รู้สึกว่าใกล้
“เคนนั่นแหล่ะ ขอจูบหน่อย”
“พุอ้าปากดิ” อ้าว เวรแล้วมั้ยล่ะ
“.....................” ผมอึ้งนิดหน่อย
“อ้าปากยัง จะจูบแล้ว..”
“เฮ้ย เล่นไร?” ไม่เคยทำอะไรแบบนี้อ่ะคับ
“ไม่ได้เล่น พุอ้าปากหน่อยดิคับ”
“อ้าทำไม?” เริ่มกลัวนิดๆ 
“เราจะได้เอาลิ้นเข้าไป ..ดูดลิ้นพุ”
“เฮ่ย เคน!! ดึกแล้วบ้าเหรอ?” พูดเหมือนคนโรคจิต
“ฮ่าๆๆ สงสัยจะบ้าจริงๆ ล้อเล่นนะ ชักเบลอแล้ว” มันชอบล้อเล่นอย่างงี้บ่อยๆ ในโทรศัพท์ ผมก็แกล้งทำโง่ หรือทำไม่ได้ยินไปบ้างเวลาที่มันเล่นหนักๆ

ส่วนตัวเป็นๆ เหรอคับ?
เวลาเจอกันแรกๆ มันจะไม่ค่อยพูด เก็กหล่อ ตอนหลัง.... เหอ อย่าให้เซด ก็อย่างที่เห็น..

“บอกให้นอนตั้งนานไม่ยอมนอน” ผมรู้สึกดีขึ้นพอมันบอกว่าล้อเล่น
“นอนก็ได้คร้าบบบ ดึกแล้ว”
“อืม งั้นวางนะครับ” ตรูหมดแรง
“ครับ ฝันดีนะ”
“ฝันดีเหมือนกัน บายนะ”
“ครับผม บาย”

 
End call - - 05.13 AM


ไม่แปลกใจเลยที่กูไปเรียนสายทุกวัน แสรดด



H
ชอบความจิตของน้องเคนเจรงๆ ขอย้อนอดีตหน่อยจ่ะ ข้ามมาเยอะเกิน
น้ำพุคุยกับเคนแบบนี้แทบทุกวัน.. แต่พอดีเหตุผลที่เค้าบอกมาคือเบื่อและรำคาญ ลงรายละเอียดแล้วก็น่าจะพอเข้าใจบ้างไม่มากก็น้อย T T
ปล. ตอนที่แล้วรุนแรงกันน่าดูเลย... พี่ซีกลายร่างจากเทวดาเป็นปีศาจ รอดูต่อไปว่าเค้าจะยอมเลิกแค่นี้รึเปล่า? หุหุ                                                                                                                                                               
[at]Uonlii_I: ร้องเพลงเดียวกันเลยจ้า
 

[Wordslinger]

เคืองอีตาพี่ซีนี่บ้างอะไรบ้าง รู้สึกชักจะมากไปแล้ว

แต่ยังไงดิฉันก็ยังเชียร์เคนนะคะ พ่อพระเอกของดิฉัน รับรู้ว่าความรักเขารุนแรงและมั่นคงจริงๆ ส่วนพี่นัท เง้อ เป็นประเภทเดียวกับพุเลย เรื่องมีกิ๊กเยอะ ฮ่า ฮ่า เอาเป็นว่า เรื่องจะออกมาแนวไหนก็แนวนั้นล่ะค่ะ แล้วแต่คุณโบว์และคุณแบงค์จะเล่ามา

อ้อ แล้วคุณแบงค์เนี่ยเป็นเพื่อนพุเมื่อไหร่คะ? เพราะในเนื้อเรื่องเห็นเพิ่งเล่าถึงตอนนี้ ตอนก่อนไม่เห็นเล่าถึง (หรือผ่านตาชั้น?)

แล้วก็...ที่บอกว่าเรื่องยืดยาด ดิฉันก็ว่าไม่ค่อยเท่าไหร่ ชอบที่คุณเขียนแบบละเอียด ข้อดีคือ เราจะผูกพันกับตัวละครมาก แม้อ่านจบไปนานแล้วก็ยังจับติดตาตรึงความทรงจำค่ะ ฉะนั้น อย่างนี้น่ะดีแล้ว

[[N]€ẃÿ{k}uñĢ]

อ่านถึงตรงนี้ขอบอกเลยว่ากลับมาเชียร์เคนเต็มตัวแล้วล่ะ อิอิิ

[โจ๊กกุ้ง]

พี่ซียังคิดจะรีเทิร์นอยู่เหรอค้า  พุอย่าไปคุยด้วยเลยกะคนแบบนี้  อ่านตอนย้อนของเคนละเศร้าๆเนอะ แต่เราไม่เชียร์เคนนะรู้สึกว่ายังอารมณ์รุนแรงไม่เปลี่ยนตัวเอง รักก็รักเหอะแต่แบบนี้จะอยู่ด้วยกันได้ไงอ่ะ  สรุปคือ ชอบพี่นัทเถื่อนอ่ะแต่พี่แกก็แบบเดียวกะพุนั่นแหละ เหอๆ  ขอบคุณค่ะ

[ordkrub]

พุกำลังอยู่ในช่วงประเมินความรู้สึกตัวเองว่าจริงๆแล้ว  ตัวเองต้องการอะไร
คนเรามาถึงจุดๆหนึ่งแล้วก็จะเป็นแบบนี้
เอาใจช่วยให้ไดัข้อสรุปของชีวิตตัวเองให้เร็วที่สุด

[eastwind]

สรุปว่าในบรรดาแฟนๆ แอนด์กิ๊กของน้ำพุนี่ เคนบ้าคงเส้นคงวาที่สุด

[indy❣zaka]

อิพี่ซีมันยังคิดจะมาวุ่นวายอีกหรอเนี่ย 
จ้างพี่นัทกับเคนจัดหนักมันหน่อยดิ๊น้ำพุเอ๊ย 

[nunamicky]

คิดถึงพี่นัท

[u-only-one]

/
                                                                                            
[at]Uonlii_I: ร้องเพลงเดียวกันเลยจ้า
 

 เจรงดิน้องโบ~ ร้องให้คนเดียวกันป่าว  

กำลังคิดว่า...ซีคงไม่ยอมเลิกลาง่ายๆหรอกมั้ง (มองในแง่ร้ายไว้ก่อน 555)

น้องเคน...อืม...พอจะเข้าใจความรำคาญของน้ำพุ แล้วอยากพอ อยากหยุด แต่ทำไม่ได้นี่เพราะอะไร

นัท(เถื่อน)หายไปไหนแล้วอ่ะ ฝากบอกว่าแฟนคลับคิดถึงอย่างมาก เข้าซีนด่วนเลย  

น้ำพุ....ตัดสินใจยากเหมือนกันเนาะ เพราะน้ำพุยังไม่รู้เลยว่าความรักคืออะไร รู้แต่ชอบมากๆ
หรือ รู้แล้วแต่ไม่กล้ายอมรับ ตอนนี้เลยอยากรู้ว่า....

**ถ้าเคน กับ พี่นัทมาบอกพร้อมกันว่าจะไปแล้วนะ พอแล้วนะ ไม่ไหวแล้วนะ อยากรู้ว่าน้ำพุจะยื้อใครไว้?
 ถามได้ แต่ตอบยังไม่ได้อ่ะสิ งั้นรอกันต่อไป ^ ^ ... สู้ๆน้ำพุ

[KJJ]

สนุกมาก ที่สุดอ่านแบบวางไม่ลง
ตอนแรกก็เบื่อเคนนะแบบวุ่นวายจริงๆ พอพี่ซีรู้สึกว่าพ่อพระชัดๆ
แต่พออ่านถึงตอนที่แล้วอยากจะฟาดพี่ซีจริง ไม่ได้โมโหที่ทำพุตอนเมานะ เพราะคิดว่าเขาคงรักพุจริง
แต่พอรู้ว่าคืนดีกับพี่จูนแล้วและมาเพื่อจะเคลียร์กับพุ อยากจะฆ่าพี่ซีทันที เขารู้อยู่แล้วอ่ะว่าจะเลิก แต่ก็ยังจะทำ
แล้วไงอ่าาา คนไหนตัวจริง เคนหร๋อ พี่เคนไม่ปลื้มน้ำพุแล้วอ่า
รอลุ้นกันต่อไป สนุกจริงๆ

[Na_RimKLonG]

ชอบเรื่องนี้จัง  ได้หลายอารมณ์มากกกก

[gummin]

พี่ซีไมทำอย่างนี้อะ
เคนมาดูแลพุหน่อย

[sin]

อยากตบไอ้ซี 
คือทุกตอนที่พุโดนนี่ ออกจะสมน้ำหน้าพุมากนะ
แต่เพราะเป็นพี่ซีนี่แหล่ะ เลยไม่ปลื้มเลย
ไม่เคยปลื้มมันเลยตั้งแต่แรกละ
มาอ่านตอนนี้เกลียดไปเลย
ูผู้ชายเหี้ยไรวะ จะมาเคลียร์แล้วเสือกเอาเค้าเนี่ย
สงสารทั้งจูน สงสารทั้งน้ำพุ
  ไอ้ซี

[เพื่อนบ้าน]

อ่านมาได้ 9 หน้า อยากบอกว่านิสัยคล้ายๆพุเลย
ขี้เบื่อ ขี้รำคาญ เป็นประเภทขี้เหงาแต่ชอบอยู่คนเดียวเหมือนกัน
แต่ชีวิตไม่เคยเจอคนมาวุ่นวายมากมายแบบพุนะ เหอๆๆ
เคยรู้สึกแบบพุตอนจีบเคนเหมือนกัน ชอบ อยากได้ จีบ
แต่พอได้แล้วก็เลิก เหอๆๆ (หมายถึงจีบติดอ่ะนะ)
แต่เค้าไม่ป่วงแบบเคน และทุกวันนี้ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
สนิทกันจนแทบจะเป็นผัวเมียกันอยู่ล่ะ แต่ก็แค่เพื่อน เหอๆๆ

[snice_cz]

พอจะเข้าใจแล้วว่าทำไมพุถึงเบื่อเคนอ่า เจอแบบนี้ทุกวันเราก็คงไม่ไหวเหมือนกัน จิตไปเปล่า ฮ่าาา ดูหลอนๆ เนอะ ว่าแต่พี่ซีจะไม่ยอมหยุดแค่นี้เหรอ??? ไม่ชอบพี่ซีเลยอ่า ทำกับพุแบบนี้ได้ไงอ่า พี่นัทหายไปเลยอ่า

[maggy]

ชอบเรื่องนี้อ่า
อ่านแล้วไหลลื่นมากๆ คำพูดการกระทำมันอินอะ
สถานการณ์ทุกอย่างมันสอดคล้องแล้วก็ลงตัวไปหมดเลย
ความคิดของตัวละครก็ดูrealมาก
เรื่องนี้อ่านแล้วมีช่วงให้ตื่นเต้นอยู่ตลอดเลย ผูกปมให้อยากรู้
ดำเนินเรื่องเหมือนเรียบง่ายแต่ว่าน่าอ่าน
แนวนี้แปลกดีนะ
เหมือนอ่านแนวพระเอกตบจูบนายเอก(ถ้าเรื่องนี้เคนเป็นพระเอกนะ ฮะฮะ)
ส่วนมากนายเอกจะรันทดอะถูกกดขี่
แต่ก็ยอมซะส่วนใหญ่ซึ่งงงมากคิดว่าไม่ค่อยสมเหตุผล
แต่เรื่องนี้ถ่ายทอดอารมณ์นายเอกซึ่งการกระทำกะความคิดไปด้วยกันดีเกลียดคือเกลียด
ทำให้เข้าใจได้ว่าทำไมถึงยอมแม้จะเกลียดในตอนแรก
หรือถ้าสุดท้ายจะรักก็ไม่รู้สึกว่าขัดนะ
สรุปคือ ชอบมากเลยเน้อ เรื่องเนียนมาก ชอบ

กี้

ปล.ชอบพี่นัทเถื่อนแต่ก็แอบเชียร์เคนแหะ แต่ถ้าเป็นตัวเองจะเลือกพี่นัท เคนนี่ยกให้พุ55

[suginosama]

อ่านเรื่องนี้แล้วได้อย่างหนึ่งคือ เดาใจคนแต่งไม่ถูก
ตอนนี้เริ่มสับสนเชียร์ใครไม่ถูก เอาเป็นว่าเชียร์คนแต่งแทนค่ะ 555+

[yoyo]

เฮ้อออ  เคนนนนน

อ่านแล้วสงสารเอ็งว่ะ